HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Le Banquet

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ξ = 37 formes différentes pour 40 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Page

[201]   διελθεῖν, ὥς ποτέ με ἡ ξένη ἀνακρίνουσα διῄει. σχεδὸν γάρ τι

[211]   φίλε Σώκρατες, ἔφη ἡ Μαντινικὴ ξένη, εἴπερ που ἄλλοθι, βιωτὸν ἀνθρώπῳ,

[204]   ἐγὼ εἶπον· Εἶεν δή, ὦ ξένη· καλῶς γὰρ λέγεις· τοιοῦτος ὢν

[188]   θερμὰ καὶ τὰ ψυχρὰ καὶ ξηρὰ καὶ ὑγρά, καὶ ἁρμονίαν καὶ

[186]   ἐναντιώτατα, ψυχρὸν θερμῷ, πικρὸν γλυκεῖ, ξηρὸν ὑγρῷ, (πάντα τὰ τοιαῦτα· τούτοις

[210]   ἰδεῖν ὅτι πᾶν αὐτὸ αὑτῷ ξυγγενές ἐστιν, ἵνα τὸ περὶ τὸ

[177]   μὲν καὶ ἄλλων ἐπαίνους καταλογάδην ξυγγράφειν, ὥσπερ ὁ βέλτιστος Πρόδικος· καὶ

[217]   συνημερεύσας ᾤχετο ἀπιών. μετὰ ταῦτα ξυγγυμνάζεσθαι (προὐκαλούμην αὐτὸν καὶ συνεγυμναζόμην, ὥς

[188]   μᾶλλον δὲ πᾶσαν δύναμιν ἔχει ξυλλήβδην μὲν ὁ πᾶς Ἔρως, ὁ

[181]   καλῶς ἢ μή· ὅθεν δὴ ξυμβαίνει αὐτοῖς ὅ τι ἂν τύχωσι

[184]   δεῖ δὴ τὼ νόμω τούτω ξυμβαλεῖν εἰς ταὐτό, τόν τε περὶ

[184]   φρόνησιν καὶ τὴν (ἄλλην ἀρετὴν ξυμβάλλεσθαι, ὁ δὲ δεόμενος εἰς παίδευσιν

[185]   παραχρῆμα, ὦ Φαῖδρε, περὶ Ἔρωτος ξυμβάλλομαι. Παυσανίου δὲ παυσαμένου, διδάσκουσι γάρ

[184]   τὴν ἄλλην ἀρετήν, εἰ μέλλει ξυμβῆναι καλὸν γενέσθαι τὸ ἐραστῇ παιδικὰ

[191]   Ἕκαστος οὖν ἡμῶν ἐστὶν ἀνθρώπου ξύμβολον, ἅτε τετμημένος ὥσπερ αἱ ψῆτται,

[191]   δὴ ἀεὶ τὸ αὑτοῦ ἕκαστος ξύμβολον. ὅσοι μὲν οὖν τῶν ἀνδρῶν

[207]   διατιθέμενα, πρῶτον μὲν περὶ τὸ ξυμμιγῆναι ἀλλήλοις, ἔπειτα περὶ τὴν τροφὴν

[207]   καὶ ὀστᾶ καὶ (αἷμα καὶ ξύμπαν τὸ σῶμα. καὶ μὴ ὅτι

[202]   λέγεις, ἢ καὶ τῶν εἰδότων; Ξυμπάντων μὲν οὖν. καὶ ἣ γελάσασα·

[197]   παραστάτης τε καὶ σωτὴρ ἄριστος, ξυμπάντων τε θεῶν καὶ ἀνθρώπων κόσμος,

[184]   ταὐτὸν τῶν νόμων μοναχοῦ ἐνταῦθα ξυμπίπτει τὸ καλὸν εἶναι παιδικὰ ἐραστῇ

[187]   γάρ φησι διαφερόμενον αὐτὸ αὑτῷ ξυμφέρεσθαι, ὥσπερ ἁρμονίαν τόξου τε καὶ

[209]   εὐφυεῖ, πάνυ δὴ ἀσπάζεται τὸ ξυναμφότερον, καὶ πρὸς τοῦτον τὸν ἄνθρωπον

[202]   ὥστε τὸ πᾶν αὐτὸ αὑτῷ ξυνδεδέσθαι. διὰ τούτου καὶ ἡ μαντικὴ

[177]   κοσμῆσαι τὸν θεόν. Εἰ οὖν (ξυνδοκεῖ καὶ ὑμῖν, γένοιτ᾽ ἂν ἡμῖν

[181]   ἐρᾷν ὡς τὸν βίον ἅπαντα ξυνεσόμενοι καὶ κοινῇ συμβιωσόμενοι, ἀλλ᾽ οὐκ

[177]   καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ἄρα ξυνέφασάν τε καὶ ~(ἐκέλευον ἅπερ ὁ

