Par. |
[168] |
δέουσιν
ἐλεεῖν
ὥστε
καὶ
μᾶλλον
|
χαίρουσιν |
ἐπὶ
τοῖς
ἀλλήλων
κακοῖς
ἢ |
[102] |
ἐστιν
ἡμᾶς
ἐπαινεῖν,
οἵτινες
ἐλαχίστοις
|
χαλεπήναντες |
πλεῖστον
χρόνον
τὴν
ἀρχὴν
κατασχεῖν |
[82] |
ἔχω
συγγνώμην·
ὁμοίως
γάρ
ἐστιν
|
χαλεπὸν |
ἐπαινεῖν
τοὺς
ὑπερβεβληκότας
τὰς
τῶν |
[13] |
ἡ
παρασκευὴ,
τοὺς
δ'
ὡς
|
χαλεπόν |
ἐστιν
ἴσους
τοὺς
λόγους
τῷ |
[161] |
ὄντες
ἔχουσιν,
τὰς
δ'
οὐ
|
χαλεπόν |
ἐστιν
κτήσασθαι.
Λυκίας
δ'
οὐδ' |
[42] |
τῶν
ἄλλων
ἓν
παρ'
ἑκάστων
|
χαλεπόν |
ἐστιν
λαβεῖν,
ταῦθ'
ἅπαντα
παρ' |
[74] |
~Καίτοι
μ'
οὐ
λέληθεν
ὅτι
|
χαλεπόν |
ἐστιν
ὕστατον
ἐπελθόντα
λέγειν
περὶ |
[138] |
ὁμονοησάντων
αὐτὸς
ἐν
ταραχαῖς
ὢν
|
χαλεπὸς |
ἔσται
προσπολεμεῖν,
ἦ
που
σφόδρα |
[142] |
Λακεδαιμονίων
συμμάχους
εὔνους
διὰ
τὴν
|
χαλεπότητα |
τῶν
πολιτειῶν,
χρώμενος
δὲ
ταῖς |
[75] |
πλήθη
προτρέψαντες
ἐπ'
ἀρετὴν
καὶ
|
χαλεποὺς |
ἀνταγωνιστὰς
τοῖς
βαρβάροις
ποιήσαντες.
~Οὐ |
[107] |
προσήκει
τοὺς
εὖ
φρονοῦντας
μεγάλην
|
χάριν |
ἔχειν
πολὺ
μᾶλλον
ἢ
τὰς |
[157] |
ἠπειρώταις
οὐδ'
ὅταν
εὖ
πάσχωσιν
|
χάριν |
ἴσασιν·
οὕτως
ἀείμνηστον
τὴν
ὀργὴν |
[175] |
μὲν
ἠλευθερωμέναι
τῶν
πόλεων
βασιλεῖ
|
χάριν |
ἴσασιν,
ὡς
δι'
ἐκεῖνον
τυχοῦσαι |
[56] |
ἱκανὴν
νομίζοντες
εἶναι
μόνην
ἀποδοῦναι
|
χάριν |
ὑπὲρ
ὧν
ὁ
πατὴρ
αὐτῶν |
[63] |
ἀξιοῦν.
~Εἰ
δὲ
δεῖ
τὰς
|
χάριτας |
καὶ
τὰς
ἐπιεικείας
ἀνελόντας
ἐπὶ |
[176] |
γεγραμμένων
ἐν
ταῖς
ὁμολογίαις
τὰ
|
χείριστα |
τυγχάνομεν
διαφυλάττοντες.
