Par. |
[79] |
οὐχ
ὑπὲρ
τῶν
ἰδίᾳ
συμφ<
|
ε> |
ρόντων,
ἀλλ'
ἐπὶ
τῇ
τοῦ |
[127] |
τῶν
πόλεων
μηδ'
αὐτὰς
αὑτῶν
|
ἐᾶν |
εἶναι
κυρίας,
ἀλλ'
ἀναγκάζειν
δουλεύειν |
[176] |
χρῆν
ἀναιρεῖν
καὶ
μηδὲ
μίαν
|
ἐᾶν |
ἡμέραν,
νομίζοντας
προστάγματα
καὶ
μὴ |
[32] |
δὲ
τούτων,
ἢν
ἅπαντα
ταῦτ'
|
ἐάσαντες |
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
σκοπῶμεν,
εὑρήσομεν |
[18] |
μᾶλλον
ἢ
κείνων,
τάχ'
ἂν
|
ἐάσαντες |
τὸ
διακριβοῦσθαι
περὶ
τούτων
ἐπὶ |
[106] |
αὐτῆς.
Μετὰ
γὰρ
ταύτης
οἰκοῦντες
|
ἑβδομήκοντ' |
ἔτη
διετελέσαμεν
ἄπειροι
μὲν
τυραννίδων, |
[151] |
οὐδὲ
κοινῶς
οὐδὲ
πολιτικῶς
οὐδεπώποτ'
|
ἐβίωσαν, |
ἅπαντα
δὲ
τὸν
χρόνον
διάγουσιν |
[53] |
συμμαχιῶν
πρὸς
τὴν
ἀσφάλειαν,
οὕτως
|
ἐβουλευόμεθα |
περὶ
αὐτῶν,
ἀλλὰ
πολὺ
τῶν |
[92] |
τὰ
περὶ
τὴν
πόλιν
οὕτως
|
ἐβουλεύσαντο |
περὶ
τῶν
λοιπῶν
ὥστε
πολλῶν |
[150] |
γὰρ
ἐν
τοῖς
ἐκείνων
ἐπιτηδεύμασιν
|
ἐγγενέσθαι |
δύναιτ'
ἂν
ἢ
στρατηγὸς
δεινὸς |
[44] |
διατριβὴν,
ἀλλ'
ἀθροισθέντων
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἐγγενέσθαι |
τοῖς
μὲν
ἐπιδείξασθαι
τὰς
αὑτῶν |
[12] |
λελήθασιν
ὅτι
τούτους
ἐπαινοῦσιν
ὧν
|
ἐγγὺς |
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
ὄντες·
ἐμοὶ
δ' |
[113] |
πολιτικῶν
ἦν
πραγμάτων,
ὅστις
οὐκ
|
ἐγγὺς |
ἠναγκάσθη
γενέσθαι
τῶν
συμφορῶν,
εἰς |
[121] |
Οὐ
καὶ
τοῦ
πολέμου
κύριος
|
ἐγένετο |
καὶ
τὴν
εἰρήνην
ἐπρυτάνευσεν
καὶ |
[61] |
καὶ
Μεσσήνην,
οἰκισταὶ
δὲ
Σπάρτης
|
ἐγένοντο, |
καὶ
τῶν
παρόντων
ἀγαθῶν
αὐτοῖς |
[119] |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀρχὴ
τῶν
κακῶν
|
ἐγίγνετο. |
Μετὰ
γὰρ
τὴν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ |
[40] |
ἐν
ἀρχῇ
περὶ
τῶν
φονικῶν
|
ἐγκαλέσαντες |
καὶ
βουληθέντες
μετὰ
λόγου
καὶ |
[165] |
Λυδίαν
καὶ
τὴν
Ἰωνίαν
στρατόπεδον
|
ἐγκαταστήσαντες |
~εἰδότες
ὅτι
καὶ
βασιλεὺς
οὐχ |
[163] |
μείζους
ἐν
αὐταῖς
ἢ
νῦν
|
ἐγκαταστήσας, |
τάχ'
ἂν
καὶ
τῶν
νήσων |
[68] |
γένος,
ἰδίᾳ
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς
|
ἐγκλήματα |
ποιησάμενοι,
νομίζοντες
ἐκ
τούτου
τοῦ |
[51] |
πραγμάτων
ὑποθέμενος,
μηδ'
ἐκ
τούτων
|
ἐγκωμιάζειν |
τὴν
πόλιν
ἀπορῶν
τὰ
πρὸς |
[186] |
ἠξιώθησαν,
ποίων
τινῶν
χρὴ
προσδοκᾶν
|
ἐγκωμίων |
τεύξεσθαι
τοὺς
ὅλης
τῆς
Ἀσίας |
[138] |
τὰς
μεταβολὰς
τοῖς
Ἕλλησιν
πεποίηκεν.
|
Ἐγὼ |
δ'
ἡγοῦμαι
μὲν
τοὺς
ταῦτα |
[101] |
τούτοις
τοῖς
λόγοις
ἡμῖν
προφέρουσιν.
|
~Ἐγὼ |
δ'
ἡγοῦμαι
πρῶτον
μὲν
οὐδὲν |
[14] |
τῷ
μεγέθει
τῶν
ἔργων
ἐξευρεῖν.
|
~Ἐγὼ |
δ'
ἢν
μὴ
καὶ
τοῦ |
[28] |
οὗ
πρῶτον
ἡ
φύσις
ἡμῶν
|
ἐδεήθη, |
διὰ
τῆς
πόλεως
τῆς
ἡμετέρας |
[59] |
βίᾳ
τῶν
ἐχθρῶν
ἅπανθ'
ὅσων
|
ἐδεήθη |
διαπραξάμενος
ἀπῆλθεν,
Εὐρυσθεὺς
δὲ
βιάσεσθαι |
[36] |
ῥᾳστώνην
ἐποίησαν·
οὐ
γὰρ
αὐτοὺς
|
ἔδει |
κτωμένους
χώραν
διακινδυνεύειν,
ἀλλ'
εἰς |
[156] |
τοιαῦτ'
εἰς
τὰ
τῶν
θεῶν
|
ἕδη |
ἐξαμαρτεῖν
τολμῶσιν,
ἀλλὰ
καὶ
φυλάττωνται |
[155] |
οἳ
καὶ
τὰ
τῶν
θεῶν
|
ἕδη |
καὶ
τοὺς
νεὼς
συλᾶν
ἐν |
[19] |
πρὶν
περὶ
τῶν
ἀμφισβητουμένων
ἡμᾶς
|
ἐδίδαξαν· |
ἐμοὶ
δ'
οὖν
ἀμφοτέρων
ἕνεκα |
[47] |
φυλάξασθαι,
τὰς
δὲ
καλῶς
ἐνεγκεῖν
|
ἐδίδαξεν, |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
κατέδειξεν,
~καὶ |
[29] |
ὠφελείας
τὰς
ἀπ'
αὐτῶν
γιγνομένας
|
ἐδίδαξεν. |
~Καὶ
τούτοις
ἀπιστεῖν
μικρῶν
ἔτι |
[94] |
τιμὰς
ἐξαιρέτους
λαβεῖν
ἃς
αὐτοῖς
|
ἐδίδου |
βασιλεὺς
ἡγούμενος,
εἰ
τὸ
τῆς |
[76] |
τὴν
εὐδαιμονίαν
ἔκρινον,
ἀλλ'
οὗτος
|
ἐδόκει |
πλοῦτον
ἀσφαλέστατον
κεκτῆσθαι
καὶ
κάλλιστον, |
[177] |
συνθήκας.
Ἐχρῆν
γὰρ
αὐτοὺς,
εἴτ'
|
ἐδόκει |
τὴν
αὑτῶν
ἔχειν
ἑκάστους,
εἴτε |
[149] |
διαβάντες
εἰς
τὴν
Εὐρώπην
δίκην
|
ἔδοσαν, |
οἱ
μὲν
γὰρ
αὐτῶν
κακῶς |
[77] |
~Οὐδὲ
τὰς
θρασύτητας
τὰς
ἀλλήλων
|
ἐζήλουν, |
οὐδὲ
τὰς
τόλμας
τὰς
αὑτῶν |
[116] |
πόλεις
οἰκοῦντες
τῶν
ταῖς
φυγαῖς
|
ἐζημιωμένων· |
οἱ
μὲν
γὰρ
τὸ
μέλλον |
[1] |
~ΙΣΟΚΡΑΤΟΥΣ
ΠΑΝΗΓΥP
ΙΚΟΣ.
~Πολλάκις
|
ἐθαύμασα |
τῶν
τὰς
πανηγύρεις
συναγαγόντων
καὶ |
[185] |
οἶμαι
σπανιωτέρους
ἔσεσθαι
τοὺς
μένειν
|
ἐθελήσοντας |
τῶν
συνακολουθεῖν
ἐπιθυμησόντων.
Τίς
γὰρ |
[111] |
τοὺς
δὲ
προδότας
ὥσπερ
εὐεργέτας
|
ἐθεράπευον, |
ᾑροῦντο
δὲ
τῶν
Εἱλώτων
ἑνὶ |
[39] |
ποιήσασα·
πρώτη
γὰρ
καὶ
νόμους
|
ἔθετο |
καὶ
πολιτείαν
κατεστήσατο.
~Δῆλον
δ' |
[70] |
ἐν
τῷ
μεταξὺ
τῆς
χώρας
|
ἔθνη |
πολλὰ
καὶ
γένη
παντοδαπὰ
καὶ |
[164] |
Ἑλλήνων
δυνάμεως
ἐν
μέρει
τῶν
|
ἐθνῶν |
ἕκαστον
χειροῦσθαι.
~Δέδεικται
γὰρ,
ὅταν |
[24] |
ἐρήμην
καταλαβόντες
οὐδ'
ἐκ
πολλῶν
|
ἐθνῶν |
μιγάδες
συλλεγέντες,
ἀλλ'
οὕτω
καλῶς |
[43] |
καταστησάντων
δικαίως
ἐπαινουμένων
ὅτι
τοιοῦτον
|
ἔθος |
ἡμῖν
παρέδοσαν
ὥστε
σπεισαμένους
καὶ |
[55] |
ἀποθνῄσκοντας
ἀτάφους
γιγνομένους
μηδὲ
παλαιὸν
|
ἔθος |
καὶ
πάτριον
νόμον
καταλυόμενον,
~οἱ |
[138] |
ἀποτρέπειν,
ἀλλ'
ἐπισπεύδειν
τὴν
στρατείαν·
|
εἰ |
γὰρ
ἡμῶν
ὁμονοησάντων
αὐτὸς
ἐν |
[141] |
ἤδη
μὲν
ἓξ
ἔτη
διατέτριφεν,
|
εἰ |
δὲ
δεῖ
τὰ
μέλλοντα
τοῖς |
[63] |
αἰτίαν
οὖσαν
δουλεύειν
αὑτοῖς
ἀξιοῦν.
|
~Εἰ |
δὲ
δεῖ
τὰς
χάριτας
καὶ |
[171] |
μὲν
γὰρ
ἄν
τι
συνεπέραναν·
|
εἰ |
δὲ
καὶ
προαπεῖπον,
ἀλλ'
οὖν |
[102] |
ἐπεμελήθησαν,
εἰκότως
ἂν
ἡμῖν
ἐπιτιμῷεν·
|
εἰ |
δὲ
μήτε
τοῦτο
γέγονεν
μήθ' |
[20] |
φιλονικίας
κοινῇ
τοῖς
βαρβάροις
πολεμήσωμεν,
|
~εἰ |
δὲ
τοῦτ'
ἐστὶν
ἀδύνατον,
ἵνα |
[139] |
ἡμᾶς
καὶ
νῦν
ἐκφοβεῖν
ἐπεχείρουν·
|
εἰ |
δὲ
τοῦτο
μὲν
μὴ
γέγονεν, |
[21] |
τῆς
ἡγεμονίας.
~Τοῦτο
μὲν
γὰρ
|
εἰ |
δεῖ
τούτους
ἐφ'
ἑκάστῳ
τιμᾶσθαι |
[169] |
τῆς
ἐμῆς
εὐηθείας
πολλοὶ
καταγελάσειαν,
|
εἰ |
δυστυχίας
ἀνδρῶν
ὀδυροίμην
ἐν
τοῖς |
[102] |
ταύταις
ταῖς
συμφοραῖς
περιέπεσεν.
~Ἔπειτ'
|
εἰ |
μὲν
ἄλλοι
τινὲς
τῶν
αὐτῶν |
[139] |
περὶ
τῆς
ἐκείνου
δυνάμεως
γιγνώσκουσιν.
|
Εἰ |
μὲν
γὰρ
ἀπέφαινον
αὐτὸν
ἅμα |
[7] |
ἡμᾶς
ἀπαλλάξει;
~Πρὸς
δὲ
τούτοις
|
εἰ |
μὲν
μηδαμῶς
ἄλλως
οἷόν
τ' |
[69] |
περὶ
αὐτῶν
τοσοῦτον
χρόνον
διέμειναν
|
εἰ |
μὴ
καὶ
τὰ
πραχθέντα
πολὺ |
[28] |
τῆς
ἡμετέρας
ἐπορίσθη·
καὶ
γὰρ
|
εἰ |
μυθώδης
ὁ
λόγος
γέγονεν,
ὅμως |
[120] |
συνίδοι
τὸ
μέγεθος
τῆς
μεταβολῆς
|
εἰ |
παραναγνοίη
τὰς
συνθήκας
τάς
τ' |
[162] |
οὐκ
ἄδηλον,
ὡς
ἂν
διατεθεῖεν
|
εἰ |
πᾶσιν
ἡμῖν
πολεμεῖν
ἀναγκασθεῖεν.
~Ἔχει |
[69] |
συμβαλόντες
ὁμοίως
διεφθάρησαν
ὥσπερ
ἂν
|
εἰ |
πρὸς
ἅπαντας
ἀνθρώπους
ἐπολέμησαν.
Δῆλον |
[170] |
τῶν
δυναστευόντων
ἐν
ταῖς
πόλεσιν,
|
εἰ |
προσήκειν
αὑτοῖς
ἡγοῦνται
μέγα
φρονεῖν, |
[139] |
πολεμικῶς
ἔχωμεν.
~Οὐ
μὴν
οὐδ'
|
εἰ |
συναγορεύουσιν
τοῖς
ὑπ'
ἐμοῦ
λεγομένοις |
[174] |
κινδύνων
τῶν
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς,
|
εἰ |
ταῖς
ἐμπειρίαις
ταῖς
ἐκ
τούτων |
[94] |
ἃς
αὐτοῖς
ἐδίδου
βασιλεὺς
ἡγούμενος,
|
εἰ |
τὸ
τῆς
πόλεως
προσλάβοι
ναυτικὸν, |
[187] |
συνδιορᾶν,
ὅσης
ἂν
εὐδαιμονίας
τύχοιμεν
|
εἰ |
τὸν
μὲν
πόλεμον
τὸν
νῦν |
[26] |
γεγόναμεν,
οὕτως
ἂν
κάλλιστ'
ἐξετάσαιμεν,
|
εἰ |
τόν
τε
χρόνον
ἀπ'
ἀρχῆς |
[147] |
ἐπικούρων
ὑποσπόνδους
συλλαβεῖν
ἐτόλμησεν,
ὡς
|
εἰ |
τοῦτο
παρανομήσειεν
συνταράξων
τὸ
στρατόπεδον, |
[99] |
δ'
οὐκ
ἂν
δεινὰ
πάθοιμεν,
|
εἰ |
τῶν
κακῶν
πλεῖστον
μέρος
μετασχόντες, |
[148] |
μέγιστον
δὲ
τῶν
ἀγαθῶν
νομίζοντες,
|
εἰ |
τῶν
πολεμίων
ὡς
πλείστοις
ἐντύ |
[45] |
ὡς
ἡμᾶς
τοσοῦτόν
ἐστιν
ὥστ'
|
εἴ |
τι
ἐν
τῷ
πλησιάζειν
ἀλλήλοις |
[133] |
τοσοῦτον
πλοῦτον
κεκτημένους.
~Ἡγοῦμαι
δ'
|
εἴ |
τινες
ἄλλοθεν
ἐπελθόντες
θεαταὶ
γένοιντο |
[156] |
~ὅτι
τῶν
ἐμπρησθέντων
ἱερῶν
ἐπηράσαντ'
|
εἴ |
τινες
κινήσειαν
ἢ
πάλιν
εἰς |
[22] |
κατὰ
θάλατταν
διαφέρουσαν.
~Τοῦτο
δ'
|
εἴ |
τινες
ταύτην
μὲν
μὴ
νομίζουσιν |
[101] |
τοῦτο
σημεῖον
ὡς
κακῶς
ἤρχομεν,
|
εἴ |
τινες
τῶν
πολεμησάντων
ἡμῖν
σφόδρα |
[93] |
γεγενημένων
καὶ
συστρατευομένων
ἐκείνοις
πλὴν
|
εἴ |
τις
διὰ
μικρότητα
παρημελήθη,
προσπλεουσῶν |
[157] |
ποιοῦνται,
πρὶν
ἄλλο
τι
χρηματίζειν,
|
εἴ |
τις
ἐπικηρυκεύεται
Πέρσαις
τῶν
πολιτῶν· |
[10] |
τὴν
περὶ
τοὺς
λόγους
φιλοσοφίαν,
|
εἴ |
τις
θαυμάζοι
καὶ
τιμῴη
μὴ |
[97] |
μόνοι
διαναυμαχεῖν
ἐμέλλησαν.
Οὐ
μὴν
|
εἰάθησαν· |
καταισχυνθέντες
γὰρ
Πελοποννήσιοι
τὴν
ἀρετὴν |
[108] |
ἡμετέρας
αὐτῶν,
καὶ
πρὸς
τούτοις
|
εἰδότες |
καὶ
τῶν
Ἑλλήνων
καὶ
τῶν |
[166] |
καὶ
τὴν
Ἰωνίαν
στρατόπεδον
ἐγκαταστήσαντες
|
~εἰδότες |
ὅτι
καὶ
βασιλεὺς
οὐχ
ἑκόντων |
[53] |
ἀλλὰ
πολὺ
τῶν
ἄλλων
ἀκριβέστερον
|
εἰδότες |
τὰ
συμβαίνοντ'
ἐκ
τῶν
τοιούτων |
[53] |
ὀρθῶς
βουλευομένων,
ὅτι
τοὺς
ἀσθενεστέρους
|
εἰθίσμεθα |
θεραπεύειν,
ὥσπερ
οὐ
μετὰ
τῶν |
[146] |
ὥστε
μηδένα
λόγον
ὑπολιπεῖν
τοῖς
|
εἰθισμένοις |
τὴν
Περσῶν
ἀνδρείαν
ἐπαινεῖν.
Λαβόντες |
[12] |
ἐστὶ
τοὺς
οὐδὲν
ἀποδεξομένους
τῶν
|
εἰκῇ |
λεγομένων,
ἀλλὰ
δυσχερανοῦντας
καὶ
ζητήσοντας |
[136] |
τηλικαύτας
τὸ
μέγεθος
δυνάμεις
οὕτως
|
εἰκῇ |
τῷ
βαρβάρῳ
παραδεδώκαμεν.
Τοιγαροῦν
τὰ |
[139] |
πολέοιν
ἀμφοτέροιν
πρότερόν
ποτε
περιγεγενημένον,
|
εἰκό |
τως
ἂν
ἡμᾶς
καὶ
νῦν |
[184] |
ἡμᾶς
διακειμένους;
~Τίσιν
δὲ
φθονεῖν
|
εἰκός |
ἐστιν
τοὺς
μὴ
παντάπασιν
ἀνάνδρως |
[2] |
δ'
οὐδεμίαν
τιμὴν
ἀπένειμαν,
ὧν
|
εἰκὸς |
ἦν
αὐτοὺς
μᾶλλον
ποιήσασθαι
πρόνοιαν· |
[57] |
καὶ
περὶ
ὧν
οὐδένας
ἄλλους
|
εἰκὸς |
ἦν
ἐπιμεληθῆναι
πλὴν
τοὺς
προεστάναι |
[71] |
εἰρημένων
καὶ
τοιαῦθ'
οἷά
περ
|
εἰκὸς |
τοὺς
ἐκ
τοιούτων
γεγονότας
οἱ |
[163] |
δ'
ἡμεῖς
αὐτὰς
πρότεροι
καταλάβωμεν,
|
εἰκὸς |
τοὺς
τὴν
Λυδίαν
καὶ
Φρυγίαν |
[102] |
τῶν
αὐτῶν
πραγμάτων
πραότερον
ἐπεμελήθησαν,
|
εἰκότως |
ἂν
ἡμῖν
ἐπιτιμῷεν·
εἰ
δὲ |
[30] |
ὄντων,
ἐκ
τῶν
αὐτῶν
τούτων
|
εἰκότως |
ἂν
καὶ
τὰς
πράξεις
γεγενῆσθαι |
[150] |
οὐδὲν
ἀλόγως
γέγονεν,
ἀλλὰ
πάντ'
|
εἰκότως |
ἀποβέβηκεν·
οὐ
γὰρ
οἷόν
τε |
[147] |
συνταράξων
τὸ
στρατόπεδον,
καὶ
μᾶλλον
|
εἵλετο |
περὶ
τοὺς
θεοὺς
ἐξαμαρτεῖν
ἢ |
[179] |
τὴν
ἡμίσειαν
ἐκ
τῶν
συνθηκῶν
|
εἴληφεν, |
ὥσπερ
πρὸς
τὸν
Δία
τὴν |
[3] |
~Οὐ
μὴν
ἐπὶ
τούτοις
ἀθυμήσας
|
εἱλόμην |
ῥᾳθυμεῖν,
ἀλλ'
ἱκανὸν
νομίσας
ἆθλον |
[119] |
Λακωνικὴν,
Κύθηρα
δὲ
κατὰ
κράτος
|
εἷλον, |
ἅπασαν
δὲ
τὴν
Πελοπόννησον
κακῶς |
[131] |
μὲν
αὑτῶν
πόλει
τοὺς
ὁμόρους
|
εἱλωτεύειν |
ἀναγκάζουσιν,
τῷ
δὲ
κοινῷ
τῷ |
[111] |
εὐεργέτας
ἐθεράπευον,
ᾑροῦντο
δὲ
τῶν
|
Εἱλώτων |
ἑνὶ
δουλεύειν
ὥστ'
εἰς
τὰς |
[14] |
τι
τῶν
τοιούτων
οὐκ
ἄξιός
|
εἰμι |
πάσχειν,
εἴπερ
μηδὲν
διαφέρων
οὕτω |
[189] |
ἄλλοις
μεγάλων
ἀγαθῶν
αἴτιοι
δόξουσιν
|
εἶναι. |
|
[71] |
τῶν
μὲν
πολεμίων
ἀνυποστάτων
οἰομένων
|
εἶναι |
διὰ
τὸ
πλῆθος,
τῶν
δὲ |
[95] |
Ἑλλάδος
ἀξιούσαις
οὐχ
οἷόν
τ'
|
εἶναι |
διαφεύγειν
τοὺς
κινδύνους,
ἀλλ'
ὥσπερ |
[163] |
οἰκοῦντας
ἐπὶ
τοῖς
ἐντεῦθεν
ὁρμωμένοις
|
εἶναι. |
~Διὸ
δεῖ
σπεύδειν
καὶ
μηδεμίαν |
[138] |
βασιλέως
πραγμάτων
καὶ
φασὶν
αὐτὸν
|
εἶναι |
δυσπολέμητον,
διεξιόντες
ὡς
πολλὰς
τὰς |
[50] |
γένους,
ἀλλὰ
τῆς
διανοίας
δοκεῖν
|
εἶναι, |
καὶ
μᾶλλον
Ἕλληνας
καλεῖσθαι
τοὺς |
[23] |
γὰρ
τὴν
πόλιν
ἡμῶν
ἀρχαιοτάτην
|
εἶναι |
καὶ
μεγίστην
καὶ
παρὰ
πᾶσιν |
[124] |
καὶ
πολεμεῖν
τοῖς
ἐλευθέροις
ἀξιοῦσιν
|
εἶναι, |
καὶ
τοιούτους
κινδύνους
ὑπομένειν
ἐν |
[105] |
τοὺς
πολλοὺς
ὑπὸ
τοῖς
ὀλίγοις
|
εἶναι |
καὶ
τοὺς
ταῖς
οὐσίαις
ἐνδεεστέρους, |
[105] |
~ἰδίᾳ
δ'
ἑκάστους
ἐλευθέρους
ἐῶντες
|
εἶναι, |
καὶ
τῷ
μὲν
πλήθει
βοηθοῦντες, |
[77] |
ἤσκουν,
ἀλλὰ
δεινότερον
μὲν
ἐνόμιζον
|
εἶναι |
κακῶς
ὑπὸ
τῶν
πολιτῶν
ἀκούειν |
[127] |
πόλεων
μηδ'
αὐτὰς
αὑτῶν
ἐᾶν
|
εἶναι |
κυρίας,
ἀλλ'
ἀναγκάζειν
δουλεύειν
ἢ |
[22] |
Ἕλλησιν
ὄντας,
ἡγοῦμαι
καὶ
τούτους
|
εἶναι |
μεθ'
ἡμῶν·
~ὅσῳ
γὰρ
ἄν |
[100] |
δικαίως
ἂν
αὐτῆς
τὴν
ἡγεμονίαν
|
εἶναι |
μετὰ
δὲ
ταῦτ'
ἤδη
τινὲς |
[56] |
τὴν
δ'
ἡμετέραν
ἱκανὴν
νομίζοντες
|
εἶναι |
μόνην
ἀποδοῦναι
χάριν
ὑπὲρ
ὧν |
[85] |
ἐχθροὺς,
ἀλλ'
ἀνταγωνιστὰς
σφᾶς
αὐτοὺς
|
εἶναι |
νομίζοντες,
οὐδ'
ἐπὶ
δουλείᾳ
τῇ |
[41] |
ἀχρήστως
ἔχειν,
ἀλλ'
ἑκατέροις
αὐτῶν
|
εἶναι |
παρ'
ἡμῖν,
τοῖς
μὲν
ἡδίστας |
[8] |
τὴν
φύσιν
~ὥσθ'
οἷόν
τ'
|
εἶναι |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
πολλαχῶς
ἐξηγήσασθαι |
[42] |
ταῦθ'
ἅπαντα
παρ'
αὑτῆς
ῥᾴδιον
|
εἶναι |
πορίσασθαι.
~Τῶν
τοίνυν
τὰς
πανηγύρεις |
[3] |
ἀγνοῶν
ὅτι
πολλοὶ
τῶν
προσποιησαμένων
|
εἶναι |
σοφιστῶν
ἐπὶ
τοῦτον
τὸν
λόγον |
[38] |
ἄνευ
τῆς
πόλεως
τῆς
ἡμετέρας
|
εἶναι, |
τὰ
δὲ
πλεῖστα
διὰ
ταύτην |
[30] |
καινὰ
μὲν,
πιστὰ
δὲ
δοκεῖν
|
εἶναι |
τὰ
λεγόμενα
περὶ
αὐτῶν.
Ἔπειτ' |
[160] |
~Ὥστε
μοι
δοκεῖ
πολλὰ
λίαν
|
εἶναι |
τὰ
παρακελευόμενα
πολεμεῖν
αὐτοῖς,
μάλιστα |
[137] |
ἡμῶν
καὶ
παρὰ
Λακεδαιμονίων
βασιλέως
|
εἶναι, |
τάς
τε
πόλεις
τὰς
Ἑλληνίδας |
[110] |
καὶ
μικρὰς
μὲν
ποιήσαντες
δοκεῖν
|
εἶναι |
τὰς
τῶν
προγεγενημένων
ἀδικίας,
οὐδεμίαν |
[49] |
σοφοὺς
καὶ
τοὺς
ἀμαθεῖς
δοκοῦντας
|
εἶναι |
ταύτῃ
πλεῖστον
ἀλλήλων
διαφέροντας,
ἔτι |
[44] |
τοῖς
διενεγκοῦσιν
τὴν
φύσιν
ἀργὸν
|
εἶναι |
τὴν
διατριβὴν,
ἀλλ'
ἀθροισθέντων
τῶν |
[89] |
ὥστε
μικρὸν
μὲν
ἡγησάμενος
ἔργον
|
εἶναι |
τὴν
Ἑλλάδα
χειρώσασθαι,
βουληθεὶς
δὲ |
[22] |
ταύτην
μὲν
μὴ
νομίζουσιν
δικαίαν
|
εἶναι |
τὴν
κρίσιν,
ἀλλὰ
πολλὰς
τὰς |
[176] |
νομίζοντας
προστάγματα
καὶ
μὴ
συνθήκας
|
εἶναι. |
Τίς
γὰρ
οὐκ
οἶδεν,
ὅτι |
[5] |
πω
παρεληλύθασιν
ὥστ'
ἤδη
μάτην
|
εἶναι |
τὸ
μεμνῆσθαι
περὶ
τούτων.
Τότε |
[81] |
δὲ
πατρίδα
τὴν
Ἑλλάδα
νομίζοντες
|
εἶναι. |
~Τοιαύταις
διανοίαις
χρώμενοι
καὶ
τοὺς |
[101] |
δ'
ἡγοῦμαι
πρῶτον
μὲν
οὐδὲν
|
εἶναι |
τοῦτο
σημεῖον
ὡς
κακῶς
ἤρχομεν, |
[4] |
ἅμα
δὲ
προκρίνας
τούτους
καλλίστους
|
εἶναι |
τῶν
λόγων,
οἵτινες
περὶ
μεγίστων |
[66] |
βαρβάρους
τῇ
πόλει
πεπραγμένων
προσήκειν
|
εἰπεῖν, |
ἄλλως
τ'
ἐπειδὴ
καὶ
τὸν |
[61] |
περὶ
ταύτης
μόνης
μοι
συμβέβηκεν
|
εἰπεῖν· |
ἀφορμὴν
γὰρ
λαβόντες
τὴν
δι' |
[88] |
οὗ
τίς
οὐχ
ὑπερβολὰς
προθυμηθεὶς
|
εἰπεῖν |
ἐλάττω
τῶν
ὑπαρχόντων
εἴρηκεν;
~Ὃς |
[74] |
οἱ
μάλιστα
δυνηθέντες
τῶν
πολιτῶν
|
εἰπεῖν |
ἐπὶ
τοῖς
δημοσίᾳ
θαπτομένοις
πολλάκις |
[34] |
γενομένου
καὶ
πᾶσι
κοινοτάτου
ταῦτ'
|
εἰπεῖν |
ἔχομεν.
Περὶ
δὲ
τοὺς
αὐτοὺς |
[114] |
ἂν
δύναιτο
διεξελθεῖν;
Πλὴν
τοσοῦτον
|
εἰπεῖν |
ἔχω
καθ'
ἁπάντων,
ὅτι
τὰ |
[154] |
αἰχμαλώτους
ὕβριζον.
~Ὡς
δ'
ἁπλῶς
|
εἰπεῖν |
καὶ
μὴ
καθ'
ἓν
ἕκαστον, |
[73] |
ὀλίγῳ
μακρότερα
περὶ
τοῖν
πολέοιν
|
εἰπεῖν |
καὶ
μὴ
ταχὺ
λίαν
παραδραμεῖν, |
[82] |
σοφιστῶν
ἀξίως
τῶν
ἐκείνοις
πεπραγμένων
|
εἰπεῖν. |
Καὶ
πολλὴν
αὐτοῖς
ἔχω
συγγνώμην· |
[170] |
πώποθ'
ὑπὲρ
τηλικούτων
πραγμάτων
μήτ'
|
εἰπεῖν |
μήτ'
ἐνθυμηθῆναι
δυνηθέντες.
Ἐχρῆν
γὰρ |
[187] |
ᾤμην
ἀξίως
δυνήσεσθαι
τῶν
πραγμάτων
|
εἰπεῖν· |
νῦν
δ'
οὐκ
ἐφικνοῦμαι
τοῦ |
[63] |
καὶ
τὸν
ἀκριβέστατον
τῶν
λόγων
|
εἰπεῖν, |
οὐ
δή
που
πάτριόν
ἐστιν |
[8] |
περὶ
τῶν
νεωστὶ
γεγενημένων
ἀρχαίως
|
εἰπεῖν, |
οὐκέτι
φευκτέον
ταῦτ'
ἐστὶ
περὶ |
[11] |
λέγειν
ἁπλῶς
οὐκ
ἂν
δυνάμενον
|
εἰπεῖν. |
~Οὗτοι
μὲν
οὖν
οὐ
λελήθασιν |
[8] |
πρότερον
εἰρήκασιν,
ἀλλ'
ἄμεινον
ἐκείνων
|
εἰπεῖν |
πειρατέον.
~Αἱ
μὲν
γὰρ
πράξεις |
[98] |
ταῦτα
δ'
ἐμὸν
ἔργον
ἐστὶν
|
εἰπεῖν. |
Τοσοῦτον
γὰρ
ἡ
πόλις
ἡμῶν |
[92] |
γὰρ
δὴ
τοῦτό
γε
θέμις
|
εἰπεῖν |
ὡς
ἡττήθησαν·
οὐδεὶς
γὰρ
αὐτῶν |
[139] |
ἔχοιμ'
ἂν
τοῦτον
τὸν
λόγον
|
εἰπεῖν, |
ὡς
ὁποτέροις
ἐκεῖνοι
προσθέσθαι
βουληθεῖεν, |
[143] |
Ὥστ'
οὐδεὶς
ἂν
ἔχοι
τοῦτ'
|
εἰπεῖν |
ὡς
οὐ
δικαίως
χρῶμαι
τοῖς |
[10] |
εἴρηκεν,
ἀλλὰ
τοὺς
οὕτως
ἐπισταμένους
|
εἰπεῖν |
ὡς
οὐδεὶς
ἂν
ἄλλος
δύναιτο. |
[170] |
ἐνθυμηθῆναι
δυνηθέντες.
Ἐχρῆν
γὰρ
αὐτοὺς,
|
εἴπερ |
ἦσαν
ἄξιοι
τῆς
παρούσης
δόξης, |
[14] |
τοιούτων
οὐκ
ἄξιός
εἰμι
πάσχειν,
|
εἴπερ |
μηδὲν
διαφέρων
οὕτω
μεγάλας
ποιοῦμαι |
[14] |
μὴ
καὶ
τοῦ
πράγματος
ἀξίως
|
εἴπω |
καὶ
τῆς
δόξης
τῆς
ἐμαυτοῦ |
[179] |
Ἕλλησιν
δυναστευόντων.
