Par. |
[176] |
μάτην
ἐν
ταῖς
στήλαις
ἐστίν·
|
ἃ |
δ'
αἰσχύνην
ἡμῖν
φέρει
καὶ |
[98] |
ὅ
τι
δεῖ
λέγοντα
διατρίβειν·
|
~ἃ |
δ'
ἐστὶν
ἴδια
καὶ
τῆς |
[97] |
τὰς
κραυγὰς
καὶ
τὰς
παρακελεύσεις,
|
ἃ |
κοινὰ
πάντων
ἐστὶ
τῶν
ναυμαχούντων, |
[176] |
ὁμολογίαις
τὰ
χείριστα
τυγχάνομεν
διαφυλάττοντες.
|
Ἃ |
μὲν
γὰρ
αὐτονόμους
ἀφίησιν
τάς |
[42] |
κατεσκευάσατο,
τοσαύτην
ἔχονθ'
ὑπερβολὴν
ὥσθ'
|
ἃ |
παρὰ
τῶν
ἄλλων
ἓν
παρ' |
[120] |
τὰ
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
προστάττων
|
ἃ |
χρὴ
ποιεῖν
ἑκάστους
καὶ
μόνον |
[176] |
καὶ
πάντες
αὐτὰ
κύρια
ποιοῦμεν,
|
ἃ |
χρῆν
ἀναιρεῖν
καὶ
μηδὲ
μίαν |
[140] |
τοῦτον
κατέπεμψεν
τοὺς
εὐδοκιμωτάτους
Περσῶν,
|
Ἀβροκόμαν |
καὶ
Τιθραύστην
καὶ
Φαρνάβαζον,
οὗτοι |
[173] |
γὰρ
εἰρήνην
οἷόν
τε
βεβαίαν
|
ἀγαγεῖν |
ἢν
μὴ
κοινῇ
τοῖς
βαρβάροις |
[184] |
πατρικοὺς
ἐχθροὺς,
καὶ
πλεῖστα
μὲν
|
ἀγαθὰ |
κεκτημένους,
ἥκιστα
δ'
ὑπὲρ
αὐτῶν |
[168] |
κακοῖς
ἢ
τοῖς
αὑτῶν
ἰδίοις
|
ἀγαθοῖς. |
~Ἴσως
δ'
ἂν
καὶ
τῆς |
[174] |
διοριοῦμεν,
ὡς
μόνον
ἂν
τοῦτ'
|
ἀγαθὸν |
ἀπολαύσαιμεν
τῶν
κινδύνων
τῶν
πρὸς |
[45] |
τι
ἐν
τῷ
πλησιάζειν
ἀλλήλοις
|
ἀγαθόν |
ἐστιν,
καὶ
τοῦθ'
ὑπ'
αὐτῆς |
[82] |
ἄλλων
ἀρετὰς
ὥσπερ
τοὺς
μηδὲν
|
ἀγαθὸν |
πεποιηκότας·
τοῖς
μὲν
γὰρ
οὐχ |
[16] |
τοὺς
ἄλλους
κοινῇ
τι
πράξειν
|
ἀγαθὸν |
πρὶν
ἂν
τοὺς
προεστῶτας
αὐτῶν |
[79] |
ἀλλ'
ὁπότεροι
φθήσονται
τὴν
πόλιν
|
ἀγαθόν |
τι
ποιήσαντες·
καὶ
τὰς
ἑταιρείας |
[150] |
ἢ
στρατηγὸς
δεινὸς
ἢ
στρατιώτης
|
ἀγαθὸς, |
ὧν
τὸ
μὲν
πλεῖστόν
ἐστιν |
[82] |
τοιούτοις
ἤθεσιν
παιδεύοντες
οὕτως
ἄνδρας
|
ἀγαθοὺς |
ἀπέδειξαν
τοὺς
πολεμήσαντας
πρὸς
τοὺς |
[26] |
ἐστιν·
ὅσων
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
|
ἀγαθῶν |
αἴτιοι
γεγόναμεν,
οὕτως
ἂν
κάλλιστ' |
[189] |
ἀπορίας
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
μεγάλων
|
ἀγαθῶν |
αἴτιοι
δόξουσιν
εἶναι.
|
[73] |
περὶ
τοὺς
καιροὺς
τούτους
πολλῶν
|
ἀγαθῶν |
αἴτιοι
τοῖς
Ἕλλησιν
κατέστησαν·
ἀλλὰ |
[75] |
περὶ
αὐτῶν.
~Πλείστων
μὲν
οὖν
|
ἀγαθῶν |
αἰτίους
καὶ
μεγίστων
ἐπαίνων
ἀξίους |
[33] |
προσήκει
τιμῆς
τυγχάνειν
τοὺς
τηλικούτων
|
ἀγαθῶν |
αἰτίους,
περίεργον
διδάσκειν.
Οὐδεὶς
γὰρ |
[22] |
τῆς
τιμῆς
ἢ
τοὺς
πλείστων
|
ἀγαθῶν |
αἰτίους
τοῖς
Ἕλλησιν
ὄντας,
ἡγοῦμαι |
[167] |
συμφορῶν
κοινωνήσαντες
οὗτοι
καὶ
τῶν
|
ἀγαθῶν |
ἀπολαύσωσιν
καὶ
μὴ
πάντα
τὸν |
[61] |
Σπάρτης
ἐγένοντο,
καὶ
τῶν
παρόντων
|
ἀγαθῶν |
αὐτοῖς
ἁπάντων
ἀρχηγοὶ
κατέστησαν.
~Ὧν |
[44] |
σφετέραν
θεωρίαν
ἥκουσιν,
τοσούτων
τοίνυν
|
ἀγαθῶν |
διὰ
τὰς
συνόδους
ἡμῖν
γιγνομένων, |
[148] |
τῆς
χώρας,
μέγιστον
δὲ
τῶν
|
ἀγαθῶν |
νομίζοντες,
εἰ
τῶν
πολεμίων
ὡς |
[38] |
ὥστε
τῶν
παρόντων
τοῖς
ἀνθρώποις
|
ἀγαθῶν, |
ὅσα
μὴ
παρὰ
θεῶν
ἔχομεν, |
[49] |
καὶ
πλούτου
καὶ
τῶν
τοιούτων
|
ἀγαθῶν |
οὐ
γιγνωσκομένους,
ἐκ
δὲ
τῶν |
[29] |
ἔσχεν,
ὥστε
κυρία
γενομένη
τοσούτων
|
ἀγαθῶν |
οὐκ
ἐφθόνησεν
τοῖς
ἄλλοις,
ἀλλ' |
[100] |
ὅτι
πάντες
ἂν
ὁμολογήσειαν
πλείστων
|
ἀγαθῶν |
τὴν
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
αἰτίαν |
[122] |
ἂν
ἀπολέσειεν;
~Ὧν
ἄξιον
ἐνθυμηθέντας
|
ἀγανακτῆσαι |
μὲν
ἐπὶ
τοῖς
παροῦσιν,
ποθέσαι |
[140] |
τοὺς
ἀφεστῶτας
μηκέτι
τὴν
ἐλευθερίαν
|
ἀγαπᾶν, |
ἀλλ'
ἤδη
καὶ
τῶν
ὁμόρων |
[155] |
πῶς
χρὴ
τὴν
τούτων
φιλίαν
|
ἀγαπᾶν, |
οἳ
τοὺς
μὲν
εὐεργέτας
τιμωροῦνται, |
[46] |
δόξαν
ὥστε
παρὰ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
|
ἀγαπᾶσθαι. |
Χωρὶς
δὲ
τούτων
αἱ
μὲν |
[84] |
τὸν
πόλεμον
θεῶν
τινὰ
συναγαγεῖν
|
ἀγασθέντα |
τὴν
ἀρετὴν
αὐτῶν,
ἵνα
μὴ |
[182] |
δὲ
συμφέρων
καὶ
τοῖς
ἡσυχίαν
|
ἄγειν |
καὶ
τοῖς
πολεμεῖν
ἐπιθυμοῦσιν.
Ἐξείη |
[118] |
Φασήλιδος
μὴ
καθέλκειν,
ἀλλ'
ἡσυχίαν
|
ἄγειν, |
καὶ
τοὺς
καιροὺς
περιμένειν,
ἀλλὰ |
[144] |
διαβιβάσας
τὴν
Λυδίαν
ἅπασαν
ἐπόρθησεν,
|
Ἀγησίλαος |
δὲ
τῷ
Κυρείῳ
στρατεύματι
χρώμενος |
[153] |
θεραπεύοντες.
~Τὴν
μέν
γε
μετ'
|
Ἀγησιλάου |
στρατιὰν
ὀκτὼ
μῆνας
ταῖς
αὑτῶν |
[73] |
ζητούντων.
~Καὶ
μηδεὶς
οἰέσθω
μ'
|
ἀγνοεῖν |
ὅτι
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
περὶ
τοὺς |
[53] |
ὄντας
τοὺς
τοιούτους.
Οὐ
γὰρ
|
ἀγνοοῦντες |
ὅσον
διαφέρουσιν
αἱ
μείζους
τῶν |
[3] |
τῆς
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς,
οὐκ
|
ἀγνοῶν |
ὅτι
πολλοὶ
τῶν
προσποιησαμένων
εἶναι |
[106] |
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς,
εἰρήνην
δ'
|
ἄγοντες |
πρὸς
πάντας
ἀνθρώπους.
~Ὑπὲρ
ὧν |
[165] |
ἐπηνωρθώσαντο
καταστάντες
εἰς
τοὺς
μεγίστους
|
ἀγῶνας· |
ἡμεῖς
δ'
ἂν
σωφρονῶμεν,
ἐξ |
[45] |
παρ'
ἡμῖν
ἔστιν,
ἔτι
δ'
|
ἀγῶνας |
ἰδεῖν
μὴ
μόνον
τάχους
καὶ |
[1] |
πανηγύρεις
συναγαγόντων
καὶ
τοὺς
γυμνικοὺς
|
ἀγῶνας |
καταστησάντων,
ὅτι
τὰς
μὲν
τῶν |
[11] |
πρὸς
ὑπερβολὴν
πεποιημένους
πρὸς
τοὺς
|
ἀγῶνας |
τοὺς
περὶ
τῶν
ἰδίων
συμβολαίων |
[52] |
μικροὺς
οὐδ'
ὀλίγους
οὐδ'
ἀφανεῖς
|
ἀγῶνας |
ὑπέμειναν,
ἀλλὰ
πολλοὺς
καὶ
δεινοὺς |
[44] |
δὲ
θεάσασθαι
τούτους
πρὸς
ἀλλήλους
|
ἀγωνιζομένους, |
καὶ
μηδετέρους
ἀθύμως
διάγειν,
ἀλλ' |
[91] |
πολεμίων
καταφρονοῦντες
ὡς
πρὸς
ἀλλήλους
|
ἀγωνιῶντες, |
Λακεδαιμόνιοι
μὲν
ζηλοῦντες
τὴν
πόλιν |
[99] |
ἐν
δὲ
τοῖς
κοινοῖς
τῶν
|
ἀγώνων |
ἀριστείων
ἀξιωθέντας;
Οὐ
τοὺς
τὴν |
[71] |
τοῖς
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
ἀμφισβητοῦσιν,
|
ἀδελφὰ |
δὲ
τῶν
εἰρημένων
καὶ
τοιαῦθ' |
[145] |
μὴ
βούλεσθαι
προθύμως
πρὸς
τὸν
|
ἀδελφὸν |
τὸν
βασιλέως
διακινδυνεύειν.
~Ἀλλ'
ἐπειδὴ |
[133] |
οὕτω
περὶ
μικρῶν
κινδυνεύομεν,
ἐξὸν
|
ἀδεῶς |
πολλὰ
κεκτῆσθαι,
καὶ
τὴν
ἡμετέραν |
[182] |
Ἐξείη
γὰρ
ἂν
τοῖς
μὲν
|
ἀδεῶς |
τὰ
σφέτερ'
αὐτῶν
καρποῦσθαι,
τοῖς |
[162] |
μικρῶν
μερῶν
ἥττους
εἰσὶν,
οὐκ
|
ἄδηλον, |
ὡς
ἂν
διατεθεῖεν
εἰ
πᾶσιν |
[181] |
ἁρπασθείσης
οὕτως
ἅπαντας
συνοργισθῆναι
τοῖς
|
ἀδικηθεῖσιν |
ὥστε
μὴ
πρότερον
παύσασθαι
πολεμοῦντας, |
[110] |
τολμήσαντες
ἐξαμαρτεῖν.
Ποῖον
γὰρ
αὐτοὺς
|
ἀδίκημα |
διέφυγεν;
~Ἢ
τί
τῶν
αἰσχρῶν |
[110] |
δοκεῖν
εἶναι
τὰς
τῶν
προγεγενημένων
|
ἀδικίας, |
οὐδεμίαν
δὲ
λιπόντες
ὑπερβολὴν
τοῖς |
[52] |
τὴν
πόλιν
παρέχοντες
καὶ
τοῖς
|
ἀδικουμένοις |
ἀεὶ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐπαμύνουσαν.
~Διὸ |
[20] |
θαλάττης
ἦρξεν
καὶ
νῦν
οὐκ
|
ἀδίκως |
ἀμφισβητεῖ
τῆς
ἡγεμονίας.
~Τοῦτο
μὲν |
[113] |
ἀνόμως
διαθέντες
καὶ
τῆς
ἡμετέρας
|
ἀδίκως |
κατηγοροῦντες,
ἀλλὰ
πρὸς
τοῖς
ἄλλοις |
[158] |
τοὺς
μὲν
ἐν
ταῖς
ἑορταῖς
|
ᾀδομένους, |
τοὺς
δ'
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς |
[54] |
παῖδες
καὶ
μικρὸν
πρὸ
τούτων
|
Ἄδραστος |
ὁ
Ταλαοῦ,
βασιλεὺς
ὢν
Ἄργους, |
[20] |
πολεμήσωμεν,
~εἰ
δὲ
τοῦτ'
ἐστὶν
|
ἀδύνατον, |
ἵνα
δηλώσω
τοὺς
ἐμποδὼν
ὄντας |
[116] |
τὸ
μέλλον
δεδίασιν,
οἱ
δ'
|
ἀεὶ |
κατιέναι
προσδοκῶσιν.
~Τοσοῦτον
δ'
ἀπέχουσιν |
[85] |
ἀρετῆς
ἀθάνατον
τὴν
μνήμην
ἐποίησαν.
|
~Ἀεὶ |
μὲν
οὖν
οἵ
θ'
ἡμέτεροι |
[52] |
πόλιν
παρέχοντες
καὶ
τοῖς
ἀδικουμένοις
|
ἀεὶ |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐπαμύνουσαν.
~Διὸ
δὴ |
[157] |
εὖ
πάσχωσιν
χάριν
ἴσασιν·
οὕτως
|
ἀείμνηστον |
τὴν
ὀργὴν
πρὸς
αὐτοὺς
ἔχουσιν. |
[84] |
ἀνάγκαις
ἀπέδοσαν,
τῆς
δ'
ἀρετῆς
|
ἀθάνατον |
τὴν
μνήμην
ἐποίησαν.
~Ἀεὶ
μὲν |
[185] |
ταύτης
τῆς
στρατιᾶς
τῆς
ὑπ'
|
Ἀθηναίων |
μὲν
καὶ
Λακεδαιμονίων
στρατηγουμένης,
ὑπὲρ |
[45] |
ἄλλων
ἔργων
ἁπάντων,
καὶ
τούτων
|
ἆθλα |
μέγιστα.
~Πρὸς
γὰρ
οἷς
αὐτὴ |
[44] |
οἱ
μὲν
ὅταν
ἴδωσι
τοὺς
|
ἀθλητὰς |
αὑτῶν
ἕνεκα
πονοῦντας,
οἱ
δ' |
[2] |
ποιήσασθαι
πρόνοιαν·
τῶν
μὲν
γὰρ
|
ἀθλητῶν |
δὶς
τοσαύτην
ῥώμην
λαβόντων
οὐδὲν |
[159] |
ἔν
τε
τοῖς
τῆς
μουσικῆς
|
ἄθλοις |
καὶ
τῇ
παιδεύσει
τῶν
νεωτέρων, |
[3] |
εἱλόμην
ῥᾳθυμεῖν,
ἀλλ'
ἱκανὸν
νομίσας
|
ἆθλον |
ἔσεσθαί
μοι
τὴν
δόξαν
τὴν |
[185] |
δὲ
τῆς
τῶν
συμμάχων
ἐλευθερίας
|
ἁθροιζομένης, |
ὑπὸ
δὲ
τῆς
Ἑλλάδος
ἁπάσης |
[44] |
ἀργὸν
εἶναι
τὴν
διατριβὴν,
ἀλλ'
|
ἀθροισθέντων |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐγγενέσθαι
τοῖς
μὲν |
[3] |
διανοίας.
~Οὐ
μὴν
ἐπὶ
τούτοις
|
ἀθυμήσας |
εἱλόμην
ῥᾳθυμεῖν,
ἀλλ'
ἱκανὸν
νομίσας |
[116] |
δὲ
τὴν
πυκνότητα
τῶν
μεταβολῶν
|
ἀθυμοτέρως |
διάγουσιν
οἱ
τὰς
πόλεις
οἰκοῦντες |
[93] |
τῶν
κινδύνων
ἔτι
πλέον
διήνεγκαν.
|
~Ἀθύμως |
γὰρ
ἁπάντων
τῶν
συμμάχων
διακειμένων, |
[44] |
πρὸς
ἀλλήλους
ἀγωνιζομένους,
καὶ
μηδετέρους
|
ἀθύμως |
διάγειν,
ἀλλ'
ἑκατέρους
ἔχειν
ἐφ' |
[89] |
μὲν
Ἑλλήσποντον
ζεύξας,
τὸν
δ'
|
Ἄθω |
διορύξας.
~Πρὸς
δὴ
τὸν
οὕτω |
[16] |
οἱ
δ'
ὑπὸ
Λακεδαιμονίοις
εἰσίν·
|
αἱ |
γὰρ
πολιτεῖαι,
δι'
ὧν
οἰκοῦσι |
[175] |
ἐκεῖνον
τυχοῦσαι
τῆς
αὐτονομίας
ταύτης,
|
αἱ |
δ'
ἐκδεδομέναι
τοῖς
βαρβάροις
μάλιστα |
[70] |
μὲν
ἐλθουσῶν
οὐδεμία
πάλιν
ἀπῆλθεν,
|
αἱ |
δ'
ὑπολειφθεῖσαι
διὰ
τὴν
ἐνθάδε |
[53] |
Οὐ
γὰρ
ἀγνοοῦντες
ὅσον
διαφέρουσιν
|
αἱ |
μείζους
τῶν
συμμαχιῶν
πρὸς
τὴν |
[46] |
ἀνθρώποις
ἀγαπᾶσθαι.
Χωρὶς
δὲ
τούτων
|
αἱ |
μὲν
ἄλλαι
πανηγύρεις
διὰ
πολλοῦ |
[31] |
ἔστιν
ἡμῖν
χρήσασθαι
περὶ
αὐτῶν.
|
~Αἱ |
μὲν
γὰρ
πλεῖσται
τῶν
πόλεων |
[9] |
ἀλλ'
ἄμεινον
ἐκείνων
εἰπεῖν
πειρατέον.
|
~Αἱ |
μὲν
γὰρ
πράξεις
αἱ
προγεγενημέναι |
[175] |
ποιήσασθαι
τὴν
στρατείαν.
Δι'
ἃς
|
αἱ |
μὲν
ἠλευθερωμέναι
τῶν
πόλεων
βασιλεῖ |
[117] |
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς
αὐτονομίας,
ὥσθ'
|
αἱ |
μὲν
ὑπὸ
τυράννοις
εἰσὶν,
τὰς |
[163] |
τάχ'
ἂν
καὶ
τῶν
νήσων
|
αἱ |
περὶ
τὴν
ἤπειρον,
οἷον
Ῥόδος |
[9] |
πειρατέον.
~Αἱ
μὲν
γὰρ
πράξεις
|
αἱ |
προγεγενημέναι
κοιναὶ
πᾶσιν
ἡμῖν
κατελείφθησαν, |
[119] |
τῶν
ἡμετέρων
ἀρετὴν
οὕτως
εἶχεν,
|
αἱ |
τῆς
πόλεως
συμφοραὶ
σαφῶς
ἐπέδειξαν· |
[113] |
γενέσθαι
τῶν
συμφορῶν,
εἰς
ἃς
|
αἱ |
τοιαῦται
φύσεις
ἡμᾶς
κατέστησαν;
Εἶτ' |
[161] |
ἔξω
τῶν
νῦν
ὑπαρχόντων;
~Οὐκ
|
Αἴγυπτος |
μὲν
αὐτοῦ
καὶ
Κύπρος
ἀφέστηκεν, |
[140] |
πεπολέμηκεν.
Καὶ
πρῶτον
μὲν
ἀποστάσης
|
Αἰγύπτου |
τί
διαπέπρακται
πρὸς
τοὺς
ἔχοντας |
[123] |
ἀργυρωνήτων·
οὐδεὶς
γὰρ
ἡμῶν
οὕτως
|
αἰκίζεται |
τοὺς
οἰκέτας
ὡς
ἐκεῖνοι
τοὺς |
[154] |
τῶν
ὑπ'
ἐκείνοις
γενομένων
οὐκ
|
αἰκισθεὶς |
τὸν
βίον
ἐτελεύτησεν;
Οὐ
Κόνωνα |
[144] |
μὲν
χιλίους
ἔχων
ὁπλίτας
τῆς
|
Αἰολίδος |
ἐπῆρχεν,
Δράκων
δ'
Ἀταρνέα
καταλαβὼν |
[28] |
ἀκούειν,
καὶ
δούσης
δωρεὰς
διττὰς,
|
αἵπερ |
μέγισται
τυγχάνουσιν
οὖσαι,
τούς
τε |
[95] |
τῶν
ἀνδρῶν
τοῖς
καλοῖς
κἀγαθοῖς
|
αἱρετώτερόν |
ἐστιν
καλῶς
ἀποθανεῖν
ἢ
ζῆν |
[95] |
τοῖς
δ'
ἄλλοις
τὴν
δουλείαν
|
αἱρουμένοις |
συγγνώμην
εἶχον.
Ἡγοῦντο
γὰρ
ταῖς |
[181] |
τὰ
μέλλοντα
διορθωσόμεθα.
Καὶ
γὰρ
|
αἰσχρὸν |
ἰδίᾳ
μὲν
τοῖς
βαρβάροις
οἰκέταις |
[160] |
Ὃν
οὐκ
ἀφετέον·
καὶ
γὰρ
|
αἰσχρὸν |
παρόντι
μὲν
μὴ
χρῆσθαι,
παρελθόντος |
[111] |
ἀδίκημα
διέφυγεν;
~Ἢ
τί
τῶν
|
αἰσχρῶν |
ἢ
δεινῶν
οὐ
διεξῆλθον;
Οἳ |
[146] |
ἐν
τούτοις
τοῖς
καιροῖς
οὕτως
|
αἰσχρῶς |
ἐπολέμησαν
ὥστε
μηδένα
λόγον
ὑπολιπεῖν |
[149] |
αὐτῶν
κακῶς
ἀπώλονθ'
οἱ
δ'
|
αἰσχρῶς |
ἐσώθησαν,
καὶ
τελευτῶντες
ὑπ'
αὐτοῖς |
[95] |
ἐστιν
καλῶς
ἀποθανεῖν
ἢ
ζῆν
|
αἰσχρῶς, |
οὕτω
καὶ
τῶν
πόλεων
ταῖς |
[114] |
δὲ
παίδων
ὕβρεις
καὶ
γυναικῶν
|
αἰσχύνας |
καὶ
χρημάτων
ἁρπαγὰς
τίς
ἂν |
[176] |
ταῖς
στήλαις
ἐστίν·
ἃ
δ'
|
αἰσχύνην |
ἡμῖν
φέρει
καὶ
πολλοὺς
τῶν |
[113] |
φύσεις
ἡμᾶς
κατέστησαν;
Εἶτ'
οὐκ
|
αἰσχύνονται |
τὰς
αὑτῶν
πόλεις
οὕτως
ἀνόμως |
[91] |
δὶς
ἐφεξῆς
ἡ
πόλις
ἡμῶν
|
αἰτία |
γένηται
τοῖς
Ἕλλησιν
τῆς
σωτηρίας, |
[100] |
ἀγαθῶν
τὴν
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
|
αἰτίαν |
γεγενῆσθαι
καὶ
δικαίως
ἂν
αὐτῆς |
[98] |
κρατῆσαι,
ταύτης
δὲ
τὴν
πόλιν
|
αἰτίαν |
γενέσθαι.
~Καίτοι
μελλούσης
στρατείας
ἐπὶ |
[109] |
αὐτοὺς
ἀπορωτέρως
ζῶντας
τῶν
δουλεύειν
|
αἰτίαν |
ἐχόντων.
Καίτοι
βουλόμενοι
πλεονεκτεῖν
οὐκ |
[27] |
ἣν
ζῆν
δυνάμεθα,
σχεδὸν
ἁπάσης
|
αἰτίαν |
οὖσαν.
Ἀνάγκη
δὲ
προαιρεῖσθαι
τῶν |
[62] |
δὲ
τῷ
γένει
τῆς
σωτηρίας
|
αἰτίαν |
οὖσαν
δουλεύειν
αὑτοῖς
ἀξιοῦν.
~Εἰ |
[144] |
παραλείπων·
~φεύγων
γὰρ
ταύτην
τὴν
|
αἰτίαν |
τὰ
κάλλιστα
τῶν
ἔργων
διῆλθον, |
[176] |
οἶδεν,
ὅτι
συνθῆκαι
μέν
εἰσιν,
|
αἵτινες |
ἂν
ἴσως
καὶ
κοινῶς
ἀμφοτέροις |
[26] |
ὅσων
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
ἀγαθῶν
|
αἴτιοι |
γεγόναμεν,
οὕτως
ἂν
κάλλιστ'
ἐξετάσαιμεν, |
[28] |
τοῦ
μὴ
θηριωδῶς
ζῆν
ἡμᾶς
|
αἴτιοι |
γεγόνασιν,
καὶ
τὴν
τελετὴν,
ἧς |
[96] |
ἐπιδεῖν,
ὥστε
μὴ
τοῖς
λοιποῖς
|
αἴτιοι |
γενέσθαι
τῆς
δουλείας,
ἐρήμην
μὲν |
[85] |
σωτηρίας
ὁμονοοῦντες,
ὁπότεροι
δὲ
ταύτης
|
αἴτιοι |
γενήσονται,
περὶ
τούτου
ποιούμενοι
τὴν |
[189] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
μεγάλων
ἀγαθῶν
|
αἴτιοι |
δόξουσιν
εἶναι.
|
[100] |
τῆς
θαλάττης
παρελάβομεν,
πολλῶν
κακῶν
|
αἴτιοι |
τοῖς
Ἕλλησιν
κατέστημεν,
καὶ
τόν |
[73] |
τοὺς
καιροὺς
τούτους
πολλῶν
ἀγαθῶν
|
αἴτιοι |
τοῖς
Ἕλλησιν
κατέστησαν·
ἀλλὰ
διὰ |
[78] |
σφετέροις
αὐτῶν.
~Τούτων
δ'
ἦν
|
αἴτιον, |
ὅτι
τοὺς
νόμους
ἐσκόπουν
ὅπως |
[75] |
αὐτῶν.
~Πλείστων
μὲν
οὖν
ἀγαθῶν
|
αἰτίους |
καὶ
μεγίστων
ἐπαίνων
ἀξίους
ἡγοῦμαι |
[33] |
τιμῆς
τυγχάνειν
τοὺς
τηλικούτων
ἀγαθῶν
|
αἰτίους, |
περίεργον
διδάσκειν.
Οὐδεὶς
γὰρ
ἂν |
[22] |
τιμῆς
ἢ
τοὺς
πλείστων
ἀγαθῶν
|
αἰτίους |
τοῖς
Ἕλλησιν
ὄντας,
ἡγοῦμαι
καὶ |
[125] |
χρόνον
δουλεύσουσιν.
~Ὧν
τίνας
ἄλλους
|
αἰτίους |
χρὴ
νομίζειν
ἢ
Λακεδαιμονίους,
οἳ |
[116] |
ἀλλήλους
μάχονται,
πλείους
δὲ
πόλεις
|
αἰχμάλωτοι |
γεγόνασιν
ἢ
πρὶν
τὴν
εἰρήνην |
[121] |
τὸν
μέγαν
αὐτὸν
προσαγορεύομεν
ὥσπερ
|
αἰχμάλωτοι |
γεγονότες;
Οὐκ
ἐν
τοῖς
πολέμοις |
[59] |
Εὐρυσθεὺς
δὲ
βιάσεσθαι
προσδοκήσας
αὐτὸς
|
αἰχμάλωτος |
γενόμενος
ἱκέτης
ἠναγκάσθη
καταστῆναι,
~καὶ |
[153] |
Κύπρον
στρατευσαμένους
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
|
αἰχμαλώτους |
ὕβριζον.
~Ὡς
δ'
ἁπλῶς
εἰπεῖν |
[46] |
δ'
ἡμετέρα
πόλις
ἅπαντα
τὸν
|
αἰῶνα |
τοῖς
ἀφικνουμένοις
πανήγυρίς
ἐστιν.
