Vers
[500]	~(Οἰδίπους) φεῦ φεῦ. ~(Χορός) πείθου·	κἀγὼ	γὰρ ὅσον σὺ προσχρῄζεις. ~(Οἰδίπους)
[50]	ᾧ βεβήκαμεν; ~(Ξένος) ~ὅσ᾽ οἶδα	κἀγὼ	πάντ᾽ ἐπιστήσει κλύων· ~χῶρος μὲν
[1300]	δὲ θωπεύοντες οἰκοῦμεν σύ τε	~κἀγώ,	τὸν αὐτὸν δαίμον᾽ ἐξειληχότες. ~ὁ
[350]	~ὥς σ᾽ ἄγχι γῆς στήσωσι	Καδμείας,	ὅπως ~κρατῶσι μὲν σοῦ, γῆς
[450]	συμμάχου, ~οὐδέ σφιν ἀρχῆς τῆσδε	Καδμείας	ποτὲ ~ὄνησις ἥξει· τοῦτ᾽ ἐγῷδα,
[400]	~(Ἰσμήνη) ἔσται ποτ᾽ ἆρα τοῦτο	Καδμείοις	βάρος. ~(Οἰδίπους) ποίας φανείσης, ὦ
[1350]	στεῖχε, κἀξάγγελλ᾽ ἰὼν ~καὶ πᾶσι	Καδμείοισι	τοῖς σαυτοῦ θ᾽ ἅμα ~πιστοῖσι
[350]	ἐξίκου πατρὶ ~μαντεῖ᾽ ἄγουσα πάντα,	Καδμείων	λάθρᾳ, ~ἃ τοῦδ᾽ ἐχρήσθη σώματος,
[700]	~ἱκοῦ πρὸς οἴκους. πᾶς σε	Καδμείων	λεὼς ~καλεῖ δικαίως, ἐκ δὲ
[700]	ἀπεστάλην ~πείσων ἕπεσθαι πρὸς τὸ	Καδμείων	πέδον, ~οὐκ ἐξ ἑνὸς στείλαντος,
[350]	~ὡς αὐτίκ᾽ Ἄργος ἢ τὸ	Καδμείων	πέδον ~τιμῇ καθέξον ἢ πρὸς
[950]	μηνίουσιν εἰς γένος πάλαι. ~ἐπεὶ	καθ᾽	αὑτόν γ᾽ οὐκ ἂν ἐξεύροις
[850]	χάριν δεῦρ᾽ ᾖξα θᾶσσον ἢ	καθ᾽	ἡδονὴν ποδός. ~(Οἰδίπους) ~ὦ φίλτατ᾽
[350]	κἀξελήλακεν πάτρας. ~ὁ δ᾽ ὡς	καθ᾽	ἡμᾶς ἔσθ᾽ ὁ πληθύων λόγος,
[1350]	δ᾽ ἀλώμενος ~ἄλλους ἐπαιτῶ τὸν	καθ᾽	ἡμέραν βίον. ~εἰ δ᾽ ἐξέφυσα
[0]	πόλιν; ~τίς τὸν πλανήτην Οἰδίπουν	καθ᾽	ἡμέραν ~τὴν νῦν σπανιστοῖς δέξεται
[1300]	τύραννος, ὦ τάλας ἐγώ, ~κοινῇ	καθ᾽	ἡμῶν ἐγγελῶν ἁβρύνεται· ~ὅν, εἰ
[400]	γ᾽ ὁμοίως, κἀξεπίστασθον καλῶς. ~(Οἰδίπους)	~κᾆθ᾽	οἱ κάκιστοι τῶνδ᾽ ἀκούσαντες, πάρος
[1000]	τὰς Ἀθήνας, ὡς κατῴκηνται καλῶς·	~κᾆθ᾽	ὧδ᾽ ἐπαινῶν πολλὰ τοῦδ᾽ ἐκλανθάνει,
[450]	τελοῦντι προξένει. ~(Χορός) ~θοῦ νῦν	καθαρμὸν	τῶνδε δαιμόνων, ἐφ᾽ ἃς ~τὸ
[500]	ἐφόνευσ᾽ ἔμ᾽ ἀπώλεσαν· ~νόμῳ δὲ	καθαρός,	ἄϊδρις εἰς τόδ᾽ ἦλθον. ~(Χορός)
[1550]	παῖ καὶ Ταρτάρου, ~κατεύχομαι ἐν	καθαρῷ	βῆναι ~ὁρμωμένῳ νερτέρας ~τῷ ξένῳ
[1550]	τ᾽ ἀχέρδου κἀπὸ λαΐνου τάφου,	~καθέζετ᾽	εἶτ᾽ ἔλυσε δυσπινεῖς στολάς. ~κἄπειτ᾽
[1050]	ἀστράπτει χαλινός, ~πᾶσα δ᾽ ὁρμᾶται	καθεῖσ᾽	~ἀμπυκτήρια στομίων ~ἄμβασις, οἳ τὰν
[350]	ἢ τὸ Καδμείων πέδον ~τιμῇ	καθέξον	ἢ πρὸς οὐρανὸν βιβῶν. ~ταῦτ᾽
[850]	ῥήμασίν σ᾽ ἀμύνομαι. ~(Κρέων) οὔτοι	καθέξω	θυμόν, ἀλλ᾽ ἄξω βίᾳ ~κεἰ
[0]	ἔχεις διδάξαι δή μ᾽ ὅποι	καθέσταμεν;	~(Ἀντιγόνη) τὰς γοῦν Ἀθήνας οἶδα,
[1350]	αὐτὸς αὑτοῦ πατέρα τόνδ᾽ ἀπήλασας	~κἄθηκας	ἄπολιν καὶ στολὰς ταύτας φορεῖν,
[1150]	συγγενῆ δέ, προσπεσόντα πως ~βωμῷ	καθῆσθαι	τῷ Ποσειδῶνος, παρ᾽ ᾧ ~θύων
[0]	ὡς γέροντι προὐστάλης ὁδόν. ~(Οἰδίπους)	κάθιζέ	νύν με καὶ φύλασσε τὸν
[950]	~(Οἰδίπους) ~ὦ λῆμ᾽ ἀναιδές, τοῦ	καθυβρίζειν	δοκεῖς, ~πότερον ἐμοῦ γέροντος ἢ
[1500]	~κἂν εὖ τις οἰκῇ, ῥᾳδίως	καθύβρισαν.	~θεοὶ γὰρ εὖ μέν, ὀψὲ
[150]	ἀφθέγκτῳ ~μὴ προπέσῃς νάπει ~ποιάεντι,	κάθυδρος	οὗ ~κρατὴρ μειλιχίων ποτῶν ~ῥεύματι
[300]	ἐν Αἰγύπτῳ νόμοις ~φύσιν κατεικασθέντε	καὶ	βίου τροφάς· ~ἐκεῖ γὰρ οἱ
[950]	σαυτοῦ, τόδε; ~ὅστις φόνους μοι	καὶ	γάμους καὶ συμφορὰς ~τοῦ σοῦ
[500]	τί γάρ; ~(Οἰδίπους) ἐγὼ φράσω.	~καὶ	γὰρ ἄν, οὓς ἐφόνευσ᾽ ἔμ᾽
[700]	τῆς σωτηρίας. ~(Χορός) ~θάρσει, παρέσται·	καὶ	γὰρ εἰ γέρων ἐγώ, ~τὸ
[1700]	καὶ κακῶν ἄρ᾽ ἦν τις.	~καὶ	γὰρ ὃ μηδαμὰ δὴ φίλον
[750]	τέ μοι ~ξυνοῦσαν εὔνουν τήνδε	καὶ	γένος τὸ πᾶν, ~πειρᾷ μετασπᾶν,
[850]	βίᾳ. ~τοιγὰρ σέ τ᾽ αὐτὸν	καὶ	γένος τὸ σὸν θεῶν ~ὁ
[400]	ἔχω βίου ~καὶ γῆς ἄδειαν	καὶ	γένους ἐπάρκεσιν· ~τὼ δ᾽ ἀντὶ
[1100]	ὡς ἐγὼ θέλω, ~αὐτῷ τε	καὶ	γῇ τῇδ᾽ ἐπεὶ τό γ᾽
[400]	αὐταῖν, καὶ τροφὰς ἔχω βίου	~καὶ	γῆς ἄδειαν καὶ γένους ἐπάρκεσιν·
[550]	εἰμι κἀφ᾽ ὅτου πατρὸς γεγὼς	~καὶ	γῆς ὁποίας ἦλθον, εἰρηκὼς κυρεῖς·
[0]	ἦ δεῦρο προσστείχοντα κἀξορμώμενον; ~(Ἀντιγόνη)	~καὶ	δὴ μὲν οὖν παρόντα· χὤ
[150]	~πρόσθιγέ νύν μου. ~(Ἀντιγόνη) ~ψαύω	καὶ	δή. ~(Οἰδίπους) ~ὦ ξένε, μὴ
[250]	ἔπεμψεν, οἴχεται στελῶν. ~(Οἰδίπους) ~ἦ	καὶ	δοκεῖτε τοῦ τυφλοῦ τιν᾽ ἐντροπὴν
[750]	πεισθεὶς ἐμοὶ ~κρύψον, θελήσας ἄστυ	καὶ	δόμους μολεῖν ~τοὺς σοὺς πατρῴους,
[1250]	ἄλλων πύθῃ. ~ἀλλ᾽ ἔστι γὰρ	καὶ	Ζηνὶ σύνθακος θρόνων ~Αἰδὼς ἐπ᾽
[150]	~(Χορός) ~ἐή, ἀλαῶν ὀμμάτων ~ἆρα	καὶ	ἦσθα φυτάλμιος; δυσαίων ~μακραίων γ᾽
[1300]	κράτος. ~πρὸς νῦν σε κρηνῶν	καὶ	θεῶν ὁμογνίων ~αἰτῶ πιθέσθαι καὶ
[400]	οὔτ᾽ ἂν ὃς νῦν σκῆπτρα	καὶ	θρόνους ἔχει ~μείνειεν οὔτ᾽ ἂν
[1350]	~ὅς γ᾽ ὦ κάκιστε, σκῆπτρα	καὶ	θρόνους ἔχων, ~ἃ νῦν ὁ
[1150]	ἔασον· εἰσὶ χἀτέροις γοναὶ κακαὶ	~καὶ	θυμὸς ὀξύς, ἀλλὰ νουθετούμενοι ~φίλων
[1400]	ὁδὸς ~ἔσται μέλουσα δύσποτμός τε	καὶ	κακὴ ~πρὸς τοῦδε πατρὸς τῶν
[1650]	κατάμεμπτ᾽ ἔβητον. ~(Ἀντιγόνη) ~πόθος τοὶ	καὶ	κακῶν ἄρ᾽ ἦν τις. ~καὶ
[1350]	ὑφ᾽ οὗπερ ἐξελήλασαι. ~τοιαῦτ᾽ ἀρῶμαι	καὶ	καλῶ τὸ Ταρτάρου ~στυγνὸν πατρῷον
[300]	αὐτὸν ὥστ᾽ ἐλθεῖν πέλας; ~(Χορός)	καὶ	κάρθ᾽ ὅταν περ τοὔνομ᾽ αἴσθηται
[50]	ναίουσι τούσδε τοὺς τόπους; ~(Ξένος)	καὶ	κάρτα, τοῦδε τοῦ θεοῦ γ᾽
[1050]	Ἀθάνα. ~καὶ τὸν ἀγρευτὰν Ἀπόλλω	~καὶ	κασιγνήταν πυκνοστίκτων ὀπαδὸν ~ὠκυπόδων ἐλάφων
[300]	μαθεῖν. ~(Ἰσμήνη) ~ὦ δισσὰ πατρὸς	καὶ	κασιγνήτης ἐμοὶ ~ἥδιστα προσφωνήμαθ᾽ ὡς
[1600]	τέκνοις, ~ὑμεῖς τε, παῖδες, τῷδε·	καὶ	καταίνεσον ~μήποτε προδώσειν τάσδ᾽ ἑκών,
[1000]	τὰς θεὰς ἐμοὶ ~καλῶν ἱκνοῦμαι	καὶ	κατασκήπτω λιταῖς ~ἐλθεῖν ἀρωγοὺς ξυμμάχους
[400]	ἂν σαυτοῦ κρατοῖς. ~(Οἰδίπους) ἦ	καὶ	κατασκιῶσι Θηβαίᾳ κόνει; ~(Ἰσμήνη) ἀλλ᾽
[100]	τὰς Ἀπόλλωνος δότε ~πέρασιν ἤδη	καὶ	καταστροφήν τινα, ~εἰ μὴ δοκῶ
[950]	φάνην, ~ἐς χεῖρας ἦλθον πατρὶ	καὶ	κατέκτανον, ~μηδὲν ξυνιεὶς ὧν ἔδρων
[450]	ἐφ᾽ ἃς ~τὸ πρῶτον ἵκου	καὶ	κατέστειψας πέδον. ~(Οἰδίπους) τρόποισι ποίοις;
[300]	ἐξ ὅτου νέας ~τροφῆς ἔληξε	καὶ	κατίσχυσεν δέμας, ~ἀεὶ μεθ᾽ ἡμῶν
[1450]	ἔτ᾽ ἐμψύχου, τέκνα, ~κιχήσεταί μου	καὶ	κατορθοῦντος φρένα; ~(Ἀντιγόνη) τί δ᾽
[600]	σμικροῦ λόγου· ~ἵν᾽ οὑμὸς εὕδων	καὶ	κεκρυμμένος νέκυς ~ψυχρός ποτ᾽ αὐτῶν
[350]	ἀθλίοιν ἔρις κακή, ~ἀρχῆς λαβέσθαι	καὶ	κράτους τυραννικοῦ. ~χὠ μὲν νεάζων
[450]	Φοῖβος ἤνυσέν ποτε. ~πρὸς ταῦτα	καὶ	Κρέοντα πεμπόντων ἐμοῦ ~μαστῆρα, κεἴ
[450]	εὔχειρος τέχνη, ~ὧν κρᾶτ᾽ ἔρεψον	καὶ	λαβὰς ἀμφιστόμους. ~(Οἰδίπους) θαλλοῖσιν ἢ
[350]	οὐχὶ βούλομαι ~πονοῦσά τ᾽ ἀλγεῖν	καὶ	λέγουσ᾽ αὖθις πάλιν. ~ἃ δ᾽
[300]	προμηθίᾳ. ~(Οἰδίπους) πότερα πόθοισι; ~(Ἰσμήνη)	καὶ	λόγων γ᾽ αὐτάγγελος, ~ξὺν ᾧπερ
[1250]	~ἁγὼ πανώλης ὄψ᾽ ἄγαν ἐκμανθάνω·	~καὶ	μαρτυρῶ κάκιστος ἀνθρώπων τροφαῖς ~ταῖς
[1550]	Στύγιον δόμον. ~πολλῶν γὰρ ἂν	καὶ	μάταν ~πημάτων ἱκνουμένων ~πάλιν σφε
[850]	ἀφήσω, τῶνδέ γ᾽ ἐστερημένος. ~(Κρέων)	~καὶ	μεῖζον ἆρα ῥύσιον πόλει τάχα
[150]	μὴ δῆτ᾽ ἀδικηθῶ σοὶ ~πιστεύσας	καὶ	μεταναστάς. ~(Χορός) ~οὔ τοι μήποτέ
[1150]	~τί δ᾽ οὐκ ἀκούειν ἔστι	καὶ	μὴ δρᾶν ἃ μὴ ~χρῄζεις;
[250]	~ὥσπερ με κἀνεστήσαθ᾽ ὧδε σώσατε,	~καὶ	μὴ θεοὺς τιμῶντες εἶτα τοὺς
[1150]	ὦναξ, φθέγμα τοῦθ᾽ ἥκει πατρί·	~καὶ	μή μ᾽ ἀνάγκῃ προσβάλῃς τάδ᾽
[1400]	παῖ, ταῦτά σοι δεδογμένα; ~(Πολυνείκης)	~καὶ	μή μ᾽ ἐπίσχῃς γ᾽ ἀλλ᾽
[1350]	~ἵν᾽ ἀξιῶτον τοὺς φυτεύσαντας σέβειν	~καὶ	μὴ ξατιμάζητον, εἰ τυφλοῦ πατρὸς
[1400]	ἐς Ἄργος ὡς τάχιστά γε,	~καὶ	μὴ σέ τ᾽ αὐτὸν καὶ
[150]	μὲν εἴποιμεν, τὸ δ᾽ ἀκούσαιμεν,	~καὶ	μὴ χρείᾳ πολεμῶμεν. ~(Χορός) ~αὐτοῦ·
[1500]	καινός, ὥσπερ σφὼ πατρί. ~χωρεῖτε	καὶ	μὴ ψαύετ᾽ ἀλλ᾽ ἐᾶτέ με
[500]	ἀναιδῆ. ~(Χορός) ~τό τοι πολὺ	καὶ	μηδαμὰ λῆγον ~χρῄζω, ξεῖν᾽ ὀρθὸν
[500]	ἄϊδρις εἰς τόδ᾽ ἦλθον. ~(Χορός)	~καὶ	μὴν ἄναξ ὅδ᾽ ἡμὶν Αἰγέως
[350]	φλαῦρον ὃς νέος πέσῃ. ~(Ἰσμήνη)	~καὶ	μὴν Κρέοντά γ᾽ ἴσθι σοι
[1200]	δ᾽ ἐννυχιᾶν ἀπὸ Ριπᾶν. ~(Ἀντιγόνη)	~καὶ	μὴν ὅδ᾽ ἡμῖν, ὡς ἔοικεν,
[1150]	μὴ τὰ νῦν, ἀποσκόπει ~πατρῷα	καὶ	μητρῷα πήμαθ᾽ ἅπαθες· ~κἂν κεῖνα
[900]	ἃ χρῄζεις καὶ παρίστασαι βίᾳ,	~καί	μοι πόλιν κένανδρον ἢ δούλην
[1100]	πρόσθ᾽ ἐρήμου τοῦδε δυστήνου πλάνου.	~καί	μοι τὰ πραχθέντ᾽ εἴπαθ᾽ ὡς
[1100]	διὰ σὲ κοὐκ ἄλλον βροτῶν·	~καί	μοι χέρ᾽ ὦναξ, δεξιὰν ὄρεξον,
[250]	κακούμενον ξένον ~σῴζειν οἵας τε	καὶ	μόνας ἀρκεῖν ἔχειν; ~κἄμοιγε ποῦ
[1150]	τῷ θεῷ θ᾽ ἃ βούλεται,	~καὶ	νῷν ὕπεικε τὸν κασίγνητον μολεῖν.
