HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τολμήσει 1
τολμῶν 1
τόν 2
τὸν 57
τόνδ 6
τόνδε 8
τόποις 1

Fréquences [« »]
54 Θησεύς
54 ὁ
57 τὰ
57 τὸν
59 οὐκ
62 δὲ
62 μὴ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Sophocle, Oedipe à Colone

τὸν

Vers

[1050]   τε παῖς Παλλὰς Ἀθάνα. ~καὶ τὸν ἀγρευτὰν Ἀπόλλω ~καὶ κασιγνήταν πυκνοστίκτων

[1550]   δύστηνος; ~(Ἄγγελος) ὡς λελοιπότα ~κεῖνον τὸν ἀεὶ βίοτον ἐξεπίστασο. ~(Χορός) πῶς;

[1700]   ~ὦ πάτερ, ὦ φίλος, ~ὦ τὸν ἀεὶ κατὰ γᾶς σκότον εἱμένος·

[200]   τις ἀφ᾽ αἵματος ~ὑμετέρου προφανεῖσα, τὸν ἄθλιον ~αἰδοῦς κῦρσαι· ἐν ὔμμι

[1550]   νεκρῶν πλάκας· ~σέ τοι κικλήσκω τὸν αἰένυπνον. ~(Ἄγγελος) ~ἄνδρες πολῖται, ξυντομωτάτως,

[950]   ~δοκῶ μέν, εἴπερ ζῆν φιλεῖς, τὸν αἴτιον ~τίνοι᾽ ἂν οὐδὲ τοὔνδικον

[700]   εἷσας αὔχημ᾽ ἄναξ Ποσειδάν, ~ἵπποισιν τὸν ἀκεστῆρα χαλινὸν ~πρώταισι ταῖσδε κτίσας

[1150]   πιθοῦ μοι, κεἰ νέα παραινέσω. ~τὸν ἄνδρ᾽ ἔασον τόνδε τῇ θ᾽

[1600]   ἀπήλθομεν, ~χρόνῳ βραχεῖ στραφέντες ἐξαπείδομεν ~τὸν ἄνδρα τὸν μὲν οὐδαμοῦ παρόντ᾽

[1300]   δ᾽ οὐδὲ σωθῆναι σθένω. ~(Χορός) ~τὸν ἄνδρα τοῦ πέμψαντος οὕνεκ᾽ Οἰδίπους

[1200]   ~θάνατος ἐς τελευτάν. ~μὴ φῦναι τὸν ἅπαντα νικᾷ λόγον· τὸ δ᾽

[650]   ~ἵκου τὰ κράτιστα γᾶς ἔπαυλα, ~τὸν ἀργῆτα Κολωνόν, ἔνθ᾽ ~ἁ λίγεια

[1300]   σός γέ τοι καλούμενος, ~ἄγω τὸν Ἄργους ἄφοβον ἐς Θήβας στρατόν.

[800]   δράσετ᾽ ἦ προδώσετε, ~κοὐκ ἐξελᾶτε τὸν ἀσεβῆ τῆσδε χθονός; ~(Χορός) ~χώρει,

[1300]   θωπεύοντες οἰκοῦμεν σύ τε ~κἀγώ, τὸν αὐτὸν δαίμον᾽ ἐξειληχότες. ~ὁ δ᾽

[1350]   σὸς ξύναιμος ἐν Θήβαις ἔχει, ~τὸν αὐτὸς αὑτοῦ πατέρα τόνδ᾽ ἀπήλασας

[1600]   οὗ τητώμεναι ~τὸ λοιπὸν ἤδη τὸν βίον διάζετον. ~τοιαῦτ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν

[1100]   τούτων ἔχει. ~οὐ γὰρ λόγοισι τὸν βίον σπουδάζομεν ~λαμπρὸν ποεῖσθαι μᾶλλον

[0]   ~(Ἀντιγόνη) τὰς γοῦν Ἀθήνας οἶδα, τὸν δὲ χῶρον οὔ. ~(Οἰδίπους) πᾶς

[950]   σ᾽ ἀνιστορῶ. ~εἴ τις σὲ τὸν δίκαιον αὐτίκ᾽ ἐνθάδε ~κτείνοι παραστάς,

[700]   σοῖς κακοῖς, γέρον, ~ὁρῶν σε τὸν δύστηνον ὄντα μὲν ξένον, ~ἀεὶ

[1050]   βέβακε ~προσπόλων Εὐμολπιδᾶν· ~ἔνθ᾽ οἶμαι τὸν ἐγρεμάχαν ~Θησέα καὶ τὰς διστόλους

