Par. |
[53] |
λόγους
ὄντας
τοὺς
τοιούτους.
Οὐ
|
γὰρ |
ἀγνοοῦντες
ὅσον
διαφέρουσιν
αἱ
μείζους |
[2] |
μᾶλλον
ποιήσασθαι
πρόνοιαν·
τῶν
μὲν
|
γὰρ |
ἀθλητῶν
δὶς
τοσαύτην
ῥώμην
λαβόντων |
[181] |
καὶ
τὰ
μέλλοντα
διορθωσόμεθα.
Καὶ
|
γὰρ |
αἰσχρὸν
ἰδίᾳ
μὲν
τοῖς
βαρβάροις |
[160] |
οὐδέν.
Ὃν
οὐκ
ἀφετέον·
καὶ
|
γὰρ |
αἰσχρὸν
παρόντι
μὲν
μὴ
χρῆσθαι, |
[145] |
τῶν
ἐπὶ
θαλάττῃ.
Τὰς
μὲν
|
γὰρ |
ἄλλας
μάχας
ὅσας
ἡττήθησαν
ἐῶ, |
[13] |
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους.
~Τοὺς
μὲν
|
γὰρ |
ἄλλους
ἐν
τοῖς
προοιμίοις
ὁρῶ |
[69] |
κακῶν
τῶν
γενομένων
ἐκείνοις·
οὐ
|
γὰρ |
ἄν
ποθ'
οἱ
λόγοι
περὶ |
[171] |
εἰσηγεῖσθαι
καὶ
συμβουλεύειν.
~Τυχὸν
μὲν
|
γὰρ |
ἄν
τι
συνεπέραναν·
εἰ
δὲ |
[23] |
τούτους
εἶναι
μεθ'
ἡμῶν·
~ὅσῳ
|
γὰρ |
ἄν
τις
πορρωτέρωθεν
σκοπῇ
περὶ |
[83] |
οὐκ
εἰσὶν
ἁρμόττοντες
λόγοι.
~Πῶς
|
γὰρ |
ἂν
γένοιντο
σύμμετροι
τοιούτοις
ἀνδράσιν, |
[33] |
ἀγαθῶν
αἰτίους,
περίεργον
διδάσκειν.
Οὐδεὶς
|
γὰρ |
ἂν
δύναιτο
δωρεὰν
τοσαύτην
τὸ |
[21] |
ἥνπερ
πρότερον
ἐτυγχάνομεν
ἔχοντες·
οὐδεὶς
|
γὰρ |
ἂν
ἑτέραν
πόλιν
ἐπιδείξειεν
τοσοῦτον |
[57] |
πόλις
ἡμῶν
ἡγεμονικῶς
εἶχεν·
τίς
|
γὰρ |
ἂν
ἱκετεύειν
τολμήσειεν
ἢ
τοὺς |
[160] |
παρελθόντος
δ'
αὐτοῦ
μεμνῆσθαι.
Τί
|
γὰρ |
ἂν
καὶ
βουληθεῖμεν
ἡμῖν
προσγενέσθαι, |
[115] |
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
ἡμετέραν.
Τίς
|
γὰρ |
ἂν
τοιαύτης
καταστάσεως
ἐπιθυμήσειεν,
ἐν |
[182] |
καὶ
τοῖς
πολεμεῖν
ἐπιθυμοῦσιν.
Ἐξείη
|
γὰρ |
ἂν
τοῖς
μὲν
ἀδεῶς
τὰ |
[93] |
κινδύνων
ἔτι
πλέον
διήνεγκαν.
~Ἀθύμως
|
γὰρ |
ἁπάντων
τῶν
συμμάχων
διακειμένων,
καὶ |
[139] |
ἐκείνου
δυνάμεως
γιγνώσκουσιν.
Εἰ
μὲν
|
γὰρ |
ἀπέφαινον
αὐτὸν
ἅμα
τοῖν
πολέοιν |
[67] |
καὶ
περὶ
τούτων
διελθεῖν.
~Ἔστιν
|
γὰρ |
ἀρχικώτατα
μὲν
τῶν
γενῶν
καὶ |
[137] |
προγόνων
οὐδεὶς
πώποτε·
τήν
τε
|
γὰρ |
Ἀσίαν
διωμολόγηται
καὶ
παρ'
ἡμῶν |
[26] |
τῆς
πόλεως
ἐφεξῆς
διέλθοιμεν.
