Vers
[1550]	βαρυαχεῖ ~ξένον ἐξανύσαι ~μόρῳ τὰν	παγκευθῆ	κάτω ~νεκρῶν πλάκα καὶ Στύγιον
[600]	δ᾽ ἄλλα συγχεῖ πάνθ᾽ ὁ	παγκρατὴς	χρόνος. ~φθίνει μὲν ἰσχὺς γῆς,
[900]	τέκνων. ~τοιοῦτον αὐτοῖς Ἄρεος εὔβουλον	πάγον	~ἐγὼ ξυνῄδη χθόνιον ὄνθ᾽ ὃς
[1600]	δ᾽ εὐχλόου Δήμητρος εἰς προσόψιον	~πάγον	μολοῦσαι τάσδ᾽ ἐπιστολὰς πατρὶ ~ταχεῖ
[0]	ἐξαρκοῦν ἐμοί· ~στέργειν γὰρ αἱ	πάθαι	με χὠ χρόνος ξυνὼν ~μακρὸς
[1500]	μὴ σύ, τέκνον Αἰγέως, βούλου	παθεῖν.	~τὰ μὲν τοιαῦτ᾽ οὖν εἰδότ᾽
[1050]	δεινὰ δ᾽ εὑρουσᾶν πρὸς αὐθαίμων	πάθη.	~τελεῖ τελεῖ Ζεύς τι κατ᾽
[350]	τι. ~(Ἰσμήνη) ~ἐγὼ τὰ μὲν	παθήμαθ᾽	ἅπαθον, πάτερ, ~ζητοῦσα τὴν σὴν
[1200]	οὐδ᾽ αὐτὸν μὲν εὖ ~πάσχειν,	παθόντα	δ᾽ οὐκ ἐπίστασθαι τίνειν. ~(Οἰδίπους)
[1650]	δ᾽ ἀλόγιστα παροίσομεν ~ἰδόντε καὶ	παθόντε.	~(Χορός) τί δ᾽ ἔστιν; ~(Ἀντιγόνη)
[1000]	ἐξειργασμένοι ~σπεύδουσιν, ἡμεῖς δ᾽ οἱ	παθόντες	ἕσταμεν. ~(Κρέων) τί δῆτ᾽ ἀμαυρῷ
[600]	αὐτοὺς ἐξαναγκάσει στόμα. ~(Θησεύς) ποῖον	πάθος	δείσαντας ἐκ χρηστηρίων; ~(Οἰδίπους) ὅτι
[200]	πατρόθεν. ~(Οἰδίπους) ὤμοι ἐγώ, τί	πάθω,	τέκνον ἐμόν; ~(Ἀντιγόνη) λέγ᾽ ἐπείπερ
[250]	πῶς ἐγὼ κακὸς φύσιν, ~ὅστις	παθὼν	μὲν ἀντέδρων, ὥστ᾽ εἰ φρονῶν
[1450]	φίλους ἐπαξιοῖ ~δικαίαν χάριν παρασχεῖν	παθών.	~{σπεῦσον} ἄϊσσ᾽ ὦναξ. ~(Θησεύς) τίς
[300]	κάρα. ~(Οἰδίπους) πῶς εἶπας, ὦ	παῖ;	~(Ἀντιγόνη) παῖδα σήν, ἐμὴν δ᾽
[1450]	τυγχάνων ὑπεσχόμην. ~(Χορός) ~ἰὼ ἰὼ	παῖ,	βᾶθι βᾶθ᾽ εἴτ᾽ ἄκρα, ~περὶ
[1400]	~(Ἀντιγόνη) ~τί δ᾽ αὖθις, ὦ	παῖ,	δεῖ σε θυμοῦσθαι; τί σοι
[150]	~(Οἰδίπους) ~ἄγε νυν σύ με,	παῖ,	~ἵν᾽ ἂν εὐσεβίας ἐπιβαίνοντες ~τὸ
[300]	γέ μοι. ~(Οἰδίπους) πρόσψαυσον, ὦ	παῖ.	~(Ἰσμήνη) θιγγάνω δυοῖν ὁμοῦ. ~(Οἰδίπους)
[1550]	αἰὲν ἔχει· ~τόν, ὦ Γᾶς	παῖ	καὶ Ταρτάρου, ~κατεύχομαι ἐν καθαρῷ
[700]	~(Οἰδίπους) τί δ᾽ ἔστιν, ὦ	παῖ,	καινόν; ~(Ἀντιγόνη) ἆσσον ἔρχεται ~(Κρέων)
[700]	μέγιστον, ~εὔιππον, εὔπωλον, εὐθάλασσον. ~ὦ	παῖ	Κρόνου, σὺ γάρ νιν εἰς
[1500]	~(Θησεύς) ~τί δ᾽ ἐστίν, ὦ	παῖ	Λαΐου, νέορτον αὖ; ~(Οἰδίπους) ~ῥοπὴ
[550]	ὀμμάτων διαφθορὰς ~ἔγνωκά σ᾽ ὦ	παῖ	Λαΐου, τανῦν θ᾽ ὁδοῖς ~ἐν
[600]	πικρά; ~(Οἰδίπους) ~ὦ φίλτατ᾽ Αἰγέως	παῖ,	μόνοις οὐ γίγνεται ~θεοῖσι γῆρας
[1100]	τ᾽ ὀπαόνων. ~(Οἰδίπους) ~προσέλθετ᾽ ὦ	παῖ,	πατρὶ καὶ τὸ μηδαμὰ ~ἐλπισθὲν
[1100]	σφῷν παρεστώσαιν ἐμοί. ~ἐρείσατ᾽ ὦ	παῖ,	πλευρὸν ἀμφιδέξιον ~ἐμφύντε τῷ φύσαντι,
[1400]	λέγειν. ~(Ἀντιγόνη) ~οὕτως ἄρ᾽ ὦ	παῖ,	ταῦτά σοι δεδογμένα; ~(Πολυνείκης) ~καὶ
[800]	βίαν πορεύομαι. ~(Οἰδίπους) ὄρεξον, ὦ	παῖ,	χεῖρας. ~(Ἀντιγόνη) ἀλλ᾽ οὐδὲν σθένω.
[800]	μᾶλλον οἰμώζειν τάδε. ~(Οἰδίπους) τὴν	παῖδ᾽	ἔχεις μου; ~(Κρέων) τήνδε τ᾽
[800]	ἐγώ; ~(Χορός) μέθες χεροῖν ~τὴν	παῖδα	θᾶσσον. ~(Κρέων) μὴ πίτασσ᾽ ἃ
[300]	πῶς εἶπας, ὦ παῖ; ~(Ἀντιγόνη)	παῖδα	σήν, ἐμὴν δ᾽ ὁρᾶν ~ὅμαιμον·
[950]	καὶ τεκοῦσά με, ~αὑτῆς ὄνειδος	παῖδας	ἐξέφυσέ μοι. ~ἀλλ᾽ ἓν γὰρ
[1350]	τάσδε μὴ μαυτῷ τροφοὺς ~τὰς	παῖδας,	ἦ τἂν οὐκ ἂν ἦ,
[1000]	ἐν τόποισι τοῖσδ᾽ ἔχεις ~τὰς	παῖδας	ἡμῖν αὐτὸς ἐκδείξῃς ἐμοί· ~εἰ
[1550]	ἔλυσε δυσπινεῖς στολάς. ~κἄπειτ᾽ ἀΰσας	παῖδας	ἠνώγει ῥυτῶν ~ὑδάτων ἐνεγκεῖν λουτρὰ
[900]	πρόσθεν, ἐννέπω δὲ νῦν, ~τὰς	παῖδας	ὡς τάχιστα δεῦρ᾽ ἄγειν τινά,
[500]	μὲν ~(Χορός) πῶς φῄς; ~(Οἰδίπους)	παῖδε,	δύο δ᾽ ἄτα ~(Χορός) ὦ
[450]	ξέν᾽ ἀμφὶ σοι. ~(Οἰδίπους) ὦ	παῖδε,	κλύετον τῶνδε προσχώρων ξένων; ~(Ἀντιγόνη)
[1600]	χερσὶν ὧν παίδων λέγει· ~ὦ	παῖδε,	τλάσας χρὴ τὸ γενναῖον φρενὶ
[1600]	ἐμοὶ τροφήν· ~σκληρὰν μέν, οἶδα,	παῖδες·	ἀλλ᾽ ἓν γὰρ μόνον ~τὰ
[1400]	συγκῦρσαι τύχῃ. ~ὦ τοῦδ᾽ ὅμαιμοι	παῖδες,	ἀλλ᾽ ὑμεῖς, ἐπεὶ ~τὰ σκληρὰ
[1750]	ἄναξ, κοίραν᾽ Ἀθηνῶν; ~(Θησεύς) ~ὦ	παῖδες,	ἀπεῖπεν ἐμοὶ κεῖνος ~μήτε πελάζειν
[100]	ὑπερτάτοις βροτῶν. ~ἴτ᾽ ὦ γλυκεῖαι	παῖδες	ἀρχαίου Σκότου, ~ἴτ᾽ ὦ μεγίστης
[1750]	γ᾽ ἐλαύνει; ~(Θησεύς) ~παύετε θρήνων,	παῖδες·	ἐν οἷς γὰρ ~χάρις ἡ
[1250]	πότερα τἀμαυτοῦ κακὰ ~πρόσθεν δακρύσω,	παῖδες,	ἢ τὰ τοῦδ᾽ ὁρῶν ~πατρὸς
[1450]	αἰθήρ, ὦ Ζεῦ. ~(Οἰδίπους) ~ὦ	παῖδες,	ἥκει τῷδ᾽ ἐπ᾽ ἀνδρὶ θέσφατος
[450]	μέν, (Οἰδίπους) κατοικτίσαι, ~αὐτός τε	παῖδές	θ᾽ αἵδ᾽ ἐπεὶ δὲ τῆσδε
[1600]	πίστιν ὁρκίαν τέκνοις, ~ὑμεῖς τε,	παῖδες,	τῷδε· καὶ καταίνεσον ~μήποτε προδώσειν
[1650]	~(Χορός) ποῦ δ᾽ αἵ τε	παῖδες	χοἰ προπέμψαντες φίλων; ~(Ἄγγελος) ~αἵδ᾽
[1750]	προσπίτνομέν σοι. ~(Θησεύς) τίνος, ὦ	παῖδες,	χρείας ἀνύσαι; ~(Ἀντιγόνη) τύμβον θέλομεν
[1500]	ἤδη μηδ᾽ ἔτ᾽ ἐντρεπώμεθα. ~ὦ	παῖδες,	ὧδ᾽ ἕπεσθ᾽ ἐγὼ γὰρ ἡγεμὼν
[800]	ἔργῳ τοῦτ᾽ ἀπειλήσας ἔχεις; ~(Κρέων)	~παίδοιν	δυοῖν σοι τὴν μὲν ἀρτίως
[350]	δ᾽ ἀμφὶ τοῖν σοῖν δυσμόροιν	παίδοιν	κακὰ ~νῦν ἐστι, ταῦτα σημανοῦσ᾽
[700]	τᾷδε θάλλει μέγιστα χώρᾳ, ~γλαυκᾶς	παιδοτρόφου	φύλλον ἐλαίας· ~τὸ μέν τις
[950]	πατρὶ ~χρησμοῖσιν ἱκνεῖθ᾽ ὥστε πρὸς	παίδων	θανεῖν, ~πῶς ἂν δικαίως τοῦτ᾽
[1600]	Οἰδίπους ~ψαύσας ἀμαυραῖς χερσὶν ὧν	παίδων	λέγει· ~ὦ παῖδε, τλάσας χρὴ
[400]	μολόντες εἰς Θήβης πέδον. ~(Οἰδίπους)	παίδων	τις οὖν ἤκουσε τῶν ἐμῶν
[1300]	Θήβας στρατόν. ~οἵ σ᾽ ἀντὶ	παίδων	τῶνδε καὶ ψυχῆς, πάτερ, ~ἱκετεύομεν
[1150]	γ᾽ ἐγὼ ψέξαιμί τι; ~(Οἰδίπους)	~παῖς	οὑμός, ὦναξ, στυγνός, οὗ λόγων
[1050]	εὔαγρον τελειῶσαι λόχον, ~σεμνά τε	παῖς	Παλλὰς Ἀθάνα. ~καὶ τὸν ἀγρευτὰν
[1350]	συμμάχοισιν, οὕνεκ᾽ Οἰδίπους ~τοιαῦτ᾽ ἔνειμε	παισὶ	τοῖς αὑτοῦ γέρα. ~(Χορός) ~Πολύνεικες,
[750]	οὑμὸς ἐνναίων ἀεί· ~ἔστιν δὲ	παισὶ	τοῖς ἐμοῖσι τῆς ἐμῆς ~χθονὸς
[350]	χραίνεσθαι πόλιν, ~λόγῳ σκοποῦσι τὴν	πάλαι	γένους φθοράν, ~οἵα κατέσχε τὸν
[1600]	οὗτος, Οἰδίπους, τί μέλλομεν ~χωρεῖν;	πάλαι	δὴ τἀπὸ σοῦ βραδύνεται. ~ὁ
[950]	ἄν τι μηνίουσιν εἰς γένος	πάλαι.	~ἐπεὶ καθ᾽ αὑτόν γ᾽ οὐκ
[600]	θεοὶ ψεύσουσί με. ~(Χορός) ~ἄναξ,	πάλαι	καὶ ταῦτα καὶ τοιαῦτ᾽ ἔπη
[1250]	~(Οἰδίπους) τίς οὗτος; ~ὅνπερ καὶ	πάλαι	κατείχομεν ~γνώμῃ, πάρεστι δεῦρο (Πολυνείκης)
[500]	ἔχειν. ~(Χορός) ~δεινὸν μὲν τὸ	πάλαι	κείμενον ἤδη κακόν, ὦ ξεῖν᾽
[750]	~δίκῃ σέβοιτ᾽ ἄν, οὖσα σὴ	πάλαι	τροφός. ~(Οἰδίπους) ~ὦ πάντα τολμῶν
[550]	κακοῖς κακά. ~(Θησεύς) ἦ τὴν	παλαιὰν	ξυμφορὰν γένους ἐρεῖς; ~(Οἰδίπους) οὐ
[100]	γὰρ οἵδε δή τινες ~χρόνῳ	παλαιοί,	σῆς ἕδρας ἐπίσκοποι. ~(Οἰδίπους) ~σιγήσομαί
[450]	ἀκούων συννοῶν τε τἀξ ἐμοῦ	~παλαίφαθ᾽	ἁμοὶ Φοῖβος ἤνυσέν ποτε. ~πρὸς
[1350]	θρόνους ~κρατοῦσιν, εἴπερ ἐστὶν ἡ	παλαίφατος	~Δίκη ξύνεδρος Ζηνὸς ἀρχαίοις νόμοις.
[350]	τ᾽ ἀλγεῖν καὶ λέγουσ᾽ αὖθις	πάλιν.	~ἃ δ᾽ ἀμφὶ τοῖν σοῖν
[1400]	τινι ~ἔξεσθ᾽ ἑταίρων, οὐδ᾽ ἀποστρέψαι	πάλιν,	~ἀλλ᾽ ὄντ᾽ ἄναυδον τῇδε συγκῦρσαι
[200]	ἔχειν. ~σὺ δὲ τῶνδ᾽ ἑδράνων	πάλιν	ἔκτοπος ~αὖθις ἄφορμος ἐμᾶς χθονὸς
[400]	ἔχει ~μείνειεν οὔτ᾽ ἂν οὑξεληλυθὼς	πάλιν	~ἔλθοι ποτ᾽ αὖθις· οἵ γε
[600]	ἐμαυτοῦ σπερμάτων· ἔστιν δέ μοι	~πάλιν	κατελθεῖν μήποθ᾽ ὡς πατροκτόνῳ. ~(Θησεύς)
[1300]	Οἰδίπους ~εἰπὼν ὁποῖα ξύμφορ᾽ ἔκπεμψαι	πάλιν.	~(Οἰδίπους) ~ἀλλ᾽ εἰ μέν, ἄνδρες,
[50]	χρή σε μίμνειν ἢ πορεύεσθαι	πάλιν.	~(Οἰδίπους) ὦ τέκνον, ἦ βέβηκεν
[1350]	νῦν τ᾽ ἴθ᾽ ὡς τάχος	πάλιν.	~(Πολυνείκης) ~οἴμοι κελεύθου τῆς τ᾽
[1400]	τε· πῶς γὰρ αὖθις ἂν	πάλιν	~στράτευμ᾽ ἄγοιμι ταὐτόν. εἰσάπαξ τρέσας;
[1550]	ἂν καὶ μάταν ~πημάτων ἱκνουμένων	~πάλιν	σφε δαίμων δίκαιος αὔξοι. ~(Χορός)
[1450]	θυμόν· οὐρανία γὰρ ἀστραπὴ φλέγει	πάλιν.	~τί μὰν ἀφήσει τέλος; δέδοικα
[1700]	κακῶν γὰρ δυσάλωτος οὐδείς. ~(Ἀντιγόνη)	πάλιν,	φίλα, συθῶμεν. ~(Ἰσμήνη) ὡς τί
[100]	ἀρχαίου Σκότου, ~ἴτ᾽ ὦ μεγίστης	Παλλάδος	καλούμεναι ~πασῶν Ἀθῆναι τιμιωτάτη πόλις,
[1050]	τελειῶσαι λόχον, ~σεμνά τε παῖς	Παλλὰς	Ἀθάνα. ~καὶ τὸν ἀγρευτὰν Ἀπόλλω
[1600]	οὐδ᾽ ἀνίεσαν ~στέρνων ἀραγμοὺς οὐδὲ	παμμήκεις	γόους. ~ὁ δ᾽ ὡς ἀκούει
[150]	ποτῶν ~ῥεύματι συντρέχει, ~τόν, ξένε	πάμμορ᾽	εὖ φύλαξαι; ~μετάσταθ᾽ ἀπόβαθι. πολλὰ
[750]	εἰς σὲ κἀμὲ καὶ τὸ	πᾶν	γένος; ~ἀλλ᾽ οὐ γὰρ ἔστι
[50]	ὁ ξένος; ~(Ἀντιγόνη) ~βέβηκεν, ὥστε	πᾶν	ἐν ἡσύχῳ, πάτερ, ~ἔξεστι φωνεῖν,
[1300]	~λόγχαις τὸ Θήβης πέδιον ἀμφεστᾶσι	πᾶν·	~οἷος δορυσσοῦς Ἀμφιάρεως, τὰ πρῶτα
[850]	Κολωνοῦ; λέξαθ᾽ ὡς εἰδῶ τὸ	πᾶν,	~οὗ χάριν δεῦρ᾽ ᾖξα θᾶσσον
[100]	ἅζονθ᾽ ~ὃν ἐγὼ λεύσσων περὶ	πᾶν	οὔπω ~δύναμαι τέμενος ~γνῶναι ποῦ
[750]	εὔνουν τήνδε καὶ γένος τὸ	πᾶν,	~πειρᾷ μετασπᾶν, σκληρὰ μαλθακῶς λέγων.
[450]	~(Οἰδίπους) ὦ φίλταθ᾽ ὡς νῦν	πᾶν	τελοῦντι προξένει. ~(Χορός) ~θοῦ νῦν
[1100]	φίλτατ᾽ ἔρνη. ~(Ἀντιγόνη) τῷ τεκόντι	πᾶν	φίλον. ~(Οἰδίπους) ὦ σκῆπτρα φωτός.
[1100]	τὰ φίλτατ᾽ οὐδ᾽ ἔτ᾽ ἂν	πανάθλιος	~θανὼν ἂν εἴην σφῷν παρεστώσαιν
[1250]	πατρῴας ἐξελήλαμαι φυγάς, ~τοῖς σοῖς	πανάρχοις	οὕνεκ᾽ ἐνθακεῖν θρόνοις ~γονῇ πεφυκὼς
[1300]	~ξὺν τοῖσδ᾽ ἀγείρας ἢ θάνοιμι	πανδίκως	~ἢ τοὺς τάδ᾽ ἐκπράξαντας ἐκβάλοιμι
[600]	ποτε. ~τὰ δ᾽ ἄλλα συγχεῖ	πάνθ᾽	ὁ παγκρατὴς χρόνος. ~φθίνει μὲν
[1750]	~(Θησεύς) ~δράσω καὶ τάδε καὶ	πάνθ᾽	ὁπόσ᾽ ἂν ~μέλλω πράσσειν πρόσφορά
[50]	ἄρκεσις; ~(Οἰδίπους) ὅσ᾽ ἂν λέγωμεν	πάνθ᾽	ὁρῶντα λέξομεν. ~(Ξένος) ~οἶσθ᾽ ὦ
[0]	ἂν εὐξαίμην κλύων; ~(Ξένος) ~τὰς	πάνθ᾽	ὁρώσας Εὐμενίδας ὅ γ᾽ ἐνθάδ᾽
[1750]	οὖν ἔκλυεν δαίμων ἡμῶν ~χὠ	πάντ᾽	ἀΐων Διὸς Ὅρκος. ~(Ἀντιγόνη) ~ἀλλ᾽
[850]	προσπόλων μολὼν ~πρὸς τούσδε βωμούς,	πάντ᾽	ἀναγκάσει λεὼν ~ἄνιππον ἱππότην τε
[1450]	ἄν, εἴ τις ἔντοπος, ~τὸν	πάντ᾽	ἄριστον δεῦρο Θησέα πόροι; ~(Ἀντιγόνη)
[300]	τἀν κείνοις τανῦν. ~(Οἰδίπους) ~ὦ	πάντ᾽	ἐκείνω τοῖς ἐν Αἰγύπτῳ νόμοις
[50]	βεβήκαμεν; ~(Ξένος) ~ὅσ᾽ οἶδα κἀγὼ	πάντ᾽	ἐπιστήσει κλύων· ~χῶρος μὲν ἱερὸς
[250]	ὅστις ἐστὶν ἡγεμών, ~τότ᾽ εἰσακούων	πάντ᾽	ἐπιστήσει· τὰ δὲ ~μεταξὺ τούτου
[1500]	ἤ τις ὀμβρία ~χάλαζ᾽ ἐπιρράξασα;	πάντα	γὰρ θεοῦ ~τοιαῦτα χειμάζοντος εἰκάσαι
[350]	μὲν ἐξίκου πατρὶ ~μαντεῖ᾽ ἄγουσα	πάντα,	Καδμείων λάθρᾳ, ~ἃ τοῦδ᾽ ἐχρήσθη
[850]	γένος τὸ σὸν θεῶν ~ὁ	πάντα	λεύσσων Ἥλιος δοίη βίον ~τοιοῦτον
[1600]	ἀλλ᾽ ἓν γὰρ μόνον ~τὰ	πάντα	λύει ταῦτ᾽ ἔπος μοχθήματα. ~τὸ
[1600]	ἡμέρᾳ πατήρ. ~ὄλωλε γὰρ δὴ	πάντα	τἀμά, κοὐκέτι ~τὴν δυσπόνητον ἕξετ᾽
[750]	σὴ πάλαι τροφός. ~(Οἰδίπους) ~ὦ	πάντα	τολμῶν κἀπὸ παντὸς ἂν φέρων
[1050]	~αἰωρήσασα τοὐμὸν ὄμμα. ~ἰὼ θεῶν	πάνταρχε,	παντόπτα ~Ζεῦ, πόροις ~γᾶς τᾶσδε
[1600]	ἐξαίφνης τινὸς ~θώϋξεν αὐτόν, ὥστε	πάντας	ὀρθίας ~στῆσαι φόβῳ δείσαντας ἐξαίφνης
[300]	γέρον, τὸ σὸν ~ὄνομα διήκει	πάντας,	ὥστε κεἰ βραδὺς ~εὕδει, κλύων
[100]	ἀκορέστατος; ~προσδέρκου λεῦσσέ νιν, ~προσπεύθου	πανταχῇ.	~πλανάτας πλανάτας τις ὁ πρέσβυς
[50]	φέρουσι τοὔνομα ~τὸ τοῦδε κοινὸν	πάντες	ὠνομασμένοι. ~τοιαῦτά σοι ταῦτ᾽ ἐστίν,
[1600]	ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἀμφικείμενοι ~λύγδην ἔκλαιον	πάντες.	ὡς δὲ πρὸς τέλος ~γόων
[1200]	τλάμων ὅδ᾽ οὐκ ἐγὼ μόνος,	~πάντοθεν	βόρειος ὥς τις ~ἀκτὰ κυματοπλὴξ
[1050]	τοὐμὸν ὄμμα. ~ἰὼ θεῶν πάνταρχε,	παντόπτα	~Ζεῦ, πόροις ~γᾶς τᾶσδε δαμούχοις
[750]	~(Οἰδίπους) ~ὦ πάντα τολμῶν κἀπὸ	παντὸς	ἂν φέρων ~λόγου δικαίου μηχάνημα
[1700]	~(Ἰσμήνη) ἄταφος ἔπιτνε δίχα τε	παντός.	~(Ἀντιγόνη) ἄγε με, καὶ τότ᾽
[1600]	ἐξήσκησαν ᾗ νομίζεται. ~ἐπεὶ δὲ	παντὸς	εἶχε δρῶντος ἡδονὴν ~κοὐκ ἦν
[100]	ἐκτόπιος συθεὶς ὁ πάντων ~ὁ	πάντων	ἀκορέστατος; ~προσδέρκου λεῦσσέ νιν, ~προσπεύθου
[900]	ἐπεμβαίνων χθονός, ~οὐδ᾽ εἰ τὰ	πάντων	εἶχον ἐνδικώτατα, ~ἄνευ γε τοῦ
[700]	ἑνὸς στείλαντος, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν ὑπὸ	~πάντων	κελευσθείς, οὕνεχ᾽ ἧκέ μοι γένει
[100]	~ποῦ κυρεῖ ἐκτόπιος συθεὶς ὁ	πάντων	~ὁ πάντων ἀκορέστατος; ~προσδέρκου λεῦσσέ
[650]	~φυλλάδα μυριόκαρπον ἀνήλιον ~ἀνήνεμόν τε	πάντων	~χειμώνων· ἵν᾽ ὁ βακχιώτας ~ἀεὶ
[1750]	μηδ᾽ ἐπὶ πλείω ~θρῆνον ἐγείρετε·	~πάντως	γὰρ ἔχει τάδε κῦρος.
