Page
[181]	νῦν ἡμεῖς ποιοῦμεν, ἢ πίνειν	ἢ	ᾄδειν ἢ διαλέγεσθαι, οὐκ ἔστι
[199]	οὔ; Φάναι εἶναι. Οὐκοῦν ἀδελφοῦ	ἢ	ἀδελφῆς; Ὁμολογεῖν. Πειρῶ δή, φάναι,
[219]	ἢ εἰ μετὰ πατρὸς καθηῦδον	ἢ	ἀδελφοῦ πρεσβυτέρου. Τὸ δὴ μετὰ
[173]	φιλοσοφίας λόγους ἢ αὐτὸς ποιῶμαι	ἢ	ἄλλων ἀκούω, χωρὶς τοῦ οἴεσθαι
[176]	αὐλητρίδα χαίρειν ἐᾷν, αὐλοῦσαν ἑαυτῇ	ἢ	ἂν βούληται ταῖς γυναιξὶ ταῖς
[214]	ἐπαινέσω τούτου παρόντος ἢ θεὸν	ἢ	ἄνθρωπον ἄλλον ἢ τοῦτον, οὐκ
[210]	ὥσπερ οἰκέτης, ἀγαπῶν παιδαρίου κάλλος	ἢ	ἀνθρώπου τινός ἢ ἐπιτηδεύματος ἑνός,
[178]	ἂν ἄμεινον οἰκήσειαν τὴν ἑαυτῶν	ἢ	ἀπεχόμενοι πάντων τῶν αἰσχρῶν καὶ
[212]	ἄνδρα πάνυ σφόδρα δέξεσθε συμπότην,	ἢ	ἀπίωμεν ἀναδήσαντες μόνον Ἀγάθωνα, ἐφ᾽
[183]	χρήματα βουλόμενος παρά του λαβεῖν	ἢ	ἀρχὴν ἄρξαι ἤ τινα ἄλλην
[215]	οὕστινας ἐργάζονται οἱ δημιουργοὶ σύριγγας	ἢ	αὐλοὺς ἔχοντας, οἳ διχάδε διοιχθέντες
[173]	μέν τινας περὶ φιλοσοφίας λόγους	ἢ	αὐτὸς ποιῶμαι ἢ ἄλλων ἀκούω,
[173]	ἔοικεν. ἀλλὰ τίς σοι διηγεῖτο;	ἢ	αὐτὸς Σωκράτης; (Οὐ μὰ τὸν
[211]	τελευτῆσῃ, ὅ ἐστιν οὐκ ἄλλου	ἢ	αὐτοῦ ἐκείνου τοῦ καλοῦ μάθημα,
[208]	Ἄλκηστιν ὑπὲρ Ἀδμήτου ἀποθανεῖν ἄν,	ἢ	Ἀχιλλέα Πατρόκλῳ ἐπαποθανεῖν, ἢ προαποθανεῖν
[181]	ποιοῦμεν, ἢ πίνειν ἢ ᾄδειν	ἢ	διαλέγεσθαι, οὐκ ἔστι τούτων αὐτὸ
[185]	καὶ ἐὰν τοῦτο ποιήσῃς ἅπαξ	ἢ	δίς, καὶ εἰ πάνυ ἰσχυρά
[213]	νῦν ἐργάσηται, ἀλλὰ διάλλαξον ἡμᾶς,	ἢ	ἐὰν ἐπιχειρῇ βιάζεσθαι, ἐπάμυνε, ὡς
[219]	περιττότερον καταδεδαρθηκὼς (ἀνέστην μετὰ Σωκράτους,	ἢ	εἰ μετὰ πατρὸς καθηῦδον ἢ
[188]	σὸν ἔργον, ὦ Ἀριστόφανες, ἀναπληρῶσαι·	ἢ	εἴ πως ἄλλως ἐν νῷ
[220]	πάντων ἢ οὐκ ἐξιόντων ἔνδοθεν,	ἢ	εἴ τις ἐξίοι, ἠμφιεσμένων τε
[184]	ἄν τ᾽ εὐεργετούμενος εἰς χρήματα	ἢ	εἰς διαπράξεις πολιτικὰς μὴ καταφρονήσῃ·
[187]	πολλὴ ἀλογία ἁρμονίαν φάναι διαφέρεσθαι	ἢ	ἐκ διαφερομένων ἔτι εἶναι. ἀλλὰ
[211]	ἑτέρῳ τινι, οἷον ἐν ζῴῳ	ἢ	ἐν γῇ ἢ ἐν οὐρανῷ
[189]	νῦν δὲ οὐκ ἔστιν ἀλλ᾽	ἢ	ἐν ὀνείδει ὄνομα κείμενον. ἔπειτα
[211]	ἐν ζῴῳ ἢ ἐν γῇ	ἢ	ἐν οὐρανῷ (ἢ ἔν τῳ
[221]	δὴ καὶ κάλλιον ἐθεασάμην Σωκράτη	ἢ	ἐν Ποτειδαίᾳ. αὐτὸς γὰρ ἧττον
[209]	ταῖς ψυχαῖς κυοῦσιν ἔτι μᾶλλον	ἢ	ἐν τοῖς σώμασιν, ἃ ψυχῇ
[211]	ἐν γῇ ἢ ἐν οὐρανῷ	(ἢ	ἔν τῳ ἄλλῳ, ἀλλ᾽ αὐτὸ
[210]	παιδαρίου κάλλος ἢ ἀνθρώπου τινός	ἢ	ἐπιτηδεύματος ἑνός, δουλεύων φαῦλος ᾖ
[178]	ἐστιν ἀγαθὸν εὐθὺς νέῳ ὄντι	ἢ	ἐραστὴς χρηστὸς καὶ ἐραστῇ παιδικά.