~Φιλοσοφίαν |
[28] |
βίου
τελευτῆς
καὶ
τοῦ
σύμπαντος
|
αἰῶνος |
ἡδίους
τὰς
ἐλπίδας
ἔχουσιν,
~οὕτως |
[98] |
πόλις
ἡμῶν
διέφερεν,
ὅτ'
ἦν
|
ἀκέραιος, |
ὥστ'
ἀνάστατος
γενομένη
πλείους
μὲν |
[30] |
τὸ
πολλοὺς
εἰρηκέναι
καὶ
πάντας
|
ἀκηκοέναι |
προσήκει
μὴ
καινὰ
μὲν,
πιστὰ |
[84] |
γενόμενοι
τὴν
φύσιν
διαλάθοιεν
μηδ'
|
ἀκλεῶς |
τὸν
βίον
τελευτήσαιεν,
ἀλλὰ
τῶν |
[99] |
προταχθέντες
ὑπὲρ
ἁπάντων
νῦν
ἑτέροις
|
ἀκολουθεῖν |
ἀναγκασθεῖμεν;
~Μέχρι
μὲν
οὖν
τούτων |
[35] |
κατῴκισαν,
ἀμφοτέρους
δὲ
καὶ
τοὺς
|
ἀκολουθήσαντας |
καὶ
τοὺς
ὑπομείναντας
ἔσωσαν·
~τοῖς |
[122] |
δὲ
βαρβάροις
αὐτοὺς
ἐξέδοσαν
ὧν
|
ἀκόντων |
τὴν
χώραν
ἔχουσιν
καὶ
πρὸς |
[77] |
εἶναι
κακῶς
ὑπὸ
τῶν
πολιτῶν
|
ἀκούειν |
ἢ
καλῶς
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως |
[28] |
τ'
ἄλλοις
ἢ
τοῖς
μεμυημένοις
|
ἀκούειν, |
καὶ
δούσης
δωρεὰς
διττὰς,
αἵπερ |
[4] |
λέγοντας
μάλιστ'
ἐπιδεικνύουσι
καὶ
τοὺς
|
ἀκούοντας |
πλεῖστ'
ὠφελοῦσιν·
~ὧν
εἶς
οὗτός |
[159] |
παιδεύσει
τῶν
νεωτέρων,
ἵνα
πολλάκις
|
ἀκούοντες |
τῶν
ἐπῶν
ἐκμανθάνωμεν
τὴν
ἔχθραν |
[7] |
ἐκείνοις
λέγοντα
πάλιν
ἐνοχλεῖν
τοῖς
|
ἀκούουσιν· |
ἐπειδὴ
δ'
οἱ
λόγοι
τοιαύτην |
[63] |
ὑπόθεσιν
πάλιν
ἐπανελθεῖν
καὶ
τὸν
|
ἀκριβέστατον |
τῶν
λόγων
εἰπεῖν,
οὐ
δή |
[53] |
αὐτῶν,
ἀλλὰ
πολὺ
τῶν
ἄλλων
|
ἀκριβέστερον |
εἰδότες
τὰ
συμβαίνοντ'
ἐκ
τῶν |
[162] |
τί
δεῖ
τὰ
συμβησόμενα
λίαν
|
ἀκριβῶς |
ἐξετάζειν;
Ὅπου
γὰρ
μικρῶν
μερῶν |
[11] |
διορῶντας
τὰς
μετριότητας,
τὸν
δ'
|
ἀκριβῶς |
ἐπιστάμενον
λέγειν
ἁπλῶς
οὐκ
ἂν |
[78] |
ὅτι
τοὺς
νόμους
ἐσκόπουν
ὅπως
|
ἀκριβῶς |
καὶ
καλῶς
ἕξουσιν,
οὐχ
οὕτω |
[113] |
αὐτοὶ
πλείους
ἐν
τρισὶ
μησὶν
|
ἀκρίτους |
ἀποκτείναντες
ὧν
ἡ
πόλις
ἐπὶ |
[187] |
Εὐρώπην
διακομίσαιμεν,
καὶ
μὴ
μόνον
|
ἀκροατὰς |
γενομένους
ἀπελθεῖν,
~ἀλλὰ
τοὺς
μὲν |
[13] |
τοῖς
προοιμίοις
ὁρῶ
καταπραΰνοντας
τοὺς
|
ἀκροατὰς |
καὶ
προφασιζομένους
ὑπὲρ
τῶν
μελλόντων |
[137] |
αὐτῶν
κατασκάπτειν,
ἐν
δὲ
ταῖς
|
ἀκροπόλεις |
ἐντειχίζειν.
Καὶ
ταῦτα
πάντα
γέγονεν |
[123] |
οὐκ
ἐξαρκεῖ
δασμολογεῖσθαι
καὶ
τὰς
|
ἀκροπόλεις |
ὁρᾶν
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
κατεχομένας, |
[168] |
ξένης
μετὰ
παίδων
καὶ
γυναικῶν
|
ἀλᾶσθαι, |
πολλοὺς
δὲ
δι'
ἔνδειαν
τῶν |
[186] |
ἀριστεύσαντας;
Ὅπου
γὰρ
οἱ
πρὸς
|
Ἀλέξανδρον |
πολεμήσαντες
καὶ
μίαν
πόλιν
ἑλόντες |
[162] |
ὁ
Καρίας
ἐπίσταθμος
τῇ
μὲν
|
ἀληθείᾳ |
πολὺν
ἤδη
χρόνον
ἀφέστηκεν,
ὁμολογήσει |
[15] |
στρατείας
τῆς
ἐπ'
ἐκεῖνον
ἐσομένας,
|
ἀληθῆ |
μὲν
λέγουσιν,
οὐ
μὴν
ἐντεῦθεν |
[168] |
τῶν
ποιητῶν
συγκειμέναις
δακρύειν
ἀξιοῦσιν,
|
ἀληθινὰ |
δὲ
πάθη
πολλὰ
καὶ
δεινὰ |
[174] |
οὐχ
ὁμονοήσομεν
καὶ
τὰς
εὐνοίας
|
ἀληθινὰς |
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἕξομεν.
Ὧν |
[44] |
φύσιν
ἀργὸν
εἶναι
τὴν
διατριβὴν,
|
ἀλλ' |
ἀθροισθέντων
τῶν
Ἑλλήνων
ἐγγενέσθαι
τοῖς |
[4] |
ἐπὶ
τοῦτον
τὸν
λόγον
ὥρμησαν,
|
~ἀλλ' |
ἅμα
μὲν
ἐλπίζων
τοσοῦτον
διοίσειν |
[8] |
περὶ
ὧν
ἕτεροι
πρότερον
εἰρήκασιν,
|
ἀλλ' |
ἄμεινον
ἐκείνων
εἰπεῖν
πειρατέον.
~Αἱ |
[172] |
οὐ
γὰρ
διαλυόμεθα
τοὺς
πολέμους,
|
ἀλλ' |
ἀναβαλλόμεθα
καὶ
περιμένομεν
τοὺς
καιροὺς |
[127] |
αὐτὰς
αὑτῶν
ἐᾶν
εἶναι
κυρίας,
|
ἀλλ' |
ἀναγκάζειν
δουλεύειν
ἢ
ταῖς
μεγίσταις |
[85] |
τοῖς
χρόνοις
ἐφιλονίκησαν,
οὐκ
ἐχθροὺς,
|
ἀλλ' |
ἀνταγωνιστὰς
σφᾶς
αὐτοὺς
εἶναι
νομίζοντες, |
[78] |
ἀνθρώπων
οὐδὲν
δεήσει
πολλῶν
γραμμάτων,
|
ἀλλ' |
ἀπ'
ὀλίγων
συνθημάτων
ῥᾳδίως
καὶ |
[38] |
μέγιστα
συνδιέπραξεν,
τῶν
ἄλλων
ὠλιγώρησεν,
|
ἀλλ' |
ἀρχὴν
μὲν
ταύτην
ἐποιήσατο
τῶν |
[183] |
πολεμεῖν
τοὺς
μηδεμιᾶς
πλεονεξίας
ἐπιθυμοῦντας,
|
ἀλλ' |
αὐτὸ
τὸ
δίκαιον
σκοποῦντας;
Οὐ |
[95] |
τὰς
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
ὥρμησαν,
|
~ἀλλ' |
αὐτοὶ
μὲν
ὑπὲρ
τῆς
ἐλευθερίας |
[36] |
αὐτοὺς
ἔδει
κτωμένους
χώραν
διακινδυνεύειν,
|
ἀλλ' |
εἰς
τὴν
ὑφ'
ἡμῶν
ἀφορισθεῖσαν, |
[41] |
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
ἀχρήστως
ἔχειν,
|
ἀλλ' |
ἑκατέροις
αὐτῶν
εἶναι
παρ'
ἡμῖν, |
[44] |
ἀγωνιζομένους,
καὶ
μηδετέρους
ἀθύμως
διάγειν,
|
ἀλλ' |
ἑκατέρους
ἔχειν
ἐφ'
οἷς
φιλοτιμηθῶσιν, |
[76] |
ἰδίων,
ἠμέλουν
δ'
ὡς
ἀλλοτρίων,
|
ἀλλ' |
ἐκήδοντο
μὲν
ὡς
οἰκείων,
ἀπείχοντο |
[152] |
οὐ
καταισχύνουσιν
τὴν
ἐκεῖ
παίδευσιν,
|
ἀλλ' |
ἐν
τοῖς
ἤθεσι
τοῖς
αὐτοῖς |
[140] |
ἐξ
ὧν
μεθ'
ἑκατέρων
γέγονεν,
|
ἀλλ' |
ἐξ
ὧν
αὐτὸς
ὑπὲρ
αὑτοῦ |
[149] |
λείαν
ἐλθόντες,
οὐδὲ
κώμην
καταλαβόντες,
|
ἀλλ' |
ἐπ'
αὐτὸν
τὸν
βασιλέα
στρατεύσαντες, |
[146] |
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν
βασιλέως
διακινδυνεύειν.
|
~Ἀλλ' |
ἐπειδὴ
Κύρου
τελευτήσαντος
συνῆλθον
ἅπαντες |
[168] |
Ὑπὲρ
ὧν
οὐδεὶς
πώποτ'
ἠγανάκτησεν,
|
ἀλλ' |
ἐπὶ
μὲν
ταῖς
συμφοραῖς
ταῖς |
[79] |
τῶν
ἰδίᾳ
συμφ<
ε>
ρόντων,
|
ἀλλ' |
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
πλήθους
ὠφελείᾳ. |
[138] |
τοὺς
ταῦτα
λέγοντας
οὐκ
ἀποτρέπειν,
|
ἀλλ' |
ἐπισπεύδειν
τὴν
στρατείαν·
εἰ
γὰρ |
[93] |
εἰσβάλλειν,
οὐδεμιᾶς
σωτηρίας
αὐτοῖς
ὑποφαινομένης,
|
ἀλλ' |
ἔρημοι
συμμάχων
γεγενημένοι
καὶ
τῶν |
[165] |
μὴ
περιμένειν
ἕως
ἂν
ἐπιστῶσιν,
|
ἀλλ' |
ἔτι
διεσπαρμένοις
αὐτοῖς
ἐπιχειρεῖν.
Ἐκεῖνοι |
[7] |
ἦν
δηλοῦν
τὰς
αὐτὰς
πράξεις
|
ἀλλ' |
ἢ
διὰ
μιᾶς
ἰδέας,
εἶχεν |
[35] |
~οὐδὲ
ταῦθ'
οὕτως
ἔχοντα
περιεῖδεν,
|
ἀλλ' |
ἡγεμόνας
εἰς
τὰς
πόλεις
ἐξέπεμψεν, |
[140] |
ἀφεστῶτας
μηκέτι
τὴν
ἐλευθερίαν
ἀγαπᾶν,
|
ἀλλ' |
ἤδη
καὶ
τῶν
ὁμόρων
ζητεῖν |
[141] |
οὐ
δύναται
περιγενέσθαι
βασιλεὺς
πολεμῶν,
|
ἀλλ' |
ἤδη
μὲν
ἓξ
ἔτη
διατέτριφεν, |
[118] |
ἐπὶ
τάδε
Φασήλιδος
μὴ
καθέλκειν,
|
ἀλλ' |
ἡσυχίαν
ἄγειν,
καὶ
τοὺς
καιροὺς |
[3] |
ἐπὶ
τούτοις
ἀθυμήσας
εἱλόμην
ῥᾳθυμεῖν,
|
ἀλλ' |
ἱκανὸν
νομίσας
ἆθλον
ἔσεσθαί
μοι |
[129] |
Λακεδαιμονίων
οὕτως
εἴρηκα
περὶ
αὐτῶν,
|
ἀλλ' |
ἵν'
αὐτοὺς
ἐκείνους
παύσω,
καθ' |
[156] |
βουληθεῖεν,
οὐκ
ἀποροῦντες
πόθεν
ἐπισκευάσωσιν,
|
ἀλλ' |
ἵν'
ὑπόμνημα
τοῖς
ἐπιγιγνομένοις
ᾖ |
[92] |
οὐχ
ὁμοίαις
ἐχρήσαντο
ταῖς
τύχαις,
|
ἀλλ' |
οἱ
μὲν
διεφθάρησαν
καὶ
ταῖς |
[146] |
τῶν
Ἑλλήνων
οὐκ
ἀριστίνδην
ἐπειλεγμένους,
|
ἀλλ' |
οἳ
διὰ
φαυλότητ'
ἐν
ταῖς |
[141] |
χώρας
τρισχιλίους
ἔχει
μόνον
πελταστὰς,
|
ἀλλ' |
ὅμως
οὕτω
ταπεινῆς
δυνάμεως
οὐ |
[79] |
ἑτέρους
ἀπολέσαντες
τῶν
λοιπῶν
ἄρξουσιν,
|
ἀλλ' |
ὁπότεροι
φθήσονται
τὴν
πόλιν
ἀγαθόν |
[172] |
πραγμάτων
συμβουλεύειν
παραλελοίπασιν.
~Οὐ
μὴν
|
ἀλλ' |
ὅσῳ
μικροψυχότεροι
τυγχάνουσιν
ὄντες
οἱ |
[80] |
ποιεῖν
εὖ
προσαγόμενοι
τὰς
πόλεις,
|
ἀλλ' |
οὐ
βίᾳ
καταστρεφόμενοι,
~πιστοτέροις
μὲν |
[104] |
ἁπάσας
τὰς
πόλεις
διῳκοῦμεν,
συμμαχικῶς,
|
ἀλλ' |
οὐ
δεσποτικῶς
βουλευόμενοι
περὶ
αὐτῶν, |
[107] |
πόλεων
φυλακῆς
ἕνεκα
τῶν
χωρίων,
|
ἀλλ' |
οὐ
διὰ
πλεονεξίαν
ἐξεπέμπομεν.
Σημεῖον |
[137] |
γέγονεν
διὰ
τὴν
ἡμετέραν
ἄνοιαν,
|
ἀλλ' |
οὐ
διὰ
τὴν
ἐκείνου
δύναμιν. |
[91] |
καὶ
τὸ
πρότερον
δι'
ἀρετὴν,
|
ἀλλ' |
οὐ
διὰ
τύχην
ἐνίκησαν,
ἔπειτα |
[179] |
τὸν
Δία
τὴν
χώραν
νεμόμενος,
|
ἀλλ' |
οὐ
πρὸς
ἀνθρώπους
τὰς
συνθήκας |
[11] |
ὥσπερ
ὁμοίως
δέον
ἀμφοτέρους
ἔχειν,
|
ἀλλ' |
οὐ
τοὺς
μὲν
ἀφελῶς,
τοὺς |
[178] |
δ'
ἄρτι
τὰς
πόλεις
κατοικούντων,
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἐκείνων
μὲν
νεωστὶ
ταύτην |
[175] |
διὰ
τὰς
συνθήκας
ἄξιον
ἐπισχεῖν,
|
ἀλλ' |
οὐκ
ἐπειχθῆναι
καὶ
θᾶττον
ποιήσασθαι |
[171] |
συνεπέραναν·
εἰ
δὲ
καὶ
προαπεῖπον,
|
ἀλλ' |
οὖν
τούς
γε
λόγους
ὥσπερ |
[76] |
πρὸς
ἀργύριον
τὴν
εὐδαιμονίαν
ἔκρινον,
|
ἀλλ' |
οὗτος
ἐδόκει
πλοῦτον
ἀσφαλέστατον
κεκτῆσθαι |
[24] |
ἐκ
πολλῶν
ἐθνῶν
μιγάδες
συλλεγέντες,
|
ἀλλ' |
οὕτω
καλῶς
καὶ
γνησίως
γεγόναμεν |
[80] |
τὰ
τῶν
ἄλλων
διῴκουν,
θεραπεύοντες,
|
ἀλλ' |
οὐχ
ὑβρίζοντες
τοὺς
Ἕλληνας,
καὶ |
[29] |
ἀγαθῶν
οὐκ
ἐφθόνησεν
τοῖς
ἄλλοις,
|
ἀλλ' |
ὧν
ἔλαβεν
ἅπασιν
μετέδωκεν.
Καὶ |
[189] |
βίος
μηδὲν
ἐπιδώσει
τῶν
πεισθέντων,
|
ἀλλ' |
ὧν
ἐπιτελεσθέντων
αὐτοί
τ'
ἀπαλλαγήσονται |
[154] |
καὶ
μὴ
καθ'
ἓν
ἕκαστον,
|
ἀλλ' |
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ,
τίς |
[95] |
τ'
εἶναι
διαφεύγειν
τοὺς
κινδύνους,
|
ἀλλ' |
ὥσπερ
τῶν
ἀνδρῶν
τοῖς
καλοῖς |
[175] |
τὸν
βάρβαρον
καταχρήσασθαι
δόξειεν
ἡμῖν.
|
~Ἀλλὰ |
γὰρ
ἴσως
διὰ
τὰς
συνθήκας |
[140] |
οὗτοι
κατὰ
θάλατταν
κρείττους
ἦσαν.
|
~Ἀλλὰ |
γὰρ
οὐκ
ἐκ
τούτων
δίκαιόν |
[17] |
καὶ
πόρρω
τῶν
πραγμάτων
ἐστίν.
|
~Ἀλλὰ |
δεῖ
τὸν
μὴ
μόνον
ἐπίδειξιν |
[77] |
τὰς
τόλμας
τὰς
αὑτῶν
ἤσκουν,
|
ἀλλὰ |
δεινότερον
μὲν
ἐνόμιζον
εἶναι
κακῶς |
[38] |
ὅσα
μὴ
παρὰ
θεῶν
ἔχομεν,
|
ἀλλὰ |
δι'
ἀλλήλους
ἡμῖν
γέγονεν,
μηδὲν |
[73] |
ἀγαθῶν
αἴτιοι
τοῖς
Ἕλλησιν
κατέστησαν·
|
ἀλλὰ |
διὰ
τοῦτο
καὶ
μᾶλλον
ἐπαινεῖν |
[12] |
οὐδὲν
ἀποδεξομένους
τῶν
εἰκῇ
λεγομένων,
|
ἀλλὰ |
δυσχερανοῦντας
καὶ
ζητήσοντας
ἰδεῖν
τι |
[68] |
οὐ
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
χρόνον,
|
ἀλλὰ |
καθ'
ὃν
ἑκάτεροι
τῆς
Εὐρώπης |
[17] |
τὸν
μὴ
μόνον
ἐπίδειξιν
ποιούμενον,
|
ἀλλὰ |
καὶ
διαπράξασθαί
τι
βουλόμενον
ἐκείνους |
[45] |
μὴ
μόνον
τάχους
καὶ
ῥώμης
|
ἀλλὰ |
καὶ
λόγων
καὶ
γνώμης
καὶ |
[49] |
μόνον
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
δυναμένους,
|
ἀλλὰ |
καὶ
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
ἐντίμους |
[30] |
τὴν
φήμην
ἐκ
πολλοῦ
παρειλήφαμεν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
σημείοις
μείζοσιν
ἢ
τούτοις |
[14] |
περὶ
τὸν
λόγον
ἡμῖν
διατριφθέντος,
|
ἀλλὰ |
καὶ
σύμπαντος
οὗ
βεβίωκα,
παρακελεύομαι |
[118] |
παύσασθαι
στρατείας
ἐφ'
ἡμᾶς
ποιουμένους,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὴν
αὑτῶν
χώραν
ἀνέχεσθαι |
[83] |
δὲ
τὰς
αὑτῶν
πατρίδας
διέσωσαν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τὴν
σύμπασαν
Ἑλλάδ'
ἠλευθέρωσαν; |
[26] |
τῶν
πρὸς
τὸν
πόλεμον
κινδύνων,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τῆς
ἄλλης
κατασκευῆς,
~ἐν |
[94] |
μόνον
τοὺς
παρόντας
κινδύνους
διαφυγεῖν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τιμὰς
ἐξαιρέτους
λαβεῖν
ἃς |
[156] |
οὐ
μόνον
τοῖς
σώμασιν
ἡμῶν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
τοῖς
ἀναθήμασιν
πολεμήσαντας.
~Ἔχω |
[29] |
πόλις
ἡμῶν
οὐ
μόνον
θεοφιλῶς,
|
ἀλλὰ |
καὶ
φιλανθρώπως
ἔσχεν,
ὥστε
κυρία |
[156] |
τῶν
θεῶν
ἕδη
ἐξαμαρτεῖν
τολμῶσιν,
|
ἀλλὰ |
καὶ
φυλάττωνται
καὶ
δεδίωσιν,
ὁρῶντες |
[32] |
οὕτως
ὥσπερ
νῦν
ἔχοντα
κατέλαβον,
|
ἀλλὰ |
κατὰ
μικρὸν
αὐτοὶ
συνεπορίσαντο.
Τίνας |
[14] |
παρακελεύομαι
μηδεμίαν
μοι
συγγνώμην
ἔχειν,
|
ἀλλὰ |
καταγελᾶν
καὶ
καταφρονεῖν·
οὐδὲν
γὰρ |
[57] |
καὶ
περὶ
πραγμάτων
οὐκ
ἰδίων,
|
ἀλλὰ |
κοινῶν
καὶ
περὶ
ὧν
οὐδένας |
[166] |
οὐχ
ἑκόντων
ἄρχει
τῶν
ἠπειρωτῶν,
|
ἀλλὰ |
μείζω
δύναμιν
περὶ
αὑτὸν
ἑκάστων |
[184] |
τοὺς
μὴ
παντάπασιν
ἀνάνδρως
διακειμένους,
|
ἀλλὰ |
μετρίως
τούτῳ
τῷ
πράγματι
χρωμένους; |
[162] |
παροικοῦσιν,
οὓς
οὐ
δεῖ
πείθειν,
|
ἀλλὰ |
μὴ
κωλύειν
πολεμεῖν.
Καίτοι
τοιούτων |
[80] |
ἢ
δεσπόται
προσαγορεύεσθαι
καὶ
σωτῆρες,
|
ἀλλὰ |
μὴ
λυμεῶνες
ἀποκαλεῖσθαι,
τῷ
ποιεῖν |
[118] |
ἄγειν,
καὶ
τοὺς
καιροὺς
περιμένειν,
|
ἀλλὰ |
μὴ
τῇ
παρούσῃ
δυνάμει
πιστεύειν. |
[80] |
Ἕλληνας,
καὶ
στρατηγεῖν
οἰόμενοι
δεῖν,
|
ἀλλὰ |
μὴ
τυραννεῖν
αὐτῶν,
καὶ
μᾶλλον |
[109] |
τοὺς
ἔχοντας
τὴν
νῆσον
ἐξαμαρτεῖν,
|
~ἀλλὰ |
μόνοι
δὴ
τῶν
μεγάλην
δύναμιν |
[150] |
~Καὶ
τούτων
οὐδὲν
ἀλόγως
γέγονεν,
|
ἀλλὰ |
πάντ'
εἰκότως
ἀποβέβηκεν·
οὐ
γὰρ |
[85] |
πρὸς
ἀλλήλους
εἶχον,
οὐ
μὴν
|
ἀλλὰ |
περὶ
καλλίστων
ἐν
ἐκείνοις
τοῖς |
[85] |
τῶν
Ἑλλήνων
τὸν
βάρβαρον
θεραπεύοντες,
|
ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας |
[136] |
~Ὧν
ἡμεῖς
οὐδεμίαν
ποιούμεθα
πρόνοιαν,
|
ἀλλὰ |
περὶ
μὲν
τῶν
Κυκλάδων
νήσων |
[187] |
οὐκ
ἐφικνοῦμαι
τοῦ
μεγέθους
αὐτῶν,
|
ἀλλὰ |
πολλά
με
διαπέφευγεν
ὧν
διενοήθην. |
[22] |
νομίζουσιν
δικαίαν
εἶναι
τὴν
κρίσιν,
|
ἀλλὰ |
πολλὰς
τὰς
μεταβολὰς
γίγνεσθαι,
τὰς |
[52] |
ὀλίγους
οὐδ'
ἀφανεῖς
ἀγῶνας
ὑπέμειναν,
|
ἀλλὰ |
πολλοὺς
καὶ
δεινοὺς
καὶ
μεγάλους, |
[101] |
πολεμησάντων
ἡμῖν
σφόδρα
φαίνονται
κολασθέντες,
|
ἀλλὰ |
πολὺ
τόδε
μεῖζον
τεκμήριον
ὡς |
[53] |
ἀσφάλειαν,
οὕτως
ἐβουλευόμεθα
περὶ
αὐτῶν,
|
ἀλλὰ |
πολὺ
τῶν
ἄλλων
ἀκριβέστερον
εἰδότες |
[12] |
δ'
οὐδὲν
πρὸς
τοὺς
τοιούτους,
|
ἀλλὰ |
πρὸς
ἐκείνους
ἐστὶ
τοὺς
οὐδὲν |
[69] |
ἅμα
κρατήσειν.
~Οὐ
μὴν
κατώρθωσαν,
|
ἀλλὰ |
πρὸς
μόνους
τοὺς
προγόνους
τοὺς |
[123] |
ὁρᾶν
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
κατεχομένας,
|
ἀλλὰ |
πρὸς
ταῖς
κοιναῖς
συμφοραῖς
καὶ |
[113] |
καὶ
τῆς
ἡμετέρας
ἀδίκως
κατηγοροῦντες,
|
ἀλλὰ |
πρὸς
τοῖς
ἄλλοις
καὶ
περὶ |
[97] |
~Καὶ
οὐδὲ
ταῦτ'
ἀπέχρησεν
αὐτοῖς,
|
ἀλλὰ |
πρὸς
χιλίας
καὶ
διακοσίας
τριήρεις |
[42] |
χώραν
οὐκ
αὐτάρκη
κεκτημένων
ἑκάστων,
|
ἀλλὰ |
τὰ
μὲν
ἐλλείπουσαν,
τὰ
δὲ |
[27] |
διὰ
μικρότητα
διαλαθούσας
καὶ
κατασιωπηθείσας,
|
ἀλλὰ |
τὰς
διὰ
τὸ
μέγεθος
ὑπὸ |
[104] |
στασιάζοιεν,
ἡμᾶς
δ'
ἀμφότεροι
θεραπεύοιεν,
|
ἀλλὰ |
τὴν
τῶν
συμμάχων
ὁμόνοιαν
κοινὴν |
[50] |
ὄνομα
πεποίηκεν
μηκέτι
τοῦ
γένους,
|
ἀλλὰ |
τῆς
διανοίας
δοκεῖν
εἶναι,
καὶ |
[86] |
μὲν
οὐ
περιέμειναν
τοὺς
συμμάχους,
|
ἀλλὰ |
τὸν
κοινὸν
πόλεμον
ἴδιον
ποιησάμενοι |
[59] |
Οὐ
γὰρ
παρὰ
μικρὸν
ἐποίησαν,
|
ἀλλὰ |
τοσοῦτον
τὰς
τύχας
ἑκατέρων
μετήλλαξαν |
[10] |
τοὺς
πρώτους
τῶν
ἔργων
ἀρχομένους,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
ἄρισθ'
ἕκαστον
αὐτῶν
ἐξεργαζομένους, |
[188] |
μὴ
μόνον
ἀκροατὰς
γενομένους
ἀπελθεῖν,
|
~ἀλλὰ |
τοὺς
μὲν
πράττειν
δυναμένους
παρακαλοῦντας |
[10] |
περὶ
ὧν
μηδεὶς
πρότερον
εἴρηκεν,
|
ἀλλὰ |
τοὺς
οὕτως
ἐπισταμένους
εἰπεῖν
ὡς |
[84] |
μηδ'
ἀκλεῶς
τὸν
βίον
τελευτήσαιεν,
|
ἀλλὰ |
τῶν
αὐτῶν
τοῖς
ἐκ
τῶν |
[110] |
τοῖς
αὖθις
βουλομένοις
γενέσθαι
πονηροῖς,
|
ἀλλὰ |
φάσκοντες
μὲν
λακωνίζειν,
τἀναντία
δ' |
[48] |
ἐχόντων
οὐ
μετὸν
τοῖς
φαύλοις,
|
ἀλλὰ |
ψυχῆς
εὖ
φρονούσης
ἔργον
ὄντας, |
[105] |
ταῖς
οὐσίαις
ἐνδεεστέρους,
τὰ
δ'
|
ἄλλα |
μηδὲν
χείρους
ὄντας,
ἀπελαύνεσθαι
τῶν |
[46] |
Χωρὶς
δὲ
τούτων
αἱ
μὲν
|
ἄλλαι |
πανηγύρεις
διὰ
πολλοῦ
χρόνου
συλλεγεῖσαι |
[145] |
ἐπὶ
θαλάττῃ.
Τὰς
μὲν
γὰρ
|
ἄλλας |
μάχας
ὅσας
ἡττήθησαν
ἐῶ,
καὶ |
[56] |
Εὐρυσθέως
ἔχθραν,
καὶ
τὰς
μὲν
|
ἄλλας |
πόλεις
ὑπερορῶντες
ὡς
οὐκ
ἂν |
[59] |
~Θαυμαζόμενοι
δὲ
καὶ
διὰ
τὰς
|
ἄλλας |
πράξεις
ἐκ
τούτων
τῶν
ἔργων |
[48] |
ὁρῶσα
δὲ
περὶ
μὲν
τὰς
|
ἄλλας |
πράξεις
οὕτω
ταραχώδεις
οὔσας
τὰς |
[10] |
μεγίστην
ἐπίδοσιν
λαμβάνειν
καὶ
τὰς
|
ἄλλας |
τέχνας
καὶ
τὴν
περὶ
τοὺς |
[17] |
πόλεε
τούτω
πείσουσιν
ἰσομοιρῆσαι
πρὸς
|
ἀλλήλας |
καὶ
τάς
θ'
ἡγεμονίας
διελέσθαι, |
[45] |
εἴ
τι
ἐν
τῷ
πλησιάζειν
|
ἀλλήλοις |
ἀγαθόν
ἐστιν,
καὶ
τοῦθ'
ὑπ' |
[104] |
ἐνεποιοῦμεν
πολιτείας
ἐναντίας
παρακαθιστάντες
ἵν'
|
ἀλλήλοις |
μὲν
στασιάζοιεν,
ἡμᾶς
δ'
ἀμφότεροι |
[44] |
τοῖς
δὲ
θεάσασθαι
τούτους
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ἀγωνιζομένους,
καὶ
μηδετέρους
ἀθύμως
διάγειν, |
[91] |
τῶν
πολεμίων
καταφρονοῦντες
ὡς
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ἀγωνιῶντες,
Λακεδαιμόνιοι
μὲν
ζηλοῦντες
τὴν |
[85] |
πρόγονοι
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
φιλοτίμως
πρὸς
|
ἀλλήλους |
εἶχον,
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
περὶ |
[112] |
πλῆθος
τῶν
οἰκείων
κακῶν
ἐπαυσάμεθ'
|
ἀλλήλους |
ἐλεοῦντες·
οὐδενὶ
γὰρ
τοσαύτην
σχολὴν |
[121] |
ἐν
τοῖς
πολέμοις
τοῖς
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ἐν
ἐκείνῳ
τὰς
ἐλπίδας
ἔχομεν |
[40] |
μετὰ
βίας
διαλύσασθαι
τὰ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ἐν
τοῖς
νόμοις
τοῖς
ἡμετέροις |
[135] |
τὴν
Ἀσίαν
ἐπόρθουν
ἢ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ἕνεκα
μικρῶν
ἐκινδύνευον.
