Par.
[25]	τὴν ἀρχὴν τοῦ γένους ἔχοντας	φαίνεσθαι.	~Τὰ μὲν οὖν ἐξ ἀρχῆς
[109]	Πλαταιέων τοῖς ὡς ἡμᾶς καταφυγοῦσι	φαινόμεθα	παραδόντες, τοσαύτην δὲ χώραν παρελίπομεν
[64]	μέγισται καὶ νῦν ἔτι διατελοῦσιν.	Φαίνονται	δ' ἡμῶν οἱ πρόγονοι τοσοῦτον
[101]	τινες τῶν πολεμησάντων ἡμῖν σφόδρα	φαίνονται	κολασθέντες, ἀλλὰ πολὺ τόδε μεῖζον
[58]	Ἑλλήνων ἀξιοῦντας; ~Ἔπειτ' οὐδὲ ψευσθέντες	φαίνονται	τῶν ἐλπίδων δι' ἃς κατέφυγον
[32]	ὅτι τὸν βίον οἱ πρῶτοι	φανέντες	ἐπὶ γῆς οὐκ εὐθὺς οὕτως
[20]	Ἑλλήνων εὐδαιμονίᾳ, καὶ πᾶσι γένηται	φανερὸν	ὅτι καὶ πρότερον ἡ πόλις
[91]	παροῦσαν δόξαν καὶ πᾶσι ποιῆσαι	φανερὸν	ὅτι καὶ τὸ πρότερον δι'
[147]	ἢ πρὸς ἐκείνους ἐκ τοῦ	φανεροῦ	διαγωνίσασθαι. ~Διαμαρτὼν δὲ τῆς ἐπιβουλῆς
[145]	ἄξιον φοβηθῆναι· καὶ γὰρ ἐκεῖνοι	φανερῶς	ἐπεδείχθησαν ὑπὸ τῶν Κύρῳ συναναβάντων
[120]	ἀναγεγραμμένας. Τότε μὲν γὰρ ἡμεῖς	φανησόμεθα	τὴν ἀρχὴν τὴν βασιλέως ὁρίζοντες
[140]	Περσῶν, Ἀβροκόμαν καὶ Τιθραύστην καὶ	Φαρνάβαζον,	οὗτοι δὲ τρί' ἔτη μείναντες
[118]	ὥστε μακρὸν πλοῖον ἐπὶ τάδε	Φασήλιδος	μὴ καθέλκειν, ἀλλ' ἡσυχίαν ἄγειν,
[138]	μέγεθος τῶν βασιλέως πραγμάτων καὶ	φασὶν	αὐτὸν εἶναι δυσπολέμητον, διεξιόντες ὡς
[87]	τοὺς μὲν γὰρ ἡμετέρους προγόνους	φασὶν	τῆς αὐτῆς ἡμέρας πυθέσθαι τε
[110]	αὖθις βουλομένοις γενέσθαι πονηροῖς, ἀλλὰ	φάσκοντες	μὲν λακωνίζειν, τἀναντία δ' ἐκείνοις
[48]	τεχνικῶς ἐχόντων οὐ μετὸν τοῖς	φαύλοις,	ἀλλὰ ψυχῆς εὖ φρονούσης ἔργον
[146]	ἀριστίνδην ἐπειλεγμένους, ἀλλ' οἳ διὰ	φαυλότητ'	ἐν ταῖς αὑτῶν πόλεσιν οὐχ
[6]	πρότερον φέρηται, τὰ δ' εἰρημένα	φαύλως	ἔχοντα τυγχάνῃ, πῶς οὐ χρὴ
[183]	τὰς πράξεις μάλιστα λυσιτελούσας ἡμῖν.	Φέρε	γὰρ, πρὸς τίνας χρὴ πολεμεῖν
[176]	ἐστίν· ἃ δ' αἰσχύνην ἡμῖν	φέρει	καὶ πολλοὺς τῶν συμμάχων ἐκδέδωκεν,
[6]	τὰ μὲν ὁμοίως ὥσπερ πρότερον	φέρηται,	τὰ δ' εἰρημένα φαύλως ἔχοντα
[42]	τὰ δὲ πλείω τῶν ἱκανῶν	φέρουσαν,	καὶ πολλῆς ἀπορίας οὔσης τὰ
[56]	καταλυόμενον, ~οἱ δ' Ἡρακλέους παῖδες	φεύγοντες	τὴν Εὐρυσθέως ἔχθραν, καὶ τὰς
[144]	τὰς μεγίστας τῶν πράξεων παραλείπων·	~φεύγων	γὰρ ταύτην τὴν αἰτίαν τὰ
[8]	νεωστὶ γεγενημένων ἀρχαίως εἰπεῖν, οὐκέτι	φευκτέον	ταῦτ' ἐστὶ περὶ ὧν ἕτεροι
[186]	τὴν τῶν βαρβάρων τιμωρίαν πορευομένης;	~Φήμην	δὲ καὶ μνήμην καὶ δόξαν
[30]	ὅτι τὸν λόγον καὶ τὴν	φήμην	ἐκ πολλοῦ παρειλήφαμεν, ἀλλὰ καὶ
[165]	ἐξ ἀρχῆς φυλαξόμεθα καὶ πειρασόμεθα	φθῆναι	περὶ τὴν Λυδίαν καὶ τὴν
[87]	μετασχεῖν τῶν κινδύνων, οἱ δὲ	φθῆναι	συμβαλόντες πρὶν ἐλθεῖν τοὺς βοηθήσοντας.
