Liv., chap., par.
[7, 2, 2]	καὶ ῥομφαίαν μυριάδες δώδεκα: καὶ	αἱ	λοιπαὶ φυλαὶ ῥομφαίαις ἐχρῶντο. τοῦτο
[7, 14, 7]	σαββάτου ἐπὶ σάββατον. καὶ οὕτως	αἱ	πατριαὶ πᾶσαι διεκληρώσαντο Δαυίδου παρόντος
[7, 8, 1]	περιρρήξασα τὸν χιτωνίσκον, ἐφόρουν γὰρ	αἱ	τῶν ἀρχαίων παρθένοι χειριδωτοὺς ἄχρι
[7, 4, 1]	νίκην: οὐ γὰρ ὑπέμειναν αὐτὸν	αἱ	τῶν πολεμίων φάλαγγες, ἀλλ' εὐθὺς
[7, 14, 5]	τοῦ πατρὸς βασιλέα, Σολόμωνι δ'	ἐντετάλθαι	περὶ τῆς ἀρχῆς, ἵνα εὐσεβῶς
[7, 14, 9]	καὶ τῷ φόνῳ τῶν ἐχθρῶν	μεμιάνθαι	τὴν δεξιάν, τὸν δὲ υἱὸν
[7, 1, 6]	ὅρκους οὓς ἔδωκεν Ἀβεννήρῳ τοῦτο	εἰργάσθαι.	προσέταξε μέντοι γε παντὶ τῷ
[7, 13, 2]	ἀνάγκης γενέσθαι φήσαντος καὶ κελεύοντος	ἀποκρίνασθαι	ταχέως, ἵνα ἀναγγείλῃ τὴν αἵρεσιν
[7, 8, 1]	τῶν εὐκταίων ὑπέθετο: νόσον γὰρ	ὑποκρίνασθαι	παρῄνεσεν, ἐλθόντα δὲ πρὸς αὐτὸν
[7, 6, 2]	τῷ ἀδελφῷ τοῖς Ἀμμανίταις ἐκέλευσεν	ἀντιπαρατάξασθαι,	εἰπὼν ἂν τοὺς Σύρους ἴδῃ
[7, 14, 5]	ἰδεῖν αὐτόν. τοῦ δὲ βασιλέως	ἐκδέξασθαι	κελεύσαντος εἰσελθών, εἰ τήμερον ἀποδείξειε
[7, 4, 1]	ἥττης καὶ τῷ μηδὲν ἔργον	ἐπιδείξασθαι	γενναῖον μηδὲ μαρτυρίας ἄξιον στοχαζόμενος
[7, 9, 6]	βουλομένων τὴν περὶ σὲ σπουδὴν	ἐπιδείξασθαι	καὶ προθυμίαν. ἂν δ' ὁ
[7, 10, 1]	ἐπὶ τὸν πόλεμον παρεκάλει προθυμίαν	ἐναποδείξασθαι	καὶ πίστιν καὶ μνήμην, εἴ
[7, 9, 1]	τῷ θεῷ: φεύγοντα γὰρ αὐτὸν	εὔξασθαι.	τοῦ δὲ Δαυίδου τὴν ἀξίωσιν
[7, 12, 4]	θαυμαστὴν καὶ διαβόητον τότε νίκην	ἄρασθαι,	τοῦ μὲν Ἐλεαζάρου κτείνοντος ἑπομένου
[7, 7, 2]	δέον ὑπονόμοις καὶ μηχανήμασιν ἑλεῖν	πειρᾶσθαι	τὴν πόλιν, καὶ ταῦτ' ἔχοντας
[7, 14, 6]	λαβεῖν, ὥστε μὴ μνησικακῆσαι μηδ'	ἐργάσασθαι	δεινὸν αὐτὸν μηδέν. ὁ δὲ
[7, 1, 1]	τῶν τραυμάτων ὑπερβολὴν αὑτὸν ἀσθενῆσαι	κατεργάσασθαι.	καὶ σύμβολα τῆς ἀναιρέσεως ἐπεδείκνυεν
[7, 8, 5]	αὐτῷ συγχωρήσῃ πρὸς αὐτὸν ἐλθόντι	θεάσασθαί	τε καὶ προσειπεῖν. καταμελήσαντος δὲ
[7, 11, 7]	ἐνδεδυμένος ὁ Ἰώαβος: προσιόντος δὲ	ἀσπάσασθαι	τοῦ Ἀμασᾶ φιλοτεχνεῖ τὴν μάχαιραν
[7, 10, 5]	ἀκούσαντα συνδραμεῖν πρὸς αὐτὸν καὶ	κατασπάσασθαι.	καὶ ταῦτα μὲν τοῦτον ἔσχε
[7, 5, 2]	δὲ ἁπάντων δυνηθεὶς ὁ τρίτος	ἀναμαχέσασθαι	βουλόμενος τὴν τοῦ προπάτορος ἧτταν
[7, 2, 1]	χαίρειν κακούργοις ἀνδράσι καὶ χάριτας	ἡγήσασθαι	τὰς κυριοκτόνους ὑμῶν πράξεις, ἀνῃρηκότων
[7, 11, 2]	πικρὸν αὐτῷ μηδὲ τοῦτο πρῶτον	ἡγήσασθαι	τὴν τιμωρίαν ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενον,
[7, 5, 4]	ἔλθοι φιλίᾳ καὶ πίστει γνοὺς	ἐνδήσασθαι,	πέμπει πρὸς αὐτὸν Ἀδώραμον υἱὸν
[7, 13, 4]	τὸν δοῦλον ὁ δεσπότης, εἶπεν	ὠνήσασθαι	παρ' αὐτοῦ τὴν ἅλω, ὅπως
[7, 14, 10]	καὶ λόγοις αὐτόν τε πάσῃ	χρήσασθαι	προθυμίᾳ περὶ τὸ ἔργον καὶ
[7, 9, 4]	ὑπ' ὀργῆς καὶ μάλιστα Ἀβεσσαίου	διαχρήσασθαι	βουλομένου τὸν Σαμούιν Δαυίδης αὐτὸν
[7, 8, 1]	ἐγεύσατο, προσέταξε δὲ τοῖς οἰκέταις	παραιτήσασθαι	πάντας πρὸ τοῦ δωματίου: βούλεσθαι
[7, 1, 5]	καὶ τοῦ μηδενὶ τούτων παραχωρῆσαι:	κτήσασθαι	γὰρ αὐτὰ ποθοῦντες διὰ μυρίων
[7, 11, 2]	τὴν τιμωρίαν ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενον,	λογίσασθαι	δ' ὅτι καὶ μετανοήσας ἐφ'
[7, 10, 1]	μετρίως ἐχόντων παρ' αὐτοῦ ἔτυχον:	φείσασθαι	δὲ καὶ τοῦ παιδὸς Ἀψαλώμου
[7, 10, 2]	ταῦτ' ἐκείνου πάντων ἡμῶν ἀκουόντων	φείσασθαι	τοῦ νεα νίσκου δεηθέντος. ὁ
[7, 10, 4]	θεοῦ βοηθείας ἔτυχε καὶ προνοίας	εὐαγγελίσασθαι.	καὶ τὸν μέν, οὐ προσήκειν
[7, 5, 5]	τῶν Ἰωνάθῃ προσηκόντων ζῶντα καὶ	κομίσασθαι	τὰς τῶν εὐεργεσιῶν χάριτας δυνάμενον,
[7, 6, 2]	προθυμίας ἀνδράσιν αἰσχύνην φοβουμένοις πρεπούσης	ἀγωνίσασθαι	τὸν μὲν ἀπέλυσε τοῖς Ἀμμανίταις
[7, 14, 10]	ἄρχοντας καὶ τὴν Ληουιτῶν φυλὴν	συναγωνίσασθαι	διά τε τὴν ἡλικίαν καὶ
[7, 8, 4]	ὡρμηκότων καὶ ζητούντων αὐτὸν ἀνελεῖν,	χαρίσασθαι	τὴν σωτηρίαν αὐτῇ τοῦ παιδὸς
[7, 11, 3]	μετὰ> Σιβᾶ ἐλθεῖν ἐκείνῳ πάντα	χαρίσασθαι	φήσας αὐτῷ συγγινώσκειν ὑπέσχετο τὰ
[7, 1, 5]	ὡς οὐχ ὁμοίου δεινοῦ τυγχάνοντος	πορίσασθαι	τηλικοῦτον μέγεθος ἐξουσίας, καὶ συνήθη
[7, 13, 3]	λωφῆσαι καὶ τοῖς ἀπολωλόσιν ἀρκεσθέντα	παύσασθαι:	ἀναβλέψας δ' εἰς τὸν ἀέρα
[7, 11, 1]	αὐτῶν ἡγεμόνος οὐ παρακαλοῦσι Δαυίδην	παύσασθαι	μὲν τῆς ὀργῆς, εὐνοικῶς δὲ
[7, 9, 2]	θρηνοῦντα τὴν μεταβολὴν παρηγορεῖ καὶ	παύσασθαι	τῆς λύπης παρακαλεῖ καὶ τέλος
[7, 8, 1]	πρὸ τοῦ δωματίου: βούλεσθαι γὰρ	ἀναπαύσασθαι	θορύβου καὶ ταραχῆς ἀπηλλαγμένος. ὡς
[7, 7, 1]	κελεύει πρὸς τὴν γυναῖκα ἀπελθόντα	ἀναπαύσασθαι	σὺν αὐτῇ. ὁ δὲ Οὐρίας
[7, 9, 7]	φανερὰ ποιεῖν τὰ συμβεβουλευμένα καὶ	προσπαρακελεύσασθαι	ταχέως διαβῆναι τὸν Ἰόρδανον, μὴ
[7, 1, 5]	γὰρ ποιεῖν αὐτὸν ἐπὶ τῷ	βεβαιώσασθαι	τῷ Σαούλου παιδὶ τὴν ἡγεμονίαν:
[7, 3, 1]	ἀναβῆναι καὶ μηδένα πόνον ὀκνούντων	ὑφίστασθαι	δι' ἐπιθυμίαν τῆς στρατηγίας, ὁ
[7, 4, 2]	γερόντων καὶ ἡγεμόνων καὶ χιλιάρχων	μεταπέμψασθαι	τῶν ὁμοφύλων ἐξ ἁπάσης τῆς
[7, 14, 2]	ἄρχοντας τοῦ λαοῦ τῆς οἰκοδομίας	συλλαβέσθαι	τῷ παιδὶ καὶ πάντων ἀδεεῖς
[7, 12, 4]	γὰρ ἦσαν οὗτοι καὶ χώραν	ὑπάγεσθαι	καὶ μεγάλων ἐθνῶν κρατῆσαι. πρῶτος
[7, 10, 5]	ὑπὸ Ἰωάβου δηλῶσαι τὴν νίκην	ἐπείγεσθαι.	παραγενομένου δὲ τοῦ Χουσὶ καὶ
[7, 13, 3]	τὴν γενεὰν αὐτοῦ πᾶσαν ἀποσκήπτειν,	φείδεσθαι	δὲ τοῦ λαοῦ. ~(Κατακούσας δὲ
[7, 14, 1]	τε τοὺς φίλους ἔλεγε ταῦτα	παρασκευάζεσθαι	νῦν, ἵνα τῷ μέλλοντι παιδὶ
[7, 13, 4]	καὶ τοὺς βόας εἰς ὁλοκαύτωσιν	χαρίζεσθαι	καὶ τὸν θεὸν ἡδέως εὔχεσθαι
[7, 11, 4]	ἐπὶ ταύτην ἠξίου βουλόμενον αὐτῷ	χαρίζεσθαι	τὰ κατ' ἐπιθυμίαν αὐτὸν ἀπολῦσαι:
[7, 1, 3]	ἐπιστραφέντος δὲ τοῦ Ἀβεννήρου καὶ	κατασοφίζεσθαι	τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ πειρωμένου καὶ
[7, 13, 3]	ὁ ποιμήν, τὰ δὲ ποίμνια	σώζεσθαι	μηδὲν ἁμαρτόντα, καὶ ἠντιβόλει τὴν
[7, 14, 2]	τοῦ ναοῦ τὴν κιβωτὸν αὐτὸν	ἀποθέσθαι	προσέταξε καὶ τὰ ἅγια σκεύη
[7, 1, 4]	ἀποστῆναι μὲν Ἰεβώσθου Δαυίδῃ δὲ	προσθέσθαι	ταύτης ἀποστρέψειε τῆς ὁρμῆς, νῦν
[7, 14, 4]	τῆς προαιρέσεως οὐδὲ μέχρι τοῦ	πυθέσθαι	διὰ τί ταῦτα πράττει προήχθη.
[7, 7, 4]	αἰτίαν, δεηθέντες ἐπιτρέψαι πρῶτον αὐτοῖς	πυθέσθαι,	παρεκάλουν εἰπεῖν> τῶν γεγενημένων. ὁ
[7, 14, 4]	ἤδη παραλάβοι, καὶ περὶ τούτου	πυθέσθαι	τοῦ βασιλέως. ταῦτα δὲ τῷ
[7, 14, 6]	τε στρατηγὸς Ἰώαβος ἔλεγεν οὐκ	ἀρέσκεσθαι	τοῖς ἤχοις οὐδὲ τῇ σάλπιγγι.
[7, 14, 10]	διὰ τὸ τὸν θεὸν ἐκεῖνον	ἑλέσθαι	καὶ τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ
[7, 1, 3]	αὐτοῦ στρατιωτῶν ἀφέμενος τῆς διώξεως	ἀφελέσθαι	τὴν πανοπλίαν, πάλιν δ' ὡς
[7, 1, 1]	πατρὸς Ἀμαληκίτου γένος, ἐκέλευσεν αὐτὸν	ἀπολέσθαι.	ἔγραψε δὲ καὶ θρήνους καὶ
[7, 11, 8]	καὶ βούλεσθ' εἰποῦσα, κακοὶ κακῶς	ἀπολέσθαι	μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν ὑπὲρ
[7, 8, 1]	παραιτήσασθαι πάντας πρὸ τοῦ δωματίου:	βούλεσθαι	γὰρ ἀναπαύσασθαι θορύβου καὶ ταραχῆς
[7, 1, 3]	δ' Ἀβεννήρου φήσαντος πρὸς αὐτὸν	βούλεσθαι	μαθεῖν, πότερος αὐτῶν ἀνδρειοτέρους στρατιώτας
[7, 11, 8]	φονεῦσαι, οὐχ ὅτι πόλιν ἐξελεῖν	βούλεσθαι	τηλικαύτην: λαβὼν μέντοι παρ' αὐτῶν
[7, 12, 1]	νόσου. τῶν δὲ προφητῶν εἰπόντων	βούλεσθαι	τὸν θεὸν ἐκδικίας τυχεῖν τοὺς
[7, 1, 1]	κτεῖναι μέλλοντα ὑπὸ τῶν πολεμίων	λαμβάνεσθαι	παρακληθεὶς αὐτὸς ὡμολόγει: τῇ ῥομφαίᾳ
[7, 11, 3]	δὲ αὐτοῦ καὶ προσκυνήσαντος ἤρξατο	πυνθάνεσθαι,	τί δήποτ' οὐ συνεξῆλθεν αὐτῷ
[7, 1, 1]	τῆς τῶν Ἰσραηλιτῶν μάχης ἔλεγε:	γενέσθαι	δ' ἀτυχὲς αὐτῆς τὸ τέλος
[7, 4, 3]	κατηύχετο καὶ παρὰ τοῦ θεοῦ	γενέσθαι	ᾔτει πάνθ' ὅσα παρασχεῖν αὐτῷ
[7, 13, 2]	ἱκετεύειν ἤρξατο καὶ παρακαλεῖν εὐμενῆ	γενέσθαι	καὶ συγγινώσκειν ἡμαρτηκότι. Γάδον δὲ
[7, 13, 2]	ἂν δοκιμάσῃ: πότερον θέλει λιμὸν	γενέσθαι	κατὰ τὴν χώραν ἐπὶ ἔτη
[7, 14, 5]	εὐξαμένου τὸν θεὸν Σολόμωνι εὐμενῆ	γενέσθαι	μηδὲ μικρὸν διαλιπόντες ἀναβιβάζουσιν ἐπὶ
[7, 11, 2]	εἰς αὐτὸν ἡμαρτημένων καὶ μὴ	γενέσθαι	πικρὸν αὐτῷ μηδὲ τοῦτο πρῶτον
[7, 14, 5]	ἐπευφημοῦντες καὶ τὴν βασιλείαν αὐτῷ	γενέσθαι	πολυχρόνιον εὐχόμενοι, καὶ παραγαγόντες εἰς
[7, 14, 2]	ὑπὸ σοῦ βασιλεύοντος εἵλετο αὑτῷ	γενέσθαι,	σπούδασον ἀποδοῦναι τῷ θεῷ μὴ
[7, 9, 2]	βασιλεὺς ὑπὸ πάντων ἀποδείκνυται τοῦτο	γενέσθαι	στρατηγήσας. ὡς δ' ἀπηγγέλη ταῦτα
[7, 1, 1]	Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας ~(Συνέβη δὲ ταύτην	γενέσθαι	τὴν μάχην καθ' ἣν ἡμέραν
[7, 13, 3]	μονοτρόπως οὐδ' ὥστε ῥᾴδιον κατανοῆσαι	γενέσθαι	τὴν νόσον, ἀλλὰ τὸ μὲν
[7, 6, 1]	τάλαντα σύμμαχον αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ	γενέσθαι	τῷ μισθῷ παρεκάλεσαν καὶ Σουβάν:
[7, 13, 2]	προφήτου τοῦτο δεῖν ἐξ ἀνάγκης	γενέσθαι	φήσαντος καὶ κελεύοντος ἀποκρίνασθαι ταχέως,
[7, 8, 1]	αὐτῷ καὶ μηχανὴν εἰς τὸ	περιγενέσθαι	τῶν εὐκταίων ὑπέθετο: νόσον γὰρ
[7, 14, 3]	ἐπιβολῆς ἐκ πολλῶν ἱματίων γινομένης	ἀναθερμαίνεσθαι.	συνελθόντων δὲ τῶν ἰατρῶν καὶ
[7, 14, 2]	θεοῦ πειρῶ τά τε ἄλλα	γίνεσθαι	τῆς τούτου προνοίας ἄξιος εὐσεβὴς
[7, 7, 3]	τὴν ἐπ' αὐτῷ δίκην ὑφέξειν:	τεθνήξεσθαι	δὲ καὶ τὸν παῖδά σοι
[7, 9, 5]	ἀποκρίνεται καὶ σωφρόνως: εἶπε γὰρ	ἕπεσθαι	δεῖν αὐτὸν τῷ θεῷ καὶ
[7, 1, 3]	παρακελευόμενος τοὺς ὁπλίτας ἐκ ποδὸς	ἕπεσθαι	καὶ μὴ κάμνειν ἀναιροῦντας, οἵ
[7, 11, 7]	δύναμις ἦν ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις	ἕπεσθαι	κελεύσας ἐξώρμησεν ἐπὶ τὸν Σαβαῖον.
[7, 10, 4]	εἶναι φήσαντος ἀγαθῶν, μετ' ὀλίγον	ἕπεσθαί	τινα καὶ ἕτερον ἐδήλωσεν αὐτῷ.
[7, 8, 1]	τῶν σφυρῶν πρὸς τὸ μὴ	βλέπεσθαι	χιτῶνας, καὶ σποδὸν καταχεαμένη τῆς
[7, 5, 5]	Ἰωνάθου. φήσαντος δ' υἱὸν αὐτοῦ	περιλείπεσθαι	Μεμφίβοσθον ὄνομα πεπηρωμένον τὰς βάσεις,
[7, 5, 5]	ἐκέλευσεν εἶναι καὶ μηδεμίαν ἡμέραν	ἀπολείπεσθαι	τῆς σὺν αὐτῷ διαίτης. τοῦ
[7, 14, 3]	γὰρ αὐτῷ πρὸς τὸ ῥῖγος	ἔσεσθαι	βοήθημα θαλπούσης αὐτὸν τῆς κόρης,
[7, 8, 1]	διακονησομένην ἐκέλευσε παρακαλέσαι: ῥᾴω γὰρ	ἔσεσθαι	καὶ ταχέως ἀπαλλαγήσεσθαι τῆς νόσου
[7, 2, 2]	καὶ παρακαλέσας διαμένειν, οὐ γὰρ	ἔσεσθαι	μετάνοιαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ τοιούτου,
[7, 14, 6]	καινοποιῶν, ἑαυτῷ αἴτιον τῆς τιμωρίας	ἔσεσθαι,	πέμψας ἀνίστησιν αὐτὸν ἀπὸ τῆς
[7, 9, 6]	καὶ βεβαίαν τότε τὴν βασιλείαν	ἔσεσθαι	φήσαντος Δαυίδου μηκέτι ζῶντος, ἀρεσθεὶς
[7, 12, 1]	τῶν ἀνῃρημένων ταύτην αὐτοῖς παράσχῃ,	διαλλαγήσεσθαι	καὶ τὸν ὄχλον ἀπαλλάξειν τῶν
[7, 8, 1]	ῥᾴω γὰρ ἔσεσθαι καὶ ταχέως	ἀπαλλαγήσεσθαι	τῆς νόσου τούτου γενομένου. πεσὼν
[7, 11, 4]	πάσῃ τιμῇ καὶ ὡς πατρὸς	ἐπιμεληθήσεσθαι	καὶ προνοήσειν ἐπηγγέλλετο. ὁ δὲ
[7, 9, 3]	Μεμφίβοσθον, ἐν Ἱεροσολύμοις ἔλεγε προσδοκῶντα	χειροτονηθήσεσθαι	βασιλέα διὰ τὴν ὑπάρχουσαν ταραχὴν
[7, 7, 3]	τούτων δίκας τῷ θεῷ καὶ	βιασθήσεσθαι	μὲν αὐτοῦ τὰς γυναῖκας ὑφ'
[7, 7, 3]	γυναῖκας ὑφ' ἑνὸς τῶν παίδων,	ἐπιβουλευθήσεσθαι	δὲ καὶ αὐτὸν ὑπ' ἐκείνου,
[7, 10, 4]	ἐφεῖναι, περὶ μόνης γὰρ αὐτὴν	ποιήσεσθαι	τῆς νίκης ἡσυχάσειν δὲ περὶ
[7, 4, 4]	γηράσαντος καὶ μακρὸν ἀνύσαντος βίον	γενήσεσθαι	τὸν ναὸν ὑπὸ τοῦ παιδὸς
[7, 4, 4]	παραληψομένου κληθησομένου δὲ Σολομῶνος, οὗ	προστήσεσθαι	καὶ προνοήσειν ὡς πατὴρ υἱοῦ
[7, 11, 8]	τὴν γὰρ κεφαλὴν εὐθέως αὐτῷ	ῥιφήσεσθαι	τὴν τοῦ πολεμίου, καταβαίνει πρὸς
[7, 9, 5]	παλλακαῖς συνελθεῖν: ἐκ τούτου γὰρ	εἴσεσθαι	τὸν λαὸν ἔλεγε πιστεύσαντα, ὡς
[7, 8, 1]	αὐτῷ ποιῆσαι τηγανιστοὺς αὐτουργῷ γενομένῃ:	προσοίσεσθαι	γὰρ ἥδιον ἐκ τῶν ἐκείνης
[7, 13, 4]	θεὸν ἡδέως εὔχεσθαι τὴν θυσίαν	προσέσθαι.	ὁ δὲ βασιλεὺς ἀγαπᾶν μὲν
[7, 11, 8]	τιμωρίαν Σαβαῖον υἱὸν δὲ Βοχορίου	παύσεσθαι	τῆς πολιορκίας καὶ τὴν στρατιὰν
[7, 1, 6]	τῶν ἑταίρων λαβεῖν, ἀλλ' ὤμοσε	γεύσεσθαι	μηδενὸς ἄχρι ἡλίου δυσμῶν. ταῦτ'
[7, 14, 4]	τῷ βασιλεῖ διαλεγομένης ὁ προφήτης	εἰσελεύσεσθαι	καὶ αὐτὸς ἔφησε καὶ τοῖς
[7, 9, 5]	αὐτόν ἐστι, καὶ μετὰ πολλῆς	συστρατεύσεσθαι	προθυμίας ἐπὶ τὸν πατέρα: μέχρι
[7, 14, 2]	τὴν τοῦ θεοῦ θρησκείαν ἀσχολεῖν:	καρπώσεσθαι	γὰρ αὐτοὺς ἀντὶ τούτων εἰρήνην
[7, 8, 1]	νυκτὸς ἐπιτρέπει μεῖναι παραχρῆμα δ'	ἀπαλλάττεσθαι	κελεύει ἐν ἡμέρᾳ καὶ φωτί,
[7, 7, 2]	τὰ μὲν μιμεῖσθαι τὰ δὲ	φυλάττεσθαι.	ἐπεὶ δὲ οὕτως ἔχοντι καὶ
[7, 1, 5]	διαβαλεῖν αὐτὸν πρὸς τὸν βασιλέα	φυλάττεσθαι	παραινῶν καὶ μὴ προσέχειν οἷς
[7, 6, 1]	αὑτῶν δυνάμεως ἐπὶ προφάσει φιλανθρωπίας,	φυλάττεσθαί	τε συνεβούλευον καὶ μὴ προσέχειν
[7, 13, 4]	Ἴσακον ὥστε ὁλοκαυτῶσαι, καὶ μέλλοντος	ἀποσφάττεσθαι	τοῦ παιδὸς κριὸν ἐξαίφνης ἀναφανῆναι
[7, 7, 1]	πολεμίων χώρᾳ μετὰ γυναικὸς αὐτὸν	ἀναπαύεσθαι	καὶ τρυφᾶν. ταῦτ' εἰπόντα μεῖναι
[7, 4, 1]	μάχης. πρὶν ἢ τὰ ἄλση	σαλεύεσθαι	μὴ πνέοντος ἀνέμου. ὡς δ'
[7, 13, 1]	ἐνενήκοντα μυριάδες ὅπλα βαστάζειν καὶ	στρατεύεσθαι	δυναμένων, ἡ δὲ Ἰούδα φυλὴ
[7, 15, 2]	κινδύνους ὥρμα, τῷ πονεῖν καὶ	μάχεσθαι	παρακελευόμενος τοὺς στρατιώτας ἐπὶ τὰς
[7, 13, 4]	καὶ τῆς μεγαλοψυχίας ἔλεγε καὶ	δέχεσθαι	τὴν χάριν, τιμὴν δ' αὐτὸν
[7, 13, 4]	μέλλοντα μετ' αὐτὸν τὴν βασιλείαν	διαδέχεσθαι.	~(Μετὰ δὴ ταύτην τὴν προφητείαν
[7, 1, 6]	πρὸς τούτοις οὖν μάλιστα Δαυίδην	γλίχεσθαι	δόξης ἀγαθῆς ποιούμενον πρόνοιαν ὡς
[7, 4, 1]	δ' αὐτὸν μὴ πρότερον μηδ'	ἄρχεσθαι	τῆς μάχης. πρὶν ἢ τὰ
[7, 13, 4]	χαρίζεσθαι καὶ τὸν θεὸν ἡδέως	εὔχεσθαι	τὴν θυσίαν προσέσθαι. ὁ δὲ
[7, 9, 7]	εἰ μέντοι γε συντόνως διώξουσι	καταλήψεσθαι	προύλεγεν. ὡς δ' ἐπὶ πολὺ
[7, 11, 7]	ἐδόκει ποιεῖν, ὁ ἀδελφὸς Ἀσάηλος	ἐκδεδικῆσθαι	νομιζόμενος, τοῦ δ' Ἀμασᾶ φόνου
[7, 2, 1]	συλλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι; ἦ	μεταβεβλῆσθαί	με καὶ μηκέτ' εἶναι τὸν
[7, 2, 1]	τὸ δωμάτιον, ἐν ᾧ συνέβαινε	κατακεκοιμῆσθαι	τὸν Σαούλου παῖδα, κτείνουσιν αὐτόν.
[7, 10, 5]	Ἀψάλωμον καὶ πλεῖον τούτου μηδὲν	δεδυνῆσθαι	μαθεῖν διὰ τὸ πεμφθέντα ὑπὸ
[7, 11, 3]	ἐρρωμένας, οὐκ ἂν ἀπελείφθην σου	χρῆσθαι	πρὸς τὴν φυγὴν ταύταις δυνάμενος.
[7, 5, 5]	Σιβὰν τὸν πατρῷον οἶκον ἔλεγε	δεδωρῆσθαι	τῷ παιδὶ καὶ πᾶσαν τὴν
[7, 4, 3]	ἐν> θεραπαινίσιν. ὁ δ' οὐκ	αἰδεῖσθαι	ταῦτα ποιήσας εἰς τὸ τῷ
[7, 14, 5]	ὤμοσα, καὶ τοῦτον ἐπὶ τοὐμοῦ	καθιεῖσθαι	θρόνου: καὶ τοῦτο ἔσται τή
[7, 11, 1]	πραγμάτων καθὼς ἤδη καὶ πρότερον	ποιεῖσθαι	πρόνοιαν τὴν βασιλείαν ἀπολαβόντα. ταῦτα
[7, 11, 5]	δεῖν ὁμοῦ πάντας μιᾷ γνώμῃ	ποιεῖσθαι	τὴν ἀπάντησιν. οἱ δ' ἄρχοντες
[7, 1, 3]	ἦλθον ἐπὶ τὸν τόπον, οὗ	κεῖσθαι	συνέβαινε τὸν Ἀσάηλον, περιστάντες τὸν
[7, 11, 4]	ποτοῦ συνιέναι διὰ τὸν χρόνον,	ἀποκεκλεῖσθαι	δ' αὐτῷ καὶ τὰς ἀκοὰς
[7, 7, 2]	μνήμην ἔχειν, ὡς τὰ μὲν	μιμεῖσθαι	τὰ δὲ φυλάττεσθαι. ἐπεὶ δὲ
[7, 14, 7]	ὀκτώ, διέταξέ τε μίαν πατριὰν	διακονεῖσθαι	τῷ θεῷ ἐπὶ ἡμέρας ὀκτὼ
[7, 14, 5]	τοῦ πλήθους τῶν ὀργάνων ἅπασαν	περιηχεῖσθαι	τὴν γῆν καὶ τὸν ἀέρα.
[7, 12, 4]	καὶ αἵματι φήσας ἀνθρώπων αὐτὸ	κεκομίσθαι	καὶ διὰ τοῦτο μὴ προσήκειν
[7, 8, 1]	φέρειν παρηγόρει καὶ μὴ νομίζειν	ὑβρίσθαι	φθαρεῖσαν ὑπ' ἀδελφοῦ. πεισθεῖσα οὖν
[7, 8, 3]	τις αὐτοὺς ἅπαντας ὑπὸ Ἀψαλώμου	πεφονεῦσθαι	τῷ πατρὶ προσήγγειλεν. ὁ δ'
[7, 15, 3]	μὲν τούτων ἡμῖν τοσοῦτον ἀπόχρη	δεδηλῶσθαι.
[7, 1, 5]	μὲν τούτων ἐν βραχέσιν ἀρκεῖ	δεδηλῶσθαι.	~(Δαυίδης δ' ἀκούσας ἀνῃρημένον τὸν
[7, 7, 1]	τόπον, καθ' ὃν Οὐρίαν συνέβαινε	τετάχθαι,	φθάσαντες ἀναβῶσιν οἱ πολέμιοι, προστησάμενοι
[7, 12, 3]	τῶν προειρημένων ὀργάνων φύσιν, ἀρκείσθω	λελέχθαι.	~(Τῷ δὲ βασιλεῖ πάντες ἦσαν
[7, 14, 7]	ἐπὶ σάββατον. καὶ οὕτως αἱ	πατριαὶ	πᾶσαι διεκληρώσαντο Δαυίδου παρόντος καὶ
[7, 1, 6]	τετολμημένων αὐτοῖς ἀμοιβὴν τὸ θεῖον.	καὶ	Ἀβεννῆρος μὲν εἰς τοιοῦτο κατέστρεψε
[7, 1, 6]	δ' ἐπίστασθε, ὡς οὐδὲν Ἰώαβον	καὶ	Ἀβεσσαῖον τοὺς Σαρουίας παῖδας ποιεῖν
[7, 1, 3]	τὸ σῶμα κομίσαντες ἐκεῖθεν Ἰώαβος	καὶ	Ἀβεσσαῖος εἰς Βηθλεέμην καὶ θάψαντες
[7, 11, 7]	ἕπεσθε τῷ στρατηγῷ αὐτοῦ Ἰωάβῳ	καὶ	Ἀβεσσαίῳ τῷ τούτου ἀδελφῷ. κειμένου
[7, 11, 8]	Σουσὰν δὲ γραμματέα, Σάδωκον δὲ	καὶ	Ἀβιάθαρον ἀπέφηνεν ἱερεῖς. ~(Μετὰ δὲ
[7, 9, 7]	δὲ πρὸς τοὺς ἀρχιερέας Σάδωκον	καὶ	Ἀβιάθαρον καὶ τήν τε Ἀχιτοφέλου
[7, 14, 4]	δὲ καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον	καὶ	Ἀβιάθαρον καὶ τοὺς ἄρχοντας τῆς
[7, 11, 1]	οὐδὲν ἧττον ἔπεμψε πρὸς Σάδωκον	καὶ	Ἀβιάθαρον τοὺς ἀρχιερέας, ἵνα τοῖς
[7, 14, 7]	διεκληρώσαντο Δαυίδου παρόντος καὶ Σαδώκου	καὶ	Ἀβιαθάρου τῶν ἀρχιερέων καὶ πάντων
[7, 1, 3]	Νήρου δὲ παῖς ἀνὴρ δραστήριος	καὶ	ἀγαθὸς τὴν φύσιν, ὡς ἔγνω
[7, 15, 1]	διὰ ζηλοτυπίαν δύο στρατηγοὺς δικαίους	καὶ	ἀγαθούς, Ἀβεννῆρόν τε τὸν Νήρου
[7, 14, 8]	τε τῶν θησαυρῶν καὶ κωμῶν	καὶ	ἀγρῶν ἄλλους καὶ κτηνῶν, ὧν
[7, 9, 1]	εἶναι τῷ πατρὶ τάχ' αὐτῷ	καὶ	ἀδίκως ἐπταικότων τῶν περὶ τὴν
[7, 4, 2]	τὸ πλῆθος ὑμνοῦντες τὸν θεὸν	καὶ	ᾄδοντες πᾶν εἶδος μέλους ἐπιχώριον
[7, 2, 2]	περικεφαλαίαν καὶ ῥομφαίαν μυριάδες δώδεκα:	καὶ	αἱ λοιπαὶ φυλαὶ ῥομφαίαις ἐχρῶντο.
[7, 12, 4]	οὐκ ἔπιεν ὁ βασιλεὺς κινδύνῳ	καὶ	αἵματι φήσας ἀνθρώπων αὐτὸ κεκομίσθαι
[7, 10, 5]	ἑτέρῳ παραδοῦναι, τότε σοι πικρότερον	καὶ	ἀληθὲς ποιήσω τὸ πένθος. ταῦτ'
[7, 7, 5]	κεφαλῆς διαπαντὸς Δαυίδης. πολλὰ δὲ	καὶ	ἄλλα σκῦλα λαμπρὰ καὶ πολύτιμα
[7, 3, 3]	ὕστερον εὐκαιρότερον σημανῶ. ἔγημε δὲ	καὶ	ἄλλας γυναῖκας πρὸς ταῖς οὔσαις
[7, 15, 3]	πολιορκίαν καὶ τὴν στρατιὰν ἀπαγαγεῖν	καὶ	ἀλλαχόθεν οὐκ εὐπορῶν, ἀνοίξας ἕνα
[7, 7, 1]	μέσῳ ἅμα δ' αὐτῷ τινες	καὶ	ἄλλοι τελευτᾷ συγκαταπεσόντων ἑτέρων. ~(Τούτων
[7, 3, 1]	καὶ καταπληξόμενος εἴ τινες ἄρα	καὶ	ἄλλοι τὸν αὐτὸν ἐκείνοις τρόπον
[7, 10, 5]	μοι τὸν θάνατον ἐπελθεῖν ἐγένετο	καὶ	ἅμα σοι τελευτῆσαι” φύσει γὰρ
[7, 11, 1]	αὐτὸν κεκληρωμένων. τὰ δ' αὐτὰ	καὶ	Ἀμασᾷ τῷ στρατηγῷ προσέταξεν αὐτοὺς
[7, 3, 1]	παῖς Ἰώαβος ἔφθη τοὺς ἄλλους,	καὶ	ἀναβὰς ἐβόησε πρὸς τὸν βασιλέα
[7, 14, 5]	τοὺς περὶ τὴν αὐλὴν ὁπλίτας	καὶ	ἀναβιβάσαντας τὸν υἱὸν αὐτοῦ Σολόμωνα
[7, 6, 3]	αὐτοῖς συνάψας εἰς μάχην ἐνίκησε:	καὶ	ἀναιρεῖ μὲν αὐτῶν πεζῶν μὲν
[7, 4, 2]	ὄχλον εἱστίασε πάντα καὶ γυναιξὶ	καὶ	ἀνδράσι καὶ νηπίοις διαδοὺς κολλυρίδα
[7, 5, 2]	ἄριστος ἔδοξεν εἶναι βασιλέων ῥώμῃ	καὶ	ἀνδρείᾳ. πρὸς τούτοις δὲ καὶ
[7, 14, 2]	ἄξιος εὐσεβὴς ὢν καὶ δίκαιος	καὶ	ἀνδρεῖος, καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ
[7, 7, 2]	βληθεὶς ὑπὸ πρεσβύτιδος πέτρῳ κατέπεσε	καὶ	ἀνδρειότατος ὢν διὰ τὸ δυσχερὲς
[7, 14, 11]	Σολόμωνα δεύτερον ἔχρισαν τῷ ἐλαίῳ	καὶ	ἀπέδειξαν αὐτὸν βασιλέα καὶ Σάδωκον
[7, 12, 1]	δὲ παιδός: οὗτος ἦν μὲν	καὶ	ἀπόγονος τῶν Γιγάντων, ἔχων δὲ
[7, 1, 2]	κατοικοῦντες, ἔπεμψε πρὸς αὐτοὺς ἐπαινῶν	καὶ	ἀποδεχόμενος αὐτῶν τὸ ἔργον, καὶ
[7, 14, 10]	γένοιντο, ὅσα τε σκεύη χρυσᾶ	καὶ	ἀργυρᾶ τούτων τὸν σταθμὸν ὥρισε.
[7, 5, 4]	σκεύη τῆς ἀρχαίας κατασκευῆς χρύσεα	καὶ	ἀργύρεα καὶ χάλκεα. Δαυίδης δὲ
[7, 5, 4]	αὐτοῦ καὶ τὸν ἄλλον χρυσὸν	καὶ	ἄργυρον, ὃν ἐκ τῶν πόλεων
[7, 5, 3]	δ' ἐν αὐταῖς εὑρέθη πάμπολυς	καὶ	ἄργυρος ἔτι δὲ καὶ χαλκός,
[7, 14, 9]	διανοηθεὶς χρυσόν τε πολὺν παρεσκευασάμην	καὶ	ἀργύρου ταλάντων μυριάδας δέκα, ὁ
[7, 1, 5]	πηλίκα τολμῶσιν ἄνθρωποι πλεονεξίας ἕνεκα	καὶ	ἀρχῆς καὶ τοῦ μηδενὶ τούτων
[7, 14, 8]	χιλιάρχοις καὶ ἑκατοντάρχοις. κατέστησε δὲ	καὶ	ἄρχοντα ἑκάστης μοίρας ὃν ἀγαθὸν
[7, 1, 3]	Δαυίδου δέκα πρὸς τοῖς ἐννέα	καὶ	Ἀσάηλος, οὗ τὸ σῶμα κομίσαντες
[7, 1, 3]	μετὰ καὶ τῶν ἀδελφῶν Ἀβεσσαίου	καὶ	Ἀσαήλου καὶ πάντων τῶν Δαυίδου
[7, 7, 3]	ἠγάγετο, καταφρονηθέντος δ' ὑπ' αὐτοῦ	καὶ	ἀσεβηθέντος, ὃς ἀλλοτρίαν τε γήμας
[7, 14, 5]	εὐθὺς ἐτράπη καὶ ἑορτὴν χορεύων	καὶ	αὐλοῖς τερπόμενος, ὡς ὑπὸ τοῦ
[7, 4, 3]	τοῦ δόξαι ταῖς θεραπαινίσιν αἰσχρὸν	καὶ	αὐτῇ τὸ γινόμενον ποιησάμενος λόγον.
