Vers
[450]	τέχνη, ~ὧν κρᾶτ᾽ ἔρεψον καὶ	λαβὰς	ἀμφιστόμους. ~(Οἰδίπους) θαλλοῖσιν ἢ κρόκαισιν,
[200]	ἰοὺ ἰού. ~(Οἰδίπους) τό τε	Λαβδακιδᾶν	γένος; ~(Χορός) ὦ Ζεῦ. ~(Οἰδίπους)
[350]	τρὶς ἀθλίοιν ἔρις κακή, ~ἀρχῆς	λαβέσθαι	καὶ κράτους τυραννικοῦ. ~χὠ μὲν
[50]	τερμίαν, ὅπου θεῶν ~σεμνῶν ἕδραν	λάβοιμι	καὶ ξενόστασιν, ~ἐνταῦθα κάμψειν τὸν
[750]	δὲ τῷ λέγειν ~κάκ᾽ ἂν	λάβοις	τὰ πλείον᾽ ἢ σωτήρια. ~ἡμᾶς
[1650]	~ὡς μάλιστ᾽ ἂν ἐν πόθῳ	λάβοις.	~τί γάρ, ὅτῳ μήτ᾽ Ἄρης
[800]	~οἴμοι τάλαινα, ποῖ φύγω; ποίαν	λάβω	~θεῶν ἄρηξιν ἢ βροτῶν; ~(Χορός)
[450]	ὅταν δὲ τοῦτο χεῦμ᾽ ἀκήρατον	λάβω;	~(Χορός) ~κρατῆρές εἰσιν, ἀνδρὸς εὔχειρος
[1300]	ἦλθον Ἄργος ἐς τὸ Δωρικόν,	~λαβὼν	Ἄδραστον πενθερόν, ξυνωμότας ~ἔστησ᾽ ἐμαυτῷ
[1000]	ἐχειροῦ τὰς κόρας τ᾽ οἴχει	λαβών.	~ἀνθ᾽ ὧν ἐγὼ νῦν τάσδε
[450]	οἰός γε νεαρᾶς νεοπόκῳ μαλλῷ	λαβών.	~(Οἰδίπους) εἶεν· τὸ δ᾽ ἔνθεν
[850]	τί τρέψει; ~(Κρέων) τόνδ᾽ ἀπάξομαι	λαβών.	~(Χορός) δεινὸν λέγοις ἄν. ~(Κρέων)
[350]	πατρὶ ~μαντεῖ᾽ ἄγουσα πάντα, Καδμείων	λάθρᾳ,	~ἃ τοῦδ᾽ ἐχρήσθη σώματος, φύλαξ
[1550]	πέτρου ~κοίλης τ᾽ ἀχέρδου κἀπὸ	λαΐνου	τάφου, ~καθέζετ᾽ εἶτ᾽ ἔλυσε δυσπινεῖς
[200]	μακρὰ μέλλετον, ἀλλὰ τάχυνε. ~(Οἰδίπους)	Λαΐου	ἴστε τιν᾽ ~(Χορός) ὢ ἰοὺ
[1500]	~τί δ᾽ ἐστίν, ὦ παῖ	Λαΐου,	νέορτον αὖ; ~(Οἰδίπους) ~ῥοπὴ βίου
[550]	διαφθορὰς ~ἔγνωκά σ᾽ ὦ παῖ	Λαΐου,	τανῦν θ᾽ ὁδοῖς ~ἐν ταῖσδ᾽
[1000]	~μείξουσιν, ἢ πρὸς Πυθίαις ~ἢ	λαμπάσιν	ἀκταῖς, ~οὗ πότνιαι σεμνὰ τιθηνοῦνται
[700]	εὐλογούμενον πέδον, ~νῦν σὸν τὰ	λαμπρὰ	ταῦτα δὴ φαίνειν ἔπη. ~(Οἰδίπους)
[1100]	γὰρ λόγοισι τὸν βίον σπουδάζομεν	~λαμπρὸν	ποεῖσθαι μᾶλλον ἢ τοῖς δρωμένοις.
