Par. |
[163] |
~Ἔχει
δ'
οὕτως.
Ἂν
μὲν
|
ὁ |
βάρβαρος
ἐρρωμενεστέρως
κατάσχῃ
τὰς
πόλεις |
[147] |
~τοσοῦτον
αὐτῶν
ἥττους
ἦσαν
ὥσθ'
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἀπορήσας
τοῖς
παροῦσι
πράγμασιν |
[189] |
οὐδὲ
τοιαῦτα
λέγειν
ἐξ
ὧν
|
ὁ |
βίος
μηδὲν
ἐπιδώσει
τῶν
πεισθέντων, |
[120] |
χρῆσθαι·
νῦν
δ'
ἐκεῖνός
ἐστιν
|
ὁ |
διοικῶν
τὰ
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ |
[162] |
πώποτε
Περσῶν
ἐκράτησεν.
~Ἑκατόμνως
δ'
|
ὁ |
Καρίας
ἐπίσταθμος
τῇ
μὲν
ἀληθείᾳ |
[28] |
ἐπορίσθη·
καὶ
γὰρ
εἰ
μυθώδης
|
ὁ |
λόγος
γέγονεν,
ὅμως
αὐτῷ
καὶ |
[129] |
αὐτοὺς
ἐκείνους
παύσω,
καθ'
ὅσον
|
ὁ |
λόγος
δύναται,
τοιαύτην
ἔχοντας
τὴν |
[173] |
Ἔστι
δ'
ἁπλοῦς
καὶ
ῥᾴδιος
|
ὁ |
λόγος
ὁ
περὶ
τούτων·
οὔτε |
[175] |
ὧν
τοιαύτη
δόξα
γέγονεν,
ὡς
|
ὁ |
μὲν
βάρβαρος
κήδεται
τῆς
Ἑλλάδος |
[59] |
τὰς
τύχας
ἑκατέρων
μετήλλαξαν
ὥσθ'
|
ὁ |
μὲν
ἱκετεύειν
ἡμᾶς
ἀξιώσας
βίᾳ |
[167] |
χρόνον
δυστυχοῦντες
διαγάγωσιν.
Ἱκανὸς
γὰρ
|
ὁ |
παρεληλυθὼς,
ἐν
ᾧ
τί
τῶν |
[160] |
παρακελευόμενα
πολεμεῖν
αὐτοῖς,
μάλιστα
δ'
|
ὁ |
παρὼν
καιρὸς,
οὗ
σαφέστερον
οὐδέν. |
[56] |
μόνην
ἀποδοῦναι
χάριν
ὑπὲρ
ὧν
|
ὁ |
πατὴρ
αὐτῶν
ἅπαντας
ἀνθρώπους
εὐεργέτησεν. |
[173] |
ἁπλοῦς
καὶ
ῥᾴδιος
ὁ
λόγος
|
ὁ |
περὶ
τούτων·
οὔτε
γὰρ
εἰρήνην |
[68] |
~Ἐπιφανέστατος
μὲν
οὖν
τῶν
πολέμων
|
ὁ |
Περσικὸς
γέγονεν,
οὐ
μὴν
ἐλάττω |
[182] |
ἄξια
διαπράξασθαι.
Μόνος
γὰρ
οὗτος
|
ὁ |
πόλεμος
εἰρήνης
κρείττων
ἐστὶν,
θεωρίᾳ |
[54] |
καὶ
μικρὸν
πρὸ
τούτων
Ἄδραστος
|
ὁ |
Ταλαοῦ,
βασιλεὺς
ὢν
Ἄργους,
~οὗτος |
[31] |
μᾶλλον
πιστεύειν
ἢ
περὶ
ὧν
|
ὅ |
τε
θεὸς
ἀναιρεῖ
καὶ
πολλοῖς |
[106] |
ἄλλοις
κατεστήσαμεν,
ἣν
οὐκ
οἶδ'
|
ὅ |
τι
δεῖ
διὰ
μακροτέρων
ἐπαινεῖν, |
[97] |
ἐστὶ
τῶν
ναυμαχούντων,
οὐκ
οἶδ'
|
ὅ |
τι
δεῖ
λέγοντα
διατρίβειν·
~ἃ |
[14] |
καταγελᾶν
καὶ
καταφρονεῖν·
οὐδὲν
γὰρ
|
ὅ |
τι
τῶν
τοιούτων
οὐκ
ἄξιός |
[166] |
ἧς
ἡμεῖς
ὅταν
κρείττω
διαβιβάσωμεν,
|
ὃ |
βουληθέντες
ῥᾳδίως
ἂν
ποιήσαιμεν,
ἀσφαλῶς |
[128] |
ἢ
ταῖς
μεγίσταις
συμφοραῖς
περιβάλλειν;
|
~Ὃ |
δὲ
πάντων
δεινότατον,
ὅταν
τις |
[176] |
λυμαινόμενοι
καὶ
κακῶς
ποιοῦντες
αὐτήν;
|
~Ὃ |
δὲ
πάντων
καταγελαστότατον,
ὅτι
τῶν |
[89] |
βουληθεὶς
δὲ
τοιοῦτον
μνημεῖον
καταλιπεῖν
|
ὃ |
μὴ
τῆς
ἀνθρωπίνης
φύσεώς
ἐστιν, |
[185] |
λυπήσομεν
στρατιώτας
ἐξ
αὐτῶν
καταλέγοντες,
|
ὃ |
νῦν
ἐν
τῷ
πολέμῳ
τῷ |
[89] |
ἐπαύσατο
πρὶν
ἐξεῦρε
καὶ
συνηνάγκασεν
|
ὃ |
πάντες
θρυλοῦσιν,
ὥστε
τῷ
στρατοπέδῳ |
[137] |
ἁπάντων
ἡμῶν
καταπεφρονηκώς.
~Διαπέπρακται
γὰρ
|
ὃ |
τῶν
ἐκείνου
προγόνων
οὐδεὶς
πώποτε· |
[148] |
ἐκεῖνοι
παρὰ
πᾶσαν
ἐπιβουλευόμενοι
τὴν
|
ὁδὸν |
ὁμοίως
διεπορεύθησαν
ὡσπερανεὶ
προπεμπόμενοι,
μάλιστα |
[169] |
πολλοὶ
καταγελάσειαν,
εἰ
δυστυχίας
ἀνδρῶν
|
ὀδυροίμην |
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
καιροῖς,
ἐν |
[110] |
ἐπιτηδεύοντες,
καὶ
τὰς
μὲν
Μηλίων
|
ὀδυρόμενοι |
συμφορὰς,
περὶ
δὲ
τοὺς
αὑτῶν |
[123] |
πολεμοῦντες.
~Καὶ
τότε
μὲν
ἠγανάκτουν,
|
ὅθ' |
ἡμεῖς
νομίμως
ἐπάρχειν
τινῶν
ἠξιοῦμεν· |
[15] |
μὴν
ἐντεῦθεν
ποιοῦνται
τὴν
ἀρχὴν
|
ὅθεν |
ἂν
μάλιστα
συστῆσαι
ταῦτα
δυνηθεῖεν. |
[117] |
δ'
ἀνάστατοι
γεγόνασιν,
τῶν
δ'
|
οἱ |
βάρβαροι
δεσπόται
καθεστήκασιν·
οὓς
ἡμεῖς |
[119] |
ἑτέρων
ἡγεμόνων
καταστάντων
ἐνίκησαν
μὲν
|
οἱ |
βάρβαροι
ναυμαχοῦντες,
ἦρξαν
δὲ
τῆς |
[67] |
ἱκετεύειν
ἀξιοῦντες,
τῶν
δὲ
βαρβάρων
|
οἱ |
βουλόμενοι
καταδουλώσασθαι
τοὺς
Ἕλληνας
ἐφ' |
[2] |
εὖ
φρονήσαντος
ἅπαντες
ἂν
ἀπολαύσειαν
|
οἱ |
βουλόμενοι
κοινωνεῖν
τῆς
ἐκείνου
διανοίας. |
[143] |
περὶ
ὧν
οὐδέποτε
παύονται
λέγοντες
|
οἱ |
βουλόμενοι
τὰ
τῶν
βαρβάρων
μεγάλα |
[40] |
πολιτείαν
κατεστήσατο.
~Δῆλον
δ'
ἐκεῖθεν·
|
οἱ |
γὰρ
ἐν
ἀρχῇ
περὶ
τῶν |
[116] |
μὲν
γὰρ
τὸ
μέλλον
δεδίασιν,
|
οἱ |
δ'
ἀεὶ
κατιέναι
προσδοκῶσιν.
~Τοσοῦτον |
[149] |
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
κακῶς
ἀπώλονθ'
|
οἱ |
δ'
αἰσχρῶς
ἐσώθησαν,
καὶ
τελευτῶντες |
[151] |
τῶν
παρ'
ἡμῖν
οἰκετῶν
πεπαιδευμένος;
|
~Οἱ |
δ'
ἐν
ταῖς
μεγίσταις
δόξαις |
[90] |
στενοῖς
κωλύσοντες
αὐτοὺς
περαιτέρω
προελθεῖν,
|
οἱ |
δ'
ἡμέτεροι
πατέρες
ἐπ'
Ἀρτεμίσιον, |
[91] |
γένηται
τοῖς
Ἕλλησιν
τῆς
σωτηρίας,
|
οἱ |
δ'
ἡμέτεροι
πρόγονοι
μάλιστα
μὲν |
[92] |
οὐδεὶς
γὰρ
αὐτῶν
φυγεῖν
ἠξίωσεν·
|
οἱ |
δ'
ἡμέτεροι
τὰς
μὲν
πρόπλους |
[56] |
ἔθος
καὶ
πάτριον
νόμον
καταλυόμενον,
|
~οἱ |
δ'
Ἡρακλέους
παῖδες
φεύγοντες
τὴν |
[44] |
τοὺς
ἀθλητὰς
αὑτῶν
ἕνεκα
πονοῦντας,
|
οἱ |
δ'
ὅταν
ἐνθυμηθῶσιν
ὅτι
πάντες |
[86] |
ἐν
ἀλλοτρίαις
ψυχαῖς
μέλλοντες
κινδυνεύσειν,
|
οἱ |
δ'
οὐκ
ἔφθασαν
πυθόμενοι
τὸν |
[16] |
Ἑλλήνων
οἱ
μὲν
ὑφ'
ἡμῖν,
|
οἱ |
δ'
ὑπὸ
Λακεδαιμονίοις
εἰσίν·
αἱ |
[83] |
πόλιν
στρατεύσαντες
ἔτη
δέκα
διέτριψαν,
|
οἱ |
δὲ
τὴν
ἐξ
ἁπάσης
τῆς |
[87] |
οἱ
μὲν
μετασχεῖν
τῶν
κινδύνων,
|
οἱ |
δὲ
φθῆναι
συμβαλόντες
πρὶν
ἐλθεῖν |
[5] |
εἶς
οὗτός
ἐστιν.
Ἔπειτ'
οὐδ'
|
οἱ |
καιροί
πω
παρεληλύθασιν
ὥστ'
ἤδη |
[152] |
ἢ
τῶν
ἀνθρώπων
ὀλιγωροῦντες.
~Τοιγαροῦν
|
οἱ |
καταβαίνοντες
αὐτῶν
ἐπὶ
θάλατταν,
οὓς |
[69] |
ἐκείνοις·
οὐ
γὰρ
ἄν
ποθ'
|
οἱ |
λόγοι
περὶ
αὐτῶν
τοσοῦτον
χρόνον |
[7] |
ἐνοχλεῖν
τοῖς
ἀκούουσιν·
ἐπειδὴ
δ'
|
οἱ |
λόγοι
τοιαύτην
ἔχουσι
τὴν
φύσιν |
[175] |
ἐστὶν,
ἡμῶν
δέ
τινές
εἰσιν
|
οἱ |
λυμαινόμενοι
καὶ
κακῶς
ποιοῦντες
αὐτήν; |
[74] |
πάλαι
προκατειλημμένων
καὶ
περὶ
ὧν
|
οἱ |
μάλιστα
δυνηθέντες
τῶν
πολιτῶν
εἰπεῖν |
[161] |
Κιλικίᾳ
πόλεων
τὰς
μὲν
πλείστας
|
οἱ |
μεθ'
ἡμῶν
ὄντες
ἔχουσιν,
τὰς |
[149] |
εἰς
τὴν
Εὐρώπην
δίκην
ἔδοσαν,
|
οἱ |
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
κακῶς
ἀπώλονθ' |
[116] |
οἰκοῦντες
τῶν
ταῖς
φυγαῖς
ἐζημιωμένων·
|
οἱ |
μὲν
γὰρ
τὸ
μέλλον
δεδίασιν, |
[92] |
ὁμοίαις
ἐχρήσαντο
ταῖς
τύχαις,
ἀλλ'
|
οἱ |
μὲν
διεφθάρησαν
καὶ
ταῖς
ψυχαῖς |
[171] |
χρόνον
ἂν
κατέλιπον.
Νῦν
δ'
|
οἱ |
μὲν
ἐν
ταῖς
μεγίσταις
δόξαις |
[87] |
στρατοπέδῳ
πορευομένους·
οὕτω
σφόδρ'
ἠπείχθησαν
|
οἱ |
μὲν
μετασχεῖν
τῶν
κινδύνων,
οἱ |
[44] |
ἑκατέρους
ἔχειν
ἐφ'
οἷς
φιλοτιμηθῶσιν,
|
οἱ |
μὲν
ὅταν
ἴδωσι
τοὺς
ἀθλητὰς |
[86] |
γὰρ
αὐτῶν
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν
|
οἱ |
μὲν
οὐ
περιέμειναν
τοὺς
συμμάχους, |
[83] |
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένων
διήνεγκαν
ὅσον
|
οἱ |
μὲν
περὶ
μίαν
πόλιν
στρατεύσαντες |
[16] |
ταῦτα
δυνηθεῖεν.
~Τῶν
γὰρ
Ἑλλήνων
|
οἱ |
μὲν
ὑφ'
ἡμῖν,
οἱ
δ' |
[28] |
γεγόνασιν,
καὶ
τὴν
τελετὴν,
ἧς
|
οἱ |
μετασχόντες
περί
τε
τῆς
τοῦ |
[67] |
ἢν
ἐπιδειχθῶσι
τῶν
μὲν
Ἑλλήνων
|
οἱ |
μὴ
δυνάμενοι
τυγχάνειν
τῶν
δικαίων |
[98] |
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος
ἢ
σύμπαντες
|
οἱ |
ναυμαχήσαντες,
οὐδεὶς
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς |
[164] |
διατριβὴν,
ἵνα
μὴ
πάθωμεν
ὅπερ
|
οἱ |
πατέρες
ἡμῶν.
Ἐκεῖνοι
γὰρ
ὑστερίσαντες |
[157] |
αὐτοὺς
ἔχουσιν.
Καὶ
πολλῶν
μὲν
|
οἱ |
πατέρες
ἡμῶν
μηδισμοῦ
θάνατον
κατέγνωσαν, |
[103] |
γενήσεσθαι
τῶν
Ἑλλήνων,
ἐφ'
ὧν
|
οἱ |
πειθαρχήσαντες
ἄριστα
τυγχάνουσι
πράξαντες.
Ἐπὶ |
[116] |
τῆς
χώρας
πολεμεῖν
ἐντὸς
τείχους
|
οἱ |
πολῖται
πρὸς
ἀλλήλους
μάχονται,
πλείους |
[75] |
δίκαιον
ἀμνημονεῖν·
ἐκεῖνοι
γὰρ
ἦσαν
|
οἱ |
προασκήσαντες
τοὺς
ἐπιγιγνομένους
καὶ
τὰ |
[61] |
δι'
ἡμῶν
αὐτοῖς
γενομένην
σωτηρίαν
|
οἱ |
πρόγονοι
μὲν
τῶν
νῦν
ἐν |
[64] |
ἔτι
διατελοῦσιν.
Φαίνονται
δ'
ἡμῶν
|
οἱ |
πρόγονοι
τοσοῦτον
ἁπάντων
διενεγκόντες
ὥσθ' |
[172] |
ἀλλ'
ὅσῳ
μικροψυχότεροι
τυγχάνουσιν
ὄντες
|
οἱ |
προεστῶτες
ἡμῶν,
τοσούτῳ
τοὺς
ἄλλους |
[186] |
τοιούτοις
ἔργοις
ἀριστεύσαντας;
Ὅπου
γὰρ
|
οἱ |
πρὸς
Ἀλέξανδρον
πολεμήσαντες
καὶ
μίαν |
[71] |
εἰκὸς
τοὺς
ἐκ
τοιούτων
γεγονότας
|
οἱ |
πρὸς
Δαρεῖον
καὶ
Ξέρξην
πολεμήσαντες |
[32] |
σκοπῶμεν,
εὑρήσομεν
ὅτι
τὸν
βίον
|
οἱ |
πρῶτοι
φανέντες
ἐπὶ
γῆς
οὐκ |
[116] |
πυκνότητα
τῶν
μεταβολῶν
ἀθυμοτέρως
διάγουσιν
|
οἱ |
τὰς
πόλεις
οἰκοῦντες
τῶν
ταῖς |
[50] |
λέγειν
τοὺς
ἄλλους
ἀνθρώπους,
ὥσθ'
|
οἱ |
ταύτης
μαθηταὶ
τῶν
ἄλλων
διδάσκαλοι |
[146] |
ἐπειδὴ
Κύρου
τελευτήσαντος
συνῆλθον
ἅπαντες
|
οἱ |
τὴν
Ἀσίαν
κατοικοῦντες,
ἐν
τούτοις |
[110] |
τῶν
ἀλλοτρίων
ἐπιθυμεῖν
τολμῶσι
κατηγορεῖν
|
οἱ |
τῶν
δεκαρχιῶν
κοινωνήσαντες
καὶ
τὰς |
[167] |
ἡλικίας
ποιήσασθαι
τὴν
στρατείαν,
ἵν'
|
οἱ |
τῶν
συμφορῶν
κοινωνήσαντες
οὗτοι
καὶ |
[85] |
μνήμην
ἐποίησαν.
