Liv., chap., par.
[7, 3, 3]	Σολομῶνα, Ἰεβαρῆ, Ἐλιήν, Φαλναγέην, Ναφήν,	Ἰεναέ,	Ἐλιφαλέ, ἔτι δὲ καὶ θυγατέρα
[7, 5, 1]	τῶν δ' ἱπποτῶν ὡς πεντακισχιλίους.	ἔλαβε	δὲ καὶ αὐτοῦ ἅρματα χίλια,
[7, 5, 3]	ἐπὶ τὸν υἱωνὸν αὐτοῦ Ῥοβόαμον	ἔλαβε	καὶ πολὺν ἄλλον ἐκ τῶν
[7, 5, 1]	διέφθειρε, τὸ δὲ λειπόμενον αἰχμάλωτον	ἔλαβε.	φόρους δὲ αὐτοῖς ἐπιτάξας κατ'
[7, 3, 2]	τὸν ἅπαντα χρόνον ἐν αὐτῇ	διέτριβε	βασιλεύων. ὁ δὲ χρόνος ὃν
[7, 7, 4]	μὲν ἐφ' ἡμέρας ἑπτὰ καίτοι	γε	ἀναγκαζόντων τῶν οἰκείων οὐ προσηνέγκατο,
[7, 11, 5]	καὶ στέργοντες φθάσαι, οὐ μέντοι	γε	διὰ τὸ προελθεῖν δῶρα λαβεῖν
[7, 8, 5]	εἰσὶ πέντε μναῖ. διέτριψε μέντοι	γε	ἐν Ἱεροσολύμοις ἔτη δύο τριῶν
[7, 1, 4]	ἀποστρέψειε τῆς ὁρμῆς, νῦν μέντοι	γε	ἐπιτρέποι χωρεῖν ᾗ βούλονται: καὶ
[7, 9, 6]	προεκρίθη παρ' Ἀψαλώμου. θεὸς μέντοι	γε	ἦν ὁ τούτου τῇ διανοίᾳ
[7, 8, 5]	τρυφῇ διαιτωμένους ὑπερέβαλλε. τοσοῦτον μέντοι	γε	ἦν τὸ βάθος τῆς κόμης,
[7, 15, 3]	ἀνείλετο χρήματα πολλά. ταῖς μέντοι	γε	θήκαις τῶν βασιλέων οὐδεὶς αὐτῶν
[7, 9, 4]	τούτου με ταῦτα πάσχειν, ὅπου	γε	καὶ παιδὸς ἀσεβοῦς πεπείραμαι. ἀλλ'
[7, 8, 1]	τὴν αἰτίαν αὐτῷ, εἰκάζειν μέντοι	γε	οὕτως ἔλεγεν ἐξ ἐρωτικῆς αὐτὸν
[7, 1, 6]	Ἀβεννήρῳ τοῦτο εἰργάσθαι. προσέταξε μέντοι	γε	παντὶ τῷ λαῷ κλαίειν καὶ
[7, 9, 5]	τοῦ θεοῦ. τὴν αὐτὴν μέντοι	γε	πίστιν καὶ εὔνοιαν ἐνδείξομαι πιστευόμενος
[7, 7, 2]	τοῖς ἑτέροις: τοῦ λοιποῦ μέντοι	γε	προνοεῖν τῆς πολιορκίας, ὅπως μηδὲν
[7, 9, 7]	αὐτῇ πάλιν ἀπελθεῖν, εἰ μέντοι	γε	συντόνως διώξουσι καταλήψεσθαι προύλεγεν. ὡς
[7, 11, 3]	τινὸς οὕτως παρήκουσεν. εἰ μέντοι	γε	τὰς βάσεις εἶχον ἐρρωμένας, οὐκ
[7, 11, 1]	ὑπὲρ αὐτοῦ φροντίσι. καὶ πείθει	γε	τὴν φυλὴν παραχρῆμα πέμψαι πρὸς
[7, 4, 4]	ποιῆσαι ναὸν αὐτῷ. μετὰ μέντοι	γε	τὸν θάνατον αὐτοῦ γηράσαντος καὶ
[7, 8, 1]	ἡ παῖς ἀλλὰ μὴ σύ	γε	τοῦτο βιάσῃ με μηδὲ ἀσεβήσῃς,
[7, 5, 1]	ἐπὶ τοὺς Μωαβίτας τὸν πόλεμον	μετήγαγε,	καὶ τὰ μὲν δύο μέρη
[7, 8, 1]	συγχωρήσειν γὰρ ἐκεῖνον. ταῦτα δ'	ἔλεγε	βουλομένη τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ τῆς
[7, 1, 1]	ἀπὸ τῆς τῶν Ἰσραηλιτῶν μάχης	ἔλεγε:	γενέσθαι δ' ἀτυχὲς αὐτῆς τὸ
[7, 5, 5]	τὸν Σιβὰν τὸν πατρῷον οἶκον	ἔλεγε	δεδωρῆσθαι τῷ παιδὶ καὶ πᾶσαν
[7, 13, 4]	τῆς ἁπλότητος καὶ τῆς μεγαλοψυχίας	ἔλεγε	καὶ δέχεσθαι τὴν χάριν, τιμὴν
[7, 9, 5]	τούτου γὰρ εἴσεσθαι τὸν λαὸν	ἔλεγε	πιστεύσαντα, ὡς ἀδιάλλακτά σοι τὰ
[7, 9, 3]	καταλέλοιπε τὸν Μεμφίβοσθον, ἐν Ἱεροσολύμοις	ἔλεγε	προσδοκῶντα χειροτονηθήσεσθαι βασιλέα διὰ τὴν
[7, 14, 1]	χορηγίαν. πρός τε τοὺς φίλους	ἔλεγε	ταῦτα παρασκευάζεσθαι νῦν, ἵνα τῷ
[7, 14, 4]	τῶν ἀναγκαίων αὐτοῦ φίλων μηνύσασα:	ἔλεγέ	τε πάντα τὸν λαὸν ἀφορᾶν,
[7, 1, 5]	ὑπὸ Ἰωάβου, ὡς μὲν αὐτὸς	ἔλεγε	τιμωρήσαντος Ἀσαήλῳ τῷ ἀδελφῷ, ὃν
[7, 4, 2]	παισὶν ἐπέτρεψαν μετὰ τῶν βοῶν.	προῆγε	δ' ὁ βασιλεὺς καὶ πᾶν
[7, 10, 2]	ἐπιβὰς τῆς ἡμιόνου τῆς βασιλικῆς	ἔφευγε:	φερόμενος δὲ μετὰ ῥύμης καὶ
[7, 15, 1]	ὢν μέχρι νῦν τὴν δίκην	διέφυγε.	παρατίθεμαι δέ σοι καὶ τοὺς
[7, 8, 5]	ἡμερῶσαί μοι τὸν γεγεννηκότα: ὡς	ἔγωγε	δεινοτέραν τῆς φυγῆς κρίνω τὴν
[7, 9, 2]	ἐκοινώνουν, ὅτ' ἔζη Σαοῦλος. τὸν	δὲ	Ἀβιάθαρον καὶ Σάδωκον τοὺς ἀρχιερεῖς
[7, 9, 2]	παῖδας Ἀχίμανον μὲν Σαδώκου Ἰωνάθην	δὲ	Ἀβιαθάρου. Ἔθις δ' ὁ Γιτταῖος
[7, 10, 1]	μὲν γὰρ ἦν Ἰεθράου μητρὸς	δὲ	Ἀβιγαίας, αὕτη δὲ καὶ Σουρία
[7, 10, 4]	καὶ ἕτερον ἐδήλωσεν αὐτῷ. κἀκεῖνον	δὲ	ἄγγελον εἰπόντος, ἰδὼν τὸν Ἀχιμᾶν
[7, 14, 4]	καὶ πάντες οἱ ἀνδρειότατοι. τοῦ	δὲ	Ἀδωνία παρασκευασαμένου δεῖπνον ἔξω τῆς
[7, 7, 4]	παρεκάλουν εἰπεῖν> τῶν γεγενημένων. ὁ	δὲ	ἀμαθεῖς εἰπὼν αὐτοὺς ἐδίδασκεν, ὡς
[7, 8, 1]	ἐρωτικῆς αὐτὸν ἔχειν ἐπιθυμίας. τοῦ	δὲ	Ἀμνῶνος ὁμολογήσαντος τὸ πάθος ὅτι
[7, 12, 4]	ἰδίοις αὐτὸν ὅπλοις διεχρήσατο. προσαριθμήσειε	δὲ	ἄν τις αὐτοῦ καὶ τοῦτο
[7, 1, 3]	κατεσκέπτετο καὶ τὸν Ἀβεννῆρον. τούτου	δὲ	ἀνακεκραγότος καὶ φήσαντος, μὴ δεῖν
[7, 10, 2]	τάφου καὶ μέγεθος λαβεῖν, σημήνας	δὲ	ἀνακλητικὸν ὁ Ἰώαβος ἐπέσχε τοῦ
[7, 10, 2]	ἑπόμενοι τοὺς μὲν ἐλάμβανον πολλοὺς	δὲ	ἀνῄρουν, ὡς φεύγοντας πεσεῖν πλείονας
[7, 12, 4]	μὴ προσήκειν αὐτῷ πιεῖν, ἔσπεισε	δὲ	ἀπ' αὐτοῦ τῷ θεῷ καὶ
[7, 5, 2]	οἱ Πτολεμαῖοι ἐν Αἰγύπτῳ. μέγιστον	δὲ	ἁπάντων δυνηθεὶς ὁ τρίτος ἀναμαχέσασθαι
[7, 5, 4]	τὴν ἀλήθειαν ἀφορῶν ἐποιεῖτο. στρατηγὸν	δὲ	ἁπάσης εἶχε τῆς στρατιᾶς τὸν
[7, 15, 2]	καὶ μῆνας ἕξ, ἐν Ἱεροσολύμοις	δὲ	ἁπάσης τῆς χώρας τρία καὶ
[7, 1, 5]	Σαούλου παιδὶ τὴν ἡγεμονίαν: ἐπὶ	δὲ	ἀπάτῃ καὶ δόλῳ πρὸς αὐτὸν
[7, 1, 4]	Σαούλου μὲν ἀποστῆναι παιδός, αὐτὸν	δὲ	ἀποδείξαντα πάσης τῆς χώρας βασιλέα.
[7, 4, 3]	αὐτὴν ὁ πατὴρ Σαοῦλος, τότε	δὲ	ἀποσπάσας αὐτὸς εἶχε, πέντε παῖδας
[7, 14, 4]	ἀρχὴν αὐτὸν δεῖ παραλαβεῖν: κατεσκεύασε	δὲ	ἅρματα πολλὰ καὶ ἵππους καὶ
[7, 9, 7]	ἀσφαλείᾳ γένηται φθάσας καταλάβῃ. οἱ	δὲ	ἀρχιερεῖς ἐξεπίτηδες τοὺς υἱοὺς ἔξω
[7, 11, 7]	θώρακα ἐνδεδυμένος ὁ Ἰώαβος: προσιόντος	δὲ	ἀσπάσασθαι τοῦ Ἀμασᾶ φιλοτεχνεῖ τὴν
[7, 3, 2]	ἡμῶν Σόλυμα ἐκαλεῖτο, μετὰ ταῦτα	δὲ	αὐτήν φασί τινες, ὅτι καὶ
[7, 5, 1]	δὲ λειπόμενον αἰχμάλωτον ἔλαβε. φόρους	δὲ	αὐτοῖς ἐπιτάξας κατ' ἔτος τελεῖν
[7, 9, 8]	καὶ ὀχυρωτάτην πόλιν παραγίνεται: δέχονται	δὲ	αὐτὸν ἀσμενέστατα πάντες οἱ πρῶτοι
[7, 15, 3]	Ἑβραίων οὔτ' ἄλλων ἐθνῶν. ~(Ἔθαψε	δὲ	αὐτὸν ὁ παῖς Σολόμων ἐν
[7, 1, 1]	νικήσας εἰς Σίκελλαν ὑπέστρεψεν. ἤδη	δὲ	αὐτοῦ δύο ἡμέρας ἔχοντος ἐν
[7, 11, 3]	Σιβᾶ πρὸς αὐτὸν ἀδίκως. ἀσπασαμένου	δὲ	αὐτοῦ καὶ προσκυνήσαντος ἤρξατο πυνθάνεσθαι,
[7, 7, 1]	πολλοῦ τοῖς ἐχθροῖς ἐπεξῆλθον. ἰδόντες	δὲ	αὐτοὺς οἱ σὺν τῷ Οὐρίᾳ
[7, 4, 3]	οἶκον τὸν> αὑτοῦ παραγίνεται. ~(Παραστᾶσα	δὲ	αὐτῷ Μιχάλη ἡ γυνὴ Σαούλου
[7, 8, 2]	μὴ λυπεῖν αὐτὸν ἠναγκάζετο. ὁ	δὲ	Ἀψάλωμος ἐμίσει χαλεπῶς αὐτὸν καὶ
[7, 9, 1]	τῶν γεγονότων ἀμνηστίαν ἐπαγγέλλεται. ~(Ὁ	δὲ	Ἀψάλωμος τοιούτων αὐτῷ τῶν παρὰ
[7, 12, 4]	ὀργάνων φύσιν, ἀρκείσθω λελέχθαι. ~(Τῷ	δὲ	βασιλεῖ πάντες ἦσαν οἱ περὶ
[7, 3, 2]	ἑπτὰ καὶ μῆνες ἕξ. ἀποδείξας	δὲ	βασίλειον τὰ Ἱεροσόλυμα λαμπροτέροις αἰεὶ
[7, 13, 4]	εὔχεσθαι τὴν θυσίαν προσέσθαι. ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἀγαπᾶν μὲν αὐτὸν τῆς
[7, 13, 1]	τοιοῦτοι τὰς ἀρετὰς ὑπῆρχον. ~(Ὁ	δὲ	βασιλεὺς Δαυίδης βουλόμενος γνῶναι πόσαι
[7, 13, 3]	τὸ δεινὸν κἀκεῖσε πέμπων. ὁ	δὲ	βασιλεὺς σάκκον ἐνδεδυμένος ἔκειτο κατὰ
[7, 7, 2]	καὶ τὸν Οὐρία θάνατον. τοῦ	δὲ	βασιλέως ἀκούσαντος παρὰ τῶν ἀγγέλων
[7, 14, 5]	βούλεται Νάθας ἰδεῖν αὐτόν. τοῦ	δὲ	βασιλέως ἐκδέξασθαι κελεύσαντος εἰσελθών, εἰ
[7, 8, 3]	ὡς ἐπ' ἀδελφῷ τετελευτηκότι, τοῦ	δὲ	βασιλέως ὡς ἐπὶ παιδὶ κατεσφαγμένῳ.
[7, 14, 4]	τοῖς λόγοις αὐτῆς ἐπιμαρτυρήσειν. ἡ	δὲ	Βερσάβη πεισθεῖσα τῷ Νάθᾳ πάρεισι
[7, 13, 2]	αὐτὸς ἐγκεκλεισμένον ἔχοι σῖτον, ἐκείνοις	δὲ	βλαβερῶς: κἂν γένηται τοὺς τρεῖς
[7, 11, 8]	βασιλεῖ πρὸς τιμωρίαν Σαβαῖον υἱὸν	δὲ	Βοχορίου παύσεσθαι τῆς πολιορκίας καὶ
[7, 11, 6]	στάσει χαίρων, ὄνομα Σαβαῖος υἱὸς	δὲ	Βοχορίου τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς, στὰς
[7, 9, 4]	μὲν Σιβᾶς περιχαρὴς ἦν. ~(Δαυίδῃ	δὲ	γενομένῳ κατὰ Χώρανον τόπον οὕτως
[7, 9, 4]	συγγενὴς Σαμούις μὲν ὄνομα υἱὸς	δὲ	Γηρᾶ, καὶ λίθοις τε ἔβαλλεν
[7, 8, 1]	καὶ τὴν χρόαν μετέβαλλε. δῆλος	δὲ	γίνεται ταῦτα πάσχων Ἰωνάθῃ τινὶ
[7, 5, 5]	ἠλευθερωμένου μὲν ὑπὸ Σαούλου δυναμένου	δὲ	γινώσκειν τοὺς ἐκ τοῦ γένους
[7, 7, 1]	σὺν τοῖς ἄλλοις ὁπλοφόροις. ὡς	δὲ	γνοὺς τοῦθ' ὁ βασιλεὺς ἀνέκρινεν
[7, 11, 8]	Ἀχίλου ἐπὶ τῶν ὑπομνημάτων, Σουσὰν	δὲ	γραμματέα, Σάδωκον δὲ καὶ Ἀβιάθαρον
[7, 14, 5]	δωματίου τοῦ προφήτου παραγενομένου. τῆς	δὲ	γυναικὸς ἐλθούσης, ὄμνυμί σοι, φησί,
[7, 10, 4]	ἐγίνωσκε, τὸν Χουσὶν φθάνει. καθεζομένῳ	δὲ	Δαυίδῃ μεταξὺ τῶν πυλῶν καὶ
[7, 9, 8]	ἀγχόνης ἐκήδευσαν οἱ προσήκοντες. ὁ	δὲ	Δαυίδης διαβὰς τὸν Ἰόρδανον, καθὼς
[7, 14, 7]	αὐτῷ τοῦτο συμφέρον ἠξίου. ~(Βουλόμενος	δὲ	Δαυίδης ἐπὶ παντὸς τοῦ λαοῦ
[7, 5, 5]	ἐπὶ πρόσωπον προσεκύνησεν αὐτόν. ὁ	δὲ	Δαυίδης θαρρεῖν τε προυτρέπετο καὶ
[7, 10, 4]	τοῦ ἀρχιερέως προστρέχειν ἐσήμαινεν. ὁ	δὲ	Δαυίδης περιχαρὴς γενόμενος ἀγαθῶν ἄγγελον
[7, 1, 3]	ὡς τριακόσιοι καὶ ἑξήκοντα, τῶν	δὲ	Δαυίδου δέκα πρὸς τοῖς ἐννέα
[7, 1, 4]	πάσης τῆς χώρας βασιλέα. τοῦ	δὲ	Δαυίδου ποιησαμένου τὰς ὁμολογίας, ἥσθη
[7, 8, 4]	ἔτεσι παρ' αὐτῷ καταμένει. ~(Τοῦ	δὲ	Δαυίδου προαίρεσιν ἔχοντος ἐπὶ τὸν
[7, 10, 2]	αὐτοῖς τοῦτο εἶναι μεγίστην, τῶν	δὲ	Δαυίδου στρατιωτῶν ἵνα τοσούτων μυριάδων
[7, 9, 1]	φεύγοντα γὰρ αὐτὸν εὔξασθαι. τοῦ	δὲ	Δαυίδου τὴν ἀξίωσιν ἐφέντος πορεύεται,
[7, 14, 7]	ἀναβᾶσα πατριὰ ἐγράφη πρώτη, ἡ	δὲ	δευτέρα ἀκολούθως ἄχρι τῶν εἴκοσι
[7, 1, 4]	Ἀχίνας γενόμενος Ἀμνὼν ἐκλήθη, ὁ	δὲ	δεύτερος ἐκ γυναικὸς Ἀβιγαίας Δανίηλος,
[7, 15, 3]	Ἀντιόχου τοῦ Εὐσεβοῦς ἐπικληθέντος υἱοῦ	δὲ	Δημητρίου, βουλόμενος χρήματ' αὐτῷ δοῦναι
[7, 1, 3]	τόπου τὴν νύκτα ταύτην, Ἀβεννῆρος	δὲ	δι' ὅλης αὐτῆς ὁδεύσας καὶ
[7, 10, 2]	τῇ τῶν πολεμικῶν ἐπιστήμῃ. φεύγοντας	δὲ	διὰ δρυμῶν καὶ φαράγγων ἑπόμενοι
[7, 9, 7]	τὰ παρ' Ἀψαλώμου βεβουλευμένα. ὁ	δὲ	διαβῆναι τὸν Ἰόρδανον τοὺς μεθ'
[7, 2, 2]	οἱ προγινώσκοντες τὰ μέλλοντα, ὁπλῖται	δὲ	δισμύριοι. ἐκ δὲ τῆς Ζαβουλωνίτιδος
[7, 7, 1]	τῆς γυναικὸς ἐπιθυμίαν. ἐπὶ τούτοις	δὲ	δυσανασχετήσας ὁ βασιλεὺς ἔγραψε τῷ
[7, 14, 6]	ἁμαρτίας αὐτὸν ἀφῆκεν ἀθῷον, εἰπὼν	δέ,	εἰ ληφθείη τι πάλιν καινοποιῶν,
[7, 9, 6]	κρατῶν τῶν ἐχθρῶν ἀπήλλακται. νῦν	δὲ	εἰκὸς αὐτὸν ἐπὶ στρατοπέδου μένειν:
[7, 9, 4]	ἢ φροντὶς ὑπέρχεται, τῷ θεῷ	δὲ	εἴκω, δι' ὃν οὗτος ἐφ'
[7, 6, 3]	μὲν εἰς τέσσαρας μυριάδας ἱππέων	δὲ	εἰς ἑπτακισχιλίους, ἔτρωσε δὲ καὶ
[7, 8, 1]	ἑλὼν αὐτὰς κατὰ κράτος. ~(Ἀναστρέψαντος	δὲ	εἰς Ἱεροσόλυμα τοῦ βασιλέως πταῖσμα
[7, 1, 5]	ὡς ἐν ἀπορρήτῳ διαλεξόμενος, παραγαγὼν	δὲ	εἰς τὸ ἐρημότερον τῆς πύλης
[7, 4, 1]	τοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινε, τοὺς	δὲ	εἰς φυγὴν ἐτρέψατο. ὑπολάβῃ δὲ
[7, 5, 2]	τὸ ὄνομα, λέγων οὕτως: τελευτήσαντος	δὲ	ἐκείνου ἀπόγονοι ἐπὶ δέκα γενεὰς
[7, 3, 3]	ἀνδρὸς τῶν Ἰεβουσαίων, οὐκ ἀναιρεθέντος	δὲ	ἐν τῇ Ἱεροσολύμων πολιορκίᾳ ὑπὸ
[7, 9, 2]	ὑπὸ θεοῦ οὐ δεδομένῃ, δεύτερον	δὲ	ἐπ' ἀφαιρέσει τοῦ γεγεννηκότος, ἔγνω
[7, 15, 2]	ἔτη μὲν βιώσας ἑβδομήκοντα, βασιλεύσας	δὲ	ἑπτὰ μὲν ἐν Χεβρῶνι τῆς
[7, 8, 1]	ὁ δ' οὐ πείθεται, τῷ	δὲ	ἔρωτι καιόμενος καὶ τοῖς τοῦ
[7, 4, 1]	κοιλάδα τῶν Γιγάντων καλουμένην, τόπος	δέ	ἐστιν οὐ πόρρω τῆς πόλεως,
[7, 14, 5]	τὸν υἱὸν αὐτῆς ἀναιρήσει. ~(Διαλεγομένης	δὲ	ἔτι τῆς γυναικὸς ἤγγειλαν οἱ
[7, 14, 5]	καὶ τῆς Ἰούδα φυλῆς. Βαναία	δὲ	εὐξαμένου τὸν θεὸν Σολόμωνι εὐμενῆ
[7, 11, 2]	τῶν ἰδίων ὁ βασιλεύς. ὡς	δὲ	ἧκεν ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον ἠσπάσατο
[7, 14, 6]	ἐργάσασθαι δεινὸν αὐτὸν μηδέν. ὁ	δὲ	ἡμέρως πάνυ καὶ σωφρόνως τῆς
[7, 12, 4]	καὶ σκυλεύοντος τοὺς ἀνῃρημένους. τρίτος	δὲ	ἦν Ἠλοῦ μὲν υἱὸς Σαβαίας
[7, 1, 2]	γυναῖκας ἐπαγόμενος τὰς αὑτοῦ, δύο	δὲ	ἦσαν, καὶ τοὺς ὁπλίτας τοὺς
[7, 10, 1]	ἀποβαλεῖν ἐλπίδα χρηστὴν ἔφασκον, ἂν	δὲ	ἡττηθέντες ἑνὶ μέρει τῆς δυνάμεως
[7, 2, 1]	τῶν Ἐρέμμωνος υἱῶν Βανά, ἑτέρῳ	δὲ	Θαηνὸς ὄνομα ἦν, ἐπιβουλευθεὶς ἀπέθανεν.