[150]	~(Χορός) ~λέχριός γ᾽ ἐπ᾽ ἄκρου	~λᾶος	βραχὺς ὀκλάσας. ~(Ἀντιγόνη) πάτερ, ἐμὸν
[100]	τι μειόνως ἔχειν, ἀεὶ ~μόχθοις	λατρεύων	τοῖς ὑπερτάτοις βροτῶν. ~ἴτ᾽ ὦ
[750]	τοῖς ἐμοῖσι τῆς ἐμῆς ~χθονὸς	λαχεῖν	τοσοῦτον, ἐνθανεῖν μόνον. ~ἆρ᾽ οὐκ
[450]	χθονός. ~ἀλλ᾽ οὔ τι μὴ	λάχωσι	τοῦδε συμμάχου, ~οὐδέ σφιν ἀρχῆς
[200]	τί πάθω, τέκνον ἐμόν; ~(Ἀντιγόνη)	λέγ᾽	ἐπείπερ ἐπ᾽ ἔσχατα βαίνεις. ~(Οἰδίπους)
[1250]	με μηδὲν ἀντειπὼν ἔπος. ~(Ἀντιγόνη)	~λέγ᾽	ὦ ταλαίπωρ᾽ αὐτὸς ὧν χρείᾳ
[1400]	ὦ φιλτάτη, τὸ ποῖον, Ἀντιγόνη;	λέγε.	~(Ἀντιγόνη) ~στρέψαι στράτευμ᾽ ἐς Ἄργος
[1500]	ψευδόφημα· χὤ τι χρὴ ποιεῖν	λέγε.	~(Οἰδίπους) ~ἐγὼ διδάξω, τέκνον Αἰγέως,
[1150]	μου δεηθῇς. ~(Θησεύς) πράγματος ποίου;	λέγε.	~(Οἰδίπους) ἔξοιδ᾽ ἀκούων τῶνδ᾽ ὅς
[850]	ταῦτα, τίς δ᾽ ὁ πημήνας;	λέγε.	~(Οἰδίπους) ~Κρέων ὅδ᾽ ὃν δέδορκας,
[800]	~δίκαιον ὅστις ἐξ ἅπαντος εὖ	λέγει.	~(Κρέων) χωρὶς τό τ᾽ εἰπεῖν
[1600]	~ψαύσας ἀμαυραῖς χερσὶν ὧν παίδων	λέγει·	~ὦ παῖδε, τλάσας χρὴ τὸ
[1400]	~χρηστοῦ τὰ κρείσσω μηδὲ τἀνδεᾶ	λέγειν.	~(Ἀντιγόνη) ~οὕτως ἄρ᾽ ὦ παῖ,
[0]	οὖν παρόντα· χὤ τί σοι	λέγειν	~εὔκαιρόν ἐστιν, ἔννεφ᾽ ὡς ἀνὴρ
[100]	~τᾶνδ᾽ ἀμαιμακετᾶν κορᾶν, ~ἃς τρέμομεν	λέγειν	~καὶ παραμειβόμεσθ᾽ ἀδέρκτως, ~ἀφώνως, ἀλόγως
[750]	ἔχον στόμωσιν· ἐν δὲ τῷ	λέγειν	~κάκ᾽ ἂν λάβοις τὰ πλείον᾽
[1000]	οὐ δίκαιος, ἀλλ᾽ ἅπαν καλὸν	~λέγειν	νομίζων ῥητὸν ἄρρητόν τ᾽ ἔπος,
[550]	γνώμης γὰρ οὔ με χρὴ	λέγειν.	~(Οἰδίπους) πέπονθα, Θησεῦ, δεινὰ πρὸς