[1300]	παρεικαθεῖν, ἐπεὶ ~πτωχοὶ μὲν ἡμεῖς	καὶ	ξένοι, ξένος δὲ σύ. ~ἄλλους
[50]	ὅπου θεῶν ~σεμνῶν ἕδραν λάβοιμι	καὶ	ξενόστασιν, ~ἐνταῦθα κάμψειν τὸν ταλαίπωρον
[350]	φυγὰς προσλαμβάνει ~κῆδός τε καινὸν	καὶ	ξυνασπιστὰς φίλους ~ὡς αὐτίκ᾽ Ἄργος
[500]	τ᾽ εἴσ᾽ ἄρ᾽ ἀπόγονοί τε	καὶ	~(Οἰδίπους) κοιναί γε πατρὸς ἀδελφεαί.
[1650]	πυμάτῳ δ᾽ ἀλόγιστα παροίσομεν ~ἰδόντε	καὶ	παθόντε. ~(Χορός) τί δ᾽ ἔστιν;
[1250]	ὁδοιπορεῖ. ~(Οἰδίπους) τίς οὗτος; ~ὅνπερ	καὶ	πάλαι κατείχομεν ~γνώμῃ, πάρεστι δεῦρο
[1750]	ὁμαίμοις. ~(Θησεύς) ~δράσω καὶ τάδε	καὶ	πάνθ᾽ ὁπόσ᾽ ἂν ~μέλλω πράσσειν
[100]	ἀμαιμακετᾶν κορᾶν, ~ἃς τρέμομεν λέγειν	~καὶ	παραμειβόμεσθ᾽ ἀδέρκτως, ~ἀφώνως, ἀλόγως τὸ
[1300]	καὶ θεῶν ὁμογνίων ~αἰτῶ πιθέσθαι	καὶ	παρεικαθεῖν, ἐπεὶ ~πτωχοὶ μὲν ἡμεῖς
[900]	ἐπεισπεσὼν ~ἄγεις θ᾽ ἃ χρῄζεις	καὶ	παρίστασαι βίᾳ, ~καί μοι πόλιν
[1700]	~(Ἀντιγόνη) ἀλλὰ ποῖ φύγω; ~(Χορός)	καὶ	πάρος ἀπέφυγε ~(Ἀντιγόνη) τί; ~(Χορός)
[1700]	μάτευε. ~(Ἀντιγόνη) μόγος ἔχει. ~(Χορός)	καὶ	πάρος ἐπεῖχε. ~(Ἀντιγόνη) τοτὲ μὲν
[1350]	ταῦτ᾽ ἀκούσας στεῖχε, κἀξάγγελλ᾽ ἰὼν	~καὶ	πᾶσι Καδμείοισι τοῖς σαυτοῦ θ᾽
[900]	βίᾳ. ~ᾔδη δ᾽ ὁθούνεκ᾽ ἄνδρα	καὶ	πατροκτόνον ~κἄναγνον οὐ δεξοίατ᾽ οὐδ᾽
[1250]	ξένοι, βουλήσομαι ~καὶ ταῖνδ᾽ ἀδελφαῖν	καὶ	πατρὸς κυρεῖν ἐμοί. ~ἃ δ᾽
[250]	δεδρακότα, ~εἴ σοι τὰ μητρὸς	καὶ	πατρὸς χρείη λέγειν, ~ὧν οὕνεκ᾽
[600]	δὲ πίστις, βλαστάνει δ᾽ ἀπιστία,	~καὶ	πνεῦμα ταὐτὸν οὔποτ᾽ οὔτ᾽ ἐν
[1400]	~καὶ μὴ σέ τ᾽ αὐτὸν	καὶ	πόλιν διεργάσῃ. ~(Πολυνείκης) ~ἀλλ᾽ οὐχ
[150]	ξένης, ~ὦ τλάμων, ὅ τι	καὶ	πόλις ~τέτροφεν ἄφιλον ἀποστυγεῖν ~καὶ
[1450]	ἱκοῦ. ~ὁ γὰρ ξένος σε	καὶ	πόλισμα καὶ φίλους ἐπαξιοῖ ~δικαίαν
[1050]	διπλᾶς ἀρωγὰς ~μολεῖν γᾷ τᾷδε	καὶ	πολίταις. ~ὦ ξεῖν᾽ ἀλῆτα, τῷ
[250]	ἀρκεῖ ταῦτά μοι διειδέναι. ~(Οἰδίπους)	~καὶ	ποῦ σθ᾽ ὁ κραίνων τῆσδε
[800]	πάρα. ~(Οἰδίπους) ~ἄπελθ᾽ ἐρῶ γὰρ	καὶ	πρὸ τῶνδε, μηδέ με ~φύλασσ᾽
[1250]	θρόνων ~Αἰδὼς ἐπ᾽ ἔργοις πᾶσι,	καὶ	πρὸς σοί, πάτερ, ~παρασταθήτω· τῶν
[900]	νοῦ κενόν. ~εἶπον μὲν οὖν	καὶ	πρόσθεν, ἐννέπω δὲ νῦν, ~τὰς
[600]	ἀνάγκη τῇδε πληγῆναι χθονί. ~(Θησεύς)	καὶ	πῶς γένοιτ᾽ ἂν τἀμὰ κἀκείνων
[1500]	αὖ; ~(Οἰδίπους) ~ῥοπὴ βίου μοι·	καί	σ᾽ ἅπερ ξυνῄνεσα ~θέλω πόλιν
[1000]	γνῶθι δ᾽ ὡς ἔχων ἔχει	~καί	σ᾽ εἷλε θηρῶνθ᾽ ἡ τύχη·
[900]	αἰσχύνεις πόλιν ~τὴν αὐτὸς αὑτοῦ,	καί	σ᾽ ὁ πληθύων χρόνος ~γέρονθ᾽
[550]	~δηλοῦτον ἡμῖν ὄνθ᾽ ὃς εἶ,	καί	σ᾽ οἰκτίσας ~θέλω περέσθαι, δύσμορ᾽
[850]	γῆς ἐγχώριοι; ~(Οἰδίπους) ~ὁρῶσι κἀμὲ	καὶ	σέ, καὶ φρονοῦσ᾽ ὅτι ~ἔργοις
[1550]	ἐστί μοι τὰν ἀφανῆ θεὸν	~καὶ	σὲ λιταῖς σεβίζειν, ~ἐννυχίων ἄναξ,
[50]	οὗτος δὲ τίς λόγῳ τε	καὶ	σθένει κρατεῖ; ~(Ξένος) Θησεὺς καλεῖται,
[400]	ἀντὶ τοῦ φύσαντος εἱλέσθην θρόνους	~καὶ	σκῆπτρα κραίνειν καὶ τυραννεύειν χθονός.
[0]	~θεαί σφ᾽ ἔχουσι, Γῆς τε	καὶ	Σκότου κόραι. ~(Οἰδίπους) τίνων τὸ
[1100]	νιν ἐξέσωσας, οὐκ ἄλλος βροτῶν.	~καί	σοι θεοὶ πόροιεν ὡς ἐγὼ
[1500]	πάρα. ~(Οἰδίπους) ~ἄναξ, ποθοῦντι προυφάνης,	καί	σοι θεῶν ~τύχην τις ἐσθλὴν
[800]	δῆθ᾽ ὅτῳ γε νοῦς ἴσος	καὶ	σοὶ πάρα. ~(Οἰδίπους) ~ἄπελθ᾽ ἐρῶ
[1000]	~τοιαῦτ᾽ ὀνειδίζεις με τῶνδ᾽ ἐναντίον.	~καί	σοι τὸ Θησέως ὄνομα θωπεῦσαι
[1350]	πατέρα τόνδ᾽ ἀπήλασας ~κἄθηκας ἄπολιν	καὶ	στολὰς ταύτας φορεῖν, ~ἃς νῦν
[1550]	τὰν παγκευθῆ κάτω ~νεκρῶν πλάκα	καὶ	Στύγιον δόμον. ~πολλῶν γὰρ ἂν
[100]	ἕδρας ἐπίσκοποι. ~(Οἰδίπους) ~σιγήσομαί τε	καὶ	σύ μ᾽ ἐξ ὁδοῦ πόδα
[550]	δηλώσεται; ~(Οἰδίπους) ὅταν θάνω γὼ	καὶ	σύ μου ταφεὺς γένῃ ~(Θησεύς)
[1550]	~ὡς μὲν γὰρ ἐνθένδ᾽ εἷρπε,	καὶ	σύ που παρὼν ~ἔξοισθ᾽ ὑφηγητῆρος
[750]	ἂν ἡδονῆς τύχοις; ~τοιαῦτα μέντοι	καὶ	σὺ προσφέρεις ἐμοί, ~λόγῳ μὲν
[950]	~ὅστις φόνους μοι καὶ γάμους	καὶ	συμφορὰς ~τοῦ σοῦ διῆκας στόματος,
[1400]	ἐν τάφοισι θέσθε κἀν κτερίσμασιν.	~καὶ	σφῷν ὁ νῦν ἔπαινος, ὃν
[800]	χωρὶς τό τ᾽ εἰπεῖν πολλὰ	καὶ	τὰ καίρια. ~(Οἰδίπους) ὡς δὴ
[1100]	~σὺ δ᾽ αὐτόθεν μοι χαῖρε	καὶ	τὰ λοιπά μου ~μέλου δικαίως,
[900]	ἐπαινέσειαν, εἰ πυθοίατο ~συλῶντα τἀμὰ	καὶ	τὰ τῶν θεῶν, βίᾳ ~ἄγοντα
[1750]	φόνον ~τοῖσιν ὁμαίμοις. ~(Θησεύς) ~δράσω	καὶ	τάδε καὶ πάνθ᾽ ὁπόσ᾽ ἂν
[1700]	γ᾽ ἔνερθ᾽ ἀφίλητος ἐμοί ποτε	~καὶ	τᾷδε μὴ κυρήσῃς. ~(Χορός) ἔπραξεν;
[1250]	ἀφ᾽ ὑμῶν, ὧ ξένοι, βουλήσομαι	~καὶ	ταῖνδ᾽ ἀδελφαῖν καὶ πατρὸς κυρεῖν
[600]	τερπνὰ πικρὰ γίγνεται καὖθις φίλα.	~καὶ	ταῖσι Θήβαις εἰ τανῦν εὐημερεῖ
[650]	βάσσαις, ~τὸν οἰνωπὸν ἔχουσα κισσὸν	~καὶ	τὰν ἄβατον θεοῦ ~φυλλάδα μυριόκαρπον
[1550]	ἔχει· ~τόν, ὦ Γᾶς παῖ	καὶ	Ταρτάρου, ~κατεύχομαι ἐν καθαρῷ βῆναι
[1000]	τὸ Θησέως ὄνομα θωπεῦσαι καλόν,	~καὶ	τὰς Ἀθήνας, ὡς κατῴκηνται καλῶς·
[1050]	~ἔνθ᾽ οἶμαι τὸν ἐγρεμάχαν ~Θησέα	καὶ	τὰς διστόλους ~ἀδμῆτας ἀδελφὰς ~αὐτάρκει
[1350]	σφῷν τὸ δεινὸν μῖσος ἐμβεβληκότα.	~καὶ	ταῦτ᾽ ἀκούσας στεῖχε, κἀξάγγελλ᾽ ἰὼν
[950]	πίστιν ἴσχων τήνδ᾽ ἐχειρούμην ἄγραν.	~καὶ	ταῦτ᾽ ἂν οὐκ ἔπρασσον, εἰ
[1250]	ἀκοῦσαί τ᾽ ἀσφαλεῖ σὺν ἐξόδῳ.	~καὶ	ταῦτ᾽ ἀφ᾽ ὑμῶν, ὧ ξένοι,
[400]	θεωρῶν Δελφικῆς ἀφ᾽ ἑστίας. ~(Οἰδίπους)	καὶ	ταῦτ᾽ ἐφ᾽ ἡμῖν Φοῖβος εἰρηκὼς
[600]	ψεύσουσί με. ~(Χορός) ~ἄναξ, πάλαι	καὶ	ταῦτα καὶ τοιαῦτ᾽ ἔπη ~γῇ
[1750]	~θήκην ἱεράν, ἣν κεῖνος ἔχει.	~καὶ	ταῦτά μ᾽ ἔφη πράσσοντα καλῶς
[450]	μηκύνων βοήν· ~ἔπειτ᾽ ἀφέρπειν ἄστροφος.	καὶ	ταῦτά σοι ~δράσαντι θαρσῶν ἂν
[900]	~εἶναι βίᾳ τε κοὐχ ἑκών·	καὶ	ταῦτά σοι ~τῷ νῷ θ᾽
[1300]	δ᾽ ἐμαυτόν, κεῖνον ἐκβαλὼν βίᾳ.	~καὶ	ταῦτα σοῦ μὲν ξυνθέλοντος ἔστι
[950]	κακῶν, ~οὐκ εἰδότ᾽ οὐκ εἰδυῖα,	καὶ	τεκοῦσά με, ~αὑτῆς ὄνειδος παῖδας
[1300]	γῆς ὅσοιπερ Ἀπίας ~πρῶτοι καλοῦνται	καὶ	τετίμηνται δόρει, ~ὅπως τὸν ἑπτάλογχον
[1400]	~ταῦτα δ᾽ ἐν τῷ δαίμονι	~καὶ	τῇδε φῦναι χἀτέρᾳ. σφὼ δ᾽
[950]	πρὸς δὲ τὰς πράξεις ὅμως,	~καὶ	τηλικόσδ᾽ ὤν, ἀντιδρᾶν πειράσομαι. ~(Οἰδίπους)
[1000]	Θησεῦ, τοῦ τε γενναίου χάριν	~καὶ	τῆς πρὸς ἡμᾶς ἐνδίκου προμηθίας.
[1400]	μή τοί μ᾽ ὀδύρου. ~(Ἀντιγόνη)	καὶ	τίς ἄν σ᾽ ὁρμώμενον ~εἰς
[1150]	ὅς ἐσθ᾽ ὁ προστάτης. ~(Θησεύς)	καὶ	τίς ποτ᾽ ἐστὶν ὅν γ᾽
[50]	προσαρκῶν σμικρὰ κερδάνῃ μέγα. ~(Ξένος)	καὶ	τίς πρὸς ἀνδρὸς μὴ βλέποντος
[1400]	αἱ τοῦδ᾽ ἀραὶ ~πατρὸς τελῶνται	καί	τις ὑμῖν ἐς δόμους ~νόστος
[0]	χὠ χρόνος ξυνὼν ~μακρὸς διδάσκει	καὶ	τὸ γενναῖον τρίτον. ~ἀλλ᾽ ὦ
[550]	ἐξεπίσταμαι. ~σκευή τε γάρ σε	καὶ	τὸ δύστηνον κάρα ~δηλοῦτον ἡμῖν
[400]	δέ μοι ~τὸ κατθανεῖν ἦν	καὶ	τὸ λευσθῆναι πέτροις, ~οὐδεὶς ἔρωτ᾽
[1100]	ηὗρον ἀνθρώπων ἐγὼ ~καὶ τοὐπιεικὲς	καὶ	τὸ μὴ ψευδοστομεῖν. ~εἰδὼς δ᾽
[1100]	~(Οἰδίπους) ~προσέλθετ᾽ ὦ παῖ, πατρὶ	καὶ	τὸ μηδαμὰ ~ἐλπισθὲν ἥξειν σῶμα
[750]	ἐγώ, ~ὠνείδισ᾽ εἰς σὲ κἀμὲ	καὶ	τὸ πᾶν γένος; ~ἀλλ᾽ οὐ
[1400]	ἔρχεται; ~(Πολυνείκης) ~αἰσχρὸν τὸ φεύγειν	καὶ	τὸ πρεσβεύοντ᾽ ἐμὲ ~οὕτω γελᾶσθαι
[750]	ἥδε δύσμορος, ~ἀεί σε κηδεύουσα	καὶ	τὸ σὸν κάρα ~πτωχῷ διαίτῃ,
[150]	καὶ πόλις ~τέτροφεν ἄφιλον ἀποστυγεῖν	~καὶ	τὸ φίλον σέβεσθαι. ~(Οἰδίπους) ~ἄγε
[0]	σμικροῦ δ᾽ ἔτι ~μεῖον φέροντα,	καὶ	τόδ᾽ ἐξαρκοῦν ἐμοί· ~στέργειν γὰρ
[1700]	~(Ἀντιγόνη) τί τόδε ἐπέπληξας; ~(Ἰσμήνη)	καὶ	τόδ᾽ ὡς ~(Ἀντιγόνη) τί τόδε
[450]	τοῦ τόνδε πλήσας θῶ; δίδασκε	καὶ	τόδε. ~(Χορός) ὕδατος, μελίσσης· μηδὲ
[600]	~(Χορός) ~ἄναξ, πάλαι καὶ ταῦτα	καὶ	τοιαῦτ᾽ ἔπη ~γῇ τῇδ᾽ ὅδ᾽
[750]	δ᾽ ἔργοισιν κακά. ~φράσω δὲ	καὶ	τοῖσδ᾽ ὥς σε δηλώσω κακόν.