~Ἀεὶ
μὲν
οὖν
|
οἵ |
θ'
ἡμέτεροι
πρόγονοι
καὶ
Λακεδαιμόνιοι |
[54] |
ὑπὲρ
τῶν
πατρίων
ἀμφισβητοῦντας,
ἦλθον
|
οἵ |
θ'
Ἡρακλέους
παῖδες
καὶ
μικρὸν |
[135] |
ἀμφοτέροιν
αὐτοῖν
τῆς
Ἑλλάδος
ὄντοιν.
|
~Οἵ |
τε
γὰρ
ἀφεστῶτες
πρὸς
ἡμᾶς |
[146] |
Ἑλλήνων
οὐκ
ἀριστίνδην
ἐπειλεγμένους,
ἀλλ'
|
οἳ |
διὰ
φαυλότητ'
ἐν
ταῖς
αὑτῶν |
[155] |
αὐτοῖς
ἐστὶν
τῶν
παρ'
ἡμῖν,
|
οἳ |
καὶ
τὰ
τῶν
θεῶν
ἕδη |
[35] |
ἡγεμόνας
εἰς
τὰς
πόλεις
ἐξέπεμψεν,
|
οἳ |
παραλαβόντες
τοὺς
μάλιστα
βίου
δεομένους, |
[135] |
τὸ
πλεῖστον
ἀπ'
Ἰωνίας
συμπέπλευκεν,
|
οἳ |
πολὺ
ἂν
ἥδιον
κοινῇ
τὴν |
[125] |
αἰτίους
χρὴ
νομίζειν
ἢ
Λακεδαιμονίους,
|
οἳ |
τοσαύτην
ἰσχὺν
ἔχοντες
περιορῶσι
τοὺς |
[83] |
ἂν
γένοιντο
σύμμετροι
τοιούτοις
ἀνδράσιν,
|
οἳ |
τοσοῦτον
μὲν
τῶν
ἐπὶ
Τροίαν |
[28] |
τυγχάνουσιν
οὖσαι,
τούς
τε
καρποὺς,
|
οἳ |
τοῦ
μὴ
θηριωδῶς
ζῆν
ἡμᾶς |
[111] |
αἰσχρῶν
ἢ
δεινῶν
οὐ
διεξῆλθον;
|
Οἳ |
τοὺς
μὲν
ἀνομωτάτους
πιστοτάτους
ἐνόμιζον, |
[155] |
χρὴ
τὴν
τούτων
φιλίαν
ἀγαπᾶν,
|
οἳ |
τοὺς
μὲν
εὐεργέτας
τιμωροῦνται,
τοὺς |
[71] |
δὲ
τῶν
εἰρημένων
καὶ
τοιαῦθ'
|
οἷά |
περ
εἰκὸς
τοὺς
ἐκ
τοιούτων |
[106] |
τοῖς
ἄλλοις
κατεστήσαμεν,
ἣν
οὐκ
|
οἶδ' |
ὅ
τι
δεῖ
διὰ
μακροτέρων |
[97] |
πάντων
ἐστὶ
τῶν
ναυμαχούντων,
οὐκ
|
οἶδ' |
ὅ
τι
δεῖ
λέγοντα
διατρίβειν· |
[65] |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
δυναστείας
οὐκ
|
οἶδ' |
ὅπως
ἄν
τις
σαφέστερον
ἐπιδεῖξαι |
[100] |
ἀναγκασθεῖμεν;
~Μέχρι
μὲν
οὖν
τούτων
|
οἶδ' |
ὅτι
πάντες
ἂν
ὁμολογήσειαν
πλείστων |
[176] |
συνθήκας
εἶναι.
Τίς
γὰρ
οὐκ
|
οἶδεν, |
ὅτι
συνθῆκαι
μέν
εἰσιν,
αἵτινες |
[73] |
ἡμᾶς
ἀφαιρεῖσθαι
ζητούντων.
~Καὶ
μηδεὶς
|
οἰέσθω |
μ'
ἀγνοεῖν
ὅτι
καὶ
Λακεδαιμόνιοι |
[16] |
πλείστους
αὐτῶν
διειλήφασιν.
Ὅστις
οὖν
|
οἴεται |
τοὺς
ἄλλους
κοινῇ
τι
πράξειν |
[92] |
τῆς
παρόδου
τοὺς
πολεμίους
κρατοῦντας,
|
οἴκαδε |
καταπλεύσαντες
καὶ
κατασκευάσαντες
τὰ
περὶ |
[86] |
τῆς
Ἑλλάδος
καταφρονήσαντας
ἀπήντων
τὴν
|
οἰκείαν |
δύναμιν
ἔχοντες,
ὀλίγοι
πρὸς
πολλὰς |
[36] |
ὑφ'
ἡμῶν
ἀφορισθεῖσαν,
εἰς
ταύτην
|
οἰκεῖν |
ἰόντας.
~Καίτοι
τίς
ἂν
ταύτης |
[24] |
ὀνομάτων
τοῖς
αὐτοῖς
οἷσπερ
τοὺς
|
οἰκειοτάτους |
τὴν
πόλιν
ἔχοντες
προσειπεῖν.
~Μόνοις |
[76] |
ἀλλοτρίων,
ἀλλ'
ἐκήδοντο
μὲν
ὡς
|
οἰκείων, |
ἀπείχοντο
δ'
ὥσπερ
χρὴ
τῶν |
[112] |
ἀρχῆς
διὰ
τὸ
πλῆθος
τῶν
|
οἰκείων |
κακῶν
ἐπαυσάμεθ'
ἀλλήλους
ἐλεοῦντες·
οὐδενὶ |
[135] |
γὰρ
ἀφεστῶτες
πρὸς
ἡμᾶς
τ'
|
οἰκείως |
ἔχουσιν
καὶ
Λακεδαιμονίοις
σφᾶς
αὐτοὺς |
[41] |
φιλοξένως
κατεσκευάσατο
καὶ
πρὸς
ἅπαντας
|
οἰκείως |
ὥστε
καὶ
τοῖς
χρημάτων
δεομένοις |
[181] |
αἰσχρὸν
ἰδίᾳ
μὲν
τοῖς
βαρβάροις
|
οἰκέταις |
ἀξιοῦν
χρῆσθαι,
δημοσίᾳ
δὲ
τοσούτους |
[123] |
γὰρ
ἡμῶν
οὕτως
αἰκίζεται
τοὺς
|
οἰκέτας |
ὡς
ἐκεῖνοι
τοὺς
ἐλευθέρους
κολάζουσιν. |
[150] |
δουλείαν
ἄμεινον
τῶν
παρ'
ἡμῖν
|
οἰκετῶν |
πεπαιδευμένος;
~Οἱ
δ'
ἐν
ταῖς |
[173] |
ὧν
τάς
τε
πόλεις
ἀσφαλέστερον
|
οἰκήσομεν |
καὶ
πιστότερον
διακεισόμεθα
πρὸς
ἡμᾶς |
[37] |
πρότερον
γενομένης
πρὶν
τὰς
πλείστας
|
οἰκισθῆναι |
τῶν
Ἑλληνίδων
πόλεων,
ἢ
μᾶλλον |
[61] |
Ἄργος
καὶ
Λακεδαίμονα
καὶ
Μεσσήνην,
|
οἰκισταὶ |
δὲ
Σπάρτης
ἐγένοντο,
καὶ
τῶν |
[65] |
τῶν
πρὸς
Εὐρυσθέα
κινδύνων
τοὺς
|
οἰκιστὰς |
καὶ
τοὺς
ἡγεμόνας
τοὺς
Λακεδαιμονίων |
[99] |
σωτηρίας
καὶ
τό
τε
παλαιὸν
|
οἰκιστὰς |
τῶν
πλείστων
πόλεων
γενομένους
καὶ |
[36] |
~τοῖς
μὲν
γὰρ
ἱκανὴν
τὴν
|
οἴκοι |
χώραν
κατέλιπον,
τοῖς
δὲ
πλείω |
[24] |
ἡμᾶς
προσήκει
τιμᾶσθαι.
~Ταύτην
γὰρ
|
οἰκοῦμεν |
οὐχ
ἑτέρους
ἐκβαλόντες
οὐδ'
ἐρήμην |
[163] |
τὴν
ἄλλην
τὴν
ὑπερκειμένην
χώραν
|
οἰκοῦντας |
ἐπὶ
τοῖς
ἐντεῦθεν
ὁρμωμένοις
εἶναι. |
[39] |
Ἕλληνας
ἀνόμως
ζῶντας
καὶ
σποράδην
|
οἰκοῦντας, |
καὶ
τοὺς
μὲν
ὑπὸ
δυναστειῶν |
[106] |
περὶ
αὐτῆς.
Μετὰ
γὰρ
ταύτης
|
οἰκοῦντες |
ἑβδομήκοντ'
ἔτη
διετελέσαμεν
ἄπειροι
μὲν |
[116] |
ἀθυμοτέρως
διάγουσιν
οἱ
τὰς
πόλεις
|
οἰκοῦντες |
τῶν
ταῖς
φυγαῖς
ἐζημιωμένων·
οἱ |
[103] |
ἡμετέρας
ἡγεμονίας
εὑρήσομεν
καὶ
τοὺς
|
οἴκους |
τοὺς
ἰδίους
πρὸς
εὐδαιμονίαν
πλεῖστον |
[16] |
αἱ
γὰρ
πολιτεῖαι,
δι'
ὧν
|
οἰκοῦσι |
τὰς
πόλεις,
οὕτω
τοὺς
πλείστους |
[141] |
δὲ
ταῖς
συνθήκαις
ἔκδοτός
ἐστιν,
|
οἰκῶν |
δὲ
νῆσον
κατὰ
μὲν
θάλατταν |
[179] |
χρόνον
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
δυναστευόντων.
|
~Οἶμαι |
δ'
ἐκείνως
εἰπὼν
μᾶλλον
δηλώσειν |
[159] |
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς
ἡμᾶς
μεμνημένους.
|
~Οἶμαι |
δὲ
καὶ
τὴν
Ὁμήρου
ποίησιν |
[84] |
ἕξειν
οὕτως
ἑτοίμως
ἤθελον
ἀποθνῄσκειν;
|
~Οἶμαι |
δὲ
καὶ
τὸν
πόλεμον
θεῶν |
[103] |
χρόνον
τὴν
ἀρχὴν
κατασχεῖν
ἠδυνήθημεν;
|
~Οἶμαι |
δὲ
πᾶσιν
δοκεῖν
τούτους
κρατίστους |
[185] |
ὀχληρότατόν
ἐστιν
αὐταῖς·
πολὺ
γὰρ
|
οἶμαι |
σπανιωτέρους
ἔσεσθαι
τοὺς
μένειν
ἐθελήσοντας |
[146] |
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
πόλεσιν
οὐχ
|
οἷοί |
τ'
ἦσαν
ζῆν,
ἀπείρους
μὲν |
[96] |
ταῦτα
διενοήθησαν·
ἐπειδὴ
γὰρ
οὐχ
|
οἷοί |
τ'
ἦσαν
πρὸς
ἀμφοτέρας
ἅμα |
[80] |
ὑβρίζοντες
τοὺς
Ἕλληνας,
καὶ
στρατηγεῖν
|
οἰόμενοι |
δεῖν,
ἀλλὰ
μὴ
τυραννεῖν
αὐτῶν, |
[105] |
ταῖς
δὲ
δυναστείαις
πολεμοῦντες,
δεινὸν
|
οἰόμενοι |
τοὺς
πολλοὺς
ὑπὸ
τοῖς
ὀλίγοις |
[71] |
καὶ
τῶν
μὲν
πολεμίων
ἀνυποστάτων
|
οἰομένων |
εἶναι
διὰ
τὸ
πλῆθος,
τῶν |
[12] |
τι
τοιοῦτον
ἐν
τοῖς
ἐμοῖς
|
οἷον |
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
οὐχ
εὑρήσουσιν. |
[163] |
νήσων
αἱ
περὶ
τὴν
ἤπειρον,
|
οἷον |
Ῥόδος
καὶ
Σάμος
καὶ
Χίος, |
[28] |
ἐκ
τῶν
εὐεργεσιῶν,
ἃς
οὐχ
|
οἷόν |
τ'
ἄλλοις
ἢ
τοῖς
μεμυημένοις |
[130] |
τὴν
γνώμην.
~Ἔστιν
δ'
οὐχ
|
οἷόν |
τ'
ἀποτρέπειν
τῶν
ἁμαρτημάτων,
οὐδ' |
[95] |
προεστάναι
τῆς
Ἑλλάδος
ἀξιούσαις
οὐχ
|
οἷόν |
τ'
εἶναι
διαφεύγειν
τοὺς
κινδύνους, |
[8] |
τοιαύτην
ἔχουσι
τὴν
φύσιν
~ὥσθ'
|
οἷόν |
τ'
εἶναι
περὶ
τῶν
αὐτῶν |
[102] |
δὲ
μήτε
τοῦτο
γέγονεν
μήθ'
|
οἷόν |
τ'
ἐστὶν
τοσούτων
πόλεων
τὸ |
[7] |
τούτοις
εἰ
μὲν
μηδαμῶς
ἄλλως
|
οἷόν |
τ'
ἦν
δηλοῦν
τὰς
αὐτὰς |
[173] |
περὶ
τούτων·
οὔτε
γὰρ
εἰρήνην
|
οἷόν |
τε
βεβαίαν
ἀγαγεῖν
ἢν
μὴ |
[150] |
πάντ'
εἰκότως
ἀποβέβηκεν·
οὐ
γὰρ
|
οἷόν |
τε
τοὺς
οὕτω
τρεφομένους
καὶ |
[172] |
καὶ
περιμένομεν
τοὺς
καιροὺς
ἐν
|
οἷς |
ἀνήκεστόν
τι
κακὸν
ἀλλήλους
ἐργάσασθαι |
[46] |
τούτων
ἆθλα
μέγιστα.
~Πρὸς
γὰρ
|
οἷς |
αὐτὴ
τίθησιν,
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
[124] |
καὶ
τοιούτους
κινδύνους
ὑπομένειν
ἐν
|
οἷς |
ἡττηθέντες
μὲν
παραχρῆμα
διαφθαρήσονται,
κατορθώσαντες |
[169] |
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
καιροῖς,
ἐν
|
οἷς |
Ἰταλία
μὲν
ἀνάστατος
γέγονεν,
Σικελία |
[123] |
δουλείαν
καθεστώτων
οὐδὲν
φροντίζουσιν
αὐτῶν,
|
οἷς |
οὐκ
ἐξαρκεῖ
δασμολογεῖσθαι
καὶ
τὰς |
[44] |
διάγειν,
ἀλλ'
ἑκατέρους
ἔχειν
ἐφ'
|
οἷς |
φιλοτιμηθῶσιν,
οἱ
μὲν
ὅταν
ἴδωσι |
[24] |
καὶ
τῶν
ὀνομάτων
τοῖς
αὐτοῖς
|
οἷσπερ |
τοὺς
οἰκειοτάτους
τὴν
πόλιν
ἔχοντες |
[102] |
ἤδη
δίκαιόν
ἐστιν
ἡμᾶς
ἐπαινεῖν,
|
οἵτινες |
ἐλαχίστοις
χαλεπήναντες
πλεῖστον
χρόνον
τὴν |
[96] |
ἢ
μᾶλλον
φιλέλληνες
ὄντες
ἐπιδειχθεῖεν
|
οἵτινες |
ἔτλησαν
ἐπιδεῖν,
ὥστε
μὴ
τοῖς |
[134] |
αὐτῷ
γεγενημένας
ταραχὰς
συνδιαλύειν
ἐπιχειροῦμεν,
|
οἵτινες |
καὶ
τοῖν
στρατοπέδοιν
τοῖν
περὶ |
[133] |
αὐτοὺς
καταγνῶναι
μανίαν
ἀμφοτέρων
ἡμῶν,
|
οἵτινες |
οὕτω
περὶ
μικρῶν
κινδυνεύομεν,
ἐξὸν |
[4] |
τούτους
καλλίστους
εἶναι
τῶν
λόγων,
|
οἵτινες |
περὶ
μεγίστων
τυγχάνουσιν
ὄντες
καὶ |
[17] |
βουλόμενον
ἐκείνους
τοὺς
λόγους
ζητεῖν,
|
οἵτινες |
τὼ
πόλεε
τούτω
πείσουσιν
ἰσομοιρῆσαι |
[83] |
κινδύνων
ἀπέστησαν
ὥστε
ζῶντες
εὐδοκιμεῖν,
|
οἵτινες |
ὑπὲρ
τῆς
δόξης
ἧς
ἤμελλον |
[74] |
ἐπειδὴ
συμφέρει
τοῖς
πράγμασιν,
οὐκ
|
ὀκνητέον |
μνησθῆναι
περὶ
αὐτῶν.
~Πλείστων
μὲν |
[153] |
μέν
γε
μετ'
Ἀγησιλάου
στρατιὰν
|
ὀκτὼ |
μῆνας
ταῖς
αὑτῶν
δαπάναις
διέθρεψαν, |
[100] |
Μηλίων
ἀνδραποδισμὸν
καὶ
τὸν
Σκιωναίων
|
ὄλεθρον |
ἐν
τούτοις
τοῖς
λόγοις
ἡμῖν |
[186] |
χρὴ
προσδοκᾶν
ἐγκωμίων
τεύξεσθαι
τοὺς
|
ὅλης |
τῆς
Ἀσίας
κρατήσαντας;
Τίς
γὰρ |
[180] |
ἅπαντος
τοῦ
πολέμου
καὶ
καθ'
|
ὅλης |
τῆς
Ἑλλάδος
ἑστήκασιν.
~Ὑπὲρ
ὧν |
[131] |
διαλυσαμένοις
ἅπαντας
τοὺς
βαρβάρους
περιοίκους
|
ὅλης |
τῆς
Ἑλλάδος
καταστῆσαι.
~Καίτοι
χρὴ |
[182] |
τοῦ
τολμήσαντος
ἐξαμαρτεῖν,
~ἡμᾶς
δ'
|
ὅλης |
τῆς
Ἑλλάδος
ὑβριζομένης
μηδεμίαν
ποιήσασθαι |
[106] |
πολιτείας
ἀποστερεῖσθαι.
~Τοιαῦτ'
ἔχοντες
ταῖς
|
ὀλιγαρχίαις |
ἐπιτιμᾶν
καὶ
πλείω
τούτων
τὴν |
[86] |
ἀπήντων
τὴν
οἰκείαν
δύναμιν
ἔχοντες,
|
ὀλίγοι |
πρὸς
πολλὰς
μυριάδας,
ὥσπερ
ἐν |
[164] |
προέμενοί
τινας
τῶν
συμμάχων
ἠναγκάσθησαν
|
ὀλίγοι |
πρὸς
πολλοὺς
κινδυνεύειν,
ἐξὸν
αὐτοῖς |
[105] |
οἰόμενοι
τοὺς
πολλοὺς
ὑπὸ
τοῖς
|
ὀλίγοις |
εἶναι
καὶ
τοὺς
ταῖς
οὐσίαις |
[52] |
εὐεργεσιῶν.
