Par. |
[167] |
Ἱκανὸς
γὰρ
ὁ
παρεληλυθὼς,
ἐν
|
ᾧ |
τί
τῶν
δεινῶν
οὐ
γέγονεν; |
[38] |
τὰ
μέγιστα
συνδιέπραξεν,
τῶν
ἄλλων
|
ὠλιγώρησεν, |
ἀλλ'
ἀρχὴν
μὲν
ταύτην
ἐποιήσατο |
[76] |
τοῖς
βαρβάροις
ποιήσαντες.
~Οὐ
γὰρ
|
ὠλιγώρουν |
τῶν
κοινῶν,
οὐδ'
ἀπέλαυον
μὲν |
[187] |
τοῦ
λόγου.
Τότε
μὲν
γὰρ
|
ᾤμην |
ἀξίως
δυνήσεσθαι
τῶν
πραγμάτων
εἰπεῖν· |
[112] |
τοὺς
αὑτῶν,
~εἰς
τοῦτο
δ'
|
ὠμότητος |
ἅπαντας
ἡμᾶς
κατέστησαν
ὥστε
πρὸ |
[54] |
τούτων
Ἄδραστος
ὁ
Ταλαοῦ,
βασιλεὺς
|
ὢν |
Ἄργους,
~οὗτος
μὲν
ἐκ
τῆς |
[60] |
μὲν
γεγονὼς,
ἔτι
δὲ
θνητὸς
|
ὢν |
θεοῦ
ῥώμην
ἔσχεν,
τούτῳ
μὲν |
[138] |
ἡμῶν
ὁμονοησάντων
αὐτὸς
ἐν
ταραχαῖς
|
ὢν |
χαλεπὸς
ἔσται
προσπολεμεῖν,
ἦ
που |
[122] |
τοῖς
δὲ
βαρβάροις
αὐτοὺς
ἐξέδοσαν
|
ὧν |
ἀκόντων
τὴν
χώραν
ἔχουσιν
καὶ |
[30] |
ἀξιώσειεν.
Πρῶτον
μὲν
γὰρ
ἐξ
|
ὧν |
ἄν
τις
καταφρονήσειεν
τῶν
λεγομένων |
[122] |
ἀμφοτέρους
ἡμᾶς
ἡδέως
ἂν
ἀπολέσειεν;
|
~Ὧν |
ἄξιον
ἐνθυμηθέντας
ἀγανακτῆσαι
μὲν
ἐπὶ |
[181] |
ὅλης
τῆς
Ἑλλάδος
ἑστήκασιν.
~Ὑπὲρ
|
ὧν |
ἄξιον
ὀργίζεσθαι
καὶ
σκοπεῖν
ὅπως |
[76] |
ὅστις
τοιαῦτα
τυγχάνοι
πράττων
ἐξ
|
ὧν |
αὐτός
τε
μέλλοι
μάλιστ'
εὐδοκιμήσειν |
[140] |
μεθ'
ἑκατέρων
γέγονεν,
ἀλλ'
ἐξ
|
ὧν |
αὐτὸς
ὑπὲρ
αὑτοῦ
πεπολέμηκεν.
Καὶ |
[187] |
αὐτῶν,
ἀλλὰ
πολλά
με
διαπέφευγεν
|
ὧν |
διενοήθην.
Αὐτοὺς
οὖν
χρὴ
συνδιορᾶν, |
[12] |
οὐ
λελήθασιν
ὅτι
τούτους
ἐπαινοῦσιν
|
ὧν |
ἐγγὺς
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
ὄντες·
ἐμοὶ |
[2] |
~τούτοις
δ'
οὐδεμίαν
τιμὴν
ἀπένειμαν,
|
ὧν |
εἰκὸς
ἦν
αὐτοὺς
μᾶλλον
ποιήσασθαι |
[5] |
καὶ
τοὺς
ἀκούοντας
πλεῖστ'
ὠφελοῦσιν·
|
~ὧν |
εἶς
οὗτός
ἐστιν.
Ἔπειτ'
οὐδ' |
[148] |
καὶ
τοὺς
ἱππέας
συνέπεμψεν,
ὑφ'
|
ὧν |
ἐκεῖνοι
παρὰ
πᾶσαν
ἐπιβουλευόμενοι
τὴν |
[29] |
οὐκ
ἐφθόνησεν
τοῖς
ἄλλοις,
ἀλλ'
|
ὧν |
ἔλαβεν
ἅπασιν
μετέδωκεν.
