Livre, Chap.
[2, 20]	μὴ ἐπεξέλθοιεν ἐκείνῃ τῇ ἐσβολῇ	οἱ	Ἀθηναῖοι, ἀδεέστερον ἤδη ἐς τὸ
[2, 23]	δὲ αὐτῶν ἐν τῇ γῇ	οἱ	Ἀθηναῖοι ἀπέστειλαν τὰς ἑκατὸν ναῦς
[2, 79]	σκευοφόροις. καὶ ὁπότε μὲν ἐπίοιεν	οἱ	Ἀθηναῖοι, ἐνεδίδοσαν, ἀναχωροῦσι δ' ἐνέκειντο
[2, 90]	διαφύγοιεν πλέοντα τὸν ἐπίπλουν σφῶν	οἱ	Ἀθηναῖοι ἔξω τοῦ ἑαυτῶν κέρως,
[2, 6]	ᾔδεσαν. οὕτω δὴ οὐκ εἰδότες	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐπέστελλον· ὁ δὲ κῆρυξ
[2, 25]	ἤδη στρατιὰ προσεβεβοηθήκει. παραπλεύσαντες δὲ	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐπὶ ἄλλα χωρία ἐδῄουν.
[2, 23]	Πελοποννήσιοι, ἐπειδὴ οὐκ ἐπεξῇσαν αὐτοῖς	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐς μάχην, ἄραντες ἐκ
[2, 94]	βοηθήσαντες δὲ ἅμ' ἡμέρᾳ πανδημεὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐς τὸν Πειραιᾶ ναῦς
[2, 57]	τῇ γῇ τῇ Ἀθηναίων καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐστράτευον ἐπὶ τῶν νεῶν,
[2, 18]	Βοιωτίας ἐτετείχιστο, καὶ αὐτῷ φρουρίῳ	οἱ	Ἀθηναῖοι ἐχρῶντο ὁπότε πόλεμος καταλάβοι.
[2, 16]	τὴν χώραν αὐτονόμῳ οἰκήσει μετεῖχον	οἱ	Ἀθηναῖοι, καὶ ἐπειδὴ ξυνῳκίσθησαν, διὰ
[2, 22]	ἐν ᾗ οὐκ ἔλασσον ἔσχον	οἱ	Ἀθηναῖοι καὶ Θεσσαλοί, μέχρι οὗ
[2, 29]	οὗ δὴ ὄντα τὸν Σιτάλκην	οἱ	Ἀθηναῖοι ξύμμαχον ἐποιοῦντο, βουλόμενοι σφίσι
[2, 12]	εἴ τι ἄρα μᾶλλον ἐνδοῖεν	οἱ	Ἀθηναῖοι ὁρῶντες σφᾶς ἤδη ἐν
[2, 101]	ὧν ἕνεκα ἐστράτευσε, καὶ ἐπειδὴ	οἱ	Ἀθηναῖοι οὐ παρῆσαν ταῖς ναυσίν,
[2, 12]	καὶ ἔγνω ὁ Ἀρχίδαμος ὅτι	οἱ	Ἀθηναῖοι οὐδέν πω ἐνδώσουσιν, οὕτω
[2, 90]	οἱ δὲ Πελοποννήσιοι, ἐπειδὴ αὐτοῖς	οἱ	Ἀθηναῖοι οὐκ ἐπέπλεον ἐς τὸν
[2, 7]	καὶ λελυμένων λαμπρῶς τῶν σπονδῶν	οἱ	Ἀθηναῖοι παρεσκευάζοντο ὡς πολεμήσοντες, παρεσκευάζοντο
[2, 86]	Πελοποννήσιοι, ἐν τούτῳ ἐν ᾧ	οἱ	Ἀθηναῖοι περὶ Κρήτην κατείχοντο, παρεσκευασμένοι
[2, 54]	τι ἀπολαῦσαι. ~Τοιούτῳ μὲν πάθει	οἱ	Ἀθηναῖοι περιπεσόντες ἐπιέζοντο, ἀνθρώπων τ'
[2, 84]	τὸν καιρὸν τοῦτον σημαίνει, καὶ	οἱ	Ἀθηναῖοι προσπεσόντες πρῶτον μὲν καταδύουσι
[2, 29]	Σιτάλκης, δυνάμενον παρ' αὐτῷ μέγα	οἱ	Ἀθηναῖοι πρότερον πολέμιον νομίζοντες πρόξενον
[2, 6]	ἄνδρας διεφθαρμένους. καὶ μετὰ ταῦτα	οἱ	Ἀθηναῖοι στρατεύσαντες ἐς Πλάταιαν σῖτόν
[2, 92]	Πάνορμον, ὅθενπερ ἀνηγάγοντο. ἐπιδιώκοντες δὲ	οἱ	Ἀθηναῖοι τάς τε ἐγγὺς οὔσας
[2, 67]	Ἀθήνας. ἀφικομένων δὲ αὐτῶν δείσαντες	οἱ	Ἀθηναῖοι τὸν Ἀριστέα μὴ αὖθις
[2, 92]	τὸν Ναυπακτίων λιμένα. ἀναχωρήσαντες δὲ	οἱ	Ἀθηναῖοι τροπαῖον ἔστησαν, ὅθεν ἀναγαγόμενοι
[2, 79]	τῆς Σπαρτώλου ἐς μάχην καθίστανται	οἱ	Ἀθηναῖοι ὑπ' αὐτῇ τῇ πόλει.