[1050]	~σεμνά τε παῖς Παλλὰς Ἀθάνα.	~καὶ	τὸν ἀγρευτὰν Ἀπόλλω ~καὶ κασιγνήταν
[1700]	φίλον ἦν φίλον, ~ὁπότε γε	καὶ	τὸν ἐν χεροῖν κατεῖχον. ~ὦ
[1650]	αὐτὸν γῆν τε προσκυνοῦνθ᾽ ἅμα	~καὶ	τὸν θεῶν Ὄλυμπον ἐν ταὐτῷ
[1050]	οἳ τὰν ἱππίαν ~τιμῶσιν Ἀθάναν	~καὶ	τὸν πόντιον γαιάοχον ~Ρέας φίλον
[1200]	~ἀκτὰ κυματοπλὴξ χειμερία κλονεῖται, ~ὣς	καὶ	τόνδε κατ᾽ ἄκρας ~δειναὶ κυματοαγεῖς
[250]	σέ τ᾽ ἐξ ἴσου ~οἰκτίρομεν	καὶ	τόνδε συμφορᾶς χάριν· ~τὰ δ᾽
[1700]	τε παντός. ~(Ἀντιγόνη) ἄγε με,	καὶ	τότ᾽ ἐπενάριξον. ~(Ἰσμήνη) ~αἰαῖ, δυστάλαινα,
[900]	πληθύων χρόνος ~γέρονθ᾽ ὁμοῦ τίθησι	καὶ	τοῦ νοῦ κενόν. ~εἶπον μὲν
[750]	ἡνίκ᾽ ἤδη μεστὸς ἦ θυμούμενος	~καὶ	τοὐν δόμοισιν ἦν διαιτᾶσθαι γλυκύ,
[1100]	παρ᾽ ὑμῖν ηὗρον ἀνθρώπων ἐγὼ	~καὶ	τοὐπιεικὲς καὶ τὸ μὴ ψευδοστομεῖν.
[1350]	ἔδρων. ~τοιγὰρ τὸ σὸν θάκημα	καὶ	τοὺς σοὺς θρόνους ~κρατοῦσιν, εἴπερ
[400]	παρθένοιν, ὅσον φύσις ~δίδωσιν αὐταῖν,	καὶ	τροφὰς ἔχω βίου ~καὶ γῆς
[400]	εἱλέσθην θρόνους ~καὶ σκῆπτρα κραίνειν	καὶ	τυραννεύειν χθονός. ~ἀλλ᾽ οὔ τι
[850]	ὧν ἐγὼ ~ταχθεὶς τάδ᾽ ἔρδω,	καὶ	τύραννος ὢν ὅμως, ~νίκα. χρόνῳ
[1750]	~μέλλω πράσσειν πρόσφορά θ᾽ ὑμῖν	~καὶ	τῷ κατὰ γῆς, ὃς νέον
[950]	πικρὰς ~αὐτῷ τ᾽ ἀρὰς ἠρᾶτο	καὶ	τὠμῷ γένει· ~ἀνθ᾽ ὧν πεπονθὼς
[50]	Κολωνὸν εὔχονται σφίσιν ~ἀρχηγὸν εἶναι	καὶ	φέρουσι τοὔνομα ~τὸ τοῦδε κοινὸν
[250]	~ἥκω γὰρ ἱερὸς εὐσεβής τε	καὶ	φέρων ~ὄνησιν ἀστοῖς τοῖσδ᾽ ὅταν
[300]	οὐκ ἔστιν; ἢ γνώμη πλανᾷ;	~καὶ	φημὶ κἀπόφημι κοὐκ ἔχω τί
[1450]	γὰρ ξένος σε καὶ πόλισμα	καὶ	φίλους ἐπαξιοῖ ~δικαίαν χάριν παρασχεῖν
[850]	θέλεις ~πατρίδα τε τὴν σὴν	καὶ	φίλους, ὑφ᾽ ὧν ἐγὼ ~ταχθεὶς
[1200]	ἔνι; ~φθόνος, στάσεις, ἔρις, μάχαι	~καὶ	φόνοι· τό τε κατάμεμπτον ἐπιλέλογχε
[850]	~(Οἰδίπους) ~ὁρῶσι κἀμὲ καὶ σέ,	καὶ	φρονοῦσ᾽ ὅτι ~ἔργοις πεπονθὼς ῥήμασίν
[0]	ὁδόν. ~(Οἰδίπους) κάθιζέ νύν με	καὶ	φύλασσε τὸν τυφλόν. ~(Ἀντιγόνη) χρόνου
[1550]	ἠνώγει ῥυτῶν ~ὑδάτων ἐνεγκεῖν λουτρὰ	καὶ	χοάς ποθεν· ~τὼ δ᾽ εὐχλόου
[850]	βίᾳ ~κεἰ μοῦνός εἰμι τόνδε	καὶ	χρόνῳ βραδύς. ~(Οἰδίπους) ἰὼ τάλας.
[1300]	ξυμπαραστήσει φρενί, ~βραχεῖ σὺν ὄγκῳ	καὶ	χρόνῳ διασκεδῶ. ~ὥστ᾽ ἐν δόμοισι
[350]	κράτους τυραννικοῦ. ~χὠ μὲν νεάζων	καὶ	χρόνῳ μείων γεγὼς ~τὸν πρόσθε
[1050]	σεμνὰ τιθηνοῦνται τέλη ~θνατοῖσιν, ὧν	καὶ	χρυσέα ~κλῂς ἐπὶ γλώσσᾳ βέβακε
[1300]	~οἵ σ᾽ ἀντὶ παίδων τῶνδε	καὶ	ψυχῆς, πάτερ, ~ἱκετεύομεν ξύμπαντες ἐξαιτούμενοι
[700]	τί δ᾽ ἔστιν, ὦ παῖ,	καινόν;	~(Ἀντιγόνη) ἆσσον ἔρχεται ~(Κρέων) ὅδ᾽
[350]	βὰς φυγὰς προσλαμβάνει ~κῆδός τε	καινὸν	καὶ ξυνασπιστὰς φίλους ~ὡς αὐτίκ᾽
[1500]	γὰρ ἡγεμὼν ~σφῷν αὖ πέφασμαι	καινός,	ὥσπερ σφὼ πατρί. ~χωρεῖτε καὶ
[950]	ἂν εἰ ~πατήρ σ᾽ ὁ	καίνων	ἢ τίνοι᾽ ἂν εὐθέως; ~δοκῶ
[800]	τ᾽ εἰπεῖν πολλὰ καὶ τὰ	καίρια.	~(Οἰδίπους) ὡς δὴ σὺ βραχέα,
[800]	~(Κρέων) ~ὑμῖν ἂν εἴη τήνδε	καιρὸς	ἐξάγειν ~ἄκουσαν, εἰ θέλουσα μὴ
[800]	σὺ βραχέα, ταῦτα δ᾽ ἐν	καιρῷ	λέγεις. ~(Κρέων) οὐ δῆθ᾽ ὅτῳ
[250]	με· τοῦτ᾽ ἐγὼ καλῶς ~ἔξοιδα.	καίτοι	πῶς ἐγὼ κακὸς φύσιν, ~ὅστις
[900]	εἶναι κἄμ᾽ ἴσον τῷ μηδενί.	~καίτοι	σε Θῆβαί γ᾽ οὐκ ἐπαίδευσαν
[1100]	εἰ θέμις, τὸ σὸν κάρα.	~καίτοι	τί φωνῶ; πῶς σ᾽ ἂν
[750]	~πειρᾷ μετασπᾶν, σκληρὰ μαλθακῶς λέγων.	~καίτοι	τίς αὕτη τέρψις ἄκοντας φιλεῖν;
[750]	στόμωσιν· ἐν δὲ τῷ λέγειν	~κάκ᾽	ἂν λάβοις τὰ πλείον᾽ ἢ
[750]	Θήβαις φρονῶ; ~πολλῷ γ᾽ ὅσῳπερ	κἀκ	σαφεστέρων κλύω, ~Φοίβου τε καὐτοῦ
[1400]	~νέα τάδε νεόθεν ἦλθέ μοι	~κακὰ	βαρύποτμὰ παρ᾽ ἀλαοῦ ξένου, ~εἴ
[950]	περιβλέποις. ~τοιαῦτα μέντοι καὐτὸς εἰσέβην	κακά,	~θεῶν ἀγόντων· οἷς ἐγὼ οὐδὲ
[550]	πέπονθα, Θησεῦ, δεινὰ πρὸς κακοῖς	κακά.	~(Θησεύς) ἦ τὴν παλαιὰν ξυμφορὰν
[1200]	ἀπροσόμιλον ~γῆρας ἄφιλον, ἵνα πρόπαντα	~κακὰ	κακῶν ξυνοικεῖ. ~ἐν ᾧ τλάμων
[900]	~φαίνει δίκαιος, δρῶν δ᾽ ἐφευρίσκει	κακά.	~(Κρέων) ~ἐγὼ οὔτ᾽ ἄνανδρον τήνδε
[500]	~(Χορός) ἀλλ᾽ ἐς τί; ~(Οἰδίπους)	~κακᾷ	μ᾽ εὐνᾷ πόλις οὐδὲν ἴδριν
[350]	ἀμφὶ τοῖν σοῖν δυσμόροιν παίδοιν	κακὰ	~νῦν ἐστι, ταῦτα σημανοῦσ᾽ ἐλήλυθα.
[1250]	~οἴμοι, τί δράσω; πότερα τἀμαυτοῦ	κακὰ	~πρόσθεν δακρύσω, παῖδες, ἢ τὰ
[50]	τὰ πόλλ᾽ ἐκεῖν᾽ ὅτ᾽ ἐξέχρη	κακά,	~ταύτην ἔλεξε παῦλαν ἐν χρόνῳ
[300]	δ᾽ ἀντ᾽ ἐκείνων τἀμὰ δυστήνου	κακὰ	~ὑπερπονεῖτον. ἡ μὲν ἐξ ὅτου
[750]	μὲν ἐσθλά. τοῖσι δ᾽ ἔργοισιν	κακά.	~φράσω δὲ καὶ τοῖσδ᾽ ὥς
[1150]	~ἀλλ᾽ ἔασον· εἰσὶ χἀτέροις γοναὶ	κακαὶ	~καὶ θυμὸς ὀξύς, ἀλλὰ νουθετούμενοι
[600]	καὶ πῶς γένοιτ᾽ ἂν τἀμὰ	κἀκείνων	πικρά; ~(Οἰδίπους) ~ὦ φίλτατ᾽ Αἰγέως
[350]	~εἰσῆλθε τοῖν τρὶς ἀθλίοιν ἔρις	κακή,	~ἀρχῆς λαβέσθαι καὶ κράτους τυραννικοῦ.
[1400]	~ἔσται μέλουσα δύσποτμός τε καὶ	κακὴ	~πρὸς τοῦδε πατρὸς τῶν τε
[1150]	γνώσει κακοῦ ~θυμοῦ τελευτὴν ὡς	κακὴ	προσγίγνεται. ~ἔχεις γὰρ οὐχὶ βαιὰ
[1350]	εὐφρανεῖ βίον· ~ὅς γ᾽ ὦ	κάκιστε,	σκῆπτρα καὶ θρόνους ἔχων, ~ἃ
[1350]	ἀπόπτυστός τε κἀπάτωρ ἐμοῦ, ~κακῶν	κάκιστε,	τάσδε συλλαβὼν ἀράς, ~ἅς σοι
[850]	ἀρᾶς ἔτι, ~ὅς μ᾽ ὦ	κάκιστε,	ψιλὸν ὄμμ᾽ ἀποσπάσας ~πρὸς ὄμμασιν
[400]	κἀξεπίστασθον καλῶς. ~(Οἰδίπους) ~κᾆθ᾽ οἱ	κάκιστοι	τῶνδ᾽ ἀκούσαντες, πάρος ~τοὐμοῦ πόθου
[700]	εἰ μὴ πλεῖστον ἀνθρώπων ἔφυν	~κάκιστος,	ἀλγῶ τοῖσι σοῖς κακοῖς, γέρον,
[1250]	ὄψ᾽ ἄγαν ἐκμανθάνω· ~καὶ μαρτυρῶ	κάκιστος	ἀνθρώπων τροφαῖς ~ταῖς σαῖσιν ἥκειν·
[1150]	μηδὲ δρῶντά σε ~τὰ τῶν	κακίστων	δυσσεβέστατ᾽ ὦ πάτερ, ~θέμις σέ
[450]	μὴ δύνασθαι μήδ᾽ ὁρᾶν, δυοῖν	κακοῖν·	~σφῷν δ᾽ ἁτέρα μολοῦσα πραξάτω
[700]	ἔφυν ~κάκιστος, ἀλγῶ τοῖσι σοῖς	κακοῖς,	γέρον, ~ὁρῶν σε τὸν δύστηνον
[550]	~(Οἰδίπους) πέπονθα, Θησεῦ, δεινὰ πρὸς	κακοῖς	κακά. ~(Θησεύς) ἦ τὴν παλαιὰν
[750]	τε γάρ με τοῖσιν οἰκείοις	κακοῖς	~νοσοῦνθ᾽ ὅτ᾽ ἦν μοι τέρψις
[550]	ὦ μῶρε, θυμὸς δ᾽ ἐν	κακοῖς	οὐ ξύμφορον. ~(Οἰδίπους) ὅταν μάθῃς
[750]	καὶ τοῖσδ᾽ ὥς σε δηλώσω	κακόν.	~ἥκεις ἔμ᾽ ἄξων, οὐχ᾽ ἵν᾽
[700]	μήτ᾽ ὀκνεῖτε μήτ᾽ ἀφῆτ᾽ ἔπος	κακόν.	~ἥκω γὰρ οὐχ ὡς δρᾶν
[900]	σε Θῆβαί γ᾽ οὐκ ἐπαίδευσαν	κακόν·	~οὐ γὰρ φιλοῦσιν ἄνδρας ἐκδίκους
[650]	σ᾽ ὑφ᾽ ὅρκου γ᾽ ὡς	κακὸν	πιστώσομαι. ~(Θησεύς) οὔκουν πέρα γ᾽
[500]	μὲν τὸ πάλαι κείμενον ἤδη	κακόν,	ὦ ξεῖν᾽ ἐπεγείρειν· ~ὅμως δ᾽
[950]	γὰρ οὔτ᾽ ἐν τοῖσδ᾽ ἁλώσομαι	κακὸς	~γάμοισιν οὔθ᾽ οὓς αἰὲν ἐμφορεῖς
[250]	~ἔπρασσον, οὐδ᾽ ἂν ὧδ᾽ ἐγιγνόμην	κακός;	~νῦν δ᾽ οὐδὲν εἰδὼς ἱκόμην
[250]	καλῶς ~ἔξοιδα. καίτοι πῶς ἐγὼ	κακὸς	φύσιν, ~ὅστις παθὼν μὲν ἀντέδρων,
[250]	δὲ ~μεταξὺ τούτου μηδαμῶς γίγνου	κακός.	~(Χορός) ~ταρβεῖν μέν, ὦ γεραιέ,
[500]	σὺ προσχρῄζεις. ~(Οἰδίπους) ~ἤνεγκ᾽ οὖν	κακότατ᾽	ὦ ξένοι, ἤνεγκ᾽ ἀέκων μέν,
[1150]	κεῖνα λεύσσῃς, οἶδ᾽ ἐγώ, γνώσει	κακοῦ	~θυμοῦ τελευτὴν ὡς κακὴ προσγίγνεται.
[1300]	κεἰ μὴ σός, ἀλλὰ τοῦ	κακοῦ	~πότμου φυτευθείς, σός γέ τοι
[250]	θεοσεβεστάτας ~εἶναι, μόνας δὲ τὸν	κακούμενον	ξένον ~σῴζειν οἵας τε καὶ
[150]	χρὴ μελετᾶν, ~εἴκοντας ἃ δεῖ	κἀκούοντας.	~(Οἰδίπους) ~πρόσθιγέ νύν μου. ~(Ἀντιγόνη)
[1350]	ἐπῄσθετο· ~νῦν δ᾽ ἀξιωθεὶς εἶσι	κἀκούσας	γ᾽ ἐμοῦ ~τοιαῦθ᾽ ἃ τὸν
[250]	τὸν ἱκέτην ἐχέγγυον, ~ῥύου με	κἀκφύλασσε·	μηδέ μου κάρα ~τὸ δυσπρόσοπτον
[1400]	~θεοῖς ἀρῶμαι μή ποτ᾽ ἀντῆσαι	κακῶν·	~ἀνάξιαι γὰρ πᾶσίν ἐστε δυστυχεῖν.