Ἃ
μὲν
γὰρ |
[105] |
ἐνδεεστέρους,
τὰ
δ'
ἄλλα
μηδὲν
|
χείρους |
ὄντας,
ἀπελαύνεσθαι
τῶν
ἀρχῶν,
ἔτι |
[164] |
ἐν
μέρει
τῶν
ἐθνῶν
ἕκαστον
|
χειροῦσθαι. |
~Δέδεικται
γὰρ,
ὅταν
τις
πολεμῇ |
[89] |
ἡγησάμενος
ἔργον
εἶναι
τὴν
Ἑλλάδα
|
χειρώσασθαι, |
βουληθεὶς
δὲ
τοιοῦτον
μνημεῖον
καταλιπεῖν |
[87] |
καὶ
τοσαύταις
νυξὶ
διακόσια
καὶ
|
χίλια |
στάδια
διελθεῖν
στρατοπέδῳ
πορευομένους·
οὕτω |
[118] |
ἀνέχεσθαι
πορθουμένην,
καὶ
διακοσίαις
καὶ
|
χιλίαις |
ναυσὶν
περιπλέοντας
εἰς
τοσαύτην
ταπεινότητα |
[97] |
ταῦτ'
ἀπέχρησεν
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
πρὸς
|
χιλίας |
καὶ
διακοσίας
τριήρεις
μόνοι
διαναυμαχεῖν |
[90] |
εἰς
Θερμοπύλας
πρὸς
τὸ
πεζὸν,
|
χιλίους |
αὑτῶν
ἐπιλέξαντες
καὶ
τῶν
συμμάχων |
[144] |
οὐδ'
ἐκείνων,
ὅτι
Δερκυλίδας
μὲν
|
χιλίους |
ἔχων
ὁπλίτας
τῆς
Αἰολίδος
ἐπῆρχεν, |
[93] |
προσπλεουσῶν
δὲ
τριήρων
διακοσίων
καὶ
|
χιλίων |
καὶ
πεζῆς
στρατιᾶς
ἀναριθμήτου
μελλούσης |
[163] |
οἷον
Ῥόδος
καὶ
Σάμος
καὶ
|
Χίος, |
ἐπὶ
τὰς
ἐκείνου
τύχας
ἀποκλίνειαν· |
[139] |
ῥοπὰς
ἐποίησαν,
ἐπεὶ
καὶ
περὶ
|
Χίων |
ἔχοιμ'
ἂν
τοῦτον
τὸν
λόγον |
[148] |
τῶν
πολεμίων
ὡς
πλείστοις
ἐντύ
|
χοιεν. |
~Κεφάλαιον
δὲ
τῶν
εἰρημένων·
ἐκεῖνοι |
[29] |
τῶν
δὲ
συλλήβδην
τάς
τε
|
χρείας |
καὶ
τὰς
ἐργασίας
καὶ
τὰς |
[130] |
τις
ἐρρωμένως
ἐπιτιμήσῃ
τοῖς
παροῦσιν·
|
χρὴ |
δὲ
κατηγορεῖν
μὲν
ἡγεῖσθαι
τοὺς |
[138] |
ἔσται
προσπολεμεῖν,
ἦ
που
σφόδρα
|
χρὴ |
δεδιέναι
τὸν
καιρὸν
ἐκεῖνον
ὅταν |
[42] |
ἀπορίας
οὔσης
τὰ
μὲν
ὅποι
|
χρὴ |
διαθέσθαι,
τὰ
δ'
ὁπόθεν
εἰσαγαγέσθαι, |
[175] |
δουλεύειν
ἠναγκασμέναι.
Καίτοι
πῶς
οὐ
|
χρὴ |
διαλύειν
ταύτας
τὰς
ὁμολογίας,
ἐξ |
[15] |
μὲν
εὐθὺς
ἐπελθόντες
διδάσκουσιν
ὡς
|
χρὴ |
διαλυσαμένους
τὰς
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς |
[32] |
μικρὸν
αὐτοὶ
συνεπορίσαντο.
Τίνας
οὖν
|
χρὴ |
μᾶλλον
νομίζειν
ἢ
δωρεὰν
παρὰ |
[31] |
τὰ
πάτρια.