[2, 24]	πόλεις ἕκαστοι. ~Ἀναχωρησάντων δὲ αὐτῶν	οἱ	Ἀθηναῖοι φυλακὰς κατεστήσαντο κατὰ γῆν
[2, 59]	τὴν δευτέραν ἐσβολὴν τῶν Πελοποννησίων	οἱ	Ἀθηναῖοι, ὡς ἥ τε γῆ
[2, 81]	ἄνευ ὅπλων κινηθῆναι. δοκοῦσι δὲ	οἱ	Ἀκαρνᾶνες κράτιστοι εἶναι τοῦτο ποιεῖν.
[2, 93]	Κνῆμος καὶ ὁ Βρασίδας καὶ	οἱ	ἄλλοι ἄρχοντες τῶν Πελοποννησίων ἀρχομένου
[2, 81]	μὲν ἔχοντες προσῇσαν Ξάονες καὶ	οἱ	ἄλλοι βάρβαροι, ἐκ δεξιᾶς δ'
[2, 81]	τε πολλοὶ τῶν Ξαόνων, καὶ	οἱ	ἄλλοι βάρβαροι ὡς εἶδον αὐτοὺς
[2, 100]	ἄλλῃ παρασκευῇ κρείσσονι ἢ ξύμπαντες	οἱ	ἄλλοι βασιλῆς ὀκτὼ οἱ πρὸ
[2, 86]	Κνῆμος καὶ ὁ Βρασίδας καὶ	οἱ	ἄλλοι τῶν Πελοποννησίων στρατηγοί, βουλόμενοι
[2, 101]	οἰκοῦντες Θεσσαλοὶ καὶ Μάγνητες καὶ	οἱ	ἄλλοι ὑπήκοοι Θεσσαλῶν καὶ οἱ
[2, 68]	εἰσιν. ἐκβάλλουσιν οὖν τοὺς Ἀργείους	οἱ	Ἀμπρακιῶται χρόνῳ καὶ αὐτοὶ ἴσχουσι
[2, 61]	μὴ ἀφανίζειν (ἐν ἴσῳ γὰρ	οἱ	ἄνθρωποι δικαιοῦσι τῆς τε ὑπαρχούσης
[2, 52]	ἐναποθνῃσκόντων· ὑπερβιαζομένου γὰρ τοῦ κακοῦ	οἱ	ἄνθρωποι, οὐκ ἔχοντες ὅτι γένωνται,
[2, 15]	ἐν μηνὶ Ἀνθεστηριῶνι, ὥσπερ καὶ	οἱ	ἀπ' Ἀθηναίων Ιωνες ἔτι καὶ
[2, 83]	τῷ Κνήμῳ, ὅπως μὴ ξυμβοηθῶσιν	οἱ	ἀπὸ θαλάσσης ἄνω Ἀκαρνᾶνες, οὐ
[2, 51]	εἴτε προσίοιεν, διεφθείροντο, καὶ μάλιστα	οἱ	ἀρετῆς τι μεταποιούμενοι· αἰσχύνῃ γὰρ
[2, 88]	ἀρετῆς. ~Τοιαῦτα μὲν τοῖς Πελοποννησίοις	οἱ	ἄρχοντες παρεκελεύσαντο. ὁ δὲ Φορμίων
[2, 36]	μνήμης δίδοσθαι. τὴν γὰρ χώραν	οἱ	αὐτοὶ αἰεὶ οἰκοῦντες διαδοχῇ τῶν
[2, 40]	ἀπράγμονα, ἀλλ' ἀχρεῖον νομίζομεν, καὶ	οἱ	αὐτοὶ ἤτοι κρίνομέν γε ἢ
[2, 40]	τόδε ἔχομεν ὥστε τολμᾶν τε	οἱ	αὐτοὶ μάλιστα καὶ περὶ ὧν
[2, 20]	ἐφαίνετο ἐνστρατοπεδεῦσαι, ἅμα δὲ καὶ	οἱ	Ἀχαρνῆς μέγα μέρος ὄντες τῆς
[2, 81]	ἐπείγεσθαι. ἐπεὶ δ' ἐνέκειντο φεύγοντες	οἱ	βάρβαροι, ἀνελάμβανόν τε αὐτοὺς καὶ
[2, 18]	ἡ ἐν τῇ Οἰνόῃ ἐπίσχεσις.	οἱ	γὰρ Ἀθηναῖοι ἐσεκομίζοντο ἐν τῷ
[2, 54]	τοῦ παρόντος εἰκότως λοιμὸν εἰρῆσθαι·	οἱ	γὰρ ἄνθρωποι πρὸς ἃ ἔπασχον
[2, 96]	Εὐξείνου πόντου κατῴκητο· εἰσὶ δ'	οἱ	Γέται καὶ οἱ ταύτῃ ὅμοροί
[2, 84]	εἴ πῃ προσπίπτοιεν οἱ ἐναντίοι.	~οἱ	δ' Ἀθηναῖοι κατὰ μίαν ναῦν
[2, 94]	ἐπὶ τῆς Κορίνθου ἀπεχώρησαν πεζῇ·	οἱ	δ' Ἀθηναῖοι οὐκέτι καταλαβόντες πρὸς
[2, 73]	ἂν ὑμῖν μέλλῃ ἱκανὴ ἔσεσθαι.	~οἱ	δ' ἀκούσαντες ἐσῆλθον αὖθις ἐς
[2, 5]	ἐν τῇ Πλαταίᾳ οὕτως ἐπεπράγεσαν·	~οἱ	δ' ἄλλοι Θηβαῖοι, οὓς ἔδει
[2, 9]	ναυτικὸν παρείχοντο Ξῖοι, Λέσβιοι, Κερκυραῖοι,	οἱ	δ' ἄλλοι πεζὸν καὶ χρήματα.