~Οἶμαι
δ'
ἐκείνως
|
εἰπὼν |
μᾶλλον
δηλώσειν
τήν
τε
περὶ |
[157] |
μῖσος
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
βαρβάροις
|
εἴργεσθαι |
τῶν
ἱερῶν
ὥσπερ
τοῖς
ἀνδροφόνοις |
[129] |
τὴν
πόλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων
οὕτως
|
εἴρηκα |
περὶ
αὐτῶν,
ἀλλ'
ἵν'
αὐτοὺς |
[8] |
ἐστὶ
περὶ
ὧν
ἕτεροι
πρότερον
|
εἰρήκασιν, |
ἀλλ'
ἄμεινον
ἐκείνων
εἰπεῖν
πειρατέον. |
[74] |
ἐπὶ
τοῖς
δημοσίᾳ
θαπτομένοις
πολλάκις
|
εἰρήκασιν· |
ἀνάγκη
γὰρ
τὰ
μὲν
μέγιστ' |
[10] |
λέγειν,
περὶ
ὧν
μηδεὶς
πρότερον
|
εἴρηκεν, |
ἀλλὰ
τοὺς
οὕτως
ἐπισταμένους
εἰπεῖν |
[88] |
προθυμηθεὶς
εἰπεῖν
ἐλάττω
τῶν
ὑπαρχόντων
|
εἴρηκεν; |
~Ὃς
εἰς
τοσοῦτον
ἦλθεν
ὑπερηφανίας |
[30] |
νομίσειεν·
διὰ
γὰρ
τὸ
πολλοὺς
|
εἰρηκέναι |
καὶ
πάντας
ἀκηκοέναι
προσήκει
μὴ |
[6] |
ὥσπερ
πρότερον
φέρηται,
τὰ
δ'
|
εἰρημένα |
φαύλως
ἔχοντα
τυγχάνῃ,
πῶς
οὐ |
[31] |
νῦν
γιγνόμενα
τοῖς
ὑπ'
ἐκείνων
|
εἰρημένοις |
ὁμολογεῖ;
~Χωρὶς
δὲ
τούτων,
ἢν |
[149] |
ἐντύ
χοιεν.
~Κεφάλαιον
δὲ
τῶν
|
εἰρημένων· |
ἐκεῖνοι
γὰρ
οὐκ
ἐπὶ
λείαν |
[71] |
ἡγεμονίας
ἀμφισβητοῦσιν,
ἀδελφὰ
δὲ
τῶν
|
εἰρημένων |
καὶ
τοιαῦθ'
οἷά
περ
εἰκὸς |
[106] |
ἀστασίαστοι
δὲ
πρὸς
σφᾶς
αὐτοὺς,
|
εἰρήνην |
δ'
ἄγοντες
πρὸς
πάντας
ἀνθρώπους. |
[177] |
καὶ
τῶν
πρεσβευσάντων
ταύτην
τὴν
|
εἰρήνην |
δικαίως
ἂν
κατηγοροῖμεν,
ὅτι
πεμφθέντες |
[121] |
πολέμου
κύριος
ἐγένετο
καὶ
τὴν
|
εἰρήνην |
ἐπρυτάνευσεν
καὶ
τῶν
παρόντων
πραγμάτων |
[177] |
τούτων
κρατεῖν
ὧν
ὑπὸ
τὴν
|
εἰρήνην |
ἐτυγχάνομεν
ἔχοντες,
ἕν
τι
τούτων |
[116] |
αἰχμάλωτοι
γεγόνασιν
ἢ
πρὶν
τὴν
|
εἰρήνην |
ἡμᾶς
ποιήσασθαι,
διὰ
δὲ
τὴν |
[173] |
ὁ
περὶ
τούτων·
οὔτε
γὰρ
|
εἰρήνην |
οἷόν
τε
βεβαίαν
ἀγαγεῖν
ἢν |
[115] |
~Καὶ
μὴν
οὐδὲ
τὴν
παροῦσαν
|
εἰρήνην, |
οὐδὲ
τὴν
αὐτονομίαν
τὴν
ἐν |
[175] |
τῆς
Ἑλλάδος
καὶ
φύλαξ
τῆς
|
εἰρήνης |
ἐστὶν,
ἡμῶν
δέ
τινές
εἰσιν |
[126] |
~Τὴν
μέν
γε
Μαντινέων
πόλιν
|
εἰρήνης |
ἤδη
γεγενημένης
ἀνάστατον
ἐποίησαν,
καὶ |
[182] |
Μόνος
γὰρ
οὗτος
ὁ
πόλεμος
|
εἰρήνης |
κρείττων
ἐστὶν,
θεωρίᾳ
μὲν
μᾶλλον |
[172] |
μάτην
ποιούμεθα
τὰς
περὶ
τῆς
|
εἰρήνης |
συνθήκας·
οὐ
γὰρ
διαλυόμεθα
τοὺς |
[175] |
τοῖς
ἄλλοις
τοῖς
μετασχοῦσιν
τῆς
|
εἰρήνης, |
ὡς
ὑπὸ
τούτων
δουλεύειν
ἠναγκασμέναι. |
[4] |
τοῖς
ἄλλοις
μηδὲν
πώποτε
δοκεῖν
|
εἰρῆσθαι |
περὶ
αὐτῶν,
ἅμα
δὲ
προκρίνας |
[51] |
πόλεμον
αὐτὴν
ἐπαινεῖν,
ταῦτα
μὲν
|
εἰρήσθω |
μοι
πρὸς
τοὺς
ἐπὶ
τοῖς |
[186] |
καὶ
τῆς
ἐκείνων
ἀρετῆς
μνημεῖον
|
εἰς |
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
καταλιπεῖν;
~Οὐ |
[128] |
στρατευομένους,
πρὸς
δὲ
τοὺς
βαρβάρους
|
εἰς |
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
συμμαχίαν
πεποιημένους. |
[113] |
ἐγγὺς
ἠναγκάσθη
γενέσθαι
τῶν
συμφορῶν,
|
εἰς |
ἃς
αἱ
τοιαῦται
φύσεις
ἡμᾶς |
[97] |
οὐδ'
αὐτοὶ
σωθήσεσθαι,
κατορθωσάντων
δ'
|
εἰς |
ἀτιμίαν
τὰς
αὑτῶν
πόλεις
καταστήσειν, |
[174] |
ἑταιρίας
διαλύει
καὶ
τὰς
συγγενείας
|
εἰς |
ἔχθραν
προάγει
καὶ
πάντας
ἀνθρώπους |
[60] |
τὸν
χρόνον
διετέλεσεν,
ἐπειδὴ
δ'
|
εἰς |
ἡμᾶς
ἐξήμαρτεν,
εἰς
τοσαύτην
κατέστη |
[90] |
διελόμενοι
τὸν
κίνδυνον,
Λακεδαιμόνιοι
μὲν
|
εἰς |
Θερμοπύλας
πρὸς
τὸ
πεζὸν,
χιλίους |
[62] |
ὁρμηθέντες
τοσαύτην
εὐδαιμονίαν
κατεκτήσαντο,
μηδ'
|
εἰς |
κινδύνους
καθιστάναι
τὴν
πόλιν
τὴν |
[153] |
διένειμαν,
τοὺς
δὲ
μεθ'
αὑτῶν
|
εἰς |
Κύπρον
στρατευσαμένους
μᾶλλον
ἢ
τοὺς |
[151] |
ἅπαντα
δὲ
τὸν
χρόνον
διάγουσιν
|
εἰς |
μὲν
τοὺς
ὑβρίζοντες,
τοῖς
δὲ |
[34] |
χώρας
κατέχοντας,
τοὺς
δ'
Ἕλληνας
|
εἰς |
μικρὸν
τόπον
κατακεκλειμένους
καὶ
διὰ |
[61] |
ἔκγονοι
δ'
Ἡρακλέους,
κατῆλθον
μὲν
|
εἰς |
Πελοπόννησον,
κατέσχον
δ'
Ἄργος
καὶ |
[174] |
ἔχθραν
προάγει
καὶ
πάντας
ἀνθρώπους
|
εἰς |
πολέμους
καὶ
στάσεις
καθίστησιν,
οὐκ |
[156] |
καὶ
μηδεὶς
πιστεύῃ
τοῖς
τοιαῦτ'
|
εἰς |
τὰ
τῶν
θεῶν
ἕδη
ἐξαμαρτεῖν |
[156] |
εἴ
τινες
κινήσειαν
ἢ
πάλιν
|
εἰς |
τἀρχαῖα
καταστῆσαι
βουληθεῖεν,
οὐκ
ἀποροῦντες |
[111] |
τῶν
Εἱλώτων
ἑνὶ
δουλεύειν
ὥστ'
|
εἰς |
τὰς
αὑτῶν
πατρίδας
ὑβρίζειν,
μᾶλλον |
[107] |
κληρουχίας
ἡμῖν
ὀνειδίζειν,
ἃς
ἡμεῖς
|
εἰς |
τὰς
ἐρημουμένας
τῶν
πόλεων
φυλακῆς |
[35] |
οὕτως
ἔχοντα
περιεῖδεν,
ἀλλ'
ἡγεμόνας
|
εἰς |
τὰς
πόλεις
ἐξέπεμψεν,
οἳ
παραλαβόντες |
[36] |
εἰς
τὴν
ὑφ'
ἡμῶν
ἀφορισθεῖσαν,
|
εἰς |
ταύτην
οἰκεῖν
ἰόντας.
~Καίτοι
τίς |
[43] |
ἔχθρας
τὰς
ἐνεστηκυίας
διαλυσαμένους
συνελθεῖν
|
εἰς |
ταὐτὸν,
καὶ
μετὰ
ταῦτ'
εὐχὰς |
[93] |
καὶ
πεζῆς
στρατιᾶς
ἀναριθμήτου
μελλούσης
|
εἰς |
τὴν
Ἀττικὴν
εἰσβάλλειν,
οὐδεμιᾶς
σωτηρίας |
[86] |
Δαρείου
πεμφθεῖσιν.
~Ἀποβάντων
γὰρ
αὐτῶν
|
εἰς |
τὴν
Ἀττικὴν
οἱ
μὲν
οὐ |
[187] |
εὐδαιμονίαν
τὴν
ἐκ
τῆς
Ἀσίας
|
εἰς |
τὴν
Εὐρώπην
διακομίσαιμεν,
καὶ
μὴ |
[149] |
πολλὰς
μάχας
ἥττηνται,
καὶ
διαβάντες
|
εἰς |
τὴν
Εὐρώπην
δίκην
ἔδοσαν,
οἱ |
[117] |
καθεστήκασιν·
οὓς
ἡμεῖς
διαβῆναι
τολμήσαντας
|
εἰς |
τὴν
Εὐρώπην
καὶ
μεῖζον
ἢ |
[96] |
ὄχλον
τὸν
ἐκ
τῆς
πόλεως,
|
εἰς |
τὴν
ἐχομένην
νῆσον
ἐξέπλευσαν
ἵν' |
[174] |
ὡς
τάχιστα
τὸν
ἐνθένδε
πόλεμον
|
εἰς |
τὴν
ἤπειρον
διοριοῦμεν,
ὡς
μόνον |
[164] |
κινδυνεύειν,
ἐξὸν
αὐτοῖς
προτέροις
διαβᾶσιν
|
εἰς |
τὴν
ἤπειρον
μετὰ
πάσης
τῆς |
[119] |
πλείστας
τῶν
νήσων,
ἀπέβησαν
δ'
|
εἰς |
τὴν
Λακωνικὴν,
Κύθηρα
δὲ
κατὰ |
[61] |
~Πολλῶν
δ'
ὑπαρχουσῶν
ἡμῖν
εὐεργεσιῶν
|
εἰς |
τὴν
πόλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων
περὶ |
[36] |
ἔδει
κτωμένους
χώραν
διακινδυνεύειν,
ἀλλ'
|
εἰς |
τὴν
ὑφ'
ἡμῶν
ἀφορισθεῖσαν,
εἰς |
[58] |
Πελοποννησίων
δὲ
τοὺς
μετ'
Εὐρυσθέως
|
εἰς |
τὴν
χώραν
ἡμῶν
εἰσβαλόντας
ἐπεξελθόντες |
[68] |
ταπεινῆς
οὔσης
τῆς
Ἑλλάδος
ἦλθον
|
εἰς |
τὴν
χώραν
ἡμῶν
Θρᾷκες
μὲν |
[28] |
ῥηθῆναι
προσήκει.
Δήμητρος
γὰρ
ἀφικομένης
|
εἰς |
τὴν
χώραν,
ὅτ'
ἐπλανήθη
τῆς |
[62] |
~Ὧν
ἐχρῆν
ἐκείνους
μεμνημένους
μηδέποτ'
|
εἰς |
τὴν
χώραν
ταύτην
εἰσβαλεῖν,
ἐξ |
[123] |
ἐπάρχειν
τινῶν
ἠξιοῦμεν·
νῦν
δ'
|
εἰς |
τοιαύτην
δουλείαν
καθεστώτων
οὐδὲν
φροντίζουσιν |
[71] |
συστάντος
ἐκείνου
καὶ
πλείστων
κινδύνων
|
εἰς |
τὸν
αὐτὸν
χρόνον
συμπεσόντων,
καὶ |
[171] |
τούς
γε
λόγους
ὥσπερ
χρησμοὺς
|
εἰς |
τὸν
ἐπιόντα
χρόνον
ἂν
κατέλιπον. |
[98] |
γενομένη
πλείους
μὲν
συνεβάλετο
τριήρεις
|
εἰς |
τὸν
κίνδυνον
τὸν
ὑπὲρ
τῆς |
[43] |
πρὸς
ἀλλήλους
ὑπαρχούσης,
εὐμενεστέρως
δ'
|
εἰς |
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
διατεθῆναι
πρὸς |
[124] |
παραχρῆμα
διαφθαρήσονται,
κατορθώσαντες
δὲ
μᾶλλον
|
εἰς |
τὸν
λοιπὸν
χρόνον
δουλεύσουσιν.
~Ὧν |
[122] |
Λακεδαιμονίους
ὅτι
τὴν
μὲν
ἀρχὴν
|
εἰς |
τὸν
πόλεμον
κατέστησαν
ὡς
ἐλευθερώσοντες |
[37] |
ἀναστάτους
ποιησάσης,
τοὺς
δ'
Ἕλληνας
|
εἰς |
τοσαύτην
εὐπορίαν
προαγαγούσης;
~Οὐ
τοίνυν, |
[60] |
ἐπειδὴ
δ'
εἰς
ἡμᾶς
ἐξήμαρτεν,
|
εἰς |
τοσαύτην
κατέστη
μεταβολὴν
ὥστ'
ἐπὶ |
[118] |
διακοσίαις
καὶ
χιλίαις
ναυσὶν
περιπλέοντας
|
εἰς |
τοσαύτην
ταπεινότητα
κατεστήσαμεν
ὥστε
μακρὸν |
[89] |
ἐλάττω
τῶν
ὑπαρχόντων
εἴρηκεν;
~Ὃς
|
εἰς |
τοσοῦτον
ἦλθεν
ὑπερηφανίας
ὥστε
μικρὸν |
[125] |
τὰς
βοηθείας
ἐποιοῦντο,
νῦν
δὲ
|
εἰς |
τοσοῦτον
μεταβεβλήκασιν
ὥστε
ταῖς
μὲν |
[165] |
προεξαμαρτόντες
ἅπαντα
ταῦτ'
ἐπηνωρθώσαντο
καταστάντες
|
εἰς |
τοὺς
μεγίστους
ἀγῶνας·
ἡμεῖς
δ' |
[112] |
ἢ
τοὺς
γονέας
τοὺς
αὑτῶν,
|
~εἰς |
τοῦτο
δ'
ὠμότητος
ἅπαντας
ἡμᾶς |
[5] |
τοὺς
ἀκούοντας
πλεῖστ'
ὠφελοῦσιν·
~ὧν
|
εἶς |
οὗτός
ἐστιν.
Ἔπειτ'
οὐδ'
οἱ |
[161] |
ἐστιν
κτήσασθαι.
Λυκίας
δ'
οὐδ'
|
εἷς |
πώποτε
Περσῶν
ἐκράτησεν.
~Ἑκατόμνως
δ' |
[42] |
χρὴ
διαθέσθαι,
τὰ
δ'
ὁπόθεν
|
εἰσαγαγέσθαι, |
καὶ
ταύταις
ταῖς
συμφοραῖς
ἐπήμυνεν· |
[45] |
διαφέροντα·
καὶ
τὸ
πλῆθος
τῶν
|
εἰσαφικνουμένων |
ὡς
ἡμᾶς
τοσοῦτόν
ἐστιν
ὥστ' |
[62] |
μηδέποτ'
εἰς
τὴν
χώραν
ταύτην
|
εἰσβαλεῖν, |
ἐξ
ἧς
ὁρμηθέντες
τοσαύτην
εὐδαιμονίαν |
[93] |
ἀναριθμήτου
μελλούσης
εἰς
τὴν
Ἀττικὴν
|
εἰσβάλλειν, |
οὐδεμιᾶς
σωτηρίας
αὐτοῖς
ὑποφαινομένης,
ἀλλ' |
[58] |
Εὐρυσθέως
εἰς
τὴν
χώραν
ἡμῶν
|
εἰσβαλόντας |
ἐπεξελθόντες
ἐνίκησαν
μαχόμενοι
κἀκεῖνον
τῆς |
[170] |
πολέμου
τοῦ
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
|
εἰσηγεῖσθαι |
καὶ
συμβουλεύειν.
~Τυχὸν
μὲν
γὰρ |
[16] |
ἡμῖν,
οἱ
δ'
ὑπὸ
Λακεδαιμονίοις
|
εἰσίν· |
αἱ
γὰρ
πολιτεῖαι,
δι'
ὧν |
[176] |
οὐκ
οἶδεν,
ὅτι
συνθῆκαι
μέν
|
εἰσιν, |
αἵτινες
ἂν
ἴσως
καὶ
κοινῶς |
[82] |
πράξεις,
περὶ
δὲ
τοὺς
οὐκ
|
εἰσὶν |
ἁρμόττοντες
λόγοι.
~Πῶς
γὰρ
ἂν |
[175] |
εἰρήνης
ἐστὶν,
ἡμῶν
δέ
τινές
|
εἰσιν |
οἱ
λυμαινόμενοι
καὶ
κακῶς
ποιοῦντες |
[162] |
Ὅπου
γὰρ
μικρῶν
μερῶν
ἥττους
|
εἰσὶν, |
οὐκ
ἄδηλον,
ὡς
ἂν
διατεθεῖεν |
[117] |
ὥσθ'
αἱ
μὲν
ὑπὸ
τυράννοις
|
εἰσὶν, |
τὰς
δ'
ἁρμοσταὶ
κατέχουσιν,
ἔνιαι |
[177] |
τὰς
συνθήκας.
Ἐχρῆν
γὰρ
αὐτοὺς,
|
εἴτ' |
ἐδόκει
τὴν
αὑτῶν
ἔχειν
ἑκάστους, |
[113] |
αἱ
τοιαῦται
φύσεις
ἡμᾶς
κατέστησαν;
|
Εἶτ' |
οὐκ
αἰσχύνονται
τὰς
αὑτῶν
πόλεις |
[177] |
ἐδόκει
τὴν
αὑτῶν
ἔχειν
ἑκάστους,
|
εἴτε |
καὶ
τῶν
δοριαλώτων
ἐπάρχειν,
εἴτε |
[177] |
εἴτε
καὶ
τῶν
δοριαλώτων
ἐπάρχειν,
|
εἴτε |
τούτων
κρατεῖν
ὧν
ὑπὸ
τὴν |
[119] |
προγόνων
τῶν
ἡμετέρων
ἀρετὴν
οὕτως
|
εἶχεν, |
αἱ
τῆς
πόλεως
συμφοραὶ
σαφῶς |
[7] |
ἀλλ'
ἢ
διὰ
μιᾶς
ἰδέας,
|
εἶχεν |
ἄν
τις
ὑπολαβεῖν
ὡς
περίεργόν |
[108] |
ἀρχὴν
τὴν
τῆς
θαλάττης
εὐφυῶς
|
εἶχεν |
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἀρετὴν
ἁπασῶν |
[57] |
χρόνον
ἡ
πόλις
ἡμῶν
ἡγεμονικῶς
|
εἶχεν· |
τίς
γὰρ
ἂν
ἱκετεύειν
τολμήσειεν |
[95] |
ἄλλοις
τὴν
δουλείαν
αἱρουμένοις
συγγνώμην
|
εἶχον. |
Ἡγοῦντο
γὰρ
ταῖς
μὲν
ταπειναῖς |
[85] |
καὶ
Λακεδαιμόνιοι
φιλοτίμως
πρὸς
ἀλλήλους
|
εἶχον, |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
περὶ
καλλίστων |
[79] |
κοινῶν
ὁμονοήσουσιν.
~Οὕτω
δὲ
πολιτικῶς
|
εἶχον |
ὥστε
καὶ
τὰς
στάσεις
ἐποιοῦντο |
[158] |
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
ὕμνους
πεποιημένους,
|
ἐκ |
δὲ
τοῦ
πρὸς
τοὺς
Ἕλληνας |
[49] |
τῶν
τοιούτων
ἀγαθῶν
οὐ
γιγνωσκομένους,
|
ἐκ |
δὲ
τῶν
λεγομένων
μάλιστα
καταφανεῖς |
[65] |
τοὺς
ἄλλους
Πελοποννησίους
μάχῃ
κρατήσαντες,
|
ἐκ |
δὲ
τῶν
πρὸς
Εὐρυσθέα
κινδύνων |
[57] |
πατὴρ
αὐτῶν
ἅπαντας
ἀνθρώπους
εὐεργέτησεν.
|
~Ἐκ |
δὴ
τούτων
ῥᾴδιον
κατιδεῖν
ὅτι |
[60] |
ὑπερενεγκόντι
τὴν
ἀνθρωπίνην
φύσιν,
ὃς
|
ἐκ |
Διὸς
μὲν
γεγονὼς,
ἔτι
δὲ |
[49] |
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς
ἐλευθέρως
τεθραμμένους
|
ἐκ |
μὲν
ἀνδρίας
καὶ
πλούτου
καὶ |
[158] |
συμφοράς.
Εὕροι
δ'
ἄν
τις
|
ἐκ |
μὲν
τοῦ
πολέμου
τοῦ
πρὸς |
[95] |
μὲν
ταπειναῖς
τῶν
πόλεων
προσήκειν
|
ἐκ |
παντὸς
τρόπου
ζητεῖν
τὴν
σωτηρίαν, |
[30] |
τὸν
λόγον
καὶ
τὴν
φήμην
|
ἐκ |
πολλοῦ
παρειλήφαμεν,
ἀλλὰ
καὶ
σημείοις |
[24] |
ἐκβαλόντες
οὐδ'
ἐρήμην
καταλαβόντες
οὐδ'
|
ἐκ |
πολλῶν
ἐθνῶν
μιγάδες
συλλεγέντες,
ἀλλ' |
[165] |
ὅταν
τις
πολεμῇ
πρὸς
ἀνθρώπους
|
ἐκ |
πολλῶν
τόπων
συλλεγομένους,
ὅτι
δεῖ |
[70] |
ὑπολειφθεῖσαι
διὰ
τὴν
ἐνθάδε
συμφορὰν
|
ἐκ |
τῆς
ἀρχῆς
ἐξεβλήθησαν,
περὶ
δὲ |
[187] |
ποιησαίμεθα,
τὴν
δ'
εὐδαιμονίαν
τὴν
|
ἐκ |
τῆς
Ἀσίας
εἰς
τὴν
Εὐρώπην |
[88] |
καταστῆναι
τολμήσας,
ἅπαντας
δὲ
τοὺς
|
ἐκ |
τῆς
Ἀσίας
συναγείρας·
περὶ
οὗ |
[82] |
ἀπέδειξαν
τοὺς
πολεμήσαντας
πρὸς
τοὺς
|
ἐκ |
τῆς
Ἀσίας
ὥστε
μηδένα
πώποτε |
[96] |
παραλαβόντες
ἅπαντα
τὸν
ὄχλον
τὸν
|
ἐκ |
τῆς
πόλεως,
εἰς
τὴν
ἐχομένην |
[15] |
γεγενημένας
καὶ
τὰς
ὠφελείας
τὰς
|
ἐκ |
τῆς
στρατείας
τῆς
ἐπ'
ἐκεῖνον |
[55] |
βασιλεὺς
ὢν
Ἄργους,
~οὗτος
μὲν
|
ἐκ |
τῆς
στρατείας
τῆς
ἐπὶ
Θήβας |
[71] |
τοιαῦθ'
οἷά
περ
εἰκὸς
τοὺς
|
ἐκ |
τοιούτων
γεγονότας
οἱ
πρὸς
Δαρεῖον |
[15] |
διεξέρχονται
τάς
τε
συμφορὰς
τὰς
|
ἐκ |
τοῦ
πολέμου
τοῦ
πρὸς
ἀλλήλους |
[147] |
θεοὺς
ἐξαμαρτεῖν
ἢ
πρὸς
ἐκείνους
|
ἐκ |
τοῦ
φανεροῦ
διαγωνίσασθαι.
~Διαμαρτὼν
δὲ |
[68] |
πρὸς
ἡμᾶς
ἐγκλήματα
ποιησάμενοι,
νομίζοντες
|
ἐκ |
τούτου
τοῦ
τρόπου
πρὸς
μίαν |
[174] |
αὐτοὺς,
εἰ
ταῖς
ἐμπειρίαις
ταῖς
|
ἐκ |
τούτων
γεγενημέναις
πρὸς
τὸν
βάρβαρον |
[140] |
κρείττους
ἦσαν.
~Ἀλλὰ
γὰρ
οὐκ
|
ἐκ |
τούτων
δίκαιόν
ἐστι
σκοπεῖν
τὴν |
[51] |
ὅλων
τῶν
πραγμάτων
ὑποθέμενος,
μηδ'
|
ἐκ |
τούτων
ἐγκωμιάζειν
τὴν
πόλιν
ἀπορῶν |
[59] |
καὶ
διὰ
τὰς
ἄλλας
πράξεις
|
ἐκ |
τούτων
τῶν
ἔργων
ἔτι
μᾶλλον |
[182] |
σφέτερ'
αὐτῶν
καρποῦσθαι,
τοῖς
δ'
|
ἐκ |
τῶν
ἀλλοτρίων
μεγάλους
πλούτους
κατακτήσασθαι. |
[173] |
πρὶν
ἂν
καὶ
τὰς
ὠφελείας
|
ἐκ |
τῶν
αὐτῶν
καὶ
τοὺς
κινδύνους |
[30] |
τῶν
λεγομένων
ὡς
ἀρχαίων
ὄντων,
|
ἐκ |
τῶν
αὐτῶν
τούτων
εἰκότως
ἂν |
[28] |
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν
εὐμενῶς
διατεθείσης
|
ἐκ |
τῶν
εὐεργεσιῶν,
ἃς
οὐχ
οἷόν |
[84] |
τελευτήσαιεν,
ἀλλὰ
τῶν
αὐτῶν
τοῖς
|
ἐκ |
τῶν
θεῶν
γεγονόσιν
καὶ
καλουμένοις |
[54] |
τὴν
ῥώμην
τὴν
τῆς
πόλεως
|
ἐκ |
τῶν
ἱκετειῶν
ἃς
ἤδη
τινὲς |
[51] |
τοῖς
προγόνοις
ἡμῶν
οὐχ
ἧττον
|
ἐκ |
τῶν
κινδύνων
τιμᾶσθαι
προσήκειν
ἢ |
[99] |
πόλεων
γενομένους
καὶ
πάλιν
αὐτὰς
|
ἐκ |
τῶν
μεγίστων
συμφορῶν
διασώσαντας;
Πῶς |
[179] |
δ'
Εὐρώπης
καλουμένης,
τὴν
ἡμίσειαν
|
ἐκ |
τῶν
συνθηκῶν
εἴληφεν,
ὥσπερ
πρὸς |
[53] |
ἄλλων
ἀκριβέστερον
εἰδότες
τὰ
συμβαίνοντ'
|
ἐκ |
τῶν
τοιούτων
ὅμως
ᾑρούμεθα
τοῖς |
[74] |
δ'
ἔτι
παραλελεῖφθαι.
Ὅμως
δ'
|
ἐκ |
τῶν
ὑπολοίπων,
ἐπειδὴ
συμφέρει
τοῖς |
[135] |
καὶ
τοῦ
πεζοῦ
τὸ
χρησιμώτατον
|
ἐκ |
τῶνδε
τῶν
τόπων
ἤθροισται,
καὶ |
[128] |
ἐπὶ
μὲν
τοὺς
Ἕλληνας
καθ'
|
ἑκάστην |
ἡμέραν
στρατευομένους,
πρὸς
δὲ
τοὺς |
[78] |
ὡς
τοὺς
περὶ
τῶν
καθ'
|
ἑκάστην |
τὴν
ἡμέραν
ἐπιτηδευμάτων·
ἠπίσταντο
γὰρ |
[9] |
καταχρήσασθαι
καὶ
τὰ
προσήκοντα
περὶ
|
ἑκάστης |
ἐνθυμηθῆναι
καὶ
τοῖς
ὀνόμασιν
εὖ |
[154] |
εἰπεῖν
καὶ
μὴ
καθ'
ἓν
|
ἕκαστον, |
ἀλλ'
ὡς
ἐπὶ
τὸ
πολὺ, |
[10] |
ἔργων
ἀρχομένους,
ἀλλὰ
τοὺς
ἄρισθ'
|
ἕκαστον |
αὐτῶν
ἐξεργαζομένους,
μηδὲ
τοὺς
περὶ |
[31] |
εὐεργεσίας
ἀπαρχὰς
τοῦ
σίτου
καθ'
|
ἕκαστον |
ἐνιαυτὸν
ὡς
ἡμᾶς
ἀποπέμπουσιν,
ταῖς |
[112] |
καὶ
ταῖς
μικραῖς
ἀτυχίαις
πολλοὺς
|
ἕκαστον |
ἡμῶν
ἔχειν
τοὺς
συμπενθήσοντας,
ἐπὶ |
[29] |
μὲν
ἔτι
καὶ
νῦν
καθ'
|
ἕκαστον |
τὸν
ἐνιαυτὸν
δείκνυμεν,
τῶν
δὲ |
[164] |
δυνάμεως
ἐν
μέρει
τῶν
ἐθνῶν
|
ἕκαστον |
χειροῦσθαι.
~Δέδεικται
γὰρ,
ὅταν
τις |
[49] |
τοῦτο
σύμβολον
τῆς
παιδεύσεως
ἡμῶν
|
ἑκάστου |
πιστότατον
ἀποδεδειγμένον,
καὶ
τοὺς
λόγῳ |
[177] |
εἴτ'
ἐδόκει
τὴν
αὑτῶν
ἔχειν
|
ἑκάστους, |
εἴτε
καὶ
τῶν
δοριαλώτων
ἐπάρχειν, |
[105] |
τῶν
πραγμάτων
ἐπιστατοῦντες,
~ἰδίᾳ
δ'
|
ἑκάστους |
ἐλευθέρους
ἐῶντες
εἶναι,
καὶ
τῷ |
[120] |
καὶ
προστάττων
ἃ
χρὴ
ποιεῖν
|
ἑκάστους |
καὶ
μόνον
οὐκ
ἐπιστάθμους
ἐν |
[21] |
γὰρ
εἰ
δεῖ
τούτους
ἐφ'
|
ἑκάστῳ |
τιμᾶσθαι
τῶν
ἔργων
τοὺς
ἐμπειροτάτους |
[42] |
τὴν
χώραν
οὐκ
αὐτάρκη
κεκτημένων
|
ἑκάστων, |
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
ἐλλείπουσαν,
τὰ |
[166] |
ἀλλὰ
μείζω
δύναμιν
περὶ
αὑτὸν
|
ἑκάστων |
αὐτῶν
ποιησάμενος·
ἧς
ἡμεῖς
ὅταν |
[42] |
παρὰ
τῶν
ἄλλων
ἓν
παρ'
|
ἑκάστων |
χαλεπόν
ἐστιν
λαβεῖν,
ταῦθ'
ἅπαντα |
[75] |
τούτου
γενομένων
καὶ
δυναστευσάντων
ἐν
|
ἑκατέρᾳ |
τοῖν
πολέοιν
δίκαιον
ἀμνημονεῖν·
ἐκεῖνοι |
[96] |
ἐξέπλευσαν
ἵν'
ἐν
μέρει
πρὸς
|
ἑκατέραν |
κινδυνεύσωσιν.
Καίτοι
πῶς
ἂν
ἐκείνων |
[35] |
τοὺς
βαρβάρους,
πολλὰς
μὲν
ἐφ'
|
ἑκατέρας |
τῆς
ἠπείρου
πόλεις
ἔκτισαν,
ἁπάσας |
[68] |
αὐτὸν
χρόνον,
ἀλλὰ
καθ'
ὃν
|
ἑκάτεροι |
τῆς
Εὐρώπης
ἐπῆρχον,
μισοῦντες
μὲν |
[41] |
ταῖς
αὑτῶν
ἀχρήστως
ἔχειν,
ἀλλ'
|
ἑκατέροις |
αὐτῶν
εἶναι
παρ'
ἡμῖν,
τοῖς |
[44] |
καὶ
μηδετέρους
ἀθύμως
διάγειν,
ἀλλ'
|
ἑκατέρους |
ἔχειν
ἐφ'
οἷς
φιλοτιμηθῶσιν,
οἱ |
[140] |
βασιλέως
δύναμιν,
ἐξ
ὧν
μεθ'
|
ἑκατέρων |
γέγονεν,
ἀλλ'
ἐξ
ὧν
αὐτὸς |
[59] |
ἐποίησαν,
ἀλλὰ
τοσοῦτον
τὰς
τύχας
|
ἑκατέρων |
μετήλλαξαν
ὥσθ'
ὁ
μὲν
ἱκετεύειν |
[72] |
τὴν
ἀρετὴν,
~ἀμφοτέρων
κρατήσαντες
ὡς
|
ἑκατέρων |
προσῆκεν,
καὶ
πρὸς
ἅπαντας
τοὺς |
[162] |
οὐδ'
εἷς
πώποτε
Περσῶν
ἐκράτησεν.
|
~Ἑκατόμνως |
δ'
ὁ
Καρίας
ἐπίσταθμος
τῇ |
[142] |
ὑπὲρ
τῆς
Ἀσίας
ὑπὸ
τριήρων
|
ἑκατὸν |
μόνων
πολιορκούμενον,
πεντεκαίδεκα
δὲ
μηνῶν |
[153] |
καὶ
τοῖς
μὲν
Κισθήνην
καταλαβοῦσιν
|
ἑκατὸν |
τάλαντα
διένειμαν,
τοὺς
δὲ
μεθ' |
[24] |
~Ταύτην
γὰρ
οἰκοῦμεν
οὐχ
ἑτέρους
|
ἐκβαλόντες |
οὐδ'
ἐρήμην
καταλαβόντες
οὐδ'
ἐκ |
[61] |
τῶν
νῦν
ἐν
Λακεδαίμονι
βασιλευόντων,
|
ἔκγονοι |
δ'
Ἡρακλέους,
κατῆλθον
μὲν
εἰς |
[175] |
τῆς
αὐτονομίας
ταύτης,
αἱ
δ'
|
ἐκδεδομέναι |
τοῖς
βαρβάροις
μάλιστα
μὲν
Λακεδαιμονίοις |
[169] |
τοσαῦται
δὲ
πόλεις
τοῖς
βαρβάροις
|
ἐκδέδονται, |
τὰ
δὲ
λοιπὰ
μέρη
τῶν |
[176] |
φέρει
καὶ
πολλοὺς
τῶν
συμμάχων
|
ἐκδέδωκεν, |
ταῦτα
δὲ
κατὰ
χώραν
μένει |
[141] |
Κύπρῳ,
ἐν
δὲ
ταῖς
συνθήκαις
|
ἔκδοτός |
ἐστιν,
οἰκῶν
δὲ
νῆσον
κατὰ |
[122] |
δὲ
τελευτῆς
οὕτω
πολλοὺς
αὐτῶν
|
ἐκδότους |
τοῖς
βαρβάροις
ἐποίησαν,
καὶ
τῆς |
[152] |
καλοῦσιν
σατράπας,
οὐ
καταισχύνουσιν
τὴν
|
ἐκεῖ |
παίδευσιν,
ἀλλ'
ἐν
τοῖς
ἤθεσι |
[54] |
πολὺ
δὲ
πρὸ
τῶν
Τρωϊκῶν,
|
ἐκεῖθεν |
γὰρ
δίκαιον
τὰς
πίστεις
λαμβάνειν |
[40] |
καὶ
πολιτείαν
κατεστήσατο.
