HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ISOCRATE, Panégyrique d'Athènes (discours complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique)


ο  =  190 formes différentes pour 698 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Par.
[163]   ~Ἔχει δ' οὕτως. Ἂν μὲν     βάρβαρος ἐρρωμενεστέρως κατάσχῃ τὰς πόλεις
[147]   ~τοσοῦτον αὐτῶν ἥττους ἦσαν ὥσθ'     βασιλεὺς ἀπορήσας τοῖς παροῦσι πράγμασιν
[189]   οὐδὲ τοιαῦτα λέγειν ἐξ ὧν     βίος μηδὲν ἐπιδώσει τῶν πεισθέντων,
[120]   χρῆσθαι· νῦν δ' ἐκεῖνός ἐστιν     διοικῶν τὰ τῶν Ἑλλήνων καὶ
[162]   πώποτε Περσῶν ἐκράτησεν. ~Ἑκατόμνως δ'     Καρίας ἐπίσταθμος τῇ μὲν ἀληθείᾳ
[28]   ἐπορίσθη· καὶ γὰρ εἰ μυθώδης     λόγος γέγονεν, ὅμως αὐτῷ καὶ
[129]   αὐτοὺς ἐκείνους παύσω, καθ' ὅσον     λόγος δύναται, τοιαύτην ἔχοντας τὴν
[173]   Ἔστι δ' ἁπλοῦς καὶ ῥᾴδιος     λόγος περὶ τούτων· οὔτε
[175]   ὧν τοιαύτη δόξα γέγονεν, ὡς     μὲν βάρβαρος κήδεται τῆς Ἑλλάδος
[59]   τὰς τύχας ἑκατέρων μετήλλαξαν ὥσθ'     μὲν ἱκετεύειν ἡμᾶς ἀξιώσας βίᾳ
[167]   χρόνον δυστυχοῦντες διαγάγωσιν. Ἱκανὸς γὰρ     παρεληλυθὼς, ἐν τί τῶν
[160]   παρακελευόμενα πολεμεῖν αὐτοῖς, μάλιστα δ'     παρὼν καιρὸς, οὗ σαφέστερον οὐδέν.
[56]   μόνην ἀποδοῦναι χάριν ὑπὲρ ὧν     πατὴρ αὐτῶν ἅπαντας ἀνθρώπους εὐεργέτησεν.
[173]   ἁπλοῦς καὶ ῥᾴδιος λόγος     περὶ τούτων· οὔτε γὰρ εἰρήνην
[68]   ~Ἐπιφανέστατος μὲν οὖν τῶν πολέμων     Περσικὸς γέγονεν, οὐ μὴν ἐλάττω
[182]   ἄξια διαπράξασθαι. Μόνος γὰρ οὗτος     πόλεμος εἰρήνης κρείττων ἐστὶν, θεωρίᾳ
[54]   καὶ μικρὸν πρὸ τούτων Ἄδραστος     Ταλαοῦ, βασιλεὺς ὢν Ἄργους, ~οὗτος
[31]   μᾶλλον πιστεύειν περὶ ὧν     τε θεὸς ἀναιρεῖ καὶ πολλοῖς
[106]   ἄλλοις κατεστήσαμεν, ἣν οὐκ οἶδ'     τι δεῖ διὰ μακροτέρων ἐπαινεῖν,
[97]   ἐστὶ τῶν ναυμαχούντων, οὐκ οἶδ'     τι δεῖ λέγοντα διατρίβειν· ~ἃ
[14]   καταγελᾶν καὶ καταφρονεῖν· οὐδὲν γὰρ     τι τῶν τοιούτων οὐκ ἄξιός
[166]   ἧς ἡμεῖς ὅταν κρείττω διαβιβάσωμεν,     βουληθέντες ῥᾳδίως ἂν ποιήσαιμεν, ἀσφαλῶς
[128]   ταῖς μεγίσταις συμφοραῖς περιβάλλειν;  ~Ὃ   δὲ πάντων δεινότατον, ὅταν τις
[176]   λυμαινόμενοι καὶ κακῶς ποιοῦντες αὐτήν;  ~Ὃ   δὲ πάντων καταγελαστότατον, ὅτι τῶν
[89]   βουληθεὶς δὲ τοιοῦτον μνημεῖον καταλιπεῖν     μὴ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεώς ἐστιν,
[185]   λυπήσομεν στρατιώτας ἐξ αὐτῶν καταλέγοντες,     νῦν ἐν τῷ πολέμῳ τῷ
[89]   ἐπαύσατο πρὶν ἐξεῦρε καὶ συνηνάγκασεν     πάντες θρυλοῦσιν, ὥστε τῷ στρατοπέδῳ
[137]   ἁπάντων ἡμῶν καταπεφρονηκώς. ~Διαπέπρακται γὰρ     τῶν ἐκείνου προγόνων οὐδεὶς πώποτε·
[148]   ἐκεῖνοι παρὰ πᾶσαν ἐπιβουλευόμενοι τὴν  ὁδὸν   ὁμοίως διεπορεύθησαν ὡσπερανεὶ προπεμπόμενοι, μάλιστα
[169]   πολλοὶ καταγελάσειαν, εἰ δυστυχίας ἀνδρῶν  ὀδυροίμην   ἐν τοῖς τοιούτοις καιροῖς, ἐν
[110]   ἐπιτηδεύοντες, καὶ τὰς μὲν Μηλίων  ὀδυρόμενοι   συμφορὰς, περὶ δὲ τοὺς αὑτῶν
[123]   πολεμοῦντες. ~Καὶ τότε μὲν ἠγανάκτουν,  ὅθ'   ἡμεῖς νομίμως ἐπάρχειν τινῶν ἠξιοῦμεν·
[15]   μὴν ἐντεῦθεν ποιοῦνται τὴν ἀρχὴν  ὅθεν   ἂν μάλιστα συστῆσαι ταῦτα δυνηθεῖεν.
[117]   δ' ἀνάστατοι γεγόνασιν, τῶν δ'  οἱ   βάρβαροι δεσπόται καθεστήκασιν· οὓς ἡμεῖς
[119]   ἑτέρων ἡγεμόνων καταστάντων ἐνίκησαν μὲν  οἱ   βάρβαροι ναυμαχοῦντες, ἦρξαν δὲ τῆς
[67]   ἱκετεύειν ἀξιοῦντες, τῶν δὲ βαρβάρων  οἱ   βουλόμενοι καταδουλώσασθαι τοὺς Ἕλληνας ἐφ'
[2]   εὖ φρονήσαντος ἅπαντες ἂν ἀπολαύσειαν  οἱ   βουλόμενοι κοινωνεῖν τῆς ἐκείνου διανοίας.
[143]   περὶ ὧν οὐδέποτε παύονται λέγοντες  οἱ   βουλόμενοι τὰ τῶν βαρβάρων μεγάλα
[40]   πολιτείαν κατεστήσατο. ~Δῆλον δ' ἐκεῖθεν·  οἱ   γὰρ ἐν ἀρχῇ περὶ τῶν
[116]   μὲν γὰρ τὸ μέλλον δεδίασιν,  οἱ   δ' ἀεὶ κατιέναι προσδοκῶσιν. ~Τοσοῦτον
[149]   μὲν γὰρ αὐτῶν κακῶς ἀπώλονθ'  οἱ   δ' αἰσχρῶς ἐσώθησαν, καὶ τελευτῶντες
[151]   τῶν παρ' ἡμῖν οἰκετῶν πεπαιδευμένος;  ~Οἱ   δ' ἐν ταῖς μεγίσταις δόξαις
[90]   στενοῖς κωλύσοντες αὐτοὺς περαιτέρω προελθεῖν,  οἱ   δ' ἡμέτεροι πατέρες ἐπ' Ἀρτεμίσιον,
[91]   γένηται τοῖς Ἕλλησιν τῆς σωτηρίας,  οἱ   δ' ἡμέτεροι πρόγονοι μάλιστα μὲν
[92]   οὐδεὶς γὰρ αὐτῶν φυγεῖν ἠξίωσεν·  οἱ   δ' ἡμέτεροι τὰς μὲν πρόπλους
[56]   ἔθος καὶ πάτριον νόμον καταλυόμενον,  ~οἱ   δ' Ἡρακλέους παῖδες φεύγοντες τὴν
[44]   τοὺς ἀθλητὰς αὑτῶν ἕνεκα πονοῦντας,  οἱ   δ' ὅταν ἐνθυμηθῶσιν ὅτι πάντες
[86]   ἐν ἀλλοτρίαις ψυχαῖς μέλλοντες κινδυνεύσειν,  οἱ   δ' οὐκ ἔφθασαν πυθόμενοι τὸν
[16]   Ἑλλήνων οἱ μὲν ὑφ' ἡμῖν,  οἱ   δ' ὑπὸ Λακεδαιμονίοις εἰσίν· αἱ
[83]   πόλιν στρατεύσαντες ἔτη δέκα διέτριψαν,  οἱ   δὲ τὴν ἐξ ἁπάσης τῆς
[87]   οἱ μὲν μετασχεῖν τῶν κινδύνων,  οἱ   δὲ φθῆναι συμβαλόντες πρὶν ἐλθεῖν
[5]   εἶς οὗτός ἐστιν. Ἔπειτ' οὐδ'  οἱ   καιροί πω παρεληλύθασιν ὥστ' ἤδη
[152]   τῶν ἀνθρώπων ὀλιγωροῦντες. ~Τοιγαροῦν  οἱ   καταβαίνοντες αὐτῶν ἐπὶ θάλατταν, οὓς
[69]   ἐκείνοις· οὐ γὰρ ἄν ποθ'  οἱ   λόγοι περὶ αὐτῶν τοσοῦτον χρόνον
[7]   ἐνοχλεῖν τοῖς ἀκούουσιν· ἐπειδὴ δ'  οἱ   λόγοι τοιαύτην ἔχουσι τὴν φύσιν
[175]   ἐστὶν, ἡμῶν δέ τινές εἰσιν  οἱ   λυμαινόμενοι καὶ κακῶς ποιοῦντες αὐτήν;
[74]   πάλαι προκατειλημμένων καὶ περὶ ὧν  οἱ   μάλιστα δυνηθέντες τῶν πολιτῶν εἰπεῖν
[161]   Κιλικίᾳ πόλεων τὰς μὲν πλείστας  οἱ   μεθ' ἡμῶν ὄντες ἔχουσιν, τὰς
[149]   εἰς τὴν Εὐρώπην δίκην ἔδοσαν,  οἱ   μὲν γὰρ αὐτῶν κακῶς ἀπώλονθ'
[116]   οἰκοῦντες τῶν ταῖς φυγαῖς ἐζημιωμένων·  οἱ   μὲν γὰρ τὸ μέλλον δεδίασιν,
[92]   ὁμοίαις ἐχρήσαντο ταῖς τύχαις, ἀλλ'  οἱ   μὲν διεφθάρησαν καὶ ταῖς ψυχαῖς
[171]   χρόνον ἂν κατέλιπον. Νῦν δ'  οἱ   μὲν ἐν ταῖς μεγίσταις δόξαις
[87]   στρατοπέδῳ πορευομένους· οὕτω σφόδρ' ἠπείχθησαν  οἱ   μὲν μετασχεῖν τῶν κινδύνων, οἱ
[44]   ἑκατέρους ἔχειν ἐφ' οἷς φιλοτιμηθῶσιν,  οἱ   μὲν ὅταν ἴδωσι τοὺς ἀθλητὰς
[86]   γὰρ αὐτῶν εἰς τὴν Ἀττικὴν  οἱ   μὲν οὐ περιέμειναν τοὺς συμμάχους,
[83]   ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένων διήνεγκαν ὅσον  οἱ   μὲν περὶ μίαν πόλιν στρατεύσαντες
[16]   ταῦτα δυνηθεῖεν. ~Τῶν γὰρ Ἑλλήνων  οἱ   μὲν ὑφ' ἡμῖν, οἱ δ'
[28]   γεγόνασιν, καὶ τὴν τελετὴν, ἧς  οἱ   μετασχόντες περί τε τῆς τοῦ
[67]   ἢν ἐπιδειχθῶσι τῶν μὲν Ἑλλήνων  οἱ   μὴ δυνάμενοι τυγχάνειν τῶν δικαίων
[98]   ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος σύμπαντες  οἱ   ναυμαχήσαντες, οὐδεὶς δὲ πρὸς ἡμᾶς
[164]   διατριβὴν, ἵνα μὴ πάθωμεν ὅπερ  οἱ   πατέρες ἡμῶν. Ἐκεῖνοι γὰρ ὑστερίσαντες
[157]   αὐτοὺς ἔχουσιν. Καὶ πολλῶν μὲν  οἱ   πατέρες ἡμῶν μηδισμοῦ θάνατον κατέγνωσαν,
[103]   γενήσεσθαι τῶν Ἑλλήνων, ἐφ' ὧν  οἱ   πειθαρχήσαντες ἄριστα τυγχάνουσι πράξαντες. Ἐπὶ
[116]   τῆς χώρας πολεμεῖν ἐντὸς τείχους  οἱ   πολῖται πρὸς ἀλλήλους μάχονται, πλείους
[75]   δίκαιον ἀμνημονεῖν· ἐκεῖνοι γὰρ ἦσαν  οἱ   προασκήσαντες τοὺς ἐπιγιγνομένους καὶ τὰ
[61]   δι' ἡμῶν αὐτοῖς γενομένην σωτηρίαν  οἱ   πρόγονοι μὲν τῶν νῦν ἐν
[64]   ἔτι διατελοῦσιν. Φαίνονται δ' ἡμῶν  οἱ   πρόγονοι τοσοῦτον ἁπάντων διενεγκόντες ὥσθ'
[172]   ἀλλ' ὅσῳ μικροψυχότεροι τυγχάνουσιν ὄντες  οἱ   προεστῶτες ἡμῶν, τοσούτῳ τοὺς ἄλλους
[186]   τοιούτοις ἔργοις ἀριστεύσαντας; Ὅπου γὰρ  οἱ   πρὸς Ἀλέξανδρον πολεμήσαντες καὶ μίαν
[71]   εἰκὸς τοὺς ἐκ τοιούτων γεγονότας  οἱ   πρὸς Δαρεῖον καὶ Ξέρξην πολεμήσαντες
[32]   σκοπῶμεν, εὑρήσομεν ὅτι τὸν βίον  οἱ   πρῶτοι φανέντες ἐπὶ γῆς οὐκ
[116]   πυκνότητα τῶν μεταβολῶν ἀθυμοτέρως διάγουσιν  οἱ   τὰς πόλεις οἰκοῦντες τῶν ταῖς
[50]   λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, ὥσθ'  οἱ   ταύτης μαθηταὶ τῶν ἄλλων διδάσκαλοι
[146]   ἐπειδὴ Κύρου τελευτήσαντος συνῆλθον ἅπαντες  οἱ   τὴν Ἀσίαν κατοικοῦντες, ἐν τούτοις
[110]   τῶν ἀλλοτρίων ἐπιθυμεῖν τολμῶσι κατηγορεῖν  οἱ   τῶν δεκαρχιῶν κοινωνήσαντες καὶ τὰς
[167]   ἡλικίας ποιήσασθαι τὴν στρατείαν, ἵν'  οἱ   τῶν συμφορῶν κοινωνήσαντες οὗτοι καὶ
[85]   μνήμην ἐποίησαν. ~Ἀεὶ μὲν οὖν  οἵ   θ' ἡμέτεροι πρόγονοι καὶ Λακεδαιμόνιοι
[54]   ὑπὲρ τῶν πατρίων ἀμφισβητοῦντας, ἦλθον  οἵ   θ' Ἡρακλέους παῖδες καὶ μικρὸν
[135]   ἀμφοτέροιν αὐτοῖν τῆς Ἑλλάδος ὄντοιν.  ~Οἵ   τε γὰρ ἀφεστῶτες πρὸς ἡμᾶς
[146]   Ἑλλήνων οὐκ ἀριστίνδην ἐπειλεγμένους, ἀλλ'  οἳ   διὰ φαυλότητ' ἐν ταῖς αὑτῶν