[193]   ἡδέως ἐρρήθη. καὶ εἰ μὴ ξυνῄδειν Σωκράτει τε καὶ Ἀγάθωνι δεινοῖς

[191]   ἕκαστον τὸ ἥμισυ τὸ αὑτοῦ ξυνῄει, καὶ περιβάλλοντες τὰς χεῖρας καὶ

[197]   ξυνόδους μετ᾽ ἀλλήλων πάσας τιθεὶς ξυνιέναι, ἐν ἑορταῖς, ἐν χοροῖς, ἐν

[184]   σοφίαν κτᾶσθαι, τότε δὴ τούτων ξυνιόντων εἰς ταὐτὸν τῶν νόμων μοναχοῦ

[220]   ποτε ἐπὶ στρατείας, ἄξιον ἀκοῦσαι. ξυννοήσας γὰρ αὐτόθι ἕωθέν τι εἱστήκει

[197]   οἰκειότητος δὲ πληροῖ, τὰς τοιάσδε ξυνόδους μετ᾽ ἀλλήλων πάσας τιθεὶς ξυνιέναι,

[216]   ἀληθῆ. καὶ ἔτι γε νῦν ξύνοιδ᾽ ἐμαυτῷ ὅτι εἰ ἐθέλοιμι παρέχειν

[216]   ἐγὼ δὲ τοῦτον μόνον αἰσχύνομαι. ξύνοιδα γὰρ ἐμαυτῷ ἀντιλέγειν μὲν οὐ

[203]   μητρὸς φύσιν ἔχων, ἀεὶ ἐνδείᾳ ξύνοικος. κατὰ δὲ αὖ τὸν πατέρα

[211]   πολλοί, ὁρῶντες τὰ παιδικὰ καὶ ξυνόντες ἀεὶ αὐτοῖς, εἴ πως οἷόν

[212]   ἐκεῖνο ᾧ δεῖ θεωμένου καὶ ξυνόντος αὐτῷ; ἢ οὐκ ἐνθυμῇ, ἔφη,

[206]   πράξει ἡ σπουδὴ καὶ ἡ ξύντασις ἔρως ἂν καλοῖτο; τί τοῦτο

[192]   τούτου ἕνεκα ἕτερος ἑτέρῳ χαίρει ξυνὼν οὕτως ἐπὶ μεγάλης σπουδῆς· ἀλλ᾽

Page
[201]	διελθεῖν, ὥς ποτέ με ἡ	ξένη	ἀνακρίνουσα διῄει. σχεδὸν γάρ τι
[211]	φίλε Σώκρατες, ἔφη ἡ Μαντινικὴ	ξένη,	εἴπερ που ἄλλοθι, βιωτὸν ἀνθρώπῳ,
[204]	ἐγὼ εἶπον· Εἶεν δή, ὦ	ξένη·	καλῶς γὰρ λέγεις· τοιοῦτος ὢν
[188]	θερμὰ καὶ τὰ ψυχρὰ καὶ	ξηρὰ	καὶ ὑγρά, καὶ ἁρμονίαν καὶ
[186]	ἐναντιώτατα, ψυχρὸν θερμῷ, πικρὸν γλυκεῖ,	ξηρὸν	ὑγρῷ, (πάντα τὰ τοιαῦτα· τούτοις
[210]	ἰδεῖν ὅτι πᾶν αὐτὸ αὑτῷ	ξυγγενές	ἐστιν, ἵνα τὸ περὶ τὸ
[177]	μὲν καὶ ἄλλων ἐπαίνους καταλογάδην	ξυγγράφειν,	ὥσπερ ὁ βέλτιστος Πρόδικος· καὶ
[217]	συνημερεύσας ᾤχετο ἀπιών. μετὰ ταῦτα	ξυγγυμνάζεσθαι	(προὐκαλούμην αὐτὸν καὶ συνεγυμναζόμην, ὥς
[188]	μᾶλλον δὲ πᾶσαν δύναμιν ἔχει	ξυλλήβδην	μὲν ὁ πᾶς Ἔρως, ὁ
[181]	καλῶς ἢ μή· ὅθεν δὴ	ξυμβαίνει	αὐτοῖς ὅ τι ἂν τύχωσι
[184]	δεῖ δὴ τὼ νόμω τούτω	ξυμβαλεῖν	εἰς ταὐτό, τόν τε περὶ
[184]	φρόνησιν καὶ τὴν (ἄλλην ἀρετὴν	ξυμβάλλεσθαι,	ὁ δὲ δεόμενος εἰς παίδευσιν
[185]	παραχρῆμα, ὦ Φαῖδρε, περὶ Ἔρωτος	ξυμβάλλομαι.	Παυσανίου δὲ παυσαμένου, διδάσκουσι γάρ
[184]	τὴν ἄλλην ἀρετήν, εἰ μέλλει	ξυμβῆναι	καλὸν γενέσθαι τὸ ἐραστῇ παιδικὰ