Εὑρήσομεν
|
γὰρ |
αὐτὴν
οὐ
μόνον
τῶν
πρὸς |
[130] |
τοὺς
ἐπ'
ὠφελείᾳ
λοιδοροῦντας.
Τὸν
|
γὰρ |
αὐτὸν
λόγον
οὐχ
ὁμοίως
ὑπο |
[176] |
χείριστα
τυγχάνομεν
διαφυλάττοντες.
Ἃ
μὲν
|
γὰρ |
αὐτονόμους
ἀφίησιν
τάς
τε
νήσους |
[110] |
πολίτας
ἀνήκεστα
τολμήσαντες
ἐξαμαρτεῖν.
Ποῖον
|
γὰρ |
αὐτοὺς
ἀδίκημα
διέφυγεν;
~Ἢ
τί |
[36] |
ἡμετέραν
πολλὴν
ῥᾳστώνην
ἐποίησαν·
οὐ
|
γὰρ |
αὐτοὺς
ἔδει
κτωμένους
χώραν
διακινδυνεύειν, |
[170] |
εἰπεῖν
μήτ'
ἐνθυμηθῆναι
δυνηθέντες.
Ἐχρῆν
|
γὰρ |
αὐτοὺς,
εἴπερ
ἦσαν
ἄξιοι
τῆς |
[177] |
βαρβάρων
ἐποιήσαντο
τὰς
συνθήκας.
Ἐχρῆν
|
γὰρ |
αὐτοὺς,
εἴτ'
ἐδόκει
τὴν
αὑτῶν |
[86] |
τοῖς
ὑπὸ
Δαρείου
πεμφθεῖσιν.
~Ἀποβάντων
|
γὰρ |
αὐτῶν
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν
οἱ |
[149] |
Εὐρώπην
δίκην
ἔδοσαν,
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
αὐτῶν
κακῶς
ἀπώλονθ'
οἱ
δ' |
[92] |
θέμις
εἰπεῖν
ὡς
ἡττήθησαν·
οὐδεὶς
|
γὰρ |
αὐτῶν
φυγεῖν
ἠξίωσεν·
οἱ
δ' |
[135] |
τῆς
Ἑλλάδος
ὄντοιν.
~Οἵ
τε
|
γὰρ |
ἀφεστῶτες
πρὸς
ἡμᾶς
τ'
οἰκείως |
[28] |
καὶ
νῦν
ῥηθῆναι
προσήκει.
Δήμητρος
|
γὰρ |
ἀφικομένης
εἰς
τὴν
χώραν,
ὅτ' |
[179] |
τὴν
τοῦ
βασιλέως
πλεονεξίαν.
Τῆς
|
γὰρ |
γῆς
ἁπάσης
τῆς
ὑπὸ
τῷ |
[92] |
νικῶντες
τοῖς
σώμασιν
ἀπεῖπον,
οὐ
|
γὰρ |
δὴ
τοῦτό
γε
θέμις
εἰπεῖν |
[172] |
περὶ
τῆς
εἰρήνης
συνθήκας·
οὐ
|
γὰρ |
διαλυόμεθα
τοὺς
πολέμους,
ἀλλ'
ἀναβαλλόμεθα |
[54] |
δὲ
πρὸ
τῶν
Τρωϊκῶν,
ἐκεῖθεν
|
γὰρ |
δίκαιον
τὰς
πίστεις
λαμβάνειν
τοὺς |
[22] |
πολλὰς
τὰς
μεταβολὰς
γίγνεσθαι,
τὰς
|
γὰρ |
δυναστείας
οὐδέποτε
τοῖς
αὐτοῖς
παραμένειν, |
[21] |
ἀμφισβητεῖ
τῆς
ἡγεμονίας.
~Τοῦτο
μὲν
|
γὰρ |
εἰ
δεῖ
τούτους
ἐφ'
ἑκάστῳ |
[28] |
πόλεως
τῆς
ἡμετέρας
ἐπορίσθη·
καὶ
|
γὰρ |
εἰ
μυθώδης
ὁ
λόγος
γέγονεν, |
[173] |
λόγος
ὁ
περὶ
τούτων·
οὔτε
|
γὰρ |
εἰρήνην
οἷόν
τε
βεβαίαν
ἀγαγεῖν |
[145] |
Περσῶν
ἀνδρείαν
ἄξιον
φοβηθῆναι·
καὶ
|
γὰρ |
ἐκεῖνοι
φανερῶς
ἐπεδείχθησαν
ὑπὸ
τῶν |
[84] |
καὶ
καλουμένοις
ἡμιθέοις
ἀξιωθεῖεν·
καὶ
|
γὰρ |
ἐκείνων
τὰ
μὲν
σώματα
ταῖς |
[64] |
δηλῶσαι
περὶ
αὐτῶν.