[155]   αὐτοῖς ἐστὶν τῶν παρ' ἡμῖν,  οἳ   καὶ τὰ τῶν θεῶν ἕδη
[35]   ἡγεμόνας εἰς τὰς πόλεις ἐξέπεμψεν,  οἳ   παραλαβόντες τοὺς μάλιστα βίου δεομένους,
[135]   τὸ πλεῖστον ἀπ' Ἰωνίας συμπέπλευκεν,  οἳ   πολὺ ἂν ἥδιον κοινῇ τὴν
[125]   αἰτίους χρὴ νομίζειν Λακεδαιμονίους,  οἳ   τοσαύτην ἰσχὺν ἔχοντες περιορῶσι τοὺς
[83]   ἂν γένοιντο σύμμετροι τοιούτοις ἀνδράσιν,  οἳ   τοσοῦτον μὲν τῶν ἐπὶ Τροίαν
[28]   τυγχάνουσιν οὖσαι, τούς τε καρποὺς,  οἳ   τοῦ μὴ θηριωδῶς ζῆν ἡμᾶς
[111]   αἰσχρῶν δεινῶν οὐ διεξῆλθον;  Οἳ   τοὺς μὲν ἀνομωτάτους πιστοτάτους ἐνόμιζον,
[155]   χρὴ τὴν τούτων φιλίαν ἀγαπᾶν,  οἳ   τοὺς μὲν εὐεργέτας τιμωροῦνται, τοὺς
[71]   δὲ τῶν εἰρημένων καὶ τοιαῦθ'  οἷά   περ εἰκὸς τοὺς ἐκ τοιούτων
[106]   τοῖς ἄλλοις κατεστήσαμεν, ἣν οὐκ  οἶδ'   τι δεῖ διὰ μακροτέρων
[97]   πάντων ἐστὶ τῶν ναυμαχούντων, οὐκ  οἶδ'   τι δεῖ λέγοντα διατρίβειν·
[65]   ἐν τοῖς Ἕλλησι δυναστείας οὐκ  οἶδ'   ὅπως ἄν τις σαφέστερον ἐπιδεῖξαι
[100]   ἀναγκασθεῖμεν; ~Μέχρι μὲν οὖν τούτων  οἶδ'   ὅτι πάντες ἂν ὁμολογήσειαν πλείστων
[176]   συνθήκας εἶναι. Τίς γὰρ οὐκ  οἶδεν,   ὅτι συνθῆκαι μέν εἰσιν, αἵτινες
[73]   ἡμᾶς ἀφαιρεῖσθαι ζητούντων. ~Καὶ μηδεὶς  οἰέσθω   μ' ἀγνοεῖν ὅτι καὶ Λακεδαιμόνιοι
[16]   πλείστους αὐτῶν διειλήφασιν. Ὅστις οὖν  οἴεται   τοὺς ἄλλους κοινῇ τι πράξειν
[92]   τῆς παρόδου τοὺς πολεμίους κρατοῦντας,  οἴκαδε   καταπλεύσαντες καὶ κατασκευάσαντες τὰ περὶ
[86]   τῆς Ἑλλάδος καταφρονήσαντας ἀπήντων τὴν  οἰκείαν   δύναμιν ἔχοντες, ὀλίγοι πρὸς πολλὰς
[36]   ὑφ' ἡμῶν ἀφορισθεῖσαν, εἰς ταύτην  οἰκεῖν   ἰόντας. ~Καίτοι τίς ἂν ταύτης
[24]   ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς  οἰκειοτάτους   τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν. ~Μόνοις
[76]   ἀλλοτρίων, ἀλλ' ἐκήδοντο μὲν ὡς  οἰκείων,   ἀπείχοντο δ' ὥσπερ χρὴ τῶν
[112]   ἀρχῆς διὰ τὸ πλῆθος τῶν  οἰκείων   κακῶν ἐπαυσάμεθ' ἀλλήλους ἐλεοῦντες· οὐδενὶ
[135]   γὰρ ἀφεστῶτες πρὸς ἡμᾶς τ'  οἰκείως   ἔχουσιν καὶ Λακεδαιμονίοις σφᾶς αὐτοὺς
[41]   φιλοξένως κατεσκευάσατο καὶ πρὸς ἅπαντας  οἰκείως   ὥστε καὶ τοῖς χρημάτων δεομένοις
[181]   αἰσχρὸν ἰδίᾳ μὲν τοῖς βαρβάροις  οἰκέταις   ἀξιοῦν χρῆσθαι, δημοσίᾳ δὲ τοσούτους
[123]   γὰρ ἡμῶν οὕτως αἰκίζεται τοὺς  οἰκέτας   ὡς ἐκεῖνοι τοὺς ἐλευθέρους κολάζουσιν.
[150]   δουλείαν ἄμεινον τῶν παρ' ἡμῖν  οἰκετῶν   πεπαιδευμένος; ~Οἱ δ' ἐν ταῖς
[173]   ὧν τάς τε πόλεις ἀσφαλέστερον  οἰκήσομεν   καὶ πιστότερον διακεισόμεθα πρὸς ἡμᾶς
[37]   πρότερον γενομένης πρὶν τὰς πλείστας  οἰκισθῆναι   τῶν Ἑλληνίδων πόλεων, μᾶλλον
[61]   Ἄργος καὶ Λακεδαίμονα καὶ Μεσσήνην,  οἰκισταὶ   δὲ Σπάρτης ἐγένοντο, καὶ τῶν
[65]   τῶν πρὸς Εὐρυσθέα κινδύνων τοὺς  οἰκιστὰς   καὶ τοὺς ἡγεμόνας τοὺς Λακεδαιμονίων
[99]   σωτηρίας καὶ τό τε παλαιὸν  οἰκιστὰς   τῶν πλείστων πόλεων γενομένους καὶ
[36]   ~τοῖς μὲν γὰρ ἱκανὴν τὴν  οἴκοι   χώραν κατέλιπον, τοῖς δὲ πλείω
[24]   ἡμᾶς προσήκει τιμᾶσθαι. ~Ταύτην γὰρ  οἰκοῦμεν   οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην
[163]   τὴν ἄλλην τὴν ὑπερκειμένην χώραν  οἰκοῦντας   ἐπὶ τοῖς ἐντεῦθεν ὁρμωμένοις εἶναι.
[39]   Ἕλληνας ἀνόμως ζῶντας καὶ σποράδην  οἰκοῦντας,   καὶ τοὺς μὲν ὑπὸ δυναστειῶν
[106]   περὶ αὐτῆς. Μετὰ γὰρ ταύτης  οἰκοῦντες   ἑβδομήκοντ' ἔτη διετελέσαμεν ἄπειροι μὲν
[116]   ἀθυμοτέρως διάγουσιν οἱ τὰς πόλεις  οἰκοῦντες   τῶν ταῖς φυγαῖς ἐζημιωμένων· οἱ
[103]   ἡμετέρας ἡγεμονίας εὑρήσομεν καὶ τοὺς  οἴκους   τοὺς ἰδίους πρὸς εὐδαιμονίαν πλεῖστον
[16]   αἱ γὰρ πολιτεῖαι, δι' ὧν  οἰκοῦσι   τὰς πόλεις, οὕτω τοὺς πλείστους
[141]   δὲ ταῖς συνθήκαις ἔκδοτός ἐστιν,  οἰκῶν   δὲ νῆσον κατὰ μὲν θάλατταν
[179]   χρόνον ἐν τοῖς Ἕλλησιν δυναστευόντων.  ~Οἶμαι   δ' ἐκείνως εἰπὼν μᾶλλον δηλώσειν
[159]   ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς ἡμᾶς μεμνημένους.  ~Οἶμαι   δὲ καὶ τὴν Ὁμήρου ποίησιν
[84]   ἕξειν οὕτως ἑτοίμως ἤθελον ἀποθνῄσκειν;  ~Οἶμαι   δὲ καὶ τὸν πόλεμον θεῶν
[103]   χρόνον τὴν ἀρχὴν κατασχεῖν ἠδυνήθημεν;  ~Οἶμαι   δὲ πᾶσιν δοκεῖν τούτους κρατίστους
[185]   ὀχληρότατόν ἐστιν αὐταῖς· πολὺ γὰρ  οἶμαι   σπανιωτέρους ἔσεσθαι τοὺς μένειν ἐθελήσοντας
[146]   ἐν ταῖς αὑτῶν πόλεσιν οὐχ  οἷοί   τ' ἦσαν ζῆν, ἀπείρους μὲν
[96]   ταῦτα διενοήθησαν· ἐπειδὴ γὰρ οὐχ  οἷοί   τ' ἦσαν πρὸς ἀμφοτέρας ἅμα
[80]   ὑβρίζοντες τοὺς Ἕλληνας, καὶ στρατηγεῖν  οἰόμενοι   δεῖν, ἀλλὰ μὴ τυραννεῖν αὐτῶν,
[105]   ταῖς δὲ δυναστείαις πολεμοῦντες, δεινὸν  οἰόμενοι   τοὺς πολλοὺς ὑπὸ τοῖς ὀλίγοις
[71]   καὶ τῶν μὲν πολεμίων ἀνυποστάτων  οἰομένων   εἶναι διὰ τὸ πλῆθος, τῶν
[12]   τι τοιοῦτον ἐν τοῖς ἐμοῖς  οἷον   παρὰ τοῖς ἄλλοις οὐχ εὑρήσουσιν.
[163]   νήσων αἱ περὶ τὴν ἤπειρον,  οἷον   Ῥόδος καὶ Σάμος καὶ Χίος,
[28]   ἐκ τῶν εὐεργεσιῶν, ἃς οὐχ  οἷόν   τ' ἄλλοις τοῖς μεμυημένοις
[130]   τὴν γνώμην. ~Ἔστιν δ' οὐχ  οἷόν   τ' ἀποτρέπειν τῶν ἁμαρτημάτων, οὐδ'
[95]   προεστάναι τῆς Ἑλλάδος ἀξιούσαις οὐχ  οἷόν   τ' εἶναι διαφεύγειν τοὺς κινδύνους,
[8]   τοιαύτην ἔχουσι τὴν φύσιν ~ὥσθ'  οἷόν   τ' εἶναι περὶ τῶν αὐτῶν
[102]   δὲ μήτε τοῦτο γέγονεν μήθ'  οἷόν   τ' ἐστὶν τοσούτων πόλεων τὸ
[7]   τούτοις εἰ μὲν μηδαμῶς ἄλλως  οἷόν   τ' ἦν δηλοῦν τὰς αὐτὰς
[173]   περὶ τούτων· οὔτε γὰρ εἰρήνην  οἷόν   τε βεβαίαν ἀγαγεῖν ἢν μὴ
[150]   πάντ' εἰκότως ἀποβέβηκεν· οὐ γὰρ  οἷόν   τε τοὺς οὕτω τρεφομένους καὶ
[172]   καὶ περιμένομεν τοὺς καιροὺς ἐν  οἷς   ἀνήκεστόν τι κακὸν ἀλλήλους ἐργάσασθαι
[46]   τούτων ἆθλα μέγιστα. ~Πρὸς γὰρ  οἷς   αὐτὴ τίθησιν, καὶ τοὺς ἄλλους
[124]   καὶ τοιούτους κινδύνους ὑπομένειν ἐν  οἷς   ἡττηθέντες μὲν παραχρῆμα διαφθαρήσονται, κατορθώσαντες
[169]   ἐν τοῖς τοιούτοις καιροῖς, ἐν  οἷς   Ἰταλία μὲν ἀνάστατος γέγονεν, Σικελία
[123]   δουλείαν καθεστώτων οὐδὲν φροντίζουσιν αὐτῶν,  οἷς   οὐκ ἐξαρκεῖ δασμολογεῖσθαι καὶ τὰς
[44]   διάγειν, ἀλλ' ἑκατέρους ἔχειν ἐφ'  οἷς   φιλοτιμηθῶσιν, οἱ μὲν ὅταν ἴδωσι
[24]   καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς  οἷσπερ   τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες
[102]   ἤδη δίκαιόν ἐστιν ἡμᾶς ἐπαινεῖν,  οἵτινες   ἐλαχίστοις χαλεπήναντες πλεῖστον χρόνον τὴν
[96]   μᾶλλον φιλέλληνες ὄντες ἐπιδειχθεῖεν  οἵτινες   ἔτλησαν ἐπιδεῖν, ὥστε μὴ τοῖς
[134]   αὐτῷ γεγενημένας ταραχὰς συνδιαλύειν ἐπιχειροῦμεν,  οἵτινες   καὶ τοῖν στρατοπέδοιν τοῖν περὶ
[133]   αὐτοὺς καταγνῶναι μανίαν ἀμφοτέρων ἡμῶν,  οἵτινες   οὕτω περὶ μικρῶν κινδυνεύομεν, ἐξὸν
[4]   τούτους καλλίστους εἶναι τῶν λόγων,  οἵτινες   περὶ μεγίστων τυγχάνουσιν ὄντες καὶ
[17]   βουλόμενον ἐκείνους τοὺς λόγους ζητεῖν,  οἵτινες   τὼ πόλεε τούτω πείσουσιν ἰσομοιρῆσαι
[83]   κινδύνων ἀπέστησαν ὥστε ζῶντες εὐδοκιμεῖν,  οἵτινες   ὑπὲρ τῆς δόξης ἧς ἤμελλον
[74]   ἐπειδὴ συμφέρει τοῖς πράγμασιν, οὐκ  ὀκνητέον   μνησθῆναι περὶ αὐτῶν. ~Πλείστων μὲν
[153]   μέν γε μετ' Ἀγησιλάου στρατιὰν  ὀκτὼ   μῆνας ταῖς αὑτῶν δαπάναις διέθρεψαν,
[100]   Μηλίων ἀνδραποδισμὸν καὶ τὸν Σκιωναίων  ὄλεθρον   ἐν τούτοις τοῖς λόγοις ἡμῖν
[186]   χρὴ προσδοκᾶν ἐγκωμίων τεύξεσθαι τοὺς  ὅλης   τῆς Ἀσίας κρατήσαντας; Τίς γὰρ
[180]   ἅπαντος τοῦ πολέμου καὶ καθ'  ὅλης   τῆς Ἑλλάδος ἑστήκασιν. ~Ὑπὲρ ὧν
[131]   διαλυσαμένοις ἅπαντας τοὺς βαρβάρους περιοίκους  ὅλης   τῆς Ἑλλάδος καταστῆσαι. ~Καίτοι χρὴ
[182]   τοῦ τολμήσαντος ἐξαμαρτεῖν, ~ἡμᾶς δ'  ὅλης   τῆς Ἑλλάδος ὑβριζομένης μηδεμίαν ποιήσασθαι
[106]   πολιτείας ἀποστερεῖσθαι. ~Τοιαῦτ' ἔχοντες ταῖς  ὀλιγαρχίαις   ἐπιτιμᾶν καὶ πλείω τούτων τὴν
[86]   ἀπήντων τὴν οἰκείαν δύναμιν ἔχοντες,  ὀλίγοι   πρὸς πολλὰς μυριάδας, ὥσπερ ἐν
[164]   προέμενοί τινας τῶν συμμάχων ἠναγκάσθησαν  ὀλίγοι   πρὸς πολλοὺς κινδυνεύειν, ἐξὸν αὐτοῖς
[105]   οἰόμενοι τοὺς πολλοὺς ὑπὸ τοῖς  ὀλίγοις   εἶναι καὶ τοὺς ταῖς οὐσίαις
[52]   εὐεργεσιῶν. ~Οὐ γὰρ μικροὺς οὐδ'  ὀλίγους   οὐδ' ἀφανεῖς ἀγῶνας ὑπέμειναν, ἀλλὰ
[90]   αὑτῶν ἐπιλέξαντες καὶ τῶν συμμάχων  ὀλίγους   παραλαβόντες, ὡς ἐν τοῖς στενοῖς
[73]   τοσοῦτον αὐτῶν διήνεγκεν. Βούλομαι δ'  ὀλίγῳ   μακρότερα περὶ τοῖν πολέοιν εἰπεῖν
[144]   πεδίον ἀνάστατον ἐποίησεν, Θίβρων δ'  ὀλίγῳ   πλείους τούτων διαβιβάσας τὴν Λυδίαν