[7, 2, 1]	μήτε τὴν θυρωρὸν ἐγρηγορυῖαν, ἀλλὰ	καὶ	αὐτὴν ὑπό τε τοῦ κόπου
[7, 7, 3]	ἑνὸς τῶν παίδων, ἐπιβουλευθήσεσθαι δὲ	καὶ	αὐτὸν ὑπ' ἐκείνου, καὶ τὸ
[7, 6, 2]	τὸ δ' αὐτὸ τοῦτο ποιήσειν	καὶ	αὐτός, ἂν ὑπὸ τῶν Ἀμμανιτῶν
[7, 3, 2]	τοὺς Ἰεβουσαίους ἐκ τῆς ἄκρας	καὶ	αὐτὸς ἀνοικοδομήσας τὰ Ἱεροσόλυμα πόλιν
[7, 5, 5]	τῶν εὐεργεσιῶν χάριτας δυνάμενον, ὧν	καὶ	αὐτὸς ἔτυχε παρὰ Ἰωνάθου. φήσαντος
[7, 14, 4]	βασιλεῖ διαλεγομένης ὁ προφήτης εἰσελεύσεσθαι	καὶ	αὐτὸς ἔφησε καὶ τοῖς λόγοις
[7, 5, 1]	ἱπποτῶν ὡς πεντακισχιλίους. ἔλαβε δὲ	καὶ	αὐτοῦ ἅρματα χίλια, καὶ τὰ
[7, 6, 3]	γῆν αὐτῶν ἅπασαν ἐπερχόμενος διέφθειρε	καὶ	αὐτοὺς εἰς τὴν μητρόπολιν συγκλείσας
[7, 9, 6]	Ἀχιτοφέλου γνώμην αὐτῷ δηλώσας, τί	καὶ	αὐτῷ δοκεῖ περὶ αὐτῆς ἐπυνθάνετο.
[7, 15, 3]	δὴ καὶ πλοῦτον αὐτῷ πολὺν	καὶ	ἄφθονον συνεκήδευσεν, ὧν τὴν ὑπερβολὴν
[7, 10, 2]	τὸν μὲν εἰς χάσμα βαθὺ	καὶ	ἀχανὲς ῥίψαντες ἐπιβάλλουσιν αὐτῷ λίθους,
[7, 9, 5]	ἰδίους ἐνταῦθα κεκοπωμένους. ~(Ἀψαλώμου δὲ	καὶ	Ἀχιτοφέλου τοῦ συμβούλου παραγενομένων εἰς
[7, 10, 2]	περιβεβλημένῳ δρυμὸν ἀντεξάγει τὴν στρατιὰν	καὶ	Ἀψάλωμος. καὶ συμβολῆς γενομένης ἔργα
[7, 9, 2]	εἰς αὐτὰ μετ' οὐ πολὺ	καὶ	Ἀψάλωμος. ~(Ὀλίγον δὲ τῷ Δαυίδῃ
[7, 11, 1]	τοῦ λαοῦ στρατηγίαν, ἣν αὐτῷ	καὶ	Ἀψάλωμος παρέσχε. καὶ οἱ μὲν
[7, 12, 3]	πολέμων ὁ Δαυίδης καὶ κινδύνων	καὶ	βαθείας ἀπολαύων τὸ λοιπὸν εἰρήνης
[7, 14, 5]	βίον Σάδωκον μεταπέμπεται τὸν ἀρχιερέα	καὶ	Βαναίαν τὸν ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων,
[7, 14, 4]	Σάδωκος καὶ ὁ προφήτης Νάθας	καὶ	Βαναίας ὁ ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων
[7, 11, 8]	τοῦ λαοῦ στρατηγός. καθίστησι δὲ	καὶ	Βαναῖον ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῶν
[7, 9, 2]	ὡς δ' ἐπὶ θυσίαν μετεσταλμένοι:	καὶ	βασιλεὺς ὑπὸ πάντων ἀποδείκνυται τοῦτο
[7, 13, 2]	τὸν πόλεμον, ᾐτήσατο πάθος κοινὸν	καὶ	βασιλεῦσι καὶ τοῖς ἀρχομένοις, ἐν
[7, 15, 3]	τῶν ἐν τῷ Δαυίδου μνήματι	καὶ	βαστάσας τρισχίλια τάλαντα μέρος ἔδωκεν
[7, 9, 6]	σὺν αὐτῷ ζωοὺς ἀνάξειν ὑποσχομένου	καὶ	βεβαίαν τότε τὴν βασιλείαν ἔσεσθαι
[7, 9, 2]	συνήντησε δ' αὐτῷ φίλος ἀνὴρ	καὶ	βέβαιος Χουσὶς ὄνομα. τοῦτον ὁρῶν
[7, 11, 4]	αὐτῷ μετα δώσω τῶν ἀγαθῶν.	καὶ	Βεέρζελος μὲν καταλιπὼν τὸν υἱὸν
[7, 7, 3]	ἀντὶ τούτων δίκας τῷ θεῷ	καὶ	βιασθήσεσθαι μὲν αὐτοῦ τὰς γυναῖκας
[7, 5, 5]	ἀπὸ τῶν ὤμων αὐτὸ κατενεχθῆναι	καὶ	βλαβῆναι τὰς βάσεις, μαθὼν ὅπου
[7, 1, 4]	ἀγαγεῖν τὸ πλῆθος, ἵνα παρόντι	καὶ	βλεπομένῳ παραδῶσι τὴν ἀρχήν. ~(Ἐκπέμψαντος
[7, 11, 8]	πολεμίου, καταβαίνει πρὸς τοὺς πολίτας	καὶ	βούλεσθ' εἰποῦσα, κακοὶ κακῶς ἀπολέσθαι
[7, 1, 6]	Ἀβεννήρου σφαγῆς, οὔτε κατ' ἐντολὴν	καὶ	βούλησιν ἰδίαν ἀποθάνοι. ἀρὰς δὲ
[7, 7, 3]	ἀγέλας ὑποζυγίων τε καὶ θρεμμάτων	καὶ	βοῶν, τῷ πένητι δ' ἀμνὰς
[7, 1, 6]	εἰς τὸν θεὸν τὴν δεξιὰν	καὶ	βοῶν, ὡς οὔτε κοινωνὸς εἴη
[7, 1, 4]	γε ἐπιτρέποι χωρεῖν ᾗ βούλονται:	καὶ	γὰρ εἰδέναι τὸν θεὸν διὰ
[7, 10, 4]	τὴν ἐπιτομωτέραν ἐκβαλὼν τῶν ὁδῶν,	καὶ	γὰρ μόνος αὐτὴν ἐγίνωσκε, τὸν
[7, 12, 4]	ἦν ὁ Ἰωάβου ἀδελφὸς Ἀβεσσαῖος:	καὶ	γὰρ οὗτος μιᾷ ἡμέρᾳ τῶν
[7, 12, 2]	ῥοπὴ γενόμενος δόξαν ἀριστείας ἀπηνέγκατο:	καὶ	γὰρ οὗτος ὁ Παλαιστῖνος ηὔχει
[7, 11, 5]	μὴ δυσχεραίνειν αὐτοὺς ἠξίουν προληφθέντας:	καὶ	γὰρ συγγενεῖς ὄντες αὐτοῦ καὶ
[7, 8, 4]	ἀλλ' ὅπως εἴη σὺν αὐτῷ,	καὶ	γὰρ τὰ τῆς ὀργῆς ὑπὸ
[7, 14, 11]	ἤρξατο μεγάλῃ βοῇ πατέρα τε	καὶ	γένεσιν τῶν ὅλων ἀποκαλῶν καὶ
[7, 7, 4]	γυναικὶ Βεεθσαβῇ ἔγκυον αὐτὴν ἐποίησε,	καὶ	γεννησαμένης ἄρρεν παιδίον Σολόμωνα τοῦτον
[7, 4, 1]	τὴν δύναμιν ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους:	καὶ	γενομένης συμβολῆς αὐτὸς κατόπιν αἰφνιδίως
[7, 12, 1]	αὐτοῖς καὶ τρεψάμενος ἐμονώθη διώκων	καὶ	γενόμενος ἔκλυτος ὤφθη ὑπό τινος
[7, 3, 1]	ἄκρας λειπομένης ἔγνω τιμῆς ὑποσχέσει	καὶ	γερῶν ὁ βασιλεὺς προθυμοτέρους ἐπὶ
[7, 4, 4]	τιμωρήσων, ἂν ἁμαρτὼν τύχῃ, νόσῳ	καὶ	γῆς ἀφορίᾳ. μαθὼν ταῦτα παρὰ
[7, 8, 5]	Σολόμωνος υἱὸς Ῥοβόαμος ὕστερον λαμβάνει,	καὶ	γίνεται παιδίον ἐξ αὐτῆς Ἀβίας
[7, 13, 1]	τοὺς ἄρχοντας τῶν φυλῶν παραλαβὼν	καὶ	γραμματεῖς, ἐπιὼν τὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν
[7, 14, 7]	τετρακισχιλίους, κριτὰς δὲ τοῦ λαοῦ	καὶ	γραμματεῖς τούτων ἑξακισχιλίους, πυλωροὺς δὲ
[7, 4, 3]	ἀκοσμήσειεν ὀρχούμενος ὁ τηλικοῦτος βασιλεὺς	καὶ	γυμνούμενος ὑπὸ τῆς ὀρχήσεως καὶ
[7, 7, 3]	Σαούλου χειρῶν, δόντος δ' αὐτῷ	καὶ	γυναῖκας ἃς δικαίως καὶ νομίμως
[7, 9, 7]	Βοκχόρης ἦν ὄνομα τῇ πόλει,	καὶ	γυναικὸς ἐδεήθησάν τινος κρύψαι καὶ
[7, 14, 3]	γὰρ γήρως ἦν πρὸς τἀφροδίσια	καὶ	γυναικὸς ὁμιλίαν ἀσθενής. καὶ περὶ
[7, 11, 8]	κακοὶ κακῶς ἀπολέσθαι μετὰ τέκνων	καὶ	γυναικῶν ὑπὲρ ἀνθρώπου πονηροῦ καὶ
[7, 4, 2]	καὶ τὸν ὄχλον εἱστίασε πάντα	καὶ	γυναιξὶ καὶ ἀνδράσι καὶ νηπίοις
[7, 14, 11]	τὴν γῆν προσεκύνησαν, εὐχαρίστησαν δὲ	καὶ	Δαυίδῃ περὶ πάντων ὧν αὐτοῦ
[7, 7, 1]	συγκλείσας Ἀραβαθὰ ἐπολιόρκει. ~(Συνέπεσε δὲ	καὶ	Δαυίδῃ πταῖσμα δεινὸν ὄντι φύσει
[7, 14, 11]	ἥσθη τε ὁ λαὸς ἅπας	καὶ	Δαυίδης τὴν σπουδὴν καὶ τὴν
[7, 1, 1]	τὴν μάχην καθ' ἣν ἡμέραν	καὶ	Δαυίδης τοὺς Ἀμαληκίτας νικήσας εἰς
[7, 10, 5]	εἰς τὴν πόλιν, κατηφεῖς δὲ	καὶ	δεδακρυμένοι πάντες ὡς ἀφ' ἥττης
[7, 8, 5]	αὐτοῦ τελέως καταπραῦναι τὸν πατέρα	καὶ	δεηθῆναι, ὅπως αὐτῷ συγχωρήσῃ πρὸς
[7, 8, 1]	εἶπεν, ἀδελφέ, τοὺς νόμους παραβὰς	καὶ	δεινῇ περιβαλὼν σαυτὸν αἰσχύνῃ: παῦσαι
[7, 7, 3]	ὑφ' ἑαυτοῦ κεκριμένον τολμήσαντα μέγα	καὶ	δεινὸν ἔργον. ἀνεκάλυπτε δ' αὐτῷ
[7, 1, 5]	ποθοῦντες διὰ μυρίων κακῶν λαμβάνουσι,	καὶ	δείσαντες ἀποβαλεῖν πολλῷ χείροσι τὸ
[7, 8, 3]	καὶ ταραχὴ τοὺς ἀδελφοὺς λαμβάνει,	καὶ	δείσαντες τοῖς αὑτῶν ἐμπηδήσαντες ἵπποις
[7, 6, 2]	τραπῆναι. τοῦτο ἰδόντες οἱ Ἀμμανῖται	καὶ	δείσαντες τὸν Ἀβεσσαῖον καὶ τὴν
[7, 11, 2]	τε, εἶπεν, ὦ Σαμούι, θάρρει	καὶ	δείσῃς μηδὲν ὡς τεθνηξόμενος. ὁ
[7, 14, 1]	καὶ εὑρέθησαν εἰς ὀκτὼ μυριάδας	καὶ	δέκα. ἐκ τούτων ἀπέδειξε λατόμους
[7, 3, 2]	Δαυίδης αὐτοὺς ἐξεπολιόρκησεν, ἔτη πεντακόσια	καὶ	δέκα καὶ πέντε. ~(Ποιήσομαι δὲ
[7, 1, 5]	αὐτῷ πρὸς τῇ πύλῃ Ἰώαβος	καὶ	δεξιωσάμενος ὡς μάλιστ' εὔνους καὶ
[7, 13, 3]	τῆς γῆς ἱκετεύων τὸν θεὸν	καὶ	δεόμενος ἤδη λωφῆσαι καὶ τοῖς
[7, 13, 4]	ἁπλότητος καὶ τῆς μεγαλοψυχίας ἔλεγε	καὶ	δέχεσθαι τὴν χάριν, τιμὴν δ'
[7, 8, 5]	μοι τὸν πατέρα διαλλάξῃς ἐποιούμην.	καὶ	δὴ δέομαί σου παρόντος ἡμερῶσαί
[7, 15, 3]	περὶ κηδείαν νομίζεται βασιλικὴν ἅπασι	καὶ	δὴ καὶ πλοῦτον αὐτῷ πολὺν
[7, 14, 2]	αὐτοῦ τοῖς τε ἄλλοις ἀγαθοῖς	καὶ	δὴ καὶ τῷ μεγίστῳ πάντων
[7, 4, 3]	παρασχεῖν αὐτῷ δυνατὸν εὐμενεῖ τυγχάνοντι,	καὶ	δὴ κατεμέμψατο, ὡς ἀκοσμήσειεν ὀρχούμενος
[7, 7, 3]	λόγους χρηστοὺς πρὸς αὐτὸν διεξῆλθε,	καὶ	δὴ τοιοῦτόν τινα τρόπον περὶ
[7, 6, 1]	ὁ τῶν Ἰσραηλιτῶν βασιλεὺς ἠγανάκτησε	καὶ	δῆλος ἦν οὐ περιοψόμενος τὴν
[7, 1, 2]	τεθνηκότας σπουδῆς ὑπισχνούμενος, ἅμα δὲ	καὶ	δηλῶν ὡς ἡ Ἰούδα φυλὴ
[7, 14, 11]	καὶ γένεσιν τῶν ὅλων ἀποκαλῶν	καὶ	δημιουργὸν ἀνθρωπίνων καὶ θείων, οἷς
[7, 2, 1]	αὐτόν. καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντες	καὶ	δι' ὅλης νυκτὸς καὶ ἡμέρας
[7, 14, 11]	θυσίας πολλὰς μυριάδας ἱερείων κατασφάξαντες.	καὶ	δι' ὅλης τῆς ἡμέρας ἑώρτασεν
[7, 8, 3]	οἷον εἰκὸς τηλικούτου προσηγγελμένου κακοῦ	καὶ	δι' ὑπερβολὴν ἀπιστίαν ἔχοντος περιέμεινεν,
[7, 12, 4]	τρεῖς ἄνδρες οὗτοι παραχρῆμα ἐκδραμόντες	καὶ	διὰ μέσου τοῦ τῶν πολεμίων
[7, 9, 4]	ὡμολόγει τῆς βασιλείας αὐτὸν ἀφελομένῳ	καὶ	διὰ παιδὸς ἰδίου τὴν ὑπὲρ
[7, 2, 1]	μηδὲν κακὸν εἰργασμένον, ὑμᾶς δὲ	καὶ	διὰ πολλῆς εὐνοίας καὶ τιμῆς
[7, 14, 10]	συναγωνίσασθαι διά τε τὴν ἡλικίαν	καὶ	διὰ τὸ τὸν θεὸν ἐκεῖνον
[7, 11, 5]	πάντων ἡμῶν εἶναι συγγενὴς κρίνεται.	καὶ	διὰ τοῦθ' ὁ μὲν λαὸς
[7, 13, 4]	δ' ἐν τοῖς μάλιστα Δαυίδου:	καὶ	διὰ τοῦτ' αὐτὸν οὐδὲν εἰργάσατο
[7, 8, 1]	τῆς δὲ χείρω τὴν ὕβριν	καὶ	διὰ τοῦτο ἀποκαλούσης, εἰ βιασάμενος
[7, 1, 3]	παραινοῦντος μὴ διώκειν οὐκ ἐπείσθη	καὶ	διὰ τοῦτο βληθεὶς ἀπέθανε, συμφρονήσας
[7, 9, 2]	βούλησιν, μένειν γὰρ αὐτὸν ἀνέπειθε,	καὶ	διὰ τοῦτο μᾶλλον εὔνους αὐτῷ
[7, 11, 5]	καὶ γὰρ συγγενεῖς ὄντες αὐτοῦ	καὶ	διὰ τοῦτο μᾶλλον προνοούμενοι καὶ
[7, 12, 4]	αἵματι φήσας ἀνθρώπων αὐτὸ κεκομίσθαι	καὶ	διὰ τοῦτο μὴ προσήκειν αὐτῷ
[7, 13, 2]	ἔχων περὶ αὑτὸν καὶ φρούρια	καὶ	διὰ τοῦτο μηδὲν φοβούμενος εἵλετο
[7, 1, 5]	τούτου δὲ ὑπερβολὴν ἔχοντος συμφορᾶς.	καὶ	διὰ τοῦτο χαλεπώτερα μηχανῶνται καὶ
[7, 9, 7]	πόλεως δύο θεῶνταί τινες ἱππεῖς	καὶ	διαβάλλουσι πρὸς τὸν Ἀψάλωμον: ὁ
[7, 10, 1]	τῶν Ἑβραίων ἐπὶ τὸν πατέρα	καὶ	διαβὰς τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν οὐ
[7, 12, 4]	Παλαιστίνους καταβάντας διώκειν καὶ θαυμαστὴν	καὶ	διαβόητον τότε νίκην ἄρασθαι, τοῦ
[7, 6, 1]	φίλος δ' ἦν οὗτος αὐτῷ,	καὶ	διαδεξαμένου τὴν βασιλείαν Ἀννὼν τοῦ
[7, 9, 2]	Δαυίδου σύμβουλος ὁ Γελμωναῖος Ἀχιτόφελος	καὶ	διακόσιοί τινες ἐξ αὐτῶν Ἱεροσολύμων
[7, 8, 5]	κατοικτείρας ἐμεσίτευσε πρὸς τὸν βασιλέα	καὶ	διαλεχθεὶς περὶ τοῦ παιδὸς οὕτως
[7, 7, 3]	Οὐρία γυναῖκα, ᾤκτειρεν ὁ θεὸς	καὶ	διαλλάττεται φυλάξειν αὐτῷ καὶ τὴν
[7, 14, 10]	λόγους ἐπαύσατο, τήν τε διαγραφὴν	καὶ	διάταξιν τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ
[7, 1, 3]	οἵ τε ἀδελφοὶ προθύμως ἠγωνίσαντο,	καὶ	διαφανέστερος τῶν ἄλλων μάλιστα ὁ
[7, 15, 3]	τρισχίλια τάλαντα μέρος ἔδωκεν Ἀντιόχῳ	καὶ	διέλυσεν οὕτως τὴν πολιορκίαν, καθὼς
[7, 10, 1]	τοῖς οὖσι χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους	καὶ	διελὼν εἰς τρία μέρη τὸ
[7, 1, 4]	πάντας συμμεῖναι τῷ Ἰεβόσθῳ> παρεσκεύασε:	καὶ	διέμειναν ἱκανὸν χρόνον τὰ ἐκείνου
[7, 1, 3]	χρόνου τοῖς Ἑβραίοις ἐμφύλιος πόλεμος	καὶ	διέμεινεν ἄχρι πολλοῦ, τῶν μὲν
[7, 14, 7]	ἀκολούθως ἄχρι τῶν εἴκοσι τεσσάρων:	καὶ	διέμεινεν οὗτος ὁ μερισμὸς ἄχρι
[7, 8, 5]	βασιλέως, ἀλλ' ἔτι γὰρ ἐξεῖχε	καὶ	διέπρεπε πᾶν τῷ τε εἴδει
[7, 8, 5]	κελεύσαντος ἐξέκλινε τὴν ὄψιν αὐτοῦ	καὶ	διετέλει τῆς παρὰ τῶν οἰκείων
[7, 14, 11]	τῷ παιδὶ Σολόμωνι διάνοιαν ὑγιῆ	καὶ	δικαίαν καὶ πᾶσι τοῖς τῆς
[7, 14, 9]	καλὸν ἕξει πέρας, ἂν εὐσεβῆ	καὶ	δίκαιον αὑτὸν καὶ φύλακα τῶν
[7, 14, 8]	ἑκάστης μοίρας ὃν ἀγαθὸν ᾔδει	καὶ	δίκαιον, ἐπιτρόπους τε τῶν θησαυρῶν
[7, 14, 2]	τούτου προνοίας ἄξιος εὐσεβὴς ὢν	καὶ	δίκαιος καὶ ἀνδρεῖος, καὶ τὰς
[7, 5, 4]	παρ' αὐτῶν ἐδέχετο. ἦν δὲ	καὶ	δίκαιος τὴν φύσιν καὶ τὰς
[7, 14, 2]	εὐνομίαν, οἷς ἀμείβεται τοὺς εὐσεβεῖς	καὶ	δικαίους ὁ θεὸς ἀνθρώπους. οἰκοδομηθέντος
[7, 14, 5]	περὶ τῆς ἀρχῆς, ἵνα εὐσεβῶς	καὶ	δικαίως προστῇ τοῦ τε Ἑβραίων
[7, 6, 1]	καὶ οἱ ἡγεμόνες, ὅτι παρεσπονδήκασι	καὶ	δίκην ὑπὲρ τούτων ὀφείλουσι, προπαρασκευάζονται
[7, 6, 1]	ὄνομα, καὶ τούτους ἔχοντας μυρίους	καὶ	δισχιλίους ὁπλίτας. ~(Οὐ κατεπλάγη δὲ
[7, 4, 1]	πρώτης συμβολῆς τραπέντας ἐνέκειτο κτείνων:	καὶ	διώκει μὲν αὐτοὺς ἄχρι πόλεως
[7, 1, 5]	τὴν ἡγεμονίαν: ἐπὶ δὲ ἀπάτῃ	καὶ	δόλῳ πρὸς αὐτὸν ἐλθόντα μεθ'
[7, 7, 1]	ὄντα δ' αὐτὸν γενναῖον στρατιώτην	καὶ	δόξαν ἔχοντα παρά τε τῷ
[7, 4, 4]	εἰς τηλικοῦτο μέγεθος ἡγεμονίας τε	καὶ	δόξης ἀναγαγών, ὧν τε τοῖς
[7, 2, 2]	ἡγεμόνες χίλιοι ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ	καὶ	δόρατι, ἠκολούθει δὲ φυλὴ ἀναρίθμητος
[7, 2, 2]	τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς ὡπλισμένων θυρεὸν	καὶ	δόρυ καὶ περικεφαλαίαν καὶ ῥομφαίαν
[7, 7, 1]	ἀνοίξαντες αἰφνιδίως καὶ μετὰ ῥύμης	καὶ	δρόμου πολλοῦ τοῖς ἐχθροῖς ἐπεξῆλθον.
[7, 15, 1]	ἐκδίκησον, ἐπεὶ καὶ κρείττων ἐμοῦ	καὶ	δυνατώτερος ὁ Ἰώαβος ὢν μέχρι
[7, 7, 2]	ἀκούσαντος παρὰ τῶν ἀγγέλων ταῦτα	καὶ	δυσφοροῦντος φάσκοντος ἁμαρτεῖν αὐτοὺς τῷ
[7, 10, 2]	ἵνα μὴ ταύτην Ἀψάλωμος ἀφαιρεθῇ	καὶ	δῷ τῷ πατρὶ δίκας κολασθεὶς
[7, 6, 3]	τῆς μάχης αὑτοὺς Δαυίδῃ παρέδοσαν	καὶ	δῶρα ἔπεμψαν αὐτῷ. καὶ ὁ
[7, 5, 4]	φιλίαν ποιούμενος. ἔπεμψε δ' αὐτῷ	καὶ	δῶρα σκεύη τῆς ἀρχαίας κατασκευῆς
[7, 3, 2]	συμμαχίαν συνέθετο: ἔπεμψε δ' αὐτῷ	καὶ	δωρεὰς ξύλα κέδρινα καὶ τεχνίτας
[7, 14, 10]	καὶ σιδήρου μυριάδας ταλάντων πολλάς:	καὶ	εἴ τινι λίθος ἦν πολυτελὴς
[7, 4, 2]	ἔπηξεν αὐτῇ, καὶ θυσίας τελείας	καὶ	εἰρηνικὰς ἀνήνεγκε, καὶ τὸν ὄχλον
[7, 4, 1]	τριπλάσιος στρατὸς ἐπῆλθε τῷ Δαυίδῃ	καὶ	εἰς ταὐτὸ χωρίον ἐστρατοπεδεύσατο. πάλιν
[7, 14, 10]	παρέξειν ἔλεγεν εἰς τὸ ἄδυτον	καὶ	εἰς τὸ ἅρμα τοῦ θεοῦ
[7, 4, 2]	βασιλεὺς ὅτι ταῦτα συμβέβηκεν Ὠβαδάρῳ	καὶ	ἐκ πενίας καὶ ταπεινότητος ἀθρόως
[7, 9, 4]	καὶ λίθοις τε ἔβαλλεν αὐτὸν	καὶ	ἐκακηγόρει. περιστάντων δὲ τῶν φίλων
[7, 2, 2]	δὲ τῆς Συμεωνίδος φυλῆς ἑπτακισχίλιοι	καὶ	ἑκατόν. ἐκ δὲ τῆς Ληουίτιδος
[7, 14, 8]	εἰς δώδεκα μοίρας σὺν ἡγεμόσι	καὶ	ἑκατοντάρχοις καὶ ταξιάρχαις. εἶχεν δ'
[7, 14, 8]	τῷ βασιλεῖ σὺν τοῖς χιλιάρχοις	καὶ	ἑκατοντάρχοις. κατέστησε δὲ καὶ ἄρχοντα
[7, 10, 1]	προσθεὶς δὲ τοῖς οὖσι χιλιάρχους	καὶ	ἑκατοντάρχους καὶ διελὼν εἰς τρία
[7, 9, 1]	τοῖς ἐπὶ τὰς κρίσεις ἥκουσι	καὶ	ἐλαττουμένοις πρὸς ἡδονὴν ὁμιλῶν, ὡς
[7, 14, 9]	ἴστε τὸν Ἰούδαν ἀποδειχθέντα βασιλέα,	καὶ	ἐμὲ τῶν ἀδελφῶν ἓξ ὄντων
[7, 15, 3]	διέλυσεν οὕτως τὴν πολιορκίαν, καθὼς	καὶ	ἐν ἄλλοις δεδηλώκαμεν. μετὰ δὲ
[7, 4, 3]	καὶ γυμνούμενος ὑπὸ τῆς ὀρχήσεως	καὶ	ἐν δούλοις καὶ ἐν> θεραπαινίσιν.
[7, 4, 3]	τῆς ὀρχήσεως καὶ ἐν δούλοις	καὶ	ἐν> θεραπαινίσιν. ὁ δ' οὐκ
[7, 2, 2]	Ἰούδα φυλῆς ὁπλιτῶν ὡς ὀκτακόσιοι	καὶ	ἑξακισχίλιοι φοροῦντες ὅπλα θυρεὸν καὶ
[7, 1, 3]	μὲν Ἀβεννήρου στρατιωτῶν ὡς τριακόσιοι	καὶ	ἑξήκοντα, τῶν δὲ Δαυίδου δέκα
[7, 14, 5]	λαὸς ἐπ' εὐωχίαν εὐθὺς ἐτράπη	καὶ	ἑορτὴν χορεύων καὶ αὐλοῖς τερπόμενος,
[7, 9, 8]	ἀπολούμενος: Δαυίδην δὲ κρατήσειν ἔλεγεν	καὶ>	ἐπανήξειν ἐπὶ τὴν βασιλείαν. ἄμεινον
[7, 9, 4]	καὶ τῆς γῆς ὡς ἐναγῆ	καὶ	ἐπάρατον ἐξιέναι, καὶ τῷ θεῷ
[7, 8, 4]	Ἰωάβου καὶ τῆς τούτου σπουδῆς:	καὶ	ἐπειδὴ παρὰ τῆς πρεσβύτιδος πυθόμενος
[7, 13, 3]	δὲ ὁ ἄγγελος τὴν χεῖρα	καὶ	ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα τὸ δεινὸν
[7, 11, 3]	φίλον δὲ σὸν ἔκρινας ἐμὲ	καὶ	ἐπὶ τῆς τραπέζης εἶχες ὁσημέραι,
[7, 4, 2]	τῆς Ἀμιναδάβου οἰκίας οἱ ἱερεῖς	καὶ	ἐπιθέντες ἐφ' ἅμαξαν καινὴν ἕλκειν
[7, 1, 1]	ἀπολέσθαι. ἔγραψε δὲ καὶ θρήνους	καὶ	ἐπιταφίους ἐπαίνους Σαούλου καὶ Ἰωνάθου,
[7, 1, 6]	δ' αὐτὸν ἐν Γιβρῶνι μεγαλοπρεπῶς	καὶ	ἐπιταφίους τε συγγραψάμενος θρήνους αὐτὸς
[7, 2, 2]	ἐκ δὲ τῆς Ληουίτιδος τετρακισχίλιοι	καὶ	ἑπτακόσιοι ἔχοντες ἄρχοντα Ἰώδαμον: μετὰ
[7, 4, 2]	καὶ νηπίοις διαδοὺς κολλυρίδα ἄρτου	καὶ	ἐσχαρίτην καὶ λάγανον τηγανιστὸν καὶ
[7, 10, 4]	ἀγαθῶν, μετ' ὀλίγον ἕπεσθαί τινα	καὶ	ἕτερον ἐδήλωσεν αὐτῷ. κἀκεῖνον δὲ
[7, 9, 5]	τὴν αὐτὴν μέντοι γε πίστιν	καὶ	εὔνοιαν ἐνδείξομαι πιστευόμενος εἶναι φίλος,
[7, 14, 2]	γὰρ αὐτοὺς ἀντὶ τούτων εἰρήνην	καὶ	εὐνομίαν, οἷς ἀμείβεται τοὺς εὐσεβεῖς
[7, 14, 1]	ὁ βασιλεὺς τοὺς παροίκους ἐξαριθμηθῆναι	καὶ	εὑρέθησαν εἰς ὀκτὼ μυριάδας καὶ
[7, 14, 10]	πλῆθος καὶ πηλίκοι τὸ ὕψος	καὶ	εὖρος γένοιντο, ὅσα τε σκεύη
[7, 4, 2]	πενίας καὶ ταπεινότητος ἀθρόως εὐδαίμων	καὶ	ζηλωτὸς γέγονε παρὰ πᾶσι τοῖς
[7, 8, 4]	συγγενῶν ἐπὶ τὸν ἀνῃρηκότα ὡρμηκότων	καὶ	ζητούντων αὐτὸν ἀνελεῖν, χαρίσασθαι τὴν
[7, 12, 4]	περιελόμενος γὰρ αὐτοῦ τὸν ἄκοντα	καὶ	ζῶντα ἔτι καὶ μαχόμενον σκυλεύσας
[7, 12, 1]	οὓς ὁ στρατηγὸς Ἰησοῦς ὤμοσε	καὶ	ἡ γερουσία, μὴ φυλάξας: ἐὰν
[7, 1, 3]	ἀπώλοντο. πεσόντων δὲ τούτων συνέρρηξε	καὶ	ἡ λοιπὴ στρατιά, καὶ καρτερᾶς
[7, 14, 7]	ἀρχιερέων καὶ πάντων τῶν ἀρχόντων:	καὶ	ἡ πρώτη μὲν ἀναβᾶσα πατριὰ
[7, 10, 5]	Ἰώαβος ἀπέστρεψεν ἀπὸ τῆς λύπης	καὶ	ἤγαγεν εἰς τὸν περὶ τῶν
[7, 2, 2]	εἰς Γιβρῶνα οἵ τε χιλίαρχοι	καὶ	ἡγεμόνες αὐτῶν, καὶ παρεδίδοσαν αὑτοὺς
[7, 2, 2]	δὲ τῆς Νεφθαλίδος φυλῆς ἐπίσημοι	καὶ	ἡγεμόνες χίλιοι ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ
[7, 1, 4]	ὑποχειρίους. ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ πρεσβύτεροι	καὶ	ἡγεμόνες, ὡς τὴν Ἀβεννήρου γνώμην
[7, 4, 2]	Δαυίδῃ συμβουλευσαμένῳ μετὰ τῶν γερόντων	καὶ	ἡγεμόνων καὶ χιλιάρχων μεταπέμψασθαι τῶν
[7, 1, 6]	ἐχθρὸν γενόμενον ὑβρίσειεν ἀκόσμῳ ταφῇ	καὶ	ἠμελημένῃ: τό τε ἄλλο πᾶν
[7, 14, 7]	τοῖς ἱερεῦσι δουλεύειν κατὰ νύκτα	καὶ	ἡμέραν τῷ θεῷ, καθὼς αὐτοῖς
[7, 13, 1]	τὸν βασιλέα μετὰ μῆνας ἐννέα	καὶ	ἡμέρας εἴκοσι καὶ τὸν ἀριθμὸν
[7, 2, 1]	ἀποτεμόντες καὶ δι' ὅλης νυκτὸς	καὶ	ἡμέρας ποιησάμενοι τὴν πορείαν, ὡς
[7, 1, 6]	ἄλλο πᾶν ὡς ἐπὶ χρηστῷ	καὶ	ἡμέρῳ τὴν φύσιν ἔχαιρε, τὴν
[7, 13, 3]	δὲ ποίμνια σώζεσθαι μηδὲν ἁμαρτόντα,	καὶ	ἠντιβόλει τὴν ὀργὴν εἰς αὐτὸν
[7, 12, 4]	αὐτοῦ τοὺς Παλαιστίνους καταβάντας διώκειν	καὶ	θαυμαστὴν καὶ διαβόητον τότε νίκην
[7, 1, 3]	Ἰώαβος καὶ Ἀβεσσαῖος εἰς Βηθλεέμην	καὶ	θάψαντες ἐν τῷ πατρῴῳ μνήματι
[7, 13, 3]	εἰς τὸν ἀέρα ὁ βασιλεὺς	καὶ	θεασάμενος τὸν ἄγγελον δι' αὐτοῦ
[7, 14, 11]	ὅλων ἀποκαλῶν καὶ δημιουργὸν ἀνθρωπίνων	καὶ	θείων, οἷς αὑτὸν ἐκόσμησε, προστάτην
[7, 7, 1]	πταῖσμα δεινὸν ὄντι φύσει δικαίῳ	καὶ	θεοσεβεῖ καὶ τοὺς πατρίους νόμους
[7, 8, 3]	ἐκείνου. μεταξὺ δὲ κτύπος ἵππων	καὶ	θόρυβος προσιόντων τινῶν αὐτοὺς ἐπέστρεψεν:
[7, 7, 3]	πολλὰς εἶχεν ἀγέλας ὑποζυγίων τε	καὶ	θρεμμάτων καὶ βοῶν, τῷ πένητι
[7, 9, 2]	καὶ τὴν κεφαλὴν σποδοῦ πλήρη	καὶ	θρηνοῦντα τὴν μεταβολὴν παρηγορεῖ καὶ
[7, 1, 1]	ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀπολέσθαι. ἔγραψε δὲ	καὶ	θρήνους καὶ ἐπιταφίους ἐπαίνους Σαούλου
[7, 4, 2]	κιβωτὸν ἐξ αὐτῆς εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	θρησκεύειν ἐν αὐτῇ λοιπὸν ἔχοντας
[7, 3, 3]	Ναφήν, Ἰεναέ, Ἐλιφαλέ, ἔτι δὲ	καὶ	θυγατέρα Θαμάραν. τούτων οἱ μὲν
[7, 9, 8]	μήτε ἄρτους καὶ οἶνον, ἀλλὰ	καὶ	θυμάτων ἀφθονίαν χορηγῆσαι καὶ τῶν
[7, 1, 4]	καὶ καταμεμφθεὶς ὑπὸ Ἰεβώσθου περιαλγήσας	καὶ	θυμωθείς, ὡς οὐ δικαίων τῶν
[7, 13, 4]	τὸν βωμὸν ἱερούργησε καὶ ὡλοκαύτωσε	καὶ	θυσίας ἐπήνεγκεν εἰρηνικάς. καταπραύνεται δὲ
[7, 4, 2]	σκηνήν, ἣν Δαυίδης ἔπηξεν αὐτῇ,	καὶ	θυσίας τελείας καὶ εἰρηνικὰς ἀνήνεγκε,
[7, 12, 1]	λαβὴν συνέλκειν σταθμὸν σίκλους τριακοσίους,	καὶ	θώρακα ἁλυσιδωτὸν καὶ ῥομφαίαν ὥρμησεν
[7, 11, 7]	ἀγαγόντος ἀπήντησεν αὐτῷ διεζωσμένος μάχαιραν	καὶ	θώρακα ἐνδεδυμένος ὁ Ἰώαβος: προσιόντος
[7, 1, 4]	τότε συνοικοῦντος αὐτῇ, πρὸς τοῦτο	καὶ	Ἰεβώσθου συμπράξαντος: ἐγεγράφει γὰρ αὐτῷ
[7, 14, 11]	καὶ τὴν φιλοτιμίαν τῶν ἀρχόντων	καὶ	ἱερέων καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων
[7, 3, 2]	ἐπίδοσιν. πέμψας δὲ πρὸς αὐτὸν	καὶ	Ἱέρωμος ὁ Τυρίων βασιλεὺς φιλίαν
[7, 6, 3]	Σέβεκον, πεζῶν δὲ μυριάδας ὀκτὼ	καὶ	ἱππέων μυρίους. γνοὺς δ' ὁ
[7, 14, 4]	παραλαβεῖν: κατεσκεύασε δὲ ἅρματα πολλὰ	καὶ	ἵππους καὶ πεντήκοντα ἄνδρας τοὺς
[7, 1, 3]	γὰρ ἀνθρώπους ἐνίκα μόνον, ἀλλὰ	καὶ	ἵππῳ καταστάντα εἰς ἅμιλλαν λέγουσι
[7, 14, 4]	αὐτοῦ κεκλημένους Ἀβιάθαρον τὸν ἀρχιερέα	καὶ	Ἰώαβον τὸν ἄρχοντα καὶ τοὺς
[7, 10, 5]	συμπαθῶς εἶχεν. ἡ στρατιὰ δὲ	καὶ	Ἰώαβος ἀκούσαντες, ὅτι πενθεῖ τὸν
[7, 1, 1]	θρήνους καὶ ἐπιταφίους ἐπαίνους Σαούλου	καὶ	Ἰωνάθου, οἳ καὶ μέχρις ἐμοῦ
[7, 6, 1]	περιλειφθέντες ἐκ τοῦ Σαούλου γένους	καὶ	Ἰωνάθου τούτων ἔτυχον παρὰ Δαυίδου
[7, 11, 8]	δ' ἐποίησεν ἐπὶ τῶν φόρων	καὶ	Ἰωσάφατον υἱὸν Ἀχίλου ἐπὶ τῶν
[7, 7, 1]	ἐκέλευσε μέρος τῶν πολεμίων τάξαι	καὶ	καθ' ὃ κινδυνεύσει μαχόμενος ἀπολειφθεὶς
[7, 14, 11]	τε τὸ βασίλειον ἀγαγόντες Σολόμωνα	καὶ	καθίσαντες αὐτὸν ἐπὶ θρόνου τοῦ
[7, 8, 1]	μιαρᾶς ἐπιθυμίας, ἐξ ἧς ὀνείδη	καὶ	κακοδοξίαν ὁ οἶκος ἡμῶν κερδανεῖ.
[7, 9, 5]	ἔπειθεν: ὕποπτον γὰρ αὐτὸν εἶχε.	καὶ	καλέσας τὸν Ἀχιτόφελον συνεβουλεύετο αὐτῷ
[7, 4, 4]	ἐκ κέδρου πεποιημένοις ὑψηλοῖς τε	καὶ	καλλίστην τὴν ἄλλην κατασκευὴν ἔχουσι
[7, 14, 9]	βασιλέως. ἔσται δὲ ταῦτα βέβαια	καὶ	καλὸν ἕξει πέρας, ἂν εὐσεβῆ
[7, 11, 4]	δὲ τὸν Γαλαδίτην ἄνδρα μέγαν	καὶ	καλὸν καὶ πολλὰ παρεσχημένον ἐν
[7, 11, 7]	ἀπωτάτω τῆς ὁδοῦ τίθησιν αὐτόθι	καὶ	καλύπτει ἱματίῳ. τούτου γενομένου πᾶς
[7, 7, 2]	ἁπάντων τῶν ἐν πολέμῳ πραχθέντων	καὶ	καλῶς καὶ ὡς ἑτέρως ἐνίοις
[7, 1, 3]	συνέρρηξε καὶ ἡ λοιπὴ στρατιά,	καὶ	καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης ἡττήθησαν
[7, 8, 2]	ἴδωσι τὸν Ἀμνῶνα μέθῃ παρειμένον	καὶ	κάρῳ, νεύσαντος αὐτοῦ φονεύσωσι μηδένα
[7, 2, 2]	δισμύριοι καὶ ὀκτακόσιοι τῶν δυνατωτάτων	καὶ	κατ' ἰσχὺν διαφερόντων. ἐκ δὲ
[7, 7, 5]	ἐπὶ τὴν τῆς Ῥαβαθᾶς πόρθησιν,	καὶ	κατὰ κράτος ἑλὼν διαρπάσαι τοῖς
[7, 14, 7]	καθὼς προειρήκαμεν. διεμέρισε δ' αὐτοὺς	καὶ	κατὰ πατριὰς καὶ χωρίσας ἐκ
[7, 12, 3]	τὴν τῶν καλουμένων σαββάτων ἡμέραν	καὶ	κατὰ τὰς ἄλλας ἑορτάς. ἡ
[7, 9, 8]	τε αἰδῶ τῆς τότε φυγῆς	καὶ	κατὰ τιμὴν τῆς προτέρας εὐπραγίας.