[100]	ποθ᾽ ὁ πρέσβυς; ~(Οἰδίπους) ~οὐ	πάνυ	μοίρας εὐδαιμονίσαι ~πρώτης, ὦ τῆσδ᾽
[1000]	χρηστός· αἱ δὲ συμφοραὶ ~αὐτοῦ	πανώλεις,	ἄξιαι δ᾽ ἀμυναθεῖν. ~(Θησεύς) ~ἅλις
[1250]	τῆς ταλαίνης νηδύος θρεπτήρια. ~ἁγὼ	πανώλης	ὄψ᾽ ἄγαν ἐκμανθάνω· ~καὶ μαρτυρῶ
[500]	ἐθέλεις μαθεῖν; ~(Χορός) πατρός; ~(Οἰδίπους)	παπαῖ.	δευτέραν ἔπαισας, ἐπὶ νόσῳ νόσον,
[1550]	τ᾽ ἐξ ἄντρων ~ἀδάματον φύλακα	παρ᾽	Ἁίδᾳ ~λόγος αἰὲν ἔχει· ~τόν,
[1550]	ἕρπω τὸν τελευταῖον βίον ~κρύψων	παρ᾽	Ἅιδην. ἀλλά, φίλτατε ξένων, ~αὐτός
[1400]	νεόθεν ἦλθέ μοι ~κακὰ βαρύποτμὰ	παρ᾽	ἀλαοῦ ξένου, ~εἴ τι μοῖρα
[1100]	τὴν ἐς τάσδε μοι ~τέρψιν	παρ᾽	ἄλλου μηδενὸς πεφασμένην· ~σὺ γάρ
[900]	ἂν ἦγον, ἀλλ᾽ ἠπιστάμην ~ξένον	παρ᾽	ἀστοῖς ὡς διαιτᾶσθαι χρεών. ~σὺ
[550]	εἰς ὄψιν· τὰ δὲ ~κέρδη	παρ᾽	αὐτοῦ κρείσσον᾽ ἢ μορφὴ καλή.
[1450]	τρέχων μὲν ἕτερα, ~τὰ δὲ	παρ᾽	ἦμαρ αὖθις αὔξων ἄνω. ~ἔκτυπεν
[600]	πρῶτον μὲν ἡ δορύξενος ~κοινή	παρ᾽	ἡμῖν αἰέν ἐστιν ἑστία; ~ἔπειτα
[1100]	ἐπεὶ τό γ᾽ εὐσεβὲς ~μόνοις	παρ᾽	ὑμῖν ηὗρον ἀνθρώπων ἐγὼ ~καὶ
[1500]	ἄϊσσ᾽ ὦναξ. ~(Θησεύς) τίς αὖ	παρ᾽	ὑμῶν κοινὸς ἠχεῖται κτύπος, ~σαφὴς
[1150]	πως ~βωμῷ καθῆσθαι τῷ Ποσειδῶνος,	παρ᾽	ᾧ ~θύων ἔκυρον, ἡνίχ᾽ ὡρμώμην
[1400]	ἐμὲ ~οὕτω γελᾶσθαι τοῦ κασιγνήτου	πάρα.	~(Ἀντιγόνη) ~ὁρᾷς τὰ τοῦδ᾽ οὖν
[550]	κατ᾽ ὀμφὴν σὴν ἐφ᾽ ἁστάλη	πάρα.	~(Θησεύς) ~πολλῶν ἀκούων ἔν τε
[1500]	γὰρ θεοῦ ~τοιαῦτα χειμάζοντος εἰκάσαι	πάρα.	~(Οἰδίπους) ~ἄναξ, ποθοῦντι προυφάνης, καί
[800]	γε νοῦς ἴσος καὶ σοὶ	πάρα.	~(Οἰδίπους) ~ἄπελθ᾽ ἐρῶ γὰρ καὶ
[200]	ἀπάτα δ᾽ ἀπάταις ~ἑτέραις ἑτέρα	παραβαλλομέ-	~να πόνον, οὐ χάριν, ἀντιδίδωσιν
[450]	~σωτῆρα σαυτὸν τῷδ᾽ ἐπεμβάλλεις λόγῳ,	~παραινέσαι	σοι βούλομαι τὰ σύμφορα. ~(Οἰδίπους)
[1150]	~πάτερ, πιθοῦ μοι, κεἰ νέα	παραινέσω.	~τὸν ἄνδρ᾽ ἔασον τόνδε τῇ
[100]	κορᾶν, ~ἃς τρέμομεν λέγειν ~καὶ	παραμειβόμεσθ᾽	ἀδέρκτως, ~ἀφώνως, ἀλόγως τὸ τᾶς.
[700]	δ᾽ εὐήρετμος ἔκπαγλ᾽ ἁλία χερσὶ	παραπτομένα	πλάτα ~θρῴσκει, τῶν ἑκατομπόδων ~Νηρῄδων
[1150]	γάρ σε, θάρσει, πρὸς βίαν	παρασπάσει	~γνώμης, ἃ μή σοι συμφέροντα
[1250]	πᾶσι, καὶ πρὸς σοί, πάτερ,	~παρασταθήτω·	τῶν γὰρ ἡμαρτημένων ~ἄκη μέν
[450]	ταῦτά σοι ~δράσαντι θαρσῶν ἂν	παρασταίην	ἐγώ· ~ἄλλως δὲ δειμαίνοιμ᾽ ἄν,
[950]	τὸν δίκαιον αὐτίκ᾽ ἐνθάδε ~κτείνοι	παραστάς,	πότερα πυνθάνοι᾽ ἂν εἰ ~πατήρ
[550]	~αὐτός τε χἠ σὴ δύσμορος	παραστάτις.	~δίδασκε· δεινὴν γάρ τιν᾽ ἂν
[1450]	καὶ φίλους ἐπαξιοῖ ~δικαίαν χάριν	παρασχεῖν	παθών. ~{σπεῦσον} ἄϊσσ᾽ ὦναξ. ~(Θησεύς)
[1150]	τῇ θ᾽ αὑτοῦ φρενὶ ~χάριν	παρασχεῖν	τῷ θεῷ θ᾽ ἃ βούλεται,
[750]	ἐς δόμους ἄγῃς, ~ἀλλ᾽ ὡς	πάραυλον	οἰκίσῃς, πόλις δέ σοι ~κακῶν
[1250]	ὦ ταλαίπωρ᾽ αὐτὸς ὧν χρείᾳ	πάρει·	~τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ᾽
[1300]	θεῶν ὁμογνίων ~αἰτῶ πιθέσθαι καὶ	παρεικαθεῖν,	ἐπεὶ ~πτωχοὶ μὲν ἡμεῖς καὶ
[1100]	~οὐδέν σε, πρέσβυ· τάσδε γὰρ	πάρειμ᾽	ἄγων ~ζώσας, ἀκραιφνεῖς τῶν κατηπειλημένων.
[1650]	δοκῶ φρονῶν λέγειν, ~οὐκ ἂν	παρείμην	οἷσι μὴ δοκῶ φρονεῖν. ~(Χορός)
[350]	τὴν σὴν ποῦ κατοικοίης τροφήν,	~παρεῖσ᾽	ἐάσω· δὶς γὰρ οὐχὶ βούλομαι
[1200]	πλέονος μέρους χρῄζει τοῦ μετρίου	παρεὶς	~ζώειν, σκαιοσύναν φυλάσσων ~ἐν ἐμοὶ
[1350]	γέρα. ~(Χορός) ~Πολύνεικες, οὔτε ταῖς	παρελθούσαις	ὁδοῖς ~ξυνήδομαί σοι, νῦν τ᾽
[900]	συμβάλλουσιν ἐμπόρων ὁδοί, ~ὡς μὴ	παρέλθωσ᾽	αἱ κόραι, γέλως δ᾽ ἐγὼ
[700]	τέρμα τῆς σωτηρίας. ~(Χορός) ~θάρσει,	παρέσται·	καὶ γὰρ εἰ γέρων ἐγώ,
[300]	πλανᾶσθαι, τῶν ἐκεῖνος ἀΐων, ~θάρσει,	παρέσται.	πολὺ γάρ, ὦ γέρον, τὸ
[1250]	~ὅνπερ καὶ πάλαι κατείχομεν ~γνώμῃ,	πάρεστι	δεῦρο (Πολυνείκης) ὅδε. ~(Πολυνείκης) ~οἴμοι,
[1550]	ὁ μῦθος ἐν βραχεῖ ~φράσαι	πάρεστιν	οὔτε τἄργ᾽ ὅσ᾽ ἦν ἐκεῖ.
[1100]	σοι; ~(Οἰδίπους) ὦ τέκνον, ἦ	πάρεστον;	~(Ἀντιγόνη) αἵδε γὰρ χέρες ~Θησέως
[1600]	τάχιστα· πλὴν ὁ κύριος ~Θησεὺς	παρέστω	μανθάνων τὰ δρώμενα. ~τοσαῦτα φωνήσαντος
[1100]	πανάθλιος ~θανὼν ἂν εἴην σφῷν	παρεστώσαιν	ἐμοί. ~ἐρείσατ᾽ ὦ παῖ, πλευρὸν
[1000]	τοσήνδ᾽ ὕβριν ~ἥκοντα τόλμης τῆς	παρεστώσης	τανῦν, ~ἀλλ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ σὺ
[1250]	~ἢ δυσχεράναντ᾽ ἢ κατοικτίσαντά πως,	~παρέσχε	φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά. ~(Πολυνείκης)
[450]	~ψυχὴν τάδ᾽ ἐκτίνουσαν, ἢν εὔνους	παρῇ.	~ἀλλ᾽ ἐν τάχει τι πράσσετον·
[1200]	~ὡς εὖτ᾽ ἂν τὸ νέον	παρῇ	κούφας ἀφροσύνας φέρον, ~τίς πλαγὰ
[250]	τοῖσδ᾽ ὅταν δ᾽ ὁ κύριος	~παρῇ	τις, ὑμῶν ὅστις ἐστὶν ἡγεμών,
[50]	~σημεῖα δ᾽ ἥξειν τῶνδέ μοι	παρηγγύα,	~ἢ σεισμὸν ἢ βροντήν τιν᾽
[550]	σὸν γενναῖον ἐν σμικρῷ λόγῳ	~παρῆκεν,	ὥστε βραχέα μοι δεῖσθαι φράσαι.
[1600]	μὲν Ζεὺς χθόνιος αἱ δὲ	παρθένοι	~ῥίγησαν, ὡς ἤκουσαν· ἐς δὲ
[300]	τάδε, ~κατ᾽ οἶκον οἰκουροῦσιν ὥστε	παρθένοι,	~σφὼ δ᾽ ἀντ᾽ ἐκείνων τἀμὰ
[400]	ἀεί. ~ἐκ ταῖνδε δ᾽ οὔσαιν	παρθένοιν,	ὅσον φύσις ~δίδωσιν αὐταῖν, καὶ
[1600]	~ξύμπαντες· ἀστακτὶ δὲ σὺν ταῖς	παρθένοις	~στένοντες ὡμαρτοῦμεν. ὡς δ᾽ ἀπήλθομεν,
[1300]	ἄστυ δῃώσειν πυρί· ~ἕκτος δὲ	Παρθενοπαῖος	Ἀρκὰς ὄρνυται, ~ἐπώνυμος τῆς πρόσθεν
[550]	ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὅτ᾽ αὐτὸς ἤθελον,	παρίεσαν.	~(Θησεύς) ὦ μῶρε, θυμὸς δ᾽
[900]	~ἄγεις θ᾽ ἃ χρῄζεις καὶ	παρίστασαι	βίᾳ, ~καί μοι πόλιν κένανδρον
[1650]	εἴχομεν, ~ἐν πυμάτῳ δ᾽ ἀλόγιστα	παροίσομεν	~ἰδόντε καὶ παθόντε. ~(Χορός) τί
[1500]	ἐπείγει γάρ με τοὐκ θεοῦ	παρόν,	~στείχωμεν ἤδη μηδ᾽ ἔτ᾽ ἐντρεπώμεθα.
[1600]	~τὸν ἄνδρα τὸν μὲν οὐδαμοῦ	παρόντ᾽	ἔτι, ~ἄνακτα δ᾽ αὐτὸν ὀμμάτων
[0]	~(Ἀντιγόνη) ~καὶ δὴ μὲν οὖν	παρόντα·	χὤ τί σοι λέγειν ~εὔκαιρόν
[550]	χρόνῳ μάθοις ἄν, οὐχὶ τῷ	παρόντι	που. ~(Θησεύς) ποίῳ γὰρ ἡ
[650]	σε· ~ὅμως δὲ κἀμοῦ μὴ	παρόντος	οἶδ᾽ ὅτι ~τοὐμὸν φυλάξει σ᾽
[1700]	ἀλλὰ ποῖ φύγω; ~(Χορός) καὶ	πάρος	ἀπέφυγε ~(Ἀντιγόνη) τί; ~(Χορός) τὰ
[1700]	~(Ἀντιγόνη) μόγος ἔχει. ~(Χορός) καὶ	πάρος	ἐπεῖχε. ~(Ἀντιγόνη) τοτὲ μὲν ἄπορα,
[400]	~κᾆθ᾽ οἱ κάκιστοι τῶνδ᾽ ἀκούσαντες,	πάρος	~τοὐμοῦ πόθου προύθεντο τὴν τυραννίδα;
[550]	~πολλῶν ἀκούων ἔν τε τῷ	πάρος	χρόνῳ ~τὰς αἱματηρὰς ὀμμάτων διαφθορὰς
[1550]	ἐνθένδ᾽ εἷρπε, καὶ σύ που	παρὼν	~ἔξοισθ᾽ ὑφηγητῆρος οὐδενὸς φίλων, ~ἀλλ᾽
[1050]	Ἄρης, ~δεινὰ δὲ Θησειδᾶν ἀκμά.	~πᾶς	γὰρ ἀστράπτει χαλινός, ~πᾶσα δ᾽
[0]	τὸν δὲ χῶρον οὔ. ~(Οἰδίπους)	πᾶς	γάρ τις ηὔδα τοῦτό γ᾽
[850]	ὕβρις, ἀλλ᾽ ἀνεκτέα. ~(Χορός) ~ἰὼ	πᾶς	λεώς, ἰὼ γᾶς πρόμοι, ~μόλετε
[400]	ὠφελῶν· ~χρόνῳ δ᾽ ὅτ᾽ ἤδη	πᾶς	ὁ μόχθος ἦν πέπων, ~κἀμάνθανον
[50]	ἐπιστήσει κλύων· ~χῶρος μὲν ἱερὸς	πᾶς	ὅδ᾽ ἔστ᾽ ἔχει δέ νιν
[700]	κλύων ἐμοῦ ~ἱκοῦ πρὸς οἴκους.	πᾶς	σε Καδμείων λεὼς ~καλεῖ δικαίως,
[550]	ἐρεῖς; ~(Οἰδίπους) οὐ δῆτ᾽ ἐπεὶ	πᾶς	τοῦτό γ᾽ Ἑλλήνων θροεῖ. ~(Θησεύς)
[1050]	ἀκμά. ~πᾶς γὰρ ἀστράπτει χαλινός,	~πᾶσα	δ᾽ ὁρμᾶται καθεῖσ᾽ ~ἀμπυκτήρια στομίων
[1350]	ἀκούσας στεῖχε, κἀξάγγελλ᾽ ἰὼν ~καὶ	πᾶσι	Καδμείοισι τοῖς σαυτοῦ θ᾽ ἅμα
[1250]	σύνθακος θρόνων ~Αἰδὼς ἐπ᾽ ἔργοις	πᾶσι,	καὶ πρὸς σοί, πάτερ, ~παρασταθήτω·
[150]	ἐμὰν λέσχαν, ἀβάτων ἀποβάς, ~ἵνα	πᾶσι	νόμος, ~φώνει· πρόσθεν δ᾽ ἀπερύκου.
[1550]	οὐδενὸς φίλων, ~ἀλλ᾽ αὐτὸς ἡμῖν	πᾶσιν	ἐξηγούμενος. ~ἐπεὶ δ᾽ ἀφῖκτο τὸν
[1400]	ποτ᾽ ἀντῆσαι κακῶν· ~ἀνάξιαι γὰρ	πᾶσίν	ἐστε δυστυχεῖν. ~(Χορός) ~νέα τάδε
[650]	~τοὐμὸν φυλάξει σ᾽ ὄνομα μὴ	πάσχειν	κακῶς. ~(Χορός) ~εὐίππου, ξένε, τᾶσδε
[1200]	προσχρῄζουσιν, οὐδ᾽ αὐτὸν μὲν εὖ	~πάσχειν,	παθόντα δ᾽ οὐκ ἐπίστασθαι τίνειν.
[100]	~ἴτ᾽ ὦ μεγίστης Παλλάδος καλούμεναι	~πασῶν	Ἀθῆναι τιμιωτάτη πόλις, ~οἰκτίρατ᾽ ἀνδρὸς
[0]	ἔχεις γὰρ χῶρον οὐχ ἁγνὸν	πατεῖν.	~(Οἰδίπους) τίς δ᾽ ἔσθ᾽ ὁ
[150]	τις φροντίδος ἔλθῃ; ~(Ἀντιγόνη) ~ὦ	πάτερ,	ἀστοῖς ἴσα χρὴ μελετᾶν, ~εἴκοντας
[1250]	ἦλθον, ἤδη σοι θέλω λέξαι,	πάτερ.	~γῆς ἐκ πατρῴας ἐξελήλαμαι φυγάς,
[1250]	ξένος ~ἀνδρῶν γε μοῦνος, ὦ	πάτερ,	δι᾽ ὄμματος ~ἀστακτὶ λείβων δάκρυον
[300]	ὦ τέκνον, ἥκεις; ~(Ἰσμήνη) ὦ	πάτερ	δύσμοιρ᾽ ὁρᾶν. ~(Οἰδίπους) τέκνον, πέφηνας;
[1700]	γὰρ ὄμμα σε τόδ᾽ ὦ	πάτερ,	ἐμὸν ~στένει δακρῦον, οὐδ᾽ ἔχω
[150]	ἄκρου ~λᾶος βραχὺς ὀκλάσας. ~(Ἀντιγόνη)	πάτερ,	ἐμὸν τόδ᾽ ἐν ἁσυχαίᾳ ~(Οἰδίπους)
[50]	~βέβηκεν, ὥστε πᾶν ἐν ἡσύχῳ,	πάτερ,	~ἔξεστι φωνεῖν, ὡς ἐμοῦ μόνης
[350]	~ἐγὼ τὰ μὲν παθήμαθ᾽ ἅπαθον,	πάτερ,	~ζητοῦσα τὴν σὴν ποῦ κατοικοίης
[1150]	~τὰ τῶν κακίστων δυσσεβέστατ᾽ ὦ	πάτερ,	~θέμις σέ γ᾽ εἶναι κεῖνον
[1300]	ἀντὶ παίδων τῶνδε καὶ ψυχῆς,	πάτερ,	~ἱκετεύομεν ξύμπαντες ἐξαιτούμενοι ~μῆνιν βαρεῖαν
[1300]	ἀφιγμένος κυρῶ; ~σοὶ προστροπαίους, ὦ	πάτερ,	λιτὰς ἔχων ~αὐτός τ᾽ ἐμαυτοῦ
[350]	~ταῦτ᾽ οὐκ ἀριθμός ἐστιν, ὦ	πάτερ,	λόγων, ~ἀλλ᾽ ἔργα δεινά· τοὺς
[350]	ἔγωγε τοῖς νὺν γ᾽ ὦ	πάτερ,	μαντεύμασιν. ~(Οἰδίπους) ποίοισι τούτοις; τί
[400]	ἐᾷ τοὔμφυλον αἷμά σ᾽ ὦ	πάτερ.	~(Οἰδίπους) οὐκ ἆρ᾽ ἐμοῦ γε
[300]	τί λέξω; ποῖ φρενῶν ἔλθω,	πάτερ;	~(Οἰδίπους) τί δ᾽ ἔστι, τέκνον
[700]	ὅδ᾽ ἡμῖν οὐκ ἄνευ πομπῶν,	πάτερ.	~(Οἰδίπους) ~ὦ φίλτατοι γέροντες, ἐξ
[1100]	ὁ σώσας· τοῦδε χρὴ κλύειν,	πάτερ,	~οὗ κἄστι τοὔργον· τοὐμὸν ὧδ᾽
[1250]	ἔργοις πᾶσι, καὶ πρὸς σοί,	πάτερ,	~παρασταθήτω· τῶν γὰρ ἡμαρτημένων ~ἄκη
[1050]	φής; πῶς εἶπας; ~(Ἀντιγόνη) ὦ	πάτερ	πάτερ, ~τίς ἂν θεῶν σοι
[1150]	ᾖ τοῦ θεοῦ φυλακτέα. ~(Ἀντιγόνη)	~πάτερ,	πιθοῦ μοι, κεἰ νέα παραινέσω.