Καίτοι
περὶ
τίνων
|
χρὴ |
μᾶλλον
πιστεύειν
ἢ
περὶ
ὧν |
[186] |
μνήμην
καὶ
δόξαν
πόσην
τινὰ
|
χρὴ |
νομίζειν
ἢ
ζῶντας
ἕξειν
ἢ |
[125] |
δουλεύσουσιν.
~Ὧν
τίνας
ἄλλους
αἰτίους
|
χρὴ |
νομίζειν
ἢ
Λακεδαιμονίους,
οἳ
τοσαύτην |
[5] |
μεμνῆσθαι
περὶ
τούτων.
Τότε
γὰρ
|
χρὴ |
παύεσθαι
λέγοντας,
ὅταν
ἢ
τὰ |
[120] |
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
προστάττων
ἃ
|
χρὴ |
ποιεῖν
ἑκάστους
καὶ
μόνον
οὐκ |
[183] |
ἡμῖν.
Φέρε
γὰρ,
πρὸς
τίνας
|
χρὴ |
πολεμεῖν
τοὺς
μηδεμιᾶς
πλεονεξίας
ἐπιθυμοῦντας, |
[186] |
τοιούτων
ἐπαίνων
ἠξιώθησαν,
ποίων
τινῶν
|
χρὴ |
προσδοκᾶν
ἐγκωμίων
τεύξεσθαι
τοὺς
ὅλης |
[6] |
φαύλως
ἔχοντα
τυγχάνῃ,
πῶς
οὐ
|
χρὴ |
σκοπεῖν
καὶ
φιλοσοφεῖν
τοῦτον
τὸν |
[187] |
διαπέφευγεν
ὧν
διενοήθην.
Αὐτοὺς
οὖν
|
χρὴ |
συνδιορᾶν,
ὅσης
ἂν
εὐδαιμονίας
τύχοιμεν |
[99] |
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους
ἔσεσθαι
τίνας
|
χρὴ |
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔχειν;
Οὐ
τοὺς |
[155] |
μεγίστων
δωρεῶν
ἠξίωσαν;
~Καίτοι
πῶς
|
χρὴ |
τὴν
τούτων
φιλίαν
ἀγαπᾶν,
οἳ |
[25] |
καὶ
μητέρα
καλέσαι
προσήκει.
Καίτοι
|
χρὴ |
τοὺς
εὐλόγως
μέγα
φρονοῦντας
καὶ |
[38] |
τροφὴν
τοῖς
δεομένοις
εὑρεῖν,
ἥνπερ
|
χρὴ |
τοὺς
μέλλοντας
καὶ
περὶ
τῶν |
[132] |
ὅλης
τῆς
Ἑλλάδος
καταστῆσαι.
~Καίτοι
|
χρὴ |
τοὺς
φύσει
καὶ
μὴ
διὰ |
[76] |
ὡς
οἰκείων,
ἀπείχοντο
δ'
ὥσπερ
|
χρὴ |
τῶν
μηδὲν
προσηκόντων·
οὐδὲ
πρὸς |
[157] |
ἀρὰς
ποιοῦνται,
πρὶν
ἄλλο
τι
|
χρηματίζειν, |
εἴ
τις
ἐπικηρυκεύεται
Πέρσαις
τῶν |
[114] |
ὕβρεις
καὶ
γυναικῶν
αἰσχύνας
καὶ
|
χρημάτων |
ἁρπαγὰς
τίς
ἂν
δύναιτο
διεξελθεῖν; |
[41] |
ἅπαντας
οἰκείως
ὥστε
καὶ
τοῖς
|
χρημάτων |
δεομένοις
καὶ
τοῖς
ἀπολαῦσαι
τῶν |
[176] |
πάντες
αὐτὰ
κύρια
ποιοῦμεν,
ἃ
|
χρῆν |
ἀναιρεῖν
καὶ
μηδὲ
μίαν
ἐᾶν |
[30] |
μείζοσιν
ἢ
τούτοις
ἔστιν
ἡμῖν
|
χρήσασθαι |
περὶ
αὐτῶν.