[7, 9, 6]	ἐκείνου πρὸς μικρὸν ὑποχωρήσουσιν, αὐτοὶ	δὲ	θαρσήσαντες ὡς τοῦ βασιλέως αὐτοῖς
[7, 14, 9]	ἀργύρου ταλάντων μυριάδας δέκα, ὁ	δὲ	θεὸς ἐκώλυσέ με διὰ τοῦ
[7, 6, 2]	Ἀμμανιτῶν δύναμιν ὁ Δαυίδης, τῷ	δὲ	θεῷ πεποιθὼς καὶ τῷ δικαίως
[7, 12, 4]	ἐξόδου καὶ σωτηρίας ἐβρυχᾶτο. τοῦ	δὲ	θηρὸς ἀκούσας ὁ Ναβαῖος, ὥδευε
[7, 4, 2]	καὶ τὴν γυναῖκα Μιχάλην Σαούλου	δὲ	θυγατέρα τοῦ πρώτου βασιλέως ἰδοῦσαν
[7, 4, 3]	αὐτῷ Μιχάλη ἡ γυνὴ Σαούλου	δὲ	θυγάτηρ τά τε ἄλλα αὐτῷ
[7, 1, 4]	παλλακῇ Ῥαισφᾶ μὲν τοὔνομα Σιβάτου	δὲ	θυγατρί, καὶ καταμεμφθεὶς ὑπὸ Ἰεβώσθου
[7, 8, 5]	μὲν ἀρρένων πατὴρ γενόμενος μιᾶς	δὲ	θυγατρὸς τὴν μορφὴν ἀρίστης, ἣν
[7, 11, 8]	καὶ πορθῆσαι μηδὲν ἐξαμαρτοῦσαν. ὁ	δὲ	ἵλεων μὲν εὔχεται τὸν θεὸν
[7, 13, 1]	βαστάζειν καὶ στρατεύεσθαι δυναμένων, ἡ	δὲ	Ἰούδα φυλὴ καθ' ἑαυτὴν τεσσαράκοντα
[7, 1, 3]	οὐκέτι τοὺς πολεμίους ἐδίωκον: ὁ	δὲ	Ἰώαβος αὐτὸς καὶ ὁ ἀδελφὸς
[7, 7, 1]	Οὐρίᾳ κομίσαι πρὸς Ἰώαβον. δεξάμενος	δὲ	Ἰώαβος τὰ γράμματα καὶ τὴν
[7, 8, 5]	θεάσασθαί τε καὶ προσειπεῖν. καταμελήσαντος	δὲ	Ἰωάβου τῶν ἰδίων τινὰς ἀποστείλας
[7, 5, 5]	πάντα ποιήσειν εἰπὼν ἀνεχώρησεν, ὁ	δὲ	Ἰωνάθου παῖς ἐν Ἱεροσολύμοις κατῴκει
[7, 9, 7]	παρασχεῖν αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν. ἡ	δὲ	καθιμήσασα τοὺς νεανίσκους εἰς φρέαρ
[7, 11, 8]	ὑπομνημάτων, Σουσὰν δὲ γραμματέα, Σάδωκον	δὲ	καὶ Ἀβιάθαρον ἀπέφηνεν ἱερεῖς. ~(Μετὰ
[7, 7, 5]	τῆς κεφαλῆς διαπαντὸς Δαυίδης. πολλὰ	δὲ	καὶ ἄλλα σκῦλα λαμπρὰ καὶ
[7, 3, 3]	μικρὸν ὕστερον εὐκαιρότερον σημανῶ. ἔγημε	δὲ	καὶ ἄλλας γυναῖκας πρὸς ταῖς
[7, 14, 8]	τοῖς χιλιάρχοις καὶ ἑκατοντάρχοις. κατέστησε	δὲ	καὶ ἄρχοντα ἑκάστης μοίρας ὃν
[7, 7, 3]	ὑφ' ἑνὸς τῶν παίδων, ἐπιβουλευθήσεσθαι	δὲ	καὶ αὐτὸν ὑπ' ἐκείνου, καὶ
[7, 5, 1]	δ' ἱπποτῶν ὡς πεντακισχιλίους. ἔλαβε	δὲ	καὶ αὐτοῦ ἅρματα χίλια, καὶ
[7, 9, 5]	τοὺς ἰδίους ἐνταῦθα κεκοπωμένους. ~(Ἀψαλώμου	δὲ	καὶ Ἀχιτοφέλου τοῦ συμβούλου παραγενομένων
[7, 11, 8]	πάλιν τοῦ λαοῦ στρατηγός. καθίστησι	δὲ	καὶ Βαναῖον ὁ βασιλεὺς ἐπὶ
[7, 14, 11]	ἐπὶ τὴν γῆν προσεκύνησαν, εὐχαρίστησαν	δὲ	καὶ Δαυίδῃ περὶ πάντων ὧν
[7, 7, 1]	μητρόπολιν συγκλείσας Ἀραβαθὰ ἐπολιόρκει. ~(Συνέπεσε	δὲ	καὶ Δαυίδῃ πταῖσμα δεινὸν ὄντι
[7, 10, 5]	εἰσελθεῖν εἰς τὴν πόλιν, κατηφεῖς	δὲ	καὶ δεδακρυμένοι πάντες ὡς ἀφ'
[7, 1, 2]	τοὺς τεθνηκότας σπουδῆς ὑπισχνούμενος, ἅμα	δὲ	καὶ δηλῶν ὡς ἡ Ἰούδα
[7, 2, 1]	μηδένα μηδὲν κακὸν εἰργασμένον, ὑμᾶς	δὲ	καὶ διὰ πολλῆς εὐνοίας καὶ
[7, 5, 4]	κεφαλῆς παρ' αὐτῶν ἐδέχετο. ἦν	δὲ	καὶ δίκαιος τὴν φύσιν καὶ
[7, 1, 1]	γένος, ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀπολέσθαι. ἔγραψε	δὲ	καὶ θρήνους καὶ ἐπιταφίους ἐπαίνους
[7, 3, 3]	Φαλναγέην, Ναφήν, Ἰεναέ, Ἐλιφαλέ, ἔτι	δὲ	καὶ θυγατέρα Θαμάραν. τούτων οἱ
[7, 10, 5]	μᾶλλον συμπαθῶς εἶχεν. ἡ στρατιὰ	δὲ	καὶ Ἰώαβος ἀκούσαντες, ὅτι πενθεῖ
[7, 14, 2]	καὶ λίθων ὕλην ἄφθονον, ἔχεις	δὲ	καὶ λατόμων πολλὰς μυριάδας καὶ
[7, 7, 1]	ἀναιρεῖ μὲν οὐκ ὀλίγους, κυκλωθεὶς	δὲ	καὶ ληφθεὶς ἐν μέσῳ ἅμα
[7, 14, 2]	ἀριθμοῦ πλείονα συντέθεικα καὶ ξύλων	δὲ	καὶ λίθων ὕλην ἄφθονον, ἔχεις
[7, 14, 10]	τούτων τὸν σταθμὸν ὥρισε. προσπαρώρμησε	δὲ	καὶ λόγοις αὐτόν τε πάσῃ
[7, 13, 3]	ὀδύνης τὴν ψυχὴν ἀφιέντων, ἐνίων	δὲ	καὶ μαραινομένων τοῖς παθήμασι καὶ
[7, 3, 3]	καὶ δέκα καὶ πέντε. ~(Ποιήσομαι	δὲ	καὶ μνήμην Ὀρόνα πλουσίου μὲν
[7, 12, 1]	καὶ ἀπόγονος τῶν Γιγάντων, ἔχων	δὲ	καὶ ξυστόν, οὗ τὴν λαβὴν
[7, 9, 2]	ἐπὶ πολλοὺς αὐτοῦ διαπέμψαντος. ~(Παρῆν	δὲ	καὶ ὁ Δαυίδου σύμβουλος ὁ
[7, 1, 1]	καταρρηγνύει μὲν τὴν ἐσθῆτα, κλαίων	δὲ	καὶ ὀδυρόμενος μετὰ τῶν ἑταίρων
[7, 3, 3]	Δαυίδης καὶ παλλακὰς ἔσχεν. ἐποιήσατο	δὲ	καὶ παῖδας ἐννέα τὸν ἀριθμόν,
[7, 14, 1]	πλῆθος παραφέρειν τοὺς λίθους, τρισχιλίους	δὲ	καὶ πεντακοσίους τοῖς ἐργαζομένοις ἐξ
[7, 5, 2]	ῥώμῃ καὶ ἀνδρείᾳ. πρὸς τούτοις	δὲ	καὶ περὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ
[7, 15, 2]	περὶ τὴν Οὐρία γυναῖκα. κατέλιπε	δὲ	καὶ πλοῦτον ὅσον οὐκ ἄλλος
[7, 14, 1]	ἐργαζομένοις ἐξ αὐτῶν ἐπέστησεν. ἡτοίμασε	δὲ	καὶ πολὺν σίδηρον καὶ χαλκὸν
[7, 1, 6]	αὐτοῦ φονευθῆναι τὸν Ἀβεννῆρον: ἔλεξε	δὲ	καὶ πρὸς τὸ πλῆθος, ὡς
[7, 14, 6]	αὐτὸν ἀπὸ τῆς ἱκεσίας: ἐλθόντα	δὲ	καὶ προσκυνήσαντα εἰς τὴν ἰδίαν
[7, 10, 1]	Ἰεθράου μητρὸς δὲ Ἀβιγαίας, αὕτη	δὲ	καὶ Σουρία ἡ Ἰωάβου μήτηρ
[7, 7, 5]	δ' ἄνδρας αἰκισάμενος διέφθειρε. ταὐτὰ	δὲ	καὶ τὰς ἄλλας τῶν Ἀμμανιτῶν
[7, 14, 11]	χιλίους ἀμνούς, οὓς ὡλοκαύτωσαν: ἔθυσαν	δὲ	καὶ τὰς εἰρηνικὰς θυσίας πολλὰς
[7, 13, 4]	θεῷ καὶ ποιήσῃ θυσίαν. ὁ	δὲ	καὶ τὴν ἅλω εἶπε καὶ
[7, 9, 4]	πολλῶν ἀρχηγὸν κακῶν ἀποκαλῶν. ἐκέλευε	δὲ	καὶ τῆς γῆς ὡς ἐναγῆ
[7, 15, 1]	διὰ τοῦ παντὸς αἰῶνος. μέμνησο	δὲ	καὶ τῆς Ἰωάβου τοῦ στρατηγοῦ
[7, 14, 7]	ἄχρι τῆς σήμερον ἡμέρας. ἐποίησε	δὲ	καὶ τῆς Ληουίτιδος φυλῆς εἴκοσι
[7, 1, 3]	ἔριδα καὶ μάχην παροξύνειν, ἁμαρτεῖν	δὲ	καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Ἀσάηλον,
[7, 11, 6]	δ' οὐκέτ' ἐπλησίαζεν αὐταῖς. ἀποδείκνυσι	δὲ	καὶ τὸν Ἀμασὰν στρατηγὸν καὶ
[7, 6, 1]	τούτοις πεζοῦ δύο μυριάδες. προσεμισθώσαντο	δὲ	καὶ τὸν ἐκ τῆς Μιχᾶς
[7, 7, 3]	ἐπ' αὐτῷ δίκην ὑφέξειν: τεθνήξεσθαι	δὲ	καὶ τὸν παῖδά σοι παραχρῆμα
[7, 14, 4]	τοὺς ἀδελφοὺς χωρὶς Σολόμωνος, παραλαβόντος	δὲ	καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον καὶ
[7, 6, 3]	ἱππέων δὲ εἰς ἑπτακισχιλίους, ἔτρωσε	δὲ	καὶ τὸν στρατηγὸν τοῦ Χαλαμᾶ
[7, 1, 1]	ἀναιρεθεισῶν τοῖς Ἑβραίοις μυριάδων, πεσόντος	δὲ	καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν Σαούλου
[7, 10, 1]	ἐχόντων παρ' αὐτοῦ ἔτυχον: φείσασθαι	δὲ	καὶ τοῦ παιδὸς Ἀψαλώμου κρατήσαντας
[7, 14, 2]	τὸν θεὸν ἔχων προστάτην. προσπαρεκελεύσατο	δὲ	καὶ τοὺς ἄρχοντας τοῦ λαοῦ
[7, 10, 1]	ἀμείνονα παρασκευάσειν αὐτὸν ἰσχύν: ὑπονοήσειν	δὲ	καὶ τοὺς πολεμίους εἰκός ἐστιν
[7, 5, 5]	τὴν τούτου φυλακὴν ἦσαν. ~(Ἐμνήσθη	δὲ	καὶ τῶν πρὸς Ἰωνάθην τὸν
[7, 11, 3]	τῇ τοῦ βασιλέως μεταβολῇ: διεβέβλητο	δὲ	καὶ ὑπὸ τοῦ ἐπιτρόπου Σιβᾶ
[7, 5, 3]	εὑρέθη πάμπολυς καὶ ἄργυρος ἔτι	δὲ	καὶ χαλκός, ὃν τοῦ χρυσοῦ
[7, 12, 4]	οἱ τρεῖς ἐπεδείξαντο. καθ' ὃν	δὲ	καιρὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ὄντος τοῦ
[7, 8, 1]	αὐτῷ παρθένος μὲν ἔτι τὸ	δὲ	κάλλος εὐπρεπής, ὡς ἁπάσας ὑπερβάλλειν
[7, 5, 3]	Σολόμων τὸ μέγα σκεῦος θάλασσαν	δὲ	καλούμενον ἐποίησε καὶ τοὺς καλλίστους
[7, 4, 4]	ναοῦ κατασκευὴν προθυμότερον. τοῦ θεοῦ	δὲ	κατ' ἐκείνην τὴν νύκτα τῷ
[7, 6, 1]	παρὰ Δαυίδου τῶν τιμῶν. τελευτήσαντος	δὲ	κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τοῦ
[7, 1, 6]	καὶ βούλησιν ἰδίαν ἀποθάνοι. ἀρὰς	δὲ	κατὰ τοῦ πεφονευκότος αὐτὸν δεινὰς
[7, 1, 4]	πᾶσαν σχεδὸν ἡμέραν ἐλαττουμένων. ~(Ἐγένοντο	δὲ	κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν καὶ
[7, 3, 1]	ἄρας ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα. ~(Τῶν	δὲ	κατοικούντων τὴν πόλιν Ἰεβουσαίων, γένος
[7, 10, 2]	τοῦ νεα νίσκου δεηθέντος. ὁ	δὲ	κελεύσας αὐτῷ δεῖξαι ποῦ κρεμάμενον
[7, 9, 8]	οὐκ εἰς μακρὰν ἀπολούμενος: Δαυίδην	δὲ	κρατήσειν ἔλεγεν καὶ> ἐπανήξειν ἐπὶ
[7, 8, 3]	τὴν ἀναίρεσιν τὴν ἐκείνου. μεταξὺ	δὲ	κτύπος ἵππων καὶ θόρυβος προσιόντων
[7, 5, 1]	τῇ μάχῃ νικήσας διέφθειρε, τὸ	δὲ	λειπόμενον αἰχμάλωτον ἔλαβε. φόρους δὲ
[7, 11, 4]	βασιλεῦσι τέρπει τοὺς συνδιαιτωμένους. οὕτως	δὲ	λιπαρῶς δεομένου, σὲ μέν, εἶπεν,
[7, 7, 3]	γεγενημένας ἀπειλὰς ἡσυχάζειν ἔκρινεν, ἄλλους	δὲ	λόγους χρηστοὺς πρὸς αὐτὸν διεξῆλθε,
[7, 5, 2]	τῆς Ἀδάδου δυνάμεως δισμύριοι, οἱ	δὲ	λοιποὶ πάντες ἔφυγον. μέμνηται δὲ
[7, 10, 5]	τροπῆς τῶν πολεμίων γενομένης, ἀκοῦσαι	δὲ	μεγάλης φωνῆς διωκόντων τὸν Ἀψάλωμον
[7, 11, 3]	οὐσίας αὐτῷ κελεύσας ἀποδοθῆναι. ὁ	δὲ	Μεμφίβοσθος πάντ' ἐχέτω μέν, εἶπε,
[7, 6, 3]	ἐκ τῆς πληγῆς ἀπέθανεν. οἱ	δὲ	Μεσοποταμῖται τοιούτου γενομένου τοῦ τέλους
[7, 1, 3]	τοὐπίσω καιρίως παραχρῆμ' ἀπέκτεινεν. οἱ	δὲ	μετ' αὐτοῦ διώκοντες τὸν Ἀβεννῆρον
[7, 12, 1]	ἡ τῶν Ἑβραίων χώρα. Στρατεύεται	δὲ	μετ' οὐ πολὺν χρόνον ὁ
[7, 10, 2]	ἡμιόνου τῆς βασιλικῆς ἔφευγε: φερόμενος	δὲ	μετὰ ῥύμης καὶ ὑπὸ τοῦ
[7, 10, 2]	καὶ τοῦ μεγέθους ἐγένετο. δείσας	δέ,	μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι,
[7, 14, 9]	παρέχῃς νόμων, ὦ τέκνον: εἰ	δὲ	μή, τὰ χείρω προσδοκάτω ταῦτα
[7, 4, 1]	δὲ εἰς φυγὴν ἐτρέψατο. ὑπολάβῃ	δὲ	μηδεὶς ὀλίγην τὴν τῶν Παλαιστίνων
[7, 13, 1]	τοῦτο ποιεῖν οὐκ ἐπείσθη, προσέταξε	δὲ	μηδὲν μελλήσαντα βαδίζειν ἐπὶ τὴν
[7, 1, 1]	Σαούλου νεκρὸν κομίσειεν αὐτῷ. Δαυίδης	δὲ	μηκέτ' ἀπιστεῖν ἔχων ἀλλ' ἐναργῆ
[7, 10, 3]	αὐτῷ τρία μὲν ἄρρενα, θυγάτηρ	δὲ	μία Θωμάρα τοὔνομα, ὡς προειρήκαμεν.
[7, 5, 1]	πλείω μὲν αὐτῶν ἠφάνισεν, ἑκατὸν	δὲ	μόνα προσέταξεν αὑτῷ φυλαχθῆναι. ~(Ἀκούσας
[7, 11, 3]	φυγὴν ταύταις δυνάμενος. οὐ τοῦτο	δὲ	μόνον ἠδίκησέ μου τὴν πρὸς
[7, 14, 10]	πεντακισχίλια καὶ στατῆρας μυρίους, ἀργυρίου	δὲ	μύρια τάλαντα, καὶ σιδήρου μυριάδας
[7, 6, 3]	ἔχοντα μὲν ἀρχιστράτηγον Σέβεκον, πεζῶν	δὲ	μυριάδας ὀκτὼ καὶ ἱππέων μυρίους.