[191]	Ἕκαστος οὖν ἡμῶν ἐστὶν ἀνθρώπου	ξύμβολον,	ἅτε τετμημένος ὥσπερ αἱ ψῆτται,
[191]	δὴ ἀεὶ τὸ αὑτοῦ ἕκαστος	ξύμβολον.	ὅσοι μὲν οὖν τῶν ἀνδρῶν
[207]	διατιθέμενα, πρῶτον μὲν περὶ τὸ	ξυμμιγῆναι	ἀλλήλοις, ἔπειτα περὶ τὴν τροφὴν
[207]	καὶ ὀστᾶ καὶ (αἷμα καὶ	ξύμπαν	τὸ σῶμα. καὶ μὴ ὅτι
[202]	λέγεις, ἢ καὶ τῶν εἰδότων;	Ξυμπάντων	μὲν οὖν. καὶ ἣ γελάσασα·
[197]	παραστάτης τε καὶ σωτὴρ ἄριστος,	ξυμπάντων	τε θεῶν καὶ ἀνθρώπων κόσμος,
[184]	ταὐτὸν τῶν νόμων μοναχοῦ ἐνταῦθα	ξυμπίπτει	τὸ καλὸν εἶναι παιδικὰ ἐραστῇ
[187]	γάρ φησι διαφερόμενον αὐτὸ αὑτῷ	ξυμφέρεσθαι,	ὥσπερ ἁρμονίαν τόξου τε καὶ
[209]	εὐφυεῖ, πάνυ δὴ ἀσπάζεται τὸ	ξυναμφότερον,	καὶ πρὸς τοῦτον τὸν ἄνθρωπον
[202]	ὥστε τὸ πᾶν αὐτὸ αὑτῷ	ξυνδεδέσθαι.	διὰ τούτου καὶ ἡ μαντικὴ
[177]	κοσμῆσαι τὸν θεόν. Εἰ οὖν	(ξυνδοκεῖ	καὶ ὑμῖν, γένοιτ᾽ ἂν ἡμῖν
[181]	ἐρᾷν ὡς τὸν βίον ἅπαντα	ξυνεσόμενοι	καὶ κοινῇ συμβιωσόμενοι, ἀλλ᾽ οὐκ
[177]	καὶ οἱ ἄλλοι πάντες ἄρα	ξυνέφασάν	τε καὶ ~(ἐκέλευον ἅπερ ὁ
[193]	ἡδέως ἐρρήθη. καὶ εἰ μὴ	ξυνῄδειν	Σωκράτει τε καὶ Ἀγάθωνι δεινοῖς
[191]	ἕκαστον τὸ ἥμισυ τὸ αὑτοῦ	ξυνῄει,	καὶ περιβάλλοντες τὰς χεῖρας καὶ
[197]	ξυνόδους μετ᾽ ἀλλήλων πάσας τιθεὶς	ξυνιέναι,	ἐν ἑορταῖς, ἐν χοροῖς, ἐν
[184]	σοφίαν κτᾶσθαι, τότε δὴ τούτων	ξυνιόντων	εἰς ταὐτὸν τῶν νόμων μοναχοῦ
[220]	ποτε ἐπὶ στρατείας, ἄξιον ἀκοῦσαι.	ξυννοήσας	γὰρ αὐτόθι ἕωθέν τι εἱστήκει
[197]	οἰκειότητος δὲ πληροῖ, τὰς τοιάσδε	ξυνόδους	μετ᾽ ἀλλήλων πάσας τιθεὶς ξυνιέναι,
[216]	ἀληθῆ. καὶ ἔτι γε νῦν	ξύνοιδ᾽	ἐμαυτῷ ὅτι εἰ ἐθέλοιμι παρέχειν
[216]	ἐγὼ δὲ τοῦτον μόνον αἰσχύνομαι.	ξύνοιδα	γὰρ ἐμαυτῷ ἀντιλέγειν μὲν οὐ
[203]	μητρὸς φύσιν ἔχων, ἀεὶ ἐνδείᾳ	ξύνοικος.	κατὰ δὲ αὖ τὸν πατέρα
[211]	πολλοί, ὁρῶντες τὰ παιδικὰ καὶ	ξυνόντες	ἀεὶ αὐτοῖς, εἴ πως οἷόν
[212]	ἐκεῖνο ᾧ δεῖ θεωμένου καὶ	ξυνόντος	αὐτῷ; ἢ οὐκ ἐνθυμῇ, ἔφη,
[206]	πράξει ἡ σπουδὴ καὶ ἡ	ξύντασις	ἔρως ἂν καλοῖτο; τί τοῦτο
[192]	τούτου ἕνεκα ἕτερος ἑτέρῳ χαίρει	ξυνὼν	οὕτως ἐπὶ μεγάλης σπουδῆς· ἀλλ᾽

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/03/2005