[79]	τῶν λοιπῶν ἄρξουσιν, ἀλλ' ὁπότεροι	φθήσονται	τὴν πόλιν ἀγαθόν τι ποιήσαντες·
[184]	πρὸς ἡμᾶς διακειμένους; ~Τίσιν δὲ	φθονεῖν	εἰκός ἐστιν τοὺς μὴ παντάπασιν
[48]	μὲν ἐπιθυμοῦσιν, τοῖς δ' ἐπισταμένοις	φθονοῦσιν,	συνειδυῖα μὲν ὅτι τοῦτο μόνον
[29]	οὐ μόνον θεοφιλῶς, ἀλλὰ καὶ	φιλανθρώπως	ἔσχεν, ὥστε κυρία γενομένη τοσούτων
[96]	ἐκείνων ἄνδρες ἀμείνους ἢ μᾶλλον	φιλέλληνες	ὄντες ἐπιδειχθεῖεν οἵτινες ἔτλησαν ἐπιδεῖν,
[155]	~Καίτοι πῶς χρὴ τὴν τούτων	φιλίαν	ἀγαπᾶν, οἳ τοὺς μὲν εὐεργέτας
[45]	περιειλῆφθαι. Πρὸς δὲ τούτοις καὶ	φιλίας	εὑρεῖν πιστοτάτας καὶ συνουσίαις ἐντυχεῖν
[149]	στρατεύσαντες, ἀσφαλέστερον κατέβησαν τῶν περὶ	φιλίας	ὡς αὐτὸν πρεσβευόντων. Ὥστε μοι
[168]	ἀναγκαζομένους ὑπὲρ τῶν ἐχθρῶν τοῖς	φίλοις	μαχομένους ἀποθνῄσκειν. Ὑπὲρ ὧν οὐδεὶς
[19]	παυσάμενοι τῆς πρὸς ἡμᾶς αὐτοὺς	φιλονικίας	κοινῇ τοῖς βαρβάροις πολεμήσωμεν, ~εἰ
[41]	~Τὴν τοίνυν ἄλλην διοίκησιν οὕτω	φιλοξένως	κατεσκευάσατο καὶ πρὸς ἅπαντας οἰκείως
[6]	πῶς οὐ χρὴ σκοπεῖν καὶ	φιλοσοφεῖν	τοῦτον τὸν λόγον, ὃς ἢν
[186]	λέγειν ἐπισταμένων οὐ πονήσει καὶ	φιλοσοφήσει	βουλόμενος ἅμα τῆς θ' αὑτοῦ
[10]	καὶ τὴν περὶ τοὺς λόγους	φιλοσοφίαν,	εἴ τις θαυμάζοι καὶ τιμῴη
[47]	αἰῶνα τοῖς ἀφικνουμένοις πανήγυρίς ἐστιν.	~Φιλοσοφίαν	τοίνυν, ἣ πάντα ταῦτα συνεξεῦρε
[44]	ἀλλ' ἑκατέρους ἔχειν ἐφ' οἷς	φιλοτιμηθῶσιν,	οἱ μὲν ὅταν ἴδωσι τοὺς
[81]	ὡς ἐπὶ τῷ σωφρόνως ζῆν	φιλοτιμούμενοι,	τὴν αὐτὴν ἀξιοῦντες γνώμην ἔχειν
[51]	πρὸς τοὺς ἐπὶ τοῖς τοιούτοις	φιλοτιμουμένους·	ἡγοῦμαι δὲ τοῖς προγόνοις ἡμῶν
[85]	θ' ἡμέτεροι πρόγονοι καὶ Λακεδαιμόνιοι	φιλοτίμως	πρὸς ἀλλήλους εἶχον, οὐ μὴν
[152]	αὐτοῖς διαμένουσιν, πρὸς μὲν τοὺς	φίλους	ἀπίστως, πρὸς δὲ τοὺς ἐχθροὺς
[126]	κατέλαβον, καὶ νῦν Ὀλυνθίους καὶ	Φλειασίους	πολιορκοῦσιν, Ἀμύντᾳ δὲ τῷ Μακεδόνων
[188]	περὶ τῶν ἄλλων ὧν νῦν	φλυαροῦσιν	παύεσθαι γράφοντας, πρὸς δὲ τοῦτον