[300]	τί δ᾽ ἦλθες; ~(Ἰσμήνη) σῇ,	πάτερ,	προμηθίᾳ. ~(Οἰδίπους) πότερα πόθοισι; ~(Ἰσμήνη)
[150]	μάν, ἕπε᾽ ὧδ᾽ ἀμαυρῷ ~κώλῳ,	πάτερ,	σ᾽ ἄγω. ~(Χορός) ~τόλμα ξεῖνος
[0]	ἃν δ᾽ ἀκούσωμεν τελεῖν. ~(Ἀντιγόνη)	~πάτερ	ταλαίπωρ᾽ (Οἰδίπους) πύργοι μέν, οἳ
[1450]	ἄριστον δεῦρο Θησέα πόροι; ~(Ἀντιγόνη)	~πάτερ,	τί δ᾽ ἐστὶ τἀξίωμ᾽ ἐφ᾽
[1250]	ἔτι. ~τί σιγᾷς; ~φώνησον, ὦ	πάτερ,	τι· μή μ᾽ ἀποστραφῇς. ~οὐδ᾽
[1050]	πῶς εἶπας; ~(Ἀντιγόνη) ὦ πάτερ	πάτερ,	~τίς ἂν θεῶν σοι τόνδ᾽
[1700]	τὸν ἐν χεροῖν κατεῖχον. ~ὦ	πάτερ,	ὦ φίλος, ~ὦ τὸν ἀεὶ
[1350]	Θήβαις ἔχει, ~τὸν αὐτὸς αὑτοῦ	πατέρα	τόνδ᾽ ἀπήλασας ~κἄθηκας ἄπολιν καὶ
[200]	ξένοι ~αἰδόφρονες, ἀλλ᾽ ἐπεὶ ~γεραὸν	πατέρα	τόνδ᾽ ἐμὸν ~οὐκ ἀνέτλατ᾽ ἔργων
[500]	(Ἀντιγόνη) σὺ δ᾽ ἐνθάδε ~φύλασσε	πατέρα	τόνδε· τοῖς τεκοῦσι γὰρ ~οὐδ᾽
[1600]	ἔθ᾽ ὑμῖν τῇδ᾽ ἐν ἡμέρᾳ	πατήρ.	~ὄλωλε γὰρ δὴ πάντα τἀμά,
[950]	παραστάς, πότερα πυνθάνοι᾽ ἂν εἰ	~πατήρ	σ᾽ ὁ καίνων ἢ τίνοι᾽
[1300]	Ἀργεῖος γεγώς· ~τέταρτον Ἱππομέδοντ᾽ ἀπέστειλεν	πατὴρ	~Ταλαός· ὁ πέμπτος δ᾽ εὔχεται
[750]	τε καὐτοῦ Ζηνός, ὃς κείνου	πατήρ.	~τὸ σὸν δ᾽ ἀφῖκται δεῦρ᾽
[350]	τὰ τῆς ~οἴκοι διαίτης, εἰ	πατὴρ	τροφὴν ἔχοι. ~σὺ δ᾽ ὦ
[1400]	δεῖ σε θυμοῦσθαι; τί σοι	~πάτραν	κατασκάψαντι κέρδος ἔρχεται; ~(Πολυνείκης) ~αἰσχρὸν
[1300]	τίσιν, ~ὅς μ᾽ ἐξέωσε κἀπεσύλησεν	πάτρας.	~εἰ γάρ τι πιστόν ἐστιν
[350]	γεννηθέντα Πολυνείκη θρόνων ~ἀποστερίσκει, κἀξελήλακεν	πάτρας.	~ὁ δ᾽ ὡς καθ᾽ ἡμᾶς
[400]	ἐπωφελεῖν, ~οἱ τοῦ πατρός, τῷ	πατρὶ	δυνάμενοι, τὸ δρᾶν ~οὐκ ἠθέλησαν,
[950]	ἐγὼ φάνην, ~ἐς χεῖρας ἦλθον	πατρὶ	καὶ κατέκτανον, ~μηδὲν ξυνιεὶς ὧν
[1150]	~ἔχθιστον, ὦναξ, φθέγμα τοῦθ᾽ ἥκει	πατρί·	~καὶ μή μ᾽ ἀνάγκῃ προσβάλῃς
[1100]	ὀπαόνων. ~(Οἰδίπους) ~προσέλθετ᾽ ὦ παῖ,	πατρὶ	καὶ τὸ μηδαμὰ ~ἐλπισθὲν ἥξειν
[350]	ὦ τέκνον, πρόσθεν μὲν ἐξίκου	πατρὶ	~μαντεῖ᾽ ἄγουσα πάντα, Καδμείων λάθρᾳ,
[1650]	κατά με φόνιος ~Ἀΐδας ἕλοι	πατρὶ	ξυνθανεῖν γεραιῷ ~τάλαιναν, ὡς ἔμοιγ᾽
[1600]	προσόψιον ~πάγον μολοῦσαι τάσδ᾽ ἐπιστολὰς	πατρὶ	~ταχεῖ πόρευσαν σῦν χρόνῳ, λουτροῖς
[350]	αὖ τίν᾽ ἥκεις μῦθον, Ἰσμήνη,	πατρὶ	~φέρουσα; τίς σ᾽ ἐξῆρεν οἴκοθεν
[950]	~ἐπεὶ δίδαξον, εἴ τι θέσφατον	πατρὶ	~χρησμοῖσιν ἱκνεῖθ᾽ ὥστε πρὸς παίδων
[1500]	αὖ πέφασμαι καινός, ὥσπερ σφὼ	πατρί.	~χωρεῖτε καὶ μὴ ψαύετ᾽ ἀλλ᾽
[200]	πολύπονος ἄγει; τίν᾽ ἂν ~σοῦ	πατρίδ᾽	ἐκπυθοίμαν; ~(Οἰδίπους) ὦ ξένοι, ~ἀπόπτολις·
[850]	~ὁδοιπορήσῃς· ἀλλ᾽ ἐπεὶ νικᾶν θέλεις	~πατρίδα	τε τὴν σὴν καὶ φίλους,
[400]	τὸν φύσαντ᾽ ἐμὲ ~οὕτως ἀτίμως	πατρίδος	ἐξωθούμενον ~οὐκ ἔσχον οὐδ᾽ ἤμυναν,
[200]	εἶ σπέρματος, ὦ ξένε, φώνει,	πατρόθεν.	~(Οἰδίπους) ὤμοι ἐγώ, τί πάθω,
[900]	~ᾔδη δ᾽ ὁθούνεκ᾽ ἄνδρα καὶ	πατροκτόνον	~κἄναγνον οὐ δεξοίατ᾽ οὐδ᾽ ὅτῳ
[600]	μοι ~πάλιν κατελθεῖν μήποθ᾽ ὡς	πατροκτόνῳ.	~(Θησεύς) πῶς δῆτα σ᾽ ἂν
[500]	τε καὶ ~(Οἰδίπους) κοιναί γε	πατρὸς	ἀδελφεαί. ~(Χορός) ἰώ. ~(Οἰδίπους) ἰὼ
[550]	μ᾽ ὅς εἰμι κἀφ᾽ ὅτου	πατρὸς	γεγὼς ~καὶ γῆς ὁποίας ἦλθον,
[1250]	παῖδες, ἢ τὰ τοῦδ᾽ ὁρῶν	~πατρὸς	γέροντος; ὃς ξένης ἐπὶ χθονὸς
[1650]	τὸ μέν, ἄλλο δὲ μή,	πατρὸς	ἔμφυτον ~ἄλαστον αἷμα δυσμόροιν στενάζειν,
[1750]	~(Ἀντιγόνη) τύμβον θέλομεν προσιδεῖν αὐταὶ	~πατρὸς	ἡμετέρου. ~(Θησεύς) ἀλλ᾽ οὐ θεμιτόν.
[300]	ἔξεστιν μαθεῖν. ~(Ἰσμήνη) ~ὦ δισσὰ	πατρὸς	καὶ κασιγνήτης ἐμοὶ ~ἥδιστα προσφωνήμαθ᾽
[1400]	ἀλλ᾽ ὑμεῖς, ἐπεὶ ~τὰ σκληρὰ	πατρὸς	κλύετε ταῦτ᾽ ἀρωμένου, ~μή τοί
[1250]	βουλήσομαι ~καὶ ταῖνδ᾽ ἀδελφαῖν καὶ	πατρὸς	κυρεῖν ἐμοί. ~ἃ δ᾽ ἦλθον,
[500]	τί δ᾽ ἐθέλεις μαθεῖν; ~(Χορός)	πατρός;	~(Οἰδίπους) παπαῖ. δευτέραν ἔπαισας, ἐπὶ
[950]	~ὃς οὔτε βλάστας πω γενεθλίους	πατρός,	~οὐ μητρὸς εἶχον, ἀλλ᾽ ἀγέννητος
[1600]	ὡς ἤκουσαν· ἐς δὲ γούνατα	~πατρὸς	πεσοῦσαι κλαιον οὐδ᾽ ἀνίεσαν ~στέρνων
[1700]	ἑστίαν ἰδεῖν ~(Ἰσμήνη) τίνος; ~(Ἀντιγόνη)	πατρός,	τάλαιν᾽ ἐγώ. ~(Ἰσμήνη) θέμις δὲ
[1400]	γ᾽ ἐὰν αἱ τοῦδ᾽ ἀραὶ	~πατρὸς	τελῶνται καί τις ὑμῖν ἐς
[1250]	~πειράσατ᾽ ἀλλ᾽ ὑμεῖς γε κινῆσαι	πατρὸς	~τὸ δυσπρόσοιστον κἀπροσήγορον στόμα, ~ὡς
[1350]	~καὶ μὴ ξατιμάζητον, εἰ τυφλοῦ	πατρὸς	~τοιώδ᾽ ἐφύτην· αἵδε γὰρ τάδ᾽
[400]	οἱ δ᾽ ἐπωφελεῖν, ~οἱ τοῦ	πατρός,	τῷ πατρὶ δυνάμενοι, τὸ δρᾶν
[1400]	τε καὶ κακὴ ~πρὸς τοῦδε	πατρὸς	τῶν τε τοῦδ᾽ ἐρινύων· ~σφῷν
[200]	ἱκετεύομεν, ὦ ξένοι, οἰκτίραθ᾽ ἃ	~πατρὸς	ὑπὲρ τοὐμοῦ μόνου ~ἄντομαι οὐκ
[250]	~εἴ σοι τὰ μητρὸς καὶ	πατρὸς	χρείη λέγειν, ~ὧν οὕνεκ᾽ ἐκφοβεῖ
[950]	ἀγόντων· οἷς ἐγὼ οὐδὲ τὴν	πατρὸς	~ψυχὴν ἂν οἶμαι ζῶσαν ἀντειπεῖν
[1700]	σέ τ᾽ ὦ φίλα, τὰς	πατρὸς	ὧδ᾽ ἐρήμας; ~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἐπεὶ
[1150]	ἐκεῖνα, μὴ τὰ νῦν, ἀποσκόπει	~πατρῷα	καὶ μητρῷα πήμαθ᾽ ἅπαθες· ~κἂν
[1250]	θέλω λέξαι, πάτερ. ~γῆς ἐκ	πατρῴας	ἐξελήλαμαι φυγάς, ~τοῖς σοῖς πανάρχοις
[250]	τῆσδε τῆς χώρας, ξένοι; ~(Χορός)	~πατρῷον	ἄστυ γῆς ἔχει· σκοπὸς δέ
[1350]	καὶ καλῶ τὸ Ταρτάρου ~στυγνὸν	πατρῷον	ἔρεβος, ὥς σ᾽ ἀποικίσῃ, ~καλῶ
[950]	αἰὲν ἐμφορεῖς σύ μοι ~φόνους	πατρῴους	ἐξονειδίζων πικρῶς. ~ἓν γάρ μ᾽
[750]	καὶ δόμους μολεῖν ~τοὺς σοὺς	πατρῴους,	τήνδε τὴν πόλιν φίλως ~εἰπών·
[750]	κρύπτειν, σύ νιν ~πρὸς θεῶν	πατρῴων,	(Οἰδίπους) πεισθεὶς ἐμοὶ ~κρύψον, θελήσας
[1750]	~δαίμων τανῦν γ᾽ ἐλαύνει; ~(Θησεύς)	~παύετε	θρήνων, παῖδες· ἐν οἷς γὰρ
[50]	ὅτ᾽ ἐξέχρη κακά, ~ταύτην ἔλεξε	παῦλαν	ἐν χρόνῳ μακρῷ, ~ἐλθόντι χώραν
[1000]	μὴ θάνω γὼ πρόσθεν, οὐχὶ	παύσομαι	~πρὶν ἄν σε τῶν σῶν
[1300]	ἑπτά τε ~λόγχαις τὸ Θήβης	πέδιον	ἀμφεστᾶσι πᾶν· ~οἷος δορυσσοῦς Ἀμφιάρεως,
[650]	~ἀλλ᾽ αἰὲν ἐπ᾽ ἤματι ~ὠκυτόκος	πεδίων	ἐπινίσσεται ~ἀκηράτῳ σὺν ὄμβρῳ ~στερνούχου
[700]	~(Ἀντιγόνη) ~ὦ πλεῖστ᾽ ἐπαίνοις εὐλογούμενον	πέδον,	~νῦν σὸν τὰ λαμπρὰ ταῦτα
[400]	φασιν οἱ μολόντες εἰς Θήβης	πέδον.	~(Οἰδίπους) παίδων τις οὖν ἤκουσε
[450]	~τὸ πρῶτον ἵκου καὶ κατέστειψας	πέδον.	~(Οἰδίπους) τρόποισι ποίοις; ὦ ξένοι,
[700]	~πείσων ἕπεσθαι πρὸς τὸ Καδμείων	πέδον,	~οὐκ ἐξ ἑνὸς στείλαντος, ἀλλ᾽
[350]	αὐτίκ᾽ Ἄργος ἢ τὸ Καδμείων	πέδον	~τιμῇ καθέξον ἢ πρὸς οὐρανὸν
[1400]	ἀλλ᾽ ἐμοὶ πιθοῦ. ~(Πολυνείκης) μὴ	πεῖθ᾽	ἃ μὴ δεῖ. ~(Ἀντιγόνη) δυστάλαινά
[800]	ἥδιστον, εἰ σὺ μήτ᾽ ἐμὲ	~πείθειν	οἷός τ᾽ εἶ μήτε τούσδε
[1500]	χειρὸς τῆς ἀνικήτου βέλη. ~(Θησεύς)	~πείθεις	με· πολλὰ γάρ σε θεσπίζονθ᾽
[500]	ἱκετεύω. ~(Οἰδίπους) φεῦ φεῦ. ~(Χορός)	πείθου·	κἀγὼ γὰρ ὅσον σὺ προσχρῄζεις.
[750]	δικαίου μηχάνημα ποικίλον, ~τί ταῦτα	πειρᾷ	κἀμὲ δεύτερον θέλεις ~ἑλεῖν ἐν
[750]	τήνδε καὶ γένος τὸ πᾶν,	~πειρᾷ	μετασπᾶν, σκληρὰ μαλθακῶς λέγων. ~καίτοι
[1250]	ἀνδρὸς τοῦδ᾽ ἐμαὶ δ᾽ ὁμαίμονες,	~πειράσατ᾽	ἀλλ᾽ ὑμεῖς γε κινῆσαι πατρὸς
[950]	ὅμως, ~καὶ τηλικόσδ᾽ ὤν, ἀντιδρᾶν	πειράσομαι.	~(Οἰδίπους) ~ὦ λῆμ᾽ ἀναιδές, τοῦ
[1250]	οὐδ᾽ ἔργου μολών, ~πόλιν δὲ	πείσας.	ὧν ἐγὼ μάλιστα μὲν ~τὴν
[750]	νιν ~πρὸς θεῶν πατρῴων, (Οἰδίπους)	πεισθεὶς	ἐμοὶ ~κρύψον, θελήσας ἄστυ καὶ
[1400]	ὑπουργίας. ~(Ἀντιγόνη) ~Πολύνεικες, ἱκετεύω σε	πεισθῆναί	τί μοι. ~(Πολυνείκης) ὦ φιλτάτη,
[700]	~ἀλλ᾽ ἄνδρα τόνδε τηλικόσδ᾽ ἀπεστάλην	~πείσων	ἕπεσθαι πρὸς τὸ Καδμείων πέδον,
[1700]	δ᾽ ὕπερθεν. ~(Χορός) μέγ᾽ ἄρα	πέλαγος	ἐλάχετόν τι. ~(Ἀντιγόνη) ναὶ ναί.
[650]	ἐγώ, φανήσεται ~μακρὸν τὸ δεῦρο	πέλαγος	οὐδὲ πλώσιμον. ~θαρσεῖν μὲν οὖν
[1750]	παῖδες, ἀπεῖπεν ἐμοὶ κεῖνος ~μήτε	πελάζειν	ἐς τούσδε τόπους ~μήτ᾽ ἐπιφωνεῖν
[1100]	ποῦ στόν; ~(Ἀντιγόνη) αἵδ᾽ ὁμοῦ	πελάζομεν.	~(Οἰδίπους) ὦ φίλτατ᾽ ἔρνη. ~(Ἀντιγόνη)
[0]	οἰκητός· οἴομαι δὲ δεῖν ~οὐδέν·	πέλας	γὰρ ἄνδρα τόνδε νῷν ὁρῶ.
[1550]	κελεύθων ἐν πολυσχίστων μιᾷ, ~κοίλου	πέλας	κρατῆρος, οὗ τὰ Θησέως ~Περίθου
[800]	τ᾽ εἶ μήτε τούσδε τοὺς	πέλας.	~(Κρέων) ~ὦ δύσμορ᾽ οὐδὲ τῷ
[50]	~ἔξεστι φωνεῖν, ὡς ἐμοῦ μόνης	πέλας.	~(Οἰδίπους) ~ὦ πότνιαι δεινῶπες, εὖτε
[300]	φροντίδ᾽ ἕξειν, αὐτὸν ὥστ᾽ ἐλθεῖν	πέλας;	~(Χορός) καὶ κάρθ᾽ ὅταν περ
[400]	~τούτου χάριν τοίνυν σε προσθέσθαι	πέλας	~χώρας θέλουσι, μηδ᾽ ἵν᾽ ἂν
[1050]	ἐσθλῶν ἀγώνων. ~εἴθ᾽ ἀελλαία ταχύρρωστος	πελειὰς	~αἰθερίας νεφέλας κύρσαιμ᾽ ἄνωθ᾽ ἀγώνων
[650]	ἐν τᾷ μεγάλᾳ Δωρίδι νάσῳ	Πέλοπος	πώποτε βλαστὸν ~φύτευμ᾽ ἀχείρωτον αὐτόποιον,
[1050]	που τὸν ἐφεσπέρου ~πέτρας νιφάδος	πελῶσ᾽	~Οἰάτιδος εἰς νόμον, ~πώλοισιν ἢ
[450]	ποτε. ~πρὸς ταῦτα καὶ Κρέοντα	πεμπόντων	ἐμοῦ ~μαστῆρα, κεἴ τις ἄλλος
[1300]	Ἱππομέδοντ᾽ ἀπέστειλεν πατὴρ ~Ταλαός· ὁ	πέμπτος	δ᾽ εὔχεται κατασκαφῇ ~Καπανεὺς τὸ
[1450]	ἄξεται ~βροντὴ πρὸς Ἅιδην· ἀλλὰ	πέμψαθ᾽	ὡς τάχος. ~(Χορός) ~μέγας, ἴδε,
[600]	~(Θησεύς) πῶς δῆτα σ᾽ ἂν	πεμψαίαθ᾽	ὥστ᾽ οἰκεῖν δίχα; ~(Οἰδίπους) τὸ
[1300]	σθένω. ~(Χορός) ~τὸν ἄνδρα τοῦ	πέμψαντος	οὕνεκ᾽ Οἰδίπους ~εἰπὼν ὁποῖα ξύμφορ᾽
[50]	τοῖς δεδεγμένοις, ~ἄτην δὲ τοῖς	πέμψασιν,	οἵ μ᾽ ἀπήλασαν· ~σημεῖα δ᾽
[1250]	ἀνταμείβει μ᾽ οὐδέν, ἀλλ᾽ ἀτιμάσας	~πέμψεις	ἄναυδος, οὐδ᾽ ἃ μηνίεις φράσας;
[1750]	Θήβας δ᾽ ἡμᾶς ~τὰς ὠγυγίους	πέμψον,	ἐάν πως ~διακωλύσωμεν ἰόντα φόνον
[1750]	~χάρις ἡ χθονία ξύν᾽ ἀπόκειται,	~πενθεῖν	οὐ χρή· νέμεσις γάρ. ~(Ἀντιγόνη)
[700]	ἧκέ μοι γένει ~τὰ τοῦδε	πενθεῖν	πήματ᾽ εἰς πλεῖστον πόλεως. ~ἀλλ᾽
[1300]	ἐς τὸ Δωρικόν, ~λαβὼν Ἄδραστον	πενθερόν,	ξυνωμότας ~ἔστησ᾽ ἐμαυτῷ γῆς ὅσοιπερ
[1700]	ἔχει ~νέρθεν εὐσκίαστον αἰέν, ~οὐδὲ	πένθος	ἔλιπ᾽ ἄκλαυτον. ~ἀνὰ γὰρ ὄμμα
[850]	πῶς εἶπας; ~(Οἰδίπους) οἷά περ	πέπονθ᾽	ἀκήκοας. ~(Θησεύς) ~οὔκουν τις ὡς
[500]	ξενίας ἀνοίξῃς ~τᾶς σᾶς ἃ	πέπονθ᾽	ἀναιδῆ. ~(Χορός) ~τό τοι πολὺ
[850]	ἔγνων γὰρ τὸ προσφώνημά σου,	~πέπονθα	δεινὰ τοῦδ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρὸς ἀρτίως.
[550]	οὔ με χρὴ λέγειν. ~(Οἰδίπους)	πέπονθα,	Θησεῦ, δεινὰ πρὸς κακοῖς κακά.
