Par. |
[106] |
δὲ
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς,
εἰρήνην
|
δ' |
ἄγοντες
πρὸς
πάντας
ἀνθρώπους.
~Ὑπὲρ |
[45] |
μάλιστα
παρ'
ἡμῖν
ἔστιν,
ἔτι
|
δ' |
ἀγῶνας
ἰδεῖν
μὴ
μόνον
τάχους |
[116] |
γὰρ
τὸ
μέλλον
δεδίασιν,
οἱ
|
δ' |
ἀεὶ
κατιέναι
προσδοκῶσιν.
~Τοσοῦτον
δ' |
[89] |
τὸν
μὲν
Ἑλλήσποντον
ζεύξας,
τὸν
|
δ' |
Ἄθω
διορύξας.
~Πρὸς
δὴ
τὸν |
[149] |
γὰρ
αὐτῶν
κακῶς
ἀπώλονθ'
οἱ
|
δ' |
αἰσχρῶς
ἐσώθησαν,
καὶ
τελευτῶντες
ὑπ' |
[176] |
ἐν
ταῖς
στήλαις
ἐστίν·
ἃ
|
δ' |
αἰσχύνην
ἡμῖν
φέρει
καὶ
πολλοὺς |
[11] |
μὲν
διορῶντας
τὰς
μετριότητας,
τὸν
|
δ' |
ἀκριβῶς
ἐπιστάμενον
λέγειν
ἁπλῶς
οὐκ |
[105] |
τοὺς
ταῖς
οὐσίαις
ἐνδεεστέρους,
τὰ
|
δ' |
ἄλλα
μηδὲν
χείρους
ὄντας,
ἀπελαύνεσθαι |
[95] |
τῆς
ἐλευθερίας
πολεμεῖν
παρεσκευάζοντο,
τοῖς
|
δ' |
ἄλλοις
τὴν
δουλείαν
αἱρουμένοις
συγγνώμην |
[93] |
ζητούντων
ἰδίαν
αὑτοῖς
σωτηρίαν,
τῶν
|
δ' |
ἄλλων
πόλεων
ὑπὸ
τοῖς
βαρβάροις |
[68] |
μίαν
μὲν
πόλιν
κινδυνεύσειν,
ἁπασῶν
|
δ' |
ἅμα
κρατήσειν.
~Οὐ
μὴν
κατώρθωσαν, |
[104] |
ἵν'
ἀλλήλοις
μὲν
στασιάζοιεν,
ἡμᾶς
|
δ' |
ἀμφότεροι
θεραπεύοιεν,
ἀλλὰ
τὴν
τῶν |
[45] |
κατὰ
τὰς
τέχνας
εὐδοκιμοῦντα,
τὰ
|
δ' |
ἀμφοτέροις
τούτοις
διαφέροντα·
καὶ
τὸ |
[158] |
πυνθάνεσθαι
τὰς
ἐκείνων
συμφοράς.
Εὕροι
|
δ' |
ἄν
τις
ἐκ
μὲν
τοῦ |
[54] |
τοῦ
λυσιτελοῦντος
ἕνεκα
συναδικεῖν.
~Γνοίη
|
δ' |
ἄν
τις
καὶ
τὸν
τρόπον |
[183] |
ἀλλοτρίων
μεγάλους
πλούτους
κατακτήσασθαι.
~Πολλαχῇ
|
δ' |
ἄν
τις
λογιζόμενος
εὕροι
ταύτας |
[120] |
Πελοπόννησον
κακῶς
ποιοῦντες
περιέπλευσαν.
~Μάλιστα
|
δ' |
ἄν
τις
συνίδοι
τὸ
μέγεθος |
[83] |
τὴν
σύμπασαν
Ἑλλάδ'
ἠλευθέρωσαν;
Ποίων
|
δ' |
ἂν
ἔργων
ἢ
πόνων
ἢ |
[169] |
τοῖς
αὑτῶν
ἰδίοις
ἀγαθοῖς.
~Ἴσως
|
δ' |
ἂν
καὶ
τῆς
ἐμῆς
εὐηθείας |
[165] |
εἰς
τοὺς
μεγίστους
ἀγῶνας·
ἡμεῖς
|
δ' |
ἂν
σωφρονῶμεν,
ἐξ
ἀρχῆς
φυλαξόμεθα |
[6] |
λελεῖφθαι
τοῖς
ἄλλοις
ὑπερβολήν.
~Ἕως
|
δ' |
ἂν
τὰ
μὲν
ὁμοίως
ὥσπερ |
[117] |
τὰς
δ'
ἁρμοσταὶ
κατέχουσιν,
ἔνιαι
|
δ' |
ἀνάστατοι
γεγόνασιν,
τῶν
δ'
οἱ |
[2] |
πλέον
γένοιτο
τοῖς
ἄλλοις,
ἑνὸς
|
δ' |
ἀνδρὸς
εὖ
φρονήσαντος
ἅπαντες
ἂν |
[184] |
ἢ
κατ'
ἀνθρώπους
περιβεβλημένοις,
ἐλάττονος
|
δ' |
ἀξίοις
τῶν
παρ'
ἡμῖν
δυστυχούντων; |
[117] |
δ'
ἀεὶ
κατιέναι
προσδοκῶσιν.
~Τοσοῦτον
|
δ' |
ἀπέχουσιν
τῆς
ἐλευθερίας
καὶ
τῆς |
[173] |
διακεισόμεθα
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτούς.
Ἔστι
|
δ' |
ἁπλοῦς
καὶ
ῥᾴδιος
ὁ
λόγος |
[154] |
ἢ
τοὺς
αἰχμαλώτους
ὕβριζον.
~Ὡς
|
δ' |
ἁπλῶς
εἰπεῖν
καὶ
μὴ
καθ' |
[50] |
τοῖς
ἄλλοις
ἐντίμους
ὄντας.
~Τοσοῦτον
|
δ' |
ἀπολέλοιπεν
ἡ
πόλις
ἡμῶν
περὶ |
[61] |
κατῆλθον
μὲν
εἰς
Πελοπόννησον,
κατέσχον
|
δ' |
Ἄργος
καὶ
Λακεδαίμονα
καὶ
Μεσσήνην, |
[84] |
τῆς
φύσεως
ἀνάγκαις
ἀπέδοσαν,
τῆς
|
δ' |
ἀρετῆς
ἀθάνατον
τὴν
μνήμην
ἐποίησαν. |
[117] |
μὲν
ὑπὸ
τυράννοις
εἰσὶν,
τὰς
|
δ' |
ἁρμοσταὶ
κατέχουσιν,
ἔνιαι
δ'
ἀνάστατοι |
[178] |
Περσῶν
ἀρχῆς
πάλαι
καθεστηκυίας,
ἡμῶν
|
δ' |
ἄρτι
τὰς
πόλεις
κατοικούντων,
ἀλλ' |
[41] |
τοῖς
μὲν
ἡδίστας
διατριβὰς,
τοῖς
|
δ' |
ἀσφαλεστάτην
καταφυγήν.
~Ἔτι
δὲ
τὴν |
[144] |
ὁπλίτας
τῆς
Αἰολίδος
ἐπῆρχεν,
Δράκων
|
δ' |
Ἀταρνέα
καταλαβὼν
καὶ
τρισχιλίους
πελταστὰς |
[39] |
τῶν
μὲν
κυρία
γενομένη,
τοῖς
|
δ' |
αὑτὴν
παράδειγμα
ποιήσασα·
πρώτη
γὰρ |
[160] |
παρόντι
μὲν
μὴ
χρῆσθαι,
παρελθόντος
|
δ' |
αὐτοῦ
μεμνῆσθαι.
Τί
γὰρ
ἂν |
[142] |
ὑπηρεσίαις
ταῖς
παρ'
ἡμῶν,
στρατηγοῦντος
|
δ' |
αὐτῷ
Κόνωνος,
ὃς
ἦν
ἐπιμελέστατος |
[133] |
καρποῦνται
τοσοῦτον
πλοῦτον
κεκτημένους.
~Ἡγοῦμαι
|
δ' |
εἴ
τινες
ἄλλοθεν
ἐπελθόντες
θεαταὶ |
[22] |
τοῖς
κατὰ
θάλατταν
διαφέρουσαν.
~Τοῦτο
|
δ' |
εἴ
τινες
ταύτην
μὲν
μὴ |
[6] |
ὁμοίως
ὥσπερ
πρότερον
φέρηται,
τὰ
|
δ' |
εἰρημένα
φαύλως
ἔχοντα
τυγχάνῃ,
πῶς |
[97] |
ἡμετέρων
οὐδ'
αὐτοὶ
σωθήσεσθαι,
κατορθωσάντων
|
δ' |
εἰς
ἀτιμίαν
τὰς
αὑτῶν
πόλεις |
[60] |
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
διετέλεσεν,
ἐπειδὴ
|
δ' |
εἰς
ἡμᾶς
ἐξήμαρτεν,
εἰς
τοσαύτην |
[119] |
τὰς
πλείστας
τῶν
νήσων,
ἀπέβησαν
|
δ' |
εἰς
τὴν
Λακωνικὴν,
Κύθηρα
δὲ |
[123] |
νομίμως
ἐπάρχειν
τινῶν
ἠξιοῦμεν·
νῦν
|
δ' |
εἰς
τοιαύτην
δουλείαν
καθεστώτων
οὐδὲν |
[43] |
τῆς
πρὸς
ἀλλήλους
ὑπαρχούσης,
εὐμενεστέρως
|
δ' |
εἰς
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
διατεθῆναι |
[182] |
τὰ
σφέτερ'
αὐτῶν
καρποῦσθαι,
τοῖς
|
δ' |
ἐκ
τῶν
ἀλλοτρίων
μεγάλους
πλούτους |
[74] |
μικρὰ
δ'
ἔτι
παραλελεῖφθαι.
Ὅμως
|
δ' |
ἐκ
τῶν
ὑπολοίπων,
ἐπειδὴ
συμφέρει |
[105] |
μὲν
τῶν
πραγμάτων
ἐπιστατοῦντες,
~ἰδίᾳ
|
δ' |
ἑκάστους
ἐλευθέρους
ἐῶντες
εἶναι,
καὶ |
[175] |
τυχοῦσαι
τῆς
αὐτονομίας
ταύτης,
αἱ
|
δ' |
ἐκδεδομέναι
τοῖς
βαρβάροις
μάλιστα
μὲν |
[40] |
ἔθετο
καὶ
πολιτείαν
κατεστήσατο.
~Δῆλον
|
δ' |
ἐκεῖθεν·
οἱ
γὰρ
ἐν
ἀρχῇ |
[110] |
ἀλλὰ
φάσκοντες
μὲν
λακωνίζειν,
τἀναντία
|
δ' |
ἐκείνοις
ἐπιτηδεύοντες,
καὶ
τὰς
μὲν |
[120] |
αὐτὸν
τῇ
θαλάττῃ
χρῆσθαι·
νῦν
|
δ' |
ἐκεῖνός
ἐστιν
ὁ
διοικῶν
τὰ |
[179] |
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
δυναστευόντων.
~Οἶμαι
|
δ' |
ἐκείνως
εἰπὼν
μᾶλλον
δηλώσειν
τήν |
[31] |
ἐνιαυτὸν
ὡς
ἡμᾶς
ἀποπέμπουσιν,
ταῖς
|
δ' |
ἐκλειπούσαις
πολλάκις
ἡ
Πυθία
προσέταξεν |
[34] |
πλείστην
τῆς
χώρας
κατέχοντας,
τοὺς
|
δ' |
Ἕλληνας
εἰς
μικρὸν
τόπον
κατακεκλειμένους |
[37] |
μὲν
βαρβάρους
ἀναστάτους
ποιησάσης,
τοὺς
|
δ' |
Ἕλληνας
εἰς
τοσαύτην
εὐπορίαν
προαγαγούσης; |
[98] |
καὶ
τοῖς
προειρημένοις
ὁμολογούμενα,
ταῦτα
|
δ' |
ἐμὸν
ἔργον
ἐστὶν
εἰπεῖν.
Τοσοῦτον |
[9] |
κοιναὶ
πᾶσιν
ἡμῖν
κατελείφθησαν,
τὸ
|
δ' |
ἐν
καιρῷ
ταύταις
καταχρήσασθαι
καὶ |
[161] |
ἐχθρῶν
τῶν
ἐκείνου
κατείληπται;
Τῶν
|
δ' |
ἐν
Κιλικίᾳ
πόλεων
τὰς
μὲν |
[151] |
παρ'
ἡμῖν
οἰκετῶν
πεπαιδευμένος;
~Οἱ
|
δ' |
ἐν
ταῖς
μεγίσταις
δόξαις
ὄντες |
[87] |
τρόπαιον
στῆσαι
τῶν
πολεμίων,
τοὺς
|
δ' |
ἐν
τρισὶν
ἡμέραις
καὶ
τοσαύταις |
[168] |
ταῖς
αὑτῶν
ἀνόμως
ἀπόλλυσθαι,
τοὺς
|
δ' |
ἐπὶ
ξένης
μετὰ
παίδων
καὶ |
[158] |
ἐν
ταῖς
ἑορταῖς
ᾀδομένους,
τοὺς
|
δ' |
ἐπὶ
ταῖς
συμφοραῖς
ἡμᾶς
μεμνημένους. |
[167] |
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
ἀμφισβητεῖν.
~Ἄξιον
|
δ' |
ἐπὶ
τῆς
νῦν
ἡλικίας
ποιήσασθαι |
[136] |
ἔχει,
τὰ
δὲ
μέλλει,
τοῖς
|
δ' |
ἐπιβουλεύει,
δικαίως
ἁπάντων
ἡμῶν
καταπεφρονηκώς. |
[11] |
οὐ
τοὺς
μὲν
ἀφελῶς,
τοὺς
|
δ' |
ἐπιδεικτικῶς,
ἢ
σφᾶς
μὲν
διορῶντας |
[18] |
ἔστιν
αὐτοῖς
ἡγεῖσθαι
πάτριον·
ἢν
|
δ' |
ἐπιδείξῃ
τις
αὐτοῖς
ταύτην
τὴν |
[48] |
ὧν
πάντες
μὲν
ἐπιθυμοῦσιν,
τοῖς
|
δ' |
ἐπισταμένοις
φθονοῦσιν,
συνειδυῖα
μὲν
ὅτι |
[98] |
τι
δεῖ
λέγοντα
διατρίβειν·
~ἃ
|
δ' |
ἐστὶν
ἴδια
καὶ
τῆς
ἡγεμονίας |
[74] |
μέγιστ'
αὐτῶν
ἤδη
κατακεχρῆσθαι,
μικρὰ
|
δ' |
ἔτι
παραλελεῖφθαι.
Ὅμως
δ'
ἐκ |
[111] |
τὰς
αὑτῶν
πατρίδας
ὑβρίζειν,
μᾶλλον
|
δ' |
ἐτίμων
τοὺς
αὐτόχειρας
καὶ
φονέας |
[187] |
πρὸς
τοὺς
ἠπειρώτας
ποιησαίμεθα,
τὴν
|
δ' |
εὐδαιμονίαν
τὴν
ἐκ
τῆς
Ἀσίας |
[179] |
καὶ
τῆς
μὲν
Ἀσίας,
τῆς
|
δ' |
Εὐρώπης
καλουμένης,
τὴν
ἡμίσειαν
ἐκ |
[161] |
τὸν
πόλεμον
ἀνάστατοι
γεγόνασιν,
Τύρος
|
δ' |
ἐφ'
ᾗ
μέγ'
ἐφρόνησεν,
ὑπὸ |
[138] |
μεταβολὰς
τοῖς
Ἕλλησιν
πεποίηκεν.
Ἐγὼ
|
δ' |
ἡγοῦμαι
μὲν
τοὺς
ταῦτα
λέγοντας |
[101] |
τοῖς
λόγοις
ἡμῖν
προφέρουσιν.
~Ἐγὼ
|
δ' |
ἡγοῦμαι
πρῶτον
μὲν
οὐδὲν
εἶναι |
[92] |
τὰς
μὲν
πρόπλους
ἐνίκησαν,
ἐπειδὴ
|
δ' |
ἤκουσαν
τῆς
παρόδου
τοὺς
πολεμίους |
[163] |
τὰς
ἐκείνου
τύχας
ἀποκλίνειαν·
ἢν
|
δ' |
ἡμεῖς
αὐτὰς
πρότεροι
καταλάβωμεν,
εἰκὸς |
[46] |
χρόνου
συλλεγεῖσαι
ταχέως
διελύθησαν,
ἡ
|
δ' |
ἡμετέρα
πόλις
ἅπαντα
τὸν
αἰῶνα |
[56] |
βοηθῆσαι
ταῖς
αὑτῶν
συμφοραῖς,
τὴν
|
δ' |
ἡμετέραν
ἱκανὴν
νομίζοντες
εἶναι
μόνην |
[90] |
κωλύσοντες
αὐτοὺς
περαιτέρω
προελθεῖν,
οἱ
|
δ' |
ἡμέτεροι
πατέρες
ἐπ'
Ἀρτεμίσιον,
ἑξήκοντα |
[91] |
τοῖς
Ἕλλησιν
τῆς
σωτηρίας,
οἱ
|
δ' |
ἡμέτεροι
πρόγονοι
μάλιστα
μὲν
βουλόμενοι |
[92] |
γὰρ
αὐτῶν
φυγεῖν
ἠξίωσεν·
οἱ
|
δ' |
ἡμέτεροι
τὰς
μὲν
πρόπλους
ἐνίκησαν, |
[64] |
καὶ
νῦν
ἔτι
διατελοῦσιν.
Φαίνονται
|
δ' |
ἡμῶν
οἱ
πρόγονοι
τοσοῦτον
ἁπάντων |
[155] |
οὕτως
ἐπιφανῶς
κολακεύουσιν;
Περὶ
τίνας
|
δ' |
ἡμῶν
οὐκ
ἐξημαρτήκασιν;
Ποῖον
δὲ |
[14] |
μεγέθει
τῶν
ἔργων
ἐξευρεῖν.
~Ἐγὼ
|
δ' |
ἢν
μὴ
καὶ
τοῦ
πράγματος |
[78] |
ἰδίοις
τοῖς
σφετέροις
αὐτῶν.
~Τούτων
|
δ' |
ἦν
αἴτιον,
ὅτι
τοὺς
νόμους |
[157] |
ἔχθρας
τῆς
γεγενημένης
ἐπιλανθάνονται,
τοῖς
|
δ' |
ἠπειρώταις
οὐδ'
ὅταν
εὖ
πάσχωσιν |
[132] |
γῆς
ὄρη
γεωργεῖν
ἀναγκαζομένους,
τοὺς
|
δ' |
ἠπειρώτας
δι'
ἀφθονίαν
τῆς
χώρας |
[61] |
νῦν
ἐν
Λακεδαίμονι
βασιλευόντων,
ἔκγονοι
|
δ' |
Ἡρακλέους,
κατῆλθον
μὲν
εἰς
Πελοπόννησον, |
[56] |
καὶ
πάτριον
νόμον
καταλυόμενον,
~οἱ
|
δ' |
Ἡρακλέους
παῖδες
φεύγοντες
τὴν
Εὐρυσθέως |
[77] |
ὑπὲρ
τῆς
πόλεως
ἀποθνῄσκειν,
μᾶλλον
|
δ' |
ᾐσχύνοντ'
ἐπὶ
τοῖς
κοινοῖς
ἁμαρτήμασιν |
[162] |
εἷς
πώποτε
Περσῶν
ἐκράτησεν.
~Ἑκατόμνως
|
δ' |
ὁ
Καρίας
ἐπίσταθμος
τῇ
μὲν |
[160] |
τὰ
παρακελευόμενα
πολεμεῖν
αὐτοῖς,
μάλιστα
|
δ' |
ὁ
παρὼν
καιρὸς,
οὗ
σαφέστερον |
[117] |
ἔνιαι
δ'
ἀνάστατοι
γεγόνασιν,
τῶν
|
δ' |
οἱ
βάρβαροι
δεσπόται
καθεστήκασιν·
οὓς |
[7] |
πάλιν
ἐνοχλεῖν
τοῖς
ἀκούουσιν·
ἐπειδὴ
|
δ' |
οἱ
λόγοι
τοιαύτην
ἔχουσι
τὴν |
[171] |
ἐπιόντα
χρόνον
ἂν
κατέλιπον.