[66]   μεγίστων τὸν αὐτὸν τρόπον ὅνπερ  ὀλίγῳ   πρότερον πειράσομαι καὶ περὶ τούτων
[83]   ἁπάσης τῆς Ἀσίας δύναμιν ἐν  ὀλίγῳ   χρόνῳ κατεπολέμησαν, οὐ μόνον δὲ
[78]   δεήσει πολλῶν γραμμάτων, ἀλλ' ἀπ'  ὀλίγων   συνθημάτων ῥᾳδίως καὶ περὶ τῶν
[151]   θεῶν μᾶλλον τῶν ἀνθρώπων  ὀλιγωροῦντες.   ~Τοιγαροῦν οἱ καταβαίνοντες αὐτῶν ἐπὶ
[126]   Θηβαίων Καδμείαν κατέλαβον, καὶ νῦν  Ὀλυνθίους   καὶ Φλειασίους πολιορκοῦσιν, Ἀμύντᾳ δὲ
[104]   οὐ δεσποτικῶς βουλευόμενοι περὶ αὐτῶν,  ὅλων   μὲν τῶν πραγμάτων ἐπιστατοῦντες, ~ἰδίᾳ
[51]   περὶ τὰ μέρη διατρίβειν ὑπὲρ  ὅλων   τῶν πραγμάτων ὑποθέμενος, μηδ' ἐκ
[151]   ταῖς μεγίσταις δόξαις ὄντες αὐτῶν  ὁμαλῶς   μὲν οὐδὲ κοινῶς οὐδὲ πολιτικῶς
[159]   μεμνημένους. ~Οἶμαι δὲ καὶ τὴν  Ὁμήρου   ποίησιν μείζω λαβεῖν δόξαν ὅτι
[92]   δὲ τὰς τόλμας παρασχόντες οὐχ  ὁμοίαις   ἐχρήσαντο ταῖς τύχαις, ἀλλ' οἱ
[82]   Καὶ πολλὴν αὐτοῖς ἔχω συγγνώμην·  ὁμοίως   γάρ ἐστιν χαλεπὸν ἐπαινεῖν τοὺς
[11]   τῶν ἰδίων συμβολαίων σκοποῦσιν, ὥσπερ  ὁμοίως   δέον ἀμφοτέρους ἔχειν, ἀλλ' οὐ
[148]   παρὰ πᾶσαν ἐπιβουλευόμενοι τὴν ὁδὸν  ὁμοίως   διεπορεύθησαν ὡσπερανεὶ προπεμπόμενοι, μάλιστα μὲν
[69]   τοὺς προγόνους τοὺς ἡμετέρους συμβαλόντες  ὁμοίως   διεφθάρησαν ὥσπερ ἂν εἰ πρὸς
[91]   ἐπὶ τὸ διαναυμαχεῖν, ἐπιδείξαντες αὐτοῖς  ὁμοίως   ἐν τοῖς ναυτικοῖς κινδύνοις ὥσπερ
[130]   Τὸν γὰρ αὐτὸν λόγον οὐχ  ὁμοίως   ὑπο λαμβάνειν δεῖ, μὴ μετὰ
[6]   ~Ἕως δ' ἂν τὰ μὲν  ὁμοίως   ὥσπερ πρότερον φέρηται, τὰ δ'
[31]   γιγνόμενα τοῖς ὑπ' ἐκείνων εἰρημένοις  ὁμολογεῖ;   ~Χωρὶς δὲ τούτων, ἢν ἅπαντα
[23]   τοσούτῳ πλέον ἀπολείψομεν τοὺς ἀμφισβητοῦντας.  Ὁμολογεῖται   μὲν γὰρ τὴν πόλιν ἡμῶν
[162]   ἀληθείᾳ πολὺν ἤδη χρόνον ἀφέστηκεν,  ὁμολογήσει   δ' ὅταν ἡμεῖς βουληθῶμεν. Ἀπὸ
[100]   τούτων οἶδ' ὅτι πάντες ἂν  ὁμολογήσειαν   πλείστων ἀγαθῶν τὴν πόλιν τὴν
[98]   ἔχει δυσμενῶς ὅστις οὐκ ἂν  ὁμολογήσειεν   διὰ μὲν τὴν ναυμαχίαν ἡμᾶς
[176]   ὅτι τῶν γεγραμμένων ἐν ταῖς  ὁμολογίαις   τὰ χείριστα τυγχάνομεν διαφυλάττοντες.
[175]   οὐ χρὴ διαλύειν ταύτας τὰς  ὁμολογίας,   ἐξ ὧν τοιαύτη δόξα γέγονεν,
[98]   ἡγεμονίας ἄξια καὶ τοῖς προειρημένοις  ὁμολογούμενα,   ταῦτα δ' ἐμὸν ἔργον ἐστὶν
[33]   ἐντυχεῖν; ~Οὐ τοὺς ὑπὸ πάντων  ὁμολογουμένους   καὶ πρώτους γενομένους καὶ πρός
[19]   καὶ μὴ πρότερον περὶ τῶν  ὁμολογουμένων   συμβουλεύειν, πρὶν περὶ τῶν ἀμφισβητουμένων
[173]   κοινῇ τοῖς βαρβάροις πολεμήσωμεν, οὔθ'  ὁμονοῆσαι   τοὺς Ἕλληνας πρὶν ἂν καὶ
[138]   τὴν στρατείαν· εἰ γὰρ ἡμῶν  ὁμονοησάντων   αὐτὸς ἐν ταραχαῖς ὢν χαλεπὸς
[174]   καθίστησιν, οὐκ ἔστιν ὅπως οὐχ  ὁμονοήσομεν   καὶ τὰς εὐνοίας ἀληθινὰς πρὸς
[78]   ἰδίων καὶ περὶ τῶν κοινῶν  ὁμονοήσουσιν.   ~Οὕτω δὲ πολιτικῶς εἶχον ὥστε
[104]   θεραπεύοιεν, ἀλλὰ τὴν τῶν συμμάχων  ὁμόνοιαν   κοινὴν ὠφέλειαν νομίζοντες τοῖς αὐτοῖς
[3]   πρὸς τοὺς βαρβάρους καὶ τῆς  ὁμονοίας   τῆς πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς, οὐκ
[85]   περὶ μὲν τῆς κοινῆς σωτηρίας  ὁμονοοῦντες,   ὁπότεροι δὲ ταύτης αἴτιοι γενήσονται,
[70]   Θρᾳκῶν ὅτι τὸν ἄλλον χρόνον  ὅμοροι   προσοικοῦντες ἡμῖν τοσοῦτον διὰ τὴν
[108]   τούτους μάλιστ' εὐδοκιμοῦντας ὅσοι τοὺς  ὁμόρους   ἀναστάτους ποιήσαντες ἄφθονον καὶ ῥᾴθυμον
[131]   τῇ μὲν αὑτῶν πόλει τοὺς  ὁμόρους   εἱλωτεύειν ἀναγκάζουσιν, τῷ δὲ κοινῷ
[140]   ἀγαπᾶν, ἀλλ' ἤδη καὶ τῶν  ὁμόρων   ζητεῖν ἐπάρχειν; ~Μετὰ δὲ ταῦτ'
[28]   εἰ μυθώδης λόγος γέγονεν,  ὅμως   αὐτῷ καὶ νῦν ῥηθῆναι προσήκει.
[74]   κατακεχρῆσθαι, μικρὰ δ' ἔτι παραλελεῖφθαι.  Ὅμως   δ' ἐκ τῶν ὑπολοίπων, ἐπειδὴ
[53]   τὰ συμβαίνοντ' ἐκ τῶν τοιούτων  ὅμως   ᾑρούμεθα τοῖς ἀσθενεστέροις καὶ παρὰ
[108]   ῥᾴθυμον αὑτοῖς κατεστήσαντο τὸν βίον,  ὅμως   οὐδὲν τούτων ἡμᾶς ἐπῆρεν περὶ
[141]   τρισχιλίους ἔχει μόνον πελταστὰς, ἀλλ'  ὅμως   οὕτω ταπεινῆς δυνάμεως οὐ δύναται
[68]   τὸν αὐτὸν χρόνον, ἀλλὰ καθ'  ὃν   ἑκάτεροι τῆς Εὐρώπης ἐπῆρχον, μισοῦντες
[36]   ἅπαντα γὰρ περιεβάλοντο τὸν τόπον  ὃν   νῦν τυγχάνομεν κατέχοντες. Ὥστε καὶ
[160]   παρὼν καιρὸς, οὗ σαφέστερον οὐδέν.  Ὃν   οὐκ ἀφετέον· καὶ γὰρ αἰσχρὸν
[107]   μᾶλλον τὰς κληρουχίας ἡμῖν  ὀνειδίζειν,   ἃς ἡμεῖς εἰς τὰς ἐρημουμένας
[50]   γεγόνασιν, καὶ τὸ τῶν Ἑλλήνων  ὄνομα   πεποίηκεν μηκέτι τοῦ γένους, ἀλλὰ
[9]   περὶ ἑκάστης ἐνθυμηθῆναι καὶ τοῖς  ὀνόμασιν   εὖ διαθέσθαι τῶν εὖ φρονούντων
[23]   μεγίστην καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις  ὀνομαστοτάτην·   οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως
[24]   διατελοῦμεν, αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν  ὀνομάτων   τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους
[66]   τῶν μεγίστων τὸν αὐτὸν τρόπον  ὅνπερ   ὀλίγῳ πρότερον πειράσομαι καὶ περὶ
[187]   τὸν μὲν πόλεμον τὸν νῦν  ὄντα   περὶ ἡμᾶς πρὸς τοὺς ἠπειρώτας
[105]   τὰ δ' ἄλλα μηδὲν χείρους  ὄντας,   ἀπελαύνεσθαι τῶν ἀρχῶν, ἔτι δὲ
[146]   ζῆν, ἀπείρους μὲν τῆς χώρας  ὄντας,   ἐρήμους δὲ συμμάχων γεγενημένους, προδεδομένους
[22]   πλείστων ἀγαθῶν αἰτίους τοῖς Ἕλλησιν  ὄντας,   ἡγοῦμαι καὶ τούτους εἶναι μεθ'
[21]   τιμᾶσθαι τῶν ἔργων τοὺς ἐμπειροτάτους  ὄντας   καὶ μεγίστην δύναμιν ἔχοντας, ἀναμφισβητήτως
[33]   πρός τε τὰς τέχνας εὐφυεστάτους  ὄντας   καὶ πρὸς τὰ τῶν θεῶν
[48]   ἀλλὰ ψυχῆς εὖ φρονούσης ἔργον  ὄντας,   ~καὶ τούς τε σοφοὺς καὶ
[105]   δὲ μετοικεῖν καὶ φύσει πολίτας  ὄντας   νόμῳ τῆς πολιτείας ἀποστερεῖσθαι. ~Τοιαῦτ'
[57]   αὑτῶν τοὺς ὑφ' ἑτέροις  ὄντας,   παραλιπὼν τοὺς μείζω δύναμιν ἔχοντας,
[20]   ἀδύνατον, ἵνα δηλώσω τοὺς ἐμποδὼν  ὄντας   τῇ τῶν Ἑλλήνων εὐδαιμονίᾳ, καὶ
[49]   καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις ἐντίμους  ὄντας.   ~Τοσοῦτον δ' ἀπολέλοιπεν πόλις
[53]   ἐπαινεῖν βουλομένων ἡμᾶς τοὺς λόγους  ὄντας   τοὺς τοιούτους. Οὐ γὰρ ἀγνοοῦντες
[151]   δ' ἐν ταῖς μεγίσταις δόξαις  ὄντες   αὐτῶν ὁμαλῶς μὲν οὐδὲ κοινῶς
[12]   ἐπαινοῦσιν ὧν ἐγγὺς αὐτοὶ τυγχάνουσιν  ὄντες·   ἐμοὶ δ' οὐδὲν πρὸς τοὺς
[171]   μὲν ἐν ταῖς μεγίσταις δόξαις  ὄντες   ἐπὶ μικροῖς σπουδάζουσιν, ἡμῖν δὲ
[96]   ἄνδρες ἀμείνους μᾶλλον φιλέλληνες  ὄντες   ἐπιδειχθεῖεν οἵτινες ἔτλησαν ἐπιδεῖν, ὥστε
[161]   μὲν πλείστας οἱ μεθ' ἡμῶν  ὄντες   ἔχουσιν, τὰς δ' οὐ χαλεπόν
[184]   ἐκεῖνοι πᾶσι τούτοις ἔνοχοι τυγχάνουσιν  ὄντες.   ~Καὶ μὴν οὐδὲ τὰς πόλεις
[4]   λόγων, οἵτινες περὶ μεγίστων τυγχάνουσιν  ὄντες   καὶ τούς τε λέγοντας μάλιστ'
[24]   ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν, αὐτόχθονες  ὄντες   καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς
[172]   μὴν ἀλλ' ὅσῳ μικροψυχότεροι τυγχάνουσιν  ὄντες   οἱ προεστῶτες ἡμῶν, τοσούτῳ τοὺς
[145]   τῶν Κύρῳ συναναβάντων οὐδὲν βελτίους  ὄντες   τῶν ἐπὶ θαλάττῃ. Τὰς μὲν
[134]   πολιορκεῖν, ἀμφοτέροιν αὐτοῖν τῆς Ἑλλάδος  ὄντοιν.   ~Οἵ τε γὰρ ἀφεστῶτες πρὸς
[30]   καταφρονήσειεν τῶν λεγομένων ὡς ἀρχαίων  ὄντων,   ἐκ τῶν αὐτῶν τούτων εἰκότως
[139]   μὲν μὴ γέγονεν, ἀντιπάλων δ'  ὄντων   ἡμῶν καὶ Λακεδαιμονίων προσθέμενος τοῖς
[164]   ποιεῖσθαι διατριβὴν, ἵνα μὴ πάθωμεν  ὅπερ   οἱ πατέρες ἡμῶν. Ἐκεῖνοι γὰρ
[144]   ὅτι Δερκυλίδας μὲν χιλίους ἔχων  ὁπλίτας   τῆς Αἰολίδος ἐπῆρχεν, Δράκων δ'
[42]   ὅποι χρὴ διαθέσθαι, τὰ δ'  ὁπόθεν   εἰσαγαγέσθαι, καὶ ταύταις ταῖς συμφοραῖς
[42]   πολλῆς ἀπορίας οὔσης τὰ μὲν  ὅποι   χρὴ διαθέσθαι, τὰ δ' ὁπόθεν
[85]   μὲν τῆς κοινῆς σωτηρίας ὁμονοοῦντες,  ὁπότεροι   δὲ ταύτης αἴτιοι γενήσονται, περὶ
[79]   στάσεις ἐποιοῦντο πρὸς ἀλλήλους, οὐχ  ὁπότεροι   τοὺς ἑτέρους ἀπολέσαντες τῶν λοιπῶν
[79]   ἀπολέσαντες τῶν λοιπῶν ἄρξουσιν, ἀλλ'  ὁπότεροι   φθήσονται τὴν πόλιν ἀγαθόν τι
[139]   τοῦτον τὸν λόγον εἰπεῖν, ὡς  ὁποτέροις   ἐκεῖνοι προσθέσθαι βουληθεῖεν, οὗτοι κατὰ
[162]   τὰ συμβησόμενα λίαν ἀκριβῶς ἐξετάζειν;  Ὅπου   γὰρ μικρῶν μερῶν ἥττους εἰσὶν,
[186]   ἐν τοῖς τοιούτοις ἔργοις ἀριστεύσαντας;  Ὅπου   γὰρ οἱ πρὸς Ἀλέξανδρον πολεμήσαντες
[78]   αἴτιον, ὅτι τοὺς νόμους ἐσκόπουν  ὅπως   ἀκριβῶς καὶ καλῶς ἕξουσιν, οὐχ
[188]   ποιεῖσθαι τὴν ἅμιλλαν καὶ σκοπεῖν  ὅπως   ἄμεινον ἐμοῦ περὶ τῶν αὐτῶν
[65]   τοῖς Ἕλλησι δυναστείας οὐκ οἶδ'  ὅπως   ἄν τις σαφέστερον ἐπιδεῖξαι δυνηθείη.
