Par. |
[3] |
ὁμονοίας
τῆς
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς,
|
οὐκ |
ἀγνοῶν
ὅτι
πολλοὶ
τῶν
προσποιησαμένων |
[162] |
γὰρ
μικρῶν
μερῶν
ἥττους
εἰσὶν,
|
οὐκ |
ἄδηλον,
ὡς
ἂν
διατεθεῖεν
εἰ |
[20] |
τῆς
θαλάττης
ἦρξεν
καὶ
νῦν
|
οὐκ |
ἀδίκως
ἀμφισβητεῖ
τῆς
ἡγεμονίας.
~Τοῦτο |
[154] |
ἢ
τῶν
ὑπ'
ἐκείνοις
γενομένων
|
οὐκ |
αἰκισθεὶς
τὸν
βίον
ἐτελεύτησεν;
Οὐ |
[113] |
τοιαῦται
φύσεις
ἡμᾶς
κατέστησαν;
Εἶτ'
|
οὐκ |
αἰσχύνονται
τὰς
αὑτῶν
πόλεις
οὕτως |
[144] |
τὰ
κάλλιστα
τῶν
ἔργων
διῆλθον,
|
οὐκ |
ἀμνημονῶν
οὐδ'
ἐκείνων,
ὅτι
Δερκυλίδας |
[72] |
δόντων
μὲν
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων,
|
οὐκ |
ἀμφισβητούντων
δὲ
τῶν
νῦν
ἡμᾶς |
[99] |
μεγίστων
συμφορῶν
διασώσαντας;
Πῶς
δ'
|
οὐκ |
ἂν
δεινὰ
πάθοιμεν,
εἰ
τῶν |
[109] |
αἰτίαν
ἐχόντων.
Καίτοι
βουλόμενοι
πλεονεκτεῖν
|
οὐκ |
ἂν
δή
που
τῆς
μὲν |
[56] |
μὲν
ἄλλας
πόλεις
ὑπερορῶντες
ὡς
|
οὐκ |
ἂν
δυναμένας
βοηθῆσαι
ταῖς
αὑτῶν |
[11] |
δ'
ἀκριβῶς
ἐπιστάμενον
λέγειν
ἁπλῶς
|
οὐκ |
ἂν
δυνάμενον
εἰπεῖν.
~Οὗτοι
μὲν |
[98] |
ἡμᾶς
οὕτως
ἔχει
δυσμενῶς
ὅστις
|
οὐκ |
ἂν
ὁμολογήσειεν
διὰ
μὲν
τὴν |
[14] |
γὰρ
ὅ
τι
τῶν
τοιούτων
|
οὐκ |
ἄξιός
εἰμι
πάσχειν,
εἴπερ
μηδὲν |
[156] |
πάλιν
εἰς
τἀρχαῖα
καταστῆσαι
βουληθεῖεν,
|
οὐκ |
ἀποροῦντες
πόθεν
ἐπισκευάσωσιν,
ἀλλ'
ἵν' |
[138] |
ἡγοῦμαι
μὲν
τοὺς
ταῦτα
λέγοντας
|
οὐκ |
ἀποτρέπειν,
ἀλλ'
ἐπισπεύδειν
τὴν
στρατείαν· |
[146] |
Λαβόντες
γὰρ
ἑξακισχιλίους
τῶν
Ἑλλήνων
|
οὐκ |
ἀριστίνδην
ἐπειλεγμένους,
ἀλλ'
οἳ
διὰ |
[127] |
μεγίστην
ἀρχὴν
ἕξουσιν.
~Καίτοι
πῶς
|
οὐκ |
ἄτοπον
τοὺς
προεστῶτας
τῶν
Ἑλλήνων |
[42] |
καταφυγήν.
~Ἔτι
δὲ
τὴν
χώραν
|
οὐκ |
αὐτάρκη
κεκτημένων
ἑκάστων,
ἀλλὰ
τὰ |
[160] |
καιρὸς,
οὗ
σαφέστερον
οὐδέν.
Ὃν
|
οὐκ |
ἀφετέον·
καὶ
γὰρ
αἰσχρὸν
παρόντι |
[113] |
τῶν
πολιτικῶν
ἦν
πραγμάτων,
ὅστις
|
οὐκ |
ἐγγὺς
ἠναγκάσθη
γενέσθαι
τῶν
συμφορῶν, |
[82] |
ὕπεισι
πράξεις,
περὶ
δὲ
τοὺς
|
οὐκ |
εἰσὶν
ἁρμόττοντες
λόγοι.