[7, 12, 3]	χορδαῖς ἐξημμένη τύπτεται πλήκτρῳ, ἡ	δὲ	νάβλα δώδεκα φθόγγους ἔχουσα τοῖς
[7, 7, 3]	ὕπνους ἐμέμφετο τὸν βασιλέα. ὁ	δὲ	Νάθας ἀστεῖος καὶ συνετὸς ὢν
[7, 14, 2]	ἄλλοις μὴ παραβαίνειν ἐπίτρεπε. τὸν	δὲ	ναόν, ὃν ὑπὸ σοῦ βασιλεύοντος
[7, 4, 1]	τῆς μάχης προλέγειν αὐτῷ. προφητεύσαντος	δὲ	νίκην καὶ κράτος ἐξάγει τὴν
[7, 13, 3]	ὥρας ἀρίστου μυριάδες ἑπτά. ἐξέτεινε	δὲ	ὁ ἄγγελος τὴν χεῖρα καὶ
[7, 11, 2]	Βενιαμίδος φυλῆς ἐπήγετο, καὶ Σιβᾶς	δὲ	ὁ ἀπελεύθερος Σαούλου καὶ οἱ
[7, 4, 2]	πολλῶν αὐτῷ μετέδωκεν ἀγαθῶν. ἀκούσας	δὲ	ὁ βασιλεὺς ὅτι ταῦτα συμβέβηκεν
[7, 8, 5]	παραλαβὼν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα. ~(Προέπεμψε	δὲ	ὁ βασιλεὺς πρόσθεν πρὸς τὸν
[7, 8, 4]	ἀποθανόντι υἱῷ ἄλλον ἑκουσίως. συνίησι	δὲ	ὁ βασιλεὺς ὑπόβλητον οὖσαν τὴν
[7, 5, 2]	μόνα προσέταξεν αὑτῷ φυλαχθῆναι. ~(Ἀκούσας	δὲ	ὁ Δαμασκοῦ καὶ Σύρων βασιλεὺς
[7, 13, 4]	φείδεσθαι δὲ τοῦ λαοῦ. ~(Κατακούσας	δὲ	ὁ θεὸς τῆς ἱκεσίας ἔπαυσε
[7, 10, 4]	εἰς τὰ οἰκεῖα διεσπάρη. ~(Ἀχιμᾶς	δὲ	ὁ Σαδώκου τοῦ ἀρχιερέως υἱὸς
[7, 5, 4]	θεῷ τὸν ναὸν κατεσκεύασεν. ~(Ὡς	δὲ	ὁ τῆς Ἀμάθης βασιλεὺς τὰ
[7, 6, 1]	πρεσβευτὰς εἰσπραξόμενος τὸν βασιλέα. συνέντες	δὲ	οἵ τε ἀναγκαῖοι καὶ οἱ
[7, 5, 1]	τὸν θεὸν ὑμνήσας ἀπαλλάσσεται. ~(Διαλιπὼν	δὲ	ὀλίγον χρόνον ἔγνω δεῖν ἐπὶ
[7, 3, 3]	δύο ἐκ τῶν παλλακίδων. Θαμάρα	δὲ	ὁμομήτριος Ἀψαλώμῳ ἦν. ~(Γνόντες δ'
[7, 12, 4]	ἦν Ἠλοῦ μὲν υἱὸς Σαβαίας	δὲ	ὄνομα. καὶ οὗτος ἐν τοῖς
[7, 13, 4]	ὡς μικρὸν ἔμπροσθεν ἐδηλώσαμεν. τοῦ	δὲ	Ὀροννᾶ πυθομένου τί παρείη πρὸς
[7, 13, 4]	δίκαιον προῖκα θυσίαν ἐπιτελεῖν. τοῦ	δὲ	Ὀροννᾶ φήσαντος ποιεῖν ὅ τι
[7, 7, 1]	ἀπελθόντα ἀναπαύσασθαι σὺν αὐτῇ. ὁ	δὲ	Οὐρίας τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίησε,
[7, 14, 5]	αὐτῷ συνεύχονται τὴν ἡγεμονίαν: ἐκάλεσε	δὲ	οὔτε ἐμὲ οὔτε τὸν ἀρχιερέα
[7, 9, 8]	τιμὴν τῆς προτέρας εὐπραγίας. ἦσαν	δὲ	οὗτοι Βερζελαῖος ὁ Γαλαδίτης καὶ
[7, 7, 2]	μιμεῖσθαι τὰ δὲ φυλάττεσθαι. ἐπεὶ	δὲ	οὕτως ἔχοντι καὶ τὸν Οὐρία
[7, 12, 1]	πολεμίων Ἄκμονος μὲν τοὔνομα Ἀράφου	δὲ	παιδός: οὗτος ἦν μὲν καὶ
[7, 5, 5]	τῆς σὺν αὐτῷ διαίτης. τοῦ	δὲ	παιδὸς προσκυνήσαντος ἐπί τε τοῖς
[7, 1, 3]	Σαούλου μὲν ἀρχιστράτηγος Ἀβεννῆρος Νήρου	δὲ	παῖς ἀνὴρ δραστήριος καὶ ἀγαθὸς
[7, 7, 1]	καὶ τῆς πολιορκίας ἀνέκρινε. λέγοντος	δὲ	πάντα κατὰ νοῦν αὐτοῖς κεχωρηκέναι
[7, 1, 6]	ἤλγησε μὲν τὴν ψυχήν, ἐμαρτύρατο	δὲ	πάντας ἀνατείνων εἰς τὸν θεὸν
[7, 11, 1]	Δαυίδῃ τὴν βασιλείαν ἀποδοῦναι: προσδοκᾶν	δὲ	παρ' αὐτοῦ μὴ διαλλαγὴν μόνον,
[7, 1, 5]	τούτων μὲν αὐτὸς ἀφαιρεθείη, λάβοι	δὲ	παρὰ Δαυίδου τὴν πρώτην τάξιν
[7, 8, 3]	ἀκηκόει μικρὸν ἔμπροσθεν ἀπολωλότας. ἦν	δὲ	παρὰ πάντων δάκρυα καὶ στόνος,
[7, 5, 2]	καὶ πολλαῖς μάχαις κριθείς, ὑστάτῃ	δὲ	παρὰ τὸν Εὐφράτην, ἐν ᾗ
[7, 15, 1]	ὁποῖον εἶναί τε δεῖ κἀγὼ	δὲ	παρακαλῶ, καθέξεις ἡμῶν τὴν βασιλείαν
[7, 10, 2]	ἐπευξάμενος ἐκπέμπει τὴν στρατιάν. ~(Ἰωάβου	δὲ	παρατάξαντος τὴν δύναμιν ἀντικρὺ τῶν
[7, 9, 5]	αὐτῷ τί δεῖ ποιεῖν: ὁ	δὲ	παρῄνεσε ταῖς τοῦ πατρὸς αὐτὸν
[7, 3, 2]	Σόλυμα ὅ ἐστιν ἀσφάλεια. ἦν	δὲ	πᾶς ὁ χρόνος ἀπὸ τῆς
[7, 14, 7]	συνέβη τοὺς βασιλεῖς ἀναθεῖναι: διέταξε	δὲ	πᾶσι τοῖς ἐκ τῆς Ληουίτιδος
[7, 5, 4]	τιμῆς τῆς πρεπούσης ἑκατέροις. τὰ	δὲ	πεμφθέντα ὑπ' αὐτοῦ καὶ τὸν
[7, 12, 3]	τοὺς μὲν γὰρ τριμέτρους, τοὺς	δὲ	πενταμέτρους ἐποίησεν. ὄργανά τε κατασκευάσας
[7, 10, 4]	αὐτὴν ποιήσεσθαι τῆς νίκης ἡσυχάσειν	δὲ	περὶ τῆς Ἀψαλώμου τελευτῆς, ἐπέτρεψεν
[7, 8, 1]	αὐτὴν ἐκβαλεῖν τῷ οἰκέτῃ. ἡ	δὲ	περιαλγὴς ἐπὶ τῇ ὕβρει καὶ
[7, 7, 4]	τῶν οἰκείων οὐ προσηνέγκατο, μέλαιναν	δὲ	περιθέμενος ἐσθῆτα πεσὼν ἐπὶ σάκκου
[7, 11, 4]	ἐπιμεληθήσεσθαι καὶ προνοήσειν ἐπηγγέλλετο. ὁ	δὲ	πόθῳ τῶν οἴκοι παρῃτεῖτο τὴν
[7, 1, 6]	ἐσθῆτας ἐνδύντι δὲ σάκκους, ταῦτα	δὲ	ποιεῖν προάγοντας τὴν κλίνην. αὐτὸς
[7, 14, 5]	ἅγιον ἔλαιον ἀποδεῖξαι βασιλέα: τοῦτο	δὲ	ποιῆσαι προσέταξε Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα
[7, 5, 4]	καὶ ἀργύρεα καὶ χάλκεα. Δαυίδης	δὲ	ποιησάμενος τὴν συμμαχίαν πρὸς τὸν
[7, 13, 3]	κολασθῆναι δίκαιος ὁ ποιμήν, τὰ	δὲ	ποίμνια σώζεσθαι μηδὲν ἁμαρτόντα, καὶ
[7, 6, 2]	τῶν Ἀμμανιτῶν Ἀραβαθᾶ κατεστρατοπεδεύσατο. τῶν	δὲ	πολεμίων ἐξελθόντων καὶ παραταξαμένων οὐχ
[7, 5, 4]	ἀνατίθησι τῷ θεῷ. οὐκ αὐτῷ	δὲ	πολεμοῦντι μόνον καὶ τῆς στρατιᾶς
[7, 4, 4]	τὴν διάνοιαν λαβόντος: οὐκ ἐπιτρέπειν	δὲ	πολλοὺς πολέμους ἠγωνισμένῳ καὶ φόνῳ
[7, 9, 3]	οἱ σὺν αὐτῷ δέοιντο. πυνθανομένου	δέ,	ποῦ καταλέλοιπε τὸν Μεμφίβοσθον, ἐν
[7, 11, 1]	δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔχειν, τῶν	δὲ	πραγμάτων καθὼς ἤδη καὶ πρότερον
[7, 11, 2]	Ἰσραηλῖται προτρεψαμένου τοῦ Ἀμασᾶ. ~(Τῶν	δὲ	πρέσβεων ἀφικομένων πρὸς αὐτὸν εἰς
[7, 5, 4]	τῶν σωματοφυλάκων ἀρχὴν παραδίδωσιν: οἱ	δὲ	πρεσβύτεροι παῖδες αὐτοῦ περὶ τὸ
[7, 3, 2]	αὐτὰ καὶ λαμβάνειν ἐπίδοσιν. πέμψας	δὲ	πρὸς αὐτὸν καὶ Ἱέρωμος ὁ
[7, 1, 2]	ὁπλίτας τοὺς σὺν αὐτῷ. συνελθὼν	δὲ	πρὸς αὐτὸν πᾶς ὁ τῆς
[7, 8, 1]	νόσον γὰρ ὑποκρίνασθαι παρῄνεσεν, ἐλθόντα	δὲ	πρὸς αὐτὸν τὸν πατέρα πέμψαι
[7, 11, 1]	παύσασθαι μὲν τῆς ὀργῆς, εὐνοικῶς	δὲ	πρὸς αὐτοὺς ἔχειν, τῶν δὲ
[7, 6, 2]	αὐτῆς ἔπεμψεν ἐπ' αὐτούς. ὁ	δὲ	πρὸς τῇ μητροπόλει τῶν Ἀμμανιτῶν
[7, 15, 1]	εἶναι πρὸς τοὺς ἀρχομένους, εὐσεβεῖ	δὲ	πρὸς τὸν τὴν βασιλείαν δεδωκότα
[7, 9, 7]	συστήσας ἀμείνω εἶναι δοκεῖν. ~(Σπεύσας	δὲ	πρὸς τοὺς ἀρχιερέας Σάδωκον καὶ
[7, 14, 4]	γυναικὸς αὐτῷ Αἰγίσθης γεγονὼς Ἀδωνίας	δὲ	προσαγορευόμενος, ἐμφερὴς ὢν Ἀψαλώμῳ τήν
[7, 8, 1]	δ' εὐθὺς ἐκέλευσεν ἀχθῆναι. ἡκούσῃ	δὲ	προσέταξεν ἄρτους αὐτῷ ποιῆσαι τηγανιστοὺς
[7, 1, 4]	ἑτοίμως ἀποστῆναι μὲν Ἰεβώσθου Δαυίδῃ	δὲ	προσθέσθαι ταύτης ἀποστρέψειε τῆς ὁρμῆς,
[7, 11, 2]	δείσῃς μηδὲν ὡς τεθνηξόμενος. ὁ	δὲ	προσκυνήσας αὐτὸν προῆγεν. ~(Ἀπήντησε δ'
[7, 8, 4]	καὶ τὸν θυμὸν ἀφεικέναι. ὁ	δὲ	προσκυνήσας τὸν βασιλέα καὶ τοὺς
[7, 13, 2]	καὶ σφόδρ' ἦν συγκεχυμένος. τοῦ	δὲ	προφήτου τοῦτο δεῖν ἐξ ἀνάγκης
[7, 13, 2]	ἑαυτὴν τεσσαράκοντα μυριάδες ἦσαν. ~(Τῶν	δὲ	προφητῶν δηλωσάντων τῷ Δαυίδῃ, ὅτι
[7, 12, 1]	φανερὰν ποιῆσαι τῆς νόσου. τῶν	δὲ	προφητῶν εἰπόντων βούλεσθαι τὸν θεὸν
[7, 2, 1]	τὸ μὲν γένος Βενιαμῖται τοῦ	δὲ	πρώτου τάγματος, λογισάμενοι δ' ὡς
[7, 8, 5]	εὐθέως καλέσαι πρὸς αὑτόν. τοῦ	δὲ	ῥίψαντος αὑτὸν ἐπὶ τοὔδαφος καὶ
[7, 14, 4]	ἄρχοντας τῆς Ἰούδα φυλῆς, οὔτε	δὲ	Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα καὶ Νάθαν
[7, 1, 6]	περιρρηξαμένῳ μὲν τὰς ἐσθῆτας ἐνδύντι	δὲ	σάκκους, ταῦτα δὲ ποιεῖν προάγοντας
[7, 4, 2]	καὶ ὀρχήσεων καὶ ψαλμῶν ἔτι	δὲ	σάλπιγγος καὶ κυμβάλων κατάγοντες τὴν
[7, 8, 3]	δεδηλωμένους καὶ τὸν ἀνῃρηκότα. ὁ	δὲ	Σαμᾶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ παῖς
[7, 1, 3]	ἐν τοῖς κινδύνοις φερομένων, τοῦ	δὲ	Σαούλου παιδὸς καὶ τῶν ὑπηκόων
[7, 1, 4]	γυναικὸς Ἀήθης προσηγόρευσε, τὸν πέμπτον	δὲ	Σαφατίαν τῆς Ἀβιτάλης καὶ τὸν
[7, 15, 1]	τὴν ἀγαθὴν ἀποστρέψεις πρόνοιαν: τοιοῦτον	δὲ	σεαυτὸν παρέχων, ὁποῖον εἶναί τε
[7, 1, 1]	Σαούλου μετὰ τῶν τέκνων: ταῦτα	δὲ	σημαίνειν ἔφασκεν αὐτὸς παρατυχὼν τῇ
[7, 5, 4]	φίλος γὰρ ἦν αὐτῷ: γραμματέα	δὲ	Σισὰν ἐποίησε: Βαναίᾳ δὲ τῷ
[7, 15, 1]	νῦν τὴν δίκην διέφυγε. παρατίθεμαι	δέ	σοι καὶ τοὺς Βερζέλου τοῦ
[7, 4, 4]	αὐτὸν τὴν βασιλείαν παραληψομένου κληθησομένου	δὲ	Σολομῶνος, οὗ προστήσεσθαι καὶ προνοήσειν
[7, 11, 3]	τιμωρίας εἶχεν ἡ μνήμη. φίλον	δὲ	σὸν ἔκρινας ἐμὲ καὶ ἐπὶ
[7, 1, 3]	Δαυίδου Σαρουίας μὲν παῖς, πατρὸς	δὲ	Σουρί, ἐκ δὲ τῆς ἀδελφῆς
[7, 9, 6]	πρὸς τοὺς κινδύνους παρασκευάσει τοὺς	δὲ	σοὺς καταπλήξεται. παράθου δὴ τοίνυν
[7, 11, 8]	αὐτοῖς εἰρήνην ἀπ' αὐτῶν: σὺ	δὲ	σπουδάζεις μητρόπολιν Ἰσραηλιτῶν καταβαλεῖν καὶ
[7, 5, 3]	οὗ κατὰ χώραν ἐροῦμεν. ~(Δαυίδης	δὲ	στρατευσάμενος ἐπὶ Δαμασκὸν καὶ τὴν
[7, 8, 5]	καὶ τὴν αἰτίαν πυνθανόμενος. ὁ	δέ	στρατήγημα τοῦτ' εἶπεν, εὗρον ἀγαγεῖν
[7, 8, 4]	τῷ παρ' αὐτοῦ φόβῳ. τοῦ	δὲ	συγκαταινέσαντος οἷς τὸ γύναιον ἱκέτευσεν,
[7, 10, 1]	τῆς Γιττῶν πόλεως ὑπάρχοντι. βουλόμενον	δὲ	συνεκστρατεύειν αὐτὸν οὐκ εἴασαν οἱ
[7, 10, 2]	κατὰ τῆς καρδίας ἀπέκτεινεν: οἱ	δὲ	τὰ τοῦ Ἰωάβου κομίζοντες ὅπλα
[7, 1, 5]	τῇ πρὸς Γιβρῶνι μάχῃ, ὡς	δὲ	τἀληθὲς εἶχε δείσαντος περὶ τῆς
[7, 9, 7]	ἀναβολὰς καὶ μέλλησιν ὑπερέθεντο, λαβόντες	δὲ	τὰς τῶν πατέρων ἐντολὰς εὐσεβεῖς
[7, 6, 1]	οὐ λόγοις τὰς ἀποκρίσεις. ἰδὼν	δὲ	ταῦθ' ὁ τῶν Ἰσραηλιτῶν βασιλεὺς
[7, 14, 9]	παρέξειν ἐπὶ Σολόμωνος βασιλέως. ἔσται	δὲ	ταῦτα βέβαια καὶ καλὸν ἕξει
[7, 5, 2]	ἱστοριῶν αὐτοῦ λέγων οὕτως: μετὰ	δὲ	ταῦτα πολλῷ χρόνῳ ὕστερον τῶν
[7, 12, 1]	καὶ Ἀβιάθαρον ἀπέφηνεν ἱερεῖς. ~(Μετὰ	δὲ	ταῦτα τῆς χώρας λιμῷ φθειρομένης
[7, 1, 1]	ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας ~(Συνέβη	δὲ	ταύτην γενέσθαι τὴν μάχην καθ'
[7, 4, 4]	βαλομένου ναὸν αὐτῷ κατασκευάσαι. τούτου	δὲ	ταύτην τὴν διάνοιαν λαβόντος: οὐκ
[7, 12, 2]	τῶν Γιγάντων ἀπόγονος εἶναι. μετὰ	δὲ	ταύτην τὴν μάχην οὐκέτι τοῖς
[7, 2, 2]	δέδωκεν ὁ θεὸς ἐμφανίζοντες. ὁ	δὲ	ταύτης τε ἀποδέχεται τῆς προθυμίας
[7, 3, 3]	ἐξ εὐγενίδων ἦσαν γεγονότες, οὓς	δὲ	τελευταίους εἰρήκαμεν δύο ἐκ τῶν
[7, 1, 4]	Γεσσιρῶν βασιλέως Ἀψάλωμος ὄνομα, τὸν	δὲ	τέταρτον Ἀδωνίαν ἐκ γυναικὸς Ἀήθης
[7, 14, 4]	παρθένου μετ' ὀλίγον δηλώσομεν. ~(Ὁ	δὲ	τέταρτος υἱὸς Δαυίδου νεανίας εὐειδὴς
[7, 14, 7]	καὶ γραμματεῖς τούτων ἑξακισχιλίους, πυλωροὺς	δὲ	τετρακισχιλίους καὶ τοσούτους ὑμνῳδοὺς τοῦ
[7, 7, 4]	τὴν διάνοιαν τοῦ βασιλέως. συνελθὼν	δὲ	τῇ γυναικὶ Βεεθσαβῇ ἔγκυον αὐτὴν
[7, 5, 2]	πρὸς τῷ Εὐφράτῃ ποταμῷ, πταίσας	δὲ	τῇ μάχῃ πολλοὺς ἀπέβαλε τῶν
[7, 7, 5]	Νάθα τοῦ προφήτου κελεύσαντος. ~(Ἰώαβος	δὲ	τῇ πολιορκίᾳ τοὺς Ἀμμανίτας ἰσχυρῶς
[7, 9, 5]	δεδιέναι προσδοκῶντας ὑμᾶς ὁμονοήσειν. πεισθεὶς	δὲ	τῇ συμβουλίᾳ κελεύει σκηνὴν αὑτῷ
[7, 10, 1]	μετ' αὐτοῦ στράτευμα εἶναι. πεισθεὶς	δὲ	τῇ συμβουλίᾳ ταύτῃ μένειν μὲν
[7, 7, 3]	καταθύσας εὐωχῆσαι τὸν φίλον, πέμψας	δὲ	τὴν ἀμνάδα τοῦ πένητος ἀπέσπασε,
[7, 1, 4]	ἄρχοι τῶν πέραν Ἰορδάνου, διὰ	δὲ	τὴν αὐτοῦ στρατηγίαν τε καὶ
[7, 10, 3]	οἰκειότερον τῇ ἱστορίᾳ δηλώσομεν. μετὰ	δὲ	τὴν Ἀψαλώμου τελευτὴν ὁ μὲν
[7, 1, 3]	τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν Μάναλιν, κατὰ	δὲ	τὴν Ἑλλήνων Παρεμβολὰς λεγομένην: ὥρμησε
[7, 4, 2]	αὐτὸν τοῦτο ποιοῦντα χλευάσαι. εἰσκομίσαντες	δὲ	τὴν κιβωτὸν τιθέασιν ὑπὸ τὴν
[7, 6, 2]	καὶ δισχιλίους ὁπλίτας. ~(Οὐ κατεπλάγη	δὲ	τὴν συμμαχίαν καὶ τὴν τῶν
[7, 3, 2]	κατεσκεύασαν βασίλειον ἐν Ἱεροσολύμοις. Δαυίδης	δὲ	τήν τε ἄνω πόλιν παραλαβὼν
[7, 6, 3]	Ἰώαβον πολεμήσοντα τοῖς Ἀμμανίταις. ὁ	δὲ	τήν τε γῆν αὐτῶν ἅπασαν
[7, 2, 1]	κατέστρεψε τέλος τὸν βίον. ~(Ἀκούσας	δὲ	τὴν τελευτὴν αὐτοῦ ὁ Σαούλου
[7, 9, 1]	τῶν ὄχλων εὔνοιαν ἐνόμιζε, μετὰ	δὲ	τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καταλλαγὴν
[7, 1, 3]	παῖς, πατρὸς δὲ Σουρί, ἐκ	δὲ	τῆς ἀδελφῆς τῆς ἐκείνου γεγονὼς
[7, 3, 1]	κράτος τὴν κάτω πόλιν. ἔτι	δὲ	τῆς ἄκρας λειπομένης ἔγνω τιμῆς
[7, 5, 2]	Σαμαρεῖτιν καλουμένην γῆν. οὐ διήμαρτε	δὲ	τῆς ἀληθείας: οὗτος γάρ ἐστιν
[7, 2, 2]	ἐκλεκτοὶ δισμύριοι ἑπτακισχίλιοι ἑξακόσιοι. ἐκ	δὲ	τῆς Ἀσήρου φυλῆς μυριάδες τέσσαρες.
[7, 2, 2]	εἴκοσι δύο συγγενέσιν ἡγεμόσιν. ἐκ	δὲ	τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς ὁπλῖται τετρακισχίλιοι:
[7, 10, 1]	μὲν ὄντι καὶ φίλῳ ἐκ	δὲ	τῆς Γιττῶν πόλεως ὑπάρχοντι. βουλόμενον
[7, 9, 8]	μηδὲν ὀκνεῖν δι' αὐτήν. ~(Ἀχιτόφελος	δὲ	τῆς γνώμης αὐτοῦ παρευδοκιμηθείσης ἐπιβὰς
[7, 7, 1]	ὁπλοφόρον ἐκ τῆς πολιορκίας ἄνδρα	δὲ	τῆς γυναικὸς Οὐρίαν ὄνομα, καὶ
[7, 2, 2]	δὲ φυλὴ ἀναρίθμητος οὖσα. ἐκ	δὲ	τῆς Δανίτιδος φυλῆς ἐκλεκτοὶ δισμύριοι
[7, 2, 2]	Σαούλου τινὰ βασιλεύσειν προσδοκῶσα. ἐκ	δὲ	τῆς Ἐφραίμου φυλῆς δισμύριοι καὶ
[7, 2, 2]	μέλλοντα, ὁπλῖται δὲ δισμύριοι. ἐκ	δὲ	τῆς Ζαβουλωνίτιδος φυλῆς ὁπλιτῶν ἐπιλέκτων
[7, 14, 7]	τῆς Ἐλεαζάρου οἰκίας ἑκκαίδεκα, ἐκ	δὲ	τῆς Ἰθαμάρου ὀκτώ, διέταξέ τε
[7, 2, 2]	μύριοι ὀκτακισχίλιοι τῶν δυνατωτάτων> ἐκ	δὲ	τῆς Ἰσαχάρου φυλῆς διακόσιοι μὲν
[7, 2, 2]	φυλῆς ἑπτακισχίλιοι καὶ ἑκατόν. ἐκ	δὲ	τῆς Ληουίτιδος τετρακισχίλιοι καὶ ἑπτακόσιοι
[7, 7, 2]	συχνὰς αὐτὸν ἡμέρας ἐπένθησεν, παυσαμένην	δὲ	τῆς λύπης καὶ τῶν ἐπ'
[7, 2, 2]	καὶ κατ' ἰσχὺν διαφερόντων. ἐκ	δὲ	τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς τοῦ ἡμίσους
[7, 2, 2]	τοῖς τῆς Γάδου φυλῆς. ἐκ	δὲ	τῆς Νεφθαλίδος φυλῆς ἐπίσημοι καὶ
[7, 2, 2]	τὸν Δαυίδην ἀπέδειξε βασιλέα. ἐκ	δὲ	τῆς Συμεωνίδος φυλῆς ἑπτακισχίλιοι καὶ
[7, 5, 1]	τὸν Ἀραοῦ μὲν υἱὸν βασιλέα	δὲ	τῆς Σωφηνῆς ἐστράτευσε, καὶ συμβαλὼν
[7, 11, 8]	χαλεπῶς πρὸς αὐτοὺς διετέθη. ~(Γύναιον	δέ	τι σῶφρον καὶ συνετὸν ἐν
[7, 14, 2]	πολλὰς μυριάδας καὶ τεκτόνων: ἂν	δέ	τι τούτοις προσδέῃ, σὺ προσθήσεις.
