Vers
[950]	με, ~αὑτῆς ὄνειδος παῖδας ἐξέφυσέ	μοι.	~ἀλλ᾽ ἓν γὰρ οὖν ἔξοιδα,
[800]	πόλις ἐμά, σθένει· πρόβαθ᾽ ὧδέ	μοι.	~(Ἀντιγόνη) ἀφέλκομαι δύστηνος, ὦ ξένοι
[150]	ἐν ἁσυχαίᾳ ~(Οἰδίπους) ἰώ μοί	μοι.	~(Ἀντιγόνη) ~βάσει βάσιν ἅρμοσαι, ~γεραὸν
[800]	ξένοι. ~(Οἰδίπους) ποῦ, τέκνον, εἴ	μοι;	~(Ἀντιγόνη) πρὸς βίαν πορεύομαι. ~(Οἰδίπους)
[1150]	ἕν· σοῦ γάρ, ὡς λέγουσί	μοι,	~βραχύν τιν᾽ αἰτεῖ μῦθον οὐκ
[700]	ὑπὸ ~πάντων κελευσθείς, οὕνεχ᾽ ἧκέ	μοι	γένει ~τὰ τοῦδε πενθεῖν πήματ᾽
[550]	ἄνθρωπον νοσεῖς; ~(Οἰδίπους) οὕτως ἔχει	μοι.	γῆς ἐμῆς ἀπηλάθην ~πρὸς τῶν
[1050]	ἢ μέλλουσιν; ὡς ~προμνᾶταί τί	μοι	~γνώμα τάχ᾽ ἀντάσειν ~τᾶν δεινὰ
[550]	σμικρῷ λόγῳ ~παρῆκεν, ὥστε βραχέα	μοι	δεῖσθαι φράσαι. ~σὺ γάρ μ᾽
[250]	τῆσδε γῆς ~ἄνακτας ἀρκεῖ ταῦτά	μοι	διειδέναι. ~(Οἰδίπους) ~καὶ ποῦ σθ᾽
[1400]	θανόντι μοι ~τελεῖτ᾽ ἐπεὶ οὔ	μοι	ζῶντί γ᾽ αὖθις ἕξετον. ~μέθεσθε
[100]	ἑζόμην ~βάθρον τόδ᾽ ἀσκέπαρνον. ἀλλά	μοι,	θεαί, ~βίου κατ᾽ ὀμφὰς τὰς
[600]	δόμους στείχειν ἐμούς; ~(Οἰδίπους) εἴ	μοι	θέμις γ᾽ ἦν· ἀλλ᾽ ὁ
[600]	γ᾽ ἅπερ φῂς ἐμμενεῖ τελοῦντί	μοι.	~(Θησεύς) θάρσει τὸ τοῦδέ γ᾽
[1700]	ἔχρῃζες ἀλλ᾽ ~ἔρημος ἔθανες ὧδέ	μοι.	~(Ἰσμήνη) ~ὦ τάλαινα, τίς ἄρα
[350]	ὅπως τί δράσῃ, θύγατερ; ἑρμήνευέ	μοι.	~(Ἰσμήνη) ~ὥς σ᾽ ἄγχι γῆς
[950]	ἢ σαυτοῦ, τόδε; ~ὅστις φόνους	μοι	καὶ γάμους καὶ συμφορὰς ~τοῦ
[1500]	νέορτον αὖ; ~(Οἰδίπους) ~ῥοπὴ βίου	μοι·	καί σ᾽ ἅπερ ξυνῄνεσα ~θέλω
[1400]	~(Χορός) ~νέα τάδε νεόθεν ἦλθέ	μοι	~κακὰ βαρύποτμὰ παρ᾽ ἀλαοῦ ξένου,
[950]	~ἔτικτε γάρ μ᾽ ἔτικτεν, ὤμοι	μοι	κακῶν, ~οὐκ εἰδότ᾽ οὐκ εἰδυῖα,
[1150]	θεοῦ φυλακτέα. ~(Ἀντιγόνη) ~πάτερ, πιθοῦ	μοι,	κεἰ νέα παραινέσω. ~τὸν ἄνδρ᾽
[550]	οὐδενὸς ποεῖ. ~(Οἰδίπους) ἐνταῦθα γάρ	μοι	κεῖνα συγκομίζεται. ~(Θησεύς) ἀλλ᾽ ἐν
[1300]	ταῦτα σοῦ μὲν ξυνθέλοντος ἔστι	μοι	~κομπεῖν, ἄνευ σοῦ δ᾽ οὐδὲ
[400]	πέπων, ~κἀμάνθανον τὸν θυμὸν ἐκδραμόντα	μοι	~μείζω κολαστὴν τῶν πρὶν ἡμαρτημένων,
[1450]	~καλῶς κάτοιδ᾽ ἀλλ᾽ ὡς τάχιστά	μοι	μολὼν ~ἄνακτα χώρας τῆσδέ τις
[750]	αὖθις ἡνίκ᾽ εἰσορᾷς πόλιν τέ	μοι	~ξυνοῦσαν εὔνουν τήνδε καὶ γένος
[300]	~(Ἰσμήνη) οὐκ ἄνευ μόχθου γέ	μοι.	~(Οἰδίπους) πρόσψαυσον, ὦ παῖ. ~(Ἰσμήνη)
[600]	τῶν ἐμαυτοῦ σπερμάτων· ἔστιν δέ	μοι	~πάλιν κατελθεῖν μήποθ᾽ ὡς πατροκτόνῳ.