[750]	πάραυλον οἰκίσῃς, πόλις δέ σοι	~κακῶν	ἄνατος τῆσδ᾽ ἀπαλλαχθῇ χθονός. ~οὐκ
[1650]	ἔβητον. ~(Ἀντιγόνη) ~πόθος τοὶ καὶ	κακῶν	ἄρ᾽ ἦν τις. ~καὶ γὰρ
[1700]	φίλαι, βίου, ~λήγετε τοῦδ᾽ ἄχους·	κακῶν	γὰρ δυσάλωτος οὐδείς. ~(Ἀντιγόνη) πάλιν,
[1350]	ἐν πόνῳ ~ταὐτῷ βεβηκὼς τυγχάνεις	κακῶν	ἐμοί. ~οὐ κλαυστὰ δ᾽ ἐστίν,
[1350]	ἔρρ᾽ ἀπόπτυστός τε κἀπάτωρ ἐμοῦ,	~κακῶν	κάκιστε, τάσδε συλλαβὼν ἀράς, ~ἅς
[1200]	~γῆρας ἄφιλον, ἵνα πρόπαντα ~κακὰ	κακῶν	ξυνοικεῖ. ~ἐν ᾧ τλάμων ὅδ᾽
[1100]	ᾧ τίς οὐκ ἔνι ~κηλὶς	κακῶν	ξύνοικος; οὐκ ἔγωγέ σε, ~οὐδ᾽
[950]	γάρ μ᾽ ἔτικτεν, ὤμοι μοι	κακῶν,	~οὐκ εἰδότ᾽ οὐκ εἰδυῖα, καὶ
[500]	ἰὼ δῆτα μυρίων γ᾽ ἐπιστροφαὶ	κακῶν.	~(Χορός) ἔπαθες ~(Οἰδίπους) ἔπαθον ἄλαστ᾽
[1150]	σέ γ᾽ εἶναι κεῖνον ἀντιδρᾶν	κακῶς.	~ἀλλ᾽ ἔασον· εἰσὶ χἀτέροις γοναὶ
[1700]	τὰ σφῷν τὸ μὴ πίτνειν	κακῶς.	~(Ἀντιγόνη) φρονῶ. ~(Χορός) τί δῆθ᾽
[1150]	ἀκοῦσαι τίς βλάβη; τά τοι	κακῶς	~ηὑρημέν᾽ ἔργα τῷ λόγῳ μηνύεται.
[750]	ζῆν ἐνθάδ᾽ οὐ γὰρ ἂν	κακῶς	~οὐδ᾽ ὧδ᾽ ἔχοντες ζῷμεν, εἰ
[650]	φυλάξει σ᾽ ὄνομα μὴ πάσχειν	κακῶς.	~(Χορός) ~εὐίππου, ξένε, τᾶσδε χώρας
[850]	~ὁθούνεκ᾽ αὐτὸς αὑτὸν οὔτε νῦν	καλὰ	~δρᾷς οὔτε πρόσθεν εἰργάσω βίᾳ
[0]	λεώς νιν· ἄλλα δ᾽ ἀλλαχοῦ	καλά.	~(Οἰδίπους) ~ἀλλ᾽ ἵλεῳ μὲν τὸν
[1600]	~στῆσαι φόβῳ δείσαντας ἐξαίφνης τρίχας,	~καλεῖ	γὰρ αὐτὸν πολλὰ πολλαχῇ θεός·
[700]	οἴκους. πᾶς σε Καδμείων λεὼς	~καλεῖ	δικαίως, ἐκ δὲ τῶν μάλιστ᾽
[1450]	δ᾽ ἐστὶ τἀξίωμ᾽ ἐφ᾽ ᾧ	καλεῖς;	~(Οἰδίπους) ~Διὸς πτερωτὸς ἥδε μ᾽
[50]	ὃν δ᾽ ἐπιστείβεις τόπον, ~χθονὸς	καλεῖται	τῆσδε χαλκόπους ὀδός, ~ἔρεισμ᾽ Ἀθηνῶν·
[50]	καὶ σθένει κρατεῖ; ~(Ξένος) Θησεὺς	καλεῖται,	τοῦ πρὶν Αἰγέως τόκος. ~(Οἰδίπους)
[550]	παρ᾽ αὐτοῦ κρείσσον᾽ ἢ μορφὴ	καλή.	~(Θησεύς) ποῖον δὲ κέρδος ἀξιοῖς
[250]	δῆτα δόξης ἢ τί κληδόνος	καλῆς	~μάτην ῥεούσης ὠφέλημα γίγνεται, ~εἰ
[350]	~νῦν δ᾽ ἐκ θεῶν του	κἀλιτηρίου	φρενὸς ~εἰσῆλθε τοῖν τρὶς ἀθλίοιν
[650]	δ᾽ οὐρανίας ὑπ᾽ ἄχνας ~ὁ	καλλίβοτρυς	κατ᾽ ἦμαρ ἀεὶ ~νάρκισσος, μεγάλαιν
[1200]	ἡμὶν εἶκε· λιπαρεῖν γὰρ οὐ	καλὸν	~δίκαια προσχρῄζουσιν, οὐδ᾽ αὐτὸν μὲν
[1000]	σοι τὸ Θησέως ὄνομα θωπεῦσαι	καλόν,	~καὶ τὰς Ἀθήνας, ὡς κατῴκηνται
[1000]	γὰρ οὐ δίκαιος, ἀλλ᾽ ἅπαν	καλὸν	~λέγειν νομίζων ῥητὸν ἄρρητόν τ᾽
[550]	θέλοντά γ᾽ οὐδὲ σοὶ φεύγειν	καλόν.	~(Οἰδίπους) ἀλλ᾽ οὐδ᾽ ὅτ᾽ αὐτὸς
[1350]	τάσδε συλλαβὼν ἀράς, ~ἅς σοι	καλοῦμαι,	μήτε γῆς ἐμφυλίου ~δόρει κρατῆσαι
[450]	μέγιστα γάρ. ~(Χορός) ~ὥς σφας	καλοῦμεν	Εὐμενίδας, ἐξ εὐμενῶν ~στέρνων δέχεσθαι
[100]	Σκότου, ~ἴτ᾽ ὦ μεγίστης Παλλάδος	καλούμεναι	~πασῶν Ἀθῆναι τιμιωτάτη πόλις, ~οἰκτίρατ᾽
[1300]	~πότμου φυτευθείς, σός γέ τοι	καλούμενος,	~ἄγω τὸν Ἄργους ἄφοβον ἐς
[1600]	δ᾽ ὡς ἐπῄσθετ᾽ ἐκ θεοῦ	καλούμενος,	~αὐδᾷ μολεῖν οἱ γῆς ἄνακτα
[1300]	ἐμαυτῷ γῆς ὅσοιπερ Ἀπίας ~πρῶτοι	καλοῦνται	καὶ τετίμηνται δόρει, ~ὅπως τὸν
[250]	βροτῶν. ~ξὺν οἷς σὺ μὴ	κάλυπτε	τὰς εὐδαίμονας ~ἔργοις Ἀθήνας ἀνοσίοις
[1350]	ἀποικίσῃ, ~καλῶ δὲ τάσδε δαίμονας,	καλῶ	δ᾽ Ἄρη ~τὸν σφῷν τὸ
[1350]	πατρῷον ἔρεβος, ὥς σ᾽ ἀποικίσῃ,	~καλῶ	δὲ τάσδε δαίμονας, καλῶ δ᾽
[1350]	οὗπερ ἐξελήλασαι. ~τοιαῦτ᾽ ἀρῶμαι καὶ	καλῶ	τὸ Ταρτάρου ~στυγνὸν πατρῷον ἔρεβος,
[1000]	νῦν τάσδε τὰς θεὰς ἐμοὶ	~καλῶν	ἱκνοῦμαι καὶ κατασκήπτω λιταῖς ~ἐλθεῖν
[1250]	ἀφωνήτοις τινά. ~(Πολυνείκης) ~ἀλλ᾽ ἐξερῶ·	καλῶς	γὰρ ἐξηγεῖ σύ μοι· ~πρῶτον
[250]	οὕνεκ᾽ ἐκφοβεῖ με· τοῦτ᾽ ἐγὼ	καλῶς	~ἔξοιδα. καίτοι πῶς ἐγὼ κακὸς
[1000]	~καὶ τὰς Ἀθήνας, ὡς κατῴκηνται	καλῶς·	~κᾆθ᾽ ὧδ᾽ ἐπαινῶν πολλὰ τοῦδ᾽
[1450]	δὲ τοῦτο συμβαλὼν ἔχεις; ~(Οἰδίπους)	~καλῶς	κάτοιδ᾽ ἀλλ᾽ ὡς τάχιστά μοι
[400]	~(Ἰσμήνη) ἄμφω γ᾽ ὁμοίως, κἀξεπίστασθον	καλῶς.	~(Οἰδίπους) ~κᾆθ᾽ οἱ κάκιστοι τῶνδ᾽
[600]	ταῖσι Θήβαις εἰ τανῦν εὐημερεῖ	~καλῶς	τὰ πρὸς σέ, μυρίας ὁ
[1750]	~καὶ ταῦτά μ᾽ ἔφη πράσσοντα	καλῶς	~χώραν ἕξειν αἰὲν ἄλυπον. ~ταῦτ᾽
[900]	ἢ δούλην τινὰ ~ἔδοξας εἶναι	κἄμ᾽	ἴσον τῷ μηδενί. ~καίτοι σε
[400]	πᾶς ὁ μόχθος ἦν πέπων,	~κἀμάνθανον	τὸν θυμὸν ἐκδραμόντα μοι ~μείζω
[1200]	πλαγὰ πολύμοχθος ἔξω; τίς οὐ	καμάτων	ἔνι; ~φθόνος, στάσεις, ἔρις, μάχαι
[850]	Ἥλιος δοίη βίον ~τοιοῦτον οἷον	κἀμὲ	γηρᾶναί ποτε. ~(Κρέων) ὁρᾶτε ταῦτα,
[250]	ἔχει· σκοπὸς δέ νιν, ~ὃς	κἀμὲ	δεῦρ᾽ ἔπεμψεν, οἴχεται στελῶν. ~(Οἰδίπους)
[750]	μηχάνημα ποικίλον, ~τί ταῦτα πειρᾷ	κἀμὲ	δεύτερον θέλεις ~ἑλεῖν ἐν οἷς
[850]	τῆσδε γῆς ἐγχώριοι; ~(Οἰδίπους) ~ὁρῶσι	κἀμὲ	καὶ σέ, καὶ φρονοῦσ᾽ ὅτι
[750]	τάλας ἐγώ, ~ὠνείδισ᾽ εἰς σὲ	κἀμὲ	καὶ τὸ πᾶν γένος; ~ἀλλ᾽
[1200]	ὢν ~σῶς ἴσθ᾽ ἐάν περ	κἀμέ	τις σῴζῃ θεῶν. ~(Χορός) ~ὅστις
[600]	ἱκέτης δαιμόνων ἀφιγμένος ~γῇ τῇδε	κἀμοὶ	δασμὸν οὐ σμικρὸν τίνει. ~ἁγὼ
[50]	γῆς ἔκαμψ᾽ ἐγώ, ~Φοίβῳ τε	κἀμοὶ	μὴ γένησθ᾽ ἀγνώμονες, ~ὅς μοι,
[250]	τε καὶ μόνας ἀρκεῖν ἔχειν;	~κἄμοιγε	ποῦ τοῦτ᾽ ἐστίν, οἵτινες βάθρων
[300]	δυσάθλιαι τροφαί. ~(Οἰδίπους) ἦ τῆσδε	κἀμοῦ;	~(Ἰσμήνη) δυσμόρου τ᾽ ἐμοῦ τρίτης.
[550]	πότερα τὰ τῶν σῶν ἐκγόνων	κἀμοῦ	λέγεις; ~(Οἰδίπους) κεῖνοι κομίζειν κεῖσ᾽
[650]	εἰ προὔπεμψέ σε· ~ὅμως δὲ	κἀμοῦ	μὴ παρόντος οἶδ᾽ ὅτι ~τοὐμὸν
[50]	ἕδραν λάβοιμι καὶ ξενόστασιν, ~ἐνταῦθα	κάμψειν	τὸν ταλαίπωρον βίον, ~κέρδη μὲν
[0]	αὐτὸν εὐστομοῦσ᾽ ἀηδόνες· ~οὗ κῶλα	κάμψον	τοῦδ᾽ ἐπ᾽ ἀξέστου πέτρου· ~μακρὰν
[1400]	γε, ~ἀλλ᾽ ἐν τάφοισι θέσθε	κἀν	κτερίσμασιν. ~καὶ σφῷν ὁ νῦν
[650]	πλώσιμον. ~θαρσεῖν μὲν οὖν ἔγωγε	κἂν	ἐμῆς ἄνευ ~γνώμης ἐπαινῶ, Φοῖβος
[1500]	ἀνδρῶν· αἱ δὲ μυρίαι πόλεις,	~κἂν	εὖ τις οἰκῇ, ῥᾳδίως καθύβρισαν.
[1150]	~πατρῷα καὶ μητρῷα πήμαθ᾽ ἅπαθες·	~κἂν	κεῖνα λεύσσῃς, οἶδ᾽ ἐγώ, γνώσει
[900]	δ᾽ ὁθούνεκ᾽ ἄνδρα καὶ πατροκτόνον	~κἄναγνον	οὐ δεξοίατ᾽ οὐδ᾽ ὅτῳ γάμοι
[1100]	πλευρὸν ἀμφιδέξιον ~ἐμφύντε τῷ φύσαντι,	κἀναπαύσατον	~τοῦ πρόσθ᾽ ἐρήμου τοῦδε δυστήνου
[250]	θεῶν ὑμᾶς, ξένοι, ~ὥσπερ με	κἀνεστήσαθ᾽	ὧδε σώσατε, ~καὶ μὴ θεοὺς
[400]	δυστυχῶν ὁ σὸς βαρύς. ~(Οἰδίπους)	κἄνευ	θεοῦ τις τοῦτό γ᾽ ἂν
[900]	~ὅστις δίκαι᾽ ἀσκοῦσαν εἰσελθὼν πόλιν	~κἄνευ	νόμου κραίνουσαν οὐδέν, εἶτ᾽ ἀφεὶς
[800]	βίᾳ; ~(Κρέων) ἦ μὴν σὺ	κἄνευ	τοῦδε λυπηθεὶς ἔσει. ~(Οἰδίπους) ποίῳ
[450]	πραξάτω τάδε. ~ἀρκεῖν γὰρ οἶμαι	κἀντὶ	μυρίων μίαν ~ψυχὴν τάδ᾽ ἐκτίνουσαν,
[1350]	ἐμβεβληκότα. ~καὶ ταῦτ᾽ ἀκούσας στεῖχε,	κἀξάγγελλ᾽	ἰὼν ~καὶ πᾶσι Καδμείοισι τοῖς
[750]	ἦν διαιτᾶσθαι γλυκύ, ~τότ᾽ ἐξεώθεις	κἀξέβαλλες,	οὐδέ σοι ~τὸ συγγενὲς τοῦτ᾽
[400]	ἤμυναν, ἀλλ᾽ ἀνάστατος ~αὐτοῖς ἐπέμφθην	κἀξεκηρύχθην	φυγάς. ~εἴποις ἂν ὡς θέλοντι
[350]	πρόσθε γεννηθέντα Πολυνείκη θρόνων ~ἀποστερίσκει,	κἀξελήλακεν	πάτρας. ~ὁ δ᾽ ὡς καθ᾽
[400]	τάδε; ~(Ἰσμήνη) ἄμφω γ᾽ ὁμοίως,	κἀξεπίστασθον	καλῶς. ~(Οἰδίπους) ~κᾆθ᾽ οἱ κάκιστοι
[0]	πρὸς ἄλσεσιν θεῶν, ~στῆσόν με	κἀξίδρυσον,	ὡς πυθώμεθα ~ὅπου ποτ᾽ ἐσμέν·
[0]	ὁρῶ. ~(Οἰδίπους) ἦ δεῦρο προσστείχοντα	κἀξορμώμενον;	~(Ἀντιγόνη) ~καὶ δὴ μὲν οὖν
[1550]	πρόσπολοί τε σοὶ ~εὐδαίμονες γένοισθε,	κἀπ᾽	εὐπραξίᾳ ~μέμνησθέ μου θανόντος εὐτυχεῖς
[400]	μάχης πέρι, ~ἧς νῦν ἔχονται	κἀπαναίρονται	δόρυ· ~ὡς οὔτ᾽ ἂν ὃς
[1300]	ὁ πέμπτος δ᾽ εὔχεται κατασκαφῇ	~Καπανεὺς	τὸ Θήβης ἄστυ δῃώσειν πυρί·
[1350]	~σὺ δ᾽ ἔρρ᾽ ἀπόπτυστός τε	κἀπάτωρ	ἐμοῦ, ~κακῶν κάκιστε, τάσδε συλλαβὼν
[1600]	μολεῖν οἱ γῆς ἄνακτα Θησέα.	~κἀπεὶ	προσῆλθεν, εἶπεν· ὦ φίλον κάρα,
[1550]	~καθέζετ᾽ εἶτ᾽ ἔλυσε δυσπινεῖς στολάς.	~κἄπειτ᾽	ἀΰσας παῖδας ἠνώγει ῥυτῶν ~ὑδάτων
[1300]	κασιγνήτου τίσιν, ~ὅς μ᾽ ἐξέωσε	κἀπεσύλησεν	πάτρας. ~εἰ γάρ τι πιστόν
[700]	μὲν ξένον, ~ἀεὶ δ᾽ ἀλήτην	κἀπὶ	προσπόλου μιᾶς ~βιοστερῆ χωροῦντα· τὴν
[100]	ὑμῖν ἀντέκυρσ᾽ ὁδοιπορῶν, ~νήφων ἀοίνοις,	κἀπὶ	σεμνὸν ἑζόμην ~βάθρον τόδ᾽ ἀσκέπαρνον.