[2, 68]	καὶ αὐτοὶ ἴσχουσι τὴν πόλιν.	οἱ	δ' Ἀμφίλοχοι γενομένου τούτου διδόασιν
[2, 96]	καὶ τοὺς μὲν μισθῷ ἔπειθεν,	οἱ	δ' ἐθελονταὶ ξυνηκολούθουν. ἀνίστη δὲ
[2, 86]	ἀπλοίας ἐνδιέτριψεν οὐκ ὀλίγον χρόνον·	~οἱ	δ' ἐν τῇ Κυλλήνῃ Πελοποννήσιοι,
[2, 94]	ᾤοντο τοὺς πολεμίους ἐσπεπλευκέναι ἤδη,	οἱ	δ' ἐν τῷ Πειραιεῖ τήν
[2, 27]	οἱ μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν,	οἱ	δ' ἐσπάρησαν κατὰ τὴν ἄλλην
[2, 4]	ἐς χεῖρας ᾖσαν κατὰ τάχος.	~οἱ	δ' ὡς ἔγνωσαν ἐξηπατημένοι, ξυνεστρέφοντό
[2, 87]	βουληθῇ, κολασθήσεται τῇ πρεπούσῃ ζημίᾳ,	οἱ	δὲ ἀγαθοὶ τιμήσονται τοῖς προσήκουσιν
[2, 25]	τὸν πόλεμον ἐπῃνέθη ἐν Σπάρτῃ.	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι ἄραντες παρέπλεον, καὶ
[2, 84]	Πάτρας καὶ Δύμην τῆς Ἀχαΐας.	οἱ	δὲ Ἀθηναῖοι καταδιώξαντες καὶ ναῦς
[2, 68]	πρῶτον ἀπὸ τῶν Ἀμπρακιωτῶν ξυνοικησάντων·	οἱ	δὲ ἄλλοι Ἀμφίλοχοι βάρβαροί εἰσιν.
[2, 68]	πρῶτον ἐγένετο Ἀθηναίοις καὶ Ἀκαρνᾶσιν.	οἱ	δὲ Ἀμπρακιῶται τὴν μὲν ἔχθραν
[2, 85]	ἑκάστην ἐλπίδος οὔσης αἰεὶ ναυμαχήσειν.	οἱ	δὲ ἀποπέμπουσιν εἴκοσι ναῦς αὐτῷ,
[2, 85]	ὀλίγου μελέτης. ὀργῇ οὖν ἀπέστελλον.	οἱ	δὲ ἀφικόμενοι μετὰ τοῦ Κνήμου
[2, 65]	παρόντων δεινῶν ἀπάγειν τὴν γνώμην.	οἱ	δὲ δημοσίᾳ μὲν τοῖς λόγοις
[2, 92]	κελεύσματος ἐμβοήσαντες ἐπ' αὐτοὺς ὥρμησαν.	οἱ	δὲ διὰ τὰ ὑπάρχοντα ἁμαρτήματα
[2, 65]	ἐλασσόνων ὁρμώμενος ἐστέρητο καὶ τούτων,	οἱ	δὲ δυνατοὶ καλὰ κτήματα κατὰ
[2, 89]	πίσυνοι ἢ τῇ γνώμῃ ἐπέρχονται·	οἱ	δὲ ἐκ πολλῷ ὑποδεεστέρων, καὶ
[2, 79]	καὶ ἀναχωροῦσιν ἐς τὴν Σπάρτωλον,	οἱ	δὲ ἱππῆς τῶν Ξαλκιδέων καὶ
[2, 51]	ἔθνῃσκον δὲ οἱ μὲν ἀμελείᾳ,	οἱ	δὲ καὶ πάνυ θεραπευόμενοι. ἕν
[2, 52]	ἐπιθέντες τὸν ἑαυτῶν νεκρὸν ὑφῆπτον,	οἱ	δὲ καιομένου ἄλλου ἐπιβαλόντες ἄνωθεν
[2, 4]	αὐτοὺς καὶ διεφθάρησαν οἱ πλείους,	οἱ	δὲ κατὰ πύλας ἐρήμους γυναικὸς
[2, 83]	βουλόμενος ἐν τῇ εὐρυχωρίᾳ ἐπιθέσθαι.	οἱ	δὲ Κορίνθιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[2, 50]	ἄλλως οὔτε περὶ τοιοῦτον οὐδέν·	οἱ	δὲ κύνες μᾶλλον αἴσθησιν παρεῖχον
[2, 67]	Ἀμεινιάδου, καὶ ἐκέλευσεν ἐκείνοις παραδοῦναι·	οἱ	δὲ λαβόντες ἐκόμισαν ἐς τὰς
[2, 80]	δ' εἶναι καὶ Ναύπακτον λαβεῖν.	οἱ	δὲ Λακεδαιμόνιοι πεισθέντες Κνῆμον μὲν
[2, 100]	καὶ Γρηστωνίαν καὶ Ἀνθεμοῦντα ἐδῄουν.	οἱ	δὲ Μακεδόνες πεζῷ μὲν οὐδὲ
[2, 25]	τὸν ἐν τῇ Φειᾷ λιμένα,	οἱ	δὲ Μεσσήνιοι ἐν τούτῳ καὶ
[2, 8]	μὲν τῆς ἀρχῆς ἀπολυθῆναι βουλόμενοι,	οἱ	δὲ μὴ ἀρχθῶσι φοβούμενοι. ~Παρασκευῇ