[7, 4, 4]	ἐγγόνοις φυλάξων καὶ παραδώσων, αὐτὸν	δὲ	τιμωρήσων, ἂν ἁμαρτὼν τύχῃ, νόσῳ
[7, 8, 3]	ἐφέροντο πρὸς τὸν πατέρα. φθάσας	δέ	τις αὐτοὺς ἅπαντας ὑπὸ Ἀψαλώμου
[7, 8, 1]	θορύβου καὶ ταραχῆς ἀπηλλαγμένος. ὡς	δὲ	τὸ κελευσθὲν ἐγένετο, τὴν ἀδελφὴν
[7, 6, 2]	καὶ παραταξαμένων οὐχ ὁμοῦ διχῇ	δέ,	τὸ μὲν γὰρ ἐπικουρικὸν ἐν
[7, 13, 4]	προσέδραμεν αὐτῷ καὶ προσεκύνησεν. ἦν	δὲ	τὸ μὲν γένος Ἰεβουσαῖος, φίλος
[7, 8, 5]	ὁμοροῦσαν αὐτῷ χώραν ἐπυρπόλησεν. ὁ	δὲ	τὸ πραχθὲν μαθὼν ἧκε πρὸς
[7, 12, 4]	παραχρῆμα ἀπέκτεινε. καὶ οἱ λοιποὶ	δὲ	τοιοῦτοι τὰς ἀρετὰς ὑπῆρχον. ~(Ὁ
[7, 2, 2]	τάφῳ πάντων ἀξιώσας ἐκήδευσε. ~(Τούτων	δὲ	τοιοῦτον λαβόντων τέλος ἧκον ἅπαντες
[7, 6, 1]	μισθῷ παρεκάλεσαν καὶ Σουβάν: ἦσαν	δὲ	τοῖς βασιλεῦσι τούτοις πεζοῦ δύο
[7, 1, 6]	ἀνδρὸς ἀγαθοῦ τετελευτηκότος, οὐ μικρὰ	δὲ	τοῖς Ἑβραίων πράγμασι βλάβη στερηθέντων
[7, 7, 2]	πράττειν συμβαίνειν κατ' αὐτόν, ποτὲ	δὲ	τοῖς ἑτέροις: τοῦ λοιποῦ μέντοι
[7, 8, 2]	τοὺς ἀδελφοὺς ἀποστεῖλαι παρεκάλεσε. πέμψαντος	δὲ	τοῖς ἰδίοις ἐκέλευσεν ὁπηνίκ' ἂν
[7, 8, 1]	τότε μὲν οὐκ ἐγεύσατο, προσέταξε	δὲ	τοῖς οἰκέταις παραιτήσασθαι πάντας πρὸ
[7, 10, 1]	ἐπ' αὐτὸν Ἀψάλωμος ἔλθῃ, προσθεὶς	δὲ	τοῖς οὖσι χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους
[7, 6, 2]	ἀπέλυσε τοῖς Ἀμμανίταις μαχησόμενον, αὐτὸς	δὲ	τοῖς Σύροις συνέβαλε. καὶ πρὸς
[7, 15, 2]	ὡς οὐκ ἄλλος τις, ἐν	δὲ	τοῖς ὑπὲρ τῶν ὑπηκόων ἀγῶσι
[7, 11, 1]	τῆς φυλῆς ἄρχουσι διειλέχθησαν ἃ	δὲ	τὸν Ἀμασὰν ἔπεισαν τὰ παρὰ
[7, 8, 2]	τοῖς μὲν πεπραγμένοις ἤχθετο, φιλῶν	δὲ	τὸν Ἀμνῶνα σφόδρα, πρεσβύτατος γὰρ
[7, 11, 4]	σὲ τὴν βασιλείαν ἀπολαβεῖν. ~(Βεέρζελον	δὲ	τὸν Γαλαδίτην ἄνδρα μέγαν καὶ
[7, 13, 3]	προφήτης ἀπήγγειλε τῷ θεῷ: ὁ	δὲ	τὸν λοιμὸν καὶ τὴν φθορὰν
[7, 14, 2]	παρακειμένην ἐπιτελῇ τὸ ἔργον. ~(Καλέσας	δὲ	τὸν παῖδα Σολόμωνα κατασκευάσαι τῷ
[7, 12, 1]	μὲν ὑπερήσπισε περιβὰς κείμενον, ἀπέκτεινε	δὲ	τὸν πολέμιον. ἤνεγκε δ' ἐπὶ
[7, 13, 2]	γενέσθαι καὶ συγγινώσκειν ἡμαρτηκότι. Γάδον	δὲ	τὸν προφήτην ἔπεμψεν ὁ θεὸς
[7, 13, 4]	τὸν παρηγγελμένον αὐτῷ τόπον. Ὀροννᾶς	δὲ	τὸν σῖτον ἀλοῶν ἐπεὶ τὸν
[7, 11, 7]	οὐδὲν τοιοῦτον ἔσχε παρακάλυμμα. ἀποκτείνας	δὲ	τὸν συστράτηγον ἐδίωκε τὸν Σαβαῖον
[7, 7, 5]	διαρπάσαι τοῖς στρατιώταις ἐφῆκεν. αὐτὸς	δὲ	τὸν τοῦ βασιλέως τῶν Ἀμμανιτῶν
[7, 10, 4]	παιδὸς αὐτοῦ, μένειν ἠξίου, καλέσας	δὲ	τὸν Χουσὶν ἐκείνῳ προσέταξε τὸ
[7, 4, 2]	τῷ θανάτῳ τοῦ Ὀζᾶ, ὁ	δὲ	τόπος ἐν ᾧ ἐτελεύτησεν Ὀζᾶ
[7, 12, 2]	ἔπεμψεν ἐπ' αὐτοὺς στρατιάν. ἠρίστευσε	δὲ	τότε καὶ σφόδρ' ηὐδοκίμησε Σαβρήχης
[7, 8, 1]	καὶ τηγανίσασα προσήνεγκεν αὐτῷ: ὁ	δὲ	τότε μὲν οὐκ ἐγεύσατο, προσέταξε
[7, 1, 3]	οὐδέτερον ἐγκλιθεὶς τῶν μερῶν. ἐπιστραφέντος	δὲ	τοῦ Ἀβεννήρου καὶ κατασοφίζεσθαι τὴν
[7, 11, 6]	τὸν υἱὸν τοῦ Βοχορίου. ἐξελθόντος	δὲ	τοῦ Ἀμασᾶ καὶ περὶ τὴν
[7, 10, 5]	ὡς ἀφ' ἥττης παρῆλθον. κατακαλυψαμένου	δὲ	τοῦ βασιλέως καὶ στένοντος τὸν
[7, 4, 1]	εἰς ταὐτὸ χωρίον ἐστρατοπεδεύσατο. πάλιν	δὲ	τοῦ βασιλέως τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐρομένου
[7, 10, 2]	ἐπ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας. οἱ	δὲ	τοῦ Δαυίδου πάντες ὥρμησαν ἐπὶ
[7, 14, 10]	δεήσει τὴν κιβωτὸν καλύπτοντας. σιωπήσαντος	δὲ	τοῦ Δαυίδου πολλὴ καὶ τῶν
[7, 1, 5]	βλεπομένῳ παραδῶσι τὴν ἀρχήν. ~(Ἐκπέμψαντος	δὲ	τοῦ Δαυίδου τὸν Ἀβεννῆρον οὐδὲ
[7, 14, 6]	ἤχοις οὐδὲ τῇ σάλπιγγι. παρακειμένου	δὲ	τοῦ δείπνου καὶ μηδενὸς γευομένου
[7, 6, 3]	χειμῶνος ἀνέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα, ἀρχομένου	δὲ	τοῦ ἔαρος ἔπεμψε τὸν ἀρχιστράτηγον
[7, 14, 7]	τοῦ ναοῦ δισμυρίους τετρακισχιλίους, κριτὰς	δὲ	τοῦ λαοῦ καὶ γραμματεῖς τούτων
[7, 13, 3]	γενεὰν αὐτοῦ πᾶσαν ἀποσκήπτειν, φείδεσθαι	δὲ	τοῦ λαοῦ. ~(Κατακούσας δὲ ὁ
[7, 14, 2]	δικαίους ὁ θεὸς ἀνθρώπους. οἰκοδομηθέντος	δὲ	τοῦ ναοῦ τὴν κιβωτὸν αὐτὸν
[7, 7, 2]	κομίζων πρὸς Ἰώαβον ἠπείγετο. ἡ	δὲ	τοῦ Οὐρία γυνὴ Βεεθσαβὴ τὸν
[7, 8, 1]	κατὰ τὰς Ἰωνάθου ὑποθήκας. παραγενομένου	δὲ	τοῦ πατρὸς καὶ σκεπτομένου πῶς
[7, 12, 4]	τοῦ μὲν Ἐλεαζάρου κτείνοντος ἑπομένου	δὲ	τοῦ πλήθους καὶ σκυλεύοντος τοὺς
[7, 1, 3]	φυλὴ κεχειροτόνηκεν αὐτὸν βασιλέα. ~(Ὁ	δὲ	τοῦ Σαούλου μὲν ἀρχιστράτηγος Ἀβεννῆρος
[7, 11, 7]	Ἀβεσσαίῳ τῷ τούτου ἀδελφῷ. κειμένου	δὲ	τοῦ σώματος ἐπὶ τῆς ὁδοῦ
[7, 12, 4]	τολμῆσαι> καταφρονήσαντας τῆς ὀλιγότητος. κομισθέντος	δὲ	τοῦ ὕδατος οὐκ ἔπιεν ὁ
[7, 10, 5]	δηλῶσαι τὴν νίκην ἐπείγεσθαι. παραγενομένου	δὲ	τοῦ Χουσὶ καὶ προσκυνήσαντος καὶ
[7, 8, 2]	Ἀψαλώμῳ τῷ ἀδελφῷ διεκαρτέρησε. ~(Γνοὺς	δὲ	τοῦθ' ὁ πατὴρ Δαυίδης τοῖς
[7, 11, 2]	αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παρεγένετο. πάντας	δὲ	τοὺς ἄλλους ἔφθασεν ἡ Ἰούδα
[7, 13, 1]	τὴν ἐξαρίθμησιν τῶν Ἑβραίων. Ἰώαβος	δὲ	τοὺς ἄρχοντας τῶν φυλῶν παραλαβὼν
[7, 1, 4]	τὴν γυναῖκα δικαίως ἀπολαβεῖν: συγκαλέσας	δὲ	τοὺς γεγηρακότας τοῦ πλήθους καὶ
[7, 10, 5]	σὴν γενεὰν δοκεῖς μισεῖν, στέργειν	δὲ	τοὺς ἐχθροτάτους καὶ ποθεῖν οὐκέτ'
[7, 3, 2]	βασιλέα τὴν στρατηγίαν ἀπαιτῶν. ~(Ἐκβαλὼν	δὲ	τοὺς Ἰεβουσαίους ἐκ τῆς ἄκρας
[7, 1, 3]	ἀδελφὸν αὐτοῦ παρρησίαν, οὐ προσιέμενον	δὲ>	τοὺς λόγους, ἀλλ' ἐπιμείναντα τὴν
[7, 10, 1]	ἐν ταῖς Παρεμβολαῖς ἔκρινεν, ἐκπέμπων	δὲ	τοὺς φίλους καὶ τοὺς στρατηγοὺς
[7, 15, 3]	καὶ ἐν ἄλλοις δεδηλώκαμεν. μετὰ	δὲ	τοῦτο ἐτῶν πολλῶν διαγενομένων πάλιν
[7, 9, 7]	εὐθὺς ἔπεμψε τοὺς συλληψομένους. νοήσαντες	δὲ	τοῦτο οἱ τῶν ἀρχιερέων παῖδες
[7, 8, 1]	δεῖπνον οἶκον αὐτῷ παρενεγκεῖν: ποιησάσης	δὲ	τοῦτο τῆς κόρης λαβόμενος αὐτῆς
[7, 7, 2]	πολλοὺς ἀπολέσας ἀναχωρῆσαι βιασθείη: προστιθέναι	δὲ	τούτοις ἂν ὀργιζόμενον ἐπ' αὐτοῖς
[7, 1, 2]	καὶ μέχρις ἐμοῦ διαμένουσιν. ~(Ἐπεὶ	δὲ	τούτοις ἐξετίμησε τὸν βασιλέα παυσάμενος
[7, 13, 4]	καὶ θυσίας ἐπήνεγκεν εἰρηνικάς. καταπραύνεται	δὲ	τούτοις τὸ θεῖον καὶ πάλιν
[7, 5, 2]	δὲ λοιποὶ πάντες ἔφυγον. μέμνηται	δὲ	τούτου τοῦ βασιλέως καὶ Νικόλαος
[7, 14, 7]	ἱερεῖς καὶ τοὺς Ληουίτας. ἐξαριθμήσας	δὲ	τούτους πρῶτον εὑρίσκει τῶν ἀπὸ
[7, 1, 4]	τὰ Δαυίδου φρονεῖν μετεβάλοντο. πεισθέντων	δὲ	τούτων Ἀβεννῆρος συγκαλεῖ τὴν Βενιαμιτῶν
[7, 1, 3]	ὥσπερ ἐκ συνθήματος ἀπώλοντο. πεσόντων	δὲ	τούτων συνέρρηξε καὶ ἡ λοιπὴ
[7, 2, 2]	βασιλεύειν τὸν Δαυίδην ἐκύρωσαν. ἐπὶ	δὲ	τρεῖς ἡμέρας ἑορτάσαντος τοῦ λαοῦ
[7, 10, 1]	τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ Ἀβεσσαίῳ, τὴν	δὲ	τρίτην μοῖραν ἐνεχείρισεν Ἐσθαίῳ συνήθει
[7, 10, 1]	τῷ στρατηγῷ παρέδωκεν Ἰωάβῳ, τὸ	δὲ	τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ Ἀβεσσαίῳ, τὴν
[7, 14, 4]	τούτου πυθέσθαι τοῦ βασιλέως. ταῦτα	δὲ	τῷ βασιλεῖ διαλεγομένης ὁ προφήτης
[7, 7, 1]	τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίησε, παρεκοιμήθη	δὲ	τῷ βασιλεῖ σὺν τοῖς ἄλλοις
[7, 9, 3]	οὐ πολὺ καὶ Ἀψάλωμος. ~(Ὀλίγον	δὲ	τῷ Δαυίδῃ προελθόντι Σιβᾶς ὁ
[7, 4, 4]	κιβωτὸν ἐν σκηνῇ κειμένην: ἐβούλετο	δὲ	τῷ θεῷ κατασκευάσαι ναόν, ὡς
[7, 5, 4]	γραμματέα δὲ Σισὰν ἐποίησε: Βαναίᾳ	δὲ	τῷ Ἰωάδου τὴν τῶν σωματοφυλάκων
[7, 2, 2]	ὅπλα θυρεὸν καὶ σιρομάστην: οὗτοι	δὲ	τῷ Σαούλου παιδὶ παρέμενον: τούτων
[7, 7, 2]	ταχέως ἑλεῖν τὴν πόλιν, προσβαλὼν	δὲ	τῷ τείχει καὶ πολλοὺς ἀπολέσας
[7, 13, 1]	εἰς τὸν θεὸν ἥμαρτεν. ἦν	δὲ	τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν ἀριθμὸς ἐνενήκοντα
[7, 6, 1]	ἐκεῖνον ἦν, τούτῳ προσδοκᾶν. οἱ	δὲ	τῶν Ἀμμανιτῶν ἄρχοντες κακοήθως ἀλλ'
[7, 6, 2]	πεδίῳ καθ' αὑτὸ ἐτάχθη, τὸ	δὲ	τῶν Ἀμμανιτῶν στράτευμα πρὸς ταῖς
[7, 2, 2]	Ἀσήρου φυλῆς μυριάδες τέσσαρες. ἐκ	δὲ	τῶν δύο φυλῶν τῶν πέραν
[7, 5, 3]	οἰκεῖον αὐτῶν τόπον δηλώσομεν. ὁ	δὲ	τῶν Ἑβραίων βασιλεὺς τοῦ θεοῦ
[7, 12, 4]	θεοῦ περὶ τοῦ πολέμου, τῆς	δὲ	τῶν ἐχθρῶν παρεμβολῆς ἐν τῇ
[7, 9, 6]	πρὸς πέτρᾳ τινὶ λοχήσει: συμβαλόντων	δὲ	τῶν ἡμετέρων οἱ μὲν ἐκείνου
[7, 14, 3]	πολλῶν ἱματίων γινομένης ἀναθερμαίνεσθαι. συνελθόντων	δὲ	τῶν ἰατρῶν καὶ συμβουλευσάντων, ὅπως
[7, 4, 1]	πόλεως, ἐν αὐτῇ στρατοπεδεύονται. ὁ	δὲ	τῶν Ἰουδαίων βασιλεύς, οὐδὲν γὰρ
[7, 1, 3]	Ἰώαβος ἐξαριθμήσας ἅπαντας ἐκήδευσεν. ἔπεσον	δὲ	τῶν μὲν Ἀβεννήρου στρατιωτῶν ὡς
[7, 10, 2]	οὔτε ποιεῖν οὔτε πάσχειν, ἔτι	δὲ	τῶν μὲν πλειόνων ἵνα μὴ
[7, 13, 3]	ὄψεις ὑποδραμόντος περιπνιγεῖς ἀπῴμωζον, ἔνιοι	δὲ	τῶν οἰκείων τινὰ κηδεύοντες ἐναπέθνησκον
[7, 12, 3]	κατὰ τὰς ἄλλας ἑορτάς. ἡ	δὲ	τῶν ὀργάνων ἐστὶν ἰδέα τοιαύτη
[7, 12, 2]	μεθέξουσι πολὺν βιώσαντος χρόνον. ~(Συνελθόντων	δὲ	τῶν Παλαιστίνων εἰς Γάζαρα πόλιν
[7, 5, 4]	τῆς στρατιᾶς τὸν Ἰώαβον: ἐπὶ	δὲ	τῶν ὑπομνημάτων Ἰωσάφατον υἱὸν Ἀχίλου
[7, 9, 4]	ἔβαλλεν αὐτὸν καὶ ἐκακηγόρει. περιστάντων	δὲ	τῶν φίλων καὶ σκεπόντων ἔτι
[7, 14, 9]	ἐχθρῶν μεμιάνθαι τὴν δεξιάν, τὸν	δὲ	υἱὸν ἐκέλευσε τὸν διαδεξόμενον τὴν
[7, 15, 1]	μοι χρεολυτοῦμεν. καὶ τὸν Γήρα	δὲ	υἱὸν Σουμούιν τὸν ἐκ τῆς
[7, 1, 5]	γενόμενον ἔπειτ' αὐτὴν ἀπολέσαι, τούτου	δὲ	ὑπερβολὴν ἔχοντος συμφορᾶς. καὶ διὰ
[7, 4, 3]	συνοικοῦσα παῖδας οὐκ ἐποιήσατο, γαμηθεῖσα	δὲ	ὕστερον ᾧ παρέδωκεν αὐτὴν ὁ
[7, 3, 1]	τοῦ λαοῦ δώσειν ἐπηγγείλατο. πάντων	δὲ	φιλοτιμουμένων ἀναβῆναι καὶ μηδένα πόνον
[7, 11, 7]	καὶ μετ' αἰτίας κολαζούσης: εἰ	δὲ	φρονεῖτε τὰ τοῦ βασιλέως, ἕπεσθε
[7, 7, 2]	ὡς τὰ μὲν μιμεῖσθαι τὰ	δὲ	φυλάττεσθαι. ἐπεὶ δὲ οὕτως ἔχοντι
[7, 2, 2]	χρώμενοι θυρεῷ καὶ δόρατι, ἠκολούθει	δὲ	φυλὴ ἀναρίθμητος οὖσα. ἐκ δὲ
[7, 8, 1]	προσλοιδορησάμενος ἐκέλευσεν ἀναστᾶσαν ἀπιέναι. τῆς	δὲ	χείρω τὴν ὕβριν καὶ διὰ
[7, 4, 2]	μὲν ἱερέων βασταζόντων αὐτήν, ἑπτὰ	δὲ	χορῶν οὓς διεκόσμησεν ὁ βασιλεὺς
[7, 15, 1]	ἡμέρας ὑπήκουον αὐτῷ. ~(Μετ' ὀλίγον	δὲ	χρόνον ὁ Δαυίδης καταπεσὼν εἰς
[7, 3, 2]	ἐν αὐτῇ διέτριβε βασιλεύων. ὁ	δὲ	χρόνος ὃν τῆς Ἰούδα φυλῆς
[7, 14, 3]	τὸν υἱὸν αὐτοῦ διελέχθη. ~(Πρεσβύτερος	δὲ	ὢν ἤδη καὶ τοῦ σώματος
[7, 1, 4]	βασιλείαν εἰς Δαυίδην περιστήσειν, ἐπιδείξειν	δὲ	ὡς οὐχὶ διὰ τὴν ἰδίαν
[7, 15, 1]	υἱὸν Σολόμωνα διελέχθη πρὸς αὐτὸν	τοιάδε:	ἐγὼ μέν, ὦ τέκνον, εἰς
[7, 7, 3]	μὲν ταῦτα τῷ βασιλεῖ προφητεύσας	οἴκαδε	ἐπανῆλθε. ~(Τῷ δ' ἐκ τῆς
[7, 0, 0]		~Τάδε	ἔνεστιν ἐν τῇ ἑβδόμῃ τῶν
[7, 8, 1]	σύ γε τοῦτο βιάσῃ με	μηδὲ	ἀσεβήσῃς, εἶπεν, ἀδελφέ, τοὺς νόμους
[7, 4, 1]	τῷ μηδὲν ἔργον ἐπιδείξασθαι γενναῖον	μηδὲ	μαρτυρίας ἄξιον στοχαζόμενος αὐτῶν τὴν
[7, 14, 5]	τὸν θεὸν Σολόμωνι εὐμενῆ γενέσθαι	μηδὲ	μικρὸν διαλιπόντες ἀναβιβάζουσιν ἐπὶ τὴν
[7, 7, 1]	αὑτὸν εἰς> τὴν οἰκίαν ἔλθοι	μηδὲ	πρὸς τὴν γυναῖκα διὰ τοσούτου
[7, 5, 1]	Παλαιστίνους ἐκστρατεύειν, καὶ μηδὲν ἀργὸν	μηδὲ	ῥᾴθυμον ἐν τοῖς πράγμασιν ὁρᾶν
[7, 9, 2]	τῆς τόλμης αὐτὸν θαυμάσας, ὅτι	μηδὲ	τῆς ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις συγγνώμης
[7, 11, 8]	γυναικῶν ὑπὲρ ἀνθρώπου πονηροῦ καὶ	μηδὲ	τίς ἐστι γνωριζομένου καὶ τοῦτον
[7, 11, 2]	καὶ μὴ γενέσθαι πικρὸν αὐτῷ	μηδὲ	τοῦτο πρῶτον ἡγήσασθαι τὴν τιμωρίαν
[7, 1, 6]	ὁ Ἀβεννήρου συνέσχε θάνατος, ὡς	μηδὲ	τροφὴν ἀναγκαζόντων αὐτὸν τῶν ἑταίρων
[7, 10, 4]	τὸ ἔργον, ἵν' ὅπερ αὐτὸς	εἶδε	τοῦτο μηνύσειε τῷ βασιλεῖ. τοῦ
[7, 8, 3]	ἄλλων μὴ πιστεύειν ὡς τεθνᾶσιν,	οὐδὲ	γὰρ αἰτίαν εὑρίσκειν ὑπολαμβάνειν, περὶ
[7, 6, 3]	τοὺς Ἀμμανίτας οὐκ ἔπεισεν ἠρεμεῖν	οὐδὲ	μαθόντας τοὺς κρείττονας ἡσυχίαν ἄγειν,
[7, 14, 4]	οὐδ' ἐπεῖχεν αὐτὸν τῆς προαιρέσεως	οὐδὲ	μέχρι τοῦ πυθέσθαι διὰ τί
[7, 1, 5]	δὲ τοῦ Δαυίδου τὸν Ἀβεννῆρον	οὐδὲ	ὀλίγον διαλιπὼν εἰς Γιβρῶνα ἧκεν
[7, 1, 5]	οὐκ ἔπειθε τὸν Δαυίδην τούτοις	οὐδὲ	παροξυνόμενον ἑώρα, τρέπεται ταύτης τολμηροτέραν
[7, 14, 6]	ἔλεγεν οὐκ ἀρέσκεσθαι τοῖς ἤχοις	οὐδὲ	τῇ σάλπιγγι. παρακειμένου δὲ τοῦ
[7, 10, 5]	Ἀψαλώμῳ γένοιτο. οὗτος ὁ λόγος	οὐδὲ	τὴν ἐπὶ τῇ νίκῃ χαρὰν
[7, 13, 1]	γὰρ αὐτὴν οὐκ ἔφθασεν ἀλλ'	οὐδὲ	τὴν Λευιτῶν φυλήν: μετενόησε γὰρ
[7, 9, 1]	κρίσιν, εὔνοιαν αὑτῷ παρὰ πάντων	κατεσκεύαζε	λέγων, ὡς αὐτὸς ἂν εἰ
[7, 9, 1]	τὴν παρὰ τῶν ὄχλων εὔνοιαν	ἐνόμιζε,	μετὰ δὲ τὴν τοῦ πατρὸς
[7, 8, 4]	πρεσβύτιδος πυθόμενος οὕτως ἔχον τἀληθὲς	ἔμαθε,	προσκαλεσάμενος τὸν Ἰώαβον ἐπιτυχεῖν τε