~Δῆλον
δ'
|
ἐκεῖθεν· |
οἱ
γὰρ
ἐν
ἀρχῇ
περὶ |
[75] |
ἑκατέρᾳ
τοῖν
πολέοιν
δίκαιον
ἀμνημονεῖν·
|
ἐκεῖνοι |
γὰρ
ἦσαν
οἱ
προασκήσαντες
τοὺς |
[149] |
χοιεν.
~Κεφάλαιον
δὲ
τῶν
εἰρημένων·
|
ἐκεῖνοι |
γὰρ
οὐκ
ἐπὶ
λείαν
ἐλθόντες, |
[164] |
πάθωμεν
ὅπερ
οἱ
πατέρες
ἡμῶν.
|
Ἐκεῖνοι |
γὰρ
ὑστερίσαντες
τῶν
βαρβάρων
καὶ |
[165] |
ἀλλ'
ἔτι
διεσπαρμένοις
αὐτοῖς
ἐπιχειρεῖν.
|
Ἐκεῖνοι |
μὲν
οὖν
προεξαμαρτόντες
ἅπαντα
ταῦτ' |
[148] |
τοὺς
ἱππέας
συνέπεμψεν,
ὑφ'
ὧν
|
ἐκεῖνοι |
παρὰ
πᾶσαν
ἐπιβουλευόμενοι
τὴν
ὁδὸν |
[184] |
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἀμύνεσθαι
δυναμένους;
Οὐκοῦν
|
ἐκεῖνοι |
πᾶσι
τούτοις
ἔνοχοι
τυγχάνουσιν
ὄντες. |
[139] |
τὸν
λόγον
εἰπεῖν,
ὡς
ὁποτέροις
|
ἐκεῖνοι |
προσθέσθαι
βουληθεῖεν,
οὗτοι
κατὰ
θάλατταν |
[123] |
οὕτως
αἰκίζεται
τοὺς
οἰκέτας
ὡς
|
ἐκεῖνοι |
τοὺς
ἐλευθέρους
κολάζουσιν.
~Μέγιστον
δὲ |
[145] |
ἀνδρείαν
ἄξιον
φοβηθῆναι·
καὶ
γὰρ
|
ἐκεῖνοι |
φανερῶς
ἐπεδείχθησαν
ὑπὸ
τῶν
Κύρῳ |
[154] |
εὐδαιμονήσας
ἀπῆλθεν,
ἢ
τῶν
ὑπ'
|
ἐκείνοις |
γενομένων
οὐκ
αἰκισθεὶς
τὸν
βίον |
[159] |
τῶν
στρατευσαμένων
τῶν
αὐτῶν
ἔργων
|
ἐκείνοις |
ἐπιθυμῶμεν.
~Ὥστε
μοι
δοκεῖ
πολλὰ |
[110] |
φάσκοντες
μὲν
λακωνίζειν,
τἀναντία
δ'
|
ἐκείνοις |
ἐπιτηδεύοντες,
καὶ
τὰς
μὲν
Μηλίων |
[7] |
περίεργόν
ἐστι
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
|
ἐκείνοις |
λέγοντα
πάλιν
ἐνοχλεῖν
τοῖς
ἀκούουσιν· |
[69] |
μέγεθος
τῶν
κακῶν
τῶν
γενομένων
|
ἐκείνοις· |
οὐ
γὰρ
ἄν
ποθ'
οἱ |
[82] |
μήτε
τῶν
σοφιστῶν
ἀξίως
τῶν
|
ἐκείνοις |
πεπραγμένων
εἰπεῖν.
Καὶ
πολλὴν
αὐτοῖς |
[93] |
τοῖς
βαρβάροις
γεγενημένων
καὶ
συστρατευομένων
|
ἐκείνοις |
πλὴν
εἴ
τις
διὰ
μικρότητα |
[173] |
ταύτας
τὰς
ἐπιβουλὰς
ἐκποδὼν
ποιησαμένους
|
ἐκείνοις |
τοῖς
ἔργοις
ἐπιχειρεῖν
ἐξ
ὧν |
[85] |
μὴν
ἀλλὰ
περὶ
καλλίστων
ἐν
|
ἐκείνοις |
τοῖς
χρόνοις
ἐφιλονίκησαν,
οὐκ
ἐχθροὺς, |
[141] |
ἐλπίς
ἐστιν
ἕτερον
ἀποστῆναι
πρὶν
|
ἐκεῖνον |
ἐκπολιορκηθῆναι·
τοιαῦται
βραδυτῆτες
ἐν
ταῖς |
[15] |
ἐκ
τῆς
στρατείας
τῆς
ἐπ'
|
ἐκεῖνον |
ἐσομένας,
ἀληθῆ
μὲν
λέγουσιν,
οὐ |
[138] |
σφόδρα
χρὴ
δεδιέναι
τὸν
καιρὸν
|
ἐκεῖνον |
ὅταν
τὰ
μὲν
τῶν
βαρβάρων |
[121] |
πραγμάτων
ἐπιστάτης
καθέστηκεν;
Οὐχ
ὡς
|
ἐκεῖνον |
πλέομεν
ὥσπερ
πρὸς
δεσπότην
ἀλλήλων |
[57] |
ῥᾴδιον
κατιδεῖν
ὅτι
καὶ
κατ'
|
ἐκεῖνον |
τὸν
χρόνον
ἡ
πόλις
ἡμῶν |
[175] |
βασιλεῖ
χάριν
ἴσασιν,
ὡς
δι'
|
ἐκεῖνον |
τυχοῦσαι
τῆς
αὐτονομίας
ταύτης,
αἱ |
[120] |
τῇ
θαλάττῃ
χρῆσθαι·
νῦν
δ'
|
ἐκεῖνός |
ἐστιν
ὁ
διοικῶν
τὰ
τῶν |
[140] |
πρὸς
τοὺς
ἔχοντας
αὐτήν;
Οὐκ
|
ἐκεῖνος |
μὲν
ἐπὶ
τὸν
πόλεμον
τοῦτον |
[62] |
προκινδυνεύσασαν,
μηδὲ
τοῖς
μὲν
ἀπ'
|
ἐκείνου |
γεγονόσιν
διδόναι
τὴν
βασιλείαν,
τὴν |
[60] |
ὥστ'
ἐπὶ
τοῖς
παισὶ
τοῖς
|
ἐκείνου |
γενόμενος
ἐπονειδίστως
τὸν
βίον
ἐτελεύτησεν. |
[2] |
ἀπολαύσειαν
οἱ
βουλόμενοι
κοινωνεῖν
τῆς
|
ἐκείνου |
διανοίας.
~Οὐ
μὴν
ἐπὶ
τούτοις |
[139] |
οὐδ'
ὣς
ὀρθῶς
περὶ
τῆς
|
ἐκείνου |
δυνάμεως
γιγνώσκουσιν.
Εἰ
μὲν
γὰρ |
[137] |
ἄνοιαν,
ἀλλ'
οὐ
διὰ
τὴν
|
ἐκείνου |
δύναμιν.
~Καίτοι
τινὲς
θαυμάζουσιν
τὸ |
[94] |
κρατήσειν,
οὐχ
ὑπέμειναν
τὰς
παρ'
|
ἐκείνου |
δωρεὰς
οὐδ'
ὀργισθέντες
τοῖς
Ἕλλησιν |
[71] |
ἔπραξαν.
Μεγίστου
γὰρ
πολέμου
συστάντος
|
ἐκείνου |
καὶ
πλείστων
κινδύνων
εἰς
τὸν |
[161] |
ἐφρόνησεν,
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
τῶν
|
ἐκείνου |
κατείληπται;
Τῶν
δ'
ἐν
Κιλικίᾳ |
[178] |
Ἀσίας
δεσπότην
κατέστησαν,
ὥσπερ
ὑπὲρ
|
ἐκείνου |
πολεμησάντων
ἡμῶν
ἢ
τῆς
μὲν |
[134] |
τοσούτου
δέομεν
συγκρούειν
τι
τῶν
|
ἐκείνου |
πραγμάτων
ἢ
ποιεῖν
στασιάζειν
ὥστε |
[137] |
καταπεφρονηκώς.
~Διαπέπρακται
γὰρ
ὃ
τῶν
|
ἐκείνου |
προγόνων
οὐδεὶς
πώποτε·
τήν
τε |
[139] |
οὐδέν
ἐστι
τοῦτο
σημεῖον
τῆς
|
ἐκείνου |
ῥώμης.
Ἐν
γὰρ
τοῖς
τοιούτοις |
[163] |
Σάμος
καὶ
Χίος,
ἐπὶ
τὰς
|
ἐκείνου |
τύχας
ἀποκλίνειαν·
ἢν
δ'
ἡμεῖς |
[66] |
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
τῆς
ἐπ'
|
ἐκείνους. |
Ἅπαντας
μὲν
οὖν
ἐξαριθμῶν
τοὺς |
[147] |
τοὺς
θεοὺς
ἐξαμαρτεῖν
ἢ
πρὸς
|
ἐκείνους |
ἐκ
τοῦ
φανεροῦ
διαγωνίσασθαι.
~Διαμαρτὼν |
[12] |
πρὸς
τοὺς
τοιούτους,
ἀλλὰ
πρὸς
|
ἐκείνους |
ἐστὶ
τοὺς
οὐδὲν
ἀποδεξομένους
τῶν |
[62] |
ἁπάντων
ἀρχηγοὶ
κατέστησαν.
~Ὧν
ἐχρῆν
|
ἐκείνους |
μεμνημένους
μηδέποτ'
εἰς
τὴν
χώραν |
[129] |
περὶ
αὐτῶν,
ἀλλ'
ἵν'
αὐτοὺς
|
ἐκείνους |
παύσω,
καθ'
ὅσον
ὁ
λόγος |
[17] |
ἀλλὰ
καὶ
διαπράξασθαί
τι
βουλόμενον
|
ἐκείνους |
τοὺς
λόγους
ζητεῖν,
οἵτινες
τὼ |
[143] |
τὰ
βασιλικώτατα
καὶ
σεμνότατα
τῶν
|
ἐκείνῳ |
πεπραγμένων,
καὶ
περὶ
ὧν
οὐδέποτε |
[166] |
Ἀσίαν
καρπωσόμεθα.
Πολὺ
δὲ
κάλλιον
|
ἐκείνῳ |
περὶ
τῆς
βασιλείας
πολεμεῖν
ἢ |
[142] |
ἀπεστέρησεν,
ὥστε
τὸ
μὲν
ἐπ'
|
ἐκείνῳ |
πολλάκις
ἂν
διελύθησαν,
διὰ
δὲ |
[121] |
πολέμοις
τοῖς
πρὸς
ἀλλήλους
ἐν
|
ἐκείνῳ |
τὰς
ἐλπίδας
ἔχομεν
τῆς
σωτηρίας, |
[96] |
ἑκατέραν
κινδυνεύσωσιν.
Καίτοι
πῶς
ἂν
|
ἐκείνων |
ἄνδρες
ἀμείνους
ἢ
μᾶλλον
φιλέλληνες |
[186] |
θ'
αὑτοῦ
διανοίας
καὶ
τῆς
|
ἐκείνων |
ἀρετῆς
μνημεῖον
εἰς
ἅπαντα
τὸν |
[8] |
ἕτεροι
πρότερον
εἰρήκασιν,
ἀλλ'
ἄμεινον
|
ἐκείνων |
εἰπεῖν
πειρατέον.
~Αἱ
μὲν
γὰρ |
[31] |
τὰ
νῦν
γιγνόμενα
τοῖς
ὑπ'
|
ἐκείνων |
εἰρημένοις
ὁμολογεῖ;
~Χωρὶς
δὲ
τούτων, |
[150] |
πολεμίων.
Πῶς
γὰρ
ἐν
τοῖς
|
ἐκείνων |
ἐπιτηδεύμασιν
ἐγγενέσθαι
δύναιτ'
ἂν
ἢ |
[178] |
τὰς
πόλεις
κατοικούντων,
ἀλλ'
οὐκ
|
ἐκείνων |
μὲν
νεωστὶ
ταύτην
τὴν
τιμὴν |
[144] |
ἔργων
διῆλθον,
οὐκ
ἀμνημονῶν
οὐδ'
|
ἐκείνων, |
ὅτι
Δερκυλίδας
μὲν
χιλίους
ἔχων |
[158] |
δι'
ὧν
ἔστι
πυνθάνεσθαι
τὰς
|
ἐκείνων |
συμφοράς.
Εὕροι
δ'
ἄν
τις |
[84] |
καλουμένοις
ἡμιθέοις
ἀξιωθεῖεν·
καὶ
γὰρ
|
ἐκείνων |
τὰ
μὲν
σώματα
ταῖς
τῆς |
[179] |
τοῖς
Ἕλλησιν
δυναστευόντων.
~Οἶμαι
δ'
|
ἐκείνως |
εἰπὼν
μᾶλλον
δηλώσειν
τήν
τε |
[76] |
ἠμέλουν
δ'
ὡς
ἀλλοτρίων,
ἀλλ'
|
ἐκήδοντο |
μὲν
ὡς
οἰκείων,
ἀπείχοντο
δ' |
[135] |
ἢ
πρὸς
ἀλλήλους
ἕνεκα
μικρῶν
|
ἐκινδύνευον. |
~Ὧν
ἡμεῖς
οὐδεμίαν
ποιούμεθα
πρόνοιαν, |
[31] |
ὡς
ἡμᾶς
ἀποπέμπουσιν,
ταῖς
δ'
|
ἐκλειπούσαις |
πολλάκις
ἡ
Πυθία
προσέταξεν
ἀποφέρειν |
[150] |
ἄπειρος,
πρὸς
μὲν
τὸν
πόλεμον
|
ἐκλελυμένος, |
πρὸς
δὲ
τὴν
δουλείαν
ἄμεινον |
[99] |
ἀξιωθέντας;
Οὐ
τοὺς
τὴν
αὑτῶν
|
ἐκλιπόντας |
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
ἄλλων
σωτηρίας |
[88] |
στρατείας,
ἣν
αὐτὸς
Ξέρξης
ἤγαγεν,
|
ἐκλιπὼν |
μὲν
τὰ
βασίλεια,
στρατηγὸς
δὲ |
[159] |
ἵνα
πολλάκις
ἀκούοντες
τῶν
ἐπῶν
|
ἐκμανθάνωμεν |
τὴν
ἔχθραν
τὴν
ὑπάρχουσαν
πρὸς |
[166] |
~εἰδότες
ὅτι
καὶ
βασιλεὺς
οὐχ
|
ἑκόντων |
ἄρχει
τῶν
ἠπειρωτῶν,
ἀλλὰ
μείζω |
[185] |
ὑπὸ
δὲ
τῆς
Ἑλλάδος
ἁπάσης
|
ἐκπεμπομένης, |
ἐπὶ
δὲ
τὴν
τῶν
βαρβάρων |
[173] |
~Δεῖ
δὲ
ταύτας
τὰς
ἐπιβουλὰς
|
ἐκποδὼν |
ποιησαμένους
ἐκείνοις
τοῖς
ἔργοις
ἐπιχειρεῖν |
[141] |
ἐστιν
ἕτερον
ἀποστῆναι
πρὶν
ἐκεῖνον
|
ἐκπολιορκηθῆναι· |
τοιαῦται
βραδυτῆτες
ἐν
ταῖς
πράξεσιν |
[161] |
δ'
οὐδ'
εἷς
πώποτε
Περσῶν
|
ἐκράτησεν. |
~Ἑκατόμνως
δ'
ὁ
Καρίας
ἐπίσταθμος |
[144] |
δεῖν
τῆς
ἐντὸς
Ἅλυος
χώρας
|
ἐκράτησεν. |
~Καὶ
μὴν
οὐδὲ
τὴν
στρατιὰν |
[113] |
πόλις
ἐπὶ
τῆς
ἀρχῆς
ἁπάσης
|
ἔκρινεν. |
~Φυγὰς
δὲ
καὶ
στάσεις
καὶ |
[76] |
οὐδὲ
πρὸς
ἀργύριον
τὴν
εὐδαιμονίαν
|
ἔκρινον, |
ἀλλ'
οὗτος
ἐδόκει
πλοῦτον
ἀσφαλέστατον |
[35] |
ἐφ'
ἑκατέρας
τῆς
ἠπείρου
πόλεις
|
ἔκτισαν, |
ἁπάσας
δὲ
τὰς
νήσους
κατῴκισαν, |
[139] |
τως
ἂν
ἡμᾶς
καὶ
νῦν
|
ἐκφοβεῖν |
ἐπεχείρουν·
εἰ
δὲ
τοῦτο
μὲν |
[29] |
ἐφθόνησεν
τοῖς
ἄλλοις,
ἀλλ'
ὧν
|
ἔλαβεν |
ἅπασιν
μετέδωκεν.
Καὶ
τὰ
μὲν |
[72] |
ὕστερον
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
θαλάττης
|
ἔλαβον, |
δόντων
μὲν
τῶν
ἄλλων
Ἑλλήνων, |
[99] |
μέρος
μετασχόντες,
ἐν
ταῖς
τιμαῖς
|
ἔλαττον |
ἔχειν
ἀξιωθεῖμεν
καὶ
τότε
προταχθέντες |
[184] |
δυναστείας
ἢ
κατ'
ἀνθρώπους
περιβεβλημένοις,
|
ἐλάττονος |
δ'
ἀξίοις
τῶν
παρ'
ἡμῖν |
[176] |
προστάγματα
δὲ
τὰ
τοὺς
ἑτέρους
|
ἐλαττοῦντα |
παρὰ
τὸ
δίκαιον;
~Διὸ
καὶ |
[68] |
ὁ
Περσικὸς
γέγονεν,
οὐ
μὴν
|
ἐλάττω |
τεκμήρια
τὰ
παλαιὰ
τῶν
ἔργων |
[88] |
τίς
οὐχ
ὑπερβολὰς
προθυμηθεὶς
εἰπεῖν
|
ἐλάττω |
τῶν
ὑπαρχόντων
εἴρηκεν;
~Ὃς
εἰς |
[107] |
πρὸς
τὸ
πλῆθος
τῶν
πολιτῶν
|
ἐλαχίστην, |
ἀρχὴν
δὲ
μεγίστην,
καὶ
κεκτημένοι |
[102] |
δίκαιόν
ἐστιν
ἡμᾶς
ἐπαινεῖν,
οἵτινες
|
ἐλαχίστοις |
χαλεπήναντες
πλεῖστον
χρόνον
τὴν
ἀρχὴν |
[132] |
νησιώτας
δασμολογεῖν,
οὓς
ἄξιόν
ἐστιν
|
ἐλεεῖν, |
ὁρῶντας
τούτους
μὲν
διὰ
σπανιότητα |
[168] |
τὸν
πόλεμον
ἐφορῶντες
τοσούτου
δέουσιν
|
ἐλεεῖν |
ὥστε
καὶ
μᾶλλον
χαίρουσιν
ἐπὶ |
[112] |
τῶν
οἰκείων
κακῶν
ἐπαυσάμεθ'
ἀλλήλους
|
ἐλεοῦντες· |
οὐδενὶ
γὰρ
τοσαύτην
σχολὴν
παρέλιπον |
[115] |
δὲ
ταῖς
συνθήκαις
ἀναγεγραμμένην,
ἄξιον
|
ἑλέσθαι |
μᾶλλον
ἢ
τὴν
ἀρχὴν
τὴν |
[140] |
ὥστε
τοὺς
ἀφεστῶτας
μηκέτι
τὴν
|
ἐλευθερίαν |
ἀγαπᾶν,
ἀλλ'
ἤδη
καὶ
τῶν |
[185] |
ὑπὲρ
δὲ
τῆς
τῶν
συμμάχων
|
ἐλευθερίας |
ἁθροιζομένης,
ὑπὸ
δὲ
τῆς
Ἑλλάδος |
[52] |
δ'
ὑπὲρ
τῆς
τῶν
ἄλλων
|
ἐλευθερίας· |
ἅπαντα
γὰρ
τὸν
χρόνον
διετέλεσαν |
[117] |
προσδοκῶσιν.
~Τοσοῦτον
δ'
ἀπέχουσιν
τῆς
|
ἐλευθερίας |
καὶ
τῆς
αὐτονομίας,
ὥσθ'
αἱ |
[95] |
~ἀλλ'
αὐτοὶ
μὲν
ὑπὲρ
τῆς
|
ἐλευθερίας |
πολεμεῖν
παρεσκευάζοντο,
τοῖς
δ'
ἄλλοις |
[106] |
ἔτη
διετελέσαμεν
ἄπειροι
μὲν
τυραννίδων,
|
ἐλεύθεροι |
δὲ
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους,
ἀστασίαστοι |
[124] |
ἀναγκάζωνται
συστρατεύεσθαι,
καὶ
πολεμεῖν
τοῖς
|
ἐλευθέροις |
ἀξιοῦσιν
εἶναι,
καὶ
τοιούτους
κινδύνους |
[105] |
πραγμάτων
ἐπιστατοῦντες,
~ἰδίᾳ
δ'
ἑκάστους
|
ἐλευθέρους |
ἐῶντες
εἶναι,
καὶ
τῷ
μὲν |
[123] |
τοὺς
οἰκέτας
ὡς
ἐκεῖνοι
τοὺς
|
ἐλευθέρους |
κολάζουσιν.
~Μέγιστον
δὲ
τῶν
κακῶν, |
[49] |
δὲ
τοὺς
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς
|
ἐλευθέρως |
τεθραμμένους
ἐκ
μὲν
ἀνδρίας
καὶ |
[122] |
εἰς
τὸν
πόλεμον
κατέστησαν
ὡς
|
ἐλευθερώσοντες |
τοὺς
Ἕλληνας,
ἐπὶ
δὲ
τελευτῆς |
[87] |
οἱ
δὲ
φθῆναι
συμβαλόντες
πρὶν
|
ἐλθεῖν |
τοὺς
βοηθήσοντας.
~Μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[18] |
περὶ
τούτων
ἐπὶ
τὸ
συμφέρον
|
ἔλθοιεν. |
~Ἐχρῆν
μὲν
οὖν
καὶ
τοὺς |
[149] |
ἐκεῖνοι
γὰρ
οὐκ
ἐπὶ
λείαν
|
ἐλθόντες, |
οὐδὲ
κώμην
καταλαβόντες,
ἀλλ'
ἐπ' |
[54] |
νεωστὶ
γεγενημένας
ἢ
περὶ
μικρῶν
|
ἐλθούσας |
παραλείψω·
πολὺ
δὲ
πρὸ
τῶν |
[70] |
μὲν
Ἀμαζόνων
ὡς
τῶν
μὲν
|
ἐλθουσῶν |
οὐδεμία
πάλιν
ἀπῆλθεν,
αἱ
δ' |
[83] |
διέσωσαν,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν
σύμπασαν
|
Ἑλλάδ' |
ἠλευθέρωσαν;
Ποίων
δ'
ἂν
ἔργων |
[81] |
ἡγούμενοι,
κοινὴν
δὲ
πατρίδα
τὴν
|
Ἑλλάδα |
νομίζοντες
εἶναι.
~Τοιαύταις
διανοίαις
χρώμενοι |
[183] |
τοὺς
καὶ
πρότερον
κακῶς
τὴν
|
Ἑλλάδα |
ποιήσαντας
καὶ
νῦν
ἐπιβουλεύοντας
καὶ |
[89] |
μὲν
ἡγησάμενος
ἔργον
εἶναι
τὴν
|
Ἑλλάδα |
χειρώσασθαι,
βουληθεὶς
δὲ
τοιοῦτον
μνημεῖον |
[95] |
σωτηρίαν,
ταῖς
δὲ
προεστάναι
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἀξιούσαις
οὐχ
οἷόν
τ'
εἶναι |
[185] |
ἐλευθερίας
ἁθροιζομένης,
ὑπὸ
δὲ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἁπάσης
ἐκπεμπομένης,
ἐπὶ
δὲ
τὴν |
[154] |
Θεμιστοκλέα
δ'
ὃς
ὑπὲρ
τῆς
|
Ἑλλάδος. |
αὐτοὺς
κατεναυμάχησε,
τῶν
μεγίστων
δωρεῶν |
[180] |
πολέμου
καὶ
καθ'
ὅλης
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἑστήκασιν.
~Ὑπὲρ
ὧν
ἄξιον
ὀργίζεσθαι |
[98] |
τὸν
κίνδυνον
τὸν
ὑπὲρ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἢ
σύμπαντες
οἱ
ναυμαχήσαντες,
οὐδεὶς |
[68] |
Ἔτι
γὰρ
ταπεινῆς
οὔσης
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ἦλθον
εἰς
τὴν
χώραν
ἡμῶν |
[175] |
ὁ
μὲν
βάρβαρος
κήδεται
τῆς
|
Ἑλλάδος |
καὶ
φύλαξ
τῆς
εἰρήνης
ἐστὶν, |
[131] |
τοὺς
βαρβάρους
περιοίκους
ὅλης
τῆς
|
Ἑλλάδος |
καταστῆσαι.
~Καίτοι
χρὴ
τοὺς
φύσει |
[86] |
ποιησάμενοι
πρὸς
τοὺς
ἁπάσης
τῆς
|
Ἑλλάδος |
καταφρονήσαντας
ἀπήντων
τὴν
οἰκείαν
δύναμιν |
[134] |
δὲ
πολιορκεῖν,
ἀμφοτέροιν
αὐτοῖν
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ὄντοιν.
~Οἵ
τε
γὰρ
ἀφεστῶτες |
[75] |
τοὺς
τοῖς
σώμασιν
ὑπὲρ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
προκινδυνεύσαντας·
οὐ
μὴν
οὐδὲ
τῶν |
[42] |
ἐμπόριον
γὰρ
ἐν
μέσῳ
τῆς
|
Ἑλλάδος |
τὸν
Πειραιᾶ
κατεσκευάσατο,
τοσαύτην
ἔχονθ' |
[182] |
ἐξαμαρτεῖν,
~ἡμᾶς
δ'
ὅλης
τῆς
|
Ἑλλάδος |
ὑβριζομένης
μηδεμίαν
ποιήσασθαι
κοινὴν
τιμωρίαν, |
[42] |
κεκτημένων
ἑκάστων,
ἀλλὰ
τὰ
μὲν
|
ἐλλείπουσαν, |
τὰ
δὲ
πλείω
τῶν
ἱκανῶν |
[39] |
ταύτην
γεγενῆσθαι.
~Παραλαβοῦσα
γὰρ
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ἀνόμως
ζῶντας
καὶ
σποράδην
οἰκοῦντας, |
[34] |
τῆς
χώρας
κατέχοντας,
τοὺς
δ'
|
Ἕλληνας |
εἰς
μικρὸν
τόπον
κατακεκλειμένους
καὶ |
[37] |
βαρβάρους
ἀναστάτους
ποιησάσης,
τοὺς
δ'
|
Ἕλληνας |
εἰς
τοσαύτην
εὐπορίαν
προαγαγούσης;
~Οὐ |
[122] |
πόλεμον
κατέστησαν
ὡς
ἐλευθερώσοντες
τοὺς
|
Ἕλληνας, |
ἐπὶ
δὲ
τελευτῆς
οὕτω
πολλοὺς |
[91] |
ἐνίκησαν,
ἔπειτα
καὶ
προαγαγέσθαι
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ἐπὶ
τὸ
διαναυμαχεῖν,
ἐπιδείξαντες
αὐτοῖς |
[67] |
βαρβάρων
οἱ
βουλόμενοι
καταδουλώσασθαι
τοὺς
|
Ἕλληνας |
ἐφ'
ἡμᾶς
πρώτους
ἰόντες;
~Ἐπιφανέστατος |
[158] |
ἐκ
δὲ
τοῦ
πρὸς
τοὺς
|
Ἕλληνας |
θρήνους
ἡμῖν
γεγενημένους,
καὶ
τοὺς |
[128] |
ἔχειν
ἀξιοῦντας
ἐπὶ
μὲν
τοὺς
|
Ἕλληνας |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
στρατευομένους,
πρὸς |
[80] |
θεραπεύοντες,
ἀλλ'
οὐχ
ὑβρίζοντες
τοὺς
|
Ἕλληνας, |
καὶ
στρατηγεῖν
οἰόμενοι
δεῖν,
ἀλλὰ |
[50] |
διανοίας
δοκεῖν
εἶναι,
καὶ
μᾶλλον
|
Ἕλληνας |
καλεῖσθαι
τοὺς
τῆς
παιδεύσεως
τῆς |
[173] |
βαρβάροις
πολεμήσωμεν,
οὔθ'
ὁμονοῆσαι
τοὺς
|
Ἕλληνας |
πρὶν
ἂν
καὶ
τὰς
ὠφελείας |
[162] |
Ἀπὸ
δὲ
Κνίδου
μέχρι
Σινώπης
|
Ἕλληνες |
τὴν
Ἀσίαν
παροικοῦσιν,
οὓς
οὐ |
[137] |
εἶναι,
τάς
τε
πόλεις
τὰς
|
Ἑλληνίδας |
οὕτω
κυρίως
παρείληφεν
ὥστε
τὰς |
[37] |
πρὶν
τὰς
πλείστας
οἰκισθῆναι
τῶν
|
Ἑλληνίδων |
πόλεων,
ἢ
μᾶλλον
συμφέρουσαν
τῆς |
[64] |
περὶ
αὐτῶν.
Τῶν
μὲν
γὰρ
|
Ἑλληνίδων |
πόλεων
χωρὶς
τῆς
ἡμετέρας
Ἄργος |
[57] |
ἐπιμεληθῆναι
πλὴν
τοὺς
προεστάναι
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἀξιοῦντας;
~Ἔπειτ'
οὐδὲ
ψευσθέντες
φαίνονται |
[68] |
μισοῦντες
μὲν
ἅπαν
τὸ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
γένος,
ἰδίᾳ
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς |
[164] |
ἤπειρον
μετὰ
πάσης
τῆς
τῶν
|
Ἑλλήνων |
δυνάμεως
ἐν
μέρει
τῶν
ἐθνῶν |
[44] |
τὴν
διατριβὴν,
ἀλλ'
ἀθροισθέντων
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἐγγενέσθαι
τοῖς
μὲν
ἐπιδείξασθαι
τὰς |
[169] |
τὰ
δὲ
λοιπὰ
μέρη
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἐν
τοῖς
μεγίστοις
κινδύνοις
ἐστίν. |
[127] |
οὐκ
ἄτοπον
τοὺς
προεστῶτας
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἕνα
μὲν
ἄνδρα
τοσούτων
ἀνθρώπων |
[52] |
καὶ
τοῖς
ἀδικουμένοις
ἀεὶ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἐπαμύνουσαν.
~Διὸ
δὴ
καὶ
κατηγοροῦσίν |
[17] |
πλεονεξίας,
ἃς
νῦν
παρὰ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ἐπιθυμοῦσιν
αὑταῖς
γίγνεσθαι,
ταύτας
παρὰ |
[20] |
τοὺς
ἐμποδὼν
ὄντας
τῇ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
εὐδαιμονίᾳ,
καὶ
πᾶσι
γένηται
φανερὸν |
[103] |
τούτους
κρατίστους
προστάτας
γενήσεσθαι
τῶν
|
Ἑλλήνων, |
ἐφ'
ὧν
οἱ
πειθαρχήσαντες
ἄριστα |
[120] |
ἐστιν
ὁ
διοικῶν
τὰ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
καὶ
προστάττων
ἃ
χρὴ
ποιεῖν |
[108] |
πρὸς
τούτοις
εἰδότες
καὶ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
καὶ
τῶν
βαρβάρων
τούτους
μάλιστ' |
[16] |
συστῆσαι
ταῦτα
δυνηθεῖεν.
~Τῶν
γὰρ
|
Ἑλλήνων |
οἱ
μὲν
ὑφ'
ἡμῖν,
οἱ |
[67] |
ἀντιλέγουσιν,
ἢν
ἐπιδειχθῶσι
τῶν
μὲν
|
Ἑλλήνων |
οἱ
μὴ
δυνάμενοι
τυγχάνειν
τῶν |
[50] |
διδάσκαλοι
γεγόνασιν,
καὶ
τὸ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ὄνομα
πεποίηκεν
μηκέτι
τοῦ
γένους, |
[72] |
ἔλαβον,
δόντων
μὲν
τῶν
ἄλλων
|
Ἑλλήνων, |
οὐκ
ἀμφισβητούντων
δὲ
τῶν
νῦν |
[146] |
ἐπαινεῖν.
Λαβόντες
γὰρ
ἑξακισχιλίους
τῶν
|
Ἑλλήνων |
οὐκ
ἀριστίνδην
ἐπειλεγμένους,
ἀλλ'
οἳ |
[125] |
τὸν
δὲ
βάρβαρον
τῇ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ῥώμῃ
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
αὑτοῦ |
[31] |
θεὸς
ἀναιρεῖ
καὶ
πολλοῖς
τῶν
|
Ἑλλήνων |
συνδοκεῖ
καὶ
τά
τε
πάλαι |
[25] |
προσειπεῖν.
~Μόνοις
γὰρ
ἡμῖν
τῶν
|
Ἑλλήνων |
τὴν
αὐτὴν
τροφὸν
καὶ
πατρίδα |
[85] |
οὐδ'
ἐπὶ
δουλείᾳ
τῇ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
τὸν
βάρβαρον
θεραπεύοντες,
ἀλλὰ
περὶ |
[177] |
κατηγοροῖμεν,
ὅτι
πεμφθέντες
ὑπὸ
τῶν
|
Ἑλλήνων |
ὑπὲρ
τῶν
βαρβάρων
ἐποιήσαντο
τὰς |
[65] |
περὶ
μὲν
τῆς
ἐν
τοῖς
|
Ἕλλησι |
δυναστείας
οὐκ
οἶδ'
ὅπως
ἄν |
[119] |
τῆς
ἀρχῆς
ἀπεστερούμεθα
καὶ
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
ἀρχὴ
τῶν
κακῶν
ἐγίγνετο.
Μετὰ |
[178] |
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
ἐν
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
δυναστευόντων.