[172]   τοὺς ἄλλους ἐρρωμενεστέρως δεῖ σκοπεῖν,  ὅπως   ἀπαλλαγησόμεθα τῆς παρούσης ἔχθρας. Νῦν
[174]   καὶ στάσεις καθίστησιν, οὐκ ἔστιν  ὅπως   οὐχ ὁμονοήσομεν καὶ τὰς εὐνοίας
[181]   ὧν ἄξιον ὀργίζεσθαι καὶ σκοπεῖν  ὅπως   τῶν τε γεγενημένων δίκην ληψόμεθα
[126]   τῷ τῆς Ἀσίας κρατοῦντι συμπράττουσιν,  ὅπως   ὡς μεγίστην ἀρχὴν ἕξουσιν. ~Καίτοι
[174]   Ὧν ἕνεκα περὶ παντὸς ποιητέον  ὅπως   ὡς τάχιστα τὸν ἐνθένδε πόλεμον
[123]   ἐξαρκεῖ δασμολογεῖσθαι καὶ τὰς ἀκροπόλεις  ὁρᾶν   ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν κατεχομένας, ἀλλὰ
[157]   χάριν ἴσασιν· οὕτως ἀείμνηστον τὴν  ὀργὴν   πρὸς αὐτοὺς ἔχουσιν. Καὶ πολλῶν
[181]   Ἑλλάδος ἑστήκασιν. ~Ὑπὲρ ὧν ἄξιον  ὀργίζεσθαι   καὶ σκοπεῖν ὅπως τῶν τε
[94]   τὰς παρ' ἐκείνου δωρεὰς οὐδ'  ὀργισθέντες   τοῖς Ἕλλησιν ὅτι προυδόθησαν, ἀσμένως
[132]   μὲν διὰ σπανιότητα τῆς γῆς  ὄρη   γεωργεῖν ἀναγκαζομένους, τοὺς δ' ἠπειρώτας
[53]   κατηγοροῦσίν τινες ἡμῶν ὡς οὐκ  ὀρθῶς   βουλευομένων, ὅτι τοὺς ἀσθενεστέρους εἰθίσμεθα
[139]   ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις οὐδ' ὣς  ὀρθῶς   περὶ τῆς ἐκείνου δυνάμεως γιγνώσκουσιν.
[120]   φανησόμεθα τὴν ἀρχὴν τὴν βασιλέως  ὁρίζοντες   καὶ τῶν φόρων ἐνίους τάττοντες
[177]   ἐτυγχάνομεν ἔχοντες, ἕν τι τούτων  ὁρισαμένους   καὶ κοινὸν τὸ δίκαιον ποιησαμένους,
[81]   τοῖς λόγοις νῦν τοῖς  ὅρκοις   χρώμενοι, ταῖς δὲ συνθήκαις ὥσπερ
[62]   χώραν ταύτην εἰσβαλεῖν, ἐξ ἧς  ὁρμηθέντες   τοσαύτην εὐδαιμονίαν κατεκτήσαντο, μηδ' εἰς
[162]   μὴ κωλύειν πολεμεῖν. Καίτοι τοιούτων  ὁρμητηρίων   ὑπαρξάντων καὶ τοσούτου πολέμου τὴν
[163]   χώραν οἰκοῦντας ἐπὶ τοῖς ἐντεῦθεν  ὁρμωμένοις   εἶναι. ~Διὸ δεῖ σπεύδειν καὶ
[87]   βαρβάρων καὶ βοηθήσαντας ἐπὶ τοὺς  ὅρους   τῆς χώρας μάχῃ νικήσαντας τρόπαιον
[13]   γὰρ ἄλλους ἐν τοῖς προοιμίοις  ὁρῶ   καταπραΰνοντας τοὺς ἀκροατὰς καὶ προφασιζομένους
[132]   δασμολογεῖν, οὓς ἄξιόν ἐστιν ἐλεεῖν,  ὁρῶντας   τούτους μὲν διὰ σπανιότητα τῆς
[156]   ἀλλὰ καὶ φυλάττωνται καὶ δεδίωσιν,  ὁρῶντες   αὐτοὺς οὐ μόνον τοῖς σώμασιν
[48]   τοῖς ἄλλοις ἅπασιν αὐτῶν διηνέγκαμεν,  ὁρῶσα   δὲ περὶ μὲν τὰς ἄλλας
[34]   Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους  ὁρῶσα   τοὺς μὲν βαρβάρους τὴν πλείστην
[121]   τὰς ἐλπίδας ἔχομεν τῆς σωτηρίας,  ὃς   ἀμφοτέρους ἡμᾶς ἡδέως ἂν ἀπολέσειεν;
[141]   δὲ ταῦτ' ἐπ' Εὐαγόραν στρατεύσας,  ὃς   ἄρχει μὲν μιᾶς πόλεως τῶν
[89]   εἰπεῖν ἐλάττω τῶν ὑπαρχόντων εἴρηκεν;  ~Ὃς   εἰς τοσοῦτον ἦλθεν ὑπερηφανίας ὥστε
[60]   μὲν ὑπερενεγκόντι τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν,  ὃς   ἐκ Διὸς μὲν γεγονὼς, ἔτι
[6]   καὶ φιλοσοφεῖν τοῦτον τὸν λόγον,  ὃς   ἢν κατορθωθῇ, καὶ τοῦ πολέμου
[142]   ἡμῶν, στρατηγοῦντος δ' αὐτῷ Κόνωνος,  ὃς   ἦν ἐπιμελέστατος μὲν τῶν στρατηγῶν,
[154]   βίον ἐτελεύτησεν; Οὐ Κόνωνα μὲν  ὃς   ὑπὲρ τῆς Ἀσίας στρατηγήσας τὴν
[154]   θανάτῳ συλλαβεῖν ἐτόλμησαν, Θεμιστοκλέα δ'  ὃς   ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος. αὐτοὺς κατεναυμάχησε,
[38]   τῶν παρόντων τοῖς ἀνθρώποις ἀγαθῶν,  ὅσα   μὴ παρὰ θεῶν ἔχομεν, ἀλλὰ
[145]   Τὰς μὲν γὰρ ἄλλας μάχας  ὅσας   ἡττήθησαν ἐῶ, καὶ τίθημι στασιάζειν
[86]   ἡμῖν ἀμυνοῦντες, τοσαύτην ποιησάμενοι σπουδὴν  ὅσην   περ ἂν τῆς αὑτῶν χώρας
[187]   διενοήθην. Αὐτοὺς οὖν χρὴ συνδιορᾶν,  ὅσης   ἂν εὐδαιμονίας τύχοιμεν εἰ τὸν
[33]   θεῶν εὐσεβέστατα διακειμένους; Καὶ μὴν  ὅσης   προσήκει τιμῆς τυγχάνειν τοὺς τηλικούτων
[15]   προειρήσθω. ~Περὶ δὲ τῶν κοινῶν,  ὅσοι   μὲν εὐθὺς ἐπελθόντες διδάσκουσιν ὡς
[108]   τῶν βαρβάρων τούτους μάλιστ' εὐδοκιμοῦντας  ὅσοι   τοὺς ὁμόρους ἀναστάτους ποιήσαντες ἄφθονον
[157]   οὗτοι πρὸς μὲν τοὺς ἄλλους  ὅσοις   πεπολεμήκασιν, ἅμα διαλλάττονται καὶ τῆς
[53]   τοὺς τοιούτους. Οὐ γὰρ ἀγνοοῦντες  ὅσον   διαφέρουσιν αἱ μείζους τῶν συμμαχιῶν
[129]   ἵν' αὐτοὺς ἐκείνους παύσω, καθ'  ὅσον   λόγος δύναται, τοιαύτην ἔχοντας
[83]   τῶν ἐπὶ Τροίαν στρατευσαμένων διήνεγκαν  ὅσον   οἱ μὲν περὶ μίαν πόλιν
[21]   πολέμῳ τῷ κατὰ γῆν ὑπερέχουσαν,  ὅσον   τὴν ἡμετέραν ἐν τοῖς κινδύνοις
[185]   νέος παλαιὸς ῥᾴθυμός ἐστιν,  ὅστις   οὐ μετασχεῖν βουλήσεται ταύτης τῆς
[98]   πρὸς ἡμᾶς οὕτως ἔχει δυσμενῶς  ὅστις   οὐκ ἂν ὁμολογήσειεν διὰ μὲν
[113]   πόρρω τῶν πολιτικῶν ἦν πραγμάτων,  ὅστις   οὐκ ἐγγὺς ἠναγκάσθη γενέσθαι τῶν
[16]   οὕτω τοὺς πλείστους αὐτῶν διειλήφασιν.  Ὅστις   οὖν οἴεται τοὺς ἄλλους κοινῇ
[76]   πλοῦτον ἀσφαλέστατον κεκτῆσθαι καὶ κάλλιστον,  ὅστις   τοιαῦτα τυγχάνοι πράττων ἐξ ὧν
[23]   καὶ τούτους εἶναι μεθ' ἡμῶν·  ~ὅσῳ   γὰρ ἄν τις πορρωτέρωθεν σκοπῇ
[172]   συμβουλεύειν παραλελοίπασιν. ~Οὐ μὴν ἀλλ'  ὅσῳ   μικροψυχότεροι τυγχάνουσιν ὄντες οἱ προεστῶτες
[26]   τηλικαῦθ' ἡμῖν τὸ μέγεθός ἐστιν·  ὅσων   δὲ τοῖς ἄλλοις ἀγαθῶν αἴτιοι
[59]   ἀξιώσας βίᾳ τῶν ἐχθρῶν ἅπανθ'  ὅσων   ἐδεήθη διαπραξάμενος ἀπῆλθεν, Εὐρυσθεὺς δὲ
[28]   γὰρ ἀφικομένης εἰς τὴν χώραν,  ὅτ'   ἐπλανήθη τῆς Κόρης ἁρπασθείσης, καὶ
[98]   γὰρ πόλις ἡμῶν διέφερεν,  ὅτ'   ἦν ἀκέραιος, ὥστ' ἀνάστατος γενομένη
[44]   αὑτῶν ἕνεκα πονοῦντας, οἱ δ'  ὅταν   ἐνθυμηθῶσιν ὅτι πάντες ἐπὶ τὴν
[157]   ἐπιλανθάνονται, τοῖς δ' ἠπειρώταις οὐδ'  ὅταν   εὖ πάσχωσιν χάριν ἴσασιν· οὕτως
[5]   Τότε γὰρ χρὴ παύεσθαι λέγοντας,  ὅταν   τὰ πράγματα λάβῃ τέλος
[162]   ἤδη χρόνον ἀφέστηκεν, ὁμολογήσει δ'  ὅταν   ἡμεῖς βουληθῶμεν. Ἀπὸ δὲ Κνίδου
[44]   ἐφ' οἷς φιλοτιμηθῶσιν, οἱ μὲν  ὅταν   ἴδωσι τοὺς ἀθλητὰς αὑτῶν ἕνεκα
[166]   ἑκάστων αὐτῶν ποιησάμενος· ἧς ἡμεῖς  ὅταν   κρείττω διαβιβάσωμεν, βουληθέντες ῥᾳδίως
[138]   χρὴ δεδιέναι τὸν καιρὸν ἐκεῖνον  ὅταν   τὰ μὲν τῶν βαρβάρων καταστῇ
[128]   περιβάλλειν; ~Ὃ δὲ πάντων δεινότατον,  ὅταν   τις ἴδῃ τοὺς τὴν ἡγεμονίαν
[165]   ἐθνῶν ἕκαστον χειροῦσθαι. ~Δέδεικται γὰρ,  ὅταν   τις πολεμῇ πρὸς ἀνθρώπους ἐκ
[124]   κολάζουσιν. ~Μέγιστον δὲ τῶν κακῶν,  ὅταν   ὑπὲρ αὐτῆς τῆς δουλείας ἀναγκάζωνται
[64]   ὑπὲρ μὲν Ἀργείων δυστυχησάντων Θηβαίοις,  ὅτε   μέγιστον ἐφρόνησαν, ἐπιτάττοντες, ~ὑπὲρ δὲ
[165]   ἀνθρώπους ἐκ πολλῶν τόπων συλλεγομένους,  ὅτι   δεῖ μὴ περιμένειν ἕως ἂν
[144]   διῆλθον, οὐκ ἀμνημονῶν οὐδ' ἐκείνων,  ὅτι   Δερκυλίδας μὲν χιλίους ἔχων ὁπλίτας
[119]   παρούσῃ δυνάμει πιστεύειν. ~Καὶ ταῦθ'  ὅτι   διὰ τὴν τῶν προγόνων τῶν
[166]   τὴν Ἰωνίαν στρατόπεδον ἐγκαταστήσαντες ~εἰδότες  ὅτι   καὶ βασιλεὺς οὐχ ἑκόντων ἄρχει
[57]   ~Ἐκ δὴ τούτων ῥᾴδιον κατιδεῖν  ὅτι   καὶ κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον
[73]   ~Καὶ μηδεὶς οἰέσθω μ' ἀγνοεῖν  ὅτι   καὶ Λακεδαιμόνιοι περὶ τοὺς καιροὺς
[20]   εὐδαιμονίᾳ, καὶ πᾶσι γένηται φανερὸν  ὅτι   καὶ πρότερον πόλις ἡμῶν
[91]   δόξαν καὶ πᾶσι ποιῆσαι φανερὸν  ὅτι   καὶ τὸ πρότερον δι' ἀρετὴν,
[159]   Ὁμήρου ποίησιν μείζω λαβεῖν δόξαν  ὅτι   καλῶς τοὺς πολεμήσαντας τοῖς βαρβάροις
[100]   ~Μέχρι μὲν οὖν τούτων οἶδ'  ὅτι   πάντες ἂν ὁμολογήσειαν πλείστων ἀγαθῶν
[44]   πονοῦντας, οἱ δ' ὅταν ἐνθυμηθῶσιν  ὅτι   πάντες ἐπὶ τὴν σφετέραν θεωρίαν