Καὶ
τὰ |
[174] |
ἀληθινὰς
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἕξομεν.
|
Ὧν |
ἕνεκα
περὶ
παντὸς
ποιητέον
ὅπως |
[189] |
μηδὲν
ἐπιδώσει
τῶν
πεισθέντων,
ἀλλ'
|
ὧν |
ἐπιτελεσθέντων
αὐτοί
τ'
ἀπαλλαγήσονται
τῆς |
[158] |
Τρωϊκοῖς
καὶ
Περσικοῖς,
καὶ
δι'
|
ὧν |
ἔστι
πυνθάνεσθαι
τὰς
ἐκείνων
συμφοράς. |
[8] |
οὐκέτι
φευκτέον
ταῦτ'
ἐστὶ
περὶ
|
ὧν |
ἕτεροι
πρότερον
εἰρήκασιν,
ἀλλ'
ἄμεινον |
[62] |
ἀγαθῶν
αὐτοῖς
ἁπάντων
ἀρχηγοὶ
κατέστησαν.
|
~Ὧν |
ἐχρῆν
ἐκείνους
μεμνημένους
μηδέποτ'
εἰς |
[113] |
ἐν
τρισὶ
μησὶν
ἀκρίτους
ἀποκτείναντες
|
ὧν |
ἡ
πόλις
ἐπὶ
τῆς
ἀρχῆς |
[136] |
πρὸς
ἀλλήλους
ἕνεκα
μικρῶν
ἐκινδύνευον.
|
~Ὧν |
ἡμεῖς
οὐδεμίαν
ποιούμεθα
πρόνοιαν,
ἀλλὰ |
[140] |
σκοπεῖν
τὴν
βασιλέως
δύναμιν,
ἐξ
|
ὧν |
μεθ'
ἑκατέρων
γέγονεν,
ἀλλ'
ἐξ |
[10] |
περὶ
τούτων
ζητοῦντας
λέγειν,
περὶ
|
ὧν |
μηδεὶς
πρότερον
εἴρηκεν,
ἀλλὰ
τοὺς |
[134] |
προὐργιαίτερόν
ἐστιν
ἢ
σκοπεῖν
ἐξ
|
ὧν |
μηδέποτε
παυσόμεθα
πρὸς
ἀλλήλους
πολεμοῦντες· |
[188] |
παρακαταθήκην
καὶ
περὶ
τῶν
ἄλλων
|
ὧν |
νῦν
φλυαροῦσιν
παύεσθαι
γράφοντας,
πρὸς |
[189] |
διατρίβειν,
οὐδὲ
τοιαῦτα
λέγειν
ἐξ
|
ὧν |
ὁ
βίος
μηδὲν
ἐπιδώσει
τῶν |
[56] |
εἶναι
μόνην
ἀποδοῦναι
χάριν
ὑπὲρ
|
ὧν |
ὁ
πατὴρ
αὐτῶν
ἅπαντας
ἀνθρώπους |
[31] |
χρὴ
μᾶλλον
πιστεύειν
ἢ
περὶ
|
ὧν |
ὅ
τε
θεὸς
ἀναιρεῖ
καὶ |
[74] |
πραγμάτων
πάλαι
προκατειλημμένων
καὶ
περὶ
|
ὧν |
οἱ
μάλιστα
δυνηθέντες
τῶν
πολιτῶν |
[103] |
προστάτας
γενήσεσθαι
τῶν
Ἑλλήνων,
ἐφ'
|
ὧν |
οἱ
πειθαρχήσαντες
ἄριστα
τυγχάνουσι
πράξαντες. |
[16] |
εἰσίν·
αἱ
γὰρ
πολιτεῖαι,
δι'
|
ὧν |
οἰκοῦσι
τὰς
πόλεις,
οὕτω
τοὺς |
[127] |
ἄνδρα
τοσούτων
ἀνθρώπων
καθιστάναι
δεσπότην
|
ὧν |
οὐδὲ
τὸν
ἀριθμὸν
ἐξευρεῖν
ῥᾴδιόν |
[168] |
τοῖς
φίλοις
μαχομένους
ἀποθνῄσκειν.
Ὑπὲρ
|
ὧν |
οὐδεὶς
πώποτ'
ἠγανάκτησεν,
ἀλλ'
ἐπὶ |
[57] |
ἰδίων,
ἀλλὰ
κοινῶν
καὶ
περὶ
|
ὧν |
οὐδένας
ἄλλους
εἰκὸς
ἦν
ἐπιμεληθῆναι |
[143] |
τῶν
ἐκείνῳ
πεπραγμένων,
καὶ
περὶ
|
ὧν |
οὐδέποτε
παύονται
λέγοντες
οἱ
βουλόμενοι |
[48] |
ἡμῶν
κατέδειξεν,
~καὶ
λόγους
ἐτίμησεν,
|
ὧν |
πάντες
μὲν
ἐπιθυμοῦσιν,
τοῖς
δ' |
[107] |
ἄγοντες
πρὸς
πάντας
ἀνθρώπους.