[2, 86]	εὐρυχωρίαν, φοβούμενοι τὸ πρότερον πάθος,	οἱ	δὲ μὴ ἐσπλεῖν ἐς τὰ
[2, 79]	τετρακόσιοι καὶ οἱ στρατηγοὶ πάντες.	οἱ	δὲ Ξαλκιδῆς καὶ Βοττιαῖοι τροπαῖόν
[2, 81]	ἔχοντες, ἕως ἐστρατοπεδεύσαντο ἐν ἐπιτηδείῳ·	οἱ	δὲ Ξάονες σφίσι τε αὐτοῖς
[2, 12]	σφᾶς ἤδη ἐν ὁδῷ ὄντας.	οἱ	δὲ οὐ προσεδέξαντο αὐτὸν ἐς
[2, 91]	τὴν γῆν ἐπὶ σφᾶς πλέωσιν.	οἱ	δὲ παραγενόμενοι ὕστερον ἐπαιάνιζόν τε
[2, 76]	τὸ χῶμα ἐσεφόρουν τὴν γῆν.	~οἱ	δὲ Πελοποννήσιοι αἰσθόμενοι ἐν ταρσοῖς
[2, 90]	δὲ καὶ ὁ Φορμίων παρεκελεύσατο.	οἱ	δὲ Πελοποννήσιοι, ἐπειδὴ αὐτοῖς οἱ
[2, 81]	μέλλοντος ἐκπλεῖν Ναύπακτον ἐρήμην ἀπολιπεῖν.	οἱ	δὲ Πελοποννήσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι
[2, 23]	ἄραντες τῇ παρασκευῇ ταύτῃ περιέπλεον,	οἱ	δὲ Πελοποννήσιοι χρόνον ἐμμείναντες ἐν
[2, 94]	δὲ φυλακὰς τοῦ Πειραιῶς καθίσταντο.	οἱ	δὲ Πελοποννήσιοι ὡς ᾔσθοντο τὴν
[2, 5]	ἀνεχώρησαν οἱ Θηβαῖοι οὐδὲν ἀδικήσαντες·	οἱ	δὲ Πλαταιῆς ἐπειδὴ τὰ ἐκ
[2, 5]	καὶ οἱ μὲν ταῦτα διενοοῦντο,	οἱ	δὲ Πλαταιῆς ἔτι διαβουλευομένων αὐτῶν
[2, 71]	στρατὸν ἔμελλε δῃώσειν τὴν γῆν·	οἱ	δὲ Πλαταιῆς εὐθὺς πρέσβεις πέμψαντες
[2, 75]	ξυνεφεστῶτες ἠνάγκαζον ἐς τὸ ἔργον.	οἱ	δὲ Πλαταιῆς ὁρῶντες τὸ χῶμα
[2, 3]	τῷ τρόπῳ προσχωρήσειν τὴν πόλιν.	~οἱ	δὲ Πλαταιῆς ὡς ᾔσθοντο ἔνδον
[2, 72]	ὁ μὲν Ἀρχίδαμος τοσαῦτα εἶπεν·	οἱ	δὲ Πλαταιῶν πρέσβεις ἀκούσαντες ταῦτα
[2, 17]	φίλων τινὰς ἢ οἰκείων καταφυγή,	οἱ	δὲ πολλοὶ τά τε ἐρῆμα
[2, 70]	Ἀριστοκλείδου καὶ Φανομάχῳ τῷ Καλλιμάχου.	οἱ	δὲ προσεδέξαντο, ὁρῶντες μὲν τῆς
[2, 58]	ἀπολέσας ἐν τεσσαράκοντα μάλιστα ἡμέραις·	οἱ	δὲ πρότεροι στρατιῶται κατὰ χώραν
[2, 82]	κἀκεῖθεν ἐπ' οἴκου ἀπῆλθον ἕκαστοι.	οἱ	δὲ Στράτιοι τροπαῖον ἔστησαν τῆς
[2, 65]	τῇ πόλει κινδυνεύοντας ἔφη περιέσεσθαι·	οἱ	δὲ ταῦτά τε πάντα ἐς
[2, 76]	διαχεόμενον ὥσπερ ἡ γῆ φοροῖτο.	οἱ	δὲ ταύτῃ ἀποκλῃόμενοι τοῦτο μὲν
[2, 21]	ἦσαν, οἱ μὲν κελεύοντες ἐπεξιέναι,	οἱ	δέ τινες οὐκ ἐῶντες. χρησμολόγοι
[2, 65]	ὑπὸ τοῦ πρώτου ἀνδρὸς ἀρχή.	οἱ	δὲ ὕστερον ἴσοι μᾶλλον αὐτοὶ
[2, 51]	νικώμενοι. ἐπὶ πλέον δ' ὅμως	οἱ	διαπεφευγότες τόν τε θνῄσκοντα καὶ
[2, 92]	Κόρινθον ἅπαντες πλὴν Λευκαδίων. καὶ	οἱ	ἐκ τῆς Κρήτης Ἀθηναῖοι ταῖς
[2, 98]	οἱ μαχαιροφόροι μαχιμώτατοι μὲν ἦσαν	οἱ	ἐκ τῆς Ροδόπης αὐτόνομοι καταβάντες,
[2, 79]	πελτασταὶ ἐκ τῆς Ολύνθου. καὶ	οἱ	ἐκ τῆς Σπαρτώλου ψιλοὶ ὡς