[950]	~οὔσης ὁμαίμου σῆς μ᾽ ἀναγκάζων	λέγειν,	~οἵους ἐρῶ τάχ᾽ οὐ γὰρ
[1650]	εἰ δὲ μὴ δοκῶ φρονῶν	λέγειν,	~οὐκ ἂν παρείμην οἷσι μὴ
[650]	δ᾽ ἴσως κεἰ δείν᾽ ἐπερρώσθη	λέγειν	~τῆς σῆς ἀγωγῆς, οἶδ᾽ ἐγώ,
[250]	τὰ μητρὸς καὶ πατρὸς χρείη	λέγειν,	~ὧν οὕνεκ᾽ ἐκφοβεῖ με· τοῦτ᾽
[800]	βραχέα, ταῦτα δ᾽ ἐν καιρῷ	λέγεις.	~(Κρέων) οὐ δῆθ᾽ ὅτῳ γε
[550]	τὰ τῶν σῶν ἐκγόνων κἀμοῦ	λέγεις;	~(Οἰδίπους) κεῖνοι κομίζειν κεῖσ᾽ ἄναξ,
[400]	ἃ δ᾽ ἐννέπεις, κλύουσα τοῦ	λέγεις,	τέκνον; ~(Ἰσμήνη) ἀνδρῶν θεωρῶν Δελφικῆς
[450]	~(Οἰδίπους) ἦ τοῖσδε κρωσσοῖς οἷς	λέγεις	χέω τάδε; ~(Χορός) τρισσάς γε
[850]	τόνδ᾽ ἀπάξομαι λαβών. ~(Χορός) δεινὸν	λέγοις	ἄν. ~(Κρέων) τοῦτο νῦν πεπράξεται.
[600]	ἔμ᾽ ἐκβεβληκότων. ~(Θησεύς) μέγ᾽ ἂν	λέγοις	δώρημα τῆς συνουσίας. ~(Οἰδίπους) εἰ
[1200]	τέκνον, βαρεῖαν ἡδονὴν νικᾶτέ με	~λέγοντες·	ἔστω δ᾽ οὖν ὅπως ὑμῖν
[350]	βούλομαι ~πονοῦσά τ᾽ ἀλγεῖν καὶ	λέγουσ᾽	αὖθις πάλιν. ~ἃ δ᾽ ἀμφὶ
[1150]	πλὴν ἕν· σοῦ γάρ, ὡς	λέγουσί	μοι, ~βραχύν τιν᾽ αἰτεῖ μῦθον
[1250]	~τὴν σὴν ἐρινὺν αἰτίαν εἶναι	λέγω.	~ἔπειτα κἀπὸ μάντεων ταύτῃ κλύω.
[950]	~ἐρημία με, κεἰ δίκαι᾽ ὅμως	λέγω,	~σμικρὸν τίθησι· πρὸς δὲ τὰς
[800]	ἃ μὴ κρατεῖς. ~(Χορός) χαλᾶν	λέγω	σοι. ~(Κρέων) σοὶ δ᾽ ἔγωγ᾽
[900]	θ᾽ ὁμοίως κἀπὸ τῆς γλώσσης	λέγω.	~(Χορός) ~ὁρᾷς ἵν᾽ ἥκεις, ὦ
[850]	αὐτοῦ, ξεῖνε. ~(Κρέων) μὴ ψαύειν	λέγω.	~(Χορός) οὔτοι σ᾽ ἀφήσω, τῶνδέ
[50]	βλέποντος ἄρκεσις; ~(Οἰδίπους) ὅσ᾽ ἂν	λέγωμεν	πάνθ᾽ ὁρῶντα λέξομεν. ~(Ξένος) ~οἶσθ᾽