Τῶν
μὲν
|
γὰρ |
Ἑλληνίδων
πόλεων
χωρὶς
τῆς
ἡμετέρας |
[16] |
μάλιστα
συστῆσαι
ταῦτα
δυνηθεῖεν.
~Τῶν
|
γὰρ |
Ἑλλήνων
οἱ
μὲν
ὑφ'
ἡμῖν, |
[40] |
κατεστήσατο.
~Δῆλον
δ'
ἐκεῖθεν·
οἱ
|
γὰρ |
ἐν
ἀρχῇ
περὶ
τῶν
φονικῶν |
[42] |
ταύταις
ταῖς
συμφοραῖς
ἐπήμυνεν·
ἐμπόριον
|
γὰρ |
ἐν
μέσῳ
τῆς
Ἑλλάδος
τὸν |
[149] |
ἐπιδεδεῖχθαι
τὴν
αὑτῶν
μαλακίαν·
καὶ
|
γὰρ |
ἐν
τῇ
παραλίᾳ
τῆς
Ἀσίας |
[150] |
τρόπαιον
ἱστάναι
τῶν
πολεμίων.
Πῶς
|
γὰρ |
ἐν
τοῖς
ἐκείνων
ἐπιτηδεύμασιν
ἐγγενέσθαι |
[30] |
οὐδεὶς
ἂν
ἀξιώσειεν.
Πρῶτον
μὲν
|
γὰρ |
ἐξ
ὧν
ἄν
τις
καταφρονήσειεν |
[146] |
τὴν
Περσῶν
ἀνδρείαν
ἐπαινεῖν.
Λαβόντες
|
γὰρ |
ἑξακισχιλίους
τῶν
Ἑλλήνων
οὐκ
ἀριστίνδην |
[104] |
τὰς
πόλεις
μεγίστας
γενομένας.
~Οὐ
|
γὰρ |
ἐφθονοῦμεν
ταῖς
αὐξανομέναις
αὐτῶν,
οὐδὲ |
[186] |
ὅλης
τῆς
Ἀσίας
κρατήσαντας;
Τίς
|
γὰρ |
ἢ
τῶν
ποιεῖν
δυναμένων
ἢ |
[98] |
ἐμὸν
ἔργον
ἐστὶν
εἰπεῖν.
Τοσοῦτον
|
γὰρ |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
διέφερεν,
ὅτ' |
[119] |
πόλεως
συμφοραὶ
σαφῶς
ἐπέδειξαν·
ἅμα
|
γὰρ |
ἡμεῖς
τε
τῆς
ἀρχῆς
ἀπεστερούμεθα |
[120] |
τὰς
νῦν
ἀναγεγραμμένας.
Τότε
μὲν
|
γὰρ |
ἡμεῖς
φανησόμεθα
τὴν
ἀρχὴν
τὴν |
[87] |
καὶ
τῆς
ἁμίλλης·
τοὺς
μὲν
|
γὰρ |
ἡμετέρους
προγόνους
φασὶν
τῆς
αὐτῆς |
[25] |
τὴν
πόλιν
ἔχοντες
προσειπεῖν.
~Μόνοις
|
γὰρ |
ἡμῖν
τῶν
Ἑλλήνων
τὴν
αὐτὴν |
[138] |
ἀλλ'
ἐπισπεύδειν
τὴν
στρατείαν·
εἰ
|
γὰρ |
ἡμῶν
ὁμονοησάντων
αὐτὸς
ἐν
ταραχαῖς |
[123] |
τῶν
παρ'
ἡμῖν
ἀργυρωνήτων·
οὐδεὶς
|
γὰρ |
ἡμῶν
οὕτως
αἰκίζεται
τοὺς
οἰκέτας |
[75] |
τοῖν
πολέοιν
δίκαιον
ἀμνημονεῖν·
ἐκεῖνοι
|
γὰρ |
ἦσαν
οἱ
προασκήσαντες
τοὺς
ἐπιγιγνομένους |
[45] |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
ἀπελείφθη.