[100]	ἂν ὧδ᾽ ἀλλοτρίοις ~ὄμμασιν εἷρπον	~κἀπὶ	σμικροῖς μέγας ὥρμουν. ~(Χορός) ~ἐή,
[1550]	Θορικίου πέτρου ~κοίλης τ᾽ ἀχέρδου	κἀπὸ	λαΐνου τάφου, ~καθέζετ᾽ εἶτ᾽ ἔλυσε
[1300]	ἐρινὺν αἰτίαν εἶναι λέγω. ~ἔπειτα	κἀπὸ	μάντεων ταύτῃ κλύω. ~ἐπεὶ γὰρ
[750]	τροφός. ~(Οἰδίπους) ~ὦ πάντα τολμῶν	κἀπὸ	παντὸς ἂν φέρων ~λόγου δικαίου
[900]	σοι ~τῷ νῷ θ᾽ ὁμοίως	κἀπὸ	τῆς γλώσσης λέγω. ~(Χορός) ~ὁρᾷς
[1550]	τύχῃ; ~(Ἄγγελος) ~ταῦτ᾽ ἐστὶν ἤδη	κἀποθαυμάσαι	πρέπον. ~ὡς μὲν γὰρ ἐνθένδ᾽
[1550]	ἐξεπίστασο. ~(Χορός) πῶς; ἆρα θείᾳ	κἀπόνῳ	τάλας τύχῃ; ~(Ἄγγελος) ~ταῦτ᾽ ἐστὶν
[300]	ἢ γνώμη πλανᾷ; ~καὶ φημὶ	κἀπόφημι	κοὐκ ἔχω τί φῶ. ~τάλαινα.
[1250]	γε κινῆσαι πατρὸς ~τὸ δυσπρόσοιστον	κἀπροσήγορον	στόμα, ~ὡς μή μ᾽ ἄτιμον,
[550]	γάρ σε καὶ τὸ δύστηνον	κάρα	~δηλοῦτον ἡμῖν ὄνθ᾽ ὃς εἶ,
[1600]	~κἀπεὶ προσῆλθεν, εἶπεν· ὦ φίλον	κάρα,	~δός μοι χερὸς σῆς πίστιν
[1100]	τ᾽ εἰ θέμις, τὸ σὸν	κάρα.	~καίτοι τί φωνῶ; πῶς σ᾽
[300]	τόδ᾽ ἐστὶ δῆλον (Ἰσμήνη) ς	κάρα.	~(Οἰδίπους) πῶς εἶπας, ὦ παῖ;
[1650]	~θνητῶν φράσειε, πλὴν τὸ Θησέως	κάρα.	~οὐ γάρ τις αὐτὸν οὔτε
[750]	σε κηδεύουσα καὶ τὸ σὸν	κάρα	~πτωχῷ διαίτῃ, τηλικοῦτος, οὐ γάμων
[250]	~ῥύου με κἀκφύλασσε· μηδέ μου	κάρα	~τὸ δυσπρόσοπτον εἰσορῶν ἀτιμάσῃς, ~ἥκω
[550]	ξένης ~ἤθλησα κινδυνεύματ᾽ ἐν τὠμῷ	κάρᾳ·	~ὥστε ξένον γ᾽ ἂν οὐδέν᾽
[300]	ὥστ᾽ ἐλθεῖν πέλας; ~(Χορός) καὶ	κάρθ᾽	ὅταν περ τοὔνομ᾽ αἴσθηται τὸ
[50]	τούσδε τοὺς τόπους; ~(Ξένος) καὶ	κάρτα,	τοῦδε τοῦ θεοῦ γ᾽ ἐπώνυμοι.
[1400]	~εἰς προὖπτον Ἅιδην οὐ καταστένοι,	κάσι;	~(Πολυνείκης) εἰ χρή, θανοῦμαι. ~(Ἀντιγόνη)
[1050]	~καὶ τὸν ἀγρευτὰν Ἀπόλλω ~καὶ	κασιγνήταν	πυκνοστίκτων ὀπαδὸν ~ὠκυπόδων ἐλάφων στέργω
[300]	~(Ἰσμήνη) ~ὦ δισσὰ πατρὸς καὶ	κασιγνήτης	ἐμοὶ ~ἥδιστα προσφωνήμαθ᾽ ὡς ὑμᾶς
[1150]	βούλεται, ~καὶ νῷν ὕπεικε τὸν	κασίγνητον	μολεῖν. ~οὐ γάρ σε, θάρσει,
[1400]	πρεσβεύοντ᾽ ἐμὲ ~οὕτω γελᾶσθαι τοῦ	κασιγνήτου	πάρα. ~(Ἀντιγόνη) ~ὁρᾷς τὰ τοῦδ᾽
[1300]	ὁρμωμένῳ ~τῷδ᾽ ἀνδρὶ τοὐμοῦ πρὸς	κασιγνήτου	τίσιν, ~ὅς μ᾽ ἐξέωσε κἀπεσύλησεν
[1100]	τοῦδε χρὴ κλύειν, πάτερ, ~οὗ	κἄστι	τοὔργον· τοὐμὸν ὧδ᾽ ἔσται βραχύ.
[300]	δύσμορος πλανωμένη ~γερονταγωγεῖ, πολλὰ μὲν	κατ᾽	ἀγρίαν ~ὕλην ἄσιτος νηλίπους τ᾽
[1200]	χειμερία κλονεῖται, ~ὣς καὶ τόνδε	κατ᾽	ἄκρας ~δειναὶ κυματοαγεῖς ~ἆται κλονέουσιν
[100]	μ᾽ ἐξ ὁδοῦ πόδα ~κρύψον	κατ᾽	ἄλσος, τῶνδ᾽ ἕως ἂν ἐκμάθω
[1050]	πάθη. ~τελεῖ τελεῖ Ζεύς τι	κατ᾽	ἆμαρ ~μάντις εἴμ᾽ ἐσθλῶν ἀγώνων.
[550]	τί γὰρ τὸ μεῖζον ἢ	κατ᾽	ἄνθρωπον νοσεῖς; ~(Οἰδίπους) οὕτως ἔχει
[1150]	ὁ προσθακῶν ἕδραν; ~(Θησεύς) ~ὅρα	κατ᾽	Ἄργος εἴ τις ὑμὶν ἐγγενὴς
[50]	πλήθει λόγος; ~(Ξένος) ἐκ τοῦ	κατ᾽	ἄστυ βασιλέως τάδ᾽ ἄρχεται. ~(Οἰδίπους)
[50]	ἐγὼ ~τοῖς ἐνθάδ᾽ αὐτοῦ μὴ	κατ᾽	ἄστυ δημόταις ~λέξω τάδ᾽ ἐλθών·
[0]	ἐλαίας, ἀμπέλου· πυκνόπτεροι δ᾽ ~εἴσω	κατ᾽	αὐτὸν εὐστομοῦσ᾽ ἀηδόνες· ~οὗ κῶλα
[650]	οὐρανίας ὑπ᾽ ἄχνας ~ὁ καλλίβοτρυς	κατ᾽	ἦμαρ ἀεὶ ~νάρκισσος, μεγάλαιν θεαῖν
[300]	μὲν εἰκὸς ἦν πονεῖν τάδε,	~κατ᾽	οἶκον οἰκουροῦσιν ὥστε παρθένοι, ~σφὼ
[100]	ἀσκέπαρνον. ἀλλά μοι, θεαί, ~βίου	κατ᾽	ὀμφὰς τὰς Ἀπόλλωνος δότε ~πέρασιν
[550]	ὅδ᾽ ἡμὶν Αἰγέως γόνος ~Θησεὺς	κατ᾽	ὀμφὴν σὴν ἐφ᾽ ἁστάλη πάρα.
[1700]	ὦ φίλος, ~ὦ τὸν ἀεὶ	κατὰ	γᾶς σκότον εἱμένος· ~οὐδέ γ᾽
[1750]	πρόσφορά θ᾽ ὑμῖν ~καὶ τῷ	κατὰ	γῆς, ὃς νέον ἔρρει, ~πρὸς
[1650]	ἕξομεν τροφάν; ~(Ἰσμήνη) ~οὐ κάτοιδα.	κατά	με φόνιος ~Ἀΐδας ἕλοι πατρὶ
[1750]	~(Ἀντιγόνη) ~ἀλλ᾽ εἰ τάδ᾽ ἔχει	κατὰ	νοῦν κείνῳ, ~ταῦτ᾽ ἂν ἀπαρκοῖ·
[300]	~ἐκεῖ γὰρ οἱ μὲν ἄρσενες	κατὰ	στέγας ~θακοῦσιν ἱστουργοῦντες, αἱ δὲ
[1200]	~ζώειν, σκαιοσύναν φυλάσσων ~ἐν ἐμοὶ	κατάδηλος	ἔσται. ~ἐπεὶ πολλὰ μὲν αἱ
[200]	~(Οἰδίπους) ἃ δ᾽ ὑπέσχεο ποῖ	καταθήσεις,	~(Χορός) ~οὐδενὶ μοιριδία τίσις ἔρχεται
[1600]	~ὑμεῖς τε, παῖδες, τῷδε· καὶ	καταίνεσον	~μήποτε προδώσειν τάσδ᾽ ἑκών, τελεῖν
[200]	ἀλλ᾽ ἐρῶ· οὐ γὰρ ἔχω	κατακρυφάν.	~(Χορός) μακρὰ μέλλετον, ἀλλὰ τάχυνε.
[1650]	~μηδὲν ἄγαν φλέγεσθον· οὔ τοι	κατάμεμπτ᾽	ἔβητον. ~(Ἀντιγόνη) ~πόθος τοὶ καὶ
[1200]	μάχαι ~καὶ φόνοι· τό τε	κατάμεμπτον	ἐπιλέλογχε ~πύματον ἀκρατὲς ἀπροσόμιλον ~γῆρας
[900]	ἄγων· ~ἐπεὶ δέδρακας οὔτ᾽ ἐμοῦ	καταξίως	~οὔθ᾽ ὧν πέφυκας αὐτὸς οὔτε
[1550]	ἐξηγούμενος. ~ἐπεὶ δ᾽ ἀφῖκτο τὸν	καταρράκτην	ὀδὸν ~χαλκοῖς βάθροισι γῆθεν ἐρριζωμένον,
[50]	ὡς πρὸς τί λέξων ἢ	καταρτύσων	μολεῖν; ~(Οἰδίπους) ὡς ἂν προσαρκῶν
[1000]	φωτὶ προστάσσεις ποεῖν; ~(Θησεύς) ~ὁδοῦ	κατάρχειν	τῆς ἐκεῖ, πομπὸν δέ με
[400]	σφιν μήτε τὴν πεπρωμένην ~ἔριν	κατασβέσειαν,	ἔν τ᾽ ἐμοὶ τέλος ~αὐτοῖν
[1300]	~Ταλαός· ὁ πέμπτος δ᾽ εὔχεται	κατασκαφῇ	~Καπανεὺς τὸ Θήβης ἄστυ δῃώσειν
[1400]	σε θυμοῦσθαι; τί σοι ~πάτραν	κατασκάψαντι	κέρδος ἔρχεται; ~(Πολυνείκης) ~αἰσχρὸν τὸ
[1000]	θεὰς ἐμοὶ ~καλῶν ἱκνοῦμαι καὶ	κατασκήπτω	λιταῖς ~ἐλθεῖν ἀρωγοὺς ξυμμάχους θ᾽
[400]	σαυτοῦ κρατοῖς. ~(Οἰδίπους) ἦ καὶ	κατασκιῶσι	Θηβαίᾳ κόνει; ~(Ἰσμήνη) ἀλλ᾽ οὐκ
[1400]	ὁρμώμενον ~εἰς προὖπτον Ἅιδην οὐ	καταστένοι,	κάσι; ~(Πολυνείκης) εἰ χρή, θανοῦμαι.
[100]	Ἀπόλλωνος δότε ~πέρασιν ἤδη καὶ	καταστροφήν	τινα, ~εἰ μὴ δοκῶ τι
[1200]	πολλὰ μὲν αἱ μακραὶ ἁμέραι	κατέθεντο	δὴ ~λύπας ἐγγυτέρω, τὰ τέρποντα
[300]	τοῖς ἐν Αἰγύπτῳ νόμοις ~φύσιν	κατεικασθέντε	καὶ βίου τροφάς· ~ἐκεῖ γὰρ
[1250]	τίς οὗτος; ~ὅνπερ καὶ πάλαι	κατείχομεν	~γνώμῃ, πάρεστι δεῦρο (Πολυνείκης) ὅδε.
[1700]	γε καὶ τὸν ἐν χεροῖν	κατεῖχον.	~ὦ πάτερ, ὦ φίλος, ~ὦ
[950]	~ἐς χεῖρας ἦλθον πατρὶ καὶ	κατέκτανον,	~μηδὲν ξυνιεὶς ὧν ἔδρων εἰς
[600]	σπερμάτων· ἔστιν δέ μοι ~πάλιν	κατελθεῖν	μήποθ᾽ ὡς πατροκτόνῳ. ~(Θησεύς) πῶς
[450]	ἃς ~τὸ πρῶτον ἵκου καὶ	κατέστειψας	πέδον. ~(Οἰδίπους) τρόποισι ποίοις; ὦ
[350]	σώματος, φύλαξ τέ μου ~πιστὴ	κατέστης,	γῆς ὅτ᾽ ἐξηλαυνόμην· ~νῦν δ᾽
[350]	τὴν πάλαι γένους φθοράν, ~οἵα	κατέσχε	τὸν σὸν ἄθλιον δόμον· ~νῦν
[1550]	ὦ Γᾶς παῖ καὶ Ταρτάρου,	~κατεύχομαι	ἐν καθαρῷ βῆναι ~ὁρμωμένῳ νερτέρας
[400]	τότε ~πόλις τὸ δῶρον εἰκότως	κατῄνεσεν.	~οὐ δῆτ᾽ ἐπεί τοι τὴν
[1600]	ἀνὴρ γενναῖος, οὐκ οἴκτου μέτα	~κατῄνεσεν	τάδ᾽ ὅρκιος δράσειν ξένῳ. ~ὅπως
[1100]	πάρειμ᾽ ἄγων ~ζώσας, ἀκραιφνεῖς τῶν	κατηπειλημένων.	~χὤπως μὲν ἁγὼν ᾑρέθη, τί
[650]	πολλὰ δὴ μάτην ἔπη ~θυμῷ	κατηπείλησαν,	ἀλλ᾽ ὁ νοῦς ὅταν ~αὑτοῦ
[400]	θυμός, ἥδιστον δέ μοι ~τὸ	κατθανεῖν	ἦν καὶ τὸ λευσθῆναι πέτροις,
[600]	οὐ γίγνεται ~θεοῖσι γῆρας οὐδὲ	κατθανεῖν	ποτε. ~τὰ δ᾽ ἄλλα συγχεῖ
[300]	ὅτου νέας ~τροφῆς ἔληξε καὶ	κατίσχυσεν	δέμας, ~ἀεὶ μεθ᾽ ἡμῶν δύσμορος
[1450]	τοῦτο συμβαλὼν ἔχεις; ~(Οἰδίπους) ~καλῶς	κάτοιδ᾽	ἀλλ᾽ ὡς τάχιστά μοι μολὼν
[1650]	δύσοιστον ἕξομεν τροφάν; ~(Ἰσμήνη) ~οὐ	κάτοιδα.	κατά με φόνιος ~Ἀΐδας ἕλοι
[600]	~τὴν τοῦδε, χώρᾳ δ᾽ ἔμπολιν	κατοικιῶ.	~εἰ δ᾽ ἐνθάδ᾽ ἡδὺ τῷ
[350]	πάτερ, ~ζητοῦσα τὴν σὴν ποῦ	κατοικοίης	τροφήν, ~παρεῖσ᾽ ἐάσω· δὶς γὰρ
[350]	δὲ σοὺς ὅπου θεοὶ ~πόνους	κατοικτιοῦσιν	οὐκ ἔχω μαθεῖν. ~(Οἰδίπους) ~ἤδη
[450]	πόνους. ~(Χορός) ~ἐπάξιος μέν, (Οἰδίπους)	κατοικτίσαι,	~αὐτός τε παῖδές θ᾽ αἵδ᾽
[1250]	τέρψαντά τι, ~ἢ δυσχεράναντ᾽ ἢ	κατοικτίσαντά	πως, ~παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις
[1450]	ἐμψύχου, τέκνα, ~κιχήσεταί μου καὶ	κατορθοῦντος	φρένα; ~(Ἀντιγόνη) τί δ᾽ ἂν
[1550]	~ξένον ἐξανύσαι ~μόρῳ τὰν παγκευθῆ	κάτω	~νεκρῶν πλάκα καὶ Στύγιον δόμον.