[7, 11, 7]	ἐκέλευσε τοῖς στρατιώταις τὰ τείχη	καὶ	καταβάλλειν αὐτά: μὴ δεξαμένων γὰρ
[7, 4, 1]	στρατεύουσιν ἐπ' αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα:	καὶ	καταλαβόμενοι τὴν κοιλάδα τῶν Γιγάντων
[7, 1, 4]	μὲν τοὔνομα Σιβάτου δὲ θυγατρί,	καὶ	καταμεμφθεὶς ὑπὸ Ἰεβώσθου περιαλγήσας καὶ
[7, 3, 1]	ἑλεῖν εὐθὺς ἐμφανίζων τὴν ἰσχὺν	καὶ	καταπληξόμενος εἴ τινες ἄρα καὶ
[7, 1, 3]	μερῶν. ἐπιστραφέντος δὲ τοῦ Ἀβεννήρου	καὶ	κατασοφίζεσθαι τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ πειρωμένου
[7, 10, 5]	λαὸν ἀκούσαντα συνδραμεῖν πρὸς αὐτὸν	καὶ	κατασπάσασθαι. καὶ ταῦτα μὲν τοῦτον
[7, 4, 2]	τὴν κιβωτὸν ἐκτείναντα τὴν χεῖρα	καὶ	κατασχεῖν ἐθελήσαντα, ὅτι μὴ ὢν
[7, 11, 2]	ἀναβάντι ἐπὶ τὴν γέφυραν Σαμούις	καὶ	κατασχὼν αὐτοῦ τοὺς πόδας ἐδεῖτο
[7, 13, 4]	ἀναφανῆναι παρεστῶτα τῷ βωμῷ, ὃν	καὶ	κατέθυσεν Ἅβραμος ἀντὶ τοῦ παιδός,
[7, 11, 6]	αὐτῷ παρέμεινεν ἡ Ἰούδα φυλὴ	καὶ	κατέστησεν αὐτὸν εἰς τὸ ἐν
[7, 2, 2]	τρεῖς ἡμέρας ἑορτάσαντος τοῦ λαοῦ	καὶ	κατευωχηθέντος ἐν Γιβρῶνι, ὁ Δαυίδης
[7, 2, 2]	μετάνοιαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ τοιούτου,	καὶ	κατευωχήσας καὶ φιλοφρονησάμενος ἔπεμψε τὸν
[7, 11, 3]	δέσποτα, εὐσέβειαν, ἀλλὰ καὶ προσδιέβαλε	καὶ	κατεψεύσατο κακουργῶν. ἀλλ' οἶδα γάρ,
[7, 11, 3]	περικείμενος καὶ τὴν κόμην βαθεῖαν	καὶ	κατημελημένην ἔχων: μετὰ γὰρ τὴν
[7, 5, 4]	τῆς στρατιᾶς ἡγουμένῳ τὸ νικᾶν	καὶ	κατορθοῦν παρεῖχεν ὁ θεός, ἀλλὰ
[7, 7, 1]	τοῦ δείπνου μέρη προσδίδωσιν αὐτῷ,	καὶ	κελεύει πρὸς τὴν γυναῖκα ἀπελθόντα
[7, 13, 2]	δεῖν ἐξ ἀνάγκης γενέσθαι φήσαντος	καὶ	κελεύοντος ἀποκρίνασθαι ταχέως, ἵνα ἀναγγείλῃ
[7, 7, 4]	τὴν σκηνὴν τοῦ θεοῦ παραγίνεται,	καὶ	κελεύσας δεῖπνον αὑτῷ παραθεῖναι πολλὴν
[7, 14, 11]	οἷς αὑτὸν ἐκόσμησε, προστάτην τε	καὶ	κηδεμόνα γένους τῶν Ἑβραίων καὶ
[7, 12, 3]	δ' ἤδη πολέμων ὁ Δαυίδης	καὶ	κινδύνων καὶ βαθείας ἀπολαύων τὸ
[7, 14, 7]	φυλῆς εἴκοσι μέρη καὶ τέσσαρα	καὶ	κληρωσαμένων κατὰ τὸν αὐτὸν ἀνέβησαν
[7, 2, 1]	αὐτῷ αἴτιον, μόνον εὑρόντες μεσημβρίζοντα	καὶ	κοιμώμενον τὸν Ἰέβωσθον καὶ μήτε
[7, 11, 1]	καὶ ταῦθ' ὑμῶν συγγενῶν ὄντων	καὶ	κοινὸν αἷμα πρὸς αὐτὸν κεκληρωμένων.
[7, 11, 3]	τί δήποτ' οὐ συνεξῆλθεν αὐτῷ	καὶ	κοινωνὸς ἦν τῆς φυγῆς; ὁ
[7, 11, 7]	βαστάσας δ' ἐκεῖθεν ὁ φύλαξ	καὶ	κομίσας εἴς τι χωρίον ἀπωτάτω
[7, 5, 5]	λέγειν τῶν Ἰωνάθῃ προσηκόντων ζῶντα	καὶ	κομίσασθαι τὰς τῶν εὐεργεσιῶν χάριτας
[7, 9, 4]	τις οἶκτος ἡμῖν ἐκ θεοῦ	καὶ	κρατήσομεν τῶν ἐχθρῶν τούτου θελήσαντος.
[7, 4, 1]	προλέγειν αὐτῷ. προφητεύσαντος δὲ νίκην	καὶ	κράτος ἐξάγει τὴν δύναμιν ἐπὶ
[7, 10, 5]	περὶ τῆς μάχης νίκην εὐαγγελίζεται	καὶ	κράτος. ἐρομένῳ δ' εἴ τι
[7, 15, 1]	δόξῃ τὸν θάνατον ἐκδίκησον, ἐπεὶ	καὶ	κρείττων ἐμοῦ καὶ δυνατώτερος ὁ
[7, 1, 5]	ἑώρα, τρέπεται ταύτης τολμηροτέραν ὁδὸν	καὶ	κρίνας Ἀβεννῆρον ἀποκτεῖναι πέμπει τοὺς
[7, 14, 11]	τῷ θεῷ παρέστησαν μόσχους χιλίους	καὶ	κριοὺς τοσούτους καὶ χιλίους ἀμνούς,
[7, 4, 2]	αὐτοῦ δ' ἐν κινύρᾳ παίζοντος	καὶ	κροτοῦντος, ὥστε καὶ τὴν γυναῖκα
[7, 1, 1]	τῷ βασιλεῖ πεφευγότι παρών, ὃν	καὶ	κτεῖναι μέλλοντα ὑπὸ τῶν πολεμίων
[7, 14, 8]	καὶ κωμῶν καὶ ἀγρῶν ἄλλους	καὶ	κτηνῶν, ὧν οὐκ ἀναγκαῖον ἡγησάμην
[7, 4, 2]	καὶ ψαλμῶν ἔτι δὲ σάλπιγγος	καὶ	κυμβάλων κατάγοντες τὴν κιβωτὸν εἰς
[7, 14, 8]	δίκαιον, ἐπιτρόπους τε τῶν θησαυρῶν	καὶ	κωμῶν καὶ ἀγρῶν ἄλλους καὶ
[7, 1, 4]	δ' ἐν ἐγκλήματι γενόμενος Ἀβεννῆρος	καὶ	λαβὼν αἰτίαν ὡς συνέλθοι τῇ
[7, 5, 3]	πόλεων ἐπεστράτευσε Βατταίᾳ καὶ Μάχωνι,	καὶ	λαβὼν αὐτὰς κατὰ κράτος διήρπασε.
[7, 7, 4]	μαθὼν τἀληθὲς ἀνίσταται καὶ λουσάμενος	καὶ	λαβὼν ἐσθῆτα λευκὴν εἰς τὴν
[7, 4, 2]	διαδοὺς κολλυρίδα ἄρτου καὶ ἐσχαρίτην	καὶ	λάγανον τηγανιστὸν καὶ μερίδα θύματος.
[7, 3, 2]	θεοῦ προνοουμένου κρείττω ποιεῖν αὐτὰ	καὶ	λαμβάνειν ἐπίδοσιν. πέμψας δὲ πρὸς
[7, 1, 4]	σημανῶν. ὑποδεξαμένου δ' αὐτὸν φιλοφρόνως	καὶ	λαμπρᾷ καὶ πολυτελεῖ τραπέζῃ ξενίσαντος
[7, 12, 4]	ἀνδρεῖοι: τούτων δ' οἱ διασημότατοι	καὶ	λαμπροὶ τὰς πράξεις ὀκτὼ καὶ
[7, 13, 3]	ἄλλος γὰρ ἐπ' ἄλλῳ διεφθείρετο,	καὶ	λανθάνον ἐπερχόμενον τὸ δεινὸν ὀξεῖαν
[7, 8, 2]	δὲ Ἀψάλωμος ἐμίσει χαλεπῶς αὐτὸν	καὶ	λανθάνων καιρὸν εἰς ἄμυναν αὐτοῦ
[7, 14, 10]	καὶ ξύλα καὶ τεκτόνων πλῆθος	καὶ	λατόμων ἤδη παρεσκευασμένου σμαράγδου τε
[7, 14, 2]	λίθων ὕλην ἄφθονον, ἔχεις δὲ	καὶ	λατόμων πολλὰς μυριάδας καὶ τεκτόνων:
[7, 3, 1]	τοῦ βασιλέως ἐπὶ τοῦ τείχους	καὶ	λεγόντων κωλύσειν αὐτὸν εἰσελθεῖν τοὺς
[7, 9, 2]	Σάδωκον τοὺς ἀρχιερεῖς συναπαίρειν διεγνωκότας	καὶ	Λευίτας ἅπαντας μετὰ τῆς κιβωτοῦ
[7, 4, 2]	τῆς ἡλικίας, ἔπειτα τοὺς ἱερεῖς	καὶ	Ληουίτας καὶ> πορευθέντας εἰς Καριαθιάριμα
[7, 7, 1]	μὲν οὐκ ὀλίγους, κυκλωθεὶς δὲ	καὶ	ληφθεὶς ἐν μέσῳ ἅμα δ'
[7, 2, 1]	βασιλείαν αὐτῷ παρασχόντος, ἀλλ' ὑπερεπάθησε	καὶ	λίαν αὐτὸν ὠδύνησεν ὁ Ἀβεννήρου
[7, 9, 4]	μὲν ὄνομα υἱὸς δὲ Γηρᾶ,	καὶ	λίθοις τε ἔβαλλεν αὐτὸν καὶ
[7, 14, 2]	πλείονα συντέθεικα καὶ ξύλων δὲ	καὶ	λίθων ὕλην ἄφθονον, ἔχεις δὲ
[7, 4, 2]	καλεῖται. δείσας δ' ὁ Δαυίδης	καὶ	λογισάμενος, μὴ ταὐτὸ πάθῃ τῷ
[7, 14, 10]	τὸν σταθμὸν ὥρισε. προσπαρώρμησε δὲ	καὶ	λόγοις αὐτόν τε πάσῃ χρήσασθαι
[7, 14, 4]	πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ προσκυνήσασα	καὶ	λόγον αἰτησα μένη πάντ' αὐτῷ
[7, 7, 4]	οἰκετῶν καὶ μαθὼν τἀληθὲς ἀνίσταται	καὶ	λουσάμενος καὶ λαβὼν ἐσθῆτα λευκὴν
[7, 7, 3]	συσχεθέντος ἱκανῶς καὶ μετὰ δακρύων	καὶ	λύπης ἀσεβῆσαι λέγοντος, ἦν γὰρ
[7, 7, 4]	παῖς προσφωνήσας ἕνα τῶν οἰκετῶν	καὶ	μαθὼν τἀληθὲς ἀνίσταται καὶ λουσάμενος
[7, 1, 5]	ἧκεν Ἰώαβος ὁ ἀρχιστράτηγος αὐτοῦ,	καὶ	μαθών, ὡς εἴη παρὼν πρὸς
[7, 1, 1]	γένοιτο κατήγορος ἀνελὼν τὸν βασιλέα,	καὶ	μαθών, ὡς εἴη πατρὸς Ἀμαληκίτου
[7, 4, 4]	γε τὸν θάνατον αὐτοῦ γηράσαντος	καὶ	μακρὸν ἀνύσαντος βίον γενήσεσθαι τὸν
[7, 14, 5]	προσκυνησάσης δ' αὐτὸν τῆς γυναικὸς	καὶ	μακρὸν εὐξαμένης αὐτῷ βίον Σάδωκον
[7, 9, 4]	ἐπ' αὐτὸν ἠρεθισμένων ὑπ' ὀργῆς	καὶ	μάλιστα Ἀβεσσαίου διαχρήσασθαι βουλομένου τὸν
[7, 12, 4]	ἔχομεν ἐν τῇ πατρίδι μου:	καὶ	μάλιστα τὸ ἐν τῷ λάκκῳ
[7, 3, 2]	βασίλειον τὰ Ἱεροσόλυμα λαμπροτέροις αἰεὶ	καὶ	μᾶλλον ἐχρῆτο τοῖς πράγμασι τοῦ
[7, 13, 3]	τὴν ψυχὴν ἀφιέντων, ἐνίων δὲ	καὶ	μαραινομένων τοῖς παθήμασι καὶ μηδ'
[7, 8, 1]	ἐν ἡμέρᾳ καὶ φωτί, ἵνα	καὶ	μάρτυσι τῆς αἰσχύνης περιπέσοι, προσέταξεν
[7, 13, 3]	αὐτοῦ φερόμενον ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα	καὶ	μάχαιραν ἐσπασμένον εἶπε πρὸς τὸν
[7, 9, 8]	Σειφὰρ ὁ τῆς Ἀμμανίτιδος δυνάστῃς	καὶ	Μάχειρος ὁ τῆς Γαλαδίτιδος χώρας
[7, 15, 2]	τοὺς κινδύνους ὥρμα, τῷ πονεῖν	καὶ	μάχεσθαι παρακελευόμενος τοὺς στρατιώτας ἐπὶ
[7, 1, 3]	δεῖν ἄνδρας ὁμοφύλους εἰς ἔριδα	καὶ	μάχην παροξύνειν, ἁμαρτεῖν δὲ καὶ
[7, 1, 4]	συνεστῶτος καὶ συμπιπτόντων εἰς ἔργα	καὶ	μάχην πυκνῶς μεθ' ἑκατέρου τῶν
[7, 12, 4]	ἐδίωκε. ταῦτα μὲν ἔργα χειρῶν	καὶ	μάχης οἱ τρεῖς ἐπεδείξαντο. καθ'
[7, 4, 1]	πρὸς τούτοις ἄλλα ἔθνη πολλὰ	καὶ	μάχιμα συστρατεῦσαι αὐτοῖς καὶ τοῦ
[7, 12, 4]	τὸν ἄκοντα καὶ ζῶντα ἔτι	καὶ	μαχόμενον σκυλεύσας τοῖς ἰδίοις αὐτὸν
[7, 5, 3]	τῶν Ἀνδραζάρου πόλεων ἐπεστράτευσε Βατταίᾳ	καὶ	Μάχωνι, καὶ λαβὼν αὐτὰς κατὰ
[7, 12, 2]	τῶν αὐχούντων προγόνους τοὺς Γίγαντας	καὶ	μέγα ἐπ' ἀνδρείᾳ φρονούντων, αἴτιός
[7, 12, 3]	κρούεται, κύμβαλά τε ἦν πλατέα	καὶ	μεγάλα χάλκεα. καὶ περὶ μὲν
[7, 14, 10]	συμβαλλομένων καὶ ποιουμένων ἐπαγγελίας λαμπρὰς	καὶ	μεγαλοπρεπεῖς ἐγένετο: χρυσοῦ μὲν γὰρ
[7, 9, 8]	τοῦ ζῆν αὑτὸν ἐξαγαγεῖν ἐλευθέρως	καὶ	μεγαλοφρόνως ἢ παρασχεῖν αὑτὸν εἰς
[7, 12, 4]	ἦσαν οὗτοι καὶ χώραν ὑπάγεσθαι	καὶ	μεγάλων ἐθνῶν κρατῆσαι. πρῶτος μὲν
[7, 7, 3]	ἐν κύκλῳ πάντων ἐθνῶν πολλῶν	καὶ	μεγάλων κύριον, ῥυσαμένου δ' ἔτι
[7, 11, 1]	τῆς ἐλευθερίας, ἣν ἐκ πολλῶν	καὶ	μεγάλων ῥυσάμενος αὐτοὺς πολέμων παρέσχε,
[7, 14, 4]	τέταρτος υἱὸς Δαυίδου νεανίας εὐειδὴς	καὶ	μέγας, ἐκ γυναικὸς αὐτῷ Αἰγίσθης
[7, 10, 2]	ἀναπληρωθῆναι καὶ τὸ σχῆμα τάφου	καὶ	μέγεθος λαβεῖν, σημήνας δὲ ἀνακλητικὸν
[7, 11, 4]	ἀκοὰς ἤδη πρὸς αὐλῶν ἤχους	καὶ	μέλη τῶν ἄλλων ὀργάνων, ὅσα
[7, 9, 7]	οἱ δ' οὐδὲν εἰς ἀναβολὰς	καὶ	μέλλησιν ὑπερέθεντο, λαβόντες δὲ τὰς
[7, 13, 4]	υἱὸν αὐτοῦ Ἴσακον ὥστε ὁλοκαυτῶσαι,	καὶ	μέλλοντος ἀποσφάττεσθαι τοῦ παιδὸς κριὸν
[7, 8, 2]	ἀδελφὴν αὐτοῦ πταίσμασιν διεληλύθει δεύτερον,	καὶ	μέλλων ἐπὶ τὴν τῶν ἰδίων
[7, 4, 2]	καὶ ἐσχαρίτην καὶ λάγανον τηγανιστὸν	καὶ	μερίδα θύματος. καὶ τὸν μὲν
[7, 11, 7]	στρατιάν, ὅτι τέθνηκεν Ἀμασᾶς δικαίως	καὶ	μετ' αἰτίας κολαζούσης: εἰ δὲ
[7, 12, 2]	τῆς νίκης τοῖς Ἑβραίοις ἐγένετο.	καὶ	μετ' ἐκείνην τὴν ἧτταν πάλιν
[7, 7, 3]	τοῦ βασιλέως καὶ συσχεθέντος ἱκανῶς	καὶ	μετὰ δακρύων καὶ λύπης ἀσεβῆσαι
[7, 9, 5]	σοι τὰ πρὸς αὐτόν ἐστι,	καὶ	μετὰ πολλῆς συστρατεύσεσθαι προθυμίας ἐπὶ
[7, 9, 2]	τοῦ ὄρους ἀπεσκόπει τὴν πόλιν	καὶ	μετὰ πολλῶν δακρύων ὡς ἂν
[7, 6, 2]	τὸν ἀδελφὸν καὶ παρακαλέσας εὐψύχως	καὶ	μετὰ προθυμίας ἀνδράσιν αἰσχύνην φοβουμένοις
[7, 7, 1]	καὶ τὴν πύλην ἀνοίξαντες αἰφνιδίως	καὶ	μετὰ ῥύμης καὶ δρόμου πολλοῦ
[7, 11, 6]	κλῆρον παρὰ τῷ Ἰεσσαίου παιδί.	καὶ	μετὰ τοὺς λόγους σαλπίσας κέρατι
[7, 11, 2]	ἐξουσίᾳ γενόμενον, λογίσασθαι δ' ὅτι	καὶ	μετανοήσας ἐφ' οἷς ἐσφάλη πρῶτος
[7, 10, 5]	αὐτῷ φέρειν ἀπὸ τῆς μάχης.	~(Καὶ	μεταξὺ ταῦτα λέγοντος τοῦ βασιλέως
[7, 9, 6]	βασιλέως αὐτοῖς ἐγγὺς ὄντος ἀντιστήσονται,	καὶ	μεταξὺ τούτων μαχομένων ὁ πατὴρ
[7, 8, 1]	πρὸς αὐτὸν τὴν ὕβριν ἡσυχάζειν	καὶ	μετρίως φέρειν παρηγόρει καὶ μὴ
[7, 7, 1]	δεῖπνον ὑπὸ τοῦ βασιλέως Οὐρίας	καὶ	μέχρι μέθης προελθὼν ἐν τῷ
[7, 1, 1]	ἐπαίνους Σαούλου καὶ Ἰωνάθου, οἳ	καὶ	μέχρις ἐμοῦ διαμένουσιν. ~(Ἐπεὶ δὲ
[7, 11, 2]	περὶ τῶν εἰς αὐτὸν ἡμαρτημένων	καὶ	μὴ γενέσθαι πικρὸν αὐτῷ μηδὲ
[7, 1, 3]	ἔπειθε τοῦτο ποιεῖν κατασχεῖν αὑτὸν	καὶ	μὴ διώκειν παραινοῦντος, μὴ κτείνας
[7, 1, 3]	τοὺς ὁπλίτας ἐκ ποδὸς ἕπεσθαι	καὶ	μὴ κάμνειν ἀναιροῦντας, οἵ τε
[7, 9, 2]	μένειν ἔπεισεν, ὡς τοῦ θεοῦ	καὶ	μὴ μετακομιζομένης αὐτῆς ῥυσομένου. ἐνετείλατο
[7, 8, 1]	ἡσυχάζειν καὶ μετρίως φέρειν παρηγόρει	καὶ	μὴ νομίζειν ὑβρίσθαι φθαρεῖσαν ὑπ'
[7, 9, 6]	δύναμιν τοῦ πολέμου γίνου στρατηγὸς	καὶ	μὴ πιστεύσῃς τοῦτον ἑτέρῳ. νικήσειν
[7, 1, 5]	πρὸς τὸν βασιλέα φυλάττεσθαι παραινῶν	καὶ	μὴ προσέχειν οἷς Ἀβεννῆρος συντίθεται:
[7, 6, 1]	προφάσει φιλανθρωπίας, φυλάττεσθαί τε συνεβούλευον	καὶ	μὴ προσέχειν τοῖς λόγοις αὐτοῦ,
[7, 8, 4]	τὴν σωτηρίαν αὐτῇ τοῦ παιδὸς	καὶ	μὴ τὰς ἐπιλοίπους τῆς γηρωκομίας
[7, 14, 1]	τὴν ὕλην τῆς οἰκοδομίας καταλείπῃ	καὶ	μὴ τότε συμπορίζῃ νέος ὢν
[7, 13, 3]	δὲ καὶ μαραινομένων τοῖς παθήμασι	καὶ	μηδ' εἰς κηδείαν ὑπολειπομένων, ἀλλ'
[7, 11, 8]	καὶ γυναικῶν ὑπὲρ ἀνθρώπου πονηροῦ	καὶ	μηδὲ τίς ἐστι γνωριζομένου καὶ
[7, 5, 5]	τε καὶ ὁμοτράπεζον ἐκέλευσεν εἶναι	καὶ	μηδεμίαν ἡμέραν ἀπολείπεσθαι τῆς σὺν
[7, 11, 7]	ἀνόσιον, ἀγαθὸν νεανίαν καὶ συγγενῆ	καὶ	μηδὲν ἀδικήσαντα ζηλοτυπήσας τῆς στρατηγίας
[7, 7, 3]	λέγοντος, ἦν γὰρ ὁμολογουμένως θεοσεβὴς	καὶ	μηδὲν ἁμαρτὼν ὅλως περὶ τὸν
[7, 5, 1]	δεῖν ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους ἐκστρατεύειν,	καὶ	μηδὲν ἀργὸν μηδὲ ῥᾴθυμον ἐν
[7, 12, 4]	θράσος καὶ τὴν εὐψυχίαν ἠρεμῆσαι	καὶ	μηδὲν ἐπ' αὐτοὺς τολμῆσαι> καταφρονήσαντας
[7, 9, 7]	ἑαυτοῦ προσέταξεν ἤδη νυκτὸς οὔσης	καὶ	μηδὲν ὀκνεῖν δι' αὐτήν. ~(Ἀχιτόφελος
[7, 2, 1]	τῆς αὑτοῦ κοίτης ἄνδρα δίκαιον	καὶ	μηδένα μηδὲν κακὸν εἰργασμένον, ὑμᾶς
[7, 3, 1]	ἐπηγγείλατο. πάντων δὲ φιλοτιμουμένων ἀναβῆναι	καὶ	μηδένα πόνον ὀκνούντων ὑφίστασθαι δι'
[7, 14, 9]	ἡγεμονίαν λαβόντα παρὰ τοῦ θεοῦ	καὶ	μηδένα τούτων δυσχεράναντα, οὕτως ἀξιῶ
[7, 9, 7]	δ' αὐτοὺς ἀναζεύξαντας ἡ γυνὴ	καὶ	μηδένα φόβον τοῖς νεανίσκοις ἀπ'
[7, 11, 2]	τὰς κολάσεις τοῖς ἀσεβήσασιν ὄμνυμι	καὶ	μηδενὶ τῶν ἁμαρτόντων ἐπεξελθεῖν. σύ
[7, 14, 6]	σάλπιγγι. παρακειμένου δὲ τοῦ δείπνου	καὶ	μηδενὸς γευομένου πάντων δ' ἐπ'
[7, 2, 1]	οἱ πολέμιοι; ἦ μεταβεβλῆσθαί με	καὶ	μηκέτ' εἶναι τὸν αὐτὸν ὑπωπτεύσατε,
[7, 15, 2]	ἐν Χεβρῶνι τῆς Ἰούδα φυλῆς	καὶ	μῆνας ἕξ, ἐν Ἱεροσολύμοις δὲ
[7, 3, 2]	ἐν Γιβρῶνι ἐγένετο ἔτη ἑπτὰ	καὶ	μῆνες ἕξ. ἀποδείξας δὲ βασίλειον
[7, 10, 4]	τις ἰδὼν τὸν Ἀχιμᾶν τρέχοντα	καὶ	μήπω τίς ἐστι γνωρίσαι δυνάμενος
[7, 2, 1]	μεσημβρίζοντα καὶ κοιμώμενον τὸν Ἰέβωσθον	καὶ	μήτε τοὺς φύλακας παρόντας μήτε
[7, 15, 1]	αὐτὸς διὰ Μωυσέος κατέπεμψεν ἡμῖν,	καὶ	μήτε χάριτι μήτε θωπείᾳ μήτ'
[7, 7, 2]	πταίσωσι κατ' αὐτήν, ἀλλὰ χώμασι	καὶ	μηχαναῖς ἐκπολιορκήσαντας καὶ παραστησαμένους τὴν
[7, 7, 2]	τῷ τείχει προσβαλόντας, δέον ὑπονόμοις	καὶ	μηχανήμασιν ἑλεῖν πειρᾶσθαι τὴν πόλιν,
[7, 8, 1]	ἐρᾷ τυγχανούσης ὁμοπατρίας, ὁδὸν αὐτῷ	καὶ	μηχανὴν εἰς τὸ περιγενέσθαι τῶν
[7, 2, 2]	καὶ τῶν πρὸς τροφὴν πάντων	καὶ	μιᾷ γνώμῃ βασιλεύειν τὸν Δαυίδην
[7, 8, 1]	αἰσχύνῃ: παῦσαι δ' οὕτως ἀδίκου	καὶ	μιαρᾶς ἐπιθυμίας, ἐξ ἧς ὀνείδη
[7, 1, 5]	εἴη παρὼν πρὸς αὐτὸν Ἀβεννῆρος	καὶ	μικρὸν ἔμπροσθεν ἀπηλλαγμένος ἐπὶ συνθήκαις
[7, 10, 1]	παρεκάλει προθυμίαν ἐναποδείξασθαι καὶ πίστιν	καὶ	μνήμην, εἴ τινος τῶν μετρίως
[7, 3, 3]	δέκα καὶ πέντε. ~(Ποιήσομαι δὲ	καὶ	μνήμην Ὀρόνα πλουσίου μὲν ἀνδρὸς
[7, 5, 5]	ἅπασιν ἀγαθοῖς οἷς εἶχεν ἔτι	καὶ	μνημονικώτατος τῶν εὖ ποιησάντων παρὰ
[7, 4, 1]	καὶ τοῦ πολέμου κοινωνῆσαι, ὃ	καὶ	μόνον ἦν αἴτιον τοσαυτάκις αὐτοῖς
[7, 14, 5]	ποιῆσαι προσέταξε Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα	καὶ	Νάθαν τὸν προφήτην. ἀκολουθοῦντάς τε
[7, 14, 4]	οὔτε δὲ Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα	καὶ	Νάθαν τὸν προφήτην καὶ τὸν
[7, 7, 3]	γεγενημένων οὐκέτι χαλεπῶς ἔχειν ἔφασκε.	καὶ	Νάθας μὲν ταῦτα τῷ βασιλεῖ
[7, 4, 2]	πάντα καὶ γυναιξὶ καὶ ἀνδράσι	καὶ	νηπίοις διαδοὺς κολλυρίδα ἄρτου καὶ
[7, 5, 2]	μέμνηται δὲ τούτου τοῦ βασιλέως	καὶ	Νικόλαος ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν
[7, 10, 2]	κρατήσωσι φιλοτιμουμένων, ἔρις ἐγένετο καρτερά,	καὶ	νικῶσιν οἱ Δαυίδου ῥώμῃ τε
[7, 7, 3]	αὐτῷ καὶ γυναῖκας ἃς δικαίως	καὶ	νομίμως ἠγάγετο, καταφρονηθέντος δ' ὑπ'
[7, 13, 2]	ἐχθρῶν ἡττηθῆναι, ἢ λοιμὸν ἐνσκῆψαι	καὶ	νόσον ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας τοῖς
[7, 7, 4]	ἐπὶ ποθεινοῦ τέκνου τετελευτηκότος, ὅτε	καὶ	νοσοῦντος οὕτως ὑπὸ τῆς λύπης
[7, 14, 10]	καὶ πάσης ἰδέας λίθου πολυτελοῦς:	καὶ	νῦν δ' ἔτι τῆς ἰδίας
[7, 11, 1]	αὐτὸν ἐκβαλόντες ἄλλῳ ταύτην ἐνεχείρισαν	καὶ	νῦν τεθνηκότος τοῦ κατασταθέντος ὑπ'
[7, 14, 10]	τάλαντα χρυσοῦ πλείω δ' ἀργύρου	καὶ	ξύλα καὶ τεκτόνων πλῆθος καὶ
[7, 14, 1]	καὶ χαλκὸν εἰς τὰ ἔργα	καὶ	ξύλα κέδρινα πολλὰ καὶ παμμεγεθέστατα,
[7, 14, 2]	καὶ σίδηρον ἀριθμοῦ πλείονα συντέθεικα	καὶ	ξύλων δὲ καὶ λίθων ὕλην
[7, 12, 1]	ἀπόγονος τῶν Γιγάντων, ἔχων δὲ	καὶ	ξυστόν, οὗ τὴν λαβὴν συνέλκειν
[7, 1, 3]	ἐδίωκον: ὁ δὲ Ἰώαβος αὐτὸς	καὶ	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἀβεσσαῖος παραδραμόντες
[7, 9, 2]	πάντων σὺν αὐτῷ δακρυόντων, ἀγγέλλεται	καὶ	ὁ Ἀχιτόφελος συνὼν τῷ Ἀψαλώμῳ
[7, 11, 2]	Ἰόρδανον ποταμὸν ἀπαντῆσαι τῷ βασιλεῖ	καὶ	ὁ Γήρα παῖς Σαμούις μετὰ
[7, 9, 2]	πολλοὺς αὐτοῦ διαπέμψαντος. ~(Παρῆν δὲ	καὶ	ὁ Δαυίδου σύμβουλος ὁ Γελμωναῖος
[7, 9, 5]	Ἱεροσόλυμα σὺν ἅπαντι τῷ λαῷ,	καὶ	ὁ Δαυίδου φίλος ἧκε πρὸς
[7, 4, 2]	ἐποίησε. καὶ ὁ μὲν βασιλεὺς	καὶ	ὁ λαὸς ἐδυσφόρησαν ἐπὶ τῷ
[7, 7, 2]	δ' ἀπολέσαι τοὺς ἐν αὐτῇ.	καὶ	ὁ μὲν ἄγγελος τὰ ὑπὸ
[7, 4, 2]	ἱερεὺς ἥψατο ταύτης, ἀποθανεῖν ἐποίησε.	καὶ	ὁ μὲν βασιλεὺς καὶ ὁ
[7, 10, 1]	αὑτὸν ἐργάσηταί τι τελευτήσαντος αὐτοῦ.	καὶ	ὁ μὲν νίκην αὐτοῖς ἐπευξάμενος
[7, 9, 2]	συνερχόμενον, ὅσον παρ' ἐκείνῳ γενόμενον.	καὶ	ὁ μὲν πεισθεὶς τῷ Δαυίδῃ,
[7, 9, 3]	αὐτὸν ἐκείνου ταῦτ' ἔχειν ἐπέγνωκε:	καὶ	ὁ μὲν Σιβᾶς περιχαρὴς ἦν.
[7, 8, 5]	ἔχειν ὥστ' εὐθὺς ἰδεῖν κατελθόντα.	καὶ	ὁ μὲν τοῦτο τοῦ πατρὸς
[7, 6, 3]	παρέδοσαν καὶ δῶρα ἔπεμψαν αὐτῷ.	καὶ	ὁ μὲν ὥρᾳ χειμῶνος ἀνέστρεψεν
[7, 14, 4]	δ' ἀντέπραττον ὁ ἀρχιερεὺς Σάδωκος	καὶ	ὁ προφήτης Νάθας καὶ Βαναίας
[7, 11, 3]	αὐτὸν προῆγεν. ~(Ἀπήντησε δ' αὐτῷ	καὶ	ὁ Σαούλου υἱωνὸς Μεμφίβοσθος ῥυπαράν
[7, 8, 1]	διὰ τῆς πόλεως μέσης βοῶσα	καὶ	ὀδυρομένη τὴν βίαν. περιτυχὼν δ'
[7, 1, 1]	μὲν τὴν ἐσθῆτα, κλαίων δὲ	καὶ	ὀδυρόμενος μετὰ τῶν ἑταίρων ὅλην
[7, 6, 1]	συνέντες δὲ οἵ τε ἀναγκαῖοι	καὶ	οἱ ἡγεμόνες, ὅτι παρεσπονδήκασι καὶ
[7, 12, 1]	τὸν βασιλέα χαλεπῶς τὸ πλῆθος:	καὶ	οἱ ἡγεμόνες ὥρκωσαν αὐτὸν μηκέτι
[7, 14, 6]	τοῦ συμποσίου ὅ τε Ἀδωνίας	καὶ	οἱ κεκλημένοι πάντες ἔφυγον πρὸς
[7, 12, 4]	μετὰ χεῖρας ξύλῳ παραχρῆμα ἀπέκτεινε.	καὶ	οἱ λοιποὶ δὲ τοιοῦτοι τὰς
[7, 11, 1]	ἣν αὐτῷ καὶ Ἀψάλωμος παρέσχε.	καὶ	οἱ μὲν ἀρχιερεῖς ἃ μὲν
[7, 10, 1]	τροφὴν χρησίμων εὐπορίαν διαρκῆ παρασχεῖν.	~(Καὶ	οἱ μὲν ἐν τούτοις ἦσαν:
[7, 6, 1]	καὶ παῖς, ὃν Μίχανον προσηγόρευσε.	~(Καὶ	οἱ μὲν περιλειφθέντες ἐκ τοῦ
[7, 14, 11]	τὸ πλῆθος εὐλογεῖν τὸν θεόν.	καὶ	οἱ μὲν πεσόντες ἐπὶ τὴν
[7, 11, 2]	Σιβᾶς δὲ ὁ ἀπελεύθερος Σαούλου	καὶ	οἱ παῖδες αὐτοῦ πεντεκαίδεκα τὸν
[7, 14, 6]	ᾔσθοντο τῆς βοῆς Ἀδωνίας τε	καὶ	οἱ παρόντες ἐπὶ τὸ δεῖπνον
[7, 9, 3]	ἐκέλευσε λαμβάνειν ὧν αὐτός τε	καὶ	οἱ σὺν αὐτῷ δέοιντο. πυνθανομένου
[7, 13, 4]	βωμὸν προσαγορεῦσαι τοῦ λαοῦ παντὸς	καὶ	οἰκοδομῆσαι ναὸν τῷ θεῷ. καὶ
[7, 13, 4]	τὴν ἅλω τοῦ Ἰεβουσαίου Ὀροννᾶ	καὶ	οἰκοδομήσαντα βωμὸν ἐκεῖ τῷ θεῷ
[7, 13, 4]	ὠνεῖται παρ' αὐτοῦ τὴν ἅλω.	καὶ	οἰκοδομήσας τὸν βωμὸν ἱερούργησε καὶ
[7, 3, 2]	κέδρινα καὶ τεχνίτας ἄνδρας τέκτονας	καὶ	οἰκοδόμους, οἳ κατεσκεύασαν βασίλειον ἐν
[7, 1, 5]	μεθ' ἧς ἐβούλετο νῦν ἐλπίδος	καὶ	οἰκονομίας τῶν κατασκευαζομένων ἀπελθεῖν. ὡς
[7, 15, 1]	ἡμῶν τὴν βασιλείαν τῷ γένει	καὶ	οἶκος ἄλλος Ἑβραίων οὐκ ἂν
[7, 11, 2]	ἔσπευσε. ταῦτα δ' ἀντιβολοῦντος αὐτοῦ	καὶ	οἰκτιζομένου Ἀβεσσαῖος ὁ Ἰωάβου ἀδελφός,
[7, 14, 10]	πάντων ὁρώντων ἔδωκε Σολόμωνι θεμελίων	καὶ	οἴκων καὶ> ὑπερῴων, ὅσοι τε
[7, 9, 8]	κλίνας ἐπιλιπεῖν ἐστρωμένας μήτε ἄρτους	καὶ	οἶνον, ἀλλὰ καὶ θυμάτων ἀφθονίαν
[7, 2, 2]	συνῆλθε μετὰ πολλῆς παρασκευῆς σιτίων	καὶ	οἴνου καὶ τῶν πρὸς τροφὴν
[7, 11, 7]	τοῦ πλήθους ἐπ' αὐτῷ συρρέοντος	καὶ	οἷον ὄχλος φιλεῖ ἐθαύμαζον ἠλέουν
[7, 5, 4]	νίκην ἔδωκε: μυρίους γὰρ αὐτῶν	καὶ	ὀκτακισχιλίους Ἀβεσσαῖος διέφθειρε τῇ μάχῃ.