~Αἱ
μὲν
γὰρ |
[181] |
μὲν
τοῖς
βαρβάροις
οἰκέταις
ἀξιοῦν
|
χρῆσθαι, |
δημοσίᾳ
δὲ
τοσούτους
τῶν
συμμάχων |
[120] |
καὶ
κωλύοντες
αὐτὸν
τῇ
θαλάττῃ
|
χρῆσθαι· |
νῦν
δ'
ἐκεῖνός
ἐστιν
ὁ |
[160] |
γὰρ
αἰσχρὸν
παρόντι
μὲν
μὴ
|
χρῆσθαι, |
παρελθόντος
δ'
αὐτοῦ
μεμνῆσθαι.
Τί |
[134] |
Κύπρον
ἐῶμεν
αὐτὸν
τῷ
μὲν
|
χρῆσθαι, |
τὸ
δὲ
πολιορκεῖν,
ἀμφοτέροιν
αὐτοῖν |
[40] |
μὲν
εὑροῦσα,
τὰς
δὲ
δοκιμάσασα
|
χρῆσθαι |
τοῖς
ἄλλοις
παρέδωκεν.
~Τὴν
τοίνυν |
[40] |
τε
πρὸς
τἀναγκαῖα
τοῦ
βίου
|
χρησίμας |
καὶ
τὰς
πρὸς
ἡδονὴν
μεμηχανημένας, |
[135] |
στρατευομένων
καὶ
τοῦ
πεζοῦ
τὸ
|
χρησιμώτατον |
ἐκ
τῶνδε
τῶν
τόπων
ἤθροισται, |
[171] |
οὖν
τούς
γε
λόγους
ὥσπερ
|
χρησμοὺς |
εἰς
τὸν
ἐπιόντα
χρόνον
ἂν |
[85] |
περὶ
καλλίστων
ἐν
ἐκείνοις
τοῖς
|
χρόνοις |
ἐφιλονίκησαν,
οὐκ
ἐχθροὺς,
ἀλλ'
ἀνταγωνιστὰς |
[68] |
θυγατέρων,
οὐ
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
|
χρόνον, |
ἀλλὰ
καθ'
ὃν
ἑκάτεροι
τῆς |
[171] |
ὥσπερ
χρησμοὺς
εἰς
τὸν
ἐπιόντα
|
χρόνον |
ἂν
κατέλιπον.
Νῦν
δ'
οἱ |
[26] |
κάλλιστ'
ἐξετάσαιμεν,
εἰ
τόν
τε
|
χρόνον |
ἀπ'
ἀρχῆς
καὶ
τὰς
πράξεις |
[162] |
τῇ
μὲν
ἀληθείᾳ
πολὺν
ἤδη
|
χρόνον |
ἀφέστηκεν,
ὁμολογήσει
δ'
ὅταν
ἡμεῖς |
[151] |
οὐδεπώποτ'
ἐβίωσαν,
ἅπαντα
δὲ
τὸν
|
χρόνον |
διάγουσιν
εἰς
μὲν
τοὺς
ὑβρίζοντες, |
[155] |
ἡμῶν
οὐκ
ἐξημαρτήκασιν;
Ποῖον
δὲ
|
χρόνον |
διαλελοίπασιν
ἐπιβουλεύοντες
τοῖς
Ἕλλησιν;
Τί |
[43] |
εὐμενεστέρως
δ'
εἰς
τὸν
λοιπὸν
|
χρόνον |
διατεθῆναι
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς,
καὶ |
[24] |
ἔφυμεν,
ταύτην
ἔχοντες
ἅπαντα
τὸν
|
χρόνον |
διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες
ὄντες
καὶ
τῶν |
[69] |
οἱ
λόγοι
περὶ
αὐτῶν
τοσοῦτον
|
χρόνον |
διέμειναν
εἰ
μὴ
καὶ
τὰ |
[52] |
ἄλλων
ἐλευθερίας·
ἅπαντα
γὰρ
τὸν
|
χρόνον |
διετέλεσαν
κοινὴν
τὴν
πόλιν
παρέχοντες |
[60] |
ἐπιτάττων
καὶ
λυμαινόμενος
ἅπαντα
τὸν
|
χρόνον |
διετέλεσεν,
ἐπειδὴ
δ'
εἰς
ἡμᾶς |
[124] |
δὲ
μᾶλλον
εἰς
τὸν
λοιπὸν
|
χρόνον |
δουλεύσουσιν.
