Page |
[217] |
καὶ
μετὰ
παίδων)
ἦν
ἀληθής,
|
ἔπειτα |
ἀφανίσαι
Σωκράτους
ἔργον
ὑπερήφανον
εἰς |
[178] |
μὲν
Χάος
φησὶ
γενέσθαι,
αὐτὰρ
|
ἔπειτα
|
Γαῖ᾽
εὐρύστερνος,
πάντων
ἕδος
ἀσφαλὲς |
[210] |
καὶ
ἐνταῦθα
γεννᾷν
λόγους
καλούς,
|
ἔπειτα |
δὲ
αὐτὸν
κατανοῆσαι
ὅτι
τὸ |
[194] |
εἰπεῖν
ὡς
χρή
με
εἰπεῖν,
|
ἔπειτα |
εἰπεῖν.
δοκοῦσι
γάρ
μοι
πάντες |
[193] |
οἰκεῖον
ἄγων,
καὶ
εἰς
τὸ
|
ἔπειτα |
ἐλπίδας
μεγίστας
παρέχεται,
ἡμῶν
παρεχομένων |
[221] |
περιῆν
(Λάχητος
τῷ
ἔμφρων
εἶναι·
|
ἔπειτα |
ἔμοιγ᾽
ἐδόκει,
ὦ
Ἀριστόφανες,
τὸ |
[180] |
Ἔρωτα
φράσαι
ὃν
δεῖ
ἐπαινεῖν,
|
ἔπειτα |
ἐπαινέσαι
ἀξίως
τοῦ
θεοῦ.
πάντες |
[222] |
ἔνδον
μόνους
εὑρήσει
τῶν
λόγων,
|
ἔπειτα |
θειοτάτους
καὶ
πλεῖστα
ἀγάλματ᾽
ἀρετῆς |
[180] |
ἡρώων
ἁπάντων,
καὶ
ἔτι
ἀγένειος,
|
ἔπειτα |
νεώτερος
πολύ,
ὥς
φησιν
Ὅμηρος. |
[189] |
ἢ
ἐν
ὀνείδει
ὄνομα
κείμενον.
|
ἔπειτα |
ὅλον
ἦν
ἑκάστου
τοῦ
ἀνθρώπου |
[211] |
ἀπολλύμενον,
οὔτε
αὐξανόμενον
οὔτε
φθίνον,
|
ἔπειτα |
οὐ
τῇ
μὲν
καλόν,
τῇ |
[213] |
πρῴην
ὥσπερ
σύ,
ἀλλ᾽
ἀεί,
|
ἔπειτα |
οὐκ
ἀνέδησα.
καὶ
ἅμ᾽
αὐτὸν |
[207] |
μὲν
περὶ
τὸ
ξυμμιγῆναι
ἀλλήλοις,
|
ἔπειτα |
περὶ
τὴν
τροφὴν
τοῦ
γενομένου, |
[181] |
οὗτος
ὁ
τῶν
παίδων
ἔρως)
|
ἔπειτα |
πρεσβυτέρας,
ὕβρεως
ἀμοίρου·
ὅθεν
δὴ |
[201] |
ὁ
Ἔρως
καὶ
ποῖός
τις,
|
ἔπειτα |
τὰ
ἔργα
αὐτοῦ.
δοκεῖ
οὖν |
[195] |
ἐπαινέσαι
πρῶτον
αὐτὸν
οἷός
ἐστιν,
|
ἔπειτα |
τὰς
δόσεις.
φημὶ
οὖν
ἐγὼ |
[184] |
δοκεῖ
τὰ
πολλὰ
καλῶς
βασανίζειν·
|
ἔπειτα |
τὸ
ὑπὸ
χρημάτων
καὶ
ὑπὸ |
[200] |
Ἔρως
ἢ
πρῶτον
μὲν
τινῶν,
|
ἔπειτα |
τούτων
ὧν
ἂν
ἔνδεια
παρῇ |
[214] |
ἐμπλησάμενον
πρῶτον
μὲν
αὐτὸν
ἐκπιεῖν,
|
ἔπειτα |
τῷ
Σωκράτει
κελεύειν
ἐγχεῖν
καὶ |
[187] |
(πρότερον
τοῦ
ὀξέος
καὶ
βαρέος,
|
ἔπειτα |
ὕστερον
ὁμολογησάντων
γέγονεν
ὑπὸ
τῆς |
[208] |
ὡς
οἴονται,
αὑτοῖς
εἰς
τὸν
|
ἔπειτα |
χρόνον
πάντα
ποριζόμενοι·
οἱ
δὲ |
[200] |
νῦν
παρόντα
καὶ
εἰς
τὸν
|
ἔπειτα |
χρόνον
παρεῖναι·
ἄλλο
τι
ὁμολογοῖ |
[200] |
οὐδὲ
ἔχει,
τὸ
εἰς
τὸν
|
ἔπειτα |
χρόνον
ταῦτα
εἶναι
αὐτῷ
σῳζόμενα |
[200] |
ἰσχὺν
βούλει
καὶ
εἰς
τὸν
|
ἔπειτα |
χρόνον
ταῦτα
κεκτῆσθαι,
ἐπεὶ
ἐν |
[181] |
οὐχ
ἧττον
γυναικῶν
ἢ
παίδων,
|
ἔπειτα |
ὧν
καὶ
ἐρῶσι
τῶν
σωμάτων |
[181] |
σωμάτων
μᾶλλον
ἢ
τῶν
ψυχῶν,
|
ἔπειτα |
ὡς
ἂν
δύνωνται
ἀνοητοτάτων,
πρὸς |
[220] |
ἕως
ἐγένετο
καὶ
ἥλιος
ἀνέσχεν·
|
ἔπειτα |
ᾤχετ᾽
ἀπιὼν
προσευξάμενος
τῷ
ἡλίῳ. |