[7, 10, 5]	αὑτὸν αἰκιζόμενος καὶ τέκνον, ἐκβοῶν,	εἴθε	μοι τὸν θάνατον ἐπελθεῖν ἐγένετο
[7, 1, 5]	κατασκευαζομένων ἀπελθεῖν. ὡς δ' οὐκ	ἔπειθε	τὸν Δαυίδην τούτοις οὐδὲ παροξυνόμενον
[7, 1, 3]	πανοπλίαν, πάλιν δ' ὡς οὐκ	ἔπειθε	τοῦτο ποιεῖν κατασχεῖν αὑτὸν καὶ
[7, 9, 2]	Δαυίδου βούλησιν, μένειν γὰρ αὐτὸν	ἀνέπειθε,	καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον εὔνους
[7, 7, 3]	ταῦτα τῷ βασιλεῖ προφητεύσας οἴκαδε	ἐπανῆλθε.	~(Τῷ δ' ἐκ τῆς Οὐρία
[7, 2, 2]	πλῆθος εἰς Γιβρῶνα πρὸς Δαυίδην	συνῆλθε	μετὰ πολλῆς παρασκευῆς σιτίων καὶ
[7, 4, 1]	ἐφ' ἑτοίμην ἤδη καὶ φανερὰν	ἐξῆλθε	τὴν νίκην: οὐ γὰρ ὑπέμειναν
[7, 7, 3]	δὲ λόγους χρηστοὺς πρὸς αὐτὸν	διεξῆλθε,	καὶ δὴ τοιοῦτόν τινα τρόπον
[7, 9, 8]	ἃ συνεβούλευσεν Ἀψαλώμῳ ταῦτ' αὐτοῖς	διεξῆλθε,	καὶ ὡς οὐ πεισθεὶς φανερός
[7, 4, 1]	πταίσαντες ταῖς μάχαις τριπλάσιος στρατὸς	ἐπῆλθε	τῷ Δαυίδῃ καὶ εἰς ταὐτὸ
[7, 2, 1]	τελευτὴν τοῦτον ἀνελεῖν: οὐ γὰρ	ἐδύνασθε	μᾶλλον ἀδικῆσαι τὴν ἐμὴν δόξαν
[7, 1, 6]	τοῦτον ἡμῖν ἀνεκδίκητον: ἐγὼ δ'	ἐπίστασθε,	ὡς οὐδὲν Ἰώαβον καὶ Ἀβεσσαῖον
[7, 11, 7]	δὲ φρονεῖτε τὰ τοῦ βασιλέως,	ἕπεσθε	τῷ στρατηγῷ αὐτοῦ Ἰωάβῳ καὶ
[7, 14, 5]	ἐκδέξασθαι κελεύσαντος εἰσελθών, εἰ τήμερον	ἀποδείξειε	τὸν Ἀδωνίαν βασιλέα καὶ παραδοίη
[7, 7, 2]	βασιλέα λέγειν ἐντειλάμενος αὐτοῖς, ὡς	σπουδάσειε	μὲν ταχέως ἑλεῖν τὴν πόλιν,
[7, 12, 4]	τοῖς ἰδίοις αὐτὸν ὅπλοις διεχρήσατο.	προσαριθμήσειε	δὲ ἄν τις αὐτοῦ καὶ
[7, 12, 4]	τις ἐξ αὐτοῦ πιεῖν αὐτῷ	κομίσειε	μᾶλλον ἐθελήσειν ἢ εἰ πολλὰ
[7, 10, 4]	ἵν' ὅπερ αὐτὸς εἶδε τοῦτο	μηνύσειε	τῷ βασιλεῖ. τοῦ δ' Ἀχιμᾶ
[7, 1, 4]	Ἰεβώσθου Δαυίδῃ δὲ προσθέσθαι ταύτης	ἀποστρέψειε	τῆς ὁρμῆς, νῦν μέντοι γε
[7, 12, 1]	κείμενον, ἀπέκτεινε δὲ τὸν πολέμιον.	ἤνεγκε	δ' ἐπὶ τῷ παρ' ὀλίγον
[7, 4, 2]	καὶ θυσίας τελείας καὶ εἰρηνικὰς	ἀνήνεγκε,	καὶ τὸν ὄχλον εἱστίασε πάντα
[7, 4, 3]	ἀποσπάσας αὐτὸς εἶχε, πέντε παῖδας	ἔτεκε.	καὶ περὶ μὲν τούτων κατὰ
[7, 5, 1]	τῶν Ἱεροσολύμων ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους	ἧκε.	κρατήσας δ' αὐτῶν τῇ μάχῃ
[7, 9, 5]	λαῷ, καὶ ὁ Δαυίδου φίλος	ἧκε	πρὸς αὐτοὺς καὶ προσκυνήσας αὐτὸν
[7, 1, 4]	παραλαβὼν ὡς εἴκοσι τῶν ἑταίρων	ἧκε	πρὸς Δαυίδην τοὺς ὅρκους παρ'
[7, 8, 5]	ὁ δὲ τὸ πραχθὲν μαθὼν	ἧκε	πρὸς τὸν Ἀψάλωμον ἐγκαλῶν τε
[7, 9, 5]	εἰς ἄλλην οἰκίαν ἡ βασιλεία	μεταβέβηκε,	μεμένηκε δ' ἐπὶ τῆς αὐτῆς
[7, 5, 3]	οἱ τοῦ Ἀδάδου σωματοφύλακες ἐφόρουν,	ἀνέθηκε	τῷ θεῷ εἰς Ἱεροσόλυμα, ἃς
[7, 9, 6]	ἀνδρείαν, ὅτι καὶ πολλοὺς πολέμους	πεπολέμηκε	καὶ πάντοτε κρατῶν τῶν ἐχθρῶν
[7, 9, 5]	ἄλλην οἰκίαν ἡ βασιλεία μεταβέβηκε,	μεμένηκε	δ' ἐπὶ τῆς αὐτῆς υἱοῦ
[7, 15, 2]	ἃ μόνοις δικαιότατα βασιλεῦσιν εἶναι	προσῆκε,	μηδὲν ὅλως παρὰ τοσοῦτο μέγεθος
[7, 9, 5]	σου παρεσχημένον. ἀγανακτεῖν δ' οὐδὲν	προσῆκε	τοῖς παροῦσιν: οὐ γὰρ εἰς
[7, 12, 1]	αὐτὸν ἀγαθῶν, ὅσα τε ἤδη	παρέσχηκε	καὶ ὅσων ἔτι μεθέξουσι πολὺν
[7, 7, 3]	τῶν γεγενημένων οὐκέτι χαλεπῶς ἔχειν	ἔφασκε.	καὶ Νάθας μὲν ταῦτα τῷ
[7, 8, 4]	τε τοῦ προκειμένου κατὰ νοῦν	ἔφασκε	καὶ τὸν Ἀψάλωμον ἄγειν ἐκέλευεν:
[7, 14, 2]	τῆς ἐμαυτοῦ τελευτῆς ἕτοιμα ποιήσω.	γίνωσκε	χρυσοῦ μὲν ἤδη τάλαντα συνειλεγμένα
[7, 10, 4]	ὁδῶν, καὶ γὰρ μόνος αὐτὴν	ἐγίνωσκε,	τὸν Χουσὶν φθάνει. καθεζομένῳ δὲ
[7, 5, 4]	ἐκείνου τὴν τῶν Ἰδουμαίων νίκην	ἔδωκε:	μυρίους γὰρ αὐτῶν καὶ ὀκτακισχιλίους
[7, 14, 10]	οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ πάντων ὁρώντων	ἔδωκε	Σολόμωνι θεμελίων καὶ οἴκων καὶ>
[7, 13, 1]	ἡμέρας εἴκοσι καὶ τὸν ἀριθμὸν	ἀπέδωκε	τῷ βασιλεῖ τοῦ λαοῦ χωρὶς
[7, 1, 6]	τάφου στὰς πρῶτος ἀνεκλαύσατο καὶ	παρέδωκε	τοῖς ἄλλοις. οὕτως δ' αὐτὸν
[7, 11, 6]	μετὰ Ἀβεσσαίου τοῦ Ἀδελφοῦ σου	δίωκε	τὸν πολέμιον. καὶ ὅπου ποτ'
[7, 12, 4]	βίαν ἀλλ' εἰς φυγὴν ἀποστραφέντας	ἐδίωκε.	ταῦτα μὲν ἔργα χειρῶν καὶ
[7, 11, 7]	παρακάλυμμα. ἀποκτείνας δὲ τὸν συστράτηγον	ἐδίωκε	τὸν Σαβαῖον καταλιπὼν ἕνα πρὸς
[7, 9, 3]	δικαιότερον αὐτὸν ἐκείνου ταῦτ' ἔχειν	ἐπέγνωκε:	καὶ ὁ μὲν Σιβᾶς περιχαρὴς
[7, 11, 3]	σέ, δέσποτα, εὐσέβειαν, ἀλλὰ καὶ	προσδιέβαλε	καὶ κατεψεύσατο κακουργῶν. ἀλλ' οἶδα
[7, 6, 2]	μαχησόμενον, αὐτὸς δὲ τοῖς Σύροις	συνέβαλε.	καὶ πρὸς ὀλίγον ἀντισχόντων αὐτῶν
[7, 5, 2]	πταίσας δὲ τῇ μάχῃ πολλοὺς	ἀπέβαλε	τῶν στρατιωτῶν: ἔπεσον γὰρ ὑπὸ
[7, 12, 4]	τάξις, καὶ τοὺς μὲν αὐτῶν	κατέβαλε	τοὺς δ' οὐ καρτερήσαντας αὐτοῦ
[7, 3, 3]	Ἰεβαρῆ, Ἐλιήν, Φαλναγέην, Ναφήν, Ἰεναέ,	Ἐλιφαλέ,	ἔτι δὲ καὶ θυγατέρα Θαμάραν.
[7, 1, 6]	ταῖς ὑπὲρ τοῦ τετελευτηκότος ποιναῖς:	ἔμελε	γὰρ αὐτῷ μὴ δόξαι παρὰ
[7, 13, 3]	πολεμίων. ~(Ταῦτ' ἀκούσας ὁ προφήτης	ἀπήγγειλε	τῷ θεῷ: ὁ δὲ τὸν
[7, 12, 2]	μονομαχήσας Ἰωνάθης ὁ Σουμᾶ υἱὸς	ἀνεῖλέ	τε αὐτὸν καὶ τῆς ὅλης
[7, 14, 7]	ἡμέραν τῷ θεῷ, καθὼς αὐτοῖς	ἐπέστειλε	Μωυσῆς. ~(Μετὰ ταῦτα διεμέρισε τὴν
[7, 8, 5]	τοὺς ἐν πολλῇ τρυφῇ διαιτωμένους	ὑπερέβαλλε.	τοσοῦτον μέντοι γε ἦν τὸ
[7, 8, 1]	κατεσθιούσης κατισχναίνετο καὶ τὴν χρόαν	μετέβαλλε.	δῆλος δὲ γίνεται ταῦτα πάσχων
[7, 14, 9]	δέκα, ὁ δὲ θεὸς ἐκώλυσέ	με	διὰ τοῦ προφήτου Νάθα διά
[7, 2, 1]	αὐτὸν οἱ πολέμιοι; ἦ μεταβεβλῆσθαί	με	καὶ μηκέτ' εἶναι τὸν αὐτὸν
[7, 8, 1]	μὴ σύ γε τοῦτο βιάσῃ	με	μηδὲ ἀσεβήσῃς, εἶπεν, ἀδελφέ, τοὺς
[7, 15, 1]	Βενιαμίτιδος φυλῆς, ὃς πολλὰ βλασφημήσας	με	παρὰ τὴν φυγήν, ὅτ' εἰς
[7, 9, 4]	θαυμαστὸν δ' οὐδὲν ὑπὸ τούτου	με	ταῦτα πάσχειν, ὅπου γε καὶ
[7, 2, 1]	ἐμοὶ τοῦ νομίσαντας ἡδέως ἕξειν	με	τὴν Ἰεβώσθου τελευτὴν τοῦτον ἀνελεῖν:
[7, 9, 5]	πιστευόμενος εἶναι φίλος, ἣν οἶσθά	με	τῷ πατρί σου παρεσχημένον. ἀγανακτεῖν
[7, 11, 3]	μνήμη. φίλον δὲ σὸν ἔκρινας	ἐμὲ	καὶ ἐπὶ τῆς τραπέζης εἶχες
[7, 14, 5]	τὴν ἡγεμονίαν: ἐκάλεσε δὲ οὔτε	ἐμὲ	οὔτε τὸν ἀρχιερέα Σάδωκον οὔτε
[7, 14, 9]	τὸν Ἰούδαν ἀποδειχθέντα βασιλέα, καὶ	ἐμὲ	τῶν ἀδελφῶν ἓξ ὄντων προκριθέντα
[7, 3, 3]	ἣν μικρὸν ὕστερον εὐκαιρότερον σημανῶ.	ἔγημε	δὲ καὶ ἄλλας γυναῖκας πρὸς
[7, 3, 2]	πολέμου, καθ' ὃν κρατήσας αὐτῶν	κατένειμε	ταύτην τοῖς Ἑβραίοις καὶ οὐκέτι
[7, 9, 4]	παραγενόμενος δ' ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον	ἀνελάμβανε	τοὺς ἰδίους ἐνταῦθα κεκοπωμένους. ~(Ἀψαλώμου
[7, 1, 3]	ἐπείσθη καὶ διὰ τοῦτο βληθεὶς	ἀπέθανε,	συμφρονήσας καὶ παράκλησιν ἡγησάμενος τούτους
[7, 11, 6]	Ἀψάλωμος αὐτοῖς κατέστη, γένηται. μὴ	περίμενε	τοίνυν μηδένα, ἀλλὰ τὴν οὖσαν
[7, 2, 1]	εἰς τὸ δωμάτιον, ἐν ᾧ	συνέβαινε	κατακεκοιμῆσθαι τὸν Σαούλου παῖδα, κτείνουσιν
[7, 7, 1]	τὸν τόπον, καθ' ὃν Οὐρίαν	συνέβαινε	τετάχθαι, φθάσαντες ἀναβῶσιν οἱ πολέμιοι,
[7, 1, 3]	ἐπὶ τὸν τόπον, οὗ κεῖσθαι	συνέβαινε	τὸν Ἀσάηλον, περιστάντες τὸν νεκρὸν
[7, 4, 2]	παρ' αὐτῷ τὴν κιβωτὸν τίθησιν:	ἔμεινε	δ' ἐπὶ τρεῖς ὅλους μῆνας
[7, 12, 4]	τῶν Παλαιστίνων καὶ φευγόντων μόνος	ἔμεινε	καὶ συμπεσὼν τοῖς πολεμίοις ἀπέκτεινεν
[7, 7, 1]	φυγεῖν καὶ τὴν τάξιν καταλιπεῖν	ὑπέμεινε	τοὺς πολεμίους: καὶ τὴν ὁρμὴν
[7, 13, 3]	ἕως ὥρας ἀρίστου μυριάδες ἑπτά.	ἐξέτεινε	δὲ ὁ ἄγγελος τὴν χεῖρα
[7, 4, 2]	τῇ πόλει, ἐκείνου διότι μόνον	ἐξέτεινε	τὴν χεῖρα πρὸς αὐτὴν οὕτως
[7, 9, 2]	Ἀψαλώμῳ καὶ τὰ τούτου φρονῶν.	ἐπέτεινε	δ' αὐτῷ τὸ λυπηρὸν τοῦτ'
[7, 12, 2]	εἷς τῶν περὶ Δαυίδην ἀνδρειοτάτων:	ἀπέκτεινε	γὰρ πολλοὺς τῶν αὐχούντων προγόνους
[7, 12, 1]	βασιλέα μὲν ὑπερήσπισε περιβὰς κείμενον,	ἀπέκτεινε	δὲ τὸν πολέμιον. ἤνεγκε δ'
[7, 12, 4]	τῷ μετὰ χεῖρας ξύλῳ παραχρῆμα	ἀπέκτεινε.	καὶ οἱ λοιποὶ δὲ τοιοῦτοι
[7, 12, 4]	μιᾷ ἡμέρᾳ τῶν πολεμίων ἑξακοσίους	ἀπέκτεινε.	πέμπτος Ναβαῖος ὁ ἱερεὺς τῷ
[7, 12, 4]	τῷ δόρατι τῷ ἐκείνου βαλὼν	ἀπέκτεινε:	περιελόμενος γὰρ αὐτοῦ τὸν ἄκοντα
[7, 10, 2]	τοῦ στρατηγοῦ φήσαντος, εἰ βαλὼν	ἀπέκτεινε	τὸν Ἀψάλωμον, οὐδ' εἰ χιλίους,
[7, 4, 1]	τοῖς πολεμίοις τοὺς μὲν αὐτῶν	ἀπέκτεινε,	τοὺς δὲ εἰς φυγὴν ἐτρέψατο.
[7, 8, 5]	μὲν τοῦτο τοῦ πατρὸς κελεύσαντος	ἐξέκλινε	τὴν ὄψιν αὐτοῦ καὶ διετέλει
[7, 13, 4]	καὶ τὴν θυσίαν ἡδέως προσδεξάμενον	ἔκρινε	τὸν τόπον ἐκεῖνον ὅλον βωμὸν
[7, 7, 1]	τῆς στρατιᾶς καὶ τῆς πολιορκίας	ἀνέκρινε.	λέγοντος δὲ πάντα κατὰ νοῦν
[7, 8, 1]	δ' αὐτῇ ὁ ἀδελφὸς Ἀψάλωμος	ἀνέκρινε,	τίνος αὐτῇ δεινοῦ συμβάντος οὕτως
[7, 4, 2]	ταπεινότητος ἀθρόως εὐδαίμων καὶ ζηλωτὸς	γέγονε	παρὰ πᾶσι τοῖς ὁρῶσι καὶ
[7, 15, 1]	τότε, νῦν ἐπιζητήσας αἰτίαν εὔλογον	ἄμυνε.	~(Ταῦτα παραινέσας τῷ παιδὶ περί
[7, 12, 3]	πενταμέτρους ἐποίησεν. ὄργανά τε κατασκευάσας	ἐδίδαξε	πρὸς αὐτὰ τοὺς Ληουίτας ὑμνεῖν
[7, 5, 2]	μετὰ δυνάμεως ἧκεν ἰσχυρᾶς συμμαχήσων:	ἀπήλλαξε	δ' ὡς προσεδόκα συμβαλὼν πρὸς
[7, 14, 7]	ἃ συνέβη τοὺς βασιλεῖς ἀναθεῖναι:	διέταξε	δὲ πᾶσι τοῖς ἐκ τῆς
[7, 14, 7]	ἐκ δὲ τῆς Ἰθαμάρου ὀκτώ,	διέταξέ	τε μίαν πατριὰν διακονεῖσθαι τῷ
[7, 14, 9]	ἕκαστα τούτων κατὰ τὸν προειρημένον	διέταξε	τρόπον, εἰς ἐκκλησίαν συγκαλέσας τοὺς
[7, 13, 1]	φήσαντος τοῦτο ποιεῖν οὐκ ἐπείσθη,	προσέταξε	δὲ μηδὲν μελλήσαντα βαδίζειν ἐπὶ
[7, 8, 1]	δὲ τότε μὲν οὐκ ἐγεύσατο,	προσέταξε	δὲ τοῖς οἰκέταις παραιτήσασθαι πάντας
[7, 14, 5]	Νάθαν τὸν προφήτην. ἀκολουθοῦντάς τε	προσέταξε	διὰ μέσης τῆς πόλεως τοῖς
[7, 14, 2]	ναοῦ τὴν κιβωτὸν αὐτὸν ἀποθέσθαι	προσέταξε	καὶ τὰ ἅγια σκεύη πρὸ
[7, 1, 6]	οὓς ἔδωκεν Ἀβεννήρῳ τοῦτο εἰργάσθαι.	προσέταξε	μέντοι γε παντὶ τῷ λαῷ
[7, 14, 5]	ἀποδεῖξαι βασιλέα: τοῦτο δὲ ποιῆσαι	προσέταξε	Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα καὶ Νάθαν
[7, 10, 4]	καλέσας δὲ τὸν Χουσὶν ἐκείνῳ	προσέταξε	τὸ ἔργον, ἵν' ὅπερ αὐτὸς
[7, 1, 6]	ὑπ' αὐτοῦ φονευθῆναι τὸν Ἀβεννῆρον:	ἔλεξε	δὲ καὶ πρὸς τὸ πλῆθος,
[7, 14, 9]	ἐφ' ὑψηλοτάτου βήματος ὁ βασιλεὺς	ἔλεξε	πρὸς τὸ πλῆθος: ἀδελφοὶ καὶ
[7, 1, 3]	συνθήματος ἀπώλοντο. πεσόντων δὲ τούτων	συνέρρηξε	καὶ ἡ λοιπὴ στρατιά, καὶ
[7, 2, 2]	ἡ Ἰούδα φυλὴ τὸν Δαυίδην	ἀπέδειξε	βασιλέα. ἐκ δὲ τῆς Συμεωνίδος
[7, 5, 4]	ὑπομνημάτων Ἰωσάφατον υἱὸν Ἀχίλου κατέστησεν:	ἀπέδειξε	δ' ἐκ τῆς Φινεέσου οἰκίας
[7, 14, 1]	μυριάδας καὶ δέκα. ἐκ τούτων	ἀπέδειξε	λατόμους μὲν τοὺς ὀκτακισμυρίους, τὸ
[7, 4, 2]	ἀποβάσης καὶ ταύτης τῆς μάχης	ἔδοξε	Δαυίδῃ συμβουλευσαμένῳ μετὰ τῶν γερόντων
[7, 3, 2]	χρόνος ὃν τῆς Ἰούδα φυλῆς	ἦρξε	μόνης ἐν Γιβρῶνι ἐγένετο ἔτη
[7, 15, 1]	πατὴρ αὐτῶν παρὰ τὴν φυγὴν	ὑπῆρξέ	μοι χρεολυτοῦμεν. καὶ τὸν Γήρα
[7, 10, 1]	τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν οὐ πόρρω	κατέζευξε	τῶν Παρεμβολῶν ἐν τῇ Γαλαδιτῶν
[7, 8, 5]	ἀλλ' ἔτι γὰρ ἐξεῖχε καὶ	διέπρεπε	πᾶν τῷ τε εἴδει καὶ
[7, 14, 2]	καὶ τοῖς ἄλλοις μὴ παραβαίνειν	ἐπίτρεπε.	τὸν δὲ ναόν, ὃν ὑπὸ
[7, 9, 5]	αὐτόν, δεξιῶς ἀποκρίνεται καὶ σωφρόνως:	εἶπε	γὰρ ἕπεσθαι δεῖν αὐτὸν τῷ
[7, 4, 4]	θεῷ κατασκευάσαι ναόν, ὡς Μωυσῆς	εἶπε,	καὶ περὶ τούτων Νάθᾳ τῷ
[7, 13, 4]	ὁ δὲ καὶ τὴν ἅλω	εἶπε	καὶ τὰ ἄροτρα καὶ τοὺς
[7, 10, 4]	μήπω τίς ἐστι γνωρίσαι δυνάμενος	εἶπε	πρὸς τὸν Δαυίδην βλέπειν τινὰ
[7, 13, 3]	τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ μάχαιραν ἐσπασμένον	εἶπε	πρὸς τὸν θεόν, ὡς αὐτὸς
[7, 11, 3]	δὲ Μεμφίβοσθος πάντ' ἐχέτω μέν,	εἶπε,	Σιβάς, ἐμοὶ δ' ἀπόχρη τὸ
[7, 10, 5]	αὐτὸν ἀνέκρινεν. ὁ δ' ἐχθροῖς,	εἶπε,	τοῖς σοῖς οἷα συμβέβηκεν Ἀψαλώμῳ
[7, 5, 1]	ἵν' ὡς τὸ θεῖον αὐτῷ	προεῖπε	καταστρεψάμενος τοὺς πολεμίους ἐν εἰρήνῃ
[7, 15, 2]	τὸ περὶ τὴν Οὐρία γυναῖκα.	κατέλιπε	δὲ καὶ πλοῦτον ὅσον οὐκ
[7, 9, 3]	αὐτῷ δέοιντο. πυνθανομένου δέ, ποῦ	καταλέλοιπε	τὸν Μεμφίβοσθον, ἐν Ἱεροσολύμοις ἔλεγε
[7, 11, 3]	φυγὴν οὔτε ἀπεκείρατο λυπούμενος οὔτ'	ἐκάθηρε	τὴν ἐσθῆτα κατακρίνας αὑτοῦ συμφορὰν
[7, 1, 6]	χρηστῷ καὶ ἡμέρῳ τὴν φύσιν	ἔχαιρε,	τὴν αὐτὴν ἑκάστου λογιζομένου πρόνοιαν
[7, 6, 3]	τε γῆν αὐτῶν ἅπασαν ἐπερχόμενος	διέφθειρε	καὶ αὐτοὺς εἰς τὴν μητρόπολιν
[7, 7, 5]	πόλει: τοὺς δ' ἄνδρας αἰκισάμενος	διέφθειρε.	ταὐτὰ δὲ καὶ τὰς ἄλλας
[7, 5, 4]	γὰρ αὐτῶν καὶ ὀκτακισχιλίους Ἀβεσσαῖος	διέφθειρε	τῇ μάχῃ. καὶ τὴν Ἰδουμαίαν
[7, 5, 1]	στρατιᾶς αὐτῶν τῇ μάχῃ νικήσας	διέφθειρε,	τὸ δὲ λειπόμενον αἰχμάλωτον ἔλαβε.