[1700]   ἦν φίλον, ~ὁπότε γε καὶ τὸν ἐν χεροῖν κατεῖχον. ~ὦ πάτερ,

[1300]   καλοῦνται καὶ τετίμηνται δόρει, ~ὅπως τὸν ἑπτάλογχον ἐς Θήβας στόλον ~ξὺν

[1050]   ~γᾶς τᾶσδε δαμούχοις ~σθένει πινικείῳ τὸν εὔαγρον τελειῶσαι λόχον, ~σεμνά τε

[250]   δὲ ~βλέπειν μὲν αὐτοὺς πρὸς τὸν εὐσεβῆ βροτῶν, ~βλέπειν δὲ πρὸς

[1050]   ~τούσδ᾽ ἀνὰ χώρους· ~ἤ που τὸν ἐφεσπέρου ~πέτρας νιφάδος πελῶσ᾽ ~Οἰάτιδος

[1100]   τόνδ᾽ ἄριστον ἄνδρ᾽ ἰδεῖν ~δοίη, τὸν ἡμᾶς δεῦρο προσπέμψαντά σοι; ~(Οἰδίπους)

[1250]   σύ μοι· ~πρῶτον μὲν αὐτὸν τὸν θεὸν ποιούμενος ~ἀρωγόν, ἔνθεν μ᾽

[1650]   γῆν τε προσκυνοῦνθ᾽ ἅμα ~καὶ τὸν θεῶν Ὄλυμπον ἐν ταὐτῷ λόγῳ.

[400]   ὁ μόχθος ἦν πέπων, ~κἀμάνθανον τὸν θυμὸν ἐκδραμόντα μοι ~μείζω κολαστὴν

[1500]   ψαύετ᾽ ἀλλ᾽ ἐᾶτέ με ~αὐτὸν τὸν ἱερὸν τύμβον ἐξευρεῖν, ἵνα ~μοῖρ᾽

[1000]   ὑπερφέρει· ~ἀφ᾽ ἧς σὺ κλέψας τὸν ἱκέτην γέροντ᾽ ἐμὲ ~αὐτόν τ᾽

[0]   καλά. ~(Οἰδίπους) ~ἀλλ᾽ ἵλεῳ μὲν τὸν ἱκέτην δεξαίατο· ~ὡς οὐχ ἕδρας

[250]   ἀνοσίοις ὑπηρετῶν, ~ἀλλ᾽ ὥσπερ ἔλαβες τὸν ἱκέτην ἐχέγγυον, ~ῥύου με κἀκφύλασσε·

[450]   Εὐμενίδας, ἐξ εὐμενῶν ~στέρνων δέχεσθαι τὸν ἱκέτην σωτήριον, ~αἰτοῦ σύ τ᾽

[1350]   σέθεν δ᾽ ἀλώμενος ~ἄλλους ἐπαιτῶ τὸν καθ᾽ ἡμέραν βίον. ~εἰ δ᾽

[250]   φασὶ θεοσεβεστάτας ~εἶναι, μόνας δὲ τὸν κακούμενον ξένον ~σῴζειν οἵας τε

[1150]   ἃ βούλεται, ~καὶ νῷν ὕπεικε τὸν κασίγνητον μολεῖν. ~οὐ γάρ σε,

[1550]   πᾶσιν ἐξηγούμενος. ~ἐπεὶ δ᾽ ἀφῖκτο τὸν καταρράκτην ὀδὸν ~χαλκοῖς βάθροισι γῆθεν

[1600]   βραχεῖ στραφέντες ἐξαπείδομεν ~τὸν ἄνδρα τὸν μὲν οὐδαμοῦ παρόντ᾽ ἔτι, ~ἄνακτα

[650]   μάλιστ᾽ ἀηδὼν ~χλωραῖς ὑπὸ βάσσαις, ~τὸν οἰνωπὸν ἔχουσα κισσὸν ~καὶ τὰν

[1450]   πῶς ἄν, εἴ τις ἔντοπος, ~τὸν πάντ᾽ ἄριστον δεῦρο Θησέα πόροι;

[0]   ἢ τίνων ἀνδρῶν πόλιν; ~τίς τὸν πλανήτην Οἰδίπουν καθ᾽ ἡμέραν ~τὴν

[1650]   ~ἄλαστον αἷμα δυσμόροιν στενάζειν, ~ᾧτινι τὸν πολὺν ~ἄλλοτε μὲν πόνον ἔμπεδον

[1050]   τὰν ἱππίαν ~τιμῶσιν Ἀθάναν ~καὶ τὸν πόντιον γαιάοχον ~Ρέας φίλον υἱόν.