Νῦν
|
δ' |
οἱ
μὲν
ἐν
ταῖς
μεγίσταις |
[182] |
ἐποίησαν
τοῦ
τολμήσαντος
ἐξαμαρτεῖν,
~ἡμᾶς
|
δ' |
ὅλης
τῆς
Ἑλλάδος
ὑβριζομένης
μηδεμίαν |
[73] |
τυχοῦσα
τοσοῦτον
αὐτῶν
διήνεγκεν.
Βούλομαι
|
δ' |
ὀλίγῳ
μακρότερα
περὶ
τοῖν
πολέοιν |
[144] |
Μύσιον
πεδίον
ἀνάστατον
ἐποίησεν,
Θίβρων
|
δ' |
ὀλίγῳ
πλείους
τούτων
διαβιβάσας
τὴν |
[139] |
τοῦτο
μὲν
μὴ
γέγονεν,
ἀντιπάλων
|
δ' |
ὄντων
ἡμῶν
καὶ
Λακεδαιμονίων
προσθέμενος |
[42] |
μὲν
ὅποι
χρὴ
διαθέσθαι,
τὰ
|
δ' |
ὁπόθεν
εἰσαγαγέσθαι,
καὶ
ταύταις
ταῖς |
[154] |
ἐπὶ
θανάτῳ
συλλαβεῖν
ἐτόλμησαν,
Θεμιστοκλέα
|
δ' |
ὃς
ὑπὲρ
τῆς
Ἑλλάδος.
αὐτοὺς |
[44] |
ἀθλητὰς
αὑτῶν
ἕνεκα
πονοῦντας,
οἱ
|
δ' |
ὅταν
ἐνθυμηθῶσιν
ὅτι
πάντες
ἐπὶ |
[162] |
πολὺν
ἤδη
χρόνον
ἀφέστηκεν,
ὁμολογήσει
|
δ' |
ὅταν
ἡμεῖς
βουληθῶμεν.
Ἀπὸ
δὲ |
[96] |
ἢ
δούλαις
ὀφθῆναι
γενομέναις.
~Δῆλον
|
δ' |
ὅτι
ταῦτα
διενοήθησαν·
ἐπειδὴ
γὰρ |
[161] |
μεθ'
ἡμῶν
ὄντες
ἔχουσιν,
τὰς
|
δ' |
οὐ
χαλεπόν
ἐστιν
κτήσασθαι.
Λυκίας |
[161] |
οὐ
χαλεπόν
ἐστιν
κτήσασθαι.
Λυκίας
|
δ' |
οὐδ'
εἷς
πώποτε
Περσῶν
ἐκράτησεν. |
[2] |
τοὺς
ἄλλους
ὠφελεῖν
δύνασθαι,
~τούτοις
|
δ' |
οὐδεμίαν
τιμὴν
ἀπένειμαν,
ὧν
εἰκὸς |
[12] |
ἐγγὺς
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
ὄντες·
ἐμοὶ
|
δ' |
οὐδὲν
πρὸς
τοὺς
τοιούτους,
ἀλλὰ |
[99] |
τῶν
μεγίστων
συμφορῶν
διασώσαντας;
Πῶς
|
δ' |
οὐκ
ἂν
δεινὰ
πάθοιμεν,
εἰ |
[86] |
ἀλλοτρίαις
ψυχαῖς
μέλλοντες
κινδυνεύσειν,
οἱ
|
δ' |
οὐκ
ἔφθασαν
πυθόμενοι
τὸν
περὶ |
[187] |
δυνήσεσθαι
τῶν
πραγμάτων
εἰπεῖν·
νῦν
|
δ' |
οὐκ
ἐφικνοῦμαι
τοῦ
μεγέθους
αὐτῶν, |
[155] |
διαλελοίπασιν
ἐπιβουλεύοντες
τοῖς
Ἕλλησιν;
Τί
|
δ' |
οὐκ
ἐχθρὸν
αὐτοῖς
ἐστὶν
τῶν |
[19] |
τῶν
ἀμφισβητουμένων
ἡμᾶς
ἐδίδαξαν·
ἐμοὶ
|
δ' |
οὖν
ἀμφοτέρων
ἕνεκα
προσήκει
περὶ |
[70] |
πολὺ
τῶν
ἄλλων
διήνεγκεν.
~Λέγεται
|
δ' |
οὖν
περὶ
μὲν
Ἀμαζόνων
ὡς |
[67] |
Θρᾷκες
καὶ
Πέρσαι,
τυγχά
νουσι
|
δ' |
οὗτοι
μὲν
ἅπαντες
ἡμῖν
ἐπιβουλεύσαντες, |
[10] |
εὖ
φρονούντων
ἴδιόν
ἐστιν.
~Ἡγοῦμαι
|
δ' |
οὕτως
ἂν
μεγίστην
ἐπίδοσιν
λαμβάνειν |
[163] |
πᾶσιν
ἡμῖν
πολεμεῖν
ἀναγκασθεῖεν.
~Ἔχει
|
δ' |
οὕτως.
Ἂν
μὲν
ὁ
βάρβαρος |
[130] |
τοιαύτην
ἔχοντας
τὴν
γνώμην.
~Ἔστιν
|
δ' |
οὐχ
οἷόν
τ'
ἀποτρέπειν
τῶν |
[61] |
ἐπονειδίστως
τὸν
βίον
ἐτελεύτησεν.
~Πολλῶν
|
δ' |
ὑπαρχουσῶν
ἡμῖν
εὐεργεσιῶν
εἰς
τὴν |
[180] |
καὶ
μιᾶς
τύχης
ἐστὶν,
αὗται
|
δ' |
ὑπὲρ
ἅπαντος
τοῦ
πολέμου
καὶ |
[184] |
πλεῖστα
μὲν
ἀγαθὰ
κεκτημένους,
ἥκιστα
|
δ' |
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἀμύνεσθαι
δυναμένους;
Οὐκοῦν |
[153] |
ταῖς
αὑτῶν
δαπάναις
διέθρεψαν,
τοὺς
|
δ' |
ὑπὲρ
αὑτῶν
κινδυνεύοντας
ἑτέρου
τοσούτου |
[52] |
ὑπὲρ
τῆς
αὑτῶν
χώρας,
τοὺς
|
δ' |
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
ἄλλων
ἐλευθερίας· |
[1] |
οὕτω
μεγάλων
δωρεῶν
ἠξίωσαν,
τοῖς
|
δ' |
ὑπὲρ
τῶν
κοινῶν
ἰδίᾳ
πονήσασι |
[152] |
καὶ
τὰ
μὲν
ταπεινῶς,
τὰ
|
δ' |
ὑπερηφάνως
ζῶντες,
τῶν
μὲν
συμμάχων |
[16] |
οἱ
μὲν
ὑφ'
ἡμῖν,
οἱ
|
δ' |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίοις
εἰσίν·
αἱ
γὰρ |
[146] |
ἐρήμους
δὲ
συμμάχων
γεγενημένους,
προδεδομένους
|
δ' |
ὑπὸ
τῶν
συναναβάντων,
ἀπεστερημένους
δὲ |
[70] |
ἐλθουσῶν
οὐδεμία
πάλιν
ἀπῆλθεν,
αἱ
|
δ' |
ὑπολειφθεῖσαι
διὰ
τὴν
ἐνθάδε
συμφορὰν |
[72] |
τῶν
ἀριστείων
ἠξιώθησαν,
οὐ
πολλῷ
|
δ' |
ὕστερον
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
θαλάττης |
[112] |
γονέας
τοὺς
αὑτῶν,
~εἰς
τοῦτο
|
δ' |
ὠμότητος
ἅπαντας
ἡμᾶς
κατέστησαν
ὥστε |
[76] |
ἀπέλαυον
μὲν
ὡς
ἰδίων,
ἠμέλουν
|
δ' |
ὡς
ἀλλοτρίων,
ἀλλ'
ἐκήδοντο
μὲν |
[13] |
γέγονεν
αὐτοῖς
ἡ
παρασκευὴ,
τοὺς
|
δ' |
ὡς
χαλεπόν
ἐστιν
ἴσους
τοὺς |
[76] |
ἐκήδοντο
μὲν
ὡς
οἰκείων,
ἀπείχοντο
|
δ' |
ὥσπερ
χρὴ
τῶν
μηδὲν
προσηκόντων· |
[151] |
θνητὸν
μὲν
ἄνδρα
προσκυνοῦντες
καὶ
|
δαίμονα |
προσαγορεύοντες,
τῶν
δὲ
θεῶν
μᾶλλον |
[168] |
ταῖς
ὑπὸ
τῶν
ποιητῶν
συγκειμέναις
|
δακρύειν |
ἀξιοῦσιν,
ἀληθινὰ
δὲ
πάθη
πολλὰ |
[153] |
στρατιὰν
ὀκτὼ
μῆνας
ταῖς
αὑτῶν
|
δαπάναις |
διέθρεψαν,
τοὺς
δ'
ὑπὲρ
αὑτῶν |
[45] |
κάλλιστα
κέκτηται,
τὰ
μὲν
ταῖς
|
δαπάναις |
ὑπερβάλλοντα,
τὰ
δὲ
κατὰ
τὰς |
[71] |
ἐκ
τοιούτων
γεγονότας
οἱ
πρὸς
|
Δαρεῖον |
καὶ
Ξέρξην
πολεμήσαντες
ἔπραξαν.
Μεγίστου |
[85] |
πρῶτον
μὲν
ἐν
τοῖς
ὑπὸ
|
Δαρείου |
πεμφθεῖσιν.
~Ἀποβάντων
γὰρ
αὐτῶν
εἰς |
[132] |
πολὺ
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
νησιώτας
|
δασμολογεῖν, |
οὓς
ἄξιόν
ἐστιν
ἐλεεῖν,
ὁρῶντας |
[123] |
φροντίζουσιν
αὐτῶν,
οἷς
οὐκ
ἐξαρκεῖ
|
δασμολογεῖσθαι |
καὶ
τὰς
ἀκροπόλεις
ὁρᾶν
ὑπὸ |
[122] |
δι'
ἣν
πολλάκις
ἐσώθησαν,
τοῖς
|
δὲ |
βαρβάροις
αὐτοὺς
ἐξέδοσαν
ὧν
ἀκόντων |
[178] |
Λακεδαιμονίων
οὐδεμίαν
τιμὴν
ἀπένειμαν,
τὸν
|
δὲ |
βάρβαρον
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
δεσπότην |
[125] |
γενομένους
οὕτω
δεινὰ
πάσχοντας,
τὸν
|
δὲ |
βάρβαρον
τῇ
τῶν
Ἑλλήνων
ῥώμῃ |
[67] |
δικαίων
ἡμᾶς
ἱκετεύειν
ἀξιοῦντες,
τῶν
|
δὲ |
βαρβάρων
οἱ
βουλόμενοι
καταδουλώσασθαι
τοὺς |
[59] |
ὅσων
ἐδεήθη
διαπραξάμενος
ἀπῆλθεν,
Εὐρυσθεὺς
|
δὲ |
βιάσεσθαι
προσδοκήσας
αὐτὸς
αἰχμάλωτος
γενόμενος |
[174] |
πρὸς
τοὺς
αὐτοὺς
ποιησώμεθα.
~Τούτων
|
δὲ |
γενομένων
καὶ
τῆς
ἀπορίας
τῆς |
[141] |
μὲν
ἓξ
ἔτη
διατέτριφεν,
εἰ
|
δὲ |
δεῖ
τὰ
μέλλοντα
τοῖς
γεγενημένοις |
[63] |
οὖσαν
δουλεύειν
αὑτοῖς
ἀξιοῦν.
~Εἰ
|
δὲ |
δεῖ
τὰς
χάριτας
καὶ
τὰς |
[39] |
μὲν
ὑπὸ
δυναστειῶν
ὑβριζομένους,
τοὺς
|
δὲ |
δι'
ἀναρχίαν
ἀπολλυμένους,
καὶ
τούτων |
[168] |
παίδων
καὶ
γυναικῶν
ἀλᾶσθαι,
πολλοὺς
|
δὲ |
δι'
ἔνδειαν
τῶν
καθ'
ἡμέραν |
[89] |
μὲν
διὰ
τῆς
ἠπείρου,
πεζεῦσαι
|
δὲ |
διὰ
τῆς
θαλάττης,
τὸν
μὲν |
[34] |
ἔνδειαν
τῶν
καθ'
ἡμέραν,
τοὺς
|
δὲ |
διὰ
τὸν
πόλεμον
ἀπολλυμένους,
~οὐδὲ |
[30] |
προσήκει
μὴ
καινὰ
μὲν,
πιστὰ
|
δὲ |
δοκεῖν
εἶναι
τὰ
λεγόμενα
περὶ |
[40] |
μεμηχανημένας,
τὰς
μὲν
εὑροῦσα,
τὰς
|
δὲ |
δοκιμάσασα
χρῆσθαι
τοῖς
ἄλλοις
παρέδωκεν. |
[151] |
εἰς
μὲν
τοὺς
ὑβρίζοντες,
τοῖς
|
δὲ |
δουλεύοντες,
ὡς
ἂν
ἄνθρωποι
μάλιστα |
[105] |
τῷ
μὲν
πλήθει
βοηθοῦντες,
ταῖς
|
δὲ |
δυναστείαις
πολεμοῦντες,
δεινὸν
οἰόμενοι
τοὺς |
[125] |
πλήθει
τὰς
βοηθείας
ἐποιοῦντο,
νῦν
|
δὲ |
εἰς
τοσοῦτον
μεταβεβλήκασιν
ὥστε
ταῖς |
[44] |
ἐπιδείξασθαι
τὰς
αὑτῶν
εὐτυχίας,
τοῖς
|
δὲ |
θεάσασθαι
τούτους
πρὸς
ἀλλήλους
ἀγωνιζομένους, |
[151] |
προσκυνοῦντες
καὶ
δαίμονα
προσαγορεύοντες,
τῶν
|
δὲ |
θεῶν
μᾶλλον
ἢ
τῶν
ἀνθρώπων |
[60] |
ἐκ
Διὸς
μὲν
γεγονὼς,
ἔτι
|
δὲ |
θνητὸς
ὢν
θεοῦ
ῥώμην
ἔσχεν, |
[70] |
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς
ἐξεβλήθησαν,
περὶ
|
δὲ |
Θρᾳκῶν
ὅτι
τὸν
ἄλλον
χρόνον |
[59] |
κἀκεῖνον
τῆς
ὕβρεως
ἔπαυσαν.
~Θαυμαζόμενοι
|
δὲ |
καὶ
διὰ
τὰς
ἄλλας
πράξεις |
[157] |
ἐπικηρυκεύεται
Πέρσαις
τῶν
πολιτῶν·
Εὐμολπίδαι
|
δὲ |
καὶ
Κήρυκες
ἐν
τῇ
τελετῇ |
[186] |
τῶν
βαρβάρων
τιμωρίαν
πορευομένης;
~Φήμην
|
δὲ |
καὶ
μνήμην
καὶ
δόξαν
πόσην |
[157] |
καὶ
τοῖς
ἀναθήμασιν
πολεμήσαντας.
~Ἔχω
|
δὲ |
καὶ
περὶ
τῶν
πολιτῶν
τῶν |
[171] |
γὰρ
ἄν
τι
συνεπέραναν·
εἰ
|
δὲ |
καὶ
προαπεῖπον,
ἀλλ'
οὖν
τούς |
[114] |
τῆς
ἀρχῆς
ἁπάσης
ἔκρινεν.
~Φυγὰς
|
δὲ |
καὶ
στάσεις
καὶ
νόμων
συγχύσεις |
[161] |
αὐτοῦ
καὶ
Κύπρος
ἀφέστηκεν,
Φοινίκη
|
δὲ |
καὶ
Συρία
διὰ
τὸν
πόλεμον |
[159] |
ταῖς
συμφοραῖς
ἡμᾶς
μεμνημένους.
~Οἶμαι
|
δὲ |
καὶ
τὴν
Ὁμήρου
ποίησιν
μείζω |
[175] |
μάλιστα
μὲν
Λακεδαιμονίοις
ἐπικαλοῦσιν,
ἔπειτα
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
τοῖς
μετασχοῦσιν |
[84] |
οὕτως
ἑτοίμως
ἤθελον
ἀποθνῄσκειν;
~Οἶμαι
|
δὲ |
καὶ
τὸν
πόλεμον
θεῶν
τινὰ |
[35] |
δὲ
τὰς
νήσους
κατῴκισαν,
ἀμφοτέρους
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ἀκολουθήσαντας
καὶ
τοὺς |
[155] |
τοὺς
μὲν
εὐεργέτας
τιμωροῦνται,
τοὺς
|
δὲ |
κακῶς
ποιοῦντας
οὕτως
ἐπιφανῶς
κολακεύουσιν; |
[23] |
παρὰ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ὀνομαστοτάτην·
οὕτω
|
δὲ |
καλῆς
τῆς
ὑποθέσεως
οὔσης,
ἐπὶ |
[166] |
ἅπασαν
τὴν
Ἀσίαν
καρπωσόμεθα.
Πολὺ
|
δὲ |
κάλλιον
ἐκείνῳ
περὶ
τῆς
βασιλείας |
[47] |
καὶ
τὰς
μὲν
φυλάξασθαι,
τὰς
|
δὲ |
καλῶς
ἐνεγκεῖν
ἐδίδαξεν,
ἡ
πόλις |
[132] |
αὐτῆς
ἀργὸν
περιορῶντας,
ἐξ
ἧς
|
δὲ |
καρποῦνται
τοσοῦτον
πλοῦτον
κεκτημένους.
~Ἡγοῦμαι |
[119] |
δ'
εἰς
τὴν
Λακωνικὴν,
Κύθηρα
|
δὲ |
κατὰ
κράτος
εἷλον,
ἅπασαν
δὲ |
[45] |
μὲν
ταῖς
δαπάναις
ὑπερβάλλοντα,
τὰ
|
δὲ |
κατὰ
τὰς
τέχνας
εὐδοκιμοῦντα,
τὰ |
[176] |
πολλοὺς
τῶν
συμμάχων
ἐκδέδωκεν,
ταῦτα
|
δὲ |
κατὰ
χώραν
μένει
καὶ
πάντες |
[169] |
Ἰταλία
μὲν
ἀνάστατος
γέγονεν,
Σικελία
|
δὲ |
καταδεδούλωται,
τοσαῦται
δὲ
πόλεις
τοῖς |
[88] |
ἐκλιπὼν
μὲν
τὰ
βασίλεια,
στρατηγὸς
|
δὲ |
καταστῆναι
τολμήσας,
ἅπαντας
δὲ
τοὺς |
[130] |
ἐρρωμένως
ἐπιτιμήσῃ
τοῖς
παροῦσιν·
χρὴ
|
δὲ |
κατηγορεῖν
μὲν
ἡγεῖσθαι
τοὺς
ἐπὶ |
[162] |
δ'
ὅταν
ἡμεῖς
βουληθῶμεν.