[7, 4, 1]	πλοῦτον καὶ τοὺς θεοὺς αὐτῶν	διέφθειρε.	~(Τοιαύτης δ' ἀποβάσης καὶ ταύτης
[7, 14, 7]	ἐκ τῆς φυλῆς τοὺς ἱερεῖς	εὗρε	τούτων εἴκοσι τέσσαρας πατριάς, ἐκ
[7, 11, 3]	μόνον ἠδίκησέ μου τὴν πρὸς	σέ,	δέσποτα, εὐσέβειαν, ἀλλὰ καὶ προσδιέβαλε
[7, 10, 5]	ποιεῖς, ὅτι τοὺς μὲν ἀγαπῶντάς	σε	καὶ περὶ σοῦ κινδυνεύοντας καὶ
[7, 11, 4]	συνδιαιτωμένους. οὕτως δὲ λιπαρῶς δεομένου,	σὲ	μέν, εἶπεν, ἀπολύω, τὸν δ'
[7, 8, 5]	στρατήγημα τοῦτ' εἶπεν, εὗρον ἀγαγεῖν	σε	πρὸς ἡμᾶς δυνάμενον ἀμελοῦντα τῶν
[7, 9, 6]	ἔχων μυριάδας βουλομένων τὴν περὶ	σὲ	σπουδὴν ἐπιδείξασθαι καὶ προθυμίαν. ἂν
[7, 8, 4]	πῶς γὰρ ἂν πεισθείην ἐμοί	σε	ταύτην ἀληθῶς> δεδωκέναι τὴν χάριν
[7, 11, 3]	Σιβάς, ἐμοὶ δ' ἀπόχρη τὸ	σὲ	τὴν βασιλείαν ἀπολαβεῖν. ~(Βεέρζελον δὲ
[7, 4, 2]	εἰρηνικὰς ἀνήνεγκε, καὶ τὸν ὄχλον	εἱστίασε	πάντα καὶ γυναιξὶ καὶ ἀνδράσι
[7, 7, 3]	πένητος ἀπέσπασε, καὶ ταύτην παρασκευάσας	εἱστίασε	τὸν ξένον. σφόδρα ἐλύπησεν ὁ
[7, 3, 3]	ἐννέα τὸν ἀριθμόν, οὓς προσηγόρευσεν	Ἀμασέ,	Ἀμνου, Σεβάν, Νάθαν, Σολομῶνα, Ἰεβαρῆ,
[7, 14, 1]	τοῖς ἐργαζομένοις ἐξ αὐτῶν ἐπέστησεν.	ἡτοίμασε	δὲ καὶ πολὺν σίδηρον καὶ
[7, 3, 2]	ἱεροῦ κατὰ τὴν Ἑβραίων γλῶτταν	ὠνόμασε	τὰ Σόλυμα ὅ ἐστιν ἀσφάλεια.
[7, 1, 4]	τὸν ἕκτον Γεθερσὰν τῆς Γαλαὰδ	ἐπωνόμασε.	τοῦ δ' ἐμφυλίου πολέμου συνεστῶτος
[7, 5, 3]	καὶ λαβὼν αὐτὰς κατὰ κράτος	διήρπασε.	χρυσὸς δ' ἐν αὐταῖς εὑρέθη
[7, 7, 3]	δὲ τὴν ἀμνάδα τοῦ πένητος	ἀπέσπασε,	καὶ ταύτην παρασκευάσας εἱστίασε τὸν
[7, 1, 4]	πλῆθος πάντας συμμεῖναι τῷ Ἰεβόσθῳ>	παρεσκεύασε:	καὶ διέμειναν ἱκανὸν χρόνον τὰ
[7, 14, 4]	τὴν ἀρχὴν αὐτὸν δεῖ παραλαβεῖν:	κατεσκεύασε	δὲ ἅρματα πολλὰ καὶ ἵππους
[7, 14, 7]	ᾄδοντας τοῖς ὀργάνοις οἷς Δαυίδης	κατεσκεύασε,	καθὼς προειρήκαμεν. διεμέρισε δ' αὐτοὺς
[7, 14, 5]	αἰώνιον αὐτῷ συνεύχονται τὴν ἡγεμονίαν:	ἐκάλεσε	δὲ οὔτε ἐμὲ οὔτε τὸν
[7, 8, 2]	αὐτῷ γένοιτο, τοὺς ἀδελφοὺς ἀποστεῖλαι	παρεκάλεσε.	πέμψαντος δὲ τοῖς ἰδίοις ἐκέλευσεν
[7, 9, 5]	τί δεῖ ποιεῖν: ὁ δὲ	παρῄνεσε	ταῖς τοῦ πατρὸς αὐτὸν παλλακαῖς
[7, 12, 4]	λέων εἴς τινα λάκκον ὀλισθὼν	ἐνέπεσε:	στενοῦ δ' ὄντος τοῦ στομίου
[7, 7, 1]	τὴν μητρόπολιν συγκλείσας Ἀραβαθὰ ἐπολιόρκει.	~(Συνέπεσε	δὲ καὶ Δαυίδῃ πταῖσμα δεινὸν
[7, 7, 2]	βίᾳ, βληθεὶς ὑπὸ πρεσβύτιδος πέτρῳ	κατέπεσε	καὶ ἀνδρειότατος ὢν διὰ τὸ
[7, 1, 6]	δ' ἀκούσας ἀνῃρημένον τὸν Ἀβεννῆρον	ἤλγησε	μὲν τὴν ψυχήν, ἐμαρτύρατο δὲ
[7, 13, 4]	ἅλω. καὶ οἰκοδομήσας τὸν βωμὸν	ἱερούργησε	καὶ ὡλοκαύτωσε καὶ θυσίας ἐπήνεγκεν
[7, 2, 1]	τὴν βασιλείαν αὐτῷ παρασχόντος, ἀλλ'	ὑπερεπάθησε	καὶ λίαν αὐτὸν ὠδύνησεν ὁ
[7, 5, 2]	ἧτταν στρατεύσας ἐπὶ τοὺς Ἰουδαίους	ἐπόρθησε	τὴν νῦν Σαμαρεῖτιν καλουμένην γῆν.
[7, 11, 7]	τούτου γενομένου πᾶς ὁ λαὸς	ἠκολούθησε	τῷ Ἰωάβῳ. διώξαντι δ' αὐτῷ
[7, 5, 4]	ἦν αὐτῷ: γραμματέα δὲ Σισὰν	ἐποίησε:	Βαναίᾳ δὲ τῷ Ἰωάδου τὴν
[7, 14, 7]	δ' ἀπογόνους τοὺς Μωυσέος ἐτίμησεν:	ἐποίησε	γὰρ αὐτοὺς φύλακας τῶν θησαυρῶν
[7, 14, 7]	μερισμὸς ἄχρι τῆς σήμερον ἡμέρας.	ἐποίησε	δὲ καὶ τῆς Ληουίτιδος φυλῆς
[7, 7, 4]	τῇ γυναικὶ Βεεθσαβῇ ἔγκυον αὐτὴν	ἐποίησε,	καὶ γεννησαμένης ἄρρεν παιδίον Σολόμωνα
[7, 4, 2]	ὢν ἱερεὺς ἥψατο ταύτης, ἀποθανεῖν	ἐποίησε.	καὶ ὁ μὲν βασιλεὺς καὶ
[7, 5, 3]	μέγα σκεῦος θάλασσαν δὲ καλούμενον	ἐποίησε	καὶ τοὺς καλλίστους ἐκείνους λουτῆρας,
[7, 7, 1]	δὲ Οὐρίας τοῦτο μὲν οὐκ	ἐποίησε,	παρεκοιμήθη δὲ τῷ βασιλεῖ σὺν
[7, 11, 3]	δυνάμενος. οὐ τοῦτο δὲ μόνον	ἠδίκησέ	μου τὴν πρὸς σέ, δέσποτα,
[7, 6, 3]	ὑπαντήσας αὐτοῖς συνάψας εἰς μάχην	ἐνίκησε:	καὶ ἀναιρεῖ μὲν αὐτῶν πεζῶν
[7, 1, 4]	πάσῃ προνοίᾳ περὶ αὐτὸν χρώμενος,	ἠπείλησε	μὲν τὴν βασιλείαν εἰς Δαυίδην
[7, 9, 6]	ἐκείνην τὴν πόλιν. ταῦτ' εἰπὼν	εὐδοκίμησε	μᾶλλον Ἀχιτοφέλου: τῆς γὰρ ἐκείνου
[7, 12, 2]	ἠρίστευσε δὲ τότε καὶ σφόδρ'	ηὐδοκίμησε	Σαβρήχης ὁ Χετταῖος εἷς τῶν
[7, 1, 2]	ἐμοῦ διαμένουσιν. ~(Ἐπεὶ δὲ τούτοις	ἐξετίμησε	τὸν βασιλέα παυσάμενος τοῦ πένθους
[7, 4, 3]	αὐτῆς καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων	προετίμησε,	παίζειν τε καὶ πολλάκις χορεῦσαι
[7, 1, 3]	δὲ τὴν Ἑλλήνων Παρεμβολὰς λεγομένην:	ὥρμησε	δ' ἐκεῖθεν Ἀβεννῆρος μετὰ στρατιᾶς
[7, 8, 4]	μᾶλλον αὐτὸν Ἰώαβος ὁ ἀρχιστράτηγος	παρώρμησε:	γύναιον γάρ τι τὴν ἡλικίαν
[7, 14, 10]	ἀργυρᾶ τούτων τὸν σταθμὸν ὥρισε.	προσπαρώρμησε	δὲ καὶ λόγοις αὐτόν τε
[7, 14, 11]	ἀνθρωπίνων καὶ θείων, οἷς αὑτὸν	ἐκόσμησε,	προστάτην τε καὶ κηδεμόνα γένους
[7, 4, 2]	καὶ τὸν οἶκον τὸν Ὠβαδάρου	ηὔξησέ	τε καὶ πολλῶν αὐτῷ μετέδωκεν
[7, 3, 1]	ἔφθη τοὺς ἄλλους, καὶ ἀναβὰς	ἐβόησε	πρὸς τὸν βασιλέα τὴν στρατηγίαν
[7, 13, 1]	ἀλλ' οὐδὲ τὴν Λευιτῶν φυλήν:	μετενόησε	γὰρ ὁ βασιλεὺς ὧν εἰς
[7, 8, 1]	χηρεύουσα παρὰ Ἀψαλώμῳ τῷ ἀδελφῷ	διεκαρτέρησε.	~(Γνοὺς δὲ τοῦθ' ὁ πατὴρ
[7, 1, 1]	ὀδυρόμενος μετὰ τῶν ἑταίρων ὅλην	διεκαρτέρησε	τὴν ἡμέραν. ποιεῖ δ' αὐτῷ
[7, 5, 3]	πολὺν ἄλλον ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων	ἐξεφόρησε	πλοῦτον: ταῦτα μὲν ὅταν ἔλθωμεν
[7, 9, 3]	τούτῳ πάνθ' ὅσα τῷ Μεμφιβόσθῳ	παρεχώρησε	Σιβᾷ χαρίζεται πολὺ γὰρ δικαιότερον
[7, 10, 5]	δίκῃ τεθνήκασιν: εἰ γὰρ Ἀψάλωμος	ἐκράτησε	καὶ τὴν βασιλείαν βεβαίως κατέσχεν,
[7, 11, 1]	κατὰ πόλεις ὑπομιμνήσκοντες αὑτοὺς ὧν	εὐηργέτησε	Δαυίδης καὶ τῆς ἐλευθερίας, ἣν
[7, 6, 1]	ταῦθ' ὁ τῶν Ἰσραηλιτῶν βασιλεὺς	ἠγανάκτησε	καὶ δῆλος ἦν οὐ περιοψόμενος
[7, 9, 2]	βασιλείας ἐκπεσὼν ηὔχετο τῷ θεῷ:	συνήντησε	δ' αὐτῷ φίλος ἀνὴρ καὶ
[7, 11, 3]	ὁ δὲ προσκυνήσας αὐτὸν προῆγεν.	~(Ἀπήντησε	δ' αὐτῷ καὶ ὁ Σαούλου
[7, 1, 3]	αὐτοῖς βασιλέα τὸν Δαυίδην κεχειροτονηκόσιν.	ἀπήντησε	δ' αὐτῷ πεμφθεὶς ὑπὸ Δαυίδου
[7, 10, 3]	πολεμίων δύναμιν φειδόμενος τῶν ὁμοφύλων.	~(Ἔστησε	δ' Ἀψάλωμος ἐν τῇ κοιλάδι
[7, 7, 1]	χαλεποὺς αὐτῷ γενομένους, κατὰ τοῦτον	ἔστησε	τὸν Οὐρίαν δοὺς αὐτῷ τινας
[7, 14, 8]	σὺν τοῖς χιλιάρχοις καὶ ἑκατοντάρχοις.	κατέστησε	δὲ καὶ ἄρχοντα ἑκάστης μοίρας
[7, 14, 4]	ὁ προφήτης εἰσελεύσεσθαι καὶ αὐτὸς	ἔφησε	καὶ τοῖς λόγοις αὐτῆς ἐπιμαρτυρήσειν.
[7, 13, 3]	ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα τὸ δεινὸν	κἀκεῖσε	πέμπων. ὁ δὲ βασιλεὺς σάκκον
[7, 12, 4]	τοῦτο μὴ προσήκειν αὐτῷ πιεῖν,	ἔσπεισε	δὲ ἀπ' αὐτοῦ τῷ θεῷ
[7, 14, 10]	εἴ τινι λίθος ἦν πολυτελὴς	ἐκόμισε	καὶ παρέδωκεν εἰς τοὺς θησαυρούς,
[7, 1, 4]	κεφαλαῖς ἑξακοσίαις, ἃς ὑπὲρ αὐτῆς	ἐκόμισε	τῷ πατρὶ Σαούλῳ, πέμπει μὲν
[7, 12, 1]	Ἰωάβου ἀδελφὸς τὸν βασιλέα μὲν	ὑπερήσπισε	περιβὰς κείμενον, ἀπέκτεινε δὲ τὸν
[7, 6, 1]	τοῦ Δαυίδου πεμφθέντας πρέσβεις χαλεπῶς	περιύβρισε:	ξυρήσας γὰρ αὐτῶν τὰ ἡμίση
[7, 14, 7]	οἷς Δαυίδης κατεσκεύασε, καθὼς προειρήκαμεν.	διεμέρισε	δ' αὐτοὺς καὶ κατὰ πατριὰς
[7, 14, 8]	αὐτοῖς ἐπέστειλε Μωυσῆς. ~(Μετὰ ταῦτα	διεμέρισε	τὴν στρατιὰν εἰς δώδεκα μοίρας
[7, 14, 10]	καὶ ἀργυρᾶ τούτων τὸν σταθμὸν	ὥρισε.	προσπαρώρμησε δὲ καὶ λόγοις αὐτόν
[7, 1, 6]	αὐτὸν τῶν ἑταίρων λαβεῖν, ἀλλ'	ὤμοσε	γεύσεσθαι μηδενὸς ἄχρι ἡλίου δυσμῶν.
[7, 12, 1]	αὐτοῖς, οὓς ὁ στρατηγὸς Ἰησοῦς	ὤμοσε	καὶ ἡ γερουσία, μὴ φυλάξας:
[7, 13, 4]	δὲ ὁ θεὸς τῆς ἱκεσίας	ἔπαυσε	τὸν λοιμόν, καὶ πέμψας Γάδον
[7, 2, 1]	τῷ Ἀβεννήρου τάφῳ πάντων ἀξιώσας	ἐκήδευσε.	~(Τούτων δὲ τοιοῦτον λαβόντων τέλος
[7, 14, 11]	τοῖς τῆς ἀρετῆς μέρεσιν ἐρρωμένην	ἐκέλευσε	καὶ τὸ πλῆθος εὐλογεῖν τὸν
[7, 14, 5]	τοῦ Νάθα φήσαντος ὁ βασιλεὺς	ἐκέλευσε	καλέσαι τὴν Βερσάβην πρὸς αὑτόν:
[7, 9, 3]	καταπεφορτισμένων τοῖς ἐπιτηδείοις, ἐξ ὧν	ἐκέλευσε	λαμβάνειν ὧν αὐτός τε καὶ
[7, 7, 1]	κατὰ γὰρ τὸ δυσμαχώτατον αὐτὸν	ἐκέλευσε	μέρος τῶν πολεμίων τάξαι καὶ
[7, 14, 6]	εἰς τὴν ἰδίαν οἰκίαν ἀπελθεῖν	ἐκέλευσε	μηδὲν ὑφορώμενον καὶ τοῦ λοιποῦ
[7, 9, 7]	τὰ ὑπ' αὐτοῦ παραινεθέντα πράττειν,	ἐκέλευσε	μηνύειν πέμψαντας Δαυίδῃ καὶ φανερὰ
[7, 8, 1]	πέμψαι τὴν ἀδελφὴν αὐτῷ διακονησομένην	ἐκέλευσε	παρακαλέσαι: ῥᾴω γὰρ ἔσεσθαι καὶ
[7, 14, 8]	μοιρῶν δισμυρίους καὶ τετρακισχιλίους, ὧν	ἐκέλευσε	προσεδρεύειν κατὰ τριάκονθ' ἡμέρας ἀπὸ
[7, 7, 1]	ἀναχωρῆσαι ἐκ τῆς μάχης γινομένης	ἐκέλευσε.	ταῦτα γράψας καὶ σημηνάμενος τῇ
[7, 11, 6]	ἐφ' ἧς Ἰώαβος ἦν δίδωσιν	ἐκέλευσέ	τε στρατιὰν ὅσην δύναται συναγαγόντ'
[7, 11, 7]	χαράκωμα περὶ αὐτὴν πηξάμενος ὑπορύσσειν	ἐκέλευσε	τοῖς στρατιώταις τὰ τείχη καὶ
[7, 4, 1]	ἐγγυητὴν ἐκεῖνον ἑαυτῷ ποιεῖν ἐπέτρεπεν,	ἐκέλευσε	τὸν ἀρχιερέα τί δοκεῖ τῷ
[7, 14, 9]	τὴν δεξιάν, τὸν δὲ υἱὸν	ἐκέλευσε	τὸν διαδεξόμενον τὴν βασιλείαν κατασκευάσαι
[7, 8, 5]	γὰρ παραγενόμενον, καὶ πρὸς ἑαυτὸν	ἐκέλευσε	χωρεῖν: οὔπω γὰρ οὕτως ἔχειν
[7, 5, 2]	τῆς ἄλλης Συρίας ἔξω Φοινίκης	ἐβασίλευσε.	πόλεμον δ' ἐξενέγκας πρὸς Δαυίδην
[7, 9, 6]	δ' ὅτι γενομένων ὧν Ἀχιτόφελος	συνεβούλευσε	κινδυνεύσει Δαυίδης συλληφθεὶς ἀποθανεῖν, γνώμην
[7, 1, 5]	πραγμάτων πρὸς αὐτὸν ἃ μὴ	διεμνημόνευσε	παρόντος εἰπεῖν. Ἀβεννῆρος δ' ὡς
[7, 11, 2]	ἐσφάλη πρῶτος ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν	ἔσπευσε.	ταῦτα δ' ἀντιβολοῦντος αὐτοῦ καὶ
[7, 5, 5]	αὐτῷ καὶ παῖς, ὃν Μίχανον	προσηγόρευσε.	~(Καὶ οἱ μὲν περιλειφθέντες ἐκ
[7, 3, 2]	τὰ Ἱεροσόλυμα πόλιν αὐτὴν Δαυίδου	προσηγόρευσε,	καὶ τὸν ἅπαντα χρόνον ἐν
[7, 3, 2]	ἐξ Ἱεροσολύμων ἐκβαλὼν ἀφ' ἑαυτοῦ	προσηγόρευσε	τὴν πόλιν: ἐπὶ γὰρ Ἁβράμου
[7, 1, 4]	τέταρτον Ἀδωνίαν ἐκ γυναικὸς Ἀήθης	προσηγόρευσε,	τὸν πέμπτον δὲ Σαφατίαν τῆς
[7, 5, 1]	υἱὸν βασιλέα δὲ τῆς Σωφηνῆς	ἐστράτευσε,	καὶ συμβαλὼν αὐτῷ παρὰ τὸν
[7, 5, 3]	ταῖς καλλίσταις τῶν Ἀνδραζάρου πόλεων	ἐπεστράτευσε	Βατταίᾳ καὶ Μάχωνι, καὶ λαβὼν
[7, 9, 5]	ἐκ τοῦ παιδὸς ἐσομένην ἐπίθεσιν	προεφήτευσε.	~(Ποιήσας δ' Ἀψάλωμος τὰ παραινεθέντα
[7, 8, 5]	καὶ τὴν ἀνάγκην αὐτοῦ κατοικτείρας	ἐμεσίτευσε	πρὸς τὸν βασιλέα καὶ διαλεχθεὶς
[7, 12, 2]	βασιλεὺς ἔπεμψεν ἐπ' αὐτοὺς στρατιάν.	ἠρίστευσε	δὲ τότε καὶ σφόδρ' ηὐδοκίμησε
[7, 11, 8]	ἀνακλητικὸν ὁ τοῦ βασιλέως στρατηγὸς	ἔλυσε	τὴν πολιορκίαν καὶ παραγενόμενος εἰς
[7, 6, 1]	ἡμίση τῶν ἱματίων περιτεμὼν ἔργοις	ἀπέλυσε	κομίζοντας οὐ λόγοις τὰς ἀποκρίσεις.