~Καὶ
|
γὰρ |
θεάματα
πλεῖστα
καὶ
κάλλιστα
κέκτηται, |
[36] |
τοὺς
ὑπομείναντας
ἔσωσαν·
~τοῖς
μὲν
|
γὰρ |
ἱκανὴν
τὴν
οἴκοι
χώραν
κατέλιπον, |
[129] |
διαλλαγῶν
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους·
οὐ
|
γὰρ |
ἵνα
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
διαβάλω |
[175] |
βάρβαρον
καταχρήσασθαι
δόξειεν
ἡμῖν.
~Ἀλλὰ
|
γὰρ |
ἴσως
διὰ
τὰς
συνθήκας
ἄξιον |
[39] |
δ'
αὑτὴν
παράδειγμα
ποιήσασα·
πρώτη
|
γὰρ |
καὶ
νόμους
ἔθετο
καὶ
πολιτείαν |
[167] |
τῶν
δεινῶν
οὐ
γέγονεν;
Πολλῶν
|
γὰρ |
κακῶν
τῇ
φύσει
τῇ
τῶν |
[61] |
μόνης
μοι
συμβέβηκεν
εἰπεῖν·
ἀφορμὴν
|
γὰρ |
λαβόντες
τὴν
δι'
ἡμῶν
αὐτοῖς |
[172] |
τῆς
παρούσης
ἔχθρας.
Νῦν
μὲν
|
γὰρ |
μάτην
ποιούμεθα
τὰς
περὶ
τῆς |
[52] |
ἢ
τῶν
ἄλλων
εὐεργεσιῶν.
~Οὐ
|
γὰρ |
μικροὺς
οὐδ'
ὀλίγους
οὐδ'
ἀφανεῖς |
[162] |
συμβησόμενα
λίαν
ἀκριβῶς
ἐξετάζειν;
Ὅπου
|
γὰρ |
μικρῶν
μερῶν
ἥττους
εἰσὶν,
οὐκ |
[167] |
τὸν
χρόνον
δυστυχοῦντες
διαγάγωσιν.
Ἱκανὸς
|
γὰρ |
ὁ
παρεληλυθὼς,
ἐν
ᾧ
τί |
[14] |
ἀλλὰ
καταγελᾶν
καὶ
καταφρονεῖν·
οὐδὲν
|
γὰρ |
ὅ
τι
τῶν
τοιούτων
οὐκ |
[137] |
δικαίως
ἁπάντων
ἡμῶν
καταπεφρονηκώς.
~Διαπέπρακται
|
γὰρ |
ὃ
τῶν
ἐκείνου
προγόνων
οὐδεὶς |
[186] |
τοῖς
τοιούτοις
ἔργοις
ἀριστεύσαντας;
Ὅπου
|
γὰρ |
οἱ
πρὸς
Ἀλέξανδρον
πολεμήσαντες
καὶ |
[24] |
μᾶλλον
ἡμᾶς
προσήκει
τιμᾶσθαι.
~Ταύτην
|
γὰρ |
οἰκοῦμεν
οὐχ
ἑτέρους
ἐκβαλόντες
οὐδ' |
[185] |
ἀλλήλους
ὀχληρότατόν
ἐστιν
αὐταῖς·
πολὺ
|
γὰρ |
οἶμαι
σπανιωτέρους
ἔσεσθαι
τοὺς
μένειν |
[150] |
ἀλλὰ
πάντ'
εἰκότως
ἀποβέβηκεν·
οὐ
|
γὰρ |
οἷόν
τε
τοὺς
οὕτω
τρεφομένους |
[46] |
καὶ
τούτων
ἆθλα
μέγιστα.
~Πρὸς
|
γὰρ |
οἷς
αὐτὴ
τίθησιν,
καὶ
τοὺς |
[165] |
τῶν
ἐθνῶν
ἕκαστον
χειροῦσθαι.
~Δέδεικται
|
γὰρ, |
ὅταν
τις
πολεμῇ
πρὸς
ἀνθρώπους |
[78] |
ἑκάστην
τὴν
ἡμέραν
ἐπιτηδευμάτων·
ἠπίσταντο
|
γὰρ |
ὅτι
τοῖς
καλοῖς
κἀγαθοῖς
τῶν |
[140] |
κατὰ
θάλατταν
κρείττους
ἦσαν.