[189]	πῃ ἐν νῷ ἔχω λέγειν	ἢ	ᾗ σύ τε καὶ Παυσανίας
[173]	τραγῳδίᾳ ἐνίκησεν Ἀγάθων, τῇ ὑστεραίᾳ	ἢ	ᾗ τὰ ἐπινίκια ἔθυεν αὐτός
[217]	ἐν τῷ οἰκήματι ἄλλος καθηῦδεν	ἢ	(ἡμεῖς. μέχρι μὲν οὖν δὴ
[214]	τινα ἐγὼ ἐπαινέσω τούτου παρόντος	ἢ	θεὸν ἢ ἄνθρωπον ἄλλον ἢ
[199]	ἀποκρίνασθαι, ὅτι ἔστιν ὑέος γε	ἢ	θυγατρὸς ὁ πατὴρ πατήρ· ἢ
[200]	τις μέγας ὢν μέγας εἶναι,	ἢ	ἰσχυρὸς ὢν ἰσχυρός; Ἀδύνατον ἐκ
[175]	ἐμὴ φαύλη τις ἂν εἴη,	ἢ	καὶ ἀμφισβητήσιμος, ὥσπερ ὄναρ οὖσα,
[202]	μὴ εἰδότων, ἔφη, πάντων λέγεις,	ἢ	καὶ τῶν εἰδότων; Ξυμπάντων μὲν
[184]	ἔσεσθαι ἢ κατὰ σοφίαν τινὰ	ἢ	κατὰ ἄλλο ὁτιοῦν μέρος ἀρετῆς,
[184]	ἡγούμενος δι᾽ ἐκεῖνον ἀμείνων ἔσεσθαι	ἢ	κατὰ σοφίαν τινὰ ἢ κατὰ
[205]	ἐπ᾽ αὐτόν, ἢ κατὰ χρηματισμὸν	ἢ	κατὰ φιλογυμναστίαν ἢ κατὰ φιλοσοφίαν,
[205]	κατὰ χρηματισμὸν ἢ κατὰ φιλογυμναστίαν	ἢ	κατὰ φιλοσοφίαν, οὔτε ἐρᾶν καλοῦνται
[205]	ἄλλῃ τρεπόμενοι πολλαχῇ ἐπ᾽ αὐτόν,	ἢ	κατὰ χρηματισμὸν ἢ κατὰ φιλογυμναστίαν
[185]	ἢ παῦσαί με τῆς λυγγὸς	ἢ	λέγειν ὑπὲρ ἐμοῦ, ἕως ἂν
[179]	γὰρ ἀνὴρ ὑπὸ παιδικῶν ὀφθῆναι	ἢ	λιπὼν τάξιν ἢ ὅπλα ἀποβαλὼν
[179]	μὴν ἐγκαταλιπεῖν γε τὰ παιδικὰ	ἢ	μὴ βοηθῆσαι κινδυνεύοντι- οὐδεὶς οὕτω
[200]	ἐπιθυμοῦν ἐπιθυμεῖν οὗ ἐνδεές ἐστιν,	ἢ	μὴ (ἐπιθυμεῖν, ἐὰν μὴ ἐνδεὲς
[196]	κατὰ μουσικήν· ἃ γάρ τις	ἢ	μὴ ἔχει ἢ μὴ οἶδεν,
[181]	βλέποντες, ἀμελοῦντες δὲ τοῦ καλῶς	ἢ	μή· ὅθεν δὴ ξυμβαίνει αὐτοῖς
[196]	γάρ τις ἢ μὴ ἔχει	ἢ	μὴ οἶδεν, οὔτ᾽ ἂν ἑτέρῳ
[213]	λέγετε αὐτόθεν, ἐπὶ ῥητοῖς εἰσίω	ἢ	μή; συμπίεσθε ἢ οὔ; πάντας
[193]	λόγος ἐστὶ περὶ Ἔρωτος, ἀλλοῖος	ἢ	ὁ σός. ὥσπερ οὖν ἐδεήθην
[218]	τὴν καρδίαν ἢ ψυχὴν γὰρ	ἢ	ὅ τι δεῖ αὐτὸ ὀνομάσαι
[214]	οἶσθα ὅτι τοὐναντίον ἐστὶ πᾶν	ἢ	ὃ ἔλεγεν; οὗτος γάρ, ἐάν