~Οἶμαι
δ'
ἐκείνως
εἰπὼν |
[142] |
τῶν
στρατηγῶν,
πιστότατος
δὲ
τοῖς
|
Ἕλλησιν, |
ἐμπειρότατος
δὲ
τῶν
πρὸς
τὸν |
[100] |
παρελάβομεν,
πολλῶν
κακῶν
αἴτιοι
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
κατέστημεν,
καὶ
τόν
τε
Μηλίων |
[73] |
τούτους
πολλῶν
ἀγαθῶν
αἴτιοι
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
κατέστησαν·
ἀλλὰ
διὰ
τοῦτο
καὶ |
[22] |
τοὺς
πλείστων
ἀγαθῶν
αἰτίους
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
ὄντας,
ἡγοῦμαι
καὶ
τούτους
εἶναι |
[94] |
ἐκείνου
δωρεὰς
οὐδ'
ὀργισθέντες
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
ὅτι
προυδόθησαν,
ἀσμένως
ἐπὶ
τὰς |
[138] |
ὡς
πολλὰς
τὰς
μεταβολὰς
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
πεποίηκεν.
Ἐγὼ
δ'
ἡγοῦμαι
μὲν |
[91] |
πόλις
ἡμῶν
αἰτία
γένηται
τοῖς
|
Ἕλλησιν |
τῆς
σωτηρίας,
οἱ
δ'
ἡμέτεροι |
[155] |
δὲ
χρόνον
διαλελοίπασιν
ἐπιβουλεύοντες
τοῖς
|
Ἕλλησιν; |
Τί
δ'
οὐκ
ἐχθρὸν
αὐτοῖς |
[89] |
διὰ
τῆς
θαλάττης,
τὸν
μὲν
|
Ἑλλήσποντον |
ζεύξας,
τὸν
δ'
Ἄθω
διορύξας. |
[119] |
ἐγίγνετο.
Μετὰ
γὰρ
τὴν
ἐν
|
Ἑλλησπόντῳ |
γενομένην
ἀτυχίαν
ἑτέρων
ἡγεμόνων
καταστάντων |
[186] |
Ἀλέξανδρον
πολεμήσαντες
καὶ
μίαν
πόλιν
|
ἑλόντες |
τοιούτων
ἐπαίνων
ἠξιώθησαν,
ποίων
τινῶν |
[121] |
πρὸς
ἀλλήλους
ἐν
ἐκείνῳ
τὰς
|
ἐλπίδας |
ἔχομεν
τῆς
σωτηρίας,
ὃς
ἀμφοτέρους |
[28] |
τοῦ
σύμπαντος
αἰῶνος
ἡδίους
τὰς
|
ἐλπίδας |
ἔχουσιν,
~οὕτως
ἡ
πόλις
ἡμῶν |
[93] |
ἔρημοι
συμμάχων
γεγενημένοι
καὶ
τῶν
|
ἐλπίδων |
ἁπασῶν
διημαρτηκότες,
~ἐξὸν
αὐτοῖς
μὴ |
[58] |
~Ἔπειτ'
οὐδὲ
ψευσθέντες
φαίνονται
τῶν
|
ἐλπίδων |
δι'
ἃς
κατέφυγον
ἐπὶ
τοὺς |
[4] |
λόγον
ὥρμησαν,
~ἀλλ'
ἅμα
μὲν
|
ἐλπίζων |
τοσοῦτον
διοίσειν
ὥστε
τοῖς
ἄλλοις |
[141] |
τοῖς
γεγενημένοις
τεκμαίρεσθαι,
πολὺ
πλείων
|
ἐλπίς |
ἐστιν
ἕτερον
ἀποστῆναι
πρὶν
ἐκεῖνον |
[12] |
Πρὸς
οὓς
ἔτι
μικρὸν
ὑπὲρ
|
ἐμαυτοῦ |
θρασυνάμενος
ἤδη
περὶ
τοῦ
πράγματος |
[14] |
εἴπω
καὶ
τῆς
δόξης
τῆς
|
ἐμαυτοῦ |
καὶ
τοῦ
χρόνου,
μὴ
μόνον |
[97] |
καὶ
διακοσίας
τριήρεις
μόνοι
διαναυμαχεῖν
|
ἐμέλλησαν. |
Οὐ
μὴν
εἰάθησαν·
καταισχυνθέντες
γὰρ |
[169] |
~Ἴσως
δ'
ἂν
καὶ
τῆς
|
ἐμῆς |
εὐηθείας
πολλοὶ
καταγελάσειαν,
εἰ
δυστυχίας |
[81] |
ταῖς
δὲ
συνθήκαις
ὥσπερ
ἀνάγκαις
|
ἐμμένειν |
ἀξιοῦντες,
οὐχ
οὕτως
ἐπὶ
ταῖς |
[129] |
δυσκόλως
ἔχειν,
ὅτι
τραχύτερον
τούτων
|
ἐμνήσθην, |
προειπὼν
ὡς
περὶ
διαλλαγῶν
ποιήσομαι |
[12] |
ὧν
ἐγγὺς
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
ὄντες·
|
ἐμοὶ |
δ'
οὐδὲν
πρὸς
τοὺς
τοιούτους, |
[19] |
περὶ
τῶν
ἀμφισβητουμένων
ἡμᾶς
ἐδίδαξαν·
|
ἐμοὶ |
δ'
οὖν
ἀμφοτέρων
ἕνεκα
προσήκει |
[12] |
ἰδεῖν
τι
τοιοῦτον
ἐν
τοῖς
|
ἐμοῖς |
οἷον
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
οὐχ |
[98] |
τοῖς
προειρημένοις
ὁμολογούμενα,
ταῦτα
δ'
|
ἐμὸν |
ἔργον
ἐστὶν
εἰπεῖν.
Τοσοῦτον
γὰρ |
[139] |
οὐδ'
εἰ
συναγορεύουσιν
τοῖς
ὑπ'
|
ἐμοῦ |
λεγομένοις
οὐδ'
ὣς
ὀρθῶς
περὶ |
[188] |
ἅμιλλαν
καὶ
σκοπεῖν
ὅπως
ἄμεινον
|
ἐμοῦ |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
πραγμάτων
ἐροῦσιν, |
[174] |
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς,
εἰ
ταῖς
|
ἐμπειρίαις |
ταῖς
ἐκ
τούτων
γεγενημέναις
πρὸς |
[142] |
στρατηγῶν,
πιστότατος
δὲ
τοῖς
Ἕλλησιν,
|
ἐμπειρότατος |
δὲ
τῶν
πρὸς
τὸν
πόλεμον |
[21] |
ἑκάστῳ
τιμᾶσθαι
τῶν
ἔργων
τοὺς
|
ἐμπειροτάτους |
ὄντας
καὶ
μεγίστην
δύναμιν
ἔχοντας, |
[96] |
ἱερὰ
δὲ
συλώμενα
καὶ
νεὼς
|
ἐμπιπραμένους, |
ἅπαντα
δὲ
τὸν
πόλεμον
περὶ |
[20] |
ἐστὶν
ἀδύνατον,
ἵνα
δηλώσω
τοὺς
|
ἐμποδὼν |
ὄντας
τῇ
τῶν
Ἑλλήνων
εὐδαιμονίᾳ, |
[167] |
πολέμους
καὶ
στάσεις
ἡμῖν
αὐτοῖς
|
ἐμποιήσαντες, |
~ὥστε
τοὺς
μὲν
ἐν
ταῖς |
[42] |
καὶ
ταύταις
ταῖς
συμφοραῖς
ἐπήμυνεν·
|
ἐμπόριον |
γὰρ
ἐν
μέσῳ
τῆς
Ἑλλάδος |
[156] |
Ἴωνας
ἄξιον
ἐπαινεῖν
~ὅτι
τῶν
|
ἐμπρησθέντων |
ἱερῶν
ἐπηράσαντ'
εἴ
τινες
κινήσειαν |
[86] |
ὀλίγοι
πρὸς
πολλὰς
μυριάδας,
ὥσπερ
|
ἐν |
ἀλλοτρίαις
ψυχαῖς
μέλλοντες
κινδυνεύσειν,
οἱ |
[149] |
αὐτὸν
πρεσβευόντων.
Ὥστε
μοι
δοκοῦσιν
|
ἐν |
ἅπασι
τοῖς
τόποις
σαφῶς
ἐπιδεδεῖχθαι |
[40] |
~Δῆλον
δ'
ἐκεῖθεν·
οἱ
γὰρ
|
ἐν |
ἀρχῇ
περὶ
τῶν
φονικῶν
ἐγκαλέσαντες |
[163] |
τὰς
ἐπὶ
θαλάττῃ,
φρουρὰς
μείζους
|
ἐν |
αὐταῖς
ἢ
νῦν
ἐγκαταστήσας,
τάχ' |
[48] |
οὔσας
τὰς
τύχας
ὥστε
πολλάκις
|
ἐν |
αὐταῖς
καὶ
τοὺς
φρονίμους
ἀτυχεῖν |
[139] |
τοῦτο
σημεῖον
τῆς
ἐκείνου
ῥώμης.
|
Ἐν |
γὰρ
τοῖς
τοιούτοις
καιροῖς
πολλάκις |
[137] |
ὥστε
τὰς
μὲν
αὐτῶν
κατασκάπτειν,
|
ἐν |
δὲ
ταῖς
ἀκροπόλεις
ἐντειχίζειν.
Καὶ |
[115] |
ταῖς
πολιτείαις
μὲν
οὐκ
ἐνοῦσαν,
|
ἐν |
δὲ
ταῖς
συνθήκαις
ἀναγεγραμμένην,
ἄξιον |
[141] |
μιᾶς
πόλεως
τῶν
ἐν
Κύπρῳ,
|
ἐν |
δὲ
ταῖς
συνθήκαις
ἔκδοτός
ἐστιν, |
[99] |
καὶ
πολλάκις
μὲν
ἰδίᾳ
προκινδυνεύσαντας,
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
κοινοῖς
τῶν
ἀγώνων |
[157] |
πατέρες
ἡμῶν
μηδισμοῦ
θάνατον
κατέγνωσαν,
|
ἐν |
δὲ
τοῖς
συλλόγοις
ἔτι
καὶ |
[142] |
ταῖς
πράξεσιν
ταῖς
βασιλέως
ἔνεισιν.
|
~Ἐν |
δὲ
τῷ
πολέμῳ
τῷ
περὶ |
[75] |
πολέμου
τούτου
γενομένων
καὶ
δυναστευσάντων
|
ἐν |
ἑκατέρᾳ
τοῖν
πολέοιν
δίκαιον
ἀμνημονεῖν· |
[85] |
οὐ
μὴν
ἀλλὰ
περὶ
καλλίστων
|
ἐν |
ἐκείνοις
τοῖς
χρόνοις
ἐφιλονίκησαν,
οὐκ |
[121] |
τοῖς
πολέμοις
τοῖς
πρὸς
ἀλλήλους
|
ἐν |
ἐκείνῳ
τὰς
ἐλπίδας
ἔχομεν
τῆς |
[119] |
κακῶν
ἐγίγνετο.
Μετὰ
γὰρ
τὴν
|
ἐν |
Ἑλλησπόντῳ
γενομένην
ἀτυχίαν
ἑτέρων
ἡγεμόνων |
[115] |
γὰρ
ἂν
τοιαύτης
καταστάσεως
ἐπιθυμήσειεν,
|
ἐν |
ᾗ
καταποντισταὶ
μὲν
τὴν
θάλατταν |
[27] |
ἀλλὰ
καὶ
τῆς
ἄλλης
κατασκευῆς,
|
~ἐν |
ᾗ
κατοικοῦμεν
καὶ
μεθ'
ἧς |
[9] |
πᾶσιν
ἡμῖν
κατελείφθησαν,
τὸ
δ'
|
ἐν |
καιρῷ
ταύταις
καταχρήσασθαι
καὶ
τὰ |
[161] |
τῶν
ἐκείνου
κατείληπται;
Τῶν
δ'
|
ἐν |
Κιλικίᾳ
πόλεων
τὰς
μὲν
πλείστας |
[141] |
ἄρχει
μὲν
μιᾶς
πόλεως
τῶν
|
ἐν |
Κύπρῳ,
ἐν
δὲ
ταῖς
συνθήκαις |
[61] |
οἱ
πρόγονοι
μὲν
τῶν
νῦν
|
ἐν |
Λακεδαίμονι
βασιλευόντων,
ἔκγονοι
δ'
Ἡρακλέους, |
[96] |
τὴν
ἐχομένην
νῆσον
ἐξέπλευσαν
ἵν'
|
ἐν |
μέρει
πρὸς
ἑκατέραν
κινδυνεύσωσιν.
Καίτοι |
[164] |
πάσης
τῆς
τῶν
Ἑλλήνων
δυνάμεως
|
ἐν |
μέρει
τῶν
ἐθνῶν
ἕκαστον
χειροῦσθαι. |
[42] |
ταῖς
συμφοραῖς
ἐπήμυνεν·
ἐμπόριον
γὰρ
|
ἐν |
μέσῳ
τῆς
Ἑλλάδος
τὸν
Πειραιᾶ |
[172] |
ἀναβαλλόμεθα
καὶ
περιμένομεν
τοὺς
καιροὺς
|
ἐν |
οἷς
ἀνήκεστόν
τι
κακὸν
ἀλλήλους |
[124] |
εἶναι,
καὶ
τοιούτους
κινδύνους
ὑπομένειν
|
ἐν |
οἷς
ἡττηθέντες
μὲν
παραχρῆμα
διαφθαρήσονται, |
[169] |
ὀδυροίμην
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
καιροῖς,
|
ἐν |
οἷς
Ἰταλία
μὲν
ἀνάστατος
γέγονεν, |
[83] |
ἐξ
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
δύναμιν
|
ἐν |
ὀλίγῳ
χρόνῳ
κατεπολέμησαν,
οὐ
μόνον |
[180] |
ποιούμενος.
~Καὶ
ταύτας
ἡμᾶς
ἠνάγκασεν
|
ἐν |
στήλαις
λιθίναις
ἀναγράψαντας
ἐν
τοῖς |
[168] |
αὐτοῖς
ἐμποιήσαντες,
~ὥστε
τοὺς
μὲν
|
ἐν |
ταῖς
αὑτῶν
ἀνόμως
ἀπόλλυσθαι,
τοὺς |
[41] |
τοῖς
εὐδαιμονοῦσιν
μήτε
τοῖς
δυστυχοῦσιν
|
ἐν |
ταῖς
αὑτῶν
ἀχρήστως
ἔχειν,
ἀλλ' |
[49] |
λόγῳ
καλῶς
χρωμένους
οὐ
μόνον
|
ἐν |
ταῖς
αὑτῶν
δυναμένους,
ἀλλὰ
καὶ |
[146] |
ἐπειλεγμένους,
ἀλλ'
οἳ
διὰ
φαυλότητ'
|
ἐν |
ταῖς
αὑτῶν
πόλεσιν
οὐχ
οἷοί |
[158] |
ἡμῖν
γεγενημένους,
καὶ
τοὺς
μὲν
|
ἐν |
ταῖς
ἑορταῖς
ᾀδομένους,
τοὺς
δ' |
[180] |
καταθεῖναι,
πολὺ
κάλλιον
τρόπαιον
τῶν
|
ἐν |
ταῖς
μάχαις
γιγνομένων·
τὰ
μὲν |
[150] |
τῆς
ἄλλης
ἀρετῆς
μετέχειν
οὔτ'
|
ἐν |
ταῖς
μάχαις
τρόπαιον
ἱστάναι
τῶν |
[151] |
ἡμῖν
οἰκετῶν
πεπαιδευμένος;
~Οἱ
δ'
|
ἐν |
ταῖς
μεγίσταις
δόξαις
ὄντες
αὐτῶν |
[171] |
κατέλιπον.
Νῦν
δ'
οἱ
μὲν
|
ἐν |
ταῖς
μεγίσταις
δόξαις
ὄντες
ἐπὶ |
[176] |
πάντων
καταγελαστότατον,
ὅτι
τῶν
γεγραμμένων
|
ἐν |
ταῖς
ὁμολογίαις
τὰ
χείριστα
τυγχάνομεν |
[170] |
ἐστίν.
~Θαυμάζω
δὲ
τῶν
δυναστευόντων
|
ἐν |
ταῖς
πόλεσιν,
εἰ
προσήκειν
αὑτοῖς |
[120] |
ἑκάστους
καὶ
μόνον
οὐκ
ἐπιστάθμους
|
ἐν |
ταῖς
πόλεσιν
καθιστάς.
~Πλὴν
γὰρ |
[115] |
εἰρήνην,
οὐδὲ
τὴν
αὐτονομίαν
τὴν
|
ἐν |
ταῖς
πολιτείαις
μὲν
οὐκ
ἐνοῦσαν, |
[141] |
πρὶν
ἐκεῖνον
ἐκπολιορκηθῆναι·
τοιαῦται
βραδυτῆτες
|
ἐν |
ταῖς
πράξεσιν
ταῖς
βασιλέως
ἔνεισιν. |
[176] |
Εὐρώπης,
πάλαι
λέλυται
καὶ
μάτην
|
ἐν |
ταῖς
στήλαις
ἐστίν·
ἃ
δ' |
[99] |
τῶν
κακῶν
πλεῖστον
μέρος
μετασχόντες,
|
ἐν |
ταῖς
τιμαῖς
ἔλαττον
ἔχειν
ἀξιωθεῖμεν |
[138] |
εἰ
γὰρ
ἡμῶν
ὁμονοησάντων
αὐτὸς
|
ἐν |
ταραχαῖς
ὢν
χαλεπὸς
ἔσται
προσπολεμεῖν, |
[149] |
τὴν
αὑτῶν
μαλακίαν·
καὶ
γὰρ
|
ἐν |
τῇ
παραλίᾳ
τῆς
Ἀσίας
πολλὰς |
[157] |
πολιτῶν·
Εὐμολπίδαι
δὲ
καὶ
Κήρυκες
|
ἐν |
τῇ
τελετῇ
τῶν
μυστηρίων
διὰ |
[150] |
ἱστάναι
τῶν
πολεμίων.
Πῶς
γὰρ
|
ἐν |
τοῖς
ἐκείνων
ἐπιτηδεύμασιν
ἐγγενέσθαι
δύναιτ' |
[65] |
διασώσαντες.
Ὥστε
περὶ
μὲν
τῆς
|
ἐν |
τοῖς
Ἕλλησι
δυναστείας
οὐκ
οἶδ' |
[178] |
ἡμῶν
δὲ
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
|
ἐν |
τοῖς
Ἕλλησιν
δυναστευόντων.
~Οἶμαι
δ' |
[12] |
καὶ
ζητήσοντας
ἰδεῖν
τι
τοιοῦτον
|
ἐν |
τοῖς
ἐμοῖς
οἷον
παρὰ
τοῖς |
[152] |
καταισχύνουσιν
τὴν
ἐκεῖ
παίδευσιν,
ἀλλ'
|
ἐν |
τοῖς
ἤθεσι
τοῖς
αὐτοῖς
διαμένουσιν, |
[21] |
γῆν
ὑπερέχουσαν,
ὅσον
τὴν
ἡμετέραν
|
ἐν |
τοῖς
κινδύνοις
τοῖς
κατὰ
θάλατταν |
[180] |
ἠνάγκασεν
ἐν
στήλαις
λιθίναις
ἀναγράψαντας
|
ἐν |
τοῖς
κοινοῖς
τῶν
ἱερῶν
καταθεῖναι, |
[169] |
δὲ
λοιπὰ
μέρη
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἐν |
τοῖς
μεγίστοις
κινδύνοις
ἐστίν.
~Θαυμάζω |
[91] |
τὸ
διαναυμαχεῖν,
ἐπιδείξαντες
αὐτοῖς
ὁμοίως
|
ἐν |
τοῖς
ναυτικοῖς
κινδύνοις
ὥσπερ
ἐν |
[40] |
βίας
διαλύσασθαι
τὰ
πρὸς
ἀλλήλους
|
ἐν |
τοῖς
νόμοις
τοῖς
ἡμετέροις
τὰς |
[91] |
ἐν
τοῖς
ναυτικοῖς
κινδύνοις
ὥσπερ
|
ἐν |
τοῖς
πεζοῖς
τὴν
ἀρετὴν
τοῦ |
[55] |
τύχαις
καὶ
μὴ
περιορᾶν
τοὺς
|
ἐν |
τοῖς
πολέμοις
ἀποθνῄσκοντας
ἀτάφους
γιγνομένους |
[121] |
προσαγορεύομεν
ὥσπερ
αἰχμάλωτοι
γεγονότες;
Οὐκ
|
ἐν |
τοῖς
πολέμοις
τοῖς
πρὸς
ἀλλήλους |
[13] |
λόγους.
~Τοὺς
μὲν
γὰρ
ἄλλους
|
ἐν |
τοῖς
προοιμίοις
ὁρῶ
καταπραΰνοντας
τοὺς |
[90] |
τῶν
συμμάχων
ὀλίγους
παραλαβόντες,
ὡς
|
ἐν |
τοῖς
στενοῖς
κωλύσοντες
αὐτοὺς
περαιτέρω |
[92] |
πολλῶν
καὶ
καλῶν
αὐτοῖς
προειργασμένων
|
ἐν |
τοῖς
τελευταίοις
τῶν
κινδύνων
ἔτι |
[186] |
ἕξειν
ἢ
τελευτήσαντας
καταλείψειν
τοὺς
|
ἐν |
τοῖς
τοιούτοις
ἔργοις
ἀριστεύσαντας;
Ὅπου |
[82] |
διανοίαις
χρώμενοι
καὶ
τοὺς
νεωτέρους
|
ἐν |
τοῖς
τοιούτοις
ἤθεσιν
παιδεύοντες
οὕτως |
[169] |
καταγελάσειαν,
εἰ
δυστυχίας
ἀνδρῶν
ὀδυροίμην
|
ἐν |
τοῖς
τοιούτοις
καιροῖς,
ἐν
οἷς |
[85] |
τὰς
αὑτῶν
ἀρετὰς
πρῶτον
μὲν
|
ἐν |
τοῖς
ὑπὸ
Δαρείου
πεμφθεῖσιν.
~Ἀποβάντων |
[44] |
τὰς
συνόδους
ἡμῖν
γιγνομένων,
οὐδ'
|
ἐν |
τούτοις
ἡ
πόλις
ἡμῶν
ἀπελείφθη. |
[146] |
ἅπαντες
οἱ
τὴν
Ἀσίαν
κατοικοῦντες,
|
ἐν |
τούτοις
τοῖς
καιροῖς
οὕτως
αἰσχρῶς |
[100] |
ἀνδραποδισμὸν
καὶ
τὸν
Σκιωναίων
ὄλεθρον
|
ἐν |
τούτοις
τοῖς
λόγοις
ἡμῖν
προφέρουσιν. |
[113] |
γενομένων
λέγειν
τολμῶσιν,
αὐτοὶ
πλείους
|
ἐν |
τρισὶ
μησὶν
ἀκρίτους
ἀποκτείναντες
ὧν |
[87] |
στῆσαι
τῶν
πολεμίων,
τοὺς
δ'
|
ἐν |
τρισὶν
ἡμέραις
καὶ
τοσαύταις
νυξὶ |
[70] |
τὴν
τότε
στρατείαν
διέλιπον
ὥστ'
|
ἐν |
τῷ
μεταξὺ
τῆς
χώρας
ἔθνη |
[45] |
τοσοῦτόν
ἐστιν
ὥστ'
εἴ
τι
|
ἐν |
τῷ
πλησιάζειν
ἀλλήλοις
ἀγαθόν
ἐστιν, |
[21] |
ἂν
ἑτέραν
πόλιν
ἐπιδείξειεν
τοσοῦτον
|
ἐν |
τῷ
πολέμῳ
τῷ
κατὰ
γῆν |
[185] |
ἐξ
αὐτῶν
καταλέγοντες,
ὃ
νῦν
|
ἐν |
τῷ
πολέμῳ
τῷ
πρὸς
ἀλλήλους |
[97] |
Καὶ
τοὺς
μὲν
θορύβους
τοὺς
|
ἐν |
τῷ
πράγματι
γενομένους
καὶ
τὰς |
[155] |
ἕδη
καὶ
τοὺς
νεὼς
συλᾶν
|
ἐν |
τῷ
προτέρῳ
πολέμῳ
καὶ
κατακάειν |
[99] |
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔχειν;
Οὐ
τοὺς
|
ἐν |
τῷ
προτέρῳ
πολέμῳ
μάλιστ'
εὐδοκιμήσαντας |
[167] |
διαγάγωσιν.
Ἱκανὸς
γὰρ
ὁ
παρεληλυθὼς,
|
ἐν |
ᾧ
τί
τῶν
δεινῶν
οὐ |
[159] |
ἔντιμον
αὐτοῦ
ποιῆσαι
τὴν
τέχνην
|
ἔν |
τε
τοῖς
τῆς
μουσικῆς
ἄθλοις |
[187] |
αὐτὴν
δὲ
τυγχάνω
γνώμην
ἔχων
|
ἔν |
τε
τῷ
παρόντι
καὶ
περὶ |
[177] |
ὑπὸ
τὴν
εἰρήνην
ἐτυγχάνομεν
ἔχοντες,
|
ἕν |
τι
τούτων
ὁρισαμένους
καὶ
κοινὸν |
[154] |
ἁπλῶς
εἰπεῖν
καὶ
μὴ
καθ'
|
ἓν |
ἕκαστον,
ἀλλ'
ὡς
ἐπὶ
τὸ |
[42] |
ὥσθ'
ἃ
παρὰ
τῶν
ἄλλων
|
ἓν |
παρ'
ἑκάστων
χαλεπόν
ἐστιν
λαβεῖν, |
[127] |
ἄτοπον
τοὺς
προεστῶτας
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἕνα |
μὲν
ἄνδρα
τοσούτων
ἀνθρώπων
καθιστάναι |
[104] |
αὐτῶν,
οὐδὲ
ταραχὰς
ἐνεποιοῦμεν
πολιτείας
|
ἐναντίας |
παρακαθιστάντες
ἵν'
ἀλλήλοις
μὲν
στασιάζοιεν, |
[105] |
εἶναι
καὶ
τοὺς
ταῖς
οὐσίαις
|
ἐνδεεστέρους, |
τὰ
δ'
ἄλλα
μηδὲν
χείρους |
[168] |
γυναικῶν
ἀλᾶσθαι,
πολλοὺς
δὲ
δι'
|
ἔνδειαν |
τῶν
καθ'
ἡμέραν
ἐπικουρεῖν
ἀναγκαζομένους |
[34] |
ποιουμένους,
καὶ
τοὺς
μὲν
δι'
|
ἔνδειαν |
τῶν
καθ'
ἡμέραν,
τοὺς
δὲ |
[135] |
ἔχουσιν
καὶ
Λακεδαιμονίοις
σφᾶς
αὐτοὺς
|
ἐνδιδόασιν, |
τῶν
τε
μετὰ
Τειριβάζου
στρατευομένων |
[47] |
μὲν
φυλάξασθαι,
τὰς
δὲ
καλῶς
|
ἐνεγκεῖν |
ἐδίδαξεν,
ἡ
πόλις
ἡμῶν
κατέδειξεν, |
[148] |
τῶν
στρατιωτῶν
συμμεινάντων
καὶ
καλῶς
|
ἐνεγκόντων |
τὴν
συμφορὰν,
ἀπιοῦσιν
αὐτοῖς
Τισσαφέρνην |
[141] |
ἐν
ταῖς
πράξεσιν
ταῖς
βασιλέως
|
ἔνεισιν. |
~Ἐν
δὲ
τῷ
πολέμῳ
τῷ |
[135] |
Ἀσίαν
ἐπόρθουν
ἢ
πρὸς
ἀλλήλους
|
ἕνεκα |
μικρῶν
ἐκινδύνευον.
~Ὧν
ἡμεῖς
οὐδεμίαν |
[174] |
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἕξομεν.
Ὧν
|
ἕνεκα |
περὶ
παντὸς
ποιητέον
ὅπως
ὡς |
[44] |
ὅταν
ἴδωσι
τοὺς
ἀθλητὰς
αὑτῶν
|
ἕνεκα |
πονοῦντας,
οἱ
δ'
ὅταν
ἐνθυμηθῶσιν |
[19] |
ἐδίδαξαν·
ἐμοὶ
δ'
οὖν
ἀμφοτέρων
|
ἕνεκα |
προσήκει
περὶ
ταῦτα
ποιήσασθαι
τὴν |
[53] |
ἢ
τοῖς
κρείττοσιν
τοῦ
λυσιτελοῦντος
|
ἕνεκα |
συναδικεῖν.
~Γνοίη
δ'
ἄν
τις |
[107] |
τὰς
ἐρημουμένας
τῶν
πόλεων
φυλακῆς
|
ἕνεκα |
τῶν
χωρίων,
ἀλλ'
οὐ
διὰ |
[159] |
καλῶς
τοὺς
πολεμήσαντας
τοῖς
βαρβάροις
|
ἐνεκωμίασεν |
καὶ
διὰ
τοῦτο
βουληθῆναι
τοὺς |
[104] |
ταῖς
αὐξανομέναις
αὐτῶν,
οὐδὲ
ταραχὰς
|
ἐνεποιοῦμεν |
πολιτείας
ἐναντίας
παρακαθιστάντες
ἵν'
ἀλλήλοις |
[43] |
σπεισαμένους
καὶ
τὰς
ἔχθρας
τὰς
|
ἐνεστηκυίας |
διαλυσαμένους
συνελθεῖν
εἰς
ταὐτὸν,
καὶ |
[70] |
αἱ
δ'
ὑπολειφθεῖσαι
διὰ
τὴν
|
ἐνθάδε |
συμφορὰν
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς
ἐξεβλήθησαν, |
[174] |
ποιητέον
ὅπως
ὡς
τάχιστα
τὸν
|
ἐνθένδε |
πόλεμον
εἰς
τὴν
ἤπειρον
διοριοῦμεν, |
[122] |
ἡδέως
ἂν
ἀπολέσειεν;
~Ὧν
ἄξιον
|
ἐνθυμηθέντας |
ἀγανακτῆσαι
μὲν
ἐπὶ
τοῖς
παροῦσιν, |
[170] |
τηλικούτων
πραγμάτων
μήτ'
εἰπεῖν
μήτ'
|
ἐνθυμηθῆναι |
δυνηθέντες.
Ἐχρῆν
γὰρ
αὐτοὺς,
εἴπερ |
[9] |
καὶ
τὰ
προσήκοντα
περὶ
ἑκάστης
|
ἐνθυμηθῆναι |
καὶ
τοῖς
ὀνόμασιν
εὖ
διαθέσθαι |
[44] |
ἕνεκα
πονοῦντας,
οἱ
δ'
ὅταν
|
ἐνθυμηθῶσιν |
ὅτι
πάντες
ἐπὶ
τὴν
σφετέραν |
[189] |
περὶ
τῶν
αὐτῶν
πραγμάτων
ἐροῦσιν,
|
~ἐνθυμουμένους |
ὅτι
τοῖς
μεγάλ'
ὑπισχνουμένοις
οὐ |
[184] |
βουλομένους,
ἅμα
δὲ
τοῦ
συμφέροντος
|
ἐνθυμουμένους; |
Οὐκ
ἐπὶ
τοὺς
καὶ
φύσει |
[111] |
ἐθεράπευον,
ᾑροῦντο
δὲ
τῶν
Εἱλώτων
|
ἑνὶ |
δουλεύειν
ὥστ'
εἰς
τὰς
αὑτῶν |
[114] |
ἡμῶν
δεινὰ
ῥᾳδίως
ἄν
τις
|
ἑνὶ |
ψηφίσματι
διέλυσεν,
τὰς
δὲ
σφαγὰς |
[117] |
εἰσὶν,
τὰς
δ'
ἁρμοσταὶ
κατέχουσιν,
|
ἔνιαι |
δ'
ἀνάστατοι
γεγόνασιν,
τῶν
δ' |
[29] |
καὶ
νῦν
καθ'
ἕκαστον
τὸν
|
ἐνιαυτὸν |
δείκνυμεν,
τῶν
δὲ
συλλήβδην
τάς |
[31] |
ἀπαρχὰς
τοῦ
σίτου
καθ'
ἕκαστον
|
ἐνιαυτὸν |
ὡς
ἡμᾶς
ἀποπέμπουσιν,
ταῖς
δ' |
[92] |
δ'
ἡμέτεροι
τὰς
μὲν
πρόπλους
|
ἐνίκησαν, |
ἐπειδὴ
δ'
ἤκουσαν
τῆς
παρόδου |
[91] |
ἀρετὴν,
ἀλλ'
οὐ
διὰ
τύχην
|
ἐνίκησαν, |
ἔπειτα
καὶ
προαγαγέσθαι
τοὺς
Ἕλληνας |
[142] |
περὶ
Κόρινθον
συστᾶσαν
μόλις
ναυμαχοῦντες
|
ἐνίκησαν. |
~Καὶ
ταῦτ'
ἐστὶ
τὰ
βασιλικώτατα |
[58] |
τὴν
χώραν
ἡμῶν
εἰσβαλόντας
ἐπεξελθόντες
|
ἐνίκησαν |
μαχόμενοι
κἀκεῖνον
τῆς
ὕβρεως
ἔπαυσαν. |
[119] |
γενομένην
ἀτυχίαν
ἑτέρων
ἡγεμόνων
καταστάντων
|
ἐνίκησαν |
μὲν
οἱ
βάρβαροι
ναυμαχοῦντες,
ἦρξαν |
[120] |
βασιλέως
ὁρίζοντες
καὶ
τῶν
φόρων
|
ἐνίους |
τάττοντες
καὶ
κωλύοντες
αὐτὸν
τῇ |
[77] |
αὑτῶν
ἤσκουν,
ἀλλὰ
δεινότερον
μὲν
|
ἐνόμιζον |
εἶναι
κακῶς
ὑπὸ
τῶν
πολιτῶν |
[111] |
Οἳ
τοὺς
μὲν
ἀνομωτάτους
πιστοτάτους
|
ἐνόμιζον, |
τοὺς
δὲ
προδότας
ὥσπερ
εὐεργέτας |
[2] |
ἂν
πλέον
γένοιτο
τοῖς
ἄλλοις,
|
ἑνὸς |
δ'
ἀνδρὸς
εὖ
φρονήσαντος
ἅπαντες |
[115] |
ἐν
ταῖς
πολιτείαις
μὲν
οὐκ
|
ἐνοῦσαν, |
ἐν
δὲ
ταῖς
συνθήκαις
ἀναγεγραμμένην, |
[7] |
αὐτὸν
τρόπον
ἐκείνοις
λέγοντα
πάλιν
|
ἐνοχλεῖν |
τοῖς
ἀκούουσιν·
ἐπειδὴ
δ'
οἱ |
[184] |
δυναμένους;
Οὐκοῦν
ἐκεῖνοι
πᾶσι
τούτοις
|
ἔνοχοι |
τυγχάνουσιν
ὄντες.
~Καὶ
μὴν
οὐδὲ |
[30] |
περὶ
αὐτῶν.
Ἔπειτ'
οὐ
μόνον
|
ἐνταῦθα |
καταφυγεῖν
ἔχομεν,
ὅτι
τὸν
λόγον |
[137] |
κατασκάπτειν,
ἐν
δὲ
ταῖς
ἀκροπόλεις
|
ἐντειχίζειν. |
Καὶ
ταῦτα
πάντα
γέγονεν
διὰ |
[19] |
μὲν
οὖν
καὶ
τοὺς
ἄλλους
|
ἐντεῦθεν |
ἄρχεσθαι
καὶ
μὴ
πρότερον
περὶ |
[163] |
ὑπερκειμένην
χώραν
οἰκοῦντας
ἐπὶ
τοῖς
|
ἐντεῦθεν |
ὁρμωμένοις
εἶναι.