~Ὧν
ἡμεῖς |
[47] |
πράξεις
ἡμᾶς
ἐπαίδευσεν
καὶ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ἐπράϋνε
καὶ
τῶν
συμφορῶν
τάς |
[172] |
ἐν
οἷς
ἀνήκεστόν
τι
κακὸν
|
ἀλλήλους |
ἐργάσασθαι
δυνησόμεθα.
~Δεῖ
δὲ
ταύτας |
[15] |
ἐκ
τοῦ
πολέμου
τοῦ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ἡμῖν
γεγενημένας
καὶ
τὰς
ὠφελείας |
[38] |
παρὰ
θεῶν
ἔχομεν,
ἀλλὰ
δι'
|
ἀλλήλους |
ἡμῖν
γέγονεν,
μηδὲν
μὲν
ἄνευ |
[6] |
καὶ
τοῦ
πολέμου
τοῦ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
καὶ
τῆς
ταραχῆς
τῆς
παρούσης |
[116] |
ἐντὸς
τείχους
οἱ
πολῖται
πρὸς
|
ἀλλήλους |
μάχονται,
πλείους
δὲ
πόλεις
αἰχμάλωτοι |
[79] |
καὶ
τὰς
στάσεις
ἐποιοῦντο
πρὸς
|
ἀλλήλους, |
οὐχ
ὁπότεροι
τοὺς
ἑτέρους
ἀπολέσαντες |
[185] |
ἐν
τῷ
πολέμῳ
τῷ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ὀχληρότατόν
ἐστιν
αὐταῖς·
πολὺ
γὰρ |
[188] |
τοὺς
μὲν
πράττειν
δυναμένους
παρακαλοῦντας
|
ἀλλήλους |
πειρᾶσθαι
διαλλάττειν
τήν
τε
πόλιν |
[34] |
σφίσιν
αὐτοῖς
καὶ
στρατείας
ἐπ'
|
ἀλλήλους |
ποιουμένους,
καὶ
τοὺς
μὲν
δι' |
[134] |
ἐξ
ὧν
μηδέποτε
παυσόμεθα
πρὸς
|
ἀλλήλους |
πολεμοῦντες·
ἡμεῖς
δὲ
τοσούτου
δέομεν |
[43] |
μὲν
τῆς
συγγενείας
τῆς
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ὑπαρχούσης,
εὐμενεστέρως
δ'
εἰς
τὸν |
[138] |
γένηται
γνώμης,
ἡμεῖς
δὲ
πρὸς
|
ἀλλήλους |
ὥσπερ
νῦν
πολεμικῶς
ἔχωμεν.
~Οὐ |
[49] |
ἀμαθεῖς
δοκοῦντας
εἶναι
ταύτῃ
πλεῖστον
|
ἀλλήλων |
διαφέροντας,
ἔτι
δὲ
τοὺς
εὐθὺς |
[77] |
καταλείψειν.
~Οὐδὲ
τὰς
θρασύτητας
τὰς
|
ἀλλήλων |
ἐζήλουν,
οὐδὲ
τὰς
τόλμας
τὰς |
[168] |
καὶ
μᾶλλον
χαίρουσιν
ἐπὶ
τοῖς
|
ἀλλήλων |
κακοῖς
ἢ
τοῖς
αὑτῶν
ἰδίοις |
[121] |
ἐκεῖνον
πλέομεν
ὥσπερ
πρὸς
δεσπότην
|
ἀλλήλων |
κατηγορήσοντες;
Οὐ
βασιλέα
τὸν
μέγαν |
[108] |
θαλάττης
εὐφυῶς
εἶχεν
καὶ
τὴν
|
ἄλλην |
ἀρετὴν
ἁπασῶν
τῶν
νήσων
διέφερεν, |
[41] |
τοῖς
ἄλλοις
παρέδωκεν.
~Τὴν
τοίνυν
|
ἄλλην |
διοίκησιν
οὕτω
φιλοξένως
κατεσκευάσατο
καὶ |
[163] |
Λυδίαν
καὶ
Φρυγίαν
καὶ
τὴν
|
ἄλλην |
τὴν
ὑπερκειμένην
χώραν
οἰκοῦντας
ἐπὶ |
[150] |
τρεφομένους
καὶ
πολιτευομένους
οὔτε
τῆς
|
ἄλλης |
ἀρετῆς
μετέχειν
οὔτ'
ἐν
ταῖς |
[26] |
πόλεμον
κινδύνων,
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
|
ἄλλης |
κατασκευῆς,
~ἐν
ᾗ
κατοικοῦμεν
καὶ |
[22] |
δὲ
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔχειν
ὥσπερ
|
ἄλλο |
τι
γέρας
ἢ
τοὺς
πρώτους |
[157] |
καὶ
νῦν
ἀρὰς
ποιοῦνται,
πρὶν
|
ἄλλο |
τι
χρηματίζειν,
εἴ
τις
ἐπικηρυκεύεται |
[133] |
κεκτημένους.
~Ἡγοῦμαι
δ'
εἴ
τινες
|
ἄλλοθεν |
ἐπελθόντες
θεαταὶ
γένοιντο
τῶν
παρόντων |
[102] |
συμφοραῖς
περιέπεσεν.
~Ἔπειτ'
εἰ
μὲν
|
ἄλλοι |
τινὲς
τῶν
αὐτῶν
πραγμάτων
πραότερον |
[26] |
μέγεθός
ἐστιν·
ὅσων
δὲ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἀγαθῶν
αἴτιοι
γεγόναμεν,
οὕτως
ἂν |
[29] |
τοσούτων
ἀγαθῶν
οὐκ
ἐφθόνησεν
τοῖς
|
ἄλλοις, |
ἀλλ'
ὧν
ἔλαβεν
ἅπασιν
μετέδωκεν. |
[48] |
διότι
τούτῳ
πλεονεκτήσαντες
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἅπασιν
αὐτῶν
διηνέγκαμεν,
ὁρῶσα
δὲ |
[157] |
τὸ
τούτων
μῖσος
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
βαρβάροις
εἴργεσθαι
τῶν
ἱερῶν
ὥσπερ |
[2] |
οὐδὲν
ἂν
πλέον
γένοιτο
τοῖς
|
ἄλλοις, |
ἑνὸς
δ'
ἀνδρὸς
εὖ
φρονήσαντος |
[49] |
δυναμένους,
ἀλλὰ
καὶ
παρὰ
τοῖς
|
ἄλλοις |
ἐντίμους
ὄντας.
~Τοσοῦτον
δ'
ἀπολέλοιπεν |
[28] |
εὐεργεσιῶν,
ἃς
οὐχ
οἷόν
τ'
|
ἄλλοις |
ἢ
τοῖς
μεμυημένοις
ἀκούειν,
καὶ |
[113] |
ἀδίκως
κατηγοροῦντες,
ἀλλὰ
πρὸς
τοῖς
|
ἄλλοις |
καὶ
περὶ
τῶν
δικῶν
καὶ |
[106] |
ἡμῖν
αὐτοῖς
καὶ
παρὰ
τοῖς
|
ἄλλοις |
κατεστήσαμεν,
ἣν
οὐκ
οἶδ'
ὅ |
[189] |
τῆς
παρούσης
ἀπορίας
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
μεγάλων
ἀγαθῶν
αἴτιοι
δόξουσιν
εἶναι. |
[4] |
ἐλπίζων
τοσοῦτον
διοίσειν
ὥστε
τοῖς
|
ἄλλοις |
μηδὲν
πώποτε
δοκεῖν
εἰρῆσθαι
περὶ |
[12] |
τοῖς
ἐμοῖς
οἷον
παρὰ
τοῖς
|
ἄλλοις |
οὐχ
εὑρήσουσιν.
Πρὸς
οὓς
ἔτι |
[40] |
τὰς
δὲ
δοκιμάσασα
χρῆσθαι
τοῖς
|
ἄλλοις |
παρέδωκεν.
~Τὴν
τοίνυν
ἄλλην
διοίκησιν |
[95] |
ἐλευθερίας
πολεμεῖν
παρεσκευάζοντο,
τοῖς
δ'
|
ἄλλοις |
τὴν
δουλείαν
αἱρουμένοις
συγγνώμην
εἶχον. |
[175] |
ἐπικαλοῦσιν,
ἔπειτα
δὲ
καὶ
τοῖς
|
ἄλλοις |
τοῖς
μετασχοῦσιν
τῆς
εἰρήνης,
ὡς |
[5] |
πέρας
ὥστε
μηδεμίαν
λελεῖφθαι
τοῖς
|
ἄλλοις |
ὑπερβολήν.
~Ἕως
δ'
ἂν
τὰ |
[70] |
περὶ
δὲ
Θρᾳκῶν
ὅτι
τὸν
|
ἄλλον |
χρόνον
ὅμοροι
προσοικοῦντες
ἡμῖν
τοσοῦτον |
[10] |
ἐπισταμένους
εἰπεῖν
ὡς
οὐδεὶς
ἂν
|
ἄλλος |
δύναιτο.
~Καίτοι
τινὲς
ἐπιτιμῶσι
τῶν |
[86] |
πρὸς
πολλὰς
μυριάδας,
ὥσπερ
ἐν
|
ἀλλοτρίαις |
ψυχαῖς
μέλλοντες
κινδυνεύσειν,
οἱ
δ' |
[76] |
ὡς
ἰδίων,
ἠμέλουν
δ'
ὡς
|
ἀλλοτρίων, |
ἀλλ'
ἐκήδοντο
μὲν
ὡς
οἰκείων, |
[110] |
δεδωκότων
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
τῶν
|
ἀλλοτρίων |
ἐπιθυμεῖν
τολμῶσι
κατηγορεῖν
οἱ
τῶν |
[182] |
καρποῦσθαι,
τοῖς
δ'
ἐκ
τῶν
|
ἀλλοτρίων |
μεγάλους
πλούτους
κατακτήσασθαι.
~Πολλαχῇ
δ' |
[125] |
λοιπὸν
χρόνον
δουλεύσουσιν.
~Ὧν
τίνας
|
ἄλλους |
αἰτίους
χρὴ
νομίζειν
ἢ
Λακεδαιμονίους, |
[50] |
τὸ
φρονεῖν
καὶ
λέγειν
τοὺς
|
ἄλλους |
ἀνθρώπους,
ὥσθ'
οἱ
ταύτης
μαθηταὶ |
[129] |
οὐ
γὰρ
ἵνα
πρὸς
τοὺς
|
ἄλλους |
διαβάλω
τὴν
πόλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων |
[46] |
οἷς
αὐτὴ
τίθησιν,
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
διδόναι
συναναπείθει·
τὰ
γὰρ
ὑφ' |
[57] |
κοινῶν
καὶ
περὶ
ὧν
οὐδένας
|
ἄλλους |
εἰκὸς
ἦν
ἐπιμεληθῆναι
πλὴν
τοὺς |
[13] |
τοὺς
λόγους.
~Τοὺς
μὲν
γὰρ
|
ἄλλους |
ἐν
τοῖς
προοιμίοις
ὁρῶ
καταπραΰνοντας |
[19] |
~Ἐχρῆν
μὲν
οὖν
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
ἐντεῦθεν
ἄρχεσθαι
καὶ
μὴ
πρότερον |
[172] |
οἱ
προεστῶτες
ἡμῶν,
τοσούτῳ
τοὺς
|
ἄλλους |
ἐρρωμενεστέρως
δεῖ
σκοπεῖν,
ὅπως
ἀπαλλαγησόμεθα |
[16] |
διειλήφασιν.
Ὅστις
οὖν
οἴεται
τοὺς
|
ἄλλους |
κοινῇ
τι
πράξειν
ἀγαθὸν
πρὶν |
[157] |
γὰρ
οὗτοι
πρὸς
μὲν
τοὺς
|
ἄλλους |
ὅσοις
πεπολεμήκασιν,
ἅμα
διαλλάττονται
καὶ |
[65] |
τῶν
Ἡρακλέους
Ἀργείους
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
Πελοποννησίους
μάχῃ
κρατήσαντες,
ἐκ
δὲ |
[1] |
οὕτω
παρασκευάσασιν
ὥστε
καὶ
τοὺς
|
ἄλλους |
ὠφελεῖν
δύνασθαι,
~τούτοις
δ'
οὐδεμίαν |
[53] |
περὶ
αὐτῶν,
ἀλλὰ
πολὺ
τῶν
|
ἄλλων |
ἀκριβέστερον
εἰδότες
τὰ
συμβαίνοντ'
ἐκ |
[86] |
Ἀττικὴν
πόλεμον
καὶ
πάντων
τῶν
|
ἄλλων |
ἀμελήσαντες
ἧκον
ἡμῖν
ἀμυνοῦντες,
τοσαύτην |
[82] |
ἐπαινεῖν
τοὺς
ὑπερβεβληκότας
τὰς
τῶν
|
ἄλλων |
ἀρετὰς
ὥσπερ
τοὺς
μηδὲν
ἀγαθὸν |
[50] |
ὥσθ'
οἱ
ταύτης
μαθηταὶ
τῶν
|
ἄλλων |
διδάσκαλοι
γεγόνασιν,
καὶ
τὸ
τῶν |
[69] |
καὶ
τὰ
πραχθέντα
πολὺ
τῶν
|
ἄλλων |
διήνεγκεν.
~Λέγεται
δ'
οὖν
περὶ |
[80] |
δὲ
τρόπον
καὶ
τὰ
τῶν
|
ἄλλων |
διῴκουν,
θεραπεύοντες,
ἀλλ'
οὐχ
ὑβρίζοντες |
[52] |
τοὺς
δ'
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
|
ἄλλων |
ἐλευθερίας·
ἅπαντα
γὰρ
τὸν
χρόνον |
[72] |
θαλάττης
ἔλαβον,
δόντων
μὲν
τῶν
|
ἄλλων |
Ἑλλήνων,
οὐκ
ἀμφισβητούντων
δὲ
τῶν |
[42] |
ὑπερβολὴν
ὥσθ'
ἃ
παρὰ
τῶν
|
ἄλλων |
ἓν
παρ'
ἑκάστων
χαλεπόν
ἐστιν |
[45] |
λόγων
καὶ
γνώμης
καὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ἔργων
ἁπάντων,
καὶ
τούτων
ἆθλα |
[51] |
κινδύνων
τιμᾶσθαι
προσήκειν
ἢ
τῶν
|
ἄλλων |
εὐεργεσιῶν.
~Οὐ
γὰρ
μικροὺς
οὐδ' |
[38] |
τοὺς
μέλλοντας
καὶ
περὶ
τῶν
|
ἄλλων |
καλῶν
καλῶς
διοικήσειν,
ἡγουμένη
δὲ |
[170] |
παρούσης
δόξης,
ἁπάντων
ἀφεμένους
τῶν
|
ἄλλων |
περὶ
τοῦ
πολέμου
τοῦ
πρὸς |
[93] |
ἰδίαν
αὑτοῖς
σωτηρίαν,
τῶν
δ'
|
ἄλλων |
πόλεων
ὑπὸ
τοῖς
βαρβάροις
γεγενημένων |
[99] |
αὑτῶν
ἐκλιπόντας
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
|
ἄλλων |
σωτηρίας
καὶ
τό
τε
παλαιὸν |
[121] |
~Πλὴν
γὰρ
τούτου
τί
τῶν
|
ἄλλων |
ὑπόλοιπόν
ἐστιν;
Οὐ
καὶ
τοῦ |
[38] |
ἐπειδὴ
τὰ
μέγιστα
συνδιέπραξεν,
τῶν
|
ἄλλων |
ὠλιγώρησεν,
ἀλλ'
ἀρχὴν
μὲν
ταύτην |
[188] |
τὴν
παρακαταθήκην
καὶ
περὶ
τῶν
|
ἄλλων |
ὧν
νῦν
φλυαροῦσιν
παύεσθαι
γράφοντας, |
[7] |
δὲ
τούτοις
εἰ
μὲν
μηδαμῶς
|
ἄλλως |
οἷόν
τ'
ἦν
δηλοῦν
τὰς |
[66] |
τῇ
πόλει
πεπραγμένων
προσήκειν
εἰπεῖν,
|
ἄλλως |
τ'
ἐπειδὴ
καὶ
τὸν
λόγον |
[57] |
παραλιπὼν
τοὺς
μείζω
δύναμιν
ἔχοντας,
|
ἄλλως |
τε
καὶ
περὶ
πραγμάτων
οὐκ |
[106] |
τι
δεῖ
διὰ
μακροτέρων
ἐπαινεῖν,
|
ἄλλως |
τε
καὶ
συντόμως
ἔχοντα
δηλῶσαι |
[150] |
καταγέλαστοι
γεγόνασιν.
~Καὶ
τούτων
οὐδὲν
|
ἀλόγως |
γέγονεν,
ἀλλὰ
πάντ'
εἰκότως
ἀποβέβηκεν· |
[144] |
χρώμενος
μικροῦ
δεῖν
τῆς
ἐντὸς
|
Ἅλυος |
χώρας
ἐκράτησεν.
~Καὶ
μὴν
οὐδὲ |
[119] |
τῆς
πόλεως
συμφοραὶ
σαφῶς
ἐπέδειξαν·
|
ἅμα |
γὰρ
ἡμεῖς
τε
τῆς
ἀρχῆς |
[4] |
πώποτε
δοκεῖν
εἰρῆσθαι
περὶ
αὐτῶν,
|
ἅμα |
δὲ
προκρίνας
τούτους
καλλίστους
εἶναι |
[184] |
τοὺς
ἅμα
μὲν
εὐσεβεῖν
βουλομένους,
|
ἅμα |
δὲ
τοῦ
συμφέροντος
ἐνθυμουμένους;
Οὐκ |
[157] |
μὲν
τοὺς
ἄλλους
ὅσοις
πεπολεμήκασιν,
|
ἅμα |
διαλλάττονται
καὶ
τῆς
ἔχθρας
τῆς |
[68] |
μὲν
πόλιν
κινδυνεύσειν,
ἁπασῶν
δ'
|
ἅμα |
κρατήσειν.
~Οὐ
μὴν
κατώρθωσαν,
ἀλλὰ |
[4] |
τοῦτον
τὸν
λόγον
ὥρμησαν,
~ἀλλ'
|
ἅμα |
μὲν
ἐλπίζων
τοσοῦτον
διοίσειν
ὥστε |
[184] |
δὲ
στρατεύειν
μᾶλλον
προσήκει
τοὺς
|
ἅμα |
μὲν
εὐσεβεῖν
βουλομένους,
ἅμα
δὲ |
[96] |
οἷοί
τ'
ἦσαν
πρὸς
ἀμφοτέρας
|
ἅμα |
παρατάξασθαι
τὰς
δυνάμεις,
παραλαβόντες
ἅπαντα |
[186] |
οὐ
πονήσει
καὶ
φιλοσοφήσει
βουλόμενος
|
ἅμα |
τῆς
θ'
αὑτοῦ
διανοίας
καὶ |
[139] |
Εἰ
μὲν
γὰρ
ἀπέφαινον
αὐτὸν
|
ἅμα |
τοῖν
πολέοιν
ἀμφοτέροιν
πρότερόν
ποτε |
[68] |
τοῦ
Ποσειδῶνος,
Σκύθαι
δὲ
μετ'
|
Ἀμαζόνων |
τῶν
Ἄρεως
θυγατέρων,
οὐ
κατὰ |
[70] |
~Λέγεται
δ'
οὖν
περὶ
μὲν
|
Ἀμαζόνων |
ὡς
τῶν
μὲν
ἐλθουσῶν
οὐδεμία |
[49] |
τούς
τε
σοφοὺς
καὶ
τοὺς
|
ἀμαθεῖς |
δοκοῦντας
εἶναι
ταύτῃ
πλεῖστον
ἀλλήλων |
[47] |
τῶν
συμφορῶν
τάς
τε
δι'
|
ἀμαθίαν |
καὶ
τὰς
ἐξ
ἀνάγκης
γιγνομένας |
[77] |
δ'
ᾐσχύνοντ'
ἐπὶ
τοῖς
κοινοῖς
|
ἁμαρτήμασιν |
ἢ
νῦν
ἐπὶ
τοῖς
ἰδίοις |
[130] |
οὐχ
οἷόν
τ'
ἀποτρέπειν
τῶν
|
ἁμαρτημάτων, |
οὐδ'
ἑτέρων
πράξεων
πείθειν
ἐπιθυμεῖν, |
[8] |
ὧν
ἕτεροι
πρότερον
εἰρήκασιν,
ἀλλ'
|
ἄμεινον |
ἐκείνων
εἰπεῖν
πειρατέον.
~Αἱ
μὲν |
[188] |
τὴν
ἅμιλλαν
καὶ
σκοπεῖν
ὅπως
|
ἄμεινον |
ἐμοῦ
περὶ
τῶν
αὐτῶν
πραγμάτων |
[150] |
ἐκλελυμένος,
πρὸς
δὲ
τὴν
δουλείαν
|
ἄμεινον |
τῶν
παρ'
ἡμῖν
οἰκετῶν
πεπαιδευμένος; |
[96] |
Καίτοι
πῶς
ἂν
ἐκείνων
ἄνδρες
|
ἀμείνους |
ἢ
μᾶλλον
φιλέλληνες
ὄντες
ἐπιδειχθεῖεν |
[86] |
πόλεμον
καὶ
πάντων
τῶν
ἄλλων
|
ἀμελήσαντες |
ἧκον
ἡμῖν
ἀμυνοῦντες,
τοσαύτην
ποιησάμενοι |
[133] |
τὴν
ἡμετέραν
αὐτῶν
χώραν
διαφθείρομεν,
|
ἀμελήσαντες |
τὴν
Ἀσίαν
καρποῦσθαι.
~Καὶ
τῷ |
[85] |
γενήσονται,
περὶ
τούτου
ποιούμενοι
τὴν
|
ἅμιλλαν. |
Ἐπεδείξαντο
δὲ
τὰς
αὑτῶν
ἀρετὰς |
[188] |
τοῦτον
τὸν
λόγον
ποιεῖσθαι
τὴν
|
ἅμιλλαν |
καὶ
σκοπεῖν
ὅπως
ἄμεινον
ἐμοῦ |
[87] |
δὲ
τοῦ
τάχους
καὶ
τῆς
|
ἁμίλλης· |
τοὺς
μὲν
γὰρ
ἡμετέρους
προγόνους |
[75] |
ἐν
ἑκατέρᾳ
τοῖν
πολέοιν
δίκαιον
|
ἀμνημονεῖν· |
ἐκεῖνοι
γὰρ
ἦσαν
οἱ
προασκήσαντες |
[144] |
κάλλιστα
τῶν
ἔργων
διῆλθον,
οὐκ
|
ἀμνημονῶν |
οὐδ'
ἐκείνων,
ὅτι
Δερκυλίδας
μὲν |
[184] |
κεκτημένους,
ἥκιστα
δ'
ὑπὲρ
αὐτῶν
|
ἀμύνεσθαι |
δυναμένους;
Οὐκοῦν
ἐκεῖνοι
πᾶσι
τούτοις |
[86] |
τῶν
ἄλλων
ἀμελήσαντες
ἧκον
ἡμῖν
|
ἀμυνοῦντες, |
τοσαύτην
ποιησάμενοι
σπουδὴν
ὅσην
περ |
[126] |
νῦν
Ὀλυνθίους
καὶ
Φλειασίους
πολιορκοῦσιν,
|
Ἀμύντᾳ |
δὲ
τῷ
Μακεδόνων
βασιλεῖ
καὶ |
[20] |
ἦρξεν
καὶ
νῦν
οὐκ
ἀδίκως
|
ἀμφισβητεῖ |
τῆς
ἡγεμονίας.
~Τοῦτο
μὲν
γὰρ |
[166] |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
|
ἀμφισβητεῖν. |
~Ἄξιον
δ'
ἐπὶ
τῆς
νῦν |
[136] |
περὶ
μὲν
τῶν
Κυκλάδων
νήσων
|
ἀμφισβητοῦμεν, |
τοσαύτας
δὲ
τὸ
πλῆθος
πόλεις |
[19] |
ὁμολογουμένων
συμβουλεύειν,
πρὶν
περὶ
τῶν
|
ἀμφισβητουμένων |
ἡμᾶς
ἐδίδαξαν·
ἐμοὶ
δ'
οὖν |
[54] |
λαμβάνειν
τοὺς
ὑπὲρ
τῶν
πατρίων
|
ἀμφισβητοῦντας, |
ἦλθον
οἵ
θ'
Ἡρακλέους
παῖδες |
[25] |
καὶ
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
δικαίως
|
ἀμφισβητοῦντας |
καὶ
τῶν
πατρίων
πολλάκις
μεμνημένους |
[23] |
ἀμφοτέρων,
τοσούτῳ
πλέον
ἀπολείψομεν
τοὺς
|
ἀμφισβητοῦντας. |
Ὁμολογεῖται
μὲν
γὰρ
τὴν
πόλιν |
[188] |
Λακεδαιμονίων,
τοὺς
δὲ
τῶν
λόγων
|
ἀμφισβητοῦντας |
πρὸς
μὲν
τὴν
παρακαταθήκην
καὶ |
[72] |
μὲν
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων,
οὐκ
|
ἀμφισβητούντων |
δὲ
τῶν
νῦν
ἡμᾶς
ἀφαιρεῖσθαι |
[71] |
πρέποντα
τοῖς
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
|
ἀμφισβητοῦσιν, |
ἀδελφὰ
δὲ
τῶν
εἰρημένων
καὶ |
[68] |
ἐστὶν
τοῖς
περὶ
τῶν
πατρίων
|
ἀμφισβητοῦσιν. |
Ἔτι
γὰρ
ταπεινῆς
οὔσης
τῆς |
[96] |
οὐχ
οἷοί
τ'
ἦσαν
πρὸς
|
ἀμφοτέρας |
ἅμα
παρατάξασθαι
τὰς
δυνάμεις,
παραλαβόντες |
[104] |
ἀλλήλοις
μὲν
στασιάζοιεν,
ἡμᾶς
δ'
|
ἀμφότεροι |
θεραπεύοιεν,
ἀλλὰ
τὴν
τῶν
συμμάχων |
[134] |
μὲν
χρῆσθαι,
τὸ
δὲ
πολιορκεῖν,
|
ἀμφοτέροιν |
αὐτοῖν
τῆς
Ἑλλάδος
ὄντοιν.
~Οἵ |
[139] |
ἀπέφαινον
αὐτὸν
ἅμα
τοῖν
πολέοιν
|
ἀμφοτέροιν |
πρότερόν
ποτε
περιγεγενημένον,
εἰκό
τως |
[41] |
τοῖς
ἀπολαῦσαι
τῶν
ὑπαρχόντων
ἐπιθυμοῦσιν
|
ἀμφοτέροις |
ἁρμόττειν
καὶ
μήτε
τοῖς
εὐδαιμονοῦσιν |
[182] |
μὲν
μᾶλλον
ἢ
στρατείᾳ
προσεοικὼς,
|
ἀμφοτέροις |
δὲ
συμφέρων
καὶ
τοῖς
ἡσυχίαν |
[176] |
αἵτινες
ἂν
ἴσως
καὶ
κοινῶς
|
ἀμφοτέροις |
ἔχωσιν,
προστάγματα
δὲ
τὰ
τοὺς |
[45] |
τὰς
τέχνας
εὐδοκιμοῦντα,
τὰ
δ'
|
ἀμφοτέροις |
τούτοις
διαφέροντα·
καὶ
τὸ
πλῆθος |
[35] |
ἁπάσας
δὲ
τὰς
νήσους
κατῴκισαν,
|
ἀμφοτέρους |
δὲ
καὶ
τοὺς
ἀκολουθήσαντας
καὶ |
[11] |
συμβολαίων
σκοποῦσιν,
ὥσπερ
ὁμοίως
δέον
|
ἀμφοτέρους |
ἔχειν,
ἀλλ'
οὐ
τοὺς
μὲν |
[121] |
ἐλπίδας
ἔχομεν
τῆς
σωτηρίας,
ὃς
|
ἀμφοτέρους |
ἡμᾶς
ἡδέως
ἂν
ἀπολέσειεν;
~Ὧν |
[19] |
ἡμᾶς
ἐδίδαξαν·
ἐμοὶ
δ'
οὖν
|
ἀμφοτέρων |
ἕνεκα
προσήκει
περὶ
ταῦτα
ποιήσασθαι |
[73] |
μὴ
ταχὺ
λίαν
παραδραμεῖν,
ἵν'
|
ἀμφοτέρων |
ἡμῖν
ὑπομνήματα
γένηται,
τῆς
τε |
[133] |
πολλὴν
ἂν
αὐτοὺς
καταγνῶναι
μανίαν
|
ἀμφοτέρων |
ἡμῶν,
οἵτινες
οὕτω
περὶ
μικρῶν |
[72] |
ἀνυπέρβλητον
ἡγουμένων
ἔχειν
τὴν
ἀρετὴν,
|
~ἀμφοτέρων |
κρατήσαντες
ὡς
ἑκατέρων
προσῆκεν,
καὶ |
[23] |
τις
πορρωτέρωθεν
σκοπῇ
περὶ
τούτων
|
ἀμφοτέρων, |
τοσούτῳ
πλέον
ἀπολείψομεν
τοὺς
ἀμφισβητοῦντας. |
[69] |
τῶν
γενομένων
ἐκείνοις·
οὐ
γὰρ
|
ἄν |
ποθ'
οἱ
λόγοι
περὶ
αὐτῶν |
[171] |
καὶ
συμβουλεύειν.
~Τυχὸν
μὲν
γὰρ
|
ἄν |
τι
συνεπέραναν·
εἰ
δὲ
καὶ |
[158] |
τὰς
ἐκείνων
συμφοράς.
Εὕροι
δ'
|
ἄν |
τις
ἐκ
μὲν
τοῦ
πολέμου |
[114] |
μὲν
ἐφ'
ἡμῶν
δεινὰ
ῥᾳδίως
|
ἄν |
τις
ἑνὶ
ψηφίσματι
διέλυσεν,
τὰς |
[54] |
λυσιτελοῦντος
ἕνεκα
συναδικεῖν.
~Γνοίη
δ'
|
ἄν |
τις
καὶ
τὸν
τρόπον
καὶ |
[30] |
Πρῶτον
μὲν
γὰρ
ἐξ
ὧν
|
ἄν |
τις
καταφρονήσειεν
τῶν
λεγομένων
ὡς |
[183] |
μεγάλους
πλούτους
κατακτήσασθαι.