[7, 2, 2]	δὲ τῆς Ἐφραίμου φυλῆς δισμύριοι	καὶ	ὀκτακόσιοι τῶν δυνατωτάτων καὶ κατ'
[7, 3, 2]	δὲ αὐτήν φασί τινες, ὅτι	καὶ	Ὅμηρος ταῦτ' ὠνόμασεν Ἱεροσόλυμα: τὸ
[7, 14, 9]	ἔλεξε πρὸς τὸ πλῆθος: ἀδελφοὶ	καὶ	ὁμοεθνεῖς, γινώσκειν ὑμᾶς βούλομαι, ὅτι
[7, 1, 5]	μικρὸν ἔμπροσθεν ἀπηλλαγμένος ἐπὶ συνθήκαις	καὶ	ὁμολογίαις τῆς ἡγεμονίας, δείσας μὴ
[7, 5, 5]	αὐτοῦ Σαοῦλος ἐκτήσατο, σύσσιτόν τε	καὶ	ὁμοτράπεζον ἐκέλευσεν εἶναι καὶ μηδεμίαν
[7, 4, 1]	ὡς δ' ἐσαλεύθη τὰ ἄλση	καὶ	ὃν αὐτῷ καιρὸν προεῖπεν ὁ
[7, 9, 1]	χρόνῳ πολλὰ δ' ἅρματα ἐκέκτητο,	καὶ	ὁπλοφόροι περὶ αὐτὸν ἦσαν πεντήκοντα:
[7, 11, 6]	Ἀδελφοῦ σου δίωκε τὸν πολέμιον.	καὶ	ὅπου ποτ' ἂν αὐτὸν καταλάβῃς
[7, 5, 5]	Ἰωνάθην τὸν Σαούλου παῖδα συνθηκῶν	καὶ	ὅρκων καὶ τῆς ἐκείνου πρὸς
[7, 9, 6]	αὑτὸν εἰς πολιορκίαν περικλείσῃ, μηχανήμασι	καὶ	ὀρύγμασιν ὑπονόμοις καθαιρήσομεν ἐκείνην τὴν
[7, 4, 2]	τε ἤχῳ ποικίλῳ κρουσμάτων τε	καὶ	ὀρχήσεων καὶ ψαλμῶν ἔτι δὲ
[7, 11, 7]	ἀδελφὸν καὶ τοὺς ἑξακοσίους παραλαβὼν	καὶ	ὅση λοιπὴ δύναμις ἦν ἐν
[7, 12, 1]	ἀγαθῶν, ὅσα τε ἤδη παρέσχηκε	καὶ	ὅσων ἔτι μεθέξουσι πολὺν βιώσαντος
[7, 9, 7]	ἐξειπὼν αὐτοῖς καὶ τὴν ἑαυτοῦ	καὶ	ὅτι δέδοκται τὰ ὑπ' αὐτοῦ
[7, 1, 6]	καὶ τὴν ἐπὶ τεθνηκότι λύπην,	καὶ	ὅτι μὴ κατὰ τὴν αὐτοῦ
[7, 10, 4]	νίκην ἐπιτρέψαι πορευθέντι Δαυίδῃ μηνῦσαι,	καὶ	ὅτι τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ
[7, 14, 10]	βασιλείας προστάτην. εὐμαρῆ δ' αὐτοῖς	καὶ	οὐ σφόδρα ἐπίπονον τὴν οἰκοδομίαν
[7, 11, 3]	ἐπὶ τῆς τραπέζης εἶχες ὁσημέραι,	καὶ	οὐδὲν ἀπέλειπον τῶν συγγενῶν τοῦ
[7, 11, 5]	δ' ὑμεῖς, καὶ πρεσβύτεροι ἐσμέν,	καὶ	οὐκ ἐποιήσατε δίκαια λεληθότως ἐλθόντες
[7, 3, 2]	αὐτῶν κατένειμε ταύτην τοῖς Ἑβραίοις	καὶ	οὐκέτι τοὺς Χαναναίους ἐκβαλεῖν ἐξ
[7, 15, 2]	πραγμάτων καὶ περὶ> τῶν φίλων	καὶ	οὓς ᾔδει τιμωρίας ἀξίους γεγενημένους
[7, 12, 4]	μὲν υἱὸς Σαβαίας δὲ ὄνομα.	καὶ	οὗτος ἐν τοῖς πρὸς Παλαιστίνους
[7, 1, 3]	τῆς ἐπὶ πολὺ διώξεως ἐπισχών.	καὶ	οὗτος μὲν ἐπ' ἐκείνου καταστρατοπεδεύεται
[7, 14, 7]	ὀκτὼ ἀπὸ σαββάτου ἐπὶ σάββατον.	καὶ	οὕτως αἱ πατριαὶ πᾶσαι διεκληρώσαντο
[7, 9, 8]	καθὼς προειρήκαμεν, εἰς Παρεμβολὰς καλλίστην	καὶ	ὀχυρωτάτην πόλιν παραγίνεται: δέχονται δὲ
[7, 3, 3]	καὶ παλλακὰς ἔσχεν. ἐποιήσατο δὲ	καὶ	παῖδας ἐννέα τὸν ἀριθμόν, οὓς
[7, 2, 2]	διὰ Σαμουήλου τοῦ προφήτου χειροτονηθείη	καὶ	παῖδες αὐτοῦ καὶ ὡς τὴν
[7, 1, 4]	δὲ κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν	καὶ	παῖδες Δαυίδῃ τὸν ἀριθμὸν ἓξ
[7, 14, 5]	στρατηγὸν Ἰώαβον, οἳ μετὰ κρότου	καὶ	παιδιᾶς εὐωχούμενοι πολλῆς αἰώνιον αὐτῷ
[7, 9, 4]	με ταῦτα πάσχειν, ὅπου γε	καὶ	παιδὸς ἀσεβοῦς πεπείραμαι. ἀλλ' ἔσται
[7, 7, 2]	ὁ βασιλεὺς εὐθὺς ἄγεται γυναῖκα,	καὶ	παῖς ἄρρην ἐξ αὐτῆς γίνεται
[7, 5, 5]	θεραπείας τυγχάνων: ἐγένετο δ' αὐτῷ	καὶ	παῖς, ὃν Μίχανον προσηγόρευσε. ~(Καὶ
[7, 4, 2]	ἅμαξαν καινὴν ἕλκειν ἀδελφοῖς τε	καὶ	παισὶν ἐπέτρεψαν μετὰ τῶν βοῶν.
[7, 1, 4]	μεγάλοις ὠνηθεῖσαν ὑπ' αὐτοῦ κινδύνοις	καὶ	Παλαιστίνων κεφαλαῖς ἑξακοσίαις, ἃς ὑπὲρ
[7, 12, 4]	χώρᾳ κατ' ἀρετὴν ἐκράτησεν αὐτῶν.	καὶ	πάλιν αὐτὸν ἀνδρὸς Αἰγυπτίου τὸ
[7, 12, 1]	ἀνακαλεῖν ἀπολύσας τοῦ πρότερον αὐχμοῦ:	καὶ	πάλιν εὐθήνησεν ἡ τῶν Ἑβραίων
[7, 13, 4]	καταπραύνεται δὲ τούτοις τὸ θεῖον	καὶ	πάλιν εὐμενὲς γίνεται. συνέβη δ'
[7, 3, 3]	πρὸς ταῖς οὔσαις αὐτῷ Δαυίδης	καὶ	παλλακὰς ἔσχεν. ἐποιήσατο δὲ καὶ
[7, 14, 1]	ἔργα καὶ ξύλα κέδρινα πολλὰ	καὶ	παμμεγεθέστατα, Τυρίων αὐτῷ ταῦτα πεμπόντων
[7, 4, 2]	βοῶν. προῆγε δ' ὁ βασιλεὺς	καὶ	πᾶν σὺν αὐτῷ τὸ πλῆθος
[7, 3, 1]	τὰς ὄψεις καὶ τὰς βάσεις	καὶ	πᾶν τὸ λελωβημένον στησάντων ἐπὶ
[7, 9, 7]	τὴν ὁδοιπορίαν ἧκον πρὸς Δαυίδην	καὶ	πάντ' ἀκριβῶς ἐδήλωσαν τὰ παρ'
[7, 5, 5]	βασιλέως ὁ μὲν Σιβὰς προσκυνήσας	καὶ	πάντα ποιήσειν εἰπὼν ἀνεχώρησεν, ὁ
[7, 14, 4]	τὴν ἐν τῷ βασιλικῷ παραδείσῳ	καὶ	πάντας καλέσαντος τοὺς ἀδελφοὺς χωρὶς
[7, 14, 4]	τὸν ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων Βαναίαν	καὶ	πάντας τοὺς ἐκ τῆς ἐναντίας
[7, 11, 7]	πλήξας ἀπέκτεινεν, ἀσεβὲς ἔργον διαπραξάμενος	καὶ	παντελῶς ἀνόσιον, ἀγαθὸν νεανίαν καὶ
[7, 11, 1]	ἐπανελθεῖν βασιλείαν. τὸ δ' αὐτὸ	καὶ	πάντες ἐποίουν οἱ Ἰσραηλῖται προτρεψαμένου
[7, 11, 6]	σημαίνει πόλεμον πρὸς τὸν βασιλέα,	καὶ	πάντες ἠκολούθησαν ἐκείνῳ Δαυίδην καταλιπόντες:
[7, 14, 4]	καὶ Σιμούεις ὁ Δαυίδου φίλος	καὶ	πάντες οἱ ἀνδρειότατοι. τοῦ δὲ
[7, 10, 5]	στέρνα καὶ τὴν κεφαλὴν σπαραττόμενος	καὶ	παντοίως αὑτὸν αἰκιζόμενος καὶ τέκνον,
[7, 1, 3]	πρὸς τοὺς πέραν τοῦ Ἰορδάνου	καὶ	παντὸς ἀποδείκνυσι τοῦ πλήθους βασιλέα
[7, 11, 7]	τοῦ σώματος ἐπὶ τῆς ὁδοῦ	καὶ	παντὸς τοῦ πλήθους ἐπ' αὐτῷ
[7, 9, 6]	ὅτι καὶ πολλοὺς πολέμους πεπολέμηκε	καὶ	πάντοτε κρατῶν τῶν ἐχθρῶν ἀπήλλακται.
[7, 14, 2]	τῆς οἰκοδομίας συλλαβέσθαι τῷ παιδὶ	καὶ	πάντων ἀδεεῖς ὄντας τῶν κακῶν
[7, 11, 4]	υἱὸν καὶ προσκυνήσας τὸν βασιλέα	καὶ	πάντων ἐπευξάμενος αὐτῷ τέλος ὧν
[7, 9, 2]	Ἐλαιῶνος ὄρους γυμνοῖς τοῖς ποσὶ	καὶ	πάντων σὺν αὐτῷ δακρυόντων, ἀγγέλλεται
[7, 14, 7]	Σαδώκου καὶ Ἀβιαθάρου τῶν ἀρχιερέων	καὶ	πάντων τῶν ἀρχόντων: καὶ ἡ
[7, 1, 3]	τῶν ἀδελφῶν Ἀβεσσαίου καὶ Ἀσαήλου	καὶ	πάντων τῶν Δαυίδου ὁπλιτῶν. καὶ
[7, 9, 2]	ὡς δ' ἀπηγγέλη ταῦτα Δαυίδῃ	καὶ	παρ' ἐλπίδας αὐτῷ τὰ παρὰ
[7, 8, 3]	αὐτοῖς ὁ πατὴρ θρηνοῦσι λυπούμενος	καὶ	παρ' ἐλπίδας ὁρῶν οὓς ἀκηκόει
[7, 5, 5]	βλαβῆναι τὰς βάσεις, μαθὼν ὅπου	καὶ	παρὰ τίνι τρέφεται πέμψας πρὸς
[7, 4, 3]	τά τε ἄλλα αὐτῷ κατηύχετο	καὶ	παρὰ τοῦ θεοῦ γενέσθαι ᾔτει
[7, 14, 5]	βασιλείαν αὐτῷ γενέσθαι πολυχρόνιον εὐχόμενοι,	καὶ	παραγαγόντες εἰς τὸν οἶκον τὸν
[7, 5, 1]	καὶ συγκαλέσας πάλιν τὴν στρατιὰν	καὶ	παραγγείλας αὐτῇ πρὸς πόλεμον ἑτοίμῃ
[7, 14, 5]	Βαναίαν τὸν ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων,	καὶ	παραγενομένοις κελεύει παρα λαβεῖν Νάθαν
[7, 7, 1]	δὲ τῆς γυναικὸς Οὐρίαν ὄνομα,	καὶ	παραγενόμενον περί τε τῆς στρατιᾶς
[7, 11, 8]	βασιλέως στρατηγὸς ἔλυσε τὴν πολιορκίαν	καὶ	παραγενόμενος εἰς Ἱεροσόλυμα παντὸς ἀποδείκνυται
[7, 14, 5]	τήμερον ἀποδείξειε τὸν Ἀδωνίαν βασιλέα	καὶ	παραδοίη τὴν ἀρχὴν ἐπυνθάνετο: λαμπρὸν
[7, 4, 4]	μὲν βασιλείαν τέκνων ἐγγόνοις φυλάξων	καὶ	παραδώσων, αὐτὸν δὲ τιμωρήσων, ἂν
[7, 13, 2]	ὁ θεὸς αὐτῷ, ἱκετεύειν ἤρξατο	καὶ	παρακαλεῖν εὐμενῆ γενέσθαι καὶ συγγινώσκειν
[7, 2, 2]	τε ἀποδέχεται τῆς προθυμίας αὐτοὺς	καὶ	παρακαλέσας διαμένειν, οὐ γὰρ ἔσεσθαι
[7, 6, 2]	θεάσηται. προτρεψάμενος οὖν τὸν ἀδελφὸν	καὶ	παρακαλέσας εὐψύχως καὶ μετὰ προθυμίας
[7, 7, 5]	δὴ τῷ βασιλεῖ ταῦτα δηλῶν	καὶ	παρακαλῶν αὐτὸν ἐπὶ τὴν αἵρεσιν
[7, 1, 3]	διὰ τοῦτο βληθεὶς ἀπέθανε, συμφρονήσας	καὶ	παράκλησιν ἡγησάμενος τούτους τοὺς λόγους
[7, 9, 6]	ἐπὶ τὸν πατέρα σου στρατείαν,	καὶ	παραλαβὼν αὐτὸς τὴν δύναμιν τοῦ
[7, 9, 2]	ἐμνημόνευσεν, ἀλλ' ἐκείνων πολὺ χείροσι	καὶ	παρανομωτέροις ἐπεβάλετο βασιλείᾳ πρῶτον μὲν
[7, 7, 2]	ἀλλὰ χώμασι καὶ μηχαναῖς ἐκπολιορκήσαντας	καὶ	παραστησαμένους τὴν μὲν πόλιν κατασκάψαι,
[7, 9, 7]	καὶ γυναικὸς ἐδεήθησάν τινος κρύψαι	καὶ	παρασχεῖν αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν. ἡ
[7, 6, 2]	κατεστρατοπεδεύσατο. τῶν δὲ πολεμίων ἐξελθόντων	καὶ	παραταξαμένων οὐχ ὁμοῦ διχῇ δέ,
[7, 2, 1]	ἔργον, ἀλλ' εἰπών, ὦ κάκιστοι	καὶ	παραχρῆμα δίκην ὑφέξοντες, οὐκ ἔγνωτε
[7, 7, 3]	δεινὸν ἔργον. ἀνεκάλυπτε δ' αὐτῷ	καὶ	παρεγύμνου τὴν ὀργὴν τοῦ θεοῦ
[7, 2, 2]	τε χιλίαρχοι καὶ ἡγεμόνες αὐτῶν,	καὶ	παρεδίδοσαν αὑτοὺς τήν τε εὔνοιαν,
[7, 1, 6]	τοῦ τάφου στὰς πρῶτος ἀνεκλαύσατο	καὶ	παρέδωκε τοῖς ἄλλοις. οὕτως δ'
[7, 14, 10]	τινι λίθος ἦν πολυτελὴς ἐκόμισε	καὶ	παρέδωκεν εἰς τοὺς θησαυρούς, ὧν
[7, 9, 8]	πάντα συνέπραττεν Ἀψαλώμῳ. ταῦτα διαλεχθεὶς	καὶ	παρελθὼν εἰς τὸ μυχαίτατον τῆς
[7, 9, 5]	τοῦ βασιλείου τοῦ πλήθους ὁρῶντος,	καὶ	παρελθὼν συνέρχεται ταῖς τοῦ πατρὸς
[7, 2, 1]	τὸν ληψόμενόν τε τὴν χάριν	καὶ	παρέξοντα τὴν ἀσφάλειαν, εἰς Γιβρῶνα
[7, 5, 1]	παραγγείλας αὐτῇ πρὸς πόλεμον ἑτοίμῃ	καὶ	παρεσκευασμένῃ τυγχάνειν, ὅτ' ἔδοξεν αὐτῷ
[7, 11, 8]	τοὺς πολεμίους τοὺς Ἑβραίων ἐξαιρῶσι	καὶ	παρέχωσιν αὐτοῖς εἰρήνην ἀπ' αὐτῶν:
[7, 10, 5]	υἱὸν εἴσεισι πρὸς αὐτὸν Ἰώαβος	καὶ	παρηγορῶν ὦ δέσποτα, φησί, λανθάνεις
[7, 6, 1]	τὸν Δαυίδου τρόπον ταῦτ' ἐδέξαντο,	καὶ	παρώτρυναν τὸν βασιλέα λέγοντες κατασκόπους
[7, 14, 5]	καθίζουσιν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ θρόνου,	καὶ	πᾶς ὁ λαὸς ἐπ' εὐωχίαν
[7, 15, 2]	τριάκοντα. οὕτως ἀρίστῳ ἀνδρὶ γεγενημένῳ	καὶ	πᾶσαν ἀρετὴν ἔχοντι καὶ τοσούτων
[7, 5, 5]	αὐτῷ καὶ τὸν πατρῷον οἶκον	καὶ	πᾶσαν τὴν οὐσίαν, ἣν ὁ
[7, 5, 5]	οἶκον ἔλεγε δεδωρῆσθαι τῷ παιδὶ	καὶ	πᾶσαν τὴν Σαούλου κτῆσιν, αὐτόν
[7, 10, 2]	τὴν βασιλείαν ἀπολαβεῖν Δαυίδην παρακινδυνευόντων	καὶ	πάσῃ προθυμίᾳ χρωμένων, τῶν δ'
[7, 14, 10]	λατόμων ἤδη παρεσκευασμένου σμαράγδου τε	καὶ	πάσης ἰδέας λίθου πολυτελοῦς: καὶ
[7, 5, 5]	Ἱεροσολύμοις κατῴκει συνεστιώμενος τῷ βασιλεῖ	καὶ	πάσης ὡς υἱὸς αὐτοῦ θεραπείας
[7, 7, 1]	ἔχοντα παρά τε τῷ βασιλεῖ	καὶ	πᾶσι τοῖς ὁμοφύλοις ἐπ' ἀνδρείᾳ
[7, 14, 11]	Σολόμωνι διάνοιαν ὑγιῆ καὶ δικαίαν	καὶ	πᾶσι τοῖς τῆς ἀρετῆς μέρεσιν
[7, 7, 1]	ψυχρῷ ὕδατι καλλίστην τὸ εἶδος	καὶ	πασῶν διαφέρουσαν, ὄνομα αὐτῇ ἦν
[7, 15, 1]	τέκνον, εἰς τὸ χρεὼν ἤδη	καὶ	πατέρας τοὺς ἐμοὺς ἀπαλλάσσομαι κοινὴν
[7, 9, 2]	καὶ θρηνοῦντα τὴν μεταβολὴν παρηγορεῖ	καὶ	παύσασθαι τῆς λύπης παρακαλεῖ καὶ
[7, 11, 1]	ἐγχειρεῖν ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ φροντίσι.	καὶ	πείθει γε τὴν φυλὴν παραχρῆμα
[7, 6, 1]	ὀφείλουσι, προπαρασκευάζονται εἰς τὸν πόλεμον:	καὶ	πέμψαντες πρὸς Σύρον τὸν τῶν
[7, 5, 4]	κατορθοῦν παρεῖχεν ὁ θεός, ἀλλὰ	καὶ	πέμψαντος αὐτοῦ μετὰ δυνάμεως εἰς
[7, 13, 4]	τῆς ἱκεσίας ἔπαυσε τὸν λοιμόν,	καὶ	πέμψας Γάδον τὸν προφήτην ἐκέλευσεν
[7, 1, 4]	αὐτοῦ στρατηγίαν τε καὶ πίστιν.	καὶ	πέμψας εἰς Γιβρῶνα παρὰ Δαυίδην
[7, 7, 1]	γενομένης δ' ἐγκύου τῆς γυναικὸς	καὶ	πεμψάσης πρὸς τὸν βασιλέα, ὅπως
[7, 1, 6]	γε παντὶ τῷ λαῷ κλαίειν	καὶ	πενθεῖν τὸν ἄνδρα καὶ τοῖς
[7, 14, 1]	παραφέρειν τοὺς λίθους, τρισχιλίους δὲ	καὶ	πεντακοσίους τοῖς ἐργαζομένοις ἐξ αὐτῶν
[7, 3, 2]	ἐξεπολιόρκησεν, ἔτη πεντακόσια καὶ δέκα	καὶ	πέντε. ~(Ποιήσομαι δὲ καὶ μνήμην
[7, 14, 4]	δὲ ἅρματα πολλὰ καὶ ἵππους	καὶ	πεντήκοντα ἄνδρας τοὺς προδρόμους. ταῦθ'
[7, 10, 2]	τῶν Δαυίδου στρατιωτῶν ἐδήλωσεν Ἰωάβῳ,	καὶ	πεντήκοντα σίκλους ἂν αὐτῷ δεδωκέναι
[7, 1, 3]	δὲ δι' ὅλης αὐτῆς ὁδεύσας	καὶ	περαιωσάμενος τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν ἀφικνεῖται
[7, 9, 7]	ὡς ἧκον οἱ διώκοντες αὐτοὺς	καὶ	περὶ αὐτῶν ἀνέκριναν εἰ θεάσαιτο,
[7, 14, 3]	τἀφροδίσια καὶ γυναικὸς ὁμιλίαν ἀσθενής.	καὶ	περὶ μὲν ταύτης τῆς παρθένου
[7, 10, 3]	ὁ διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν Ἀβίας.	καὶ	περὶ μὲν τούτων ἐν ὑστέροις
[7, 12, 3]	ἦν πλατέα καὶ μεγάλα χάλκεα.	καὶ	περὶ μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον
[7, 4, 3]	αὐτὸς εἶχε, πέντε παῖδας ἔτεκε.	καὶ	περὶ μὲν τούτων κατὰ χώραν
[7, 8, 3]	ἀνεῖναί τι τῆς λύπης παρεκάλει	καὶ	περὶ μὲν τῶν ἄλλων μὴ
[7, 9, 2]	τοῦ παιδὸς ἀπονοίας κοινολογησάμενος αὐτοῖς	καὶ	περὶ πάντων ἐπιτρέψας κριτῇ τῷ
[7, 4, 4]	πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἤρξατο προσκυνεῖν	καὶ	περὶ πάντων εὐχαριστεῖν τῷ θεῷ,
[7, 10, 5]	ὅτι τοὺς μὲν ἀγαπῶντάς σε	καὶ	περὶ σοῦ κινδυνεύοντας καὶ σαυτὸν
[7, 11, 6]	Βοχορίου. ἐξελθόντος δὲ τοῦ Ἀμασᾶ	καὶ	περὶ τὴν ἄθροισιν τῆς στρατιᾶς
[7, 12, 4]	δὲ ἀπ' αὐτοῦ τῷ θεῷ	καὶ	περὶ τῆς σωτηρίας τῶν ἀνδρῶν
[7, 9, 2]	συγκαλέσας τῶν φίλων τοὺς ἐπιτηδειοτάτους	καὶ	περὶ τῆς τοῦ παιδὸς ἀπονοίας
[7, 10, 5]	κράτος. ἐρομένῳ δ' εἴ τι	καὶ	περὶ τοῦ παιδὸς ἔχοι λέγειν
[7, 5, 4]	πρὸς αὐτὸν Ἀδώραμον υἱὸν αὐτοῦ	καὶ	περὶ τοῦ τὸν Ἀνδράζαρον ἐχθρὸν
[7, 14, 4]	Ἀδωνίας τὴν ἀρχὴν ἤδη παραλάβοι,	καὶ	περὶ τούτου πυθέσθαι τοῦ βασιλέως.
[7, 4, 4]	κατασκευάσαι ναόν, ὡς Μωυσῆς εἶπε,	καὶ	περὶ τούτων Νάθᾳ τῷ προφήτῃ
[7, 5, 2]	καὶ ἀνδρείᾳ. πρὸς τούτοις δὲ	καὶ	περὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ φησιν,
[7, 4, 1]	καὶ τοῦ κελεῦσαι τὸν θεὸν	καὶ	περὶ τῶν ἐσομένων λαβεῖν ἐγγυητὴν
[7, 15, 2]	δεσπότης, νοῆσαί τε καὶ συνιδεῖν	καὶ	περὶ τῶν μελλόντων καὶ τῆς
[7, 15, 2]	περί τε τῶν ὅλων πραγμάτων	καὶ	περὶ> τῶν φίλων καὶ οὓς
[7, 4, 4]	τὸν οἶκον αὐτοῦ λαμπρὸν ἐσόμενον	καὶ	περιβόητον πρὸς τὴν κιβωτὸν παραγίνεται,
[7, 2, 2]	φυλῆς ὡπλισμένων θυρεὸν καὶ δόρυ	καὶ	περικεφαλαίαν καὶ ῥομφαίαν μυριάδες δώδεκα:
[7, 10, 4]	δὲ Δαυίδῃ μεταξὺ τῶν πυλῶν	καὶ	περιμένοντι, πότ' αὐτῷ τις ἐλθὼν
[7, 3, 2]	συνάψας αὐτῇ ἐποίησεν ἓν σῶμα,	καὶ	περιτειχίσας ἐπιμελητὴν τῶν τειχῶν κατέστησεν
[7, 1, 3]	καὶ πάντων τῶν Δαυίδου ὁπλιτῶν.	καὶ	περιτυχὼν ἐπί τινος κρηνίδος ἐν
[7, 4, 4]	ταῦτα παρὰ τοῦ προφήτου Δαυίδης	καὶ	περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τῷ τοῖς
[7, 14, 5]	ἐπὶ πηγὴν τὴν λεγομένην Γειὼν	καὶ	περιχρίσαντας τὸ ἅγιον ἔλαιον ἀποδεῖξαι
[7, 4, 4]	περιβόητον πρὸς τὴν κιβωτὸν παραγίνεται,	καὶ	πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἤρξατο προσκυνεῖν
[7, 1, 5]	τούτων ἄν τις κατανοήσειεν, ὅσα	καὶ	πηλίκα τολμῶσιν ἄνθρωποι πλεονεξίας ἕνεκα
[7, 14, 10]	ὑπερῴων, ὅσοι τε τὸ πλῆθος	καὶ	πηλίκοι τὸ ὕψος καὶ εὖρος
[7, 13, 3]	μὲν αἰφνιδίως μετ' ἀλγημάτων σφοδρῶν	καὶ	πικρᾶς ὀδύνης τὴν ψυχὴν ἀφιέντων,
[7, 5, 4]	πρὶν ἐπ' αὐτὸν ἔλθοι φιλίᾳ	καὶ	πίστει γνοὺς ἐνδήσασθαι, πέμπει πρὸς
[7, 14, 6]	ἐλλαβόμενος δηλοῦται τοῦτο Σολόμωνι πεποιηκὼς	καὶ	πίστεις ἀξιῶν παρ' αὐτοῦ λαβεῖν,
[7, 15, 1]	ἐπορευόμην, ἀπήντησεν ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον	καὶ	πίστεις ἔλαβεν ὡς μηδὲν αὐτὸν
[7, 1, 4]	παρὰ Δαυίδην λαβεῖν ὅρκους τε	καὶ	πίστεις ἠξίου, ἦ μὴν ἕξειν
[7, 10, 1]	τὸν πόλεμον παρεκάλει προθυμίαν ἐναποδείξασθαι	καὶ	πίστιν καὶ μνήμην, εἴ τινος
[7, 1, 4]	δὲ τὴν αὐτοῦ στρατηγίαν τε	καὶ	πίστιν. καὶ πέμψας εἰς Γιβρῶνα
[7, 9, 7]	τῶν πατέρων ἐντολὰς εὐσεβεῖς ἅμα	καὶ	πιστοὶ γίνονται διάκονοι: καὶ τῆς
[7, 9, 7]	καθιμήσασα τοὺς νεανίσκους εἰς φρέαρ	καὶ	πλάκας ἄνωθεν ἐρίων ἐρίων ἐπιβαλοῦσα,
[7, 8, 1]	ἐμβλέποντος τἀδελφοῦ φυράσασα τὸ ἄλευρον	καὶ	πλάσασα κολλυρίδας καὶ τηγανίσασα προσήνεγκεν
[7, 1, 3]	μετὰ Δαυίδου κρειττόνων ἀεὶ γινομένων	καὶ	πλεῖον ἐν τοῖς κινδύνοις φερομένων,
[7, 10, 5]	μεγάλης φωνῆς διωκόντων τὸν Ἀψάλωμον	καὶ	πλεῖον τούτου μηδὲν δεδυνῆσθαι μαθεῖν
[7, 6, 2]	τοὺς Σύρους ἴδῃ βιαζομένους αὐτὸν	καὶ	πλέον δυναμένους μεταγαγόντα τὴν φάλαγγα
[7, 15, 3]	νομίζεται βασιλικὴν ἅπασι καὶ δὴ	καὶ	πλοῦτον αὐτῷ πολὺν καὶ ἄφθονον
[7, 15, 2]	τὴν Οὐρία γυναῖκα. κατέλιπε δὲ	καὶ	πλοῦτον ὅσον οὐκ ἄλλος βασιλεὺς
[7, 4, 1]	ἀρχιερέα τί δοκεῖ τῷ θεῷ	καὶ	ποδαπὸν ἔσται τὸ τέλος τῆς
[7, 10, 5]	μισεῖν, στέργειν δὲ τοὺς ἐχθροτάτους	καὶ	ποθεῖν οὐκέτ' ὄντας, οἳ δίκῃ
[7, 10, 5]	βασιλέα: μετασχηματίσας γὰρ ἑαυτὸν Δαυίδης	καὶ	ποιήσας ἐπιτήδειον εἰς τὴν τοῦ
[7, 1, 4]	ὅτι Παλαιστίνους ἐκεῖνος αὐτὸς τιμωρήσεται	καὶ	ποιήσει κρατήσας ὑποχειρίους. ταῦτ' ἀκούσαντες
[7, 13, 4]	ἐν αὐτῇ κατασκευάσῃ τῷ θεῷ	καὶ	ποιήσῃ θυσίαν. ὁ δὲ καὶ
[7, 4, 4]	αὐτῷ παρέσχηκεν ἤδη ἐκ ταπεινοῦ	καὶ	ποιμένος εἰς τηλικοῦτο μέγεθος ἡγεμονίας
[7, 14, 10]	τῆς Ληουίτιδος φυλῆς προθυμία συμβαλλομένων	καὶ	ποιουμένων ἐπαγγελίας λαμπρὰς καὶ μεγαλοπρεπεῖς
[7, 14, 2]	βουλόμενον κωλύσειεν ὁ θεὸς αἵματι	καὶ	πολέμοις πεφυραμένον, προείποι δ' ὅτι
[7, 14, 2]	καὶ τῷ μεγίστῳ πάντων εἰρήνῃ	καὶ	πολέμων ἀπαλλαγῇ καὶ στάσεων ἐμφυλίων.
[7, 9, 4]	ἕτερον μέρος τοῦ ὄρους διατρέχοντος	καὶ	πολλὰ κακηγοροῦντος: παραγενόμενος δ' ἐπὶ
[7, 11, 4]	Γαλαδίτην ἄνδρα μέγαν καὶ καλὸν	καὶ	πολλὰ παρεσχημένον ἐν ταῖς Παρεμβολαῖς
[7, 5, 2]	Δαυίδην τὸν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας	καὶ	πολλαῖς μάχαις κριθείς, ὑστάτῃ δὲ
[7, 4, 3]	ἄλλων ἁπάντων προετίμησε, παίζειν τε	καὶ	πολλάκις χορεῦσαι μηδένα τοῦ δόξαι
[7, 4, 1]	ἦν αἴτιον τοσαυτάκις αὐτοῖς νικωμένοις	καὶ	πολλὰς ἀποβαλοῦσι μυριάδας μετὰ μείζονος
[7, 7, 3]	ὧν ὁ μὲν πλούσιος ἦν	καὶ	πολλὰς εἶχεν ἀγέλας ὑποζυγίων τε
[7, 3, 1]	ὀργισθεὶς πολιορκεῖν ἤρξατο τὰ Ἱεροσόλυμα.	καὶ	πολλῇ σπουδῇ καὶ προθυμίᾳ χρησάμενος
[7, 9, 7]	τὴν προκειμένην ὁδὸν ἀνύειν παρεκελεύσατο:	καὶ	πολλῇ σπουδῇ καὶ τάχει χρησάμενοι
[7, 5, 1]	κρατήσας δ' αὐτῶν τῇ μάχῃ	καὶ	πολλὴν τῆς χώρας ἀποτεμόμενος καὶ
[7, 7, 2]	πόλιν, προσβαλὼν δὲ τῷ τείχει	καὶ	πολλοὺς ἀπολέσας ἀναχωρῆσαι βιασθείη: προστιθέναι
[7, 11, 6]	πόλεις ὀχυρὰς καταλαβόμενος ἀγῶνας ἡμῖν	καὶ	πολλοὺς ἱδρῶτας παρασκευάσῃ. ~(Ἰώαβος δ'
[7, 9, 6]	τῶν συνόντων αὐτῷ ἀνδρείαν, ὅτι	καὶ	πολλοὺς πολέμους πεπολέμηκε καὶ πάντοτε
[7, 9, 4]	ὁ Σαμούις βλασφημῶν διετέλει, μιαιφόνον	καὶ	πολλῶν ἀρχηγὸν κακῶν ἀποκαλῶν. ἐκέλευε
[7, 4, 2]	οἶκον τὸν Ὠβαδάρου ηὔξησέ τε	καὶ	πολλῶν αὐτῷ μετέδωκεν ἀγαθῶν. ἀκούσας
[7, 5, 3]	τὸν υἱωνὸν αὐτοῦ Ῥοβόαμον ἔλαβε	καὶ	πολὺν ἄλλον ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων
[7, 4, 1]	διαρπάζει δ' αὐτῶν τὴν παρεμβολὴν	καὶ	πολὺν εὑρὼν ἐν αὐτῇ πλοῦτον
[7, 14, 1]	ἐξ αὐτῶν ἐπέστησεν. ἡτοίμασε δὲ	καὶ	πολὺν σίδηρον καὶ χαλκὸν εἰς
[7, 8, 1]	πρὸς πολλοὺς τὴν βίαν ἐκφέρειν,	καὶ	πολὺν χρόνον χηρεύουσα παρὰ Ἀψαλώμῳ
[7, 9, 1]	Δαυίδου τὴν ἀξίωσιν ἐφέντος πορεύεται,	καὶ	πολὺς ἐπισυνέρρευσεν ὄχλος ἐπὶ πολλοὺς
[7, 1, 4]	δ' αὐτὸν φιλοφρόνως καὶ λαμπρᾷ	καὶ	πολυτελεῖ τραπέζῃ ξενίσαντος ἐπὶ πολλὰς
[7, 7, 5]	λαμβάνει στέφανον ἕλκοντα χρυσοῦ τάλαντον	καὶ	πολυτελῆ λίθον ἔχοντα ἐν μέσῳ
[7, 7, 5]	δὲ καὶ ἄλλα σκῦλα λαμπρὰ	καὶ	πολύτιμα εὗρεν ἐν τῇ πόλει:
[7, 1, 5]	καὶ τῆς στρατηγίας ἀφεθείη, κακοῦργον	καὶ	πονηρὰν ὁδὸν ἄπεισι. καὶ> πρῶτον
[7, 7, 3]	ὁ λόγος οὗτος τὸν βασιλέα	καὶ	πονηρὸν πρὸς τὸν Νάθαν τὸν
[7, 4, 2]	ἔπειτα τοὺς ἱερεῖς καὶ Ληουίτας	καὶ>	πορευθέντας εἰς Καριαθιάριμα μετακομίσαι τὴν
[7, 11, 8]	δὲ σπουδάζεις μητρόπολιν Ἰσραηλιτῶν καταβαλεῖν	καὶ	πορθῆσαι μηδὲν ἐξαμαρτοῦσαν. ὁ δὲ
[7, 1, 3]	κατασοφίζεσθαι τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ πειρωμένου	καὶ	ποτὲ μὲν εἰπόντος ἑνὸς τῶν
[7, 11, 6]	ἐν πλείονι παρασκευῇ μειζόνων κακῶν	καὶ	πραγμάτων αἴτιος, ἢ Ἀψάλωμος αὐτοῖς
[7, 11, 5]	μοίρας ἔχει, μίαν δ' ὑμεῖς,	καὶ	πρεσβύτεροι ἐσμέν, καὶ οὐκ ἐποιήσατε
[7, 9, 7]	ὁ παῖς αὐτοῦ διώκειν ὁρμήσῃ	καὶ	πρὶν ἐν ἀσφαλείᾳ γένηται φθάσας
[7, 14, 2]	στάσεων ἐμφυλίων. σὺ τοίνυν ἐπεὶ	καὶ	πρὸ τῆς γενέσεως ἀπεδείχθης βασιλεὺς
[7, 14, 5]	ἐπὶ τὴν ἡμίονον τὸν Σολόμωνα,	καὶ	προαγαγόντες ἔξω τῆς πόλεως ἐπὶ
[7, 3, 1]	τὰ Ἱεροσόλυμα. καὶ πολλῇ σπουδῇ	καὶ	προθυμίᾳ χρησάμενος ὡς διὰ τοῦ
[7, 1, 3]	τετελευτηκότος ὀργὴν λαβόντες, ἀπίστῳ τάχει	καὶ	προθυμίᾳ χρώμενοι μέχρι τόπου τινός,
[7, 9, 6]	τὴν περὶ σὲ σπουδὴν ἐπιδείξασθαι	καὶ	προθυμίαν. ἂν δ' ὁ πατὴρ
[7, 12, 1]	σὺν αὐτοῖς, μὴ δι' ἀνδρείαν	καὶ	προθυμίαν παθών τι τῶν δεινῶν
[7, 9, 6]	στρατοπέδου μένειν: στρατηγῆσαι γὰρ ἱκανώτατος	καὶ	προιδεῖν ἀπάτην ἐπερχομένων πολεμίων: ἀλλὰ
[7, 11, 4]	τιμῇ καὶ ὡς πατρὸς ἐπιμεληθήσεσθαι	καὶ	προνοήσειν ἐπηγγέλλετο. ὁ δὲ πόθῳ
[7, 4, 4]	κληθησομένου δὲ Σολομῶνος, οὗ προστήσεσθαι	καὶ	προνοήσειν ὡς πατὴρ υἱοῦ κατεπηγγέλλετο,
[7, 15, 1]	παῖδας, οὓς ἐν τιμῇ πάσῃ	καὶ	προνοίᾳ τοῦτ' ἐμοὶ χαριζόμενος ἕξεις:
[7, 10, 4]	παρὰ τοῦ θεοῦ βοηθείας ἔτυχε	καὶ	προνοίας εὐαγγελίσασθαι. καὶ τὸν μέν,
[7, 5, 5]	ἐκέλευσεν ἐργαζόμενον αὐτοῦ τὴν γῆν	καὶ	προνοούμενον ἁπάντων τὴν πρόσοδον εἰς
[7, 15, 1]	ἀπολεῖς παραβάς τι τῶν νομίμων	καὶ	πρὸς ἅπαντ' αὐτοῦ τὴν ἀγαθὴν
[7, 9, 5]	μάλιστα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ γεγενημένος	καὶ	πρὸς ἅπαντα πιστὸς εἶναι δόξας
[7, 15, 1]	βίον πράττεται. διὸ ζῶν ἔτι	καὶ	πρὸς αὐτῷ γεγονὼς τῷ τελευτᾶν
[7, 11, 8]	τοῦ τοσαῦτ' εὐεργετήσαντος ὑμᾶς βασιλέα	καὶ	πρὸς δύ ναμιν τοσαύτην καὶ
[7, 8, 5]	τὸν υἱόν, ἤκουσε γὰρ παραγενόμενον,	καὶ	πρὸς ἑαυτὸν ἐκέλευσε χωρεῖν: οὔπω
[7, 7, 3]	χρώμενος ᾗ τις ἂν χρήσαιτο	καὶ	πρὸς θυγατέρα. ξένου δ' ἐπελθόντος
[7, 6, 2]	αὐτὸς δὲ τοῖς Σύροις συνέβαλε.	καὶ	πρὸς ὀλίγον ἀντισχόντων αὐτῶν καρτερῶς
[7, 12, 4]	ὁ Ναβαῖος, ὥδευε γὰρ τότε,	καὶ	πρὸς τὴν βοὴν ἐλθών, καταβὰς
[7, 1, 4]	λόγους πρός τε τοὺς ἡγεμόνας	καὶ	πρὸς τὴν φυλὴν ἅπασαν σημανῶν.