[1000]	καλόν, ~καὶ τὰς Ἀθήνας, ὡς	κατῴκηνται	καλῶς· ~κᾆθ᾽ ὧδ᾽ ἐπαινῶν πολλὰ
[600]	χρόνῳ ~τὰ τερπνὰ πικρὰ γίγνεται	καὖθις	φίλα. ~καὶ ταῖσι Θήβαις εἰ
[350]	~πολλοῖσι δ᾽ ὄμβροις ἡλίου τε	καύμασιν	~μοχθοῦσα τλήμων δεύτερ᾽ ἡγεῖται τὰ
[1700]	~(Ἀντιγόνη) ναὶ ναί. ~(Χορός) ξύμφημι	καὐτός.	~(Ἀντιγόνη) ~αἰαῖ, ποῖ μόλωμεν, ὦ
[950]	οὐδὲ τοὔνδικον περιβλέποις. ~τοιαῦτα μέντοι	καὐτὸς	εἰσέβην κακά, ~θεῶν ἀγόντων· οἷς
[1100]	μάτην ~κομπεῖν, ἅ γ᾽ εἴσει	καὐτὸς	ἐκ ταύταιν ξυνών; ~λόγος δ᾽
[550]	ὁποίας ἐξαφισταίμην ἐγώ, ~ὃς οἶδα	καὐτὸς	ὡς ἐπαιδεύθην ξένος, ~ὥσπερ σύ,
[750]	κἀκ σαφεστέρων κλύω, ~Φοίβου τε	καὐτοῦ	Ζηνός, ὃς κείνου πατήρ. ~τὸ
[550]	~σὺ γάρ μ᾽ ὅς εἰμι	κἀφ᾽	ὅτου πατρὸς γεγὼς ~καὶ γῆς
[50]	τοῦ δαίμονος, ~αὐτοῦ μέν᾽ οὗπερ	κἀφάνης,	ἕως ἐγὼ ~τοῖς ἐνθάδ᾽ αὐτοῦ
[650]	ἀνάγκη. ~(Θησεύς) τοὐμὸν οὐκ ὀκνεῖ	κέαρ.	~(Οἰδίπους) οὐκ οἶσθ᾽ ἀπειλὰς ~(Θησεύς)
[300]	σὸν ~ὄνομα διήκει πάντας, ὥστε	κεἰ	βραδὺς ~εὕδει, κλύων σοῦ δεῦρ᾽
[650]	φροῦδα τἀπειλήματα. ~κείνοις δ᾽ ἴσως	κεἰ	δείν᾽ ἐπερρώσθη λέγειν ~τῆς σῆς
[950]	ἂν θέλῃς· ἐπεὶ ~ἐρημία με,	κεἰ	δίκαι᾽ ὅμως λέγω, ~σμικρὸν τίθησι·
[1300]	Ἀταλάντης γόνος· ~ἐγὼ δὲ σός,	κεἰ	μὴ σός, ἀλλὰ τοῦ κακοῦ
[850]	καθέξω θυμόν, ἀλλ᾽ ἄξω βίᾳ	~κεἰ	μοῦνός εἰμι τόνδε καὶ χρόνῳ
[1150]	φυλακτέα. ~(Ἀντιγόνη) ~πάτερ, πιθοῦ μοι,	κεἰ	νέα παραινέσω. ~τὸν ἄνδρ᾽ ἔασον
[450]	σωτήριον, ~αἰτοῦ σύ τ᾽ αὐτὸς	κεἴ	τις ἄλλος ἀντὶ σοῦ, ~ἄπυστα
[450]	καὶ Κρέοντα πεμπόντων ἐμοῦ ~μαστῆρα,	κεἴ	τις ἄλλος ἐν πόλει σθένει.
[1200]	τὸ δ᾽ ἐπεὶ φανῇ, ~βῆναι	κεῖθεν	ὅθεν περ ἥκει, ~πολὺ δεύτερον,
[200]	ἐν ὔμμι γὰρ ὡς θεῷ	~κείμεθα	τλάμονες. ἀλλ᾽ ἴτε, νεύσατε τὰν
[500]	~(Χορός) ~δεινὸν μὲν τὸ πάλαι	κείμενον	ἤδη κακόν, ὦ ξεῖν᾽ ἐπεγείρειν·
[400]	ἡ δ᾽ ὠφέλησις τίς θύρασι	κειμένου;	~(Ἰσμήνη) κείνοις ὁ τύμβος δυστυχῶν
[1150]	καὶ μητρῷα πήμαθ᾽ ἅπαθες· ~κἂν	κεῖνα	λεύσσῃς, οἶδ᾽ ἐγώ, γνώσει κακοῦ
[550]	ποεῖ. ~(Οἰδίπους) ἐνταῦθα γάρ μοι	κεῖνα	συγκομίζεται. ~(Θησεύς) ἀλλ᾽ ἐν βραχεῖ
[900]	τῆσδε τῆς χώρας, πρὶν ἂν	~κείνας	ἐναργεῖς δεῦρό μοι στήσῃς ἄγων·
[1350]	οὐ γὰρ ἔσθ᾽ ὅπως πόλιν	~κείνην	ἐρείψεις, ἀλλὰ πρόσθεν αἵματι ~πεσεῖ
[950]	ἔξοιδα, σὲ μὲν ἑκόντ᾽ ἐμὲ	~κείνην	τε ταῦτα δυσστομεῖν· ἐγὼ δέ
[550]	σῶν ἐκγόνων κἀμοῦ λέγεις; ~(Οἰδίπους)	κεῖνοι	κομίζειν κεῖσ᾽ ἄναξ, χρῄζουσί με.
[650]	ὅταν ~αὑτοῦ γένηται, φροῦδα τἀπειλήματα.	~κείνοις	δ᾽ ἴσως κεἰ δείν᾽ ἐπερρώσθη
[400]	ὠφέλησις τίς θύρασι κειμένου; ~(Ἰσμήνη)	κείνοις	ὁ τύμβος δυστυχῶν ὁ σὸς
[300]	εἴσ᾽ οὗπέρ εἰσι· δεινὰ τἀν	κείνοις	τανῦν. ~(Οἰδίπους) ~ὦ πάντ᾽ ἐκείνω
[1150]	πάτερ, ~θέμις σέ γ᾽ εἶναι	κεῖνον	ἀντιδρᾶν κακῶς. ~ἀλλ᾽ ἔασον· εἰσὶ
[1300]	σ᾽ ἄγων. ~στήσω δ᾽ ἐμαυτόν,	κεῖνον	ἐκβαλὼν βίᾳ. ~καὶ ταῦτα σοῦ
[1550]	γὰρ δύστηνος; ~(Ἄγγελος) ὡς λελοιπότα	~κεῖνον	τὸν ἀεὶ βίοτον ἐξεπίστασο. ~(Χορός)
[1750]	μηδένα θνητῶν ~θήκην ἱεράν, ἣν	κεῖνος	ἔχει. ~καὶ ταῦτά μ᾽ ἔφη
[1750]	~(Θησεύς) ~ὦ παῖδες, ἀπεῖπεν ἐμοὶ	κεῖνος	~μήτε πελάζειν ἐς τούσδε τόπους
[1200]	ὑμῖν φίλον. ~μόνον, ξέν᾽ εἴπερ	κεῖνος	ὧδ᾽ ἐλεύσεται, ~μηδεὶς κρατείτω τῆς
[1650]	ταὐτῷ λόγῳ. ~μόρῳ δ᾽ ὁποίῳ	κεῖνος	ὤλετ᾽ οὐδ᾽ ἂν εἷς ~θνητῶν
[750]	~Φοίβου τε καὐτοῦ Ζηνός, ὃς	κείνου	πατήρ. ~τὸ σὸν δ᾽ ἀφῖκται
[1750]	εἰ τάδ᾽ ἔχει κατὰ νοῦν	κείνῳ,	~ταῦτ᾽ ἂν ἀπαρκοῖ· Θήβας δ᾽
[300]	~(Οἰδίπους) τίς δ᾽ ἔσθ᾽ ὁ	κείνῳ	τοῦτο τοὔπος ἀγγελῶν; ~(Χορός) ~μακρὰ
[350]	ἄν; ~(Ἰσμήνη) ἐν σοὶ τὰ	κείνων	φασὶ γίγνεσθαι κράτη. ~(Οἰδίπους) ὅτ᾽
[550]	κἀμοῦ λέγεις; ~(Οἰδίπους) κεῖνοι κομίζειν	κεῖσ᾽	ἄναξ, χρῄζουσί με. ~(Θησεύς) ἀλλ᾽
[1500]	μηδὲ κινεῖται λόγῳ, ~αὐτὸς μαθήσει,	κεῖσ᾽	ὅταν μόλῃς μόνος· ~ὡς οὔτ᾽
[1500]	ἅ σοι ~γήρως ἄλυπα τῇδε	κείσεται	πόλει. ~χῶρον μὲν αὐτὸς αὐτίκ᾽
[1550]	οὗ τὰ Θησέως ~Περίθου τε	κεῖται	πίστ᾽ ἀεὶ ξυνθήματα. ~ἀφ᾽ οὗ
[1500]	οὗ κέκευθε μήτ᾽ ἐν οἷς	κεῖται	τόποις· ~ὥς σοι πρὸ πολλῶν
[1500]	ποτ᾽ ἀνθρώπων τινί, ~μήθ᾽ οὗ	κέκευθε	μήτ᾽ ἐν οἷς κεῖται τόποις·
[600]	λόγου· ~ἵν᾽ οὑμὸς εὕδων καὶ	κεκρυμμένος	νέκυς ~ψυχρός ποτ᾽ αὐτῶν θερμὸν
[150]	εὖ φύλαξαι; ~μετάσταθ᾽ ἀπόβαθι. πολλὰ	~κέλευθος	ἐρατύει· ~κλύεις, ὦ πολύμοχθ᾽ ἀλᾶτα;
[300]	τοῦτο τοὔπος ἀγγελῶν; ~(Χορός) ~μακρὰ	κέλευθος·	πολλὰ δ᾽ ἐμπόρων ἔπη ~φιλεῖ
[1350]	ὡς τάχος πάλιν. ~(Πολυνείκης) ~οἴμοι	κελεύθου	τῆς τ᾽ ἐμῆς δυσπραξίας, ~οἴμοι
[1550]	~χαλκοῖς βάθροισι γῆθεν ἐρριζωμένον, ~ἔστη	κελεύθων	ἐν πολυσχίστων μιᾷ, ~κοίλου πέλας
[700]	στείλαντος, ἀλλ᾽ ἀνδρῶν ὑπὸ ~πάντων	κελευσθείς,	οὕνεχ᾽ ἧκέ μοι γένει ~τὰ
[900]	παρίστασαι βίᾳ, ~καί μοι πόλιν	κένανδρον	ἢ δούλην τινὰ ~ἔδοξας εἶναι
[350]	οἴκοθεν στόλος; ~ἥκεις γὰρ οὐ	κενή	γε, τοῦτ᾽ ἐγὼ σαφῶς ~ἔξοιδα,
[900]	ὁμοῦ τίθησι καὶ τοῦ νοῦ	κενόν.	~εἶπον μὲν οὖν καὶ πρόσθεν,
[1650]	τις αὐτὸν οὔτε πυρφόρος θεοῦ	~κεραυνὸς	ἐξέπραξεν οὔτε ποντία ~θύελλα κινηθεῖσα
[1500]	τοῦ ξένου; ~μή τις Διὸς	κεραυνὸς	ἤ τις ὀμβρία ~χάλαζ᾽ ἐπιρράξασα;
[50]	~(Οἰδίπους) ὡς ἂν προσαρκῶν σμικρὰ	κερδάνῃ	μέγα. ~(Ξένος) καὶ τίς πρὸς
[50]	~ἐνταῦθα κάμψειν τὸν ταλαίπωρον βίον,	~κέρδη	μὲν οἰκήσαντα τοῖς δεδεγμένοις, ~ἄτην
[550]	σπουδαῖον εἰς ὄψιν· τὰ δὲ	~κέρδη	παρ᾽ αὐτοῦ κρείσσον᾽ ἢ μορφὴ
[550]	μορφὴ καλή. ~(Θησεύς) ποῖον δὲ	κέρδος	ἀξιοῖς ἥκειν φέρων; ~(Οἰδίπους) χρόνῳ
[1400]	θυμοῦσθαι; τί σοι ~πάτραν κατασκάψαντι	κέρδος	ἔρχεται; ~(Πολυνείκης) ~αἰσχρὸν τὸ φεύγειν
[750]	πέπτωκεν ἥδε δύσμορος, ~ἀεί σε	κηδεύουσα	καὶ τὸ σὸν κάρα ~πτωχῷ
[350]	κοῖλον Ἄργος βὰς φυγὰς προσλαμβάνει	~κῆδός	τε καινὸν καὶ ξυνασπιστὰς φίλους
[1100]	ἀνδρός, ᾧ τίς οὐκ ἔνι	~κηλὶς	κακῶν ξύνοικος; οὐκ ἔγωγέ σε,
[1500]	μόρου τεκμηρίῳ; ~(Οἰδίπους) ~αὐτοὶ θεοὶ	κήρυκες	ἀγγέλλουσί μοι, ~ψεύδοντες οὐδὲν σῆμα
[650]	κρόκος· οὐδ᾽ ἄϋπνοι ~κρῆναι μινύθουσιν	~Κηφισοῦ	νομάδες ῥεέθρων, ~ἀλλ᾽ αἰὲν ἐπ᾽
[1450]	ξένου, ~εἴ τι μοῖρα μὴ	κιγχάνει.	~μάταν γὰρ οὐδὲν ἀξίωμα δαιμόνων
[1550]	ξένῳ νεκρῶν πλάκας· ~σέ τοι	κικλήσκω	τὸν αἰένυπνον. ~(Ἄγγελος) ~ἄνδρες πολῖται,
[550]	πλεῖστ᾽ ἀνὴρ ἐπὶ ξένης ~ἤθλησα	κινδυνεύματ᾽	ἐν τὠμῷ κάρᾳ· ~ὥστε ξένον
[1500]	τιθῇ. ~ἃ δ᾽ ἐξάγιστα μηδὲ	κινεῖται	λόγῳ, ~αὐτὸς μαθήσει, κεῖσ᾽ ὅταν
[1650]	~κεραυνὸς ἐξέπραξεν οὔτε ποντία ~θύελλα	κινηθεῖσα	τῷ τότ᾽ ἐν χρόνῳ, ~ἀλλ᾽
[1250]	ὁμαίμονες, ~πειράσατ᾽ ἀλλ᾽ ὑμεῖς γε	κινῆσαι	πατρὸς ~τὸ δυσπρόσοιστον κἀπροσήγορον στόμα,
[1350]	πω ~ὡς αὐτίκ᾽ εἴπερ οἵδε	κινοῦνται	λόχοι ~πρὸς ἄστυ Θήβης. οὐ
[650]	ὑπὸ βάσσαις, ~τὸν οἰνωπὸν ἔχουσα	κισσὸν	~καὶ τὰν ἄβατον θεοῦ ~φυλλάδα
[1450]	ἁνήρ; ἆρ᾽ ἔτ᾽ ἐμψύχου, τέκνα,	~κιχήσεταί	μου καὶ κατορθοῦντος φρένα; ~(Ἀντιγόνη)
[1600]	ἐς δὲ γούνατα ~πατρὸς πεσοῦσαι	κλαιον	οὐδ᾽ ἀνίεσαν ~στέρνων ἀραγμοὺς οὐδὲ
[1350]	βεβηκὼς τυγχάνεις κακῶν ἐμοί. ~οὐ	κλαυστὰ	δ᾽ ἐστίν, ἀλλ᾽ ἐμοὶ μὲν
[1000]	τοῦθ᾽ ὑπερφέρει· ~ἀφ᾽ ἧς σὺ	κλέψας	τὸν ἱκέτην γέροντ᾽ ἐμὲ ~αὐτόν
[250]	~τί δῆτα δόξης ἢ τί	κληδόνος	καλῆς ~μάτην ῥεούσης ὠφέλημα γίγνεται,
[1050]	τέλη ~θνατοῖσιν, ὧν καὶ χρυσέα	~κλῂς	ἐπὶ γλώσσᾳ βέβακε ~προσπόλων Εὐμολπιδᾶν·
[150]	τοῦδ᾽ αὐτοπέτρου ~βήματος ἔξω πόδα	κλίνῃς.	~(Οἰδίπους) οὕτως; ~(Χορός) ἅλις, ὡς
[1200]	ὥς τις ~ἀκτὰ κυματοπλὴξ χειμερία	κλονεῖται,	~ὣς καὶ τόνδε κατ᾽ ἄκρας
[1200]	κατ᾽ ἄκρας ~δειναὶ κυματοαγεῖς ~ἆται	κλονέουσιν	ἀεὶ ξυνοῦσαι, ~αἱ μὲν ἀπ᾽
[1650]	τιν᾽ ἀπίαν ~γᾶν ἢ πόντιον	κλύδων᾽	ἀλώμεναι, βίου δύσοιστον ἕξομεν τροφάν;
[1600]	θέμις ~λεύσσειν δικαιοῦν μηδὲ φωνούντων	κλύειν,	~ἀλλ᾽ ἕρπεθ᾽ ὡς τάχιστα· πλὴν
[1350]	ἐμοὶ ~Θησεύς, δικαιῶν ὥστ᾽ ἐμοῦ	κλύειν	λόγους, ~οὔ τἄν ποτ᾽ ὀμφῆς
[1150]	τί σοι τοῦτ᾽ ἐστὶ λυπηρὸν	κλύειν;	~(Οἰδίπους) ~ἔχθιστον, ὦναξ, φθέγμα τοῦθ᾽
[100]	~δεινὸς μὲν ὁρᾶν, δεινὸς δὲ	κλύειν.	~(Οἰδίπους) μή μ᾽ ἱκετεύω, προσίδητ᾽
[1100]	ἔσθ᾽ ὁ σώσας· τοῦδε χρὴ	κλύειν,	πάτερ, ~οὗ κἄστι τοὔργον· τοὐμὸν
[1200]	τὰ τοιαῦτ᾽ οὐχὶ δὶς χρῄζω	κλύειν,	~ὦ πρέσβυ. κομπεῖν δ᾽ οὐχὶ
[150]	~μετάσταθ᾽ ἀπόβαθι. πολλὰ ~κέλευθος ἐρατύει·	~κλύεις,	ὦ πολύμοχθ᾽ ἀλᾶτα; ~λόγον εἴ
[1400]	ὑμεῖς, ἐπεὶ ~τὰ σκληρὰ πατρὸς	κλύετε	ταῦτ᾽ ἀρωμένου, ~μή τοί με
[450]	ἀμφὶ σοι. ~(Οἰδίπους) ὦ παῖδε,	κλύετον	τῶνδε προσχώρων ξένων; ~(Ἀντιγόνη) ἠκούσαμέν
[400]	προύθεντο τὴν τυραννίδα; ~(Ἰσμήνη) ἀλγῶ	κλύουσα	ταῦτ᾽ ἐγώ, φέρω δ᾽ ὅμως.