~Ὑπὲρ
|
ὧν |
προσήκει
τοὺς
εὖ
φρονοῦντας
μεγάλην |
[173] |
ἐκείνοις
τοῖς
ἔργοις
ἐπιχειρεῖν
ἐξ
|
ὧν |
τάς
τε
πόλεις
ἀσφαλέστερον
οἰκήσομεν |
[125] |
εἰς
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
δουλεύσουσιν.
|
~Ὧν |
τίνας
ἄλλους
αἰτίους
χρὴ
νομίζειν |
[150] |
στρατηγὸς
δεινὸς
ἢ
στρατιώτης
ἀγαθὸς,
|
ὧν |
τὸ
μὲν
πλεῖστόν
ἐστιν
ὄχλος |
[175] |
διαλύειν
ταύτας
τὰς
ὁμολογίας,
ἐξ
|
ὧν |
τοιαύτη
δόξα
γέγονεν,
ὡς
ὁ |
[177] |
δοριαλώτων
ἐπάρχειν,
εἴτε
τούτων
κρατεῖν
|
ὧν |
ὑπὸ
τὴν
εἰρήνην
ἐτυγχάνομεν
ἔχοντες, |
[3] |
σοφιστῶν
ἐπὶ
τοῦτον
τὸν
λόγον
|
ὥρμησαν, |
~ἀλλ'
ἅμα
μὲν
ἐλπίζων
τοσοῦτον |
[94] |
διαλλαγὰς
τὰς
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
|
ὥρμησαν, |
~ἀλλ'
αὐτοὶ
μὲν
ὑπὲρ
τῆς |
[76] |
μὲν
ὡς
ἰδίων,
ἠμέλουν
δ'
|
ὡς |
ἀλλοτρίων,
ἀλλ'
ἐκήδοντο
μὲν
ὡς |
[151] |
τοὺς
ὑβρίζοντες,
τοῖς
δὲ
δουλεύοντες,
|
ὡς |
ἂν
ἄνθρωποι
μάλιστα
τὰς
φύσεις |
[162] |
μερῶν
ἥττους
εἰσὶν,
οὐκ
ἄδηλον,
|
ὡς |
ἂν
διατεθεῖεν
εἰ
πᾶσιν
ἡμῖν |
[30] |
ἄν
τις
καταφρονήσειεν
τῶν
λεγομένων
|
ὡς |
ἀρχαίων
ὄντων,
ἐκ
τῶν
αὐτῶν |
[149] |
ἀσφαλέστερον
κατέβησαν
τῶν
περὶ
φιλίας
|
ὡς |
αὐτὸν
πρεσβευόντων.
Ὥστε
μοι
δοκοῦσιν |
[154] |
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
αἰχμαλώτους
ὕβριζον.
|
~Ὡς |
δ'
ἁπλῶς
εἰπεῖν
καὶ
μὴ |
[175] |
τῶν
πόλεων
βασιλεῖ
χάριν
ἴσασιν,
|
ὡς |
δι'
ἐκεῖνον
τυχοῦσαι
τῆς
αὐτονομίας |
[147] |
τῶν
ἐπικούρων
ὑποσπόνδους
συλλαβεῖν
ἐτόλμησεν,
|
ὡς |
εἰ
τοῦτο
παρανομήσειεν
συνταράξων
τὸ |
[72] |
ἔχειν
τὴν
ἀρετὴν,
~ἀμφοτέρων
κρατήσαντες
|
ὡς |
ἑκατέρων
προσῆκεν,
καὶ
πρὸς
ἅπαντας |
[123] |
ἡμῶν
οὕτως
αἰκίζεται
τοὺς
οἰκέτας
|
ὡς |
ἐκεῖνοι
τοὺς
ἐλευθέρους
κολάζουσιν.