~Ἀλλὰ
|
γὰρ |
οὐκ
ἐκ
τούτων
δίκαιόν
ἐστι |
[149] |
~Κεφάλαιον
δὲ
τῶν
εἰρημένων·
ἐκεῖνοι
|
γὰρ |
οὐκ
ἐπὶ
λείαν
ἐλθόντες,
οὐδὲ |
[113] |
παρέλιπον
ὥσθ'
ἑτέρῳ
συναχθεσθῆναι.
~Τίνος
|
γὰρ |
οὐκ
ἐφίκοντο;
Ἢ
τίς
οὕτω |
[176] |
καὶ
μὴ
συνθήκας
εἶναι.
Τίς
|
γὰρ |
οὐκ
οἶδεν,
ὅτι
συνθῆκαι
μέν |
[157] |
τῶν
ἡμετέρων
τοιαῦτα
διελθεῖν.
Καὶ
|
γὰρ |
οὗτοι
πρὸς
μὲν
τοὺς
ἄλλους |
[182] |
ἡμῖν
εὐχῆς
ἄξια
διαπράξασθαι.
Μόνος
|
γὰρ |
οὗτος
ὁ
πόλεμος
εἰρήνης
κρείττων |
[185] |
ἐθελήσοντας
τῶν
συνακολουθεῖν
ἐπιθυμησόντων.
Τίς
|
γὰρ |
οὕτως
ἢ
νέος
ἢ
παλαιὸς |
[96] |
δ'
ὅτι
ταῦτα
διενοήθησαν·
ἐπειδὴ
|
γὰρ |
οὐχ
οἷοί
τ'
ἦσαν
πρὸς |
[82] |
μηδὲν
ἀγαθὸν
πεποιηκότας·
τοῖς
μὲν
|
γὰρ |
οὐχ
ὕπεισι
πράξεις,
περὶ
δὲ |
[59] |
ἔτι
μᾶλλον
εὐδοκίμη
σαν.
Οὐ
|
γὰρ |
παρὰ
μικρὸν
ἐποίησαν,
ἀλλὰ
τοσοῦτον |
[97] |
ἐμέλλησαν.
Οὐ
μὴν
εἰάθησαν·
καταισχυνθέντες
|
γὰρ |
Πελοποννήσιοι
τὴν
ἀρετὴν
αὐτῶν,
καὶ |
[36] |
πλείω
τῆς
ὑπαρχούσης
ἐπόρισαν·
ἅπαντα
|
γὰρ |
περιεβάλοντο
τὸν
τόπον
ὃν
νῦν |
[31] |
χρήσασθαι
περὶ
αὐτῶν.
~Αἱ
μὲν
|
γὰρ |
πλεῖσται
τῶν
πόλεων
ὑπόμνημα
τῆς |
[58] |
ἐπὶ
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν.
Ἀνελόμενοι
|
γὰρ |
πόλεμον
ὑπὲρ
μὲν
τῶν
τελευτησάντων |
[71] |
καὶ
Ξέρξην
πολεμήσαντες
ἔπραξαν.
Μεγίστου
|
γὰρ |
πολέμου
συστάντος
ἐκείνου
καὶ
πλείστων |
[16] |
δ'
ὑπὸ
Λακεδαιμονίοις
εἰσίν·
αἱ
|
γὰρ |
πολιτεῖαι,
δι'
ὧν
οἰκοῦσι
τὰς |
[9] |
ἐκείνων
εἰπεῖν
πειρατέον.
~Αἱ
μὲν
|
γὰρ |
πράξεις
αἱ
προγεγενημέναι
κοιναὶ
πᾶσιν |
[183] |
πράξεις
μάλιστα
λυσιτελούσας
ἡμῖν.
Φέρε
|
γὰρ, |
πρὸς
τίνας
χρὴ
πολεμεῖν
τοὺς |
[74] |
δημοσίᾳ
θαπτομένοις
πολλάκις
εἰρήκασιν·
ἀνάγκη
|
γὰρ |
τὰ
μὲν
μέγιστ'
αὐτῶν
ἤδη |
[95] |
δουλείαν
αἱρουμένοις
συγγνώμην
εἶχον.