~Οὐ
γὰρ
μικροὺς
οὐδ'
|
ὀλίγους |
οὐδ'
ἀφανεῖς
ἀγῶνας
ὑπέμειναν,
ἀλλὰ |
[90] |
αὑτῶν
ἐπιλέξαντες
καὶ
τῶν
συμμάχων
|
ὀλίγους |
παραλαβόντες,
ὡς
ἐν
τοῖς
στενοῖς |
[73] |
τοσοῦτον
αὐτῶν
διήνεγκεν.
Βούλομαι
δ'
|
ὀλίγῳ |
μακρότερα
περὶ
τοῖν
πολέοιν
εἰπεῖν |
[144] |
πεδίον
ἀνάστατον
ἐποίησεν,
Θίβρων
δ'
|
ὀλίγῳ |
πλείους
τούτων
διαβιβάσας
τὴν
Λυδίαν |
[66] |
μεγίστων
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ὅνπερ
|
ὀλίγῳ |
πρότερον
πειράσομαι
καὶ
περὶ
τούτων |
[83] |
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
δύναμιν
ἐν
|
ὀλίγῳ |
χρόνῳ
κατεπολέμησαν,
οὐ
μόνον
δὲ |
[78] |
δεήσει
πολλῶν
γραμμάτων,
ἀλλ'
ἀπ'
|
ὀλίγων |
συνθημάτων
ῥᾳδίως
καὶ
περὶ
τῶν |
[151] |
θεῶν
μᾶλλον
ἢ
τῶν
ἀνθρώπων
|
ὀλιγωροῦντες. |
~Τοιγαροῦν
οἱ
καταβαίνοντες
αὐτῶν
ἐπὶ |
[126] |
Θηβαίων
Καδμείαν
κατέλαβον,
καὶ
νῦν
|
Ὀλυνθίους |
καὶ
Φλειασίους
πολιορκοῦσιν,
Ἀμύντᾳ
δὲ |
[104] |
οὐ
δεσποτικῶς
βουλευόμενοι
περὶ
αὐτῶν,
|
ὅλων |
μὲν
τῶν
πραγμάτων
ἐπιστατοῦντες,
~ἰδίᾳ |
[51] |
περὶ
τὰ
μέρη
διατρίβειν
ὑπὲρ
|
ὅλων |
τῶν
πραγμάτων
ὑποθέμενος,
μηδ'
ἐκ |
[151] |
ταῖς
μεγίσταις
δόξαις
ὄντες
αὐτῶν
|
ὁμαλῶς |
μὲν
οὐδὲ
κοινῶς
οὐδὲ
πολιτικῶς |
[159] |
μεμνημένους.
~Οἶμαι
δὲ
καὶ
τὴν
|
Ὁμήρου |
ποίησιν
μείζω
λαβεῖν
δόξαν
ὅτι |
[92] |
δὲ
τὰς
τόλμας
παρασχόντες
οὐχ
|
ὁμοίαις |
ἐχρήσαντο
ταῖς
τύχαις,
ἀλλ'
οἱ |
[82] |
Καὶ
πολλὴν
αὐτοῖς
ἔχω
συγγνώμην·
|
ὁμοίως |
γάρ
ἐστιν
χαλεπὸν
ἐπαινεῖν
τοὺς |
[11] |
τῶν
ἰδίων
συμβολαίων
σκοποῦσιν,
ὥσπερ
|
ὁμοίως |
δέον
ἀμφοτέρους
ἔχειν,
ἀλλ'
οὐ |
[148] |
παρὰ
πᾶσαν
ἐπιβουλευόμενοι
τὴν
ὁδὸν
|
ὁμοίως |
διεπορεύθησαν
ὡσπερανεὶ
προπεμπόμενοι,
μάλιστα
μὲν |
[69] |
τοὺς
προγόνους
τοὺς
ἡμετέρους
συμβαλόντες
|
ὁμοίως |
διεφθάρησαν
ὥσπερ
ἂν
εἰ
πρὸς |
[91] |
ἐπὶ
τὸ
διαναυμαχεῖν,
ἐπιδείξαντες
αὐτοῖς
|
ὁμοίως |
ἐν
τοῖς
ναυτικοῖς
κινδύνοις
ὥσπερ |
[130] |
Τὸν
γὰρ
αὐτὸν
λόγον
οὐχ
|
ὁμοίως |
ὑπο
λαμβάνειν
δεῖ,
μὴ
μετὰ |
[6] |
~Ἕως
δ'
ἂν
τὰ
μὲν
|
ὁμοίως |
ὥσπερ
πρότερον
φέρηται,
τὰ
δ' |
[31] |
γιγνόμενα
τοῖς
ὑπ'
ἐκείνων
εἰρημένοις
|
ὁμολογεῖ; |
~Χωρὶς
δὲ
τούτων,
ἢν
ἅπαντα |
[23] |
τοσούτῳ
πλέον
ἀπολείψομεν
τοὺς
ἀμφισβητοῦντας.
|
Ὁμολογεῖται |
μὲν
γὰρ
τὴν
πόλιν
ἡμῶν |
[162] |
ἀληθείᾳ
πολὺν
ἤδη
χρόνον
ἀφέστηκεν,
|
ὁμολογήσει |
δ'
ὅταν
ἡμεῖς
βουληθῶμεν.
Ἀπὸ |
[100] |
τούτων
οἶδ'
ὅτι
πάντες
ἂν
|
ὁμολογήσειαν |
πλείστων
ἀγαθῶν
τὴν
πόλιν
τὴν |
[98] |
ἔχει
δυσμενῶς
ὅστις
οὐκ
ἂν
|
ὁμολογήσειεν |
διὰ
μὲν
τὴν
ναυμαχίαν
ἡμᾶς |
[176] |
ὅτι
τῶν
γεγραμμένων
ἐν
ταῖς
|
ὁμολογίαις |
τὰ
χείριστα
τυγχάνομεν
διαφυλάττοντες.
Ἃ |
[175] |
οὐ
χρὴ
διαλύειν
ταύτας
τὰς
|
ὁμολογίας, |
ἐξ
ὧν
τοιαύτη
δόξα
γέγονεν, |
[98] |
ἡγεμονίας
ἄξια
καὶ
τοῖς
προειρημένοις
|
ὁμολογούμενα, |
ταῦτα
δ'
ἐμὸν
ἔργον
ἐστὶν |
[33] |
ἐντυχεῖν;
~Οὐ
τοὺς
ὑπὸ
πάντων
|
ὁμολογουμένους |
καὶ
πρώτους
γενομένους
καὶ
πρός |
[19] |
καὶ
μὴ
πρότερον
περὶ
τῶν
|
ὁμολογουμένων |
συμβουλεύειν,
πρὶν
περὶ
τῶν
ἀμφισβητουμένων |
[173] |
κοινῇ
τοῖς
βαρβάροις
πολεμήσωμεν,
οὔθ'
|
ὁμονοῆσαι |
τοὺς
Ἕλληνας
πρὶν
ἂν
καὶ |
[138] |
τὴν
στρατείαν·
εἰ
γὰρ
ἡμῶν
|
ὁμονοησάντων |
αὐτὸς
ἐν
ταραχαῖς
ὢν
χαλεπὸς |
[174] |
καθίστησιν,
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
οὐχ
|
ὁμονοήσομεν |
καὶ
τὰς
εὐνοίας
ἀληθινὰς
πρὸς |
[78] |
ἰδίων
καὶ
περὶ
τῶν
κοινῶν
|
ὁμονοήσουσιν. |
~Οὕτω
δὲ
πολιτικῶς
εἶχον
ὥστε |
[104] |
θεραπεύοιεν,
ἀλλὰ
τὴν
τῶν
συμμάχων
|
ὁμόνοιαν |
κοινὴν
ὠφέλειαν
νομίζοντες
τοῖς
αὐτοῖς |
[3] |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
τῆς
|
ὁμονοίας |
τῆς
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς,
οὐκ |
[85] |
περὶ
μὲν
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας
|
ὁμονοοῦντες, |
ὁπότεροι
δὲ
ταύτης
αἴτιοι
γενήσονται, |
[70] |
Θρᾳκῶν
ὅτι
τὸν
ἄλλον
χρόνον
|
ὅμοροι |
προσοικοῦντες
ἡμῖν
τοσοῦτον
διὰ
τὴν |
[108] |
τούτους
μάλιστ'
εὐδοκιμοῦντας
ὅσοι
τοὺς
|
ὁμόρους |
ἀναστάτους
ποιήσαντες
ἄφθονον
καὶ
ῥᾴθυμον |
[131] |
τῇ
μὲν
αὑτῶν
πόλει
τοὺς
|
ὁμόρους |
εἱλωτεύειν
ἀναγκάζουσιν,
τῷ
δὲ
κοινῷ |
[140] |
ἀγαπᾶν,
ἀλλ'
ἤδη
καὶ
τῶν
|
ὁμόρων |
ζητεῖν
ἐπάρχειν;
~Μετὰ
δὲ
ταῦτ' |
[28] |
εἰ
μυθώδης
ὁ
λόγος
γέγονεν,
|
ὅμως |
αὐτῷ
καὶ
νῦν
ῥηθῆναι
προσήκει. |
[74] |
κατακεχρῆσθαι,
μικρὰ
δ'
ἔτι
παραλελεῖφθαι.
|
Ὅμως |
δ'
ἐκ
τῶν
ὑπολοίπων,
ἐπειδὴ |
[53] |
τὰ
συμβαίνοντ'
ἐκ
τῶν
τοιούτων
|
ὅμως |
ᾑρούμεθα
τοῖς
ἀσθενεστέροις
καὶ
παρὰ |
[108] |
ῥᾴθυμον
αὑτοῖς
κατεστήσαντο
τὸν
βίον,
|
ὅμως |
οὐδὲν
τούτων
ἡμᾶς
ἐπῆρεν
περὶ |
[141] |
τρισχιλίους
ἔχει
μόνον
πελταστὰς,
ἀλλ'
|
ὅμως |
οὕτω
ταπεινῆς
δυνάμεως
οὐ
δύναται |
[68] |
τὸν
αὐτὸν
χρόνον,
ἀλλὰ
καθ'
|
ὃν |
ἑκάτεροι
τῆς
Εὐρώπης
ἐπῆρχον,
μισοῦντες |
[36] |
ἅπαντα
γὰρ
περιεβάλοντο
τὸν
τόπον
|
ὃν |
νῦν
τυγχάνομεν
κατέχοντες.
Ὥστε
καὶ |
[160] |
παρὼν
καιρὸς,
οὗ
σαφέστερον
οὐδέν.
|
Ὃν |
οὐκ
ἀφετέον·
καὶ
γὰρ
αἰσχρὸν |
[107] |
μᾶλλον
ἢ
τὰς
κληρουχίας
ἡμῖν
|
ὀνειδίζειν, |
ἃς
ἡμεῖς
εἰς
τὰς
ἐρημουμένας |
[50] |
γεγόνασιν,
καὶ
τὸ
τῶν
Ἑλλήνων
|
ὄνομα |
πεποίηκεν
μηκέτι
τοῦ
γένους,
ἀλλὰ |
[9] |
περὶ
ἑκάστης
ἐνθυμηθῆναι
καὶ
τοῖς
|
ὀνόμασιν |
εὖ
διαθέσθαι
τῶν
εὖ
φρονούντων |
[23] |
μεγίστην
καὶ
παρὰ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
|
ὀνομαστοτάτην· |
οὕτω
δὲ
καλῆς
τῆς
ὑποθέσεως |
[24] |
διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες
ὄντες
καὶ
τῶν
|
ὀνομάτων |
τοῖς
αὐτοῖς
οἷσπερ
τοὺς
οἰκειοτάτους |
[66] |
τῶν
μεγίστων
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
|
ὅνπερ |
ὀλίγῳ
πρότερον
πειράσομαι
καὶ
περὶ |
[187] |
τὸν
μὲν
πόλεμον
τὸν
νῦν
|
ὄντα |
περὶ
ἡμᾶς
πρὸς
τοὺς
ἠπειρώτας |
[105] |
τὰ
δ'
ἄλλα
μηδὲν
χείρους
|
ὄντας, |
ἀπελαύνεσθαι
τῶν
ἀρχῶν,
ἔτι
δὲ |
[146] |
ζῆν,
ἀπείρους
μὲν
τῆς
χώρας
|
ὄντας, |
ἐρήμους
δὲ
συμμάχων
γεγενημένους,
προδεδομένους |
[22] |
πλείστων
ἀγαθῶν
αἰτίους
τοῖς
Ἕλλησιν
|
ὄντας, |
ἡγοῦμαι
καὶ
τούτους
εἶναι
μεθ' |
[21] |
τιμᾶσθαι
τῶν
ἔργων
τοὺς
ἐμπειροτάτους
|
ὄντας |
καὶ
μεγίστην
δύναμιν
ἔχοντας,
ἀναμφισβητήτως |
[33] |
πρός
τε
τὰς
τέχνας
εὐφυεστάτους
|
ὄντας |
καὶ
πρὸς
τὰ
τῶν
θεῶν |
[48] |
ἀλλὰ
ψυχῆς
εὖ
φρονούσης
ἔργον
|
ὄντας, |
~καὶ
τούς
τε
σοφοὺς
καὶ |
[105] |
δὲ
μετοικεῖν
καὶ
φύσει
πολίτας
|
ὄντας |
νόμῳ
τῆς
πολιτείας
ἀποστερεῖσθαι.
~Τοιαῦτ' |
[57] |
αὑτῶν
ἢ
τοὺς
ὑφ'
ἑτέροις
|
ὄντας, |
παραλιπὼν
τοὺς
μείζω
δύναμιν
ἔχοντας, |
[20] |
ἀδύνατον,
ἵνα
δηλώσω
τοὺς
ἐμποδὼν
|
ὄντας |
τῇ
τῶν
Ἑλλήνων
εὐδαιμονίᾳ,
καὶ |
[49] |
καὶ
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
ἐντίμους
|
ὄντας. |
~Τοσοῦτον
δ'
ἀπολέλοιπεν
ἡ
πόλις |
[53] |
ἐπαινεῖν
βουλομένων
ἡμᾶς
τοὺς
λόγους
|
ὄντας |
τοὺς
τοιούτους.
Οὐ
γὰρ
ἀγνοοῦντες |
[151] |
δ'
ἐν
ταῖς
μεγίσταις
δόξαις
|
ὄντες |
αὐτῶν
ὁμαλῶς
μὲν
οὐδὲ
κοινῶς |
[12] |
ἐπαινοῦσιν
ὧν
ἐγγὺς
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
|
ὄντες· |
ἐμοὶ
δ'
οὐδὲν
πρὸς
τοὺς |
[171] |
μὲν
ἐν
ταῖς
μεγίσταις
δόξαις
|
ὄντες |
ἐπὶ
μικροῖς
σπουδάζουσιν,
ἡμῖν
δὲ |
[96] |
ἄνδρες
ἀμείνους
ἢ
μᾶλλον
φιλέλληνες
|
ὄντες |
ἐπιδειχθεῖεν
οἵτινες
ἔτλησαν
ἐπιδεῖν,
ὥστε |
[161] |
μὲν
πλείστας
οἱ
μεθ'
ἡμῶν
|
ὄντες |
ἔχουσιν,
τὰς
δ'
οὐ
χαλεπόν |
[184] |
ἐκεῖνοι
πᾶσι
τούτοις
ἔνοχοι
τυγχάνουσιν
|
ὄντες. |
~Καὶ
μὴν
οὐδὲ
τὰς
πόλεις |
[4] |
λόγων,
οἵτινες
περὶ
μεγίστων
τυγχάνουσιν
|
ὄντες |
καὶ
τούς
τε
λέγοντας
μάλιστ' |
[24] |
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες
|
ὄντες |
καὶ
τῶν
ὀνομάτων
τοῖς
αὐτοῖς |
[172] |
μὴν
ἀλλ'
ὅσῳ
μικροψυχότεροι
τυγχάνουσιν
|
ὄντες |
οἱ
προεστῶτες
ἡμῶν,
τοσούτῳ
τοὺς |
[145] |
τῶν
Κύρῳ
συναναβάντων
οὐδὲν
βελτίους
|
ὄντες |
τῶν
ἐπὶ
θαλάττῃ.
Τὰς
μὲν |
[134] |
πολιορκεῖν,
ἀμφοτέροιν
αὐτοῖν
τῆς
Ἑλλάδος
|
ὄντοιν. |
~Οἵ
τε
γὰρ
ἀφεστῶτες
πρὸς |
[30] |
καταφρονήσειεν
τῶν
λεγομένων
ὡς
ἀρχαίων
|
ὄντων, |
ἐκ
τῶν
αὐτῶν
τούτων
εἰκότως |
[139] |
μὲν
μὴ
γέγονεν,
ἀντιπάλων
δ'
|
ὄντων |
ἡμῶν
καὶ
Λακεδαιμονίων
προσθέμενος
τοῖς |
[164] |
ποιεῖσθαι
διατριβὴν,
ἵνα
μὴ
πάθωμεν
|
ὅπερ |
οἱ
πατέρες
ἡμῶν.