[145]	οὐδὲ τὴν Περσῶν ἀνδρείαν ἄξιον	φοβηθῆναι·	καὶ γὰρ ἐκεῖνοι φανερῶς ἐπεδείχθησαν
[148]	διεπορεύθησαν ὡσπερανεὶ προπεμπόμενοι, μάλιστα μὲν	φοβούμενοι	τὴν ἀοίκητον τῆς χώρας, μέγιστον
[161]	μὲν αὐτοῦ καὶ Κύπρος ἀφέστηκεν,	Φοινίκη	δὲ καὶ Συρία διὰ τὸν
[111]	δ' ἐτίμων τοὺς αὐτόχειρας καὶ	φονέας	τῶν πολιτῶν ἢ τοὺς γονέας
[40]	γὰρ ἐν ἀρχῇ περὶ τῶν	φονικῶν	ἐγκαλέσαντες καὶ βουληθέντες μετὰ λόγου
[120]	τὴν βασιλέως ὁρίζοντες καὶ τῶν	φόρων	ἐνίους τάττοντες καὶ κωλύοντες αὐτὸν
[50]	ἡ πόλις ἡμῶν περὶ τὸ	φρονεῖν	καὶ λέγειν τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους,
[151]	προκαλινδούμενοι καὶ πάντα τρόπον μικρὸν	φρονεῖν	μελετῶντες, θνητὸν μὲν ἄνδρα προσκυνοῦντες
[170]	εἰ προσήκειν αὑτοῖς ἡγοῦνται μέγα	φρονεῖν,	μηδὲν πώποθ' ὑπὲρ τηλικούτων πραγμάτων
[90]	~Πρὸς δὴ τὸν οὕτω μέγα	φρονήσαντα	καὶ τηλικαῦτα διαπραξάμενον καὶ τοσούτων
[117]	καὶ μεῖζον ἢ προσῆκεν αὐτοῖς	φρονήσαντας	οὕτω διέθεμεν ~ὥστε μὴ μόνον
[2]	ἄλλοις, ἑνὸς δ' ἀνδρὸς εὖ	φρονήσαντος	ἅπαντες ἂν ἀπολαύσειαν οἱ βουλόμενοι
[48]	πολλάκις ἐν αὐταῖς καὶ τοὺς	φρονίμους	ἀτυχεῖν καὶ τοὺς ἀνοήτους κατορθοῦν,
[25]	Καίτοι χρὴ τοὺς εὐλόγως μέγα	φρονοῦντας	καὶ περὶ τῆς ἡγεμονίας δικαίως
[107]	~Ὑπὲρ ὧν προσήκει τοὺς εὖ	φρονοῦντας	μεγάλην χάριν ἔχειν πολὺ μᾶλλον
[132]	καὶ μὴ διὰ τύχην μέγα	φρονοῦντας	τοιούτοις ἔργοις ἐπιχειρεῖν πολὺ μᾶλλον
[81]	οὕτως ἐπὶ ταῖς δυναστείαις μέγα	φρονοῦντες	ὡς ἐπὶ τῷ σωφρόνως ζῆν
[9]	ὀνόμασιν εὖ διαθέσθαι τῶν εὖ	φρονούντων	ἴδιόν ἐστιν. ~Ἡγοῦμαι δ' οὕτως
[48]	τοῖς φαύλοις, ἀλλὰ ψυχῆς εὖ	φρονούσης	ἔργον ὄντας, ~καὶ τούς τε
[123]	εἰς τοιαύτην δουλείαν καθεστώτων οὐδὲν	φροντίζουσιν	αὐτῶν, οἷς οὐκ ἐξαρκεῖ δασμολογεῖσθαι
[163]	τὰς πόλεις τὰς ἐπὶ θαλάττῃ,	φρουρὰς	μείζους ἐν αὐταῖς ἢ νῦν
[163]	εἰκὸς τοὺς τὴν Λυδίαν καὶ	Φρυγίαν	καὶ τὴν ἄλλην τὴν ὑπερκειμένην