[177]   τὴν εἰρήνην δικαίως ἂν κατηγοροῖμεν,  ὅτι   πεμφθέντες ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ὑπὲρ
[3]   πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς, οὐκ ἀγνοῶν  ὅτι   πολλοὶ τῶν προσποιησαμένων εἶναι σοφιστῶν
[94]   δωρεὰς οὐδ' ὀργισθέντες τοῖς Ἕλλησιν  ὅτι   προυδόθησαν, ἀσμένως ἐπὶ τὰς διαλλαγὰς
[176]   εἶναι. Τίς γὰρ οὐκ οἶδεν,  ὅτι   συνθῆκαι μέν εἰσιν, αἵτινες ἂν
[114]   τοσοῦτον εἰπεῖν ἔχω καθ' ἁπάντων,  ὅτι   τὰ μὲν ἐφ' ἡμῶν δεινὰ
[1]   καὶ τοὺς γυμνικοὺς ἀγῶνας καταστησάντων,  ὅτι   τὰς μὲν τῶν σωμάτων εὐτυχίας
[96]   δούλαις ὀφθῆναι γενομέναις. ~Δῆλον δ'  ὅτι   ταῦτα διενοήθησαν· ἐπειδὴ γὰρ οὐχ
[131]   καὶ τοῦτ' ἔχομεν αὐτοῖς ἐπιτιμᾶν  ὅτι   τῇ μὲν αὑτῶν πόλει τοὺς
[122]   τὴν ἡμετέραν, μέμψασθαι δὲ Λακεδαιμονίους  ὅτι   τὴν μὲν ἀρχὴν εἰς τὸν
[43]   τὰς πανηγύρεις καταστησάντων δικαίως ἐπαινουμένων  ὅτι   τοιοῦτον ἔθος ἡμῖν παρέδοσαν ὥστε
[73]   μᾶλλον ἐπαινεῖν ἔχω τὴν πόλιν,  ὅτι   τοιούτων ἀνταγωνιστῶν τυχοῦσα τοσοῦτον αὐτῶν
[78]   τὴν ἡμέραν ἐπιτηδευμάτων· ἠπίσταντο γὰρ  ὅτι   τοῖς καλοῖς κἀγαθοῖς τῶν ἀνθρώπων
[189]   τῶν αὐτῶν πραγμάτων ἐροῦσιν, ~ἐνθυμουμένους  ὅτι   τοῖς μεγάλ' ὑπισχνουμένοις οὐ πρέπει
[70]   ἀρχῆς ἐξεβλήθησαν, περὶ δὲ Θρᾳκῶν  ὅτι   τὸν ἄλλον χρόνον ὅμοροι προσοικοῦντες
[32]   ἀπὸ τῆς ἀρχῆς σκοπῶμεν, εὑρήσομεν  ὅτι   τὸν βίον οἱ πρῶτοι φανέντες
[30]   οὐ μόνον ἐνταῦθα καταφυγεῖν ἔχομεν,  ὅτι   τὸν λόγον καὶ τὴν φήμην
[53]   ἡμῶν ὡς οὐκ ὀρθῶς βουλευομένων,  ὅτι   τοὺς ἀσθενεστέρους εἰθίσμεθα θεραπεύειν, ὥσπερ
[78]   αὐτῶν. ~Τούτων δ' ἦν αἴτιον,  ὅτι   τοὺς νόμους ἐσκόπουν ὅπως ἀκριβῶς
[48]   δ' ἐπισταμένοις φθονοῦσιν, συνειδυῖα μὲν  ὅτι   τοῦτο μόνον ἐξ ἁπάντων τῶν
[12]   ~Οὗτοι μὲν οὖν οὐ λελήθασιν  ὅτι   τούτους ἐπαινοῦσιν ὧν ἐγγὺς αὐτοὶ
[129]   μηδεὶς ὑπολάβῃ με δυσκόλως ἔχειν,  ὅτι   τραχύτερον τούτων ἐμνήσθην, προειπὼν ὡς
[176]   αὐτήν; ~Ὃ δὲ πάντων καταγελαστότατον,  ὅτι   τῶν γεγραμμένων ἐν ταῖς ὁμολογίαις
[156]   καὶ τοὺς Ἴωνας ἄξιον ἐπαινεῖν  ~ὅτι   τῶν ἐμπρησθέντων ἱερῶν ἐπηράσαντ' εἴ
[101]   καλῶς διῳκοῦμεν τὰ τῶν συμμάχων,  ὅτι   τῶν πόλεων τῶν ὑφ' ἡμῖν
[74]   ἔχθρας. ~Καίτοι μ' οὐ λέληθεν  ὅτι   χαλεπόν ἐστιν ὕστατον ἐπελθόντα λέγειν
[121]   ὥσπερ πρὸς δεσπότην ἀλλήλων κατηγορήσοντες;  Οὐ   βασιλέα τὸν μέγαν αὐτὸν προσαγορεύομεν
[80]   εὖ προσαγόμενοι τὰς πόλεις, ἀλλ'  οὐ   βίᾳ καταστρεφόμενοι, ~πιστοτέροις μὲν τοῖς
[53]   τοὺς λόγους ὄντας τοὺς τοιούτους.  Οὐ   γὰρ ἀγνοοῦντες ὅσον διαφέρουσιν αἱ
[69]   τῶν κακῶν τῶν γενομένων ἐκείνοις·  οὐ   γὰρ ἄν ποθ' οἱ λόγοι
[36]   τὴν ἡμετέραν πολλὴν ῥᾳστώνην ἐποίησαν·  οὐ   γὰρ αὐτοὺς ἔδει κτωμένους χώραν
[92]   ψυχαῖς νικῶντες τοῖς σώμασιν ἀπεῖπον,  οὐ   γὰρ δὴ τοῦτό γε θέμις
[172]   τὰς περὶ τῆς εἰρήνης συνθήκας·  οὐ   γὰρ διαλυόμεθα τοὺς πολέμους, ἀλλ'
[104]   καὶ τὰς πόλεις μεγίστας γενομένας.  ~Οὐ   γὰρ ἐφθονοῦμεν ταῖς αὐξανομέναις αὐτῶν,
[129]   περὶ διαλλαγῶν ποιήσομαι τοὺς λόγους·  οὐ   γὰρ ἵνα πρὸς τοὺς ἄλλους
[52]   προσήκειν τῶν ἄλλων εὐεργεσιῶν.  ~Οὐ   γὰρ μικροὺς οὐδ' ὀλίγους οὐδ'
[150]   γέγονεν, ἀλλὰ πάντ' εἰκότως ἀποβέβηκεν·  οὐ   γὰρ οἷόν τε τοὺς οὕτω
[59]   ἔργων ἔτι μᾶλλον εὐδοκίμη σαν.  Οὐ   γὰρ παρὰ μικρὸν ἐποίησαν, ἀλλὰ
[76]   χαλεποὺς ἀνταγωνιστὰς τοῖς βαρβάροις ποιήσαντες.  ~Οὐ   γὰρ ὠλιγώρουν τῶν κοινῶν, οὐδ'
[167]   ἐν τί τῶν δεινῶν  οὐ   γέγονεν; Πολλῶν γὰρ κακῶν τῇ
[49]   πλούτου καὶ τῶν τοιούτων ἀγαθῶν  οὐ   γιγνωσκομένους, ἐκ δὲ τῶν λεγομένων
[162]   Ἕλληνες τὴν Ἀσίαν παροικοῦσιν, οὓς  οὐ   δεῖ πείθειν, ἀλλὰ μὴ κωλύειν
[104]   τὰς πόλεις διῳκοῦμεν, συμμαχικῶς, ἀλλ'  οὐ   δεσποτικῶς βουλευόμενοι περὶ αὐτῶν, ὅλων
[63]   τὸν ἀκριβέστατον τῶν λόγων εἰπεῖν,  οὐ   δή που πάτριόν ἐστιν ἡγεῖσθαι
[107]   φυλακῆς ἕνεκα τῶν χωρίων, ἀλλ'  οὐ   διὰ πλεονεξίαν ἐξεπέμπομεν. Σημεῖον δὲ
[137]   διὰ τὴν ἡμετέραν ἄνοιαν, ἀλλ'  οὐ   διὰ τὴν ἐκείνου δύναμιν. ~Καίτοι
[91]   τὸ πρότερον δι' ἀρετὴν, ἀλλ'  οὐ   διὰ τύχην ἐνίκησαν, ἔπειτα καὶ
[111]   τί τῶν αἰσχρῶν δεινῶν  οὐ   διεξῆλθον; Οἳ τοὺς μὲν ἀνομωτάτους
[143]   ἂν ἔχοι τοῦτ' εἰπεῖν ὡς  οὐ   δικαίως χρῶμαι τοῖς παραδείγμασιν, οὐδ'
[55]   τῇ Καδμείᾳ τελευτήσαντας αὐτὸς μὲν  οὐ   δυνάμενος ἀνελέσθαι, τὴν δὲ πόλιν
[141]   ἀλλ' ὅμως οὕτω ταπεινῆς δυνάμεως  οὐ   δύναται περιγενέσθαι βασιλεὺς πολεμῶν, ἀλλ'
[121]   τί τῶν ἄλλων ὑπόλοιπόν ἐστιν;  Οὐ   καὶ τοῦ πολέμου κύριος ἐγένετο
[68]   μετ' Ἀμαζόνων τῶν Ἄρεως θυγατέρων,  οὐ   κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον, ἀλλὰ
[152]   ἐπὶ θάλατταν, οὓς καλοῦσιν σατράπας,  οὐ   καταισχύνουσιν τὴν ἐκεῖ παίδευσιν, ἀλλ'
[154]   οὐκ αἰκισθεὶς τὸν βίον ἐτελεύτησεν;  Οὐ   Κόνωνα μὲν ὃς ὑπὲρ τῆς
[12]   δυνάμενον εἰπεῖν. ~Οὗτοι μὲν οὖν  οὐ   λελήθασιν ὅτι τούτους ἐπαινοῦσιν ὧν
[74]   τοὺς βαρβάρους ἔχθρας. ~Καίτοι μ'  οὐ   λέληθεν ὅτι χαλεπόν ἐστιν ὕστατον
[53]   τοὺς ἀσθενεστέρους εἰθίσμεθα θεραπεύειν, ὥσπερ  οὐ   μετὰ τῶν ἐπαινεῖν βουλομένων ἡμᾶς
[185]   παλαιὸς ῥᾴθυμός ἐστιν, ὅστις  οὐ   μετασχεῖν βουλήσεται ταύτης τῆς στρατιᾶς
[48]   τῶν καλῶς καὶ τεχνικῶς ἐχόντων  οὐ   μετὸν τοῖς φαύλοις, ἀλλὰ ψυχῆς
[172]   περὶ τηλικούτων πραγμάτων συμβουλεύειν παραλελοίπασιν.  ~Οὐ   μὴν ἀλλ' ὅσῳ μικροψυχότεροι τυγχάνουσιν
[85]   Λακεδαιμόνιοι φιλοτίμως πρὸς ἀλλήλους εἶχον,  οὐ   μὴν ἀλλὰ περὶ καλλίστων ἐν
[97]   διακοσίας τριήρεις μόνοι διαναυμαχεῖν ἐμέλλησαν.  Οὐ   μὴν εἰάθησαν· καταισχυνθέντες γὰρ Πελοποννήσιοι
[68]   τῶν πολέμων Περσικὸς γέγονεν,  οὐ   μὴν ἐλάττω τεκμήρια τὰ παλαιὰ
[15]   ἐκεῖνον ἐσομένας, ἀληθῆ μὲν λέγουσιν,  οὐ   μὴν ἐντεῦθεν ποιοῦνται τὴν ἀρχὴν
[3]   βουλόμενοι κοινωνεῖν τῆς ἐκείνου διανοίας.  ~Οὐ   μὴν ἐπὶ τούτοις ἀθυμήσας εἱλόμην
[69]   κινδυνεύσειν, ἁπασῶν δ' ἅμα κρατήσειν.  ~Οὐ   μὴν κατώρθωσαν, ἀλλὰ πρὸς μόνους
[139]   ἀλλήλους ὥσπερ νῦν πολεμικῶς ἔχωμεν.  ~Οὐ   μὴν οὐδ' εἰ συναγορεύουσιν τοῖς
[75]   σώμασιν ὑπὲρ τῆς Ἑλλάδος προκινδυνεύσαντας·  οὐ   μὴν οὐδὲ τῶν πρὸ τοῦ
[83]   δύναμιν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ κατεπολέμησαν,  οὐ   μόνον δὲ τὰς αὑτῶν πατρίδας
[49]   καὶ τοὺς λόγῳ καλῶς χρωμένους  οὐ   μόνον ἐν ταῖς αὑτῶν δυναμένους,
[30]   τὰ λεγόμενα περὶ αὐτῶν. Ἔπειτ'  οὐ   μόνον ἐνταῦθα καταφυγεῖν ἔχομεν, ὅτι
[29]   ἔχουσιν, ~οὕτως πόλις ἡμῶν  οὐ   μόνον θεοφιλῶς, ἀλλὰ καὶ φιλανθρώπως
[156]   φυλάττωνται καὶ δεδίωσιν, ὁρῶντες αὐτοὺς  οὐ   μόνον τοῖς σώμασιν ἡμῶν, ἀλλὰ
[26]   ἐφεξῆς διέλθοιμεν. Εὑρήσομεν γὰρ αὐτὴν  οὐ   μόνον τῶν πρὸς τὸν πόλεμον
[86]   εἰς τὴν Ἀττικὴν οἱ μὲν  οὐ   περιέμειναν τοὺς συμμάχους, ἀλλὰ τὸν
[72]   εὐθὺς μὲν τῶν ἀριστείων ἠξιώθησαν,  οὐ   πολλῷ δ' ὕστερον τὴν ἀρχὴν
[186]   δυναμένων τῶν λέγειν ἐπισταμένων  οὐ   πονήσει καὶ φιλοσοφήσει βουλόμενος ἅμα
[189]   ~ἐνθυμουμένους ὅτι τοῖς μεγάλ' ὑπισχνουμένοις  οὐ   πρέπει περὶ μικρὰ διατρίβειν, οὐδὲ
[179]   Δία τὴν χώραν νεμόμενος, ἀλλ'  οὐ   πρὸς ἀνθρώπους τὰς συνθήκας ποιούμενος.