[750]	πᾶν, ~πειρᾷ μετασπᾶν, σκληρὰ μαλθακῶς	λέγων.	~καίτοι τίς αὕτη τέρψις ἄκοντας
[1250]	ὦ πάτερ, δι᾽ ὄμματος ~ἀστακτὶ	λείβων	δάκρυον ὧδ᾽ ὁδοιπορεῖ. ~(Οἰδίπους) τίς
[500]	πράσσετον· μόνον δέ με ~μὴ	λείπετ᾽	οὐ γὰρ ἂν σθένοι τοὐμὸν
[450]	~(Οἰδίπους) ~ἐμοὶ μὲν οὐχ ὁδωτά·	λείπομαι	γὰρ ἐν ~τῷ μὴ δύνασθαι
[650]	ἔσται μέλον. ~(Οἰδίπους) ὅρα με	λείπων	~(Θησεύς) μὴ δίδασχ᾽ ἃ χρή
[500]	~ἦ ματρόθεν, ὡς ἀκούω, ~δυσώνυμα	λέκτρ᾽	ἐπλήσω; ~(Οἰδίπους) ~ὤμοι θάνατος μὲν
[1000]	τὰ νῦν τέ σοι ~δοκεῖ	λελέχθαι	χὤτε ταῦτ᾽ ἐμηχανῶ; ~(Κρέων) ~οὐδὲν
[1550]	ὄλωλε γὰρ δύστηνος; ~(Ἄγγελος) ὡς	λελοιπότα	~κεῖνον τὸν ἀεὶ βίοτον ἐξεπίστασο.
[850]	ἐναλίῳ θεῷ ~τοῦδ᾽ ἐπιστάτῃ Κολωνοῦ;	λέξαθ᾽	ὡς εἰδῶ τὸ πᾶν, ~οὗ
[1250]	δ᾽ ἦλθον, ἤδη σοι θέλω	λέξαι,	πάτερ. ~γῆς ἐκ πατρῴας ἐξελήλαμαι
[1250]	τῆς γῆς κοίρανος, διδοὺς ἐμοὶ	~λέξαι	τ᾽ ἀκοῦσαί τ᾽ ἀσφαλεῖ σὺν
[1550]	πολῖται, ξυντομωτάτως, μὲν ἂν ~τύχοιμι	λέξας	Οἰδίπουν ὀλωλότα· ~ἃ δ᾽ ἦν
[550]	γάρ τιν᾽ ἂν πρᾶξιν τύχοις	~λέξας	ὁποίας ἐξαφισταίμην ἐγώ, ~ὃς οἶδα
[1150]	~γνώμης, ἃ μή σοι συμφέροντα	λέξεται.	~λόγων δ᾽ ἀκοῦσαι τίς βλάβη;
[50]	ὅσ᾽ ἂν λέγωμεν πάνθ᾽ ὁρῶντα	λέξομεν.	~(Ξένος) ~οἶσθ᾽ ὦ ξέν᾽ ὡς
[300]	φίλος; ~(Ἀντιγόνη) ὦ Ζεῦ, τί	λέξω;	ποῖ φρενῶν ἔλθω, πάτερ; ~(Οἰδίπους)
[50]	αὐτοῦ μὴ κατ᾽ ἄστυ δημόταις	~λέξω	τάδ᾽ ἐλθών· οἵδε γὰρ κρινοῦσί
[50]	μόλοι; ~(Ξένος) ὡς πρὸς τί	λέξων	ἢ καταρτύσων μολεῖν; ~(Οἰδίπους) ὡς