~Πολλαχῇ
δ'
|
ἄν |
τις
λογιζόμενος
εὕροι
ταύτας
τὰς |
[23] |
εἶναι
μεθ'
ἡμῶν·
~ὅσῳ
γὰρ
|
ἄν |
τις
πορρωτέρωθεν
σκοπῇ
περὶ
τούτων |
[65] |
Ἕλλησι
δυναστείας
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
|
ἄν |
τις
σαφέστερον
ἐπιδεῖξαι
δυνηθείη.
~Δοκεῖ |
[120] |
κακῶς
ποιοῦντες
περιέπλευσαν.
~Μάλιστα
δ'
|
ἄν |
τις
συνίδοι
τὸ
μέγεθος
τῆς |
[7] |
ἢ
διὰ
μιᾶς
ἰδέας,
εἶχεν
|
ἄν |
τις
ὑπολαβεῖν
ὡς
περίεργόν
ἐστι |
[10] |
οὕτως
ἐπισταμένους
εἰπεῖν
ὡς
οὐδεὶς
|
ἂν |
ἄλλος
δύναιτο.
~Καίτοι
τινὲς
ἐπιτιμῶσι |
[151] |
ὑβρίζοντες,
τοῖς
δὲ
δουλεύοντες,
ὡς
|
ἂν |
ἄνθρωποι
μάλιστα
τὰς
φύσεις
διαφθαρεῖεν, |
[30] |
ἀπιστεῖν
μικρῶν
ἔτι
προστεθέντων
οὐδεὶς
|
ἂν |
ἀξιώσειεν.
Πρῶτον
μὲν
γὰρ
ἐξ |
[2] |
δ'
ἀνδρὸς
εὖ
φρονήσαντος
ἅπαντες
|
ἂν |
ἀπολαύσειαν
οἱ
βουλόμενοι
κοινωνεῖν
τῆς |
[121] |
σωτηρίας,
ὃς
ἀμφοτέρους
ἡμᾶς
ἡδέως
|
ἂν |
ἀπολέσειεν;
~Ὧν
ἄξιον
ἐνθυμηθέντας
ἀγανακτῆσαι |
[100] |
ἡμετέραν
αἰτίαν
γεγενῆσθαι
καὶ
δικαίως
|
ἂν |
αὐτῆς
τὴν
ἡγεμονίαν
εἶναι
μετὰ |
[133] |
γένοιντο
τῶν
παρόντων
πραγμάτων,
πολλὴν
|
ἂν |
αὐτοὺς
καταγνῶναι
μανίαν
ἀμφοτέρων
ἡμῶν, |
[83] |
εἰσὶν
ἁρμόττοντες
λόγοι.
~Πῶς
γὰρ
|
ἂν |
γένοιντο
σύμμετροι
τοιούτοις
ἀνδράσιν,
οἳ |
[99] |
συμφορῶν
διασώσαντας;
Πῶς
δ'
οὐκ
|
ἂν |
δεινὰ
πάθοιμεν,
εἰ
τῶν
κακῶν |
[109] |
ἐχόντων.
Καίτοι
βουλόμενοι
πλεονεκτεῖν
οὐκ
|
ἂν |
δή
που
τῆς
μὲν
Σκιωναίων |
[162] |
ἥττους
εἰσὶν,
οὐκ
ἄδηλον,
ὡς
|
ἂν |
διατεθεῖεν
εἰ
πᾶσιν
ἡμῖν
πολεμεῖν |
[142] |
τὸ
μὲν
ἐπ'
ἐκείνῳ
πολλάκις
|
ἂν |
διελύθησαν,
διὰ
δὲ
τὸν
ἐφεστῶτα |
[114] |
αἰσχύνας
καὶ
χρημάτων
ἁρπαγὰς
τίς
|
ἂν |
δύναιτο
διεξελθεῖν;
Πλὴν
τοσοῦτον
εἰπεῖν |
[33] |
αἰτίους,
περίεργον
διδάσκειν.
Οὐδεὶς
γὰρ
|
ἂν |
δύναιτο
δωρεὰν
τοσαύτην
τὸ
μέγεθος |
[56] |
ἄλλας
πόλεις
ὑπερορῶντες
ὡς
οὐκ
|
ἂν |
δυναμένας
βοηθῆσαι
ταῖς
αὑτῶν
συμφοραῖς, |
[11] |
ἀκριβῶς
ἐπιστάμενον
λέγειν
ἁπλῶς
οὐκ
|
ἂν |
δυνάμενον
εἰπεῖν.
~Οὗτοι
μὲν
οὖν |
[18] |
οὖσαν
μᾶλλον
ἢ
κείνων,
τάχ'
|
ἂν |
ἐάσαντες
τὸ
διακριβοῦσθαι
περὶ
τούτων |
[69] |
ἡμετέρους
συμβαλόντες
ὁμοίως
διεφθάρησαν
ὥσπερ
|
ἂν |
εἰ
πρὸς
ἅπαντας
ἀνθρώπους
ἐπολέμησαν. |
[96] |
πρὸς
ἑκατέραν
κινδυνεύσωσιν.
Καίτοι
πῶς
|
ἂν |
ἐκείνων
ἄνδρες
ἀμείνους
ἢ
μᾶλλον |
[165] |
ὅτι
δεῖ
μὴ
περιμένειν
ἕως
|
ἂν |
ἐπιστῶσιν,
ἀλλ'
ἔτι
διεσπαρμένοις
αὐτοῖς |
[83] |
σύμπασαν
Ἑλλάδ'
ἠλευθέρωσαν;
Ποίων
δ'
|
ἂν |
ἔργων
ἢ
πόνων
ἢ
κινδύνων |
[21] |
πρότερον
ἐτυγχάνομεν
ἔχοντες·
οὐδεὶς
γὰρ
|
ἂν |
ἑτέραν
πόλιν
ἐπιδείξειεν
τοσοῦτον
ἐν |
[187] |
Αὐτοὺς
οὖν
χρὴ
συνδιορᾶν,
ὅσης
|
ἂν |
εὐδαιμονίας
τύχοιμεν
εἰ
τὸν
μὲν |
[143] |
βαρβάρων
μεγάλα
ποιεῖν.
Ὥστ'
οὐδεὶς
|
ἂν |
ἔχοι
τοῦτ'
εἰπεῖν
ὡς
οὐ |
[150] |
τοῖς
ἐκείνων
ἐπιτηδεύμασιν
ἐγγενέσθαι
δύναιτ'
|
ἂν |
ἢ
στρατηγὸς
δεινὸς
ἢ
στρατιώτης |
[135] |
ἀπ'
Ἰωνίας
συμπέπλευκεν,
οἳ
πολὺ
|
ἂν |
ἥδιον
κοινῇ
τὴν
Ἀσίαν
ἐπόρθουν |
[109] |
δὲ
χώραν
παρελίπομεν
ἣ
πάντας
|
ἂν |
ἡμᾶς
εὐπορωτέρους
ἐποίησεν.
~Τοιούτων
τοίνυν |
[139] |
πρότερόν
ποτε
περιγεγενημένον,
εἰκό
τως
|
ἂν |
ἡμᾶς
καὶ
νῦν
ἐκφοβεῖν
ἐπεχείρουν· |
[102] |
αὐτῶν
πραγμάτων
πραότερον
ἐπεμελήθησαν,
εἰκότως
|
ἂν |
ἡμῖν
ἐπιτιμῷεν·
εἰ
δὲ
μήτε |
[114] |
τὰς
ἐπὶ
τούτων
γενομένας
οὐδεὶς
|
ἂν |
ἰάσασθαι
δύναιτο.
~Καὶ
μὴν
οὐδὲ |
[57] |
ἡμῶν
ἡγεμονικῶς
εἶχεν·
τίς
γὰρ
|
ἂν |
ἱκετεύειν
τολμήσειεν
ἢ
τοὺς
ἥττους |
[176] |
ὅτι
συνθῆκαι
μέν
εἰσιν,
αἵτινες
|
ἂν |
ἴσως
καὶ
κοινῶς
ἀμφοτέροις
ἔχωσιν, |
[160] |
δ'
αὐτοῦ
μεμνῆσθαι.
Τί
γὰρ
|
ἂν |
καὶ
βουληθεῖμεν
ἡμῖν
προσγενέσθαι,
μέλλοντες |
[30] |
ἐκ
τῶν
αὐτῶν
τούτων
εἰκότως
|
ἂν |
καὶ
τὰς
πράξεις
γεγενῆσθαι
νομίσειεν· |
[173] |
οὔθ'
ὁμονοῆσαι
τοὺς
Ἕλληνας
πρὶν
|
ἂν |
καὶ
τὰς
ὠφελείας
ἐκ
τῶν |
[169] |
αὑτῶν
ἰδίοις
ἀγαθοῖς.
~Ἴσως
δ'
|
ἂν |
καὶ
τῆς
ἐμῆς
εὐηθείας
πολλοὶ |
[163] |
αὐταῖς
ἢ
νῦν
ἐγκαταστήσας,
τάχ'
|
ἂν |
καὶ
τῶν
νήσων
αἱ
περὶ |
[26] |
ἄλλοις
ἀγαθῶν
αἴτιοι
γεγόναμεν,
οὕτως
|
ἂν |
κάλλιστ'
ἐξετάσαιμεν,
εἰ
τόν
τε |
[171] |
χρησμοὺς
εἰς
τὸν
ἐπιόντα
χρόνον
|
ἂν |
κατέλιπον.
Νῦν
δ'
οἱ
μὲν |
[177] |
πρεσβευσάντων
ταύτην
τὴν
εἰρήνην
δικαίως
|
ἂν |
κατηγοροῖμεν,
ὅτι
πεμφθέντες
ὑπὸ
τῶν |
[66] |
οὖν
ἐξαριθμῶν
τοὺς
κινδύνους
λίαν
|
ἂν |
μακρολογοίην·
ἐπὶ
δὲ
τῶν
μεγίστων |
[15] |
ἐντεῦθεν
ποιοῦνται
τὴν
ἀρχὴν
ὅθεν
|
ἂν |
μάλιστα
συστῆσαι
ταῦτα
δυνηθεῖεν.
~Τῶν |
[10] |
ἴδιόν
ἐστιν.
~Ἡγοῦμαι
δ'
οὕτως
|
ἂν |
μεγίστην
ἐπίδοσιν
λαμβάνειν
καὶ
τὰς |
[163] |
πολεμεῖν
ἀναγκασθεῖεν.
~Ἔχει
δ'
οὕτως.
|
Ἂν |
μὲν
ὁ
βάρβαρος
ἐρρωμενεστέρως
κατάσχῃ |
[100] |
οὖν
τούτων
οἶδ'
ὅτι
πάντες
|
ἂν |
ὁμολογήσειαν
πλείστων
ἀγαθῶν
τὴν
πόλιν |
[98] |
οὕτως
ἔχει
δυσμενῶς
ὅστις
οὐκ
|
ἂν |
ὁμολογήσειεν
διὰ
μὲν
τὴν
ναυμαχίαν |
[2] |
δὶς
τοσαύτην
ῥώμην
λαβόντων
οὐδὲν
|
ἂν |
πλέον
γένοιτο
τοῖς
ἄλλοις,
ἑνὸς |
[166] |
κρείττω
διαβιβάσωμεν,
ὃ
βουληθέντες
ῥᾳδίως
|
ἂν |
ποιήσαιμεν,
ἀσφαλῶς
ἅπασαν
τὴν
Ἀσίαν |
[165] |
τοὺς
μεγίστους
ἀγῶνας·
ἡμεῖς
δ'
|
ἂν |
σωφρονῶμεν,
ἐξ
ἀρχῆς
φυλαξόμεθα
καὶ |
[6] |
τοῖς
ἄλλοις
ὑπερβολήν.
~Ἕως
δ'
|
ἂν |
τὰ
μὲν
ὁμοίως
ὥσπερ
πρότερον |
[37] |
ταύτην
οἰκεῖν
ἰόντας.
~Καίτοι
τίς
|
ἂν |
ταύτης
ἡγεμονίαν
ἐπιδείξειεν
ἢ
πατριωτέραν |
[86] |
τοσαύτην
ποιησάμενοι
σπουδὴν
ὅσην
περ
|
ἂν |
τῆς
αὑτῶν
χώρας
πορθουμένης.
~Σημεῖον |
[115] |
ἀρχὴν
τὴν
ἡμετέραν.
Τίς
γὰρ
|
ἂν |
τοιαύτης
καταστάσεως
ἐπιθυμήσειεν,
ἐν
ᾗ |
[182] |
τοῖς
πολεμεῖν
ἐπιθυμοῦσιν.
Ἐξείη
γὰρ
|
ἂν |
τοῖς
μὲν
ἀδεῶς
τὰ
σφέτερ' |
[16] |
κοινῇ
τι
πράξειν
ἀγαθὸν
πρὶν
|
ἂν |
τοὺς
προεστῶτας
αὐτῶν
διαλλάξῃ,
λίαν |
[174] |
τὴν
ἤπειρον
διοριοῦμεν,
ὡς
μόνον
|
ἂν |
τοῦτ'
ἀγαθὸν
ἀπολαύσαιμεν
τῶν
κινδύνων |
[139] |
ἐπεὶ
καὶ
περὶ
Χίων
ἔχοιμ'
|
ἂν |
τοῦτον
τὸν
λόγον
εἰπεῖν,
ὡς |
[172] |
γὰρ
διαλυόμεθα
τοὺς
πολέμους,
ἀλλ'
|
ἀναβαλλόμεθα |
καὶ
περιμένομεν
τοὺς
καιροὺς
ἐν |
[120] |
ἡμῶν
γενομένας
καὶ
τὰς
νῦν
|
ἀναγεγραμμένας. |
Τότε
μὲν
γὰρ
ἡμεῖς
φανησόμεθα |
[115] |
ἐνοῦσαν,
ἐν
δὲ
ταῖς
συνθήκαις
|
ἀναγεγραμμένην, |
ἄξιον
ἑλέσθαι
μᾶλλον
ἢ
τὴν |
[127] |
αὑτῶν
ἐᾶν
εἶναι
κυρίας,
ἀλλ'
|
ἀναγκάζειν |
δουλεύειν
ἢ
ταῖς
μεγίσταις
συμφοραῖς |
[132] |
σπανιότητα
τῆς
γῆς
ὄρη
γεωργεῖν
|
ἀναγκαζομένους, |
τοὺς
δ'
ἠπειρώτας
δι'
ἀφθονίαν |
[168] |
ἔνδειαν
τῶν
καθ'
ἡμέραν
ἐπικουρεῖν
|
ἀναγκαζομένους |
ὑπὲρ
τῶν
ἐχθρῶν
τοῖς
φίλοις |
[131] |
αὑτῶν
πόλει
τοὺς
ὁμόρους
εἱλωτεύειν
|
ἀναγκάζουσιν, |
τῷ
δὲ
κοινῷ
τῷ
τῶν |
[124] |
ὅταν
ὑπὲρ
αὐτῆς
τῆς
δουλείας
|
ἀναγκάζωνται |
συστρατεύεσθαι,
καὶ
πολεμεῖν
τοῖς
ἐλευθέροις |
[84] |
μὲν
σώματα
ταῖς
τῆς
φύσεως
|
ἀνάγκαις |
ἀπέδοσαν,
τῆς
δ'
ἀρετῆς
ἀθάνατον |
[81] |
χρώμενοι,
ταῖς
δὲ
συνθήκαις
ὥσπερ
|
ἀνάγκαις |
ἐμμένειν
ἀξιοῦντες,
οὐχ
οὕτως
ἐπὶ |
[167] |
ἀνθρώπων
ὑπαρχόντων
αὐτοὶ
πλείω
τῶν
|
ἀναγκαίων |
προσεξευρήκαμεν,
πολέμους
καὶ
στάσεις
ἡμῖν |
[162] |
διατεθεῖεν
εἰ
πᾶσιν
ἡμῖν
πολεμεῖν
|
ἀναγκασθεῖεν. |
~Ἔχει
δ'
οὕτως.
Ἂν
μὲν |
[99] |
ὑπὲρ
ἁπάντων
νῦν
ἑτέροις
ἀκολουθεῖν
|
ἀναγκασθεῖμεν; |
~Μέχρι
μὲν
οὖν
τούτων
οἶδ' |
[74] |
τοῖς
δημοσίᾳ
θαπτομένοις
πολλάκις
εἰρήκασιν·
|
ἀνάγκη |
γὰρ
τὰ
μὲν
μέγιστ'
αὐτῶν |
[27] |
δυνάμεθα,
σχεδὸν
ἁπάσης
αἰτίαν
οὖσαν.
|
Ἀνάγκη |
δὲ
προαιρεῖσθαι
τῶν
εὐεργεσιῶν
μὴ |
[47] |
δι'
ἀμαθίαν
καὶ
τὰς
ἐξ
|
ἀνάγκης |
γιγνομένας
διεῖλεν
καὶ
τὰς
μὲν |
[180] |
ἡμᾶς
ἠνάγκασεν
ἐν
στήλαις
λιθίναις
|
ἀναγράψαντας |
ἐν
τοῖς
κοινοῖς
τῶν
ἱερῶν |
[156] |
σώμασιν
ἡμῶν,
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
|
ἀναθήμασιν |
πολεμήσαντας.
~Ἔχω
δὲ
καὶ
περὶ |
[31] |
περὶ
ὧν
ὅ
τε
θεὸς
|
ἀναιρεῖ |
καὶ
πολλοῖς
τῶν
Ἑλλήνων
συνδοκεῖ |
[176] |
αὐτὰ
κύρια
ποιοῦμεν,
ἃ
χρῆν
|
ἀναιρεῖν |
καὶ
μηδὲ
μίαν
ἐᾶν
ἡμέραν, |
[43] |
εὐχὰς
καὶ
θυσίας
κοινὰς
ποιησαμένους
|
ἀναμνησθῆναι |
μὲν
τῆς
συγγενείας
τῆς
πρὸς |
[21] |
ὄντας
καὶ
μεγίστην
δύναμιν
ἔχοντας,
|
ἀναμφισβητήτως |
ἡμῖν
προσήκει
τὴν
ἡγεμονίαν
ἀπολαβεῖν, |
[184] |
εἰκός
ἐστιν
τοὺς
μὴ
παντάπασιν
|
ἀνάνδρως |
διακειμένους,
ἀλλὰ
μετρίως
τούτῳ
τῷ |
[152] |
ἀπίστως,
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἐχθροὺς
|
ἀνάνδρως |
ἔχοντες,
καὶ
τὰ
μὲν
ταπεινῶς, |
[43] |
καὶ
τάς
τε
παλαιὰς
ξενίας
|
ἀνανεώσασθαι |
καὶ
καινὰς
ἑτέρας
ποιήσασθαι,
~καὶ |
[93] |
καὶ
χιλίων
καὶ
πεζῆς
στρατιᾶς
|
ἀναριθμήτου |
μελλούσης
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν
εἰσβάλλειν, |
[39] |
δυναστειῶν
ὑβριζομένους,
τοὺς
δὲ
δι'
|
ἀναρχίαν |
ἀπολλυμένους,
καὶ
τούτων
τῶν
κακῶν |
[161] |
καὶ
Συρία
διὰ
τὸν
πόλεμον
|
ἀνάστατοι |
γεγόνασιν,
Τύρος
δ'
ἐφ'
ᾗ |
[117] |
δ'
ἁρμοσταὶ
κατέχουσιν,
ἔνιαι
δ'
|
ἀνάστατοι |
γεγόνασιν,
τῶν
δ'
οἱ
βάρβαροι |
[126] |
Μαντινέων
πόλιν
εἰρήνης
ἤδη
γεγενημένης
|
ἀνάστατον |
ἐποίησαν,
καὶ
τὴν
Θηβαίων
Καδμείαν |
[181] |
παύσασθαι
πολεμοῦντας,
πρὶν
τὴν
πόλιν
|
ἀνάστατον |
ἐποίησαν
τοῦ
τολμήσαντος
ἐξαμαρτεῖν,
~ἡμᾶς |
[144] |
πελταστὰς
συλλέξας
τὸ
Μύσιον
πεδίον
|
ἀνάστατον |
ἐποίησεν,
Θίβρων
δ'
ὀλίγῳ
πλείους |
[169] |
καιροῖς,
ἐν
οἷς
Ἰταλία
μὲν
|
ἀνάστατος |
γέγονεν,
Σικελία
δὲ
καταδεδούλωται,
τοσαῦται |
[98] |
διέφερεν,
ὅτ'
ἦν
ἀκέραιος,
ὥστ'
|
ἀνάστατος |
γενομένη
πλείους
μὲν
συνεβάλετο
τριήρεις |
[108] |
μάλιστ'
εὐδοκιμοῦντας
ὅσοι
τοὺς
ὁμόρους
|
ἀναστάτους |
ποιήσαντες
ἄφθονον
καὶ
ῥᾴθυμον
αὑτοῖς |
[37] |
συμφέρουσαν
τῆς
τοὺς
μὲν
βαρβάρους
|
ἀναστάτους |
ποιησάσης,
τοὺς
δ'
Ἕλληνας
εἰς |
[151] |
μικρὸν
φρονεῖν
μελετῶντες,
θνητὸν
μὲν
|
ἄνδρα |
προσκυνοῦντες
καὶ
δαίμονα
προσαγορεύοντες,
τῶν |
[127] |
προεστῶτας
τῶν
Ἑλλήνων
ἕνα
μὲν
|
ἄνδρα |
τοσούτων
ἀνθρώπων
καθιστάναι
δεσπότην
ὧν |
[100] |
κατέστημεν,
καὶ
τόν
τε
Μηλίων
|
ἀνδραποδισμὸν |
καὶ
τὸν
Σκιωναίων
ὄλεθρον
ἐν |
[82] |
τοῖς
τοιούτοις
ἤθεσιν
παιδεύοντες
οὕτως
|
ἄνδρας |
ἀγαθοὺς
ἀπέδειξαν
τοὺς
πολεμήσαντας
πρὸς |
[83] |
γὰρ
ἂν
γένοιντο
σύμμετροι
τοιούτοις
|
ἀνδράσιν, |
οἳ
τοσοῦτον
μὲν
τῶν
ἐπὶ |
[145] |
βασιλέως
περιπολοῦσαν,
οὐδὲ
τὴν
Περσῶν
|
ἀνδρείαν |
ἄξιον
φοβηθῆναι·
καὶ
γὰρ
ἐκεῖνοι |
[146] |
ὑπολιπεῖν
τοῖς
εἰθισμένοις
τὴν
Περσῶν
|
ἀνδρείαν |
ἐπαινεῖν.
Λαβόντες
γὰρ
ἑξακισχιλίους
τῶν |
[96] |
κινδυνεύσωσιν.
Καίτοι
πῶς
ἂν
ἐκείνων
|
ἄνδρες |
ἀμείνους
ἢ
μᾶλλον
φιλέλληνες
ὄντες |
[49] |
ἀρχῆς
ἐλευθέρως
τεθραμμένους
ἐκ
μὲν
|
ἀνδρίας |
καὶ
πλούτου
καὶ
τῶν
τοιούτων |
[2] |
γένοιτο
τοῖς
ἄλλοις,
ἑνὸς
δ'
|
ἀνδρὸς |
εὖ
φρονήσαντος
ἅπαντες
ἂν
ἀπολαύσειαν |
[157] |
εἴργεσθαι
τῶν
ἱερῶν
ὥσπερ
τοῖς
|
ἀνδροφόνοις |
προαγορεύουσιν.
~Οὕτω
δὲ
φύσει
πολεμικῶς |
[169] |
εὐηθείας
πολλοὶ
καταγελάσειαν,
εἰ
δυστυχίας
|
ἀνδρῶν |
ὀδυροίμην
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
καιροῖς, |
[95] |
τοὺς
κινδύνους,
ἀλλ'
ὥσπερ
τῶν
|
ἀνδρῶν |
τοῖς
καλοῖς
κἀγαθοῖς
αἱρετώτερόν
ἐστιν |
[55] |
τελευτήσαντας
αὐτὸς
μὲν
οὐ
δυνάμενος
|
ἀνελέσθαι, |
τὴν
δὲ
πόλιν
ἀξιῶν
βοηθεῖν |
[58] |
κατέφυγον
ἐπὶ
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν.
|
Ἀνελόμενοι |
γὰρ
πόλεμον
ὑπὲρ
μὲν
τῶν |
[63] |
τὰς
χάριτας
καὶ
τὰς
ἐπιεικείας
|
ἀνελόντας |
ἐπὶ
τὴν
ὑπόθεσιν
πάλιν
ἐπανελθεῖν |
[38] |
ἀλλήλους
ἡμῖν
γέγονεν,
μηδὲν
μὲν
|
ἄνευ |
τῆς
πόλεως
τῆς
ἡμετέρας
εἶναι, |
[118] |
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
αὑτῶν
χώραν
|
ἀνέχεσθαι |
πορθουμένην,
καὶ
διακοσίαις
καὶ
χιλίαις |
[110] |
περὶ
δὲ
τοὺς
αὑτῶν
πολίτας
|
ἀνήκεστα |
τολμήσαντες
ἐξαμαρτεῖν.
Ποῖον
γὰρ
αὐτοὺς |
[172] |
περιμένομεν
τοὺς
καιροὺς
ἐν
οἷς
|
ἀνήκεστόν |
τι
κακὸν
ἀλλήλους
ἐργάσασθαι
δυνησόμεθα. |
[60] |
~καὶ
τῷ
μὲν
ὑπερενεγκόντι
τὴν
|
ἀνθρωπίνην |
φύσιν,
ὃς
ἐκ
Διὸς
μὲν |
[89] |
μνημεῖον
καταλιπεῖν
ὃ
μὴ
τῆς
|
ἀνθρωπίνης |
φύσεώς
ἐστιν,
οὐ
πρότερον
ἐπαύσατο |
[151] |
τοῖς
δὲ
δουλεύοντες,
ὡς
ἂν
|
ἄνθρωποι |
μάλιστα
τὰς
φύσεις
διαφθαρεῖεν,
καὶ |
[38] |
λοιπῶν
ὥστε
τῶν
παρόντων
τοῖς
|
ἀνθρώποις |
ἀγαθῶν,
ὅσα
μὴ
παρὰ
θεῶν |
[46] |
λαμβάνει
δόξαν
ὥστε
παρὰ
πᾶσιν
|
ἀνθρώποις |
ἀγαπᾶσθαι.
Χωρὶς
δὲ
τούτων
αἱ |
[23] |
καὶ
μεγίστην
καὶ
παρὰ
πᾶσιν
|
ἀνθρώποις |
ὀνομαστοτάτην·
οὕτω
δὲ
καλῆς
τῆς |
[174] |
εἰς
ἔχθραν
προάγει
καὶ
πάντας
|
ἀνθρώπους |
εἰς
πολέμους
καὶ
στάσεις
καθίστησιν, |
[165] |
γὰρ,
ὅταν
τις
πολεμῇ
πρὸς
|
ἀνθρώπους |
ἐκ
πολλῶν
τόπων
συλλεγομένους,
ὅτι |
[69] |
ὥσπερ
ἂν
εἰ
πρὸς
ἅπαντας
|
ἀνθρώπους |
ἐπολέμησαν.
Δῆλον
δὲ
τὸ
μέγεθος |
[56] |
ὧν
ὁ
πατὴρ
αὐτῶν
ἅπαντας
|
ἀνθρώπους |
εὐεργέτησεν.
~Ἐκ
δὴ
τούτων
ῥᾴδιον |
[184] |
μὲν
τὰς
δυναστείας
ἢ
κατ'
|
ἀνθρώπους |
περιβεβλημένοις,
ἐλάττονος
δ'
ἀξίοις
τῶν |
[179] |
χώραν
νεμόμενος,
ἀλλ'
οὐ
πρὸς
|
ἀνθρώπους |
τὰς
συνθήκας
ποιούμενος.
~Καὶ
ταύτας |
[106] |
εἰρήνην
δ'
ἄγοντες
πρὸς
πάντας
|
ἀνθρώπους. |
~Ὑπὲρ
ὧν
προσήκει
τοὺς
εὖ |
[50] |
φρονεῖν
καὶ
λέγειν
τοὺς
ἄλλους
|
ἀνθρώπους, |
ὥσθ'
οἱ
ταύτης
μαθηταὶ
τῶν |
[95] |
πόλεων
ταῖς
ὑπερεχούσαις
λυσιτελεῖν
ἐξ
|
ἀνθρώπων |
ἀφανισθῆναι
μᾶλλον
ἢ
δούλαις
ὀφθῆναι |
[127] |
Ἑλλήνων
ἕνα
μὲν
ἄνδρα
τοσούτων
|
ἀνθρώπων |
καθιστάναι
δεσπότην
ὧν
οὐδὲ
τὸν |
[27] |
διὰ
τὸ
μέγεθος
ὑπὸ
πάντων
|
ἀνθρώπων |
καὶ
πάλαι
καὶ
νῦν
πανταχοῦ |
[151] |
δὲ
θεῶν
μᾶλλον
ἢ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ὀλιγωροῦντες.
~Τοιγαροῦν
οἱ
καταβαίνοντες
αὐτῶν |
[78] |
ὅτι
τοῖς
καλοῖς
κἀγαθοῖς
τῶν
|
ἀνθρώπων |
οὐδὲν
δεήσει
πολλῶν
γραμμάτων,
ἀλλ' |
[167] |
κακῶν
τῇ
φύσει
τῇ
τῶν
|
ἀνθρώπων |
ὑπαρχόντων
αὐτοὶ
πλείω
τῶν
ἀναγκαίων |
[48] |
τοὺς
φρονίμους
ἀτυχεῖν
καὶ
τοὺς
|
ἀνοήτους |
κατορθοῦν,
τῶν
δὲ
λόγων
τῶν |
[137] |
πάντα
γέγονεν
διὰ
τὴν
ἡμετέραν
|
ἄνοιαν, |
ἀλλ'
οὐ
διὰ
τὴν
ἐκείνου |
[114] |
τὰς
δὲ
σφαγὰς
καὶ
τὰς
|
ἀνομίας |
τὰς
ἐπὶ
τούτων
γενομένας
οὐδεὶς |
[168] |
τοὺς
μὲν
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
|
ἀνόμως |
ἀπόλλυσθαι,
τοὺς
δ'
ἐπὶ
ξένης |
[113] |
αἰσχύνονται
τὰς
αὑτῶν
πόλεις
οὕτως
|
ἀνόμως |
διαθέντες
καὶ
τῆς
ἡμετέρας
ἀδίκως |
[39] |
γεγενῆσθαι.