~Διὸ
δεῖ
σπεύδειν |
[15] |
ἀληθῆ
μὲν
λέγουσιν,
οὐ
μὴν
|
ἐντεῦθεν |
ποιοῦνται
τὴν
ἀρχὴν
ὅθεν
ἂν |
[159] |
τοῦτο
βουληθῆναι
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν
|
ἔντιμον |
αὐτοῦ
ποιῆσαι
τὴν
τέχνην
ἔν |
[49] |
ἀλλὰ
καὶ
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
|
ἐντίμους |
ὄντας.
~Τοσοῦτον
δ'
ἀπολέλοιπεν
ἡ |
[144] |
στρατεύματι
χρώμενος
μικροῦ
δεῖν
τῆς
|
ἐντὸς |
Ἅλυος
χώρας
ἐκράτησεν.
~Καὶ
μὴν |
[116] |
ἑτέρους
περὶ
τῆς
χώρας
πολεμεῖν
|
ἐντὸς |
τείχους
οἱ
πολῖται
πρὸς
ἀλλήλους |
[148] |
εἰ
τῶν
πολεμίων
ὡς
πλείστοις
|
ἐντύ |
χοιεν.
~Κεφάλαιον
δὲ
τῶν
εἰρημένων· |
[32] |
θεῶν
λαβεῖν
ἢ
ζητοῦντας
αὐτοὺς
|
ἐντυχεῖν; |
~Οὐ
τοὺς
ὑπὸ
πάντων
ὁμολογουμένους |
[45] |
φιλίας
εὑρεῖν
πιστοτάτας
καὶ
συνουσίαις
|
ἐντυχεῖν |
παντοδαπωτάταις
μάλιστα
παρ'
ἡμῖν
ἔστιν, |
[47] |
τε
δι'
ἀμαθίαν
καὶ
τὰς
|
ἐξ |
ἀνάγκης
γιγνομένας
διεῖλεν
καὶ
τὰς |
[95] |
τῶν
πόλεων
ταῖς
ὑπερεχούσαις
λυσιτελεῖν
|
ἐξ |
ἀνθρώπων
ἀφανισθῆναι
μᾶλλον
ἢ
δούλαις |
[48] |
συνειδυῖα
μὲν
ὅτι
τοῦτο
μόνον
|
ἐξ |
ἁπάντων
τῶν
ζῴων
ἴδιον
ἔφυμεν |
[83] |
δέκα
διέτριψαν,
οἱ
δὲ
τὴν
|
ἐξ |
ἁπάσης
τῆς
Ἀσίας
δύναμιν
ἐν |
[49] |
διαφέροντας,
ἔτι
δὲ
τοὺς
εὐθὺς
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ἐλευθέρως
τεθραμμένους
ἐκ
μὲν |
[26] |
ἔχοντας
φαίνεσθαι.
~Τὰ
μὲν
οὖν
|
ἐξ |
ἀρχῆς
ὑπάρξαντα
καὶ
παρὰ
τῆς |
[165] |
ἀγῶνας·
ἡμεῖς
δ'
ἂν
σωφρονῶμεν,
|
ἐξ |
ἀρχῆς
φυλαξόμεθα
καὶ
πειρασόμεθα
φθῆναι |
[185] |
οὐδὲ
τὰς
πόλεις
λυπήσομεν
στρατιώτας
|
ἐξ |
αὐτῶν
καταλέγοντες,
ὃ
νῦν
ἐν |
[122] |
ἡμετέρας
πόλεως
τοὺς
Ἴωνας
ἀπέστησαν
|
ἐξ |
ἧς
ἀπῴκησαν
καὶ
δι'
ἣν |
[132] |
μὲν
πλείστην
αὐτῆς
ἀργὸν
περιορῶντας,
|
ἐξ |
ἧς
δὲ
καρποῦνται
τοσοῦτον
πλοῦτον |
[62] |
εἰς
τὴν
χώραν
ταύτην
εἰσβαλεῖν,
|
ἐξ |
ἧς
ὁρμηθέντες
τοσαύτην
εὐδαιμονίαν
κατεκτήσαντο, |
[24] |
καλῶς
καὶ
γνησίως
γεγόναμεν
ὥστ'
|
ἐξ |
ἧσπερ
ἔφυμεν,
ταύτην
ἔχοντες
ἅπαντα |
[13] |
καὶ
λέγοντας,
τοὺς
μὲν
ὡς
|
ἐξ |
ὑπογυίου
γέγονεν
αὐτοῖς
ἡ
παρασκευὴ, |
[30] |
ἂν
ἀξιώσειεν.
Πρῶτον
μὲν
γὰρ
|
ἐξ |
ὧν
ἄν
τις
καταφρονήσειεν
τῶν |
[76] |
κάλλιστον,
ὅστις
τοιαῦτα
τυγχάνοι
πράττων
|
ἐξ |
ὧν
αὐτός
τε
μέλλοι
μάλιστ' |
[140] |
ὧν
μεθ'
ἑκατέρων
γέγονεν,
ἀλλ'
|
ἐξ |
ὧν
αὐτὸς
ὑπὲρ
αὑτοῦ
πεπολέμηκεν. |
[140] |
ἐστι
σκοπεῖν
τὴν
βασιλέως
δύναμιν,
|
ἐξ |
ὧν
μεθ'
ἑκατέρων
γέγονεν,
ἀλλ' |
[134] |
οὐδὲν
προὐργιαίτερόν
ἐστιν
ἢ
σκοπεῖν
|
ἐξ |
ὧν
μηδέποτε
παυσόμεθα
πρὸς
ἀλλήλους |
[189] |
μικρὰ
διατρίβειν,
οὐδὲ
τοιαῦτα
λέγειν
|
ἐξ |
ὧν
ὁ
βίος
μηδὲν
ἐπιδώσει |
[173] |
ποιησαμένους
ἐκείνοις
τοῖς
ἔργοις
ἐπιχειρεῖν
|
ἐξ |
ὧν
τάς
τε
πόλεις
ἀσφαλέστερον |
[175] |
χρὴ
διαλύειν
ταύτας
τὰς
ὁμολογίας,
|
ἐξ |
ὧν
τοιαύτη
δόξα
γέγονεν,
ὡς |
[141] |
βασιλεὺς
πολεμῶν,
ἀλλ'
ἤδη
μὲν
|
ἓξ |
ἔτη
διατέτριφεν,
εἰ
δὲ
δεῖ |
[94] |
κινδύνους
διαφυγεῖν,
ἀλλὰ
καὶ
τιμὰς
|
ἐξαιρέτους |
λαβεῖν
ἃς
αὐτοῖς
ἐδίδου
βασιλεὺς |
[146] |
Περσῶν
ἀνδρείαν
ἐπαινεῖν.
Λαβόντες
γὰρ
|
ἑξακισχιλίους |
τῶν
Ἑλλήνων
οὐκ
ἀριστίνδην
ἐπειλεγμένους, |
[102] |
ἢν
μή
τις
κολάζῃ
τοὺς
|
ἐξαμαρτάνοντας, |
πῶς
οὐκ
ἤδη
δίκαιόν
ἐστιν |
[108] |
περὶ
τοὺς
ἔχοντας
τὴν
νῆσον
|
ἐξαμαρτεῖν, |
~ἀλλὰ
μόνοι
δὴ
τῶν
μεγάλην |
[147] |
μᾶλλον
εἵλετο
περὶ
τοὺς
θεοὺς
|
ἐξαμαρτεῖν |
ἢ
πρὸς
ἐκείνους
ἐκ
τοῦ |
[181] |
πόλιν
ἀνάστατον
ἐποίησαν
τοῦ
τολμήσαντος
|
ἐξαμαρτεῖν, |
~ἡμᾶς
δ'
ὅλης
τῆς
Ἑλλάδος |
[110] |
τοὺς
αὑτῶν
πολίτας
ἀνήκεστα
τολμήσαντες
|
ἐξαμαρτεῖν. |
Ποῖον
γὰρ
αὐτοὺς
ἀδίκημα
διέφυγεν; |
[156] |
εἰς
τὰ
τῶν
θεῶν
ἕδη
|
ἐξαμαρτεῖν |
τολμῶσιν,
ἀλλὰ
καὶ
φυλάττωνται
καὶ |
[66] |
ἐπ'
ἐκείνους.
Ἅπαντας
μὲν
οὖν
|
ἐξαριθμῶν |
τοὺς
κινδύνους
λίαν
ἂν
μακρολογοίην· |
[123] |
οὐδὲν
φροντίζουσιν
αὐτῶν,
οἷς
οὐκ
|
ἐξαρκεῖ |
δασμολογεῖσθαι
καὶ
τὰς
ἀκροπόλεις
ὁρᾶν |
[125] |
πρότερον
μὲν
τοὺς
μὲν
τυράννους
|
ἐξέβαλλον, |
τῷ
δὲ
πλήθει
τὰς
βοηθείας |
[70] |
ἐνθάδε
συμφορὰν
ἐκ
τῆς
ἀρχῆς
|
ἐξεβλήθησαν, |
περὶ
δὲ
Θρᾳκῶν
ὅτι
τὸν |
[122] |
ἐσώθησαν,
τοῖς
δὲ
βαρβάροις
αὐτοὺς
|
ἐξέδοσαν |
ὧν
ἀκόντων
τὴν
χώραν
ἔχουσιν |
[182] |
ἄγειν
καὶ
τοῖς
πολεμεῖν
ἐπιθυμοῦσιν.
|
Ἐξείη |
γὰρ
ἂν
τοῖς
μὲν
ἀδεῶς |
[186] |
τινὰ
χρὴ
νομίζειν
ἢ
ζῶντας
|
ἕξειν |
ἢ
τελευτήσαντας
καταλείψειν
τοὺς
ἐν |
[83] |
τῆς
δόξης
ἧς
ἤμελλον
τελευτήσαντες
|
ἕξειν |
οὕτως
ἑτοίμως
ἤθελον
ἀποθνῄσκειν;
~Οἶμαι |
[107] |
χωρίων,
ἀλλ'
οὐ
διὰ
πλεονεξίαν
|
ἐξεπέμπομεν. |
Σημεῖον
δὲ
τούτων·
ἔχοντες
γὰρ |
[35] |
ἀλλ'
ἡγεμόνας
εἰς
τὰς
πόλεις
|
ἐξέπεμψεν, |
οἳ
παραλαβόντες
τοὺς
μάλιστα
βίου |
[96] |
πόλεως,
εἰς
τὴν
ἐχομένην
νῆσον
|
ἐξέπλευσαν |
ἵν'
ἐν
μέρει
πρὸς
ἑκατέραν |
[10] |
ἀλλὰ
τοὺς
ἄρισθ'
ἕκαστον
αὐτῶν
|
ἐξεργαζομένους, |
μηδὲ
τοὺς
περὶ
τούτων
ζητοῦντας |
[171] |
ἡμῖν
δὲ
τοῖς
τῶν
πολιτικῶν
|
ἐξεστηκόσιν |
περὶ
τηλικούτων
πραγμάτων
συμβουλεύειν
παραλελοίπασιν. |
[162] |
δεῖ
τὰ
συμβησόμενα
λίαν
ἀκριβῶς
|
ἐξετάζειν; |
Ὅπου
γὰρ
μικρῶν
μερῶν
ἥττους |
[151] |
μοναρχίας
ταπεινὰς
καὶ
περιδεεῖς
ἔχοντες,
|
ἐξεταζόμενοι |
πρὸς
αὐτοῖς
τοῖς
βασιλείοις
καὶ |
[26] |
αἴτιοι
γεγόναμεν,
οὕτως
ἂν
κάλλιστ'
|
ἐξετάσαιμεν, |
εἰ
τόν
τε
χρόνον
ἀπ' |
[89] |
ἐστιν,
οὐ
πρότερον
ἐπαύσατο
πρὶν
|
ἐξεῦρε |
καὶ
συνηνάγκασεν
ὃ
πάντες
θρυλοῦσιν, |
[13] |
λόγους
τῷ
μεγέθει
τῶν
ἔργων
|
ἐξευρεῖν. |
~Ἐγὼ
δ'
ἢν
μὴ
καὶ |
[127] |
δεσπότην
ὧν
οὐδὲ
τὸν
ἀριθμὸν
|
ἐξευρεῖν |
ῥᾴδιόν
ἐστιν,
τὰς
δὲ
μεγίστας |
[8] |
εἶναι
περὶ
τῶν
αὐτῶν
πολλαχῶς
|
ἐξηγήσασθαι |
καὶ
τά
τε
μεγάλα
ταπεινὰ |
[90] |
δ'
ἡμέτεροι
πατέρες
ἐπ'
Ἀρτεμίσιον,
|
ἑξήκοντα |
τριήρεις
πληρώσαντες
πρὸς
ἅπαν
τὸ |
[60] |
διετέλεσεν,
ἐπειδὴ
δ'
εἰς
ἡμᾶς
|
ἐξήμαρτεν, |
εἰς
τοσαύτην
κατέστη
μεταβολὴν
ὥστ' |
[155] |
Περὶ
τίνας
δ'
ἡμῶν
οὐκ
|
ἐξημαρτήκασιν; |
Ποῖον
δὲ
χρόνον
διαλελοίπασιν
ἐπιβουλεύοντες |
[91] |
Μαραθῶνι
μάχης
καὶ
ζητοῦντες
αὑτοὺς
|
ἐξισῶσαι |
καὶ
δεδιότες
μὴ
δὶς
ἐφεξῆς |
[174] |
εὐνοίας
ἀληθινὰς
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
|
ἕξομεν. |
Ὧν
ἕνεκα
περὶ
παντὸς
ποιητέον |
[133] |
οἵτινες
οὕτω
περὶ
μικρῶν
κινδυνεύομεν,
|
ἐξὸν |
ἀδεῶς
πολλὰ
κεκτῆσθαι,
καὶ
τὴν |
[94] |
καὶ
τῶν
ἐλπίδων
ἁπασῶν
διημαρτηκότες,
|
~ἐξὸν |
αὐτοῖς
μὴ
μόνον
τοὺς
παρόντας |
[164] |
ἠναγκάσθησαν
ὀλίγοι
πρὸς
πολλοὺς
κινδυνεύειν,
|
ἐξὸν |
αὐτοῖς
προτέροις
διαβᾶσιν
εἰς
τὴν |
[131] |
τῶν
συμμάχων
οὐδὲν
τοιοῦτον
κατασκευάζουσιν,
|
ἐξὸν |
αὐτοῖς
τὰ
πρὸς
ἡμᾶς
διαλυσαμένοις |
[182] |
ὑβριζομένης
μηδεμίαν
ποιήσασθαι
κοινὴν
τιμωρίαν,
|
ἐξὸν |
ἡμῖν
εὐχῆς
ἄξια
διαπράξασθαι.
Μόνος |
[126] |
συμπράττουσιν,
ὅπως
ὡς
μεγίστην
ἀρχὴν
|
ἕξουσιν. |
~Καίτοι
πῶς
οὐκ
ἄτοπον
τοὺς |
[78] |
ἐσκόπουν
ὅπως
ἀκριβῶς
καὶ
καλῶς
|
ἕξουσιν, |
οὐχ
οὕτω
τοὺς
περὶ
τῶν |
[160] |
ἡμῖν
προσγενέσθαι,
μέλλοντες
βασιλεῖ
πολεμεῖν,
|
ἔξω |
τῶν
νῦν
ὑπαρχόντων;
~Οὐκ
Αἴγυπτος |
[158] |
καὶ
τοὺς
μὲν
ἐν
ταῖς
|
ἑορταῖς |
ᾀδομένους,
τοὺς
δ'
ἐπὶ
ταῖς |
[34] |
τε
σφίσιν
αὐτοῖς
καὶ
στρατείας
|
ἐπ' |
ἀλλήλους
ποιουμένους,
καὶ
τοὺς
μὲν |
[75] |
ἐπιγιγνομένους
καὶ
τὰ
πλήθη
προτρέψαντες
|
ἐπ' |
ἀρετὴν
καὶ
χαλεποὺς
ἀνταγωνιστὰς
τοῖς |
[90] |
προελθεῖν,
οἱ
δ'
ἡμέτεροι
πατέρες
|
ἐπ' |
Ἀρτεμίσιον,
ἑξήκοντα
τριήρεις
πληρώσαντες
πρὸς |
[149] |
ἐλθόντες,
οὐδὲ
κώμην
καταλαβόντες,
ἀλλ'
|
ἐπ' |
αὐτὸν
τὸν
βασιλέα
στρατεύσαντες,
ἀσφαλέστερον |
[15] |
τὰς
ἐκ
τῆς
στρατείας
τῆς
|
ἐπ' |
ἐκεῖνον
ἐσομένας,
ἀληθῆ
μὲν
λέγουσιν, |
[66] |
κατεστησάμην
περὶ
τῆς
ἡγεμονίας
τῆς
|
ἐπ' |
ἐκείνους.
Ἅπαντας
μὲν
οὖν
ἐξαριθμῶν |
[142] |
μισθὸν
ἀπεστέρησεν,
ὥστε
τὸ
μὲν
|
ἐπ' |
ἐκείνῳ
πολλάκις
ἂν
διελύθησαν,
διὰ |
[141] |
ζητεῖν
ἐπάρχειν;
~Μετὰ
δὲ
ταῦτ'
|
ἐπ' |
Εὐαγόραν
στρατεύσας,
ὃς
ἄρχει
μὲν |
[130] |
τοιαῦτα
λέγοντας,
νουθετεῖν
δὲ
τοὺς
|
ἐπ' |
ὠφελείᾳ
λοιδοροῦντας.
Τὸν
γὰρ
αὐτὸν |
[47] |
πρός
τε
τὰς
πράξεις
ἡμᾶς
|
ἐπαίδευσεν |
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους
ἐπράϋνε
καὶ |
[106] |
ὅ
τι
δεῖ
διὰ
μακροτέρων
|
ἐπαινεῖν, |
ἄλλως
τε
καὶ
συντόμως
ἔχοντα |
[53] |
θεραπεύειν,
ὥσπερ
οὐ
μετὰ
τῶν
|
ἐπαινεῖν |
βουλομένων
ἡμᾶς
τοὺς
λόγους
ὄντας |
[73] |
ἀλλὰ
διὰ
τοῦτο
καὶ
μᾶλλον
|
ἐπαινεῖν |
ἔχω
τὴν
πόλιν,
ὅτι
τοιούτων |
[146] |
τοῖς
εἰθισμένοις
τὴν
Περσῶν
ἀνδρείαν
|
ἐπαινεῖν. |
Λαβόντες
γὰρ
ἑξακισχιλίους
τῶν
Ἑλλήνων |
[102] |
οὐκ
ἤδη
δίκαιόν
ἐστιν
ἡμᾶς
|
ἐπαινεῖν, |
οἵτινες
ἐλαχίστοις
χαλεπήναντες
πλεῖστον
χρόνον |
[155] |
Διὸ
καὶ
τοὺς
Ἴωνας
ἄξιον
|
ἐπαινεῖν |
~ὅτι
τῶν
ἐμπρησθέντων
ἱερῶν
ἐπηράσαντ' |
[51] |
τὰ
πρὸς
τὸν
πόλεμον
αὐτὴν
|
ἐπαινεῖν, |
ταῦτα
μὲν
εἰρήσθω
μοι
πρὸς |
[82] |
συγγνώμην·
ὁμοίως
γάρ
ἐστιν
χαλεπὸν
|
ἐπαινεῖν |
τοὺς
ὑπερβεβληκότας
τὰς
τῶν
ἄλλων |
[43] |
τοίνυν
τὰς
πανηγύρεις
καταστησάντων
δικαίως
|
ἐπαινουμένων |
ὅτι
τοιοῦτον
ἔθος
ἡμῖν
παρέδοσαν |
[12] |
οὖν
οὐ
λελήθασιν
ὅτι
τούτους
|
ἐπαινοῦσιν |
ὧν
ἐγγὺς
αὐτοὶ
τυγχάνουσιν
ὄντες· |
[75] |
οὖν
ἀγαθῶν
αἰτίους
καὶ
μεγίστων
|
ἐπαίνων |
ἀξίους
ἡγοῦμαι
γεγενῆσθαι
τοὺς
τοῖς |
[186] |
καὶ
μίαν
πόλιν
ἑλόντες
τοιούτων
|
ἐπαίνων |
ἠξιώθησαν,
ποίων
τινῶν
χρὴ
προσδοκᾶν |
[52] |
τοῖς
ἀδικουμένοις
ἀεὶ
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἐπαμύνουσαν. |
~Διὸ
δὴ
καὶ
κατηγοροῦσίν
τινες |
[63] |
ἀνελόντας
ἐπὶ
τὴν
ὑπόθεσιν
πάλιν
|
ἐπανελθεῖν |
καὶ
τὸν
ἀκριβέστατον
τῶν
λόγων |
[177] |
ἑκάστους,
εἴτε
καὶ
τῶν
δοριαλώτων
|
ἐπάρχειν, |
εἴτε
τούτων
κρατεῖν
ὧν
ὑπὸ |
[140] |
ἤδη
καὶ
τῶν
ὁμόρων
ζητεῖν
|
ἐπάρχειν; |
~Μετὰ
δὲ
ταῦτ'
ἐπ'
Εὐαγόραν |
[123] |
μὲν
ἠγανάκτουν,
ὅθ'
ἡμεῖς
νομίμως
|
ἐπάρχειν |
τινῶν
ἠξιοῦμεν·
νῦν
δ'
εἰς |
[112] |
τὸ
πλῆθος
τῶν
οἰκείων
κακῶν
|
ἐπαυσάμεθ' |
ἀλλήλους
ἐλεοῦντες·
οὐδενὶ
γὰρ
τοσαύτην |
[58] |
ἐνίκησαν
μαχόμενοι
κἀκεῖνον
τῆς
ὕβρεως
|
ἔπαυσαν. |
~Θαυμαζόμενοι
δὲ
καὶ
διὰ
τὰς |
[122] |
καὶ
πρὸς
οὓς
οὐδὲ
πώποτ'
|
ἐπαύσαντο |
πολεμοῦντες.
~Καὶ
τότε
μὲν
ἠγανάκτουν, |
[89] |
ἀνθρωπίνης
φύσεώς
ἐστιν,
οὐ
πρότερον
|
ἐπαύσατο |
πρὶν
ἐξεῦρε
καὶ
συνηνάγκασεν
ὃ |
[119] |
αἱ
τῆς
πόλεως
συμφοραὶ
σαφῶς
|
ἐπέδειξαν· |
ἅμα
γὰρ
ἡμεῖς
τε
τῆς |
[85] |
περὶ
τούτου
ποιούμενοι
τὴν
ἅμιλλαν.
|
Ἐπεδείξαντο |
δὲ
τὰς
αὑτῶν
ἀρετὰς
πρῶτον |
[145] |
φοβηθῆναι·
καὶ
γὰρ
ἐκεῖνοι
φανερῶς
|
ἐπεδείχθησαν |
ὑπὸ
τῶν
Κύρῳ
συναναβάντων
οὐδὲν |
[109] |
που
τῆς
μὲν
Σκιωναίων
γῆς
|
ἐπεθυμήσαμεν, |
ἣν
Πλαταιέων
τοῖς
ὡς
ἡμᾶς |
[139] |
δυνάμεις
μεγάλας
τὰς
ῥοπὰς
ἐποίησαν,
|
ἐπεὶ |
καὶ
περὶ
Χίων
ἔχοιμ'
ἂν |
[131] |
μετὰ
τῆς
αὐτῆς
διανοίας
λεγόμενον.
|
~Ἐπεὶ |
καὶ
τοῦτ'
ἔχομεν
αὐτοῖς
ἐπιτιμᾶν |
[96] |
~Δῆλον
δ'
ὅτι
ταῦτα
διενοήθησαν·
|
ἐπειδὴ |
γὰρ
οὐχ
οἷοί
τ'
ἦσαν |
[60] |
λυμαινόμενος
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
διετέλεσεν,
|
ἐπειδὴ |
δ'
εἰς
ἡμᾶς
ἐξήμαρτεν,
εἰς |
[92] |
ἡμέτεροι
τὰς
μὲν
πρόπλους
ἐνίκησαν,
|
ἐπειδὴ |
δ'
ἤκουσαν
τῆς
παρόδου
τοὺς |
[7] |
λέγοντα
πάλιν
ἐνοχλεῖν
τοῖς
ἀκούουσιν·
|
ἐπειδὴ |
δ'
οἱ
λόγοι
τοιαύτην
ἔχουσι |
[66] |
πεπραγμένων
προσήκειν
εἰπεῖν,
ἄλλως
τ'
|
ἐπειδὴ |
καὶ
τὸν
λόγον
κατεστησάμην
περὶ |
[146] |
ἀδελφὸν
τὸν
βασιλέως
διακινδυνεύειν.
~Ἀλλ'
|
ἐπειδὴ |
Κύρου
τελευτήσαντος
συνῆλθον
ἅπαντες
οἱ |
[74] |
Ὅμως
δ'
ἐκ
τῶν
ὑπολοίπων,
|
ἐπειδὴ |
συμφέρει
τοῖς
πράγμασιν,
οὐκ
ὀκνητέον |
[38] |
τοσαύτην
εὐπορίαν
προαγαγούσης;
~Οὐ
τοίνυν,
|
ἐπειδὴ |
τὰ
μέγιστα
συνδιέπραξεν,
τῶν
ἄλλων |
[100] |
ἤδη
τινὲς
ἡμῶν
κατηγοροῦσιν
ὡς,
|
ἐπειδὴ |
τὴν
ἀρχὴν
τῆς
θαλάττης
παρελάβομεν, |
[146] |
ἑξακισχιλίους
τῶν
Ἑλλήνων
οὐκ
ἀριστίνδην
|
ἐπειλεγμένους, |
ἀλλ'
οἳ
διὰ
φαυλότητ'
ἐν |
[102] |
οὐδεμία
ταύταις
ταῖς
συμφοραῖς
περιέπεσεν.
|
~Ἔπειτ' |
εἰ
μὲν
ἄλλοι
τινὲς
τῶν |
[30] |
εἶναι
τὰ
λεγόμενα
περὶ
αὐτῶν.
|
Ἔπειτ' |
οὐ
μόνον
ἐνταῦθα
καταφυγεῖν
ἔχομεν, |
[5] |
ὠφελοῦσιν·
~ὧν
εἶς
οὗτός
ἐστιν.
|
Ἔπειτ' |
οὐδ'
οἱ
καιροί
πω
παρεληλύθασιν |
[58] |
τοὺς
προεστάναι
τῶν
Ἑλλήνων
ἀξιοῦντας;
|
~Ἔπειτ' |
οὐδὲ
ψευσθέντες
φαίνονται
τῶν
ἐλπίδων |
[175] |
βαρβάροις
μάλιστα
μὲν
Λακεδαιμονίοις
ἐπικαλοῦσιν,
|
ἔπειτα |
δὲ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
τοῖς |
[91] |
ἀλλ'
οὐ
διὰ
τύχην
ἐνίκησαν,
|
ἔπειτα |
καὶ
προαγαγέσθαι
τοὺς
Ἕλληνας
ἐπὶ |
[175] |
συνθήκας
ἄξιον
ἐπισχεῖν,
ἀλλ'
οὐκ
|
ἐπειχθῆναι |
καὶ
θᾶττον
ποιήσασθαι
τὴν
στρατείαν. |
[74] |
λέληθεν
ὅτι
χαλεπόν
ἐστιν
ὕστατον
|
ἐπελθόντα |
λέγειν
περὶ
πραγμάτων
πάλαι
προκατειλημμένων |
[15] |
τῶν
κοινῶν,
ὅσοι
μὲν
εὐθὺς
|
ἐπελθόντες |
διδάσκουσιν
ὡς
χρὴ
διαλυσαμένους
τὰς |
[133] |
~Ἡγοῦμαι
δ'
εἴ
τινες
ἄλλοθεν
|
ἐπελθόντες |
θεαταὶ
γένοιντο
τῶν
παρόντων
πραγμάτων, |
[38] |
ζῆν
ἐπιθυμεῖν
ἀξίως
ἔχειν
οὕτως
|
ἐπεμελήθη |
καὶ
τῶν
λοιπῶν
ὥστε
τῶν |
[102] |
τινὲς
τῶν
αὐτῶν
πραγμάτων
πραότερον
|
ἐπεμελήθησαν, |
εἰκότως
ἂν
ἡμῖν
ἐπιτιμῷεν·
εἰ |
[58] |
εἰς
τὴν
χώραν
ἡμῶν
εἰσβαλόντας
|
ἐπεξελθόντες |
ἐνίκησαν
μαχόμενοι
κἀκεῖνον
τῆς
ὕβρεως |
[139] |
ἂν
ἡμᾶς
καὶ
νῦν
ἐκφοβεῖν
|
ἐπεχείρουν· |
εἰ
δὲ
τοῦτο
μὲν
μὴ |
[63] |
που
πάτριόν
ἐστιν
ἡγεῖσθαι
τοὺς
|
ἐπήλυδας |
τῶν
αὐτοχθόνων,
οὐδὲ
τοὺς
εὖ |
[42] |
εἰσαγαγέσθαι,
καὶ
ταύταις
ταῖς
συμφοραῖς
|
ἐπήμυνεν· |
ἐμπόριον
γὰρ
ἐν
μέσῳ
τῆς |
[165] |
μὲν
οὖν
προεξαμαρτόντες
ἅπαντα
ταῦτ'
|
ἐπηνωρθώσαντο |
καταστάντες
εἰς
τοὺς
μεγίστους
ἀγῶνας· |
[156] |
ἐπαινεῖν
~ὅτι
τῶν
ἐμπρησθέντων
ἱερῶν
|
ἐπηράσαντ' |
εἴ
τινες
κινήσειαν
ἢ
πάλιν |
[108] |
βίον,
ὅμως
οὐδὲν
τούτων
ἡμᾶς
|
ἐπῆρεν |
περὶ
τοὺς
ἔχοντας
τὴν
νῆσον |
[144] |
χιλίους
ἔχων
ὁπλίτας
τῆς
Αἰολίδος
|
ἐπῆρχεν, |
Δράκων
δ'
Ἀταρνέα
καταλαβὼν
καὶ |
[68] |
καθ'
ὃν
ἑκάτεροι
τῆς
Εὐρώπης
|
ἐπῆρχον, |
μισοῦντες
μὲν
ἅπαν
τὸ
τῶν |
[130] |
δὲ
κατηγορεῖν
μὲν
ἡγεῖσθαι
τοὺς
|
ἐπὶ |
βλάβῃ
τοιαῦτα
λέγοντας,
νουθετεῖν
δὲ |
[32] |
τὸν
βίον
οἱ
πρῶτοι
φανέντες
|
ἐπὶ |
γῆς
οὐκ
εὐθὺς
οὕτως
ὥσπερ |
[122] |
κατέστησαν
ὡς
ἐλευθερώσοντες
τοὺς
Ἕλληνας,
|
ἐπὶ |
δὲ
τελευτῆς
οὕτω
πολλοὺς
αὐτῶν |
[185] |
δὲ
τῆς
Ἑλλάδος
ἁπάσης
ἐκπεμπομένης,
|
ἐπὶ |
δὲ
τὴν
τῶν
βαρβάρων
τιμωρίαν |
[112] |
ἕκαστον
ἡμῶν
ἔχειν
τοὺς
συμπενθήσοντας,
|
ἐπὶ |
δὲ
τῆς
τούτων
ἀρχῆς
διὰ |
[66] |
τοὺς
κινδύνους
λίαν
ἂν
μακρολογοίην·
|
ἐπὶ |
δὲ
τῶν
μεγίστων
τὸν
αὐτὸν |
[85] |
σφᾶς
αὐτοὺς
εἶναι
νομίζοντες,
οὐδ'
|
ἐπὶ |
δουλείᾳ
τῇ
τῶν
Ἑλλήνων
τὸν |
[152] |
ὀλιγωροῦντες.
~Τοιγαροῦν
οἱ
καταβαίνοντες
αὐτῶν
|
ἐπὶ |
θάλατταν,
οὓς
καλοῦσιν
σατράπας,
οὐ |
[145] |
συναναβάντων
οὐδὲν
βελτίους
ὄντες
τῶν
|
ἐπὶ |
θαλάττῃ.
Τὰς
μὲν
γὰρ
ἄλλας |
[163] |
ἐρρωμενεστέρως
κατάσχῃ
τὰς
πόλεις
τὰς
|
ἐπὶ |
θαλάττῃ,
φρουρὰς
μείζους
ἐν
αὐταῖς |
[154] |
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
Λακεδαιμονίων
κατέλυσεν,
|
ἐπὶ |
θανάτῳ
συλλαβεῖν
ἐτόλμησαν,
Θεμιστοκλέα
δ' |
[55] |
μὲν
ἐκ
τῆς
στρατείας
τῆς
|
ἐπὶ |
Θήβας
δεδυστυχηκὼς,
καὶ
τοὺς
ὑπὸ |
[149] |
τῶν
εἰρημένων·
ἐκεῖνοι
γὰρ
οὐκ
|
ἐπὶ |
λείαν
ἐλθόντες,
οὐδὲ
κώμην
καταλαβόντες, |
[168] |
ὧν
οὐδεὶς
πώποτ'
ἠγανάκτησεν,
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
μὲν
ταῖς
συμφοραῖς
ταῖς
ὑπὸ |
[128] |
τοὺς
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔχειν
ἀξιοῦντας
|
ἐπὶ |
μὲν
τοὺς
Ἕλληνας
καθ'
ἑκάστην |
[143] |
χρῶμαι
τοῖς
παραδείγμασιν,
οὐδ'
ὡς
|
ἐπὶ |
μικροῖς
διατρίβω
τὰς
μεγίστας
τῶν |
[171] |
ἐν
ταῖς
μεγίσταις
δόξαις
ὄντες
|
ἐπὶ |
μικροῖς
σπουδάζουσιν,
ἡμῖν
δὲ
τοῖς |
[168] |
αὑτῶν
ἀνόμως
ἀπόλλυσθαι,
τοὺς
δ'
|
ἐπὶ |
ξένης
μετὰ
παίδων
καὶ
γυναικῶν |
[118] |
ταπεινότητα
κατεστήσαμεν
ὥστε
μακρὸν
πλοῖον
|
ἐπὶ |
τάδε
Φασήλιδος
μὴ
καθέλκειν,
ἀλλ' |
[81] |
ἀνάγκαις
ἐμμένειν
ἀξιοῦντες,
οὐχ
οὕτως
|
ἐπὶ |
ταῖς
δυναστείαις
μέγα
φρονοῦντες
ὡς |
[158] |
ταῖς
ἑορταῖς
ᾀδομένους,
τοὺς
δ'
|
ἐπὶ |
ταῖς
συμφοραῖς
ἡμᾶς
μεμνημένους.
~Οἶμαι |
[94] |
τοῖς
Ἕλλησιν
ὅτι
προυδόθησαν,
ἀσμένως
|
ἐπὶ |
τὰς
διαλλαγὰς
τὰς
πρὸς
τοὺς |
[163] |
Ῥόδος
καὶ
Σάμος
καὶ
Χίος,
|
ἐπὶ |
τὰς
ἐκείνου
τύχας
ἀποκλίνειαν·
ἢν |
[18] |
μὲν
οὖν
ἡμετέραν
πόλιν
ῥᾴδιον
|
ἐπὶ |
ταῦτα
προαγαγεῖν,
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
νῦν |
[79] |
ἰδίᾳ
συμφ<
ε>
ρόντων,
ἀλλ'
|
ἐπὶ |
τῇ
τοῦ
πλήθους
ὠφελείᾳ.