[250]	ἐπεὶ τά γ᾽ ἔργα μου	~πεπονθότ᾽	ἐστὶ μᾶλλον ἢ δεδρακότα, ~εἴ
[950]	καὶ τὠμῷ γένει· ~ἀνθ᾽ ὧν	πεπονθὼς	ἠξίουν τάδ᾽ ἀντιδρᾶν. ~θυμοῦ γὰρ
[850]	σέ, καὶ φρονοῦσ᾽ ὅτι ~ἔργοις	πεπονθὼς	ῥήμασίν σ᾽ ἀμύνομαι. ~(Κρέων) οὔτοι
[850]	λέγοις ἄν. ~(Κρέων) τοῦτο νῦν	πεπράξεται.	~(Χορός) ἢν μή σ᾽ ὁ
[400]	οἱ θεοί σφιν μήτε τὴν	πεπρωμένην	~ἔριν κατασβέσειαν, ἔν τ᾽ ἐμοὶ
[700]	τοσοῦτον αἰκίας πεσεῖν ~ἔδοξ᾽ ὅσον	πέπτωκεν	ἥδε δύσμορος, ~ἀεί σε κηδεύουσα
[400]	ἤδη πᾶς ὁ μόχθος ἦν	πέπων,	~κἀμάνθανον τὸν θυμὸν ἐκδραμόντα μοι
[1200]	ἐπεὶ φανῇ, ~βῆναι κεῖθεν ὅθεν	περ	ἥκει, ~πολὺ δεύτερον, ὡς τάχιστα.
[1200]	δ᾽ ὢν ~σῶς ἴσθ᾽ ἐάν	περ	κἀμέ τις σῴζῃ θεῶν. ~(Χορός)
[850]	~(Θησεύς) πῶς εἶπας; ~(Οἰδίπους) οἷά	περ	πέπονθ᾽ ἀκήκοας. ~(Θησεύς) ~οὔκουν τις
[300]	πέλας; ~(Χορός) καὶ κάρθ᾽ ὅταν	περ	τοὔνομ᾽ αἴσθηται τὸ σόν. ~(Οἰδίπους)
[650]	ὡς κακὸν πιστώσομαι. ~(Θησεύς) οὔκουν	πέρα	γ᾽ ἂν οὐδὲν ἢ λόγῳ
[200]	ἀνέρῃ τίς εἰμι, ~μηδ᾽ ἐξετάσῃς	πέρα	ματεύων. ~(Χορός) τί τόδ᾽ ~(Οἰδίπους)
[250]	τρέμοντες οὐ σθένοιμεν ἂν ~φωνεῖν	πέρα	τῶν πρὸς σὲ νῦν εἰρημένων.
[200]	ἐμᾶς χθονὸς ἔκθορε, ~μή τι	πέρα	χρέος ~ἐμᾷ πόλει προσάψῃς. ~(Ἀντιγόνη)
[850]	~μόλετε σὺν τάχει, μόλετ᾽ ἐπεὶ	πέραν	περῶσ᾽ οἵδε δή. ~(Θησεύς) ~τίς
[150]	~προσθήσει τάσδ᾽ ἀράς. ~περᾷς γάρ,	περᾷς·	ἀλλ᾽ ἵνα τῷδ᾽ ἐν ἀφθέγκτῳ
[150]	γ᾽ ἐμοὶ ~προσθήσει τάσδ᾽ ἀράς.	~περᾷς	γάρ, περᾷς· ἀλλ᾽ ἵνα τῷδ᾽
[100]	κατ᾽ ὀμφὰς τὰς Ἀπόλλωνος δότε	~πέρασιν	ἤδη καὶ καταστροφήν τινα, ~εἰ
[550]	εἶ, καί σ᾽ οἰκτίσας ~θέλω	περέσθαι,	δύσμορ᾽ (Οἰδίπους) τίνα ~πόλεως ἐπέστης
[1450]	παῖ, βᾶθι βᾶθ᾽ εἴτ᾽ ἄκρα,	~περὶ	γύαλ᾽ ἐναλίῳ Ποσειδωνίῳ θεῷ, τυγχάνεις
[400]	~αὐτοῖν γένοιτο τῆσδε τῆς μάχης	πέρι,	~ἧς νῦν ἔχονται κἀπαναίρονται δόρυ·
[100]	οὐδὲν ἅζονθ᾽ ~ὃν ἐγὼ λεύσσων	περὶ	πᾶν οὔπω ~δύναμαι τέμενος ~γνῶναι
[950]	αἴτιον ~τίνοι᾽ ἂν οὐδὲ τοὔνδικον	περιβλέποις.	~τοιαῦτα μέντοι καὐτὸς εἰσέβην κακά,
[1550]	πέλας κρατῆρος, οὗ τὰ Θησέως	~Περίθου	τε κεῖται πίστ᾽ ἀεὶ ξυνθήματα.
[700]	οὐδὲ γήρᾳ ~συνναίων ἁλιώσει χερὶ	πέρσας·	ὁ γὰρ αἰὲν ὁρῶν κύκλος
[850]	σὺν τάχει, μόλετ᾽ ἐπεὶ πέραν	περῶσ᾽	οἵδε δή. ~(Θησεύς) ~τίς ποθ᾽
[1350]	~κείνην ἐρείψεις, ἀλλὰ πρόσθεν αἵματι	~πεσεῖ	μιανθεὶς χὼ σύναιμος ἐξ ἴσου.
[700]	ἄν ποτ᾽ ἐς τοσοῦτον αἰκίας	πεσεῖν	~ἔδοξ᾽ ὅσον πέπτωκεν ἥδε δύσμορος,
[350]	δ᾽ ὀρθοῦν φλαῦρον ὃς νέος	πέσῃ.	~(Ἰσμήνη) ~καὶ μὴν Κρέοντά γ᾽
[1200]	ὅπου, ~ὅταν τις ἐς πλέον	πέσῃ	~τοῦ δέοντος· ὁ δ᾽ ἐπίκουρος
[1600]	ἤκουσαν· ἐς δὲ γούνατα ~πατρὸς	πεσοῦσαι	κλαιον οὐδ᾽ ἀνίεσαν ~στέρνων ἀραγμοὺς
[1050]	χώρους· ~ἤ που τὸν ἐφεσπέρου	~πέτρας	νιφάδος πελῶσ᾽ ~Οἰάτιδος εἰς νόμον,
[400]	κατθανεῖν ἦν καὶ τὸ λευσθῆναι	πέτροις,	~οὐδεὶς ἔρωτ᾽ ἐς τόνδ᾽ ἐφαίνετ᾽
[1550]	μέσος στὰς τοῦ τε Θορικίου	πέτρου	~κοίλης τ᾽ ἀχέρδου κἀπὸ λαΐνου
[0]	κῶλα κάμψον τοῦδ᾽ ἐπ᾽ ἀξέστου	πέτρου·	~μακρὰν γὰρ ὡς γέροντι προὐστάλης
[1500]	ἐγὼ γὰρ ἡγεμὼν ~σφῷν αὖ	πέφασμαι	καινός, ὥσπερ σφὼ πατρί. ~χωρεῖτε
[1100]	μοι ~τέρψιν παρ᾽ ἄλλου μηδενὸς	πεφασμένην·	~σὺ γάρ νιν ἐξέσωσας, οὐκ
[300]	πάτερ δύσμοιρ᾽ ὁρᾶν. ~(Οἰδίπους) τέκνον,	πέφηνας;	~(Ἰσμήνη) οὐκ ἄνευ μόχθου γέ
[900]	οὔτ᾽ ἐμοῦ καταξίως ~οὔθ᾽ ὧν	πέφυκας	αὐτὸς οὔτε σῆς χθονός· ~ὅστις
[1350]	δ᾽ ἀπ᾽ ἄλλου κοὐκ ἐμοῦ	πεφύκατον.	~τοιγάρ σ᾽ ὁ δαίμων εἰσορᾷ
[1250]	πανάρχοις οὕνεκ᾽ ἐνθακεῖν θρόνοις ~γονῇ	πεφυκὼς	ἠξίουν γεραίτερος. ~ἀνθ᾽ ὧν μ᾽
[450]	χέω τάδε; ~(Χορός) τρισσάς γε	πηγάς·	τὸν τελευταῖον δ᾽ ὅλον. ~(Οἰδίπους)
[1150]	νῦν, ἀποσκόπει ~πατρῷα καὶ μητρῷα	πήμαθ᾽	ἅπαθες· ~κἂν κεῖνα λεύσσῃς, οἶδ᾽
[800]	πόλει μαχεῖ γάρ, εἴ τι	πημανεῖς	ἐμέ. ~(Οἰδίπους) οὐκ ἠγόρευον ταῦτ᾽
[700]	μοι γένει ~τὰ τοῦδε πενθεῖν	πήματ᾽	εἰς πλεῖστον πόλεως. ~ἀλλ᾽ ὦ
[1550]	~πολλῶν γὰρ ἂν καὶ μάταν	~πημάτων	ἱκνουμένων ~πάλιν σφε δαίμων δίκαιος
[850]	ποῖα ταῦτα, τίς δ᾽ ὁ	πημήνας;	λέγε. ~(Οἰδίπους) ~Κρέων ὅδ᾽ ὃν
[50]	~(Οἰδίπους) ἄρχει τις αὐτῶν ἢ	πὶ	τῷ πλήθει λόγος; ~(Ξένος) ἐκ
[600]	~ψυχρός ποτ᾽ αὐτῶν θερμὸν αἷμα	πίεται,	~εἰ Ζεὺς ἔτι Ζεὺς χὠ
[1300]	κρηνῶν καὶ θεῶν ὁμογνίων ~αἰτῶ	πιθέσθαι	καὶ παρεικαθεῖν, ἐπεὶ ~πτωχοὶ μὲν
[1150]	τοῦ θεοῦ φυλακτέα. ~(Ἀντιγόνη) ~πάτερ,	πιθοῦ	μοι, κεἰ νέα παραινέσω. ~τὸν
[1400]	μὴ σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ἐμοὶ	πιθοῦ.	~(Πολυνείκης) μὴ πεῖθ᾽ ἃ μὴ
[600]	ἐν ὑστέρῳ χρόνῳ ~τὰ τερπνὰ	πικρὰ	γίγνεται καὖθις φίλα. ~καὶ ταῖσι
[600]	πῶς γένοιτ᾽ ἂν τἀμὰ κἀκείνων	πικρά;	~(Οἰδίπους) ~ὦ φίλτατ᾽ Αἰγέως παῖ,
[950]	οὐκ ἔπρασσον, εἰ μή μοι	πικρὰς	~αὐτῷ τ᾽ ἀρὰς ἠρᾶτο καὶ
[1600]	δ᾽ ὡς ἀκούει φθόγγον ἐξαίφνης	πικρόν,	~πτύξας ἐπ᾽ αὐταῖς χεῖρας εἶπεν·
[950]	σύ μοι ~φόνους πατρῴους ἐξονειδίζων	πικρῶς.	~ἓν γάρ μ᾽ ἄμειψαι μοῦνον
[1050]	πόροις ~γᾶς τᾶσδε δαμούχοις ~σθένει	πινικείῳ	τὸν εὔαγρον τελειῶσαι λόχον, ~σεμνά
[1250]	ὁ δυσφιλὴς ~γέρων γέροντι συγκατῴκηκεν	πίνος	~πλευρὰν μαραίνων, κρατὶ δ᾽ ὀμματοστερεῖ
[1550]	τὰ Θησέως ~Περίθου τε κεῖται	πίστ᾽	ἀεὶ ξυνθήματα. ~ἀφ᾽ οὗ μέσος
[150]	ξένε, μὴ δῆτ᾽ ἀδικηθῶ σοὶ	~πιστεύσας	καὶ μεταναστάς. ~(Χορός) ~οὔ τοι
[350]	ἐχρήσθη σώματος, φύλαξ τέ μου	~πιστὴ	κατέστης, γῆς ὅτ᾽ ἐξηλαυνόμην· ~νῦν
[950]	τῇδ᾽ ὁμοῦ ναίειν πόλει· ~ᾧ	πίστιν	ἴσχων τήνδ᾽ ἐχειρούμην ἄγραν. ~καὶ
[1600]	κάρα, ~δός μοι χερὸς σῆς	πίστιν	ὁρκίαν τέκνοις, ~ὑμεῖς τε, παῖδες,
[600]	φθίνει δὲ σώματος, ~θνῄσκει δὲ	πίστις,	βλαστάνει δ᾽ ἀπιστία, ~καὶ πνεῦμα
[1350]	Καδμείοισι τοῖς σαυτοῦ θ᾽ ἅμα	~πιστοῖσι	συμμάχοισιν, οὕνεκ᾽ Οἰδίπους ~τοιαῦτ᾽ ἔνειμε
[1450]	τί δ᾽ ἂν θέλοις τὸ	πιστὸν	ἐμφῦναι φρενί; ~(Οἰδίπους) ~ἀνθ᾽ ὧν
[50]	ὁδὸν ~οὐκ ἔσθ᾽ ὅπως οὐ	πιστὸν	ἐξ ὑμῶν πτερὸν ~ἐξήγαγ᾽ εἰς
[1300]	κἀπεσύλησεν πάτρας. ~εἰ γάρ τι	πιστόν	ἐστιν ἐκ χρηστηρίων, ~οἷς ἂν
[600]	οἷσιν ἠρξάμην, τὸ σὸν μόνον	~πιστὸν	φυλάσσων, κοὔποτ᾽ Οἰδίπουν ἐρεῖς ~ἀχρεῖον
[1300]	πρόσθεν ἀδμήτης χρόνῳ ~μητρὸς λοχευθείς,	πιστὸς	Ἀταλάντης γόνος· ~ἐγὼ δὲ σός,
[1000]	τανῦν, ~ἀλλ᾽ ἔσθ᾽ ὅτῳ σὺ	πιστὸς	ὢν ἔδρας τάδε. ~ἃ δεῖ
[300]	αὐτάγγελος, ~ξὺν ᾧπερ εἶχον οἰκετῶν	πιστῷ	μόνῳ. ~(Οἰδίπους) οἱ δ᾽ αὐθόμαιμοι
[1000]	ἡμίν, Οἰδίπους, ~ἕκηλος αὐτοῦ μίμνε,	πιστωθεὶς	ὅτι, ~ἢν μὴ θάνω γὼ
[650]	ὑφ᾽ ὅρκου γ᾽ ὡς κακὸν	πιστώσομαι.	~(Θησεύς) οὔκουν πέρα γ᾽ ἂν
[800]	~τὴν παῖδα θᾶσσον. ~(Κρέων) μὴ	πίτασσ᾽	ἃ μὴ κρατεῖς. ~(Χορός) χαλᾶν
[1700]	~(Χορός) τὰ σφῷν τὸ μὴ	πίτνειν	κακῶς. ~(Ἀντιγόνη) φρονῶ. ~(Χορός) τί
[1200]	παρῇ κούφας ἀφροσύνας φέρον, ~τίς	πλαγὰ	πολύμοχθος ἔξω; τίς οὐ καμάτων
[1550]	~μόρῳ τὰν παγκευθῆ κάτω ~νεκρῶν	πλάκα	καὶ Στύγιον δόμον. ~πολλῶν γὰρ
[1550]	~ὁρμωμένῳ νερτέρας ~τῷ ξένῳ νεκρῶν	πλάκας·	~σέ τοι κικλήσκω τὸν αἰένυπνον.
[1650]	~μήτε πόντος ἀντέκυρσεν, ~ἄσκοποι δὲ	πλάκες	ἔμαρψαν ~ἐν ἀφανεῖ τινι μόρῳ
[300]	ἆρ᾽ οὐκ ἔστιν; ἢ γνώμη	πλανᾷ;	~καὶ φημὶ κἀπόφημι κοὐκ ἔχω
[300]	πολλὰ δ᾽ ἐμπόρων ἔπη ~φιλεῖ	πλανᾶσθαι,	τῶν ἐκεῖνος ἀΐων, ~θάρσει, παρέσται.
[100]	~προσδέρκου λεῦσσέ νιν, ~προσπεύθου πανταχῇ.	~πλανάτας	πλανάτας τις ὁ πρέσβυς οὐδ᾽
[100]	λεῦσσέ νιν, ~προσπεύθου πανταχῇ. ~πλανάτας	πλανάτας	τις ὁ πρέσβυς οὐδ᾽ ~ἔγχωρος·
[0]	τίνων ἀνδρῶν πόλιν; ~τίς τὸν	πλανήτην	Οἰδίπουν καθ᾽ ἡμέραν ~τὴν νῦν
[1100]	~τοῦ πρόσθ᾽ ἐρήμου τοῦδε δυστήνου	πλάνου.	~καί μοι τὰ πραχθέντ᾽ εἴπαθ᾽
[300]	δέμας, ~ἀεὶ μεθ᾽ ἡμῶν δύσμορος	πλανωμένη	~γερονταγωγεῖ, πολλὰ μὲν κατ᾽ ἀγρίαν
[700]	εὐήρετμος ἔκπαγλ᾽ ἁλία χερσὶ παραπτομένα	πλάτα	~θρῴσκει, τῶν ἑκατομπόδων ~Νηρῄδων ἀκόλουθος.