[50]	ἀπήλασαν· ~σημεῖα δ᾽ ἥξειν τῶνδέ	μοι	παρηγγύα, ~ἢ σεισμὸν ἢ βροντήν
[950]	ἂν οὐκ ἔπρασσον, εἰ μή	μοι	πικρὰς ~αὐτῷ τ᾽ ἀρὰς ἠρᾶτο
[900]	χρῄζεις καὶ παρίστασαι βίᾳ, ~καί	μοι	πόλιν κένανδρον ἢ δούλην τινὰ
[1400]	~Πολύνεικες, ἱκετεύω σε πεισθῆναί τί	μοι.	~(Πολυνείκης) ὦ φιλτάτη, τὸ ποῖον,
[1250]	ἐξερῶ· καλῶς γὰρ ἐξηγεῖ σύ	μοι·	~πρῶτον μὲν αὐτὸν τὸν θεὸν
[550]	τῆς εἰς αὔριον ~οὐδὲν πλέον	μοι	σοῦ μέτεστιν ἡμέρας. ~(Οἰδίπους) ~Θησεῦ,
[900]	πρὶν ἂν ~κείνας ἐναργεῖς δεῦρό	μοι	στήσῃς ἄγων· ~ἐπεὶ δέδρακας οὔτ᾽
[50]	κἀμοὶ μὴ γένησθ᾽ ἀγνώμονες, ~ὅς	μοι,	τὰ πόλλ᾽ ἐκεῖν᾽ ὅτ᾽ ἐξέχρη
[1100]	ἐρήμου τοῦδε δυστήνου πλάνου. ~καί	μοι	τὰ πραχθέντ᾽ εἴπαθ᾽ ὡς βράχιστ᾽
[1550]	ἀεί. ~(Χορός) ~εἰ θέμις ἐστί	μοι	τὰν ἀφανῆ θεὸν ~καὶ σὲ
[1400]	διδοίη Ζεύς, τάδ᾽ εἰ θανόντι	μοι	~τελεῖτ᾽ ἐπεὶ οὔ μοι ζῶντί
[1100]	γὰρ τήνδε τὴν ἐς τάσδε	μοι	~τέρψιν παρ᾽ ἄλλου μηδενὸς πεφασμένην·
[750]	οἰκείοις κακοῖς ~νοσοῦνθ᾽ ὅτ᾽ ἦν	μοι	τέρψις ἐκπεσεῖν χθονός, ~οὐκ ἤθελες
[400]	~ὁπηνίκ᾽ ἔζει θυμός, ἥδιστον δέ	μοι	~τὸ κατθανεῖν ἦν καὶ τὸ
[550]	ἦλθον, εἰρηκὼς κυρεῖς· ~ὥστ᾽ ἐστί	μοι	τὸ λοιπὸν οὐδὲν ἄλλο πλὴν
[950]	οὔθ᾽ οὓς αἰὲν ἐμφορεῖς σύ	μοι	~φόνους πατρῴους ἐξονειδίζων πικρῶς. ~ἓν
[1100]	συνταλαιπωρεῖν τάδε. ~σὺ δ᾽ αὐτόθεν	μοι	χαῖρε καὶ τὰ λοιπά μου
[1100]	σὲ κοὐκ ἄλλον βροτῶν· ~καί	μοι	χέρ᾽ ὦναξ, δεξιὰν ὄρεξον, ὡς
[1600]	εἶπεν· ὦ φίλον κάρα, ~δός	μοι	χερὸς σῆς πίστιν ὁρκίαν τέκνοις,
[500]	ἔκανες ~(Οἰδίπους) ἔκανον. ἔχει δέ	μοι	~(Χορός) τί τοῦτο; ~(Οἰδίπους) πρὸς
[1500]	~(Οἰδίπους) ~αὐτοὶ θεοὶ κήρυκες ἀγγέλλουσί	μοι,	~ψεύδοντες οὐδὲν σῆμα τῶν προκειμένων.

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2005