[116]	τὰς πόλεις οἰκοῦντες τῶν ταῖς	φυγαῖς	ἐζημιωμένων· οἱ μὲν γὰρ τὸ
[114]	ἐπὶ τῆς ἀρχῆς ἁπάσης ἔκρινεν.	~Φυγὰς	δὲ καὶ στάσεις καὶ νόμων
[92]	ὡς ἡττήθησαν· οὐδεὶς γὰρ αὐτῶν	φυγεῖν	ἠξίωσεν· οἱ δ' ἡμέτεροι τὰς
[107]	εἰς τὰς ἐρημουμένας τῶν πόλεων	φυλακῆς	ἕνεκα τῶν χωρίων, ἀλλ' οὐ
[175]	βάρβαρος κήδεται τῆς Ἑλλάδος καὶ	φύλαξ	τῆς εἰρήνης ἐστὶν, ἡμῶν δέ
[47]	γιγνομένας διεῖλεν καὶ τὰς μὲν	φυλάξασθαι,	τὰς δὲ καλῶς ἐνεγκεῖν ἐδίδαξεν,
[165]	δ' ἂν σωφρονῶμεν, ἐξ ἀρχῆς	φυλαξόμεθα	καὶ πειρασόμεθα φθῆναι περὶ τὴν
[156]	ἕδη ἐξαμαρτεῖν τολμῶσιν, ἀλλὰ καὶ	φυλάττωνται	καὶ δεδίωσιν, ὁρῶντες αὐτοὺς οὐ
[132]	Ἑλλάδος καταστῆσαι. ~Καίτοι χρὴ τοὺς	φύσει	καὶ μὴ διὰ τύχην μέγα
[158]	τοῖς ἀνδροφόνοις προαγορεύουσιν. ~Οὕτω δὲ	φύσει	πολεμικῶς πρὸς αὐτοὺς ἔχομεν ὥστε
[184]	ἐνθυμουμένους; Οὐκ ἐπὶ τοὺς καὶ	φύσει	πολεμίους καὶ πατρικοὺς ἐχθροὺς, καὶ
[105]	τυραννεῖν, τοὺς δὲ μετοικεῖν καὶ	φύσει	πολίτας ὄντας νόμῳ τῆς πολιτείας
[167]	γέγονεν; Πολλῶν γὰρ κακῶν τῇ	φύσει	τῇ τῶν ἀνθρώπων ὑπαρχόντων αὐτοὶ
[151]	ὡς ἂν ἄνθρωποι μάλιστα τὰς	φύσεις	διαφθαρεῖεν, καὶ τὰ μὲν σώματα
[113]	συμφορῶν, εἰς ἃς αἱ τοιαῦται	φύσεις	ἡμᾶς κατέστησαν; Εἶτ' οὐκ αἰσχύνονται
[84]	τὰ μὲν σώματα ταῖς τῆς	φύσεως	ἀνάγκαις ἀπέδοσαν, τῆς δ' ἀρετῆς
[89]	καταλιπεῖν ὃ μὴ τῆς ἀνθρωπίνης	φύσεώς	ἐστιν, οὐ πρότερον ἐπαύσατο πρὶν
[50]	ἡμετέρας ἢ τοὺς τῆς κοινῆς	φύσεως	μετέχοντας. ~Ἵνα δὲ μὴ δοκῶ
[44]	ἰδιώταις μήτε τοῖς διενεγκοῦσιν τὴν	φύσιν	ἀργὸν εἶναι τὴν διατριβὴν, ἀλλ'
[84]	ἵνα μὴ τοιοῦτοι γενόμενοι τὴν	φύσιν	διαλάθοιεν μηδ' ἀκλεῶς τὸν βίον
[60]	τῷ μὲν ὑπερενεγκόντι τὴν ἀνθρωπίνην	φύσιν,	ὃς ἐκ Διὸς μὲν γεγονὼς,
[7]	οἱ λόγοι τοιαύτην ἔχουσι τὴν	φύσιν	~ὥσθ' οἷόν τ' εἶναι περὶ
[28]	μὲν τοίνυν, οὗ πρῶτον ἡ	φύσις	ἡμῶν ἐδεήθη, διὰ τῆς πόλεως

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 1/03/2007