~Παραλαβοῦσα
γὰρ
τοὺς
Ἕλληνας
|
ἀνόμως |
ζῶντας
καὶ
σποράδην
οἰκοῦντας,
καὶ |
[111] |
οὐ
διεξῆλθον;
Οἳ
τοὺς
μὲν
|
ἀνομωτάτους |
πιστοτάτους
ἐνόμιζον,
τοὺς
δὲ
προδότας |
[85] |
χρόνοις
ἐφιλονίκησαν,
οὐκ
ἐχθροὺς,
ἀλλ'
|
ἀνταγωνιστὰς |
σφᾶς
αὐτοὺς
εἶναι
νομίζοντες,
οὐδ' |
[75] |
προτρέψαντες
ἐπ'
ἀρετὴν
καὶ
χαλεποὺς
|
ἀνταγωνιστὰς |
τοῖς
βαρβάροις
ποιήσαντες.
~Οὐ
γὰρ |
[73] |
ἔχω
τὴν
πόλιν,
ὅτι
τοιούτων
|
ἀνταγωνιστῶν |
τυχοῦσα
τοσοῦτον
αὐτῶν
διήνεγκεν.
Βούλομαι |
[116] |
πελτασταὶ
δὲ
τὰς
πόλεις
καταλαμβάνουσιν,
|
~ἀντὶ |
δὲ
τοῦ
πρὸς
ἑτέρους
περὶ |
[67] |
Καίτοι
τί
λοιπὸν
ἔσται
τοῖς
|
ἀντιλέγουσιν, |
ἢν
ἐπιδειχθῶσι
τῶν
μὲν
Ἑλλήνων |
[139] |
δὲ
τοῦτο
μὲν
μὴ
γέγονεν,
|
ἀντιπάλων |
δ'
ὄντων
ἡμῶν
καὶ
Λακεδαιμονίων |
[71] |
τὸ
πλῆθος,
τῶν
δὲ
συμμάχων
|
ἀνυπέρβλητον |
ἡγουμένων
ἔχειν
τὴν
ἀρετὴν,
~ἀμφοτέρων |
[71] |
συμπεσόντων,
καὶ
τῶν
μὲν
πολεμίων
|
ἀνυποστάτων |
οἰομένων
εἶναι
διὰ
τὸ
πλῆθος, |
[182] |
κοινὴν
τιμωρίαν,
ἐξὸν
ἡμῖν
εὐχῆς
|
ἄξια |
διαπράξασθαι.
Μόνος
γὰρ
οὗτος
ὁ |
[98] |
ἐστὶν
ἴδια
καὶ
τῆς
ἡγεμονίας
|
ἄξια |
καὶ
τοῖς
προειρημένοις
ὁμολογούμενα,
ταῦτα |
[170] |
Ἐχρῆν
γὰρ
αὐτοὺς,
εἴπερ
ἦσαν
|
ἄξιοι |
τῆς
παρούσης
δόξης,
ἁπάντων
ἀφεμένους |
[184] |
κατ'
ἀνθρώπους
περιβεβλημένοις,
ἐλάττονος
δ'
|
ἀξίοις |
τῶν
παρ'
ἡμῖν
δυστυχούντων;
Ἐπὶ |
[167] |
αὐτοὺς
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
ἀμφισβητεῖν.
|
~Ἄξιον |
δ'
ἐπὶ
τῆς
νῦν
ἡλικίας |
[115] |
ἐν
δὲ
ταῖς
συνθήκαις
ἀναγεγραμμένην,
|
ἄξιον |
ἑλέσθαι
μᾶλλον
ἢ
τὴν
ἀρχὴν |
[122] |
ἡμᾶς
ἡδέως
ἂν
ἀπολέσειεν;
~Ὧν
|
ἄξιον |
ἐνθυμηθέντας
ἀγανακτῆσαι
μὲν
ἐπὶ
τοῖς |
[155] |
ἐτόλμησαν;
Διὸ
καὶ
τοὺς
Ἴωνας
|
ἄξιον |
ἐπαινεῖν
~ὅτι
τῶν
ἐμπρησθέντων
ἱερῶν |
[175] |
γὰρ
ἴσως
διὰ
τὰς
συνθήκας
|
ἄξιον |
ἐπισχεῖν,
ἀλλ'
οὐκ
ἐπειχθῆναι
καὶ |
[132] |
ἢ
τοὺς
νησιώτας
δασμολογεῖν,
οὓς
|
ἄξιόν |
ἐστιν
ἐλεεῖν,
ὁρῶντας
τούτους
μὲν |
[181] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἑστήκασιν.
~Ὑπὲρ
ὧν
|
ἄξιον |
ὀργίζεσθαι
καὶ
σκοπεῖν
ὅπως
τῶν |
[145] |
περιπολοῦσαν,
οὐδὲ
τὴν
Περσῶν
ἀνδρείαν
|
ἄξιον |
φοβηθῆναι·
καὶ
γὰρ
ἐκεῖνοι
φανερῶς |
[14] |
ὅ
τι
τῶν
τοιούτων
οὐκ
|
ἄξιός |
εἰμι
πάσχειν,
εἴπερ
μηδὲν
διαφέρων |
[62] |
σωτηρίας
αἰτίαν
οὖσαν
δουλεύειν
αὑτοῖς
|
ἀξιοῦν. |
~Εἰ
δὲ
δεῖ
τὰς
χάριτας |
[181] |
ἰδίᾳ
μὲν
τοῖς
βαρβάροις
οἰκέταις
|
ἀξιοῦν |
χρῆσθαι,
δημοσίᾳ
δὲ
τοσούτους
τῶν |
[57] |
πλὴν
τοὺς
προεστάναι
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἀξιοῦντας; |
~Ἔπειτ'
οὐδὲ
ψευσθέντες
φαίνονται
τῶν |
[128] |
ἴδῃ
τοὺς
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔχειν
|
ἀξιοῦντας |
ἐπὶ
μὲν
τοὺς
Ἕλληνας
καθ' |
[81] |
σωφρόνως
ζῆν
φιλοτιμούμενοι,
τὴν
αὐτὴν
|
ἀξιοῦντες |
γνώμην
ἔχειν
πρὸς
τοὺς
ἥττους |
[81] |
δὲ
συνθήκαις
ὥσπερ
ἀνάγκαις
ἐμμένειν
|
ἀξιοῦντες, |
οὐχ
οὕτως
ἐπὶ
ταῖς
δυναστείαις |
[67] |
τυγχάνειν
τῶν
δικαίων
ἡμᾶς
ἱκετεύειν
|
ἀξιοῦντες, |
τῶν
δὲ
βαρβάρων
οἱ
βουλόμενοι |
[75] |
ἀγαθῶν
αἰτίους
καὶ
μεγίστων
ἐπαίνων
|
ἀξίους |
ἡγοῦμαι
γεγενῆσθαι
τοὺς
τοῖς
σώμασιν |
[95] |
ταῖς
δὲ
προεστάναι
τῆς
Ἑλλάδος
|
ἀξιούσαις |
οὐχ
οἷόν
τ'
εἶναι
διαφεύγειν |
[168] |
ὑπὸ
τῶν
ποιητῶν
συγκειμέναις
δακρύειν
|
ἀξιοῦσιν, |
ἀληθινὰ
δὲ
πάθη
πολλὰ
καὶ |
[22] |
δυναστείας
οὐδέποτε
τοῖς
αὐτοῖς
παραμένειν,
|
ἀξιοῦσιν |
δὲ
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔχειν
ὥσπερ |
[124] |
συστρατεύεσθαι,
καὶ
πολεμεῖν
τοῖς
ἐλευθέροις
|
ἀξιοῦσιν |
εἶναι,
καὶ
τοιούτους
κινδύνους
ὑπομένειν |
[84] |
θεῶν
γεγονόσιν
καὶ
καλουμένοις
ἡμιθέοις
|
ἀξιωθεῖεν· |
καὶ
γὰρ
ἐκείνων
τὰ
μὲν |
[99] |
ἐν
ταῖς
τιμαῖς
ἔλαττον
ἔχειν
|
ἀξιωθεῖμεν |
καὶ
τότε
προταχθέντες
ὑπὲρ
ἁπάντων |
[99] |
τοῖς
κοινοῖς
τῶν
ἀγώνων
ἀριστείων
|
ἀξιωθέντας; |
Οὐ
τοὺς
τὴν
αὑτῶν
ἐκλιπόντας |
[55] |
δυνάμενος
ἀνελέσθαι,
τὴν
δὲ
πόλιν
|
ἀξιῶν |
βοηθεῖν
ταῖς
κοιναῖς
τύχαις
καὶ |
[187] |
λόγου.
Τότε
μὲν
γὰρ
ᾤμην
|
ἀξίως |
δυνήσεσθαι
τῶν
πραγμάτων
εἰπεῖν·
νῦν |
[14] |
ἢν
μὴ
καὶ
τοῦ
πράγματος
|
ἀξίως |
εἴπω
καὶ
τῆς
δόξης
τῆς |
[38] |
μόνον
οὔπω
τοῦ
ζῆν
ἐπιθυμεῖν
|
ἀξίως |
ἔχειν
οὕτως
ἐπεμελήθη
καὶ
τῶν |
[82] |
τῶν
ποιητῶν
μήτε
τῶν
σοφιστῶν
|
ἀξίως |
τῶν
ἐκείνοις
πεπραγμένων
εἰπεῖν.
Καὶ |
[59] |
ὥσθ'
ὁ
μὲν
ἱκετεύειν
ἡμᾶς
|
ἀξιώσας |
βίᾳ
τῶν
ἐχθρῶν
ἅπανθ'
ὅσων |
[30] |
μικρῶν
ἔτι
προστεθέντων
οὐδεὶς
ἂν
|
ἀξιώσειεν. |
Πρῶτον
μὲν
γὰρ
ἐξ
ὧν |
[148] |
προπεμπόμενοι,
μάλιστα
μὲν
φοβούμενοι
τὴν
|
ἀοίκητον |
τῆς
χώρας,
μέγιστον
δὲ
τῶν |
[26] |
ἐξετάσαιμεν,
εἰ
τόν
τε
χρόνον
|
ἀπ' |
ἀρχῆς
καὶ
τὰς
πράξεις
τὰς |
[3] |
ἔσεσθαί
μοι
τὴν
δόξαν
τὴν
|
ἀπ' |
αὐτοῦ
τοῦ
λόγου
γενησομένην
ἥκω |
[29] |
ἐργασίας
καὶ
τὰς
ὠφελείας
τὰς
|
ἀπ' |
αὐτῶν
γιγνομένας
ἐδίδαξεν.
~Καὶ
τούτοις |
[62] |
Ἡρακλέους
προκινδυνεύσασαν,
μηδὲ
τοῖς
μὲν
|
ἀπ' |
ἐκείνου
γεγονόσιν
διδόναι
τὴν
βασιλείαν, |
[135] |
καὶ
τοῦ
ναυτικοῦ
τὸ
πλεῖστον
|
ἀπ' |
Ἰωνίας
συμπέπλευκεν,
οἳ
πολὺ
ἂν |
[78] |
οὐδὲν
δεήσει
πολλῶν
γραμμάτων,
ἀλλ'
|
ἀπ' |
ὀλίγων
συνθημάτων
ῥᾳδίως
καὶ
περὶ |
[172] |
ἄλλους
ἐρρωμενεστέρως
δεῖ
σκοπεῖν,
ὅπως
|
ἀπαλλαγησόμεθα |
τῆς
παρούσης
ἔχθρας.
Νῦν
μὲν |
[189] |
ἀλλ'
ὧν
ἐπιτελεσθέντων
αὐτοί
τ'
|
ἀπαλλαγήσονται |
τῆς
παρούσης
ἀπορίας
καὶ
τοῖς |
[6] |
καὶ
τῶν
μεγίστων
κακῶν
ἡμᾶς
|
ἀπαλλάξει; |
~Πρὸς
δὲ
τούτοις
εἰ
μὲν |
[68] |
τῆς
Εὐρώπης
ἐπῆρχον,
μισοῦντες
μὲν
|
ἅπαν |
τὸ
τῶν
Ἑλλήνων
γένος,
ἰδίᾳ |
[90] |
Ἀρτεμίσιον,
ἑξήκοντα
τριήρεις
πληρώσαντες
πρὸς
|
ἅπαν |
τὸ
τῶν
πολεμίων
ναυτικόν.
~Ταῦτα |
[59] |
ἡμᾶς
ἀξιώσας
βίᾳ
τῶν
ἐχθρῶν
|
ἅπανθ' |
ὅσων
ἐδεήθη
διαπραξάμενος
ἀπῆλθεν,
Εὐρυσθεὺς |
[36] |
δὲ
πλείω
τῆς
ὑπαρχούσης
ἐπόρισαν·
|
ἅπαντα |
γὰρ
περιεβάλοντο
τὸν
τόπον
ὃν |
[52] |
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
ἄλλων
ἐλευθερίας·
|
ἅπαντα |
γὰρ
τὸν
χρόνον
διετέλεσαν
κοινὴν |
[96] |
δὲ
συλώμενα
καὶ
νεὼς
ἐμπιπραμένους,
|
ἅπαντα |
δὲ
τὸν
πόλεμον
περὶ
τὴν |
[151] |
κοινῶς
οὐδὲ
πολιτικῶς
οὐδεπώποτ'
ἐβίωσαν,
|
ἅπαντα |
δὲ
τὸν
χρόνον
διάγουσιν
εἰς |
[42] |
ἑκάστων
χαλεπόν
ἐστιν
λαβεῖν,
ταῦθ'
|
ἅπαντα |
παρ'
αὑτῆς
ῥᾴδιον
εἶναι
πορίσασθαι. |
[32] |
ὁμολογεῖ;
~Χωρὶς
δὲ
τούτων,
ἢν
|
ἅπαντα |
ταῦτ'
ἐάσαντες
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς |
[165] |
ἐπιχειρεῖν.
Ἐκεῖνοι
μὲν
οὖν
προεξαμαρτόντες
|
ἅπαντα |
ταῦτ'
ἐπηνωρθώσαντο
καταστάντες
εἰς
τοὺς |
[46] |
διελύθησαν,
ἡ
δ'
ἡμετέρα
πόλις
|
ἅπαντα |
τὸν
αἰῶνα
τοῖς
ἀφικνουμένοις
πανήγυρίς |
[96] |
ἅμα
παρατάξασθαι
τὰς
δυνάμεις,
παραλαβόντες
|
ἅπαντα |
τὸν
ὄχλον
τὸν
ἐκ
τῆς |
[24] |
ἐξ
ἧσπερ
ἔφυμεν,
ταύτην
ἔχοντες
|
ἅπαντα |
τὸν
χρόνον
διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες
ὄντες |
[60] |
τούτῳ
μὲν
ἐπιτάττων
καὶ
λυμαινόμενος
|
ἅπαντα |
τὸν
χρόνον
διετέλεσεν,
ἐπειδὴ
δ' |
[186] |
τῆς
ἐκείνων
ἀρετῆς
μνημεῖον
εἰς
|
ἅπαντα |
τὸν
χρόνον
καταλιπεῖν;
~Οὐ
τὴν |
[128] |
πρὸς
δὲ
τοὺς
βαρβάρους
εἰς
|
ἅπαντα |
τὸν
χρόνον
συμμαχίαν
πεποιημένους.
~Καὶ |
[178] |
τιμὴν
ἐχόντων,
ἡμῶν
δὲ
τὸν
|
ἅπαντα |
χρόνον
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
δυναστευόντων. |
[69] |
διεφθάρησαν
ὥσπερ
ἂν
εἰ
πρὸς
|
ἅπαντας |
ἀνθρώπους
ἐπολέμησαν.
Δῆλον
δὲ
τὸ |
[56] |
ὑπὲρ
ὧν
ὁ
πατὴρ
αὐτῶν
|
ἅπαντας |
ἀνθρώπους
εὐεργέτησεν.
~Ἐκ
δὴ
τούτων |
[88] |
βασίλεια,
στρατηγὸς
δὲ
καταστῆναι
τολμήσας,
|
ἅπαντας |
δὲ
τοὺς
ἐκ
τῆς
Ἀσίας |
[112] |
αὑτῶν,
~εἰς
τοῦτο
δ'
ὠμότητος
|
ἅπαντας |
ἡμᾶς
κατέστησαν
ὥστε
πρὸ
τοῦ |
[66] |
τῆς
ἡγεμονίας
τῆς
ἐπ'
ἐκείνους.
|
Ἅπαντας |
μὲν
οὖν
ἐξαριθμῶν
τοὺς
κινδύνους |
[41] |
οὕτω
φιλοξένως
κατεσκευάσατο
καὶ
πρὸς
|
ἅπαντας |
οἰκείως
ὥστε
καὶ
τοῖς
χρημάτων |
[181] |
γενομένους
μιᾶς
γυναικὸς
ἁρπασθείσης
οὕτως
|
ἅπαντας |
συνοργισθῆναι
τοῖς
ἀδικηθεῖσιν
ὥστε
μὴ |
[131] |
αὐτοῖς
τὰ
πρὸς
ἡμᾶς
διαλυσαμένοις
|
ἅπαντας |
τοὺς
βαρβάρους
περιοίκους
ὅλης
τῆς |
[72] |
ὡς
ἑκατέρων
προσῆκεν,
καὶ
πρὸς
|
ἅπαντας |
τοὺς
κινδύνους
διενεγκόντες,
εὐθὺς
μὲν |
[67] |
ἐπιβουλεύσαντες,
ἡ
δὲ
πόλις
πρὸς
|
ἅπαντας |
τούτους
διακινδυνεύσασα.
Καίτοι
τί
λοιπὸν |
[2] |
ἑνὸς
δ'
ἀνδρὸς
εὖ
φρονήσαντος
|
ἅπαντες |
ἂν
ἀπολαύσειαν
οἱ
βουλόμενοι
κοινωνεῖν |
[67] |
τυγχά
νουσι
δ'
οὗτοι
μὲν
|
ἅπαντες |
ἡμῖν
ἐπιβουλεύσαντες,
ἡ
δὲ
πόλις |
[146] |
~Ἀλλ'
ἐπειδὴ
Κύρου
τελευτήσαντος
συνῆλθον
|
ἅπαντες |
οἱ
τὴν
Ἀσίαν
κατοικοῦντες,
ἐν |
[180] |
τύχης
ἐστὶν,
αὗται
δ'
ὑπὲρ
|
ἅπαντος |
τοῦ
πολέμου
καὶ
καθ'
ὅλης |
[61] |
καὶ
τῶν
παρόντων
ἀγαθῶν
αὐτοῖς
|
ἁπάντων |
ἀρχηγοὶ
κατέστησαν.
~Ὧν
ἐχρῆν
ἐκείνους |
[170] |
ἦσαν
ἄξιοι
τῆς
παρούσης
δόξης,
|
ἁπάντων |
ἀφεμένους
τῶν
ἄλλων
περὶ
τοῦ |
[64] |
δ'
ἡμῶν
οἱ
πρόγονοι
τοσοῦτον
|
ἁπάντων |
διενεγκόντες
ὥσθ'
ὑπὲρ
μὲν
Ἀργείων |
[136] |
μέλλει,
τοῖς
δ'
ἐπιβουλεύει,
δικαίως
|
ἁπάντων |
ἡμῶν
καταπεφρονηκώς.
~Διαπέπρακται
γὰρ
ὃ |
[45] |
γνώμης
καὶ
τῶν
ἄλλων
ἔργων
|
ἁπάντων, |
καὶ
τούτων
ἆθλα
μέγιστα.
~Πρὸς |
[99] |
ἀξιωθεῖμεν
καὶ
τότε
προταχθέντες
ὑπὲρ
|
ἁπάντων |
νῦν
ἑτέροις
ἀκολουθεῖν
ἀναγκασθεῖμεν;
~Μέχρι |
[114] |
Πλὴν
τοσοῦτον
εἰπεῖν
ἔχω
καθ'
|
ἁπάντων, |
ὅτι
τὰ
μὲν
ἐφ'
ἡμῶν |
[48] |
μὲν
ὅτι
τοῦτο
μόνον
ἐξ
|
ἁπάντων |
τῶν
ζῴων
ἴδιον
ἔφυμεν
ἔχοντες |
[93] |
ἔτι
πλέον
διήνεγκαν.
~Ἀθύμως
γὰρ
|
ἁπάντων |
τῶν
συμμάχων
διακειμένων,
καὶ
Πελοποννησίων |
[31] |
πόλεων
ὑπόμνημα
τῆς
παλαιᾶς
εὐεργεσίας
|
ἀπαρχὰς |
τοῦ
σίτου
καθ'
ἕκαστον
ἐνιαυτὸν |
[119] |
Κύθηρα
δὲ
κατὰ
κράτος
εἷλον,
|
ἅπασαν |
δὲ
τὴν
Πελοπόννησον
κακῶς
ποιοῦντες |
[144] |
πλείους
τούτων
διαβιβάσας
τὴν
Λυδίαν
|
ἅπασαν |
ἐπόρθησεν,
Ἀγησίλαος
δὲ
τῷ
Κυρείῳ |
[166] |
βουληθέντες
ῥᾳδίως
ἂν
ποιήσαιμεν,
ἀσφαλῶς
|
ἅπασαν |
τὴν
Ἀσίαν
καρπωσόμεθα.
Πολὺ
δὲ |
[35] |
ἑκατέρας
τῆς
ἠπείρου
πόλεις
ἔκτισαν,
|
ἁπάσας |
δὲ
τὰς
νήσους
κατῴκισαν,
ἀμφοτέρους |
[104] |
ὠφέλειαν
νομίζοντες
τοῖς
αὐτοῖς
νόμοις
|
ἁπάσας |
τὰς
πόλεις
διῳκοῦμεν,
συμμαχικῶς,
ἀλλ' |
[27] |
δι'
ἣν
ζῆν
δυνάμεθα,
σχεδὸν
|
ἁπάσης |
αἰτίαν
οὖσαν.
Ἀνάγκη
δὲ
προαιρεῖσθαι |
[185] |
ἁθροιζομένης,
ὑπὸ
δὲ
τῆς
Ἑλλάδος
|
ἁπάσης |
ἐκπεμπομένης,
ἐπὶ
δὲ
τὴν
τῶν |
[113] |
ἡ
πόλις
ἐπὶ
τῆς
ἀρχῆς
|
ἁπάσης |
ἔκρινεν.
~Φυγὰς
δὲ
καὶ
στάσεις |
[178] |
τιμὴν
ἀπένειμαν,
τὸν
δὲ
βάρβαρον
|
ἁπάσης |
τῆς
Ἀσίας
δεσπότην
κατέστησαν,
ὥσπερ |
[83] |
διέτριψαν,
οἱ
δὲ
τὴν
ἐξ
|
ἁπάσης |
τῆς
Ἀσίας
δύναμιν
ἐν
ὀλίγῳ |
[86] |
πόλεμον
ἴδιον
ποιησάμενοι
πρὸς
τοὺς
|
ἁπάσης |
τῆς
Ἑλλάδος
καταφρονήσαντας
ἀπήντων
τὴν |
[179] |
βασιλέως
πλεονεξίαν.
Τῆς
γὰρ
γῆς
|
ἁπάσης |
τῆς
ὑπὸ
τῷ
κόσμῳ
κειμένης |
[149] |
πρεσβευόντων.
Ὥστε
μοι
δοκοῦσιν
ἐν
|
ἅπασι |
τοῖς
τόποις
σαφῶς
ἐπιδεδεῖχθαι
τὴν |
[48] |
τούτῳ
πλεονεκτήσαντες
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
ἅπασιν |
αὐτῶν
διηνέγκαμεν,
ὁρῶσα
δὲ
περὶ |
[29] |
τοῖς
ἄλλοις,
ἀλλ'
ὧν
ἔλαβεν
|
ἅπασιν |
μετέδωκεν.
Καὶ
τὰ
μὲν
ἔτι |
[68] |
πρὸς
μίαν
μὲν
πόλιν
κινδυνεύσειν,
|
ἁπασῶν |
δ'
ἅμα
κρατήσειν.
~Οὐ
μὴν |
[93] |
συμμάχων
γεγενημένοι
καὶ
τῶν
ἐλπίδων
|
ἁπασῶν |
διημαρτηκότες,
~ἐξὸν
αὐτοῖς
μὴ
μόνον |
[108] |
εἶχεν
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἀρετὴν
|
ἁπασῶν |
τῶν
νήσων
διέφερεν,
κρατοῦντες
αὐτῆς |
[119] |
δὲ
τὰς
πλείστας
τῶν
νήσων,
|
ἀπέβησαν |
δ'
εἰς
τὴν
Λακωνικὴν,
Κύθηρα |
[82] |
ἤθεσιν
παιδεύοντες
οὕτως
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
|
ἀπέδειξαν |
τοὺς
πολεμήσαντας
πρὸς
τοὺς
ἐκ |
[84] |
σώματα
ταῖς
τῆς
φύσεως
ἀνάγκαις
|
ἀπέδοσαν, |
τῆς
δ'
ἀρετῆς
ἀθάνατον
τὴν |
[92] |
ταῖς
ψυχαῖς
νικῶντες
τοῖς
σώμασιν
|
ἀπεῖπον, |
οὐ
γὰρ
δὴ
τοῦτό
γε |
[106] |
ταύτης
οἰκοῦντες
ἑβδομήκοντ'
ἔτη
διετελέσαμεν
|
ἄπειροι |
μὲν
τυραννίδων,
ἐλεύθεροι
δὲ
πρὸς |
[150] |
ἐστιν
ὄχλος
ἄτακτος
καὶ
κινδύνων
|
ἄπειρος, |
πρὸς
μὲν
τὸν
πόλεμον
ἐκλελυμένος, |
[146] |
οὐχ
οἷοί
τ'
ἦσαν
ζῆν,
|
ἀπείρους |
μὲν
τῆς
χώρας
ὄντας,
ἐρήμους |
[76] |
ἀλλ'
ἐκήδοντο
μὲν
ὡς
οἰκείων,
|
ἀπείχοντο |
δ'
ὥσπερ
χρὴ
τῶν
μηδὲν |
[105] |
δ'
ἄλλα
μηδὲν
χείρους
ὄντας,
|
ἀπελαύνεσθαι |
τῶν
ἀρχῶν,
ἔτι
δὲ
κοινῆς |
[76] |
γὰρ
ὠλιγώρουν
τῶν
κοινῶν,
οὐδ'
|
ἀπέλαυον |
μὲν
ὡς
ἰδίων,
ἠμέλουν
δ' |
[44] |
ἐν
τούτοις
ἡ
πόλις
ἡμῶν
|
ἀπελείφθη. |
~Καὶ
γὰρ
θεάματα
πλεῖστα
καὶ |
[187] |
καὶ
μὴ
μόνον
ἀκροατὰς
γενομένους
|
ἀπελθεῖν, |
~ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
πράττειν
δυναμένους |
[178] |
καὶ
τῇ
Λακεδαιμονίων
οὐδεμίαν
τιμὴν
|
ἀπένειμαν, |
τὸν
δὲ
βάρβαρον
ἁπάσης
τῆς |
[2] |
δύνασθαι,
~τούτοις
δ'
οὐδεμίαν
τιμὴν
|
ἀπένειμαν, |
ὧν
εἰκὸς
ἦν
αὐτοὺς
μᾶλλον |
[146] |
προδεδομένους
δ'
ὑπὸ
τῶν
συναναβάντων,
|
ἀπεστερημένους |
δὲ
τοῦ
στρατηγοῦ
μεθ'
οὗ |
[153] |
ἑτέρου
τοσούτου
χρόνου
τὸν
μισθὸν
|
ἀπεστέρησαν· |
καὶ
τοῖς
μὲν
Κισθήνην
καταλαβοῦσιν |
[142] |
μηνῶν
τοὺς
στρατιώτας
τὸν
μισθὸν
|
ἀπεστέρησεν, |
ὥστε
τὸ
μὲν
ἐπ'
ἐκείνῳ |
[119] |
γὰρ
ἡμεῖς
τε
τῆς
ἀρχῆς
|
ἀπεστερούμεθα |
καὶ
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀρχὴ
τῶν |
[122] |
μὲν
ἡμετέρας
πόλεως
τοὺς
Ἴωνας
|
ἀπέστησαν |
ἐξ
ἧς
ἀπῴκησαν
καὶ
δι' |
[83] |
ἔργων
ἢ
πόνων
ἢ
κινδύνων
|
ἀπέστησαν |
ὥστε
ζῶντες
εὐδοκιμεῖν,
οἵτινες
ὑπὲρ |
[139] |
δυνάμεως
γιγνώσκουσιν.
Εἰ
μὲν
γὰρ
|
ἀπέφαινον |
αὐτὸν
ἅμα
τοῖν
πολέοιν
ἀμφοτέροιν |
[117] |
ἀεὶ
κατιέναι
προσδοκῶσιν.
~Τοσοῦτον
δ'
|
ἀπέχουσιν |
τῆς
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς
αὐτονομίας, |
[97] |
αὑτῶν
γιγνόμενον;
~Καὶ
οὐδὲ
ταῦτ'
|
ἀπέχρησεν |
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
πρὸς
χιλίας
καὶ |
[11] |
τοὺς
ἰδιώτας
ἔχουσι
καὶ
λίαν
|
ἀπηκριβωμένοις, |
καὶ
τοσοῦτον
διημαρτήκασιν
ὥστε
τοὺς |
[70] |
τῶν
μὲν
ἐλθουσῶν
οὐδεμία
πάλιν
|
ἀπῆλθεν, |
αἱ
δ'
ὑπολειφθεῖσαι
διὰ
τὴν |
[59] |
ἐχθρῶν
ἅπανθ'
ὅσων
ἐδεήθη
διαπραξάμενος
|
ἀπῆλθεν, |
Εὐρυσθεὺς
δὲ
βιάσεσθαι
προσδοκήσας
αὐτὸς |
[154] |
τῶν
πολεμησάντων
αὐτοῖς
οὐκ
εὐδαιμονήσας
|
ἀπῆλθεν, |
ἢ
τῶν
ὑπ'
ἐκείνοις
γενομένων |
[140] |
παθόντες
ἢ
ποιήσαντες,
τελευτῶντες
οὕτως
|
ἀπηλλάγησαν |
ὥστε
τοὺς
ἀφεστῶτας
μηκέτι
τὴν |
[39] |
καὶ
τούτων
τῶν
κακῶν
αὐτοὺς
|
ἀπήλλαξεν, |
τῶν
μὲν
κυρία
γενομένη,
τοῖς |
[90] |
διαπραξάμενον
καὶ
τοσούτων
δεσπότην
γενόμενον
|
ἀπήντων |
διελόμενοι
τὸν
κίνδυνον,
Λακεδαιμόνιοι
μὲν |
[86] |
τοὺς
ἁπάσης
τῆς
Ἑλλάδος
καταφρονήσαντας
|
ἀπήντων |
τὴν
οἰκείαν
δύναμιν
ἔχοντες,
ὀλίγοι |
[148] |
καὶ
καλῶς
ἐνεγκόντων
τὴν
συμφορὰν,
|
ἀπιοῦσιν |
αὐτοῖς
Τισσαφέρνην
καὶ
τοὺς
ἱππέας |
[30] |
αὐτῶν
γιγνομένας
ἐδίδαξεν.