[350]   νεάζων καὶ χρόνῳ μείων γεγὼς ~τὸν πρόσθε γεννηθέντα Πολυνείκη θρόνων ~ἀποστερίσκει,

[350]   πάλαι γένους φθοράν, ~οἵα κατέσχε τὸν σὸν ἄθλιον δόμον· ~νῦν δ᾽

[1350]   τάσδε δαίμονας, καλῶ δ᾽ Ἄρη ~τὸν σφῷν τὸ δεινὸν μῖσος ἐμβεβληκότα.

[50]   λάβοιμι καὶ ξενόστασιν, ~ἐνταῦθα κάμψειν τὸν ταλαίπωρον βίον, ~κέρδη μὲν οἰκήσαντα

[1550]   ἅπτεται δέμας. ~ἤδη γὰρ ἕρπω τὸν τελευταῖον βίον ~κρύψων παρ᾽ Ἅιδην.

[450]   τάδε; ~(Χορός) τρισσάς γε πηγάς· τὸν τελευταῖον δ᾽ ὅλον. ~(Οἰδίπους) τοῦ

[500]   ~(Ἰσμήνη) ~ἀλλ᾽ εἶμ᾽ ἐγὼ τελοῦσα· τὸν τόπον δ᾽ ἵνα ~χρῆσταί μ᾽

[1350]   κἀκούσας γ᾽ ἐμοῦ ~τοιαῦθ᾽ ἃ τὸν τοῦδ᾽ οὔ ποτ᾽ εὐφρανεῖ βίον·

[0]   κάθιζέ νύν με καὶ φύλασσε τὸν τυφλόν. ~(Ἀντιγόνη) χρόνου μὲν οὕνεκ᾽

[400]   ~ἔλθοι ποτ᾽ αὖθις· οἵ γε τὸν φύσαντ᾽ ἐμὲ ~οὕτως ἀτίμως πατρίδος

[1000]   ὅθι δαΐων ~ἀνδρῶν τάχ᾽ ἐπιστροφαὶ ~τὸν χαλκοβόαν Ἄρη ~μείξουσιν, ἢ πρὸς

Vers
[1050]	τε παῖς Παλλὰς Ἀθάνα. ~καὶ	τὸν	ἀγρευτὰν Ἀπόλλω ~καὶ κασιγνήταν πυκνοστίκτων
[1550]	δύστηνος; ~(Ἄγγελος) ὡς λελοιπότα ~κεῖνον	τὸν	ἀεὶ βίοτον ἐξεπίστασο. ~(Χορός) πῶς;
[1700]	~ὦ πάτερ, ὦ φίλος, ~ὦ	τὸν	ἀεὶ κατὰ γᾶς σκότον εἱμένος·
[200]	τις ἀφ᾽ αἵματος ~ὑμετέρου προφανεῖσα,	τὸν	ἄθλιον ~αἰδοῦς κῦρσαι· ἐν ὔμμι
[1550]	νεκρῶν πλάκας· ~σέ τοι κικλήσκω	τὸν	αἰένυπνον. ~(Ἄγγελος) ~ἄνδρες πολῖται, ξυντομωτάτως,
[950]	~δοκῶ μέν, εἴπερ ζῆν φιλεῖς,	τὸν	αἴτιον ~τίνοι᾽ ἂν οὐδὲ τοὔνδικον
[700]	εἷσας αὔχημ᾽ ἄναξ Ποσειδάν, ~ἵπποισιν	τὸν	ἀκεστῆρα χαλινὸν ~πρώταισι ταῖσδε κτίσας
[1150]	πιθοῦ μοι, κεἰ νέα παραινέσω.	~τὸν	ἄνδρ᾽ ἔασον τόνδε τῇ θ᾽
[1600]	ἀπήλθομεν, ~χρόνῳ βραχεῖ στραφέντες ἐξαπείδομεν	~τὸν	ἄνδρα τὸν μὲν οὐδαμοῦ παρόντ᾽
[1300]	δ᾽ οὐδὲ σωθῆναι σθένω. ~(Χορός)	~τὸν	ἄνδρα τοῦ πέμψαντος οὕνεκ᾽ Οἰδίπους
[1200]	~θάνατος ἐς τελευτάν. ~μὴ φῦναι	τὸν	ἅπαντα νικᾷ λόγον· τὸ δ᾽
[650]	~ἵκου τὰ κράτιστα γᾶς ἔπαυλα,	~τὸν	ἀργῆτα Κολωνόν, ἔνθ᾽ ~ἁ λίγεια