Ἀπὸ
|
δὲ |
Κνίδου
μέχρι
Σινώπης
Ἕλληνες
τὴν |
[105] |
ὄντας,
ἀπελαύνεσθαι
τῶν
ἀρχῶν,
ἔτι
|
δὲ |
κοινῆς
τῆς
πατρίδος
οὔσης
τοὺς |
[131] |
τοὺς
ὁμόρους
εἱλωτεύειν
ἀναγκάζουσιν,
τῷ
|
δὲ |
κοινῷ
τῷ
τῶν
συμμάχων
οὐδὲν |
[122] |
τὴν
ἡγεμονίαν
τὴν
ἡμετέραν,
μέμψασθαι
|
δὲ |
Λακεδαιμονίους
ὅτι
τὴν
μὲν
ἀρχὴν |
[110] |
τὰς
τῶν
προγεγενημένων
ἀδικίας,
οὐδεμίαν
|
δὲ |
λιπόντες
ὑπερβολὴν
τοῖς
αὖθις
βουλομένοις |
[48] |
καὶ
τοὺς
ἀνοήτους
κατορθοῦν,
τῶν
|
δὲ |
λόγων
τῶν
καλῶς
καὶ
τεχνικῶς |
[169] |
πόλεις
τοῖς
βαρβάροις
ἐκδέδονται,
τὰ
|
δὲ |
λοιπὰ
μέρη
τῶν
Ἑλλήνων
ἐν |
[124] |
ἡττηθέντες
μὲν
παραχρῆμα
διαφθαρήσονται,
κατορθώσαντες
|
δὲ |
μᾶλλον
εἰς
τὸν
λοιπὸν
χρόνον |
[127] |
ἀριθμὸν
ἐξευρεῖν
ῥᾴδιόν
ἐστιν,
τὰς
|
δὲ |
μεγίστας
τῶν
πόλεων
μηδ'
αὐτὰς |
[107] |
πλῆθος
τῶν
πολιτῶν
ἐλαχίστην,
ἀρχὴν
|
δὲ |
μεγίστην,
καὶ
κεκτημένοι
τριήρεις
διπλασίας |
[153] |
καταλαβοῦσιν
ἑκατὸν
τάλαντα
διένειμαν,
τοὺς
|
δὲ |
μεθ'
αὑτῶν
εἰς
Κύπρον
στρατευσαμένους |
[136] |
Τοιγαροῦν
τὰ
μὲν
ἔχει,
τὰ
|
δὲ |
μέλλει,
τοῖς
δ'
ἐπιβουλεύει,
δικαίως |
[68] |
μετ'
Εὐμόλπου
τοῦ
Ποσειδῶνος,
Σκύθαι
|
δὲ |
μετ'
Ἀμαζόνων
τῶν
Ἄρεως
θυγατέρων, |
[105] |
οὔσης
τοὺς
μὲν
τυραννεῖν,
τοὺς
|
δὲ |
μετοικεῖν
καὶ
φύσει
πολίτας
ὄντας |
[51] |
τῆς
κοινῆς
φύσεως
μετέχοντας.
~Ἵνα
|
δὲ |
μὴ
δοκῶ
περὶ
τὰ
μέρη |
[142] |
τριήρων
ἑκατὸν
μόνων
πολιορκούμενον,
πεντεκαίδεκα
|
δὲ |
μηνῶν
τοὺς
στρατιώτας
τὸν
μισθὸν |
[102] |
εἰκότως
ἂν
ἡμῖν
ἐπιτιμῷεν·
εἰ
|
δὲ |
μήτε
τοῦτο
γέγονεν
μήθ'
οἷόν |
[66] |
τις
σαφέστερον
ἐπιδεῖξαι
δυνηθείη.
~Δοκεῖ
|
δέ |
μοι
καὶ
περὶ
τῶν
πρὸς |
[125] |
ταῖς
μὲν
πολιτείαις
πολεμοῦσιν,
τὰς
|
δὲ |
μοναρχίας
συγκαθιστᾶσιν.
~Τὴν
μέν
γε |
[141] |
ταῖς
συνθήκαις
ἔκδοτός
ἐστιν,
οἰκῶν
|
δὲ |
νῆσον
κατὰ
μὲν
θάλατταν
προδεδυστύχηκεν, |
[18] |
ῥᾴδιον
ἐπὶ
ταῦτα
προαγαγεῖν,
Λακεδαιμόνιοι
|
δὲ |
νῦν
μὲν
ἔτι
δυσπείστως
ἔχουσι· |
[168] |
ποιητῶν
συγκειμέναις
δακρύειν
ἀξιοῦσιν,
ἀληθινὰ
|
δὲ |
πάθη
πολλὰ
καὶ
δεινὰ
γιγνόμενα |
[114] |
συγχύσεις
καὶ
πολιτειῶν
μεταβολὰς,
ἔτι
|
δὲ |
παίδων
ὕβρεις
καὶ
γυναικῶν
αἰσχύνας |
[128] |
ταῖς
μεγίσταις
συμφοραῖς
περιβάλλειν;
~Ὃ
|
δὲ |
πάντων
δεινότατον,
ὅταν
τις
ἴδῃ |
[176] |
καὶ
κακῶς
ποιοῦντες
αὐτήν;
~Ὃ
|
δὲ |
πάντων
καταγελαστότατον,
ὅτι
τῶν
γεγραμμένων |
[103] |
τὴν
ἀρχὴν
κατασχεῖν
ἠδυνήθημεν;
~Οἶμαι
|
δὲ |
πᾶσιν
δοκεῖν
τούτους
κρατίστους
προστάτας |
[81] |
τὰς
αὑτῶν
πόλεις
ἡγούμενοι,
κοινὴν
|
δὲ |
πατρίδα
τὴν
Ἑλλάδα
νομίζοντες
εἶναι. |
[48] |
ἄλλοις
ἅπασιν
αὐτῶν
διηνέγκαμεν,
ὁρῶσα
|
δὲ |
περὶ
μὲν
τὰς
ἄλλας
πράξεις |
[38] |
πόλεως
τῆς
ἡμετέρας
εἶναι,
τὰ
|
δὲ |
πλεῖστα
διὰ
ταύτην
γεγενῆσθαι.
~Παραλαβοῦσα |
[36] |
τὴν
οἴκοι
χώραν
κατέλιπον,
τοῖς
|
δὲ |
πλείω
τῆς
ὑπαρχούσης
ἐπόρισαν·
ἅπαντα |
[42] |
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
ἐλλείπουσαν,
τὰ
|
δὲ |
πλείω
τῶν
ἱκανῶν
φέρουσαν,
καὶ |
[125] |
τοὺς
μὲν
τυράννους
ἐξέβαλλον,
τῷ
|
δὲ |
πλήθει
τὰς
βοηθείας
ἐποιοῦντο,
νῦν |
[91] |
τὸ
τῶν
πολεμίων
ναυτικόν.
~Ταῦτα
|
δὲ |
ποιεῖν
ἐτόλμων
οὐχ
οὕτω
τῶν |
[116] |
πολῖται
πρὸς
ἀλλήλους
μάχονται,
πλείους
|
δὲ |
πόλεις
αἰχμάλωτοι
γεγόνασιν
ἢ
πρὶν |
[169] |
γέγονεν,
Σικελία
δὲ
καταδεδούλωται,
τοσαῦται
|
δὲ |
πόλεις
τοῖς
βαρβάροις
ἐκδέδονται,
τὰ |
[152] |
τῶν
μὲν
συμμάχων
καταφρονοῦντες,
τοὺς
|
δὲ |
πολεμίους
θεραπεύοντες.
~Τὴν
μέν
γε |
[55] |
μὲν
οὐ
δυνάμενος
ἀνελέσθαι,
τὴν
|
δὲ |
πόλιν
ἀξιῶν
βοηθεῖν
ταῖς
κοιναῖς |
[134] |
αὐτὸν
τῷ
μὲν
χρῆσθαι,
τὸ
|
δὲ |
πολιορκεῖν,
ἀμφοτέροιν
αὐτοῖν
τῆς
Ἑλλάδος |
[67] |
μὲν
ἅπαντες
ἡμῖν
ἐπιβουλεύσαντες,
ἡ
|
δὲ |
πόλις
πρὸς
ἅπαντας
τούτους
διακινδυνεύσασα. |
[79] |
περὶ
τῶν
κοινῶν
ὁμονοήσουσιν.
~Οὕτω
|
δὲ |
πολιτικῶς
εἶχον
ὥστε
καὶ
τὰς |
[54] |
περὶ
μικρῶν
ἐλθούσας
παραλείψω·
πολὺ
|
δὲ |
πρὸ
τῶν
Τρωϊκῶν,
ἐκεῖθεν
γὰρ |
[27] |
σχεδὸν
ἁπάσης
αἰτίαν
οὖσαν.
Ἀνάγκη
|
δὲ |
προαιρεῖσθαι
τῶν
εὐεργεσιῶν
μὴ
τὰς |
[111] |
μὲν
ἀνομωτάτους
πιστοτάτους
ἐνόμιζον,
τοὺς
|
δὲ |
προδότας
ὥσπερ
εὐεργέτας
ἐθεράπευον,
ᾑροῦντο |
[95] |
τρόπου
ζητεῖν
τὴν
σωτηρίαν,
ταῖς
|
δὲ |
προεστάναι
τῆς
Ἑλλάδος
ἀξιούσαις
οὐχ |
[4] |
δοκεῖν
εἰρῆσθαι
περὶ
αὐτῶν,
ἅμα
|
δὲ |
προκρίνας
τούτους
καλλίστους
εἶναι
τῶν |
[138] |
διὰ
μιᾶς
γένηται
γνώμης,
ἡμεῖς
|
δὲ |
πρὸς
ἀλλήλους
ὥσπερ
νῦν
πολεμικῶς |
[107] |
διπλασίας
μὲν
ἢ
σύμπαντες,
δυναμένας
|
δὲ |
πρὸς
δὶς
τοσαύτας
κινδυνεύειν,
ὑποκειμένης |
[68] |
τὸ
τῶν
Ἑλλήνων
γένος,
ἰδίᾳ
|
δὲ |
πρὸς
ἡμᾶς
ἐγκλήματα
ποιησάμενοι,
νομίζοντες |
[98] |
ἢ
σύμπαντες
οἱ
ναυμαχήσαντες,
οὐδεὶς
|
δὲ |
πρὸς
ἡμᾶς
οὕτως
ἔχει
δυσμενῶς |
[106] |
δὲ
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους,
ἀστασίαστοι
|
δὲ |
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς,
εἰρήνην
δ' |
[106] |
διετελέσαμεν
ἄπειροι
μὲν
τυραννίδων,
ἐλεύθεροι
|
δὲ |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους,
ἀστασίαστοι
δὲ |
[61] |
καὶ
Λακεδαίμονα
καὶ
Μεσσήνην,
οἰκισταὶ
|
δὲ |
Σπάρτης
ἐγένοντο,
καὶ
τῶν
παρόντων |
[184] |
παρ'
ἡμῖν
δυστυχούντων;
Ἐπὶ
τίνας
|
δὲ |
στρατεύειν
μᾶλλον
προσήκει
τοὺς
ἅμα |
[29] |
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
δείκνυμεν,
τῶν
|
δὲ |
συλλήβδην
τάς
τε
χρείας
καὶ |
[96] |
τὴν
δὲ
χώραν
πορθουμένην,
ἱερὰ
|
δὲ |
συλώμενα
καὶ
νεὼς
ἐμπιπραμένους,
ἅπαντα |
[71] |
εἶναι
διὰ
τὸ
πλῆθος,
τῶν
|
δὲ |
συμμάχων
ἀνυπέρβλητον
ἡγουμένων
ἔχειν
τὴν |
[146] |
μὲν
τῆς
χώρας
ὄντας,
ἐρήμους
|
δὲ |
συμμάχων
γεγενημένους,
προδεδομένους
δ'
ὑπὸ |
[182] |
μᾶλλον
ἢ
στρατείᾳ
προσεοικὼς,
ἀμφοτέροις
|
δὲ |
συμφέρων
καὶ
τοῖς
ἡσυχίαν
ἄγειν |
[81] |
νῦν
τοῖς
ὅρκοις
χρώμενοι,
ταῖς
|
δὲ |
συνθήκαις
ὥσπερ
ἀνάγκαις
ἐμμένειν
ἀξιοῦντες, |
[64] |
ἱκέτας
γενομένους
τῶν
ὑποδεξαμένων.
~Ἔτι
|
δὲ |
συντομώτερον
ἔχω
δηλῶσαι
περὶ
αὐτῶν. |
[114] |
τις
ἑνὶ
ψηφίσματι
διέλυσεν,
τὰς
|
δὲ |
σφαγὰς
καὶ
τὰς
ἀνομίας
τὰς |
[176] |
καὶ
κοινῶς
ἀμφοτέροις
ἔχωσιν,
προστάγματα
|
δὲ |
τὰ
τοὺς
ἑτέρους
ἐλαττοῦντα
παρὰ |
[137] |
τὰς
μὲν
αὐτῶν
κατασκάπτειν,
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
ἀκροπόλεις
ἐντειχίζειν.
Καὶ
ταῦτα |
[115] |
πολιτείαις
μὲν
οὐκ
ἐνοῦσαν,
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
συνθήκαις
ἀναγεγραμμένην,
ἄξιον
ἑλέσθαι |
[141] |
πόλεως
τῶν
ἐν
Κύπρῳ,
ἐν
|
δὲ |
ταῖς
συνθήκαις
ἔκδοτός
ἐστιν,
οἰκῶν |
[142] |
τὴν
χαλεπότητα
τῶν
πολιτειῶν,
χρώμενος
|
δὲ |
ταῖς
ὑπηρεσίαις
ταῖς
παρ'
ἡμῶν, |
[85] |
τούτου
ποιούμενοι
τὴν
ἅμιλλαν.
Ἐπεδείξαντο
|
δὲ |
τὰς
αὑτῶν
ἀρετὰς
πρῶτον
μὲν |
[83] |
ὀλίγῳ
χρόνῳ
κατεπολέμησαν,
οὐ
μόνον
|
δὲ |
τὰς
αὑτῶν
πατρίδας
διέσωσαν,
ἀλλὰ |
[35] |
τῆς
ἠπείρου
πόλεις
ἔκτισαν,
ἁπάσας
|
δὲ |
τὰς
νήσους
κατῴκισαν,
ἀμφοτέρους
δὲ |
[119] |
ἦρξαν
δὲ
τῆς
θαλάττης,
κατέσχον
|
δὲ |
τὰς
πλείστας
τῶν
νήσων,
ἀπέβησαν |
[115] |
μὲν
τὴν
θάλατταν
κατέχουσιν,
πελτασταὶ
|
δὲ |
τὰς
πόλεις
καταλαμβάνουσιν,
~ἀντὶ
δὲ |
[92] |
ἀρετὴν
τοῦ
πλήθους
περιγιγνομένην.
~Ἴσας
|
δὲ |
τὰς
τόλμας
παρασχόντες
οὐχ
ὁμοίαις |
[141] |
τῶν
ὁμόρων
ζητεῖν
ἐπάρχειν;
~Μετὰ
|
δὲ |
ταῦτ'
ἐπ'
Εὐαγόραν
στρατεύσας,
ὃς |
[100] |
αὐτῆς
τὴν
ἡγεμονίαν
εἶναι
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτ'
ἤδη
τινὲς
ἡμῶν
κατηγοροῦσιν |
[88] |
πρὶν
ἐλθεῖν
τοὺς
βοηθήσοντας.
~Μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
γενομένης
τῆς
ὕστερον
στρατείας, |
[173] |
κακὸν
ἀλλήλους
ἐργάσασθαι
δυνησόμεθα.
~Δεῖ
|
δὲ |
ταύτας
τὰς
ἐπιβουλὰς
ἐκποδὼν
ποιησαμένους |
[85] |
τῆς
κοινῆς
σωτηρίας
ὁμονοοῦντες,
ὁπότεροι
|
δὲ |
ταύτης
αἴτιοι
γενήσονται,
περὶ
τούτου |
[122] |
ὡς
ἐλευθερώσοντες
τοὺς
Ἕλληνας,
ἐπὶ
|
δὲ |
τελευτῆς
οὕτω
πολλοὺς
αὐτῶν
ἐκδότους |
[178] |
οὕτω
συγγράφεσθαι
περὶ
αὐτῶν.
~Νῦν
|
δὲ |
τῇ
μὲν
ἡμετέρᾳ
πόλει
καὶ |
[150] |
μὲν
τὸν
πόλεμον
ἐκλελυμένος,
πρὸς
|
δὲ |
τὴν
δουλείαν
ἄμεινον
τῶν
παρ' |
[83] |
στρατεύσαντες
ἔτη
δέκα
διέτριψαν,
οἱ
|
δὲ |
τὴν
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας |
[22] |
οὐδέποτε
τοῖς
αὐτοῖς
παραμένειν,
ἀξιοῦσιν
|
δὲ |
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔχειν
ὥσπερ
ἄλλο |
[122] |
μὲν
ἐπὶ
τοῖς
παροῦσιν,
ποθέσαι
|
δὲ |
τὴν
ἡγεμονίαν
τὴν
ἡμετέραν,
μέμψασθαι |
[119] |
δὲ
κατὰ
κράτος
εἷλον,
ἅπασαν
|
δὲ |
τὴν
Πελοπόννησον
κακῶς
ποιοῦντες
περιέπλευσαν. |
[98] |
ἡμᾶς
τῷ
πολέμῳ
κρατῆσαι,
ταύτης
|
δὲ |
τὴν
πόλιν
αἰτίαν
γενέσθαι.
~Καίτοι |
[116] |
τὴν
εἰρήνην
ἡμᾶς
ποιήσασθαι,
διὰ
|
δὲ |
τὴν
πυκνότητα
τῶν
μεταβολῶν
ἀθυμοτέρως |
[185] |
τῆς
Ἑλλάδος
ἁπάσης
ἐκπεμπομένης,
ἐπὶ
|
δὲ |
τὴν
τῶν
βαρβάρων
τιμωρίαν
πορευομένης; |
[42] |
τοῖς
δ'
ἀσφαλεστάτην
καταφυγήν.
~Ἔτι
|
δὲ |
τὴν
χώραν
οὐκ
αὐτάρκη
κεκτημένων |
[185] |
τῶν
συμμάχων
ἐλευθερίας
ἁθροιζομένης,
ὑπὸ
|
δὲ |
τῆς
Ἑλλάδος
ἁπάσης
ἐκπεμπομένης,
ἐπὶ |
[148] |
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ
διαγωνίσασθαι.
~Διαμαρτὼν
|
δὲ |
τῆς
ἐπιβουλῆς
καὶ
τῶν
στρατιωτῶν |
[119] |
μὲν
οἱ
βάρβαροι
ναυμαχοῦντες,
ἦρξαν
|
δὲ |
τῆς
θαλάττης,
κατέσχον
δὲ
τὰς |
[112] |
ἡμῶν
ἔχειν
τοὺς
συμπενθήσοντας,
ἐπὶ
|
δὲ |
τῆς
τούτων
ἀρχῆς
διὰ
τὸ |
[185] |
μὲν
καὶ
Λακεδαιμονίων
στρατηγουμένης,
ὑπὲρ
|
δὲ |
τῆς
τῶν
συμμάχων
ἐλευθερίας
ἁθροιζομένης, |
[141] |
κατὰ
μὲν
θάλατταν
προδεδυστύχηκεν,
ὑπὲρ
|
δὲ |
τῆς
χώρας
τρισχιλίους
ἔχει
μόνον |
[175] |
φύλαξ
τῆς
εἰρήνης
ἐστὶν,
ἡμῶν
|
δέ |
τινές
εἰσιν
οἱ
λυμαινόμενοι
καὶ |
[69] |
πρὸς
ἅπαντας
ἀνθρώπους
ἐπολέμησαν.