Ἐκεῖνοι
γὰρ |
[144] |
ὅτι
Δερκυλίδας
μὲν
χιλίους
ἔχων
|
ὁπλίτας |
τῆς
Αἰολίδος
ἐπῆρχεν,
Δράκων
δ' |
[42] |
ὅποι
χρὴ
διαθέσθαι,
τὰ
δ'
|
ὁπόθεν |
εἰσαγαγέσθαι,
καὶ
ταύταις
ταῖς
συμφοραῖς |
[42] |
πολλῆς
ἀπορίας
οὔσης
τὰ
μὲν
|
ὅποι |
χρὴ
διαθέσθαι,
τὰ
δ'
ὁπόθεν |
[85] |
μὲν
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας
ὁμονοοῦντες,
|
ὁπότεροι |
δὲ
ταύτης
αἴτιοι
γενήσονται,
περὶ |
[79] |
στάσεις
ἐποιοῦντο
πρὸς
ἀλλήλους,
οὐχ
|
ὁπότεροι |
τοὺς
ἑτέρους
ἀπολέσαντες
τῶν
λοιπῶν |
[79] |
ἀπολέσαντες
τῶν
λοιπῶν
ἄρξουσιν,
ἀλλ'
|
ὁπότεροι |
φθήσονται
τὴν
πόλιν
ἀγαθόν
τι |
[139] |
τοῦτον
τὸν
λόγον
εἰπεῖν,
ὡς
|
ὁποτέροις |
ἐκεῖνοι
προσθέσθαι
βουληθεῖεν,
οὗτοι
κατὰ |
[162] |
τὰ
συμβησόμενα
λίαν
ἀκριβῶς
ἐξετάζειν;
|
Ὅπου |
γὰρ
μικρῶν
μερῶν
ἥττους
εἰσὶν, |
[186] |
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
ἔργοις
ἀριστεύσαντας;
|
Ὅπου |
γὰρ
οἱ
πρὸς
Ἀλέξανδρον
πολεμήσαντες |
[78] |
αἴτιον,
ὅτι
τοὺς
νόμους
ἐσκόπουν
|
ὅπως |
ἀκριβῶς
καὶ
καλῶς
ἕξουσιν,
οὐχ |
[188] |
ποιεῖσθαι
τὴν
ἅμιλλαν
καὶ
σκοπεῖν
|
ὅπως |
ἄμεινον
ἐμοῦ
περὶ
τῶν
αὐτῶν |
[65] |
τοῖς
Ἕλλησι
δυναστείας
οὐκ
οἶδ'
|
ὅπως |
ἄν
τις
σαφέστερον
ἐπιδεῖξαι
δυνηθείη. |
[172] |
τοὺς
ἄλλους
ἐρρωμενεστέρως
δεῖ
σκοπεῖν,
|
ὅπως |
ἀπαλλαγησόμεθα
τῆς
παρούσης
ἔχθρας.
Νῦν |
[174] |
καὶ
στάσεις
καθίστησιν,
οὐκ
ἔστιν
|
ὅπως |
οὐχ
ὁμονοήσομεν
καὶ
τὰς
εὐνοίας |
[181] |
ὧν
ἄξιον
ὀργίζεσθαι
καὶ
σκοπεῖν
|
ὅπως |
τῶν
τε
γεγενημένων
δίκην
ληψόμεθα |
[126] |
τῷ
τῆς
Ἀσίας
κρατοῦντι
συμπράττουσιν,
|
ὅπως |
ὡς
μεγίστην
ἀρχὴν
ἕξουσιν.
~Καίτοι |
[174] |
Ὧν
ἕνεκα
περὶ
παντὸς
ποιητέον
|
ὅπως |
ὡς
τάχιστα
τὸν
ἐνθένδε
πόλεμον |
[123] |
ἐξαρκεῖ
δασμολογεῖσθαι
καὶ
τὰς
ἀκροπόλεις
|
ὁρᾶν |
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
κατεχομένας,
ἀλλὰ |
[157] |
χάριν
ἴσασιν·
οὕτως
ἀείμνηστον
τὴν
|
ὀργὴν |
πρὸς
αὐτοὺς
ἔχουσιν.
Καὶ
πολλῶν |
[181] |
Ἑλλάδος
ἑστήκασιν.
~Ὑπὲρ
ὧν
ἄξιον
|
ὀργίζεσθαι |
καὶ
σκοπεῖν
ὅπως
τῶν
τε |
[94] |
τὰς
παρ'
ἐκείνου
δωρεὰς
οὐδ'
|
ὀργισθέντες |
τοῖς
Ἕλλησιν
ὅτι
προυδόθησαν,
ἀσμένως |
[132] |
μὲν
διὰ
σπανιότητα
τῆς
γῆς
|
ὄρη |
γεωργεῖν
ἀναγκαζομένους,
τοὺς
δ'
ἠπειρώτας |
[53] |
κατηγοροῦσίν
τινες
ἡμῶν
ὡς
οὐκ
|
ὀρθῶς |
βουλευομένων,
ὅτι
τοὺς
ἀσθενεστέρους
εἰθίσμεθα |
[139] |
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένοις
οὐδ'
ὣς
|
ὀρθῶς |
περὶ
τῆς
ἐκείνου
δυνάμεως
γιγνώσκουσιν. |
[120] |
φανησόμεθα
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
βασιλέως
|
ὁρίζοντες |
καὶ
τῶν
φόρων
ἐνίους
τάττοντες |
[177] |
ἐτυγχάνομεν
ἔχοντες,
ἕν
τι
τούτων
|
ὁρισαμένους |
καὶ
κοινὸν
τὸ
δίκαιον
ποιησαμένους, |
[81] |
τοῖς
λόγοις
ἢ
νῦν
τοῖς
|
ὅρκοις |
χρώμενοι,
ταῖς
δὲ
συνθήκαις
ὥσπερ |
[62] |
χώραν
ταύτην
εἰσβαλεῖν,
ἐξ
ἧς
|
ὁρμηθέντες |
τοσαύτην
εὐδαιμονίαν
κατεκτήσαντο,
μηδ'
εἰς |
[162] |
μὴ
κωλύειν
πολεμεῖν.
Καίτοι
τοιούτων
|
ὁρμητηρίων |
ὑπαρξάντων
καὶ
τοσούτου
πολέμου
τὴν |
[163] |
χώραν
οἰκοῦντας
ἐπὶ
τοῖς
ἐντεῦθεν
|
ὁρμωμένοις |
εἶναι.
~Διὸ
δεῖ
σπεύδειν
καὶ |
[87] |
βαρβάρων
καὶ
βοηθήσαντας
ἐπὶ
τοὺς
|
ὅρους |
τῆς
χώρας
μάχῃ
νικήσαντας
τρόπαιον |
[13] |
γὰρ
ἄλλους
ἐν
τοῖς
προοιμίοις
|
ὁρῶ |
καταπραΰνοντας
τοὺς
ἀκροατὰς
καὶ
προφασιζομένους |
[132] |
δασμολογεῖν,
οὓς
ἄξιόν
ἐστιν
ἐλεεῖν,
|
ὁρῶντας |
τούτους
μὲν
διὰ
σπανιότητα
τῆς |
[156] |
ἀλλὰ
καὶ
φυλάττωνται
καὶ
δεδίωσιν,
|
ὁρῶντες |
αὐτοὺς
οὐ
μόνον
τοῖς
σώμασιν |
[48] |
τοῖς
ἄλλοις
ἅπασιν
αὐτῶν
διηνέγκαμεν,
|
ὁρῶσα |
δὲ
περὶ
μὲν
τὰς
ἄλλας |
[34] |
Περὶ
δὲ
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους
|
ὁρῶσα |
τοὺς
μὲν
βαρβάρους
τὴν
πλείστην |
[121] |
τὰς
ἐλπίδας
ἔχομεν
τῆς
σωτηρίας,
|
ὃς |
ἀμφοτέρους
ἡμᾶς
ἡδέως
ἂν
ἀπολέσειεν; |
[141] |
δὲ
ταῦτ'
ἐπ'
Εὐαγόραν
στρατεύσας,
|
ὃς |
ἄρχει
μὲν
μιᾶς
πόλεως
τῶν |
[89] |
εἰπεῖν
ἐλάττω
τῶν
ὑπαρχόντων
εἴρηκεν;
|
~Ὃς |
εἰς
τοσοῦτον
ἦλθεν
ὑπερηφανίας
ὥστε |
[60] |
μὲν
ὑπερενεγκόντι
τὴν
ἀνθρωπίνην
φύσιν,
|
ὃς |
ἐκ
Διὸς
μὲν
γεγονὼς,
ἔτι |
[6] |
καὶ
φιλοσοφεῖν
τοῦτον
τὸν
λόγον,
|
ὃς |
ἢν
κατορθωθῇ,
καὶ
τοῦ
πολέμου |
[142] |
ἡμῶν,
στρατηγοῦντος
δ'
αὐτῷ
Κόνωνος,
|
ὃς |
ἦν
ἐπιμελέστατος
μὲν
τῶν
στρατηγῶν, |
[154] |
βίον
ἐτελεύτησεν;
Οὐ
Κόνωνα
μὲν
|
ὃς |
ὑπὲρ
τῆς
Ἀσίας
στρατηγήσας
τὴν |
[154] |
θανάτῳ
συλλαβεῖν
ἐτόλμησαν,
Θεμιστοκλέα
δ'
|
ὃς |
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος.
αὐτοὺς
κατεναυμάχησε, |
[38] |
τῶν
παρόντων
τοῖς
ἀνθρώποις
ἀγαθῶν,
|
ὅσα |
μὴ
παρὰ
θεῶν
ἔχομεν,
ἀλλὰ |
[145] |
Τὰς
μὲν
γὰρ
ἄλλας
μάχας
|
ὅσας |
ἡττήθησαν
ἐῶ,
καὶ
τίθημι
στασιάζειν |
[86] |
ἡμῖν
ἀμυνοῦντες,
τοσαύτην
ποιησάμενοι
σπουδὴν
|
ὅσην |
περ
ἂν
τῆς
αὑτῶν
χώρας |
[187] |
διενοήθην.
Αὐτοὺς
οὖν
χρὴ
συνδιορᾶν,
|
ὅσης |
ἂν
εὐδαιμονίας
τύχοιμεν
εἰ
τὸν |
[33] |
θεῶν
εὐσεβέστατα
διακειμένους;
Καὶ
μὴν
|
ὅσης |
προσήκει
τιμῆς
τυγχάνειν
τοὺς
τηλικούτων |
[15] |
προειρήσθω.
~Περὶ
δὲ
τῶν
κοινῶν,
|
ὅσοι |
μὲν
εὐθὺς
ἐπελθόντες
διδάσκουσιν
ὡς |
[108] |
τῶν
βαρβάρων
τούτους
μάλιστ'
εὐδοκιμοῦντας
|
ὅσοι |
τοὺς
ὁμόρους
ἀναστάτους
ποιήσαντες
ἄφθονον |
[157] |
οὗτοι
πρὸς
μὲν
τοὺς
ἄλλους
|
ὅσοις |
πεπολεμήκασιν,
ἅμα
διαλλάττονται
καὶ
τῆς |
[53] |
τοὺς
τοιούτους.
Οὐ
γὰρ
ἀγνοοῦντες
|
ὅσον |
διαφέρουσιν
αἱ
μείζους
τῶν
συμμαχιῶν |
[129] |
ἵν'
αὐτοὺς
ἐκείνους
παύσω,
καθ'
|
ὅσον |
ὁ
λόγος
δύναται,
τοιαύτην
ἔχοντας |
[83] |
τῶν
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένων
διήνεγκαν
|
ὅσον |
οἱ
μὲν
περὶ
μίαν
πόλιν |
[21] |
πολέμῳ
τῷ
κατὰ
γῆν
ὑπερέχουσαν,
|
ὅσον |
τὴν
ἡμετέραν
ἐν
τοῖς
κινδύνοις |
[185] |
νέος
ἢ
παλαιὸς
ῥᾴθυμός
ἐστιν,
|
ὅστις |
οὐ
μετασχεῖν
βουλήσεται
ταύτης
τῆς |
[98] |
πρὸς
ἡμᾶς
οὕτως
ἔχει
δυσμενῶς
|
ὅστις |
οὐκ
ἂν
ὁμολογήσειεν
διὰ
μὲν |
[113] |
πόρρω
τῶν
πολιτικῶν
ἦν
πραγμάτων,
|
ὅστις |
οὐκ
ἐγγὺς
ἠναγκάσθη
γενέσθαι
τῶν |
[16] |
οὕτω
τοὺς
πλείστους
αὐτῶν
διειλήφασιν.
|
Ὅστις |
οὖν
οἴεται
τοὺς
ἄλλους
κοινῇ |
[76] |
πλοῦτον
ἀσφαλέστατον
κεκτῆσθαι
καὶ
κάλλιστον,
|
ὅστις |
τοιαῦτα
τυγχάνοι
πράττων
ἐξ
ὧν |
[23] |
καὶ
τούτους
εἶναι
μεθ'
ἡμῶν·
|
~ὅσῳ |
γὰρ
ἄν
τις
πορρωτέρωθεν
σκοπῇ |
[172] |
συμβουλεύειν
παραλελοίπασιν.
~Οὐ
μὴν
ἀλλ'
|
ὅσῳ |
μικροψυχότεροι
τυγχάνουσιν
ὄντες
οἱ
προεστῶτες |
[26] |
τηλικαῦθ'
ἡμῖν
τὸ
μέγεθός
ἐστιν·
|
ὅσων |
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
ἀγαθῶν
αἴτιοι |
[59] |
ἀξιώσας
βίᾳ
τῶν
ἐχθρῶν
ἅπανθ'
|
ὅσων |
ἐδεήθη
διαπραξάμενος
ἀπῆλθεν,
Εὐρυσθεὺς
δὲ |
[28] |
γὰρ
ἀφικομένης
εἰς
τὴν
χώραν,
|
ὅτ' |
ἐπλανήθη
τῆς
Κόρης
ἁρπασθείσης,
καὶ |
[98] |
γὰρ
ἡ
πόλις
ἡμῶν
διέφερεν,
|
ὅτ' |
ἦν
ἀκέραιος,
ὥστ'
ἀνάστατος
γενομένη |
[44] |
αὑτῶν
ἕνεκα
πονοῦντας,
οἱ
δ'
|
ὅταν |
ἐνθυμηθῶσιν
ὅτι
πάντες
ἐπὶ
τὴν |
[157] |
ἐπιλανθάνονται,
τοῖς
δ'
ἠπειρώταις
οὐδ'
|
ὅταν |
εὖ
πάσχωσιν
χάριν
ἴσασιν·
οὕτως |
[5] |
Τότε
γὰρ
χρὴ
παύεσθαι
λέγοντας,
|
ὅταν |
ἢ
τὰ
πράγματα
λάβῃ
τέλος |
[162] |
ἤδη
χρόνον
ἀφέστηκεν,
ὁμολογήσει
δ'
|
ὅταν |
ἡμεῖς
βουληθῶμεν.
Ἀπὸ
δὲ
Κνίδου |
[44] |
ἐφ'
οἷς
φιλοτιμηθῶσιν,
οἱ
μὲν
|
ὅταν |
ἴδωσι
τοὺς
ἀθλητὰς
αὑτῶν
ἕνεκα |
[166] |
ἑκάστων
αὐτῶν
ποιησάμενος·
ἧς
ἡμεῖς
|
ὅταν |
κρείττω
διαβιβάσωμεν,
ὃ
βουληθέντες
ῥᾳδίως |
[138] |
χρὴ
δεδιέναι
τὸν
καιρὸν
ἐκεῖνον
|
ὅταν |
τὰ
μὲν
τῶν
βαρβάρων
καταστῇ |
[128] |
περιβάλλειν;
~Ὃ
δὲ
πάντων
δεινότατον,
|
ὅταν |
τις
ἴδῃ
τοὺς
τὴν
ἡγεμονίαν |
[165] |
ἐθνῶν
ἕκαστον
χειροῦσθαι.
~Δέδεικται
γὰρ,
|
ὅταν |
τις
πολεμῇ
πρὸς
ἀνθρώπους
ἐκ |
[124] |
κολάζουσιν.
~Μέγιστον
δὲ
τῶν
κακῶν,
|
ὅταν |
ὑπὲρ
αὐτῆς
τῆς
δουλείας
ἀναγκάζωνται |
[64] |
ὑπὲρ
μὲν
Ἀργείων
δυστυχησάντων
Θηβαίοις,
|
ὅτε |
μέγιστον
ἐφρόνησαν,
ἐπιτάττοντες,
~ὑπὲρ
δὲ |
[165] |
ἀνθρώπους
ἐκ
πολλῶν
τόπων
συλλεγομένους,
|
ὅτι |
δεῖ
μὴ
περιμένειν
ἕως
ἂν |
[144] |
διῆλθον,
οὐκ
ἀμνημονῶν
οὐδ'
ἐκείνων,
|
ὅτι |
Δερκυλίδας
μὲν
χιλίους
ἔχων
ὁπλίτας |
[119] |
παρούσῃ
δυνάμει
πιστεύειν.
~Καὶ
ταῦθ'
|
ὅτι |
διὰ
τὴν
τῶν
προγόνων
τῶν |
[166] |
τὴν
Ἰωνίαν
στρατόπεδον
ἐγκαταστήσαντες
~εἰδότες
|
ὅτι |
καὶ
βασιλεὺς
οὐχ
ἑκόντων
ἄρχει |
[57] |
~Ἐκ
δὴ
τούτων
ῥᾴδιον
κατιδεῖν
|
ὅτι |
καὶ
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον |
[73] |
~Καὶ
μηδεὶς
οἰέσθω
μ'
ἀγνοεῖν
|
ὅτι |
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
περὶ
τοὺς
καιροὺς |
[20] |
εὐδαιμονίᾳ,
καὶ
πᾶσι
γένηται
φανερὸν
|
ὅτι |
καὶ
πρότερον
ἡ
πόλις
ἡμῶν |
[91] |
δόξαν
καὶ
πᾶσι
ποιῆσαι
φανερὸν
|
ὅτι |
καὶ
τὸ
πρότερον
δι'
ἀρετὴν, |
[159] |
Ὁμήρου
ποίησιν
μείζω
λαβεῖν
δόξαν
|
ὅτι |
καλῶς
τοὺς
πολεμήσαντας
τοῖς
βαρβάροις |
[100] |
~Μέχρι
μὲν
οὖν
τούτων
οἶδ'
|
ὅτι |
πάντες
ἂν
ὁμολογήσειαν
πλείστων
ἀγαθῶν |
[44] |
πονοῦντας,
οἱ
δ'
ὅταν
ἐνθυμηθῶσιν
|
ὅτι |
πάντες
ἐπὶ
τὴν
σφετέραν
θεωρίαν |
[177] |
τὴν
εἰρήνην
δικαίως
ἂν
κατηγοροῖμεν,
|
ὅτι |
πεμφθέντες
ὑπὸ
τῶν
Ἑλλήνων
ὑπὲρ |
[3] |
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς,
οὐκ
ἀγνοῶν
|
ὅτι |
πολλοὶ
τῶν
προσποιησαμένων
εἶναι
σοφιστῶν |
[94] |
δωρεὰς
οὐδ'
ὀργισθέντες
τοῖς
Ἕλλησιν
|
ὅτι |
προυδόθησαν,
ἀσμένως
ἐπὶ
τὰς
διαλλαγὰς |
[176] |
εἶναι.