~Καὶ
τούτοις
|
ἀπιστεῖν |
μικρῶν
ἔτι
προστεθέντων
οὐδεὶς
ἂν |
[152] |
διαμένουσιν,
πρὸς
μὲν
τοὺς
φίλους
|
ἀπίστως, |
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀνάνδρως |
[173] |
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτούς.
Ἔστι
δ'
|
ἁπλοῦς |
καὶ
ῥᾴδιος
ὁ
λόγος
ὁ |
[154] |
τοὺς
αἰχμαλώτους
ὕβριζον.
~Ὡς
δ'
|
ἁπλῶς |
εἰπεῖν
καὶ
μὴ
καθ'
ἓν |
[16] |
τοὺς
προεστῶτας
αὐτῶν
διαλλάξῃ,
λίαν
|
ἁπλῶς |
ἔχει
καὶ
πόρρω
τῶν
πραγμάτων |
[11] |
τὸν
δ'
ἀκριβῶς
ἐπιστάμενον
λέγειν
|
ἁπλῶς |
οὐκ
ἂν
δυνάμενον
εἰπεῖν.
~Οὗτοι |
[162] |
ὁμολογήσει
δ'
ὅταν
ἡμεῖς
βουληθῶμεν.
|
Ἀπὸ |
δὲ
Κνίδου
μέχρι
Σινώπης
Ἕλληνες |
[32] |
τούτων,
ἢν
ἅπαντα
ταῦτ'
ἐάσαντες
|
ἀπὸ |
τῆς
ἀρχῆς
σκοπῶμεν,
εὑρήσομεν
ὅτι |
[86] |
ἐν
τοῖς
ὑπὸ
Δαρείου
πεμφθεῖσιν.
|
~Ἀποβάντων |
γὰρ
αὐτῶν
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν |
[87] |
αὐτῆς
ἡμέρας
πυθέσθαι
τε
τὴν
|
ἀπόβασιν |
τὴν
τῶν
βαρβάρων
καὶ
βοηθήσαντας |
[150] |
ἀλόγως
γέγονεν,
ἀλλὰ
πάντ'
εἰκότως
|
ἀποβέβηκεν· |
οὐ
γὰρ
οἷόν
τε
τοὺς |
[49] |
τῆς
παιδεύσεως
ἡμῶν
ἑκάστου
πιστότατον
|
ἀποδεδειγμένον, |
καὶ
τοὺς
λόγῳ
καλῶς
χρωμένους |
[12] |
πρὸς
ἐκείνους
ἐστὶ
τοὺς
οὐδὲν
|
ἀποδεξομένους |
τῶν
εἰκῇ
λεγομένων,
ἀλλὰ
δυσχερανοῦντας |
[58] |
δύναμιν,
τοὺς
μὲν
ἐπιστρατεύσαντες
ἠνάγκασαν
|
ἀποδοῦναι |
θάψαι
τοὺς
νεκροὺς
τοῖς
προσήκουσιν, |
[56] |
ἡμετέραν
ἱκανὴν
νομίζοντες
εἶναι
μόνην
|
ἀποδοῦναι |
χάριν
ὑπὲρ
ὧν
ὁ
πατὴρ |
[95] |
καλοῖς
κἀγαθοῖς
αἱρετώτερόν
ἐστιν
καλῶς
|
ἀποθανεῖν |
ἢ
ζῆν
αἰσχρῶς,
οὕτω
καὶ |
[77] |
ἢ
καλῶς
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως
|
ἀποθνῄσκειν, |
μᾶλλον
δ'
ᾐσχύνοντ'
ἐπὶ
τοῖς |
[83] |
τελευτήσαντες
ἕξειν
οὕτως
ἑτοίμως
ἤθελον
|
ἀποθνῄσκειν; |
~Οἶμαι
δὲ
καὶ
τὸν
πόλεμον |
[168] |
τῶν
ἐχθρῶν
τοῖς
φίλοις
μαχομένους
|
ἀποθνῄσκειν. |
Ὑπὲρ
ὧν
οὐδεὶς
πώποτ'
ἠγανάκτησεν, |
[55] |
περιορᾶν
τοὺς
ἐν
τοῖς
πολέμοις
|
ἀποθνῄσκοντας |
ἀτάφους
γιγνομένους
μηδὲ
παλαιὸν
ἔθος |
[36] |
Ὥστε
καὶ
τοῖς
ὕστερον
βουληθεῖσιν
|
ἀποικίσαι |
τινὰς
καὶ
μιμήσασθαι
τὴν
πόλιν |
[80] |
καὶ
σωτῆρες,
ἀλλὰ
μὴ
λυμεῶνες
|
ἀποκαλεῖσθαι, |
τῷ
ποιεῖν
εὖ
προσαγόμενοι
τὰς |
[163] |
Χίος,
ἐπὶ
τὰς
ἐκείνου
τύχας
|
ἀποκλίνειαν· |
ἢν
δ'
ἡμεῖς
αὐτὰς
πρότεροι |
[113] |
πλείους
ἐν
τρισὶ
μησὶν
ἀκρίτους
|
ἀποκτείναντες |
ὧν
ἡ
πόλις
ἐπὶ
τῆς |
[21] |
ἀναμφισβητήτως
ἡμῖν
προσήκει
τὴν
ἡγεμονίαν
|
ἀπολαβεῖν, |
ἥνπερ
πρότερον
ἐτυγχάνομεν
ἔχοντες·
οὐδεὶς |
[41] |
τοῖς
χρημάτων
δεομένοις
καὶ
τοῖς
|
ἀπολαῦσαι |
τῶν
ὑπαρχόντων
ἐπιθυμοῦσιν
ἀμφοτέροις
ἁρμόττειν |
[174] |
ὡς
μόνον
ἂν
τοῦτ'
ἀγαθὸν
|
ἀπολαύσαιμεν |
τῶν
κινδύνων
τῶν
πρὸς
ἡμᾶς |
[2] |
ἀνδρὸς
εὖ
φρονήσαντος
ἅπαντες
ἂν
|
ἀπολαύσειαν |
οἱ
βουλόμενοι
κοινωνεῖν
τῆς
ἐκείνου |
[167] |
κοινωνήσαντες
οὗτοι
καὶ
τῶν
ἀγαθῶν
|
ἀπολαύσωσιν |
καὶ
μὴ
πάντα
τὸν
χρόνον |
[23] |
περὶ
τούτων
ἀμφοτέρων,
τοσούτῳ
πλέον
|
ἀπολείψομεν |
τοὺς
ἀμφισβητοῦντας.
Ὁμολογεῖται
μὲν
γὰρ |
[50] |
ἄλλοις
ἐντίμους
ὄντας.
~Τοσοῦτον
δ'
|
ἀπολέλοιπεν |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
περὶ
τὸ |
[79] |
ἀλλήλους,
οὐχ
ὁπότεροι
τοὺς
ἑτέρους
|
ἀπολέσαντες |
τῶν
λοιπῶν
ἄρξουσιν,
ἀλλ'
ὁπότεροι |
[121] |
ὃς
ἀμφοτέρους
ἡμᾶς
ἡδέως
ἂν
|
ἀπολέσειεν; |
~Ὧν
ἄξιον
ἐνθυμηθέντας
ἀγανακτῆσαι
μὲν |
[39] |
ὑβριζομένους,
τοὺς
δὲ
δι'
ἀναρχίαν
|
ἀπολλυμένους, |
καὶ
τούτων
τῶν
κακῶν
αὐτοὺς |
[34] |
τοὺς
δὲ
διὰ
τὸν
πόλεμον
|
ἀπολλυμένους, |
~οὐδὲ
ταῦθ'
οὕτως
ἔχοντα
περιεῖδεν, |
[168] |
μὲν
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
ἀνόμως
|
ἀπόλλυσθαι, |
τοὺς
δ'
ἐπὶ
ξένης
μετὰ |
[31] |
καθ'
ἕκαστον
ἐνιαυτὸν
ὡς
ἡμᾶς
|
ἀποπέμπουσιν, |
ταῖς
δ'
ἐκλειπούσαις
πολλάκις
ἡ |
[147] |
ἥττους
ἦσαν
ὥσθ'
ὁ
βασιλεὺς
|
ἀπορήσας |
τοῖς
παροῦσι
πράγμασιν
καὶ
καταφρονήσας |
[189] |
αὐτοί
τ'
ἀπαλλαγήσονται
τῆς
παρούσης
|
ἀπορίας |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
μεγάλων
ἀγαθῶν |
[42] |
τῶν
ἱκανῶν
φέρουσαν,
καὶ
πολλῆς
|
ἀπορίας |
οὔσης
τὰ
μὲν
ὅποι
χρὴ |
[174] |
~Τούτων
δὲ
γενομένων
καὶ
τῆς
|
ἀπορίας |
τῆς
περὶ
τὸν
βίον
ἡμῶν |
[156] |
εἰς
τἀρχαῖα
καταστῆσαι
βουληθεῖεν,
οὐκ
|
ἀποροῦντες |
πόθεν
ἐπισκευάσωσιν,
ἀλλ'
ἵν'
ὑπόμνημα |
[51] |
ἐκ
τούτων
ἐγκωμιάζειν
τὴν
πόλιν
|
ἀπορῶν |
τὰ
πρὸς
τὸν
πόλεμον
αὐτὴν |
[109] |
δύναμιν
λαβόντων
περιείδομεν
ἡμᾶς
αὐτοὺς
|
ἀπορωτέρως |
ζῶντας
τῶν
δουλεύειν
αἰτίαν
ἐχόντων. |
[140] |
αὑτοῦ
πεπολέμηκεν.
Καὶ
πρῶτον
μὲν
|
ἀποστάσης |
Αἰγύπτου
τί
διαπέπρακται
πρὸς
τοὺς |
[105] |
πολίτας
ὄντας
νόμῳ
τῆς
πολιτείας
|
ἀποστερεῖσθαι. |
~Τοιαῦτ'
ἔχοντες
ταῖς
ὀλιγαρχίαις
ἐπιτιμᾶν |
[141] |
πολὺ
πλείων
ἐλπίς
ἐστιν
ἕτερον
|
ἀποστῆναι |
πρὶν
ἐκεῖνον
ἐκπολιορκηθῆναι·
τοιαῦται
βραδυτῆτες |
[138] |
μὲν
τοὺς
ταῦτα
λέγοντας
οὐκ
|
ἀποτρέπειν, |
ἀλλ'
ἐπισπεύδειν
τὴν
στρατείαν·
εἰ |
[130] |
~Ἔστιν
δ'
οὐχ
οἷόν
τ'
|
ἀποτρέπειν |
τῶν
ἁμαρτημάτων,
οὐδ'
ἑτέρων
πράξεων |
[31] |
ἐκλειπούσαις
πολλάκις
ἡ
Πυθία
προσέταξεν
|
ἀποφέρειν |
τὰ
μέρη
τῶν
καρπῶν
καὶ |
[122] |
τοὺς
Ἴωνας
ἀπέστησαν
ἐξ
ἧς
|
ἀπῴκησαν |
καὶ
δι'
ἣν
πολλάκις
ἐσώθησαν, |
[149] |
οἱ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
κακῶς
|
ἀπώλονθ' |
οἱ
δ'
αἰσχρῶς
ἐσώθησαν,
καὶ |
[157] |
τοῖς
συλλόγοις
ἔτι
καὶ
νῦν
|
ἀρὰς |
ποιοῦνται,
πρὶν
ἄλλο
τι
χρηματίζειν, |
[65] |
δὲ
τῶν
παίδων
τῶν
Ἡρακλέους
|
Ἀργείους |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
Πελοποννησίους
μάχῃ |
[64] |
ἁπάντων
διενεγκόντες
ὥσθ'
ὑπὲρ
μὲν
|
Ἀργείων |
δυστυχησάντων
Θηβαίοις,
ὅτε
μέγιστον
ἐφρόνησαν, |
[44] |
μήτε
τοῖς
διενεγκοῦσιν
τὴν
φύσιν
|
ἀργὸν |
εἶναι
τὴν
διατριβὴν,
ἀλλ'
ἀθροισθέντων |
[132] |
χώρας
τὴν
μὲν
πλείστην
αὐτῆς
|
ἀργὸν |
περιορῶντας,
ἐξ
ἧς
δὲ
καρποῦνται |
[64] |
Ἑλληνίδων
πόλεων
χωρὶς
τῆς
ἡμετέρας
|
Ἄργος |
καὶ
Θῆβαι
καὶ
Λακεδαίμων
καὶ |
[61] |
μὲν
εἰς
Πελοπόννησον,
κατέσχον
δ'
|
Ἄργος |
καὶ
Λακεδαίμονα
καὶ
Μεσσήνην,
οἰκισταὶ |
[54] |
Ἄδραστος
ὁ
Ταλαοῦ,
βασιλεὺς
ὢν
|
Ἄργους, |
~οὗτος
μὲν
ἐκ
τῆς
στρατείας |
[76] |
τῶν
μηδὲν
προσηκόντων·
οὐδὲ
πρὸς
|
ἀργύριον |
τὴν
εὐδαιμονίαν
ἔκρινον,
ἀλλ'
οὗτος |
[123] |
δεινότερα
πάσχουσιν
τῶν
παρ'
ἡμῖν
|
ἀργυρωνήτων· |
οὐδεὶς
γὰρ
ἡμῶν
οὕτως
αἰκίζεται |
[85] |
ἅμιλλαν.
Ἐπεδείξαντο
δὲ
τὰς
αὑτῶν
|
ἀρετὰς |
πρῶτον
μὲν
ἐν
τοῖς
ὑπὸ |
[159] |
πρὸς
αὐτοὺς
καὶ
ζηλοῦντες
τὰς
|
ἀρετὰς |
τῶν
στρατευσαμένων
τῶν
αὐτῶν
ἔργων |
[82] |
τοὺς
ὑπερβεβληκότας
τὰς
τῶν
ἄλλων
|
ἀρετὰς |
ὥσπερ
τοὺς
μηδὲν
ἀγαθὸν
πεποιηκότας· |
[91] |
ὅτι
καὶ
τὸ
πρότερον
δι'
|
ἀρετὴν, |
ἀλλ'
οὐ
διὰ
τύχην
ἐνίκησαν, |
[71] |
συμμάχων
ἀνυπέρβλητον
ἡγουμένων
ἔχειν
τὴν
|
ἀρετὴν, |
~ἀμφοτέρων
κρατήσαντες
ὡς
ἑκατέρων
προσῆκεν, |
[108] |
εὐφυῶς
εἶχεν
καὶ
τὴν
ἄλλην
|
ἀρετὴν |
ἁπασῶν
τῶν
νήσων
διέφερεν,
κρατοῦντες |
[84] |
θεῶν
τινὰ
συναγαγεῖν
ἀγασθέντα
τὴν
|
ἀρετὴν |
αὐτῶν,
ἵνα
μὴ
τοιοῦτοι
γενόμενοι |
[97] |
εἰάθησαν·
καταισχυνθέντες
γὰρ
Πελοποννήσιοι
τὴν
|
ἀρετὴν |
αὐτῶν,
καὶ
νομίσαντες
προδιαφθαρέντων
μὲν |
[75] |
καὶ
τὰ
πλήθη
προτρέψαντες
ἐπ'
|
ἀρετὴν |
καὶ
χαλεποὺς
ἀνταγωνιστὰς
τοῖς
βαρβάροις |
[119] |
τὴν
τῶν
προγόνων
τῶν
ἡμετέρων
|
ἀρετὴν |
οὕτως
εἶχεν,
αἱ
τῆς
πόλεως |
[91] |
ὥσπερ
ἐν
τοῖς
πεζοῖς
τὴν
|
ἀρετὴν |
τοῦ
πλήθους
περιγιγνομένην.
~Ἴσας
δὲ |
[84] |
φύσεως
ἀνάγκαις
ἀπέδοσαν,
τῆς
δ'
|
ἀρετῆς |
ἀθάνατον
τὴν
μνήμην
ἐποίησαν.
~Ἀεὶ |
[73] |
γένηται,
τῆς
τε
τῶν
προγόνων
|
ἀρετῆς |
καὶ
τῆς
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους |
[150] |
καὶ
πολιτευομένους
οὔτε
τῆς
ἄλλης
|
ἀρετῆς |
μετέχειν
οὔτ'
ἐν
ταῖς
μάχαις |
[186] |
αὑτοῦ
διανοίας
καὶ
τῆς
ἐκείνων
|
ἀρετῆς |
μνημεῖον
εἰς
ἅπαντα
τὸν
χρόνον |
[68] |
Σκύθαι
δὲ
μετ'
Ἀμαζόνων
τῶν
|
Ἄρεως |
θυγατέρων,
οὐ
κατὰ
τὸν
αὐτὸν |
[127] |
καθιστάναι
δεσπότην
ὧν
οὐδὲ
τὸν
|
ἀριθμὸν |
ἐξευρεῖν
ῥᾴδιόν
ἐστιν,
τὰς
δὲ |
[10] |
τῶν
ἔργων
ἀρχομένους,
ἀλλὰ
τοὺς
|
ἄρισθ' |
ἕκαστον
αὐτῶν
ἐξεργαζομένους,
μηδὲ
τοὺς |
[103] |
Ἑλλήνων,
ἐφ'
ὧν
οἱ
πειθαρχήσαντες
|
ἄριστα |
τυγχάνουσι
πράξαντες.
Ἐπὶ
τοίνυν
τῆς |
[99] |
δὲ
τοῖς
κοινοῖς
τῶν
ἀγώνων
|
ἀριστείων |
ἀξιωθέντας;
Οὐ
τοὺς
τὴν
αὑτῶν |
[72] |
κινδύνους
διενεγκόντες,
εὐθὺς
μὲν
τῶν
|
ἀριστείων |
ἠξιώθησαν,
οὐ
πολλῷ
δ'
ὕστερον |
[186] |
τοὺς
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
ἔργοις
|
ἀριστεύσαντας; |
Ὅπου
γὰρ
οἱ
πρὸς
Ἀλέξανδρον |
[146] |
γὰρ
ἑξακισχιλίους
τῶν
Ἑλλήνων
οὐκ
|
ἀριστίνδην |
ἐπειλεγμένους,
ἀλλ'
οἳ
διὰ
φαυλότητ' |
[117] |
ὑπὸ
τυράννοις
εἰσὶν,
τὰς
δ'
|
ἁρμοσταὶ |
κατέχουσιν,
ἔνιαι
δ'
ἀνάστατοι
γεγόνασιν, |
[41] |
ἀπολαῦσαι
τῶν
ὑπαρχόντων
ἐπιθυμοῦσιν
ἀμφοτέροις
|
ἁρμόττειν |
καὶ
μήτε
τοῖς
εὐδαιμονοῦσιν
μήτε |
[82] |
περὶ
δὲ
τοὺς
οὐκ
εἰσὶν
|
ἁρμόττοντες |
λόγοι.
~Πῶς
γὰρ
ἂν
γένοιντο |
[79] |
τοὺς
ἑτέρους
ἀπολέσαντες
τῶν
λοιπῶν
|
ἄρξουσιν, |
ἀλλ'
ὁπότεροι
φθήσονται
τὴν
πόλιν |
[114] |
καὶ
γυναικῶν
αἰσχύνας
καὶ
χρημάτων
|
ἁρπαγὰς |
τίς
ἂν
δύναιτο
διεξελθεῖν;
Πλὴν |
[28] |
χώραν,
ὅτ'
ἐπλανήθη
τῆς
Κόρης
|
ἁρπασθείσης, |
καὶ
πρὸς
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν |
[181] |
τὰ
Τρωϊκὰ
γενομένους
μιᾶς
γυναικὸς
|
ἁρπασθείσης |
οὕτως
ἅπαντας
συνοργισθῆναι
τοῖς
ἀδικηθεῖσιν |
[90] |
οἱ
δ'
ἡμέτεροι
πατέρες
ἐπ'
|
Ἀρτεμίσιον, |
ἑξήκοντα
τριήρεις
πληρώσαντες
πρὸς
ἅπαν |
[178] |
ἀρχῆς
πάλαι
καθεστηκυίας,
ἡμῶν
δ'
|
ἄρτι |
τὰς
πόλεις
κατοικούντων,
ἀλλ'
οὐκ |
[23] |
μὲν
γὰρ
τὴν
πόλιν
ἡμῶν
|
ἀρχαιοτάτην |
εἶναι
καὶ
μεγίστην
καὶ
παρὰ |
[30] |
τις
καταφρονήσειεν
τῶν
λεγομένων
ὡς
|
ἀρχαίων |
ὄντων,
ἐκ
τῶν
αὐτῶν
τούτων |
[8] |
καὶ
περὶ
τῶν
νεωστὶ
γεγενημένων
|
ἀρχαίως |
εἰπεῖν,
οὐκέτι
φευκτέον
ταῦτ'
ἐστὶ |
[187] |
τῷ
παρόντι
καὶ
περὶ
τὰς
|
ἀρχὰς |
τοῦ
λόγου.
Τότε
μὲν
γὰρ |
[141] |
ταῦτ'
ἐπ'
Εὐαγόραν
στρατεύσας,
ὃς
|
ἄρχει |
μὲν
μιᾶς
πόλεως
τῶν
ἐν |
[166] |
ὅτι
καὶ
βασιλεὺς
οὐχ
ἑκόντων
|
ἄρχει |
τῶν
ἠπειρωτῶν,
ἀλλὰ
μείζω
δύναμιν |
[19] |
οὖν
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἐντεῦθεν
|
ἄρχεσθαι |
καὶ
μὴ
πρότερον
περὶ
τῶν |
[40] |
δ'
ἐκεῖθεν·
οἱ
γὰρ
ἐν
|
ἀρχῇ |
περὶ
τῶν
φονικῶν
ἐγκαλέσαντες
καὶ |
[119] |
ἀρχῆς
ἀπεστερούμεθα
καὶ
τοῖς
Ἕλλησιν
|
ἀρχὴ |
τῶν
κακῶν
ἐγίγνετο.
Μετὰ
γὰρ |
[61] |
τῶν
παρόντων
ἀγαθῶν
αὐτοῖς
ἁπάντων
|
ἀρχηγοὶ |
κατέστησαν.
~Ὧν
ἐχρῆν
ἐκείνους
μεμνημένους |
[107] |
τὸ
πλῆθος
τῶν
πολιτῶν
ἐλαχίστην,
|
ἀρχὴν |
δὲ
μεγίστην,
καὶ
κεκτημένοι
τριήρεις |
[122] |
δὲ
Λακεδαιμονίους
ὅτι
τὴν
μὲν
|
ἀρχὴν |
εἰς
τὸν
πόλεμον
κατέστησαν
ὡς |
[126] |
κρατοῦντι
συμπράττουσιν,
ὅπως
ὡς
μεγίστην
|
ἀρχὴν |
ἕξουσιν.
~Καίτοι
πῶς
οὐκ
ἄτοπον |
[102] |
ἐλαχίστοις
χαλεπήναντες
πλεῖστον
χρόνον
τὴν
|
ἀρχὴν |
κατασχεῖν
ἠδυνήθημεν;
~Οἶμαι
δὲ
πᾶσιν |
[38] |
συνδιέπραξεν,
τῶν
ἄλλων
ὠλιγώρησεν,
ἀλλ'
|
ἀρχὴν |
μὲν
ταύτην
ἐποιήσατο
τῶν
εὐεργεσιῶν, |
[15] |
οὐ
μὴν
ἐντεῦθεν
ποιοῦνται
τὴν
|
ἀρχὴν |
ὅθεν
ἂν
μάλιστα
συστῆσαι
ταῦτα |
[125] |
τῇ
τῶν
Ἑλλήνων
ῥώμῃ
τὴν
|
ἀρχὴν |
τὴν
αὑτοῦ
κατασκευαζόμενον;
Καὶ
πρότερον |
[120] |
μὲν
γὰρ
ἡμεῖς
φανησόμεθα
τὴν
|
ἀρχὴν |
τὴν
βασιλέως
ὁρίζοντες
καὶ
τῶν |
[115] |
ἄξιον
ἑλέσθαι
μᾶλλον
ἢ
τὴν
|
ἀρχὴν |
τὴν
ἡμετέραν.
Τίς
γὰρ
ἂν |
[154] |
ὑπὲρ
τῆς
Ἀσίας
στρατηγήσας
τὴν
|
ἀρχὴν |
τὴν
Λακεδαιμονίων
κατέλυσεν,
ἐπὶ
θανάτῳ |
[108] |
Ἀττικὴν,
~ἣ
καὶ
πρὸς
τὴν
|
ἀρχὴν |
τὴν
τῆς
θαλάττης
εὐφυῶς
εἶχεν |
[72] |
οὐ
πολλῷ
δ'
ὕστερον
τὴν
|
ἀρχὴν |
τῆς
θαλάττης
ἔλαβον,
δόντων
μὲν |
[100] |
ἡμῶν
κατηγοροῦσιν
ὡς,
ἐπειδὴ
τὴν
|
ἀρχὴν |
τῆς
θαλάττης
παρελάβομεν,
πολλῶν
κακῶν |
[25] |
πατρίων
πολλάκις
μεμνημένους
τοιαύτην
τὴν
|
ἀρχὴν |
τοῦ
γένους
ἔχοντας
φαίνεσθαι.
~Τὰ |
[113] |
ὧν
ἡ
πόλις
ἐπὶ
τῆς
|
ἀρχῆς |
ἁπάσης
ἔκρινεν.
~Φυγὰς
δὲ
καὶ |
[119] |
ἅμα
γὰρ
ἡμεῖς
τε
τῆς
|
ἀρχῆς |
ἀπεστερούμεθα
καὶ
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀρχὴ |
[112] |
συμπενθήσοντας,
ἐπὶ
δὲ
τῆς
τούτων
|
ἀρχῆς |
διὰ
τὸ
πλῆθος
τῶν
οἰκείων |
[49] |
ἔτι
δὲ
τοὺς
εὐθὺς
ἐξ
|
ἀρχῆς |
ἐλευθέρως
τεθραμμένους
ἐκ
μὲν
ἀνδρίας |
[70] |
τὴν
ἐνθάδε
συμφορὰν
ἐκ
τῆς
|
ἀρχῆς |
ἐξεβλήθησαν,
περὶ
δὲ
Θρᾳκῶν
ὅτι |
[26] |
εἰ
τόν
τε
χρόνον
ἀπ'
|
ἀρχῆς |
καὶ
τὰς
πράξεις
τὰς
τῆς |
[178] |
ἡμῶν
ἢ
τῆς
μὲν
Περσῶν
|
ἀρχῆς |
πάλαι
καθεστηκυίας,
ἡμῶν
δ'
ἄρτι |
[32] |
ἅπαντα
ταῦτ'
ἐάσαντες
ἀπὸ
τῆς
|
ἀρχῆς |
σκοπῶμεν,
εὑρήσομεν
ὅτι
τὸν
βίον |
[26] |
φαίνεσθαι.
~Τὰ
μὲν
οὖν
ἐξ
|
ἀρχῆς |
ὑπάρξαντα
καὶ
παρὰ
τῆς
τύχης |
[165] |
ἡμεῖς
δ'
ἂν
σωφρονῶμεν,
ἐξ
|
ἀρχῆς |
φυλαξόμεθα
καὶ
πειρασόμεθα
φθῆναι
περὶ |
[67] |
περὶ
τούτων
διελθεῖν.
~Ἔστιν
γὰρ
|
ἀρχικώτατα |
μὲν
τῶν
γενῶν
καὶ
μεγίστας |
[10] |
μὴ
τοὺς
πρώτους
τῶν
ἔργων
|
ἀρχομένους, |
ἀλλὰ
τοὺς
ἄρισθ'
ἕκαστον
αὐτῶν |
[147] |
τῆς
περὶ
αὑτὸν
δυνάμεως
τοὺς
|
ἄρχοντας |
τοὺς
τῶν
ἐπικούρων
ὑποσπόνδους
συλλαβεῖν |
[105] |
μηδὲν
χείρους
ὄντας,
ἀπελαύνεσθαι
τῶν
|
ἀρχῶν, |
ἔτι
δὲ
κοινῆς
τῆς
πατρίδος |
[175] |
θᾶττον
ποιήσασθαι
τὴν
στρατείαν.
Δι'
|
ἃς |
αἱ
μὲν
ἠλευθερωμέναι
τῶν
πόλεων |
[113] |
ἠναγκάσθη
γενέσθαι
τῶν
συμφορῶν,
εἰς
|
ἃς |
αἱ
τοιαῦται
φύσεις
ἡμᾶς
κατέστησαν; |
[94] |
ἀλλὰ
καὶ
τιμὰς
ἐξαιρέτους
λαβεῖν
|
ἃς |
αὐτοῖς
ἐδίδου
βασιλεὺς
ἡγούμενος,
εἰ |
[54] |
τῆς
πόλεως
ἐκ
τῶν
ἱκετειῶν
|
ἃς |
ἤδη
τινὲς
ἡμῖν
ἐποιήσαντο.
Τὰς |
[107] |
ἢ
τὰς
κληρουχίας
ἡμῖν
ὀνειδίζειν,
|
ἃς |
ἡμεῖς
εἰς
τὰς
ἐρημουμένας
τῶν |
[58] |
ψευσθέντες
φαίνονται
τῶν
ἐλπίδων
δι'
|
ἃς |
κατέφυγον
ἐπὶ
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν. |
[17] |
ἡγεμονίας
διελέσθαι,
καὶ
τὰς
πλεονεξίας,
|
ἃς |
νῦν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐπιθυμοῦσιν |
[28] |
εὐμενῶς
διατεθείσης
ἐκ
τῶν
εὐεργεσιῶν,
|
ἃς |
οὐχ
οἷόν
τ'
ἄλλοις
ἢ |
[156] |
ἐπιγιγνομένοις
ᾖ
τῆς
τῶν
βαρβάρων
|
ἀσεβείας, |
καὶ
μηδεὶς
πιστεύῃ
τοῖς
τοιαῦτ' |
[53] |
τῶν
τοιούτων
ὅμως
ᾑρούμεθα
τοῖς
|
ἀσθενεστέροις |
καὶ
παρὰ
τὸ
συμφέρον
βοηθεῖν |
[53] |
οὐκ
ὀρθῶς
βουλευομένων,
ὅτι
τοὺς
|
ἀσθενεστέρους |
εἰθίσμεθα
θεραπεύειν,
ὥσπερ
οὐ
μετὰ |
[137] |
οὐδεὶς
πώποτε·
τήν
τε
γὰρ
|
Ἀσίαν |
διωμολόγηται
καὶ
παρ'
ἡμῶν
καὶ |
[135] |
πολὺ
ἂν
ἥδιον
κοινῇ
τὴν
|
Ἀσίαν |
ἐπόρθουν
ἢ
πρὸς
ἀλλήλους
ἕνεκα |
[133] |
αὐτῶν
χώραν
διαφθείρομεν,
ἀμελήσαντες
τὴν
|
Ἀσίαν |
καρποῦσθαι.