Δῆλον
|
δὲ |
τὸ
μέγεθος
τῶν
κακῶν
τῶν |
[136] |
τῶν
Κυκλάδων
νήσων
ἀμφισβητοῦμεν,
τοσαύτας
|
δὲ |
τὸ
πλῆθος
πόλεις
καὶ
τηλικαύτας |
[89] |
εἶναι
τὴν
Ἑλλάδα
χειρώσασθαι,
βουληθεὶς
|
δὲ |
τοιοῦτον
μνημεῖον
καταλιπεῖν
ὃ
μὴ |
[26] |
ἡμῖν
τὸ
μέγεθός
ἐστιν·
ὅσων
|
δὲ |
τοῖς
ἄλλοις
ἀγαθῶν
αἴτιοι
γεγόναμεν, |
[142] |
ἐπιμελέστατος
μὲν
τῶν
στρατηγῶν,
πιστότατος
|
δὲ |
τοῖς
Ἕλλησιν,
ἐμπειρότατος
δὲ
τῶν |
[99] |
πολλάκις
μὲν
ἰδίᾳ
προκινδυνεύσαντας,
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
κοινοῖς
τῶν
ἀγώνων
ἀριστείων |
[51] |
ἐπὶ
τοῖς
τοιούτοις
φιλοτιμουμένους·
ἡγοῦμαι
|
δὲ |
τοῖς
προγόνοις
ἡμῶν
οὐχ
ἧττον |
[157] |
ἡμῶν
μηδισμοῦ
θάνατον
κατέγνωσαν,
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
συλλόγοις
ἔτι
καὶ
νῦν |
[171] |
ὄντες
ἐπὶ
μικροῖς
σπουδάζουσιν,
ἡμῖν
|
δὲ |
τοῖς
τῶν
πολιτικῶν
ἐξεστηκόσιν
περὶ |
[178] |
ταύτην
τὴν
τιμὴν
ἐχόντων,
ἡμῶν
|
δὲ |
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
ἐν
τοῖς |
[38] |
ἄλλων
καλῶν
καλῶς
διοικήσειν,
ἡγουμένη
|
δὲ |
τὸν
βίον
τὸν
ἐπὶ
τούτοις |
[142] |
ἐκείνῳ
πολλάκις
ἂν
διελύθησαν,
διὰ
|
δὲ |
τὸν
ἐφεστῶτα
κίνδυνον
καὶ
τὴν |
[96] |
συλώμενα
καὶ
νεὼς
ἐμπιπραμένους,
ἅπαντα
|
δὲ |
τὸν
πόλεμον
περὶ
τὴν
πατρίδα |
[151] |
οὐδὲ
πολιτικῶς
οὐδεπώποτ'
ἐβίωσαν,
ἅπαντα
|
δὲ |
τὸν
χρόνον
διάγουσιν
εἰς
μὲν |
[134] |
παυσόμεθα
πρὸς
ἀλλήλους
πολεμοῦντες·
ἡμεῖς
|
δὲ |
τοσούτου
δέομεν
συγκρούειν
τι
τῶν |
[181] |
βαρβάροις
οἰκέταις
ἀξιοῦν
χρῆσθαι,
δημοσίᾳ
|
δὲ |
τοσούτους
τῶν
συμμάχων
περιορᾶν
αὐτοῖς |
[116] |
δὲ
τὰς
πόλεις
καταλαμβάνουσιν,
~ἀντὶ
|
δὲ |
τοῦ
πρὸς
ἑτέρους
περὶ
τῆς |
[158] |
τοὺς
βαρβάρους
ὕμνους
πεποιημένους,
ἐκ
|
δὲ |
τοῦ
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας
θρήνους |
[146] |
δ'
ὑπὸ
τῶν
συναναβάντων,
ἀπεστερημένους
|
δὲ |
τοῦ
στρατηγοῦ
μεθ'
οὗ
συνηκολούθησαν, |
[184] |
ἅμα
μὲν
εὐσεβεῖν
βουλομένους,
ἅμα
|
δὲ |
τοῦ
συμφέροντος
ἐνθυμουμένους;
Οὐκ
ἐπὶ |
[87] |
τῆς
αὑτῶν
χώρας
πορθουμένης.
~Σημεῖον
|
δὲ |
τοῦ
τάχους
καὶ
τῆς
ἁμίλλης· |
[34] |
κοινοτάτου
ταῦτ'
εἰπεῖν
ἔχομεν.
Περὶ
|
δὲ |
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους
ὁρῶσα
τοὺς |
[110] |
μὲν
Μηλίων
ὀδυρόμενοι
συμφορὰς,
περὶ
|
δὲ |
τοὺς
αὑτῶν
πολίτας
ἀνήκεστα
τολμήσαντες |
[128] |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
στρατευομένους,
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
βαρβάρους
εἰς
ἅπαντα
τὸν |
[88] |
στρατηγὸς
δὲ
καταστῆναι
τολμήσας,
ἅπαντας
|
δὲ |
τοὺς
ἐκ
τῆς
Ἀσίας
συναγείρας· |
[130] |
ἐπὶ
βλάβῃ
τοιαῦτα
λέγοντας,
νουθετεῖν
|
δὲ |
τοὺς
ἐπ'
ὠφελείᾳ
λοιδοροῦντας.
Τὸν |
[49] |
ταύτῃ
πλεῖστον
ἀλλήλων
διαφέροντας,
ἔτι
|
δὲ |
τοὺς
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς
ἐλευθέρως |
[152] |
μὲν
τοὺς
φίλους
ἀπίστως,
πρὸς
|
δὲ |
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀνάνδρως
ἔχοντες,
καὶ |
[58] |
τοὺς
νεκροὺς
τοῖς
προσήκουσιν,
Πελοποννησίων
|
δὲ |
τοὺς
μετ'
Εὐρυσθέως
εἰς
τὴν |
[82] |
γὰρ
οὐχ
ὕπεισι
πράξεις,
περὶ
|
δὲ |
τοὺς
οὐκ
εἰσὶν
ἁρμόττοντες
λόγοι. |
[20] |
κοινῇ
τοῖς
βαρβάροις
πολεμήσωμεν,
~εἰ
|
δὲ |
τοῦτ'
ἐστὶν
ἀδύνατον,
ἵνα
δηλώσω |
[139] |
καὶ
νῦν
ἐκφοβεῖν
ἐπεχείρουν·
εἰ
|
δὲ |
τοῦτο
μὲν
μὴ
γέγονεν,
ἀντιπάλων |
[7] |
μεγίστων
κακῶν
ἡμᾶς
ἀπαλλάξει;
~Πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
εἰ
μὲν
μηδαμῶς
ἄλλως |
[45] |
τοῦθ'
ὑπ'
αὐτῆς
περιειλῆφθαι.
Πρὸς
|
δὲ |
τούτοις
καὶ
φιλίας
εὑρεῖν
πιστοτάτας |
[188] |
νῦν
φλυαροῦσιν
παύεσθαι
γράφοντας,
πρὸς
|
δὲ |
τοῦτον
τὸν
λόγον
ποιεῖσθαι
τὴν |
[46] |
παρὰ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ἀγαπᾶσθαι.
Χωρὶς
|
δὲ |
τούτων
αἱ
μὲν
ἄλλαι
πανηγύρεις |
[107] |
οὐ
διὰ
πλεονεξίαν
ἐξεπέμπομεν.
Σημεῖον
|
δὲ |
τούτων·
ἔχοντες
γὰρ
χώραν
μὲν |
[32] |
ὑπ'
ἐκείνων
εἰρημένοις
ὁμολογεῖ;
~Χωρὶς
|
δὲ |
τούτων,
ἢν
ἅπαντα
ταῦτ'
ἐάσαντες |
[140] |
καὶ
Τιθραύστην
καὶ
Φαρνάβαζον,
οὗτοι
|
δὲ |
τρί'
ἔτη
μείναντες
καὶ
πλείω |
[93] |
τις
διὰ
μικρότητα
παρημελήθη,
προσπλεουσῶν
|
δὲ |
τριήρων
διακοσίων
καὶ
χιλίων
καὶ |
[80] |
τοῦ
πλήθους
ὠφελείᾳ.
~Τὸν
αὐτὸν
|
δὲ |
τρόπον
καὶ
τὰ
τῶν
ἄλλων |
[187] |
χρόνον
καταλιπεῖν;
~Οὐ
τὴν
αὐτὴν
|
δὲ |
τυγχάνω
γνώμην
ἔχων
ἔν
τε |
[62] |
γεγονόσιν
διδόναι
τὴν
βασιλείαν,
τὴν
|
δὲ |
τῷ
γένει
τῆς
σωτηρίας
αἰτίαν |
[144] |
τὴν
Λυδίαν
ἅπασαν
ἐπόρθησεν,
Ἀγησίλαος
|
δὲ |
τῷ
Κυρείῳ
στρατεύματι
χρώμενος
μικροῦ |
[126] |
Ὀλυνθίους
καὶ
Φλειασίους
πολιορκοῦσιν,
Ἀμύντᾳ
|
δὲ |
τῷ
Μακεδόνων
βασιλεῖ
καὶ
Διονυσίῳ |
[142] |
πράξεσιν
ταῖς
βασιλέως
ἔνεισιν.
~Ἐν
|
δὲ |
τῷ
πολέμῳ
τῷ
περὶ
Ῥόδον |
[148] |
τὴν
ἀοίκητον
τῆς
χώρας,
μέγιστον
|
δὲ |
τῶν
ἀγαθῶν
νομίζοντες,
εἰ
τῶν |
[170] |
τοῖς
μεγίστοις
κινδύνοις
ἐστίν.
~Θαυμάζω
|
δὲ |
τῶν
δυναστευόντων
ἐν
ταῖς
πόλεσιν, |
[111] |
προδότας
ὥσπερ
εὐεργέτας
ἐθεράπευον,
ᾑροῦντο
|
δὲ |
τῶν
Εἱλώτων
ἑνὶ
δουλεύειν
ὥστ' |
[149] |
ὡς
πλείστοις
ἐντύ
χοιεν.
~Κεφάλαιον
|
δὲ |
τῶν
εἰρημένων·
ἐκεῖνοι
γὰρ
οὐκ |
[71] |
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
ἀμφισβητοῦσιν,
ἀδελφὰ
|
δὲ |
τῶν
εἰρημένων
καὶ
τοιαῦθ'
οἷά |
[124] |
ἐκεῖνοι
τοὺς
ἐλευθέρους
κολάζουσιν.
~Μέγιστον
|
δὲ |
τῶν
κακῶν,
ὅταν
ὑπὲρ
αὐτῆς |
[15] |
ἰδίων
ταῦτά
μοι
προειρήσθω.
~Περὶ
|
δὲ |
τῶν
κοινῶν,
ὅσοι
μὲν
εὐθὺς |
[49] |
τοιούτων
ἀγαθῶν
οὐ
γιγνωσκομένους,
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
λεγομένων
μάλιστα
καταφανεῖς
γιγνομένους, |
[188] |
ἡμετέραν
καὶ
τὴν
Λακεδαιμονίων,
τοὺς
|
δὲ |
τῶν
λόγων
ἀμφισβητοῦντας
πρὸς
μὲν |
[66] |
κινδύνους
λίαν
ἂν
μακρολογοίην·
ἐπὶ
|
δὲ |
τῶν
μεγίστων
τὸν
αὐτὸν
τρόπον |
[72] |
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων,
οὐκ
ἀμφισβητούντων
|
δὲ |
τῶν
νῦν
ἡμᾶς
ἀφαιρεῖσθαι
ζητούντων. |
[65] |
ὅτε
μέγιστον
ἐφρόνησαν,
ἐπιτάττοντες,
~ὑπὲρ
|
δὲ |
τῶν
παίδων
τῶν
Ἡρακλέους
Ἀργείους |
[58] |
τῶν
τελευτησάντων
πρὸς
Θηβαίους,
ὑπὲρ
|
δὲ |
τῶν
παίδων
τῶν
Ἡρακλέους
πρὸς |
[65] |
ἄλλους
Πελοποννησίους
μάχῃ
κρατήσαντες,
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
πρὸς
Εὐρυσθέα
κινδύνων
τοὺς |
[142] |
πιστότατος
δὲ
τοῖς
Ἕλλησιν,
ἐμπειρότατος
|
δὲ |
τῶν
πρὸς
τὸν
πόλεμον
κινδύνων, |
[87] |
μὲν
μετασχεῖν
τῶν
κινδύνων,
οἱ
|
δὲ |
φθῆναι
συμβαλόντες
πρὶν
ἐλθεῖν
τοὺς |
[184] |
οὕτω
πρὸς
ἡμᾶς
διακειμένους;
~Τίσιν
|
δὲ |
φθονεῖν
εἰκός
ἐστιν
τοὺς
μὴ |
[158] |
ὥσπερ
τοῖς
ἀνδροφόνοις
προαγορεύουσιν.
~Οὕτω
|
δὲ |
φύσει
πολεμικῶς
πρὸς
αὐτοὺς
ἔχομεν |
[155] |
δ'
ἡμῶν
οὐκ
ἐξημαρτήκασιν;
Ποῖον
|
δὲ |
χρόνον
διαλελοίπασιν
ἐπιβουλεύοντες
τοῖς
Ἕλλησιν; |
[109] |
ἡμᾶς
καταφυγοῦσι
φαινόμεθα
παραδόντες,
τοσαύτην
|
δὲ |
χώραν
παρελίπομεν
ἣ
πάντας
ἂν |
[96] |
μὲν
τὴν
πόλιν
γενομένην,
τὴν
|
δὲ |
χώραν
πορθουμένην,
ἱερὰ
δὲ
συλώμενα |
[151] |
διὰ
τοὺς
πλούτους
τρυφῶντες,
τὰς
|
δὲ |
ψυχὰς
διὰ
τὰς
μοναρχίας
ταπεινὰς |
[165] |
μέρει
τῶν
ἐθνῶν
ἕκαστον
χειροῦσθαι.
|
~Δέδεικται |
γὰρ,
ὅταν
τις
πολεμῇ
πρὸς |
[116] |
οἱ
μὲν
γὰρ
τὸ
μέλλον
|
δεδίασιν, |
οἱ
δ'
ἀεὶ
κατιέναι
προσδοκῶσιν. |
[138] |
προσπολεμεῖν,
ἦ
που
σφόδρα
χρὴ
|
δεδιέναι |
τὸν
καιρὸν
ἐκεῖνον
ὅταν
τὰ |
[91] |
καὶ
ζητοῦντες
αὑτοὺς
ἐξισῶσαι
καὶ
|
δεδιότες |
μὴ
δὶς
ἐφεξῆς
ἡ
πόλις |
[156] |
τολμῶσιν,
ἀλλὰ
καὶ
φυλάττωνται
καὶ
|
δεδίωσιν, |
ὁρῶντες
αὐτοὺς
οὐ
μόνον
τοῖς |
[55] |
τῆς
στρατείας
τῆς
ἐπὶ
Θήβας
|
δεδυστυχηκὼς, |
καὶ
τοὺς
ὑπὸ
τῇ
Καδμείᾳ |
[110] |
ἡμῶν
γεγενημένων
καὶ
τοσαύτην
πίστιν
|
δεδωκότων |
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
τῶν
ἀλλοτρίων |
[5] |
πράγματα
λάβῃ
τέλος
καὶ
μηκέτι
|
δέῃ |
βουλεύεσθαι
περὶ
αὐτῶν,
ἢ
τὸν |
[78] |
καλοῖς
κἀγαθοῖς
τῶν
ἀνθρώπων
οὐδὲν
|
δεήσει |
πολλῶν
γραμμάτων,
ἀλλ'
ἀπ'
ὀλίγων |
[173] |
τι
κακὸν
ἀλλήλους
ἐργάσασθαι
δυνησόμεθα.
|
~Δεῖ |
δὲ
ταύτας
τὰς
ἐπιβουλὰς
ἐκποδὼν |
[106] |
ἣν
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι
|
δεῖ |
διὰ
μακροτέρων
ἐπαινεῖν,
ἄλλως
τε |
[97] |
ναυμαχούντων,
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι
|
δεῖ |
λέγοντα
διατρίβειν·
~ἃ
δ'
ἐστὶν |
[130] |
λόγον
οὐχ
ὁμοίως
ὑπο
λαμβάνειν
|
δεῖ, |
μὴ
μετὰ
τῆς
αὐτῆς
διανοίας |
[165] |
ἐκ
πολλῶν
τόπων
συλλεγομένους,
ὅτι
|
δεῖ |
μὴ
περιμένειν
ἕως
ἂν
ἐπιστῶσιν, |
[162] |
τὴν
Ἀσίαν
παροικοῦσιν,
οὓς
οὐ
|
δεῖ |
πείθειν,
ἀλλὰ
μὴ
κωλύειν
πολεμεῖν. |
[172] |
ἡμῶν,
τοσούτῳ
τοὺς
ἄλλους
ἐρρωμενεστέρως
|
δεῖ |
σκοπεῖν,
ὅπως
ἀπαλλαγησόμεθα
τῆς
παρούσης |
[164] |
τοῖς
ἐντεῦθεν
ὁρμωμένοις
εἶναι.
~Διὸ
|
δεῖ |
σπεύδειν
καὶ
μηδεμίαν
ποιεῖσθαι
διατριβὴν, |
[141] |
ἓξ
ἔτη
διατέτριφεν,
εἰ
δὲ
|
δεῖ |
τὰ
μέλλοντα
τοῖς
γεγενημένοις
τεκμαίρεσθαι, |
[162] |
πολέμου
τὴν
Ἀσίαν
περιστάντος
τί
|
δεῖ |
τὰ
συμβησόμενα
λίαν
ἀκριβῶς
ἐξετάζειν; |
[63] |
δουλεύειν
αὑτοῖς
ἀξιοῦν.
~Εἰ
δὲ
|
δεῖ |
τὰς
χάριτας
καὶ
τὰς
ἐπιεικείας |
[17] |
πόρρω
τῶν
πραγμάτων
ἐστίν.
~Ἀλλὰ
|
δεῖ |
τὸν
μὴ
μόνον
ἐπίδειξιν
ποιούμενον, |
[21] |
ἡγεμονίας.
~Τοῦτο
μὲν
γὰρ
εἰ
|
δεῖ |
τούτους
ἐφ'
ἑκάστῳ
τιμᾶσθαι
τῶν |
[29] |
νῦν
καθ'
ἕκαστον
τὸν
ἐνιαυτὸν
|
δείκνυμεν, |
τῶν
δὲ
συλλήβδην
τάς
τε |
[80] |
τοὺς
Ἕλληνας,
καὶ
στρατηγεῖν
οἰόμενοι
|
δεῖν, |
ἀλλὰ
μὴ
τυραννεῖν
αὐτῶν,
καὶ |
[144] |
τῷ
Κυρείῳ
στρατεύματι
χρώμενος
μικροῦ
|
δεῖν |
τῆς
ἐντὸς
Ἅλυος
χώρας
ἐκράτησεν. |
[168] |
ἀληθινὰ
δὲ
πάθη
πολλὰ
καὶ
|
δεινὰ |
γιγνόμενα
διὰ
τὸν
πόλεμον
ἐφορῶντες |
[99] |
διασώσαντας;
Πῶς
δ'
οὐκ
ἂν
|
δεινὰ |
πάθοιμεν,
εἰ
τῶν
κακῶν
πλεῖστον |
[125] |
μὲν
αὑτῶν
συμμάχους
γενομένους
οὕτω
|
δεινὰ |
πάσχοντας,
τὸν
δὲ
βάρβαρον
τῇ |
[114] |
ὅτι
τὰ
μὲν
ἐφ'
ἡμῶν
|
δεινὰ |
ῥᾳδίως
ἄν
τις
ἑνὶ
ψηφίσματι |
[105] |
βοηθοῦντες,
ταῖς
δὲ
δυναστείαις
πολεμοῦντες,
|
δεινὸν |
οἰόμενοι
τοὺς
πολλοὺς
ὑπὸ
τοῖς |
[150] |
ἐγγενέσθαι
δύναιτ'
ἂν
ἢ
στρατηγὸς
|
δεινὸς |
ἢ
στρατιώτης
ἀγαθὸς,
ὧν
τὸ |
[128] |
συμφοραῖς
περιβάλλειν;
~Ὃ
δὲ
πάντων
|
δεινότατον, |
ὅταν
τις
ἴδῃ
τοὺς
τὴν |
[123] |
κοιναῖς
συμφοραῖς
καὶ
τοῖς
σώμασιν
|
δεινότερα |
πάσχουσιν
τῶν
παρ'
ἡμῖν
ἀργυρωνήτων· |
[77] |
τόλμας
τὰς
αὑτῶν
ἤσκουν,
ἀλλὰ
|
δεινότερον |
μὲν
ἐνόμιζον
εἶναι
κακῶς
ὑπὸ |
[52] |
ἀγῶνας
ὑπέμειναν,
ἀλλὰ
πολλοὺς
καὶ
|
δεινοὺς |
καὶ
μεγάλους,
τοὺς
μὲν
ὑπὲρ |
[167] |
παρεληλυθὼς,
ἐν
ᾧ
τί
τῶν
|
δεινῶν |
οὐ
γέγονεν;
Πολλῶν
γὰρ
κακῶν |
[111] |
~Ἢ
τί
τῶν
αἰσχρῶν
ἢ
|
δεινῶν |
οὐ
διεξῆλθον;
Οἳ
τοὺς
μὲν |
[83] |
περὶ
μίαν
πόλιν
στρατεύσαντες
ἔτη
|
δέκα |
διέτριψαν,
οἱ
δὲ
τὴν
ἐξ |
[110] |
ἐπιθυμεῖν
τολμῶσι
κατηγορεῖν
οἱ
τῶν
|
δεκαρχιῶν |
κοινωνήσαντες
καὶ
τὰς
αὑτῶν
πατρίδας |
[134] |
ἀλλήλους
πολεμοῦντες·
ἡμεῖς
δὲ
τοσούτου
|
δέομεν |
συγκρούειν
τι
τῶν
ἐκείνου
πραγμάτων |
[38] |
ἐποιήσατο
τῶν
εὐεργεσιῶν,
τροφὴν
τοῖς
|
δεομένοις |
εὑρεῖν,
ἥνπερ
χρὴ
τοὺς
μέλλοντας |
[41] |
οἰκείως
ὥστε
καὶ
τοῖς
χρημάτων
|
δεομένοις |
καὶ
τοῖς
ἀπολαῦσαι
τῶν
ὑπαρχόντων |
[35] |
οἳ
παραλαβόντες
τοὺς
μάλιστα
βίου
|
δεομένους, |
στρατηγοὶ
καταστάντες
αὐτῶν
καὶ
πολέμῳ |
[11] |
ἰδίων
συμβολαίων
σκοποῦσιν,
ὥσπερ
ὁμοίως
|
δέον |
ἀμφοτέρους
ἔχειν,
ἀλλ'
οὐ
τοὺς |
[168] |
διὰ
τὸν
πόλεμον
ἐφορῶντες
τοσούτου
|
δέουσιν |
ἐλεεῖν
ὥστε
καὶ
μᾶλλον
χαίρουσιν |
[144] |
οὐκ
ἀμνημονῶν
οὐδ'
ἐκείνων,
ὅτι
|
Δερκυλίδας |
μὲν
χιλίους
ἔχων
ὁπλίτας
τῆς |
[117] |
γεγόνασιν,
τῶν
δ'
οἱ
βάρβαροι
|
δεσπόται |
καθεστήκασιν·
οὓς
ἡμεῖς
διαβῆναι
τολμήσαντας |
[80] |
καὶ
μᾶλλον
ἐπιθυμοῦντες
ἡγεμόνες
ἢ
|
δεσπόται |
προσαγορεύεσθαι
καὶ
σωτῆρες,
ἀλλὰ
μὴ |
[121] |
ὡς
ἐκεῖνον
πλέομεν
ὥσπερ
πρὸς
|
δεσπότην |
ἀλλήλων
κατηγορήσοντες;
Οὐ
βασιλέα
τὸν |
[90] |
καὶ
τηλικαῦτα
διαπραξάμενον
καὶ
τοσούτων
|
δεσπότην |
γενόμενον
ἀπήντων
διελόμενοι
τὸν
κίνδυνον, |
[178] |
δὲ
βάρβαρον
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
|
δεσπότην |
κατέστησαν,
ὥσπερ
ὑπὲρ
ἐκείνου
πολεμησάντων |
[127] |
μὲν
ἄνδρα
τοσούτων
ἀνθρώπων
καθιστάναι
|
δεσπότην |
ὧν
οὐδὲ
τὸν
ἀριθμὸν
ἐξευρεῖν |
[104] |
πόλεις
διῳκοῦμεν,
συμμαχικῶς,
ἀλλ'
οὐ
|
δεσποτικῶς |
βουλευόμενοι
περὶ
αὐτῶν,
ὅλων
μὲν |
[53] |
ἀεὶ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐπαμύνουσαν.