[2, 65]	ἦν πρὸς οὓς ἐπῇσαν, ὅσον	οἱ	ἐκπέμψαντες οὐ τὰ πρόσφορα τοῖς
[2, 9]	δὲ Ξῖοι, Λέσβιοι, Πλαταιῆς, Μεσσήνιοι	οἱ	ἐν Ναυπάκτῳ, Ἀκαρνάνων οἱ πλείους,
[2, 31]	αὐτοὶ Ἀθηναῖοι (χωρὶς δὲ αὐτοῖς	οἱ	ἐν Ποτειδαίᾳ τρισχίλιοι ἦσαν) μέτοικοι
[2, 64]	ξυνδιέγνωτε πολεμεῖν, εἰ καὶ ἐπελθόντες	οἱ	ἐναντίοι ἔδρασαν ἅπερ εἰκὸς ἦν
[2, 83]	βραχέος παραγιγνόμενοι, εἴ πῃ προσπίπτοιεν	οἱ	ἐναντίοι. ~οἱ δ' Ἀθηναῖοι κατὰ
[2, 77]	αὐτῇ ἐπίφορον, ὅπερ καὶ ἤλπιζον	οἱ	ἐναντίοι, οὐκ ἂν διέφυγον. νῦν
[2, 9]	μὲν οἵδε ξύμμαχοι· Πελοποννήσιοι μὲν	οἱ	ἐντὸς Ισθμοῦ πάντες πλὴν Ἀργείων
[2, 58]	χρόνῳ ὑγιαίνοντας. Φορμίων δὲ καὶ	οἱ	ἑξακόσιοι καὶ χίλιοι οὐκέτι ἦσαν
[2, 35]	ἀκούοι. μέχρι γὰρ τοῦδε ἀνεκτοὶ	οἱ	ἔπαινοί εἰσι περὶ ἑτέρων λεγόμενοι,
[2, 44]	γὰρ τῶν οὐκ ὄντων λήθη	οἱ	ἐπιγιγνόμενοί τισιν ἔσονται, καὶ τῇ
[2, 46]	ὅσα εἶχον πρόσφορα, καὶ ἔργῳ	οἱ	θαπτόμενοι τὰ μὲν ἤδη κεκόσμηνται,
[2, 2]	ἀνδρὸς Θηβαίων δυνατωτάτου. προϊδόντες γὰρ	οἱ	Θηβαῖοι ὅτι ἔσοιτο ὁ πόλεμος
[2, 5]	δ' οὖν τῆς γῆς ἀνεχώρησαν	οἱ	Θηβαῖοι οὐδὲν ἀδικήσαντες· οἱ δὲ
[2, 5]	ζώντων ἐχομένων. ὡς δ' ᾔσθοντο	οἱ	Θηβαῖοι τὸ γεγενημένον, ἐπεβούλευον τοῖς
[2, 43]	τοὺς πολεμικοὺς κινδύνους. οὐ γὰρ	οἱ	κακοπραγοῦντες δικαιότερον ἀφειδοῖεν ἂν τοῦ
[2, 27]	ἐκ πεσοῦσι δὲ τοῖς Αἰγινήταις	οἱ	Λακεδαιμόνιοι ἔδοσαν Θυρέαν οἰκεῖν καὶ
[2, 85]	τὴν Κυλλήνην. ~Πέμπουσι δὲ καὶ	οἱ	Λακεδαιμόνιοι τῷ Κνήμῳ ξυμβούλους ἐπὶ
[2, 67]	τοῖς αὐτοῖς ἀμύνεσθαι οἷσπερ καὶ	οἱ	Λακεδαιμόνιοι ὑπῆρξαν, τοὺς ἐμπόρους οὓς
[2, 5]	ἦσαν δὲ ὀγδοήκοντα καὶ ἑκατὸν	οἱ	ληφθέντες, καὶ Εὐρύμαχος εἷς αὐτῶν
[2, 11]	τι ἄηθες ὀργὴ προσπίπτει· καὶ	οἱ	λογισμῷ ἐλάχιστα χρώμενοι θυμῷ πλεῖστα
[2, 99]	δὲ καὶ τῶν ἄλλων ἐθνῶν	οἱ	Μακεδόνες οὗτοι, ἃ καὶ νῦν
[2, 98]	αὐτοὺς Γέται. τοῦ δὲ πεζοῦ	οἱ	μαχαιροφόροι μαχιμώτατοι μὲν ἦσαν οἱ
[2, 79]	καὶ ἐπεδίωξαν ἐπὶ πολύ. καὶ	οἱ	μὲν Ἀθηναῖοι ἐς τὴν Ποτείδαιαν
[2, 51]	ἐς τοῦτο ἐτελεύτα. ἔθνῃσκον δὲ	οἱ	μὲν ἀμελείᾳ, οἱ δὲ καὶ
[2, 23]	καὶ Σωκράτης ὁ Ἀντιγένους. καὶ	οἱ	μὲν ἄραντες τῇ παρασκευῇ ταύτῃ
[2, 27]	ἐστίν, ἐπὶ θάλασσαν καθήκουσα. καὶ	οἱ	μὲν αὐτῶν ἐνταῦθα ᾤκησαν, οἱ
[2, 94]	τῶν κατὰ τὸν πόλεμον ἐλάσσων.	οἱ	μὲν γὰρ ἐν τῷ ἄστει
[2, 4]	ὅπλα χρήσασθαι ὅτι ἂν βούλωνται.	οἱ	μὲν δὴ ἐν τῇ Πλαταίᾳ
[2, 81]	ἔστιν ὅτε οὐδὲ ἑωρῶντο. καὶ	οἱ	μὲν Ελληνες τεταγμένοι τε προσῇσαν
[2, 17]	ἑκατὸν νεῶν ἐπίπλουν ἐξαρτύοντες. καὶ	οἱ	μὲν ἐν τούτῳ παρασκευῆς ἦσαν.