~Ὧν
τίνας
ἄλλους
αἰτίους |
[167] |
ἀπολαύσωσιν
καὶ
μὴ
πάντα
τὸν
|
χρόνον |
δυστυχοῦντες
διαγάγωσιν.
Ἱκανὸς
γὰρ
ὁ |
[178] |
ἐχόντων,
ἡμῶν
δὲ
τὸν
ἅπαντα
|
χρόνον |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
δυναστευόντων.
~Οἶμαι |
[57] |
ὅτι
καὶ
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
|
χρόνον |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
ἡγεμονικῶς
εἶχεν· |
[186] |
ἀρετῆς
μνημεῖον
εἰς
ἅπαντα
τὸν
|
χρόνον |
καταλιπεῖν;
~Οὐ
τὴν
αὐτὴν
δὲ |
[70] |
δὲ
Θρᾳκῶν
ὅτι
τὸν
ἄλλον
|
χρόνον |
ὅμοροι
προσοικοῦντες
ἡμῖν
τοσοῦτον
διὰ |
[183] |
νῦν
ἐπιβουλεύοντας
καὶ
πάντα
τὸν
|
χρόνον |
οὕτω
πρὸς
ἡμᾶς
διακειμένους;
~Τίσιν |
[128] |
τοὺς
βαρβάρους
εἰς
ἅπαντα
τὸν
|
χρόνον |
συμμαχίαν
πεποιημένους.
~Καὶ
μηδεὶς
ὑπολάβῃ |
[71] |
πλείστων
κινδύνων
εἰς
τὸν
αὐτὸν
|
χρόνον |
συμπεσόντων,
καὶ
τῶν
μὲν
πολεμίων |
[102] |
ἐπαινεῖν,
οἵτινες
ἐλαχίστοις
χαλεπήναντες
πλεῖστον
|
χρόνον |
τὴν
ἀρχὴν
κατασχεῖν
ἠδυνήθημεν;
~Οἶμαι |
[14] |
δόξης
τῆς
ἐμαυτοῦ
καὶ
τοῦ
|
χρόνου, |
μὴ
μόνον
τοῦ
περὶ
τὸν |
[46] |
μὲν
ἄλλαι
πανηγύρεις
διὰ
πολλοῦ
|
χρόνου |
συλλεγεῖσαι
ταχέως
διελύθησαν,
ἡ
δ' |
[153] |
ὑπὲρ
αὑτῶν
κινδυνεύοντας
ἑτέρου
τοσούτου
|
χρόνου |
τὸν
μισθὸν
ἀπεστέρησαν·
καὶ
τοῖς |
[34] |
ἔχομεν.
Περὶ
δὲ
τοὺς
αὐτοὺς
|
χρόνους |
ὁρῶσα
τοὺς
μὲν
βαρβάρους
τὴν |
[83] |
τῆς
Ἀσίας
δύναμιν
ἐν
ὀλίγῳ
|
χρόνῳ |
κατεπολέμησαν,
οὐ
μόνον
δὲ
τὰς |
[143] |
τοῦτ'
εἰπεῖν
ὡς
οὐ
δικαίως
|
χρῶμαι |
τοῖς
παραδείγμασιν,
οὐδ'
ὡς
ἐπὶ |
[82] |
Ἑλλάδα
νομίζοντες
εἶναι.