~Διὸ
|
δὴ |
καὶ
κατηγοροῦσίν
τινες
ἡμῶν
ὡς |
[40] |
ἐποιήσαντο
περὶ
αὐτῶν.
Καὶ
μὲν
|
δὴ |
καὶ
τῶν
τεχνῶν
τάς
τε |
[63] |
ἀκριβέστατον
τῶν
λόγων
εἰπεῖν,
οὐ
|
δή |
που
πάτριόν
ἐστιν
ἡγεῖσθαι
τοὺς |
[109] |
Καίτοι
βουλόμενοι
πλεονεκτεῖν
οὐκ
ἂν
|
δή |
που
τῆς
μὲν
Σκιωναίων
γῆς |
[90] |
τὸν
δ'
Ἄθω
διορύξας.
~Πρὸς
|
δὴ |
τὸν
οὕτω
μέγα
φρονήσαντα
καὶ |
[92] |
τοῖς
σώμασιν
ἀπεῖπον,
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
τοῦτό
γε
θέμις
εἰπεῖν
ὡς |
[57] |
αὐτῶν
ἅπαντας
ἀνθρώπους
εὐεργέτησεν.
~Ἐκ
|
δὴ |
τούτων
ῥᾴδιον
κατιδεῖν
ὅτι
καὶ |
[109] |
τὴν
νῆσον
ἐξαμαρτεῖν,
~ἀλλὰ
μόνοι
|
δὴ |
τῶν
μεγάλην
δύναμιν
λαβόντων
περιείδομεν |
[40] |
νόμους
ἔθετο
καὶ
πολιτείαν
κατεστήσατο.
|
~Δῆλον |
δ'
ἐκεῖθεν·
οἱ
γὰρ
ἐν |
[96] |
μᾶλλον
ἢ
δούλαις
ὀφθῆναι
γενομέναις.
|
~Δῆλον |
δ'
ὅτι
ταῦτα
διενοήθησαν·
ἐπειδὴ |
[69] |
εἰ
πρὸς
ἅπαντας
ἀνθρώπους
ἐπολέμησαν.
|
Δῆλον |
δὲ
τὸ
μέγεθος
τῶν
κακῶν |
[7] |
μηδαμῶς
ἄλλως
οἷόν
τ'
ἦν
|
δηλοῦν |
τὰς
αὐτὰς
πράξεις
ἀλλ'
ἢ |
[106] |
ἄλλως
τε
καὶ
συντόμως
ἔχοντα
|
δηλῶσαι |
περὶ
αὐτῆς.
Μετὰ
γὰρ
ταύτης |
[64] |
ὑποδεξαμένων.
~Ἔτι
δὲ
συντομώτερον
ἔχω
|
δηλῶσαι |
περὶ
αὐτῶν.
Τῶν
μὲν
γὰρ |
[179] |
~Οἶμαι
δ'
ἐκείνως
εἰπὼν
μᾶλλον
|
δηλώσειν |
τήν
τε
περὶ
ἡμᾶς
ἀτιμίαν |
[20] |
δὲ
τοῦτ'
ἐστὶν
ἀδύνατον,
ἵνα
|
δηλώσω |
τοὺς
ἐμποδὼν
ὄντας
τῇ
τῶν |
[28] |
αὐτῷ
καὶ
νῦν
ῥηθῆναι
προσήκει.
|
Δήμητρος |
γὰρ
ἀφικομένης
εἰς
τὴν
χώραν, |
[181] |
τοῖς
βαρβάροις
οἰκέταις
ἀξιοῦν
χρῆσθαι,
|
δημοσίᾳ |
δὲ
τοσούτους
τῶν
συμμάχων
περιορᾶν |
[74] |
τῶν
πολιτῶν
εἰπεῖν
ἐπὶ
τοῖς
|
δημοσίᾳ |
θαπτομένοις
πολλάκις
εἰρήκασιν·
ἀνάγκη
γὰρ |
[38] |
μὴ
παρὰ
θεῶν
ἔχομεν,
ἀλλὰ
|
δι' |
ἀλλήλους
ἡμῖν
γέγονεν,
μηδὲν
μὲν |
[47] |
καὶ
τῶν
συμφορῶν
τάς
τε
|
δι' |
ἀμαθίαν
καὶ
τὰς
ἐξ
ἀνάγκης |
[39] |
ὑπὸ
δυναστειῶν
ὑβριζομένους,
τοὺς
δὲ
|
δι' |
ἀναρχίαν
ἀπολλυμένους,
καὶ
τούτων
τῶν |
[91] |
φανερὸν
ὅτι
καὶ
τὸ
πρότερον
|
δι' |
ἀρετὴν,
ἀλλ'
οὐ
διὰ
τύχην |
[175] |
καὶ
θᾶττον
ποιήσασθαι
τὴν
στρατείαν.
|
Δι' |
ἃς
αἱ
μὲν
ἠλευθερωμέναι
τῶν |
[58] |
οὐδὲ
ψευσθέντες
φαίνονται
τῶν
ἐλπίδων
|
δι' |
ἃς
κατέφυγον
ἐπὶ
τοὺς
προγόνους |
[132] |
γεωργεῖν
ἀναγκαζομένους,
τοὺς
δ'
ἠπειρώτας
|
δι' |
ἀφθονίαν
τῆς
χώρας
τὴν
μὲν |
[175] |
πόλεων
βασιλεῖ
χάριν
ἴσασιν,
ὡς
|
δι' |
ἐκεῖνον
τυχοῦσαι
τῆς
αὐτονομίας
ταύτης, |
[168] |
καὶ
γυναικῶν
ἀλᾶσθαι,
πολλοὺς
δὲ
|
δι' |
ἔνδειαν
τῶν
καθ'
ἡμέραν
ἐπικουρεῖν |
[34] |
ἀλλήλους
ποιουμένους,
καὶ
τοὺς
μὲν
|
δι' |
ἔνδειαν
τῶν
καθ'
ἡμέραν,
τοὺς |
[61] |
εἰπεῖν·
ἀφορμὴν
γὰρ
λαβόντες
τὴν
|
δι' |
ἡμῶν
αὐτοῖς
γενομένην
σωτηρίαν
οἱ |
[27] |
καὶ
μεθ'
ἧς
πολιτευόμεθα
καὶ
|
δι' |
ἣν
ζῆν
δυνάμεθα,
σχεδὸν
ἁπάσης |
[122] |
ἀπέστησαν
ἐξ
ἧς
ἀπῴκησαν
καὶ
|
δι' |
ἣν
πολλάκις
ἐσώθησαν,
τοῖς
δὲ |
[158] |
τοῖς
Τρωϊκοῖς
καὶ
Περσικοῖς,
καὶ
|
δι' |
ὧν
ἔστι
πυνθάνεσθαι
τὰς
ἐκείνων |
[16] |
Λακεδαιμονίοις
εἰσίν·
αἱ
γὰρ
πολιτεῖαι,
|
δι' |
ὧν
οἰκοῦσι
τὰς
πόλεις,
οὕτω |
[30] |
καὶ
τὰς
πράξεις
γεγενῆσθαι
νομίσειεν·
|
διὰ |
γὰρ
τὸ
πολλοὺς
εἰρηκέναι
καὶ |
[116] |
πρὶν
τὴν
εἰρήνην
ἡμᾶς
ποιήσασθαι,
|
διὰ |
δὲ
τὴν
πυκνότητα
τῶν
μεταβολῶν |
[142] |
ἐπ'
ἐκείνῳ
πολλάκις
ἂν
διελύθησαν,
|
διὰ |
δὲ
τὸν
ἐφεστῶτα
κίνδυνον
καὶ |
[106] |
οὐκ
οἶδ'
ὅ
τι
δεῖ
|
διὰ |
μακροτέρων
ἐπαινεῖν,
ἄλλως
τε
καὶ |
[98] |
δυσμενῶς
ὅστις
οὐκ
ἂν
ὁμολογήσειεν
|
διὰ |
μὲν
τὴν
ναυμαχίαν
ἡμᾶς
τῷ |
[138] |
μὲν
τῶν
βαρβάρων
καταστῇ
καὶ
|
διὰ |
μιᾶς
γένηται
γνώμης,
ἡμεῖς
δὲ |
[7] |
τὰς
αὐτὰς
πράξεις
ἀλλ'
ἢ
|
διὰ |
μιᾶς
ἰδέας,
εἶχεν
ἄν
τις |
[27] |
προαιρεῖσθαι
τῶν
εὐεργεσιῶν
μὴ
τὰς
|
διὰ |
μικρότητα
διαλαθούσας
καὶ
κατασιωπηθείσας,
ἀλλὰ |
[93] |
συστρατευομένων
ἐκείνοις
πλὴν
εἴ
τις
|
διὰ |
μικρότητα
παρημελήθη,
προσπλεουσῶν
δὲ
τριήρων |
[107] |
ἕνεκα
τῶν
χωρίων,
ἀλλ'
οὐ
|
διὰ |
πλεονεξίαν
ἐξεπέμπομεν.
Σημεῖον
δὲ
τούτων· |
[46] |
τούτων
αἱ
μὲν
ἄλλαι
πανηγύρεις
|
διὰ |
πολλοῦ
χρόνου
συλλεγεῖσαι
ταχέως
διελύθησαν, |
[34] |
εἰς
μικρὸν
τόπον
κατακεκλειμένους
καὶ
|
διὰ |
σπανιότητα
τῆς
γῆς
ἐπιβουλεύοντάς
τε |
[132] |
ἐστιν
ἐλεεῖν,
ὁρῶντας
τούτους
μὲν
|
διὰ |
σπανιότητα
τῆς
γῆς
ὄρη
γεωργεῖν |
[59] |
ὕβρεως
ἔπαυσαν.
~Θαυμαζόμενοι
δὲ
καὶ
|
διὰ |
τὰς
ἄλλας
πράξεις
ἐκ
τούτων |
[151] |
πλούτους
τρυφῶντες,
τὰς
δὲ
ψυχὰς
|
διὰ |
τὰς
μοναρχίας
ταπεινὰς
καὶ
περιδεεῖς |
[175] |
δόξειεν
ἡμῖν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
ἴσως
|
διὰ |
τὰς
συνθήκας
ἄξιον
ἐπισχεῖν,
ἀλλ' |
[44] |
θεωρίαν
ἥκουσιν,
τοσούτων
τοίνυν
ἀγαθῶν
|
διὰ |
τὰς
συνόδους
ἡμῖν
γιγνομένων,
οὐδ' |
[38] |
ἡμετέρας
εἶναι,
τὰ
δὲ
πλεῖστα
|
διὰ |
ταύτην
γεγενῆσθαι.
~Παραλαβοῦσα
γὰρ
τοὺς |
[137] |
τὴν
ἡμετέραν
ἄνοιαν,
ἀλλ'
οὐ
|
διὰ |
τὴν
ἐκείνου
δύναμιν.
~Καίτοι
τινὲς |
[70] |
πάλιν
ἀπῆλθεν,
αἱ
δ'
ὑπολειφθεῖσαι
|
διὰ |
τὴν
ἐνθάδε
συμφορὰν
ἐκ
τῆς |
[137] |
ἐντειχίζειν.
Καὶ
ταῦτα
πάντα
γέγονεν
|
διὰ |
τὴν
ἡμετέραν
ἄνοιαν,
ἀλλ'
οὐ |
[112] |
κατέστησαν
ὥστε
πρὸ
τοῦ
μὲν
|
διὰ |
τὴν
παροῦσαν
εὐδαιμονίαν
καὶ
ταῖς |
[70] |
χρόνον
ὅμοροι
προσοικοῦντες
ἡμῖν
τοσοῦτον
|
διὰ |
τὴν
τότε
στρατείαν
διέλιπον
ὥστ' |
[119] |
δυνάμει
πιστεύειν.
~Καὶ
ταῦθ'
ὅτι
|
διὰ |
τὴν
τῶν
προγόνων
τῶν
ἡμετέρων |
[142] |
μὲν
τοὺς
Λακεδαιμονίων
συμμάχους
εὔνους
|
διὰ |
τὴν
χαλεπότητα
τῶν
πολιτειῶν,
χρώμενος |
[179] |
συνθηκῶν
εἴληφεν,
ὥσπερ
πρὸς
τὸν
|
Δία |
τὴν
χώραν
νεμόμενος,
ἀλλ'
οὐ |
[89] |
ὥστε
τῷ
στρατοπέδῳ
πλεῦσαι
μὲν
|
διὰ |
τῆς
ἠπείρου,
πεζεῦσαι
δὲ
διὰ |
[89] |
διὰ
τῆς
ἠπείρου,
πεζεῦσαι
δὲ
|
διὰ |
τῆς
θαλάττης,
τὸν
μὲν
Ἑλλήσποντον |
[28] |
πρῶτον
ἡ
φύσις
ἡμῶν
ἐδεήθη,
|
διὰ |
τῆς
πόλεως
τῆς
ἡμετέρας
ἐπορίσθη· |
[27] |
διαλαθούσας
καὶ
κατασιωπηθείσας,
ἀλλὰ
τὰς
|
διὰ |
τὸ
μέγεθος
ὑπὸ
πάντων
ἀνθρώπων |
[71] |
μὲν
πολεμίων
ἀνυποστάτων
οἰομένων
εἶναι
|
διὰ |
τὸ
πλῆθος,
τῶν
δὲ
συμμάχων |
[112] |
ἐπὶ
δὲ
τῆς
τούτων
ἀρχῆς
|
διὰ |
τὸ
πλῆθος
τῶν
οἰκείων
κακῶν |
[157] |
ἐν
τῇ
τελετῇ
τῶν
μυστηρίων
|
διὰ |
τὸ
τούτων
μῖσος
καὶ
τοῖς |
[161] |
ἀφέστηκεν,
Φοινίκη
δὲ
καὶ
Συρία
|
διὰ |
τὸν
πόλεμον
ἀνάστατοι
γεγόνασιν,
Τύρος |
[34] |
τῶν
καθ'
ἡμέραν,
τοὺς
δὲ
|
διὰ |
τὸν
πόλεμον
ἀπολλυμένους,
~οὐδὲ
ταῦθ' |
[168] |
πάθη
πολλὰ
καὶ
δεινὰ
γιγνόμενα
|
διὰ |
τὸν
πόλεμον
ἐφορῶντες
τοσούτου
δέουσιν |
[151] |
διαφθαρεῖεν,
καὶ
τὰ
μὲν
σώματα
|
διὰ |
τοὺς
πλούτους
τρυφῶντες,
τὰς
δὲ |
[159] |
πολεμήσαντας
τοῖς
βαρβάροις
ἐνεκωμίασεν
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
βουληθῆναι
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν |
[73] |
αἴτιοι
τοῖς
Ἕλλησιν
κατέστησαν·
ἀλλὰ
|
διὰ |
τοῦτο
καὶ
μᾶλλον
ἐπαινεῖν
ἔχω |
[134] |
ποιεῖν
στασιάζειν
ὥστε
καὶ
τὰς
|
διὰ |
τύχην
αὐτῷ
γεγενημένας
ταραχὰς
συνδιαλύειν |
[91] |
πρότερον
δι'
ἀρετὴν,
ἀλλ'
οὐ
|
διὰ |
τύχην
ἐνίκησαν,
ἔπειτα
καὶ
προαγαγέσθαι |
[132] |
χρὴ
τοὺς
φύσει
καὶ
μὴ
|
διὰ |
τύχην
μέγα
φρονοῦντας
τοιούτοις
ἔργοις |
[146] |
οὐκ
ἀριστίνδην
ἐπειλεγμένους,
ἀλλ'
οἳ
|
διὰ |
φαυλότητ'
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
πόλεσιν |
[129] |
γὰρ
ἵνα
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
|
διαβάλω |
τὴν
πόλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων
οὕτως |
[149] |
Ἀσίας
πολλὰς
μάχας
ἥττηνται,
καὶ
|
διαβάντες |
εἰς
τὴν
Εὐρώπην
δίκην
ἔδοσαν, |
[164] |
πολλοὺς
κινδυνεύειν,
ἐξὸν
αὐτοῖς
προτέροις
|
διαβᾶσιν |
εἰς
τὴν
ἤπειρον
μετὰ
πάσης |
[117] |
βάρβαροι
δεσπόται
καθεστήκασιν·
οὓς
ἡμεῖς
|
διαβῆναι |
τολμήσαντας
εἰς
τὴν
Εὐρώπην
καὶ |
[144] |
Θίβρων
δ'
ὀλίγῳ
πλείους
τούτων
|
διαβιβάσας |
τὴν
Λυδίαν
ἅπασαν
ἐπόρθησεν,
Ἀγησίλαος |
[166] |
ποιησάμενος·
ἧς
ἡμεῖς
ὅταν
κρείττω
|
διαβιβάσωμεν, |
ὃ
βουληθέντες
ῥᾳδίως
ἂν
ποιήσαιμεν, |
[167] |
μὴ
πάντα
τὸν
χρόνον
δυστυχοῦντες
|
διαγάγωσιν. |
Ἱκανὸς
γὰρ
ὁ
παρεληλυθὼς,
ἐν |
[44] |
ἀλλήλους
ἀγωνιζομένους,
καὶ
μηδετέρους
ἀθύμως
|
διάγειν, |
ἀλλ'
ἑκατέρους
ἔχειν
ἐφ'
οἷς |
[151] |
ἐβίωσαν,
ἅπαντα
δὲ
τὸν
χρόνον
|
διάγουσιν |
εἰς
μὲν
τοὺς
ὑβρίζοντες,
τοῖς |
[116] |
τὴν
πυκνότητα
τῶν
μεταβολῶν
ἀθυμοτέρως
|
διάγουσιν |
οἱ
τὰς
πόλεις
οἰκοῦντες
τῶν |
[147] |
πρὸς
ἐκείνους
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ
|
διαγωνίσασθαι. |
~Διαμαρτὼν
δὲ
τῆς
ἐπιβουλῆς
καὶ |
[113] |
τὰς
αὑτῶν
πόλεις
οὕτως
ἀνόμως
|
διαθέντες |
καὶ
τῆς
ἡμετέρας
ἀδίκως
κατηγοροῦντες, |
[42] |
οὔσης
τὰ
μὲν
ὅποι
χρὴ
|
διαθέσθαι, |
τὰ
δ'
ὁπόθεν
εἰσαγαγέσθαι,
καὶ |
[9] |
ἐνθυμηθῆναι
καὶ
τοῖς
ὀνόμασιν
εὖ
|
διαθέσθαι |
τῶν
εὖ
φρονούντων
ἴδιόν
ἐστιν. |
[184] |
ἐστιν
τοὺς
μὴ
παντάπασιν
ἀνάνδρως
|
διακειμένους, |
ἀλλὰ
μετρίως
τούτῳ
τῷ
πράγματι |
[33] |
πρὸς
τὰ
τῶν
θεῶν
εὐσεβέστατα
|
διακειμένους; |
Καὶ
μὴν
ὅσης
προσήκει
τιμῆς |
[183] |
τὸν
χρόνον
οὕτω
πρὸς
ἡμᾶς
|
διακειμένους; |
~Τίσιν
δὲ
φθονεῖν
εἰκός
ἐστιν |
[93] |
~Ἀθύμως
γὰρ
ἁπάντων
τῶν
συμμάχων
|
διακειμένων, |
καὶ
Πελοποννησίων
μὲν
διατειχιζόντων
τὸν |
[173] |
πόλεις
ἀσφαλέστερον
οἰκήσομεν
καὶ
πιστότερον
|
διακεισόμεθα |
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτούς.