~Μέγιστον |
[121] |
παρόντων
πραγμάτων
ἐπιστάτης
καθέστηκεν;
Οὐχ
|
ὡς |
ἐκεῖνον
πλέομεν
ὥσπερ
πρὸς
δεσπότην |
[122] |
ἀρχὴν
εἰς
τὸν
πόλεμον
κατέστησαν
|
ὡς |
ἐλευθερώσοντες
τοὺς
Ἕλληνας,
ἐπὶ
δὲ |
[90] |
καὶ
τῶν
συμμάχων
ὀλίγους
παραλαβόντες,
|
ὡς |
ἐν
τοῖς
στενοῖς
κωλύσοντες
αὐτοὺς |
[13] |
ῥηθήσεσθαι
καὶ
λέγοντας,
τοὺς
μὲν
|
ὡς |
ἐξ
ὑπογυίου
γέγονεν
αὐτοῖς
ἡ |
[100] |
ταῦτ'
ἤδη
τινὲς
ἡμῶν
κατηγοροῦσιν
|
ὡς, |
ἐπειδὴ
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
θαλάττης |
[143] |
δικαίως
χρῶμαι
τοῖς
παραδείγμασιν,
οὐδ'
|
ὡς |
ἐπὶ
μικροῖς
διατρίβω
τὰς
μεγίστας |
[154] |
μὴ
καθ'
ἓν
ἕκαστον,
ἀλλ'
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸ
πολὺ,
τίς
ἢ |
[81] |
ἐπὶ
ταῖς
δυναστείαις
μέγα
φρονοῦντες
|
ὡς |
ἐπὶ
τῷ
σωφρόνως
ζῆν
φιλοτιμούμενοι, |
[18] |
ἔχουσι·
παρειλήφασι
γὰρ
ψευδῆ
λόγον,
|
ὡς |
ἔστιν
αὐτοῖς
ἡγεῖσθαι
πάτριον·
ἢν |
[31] |
τοῦ
σίτου
καθ'
ἕκαστον
ἐνιαυτὸν
|
ὡς |
ἡμᾶς
ἀποπέμπουσιν,
ταῖς
δ'
ἐκλειπούσαις |
[109] |
γῆς
ἐπεθυμήσαμεν,
ἣν
Πλαταιέων
τοῖς
|
ὡς |
ἡμᾶς
καταφυγοῦσι
φαινόμεθα
παραδόντες,
τοσαύτην |
[45] |
καὶ
τὸ
πλῆθος
τῶν
εἰσαφικνουμένων
|
ὡς |
ἡμᾶς
τοσοῦτόν
ἐστιν
ὥστ'
εἴ |
[92] |
δὴ
τοῦτό
γε
θέμις
εἰπεῖν
|
ὡς |
ἡττήθησαν·
οὐδεὶς
γὰρ
αὐτῶν
φυγεῖν |
[76] |
τῶν
κοινῶν,
οὐδ'
ἀπέλαυον
μὲν
|
ὡς |
ἰδίων,
ἠμέλουν
δ'
ὡς
ἀλλοτρίων, |
[101] |
μὲν
οὐδὲν
εἶναι
τοῦτο
σημεῖον
|
ὡς |
κακῶς
ἤρχομεν,
εἴ
τινες
τῶν |
[101] |
ἀλλὰ
πολὺ
τόδε
μεῖζον
τεκμήριον
|
ὡς |
καλῶς
διῳκοῦμεν
τὰ
τῶν
συμμάχων, |
[126] |
τῆς
Ἀσίας
κρατοῦντι
συμπράττουσιν,
ὅπως
|
ὡς |
μεγίστην
ἀρχὴν
ἕξουσιν.
~Καίτοι
πῶς |
[174] |
πόλεμον
εἰς
τὴν
ἤπειρον
διοριοῦμεν,
|
ὡς |
μόνον
ἂν
τοῦτ'
ἀγαθὸν
ἀπολαύσαιμεν |
[175] |
ἐξ
ὧν
τοιαύτη
δόξα
γέγονεν,
|
ὡς |
ὁ
μὲν
βάρβαρος
κήδεται
τῆς |
[76] |
ὡς
ἀλλοτρίων,
ἀλλ'
ἐκήδοντο
μὲν
|
ὡς |
οἰκείων,
ἀπείχοντο
δ'
ὥσπερ
χρὴ |
[139] |
ἂν
τοῦτον
τὸν
λόγον
εἰπεῖν,
|
ὡς |
ὁποτέροις
ἐκεῖνοι
προσθέσθαι
βουληθεῖεν,
οὗτοι |
[143] |
οὐδεὶς
ἂν
ἔχοι
τοῦτ'
εἰπεῖν
|
ὡς |
οὐ
δικαίως
χρῶμαι
τοῖς
παραδείγμασιν, |
[10] |
ἀλλὰ
τοὺς
οὕτως
ἐπισταμένους
εἰπεῖν
|
ὡς |
οὐδεὶς
ἂν
ἄλλος
δύναιτο.
~Καίτοι |
[56] |
τὰς
μὲν
ἄλλας
πόλεις
ὑπερορῶντες
|
ὡς |
οὐκ
ἂν
δυναμένας
βοηθῆσαι
ταῖς |
[53] |
δὴ
καὶ
κατηγοροῦσίν
τινες
ἡμῶν
|
ὡς |
οὐκ
ὀρθῶς
βουλευομένων,
ὅτι
τοὺς |
[129] |
ὅτι
τραχύτερον
τούτων
ἐμνήσθην,
προειπὼν
|
ὡς |
περὶ
διαλλαγῶν
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους· |
[7] |
ἰδέας,
εἶχεν
ἄν
τις
ὑπολαβεῖν
|
ὡς |
περίεργόν
ἐστι
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[148] |
ἀγαθῶν
νομίζοντες,
εἰ
τῶν
πολεμίων
|
ὡς |
πλείστοις
ἐντύ
χοιεν.