~Καὶ
τῷ
μὲν
οὐδὲν |
[166] |
ἂν
ποιήσαιμεν,
ἀσφαλῶς
ἅπασαν
τὴν
|
Ἀσίαν |
καρπωσόμεθα.
Πολὺ
δὲ
κάλλιον
ἐκείνῳ |
[146] |
τελευτήσαντος
συνῆλθον
ἅπαντες
οἱ
τὴν
|
Ἀσίαν |
κατοικοῦντες,
ἐν
τούτοις
τοῖς
καιροῖς |
[162] |
Κνίδου
μέχρι
Σινώπης
Ἕλληνες
τὴν
|
Ἀσίαν |
παροικοῦσιν,
οὓς
οὐ
δεῖ
πείθειν, |
[162] |
ὑπαρξάντων
καὶ
τοσούτου
πολέμου
τὴν
|
Ἀσίαν |
περιστάντος
τί
δεῖ
τὰ
συμβησόμενα |
[178] |
τὸν
δὲ
βάρβαρον
ἁπάσης
τῆς
|
Ἀσίας |
δεσπότην
κατέστησαν,
ὥσπερ
ὑπὲρ
ἐκείνου |
[83] |
δὲ
τὴν
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
|
Ἀσίας |
δύναμιν
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
κατεπολέμησαν, |
[187] |
δ'
εὐδαιμονίαν
τὴν
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίας |
εἰς
τὴν
Εὐρώπην
διακομίσαιμεν,
καὶ |
[186] |
ἐγκωμίων
τεύξεσθαι
τοὺς
ὅλης
τῆς
|
Ἀσίας |
κρατήσαντας;
Τίς
γὰρ
ἢ
τῶν |
[126] |
καὶ
τῷ
βαρβάρῳ
τῷ
τῆς
|
Ἀσίας |
κρατοῦντι
συμπράττουσιν,
ὅπως
ὡς
μεγίστην |
[149] |
γὰρ
ἐν
τῇ
παραλίᾳ
τῆς
|
Ἀσίας |
πολλὰς
μάχας
ἥττηνται,
καὶ
διαβάντες |
[154] |
Κόνωνα
μὲν
ὃς
ὑπὲρ
τῆς
|
Ἀσίας |
στρατηγήσας
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
Λακεδαιμονίων |
[88] |
ἅπαντας
δὲ
τοὺς
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίας |
συναγείρας·
περὶ
οὗ
τίς
οὐχ |
[179] |
δίχα
τετμημένης,
καὶ
τῆς
μὲν
|
Ἀσίας, |
τῆς
δ'
Εὐρώπης
καλουμένης,
τὴν |
[142] |
ναυτικὸν
τὸ
προκινδυνεῦον
ὑπὲρ
τῆς
|
Ἀσίας |
ὑπὸ
τριήρων
ἑκατὸν
μόνων
πολιορκούμενον, |
[82] |
πολεμήσαντας
πρὸς
τοὺς
ἐκ
τῆς
|
Ἀσίας |
ὥστε
μηδένα
πώποτε
δυνηθῆναι
περὶ |
[94] |
ὀργισθέντες
τοῖς
Ἕλλησιν
ὅτι
προυδόθησαν,
|
ἀσμένως |
ἐπὶ
τὰς
διαλλαγὰς
τὰς
πρὸς |
[106] |
ἐλεύθεροι
δὲ
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους,
|
ἀστασίαστοι |
δὲ
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς,
εἰρήνην |
[81] |
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς,
ἴδια
μὲν
|
ἄστη |
τὰς
αὑτῶν
πόλεις
ἡγούμενοι,
κοινὴν |
[53] |
μείζους
τῶν
συμμαχιῶν
πρὸς
τὴν
|
ἀσφάλειαν, |
οὕτως
ἐβουλευόμεθα
περὶ
αὐτῶν,
ἀλλὰ |
[41] |
μὲν
ἡδίστας
διατριβὰς,
τοῖς
δ'
|
ἀσφαλεστάτην |
καταφυγήν.
~Ἔτι
δὲ
τὴν
χώραν |
[76] |
ἔκρινον,
ἀλλ'
οὗτος
ἐδόκει
πλοῦτον
|
ἀσφαλέστατον |
κεκτῆσθαι
καὶ
κάλλιστον,
ὅστις
τοιαῦτα |
[149] |
ἐπ'
αὐτὸν
τὸν
βασιλέα
στρατεύσαντες,
|
ἀσφαλέστερον |
κατέβησαν
τῶν
περὶ
φιλίας
ὡς |
[173] |
ἐξ
ὧν
τάς
τε
πόλεις
|
ἀσφαλέστερον |
οἰκήσομεν
καὶ
πιστότερον
διακεισόμεθα
πρὸς |
[166] |
ὃ
βουληθέντες
ῥᾳδίως
ἂν
ποιήσαιμεν,
|
ἀσφαλῶς |
ἅπασαν
τὴν
Ἀσίαν
καρπωσόμεθα.
Πολὺ |
[150] |
τὸ
μὲν
πλεῖστόν
ἐστιν
ὄχλος
|
ἄτακτος |
καὶ
κινδύνων
ἄπειρος,
πρὸς
μὲν |
[144] |
τῆς
Αἰολίδος
ἐπῆρχεν,
Δράκων
δ'
|
Ἀταρνέα |
καταλαβὼν
καὶ
τρισχιλίους
πελταστὰς
συλλέξας |
[55] |
τοὺς
ἐν
τοῖς
πολέμοις
ἀποθνῄσκοντας
|
ἀτάφους |
γιγνομένους
μηδὲ
παλαιὸν
ἔθος
καὶ |
[179] |
δηλώσειν
τήν
τε
περὶ
ἡμᾶς
|
ἀτιμίαν |
γεγενημένην
καὶ
τὴν
τοῦ
βασιλέως |
[97] |
αὐτοὶ
σωθήσεσθαι,
κατορθωσάντων
δ'
εἰς
|
ἀτιμίαν |
τὰς
αὑτῶν
πόλεις
καταστήσειν,
ἠναγκάσθησαν |
[127] |
ἀρχὴν
ἕξουσιν.
~Καίτοι
πῶς
οὐκ
|
ἄτοπον |
τοὺς
προεστῶτας
τῶν
Ἑλλήνων
ἕνα |
[93] |
στρατιᾶς
ἀναριθμήτου
μελλούσης
εἰς
τὴν
|
Ἀττικὴν |
εἰσβάλλειν,
οὐδεμιᾶς
σωτηρίας
αὐτοῖς
ὑποφαινομένης, |
[107] |
ὑποκειμένης
τῆς
Εὐβοίας
ὑπὸ
τὴν
|
Ἀττικὴν, |
~ἣ
καὶ
πρὸς
τὴν
ἀρχὴν |
[86] |
~Ἀποβάντων
γὰρ
αὐτῶν
εἰς
τὴν
|
Ἀττικὴν |
οἱ
μὲν
οὐ
περιέμειναν
τοὺς |
[86] |
ἔφθασαν
πυθόμενοι
τὸν
περὶ
τὴν
|
Ἀττικὴν |
πόλεμον
καὶ
πάντων
τῶν
ἄλλων |
[48] |
ἐν
αὐταῖς
καὶ
τοὺς
φρονίμους
|
ἀτυχεῖν |
καὶ
τοὺς
ἀνοήτους
κατορθοῦν,
τῶν |
[112] |
παροῦσαν
εὐδαιμονίαν
καὶ
ταῖς
μικραῖς
|
ἀτυχίαις |
πολλοὺς
ἕκαστον
ἡμῶν
ἔχειν
τοὺς |
[119] |
γὰρ
τὴν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ
γενομένην
|
ἀτυχίαν |
ἑτέρων
ἡγεμόνων
καταστάντων
ἐνίκησαν
μὲν |
[110] |
οὐδεμίαν
δὲ
λιπόντες
ὑπερβολὴν
τοῖς
|
αὖθις |
βουλομένοις
γενέσθαι
πονηροῖς,
ἀλλὰ
φάσκοντες |
[104] |
γενομένας.
~Οὐ
γὰρ
ἐφθονοῦμεν
ταῖς
|
αὐξανομέναις |
αὐτῶν,
οὐδὲ
ταραχὰς
ἐνεποιοῦμεν
πολιτείας |
[176] |
κατὰ
χώραν
μένει
καὶ
πάντες
|
αὐτὰ |
κύρια
ποιοῦμεν,
ἃ
χρῆν
ἀναιρεῖν |
[180] |
ἔργων
καὶ
μιᾶς
τύχης
ἐστὶν,
|
αὗται |
δ'
ὑπὲρ
ἅπαντος
τοῦ
πολέμου |
[163] |
ἐπὶ
θαλάττῃ,
φρουρὰς
μείζους
ἐν
|
αὐταῖς |
ἢ
νῦν
ἐγκαταστήσας,
τάχ'
ἂν |
[48] |
τὰς
τύχας
ὥστε
πολλάκις
ἐν
|
αὐταῖς |
καὶ
τοὺς
φρονίμους
ἀτυχεῖν
καὶ |
[185] |
τῷ
πρὸς
ἀλλήλους
ὀχληρότατόν
ἐστιν
|
αὐταῖς· |
πολὺ
γὰρ
οἶμαι
σπανιωτέρους
ἔσεσθαι |
[17] |
νῦν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐπιθυμοῦσιν
|
αὑταῖς |
γίγνεσθαι,
ταύτας
παρὰ
τῶν
βαρβάρων |
[42] |
~Ἔτι
δὲ
τὴν
χώραν
οὐκ
|
αὐτάρκη |
κεκτημένων
ἑκάστων,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν |
[127] |
δὲ
μεγίστας
τῶν
πόλεων
μηδ'
|
αὐτὰς |
αὑτῶν
ἐᾶν
εἶναι
κυρίας,
ἀλλ' |
[99] |
πλείστων
πόλεων
γενομένους
καὶ
πάλιν
|
αὐτὰς |
ἐκ
τῶν
μεγίστων
συμφορῶν
διασώσαντας; |
[7] |
οἷόν
τ'
ἦν
δηλοῦν
τὰς
|
αὐτὰς |
πράξεις
ἀλλ'
ἢ
διὰ
μιᾶς |
[163] |
τύχας
ἀποκλίνειαν·
ἢν
δ'
ἡμεῖς
|
αὐτὰς |
πρότεροι
καταλάβωμεν,
εἰκὸς
τοὺς
τὴν |
[46] |
ἆθλα
μέγιστα.
~Πρὸς
γὰρ
οἷς
|
αὐτὴ |
τίθησιν,
καὶ
τοὺς
ἄλλους
διδόναι |
[81] |
τῷ
σωφρόνως
ζῆν
φιλοτιμούμενοι,
τὴν
|
αὐτὴν |
ἀξιοῦντες
γνώμην
ἔχειν
πρὸς
τοὺς |
[187] |
τὸν
χρόνον
καταλιπεῖν;
~Οὐ
τὴν
|
αὐτὴν |
δὲ
τυγχάνω
γνώμην
ἔχων
ἔν |
[51] |
ἀπορῶν
τὰ
πρὸς
τὸν
πόλεμον
|
αὐτὴν |
ἐπαινεῖν,
ταῦτα
μὲν
εἰρήσθω
μοι |
[175] |
οἱ
λυμαινόμενοι
καὶ
κακῶς
ποιοῦντες
|
αὐτήν; |
~Ὃ
δὲ
πάντων
καταγελαστότατον,
ὅτι |
[26] |
πόλεως
ἐφεξῆς
διέλθοιμεν.
Εὑρήσομεν
γὰρ
|
αὐτὴν |
οὐ
μόνον
τῶν
πρὸς
τὸν |
[140] |
τί
διαπέπρακται
πρὸς
τοὺς
ἔχοντας
|
αὐτήν; |
Οὐκ
ἐκεῖνος
μὲν
ἐπὶ
τὸν |
[106] |
ἐπιτιμᾶν
καὶ
πλείω
τούτων
τὴν
|
αὐτὴν |
πολιτείαν
ἥνπερ
παρ'
ἡμῖν
αὐτοῖς |
[25] |
γὰρ
ἡμῖν
τῶν
Ἑλλήνων
τὴν
|
αὐτὴν |
τροφὸν
καὶ
πατρίδα
καὶ
μητέρα |
[39] |
μὲν
κυρία
γενομένη,
τοῖς
δ'
|
αὑτὴν |
παράδειγμα
ποιήσασα·
πρώτη
γὰρ
καὶ |
[132] |
τῆς
χώρας
τὴν
μὲν
πλείστην
|
αὐτῆς |
ἀργὸν
περιορῶντας,
ἐξ
ἧς
δὲ |
[130] |
λαμβάνειν
δεῖ,
μὴ
μετὰ
τῆς
|
αὐτῆς |
διανοίας
λεγόμενον.
~Ἐπεὶ
καὶ
τοῦτ' |
[87] |
γὰρ
ἡμετέρους
προγόνους
φασὶν
τῆς
|
αὐτῆς |
ἡμέρας
πυθέσθαι
τε
τὴν
ἀπόβασιν |
[108] |
ἁπασῶν
τῶν
νήσων
διέφερεν,
κρατοῦντες
|
αὐτῆς |
μᾶλλον
ἢ
τῆς
ἡμετέρας
αὐτῶν, |
[106] |
καὶ
συντόμως
ἔχοντα
δηλῶσαι
περὶ
|
αὐτῆς. |
Μετὰ
γὰρ
ταύτης
οἰκοῦντες
ἑβδομήκοντ' |
[45] |
ἀγαθόν
ἐστιν,
καὶ
τοῦθ'
ὑπ'
|
αὐτῆς |
περιειλῆφθαι.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
καὶ |
[100] |
αἰτίαν
γεγενῆσθαι
καὶ
δικαίως
ἂν
|
αὐτῆς |
τὴν
ἡγεμονίαν
εἶναι
μετὰ
δὲ |
[124] |
δὲ
τῶν
κακῶν,
ὅταν
ὑπὲρ
|
αὐτῆς |
τῆς
δουλείας
ἀναγκάζωνται
συστρατεύεσθαι,
καὶ |
[42] |
ἐστιν
λαβεῖν,
ταῦθ'
ἅπαντα
παρ'
|
αὑτῆς |
ῥᾴδιον
εἶναι
πορίσασθαι.
~Τῶν
τοίνυν |
[183] |
τοὺς
μηδεμιᾶς
πλεονεξίας
ἐπιθυμοῦντας,
ἀλλ'
|
αὐτὸ |
τὸ
δίκαιον
σκοποῦντας;
Οὐ
πρὸς |
[95] |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
ὥρμησαν,
~ἀλλ'
|
αὐτοὶ |
μὲν
ὑπὲρ
τῆς
ἐλευθερίας
πολεμεῖν |
[113] |
παρ'
ἡμῖν
γενομένων
λέγειν
τολμῶσιν,
|
αὐτοὶ |
πλείους
ἐν
τρισὶ
μησὶν
ἀκρίτους |
[167] |
φύσει
τῇ
τῶν
ἀνθρώπων
ὑπαρχόντων
|
αὐτοὶ |
πλείω
τῶν
ἀναγκαίων
προσεξευρήκαμεν,
πολέμους |
[32] |
ἔχοντα
κατέλαβον,
ἀλλὰ
κατὰ
μικρὸν
|
αὐτοὶ |
συνεπορίσαντο.
Τίνας
οὖν
χρὴ
μᾶλλον |
[97] |
προδιαφθαρέντων
μὲν
τῶν
ἡμετέρων
οὐδ'
|
αὐτοὶ |
σωθήσεσθαι,
κατορθωσάντων
δ'
εἰς
ἀτιμίαν |
[189] |
τῶν
πεισθέντων,
ἀλλ'
ὧν
ἐπιτελεσθέντων
|
αὐτοί |
τ'
ἀπαλλαγήσονται
τῆς
παρούσης
ἀπορίας |
[12] |
ὅτι
τούτους
ἐπαινοῦσιν
ὧν
ἐγγὺς
|
αὐτοὶ |
τυγχάνουσιν
ὄντες·
ἐμοὶ
δ'
οὐδὲν |
[134] |
χρῆσθαι,
τὸ
δὲ
πολιορκεῖν,
ἀμφοτέροιν
|
αὐτοῖν |
τῆς
Ἑλλάδος
ὄντοιν.
~Οἵ
τε |
[97] |
γιγνόμενον;
~Καὶ
οὐδὲ
ταῦτ'
ἀπέχρησεν
|
αὐτοῖς, |
ἀλλὰ
πρὸς
χιλίας
καὶ
διακοσίας |
[61] |
ἐγένοντο,
καὶ
τῶν
παρόντων
ἀγαθῶν
|
αὐτοῖς |
ἁπάντων
ἀρχηγοὶ
κατέστησαν.
~Ὧν
ἐχρῆν |
[61] |
γὰρ
λαβόντες
τὴν
δι'
ἡμῶν
|
αὐτοῖς |
γενομένην
σωτηρίαν
οἱ
πρόγονοι
μὲν |
[152] |
ἀλλ'
ἐν
τοῖς
ἤθεσι
τοῖς
|
αὐτοῖς |
διαμένουσιν,
πρὸς
μὲν
τοὺς
φίλους |
[181] |
δὲ
τοσούτους
τῶν
συμμάχων
περιορᾶν
|
αὐτοῖς |
δουλεύοντας,
καὶ
τοὺς
μὲν
περὶ |
[94] |
καὶ
τιμὰς
ἐξαιρέτους
λαβεῖν
ἃς
|
αὐτοῖς |
ἐδίδου
βασιλεὺς
ἡγούμενος,
εἰ
τὸ |
[167] |
προσεξευρήκαμεν,
πολέμους
καὶ
στάσεις
ἡμῖν
|
αὐτοῖς |
ἐμποιήσαντες,
~ὥστε
τοὺς
μὲν
ἐν |
[131] |
λεγόμενον.
~Ἐπεὶ
καὶ
τοῦτ'
ἔχομεν
|
αὐτοῖς |
ἐπιτιμᾶν
ὅτι
τῇ
μὲν
αὑτῶν |
[165] |
ἂν
ἐπιστῶσιν,
ἀλλ'
ἔτι
διεσπαρμένοις
|
αὐτοῖς |
ἐπιχειρεῖν.
Ἐκεῖνοι
μὲν
οὖν
προεξαμαρτόντες |
[155] |
Ἕλλησιν;
Τί
δ'
οὐκ
ἐχθρὸν
|
αὐτοῖς |
ἐστὶν
τῶν
παρ'
ἡμῖν,
οἳ |
[82] |
ἐκείνοις
πεπραγμένων
εἰπεῖν.
Καὶ
πολλὴν
|
αὐτοῖς |
ἔχω
συγγνώμην·
ὁμοίως
γάρ
ἐστιν |
[13] |
μὲν
ὡς
ἐξ
ὑπογυίου
γέγονεν
|
αὐτοῖς |
ἡ
παρασκευὴ,
τοὺς
δ'
ὡς |
[18] |
γὰρ
ψευδῆ
λόγον,
ὡς
ἔστιν
|
αὐτοῖς |
ἡγεῖσθαι
πάτριον·
ἢν
δ'
ἐπιδείξῃ |
[106] |
αὐτὴν
πολιτείαν
ἥνπερ
παρ'
ἡμῖν
|
αὐτοῖς |
καὶ
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
κατεστήσαμεν, |
[34] |
τῆς
γῆς
ἐπιβουλεύοντάς
τε
σφίσιν
|
αὐτοῖς |
καὶ
στρατείας
ἐπ'
ἀλλήλους
ποιουμένους, |
[160] |
λίαν
εἶναι
τὰ
παρακελευόμενα
πολεμεῖν
|
αὐτοῖς, |
μάλιστα
δ'
ὁ
παρὼν
καιρὸς, |
[94] |
τῶν
ἐλπίδων
ἁπασῶν
διημαρτηκότες,
~ἐξὸν
|
αὐτοῖς |
μὴ
μόνον
τοὺς
παρόντας
κινδύνους |
[104] |
ὁμόνοιαν
κοινὴν
ὠφέλειαν
νομίζοντες
τοῖς
|
αὐτοῖς |
νόμοις
ἁπάσας
τὰς
πόλεις
διῳκοῦμεν, |
[24] |
ὄντες
καὶ
τῶν
ὀνομάτων
τοῖς
|
αὐτοῖς |
οἷσπερ
τοὺς
οἰκειοτάτους
τὴν
πόλιν |
[91] |
Ἕλληνας
ἐπὶ
τὸ
διαναυμαχεῖν,
ἐπιδείξαντες
|
αὐτοῖς |
ὁμοίως
ἐν
τοῖς
ναυτικοῖς
κινδύνοις |
[154] |
πολὺ,
τίς
ἢ
τῶν
πολεμησάντων
|
αὐτοῖς |
οὐκ
εὐδαιμονήσας
ἀπῆλθεν,
ἢ
τῶν |
[22] |
τὰς
γὰρ
δυναστείας
οὐδέποτε
τοῖς
|
αὐτοῖς |
παραμένειν,
ἀξιοῦσιν
δὲ
τὴν
ἡγεμονίαν |
[92] |
λοιπῶν
ὥστε
πολλῶν
καὶ
καλῶν
|
αὐτοῖς |
προειργασμένων
ἐν
τοῖς
τελευταίοις
τῶν |
[164] |
ὀλίγοι
πρὸς
πολλοὺς
κινδυνεύειν,
ἐξὸν
|
αὐτοῖς |
προτέροις
διαβᾶσιν
εἰς
τὴν
ἤπειρον |
[131] |
συμμάχων
οὐδὲν
τοιοῦτον
κατασκευάζουσιν,
ἐξὸν
|
αὐτοῖς |
τὰ
πρὸς
ἡμᾶς
διαλυσαμένοις
ἅπαντας |
[18] |
πάτριον·
ἢν
δ'
ἐπιδείξῃ
τις
|
αὐτοῖς |
ταύτην
τὴν
τιμὴν
ἡμετέραν
οὖσαν |
[148] |
καλῶς
ἐνεγκόντων
τὴν
συμφορὰν,
ἀπιοῦσιν
|
αὐτοῖς |
Τισσαφέρνην
καὶ
τοὺς
ἱππέας
συνέπεμψεν, |
[151] |
καὶ
περιδεεῖς
ἔχοντες,
ἐξεταζόμενοι
πρὸς
|
αὐτοῖς |
τοῖς
βασιλείοις
καὶ
προκαλινδούμενοι
καὶ |
[149] |
αἰσχρῶς
ἐσώθησαν,
καὶ
τελευτῶντες
ὑπ'
|
αὐτοῖς |
τοῖς
βασιλείοις
καταγέλαστοι
γεγόνασιν.
~Καὶ |
[93] |
τὴν
Ἀττικὴν
εἰσβάλλειν,
οὐδεμιᾶς
σωτηρίας
|
αὐτοῖς |
ὑποφαινομένης,
ἀλλ'
ἔρημοι
συμμάχων
γεγενημένοι |
[117] |
Εὐρώπην
καὶ
μεῖζον
ἢ
προσῆκεν
|
αὐτοῖς |
φρονήσαντας
οὕτω
διέθεμεν
~ὥστε
μὴ |
[62] |
τῆς
σωτηρίας
αἰτίαν
οὖσαν
δουλεύειν
|
αὑτοῖς |
ἀξιοῦν.
~Εἰ
δὲ
δεῖ
τὰς |
[170] |
ἐν
ταῖς
πόλεσιν,
εἰ
προσήκειν
|
αὑτοῖς |
ἡγοῦνται
μέγα
φρονεῖν,
μηδὲν
πώποθ' |
[108] |
ἀναστάτους
ποιήσαντες
ἄφθονον
καὶ
ῥᾴθυμον
|
αὑτοῖς |
κατεστήσαντο
τὸν
βίον,
ὅμως
οὐδὲν |
[93] |
τὸν
Ἰσθμὸν
καὶ
ζητούντων
ἰδίαν
|
αὑτοῖς |
σωτηρίαν,
τῶν
δ'
ἄλλων
πόλεων |
[139] |
γιγνώσκουσιν.
Εἰ
μὲν
γὰρ
ἀπέφαινον
|
αὐτὸν |
ἅμα
τοῖν
πολέοιν
ἀμφοτέροιν
πρότερόν |
[80] |
τῇ
τοῦ
πλήθους
ὠφελείᾳ.
~Τὸν
|
αὐτὸν |
δὲ
τρόπον
καὶ
τὰ
τῶν |
[138] |
τῶν
βασιλέως
πραγμάτων
καὶ
φασὶν
|
αὐτὸν |
εἶναι
δυσπολέμητον,
διεξιόντες
ὡς
πολλὰς |
[130] |
ἐπ'
ὠφελείᾳ
λοιδοροῦντας.
Τὸν
γὰρ
|
αὐτὸν |
λόγον
οὐχ
ὁμοίως
ὑπο
λαμβάνειν |
[149] |
κατέβησαν
τῶν
περὶ
φιλίας
ὡς
|
αὐτὸν |
πρεσβευόντων.
Ὥστε
μοι
δοκοῦσιν
ἐν |
[121] |
κατηγορήσοντες;
Οὐ
βασιλέα
τὸν
μέγαν
|
αὐτὸν |
προσαγορεύομεν
ὥσπερ
αἰχμάλωτοι
γεγονότες;
Οὐκ |
[120] |
φόρων
ἐνίους
τάττοντες
καὶ
κωλύοντες
|
αὐτὸν |
τῇ
θαλάττῃ
χρῆσθαι·
νῦν
δ' |
[149] |
οὐδὲ
κώμην
καταλαβόντες,
ἀλλ'
ἐπ'
|
αὐτὸν |
τὸν
βασιλέα
στρατεύσαντες,
ἀσφαλέστερον
κατέβησαν |
[7] |
ὑπολαβεῖν
ὡς
περίεργόν
ἐστι
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον
ἐκείνοις
λέγοντα
πάλιν
ἐνοχλεῖν |
[66] |
ἐπὶ
δὲ
τῶν
μεγίστων
τὸν
|
αὐτὸν |
τρόπον
ὅνπερ
ὀλίγῳ
πρότερον
πειράσομαι |
[134] |
στρατοπέδοιν
τοῖν
περὶ
Κύπρον
ἐῶμεν
|
αὐτὸν |
τῷ
μὲν
χρῆσθαι,
τὸ
δὲ |
[68] |
Ἄρεως
θυγατέρων,
οὐ
κατὰ
τὸν
|
αὐτὸν |
χρόνον,
ἀλλὰ
καθ'
ὃν
ἑκάτεροι |
[71] |
καὶ
πλείστων
κινδύνων
εἰς
τὸν
|
αὐτὸν |
χρόνον
συμπεσόντων,
καὶ
τῶν
μὲν |
[147] |
πράγμασιν
καὶ
καταφρονήσας
τῆς
περὶ
|
αὑτὸν |
δυνάμεως
τοὺς
ἄρχοντας
τοὺς
τῶν |
[166] |
ἠπειρωτῶν,
ἀλλὰ
μείζω
δύναμιν
περὶ
|
αὑτὸν |
ἑκάστων
αὐτῶν
ποιησάμενος·
ἧς
ἡμεῖς |
[115] |
τὴν
παροῦσαν
εἰρήνην,
οὐδὲ
τὴν
|
αὐτονομίαν |
τὴν
ἐν
ταῖς
πολιτείαις
μὲν |
[175] |
ὡς
δι'
ἐκεῖνον
τυχοῦσαι
τῆς
|
αὐτονομίας |
ταύτης,
αἱ
δ'
ἐκδεδομέναι
τοῖς |
[117] |
ἀπέχουσιν
τῆς
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς
|
αὐτονομίας, |
ὥσθ'
αἱ
μὲν
ὑπὸ
τυράννοις |
[176] |
τυγχάνομεν
διαφυλάττοντες.
Ἃ
μὲν
γὰρ
|
αὐτονόμους |
ἀφίησιν
τάς
τε
νήσους
καὶ |
[59] |
ἀπῆλθεν,
Εὐρυσθεὺς
δὲ
βιάσεσθαι
προσδοκήσας
|
αὐτὸς |
αἰχμάλωτος
γενόμενος
ἱκέτης
ἠναγκάσθη
καταστῆναι, |
[138] |
στρατείαν·
εἰ
γὰρ
ἡμῶν
ὁμονοησάντων
|
αὐτὸς |
ἐν
ταραχαῖς
ὢν
χαλεπὸς
ἔσται |
[55] |
τοὺς
ὑπὸ
τῇ
Καδμείᾳ
τελευτήσαντας
|
αὐτὸς |
μὲν
οὐ
δυνάμενος
ἀνελέσθαι,
τὴν |
[88] |
γενομένης
τῆς
ὕστερον
στρατείας,
ἣν
|
αὐτὸς |
Ξέρξης
ἤγαγεν,
ἐκλιπὼν
μὲν
τὰ |
[76] |
τοιαῦτα
τυγχάνοι
πράττων
ἐξ
ὧν
|
αὐτός |
τε
μέλλοι
μάλιστ'
εὐδοκιμήσειν
καὶ |
[140] |
ἑκατέρων
γέγονεν,
ἀλλ'
ἐξ
ὧν
|
αὐτὸς |
ὑπὲρ
αὑτοῦ
πεπολέμηκεν.
Καὶ
πρῶτον |
[161] |
νῦν
ὑπαρχόντων;
~Οὐκ
Αἴγυπτος
μὲν
|
αὐτοῦ |
καὶ
Κύπρος
ἀφέστηκεν,
Φοινίκη
δὲ |
[160] |
μὲν
μὴ
χρῆσθαι,
παρελθόντος
δ'
|
αὐτοῦ |
μεμνῆσθαι.
Τί
γὰρ
ἂν
καὶ |
[159] |
βουληθῆναι
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν
ἔντιμον
|
αὐτοῦ |
ποιῆσαι
τὴν
τέχνην
ἔν
τε |
[3] |
μοι
τὴν
δόξαν
τὴν
ἀπ'
|
αὐτοῦ |
τοῦ
λόγου
γενησομένην
ἥκω
συμβουλεύσων |
[186] |
φιλοσοφήσει
βουλόμενος
ἅμα
τῆς
θ'
|
αὑτοῦ |
διανοίας
καὶ
τῆς
ἐκείνων
ἀρετῆς |
[125] |
Ἑλλήνων
ῥώμῃ
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
|
αὑτοῦ |
κατασκευαζόμενον;
Καὶ
πρότερον
μὲν
τοὺς |
[140] |
ἀλλ'
ἐξ
ὧν
αὐτὸς
ὑπὲρ
|
αὑτοῦ |
πεπολέμηκεν.