[7, 6, 2]	φοβουμένοις πρεπούσης ἀγωνίσασθαι τὸν μὲν	ἀπέλυσε	τοῖς Ἀμμανίταις μαχησόμενον, αὐτὸς δὲ
[7, 14, 9]	μυριάδας δέκα, ὁ δὲ θεὸς	ἐκώλυσέ	με διὰ τοῦ προφήτου Νάθα
[7, 14, 4]	ἑστίασιν, τοῦτο πρὸς τὴν Σολόμωνος	κατεμήνυσε	μητέρα Βερσάβην Νάθας ὁ προφήτης,
[7, 8, 5]	βασιλεὺς πρόσθεν πρὸς τὸν υἱόν,	ἤκουσε	γὰρ παραγενόμενον, καὶ πρὸς ἑαυτὸν
[7, 5, 4]	καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ διεφθαρμένην	ἤκουσε,	δείσας περὶ αὑτῷ καὶ τὸν
[7, 1, 5]	παρόντος εἰπεῖν. Ἀβεννῆρος δ' ὡς	ἤκουσε	τὰ παρὰ τῶν ἀγγέλων, κατέλαβον
[7, 7, 1]	ὅταν ἐξορμήσαντας ἴδωσι τοὺς πολεμίους	ἐδήλωσε.	προσβαλόντων οὖν τῇ πόλει τῶν
[7, 6, 3]	μυριάδας ἱππέων δὲ εἰς ἑπτακισχιλίους,	ἔτρωσε	δὲ καὶ τὸν στρατηγὸν τοῦ
[7, 13, 4]	οἰκοδομήσας τὸν βωμὸν ἱερούργησε καὶ	ὡλοκαύτωσε	καὶ θυσίας ἐπήνεγκεν εἰρηνικάς. καταπραύνεται
[7, 1, 3]	καὶ μὴ κάμνειν ἀναιροῦντας, οἵ	τε	ἀδελφοὶ προθύμως ἠγωνίσαντο, καὶ διαφανέστερος
[7, 11, 7]	οὐκέτι μέλλειν ἔκρινεν, ἀλλὰ τόν	τε	ἀδελφὸν καὶ τοὺς ἑξακοσίους παραλαβὼν
[7, 14, 6]	δ' ἐκ τοῦ συμποσίου ὅ	τε	Ἀδωνίας καὶ οἱ κεκλημένοι πάντες
[7, 9, 8]	οἱ πρῶτοι τῆς χώρας κατά	τε	αἰδῶ τῆς τότε φυγῆς καὶ
[7, 7, 4]	πάνθ' ὁμοῦ τετελευτηκότος ἔπραττε. τήν	τε	αἰτίαν, δεηθέντες ἐπιτρέψαι πρῶτον αὐτοῖς
[7, 4, 3]	γυνὴ Σαούλου δὲ θυγάτηρ τά	τε	ἄλλα αὐτῷ κατηύχετο καὶ παρὰ
[7, 14, 2]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ πειρῶ τά	τε	ἄλλα γίνεσθαι τῆς τούτου προνοίας
[7, 1, 6]	ἀκόσμῳ ταφῇ καὶ ἠμελημένῃ: τό	τε	ἄλλο πᾶν ὡς ἐπὶ χρηστῷ
[7, 14, 2]	εὐδαίμονα καταστήσειν ἐπ' αὐτοῦ τοῖς	τε	ἄλλοις ἀγαθοῖς καὶ δὴ καὶ
[7, 15, 3]	Σολόμων ἐν Ἱεροσολύμοις διαπρεπῶς τοῖς	τε	ἄλλοις οἷς περὶ κηδείαν νομίζεται
[7, 9, 2]	ἀπῆρεν ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων, τοῦ	τε	ἄλλου πλήθους αὐτῷ συνεξορμήσαντος καὶ
[7, 6, 1]	τὸν βασιλέα. συνέντες δὲ οἵ	τε	ἀναγκαῖοι καὶ οἱ ἡγεμόνες, ὅτι
[7, 3, 2]	ἐν Ἱεροσολύμοις. Δαυίδης δὲ τήν	τε	ἄνω πόλιν παραλαβὼν καὶ τὴν
[7, 4, 1]	τὴν ἀγέννειαν, ἀλλὰ γινωσκέτω Συρίαν	τε	ἅπασαν καὶ Φοινίκην καὶ πρὸς
[7, 2, 2]	θεὸς ἐμφανίζοντες. ὁ δὲ ταύτης	τε	ἀποδέχεται τῆς προθυμίας αὐτοὺς καὶ
[7, 9, 2]	ὡς τὰ ἐκείνου φρονοῦντα τά	τε	ἀπόρρητα τῆς διανοίας αὐτοῦ κατανοεῖν
[7, 1, 6]	συνέχειν αὐτὰ καὶ σώζειν βουλαῖς	τε	ἀρίσταις καὶ ῥώμῃ χειρῶν ἐν
[7, 5, 5]	πρόσοδον εἰς Ἱεροσόλυμα κομίζειν, ἄγειν	τε	αὐτὸν καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἐπὶ
[7, 12, 2]	Ἰωνάθης ὁ Σουμᾶ υἱὸς ἀνεῖλέ	τε	αὐτὸν καὶ τῆς ὅλης νίκης
[7, 14, 11]	καὶ τῆς τούτων εὐδαιμονίας ἧς	τε	αὐτῷ βασιλείας ἔδωκεν. ἐπὶ τούτοις
[7, 8, 5]	ἧκε πρὸς τὸν Ἀψάλωμον ἐγκαλῶν	τε	αὐτῷ καὶ τὴν αἰτίαν πυνθανόμενος.
[7, 4, 4]	πάντων εὐχαριστεῖν τῷ θεῷ, ὧν	τε	αὐτῷ παρέσχηκεν ἤδη ἐκ ταπεινοῦ
[7, 12, 2]	ἄλλους εἰς φυγὴν ἔτρεψε, πολλοί	τε	αὐτῶν ἀπέθανον μαχόμενοι. διαλιπόντες δ'
[7, 9, 7]	Σάδωκον καὶ Ἀβιάθαρον καὶ τήν	τε	Ἀχιτοφέλου γνώμην ἐξειπὼν αὐτοῖς καὶ
[7, 2, 2]	χιλίαρχον τιμῶντες οὐ διέλιπον, ὅτι	τε	βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ θεοῦ διὰ
[7, 1, 6]	παρὰ τοῦ πλήθους ἐγέννησεν: οἵ	τε	γὰρ πρὸς τὸν Ἀβεννῆρον φιλοστόργως
[7, 7, 3]	αὐτοῦ καὶ ἀσεβηθέντος, ὃς ἀλλοτρίαν	τε	γήμας ἔχει γυναῖκα καὶ τὸν
[7, 6, 3]	τοῖς Ἀμμανίταις. ὁ δὲ τήν	τε	γῆν αὐτῶν ἅπασαν ἐπερχόμενος διέφθειρε
[7, 1, 2]	Σίκελλαν εἰς ἐκείνην παραγίνεται τάς	τε	γυναῖκας ἐπαγόμενος τὰς αὑτοῦ, δύο
[7, 15, 1]	δὲ σεαυτὸν παρέχων, ὁποῖον εἶναί	τε	δεῖ κἀγὼ δὲ παρακαλῶ, καθέξεις
[7, 14, 4]	ὁ προφήτης ὑπέθετο διεξέρχεται τό	τε	δεῖπνον τὸ Ἀδωνία καὶ τοὺς
[7, 14, 10]	ποιησάμενος τοὺς λόγους ἐπαύσατο, τήν	τε	διαγραφὴν καὶ διάταξιν τῆς οἰκοδομίας
[7, 14, 4]	προσαγορευόμενος, ἐμφερὴς ὢν Ἀψαλώμῳ τήν	τε	διάνοιαν αὐτὸς ὡς βασιλεύσων ἐπῆρτο
[7, 9, 4]	υἱὸς δὲ Γηρᾶ, καὶ λίθοις	τε	ἔβαλλεν αὐτὸν καὶ ἐκακηγόρει. περιστάντων
[7, 14, 5]	εὐσεβῶς καὶ δικαίως προστῇ τοῦ	τε	Ἑβραίων ἔθνους παντὸς καὶ τῆς
[7, 8, 5]	ἐξεῖχε καὶ διέπρεπε πᾶν τῷ	τε	εἴδει καὶ τῷ μεγέθει τοῦ
[7, 11, 2]	μηδενὶ τῶν ἁμαρτόντων ἐπεξελθεῖν. σύ	τε,	εἶπεν, ὦ Σαμούι, θάρρει καὶ
[7, 5, 5]	πᾶσαν τὴν Σαούλου κτῆσιν, αὐτόν	τε	ἐκέλευσεν ἐργαζόμενον αὐτοῦ τὴν γῆν
[7, 15, 1]	πορευόμενος, ἐξ ἧς οὐκέτι οἷόν	τε	ἐπανελθόντα γνῶναι, τί κατὰ τὸν
[7, 1, 3]	ἀνίει διώκων Ἰώαβος, ἀλλ' αὐτός	τε	ἐπέκειτο παρακελευόμενος τοὺς ὁπλίτας ἐκ
[7, 1, 1]	ὁ τὸν Σαοῦλον ἀνελὼν τήν	τε	ἐσθῆτα περιερρηγμένος καὶ τὴν κεφαλὴν
[7, 2, 2]	αὐτῶν, καὶ παρεδίδοσαν αὑτοὺς τήν	τε	εὔνοιαν, ἣν ἔτι καὶ Σαούλου
[7, 1, 6]	καὶ τοῖς δακρύοις ἐνδεικνύμενος τό	τε	εὔνουν τὸ πρὸς τὸν> ζῶντα
[7, 12, 1]	τῶν δι' αὐτὸν ἀγαθῶν, ὅσα	τε	ἤδη παρέσχηκε καὶ ὅσων ἔτι
[7, 12, 3]	ἔχουσα τοῖς δακτύλοις κρούεται, κύμβαλά	τε	ἦν πλατέα καὶ μεγάλα χάλκεα.
[7, 4, 2]	πᾶν εἶδος μέλους ἐπιχώριον σύν	τε	ἤχῳ ποικίλῳ κρουσμάτων τε καὶ
[7, 14, 11]	εὐλογεῖν ἤρξατο μεγάλῃ βοῇ πατέρα	τε	καὶ γένεσιν τῶν ὅλων ἀποκαλῶν
[7, 4, 4]	ποιμένος εἰς τηλικοῦτο μέγεθος ἡγεμονίας	τε	καὶ δόξης ἀναγαγών, ὧν τε
[7, 7, 3]	καὶ πολλὰς εἶχεν ἀγέλας ὑποζυγίων	τε	καὶ θρεμμάτων καὶ βοῶν, τῷ
[7, 4, 4]	οἴκοις ἐκ κέδρου πεποιημένοις ὑψηλοῖς	τε	καὶ καλλίστην τὴν ἄλλην κατασκευὴν
[7, 14, 11]	θείων, οἷς αὑτὸν ἐκόσμησε, προστάτην	τε	καὶ κηδεμόνα γένους τῶν Ἑβραίων
[7, 14, 6]	δ' ᾔσθοντο τῆς βοῆς Ἀδωνίας	τε	καὶ οἱ παρόντες ἐπὶ τὸ
[7, 9, 3]	ὧν ἐκέλευσε λαμβάνειν ὧν αὐτός	τε	καὶ οἱ σὺν αὐτῷ δέοιντο.
[7, 5, 5]	πάππος αὐτοῦ Σαοῦλος ἐκτήσατο, σύσσιτόν	τε	καὶ ὁμοτράπεζον ἐκέλευσεν εἶναι καὶ
[7, 4, 2]	σύν τε ἤχῳ ποικίλῳ κρουσμάτων	τε	καὶ ὀρχήσεων καὶ ψαλμῶν ἔτι
[7, 4, 2]	ἐφ' ἅμαξαν καινὴν ἕλκειν ἀδελφοῖς	τε	καὶ παισὶν ἐπέτρεψαν μετὰ τῶν
[7, 14, 10]	καὶ λατόμων ἤδη παρεσκευασμένου σμαράγδου	τε	καὶ πάσης ἰδέας λίθου πολυτελοῦς:
[7, 1, 4]	Γιβρῶνα παρὰ Δαυίδην λαβεῖν ὅρκους	τε	καὶ πίστεις ἠξίου, ἦ μὴν
[7, 1, 4]	διὰ δὲ τὴν αὐτοῦ στρατηγίαν	τε	καὶ πίστιν. καὶ πέμψας εἰς
[7, 4, 3]	τῶν ἄλλων ἁπάντων προετίμησε, παίζειν	τε	καὶ πολλάκις χορεῦσαι μηδένα τοῦ
[7, 4, 2]	τὸν οἶκον τὸν Ὠβαδάρου ηὔξησέ	τε	καὶ πολλῶν αὐτῷ μετέδωκεν ἀγαθῶν.
[7, 8, 5]	συγχωρήσῃ πρὸς αὐτὸν ἐλθόντι θεάσασθαί	τε	καὶ προσειπεῖν. καταμελήσαντος δὲ Ἰωάβου
[7, 14, 2]	δ' ἀργύρου μυριάδας ταλάντων, χαλκόν	τε	καὶ σίδηρον ἀριθμοῦ πλείονα συντέθεικα
[7, 14, 4]	τὴν ἀπαλλαγὴν αὐτοῦ βασιλεύσας αὐτήν	τε	καὶ Σολόμωνα τὸν υἱὸν αὐτῆς
[7, 5, 5]	τῆς ἐκείνου πρὸς αὐτὸν φιλίας	τε	καὶ σπουδῆς: πρὸς γὰρ τοῖς
[7, 15, 2]	τῷ προστάττειν ὡς δεσπότης, νοῆσαί	τε	καὶ συνιδεῖν καὶ περὶ τῶν
[7, 5, 2]	Ἄδαδος ὄνομα πλεῖον ἰσχύσας Δαμασκοῦ	τε	καὶ τῆς ἄλλης Συρίας ἔξω
[7, 1, 6]	τῶν ἐν ἡγεμονίαις ὄντων κοπτόμενός	τε	καὶ τοῖς δακρύοις ἐνδεικνύμενος τό
[7, 10, 2]	συμβολῆς γενομένης ἔργα μεγάλα χειρῶν	τε	καὶ τόλμης παρ' ἀμφοτέρων ἐπεδείκνυτο,
[7, 8, 5]	συγγνώμην αἰτουμένου τῶν ἡμαρτημένων ἀνίστησί	τε	καὶ τῶν γεγονότων ἀμνηστίαν ἐπαγγέλλεται.
[7, 14, 4]	ἀφορᾶν, τίνα χειροτονήσει βασιλέα, παρεκάλει	τε	κατὰ νοῦν ἔχειν, ὡς μετὰ
[7, 12, 3]	τοὺς δὲ πενταμέτρους ἐποίησεν. ὄργανά	τε	κατασκευάσας ἐδίδαξε πρὸς αὐτὰ τοὺς
[7, 1, 3]	μετὰ τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς, αὐτούς	τε	κατεσκέπτετο καὶ τὸν Ἀβεννῆρον. τούτου
[7, 11, 3]	ὀφειλούσης εἰς ἐκεῖνα ἀπολωλέναι, σύ	τε	μέτριος καὶ χρηστὸς ἐγένου τότε
[7, 14, 7]	δὲ τῆς Ἰθαμάρου ὀκτώ, διέταξέ	τε	μίαν πατριὰν διακονεῖσθαι τῷ θεῷ
[7, 15, 1]	ἀπαλλάσσομαι κοινὴν ὁδὸν ἁπάντων τῶν	τε	νῦν ὄντων καὶ τῶν ἐσομένων
[7, 14, 11]	ἔκγονος Ἴαλος. ~(Ἐπὶ τούτοις ἥσθη	τε	ὁ λαὸς ἅπας καὶ Δαυίδης
[7, 11, 3]	ἡ σὴ διάνοια προσίεται δικαία	τε	οὖσα καὶ τὴν ἀλήθειαν ἐνισχύειν
[7, 14, 4]	ἀναγκαίων αὐτοῦ φίλων μηνύσασα: ἔλεγέ	τε	πάντα τὸν λαὸν ἀφορᾶν, τίνα
[7, 14, 11]	ἔδωκεν. ἐπὶ τούτοις εὐξάμενος τῷ	τε	παντὶ λαῷ τὰ ἀγαθὰ καὶ
[7, 14, 10]	προσπαρώρμησε δὲ καὶ λόγοις αὐτόν	τε	πάσῃ χρήσασθαι προθυμίᾳ περὶ τὸ
[7, 9, 6]	ἐπιλέκτους αἰτήσαντος ἐκείνου καὶ τόν	τε	πατέρα κτενεῖν αὐτοῦ καὶ τοὺς
[7, 1, 1]	σύμβολα τῆς ἀναιρέσεως ἐπεδείκνυεν τόν	τε	περὶ τοῖς βραχίοσι χρυσὸν τοῦ
[7, 8, 1]	ὁ οἶκος ἡμῶν κερδανεῖ. συνεβούλευέ	τε	περὶ τούτου διαλεχθῆναι τῷ πατρί:
[7, 14, 9]	οἰκοδομῆσαι τῷ θεῷ διανοηθεὶς χρυσόν	τε	πολὺν παρεσκευασάμην καὶ ἀργύρου ταλάντων
[7, 14, 5]	καὶ Νάθαν τὸν προφήτην. ἀκολουθοῦντάς	τε	προσέταξε διὰ μέσης τῆς πόλεως
[7, 5, 5]	αὐτόν. ὁ δὲ Δαυίδης θαρρεῖν	τε	προυτρέπετο καὶ τὰ βελτίω προσδοκᾶν:
[7, 10, 2]	καὶ νικῶσιν οἱ Δαυίδου ῥώμῃ	τε	προύχοντες καὶ τῇ τῶν πολεμικῶν
[7, 14, 10]	ὕψος καὶ εὖρος γένοιντο, ὅσα	τε	σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ τούτων
[7, 14, 6]	ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἐταράχθησαν, ὅ	τε	στρατηγὸς Ἰώαβος ἔλεγεν οὐκ ἀρέσκεσθαι
[7, 11, 6]	ἧς Ἰώαβος ἦν δίδωσιν ἐκέλευσέ	τε	στρατιὰν ὅσην δύναται συναγαγόντ' ἐκ
[7, 7, 4]	πολλὴν ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῖς	τε	συγγενέσι καὶ τοῖς οἰκέταις ἔκπληξιν
[7, 1, 6]	ἐν Γιβρῶνι μεγαλοπρεπῶς καὶ ἐπιταφίους	τε	συγγραψάμενος θρήνους αὐτὸς ἐπὶ τοῦ
[7, 6, 1]	δυνάμεως ἐπὶ προφάσει φιλανθρωπίας, φυλάττεσθαί	τε	συνεβούλευον καὶ μὴ προσέχειν τοῖς
[7, 14, 4]	ὡς Ἀδωνίας βασιλεῦσαι βούλεται, συνεβούλευέ	τε	σώζειν αὑτὴν καὶ τὸν παῖδα
[7, 8, 1]	ἐδύνατο χαλεπῶς διέκειτο, καὶ τό	τε	σῶμα τῆς ὀδύνης αὐτὸν κατεσθιούσης
[7, 11, 3]	ὁ Σαούλου υἱωνὸς Μεμφίβοσθος ῥυπαράν	τε	τὴν ἐσθῆτα περικείμενος καὶ τὴν
[7, 14, 10]	τὴν Ληουιτῶν φυλὴν συναγωνίσασθαι διά	τε	τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ
[7, 12, 3]	Ληουίτας ὑμνεῖν τὸν θεὸν κατά	τε	τὴν τῶν καλουμένων σαββάτων ἡμέραν
[7, 2, 1]	τῶν ἠδικημένων πρὸς τὸν ληψόμενόν	τε	τὴν χάριν καὶ παρέξοντα τὴν
[7, 1, 5]	τῇ πρώτῃ ποιήσεται τάξει συνεργόν	τε	τῆς βασιλείας ἐσόμενον καὶ τἆλλα
[7, 15, 2]	βασιλεῖ ἔδει προσεπαινέσαι καὶ τό	τε	τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εὐσθενὲς καὶ
[7, 8, 5]	δ' εἰς τὸ κάλλος ὑπό	τε	τῆς λύπης καὶ τοῦ μὴ
[7, 12, 2]	μέγα ἐπ' ἀνδρείᾳ φρονούντων, αἴτιός	τε	τῆς νίκης τοῖς Ἑβραίοις ἐγένετο.