~Τὸν |
[44] |
δ'
ὅταν
ἐνθυμηθῶσιν
ὅτι
πάντες
|
ἐπὶ |
τὴν
σφετέραν
θεωρίαν
ἥκουσιν,
τοσούτων |
[63] |
χάριτας
καὶ
τὰς
ἐπιεικείας
ἀνελόντας
|
ἐπὶ |
τὴν
ὑπόθεσιν
πάλιν
ἐπανελθεῖν
καὶ |
[113] |
ἀκρίτους
ἀποκτείναντες
ὧν
ἡ
πόλις
|
ἐπὶ |
τῆς
ἀρχῆς
ἁπάσης
ἔκρινεν.
~Φυγὰς |
[176] |
νήσους
καὶ
τὰς
πόλεις
τὰς
|
ἐπὶ |
τῆς
Εὐρώπης,
πάλαι
λέλυται
καὶ |
[167] |
τῆς
ἡγεμονίας
ἀμφισβητεῖν.
~Ἄξιον
δ'
|
ἐπὶ |
τῆς
νῦν
ἡλικίας
ποιήσασθαι
τὴν |
[184] |
ἀξίοις
τῶν
παρ'
ἡμῖν
δυστυχούντων;
|
Ἐπὶ |
τίνας
δὲ
στρατεύειν
μᾶλλον
προσήκει |
[91] |
ἔπειτα
καὶ
προαγαγέσθαι
τοὺς
Ἕλληνας
|
ἐπὶ |
τὸ
διαναυμαχεῖν,
ἐπιδείξαντες
αὐτοῖς
ὁμοίως |
[154] |
καθ'
ἓν
ἕκαστον,
ἀλλ'
ὡς
|
ἐπὶ |
τὸ
πολὺ,
τίς
ἢ
τῶν |
[18] |
ἐάσαντες
τὸ
διακριβοῦσθαι
περὶ
τούτων
|
ἐπὶ |
τὸ
συμφέρον
ἔλθοιεν.
~Ἐχρῆν
μὲν |
[103] |
οἱ
πειθαρχήσαντες
ἄριστα
τυγχάνουσι
πράξαντες.
|
Ἐπὶ |
τοίνυν
τῆς
ἡμετέρας
ἡγεμονίας
εὑρήσομεν |
[168] |
ἐλεεῖν
ὥστε
καὶ
μᾶλλον
χαίρουσιν
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἀλλήλων
κακοῖς
ἢ
τοῖς |
[74] |
μάλιστα
δυνηθέντες
τῶν
πολιτῶν
εἰπεῖν
|
ἐπὶ |
τοῖς
δημοσίᾳ
θαπτομένοις
πολλάκις
εἰρήκασιν· |
[163] |
ἄλλην
τὴν
ὑπερκειμένην
χώραν
οἰκοῦντας
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἐντεῦθεν
ὁρμωμένοις
εἶναι.
~Διὸ |
[23] |
δὲ
καλῆς
τῆς
ὑποθέσεως
οὔσης,
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἐχομένοις
τούτων
ἔτι
μᾶλλον |
[77] |
τοῖς
κοινοῖς
ἁμαρτήμασιν
ἢ
νῦν
|
ἐπὶ |
τοῖς
ἰδίοις
τοῖς
σφετέροις
αὐτῶν. |
[77] |
πόλεως
ἀποθνῄσκειν,
μᾶλλον
δ'
ᾐσχύνοντ'
|
ἐπὶ |
τοῖς
κοινοῖς
ἁμαρτήμασιν
ἢ
νῦν |
[60] |
εἰς
τοσαύτην
κατέστη
μεταβολὴν
ὥστ'
|
ἐπὶ |
τοῖς
παισὶ
τοῖς
ἐκείνου
γενόμενος |
[122] |
~Ὧν
ἄξιον
ἐνθυμηθέντας
ἀγανακτῆσαι
μὲν
|
ἐπὶ |
τοῖς
παροῦσιν,
ποθέσαι
δὲ
τὴν |
[51] |
μὲν
εἰρήσθω
μοι
πρὸς
τοὺς
|
ἐπὶ |
τοῖς
τοιούτοις
φιλοτιμουμένους·
ἡγοῦμαι
δὲ |
[15] |
τὰς
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἔχθρας
|
ἐπὶ |
τὸν
βάρβαρον
τραπέσθαι,
καὶ
διεξέρχονται |
[140] |
ἔχοντας
αὐτήν;
Οὐκ
ἐκεῖνος
μὲν
|
ἐπὶ |
τὸν
πόλεμον
τοῦτον
κατέπεμψεν
τοὺς |
[99] |
αἰτίαν
γενέσθαι.
~Καίτοι
μελλούσης
στρατείας
|
ἐπὶ |
τοὺς
βαρβάρους
ἔσεσθαι
τίνας
χρὴ |
[184] |
δὲ
τοῦ
συμφέροντος
ἐνθυμουμένους;
Οὐκ
|
ἐπὶ |
τοὺς
καὶ
φύσει
πολεμίους
καὶ |
[87] |
τὴν
τῶν
βαρβάρων
καὶ
βοηθήσαντας
|
ἐπὶ |
τοὺς
ὅρους
τῆς
χώρας
μάχῃ |
[58] |
τῶν
ἐλπίδων
δι'
ἃς
κατέφυγον
|
ἐπὶ |
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν.
Ἀνελόμενοι
γὰρ |
[3] |
τῆς
ἐκείνου
διανοίας.
~Οὐ
μὴν
|
ἐπὶ |
τούτοις
ἀθυμήσας
εἱλόμην
ῥᾳθυμεῖν,
ἀλλ' |
[38] |
ἡγουμένη
δὲ
τὸν
βίον
τὸν
|
ἐπὶ |
τούτοις
μόνον
οὔπω
τοῦ
ζῆν |
[3] |
πολλοὶ
τῶν
προσποιησαμένων
εἶναι
σοφιστῶν
|
ἐπὶ |
τοῦτον
τὸν
λόγον
ὥρμησαν,
~ἀλλ' |
[114] |
σφαγὰς
καὶ
τὰς
ἀνομίας
τὰς
|
ἐπὶ |
τούτων
γενομένας
οὐδεὶς
ἂν
ἰάσασθαι |
[83] |
ἀνδράσιν,
οἳ
τοσοῦτον
μὲν
τῶν
|
ἐπὶ |
Τροίαν
στρατευσαμένων
διήνεγκαν
ὅσον
οἱ |
[81] |
ταῖς
δυναστείαις
μέγα
φρονοῦντες
ὡς
|
ἐπὶ |
τῷ
σωφρόνως
ζῆν
φιλοτιμούμενοι,
τὴν |
[173] |
δυνησόμεθα.
~Δεῖ
δὲ
ταύτας
τὰς
|
ἐπιβουλὰς |
ἐκποδὼν
ποιησαμένους
ἐκείνοις
τοῖς
ἔργοις |
[136] |
τὰ
δὲ
μέλλει,
τοῖς
δ'
|
ἐπιβουλεύει, |
δικαίως
ἁπάντων
ἡμῶν
καταπεφρονηκώς.
~Διαπέπρακται |
[148] |
ὑφ'
ὧν
ἐκεῖνοι
παρὰ
πᾶσαν
|
ἐπιβουλευόμενοι |
τὴν
ὁδὸν
ὁμοίως
διεπορεύθησαν
ὡσπερανεὶ |
[183] |
τὴν
Ἑλλάδα
ποιήσαντας
καὶ
νῦν
|
ἐπιβουλεύοντας |
καὶ
πάντα
τὸν
χρόνον
οὕτω |
[34] |
καὶ
διὰ
σπανιότητα
τῆς
γῆς
|
ἐπιβουλεύοντάς |
τε
σφίσιν
αὐτοῖς
καὶ
στρατείας |
[155] |
ἐξημαρτήκασιν;
Ποῖον
δὲ
χρόνον
διαλελοίπασιν
|
ἐπιβουλεύοντες |
τοῖς
Ἕλλησιν;
Τί
δ'
οὐκ |
[67] |
δ'
οὗτοι
μὲν
ἅπαντες
ἡμῖν
|
ἐπιβουλεύσαντες, |
ἡ
δὲ
πόλις
πρὸς
ἅπαντας |
[148] |
φανεροῦ
διαγωνίσασθαι.
~Διαμαρτὼν
δὲ
τῆς
|
ἐπιβουλῆς |
καὶ
τῶν
στρατιωτῶν
συμμεινάντων
καὶ |
[156] |
ἐπισκευάσωσιν,
ἀλλ'
ἵν'
ὑπόμνημα
τοῖς
|
ἐπιγιγνομένοις |
ᾖ
τῆς
τῶν
βαρβάρων
ἀσεβείας, |
[75] |
γὰρ
ἦσαν
οἱ
προασκήσαντες
τοὺς
|
ἐπιγιγνομένους |
καὶ
τὰ
πλήθη
προτρέψαντες
ἐπ' |
[149] |
ἐν
ἅπασι
τοῖς
τόποις
σαφῶς
|
ἐπιδεδεῖχθαι |
τὴν
αὑτῶν
μαλακίαν·
καὶ
γὰρ |
[4] |
καὶ
τούς
τε
λέγοντας
μάλιστ'
|
ἐπιδεικνύουσι |
καὶ
τοὺς
ἀκούοντας
πλεῖστ'
ὠφελοῦσιν· |
[11] |
τοὺς
μὲν
ἀφελῶς,
τοὺς
δ'
|
ἐπιδεικτικῶς, |
ἢ
σφᾶς
μὲν
διορῶντας
τὰς |
[96] |
φιλέλληνες
ὄντες
ἐπιδειχθεῖεν
οἵτινες
ἔτλησαν
|
ἐπιδεῖν, |
ὥστε
μὴ
τοῖς
λοιποῖς
αἴτιοι |
[65] |
οἶδ'
ὅπως
ἄν
τις
σαφέστερον
|
ἐπιδεῖξαι |
δυνηθείη.
~Δοκεῖ
δέ
μοι
καὶ |
[91] |
τοὺς
Ἕλληνας
ἐπὶ
τὸ
διαναυμαχεῖν,
|
ἐπιδείξαντες |
αὐτοῖς
ὁμοίως
ἐν
τοῖς
ναυτικοῖς |
[44] |
τῶν
Ἑλλήνων
ἐγγενέσθαι
τοῖς
μὲν
|
ἐπιδείξασθαι |
τὰς
αὑτῶν
εὐτυχίας,
τοῖς
δὲ |
[37] |
~Καίτοι
τίς
ἂν
ταύτης
ἡγεμονίαν
|
ἐπιδείξειεν |
ἢ
πατριωτέραν
τῆς
πρότερον
γενομένης |
[21] |
οὐδεὶς
γὰρ
ἂν
ἑτέραν
πόλιν
|
ἐπιδείξειεν |
τοσοῦτον
ἐν
τῷ
πολέμῳ
τῷ |
[18] |
αὐτοῖς
ἡγεῖσθαι
πάτριον·
ἢν
δ'
|
ἐπιδείξῃ |
τις
αὐτοῖς
ταύτην
τὴν
τιμὴν |
[17] |
~Ἀλλὰ
δεῖ
τὸν
μὴ
μόνον
|
ἐπίδειξιν |
ποιούμενον,
ἀλλὰ
καὶ
διαπράξασθαί
τι |
[96] |
ἀμείνους
ἢ
μᾶλλον
φιλέλληνες
ὄντες
|
ἐπιδειχθεῖεν |
οἵτινες
ἔτλησαν
ἐπιδεῖν,
ὥστε
μὴ |
[67] |
λοιπὸν
ἔσται
τοῖς
ἀντιλέγουσιν,
ἢν
|
ἐπιδειχθῶσι |
τῶν
μὲν
Ἑλλήνων
οἱ
μὴ |
[103] |
τοὺς
ἰδίους
πρὸς
εὐδαιμονίαν
πλεῖστον
|
ἐπιδόντας |
καὶ
τὰς
πόλεις
μεγίστας
γενομένας. |
[10] |
~Ἡγοῦμαι
δ'
οὕτως
ἂν
μεγίστην
|
ἐπίδοσιν |
λαμβάνειν
καὶ
τὰς
ἄλλας
τέχνας |
[189] |
ἐξ
ὧν
ὁ
βίος
μηδὲν
|
ἐπιδώσει |
τῶν
πεισθέντων,
ἀλλ'
ὧν
ἐπιτελεσθέντων |
[63] |
δεῖ
τὰς
χάριτας
καὶ
τὰς
|
ἐπιεικείας |
ἀνελόντας
ἐπὶ
τὴν
ὑπόθεσιν
πάλιν |
[38] |
τούτοις
μόνον
οὔπω
τοῦ
ζῆν
|
ἐπιθυμεῖν |
ἀξίως
ἔχειν
οὕτως
ἐπεμελήθη
καὶ |
[130] |
ἁμαρτημάτων,
οὐδ'
ἑτέρων
πράξεων
πείθειν
|
ἐπιθυμεῖν, |
ἢν
μή
τις
ἐρρωμένως
ἐπιτιμήσῃ |
[110] |
ὑπὲρ
τοῦ
μὴ
τῶν
ἀλλοτρίων
|
ἐπιθυμεῖν |
τολμῶσι
κατηγορεῖν
οἱ
τῶν
δεκαρχιῶν |
[115] |
Τίς
γὰρ
ἂν
τοιαύτης
καταστάσεως
|
ἐπιθυμήσειεν, |
ἐν
ᾗ
καταποντισταὶ
μὲν
τὴν |
[185] |
τοὺς
μένειν
ἐθελήσοντας
τῶν
συνακολουθεῖν
|
ἐπιθυμησόντων. |
Τίς
γὰρ
οὕτως
ἢ
νέος |
[183] |
χρὴ
πολεμεῖν
τοὺς
μηδεμιᾶς
πλεονεξίας
|
ἐπιθυμοῦντας, |
ἀλλ'
αὐτὸ
τὸ
δίκαιον
σκοποῦντας; |
[80] |
μὴ
τυραννεῖν
αὐτῶν,
καὶ
μᾶλλον
|
ἐπιθυμοῦντες |
ἡγεμόνες
ἢ
δεσπόται
προσαγορεύεσθαι
καὶ |
[41] |
καὶ
τοῖς
ἀπολαῦσαι
τῶν
ὑπαρχόντων
|
ἐπιθυμοῦσιν |
ἀμφοτέροις
ἁρμόττειν
καὶ
μήτε
τοῖς |
[17] |
ἃς
νῦν
παρὰ
τῶν
Ἑλλήνων
|
ἐπιθυμοῦσιν |
αὑταῖς
γίγνεσθαι,
ταύτας
παρὰ
τῶν |
[182] |
ἡσυχίαν
ἄγειν
καὶ
τοῖς
πολεμεῖν
|
ἐπιθυμοῦσιν. |
Ἐξείη
γὰρ
ἂν
τοῖς
μὲν |
[48] |
λόγους
ἐτίμησεν,
ὧν
πάντες
μὲν
|
ἐπιθυμοῦσιν, |
τοῖς
δ'
ἐπισταμένοις
φθονοῦσιν,
συνειδυῖα |
[159] |
στρατευσαμένων
τῶν
αὐτῶν
ἔργων
ἐκείνοις
|
ἐπιθυμῶμεν. |
~Ὥστε
μοι
δοκεῖ
πολλὰ
λίαν |
[175] |
τοῖς
βαρβάροις
μάλιστα
μὲν
Λακεδαιμονίοις
|
ἐπικαλοῦσιν, |
ἔπειτα
δὲ
καὶ
τοῖς
ἄλλοις |
[157] |
ἄλλο
τι
χρηματίζειν,
εἴ
τις
|
ἐπικηρυκεύεται |
Πέρσαις
τῶν
πολιτῶν·
Εὐμολπίδαι
δὲ |
[168] |
δι'
ἔνδειαν
τῶν
καθ'
ἡμέραν
|
ἐπικουρεῖν |
ἀναγκαζομένους
ὑπὲρ
τῶν
ἐχθρῶν
τοῖς |
[147] |
δυνάμεως
τοὺς
ἄρχοντας
τοὺς
τῶν
|
ἐπικούρων |
ὑποσπόνδους
συλλαβεῖν
ἐτόλμησεν,
ὡς
εἰ |
[139] |
καὶ
Λακεδαιμονίων
προσθέμενος
τοῖς
ἑτέροις
|
ἐπικυδέστερα |
τὰ
πράγματα
θάτερ'
ἐποίησεν,
οὐδέν |
[157] |
καὶ
τῆς
ἔχθρας
τῆς
γεγενημένης
|
ἐπιλανθάνονται, |
τοῖς
δ'
ἠπειρώταις
οὐδ'
ὅταν |
[90] |
πρὸς
τὸ
πεζὸν,
χιλίους
αὑτῶν
|
ἐπιλέξαντες |
καὶ
τῶν
συμμάχων
ὀλίγους
παραλαβόντες, |
[142] |
δ'
αὐτῷ
Κόνωνος,
ὃς
ἦν
|
ἐπιμελέστατος |
μὲν
τῶν
στρατηγῶν,
πιστότατος
δὲ |
[57] |
ὧν
οὐδένας
ἄλλους
εἰκὸς
ἦν
|
ἐπιμεληθῆναι |
πλὴν
τοὺς
προεστάναι
τῶν
Ἑλλήνων |
[171] |
λόγους
ὥσπερ
χρησμοὺς
εἰς
τὸν
|
ἐπιόντα |
χρόνον
ἂν
κατέλιπον.
Νῦν
δ' |
[156] |
καταστῆσαι
βουληθεῖεν,
οὐκ
ἀποροῦντες
πόθεν
|
ἐπισκευάσωσιν, |
ἀλλ'
ἵν'
ὑπόμνημα
τοῖς
ἐπιγιγνομένοις |
[138] |
ταῦτα
λέγοντας
οὐκ
ἀποτρέπειν,
ἀλλ'
|
ἐπισπεύδειν |
τὴν
στρατείαν·
εἰ
γὰρ
ἡμῶν |
[162] |
ἐκράτησεν.
~Ἑκατόμνως
δ'
ὁ
Καρίας
|
ἐπίσταθμος |
τῇ
μὲν
ἀληθείᾳ
πολὺν
ἤδη |
[120] |
ποιεῖν
ἑκάστους
καὶ
μόνον
οὐκ
|
ἐπιστάθμους |
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
καθιστάς.
~Πλὴν |
[48] |
πάντες
μὲν
ἐπιθυμοῦσιν,
τοῖς
δ'
|
ἐπισταμένοις |
φθονοῦσιν,
συνειδυῖα
μὲν
ὅτι
τοῦτο |
[11] |
τὰς
μετριότητας,
τὸν
δ'
ἀκριβῶς
|
ἐπιστάμενον |
λέγειν
ἁπλῶς
οὐκ
ἂν
δυνάμενον |
[10] |
πρότερον
εἴρηκεν,
ἀλλὰ
τοὺς
οὕτως
|
ἐπισταμένους |
εἰπεῖν
ὡς
οὐδεὶς
ἂν
ἄλλος |
[186] |
ποιεῖν
δυναμένων
ἢ
τῶν
λέγειν
|
ἐπισταμένων |
οὐ
πονήσει
καὶ
φιλοσοφήσει
βουλόμενος |
[121] |
ἐπρυτάνευσεν
καὶ
τῶν
παρόντων
πραγμάτων
|
ἐπιστάτης |
καθέστηκεν;
Οὐχ
ὡς
ἐκεῖνον
πλέομεν |
[104] |
αὐτῶν,
ὅλων
μὲν
τῶν
πραγμάτων
|
ἐπιστατοῦντες, |
~ἰδίᾳ
δ'
ἑκάστους
ἐλευθέρους
ἐῶντες |
[58] |
τὴν
Εὐρυσθέως
δύναμιν,
τοὺς
μὲν
|
ἐπιστρατεύσαντες |
ἠνάγκασαν
ἀποδοῦναι
θάψαι
τοὺς
νεκροὺς |
[165] |
δεῖ
μὴ
περιμένειν
ἕως
ἂν
|
ἐπιστῶσιν, |
ἀλλ'
ἔτι
διεσπαρμένοις
αὐτοῖς
ἐπιχειρεῖν. |
[175] |
ἴσως
διὰ
τὰς
συνθήκας
ἄξιον
|
ἐπισχεῖν, |
ἀλλ'
οὐκ
ἐπειχθῆναι
καὶ
θᾶττον |
[64] |
δυστυχησάντων
Θηβαίοις,
ὅτε
μέγιστον
ἐφρόνησαν,
|
ἐπιτάττοντες, |
~ὑπὲρ
δὲ
τῶν
παίδων
τῶν |
[60] |
θεοῦ
ῥώμην
ἔσχεν,
τούτῳ
μὲν
|
ἐπιτάττων |
καὶ
λυμαινόμενος
ἅπαντα
τὸν
χρόνον |
[189] |
ἐπιδώσει
τῶν
πεισθέντων,
ἀλλ'
ὧν
|
ἐπιτελεσθέντων |
αὐτοί
τ'
ἀπαλλαγήσονται
τῆς
παρούσης |
[150] |
Πῶς
γὰρ
ἐν
τοῖς
ἐκείνων
|
ἐπιτηδεύμασιν |
ἐγγενέσθαι
δύναιτ'
ἂν
ἢ
στρατηγὸς |
[78] |
τῶν
καθ'
ἑκάστην
τὴν
ἡμέραν
|
ἐπιτηδευμάτων· |
ἠπίσταντο
γὰρ
ὅτι
τοῖς
καλοῖς |
[110] |
μὲν
λακωνίζειν,
τἀναντία
δ'
ἐκείνοις
|
ἐπιτηδεύοντες, |
καὶ
τὰς
μὲν
Μηλίων
ὀδυρόμενοι |
[106] |
ἀποστερεῖσθαι.
~Τοιαῦτ'
ἔχοντες
ταῖς
ὀλιγαρχίαις
|
ἐπιτιμᾶν |
καὶ
πλείω
τούτων
τὴν
αὐτὴν |
[131] |
~Ἐπεὶ
καὶ
τοῦτ'
ἔχομεν
αὐτοῖς
|
ἐπιτιμᾶν |
ὅτι
τῇ
μὲν
αὑτῶν
πόλει |
[130] |
ἐπιθυμεῖν,
ἢν
μή
τις
ἐρρωμένως
|
ἐπιτιμήσῃ |
τοῖς
παροῦσιν·
χρὴ
δὲ
κατηγορεῖν |
[102] |
πραότερον
ἐπεμελήθησαν,
εἰκότως
ἂν
ἡμῖν
|
ἐπιτιμῷεν· |
εἰ
δὲ
μήτε
τοῦτο
γέγονεν |
[11] |
ἂν
ἄλλος
δύναιτο.
~Καίτοι
τινὲς
|
ἐπιτιμῶσι |
τῶν
λόγων
τοῖς
ὑπὲρ
τοὺς |
[68] |
Ἕλληνας
ἐφ'
ἡμᾶς
πρώτους
ἰόντες;
|
~Ἐπιφανέστατος |
μὲν
οὖν
τῶν
πολέμων
ὁ |
[155] |
τοὺς
δὲ
κακῶς
ποιοῦντας
οὕτως
|
ἐπιφανῶς |
κολακεύουσιν;
Περὶ
τίνας
δ'
ἡμῶν |
[165] |
ἐπιστῶσιν,
ἀλλ'
ἔτι
διεσπαρμένοις
αὐτοῖς
|
ἐπιχειρεῖν. |
Ἐκεῖνοι
μὲν
οὖν
προεξαμαρτόντες
ἅπαντα |
[173] |
ἐκποδὼν
ποιησαμένους
ἐκείνοις
τοῖς
ἔργοις
|
ἐπιχειρεῖν |
ἐξ
ὧν
τάς
τε
πόλεις |
[132] |
τύχην
μέγα
φρονοῦντας
τοιούτοις
ἔργοις
|
ἐπιχειρεῖν |
πολὺ
μᾶλλον
ἢ
τοὺς
νησιώτας |
[134] |
τύχην
αὐτῷ
γεγενημένας
ταραχὰς
συνδιαλύειν
|
ἐπιχειροῦμεν, |
οἵτινες
καὶ
τοῖν
στρατοπέδοιν
τοῖν |
[28] |
ἀφικομένης
εἰς
τὴν
χώραν,
ὅτ'
|
ἐπλανήθη |
τῆς
Κόρης
ἁρπασθείσης,
καὶ
πρὸς |
[84] |
δ'
ἀρετῆς
ἀθάνατον
τὴν
μνήμην
|
ἐποίησαν. |
~Ἀεὶ
μὲν
οὖν
οἵ
θ' |
[59] |
σαν.
Οὐ
γὰρ
παρὰ
μικρὸν
|
ἐποίησαν, |
ἀλλὰ
τοσοῦτον
τὰς
τύχας
ἑκατέρων |
[139] |
μικραὶ
δυνάμεις
μεγάλας
τὰς
ῥοπὰς
|
ἐποίησαν, |
ἐπεὶ
καὶ
περὶ
Χίων
ἔχοιμ' |
[126] |
πόλιν
εἰρήνης
ἤδη
γεγενημένης
ἀνάστατον
|
ἐποίησαν, |
καὶ
τὴν
Θηβαίων
Καδμείαν
κατέλαβον, |
[122] |
πολλοὺς
αὐτῶν
ἐκδότους
τοῖς
βαρβάροις
|
ἐποίησαν, |
καὶ
τῆς
μὲν
ἡμετέρας
πόλεως |
[36] |
πόλιν
τὴν
ἡμετέραν
πολλὴν
ῥᾳστώνην
|
ἐποίησαν· |
οὐ
γὰρ
αὐτοὺς
ἔδει
κτωμένους |
[181] |
πολεμοῦντας,
πρὶν
τὴν
πόλιν
ἀνάστατον
|
ἐποίησαν |
τοῦ
τολμήσαντος
ἐξαμαρτεῖν,
~ἡμᾶς
δ' |
[40] |
νόμοις
τοῖς
ἡμετέροις
τὰς
κρίσεις
|
ἐποιήσαντο |
περὶ
αὐτῶν.
Καὶ
μὲν
δὴ |
[54] |
ἱκετειῶν
ἃς
ἤδη
τινὲς
ἡμῖν
|
ἐποιήσαντο. |
Τὰς
μὲν
οὖν
ἢ
νεωστὶ |
[177] |
τῶν
Ἑλλήνων
ὑπὲρ
τῶν
βαρβάρων
|
ἐποιήσαντο |
τὰς
συνθήκας.
Ἐχρῆν
γὰρ
αὐτοὺς, |
[38] |
ὠλιγώρησεν,
ἀλλ'
ἀρχὴν
μὲν
ταύτην
|
ἐποιήσατο |
τῶν
εὐεργεσιῶν,
τροφὴν
τοῖς
δεομένοις |
[144] |
συλλέξας
τὸ
Μύσιον
πεδίον
ἀνάστατον
|
ἐποίησεν, |
Θίβρων
δ'
ὀλίγῳ
πλείους
τούτων |
[139] |
ἑτέροις
ἐπικυδέστερα
τὰ
πράγματα
θάτερ'
|
ἐποίησεν, |
οὐδέν
ἐστι
τοῦτο
σημεῖον
τῆς |
[109] |
ἣ
πάντας
ἂν
ἡμᾶς
εὐπορωτέρους
|
ἐποίησεν. |
~Τοιούτων
τοίνυν
ἡμῶν
γεγενημένων
καὶ |
[125] |
τῷ
δὲ
πλήθει
τὰς
βοηθείας
|
ἐποιοῦντο, |
νῦν
δὲ
εἰς
τοσοῦτον
μεταβεβλήκασιν |
[79] |
εἶχον
ὥστε
καὶ
τὰς
στάσεις
|
ἐποιοῦντο |
πρὸς
ἀλλήλους,
οὐχ
ὁπότεροι
τοὺς |
[69] |
ἂν
εἰ
πρὸς
ἅπαντας
ἀνθρώπους
|
ἐπολέμησαν. |
Δῆλον
δὲ
τὸ
μέγεθος
τῶν |
[146] |
τούτοις
τοῖς
καιροῖς
οὕτως
αἰσχρῶς
|
ἐπολέμησαν |
ὥστε
μηδένα
λόγον
ὑπολιπεῖν
τοῖς |
[60] |
τοῖς
παισὶ
τοῖς
ἐκείνου
γενόμενος
|
ἐπονειδίστως |
τὸν
βίον
ἐτελεύτησεν.
~Πολλῶν
δ' |
[144] |
τούτων
διαβιβάσας
τὴν
Λυδίαν
ἅπασαν
|
ἐπόρθησεν, |
Ἀγησίλαος
δὲ
τῷ
Κυρείῳ
στρατεύματι |
[135] |
ἂν
ἥδιον
κοινῇ
τὴν
Ἀσίαν
|
ἐπόρθουν |
ἢ
πρὸς
ἀλλήλους
ἕνεκα
μικρῶν |
[36] |
τοῖς
δὲ
πλείω
τῆς
ὑπαρχούσης
|
ἐπόρισαν· |
ἅπαντα
γὰρ
περιεβάλοντο
τὸν
τόπον |
[28] |
διὰ
τῆς
πόλεως
τῆς
ἡμετέρας
|
ἐπορίσθη· |
καὶ
γὰρ
εἰ
μυθώδης
ὁ |
[71] |
πρὸς
Δαρεῖον
καὶ
Ξέρξην
πολεμήσαντες
|
ἔπραξαν. |
Μεγίστου
γὰρ
πολέμου
συστάντος
ἐκείνου |
[47] |
ἡμᾶς
ἐπαίδευσεν
καὶ
πρὸς
ἀλλήλους
|
ἐπράϋνε |
καὶ
τῶν
συμφορῶν
τάς
τε |
[121] |
κύριος
ἐγένετο
καὶ
τὴν
εἰρήνην
|
ἐπρυτάνευσεν |
καὶ
τῶν
παρόντων
πραγμάτων
ἐπιστάτης |
[159] |
νεωτέρων,
ἵνα
πολλάκις
ἀκούοντες
τῶν
|
ἐπῶν |
ἐκμανθάνωμεν
τὴν
ἔχθραν
τὴν
ὑπάρχουσαν |
[172] |
οἷς
ἀνήκεστόν
τι
κακὸν
ἀλλήλους
|
ἐργάσασθαι |
δυνησόμεθα.
~Δεῖ
δὲ
ταύτας
τὰς |
[29] |
τάς
τε
χρείας
καὶ
τὰς
|
ἐργασίας |
καὶ
τὰς
ὠφελείας
τὰς
ἀπ' |
[186] |
καταλείψειν
τοὺς
ἐν
τοῖς
τοιούτοις
|
ἔργοις |
ἀριστεύσαντας;
Ὅπου
γὰρ
οἱ
πρὸς |
[173] |
ἐπιβουλὰς
ἐκποδὼν
ποιησαμένους
ἐκείνοις
τοῖς
|
ἔργοις |
ἐπιχειρεῖν
ἐξ
ὧν
τάς
τε |
[132] |
διὰ
τύχην
μέγα
φρονοῦντας
τοιούτοις
|
ἔργοις |
ἐπιχειρεῖν
πολὺ
μᾶλλον
ἢ
τοὺς |
[31] |
τε
πάλαι
ῥηθέντα
τοῖς
παροῦσιν
|
ἔργοις |
συμμαρτυρεῖ
καὶ
τὰ
νῦν
γιγνόμενα |
[89] |
ὑπερηφανίας
ὥστε
μικρὸν
μὲν
ἡγησάμενος
|
ἔργον |
εἶναι
τὴν
Ἑλλάδα
χειρώσασθαι,
βουληθεὶς |
[98] |
προειρημένοις
ὁμολογούμενα,
ταῦτα
δ'
ἐμὸν
|
ἔργον |
ἐστὶν
εἰπεῖν.
Τοσοῦτον
γὰρ
ἡ |
[48] |
φαύλοις,
ἀλλὰ
ψυχῆς
εὖ
φρονούσης
|
ἔργον |
ὄντας,
~καὶ
τούς
τε
σοφοὺς |
[45] |
καὶ
γνώμης
καὶ
τῶν
ἄλλων
|
ἔργων |
ἁπάντων,
καὶ
τούτων
ἆθλα
μέγιστα. |
[10] |
τιμῴη
μὴ
τοὺς
πρώτους
τῶν
|
ἔργων |
ἀρχομένους,
ἀλλὰ
τοὺς
ἄρισθ'
ἕκαστον |
[144] |
τὴν
αἰτίαν
τὰ
κάλλιστα
τῶν
|
ἔργων |
διῆλθον,
οὐκ
ἀμνημονῶν
οὐδ'
ἐκείνων, |
[159] |
ἀρετὰς
τῶν
στρατευσαμένων
τῶν
αὐτῶν
|
ἔργων |
ἐκείνοις
ἐπιθυμῶμεν.
~Ὥστε
μοι
δοκεῖ |
[13] |
τοὺς
λόγους
τῷ
μεγέθει
τῶν
|
ἔργων |
ἐξευρεῖν.
~Ἐγὼ
δ'
ἢν
μὴ |
[68] |
ἐλάττω
τεκμήρια
τὰ
παλαιὰ
τῶν
|
ἔργων |
ἐστὶν
τοῖς
περὶ
τῶν
πατρίων |
[59] |
ἄλλας
πράξεις
ἐκ
τούτων
τῶν
|
ἔργων |
ἔτι
μᾶλλον
εὐδοκίμη
σαν.
Οὐ |
[83] |
Ἑλλάδ'
ἠλευθέρωσαν;
Ποίων
δ'
ἂν
|
ἔργων |
ἢ
πόνων
ἢ
κινδύνων
ἀπέστησαν |
[180] |
τὰ
μὲν
γὰρ
ὑπὲρ
μικρῶν
|
ἔργων |
καὶ
μιᾶς
τύχης
ἐστὶν,
αὗται |
[21] |
τούτους
ἐφ'
ἑκάστῳ
τιμᾶσθαι
τῶν
|
ἔργων |
τοὺς
ἐμπειροτάτους
ὄντας
καὶ
μεγίστην |
[24] |
οἰκοῦμεν
οὐχ
ἑτέρους
ἐκβαλόντες
οὐδ'
|
ἐρήμην |
καταλαβόντες
οὐδ'
ἐκ
πολλῶν
ἐθνῶν |
[96] |
λοιποῖς
αἴτιοι
γενέσθαι
τῆς
δουλείας,
|
ἐρήμην |
μὲν
τὴν
πόλιν
γενομένην,
τὴν |
[93] |
οὐδεμιᾶς
σωτηρίας
αὐτοῖς
ὑποφαινομένης,
ἀλλ'
|
ἔρημοι |
συμμάχων
γεγενημένοι
καὶ
τῶν
ἐλπίδων |
[107] |
ὀνειδίζειν,
ἃς
ἡμεῖς
εἰς
τὰς
|
ἐρημουμένας |
τῶν
πόλεων
φυλακῆς
ἕνεκα
τῶν |
[146] |
ἀπείρους
μὲν
τῆς
χώρας
ὄντας,
|
ἐρήμους |
δὲ
συμμάχων
γεγενημένους,
προδεδομένους
δ' |
[188] |
ἐμοῦ
περὶ
τῶν
αὐτῶν
πραγμάτων
|
ἐροῦσιν, |
~ἐνθυμουμένους
ὅτι
τοῖς
μεγάλ'
ὑπισχνουμένοις |
[172] |
προεστῶτες
ἡμῶν,
τοσούτῳ
τοὺς
ἄλλους
|
ἐρρωμενεστέρως |
δεῖ
σκοπεῖν,
ὅπως
ἀπαλλαγησόμεθα
τῆς |
[163] |
οὕτως.
