HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
λέγε 4
λέγει 6
λέγειν 35
λέγεις 30
λέγεται 5
λέγετε 3
λέγῃ 2

Fréquences [« »]
29 Ἀγάθωνα
30 καλῶς
29 μᾶλλον
30 λέγεις
30 τί
31 δή
31 ἐγώ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Le Banquet

λέγεις

Page

[194]   αἰσχρὸν ὂν ποιεῖν· ἢ πῶς λέγεις; Ἀληθῆ λέγεις, φάναι. Τοὺς δὲ

[205]   τούτων δημιουργοὶ πάντες ποιηταί. Ἀληθῆ λέγεις. Ἀλλ᾽ ὅμως, ἦ δ᾽ ἥ,

[200]   πῶς; Κἀμοί, φάναι, δοκεῖ. Καλῶς λέγεις. ἆρ᾽ οὖν βούλοιτ᾽ ἄν τις

[200]   τούτων ὅ γε ὤν. Ἀληθῆ λέγεις. Εἰ γὰρ καὶ ἰσχυρὸς ὢν

[214]   εἰ βούλει· Σωκράτη ἐπαίνεσον. (Πῶς λέγεις; εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην· δοκεῖ χρῆναι,

[205]   δοκεῖ ἔχειν ἡ ἀπόκρισις. Ἀληθῆ λέγεις, εἶπον ἐγώ. Ταύτην δὴ τὴν

[219]   Ἀλλ᾽ ἔφη, τοῦτό γ᾽ εὖ λέγεις· ἐν γὰρ τῷ ἐπιόντι χρόνῳ

[205]   μόριον τῆς ποιήσεως ποιηταί. Ἀληθῆ λέγεις, ἔφην. (Οὕτω τοίνυν καὶ περὶ

[201]   οὔτε ἀγαθός. καὶ ἐγώ, Πῶς λέγεις, ἔφην, ὦ Διοτίμα; αἰσχρὸς ἄρα

[202]   Τῶν μὴ εἰδότων, ἔφη, πάντων λέγεις, ἢ καὶ τῶν εἰδότων; Ξυμπάντων

[200]   τῶν παρόντων, εἰ ἄλλο τι λέγεις ἢ τόδε, ὅτι βούλομαι τὰ

[202]   κἀγὼ εἶπον· Πῶς τοῦτο, ἔφην, λέγεις; καὶ ἥ, Ῥᾳδίως, ἔφη. λέγε

[206]   δ᾽ ἐγώ, δεῖται ὅτι ποτε λέγεις, καὶ οὐ μανθάνω. (Ἀλλ᾽ ἐγώ,

[214]   Ἐρυξίμαχε, τὸν Ἀλκιβιάδην, καλῶς μὲν λέγεις, μεθύοντα δὲ ἄνδρα παρὰ νηφόντων

[202]   ἀμαθίας. Ἀληθῆ, ἦν δ᾽ ἐγώ, λέγεις. (Μὴ τοίνυν ἀνάγκαζε ὃ μὴ

[206]   εἶναι ἀεί. Ἀληθέστατα, ἔφην ἐγώ, λέγεις. (Ὅτε δὴ τούτου ὁ ἔρως

[201]   ἀλλ᾽ οὕτως ἐχέτω ὡς σὺ λέγεις. Οὐ μὲν οὖν τῇ ἀληθείᾳ,

[202]   ἔγωγ᾽ ἔφην. Εὐδαίμονας δὲ δὴ λέγεις οὐ τοὺς τἀγαθὰ καὶ τὰ

[175]   ἐθέλει εἰσιέναι. Ἄτοπόν γ᾽ ἔφη, λέγεις· οὔκουν καλεῖς αὐτὸν καὶ μὴ

[205]   αὑτοῖς εἶναι ἀεί, ἢ πῶς λέγεις; Οὕτως, ἦν δ᾽ ἐγώ· κοινὸν

[218]   εἴπερ ἀληθῆ τυγχάνει ὄντα ἃ λέγεις (περὶ ἐμοῦ, καί τις ἔστ᾽

[201]   καὶ μηδαμῇ κεκτημένον κάλλος ἆρα λέγεις σὺ καλὸν εἶναι; Οὐ δῆτα.

[204]   δοκεῖ τεκμαιρομένῃ ἐξ ὧν σὺ λέγεις, τὸ ἐρώμενον Ἔρωτα εἶναι, οὐ

[204]   δή, ὦ ξένη· καλῶς γὰρ λέγεις· τοιοῦτος ὢν ὁ Ἔρως τίνα

[194]   ποιεῖν· ἢ πῶς λέγεις; Ἀληθῆ λέγεις, φάναι. Τοὺς δὲ πολλοὺς οὐκ

[189]   τὸν Ἀριστοφάνη γελάσαντα εἰπεῖν· Εὖ λέγεις, ὦ Ἐρυξίμαχε, καί μοι ἔστω

[201]   τὸν Ἀγάθωνα. Καὶ ἐπιεικῶς γε λέγεις, ὦ ἑταῖρε, φάναι τὸν Σωκράτη·

[176]   Ἀριστοφάνη εἰπεῖν. Τοῦτο μέντοι εὖ λέγεις, ὦ Παυσανία, τὸ παντὶ τρόπῳ

[174]   καὶ ἐγὼ οὐχ ὡς σὺ λέγεις, ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ καθ᾽ Ὅμηρον