~Πῶς
γὰρ |
[140] |
θάλατταν
κρείττους
ἦσαν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
|
οὐκ |
ἐκ
τούτων
δίκαιόν
ἐστι
σκοπεῖν |
[178] |
ἄρτι
τὰς
πόλεις
κατοικούντων,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐκείνων
μὲν
νεωστὶ
ταύτην
τὴν |
[115] |
τὴν
ἐν
ταῖς
πολιτείαις
μὲν
|
οὐκ |
ἐνοῦσαν,
ἐν
δὲ
ταῖς
συνθήκαις |
[123] |
καθεστώτων
οὐδὲν
φροντίζουσιν
αὐτῶν,
οἷς
|
οὐκ |
ἐξαρκεῖ
δασμολογεῖσθαι
καὶ
τὰς
ἀκροπόλεις |
[155] |
κολακεύουσιν;
Περὶ
τίνας
δ'
ἡμῶν
|
οὐκ |
ἐξημαρτήκασιν;
Ποῖον
δὲ
χρόνον
διαλελοίπασιν |
[175] |
τὰς
συνθήκας
ἄξιον
ἐπισχεῖν,
ἀλλ'
|
οὐκ |
ἐπειχθῆναι
καὶ
θᾶττον
ποιήσασθαι
τὴν |
[149] |
δὲ
τῶν
εἰρημένων·
ἐκεῖνοι
γὰρ
|
οὐκ |
ἐπὶ
λείαν
ἐλθόντες,
οὐδὲ
κώμην |
[120] |
χρὴ
ποιεῖν
ἑκάστους
καὶ
μόνον
|
οὐκ |
ἐπιστάθμους
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
καθιστάς. |
[174] |
εἰς
πολέμους
καὶ
στάσεις
καθίστησιν,
|
οὐκ |
ἔστιν
ὅπως
οὐχ
ὁμονοήσομεν
καὶ |
[154] |
τίς
ἢ
τῶν
πολεμησάντων
αὐτοῖς
|
οὐκ |
εὐδαιμονήσας
ἀπῆλθεν,
ἢ
τῶν
ὑπ' |
[32] |
οἱ
πρῶτοι
φανέντες
ἐπὶ
γῆς
|
οὐκ |
εὐθὺς
οὕτως
ὥσπερ
νῦν
ἔχοντα |
[86] |
ψυχαῖς
μέλλοντες
κινδυνεύσειν,
οἱ
δ'
|
οὐκ |
ἔφθασαν
πυθόμενοι
τὸν
περὶ
τὴν |
[29] |
ὥστε
κυρία
γενομένη
τοσούτων
ἀγαθῶν
|
οὐκ |
ἐφθόνησεν
τοῖς
ἄλλοις,
ἀλλ'
ὧν |
[187] |
τῶν
πραγμάτων
εἰπεῖν·
νῦν
δ'
|
οὐκ |
ἐφικνοῦμαι
τοῦ
μεγέθους
αὐτῶν,
ἀλλὰ |
[113] |
ὥσθ'
ἑτέρῳ
συναχθεσθῆναι.
~Τίνος
γὰρ
|
οὐκ |
ἐφίκοντο;
Ἢ
τίς
οὕτω
πόρρω |
[155] |
ἐπιβουλεύοντες
τοῖς
Ἕλλησιν;
Τί
δ'
|
οὐκ |
ἐχθρὸν
αὐτοῖς
ἐστὶν
τῶν
παρ' |
[85] |
ἐν
ἐκείνοις
τοῖς
χρόνοις
ἐφιλονίκησαν,
|
οὐκ |
ἐχθροὺς,
ἀλλ'
ἀνταγωνιστὰς
σφᾶς
αὐτοὺς |
[102] |
τις
κολάζῃ
τοὺς
ἐξαμαρτάνοντας,
πῶς
|
οὐκ |
ἤδη
δίκαιόν
ἐστιν
ἡμᾶς
ἐπαινεῖν, |
[57] |
ἄλλως
τε
καὶ
περὶ
πραγμάτων
|
οὐκ |
ἰδίων,
ἀλλὰ
κοινῶν
καὶ
περὶ |
[106] |
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
κατεστήσαμεν,
ἣν
|
οὐκ |
οἶδ'
ὅ
τι
δεῖ
διὰ |
[97] |
κοινὰ
πάντων
ἐστὶ
τῶν
ναυμαχούντων,
|
οὐκ |
οἶδ'
ὅ
τι
δεῖ
λέγοντα |
[65] |
τῆς
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
δυναστείας
|
οὐκ |
οἶδ'
ὅπως
ἄν
τις
σαφέστερον |
[176] |
μὴ
συνθήκας
εἶναι.
Τίς
γὰρ
|
οὐκ |
οἶδεν,
ὅτι
συνθῆκαι
μέν
εἰσιν, |
[74] |
ὑπολοίπων,
ἐπειδὴ
συμφέρει
τοῖς
πράγμασιν,
|
οὐκ |
ὀκνητέον
μνησθῆναι
περὶ
αὐτῶν.
~Πλείστων |
[53] |
καὶ
κατηγοροῦσίν
τινες
ἡμῶν
ὡς
|
οὐκ |
ὀρθῶς
βουλευομένων,
ὅτι
τοὺς
ἀσθενεστέρους |