[7, 7, 1]	Οὐρίαν ὄνομα, καὶ παραγενόμενον περί	τε	τῆς στρατιᾶς καὶ τῆς πολιορκίας
[7, 5, 4]	διαλαβὼν ὁ βασιλεὺς φόρους ὑπέρ	τε	τῆς χώρας καὶ τῆς ἑκάστου
[7, 14, 11]	ἀρχιερέα τῆς πληθύος ἁπάσης. εἴς	τε	τὸ βασίλειον ἀγαγόντες Σολόμωνα καὶ
[7, 14, 10]	καὶ οἴκων καὶ> ὑπερῴων, ὅσοι	τε	τὸ πλῆθος καὶ πηλίκοι τὸ
[7, 4, 4]	τε καὶ δόξης ἀναγαγών, ὧν	τε	τοῖς ἐγγόνοις αὐτοῦ καθυπέσχετο, τῆς
[7, 5, 5]	τοῦ δὲ παιδὸς προσκυνήσαντος ἐπί	τε	τοῖς λόγοις καὶ ταῖς δωρεαῖς,
[7, 15, 1]	στρατηγοὺς δικαίους καὶ ἀγαθούς, Ἀβεννῆρόν	τε	τὸν Νήρου παῖδα καὶ τὸν
[7, 10, 2]	Ἀψάλωμον: φανερὸς γὰρ αὐτοῖς ὑπό	τε	τοῦ κάλλους καὶ τοῦ μεγέθους
[7, 2, 1]	ἐγρηγορυῖαν, ἀλλὰ καὶ αὐτὴν ὑπό	τε	τοῦ κόπου καὶ τῆς ἐργασίας
[7, 8, 4]	ἔμαθε, προσκαλεσάμενος τὸν Ἰώαβον ἐπιτυχεῖν	τε	τοῦ προκειμένου κατὰ νοῦν ἔφασκε
[7, 1, 4]	τοὺς γενομένους αὐτῷ λόγους πρός	τε	τοὺς ἡγεμόνας καὶ πρὸς τὴν
[7, 14, 9]	διὰ τοῦ προφήτου Νάθα διά	τε	τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν πολέμους καὶ
[7, 14, 1]	τὴν τῶν ξύλων χορηγίαν. πρός	τε	τοὺς φίλους ἔλεγε ταῦτα παρασκευάζεσθαι
[7, 7, 1]	στρατιώτην καὶ δόξαν ἔχοντα παρά	τε	τῷ βασιλεῖ καὶ πᾶσι τοῖς
[7, 14, 8]	ἀγαθὸν ᾔδει καὶ δίκαιον, ἐπιτρόπους	τε	τῶν θησαυρῶν καὶ κωμῶν καὶ
[7, 15, 2]	~(Ταῦτα παραινέσας τῷ παιδὶ περί	τε	τῶν ὅλων πραγμάτων καὶ περὶ>
[7, 8, 4]	τὸν ἕτερον πληγέντα ἀποθανεῖν: ἠξίου	τε	τῶν συγγενῶν ἐπὶ τὸν ἀνῃρηκότα
[7, 7, 5]	τοὺς Ἀμμανίτας ἰσχυρῶς ἐκάκου τῶν	τε	ὑδάτων αὐτοὺς ἀποτεμνόμενος καὶ τῆς
[7, 6, 1]	Δαυίδης πρὸς αὐτὸν παρεμυθήσατο πρᾴως	τε	φέρειν ἐπὶ τῷ θανάτῳ τοῦ
[7, 2, 2]	πρὸς Δαυίδην εἰς Γιβρῶνα οἵ	τε	χιλίαρχοι καὶ ἡγεμόνες αὐτῶν, καὶ
[7, 5, 3]	τελεῖν ὁρίσας ὑπέστρεψε: καὶ τάς	τε	χρυσᾶς φαρέτρας καὶ τὰς πανοπλίας,
[7, 1, 1]	ὁ Σαούλου παῖς Ἰωνάθης πιστότατός	τε	ὢν φίλος αὐτῷ καὶ σωτηρίας
[7, 11, 5]	καὶ πρεσβύτεροι ἐσμέν, καὶ οὐκ	ἐποιήσατε	δίκαια λεληθότως ἐλθόντες πρὸς τὸν
[7, 2, 1]	καὶ μηκέτ' εἶναι τὸν αὐτὸν	ὑπωπτεύσατε,	ὡς χαίρειν κακούργοις ἀνδράσι καὶ
[7, 2, 1]	εὐνοίας καὶ τιμῆς ἐσχηκότα; διὸ	δώσετε	ποινὴν μὲν αὐτῷ κολασθέντες, δίκην
[7, 15, 1]	χάριτι μήτε θωπείᾳ μήτ' ἐπιθυμίᾳ	μήτε	ἄλλῳ πάθει προστιθέμενον τούτων ἀμελῆσαι:
[7, 9, 8]	ὡς μήτε κλίνας ἐπιλιπεῖν ἐστρωμένας	μήτε	ἄρτους καὶ οἶνον, ἀλλὰ καὶ
[7, 15, 1]	κατέπεμψεν ἡμῖν, καὶ μήτε χάριτι	μήτε	θωπείᾳ μήτ' ἐπιθυμίᾳ μήτε ἄλλῳ
[7, 9, 8]	τῶν ἐπιτηδείων ἐκτένειαν παρέσχον, ὡς	μήτε	κλίνας ἐπιλιπεῖν ἐστρωμένας μήτε ἄρτους
[7, 2, 1]	καὶ μήτε τοὺς φύλακας παρόντας	μήτε	τὴν θυρωρὸν ἐγρηγορυῖαν, ἀλλὰ καὶ
[7, 2, 1]	καὶ κοιμώμενον τὸν Ἰέβωσθον καὶ	μήτε	τοὺς φύλακας παρόντας μήτε τὴν
[7, 15, 1]	διὰ Μωυσέος κατέπεμψεν ἡμῖν, καὶ	μήτε	χάριτι μήτε θωπείᾳ μήτ' ἐπιθυμίᾳ
[7, 11, 2]	εἶπεν, ὦ Σαρουίας παῖδες; μὴ	κινήσητε	πάλιν ἡμῖν καινὰς ἐπὶ ταῖς
[7, 11, 7]	μετ' αἰτίας κολαζούσης: εἰ δὲ	φρονεῖτε	τὰ τοῦ βασιλέως, ἕπεσθε τῷ
[7, 8, 5]	σίκλους διακοσίους: οὗτοι δ' εἰσὶ	πέντε	μναῖ. διέτριψε μέντοι γε ἐν
[7, 12, 4]	πράξεις ὀκτὼ καὶ τριάκοντα, ὧν	πέντε	μόνων διηγήσομαι τὰ ἔργα: φανερὰς
[7, 2, 2]	τῆς Ζαβουλωνίτιδος φυλῆς ὁπλιτῶν ἐπιλέκτων	πέντε	μυριάδες: αὕτη γὰρ ἡ φυλὴ
[7, 4, 3]	τότε δὲ ἀποσπάσας αὐτὸς εἶχε,	πέντε	παῖδας ἔτεκε. καὶ περὶ μὲν
[7, 3, 2]	ἔτη πεντακόσια καὶ δέκα καὶ	πέντε.	~(Ποιήσομαι δὲ καὶ μνήμην Ὀρόνα
[7, 7, 4]	ἂν ἐπὶ ποθεινοῦ τέκνου τετελευτηκότος,	ὅτε	καὶ νοσοῦντος οὕτως ὑπὸ τῆς
[7, 13, 4]	τοῦτ' αὐτὸν οὐδὲν εἰργάσατο δεινόν,	ὅτε	τὴν πόλιν κατεστρέψατο, ὡς μικρὸν
[7, 5, 3]	καὶ τοὺς καλλίστους ἐκείνους λουτῆρας,	ὅτε	τῷ θεῷ τὸν ναὸν κατεσκεύασεν.
[7, 7, 2]	εὖ πράττειν συμβαίνειν κατ' αὐτόν,	ποτὲ	δὲ τοῖς ἑτέροις: τοῦ λοιποῦ
[7, 1, 3]	τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ πειρωμένου καὶ	ποτὲ	μὲν εἰπόντος ἑνὸς τῶν αὐτοῦ
[7, 7, 2]	πολέμου φύσιν ἔχειν τοιαύτην, ὥστε	ποτὲ	μὲν τοῖς ἐναντίοις εὖ πράττειν
[7, 12, 4]	τοῦ βασιλέως ἐν Ἐρασαμῷ: οὗτός	ποτε	τῶν Ἰσραηλιτῶν καταπλαγέντων τὸ πλῆθος
[7, 9, 5]	δ' ἐκείνου πρὸς αὐτόν, τί	δήποτε	φίλος ἐν τοῖς μάλιστα τοῦ
[7, 14, 6]	πάνυ καὶ σωφρόνως τῆς μὲν	τότε	ἁμαρτίας αὐτὸν ἀφῆκεν ἀθῷον, εἰπὼν
[7, 4, 3]	παρέδωκεν αὐτὴν ὁ πατὴρ Σαοῦλος,	τότε	δὲ ἀποσπάσας αὐτὸς εἶχε, πέντε
[7, 12, 4]	ἀκούσας ὁ Ναβαῖος, ὥδευε γὰρ	τότε,	καὶ πρὸς τὴν βοὴν ἐλθών,
[7, 12, 2]	ἐπ' αὐτοὺς στρατιάν. ἠρίστευσε δὲ	τότε	καὶ σφόδρ' ηὐδοκίμησε Σαβρήχης ὁ
[7, 11, 3]	τε μέτριος καὶ χρηστὸς ἐγένου	τότε	μάλιστα πάντων ἐκείνων λήθην ποιησάμενος,
[7, 8, 1]	τηγανίσασα προσήνεγκεν αὐτῷ: ὁ δὲ	τότε	μὲν οὐκ ἐγεύσατο, προσέταξε δὲ
[7, 12, 4]	διώκειν καὶ θαυμαστὴν καὶ διαβόητον	τότε	νίκην ἄρασθαι, τοῦ μὲν Ἐλεαζάρου
[7, 15, 1]	ἔλαβεν ὡς μηδὲν αὐτὸν παθεῖν	τότε,	νῦν ἐπιζητήσας αἰτίαν εὔλογον ἄμυνε.
[7, 10, 5]	καὶ τὴν βασιλείαν ἑτέρῳ παραδοῦναι,	τότε	σοι πικρότερον καὶ ἀληθὲς ποιήσω
[7, 14, 1]	τῆς οἰκοδομίας καταλείπῃ καὶ μὴ	τότε	συμπορίζῃ νέος ὢν καὶ τῶν
[7, 1, 4]	τὴν Μελχάλην ἀποσπάσας Ὀφελτίου τοῦ	τότε	συνοικοῦντος αὐτῇ, πρὸς τοῦτο καὶ
[7, 9, 6]	ζωοὺς ἀνάξειν ὑποσχομένου καὶ βεβαίαν	τότε	τὴν βασιλείαν ἔσεσθαι φήσαντος Δαυίδου
[7, 9, 8]	χώρας κατά τε αἰδῶ τῆς	τότε	φυγῆς καὶ κατὰ τιμὴν τῆς
[7, 2, 2]	καὶ τὴν τιμήν, ἣν γενόμενον	τότε	χιλίαρχον τιμῶντες οὐ διέλιπον, ὅτι
[7, 9, 6]	καὶ πολλοὺς πολέμους πεπολέμηκε καὶ	πάντοτε	κρατῶν τῶν ἐχθρῶν ἀπήλλακται. νῦν
[7, 7, 3]	τολμήσαντα μέγα καὶ δεινὸν ἔργον.	ἀνεκάλυπτε	δ' αὐτῷ καὶ παρεγύμνου τὴν
[7, 5, 2]	νῦν Σαμαρεῖτιν καλουμένην γῆν. οὐ	διήμαρτε	δὲ τῆς ἀληθείας: οὗτος γάρ
[7, 14, 9]	ἡμῶν Ἰακώβῳ δυοκαίδεκα παίδων γενομένων	ἴστε	τὸν Ἰούδαν ἀποδειχθέντα βασιλέα, καὶ
[7, 10, 2]	ἀχανὲς ῥίψαντες ἐπιβάλλουσιν αὐτῷ λίθους,	ὥστε	ἀναπληρωθῆναι καὶ τὸ σχῆμα τάφου
[7, 4, 2]	ἐν κινύρᾳ παίζοντος καὶ κροτοῦντος,	ὥστε	καὶ τὴν γυναῖκα Μιχάλην Σαούλου
[7, 11, 4]	εἰς ὀγδοήκοντα ἔτη προβεβηκότος, ἀλλ'	ὥστε	καταλύσεως ἤδη καὶ ταφῆς προνοεῖν,
[7, 11, 4]	γῆρας λέγων τοιοῦτον αὐτῷ τυγχάνειν,	ὥστε	μὴ ἀπολαύειν τῶν ἡδέων εἰς
[7, 14, 6]	πίστεις ἀξιῶν παρ' αὐτοῦ λαβεῖν,	ὥστε	μὴ μνησικακῆσαι μηδ' ἐργάσασθαι δεινὸν
[7, 12, 3]	μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῖν,	ὥστε	μὴ τελέως ἀγνοεῖν τὴν τῶν
[7, 13, 4]	Ἅβραμον τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἴσακον	ὥστε	ὁλοκαυτῶσαι, καὶ μέλλοντος ἀποσφάττεσθαι τοῦ
[7, 7, 2]	τοῦ πολέμου φύσιν ἔχειν τοιαύτην,	ὥστε	ποτὲ μὲν τοῖς ἐναντίοις εὖ
[7, 13, 3]	ἀπέθνησκον δ' οὐ μονοτρόπως οὐδ'	ὥστε	ῥᾴδιον κατανοῆσαι γενέσθαι τὴν νόσον,
[7, 14, 2]	οὓς διὰ Μωυσέος ἔδωκεν ἡμῖν	φύλαττε	καὶ τοῖς ἄλλοις μὴ παραβαίνειν
[7, 7, 4]	παιδὶ ποιήσας πάνθ' ὁμοῦ τετελευτηκότος	ἔπραττε.	τήν τε αἰτίαν, δεηθέντες ἐπιτρέψαι
[7, 11, 3]	μετὰ γὰρ τὴν Δαυίδου φυγὴν	οὔτε	ἀπεκείρατο λυπούμενος οὔτ' ἐκάθηρε τὴν
[7, 14, 5]	ἐμὲ οὔτε τὸν ἀρχιερέα Σάδωκον	οὔτε	Βαναίαν τὸν ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων:
[7, 11, 4]	τὰ κατ' ἐπιθυμίαν αὐτὸν ἀπολῦσαι:	οὔτε	γὰρ τροφῆς οὔτε ποτοῦ συνιέναι
[7, 14, 4]	τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰούδα φυλῆς,	οὔτε	δὲ Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα καὶ
[7, 8, 1]	Δαυίδου παίδων Ἀμνὼν ἐρασθείς, ὡς	οὔτε	διὰ τὴν παρθενίαν αὐτῆς οὔτε
[7, 8, 1]	οὔτε διὰ τὴν παρθενίαν αὐτῆς	οὔτε	διὰ τὴν φυλακὴν τυχεῖν τῆς
[7, 14, 5]	συνεύχονται τὴν ἡγεμονίαν: ἐκάλεσε δὲ	οὔτε	ἐμὲ οὔτε τὸν ἀρχιερέα Σάδωκον
[7, 1, 6]	κοινωνὸς εἴη τῆς Ἀβεννήρου σφαγῆς,	οὔτε	κατ' ἐντολὴν καὶ βούλησιν ἰδίαν
[7, 11, 6]	τις ἡμῶν παρὰ Δαυίδου μοίρας	οὔτε	κλῆρον παρὰ τῷ Ἰεσσαίου παιδί.
[7, 1, 6]	τὴν δεξιὰν καὶ βοῶν, ὡς	οὔτε	κοινωνὸς εἴη τῆς Ἀβεννήρου σφαγῆς,
[7, 10, 2]	ἐτόλμησεν οὐδὲν ὀκνούντων οὔτε ποιεῖν	οὔτε	πάσχειν, ἔτι δὲ τῶν μὲν
[7, 10, 2]	ἀνθ' ὧν ἐτόλμησεν οὐδὲν ὀκνούντων	οὔτε	ποιεῖν οὔτε πάσχειν, ἔτι δὲ
[7, 11, 4]	αὐτὸν ἀπολῦσαι: οὔτε γὰρ τροφῆς	οὔτε	ποτοῦ συνιέναι διὰ τὸν χρόνον,
[7, 8, 3]	πικρότερον, συναρπαγεὶς ὑπὸ τοῦ πάθους	οὔτε	τὴν αἰτίαν ἀνέκρινεν οὔτ' ἄλλο
[7, 10, 5]	οὔτ' αὐτῷ μεῖναι μεγίστην οὖσαν	οὔτε	τοῖς στρατιώταις: αὐτὸς μὲν γὰρ
[7, 14, 5]	ἡγεμονίαν: ἐκάλεσε δὲ οὔτε ἐμὲ	οὔτε	τὸν ἀρχιερέα Σάδωκον οὔτε Βαναίαν
[7, 11, 3]	τοῦ μάλιστα τιμωμένου. ταῦτ' εἰπόντος	οὔτε	τὸν Μεμφίβοσθον ἔγνω κολάζειν οὔθ'
[7, 2, 1]	καὶ παραχρῆμα δίκην ὑφέξοντες, οὐκ	ἔγνωτε	πῶς ἐγὼ τὸν Σαούλου φονέα
[7, 12, 4]	δὲ θηρὸς ἀκούσας ὁ Ναβαῖος,	ὥδευε	γὰρ τότε, καὶ πρὸς τὴν
[7, 9, 4]	καὶ πολλῶν ἀρχηγὸν κακῶν ἀποκαλῶν.	ἐκέλευε	δὲ καὶ τῆς γῆς ὡς
[7, 14, 2]	κατασκευάσαι τῷ θεῷ ναὸν αὐτὸν	ἐκέλευε	διαδεξάμενον τὴν βασιλείαν λέγων, ὡς
[7, 8, 1]	κακοδοξίαν ὁ οἶκος ἡμῶν κερδανεῖ.	συνεβούλευέ	τε περὶ τούτου διαλεχθῆναι τῷ
[7, 14, 4]	προφήτης, ὡς Ἀδωνίας βασιλεῦσαι βούλεται,	συνεβούλευέ	τε σώζειν αὑτὴν καὶ τὸν
[7, 12, 1]	ταῦτα τῆς χώρας λιμῷ φθειρομένης	ἱκέτευε	Δαυίδης τὸν θεὸν ἐλεῆσαι τὸν
[7, 7, 3]	ταύτην μετὰ τῶν τέκνων αὐτοῦ	ἀνέτρεφε	συνδιαιρούμενος αὐτῇ τὰ σιτία καὶ
[7, 8, 1]	βιάσῃ με μηδὲ ἀσεβήσῃς, εἶπεν,	ἀδελφέ,	τοὺς νόμους παραβὰς καὶ δεινῇ
[7, 1, 5]	Γιβρῶνι μάχῃ, ὡς δὲ τἀληθὲς	εἶχε	δείσαντος περὶ τῆς στρατηγίας καὶ
[7, 9, 5]	λέγων ἔπειθεν: ὕποπτον γὰρ αὐτὸν	εἶχε.	καὶ καλέσας τὸν Ἀχιτόφελον συνεβουλεύετο
[7, 4, 3]	Σαοῦλος, τότε δὲ ἀποσπάσας αὐτὸς	εἶχε,	πέντε παῖδας ἔτεκε. καὶ περὶ
[7, 9, 1]	ὡς αὐτὸς ἂν εἰ ταύτην	εἶχε	τὴν ἐξουσίαν πολλὴν αὐτοῖς ἐβράβευσεν
[7, 5, 4]	ἀφορῶν ἐποιεῖτο. στρατηγὸν δὲ ἁπάσης	εἶχε	τῆς στρατιᾶς τὸν Ἰώαβον: ἐπὶ
[7, 1, 3]	ἐπιμείναντα τὴν δίωξιν φεύγων ὡς	εἶχε	τὸ δόρυ πλήξας εἰς τοὐπίσω
[7, 12, 2]	καὶ τῶν χειρῶν ἑνὶ περισσοτέρους	εἶχε	τῶν κατὰ φύσιν. ἐκ τῆς
[7, 8, 5]	υἱῷ βασιλέως, ἀλλ' ἔτι γὰρ	ἐξεῖχε	καὶ διέπρεπε πᾶν τῷ τε
[7, 7, 3]	βοῶν, τῷ πένητι δ' ἀμνὰς	ὑπῆρχε	μία. ταύτην μετὰ τῶν τέκνων
[7, 5, 5]	ποιησάντων παρὰ τὸν ἄλλον χρόνον	ὑπῆρχε.	προσέταξεν οὖν ἀναζητεῖν εἴ τις
[7, 11, 7]	δ' Ἀμασᾶ φόνου οὐδὲν τοιοῦτον	ἔσχε	παρακάλυμμα. ἀποκτείνας δὲ τὸν συστράτηγον
[7, 9, 2]	λάθρα διαγγέλλειν αὐτῷ: πιστοὺς δ'	ἔσχε	πρὸς πάντα διακόνους παῖδας Ἀχίμανον
[7, 10, 5]	κατασπάσασθαι. καὶ ταῦτα μὲν τοῦτον	ἔσχε	τὸν τρόπον. ~(Οἱ δ' ἐκ
[7, 1, 6]	οὕτως δ' αὐτὸν ὁ Ἀβεννήρου	συνέσχε	θάνατος, ὡς μηδὲ τροφὴν ἀναγκαζόντων
[7, 9, 4]	Σαμούιν Δαυίδης αὐτὸν τῆς ὀργῆς	ἐπέσχε,	μὴ τοῖς παροῦσι κακοῖς ἑτέραν
[7, 10, 2]	σημήνας δὲ ἀνακλητικὸν ὁ Ἰώαβος	ἐπέσχε	τοῦ διώκειν τοὺς οἰκείους στρατιώτας
[7, 11, 1]	στρατηγίαν, ἣν αὐτῷ καὶ Ἀψάλωμος	παρέσχε.	καὶ οἱ μὲν ἀρχιερεῖς ἃ
[7, 11, 1]	καὶ μεγάλων ῥυσάμενος αὐτοὺς πολέμων	παρέσχε,	μεμφόμενοι δ' ὅτι τῆς βασιλείας
[7, 10, 4]	τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ βοηθείας	ἔτυχε	καὶ προνοίας εὐαγγελίσασθαι. καὶ τὸν
[7, 5, 5]	χάριτας δυνάμενον, ὧν καὶ αὐτὸς	ἔτυχε	παρὰ Ἰωνάθου. φήσαντος δ' υἱὸν
[7, 15, 3]	οὔθ' Ἑβραίων οὔτ' ἄλλων ἐθνῶν.	~(Ἔθαψε	δὲ αὐτὸν ὁ παῖς Σολόμων
[7, 1, 1]	Ἀμαληκίτου γένος, ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀπολέσθαι.	ἔγραψε	δὲ καὶ θρήνους καὶ ἐπιταφίους
[7, 7, 1]	τούτοις δὲ δυσανασχετήσας ὁ βασιλεὺς	ἔγραψε	τῷ Ἰωάβῳ κολάσαι προστάττων τὸν
[7, 12, 2]	καὶ τοὺς ἄλλους εἰς φυγὴν	ἔτρεψε,	πολλοί τε αὐτῶν ἀπέθανον μαχόμενοι.
[7, 5, 3]	καὶ φόρους αὐτοῖς τελεῖν ὁρίσας	ὑπέστρεψε:	καὶ τάς τε χρυσᾶς φαρέτρας
[7, 11, 4]	ὧν ἔχει κατὰ ψυχὴν οἴκαδ'	ὑπέστρεψε.	παραγίνεται δ' εἰς Γάλγαλα Δαυίδης
[7, 6, 2]	Ἱεροσόλυμα πρὸς τὸν βασιλέα λαμπρῶς	ὑπέστρεψε.	~(Τοῦτο τὸ πταῖσμα τοὺς Ἀμμανίτας
[7, 1, 6]	καὶ Ἀβεννῆρος μὲν εἰς τοιοῦτο	κατέστρεψε	τέλος τὸν βίον. ~(Ἀκούσας δὲ
[7, 8, 5]	οὗτοι δ' εἰσὶ πέντε μναῖ.	διέτριψε	μέντοι γε ἐν Ἱεροσολύμοις ἔτη
[7, 5, 4]	πρὸς αὐτὸν καὶ φιλίαν ποιούμενος.	ἔπεμψε	δ' αὐτῷ καὶ δῶρα σκεύη
[7, 3, 2]	βασιλεὺς φιλίαν καὶ συμμαχίαν συνέθετο:	ἔπεμψε	δ' αὐτῷ καὶ δωρεὰς ξύλα
[7, 1, 2]	ἐν Ἰαβησῷ τῆς Γαλααδίτιδος κατοικοῦντες,	ἔπεμψε	πρὸς αὐτοὺς ἐπαινῶν καὶ ἀποδεχόμενος
[7, 11, 1]	ἀπηγγέλλετο Δαυίδῃ: κἀκεῖνος οὐδὲν ἧττον	ἔπεμψε	πρὸς Σάδωκον καὶ Ἀβιάθαρον τοὺς
[7, 13, 3]	τὸν λοιμὸν καὶ τὴν φθορὰν	ἔπεμψε	τοῖς Ἑβραίοις. ἀπέθνησκον δ' οὐ
[7, 6, 3]	Ἱεροσόλυμα, ἀρχομένου δὲ τοῦ ἔαρος	ἔπεμψε	τὸν ἀρχιστράτηγον Ἰώαβον πολεμήσοντα τοῖς
[7, 2, 2]	τοιούτου, καὶ κατευωχήσας καὶ φιλοφρονησάμενος	ἔπεμψε	τὸν λαὸν παρ' αὐτὸν ἄξοντας
[7, 9, 7]	τὸν Ἀψάλωμον: ὁ δ' εὐθὺς	ἔπεμψε	τοὺς συλληψομένους. νοήσαντες δὲ τοῦτο
[7, 8, 5]	Ἀψάλωμον παραλαβὼν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα.	~(Προέπεμψε	δὲ ὁ βασιλεὺς πρόσθεν πρὸς