[150]	εἴ τιν᾽ οἴσεις ~πρὸς ἐμὰν	λέσχαν,	ἀβάτων ἀποβάς, ~ἵνα πᾶσι νόμος,
[400]	~τὸ κατθανεῖν ἦν καὶ τὸ	λευσθῆναι	πέτροις, ~οὐδεὶς ἔρωτ᾽ ἐς τόνδ᾽
[100]	πάντων ~ὁ πάντων ἀκορέστατος; ~προσδέρκου	λεῦσσέ	νιν, ~προσπεύθου πανταχῇ. ~πλανάτας πλανάτας
[700]	ὁ γὰρ αἰὲν ὁρῶν κύκλος	~λεύσσει	νιν μορίου Διὸς ~χἀ γλαυκῶπις
[1600]	τῶνδε, μηδ᾽ ἃ μὴ θέμις	~λεύσσειν	δικαιοῦν μηδὲ φωνούντων κλύειν, ~ἀλλ᾽
[1150]	μητρῷα πήμαθ᾽ ἅπαθες· ~κἂν κεῖνα	λεύσσῃς,	οἶδ᾽ ἐγώ, γνώσει κακοῦ ~θυμοῦ
[850]	τὸ σὸν θεῶν ~ὁ πάντα	λεύσσων	Ἥλιος δοίη βίον ~τοιοῦτον οἷον
[100]	~λόγος οὐδὲν ἅζονθ᾽ ~ὃν ἐγὼ	λεύσσων	περὶ πᾶν οὔπω ~δύναμαι τέμενος
[250]	σέθεν ἄντομαι, ~ἢ τέκνον ἢ	λέχος	ἢ χρέος ἢ θεός· ~οὐ
[150]	ἀκούεις. ~(Οἰδίπους) ἦ ἑσθῶ; ~(Χορός)	~λέχριός	γ᾽ ἐπ᾽ ἄκρου ~λᾶος βραχὺς
[850]	~πρὸς τούσδε βωμούς, πάντ᾽ ἀναγκάσει	λεὼν	~ἄνιππον ἱππότην τε θυμάτων ἄπο
[850]	ἀλλ᾽ ἀνεκτέα. ~(Χορός) ~ἰὼ πᾶς	λεώς,	ἰὼ γᾶς πρόμοι, ~μόλετε σὺν
[700]	πρὸς οἴκους. πᾶς σε Καδμείων	λεὼς	~καλεῖ δικαίως, ἐκ δὲ τῶν
[0]	ὅ γ᾽ ἐνθάδ᾽ ἂν ~εἴποι	λεώς	νιν· ἄλλα δ᾽ ἀλλαχοῦ καλά.
[1700]	~τὸ τέλος, ὦ φίλαι, βίου,	~λήγετε	τοῦδ᾽ ἄχους· κακῶν γὰρ δυσάλωτος
[500]	~τό τοι πολὺ καὶ μηδαμὰ	λῆγον	~χρῄζω, ξεῖν᾽ ὀρθὸν ἄκουσμ᾽ ἀκοῦσαι.
[950]	ὤν, ἀντιδρᾶν πειράσομαι. ~(Οἰδίπους) ~ὦ	λῆμ᾽	ἀναιδές, τοῦ καθυβρίζειν δοκεῖς, ~πότερον
[850]	~(Οἰδίπους) ἰὼ τάλας. ~(Χορός) ὅσον	λῆμ᾽	ἔχων ἀφίκου, ξέν᾽ εἰ τάδε
[550]	τὰ δ᾽ ἐν μέσῳ ~ἢ	λῆστιν	ἴσχεις ἢ δι᾽ οὐδενὸς ποεῖ.