[750]	λέγειν ~κάκ᾽ ἂν λάβοις τὰ	πλείον᾽	ἢ σωτήρια. ~ἡμᾶς δ᾽ ἔα
[0]	φράσαι ~(Ξένος) ~πρὶν νῦν τὰ	πλείον᾽	ἱστορεῖν, ἐκ τῆσδ᾽ ἕδρας ~ἔξελθ᾽
[550]	ξένος, ~ὥσπερ σύ, χὢς εἷς	πλεῖστ᾽	ἀνὴρ ἐπὶ ξένης ~ἤθλησα κινδυνεύματ᾽
[700]	ἑκατομπόδων ~Νηρῄδων ἀκόλουθος. ~(Ἀντιγόνη) ~ὦ	πλεῖστ᾽	ἐπαίνοις εὐλογούμενον πέδον, ~νῦν σὸν
[700]	μάλιστ᾽ ἐγώ, ~ὅσῳπερ, εἰ μὴ	πλεῖστον	ἀνθρώπων ἔφυν ~κάκιστος, ἀλγῶ τοῖσι
[700]	~τὰ τοῦδε πενθεῖν πήματ᾽ εἰς	πλεῖστον	πόλεως. ~ἀλλ᾽ ὦ ταλαίπωρ᾽ Οἰδίπους,
[1750]	~(Χορός) ~ἀλλ᾽ ἀποπαύετε μηδ᾽ ἐπὶ	πλείω	~θρῆνον ἐγείρετε· ~πάντως γὰρ ἔχει
[750]	ἐπαξία γάρ· ἡ δ᾽ οἴκοι	πλέον	~δίκῃ σέβοιτ᾽ ἄν, οὖσα σὴ
[1600]	φιλεῖν οὐκ ἔστιν ἐξ ὅτου	πλέον	~ἢ τοῦδε τἀνδρὸς ἔσχεθ᾽ οὗ
[550]	χὤτι τῆς εἰς αὔριον ~οὐδὲν	πλέον	μοι σοῦ μέτεστιν ἡμέρας. ~(Οἰδίπους)
[50]	λόγοις ~τιμώμεν᾽ ἀλλὰ τῇ ξυνουσίᾳ	πλέον.	~(Οἰδίπους) ἦ γάρ τινες ναίουσι
[1200]	ἴδοις ὅπου, ~ὅταν τις ἐς	πλέον	πέσῃ ~τοῦ δέοντος· ὁ δ᾽
[1100]	τι μῆκος τῶν λόγων ἔθου	πλέον,	~τέκνοισι τερφθεὶς τοῖσδε, θαυμάσας ἔχω,
[1200]	σῴζῃ θεῶν. ~(Χορός) ~ὅστις τοῦ	πλέονος	μέρους χρῄζει τοῦ μετρίου παρεὶς
[1250]	δυσφιλὴς ~γέρων γέροντι συγκατῴκηκεν πίνος	~πλευρὰν	μαραίνων, κρατὶ δ᾽ ὀμματοστερεῖ ~κόμη
[1100]	παρεστώσαιν ἐμοί. ~ἐρείσατ᾽ ὦ παῖ,	πλευρὸν	ἀμφιδέξιον ~ἐμφύντε τῷ φύσαντι, κἀναπαύσατον
[1150]	τιν᾽ αἰτεῖ μῦθον οὐκ ὄγκου	πλέων.	~(Οἰδίπους) ~ποῖόν τιν᾽ οὐ γὰρ
[600]	~(Οἰδίπους) ὅτι σφ᾽ ἀνάγκη τῇδε	πληγῆναι	χθονί. ~(Θησεύς) καὶ πῶς γένοιτ᾽
[50]	τις αὐτῶν ἢ πὶ τῷ	πλήθει	λόγος; ~(Ξένος) ἐκ τοῦ κατ᾽
[350]	ὡς καθ᾽ ἡμᾶς ἔσθ᾽ ὁ	πληθύων	λόγος, ~τὸ κοῖλον Ἄργος βὰς
[900]	αὐτὸς αὑτοῦ, καί σ᾽ ὁ	πληθύων	χρόνος ~γέρονθ᾽ ὁμοῦ τίθησι καὶ
[550]	μοι τὸ λοιπὸν οὐδὲν ἄλλο	πλὴν	~εἰπεῖν ἃ χρῄζω, χὠ λόγος
[1150]	τῷ θακήματι· ~(Θησεύς) ~οὐκ οἶδα	πλὴν	ἕν· σοῦ γάρ, ὡς λέγουσί
[950]	γὰρ οὐδὲν γῆράς ἐστιν ἄλλο	πλὴν	~θανεῖν· θανόντων δ᾽ οὐδὲν ἄλγος
[1600]	κλύειν, ~ἀλλ᾽ ἕρπεθ᾽ ὡς τάχιστα·	πλὴν	ὁ κύριος ~Θησεὺς παρέστω μανθάνων
[1650]	οὐδ᾽ ἂν εἷς ~θνητῶν φράσειε,	πλὴν	τὸ Θησέως κάρα. ~οὐ γάρ
[50]	ἐπείπερ εἰ ~γενναῖος, ὡς ἰδόντι,	πλὴν	τοῦ δαίμονος, ~αὐτοῦ μέν᾽ οὗπερ
[750]	~μηδὲν διδοίη μηδ᾽ ἐπαρκέσαι θέλοι,	~πλήρη	δ᾽ ἔχοντι θυμὸν ὧν χρῄζοις,
[450]	δ᾽ ὅλον. ~(Οἰδίπους) τοῦ τόνδε	πλήσας	θῶ; δίδασκε καὶ τόδε. ~(Χορός)
[50]	ὀδός, ~ἔρεισμ᾽ Ἀθηνῶν· οἱ δὲ	πλησίοι	γύαι ~τόνδ᾽ ἱππότην Κολωνὸν εὔχονται
[650]	~μακρὸν τὸ δεῦρο πέλαγος οὐδὲ	πλώσιμον.	~θαρσεῖν μὲν οὖν ἔγωγε κἂν
[600]	πίστις, βλαστάνει δ᾽ ἀπιστία, ~καὶ	πνεῦμα	ταὐτὸν οὔποτ᾽ οὔτ᾽ ἐν ἀνδράσιν
[150]	μηκέτι τοῦδ᾽ αὐτοπέτρου ~βήματος ἔξω	πόδα	κλίνῃς. ~(Οἰδίπους) οὕτως; ~(Χορός) ἅλις,
[100]	καὶ σύ μ᾽ ἐξ ὁδοῦ	πόδα	~κρύψον κατ᾽ ἄλσος, τῶνδ᾽ ἕως
[1150]	ἔκυρον, ἡνίχ᾽ ὡρμώμην ἐγώ. ~(Οἰδίπους)	ποδαπόν;	τί προσχρῄζοντα τῷ θακήματι· ~(Θησεύς)
[850]	ᾖξα θᾶσσον ἢ καθ᾽ ἡδονὴν	ποδός.	~(Οἰδίπους) ~ὦ φίλτατ᾽ ἔγνων γὰρ
[550]	λῆστιν ἴσχεις ἢ δι᾽ οὐδενὸς	ποεῖ.	~(Οἰδίπους) ἐνταῦθα γάρ μοι κεῖνα
[1000]	τί δῆτ᾽ ἀμαυρῷ φωτὶ προστάσσεις	ποεῖν;	~(Θησεύς) ~ὁδοῦ κατάρχειν τῆς ἐκεῖ,
[1000]	δὲ χἠμεῖς εἰσόμεσθ᾽ ἃ χρὴ	ποεῖν.	~(Θησεύς) ~χωρῶν ἀπείλει νῦν· σὺ
[1100]	λόγοισι τὸν βίον σπουδάζομεν ~λαμπρὸν	ποεῖσθαι	μᾶλλον ἢ τοῖς δρωμένοις. ~δείκνυμι
[450]	ταῖς σεμναῖσι δημούχοις θεαῖς ~ἀλκὴν	ποεῖσθαι,	τῇδε τῇ πόλει μέγαν ~σωτῆρ᾽
[1000]	μηδὲ τήνδε τὴν πόλιν ~ἑνὸς	ποῆσαι	φωτὸς ἀσθενεστέραν. ~νοεῖς τι τούτων,
[650]	λόγῳ φέροις. ~(Οἰδίπους) πῶς οὖν	ποήσεις;	~(Θησεύς) τοῦ μάλιστ᾽ ὄκνος σ᾽
[850]	περῶσ᾽ οἵδε δή. ~(Θησεύς) ~τίς	ποθ᾽	ἡ βοή; τί τοὔργον; ἐκ
[100]	ἄνομον. ~(Χορός) Ζεῦ ἀλεξῆτορ, τίς	ποθ᾽	ὁ πρέσβυς; ~(Οἰδίπους) ~οὐ πάνυ
[1550]	~ὑδάτων ἐνεγκεῖν λουτρὰ καὶ χοάς	ποθεν·	~τὼ δ᾽ εὐχλόου Δήμητρος εἰς
[300]	σῇ, πάτερ, προμηθίᾳ. ~(Οἰδίπους) πότερα	πόθοισι;	~(Ἰσμήνη) καὶ λόγων γ᾽ αὐτάγγελος,
[1650]	οὔ τοι κατάμεμπτ᾽ ἔβητον. ~(Ἀντιγόνη)	~πόθος	τοὶ καὶ κακῶν ἄρ᾽ ἦν
[400]	κάκιστοι τῶνδ᾽ ἀκούσαντες, πάρος ~τοὐμοῦ	πόθου	προύθεντο τὴν τυραννίδα; ~(Ἰσμήνη) ἀλγῶ
[1500]	χειμάζοντος εἰκάσαι πάρα. ~(Οἰδίπους) ~ἄναξ,	ποθοῦντι	προυφάνης, καί σοι θεῶν ~τύχην
[1100]	~(Ἀντιγόνη) αἰτεῖς ἃ τεύξει· σὺν	πόθῳ	γὰρ ἡ χάρις. ~(Οἰδίπους) ποῦ
[1650]	~(Ἀντιγόνη) ~ὡς μάλιστ᾽ ἂν ἐν	πόθῳ	λάβοις. ~τί γάρ, ὅτῳ μήτ᾽
[200]	χώρας. ~(Οἰδίπους) ἃ δ᾽ ὑπέσχεο	ποῖ	καταθήσεις, ~(Χορός) ~οὐδενὶ μοιριδία τίσις
[1700]	~(Χορός) ξύμφημι καὐτός. ~(Ἀντιγόνη) ~αἰαῖ,	ποῖ	μόλωμεν, ὦ Ζεῦ; ~ἐλπίδων γὰρ
[0]	ὁ τόπος ἦ μάθω μολοῦσά	ποι;	~(Οἰδίπους) ναί, τέκνον, εἴπερ ἐστί
[450]	~(Οἰδίπους) εἶεν· τὸ δ᾽ ἔνθεν	ποῖ	τελευτῆσαί με χρή; ~(Χορός) χοὰς
[150]	πρόσθεν δ᾽ ἀπερύκου. ~(Οἰδίπους) ~θύγατερ,	ποῖ	τις φροντίδος ἔλθῃ; ~(Ἀντιγόνη) ~ὦ
[300]	~(Ἀντιγόνη) ὦ Ζεῦ, τί λέξω;	ποῖ	φρενῶν ἔλθω, πάτερ; ~(Οἰδίπους) τί
[800]	μὴ πορεύεται. ~(Ἀντιγόνη) ~οἴμοι τάλαινα,	ποῖ	φύγω; ποίαν λάβω ~θεῶν ἄρηξιν
[1700]	φίλαι, τρέσητε μηδέν. ~(Ἀντιγόνη) ἀλλὰ	ποῖ	φύγω; ~(Χορός) καὶ πάρος ἀπέφυγε
[850]	ὑπ᾽ ἀνδρὸς ἀρτίως. ~(Θησεύς) ~τὰ	ποῖα	ταῦτα, τίς δ᾽ ὁ πημήνας;
[150]	ἐν ἀφθέγκτῳ ~μὴ προπέσῃς νάπει	~ποιάεντι,	κάθυδρος οὗ ~κρατὴρ μειλιχίων ποτῶν
[800]	~(Ἀντιγόνη) ~οἴμοι τάλαινα, ποῖ φύγω;	ποίαν	λάβω ~θεῶν ἄρηξιν ἢ βροτῶν;
[400]	ἆρα τοῦτο Καδμείοις βάρος. ~(Οἰδίπους)	ποίας	φανείσης, ὦ τέκνον, συναλλαγῆς; ~(Ἰσμήνη)
[1500]	~κοὐ ψευδόφημα· χὤ τι χρὴ	ποιεῖν	λέγε. ~(Οἰδίπους) ~ἐγὼ διδάξω, τέκνον
[250]	τιμῶντες εἶτα τοὺς θεοὺς ~μοίρας	ποιεῖσθε	μηδαμῶς· ἡγεῖσθε δὲ ~βλέπειν μὲν
[750]	ἂν φέρων ~λόγου δικαίου μηχάνημα	ποικίλον,	~τί ταῦτα πειρᾷ κἀμὲ δεύτερον
[450]	καὶ κατέστειψας πέδον. ~(Οἰδίπους) τρόποισι	ποίοις;	ὦ ξένοι, διδάσκετε. ~(Χορός) ~πρῶτον
[350]	γ᾽ ὦ πάτερ, μαντεύμασιν. ~(Οἰδίπους)	ποίοισι	τούτοις; τί δὲ τεθέσπισται, τέκνον;
[1700]	ἔπραξεν οἷον ἤθελεν. ~(Χορός) τὸ	ποῖον;	~(Ἀντιγόνη) ἇς ἔχρῃζε γᾶς ἐπὶ
[1400]	μοι. ~(Πολυνείκης) ὦ φιλτάτη, τὸ	ποῖον,	Ἀντιγόνη; λέγε. ~(Ἀντιγόνη) ~στρέψαι στράτευμ᾽
[550]	κρείσσον᾽ ἢ μορφὴ καλή. ~(Θησεύς)	ποῖον	δὲ κέρδος ἀξιοῖς ἥκειν φέρων;
[600]	θεῖον αὐτοὺς ἐξαναγκάσει στόμα. ~(Θησεύς)	ποῖον	πάθος δείσαντας ἐκ χρηστηρίων; ~(Οἰδίπους)
[1150]	μῦθον οὐκ ὄγκου πλέων. ~(Οἰδίπους)	~ποῖόν	τιν᾽ οὐ γὰρ ἥδ᾽ ἕδρα
[1150]	μή μου δεηθῇς. ~(Θησεύς) πράγματος	ποίου;	λέγε. ~(Οἰδίπους) ἔξοιδ᾽ ἀκούων τῶνδ᾽
[1250]	~πρῶτον μὲν αὐτὸν τὸν θεὸν	ποιούμενος	~ἀρωγόν, ἔνθεν μ᾽ ὧδ᾽ ἀνέστησεν
[100]	τῷ μαθεῖν ~ἔνεστιν ηὑλάβεια τῶν	ποιουμένων.	~(Χορός) ~ὅρα. τίς ἄρ᾽ ἦν;
[550]	οὐχὶ τῷ παρόντι που. ~(Θησεύς)	ποίῳ	γὰρ ἡ σὴ προσφορὰ δηλώσεται;
[800]	κἄνευ τοῦδε λυπηθεὶς ἔσει. ~(Οἰδίπους)	ποίῳ	σὺν ἔργῳ τοῦτ᾽ ἀπειλήσας ἔχεις;
[450]	~(Οἰδίπους) θαλλοῖσιν ἢ κρόκαισιν, ἢ	ποίῳ	τρόπῳ; ~(Χορός) οἰός γε νεαρᾶς
[300]	εὐτυχὴς ἵκοιτο τῇ θ᾽ αὑτοῦ	πόλει	~ἐμοί τε· τίς γὰρ ἐσθλὸς
[800]	οὔ, τάδε γε μωμένου. ~(Κρέων)	πόλει	μαχεῖ γάρ, εἴ τι πημανεῖς
[450]	θεαῖς ~ἀλκὴν ποεῖσθαι, τῇδε τῇ	πόλει	μέγαν ~σωτῆρ᾽ ἀρεῖσθε, τοῖς δ᾽
[200]	~μή τι πέρα χρέος ~ἐμᾷ	πόλει	προσάψῃς. ~(Ἀντιγόνη) ~ὦ ξένοι ~αἰδόφρονες,
[450]	~μαστῆρα, κεἴ τις ἄλλος ἐν	πόλει	σθένει. ~ἐὰν γὰρ ὑμεῖς, ὦ
[850]	~(Κρέων) ~καὶ μεῖζον ἆρα ῥύσιον	πόλει	τάχα ~θήσεις· ἐφάψομαι γὰρ οὐ
[600]	~φίλοις βέβηκεν οὔτε πρὸς πόλιν	πόλει.	~τοῖς μὲν γὰρ ἤδη, τοῖς
[1500]	σοι ~γήρως ἄλυπα τῇδε κείσεται	πόλει.	~χῶρον μὲν αὐτὸς αὐτίκ᾽ ἐξηγήσομαι,
[900]	~τοιούσδ᾽ ἀλήτας τῇδ᾽ ὁμοῦ ναίειν	πόλει·	~ᾧ πίστιν ἴσχων τήνδ᾽ ἐχειρούμην
[1500]	ἀπ᾽ ἀνδρῶν· αἱ δὲ μυρίαι	πόλεις,	~κἂν εὖ τις οἰκῇ, ῥᾳδίως
[150]	δ᾽ ἀκούσαιμεν, ~καὶ μὴ χρείᾳ	πολεμῶμεν.	~(Χορός) ~αὐτοῦ· μηκέτι τοῦδ᾽ αὐτοπέτρου
[500]	ὃ μήποτ᾽ ἐγὼ ταλακάρδιος ~ἐπωφέλησας	πόλεος	ἐξελέσθαι. ~(Χορός) δύστανε, τί γάρ;
[700]	τοῦδε πενθεῖν πήματ᾽ εἰς πλεῖστον	πόλεως.	~ἀλλ᾽ ὦ ταλαίπωρ᾽ Οἰδίπους, κλύων
[0]	~ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ἐμοί τοι τοὐξανιστάναι	πόλεως	~δίχ᾽ ἐστὶ θάρσος, πρίν γ᾽
[550]	~θέλω περέσθαι, δύσμορ᾽ (Οἰδίπους) τίνα	~πόλεως	ἐπέστης προστροπὴν ἐμοῦ τ᾽ ἔχων,
[700]	ἐπεὶ ~γέρων μέν εἰμι, πρὸς	πόλιν	δ᾽ ἐπίσταμαι ~σθένουσαν ἥκων, εἴ
[1250]	ἔλεγχον χειρὸς οὐδ᾽ ἔργου μολών,	~πόλιν	δὲ πείσας. ὧν ἐγὼ μάλιστα
[1400]	μὴ σέ τ᾽ αὐτὸν καὶ	πόλιν	διεργάσῃ. ~(Πολυνείκης) ~ἀλλ᾽ οὐχ οἷόν
[1000]	μ᾽ ἀθρῆσαι, μηδὲ τήνδε τὴν	πόλιν	~ἑνὸς ποῆσαι φωτὸς ἀσθενεστέραν. ~νοεῖς
[900]	χθονός· ~ὅστις δίκαι᾽ ἀσκοῦσαν εἰσελθὼν	πόλιν	~κἄνευ νόμου κραίνουσαν οὐδέν, εἶτ᾽
[1350]	Θήβης. οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ὅπως	πόλιν	~κείνην ἐρείψεις, ἀλλὰ πρόσθεν αἵματι
[900]	καὶ παρίστασαι βίᾳ, ~καί μοι	πόλιν	κένανδρον ἢ δούλην τινὰ ~ἔδοξας
[850]	~(Χορός) τάνδ᾽ ἄρ᾽ οὐκέτι νεμῶ	πόλιν.	~(Κρέων) τοῖς τοι δικαίοις χὠ
[350]	τε ~θρόνους ἐᾶσθαι μηδὲ χραίνεσθαι	πόλιν,	~λόγῳ σκοποῦσι τὴν πάλαι γένους
[900]	~ἐγὼ οὔτ᾽ ἄνανδρον τήνδε τὴν	πόλιν	νέμων, ~ὦ τέκνον Αἰγέως, οὔτ᾽
[600]	ἀνδράσιν ~φίλοις βέβηκεν οὔτε πρὸς	πόλιν	πόλει. ~τοῖς μὲν γὰρ ἤδη,
[1500]	δεικνύτω. ~χοὔτως ἀδῇον τήνδ᾽ ἐνοικήσεις	πόλιν	~σπαρτῶν ἀπ᾽ ἀνδρῶν· αἱ δὲ
[0]	ταλαίπωρ᾽ (Οἰδίπους) πύργοι μέν, οἳ	~πόλιν	στέγουσιν, ὡς ἀπ᾽ ὀμμάτων, πρόσω·
[750]	~νῦν τ᾽ αὖθις ἡνίκ᾽ εἰσορᾷς	πόλιν	τέ μοι ~ξυνοῦσαν εὔνουν τήνδε
[1500]	καί σ᾽ ἅπερ ξυνῄνεσα ~θέλω	πόλιν	τε τήνδε μὴ ψεύσας θανεῖν.
[900]	δ᾽ ἀξίαν οὐκ οὖσαν αἰσχύνεις	πόλιν	~τὴν αὐτὸς αὑτοῦ, καί σ᾽
[0]	~χώρους ἀφίγμεθ᾽ ἢ τίνων ἀνδρῶν	πόλιν;	~τίς τὸν πλανήτην Οἰδίπουν καθ᾽
[750]	~τοὺς σοὺς πατρῴους, τήνδε τὴν	πόλιν	φίλως ~εἰπών· ἐπαξία γάρ· ἡ
[400]	~τὸ τηνίκ᾽ ἤδη τοῦτο μὲν	πόλις	βίᾳ ~ἤλαυνέ μ᾽ ἐκ γῆς
[750]	ἄγῃς, ~ἀλλ᾽ ὡς πάραυλον οἰκίσῃς,	πόλις	δέ σοι ~κακῶν ἄνατος τῆσδ᾽
[800]	βᾶτε βᾶτ᾽ ἔντοποι· ~πόλις ἐναίρεται,	πόλις	ἐμά, σθένει· πρόβαθ᾽ ὧδέ μοι.
[800]	~πρόβαθ᾽ ὧδε, βᾶτε βᾶτ᾽ ἔντοποι·	~πόλις	ἐναίρεται, πόλις ἐμά, σθένει· πρόβαθ᾽
[100]	Παλλάδος καλούμεναι ~πασῶν Ἀθῆναι τιμιωτάτη	πόλις,	~οἰκτίρατ᾽ ἀνδρὸς Οἰδίπου τόδ᾽ ἄθλιον
[500]	τί; ~(Οἰδίπους) ~κακᾷ μ᾽ εὐνᾷ	πόλις	οὐδὲν ἴδριν ~γάμων ἐνέδησεν ἄτᾳ.
[150]	~ὦ τλάμων, ὅ τι καὶ	πόλις	~τέτροφεν ἄφιλον ἀποστυγεῖν ~καὶ τὸ
[400]	ὡς θέλοντι τοῦτ᾽ ἐμοὶ τότε	~πόλις	τὸ δῶρον εἰκότως κατῄνεσεν. ~οὐ
[1000]	~οἵων ὑπ᾽ ἀνδρῶν ἥδε φρουρεῖται	πόλις.	~(Χορός) ~ὁ ξεῖνος, ὦναξ, χρηστός·
[800]	τοὺς ἐμοὺς ἄγω. ~(Οἰδίπους) ἰὼ	πόλις.	~(Χορός) ~τί δρᾷς, ὦ ξέν᾽
[1450]	~ὁ γὰρ ξένος σε καὶ	πόλισμα	καὶ φίλους ἐπαξιοῖ ~δικαίαν χάριν
[1550]	κικλήσκω τὸν αἰένυπνον. ~(Ἄγγελος) ~ἄνδρες	πολῖται,	ξυντομωτάτως, μὲν ἂν ~τύχοιμι λέξας
[1050]	ἀρωγὰς ~μολεῖν γᾷ τᾷδε καὶ	πολίταις.	~ὦ ξεῖν᾽ ἀλῆτα, τῷ σκοπῷ
[50]	γένησθ᾽ ἀγνώμονες, ~ὅς μοι, τὰ	πόλλ᾽	ἐκεῖν᾽ ὅτ᾽ ἐξέχρη κακά, ~ταύτην
[1500]	γεραιέ, δηλοῦσθαι τάδε; ~(Οἰδίπους) ~αἱ	πολλὰ	βρονταὶ διατελεῖς τὰ πολλά τε
[1500]	ἀνικήτου βέλη. ~(Θησεύς) ~πείθεις με·	πολλὰ	γάρ σε θεσπίζονθ᾽ ὁρῶ ~κοὐ
[1250]	αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει· ~τὰ	πολλὰ	γάρ τοι ῥήματ᾽ ἢ τέρψαντά
[300]	τοὔπος ἀγγελῶν; ~(Χορός) ~μακρὰ κέλευθος·	πολλὰ	δ᾽ ἐμπόρων ἔπη ~φιλεῖ πλανᾶσθαι,
[650]	βίαν ἐμοῦ. ~πολλαὶ δ᾽ ἀπειλαὶ	πολλὰ	δὴ μάτην ἔπη ~θυμῷ κατηπείλησαν,
[800]	~(Κρέων) χωρὶς τό τ᾽ εἰπεῖν	πολλὰ	καὶ τὰ καίρια. ~(Οἰδίπους) ὡς
[150]	πάμμορ᾽ εὖ φύλαξαι; ~μετάσταθ᾽ ἀπόβαθι.	πολλὰ	~κέλευθος ἐρατύει· ~κλύεις, ὦ πολύμοχθ᾽
[1200]	~ἐν ἐμοὶ κατάδηλος ἔσται. ~ἐπεὶ	πολλὰ	μὲν αἱ μακραὶ ἁμέραι κατέθεντο
[300]	μεθ᾽ ἡμῶν δύσμορος πλανωμένη ~γερονταγωγεῖ,	πολλὰ	μὲν κατ᾽ ἀγρίαν ~ὕλην ἄσιτος
[1600]	ἐξαίφνης τρίχας, ~καλεῖ γὰρ αὐτὸν	πολλὰ	πολλαχῇ θεός· ~ὦ οὗτος οὗτος,
[1500]	~αἱ πολλὰ βρονταὶ διατελεῖς τὰ	πολλά	τε ~στράψαντα χειρὸς τῆς ἀνικήτου
[1000]	κατῴκηνται καλῶς· ~κᾆθ᾽ ὧδ᾽ ἐπαινῶν	πολλὰ	τοῦδ᾽ ἐκλανθάνει, ~ὁθούνεκ᾽ εἴ τις
[650]	ἀπάξοντ᾽ ἄνδρα πρὸς βίαν ἐμοῦ.	~πολλαὶ	δ᾽ ἀπειλαὶ πολλὰ δὴ μάτην
[1600]	τρίχας, ~καλεῖ γὰρ αὐτὸν πολλὰ	πολλαχῇ	θεός· ~ὦ οὗτος οὗτος, Οἰδίπους,
[250]	~ταρβεῖν μέν, ὦ γεραιέ, τἀνθυμήματα	~πολλή	στ᾽ ἀνάγκη τἀπὸ σοῦ· λόγοισι
[750]	δ᾽ ἀφῖκται δεῦρ᾽ ὑπόβλητον στόμα,	~πολλὴν	ἔχον στόμωσιν· ἐν δὲ τῷ
[350]	~ὕλην ἄσιτος νηλίπους τ᾽ ἀλωμένη,	~πολλοῖσι	δ᾽ ὄμβροις ἡλίου τε καύμασιν
[750]	ἢ σὺ τἀν Θήβαις φρονῶ;	~πολλῷ	γ᾽ ὅσῳπερ κἀκ σαφεστέρων κλύω,
[550]	σὴν ἐφ᾽ ἁστάλη πάρα. ~(Θησεύς)	~πολλῶν	ἀκούων ἔν τε τῷ πάρος
[1500]	κεῖται τόποις· ~ὥς σοι πρὸ	πολλῶν	ἀσπίδων ἀλκὴν ὅδε ~δορός τ᾽
[1550]	~νεκρῶν πλάκα καὶ Στύγιον δόμον.	~πολλῶν	γὰρ ἂν καὶ μάταν ~πημάτων
[300]	τῶν ἐκεῖνος ἀΐων, ~θάρσει, παρέσται.	πολὺ	γάρ, ὦ γέρον, τὸ σὸν
[1200]	~βῆναι κεῖθεν ὅθεν περ ἥκει,	~πολὺ	δεύτερον, ὡς τάχιστα. ~ὡς εὖτ᾽
[500]	πέπονθ᾽ ἀναιδῆ. ~(Χορός) ~τό τοι	πολὺ	καὶ μηδαμὰ λῆγον ~χρῄζω, ξεῖν᾽
[150]	πολλὰ ~κέλευθος ἐρατύει· ~κλύεις, ὦ	πολύμοχθ᾽	ἀλᾶτα; ~λόγον εἴ τιν᾽ οἴσεις
[1200]	κούφας ἀφροσύνας φέρον, ~τίς πλαγὰ	πολύμοχθος	ἔξω; τίς οὐ καμάτων ἔνι;
[1650]	αἷμα δυσμόροιν στενάζειν, ~ᾧτινι τὸν	πολὺν	~ἄλλοτε μὲν πόνον ἔμπεδον εἴχομεν,
[1400]	οἴσει τῆς ἐμῆς ὑπουργίας. ~(Ἀντιγόνη)	~Πολύνεικες,	ἱκετεύω σε πεισθῆναί τί μοι.