Τίς
γὰρ
οὐκ
οἶδεν,
|
ὅτι |
συνθῆκαι
μέν
εἰσιν,
αἵτινες
ἂν |
[114] |
τοσοῦτον
εἰπεῖν
ἔχω
καθ'
ἁπάντων,
|
ὅτι |
τὰ
μὲν
ἐφ'
ἡμῶν
δεινὰ |
[1] |
καὶ
τοὺς
γυμνικοὺς
ἀγῶνας
καταστησάντων,
|
ὅτι |
τὰς
μὲν
τῶν
σωμάτων
εὐτυχίας |
[96] |
δούλαις
ὀφθῆναι
γενομέναις.
~Δῆλον
δ'
|
ὅτι |
ταῦτα
διενοήθησαν·
ἐπειδὴ
γὰρ
οὐχ |
[131] |
καὶ
τοῦτ'
ἔχομεν
αὐτοῖς
ἐπιτιμᾶν
|
ὅτι |
τῇ
μὲν
αὑτῶν
πόλει
τοὺς |
[122] |
τὴν
ἡμετέραν,
μέμψασθαι
δὲ
Λακεδαιμονίους
|
ὅτι |
τὴν
μὲν
ἀρχὴν
εἰς
τὸν |
[43] |
τὰς
πανηγύρεις
καταστησάντων
δικαίως
ἐπαινουμένων
|
ὅτι |
τοιοῦτον
ἔθος
ἡμῖν
παρέδοσαν
ὥστε |
[73] |
μᾶλλον
ἐπαινεῖν
ἔχω
τὴν
πόλιν,
|
ὅτι |
τοιούτων
ἀνταγωνιστῶν
τυχοῦσα
τοσοῦτον
αὐτῶν |
[78] |
τὴν
ἡμέραν
ἐπιτηδευμάτων·
ἠπίσταντο
γὰρ
|
ὅτι |
τοῖς
καλοῖς
κἀγαθοῖς
τῶν
ἀνθρώπων |
[189] |
τῶν
αὐτῶν
πραγμάτων
ἐροῦσιν,
~ἐνθυμουμένους
|
ὅτι |
τοῖς
μεγάλ'
ὑπισχνουμένοις
οὐ
πρέπει |
[70] |
ἀρχῆς
ἐξεβλήθησαν,
περὶ
δὲ
Θρᾳκῶν
|
ὅτι |
τὸν
ἄλλον
χρόνον
ὅμοροι
προσοικοῦντες |
[32] |
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
σκοπῶμεν,
εὑρήσομεν
|
ὅτι |
τὸν
βίον
οἱ
πρῶτοι
φανέντες |
[30] |
οὐ
μόνον
ἐνταῦθα
καταφυγεῖν
ἔχομεν,
|
ὅτι |
τὸν
λόγον
καὶ
τὴν
φήμην |
[53] |
ἡμῶν
ὡς
οὐκ
ὀρθῶς
βουλευομένων,
|
ὅτι |
τοὺς
ἀσθενεστέρους
εἰθίσμεθα
θεραπεύειν,
ὥσπερ |
[78] |
αὐτῶν.
~Τούτων
δ'
ἦν
αἴτιον,
|
ὅτι |
τοὺς
νόμους
ἐσκόπουν
ὅπως
ἀκριβῶς |
[48] |
δ'
ἐπισταμένοις
φθονοῦσιν,
συνειδυῖα
μὲν
|
ὅτι |
τοῦτο
μόνον
ἐξ
ἁπάντων
τῶν |
[12] |
~Οὗτοι
μὲν
οὖν
οὐ
λελήθασιν
|
ὅτι |
τούτους
ἐπαινοῦσιν
ὧν
ἐγγὺς
αὐτοὶ |
[129] |
μηδεὶς
ὑπολάβῃ
με
δυσκόλως
ἔχειν,
|
ὅτι |
τραχύτερον
τούτων
ἐμνήσθην,
προειπὼν
ὡς |
[176] |
αὐτήν;
~Ὃ
δὲ
πάντων
καταγελαστότατον,
|
ὅτι |
τῶν
γεγραμμένων
ἐν
ταῖς
ὁμολογίαις |
[156] |
καὶ
τοὺς
Ἴωνας
ἄξιον
ἐπαινεῖν
|
~ὅτι |
τῶν
ἐμπρησθέντων
ἱερῶν
ἐπηράσαντ'
εἴ |
[101] |
καλῶς
διῳκοῦμεν
τὰ
τῶν
συμμάχων,
|
ὅτι |
τῶν
πόλεων
τῶν
ὑφ'
ἡμῖν |
[74] |
ἔχθρας.
~Καίτοι
μ'
οὐ
λέληθεν
|
ὅτι |
χαλεπόν
ἐστιν
ὕστατον
ἐπελθόντα
λέγειν |
[121] |
ὥσπερ
πρὸς
δεσπότην
ἀλλήλων
κατηγορήσοντες;
|
Οὐ |
βασιλέα
τὸν
μέγαν
αὐτὸν
προσαγορεύομεν |
[80] |
εὖ
προσαγόμενοι
τὰς
πόλεις,
ἀλλ'
|
οὐ |
βίᾳ
καταστρεφόμενοι,
~πιστοτέροις
μὲν
τοῖς |
[53] |
τοὺς
λόγους
ὄντας
τοὺς
τοιούτους.
|
Οὐ |
γὰρ
ἀγνοοῦντες
ὅσον
διαφέρουσιν
αἱ |
[69] |
τῶν
κακῶν
τῶν
γενομένων
ἐκείνοις·
|
οὐ |
γὰρ
ἄν
ποθ'
οἱ
λόγοι |
[36] |
τὴν
ἡμετέραν
πολλὴν
ῥᾳστώνην
ἐποίησαν·
|
οὐ |
γὰρ
αὐτοὺς
ἔδει
κτωμένους
χώραν |
[92] |
ψυχαῖς
νικῶντες
τοῖς
σώμασιν
ἀπεῖπον,
|
οὐ |
γὰρ
δὴ
τοῦτό
γε
θέμις |
[172] |
τὰς
περὶ
τῆς
εἰρήνης
συνθήκας·
|
οὐ |
γὰρ
διαλυόμεθα
τοὺς
πολέμους,
ἀλλ' |
[104] |
καὶ
τὰς
πόλεις
μεγίστας
γενομένας.
|
~Οὐ |
γὰρ
ἐφθονοῦμεν
ταῖς
αὐξανομέναις
αὐτῶν, |
[129] |
περὶ
διαλλαγῶν
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους·
|
οὐ |
γὰρ
ἵνα
πρὸς
τοὺς
ἄλλους |
[52] |
προσήκειν
ἢ
τῶν
ἄλλων
εὐεργεσιῶν.
|
~Οὐ |
γὰρ
μικροὺς
οὐδ'
ὀλίγους
οὐδ' |
[150] |
γέγονεν,
ἀλλὰ
πάντ'
εἰκότως
ἀποβέβηκεν·
|
οὐ |
γὰρ
οἷόν
τε
τοὺς
οὕτω |
[59] |
ἔργων
ἔτι
μᾶλλον
εὐδοκίμη
σαν.
|
Οὐ |
γὰρ
παρὰ
μικρὸν
ἐποίησαν,
ἀλλὰ |
[76] |
χαλεποὺς
ἀνταγωνιστὰς
τοῖς
βαρβάροις
ποιήσαντες.
|
~Οὐ |
γὰρ
ὠλιγώρουν
τῶν
κοινῶν,
οὐδ' |
[167] |
ἐν
ᾧ
τί
τῶν
δεινῶν
|
οὐ |
γέγονεν;
Πολλῶν
γὰρ
κακῶν
τῇ |
[49] |
πλούτου
καὶ
τῶν
τοιούτων
ἀγαθῶν
|
οὐ |
γιγνωσκομένους,
ἐκ
δὲ
τῶν
λεγομένων |
[162] |
Ἕλληνες
τὴν
Ἀσίαν
παροικοῦσιν,
οὓς
|
οὐ |
δεῖ
πείθειν,
ἀλλὰ
μὴ
κωλύειν |
[104] |
τὰς
πόλεις
διῳκοῦμεν,
συμμαχικῶς,
ἀλλ'
|
οὐ |
δεσποτικῶς
βουλευόμενοι
περὶ
αὐτῶν,
ὅλων |
[63] |
τὸν
ἀκριβέστατον
τῶν
λόγων
εἰπεῖν,
|
οὐ |
δή
που
πάτριόν
ἐστιν
ἡγεῖσθαι |
[107] |
φυλακῆς
ἕνεκα
τῶν
χωρίων,
ἀλλ'
|
οὐ |
διὰ
πλεονεξίαν
ἐξεπέμπομεν.
Σημεῖον
δὲ |
[137] |
διὰ
τὴν
ἡμετέραν
ἄνοιαν,
ἀλλ'
|
οὐ |
διὰ
τὴν
ἐκείνου
δύναμιν.
~Καίτοι |
[91] |
τὸ
πρότερον
δι'
ἀρετὴν,
ἀλλ'
|
οὐ |
διὰ
τύχην
ἐνίκησαν,
ἔπειτα
καὶ |
[111] |
τί
τῶν
αἰσχρῶν
ἢ
δεινῶν
|
οὐ |
διεξῆλθον;
Οἳ
τοὺς
μὲν
ἀνομωτάτους |
[143] |
ἂν
ἔχοι
τοῦτ'
εἰπεῖν
ὡς
|
οὐ |
δικαίως
χρῶμαι
τοῖς
παραδείγμασιν,
οὐδ' |
[55] |
τῇ
Καδμείᾳ
τελευτήσαντας
αὐτὸς
μὲν
|
οὐ |
δυνάμενος
ἀνελέσθαι,
τὴν
δὲ
πόλιν |
[141] |
ἀλλ'
ὅμως
οὕτω
ταπεινῆς
δυνάμεως
|
οὐ |
δύναται
περιγενέσθαι
βασιλεὺς
πολεμῶν,
ἀλλ' |
[121] |
τί
τῶν
ἄλλων
ὑπόλοιπόν
ἐστιν;
|
Οὐ |
καὶ
τοῦ
πολέμου
κύριος
ἐγένετο |
[68] |
μετ'
Ἀμαζόνων
τῶν
Ἄρεως
θυγατέρων,
|
οὐ |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
χρόνον,
ἀλλὰ |
[152] |
ἐπὶ
θάλατταν,
οὓς
καλοῦσιν
σατράπας,
|
οὐ |
καταισχύνουσιν
τὴν
ἐκεῖ
παίδευσιν,
ἀλλ' |
[154] |
οὐκ
αἰκισθεὶς
τὸν
βίον
ἐτελεύτησεν;
|
Οὐ |
Κόνωνα
μὲν
ὃς
ὑπὲρ
τῆς |
[12] |
δυνάμενον
εἰπεῖν.
~Οὗτοι
μὲν
οὖν
|
οὐ |
λελήθασιν
ὅτι
τούτους
ἐπαινοῦσιν
ὧν |
[74] |
τοὺς
βαρβάρους
ἔχθρας.
~Καίτοι
μ'
|
οὐ |
λέληθεν
ὅτι
χαλεπόν
ἐστιν
ὕστατον |
[53] |
τοὺς
ἀσθενεστέρους
εἰθίσμεθα
θεραπεύειν,
ὥσπερ
|
οὐ |
μετὰ
τῶν
ἐπαινεῖν
βουλομένων
ἡμᾶς |
[185] |
ἢ
παλαιὸς
ῥᾴθυμός
ἐστιν,
ὅστις
|
οὐ |
μετασχεῖν
βουλήσεται
ταύτης
τῆς
στρατιᾶς |
[48] |
τῶν
καλῶς
καὶ
τεχνικῶς
ἐχόντων
|
οὐ |
μετὸν
τοῖς
φαύλοις,
ἀλλὰ
ψυχῆς |
[172] |
περὶ
τηλικούτων
πραγμάτων
συμβουλεύειν
παραλελοίπασιν.
|
~Οὐ |
μὴν
ἀλλ'
ὅσῳ
μικροψυχότεροι
τυγχάνουσιν |
[85] |
Λακεδαιμόνιοι
φιλοτίμως
πρὸς
ἀλλήλους
εἶχον,
|
οὐ |
μὴν
ἀλλὰ
περὶ
καλλίστων
ἐν |
[97] |
διακοσίας
τριήρεις
μόνοι
διαναυμαχεῖν
ἐμέλλησαν.
|
Οὐ |
μὴν
εἰάθησαν·
καταισχυνθέντες
γὰρ
Πελοποννήσιοι |
[68] |
τῶν
πολέμων
ὁ
Περσικὸς
γέγονεν,
|
οὐ |
μὴν
ἐλάττω
τεκμήρια
τὰ
παλαιὰ |
[15] |
ἐκεῖνον
ἐσομένας,
ἀληθῆ
μὲν
λέγουσιν,
|
οὐ |
μὴν
ἐντεῦθεν
ποιοῦνται
τὴν
ἀρχὴν |
[3] |
βουλόμενοι
κοινωνεῖν
τῆς
ἐκείνου
διανοίας.
|
~Οὐ |
μὴν
ἐπὶ
τούτοις
ἀθυμήσας
εἱλόμην |
[69] |
κινδυνεύσειν,
ἁπασῶν
δ'
ἅμα
κρατήσειν.
|
~Οὐ |
μὴν
κατώρθωσαν,
ἀλλὰ
πρὸς
μόνους |
[139] |
ἀλλήλους
ὥσπερ
νῦν
πολεμικῶς
ἔχωμεν.
|
~Οὐ |
μὴν
οὐδ'
εἰ
συναγορεύουσιν
τοῖς |
[75] |
σώμασιν
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος
προκινδυνεύσαντας·
|
οὐ |
μὴν
οὐδὲ
τῶν
πρὸ
τοῦ |
[83] |
δύναμιν
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
κατεπολέμησαν,
|
οὐ |
μόνον
δὲ
τὰς
αὑτῶν
πατρίδας |
[49] |
καὶ
τοὺς
λόγῳ
καλῶς
χρωμένους
|
οὐ |
μόνον
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
δυναμένους, |
[30] |
τὰ
λεγόμενα
περὶ
αὐτῶν.
Ἔπειτ'
|
οὐ |
μόνον
ἐνταῦθα
καταφυγεῖν
ἔχομεν,
ὅτι |
[29] |
ἔχουσιν,
~οὕτως
ἡ
πόλις
ἡμῶν
|
οὐ |
μόνον
θεοφιλῶς,
ἀλλὰ
καὶ
φιλανθρώπως |
[156] |
φυλάττωνται
καὶ
δεδίωσιν,
ὁρῶντες
αὐτοὺς
|
οὐ |
μόνον
τοῖς
σώμασιν
ἡμῶν,
ἀλλὰ |
[26] |
ἐφεξῆς
διέλθοιμεν.
Εὑρήσομεν
γὰρ
αὐτὴν
|
οὐ |
μόνον
τῶν
πρὸς
τὸν
πόλεμον |
[86] |
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν
οἱ
μὲν
|
οὐ |
περιέμειναν
τοὺς
συμμάχους,
ἀλλὰ
τὸν |
[72] |
εὐθὺς
μὲν
τῶν
ἀριστείων
ἠξιώθησαν,
|
οὐ |
πολλῷ
δ'
ὕστερον
τὴν
ἀρχὴν |
[186] |
δυναμένων
ἢ
τῶν
λέγειν
ἐπισταμένων
|
οὐ |
πονήσει
καὶ
φιλοσοφήσει
βουλόμενος
ἅμα |
[189] |
~ἐνθυμουμένους
ὅτι
τοῖς
μεγάλ'
ὑπισχνουμένοις
|
οὐ |
πρέπει
περὶ
μικρὰ
διατρίβειν,
οὐδὲ |
[179] |
Δία
τὴν
χώραν
νεμόμενος,
ἀλλ'
|
οὐ |
πρὸς
ἀνθρώπους
τὰς
συνθήκας
ποιούμενος. |
[183] |
ἀλλ'
αὐτὸ
τὸ
δίκαιον
σκοποῦντας;
|
Οὐ |
πρὸς
τοὺς
καὶ
πρότερον
κακῶς |
[89] |
μὴ
τῆς
ἀνθρωπίνης
φύσεώς
ἐστιν,
|
οὐ |
πρότερον
ἐπαύσατο
πρὶν
ἐξεῦρε
καὶ |
[187] |
εἰς
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
καταλιπεῖν;
|
~Οὐ |
τὴν
αὐτὴν
δὲ
τυγχάνω
γνώμην |
[38] |
Ἕλληνας
εἰς
τοσαύτην
εὐπορίαν
προαγαγούσης;
|
~Οὐ |
τοίνυν,
ἐπειδὴ
τὰ
μέγιστα
συνδιέπραξεν, |
[184] |
μετρίως
τούτῳ
τῷ
πράγματι
χρωμένους;
|
Οὐ |
τοῖς
μείζους
μὲν
τὰς
δυναστείας |
[99] |
τίνας
χρὴ
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔχειν;
|
Οὐ |
τοὺς
ἐν
τῷ
προτέρῳ
πολέμῳ |
[11] |
ὁμοίως
δέον
ἀμφοτέρους
ἔχειν,
ἀλλ'
|
οὐ |
τοὺς
μὲν
ἀφελῶς,
τοὺς
δ' |
[99] |
κοινοῖς
τῶν
ἀγώνων
ἀριστείων
ἀξιωθέντας;
|
Οὐ |
τοὺς
τὴν
αὑτῶν
ἐκλιπόντας
ὑπὲρ |
[33] |
λαβεῖν
ἢ
ζητοῦντας
αὐτοὺς
ἐντυχεῖν;
|
~Οὐ |
τοὺς
ὑπὸ
πάντων
ὁμολογουμένους
καὶ |
[161] |
ἡμῶν
ὄντες
ἔχουσιν,
τὰς
δ'
|
οὐ |
χαλεπόν
ἐστιν
κτήσασθαι.
Λυκίας
δ' |
[175] |
τούτων
δουλεύειν
ἠναγκασμέναι.
Καίτοι
πῶς
|
οὐ |
χρὴ
διαλύειν
ταύτας
τὰς
ὁμολογίας, |
[6] |
εἰρημένα
φαύλως
ἔχοντα
τυγχάνῃ,
πῶς
|
οὐ |
χρὴ
σκοπεῖν
καὶ
φιλοσοφεῖν
τοῦτον |
[14] |
ἡμῖν
διατριφθέντος,
ἀλλὰ
καὶ
σύμπαντος
|
οὗ |
βεβίωκα,
παρακελεύομαι
μηδεμίαν
μοι
συγγνώμην |
[28] |
καὶ
μνημονευομένας.
