HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
καλῷ 8
καλῶν 16
Καλῶς 3
καλῶς 30
κἀμὲ 1
Κἀμοί 1
κἀμοῦ 1

Fréquences [« »]
29 Ἀγάθωνα
29 μᾶλλον
28 ὥστε
30 καλῶς
30 λέγεις
30 τί
31 δή

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Le Banquet

καλῶς

Page

[180]   γὰρ εἷς ἦν ὁ Ἔρως, καλῶς ἂν εἶχε· νῦν δὲ οὐ

[217]   οὖν δὴ δεῦρο τοῦ λόγου καλῶς ἂν ἔχοι καὶ πρὸς ὁντινοῦν

[199]   δή πού μοι, εἰ ἐβούλου καλῶς ἀποκρίνασθαι, ὅτι ἔστιν ὑέος γε

[184]   ὃς δὴ δοκεῖ τὰ πολλὰ καλῶς βασανίζειν· ἔπειτα τὸ ὑπὸ χρημάτων

[184]   ὁ ~(ἡμέτερος νόμος εὖ καὶ καλῶς βασανίζειν, καὶ τοῖς μὲν χαρίσασθαι,

[178]   παντὸς τοῦ βίου τοῖς μέλλουσι καλῶς βιώσεσθαι, τοῦτο οὔτε συγγένεια οἵα

[199]   που τοῖς γε εἰδόσιν· καὶ καλῶς γ᾽ ἔχει καὶ σεμνῶς ὁ

[204]   εἶπον· Εἶεν δή, ὦ ξένη· καλῶς γὰρ λέγεις· τοιοῦτος ὢν ὁ

[201]   ὧν τότε εἶπον. (Καὶ μὴν καλῶς γε εἶπες, φάναι, ὦ Ἀγάθων.

[183]   πονηρῷ τε καὶ πονηρῶς χαρίζεσθαι, καλῶς δὲ χρηστῷ τε καὶ καλῶς.