~Τοιαύταις
διανοίαις
|
χρώμενοι |
καὶ
τοὺς
νεωτέρους
ἐν
τοῖς |
[81] |
λόγοις
ἢ
νῦν
τοῖς
ὅρκοις
|
χρώμενοι, |
ταῖς
δὲ
συνθήκαις
ὥσπερ
ἀνάγκαις |
[142] |
διὰ
τὴν
χαλεπότητα
τῶν
πολιτειῶν,
|
χρώμενος |
δὲ
ταῖς
ὑπηρεσίαις
ταῖς
παρ' |
[144] |
Ἀγησίλαος
δὲ
τῷ
Κυρείῳ
στρατεύματι
|
χρώμενος |
μικροῦ
δεῖν
τῆς
ἐντὸς
Ἅλυος |
[49] |
ἀποδεδειγμένον,
καὶ
τοὺς
λόγῳ
καλῶς
|
χρωμένους |
οὐ
μόνον
ἐν
ταῖς
αὑτῶν |
[184] |
ἀλλὰ
μετρίως
τούτῳ
τῷ
πράγματι
|
χρωμένους; |
Οὐ
τοῖς
μείζους
μὲν
τὰς |
[118] |
ποιουμένους,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
αὑτῶν
|
χώραν |
ἀνέχεσθαι
πορθουμένην,
καὶ
διακοσίαις
καὶ |
[36] |
οὐ
γὰρ
αὐτοὺς
ἔδει
κτωμένους
|
χώραν |
διακινδυνεύειν,
ἀλλ'
εἰς
τὴν
ὑφ' |
[133] |
κεκτῆσθαι,
καὶ
τὴν
ἡμετέραν
αὐτῶν
|
χώραν |
διαφθείρομεν,
ἀμελήσαντες
τὴν
Ἀσίαν
καρποῦσθαι. |
[122] |
αὐτοὺς
ἐξέδοσαν
ὧν
ἀκόντων
τὴν
|
χώραν |
ἔχουσιν
καὶ
πρὸς
οὓς
οὐδὲ |
[58] |
τοὺς
μετ'
Εὐρυσθέως
εἰς
τὴν
|
χώραν |
ἡμῶν
εἰσβαλόντας
ἐπεξελθόντες
ἐνίκησαν
μαχόμενοι |
[68] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἦλθον
εἰς
τὴν
|
χώραν |
ἡμῶν
Θρᾷκες
μὲν
μετ'
Εὐμόλπου |
[36] |
μὲν
γὰρ
ἱκανὴν
τὴν
οἴκοι
|
χώραν |
κατέλιπον,
τοῖς
δὲ
πλείω
τῆς |
[107] |
Σημεῖον
δὲ
τούτων·
ἔχοντες
γὰρ
|
χώραν |
μὲν
ὡς
πρὸς
τὸ
πλῆθος |
[176] |
συμμάχων
ἐκδέδωκεν,
ταῦτα
δὲ
κατὰ
|
χώραν |
μένει
καὶ
πάντες
αὐτὰ
κύρια |
[179] |
ὥσπερ
πρὸς
τὸν
Δία
τὴν
|
χώραν |
νεμόμενος,
ἀλλ'
οὐ
πρὸς
ἀνθρώπους |
[163] |
καὶ
τὴν
ἄλλην
τὴν
ὑπερκειμένην
|
χώραν |
οἰκοῦντας
ἐπὶ
τοῖς
ἐντεῦθεν
ὁρμωμένοις |
[28] |
Δήμητρος
γὰρ
ἀφικομένης
εἰς
τὴν
|
χώραν, |
ὅτ'
ἐπλανήθη
τῆς
Κόρης
ἁρπασθείσης, |
[42] |
ἀσφαλεστάτην
καταφυγήν.