[220]	διὰ τοῦ κρυστάλλου ῥᾷον ἐπορεύετο	ἢ	οἱ ἄλλοι ὑποδεδεμένοι, οἱ δὲ
[201]	καὶ ἥ, Οὐκ εὐφημήσεις; ἔφη·	ἢ	οἴει, ὅτι ἂν μὴ καλὸν
[214]	(σε Σωκράτης ὧν ἄρτι εἶπεν;	ἢ	οἶσθα ὅτι τοὐναντίον ἐστὶ πᾶν
[214]	ψυκτῆρα ἐκεῖνον, ἰδόντα αὐτὸν ~(πλέον	ἢ	ὀκτὼ κοτύλας χωροῦντα. τοῦτον ἐμπλησάμενον
[179]	παιδικῶν ὀφθῆναι ἢ λιπὼν τάξιν	ἢ	ὅπλα ἀποβαλὼν ἧττον ἂν δή
[180]	ὁ ἐρώμενος τὸν ἐραστὴν ἀγαπᾷ,	ἢ	ὅταν ὁ ἐραστὴς τὰ παιδικά.
[215]	μετὰ τοῦτο ἄκουε. ὑβριστὴς εἶ·	ἢ	οὔ; ἐὰν γὰρ μὴ ὁμολογῇς,
[199]	ὁ πατήρ ἐστι πατήρ τινος	ἢ	οὔ; εἶπες ἂν δή πού
[172]	αὐτὸς παρεγένου τῇ συνουσίᾳ ταύτῃ	ἢ	οὔ; κἀγὼ εἶπον ὅτι· Παντάπασιν
[213]	ῥητοῖς εἰσίω ἢ μή; συμπίεσθε	ἢ	οὔ; πάντας οὖν ἀναθορυβῆσαι καὶ
[200]	οὗ ἔστιν ἔρως, ἐπιθυμεῖ αὐτοῦ	ἢ	οὔ; Πάνυ γε, φάναι. Πότερον
[199]	ἢ θυγατρὸς ὁ πατὴρ πατήρ·	ἢ	οὔ; Πάνυ γε, φάναι τὸν
[199]	ὅπερ ἔστιν, ἔστι τινὸς ἀδελφὸς	ἢ	οὔ; Φάναι εἶναι. Οὐκοῦν ἀδελφοῦ
[199]	εἶναι τινὸς ὁ Ἔρως ἔρως,	ἢ	οὐδενός; ἐρωτῶ δ᾽ οὐκ εἰ
[207]	τοῦ ἔρωτος καὶ τῆς ἐπιθυμίας;	ἢ	οὐκ αἰσθάνει ὡς δεινῶς διατίθεται
[212]	δεῖ θεωμένου καὶ ξυνόντος αὐτῷ;	ἢ	οὐκ ἐνθυμῇ, ἔφη, ὅτι ἐνταῦθα
[220]	πάγου οἵου δεινοτάτου, καὶ πάντων	ἢ	οὐκ ἐξιόντων ἔνδοθεν, ἢ εἴ
[200]	εἶτα ἐπιθυμεῖ τε καὶ ἐρᾷ,	ἢ	οὐκ ἔχων; Οὐκ ἔχων, ὡς
[202]	καὶ ἂν μὴ σοφόν, ἀμαθές;	ἢ	οὐκ ᾔσθησαι ὅτι ἔστιν τι
[220]	οὐδεὶς ἄλλος ἐμὲ ἔσωσεν (ἀνθρώπων	ἢ	οὗτος, τετρωμένον οὐκ ἐθέλων ἀπολιπεῖν,
[213]	οὔτε διαλεχθῆναι καλῷ οὐδ᾽ ἑνί,	ἢ	οὑτοσὶ ζηλοτυπῶν με καὶ φθονῶν
[181]	πρῶτον μὲν οὐχ ἧττον γυναικῶν	ἢ	παίδων, ἔπειτα ὧν καὶ ἐρῶσι
[178]	τι αἰσχρὸν ποιῶν κατάδηλος γίγνοιτο	ἢ	πάσχων ὑπό του δι᾽ ἀνανδρίαν