[1350]	παισὶ τοῖς αὑτοῦ γέρα. ~(Χορός)	~Πολύνεικες,	οὔτε ταῖς παρελθούσαις ὁδοῖς ~ξυνήδομαί
[350]	μείων γεγὼς ~τὸν πρόσθε γεννηθέντα	Πολυνείκη	θρόνων ~ἀποστερίσκει, κἀξελήλακεν πάτρας. ~ὁ
[1400]	σοι ~πάτραν κατασκάψαντι κέρδος ἔρχεται;	~(Πολυνείκης)	~αἰσχρὸν τὸ φεύγειν καὶ τὸ
[1250]	~παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά.	~(Πολυνείκης)	~ἀλλ᾽ ἐξερῶ· καλῶς γὰρ ἐξηγεῖ
[1400]	τ᾽ αὐτὸν καὶ πόλιν διεργάσῃ.	~(Πολυνείκης)	~ἀλλ᾽ οὐχ οἷόν τε· πῶς
[1400]	προὖπτον Ἅιδην οὐ καταστένοι, κάσι;	~(Πολυνείκης)	εἰ χρή, θανοῦμαι. ~(Ἀντιγόνη) μὴ
[1400]	ὦ παῖ, ταῦτά σοι δεδογμένα;	~(Πολυνείκης)	~καὶ μή μ᾽ ἐπίσχῃς γ᾽
[1400]	σύ γ᾽ ἀλλ᾽ ἐμοὶ πιθοῦ.	~(Πολυνείκης)	μὴ πεῖθ᾽ ἃ μὴ δεῖ.
[1400]	αὖθις. ~(Ἀντιγόνη) ὦ τάλαιν᾽ ἐγώ.	~(Πολυνείκης)	μή τοί μ᾽ ὀδύρου. ~(Ἀντιγόνη)
[1250]	πάλαι κατείχομεν ~γνώμῃ, πάρεστι δεῦρο	(Πολυνείκης)	ὅδε. ~(Πολυνείκης) ~οἴμοι, τί δράσω;
[1350]	τ᾽ ἴθ᾽ ὡς τάχος πάλιν.	~(Πολυνείκης)	~οἴμοι κελεύθου τῆς τ᾽ ἐμῆς
[1250]	~γνώμῃ, πάρεστι δεῦρο (Πολυνείκης) ὅδε.	~(Πολυνείκης)	~οἴμοι, τί δράσω; πότερα τἀμαυτοῦ
[1400]	τοῦδ᾽ ἕπεσθαι τἀνδρός, οἷ᾽ ἐθέσπισεν;	~(Πολυνείκης)	~οὐκ ἀγγελοῦμεν φλαῦρ᾽ ἐπεὶ στρατηλάτου
[1400]	τἄρ᾽ ἐγώ, ~εἴ σου στερηθῶ.	~(Πολυνείκης)	~ταῦτα δ᾽ ἐν τῷ δαίμονι
[1400]	σφῷν θάνατον ἐξ ἀμφοῖν θροεῖ;	~(Πολυνείκης)	~χρῄζει γάρ· ἡμῖν δ᾽ οὐχὶ
[1400]	ἱκετεύω σε πεισθῆναί τί μοι.	~(Πολυνείκης)	ὦ φιλτάτη, τὸ ποῖον, Ἀντιγόνη;
[1550]	~θηρός, ὃν ἐν πύλαισι ~ταῖσι	πολυξένοις	~εὐνᾶσθαι κνυζεῖσθαί τ᾽ ἐξ ἄντρων
[200]	τίς ἔφυς βροτῶν; ~τίς ὁ	πολύπονος	ἄγει; τίν᾽ ἂν ~σοῦ πατρίδ᾽
[1550]	γῆθεν ἐρριζωμένον, ~ἔστη κελεύθων ἐν	πολυσχίστων	μιᾷ, ~κοίλου πέλας κρατῆρος, οὗ
[1000]	~(Θησεύς) ~ὁδοῦ κατάρχειν τῆς ἐκεῖ,	πομπὸν	δέ με ~χωρεῖν, ἵν᾽ εἰ
[50]	~(Οἰδίπους) ἆρ᾽ ἄν τις αὐτῷ	πομπὸς	ἐξ ὑμῶν μόλοι; ~(Ξένος) ὡς
[1650]	~ἀλλ᾽ ἤ τις ἐκ θεῶν	πομπὸς	ἢ τὸ νερτέρων ~εὔνουν διαστὰν
[1500]	γάρ μ᾽ ἄγει ~Ἑρμῆς ὁ	πομπὸς	ἥ τε νερτέρα θεός. ~ὦ
[700]	~(Κρέων) ὅδ᾽ ἡμῖν οὐκ ἄνευ	πομπῶν,	πάτερ. ~(Οἰδίπους) ~ὦ φίλτατοι γέροντες,
[500]	τοῖς τεκοῦσι γὰρ ~οὐδ᾽ εἰ	πονεῖ	τις, δεῖ πόνου μνήμην ἔχειν.
[1000]	δ᾽ ἐγκρατεῖς φεύγουσιν, οὐδὲν δεῖ	πονεῖν.	~ἄλλοι γὰρ οἱ σπεύδοντες, οὓς
[300]	οἱ δ᾽ αὐθόμαιμοι ποῦ νεανίαι	πονεῖν;	~(Ἰσμήνη) εἴσ᾽ οὗπέρ εἰσι· δεινὰ
[300]	τέκν᾽ οὓς μὲν εἰκὸς ἦν	πονεῖν	τάδε, ~κατ᾽ οἶκον οἰκουροῦσιν ὥστε
[1400]	ὃν κομίζετον ~τοῦδ᾽ ἀνδρὸς οἷς	πονεῖτον,	οὐκ ἐλάσσονα ~ἔτ᾽ ἄλλον οἴσει
[1650]	~ᾧτινι τὸν πολὺν ~ἄλλοτε μὲν	πόνον	ἔμπεδον εἴχομεν, ~ἐν πυμάτῳ δ᾽
[200]	ἀπάταις ~ἑτέραις ἑτέρα παραβαλλομέ- ~να	πόνον,	οὐ χάριν, ἀντιδίδωσιν ἔχειν. ~σὺ
[500]	~οὐδ᾽ εἰ πονεῖ τις, δεῖ	πόνου	μνήμην ἔχειν. ~(Χορός) ~δεινὸν μὲν
[350]	τοὺς δὲ σοὺς ὅπου θεοὶ	~πόνους	κατοικτιοῦσιν οὐκ ἔχω μαθεῖν. ~(Οἰδίπους)
[450]	ἀρεῖσθε, τοῖς δ᾽ ἐμοῖς ἐχθροῖς	πόνους.	~(Χορός) ~ἐπάξιος μέν, (Οἰδίπους) κατοικτίσαι,
[350]	ἐάσω· δὶς γὰρ οὐχὶ βούλομαι	~πονοῦσά	τ᾽ ἀλγεῖν καὶ λέγουσ᾽ αὖθις
[1650]	πυρφόρος θεοῦ ~κεραυνὸς ἐξέπραξεν οὔτε	ποντία	~θύελλα κινηθεῖσα τῷ τότ᾽ ἐν
[1050]	ἱππίαν ~τιμῶσιν Ἀθάναν ~καὶ τὸν	πόντιον	γαιάοχον ~Ρέας φίλον υἱόν. ~ἔρδουσ᾽
[1650]	ἤ τιν᾽ ἀπίαν ~γᾶν ἢ	πόντιον	κλύδων᾽ ἀλώμεναι, βίου δύσοιστον ἕξομεν
[1650]	γάρ, ὅτῳ μήτ᾽ Ἄρης ~μήτε	πόντος	ἀντέκυρσεν, ~ἄσκοποι δὲ πλάκες ἔμαρψαν
[1350]	νῦν δακρύεις εἰσορῶν, ὅτ᾽ ἐν	πόνῳ	~ταὐτῷ βεβηκὼς τυγχάνεις κακῶν ἐμοί.
[50]	~εἰ χρή σε μίμνειν ἢ	πορεύεσθαι	πάλιν. ~(Οἰδίπους) ὦ τέκνον, ἦ
[800]	ἐξάγειν ~ἄκουσαν, εἰ θέλουσα μὴ	πορεύεται.	~(Ἀντιγόνη) ~οἴμοι τάλαινα, ποῖ φύγω;
[800]	εἴ μοι; ~(Ἀντιγόνη) πρὸς βίαν	πορεύομαι.	~(Οἰδίπους) ὄρεξον, ὦ παῖ, χεῖρας.
[100]	τόδ᾽ ἀρχαῖον δέμας. ~(Ἀντιγόνη) ~σίγα·	πορεύονται	γὰρ οἵδε δή τινες ~χρόνῳ
[1600]	μολοῦσαι τάσδ᾽ ἐπιστολὰς πατρὶ ~ταχεῖ	πόρευσαν	σῦν χρόνῳ, λουτροῖς τέ νιν
[1450]	μολὼν ~ἄνακτα χώρας τῆσδέ τις	πορευσάτω.	~(Χορός) ~ἔα ἔα, ἰδοὺ μάλ᾽
[1450]	~τὸν πάντ᾽ ἄριστον δεῦρο Θησέα	πόροι;	~(Ἀντιγόνη) ~πάτερ, τί δ᾽ ἐστὶ
[1100]	ἄλλος βροτῶν. ~καί σοι θεοὶ	πόροιεν	ὡς ἐγὼ θέλω, ~αὐτῷ τε
[1050]	~ἰὼ θεῶν πάνταρχε, παντόπτα ~Ζεῦ,	πόροις	~γᾶς τᾶσδε δαμούχοις ~σθένει πινικείῳ
[300]	δὲ σύννομοι ~τἄξω βίου τροφεῖα	πορσύνουσ᾽	ἀεί. ~σφῷν δ᾽ ὦ τέκν᾽
[200]	ποτ᾽ αὐτίκα κύρσει; ~(Χορός) ἔξω	πόρσω	βαίνετε χώρας. ~(Οἰδίπους) ἃ δ᾽
[150]	ἔτ᾽ οὖν; ~(Χορός) ἔτι βαῖνε	πόρσω.	~(Οἰδίπους) ἔτι; ~(Χορός) ~προβίβαζε, κούρα,
[150]	~(Οἰδίπους) ἔτι; ~(Χορός) ~προβίβαζε, κούρα,	~πόρσω·	σὺ γὰρ ἀΐεις. ~(Ἀντιγόνη) ἕπεο
[700]	εἰς ~τόδ᾽ εἷσας αὔχημ᾽ ἄναξ	Ποσειδάν,	~ἵπποισιν τὸν ἀκεστῆρα χαλινὸν ~πρώταισι
[50]	ἔστ᾽ ἔχει δέ νιν ~σεμνὸς	Ποσειδῶν·	ἐν δ᾽ ὁ πυρφόρος θεὸς
[1450]	εἴτ᾽ ἄκρα, ~περὶ γύαλ᾽ ἐναλίῳ	Ποσειδωνίῳ	θεῷ, τυγχάνεις ~βούθυτον ἑστίαν ἁγίζων,
[1150]	προσπεσόντα πως ~βωμῷ καθῆσθαι τῷ	Ποσειδῶνος,	παρ᾽ ᾧ ~θύων ἔκυρον, ἡνίχ᾽
[800]	τῷ χρόνῳ φύσας φανεῖ ~φρένας	ποτ᾽	ἀλλὰ λῦμα τῷ γήρᾳ τρέφει;
[1500]	θανεῖν. ~τοῦτον δὲ φράζε μή	ποτ᾽	ἀνθρώπων τινί, ~μήθ᾽ οὗ κέκευθε
[1400]	οὖν ἐγὼ ~θεοῖς ἀρῶμαι μή	ποτ᾽	ἀντῆσαι κακῶν· ~ἀνάξιαι γὰρ πᾶσίν
[400]	μὴ κρατήσωσίν ποτε. ~(Ἰσμήνη) ἔσται	ποτ᾽	ἆρα τοῦτο Καδμείοις βάρος. ~(Οἰδίπους)
[100]	~ἔγχωρος· προσέβα γὰρ οὐκ ~ἄν	ποτ᾽	ἀστιβὲς ἄλσος ἐς ~τᾶνδ᾽ ἀμαιμακετᾶν
[400]	οὔτ᾽ ἂν οὑξεληλυθὼς πάλιν ~ἔλθοι	ποτ᾽	αὖθις· οἵ γε τὸν φύσαντ᾽
[200]	ὢ ὤ. ~(Οἰδίπους) θύγατερ, τί	ποτ᾽	αὐτίκα κύρσει; ~(Χορός) ἔξω πόρσω
[900]	ἐξέπραξα, γιγνώσκων δ᾽ ὅτι ~οὐδείς	ποτ᾽	αὐτοὺς τῶν ἐμῶν ἂν ἐμπέσοι
[600]	εὕδων καὶ κεκρυμμένος νέκυς ~ψυχρός	ποτ᾽	αὐτῶν θερμὸν αἷμα πίεται, ~εἰ
[800]	τάλας ἐγώ, τάλας. ~(Κρέων) ~οὔκουν	ποτ᾽	ἐκ τούτοιν γε μὴ σκήπτροιν
[900]	κοὐκ ἄλλοισιν ἁρμοσθήσεται. ~οὐ γάρ	ποτ᾽	ἔξει τῆσδε τῆς χώρας, πρὶν
[700]	τὴν ἐγὼ τάλας ~οὐκ ἄν	ποτ᾽	ἐς τοσοῦτον αἰκίας πεσεῖν ~ἔδοξ᾽
[0]	με κἀξίδρυσον, ὡς πυθώμεθα ~ὅπου	ποτ᾽	ἐσμέν· μανθάνειν γὰρ ἥκομεν ~ξένοι
[1150]	ὁ προστάτης. ~(Θησεύς) καὶ τίς	ποτ᾽	ἐστὶν ὅν γ᾽ ἐγὼ ψέξαιμί
[1350]	~τοιαῦθ᾽ ἃ τὸν τοῦδ᾽ οὔ	ποτ᾽	εὐφρανεῖ βίον· ~ὅς γ᾽ ὦ
[1500]	~ὦ φῶς ἀφεγγές, πρόσθε πού	ποτ᾽	ἦσθ᾽ ἐμόν, ~νῦν δ᾽ ἔσχατόν
[1350]	ἐμοῦ κλύειν λόγους, ~οὔ τἄν	ποτ᾽	ὀμφῆς τῆς ἐμῆς ἐπῄσθετο· ~νῦν
[1450]	δ᾽ οὐ γὰρ ἅλιον ~ἀφορμᾷ	ποτ᾽	οὐκ ἄνευ ξυμφορᾶς. ~ὦ μέγας
[850]	τί τοὔργον; ἐκ τίνος φόβου	ποτὲ	~βουθυτοῦντά μ᾽ ἀμφὶ βωμὸν ἔσχετ᾽
[350]	~σὲ τοῖς ἐκεῖ ζητητὸν ἀνθρώποις	ποτὲ	~θανόντ᾽ ἔσεσθαι ζῶντά τ᾽ εὐσοίας
[1200]	~μηδεὶς κρατείτω τῆς ἐμῆς ψυχῆς	ποτε.	~(Θησεύς) ~ἅπαξ τὰ τοιαῦτ᾽ οὐχὶ
[350]	~ὤραν τιν᾽ ἕξειν, ὥστε σωθῆναί	ποτε;	~(Ἰσμήνη) ἔγωγε τοῖς νὺν γ᾽
[400]	ἆρ᾽ ἐμοῦ γε μὴ κρατήσωσίν	ποτε.	~(Ἰσμήνη) ἔσται ποτ᾽ ἆρα τοῦτο
[1700]	~οὐδέ γ᾽ ἔνερθ᾽ ἀφίλητος ἐμοί	ποτε	~καὶ τᾷδε μὴ κυρήσῃς. ~(Χορός)
[850]	βίον ~τοιοῦτον οἷον κἀμὲ γηρᾶναί	ποτε.	~(Κρέων) ὁρᾶτε ταῦτα, τῆσδε γῆς
[100]	~δύναμαι τέμενος ~γνῶναι ποῦ μοί	ποτε	ναίει. ~(Οἰδίπους) ~ὅδ᾽ ἐκεῖνος ἐγώ·
[800]	ἀνταμείβει ῥήματ᾽ ἤν σ᾽ ἕλω	ποτέ	~(Οἰδίπους) τίς δ᾽ ἄν με
[450]	~οὐδέ σφιν ἀρχῆς τῆσδε Καδμείας	ποτὲ	~ὄνησις ἥξει· τοῦτ᾽ ἐγῷδα, τῆσδέ
[450]	ἐμοῦ ~παλαίφαθ᾽ ἁμοὶ Φοῖβος ἤνυσέν	ποτε.	~πρὸς ταῦτα καὶ Κρέοντα πεμπόντων
[50]	τόδ᾽ ἄλσος· οὐ γὰρ ἄν	ποτε	~πρώταισιν ὑμῖν ἀντέκυρσ᾽ ὁδοιπορῶν, ~νήφων
[600]	γίγνεται ~θεοῖσι γῆρας οὐδὲ κατθανεῖν	ποτε.	~τὰ δ᾽ ἄλλα συγχεῖ πάνθ᾽
[1350]	ἐμφυλίου ~δόρει κρατῆσαι μήτε νοστῆσαί	ποτε	~τὸ κοῖλον Ἄργος, ἀλλὰ συγγενεῖ
[1000]	οἱ σπεύδοντες, οὓς οὐ μή	ποτε	~χώρας φυγόντες τῆσδ᾽ ἐπεύξωνται θεοῖς.
[800]	ἔχοντες ζῷμεν, εἰ τερποίμεθα. ~(Κρέων)	πότερα	νομίζεις δυστυχεῖν ἔμ᾽ ἐς τὰ
[300]	~(Ἰσμήνη) σῇ, πάτερ, προμηθίᾳ. ~(Οἰδίπους)	πότερα	πόθοισι; ~(Ἰσμήνη) καὶ λόγων γ᾽
[950]	δίκαιον αὐτίκ᾽ ἐνθάδε ~κτείνοι παραστάς,	πότερα	πυνθάνοι᾽ ἂν εἰ ~πατήρ σ᾽
[550]	σμικρός, οὔχ, ἁγὼν ὅδε. ~(Θησεύς)	πότερα	τὰ τῶν σῶν ἐκγόνων κἀμοῦ
[1250]	ὅδε. ~(Πολυνείκης) ~οἴμοι, τί δράσω;	πότερα	τἀμαυτοῦ κακὰ ~πρόσθεν δακρύσω, παῖδες,
[950]	λῆμ᾽ ἀναιδές, τοῦ καθυβρίζειν δοκεῖς,	~πότερον	ἐμοῦ γέροντος ἢ σαυτοῦ, τόδε;
[1700]	~ὦ τάλαινα, τίς ἄρα με	πότμος	αὖθις ὧδ᾽ ~ἐπαμμένει σέ τ᾽
[1300]	μὴ σός, ἀλλὰ τοῦ κακοῦ	~πότμου	φυτευθείς, σός γέ τοι καλούμενος,
[50]	ἐμοῦ μόνης πέλας. ~(Οἰδίπους) ~ὦ	πότνιαι	δεινῶπες, εὖτε νῦν ἕδρας ~πρώτων
[1050]	Πυθίαις ~ἢ λαμπάσιν ἀκταῖς, ~οὗ	πότνιαι	σεμνὰ τιθηνοῦνται τέλη ~θνατοῖσιν, ὧν
[150]	~ποιάεντι, κάθυδρος οὗ ~κρατὴρ μειλιχίων	ποτῶν	~ῥεύματι συντρέχει, ~τόν, ξένε πάμμορ᾽
[1650]	οἷσι μὴ δοκῶ φρονεῖν. ~(Χορός)	ποῦ	δ᾽ αἵ τε παῖδες χοἰ
[1700]	τότ᾽ ἐπενάριξον. ~(Ἰσμήνη) ~αἰαῖ, δυστάλαινα,	ποῦ	δῆτ᾽ ~αὖθις ὧδ᾽ ἔρημος ἄπορος
[1100]	πόθῳ γὰρ ἡ χάρις. ~(Οἰδίπους)	ποῦ	δῆτα, ποῦ στόν; ~(Ἀντιγόνη) αἵδ᾽
[550]	μάθοις ἄν, οὐχὶ τῷ παρόντι	που.	~(Θησεύς) ποίῳ γὰρ ἡ σὴ
[350]	ἅπαθον, πάτερ, ~ζητοῦσα τὴν σὴν	ποῦ	κατοικοίης τροφήν, ~παρεῖσ᾽ ἐάσω· δὶς
[100]	τίς ἄρ᾽ ἦν; ποῦ ναίει;	~ποῦ	κυρεῖ ἐκτόπιος συθεὶς ὁ πάντων
[100]	πᾶν οὔπω ~δύναμαι τέμενος ~γνῶναι	ποῦ	μοί ποτε ναίει. ~(Οἰδίπους) ~ὅδ᾽
[100]	~(Χορός) ~ὅρα. τίς ἄρ᾽ ἦν;	ποῦ	ναίει; ~ποῦ κυρεῖ ἐκτόπιος συθεὶς
[300]	μόνῳ. ~(Οἰδίπους) οἱ δ᾽ αὐθόμαιμοι	ποῦ	νεανίαι πονεῖν; ~(Ἰσμήνη) εἴσ᾽ οὗπέρ
[1550]	γὰρ ἐνθένδ᾽ εἷρπε, καὶ σύ	που	παρὼν ~ἔξοισθ᾽ ὑφηγητῆρος οὐδενὸς φίλων,
[1500]	θεός. ~ὦ φῶς ἀφεγγές, πρόσθε	πού	ποτ᾽ ἦσθ᾽ ἐμόν, ~νῦν δ᾽
[1050]	ἆσσον αὖθις ὧδε προσπολουμένας. ~(Οἰδίπους)	ποῦ	ποῦ; τί φής; πῶς εἶπας;
[250]	ταῦτά μοι διειδέναι. ~(Οἰδίπους) ~καὶ	ποῦ	σθ᾽ ὁ κραίνων τῆσδε τῆς
[1100]	ἡ χάρις. ~(Οἰδίπους) ποῦ δῆτα,	ποῦ	στόν; ~(Ἀντιγόνη) αἵδ᾽ ὁμοῦ πελάζομεν.
[800]	δύστηνος, ὦ ξένοι ξένοι. ~(Οἰδίπους)	ποῦ,	τέκνον, εἴ μοι; ~(Ἀντιγόνη) πρὸς
[1050]	αὖθις ὧδε προσπολουμένας. ~(Οἰδίπους) ποῦ	ποῦ;	τί φής; πῶς εἶπας; ~(Ἀντιγόνη)
[1050]	βοᾷ ~τούσδ᾽ ἀνὰ χώρους· ~ἤ	που	τὸν ἐφεσπέρου ~πέτρας νιφάδος πελῶσ᾽
[250]	καὶ μόνας ἀρκεῖν ἔχειν; ~κἄμοιγε	ποῦ	τοῦτ᾽ ἐστίν, οἵτινες βάθρων ~ἐκ
[950]	~πῶς ἂν τό γ᾽ ἆκον	πρᾶγμ᾽	ἂν εἰκότως ψέγοις; ~μητρὸς δέ,
[1150]	~(Οἰδίπους) μή μου δεηθῇς. ~(Θησεύς)	πράγματος	ποίου; λέγε. ~(Οἰδίπους) ἔξοιδ᾽ ἀκούων
[1150]	μὲν εἰπεῖν, ἄξιος δὲ θαυμάσαι·	~πρᾶγος	δ᾽ ἀτίζειν οὐδὲν ἄνθρωπον χρεών.