~Ἔτι
δὲ
τὴν
|
χώραν |
οὐκ
αὐτάρκη
κεκτημένων
ἑκάστων,
ἀλλὰ |
[109] |
καταφυγοῦσι
φαινόμεθα
παραδόντες,
τοσαύτην
δὲ
|
χώραν |
παρελίπομεν
ἣ
πάντας
ἂν
ἡμᾶς |
[96] |
τὴν
πόλιν
γενομένην,
τὴν
δὲ
|
χώραν |
πορθουμένην,
ἱερὰ
δὲ
συλώμενα
καὶ |
[62] |
ἐκείνους
μεμνημένους
μηδέποτ'
εἰς
τὴν
|
χώραν |
ταύτην
εἰσβαλεῖν,
ἐξ
ἧς
ὁρμηθέντες |
[70] |
ὥστ'
ἐν
τῷ
μεταξὺ
τῆς
|
χώρας |
ἔθνη
πολλὰ
καὶ
γένη
παντοδαπὰ |
[144] |
μικροῦ
δεῖν
τῆς
ἐντὸς
Ἅλυος
|
χώρας |
ἐκράτησεν.
~Καὶ
μὴν
οὐδὲ
τὴν |
[34] |
μὲν
βαρβάρους
τὴν
πλείστην
τῆς
|
χώρας |
κατέχοντας,
τοὺς
δ'
Ἕλληνας
εἰς |
[87] |
βοηθήσαντας
ἐπὶ
τοὺς
ὅρους
τῆς
|
χώρας |
μάχῃ
νικήσαντας
τρόπαιον
στῆσαι
τῶν |
[148] |
μὲν
φοβούμενοι
τὴν
ἀοίκητον
τῆς
|
χώρας, |
μέγιστον
δὲ
τῶν
ἀγαθῶν
νομίζοντες, |
[146] |
ἦσαν
ζῆν,
ἀπείρους
μὲν
τῆς
|
χώρας |
ὄντας,
ἐρήμους
δὲ
συμμάχων
γεγενημένους, |
[116] |
τοῦ
πρὸς
ἑτέρους
περὶ
τῆς
|
χώρας |
πολεμεῖν
ἐντὸς
τείχους
οἱ
πολῖται |
[86] |
ὅσην
περ
ἂν
τῆς
αὑτῶν
|
χώρας |
πορθουμένης.
~Σημεῖον
δὲ
τοῦ
τάχους |
[132] |
δ'
ἠπειρώτας
δι'
ἀφθονίαν
τῆς
|
χώρας |
τὴν
μὲν
πλείστην
αὐτῆς
ἀργὸν |
[52] |
τοὺς
μὲν
ὑπὲρ
τῆς
αὑτῶν
|
χώρας, |
τοὺς
δ'
ὑπὲρ
τῆς
τῶν |
[141] |
θάλατταν
προδεδυστύχηκεν,
ὑπὲρ
δὲ
τῆς
|
χώρας |
τρισχιλίους
ἔχει
μόνον
πελταστὰς,
ἀλλ' |
[46] |
ὥστε
παρὰ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ἀγαπᾶσθαι.
|
Χωρὶς |
δὲ
τούτων
αἱ
μὲν
ἄλλαι |
[32] |
τοῖς
ὑπ'
ἐκείνων
εἰρημένοις
ὁμολογεῖ;
|
~Χωρὶς |
δὲ
τούτων,
ἢν
ἅπαντα
ταῦτ' |
[64] |
Τῶν
μὲν
γὰρ
Ἑλληνίδων
πόλεων
|
χωρὶς |
τῆς
ἡμετέρας
Ἄργος
καὶ
Θῆβαι |
[107] |
τῶν
πόλεων
φυλακῆς
ἕνεκα
τῶν
|
χωρίων, |
ἀλλ'
οὐ
διὰ
πλεονεξίαν
ἐξεπέμπομεν. |