[1300]	σός γέ τοι καλούμενος, ~ἄγω	τὸν	Ἄργους ἄφοβον ἐς Θήβας στρατόν.
[800]	δράσετ᾽ ἦ προδώσετε, ~κοὐκ ἐξελᾶτε	τὸν	ἀσεβῆ τῆσδε χθονός; ~(Χορός) ~χώρει,
[1300]	θωπεύοντες οἰκοῦμεν σύ τε ~κἀγώ,	τὸν	αὐτὸν δαίμον᾽ ἐξειληχότες. ~ὁ δ᾽
[1350]	σὸς ξύναιμος ἐν Θήβαις ἔχει,	~τὸν	αὐτὸς αὑτοῦ πατέρα τόνδ᾽ ἀπήλασας
[1600]	οὗ τητώμεναι ~τὸ λοιπὸν ἤδη	τὸν	βίον διάζετον. ~τοιαῦτ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν
[1100]	τούτων ἔχει. ~οὐ γὰρ λόγοισι	τὸν	βίον σπουδάζομεν ~λαμπρὸν ποεῖσθαι μᾶλλον
[0]	~(Ἀντιγόνη) τὰς γοῦν Ἀθήνας οἶδα,	τὸν	δὲ χῶρον οὔ. ~(Οἰδίπους) πᾶς
[950]	σ᾽ ἀνιστορῶ. ~εἴ τις σὲ	τὸν	δίκαιον αὐτίκ᾽ ἐνθάδε ~κτείνοι παραστάς,
[700]	σοῖς κακοῖς, γέρον, ~ὁρῶν σε	τὸν	δύστηνον ὄντα μὲν ξένον, ~ἀεὶ
[1050]	βέβακε ~προσπόλων Εὐμολπιδᾶν· ~ἔνθ᾽ οἶμαι	τὸν	ἐγρεμάχαν ~Θησέα καὶ τὰς διστόλους
[1700]	ἦν φίλον, ~ὁπότε γε καὶ	τὸν	ἐν χεροῖν κατεῖχον. ~ὦ πάτερ,
[1300]	καλοῦνται καὶ τετίμηνται δόρει, ~ὅπως	τὸν	ἑπτάλογχον ἐς Θήβας στόλον ~ξὺν
[1050]	~γᾶς τᾶσδε δαμούχοις ~σθένει πινικείῳ	τὸν	εὔαγρον τελειῶσαι λόχον, ~σεμνά τε
[250]	δὲ ~βλέπειν μὲν αὐτοὺς πρὸς	τὸν	εὐσεβῆ βροτῶν, ~βλέπειν δὲ πρὸς
[1050]	~τούσδ᾽ ἀνὰ χώρους· ~ἤ που	τὸν	ἐφεσπέρου ~πέτρας νιφάδος πελῶσ᾽ ~Οἰάτιδος
[1100]	τόνδ᾽ ἄριστον ἄνδρ᾽ ἰδεῖν ~δοίη,	τὸν	ἡμᾶς δεῦρο προσπέμψαντά σοι; ~(Οἰδίπους)
[1250]	σύ μοι· ~πρῶτον μὲν αὐτὸν	τὸν	θεὸν ποιούμενος ~ἀρωγόν, ἔνθεν μ᾽
[1650]	γῆν τε προσκυνοῦνθ᾽ ἅμα ~καὶ	τὸν	θεῶν Ὄλυμπον ἐν ταὐτῷ λόγῳ.
[400]	ὁ μόχθος ἦν πέπων, ~κἀμάνθανον	τὸν	θυμὸν ἐκδραμόντα μοι ~μείζω κολαστὴν
[1500]	ψαύετ᾽ ἀλλ᾽ ἐᾶτέ με ~αὐτὸν	τὸν	ἱερὸν τύμβον ἐξευρεῖν, ἵνα ~μοῖρ᾽
[1000]	ὑπερφέρει· ~ἀφ᾽ ἧς σὺ κλέψας	τὸν	ἱκέτην γέροντ᾽ ἐμὲ ~αὐτόν τ᾽
[0]	καλά. ~(Οἰδίπους) ~ἀλλ᾽ ἵλεῳ μὲν	τὸν	ἱκέτην δεξαίατο· ~ὡς οὐχ ἕδρας
[250]	ἀνοσίοις ὑπηρετῶν, ~ἀλλ᾽ ὥσπερ ἔλαβες	τὸν	ἱκέτην ἐχέγγυον, ~ῥύου με κἀκφύλασσε·