[450]	κακοῖν· ~σφῷν δ᾽ ἁτέρα μολοῦσα	πραξάτω	τάδε. ~ἀρκεῖν γὰρ οἶμαι κἀντὶ
[350]	ἂν τοιοῦδ᾽ ὑπ᾽ ἀνδρὸς εὖ	πράξειεν	ἄν; ~(Ἰσμήνη) ἐν σοὶ τὰ
[950]	οὐδὲν ἄλγος ἅπτεται. ~πρὸς ταῦτα	πράξεις	οἷον ἂν θέλῃς· ἐπεὶ ~ἐρημία
[950]	~σμικρὸν τίθησι· πρὸς δὲ τὰς	πράξεις	ὅμως, ~καὶ τηλικόσδ᾽ ὤν, ἀντιδρᾶν
[600]	ὅδε, ~(Θησεύς) ἐν ᾧ τί	πράξεις;	οὐ γὰρ ἀντιστήσομαι. ~(Οἰδίπους) ἐν
[550]	~δίδασκε· δεινὴν γάρ τιν᾽ ἂν	πρᾶξιν	τύχοις ~λέξας ὁποίας ἐξαφισταίμην ἐγώ,
[1750]	καὶ πάνθ᾽ ὁπόσ᾽ ἂν ~μέλλω	πράσσειν	πρόσφορά θ᾽ ὑμῖν ~καὶ τῷ
[800]	οὔτε γὰρ τὰ νῦν ~δίκαια	πράσσεις	οὔθ᾽ ἃ πρόσθεν εἴργασαι. ~(Κρέων)
[500]	παρῇ. ~ἀλλ᾽ ἐν τάχει τι	πράσσετον·	μόνον δέ με ~μὴ λείπετ᾽
[1750]	ἔχει. ~καὶ ταῦτά μ᾽ ἔφη	πράσσοντα	καλῶς ~χώραν ἕξειν αἰὲν ἄλυπον.
[1100]	δυστήνου πλάνου. ~καί μοι τὰ	πραχθέντ᾽	εἴπαθ᾽ ὡς βράχιστ᾽ ἐπεὶ ~ταῖς
[1550]	ὀλωλότα· ~ἃ δ᾽ ἦν τὰ	πραχθέντ᾽	οὔθ᾽ ὁ μῦθος ἐν βραχεῖ
[1550]	~(Ἄγγελος) ~ταῦτ᾽ ἐστὶν ἤδη κἀποθαυμάσαι	πρέπον.	~ὡς μὲν γὰρ ἐνθένδ᾽ εἷρπε,
[1400]	~αἰσχρὸν τὸ φεύγειν καὶ τὸ	πρεσβεύοντ᾽	ἐμὲ ~οὕτω γελᾶσθαι τοῦ κασιγνήτου
[1200]	οὐχὶ δὶς χρῄζω κλύειν, ~ὦ	πρέσβυ.	κομπεῖν δ᾽ οὐχὶ βούλομαι· σὺ
[1100]	ὤμοσ᾽ οὐκ ἐψευσάμην ~οὐδέν σε,	πρέσβυ·	τάσδε γὰρ πάρειμ᾽ ἄγων ~ζώσας,
[100]	Ζεῦ ἀλεξῆτορ, τίς ποθ᾽ ὁ	πρέσβυς;	~(Οἰδίπους) ~οὐ πάνυ μοίρας εὐδαιμονίσαι
[100]	πανταχῇ. ~πλανάτας πλανάτας τις ὁ	πρέσβυς	οὐδ᾽ ~ἔγχωρος· προσέβα γὰρ οὐκ
[50]	κρατεῖ; ~(Ξένος) Θησεὺς καλεῖται, τοῦ	πρὶν	Αἰγέως τόκος. ~(Οἰδίπους) ἆρ᾽ ἄν
[1000]	θάνω γὼ πρόσθεν, οὐχὶ παύσομαι	~πρὶν	ἄν σε τῶν σῶν κύριον
[900]	ποτ᾽ ἔξει τῆσδε τῆς χώρας,	πρὶν	ἂν ~κείνας ἐναργεῖς δεῦρό μοι
[0]	τοὐξανιστάναι πόλεως ~δίχ᾽ ἐστὶ θάρσος,	πρίν	γ᾽ ἂν ἐνδείξω τί δρῶ.
[400]	ἐκδραμόντα μοι ~μείζω κολαστὴν τῶν	πρὶν	ἡμαρτημένων, ~τὸ τηνίκ᾽ ἤδη τοῦτο
[350]	~νῦν ἐστι, ταῦτα σημανοῦσ᾽ ἐλήλυθα.	~πρὶν	μὲν γὰρ αὐτοῖς ἦν ἔρως
[0]	προσήκεις ὧν ἀδηλοῦμεν φράσαι ~(Ξένος)	~πρὶν	νῦν τὰ πλείον᾽ ἱστορεῖν, ἐκ
[1500]	οἷς κεῖται τόποις· ~ὥς σοι	πρὸ	πολλῶν ἀσπίδων ἀλκὴν ὅδε ~δορός
[1100]	τοῖσδε, θαυμάσας ἔχω, ~οὔτ᾽ εἰ	πρὸ	τοὐμοῦ προύλαβες τὰ τῶνδ᾽ ἔπη.
[800]	~(Οἰδίπους) ~ἄπελθ᾽ ἐρῶ γὰρ καὶ	πρὸ	τῶνδε, μηδέ με ~φύλασσ᾽ ἐφορμῶν
[800]	σοὶ δ᾽ ἔγωγ᾽ ὁδοιπορεῖν. ~(Χορός)	~πρόβαθ᾽	ὧδε, βᾶτε βᾶτ᾽ ἔντοποι· ~πόλις
[800]	~πόλις ἐναίρεται, πόλις ἐμά, σθένει·	πρόβαθ᾽	ὧδέ μοι. ~(Ἀντιγόνη) ἀφέλκομαι δύστηνος,
[150]	βαῖνε πόρσω. ~(Οἰδίπους) ἔτι; ~(Χορός)	~προβίβαζε,	κούρα, ~πόρσω· σὺ γὰρ ἀΐεις.
[600]	γ᾽ ἀνδρός· οὔ σε μὴ	προδῶ.	~(Οἰδίπους) οὔτοι σ᾽ ὑφ᾽ ὅρκου
[1600]	παῖδες, τῷδε· καὶ καταίνεσον ~μήποτε	προδώσειν	τάσδ᾽ ἑκών, τελεῖν δ᾽ ὅσ᾽
[800]	~ἰὼ ξένοι, τί δράσετ᾽ ἦ	προδώσετε,	~κοὐκ ἐξελᾶτε τὸν ἀσεβῆ τῆσδε
[1500]	μοι, ~ψεύδοντες οὐδὲν σῆμα τῶν	προκειμένων.	~(Θησεύς) ~πῶς εἶπας, ὦ γεραιέ,
[200]	~γεραὸν ἐς χέρα σῶμα σὸν	~προκλίνας	φιλίαν ἐμάν. ~(Οἰδίπους) ὤμοι δύσφρονος
[50]	δ᾽ ὁ πυρφόρος θεὸς ~Τιτὰν	Προμηθεύς·	ὃν δ᾽ ἐπιστείβεις τόπον, ~χθονὸς
[300]	δ᾽ ἦλθες; ~(Ἰσμήνη) σῇ, πάτερ,	προμηθίᾳ.	~(Οἰδίπους) πότερα πόθοισι; ~(Ἰσμήνη) καὶ
[1000]	~καὶ τῆς πρὸς ἡμᾶς ἐνδίκου	προμηθίας.	~(Χορός) ~εἴην ὅθι δαΐων ~ἀνδρῶν
[1050]	υἱόν. ~ἔρδουσ᾽ ἢ μέλλουσιν; ὡς	~προμνᾶταί	τί μοι ~γνώμα τάχ᾽ ἀντάσειν
[850]	~ἰὼ πᾶς λεώς, ἰὼ γᾶς	πρόμοι,	~μόλετε σὺν τάχει, μόλετ᾽ ἐπεὶ
[1150]	θάκημ᾽ ἐξαναγκάζει, σκόπει ~μή σοι	πρόνοι᾽	ᾖ τοῦ θεοῦ φυλακτέα. ~(Ἀντιγόνη)
[450]	φίλταθ᾽ ὡς νῦν πᾶν τελοῦντι	προξένει.	~(Χορός) ~θοῦ νῦν καθαρμὸν τῶνδε
[200]	~οὐδενὶ μοιριδία τίσις ἔρχεται ~ἃν	προπάθῃ	τὸ τίνειν· ἀπάτα δ᾽ ἀπάταις
[1200]	ἀκρατὲς ἀπροσόμιλον ~γῆρας ἄφιλον, ἵνα	πρόπαντα	~κακὰ κακῶν ξυνοικεῖ. ~ἐν ᾧ
[1650]	δ᾽ αἵ τε παῖδες χοἰ	προπέμψαντες	φίλων; ~(Ἄγγελος) ~αἵδ᾽ οὐχ ἑκάς·
[150]	ἵνα τῷδ᾽ ἐν ἀφθέγκτῳ ~μὴ	προπέσῃς	νάπει ~ποιάεντι, κάθυδρος οὗ ~κρατὴρ
[1450]	ἥδε μ᾽ αὐτίκ᾽ ἄξεται ~βροντὴ	πρὸς	Ἅιδην· ἀλλὰ πέμψαθ᾽ ὡς τάχος.
[0]	βλέπεις ~ἢ πρὸς βεβήλοις ἢ	πρὸς	ἄλσεσιν θεῶν, ~στῆσόν με κἀξίδρυσον,
[50]	κερδάνῃ μέγα. ~(Ξένος) καὶ τίς	πρὸς	ἀνδρὸς μὴ βλέποντος ἄρκεσις; ~(Οἰδίπους)
[1350]	αὐτίκ᾽ εἴπερ οἵδε κινοῦνται λόχοι	~πρὸς	ἄστυ Θήβης. οὐ γὰρ ἔσθ᾽
[0]	ἐσμέν· μανθάνειν γὰρ ἥκομεν ~ξένοι	πρὸς	ἀστῶν, ἃν δ᾽ ἀκούσωμεν τελεῖν.
[1050]	δεινὰ τλασᾶν, δεινὰ δ᾽ εὑρουσᾶν	πρὸς	αὐθαίμων πάθη. ~τελεῖ τελεῖ Ζεύς
[0]	θάκησιν εἴ τινα βλέπεις ~ἢ	πρὸς	βεβήλοις ἢ πρὸς ἄλσεσιν θεῶν,
[650]	μή τινα ~ἐνθένδ᾽ ἀπάξοντ᾽ ἄνδρα	πρὸς	βίαν ἐμοῦ. ~πολλαὶ δ᾽ ἀπειλαὶ
[1150]	μολεῖν. ~οὐ γάρ σε, θάρσει,	πρὸς	βίαν παρασπάσει ~γνώμης, ἃ μή
[800]	ποῦ, τέκνον, εἴ μοι; ~(Ἀντιγόνη)	πρὸς	βίαν πορεύομαι. ~(Οἰδίπους) ὄρεξον, ὦ
[950]	δίκαι᾽ ὅμως λέγω, ~σμικρὸν τίθησι·	πρὸς	δὲ τὰς πράξεις ὅμως, ~καὶ
[800]	~(Κρέων) ~μαρτύρομαι τούσδ᾽ οὐ σέ·	πρὸς	δὲ τοὺς φίλους ~οἷ᾽ ἀνταμείβει
[500]	μοι ~(Χορός) τί τοῦτο; ~(Οἰδίπους)	πρὸς	δίκας τι. ~(Χορός) τί γάρ;
[150]	ἀλᾶτα; ~λόγον εἴ τιν᾽ οἴσεις	~πρὸς	ἐμὰν λέσχαν, ἀβάτων ἀποβάς, ~ἵνα
[1000]	τε γενναίου χάριν ~καὶ τῆς	πρὸς	ἡμᾶς ἐνδίκου προμηθίας. ~(Χορός) ~εἴην
[750]	ἔστι τἀμφανῆ κρύπτειν, σύ νιν	~πρὸς	θεῶν πατρῴων, (Οἰδίπους) πεισθεὶς ἐμοὶ
[1400]	ταῦτ᾽ ἀρωμένου, ~μή τοί με	πρὸς	θεῶν σφώ γ᾽ ἐὰν αἱ
[250]	εἰδότων ἀπωλλύμην. ~ἀνθ᾽ ὧν ἱκνοῦμαι	πρὸς	θεῶν ὑμᾶς, ξένοι, ~ὥσπερ με
[550]	λέγειν. ~(Οἰδίπους) πέπονθα, Θησεῦ, δεινὰ	πρὸς	κακοῖς κακά. ~(Θησεύς) ἦ τὴν
[1300]	εἰκαθεῖν ὁρμωμένῳ ~τῷδ᾽ ἀνδρὶ τοὐμοῦ	πρὸς	κασιγνήτου τίσιν, ~ὅς μ᾽ ἐξέωσε
[0]	ἂν ἐνδείξω τί δρῶ. ~(Οἰδίπους)	~πρός	νυν θεῶν, ὦ ξεῖνε, μή
[1300]	προσθῇ, τοῖσδ᾽ ἔφασκ᾽ εἶναι κράτος.	~πρὸς	νῦν σε κρηνῶν καὶ θεῶν
[500]	φανείσας ~ἀλγηδόνος, ξυνέστας. ~(Οἰδίπους) ~μὴ	πρὸς	ξενίας ἀνοίξῃς ~τᾶς σᾶς ἃ
[700]	ταλαίπωρ᾽ Οἰδίπους, κλύων ἐμοῦ ~ἱκοῦ	πρὸς	οἴκους. πᾶς σε Καδμείων λεὼς
[850]	ὦ κάκιστε, ψιλὸν ὄμμ᾽ ἀποσπάσας	~πρὸς	ὄμμασιν τοῖς πρόσθεν ἐξοίχει βίᾳ.
[350]	Καδμείων πέδον ~τιμῇ καθέξον ἢ	πρὸς	οὐρανὸν βιβῶν. ~ταῦτ᾽ οὐκ ἀριθμός
[950]	θέσφατον πατρὶ ~χρησμοῖσιν ἱκνεῖθ᾽ ὥστε	πρὸς	παίδων θανεῖν, ~πῶς ἂν δικαίως
[700]	βουληθείς, ἐπεὶ ~γέρων μέν εἰμι,	πρὸς	πόλιν δ᾽ ἐπίσταμαι ~σθένουσαν ἥκων,
[600]	ἐν ἀνδράσιν ~φίλοις βέβηκεν οὔτε	πρὸς	πόλιν πόλει. ~τοῖς μὲν γὰρ
[450]	χρή; ~(Χορός) χοὰς χέασθαι στάντα	πρὸς	πρώτην ἕω. ~(Οἰδίπους) ἦ τοῖσδε
[1000]	~τὸν χαλκοβόαν Ἄρη ~μείξουσιν, ἢ	πρὸς	Πυθίαις ~ἢ λαμπάσιν ἀκταῖς, ~οὗ
[250]	ἴτε, νεύσατε τὰν ἀδόκητον χάριν·	~πρός	σ᾽ ὅ τι σοι φίλον
[600]	εἰ τανῦν εὐημερεῖ ~καλῶς τὰ	πρὸς	σέ, μυρίας ὁ μυρίος ~χρόνος
[250]	σθένοιμεν ἂν ~φωνεῖν πέρα τῶν	πρὸς	σὲ νῦν εἰρημένων. ~(Οἰδίπους) ~τί
[1250]	~Αἰδὼς ἐπ᾽ ἔργοις πᾶσι, καὶ	πρὸς	σοί, πάτερ, ~παρασταθήτω· τῶν γὰρ
[450]	~παλαίφαθ᾽ ἁμοὶ Φοῖβος ἤνυσέν ποτε.	~πρὸς	ταῦτα καὶ Κρέοντα πεμπόντων ἐμοῦ
[950]	θανόντων δ᾽ οὐδὲν ἄλγος ἅπτεται.	~πρὸς	ταῦτα πράξεις οἷον ἂν θέλῃς·
[1600]	~λύγδην ἔκλαιον πάντες. ὡς δὲ	πρὸς	τέλος ~γόων ἀφίκοντ᾽ οὐδ᾽ ἔτ᾽
[50]	ἐξ ὑμῶν μόλοι; ~(Ξένος) ὡς	πρὸς	τί λέξων ἢ καταρτύσων μολεῖν;
[700]	τόνδε τηλικόσδ᾽ ἀπεστάλην ~πείσων ἕπεσθαι	πρὸς	τὸ Καδμείων πέδον, ~οὐκ ἐξ
[1100]	~(Οἰδίπους) ~ὦ ξεῖνε, μὴ θαύμαζε,	πρὸς	τὸ λιπαρὲς ~τέκν᾽ εἰ φανέντ᾽
[250]	ἡγεῖσθε δὲ ~βλέπειν μὲν αὐτοὺς	πρὸς	τὸν εὐσεβῆ βροτῶν, ~βλέπειν δὲ
[1400]	μέλουσα δύσποτμός τε καὶ κακὴ	~πρὸς	τοῦδε πατρὸς τῶν τε τοῦδ᾽
[250]	τὸν εὐσεβῆ βροτῶν, ~βλέπειν δὲ	πρὸς	τοὺς δυσσεβεῖς, φυγὴν δέ του
[850]	τις ὡς τάχιστα προσπόλων μολὼν	~πρὸς	τούσδε βωμούς, πάντ᾽ ἀναγκάσει λεὼν
[600]	ἔχει μοι. γῆς ἐμῆς ἀπηλάθην	~πρὸς	τῶν ἐμαυτοῦ σπερμάτων· ἔστιν δέ
[1750]	κατὰ γῆς, ὃς νέον ἔρρει,	~πρὸς	χάριν· οὐ δεῖ μ᾽ ἀποκάμνειν.