Ἡγοῦντο
|
γὰρ |
ταῖς
μὲν
ταπειναῖς
τῶν
πόλεων |
[68] |
περὶ
τῶν
πατρίων
ἀμφισβητοῦσιν.
Ἔτι
|
γὰρ |
ταπεινῆς
οὔσης
τῆς
Ἑλλάδος
ἦλθον |
[144] |
μεγίστας
τῶν
πράξεων
παραλείπων·
~φεύγων
|
γὰρ |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
τὰ
κάλλιστα |
[106] |
ἔχοντα
δηλῶσαι
περὶ
αὐτῆς.
Μετὰ
|
γὰρ |
ταύτης
οἰκοῦντες
ἑβδομήκοντ'
ἔτη
διετελέσαμεν |
[119] |
ἀρχὴ
τῶν
κακῶν
ἐγίγνετο.
Μετὰ
|
γὰρ |
τὴν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ
γενομένην
ἀτυχίαν |
[23] |
ἀπολείψομεν
τοὺς
ἀμφισβητοῦντας.
Ὁμολογεῖται
μὲν
|
γὰρ |
τὴν
πόλιν
ἡμῶν
ἀρχαιοτάτην
εἶναι |
[116] |
ταῖς
φυγαῖς
ἐζημιωμένων·
οἱ
μὲν
|
γὰρ |
τὸ
μέλλον
δεδίασιν,
οἱ
δ' |
[30] |
τὰς
πράξεις
γεγενῆσθαι
νομίσειεν·
διὰ
|
γὰρ |
τὸ
πολλοὺς
εἰρηκέναι
καὶ
πάντας |
[139] |
σημεῖον
τῆς
ἐκείνου
ῥώμης.
Ἐν
|
γὰρ |
τοῖς
τοιούτοις
καιροῖς
πολλάκις
μικραὶ |
[52] |
τῆς
τῶν
ἄλλων
ἐλευθερίας·
ἅπαντα
|
γὰρ |
τὸν
χρόνον
διετέλεσαν
κοινὴν
τὴν |
[112] |
κακῶν
ἐπαυσάμεθ'
ἀλλήλους
ἐλεοῦντες·
οὐδενὶ
|
γὰρ |
τοσαύτην
σχολὴν
παρέλιπον
ὥσθ'
ἑτέρῳ |
[39] |
πλεῖστα
διὰ
ταύτην
γεγενῆσθαι.
~Παραλαβοῦσα
|
γὰρ |
τοὺς
Ἕλληνας
ἀνόμως
ζῶντας
καὶ |
[121] |
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
καθιστάς.
~Πλὴν
|
γὰρ |
τούτου
τί
τῶν
ἄλλων
ὑπόλοιπόν |
[180] |
ταῖς
μάχαις
γιγνομένων·
τὰ
μὲν
|
γὰρ |
ὑπὲρ
μικρῶν
ἔργων
καὶ
μιᾶς |
[164] |
ὅπερ
οἱ
πατέρες
ἡμῶν.
Ἐκεῖνοι
|
γὰρ |
ὑστερίσαντες
τῶν
βαρβάρων
καὶ
προέμενοί |
[46] |
τοὺς
ἄλλους
διδόναι
συναναπείθει·
τὰ
|
γὰρ |
ὑφ'
ἡμῶν
κριθέντα
τοσαύτην
λαμβάνει |
[5] |
τὸ
μεμνῆσθαι
περὶ
τούτων.
Τότε
|
γὰρ |
χρὴ
παύεσθαι
λέγοντας,
ὅταν
ἢ |
[107] |
ἐξεπέμπομεν.
Σημεῖον
δὲ
τούτων·
ἔχοντες
|
γὰρ |
χώραν
μὲν
ὡς
πρὸς
τὸ |
[18] |
μὲν
ἔτι
δυσπείστως
ἔχουσι·
παρειλήφασι
|
γὰρ |
ψευδῆ
λόγον,
ὡς
ἔστιν
αὐτοῖς |
[76] |
ἀνταγωνιστὰς
τοῖς
βαρβάροις
ποιήσαντες.
~Οὐ
|
γὰρ |
ὠλιγώρουν
τῶν
κοινῶν,
οὐδ'
ἀπέλαυον |
[187] |
ἀρχὰς
τοῦ
λόγου.
Τότε
μὲν
|
γὰρ |
ᾤμην
ἀξίως
δυνήσεσθαι
τῶν
πραγμάτων |