[650]	~τὸν ἀργῆτα Κολωνόν, ἔνθ᾽ ~ἁ	λίγεια	μινύρεται ~θαμίζουσα μάλιστ᾽ ἀηδὼν ~χλωραῖς
[1200]	ὀμμάτων τητώμενος. ~ἀλλ᾽ ἡμὶν εἶκε·	λιπαρεῖν	γὰρ οὐ καλὸν ~δίκαια προσχρῄζουσιν,
[1100]	ξεῖνε, μὴ θαύμαζε, πρὸς τὸ	λιπαρὲς	~τέκν᾽ εἰ φανέντ᾽ ἄελπτα μηκύνω
[750]	φιλεῖν; ~ὥσπερ τις εἴ σοι	λιπαροῦντι	μὲν τυχεῖν ~μηδὲν διδοίη μηδ᾽
[1550]	σεβίζειν, ~ἐννυχίων ἄναξ, ~Αἰδωνεῦ Αἰδωνεῦ,	λίσσωμαι	~ἄπονα μήτ᾽ ἐπὶ βαρυαχεῖ ~ξένον
[1000]	ἐμοὶ ~καλῶν ἱκνοῦμαι καὶ κατασκήπτω	λιταῖς	~ἐλθεῖν ἀρωγοὺς ξυμμάχους θ᾽ ἵν᾽
[1550]	τὰν ἀφανῆ θεὸν ~καὶ σὲ	λιταῖς	σεβίζειν, ~ἐννυχίων ἄναξ, ~Αἰδωνεῦ Αἰδωνεῦ,
[1300]	κυρῶ; ~σοὶ προστροπαίους, ὦ πάτερ,	λιτὰς	ἔχων ~αὐτός τ᾽ ἐμαυτοῦ ξυμμάχων
[450]	χεροῖν ~τιθεὶς ἐλαίας τάσδ᾽ ἐπεύχεσθαι	λιτάς.	~(Οἰδίπους) τούτων ἀκοῦσαι βούλομαι· μέγιστα
[1100]	~εἰδὼς δ᾽ ἀμύνω τοῖσδε τοῖς	λόγοις	τάδε· ~ἔχω γὰρ ἅχω διὰ
[50]	ταῦτ᾽ ἐστίν, ὦ ξέν᾽ οὐ	λόγοις	~τιμώμεν᾽ ἀλλὰ τῇ ξυνουσίᾳ πλέον.
[250]	~πολλή στ᾽ ἀνάγκη τἀπὸ σοῦ·	λόγοισι	γὰρ ~οὐκ ὠνόμασται βραχέσι· τοὺς
[1100]	ἐκ τούτων ἔχει. ~οὐ γὰρ	λόγοισι	τὸν βίον σπουδάζομεν ~λαμπρὸν ποεῖσθαι
[150]	ἐρατύει· ~κλύεις, ὦ πολύμοχθ᾽ ἀλᾶτα;	~λόγον	εἴ τιν᾽ οἴσεις ~πρὸς ἐμὰν
[1100]	~τέκν᾽ εἰ φανέντ᾽ ἄελπτα μηκύνω	λόγον.	~ἐπίσταμαι γὰρ τήνδε τὴν ἐς
[1200]	~μὴ φῦναι τὸν ἅπαντα νικᾷ	λόγον·	τὸ δ᾽ ἐπεὶ φανῇ, ~βῆναι
[1550]	ἄντρων ~ἀδάματον φύλακα παρ᾽ Ἁίδᾳ	~λόγος	αἰὲν ἔχει· ~τόν, ὦ Γᾶς
[1100]	ἐπεὶ ~ταῖς τηλικαῖσδε σμικρὸς ἐξαρκεῖ	λόγος.	~(Ἀντιγόνη) ~ὅδ᾽ ἔσθ᾽ ὁ σώσας·
[1150]	εἴσει καὐτὸς ἐκ ταύταιν ξυνών;	~λόγος	δ᾽ ὃς ἐμπέπτωκεν ἀρτίως ἐμοὶ
[550]	πλὴν ~εἰπεῖν ἃ χρῄζω, χὠ	λόγος	διοίχεται. ~(Θησεύς) τοῦτ᾽ αὐτὸ νῦν
[50]	αὐτῶν ἢ πὶ τῷ πλήθει	λόγος;	~(Ξένος) ἐκ τοῦ κατ᾽ ἄστυ