~Κεφάλαιον
δὲ |
[138] |
φασὶν
αὐτὸν
εἶναι
δυσπολέμητον,
διεξιόντες
|
ὡς |
πολλὰς
τὰς
μεταβολὰς
τοῖς
Ἕλλησιν |
[91] |
οὐχ
οὕτω
τῶν
πολεμίων
καταφρονοῦντες
|
ὡς |
πρὸς
ἀλλήλους
ἀγωνιῶντες,
Λακεδαιμόνιοι
μὲν |
[107] |
τούτων·
ἔχοντες
γὰρ
χώραν
μὲν
|
ὡς |
πρὸς
τὸ
πλῆθος
τῶν
πολιτῶν |
[174] |
ἕνεκα
περὶ
παντὸς
ποιητέον
ὅπως
|
ὡς |
τάχιστα
τὸν
ἐνθένδε
πόλεμον
εἰς |
[78] |
τοὺς
περὶ
τῶν
ἰδίων
συμβολαίων
|
ὡς |
τοὺς
περὶ
τῶν
καθ'
ἑκάστην |
[70] |
δ'
οὖν
περὶ
μὲν
Ἀμαζόνων
|
ὡς |
τῶν
μὲν
ἐλθουσῶν
οὐδεμία
πάλιν |
[175] |
ἄλλοις
τοῖς
μετασχοῦσιν
τῆς
εἰρήνης,
|
ὡς |
ὑπὸ
τούτων
δουλεύειν
ἠναγκασμέναι.
Καίτοι |
[13] |
αὐτοῖς
ἡ
παρασκευὴ,
τοὺς
δ'
|
ὡς |
χαλεπόν
ἐστιν
ἴσους
τοὺς
λόγους |
[15] |
ὅσοι
μὲν
εὐθὺς
ἐπελθόντες
διδάσκουσιν
|
ὡς |
χρὴ
διαλυσαμένους
τὰς
πρὸς
ἡμᾶς |
[139] |
τοῖς
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένοις
οὐδ'
|
ὣς |
ὀρθῶς
περὶ
τῆς
ἐκείνου
δυνάμεως |
[42] |
Πειραιᾶ
κατεσκευάσατο,
τοσαύτην
ἔχονθ'
ὑπερβολὴν
|
ὥσθ' |
ἃ
παρὰ
τῶν
ἄλλων
ἓν |
[117] |
τῆς
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς
αὐτονομίας,
|
ὥσθ' |
αἱ
μὲν
ὑπὸ
τυράννοις
εἰσὶν, |
[112] |
οὐδενὶ
γὰρ
τοσαύτην
σχολὴν
παρέλιπον
|
ὥσθ' |
ἑτέρῳ
συναχθεσθῆναι.
~Τίνος
γὰρ
οὐκ |
[147] |
συνηκολούθησαν,
~τοσοῦτον
αὐτῶν
ἥττους
ἦσαν
|
ὥσθ' |
ὁ
βασιλεὺς
ἀπορήσας
τοῖς
παροῦσι |
[59] |
τοσοῦτον
τὰς
τύχας
ἑκατέρων
μετήλλαξαν
|
ὥσθ' |
ὁ
μὲν
ἱκετεύειν
ἡμᾶς
ἀξιώσας |
[50] |
καὶ
λέγειν
τοὺς
ἄλλους
ἀνθρώπους,
|
ὥσθ' |
οἱ
ταύτης
μαθηταὶ
τῶν
ἄλλων |
[8] |
λόγοι
τοιαύτην
ἔχουσι
τὴν
φύσιν
|
~ὥσθ' |
οἷόν
τ'
εἶναι
περὶ
τῶν |
[64] |
οἱ
πρόγονοι
τοσοῦτον
ἁπάντων
διενεγκόντες
|
ὥσθ' |
ὑπὲρ
μὲν
Ἀργείων
δυστυχησάντων
Θηβαίοις, |
[121] |
βασιλέα
τὸν
μέγαν
αὐτὸν
προσαγορεύομεν
|
ὥσπερ |
αἰχμάλωτοι
γεγονότες;
Οὐκ
ἐν
τοῖς |
[22] |
ἀξιοῦσιν
δὲ
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔχειν
|
ὥσπερ |
ἄλλο
τι
γέρας
ἢ
τοὺς |
[69] |
τοὺς
ἡμετέρους
συμβαλόντες
ὁμοίως
διεφθάρησαν
|
ὥσπερ |
ἂν
εἰ
πρὸς
ἅπαντας
ἀνθρώπους |
[81] |
ὅρκοις
χρώμενοι,
ταῖς
δὲ
συνθήκαις
|
ὥσπερ |
ἀνάγκαις
ἐμμένειν
ἀξιοῦντες,
οὐχ
οὕτως |
[86] |
ἔχοντες,
ὀλίγοι
πρὸς
πολλὰς
μυριάδας,
|
ὥσπερ |
ἐν
ἀλλοτρίαις
ψυχαῖς
μέλλοντες
κινδυνεύσειν, |
[91] |
ὁμοίως
ἐν
τοῖς
ναυτικοῖς
κινδύνοις
|
ὥσπερ |
ἐν
τοῖς
πεζοῖς
τὴν
ἀρετὴν |
[111] |
πιστοτάτους
ἐνόμιζον,
τοὺς
δὲ
προδότας
|
ὥσπερ |
εὐεργέτας
ἐθεράπευον,
ᾑροῦντο
δὲ
τῶν |
[32] |
ἐπὶ
γῆς
οὐκ
εὐθὺς
οὕτως
|
ὥσπερ |
νῦν
ἔχοντα
κατέλαβον,
ἀλλὰ
κατὰ |
[138] |
γνώμης,
ἡμεῖς
δὲ
πρὸς
ἀλλήλους
|
ὥσπερ |
νῦν
πολεμικῶς
ἔχωμεν.