[2, 52]	γὰρ ἀλλοτρίας φθάσαντες τοὺς νήσαντας	οἱ	μὲν ἐπιθέντες τὸν ἑαυτῶν νεκρὸν
[2, 39]	εὐψύχῳ· καὶ ἐν ταῖς παιδείαις	οἱ	μὲν ἐπιπόνῳ ἀσκήσει εὐθὺς νέοι
[2, 21]	γιγνόμενοι ἐν πολλῇ ἔριδι ἦσαν,	οἱ	μὲν κελεύοντες ἐπεξιέναι, οἱ δέ
[2, 100]	ἦν ὅτε Σιτάλκης ἐπῄει. ~Καὶ	οἱ	μὲν Μακεδόνες οὗτοι ἐπιόντος πολλοῦ
[2, 86]	παρασκευαζόμενοι τὴν ναυμαχίαν, γνώμην ἔχοντες	οἱ	μὲν μὴ ἐκπλεῖν ἔξω τῶν
[2, 79]	ὑπ' αὐτῇ τῇ πόλει. καὶ	οἱ	μὲν ὁπλῖται τῶν Ξαλκιδέων καὶ
[2, 83]	καὶ Ισοκράτης καὶ Ἀγαθαρχίδας. καὶ	οἱ	μὲν Πελοποννήσιοι ἐτάξαντο κύκλον τῶν
[2, 25]	μεγάλου χειμαζόμενοι ἐν ἀλιμένῳ χωρίῳ,	οἱ	μὲν πολλοὶ ἐπέβησαν ἐπὶ τὰς
[2, 99]	νῦν Εορδίας καλουμένης Εορδούς, ὧν	οἱ	μὲν πολλοὶ ἐφθάρησαν, βραχὺ δέ
[2, 5]	ἄρα τύχωσί τινες ἐζωγρημένοι. καὶ	οἱ	μὲν ταῦτα διενοοῦντο, οἱ δὲ
[2, 8]	εἶχον οἱ πλείους τοὺς Ἀθηναίους,	οἱ	μὲν τῆς ἀρχῆς ἀπολυθῆναι βουλόμενοι,
[2, 4]	διωκόμενοι δὲ κατὰ τὴν πόλιν	οἱ	μέν τινες αὐτῶν ἐπὶ τὸ
[2, 70]	τι ῥητὸν ἔχοντας ἐφόδιον. καὶ	οἱ	μὲν ὑπόσπονδοι ἐξῆλθον ἔς τε
[2, 90]	εἷλον ἤδη) τὰς δέ τινας	οἱ	Μεσσήνιοι παραβοηθήσαντες καὶ ἐπεσβαίνοντες ξὺν
[2, 2]	Πλαταιῶν ἄνδρες, Ναυκλείδης τε καὶ	οἱ	μετ' αὐτοῦ, βουλόμενοι ἰδίας ἕνεκα
[2, 80]	Λευκάδι περιέμενεν. Κνῆμος δὲ καὶ	οἱ	μετ' αὐτοῦ χίλιοι ὁπλῖται ἐπειδὴ
[2, 81]	αὐτῶν Λευκάδιοι καὶ Ἀνακτόριοι καὶ	οἱ	μετὰ τούτων, ἐν ἀριστερᾷ δὲ
[2, 31]	τούτου Ἀθηναῖοι πανδημεί, αὐτοὶ καὶ	οἱ	μέτοικοι, ἐσέβαλον ἐς τὴν Μεγαρίδα
[2, 101]	οἱ ἄλλοι ὑπήκοοι Θεσσαλῶν καὶ	οἱ	μέχρι Θερμοπυλῶν Ελληνες ἐφοβήθησαν μὴ
[2, 36]	πλείω αὐτῆς αὐτοὶ ἡμεῖς οἵδε	οἱ	νῦν ἔτι ὄντες μάλιστα ἐν
[2, 75]	καὶ σῖτον αἱρεῖσθαι· Λακεδαιμονίων τε	οἱ	ξεναγοὶ ἑκάστης πόλεως ξυνεφεστῶτες ἠνάγκαζον
[2, 13]	τῇ ἐκκλησίᾳ ὅτι Ἀρχίδαμος μέν	οἱ	ξένος εἴη, οὐ μέντοι ἐπὶ
[2, 83]	ἐπιθέσθαι. οἱ δὲ Κορίνθιοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι ἔπλεον μὲν οὐχ ὡς
[2, 71]	ἐπιγιγνομένου θέρους οἱ Πελοποννήσιοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι ἐς μὲν τὴν Ἀττικὴν
[2, 7]	παρεσκευάζοντο δὲ καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι, πρεσβείας τε μέλλοντες πέμπειν
[2, 47]	θέρους εὐθὺς ἀρχομένου Πελοποννήσιοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι τὰ δύο μέρη ὥσπερ
[2, 66]	πολέμῳ. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι τοῦ αὐτοῦ θέρους ἐστράτευσαν
[2, 81]	ἀπολιπεῖν. οἱ δὲ Πελοποννήσιοι καὶ	οἱ	ξύμμαχοι τρία τέλη ποιήσαντες σφῶν