[400]	τάφοις. ~(Οἰδίπους) ἃ δ᾽ ἐννέπεις,	κλύουσα	τοῦ λέγεις, τέκνον; ~(Ἰσμήνη) ἀνδρῶν
[1300]	λέγω. ~ἔπειτα κἀπὸ μάντεων ταύτῃ	κλύω.	~ἐπεὶ γὰρ ἦλθον Ἄργος ἐς
[750]	~πολλῷ γ᾽ ὅσῳπερ κἀκ σαφεστέρων	κλύω,	~Φοίβου τε καὐτοῦ Ζηνός, ὃς
[700]	πόλεως. ~ἀλλ᾽ ὦ ταλαίπωρ᾽ Οἰδίπους,	κλύων	ἐμοῦ ~ἱκοῦ πρὸς οἴκους. πᾶς
[1150]	ἐγὼ ~ἄλγιστ᾽ ἂν ἀνδρῶν ἐξανασχοίμην	κλύων.	~(Θησεύς) ~τί δ᾽ οὐκ ἀκούειν
[0]	τὸ σεμνὸν ὄνομ᾽ ἂν εὐξαίμην	κλύων;	~(Ξένος) ~τὰς πάνθ᾽ ὁρώσας Εὐμενίδας
[300]	πάντας, ὥστε κεἰ βραδὺς ~εὕδει,	κλύων	σοῦ δεῦρ᾽ ἀφίξεται ταχύς. ~(Οἰδίπους)
[1400]	~οἴμοι τάλαινα· τίς δὲ τολμήσει	κλύων	~τὰ τοῦδ᾽ ἕπεσθαι τἀνδρός, οἷ᾽
[50]	~ὅσ᾽ οἶδα κἀγὼ πάντ᾽ ἐπιστήσει	κλύων·	~χῶρος μὲν ἱερὸς πᾶς ὅδ᾽
[450]	τύχῃ; ~(Χορός) ~τρὶς ἐννέ᾽ αὐτῇ	κλῶνας	ἐξ ἀμφοῖν χεροῖν ~τιθεὶς ἐλαίας
[1550]	ἐν πύλαισι ~ταῖσι πολυξένοις ~εὐνᾶσθαι	κνυζεῖσθαί	τ᾽ ἐξ ἄντρων ~ἀδάματον φύλακα
[1550]	στὰς τοῦ τε Θορικίου πέτρου	~κοίλης	τ᾽ ἀχέρδου κἀπὸ λαΐνου τάφου,
[1350]	κρατῆσαι μήτε νοστῆσαί ποτε ~τὸ	κοῖλον	Ἄργος, ἀλλὰ συγγενεῖ χερὶ ~θανεῖν
[350]	ἔσθ᾽ ὁ πληθύων λόγος, ~τὸ	κοῖλον	Ἄργος βὰς φυγὰς προσλαμβάνει ~κῆδός
[1550]	~ἔστη κελεύθων ἐν πολυσχίστων μιᾷ,	~κοίλου	πέλας κρατῆρος, οὗ τὰ Θησέως
[500]	ἄρ᾽ ἀπόγονοί τε καὶ ~(Οἰδίπους)	κοιναί	γε πατρὸς ἀδελφεαί. ~(Χορός) ἰώ.
[500]	~(Χορός) ὦ Ζεῦ. ~(Οἰδίπους) ματρὸς	κοινᾶς	ἀπέβλαστον ὠδῖνος. ~(Χορός) σαί τ᾽
[1300]	δόμοις τύραννος, ὦ τάλας ἐγώ,	~κοινῇ	καθ᾽ ἡμῶν ἐγγελῶν ἁβρύνεται· ~ὅν,
[600]	ὅτῳ πρῶτον μὲν ἡ δορύξενος	~κοινή	παρ᾽ ἡμῖν αἰέν ἐστιν ἑστία;
[50]	καὶ φέρουσι τοὔνομα ~τὸ τοῦδε	κοινὸν	πάντες ὠνομασμένοι. ~τοιαῦτά σοι ταῦτ᾽
[1500]	~(Θησεύς) τίς αὖ παρ᾽ ὑμῶν	κοινὸς	ἠχεῖται κτύπος, ~σαφὴς μὲν ἀστῶν,
[1750]	θεμιτόν. ~(Ἀντιγόνη) πῶς εἶπας, ἄναξ,	κοίραν᾽	Ἀθηνῶν; ~(Θησεύς) ~ὦ παῖδες, ἀπεῖπεν
[1250]	μολεῖν ~ὁ τῆσδε τῆς γῆς	κοίρανος,	διδοὺς ἐμοὶ ~λέξαι τ᾽ ἀκοῦσαί
[1700]	ἔχρῃζε γᾶς ἐπὶ ξένας ~ἔθανε·	κοίταν	δ᾽ ἔχει ~νέρθεν εὐσκίαστον αἰέν,
[400]	τὸν θυμὸν ἐκδραμόντα μοι ~μείζω	κολαστὴν	τῶν πρὶν ἡμαρτημένων, ~τὸ τηνίκ᾽
[650]	κράτιστα γᾶς ἔπαυλα, ~τὸν ἀργῆτα	Κολωνόν,	ἔνθ᾽ ~ἁ λίγεια μινύρεται ~θαμίζουσα
[50]	δὲ πλησίοι γύαι ~τόνδ᾽ ἱππότην	Κολωνὸν	εὔχονται σφίσιν ~ἀρχηγὸν εἶναι καὶ
[850]	ἔσχετ᾽ ἐναλίῳ θεῷ ~τοῦδ᾽ ἐπιστάτῃ	Κολωνοῦ;	λέξαθ᾽ ὡς εἰδῶ τὸ πᾶν,
[0]	~Οἰδίπους ἐπὶ	Κολωνῷ	~(Οἰδίπους) ~τέκνον τυφλοῦ γέροντος (Ἀντιγόνη)
[1250]	~πλευρὰν μαραίνων, κρατὶ δ᾽ ὀμματοστερεῖ	~κόμη	δι᾽ αὔρας ἀκτένιστος ᾄσσεται· ~ἀδελφὰ
[550]	ἐκγόνων κἀμοῦ λέγεις; ~(Οἰδίπους) κεῖνοι	κομίζειν	κεῖσ᾽ ἄναξ, χρῄζουσί με. ~(Θησεύς)
[1400]	σφῷν ὁ νῦν ἔπαινος, ὃν	κομίζετον	~τοῦδ᾽ ἀνδρὸς οἷς πονεῖτον, οὐκ
[1100]	ἁγὼν ᾑρέθη, τί δεῖ μάτην	~κομπεῖν,	ἅ γ᾽ εἴσει καὐτὸς ἐκ
[1300]	σοῦ μὲν ξυνθέλοντος ἔστι μοι	~κομπεῖν,	ἄνευ σοῦ δ᾽ οὐδὲ σωθῆναι
[1200]	δὶς χρῄζω κλύειν, ~ὦ πρέσβυ.	κομπεῖν	δ᾽ οὐχὶ βούλομαι· σὺ δ᾽
[400]	~(Οἰδίπους) ἦ καὶ κατασκιῶσι Θηβαίᾳ	κόνει;	~(Ἰσμήνη) ἀλλ᾽ οὐκ ἐᾷ τοὔμφυλον
[900]	ὁδοί, ~ὡς μὴ παρέλθωσ᾽ αἱ	κόραι,	γέλως δ᾽ ἐγὼ ~ξένῳ γένωμαι
[0]	ἔχουσι, Γῆς τε καὶ Σκότου	κόραι.	~(Οἰδίπους) τίνων τὸ σεμνὸν ὄνομ᾽
[100]	ἀστιβὲς ἄλσος ἐς ~τᾶνδ᾽ ἀμαιμακετᾶν	κορᾶν,	~ἃς τρέμομεν λέγειν ~καὶ παραμειβόμεσθ᾽
[1050]	οὐκ ἐρεῖς ~ὡς ψευδόμαντις· τὰς	κόρας	γὰρ εἰσορῶ ~τάσδ᾽ ἆσσον αὖθις
[1000]	ἐμὲ ~αὐτόν τ᾽ ἐχειροῦ τὰς	κόρας	τ᾽ οἴχει λαβών. ~ἀνθ᾽ ὧν
[1500]	πολλὰ γάρ σε θεσπίζονθ᾽ ὁρῶ	~κοὐ	ψευδόφημα· χὤ τι χρὴ ποιεῖν
[900]	τοὺς νόμους εἰσῆλθ᾽ ἔχων, ~τούτοισι	κοὐκ	ἄλλοισιν ἁρμοσθήσεται. ~οὐ γάρ ποτ᾽
[1100]	~ἔχω γὰρ ἅχω διὰ σὲ	κοὐκ	ἄλλον βροτῶν· ~καί μοι χέρ᾽
[1000]	μὴ δικαίῳ κτήματ᾽ οὐχὶ σῴζεται.	~κοὐκ	ἄλλον ἕξεις εἰς τάδ᾽ ὡς
[50]	σε προστρέπω φράσαι. ~(Ξένος) σήμαινε,	κοὐκ᾽	ἄτιμος ἔκ γ᾽ ἐμοῦ φανεῖ.
[1350]	συμπονεῖν· ~ὑμεῖς δ᾽ ἀπ᾽ ἄλλου	κοὐκ	ἐμοῦ πεφύκατον. ~τοιγάρ σ᾽ ὁ
[800]	ξένοι, τί δράσετ᾽ ἦ προδώσετε,	~κοὐκ	ἐξελᾶτε τὸν ἀσεβῆ τῆσδε χθονός;
[300]	γνώμη πλανᾷ; ~καὶ φημὶ κἀπόφημι	κοὐκ	ἔχω τί φῶ. ~τάλαινα. ~οὐκ
[1600]	δὲ παντὸς εἶχε δρῶντος ἡδονὴν	~κοὐκ	ἦν ἔτ᾽ οὐδὲν ἀργὸν ὧν
[1450]	ἐπ᾽ ἀνδρὶ θέσφατος ~βίου τελευτὴ	κοὐκέτ᾽	ἔστ᾽ ἀποστροφή. ~(Ἀντιγόνη) ~πῶς οἶσθα;
[1600]	~ὄλωλε γὰρ δὴ πάντα τἀμά,	κοὐκέτι	~τὴν δυσπόνητον ἕξετ᾽ ἀμφ᾽ ἐμοὶ
[600]	τὸ σὸν μόνον ~πιστὸν φυλάσσων,	κοὔποτ᾽	Οἰδίπουν ἐρεῖς ~ἀχρεῖον οἰκητῆρα δέξασθαι
[150]	πόρσω. ~(Οἰδίπους) ἔτι; ~(Χορός) ~προβίβαζε,	κούρα,	~πόρσω· σὺ γὰρ ἀΐεις. ~(Ἀντιγόνη)
[1200]	εὖτ᾽ ἂν τὸ νέον παρῇ	κούφας	ἀφροσύνας φέρον, ~τίς πλαγὰ πολύμοχθος
[900]	χώρας θέλεις ~εἶναι βίᾳ τε	κοὐχ	ἑκών· καὶ ταῦτά σοι ~τῷ
[350]	σοι τούτων χάριν ~ἥξοντα βαιοῦ	κοὐχὶ	μυρίου χρόνου. ~(Οἰδίπους) ὅπως τί
[400]	φύσαντος εἱλέσθην θρόνους ~καὶ σκῆπτρα	κραίνειν	καὶ τυραννεύειν χθονός. ~ἀλλ᾽ οὔ
[900]	εἶχον ἐνδικώτατα, ~ἄνευ γε τοῦ	κραίνοντος,	ὅστις ἦν, χθονὸς ~οὔθ᾽ εἷλκον
[900]	ἀσκοῦσαν εἰσελθὼν πόλιν ~κἄνευ νόμου	κραίνουσαν	οὐδέν, εἶτ᾽ ἀφεὶς ~τὰ τῆσδε
[850]	~(Χορός) ἢν μή σ᾽ ὁ	κραίνων	τῆσδε γῆς ἀπειργάθῃ. ~(Οἰδίπους) ὦ
[250]	~(Οἰδίπους) ~καὶ ποῦ σθ᾽ ὁ	κραίνων	τῆσδε τῆς χώρας, ξένοι; ~(Χορός)
[450]	εἰσιν, ἀνδρὸς εὔχειρος τέχνη, ~ὧν	κρᾶτ᾽	ἔρεψον καὶ λαβὰς ἀμφιστόμους. ~(Οἰδίπους)
[50]	τίς λόγῳ τε καὶ σθένει	κρατεῖ;	~(Ξένος) Θησεὺς καλεῖται, τοῦ πρὶν
[800]	~(Κρέων) μὴ πίτασσ᾽ ἃ μὴ	κρατεῖς.	~(Χορός) χαλᾶν λέγω σοι. ~(Κρέων)
[1200]	εἴπερ κεῖνος ὧδ᾽ ἐλεύσεται, ~μηδεὶς	κρατείτω	τῆς ἐμῆς ψυχῆς ποτε. ~(Θησεύς)
[350]	σοὶ τὰ κείνων φασὶ γίγνεσθαι	κράτη.	~(Οἰδίπους) ὅτ᾽ οὐκέτ᾽ εἰμί, τηνικαῦτ᾽
[150]	προπέσῃς νάπει ~ποιάεντι, κάθυδρος οὗ	~κρατὴρ	μειλιχίων ποτῶν ~ῥεύματι συντρέχει, ~τόν,
[450]	τοῦτο χεῦμ᾽ ἀκήρατον λάβω; ~(Χορός)	~κρατῆρές	εἰσιν, ἀνδρὸς εὔχειρος τέχνη, ~ὧν
[1550]	ἐν πολυσχίστων μιᾷ, ~κοίλου πέλας	κρατῆρος,	οὗ τὰ Θησέως ~Περίθου τε
[1350]	καλοῦμαι, μήτε γῆς ἐμφυλίου ~δόρει	κρατῆσαι	μήτε νοστῆσαί ποτε ~τὸ κοῖλον
[600]	γὰρ ἀντιστήσομαι. ~(Οἰδίπους) ἐν ᾧ	κρατήσω	τῶν ἔμ᾽ ἐκβεβληκότων. ~(Θησεύς) μέγ᾽
[400]	οὐκ ἆρ᾽ ἐμοῦ γε μὴ	κρατήσωσίν	ποτε. ~(Ἰσμήνη) ἔσται ποτ᾽ ἆρα
[300]	ἆσσον, Αἰτναίας ἐπὶ ~πώλου βεβῶσαν·	κρατὶ	δ᾽ ἡλιοστεγὴς ~κυνῆ πρόσωπα Θεσσαλίς
[1250]	γέροντι συγκατῴκηκεν πίνος ~πλευρὰν μαραίνων,	κρατὶ	δ᾽ ὀμματοστερεῖ ~κόμη δι᾽ αὔρας
[650]	ξένε, τᾶσδε χώρας ~ἵκου τὰ	κράτιστα	γᾶς ἔπαυλα, ~τὸν ἀργῆτα Κολωνόν,
[700]	δ᾽ αἶνον ἔχω ματροπόλει τᾷδε	κράτιστον	~δῶρον τοῦ μεγάλου δαίμονος, εἰπεῖν,
[400]	θέλουσι, μηδ᾽ ἵν᾽ ἂν σαυτοῦ	κρατοῖς.	~(Οἰδίπους) ἦ καὶ κατασκιῶσι Θηβαίᾳ
[1300]	σὺ προσθῇ, τοῖσδ᾽ ἔφασκ᾽ εἶναι	κράτος.	~πρὸς νῦν σε κρηνῶν καὶ
[1450]	ἐς δ᾽ ἄκραν ~δεῖμ᾽ ὑπῆλθε	κρατὸς	φόβαν. ~ἔπτηξα θυμόν· οὐρανία γὰρ
[1650]	αὐτὸν ὀμμάτων ἐπίσκιον ~χεῖρ᾽ ἀντέχοντα	κρατός,	ὡς δεινοῦ τινος ~φόβου φανέντος
[350]	ἔρις κακή, ~ἀρχῆς λαβέσθαι καὶ	κράτους	τυραννικοῦ. ~χὠ μὲν νεάζων καὶ
[1350]	θάκημα καὶ τοὺς σοὺς θρόνους	~κρατοῦσιν,	εἴπερ ἐστὶν ἡ παλαίφατος ~Δίκη
[1300]	Ἀμφιάρεως, τὰ πρῶτα μὲν ~δόρει	κρατύνων,	πρῶτα δ᾽ οἰωνῶν ὁδοῖς· ~ὁ
[400]	ἄγχι γῆς στήσωσι Καδμείας, ὅπως	~κρατῶσι	μὲν σοῦ, γῆς δὲ μὴ
[550]	τὰ δὲ ~κέρδη παρ᾽ αὐτοῦ	κρείσσον᾽	ἢ μορφὴ καλή. ~(Θησεύς) ποῖον
[1400]	φλαῦρ᾽ ἐπεὶ στρατηλάτου ~χρηστοῦ τὰ	κρείσσω	μηδὲ τἀνδεᾶ λέγειν. ~(Ἀντιγόνη) ~οὕτως
[350]	νέος πέσῃ. ~(Ἰσμήνη) ~καὶ μὴν	Κρέοντά	γ᾽ ἴσθι σοι τούτων χάριν
[450]	ἤνυσέν ποτε. ~πρὸς ταῦτα καὶ	Κρέοντα	πεμπόντων ἐμοῦ ~μαστῆρα, κεἴ τις
[350]	μὲν γὰρ αὐτοῖς ἦν ἔρως	Κρέοντί	τε ~θρόνους ἐᾶσθαι μηδὲ χραίνεσθαι
[700]	τῆσδε χώρας οὐ γεγήρακεν σθένος.	~(Κρέων)	~ἄνδρες χθονὸς τῆσδ᾽ εὐγενεῖς οἰκήτορες,
[850]	ἦ σὺ γὰρ ψαύσεις ἐμοῦ;	~(Κρέων)	αὐδῶ σιωπᾶν. ~(Οἰδίπους) μὴ γὰρ
[800]	ὦ ξέν᾽ οὐ δίκαια δρᾷς.	~(Κρέων)	δίκαια. ~(Χορός) πῶς δίκαια; ~(Κρέων)
[850]	ξέν᾽ εἰ τάδε δοκεῖς τελεῖν.	~(Κρέων)	δοκῶ. ~(Χορός) τάνδ᾽ ἄρ᾽ οὐκέτι
[900]	δίκαιος, δρῶν δ᾽ ἐφευρίσκει κακά.	~(Κρέων)	~ἐγὼ οὔτ᾽ ἄνανδρον τήνδε τὴν
[800]	τάχ᾽ εἰς βάσανον εἶ χερῶν.	~(Κρέων)	εἴργου. ~(Χορός) σοῦ μὲν οὔ,
[850]	οὐ τελεῖ. ~{ἴστω μέγας Ζεύς.	~(Κρέων)	Ζεύς γ᾽ ἂν εἰδείη, σὺ
[800]	με τῶνδε συμμάχων ἕλοι βίᾳ;	~(Κρέων)	ἦ μὴν σὺ κἄνευ τοῦδε
[850]	σ᾽ ἀφήσω, τῶνδέ γ᾽ ἐστερημένος.	~(Κρέων)	~καὶ μεῖζον ἆρα ῥύσιον πόλει
[800]	ἐφορμῶν ἔνθα χρὴ ναίειν ἐμέ.	~(Κρέων)	~μαρτύρομαι τούσδ᾽ οὐ σέ· πρὸς
[800]	μέθες χεροῖν ~τὴν παῖδα θᾶσσον.	~(Κρέων)	μὴ πίτασσ᾽ ἃ μὴ κρατεῖς.