[7, 1, 6]	φονευθῆναι τὸν Ἀβεννῆρον: ἔλεξε δὲ	καὶ	πρὸς τὸ πλῆθος, ὡς αὐτῷ
[7, 14, 4]	διάνοιαν αὐτὸς ὡς βασιλεύσων ἐπῆρτο	καὶ	πρὸς τοὺς φίλους ἔλεγεν, ὡς
[7, 4, 1]	Συρίαν τε ἅπασαν καὶ Φοινίκην	καὶ	πρὸς τούτοις ἄλλα ἔθνη πολλὰ
[7, 7, 3]	ἀποτῖσαι τὴν ἀμνάδα δίκαιον εἶναι	καὶ	πρὸς τούτῳ θανάτῳ κολασθῆναι. Νάθας
[7, 8, 4]	ἐπὶ τῆς ἀγροικίας αὐτῇ διενεχθέντων	καὶ	πρὸς φιλονεικίαν τραπέντων οὐδενὸς τοῦ
[7, 11, 3]	πρὸς σέ, δέσποτα, εὐσέβειαν, ἀλλὰ	καὶ	προσδιέβαλε καὶ κατεψεύσατο κακουργῶν. ἀλλ'
[7, 8, 5]	πρὸς αὐτὸν ἐλθόντι θεάσασθαί τε	καὶ	προσειπεῖν. καταμελήσαντος δὲ Ἰωάβου τῶν
[7, 14, 6]	Ἀδωνία θεασαμένου τὸν νεανίαν ἡδέως	καὶ	προσειπόντος ἀγαθῶν ἄγγελον, ἐδήλου πάντ'
[7, 13, 4]	αὐτοῦ πάντας ἐθεάσατο, προσέδραμεν αὐτῷ	καὶ	προσεκύνησεν. ἦν δὲ τὸ μὲν
[7, 1, 4]	αὑτῶν ἕκαστοι ποιοῦμεν εἶναι δοκεῖ,	καὶ	προσέτι τοὺς γενομένους αὐτῷ λόγους
[7, 14, 6]	ἀπὸ τῆς ἱκεσίας: ἐλθόντα δὲ	καὶ	προσκυνήσαντα εἰς τὴν ἰδίαν οἰκίαν
[7, 11, 3]	αὐτὸν ἀδίκως. ἀσπασαμένου δὲ αὐτοῦ	καὶ	προσκυνήσαντος ἤρξατο πυνθάνεσθαι, τί δήποτ'
[7, 10, 5]	ἐπείγεσθαι. παραγενομένου δὲ τοῦ Χουσὶ	καὶ	προσκυνήσαντος καὶ τὴν νίκην σημήναντος,
[7, 1, 1]	καὶ τὴν κεφαλὴν τέφρᾳ περιχεάμενος.	καὶ	προσκυνήσας αὐτὸν πυνθανομένῳ, πόθεν ἥκοι
[7, 9, 5]	Δαυίδου φίλος ἧκε πρὸς αὐτοὺς	καὶ	προσκυνήσας αὐτὸν συνηύχετο τὴν βασιλείαν
[7, 11, 4]	Βεέρζελος μὲν καταλιπὼν τὸν υἱὸν	καὶ	προσκυνήσας τὸν βασιλέα καὶ πάντων
[7, 14, 4]	Νάθᾳ πάρεισι πρὸς τὸν βασιλέα,	καὶ	προσκυνήσασα καὶ λόγον αἰτησα μένη
[7, 8, 1]	τὴν κορείαν εἰσέρχεται τὸν Ἀμνῶνα	καὶ	προσλοιδορησάμενος ἐκέλευσεν ἀναστᾶσαν ἀπιέναι. τῆς
[7, 5, 1]	καὶ πολλὴν τῆς χώρας ἀποτεμόμενος	καὶ	προσορίσας τῇ τῶν Ἑβραίων ἐπὶ
[7, 9, 7]	καὶ φανερὰ ποιεῖν τὰ συμβεβουλευμένα	καὶ	προσπαρακελεύσασθαι ταχέως διαβῆναι τὸν Ἰόρδανον,
[7, 15, 1]	τελευτᾶν παραινῶ σοι ταῦθ' ἃ	καὶ	πρότερον ἔφθην συμβουλεύσας, δικαίῳ μὲν
[7, 11, 1]	τῶν δὲ πραγμάτων καθὼς ἤδη	καὶ	πρότερον ποιεῖσθαι πρόνοιαν τὴν βασιλείαν
[7, 14, 5]	υἱόν σου Σολόμωνα βασιλεύσειν, ὡς	καὶ	πρότερον ὤμοσα, καὶ τοῦτον ἐπὶ
[7, 13, 3]	ἦν, μυρίαις δ' αὐτοὺς αἰτίαις	καὶ	προφάσεσιν οὐδ' ἐπινοῆσαι δυναμένους ἀνήρπαζεν.
[7, 1, 5]	κακοῦργον καὶ πονηρὰν ὁδὸν ἄπεισι.	καὶ>	πρῶτον μὲν ἐπιχειρεῖ διαβαλεῖν αὐτὸν
[7, 1, 4]	οἷς Ἀβεννῆρος διεπρεσβεύσατο πρὸς αὐτόν,	καὶ	πρῶτον τεκμήριον παρασχεῖν τῶν συνθηκῶν
[7, 10, 5]	ὁ Ἀχιμᾶς προσκυνεῖ τὸν βασιλέα,	καὶ	πυθομένῳ περὶ τῆς μάχης νίκην
[7, 4, 2]	γέγονε παρὰ πᾶσι τοῖς ὁρῶσι	καὶ	πυνθανομένοις τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, θαρσήσας
[7, 8, 3]	περιέμεινεν, ἀλλὰ καταρρηξάμενος τὴν ἐσθῆτα	καὶ	ῥίψας ἑαυτὸν ἐπὶ τὴν γῆν
[7, 2, 2]	θυρεὸν καὶ δόρυ καὶ περικεφαλαίαν	καὶ	ῥομφαίαν μυριάδες δώδεκα: καὶ αἱ
[7, 12, 1]	σίκλους τριακοσίους, καὶ θώρακα ἁλυσιδωτὸν	καὶ	ῥομφαίαν ὥρμησεν ἐπιστραφεὶς ὡς ἀποκτενῶν
[7, 1, 6]	καὶ σώζειν βουλαῖς τε ἀρίσταις	καὶ	ῥώμῃ χειρῶν ἐν τοῖς πολεμικοῖς
[7, 14, 11]	ἐλαίῳ καὶ ἀπέδειξαν αὐτὸν βασιλέα	καὶ	Σάδωκον ἀρχιερέα τῆς πληθύος ἁπάσης.
[7, 9, 2]	ἔζη Σαοῦλος. τὸν δὲ Ἀβιάθαρον	καὶ	Σάδωκον τοὺς ἀρχιερεῖς συναπαίρειν διεγνωκότας
[7, 14, 7]	πατριαὶ πᾶσαι διεκληρώσαντο Δαυίδου παρόντος	καὶ	Σαδώκου καὶ Ἀβιαθάρου τῶν ἀρχιερέων
[7, 2, 2]	τήν τε εὔνοιαν, ἣν ἔτι	καὶ	Σαούλου ζῶντος εἶχον πρὸς αὐτόν,
[7, 10, 5]	σε καὶ περὶ σοῦ κινδυνεύοντας	καὶ	σαυτὸν καὶ τὴν σὴν γενεὰν
[7, 9, 8]	δὲ οὗτοι Βερζελαῖος ὁ Γαλαδίτης	καὶ	Σειφὰρ ὁ τῆς Ἀμμανίτιδος δυνάστῃς
[7, 7, 1]	μάχης γινομένης ἐκέλευσε. ταῦτα γράψας	καὶ	σημηνάμενος τῇ αὑτοῦ σφραγῖδι τὴν
[7, 11, 2]	ἐκ τῆς Βενιαμίδος φυλῆς ἐπήγετο,	καὶ	Σιβᾶς δὲ ὁ ἀπελεύθερος Σαούλου
[7, 14, 2]	ἀργύρου μυριάδας ταλάντων, χαλκόν τε	καὶ	σίδηρον ἀριθμοῦ πλείονα συντέθεικα καὶ
[7, 14, 10]	μυρίους, ἀργυρίου δὲ μύρια τάλαντα,	καὶ	σιδήρου μυριάδας ταλάντων πολλάς: καὶ
[7, 14, 1]	παμμεγεθέστατα, Τυρίων αὐτῷ ταῦτα πεμπόντων	καὶ	Σιδωνίων: ἐπεστάλκει γὰρ αὐτοῖς τὴν
[7, 14, 4]	Βαναίας ὁ ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων	καὶ	Σιμούεις ὁ Δαυίδου φίλος καὶ
[7, 2, 2]	καὶ ἑξακισχίλιοι φοροῦντες ὅπλα θυρεὸν	καὶ	σιρομάστην: οὗτοι δὲ τῷ Σαούλου
[7, 9, 4]	ἐκακηγόρει. περιστάντων δὲ τῶν φίλων	καὶ	σκεπόντων ἔτι μᾶλλον ὁ Σαμούις
[7, 8, 1]	ὑποθήκας. παραγενομένου δὲ τοῦ πατρὸς	καὶ	σκεπτομένου πῶς ἔχοι, τὴν ἀδελφὴν
[7, 12, 4]	κτείνοντος ἑπομένου δὲ τοῦ πλήθους	καὶ	σκυλεύοντος τοὺς ἀνῃρημένους. τρίτος δὲ
[7, 5, 3]	χρυσοῦ κρείττον' ἔλεγον, ἐξ οὗ	καὶ	Σολόμων τὸ μέγα σκεῦος θάλασσαν
[7, 14, 11]	βασιλεὺς σὺν παντὶ τῷ λαῷ,	καὶ	Σολόμωνα δεύτερον ἔχρισαν τῷ ἐλαίῳ
[7, 14, 4]	ἀπαλλαγὴν αὐτοῦ βασιλεύσας αὐτήν τε	καὶ	Σολόμωνα τὸν υἱὸν αὐτῆς ἀναιρήσει.
[7, 6, 1]	τούτῳ γενέσθαι τῷ μισθῷ παρεκάλεσαν	καὶ	Σουβάν: ἦσαν δὲ τοῖς βασιλεῦσι
[7, 10, 1]	μητρὸς δὲ Ἀβιγαίας, αὕτη δὲ	καὶ	Σουρία ἡ Ἰωάβου μήτηρ ἀδελφαὶ
[7, 8, 1]	πρὸς τὸ μὴ βλέπεσθαι χιτῶνας,	καὶ	σποδὸν καταχεαμένη τῆς κεφαλῆς ἀπῄει
[7, 3, 3]	αὐτοῦ καί τινα καὶ χάριν	καὶ	σπουδὴν πρὸς αὐτὸν γενομένην τὸν
[7, 5, 5]	ἐκείνου πρὸς αὐτὸν φιλίας τε	καὶ	σπουδῆς: πρὸς γὰρ τοῖς ἄλλοις
[7, 11, 6]	ἀλλήλους διαλεχθέντων ἀνήρ τις πονηρὸς	καὶ	στάσει χαίρων, ὄνομα Σαβαῖος υἱὸς
[7, 11, 2]	καινὰς ἐπὶ ταῖς πρώταις ταραχὰς	καὶ	στάσεις: οὐ γὰρ ἀγνοεῖν ὑμᾶς
[7, 14, 2]	πάντων εἰρήνῃ καὶ πολέμων ἀπαλλαγῇ	καὶ	στάσεων ἐμφυλίων. σὺ τοίνυν ἐπεὶ
[7, 14, 10]	γὰρ ὑπέστησαν εἰσοίσειν τάλαντα πεντακισχίλια	καὶ	στατῆρας μυρίους, ἀργυρίου δὲ μύρια
[7, 10, 5]	παρῆλθον. κατακαλυψαμένου δὲ τοῦ βασιλέως	καὶ	στένοντος τὸν υἱὸν εἴσεισι πρὸς
[7, 11, 5]	καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον προνοούμενοι	καὶ	στέργοντες φθάσαι, οὐ μέντοι γε
[7, 8, 3]	ἦν δὲ παρὰ πάντων δάκρυα	καὶ	στόνος, τῶν μὲν ὡς ἐπ'
[7, 13, 1]	ἀριθμὸς ἐνενήκοντα μυριάδες ὅπλα βαστάζειν	καὶ	στρατεύεσθαι δυναμένων, ἡ δὲ Ἰούδα
[7, 2, 1]	μεγάλων παρὰ Δαυίδου τεύξονται δωρεῶν	καὶ	στρατηγίας ἤ τινος ἄλλης πίστεως
[7, 12, 2]	ἧτταν πάλιν ἐπολέμησαν οἱ Παλαιστῖνοι:	καὶ	στρατιὰν ἐπ' αὐτοὺς Δαυίδου πέμψαντος
[7, 11, 7]	καὶ παντελῶς ἀνόσιον, ἀγαθὸν νεανίαν	καὶ	συγγενῆ καὶ μηδὲν ἀδικήσαντα ζηλοτυπήσας
[7, 13, 2]	ἤρξατο καὶ παρακαλεῖν εὐμενῆ γενέσθαι	καὶ	συγγινώσκειν ἡμαρτηκότι. Γάδον δὲ τὸν
[7, 8, 5]	δὲ ῥίψαντος αὑτὸν ἐπὶ τοὔδαφος	καὶ	συγγνώμην αἰτουμένου τῶν ἡμαρτημένων ἀνίστησί
[7, 5, 1]	τοὺς ἐκγόνους αὐτοῦ βασιλεύοντας καταλείποι.	καὶ	συγκαλέσας πάλιν τὴν στρατιὰν καὶ
[7, 9, 8]	ἐξώρμησεν εἰς Γελμὼν τὴν πατρίδα:	καὶ	συγκαλέσας τοὺς οἰκείους ἅπαντας ἃ
[7, 9, 2]	εἰς τὰ πέραν τοῦ Ἰορδάνου.	καὶ	συγκαλέσας τῶν φίλων τοὺς ἐπιτηδειοτάτους
[7, 5, 1]	βασιλέα δὲ τῆς Σωφηνῆς ἐστράτευσε,	καὶ	συμβαλὼν αὐτῷ παρὰ τὸν Εὐφράτην
[7, 1, 1]	τραυμάτων ὑπερβολὴν αὑτὸν ἀσθενῆσαι κατεργάσασθαι.	καὶ	σύμβολα τῆς ἀναιρέσεως ἐπεδείκνυεν τόν
[7, 10, 2]	ἀντεξάγει τὴν στρατιὰν καὶ Ἀψάλωμος.	καὶ	συμβολῆς γενομένης ἔργα μεγάλα χειρῶν
[7, 14, 3]	ἀναθερμαίνεσθαι. συνελθόντων δὲ τῶν ἰατρῶν	καὶ	συμβουλευσάντων, ὅπως ἐξ ἁπάσης τῆς
[7, 5, 4]	αὐτῷ πολεμῆσαι χάριν ἔχειν ὁμολογῶν,	καὶ	συμμαχίαν πρὸς αὐτὸν καὶ φιλίαν
[7, 3, 2]	Ἱέρωμος ὁ Τυρίων βασιλεὺς φιλίαν	καὶ	συμμαχίαν συνέθετο: ἔπεμψε δ' αὐτῷ
[7, 12, 4]	Παλαιστίνων καὶ φευγόντων μόνος ἔμεινε	καὶ	συμπεσὼν τοῖς πολεμίοις ἀπέκτεινεν αὐτῶν
[7, 1, 4]	τοῦ δ' ἐμφυλίου πολέμου συνεστῶτος	καὶ	συμπιπτόντων εἰς ἔργα καὶ μάχην
[7, 12, 1]	χρόνον ὁ βασιλεὺς ἐπὶ Παλαιστίνους,	καὶ	συνάψας μάχην αὐτοῖς καὶ τρεψάμενος
[7, 15, 1]	καταπεσὼν εἰς νόσον ὑπὸ γήρως	καὶ	συνειδὼς ὅτι μέλλει τελευτᾶν καλέσας
[7, 1, 4]	οὐχὶ διὰ τὴν ἰδίαν ῥώμην	καὶ	σύνεσιν ἄρχοι τῶν πέραν Ἰορδάνου,
[7, 11, 8]	διετέθη. ~(Γύναιον δέ τι σῶφρον	καὶ	συνετὸν ἐν ἐσχάτοις ἤδη τὴν
[7, 7, 3]	βασιλέα. ὁ δὲ Νάθας ἀστεῖος	καὶ	συνετὸς ὢν ἀνήρ, λογισάμενος ὡς
[7, 1, 6]	Ἑβραίων πράγμασι βλάβη στερηθέντων αὐτοῦ	καὶ	συνέχειν αὐτὰ καὶ σώζειν βουλαῖς
[7, 1, 5]	τυγχάνοντος πορίσασθαι τηλικοῦτον μέγεθος ἐξουσίας,	καὶ	συνήθη τοῖς ἀπ' αὐτῆς ἀγαθοῖς
[7, 2, 2]	λαὸν παρ' αὐτὸν ἄξοντας ἅπαντα.	καὶ	συνῆλθον ἐκ μὲν τῆς Ἰούδα
[7, 15, 2]	προστάττειν ὡς δεσπότης, νοῆσαί τε	καὶ	συνιδεῖν καὶ περὶ τῶν μελλόντων
[7, 9, 2]	πείσειεν αὐτὸν ἀνὴρ ὢν φρενήρης	καὶ	συνιδεῖν τὸ λυσιτελὲς ὀξύτατος. γενόμενος
[7, 5, 2]	φυλαχθῆναι. ~(Ἀκούσας δὲ ὁ Δαμασκοῦ	καὶ	Σύρων βασιλεὺς Ἄδαδος, ὅτι πολεμεῖ
[7, 7, 3]	δ' ἐπὶ τούτοις τοῦ βασιλέως	καὶ	συσχεθέντος ἱκανῶς καὶ μετὰ δακρύων
[7, 6, 1]	προσέχειν τοῖς λόγοις αὐτοῦ, μὴ	καὶ	σφαλεὶς ἀπαρηγορήτῳ συμφορᾷ περιπέσῃ. ταῦτ'
[7, 13, 2]	ἐκλογὴν μεγάλων κακῶν ἐμπεσὼν ἐλυπεῖτο	καὶ	σφόδρ' ἦν συγκεχυμένος. τοῦ δὲ
[7, 12, 2]	αὐτοὺς στρατιάν. ἠρίστευσε δὲ τότε	καὶ	σφόδρ' ηὐδοκίμησε Σαβρήχης ὁ Χετταῖος
[7, 1, 4]	Σαούλου παιδὸς ἀρχιστράτηγος συνετὸς ὢν	καὶ	σφόδρα εὔνουν ἔχων τὸ πλῆθος
[7, 1, 6]	στερηθέντων αὐτοῦ καὶ συνέχειν αὐτὰ	καὶ	σώζειν βουλαῖς τε ἀρίσταις καὶ
[7, 1, 1]	πιστότατός τε ὢν φίλος αὐτῷ	καὶ	σωτηρίας αἴτιος γεγενημένος. τοσαύτην δ'
[7, 12, 4]	πόρον οὖν οὐδένα βλέπων ἐξόδου	καὶ	σωτηρίας ἐβρυχᾶτο. τοῦ δὲ θηρὸς
[7, 9, 5]	μεταβαίη πρὸς αὐτόν, δεξιῶς ἀποκρίνεται	καὶ	σωφρόνως: εἶπε γὰρ ἕπεσθαι δεῖν
[7, 14, 6]	μηδέν. ὁ δὲ ἡμέρως πάνυ	καὶ	σωφρόνως τῆς μὲν τότε ἁμαρτίας
[7, 14, 2]	τὴν κιβωτὸν αὐτὸν ἀποθέσθαι προσέταξε	καὶ	τὰ ἅγια σκεύη πρὸ πολλοῦ
[7, 13, 4]	δὲ καὶ τὴν ἅλω εἶπε	καὶ	τὰ ἄροτρα καὶ τοὺς βόας
[7, 5, 5]	δὲ Δαυίδης θαρρεῖν τε προυτρέπετο	καὶ	τὰ βελτίω προσδοκᾶν: δίδωσι δ'
[7, 5, 4]	ὄνομα τῷ βασιλεῖ τῆς Ἀμάθης,	καὶ	τὰ δῶρα δεξάμενος ἀπέλυσεν αὐτοῦ
[7, 6, 1]	αὐτῶν τὰ ἡμίση τῶν γενείων	καὶ	τὰ ἡμίση τῶν ἱματίων περιτεμὼν
[7, 5, 1]	τοὺς Μωαβίτας τὸν πόλεμον μετήγαγε,	καὶ	τὰ μὲν δύο μέρη τῆς
[7, 5, 1]	δὲ καὶ αὐτοῦ ἅρματα χίλια,	καὶ	τὰ πλείω μὲν αὐτῶν ἠφάνισεν,
[7, 7, 2]	λέγειν ἀνθρώπινον εἶναι τὸ συμβεβηκὸς	καὶ	τὰ τοῦ πολέμου φύσιν ἔχειν
[7, 9, 2]	ὁ Ἀχιτόφελος συνὼν τῷ Ἀψαλώμῳ	καὶ	τὰ τούτου φρονῶν. ἐπέτεινε δ'
[7, 4, 2]	αὐτῇ λοιπὸν ἔχοντας αὐτὴν θυσίαις	καὶ	ταῖς ἄλλαις τιμαῖς, αἷς χαίρει
[7, 9, 2]	ἀπόρρητα τῆς διανοίας αὐτοῦ κατανοεῖν	καὶ	ταῖς Ἀχιτοφέλου συμβουλίαις ἀντιπράσσειν: οὐ
[7, 5, 5]	προσκυνήσαντος ἐπί τε τοῖς λόγοις	καὶ	ταῖς δωρεαῖς, καλέσας τὸν Σιβὰν
[7, 5, 3]	αὐτῷ καὶ τοὺς πολέμους συγκατορθοῦντος	καὶ	ταῖς καλλίσταις τῶν Ἀνδραζάρου πόλεων
[7, 1, 5]	συνεργόν τε τῆς βασιλείας ἐσόμενον	καὶ	τἆλλα δεινὸν ὄντα συνιδεῖν πράγματα
[7, 7, 5]	ἐξ ὀλίγου γὰρ φρέατος ἤρτηντο	καὶ	ταμείας ὡς μὴ τελέως αὐτοὺς
[7, 14, 8]	μοίρας σὺν ἡγεμόσι καὶ ἑκατοντάρχοις	καὶ	ταξιάρχαις. εἶχεν δ' ἑκάστη τῶν
[7, 1, 4]	δὲ τοὺς γεγηρακότας τοῦ πλήθους	καὶ	ταξιάρχους καὶ χιλιάρχους λόγους ἐποιήσατο
[7, 12, 4]	ὑπέμειναν, ὑπέστη μόνος ὡς στράτευμα	καὶ	τάξις, καὶ τοὺς μὲν αὐτῶν
[7, 4, 2]	συμβέβηκεν Ὠβαδάρῳ καὶ ἐκ πενίας	καὶ	ταπεινότητος ἀθρόως εὐδαίμων καὶ ζηλωτὸς
[7, 8, 3]	δ' ἐποίησαν τὸ προσταχθὲν ἔκπληξις	καὶ	ταραχὴ τοὺς ἀδελφοὺς λαμβάνει, καὶ
[7, 8, 1]	δωματίου: βούλεσθαι γὰρ ἀναπαύσασθαι θορύβου	καὶ	ταραχῆς ἀπηλλαγμένος. ὡς δὲ τὸ
[7, 1, 3]	ὑφ' ἑκατέρων τῶν στρατηγῶν ἐξειλεγμένοι	καὶ	τὰς αἰχμὰς ἐπ' ἀλλήλους ἀφέντες
[7, 11, 4]	τὸν χρόνον, ἀποκεκλεῖσθαι δ' αὐτῷ	καὶ	τὰς ἀκοὰς ἤδη πρὸς αὐλῶν
[7, 7, 5]	ἄνδρας αἰκισάμενος διέφθειρε. ταὐτὰ δὲ	καὶ	τὰς ἄλλας τῶν Ἀμμανιτῶν πόλεις
[7, 3, 1]	καὶ τοὺς πεπηρωμένους τὰς ὄψεις	καὶ	τὰς βάσεις καὶ πᾶν τὸ
[7, 14, 11]	ἀμνούς, οὓς ὡλοκαύτωσαν: ἔθυσαν δὲ	καὶ	τὰς εἰρηνικὰς θυσίας πολλὰς μυριάδας
[7, 14, 2]	ὢν καὶ δίκαιος καὶ ἀνδρεῖος,	καὶ	τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τοὺς
[7, 5, 4]	δὲ καὶ δίκαιος τὴν φύσιν	καὶ	τὰς κρίσεις πρὸς τὴν ἀλήθειαν
[7, 1, 3]	αὑτοὺς ἔπαιον εἰς τὰς πλευρὰς	καὶ	τὰς λαγόνας ἀλλήλους ταῖς ῥομφαίαις,
[7, 11, 6]	εἰς τὸ ἐν Ἱεροσολύμοις βασίλειον.	καὶ	τὰς μὲν παλλακάς, αἷς ὁ
[7, 5, 3]	καὶ τάς τε χρυσᾶς φαρέτρας	καὶ	τὰς πανοπλίας, ἃς οἱ τοῦ
[7, 5, 3]	φόρους αὐτοῖς τελεῖν ὁρίσας ὑπέστρεψε:	καὶ	τάς τε χρυσᾶς φαρέτρας καὶ
[7, 12, 4]	διηγήσομαι τὰ ἔργα: φανερὰς γὰρ	καὶ	τὰς τῶν ἄλλων ἀρετὰς ἀρκέσουσιν
[7, 11, 1]	πρὸ ἐκείνης Δαυίδην χειροτονῆσαι βασιλέα,	καὶ	ταῦθ' ὑμῶν συγγενῶν ὄντων καὶ
[7, 10, 2]	μου τὸν τοῦ δεσπότου παῖδα,	καὶ	ταῦτ' ἐκείνου πάντων ἡμῶν ἀκουόντων
[7, 9, 6]	τὴν ἐμὴν συμβουλίαν τῷ λογισμῷ	καὶ	ταῦτ' ἐπιγνοὺς ἄριστα τὴν μὲν
[7, 7, 2]	μηχανήμασιν ἑλεῖν πειρᾶσθαι τὴν πόλιν,	καὶ	ταῦτ' ἔχοντας παράδειγμα τὸν Γεδεῶνος
[7, 2, 1]	τὸν χρυσοῦν αὐτοῦ στέφανον ἠμυνάμην,	καὶ	ταῦτα ἐκείνῳ χαριζόμενον τὴν ἀναίρεσιν,
[7, 10, 5]	συνδραμεῖν πρὸς αὐτὸν καὶ κατασπάσασθαι.	καὶ	ταῦτα μὲν τοῦτον ἔσχε τὸν
[7, 7, 4]	αἰσθόμενος τῶν οἰκετῶν ὁ βασιλεὺς	καὶ	ταῦτα πασχόντων, ἃ μάλιστα συγκρύψαι
[7, 1, 4]	ταύτης ἅπαντες Ἰεβώσθου σωματοφύλακες ἦσαν,	καὶ	ταὐτὰ πρὸς αὐτοὺς διαλεχθείς, ἐπειδὴ
[7, 4, 1]	ἐπιέναι τοῖς Ἑβραίοις δυνάμεως. ἀμέλει	καὶ	ταύταις πταίσαντες ταῖς μάχαις τριπλάσιος
[7, 3, 1]	φαράγγων ἐπὶ τὴν ἄκραν ἀναβάντι	καὶ	ταύτην ἑλόντι στρατηγίαν ἅπαντος τοῦ
[7, 13, 4]	καὶ οἰκοδομῆσαι ναὸν τῷ θεῷ.	καὶ	ταύτην εὐστόχως ἀφῆκεν εἰς τὸ
[7, 7, 3]	τὴν ἀμνάδα τοῦ πένητος ἀπέσπασε,	καὶ	ταύτην παρασκευάσας εἱστίασε τὸν ξένον.
[7, 4, 2]	αὐτῶν διέφθειρε. ~(Τοιαύτης δ' ἀποβάσης	καὶ	ταύτης τῆς μάχης ἔδοξε Δαυίδῃ
[7, 11, 4]	προβεβηκότος, ἀλλ' ὥστε καταλύσεως ἤδη	καὶ	ταφῆς προνοεῖν, ἐπὶ ταύτην ἠξίου
[7, 9, 7]	ἀνύειν παρεκελεύσατο: καὶ πολλῇ σπουδῇ	καὶ	τάχει χρησάμενοι περὶ τὴν ὁδοιπορίαν
[7, 8, 1]	ἐκέλευσε παρακαλέσαι: ῥᾴω γὰρ ἔσεσθαι	καὶ	ταχέως ἀπαλλαγήσεσθαι τῆς νόσου τούτου
[7, 10, 5]	σπαραττόμενος καὶ παντοίως αὑτὸν αἰκιζόμενος	καὶ	τέκνον, ἐκβοῶν, εἴθε μοι τὸν
[7, 14, 2]	δὲ καὶ λατόμων πολλὰς μυριάδας	καὶ	τεκτόνων: ἂν δέ τι τούτοις
[7, 14, 10]	πλείω δ' ἀργύρου καὶ ξύλα	καὶ	τεκτόνων πλῆθος καὶ λατόμων ἤδη
[7, 1, 5]	μάχαιραν ὑπὸ τὴν λαγόνα παίει.	καὶ	τελευτᾷ μὲν Ἀβεννῆρος τοῦτον ἐνεδρευθεὶς
[7, 9, 2]	καὶ παύσασθαι τῆς λύπης παρακαλεῖ	καὶ	τέλος ἱκέτευσεν ἀπελθόντα πρὸς Ἀψάλωμον
[7, 14, 7]	τῆς Ληουίτιδος φυλῆς εἴκοσι μέρη	καὶ	τέσσαρα καὶ κληρωσαμένων κατὰ τὸν
[7, 6, 1]	τῆς Μιχᾶς καλουμένης χώρας βασιλέα	καὶ	τέταρτον Ἴστοβον ὄνομα, καὶ τούτους
[7, 14, 8]	δ' ἑκάστη τῶν μοιρῶν δισμυρίους	καὶ	τετρακισχιλίους, ὧν ἐκέλευσε προσεδρεύειν κατὰ
[7, 7, 3]	τοῦτο τὸ ἔργον ἐτόλμησεν, ἀπεφήνατο	καὶ	τετραπλὴν ἀποτῖσαι τὴν ἀμνάδα δίκαιον
[7, 3, 2]	αὐτῷ καὶ δωρεὰς ξύλα κέδρινα	καὶ	τεχνίτας ἄνδρας τέκτονας καὶ οἰκοδόμους,
[7, 8, 1]	δὲ περιαλγὴς ἐπὶ τῇ ὕβρει	καὶ	τῇ βίᾳ γενομένη περιρρήξασα τὸν
[7, 11, 7]	δ' αὐτὴν ἀπὸ τῆς γῆς	καὶ	τῇ ἑτέρᾳ τὸν Ἀμασᾶν ἐγγὺς
[7, 1, 5]	μὴ τὸν μὲν ἐν τιμῇ	καὶ	τῇ πρώτῃ ποιήσεται τάξει συνεργόν
[7, 11, 7]	Ἀβελωχέᾳ λεγομένῃ. παραγενόμενος δ' ἐκεῖ	καὶ	τῇ στρατιᾷ περικαθίσας τὴν πόλιν
[7, 10, 2]	οἱ Δαυίδου ῥώμῃ τε προύχοντες	καὶ	τῇ τῶν πολεμικῶν ἐπιστήμῃ. φεύγοντας
[7, 7, 1]	στρατηγοῦ χαμαὶ κοιμωμένων ἐν παρεμβολῇ	καὶ	τῇ τῶν πολεμίων χώρᾳ μετὰ
[7, 8, 1]	τὸ ἄλευρον καὶ πλάσασα κολλυρίδας	καὶ	τηγανίσασα προσήνεγκεν αὐτῷ: ὁ δὲ
[7, 11, 8]	καὶ πρὸς δύ ναμιν τοσαύτην	καὶ	τηλικαύτην ἀνταίρειν μίαν πόλιν; πείθει
[7, 4, 1]	ἄξιον στοχαζόμενος αὐτῶν τὴν βραδυτῆτα	καὶ	τὴν ἀγέννειαν, ἀλλὰ γινωσκέτω Συρίαν
[7, 12, 1]	τὸν θεὸν ἐλεῆσαι τὸν λαὸν	καὶ	τὴν αἰτίαν αὐτῷ καὶ τὴν
[7, 8, 5]	τὸν Ἀψάλωμον ἐγκαλῶν τε αὐτῷ	καὶ	τὴν αἰτίαν πυνθανόμενος. ὁ δέ
[7, 3, 2]	τήν τε ἄνω πόλιν παραλαβὼν	καὶ	τὴν ἄκραν συνάψας αὐτῇ ἐποίησεν
[7, 11, 3]	διάνοια προσίεται δικαία τε οὖσα	καὶ	τὴν ἀλήθειαν ἐνισχύειν βουλομένη καὶ
[7, 5, 3]	~(Δαυίδης δὲ στρατευσάμενος ἐπὶ Δαμασκὸν	καὶ	τὴν ἄλλην Συρίαν πᾶσαν αὐτὴν
[7, 13, 4]	καὶ ποιήσῃ θυσίαν. ὁ δὲ	καὶ	τὴν ἅλω εἶπε καὶ τὰ
[7, 8, 5]	μένοντος. πεισθεὶς δ' ὁ Ἰώαβος	καὶ	τὴν ἀνάγκην αὐτοῦ κατοικτείρας ἐμεσίτευσε
[7, 5, 2]	ἑκάστου παρὰ τοῦ πατρὸς ἅμα	καὶ	τὴν ἀρχὴν καὶ τοὔνομα τούτου>
[7, 6, 1]	τῷ θανάτῳ τοῦ πατρὸς παραινῶν	καὶ	τὴν αὐτὴν φιλίαν διαμενεῖν, ἣ
[7, 9, 6]	οὕτως γὰρ αὐτὸν ἐκεῖνος ἐκάλει:	καὶ	τὴν Ἀχιτοφέλου γνώμην αὐτῷ δηλώσας,
[7, 14, 5]	εἰσήγαγον εἰς τὴν πόλιν ἐπευφημοῦντες	καὶ	τὴν βασιλείαν αὐτῷ γενέσθαι πολυχρόνιον
[7, 2, 1]	πρᾴως ἤνεγκεν ἀνδρὸς ἐστερημένος συγγενοῦς	καὶ	τὴν βασιλείαν αὐτῷ παρασχόντος, ἀλλ'
[7, 10, 5]	τεθνήκασιν: εἰ γὰρ Ἀψάλωμος ἐκράτησε	καὶ	τὴν βασιλείαν βεβαίως κατέσχεν, οὐδενὸς
[7, 7, 3]	φυλάξειν αὐτῷ καὶ τὴν ζωὴν	καὶ	τὴν βασιλείαν ἐπαγγειλάμενος: μετανοοῦντι γὰρ
[7, 10, 5]	ἀναπείσας ἀποστῆναί σου τὸν λαὸν	καὶ	τὴν βασιλείαν ἑτέρῳ παραδοῦναι, τότε
[7, 5, 2]	ἐκείνου τελευτὴν ἐξεδέχοντο παρ' ἀλλήλων	καὶ	τὴν βασιλείαν καὶ τὸ ὄνομα,
[7, 12, 4]	οὐ καρτερήσαντας αὐτοῦ τὴν ἰσχὺν	καὶ	τὴν βίαν ἀλλ' εἰς φυγὴν
[7, 13, 3]	ἠντιβόλει τὴν ὀργὴν εἰς αὐτὸν	καὶ	τὴν γενεὰν αὐτοῦ πᾶσαν ἀποσκήπτειν,
[7, 12, 1]	δ' ὕειν παραχρῆμα ὁ θεὸς	καὶ	τὴν γῆν πρὸς γονὴν καρπῶν
[7, 4, 2]	κινύρᾳ παίζοντος καὶ κροτοῦντος, ὥστε	καὶ	τὴν γυναῖκα Μιχάλην Σαούλου δὲ
[7, 14, 6]	αὐτοῖς τὰ περὶ τὸν Σολόμωνα	καὶ	τὴν Δαυίδου τοῦ βασιλέως γνώμην:
[7, 8, 1]	ἦν οὗτος ἐν τοῖς μάλιστα	καὶ	τὴν διάνοιαν ὀξύς. ὁρῶν οὖν
[7, 7, 4]	ταῦτ' εἰπόντος ἐπῄνεσαν τὴν σοφίαν	καὶ	τὴν διάνοιαν τοῦ βασιλέως. συνελθὼν
[7, 5, 4]	τὰ περὶ τὸν Ἀνδράζαρον ἐπύθετο	καὶ	τὴν δύναμιν αὐτοῦ διεφθαρμένην ἤκουσε,
[7, 9, 7]	τε Ἀχιτοφέλου γνώμην ἐξειπὼν αὐτοῖς	καὶ	τὴν ἑαυτοῦ καὶ ὅτι δέδοκται
[7, 9, 6]	σοὺς καταπλήξεται. παράθου δὴ τοίνυν	καὶ	τὴν ἐμὴν συμβουλίαν τῷ λογισμῷ
[7, 1, 6]	εὔνουν τὸ πρὸς τὸν> ζῶντα	καὶ	τὴν ἐπὶ τεθνηκότι λύπην, καὶ
[7, 4, 4]	ὡς τὴν μὲν προαίρεσιν αὐτοῦ	καὶ	τὴν ἐπιθυμίαν ἀποδέχεται, μηδενὸς μὲν
[7, 10, 4]	τὴν πρὸς τὸν Δαυίδην ἄφιξιν.	καὶ	τὴν ἐπιτομωτέραν ἐκβαλὼν τῶν ὁδῶν,
[7, 14, 9]	τοῦ θεοῦ παρελθεῖν εἰς τέλος	καὶ	τὴν εὐδαιμονίαν ταύτην ἀνὰ πᾶσαν
[7, 12, 4]	Παλαιστίνους καταπλαγέντας αὐτῶν τὸ θράσος	καὶ	τὴν εὐψυχίαν ἠρεμῆσαι καὶ μηδὲν
[7, 7, 3]	θεὸς καὶ διαλλάττεται φυλάξειν αὐτῷ	καὶ	τὴν ζωὴν καὶ τὴν βασιλείαν
[7, 14, 9]	τῶν ἀδελφῶν ἓξ ὄντων προκριθέντα	καὶ	τὴν ἡγεμονίαν λαβόντα παρὰ τοῦ
[7, 13, 4]	αὐτοῦ τὸν θεὸν ἐπήκοον γεγενημένον	καὶ	τὴν θυσίαν ἡδέως προσδεξάμενον ἔκρινε
[7, 12, 1]	λαὸν καὶ τὴν αἰτίαν αὐτῷ	καὶ	τὴν ἴασιν φανερὰν ποιῆσαι τῆς
[7, 5, 4]	ὀκτακισχιλίους Ἀβεσσαῖος διέφθειρε τῇ μάχῃ.	καὶ	τὴν Ἰδουμαίαν ἅπασαν φρουραῖς διαλαβὼν
[7, 2, 1]	πᾶσαν αἰκίαν αὐτοὺς αἰκισάμενος διεχρήσατο	καὶ	τὴν Ἰεβώσθου κεφαλὴν ἐν τῷ
[7, 11, 4]	τὸ ἥμισυ περὶ αὑτὸν ἔχων	καὶ	τὴν Ἰούδα φυλήν. ~(Ἀφικνοῦνται δ'
[7, 11, 5]	φυλῆς πρῶτοι μετὰ πολλοῦ πλήθους	καὶ	τὴν Ἰούδα φυλὴν κατεμέμφοντο λάθρα
[7, 2, 1]	τὸν Σαούλου παῖδα, κτείνουσιν αὐτόν.	καὶ	τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντες καὶ δι'
[7, 2, 1]	τὴν ἀσφάλειαν, εἰς Γιβρῶνα παρεγένοντο:	καὶ	τὴν κεφαλὴν ἐπιδείξαντες τῷ Δαυίδῃ
[7, 10, 5]	τὸν υἱὸν τυπτόμενος τὰ στέρνα	καὶ	τὴν κεφαλὴν σπαραττόμενος καὶ παντοίως
[7, 9, 2]	τοῦτον ὁρῶν τὴν ἐσθῆτα κατερρηγμένον	καὶ	τὴν κεφαλὴν σποδοῦ πλήρη καὶ
[7, 1, 1]	ἀνελὼν τήν τε ἐσθῆτα περιερρηγμένος	καὶ	τὴν κεφαλὴν τέφρᾳ περιχεάμενος. καὶ
[7, 11, 3]	ῥυπαράν τε τὴν ἐσθῆτα περικείμενος	καὶ	τὴν κόμην βαθεῖαν καὶ κατημελημένην
[7, 14, 10]	τὸ ἔργον καὶ τοὺς ἄρχοντας	καὶ	τὴν Ληουιτῶν φυλὴν συναγωνίσασθαι διά
[7, 6, 2]	Ἀμμανῖται καὶ δείσαντες τὸν Ἀβεσσαῖον	καὶ	τὴν μετ' αὐτοῦ στρατιὰν οὐκ
[7, 10, 5]	δὲ τοῦ Χουσὶ καὶ προσκυνήσαντος	καὶ	τὴν νίκην σημήναντος, περὶ τοῦ
[7, 9, 7]	καὶ τῆς ὑπηρεσίας τὸ τάχος	καὶ	τὴν ὀξύτητα κρίναντες ἄριστα εἶναι
[7, 7, 1]	τάξιν καταλιπεῖν ὑπέμεινε τοὺς πολεμίους:	καὶ	τὴν ὁρμὴν αὐτῶν ἐκδεξάμενος ἀναιρεῖ
[7, 11, 1]	τοῦτο γὰρ ἤδη γέγονεν, ἀλλὰ	καὶ	τὴν παντὸς τοῦ λαοῦ στρατηγίαν,
[7, 8, 4]	χρηστότητι κατοικτείραντός μου τὸ γῆρας	καὶ	τὴν παρὰ μικρὸν ἀπαιδίαν, ἀλλ'
[7, 8, 4]	τῷ σαυτοῦ παιδὶ πρῶτον καταλλάγηθι	καὶ	τὴν πρὸς αὐτὸν ὀργὴν ἄφες:
[7, 1, 1]	τοσαύτην δ' ἐπεδείξατο τὴν ἀρετὴν	καὶ	τὴν πρὸς τὸν Σαοῦλον εὔνοιαν,
[7, 7, 1]	πολέμιοι, προστησάμενοι τοὺς ἀνδρειοτάτους αὐτῶν	καὶ	τὴν πύλην ἀνοίξαντες αἰφνιδίως καὶ
[7, 10, 5]	περὶ σοῦ κινδυνεύοντας καὶ σαυτὸν	καὶ	τὴν σὴν γενεὰν δοκεῖς μισεῖν,
[7, 15, 3]	ὑπὲρ τοῦ λῦσαι τὴν πολιορκίαν	καὶ	τὴν στρατιὰν ἀπαγαγεῖν καὶ ἀλλαχόθεν
[7, 11, 8]	δὲ Βοχορίου παύσεσθαι τῆς πολιορκίας	καὶ	τὴν στρατιὰν ἀπάξειν. ὡς δ'
[7, 11, 6]	δὲ καὶ τὸν Ἀμασὰν στρατηγὸν	καὶ	τὴν τάξιν αὐτῷ ἐφ' ἧς
[7, 7, 1]	προεῖπεν: αἰσχυνθεὶς δ' Οὐρίας φυγεῖν	καὶ	τὴν τάξιν καταλιπεῖν ὑπέμεινε τοὺς
[7, 9, 7]	τοὺς ἀρχιερέας Σάδωκον καὶ Ἀβιάθαρον	καὶ	τήν τε Ἀχιτοφέλου γνώμην ἐξειπὼν
[7, 2, 2]	ζῶντος εἶχον πρὸς αὐτόν, ὑπομιμνήσκοντες	καὶ	τὴν τιμήν, ἣν γενόμενον τότε
[7, 7, 1]	δεξάμενος δὲ Ἰώαβος τὰ γράμματα	καὶ	τὴν τοῦ βασιλέως προαίρεσιν ἀναγνούς,
[7, 5, 4]	παῖδες αὐτοῦ περὶ τὸ σῶμα	καὶ	τὴν τούτου φυλακὴν ἦσαν. ~(Ἐμνήσθη
[7, 6, 2]	~(Οὐ κατεπλάγη δὲ τὴν συμμαχίαν	καὶ	τὴν τῶν Ἀμμανιτῶν δύναμιν ὁ
[7, 9, 6]	ὦ βασιλεῦ, τὴν τοῦ πατρὸς	καὶ	τὴν τῶν συνόντων αὐτῷ ἀνδρείαν,
[7, 13, 3]	θεῷ: ὁ δὲ τὸν λοιμὸν	καὶ	τὴν φθορὰν ἔπεμψε τοῖς Ἑβραίοις.