~Πρῶτον
μὲν
τοίνυν,
|
οὗ |
πρῶτον
ἡ
φύσις
ἡμῶν
ἐδεήθη, |
[160] |
μάλιστα
δ'
ὁ
παρὼν
καιρὸς,
|
οὗ |
σαφέστερον
οὐδέν.
Ὃν
οὐκ
ἀφετέον· |
[146] |
ἀπεστερημένους
δὲ
τοῦ
στρατηγοῦ
μεθ'
|
οὗ |
συνηκολούθησαν,
~τοσοῦτον
αὐτῶν
ἥττους
ἦσαν |
[88] |
ἐκ
τῆς
Ἀσίας
συναγείρας·
περὶ
|
οὗ |
τίς
οὐχ
ὑπερβολὰς
προθυμηθεὶς
εἰπεῖν |
[76] |
~Οὐ
γὰρ
ὠλιγώρουν
τῶν
κοινῶν,
|
οὐδ' |
ἀπέλαυον
μὲν
ὡς
ἰδίων,
ἠμέλουν |
[97] |
νομίσαντες
προδιαφθαρέντων
μὲν
τῶν
ἡμετέρων
|
οὐδ' |
αὐτοὶ
σωθήσεσθαι,
κατορθωσάντων
δ'
εἰς |
[52] |
~Οὐ
γὰρ
μικροὺς
οὐδ'
ὀλίγους
|
οὐδ' |
ἀφανεῖς
ἀγῶνας
ὑπέμειναν,
ἀλλὰ
πολλοὺς |
[139] |
νῦν
πολεμικῶς
ἔχωμεν.
~Οὐ
μὴν
|
οὐδ' |
εἰ
συναγορεύουσιν
τοῖς
ὑπ'
ἐμοῦ |
[161] |
χαλεπόν
ἐστιν
κτήσασθαι.
Λυκίας
δ'
|
οὐδ' |
εἷς
πώποτε
Περσῶν
ἐκράτησεν.
~Ἑκατόμνως |
[24] |
ἑτέρους
ἐκβαλόντες
οὐδ'
ἐρήμην
καταλαβόντες
|
οὐδ' |
ἐκ
πολλῶν
ἐθνῶν
μιγάδες
συλλεγέντες, |
[144] |
τῶν
ἔργων
διῆλθον,
οὐκ
ἀμνημονῶν
|
οὐδ' |
ἐκείνων,
ὅτι
Δερκυλίδας
μὲν
χιλίους |
[44] |
διὰ
τὰς
συνόδους
ἡμῖν
γιγνομένων,
|
οὐδ' |
ἐν
τούτοις
ἡ
πόλις
ἡμῶν |
[85] |
ἀνταγωνιστὰς
σφᾶς
αὐτοὺς
εἶναι
νομίζοντες,
|
οὐδ' |
ἐπὶ
δουλείᾳ
τῇ
τῶν
Ἑλλήνων |
[24] |
γὰρ
οἰκοῦμεν
οὐχ
ἑτέρους
ἐκβαλόντες
|
οὐδ' |
ἐρήμην
καταλαβόντες
οὐδ'
ἐκ
πολλῶν |
[130] |
οἷόν
τ'
ἀποτρέπειν
τῶν
ἁμαρτημάτων,
|
οὐδ' |
ἑτέρων
πράξεων
πείθειν
ἐπιθυμεῖν,
ἢν |
[5] |
~ὧν
εἶς
οὗτός
ἐστιν.
Ἔπειτ'
|
οὐδ' |
οἱ
καιροί
πω
παρεληλύθασιν
ὥστ' |
[52] |
ἄλλων
εὐεργεσιῶν.
~Οὐ
γὰρ
μικροὺς
|
οὐδ' |
ὀλίγους
οὐδ'
ἀφανεῖς
ἀγῶνας
ὑπέμειναν, |
[94] |
ὑπέμειναν
τὰς
παρ'
ἐκείνου
δωρεὰς
|
οὐδ' |
ὀργισθέντες
τοῖς
Ἕλλησιν
ὅτι
προυδόθησαν, |
[157] |
γεγενημένης
ἐπιλανθάνονται,
τοῖς
δ'
ἠπειρώταις
|
οὐδ' |
ὅταν
εὖ
πάσχωσιν
χάριν
ἴσασιν· |
[143] |
οὐ
δικαίως
χρῶμαι
τοῖς
παραδείγμασιν,
|
οὐδ' |
ὡς
ἐπὶ
μικροῖς
διατρίβω
τὰς |
[139] |
συναγορεύουσιν
τοῖς
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένοις
|
οὐδ' |
ὣς
ὀρθῶς
περὶ
τῆς
ἐκείνου |
[151] |
δόξαις
ὄντες
αὐτῶν
ὁμαλῶς
μὲν
|
οὐδὲ |
κοινῶς
οὐδὲ
πολιτικῶς
οὐδεπώποτ'
ἐβίωσαν, |
[149] |
γὰρ
οὐκ
ἐπὶ
λείαν
ἐλθόντες,
|
οὐδὲ |
κώμην
καταλαβόντες,
ἀλλ'
ἐπ'
αὐτὸν |
[151] |
αὐτῶν
ὁμαλῶς
μὲν
οὐδὲ
κοινῶς
|
οὐδὲ |
πολιτικῶς
οὐδεπώποτ'
ἐβίωσαν,
ἅπαντα
δὲ |
[76] |
ὥσπερ
χρὴ
τῶν
μηδὲν
προσηκόντων·
|
οὐδὲ |
πρὸς
ἀργύριον
τὴν
εὐδαιμονίαν
ἔκρινον, |
[122] |
χώραν
ἔχουσιν
καὶ
πρὸς
οὓς
|
οὐδὲ |
πώποτ'
ἐπαύσαντο
πολεμοῦντες.
~Καὶ
τότε |
[104] |
γὰρ
ἐφθονοῦμεν
ταῖς
αὐξανομέναις
αὐτῶν,
|
οὐδὲ |
ταραχὰς
ἐνεποιοῦμεν
πολιτείας
ἐναντίας
παρακαθιστάντες |
[77] |
τοῖς
παισὶν
μεγίστην
δόξαν
καταλείψειν.
|
~Οὐδὲ |
τὰς
θρασύτητας
τὰς
ἀλλήλων
ἐζήλουν, |
[185] |
ἔνοχοι
τυγχάνουσιν
ὄντες.
~Καὶ
μὴν
|
οὐδὲ |
τὰς
πόλεις
λυπήσομεν
στρατιώτας
ἐξ |
[77] |
τὰς
θρασύτητας
τὰς
ἀλλήλων
ἐζήλουν,
|
οὐδὲ |
τὰς
τόλμας
τὰς
αὑτῶν
ἤσκουν, |
[35] |
δὲ
διὰ
τὸν
πόλεμον
ἀπολλυμένους,
|
~οὐδὲ |
ταῦθ'
οὕτως
ἔχοντα
περιεῖδεν,
ἀλλ' |
[97] |
πατρίδα
τὴν
αὑτῶν
γιγνόμενον;
~Καὶ
|
οὐδὲ |
ταῦτ'
ἀπέχρησεν
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
πρὸς |
[115] |
μὴν
οὐδὲ
τὴν
παροῦσαν
εἰρήνην,
|
οὐδὲ |
τὴν
αὐτονομίαν
τὴν
ἐν
ταῖς |
[115] |
ἂν
ἰάσασθαι
δύναιτο.
~Καὶ
μὴν
|
οὐδὲ |
τὴν
παροῦσαν
εἰρήνην,
οὐδὲ
τὴν |
[145] |
τὴν
μετὰ
τοῦ
βασιλέως
περιπολοῦσαν,
|
οὐδὲ |
τὴν
Περσῶν
ἀνδρείαν
ἄξιον
φοβηθῆναι· |
[145] |
Ἅλυος
χώρας
ἐκράτησεν.
~Καὶ
μὴν
|
οὐδὲ |
τὴν
στρατιὰν
τὴν
μετὰ
τοῦ |
[189] |
οὐ
πρέπει
περὶ
μικρὰ
διατρίβειν,
|
οὐδὲ |
τοιαῦτα
λέγειν
ἐξ
ὧν
ὁ |
[127] |
τοσούτων
ἀνθρώπων
καθιστάναι
δεσπότην
ὧν
|
οὐδὲ |
τὸν
ἀριθμὸν
ἐξευρεῖν
ῥᾴδιόν
ἐστιν, |
[63] |
ἡγεῖσθαι
τοὺς
ἐπήλυδας
τῶν
αὐτοχθόνων,
|
οὐδὲ |
τοὺς
εὖ
παθόντας
τῶν
εὖ |
[63] |
εὖ
παθόντας
τῶν
εὖ
ποιησάντων,
|
οὐδὲ |
τοὺς
ἱκέτας
γενομένους
τῶν
ὑποδεξαμένων. |
[75] |
τῆς
Ἑλλάδος
προκινδυνεύσαντας·
οὐ
μὴν
|
οὐδὲ |
τῶν
πρὸ
τοῦ
πολέμου
τούτου |
[58] |
προεστάναι
τῶν
Ἑλλήνων
ἀξιοῦντας;
~Ἔπειτ'
|
οὐδὲ |
ψευσθέντες
φαίνονται
τῶν
ἐλπίδων
δι' |
[10] |
τοὺς
οὕτως
ἐπισταμένους
εἰπεῖν
ὡς
|
οὐδεὶς |
ἂν
ἄλλος
δύναιτο.
~Καίτοι
τινὲς |
[30] |
τούτοις
ἀπιστεῖν
μικρῶν
ἔτι
προστεθέντων
|
οὐδεὶς |
ἂν
ἀξιώσειεν.
Πρῶτον
μὲν
γὰρ |
[143] |
τῶν
βαρβάρων
μεγάλα
ποιεῖν.
Ὥστ'
|
οὐδεὶς |
ἂν
ἔχοι
τοῦτ'
εἰπεῖν
ὡς |
[114] |
ἀνομίας
τὰς
ἐπὶ
τούτων
γενομένας
|
οὐδεὶς |
ἂν
ἰάσασθαι
δύναιτο.
~Καὶ
μὴν |
[33] |
τηλικούτων
ἀγαθῶν
αἰτίους,
περίεργον
διδάσκειν.
|
Οὐδεὶς |
γὰρ
ἂν
δύναιτο
δωρεὰν
τοσαύτην |
[21] |
ἀπολαβεῖν,
ἥνπερ
πρότερον
ἐτυγχάνομεν
ἔχοντες·
|
οὐδεὶς |
γὰρ
ἂν
ἑτέραν
πόλιν
ἐπιδείξειεν |
[92] |
γε
θέμις
εἰπεῖν
ὡς
ἡττήθησαν·
|
οὐδεὶς |
γὰρ
αὐτῶν
φυγεῖν
ἠξίωσεν·
οἱ |
[123] |
πάσχουσιν
τῶν
παρ'
ἡμῖν
ἀργυρωνήτων·
|
οὐδεὶς |
γὰρ
ἡμῶν
οὕτως
αἰκίζεται
τοὺς |
[98] |
Ἑλλάδος
ἢ
σύμπαντες
οἱ
ναυμαχήσαντες,
|
οὐδεὶς |
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς
οὕτως
ἔχει |
[168] |
φίλοις
μαχομένους
ἀποθνῄσκειν.
Ὑπὲρ
ὧν
|
οὐδεὶς |
πώποτ'
ἠγανάκτησεν,
ἀλλ'
ἐπὶ
μὲν |
[137] |
γὰρ
ὃ
τῶν
ἐκείνου
προγόνων
|
οὐδεὶς |
πώποτε·
τήν
τε
γὰρ
Ἀσίαν |
[70] |
Ἀμαζόνων
ὡς
τῶν
μὲν
ἐλθουσῶν
|
οὐδεμία |
πάλιν
ἀπῆλθεν,
αἱ
δ'
ὑπολειφθεῖσαι |
[101] |
πόλεων
τῶν
ὑφ'
ἡμῖν
οὐσῶν
|
οὐδεμία |
ταύταις
ταῖς
συμφοραῖς
περιέπεσεν.
~Ἔπειτ' |
[110] |
εἶναι
τὰς
τῶν
προγεγενημένων
ἀδικίας,
|
οὐδεμίαν |
δὲ
λιπόντες
ὑπερβολὴν
τοῖς
αὖθις |
[136] |
ἕνεκα
μικρῶν
ἐκινδύνευον.
~Ὧν
ἡμεῖς
|
οὐδεμίαν |
ποιούμεθα
πρόνοιαν,
ἀλλὰ
περὶ
μὲν |
[178] |
ἡμετέρᾳ
πόλει
καὶ
τῇ
Λακεδαιμονίων
|
οὐδεμίαν |
τιμὴν
ἀπένειμαν,
τὸν
δὲ
βάρβαρον |
[2] |
ἄλλους
ὠφελεῖν
δύνασθαι,
~τούτοις
δ'
|
οὐδεμίαν |
τιμὴν
ἀπένειμαν,
ὧν
εἰκὸς
ἦν |
[93] |
μελλούσης
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν
εἰσβάλλειν,
|
οὐδεμιᾶς |
σωτηρίας
αὐτοῖς
ὑποφαινομένης,
ἀλλ'
ἔρημοι |
[150] |
βασιλείοις
καταγέλαστοι
γεγόνασιν.
~Καὶ
τούτων
|
οὐδὲν |
ἀλόγως
γέγονεν,
ἀλλὰ
πάντ'
εἰκότως |
[2] |
ἀθλητῶν
δὶς
τοσαύτην
ῥώμην
λαβόντων
|
οὐδὲν |
ἂν
πλέον
γένοιτο
τοῖς
ἄλλοις, |
[12] |
ἀλλὰ
πρὸς
ἐκείνους
ἐστὶ
τοὺς
|
οὐδὲν |
ἀποδεξομένους
τῶν
εἰκῇ
λεγομένων,
ἀλλὰ |
[145] |
ἐπεδείχθησαν
ὑπὸ
τῶν
Κύρῳ
συναναβάντων
|
οὐδὲν |
βελτίους
ὄντες
τῶν
ἐπὶ
θαλάττῃ. |
[14] |
ἔχειν,
ἀλλὰ
καταγελᾶν
καὶ
καταφρονεῖν·
|
οὐδὲν |
γὰρ
ὅ
τι
τῶν
τοιούτων |
[78] |
τοῖς
καλοῖς
κἀγαθοῖς
τῶν
ἀνθρώπων
|
οὐδὲν |
δεήσει
πολλῶν
γραμμάτων,
ἀλλ'
ἀπ' |
[101] |
~Ἐγὼ
δ'
ἡγοῦμαι
πρῶτον
μὲν
|
οὐδὲν |
εἶναι
τοῦτο
σημεῖον
ὡς
κακῶς |
[139] |
ἐπικυδέστερα
τὰ
πράγματα
θάτερ'
ἐποίησεν,
|
οὐδέν |
ἐστι
τοῦτο
σημεῖον
τῆς
ἐκείνου |
[160] |
ὁ
παρὼν
καιρὸς,
οὗ
σαφέστερον
|
οὐδέν. |
Ὃν
οὐκ
ἀφετέον·
καὶ
γὰρ |
[12] |
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
ὄντες·
ἐμοὶ
δ'
|
οὐδὲν |
πρὸς
τοὺς
τοιούτους,
ἀλλὰ
πρὸς |
[134] |
Ἀσίαν
καρποῦσθαι.
~Καὶ
τῷ
μὲν
|
οὐδὲν |
προὐργιαίτερόν
ἐστιν
ἢ
σκοπεῖν
ἐξ |
[131] |
δὲ
κοινῷ
τῷ
τῶν
συμμάχων
|
οὐδὲν |
τοιοῦτον
κατασκευάζουσιν,
ἐξὸν
αὐτοῖς
τὰ |
[108] |
αὑτοῖς
κατεστήσαντο
τὸν
βίον,
ὅμως
|
οὐδὲν |
τούτων
ἡμᾶς
ἐπῆρεν
περὶ
τοὺς |
[123] |
δ'
εἰς
τοιαύτην
δουλείαν
καθεστώτων
|
οὐδὲν |
φροντίζουσιν
αὐτῶν,
οἷς
οὐκ
ἐξαρκεῖ |
[57] |
ἀλλὰ
κοινῶν
καὶ
περὶ
ὧν
|
οὐδένας |
ἄλλους
εἰκὸς
ἦν
ἐπιμεληθῆναι
πλὴν |
[112] |
οἰκείων
κακῶν
ἐπαυσάμεθ'
ἀλλήλους
ἐλεοῦντες·
|
οὐδενὶ |
γὰρ
τοσαύτην
σχολὴν
παρέλιπον
ὥσθ' |
[143] |
ἐκείνῳ
πεπραγμένων,
καὶ
περὶ
ὧν
|
οὐδέποτε |
παύονται
λέγοντες
οἱ
βουλόμενοι
τὰ |
[22] |
μεταβολὰς
γίγνεσθαι,
τὰς
γὰρ
δυναστείας
|
οὐδέποτε |
τοῖς
αὐτοῖς
παραμένειν,
ἀξιοῦσιν
δὲ |
[151] |
μὲν
οὐδὲ
κοινῶς
οὐδὲ
πολιτικῶς
|
οὐδεπώποτ' |
ἐβίωσαν,
ἅπαντα
δὲ
τὸν
χρόνον |
[173] |
μὴ
κοινῇ
τοῖς
βαρβάροις
πολεμήσωμεν,
|
οὔθ' |
ὁμονοῆσαι
τοὺς
Ἕλληνας
πρὶν
ἂν |
[3] |
ὁμονοίας
τῆς
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς,
|
οὐκ |
ἀγνοῶν
ὅτι
πολλοὶ
τῶν
προσποιησαμένων |
[162] |
γὰρ
μικρῶν
μερῶν
ἥττους
εἰσὶν,
|
οὐκ |
ἄδηλον,
ὡς
ἂν
διατεθεῖεν
εἰ |
[20] |
τῆς
θαλάττης
ἦρξεν
καὶ
νῦν
|
οὐκ |
ἀδίκως
ἀμφισβητεῖ
τῆς
ἡγεμονίας.