[100]	τὰ δὲ νῦν τιν᾽ ἥκειν	~λόγος	οὐδὲν ἅζονθ᾽ ~ὃν ἐγὼ λεύσσων
[350]	καθ᾽ ἡμᾶς ἔσθ᾽ ὁ πληθύων	λόγος,	~τὸ κοῖλον Ἄργος βὰς φυγὰς
[750]	τολμῶν κἀπὸ παντὸς ἂν φέρων	~λόγου	δικαίου μηχάνημα ποικίλον, ~τί ταῦτα
[600]	δεξιώματα ~δόρει διασκεδῶσιν ἐκ σμικροῦ	λόγου·	~ἵν᾽ οὑμὸς εὕδων καὶ κεκρυμμένος
[1150]	οὐ γὰρ ἥδ᾽ ἕδρα σμικροῦ	λόγου.	~σοὶ φασὶν αὐτὸν ἐς λόγους
[1150]	λόγου. ~σοὶ φασὶν αὐτὸν ἐς	λόγους	ἐλθεῖν μόνον ~αἰτεῖν ἀπελθεῖν τ᾽
[100]	τῶνδ᾽ ἕως ἂν ἐκμάθω ~τίνας	λόγους	ἐροῦσιν· ἐν γὰρ τῷ μαθεῖν
[1350]	~Θησεύς, δικαιῶν ὥστ᾽ ἐμοῦ κλύειν	λόγους,	~οὔ τἄν ποτ᾽ ὀμφῆς τῆς
[1300]	ἑπτὰ τάξεσιν σὺν ἑπτά τε	~λόγχαις	τὸ Θήβης πέδιον ἀμφεστᾶσι πᾶν·
[1500]	~ἃ δ᾽ ἐξάγιστα μηδὲ κινεῖται	λόγῳ,	~αὐτὸς μαθήσει, κεῖσ᾽ ὅταν μόλῃς
[750]	μέντοι καὶ σὺ προσφέρεις ἐμοί,	~λόγῳ	μὲν ἐσθλά. τοῖσι δ᾽ ἔργοισιν
[1150]	τοι κακῶς ~ηὑρημέν᾽ ἔργα τῷ	λόγῳ	μηνύεται. ~ἔφυσας αὐτόν· ὥστε μηδὲ
[1650]	τὸν θεῶν Ὄλυμπον ἐν ταὐτῷ	λόγῳ.	~μόρῳ δ᾽ ὁποίῳ κεῖνος ὤλετ᾽
[800]	σαυτοῦ μᾶλλον, ἐς τῷ νῦν	λόγῳ;	~(Οἰδίπους) ~ἐμοὶ μέν ἐσθ᾽ ἥδιστον,
[1250]	νεώτερος, ~γῆς ἐξέωσεν, οὔτε νικήσας	λόγῳ	~οὔτ᾽ εἰς ἔλεγχον χειρὸς οὐδ᾽
[450]	γῆς ~σωτῆρα σαυτὸν τῷδ᾽ ἐπεμβάλλεις	λόγῳ,	~παραινέσαι σοι βούλομαι τὰ σύμφορα.
[550]	τὸ σὸν γενναῖον ἐν σμικρῷ	λόγῳ	~παρῆκεν, ὥστε βραχέα μοι δεῖσθαι
[350]	~θρόνους ἐᾶσθαι μηδὲ χραίνεσθαι πόλιν,	~λόγῳ	σκοποῦσι τὴν πάλαι γένους φθοράν,
[50]	ἄρχεται. ~(Οἰδίπους) οὗτος δὲ τίς	λόγῳ	τε καὶ σθένει κρατεῖ; ~(Ξένος)
[650]	πέρα γ᾽ ἂν οὐδὲν ἢ	λόγῳ	φέροις. ~(Οἰδίπους) πῶς οὖν ποήσεις;
[350]	οὐκ ἀριθμός ἐστιν, ὦ πάτερ,	λόγων,	~ἀλλ᾽ ἔργα δεινά· τοὺς δὲ
[300]	~(Οἰδίπους) πότερα πόθοισι; ~(Ἰσμήνη) καὶ	λόγων	γ᾽ αὐτάγγελος, ~ξὺν ᾧπερ εἶχον