[7, 14, 11]	ἅπας καὶ Δαυίδης τὴν σπουδὴν	καὶ	τὴν φιλοτιμίαν τῶν ἀρχόντων καὶ
[7, 8, 1]	τῆς ὀδύνης αὐτὸν κατεσθιούσης κατισχναίνετο	καὶ	τὴν χρόαν μετέβαλλε. δῆλος δὲ
[7, 7, 4]	ἔτι μᾶλλον ἀπόσχηται καὶ τροφῆς	καὶ	τῆς ἄλλης ἐπιμελείας ὡς ἂν
[7, 5, 2]	ὄνομα πλεῖον ἰσχύσας Δαμασκοῦ τε	καὶ	τῆς ἄλλης Συρίας ἔξω Φοινίκης
[7, 9, 2]	τοῦ παιδὸς ἠκούσθη, δείσας ἅμα	καὶ	τῆς ἀσεβείας καὶ τῆς τόλμης
[7, 6, 1]	κατασκόπους πεπομφέναι τῆς χώρας Δαυίδην	καὶ	τῆς αὑτῶν δυνάμεως ἐπὶ προφάσει
[7, 2, 1]	εὔνους καὶ τὸν ἐχθρὸν αὐτοῦ	καὶ	τῆς βασιλείας ἀνταγωνιστὴν ἀνῃρηκότας. ὁ
[7, 14, 10]	καὶ τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ	καὶ	τῆς βασιλείας προστάτην. εὐμαρῆ δ'
[7, 9, 4]	ἀρχηγὸν κακῶν ἀποκαλῶν. ἐκέλευε δὲ	καὶ	τῆς γῆς ὡς ἐναγῆ καὶ
[7, 5, 4]	φόρους ὑπέρ τε τῆς χώρας	καὶ	τῆς ἑκάστου κεφαλῆς παρ' αὐτῶν
[7, 5, 5]	Σαούλου παῖδα συνθηκῶν καὶ ὅρκων	καὶ	τῆς ἐκείνου πρὸς αὐτὸν φιλίας
[7, 11, 1]	ὑπομιμνήσκοντες αὑτοὺς ὧν εὐηργέτησε Δαυίδης	καὶ	τῆς ἐλευθερίας, ἣν ἐκ πολλῶν
[7, 1, 3]	τὸν Ἀβεννῆρον ἐδίωκεν ὑπὸ ῥύμης	καὶ	τῆς ἐπ' ὀρθὸν φορᾶς εἰς
[7, 1, 3]	τῇ σάλπιγγι σημάνας τοὺς στρατιώτας	καὶ	τῆς ἐπὶ πολὺ διώξεως ἐπισχών.
[7, 7, 1]	ἡττᾶται τοῦ κάλλους τῆς γυναικός:	καὶ	τῆς ἐπιθυμίας κατασχεῖν οὐ δυνάμενος
[7, 2, 1]	αὐτὴν ὑπό τε τοῦ κόπου	καὶ	τῆς ἐργασίας ἣν μετεχειρίζετο καὶ
[7, 14, 5]	τοῦ τε Ἑβραίων ἔθνους παντὸς	καὶ	τῆς Ἰούδα φυλῆς. Βαναία δὲ
[7, 15, 1]	τοῦ παντὸς αἰῶνος. μέμνησο δὲ	καὶ	τῆς Ἰωάβου τοῦ στρατηγοῦ παρανομίας
[7, 10, 2]	ῥύμης καὶ ὑπὸ τοῦ σάλου	καὶ	τῆς κινήσεως κοῦφος ὤν, ἐμπλακείσης
[7, 14, 7]	τῆς σήμερον ἡμέρας. ἐποίησε δὲ	καὶ	τῆς Ληουίτιδος φυλῆς εἴκοσι μέρη
[7, 14, 10]	τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν ἱερέων	καὶ	τῆς Ληουίτιδος φυλῆς προθυμία συμβαλλομένων
[7, 13, 4]	ἀγαπᾶν μὲν αὐτὸν τῆς ἁπλότητος	καὶ	τῆς μεγαλοψυχίας ἔλεγε καὶ δέχεσθαι
[7, 10, 5]	προελθὼν ὄφθητι τοῖς σαυτοῦ στρατιώταις	καὶ	τῆς νίκης αὐτοῖς καὶ τῆς
[7, 14, 10]	τὸ τὸν θεὸν ἐκεῖνον ἑλέσθαι	καὶ	τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ καὶ
[7, 11, 3]	παθεῖν ὑπὸ τοῦ πάππου τοὐμοῦ	καὶ	τῆς ὅλης ἡμῶν γενεᾶς ὀφειλούσης
[7, 12, 2]	Σουμᾶ υἱὸς ἀνεῖλέ τε αὐτὸν	καὶ	τῆς ὅλης νίκης ῥοπὴ γενόμενος
[7, 11, 7]	μηδὲν ἀδικήσαντα ζηλοτυπήσας τῆς στρατηγίας	καὶ	τῆς παρὰ τῷ βασιλεῖ πρὸς
[7, 1, 5]	εἶχε δείσαντος περὶ τῆς στρατηγίας	καὶ	τῆς παρὰ τῷ βασιλεῖ τιμῆς,
[7, 10, 5]	στρατιώταις καὶ τῆς νίκης αὐτοῖς	καὶ	τῆς περὶ τοὺς ἀγῶνας προθυμίας
[7, 7, 5]	γράψαντος ἀποδεξάμενος αὐτὸν τῆς εὐνοίας	καὶ	τῆς πίστεως ὁ βασιλεὺς παραλαβὼν
[7, 1, 3]	αὐτοῦ Ἀβεσσαῖος παραδραμόντες τὸ πτῶμα	καὶ	τῆς πλείονος ἐπὶ τὸν Ἀβεννῆρον
[7, 7, 1]	παραγενόμενον περί τε τῆς στρατιᾶς	καὶ	τῆς πολιορκίας ἀνέκρινε. λέγοντος δὲ
[7, 9, 2]	καὶ τῶν ἑξακοσίων ὁπλιτῶν, οἳ	καὶ	τῆς πρώτης φυγῆς ἐκοινώνουν, ὅτ'
[7, 1, 5]	καιροὺς ὑποδραμεῖν, αὐτὸς δ' ἐλαττωθείη	καὶ	τῆς στρατηγίας ἀφεθείη, κακοῦργον καὶ
[7, 5, 4]	οὐκ αὐτῷ δὲ πολεμοῦντι μόνον	καὶ	τῆς στρατιᾶς ἡγουμένῳ τὸ νικᾶν
[7, 9, 2]	δείσας ἅμα καὶ τῆς ἀσεβείας	καὶ	τῆς τόλμης αὐτὸν θαυμάσας, ὅτι
[7, 8, 4]	οὖσαν τὴν σκῆψιν ἐξ Ἰωάβου	καὶ	τῆς τούτου σπουδῆς: καὶ ἐπειδὴ
[7, 4, 4]	καθυπέσχετο, τῆς προνοίας, ἣν Ἑβραίων	καὶ	τῆς τούτων ἐλευθερίας ἐποιήσατο. ταῦτ'
[7, 14, 11]	καὶ κηδεμόνα γένους τῶν Ἑβραίων	καὶ	τῆς τούτων εὐδαιμονίας ἧς τε
[7, 7, 5]	τῶν τε ὑδάτων αὐτοὺς ἀποτεμνόμενος	καὶ	τῆς τῶν ἄλλων εὐπορίας, ὡς
[7, 15, 2]	συνιδεῖν καὶ περὶ τῶν μελλόντων	καὶ	τῆς τῶν ἐνεστηκότων οἰκονομίας ἱκανώτατος,
[7, 9, 7]	ἅμα καὶ πιστοὶ γίνονται διάκονοι:	καὶ	τῆς ὑπηρεσίας τὸ τάχος καὶ
[7, 10, 4]	ἀγαθῶν ἄγγελον τοῦτον ἔφησεν εἶναι	καί	τι τῶν εὐκταίων αὐτῷ φέρειν
[7, 7, 3]	τοιοῦτόν τινα τρόπον περὶ οὗ	καὶ	τί φρονεῖ ποιῆσαι σαφὲς αὐτῷ
[7, 2, 1]	δὲ καὶ διὰ πολλῆς εὐνοίας	καὶ	τιμῆς ἐσχηκότα; διὸ δώσετε ποινὴν
[7, 6, 1]	προπηλακισμόν, ἀλλὰ πολεμήσων τοῖς Ἀμμανίταις	καὶ	τιμωρίαν αὐτῶν τῆς παρανομίας τῆς
[7, 3, 3]	πρὸς τοὺς Ἑβραίους εὔνοιαν αὐτοῦ	καί	τινα καὶ χάριν καὶ σπουδὴν
[7, 12, 1]	τὸν θεόν, μεταπέμπεται τοὺς Γαβαωνίτας	καὶ	τίνος βούλονται τυχεῖν ἐπηρώτα. τῶν
[7, 7, 3]	δὲ καὶ αὐτὸν ὑπ' ἐκείνου,	καὶ	τὸ ἁμάρτημα τοῦτο κρύφα δράσαντα
[7, 11, 4]	παρῃτεῖτο τὴν μετ' αὐτοῦ διατριβήν:	καὶ	τὸ γῆρας λέγων τοιοῦτον αὐτῷ
[7, 11, 3]	καὶ τὴν ἀλήθειαν ἐνισχύειν βουλομένη	καὶ	τὸ θεῖον ἀγαπῶσα: μείζονα γὰρ
[7, 10, 2]	πολὺ κλάδοις ἐκτεταμένῳ παραδόξως ἀνακρεμνᾶται.	καὶ	τὸ μὲν κτῆνος ὑπ' ὀξύτητος
[7, 5, 2]	παρ' ἀλλήλων καὶ τὴν βασιλείαν	καὶ	τὸ ὄνομα, λέγων οὕτως: τελευτήσαντος
[7, 14, 11]	τῆς ἀρετῆς μέρεσιν ἐρρωμένην ἐκέλευσε	καὶ	τὸ πλῆθος εὐλογεῖν τὸν θεόν.
[7, 13, 1]	ἐπιὼν τὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν χώραν	καὶ	τὸ πλῆθος ὅσον ἐστὶ κατανοήσας
[7, 10, 2]	ἐπιβάλλουσιν αὐτῷ λίθους, ὥστε ἀναπληρωθῆναι	καὶ	τὸ σχῆμα τάφου καὶ μέγεθος
[7, 8, 1]	τῆς ἐπιθυμίας ἐδύνατο χαλεπῶς διέκειτο,	καὶ	τό τε σῶμα τῆς ὀδύνης
[7, 15, 2]	σωτηρίαν ἐγκεχειρισμένῳ βασιλεῖ ἔδει προσεπαινέσαι	καὶ	τό τε τῆς δυνάμεως αὐτοῦ
[7, 15, 2]	τε τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εὐσθενὲς	καὶ	τὸ τῆς σωφροσύνης συνετόν: ἀνδρεῖος
[7, 8, 2]	κληρουχίας, παρακαλεῖ τὸν πατέρα σὺν	καὶ	τοῖς ἀδελφοῖς ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν
[7, 14, 2]	διὰ Μωυσέος ἔδωκεν ἡμῖν φύλαττε	καὶ	τοῖς ἄλλοις μὴ παραβαίνειν ἐπίτρεπε.
[7, 13, 3]	θεὸν καὶ δεόμενος ἤδη λωφῆσαι	καὶ	τοῖς ἀπολωλόσιν ἀρκεσθέντα παύσασθαι: ἀναβλέψας
[7, 13, 2]	ᾐτήσατο πάθος κοινὸν καὶ βασιλεῦσι	καὶ	τοῖς ἀρχομένοις, ἐν ᾧ τὸ
[7, 1, 6]	ἐν ἡγεμονίαις ὄντων κοπτόμενός τε	καὶ	τοῖς δακρύοις ἐνδεικνύμενος τό τε
[7, 9, 8]	χώρας πρῶτος. οὗτοι πᾶσαν αὐτῷ	καὶ	τοῖς ἐκείνου τῶν ἐπιτηδείων ἐκτένειαν
[7, 9, 1]	ὄρθριος πρὸς τὰ βασίλεια παρεγίνετο	καὶ	τοῖς ἐπὶ τὰς κρίσεις ἥκουσι
[7, 14, 7]	τοῖς ἐκ τῆς Ληουίτιδος φυλῆς	καὶ	τοῖς ἱερεῦσι δουλεύειν κατὰ νύκτα
[7, 14, 4]	προφήτης εἰσελεύσεσθαι καὶ αὐτὸς ἔφησε	καὶ	τοῖς λόγοις αὐτῆς ἐπιμαρτυρήσειν. ἡ
[7, 6, 2]	ἀνδρειοτάτους ἐπιλεξάμενος ἀντιπαρατάσσεται τῷ Σύρῳ	καὶ	τοῖς μετ' αὐτοῦ βασιλεῦσι, τὸ
[7, 1, 6]	κλαίειν καὶ πενθεῖν τὸν ἄνδρα	καὶ	τοῖς νομιζομένοις τιμᾶν αὐτοῦ τὸ
[7, 7, 4]	τῷ παραλόγῳ τοῖς τε συγγενέσι	καὶ	τοῖς οἰκέταις ἔκπληξιν παρεῖχεν, ὅτι
[7, 10, 2]	κρατηθῶσιν ὑπὸ τῶν σὺν Ἰωάβῳ	καὶ	τοῖς σὺν αὐτῷ στρατηγοῖς ὄντων
[7, 8, 1]	πείθεται, τῷ δὲ ἔρωτι καιόμενος	καὶ	τοῖς τοῦ πάθους κέντροις μυωπιζόμενος
[7, 10, 2]	γενομένης ἔργα μεγάλα χειρῶν τε	καὶ	τόλμης παρ' ἀμφοτέρων ἐπεδείκνυτο, τῶν
[7, 1, 5]	καὶ διὰ τοῦτο χαλεπώτερα μηχανῶνται	καὶ	τολμῶσιν ἐν φόβῳ ἔργα πάντες
[7, 11, 7]	διὰ ταύτην γὰρ τὴν αἰτίαν	καὶ	τὸν Ἀβενῆρον ἐφόνευσεν. ἀλλ' ἐκεῖνο
[7, 1, 3]	καταστάντα εἰς ἅμιλλαν λέγουσι παραδραμεῖν,	καὶ	τὸν Ἀβεννῆρον ἐδίωκεν ὑπὸ ῥύμης
[7, 1, 3]	Βενιαμίτιδος φυλῆς, αὐτούς τε κατεσκέπτετο	καὶ	τὸν Ἀβεννῆρον. τούτου δὲ ἀνακεκραγότος
[7, 1, 3]	καὶ μάχην παροξύνειν, ἁμαρτεῖν δὲ	καὶ	τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Ἀσάηλον, ὃς
[7, 14, 5]	ὀργάνων ἅπασαν περιηχεῖσθαι τὴν γῆν	καὶ	τὸν ἀέρα. ~(Ὡς δ' ᾔσθοντο
[7, 5, 4]	τὰ δὲ πεμφθέντα ὑπ' αὐτοῦ	καὶ	τὸν ἄλλον χρυσὸν καὶ ἄργυρον,
[7, 11, 6]	οὐκέτ' ἐπλησίαζεν αὐταῖς. ἀποδείκνυσι δὲ	καὶ	τὸν Ἀμασὰν στρατηγὸν καὶ τὴν
[7, 15, 1]	Ἀβεννῆρόν τε τὸν Νήρου παῖδα	καὶ	τὸν Ἀμασὰν υἱὸν Ἰέθρα: ὧν
[7, 7, 3]	ἀλλοτρίαν τε γήμας ἔχει γυναῖκα	καὶ	τὸν ἄνδρα αὐτῆς ἀποκτείνειεν ἐκδοὺς
[7, 8, 3]	ἅπαντας καὶ τοὺς ἀποθανεῖν δεδηλωμένους	καὶ	τὸν ἀνῃρηκότα. ὁ δὲ Σαμᾶ
[7, 14, 9]	ἀνὰ πᾶσαν τὴν χώραν σπαρῆναι	καὶ	τὸν ἅπαντα ταύτῃ παραμεῖναι χρόνον,
[7, 3, 2]	Ἱεροσόλυμα πόλιν αὐτὴν Δαυίδου προσηγόρευσε,	καὶ	τὸν ἅπαντα χρόνον ἐν αὐτῇ
[7, 1, 1]	κινδυνεύσας ἀφαιρεθῆναι τὸν βίον, ἀλλὰ	καὶ	τὸν ἀποκτείναντα κολάσαι. φήσας γὰρ
[7, 13, 1]	μῆνας ἐννέα καὶ ἡμέρας εἴκοσι	καὶ	τὸν ἀριθμὸν ἀπέδωκε τῷ βασιλεῖ
[7, 14, 4]	εἶχεν Ἀδωνίας τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον	καὶ	τὸν ἀρχιερέα Ἀβιάθαρον, μόνοι δ'
[7, 8, 4]	τοῦ προκειμένου κατὰ νοῦν ἔφασκε	καὶ	τὸν Ἀψάλωμον ἄγειν ἐκέλευεν: οὐ
[7, 8, 4]	ἐξώρμησεν εἰς τὴν Γεσσούραν παραυτίκα	καὶ	τὸν Ἀψάλωμον παραλαβὼν ἧκεν εἰς
[7, 15, 1]	τὴν φυγὴν ὑπῆρξέ μοι χρεολυτοῦμεν.	καὶ	τὸν Γήρα δὲ υἱὸν Σουμούιν
[7, 5, 4]	διεφθαρμένην ἤκουσε, δείσας περὶ αὑτῷ	καὶ	τὸν Δαυίδην πρὶν ἐπ' αὐτὸν
[7, 6, 1]	πεζοῦ δύο μυριάδες. προσεμισθώσαντο δὲ	καὶ	τὸν ἐκ τῆς Μιχᾶς καλουμένης
[7, 1, 4]	πέμπτον δὲ Σαφατίαν τῆς Ἀβιτάλης	καὶ	τὸν ἕκτον Γεθερσὰν τῆς Γαλαὰδ
[7, 14, 4]	ἀρχιερέα καὶ Νάθαν τὸν προφήτην	καὶ	τὸν ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων Βαναίαν
[7, 2, 1]	Ἰεβώσθου συνίστων αὑτοὺς ὡς εὔνους	καὶ	τὸν ἐχθρὸν αὐτοῦ καὶ τῆς
[7, 9, 2]	αὐτῷ τὸ λυπηρὸν τοῦτ' ἀκουσθέν,	καὶ	τὸν θεὸν ἐπεκαλεῖτο δεόμενος ἀπαλλοτριῶσαι
[7, 13, 4]	τοὺς βόας εἰς ὁλοκαύτωσιν χαρίζεσθαι	καὶ	τὸν θεὸν ἡδέως εὔχεσθαι τὴν
[7, 4, 4]	τούτων ἐλευθερίας ἐποιήσατο. ταῦτ' εἰπὼν	καὶ	τὸν θεὸν ὑμνήσας ἀπαλλάσσεται. ~(Διαλιπὼν
[7, 8, 4]	αὐτόν, ἀλλ' ἤδη τὴν ὀργὴν	καὶ	τὸν θυμὸν ἀφεικέναι. ὁ δὲ
[7, 1, 3]	ὡς ἔγνω πεσόντα τὸν βασιλέα	καὶ	τὸν Ἰωνάθην καὶ τοὺς δύο
[7, 2, 1]	πῶς ἐγὼ τὸν Σαούλου φονέα	καὶ	τὸν κομίσαντά μοι τὸν χρυσοῦν
[7, 9, 8]	μυχαίτατον τῆς οἰκίας ἀνήρτησεν ἑαυτόν.	καὶ	τὸν μὲν Ἀχιτόφελον τοιούτου θανάτου
[7, 10, 2]	τὸ δένδρον κατασπῶσι τὸν νεκρόν:	καὶ	τὸν μὲν εἰς χάσμα βαθὺ
[7, 4, 2]	λάγανον τηγανιστὸν καὶ μερίδα θύματος.	καὶ	τὸν μὲν λαὸν οὕτως κατευωχήσας
[7, 10, 4]	βοηθείας ἔτυχε καὶ προνοίας εὐαγγελίσασθαι.	καὶ	τὸν μέν, οὐ προσήκειν εἰπὼν
[7, 4, 4]	τὴν ἀρχὴν διαμένουσαν ἐγνωκέναι βεβαίως	καὶ	τὸν οἶκον αὐτοῦ λαμπρὸν ἐσόμενον
[7, 1, 6]	τοῦ πεφονευκότος αὐτὸν δεινὰς ἐτίθετο	καὶ	τὸν οἶκον ὅλον αὐτοῦ καὶ
[7, 4, 2]	ἐπὶ τρεῖς ὅλους μῆνας αὐτόθι	καὶ	τὸν οἶκον τὸν Ὠβαδάρου ηὔξησέ
[7, 7, 2]	φυλάττεσθαι. ἐπεὶ δὲ οὕτως ἔχοντι	καὶ	τὸν Οὐρία θάνατον ἐδήλωσεν ὁ
[7, 7, 2]	ἂν ὀργιζόμενον ἐπ' αὐτοῖς βλέπωσι	καὶ	τὸν Οὐρία θάνατον. τοῦ δὲ
[7, 12, 1]	ἀνῃρημένων ταύτην αὐτοῖς παράσχῃ, διαλλαγήσεσθαι	καὶ	τὸν ὄχλον ἀπαλλάξειν τῶν κακῶν
[7, 4, 2]	θυσίας τελείας καὶ εἰρηνικὰς ἀνήνεγκε,	καὶ	τὸν ὄχλον εἱστίασε πάντα καὶ
[7, 7, 3]	αὐτῷ δίκην ὑφέξειν: τεθνήξεσθαι δὲ	καὶ	τὸν παῖδά σοι παραχρῆμα τὸν
[7, 14, 4]	βούλεται, συνεβούλευέ τε σώζειν αὑτὴν	καὶ	τὸν παῖδα Σολόμωνα, εἴπερ Ἀδωνίας
[7, 9, 5]	συνηύχετο τὴν βασιλείαν εἰς αἰῶνα	καὶ	τὸν πάντα παραμεῖναι χρόνον. φήσαντος
[7, 5, 5]	προσαγγελθῆναι τὸν πατέρα τοῦ παιδίου	καὶ	τὸν πάππον ἐν τῇ μάχῃ
[7, 5, 5]	βελτίω προσδοκᾶν: δίδωσι δ' αὐτῷ	καὶ	τὸν πατρῷον οἶκον καὶ πᾶσαν
[7, 1, 3]	παῖδας, ἐπειχθεὶς εἰς τὴν παρεμβολὴν	καὶ	τὸν περιλειπόμενον ἐξαρπάσας υἱὸν αὐτοῦ,
[7, 6, 1]	ἦν οὐ περιοψόμενος τὴν ὕβριν	καὶ	τὸν προπηλακισμόν, ἀλλὰ πολεμήσων τοῖς
[7, 1, 1]	τοῖς βραχίοσι χρυσὸν τοῦ βασιλέως	καὶ	τὸν στέφανον, ἃ περιδύσας τὸν
[7, 14, 4]	ἀδελφοὺς χωρὶς Σολόμωνος, παραλαβόντος δὲ	καὶ	τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον καὶ Ἀβιάθαρον
[7, 14, 5]	υἱοὺς αὐτοῦ πάντας χωρὶς Σολόμωνος	καὶ	τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον, οἳ μετὰ
[7, 6, 3]	δὲ εἰς ἑπτακισχιλίους, ἔτρωσε δὲ	καὶ	τὸν στρατηγὸν τοῦ Χαλαμᾶ Σέβεκον,
[7, 9, 6]	δ' αὐτὸν ἐπιλέκτους αἰτήσαντος ἐκείνου	καὶ	τόν τε πατέρα κτενεῖν αὐτοῦ
[7, 7, 1]	Οὐρίαν, ἁμαρτεῖν γὰρ αὐτὸν ἐδήλου,	καὶ	τὸν τρόπον τῆς τιμωρίας ἵνα
[7, 14, 2]	πρὸς τοὺς ἡγεμόνας ὁ Δαυίδης	καὶ	τὸν υἱὸν αὐτοῦ διελέχθη. ~(Πρεσβύτερος
[7, 9, 6]	ζῶντος, ἀρεσθεὶς τῇ γνώμῃ μετακαλεῖται	καὶ	τὸν Χουσὶν τὸν Δαυίδου ἀρχίφιλον:
[7, 14, 7]	τούτων ἑξακισχιλίους, πυλωροὺς δὲ τετρακισχιλίους	καὶ	τοσούτους ὑμνῳδοὺς τοῦ θεοῦ ᾄδοντας
[7, 15, 2]	γεγενημένῳ καὶ πᾶσαν ἀρετὴν ἔχοντι	καὶ	τοσούτων ἐθνῶν σωτηρίαν ἐγκεχειρισμένῳ βασιλεῖ
[7, 1, 1]	τοῖς Ἑβραίοις μυριάδων, πεσόντος δὲ	καὶ	τοῦ βασιλέως αὐτῶν Σαούλου μετὰ
[7, 2, 1]	καὶ τῆς ἐργασίας ἣν μετεχειρίζετο	καὶ	τοῦ καύματος εἰς ὕπνον καταπεσοῦσαν,
[7, 4, 1]	βασιλεύς, οὐδὲν γὰρ ἄνευ προφητείας	καὶ	τοῦ κελεῦσαι τὸν θεὸν καὶ
[7, 14, 6]	οἰκίαν ἀπελθεῖν ἐκέλευσε μηδὲν ὑφορώμενον	καὶ	τοῦ λοιποῦ παρέχειν αὑτὸν ἀγαθὸν
[7, 2, 2]	φυλῶν τῶν πέραν τοῦ Ἰορδάνου	καὶ	τοῦ λοιποῦ τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς
[7, 10, 2]	αὐτοῖς ὑπό τε τοῦ κάλλους	καὶ	τοῦ μεγέθους ἐγένετο. δείσας δέ,
[7, 8, 5]	κάλλος ὑπό τε τῆς λύπης	καὶ	τοῦ μὴ τυγχάνειν τῆς προσηκούσης
[7, 1, 5]	ἄνθρωποι πλεονεξίας ἕνεκα καὶ ἀρχῆς	καὶ	τοῦ μηδενὶ τούτων παραχωρῆσαι: κτήσασθαι
[7, 10, 1]	παρ' αὐτοῦ ἔτυχον: φείσασθαι δὲ	καὶ	τοῦ παιδὸς Ἀψαλώμου κρατήσαντας ἠντιβόλει,
[7, 4, 3]	θεῷ κεχαρισμένον ἔφασκεν, ὃς αὐτὸν	καὶ	τοῦ πατρὸς αὐτῆς καὶ τῶν
[7, 3, 2]	τοῦ στρατηγοῦ ἐπὶ Χαναναίους στρατείας	καὶ	τοῦ πολέμου, καθ' ὃν κρατήσας
[7, 4, 1]	πολλὰ καὶ μάχιμα συστρατεῦσαι αὐτοῖς	καὶ	τοῦ πολέμου κοινωνῆσαι, ὃ καὶ
[7, 8, 1]	πεισθεῖσα οὖν παύεται τῆς βοῆς	καὶ	τοῦ πρὸς πολλοὺς τὴν βίαν
[7, 7, 1]	δίκαιον ἔφη τῶν συστρατιωτῶν αὐτοῦ	καὶ	τοῦ στρατηγοῦ χαμαὶ κοιμωμένων ἐν
[7, 14, 3]	διελέχθη. ~(Πρεσβύτερος δὲ ὢν ἤδη	καὶ	τοῦ σώματος αὐτῷ ψυχομένου διὰ
[7, 12, 4]	ὁρμήσαντες στρατοπέδου ἧκον εἰς Βηθλεέμην,	καὶ	τοῦ ὕδατος ἀρυσάμενοι πάλιν διὰ
[7, 8, 3]	ἐπὶ παισὶν ὁμοῦ τοσούτοις ἀπολωλόσι	καὶ	τοῦθ' ὑπ' ἀδελφοῦ τῆς λύπης
[7, 5, 2]	πατρὸς ἅμα καὶ τὴν ἀρχὴν	καὶ	τοὔνομα τούτου> ἐκδεχομένου, ὥσπερ οἱ
[7, 12, 2]	πάντων ἀνδρειοτάτῳ Παλαιστίνων ἀπέκτεινεν αὐτὸν	καὶ	τοὺς ἄλλους εἰς φυγὴν ἔτρεψε,
[7, 8, 3]	ἔκειτο πενθῶν τοὺς υἱοὺς ἅπαντας	καὶ	τοὺς ἀποθανεῖν δεδηλωμένους καὶ τὸν
[7, 14, 10]	χρήσασθαι προθυμίᾳ περὶ τὸ ἔργον	καὶ	τοὺς ἄρχοντας καὶ τὴν Ληουιτῶν
[7, 14, 4]	τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον καὶ Ἀβιάθαρον	καὶ	τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰούδα φυλῆς,
[7, 14, 2]	θεὸν ἔχων προστάτην. προσπαρεκελεύσατο δὲ	καὶ	τοὺς ἄρχοντας τοῦ λαοῦ τῆς
[7, 15, 1]	δίκην διέφυγε. παρατίθεμαι δέ σοι	καὶ	τοὺς Βερζέλου τοῦ Γαλαδίτου παῖδας,
[7, 13, 4]	ἅλω εἶπε καὶ τὰ ἄροτρα	καὶ	τοὺς βόας εἰς ὁλοκαύτωσιν χαρίζεσθαι
[7, 1, 3]	τὸν βασιλέα καὶ τὸν Ἰωνάθην	καὶ	τοὺς δύο τοὺς ἄλλους αὐτοῦ
[7, 10, 5]	τῶν πολεμίων ἀλλὰ καὶ χαιρόντων	καὶ	τοὺς ἐλεοῦντας ἐπὶ τοῖς κακοῖς
[7, 8, 5]	καὶ τῷ μεγέθει τοῦ σώματος	καὶ	τοὺς ἐν πολλῇ τρυφῇ διαιτωμένους
[7, 11, 6]	ἀλλὰ τὴν οὖσαν παραλαβὼν δύναμιν	καὶ	τοὺς ἑξακοσίους μετὰ Ἀβεσσαίου τοῦ
[7, 11, 7]	ἔκρινεν, ἀλλὰ τόν τε ἀδελφὸν	καὶ	τοὺς ἑξακοσίους παραλαβὼν καὶ ὅση
[7, 14, 9]	καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῶν διαιρέσεων	καὶ	τοὺς ἐπὶ πάσης πράξεως ἢ
[7, 14, 9]	τῶν Ἑβραίων καὶ τοὺς φυλάρχους	καὶ	τοὺς ἡγεμόνας τῶν διαιρέσεων καὶ
[7, 4, 1]	πολὺν εὑρὼν ἐν αὐτῇ πλοῦτον	καὶ	τοὺς θεοὺς αὐτῶν διέφθειρε. ~(Τοιαύτης
[7, 14, 7]	συγκαλεῖ τοὺς ἄρχοντας εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Ληουίτας.
[7, 12, 4]	τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ τῇ δεξιᾷ	καὶ	τοὺς Ἰσραηλίτας ἰδόντας τετραμμένους ὑπ'
[7, 1, 5]	τἆλλα δεινὸν ὄντα συνιδεῖν πράγματα	καὶ	τοὺς καιροὺς ὑποδραμεῖν, αὐτὸς δ'
[7, 5, 3]	σκεῦος θάλασσαν δὲ καλούμενον ἐποίησε	καὶ	τοὺς καλλίστους ἐκείνους λουτῆρας, ὅτε
[7, 14, 7]	εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ τοὺς ἱερεῖς	καὶ	τοὺς Ληουίτας. ἐξαριθμήσας δὲ τούτους
[7, 8, 4]	ὁ δὲ προσκυνήσας τὸν βασιλέα	καὶ	τοὺς λόγους ἀσπασάμενος ἐξώρμησεν εἰς
[7, 6, 2]	Ἑβραίων, ἰδὼν τοῦτο Ἰώαβος ἀντιμηχανᾶται:	καὶ	τοὺς μὲν ἀνδρειοτάτους ἐπιλεξάμενος ἀντιπαρατάσσεται
[7, 12, 4]	μόνος ὡς στράτευμα καὶ τάξις,	καὶ	τοὺς μὲν αὐτῶν κατέβαλε τοὺς
[7, 15, 1]	φυλάττειν δ' αὐτοῦ τὰς ἐντολὰς	καὶ	τοὺς νόμους, οὓς αὐτὸς διὰ
[7, 14, 2]	ἀνδρεῖος, καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ	καὶ	τοὺς νόμους οὓς διὰ Μωυσέος
[7, 5, 5]	αὐτοῦ, ἦσαν δ' οὗτοι πεντεκαίδεκα,	καὶ	τοὺς οἰκέτας αὐτοῦ τὸν ἀριθμὸν
[7, 1, 2]	τὰς αὑτοῦ, δύο δὲ ἦσαν,	καὶ	τοὺς ὁπλίτας τοὺς σὺν αὐτῷ.
[7, 12, 1]	ὁ βασιλεὺς ἀποκτείνας ἠσέβησεν ἐξαπατήσας	καὶ	τοὺς ὅρκους αὐτοῖς, οὓς ὁ
[7, 1, 6]	μὴ δόξαι παρὰ τὰς πίστεις	καὶ	τοὺς ὅρκους οὓς ἔδωκεν Ἀβεννήρῳ
[7, 13, 4]	ἀλοῶν ἐπεὶ τὸν βασιλέα προσιόντα	καὶ	τοὺς παῖδας αὐτοῦ πάντας ἐθεάσατο,
[7, 7, 1]	ὄντι φύσει δικαίῳ καὶ θεοσεβεῖ	καὶ	τοὺς πατρίους νόμους ἰσχυρῶς φυλάσσοντι:
[7, 3, 1]	Χαναναίων, ἀποκλεισάντων αὐτῷ τὰς πύλας	καὶ	τοὺς πεπηρωμένους τὰς ὄψεις καὶ
[7, 14, 5]	παρα λαβεῖν Νάθαν τὸν προφήτην	καὶ	τοὺς περὶ τὴν αὐλὴν ὁπλίτας
[7, 10, 1]	παρασκευάσειν αὐτὸν ἰσχύν: ὑπονοήσειν δὲ	καὶ	τοὺς πολεμίους εἰκός ἐστιν ἄλλο
[7, 5, 3]	βασιλεὺς τοῦ θεοῦ συμπνέοντος αὐτῷ	καὶ	τοὺς πολέμους συγκατορθοῦντος καὶ ταῖς
[7, 11, 8]	ὡς ὁ θεὸς τοὺς βασιλεῖς	καὶ	τοὺς στρατηγοὺς ἀποδείξειεν, ἵνα τοὺς
[7, 10, 1]	ἔκρινεν, ἐκπέμπων δὲ τοὺς φίλους	καὶ	τοὺς στρατηγοὺς ἐπὶ τὸν πόλεμον
[7, 1, 6]	καὶ τὸν οἶκον ὅλον αὐτοῦ	καὶ	τοὺς συμπράξαντας ὑπευθύνους ἐποιεῖτο ταῖς
[7, 9, 6]	τόν τε πατέρα κτενεῖν αὐτοῦ	καὶ	τοὺς σὺν αὐτῷ ζωοὺς ἀνάξειν
[7, 5, 5]	τὴν αὐτοῦ τράπεζαν αὐτὸν Σιβὰν	καὶ	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, ἦσαν δ'
[7, 1, 2]	ἀκούσας δ' ὅτι τὸν Σαοῦλον	καὶ	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ θάψειαν οἱ
[7, 14, 4]	ἀρχιερέα καὶ Ἰώαβον τὸν ἄρχοντα	καὶ	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ χωρὶς Σολόμωνος
[7, 14, 4]	τό τε δεῖπνον τὸ Ἀδωνία	καὶ	τοὺς ὑπ' αὐτοῦ κεκλημένους Ἀβιάθαρον
[7, 14, 9]	συγκαλέσας τοὺς ἄρχοντας τῶν Ἑβραίων	καὶ	τοὺς φυλάρχους καὶ τοὺς ἡγεμόνας
[7, 14, 5]	τοῦτον ἐπὶ τοὐμοῦ καθιεῖσθαι θρόνου:	καὶ	τοῦτο ἔσται τή μερον. προσκυνησάσης
[7, 14, 2]	Σολόμων οἰκοδομήσει αὐτῷ παῖς νεώτατος	καὶ	τοῦτο κληθησόμενος τοὔνομα, οὗ προνοήσειν
[7, 12, 4]	προσαριθμήσειε δὲ ἄν τις αὐτοῦ	καὶ	τοῦτο ταῖς προειρημέναις πράξεσιν ἢ
[7, 14, 5]	βασιλεύσειν, ὡς καὶ πρότερον ὤμοσα,	καὶ	τοῦτον ἐπὶ τοὐμοῦ καθιεῖσθαι θρόνου:
[7, 11, 8]	καὶ μηδὲ τίς ἐστι γνωριζομένου	καὶ	τοῦτον ἔχειν ἀντὶ Δαυίδου τοῦ
[7, 6, 1]	βασιλέα καὶ τέταρτον Ἴστοβον ὄνομα,	καὶ	τούτους ἔχοντας μυρίους καὶ δισχιλίους
[7, 1, 3]	γενομένης ἡττήθησαν οἱ τοῦ Ἀβεννήρου:	καὶ	τραπέντας οὐκ ἀνίει διώκων Ἰώαβος,
[7, 12, 1]	Παλαιστίνους, καὶ συνάψας μάχην αὐτοῖς	καὶ	τρεψάμενος ἐμονώθη διώκων καὶ γενόμενος
[7, 15, 2]	δὲ ἁπάσης τῆς χώρας τρία	καὶ	τριάκοντα. οὕτως ἀρίστῳ ἀνδρὶ γεγενημένῳ
[7, 12, 4]	καὶ λαμπροὶ τὰς πράξεις ὀκτὼ	καὶ	τριάκοντα, ὧν πέντε μόνων διηγήσομαι
[7, 15, 3]	μετὰ γὰρ χρόνον ἐτῶν χιλίων	καὶ	τριακοσίων Ὑρκανὸς ὁ ἀρχιερεὺς πολιορκούμενος
[7, 8, 3]	μητρὸς δυναστεύοντα τῆς ἐκεῖ χώρας,	καὶ	τρισὶν ὅλοις ἔτεσι παρ' αὐτῷ
[7, 9, 8]	τῶν εἰς ἀνάπαυσιν ἤδη κεκοπωμένοις	καὶ	τροφὴν χρησίμων εὐπορίαν διαρκῆ παρασχεῖν.