~Οὐ
μὴν |
[11] |
περὶ
τῶν
ἰδίων
συμβολαίων
σκοποῦσιν,
|
ὥσπερ |
ὁμοίως
δέον
ἀμφοτέρους
ἔχειν,
ἀλλ' |
[53] |
ὅτι
τοὺς
ἀσθενεστέρους
εἰθίσμεθα
θεραπεύειν,
|
ὥσπερ |
οὐ
μετὰ
τῶν
ἐπαινεῖν
βουλομένων |
[121] |
καθέστηκεν;
Οὐχ
ὡς
ἐκεῖνον
πλέομεν
|
ὥσπερ |
πρὸς
δεσπότην
ἀλλήλων
κατηγορήσοντες;
Οὐ |
[179] |
ἡμίσειαν
ἐκ
τῶν
συνθηκῶν
εἴληφεν,
|
ὥσπερ |
πρὸς
τὸν
Δία
τὴν
χώραν |
[6] |
δ'
ἂν
τὰ
μὲν
ὁμοίως
|
ὥσπερ |
πρότερον
φέρηται,
τὰ
δ'
εἰρημένα |
[157] |
ἄλλοις
βαρβάροις
εἴργεσθαι
τῶν
ἱερῶν
|
ὥσπερ |
τοῖς
ἀνδροφόνοις
προαγορεύουσιν.
~Οὕτω
δὲ |
[82] |
ὑπερβεβληκότας
τὰς
τῶν
ἄλλων
ἀρετὰς
|
ὥσπερ |
τοὺς
μηδὲν
ἀγαθὸν
πεποιηκότας·
τοῖς |
[95] |
εἶναι
διαφεύγειν
τοὺς
κινδύνους,
ἀλλ'
|
ὥσπερ |
τῶν
ἀνδρῶν
τοῖς
καλοῖς
κἀγαθοῖς |
[178] |
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
δεσπότην
κατέστησαν,
|
ὥσπερ |
ὑπὲρ
ἐκείνου
πολεμησάντων
ἡμῶν
ἢ |
[76] |
μὲν
ὡς
οἰκείων,
ἀπείχοντο
δ'
|
ὥσπερ |
χρὴ
τῶν
μηδὲν
προσηκόντων·
οὐδὲ |
[171] |
ἀλλ'
οὖν
τούς
γε
λόγους
|
ὥσπερ |
χρησμοὺς
εἰς
τὸν
ἐπιόντα
χρόνον |
[148] |
ἐπιβουλευόμενοι
τὴν
ὁδὸν
ὁμοίως
διεπορεύθησαν
|
ὡσπερανεὶ |
προπεμπόμενοι,
μάλιστα
μὲν
φοβούμενοι
τὴν |
[98] |
ἡμῶν
διέφερεν,
ὅτ'
ἦν
ἀκέραιος,
|
ὥστ' |
ἀνάστατος
γενομένη
πλείους
μὲν
συνεβάλετο |
[45] |
εἰσαφικνουμένων
ὡς
ἡμᾶς
τοσοῦτόν
ἐστιν
|
ὥστ' |
εἴ
τι
ἐν
τῷ
πλησιάζειν |
[111] |
δὲ
τῶν
Εἱλώτων
ἑνὶ
δουλεύειν
|
ὥστ' |
εἰς
τὰς
αὑτῶν
πατρίδας
ὑβρίζειν, |
[70] |
διὰ
τὴν
τότε
στρατείαν
διέλιπον
|
ὥστ' |
ἐν
τῷ
μεταξὺ
τῆς
χώρας |
[24] |
οὕτω
καλῶς
καὶ
γνησίως
γεγόναμεν
|
ὥστ' |
ἐξ
ἧσπερ
ἔφυμεν,
ταύτην
ἔχοντες |
[60] |
ἐξήμαρτεν,
εἰς
τοσαύτην
κατέστη
μεταβολὴν
|
ὥστ' |
ἐπὶ
τοῖς
παισὶ
τοῖς
ἐκείνου |
[5] |
οὐδ'
οἱ
καιροί
πω
παρεληλύθασιν
|
ὥστ' |
ἤδη
μάτην
εἶναι
τὸ
μεμνῆσθαι |
[143] |
τὰ
τῶν
βαρβάρων
μεγάλα
ποιεῖν.