Ἂν
μὲν
ὁ
βάρβαρος
|
ἐρρωμενεστέρως |
κατάσχῃ
τὰς
πόλεις
τὰς
ἐπὶ |
[130] |
πείθειν
ἐπιθυμεῖν,
ἢν
μή
τις
|
ἐρρωμένως |
ἐπιτιμήσῃ
τοῖς
παροῦσιν·
χρὴ
δὲ |
[3] |
ῥᾳθυμεῖν,
ἀλλ'
ἱκανὸν
νομίσας
ἆθλον
|
ἔσεσθαί |
μοι
τὴν
δόξαν
τὴν
ἀπ' |
[99] |
μελλούσης
στρατείας
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους
|
ἔσεσθαι |
τίνας
χρὴ
τὴν
ἡγεμονίαν
ἔχειν; |
[185] |
αὐταῖς·
πολὺ
γὰρ
οἶμαι
σπανιωτέρους
|
ἔσεσθαι |
τοὺς
μένειν
ἐθελήσοντας
τῶν
συνακολουθεῖν |
[78] |
ἦν
αἴτιον,
ὅτι
τοὺς
νόμους
|
ἐσκόπουν |
ὅπως
ἀκριβῶς
καὶ
καλῶς
ἕξουσιν, |
[15] |
τῆς
στρατείας
τῆς
ἐπ'
ἐκεῖνον
|
ἐσομένας, |
ἀληθῆ
μὲν
λέγουσιν,
οὐ
μὴν |
[138] |
αὐτὸς
ἐν
ταραχαῖς
ὢν
χαλεπὸς
|
ἔσται |
προσπολεμεῖν,
ἦ
που
σφόδρα
χρὴ |
[67] |
τούτους
διακινδυνεύσασα.
Καίτοι
τί
λοιπὸν
|
ἔσται |
τοῖς
ἀντιλέγουσιν,
ἢν
ἐπιδειχθῶσι
τῶν |
[180] |
καὶ
καθ'
ὅλης
τῆς
Ἑλλάδος
|
ἑστήκασιν. |
~Ὑπὲρ
ὧν
ἄξιον
ὀργίζεσθαι
καὶ |
[8] |
ἀρχαίως
εἰπεῖν,
οὐκέτι
φευκτέον
ταῦτ'
|
ἐστὶ |
περὶ
ὧν
ἕτεροι
πρότερον
εἰρήκασιν, |
[140] |
γὰρ
οὐκ
ἐκ
τούτων
δίκαιόν
|
ἐστι |
σκοπεῖν
τὴν
βασιλέως
δύναμιν,
ἐξ |
[143] |
μόλις
ναυμαχοῦντες
ἐνίκησαν.
~Καὶ
ταῦτ'
|
ἐστὶ |
τὰ
βασιλικώτατα
καὶ
σεμνότατα
τῶν |
[7] |
ἄν
τις
ὑπολαβεῖν
ὡς
περίεργόν
|
ἐστι |
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ἐκείνοις
λέγοντα |
[12] |
τοὺς
τοιούτους,
ἀλλὰ
πρὸς
ἐκείνους
|
ἐστὶ |
τοὺς
οὐδὲν
ἀποδεξομένους
τῶν
εἰκῇ |
[139] |
τὰ
πράγματα
θάτερ'
ἐποίησεν,
οὐδέν
|
ἐστι |
τοῦτο
σημεῖον
τῆς
ἐκείνου
ῥώμης. |
[97] |
τὰς
παρακελεύσεις,
ἃ
κοινὰ
πάντων
|
ἐστὶ |
τῶν
ναυμαχούντων,
οὐκ
οἶδ'
ὅ |
[173] |
πιστότερον
διακεισόμεθα
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτούς.
|
Ἔστι |
δ'
ἁπλοῦς
καὶ
ῥᾴδιος
ὁ |
[158] |
καὶ
Περσικοῖς,
καὶ
δι'
ὧν
|
ἔστι |
πυνθάνεσθαι
τὰς
ἐκείνων
συμφοράς.
Εὕροι |
[176] |
καὶ
μάτην
ἐν
ταῖς
στήλαις
|
ἐστίν· |
ἃ
δ'
αἰσχύνην
ἡμῖν
φέρει |
[20] |
βαρβάροις
πολεμήσωμεν,
~εἰ
δὲ
τοῦτ'
|
ἐστὶν |
ἀδύνατον,
ἵνα
δηλώσω
τοὺς
ἐμποδὼν |
[16] |
ἔχει
καὶ
πόρρω
τῶν
πραγμάτων
|
ἐστίν. |
~Ἀλλὰ
δεῖ
τὸν
μὴ
μόνον |
[180] |
μικρῶν
ἔργων
καὶ
μιᾶς
τύχης
|
ἐστὶν, |
αὗται
δ'
ὑπὲρ
ἅπαντος
τοῦ |
[185] |
πολέμῳ
τῷ
πρὸς
ἀλλήλους
ὀχληρότατόν
|
ἐστιν |
αὐταῖς·
πολὺ
γὰρ
οἶμαι
σπανιωτέρους |
[98] |
ὁμολογούμενα,
ταῦτα
δ'
ἐμὸν
ἔργον
|
ἐστὶν |
εἰπεῖν.
Τοσοῦτον
γὰρ
ἡ
πόλις |
[132] |
τοὺς
νησιώτας
δασμολογεῖν,
οὓς
ἄξιόν
|
ἐστιν |
ἐλεεῖν,
ὁρῶντας
τούτους
μὲν
διὰ |
[5] |
πλεῖστ'
ὠφελοῦσιν·
~ὧν
εἶς
οὗτός
|
ἐστιν. |
Ἔπειτ'
οὐδ'
οἱ
καιροί
πω |
[141] |
γεγενημένοις
τεκμαίρεσθαι,
πολὺ
πλείων
ἐλπίς
|
ἐστιν |
ἕτερον
ἀποστῆναι
πρὶν
ἐκεῖνον
ἐκπολιορκηθῆναι· |
[134] |
~Καὶ
τῷ
μὲν
οὐδὲν
προὐργιαίτερόν
|
ἐστιν |
ἢ
σκοπεῖν
ἐξ
ὧν
μηδέποτε |
[63] |
εἰπεῖν,
οὐ
δή
που
πάτριόν
|
ἐστιν |
ἡγεῖσθαι
τοὺς
ἐπήλυδας
τῶν
αὐτοχθόνων, |
[9] |
διαθέσθαι
τῶν
εὖ
φρονούντων
ἴδιόν
|
ἐστιν. |
~Ἡγοῦμαι
δ'
οὕτως
ἂν
μεγίστην |
[102] |
ἐξαμαρτάνοντας,
πῶς
οὐκ
ἤδη
δίκαιόν
|
ἐστιν |
ἡμᾶς
ἐπαινεῖν,
οἵτινες
ἐλαχίστοις
χαλεπήναντες |
[175] |
Ἑλλάδος
καὶ
φύλαξ
τῆς
εἰρήνης
|
ἐστὶν, |
ἡμῶν
δέ
τινές
εἰσιν
οἱ |
[169] |
Ἑλλήνων
ἐν
τοῖς
μεγίστοις
κινδύνοις
|
ἐστίν. |
~Θαυμάζω
δὲ
τῶν
δυναστευόντων
ἐν |
[182] |
οὗτος
ὁ
πόλεμος
εἰρήνης
κρείττων
|
ἐστὶν, |
θεωρίᾳ
μὲν
μᾶλλον
ἢ
στρατείᾳ |
[98] |
δεῖ
λέγοντα
διατρίβειν·
~ἃ
δ'
|
ἐστὶν |
ἴδια
καὶ
τῆς
ἡγεμονίας
ἄξια |
[13] |
παρασκευὴ,
τοὺς
δ'
ὡς
χαλεπόν
|
ἐστιν |
ἴσους
τοὺς
λόγους
τῷ
μεγέθει |
[45] |
ἐν
τῷ
πλησιάζειν
ἀλλήλοις
ἀγαθόν
|
ἐστιν, |
καὶ
τοῦθ'
ὑπ'
αὐτῆς
περιειλῆφθαι. |
[95] |
ἀνδρῶν
τοῖς
καλοῖς
κἀγαθοῖς
αἱρετώτερόν
|
ἐστιν |
καλῶς
ἀποθανεῖν
ἢ
ζῆν
αἰσχρῶς, |
[161] |
ἔχουσιν,
τὰς
δ'
οὐ
χαλεπόν
|
ἐστιν |
κτήσασθαι.
Λυκίας
δ'
οὐδ'
εἷς |
[42] |
ἄλλων
ἓν
παρ'
ἑκάστων
χαλεπόν
|
ἐστιν |
λαβεῖν,
ταῦθ'
ἅπαντα
παρ'
αὑτῆς |
[120] |
θαλάττῃ
χρῆσθαι·
νῦν
δ'
ἐκεῖνός
|
ἐστιν |
ὁ
διοικῶν
τὰ
τῶν
Ἑλλήνων |
[141] |
ἐν
δὲ
ταῖς
συνθήκαις
ἔκδοτός
|
ἐστιν, |
οἰκῶν
δὲ
νῆσον
κατὰ
μὲν |
[185] |
ἢ
νέος
ἢ
παλαιὸς
ῥᾴθυμός
|
ἐστιν, |
ὅστις
οὐ
μετασχεῖν
βουλήσεται
ταύτης |
[26] |
δωρηθέντα
τηλικαῦθ'
ἡμῖν
τὸ
μέγεθός
|
ἐστιν· |
ὅσων
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
ἀγαθῶν |
[121] |
τούτου
τί
τῶν
ἄλλων
ὑπόλοιπόν
|
ἐστιν; |
Οὐ
καὶ
τοῦ
πολέμου
κύριος |
[89] |
ὃ
μὴ
τῆς
ἀνθρωπίνης
φύσεώς
|
ἐστιν, |
οὐ
πρότερον
ἐπαύσατο
πρὶν
ἐξεῦρε |
[150] |
ἀγαθὸς,
ὧν
τὸ
μὲν
πλεῖστόν
|
ἐστιν |
ὄχλος
ἄτακτος
καὶ
κινδύνων
ἄπειρος, |
[33] |
εὑρεῖν
ἥτις
ἴση
τοῖς
πεπραγμένοις
|
ἐστίν. |
~Περὶ
μὲν
οὖν
τοῦ
μεγίστου |
[127] |
οὐδὲ
τὸν
ἀριθμὸν
ἐξευρεῖν
ῥᾴδιόν
|
ἐστιν, |
τὰς
δὲ
μεγίστας
τῶν
πόλεων |
[68] |
τεκμήρια
τὰ
παλαιὰ
τῶν
ἔργων
|
ἐστὶν |
τοῖς
περὶ
τῶν
πατρίων
ἀμφισβητοῦσιν. |
[102] |
τοῦτο
γέγονεν
μήθ'
οἷόν
τ'
|
ἐστὶν |
τοσούτων
πόλεων
τὸ
πλῆθος
κρατεῖν, |
[184] |
διακειμένους;
~Τίσιν
δὲ
φθονεῖν
εἰκός
|
ἐστιν |
τοὺς
μὴ
παντάπασιν
ἀνάνδρως
διακειμένους, |
[155] |
Τί
δ'
οὐκ
ἐχθρὸν
αὐτοῖς
|
ἐστὶν |
τῶν
παρ'
ἡμῖν,
οἳ
καὶ |
[74] |
μ'
οὐ
λέληθεν
ὅτι
χαλεπόν
|
ἐστιν |
ὕστατον
ἐπελθόντα
λέγειν
περὶ
πραγμάτων |
[46] |
τὸν
αἰῶνα
τοῖς
ἀφικνουμένοις
πανήγυρίς
|
ἐστιν. |
~Φιλοσοφίαν
τοίνυν,
ἣ
πάντα
ταῦτα |
[82] |
αὐτοῖς
ἔχω
συγγνώμην·
ὁμοίως
γάρ
|
ἐστιν |
χαλεπὸν
ἐπαινεῖν
τοὺς
ὑπερβεβληκότας
τὰς |
[45] |
τῶν
εἰσαφικνουμένων
ὡς
ἡμᾶς
τοσοῦτόν
|
ἐστιν |
ὥστ'
εἴ
τι
ἐν
τῷ |
[18] |
παρειλήφασι
γὰρ
ψευδῆ
λόγον,
ὡς
|
ἔστιν |
αὐτοῖς
ἡγεῖσθαι
πάτριον·
ἢν
δ' |
[67] |
πειράσομαι
καὶ
περὶ
τούτων
διελθεῖν.
|
~Ἔστιν |
γὰρ
ἀρχικώτατα
μὲν
τῶν
γενῶν |
[130] |
δύναται,
τοιαύτην
ἔχοντας
τὴν
γνώμην.
|
~Ἔστιν |
δ'
οὐχ
οἷόν
τ'
ἀποτρέπειν |
[45] |
ἐντυχεῖν
παντοδαπωτάταις
μάλιστα
παρ'
ἡμῖν
|
ἔστιν, |
ἔτι
δ'
ἀγῶνας
ἰδεῖν
μὴ |
[30] |
καὶ
σημείοις
μείζοσιν
ἢ
τούτοις
|
ἔστιν |
ἡμῖν
χρήσασθαι
περὶ
αὐτῶν.
~Αἱ |
[174] |
πολέμους
καὶ
στάσεις
καθίστησιν,
οὐκ
|
ἔστιν |
ὅπως
οὐχ
ὁμονοήσομεν
καὶ
τὰς |
[60] |
δὲ
θνητὸς
ὢν
θεοῦ
ῥώμην
|
ἔσχεν, |
τούτῳ
μὲν
ἐπιτάττων
καὶ
λυμαινόμενος |
[29] |
μόνον
θεοφιλῶς,
ἀλλὰ
καὶ
φιλανθρώπως
|
ἔσχεν, |
ὥστε
κυρία
γενομένη
τοσούτων
ἀγαθῶν |
[149] |
κακῶς
ἀπώλονθ'
οἱ
δ'
αἰσχρῶς
|
ἐσώθησαν, |
καὶ
τελευτῶντες
ὑπ'
αὐτοῖς
τοῖς |
[122] |
ἀπῴκησαν
καὶ
δι'
ἣν
πολλάκις
|
ἐσώθησαν, |
τοῖς
δὲ
βαρβάροις
αὐτοὺς
ἐξέδοσαν |
[35] |
τοὺς
ἀκολουθήσαντας
καὶ
τοὺς
ὑπομείναντας
|
ἔσωσαν· |
~τοῖς
μὲν
γὰρ
ἱκανὴν
τὴν |
[79] |
ἀγαθόν
τι
ποιήσαντες·
καὶ
τὰς
|
ἑταιρείας |
συνῆγον
οὐχ
ὑπὲρ
τῶν
ἰδίᾳ |
[174] |
ἡμῶν
ἀφαιρεθείσης,
ἣ
καὶ
τὰς
|
ἑταιρίας |
διαλύει
καὶ
τὰς
συγγενείας
εἰς |
[154] |
γενομένων
οὐκ
αἰκισθεὶς
τὸν
βίον
|
ἐτελεύτησεν; |
Οὐ
Κόνωνα
μὲν
ὃς
ὑπὲρ |
[60] |
ἐκείνου
γενόμενος
ἐπονειδίστως
τὸν
βίον
|
ἐτελεύτησεν. |
~Πολλῶν
δ'
ὑπαρχουσῶν
ἡμῖν
εὐεργεσιῶν |
[21] |
ἐτυγχάνομεν
ἔχοντες·
οὐδεὶς
γὰρ
ἂν
|
ἑτέραν |
πόλιν
ἐπιδείξειεν
τοσοῦτον
ἐν
τῷ |
[43] |
παλαιὰς
ξενίας
ἀνανεώσασθαι
καὶ
καινὰς
|
ἑτέρας |
ποιήσασθαι,
~καὶ
μήτε
τοῖς
ἰδιώταις |
[8] |
φευκτέον
ταῦτ'
ἐστὶ
περὶ
ὧν
|
ἕτεροι |
πρότερον
εἰρήκασιν,
ἀλλ'
ἄμεινον
ἐκείνων |
[99] |
τότε
προταχθέντες
ὑπὲρ
ἁπάντων
νῦν
|
ἑτέροις |
ἀκολουθεῖν
ἀναγκασθεῖμεν;
~Μέχρι
μὲν
οὖν |
[139] |
ἡμῶν
καὶ
Λακεδαιμονίων
προσθέμενος
τοῖς
|
ἑτέροις |
ἐπικυδέστερα
τὰ
πράγματα
θάτερ'
ἐποίησεν, |
[57] |
ἥττους
αὑτῶν
ἢ
τοὺς
ὑφ'
|
ἑτέροις |
ὄντας,
παραλιπὼν
τοὺς
μείζω
δύναμιν |
[141] |
τεκμαίρεσθαι,
πολὺ
πλείων
ἐλπίς
ἐστιν
|
ἕτερον |
ἀποστῆναι
πρὶν
ἐκεῖνον
ἐκπολιορκηθῆναι·
τοιαῦται |
[153] |
τοὺς
δ'
ὑπὲρ
αὑτῶν
κινδυνεύοντας
|
ἑτέρου |
τοσούτου
χρόνου
τὸν
μισθὸν
ἀπεστέρησαν· |
[79] |
πρὸς
ἀλλήλους,
οὐχ
ὁπότεροι
τοὺς
|
ἑτέρους |
ἀπολέσαντες
τῶν
λοιπῶν
ἄρξουσιν,
ἀλλ' |
[24] |
τιμᾶσθαι.
~Ταύτην
γὰρ
οἰκοῦμεν
οὐχ
|
ἑτέρους |
ἐκβαλόντες
οὐδ'
ἐρήμην
καταλαβόντες
οὐδ' |
[176] |
ἔχωσιν,
προστάγματα
δὲ
τὰ
τοὺς
|
ἑτέρους |
ἐλαττοῦντα
παρὰ
τὸ
δίκαιον;
~Διὸ |
[116] |
καταλαμβάνουσιν,
~ἀντὶ
δὲ
τοῦ
πρὸς
|
ἑτέρους |
περὶ
τῆς
χώρας
πολεμεῖν
ἐντὸς |
[112] |
γὰρ
τοσαύτην
σχολὴν
παρέλιπον
ὥσθ'
|
ἑτέρῳ |
συναχθεσθῆναι.
~Τίνος
γὰρ
οὐκ
ἐφίκοντο; |
[119] |
τὴν
ἐν
Ἑλλησπόντῳ
γενομένην
ἀτυχίαν
|
ἑτέρων |
ἡγεμόνων
καταστάντων
ἐνίκησαν
μὲν
οἱ |
[130] |
τ'
ἀποτρέπειν
τῶν
ἁμαρτημάτων,
οὐδ'
|
ἑτέρων |
πράξεων
πείθειν
ἐπιθυμεῖν,
ἢν
μή |
[83] |
μὲν
περὶ
μίαν
πόλιν
στρατεύσαντες
|
ἔτη |
δέκα
διέτριψαν,
οἱ
δὲ
τὴν |
[141] |
πολεμῶν,
ἀλλ'
ἤδη
μὲν
ἓξ
|
ἔτη |
διατέτριφεν,
εἰ
δὲ
δεῖ
τὰ |
[106] |
Μετὰ
γὰρ
ταύτης
οἰκοῦντες
ἑβδομήκοντ'
|
ἔτη |
διετελέσαμεν
ἄπειροι
μὲν
τυραννίδων,
ἐλεύθεροι |
[140] |
καὶ
Φαρνάβαζον,
οὗτοι
δὲ
τρί'
|
ἔτη |
μείναντες
καὶ
πλείω
κακὰ
παθόντες |
[142] |
τοιοῦτον
λαβὼν
συναγωνιστὴν
τρία
μὲν
|
ἔτη |
περιεῖδε
τὸ
ναυτικὸν
τὸ
προκινδυνεῦον |
[68] |
τοῖς
περὶ
τῶν
πατρίων
ἀμφισβητοῦσιν.
|
Ἔτι |
γὰρ
ταπεινῆς
οὔσης
τῆς
Ἑλλάδος |
[45] |
παντοδαπωτάταις
μάλιστα
παρ'
ἡμῖν
ἔστιν,
|
ἔτι |
δ'
ἀγῶνας
ἰδεῖν
μὴ
μόνον |
[60] |
ὃς
ἐκ
Διὸς
μὲν
γεγονὼς,
|
ἔτι |
δὲ
θνητὸς
ὢν
θεοῦ
ῥώμην |
[105] |
χείρους
ὄντας,
ἀπελαύνεσθαι
τῶν
ἀρχῶν,
|
ἔτι |
δὲ
κοινῆς
τῆς
πατρίδος
οὔσης |
[114] |
νόμων
συγχύσεις
καὶ
πολιτειῶν
μεταβολὰς,
|
ἔτι |
δὲ
παίδων
ὕβρεις
καὶ
γυναικῶν |
[64] |
τοὺς
ἱκέτας
γενομένους
τῶν
ὑποδεξαμένων.
|
~Ἔτι |
δὲ
συντομώτερον
ἔχω
δηλῶσαι
περὶ |
[42] |
διατριβὰς,
τοῖς
δ'
ἀσφαλεστάτην
καταφυγήν.
|
~Ἔτι |
δὲ
τὴν
χώραν
οὐκ
αὐτάρκη |
[49] |
εἶναι
ταύτῃ
πλεῖστον
ἀλλήλων
διαφέροντας,
|
ἔτι |
δὲ
τοὺς
εὐθὺς
ἐξ
ἀρχῆς |
[64] |
τότ'
ἦσαν
μέγισται
καὶ
νῦν
|
ἔτι |
διατελοῦσιν.
Φαίνονται
δ'
ἡμῶν
οἱ |
[165] |
περιμένειν
ἕως
ἂν
ἐπιστῶσιν,
ἀλλ'
|
ἔτι |
διεσπαρμένοις
αὐτοῖς
ἐπιχειρεῖν.
Ἐκεῖνοι
μὲν |
[18] |
προαγαγεῖν,
Λακεδαιμόνιοι
δὲ
νῦν
μὲν
|
ἔτι |
δυσπείστως
ἔχουσι·
παρειλήφασι
γὰρ
ψευδῆ |
[157] |
κατέγνωσαν,
ἐν
δὲ
τοῖς
συλλόγοις
|
ἔτι |
καὶ
νῦν
ἀρὰς
ποιοῦνται,
πρὶν |
[29] |
ἅπασιν
μετέδωκεν.
Καὶ
τὰ
μὲν
|
ἔτι |
καὶ
νῦν
καθ'
ἕκαστον
τὸν |
[59] |
πράξεις
ἐκ
τούτων
τῶν
ἔργων
|
ἔτι |
μᾶλλον
εὐδοκίμη
σαν.
Οὐ
γὰρ |
[23] |
οὔσης,
ἐπὶ
τοῖς
ἐχομένοις
τούτων
|
ἔτι |
μᾶλλον
ἡμᾶς
προσήκει
τιμᾶσθαι.
~Ταύτην |
[12] |
ἄλλοις
οὐχ
εὑρήσουσιν.
Πρὸς
οὓς
|
ἔτι |
μικρὸν
ὑπὲρ
ἐμαυτοῦ
θρασυνάμενος
ἤδη |
[74] |
αὐτῶν
ἤδη
κατακεχρῆσθαι,
μικρὰ
δ'
|
ἔτι |
παραλελεῖφθαι.
Ὅμως
δ'
ἐκ
τῶν |
[92] |
ἐν
τοῖς
τελευταίοις
τῶν
κινδύνων
|
ἔτι |
πλέον
διήνεγκαν.
~Ἀθύμως
γὰρ
ἁπάντων |
[30] |
ἐδίδαξεν.
~Καὶ
τούτοις
ἀπιστεῖν
μικρῶν
|
ἔτι |
προστεθέντων
οὐδεὶς
ἂν
ἀξιώσειεν.
Πρῶτον |
[48] |
πόλις
ἡμῶν
κατέδειξεν,
~καὶ
λόγους
|
ἐτίμησεν, |
ὧν
πάντες
μὲν
ἐπιθυμοῦσιν,
τοῖς |
[111] |
αὑτῶν
πατρίδας
ὑβρίζειν,
μᾶλλον
δ'
|
ἐτίμων |
τοὺς
αὐτόχειρας
καὶ
φονέας
τῶν |
[96] |
μᾶλλον
φιλέλληνες
ὄντες
ἐπιδειχθεῖεν
οἵτινες
|
ἔτλησαν |
ἐπιδεῖν,
ὥστε
μὴ
τοῖς
λοιποῖς |
[83] |
ἧς
ἤμελλον
τελευτήσαντες
ἕξειν
οὕτως
|
ἑτοίμως |
ἤθελον
ἀποθνῄσκειν;
~Οἶμαι
δὲ
καὶ |
[155] |
τῷ
προτέρῳ
πολέμῳ
καὶ
κατακάειν
|
ἐτόλμησαν; |
Διὸ
καὶ
τοὺς
Ἴωνας
ἄξιον |
[154] |
Λακεδαιμονίων
κατέλυσεν,
ἐπὶ
θανάτῳ
συλλαβεῖν
|
ἐτόλμησαν, |
Θεμιστοκλέα
δ'
ὃς
ὑπὲρ
τῆς |
[147] |
τοὺς
τῶν
ἐπικούρων
ὑποσπόνδους
συλλαβεῖν
|
ἐτόλμησεν, |
ὡς
εἰ
τοῦτο
παρανομήσειεν
συνταράξων |
[91] |
πολεμίων
ναυτικόν.
~Ταῦτα
δὲ
ποιεῖν
|
ἐτόλμων |
οὐχ
οὕτω
τῶν
πολεμίων
καταφρονοῦντες |
[177] |
κρατεῖν
ὧν
ὑπὸ
τὴν
εἰρήνην
|
ἐτυγχάνομεν |
ἔχοντες,
ἕν
τι
τούτων
ὁρισαμένους |
[21] |
τὴν
ἡγεμονίαν
ἀπολαβεῖν,
ἥνπερ
πρότερον
|
ἐτυγχάνομεν |
ἔχοντες·
οὐδεὶς
γὰρ
ἂν
ἑτέραν |
[9] |
ἑκάστης
ἐνθυμηθῆναι
καὶ
τοῖς
ὀνόμασιν
|
εὖ |
διαθέσθαι
τῶν
εὖ
φρονούντων
ἴδιόν |
[63] |
ἐπήλυδας
τῶν
αὐτοχθόνων,
οὐδὲ
τοὺς
|
εὖ |
παθόντας
τῶν
εὖ
ποιησάντων,
οὐδὲ |
[157] |
τοῖς
δ'
ἠπειρώταις
οὐδ'
ὅταν
|
εὖ |
πάσχωσιν
χάριν
ἴσασιν·
οὕτως
ἀείμνηστον |
[63] |
οὐδὲ
τοὺς
εὖ
παθόντας
τῶν
|
εὖ |
ποιησάντων,
οὐδὲ
τοὺς
ἱκέτας
γενομένους |
[80] |
μὴ
λυμεῶνες
ἀποκαλεῖσθαι,
τῷ
ποιεῖν
|
εὖ |
προσαγόμενοι
τὰς
πόλεις,
ἀλλ'
οὐ |
[2] |
τοῖς
ἄλλοις,
ἑνὸς
δ'
ἀνδρὸς
|
εὖ |
φρονήσαντος
ἅπαντες
ἂν
ἀπολαύσειαν
οἱ |
[107] |
ἀνθρώπους.
~Ὑπὲρ
ὧν
προσήκει
τοὺς
|
εὖ |
φρονοῦντας
μεγάλην
χάριν
ἔχειν
πολὺ |
[9] |
τοῖς
ὀνόμασιν
εὖ
διαθέσθαι
τῶν
|
εὖ |
φρονούντων
ἴδιόν
ἐστιν.
~Ἡγοῦμαι
δ' |
[48] |
μετὸν
τοῖς
φαύλοις,
ἀλλὰ
ψυχῆς
|
εὖ |
φρονούσης
ἔργον
ὄντας,
~καὶ
τούς |
[141] |
ἐπάρχειν;
~Μετὰ
δὲ
ταῦτ'
ἐπ'
|
Εὐαγόραν |
στρατεύσας,
ὃς
ἄρχει
μὲν
μιᾶς |
[107] |
δὶς
τοσαύτας
κινδυνεύειν,
ὑποκειμένης
τῆς
|
Εὐβοίας |
ὑπὸ
τὴν
Ἀττικὴν,
~ἣ
καὶ |
[154] |
ἢ
τῶν
πολεμησάντων
αὐτοῖς
οὐκ
|
εὐδαιμονήσας |
ἀπῆλθεν,
ἢ
τῶν
ὑπ'
ἐκείνοις |
[20] |
ἐμποδὼν
ὄντας
τῇ
τῶν
Ἑλλήνων
|
εὐδαιμονίᾳ, |
καὶ
πᾶσι
γένηται
φανερὸν
ὅτι |
[76] |
προσηκόντων·
οὐδὲ
πρὸς
ἀργύριον
τὴν
|
εὐδαιμονίαν |
ἔκρινον,
ἀλλ'
οὗτος
ἐδόκει
πλοῦτον |
[112] |
τοῦ
μὲν
διὰ
τὴν
παροῦσαν
|
εὐδαιμονίαν |
καὶ
ταῖς
μικραῖς
ἀτυχίαις
πολλοὺς |
[62] |
εἰσβαλεῖν,
ἐξ
ἧς
ὁρμηθέντες
τοσαύτην
|
εὐδαιμονίαν |
κατεκτήσαντο,
μηδ'
εἰς
κινδύνους
καθιστάναι |
[103] |
τοὺς
οἴκους
τοὺς
ἰδίους
πρὸς
|
εὐδαιμονίαν |
πλεῖστον
ἐπιδόντας
καὶ
τὰς
πόλεις |
[187] |
τοὺς
ἠπειρώτας
ποιησαίμεθα,
τὴν
δ'
|
εὐδαιμονίαν |
τὴν
ἐκ
τῆς
Ἀσίας
εἰς |
[187] |
οὖν
χρὴ
συνδιορᾶν,
ὅσης
ἂν
|
εὐδαιμονίας |
τύχοιμεν
εἰ
τὸν
μὲν
πόλεμον |
[41] |
ἀμφοτέροις
ἁρμόττειν
καὶ
μήτε
τοῖς
|
εὐδαιμονοῦσιν |
μήτε
τοῖς
δυστυχοῦσιν
ἐν
ταῖς |
[83] |
ἢ
κινδύνων
ἀπέστησαν
ὥστε
ζῶντες
|
εὐδοκιμεῖν, |
οἵτινες
ὑπὲρ
τῆς
δόξης
ἧς |
[59] |
τούτων
τῶν
ἔργων
ἔτι
μᾶλλον
|
εὐδοκίμη |
σαν.
Οὐ
γὰρ
παρὰ
μικρὸν |
[99] |
ἐν
τῷ
προτέρῳ
πολέμῳ
μάλιστ'
|
εὐδοκιμήσαντας |
καὶ
πολλάκις
μὲν
ἰδίᾳ
προκινδυνεύσαντας, |
[76] |
ὧν
αὐτός
τε
μέλλοι
μάλιστ'
|
εὐδοκιμήσειν |
καὶ
τοῖς
παισὶν
μεγίστην
δόξαν |
[45] |
τὰ
δὲ
κατὰ
τὰς
τέχνας
|
εὐδοκιμοῦντα, |
τὰ
δ'
ἀμφοτέροις
τούτοις
διαφέροντα· |
[108] |
καὶ
τῶν
βαρβάρων
τούτους
μάλιστ'
|
εὐδοκιμοῦντας |
ὅσοι
τοὺς
ὁμόρους
ἀναστάτους
ποιήσαντες |
[140] |
τὸν
πόλεμον
τοῦτον
κατέπεμψεν
τοὺς
|
εὐδοκιμωτάτους |
Περσῶν,
Ἀβροκόμαν
καὶ
Τιθραύστην
καὶ |
[31] |
τῶν
πόλεων
ὑπόμνημα
τῆς
παλαιᾶς
|
εὐεργεσίας |
ἀπαρχὰς
τοῦ
σίτου
καθ'
ἕκαστον |
[28] |
ἡμῶν
εὐμενῶς
διατεθείσης
ἐκ
τῶν
|
εὐεργεσιῶν, |
ἃς
οὐχ
οἷόν
τ'
ἄλλοις |
[61] |
ἐτελεύτησεν.
~Πολλῶν
δ'
ὑπαρχουσῶν
ἡμῖν
|
εὐεργεσιῶν |
εἰς
τὴν
πόλιν
τὴν
Λακεδαιμονίων |
[27] |
οὖσαν.
Ἀνάγκη
δὲ
προαιρεῖσθαι
τῶν
|
εὐεργεσιῶν |
μὴ
τὰς
διὰ
μικρότητα
διαλαθούσας |
[51] |
τιμᾶσθαι
προσήκειν
ἢ
τῶν
ἄλλων
|
εὐεργεσιῶν. |
~Οὐ
γὰρ
μικροὺς
οὐδ'
ὀλίγους |
[38] |
ἀρχὴν
μὲν
ταύτην
ἐποιήσατο
τῶν
|
εὐεργεσιῶν, |
τροφὴν
τοῖς
δεομένοις
εὑρεῖν,
ἥνπερ |
[111] |
ἐνόμιζον,
τοὺς
δὲ
προδότας
ὥσπερ
|
εὐεργέτας |
ἐθεράπευον,
ᾑροῦντο
δὲ
τῶν
Εἱλώτων |
[155] |
φιλίαν
ἀγαπᾶν,
οἳ
τοὺς
μὲν
|
εὐεργέτας |
τιμωροῦνται,
τοὺς
δὲ
κακῶς
ποιοῦντας |
[34] |
μὲν
οὖν
τοῦ
μεγίστου
τῶν
|
εὐεργετημάτων |
καὶ
πρώτου
γενομένου
καὶ
πᾶσι |
[56] |
ὁ
πατὴρ
αὐτῶν
ἅπαντας
ἀνθρώπους
|
εὐεργέτησεν. |
~Ἐκ
δὴ
τούτων
ῥᾴδιον
κατιδεῖν |
[169] |
δ'
ἂν
καὶ
τῆς
ἐμῆς
|
εὐηθείας |
πολλοὶ
καταγελάσειαν,
εἰ
δυστυχίας
ἀνδρῶν |
[49] |
ἀλλήλων
διαφέροντας,
ἔτι
δὲ
τοὺς
|
εὐθὺς |
ἐξ
ἀρχῆς
ἐλευθέρως
τεθραμμένους
ἐκ |
[15] |
δὲ
τῶν
κοινῶν,
ὅσοι
μὲν
|
εὐθὺς |
ἐπελθόντες
διδάσκουσιν
ὡς
χρὴ
διαλυσαμένους |
[72] |
πρὸς
ἅπαντας
τοὺς
κινδύνους
διενεγκόντες,
|
εὐθὺς |
μὲν
τῶν
ἀριστείων
ἠξιώθησαν,
οὐ |
[32] |
πρῶτοι
φανέντες
ἐπὶ
γῆς
οὐκ
|
εὐθὺς |
οὕτως
ὥσπερ
νῦν
ἔχοντα
κατέλαβον, |
[25] |
καλέσαι
προσήκει.