[199]	εἰ Ἔρως ἐστὶν ἔρως μητρὸς	ἢ	πατρός— ἀλλ᾽ ὥσπερ ἂν εἰ
[199]	δ᾽ οὐκ εἰ μητρός τινος	ἢ	πατρός ἐστιν— γελοῖον γὰρ ἂν
[185]	κατακεῖσθαι, Ὦ Ἐρυξίμαχε, δίκαιος εἶ	ἢ	παῦσαί με τῆς λυγγὸς ἢ
[188]	οὐ περὶ ἄλλο τί ἐστιν	ἢ	περὶ Ἔρωτος φυλακήν τε καὶ
[203]	δὲ ἄλλο τι σοφὸς ὢν	ἢ	περὶ τέχνας ἢ χειρουργίας τινὰς
[181]	~(οἷον ὃ νῦν ἡμεῖς ποιοῦμεν,	ἢ	πίνειν ἢ ᾄδειν ἢ διαλέγεσθαι,
[187]	καταχρῆσθαι (ῥυθμῷ τε καὶ ἁρμονίᾳ	ἢ	ποιοῦντα, (ὃ δὴ μελοποιίαν καλοῦσιν)
[172]	ἡμέρας εἰδέναι ὅτι ἂν λέγῃ	ἢ	πράττῃ οὐδέπω τρία ἔτη ἐστίν;
[208]	ἄν, ἢ Ἀχιλλέα Πατρόκλῳ ἐπαποθανεῖν,	ἢ	προαποθανεῖν τὸν ὑμέτερον Κόδρον ὑπὲρ
[200]	ἄλλο τι ἔστιν ὁ Ἔρως	ἢ	πρῶτον μὲν τινῶν, ἔπειτα τούτων
[194]	ἴσως οἴοιο αἰσχρὸν ὂν ποιεῖν·	ἢ	πῶς λέγεις; Ἀληθῆ λέγεις, φάναι.
[205]	τἀγαθὰ βούλεσθαι αὑτοῖς εἶναι ἀεί,	ἢ	πῶς λέγεις; Οὕτως, ἦν δ᾽
[220]	ἐγένου τῶν στρατηγῶν ἐμὲ λαβεῖν	ἢ	σαυτόν. ἔτι τοίνυν, ὦ ἄνδρες,
[219]	πολὺ μᾶλλον ἄτρωτος ἦν πανταχῇ	ἢ	σιδήρῳ ὁ Αἴας, ᾧ τε
[206]	~(ἐρῶσιν ἅνθρωποι ἢ τοῦ ἀγαθοῦ.	ἢ	σοὶ δοκοῦσιν; Μὰ Δί᾽ οὐκ
[178]	τις γένοιτο ὥστε πόλιν γενέσθαι	ἢ	στρατόπεδον ἐραστῶν τε καὶ παιδικῶν,
[173]	ἀθλιώτερος ἦ ὁτουοῦν, οὐχ ἧττον	ἢ	σὺ νυνί, οἰόμενος δεῖν πάντα
[209]	οὖν σώματα τὰ καλὰ μᾶλλον	ἢ	τὰ αἰσχρὰ ἀσπάζεται ἅτε κυῶν,
[177]	ὃς οὐδέν φημι ἄλλο ἐπίστασθαι	ἢ	τὰ ἐρωτικά, οὔτε που Ἀγάθων
[181]	θεοῦ νεωτέρας (τε οὔσης πολὺ	ἢ	τῆς ἑτέρας, καὶ μετεχούσης ἐν
[218]	χαρίζεσθαι καὶ εἴ τι ἄλλο	ἢ	τῆς οὐσίας τῆς ἐμῆς (δέοιο
[183]	πάνδημος, (ὁ τοῦ σώματος μᾶλλον	ἢ	τῆς ψυχῆς ἐρῶν· καὶ γὰρ
[214]	ἐπὶ τὰ γελοιότερά με ἐπαινέσαι;	ἢ	τί ποιήσεις; Τἀληθῆ ἐρῶ. ἀλλ᾽
[199]	ὁ Ἔρως ἔρως ἐστὶν οὐδενὸς	ἢ	τινός; Πάνυ μὲν οὖν ἔστιν.