|
Ὥστ' |
οὐδεὶς
ἂν
ἔχοι
τοῦτ'
εἰπεῖν |
[83] |
ἢ
πόνων
ἢ
κινδύνων
ἀπέστησαν
|
ὥστε |
ζῶντες
εὐδοκιμεῖν,
οἵτινες
ὑπὲρ
τῆς |
[168] |
πόλεμον
ἐφορῶντες
τοσούτου
δέουσιν
ἐλεεῖν
|
ὥστε |
καὶ
μᾶλλον
χαίρουσιν
ἐπὶ
τοῖς |
[134] |
ἐκείνου
πραγμάτων
ἢ
ποιεῖν
στασιάζειν
|
ὥστε |
καὶ
τὰς
διὰ
τύχην
αὐτῷ |
[79] |
ὁμονοήσουσιν.
~Οὕτω
δὲ
πολιτικῶς
εἶχον
|
ὥστε |
καὶ
τὰς
στάσεις
ἐποιοῦντο
πρὸς |
[36] |
τόπον
ὃν
νῦν
τυγχάνομεν
κατέχοντες.
|
Ὥστε |
καὶ
τοῖς
ὕστερον
βουληθεῖσιν
ἀποικίσαι |
[41] |
κατεσκευάσατο
καὶ
πρὸς
ἅπαντας
οἰκείως
|
ὥστε |
καὶ
τοῖς
χρημάτων
δεομένοις
καὶ |
[1] |
τὰς
αὑτῶν
ψυχὰς
οὕτω
παρασκευάσασιν
|
ὥστε |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ὠφελεῖν
δύνασθαι, |
[158] |
φύσει
πολεμικῶς
πρὸς
αὐτοὺς
ἔχομεν
|
ὥστε |
καὶ
τῶν
μύθων
ἥδιστα
συνδιατρίβομεν |
[29] |
θεοφιλῶς,
ἀλλὰ
καὶ
φιλανθρώπως
ἔσχεν,
|
ὥστε |
κυρία
γενομένη
τοσούτων
ἀγαθῶν
οὐκ |
[118] |
περιπλέοντας
εἰς
τοσαύτην
ταπεινότητα
κατεστήσαμεν
|
ὥστε |
μακρὸν
πλοῖον
ἐπὶ
τάδε
Φασήλιδος |
[118] |
προσῆκεν
αὐτοῖς
φρονήσαντας
οὕτω
διέθεμεν
|
~ὥστε |
μὴ
μόνον
παύσασθαι
στρατείας
ἐφ' |
[181] |
οὕτως
ἅπαντας
συνοργισθῆναι
τοῖς
ἀδικηθεῖσιν
|
ὥστε |
μὴ
πρότερον
παύσασθαι
πολεμοῦντας,
πρὶν |
[96] |
ὄντες
ἐπιδειχθεῖεν
οἵτινες
ἔτλησαν
ἐπιδεῖν,
|
ὥστε |
μὴ
τοῖς
λοιποῖς
αἴτιοι
γενέσθαι |
[5] |
λόγον
ἴδῃ
τις
ἔχοντα
πέρας
|
ὥστε |
μηδεμίαν
λελεῖφθαι
τοῖς
ἄλλοις
ὑπερβολήν. |
[146] |
τοῖς
καιροῖς
οὕτως
αἰσχρῶς
ἐπολέμησαν
|
ὥστε |
μηδένα
λόγον
ὑπολιπεῖν
τοῖς
εἰθισμένοις |
[82] |
πρὸς
τοὺς
ἐκ
τῆς
Ἀσίας
|
ὥστε |
μηδένα
πώποτε
δυνηθῆναι
περὶ
αὐτῶν |
[89] |
~Ὃς
εἰς
τοσοῦτον
ἦλθεν
ὑπερηφανίας
|
ὥστε |
μικρὸν
μὲν
ἡγησάμενος
ἔργον
εἶναι |
[160] |
τῶν
αὐτῶν
ἔργων
ἐκείνοις
ἐπιθυμῶμεν.
|
~Ὥστε |
μοι
δοκεῖ
πολλὰ
λίαν
εἶναι |
[149] |
περὶ
φιλίας
ὡς
αὐτὸν
πρεσβευόντων.
|
Ὥστε |
μοι
δοκοῦσιν
ἐν
ἅπασι
τοῖς |
[46] |
ἡμῶν
κριθέντα
τοσαύτην
λαμβάνει
δόξαν
|
ὥστε |
παρὰ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ἀγαπᾶσθαι.