Ἔστι
δ' |
[36] |
γὰρ
αὐτοὺς
ἔδει
κτωμένους
χώραν
|
διακινδυνεύειν, |
ἀλλ'
εἰς
τὴν
ὑφ'
ἡμῶν |
[145] |
πρὸς
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν
βασιλέως
|
διακινδυνεύειν. |
~Ἀλλ'
ἐπειδὴ
Κύρου
τελευτήσαντος
συνῆλθον |
[67] |
δὲ
πόλις
πρὸς
ἅπαντας
τούτους
|
διακινδυνεύσασα. |
Καίτοι
τί
λοιπὸν
ἔσται
τοῖς |
[187] |
τῆς
Ἀσίας
εἰς
τὴν
Εὐρώπην
|
διακομίσαιμεν, |
καὶ
μὴ
μόνον
ἀκροατὰς
γενομένους |
[87] |
τρισὶν
ἡμέραις
καὶ
τοσαύταις
νυξὶ
|
διακόσια |
καὶ
χίλια
στάδια
διελθεῖν
στρατοπέδῳ |
[118] |
αὑτῶν
χώραν
ἀνέχεσθαι
πορθουμένην,
καὶ
|
διακοσίαις |
καὶ
χιλίαις
ναυσὶν
περιπλέοντας
εἰς |
[97] |
αὐτοῖς,
ἀλλὰ
πρὸς
χιλίας
καὶ
|
διακοσίας |
τριήρεις
μόνοι
διαναυμαχεῖν
ἐμέλλησαν.
Οὐ |
[93] |
μικρότητα
παρημελήθη,
προσπλεουσῶν
δὲ
τριήρων
|
διακοσίων |
καὶ
χιλίων
καὶ
πεζῆς
στρατιᾶς |
[18] |
κείνων,
τάχ'
ἂν
ἐάσαντες
τὸ
|
διακριβοῦσθαι |
περὶ
τούτων
ἐπὶ
τὸ
συμφέρον |
[84] |
μὴ
τοιοῦτοι
γενόμενοι
τὴν
φύσιν
|
διαλάθοιεν |
μηδ'
ἀκλεῶς
τὸν
βίον
τελευτήσαιεν, |
[27] |
εὐεργεσιῶν
μὴ
τὰς
διὰ
μικρότητα
|
διαλαθούσας |
καὶ
κατασιωπηθείσας,
ἀλλὰ
τὰς
διὰ |
[155] |
οὐκ
ἐξημαρτήκασιν;
Ποῖον
δὲ
χρόνον
|
διαλελοίπασιν |
ἐπιβουλεύοντες
τοῖς
Ἕλλησιν;
Τί
δ' |
[94] |
ὅτι
προυδόθησαν,
ἀσμένως
ἐπὶ
τὰς
|
διαλλαγὰς |
τὰς
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
ὥρμησαν, |
[129] |
τούτων
ἐμνήσθην,
προειπὼν
ὡς
περὶ
|
διαλλαγῶν |
ποιήσομαι
τοὺς
λόγους·
οὐ
γὰρ |
[16] |
πρὶν
ἂν
τοὺς
προεστῶτας
αὐτῶν
|
διαλλάξῃ, |
λίαν
ἁπλῶς
ἔχει
καὶ
πόρρω |
[188] |
πράττειν
δυναμένους
παρακαλοῦντας
ἀλλήλους
πειρᾶσθαι
|
διαλλάττειν |
τήν
τε
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν |
[157] |
τοὺς
ἄλλους
ὅσοις
πεπολεμήκασιν,
ἅμα
|
διαλλάττονται |
καὶ
τῆς
ἔχθρας
τῆς
γεγενημένης |
[174] |
ἀφαιρεθείσης,
ἣ
καὶ
τὰς
ἑταιρίας
|
διαλύει |
καὶ
τὰς
συγγενείας
εἰς
ἔχθραν |
[175] |
ἠναγκασμέναι.
Καίτοι
πῶς
οὐ
χρὴ
|
διαλύειν |
ταύτας
τὰς
ὁμολογίας,
ἐξ
ὧν |
[110] |
κοινωνήσαντες
καὶ
τὰς
αὑτῶν
πατρίδας
|
διαλυμηνάμενοι |
καὶ
μικρὰς
μὲν
ποιήσαντες
δοκεῖν |
[172] |
τῆς
εἰρήνης
συνθήκας·
οὐ
γὰρ
|
διαλυόμεθα |
τοὺς
πολέμους,
ἀλλ'
ἀναβαλλόμεθα
καὶ |
[131] |
ἐξὸν
αὐτοῖς
τὰ
πρὸς
ἡμᾶς
|
διαλυσαμένοις |
ἅπαντας
τοὺς
βαρβάρους
περιοίκους
ὅλης |
[43] |
καὶ
τὰς
ἔχθρας
τὰς
ἐνεστηκυίας
|
διαλυσαμένους |
συνελθεῖν
εἰς
ταὐτὸν,
καὶ
μετὰ |
[15] |
εὐθὺς
ἐπελθόντες
διδάσκουσιν
ὡς
χρὴ
|
διαλυσαμένους |
τὰς
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἔχθρας |
[40] |
λόγου
καὶ
μὴ
μετὰ
βίας
|
διαλύσασθαι |
τὰ
πρὸς
ἀλλήλους
ἐν
τοῖς |
[148] |
ἐκείνους
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ
διαγωνίσασθαι.
|
~Διαμαρτὼν |
δὲ
τῆς
ἐπιβουλῆς
καὶ
τῶν |
[152] |
ἐν
τοῖς
ἤθεσι
τοῖς
αὐτοῖς
|
διαμένουσιν, |
πρὸς
μὲν
τοὺς
φίλους
ἀπίστως, |
[97] |
χιλίας
καὶ
διακοσίας
τριήρεις
μόνοι
|
διαναυμαχεῖν |
ἐμέλλησαν.
Οὐ
μὴν
εἰάθησαν·
καταισχυνθέντες |
[91] |
προαγαγέσθαι
τοὺς
Ἕλληνας
ἐπὶ
τὸ
|
διαναυμαχεῖν, |
ἐπιδείξαντες
αὐτοῖς
ὁμοίως
ἐν
τοῖς |
[82] |
τὴν
Ἑλλάδα
νομίζοντες
εἶναι.
~Τοιαύταις
|
διανοίαις |
χρώμενοι
καὶ
τοὺς
νεωτέρους
ἐν |
[50] |
μηκέτι
τοῦ
γένους,
ἀλλὰ
τῆς
|
διανοίας |
δοκεῖν
εἶναι,
καὶ
μᾶλλον
Ἕλληνας |
[186] |
βουλόμενος
ἅμα
τῆς
θ'
αὑτοῦ
|
διανοίας |
καὶ
τῆς
ἐκείνων
ἀρετῆς
μνημεῖον |
[130] |
δεῖ,
μὴ
μετὰ
τῆς
αὐτῆς
|
διανοίας |
λεγόμενον.
~Ἐπεὶ
καὶ
τοῦτ'
ἔχομεν |
[2] |
οἱ
βουλόμενοι
κοινωνεῖν
τῆς
ἐκείνου
|
διανοίας. |
~Οὐ
μὴν
ἐπὶ
τούτοις
ἀθυμήσας |
[137] |
ἐπιβουλεύει,
δικαίως
ἁπάντων
ἡμῶν
καταπεφρονηκώς.
|
~Διαπέπρακται |
γὰρ
ὃ
τῶν
ἐκείνου
προγόνων |
[140] |
πρῶτον
μὲν
ἀποστάσης
Αἰγύπτου
τί
|
διαπέπρακται |
πρὸς
τοὺς
ἔχοντας
αὐτήν;
Οὐκ |
[187] |
μεγέθους
αὐτῶν,
ἀλλὰ
πολλά
με
|
διαπέφευγεν |
ὧν
διενοήθην.
Αὐτοὺς
οὖν
χρὴ |
[90] |
οὕτω
μέγα
φρονήσαντα
καὶ
τηλικαῦτα
|
διαπραξάμενον |
καὶ
τοσούτων
δεσπότην
γενόμενον
ἀπήντων |
[59] |
τῶν
ἐχθρῶν
ἅπανθ'
ὅσων
ἐδεήθη
|
διαπραξάμενος |
ἀπῆλθεν,
Εὐρυσθεὺς
δὲ
βιάσεσθαι
προσδοκήσας |
[182] |
τιμωρίαν,
ἐξὸν
ἡμῖν
εὐχῆς
ἄξια
|
διαπράξασθαι. |
Μόνος
γὰρ
οὗτος
ὁ
πόλεμος |
[17] |
μόνον
ἐπίδειξιν
ποιούμενον,
ἀλλὰ
καὶ
|
διαπράξασθαί |
τι
βουλόμενον
ἐκείνους
τοὺς
λόγους |
[99] |
αὐτὰς
ἐκ
τῶν
μεγίστων
συμφορῶν
|
διασώσαντας; |
Πῶς
δ'
οὐκ
ἂν
δεινὰ |
[65] |
καὶ
τοὺς
ἡγεμόνας
τοὺς
Λακεδαιμονίων
|
διασώσαντες. |
Ὥστε
περὶ
μὲν
τῆς
ἐν |
[162] |
εἰσὶν,
οὐκ
ἄδηλον,
ὡς
ἂν
|
διατεθεῖεν |
εἰ
πᾶσιν
ἡμῖν
πολεμεῖν
ἀναγκασθεῖεν. |
[28] |
πρὸς
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν
εὐμενῶς
|
διατεθείσης |
ἐκ
τῶν
εὐεργεσιῶν,
ἃς
οὐχ |
[43] |
δ'
εἰς
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
|
διατεθῆναι |
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς,
καὶ
τάς |
[93] |
συμμάχων
διακειμένων,
καὶ
Πελοποννησίων
μὲν
|
διατειχιζόντων |
τὸν
Ἰσθμὸν
καὶ
ζητούντων
ἰδίαν |
[24] |
ταύτην
ἔχοντες
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
|
διατελοῦμεν, |
αὐτόχθονες
ὄντες
καὶ
τῶν
ὀνομάτων |
[64] |
ἦσαν
μέγισται
καὶ
νῦν
ἔτι
|
διατελοῦσιν. |
Φαίνονται
δ'
ἡμῶν
οἱ
πρόγονοι |
[141] |
ἀλλ'
ἤδη
μὲν
ἓξ
ἔτη
|
διατέτριφεν, |
εἰ
δὲ
δεῖ
τὰ
μέλλοντα |
[41] |
παρ'
ἡμῖν,
τοῖς
μὲν
ἡδίστας
|
διατριβὰς, |
τοῖς
δ'
ἀσφαλεστάτην
καταφυγήν.
~Ἔτι |
[97] |
οἶδ'
ὅ
τι
δεῖ
λέγοντα
|
διατρίβειν· |
~ἃ
δ'
ἐστὶν
ἴδια
καὶ |
[189] |
ὑπισχνουμένοις
οὐ
πρέπει
περὶ
μικρὰ
|
διατρίβειν, |
οὐδὲ
τοιαῦτα
λέγειν
ἐξ
ὧν |
[51] |
μὴ
δοκῶ
περὶ
τὰ
μέρη
|
διατρίβειν |
ὑπὲρ
ὅλων
τῶν
πραγμάτων
ὑποθέμενος, |
[44] |
τὴν
φύσιν
ἀργὸν
εἶναι
τὴν
|
διατριβὴν, |
ἀλλ'
ἀθροισθέντων
τῶν
Ἑλλήνων
ἐγγενέσθαι |
[164] |
δεῖ
σπεύδειν
καὶ
μηδεμίαν
ποιεῖσθαι
|
διατριβὴν, |
ἵνα
μὴ
πάθωμεν
ὅπερ
οἱ |
[19] |
περὶ
ταῦτα
ποιήσασθαι
τὴν
πλείστην
|
διατριβὴν, |
μάλιστα
μὲν
ἵνα
προὔργου
τι |
[143] |
παραδείγμασιν,
οὐδ'
ὡς
ἐπὶ
μικροῖς
|
διατρίβω |
τὰς
μεγίστας
τῶν
πράξεων
παραλείπων· |
[14] |
τοῦ
περὶ
τὸν
λόγον
ἡμῖν
|
διατριφθέντος, |
ἀλλὰ
καὶ
σύμπαντος
οὗ
βεβίωκα, |
[45] |
εὐδοκιμοῦντα,
τὰ
δ'
ἀμφοτέροις
τούτοις
|
διαφέροντα· |
καὶ
τὸ
πλῆθος
τῶν
εἰσαφικνουμένων |
[49] |
δοκοῦντας
εἶναι
ταύτῃ
πλεῖστον
ἀλλήλων
|
διαφέροντας, |
ἔτι
δὲ
τοὺς
εὐθὺς
ἐξ |
[21] |
τοῖς
κινδύνοις
τοῖς
κατὰ
θάλατταν
|
διαφέρουσαν. |
~Τοῦτο
δ'
εἴ
τινες
ταύτην |
[53] |
τοιούτους.
Οὐ
γὰρ
ἀγνοοῦντες
ὅσον
|
διαφέρουσιν |
αἱ
μείζους
τῶν
συμμαχιῶν
πρὸς |
[14] |
ἄξιός
εἰμι
πάσχειν,
εἴπερ
μηδὲν
|
διαφέρων |
οὕτω
μεγάλας
ποιοῦμαι
τὰς
ὑποσχέσεις. |
[95] |
ἀξιούσαις
οὐχ
οἷόν
τ'
εἶναι
|
διαφεύγειν |
τοὺς
κινδύνους,
ἀλλ'
ὥσπερ
τῶν |
[151] |
ἂν
ἄνθρωποι
μάλιστα
τὰς
φύσεις
|
διαφθαρεῖεν, |
καὶ
τὰ
μὲν
σώματα
διὰ |
[124] |
ἐν
οἷς
ἡττηθέντες
μὲν
παραχρῆμα
|
διαφθαρήσονται, |
κατορθώσαντες
δὲ
μᾶλλον
εἰς
τὸν |
[133] |
καὶ
τὴν
ἡμετέραν
αὐτῶν
χώραν
|
διαφθείρομεν, |
ἀμελήσαντες
τὴν
Ἀσίαν
καρποῦσθαι.
~Καὶ |
[94] |
μὴ
μόνον
τοὺς
παρόντας
κινδύνους
|
διαφυγεῖν, |
ἀλλὰ
καὶ
τιμὰς
ἐξαιρέτους
λαβεῖν |
[91] |
ἡμέτεροι
πρόγονοι
μάλιστα
μὲν
βουλόμενοι
|
διαφυλάξαι |
τὴν
παροῦσαν
δόξαν
καὶ
πᾶσι |
[176] |
ταῖς
ὁμολογίαις
τὰ
χείριστα
τυγχάνομεν
|
διαφυλάττοντες. |
Ἃ
μὲν
γὰρ
αὐτονόμους
ἀφίησιν |
[50] |
οἱ
ταύτης
μαθηταὶ
τῶν
ἄλλων
|
διδάσκαλοι |
γεγόνασιν,
καὶ
τὸ
τῶν
Ἑλλήνων |
[33] |
τοὺς
τηλικούτων
ἀγαθῶν
αἰτίους,
περίεργον
|
διδάσκειν. |
Οὐδεὶς
γὰρ
ἂν
δύναιτο
δωρεὰν |
[15] |
κοινῶν,
ὅσοι
μὲν
εὐθὺς
ἐπελθόντες
|
διδάσκουσιν |
ὡς
χρὴ
διαλυσαμένους
τὰς
πρὸς |
[46] |
αὐτὴ
τίθησιν,
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
διδόναι |
συναναπείθει·
τὰ
γὰρ
ὑφ'
ἡμῶν |
[62] |
τοῖς
μὲν
ἀπ'
ἐκείνου
γεγονόσιν
|
διδόναι |
τὴν
βασιλείαν,
τὴν
δὲ
τῷ |
[117] |
ἢ
προσῆκεν
αὐτοῖς
φρονήσαντας
οὕτω
|
διέθεμεν |
~ὥστε
μὴ
μόνον
παύσασθαι
στρατείας |
[153] |
ὀκτὼ
μῆνας
ταῖς
αὑτῶν
δαπάναις
|
διέθρεψαν, |
τοὺς
δ'
ὑπὲρ
αὑτῶν
κινδυνεύοντας |
[47] |
καὶ
τὰς
ἐξ
ἀνάγκης
γιγνομένας
|
διεῖλεν |
καὶ
τὰς
μὲν
φυλάξασθαι,
τὰς |
[16] |
πόλεις,
οὕτω
τοὺς
πλείστους
αὐτῶν
|
διειλήφασιν. |
Ὅστις
οὖν
οἴεται
τοὺς
ἄλλους |
[17] |
ἀλλήλας
καὶ
τάς
θ'
ἡγεμονίας
|
διελέσθαι, |
καὶ
τὰς
πλεονεξίας,
ἃς
νῦν |
[66] |
πρότερον
πειράσομαι
καὶ
περὶ
τούτων
|
διελθεῖν. |
~Ἔστιν
γὰρ
ἀρχικώτατα
μὲν
τῶν |
[157] |
τῶν
πολιτῶν
τῶν
ἡμετέρων
τοιαῦτα
|
διελθεῖν. |
Καὶ
γὰρ
οὗτοι
πρὸς
μὲν |
[8] |
καὶ
τά
τε
παλαιὰ
καινῶς
|
διελθεῖν |
καὶ
περὶ
τῶν
νεωστὶ
γεγενημένων |
[87] |
νυξὶ
διακόσια
καὶ
χίλια
στάδια
|
διελθεῖν |
στρατοπέδῳ
πορευομένους·
οὕτω
σφόδρ'
ἠπείχθησαν |
[26] |
πράξεις
τὰς
τῆς
πόλεως
ἐφεξῆς
|
διέλθοιμεν. |
Εὑρήσομεν
γὰρ
αὐτὴν
οὐ
μόνον |
[70] |
τοσοῦτον
διὰ
τὴν
τότε
στρατείαν
|
διέλιπον |
ὥστ'
ἐν
τῷ
μεταξὺ
τῆς |
[90] |
καὶ
τοσούτων
δεσπότην
γενόμενον
ἀπήντων
|
διελόμενοι |
τὸν
κίνδυνον,
Λακεδαιμόνιοι
μὲν
εἰς |
[142] |
μὲν
ἐπ'
ἐκείνῳ
πολλάκις
ἂν
|
διελύθησαν, |
διὰ
δὲ
τὸν
ἐφεστῶτα
κίνδυνον |
[46] |
διὰ
πολλοῦ
χρόνου
συλλεγεῖσαι
ταχέως
|
διελύθησαν, |
ἡ
δ'
ἡμετέρα
πόλις
ἅπαντα |
[114] |
ῥᾳδίως
ἄν
τις
ἑνὶ
ψηφίσματι
|
διέλυσεν, |
τὰς
δὲ
σφαγὰς
καὶ
τὰς |
[69] |
λόγοι
περὶ
αὐτῶν
τοσοῦτον
χρόνον
|
διέμειναν |
εἰ
μὴ
καὶ
τὰ
πραχθέντα |
[72] |
καὶ
πρὸς
ἅπαντας
τοὺς
κινδύνους
|
διενεγκόντες, |
εὐθὺς
μὲν
τῶν
ἀριστείων
ἠξιώθησαν, |
[64] |
ἡμῶν
οἱ
πρόγονοι
τοσοῦτον
ἁπάντων
|
διενεγκόντες |
ὥσθ'
ὑπὲρ
μὲν
Ἀργείων
δυστυχησάντων |
[44] |
μήτε
τοῖς
ἰδιώταις
μήτε
τοῖς
|
διενεγκοῦσιν |
τὴν
φύσιν
ἀργὸν
εἶναι
τὴν |
[153] |
μὲν
Κισθήνην
καταλαβοῦσιν
ἑκατὸν
τάλαντα
|
διένειμαν, |
τοὺς
δὲ
μεθ'
αὑτῶν
εἰς |
[187] |
ἀλλὰ
πολλά
με
διαπέφευγεν
ὧν
|
διενοήθην. |
Αὐτοὺς
οὖν
χρὴ
συνδιορᾶν,
ὅσης |
[96] |
γενομέναις.