[183]   ἀλλ' αὐτὸ τὸ δίκαιον σκοποῦντας;  Οὐ   πρὸς τοὺς καὶ πρότερον κακῶς
[89]   μὴ τῆς ἀνθρωπίνης φύσεώς ἐστιν,  οὐ   πρότερον ἐπαύσατο πρὶν ἐξεῦρε καὶ
[187]   εἰς ἅπαντα τὸν χρόνον καταλιπεῖν;  ~Οὐ   τὴν αὐτὴν δὲ τυγχάνω γνώμην
[38]   Ἕλληνας εἰς τοσαύτην εὐπορίαν προαγαγούσης;  ~Οὐ   τοίνυν, ἐπειδὴ τὰ μέγιστα συνδιέπραξεν,
[184]   μετρίως τούτῳ τῷ πράγματι χρωμένους;  Οὐ   τοῖς μείζους μὲν τὰς δυναστείας
[99]   τίνας χρὴ τὴν ἡγεμονίαν ἔχειν;  Οὐ   τοὺς ἐν τῷ προτέρῳ πολέμῳ
[11]   ὁμοίως δέον ἀμφοτέρους ἔχειν, ἀλλ'  οὐ   τοὺς μὲν ἀφελῶς, τοὺς δ'
[99]   κοινοῖς τῶν ἀγώνων ἀριστείων ἀξιωθέντας;  Οὐ   τοὺς τὴν αὑτῶν ἐκλιπόντας ὑπὲρ
[33]   λαβεῖν ζητοῦντας αὐτοὺς ἐντυχεῖν;  ~Οὐ   τοὺς ὑπὸ πάντων ὁμολογουμένους καὶ
[161]   ἡμῶν ὄντες ἔχουσιν, τὰς δ'  οὐ   χαλεπόν ἐστιν κτήσασθαι. Λυκίας δ'
[175]   τούτων δουλεύειν ἠναγκασμέναι. Καίτοι πῶς  οὐ   χρὴ διαλύειν ταύτας τὰς ὁμολογίας,
[6]   εἰρημένα φαύλως ἔχοντα τυγχάνῃ, πῶς  οὐ   χρὴ σκοπεῖν καὶ φιλοσοφεῖν τοῦτον
[14]   ἡμῖν διατριφθέντος, ἀλλὰ καὶ σύμπαντος  οὗ   βεβίωκα, παρακελεύομαι μηδεμίαν μοι συγγνώμην
[28]   καὶ μνημονευομένας. ~Πρῶτον μὲν τοίνυν,  οὗ   πρῶτον φύσις ἡμῶν ἐδεήθη,
[160]   μάλιστα δ' παρὼν καιρὸς,  οὗ   σαφέστερον οὐδέν. Ὃν οὐκ ἀφετέον·
[146]   ἀπεστερημένους δὲ τοῦ στρατηγοῦ μεθ'  οὗ   συνηκολούθησαν, ~τοσοῦτον αὐτῶν ἥττους ἦσαν
[88]   ἐκ τῆς Ἀσίας συναγείρας· περὶ  οὗ   τίς οὐχ ὑπερβολὰς προθυμηθεὶς εἰπεῖν
[76]   ~Οὐ γὰρ ὠλιγώρουν τῶν κοινῶν,  οὐδ'   ἀπέλαυον μὲν ὡς ἰδίων, ἠμέλουν
[97]   νομίσαντες προδιαφθαρέντων μὲν τῶν ἡμετέρων  οὐδ'   αὐτοὶ σωθήσεσθαι, κατορθωσάντων δ' εἰς
[52]   ~Οὐ γὰρ μικροὺς οὐδ' ὀλίγους  οὐδ'   ἀφανεῖς ἀγῶνας ὑπέμειναν, ἀλλὰ πολλοὺς
[139]   νῦν πολεμικῶς ἔχωμεν. ~Οὐ μὴν  οὐδ'   εἰ συναγορεύουσιν τοῖς ὑπ' ἐμοῦ
[161]   χαλεπόν ἐστιν κτήσασθαι. Λυκίας δ'  οὐδ'   εἷς πώποτε Περσῶν ἐκράτησεν. ~Ἑκατόμνως
[24]   ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες  οὐδ'   ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες,
[144]   τῶν ἔργων διῆλθον, οὐκ ἀμνημονῶν  οὐδ'   ἐκείνων, ὅτι Δερκυλίδας μὲν χιλίους
[44]   διὰ τὰς συνόδους ἡμῖν γιγνομένων,  οὐδ'   ἐν τούτοις πόλις ἡμῶν
[85]   ἀνταγωνιστὰς σφᾶς αὐτοὺς εἶναι νομίζοντες,  οὐδ'   ἐπὶ δουλείᾳ τῇ τῶν Ἑλλήνων
[24]   γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες  οὐδ'   ἐρήμην καταλαβόντες οὐδ' ἐκ πολλῶν
[130]   οἷόν τ' ἀποτρέπειν τῶν ἁμαρτημάτων,  οὐδ'   ἑτέρων πράξεων πείθειν ἐπιθυμεῖν, ἢν
[5]   ~ὧν εἶς οὗτός ἐστιν. Ἔπειτ'  οὐδ'   οἱ καιροί πω παρεληλύθασιν ὥστ'
[52]   ἄλλων εὐεργεσιῶν. ~Οὐ γὰρ μικροὺς  οὐδ'   ὀλίγους οὐδ' ἀφανεῖς ἀγῶνας ὑπέμειναν,
[94]   ὑπέμειναν τὰς παρ' ἐκείνου δωρεὰς  οὐδ'   ὀργισθέντες τοῖς Ἕλλησιν ὅτι προυδόθησαν,
[157]   γεγενημένης ἐπιλανθάνονται, τοῖς δ' ἠπειρώταις  οὐδ'   ὅταν εὖ πάσχωσιν χάριν ἴσασιν·
[143]   οὐ δικαίως χρῶμαι τοῖς παραδείγμασιν,  οὐδ'   ὡς ἐπὶ μικροῖς διατρίβω τὰς
[139]   συναγορεύουσιν τοῖς ὑπ' ἐμοῦ λεγομένοις  οὐδ'   ὣς ὀρθῶς περὶ τῆς ἐκείνου
[151]   δόξαις ὄντες αὐτῶν ὁμαλῶς μὲν  οὐδὲ   κοινῶς οὐδὲ πολιτικῶς οὐδεπώποτ' ἐβίωσαν,
[149]   γὰρ οὐκ ἐπὶ λείαν ἐλθόντες,  οὐδὲ   κώμην καταλαβόντες, ἀλλ' ἐπ' αὐτὸν
[151]   αὐτῶν ὁμαλῶς μὲν οὐδὲ κοινῶς  οὐδὲ   πολιτικῶς οὐδεπώποτ' ἐβίωσαν, ἅπαντα δὲ
[76]   ὥσπερ χρὴ τῶν μηδὲν προσηκόντων·  οὐδὲ   πρὸς ἀργύριον τὴν εὐδαιμονίαν ἔκρινον,
[122]   χώραν ἔχουσιν καὶ πρὸς οὓς  οὐδὲ   πώποτ' ἐπαύσαντο πολεμοῦντες. ~Καὶ τότε
[104]   γὰρ ἐφθονοῦμεν ταῖς αὐξανομέναις αὐτῶν,  οὐδὲ   ταραχὰς ἐνεποιοῦμεν πολιτείας ἐναντίας παρακαθιστάντες
[77]   τοῖς παισὶν μεγίστην δόξαν καταλείψειν.  ~Οὐδὲ   τὰς θρασύτητας τὰς ἀλλήλων ἐζήλουν,
[185]   ἔνοχοι τυγχάνουσιν ὄντες. ~Καὶ μὴν  οὐδὲ   τὰς πόλεις λυπήσομεν στρατιώτας ἐξ
[77]   τὰς θρασύτητας τὰς ἀλλήλων ἐζήλουν,  οὐδὲ   τὰς τόλμας τὰς αὑτῶν ἤσκουν,
[35]   δὲ διὰ τὸν πόλεμον ἀπολλυμένους,  ~οὐδὲ   ταῦθ' οὕτως ἔχοντα περιεῖδεν, ἀλλ'
[97]   πατρίδα τὴν αὑτῶν γιγνόμενον; ~Καὶ  οὐδὲ   ταῦτ' ἀπέχρησεν αὐτοῖς, ἀλλὰ πρὸς
[115]   μὴν οὐδὲ τὴν παροῦσαν εἰρήνην,  οὐδὲ   τὴν αὐτονομίαν τὴν ἐν ταῖς
[115]   ἂν ἰάσασθαι δύναιτο. ~Καὶ μὴν  οὐδὲ   τὴν παροῦσαν εἰρήνην, οὐδὲ τὴν
[145]   τὴν μετὰ τοῦ βασιλέως περιπολοῦσαν,  οὐδὲ   τὴν Περσῶν ἀνδρείαν ἄξιον φοβηθῆναι·
[145]   Ἅλυος χώρας ἐκράτησεν. ~Καὶ μὴν  οὐδὲ   τὴν στρατιὰν τὴν μετὰ τοῦ
[189]   οὐ πρέπει περὶ μικρὰ διατρίβειν,  οὐδὲ   τοιαῦτα λέγειν ἐξ ὧν
[127]   τοσούτων ἀνθρώπων καθιστάναι δεσπότην ὧν  οὐδὲ   τὸν ἀριθμὸν ἐξευρεῖν ῥᾴδιόν ἐστιν,
[63]   ἡγεῖσθαι τοὺς ἐπήλυδας τῶν αὐτοχθόνων,  οὐδὲ   τοὺς εὖ παθόντας τῶν εὖ
[63]   εὖ παθόντας τῶν εὖ ποιησάντων,  οὐδὲ   τοὺς ἱκέτας γενομένους τῶν ὑποδεξαμένων.
[75]   τῆς Ἑλλάδος προκινδυνεύσαντας· οὐ μὴν  οὐδὲ   τῶν πρὸ τοῦ πολέμου τούτου
[58]   προεστάναι τῶν Ἑλλήνων ἀξιοῦντας; ~Ἔπειτ'  οὐδὲ   ψευσθέντες φαίνονται τῶν ἐλπίδων δι'
[10]   τοὺς οὕτως ἐπισταμένους εἰπεῖν ὡς  οὐδεὶς   ἂν ἄλλος δύναιτο. ~Καίτοι τινὲς
[30]   τούτοις ἀπιστεῖν μικρῶν ἔτι προστεθέντων  οὐδεὶς   ἂν ἀξιώσειεν. Πρῶτον μὲν γὰρ
[143]   τῶν βαρβάρων μεγάλα ποιεῖν. Ὥστ'  οὐδεὶς   ἂν ἔχοι τοῦτ' εἰπεῖν ὡς
[114]   ἀνομίας τὰς ἐπὶ τούτων γενομένας  οὐδεὶς   ἂν ἰάσασθαι δύναιτο. ~Καὶ μὴν
[33]   τηλικούτων ἀγαθῶν αἰτίους, περίεργον διδάσκειν.  Οὐδεὶς   γὰρ ἂν δύναιτο δωρεὰν τοσαύτην
[21]   ἀπολαβεῖν, ἥνπερ πρότερον ἐτυγχάνομεν ἔχοντες·  οὐδεὶς   γὰρ ἂν ἑτέραν πόλιν ἐπιδείξειεν
[92]   γε θέμις εἰπεῖν ὡς ἡττήθησαν·  οὐδεὶς   γὰρ αὐτῶν φυγεῖν ἠξίωσεν· οἱ
[123]   πάσχουσιν τῶν παρ' ἡμῖν ἀργυρωνήτων·  οὐδεὶς   γὰρ ἡμῶν οὕτως αἰκίζεται τοὺς
[98]   Ἑλλάδος σύμπαντες οἱ ναυμαχήσαντες,  οὐδεὶς   δὲ πρὸς ἡμᾶς οὕτως ἔχει
[168]   φίλοις μαχομένους ἀποθνῄσκειν. Ὑπὲρ ὧν  οὐδεὶς   πώποτ' ἠγανάκτησεν, ἀλλ' ἐπὶ μὲν
[137]   γὰρ τῶν ἐκείνου προγόνων  οὐδεὶς   πώποτε· τήν τε γὰρ Ἀσίαν
[70]   Ἀμαζόνων ὡς τῶν μὲν ἐλθουσῶν  οὐδεμία   πάλιν ἀπῆλθεν, αἱ δ' ὑπολειφθεῖσαι
[101]   πόλεων τῶν ὑφ' ἡμῖν οὐσῶν  οὐδεμία   ταύταις ταῖς συμφοραῖς περιέπεσεν. ~Ἔπειτ'
[110]   εἶναι τὰς τῶν προγεγενημένων ἀδικίας,  οὐδεμίαν   δὲ λιπόντες ὑπερβολὴν τοῖς αὖθις
[136]   ἕνεκα μικρῶν ἐκινδύνευον. ~Ὧν ἡμεῖς  οὐδεμίαν   ποιούμεθα πρόνοιαν, ἀλλὰ περὶ μὲν
[178]   ἡμετέρᾳ πόλει καὶ τῇ Λακεδαιμονίων  οὐδεμίαν   τιμὴν ἀπένειμαν, τὸν δὲ βάρβαρον
[2]   ἄλλους ὠφελεῖν δύνασθαι, ~τούτοις δ'  οὐδεμίαν   τιμὴν ἀπένειμαν, ὧν εἰκὸς ἦν
[93]   μελλούσης εἰς τὴν Ἀττικὴν εἰσβάλλειν,  οὐδεμιᾶς   σωτηρίας αὐτοῖς ὑποφαινομένης, ἀλλ' ἔρημοι
[150]   βασιλείοις καταγέλαστοι γεγόνασιν. ~Καὶ τούτων  οὐδὲν   ἀλόγως γέγονεν, ἀλλὰ πάντ' εἰκότως
[2]   ἀθλητῶν δὶς τοσαύτην ῥώμην λαβόντων  οὐδὲν   ἂν πλέον γένοιτο τοῖς ἄλλοις,
[12]   ἀλλὰ πρὸς ἐκείνους ἐστὶ τοὺς  οὐδὲν   ἀποδεξομένους τῶν εἰκῇ λεγομένων, ἀλλὰ
[145]   ἐπεδείχθησαν ὑπὸ τῶν Κύρῳ συναναβάντων  οὐδὲν   βελτίους ὄντες τῶν ἐπὶ θαλάττῃ.
