Page |
[194] |
τισιν
ἐντύχοις
οὓς
ἡγεῖο
σοφούς,
|
μᾶλλον |
ἂν
αὐτῶν
φροντίζοις
ἢ
τῶν |
[218] |
ἐγὼ
δὴ
τοιούτῳ
ἀνδρὶ
πολὺ
|
μᾶλλον |
ἂν
μὴ
χαριζόμενος
αἰσχυνοίμην
τοὺς |
[219] |
ᾔδη
ὅτι
χρήμασί
γε
πολὺ
|
μᾶλλον |
ἄτρωτος
ἦν
πανταχῇ
ἢ
σιδήρῳ |
[222] |
οὗτος
ἐξαπατῶν
ὡς
ἐραστὴς
παιδικὰ
|
μᾶλλον |
αὐτὸς
καθίσταται
ἀντ᾽
ἐραστοῦ.
ἃ |
[209] |
ἂν
δέξαιτο
ἑαυτῷ
τοιούτους
παῖδας
|
μᾶλλον |
γεγονέναι
ἢ
τοὺς
(ἀνθρωπίνους,
καὶ |
[173] |
Ἦσαν
τοίνυν
ἐκεῖνοι
τοιοίδε
τινές·
|
μᾶλλον |
δ᾽
~(ἐξ
ἀρχῆς
ὑμῖν
ὡς |
[222] |
ἔχοντας
καὶ
ἐπὶ
πλεῖστον
τείνοντας,
|
μᾶλλον |
δὲ
ἐπὶ
πᾶν
ὅσον
προσήκει |
[194] |
γένοιο
οὗ
νῦν
ἐγώ
εἰμι,
|
μᾶλλον |
δὲ
ἴσως
οὗ
ἔσομαι
ἐπειδὰν |
[213] |
εἴ
τι
ἔστιν
ἔκπωμα
μέγα.
|
μᾶλλον |
δὲ
οὐδὲν
δεῖ,
ἀλλὰ
φέρε, |
[188] |
ἀσέβειαν.
οὕτω
πολλὴν
καὶ
μεγάλην,
|
μᾶλλον |
δὲ
πᾶσαν
δύναμιν
ἔχει
ξυλλήβδην |
[193] |
λοιπῶν
ἀκούσωμεν
τί
ἕκαστος
(ἐρεῖ,
|
μᾶλλον |
δὲ
τί
ἑκάτερος·
Ἀγάθων
γὰρ |
[222] |
πάλιν
ἐπαινέσεται,
πρὶν
ὑπ᾽
ἐμοῦ
|
μᾶλλον |
ἐπαινεθῆναι.
ἀλλ᾽
ἔασον,
~(ὦ
δαιμόνιε, |
[180] |
καὶ
τὸν
Ἀχιλλέα
τῆς
Ἀλκήστιδος
|
μᾶλλον |
ἐτίμησαν,
εἰς
μακάρων
νήσους
ἀποπέμψαντες. |
[181] |
τὸ
φύσει
ἐρρωμενέστερον
καὶ
νοῦν
|
μᾶλλον |
ἔχον
ἀγαπῶντες.
καί
τις
ἂν |
[209] |
ἐν
ταῖς
ψυχαῖς
κυοῦσιν
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἢ
ἐν
τοῖς
σώμασιν,
ἃ |
[209] |
τε
οὖν
σώματα
τὰ
καλὰ
|
μᾶλλον |
ἢ
τὰ
αἰσχρὰ
ἀσπάζεται
ἅτε |
[183] |
ὁ
πάνδημος,
(ὁ
τοῦ
σώματος
|
μᾶλλον |
ἢ
τῆς
ψυχῆς
ἐρῶν·
καὶ |
[215] |
ὅταν
γὰρ
ἀκούω,
πολύ
μοι
|
μᾶλλον |
ἢ
τῶν
κορυβαντιώντων
ἥ
τε |
[181] |
ὧν
καὶ
ἐρῶσι
τῶν
σωμάτων
|
μᾶλλον |
ἢ
τῶν
ψυχῶν,
ἔπειτα
ὡς |
[208] |
κινδυνεύειν
ἕτοιμοί
εἰσι
πάντας
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἢ
ὑπὲρ
τῶν
(παίδων,
καὶ |
[199] |
Σωκράτη,
ἀπόκριναι
ὀλίγῳ
πλείω,
ἵνα
|
μᾶλλον |
καταμάθῃς
ὃ
βούλομαι.
εἰ
γὰρ |
[180] |
τιμῶσιν
τὴν
περὶ
(τὸν
ἔρωτα,
|
μᾶλλον |
μέντοι
θαυμάζουσιν
καὶ
ἄγανται
καὶ |
[223] |
ἂν
ἐνθάδε
μείναιμι,
ἀλλὰ
παντὸς
|
μᾶλλον |
μεταναστήσομαι,
ἵνα
ὑπὸ
Σωκράτους
ἐπαινεθῶ. |
[214] |
κελεύῃ
τις,
τοσοῦτον
ἐκπιὼν
οὐδὲν
|
μᾶλλον |
μή
ποτε
μεθυσθῇ.
τὸν
μὲν |
[202] |
ἀγαθὸν
μηδὲ
καλόν,
μηδέν
τι
|
μᾶλλον |
οἴου
δεῖν
αὐτὸν
αἰσχρὸν
καὶ |
[173] |
σὺ
νυνί,
οἰόμενος
δεῖν
πάντα
|
μᾶλλον |
πράττειν
ἢ
φιλοσοφεῖν.
καὶ
ὅς· |
[191] |
ἀνδράσι
τὸν
νοῦν
προσέχουσιν,
ἀλλὰ
|
μᾶλλον |
πρὸς
τὰς
γυναῖκας
τετραμμέναι
εἰσί, |
[208] |
ὅσῳ
ἂν
ἀμείνους
(ὦσι,
τοσούτῳ
|
μᾶλλον· |
τοῦ
γὰρ
ἀθανάτου
ἐρῶσιν.
οἱ |
[208] |
σώματα
ὄντες
πρὸς
τὰς
γυναῖκας
|
μᾶλλον |
τρέπονται
καὶ
ταύτῃ
ἐρωτικοί
εἰσιν, |