[2, 65]	ἔχοντες. οὐ μέντοι πρότερόν γε	οἱ	ξύμπαντες ἐπαύσαντο ἐν ὀργῇ ἔχοντες
[2, 78]	καὶ ἑκατὸν σιτοποιοί. τοσοῦτοι ἦσαν	οἱ	ξύμπαντες ὅτε ἐς τὴν πολιορκίαν
[2, 51]	ὀλοφύρσεις τῶν ἀπογιγνομένων τελευτῶντες καὶ	οἱ	οἰκεῖοι ἐξέκαμνον ὑπὸ τοῦ πολλοῦ
[2, 25]	ἐν τούτῳ καὶ ἄλλοι τινὲς	οἱ	οὐ δυνάμενοι ἐπιβῆναι κατὰ γῆν
[2, 36]	ἢ εἴ τι αὐτοὶ ἢ	οἱ	πατέρες ἡμῶν βάρβαρον ἢ Ελληνα
[2, 74]	γῆν τήνδε ἤλθομεν, ἐν ᾗ	οἱ	πατέρες ἡμῶν εὐξάμενοι ὑμῖν Μήδων
[2, 36]	ἄξιοι ἐπαίνου καὶ ἔτι μᾶλλον	οἱ	πατέρες ἡμῶν· κτησάμενοι γὰρ πρὸς
[2, 11]	~Ἄνδρες Πελοποννήσιοι καὶ ξύμμαχοι, καὶ	οἱ	πατέρες ἡμῶν πολλὰς στρατείας καὶ
[2, 73]	ὑμῖν πρὸς τῶν ὅρκων οὓς	οἱ	πατέρες ὤμοσαν μηδὲν νεωτερίζειν περὶ
[2, 86]	οὖν τῷ Ρίῳ τῷ Ἀχαϊκῷ	οἱ	Πελοποννήσιοι, ἀπέχοντι οὐ πολὺ τοῦ
[2, 91]	ἑλκομένας ἤδη. ~Ταύτῃ μὲν οὖν	οἱ	Πελοποννήσιοι ἐκράτουν τε καὶ διέφθειραν
[2, 18]	τῷ χρόνῳ τούτῳ, καὶ ἐδόκουν	οἱ	Πελοποννήσιοι ἐπελθόντες ἂν διὰ τάχους
[2, 84]	ἐς Ναύπακτον. παρέπλευσαν δὲ καὶ	οἱ	Πελοποννήσιοι εὐθὺς ταῖς περιλοίποις τῶν
[2, 81]	ἐν ἀριστερᾷ δὲ Κνῆμος καὶ	οἱ	Πελοποννήσιοι καὶ Ἀμπρακιῶται· διεῖχον δὲ
[2, 71]	ξυνέγραψεν. ~Τοῦ δ' ἐπιγιγνομένου θέρους	οἱ	Πελοποννήσιοι καὶ οἱ ξύμμαχοι ἐς
[2, 90]	τῶν Μεσσηνίων παρεβοήθει. ἰδόντες δὲ	οἱ	Πελοποννήσιοι κατὰ μίαν ἐπὶ κέρως
[2, 76]	τῇ χώσει καὶ μηχανὰς προσῆγον	οἱ	Πελοποννήσιοι τῇ πόλει, μίαν μὲν
[2, 22]	μέντοι αὐτοὺς αὐθημερὸν ἀσπόνδους. καὶ	οἱ	Πελοποννήσιοι τροπαῖον τῇ ὑστεραίᾳ ἔστησαν.
[2, 92]	ὑπόσπονδα ἀπέδοσαν. ἔστησαν δὲ καὶ	οἱ	Πελοποννήσιοι τροπαῖον ὡς νενικηκότες τῆς
[2, 48]	καὶ ἐλέχθη ὑπ' αὐτῶν ὡς	οἱ	Πελοποννήσιοι φάρμακα ἐσβεβλήκοιεν ἐς τὰ
[2, 77]	τῆς ἐμβολῆς. ~Μετὰ δὲ τοῦτο	οἱ	Πελοποννήσιοι, ὡς αἵ τε μηχαναὶ
[2, 101]	παρασκευῇ ἦσαν. ἐφοβήθησαν δὲ καὶ	οἱ	πέραν Στρυμόνος πρὸς βορέαν Θρᾷκες,
[2, 31]	Περικλέους τοῦ Ξανθίππου στρατηγοῦντος. καὶ	οἱ	περὶ Πελοπόννησον Ἀθηναῖοι ἐν ταῖς
[2, 4]	τὸ ἔξω. ὁρῶντες δὲ αὐτοὺς	οἱ	Πλαταιῆς ἀπειλημμένους ἐβουλεύοντο εἴτε κατακαύσωσιν
[2, 74]	ξυμμαχίαν. ~τοιαῦτα τῶν πρέσβεων ἀπαγγειλάντων	οἱ	Πλαταιῆς ἐβουλεύσαντο Ἀθηναίους μὴ προδιδόναι,
[2, 76]	ἃς βρόχους τε περιβάλλοντες ἀνέκλων	οἱ	Πλαταιῆς, καὶ δοκοὺς μεγάλας ἀρτήσαντες
[2, 73]	γῆν οὐκ ἔτεμνεν. ἐλθόντες δὲ	οἱ	{Πλαταιῆς} πρέσβεις ὡς τοὺς Ἀθηναίους
[2, 75]	οὐ σχολαίτερον ἀντανῄει αὐτῷ. καὶ	οἱ	Πλαταιῆς τοιόνδε τι ἐπινοοῦσιν· διελόντες
[2, 4]	τῆς πόλεως, ἄπειροι μὲν ὄντες	οἱ	πλείους ἐν σκότῳ καὶ πηλῷ