[186]   εἶναι τὸν Ἔρωτα δοκεῖ μοι καλῶς διελέσθαι. ὅτι δὲ οὐ μόνον

[177]   ἐὰν οἱ πρόσθεν ἱκανῶς καὶ καλῶς εἴπωσιν, ἐξαρκέσει ἡμῖν. ἀλλὰ τύχῃ

[198]   ἔοικεν, οὐ τοῦτο ἦν τὸ καλῶς ἐπαινεῖν ὁτιοῦν, ἀλλὰ τὸ ὡς

[181]   μόνον βλέποντες, ἀμελοῦντες δὲ τοῦ καλῶς ἢ μή· ὅθεν δὴ ξυμβαίνει

[199]   περὶ Ἔρωτος, ἐπειδὴ καὶ τἆλλα καλῶς καὶ μεγαλοπρεπῶς διῆλθες οἷός ἐστι,

[187]   ἐπεὶ τοῖς γε ῥήμασιν οὐ καλῶς λέγει. τὸ ἓν γάρ φησι

[194]   θεῷ οὕτως ἤδη διαλεγέσθω. (Ἀλλὰ καλῶς λέγεις, ὦ Φαῖδρε, φάναι τὸν

[181]   ὡς ἂν πραχθῇ, τοιοῦτον ἀπέβη· καλῶς μὲν γὰρ πραττόμενον καὶ ὀρθῶς

[214]   φάναι, ὦ Ἐρυξίμαχε, τὸν Ἀλκιβιάδην, καλῶς μὲν λέγεις, μεθύοντα δὲ ἄνδρα

[183]   καθ᾽ αὑτὸ οὔτε αἰσχρόν, ἀλλὰ καλῶς μὲν πραττόμενον καλόν, αἰσχρῶς δὲ

[180]   εἰπεῖν δ᾽ αὐτὸν ὅτι· οὐ καλῶς μοι δοκεῖ, ὦ Φαῖδρε, προβεβλῆσθαι

[199]   Καὶ μήν, ὦ φίλε Ἀγάθων, καλῶς μοι ἔδοξας καθηγήσασθαι τοῦ λόγου,

[178]   συγγένεια οἵα τε ἐμποιεῖν οὕτω καλῶς οὔτε τιμαὶ οὔτε πλοῦτος οὔτ᾽

[185]   Παυσανίας ὁρμήσας ἐπὶ τὸν λόγον καλῶς οὐχ ~(ἱκανῶς ἀπετέλεσε, δεῖν ἐμὲ

[194]   ἀφρόνων φοβερώτεροι; (Οὐ μέντ᾽ ἂν καλῶς ποιοίην, φάναι τὸν Σωκράτη, ὦ

[183]   καλῶς δὲ χρηστῷ τε καὶ καλῶς. πονηρὸς δ᾽ ἐστὶν ἐκεῖνος ὁ

[181]   οὐδὲ ἄξιος ἐγκωμιάζεσθαι, ἀλλὰ ὁ καλῶς προτρέπων ἐρᾷν. Ὁ μὲν οὖν

[176]   ἔφη Ἐρυξίμαχον τὸν Ἀκουμενοῦ· Ἦ καλῶς, φάναι, λέγετε. καὶ ἔτι ἑνὸς

[184]   ἡμετέρῳ νόμῳ ὁδός, εἰ μέλλει καλῶς χαριεῖσθαι ἐραστῇ παιδικά. Ἔστι γὰρ

[187]   περὶ τὴν ὀψοποιικὴν τέχνην ἐπιθυμίαις καλῶς χρῆσθαι, ὥστ᾽ ἄνευ νόσου τὴν

Page
[180]	γὰρ εἷς ἦν ὁ Ἔρως,	καλῶς	ἂν εἶχε· νῦν δὲ οὐ
[217]	οὖν δὴ δεῦρο τοῦ λόγου	καλῶς	ἂν ἔχοι καὶ πρὸς ὁντινοῦν
[199]	δή πού μοι, εἰ ἐβούλου	καλῶς	ἀποκρίνασθαι, ὅτι ἔστιν ὑέος γε
[184]	ὃς δὴ δοκεῖ τὰ πολλὰ	καλῶς	βασανίζειν· ἔπειτα τὸ ὑπὸ χρημάτων
[184]	ὁ ~(ἡμέτερος νόμος εὖ καὶ	καλῶς	βασανίζειν, καὶ τοῖς μὲν χαρίσασθαι,
[178]	παντὸς τοῦ βίου τοῖς μέλλουσι	καλῶς	βιώσεσθαι, τοῦτο οὔτε συγγένεια οἵα
[199]	που τοῖς γε εἰδόσιν· καὶ	καλῶς	γ᾽ ἔχει καὶ σεμνῶς ὁ
[204]	εἶπον· Εἶεν δή, ὦ ξένη·	καλῶς	γὰρ λέγεις· τοιοῦτος ὢν ὁ
[201]	ὧν τότε εἶπον. (Καὶ μὴν	καλῶς	γε εἶπες, φάναι, ὦ Ἀγάθων.
[183]	πονηρῷ τε καὶ πονηρῶς χαρίζεσθαι,	καλῶς	δὲ χρηστῷ τε καὶ καλῶς.
[186]	εἶναι τὸν Ἔρωτα δοκεῖ μοι	καλῶς	διελέσθαι. ὅτι δὲ οὐ μόνον
[177]	ἐὰν οἱ πρόσθεν ἱκανῶς καὶ	καλῶς	εἴπωσιν, ἐξαρκέσει ἡμῖν. ἀλλὰ τύχῃ
[198]	ἔοικεν, οὐ τοῦτο ἦν τὸ	καλῶς	ἐπαινεῖν ὁτιοῦν, ἀλλὰ τὸ ὡς
[181]	μόνον βλέποντες, ἀμελοῦντες δὲ τοῦ	καλῶς	ἢ μή· ὅθεν δὴ ξυμβαίνει
[199]	περὶ Ἔρωτος, ἐπειδὴ καὶ τἆλλα	καλῶς	καὶ μεγαλοπρεπῶς διῆλθες οἷός ἐστι,
[187]	ἐπεὶ τοῖς γε ῥήμασιν οὐ	καλῶς	λέγει. τὸ ἓν γάρ φησι
[194]	θεῷ οὕτως ἤδη διαλεγέσθω. (Ἀλλὰ	καλῶς	λέγεις, ὦ Φαῖδρε, φάναι τὸν
[181]	ὡς ἂν πραχθῇ, τοιοῦτον ἀπέβη·	καλῶς	μὲν γὰρ πραττόμενον καὶ ὀρθῶς
[214]	φάναι, ὦ Ἐρυξίμαχε, τὸν Ἀλκιβιάδην,	καλῶς	μὲν λέγεις, μεθύοντα δὲ ἄνδρα
[183]	καθ᾽ αὑτὸ οὔτε αἰσχρόν, ἀλλὰ	καλῶς	μὲν πραττόμενον καλόν, αἰσχρῶς δὲ
[180]	εἰπεῖν δ᾽ αὐτὸν ὅτι· οὐ	καλῶς	μοι δοκεῖ, ὦ Φαῖδρε, προβεβλῆσθαι
[199]	Καὶ μήν, ὦ φίλε Ἀγάθων,	καλῶς	μοι ἔδοξας καθηγήσασθαι τοῦ λόγου,
[178]	συγγένεια οἵα τε ἐμποιεῖν οὕτω	καλῶς	οὔτε τιμαὶ οὔτε πλοῦτος οὔτ᾽
[185]	Παυσανίας ὁρμήσας ἐπὶ τὸν λόγον	καλῶς	οὐχ ~(ἱκανῶς ἀπετέλεσε, δεῖν ἐμὲ
[194]	ἀφρόνων φοβερώτεροι; (Οὐ μέντ᾽ ἂν	καλῶς	ποιοίην, φάναι τὸν Σωκράτη, ὦ
[183]	καλῶς δὲ χρηστῷ τε καὶ	καλῶς.	πονηρὸς δ᾽ ἐστὶν ἐκεῖνος ὁ
[181]	οὐδὲ ἄξιος ἐγκωμιάζεσθαι, ἀλλὰ ὁ	καλῶς	προτρέπων ἐρᾷν. Ὁ μὲν οὖν
[176]	ἔφη Ἐρυξίμαχον τὸν Ἀκουμενοῦ· Ἦ	καλῶς,	φάναι, λέγετε. καὶ ἔτι ἑνὸς
[184]	ἡμετέρῳ νόμῳ ὁδός, εἰ μέλλει	καλῶς	χαριεῖσθαι ἐραστῇ παιδικά. Ἔστι γὰρ
[187]	περὶ τὴν ὀψοποιικὴν τέχνην ἐπιθυμίαις	καλῶς	χρῆσθαι, ὥστ᾽ ἄνευ νόσου τὴν

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 1/03/2005