[450]	Εὐμενίδας, ἐξ εὐμενῶν ~στέρνων δέχεσθαι	τὸν	ἱκέτην σωτήριον, ~αἰτοῦ σύ τ᾽
[1350]	σέθεν δ᾽ ἀλώμενος ~ἄλλους ἐπαιτῶ	τὸν	καθ᾽ ἡμέραν βίον. ~εἰ δ᾽
[250]	φασὶ θεοσεβεστάτας ~εἶναι, μόνας δὲ	τὸν	κακούμενον ξένον ~σῴζειν οἵας τε
[1150]	ἃ βούλεται, ~καὶ νῷν ὕπεικε	τὸν	κασίγνητον μολεῖν. ~οὐ γάρ σε,
[1550]	πᾶσιν ἐξηγούμενος. ~ἐπεὶ δ᾽ ἀφῖκτο	τὸν	καταρράκτην ὀδὸν ~χαλκοῖς βάθροισι γῆθεν
[1600]	βραχεῖ στραφέντες ἐξαπείδομεν ~τὸν ἄνδρα	τὸν	μὲν οὐδαμοῦ παρόντ᾽ ἔτι, ~ἄνακτα
[650]	μάλιστ᾽ ἀηδὼν ~χλωραῖς ὑπὸ βάσσαις,	~τὸν	οἰνωπὸν ἔχουσα κισσὸν ~καὶ τὰν
[1450]	πῶς ἄν, εἴ τις ἔντοπος,	~τὸν	πάντ᾽ ἄριστον δεῦρο Θησέα πόροι;
[0]	ἢ τίνων ἀνδρῶν πόλιν; ~τίς	τὸν	πλανήτην Οἰδίπουν καθ᾽ ἡμέραν ~τὴν
[1650]	~ἄλαστον αἷμα δυσμόροιν στενάζειν, ~ᾧτινι	τὸν	πολὺν ~ἄλλοτε μὲν πόνον ἔμπεδον
[1050]	τὰν ἱππίαν ~τιμῶσιν Ἀθάναν ~καὶ	τὸν	πόντιον γαιάοχον ~Ρέας φίλον υἱόν.
[350]	νεάζων καὶ χρόνῳ μείων γεγὼς	~τὸν	πρόσθε γεννηθέντα Πολυνείκη θρόνων ~ἀποστερίσκει,
[350]	πάλαι γένους φθοράν, ~οἵα κατέσχε	τὸν	σὸν ἄθλιον δόμον· ~νῦν δ᾽
[1350]	τάσδε δαίμονας, καλῶ δ᾽ Ἄρη	~τὸν	σφῷν τὸ δεινὸν μῖσος ἐμβεβληκότα.
[50]	λάβοιμι καὶ ξενόστασιν, ~ἐνταῦθα κάμψειν	τὸν	ταλαίπωρον βίον, ~κέρδη μὲν οἰκήσαντα
[1550]	ἅπτεται δέμας. ~ἤδη γὰρ ἕρπω	τὸν	τελευταῖον βίον ~κρύψων παρ᾽ Ἅιδην.
[450]	τάδε; ~(Χορός) τρισσάς γε πηγάς·	τὸν	τελευταῖον δ᾽ ὅλον. ~(Οἰδίπους) τοῦ
[500]	~(Ἰσμήνη) ~ἀλλ᾽ εἶμ᾽ ἐγὼ τελοῦσα·	τὸν	τόπον δ᾽ ἵνα ~χρῆσταί μ᾽
[1350]	κἀκούσας γ᾽ ἐμοῦ ~τοιαῦθ᾽ ἃ	τὸν	τοῦδ᾽ οὔ ποτ᾽ εὐφρανεῖ βίον·
[0]	κάθιζέ νύν με καὶ φύλασσε	τὸν	τυφλόν. ~(Ἀντιγόνη) χρόνου μὲν οὕνεκ᾽
[400]	~ἔλθοι ποτ᾽ αὖθις· οἵ γε	τὸν	φύσαντ᾽ ἐμὲ ~οὕτως ἀτίμως πατρίδος
[1000]	ὅθι δαΐων ~ἀνδρῶν τάχ᾽ ἐπιστροφαὶ	~τὸν	χαλκοβόαν Ἄρη ~μείξουσιν, ἢ πρὸς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 24/05/2005