[7, 7, 5]	ὡς πάνυ ταλαιπωρεῖν ἐνδείᾳ ποτοῦ	καὶ	τροφῆς. ἐξ ὀλίγου γὰρ φρέατος
[7, 7, 4]	μὴ γνοὺς ἔτι μᾶλλον ἀπόσχηται	καὶ	τροφῆς καὶ τῆς ἄλλης ἐπιμελείας
[7, 7, 1]	χώρᾳ μετὰ γυναικὸς αὐτὸν ἀναπαύεσθαι	καὶ	τρυφᾶν. ταῦτ' εἰπόντα μεῖναι τὴν
[7, 1, 1]	παρατυχὼν τῇ τροπῇ τῶν Ἑβραίων	καὶ	τῷ βασιλεῖ πεφευγότι παρών, ὃν
[7, 3, 1]	τὰ ἔργα τοὺς στρατιώτας παρασκευάσαι,	καὶ	τῷ διὰ τῶν ὑποκειμένων φαράγγων
[7, 6, 2]	Δαυίδης, τῷ δὲ θεῷ πεποιθὼς	καὶ	τῷ δικαίως αὐτοῖς ἀνθ' ὧν
[7, 14, 5]	τῆς πόλεως ἐπὶ τὴν πηγὴν	καὶ	τῷ ἐλαίῳ χρίσαντες εἰσήγαγον εἰς
[7, 9, 4]	ὡς ἐναγῆ καὶ ἐπάρατον ἐξιέναι,	καὶ	τῷ θεῷ χάριν ὡμολόγει τῆς
[7, 8, 5]	διέπρεπε πᾶν τῷ τε εἴδει	καὶ	τῷ μεγέθει τοῦ σώματος καὶ
[7, 14, 2]	τε ἄλλοις ἀγαθοῖς καὶ δὴ	καὶ	τῷ μεγίστῳ πάντων εἰρήνῃ καὶ
[7, 4, 1]	Ἑβραίους τῷ τάχει τῆς ἥττης	καὶ	τῷ μηδὲν ἔργον ἐπιδείξασθαι γενναῖον
[7, 14, 11]	τε παντὶ λαῷ τὰ ἀγαθὰ	καὶ	τῷ παιδὶ Σολόμωνι διάνοιαν ὑγιῆ
[7, 9, 5]	ἕπεσθαι δεῖν αὐτὸν τῷ θεῷ	καὶ	τῷ παντὶ πλήθει. τούτων οὖν
[7, 14, 9]	ναὸν αὐτῷ. νῦν οὖν ἐπεὶ	καὶ	τῷ προγόνῳ ἡμῶν Ἰακώβῳ δυοκαίδεκα
[7, 14, 9]	τε τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν πολέμους	καὶ	τῷ φόνῳ τῶν ἐχθρῶν μεμιάνθαι
[7, 1, 3]	Ἰώαβος ἀρχιστράτηγος ὢν αὐτοῦ, μετὰ	καὶ	τῶν ἀδελφῶν Ἀβεσσαίου καὶ Ἀσαήλου
[7, 14, 11]	φιλοτιμίαν τῶν ἀρχόντων καὶ ἱερέων	καὶ	τῶν ἄλλων ἁπάντων ὁρῶν τὸν
[7, 4, 3]	αὐτὸν καὶ τοῦ πατρὸς αὐτῆς	καὶ	τῶν ἄλλων ἁπάντων προετίμησε, παίζειν
[7, 14, 4]	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ χωρὶς Σολόμωνος	καὶ	τῶν ἀναγκαίων αὐτοῦ φίλων μηνύσασα:
[7, 14, 7]	φύλακας τῶν θησαυρῶν τοῦ θεοῦ	καὶ	τῶν ἀναθημάτων, ἃ συνέβη τοὺς
[7, 14, 10]	σιωπήσαντος δὲ τοῦ Δαυίδου πολλὴ	καὶ	τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν ἱερέων
[7, 8, 5]	αἰτουμένου τῶν ἡμαρτημένων ἀνίστησί τε	καὶ	τῶν γεγονότων ἀμνηστίαν ἐπαγγέλλεται. ~(Ὁ
[7, 9, 8]	ἀλλὰ καὶ θυμάτων ἀφθονίαν χορηγῆσαι	καὶ	τῶν εἰς ἀνάπαυσιν ἤδη κεκοπωμένοις
[7, 1, 6]	δ' ἐφείπετο μετὰ τῶν γεγηρακότων	καὶ	τῶν ἐν ἡγεμονίαις ὄντων κοπτόμενός
[7, 7, 3]	βασιλέα πάσης τῆς Ἑβραίων δυνάμεως	καὶ	τῶν ἐν κύκλῳ πάντων ἐθνῶν
[7, 11, 8]	ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων	καὶ	τῶν ἑξακοσίων, Ἀδώραμον δ' ἐποίησεν
[7, 9, 2]	τε ἄλλου πλήθους αὐτῷ συνεξορμήσαντος	καὶ	τῶν ἑξακοσίων ὁπλιτῶν, οἳ καὶ
[7, 7, 2]	ἐπένθησεν, παυσαμένην δὲ τῆς λύπης	καὶ	τῶν ἐπ' Οὐρίᾳ δακρύων ὁ
[7, 15, 1]	ἁπάντων τῶν τε νῦν ὄντων	καὶ	τῶν ἐσομένων πορευόμενος, ἐξ ἧς
[7, 14, 10]	Δαυίδου πολλὴ καὶ τῶν ἀρχόντων	καὶ	τῶν ἱερέων καὶ τῆς Ληουίτιδος
[7, 1, 3]	ἀλλήλους ἀφέντες σπῶνται τὰς μαχαίρας	καὶ	τῶν κεφαλῶν ἐλλαμβανόμενοι κατέχοντες αὑτοὺς
[7, 5, 4]	ὃν ἐκ τῶν πόλεων εἰλήφει	καὶ	τῶν κεχειρωμένων ἐθνῶν, φέρων ἀνατίθησι
[7, 5, 5]	τούτου φυλακὴν ἦσαν. ~(Ἐμνήσθη δὲ	καὶ	τῶν πρὸς Ἰωνάθην τὸν Σαούλου
[7, 2, 2]	πολλῆς παρασκευῆς σιτίων καὶ οἴνου	καὶ	τῶν πρὸς τροφὴν πάντων καὶ
[7, 10, 5]	ἀλλὰ πάντες ἂν ἀπὸ σοῦ	καὶ	τῶν σῶν ἀρξάμενοι τέκνων ἀπωλώλειμεν
[7, 10, 3]	προσηγόρευσεν ἰδίαν χεῖρα λέγων, ὡς	καὶ	τῶν τέκνων αὐτοῦ διαφθαρέντων ἐν
[7, 14, 1]	μὴ τότε συμπορίζῃ νέος ὢν	καὶ	τῶν τοιούτων ἄπειρος διὰ τὴν
[7, 14, 6]	γεγονότων ἱκέτης γίνεται τοῦ θεοῦ	καὶ	τῶν τοῦ θυσιαστηρίου κεράτων ἃ
[7, 1, 3]	φερομένων, τοῦ δὲ Σαούλου παιδὸς	καὶ	τῶν ὑπηκόων αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν
[7, 12, 2]	δ' ἐν ἑκατέρῳ τῶν βάσεων	καὶ	τῶν χειρῶν ἑνὶ περισσοτέρους εἶχε
[7, 12, 3]	εἰρήνης ᾠδὰς εἰς τὸν θεὸν	καὶ	ὕμνους συνετάξατο μέτρου ποικίλου: τοὺς
[7, 6, 3]	δυνάμει διαβὰς τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν	καὶ	ὑπαντήσας αὐτοῖς συνάψας εἰς μάχην
[7, 14, 10]	ἔδωκε Σολόμωνι θεμελίων καὶ οἴκων	καὶ>	ὑπερῴων, ὅσοι τε τὸ πλῆθος
[7, 11, 3]	τοῦ βασιλέως μεταβολῇ: διεβέβλητο δὲ	καὶ	ὑπὸ τοῦ ἐπιτρόπου Σιβᾶ πρὸς
[7, 10, 2]	ἔφευγε: φερόμενος δὲ μετὰ ῥύμης	καὶ	ὑπὸ τοῦ σάλου καὶ τῆς
[7, 9, 7]	πράττειν, ἐκέλευσε μηνύειν πέμψαντας Δαυίδῃ	καὶ	φανερὰ ποιεῖν τὰ συμβεβουλευμένα καὶ
[7, 4, 1]	οὐδὲν ἐπισχὼν ἐφ' ἑτοίμην ἤδη	καὶ	φανερὰν ἐξῆλθε τὴν νίκην: οὐ
[7, 10, 2]	ἐπιστήμῃ. φεύγοντας δὲ διὰ δρυμῶν	καὶ	φαράγγων ἑπόμενοι τοὺς μὲν ἐλάμβανον
[7, 12, 4]	καταπλαγέντων τὸ πλῆθος τῶν Παλαιστίνων	καὶ	φευγόντων μόνος ἔμεινε καὶ συμπεσὼν
[7, 5, 5]	ἐν τῇ μάχῃ πεσόντας ἁρπασαμένης	καὶ	φευγούσης, ἀπὸ τῶν ὤμων αὐτὸ
[7, 1, 3]	τὸν Ἀβεννῆρον. τούτου δὲ ἀνακεκραγότος	καὶ	φήσαντος, μὴ δεῖν ἄνδρας ὁμοφύλους
[7, 5, 4]	ὁμολογῶν, καὶ συμμαχίαν πρὸς αὐτὸν	καὶ	φιλίαν ποιούμενος. ἔπεμψε δ' αὐτῷ
[7, 1, 6]	ἀξιώσειεν τῶν νομιζομένων ὡς συγγενῆ	καὶ	φίλον, ἀλλ' οὐχ ὡς ἐχθρὸν
[7, 1, 4]	ἦ μὴν ἕξειν αὐτὸν ἑταῖρον	καὶ	φίλον ἀναπείσαντα τὸν λαὸν τοῦ
[7, 1, 5]	καὶ δεξιωσάμενος ὡς μάλιστ' εὔνους	καὶ	φίλος, ὑποκρίνονται γὰρ ἱκανῶς πολλάκις
[7, 7, 3]	ἀνέτρεφε συνδιαιρούμενος αὐτῇ τὰ σιτία	καὶ	φιλοστοργίᾳ πρὸς αὐτὴν χρώμενος ᾗ
[7, 2, 2]	ἐκ τοῦ τοιούτου, καὶ κατευωχήσας	καὶ	φιλοφρονησάμενος ἔπεμψε τὸν λαὸν παρ'
[7, 10, 1]	ἐνεχείρισεν Ἐσθαίῳ συνήθει μὲν ὄντι	καὶ	φίλῳ ἐκ δὲ τῆς Γιττῶν
[7, 8, 1]	ταῦτα πάσχων Ἰωνάθῃ τινὶ συγγενεῖ	καὶ	φίλῳ: συνετὸς δ' ἦν οὗτος
[7, 4, 1]	ἀλλὰ γινωσκέτω Συρίαν τε ἅπασαν	καὶ	Φοινίκην καὶ πρὸς τούτοις ἄλλα
[7, 4, 4]	ἐπιτρέπειν δὲ πολλοὺς πολέμους ἠγωνισμένῳ	καὶ	φόνῳ τῶν ἐχθρῶν μεμιασμένῳ ποιῆσαι
[7, 5, 3]	φρουρὰς ἐν τῇ χώρᾳ καταστήσας	καὶ	φόρους αὐτοῖς τελεῖν ὁρίσας ὑπέστρεψε:
[7, 4, 4]	τὴν νύκτα τῷ Νάθᾳ φανέντος	καὶ	φράσαι κελεύσαντος τῷ Δαυίδῃ, ὡς
[7, 5, 3]	Συρίαν πᾶσαν αὐτὴν ὑπήκοον ἐποιήσατο,	καὶ	φρουρὰς ἐν τῇ χώρᾳ καταστήσας
[7, 13, 2]	τοὺς ἀνδρειοτάτους ἔχων περὶ αὑτὸν	καὶ	φρούρια καὶ διὰ τοῦτο μηδὲν
[7, 14, 9]	ἂν εὐσεβῆ καὶ δίκαιον αὑτὸν	καὶ	φύλακα τῶν πατρίων παρέχῃς νόμων,
[7, 1, 6]	τὴν πρὸς αὐτὸν τιμὴν ἀποθανόντα	καὶ	φυλακὴν τῆς πίστεως ἠγάπησαν, ὅτι
[7, 8, 1]	δ' ἀπαλλάττεσθαι κελεύει ἐν ἡμέρᾳ	καὶ	φωτί, ἵνα καὶ μάρτυσι τῆς
[7, 10, 5]	κλαιόντων ἡμᾶς τῶν πολεμίων ἀλλὰ	καὶ	χαιρόντων καὶ τοὺς ἐλεοῦντας ἐπὶ
[7, 5, 4]	ἀρχαίας κατασκευῆς χρύσεα καὶ ἀργύρεα	καὶ	χάλκεα. Δαυίδης δὲ ποιησάμενος τὴν
[7, 14, 1]	ἡτοίμασε δὲ καὶ πολὺν σίδηρον	καὶ	χαλκὸν εἰς τὰ ἔργα καὶ
[7, 5, 3]	πάμπολυς καὶ ἄργυρος ἔτι δὲ	καὶ	χαλκός, ὃν τοῦ χρυσοῦ κρείττον'
[7, 11, 7]	τῇ στρατιᾷ περικαθίσας τὴν πόλιν	καὶ	χαράκωμα περὶ αὐτὴν πηξάμενος ὑπορύσσειν
[7, 3, 3]	Ἑβραίους εὔνοιαν αὐτοῦ καί τινα	καὶ	χάριν καὶ σπουδὴν πρὸς αὐτὸν
[7, 1, 2]	καὶ ἀποδεχόμενος αὐτῶν τὸ ἔργον,	καὶ	χάριτας ἀποδώσειν ἀντὶ τῆς πρὸς
[7, 2, 1]	ὑπωπτεύσατε, ὡς χαίρειν κακούργοις ἀνδράσι	καὶ	χάριτας ἡγήσασθαι τὰς κυριοκτόνους ὑμῶν
[7, 1, 4]	γεγηρακότας τοῦ πλήθους καὶ ταξιάρχους	καὶ	χιλιάρχους λόγους ἐποιήσατο πρὸς αὐτούς,
[7, 4, 2]	μετὰ τῶν γερόντων καὶ ἡγεμόνων	καὶ	χιλιάρχων μεταπέμψασθαι τῶν ὁμοφύλων ἐξ
[7, 14, 11]	μόσχους χιλίους καὶ κριοὺς τοσούτους	καὶ	χιλίους ἀμνούς, οὓς ὡλοκαύτωσαν: ἔθυσαν
[7, 11, 3]	ἐκεῖνα ἀπολωλέναι, σύ τε μέτριος	καὶ	χρηστὸς ἐγένου τότε μάλιστα πάντων
[7, 12, 4]	ποιῆσαι: δυνατοὶ γὰρ ἦσαν οὗτοι	καὶ	χώραν ὑπάγεσθαι καὶ μεγάλων ἐθνῶν
[7, 14, 7]	δ' αὐτοὺς καὶ κατὰ πατριὰς	καὶ	χωρίσας ἐκ τῆς φυλῆς τοὺς
[7, 4, 2]	ποικίλῳ κρουσμάτων τε καὶ ὀρχήσεων	καὶ	ψαλμῶν ἔτι δὲ σάλπιγγος καὶ
[7, 13, 4]	καὶ οἰκοδομήσας τὸν βωμὸν ἱερούργησε	καὶ	ὡλοκαύτωσε καὶ θυσίας ἐπήνεγκεν εἰρηνικάς.
[7, 7, 2]	ἐν πολέμῳ πραχθέντων καὶ καλῶς	καὶ	ὡς ἑτέρως ἐνίοις αὐτοῖς κινδύνοις
[7, 9, 8]	συνεβούλευσεν Ἀψαλώμῳ ταῦτ' αὐτοῖς διεξῆλθε,	καὶ	ὡς οὐ πεισθεὶς φανερός ἐστιν
[7, 11, 4]	γὰρ αὐτὸν ἐν πάσῃ τιμῇ	καὶ	ὡς πατρὸς ἐπιμεληθήσεσθαι καὶ προνοήσειν
[7, 2, 2]	προφήτου χειροτονηθείη καὶ παῖδες αὐτοῦ	καὶ	ὡς τὴν Ἑβραίων χώραν αὐτῷ
[7, 8, 2]	βαρὺς αὐτῷ γένοιτο, τοὺς ἀδελφοὺς	ἀποστεῖλαι	παρεκάλεσε. πέμψαντος δὲ τοῖς ἰδίοις
[7, 2, 2]	μυριάδες δώδεκα: καὶ αἱ λοιπαὶ	φυλαὶ	ῥομφαίαις ἐχρῶντο. τοῦτο δὴ πᾶν
[7, 9, 4]	ὅπου γε καὶ παιδὸς ἀσεβοῦς	πεπείραμαι.	ἀλλ' ἔσται τις οἶκτος ἡμῖν
[7, 7, 1]	συστρατιωτῶν αὐτοῦ καὶ τοῦ στρατηγοῦ	χαμαὶ	κοιμωμένων ἐν παρεμβολῇ καὶ τῇ
[7, 15, 1]	μέχρι νῦν τὴν δίκην διέφυγε.	παρατίθεμαι	δέ σοι καὶ τοὺς Βερζέλου
[7, 8, 5]	πατέρα διαλλάξῃς ἐποιούμην. καὶ δὴ	δέομαί	σου παρόντος ἡμερῶσαί μοι τὸν
[7, 14, 9]	ἀδελφοὶ καὶ ὁμοεθνεῖς, γινώσκειν ὑμᾶς	βούλομαι,	ὅτι ναὸν οἰκοδομῆσαι τῷ θεῷ
[7, 9, 5]	μέντοι γε πίστιν καὶ εὔνοιαν	ἐνδείξομαι	πιστευόμενος εἶναι φίλος, ἣν οἶσθά
[7, 9, 5]	σοῦ, ὦ δέσποτα, γεγενημένων εἰκότως	ἕπομαι	κἀγώ: τὴν γὰρ βασιλείαν ἔλαβες
[7, 12, 4]	καὶ τριάκοντα, ὧν πέντε μόνων	διηγήσομαι	τὰ ἔργα: φανερὰς γὰρ καὶ
[7, 3, 3]	πεντακόσια καὶ δέκα καὶ πέντε.	~(Ποιήσομαι	δὲ καὶ μνήμην Ὀρόνα πλουσίου
[7, 15, 1]	ἤδη καὶ πατέρας τοὺς ἐμοὺς	ἀπαλλάσσομαι	κοινὴν ὁδὸν ἁπάντων τῶν τε
[7, 11, 2]	ἀγνοεῖν ὑμᾶς προσῆκεν, ὅτι σήμερον	ἄρχομαι	τῆς βασιλείας. διὸ πᾶσιν ἀφιέναι
[7, 14, 9]	τιμῆς προσῆκεν ὡς κοινωνοῦντας αὐτῆς.	εὔχομαι	δὴ τὰς ὑποσχέσεις τοῦ θεοῦ
[7, 14, 10]	τοῦ θεοῦ τοὺς Χερουβεῖς, οὓς	ἐφεστάναι	δεήσει τὴν κιβωτὸν καλύπτοντας. σιωπήσαντος
[7, 1, 4]	χωρεῖν ᾗ βούλονται: καὶ γὰρ	εἰδέναι	τὸν θεὸν διὰ Σαμουήλου τοῦ
[7, 7, 2]	καὶ πολλοὺς ἀπολέσας ἀναχωρῆσαι βιασθείη:	προστιθέναι	δὲ τούτοις ἂν ὀργιζόμενον ἐπ'
[7, 9, 5]	δεῦρο γὰρ φανερὰν ἔχθραν ἀναλαμβάνειν	δεδιέναι	προσδοκῶντας ὑμᾶς ὁμονοήσειν. πεισθεὶς δὲ
[7, 11, 4]	οὔτε γὰρ τροφῆς οὔτε ποτοῦ	συνιέναι	διὰ τὸν χρόνον, ἀποκεκλεῖσθαι δ'
[7, 8, 2]	ἐπὶ τὴν τῶν ἰδίων κουρὰν	ἐξιέναι	θρεμμάτων εἰς Βελσεφών, πόλις δ'
[7, 9, 4]	γῆς ὡς ἐναγῆ καὶ ἐπάρατον	ἐξιέναι,	καὶ τῷ θεῷ χάριν ὡμολόγει
[7, 10, 4]	καλῶν ἄγγελον ἀεὶ γεγενημένον νῦν	ἀπιέναι	δηλώσοντα θάνατον τῷ βασιλεῖ τοῦ
[7, 8, 1]	Ἀμνῶνα καὶ προσλοιδορησάμενος ἐκέλευσεν ἀναστᾶσαν	ἀπιέναι.	τῆς δὲ χείρω τὴν ὕβριν
[7, 4, 1]	πολλὰς ἀποβαλοῦσι μυριάδας μετὰ μείζονος	ἐπιέναι	τοῖς Ἑβραίοις δυνάμεως. ἀμέλει καὶ
[7, 7, 2]	ἀπέθανεν: οὗ μνημονεύοντας ἔδει μὴ	προσιέναι	τῷ τείχει τῶν πολεμίων: ἄριστον
[7, 11, 2]	ἄρχομαι τῆς βασιλείας. διὸ πᾶσιν	ἀφιέναι	τὰς κολάσεις τοῖς ἀσεβήσασιν ὄμνυμι
[7, 13, 2]	εἰ λιμὸν αἰτήσει, δόξει τοῦτο	πεποιηκέναι	τοῖς ἄλλοις αὐτῷ μὲν ἀφόβως,
[7, 14, 5]	λαμπρὸν γὰρ αὐτὸν ποιήσαντα δεῖπνον	κεκληκέναι	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ πάντας χωρὶς
[7, 7, 1]	δὲ πάντα κατὰ νοῦν αὐτοῖς	κεχωρηκέναι	τὰ πράγματα βαστάσας ἐκ τοῦ
[7, 8, 4]	τὴν ὀργὴν καὶ τὸν θυμὸν	ἀφεικέναι.	ὁ δὲ προσκυνήσας τὸν βασιλέα
[7, 8, 4]	πεισθείην ἐμοί σε ταύτην ἀληθῶς>	δεδωκέναι	τὴν χάριν αὐτοῦ σοῦ μέχρι
[7, 10, 2]	καὶ πεντήκοντα σίκλους ἂν αὐτῷ	δεδωκέναι	τοῦ στρατηγοῦ φήσαντος, εἰ βαλὼν
[7, 4, 4]	ἐγγόνοις αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν διαμένουσαν	ἐγνωκέναι	βεβαίως καὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ
[7, 11, 3]	ἡμῶν γενεᾶς ὀφειλούσης εἰς ἐκεῖνα	ἀπολωλέναι,	σύ τε μέτριος καὶ χρηστὸς
[7, 15, 3]	γὰρ ὑπὸ τὴν γῆν μηχανικῶς	κεκηδευμέναι	πρὸς τὸ μὴ φανεραὶ εἶναι
[7, 6, 1]	παρώτρυναν τὸν βασιλέα λέγοντες κατασκόπους	πεπομφέναι	τῆς χώρας Δαυίδην καὶ τῆς
[7, 9, 7]	τὰ συμβεβουλευμένα καὶ προσπαρακελεύσασθαι ταχέως	διαβῆναι	τὸν Ἰόρδανον, μὴ μεταγνοὺς ὁ
[7, 9, 7]	παρ' Ἀψαλώμου βεβουλευμένα. ὁ δὲ	διαβῆναι	τὸν Ἰόρδανον τοὺς μεθ' ἑαυτοῦ
[7, 5, 5]	τῶν ὤμων αὐτὸ κατενεχθῆναι καὶ	βλαβῆναι	τὰς βάσεις, μαθὼν ὅπου καὶ
[7, 3, 1]	δώσειν ἐπηγγείλατο. πάντων δὲ φιλοτιμουμένων	ἀναβῆναι	καὶ μηδένα πόνον ὀκνούντων ὑφίστασθαι
[7, 13, 4]	Γάδον τὸν προφήτην ἐκέλευσεν αὐτὸν	ἀναβῆναι	παραχρῆμα εἰς τὴν ἅλω τοῦ
[7, 1, 1]	ἐνεγκεῖν πολλάκις ὑπ' αὐτοῦ κινδυνεύσας	ἀφαιρεθῆναι	τὸν βίον, ἀλλὰ καὶ τὸν
[7, 8, 4]	τὰς ἐπιλοίπους τῆς γηρωκομίας ἐλπίδας	προσαφαιρεθῆναι:	τοῦτο δ' αὐτῇ κωλύσαντα τοὺς
[7, 8, 5]	τελέως καταπραῦναι τὸν πατέρα καὶ	δεηθῆναι,	ὅπως αὐτῷ συγχωρήσῃ πρὸς αὐτὸν
[7, 12, 4]	πολλούς, ὡς ὑπὸ τοῦ αἵματος	προσκολληθῆναι	τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ τῇ δεξιᾷ
[7, 14, 1]	ἐκέλευσεν ὁ βασιλεὺς τοὺς παροίκους	ἐξαριθμηθῆναι	καὶ εὑρέθησαν εἰς ὀκτὼ μυριάδας
[7, 13, 2]	μῆνας πολεμήσας ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν	ἡττηθῆναι,	ἢ λοιμὸν ἐνσκῆψαι καὶ νόσον
[7, 5, 5]	τῆς γὰρ τροφοῦ μετὰ τὸ	προσαγγελθῆναι	τὸν πατέρα τοῦ παιδίου καὶ
[7, 11, 3]	ἡμίση τῆς οὐσίας αὐτῷ κελεύσας	ἀποδοθῆναι.	ὁ δὲ Μεμφίβοσθος πάντ' ἐχέτω
[7, 13, 3]	τὸν θεόν, ὡς αὐτὸς εἴη	κολασθῆναι	δίκαιος ὁ ποιμήν, τὰ δὲ
[7, 7, 3]	εἶναι καὶ πρὸς τούτῳ θανάτῳ	κολασθῆναι.	Νάθας δ' ὑποτυχὼν αὐτὸν ἔλεγεν
[7, 14, 8]	κτηνῶν, ὧν οὐκ ἀναγκαῖον ἡγησάμην	μνησθῆναι	τῶν ὀνομάτων. ~(Ὡς δ' ἕκαστα
[7, 1, 6]	ἣν οὐθεὶς ὑπενόησεν ὑπ' αὐτοῦ	φονευθῆναι	τὸν Ἀβεννῆρον: ἔλεξε δὲ καὶ
[7, 8, 1]	αὐτόν: ὁ δ' εὐθὺς ἐκέλευσεν	ἀχθῆναι.	ἡκούσῃ δὲ προσέταξεν ἄρτους αὐτῷ
[7, 5, 1]	ἑκατὸν δὲ μόνα προσέταξεν αὑτῷ	φυλαχθῆναι.	~(Ἀκούσας δὲ ὁ Δαμασκοῦ καὶ
[7, 8, 1]	κερδανεῖ. συνεβούλευέ τε περὶ τούτου	διαλεχθῆναι	τῷ πατρί: συγχωρήσειν γὰρ ἐκεῖνον.
[7, 5, 5]	φευγούσης, ἀπὸ τῶν ὤμων αὐτὸ	κατενεχθῆναι	καὶ βλαβῆναι τὰς βάσεις, μαθὼν
[7, 10, 2]	ῥίψαντες ἐπιβάλλουσιν αὐτῷ λίθους, ὥστε	ἀναπληρωθῆναι	καὶ τὸ σχῆμα τάφου καὶ
[7, 13, 4]	ἀποσφάττεσθαι τοῦ παιδὸς κριὸν ἐξαίφνης	ἀναφανῆναι	παρεστῶτα τῷ βωμῷ, ὃν καὶ
[7, 6, 2]	ἅπαντας δ' ἠνάγκασεν εἰς φυγὴν	τραπῆναι.	τοῦτο ἰδόντες οἱ Ἀμμανῖται καὶ
[7, 14, 9]	ταύτην ἀνὰ πᾶσαν τὴν χώραν	σπαρῆναι	καὶ τὸν ἅπαντα ταύτῃ παραμεῖναι
[7, 1, 4]	πρὸς αὐτούς, ὡς ἔχοντας ἑτοίμως	ἀποστῆναι	μὲν Ἰεβώσθου Δαυίδῃ δὲ προσθέσθαι
[7, 1, 4]	τὸν λαὸν τοῦ Σαούλου μὲν	ἀποστῆναι	παιδός, αὐτὸν δὲ ἀποδείξαντα πάσης
[7, 10, 5]	ἐπιμένῃς τοῖς ἄρτι πραττομένοις, ἀναπείσας	ἀποστῆναί	σου τὸν λαὸν καὶ τὴν
[7, 9, 7]	νεανίσκοις ἀπ' αὐτῶν ἔτι συλλήψεως	εἶναι,	ἀνιμήσασα τὴν προκειμένην ὁδὸν ἀνύειν
[7, 5, 2]	ἐν ᾗ ἡττᾶτο, ἄριστος ἔδοξεν	εἶναι	βασιλέων ῥώμῃ καὶ ἀνδρείᾳ. πρὸς
[7, 7, 1]	ὅταν ἔλθωσιν ἐξ ἀποδημίας, οὐκ	εἶναι	δίκαιον ἔφη τῶν συστρατιωτῶν αὐτοῦ
[7, 13, 4]	ἠξίου λαμβάνειν πάντων: οὐ γὰρ	εἶναι	δίκαιον προῖκα θυσίαν ἐπιτελεῖν. τοῦ
[7, 1, 4]	ὅσα δι' αὑτῶν ἕκαστοι ποιοῦμεν	εἶναι	δοκεῖ, καὶ προσέτι τοὺς γενομένους
[7, 9, 6]	τοῦ Χουσὶ συμβουλίαν συστήσας ἀμείνω	εἶναι	δοκεῖν. ~(Σπεύσας δὲ πρὸς τοὺς
[7, 9, 5]	γεγενημένος καὶ πρὸς ἅπαντα πιστὸς	εἶναι	δόξας οὐ σὺν αὐτῷ νῦν
[7, 9, 7]	καὶ τὴν ὀξύτητα κρίναντες ἄριστα	εἶναι	ἠπείγοντο συμβαλεῖν Δαυίδῃ. γενομένους δ'
[7, 5, 5]	σύσσιτόν τε καὶ ὁμοτράπεζον ἐκέλευσεν	εἶναι	καὶ μηδεμίαν ἡμέραν ἀπολείπεσθαι τῆς
[7, 7, 3]	τετραπλὴν ἀποτῖσαι τὴν ἀμνάδα δίκαιον	εἶναι	καὶ πρὸς τούτῳ θανάτῳ κολασθῆναι.
[7, 10, 4]	γενόμενος ἀγαθῶν ἄγγελον τοῦτον ἔφησεν	εἶναι	καί τι τῶν εὐκταίων αὐτῷ
[7, 7, 4]	καταστήσειν, ἀποθανόντος δ' οὐκέτι χρείαν	εἶναι	λύπης ματαίας. ταῦτ' εἰπόντος ἐπῄνεσαν
[7, 10, 2]	ὀλίγων, αἰσχύνην γὰρ αὐτοῖς τοῦτο	εἶναι	μεγίστην, τῶν δὲ Δαυίδου στρατιωτῶν
[7, 12, 2]	Παλαιστῖνος ηὔχει τῶν Γιγάντων ἀπόγονος	εἶναι.	μετὰ δὲ ταύτην τὴν μάχην
[7, 10, 1]	ἐστιν ἄλλο μετ' αὐτοῦ στράτευμα	εἶναι.	πεισθεὶς δὲ τῇ συμβουλίᾳ ταύτῃ
[7, 8, 4]	τῷ παιδί; τελέως δ' ἀνόητον	εἶναι	προς θεῖναι τῷ παρὰ γνώμην
[7, 15, 1]	πρότερον ἔφθην συμβουλεύσας, δικαίῳ μὲν	εἶναι	πρὸς τοὺς ἀρχομένους, εὐσεβεῖ δὲ
[7, 15, 2]	φιλάνθρωπος, ἃ μόνοις δικαιότατα βασιλεῦσιν	εἶναι	προσῆκε, μηδὲν ὅλως παρὰ τοσοῦτο
[7, 11, 3]	ὁ δ' ἀδίκημα τοῦτ' ἔλεγεν	εἶναι	Σιβᾶ: κελευσθεὶς γὰρ παρασκευάσαι τὰ
[7, 11, 5]	τοῦ θεοῦ λαβὼν πάντων ἡμῶν	εἶναι	συγγενὴς κρίνεται. καὶ διὰ τοῦθ'
[7, 11, 6]	πρὸς τὸν Ἰώαβον ἔλεγεν οὐκ	εἶναι	σύμφορον ἀνοχὴν τῷ Σαβαίῳ διδόναι,
[7, 14, 5]	ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων: δίκαιον δ'	εἶναι	ταῦτα γινώσκειν ἅπαντας, εἰ κατὰ
[7, 15, 1]	τοιοῦτον δὲ σεαυτὸν παρέχων, ὁποῖον	εἶναί	τε δεῖ κἀγὼ δὲ παρακαλῶ,
[7, 7, 2]	δ' ἐκέλευσεν ἀπελθόντα λέγειν ἀνθρώπινον	εἶναι	τὸ συμβεβηκὸς καὶ τὰ τοῦ
[7, 15, 3]	κεκηδευμέναι πρὸς τὸ μὴ φανεραὶ	εἶναι	τοῖς εἰς τὸ μνῆμα εἰσιοῦσιν.
[7, 7, 3]	δ' ὑποτυχὼν αὐτὸν ἔλεγεν ἐκεῖνον	εἶναι	τὸν ἄξιον ταῦτα παθεῖν ὑφ'
[7, 2, 1]	ἦ μεταβεβλῆσθαί με καὶ μηκέτ'	εἶναι	τὸν αὐτὸν ὑπωπτεύσατε, ὡς χαίρειν
[7, 9, 8]	τὴν βασιλείαν. ἄμεινον οὖν ἔφησεν	εἶναι	τοῦ ζῆν αὑτὸν ἐξαγαγεῖν ἐλευθέρως
[7, 9, 1]	παρὰ τὸ μὴ συμβούλους ἀγαθοὺς	εἶναι	τῷ πατρὶ τάχ' αὐτῷ καὶ
[7, 10, 4]	πρὸς αὐτόν. τοῦ δ' ἄγγελον	εἶναι	φήσαντος ἀγαθῶν, μετ' ὀλίγον ἕπεσθαί
[7, 13, 1]	ἐξαριθμῆσαι. τοῦ δ' οὐκ ἀναγκαῖον	εἶναι	φήσαντος τοῦτο ποιεῖν οὐκ ἐπείσθη,
[7, 9, 5]	πίστιν καὶ εὔνοιαν ἐνδείξομαι πιστευόμενος	εἶναι	φίλος, ἣν οἶσθά με τῷ
[7, 8, 4]	τελέως δ' ἀνόητον εἶναι προς	θεῖναι	τῷ παρὰ γνώμην ἀποθανόντι υἱῷ
[7, 14, 7]	ἀναθημάτων, ἃ συνέβη τοὺς βασιλεῖς	ἀναθεῖναι:	διέταξε δὲ πᾶσι τοῖς ἐκ
[7, 7, 4]	παραγίνεται, καὶ κελεύσας δεῖπνον αὑτῷ	παραθεῖναι	πολλὴν ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῖς
[7, 10, 5]	νίκῃ χαρὰν εἴασεν οὔτ' αὐτῷ	μεῖναι	μεγίστην οὖσαν οὔτε τοῖς στρατιώταις:
[7, 8, 1]	αὐτὸς μηδ' ἄχρι νυκτὸς ἐπιτρέπει	μεῖναι	παραχρῆμα δ' ἀπαλλάττεσθαι κελεύει ἐν
[7, 7, 1]	ἀναπαύεσθαι καὶ τρυφᾶν. ταῦτ' εἰπόντα	μεῖναι	τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐκέλευσεν αὐτόθι
[7, 14, 9]	σπαρῆναι καὶ τὸν ἅπαντα ταύτῃ	παραμεῖναι	χρόνον, ἣν αὐτὸς ἐπηγγείλατο παρέξειν
[7, 9, 5]	εἰς αἰῶνα καὶ τὸν πάντα	παραμεῖναι	χρόνον. φήσαντος δ' ἐκείνου πρὸς
[7, 1, 4]	εὔνουν ἔχων τὸ πλῆθος πάντας	συμμεῖναι	τῷ Ἰεβόσθῳ> παρεσκεύασε: καὶ διέμειναν
[7, 8, 3]	τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ παῖς Ἰωνάθης	ἀνεῖναί	τι τῆς λύπης παρεκάλει καὶ
[7, 8, 3]	ἀδελφοῦ τῆς λύπης κἀπὶ τῷ	κτεῖναι	δυναμένης> δοκοῦντι γινομένης πικρότερον, συναρπαγεὶς
[7, 1, 1]	βασιλεῖ πεφευγότι παρών, ὃν καὶ	κτεῖναι	μέλλοντα ὑπὸ τῶν πολεμίων λαμβάνεσθαι
[7, 1, 5]	τολμηροτέραν ὁδὸν καὶ κρίνας Ἀβεννῆρον	ἀποκτεῖναι	πέμπει τοὺς ἐπιδιώξοντας, οἷς καταλαβοῦσι
[7, 8, 4]	δ' αὐτῇ κωλύσαντα τοὺς βουλομένους	ἀποκτεῖναι	τὸν υἱὸν αὐτῆς παρέξειν: οὐ
[7, 10, 4]	πάλιν δεηθέντος αὐτῷ τὴν ἀγγελίαν	ἐφεῖναι,	περὶ μόνης γὰρ αὐτὴν ποιήσεσθαι
[7, 8, 5]	διακοσίους: οὗτοι δ' εἰσὶ πέντε	μναῖ.	διέτριψε μέντοι γε ἐν Ἱεροσολύμοις
[7, 1, 2]	καλουμένης φυλῆς. φήσαντος δ' αὐτοῦ	διδόναι	Γιβρῶνα καταλιπὼν τὴν Σίκελλαν εἰς
[7, 11, 6]	εἶναι σύμφορον ἀνοχὴν τῷ Σαβαίῳ	διδόναι,	μὴ γενόμενος ἐν πλείονι παρασκευῇ
[7, 8, 5]	πρὸς Ἰώαβον ἐδεῖτ' αὐτοῦ τελέως	καταπραῦναι	τὸν πατέρα καὶ δεηθῆναι, ὅπως
[7, 15, 3]	δὲ Δημητρίου, βουλόμενος χρήματ' αὐτῷ	δοῦναι	ὑπὲρ τοῦ λῦσαι τὴν πολιορκίαν
[7, 10, 5]	λαὸν καὶ τὴν βασιλείαν ἑτέρῳ	παραδοῦναι,	τότε σοι πικρότερον καὶ ἀληθὲς
[7, 11, 1]	τὸ πλῆθος Δαυίδῃ τὴν βασιλείαν	ἀποδοῦναι:	προσδοκᾶν δὲ παρ' αὐτοῦ μὴ
[7, 14, 2]	βασιλεύοντος εἵλετο αὑτῷ γενέσθαι, σπούδασον	ἀποδοῦναι	τῷ θεῷ μὴ καταπλαγεὶς τὸ
[7, 9, 1]	εἰς Γιβρῶνα συγχωρῆσαι πορευθέντι θυσίαν	ἀποδοῦναι	τῷ θεῷ: φεύγοντα γὰρ αὐτὸν
[7, 13, 1]	~(Ὁ δὲ βασιλεὺς Δαυίδης βουλόμενος	γνῶναι	πόσαι μυριάδες εἰσὶ τοῦ λαοῦ,
[7, 15, 1]	ἧς οὐκέτι οἷόν τε ἐπανελθόντα	γνῶναι,	τί κατὰ τὸν βίον πράττεται.