~Δῆλον
δ'
ὅτι
ταῦτα
|
διενοήθησαν· |
ἐπειδὴ
γὰρ
οὐχ
οἷοί
τ' |
[114] |
χρημάτων
ἁρπαγὰς
τίς
ἂν
δύναιτο
|
διεξελθεῖν; |
Πλὴν
τοσοῦτον
εἰπεῖν
ἔχω
καθ' |
[15] |
ἐπὶ
τὸν
βάρβαρον
τραπέσθαι,
καὶ
|
διεξέρχονται |
τάς
τε
συμφορὰς
τὰς
ἐκ |
[111] |
τῶν
αἰσχρῶν
ἢ
δεινῶν
οὐ
|
διεξῆλθον; |
Οἳ
τοὺς
μὲν
ἀνομωτάτους
πιστοτάτους |
[138] |
καὶ
φασὶν
αὐτὸν
εἶναι
δυσπολέμητον,
|
διεξιόντες |
ὡς
πολλὰς
τὰς
μεταβολὰς
τοῖς |
[148] |
πᾶσαν
ἐπιβουλευόμενοι
τὴν
ὁδὸν
ὁμοίως
|
διεπορεύθησαν |
ὡσπερανεὶ
προπεμπόμενοι,
μάλιστα
μὲν
φοβούμενοι |
[165] |
ἕως
ἂν
ἐπιστῶσιν,
ἀλλ'
ἔτι
|
διεσπαρμένοις |
αὐτοῖς
ἐπιχειρεῖν.
Ἐκεῖνοι
μὲν
οὖν |
[83] |
μόνον
δὲ
τὰς
αὑτῶν
πατρίδας
|
διέσωσαν, |
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
σύμπασαν
Ἑλλάδ' |
[106] |
γὰρ
ταύτης
οἰκοῦντες
ἑβδομήκοντ'
ἔτη
|
διετελέσαμεν |
ἄπειροι
μὲν
τυραννίδων,
ἐλεύθεροι
δὲ |
[52] |
ἐλευθερίας·
ἅπαντα
γὰρ
τὸν
χρόνον
|
διετέλεσαν |
κοινὴν
τὴν
πόλιν
παρέχοντες
καὶ |
[60] |
καὶ
λυμαινόμενος
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
|
διετέλεσεν, |
ἐπειδὴ
δ'
εἰς
ἡμᾶς
ἐξήμαρτεν, |
[83] |
μίαν
πόλιν
στρατεύσαντες
ἔτη
δέκα
|
διέτριψαν, |
οἱ
δὲ
τὴν
ἐξ
ἁπάσης |
[108] |
ἄλλην
ἀρετὴν
ἁπασῶν
τῶν
νήσων
|
διέφερεν, |
κρατοῦντες
αὐτῆς
μᾶλλον
ἢ
τῆς |
[98] |
Τοσοῦτον
γὰρ
ἡ
πόλις
ἡμῶν
|
διέφερεν, |
ὅτ'
ἦν
ἀκέραιος,
ὥστ'
ἀνάστατος |
[92] |
ταῖς
τύχαις,
ἀλλ'
οἱ
μὲν
|
διεφθάρησαν |
καὶ
ταῖς
ψυχαῖς
νικῶντες
τοῖς |
[69] |
προγόνους
τοὺς
ἡμετέρους
συμβαλόντες
ὁμοίως
|
διεφθάρησαν |
ὥσπερ
ἂν
εἰ
πρὸς
ἅπαντας |
[110] |
ἐξαμαρτεῖν.
Ποῖον
γὰρ
αὐτοὺς
ἀδίκημα
|
διέφυγεν; |
~Ἢ
τί
τῶν
αἰσχρῶν
ἢ |
[144] |
αἰτίαν
τὰ
κάλλιστα
τῶν
ἔργων
|
διῆλθον, |
οὐκ
ἀμνημονῶν
οὐδ'
ἐκείνων,
ὅτι |
[11] |
καὶ
λίαν
ἀπηκριβωμένοις,
καὶ
τοσοῦτον
|
διημαρτήκασιν |
ὥστε
τοὺς
πρὸς
ὑπερβολὴν
πεποιημένους |
[93] |
γεγενημένοι
καὶ
τῶν
ἐλπίδων
ἁπασῶν
|
διημαρτηκότες, |
~ἐξὸν
αὐτοῖς
μὴ
μόνον
τοὺς |
[48] |
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
ἅπασιν
αὐτῶν
|
διηνέγκαμεν, |
ὁρῶσα
δὲ
περὶ
μὲν
τὰς |
[92] |
τελευταίοις
τῶν
κινδύνων
ἔτι
πλέον
|
διήνεγκαν. |
~Ἀθύμως
γὰρ
ἁπάντων
τῶν
συμμάχων |
[83] |
μὲν
τῶν
ἐπὶ
Τροίαν
στρατευσαμένων
|
διήνεγκαν |
ὅσον
οἱ
μὲν
περὶ
μίαν |
[73] |
τοιούτων
ἀνταγωνιστῶν
τυχοῦσα
τοσοῦτον
αὐτῶν
|
διήνεγκεν. |
Βούλομαι
δ'
ὀλίγῳ
μακρότερα
περὶ |
[69] |
τὰ
πραχθέντα
πολὺ
τῶν
ἄλλων
|
διήνεγκεν. |
~Λέγεται
δ'
οὖν
περὶ
μὲν |
[22] |
τινες
ταύτην
μὲν
μὴ
νομίζουσιν
|
δικαίαν |
εἶναι
τὴν
κρίσιν,
ἀλλὰ
πολλὰς |
[75] |
δυναστευσάντων
ἐν
ἑκατέρᾳ
τοῖν
πολέοιν
|
δίκαιον |
ἀμνημονεῖν·
ἐκεῖνοι
γὰρ
ἦσαν
οἱ |
[176] |
τοὺς
ἑτέρους
ἐλαττοῦντα
παρὰ
τὸ
|
δίκαιον; |
~Διὸ
καὶ
τῶν
πρεσβευσάντων
ταύτην |
[140] |
~Ἀλλὰ
γὰρ
οὐκ
ἐκ
τούτων
|
δίκαιόν |
ἐστι
σκοπεῖν
τὴν
βασιλέως
δύναμιν, |
[102] |
τοὺς
ἐξαμαρτάνοντας,
πῶς
οὐκ
ἤδη
|
δίκαιόν |
ἐστιν
ἡμᾶς
ἐπαινεῖν,
οἵτινες
ἐλαχίστοις |
[177] |
τούτων
ὁρισαμένους
καὶ
κοινὸν
τὸ
|
δίκαιον |
ποιησαμένους,
οὕτω
συγγράφεσθαι
περὶ
αὐτῶν. |
[183] |
πλεονεξίας
ἐπιθυμοῦντας,
ἀλλ'
αὐτὸ
τὸ
|
δίκαιον |
σκοποῦντας;
Οὐ
πρὸς
τοὺς
καὶ |
[54] |
πρὸ
τῶν
Τρωϊκῶν,
ἐκεῖθεν
γὰρ
|
δίκαιον |
τὰς
πίστεις
λαμβάνειν
τοὺς
ὑπὲρ |
[67] |
οἱ
μὴ
δυνάμενοι
τυγχάνειν
τῶν
|
δικαίων |
ἡμᾶς
ἱκετεύειν
ἀξιοῦντες,
τῶν
δὲ |
[25] |
φρονοῦντας
καὶ
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
|
δικαίως |
ἀμφισβητοῦντας
καὶ
τῶν
πατρίων
πολλάκις |
[100] |
τὴν
ἡμετέραν
αἰτίαν
γεγενῆσθαι
καὶ
|
δικαίως |
ἂν
αὐτῆς
τὴν
ἡγεμονίαν
εἶναι |
[177] |
τῶν
πρεσβευσάντων
ταύτην
τὴν
εἰρήνην
|
δικαίως |
ἂν
κατηγοροῖμεν,
ὅτι
πεμφθέντες
ὑπὸ |
[136] |
δὲ
μέλλει,
τοῖς
δ'
ἐπιβουλεύει,
|
δικαίως |
ἁπάντων
ἡμῶν
καταπεφρονηκώς.
~Διαπέπρακται
γὰρ |
[43] |
~Τῶν
τοίνυν
τὰς
πανηγύρεις
καταστησάντων
|
δικαίως |
ἐπαινουμένων
ὅτι
τοιοῦτον
ἔθος
ἡμῖν |
[20] |
καὶ
πρότερον
ἡ
πόλις
ἡμῶν
|
δικαίως |
τῆς
θαλάττης
ἦρξεν
καὶ
νῦν |
[143] |
ἔχοι
τοῦτ'
εἰπεῖν
ὡς
οὐ
|
δικαίως |
χρῶμαι
τοῖς
παραδείγμασιν,
οὐδ'
ὡς |
[149] |
καὶ
διαβάντες
εἰς
τὴν
Εὐρώπην
|
δίκην |
ἔδοσαν,
οἱ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν |
[181] |
σκοπεῖν
ὅπως
τῶν
τε
γεγενημένων
|
δίκην |
ληψόμεθα
καὶ
τὰ
μέλλοντα
διορθωσόμεθα. |
[113] |
τοῖς
ἄλλοις
καὶ
περὶ
τῶν
|
δικῶν |
καὶ
τῶν
γραφῶν
τῶν
ποτε |
[164] |
ἐπὶ
τοῖς
ἐντεῦθεν
ὁρμωμένοις
εἶναι.
|
~Διὸ |
δεῖ
σπεύδειν
καὶ
μηδεμίαν
ποιεῖσθαι |
[53] |
ἀδικουμένοις
ἀεὶ
τῶν
Ἑλλήνων
ἐπαμύνουσαν.
|
~Διὸ |
δὴ
καὶ
κατηγοροῦσίν
τινες
ἡμῶν |
[155] |
προτέρῳ
πολέμῳ
καὶ
κατακάειν
ἐτόλμησαν;
|
Διὸ |
καὶ
τοὺς
Ἴωνας
ἄξιον
ἐπαινεῖν |
[177] |
ἑτέρους
ἐλαττοῦντα
παρὰ
τὸ
δίκαιον;
|
~Διὸ |
καὶ
τῶν
πρεσβευσάντων
ταύτην
τὴν |
[38] |
περὶ
τῶν
ἄλλων
καλῶν
καλῶς
|
διοικήσειν, |
ἡγουμένη
δὲ
τὸν
βίον
τὸν |
[41] |
ἄλλοις
παρέδωκεν.
~Τὴν
τοίνυν
ἄλλην
|
διοίκησιν |
οὕτω
φιλοξένως
κατεσκευάσατο
καὶ
πρὸς |
[120] |
νῦν
δ'
ἐκεῖνός
ἐστιν
ὁ
|
διοικῶν |
τὰ
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
προστάττων |
[4] |
~ἀλλ'
ἅμα
μὲν
ἐλπίζων
τοσοῦτον
|
διοίσειν |
ὥστε
τοῖς
ἄλλοις
μηδὲν
πώποτε |
[126] |
δὲ
τῷ
Μακεδόνων
βασιλεῖ
καὶ
|
Διονυσίῳ |
τῷ
Σικελίας
τυράννῳ
καὶ
τῷ |
[181] |
δίκην
ληψόμεθα
καὶ
τὰ
μέλλοντα
|
διορθωσόμεθα. |
Καὶ
γὰρ
αἰσχρὸν
ἰδίᾳ
μὲν |
[174] |
ἐνθένδε
πόλεμον
εἰς
τὴν
ἤπειρον
|
διοριοῦμεν, |
ὡς
μόνον
ἂν
τοῦτ'
ἀγαθὸν |
[89] |
Ἑλλήσποντον
ζεύξας,
τὸν
δ'
Ἄθω
|
διορύξας. |
~Πρὸς
δὴ
τὸν
οὕτω
μέγα |
[11] |
δ'
ἐπιδεικτικῶς,
ἢ
σφᾶς
μὲν
|
διορῶντας |
τὰς
μετριότητας,
τὸν
δ'
ἀκριβῶς |
[60] |
τὴν
ἀνθρωπίνην
φύσιν,
ὃς
ἐκ
|
Διὸς |
μὲν
γεγονὼς,
ἔτι
δὲ
θνητὸς |
[48] |
ζῴων
ἴδιον
ἔφυμεν
ἔχοντες
καὶ
|
διότι |
τούτῳ
πλεονεκτήσαντες
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[107] |
δὲ
μεγίστην,
καὶ
κεκτημένοι
τριήρεις
|
διπλασίας |
μὲν
ἢ
σύμπαντες,
δυναμένας
δὲ |
[91] |
αὑτοὺς
ἐξισῶσαι
καὶ
δεδιότες
μὴ
|
δὶς |
ἐφεξῆς
ἡ
πόλις
ἡμῶν
αἰτία |
[107] |
ἢ
σύμπαντες,
δυναμένας
δὲ
πρὸς
|
δὶς |
τοσαύτας
κινδυνεύειν,
ὑποκειμένης
τῆς
Εὐβοίας |
[2] |
πρόνοιαν·
τῶν
μὲν
γὰρ
ἀθλητῶν
|
δὶς |
τοσαύτην
ῥώμην
λαβόντων
οὐδὲν
ἂν |
[28] |
μεμυημένοις
ἀκούειν,
καὶ
δούσης
δωρεὰς
|
διττὰς, |
αἵπερ
μέγισται
τυγχάνουσιν
οὖσαι,
τούς |
[179] |
τῆς
ὑπὸ
τῷ
κόσμῳ
κειμένης
|
δίχα |
τετμημένης,
καὶ
τῆς
μὲν
Ἀσίας, |
[104] |
αὐτοῖς
νόμοις
ἁπάσας
τὰς
πόλεις
|
διῳκοῦμεν, |
συμμαχικῶς,
ἀλλ'
οὐ
δεσποτικῶς
βουλευόμενοι |
[101] |
τόδε
μεῖζον
τεκμήριον
ὡς
καλῶς
|
διῳκοῦμεν |
τὰ
τῶν
συμμάχων,
ὅτι
τῶν |
[80] |
τρόπον
καὶ
τὰ
τῶν
ἄλλων
|
διῴκουν, |
θεραπεύοντες,
ἀλλ'
οὐχ
ὑβρίζοντες
τοὺς |
[137] |
πώποτε·
τήν
τε
γὰρ
Ἀσίαν
|
διωμολόγηται |
καὶ
παρ'
ἡμῶν
καὶ
παρὰ |
[66] |
ἄν
τις
σαφέστερον
ἐπιδεῖξαι
δυνηθείη.
|
~Δοκεῖ |
δέ
μοι
καὶ
περὶ
τῶν |
[160] |
ἔργων
ἐκείνοις
ἐπιθυμῶμεν.
~Ὥστε
μοι
|
δοκεῖ |
πολλὰ
λίαν
εἶναι
τὰ
παρακελευόμενα |
[50] |
τοῦ
γένους,
ἀλλὰ
τῆς
διανοίας
|
δοκεῖν |
εἶναι,
καὶ
μᾶλλον
Ἕλληνας
καλεῖσθαι |
[30] |
μὴ
καινὰ
μὲν,
πιστὰ
δὲ
|
δοκεῖν |
εἶναι
τὰ
λεγόμενα
περὶ
αὐτῶν. |
[110] |
διαλυμηνάμενοι
καὶ
μικρὰς
μὲν
ποιήσαντες
|
δοκεῖν |
εἶναι
τὰς
τῶν
προγεγενημένων
ἀδικίας, |
[4] |
ὥστε
τοῖς
ἄλλοις
μηδὲν
πώποτε
|
δοκεῖν |
εἰρῆσθαι
περὶ
αὐτῶν,
ἅμα
δὲ |
[103] |
κατασχεῖν
ἠδυνήθημεν;
~Οἶμαι
δὲ
πᾶσιν
|
δοκεῖν |
τούτους
κρατίστους
προστάτας
γενήσεσθαι
τῶν |
[40] |
τὰς
μὲν
εὑροῦσα,
τὰς
δὲ
|
δοκιμάσασα |
χρῆσθαι
τοῖς
ἄλλοις
παρέδωκεν.
~Τὴν |
[49] |
τε
σοφοὺς
καὶ
τοὺς
ἀμαθεῖς
|
δοκοῦντας |
εἶναι
ταύτῃ
πλεῖστον
ἀλλήλων
διαφέροντας, |
[149] |
ὡς
αὐτὸν
πρεσβευόντων.
Ὥστε
μοι
|
δοκοῦσιν |
ἐν
ἅπασι
τοῖς
τόποις
σαφῶς |
[51] |
φύσεως
μετέχοντας.
~Ἵνα
δὲ
μὴ
|
δοκῶ |
περὶ
τὰ
μέρη
διατρίβειν
ὑπὲρ |
[72] |
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
θαλάττης
ἔλαβον,
|
δόντων |
μὲν
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων,
οὐκ |
[175] |
τὰς
ὁμολογίας,
ἐξ
ὧν
τοιαύτη
|
δόξα |
γέγονεν,
ὡς
ὁ
μὲν
βάρβαρος |
[151] |
~Οἱ
δ'
ἐν
ταῖς
μεγίσταις
|
δόξαις |
ὄντες
αὐτῶν
ὁμαλῶς
μὲν
οὐδὲ |
[171] |
οἱ
μὲν
ἐν
ταῖς
μεγίσταις
|
δόξαις |
ὄντες
ἐπὶ
μικροῖς
σπουδάζουσιν,
ἡμῖν |
[91] |
μὲν
βουλόμενοι
διαφυλάξαι
τὴν
παροῦσαν
|
δόξαν |
καὶ
πᾶσι
ποιῆσαι
φανερὸν
ὅτι |
[76] |
εὐδοκιμήσειν
καὶ
τοῖς
παισὶν
μεγίστην
|
δόξαν |
καταλείψειν.