Καίτοι
χρὴ
τοὺς
|
εὐλόγως |
μέγα
φρονοῦντας
καὶ
περὶ
τῆς |
[43] |
συγγενείας
τῆς
πρὸς
ἀλλήλους
ὑπαρχούσης,
|
εὐμενεστέρως |
δ'
εἰς
τὸν
λοιπὸν
χρόνον |
[28] |
καὶ
πρὸς
τοὺς
προγόνους
ἡμῶν
|
εὐμενῶς |
διατεθείσης
ἐκ
τῶν
εὐεργεσιῶν,
ἃς |
[157] |
τις
ἐπικηρυκεύεται
Πέρσαις
τῶν
πολιτῶν·
|
Εὐμολπίδαι |
δὲ
καὶ
Κήρυκες
ἐν
τῇ |
[68] |
χώραν
ἡμῶν
Θρᾷκες
μὲν
μετ'
|
Εὐμόλπου |
τοῦ
Ποσειδῶνος,
Σκύθαι
δὲ
μετ' |
[174] |
ὅπως
οὐχ
ὁμονοήσομεν
καὶ
τὰς
|
εὐνοίας |
ἀληθινὰς
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
ἕξομεν. |
[142] |
ἔχων
μὲν
τοὺς
Λακεδαιμονίων
συμμάχους
|
εὔνους |
διὰ
τὴν
χαλεπότητα
τῶν
πολιτειῶν, |
[37] |
τοὺς
δ'
Ἕλληνας
εἰς
τοσαύτην
|
εὐπορίαν |
προαγαγούσης;
~Οὐ
τοίνυν,
ἐπειδὴ
τὰ |
[109] |
παρελίπομεν
ἣ
πάντας
ἂν
ἡμᾶς
|
εὐπορωτέρους |
ἐποίησεν.
~Τοιούτων
τοίνυν
ἡμῶν
γεγενημένων |
[38] |
τῶν
εὐεργεσιῶν,
τροφὴν
τοῖς
δεομένοις
|
εὑρεῖν, |
ἥνπερ
χρὴ
τοὺς
μέλλοντας
καὶ |
[33] |
δύναιτο
δωρεὰν
τοσαύτην
τὸ
μέγεθος
|
εὑρεῖν |
ἥτις
ἴση
τοῖς
πεπραγμένοις
ἐστίν. |
[45] |
Πρὸς
δὲ
τούτοις
καὶ
φιλίας
|
εὑρεῖν |
πιστοτάτας
καὶ
συνουσίαις
ἐντυχεῖν
παντοδαπωτάταις |
[26] |
τὰς
τῆς
πόλεως
ἐφεξῆς
διέλθοιμεν.
|
Εὑρήσομεν |
γὰρ
αὐτὴν
οὐ
μόνον
τῶν |
[103] |
Ἐπὶ
τοίνυν
τῆς
ἡμετέρας
ἡγεμονίας
|
εὑρήσομεν |
καὶ
τοὺς
οἴκους
τοὺς
ἰδίους |
[32] |
ἐάσαντες
ἀπὸ
τῆς
ἀρχῆς
σκοπῶμεν,
|
εὑρήσομεν |
ὅτι
τὸν
βίον
οἱ
πρῶτοι |
[12] |
οἷον
παρὰ
τοῖς
ἄλλοις
οὐχ
|
εὑρήσουσιν. |
Πρὸς
οὓς
ἔτι
μικρὸν
ὑπὲρ |
[158] |
ἔστι
πυνθάνεσθαι
τὰς
ἐκείνων
συμφοράς.
|
Εὕροι |
δ'
ἄν
τις
ἐκ
μὲν |
[183] |
~Πολλαχῇ
δ'
ἄν
τις
λογιζόμενος
|
εὕροι |
ταύτας
τὰς
πράξεις
μάλιστα
λυσιτελούσας |
[40] |
πρὸς
ἡδονὴν
μεμηχανημένας,
τὰς
μὲν
|
εὑροῦσα, |
τὰς
δὲ
δοκιμάσασα
χρῆσθαι
τοῖς |
[65] |
κρατήσαντες,
ἐκ
δὲ
τῶν
πρὸς
|
Εὐρυσθέα |
κινδύνων
τοὺς
οἰκιστὰς
καὶ
τοὺς |
[59] |
ἅπανθ'
ὅσων
ἐδεήθη
διαπραξάμενος
ἀπῆλθεν,
|
Εὐρυσθεὺς |
δὲ
βιάσεσθαι
προσδοκήσας
αὐτὸς
αἰχμάλωτος |
[58] |
παίδων
τῶν
Ἡρακλέους
πρὸς
τὴν
|
Εὐρυσθέως |
δύναμιν,
τοὺς
μὲν
ἐπιστρατεύσαντες
ἠνάγκασαν |
[58] |
προσήκουσιν,
Πελοποννησίων
δὲ
τοὺς
μετ'
|
Εὐρυσθέως |
εἰς
τὴν
χώραν
ἡμῶν
εἰσβαλόντας |
[56] |
δ'
Ἡρακλέους
παῖδες
φεύγοντες
τὴν
|
Εὐρυσθέως |
ἔχθραν,
καὶ
τὰς
μὲν
ἄλλας |
[187] |
ἐκ
τῆς
Ἀσίας
εἰς
τὴν
|
Εὐρώπην |
διακομίσαιμεν,
καὶ
μὴ
μόνον
ἀκροατὰς |
[149] |
ἥττηνται,
καὶ
διαβάντες
εἰς
τὴν
|
Εὐρώπην |
δίκην
ἔδοσαν,
οἱ
μὲν
γὰρ |
[117] |
ἡμεῖς
διαβῆναι
τολμήσαντας
εἰς
τὴν
|
Εὐρώπην |
καὶ
μεῖζον
ἢ
προσῆκεν
αὐτοῖς |
[68] |
ἀλλὰ
καθ'
ὃν
ἑκάτεροι
τῆς
|
Εὐρώπης |
ἐπῆρχον,
μισοῦντες
μὲν
ἅπαν
τὸ |
[179] |
τῆς
μὲν
Ἀσίας,
τῆς
δ'
|
Εὐρώπης |
καλουμένης,
τὴν
ἡμίσειαν
ἐκ
τῶν |
[176] |
τὰς
πόλεις
τὰς
ἐπὶ
τῆς
|
Εὐρώπης, |
πάλαι
λέλυται
καὶ
μάτην
ἐν |
[184] |
μᾶλλον
προσήκει
τοὺς
ἅμα
μὲν
|
εὐσεβεῖν |
βουλομένους,
ἅμα
δὲ
τοῦ
συμφέροντος |
[33] |
καὶ
πρὸς
τὰ
τῶν
θεῶν
|
εὐσεβέστατα |
διακειμένους;
Καὶ
μὴν
ὅσης
προσήκει |
[1] |
ὅτι
τὰς
μὲν
τῶν
σωμάτων
|
εὐτυχίας |
οὕτω
μεγάλων
δωρεῶν
ἠξίωσαν,
τοῖς |
[44] |
τοῖς
μὲν
ἐπιδείξασθαι
τὰς
αὑτῶν
|
εὐτυχίας, |
τοῖς
δὲ
θεάσασθαι
τούτους
πρὸς |
[33] |
καὶ
πρός
τε
τὰς
τέχνας
|
εὐφυεστάτους |
ὄντας
καὶ
πρὸς
τὰ
τῶν |
[108] |
τὴν
ἀρχὴν
τὴν
τῆς
θαλάττης
|
εὐφυῶς |
εἶχεν
καὶ
τὴν
ἄλλην
ἀρετὴν |
[43] |
εἰς
ταὐτὸν,
καὶ
μετὰ
ταῦτ'
|
εὐχὰς |
καὶ
θυσίας
κοινὰς
ποιησαμένους
ἀναμνησθῆναι |
[182] |
ποιήσασθαι
κοινὴν
τιμωρίαν,
ἐξὸν
ἡμῖν
|
εὐχῆς |
ἄξια
διαπράξασθαι.
Μόνος
γὰρ
οὗτος |
[21] |
μὲν
γὰρ
εἰ
δεῖ
τούτους
|
ἐφ' |
ἑκάστῳ
τιμᾶσθαι
τῶν
ἔργων
τοὺς |
[35] |
κρατήσαντες
τοὺς
βαρβάρους,
πολλὰς
μὲν
|
ἐφ' |
ἑκατέρας
τῆς
ἠπείρου
πόλεις
ἔκτισαν, |
[161] |
πόλεμον
ἀνάστατοι
γεγόνασιν,
Τύρος
δ'
|
ἐφ' |
ᾗ
μέγ'
ἐφρόνησεν,
ὑπὸ
τῶν |
[118] |
~ὥστε
μὴ
μόνον
παύσασθαι
στρατείας
|
ἐφ' |
ἡμᾶς
ποιουμένους,
ἀλλὰ
καὶ
τὴν |
[67] |
οἱ
βουλόμενοι
καταδουλώσασθαι
τοὺς
Ἕλληνας
|
ἐφ' |
ἡμᾶς
πρώτους
ἰόντες;
~Ἐπιφανέστατος
μὲν |
[120] |
παραναγνοίη
τὰς
συνθήκας
τάς
τ'
|
ἐφ' |
ἡμῶν
γενομένας
καὶ
τὰς
νῦν |
[114] |
καθ'
ἁπάντων,
ὅτι
τὰ
μὲν
|
ἐφ' |
ἡμῶν
δεινὰ
ῥᾳδίως
ἄν
τις |
[44] |
ἀθύμως
διάγειν,
ἀλλ'
ἑκατέρους
ἔχειν
|
ἐφ' |
οἷς
φιλοτιμηθῶσιν,
οἱ
μὲν
ὅταν |
[103] |
κρατίστους
προστάτας
γενήσεσθαι
τῶν
Ἑλλήνων,
|
ἐφ' |
ὧν
οἱ
πειθαρχήσαντες
ἄριστα
τυγχάνουσι |
[26] |
τὰς
πράξεις
τὰς
τῆς
πόλεως
|
ἐφεξῆς |
διέλθοιμεν.
Εὑρήσομεν
γὰρ
αὐτὴν
οὐ |
[91] |
ἐξισῶσαι
καὶ
δεδιότες
μὴ
δὶς
|
ἐφεξῆς |
ἡ
πόλις
ἡμῶν
αἰτία
γένηται |
[142] |
ἂν
διελύθησαν,
διὰ
δὲ
τὸν
|
ἐφεστῶτα |
κίνδυνον
καὶ
τὴν
συμμαχίαν
τὴν |
[86] |
μέλλοντες
κινδυνεύσειν,
οἱ
δ'
οὐκ
|
ἔφθασαν |
πυθόμενοι
τὸν
περὶ
τὴν
Ἀττικὴν |
[29] |
κυρία
γενομένη
τοσούτων
ἀγαθῶν
οὐκ
|
ἐφθόνησεν |
τοῖς
ἄλλοις,
ἀλλ'
ὧν
ἔλαβεν |
[104] |
πόλεις
μεγίστας
γενομένας.
~Οὐ
γὰρ
|
ἐφθονοῦμεν |
ταῖς
αὐξανομέναις
αὐτῶν,
οὐδὲ
ταραχὰς |
[187] |
πραγμάτων
εἰπεῖν·
νῦν
δ'
οὐκ
|
ἐφικνοῦμαι |
τοῦ
μεγέθους
αὐτῶν,
ἀλλὰ
πολλά |
[113] |
ἑτέρῳ
συναχθεσθῆναι.
~Τίνος
γὰρ
οὐκ
|
ἐφίκοντο; |
Ἢ
τίς
οὕτω
πόρρω
τῶν |
[85] |
καλλίστων
ἐν
ἐκείνοις
τοῖς
χρόνοις
|
ἐφιλονίκησαν, |
οὐκ
ἐχθροὺς,
ἀλλ'
ἀνταγωνιστὰς
σφᾶς |
[168] |
δεινὰ
γιγνόμενα
διὰ
τὸν
πόλεμον
|
ἐφορῶντες |
τοσούτου
δέουσιν
ἐλεεῖν
ὥστε
καὶ |
[64] |
Ἀργείων
δυστυχησάντων
Θηβαίοις,
ὅτε
μέγιστον
|
ἐφρόνησαν, |
ἐπιτάττοντες,
~ὑπὲρ
δὲ
τῶν
παίδων |
[161] |
Τύρος
δ'
ἐφ'
ᾗ
μέγ'
|
ἐφρόνησεν, |
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
τῶν
ἐκείνου |
[48] |
ἐξ
ἁπάντων
τῶν
ζῴων
ἴδιον
|
ἔφυμεν |
ἔχοντες
καὶ
διότι
τούτῳ
πλεονεκτήσαντες |
[24] |
γνησίως
γεγόναμεν
ὥστ'
ἐξ
ἧσπερ
|
ἔφυμεν, |
ταύτην
ἔχοντες
ἅπαντα
τὸν
χρόνον |
[163] |
εἰ
πᾶσιν
ἡμῖν
πολεμεῖν
ἀναγκασθεῖεν.
|
~Ἔχει |
δ'
οὕτως.
Ἂν
μὲν
ὁ |
[98] |
οὐδεὶς
δὲ
πρὸς
ἡμᾶς
οὕτως
|
ἔχει |
δυσμενῶς
ὅστις
οὐκ
ἂν
ὁμολογήσειεν |
[16] |
προεστῶτας
αὐτῶν
διαλλάξῃ,
λίαν
ἁπλῶς
|
ἔχει |
καὶ
πόρρω
τῶν
πραγμάτων
ἐστίν. |
[141] |
ὑπὲρ
δὲ
τῆς
χώρας
τρισχιλίους
|
ἔχει |
μόνον
πελταστὰς,
ἀλλ'
ὅμως
οὕτω |
[136] |
βαρβάρῳ
παραδεδώκαμεν.
Τοιγαροῦν
τὰ
μὲν
|
ἔχει, |
τὰ
δὲ
μέλλει,
τοῖς
δ' |
[41] |
δυστυχοῦσιν
ἐν
ταῖς
αὑτῶν
ἀχρήστως
|
ἔχειν, |
ἀλλ'
ἑκατέροις
αὐτῶν
εἶναι
παρ' |
[11] |
σκοποῦσιν,
ὥσπερ
ὁμοίως
δέον
ἀμφοτέρους
|
ἔχειν, |
ἀλλ'
οὐ
τοὺς
μὲν
ἀφελῶς, |
[14] |
βεβίωκα,
παρακελεύομαι
μηδεμίαν
μοι
συγγνώμην
|
ἔχειν, |
ἀλλὰ
καταγελᾶν
καὶ
καταφρονεῖν·
οὐδὲν |
[128] |
τις
ἴδῃ
τοὺς
τὴν
ἡγεμονίαν
|
ἔχειν |
ἀξιοῦντας
ἐπὶ
μὲν
τοὺς
Ἕλληνας |
[99] |
μετασχόντες,
ἐν
ταῖς
τιμαῖς
ἔλαττον
|
ἔχειν |
ἀξιωθεῖμεν
καὶ
τότε
προταχθέντες
ὑπὲρ |
[177] |
αὐτοὺς,
εἴτ'
ἐδόκει
τὴν
αὑτῶν
|
ἔχειν |
ἑκάστους,
εἴτε
καὶ
τῶν
δοριαλώτων |
[44] |
μηδετέρους
ἀθύμως
διάγειν,
ἀλλ'
ἑκατέρους
|
ἔχειν |
ἐφ'
οἷς
φιλοτιμηθῶσιν,
οἱ
μὲν |
[129] |
~Καὶ
μηδεὶς
ὑπολάβῃ
με
δυσκόλως
|
ἔχειν, |
ὅτι
τραχύτερον
τούτων
ἐμνήσθην,
προειπὼν |
[99] |
ἔσεσθαι
τίνας
χρὴ
τὴν
ἡγεμονίαν
|
ἔχειν; |
Οὐ
τοὺς
ἐν
τῷ
προτέρῳ |
[38] |
οὔπω
τοῦ
ζῆν
ἐπιθυμεῖν
ἀξίως
|
ἔχειν |
οὕτως
ἐπεμελήθη
καὶ
τῶν
λοιπῶν |
[107] |
τοὺς
εὖ
φρονοῦντας
μεγάλην
χάριν
|
ἔχειν |
πολὺ
μᾶλλον
ἢ
τὰς
κληρουχίας |
[81] |
φιλοτιμούμενοι,
τὴν
αὐτὴν
ἀξιοῦντες
γνώμην
|
ἔχειν |
πρὸς
τοὺς
ἥττους
ἥνπερ
τοὺς |
[71] |
τῶν
δὲ
συμμάχων
ἀνυπέρβλητον
ἡγουμένων
|
ἔχειν |
τὴν
ἀρετὴν,
~ἀμφοτέρων
κρατήσαντες
ὡς |
[112] |
μικραῖς
ἀτυχίαις
πολλοὺς
ἕκαστον
ἡμῶν
|
ἔχειν |
τοὺς
συμπενθήσοντας,
ἐπὶ
δὲ
τῆς |
[22] |
παραμένειν,
ἀξιοῦσιν
δὲ
τὴν
ἡγεμονίαν
|
ἔχειν |
ὥσπερ
ἄλλο
τι
γέρας
ἢ |
[56] |
Ἡρακλέους
παῖδες
φεύγοντες
τὴν
Εὐρυσθέως
|
ἔχθραν, |
καὶ
τὰς
μὲν
ἄλλας
πόλεις |
[174] |
διαλύει
καὶ
τὰς
συγγενείας
εἰς
|
ἔχθραν |
προάγει
καὶ
πάντας
ἀνθρώπους
εἰς |
[159] |
ἀκούοντες
τῶν
ἐπῶν
ἐκμανθάνωμεν
τὴν
|
ἔχθραν |
τὴν
ὑπάρχουσαν
πρὸς
αὐτοὺς
καὶ |
[15] |
διαλυσαμένους
τὰς
πρὸς
ἡμᾶς
αὐτοὺς
|
ἔχθρας |
ἐπὶ
τὸν
βάρβαρον
τραπέσθαι,
καὶ |
[73] |
καὶ
τῆς
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
|
ἔχθρας. |
~Καίτοι
μ'
οὐ
λέληθεν
ὅτι |
[172] |
σκοπεῖν,
ὅπως
ἀπαλλαγησόμεθα
τῆς
παρούσης
|
ἔχθρας. |
Νῦν
μὲν
γὰρ
μάτην
ποιούμεθα |
[43] |
παρέδοσαν
ὥστε
σπεισαμένους
καὶ
τὰς
|
ἔχθρας |
τὰς
ἐνεστηκυίας
διαλυσαμένους
συνελθεῖν
εἰς |
[157] |
πεπολεμήκασιν,
ἅμα
διαλλάττονται
καὶ
τῆς
|
ἔχθρας |
τῆς
γεγενημένης
ἐπιλανθάνονται,
τοῖς
δ' |
[155] |
τοῖς
Ἕλλησιν;
Τί
δ'
οὐκ
|
ἐχθρὸν |
αὐτοῖς
ἐστὶν
τῶν
παρ'
ἡμῖν, |
[85] |
ἐκείνοις
τοῖς
χρόνοις
ἐφιλονίκησαν,
οὐκ
|
ἐχθροὺς, |
ἀλλ'
ἀνταγωνιστὰς
σφᾶς
αὐτοὺς
εἶναι |
[152] |
φίλους
ἀπίστως,
πρὸς
δὲ
τοὺς
|
ἐχθροὺς |
ἀνάνδρως
ἔχοντες,
καὶ
τὰ
μὲν |
[184] |
καὶ
φύσει
πολεμίους
καὶ
πατρικοὺς
|
ἐχθροὺς, |
καὶ
πλεῖστα
μὲν
ἀγαθὰ
κεκτημένους, |
[59] |
ἱκετεύειν
ἡμᾶς
ἀξιώσας
βίᾳ
τῶν
|
ἐχθρῶν |
ἅπανθ'
ὅσων
ἐδεήθη
διαπραξάμενος
ἀπῆλθεν, |
[123] |
τὰς
ἀκροπόλεις
ὁρᾶν
ὑπὸ
τῶν
|
ἐχθρῶν |
κατεχομένας,
ἀλλὰ
πρὸς
ταῖς
κοιναῖς |
[168] |
ἡμέραν
ἐπικουρεῖν
ἀναγκαζομένους
ὑπὲρ
τῶν
|
ἐχθρῶν |
τοῖς
φίλοις
μαχομένους
ἀποθνῄσκειν.
Ὑπὲρ |
[161] |
ᾗ
μέγ'
ἐφρόνησεν,
ὑπὸ
τῶν
|
ἐχθρῶν |
τῶν
ἐκείνου
κατείληπται;
Τῶν
δ' |
[143] |
μεγάλα
ποιεῖν.
Ὥστ'
οὐδεὶς
ἂν
|
ἔχοι |
τοῦτ'
εἰπεῖν
ὡς
οὐ
δικαίως |
[139] |
ἐποίησαν,
ἐπεὶ
καὶ
περὶ
Χίων
|
ἔχοιμ' |
ἂν
τοῦτον
τὸν
λόγον
εἰπεῖν, |
[38] |
ἀγαθῶν,
ὅσα
μὴ
παρὰ
θεῶν
|
ἔχομεν, |
ἀλλὰ
δι'
ἀλλήλους
ἡμῖν
γέγονεν, |
[131] |
διανοίας
λεγόμενον.
~Ἐπεὶ
καὶ
τοῦτ'
|
ἔχομεν |
αὐτοῖς
ἐπιτιμᾶν
ὅτι
τῇ
μὲν |
[30] |
Ἔπειτ'
οὐ
μόνον
ἐνταῦθα
καταφυγεῖν
|
ἔχομεν, |
ὅτι
τὸν
λόγον
καὶ
τὴν |
[34] |
καὶ
πᾶσι
κοινοτάτου
ταῦτ'
εἰπεῖν
|
ἔχομεν. |
Περὶ
δὲ
τοὺς
αὐτοὺς
χρόνους |
[121] |
ἀλλήλους
ἐν
ἐκείνῳ
τὰς
ἐλπίδας
|
ἔχομεν |
τῆς
σωτηρίας,
ὃς
ἀμφοτέρους
ἡμᾶς |
[158] |
δὲ
φύσει
πολεμικῶς
πρὸς
αὐτοὺς
|
ἔχομεν |
ὥστε
καὶ
τῶν
μύθων
ἥδιστα |
[96] |
ἐκ
τῆς
πόλεως,
εἰς
τὴν
|
ἐχομένην |
νῆσον
ἐξέπλευσαν
ἵν'
ἐν
μέρει |
[23] |
τῆς
ὑποθέσεως
οὔσης,
ἐπὶ
τοῖς
|
ἐχομένοις |
τούτων
ἔτι
μᾶλλον
ἡμᾶς
προσήκει |
[42] |
Ἑλλάδος
τὸν
Πειραιᾶ
κατεσκευάσατο,
τοσαύτην
|
ἔχονθ' |
ὑπερβολὴν
ὥσθ'
ἃ
παρὰ
τῶν |
[106] |
ἐπαινεῖν,
ἄλλως
τε
καὶ
συντόμως
|
ἔχοντα |
δηλῶσαι
περὶ
αὐτῆς.
Μετὰ
γὰρ |
[32] |
οὐκ
εὐθὺς
οὕτως
ὥσπερ
νῦν
|
ἔχοντα |
κατέλαβον,
ἀλλὰ
κατὰ
μικρὸν
αὐτοὶ |
[5] |
ἢ
τὸν
λόγον
ἴδῃ
τις
|
ἔχοντα |
πέρας
ὥστε
μηδεμίαν
λελεῖφθαι
τοῖς |
[35] |
πόλεμον
ἀπολλυμένους,
~οὐδὲ
ταῦθ'
οὕτως
|
ἔχοντα |
περιεῖδεν,
ἀλλ'
ἡγεμόνας
εἰς
τὰς |
[67] |
τῶν
γενῶν
καὶ
μεγίστας
δυναστείας
|
ἔχοντα |
Σκύθαι
καὶ
Θρᾷκες
καὶ
Πέρσαι, |
[6] |
φέρηται,
τὰ
δ'
εἰρημένα
φαύλως
|
ἔχοντα |
τυγχάνῃ,
πῶς
οὐ
χρὴ
σκοπεῖν |
[57] |
ὄντας,
παραλιπὼν
τοὺς
μείζω
δύναμιν
|
ἔχοντας, |
ἄλλως
τε
καὶ
περὶ
πραγμάτων |
[21] |
ἐμπειροτάτους
ὄντας
καὶ
μεγίστην
δύναμιν
|
ἔχοντας, |
ἀναμφισβητήτως
ἡμῖν
προσήκει
τὴν
ἡγεμονίαν |
[140] |
Αἰγύπτου
τί
διαπέπρακται
πρὸς
τοὺς
|
ἔχοντας |
αὐτήν;
Οὐκ
ἐκεῖνος
μὲν
ἐπὶ |
[129] |
ὅσον
ὁ
λόγος
δύναται,
τοιαύτην
|
ἔχοντας |
τὴν
γνώμην.
~Ἔστιν
δ'
οὐχ |
[108] |
τούτων
ἡμᾶς
ἐπῆρεν
περὶ
τοὺς
|
ἔχοντας |
τὴν
νῆσον
ἐξαμαρτεῖν,
~ἀλλὰ
μόνοι |
[25] |
τοιαύτην
τὴν
ἀρχὴν
τοῦ
γένους
|
ἔχοντας |
φαίνεσθαι.
~Τὰ
μὲν
οὖν
ἐξ |
[24] |
ὥστ'
ἐξ
ἧσπερ
ἔφυμεν,
ταύτην
|
ἔχοντες |
ἅπαντα
τὸν
χρόνον
διατελοῦμεν,
αὐτόχθονες |
[107] |
πλεονεξίαν
ἐξεπέμπομεν.
Σημεῖον
δὲ
τούτων·
|
ἔχοντες |
γὰρ
χώραν
μὲν
ὡς
πρὸς |
[177] |
ὧν
ὑπὸ
τὴν
εἰρήνην
ἐτυγχάνομεν
|
ἔχοντες, |
ἕν
τι
τούτων
ὁρισαμένους
καὶ |
[151] |
τὰς
μοναρχίας
ταπεινὰς
καὶ
περιδεεῖς
|
ἔχοντες, |
ἐξεταζόμενοι
πρὸς
αὐτοῖς
τοῖς
βασιλείοις |
[48] |
ἁπάντων
τῶν
ζῴων
ἴδιον
ἔφυμεν
|
ἔχοντες |
καὶ
διότι
τούτῳ
πλεονεκτήσαντες
καὶ |
[152] |
πρὸς
δὲ
τοὺς
ἐχθροὺς
ἀνάνδρως
|
ἔχοντες, |
καὶ
τὰ
μὲν
ταπεινῶς,
τὰ |
[86] |
καταφρονήσαντας
ἀπήντων
τὴν
οἰκείαν
δύναμιν
|
ἔχοντες, |
ὀλίγοι
πρὸς
πολλὰς
μυριάδας,
ὥσπερ |
[21] |
ἡγεμονίαν
ἀπολαβεῖν,
ἥνπερ
πρότερον
ἐτυγχάνομεν
|
ἔχοντες· |
οὐδεὶς
γὰρ
ἂν
ἑτέραν
πόλιν |
[125] |
ἢ
Λακεδαιμονίους,
οἳ
τοσαύτην
ἰσχὺν
|
ἔχοντες |
περιορῶσι
τοὺς
μὲν
αὑτῶν
συμμάχους |
[24] |
οἷσπερ
τοὺς
οἰκειοτάτους
τὴν
πόλιν
|
ἔχοντες |
προσειπεῖν.
~Μόνοις
γὰρ
ἡμῖν
τῶν |
[106] |
νόμῳ
τῆς
πολιτείας
ἀποστερεῖσθαι.
~Τοιαῦτ'
|
ἔχοντες |
ταῖς
ὀλιγαρχίαις
ἐπιτιμᾶν
καὶ
πλείω |
[178] |
μὲν
νεωστὶ
ταύτην
τὴν
τιμὴν
|
ἐχόντων, |
ἡμῶν
δὲ
τὸν
ἅπαντα
χρόνον |
[109] |
ἀπορωτέρως
ζῶντας
τῶν
δουλεύειν
αἰτίαν
|
ἐχόντων. |
Καίτοι
βουλόμενοι
πλεονεκτεῖν
οὐκ
ἂν |
[48] |
λόγων
τῶν
καλῶς
καὶ
τεχνικῶς
|
ἐχόντων |
οὐ
μετὸν
τοῖς
φαύλοις,
ἀλλὰ |
[11] |
λόγων
τοῖς
ὑπὲρ
τοὺς
ἰδιώτας
|
ἔχουσι |
καὶ
λίαν
ἀπηκριβωμένοις,
καὶ
τοσοῦτον |
[18] |
δὲ
νῦν
μὲν
ἔτι
δυσπείστως
|
ἔχουσι· |
παρειλήφασι
γὰρ
ψευδῆ
λόγον,
ὡς |
[7] |
ἐπειδὴ
δ'
οἱ
λόγοι
τοιαύτην
|
ἔχουσι |
τὴν
φύσιν
~ὥσθ'
οἷόν
τ' |
[135] |
ἀφεστῶτες
πρὸς
ἡμᾶς
τ'
οἰκείως
|
ἔχουσιν |
καὶ
Λακεδαιμονίοις
σφᾶς
αὐτοὺς
ἐνδιδόασιν, |
[157] |
ἀείμνηστον
τὴν
ὀργὴν
πρὸς
αὐτοὺς
|
ἔχουσιν. |
Καὶ
πολλῶν
μὲν
οἱ
πατέρες |
[122] |
ἐξέδοσαν
ὧν
ἀκόντων
τὴν
χώραν
|
ἔχουσιν |
καὶ
πρὸς
οὓς
οὐδὲ
πώποτ' |
[28] |
σύμπαντος
αἰῶνος
ἡδίους
τὰς
ἐλπίδας
|
ἔχουσιν, |
~οὕτως
ἡ
πόλις
ἡμῶν
οὐ |
[161] |
πλείστας
οἱ
μεθ'
ἡμῶν
ὄντες
|
ἔχουσιν, |
τὰς
δ'
οὐ
χαλεπόν
ἐστιν |
[170] |
μήτ'
εἰπεῖν
μήτ'
ἐνθυμηθῆναι
δυνηθέντες.
|
Ἐχρῆν |
γὰρ
αὐτοὺς,
εἴπερ
ἦσαν
ἄξιοι |
[177] |
τῶν
βαρβάρων
ἐποιήσαντο
τὰς
συνθήκας.
|
Ἐχρῆν |
γὰρ
αὐτοὺς,
εἴτ'
ἐδόκει
τὴν |
[62] |
αὐτοῖς
ἁπάντων
ἀρχηγοὶ
κατέστησαν.
~Ὧν
|
ἐχρῆν |
ἐκείνους
μεμνημένους
μηδέποτ'
εἰς
τὴν |
[19] |
τούτων
ἐπὶ
τὸ
συμφέρον
ἔλθοιεν.
|
~Ἐχρῆν |
μὲν
οὖν
καὶ
τοὺς
ἄλλους |
[92] |
τὰς
τόλμας
παρασχόντες
οὐχ
ὁμοίαις
|
ἐχρήσαντο |
ταῖς
τύχαις,
ἀλλ'
οἱ
μὲν |
[157] |
ἀλλὰ
καὶ
τοῖς
ἀναθήμασιν
πολεμήσαντας.
|
~Ἔχω |
δὲ
καὶ
περὶ
τῶν
πολιτῶν |
[64] |
τῶν
ὑποδεξαμένων.
~Ἔτι
δὲ
συντομώτερον
|
ἔχω |
δηλῶσαι
περὶ
αὐτῶν.
Τῶν
μὲν |
[114] |
δύναιτο
διεξελθεῖν;
Πλὴν
τοσοῦτον
εἰπεῖν
|
ἔχω |
καθ'
ἁπάντων,
ὅτι
τὰ
μὲν |
[82] |
πεπραγμένων
εἰπεῖν.
Καὶ
πολλὴν
αὐτοῖς
|
ἔχω |
συγγνώμην·
ὁμοίως
γάρ
ἐστιν
χαλεπὸν |
[73] |
διὰ
τοῦτο
καὶ
μᾶλλον
ἐπαινεῖν
|
ἔχω |
τὴν
πόλιν,
ὅτι
τοιούτων
ἀνταγωνιστῶν |
[138] |
πρὸς
ἀλλήλους
ὥσπερ
νῦν
πολεμικῶς
|
ἔχωμεν. |
~Οὐ
μὴν
οὐδ'
εἰ
συναγορεύουσιν |
[187] |
τὴν
αὐτὴν
δὲ
τυγχάνω
γνώμην
|
ἔχων |
ἔν
τε
τῷ
παρόντι
καὶ |
[142] |
τῷ
πολέμῳ
τῷ
περὶ
Ῥόδον
|
ἔχων |
μὲν
τοὺς
Λακεδαιμονίων
συμμάχους
εὔνους |
[144] |
ἐκείνων,
ὅτι
Δερκυλίδας
μὲν
χιλίους
|
ἔχων |
ὁπλίτας
τῆς
Αἰολίδος
ἐπῆρχεν,
Δράκων |
[176] |
ἂν
ἴσως
καὶ
κοινῶς
ἀμφοτέροις
|
ἔχωσιν, |
προστάγματα
δὲ
τὰ
τοὺς
ἑτέρους |
[145] |
γὰρ
ἄλλας
μάχας
ὅσας
ἡττήθησαν
|
ἐῶ, |
καὶ
τίθημι
στασιάζειν
αὐτοὺς
καὶ |
[134] |
τοῖν
στρατοπέδοιν
τοῖν
περὶ
Κύπρον
|
ἐῶμεν |
αὐτὸν
τῷ
μὲν
χρῆσθαι,
τὸ |
[105] |
ἐπιστατοῦντες,
~ἰδίᾳ
δ'
ἑκάστους
ἐλευθέρους
|
ἐῶντες |
εἶναι,
καὶ
τῷ
μὲν
πλήθει |
[165] |
συλλεγομένους,
ὅτι
δεῖ
μὴ
περιμένειν
|
ἕως |
ἂν
ἐπιστῶσιν,
ἀλλ'
ἔτι
διεσπαρμένοις |
[6] |
μηδεμίαν
λελεῖφθαι
τοῖς
ἄλλοις
ὑπερβολήν.
|
~Ἕως |
δ'
ἂν
τὰ
μὲν
ὁμοίως |