[2, 9]	Μεσσήνιοι οἱ ἐν Ναυπάκτῳ, Ἀκαρνάνων	οἱ	πλείους, Κερκυραῖοι, Ζακύνθιοι, καὶ ἄλλαι
[2, 4]	ἔξω σφᾶς αὐτοὺς καὶ διεφθάρησαν	οἱ	πλείους, οἱ δὲ κατὰ πύλας
[2, 8]	παρέσται. οὕτως ἐν> ὀργῇ εἶχον	οἱ	πλείους τοὺς Ἀθηναίους, οἱ μὲν
[2, 16]	ἔθος ἐν τοῖς ἀγροῖς ὅμως	οἱ	πλείους τῶν τε ἀρχαίων καὶ
[2, 89]	ἀνθίστασθαι ὑμᾶς. ἀντίπαλοι μὲν γὰρ	οἱ	πλείους, ὥσπερ οὗτοι, τῇ δυνάμει
[2, 49]	τῇ ταλαιπωρίᾳ, ὥστε ἢ διεφθείροντο	οἱ	πλεῖστοι ἐναταῖοι καὶ ἑβδομαῖοι ὑπὸ
[2, 96]	ο῏ Δῖοι καλοῦνται, τὴν Ροδόπην	οἱ	πλεῖστοι οἰκοῦντες· καὶ τοὺς μὲν
[2, 93]	προσδοκία οὐδεμία μὴ ἄν ποτε	οἱ	πολέμιοι ἐξαπιναίως οὕτως ἐπιπλεύσειαν, ἐπεὶ
[2, 13]	γὰρ ἐφύλασσον τὸ πρῶτον ὁπότε	οἱ	πολέμιοι ἐσβάλοιεν, ἀπό τε τῶν
[2, 24]	ἐς ἄλλο τι, ἢν μὴ	οἱ	πολέμιοι νηίτῃ στρατῷ ἐπιπλέωσι τῇ
[2, 13]	οἰκίας ἢν ἄρα μὴ δῃώσωσιν	οἱ	πολέμιοι ὥσπερ καὶ τὰ τῶν
[2, 4]	τοῦ μὴ ἐκφεύγειν, ὥστε διεφθείροντο	οἱ	πολλοί. τῶν δὲ Πλαταιῶν τις
[2, 49]	καὶ διαρροίας ἅμα ἀκράτου ἐπιπιπτούσης	οἱ	πολλοὶ ὕστερον δι' αὐτὴν ἀσθενείᾳ
[2, 70]	μάχῃ. ~Τοῦ δ' αὐτοῦ χειμῶνος	οἱ	Ποτειδεᾶται ἐπειδὴ οὐκέτι ἐδύναντο πολιορκούμενοι
[2, 11]	ἔξω ἐποιήσαντο, καὶ ἡμῶν αὐτῶν	οἱ	πρεσβύτεροι οὐκ ἄπειροι πολέμων εἰσίν·
[2, 54]	καὶ τοῦδε τοῦ ἔπους, φάσκοντες	οἱ	πρεσβύτεροι πάλαι ᾄδεσθαι ἥξει Δωριακὸς
[2, 21]	ἑοράκεσαν οἵ γε νεώτεροι, οὐδ'	οἱ	πρεσβύτεροι πλὴν τὰ ἑοράκεσαν οἵ
[2, 21]	ἑοράκεσαν οἵ γε νεώτεροι, οὐδ'	οἱ	πρεσβύτεροι πλὴν τὰ Μηδικά, δεινὸν
[2, 100]	ξύμπαντες οἱ ἄλλοι βασιλῆς ὀκτὼ	οἱ	πρὸ αὐτοῦ γενόμενοι. ὁ δὲ
[2, 99]	Ἀλέξανδρος ὁ Περδίκκου πατὴρ καὶ	οἱ	πρόγονοι αὐτοῦ, Τημενίδαι τὸ ἀρχαῖον
[2, 5]	αὐτῶν ἦν, πρὸς ὃν ἔπραξαν	οἱ	προδιδόντες. ~τοῦτο δὲ ποιήσαντες ἔς
[2, 101]	αὐτοῦ περὶ τοὺς χώρους τούτους	οἱ	πρὸς νότον οἰκοῦντες Θεσσαλοὶ καὶ
[2, 79]	αὐτῶν τριάκοντα καὶ τετρακόσιοι καὶ	οἱ	στρατηγοὶ πάντες. οἱ δὲ Ξαλκιδῆς
[2, 81]	ἔργον γενέσθαι. γνόντες δ' αὐτοὺς	οἱ	Στράτιοι ἔτι προσιόντας καὶ ἡγησάμενοι,
[2, 88]	ὅτι οὐχ ὑπομενετέον ἐστί, καὶ	οἱ	στρατιῶται ἐκ πολλοῦ ἐν σφίσιν
[2, 40]	ἂν τὴν ψυχὴν δικαίως κριθεῖεν	οἱ	τά τε δεινὰ καὶ ἡδέα
[2, 96]	εἰσὶ δ' οἱ Γέται καὶ	οἱ	ταύτῃ ὅμοροί τε τοῖς Σκύθαις
[2, 63]	ἐπικίνδυνον. τάχιστ' ἄν τε πόλιν	οἱ	τοιοῦτοι ἑτέρους τε πείσαντες ἀπολέσειαν
[2, 71]	δύναμιν. τάδε μὲν ἡμῖν πατέρες	οἱ	ὑμέτεροι ἔδοσαν ἀρετῆς ἕνεκα καὶ
[2, 13]	αὐτὰ δημόσια εἶναι καὶ μηδεμίαν	οἱ	ὑποψίαν κατὰ ταῦτα γίγνεσθαι. παρῄνει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/01/2006