[50]	καταρτύσων μολεῖν; ~(Οἰδίπους) ὡς ἂν	προσαρκῶν	σμικρὰ κερδάνῃ μέγα. ~(Ξένος) καὶ
[200]	τι πέρα χρέος ~ἐμᾷ πόλει	προσάψῃς.	~(Ἀντιγόνη) ~ὦ ξένοι ~αἰδόφρονες, ἀλλ᾽
[1150]	πατρί· ~καὶ μή μ᾽ ἀνάγκῃ	προσβάλῃς	τάδ᾽ εἰκαθεῖν. ~(Θησεύς) ~ἀλλ᾽ εἰ
[1150]	κακοῦ ~θυμοῦ τελευτὴν ὡς κακὴ	προσγίγνεται.	~ἔχεις γὰρ οὐχὶ βαιὰ τἀνθυμήματα,
[100]	ὁ πάντων ~ὁ πάντων ἀκορέστατος;	~προσδέρκου	λεῦσσέ νιν, ~προσπεύθου πανταχῇ. ~πλανάτας
[100]	τις ὁ πρέσβυς οὐδ᾽ ~ἔγχωρος·	προσέβα	γὰρ οὐκ ~ἄν ποτ᾽ ἀστιβὲς
[1100]	ἔσωσαν φιλτάτων τ᾽ ὀπαόνων. ~(Οἰδίπους)	~προσέλθετ᾽	ὦ παῖ, πατρὶ καὶ τὸ
[0]	ὁρώσης, οὕνεχ᾽ ἡμὶν αἴσιος ~σκοπὸς	προσήκεις	ὧν ἀδηλοῦμεν φράσαι ~(Ξένος) ~πρὶν
[1600]	οἱ γῆς ἄνακτα Θησέα. ~κἀπεὶ	προσῆλθεν,	εἶπεν· ὦ φίλον κάρα, ~δός
[1100]	~ἐμφύντε τῷ φύσαντι, κἀναπαύσατον ~τοῦ	πρόσθ᾽	ἐρήμου τοῦδε δυστήνου πλάνου. ~καί
[1150]	δῆτ᾽ ἂν εἴη τήνδ᾽ ὁ	προσθακῶν	ἕδραν; ~(Θησεύς) ~ὅρα κατ᾽ Ἄργος
[350]	καὶ χρόνῳ μείων γεγὼς ~τὸν	πρόσθε	γεννηθέντα Πολυνείκη θρόνων ~ἀποστερίσκει, κἀξελήλακεν
[350]	νῦν γὰρ θεοί σ᾽ ὀρθοῦσι,	πρόσθε	δ᾽ ὤλλυσαν. ~(Οἰδίπους) γέροντα δ᾽
[1500]	νερτέρα θεός. ~ὦ φῶς ἀφεγγές,	πρόσθε	πού ποτ᾽ ἦσθ᾽ ἐμόν, ~νῦν
[1350]	ἐξ ἴσου. ~τοιάσδ᾽ ἀρὰς σφῷν	πρόσθε	τ᾽ ἐξανῆκ᾽ ἐγὼ ~νῦν τ᾽
[1300]	Παρθενοπαῖος Ἀρκὰς ὄρνυται, ~ἐπώνυμος τῆς	πρόσθεν	ἀδμήτης χρόνῳ ~μητρὸς λοχευθείς, πιστὸς
[1350]	ὅπως πόλιν ~κείνην ἐρείψεις, ἀλλὰ	πρόσθεν	αἵματι ~πεσεῖ μιανθεὶς χὼ σύναιμος
[150]	ἀποβάς, ~ἵνα πᾶσι νόμος, ~φώνει·	πρόσθεν	δ᾽ ἀπερύκου. ~(Οἰδίπους) ~θύγατερ, ποῖ
[1250]	τί δράσω; πότερα τἀμαυτοῦ κακὰ	~πρόσθεν	δακρύσω, παῖδες, ἢ τὰ τοῦδ᾽
[800]	νῦν ~δίκαια πράσσεις οὔθ᾽ ἃ	πρόσθεν	εἴργασαι. ~(Κρέων) ~ὑμῖν ἂν εἴη
[850]	οὔτε νῦν καλὰ ~δρᾷς οὔτε	πρόσθεν	εἰργάσω βίᾳ φίλων, ~ὀργῇ χάριν
[900]	κενόν. ~εἶπον μὲν οὖν καὶ	πρόσθεν,	ἐννέπω δὲ νῦν, ~τὰς παῖδας
[850]	ὄμμ᾽ ἀποσπάσας ~πρὸς ὄμμασιν τοῖς	πρόσθεν	ἐξοίχει βίᾳ. ~τοιγὰρ σέ τ᾽
[350]	ἔχοι. ~σὺ δ᾽ ὦ τέκνον,	πρόσθεν	μὲν ἐξίκου πατρὶ ~μαντεῖ᾽ ἄγουσα
[1000]	ὅτι, ~ἢν μὴ θάνω γὼ	πρόσθεν,	οὐχὶ παύσομαι ~πρὶν ἄν σε
[750]	οἷς μάλιστ᾽ ἂν ἀλγοίην ἁλούς;	~πρόσθεν	τε γάρ με τοῖσιν οἰκείοις
[400]	~(Ἰσμήνη) ~τούτου χάριν τοίνυν σε	προσθέσθαι	πέλας ~χώρας θέλουσι, μηδ᾽ ἵν᾽
[750]	ἐκπεσεῖν χθονός, ~οὐκ ἤθελες θέλοντι	προσθέσθαι	χάριν· ~ἀλλ᾽ ἡνίκ᾽ ἤδη μεστὸς
[1300]	ἐκ χρηστηρίων, ~οἷς ἂν σὺ	προσθῇ,	τοῖσδ᾽ ἔφασκ᾽ εἶναι κράτος. ~πρὸς
[150]	οὐ μὰν ἔν γ᾽ ἐμοὶ	~προσθήσει	τάσδ᾽ ἀράς. ~περᾷς γάρ, περᾷς·
[150]	~εἴκοντας ἃ δεῖ κἀκούοντας. ~(Οἰδίπους)	~πρόσθιγέ	νύν μου. ~(Ἀντιγόνη) ~ψαύω καὶ
[1750]	χρείας ἀνύσαι; ~(Ἀντιγόνη) τύμβον θέλομεν	προσιδεῖν	αὐταὶ ~πατρὸς ἡμετέρου. ~(Θησεύς) ἀλλ᾽
[100]	κλύειν. ~(Οἰδίπους) μή μ᾽ ἱκετεύω,	προσίδητ᾽	ἄνομον. ~(Χορός) Ζεῦ ἀλεξῆτορ, τίς
[1650]	χρόνῳ ~ὁρῶμεν αὐτὸν γῆν τε	προσκυνοῦνθ᾽	ἅμα ~καὶ τὸν θεῶν Ὄλυμπον
[350]	~τὸ κοῖλον Ἄργος βὰς φυγὰς	προσλαμβάνει	~κῆδός τε καινὸν καὶ ξυνασπιστὰς
[200]	τοὐμοῦ μόνου ~ἄντομαι οὐκ ἀλαοῖς	προσορωμένα	~ὄμμα σὸν ὄμμασιν, ὥς τις
[1600]	~τὼ δ᾽ εὐχλόου Δήμητρος εἰς	προσόψιον	~πάγον μολοῦσαι τάσδ᾽ ἐπιστολὰς πατρὶ
[1100]	ἰδεῖν ~δοίη, τὸν ἡμᾶς δεῦρο	προσπέμψαντά	σοι; ~(Οἰδίπους) ὦ τέκνον, ἦ
[1300]	χθονός ~μὴ τύγχαν᾽ αὐτὸν δεῦρο	προσπέμψας	ἐμοὶ ~Θησεύς, δικαιῶν ὥστ᾽ ἐμοῦ
[1150]	ἔμπολιν ~οὐκ ὄντα, συγγενῆ δέ,	προσπεσόντα	πως ~βωμῷ καθῆσθαι τῷ Ποσειδῶνος,
[100]	πάντων ἀκορέστατος; ~προσδέρκου λεῦσσέ νιν,	~προσπεύθου	πανταχῇ. ~πλανάτας πλανάτας τις ὁ
[1750]	γάρ. ~(Ἀντιγόνη) ~ὦ τέκνον Αἰγέως,	προσπίτνομέν	σοι. ~(Θησεύς) τίνος, ὦ παῖδες,
[1550]	~αὐτός τε χώρα θ᾽ ἥδε	πρόσπολοί	τε σοὶ ~εὐδαίμονες γένοισθε, κἀπ᾽
[700]	ξένον, ~ἀεὶ δ᾽ ἀλήτην κἀπὶ	προσπόλου	μιᾶς ~βιοστερῆ χωροῦντα· τὴν ἐγὼ
[1050]	εἰσορῶ ~τάσδ᾽ ἆσσον αὖθις ὧδε	προσπολουμένας.	~(Οἰδίπους) ποῦ ποῦ; τί φής;
[1050]	χρυσέα ~κλῂς ἐπὶ γλώσσᾳ βέβακε	~προσπόλων	Εὐμολπιδᾶν· ~ἔνθ᾽ οἶμαι τὸν ἐγρεμάχαν
[850]	~(Θησεύς) ~οὔκουν τις ὡς τάχιστα	προσπόλων	μολὼν ~πρὸς τούσδε βωμούς, πάντ᾽
[0]	νῷν ὁρῶ. ~(Οἰδίπους) ἦ δεῦρο	προσστείχοντα	κἀξορμώμενον; ~(Ἀντιγόνη) ~καὶ δὴ μὲν
[300]	γοῦν ἀπ᾽ ὀμμάτων ~σαίνει με	προσστείχουσα·	σημαίνει δ᾽ ὅτι ~μόνης τόδ᾽
[450]	ἠκούσαμέν τε χὤ τι δεῖ	πρόστασσε	δρᾶν. ~(Οἰδίπους) ~ἐμοὶ μὲν οὐχ
[1000]	~(Κρέων) τί δῆτ᾽ ἀμαυρῷ φωτὶ	προστάσσεις	ποεῖν; ~(Θησεύς) ~ὁδοῦ κατάρχειν τῆς
[1250]	μ᾽ ἄτιμον, τοῦ θεοῦ γε	προστάτην,	~οὕτως ἀφῇ με μηδὲν ἀντειπὼν
[1150]	ἀκούων τῶνδ᾽ ὅς ἐσθ᾽ ὁ	προστάτης.	~(Θησεύς) καὶ τίς ποτ᾽ ἐστὶν
[450]	ὑμεῖς, ὦ ξένοι, θέληθ᾽ ὁμοῦ	~προστάτισι	ταῖς σεμναῖσι δημούχοις θεαῖς ~ἀλκὴν
[50]	ἀτιμάσῃς, ~τοιόνδ᾽ ἀλήτην, ὧν σε	προστρέπω	φράσαι. ~(Ξένος) σήμαινε, κοὐκ᾽ ἄτιμος
[1300]	δῆτα νῦν ἀφιγμένος κυρῶ; ~σοὶ	προστροπαίους,	ὦ πάτερ, λιτὰς ἔχων ~αὐτός
[550]	δύσμορ᾽ (Οἰδίπους) τίνα ~πόλεως ἐπέστης	προστροπὴν	ἐμοῦ τ᾽ ἔχων, ~αὐτός τε
[450]	τόδε. ~(Χορός) ὕδατος, μελίσσης· μηδὲ	προσφέρειν	μέθυ. ~(Οἰδίπους) ὅταν δὲ τούτων
[750]	τύχοις; ~τοιαῦτα μέντοι καὶ σὺ	προσφέρεις	ἐμοί, ~λόγῳ μὲν ἐσθλά. τοῖσι
[1250]	γὰρ ἡμαρτημένων ~ἄκη μέν ἐστι,	προσφορὰ	δ᾽ οὐκ ἔστ᾽ ἔτι. ~τί
[550]	~(Θησεύς) ποίῳ γὰρ ἡ σὴ	προσφορὰ	δηλώσεται; ~(Οἰδίπους) ὅταν θάνω γὼ
[1750]	πάνθ᾽ ὁπόσ᾽ ἂν ~μέλλω πράσσειν	πρόσφορά	θ᾽ ὑμῖν ~καὶ τῷ κατὰ
[850]	~ὦ φίλτατ᾽ ἔγνων γὰρ τὸ	προσφώνημά	σου, ~πέπονθα δεινὰ τοῦδ᾽ ὑπ᾽
[300]	πατρὸς καὶ κασιγνήτης ἐμοὶ ~ἥδιστα	προσφωνήμαθ᾽	ὡς ὑμᾶς μόλις ~εὑροῦσα λύπῃ
[500]	πείθου· κἀγὼ γὰρ ὅσον σὺ	προσχρῄζεις.	~(Οἰδίπους) ~ἤνεγκ᾽ οὖν κακότατ᾽ ὦ
[1150]	~ἔσθ᾽ ὅστις ἄν σου τοῦτο	προσχρῄζοι	τυχεῖν. ~(Οἰδίπους) ὦ φίλτατε, σχὲς
[1150]	ὡρμώμην ἐγώ. ~(Οἰδίπους) ποδαπόν; τί	προσχρῄζοντα	τῷ θακήματι· ~(Θησεύς) ~οὐκ οἶδα
[1200]	λιπαρεῖν γὰρ οὐ καλὸν ~δίκαια	προσχρῄζουσιν,	οὐδ᾽ αὐτὸν μὲν εὖ ~πάσχειν,
[1050]	~φεύγοντες ἁμίλλαις. ~ἁλώσεται· δεινὸς ὁ	προσχώρων	Ἄρης, ~δεινὰ δὲ Θησειδᾶν ἀκμά.
[450]	~(Οἰδίπους) ὦ παῖδε, κλύετον τῶνδε	προσχώρων	ξένων; ~(Ἀντιγόνη) ἠκούσαμέν τε χὤ
[300]	ἄνευ μόχθου γέ μοι. ~(Οἰδίπους)	πρόσψαυσον,	ὦ παῖ. ~(Ἰσμήνη) θιγγάνω δυοῖν
[0]	~πόλιν στέγουσιν, ὡς ἀπ᾽ ὀμμάτων,	πρόσω·	~χῶρος δ᾽ ὅδ᾽ ἱερός, ὡς
[300]	βεβῶσαν· κρατὶ δ᾽ ἡλιοστεγὴς ~κυνῆ	πρόσωπα	Θεσσαλίς νιν ἀμπέχει. ~τί φῶ;
[400]	τῶνδ᾽ ἀκούσαντες, πάρος ~τοὐμοῦ πόθου	προύθεντο	τὴν τυραννίδα; ~(Ἰσμήνη) ἀλγῶ κλύουσα
[1100]	ἔχω, ~οὔτ᾽ εἰ πρὸ τοὐμοῦ	προύλαβες	τὰ τῶνδ᾽ ἔπη. ~βάρος γὰρ
[650]	ἄνευ ~γνώμης ἐπαινῶ, Φοῖβος εἰ	προὔπεμψέ	σε· ~ὅμως δὲ κἀμοῦ μὴ
[1400]	τίς ἄν σ᾽ ὁρμώμενον ~εἰς	προὖπτον	Ἅιδην οὐ καταστένοι, κάσι; ~(Πολυνείκης)
[0]	πέτρου· ~μακρὰν γὰρ ὡς γέροντι	προὐστάλης	ὁδόν. ~(Οἰδίπους) κάθιζέ νύν με
[1500]	εἰκάσαι πάρα. ~(Οἰδίπους) ~ἄναξ, ποθοῦντι	προυφάνης,	καί σοι θεῶν ~τύχην τις
[200]	ὥς τις ἀφ᾽ αἵματος ~ὑμετέρου	προφανεῖσα,	τὸν ἄθλιον ~αἰδοῦς κῦρσαι· ἐν
[1500]	τέλος ~τοῦ ζῆν ἀφικνῇ, τῷ	προφερτάτῳ	μόνῳ ~σήμαιν᾽ ὁ δ᾽ αἰεὶ
[1300]	τὰ πρῶτα μὲν ~δόρει κρατύνων,	πρῶτα	δ᾽ οἰωνῶν ὁδοῖς· ~ὁ δεύτερος
[1300]	πᾶν· ~οἷος δορυσσοῦς Ἀμφιάρεως, τὰ	πρῶτα	μὲν ~δόρει κρατύνων, πρῶτα δ᾽
[700]	Ποσειδάν, ~ἵπποισιν τὸν ἀκεστῆρα χαλινὸν	~πρώταισι	ταῖσδε κτίσας ἀγυιαῖς. ~ἁ δ᾽
[50]	ἄλσος· οὐ γὰρ ἄν ποτε	~πρώταισιν	ὑμῖν ἀντέκυρσ᾽ ὁδοιπορῶν, ~νήφων ἀοίνοις,
[450]	~(Χορός) χοὰς χέασθαι στάντα πρὸς	πρώτην	ἕω. ~(Οἰδίπους) ἦ τοῖσδε κρωσσοῖς
[100]	~(Οἰδίπους) ~οὐ πάνυ μοίρας εὐδαιμονίσαι	~πρώτης,	ὦ τῆσδ᾽ ἔφοροι χώρας. ~δηλῶ
[1300]	~ἔστησ᾽ ἐμαυτῷ γῆς ὅσοιπερ Ἀπίας	~πρῶτοι	καλοῦνται καὶ τετίμηνται δόρει, ~ὅπως
[450]	τῶνδε δαιμόνων, ἐφ᾽ ἃς ~τὸ	πρῶτον	ἵκου καὶ κατέστειψας πέδον. ~(Οἰδίπους)
[1250]	καλῶς γὰρ ἐξηγεῖ σύ μοι·	~πρῶτον	μὲν αὐτὸν τὸν θεὸν ποιούμενος
[600]	ἀνδρὸς εὐμένειαν ἐκβάλοι ~τοιοῦδ᾽ ὅτῳ	πρῶτον	μὲν ἡ δορύξενος ~κοινή παρ᾽
[450]	ποίοις; ὦ ξένοι, διδάσκετε. ~(Χορός)	~πρῶτον	μὲν ἱερὰς ἐξ ἀειρύτου χοὰς
[50]	πότνιαι δεινῶπες, εὖτε νῦν ἕδρας	~πρώτων	ἐφ᾽ ὑμῶν τῆσδε γῆς ἔκαμψ᾽
[50]	ὅπως οὐ πιστὸν ἐξ ὑμῶν	πτερὸν	~ἐξήγαγ᾽ εἰς τόδ᾽ ἄλσος· οὐ
[1450]	ἐφ᾽ ᾧ καλεῖς; ~(Οἰδίπους) ~Διὸς	πτερωτὸς	ἥδε μ᾽ αὐτίκ᾽ ἄξεται ~βροντὴ
[1600]	ὡς ἀκούει φθόγγον ἐξαίφνης πικρόν,	~πτύξας	ἐπ᾽ αὐταῖς χεῖρας εἶπεν· ὦ
[1300]	~αἰτῶ πιθέσθαι καὶ παρεικαθεῖν, ἐπεὶ	~πτωχοὶ	μὲν ἡμεῖς καὶ ξένοι, ξένος
[400]	σμικροῦ χάριν ~φυγάς σφιν ἔξω	πτωχὸς	ἠλώμην ἀεί. ~ἐκ ταῖνδε δ᾽
[750]	κηδεύουσα καὶ τὸ σὸν κάρα	~πτωχῷ	διαίτῃ, τηλικοῦτος, οὐ γάμων ~ἔμπειρος,
[500]	ξεῖν᾽ ἐπεγείρειν· ~ὅμως δ᾽ ἔραμαι	πυθέσθαι	~(Οἰδίπους) τί τοῦτο; ~(Χορός) ~τᾶς
[1250]	ἥκειν· τἀμὰ μὴ ξ ἄλλων	πύθῃ.	~ἀλλ᾽ ἔστι γὰρ καὶ Ζηνὶ
[1000]	χαλκοβόαν Ἄρη ~μείξουσιν, ἢ πρὸς	Πυθίαις	~ἢ λαμπάσιν ἀκταῖς, ~οὗ πότνιαι
[900]	~οὐδ᾽ ἄν σ᾽ ἐπαινέσειαν, εἰ	πυθοίατο	~συλῶντα τἀμὰ καὶ τὰ τῶν
[0]	θεῶν, ~στῆσόν με κἀξίδρυσον, ὡς	πυθώμεθα	~ὅπου ποτ᾽ ἐσμέν· μανθάνειν γὰρ
[0]	ἀπεικάσαι, βρύων ~δάφνης, ἐλαίας, ἀμπέλου·	πυκνόπτεροι	δ᾽ ~εἴσω κατ᾽ αὐτὸν εὐστομοῦσ᾽
[1050]	τὸν ἀγρευτὰν Ἀπόλλω ~καὶ κασιγνήταν	πυκνοστίκτων	ὀπαδὸν ~ὠκυπόδων ἐλάφων στέργω διπλᾶς
[1550]	τ᾽ ἀνικάτου ~θηρός, ὃν ἐν	πύλαισι	~ταῖσι πολυξένοις ~εὐνᾶσθαι κνυζεῖσθαί τ᾽
[1200]	φόνοι· τό τε κατάμεμπτον ἐπιλέλογχε	~πύματον	ἀκρατὲς ἀπροσόμιλον ~γῆρας ἄφιλον, ἵνα
[1650]	μὲν πόνον ἔμπεδον εἴχομεν, ~ἐν	πυμάτῳ	δ᾽ ἀλόγιστα παροίσομεν ~ἰδόντε καὶ
[1150]	εἰδότ᾽ αὐτὸν μηδὲν ὧν σὺ	πυνθάνει.	~(Θησεύς) ~φασίν τιν᾽ ἡμῖν ἄνδρα,
[950]	αὐτίκ᾽ ἐνθάδε ~κτείνοι παραστάς, πότερα	πυνθάνοι᾽	ἂν εἰ ~πατήρ σ᾽ ὁ
[0]	τελεῖν. ~(Ἀντιγόνη) ~πάτερ ταλαίπωρ᾽ (Οἰδίπους)	πύργοι	μέν, οἳ ~πόλιν στέγουσιν, ὡς
[1300]	~Καπανεὺς τὸ Θήβης ἄστυ δῃώσειν	πυρί·	~ἕκτος δὲ Παρθενοπαῖος Ἀρκὰς ὄρνυται,
[50]	~σεμνὸς Ποσειδῶν· ἐν δ᾽ ὁ	πυρφόρος	θεὸς ~Τιτὰν Προμηθεύς· ὃν δ᾽
[1650]	~οὐ γάρ τις αὐτὸν οὔτε	πυρφόρος	θεοῦ ~κεραυνὸς ἐξέπραξεν οὔτε ποντία
[950]	ὀνειδίζοις ἐμοί, ~ὃς οὔτε βλάστας	πω	γενεθλίους πατρός, ~οὐ μητρὸς εἶχον,
[1350]	δαίμων εἰσορᾷ μὲν οὔ τί	πω	~ὡς αὐτίκ᾽ εἴπερ οἵδε κινοῦνται
[1050]	νιφάδος πελῶσ᾽ ~Οἰάτιδος εἰς νόμον,	~πώλοισιν	ἢ ῥιμφαρμάτοις ~φεύγοντες ἁμίλλαις. ~ἁλώσεται·
[300]	~στείχουσαν ἡμῶν ἆσσον, Αἰτναίας ἐπὶ	~πώλου	βεβῶσαν· κρατὶ δ᾽ ἡλιοστεγὴς ~κυνῆ
[650]	τᾷ μεγάλᾳ Δωρίδι νάσῳ Πέλοπος	πώποτε	βλαστὸν ~φύτευμ᾽ ἀχείρωτον αὐτόποιον, ~ἐγχέων
[1450]	Ζεῦ. ~(Οἰδίπους) ~ὦ τέκνα τέκνα,	πῶς	ἄν, εἴ τις ἔντοπος, ~τὸν
[950]	ἱκνεῖθ᾽ ὥστε πρὸς παίδων θανεῖν,	~πῶς	ἂν δικαίως τοῦτ᾽ ὀνειδίζοις ἐμοί,
[950]	ἔδρων εἰς οὕς τ᾽ ἔδρων,	~πῶς	ἂν τό γ᾽ ἆκον πρᾶγμ᾽
[1550]	τὸν ἀεὶ βίοτον ἐξεπίστασο. ~(Χορός)	πῶς;	ἆρα θείᾳ κἀπόνῳ τάλας τύχῃ;
[1150]	~οὐκ ὄντα, συγγενῆ δέ, προσπεσόντα	πως	~βωμῷ καθῆσθαι τῷ Ποσειδῶνος, παρ᾽
[1400]	~(Πολυνείκης) ~ἀλλ᾽ οὐχ οἷόν τε·	πῶς	γὰρ αὖθις ἂν πάλιν ~στράτευμ᾽
[1650]	ὀλεθρία ~νὺξ ἐπ᾽ ὄμμασιν βέβακε.	~πῶς	γὰρ ἤ τιν᾽ ἀπίαν ~γᾶν
[600]	τῇδε πληγῆναι χθονί. ~(Θησεύς) καὶ	πῶς	γένοιτ᾽ ἂν τἀμὰ κἀκείνων πικρά;
[600]	κατελθεῖν μήποθ᾽ ὡς πατροκτόνῳ. ~(Θησεύς)	πῶς	δῆτα σ᾽ ἂν πεμψαίαθ᾽ ὥστ᾽
[1750]	ἡμᾶς ~τὰς ὠγυγίους πέμψον, ἐάν	πως	~διακωλύσωμεν ἰόντα φόνον ~τοῖσιν ὁμαίμοις.
[800]	δίκαια δρᾷς. ~(Κρέων) δίκαια. ~(Χορός)	πῶς	δίκαια; ~(Κρέων) τοὺς ἐμοὺς ἄγω.
[250]	τοῦτ᾽ ἐγὼ καλῶς ~ἔξοιδα. καίτοι	πῶς	ἐγὼ κακὸς φύσιν, ~ὅστις παθὼν
[1750]	~(Θησεύς) ἀλλ᾽ οὐ θεμιτόν. ~(Ἀντιγόνη)	πῶς	εἶπας, ἄναξ, κοίραν᾽ Ἀθηνῶν; ~(Θησεύς)
[1050]	~(Οἰδίπους) ποῦ ποῦ; τί φής;	πῶς	εἶπας; ~(Ἀντιγόνη) ὦ πάτερ πάτερ,
[850]	μου τὴν μόνην ξυνωρίδα. ~(Θησεύς)	πῶς	εἶπας; ~(Οἰδίπους) οἷά περ πέπονθ᾽
[1500]	οὐδὲν σῆμα τῶν προκειμένων. ~(Θησεύς)	~πῶς	εἶπας, ὦ γεραιέ, δηλοῦσθαι τάδε;
[300]	δῆλον (Ἰσμήνη) ς κάρα. ~(Οἰδίπους)	πῶς	εἶπας, ὦ παῖ; ~(Ἀντιγόνη) παῖδα
[1450]	ἄνδρ᾽ ἰδὼν ~ἀκερδῆ χάριν μετάσχοιμί	πως.	Ζεῦ ἄνα σοὶ φωνῶ. ~(Οἰδίπους)
[1700]	ἐμὸν ~στένει δακρῦον, οὐδ᾽ ἔχω	~πῶς	με χρὴ τὸ σὸν τάλαιναν
[1450]	τελευτὴ κοὐκέτ᾽ ἔστ᾽ ἀποστροφή. ~(Ἀντιγόνη)	~πῶς	οἶσθα; τῷ δὲ τοῦτο συμβαλὼν
[650]	οὐδὲν ἢ λόγῳ φέροις. ~(Οἰδίπους)	πῶς	οὖν ποήσεις; ~(Θησεύς) τοῦ μάλιστ᾽
[1250]	τι, ~ἢ δυσχεράναντ᾽ ἢ κατοικτίσαντά	πως,	~παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά.
[1100]	σὸν κάρα. ~καίτοι τί φωνῶ;	πῶς	σ᾽ ἂν ἄθλιος γεγὼς ~θιγεῖν
[1700]	τάλαιν᾽ ἐγώ. ~(Ἰσμήνη) θέμις δὲ	πῶς	τάδ᾽ ἐστί; μῶν ~οὐχ ὁρᾷς;
[500]	δύ᾽ ἐξ ἐμοῦ μὲν ~(Χορός)	πῶς	φῄς; ~(Οἰδίπους) παῖδε, δύο δ᾽