~Τοῦτο |
[161] |
πολεμεῖν,
ἔξω
τῶν
νῦν
ὑπαρχόντων;
|
~Οὐκ |
Αἴγυπτος
μὲν
αὐτοῦ
καὶ
Κύπρος |
[154] |
ἢ
τῶν
ὑπ'
ἐκείνοις
γενομένων
|
οὐκ |
αἰκισθεὶς
τὸν
βίον
ἐτελεύτησεν;
Οὐ |
[113] |
τοιαῦται
φύσεις
ἡμᾶς
κατέστησαν;
Εἶτ'
|
οὐκ |
αἰσχύνονται
τὰς
αὑτῶν
πόλεις
οὕτως |
[144] |
τὰ
κάλλιστα
τῶν
ἔργων
διῆλθον,
|
οὐκ |
ἀμνημονῶν
οὐδ'
ἐκείνων,
ὅτι
Δερκυλίδας |
[72] |
δόντων
μὲν
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων,
|
οὐκ |
ἀμφισβητούντων
δὲ
τῶν
νῦν
ἡμᾶς |
[99] |
μεγίστων
συμφορῶν
διασώσαντας;
Πῶς
δ'
|
οὐκ |
ἂν
δεινὰ
πάθοιμεν,
εἰ
τῶν |
[109] |
αἰτίαν
ἐχόντων.
Καίτοι
βουλόμενοι
πλεονεκτεῖν
|
οὐκ |
ἂν
δή
που
τῆς
μὲν |
[56] |
μὲν
ἄλλας
πόλεις
ὑπερορῶντες
ὡς
|
οὐκ |
ἂν
δυναμένας
βοηθῆσαι
ταῖς
αὑτῶν |
[11] |
δ'
ἀκριβῶς
ἐπιστάμενον
λέγειν
ἁπλῶς
|
οὐκ |
ἂν
δυνάμενον
εἰπεῖν.
~Οὗτοι
μὲν |
[98] |
ἡμᾶς
οὕτως
ἔχει
δυσμενῶς
ὅστις
|
οὐκ |
ἂν
ὁμολογήσειεν
διὰ
μὲν
τὴν |
[14] |
γὰρ
ὅ
τι
τῶν
τοιούτων
|
οὐκ |
ἄξιός
εἰμι
πάσχειν,
εἴπερ
μηδὲν |
[156] |
πάλιν
εἰς
τἀρχαῖα
καταστῆσαι
βουληθεῖεν,
|
οὐκ |
ἀποροῦντες
πόθεν
ἐπισκευάσωσιν,
ἀλλ'
ἵν' |
[138] |
ἡγοῦμαι
μὲν
τοὺς
ταῦτα
λέγοντας
|
οὐκ |
ἀποτρέπειν,
ἀλλ'
ἐπισπεύδειν
τὴν
στρατείαν· |
[146] |
Λαβόντες
γὰρ
ἑξακισχιλίους
τῶν
Ἑλλήνων
|
οὐκ |
ἀριστίνδην
ἐπειλεγμένους,
ἀλλ'
οἳ
διὰ |
[127] |
μεγίστην
ἀρχὴν
ἕξουσιν.
~Καίτοι
πῶς
|
οὐκ |
ἄτοπον
τοὺς
προεστῶτας
τῶν
Ἑλλήνων |
[42] |
καταφυγήν.
~Ἔτι
δὲ
τὴν
χώραν
|
οὐκ |
αὐτάρκη
κεκτημένων
ἑκάστων,
ἀλλὰ
τὰ |
[160] |
καιρὸς,
οὗ
σαφέστερον
οὐδέν.
Ὃν
|
οὐκ |
ἀφετέον·
καὶ
γὰρ
αἰσχρὸν
παρόντι |
[113] |
τῶν
πολιτικῶν
ἦν
πραγμάτων,
ὅστις
|
οὐκ |
ἐγγὺς
ἠναγκάσθη
γενέσθαι
τῶν
συμφορῶν, |
[82] |
ὕπεισι
πράξεις,
περὶ
δὲ
τοὺς
|
οὐκ |
εἰσὶν
ἁρμόττοντες
λόγοι.
~Πῶς
γὰρ |
[140] |
θάλατταν
κρείττους
ἦσαν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
|
οὐκ |
ἐκ
τούτων
δίκαιόν
ἐστι
σκοπεῖν |
[140] |
διαπέπρακται
πρὸς
τοὺς
ἔχοντας
αὐτήν;
|
Οὐκ |
ἐκεῖνος
μὲν
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον |
[178] |
ἄρτι
τὰς
πόλεις
κατοικούντων,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐκείνων
μὲν
νεωστὶ
ταύτην
τὴν |
[121] |
αὐτὸν
προσαγορεύομεν
ὥσπερ
αἰχμάλωτοι
γεγονότες;
|
Οὐκ |
ἐν
τοῖς
πολέμοις
τοῖς
πρὸς |
[115] |
τὴν
ἐν
ταῖς
πολιτείαις
μὲν
|
οὐκ |
ἐνοῦσαν,
ἐν
δὲ
ταῖς
συνθήκαις |
[123] |
καθεστώτων
οὐδὲν
φροντίζουσιν
αὐτῶν,
οἷς
|
οὐκ |
ἐξαρκεῖ
δασμολογεῖσθαι
καὶ
τὰς
ἀκροπόλεις |
[155] |
κολακεύουσιν;
Περὶ
τίνας
δ'
ἡμῶν
|
οὐκ |
ἐξημαρτήκασιν;
Ποῖον
δὲ
χρόνον
διαλελοίπασιν |
[175] |
τὰς
συνθήκας
ἄξιον
ἐπισχεῖν,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐπειχθῆναι
καὶ
θᾶττον
ποιήσασθαι
τὴν |
[149] |
δὲ
τῶν
εἰρημένων·
ἐκεῖνοι
γὰρ
|
οὐκ |
ἐπὶ
λείαν
ἐλθόντες,
οὐδὲ
κώμην |
[184] |
ἅμα
δὲ
τοῦ
συμφέροντος
ἐνθυμουμένους;
|
Οὐκ |
ἐπὶ
τοὺς
καὶ
φύσει
πολεμίους |
[120] |
χρὴ
ποιεῖν
ἑκάστους
καὶ
μόνον
|
οὐκ |
ἐπιστάθμους
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
καθιστάς. |
[174] |
εἰς
πολέμους
καὶ
στάσεις
καθίστησιν,
|
οὐκ |
ἔστιν
ὅπως
οὐχ
ὁμονοήσομεν
καὶ |
[154] |
τίς
ἢ
τῶν
πολεμησάντων
αὐτοῖς
|
οὐκ |
εὐδαιμονήσας
ἀπῆλθεν,
ἢ
τῶν
ὑπ' |
[32] |
οἱ
πρῶτοι
φανέντες
ἐπὶ
γῆς
|
οὐκ |
εὐθὺς
οὕτως
ὥσπερ
νῦν
ἔχοντα |
[86] |
ψυχαῖς
μέλλοντες
κινδυνεύσειν,
οἱ
δ'
|
οὐκ |
ἔφθασαν
πυθόμενοι
τὸν
περὶ
τὴν |
[29] |
ὥστε
κυρία
γενομένη
τοσούτων
ἀγαθῶν
|
οὐκ |
ἐφθόνησεν
τοῖς
ἄλλοις,
ἀλλ'
ὧν |
[187] |
τῶν
πραγμάτων
εἰπεῖν·
νῦν
δ'
|
οὐκ |
ἐφικνοῦμαι
τοῦ
μεγέθους
αὐτῶν,
ἀλλὰ |
[113] |
ὥσθ'
ἑτέρῳ
συναχθεσθῆναι.
~Τίνος
γὰρ
|
οὐκ |
ἐφίκοντο;
Ἢ
τίς
οὕτω
πόρρω |
[155] |
ἐπιβουλεύοντες
τοῖς
Ἕλλησιν;
Τί
δ'
|
οὐκ |
ἐχθρὸν
αὐτοῖς
ἐστὶν
τῶν
παρ' |
[85] |
ἐν
ἐκείνοις
τοῖς
χρόνοις
ἐφιλονίκησαν,
|
οὐκ |
ἐχθροὺς,
ἀλλ'
ἀνταγωνιστὰς
σφᾶς
αὐτοὺς |
[102] |
τις
κολάζῃ
τοὺς
ἐξαμαρτάνοντας,
πῶς
|
οὐκ |
ἤδη
δίκαιόν
ἐστιν
ἡμᾶς
ἐπαινεῖν, |
[57] |
ἄλλως
τε
καὶ
περὶ
πραγμάτων
|
οὐκ |
ἰδίων,
ἀλλὰ
κοινῶν
καὶ
περὶ |
[106] |
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
κατεστήσαμεν,
ἣν
|
οὐκ |
οἶδ'
ὅ
τι
δεῖ
διὰ |
[97] |
κοινὰ
πάντων
ἐστὶ
τῶν
ναυμαχούντων,
|
οὐκ |
οἶδ'
ὅ
τι
δεῖ
λέγοντα |
[65] |
τῆς
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
δυναστείας
|
οὐκ |
οἶδ'
ὅπως
ἄν
τις
σαφέστερον |
[176] |
μὴ
συνθήκας
εἶναι.
Τίς
γὰρ
|
οὐκ |
οἶδεν,
ὅτι
συνθῆκαι
μέν
εἰσιν, |
[74] |
ὑπολοίπων,
ἐπειδὴ
συμφέρει
τοῖς
πράγμασιν,
|
οὐκ |
ὀκνητέον
μνησθῆναι
περὶ
αὐτῶν.
~Πλείστων |
[53] |
καὶ
κατηγοροῦσίν
τινες
ἡμῶν
ὡς
|
οὐκ |
ὀρθῶς
βουλευομένων,
ὅτι
τοὺς
ἀσθενεστέρους |
[8] |
τῶν
νεωστὶ
γεγενημένων
ἀρχαίως
εἰπεῖν,
|
οὐκέτι |
φευκτέον
ταῦτ'
ἐστὶ
περὶ
ὧν |
[184] |
δ'
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἀμύνεσθαι
δυναμένους;
|
Οὐκοῦν |
ἐκεῖνοι
πᾶσι
τούτοις
ἔνοχοι
τυγχάνουσιν |
[75] |
μνησθῆναι
περὶ
αὐτῶν.
~Πλείστων
μὲν
|
οὖν |
ἀγαθῶν
αἰτίους
καὶ
μεγίστων
ἐπαίνων |
[19] |
ἀμφισβητουμένων
ἡμᾶς
ἐδίδαξαν·
ἐμοὶ
δ'
|
οὖν |
ἀμφοτέρων
ἕνεκα
προσήκει
περὶ
ταῦτα |
[26] |
γένους
ἔχοντας
φαίνεσθαι.
~Τὰ
μὲν
|
οὖν |
ἐξ
ἀρχῆς
ὑπάρξαντα
καὶ
παρὰ |
[66] |
τῆς
ἐπ'
ἐκείνους.
Ἅπαντας
μὲν
|
οὖν |
ἐξαριθμῶν
τοὺς
κινδύνους
λίαν
ἂν |
[54] |
τινὲς
ἡμῖν
ἐποιήσαντο.
Τὰς
μὲν
|
οὖν |
ἢ
νεωστὶ
γεγενημένας
ἢ
περὶ |
[18] |
τῶν
βαρβάρων
ποιήσασθαι.
~Τὴν
μὲν
|
οὖν |
ἡμετέραν
πόλιν
ῥᾴδιον
ἐπὶ
ταῦτα |
[71] |
πόλεις
μεγάλας
κατοικισθῆναι.
~Καλὰ
μὲν
|
οὖν |
καὶ
ταῦτα
καὶ
πρέποντα
τοῖς |
[19] |
τὸ
συμφέρον
ἔλθοιεν.
~Ἐχρῆν
μὲν
|
οὖν |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ἐντεῦθεν
ἄρχεσθαι |
[85] |
τὴν
μνήμην
ἐποίησαν.
~Ἀεὶ
μὲν
|
οὖν |
οἵ
θ'
ἡμέτεροι
πρόγονοι
καὶ |
[16] |
τοὺς
πλείστους
αὐτῶν
διειλήφασιν.
Ὅστις
|
οὖν |
οἴεται
τοὺς
ἄλλους
κοινῇ
τι |
[12] |
ἂν
δυνάμενον
εἰπεῖν.
~Οὗτοι
μὲν
|
οὖν |
οὐ
λελήθασιν
ὅτι
τούτους
ἐπαινοῦσιν |
[70] |
τῶν
ἄλλων
διήνεγκεν.
~Λέγεται
δ'
|
οὖν |
περὶ
μὲν
Ἀμαζόνων
ὡς
τῶν |
[165] |
διεσπαρμένοις
αὐτοῖς
ἐπιχειρεῖν.
Ἐκεῖνοι
μὲν
|
οὖν |
προεξαμαρτόντες
ἅπαντα
ταῦτ'
ἐπηνωρθώσαντο
καταστάντες |
[34] |
τοῖς
πεπραγμένοις
ἐστίν.
~Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τοῦ
μεγίστου
τῶν
εὐεργετημάτων
καὶ |
[171] |
εἰ
δὲ
καὶ
προαπεῖπον,
ἀλλ'
|
οὖν |
τούς
γε
λόγους
ὥσπερ
χρησμοὺς |
[100] |
ἑτέροις
ἀκολουθεῖν
ἀναγκασθεῖμεν;
~Μέχρι
μὲν
|
οὖν |
τούτων
οἶδ'
ὅτι
πάντες
ἂν |
[14] |
ποιοῦμαι
τὰς
ὑποσχέσεις.
Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τῶν
ἰδίων
ταῦτά
μοι
προειρήσθω. |
[68] |
ἡμᾶς
πρώτους
ἰόντες;
~Ἐπιφανέστατος
μὲν
|
οὖν |
τῶν
πολέμων
ὁ
Περσικὸς
γέγονεν, |
[32] |
κατὰ
μικρὸν
αὐτοὶ
συνεπορίσαντο.
Τίνας
|
οὖν |
χρὴ
μᾶλλον
νομίζειν
ἢ
δωρεὰν |
[187] |
με
διαπέφευγεν
ὧν
διενοήθην.
Αὐτοὺς
|
οὖν |
χρὴ
συνδιορᾶν,
ὅσης
ἂν
εὐδαιμονίας |
[38] |
βίον
τὸν
ἐπὶ
τούτοις
μόνον
|
οὔπω |
τοῦ
ζῆν
ἐπιθυμεῖν
ἀξίως
ἔχειν |
[132] |
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
νησιώτας
δασμολογεῖν,
|
οὓς |
ἄξιόν
ἐστιν
ἐλεεῖν,
ὁρῶντας
τούτους |
[12] |
τοῖς
ἄλλοις
οὐχ
εὑρήσουσιν.
Πρὸς
|
οὓς |
ἔτι
μικρὸν
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
θρασυνάμενος |
[117] |
δ'
οἱ
βάρβαροι
δεσπόται
καθεστήκασιν·
|
οὓς |
ἡμεῖς
διαβῆναι
τολμήσαντας
εἰς
τὴν |
[152] |
οἱ
καταβαίνοντες
αὐτῶν
ἐπὶ
θάλατταν,
|
οὓς |
καλοῦσιν
σατράπας,
οὐ
καταισχύνουσιν
τὴν |
[162] |
Σινώπης
Ἕλληνες
τὴν
Ἀσίαν
παροικοῦσιν,
|
οὓς |
οὐ
δεῖ
πείθειν,
ἀλλὰ
μὴ |
[122] |
τὴν
χώραν
ἔχουσιν
καὶ
πρὸς
|
οὓς |
οὐδὲ
πώποτ'
ἐπαύσαντο
πολεμοῦντες.
~Καὶ |
[28] |
δωρεὰς
διττὰς,
αἵπερ
μέγισται
τυγχάνουσιν
|
οὖσαι, |
τούς
τε
καρποὺς,
οἳ
τοῦ |
[27] |
ζῆν
δυνάμεθα,
σχεδὸν
ἁπάσης
αἰτίαν
|
οὖσαν. |
Ἀνάγκη
δὲ
προαιρεῖσθαι
τῶν
εὐεργεσιῶν |
[62] |
τῷ
γένει
τῆς
σωτηρίας
αἰτίαν
|
οὖσαν |
δουλεύειν
αὑτοῖς
ἀξιοῦν.
~Εἰ
δὲ |
[18] |
αὐτοῖς
ταύτην
τὴν
τιμὴν
ἡμετέραν
|
οὖσαν |
μᾶλλον
ἢ
κείνων,
τάχ'
ἂν |
[48] |
τὰς
ἄλλας
πράξεις
οὕτω
ταραχώδεις
|
οὔσας |
τὰς
τύχας
ὥστε
πολλάκις
ἐν |
[23] |
οὕτω
δὲ
καλῆς
τῆς
ὑποθέσεως
|
οὔσης, |
ἐπὶ
τοῖς
ἐχομένοις
τούτων
ἔτι |
[42] |
ἱκανῶν
φέρουσαν,
καὶ
πολλῆς
ἀπορίας
|
οὔσης |
τὰ
μὲν
ὅποι
χρὴ
διαθέσθαι, |
[68] |
πατρίων
ἀμφισβητοῦσιν.
Ἔτι
γὰρ
ταπεινῆς
|
οὔσης |
τῆς
Ἑλλάδος
ἦλθον
εἰς
τὴν |
[105] |
ἔτι
δὲ
κοινῆς
τῆς
πατρίδος
|
οὔσης |
τοὺς
μὲν
τυραννεῖν,
τοὺς
δὲ |
[105] |
ὀλίγοις
εἶναι
καὶ
τοὺς
ταῖς
|
οὐσίαις |
ἐνδεεστέρους,
τὰ
δ'
ἄλλα
μηδὲν |
[101] |
τῶν
πόλεων
τῶν
ὑφ'
ἡμῖν
|
οὐσῶν |
οὐδεμία
ταύταις
ταῖς
συμφοραῖς
περιέπεσεν. |
[150] |
οὔτε
τῆς
ἄλλης
ἀρετῆς
μετέχειν
|
οὔτ' |
ἐν
ταῖς
μάχαις
τρόπαιον
ἱστάναι |
[173] |
ὁ
λόγος
ὁ
περὶ
τούτων·
|
οὔτε |
γὰρ
εἰρήνην
οἷόν
τε
βεβαίαν |
[150] |
τοὺς
οὕτω
τρεφομένους
καὶ
πολιτευομένους
|
οὔτε |
τῆς
ἄλλης
ἀρετῆς
μετέχειν
οὔτ' |
[140] |
Ἀβροκόμαν
καὶ
Τιθραύστην
καὶ
Φαρνάβαζον,
|
οὗτοι |
δὲ
τρί'
ἔτη
μείναντες
καὶ |
[167] |
ἵν'
οἱ
τῶν
συμφορῶν
κοινωνήσαντες
|
οὗτοι |
καὶ
τῶν
ἀγαθῶν
ἀπολαύσωσιν
καὶ |
[139] |
ὡς
ὁποτέροις
ἐκεῖνοι
προσθέσθαι
βουληθεῖεν,
|
οὗτοι |
κατὰ
θάλατταν
κρείττους
ἦσαν.