[850]	λυμαίνεται. ~(Χορός) ἐπίσχες αὐτοῦ, ξεῖνε.	~(Κρέων)	μὴ ψαύειν λέγω. ~(Χορός) οὔτοι
[700]	παῖ, καινόν; ~(Ἀντιγόνη) ἆσσον ἔρχεται	~(Κρέων)	ὅδ᾽ ἡμῖν οὐκ ἄνευ πομπῶν,
[850]	δ᾽ ὁ πημήνας; λέγε. ~(Οἰδίπους)	~Κρέων	ὅδ᾽ ὃν δέδορκας, οἴχεται τέκνων
[850]	~τοιοῦτον οἷον κἀμὲ γηρᾶναί ποτε.	~(Κρέων)	ὁρᾶτε ταῦτα, τῆσδε γῆς ἐγχώριοι;
[800]	ταῦτα δ᾽ ἐν καιρῷ λέγεις.	~(Κρέων)	οὐ δῆθ᾽ ὅτῳ γε νοῦς
[1000]	~δοκεῖ λελέχθαι χὤτε ταῦτ᾽ ἐμηχανῶ;	~(Κρέων)	~οὐδὲν σὺ μεμπτὸν ἐνθάδ᾽ ὢν
[800]	χεῖρας. ~(Ἀντιγόνη) ἀλλ᾽ οὐδὲν σθένω.	~(Κρέων)	οὐκ ἄξεθ᾽ ὑμεῖς; ~(Οἰδίπους) ὦ
[800]	~(Οἰδίπους) ὦ τάλας ἐγώ, τάλας.	~(Κρέων)	~οὔκουν ποτ᾽ ἐκ τούτοιν γε
[850]	~ἔργοις πεπονθὼς ῥήμασίν σ᾽ ἀμύνομαι.	~(Κρέων)	οὔτοι καθέξω θυμόν, ἀλλ᾽ ἄξω
[800]	βροτῶν; ~(Χορός) τί δρᾷς, ξένε;	~(Κρέων)	οὐχ ἅψομαι τοῦδ᾽ ἀνδρός, ἀλλὰ
[800]	σὺν ἔργῳ τοῦτ᾽ ἀπειλήσας ἔχεις;	~(Κρέων)	~παίδοιν δυοῖν σοι τὴν μὲν
[800]	μὲν οὔ, τάδε γε μωμένου.	~(Κρέων)	πόλει μαχεῖ γάρ, εἴ τι
[800]	ὧδ᾽ ἔχοντες ζῷμεν, εἰ τερποίμεθα.	~(Κρέων)	πότερα νομίζεις δυστυχεῖν ἔμ᾽ ἐς
[800]	κρατεῖς. ~(Χορός) χαλᾶν λέγω σοι.	~(Κρέων)	σοὶ δ᾽ ἔγωγ᾽ ὁδοιπορεῖν. ~(Χορός)
[800]	δ᾽ ἄξω τάχα. ~(Οἰδίπους) οἴμοι.	~(Κρέων)	τάχ᾽ ἕξεις μᾶλλον οἰμώζειν τάδε.
[800]	~(Οἰδίπους) τὴν παῖδ᾽ ἔχεις μου;	~(Κρέων)	τήνδε τ᾽ οὐ μακροῦ χρόνου.
[1000]	ἡμεῖς δ᾽ οἱ παθόντες ἕσταμεν.	~(Κρέων)	τί δῆτ᾽ ἀμαυρῷ φωτὶ προστάσσεις
[850]	τάνδ᾽ ἄρ᾽ οὐκέτι νεμῶ πόλιν.	~(Κρέων)	τοῖς τοι δικαίοις χὠ βραχὺς
[850]	~(Χορός) ἀλλ᾽ ἐς τί τρέψει;	~(Κρέων)	τόνδ᾽ ἀπάξομαι λαβών. ~(Χορός) δεινὸν
[800]	~(Κρέων) δίκαια. ~(Χορός) πῶς δίκαια;	~(Κρέων)	τοὺς ἐμοὺς ἄγω. ~(Οἰδίπους) ἰὼ
[850]	λαβών. ~(Χορός) δεινὸν λέγοις ἄν.	~(Κρέων)	τοῦτο νῦν πεπράξεται. ~(Χορός) ἢν
[850]	~(Χορός) ἆρ᾽ οὐχ ὕβρις τάδ᾽	~(Κρέων)	ὕβρις, ἀλλ᾽ ἀνεκτέα. ~(Χορός) ~ἰὼ
[800]	πράσσεις οὔθ᾽ ἃ πρόσθεν εἴργασαι.	~(Κρέων)	~ὑμῖν ἂν εἴη τήνδε καιρὸς
[800]	ὅστις ἐξ ἅπαντος εὖ λέγει.	~(Κρέων)	χωρὶς τό τ᾽ εἰπεῖν πολλὰ
[800]	εἶ μήτε τούσδε τοὺς πέλας.	~(Κρέων)	~ὦ δύσμορ᾽ οὐδὲ τῷ χρόνῳ
[650]	τε ~χρυσαυγὴς κρόκος· οὐδ᾽ ἄϋπνοι	~κρῆναι	μινύθουσιν ~Κηφισοῦ νομάδες ῥεέθρων, ~ἀλλ᾽
[450]	μὲν ἱερὰς ἐξ ἀειρύτου χοὰς	~κρήνης	ἐνεγκοῦ, δι᾽ ὁσίων χειρῶν θιγών.
[1300]	εἶναι κράτος. ~πρὸς νῦν σε	κρηνῶν	καὶ θεῶν ὁμογνίων ~αἰτῶ πιθέσθαι
[600]	ἡδύ, τούτων, (Οἰδίπους) δίδωμί σοι	~κρίναντι	χρῆσθαι· τῇδε γὰρ ξυνοίσομαι. ~(Οἰδίπους)
[50]	~λέξω τάδ᾽ ἐλθών· οἵδε γὰρ	κρινοῦσί	σοι ~εἰ χρή σε μίμνειν
[450]	λαβὰς ἀμφιστόμους. ~(Οἰδίπους) θαλλοῖσιν ἢ	κρόκαισιν,	ἢ ποίῳ τρόπῳ; ~(Χορός) οἰός
[650]	~ἀρχαῖον στεφάνωμ᾽ ὅ τε ~χρυσαυγὴς	κρόκος·	οὐδ᾽ ἄϋπνοι ~κρῆναι μινύθουσιν ~Κηφισοῦ
[700]	~εὔιππον, εὔπωλον, εὐθάλασσον. ~ὦ παῖ	Κρόνου,	σὺ γάρ νιν εἰς ~τόδ᾽
[750]	~ἀλλ᾽ οὐ γὰρ ἔστι τἀμφανῆ	κρύπτειν,	σύ νιν ~πρὸς θεῶν πατρῴων,
[1500]	ἵνα ~μοῖρ᾽ ἀνδρὶ τῷδε τῇδε	κρυφθῆναι	χθονί. ~τῇδ᾽ ὧδε, τῇδε βᾶτε·
[750]	θεῶν πατρῴων, (Οἰδίπους) πεισθεὶς ἐμοὶ	~κρύψον,	θελήσας ἄστυ καὶ δόμους μολεῖν
[100]	σύ μ᾽ ἐξ ὁδοῦ πόδα	~κρύψον	κατ᾽ ἄλσος, τῶνδ᾽ ἕως ἂν
[1550]	γὰρ ἕρπω τὸν τελευταῖον βίον	~κρύψων	παρ᾽ Ἅιδην. ἀλλά, φίλτατε ξένων,
[450]	πρώτην ἕω. ~(Οἰδίπους) ἦ τοῖσδε	κρωσσοῖς	οἷς λέγεις χέω τάδε; ~(Χορός)
[1350]	Ἄργος, ἀλλὰ συγγενεῖ χερὶ ~θανεῖν	κτανεῖν	θ᾽ ὑφ᾽ οὗπερ ἐξελήλασαι. ~τοιαῦτ᾽
[950]	σὲ τὸν δίκαιον αὐτίκ᾽ ἐνθάδε	~κτείνοι	παραστάς, πότερα πυνθάνοι᾽ ἂν εἰ
[1400]	~ἀλλ᾽ ἐν τάφοισι θέσθε κἀν	κτερίσμασιν.	~καὶ σφῷν ὁ νῦν ἔπαινος,
[1000]	γὰρ δόλῳ ~τῷ μὴ δικαίῳ	κτήματ᾽	οὐχὶ σῴζεται. ~κοὐκ ἄλλον ἕξεις
[700]	τὸν ἀκεστῆρα χαλινὸν ~πρώταισι ταῖσδε	κτίσας	ἀγυιαῖς. ~ἁ δ᾽ εὐήρετμος ἔκπαγλ᾽
[1600]	ἔτ᾽ οὐδὲν ἀργὸν ὧν ἐφίετο,	~κτύπησε	μὲν Ζεὺς χθόνιος αἱ δὲ
[1450]	~μέγας, ἴδε, μάλ᾽ ὅδ᾽ ἐρείπεται	~κτύπος	ἄφατος διόβολος· ἐς δ᾽ ἄκραν
[1500]	αὖ παρ᾽ ὑμῶν κοινὸς ἠχεῖται	κτύπος,	~σαφὴς μὲν ἀστῶν, ἐμφανὴς δὲ
[700]	πέρσας· ὁ γὰρ αἰὲν ὁρῶν	κύκλος	~λεύσσει νιν μορίου Διὸς ~χἀ
[1200]	καὶ τόνδε κατ᾽ ἄκρας ~δειναὶ	κυματοαγεῖς	~ἆται κλονέουσιν ἀεὶ ξυνοῦσαι, ~αἱ
[1200]	~πάντοθεν βόρειος ὥς τις ~ἀκτὰ	κυματοπλὴξ	χειμερία κλονεῖται, ~ὣς καὶ τόνδε
[300]	~πώλου βεβῶσαν· κρατὶ δ᾽ ἡλιοστεγὴς	~κυνῆ	πρόσωπα Θεσσαλίς νιν ἀμπέχει. ~τί
[100]	ἄρ᾽ ἦν; ποῦ ναίει; ~ποῦ	κυρεῖ	ἐκτόπιος συθεὶς ὁ πάντων ~ὁ
[400]	ταῦτ᾽ ἐφ᾽ ἡμῖν Φοῖβος εἰρηκὼς	κυρεῖ;	~(Ἰσμήνη) ὥς φασιν οἱ μολόντες
[1250]	~καὶ ταῖνδ᾽ ἀδελφαῖν καὶ πατρὸς	κυρεῖν	ἐμοί. ~ἃ δ᾽ ἦλθον, ἤδη
[550]	~καὶ γῆς ὁποίας ἦλθον, εἰρηκὼς	κυρεῖς·	~ὥστ᾽ ἐστί μοι τὸ λοιπὸν
[1700]	ἐμοί ποτε ~καὶ τᾷδε μὴ	κυρήσῃς.	~(Χορός) ἔπραξεν; ~(Ἀντιγόνη) ἔπραξεν οἷον
[900]	ἀφεὶς ~τὰ τῆσδε τῆς γῆς	κύρι᾽	ὧδ᾽ ἐπεισπεσὼν ~ἄγεις θ᾽ ἃ
[1000]	~πρὶν ἄν σε τῶν σῶν	κύριον	στήσω τέκνων. ~(Οἰδίπους) ~ὄναιο, Θησεῦ,
[1600]	ἕρπεθ᾽ ὡς τάχιστα· πλὴν ὁ	κύριος	~Θησεὺς παρέστω μανθάνων τὰ δρώμενα.
[250]	ἀστοῖς τοῖσδ᾽ ὅταν δ᾽ ὁ	κύριος	~παρῇ τις, ὑμῶν ὅστις ἐστὶν
[1750]	ἐγείρετε· ~πάντως γὰρ ἔχει τάδε	κῦρος.
[200]	~ὑμετέρου προφανεῖσα, τὸν ἄθλιον ~αἰδοῦς	κῦρσαι·	ἐν ὔμμι γὰρ ὡς θεῷ
[1050]	ἀελλαία ταχύρρωστος πελειὰς ~αἰθερίας νεφέλας	κύρσαιμ᾽	ἄνωθ᾽ ἀγώνων ~αἰωρήσασα τοὐμὸν ὄμμα.
[200]	~(Οἰδίπους) θύγατερ, τί ποτ᾽ αὐτίκα	κύρσει;	~(Χορός) ἔξω πόρσω βαίνετε χώρας.
[1300]	~εἶεν· τί δῆτα νῦν ἀφιγμένος	κυρῶ;	~σοὶ προστροπαίους, ὦ πάτερ, λιτὰς
[0]	κατ᾽ αὐτὸν εὐστομοῦσ᾽ ἀηδόνες· ~οὗ	κῶλα	κάμψον τοῦδ᾽ ἐπ᾽ ἀξέστου πέτρου·
[150]	ἕπεο μάν, ἕπε᾽ ὧδ᾽ ἀμαυρῷ	~κώλῳ,	πάτερ, σ᾽ ἄγω. ~(Χορός) ~τόλμα