[1150]	ἃ μή σοι συμφέροντα λέξεται.	~λόγων	δ᾽ ἀκοῦσαι τίς βλάβη; τά
[1150]	~παῖς οὑμός, ὦναξ, στυγνός, οὗ	λόγων	ἐγὼ ~ἄλγιστ᾽ ἂν ἀνδρῶν ἐξανασχοίμην
[1100]	~οὔτ᾽ εἴ τι μῆκος τῶν	λόγων	ἔθου πλέον, ~τέκνοισι τερφθεὶς τοῖσδε,
[1000]	ἄξιαι δ᾽ ἀμυναθεῖν. ~(Θησεύς) ~ἅλις	λόγων,	ὡς οἱ μὲν ἐξειργασμένοι ~σπεύδουσιν,
[1100]	αὐτόθεν μοι χαῖρε καὶ τὰ	λοιπά	μου ~μέλου δικαίως, ὥσπερ ἐς
[1600]	τἀνδρὸς ἔσχεθ᾽ οὗ τητώμεναι ~τὸ	λοιπὸν	ἤδη τὸν βίον διάζετον. ~τοιαῦτ᾽
[550]	κυρεῖς· ~ὥστ᾽ ἐστί μοι τὸ	λοιπὸν	οὐδὲν ἄλλο πλὴν ~εἰπεῖν ἃ
[550]	μου ταφεὺς γένῃ ~(Θησεύς) ~τὰ	λοίσθι᾽	αἰτεῖ τοῦ βίου, τὰ δ᾽
[1550]	παῖδας ἠνώγει ῥυτῶν ~ὑδάτων ἐνεγκεῖν	λουτρὰ	καὶ χοάς ποθεν· ~τὼ δ᾽
[1600]	πατρὶ ~ταχεῖ πόρευσαν σῦν χρόνῳ,	λουτροῖς	τέ νιν ~ἐσθῆτί τ᾽ ἐξήσκησαν
[1300]	τῆς πρόσθεν ἀδμήτης χρόνῳ ~μητρὸς	λοχευθείς,	πιστὸς Ἀταλάντης γόνος· ~ἐγὼ δὲ
[1350]	~ὡς αὐτίκ᾽ εἴπερ οἵδε κινοῦνται	λόχοι	~πρὸς ἄστυ Θήβης. οὐ γὰρ
[1050]	~σθένει πινικείῳ τὸν εὔαγρον τελειῶσαι	λόχον,	~σεμνά τε παῖς Παλλὰς Ἀθάνα.
[1600]	διάζετον. ~τοιαῦτ᾽ ἐπ᾽ ἀλλήλοισιν ἀμφικείμενοι	~λύγδην	ἔκλαιον πάντες. ὡς δὲ πρὸς
[1600]	ἓν γὰρ μόνον ~τὰ πάντα	λύει	ταῦτ᾽ ἔπος μοχθήματα. ~τὸ γὰρ
[800]	φύσας φανεῖ ~φρένας ποτ᾽ ἀλλὰ	λῦμα	τῷ γήρᾳ τρέφει; ~(Οἰδίπους) ~γλώσσῃ
[850]	χάριν δούς, ἥ σ᾽ ἀεὶ	λυμαίνεται.	~(Χορός) ἐπίσχες αὐτοῦ, ξεῖνε. ~(Κρέων)
[1200]	αἱ μακραὶ ἁμέραι κατέθεντο δὴ	~λύπας	ἐγγυτέρω, τὰ τέρποντα δ᾽ οὐκ
[300]	προσφωνήμαθ᾽ ὡς ὑμᾶς μόλις ~εὑροῦσα	λύπῃ	δεύτερον μόλις βλέπω. ~(Οἰδίπους) ὦ
[800]	ἦ μὴν σὺ κἄνευ τοῦδε	λυπηθεὶς	ἔσει. ~(Οἰδίπους) ποίῳ σὺν ἔργῳ
[1150]	~χρῄζεις; τί σοι τοῦτ᾽ ἐστὶ	λυπηρὸν	κλύειν; ~(Οἰδίπους) ~ἔχθιστον, ὦναξ, φθέγμα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2005