Καὶ
πρῶτον
μὲν
ἀποστάσης |
[110] |
ἀνήκεστα
τολμήσαντες
ἐξαμαρτεῖν.
Ποῖον
γὰρ
|
αὐτοὺς |
ἀδίκημα
διέφυγεν;
~Ἢ
τί
τῶν |
[39] |
ἀπολλυμένους,
καὶ
τούτων
τῶν
κακῶν
|
αὐτοὺς |
ἀπήλλαξεν,
τῶν
μὲν
κυρία
γενομένη, |
[109] |
μεγάλην
δύναμιν
λαβόντων
περιείδομεν
ἡμᾶς
|
αὐτοὺς |
ἀπορωτέρως
ζῶντας
τῶν
δουλεύειν
αἰτίαν |
[36] |
πολλὴν
ῥᾳστώνην
ἐποίησαν·
οὐ
γὰρ
|
αὐτοὺς |
ἔδει
κτωμένους
χώραν
διακινδυνεύειν,
ἀλλ' |
[174] |
τῶν
κινδύνων
τῶν
πρὸς
ἡμᾶς
|
αὐτοὺς, |
εἰ
ταῖς
ἐμπειρίαις
ταῖς
ἐκ |
[85] |
οὐκ
ἐχθροὺς,
ἀλλ'
ἀνταγωνιστὰς
σφᾶς
|
αὐτοὺς |
εἶναι
νομίζοντες,
οὐδ'
ἐπὶ
δουλείᾳ |
[170] |
μήτ'
ἐνθυμηθῆναι
δυνηθέντες.
Ἐχρῆν
γὰρ
|
αὐτοὺς, |
εἴπερ
ἦσαν
ἄξιοι
τῆς
παρούσης |
[106] |
βαρβάρους,
ἀστασίαστοι
δὲ
πρὸς
σφᾶς
|
αὐτοὺς, |
εἰρήνην
δ'
ἄγοντες
πρὸς
πάντας |
[177] |
ἐποιήσαντο
τὰς
συνθήκας.
Ἐχρῆν
γὰρ
|
αὐτοὺς, |
εἴτ'
ἐδόκει
τὴν
αὑτῶν
ἔχειν |
[129] |
εἴρηκα
περὶ
αὐτῶν,
ἀλλ'
ἵν'
|
αὐτοὺς |
ἐκείνους
παύσω,
καθ'
ὅσον
ὁ |
[135] |
οἰκείως
ἔχουσιν
καὶ
Λακεδαιμονίοις
σφᾶς
|
αὐτοὺς |
ἐνδιδόασιν,
τῶν
τε
μετὰ
Τειριβάζου |
[32] |
τῶν
θεῶν
λαβεῖν
ἢ
ζητοῦντας
|
αὐτοὺς |
ἐντυχεῖν;
~Οὐ
τοὺς
ὑπὸ
πάντων |
[122] |
πολλάκις
ἐσώθησαν,
τοῖς
δὲ
βαρβάροις
|
αὐτοὺς |
ἐξέδοσαν
ὧν
ἀκόντων
τὴν
χώραν |
[174] |
τὰς
εὐνοίας
ἀληθινὰς
πρὸς
ἡμᾶς
|
αὐτοὺς |
ἕξομεν.
Ὧν
ἕνεκα
περὶ
παντὸς |
[173] |
καὶ
πιστότερον
διακεισόμεθα
πρὸς
ἡμᾶς
|
αὐτούς. |
Ἔστι
δ'
ἁπλοῦς
καὶ
ῥᾴδιος |
[15] |
χρὴ
διαλυσαμένους
τὰς
πρὸς
ἡμᾶς
|
αὐτοὺς |
ἔχθρας
ἐπὶ
τὸν
βάρβαρον
τραπέσθαι, |
[158] |
~Οὕτω
δὲ
φύσει
πολεμικῶς
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἔχομεν
ὥστε
καὶ
τῶν
μύθων |
[157] |
οὕτως
ἀείμνηστον
τὴν
ὀργὴν
πρὸς
|
αὐτοὺς |
ἔχουσιν.
Καὶ
πολλῶν
μὲν
οἱ |
[81] |
ἥνπερ
τοὺς
κρείττους
πρὸς
σφᾶς
|
αὐτοὺς, |
ἴδια
μὲν
ἄστη
τὰς
αὑτῶν |
[159] |
τὴν
ἔχθραν
τὴν
ὑπάρχουσαν
πρὸς
|
αὐτοὺς |
καὶ
ζηλοῦντες
τὰς
ἀρετὰς
τῶν |
[145] |
ἡττήθησαν
ἐῶ,
καὶ
τίθημι
στασιάζειν
|
αὐτοὺς |
καὶ
μὴ
βούλεσθαι
προθύμως
πρὸς |
[43] |
λοιπὸν
χρόνον
διατεθῆναι
πρὸς
ἡμᾶς
|
αὐτοὺς, |
καὶ
τάς
τε
παλαιὰς
ξενίας |
[133] |
τῶν
παρόντων
πραγμάτων,
πολλὴν
ἂν
|
αὐτοὺς |
καταγνῶναι
μανίαν
ἀμφοτέρων
ἡμῶν,
οἵτινες |
[154] |
δ'
ὃς
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος.
|
αὐτοὺς |
κατεναυμάχησε,
τῶν
μεγίστων
δωρεῶν
ἠξίωσαν; |
[2] |
τιμὴν
ἀπένειμαν,
ὧν
εἰκὸς
ἦν
|
αὐτοὺς |
μᾶλλον
ποιήσασθαι
πρόνοιαν·
τῶν
μὲν |
[156] |
καὶ
φυλάττωνται
καὶ
δεδίωσιν,
ὁρῶντες
|
αὐτοὺς |
οὐ
μόνον
τοῖς
σώμασιν
ἡμῶν, |
[3] |
τῆς
ὁμονοίας
τῆς
πρὸς
ἡμᾶς
|
αὐτοὺς, |
οὐκ
ἀγνοῶν
ὅτι
πολλοὶ
τῶν |
[187] |
πολλά
με
διαπέφευγεν
ὧν
διενοήθην.
|
Αὐτοὺς |
οὖν
χρὴ
συνδιορᾶν,
ὅσης
ἂν |
[90] |
ὡς
ἐν
τοῖς
στενοῖς
κωλύσοντες
|
αὐτοὺς |
περαιτέρω
προελθεῖν,
οἱ
δ'
ἡμέτεροι |
[166] |
βασιλείας
πολεμεῖν
ἢ
πρὸς
ἡμᾶς
|
αὐτοὺς |
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
ἀμφισβητεῖν.
~Ἄξιον |
[173] |
καὶ
τοὺς
κινδύνους
πρὸς
τοὺς
|
αὐτοὺς |
ποιησώμεθα.
~Τούτων
δὲ
γενομένων
καὶ |
[19] |
καὶ
παυσάμενοι
τῆς
πρὸς
ἡμᾶς
|
αὐτοὺς |
φιλονικίας
κοινῇ
τοῖς
βαρβάροις
πολεμήσωμεν, |
[34] |
εἰπεῖν
ἔχομεν.
Περὶ
δὲ
τοὺς
|
αὐτοὺς |
χρόνους
ὁρῶσα
τοὺς
μὲν
βαρβάρους |
[91] |
τῆς
Μαραθῶνι
μάχης
καὶ
ζητοῦντες
|
αὑτοὺς |
ἐξισῶσαι
καὶ
δεδιότες
μὴ
δὶς |
[111] |
ὑβρίζειν,
μᾶλλον
δ'
ἐτίμων
τοὺς
|
αὐτόχειρας |
καὶ
φονέας
τῶν
πολιτῶν
ἢ |
[24] |
ἔχοντες
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
διατελοῦμεν,
|
αὐτόχθονες |
ὄντες
καὶ
τῶν
ὀνομάτων
τοῖς |
[63] |
ἐστιν
ἡγεῖσθαι
τοὺς
ἐπήλυδας
τῶν
|
αὐτοχθόνων, |
οὐδὲ
τοὺς
εὖ
παθόντας
τῶν |
[134] |
ὥστε
καὶ
τὰς
διὰ
τύχην
|
αὐτῷ |
γεγενημένας
ταραχὰς
συνδιαλύειν
ἐπιχειροῦμεν,
οἵτινες |
[28] |
μυθώδης
ὁ
λόγος
γέγονεν,
ὅμως
|
αὐτῷ |
καὶ
νῦν
ῥηθῆναι
προσήκει.
Δήμητρος |
[142] |
ταῖς
παρ'
ἡμῶν,
στρατηγοῦντος
δ'
|
αὐτῷ |
Κόνωνος,
ὃς
ἦν
ἐπιμελέστατος
μὲν |
[30] |
τούτοις
ἔστιν
ἡμῖν
χρήσασθαι
περὶ
|
αὐτῶν. |
~Αἱ
μὲν
γὰρ
πλεῖσται
τῶν |
[129] |
τὴν
Λακεδαιμονίων
οὕτως
εἴρηκα
περὶ
|
αὐτῶν, |
ἀλλ'
ἵν'
αὐτοὺς
ἐκείνους
παύσω, |
[187] |
δ'
οὐκ
ἐφικνοῦμαι
τοῦ
μεγέθους
|
αὐτῶν, |
ἀλλὰ
πολλά
με
διαπέφευγεν
ὧν |
[53] |
τὴν
ἀσφάλειαν,
οὕτως
ἐβουλευόμεθα
περὶ
|
αὐτῶν, |
ἀλλὰ
πολὺ
τῶν
ἄλλων
ἀκριβέστερον |
[4] |
μηδὲν
πώποτε
δοκεῖν
εἰρῆσθαι
περὶ
|
αὐτῶν, |
ἅμα
δὲ
προκρίνας
τούτους
καλλίστους |
[184] |
ἀγαθὰ
κεκτημένους,
ἥκιστα
δ'
ὑπὲρ
|
αὐτῶν |
ἀμύνεσθαι
δυναμένους;
Οὐκοῦν
ἐκεῖνοι
πᾶσι |
[56] |
χάριν
ὑπὲρ
ὧν
ὁ
πατὴρ
|
αὐτῶν |
ἅπαντας
ἀνθρώπους
εὐεργέτησεν.
~Ἐκ
δὴ |
[29] |
καὶ
τὰς
ὠφελείας
τὰς
ἀπ'
|
αὐτῶν |
γιγνομένας
ἐδίδαξεν.
~Καὶ
τούτοις
ἀπιστεῖν |
[16] |
ἀγαθὸν
πρὶν
ἂν
τοὺς
προεστῶτας
|
αὐτῶν |
διαλλάξῃ,
λίαν
ἁπλῶς
ἔχει
καὶ |
[16] |
τὰς
πόλεις,
οὕτω
τοὺς
πλείστους
|
αὐτῶν |
διειλήφασιν.
Ὅστις
οὖν
οἴεται
τοὺς |
[48] |
πλεονεκτήσαντες
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἅπασιν
|
αὐτῶν |
διηνέγκαμεν,
ὁρῶσα
δὲ
περὶ
μὲν |
[73] |
ὅτι
τοιούτων
ἀνταγωνιστῶν
τυχοῦσα
τοσοῦτον
|
αὐτῶν |
διήνεγκεν.
Βούλομαι
δ'
ὀλίγῳ
μακρότερα |
[41] |
αὑτῶν
ἀχρήστως
ἔχειν,
ἀλλ'
ἑκατέροις
|
αὐτῶν |
εἶναι
παρ'
ἡμῖν,
τοῖς
μὲν |
[86] |
ὑπὸ
Δαρείου
πεμφθεῖσιν.
~Ἀποβάντων
γὰρ
|
αὐτῶν |
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν
οἱ
μὲν |
[122] |
ἐπὶ
δὲ
τελευτῆς
οὕτω
πολλοὺς
|
αὐτῶν |
ἐκδότους
τοῖς
βαρβάροις
ἐποίησαν,
καὶ |
[10] |
ἀρχομένους,
ἀλλὰ
τοὺς
ἄρισθ'
ἕκαστον
|
αὐτῶν |
ἐξεργαζομένους,
μηδὲ
τοὺς
περὶ
τούτων |
[30] |
δοκεῖν
εἶναι
τὰ
λεγόμενα
περὶ
|
αὐτῶν. |
Ἔπειτ'
οὐ
μόνον
ἐνταῦθα
καταφυγεῖν |
[152] |
ἀνθρώπων
ὀλιγωροῦντες.
~Τοιγαροῦν
οἱ
καταβαίνοντες
|
αὐτῶν |
ἐπὶ
θάλατταν,
οὓς
καλοῦσιν
σατράπας, |
[159] |
τὰς
ἀρετὰς
τῶν
στρατευσαμένων
τῶν
|
αὐτῶν |
ἔργων
ἐκείνοις
ἐπιθυμῶμεν.
~Ὥστε
μοι |
[5] |
καὶ
μηκέτι
δέῃ
βουλεύεσθαι
περὶ
|
αὐτῶν, |
ἢ
τὸν
λόγον
ἴδῃ
τις |
[74] |
ἀνάγκη
γὰρ
τὰ
μὲν
μέγιστ'
|
αὐτῶν |
ἤδη
κατακεχρῆσθαι,
μικρὰ
δ'
ἔτι |
[147] |
στρατηγοῦ
μεθ'
οὗ
συνηκολούθησαν,
~τοσοῦτον
|
αὐτῶν |
ἥττους
ἦσαν
ὥσθ'
ὁ
βασιλεὺς |
[84] |
τινὰ
συναγαγεῖν
ἀγασθέντα
τὴν
ἀρετὴν
|
αὐτῶν, |
ἵνα
μὴ
τοιοῦτοι
γενόμενοι
τὴν |
[80] |
οἰόμενοι
δεῖν,
ἀλλὰ
μὴ
τυραννεῖν
|
αὐτῶν, |
καὶ
μᾶλλον
ἐπιθυμοῦντες
ἡγεμόνες
ἢ |
[40] |
ἡμετέροις
τὰς
κρίσεις
ἐποιήσαντο
περὶ
|
αὐτῶν. |
Καὶ
μὲν
δὴ
καὶ
τῶν |
[97] |
καταισχυνθέντες
γὰρ
Πελοποννήσιοι
τὴν
ἀρετὴν
|
αὐτῶν, |
καὶ
νομίσαντες
προδιαφθαρέντων
μὲν
τῶν |
[35] |
μάλιστα
βίου
δεομένους,
στρατηγοὶ
καταστάντες
|
αὐτῶν |
καὶ
πολέμῳ
κρατήσαντες
τοὺς
βαρβάρους, |
[108] |
αὐτῆς
μᾶλλον
ἢ
τῆς
ἡμετέρας
|
αὐτῶν, |
καὶ
πρὸς
τούτοις
εἰδότες
καὶ |
[173] |
καὶ
τὰς
ὠφελείας
ἐκ
τῶν
|
αὐτῶν |
καὶ
τοὺς
κινδύνους
πρὸς
τοὺς |
[149] |
δίκην
ἔδοσαν,
οἱ
μὲν
γὰρ
|
αὐτῶν |
κακῶς
ἀπώλονθ'
οἱ
δ'
αἰσχρῶς |
[182] |
τοῖς
μὲν
ἀδεῶς
τὰ
σφέτερ'
|
αὐτῶν |
καρποῦσθαι,
τοῖς
δ'
ἐκ
τῶν |
[185] |
τὰς
πόλεις
λυπήσομεν
στρατιώτας
ἐξ
|
αὐτῶν |
καταλέγοντες,
ὃ
νῦν
ἐν
τῷ |
[137] |
κυρίως
παρείληφεν
ὥστε
τὰς
μὲν
|
αὐτῶν |
κατασκάπτειν,
ἐν
δὲ
ταῖς
ἀκροπόλεις |
[82] |
ὥστε
μηδένα
πώποτε
δυνηθῆναι
περὶ
|
αὐτῶν |
μήτε
τῶν
ποιητῶν
μήτε
τῶν |
[177] |
δίκαιον
ποιησαμένους,
οὕτω
συγγράφεσθαι
περὶ
|
αὐτῶν. |
~Νῦν
δὲ
τῇ
μὲν
ἡμετέρᾳ |
[123] |
τοιαύτην
δουλείαν
καθεστώτων
οὐδὲν
φροντίζουσιν
|
αὐτῶν, |
οἷς
οὐκ
ἐξαρκεῖ
δασμολογεῖσθαι
καὶ |
[104] |
ἀλλ'
οὐ
δεσποτικῶς
βουλευόμενοι
περὶ
|
αὐτῶν, |
ὅλων
μὲν
τῶν
πραγμάτων
ἐπιστατοῦντες, |
[151] |
ἐν
ταῖς
μεγίσταις
δόξαις
ὄντες
|
αὐτῶν |
ὁμαλῶς
μὲν
οὐδὲ
κοινῶς
οὐδὲ |
[104] |
~Οὐ
γὰρ
ἐφθονοῦμεν
ταῖς
αὐξανομέναις
|
αὐτῶν, |
οὐδὲ
ταραχὰς
ἐνεποιοῦμεν
πολιτείας
ἐναντίας |
[74] |
πράγμασιν,
οὐκ
ὀκνητέον
μνησθῆναι
περὶ
|
αὐτῶν. |
~Πλείστων
μὲν
οὖν
ἀγαθῶν
αἰτίους |
[166] |
μείζω
δύναμιν
περὶ
αὑτὸν
ἑκάστων
|
αὐτῶν |
ποιησάμενος·
ἧς
ἡμεῖς
ὅταν
κρείττω |
[8] |
οἷόν
τ'
εἶναι
περὶ
τῶν
|
αὐτῶν |
πολλαχῶς
ἐξηγήσασθαι
καὶ
τά
τε |
[188] |
ὅπως
ἄμεινον
ἐμοῦ
περὶ
τῶν
|
αὐτῶν |
πραγμάτων
ἐροῦσιν,
~ἐνθυμουμένους
ὅτι
τοῖς |
[102] |
εἰ
μὲν
ἄλλοι
τινὲς
τῶν
|
αὐτῶν |
πραγμάτων
πραότερον
ἐπεμελήθησαν,
εἰκότως
ἂν |
[84] |
τὸν
βίον
τελευτήσαιεν,
ἀλλὰ
τῶν
|
αὐτῶν |
τοῖς
ἐκ
τῶν
θεῶν
γεγονόσιν |
[69] |
ἄν
ποθ'
οἱ
λόγοι
περὶ
|
αὐτῶν |
τοσοῦτον
χρόνον
διέμειναν
εἰ
μὴ |
[77] |
ἐπὶ
τοῖς
ἰδίοις
τοῖς
σφετέροις
|
αὐτῶν. |
~Τούτων
δ'
ἦν
αἴτιον,
ὅτι |
[30] |
ὡς
ἀρχαίων
ὄντων,
ἐκ
τῶν
|
αὐτῶν |
τούτων
εἰκότως
ἂν
καὶ
τὰς |
[64] |
δὲ
συντομώτερον
ἔχω
δηλῶσαι
περὶ
|
αὐτῶν. |
Τῶν
μὲν
γὰρ
Ἑλληνίδων
πόλεων |
[92] |
εἰπεῖν
ὡς
ἡττήθησαν·
οὐδεὶς
γὰρ
|
αὐτῶν |
φυγεῖν
ἠξίωσεν·
οἱ
δ'
ἡμέτεροι |
[133] |
πολλὰ
κεκτῆσθαι,
καὶ
τὴν
ἡμετέραν
|
αὐτῶν |
χώραν
διαφθείρομεν,
ἀμελήσαντες
τὴν
Ἀσίαν |
[168] |
~ὥστε
τοὺς
μὲν
ἐν
ταῖς
|
αὑτῶν |
ἀνόμως
ἀπόλλυσθαι,
τοὺς
δ'
ἐπὶ |
[85] |
τὴν
ἅμιλλαν.
Ἐπεδείξαντο
δὲ
τὰς
|
αὑτῶν |
ἀρετὰς
πρῶτον
μὲν
ἐν
τοῖς |
[41] |
μήτε
τοῖς
δυστυχοῦσιν
ἐν
ταῖς
|
αὑτῶν |
ἀχρήστως
ἔχειν,
ἀλλ'
ἑκατέροις
αὐτῶν |
[96] |
πόλεμον
περὶ
τὴν
πατρίδα
τὴν
|
αὑτῶν |
γιγνόμενον;
~Καὶ
οὐδὲ
ταῦτ'
ἀπέχρησεν |
[153] |
Ἀγησιλάου
στρατιὰν
ὀκτὼ
μῆνας
ταῖς
|
αὑτῶν |
δαπάναις
διέθρεψαν,
τοὺς
δ'
ὑπὲρ |
[49] |
χρωμένους
οὐ
μόνον
ἐν
ταῖς
|
αὑτῶν |
δυναμένους,
ἀλλὰ
καὶ
παρὰ
τοῖς |
[127] |
μεγίστας
τῶν
πόλεων
μηδ'
αὐτὰς
|
αὑτῶν |
ἐᾶν
εἶναι
κυρίας,
ἀλλ'
ἀναγκάζειν |
[153] |
τάλαντα
διένειμαν,
τοὺς
δὲ
μεθ'
|
αὑτῶν |
εἰς
Κύπρον
στρατευσαμένους
μᾶλλον
ἢ |
[111] |
πολιτῶν
ἢ
τοὺς
γονέας
τοὺς
|
αὑτῶν, |
~εἰς
τοῦτο
δ'
ὠμότητος
ἅπαντας |
[99] |
ἀριστείων
ἀξιωθέντας;
Οὐ
τοὺς
τὴν
|
αὑτῶν |
ἐκλιπόντας
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
ἄλλων |
[44] |
μὲν
ὅταν
ἴδωσι
τοὺς
ἀθλητὰς
|
αὑτῶν |
ἕνεκα
πονοῦντας,
οἱ
δ'
ὅταν |
[90] |
Θερμοπύλας
πρὸς
τὸ
πεζὸν,
χιλίους
|
αὑτῶν |
ἐπιλέξαντες
καὶ
τῶν
συμμάχων
ὀλίγους |
[44] |
ἐγγενέσθαι
τοῖς
μὲν
ἐπιδείξασθαι
τὰς
|
αὑτῶν |
εὐτυχίας,
τοῖς
δὲ
θεάσασθαι
τούτους |
[177] |
γὰρ
αὐτοὺς,
εἴτ'
ἐδόκει
τὴν
|
αὑτῶν |
ἔχειν
ἑκάστους,
εἴτε
καὶ
τῶν |
[57] |
ἱκετεύειν
τολμήσειεν
ἢ
τοὺς
ἥττους
|
αὑτῶν |
ἢ
τοὺς
ὑφ'
ἑτέροις
ὄντας, |
[77] |
ἐζήλουν,
οὐδὲ
τὰς
τόλμας
τὰς
|
αὑτῶν |
ἤσκουν,
ἀλλὰ
δεινότερον
μὲν
ἐνόμιζον |
[168] |
τοῖς
ἀλλήλων
κακοῖς
ἢ
τοῖς
|
αὑτῶν |
ἰδίοις
ἀγαθοῖς.
~Ἴσως
δ'
ἂν |
[153] |
δαπάναις
διέθρεψαν,
τοὺς
δ'
ὑπὲρ
|
αὑτῶν |
κινδυνεύοντας
ἑτέρου
τοσούτου
χρόνου
τὸν |
[149] |
τοῖς
τόποις
σαφῶς
ἐπιδεδεῖχθαι
τὴν
|
αὑτῶν |
μαλακίαν·
καὶ
γὰρ
ἐν
τῇ |
[110] |
τῶν
δεκαρχιῶν
κοινωνήσαντες
καὶ
τὰς
|
αὑτῶν |
πατρίδας
διαλυμηνάμενοι
καὶ
μικρὰς
μὲν |
[83] |
κατεπολέμησαν,
οὐ
μόνον
δὲ
τὰς
|
αὑτῶν |
πατρίδας
διέσωσαν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν |
[111] |
ἑνὶ
δουλεύειν
ὥστ'
εἰς
τὰς
|
αὑτῶν |
πατρίδας
ὑβρίζειν,
μᾶλλον
δ'
ἐτίμων |
[131] |
αὐτοῖς
ἐπιτιμᾶν
ὅτι
τῇ
μὲν
|
αὑτῶν |
πόλει
τοὺς
ὁμόρους
εἱλωτεύειν
ἀναγκάζουσιν, |
[81] |
αὐτοὺς,
ἴδια
μὲν
ἄστη
τὰς
|
αὑτῶν |
πόλεις
ἡγούμενοι,
κοινὴν
δὲ
πατρίδα |
[97] |
κατορθωσάντων
δ'
εἰς
ἀτιμίαν
τὰς
|
αὑτῶν |
πόλεις
καταστήσειν,
ἠναγκάσθησαν
μετασχεῖν
τῶν |
[113] |
κατέστησαν;
Εἶτ'
οὐκ
αἰσχύνονται
τὰς
|
αὑτῶν |
πόλεις
οὕτως
ἀνόμως
διαθέντες
καὶ |
[146] |
οἳ
διὰ
φαυλότητ'
ἐν
ταῖς
|
αὑτῶν |
πόλεσιν
οὐχ
οἷοί
τ'
ἦσαν |
[110] |
ὀδυρόμενοι
συμφορὰς,
περὶ
δὲ
τοὺς
|
αὑτῶν |
πολίτας
ἀνήκεστα
τολμήσαντες
ἐξαμαρτεῖν.
Ποῖον |
[125] |
ἰσχὺν
ἔχοντες
περιορῶσι
τοὺς
μὲν
|
αὑτῶν |
συμμάχους
γενομένους
οὕτω
δεινὰ
πάσχοντας, |
[56] |
οὐκ
ἂν
δυναμένας
βοηθῆσαι
ταῖς
|
αὑτῶν |
συμφοραῖς,
τὴν
δ'
ἡμετέραν
ἱκανὴν |
[118] |
ἡμᾶς
ποιουμένους,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
|
αὑτῶν |
χώραν
ἀνέχεσθαι
πορθουμένην,
καὶ
διακοσίαις |
[86] |
σπουδὴν
ὅσην
περ
ἂν
τῆς
|
αὑτῶν |
χώρας
πορθουμένης.
~Σημεῖον
δὲ
τοῦ |
[52] |
μεγάλους,
τοὺς
μὲν
ὑπὲρ
τῆς
|
αὑτῶν |
χώρας,
τοὺς
δ'
ὑπὲρ
τῆς |
[1] |
κοινῶν
ἰδίᾳ
πονήσασι
καὶ
τὰς
|
αὑτῶν |
ψυχὰς
οὕτω
παρασκευάσασιν
ὥστε
καὶ |
[174] |
τῆς
περὶ
τὸν
βίον
ἡμῶν
|
ἀφαιρεθείσης, |
ἣ
καὶ
τὰς
ἑταιρίας
διαλύει |
[72] |
ἀμφισβητούντων
δὲ
τῶν
νῦν
ἡμᾶς
|
ἀφαιρεῖσθαι |
ζητούντων.
~Καὶ
μηδεὶς
οἰέσθω
μ' |
[52] |
γὰρ
μικροὺς
οὐδ'
ὀλίγους
οὐδ'
|
ἀφανεῖς |
ἀγῶνας
ὑπέμειναν,
ἀλλὰ
πολλοὺς
καὶ |
[95] |
ταῖς
ὑπερεχούσαις
λυσιτελεῖν
ἐξ
ἀνθρώπων
|
ἀφανισθῆναι |
μᾶλλον
ἢ
δούλαις
ὀφθῆναι
γενομέναις. |
[11] |
ἔχειν,
ἀλλ'
οὐ
τοὺς
μὲν
|
ἀφελῶς, |
τοὺς
δ'
ἐπιδεικτικῶς,
ἢ
σφᾶς |
[170] |
ἄξιοι
τῆς
παρούσης
δόξης,
ἁπάντων
|
ἀφεμένους |
τῶν
ἄλλων
περὶ
τοῦ
πολέμου |
[162] |
μὲν
ἀληθείᾳ
πολὺν
ἤδη
χρόνον
|
ἀφέστηκεν, |
ὁμολογήσει
δ'
ὅταν
ἡμεῖς
βουληθῶμεν. |
[161] |
Αἴγυπτος
μὲν
αὐτοῦ
καὶ
Κύπρος
|
ἀφέστηκεν, |
Φοινίκη
δὲ
καὶ
Συρία
διὰ |
[140] |
τελευτῶντες
οὕτως
ἀπηλλάγησαν
ὥστε
τοὺς
|
ἀφεστῶτας |
μηκέτι
τὴν
ἐλευθερίαν
ἀγαπᾶν,
ἀλλ' |
[135] |
Ἑλλάδος
ὄντοιν.
~Οἵ
τε
γὰρ
|
ἀφεστῶτες |
πρὸς
ἡμᾶς
τ'
οἰκείως
ἔχουσιν |
[160] |
οὗ
σαφέστερον
οὐδέν.
Ὃν
οὐκ
|
ἀφετέον· |
καὶ
γὰρ
αἰσχρὸν
παρόντι
μὲν |
[132] |
ἀναγκαζομένους,
τοὺς
δ'
ἠπειρώτας
δι'
|
ἀφθονίαν |
τῆς
χώρας
τὴν
μὲν
πλείστην |
[108] |
ὅσοι
τοὺς
ὁμόρους
ἀναστάτους
ποιήσαντες
|
ἄφθονον |
καὶ
ῥᾴθυμον
αὑτοῖς
κατεστήσαντο
τὸν |
[176] |
διαφυλάττοντες.
Ἃ
μὲν
γὰρ
αὐτονόμους
|
ἀφίησιν |
τάς
τε
νήσους
καὶ
τὰς |
[46] |
πόλις
ἅπαντα
τὸν
αἰῶνα
τοῖς
|
ἀφικνουμένοις |
πανήγυρίς
ἐστιν.
~Φιλοσοφίαν
τοίνυν,
ἣ |
[28] |
νῦν
ῥηθῆναι
προσήκει.
Δήμητρος
γὰρ
|
ἀφικομένης |
εἰς
τὴν
χώραν,
ὅτ'
ἐπλανήθη |
[36] |
ἀλλ'
εἰς
τὴν
ὑφ'
ἡμῶν
|
ἀφορισθεῖσαν, |
εἰς
ταύτην
οἰκεῖν
ἰόντας.
~Καίτοι |
[61] |
ταύτης
μόνης
μοι
συμβέβηκεν
εἰπεῖν·
|
ἀφορμὴν |
γὰρ
λαβόντες
τὴν
δι'
ἡμῶν |
[41] |
τοῖς
δυστυχοῦσιν
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
|
ἀχρήστως |
ἔχειν,
ἀλλ'
ἑκατέροις
αὐτῶν
εἶναι |