Χωρὶς |
[65] |
τοὺς
ἡγεμόνας
τοὺς
Λακεδαιμονίων
διασώσαντες.
|
Ὥστε |
περὶ
μὲν
τῆς
ἐν
τοῖς |
[48] |
οὕτω
ταραχώδεις
οὔσας
τὰς
τύχας
|
ὥστε |
πολλάκις
ἐν
αὐταῖς
καὶ
τοὺς |
[92] |
οὕτως
ἐβουλεύσαντο
περὶ
τῶν
λοιπῶν
|
ὥστε |
πολλῶν
καὶ
καλῶν
αὐτοῖς
προειργασμένων |
[112] |
δ'
ὠμότητος
ἅπαντας
ἡμᾶς
κατέστησαν
|
ὥστε |
πρὸ
τοῦ
μὲν
διὰ
τὴν |
[43] |
ὅτι
τοιοῦτον
ἔθος
ἡμῖν
παρέδοσαν
|
ὥστε |
σπεισαμένους
καὶ
τὰς
ἔχθρας
τὰς |
[125] |
νῦν
δὲ
εἰς
τοσοῦτον
μεταβεβλήκασιν
|
ὥστε |
ταῖς
μὲν
πολιτείαις
πολεμοῦσιν,
τὰς |
[137] |
τὰς
Ἑλληνίδας
οὕτω
κυρίως
παρείληφεν
|
ὥστε |
τὰς
μὲν
αὐτῶν
κατασκάπτειν,
ἐν |
[142] |
τοὺς
στρατιώτας
τὸν
μισθὸν
ἀπεστέρησεν,
|
ὥστε |
τὸ
μὲν
ἐπ'
ἐκείνῳ
πολλάκις |
[4] |
ἅμα
μὲν
ἐλπίζων
τοσοῦτον
διοίσειν
|
ὥστε |
τοῖς
ἄλλοις
μηδὲν
πώποτε
δοκεῖν |
[140] |
ἢ
ποιήσαντες,
τελευτῶντες
οὕτως
ἀπηλλάγησαν
|
ὥστε |
τοὺς
ἀφεστῶτας
μηκέτι
τὴν
ἐλευθερίαν |
[168] |
καὶ
στάσεις
ἡμῖν
αὐτοῖς
ἐμποιήσαντες,
|
~ὥστε |
τοὺς
μὲν
ἐν
ταῖς
αὑτῶν |
[11] |
λίαν
ἀπηκριβωμένοις,
καὶ
τοσοῦτον
διημαρτήκασιν
|
ὥστε |
τοὺς
πρὸς
ὑπερβολὴν
πεποιημένους
πρὸς |
[89] |
καὶ
συνηνάγκασεν
ὃ
πάντες
θρυλοῦσιν,
|
ὥστε |
τῷ
στρατοπέδῳ
πλεῦσαι
μὲν
διὰ |
[38] |
οὕτως
ἐπεμελήθη
καὶ
τῶν
λοιπῶν
|
ὥστε |
τῶν
παρόντων
τοῖς
ἀνθρώποις
ἀγαθῶν, |
[130] |
λέγοντας,
νουθετεῖν
δὲ
τοὺς
ἐπ'
|
ὠφελείᾳ |
λοιδοροῦντας.
Τὸν
γὰρ
αὐτὸν
λόγον |
[79] |
ἀλλ'
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
πλήθους
|
ὠφελείᾳ. |
~Τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
καὶ |
[104] |
τὴν
τῶν
συμμάχων
ὁμόνοιαν
κοινὴν
|
ὠφέλειαν |
νομίζοντες
τοῖς
αὐτοῖς
νόμοις
ἁπάσας |
[173] |
Ἕλληνας
πρὶν
ἂν
καὶ
τὰς
|
ὠφελείας |
ἐκ
τῶν
αὐτῶν
καὶ
τοὺς |
[29] |
καὶ
τὰς
ἐργασίας
καὶ
τὰς
|
ὠφελείας |
τὰς
ἀπ'
αὐτῶν
γιγνομένας
ἐδίδαξεν. |
[15] |
ἀλλήλους
ἡμῖν
γεγενημένας
καὶ
τὰς
|
ὠφελείας |
τὰς
ἐκ
τῆς
στρατείας
τῆς |
[1] |
παρασκευάσασιν
ὥστε
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
ὠφελεῖν |
δύνασθαι,
~τούτοις
δ'
οὐδεμίαν
τιμὴν |
[4] |
ἐπιδεικνύουσι
καὶ
τοὺς
ἀκούοντας
πλεῖστ'
|
ὠφελοῦσιν· |
~ὧν
εἶς
οὗτός
ἐστιν.
Ἔπειτ' |