[200]	παρόντων, εἰ ἄλλο τι λέγεις	ἢ	τόδε, ὅτι βούλομαι τὰ νῦν
[202]	φῂς εὐδαίμονας εἶναι καὶ καλούς;	ἢ	τολμήσαις ἄν τινα μὴ φάναι
[206]	ἄλλο ἐστὶν οὗ ~(ἐρῶσιν ἅνθρωποι	ἢ	τοῦ ἀγαθοῦ. ἢ σοὶ δοκοῦσιν;
[209]	ἑαυτῷ τοιούτους παῖδας μᾶλλον γεγονέναι	ἢ	τοὺς (ἀνθρωπίνους, καὶ εἰς Ὅμηρον
[214]	ἢ θεὸν ἢ ἄνθρωπον ἄλλον	ἢ	τοῦτον, οὐκ ἀφέξεταί μου τὼ
[175]	ἐν μάρτυσι τῶν Ἑλλήνων πλέον	ἢ	τρισμυρίοις. Ὑβριστὴς εἶ, ἔφη, ὦ
[215]	γὰρ ἀκούω, πολύ μοι μᾶλλον	ἢ	τῶν κορυβαντιώντων ἥ τε καρδία
[194]	σοφούς, μᾶλλον ἂν αὐτῶν φροντίζοις	ἢ	τῶν πολλῶν· ἀλλὰ μὴ οὐχ
[215]	ἐπειδὰν δὲ σοῦ τις ἀκούῃ	ἢ	τῶν σῶν λόγων ἄλλου λέγοντος,
[218]	τῆς οὐσίας τῆς ἐμῆς (δέοιο	ἢ	τῶν φίλων τῶν ἐμῶν. ἐμοὶ
[181]	καὶ ἐρῶσι τῶν σωμάτων μᾶλλον	ἢ	τῶν ψυχῶν, ἔπειτα ὡς ἂν
[211]	ὀρθῶς ἐπὶ (τὰ ἐρωτικὰ ἰέναι	ἢ	ὑπ᾽ ἄλλου ἄγεσθαι, ἀρχόμενον ἀπὸ
[208]	ἕτοιμοί εἰσι πάντας ἔτι μᾶλλον	ἢ	ὑπὲρ τῶν (παίδων, καὶ χρήματα
[179]	ἧττον ἂν δή που δέξαιτο	ἢ	ὑπὸ πάντων τῶν ἄλλων, καὶ
[185]	λέγειν, τυχεῖν δὲ αὐτῷ τινὰ	ἢ	ὑπὸ πλησμονῆς ἢ ὑπό τινος
[185]	αὐτῷ τινὰ ἢ ὑπὸ πλησμονῆς	ἢ	ὑπό τινος ἄλλου λύγγα ἐπιπεπτωκυῖαν
[173]	οἰόμενος δεῖν πάντα μᾶλλον πράττειν	ἢ	φιλοσοφεῖν. καὶ ὅς· Μὴ σκῶπτ᾽
[218]	μὴ χαριζόμενος αἰσχυνοίμην τοὺς φρονίμους,	ἢ	χαριζόμενος τούς τε πολλοὺς καὶ
[203]	σοφὸς ὢν ἢ περὶ τέχνας	ἢ	χειρουργίας τινὰς βάναυσος. οὗτοι δὴ
[183]	καρποῖτ᾽ ἂν ὀνείδη· εἰ γὰρ	ἢ	χρήματα βουλόμενος παρά του λαβεῖν
[187]	ποιοῦντα, (ὃ δὴ μελοποιίαν καλοῦσιν)	ἢ	χρώμενον ὀρθῶς τοῖς πεποιημένοις μέλεσί
[218]	ἄν τις δηχθείη— τὴν καρδίαν	ἢ	ψυχὴν γὰρ ἢ ὅ τι
[219]	ἐστιν, ὧν οὐδὲν ἄλλως εἴρηται	ἢ	ὡς διανοοῦμαι· σὺ δὲ αὐτὸς
[190]	ὠὰ τέμνοντες (καὶ μέλλοντες ταριχεύειν,	ἢ	ὥσπερ οἱ τὰ ὠὰ ταῖς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2005