~Ἀλλὰ |
[67] |
καὶ
Πέρσαι,
τυγχά
νουσι
δ'
|
οὗτοι |
μὲν
ἅπαντες
ἡμῖν
ἐπιβουλεύσαντες,
ἡ |
[12] |
ἁπλῶς
οὐκ
ἂν
δυνάμενον
εἰπεῖν.
|
~Οὗτοι |
μὲν
οὖν
οὐ
λελήθασιν
ὅτι |
[157] |
ἡμετέρων
τοιαῦτα
διελθεῖν.
Καὶ
γὰρ
|
οὗτοι |
πρὸς
μὲν
τοὺς
ἄλλους
ὅσοις |
[76] |
ἀργύριον
τὴν
εὐδαιμονίαν
ἔκρινον,
ἀλλ'
|
οὗτος |
ἐδόκει
πλοῦτον
ἀσφαλέστατον
κεκτῆσθαι
καὶ |
[5] |
ἀκούοντας
πλεῖστ'
ὠφελοῦσιν·
~ὧν
εἶς
|
οὗτός |
ἐστιν.
Ἔπειτ'
οὐδ'
οἱ
καιροί |
[55] |
ὁ
Ταλαοῦ,
βασιλεὺς
ὢν
Ἄργους,
|
~οὗτος |
μὲν
ἐκ
τῆς
στρατείας
τῆς |
[182] |
εὐχῆς
ἄξια
διαπράξασθαι.
Μόνος
γὰρ
|
οὗτος |
ὁ
πόλεμος
εἰρήνης
κρείττων
ἐστὶν, |
[23] |
καὶ
παρὰ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ὀνομαστοτάτην·
|
οὕτω |
δὲ
καλῆς
τῆς
ὑποθέσεως
οὔσης, |
[79] |
καὶ
περὶ
τῶν
κοινῶν
ὁμονοήσουσιν.
|
~Οὕτω |
δὲ
πολιτικῶς
εἶχον
ὥστε
καὶ |
[158] |
ἱερῶν
ὥσπερ
τοῖς
ἀνδροφόνοις
προαγορεύουσιν.
|
~Οὕτω |
δὲ
φύσει
πολεμικῶς
πρὸς
αὐτοὺς |
[125] |
τοὺς
μὲν
αὑτῶν
συμμάχους
γενομένους
|
οὕτω |
δεινὰ
πάσχοντας,
τὸν
δὲ
βάρβαρον |
[117] |
μεῖζον
ἢ
προσῆκεν
αὐτοῖς
φρονήσαντας
|
οὕτω |
διέθεμεν
~ὥστε
μὴ
μόνον
παύσασθαι |
[95] |
καλῶς
ἀποθανεῖν
ἢ
ζῆν
αἰσχρῶς,
|
οὕτω |
καὶ
τῶν
πόλεων
ταῖς
ὑπερεχούσαις |
[24] |
πολλῶν
ἐθνῶν
μιγάδες
συλλεγέντες,
ἀλλ'
|
οὕτω |
καλῶς
καὶ
γνησίως
γεγόναμεν
ὥστ' |
[137] |
τάς
τε
πόλεις
τὰς
Ἑλληνίδας
|
οὕτω |
κυρίως
παρείληφεν
ὥστε
τὰς
μὲν |
[90] |
Ἄθω
διορύξας.
~Πρὸς
δὴ
τὸν
|
οὕτω |
μέγα
φρονήσαντα
καὶ
τηλικαῦτα
διαπραξάμενον |
[14] |
εἰμι
πάσχειν,
εἴπερ
μηδὲν
διαφέρων
|
οὕτω |
μεγάλας
ποιοῦμαι
τὰς
ὑποσχέσεις.
Περὶ |
[1] |
τὰς
μὲν
τῶν
σωμάτων
εὐτυχίας
|
οὕτω |
μεγάλων
δωρεῶν
ἠξίωσαν,
τοῖς
δ' |
[1] |
πονήσασι
καὶ
τὰς
αὑτῶν
ψυχὰς
|
οὕτω |
παρασκευάσασιν
ὥστε
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
[133] |
καταγνῶναι
μανίαν
ἀμφοτέρων
ἡμῶν,
οἵτινες
|
οὕτω |
περὶ
μικρῶν
κινδυνεύομεν,
ἐξὸν
ἀδεῶς |
[122] |
τοὺς
Ἕλληνας,
ἐπὶ
δὲ
τελευτῆς
|
οὕτω |
πολλοὺς
αὐτῶν
ἐκδότους
τοῖς
βαρβάροις |
[113] |
γὰρ
οὐκ
ἐφίκοντο;
Ἢ
τίς
|
οὕτω |
πόρρω
τῶν
πολιτικῶν
ἦν
πραγμάτων, |
[183] |
ἐπιβουλεύοντας
καὶ
πάντα
τὸν
χρόνον
|
οὕτω |
πρὸς
ἡμᾶς
διακειμένους;
~Τίσιν
δὲ |
[177] |
καὶ
κοινὸν
τὸ
δίκαιον
ποιησαμένους,
|
οὕτω |
συγγράφεσθαι
περὶ
αὐτῶν.
~Νῦν
δὲ |
[87] |
χίλια
στάδια
διελθεῖν
στρατοπέδῳ
πορευομένους·
|
οὕτω |
σφόδρ'
ἠπείχθησαν
οἱ
μὲν
μετασχεῖν |
[141] |
ἔχει
μόνον
πελταστὰς,
ἀλλ'
ὅμως
|
οὕτω |
ταπεινῆς
δυνάμεως
οὐ
δύναται
περιγενέσθαι |
[48] |
περὶ
μὲν
τὰς
ἄλλας
πράξεις
|
οὕτω |
ταραχώδεις
οὔσας
τὰς
τύχας
ὥστε |
[78] |
ἀκριβῶς
καὶ
καλῶς
ἕξουσιν,
οὐχ
|
οὕτω |
τοὺς
περὶ
τῶν
ἰδίων
συμβολαίων |
[16] |
δι'
ὧν
οἰκοῦσι
τὰς
πόλεις,
|
οὕτω |
τοὺς
πλείστους
αὐτῶν
διειλήφασιν.
Ὅστις |
[150] |
οὐ
γὰρ
οἷόν
τε
τοὺς
|
οὕτω |
τρεφομένους
καὶ
πολιτευομένους
οὔτε
τῆς |
[91] |
~Ταῦτα
δὲ
ποιεῖν
ἐτόλμων
οὐχ
|
οὕτω |
τῶν
πολεμίων
καταφρονοῦντες
ὡς
πρὸς |
[41] |
παρέδωκεν.
~Τὴν
τοίνυν
ἄλλην
διοίκησιν
|
οὕτω |
φιλοξένως
κατεσκευάσατο
καὶ
πρὸς
ἅπαντας |
[157] |
ὅταν
εὖ
πάσχωσιν
χάριν
ἴσασιν·
|
οὕτως |
ἀείμνηστον
τὴν
ὀργὴν
πρὸς
αὐτοὺς |
[123] |
ἡμῖν
ἀργυρωνήτων·
οὐδεὶς
γὰρ
ἡμῶν
|
οὕτως |
αἰκίζεται
τοὺς
οἰκέτας
ὡς
ἐκεῖνοι |
[146] |
κατοικοῦντες,
ἐν
τούτοις
τοῖς
καιροῖς
|
οὕτως |
αἰσχρῶς
ἐπολέμησαν
ὥστε
μηδένα
λόγον |
[26] |
τοῖς
ἄλλοις
ἀγαθῶν
αἴτιοι
γεγόναμεν,
|
οὕτως |
ἂν
κάλλιστ'
ἐξετάσαιμεν,
εἰ
τόν |
[10] |
φρονούντων
ἴδιόν
ἐστιν.
~Ἡγοῦμαι
δ'
|
οὕτως |
ἂν
μεγίστην
ἐπίδοσιν
λαμβάνειν
καὶ |
[163] |
ἡμῖν
πολεμεῖν
ἀναγκασθεῖεν.
~Ἔχει
δ'
|
οὕτως. |
Ἂν
μὲν
ὁ
βάρβαρος
ἐρρωμενεστέρως |
[82] |
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
ἤθεσιν
παιδεύοντες
|
οὕτως |
ἄνδρας
ἀγαθοὺς
ἀπέδειξαν
τοὺς
πολεμήσαντας |
[113] |
οὐκ
αἰσχύνονται
τὰς
αὑτῶν
πόλεις
|
οὕτως |
ἀνόμως
διαθέντες
καὶ
τῆς
ἡμετέρας |
[181] |
Τρωϊκὰ
γενομένους
μιᾶς
γυναικὸς
ἁρπασθείσης
|
οὕτως |
ἅπαντας
συνοργισθῆναι
τοῖς
ἀδικηθεῖσιν
ὥστε |
[140] |
κακὰ
παθόντες
ἢ
ποιήσαντες,
τελευτῶντες
|
οὕτως |
ἀπηλλάγησαν
ὥστε
τοὺς
ἀφεστῶτας
μηκέτι |
[53] |
τῶν
συμμαχιῶν
πρὸς
τὴν
ἀσφάλειαν,
|
οὕτως |
ἐβουλευόμεθα
περὶ
αὐτῶν,
ἀλλὰ
πολὺ |
[92] |
κατασκευάσαντες
τὰ
περὶ
τὴν
πόλιν
|
οὕτως |
ἐβουλεύσαντο
περὶ
τῶν
λοιπῶν
ὥστε |
[136] |
καὶ
τηλικαύτας
τὸ
μέγεθος
δυνάμεις
|
οὕτως |
εἰκῇ
τῷ
βαρβάρῳ
παραδεδώκαμεν.
Τοιγαροῦν |
[129] |
διαβάλω
τὴν
πόλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων
|
οὕτως |
εἴρηκα
περὶ
αὐτῶν,
ἀλλ'
ἵν' |
[119] |
τῶν
προγόνων
τῶν
ἡμετέρων
ἀρετὴν
|
οὕτως |
εἶχεν,
αἱ
τῆς
πόλεως
συμφοραὶ |
[38] |
τοῦ
ζῆν
ἐπιθυμεῖν
ἀξίως
ἔχειν
|
οὕτως |
ἐπεμελήθη
καὶ
τῶν
λοιπῶν
ὥστε |
[81] |
ὥσπερ
ἀνάγκαις
ἐμμένειν
ἀξιοῦντες,
οὐχ
|
οὕτως |
ἐπὶ
ταῖς
δυναστείαις
μέγα
φρονοῦντες |
[10] |
μηδεὶς
πρότερον
εἴρηκεν,
ἀλλὰ
τοὺς
|
οὕτως |
ἐπισταμένους
εἰπεῖν
ὡς
οὐδεὶς
ἂν |
[155] |
τιμωροῦνται,
τοὺς
δὲ
κακῶς
ποιοῦντας
|
οὕτως |
ἐπιφανῶς
κολακεύουσιν;
Περὶ
τίνας
δ' |
[83] |
δόξης
ἧς
ἤμελλον
τελευτήσαντες
ἕξειν
|
οὕτως |
ἑτοίμως
ἤθελον
ἀποθνῄσκειν;
~Οἶμαι
δὲ |
[98] |
ναυμαχήσαντες,
οὐδεὶς
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς
|
οὕτως |
ἔχει
δυσμενῶς
ὅστις
οὐκ
ἂν |
[35] |
τὸν
πόλεμον
ἀπολλυμένους,
~οὐδὲ
ταῦθ'
|
οὕτως |
ἔχοντα
περιεῖδεν,
ἀλλ'
ἡγεμόνας
εἰς |
[185] |
τῶν
συνακολουθεῖν
ἐπιθυμησόντων.
Τίς
γὰρ
|
οὕτως |
ἢ
νέος
ἢ
παλαιὸς
ῥᾴθυμός |
[29] |
αἰῶνος
ἡδίους
τὰς
ἐλπίδας
ἔχουσιν,
|
~οὕτως |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
οὐ
μόνον |
[32] |
φανέντες
ἐπὶ
γῆς
οὐκ
εὐθὺς
|
οὕτως |
ὥσπερ
νῦν
ἔχοντα
κατέλαβον,
ἀλλὰ |
[166] |
ἐγκαταστήσαντες
~εἰδότες
ὅτι
καὶ
βασιλεὺς
|
οὐχ |
ἑκόντων
ἄρχει
τῶν
ἠπειρωτῶν,
ἀλλὰ |
[24] |
προσήκει
τιμᾶσθαι.
~Ταύτην
γὰρ
οἰκοῦμεν
|
οὐχ |
ἑτέρους
ἐκβαλόντες
οὐδ'
ἐρήμην
καταλαβόντες |
[12] |
ἐμοῖς
οἷον
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
|
οὐχ |
εὑρήσουσιν.
Πρὸς
οὓς
ἔτι
μικρὸν |
[51] |
ἡγοῦμαι
δὲ
τοῖς
προγόνοις
ἡμῶν
|
οὐχ |
ἧττον
ἐκ
τῶν
κινδύνων
τιμᾶσθαι |
[146] |
φαυλότητ'
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
πόλεσιν
|
οὐχ |
οἷοί
τ'
ἦσαν
ζῆν,
ἀπείρους |
[96] |
ὅτι
ταῦτα
διενοήθησαν·
ἐπειδὴ
γὰρ
|
οὐχ |
οἷοί
τ'
ἦσαν
πρὸς
ἀμφοτέρας |
[28] |
διατεθείσης
ἐκ
τῶν
εὐεργεσιῶν,
ἃς
|
οὐχ |
οἷόν
τ'
ἄλλοις
ἢ
τοῖς |
[130] |
ἔχοντας
τὴν
γνώμην.
~Ἔστιν
δ'
|
οὐχ |
οἷόν
τ'
ἀποτρέπειν
τῶν
ἁμαρτημάτων, |
[95] |
δὲ
προεστάναι
τῆς
Ἑλλάδος
ἀξιούσαις
|
οὐχ |
οἷόν
τ'
εἶναι
διαφεύγειν
τοὺς |
[92] |
~Ἴσας
δὲ
τὰς
τόλμας
παρασχόντες
|
οὐχ |
ὁμοίαις
ἐχρήσαντο
ταῖς
τύχαις,
ἀλλ' |
[130] |
λοιδοροῦντας.
Τὸν
γὰρ
αὐτὸν
λόγον
|
οὐχ |
ὁμοίως
ὑπο
λαμβάνειν
δεῖ,
μὴ |
[174] |
στάσεις
καθίστησιν,
οὐκ
ἔστιν
ὅπως
|
οὐχ |
ὁμονοήσομεν
καὶ
τὰς
εὐνοίας
ἀληθινὰς |
[79] |
τὰς
στάσεις
ἐποιοῦντο
πρὸς
ἀλλήλους,
|
οὐχ |
ὁπότεροι
τοὺς
ἑτέρους
ἀπολέσαντες
τῶν |
[78] |
ὅπως
ἀκριβῶς
καὶ
καλῶς
ἕξουσιν,
|
οὐχ |
οὕτω
τοὺς
περὶ
τῶν
ἰδίων |
[91] |
ναυτικόν.
~Ταῦτα
δὲ
ποιεῖν
ἐτόλμων
|
οὐχ |
οὕτω
τῶν
πολεμίων
καταφρονοῦντες
ὡς |
[81] |
συνθήκαις
ὥσπερ
ἀνάγκαις
ἐμμένειν
ἀξιοῦντες,
|
οὐχ |
οὕτως
ἐπὶ
ταῖς
δυναστείαις
μέγα |
[80] |
τῶν
ἄλλων
διῴκουν,
θεραπεύοντες,
ἀλλ'
|
οὐχ |
ὑβρίζοντες
τοὺς
Ἕλληνας,
καὶ
στρατηγεῖν |
[82] |
ἀγαθὸν
πεποιηκότας·
τοῖς
μὲν
γὰρ
|
οὐχ |
ὕπεισι
πράξεις,
περὶ
δὲ
τοὺς |
[94] |
ναυτικὸν,
παραχρῆμα
καὶ
Πελοποννήσου
κρατήσειν,
|
οὐχ |
ὑπέμειναν
τὰς
παρ'
ἐκείνου
δωρεὰς |
[79] |
ποιήσαντες·
καὶ
τὰς
ἑταιρείας
συνῆγον
|
οὐχ |
ὑπὲρ
τῶν
ἰδίᾳ
συμφ<
ε> |
[88] |
Ἀσίας
συναγείρας·
περὶ
οὗ
τίς
|
οὐχ |
ὑπερβολὰς
προθυμηθεὶς
εἰπεῖν
ἐλάττω
τῶν |
[121] |
τῶν
παρόντων
πραγμάτων
ἐπιστάτης
καθέστηκεν;
|
Οὐχ |
ὡς
ἐκεῖνον
πλέομεν
ὥσπερ
πρὸς |
[95] |
ἀνθρώπων
ἀφανισθῆναι
μᾶλλον
ἢ
δούλαις
|
ὀφθῆναι |
γενομέναις.
~Δῆλον
δ'
ὅτι
ταῦτα |
[185] |
τῷ
πολέμῳ
τῷ
πρὸς
ἀλλήλους
|
ὀχληρότατόν |
ἐστιν
αὐταῖς·
πολὺ
γὰρ
οἶμαι |
[96] |
τὰς
δυνάμεις,
παραλαβόντες
ἅπαντα
τὸν
|
ὄχλον |
τὸν
ἐκ
τῆς
πόλεως,
εἰς |
[150] |
ὧν
τὸ
μὲν
πλεῖστόν
ἐστιν
|
ὄχλος |
ἄτακτος
καὶ
κινδύνων
ἄπειρος,
πρὸς |