[14]   ἔχειν, ἀλλὰ καταγελᾶν καὶ καταφρονεῖν·  οὐδὲν   γὰρ τι τῶν τοιούτων
[78]   τοῖς καλοῖς κἀγαθοῖς τῶν ἀνθρώπων  οὐδὲν   δεήσει πολλῶν γραμμάτων, ἀλλ' ἀπ'
[101]   ~Ἐγὼ δ' ἡγοῦμαι πρῶτον μὲν  οὐδὲν   εἶναι τοῦτο σημεῖον ὡς κακῶς
[139]   ἐπικυδέστερα τὰ πράγματα θάτερ' ἐποίησεν,  οὐδέν   ἐστι τοῦτο σημεῖον τῆς ἐκείνου
[160]   παρὼν καιρὸς, οὗ σαφέστερον  οὐδέν.   Ὃν οὐκ ἀφετέον· καὶ γὰρ
[12]   αὐτοὶ τυγχάνουσιν ὄντες· ἐμοὶ δ'  οὐδὲν   πρὸς τοὺς τοιούτους, ἀλλὰ πρὸς
[134]   Ἀσίαν καρποῦσθαι. ~Καὶ τῷ μὲν  οὐδὲν   προὐργιαίτερόν ἐστιν σκοπεῖν ἐξ
[131]   δὲ κοινῷ τῷ τῶν συμμάχων  οὐδὲν   τοιοῦτον κατασκευάζουσιν, ἐξὸν αὐτοῖς τὰ
[108]   αὑτοῖς κατεστήσαντο τὸν βίον, ὅμως  οὐδὲν   τούτων ἡμᾶς ἐπῆρεν περὶ τοὺς
[123]   δ' εἰς τοιαύτην δουλείαν καθεστώτων  οὐδὲν   φροντίζουσιν αὐτῶν, οἷς οὐκ ἐξαρκεῖ
[57]   ἀλλὰ κοινῶν καὶ περὶ ὧν  οὐδένας   ἄλλους εἰκὸς ἦν ἐπιμεληθῆναι πλὴν
[112]   οἰκείων κακῶν ἐπαυσάμεθ' ἀλλήλους ἐλεοῦντες·  οὐδενὶ   γὰρ τοσαύτην σχολὴν παρέλιπον ὥσθ'
[143]   ἐκείνῳ πεπραγμένων, καὶ περὶ ὧν  οὐδέποτε   παύονται λέγοντες οἱ βουλόμενοι τὰ
[22]   μεταβολὰς γίγνεσθαι, τὰς γὰρ δυναστείας  οὐδέποτε   τοῖς αὐτοῖς παραμένειν, ἀξιοῦσιν δὲ
[151]   μὲν οὐδὲ κοινῶς οὐδὲ πολιτικῶς  οὐδεπώποτ'   ἐβίωσαν, ἅπαντα δὲ τὸν χρόνον
[173]   μὴ κοινῇ τοῖς βαρβάροις πολεμήσωμεν,  οὔθ'   ὁμονοῆσαι τοὺς Ἕλληνας πρὶν ἂν
[3]   ὁμονοίας τῆς πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς,  οὐκ   ἀγνοῶν ὅτι πολλοὶ τῶν προσποιησαμένων
[162]   γὰρ μικρῶν μερῶν ἥττους εἰσὶν,  οὐκ   ἄδηλον, ὡς ἂν διατεθεῖεν εἰ
[20]   τῆς θαλάττης ἦρξεν καὶ νῦν  οὐκ   ἀδίκως ἀμφισβητεῖ τῆς ἡγεμονίας. ~Τοῦτο
[161]   πολεμεῖν, ἔξω τῶν νῦν ὑπαρχόντων;  ~Οὐκ   Αἴγυπτος μὲν αὐτοῦ καὶ Κύπρος
[154]   τῶν ὑπ' ἐκείνοις γενομένων  οὐκ   αἰκισθεὶς τὸν βίον ἐτελεύτησεν; Οὐ
[113]   τοιαῦται φύσεις ἡμᾶς κατέστησαν; Εἶτ'  οὐκ   αἰσχύνονται τὰς αὑτῶν πόλεις οὕτως
[144]   τὰ κάλλιστα τῶν ἔργων διῆλθον,  οὐκ   ἀμνημονῶν οὐδ' ἐκείνων, ὅτι Δερκυλίδας
[72]   δόντων μὲν τῶν ἄλλων Ἑλλήνων,  οὐκ   ἀμφισβητούντων δὲ τῶν νῦν ἡμᾶς
[99]   μεγίστων συμφορῶν διασώσαντας; Πῶς δ'  οὐκ   ἂν δεινὰ πάθοιμεν, εἰ τῶν
[109]   αἰτίαν ἐχόντων. Καίτοι βουλόμενοι πλεονεκτεῖν  οὐκ   ἂν δή που τῆς μὲν
[56]   μὲν ἄλλας πόλεις ὑπερορῶντες ὡς  οὐκ   ἂν δυναμένας βοηθῆσαι ταῖς αὑτῶν
[11]   δ' ἀκριβῶς ἐπιστάμενον λέγειν ἁπλῶς  οὐκ   ἂν δυνάμενον εἰπεῖν. ~Οὗτοι μὲν
[98]   ἡμᾶς οὕτως ἔχει δυσμενῶς ὅστις  οὐκ   ἂν ὁμολογήσειεν διὰ μὲν τὴν
[14]   γὰρ τι τῶν τοιούτων  οὐκ   ἄξιός εἰμι πάσχειν, εἴπερ μηδὲν
[156]   πάλιν εἰς τἀρχαῖα καταστῆσαι βουληθεῖεν,  οὐκ   ἀποροῦντες πόθεν ἐπισκευάσωσιν, ἀλλ' ἵν'
[138]   ἡγοῦμαι μὲν τοὺς ταῦτα λέγοντας  οὐκ   ἀποτρέπειν, ἀλλ' ἐπισπεύδειν τὴν στρατείαν·
[146]   Λαβόντες γὰρ ἑξακισχιλίους τῶν Ἑλλήνων  οὐκ   ἀριστίνδην ἐπειλεγμένους, ἀλλ' οἳ διὰ
[127]   μεγίστην ἀρχὴν ἕξουσιν. ~Καίτοι πῶς  οὐκ   ἄτοπον τοὺς προεστῶτας τῶν Ἑλλήνων
[42]   καταφυγήν. ~Ἔτι δὲ τὴν χώραν  οὐκ   αὐτάρκη κεκτημένων ἑκάστων, ἀλλὰ τὰ
[160]   καιρὸς, οὗ σαφέστερον οὐδέν. Ὃν  οὐκ   ἀφετέον· καὶ γὰρ αἰσχρὸν παρόντι
[113]   τῶν πολιτικῶν ἦν πραγμάτων, ὅστις  οὐκ   ἐγγὺς ἠναγκάσθη γενέσθαι τῶν συμφορῶν,
[82]   ὕπεισι πράξεις, περὶ δὲ τοὺς  οὐκ   εἰσὶν ἁρμόττοντες λόγοι. ~Πῶς γὰρ
[140]   θάλατταν κρείττους ἦσαν. ~Ἀλλὰ γὰρ  οὐκ   ἐκ τούτων δίκαιόν ἐστι σκοπεῖν
[140]   διαπέπρακται πρὸς τοὺς ἔχοντας αὐτήν;  Οὐκ   ἐκεῖνος μὲν ἐπὶ τὸν πόλεμον
[178]   ἄρτι τὰς πόλεις κατοικούντων, ἀλλ'  οὐκ   ἐκείνων μὲν νεωστὶ ταύτην τὴν
[121]   αὐτὸν προσαγορεύομεν ὥσπερ αἰχμάλωτοι γεγονότες;  Οὐκ   ἐν τοῖς πολέμοις τοῖς πρὸς
[115]   τὴν ἐν ταῖς πολιτείαις μὲν  οὐκ   ἐνοῦσαν, ἐν δὲ ταῖς συνθήκαις
[123]   καθεστώτων οὐδὲν φροντίζουσιν αὐτῶν, οἷς  οὐκ   ἐξαρκεῖ δασμολογεῖσθαι καὶ τὰς ἀκροπόλεις
[155]   κολακεύουσιν; Περὶ τίνας δ' ἡμῶν  οὐκ   ἐξημαρτήκασιν; Ποῖον δὲ χρόνον διαλελοίπασιν
[175]   τὰς συνθήκας ἄξιον ἐπισχεῖν, ἀλλ'  οὐκ   ἐπειχθῆναι καὶ θᾶττον ποιήσασθαι τὴν
[149]   δὲ τῶν εἰρημένων· ἐκεῖνοι γὰρ  οὐκ   ἐπὶ λείαν ἐλθόντες, οὐδὲ κώμην
[184]   ἅμα δὲ τοῦ συμφέροντος ἐνθυμουμένους;  Οὐκ   ἐπὶ τοὺς καὶ φύσει πολεμίους
[120]   χρὴ ποιεῖν ἑκάστους καὶ μόνον  οὐκ   ἐπιστάθμους ἐν ταῖς πόλεσιν καθιστάς.
[174]   εἰς πολέμους καὶ στάσεις καθίστησιν,  οὐκ   ἔστιν ὅπως οὐχ ὁμονοήσομεν καὶ
[154]   τίς τῶν πολεμησάντων αὐτοῖς  οὐκ   εὐδαιμονήσας ἀπῆλθεν, τῶν ὑπ'
[32]   οἱ πρῶτοι φανέντες ἐπὶ γῆς  οὐκ   εὐθὺς οὕτως ὥσπερ νῦν ἔχοντα
[86]   ψυχαῖς μέλλοντες κινδυνεύσειν, οἱ δ'  οὐκ   ἔφθασαν πυθόμενοι τὸν περὶ τὴν
[29]   ὥστε κυρία γενομένη τοσούτων ἀγαθῶν  οὐκ   ἐφθόνησεν τοῖς ἄλλοις, ἀλλ' ὧν
[187]   τῶν πραγμάτων εἰπεῖν· νῦν δ'  οὐκ   ἐφικνοῦμαι τοῦ μεγέθους αὐτῶν, ἀλλὰ
[113]   ὥσθ' ἑτέρῳ συναχθεσθῆναι. ~Τίνος γὰρ  οὐκ   ἐφίκοντο; τίς οὕτω πόρρω
[155]   ἐπιβουλεύοντες τοῖς Ἕλλησιν; Τί δ'  οὐκ   ἐχθρὸν αὐτοῖς ἐστὶν τῶν παρ'
[85]   ἐν ἐκείνοις τοῖς χρόνοις ἐφιλονίκησαν,  οὐκ   ἐχθροὺς, ἀλλ' ἀνταγωνιστὰς σφᾶς αὐτοὺς
[102]   τις κολάζῃ τοὺς ἐξαμαρτάνοντας, πῶς  οὐκ   ἤδη δίκαιόν ἐστιν ἡμᾶς ἐπαινεῖν,
[57]   ἄλλως τε καὶ περὶ πραγμάτων  οὐκ   ἰδίων, ἀλλὰ κοινῶν καὶ περὶ
[106]   παρὰ τοῖς ἄλλοις κατεστήσαμεν, ἣν  οὐκ   οἶδ' τι δεῖ διὰ
[97]   κοινὰ πάντων ἐστὶ τῶν ναυμαχούντων,  οὐκ   οἶδ' τι δεῖ λέγοντα
[65]   τῆς ἐν τοῖς Ἕλλησι δυναστείας  οὐκ   οἶδ' ὅπως ἄν τις σαφέστερον
[176]   μὴ συνθήκας εἶναι. Τίς γὰρ  οὐκ   οἶδεν, ὅτι συνθῆκαι μέν εἰσιν,
[74]   ὑπολοίπων, ἐπειδὴ συμφέρει τοῖς πράγμασιν,  οὐκ   ὀκνητέον μνησθῆναι περὶ αὐτῶν. ~Πλείστων
[53]   καὶ κατηγοροῦσίν τινες ἡμῶν ὡς  οὐκ   ὀρθῶς βουλευομένων, ὅτι τοὺς ἀσθενεστέρους
[8]   τῶν νεωστὶ γεγενημένων ἀρχαίως εἰπεῖν,  οὐκέτι   φευκτέον ταῦτ' ἐστὶ περὶ ὧν
[184]   δ' ὑπὲρ αὐτῶν ἀμύνεσθαι δυναμένους;  Οὐκοῦν   ἐκεῖνοι πᾶσι τούτοις ἔνοχοι τυγχάνουσιν
[75]   μνησθῆναι περὶ αὐτῶν. ~Πλείστων μὲν  οὖν   ἀγαθῶν αἰτίους καὶ μεγίστων ἐπαίνων
[19]   ἀμφισβητουμένων ἡμᾶς ἐδίδαξαν· ἐμοὶ δ'  οὖν   ἀμφοτέρων ἕνεκα προσήκει περὶ ταῦτα
[26]   γένους ἔχοντας φαίνεσθαι. ~Τὰ μὲν  οὖν   ἐξ ἀρχῆς ὑπάρξαντα καὶ παρὰ
[66]   τῆς ἐπ' ἐκείνους. Ἅπαντας μὲν  οὖν   ἐξαριθμῶν τοὺς κινδύνους λίαν ἂν
[54]   τινὲς ἡμῖν ἐποιήσαντο. Τὰς μὲν  οὖν   νεωστὶ γεγενημένας περὶ
[18]   τῶν βαρβάρων ποιήσασθαι. ~Τὴν μὲν  οὖν   ἡμετέραν πόλιν ῥᾴδιον ἐπὶ ταῦτα
[71]   πόλεις μεγάλας κατοικισθῆναι. ~Καλὰ μὲν  οὖν   καὶ ταῦτα καὶ πρέποντα τοῖς
[19]   τὸ συμφέρον ἔλθοιεν. ~Ἐχρῆν μὲν  οὖν   καὶ τοὺς ἄλλους ἐντεῦθεν ἄρχεσθαι
[85]   τὴν μνήμην ἐποίησαν. ~Ἀεὶ μὲν  οὖν   οἵ θ' ἡμέτεροι πρόγονοι καὶ
[16]   τοὺς πλείστους αὐτῶν διειλήφασιν. Ὅστις  οὖν   οἴεται τοὺς ἄλλους κοινῇ τι
[12]   ἂν δυνάμενον εἰπεῖν. ~Οὗτοι μὲν  οὖν   οὐ λελήθασιν ὅτι τούτους ἐπαινοῦσιν
[70]   τῶν ἄλλων διήνεγκεν. ~Λέγεται δ'  οὖν   περὶ μὲν Ἀμαζόνων ὡς τῶν
[165]   διεσπαρμένοις αὐτοῖς ἐπιχειρεῖν. Ἐκεῖνοι μὲν  οὖν   προεξαμαρτόντες ἅπαντα ταῦτ' ἐπηνωρθώσαντο καταστάντες
[34]   τοῖς πεπραγμένοις ἐστίν. ~Περὶ μὲν  οὖν   τοῦ μεγίστου τῶν εὐεργετημάτων καὶ
[171]   εἰ δὲ καὶ προαπεῖπον, ἀλλ'  οὖν   τούς γε λόγους ὥσπερ χρησμοὺς
[100]   ἑτέροις ἀκολουθεῖν ἀναγκασθεῖμεν; ~Μέχρι μὲν  οὖν   τούτων οἶδ' ὅτι πάντες ἂν
[14]   ποιοῦμαι τὰς ὑποσχέσεις. Περὶ μὲν  οὖν   τῶν ἰδίων ταῦτά μοι προειρήσθω.
[68]   ἡμᾶς πρώτους ἰόντες; ~Ἐπιφανέστατος μὲν  οὖν   τῶν πολέμων Περσικὸς γέγονεν,
[32]   κατὰ μικρὸν αὐτοὶ συνεπορίσαντο. Τίνας  οὖν   χρὴ μᾶλλον νομίζειν δωρεὰν
[187]   με διαπέφευγεν ὧν διενοήθην. Αὐτοὺς  οὖν   χρὴ συνδιορᾶν, ὅσης ἂν εὐδαιμονίας
[38]   βίον τὸν ἐπὶ τούτοις μόνον  οὔπω   τοῦ ζῆν ἐπιθυμεῖν ἀξίως ἔχειν
[132]   μᾶλλον τοὺς νησιώτας δασμολογεῖν,  οὓς   ἄξιόν ἐστιν ἐλεεῖν, ὁρῶντας τούτους
[12]   τοῖς ἄλλοις οὐχ εὑρήσουσιν. Πρὸς  οὓς   ἔτι μικρὸν ὑπὲρ ἐμαυτοῦ θρασυνάμενος
[117]   δ' οἱ βάρβαροι δεσπόται καθεστήκασιν·  οὓς   ἡμεῖς διαβῆναι τολμήσαντας εἰς τὴν
[152]   οἱ καταβαίνοντες αὐτῶν ἐπὶ θάλατταν,  οὓς   καλοῦσιν σατράπας, οὐ καταισχύνουσιν τὴν
[162]   Σινώπης Ἕλληνες τὴν Ἀσίαν παροικοῦσιν,  οὓς   οὐ δεῖ πείθειν, ἀλλὰ μὴ
[122]   τὴν χώραν ἔχουσιν καὶ πρὸς  οὓς   οὐδὲ πώποτ' ἐπαύσαντο πολεμοῦντες. ~Καὶ
[28]   δωρεὰς διττὰς, αἵπερ μέγισται τυγχάνουσιν  οὖσαι,   τούς τε καρποὺς, οἳ τοῦ
[27]   ζῆν δυνάμεθα, σχεδὸν ἁπάσης αἰτίαν  οὖσαν.   Ἀνάγκη δὲ προαιρεῖσθαι τῶν εὐεργεσιῶν
[62]   τῷ γένει τῆς σωτηρίας αἰτίαν  οὖσαν   δουλεύειν αὑτοῖς ἀξιοῦν. ~Εἰ δὲ
[18]   αὐτοῖς ταύτην τὴν τιμὴν ἡμετέραν  οὖσαν   μᾶλλον κείνων, τάχ' ἂν
[48]   τὰς ἄλλας πράξεις οὕτω ταραχώδεις  οὔσας   τὰς τύχας ὥστε πολλάκις ἐν
[23]   οὕτω δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως  οὔσης,   ἐπὶ τοῖς ἐχομένοις τούτων ἔτι
[42]   ἱκανῶν φέρουσαν, καὶ πολλῆς ἀπορίας  οὔσης   τὰ μὲν ὅποι χρὴ διαθέσθαι,
[68]   πατρίων ἀμφισβητοῦσιν. Ἔτι γὰρ ταπεινῆς  οὔσης   τῆς Ἑλλάδος ἦλθον εἰς τὴν
[105]   ἔτι δὲ κοινῆς τῆς πατρίδος  οὔσης   τοὺς μὲν τυραννεῖν, τοὺς δὲ
[105]   ὀλίγοις εἶναι καὶ τοὺς ταῖς  οὐσίαις   ἐνδεεστέρους, τὰ δ' ἄλλα μηδὲν
[101]   τῶν πόλεων τῶν ὑφ' ἡμῖν  οὐσῶν   οὐδεμία ταύταις ταῖς συμφοραῖς περιέπεσεν.