~Οὐδὲ
τὰς
θρασύτητας
τὰς |
[159] |
τὴν
Ὁμήρου
ποίησιν
μείζω
λαβεῖν
|
δόξαν |
ὅτι
καλῶς
τοὺς
πολεμήσαντας
τοῖς |
[186] |
~Φήμην
δὲ
καὶ
μνήμην
καὶ
|
δόξαν |
πόσην
τινὰ
χρὴ
νομίζειν
ἢ |
[3] |
νομίσας
ἆθλον
ἔσεσθαί
μοι
τὴν
|
δόξαν |
τὴν
ἀπ'
αὐτοῦ
τοῦ
λόγου |
[46] |
ὑφ'
ἡμῶν
κριθέντα
τοσαύτην
λαμβάνει
|
δόξαν |
ὥστε
παρὰ
πᾶσιν
ἀνθρώποις
ἀγαπᾶσθαι. |
[174] |
γεγενημέναις
πρὸς
τὸν
βάρβαρον
καταχρήσασθαι
|
δόξειεν |
ἡμῖν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
ἴσως
διὰ |
[170] |
εἴπερ
ἦσαν
ἄξιοι
τῆς
παρούσης
|
δόξης, |
ἁπάντων
ἀφεμένους
τῶν
ἄλλων
περὶ |
[83] |
ζῶντες
εὐδοκιμεῖν,
οἵτινες
ὑπὲρ
τῆς
|
δόξης |
ἧς
ἤμελλον
τελευτήσαντες
ἕξειν
οὕτως |
[14] |
πράγματος
ἀξίως
εἴπω
καὶ
τῆς
|
δόξης |
τῆς
ἐμαυτοῦ
καὶ
τοῦ
χρόνου, |
[189] |
τοῖς
ἄλλοις
μεγάλων
ἀγαθῶν
αἴτιοι
|
δόξουσιν |
εἶναι.
|
[177] |
ἔχειν
ἑκάστους,
εἴτε
καὶ
τῶν
|
δοριαλώτων |
ἐπάρχειν,
εἴτε
τούτων
κρατεῖν
ὧν |
[95] |
ἐξ
ἀνθρώπων
ἀφανισθῆναι
μᾶλλον
ἢ
|
δούλαις |
ὀφθῆναι
γενομέναις.
~Δῆλον
δ'
ὅτι |
[85] |
αὐτοὺς
εἶναι
νομίζοντες,
οὐδ'
ἐπὶ
|
δουλείᾳ |
τῇ
τῶν
Ἑλλήνων
τὸν
βάρβαρον |
[95] |
παρεσκευάζοντο,
τοῖς
δ'
ἄλλοις
τὴν
|
δουλείαν |
αἱρουμένοις
συγγνώμην
εἶχον.
Ἡγοῦντο
γὰρ |
[150] |
πόλεμον
ἐκλελυμένος,
πρὸς
δὲ
τὴν
|
δουλείαν |
ἄμεινον
τῶν
παρ'
ἡμῖν
οἰκετῶν |
[123] |
ἠξιοῦμεν·
νῦν
δ'
εἰς
τοιαύτην
|
δουλείαν |
καθεστώτων
οὐδὲν
φροντίζουσιν
αὐτῶν,
οἷς |
[124] |
κακῶν,
ὅταν
ὑπὲρ
αὐτῆς
τῆς
|
δουλείας |
ἀναγκάζωνται
συστρατεύεσθαι,
καὶ
πολεμεῖν
τοῖς |
[96] |
τοῖς
λοιποῖς
αἴτιοι
γενέσθαι
τῆς
|
δουλείας, |
ἐρήμην
μὲν
τὴν
πόλιν
γενομένην, |
[109] |
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἀπορωτέρως
ζῶντας
τῶν
|
δουλεύειν |
αἰτίαν
ἐχόντων.
Καίτοι
βουλόμενοι
πλεονεκτεῖν |
[62] |
γένει
τῆς
σωτηρίας
αἰτίαν
οὖσαν
|
δουλεύειν |
αὑτοῖς
ἀξιοῦν.
~Εἰ
δὲ
δεῖ |
[127] |
ἐᾶν
εἶναι
κυρίας,
ἀλλ'
ἀναγκάζειν
|
δουλεύειν |
ἢ
ταῖς
μεγίσταις
συμφοραῖς
περιβάλλειν; |
[175] |
τῆς
εἰρήνης,
ὡς
ὑπὸ
τούτων
|
δουλεύειν |
ἠναγκασμέναι.
Καίτοι
πῶς
οὐ
χρὴ |
[111] |
ᾑροῦντο
δὲ
τῶν
Εἱλώτων
ἑνὶ
|
δουλεύειν |
ὥστ'
εἰς
τὰς
αὑτῶν
πατρίδας |
[181] |
τοσούτους
τῶν
συμμάχων
περιορᾶν
αὐτοῖς
|
δουλεύοντας, |
καὶ
τοὺς
μὲν
περὶ
τὰ |
[151] |
μὲν
τοὺς
ὑβρίζοντες,
τοῖς
δὲ
|
δουλεύοντες, |
ὡς
ἂν
ἄνθρωποι
μάλιστα
τὰς |
[124] |
μᾶλλον
εἰς
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
|
δουλεύσουσιν. |
~Ὧν
τίνας
ἄλλους
αἰτίους
χρὴ |
[28] |
ἢ
τοῖς
μεμυημένοις
ἀκούειν,
καὶ
|
δούσης |
δωρεὰς
διττὰς,
αἵπερ
μέγισται
τυγχάνουσιν |
[144] |
ἔχων
ὁπλίτας
τῆς
Αἰολίδος
ἐπῆρχεν,
|
Δράκων |
δ'
Ἀταρνέα
καταλαβὼν
καὶ
τρισχιλίους |
[150] |
ἐν
τοῖς
ἐκείνων
ἐπιτηδεύμασιν
ἐγγενέσθαι
|
δύναιτ' |
ἂν
ἢ
στρατηγὸς
δεινὸς
ἢ |
[114] |
καὶ
χρημάτων
ἁρπαγὰς
τίς
ἂν
|
δύναιτο |
διεξελθεῖν;
Πλὴν
τοσοῦτον
εἰπεῖν
ἔχω |
[33] |
περίεργον
διδάσκειν.
Οὐδεὶς
γὰρ
ἂν
|
δύναιτο |
δωρεὰν
τοσαύτην
τὸ
μέγεθος
εὑρεῖν |
[114] |
τούτων
γενομένας
οὐδεὶς
ἂν
ἰάσασθαι
|
δύναιτο. |
~Καὶ
μὴν
οὐδὲ
τὴν
παροῦσαν |
[10] |
εἰπεῖν
ὡς
οὐδεὶς
ἂν
ἄλλος
|
δύναιτο. |
~Καίτοι
τινὲς
ἐπιτιμῶσι
τῶν
λόγων |
[27] |
πολιτευόμεθα
καὶ
δι'
ἣν
ζῆν
|
δυνάμεθα, |
σχεδὸν
ἁπάσης
αἰτίαν
οὖσαν.
Ἀνάγκη |
[118] |
περιμένειν,
ἀλλὰ
μὴ
τῇ
παρούσῃ
|
δυνάμει |
πιστεύειν.
~Καὶ
ταῦθ'
ὅτι
διὰ |
[139] |
τοῖς
τοιούτοις
καιροῖς
πολλάκις
μικραὶ
|
δυνάμεις |
μεγάλας
τὰς
ῥοπὰς
ἐποίησαν,
ἐπεὶ |
[136] |
πόλεις
καὶ
τηλικαύτας
τὸ
μέγεθος
|
δυνάμεις |
οὕτως
εἰκῇ
τῷ
βαρβάρῳ
παραδεδώκαμεν. |
[96] |
πρὸς
ἀμφοτέρας
ἅμα
παρατάξασθαι
τὰς
|
δυνάμεις, |
παραλαβόντες
ἅπαντα
τὸν
ὄχλον
τὸν |
[56] |
πόλεις
ὑπερορῶντες
ὡς
οὐκ
ἂν
|
δυναμένας |
βοηθῆσαι
ταῖς
αὑτῶν
συμφοραῖς,
τὴν |
[107] |
τριήρεις
διπλασίας
μὲν
ἢ
σύμπαντες,
|
δυναμένας |
δὲ
πρὸς
δὶς
τοσαύτας
κινδυνεύειν, |
[67] |
τῶν
μὲν
Ἑλλήνων
οἱ
μὴ
|
δυνάμενοι |
τυγχάνειν
τῶν
δικαίων
ἡμᾶς
ἱκετεύειν |
[11] |
ἐπιστάμενον
λέγειν
ἁπλῶς
οὐκ
ἂν
|
δυνάμενον |
εἰπεῖν.
~Οὗτοι
μὲν
οὖν
οὐ |
[55] |
Καδμείᾳ
τελευτήσαντας
αὐτὸς
μὲν
οὐ
|
δυνάμενος |
ἀνελέσθαι,
τὴν
δὲ
πόλιν
ἀξιῶν |
[49] |
οὐ
μόνον
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
|
δυναμένους, |
ἀλλὰ
καὶ
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις |
[184] |
ἥκιστα
δ'
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἀμύνεσθαι
|
δυναμένους; |
Οὐκοῦν
ἐκεῖνοι
πᾶσι
τούτοις
ἔνοχοι |
[188] |
ἀπελθεῖν,
~ἀλλὰ
τοὺς
μὲν
πράττειν
|
δυναμένους |
παρακαλοῦντας
ἀλλήλους
πειρᾶσθαι
διαλλάττειν
τήν |
[186] |
Τίς
γὰρ
ἢ
τῶν
ποιεῖν
|
δυναμένων |
ἢ
τῶν
λέγειν
ἐπισταμένων
οὐ |
[139] |
ὣς
ὀρθῶς
περὶ
τῆς
ἐκείνου
|
δυνάμεως |
γιγνώσκουσιν.
Εἰ
μὲν
γὰρ
ἀπέφαινον |
[164] |
μετὰ
πάσης
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
|
δυνάμεως |
ἐν
μέρει
τῶν
ἐθνῶν
ἕκαστον |
[141] |
πελταστὰς,
ἀλλ'
ὅμως
οὕτω
ταπεινῆς
|
δυνάμεως |
οὐ
δύναται
περιγενέσθαι
βασιλεὺς
πολεμῶν, |
[147] |
καὶ
καταφρονήσας
τῆς
περὶ
αὑτὸν
|
δυνάμεως |
τοὺς
ἄρχοντας
τοὺς
τῶν
ἐπικούρων |
[83] |
τὴν
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
|
δύναμιν |
ἐν
ὀλίγῳ
χρόνῳ
κατεπολέμησαν,
οὐ |
[140] |
δίκαιόν
ἐστι
σκοπεῖν
τὴν
βασιλέως
|
δύναμιν, |
ἐξ
ὧν
μεθ'
ἑκατέρων
γέγονεν, |
[57] |
ἑτέροις
ὄντας,
παραλιπὼν
τοὺς
μείζω
|
δύναμιν |
ἔχοντας,
ἄλλως
τε
καὶ
περὶ |
[21] |
τοὺς
ἐμπειροτάτους
ὄντας
καὶ
μεγίστην
|
δύναμιν |
ἔχοντας,
ἀναμφισβητήτως
ἡμῖν
προσήκει
τὴν |
[86] |
Ἑλλάδος
καταφρονήσαντας
ἀπήντων
τὴν
οἰκείαν
|
δύναμιν |
ἔχοντες,
ὀλίγοι
πρὸς
πολλὰς
μυριάδας, |
[137] |
ἀλλ'
οὐ
διὰ
τὴν
ἐκείνου
|
δύναμιν. |
~Καίτοι
τινὲς
θαυμάζουσιν
τὸ
μέγεθος |
[109] |
~ἀλλὰ
μόνοι
δὴ
τῶν
μεγάλην
|
δύναμιν |
λαβόντων
περιείδομεν
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἀπορωτέρως |
[166] |
ἄρχει
τῶν
ἠπειρωτῶν,
ἀλλὰ
μείζω
|
δύναμιν |
περὶ
αὑτὸν
ἑκάστων
αὐτῶν
ποιησάμενος· |
[58] |
τῶν
Ἡρακλέους
πρὸς
τὴν
Εὐρυσθέως
|
δύναμιν, |
τοὺς
μὲν
ἐπιστρατεύσαντες
ἠνάγκασαν
ἀποδοῦναι |
[1] |
ὥστε
καὶ
τοὺς
ἄλλους
ὠφελεῖν
|
δύνασθαι, |
~τούτοις
δ'
οὐδεμίαν
τιμὴν
ἀπένειμαν, |
[81] |
ἀξιοῦντες,
οὐχ
οὕτως
ἐπὶ
ταῖς
|
δυναστείαις |
μέγα
φρονοῦντες
ὡς
ἐπὶ
τῷ |
[105] |
μὲν
πλήθει
βοηθοῦντες,
ταῖς
δὲ
|
δυναστείαις |
πολεμοῦντες,
δεινὸν
οἰόμενοι
τοὺς
πολλοὺς |
[67] |
μὲν
τῶν
γενῶν
καὶ
μεγίστας
|
δυναστείας |
ἔχοντα
Σκύθαι
καὶ
Θρᾷκες
καὶ |
[184] |
Οὐ
τοῖς
μείζους
μὲν
τὰς
|
δυναστείας |
ἢ
κατ'
ἀνθρώπους
περιβεβλημένοις,
ἐλάττονος |
[22] |
τὰς
μεταβολὰς
γίγνεσθαι,
τὰς
γὰρ
|
δυναστείας |
οὐδέποτε
τοῖς
αὐτοῖς
παραμένειν,
ἀξιοῦσιν |
[65] |
μὲν
τῆς
ἐν
τοῖς
Ἕλλησι
|
δυναστείας |
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
ἄν
τις |
[39] |
οἰκοῦντας,
καὶ
τοὺς
μὲν
ὑπὸ
|
δυναστειῶν |
ὑβριζομένους,
τοὺς
δὲ
δι'
ἀναρχίαν |
[170] |
κινδύνοις
ἐστίν.
~Θαυμάζω
δὲ
τῶν
|
δυναστευόντων |
ἐν
ταῖς
πόλεσιν,
εἰ
προσήκειν |
[178] |
ἅπαντα
χρόνον
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
|
δυναστευόντων. |
~Οἶμαι
δ'
ἐκείνως
εἰπὼν
μᾶλλον |
[75] |
τοῦ
πολέμου
τούτου
γενομένων
καὶ
|
δυναστευσάντων |
ἐν
ἑκατέρᾳ
τοῖν
πολέοιν
δίκαιον |
[141] |
ὅμως
οὕτω
ταπεινῆς
δυνάμεως
οὐ
|
δύναται |
περιγενέσθαι
βασιλεὺς
πολεμῶν,
ἀλλ'
ἤδη |
[129] |
παύσω,
καθ'
ὅσον
ὁ
λόγος
|
δύναται, |
τοιαύτην
ἔχοντας
τὴν
γνώμην.
~Ἔστιν |
[15] |
ὅθεν
ἂν
μάλιστα
συστῆσαι
ταῦτα
|
δυνηθεῖεν. |
~Τῶν
γὰρ
Ἑλλήνων
οἱ
μὲν |
[65] |
ὅπως
ἄν
τις
σαφέστερον
ἐπιδεῖξαι
|
δυνηθείη. |
~Δοκεῖ
δέ
μοι
καὶ
περὶ |
[170] |
πραγμάτων
μήτ'
εἰπεῖν
μήτ'
ἐνθυμηθῆναι
|
δυνηθέντες. |
Ἐχρῆν
γὰρ
αὐτοὺς,
εἴπερ
ἦσαν |
[74] |
καὶ
περὶ
ὧν
οἱ
μάλιστα
|
δυνηθέντες |
τῶν
πολιτῶν
εἰπεῖν
ἐπὶ
τοῖς |
[82] |
τῆς
Ἀσίας
ὥστε
μηδένα
πώποτε
|
δυνηθῆναι |
περὶ
αὐτῶν
μήτε
τῶν
ποιητῶν |
[187] |
Τότε
μὲν
γὰρ
ᾤμην
ἀξίως
|
δυνήσεσθαι |
τῶν
πραγμάτων
εἰπεῖν·
νῦν
δ' |
[172] |
ἀνήκεστόν
τι
κακὸν
ἀλλήλους
ἐργάσασθαι
|
δυνησόμεθα. |
~Δεῖ
δὲ
ταύτας
τὰς
ἐπιβουλὰς |
[129] |
πεποιημένους.
~Καὶ
μηδεὶς
ὑπολάβῃ
με
|
δυσκόλως |
ἔχειν,
ὅτι
τραχύτερον
τούτων
ἐμνήσθην, |
[98] |
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς
οὕτως
ἔχει
|
δυσμενῶς |
ὅστις
οὐκ
ἂν
ὁμολογήσειεν
διὰ |
[18] |
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
νῦν
μὲν
ἔτι
|
δυσπείστως |
ἔχουσι·
παρειλήφασι
γὰρ
ψευδῆ
λόγον, |
[138] |
πραγμάτων
καὶ
φασὶν
αὐτὸν
εἶναι
|
δυσπολέμητον, |
διεξιόντες
ὡς
πολλὰς
τὰς
μεταβολὰς |
[64] |
διενεγκόντες
ὥσθ'
ὑπὲρ
μὲν
Ἀργείων
|
δυστυχησάντων |
Θηβαίοις,
ὅτε
μέγιστον
ἐφρόνησαν,
ἐπιτάττοντες, |
[169] |
ἐμῆς
εὐηθείας
πολλοὶ
καταγελάσειαν,
εἰ
|
δυστυχίας |
ἀνδρῶν
ὀδυροίμην
ἐν
τοῖς
τοιούτοις |
[167] |
καὶ
μὴ
πάντα
τὸν
χρόνον
|
δυστυχοῦντες |
διαγάγωσιν.
Ἱκανὸς
γὰρ
ὁ
παρεληλυθὼς, |
[184] |
δ'
ἀξίοις
τῶν
παρ'
ἡμῖν
|
δυστυχούντων; |
Ἐπὶ
τίνας
δὲ
στρατεύειν
μᾶλλον |
[41] |
μήτε
τοῖς
εὐδαιμονοῦσιν
μήτε
τοῖς
|
δυστυχοῦσιν |
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
ἀχρήστως
ἔχειν, |
[12] |
ἀποδεξομένους
τῶν
εἰκῇ
λεγομένων,
ἀλλὰ
|
δυσχερανοῦντας |
καὶ
ζητήσοντας
ἰδεῖν
τι
τοιοῦτον |
[32] |
οὖν
χρὴ
μᾶλλον
νομίζειν
ἢ
|
δωρεὰν |
παρὰ
τῶν
θεῶν
λαβεῖν
ἢ |
[33] |
διδάσκειν.
Οὐδεὶς
γὰρ
ἂν
δύναιτο
|
δωρεὰν |
τοσαύτην
τὸ
μέγεθος
εὑρεῖν
ἥτις |
[28] |
τοῖς
μεμυημένοις
ἀκούειν,
καὶ
δούσης
|
δωρεὰς |
διττὰς,
αἵπερ
μέγισται
τυγχάνουσιν
οὖσαι, |
[94] |
οὐχ
ὑπέμειναν
τὰς
παρ'
ἐκείνου
|
δωρεὰς |
οὐδ'
ὀργισθέντες
τοῖς
Ἕλλησιν
ὅτι |
[154] |
Ἑλλάδος.
αὐτοὺς
κατεναυμάχησε,
τῶν
μεγίστων
|
δωρεῶν |
ἠξίωσαν;
~Καίτοι
πῶς
χρὴ
τὴν |
[1] |
τῶν
σωμάτων
εὐτυχίας
οὕτω
μεγάλων
|
δωρεῶν |
ἠξίωσαν,
τοῖς
δ'
ὑπὲρ
τῶν |
[26] |
ὑπάρξαντα
καὶ
παρὰ
τῆς
τύχης
|
δωρηθέντα |
τηλικαῦθ'
ἡμῖν
τὸ
μέγεθός
ἐστιν· |