[194]   οὕτως ἤδη διαλεγέσθω. (Ἀλλὰ καλῶς λέγεις, ὦ Φαῖδρε, φάναι τὸν Ἀγάθωνα,

Page
[194]	αἰσχρὸν ὂν ποιεῖν· ἢ πῶς	λέγεις;	Ἀληθῆ λέγεις, φάναι. Τοὺς δὲ
[205]	τούτων δημιουργοὶ πάντες ποιηταί. Ἀληθῆ	λέγεις.	Ἀλλ᾽ ὅμως, ἦ δ᾽ ἥ,
[200]	πῶς; Κἀμοί, φάναι, δοκεῖ. Καλῶς	λέγεις.	ἆρ᾽ οὖν βούλοιτ᾽ ἄν τις
[200]	τούτων ὅ γε ὤν. Ἀληθῆ	λέγεις.	Εἰ γὰρ καὶ ἰσχυρὸς ὢν
[214]	εἰ βούλει· Σωκράτη ἐπαίνεσον. (Πῶς	λέγεις;	εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην· δοκεῖ χρῆναι,
[205]	δοκεῖ ἔχειν ἡ ἀπόκρισις. Ἀληθῆ	λέγεις,	εἶπον ἐγώ. Ταύτην δὴ τὴν
[219]	Ἀλλ᾽ ἔφη, τοῦτό γ᾽ εὖ	λέγεις·	ἐν γὰρ τῷ ἐπιόντι χρόνῳ
[205]	μόριον τῆς ποιήσεως ποιηταί. Ἀληθῆ	λέγεις,	ἔφην. (Οὕτω τοίνυν καὶ περὶ
[201]	οὔτε ἀγαθός. καὶ ἐγώ, Πῶς	λέγεις,	ἔφην, ὦ Διοτίμα; αἰσχρὸς ἄρα
[202]	Τῶν μὴ εἰδότων, ἔφη, πάντων	λέγεις,	ἢ καὶ τῶν εἰδότων; Ξυμπάντων
[200]	τῶν παρόντων, εἰ ἄλλο τι	λέγεις	ἢ τόδε, ὅτι βούλομαι τὰ
[202]	κἀγὼ εἶπον· Πῶς τοῦτο, ἔφην,	λέγεις;	καὶ ἥ, Ῥᾳδίως, ἔφη. λέγε
[206]	δ᾽ ἐγώ, δεῖται ὅτι ποτε	λέγεις,	καὶ οὐ μανθάνω. (Ἀλλ᾽ ἐγώ,
[214]	Ἐρυξίμαχε, τὸν Ἀλκιβιάδην, καλῶς μὲν	λέγεις,	μεθύοντα δὲ ἄνδρα παρὰ νηφόντων
[202]	ἀμαθίας. Ἀληθῆ, ἦν δ᾽ ἐγώ,	λέγεις.	(Μὴ τοίνυν ἀνάγκαζε ὃ μὴ
[206]	εἶναι ἀεί. Ἀληθέστατα, ἔφην ἐγώ,	λέγεις.	(Ὅτε δὴ τούτου ὁ ἔρως
[201]	ἀλλ᾽ οὕτως ἐχέτω ὡς σὺ	λέγεις.	Οὐ μὲν οὖν τῇ ἀληθείᾳ,
[202]	ἔγωγ᾽ ἔφην. Εὐδαίμονας δὲ δὴ	λέγεις	οὐ τοὺς τἀγαθὰ καὶ τὰ
[175]	ἐθέλει εἰσιέναι. Ἄτοπόν γ᾽ ἔφη,	λέγεις·	οὔκουν καλεῖς αὐτὸν καὶ μὴ
[205]	αὑτοῖς εἶναι ἀεί, ἢ πῶς	λέγεις;	Οὕτως, ἦν δ᾽ ἐγώ· κοινὸν
[218]	εἴπερ ἀληθῆ τυγχάνει ὄντα ἃ	λέγεις	(περὶ ἐμοῦ, καί τις ἔστ᾽
[201]	καὶ μηδαμῇ κεκτημένον κάλλος ἆρα	λέγεις	σὺ καλὸν εἶναι; Οὐ δῆτα.
[204]	δοκεῖ τεκμαιρομένῃ ἐξ ὧν σὺ	λέγεις,	τὸ ἐρώμενον Ἔρωτα εἶναι, οὐ
[204]	δή, ὦ ξένη· καλῶς γὰρ	λέγεις·	τοιοῦτος ὢν ὁ Ἔρως τίνα
[194]	ποιεῖν· ἢ πῶς λέγεις; Ἀληθῆ	λέγεις,	φάναι. Τοὺς δὲ πολλοὺς οὐκ
[189]	τὸν Ἀριστοφάνη γελάσαντα εἰπεῖν· Εὖ	λέγεις,	ὦ Ἐρυξίμαχε, καί μοι ἔστω
[201]	τὸν Ἀγάθωνα. Καὶ ἐπιεικῶς γε	λέγεις,	ὦ ἑταῖρε, φάναι τὸν Σωκράτη·
[176]	Ἀριστοφάνη εἰπεῖν. Τοῦτο μέντοι εὖ	λέγεις,	ὦ Παυσανία, τὸ παντὶ τρόπῳ
[174]	καὶ ἐγὼ οὐχ ὡς σὺ	λέγεις,	ὦ Σώκρατες, ἀλλὰ καθ᾽ Ὅμηρον
[194]	οὕτως ἤδη διαλεγέσθω. (Ἀλλὰ καλῶς	λέγεις,	ὦ Φαῖδρε, φάναι τὸν Ἀγάθωνα,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/03/2005