| Page |
|---|
| [178] |
οὔτ᾽
ἂν
ὑπὸ
πατρὸς
ὀφθέντα
|
οὕτως |
ἀλγῆσαι
οὔτε
ὑπὸ
ἑταίρων
οὔτε |
| [193] |
καὶ
ἀνδρῶν
καὶ
γυναικῶν,
ὅτι
|
οὕτως |
ἂν
ἡμῶν
τὸ
γένος
εὔδαιμον |
| [206] |
Ἆρ᾽
οὖν,
ἦ
δ᾽
ἥ,
|
οὕτως |
ἁπλοῦν
ἐστι
λέγειν
ὅτι
οἱ |
| [191] |
γυναῖκα
καλοῦμεν,
εἴτ᾽
ἀνδρός·
καὶ
|
οὕτως |
ἀπώλλυντο.
ἐλεήσας
δὲ
ὁ
Ζεὺς |
| [197] |
γέγονεν
καὶ
θεοῖς
καὶ
ἀνθρώποις.
|
(οὕτως |
ἐμοὶ
δοκεῖ,
ὦ
Φαῖδρε,
Ἔρως |
| [192] |
ἕνεκα
ἕτερος
ἑτέρῳ
χαίρει
ξυνὼν
|
οὕτως |
ἐπὶ
μεγάλης
σπουδῆς·
ἀλλ᾽
ἄλλο |
| [215] |
δ᾽
ἐγὼ
ἐπαινεῖν,
ὦ
ἄνδρες,
|
οὕτως |
ἐπιχειρήσω,
δι᾽
εἰκόνων.
οὗτος
μὲν |
| [207] |
τὰ
δὲ
θηρία
τίς
αἰτία
|
οὕτως |
ἐρωτικῶς
διατίθεσθαι;
ἔχεις
λέγειν;
καὶ |
| [201] |
τὸν
Σωκράτη·
καὶ
εἰ
τοῦτο
|
οὕτως |
ἔχει,
ἄλλο
τι
ὁ
Ἔρως |
| [175] |
εἰς
τὴν
κενωτέραν.
εἰ
γὰρ
|
οὕτως |
ἔχει
καὶ
ἡ
(σοφία,
πολλοῦ |
| [208] |
σοφωτάτη
Διοτίμα,
ταῦτα
ὡς
ἀληθῶς
|
οὕτως |
ἔχει;
(καὶ
ἥ,
ὥσπερ
οἱ |
| [201] |
Ἔρωτα
καλὸν
εἶναι,
εἰ
ταῦτα
|
οὕτως |
ἔχει;
καὶ
τὸν
Ἀγάθωνα
εἰπεῖν. |
| [201] |
οὐκ
ἂν
δυναίμην
ἀντιλέγειν,
ἀλλ᾽
|
οὕτως |
ἐχέτω
ὡς
σὺ
λέγεις.
Οὐ |
| [198] |
ὡς
κάλλιστα,
ἐάν
τε
ᾖ
|
οὕτως |
ἔχοντα
ἐάν
τε
μή·
εἰ |
| [194] |
ἀποδοὺς
οὖν
ἑκάτερος
τῷ
θεῷ
|
οὕτως |
ἤδη
διαλεγέσθω.
(Ἀλλὰ
καλῶς
λέγεις, |
| [199] |
ἐρέσθαι,
ἵνα
ἀνομολογησάμενος
παρ᾽
αὐτοῦ
|
οὕτως |
ἤδη
λέγω.
(Ἀλλὰ
παρίημι,
φάναι |
| [177] |
τὴν
ἡμέραν
ἀξίως
ὑμνῇσαι,
ἀλλ᾽
|
οὕτως |
ἠμέληται
τοσοῦτος
θεός;
ταῦτα
δή |
| [189] |
ἀλλὰ
πρόσεχε
τὸν
νοῦν
καὶ
|
οὕτως |
λέγε
ὡς
δώσων
λόγον·
(ἴσως |
| [182] |
γενομένη
κατέλυσεν
αὐτῶν
τὴν
ἀρχήν.
|
οὕτως |
οὗ
μὲν
αἰσχρὸν
ἐτέθη
(χαρίζεσθαι |
| [214] |
οὖν,
φάναι,
ὦ
Ἀλκιβιάδη,
ποιοῦμεν;
|
(οὕτως |
οὔτε
τι
λέγομεν
ἐπὶ
τῇ |
| [180] |
ἡμῖν
ὁ
λόγος,
τὸ
ἁπλῶς
|
οὕτως |
παρηγγέλθαι
ἐγκωμιάζειν
Ἔρωτα.
εἰ
μὲν |
| [200] |
ἀντὶ
τοῦ
εἰκότος
εἰ
ἀνάγκη
|
οὕτως, |
τὸ
ἐπιθυμοῦν
ἐπιθυμεῖν
οὗ
ἐνδεές |
| [196] |
αὑτοῦ,
ποιητὴς
ὁ
θεὸς
σοφὸς
|
οὕτως |
ὥστε
καὶ
ἄλλον
ποιῆσαι·
πᾶς |