[150]   οὔτε τῆς ἄλλης ἀρετῆς μετέχειν  οὔτ'   ἐν ταῖς μάχαις τρόπαιον ἱστάναι
[173]   λόγος περὶ τούτων·  οὔτε   γὰρ εἰρήνην οἷόν τε βεβαίαν
[150]   τοὺς οὕτω τρεφομένους καὶ πολιτευομένους  οὔτε   τῆς ἄλλης ἀρετῆς μετέχειν οὔτ'
[140]   Ἀβροκόμαν καὶ Τιθραύστην καὶ Φαρνάβαζον,  οὗτοι   δὲ τρί' ἔτη μείναντες καὶ
[167]   ἵν' οἱ τῶν συμφορῶν κοινωνήσαντες  οὗτοι   καὶ τῶν ἀγαθῶν ἀπολαύσωσιν καὶ
[139]   ὡς ὁποτέροις ἐκεῖνοι προσθέσθαι βουληθεῖεν,  οὗτοι   κατὰ θάλατταν κρείττους ἦσαν. ~Ἀλλὰ
[67]   καὶ Πέρσαι, τυγχά νουσι δ'  οὗτοι   μὲν ἅπαντες ἡμῖν ἐπιβουλεύσαντες,
[12]   ἁπλῶς οὐκ ἂν δυνάμενον εἰπεῖν.  ~Οὗτοι   μὲν οὖν οὐ λελήθασιν ὅτι
[157]   ἡμετέρων τοιαῦτα διελθεῖν. Καὶ γὰρ  οὗτοι   πρὸς μὲν τοὺς ἄλλους ὅσοις
[76]   ἀργύριον τὴν εὐδαιμονίαν ἔκρινον, ἀλλ'  οὗτος   ἐδόκει πλοῦτον ἀσφαλέστατον κεκτῆσθαι καὶ
[5]   ἀκούοντας πλεῖστ' ὠφελοῦσιν· ~ὧν εἶς  οὗτός   ἐστιν. Ἔπειτ' οὐδ' οἱ καιροί
[55]   Ταλαοῦ, βασιλεὺς ὢν Ἄργους,  ~οὗτος   μὲν ἐκ τῆς στρατείας τῆς
[182]   εὐχῆς ἄξια διαπράξασθαι. Μόνος γὰρ  οὗτος   πόλεμος εἰρήνης κρείττων ἐστὶν,
[23]   καὶ παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις ὀνομαστοτάτην·  οὕτω   δὲ καλῆς τῆς ὑποθέσεως οὔσης,
[79]   καὶ περὶ τῶν κοινῶν ὁμονοήσουσιν.  ~Οὕτω   δὲ πολιτικῶς εἶχον ὥστε καὶ
[158]   ἱερῶν ὥσπερ τοῖς ἀνδροφόνοις προαγορεύουσιν.  ~Οὕτω   δὲ φύσει πολεμικῶς πρὸς αὐτοὺς
[125]   τοὺς μὲν αὑτῶν συμμάχους γενομένους  οὕτω   δεινὰ πάσχοντας, τὸν δὲ βάρβαρον
[117]   μεῖζον προσῆκεν αὐτοῖς φρονήσαντας  οὕτω   διέθεμεν ~ὥστε μὴ μόνον παύσασθαι
[95]   καλῶς ἀποθανεῖν ζῆν αἰσχρῶς,  οὕτω   καὶ τῶν πόλεων ταῖς ὑπερεχούσαις
[24]   πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ'  οὕτω   καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ'
[137]   τάς τε πόλεις τὰς Ἑλληνίδας  οὕτω   κυρίως παρείληφεν ὥστε τὰς μὲν
[90]   Ἄθω διορύξας. ~Πρὸς δὴ τὸν  οὕτω   μέγα φρονήσαντα καὶ τηλικαῦτα διαπραξάμενον
[14]   εἰμι πάσχειν, εἴπερ μηδὲν διαφέρων  οὕτω   μεγάλας ποιοῦμαι τὰς ὑποσχέσεις. Περὶ
[1]   τὰς μὲν τῶν σωμάτων εὐτυχίας  οὕτω   μεγάλων δωρεῶν ἠξίωσαν, τοῖς δ'
[1]   πονήσασι καὶ τὰς αὑτῶν ψυχὰς  οὕτω   παρασκευάσασιν ὥστε καὶ τοὺς ἄλλους
[133]   καταγνῶναι μανίαν ἀμφοτέρων ἡμῶν, οἵτινες  οὕτω   περὶ μικρῶν κινδυνεύομεν, ἐξὸν ἀδεῶς
[122]   τοὺς Ἕλληνας, ἐπὶ δὲ τελευτῆς  οὕτω   πολλοὺς αὐτῶν ἐκδότους τοῖς βαρβάροις
[113]   γὰρ οὐκ ἐφίκοντο; τίς  οὕτω   πόρρω τῶν πολιτικῶν ἦν πραγμάτων,
[183]   ἐπιβουλεύοντας καὶ πάντα τὸν χρόνον  οὕτω   πρὸς ἡμᾶς διακειμένους; ~Τίσιν δὲ
[177]   καὶ κοινὸν τὸ δίκαιον ποιησαμένους,  οὕτω   συγγράφεσθαι περὶ αὐτῶν. ~Νῦν δὲ
[87]   χίλια στάδια διελθεῖν στρατοπέδῳ πορευομένους·  οὕτω   σφόδρ' ἠπείχθησαν οἱ μὲν μετασχεῖν
[141]   ἔχει μόνον πελταστὰς, ἀλλ' ὅμως  οὕτω   ταπεινῆς δυνάμεως οὐ δύναται περιγενέσθαι
[48]   περὶ μὲν τὰς ἄλλας πράξεις  οὕτω   ταραχώδεις οὔσας τὰς τύχας ὥστε
[78]   ἀκριβῶς καὶ καλῶς ἕξουσιν, οὐχ  οὕτω   τοὺς περὶ τῶν ἰδίων συμβολαίων
[16]   δι' ὧν οἰκοῦσι τὰς πόλεις,  οὕτω   τοὺς πλείστους αὐτῶν διειλήφασιν. Ὅστις
[150]   οὐ γὰρ οἷόν τε τοὺς  οὕτω   τρεφομένους καὶ πολιτευομένους οὔτε τῆς
[91]   ~Ταῦτα δὲ ποιεῖν ἐτόλμων οὐχ  οὕτω   τῶν πολεμίων καταφρονοῦντες ὡς πρὸς
[41]   παρέδωκεν. ~Τὴν τοίνυν ἄλλην διοίκησιν  οὕτω   φιλοξένως κατεσκευάσατο καὶ πρὸς ἅπαντας
[157]   ὅταν εὖ πάσχωσιν χάριν ἴσασιν·  οὕτως   ἀείμνηστον τὴν ὀργὴν πρὸς αὐτοὺς
[123]   ἡμῖν ἀργυρωνήτων· οὐδεὶς γὰρ ἡμῶν  οὕτως   αἰκίζεται τοὺς οἰκέτας ὡς ἐκεῖνοι
[146]   κατοικοῦντες, ἐν τούτοις τοῖς καιροῖς  οὕτως   αἰσχρῶς ἐπολέμησαν ὥστε μηδένα λόγον
[26]   τοῖς ἄλλοις ἀγαθῶν αἴτιοι γεγόναμεν,  οὕτως   ἂν κάλλιστ' ἐξετάσαιμεν, εἰ τόν
[10]   φρονούντων ἴδιόν ἐστιν. ~Ἡγοῦμαι δ'  οὕτως   ἂν μεγίστην ἐπίδοσιν λαμβάνειν καὶ
[163]   ἡμῖν πολεμεῖν ἀναγκασθεῖεν. ~Ἔχει δ'  οὕτως.   Ἂν μὲν βάρβαρος ἐρρωμενεστέρως
[82]   ἐν τοῖς τοιούτοις ἤθεσιν παιδεύοντες  οὕτως   ἄνδρας ἀγαθοὺς ἀπέδειξαν τοὺς πολεμήσαντας
[113]   οὐκ αἰσχύνονται τὰς αὑτῶν πόλεις  οὕτως   ἀνόμως διαθέντες καὶ τῆς ἡμετέρας
[181]   Τρωϊκὰ γενομένους μιᾶς γυναικὸς ἁρπασθείσης  οὕτως   ἅπαντας συνοργισθῆναι τοῖς ἀδικηθεῖσιν ὥστε
[140]   κακὰ παθόντες ποιήσαντες, τελευτῶντες  οὕτως   ἀπηλλάγησαν ὥστε τοὺς ἀφεστῶτας μηκέτι
[53]   τῶν συμμαχιῶν πρὸς τὴν ἀσφάλειαν,  οὕτως   ἐβουλευόμεθα περὶ αὐτῶν, ἀλλὰ πολὺ
[92]   κατασκευάσαντες τὰ περὶ τὴν πόλιν  οὕτως   ἐβουλεύσαντο περὶ τῶν λοιπῶν ὥστε
[136]   καὶ τηλικαύτας τὸ μέγεθος δυνάμεις  οὕτως   εἰκῇ τῷ βαρβάρῳ παραδεδώκαμεν. Τοιγαροῦν
[129]   διαβάλω τὴν πόλιν τὴν Λακεδαιμονίων  οὕτως   εἴρηκα περὶ αὐτῶν, ἀλλ' ἵν'
[119]   τῶν προγόνων τῶν ἡμετέρων ἀρετὴν  οὕτως   εἶχεν, αἱ τῆς πόλεως συμφοραὶ
[38]   τοῦ ζῆν ἐπιθυμεῖν ἀξίως ἔχειν  οὕτως   ἐπεμελήθη καὶ τῶν λοιπῶν ὥστε
[81]   ὥσπερ ἀνάγκαις ἐμμένειν ἀξιοῦντες, οὐχ  οὕτως   ἐπὶ ταῖς δυναστείαις μέγα φρονοῦντες
[10]   μηδεὶς πρότερον εἴρηκεν, ἀλλὰ τοὺς  οὕτως   ἐπισταμένους εἰπεῖν ὡς οὐδεὶς ἂν
[155]   τιμωροῦνται, τοὺς δὲ κακῶς ποιοῦντας  οὕτως   ἐπιφανῶς κολακεύουσιν; Περὶ τίνας δ'
[83]   δόξης ἧς ἤμελλον τελευτήσαντες ἕξειν  οὕτως   ἑτοίμως ἤθελον ἀποθνῄσκειν; ~Οἶμαι δὲ
[98]   ναυμαχήσαντες, οὐδεὶς δὲ πρὸς ἡμᾶς  οὕτως   ἔχει δυσμενῶς ὅστις οὐκ ἂν
[35]   τὸν πόλεμον ἀπολλυμένους, ~οὐδὲ ταῦθ'  οὕτως   ἔχοντα περιεῖδεν, ἀλλ' ἡγεμόνας εἰς
[185]   τῶν συνακολουθεῖν ἐπιθυμησόντων. Τίς γὰρ  οὕτως   νέος παλαιὸς ῥᾴθυμός
[29]   αἰῶνος ἡδίους τὰς ἐλπίδας ἔχουσιν,  ~οὕτως   πόλις ἡμῶν οὐ μόνον
[32]   φανέντες ἐπὶ γῆς οὐκ εὐθὺς  οὕτως   ὥσπερ νῦν ἔχοντα κατέλαβον, ἀλλὰ
[166]   ἐγκαταστήσαντες ~εἰδότες ὅτι καὶ βασιλεὺς  οὐχ   ἑκόντων ἄρχει τῶν ἠπειρωτῶν, ἀλλὰ
[24]   προσήκει τιμᾶσθαι. ~Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν  οὐχ   ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ' ἐρήμην καταλαβόντες
[12]   ἐμοῖς οἷον παρὰ τοῖς ἄλλοις  οὐχ   εὑρήσουσιν. Πρὸς οὓς ἔτι μικρὸν
[51]   ἡγοῦμαι δὲ τοῖς προγόνοις ἡμῶν  οὐχ   ἧττον ἐκ τῶν κινδύνων τιμᾶσθαι
[146]   φαυλότητ' ἐν ταῖς αὑτῶν πόλεσιν  οὐχ   οἷοί τ' ἦσαν ζῆν, ἀπείρους
[96]   ὅτι ταῦτα διενοήθησαν· ἐπειδὴ γὰρ  οὐχ   οἷοί τ' ἦσαν πρὸς ἀμφοτέρας
[28]   διατεθείσης ἐκ τῶν εὐεργεσιῶν, ἃς  οὐχ   οἷόν τ' ἄλλοις τοῖς
[130]   ἔχοντας τὴν γνώμην. ~Ἔστιν δ'  οὐχ   οἷόν τ' ἀποτρέπειν τῶν ἁμαρτημάτων,
[95]   δὲ προεστάναι τῆς Ἑλλάδος ἀξιούσαις  οὐχ   οἷόν τ' εἶναι διαφεύγειν τοὺς
[92]   ~Ἴσας δὲ τὰς τόλμας παρασχόντες  οὐχ   ὁμοίαις ἐχρήσαντο ταῖς τύχαις, ἀλλ'
[130]   λοιδοροῦντας. Τὸν γὰρ αὐτὸν λόγον  οὐχ   ὁμοίως ὑπο λαμβάνειν δεῖ, μὴ
[174]   στάσεις καθίστησιν, οὐκ ἔστιν ὅπως  οὐχ   ὁμονοήσομεν καὶ τὰς εὐνοίας ἀληθινὰς
[79]   τὰς στάσεις ἐποιοῦντο πρὸς ἀλλήλους,  οὐχ   ὁπότεροι τοὺς ἑτέρους ἀπολέσαντες τῶν
[78]   ὅπως ἀκριβῶς καὶ καλῶς ἕξουσιν,  οὐχ   οὕτω τοὺς περὶ τῶν ἰδίων
[91]   ναυτικόν. ~Ταῦτα δὲ ποιεῖν ἐτόλμων  οὐχ   οὕτω τῶν πολεμίων καταφρονοῦντες ὡς
[81]   συνθήκαις ὥσπερ ἀνάγκαις ἐμμένειν ἀξιοῦντες,  οὐχ   οὕτως ἐπὶ ταῖς δυναστείαις μέγα
[80]   τῶν ἄλλων διῴκουν, θεραπεύοντες, ἀλλ'  οὐχ   ὑβρίζοντες τοὺς Ἕλληνας, καὶ στρατηγεῖν
[82]   ἀγαθὸν πεποιηκότας· τοῖς μὲν γὰρ  οὐχ   ὕπεισι πράξεις, περὶ δὲ τοὺς
[94]   ναυτικὸν, παραχρῆμα καὶ Πελοποννήσου κρατήσειν,  οὐχ   ὑπέμειναν τὰς παρ' ἐκείνου δωρεὰς
[79]   ποιήσαντες· καὶ τὰς ἑταιρείας συνῆγον  οὐχ   ὑπὲρ τῶν ἰδίᾳ συμφ< ε>
[88]   Ἀσίας συναγείρας· περὶ οὗ τίς  οὐχ   ὑπερβολὰς προθυμηθεὶς εἰπεῖν ἐλάττω τῶν
[121]   τῶν παρόντων πραγμάτων ἐπιστάτης καθέστηκεν;  Οὐχ   ὡς ἐκεῖνον πλέομεν ὥσπερ πρὸς
[95]   ἀνθρώπων ἀφανισθῆναι μᾶλλον δούλαις  ὀφθῆναι   γενομέναις. ~Δῆλον δ' ὅτι ταῦτα
[185]   τῷ πολέμῳ τῷ πρὸς ἀλλήλους  ὀχληρότατόν   ἐστιν αὐταῖς· πολὺ γὰρ οἶμαι
[96]   τὰς δυνάμεις, παραλαβόντες ἅπαντα τὸν  ὄχλον   τὸν ἐκ τῆς πόλεως, εἰς
[150]   ὧν τὸ μὲν πλεῖστόν ἐστιν  ὄχλος   ἄτακτος καὶ κινδύνων ἄπειρος, πρὸς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 1/03/2007