[7, 11, 2]	κατασχὼν αὐτοῦ τοὺς πόδας ἐδεῖτο	συγγνῶναι	περὶ τῶν εἰς αὐτὸν ἡμαρτημένων
[7, 7, 1]	αὐτὸν ἐκέλευσε μέρος τῶν πολεμίων	τάξαι	καὶ καθ' ὃ κινδυνεύσει μαχόμενος
[7, 9, 5]	τῇ συμβουλίᾳ κελεύει σκηνὴν αὑτῷ	πῆξαι	τοὺς οἰκέτας ἐπὶ τοῦ βασιλείου
[7, 10, 2]	δεηθέντος. ὁ δὲ κελεύσας αὐτῷ	δεῖξαι	ποῦ κρεμάμενον ἴδοι τὸν Ἀψάλωμον
[7, 14, 5]	καὶ περιχρίσαντας τὸ ἅγιον ἔλαιον	ἀποδεῖξαι	βασιλέα: τοῦτο δὲ ποιῆσαι προσέταξε
[7, 14, 7]	Δαυίδης ἐπὶ παντὸς τοῦ λαοῦ	ἀποδεῖξαι	τὸν υἱὸν βασιλέα συγκαλεῖ τοὺς
[7, 1, 6]	ποιναῖς: ἔμελε γὰρ αὐτῷ μὴ	δόξαι	παρὰ τὰς πίστεις καὶ τοὺς
[7, 4, 3]	καὶ πολλάκις χορεῦσαι μηδένα τοῦ	δόξαι	ταῖς θεραπαινίσιν αἰσχρὸν καὶ αὐτῇ
[7, 2, 2]	ῥομφαίαν μυριάδες δώδεκα: καὶ αἱ	λοιπαὶ	φυλαὶ ῥομφαίαις ἐχρῶντο. τοῦτο δὴ
[7, 11, 3]	καὶ ἐπὶ τῆς τραπέζης εἶχες	ὁσημέραι,	καὶ οὐδὲν ἀπέλειπον τῶν συγγενῶν
[7, 15, 3]	μηχανικῶς κεκηδευμέναι πρὸς τὸ μὴ	φανεραὶ	εἶναι τοῖς εἰς τὸ μνῆμα
[7, 11, 6]	πειράθητι συμβαλεῖν: σπούδασον δ' αὐτὸν	φθάσαι,	μὴ πόλεις ὀχυρὰς καταλαβόμενος ἀγῶνας
[7, 11, 5]	τοῦτο μᾶλλον προνοούμενοι καὶ στέργοντες	φθάσαι,	οὐ μέντοι γε διὰ τὸ
[7, 7, 1]	ὁ βασιλεὺς ἔγραψε τῷ Ἰωάβῳ	κολάσαι	προστάττων τὸν Οὐρίαν, ἁμαρτεῖν γὰρ
[7, 1, 1]	βίον, ἀλλὰ καὶ τὸν ἀποκτείναντα	κολάσαι.	φήσας γὰρ πρὸς αὐτὸν, ὡς
[7, 14, 7]	σάββατον. καὶ οὕτως αἱ πατριαὶ	πᾶσαι	διεκληρώσαντο Δαυίδου παρόντος καὶ Σαδώκου
[7, 7, 5]	πόρθησιν, καὶ κατὰ κράτος ἑλὼν	διαρπάσαι	τοῖς στρατιώταις ἐφῆκεν. αὐτὸς δὲ
[7, 4, 4]	νύκτα τῷ Νάθᾳ φανέντος καὶ	φράσαι	κελεύσαντος τῷ Δαυίδῃ, ὡς τὴν
[7, 8, 1]	ἔχοντα τῷ σώματι προσελθὼν ἠρώτα	φράσαι	τὴν αἰτίαν αὐτῷ, εἰκάζειν μέντοι
[7, 3, 1]	ἐπὶ τὰ ἔργα τοὺς στρατιώτας	παρασκευάσαι,	καὶ τῷ διὰ τῶν ὑποκειμένων
[7, 11, 3]	ἔλεγεν εἶναι Σιβᾶ: κελευσθεὶς γὰρ	παρασκευάσαι	τὰ πρὸς τὴν ἔξοδον οὐκ
[7, 4, 4]	κειμένην: ἐβούλετο δὲ τῷ θεῷ	κατασκευάσαι	ναόν, ὡς Μωυσῆς εἶπε, καὶ
[7, 14, 9]	ἐκέλευσε τὸν διαδεξόμενον τὴν βασιλείαν	κατασκευάσαι	τὸν ναὸν αὐτῷ. νῦν οὖν
[7, 4, 4]	εἰς νοῦν βαλομένου ναὸν αὐτῷ	κατασκευάσαι.	τούτου δὲ ταύτην τὴν διάνοιαν
[7, 14, 2]	~(Καλέσας δὲ τὸν παῖδα Σολόμωνα	κατασκευάσαι	τῷ θεῷ ναὸν αὐτὸν ἐκέλευε
[7, 4, 2]	βασιλέως ἰδοῦσαν αὐτὸν τοῦτο ποιοῦντα	χλευάσαι.	εἰσκομίσαντες δὲ τὴν κιβωτὸν τιθέασιν
[7, 8, 5]	αὐτὸν ἡδέως διατίθησιν, ὡς εὐθέως	καλέσαι	πρὸς αὑτόν. τοῦ δὲ ῥίψαντος
[7, 14, 5]	Νάθα φήσαντος ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσε	καλέσαι	τὴν Βερσάβην πρὸς αὑτόν: ἐκπεπηδήκει
[7, 8, 1]	τὴν ἀδελφὴν αὐτῷ διακονησομένην ἐκέλευσε	παρακαλέσαι:	ῥᾴω γὰρ ἔσεσθαι καὶ ταχέως
[7, 13, 4]	βωμὸν ἐκεῖ τῷ θεῷ θυσίαν	ἐπιτελέσαι.	Δαυίδης δ' ἀκούσας οὐκ ἠμέλησεν,
[7, 7, 2]	μὲν πόλιν κατασκάψαι, ἅπαντας δ'	ἀπολέσαι	τοὺς ἐν αὐτῇ. καὶ ὁ
[7, 1, 5]	αὐτῆς ἀγαθοῖς γενόμενον ἔπειτ' αὐτὴν	ἀπολέσαι,	τούτου δὲ ὑπερβολὴν ἔχοντος συμφορᾶς.
[7, 15, 2]	ἐθνῶν σωτηρίαν ἐγκεχειρισμένῳ βασιλεῖ ἔδει	προσεπαινέσαι	καὶ τό τε τῆς δυνάμεως
[7, 7, 3]	καὶ μετὰ δακρύων καὶ λύπης	ἀσεβῆσαι	λέγοντος, ἦν γὰρ ὁμολογουμένως θεοσεβὴς
[7, 9, 8]	οἶνον, ἀλλὰ καὶ θυμάτων ἀφθονίαν	χορηγῆσαι	καὶ τῶν εἰς ἀνάπαυσιν ἤδη
[7, 9, 6]	εἰκὸς αὐτὸν ἐπὶ στρατοπέδου μένειν:	στρατηγῆσαι	γὰρ ἱκανώτατος καὶ προιδεῖν ἀπάτην
[7, 12, 1]	φθειρομένης ἱκέτευε Δαυίδης τὸν θεὸν	ἐλεῆσαι	τὸν λαὸν καὶ τὴν αἰτίαν
[7, 11, 8]	σπουδάζεις μητρόπολιν Ἰσραηλιτῶν καταβαλεῖν καὶ	πορθῆσαι	μηδὲν ἐξαμαρτοῦσαν. ὁ δὲ ἵλεων
[7, 12, 4]	τῶν ἄλλων ἀρετὰς ἀρκέσουσιν οὗτοι	ποιῆσαι:	δυνατοὶ γὰρ ἦσαν οὗτοι καὶ
[7, 4, 4]	καὶ φόνῳ τῶν ἐχθρῶν μεμιασμένῳ	ποιῆσαι	ναὸν αὐτῷ. μετὰ μέντοι γε
[7, 14, 5]	ἔλαιον ἀποδεῖξαι βασιλέα: τοῦτο δὲ	ποιῆσαι	προσέταξε Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα καὶ
[7, 7, 3]	περὶ οὗ καὶ τί φρονεῖ	ποιῆσαι	σαφὲς αὐτῷ παρεκάλει: δύο γάρ,
[7, 8, 1]	ἡκούσῃ δὲ προσέταξεν ἄρτους αὐτῷ	ποιῆσαι	τηγανιστοὺς αὐτουργῷ γενομένῃ: προσοίσεσθαι γὰρ
[7, 12, 1]	αὐτῷ καὶ τὴν ἴασιν φανερὰν	ποιῆσαι	τῆς νόσου. τῶν δὲ προφητῶν
[7, 14, 6]	παρ' αὐτοῦ λαβεῖν, ὥστε μὴ	μνησικακῆσαι	μηδ' ἐργάσασθαι δεινὸν αὐτὸν μηδέν.
[7, 2, 1]	ἀνελεῖν: οὐ γὰρ ἐδύνασθε μᾶλλον	ἀδικῆσαι	τὴν ἐμὴν δόξαν ἢ τοῦθ'
[7, 1, 2]	τοῦ προφήτου, τίνα δίδωσιν αὐτῷ	κατοικῆσαι	πόλιν τῆς Ἰούδα καλουμένης φυλῆς.
[7, 15, 1]	μήτε ἄλλῳ πάθει προστιθέμενον τούτων	ἀμελῆσαι:	τὴν γὰρ τοῦ θείου πρὸς
[7, 12, 4]	ἐπῆλθεν ἡ τῶν Παλαιστίνων δύναμις	πολεμῆσαι,	Δαυίδης μὲν ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν
[7, 5, 4]	τὸν Ἀνδράζαρον ἐχθρὸν ὄντ' αὐτῷ	πολεμῆσαι	χάριν ἔχειν ὁμολογῶν, καὶ συμμαχίαν
[7, 12, 4]	τὸ θράσος καὶ τὴν εὐψυχίαν	ἠρεμῆσαι	καὶ μηδὲν ἐπ' αὐτοὺς τολμῆσαι>
[7, 13, 1]	λαοῦ χωρὶς τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς:	ἐξαριθμῆσαι	γὰρ αὐτὴν οὐκ ἔφθασεν ἀλλ'
[7, 13, 1]	στρατηγῷ πορευθέντι πάντα τὸν ὄχλον	ἐξαριθμῆσαι.	τοῦ δ' οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι
[7, 12, 4]	ἠρεμῆσαι καὶ μηδὲν ἐπ' αὐτοὺς	τολμῆσαι>	καταφρονήσαντας τῆς ὀλιγότητος. κομισθέντος δὲ
[7, 8, 3]	γὰρ διὰ τὴν Θημάρης ὕβριν	ἀποτολμῆσαι	τὸν Ἀψάλωμον τὴν ἀναίρεσιν τὴν
[7, 14, 2]	τὸ τὴν γῆν ταύτην κατασχεῖν	οἰκοδομῆσαι	ναὸν αὐτῷ. ταῦτα μὲν πρὸς
[7, 13, 4]	προσαγορεῦσαι τοῦ λαοῦ παντὸς καὶ	οἰκοδομῆσαι	ναὸν τῷ θεῷ. καὶ ταύτην
[7, 14, 9]	γινώσκειν ὑμᾶς βούλομαι, ὅτι ναὸν	οἰκοδομῆσαι	τῷ θεῷ διανοηθεὶς χρυσόν τε
[7, 10, 5]	λέγειν αὐτὸς μὲν ἔφασκεν εὐθὺς	ὁρμῆσαι	πρὸς αὐτὸν τῆς τροπῆς τῶν
[7, 1, 1]	τὴν τῶν τραυμάτων ὑπερβολὴν αὑτὸν	ἀσθενῆσαι	κατεργάσασθαι. καὶ σύμβολα τῆς ἀναιρέσεως
[7, 11, 1]	ἄλλας φυλὰς πρὸ ἐκείνης Δαυίδην	χειροτονῆσαι	βασιλέα, καὶ ταῦθ' ὑμῶν συγγενῶν
[7, 4, 1]	συστρατεῦσαι αὐτοῖς καὶ τοῦ πολέμου	κοινωνῆσαι,	ὃ καὶ μόνον ἦν αἴτιον
[7, 15, 2]	οὐχὶ τῷ προστάττειν ὡς δεσπότης,	νοῆσαί	τε καὶ συνιδεῖν καὶ περὶ
[7, 13, 3]	οὐ μονοτρόπως οὐδ' ὥστε ῥᾴδιον	κατανοῆσαι	γενέσθαι τὴν νόσον, ἀλλὰ τὸ
[7, 13, 3]	αὐτοὺς αἰτίαις καὶ προφάσεσιν οὐδ'	ἐπινοῆσαι	δυναμένους ἀνήρπαζεν. ἄλλος γὰρ ἐπ'
[7, 7, 2]	τῷ τείχει καὶ πολλοὺς ἀπολέσας	ἀναχωρῆσαι	βιασθείη: προστιθέναι δὲ τούτοις ἂν
[7, 7, 1]	ἀπολειφθεὶς μόνος: τοὺς γὰρ> συμπαραστάτας	ἀναχωρῆσαι	ἐκ τῆς μάχης γινομένης ἐκέλευσε.
[7, 1, 5]	ἀρχῆς καὶ τοῦ μηδενὶ τούτων	παραχωρῆσαι:	κτήσασθαι γὰρ αὐτὰ ποθοῦντες διὰ
[7, 9, 1]	διεληλυθότων, ἐδεῖτο προσελθὼν εἰς Γιβρῶνα	συγχωρῆσαι	πορευθέντι θυσίαν ἀποδοῦναι τῷ θεῷ:
[7, 12, 4]	χώραν ὑπάγεσθαι καὶ μεγάλων ἐθνῶν	κρατῆσαι.	πρῶτος μὲν οὖν Ἴσεβος υἱὸς
[7, 9, 6]	ἄριστα τὴν μὲν Ἀχιτοφέλου γνώμην	παραίτησαι,	πέμψας δ' εἰς πᾶσαν τὴν
[7, 12, 1]	ὥρκωσαν αὐτὸν μηκέτι εἰς μάχην	ἀπαντῆσαι	σὺν αὐτοῖς, μὴ δι' ἀνδρείαν
[7, 11, 2]	φυλὴ πρὸς τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν	ἀπαντῆσαι	τῷ βασιλεῖ καὶ ὁ Γήρα
[7, 10, 5]	ἐπελθεῖν ἐγένετο καὶ ἅμα σοι	τελευτῆσαι”	φύσει γὰρ ὢν φιλόστοργος πρὸς
[7, 13, 3]	τὸν θεὸν καὶ δεόμενος ἤδη	λωφῆσαι	καὶ τοῖς ἀπολωλόσιν ἀρκεσθέντα παύσασθαι:
[7, 7, 3]	οὐδὲν ἠξίωσεν ἐκεῖνος βοσκημάτων καταθύσας	εὐωχῆσαι	τὸν φίλον, πέμψας δὲ τὴν
[7, 14, 5]	εἰς αἰῶνα Σολόμωνα τὸν βασιλέα	καθίσαι	ἐπὶ τοῦ βασιλικοῦ θρόνου, ἵνα
[7, 7, 1]	σφραγῖδι τὴν ἐπιστολὴν ἔδωκεν Οὐρίᾳ	κομίσαι	πρὸς Ἰώαβον. δεξάμενος δὲ Ἰώαβος
[7, 4, 2]	Ληουίτας καὶ> πορευθέντας εἰς Καριαθιάριμα	μετακομίσαι	τὴν τοῦ θεοῦ κιβωτὸν ἐξ
[7, 10, 4]	τρέχοντα καὶ μήπω τίς ἐστι	γνωρίσαι	δυνάμενος εἶπε πρὸς τὸν Δαυίδην
[7, 7, 3]	ἔργον ἐτόλμησεν, ἀπεφήνατο καὶ τετραπλὴν	ἀποτῖσαι	τὴν ἀμνάδα δίκαιον εἶναι καὶ
[7, 13, 1]	δὲ βασιλεὺς Δαυίδης βουλόμενος γνῶναι	πόσαι	μυριάδες εἰσὶ τοῦ λαοῦ, τῶν
[7, 8, 1]	καὶ δεινῇ περιβαλὼν σαυτὸν αἰσχύνῃ:	παῦσαι	δ' οὕτως ἀδίκου καὶ μιαρᾶς
[7, 8, 4]	πρὸς φιλονεικίαν τραπέντων οὐδενὸς τοῦ	καταπαῦσαι	δυναμένου παραφανέντος ἔλεγεν ὑπὸ θατέρου
[7, 4, 1]	γὰρ ἄνευ προφητείας καὶ τοῦ	κελεῦσαι	τὸν θεὸν καὶ περὶ τῶν
[7, 14, 4]	Νάθας ὁ προφήτης, ὡς Ἀδωνίας	βασιλεῦσαι	βούλεται, συνεβούλευέ τε σώζειν αὑτὴν
[7, 11, 8]	εἶπεν, ὡς μηδένα τοῦ λαοῦ	φονεῦσαι,	οὐχ ὅτι πόλιν ἐξελεῖν βούλεσθαι
[7, 12, 1]	δ' ἐπὶ τῷ παρ' ὀλίγον	κινδυνεῦσαι	τὸν βασιλέα χαλεπῶς τὸ πλῆθος:
[7, 13, 4]	τὸν τόπον ἐκεῖνον ὅλον βωμὸν	προσαγορεῦσαι	τοῦ λαοῦ παντὸς καὶ οἰκοδομῆσαι
[7, 4, 3]	προετίμησε, παίζειν τε καὶ πολλάκις	χορεῦσαι	μηδένα τοῦ δόξαι ταῖς θεραπαινίσιν
[7, 4, 1]	ἄλλα ἔθνη πολλὰ καὶ μάχιμα	συστρατεῦσαι	αὐτοῖς καὶ τοῦ πολέμου κοινωνῆσαι,
[7, 15, 3]	χρήματ' αὐτῷ δοῦναι ὑπὲρ τοῦ	λῦσαι	τὴν πολιορκίαν καὶ τὴν στρατιὰν
[7, 11, 4]	χαρίζεσθαι τὰ κατ' ἐπιθυμίαν αὐτὸν	ἀπολῦσαι:	οὔτε γὰρ τροφῆς οὔτε ποτοῦ
[7, 10, 4]	τὴν νίκην ἐπιτρέψαι πορευθέντι Δαυίδῃ	μηνῦσαι,	καὶ ὅτι τῆς παρὰ τοῦ
[7, 10, 5]	τῆς τροπῆς τῶν πολεμίων γενομένης,	ἀκοῦσαι	δὲ μεγάλης φωνῆς διωκόντων τὸν
[7, 9, 2]	καὶ τὸν θεὸν ἐπεκαλεῖτο δεόμενος	ἀπαλλοτριῶσαι	τὴν Ἀψαλώμου διάνοιαν πρὸς τὸν
[7, 10, 5]	διὰ τὸ πεμφθέντα ὑπὸ Ἰωάβου	δηλῶσαι	τὴν νίκην ἐπείγεσθαι. παραγενομένου δὲ
[7, 8, 5]	καὶ δὴ δέομαί σου παρόντος	ἡμερῶσαί	μοι τὸν γεγεννηκότα: ὡς ἔγωγε
[7, 2, 2]	ὡς τὴν Ἑβραίων χώραν αὐτῷ	σῶσαι	καταγωνισαμένῳ Παλαιστίνους δέδωκεν ὁ θεὸς
[7, 13, 4]	τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἴσακον ὥστε	ὁλοκαυτῶσαι,	καὶ μέλλοντος ἀποσφάττεσθαι τοῦ παιδὸς
[7, 6, 2]	τῶν Ἑβραίων, ἰδὼν τοῦτο Ἰώαβος	ἀντιμηχανᾶται:	καὶ τοὺς μὲν ἀνδρειοτάτους ἐπιλεξάμενος
[7, 10, 2]	ἐπὶ πολὺ κλάδοις ἐκτεταμένῳ παραδόξως	ἀνακρεμνᾶται.	καὶ τὸ μὲν κτῆνος ὑπ'
[7, 11, 6]	δίδωσιν ἐκέλευσέ τε στρατιὰν ὅσην	δύναται	συναγαγόντ' ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς
[7, 7, 4]	τῶν οἰκετῶν καὶ μαθὼν τἀληθὲς	ἀνίσταται	καὶ λουσάμενος καὶ λαβὼν ἐσθῆτα
[7, 7, 1]	διαφέρουσαν, ὄνομα αὐτῇ ἦν Βεεθσαβή,	ἡττᾶται	τοῦ κάλλους τῆς γυναικός: καὶ
[7, 14, 2]	τούτων εἰρήνην καὶ εὐνομίαν, οἷς	ἀμείβεται	τοὺς εὐσεβεῖς καὶ δικαίους ὁ
[7, 7, 2]	Οὐρίᾳ δακρύων ὁ βασιλεὺς εὐθὺς	ἄγεται	γυναῖκα, καὶ παῖς ἄρρην ἐξ
[7, 8, 1]	τοῖς τοῦ πάθους κέντροις μυωπιζόμενος	βιάζεται	τὴν ἀδελφήν. μῖσος δ' εὐθέως
[7, 10, 5]	πυθομένῳ περὶ τῆς μάχης νίκην	εὐαγγελίζεται	καὶ κράτος. ἐρομένῳ δ' εἴ
[7, 15, 3]	τε ἄλλοις οἷς περὶ κηδείαν	νομίζεται	βασιλικὴν ἅπασι καὶ δὴ καὶ
[7, 5, 5]	ἀριθμὸν ὄντας εἴκοσι τῷ παιδὶ	χαρίζεται	Μεμφιβόσθῳ. ταῦτα διαταξαμένου τοῦ βασιλέως
[7, 9, 3]	ὅσα τῷ Μεμφιβόσθῳ παρεχώρησε Σιβᾷ	χαρίζεται	πολὺ γὰρ δικαιότερον αὐτὸν ἐκείνου
[7, 5, 5]	τις ἐκ τοῦ γένους αὐτοῦ	σώζεται,	ᾧ τὰς ἀμοιβὰς ἃς ὤφειλεν
[7, 8, 1]	παρὸν διαφυγεῖν. ὁ δ' οὐ	πείθεται,	τῷ δὲ ἔρωτι καιόμενος καὶ
[7, 1, 5]	καὶ μὴ προσέχειν οἷς Ἀβεννῆρος	συντίθεται:	πάντα γὰρ ποιεῖν αὐτὸν ἐπὶ
[7, 1, 3]	πότερος αὐτῶν ἀνδρειοτέρους στρατιώτας ἔχει,	συντίθεται	παρ' ἀμφοτέρων δυοκαίδεκα μαχησομένους συμβαλεῖν.
[7, 11, 3]	τούτων οὐδὲν ἡ σὴ διάνοια	προσίεται	δικαία τε οὖσα καὶ τὴν
[7, 9, 2]	καὶ πάντων σὺν αὐτῷ δακρυόντων,	ἀγγέλλεται	καὶ ὁ Ἀχιτόφελος συνὼν τῷ
[7, 8, 5]	τε καὶ τῶν γεγονότων ἀμνηστίαν	ἐπαγγέλλεται.	~(Ὁ δὲ Ἀψάλωμος τοιούτων αὐτῷ
[7, 14, 5]	οἱ τοῦ δωματίου προεστῶτες, ὅτι	βούλεται	Νάθας ἰδεῖν αὐτόν. τοῦ δὲ
[7, 13, 4]	Ὀροννᾶ φήσαντος ποιεῖν ὅ τι	βούλεται	πεντήκοντα σίκλων ὠνεῖται παρ' αὐτοῦ
[7, 14, 4]	ὁ προφήτης, ὡς Ἀδωνίας βασιλεῦσαι	βούλεται,	συνεβούλευέ τε σώζειν αὑτὴν καὶ
[7, 7, 2]	καὶ παῖς ἄρρην ἐξ αὐτῆς	γίνεται	αὐτῷ. ~(Τοῦτον οὐχ ἡδέως ἐπεῖδεν
[7, 8, 5]	υἱὸς Ῥοβόαμος ὕστερον λαμβάνει, καὶ	γίνεται	παιδίον ἐξ αὐτῆς Ἀβίας ὄνομα.
[7, 10, 3]	αὐτῆς τῷ Σολόμωνος υἱῷ Ῥοβοάμῳ	γίνεται	παῖς ὁ διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν
[7, 13, 2]	ᾧ τὸ δέος ἶσον ἁπάντων	γίνεται,	προσειπὼν ὅτι πολὺ κρεῖττον εἰς
[7, 13, 4]	τὸ θεῖον καὶ πάλιν εὐμενὲς	γίνεται.	συνέβη δ' εἰς ἐκεῖνον ἀγαγεῖν
[7, 8, 1]	τὴν χρόαν μετέβαλλε. δῆλος δὲ	γίνεται	ταῦτα πάσχων Ἰωνάθῃ τινὶ συγγενεῖ
[7, 14, 6]	βασιλέα περὶ τῶν γεγονότων ἱκέτης	γίνεται	τοῦ θεοῦ καὶ τῶν τοῦ
[7, 11, 4]	ἔχει κατὰ ψυχὴν οἴκαδ' ὑπέστρεψε.	παραγίνεται	δ' εἰς Γάλγαλα Δαυίδης τοῦ
[7, 9, 8]	Παρεμβολὰς καλλίστην καὶ ὀχυρωτάτην πόλιν	παραγίνεται:	δέχονται δὲ αὐτὸν ἀσμενέστατα πάντες
[7, 1, 1]	ἐν τῇ Σικέλλα τῇ τρίτῃ	παραγίνεται	διασωθεὶς ἐκ τῆς μάχης τῆς
[7, 7, 4]	εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ θεοῦ	παραγίνεται,	καὶ κελεύσας δεῖπνον αὑτῷ παραθεῖναι
[7, 4, 4]	καὶ περιβόητον πρὸς τὴν κιβωτὸν	παραγίνεται,	καὶ πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἤρξατο
[7, 4, 2]	τοῦ λαοῦ παντός, καθὼς ἐβουλεύσαντο,	παραγίνεται	ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν κιβωτόν,
[7, 4, 2]	εἰς τὸν οἶκον τὸν> αὑτοῦ	παραγίνεται.	~(Παραστᾶσα δὲ αὐτῷ Μιχάλη ἡ
[7, 1, 2]	καταλιπὼν τὴν Σίκελλαν εἰς ἐκείνην	παραγίνεται	τάς τε γυναῖκας ἐπαγόμενος τὰς
[7, 11, 5]	λαβὼν πάντων ἡμῶν εἶναι συγγενὴς	κρίνεται.	καὶ διὰ τοῦθ' ὁ μὲν
[7, 9, 5]	ἐκεῖνον μεταβαίη πρὸς αὐτόν, δεξιῶς	ἀποκρίνεται	καὶ σωφρόνως: εἶπε γὰρ ἕπεσθαι
[7, 13, 4]	ὡλοκαύτωσε καὶ θυσίας ἐπήνεγκεν εἰρηνικάς.	καταπραύνεται	δὲ τούτοις τὸ θεῖον καὶ
[7, 9, 6]	κινδύνους παρασκευάσει τοὺς δὲ σοὺς	καταπλήξεται.	παράθου δὴ τοίνυν καὶ τὴν
[7, 1, 5]	Δαυίδην τούτοις οὐδὲ παροξυνόμενον ἑώρα,	τρέπεται	ταύτης τολμηροτέραν ὁδὸν καὶ κρίνας
[7, 5, 5]	γὰρ ὁ Ἰωνάθου παῖς ἐτρέφετο,	μεταπέμπεται	πρὸς αὑτόν. ἐλθὼν δ' ὁ
[7, 14, 5]	μακρὸν εὐξαμένης αὐτῷ βίον Σάδωκον	μεταπέμπεται	τὸν ἀρχιερέα καὶ Βαναίαν τὸν
[7, 12, 1]	προφητῶν ἔμαθεν ἐπιζητεῖν τὸν θεόν,	μεταπέμπεται	τοὺς Γαβαωνίτας καὶ τίνος βούλονται
[7, 1, 5]	ἐν τιμῇ καὶ τῇ πρώτῃ	ποιήσεται	τάξει συνεργόν τε τῆς βασιλείας
[7, 1, 4]	δ' ὅτι Παλαιστίνους ἐκεῖνος αὐτὸς	τιμωρήσεται	καὶ ποιήσει κρατήσας ὑποχειρίους. ταῦτ'
[7, 4, 4]	εἰπὼν καὶ τὸν θεὸν ὑμνήσας	ἀπαλλάσσεται.	~(Διαλιπὼν δὲ ὀλίγον χρόνον ἔγνω
[7, 1, 3]	τινος κρηνίδος ἐν Γαβαῶ πόλει	παρατάσσεται	πρὸς μάχην. τοῦ δ' Ἀβεννήρου
[7, 6, 2]	καὶ τοὺς μὲν ἀνδρειοτάτους ἐπιλεξάμενος	ἀντιπαρατάσσεται	τῷ Σύρῳ καὶ τοῖς μετ'
[7, 12, 3]	μὲν κινύρα δέκα χορδαῖς ἐξημμένη	τύπτεται	πλήκτρῳ, ἡ δὲ νάβλα δώδεκα
[7, 7, 3]	γυναῖκα, ᾤκτειρεν ὁ θεὸς καὶ	διαλλάττεται	φυλάξειν αὐτῷ καὶ τὴν ζωὴν
[7, 15, 1]	γνῶναι, τί κατὰ τὸν βίον	πράττεται.	διὸ ζῶν ἔτι καὶ πρὸς
[7, 7, 2]	Οὐρία θάνατον ἐδήλωσεν ὁ ἄγγελος,	παύεται	μὲν τῆς ὀργῆς, Ἰωάβῳ δ'
[7, 8, 1]	φθαρεῖσαν ὑπ' ἀδελφοῦ. πεισθεῖσα οὖν	παύεται	τῆς βοῆς καὶ τοῦ πρὸς
[7, 1, 3]	καὶ οὗτος μὲν ἐπ' ἐκείνου	καταστρατοπεδεύεται	τοῦ τόπου τὴν νύκτα ταύτην,
[7, 9, 1]	δὲ Δαυίδου τὴν ἀξίωσιν ἐφέντος	πορεύεται,	καὶ πολὺς ἐπισυνέρρευσεν ὄχλος ἐπὶ
[7, 12, 1]	εὐθήνησεν ἡ τῶν Ἑβραίων χώρα.	Στρατεύεται	δὲ μετ' οὐ πολὺν χρόνον
[7, 12, 3]	δώδεκα φθόγγους ἔχουσα τοῖς δακτύλοις	κρούεται,	κύμβαλά τε ἦν πλατέα καὶ
[7, 5, 5]	μαθὼν ὅπου καὶ παρὰ τίνι	τρέφεται	πέμψας πρὸς τὸν Μάχειρον εἰς
[7, 4, 4]	προαίρεσιν αὐτοῦ καὶ τὴν ἐπιθυμίαν	ἀποδέχεται,	μηδενὸς μὲν πρότερον εἰς νοῦν
[7, 2, 2]	ἐμφανίζοντες. ὁ δὲ ταύτης τε	ἀποδέχεται	τῆς προθυμίας αὐτοὺς καὶ παρακαλέσας
[7, 4, 2]	πρὸς αὐτὴν οὕτως ἀποθανόντος, οὐκ	εἰσδέχεται	μὲν αὐτὴν πρὸς αὑτὸν εἰς
[7, 7, 1]	ἐπιθυμίας κατασχεῖν οὐ δυνάμενος αὐτῇ	συνέρχεται.	γενομένης δ' ἐγκύου τῆς γυναικὸς
[7, 9, 5]	τοῦ πλήθους ὁρῶντος, καὶ παρελθὼν	συνέρχεται	ταῖς τοῦ πατρὸς παλλακαῖς. ταῦτα
[7, 14, 4]	αὐτῷ καθὼς> ὁ προφήτης ὑπέθετο	διεξέρχεται	τό τε δεῖπνον τὸ Ἀδωνία
[7, 9, 4]	κατὰ Χώρανον τόπον οὕτως καλούμενον	ἐπέρχεται	τοῦ Σαούλου συγγενὴς Σαμούις μὲν
[7, 9, 4]	κυνὸς αἰδώς τις ἢ φροντὶς	ὑπέρχεται,	τῷ θεῷ δὲ εἴκω, δι'
[7, 8, 1]	δ' εὐθέως μετὰ τὴν κορείαν	εἰσέρχεται	τὸν Ἀμνῶνα καὶ προσλοιδορησάμενος ἐκέλευσεν
[7, 11, 8]	ἐξαμαρτοῦσαν. ὁ δὲ ἵλεων μὲν	εὔχεται	τὸν θεὸν αὐτῷ διαμένειν, αὐτὸς
[7, 4, 4]	προφήτῃ διαλεχθείς, ἐπεὶ ποιεῖν ὅτιπερ	ὥρμηται	προσέταξεν αὐτὸν ὡς τοῦ θεοῦ
[7, 11, 6]	αἴτιος, ἢ Ἀψάλωμος αὐτοῖς κατέστη,	γένηται.	μὴ περίμενε τοίνυν μηδένα, ἀλλὰ
[7, 13, 2]	σῖτον, ἐκείνοις δὲ βλαβερῶς: κἂν	γένηται	τοὺς τρεῖς μῆνας νικωμένους αὐτούς,
[7, 7, 1]	τρόπον τῆς τιμωρίας ἵνα μὴ	γένηται	φανερὸς αὐτὸς τοῦτο βουληθεὶς ὑπέθετο:
[7, 9, 7]	ὁρμήσῃ καὶ πρὶν ἐν ἀσφαλείᾳ	γένηται	φθάσας καταλάβῃ. οἱ δὲ ἀρχιερεῖς
[7, 5, 2]	οἱ δὲ λοιποὶ πάντες ἔφυγον.	μέμνηται	δὲ τούτου τοῦ βασιλέως καὶ
[7, 13, 2]	αὐτὸν τρεῖς αἱρέσεις κομίζοντα, ὅπως	ἐκλέξηται	τούτων ἣν ἂν δοκιμάσῃ: πότερον
[7, 1, 6]	μὴ κατὰ τὴν αὐτοῦ γνώμην	ἀνῄρηται.	θάψας δ' αὐτὸν ἐν Γιβρῶνι
[7, 10, 1]	κρατήσαντας ἠντιβόλει, μὴ κακὸν αὑτὸν	ἐργάσηταί	τι τελευτήσαντος αὐτοῦ. καὶ ὁ
[7, 6, 2]	ὑπὸ τῶν Ἀμμανιτῶν αὐτὸν καταπονούμενον	θεάσηται.	προτρεψάμενος οὖν τὸν ἀδελφὸν καὶ
[7, 7, 4]	λογιζόμενοι, μὴ γνοὺς ἔτι μᾶλλον	ἀπόσχηται	καὶ τροφῆς καὶ τῆς ἄλλης
[7, 7, 1]	τὸν βασιλέα, ὅπως τῷ ἁμαρτήματι	σκέψηταί	τινα τοῦ λαθεῖν ὁδόν, ἀποθανεῖν
[7, 4, 2]	ἐν ᾧ ἐτελεύτησεν Ὀζᾶ διακοπὴ	καλεῖται.	δείσας δ' ὁ Δαυίδης καὶ
[7, 9, 6]	μηκέτι ζῶντος, ἀρεσθεὶς τῇ γνώμῃ	μετακαλεῖται	καὶ τὸν Χουσὶν τὸν Δαυίδου
[7, 7, 1]	τοὺς πατρίους καθήκει νόμους μεμοιχευμένην,	μετακαλεῖται	τὸν Ἰωάβου μὲν ὁπλοφόρον ἐκ
[7, 11, 8]	θεασάμενον ἀναβὰν ἐπὶ τὸ τεῖχος	προσκαλεῖται	διὰ τῶν ὁπλιτῶν τὸν Ἰώαβον.
[7, 9, 2]	καταλιπὼν αὐτὸν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα:	ἀφικνεῖται	δ' εἰς αὐτὰ μετ' οὐ
[7, 1, 3]	καὶ περαιωσάμενος τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν	ἀφικνεῖται	πρὸς τὸν τοῦ Σαούλου παῖδα
[7, 13, 4]	ὅ τι βούλεται πεντήκοντα σίκλων	ὠνεῖται	παρ' αὐτοῦ τὴν ἅλω. καὶ
[7, 3, 2]	ἐκβαλεῖν ἐξ Ἱεροσολύμων ἐδυνήθησαν οἱ	Ἰσραηλῖται,	μέχρις ὁ Δαυίδης αὐτοὺς ἐξεπολιόρκησεν,
[7, 11, 1]	αὐτὸ καὶ πάντες ἐποίουν οἱ	Ἰσραηλῖται	προτρεψαμένου τοῦ Ἀμασᾶ. ~(Τῶν δὲ
[7, 2, 2]	μὲν οἱ προγινώσκοντες τὰ μέλλοντα,	ὁπλῖται	δὲ δισμύριοι. ἐκ δὲ τῆς
[7, 2, 2]	ἐκ δὲ τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς	ὁπλῖται	τετρακισχίλιοι: ἡ γὰρ φυλὴ περιέμενεν
[7, 2, 1]	γὰρ ὄντες τὸ μὲν γένος	Βενιαμῖται	τοῦ δὲ πρώτου τάγματος, λογισάμενοι
[7, 6, 3]	τῆς πληγῆς ἀπέθανεν. οἱ δὲ	Μεσοποταμῖται	τοιούτου γενομένου τοῦ τέλους τῆς
[7, 6, 2]	φυγὴν τραπῆναι. τοῦτο ἰδόντες οἱ	Ἀμμανῖται	καὶ δείσαντες τὸν Ἀβεσσαῖον καὶ
[7, 7, 1]	πόλει τῶν Ἑβραίων δείσαντες οἱ	Ἀμμανῖται,	μὴ κατ' ἐκεῖνον τὸν τόπον,
[7, 12, 1]	δίκην ἣν αὐτοὶ θέλουσιν οἱ	Γαβαωνῖται	λαβεῖν ὑπὲρ τῶν ἀνῃρημένων ταύτην
[7, 12, 1]	Ἰωνάθου παιδός. παραλαβόντες δ' οἱ	Γαβαωνῖται	τοὺς ἄνδρας ὡς ἐβούλοντο ἐκόλασαν.
[7, 9, 6]	καὶ πάντοτε κρατῶν τῶν ἐχθρῶν	ἀπήλλακται.	νῦν δὲ εἰκὸς αὐτὸν ἐπὶ
[7, 9, 7]	καὶ τὴν ἑαυτοῦ καὶ ὅτι	δέδοκται	τὰ ὑπ' αὐτοῦ παραινεθέντα πράττειν,
[7, 6, 1]	καὶ δίκην ὑπὲρ τούτων ὀφείλουσι,	προπαρασκευάζονται	εἰς τὸν πόλεμον: καὶ πέμψαντες
[7, 1, 4]	μέντοι γε ἐπιτρέποι χωρεῖν ᾗ	βούλονται:	καὶ γὰρ εἰδέναι τὸν θεὸν
[7, 12, 1]	μεταπέμπεται τοὺς Γαβαωνίτας καὶ τίνος	βούλονται	τυχεῖν ἐπηρώτα. τῶν δ' ἐκ
[7, 9, 7]	ἐντολὰς εὐσεβεῖς ἅμα καὶ πιστοὶ	γίνονται	διάκονοι: καὶ τῆς ὑπηρεσίας τὸ
[7, 1, 5]	ὡς μάλιστ' εὔνους καὶ φίλος,	ὑποκρίνονται	γὰρ ἱκανῶς πολλάκις εἰς τὸ
[7, 2, 1]	τὸν Ἰέβωσθον μεγάλων παρὰ Δαυίδου	τεύξονται	δωρεῶν καὶ στρατηγίας ἤ τινος
[7, 9, 6]	τοῦ βασιλέως αὐτοῖς ἐγγὺς ὄντος	ἀντιστήσονται,	καὶ μεταξὺ τούτων μαχομένων ὁ
[7, 4, 1]	πόρρω τῆς πόλεως, ἐν αὐτῇ	στρατοπεδεύονται.	ὁ δὲ τῶν Ἰουδαίων βασιλεύς,
[7, 9, 8]	καλλίστην καὶ ὀχυρωτάτην πόλιν παραγίνεται:	δέχονται	δὲ αὐτὸν ἀσμενέστατα πάντες οἱ
[7, 14, 5]	παιδιᾶς εὐωχούμενοι πολλῆς αἰώνιον αὐτῷ	συνεύχονται	τὴν ἡγεμονίαν: ἐκάλεσε δὲ οὔτε
[7, 6, 3]	τῶν πέραν Εὐφράτου Σύρων βασιλέα	μισθοῦνται	τοῦτον ἐπὶ συμμαχίᾳ, ἔχοντα μὲν
[7, 11, 5]	ἔχων καὶ τὴν Ἰούδα φυλήν.	~(Ἀφικνοῦνται	δ' εἰς Γάλγαλα πρὸς αὐτὸν
[7, 9, 7]	ἀπὸ σταδίων τῆς πόλεως δύο	θεῶνταί	τινες ἱππεῖς καὶ διαβάλλουσι πρὸς
[7, 1, 5]	συμφορᾶς. καὶ διὰ τοῦτο χαλεπώτερα	μηχανῶνται	καὶ τολμῶσιν ἐν φόβῳ ἔργα
[7, 1, 3]	τὰς αἰχμὰς ἐπ' ἀλλήλους ἀφέντες	σπῶνται	τὰς μαχαίρας καὶ τῶν κεφαλῶν
[7, 14, 9]	ἐπηγγείλατο παρέξειν ἐπὶ Σολόμωνος βασιλέως.	ἔσται	δὲ ταῦτα βέβαια καὶ καλὸν
[7, 2, 1]	ἄλλης πίστεως τὸ ἔργον αὐτοῖς	ἔσται	παρ' αὐτῷ αἴτιον, μόνον εὑρόντες
[7, 14, 5]	τοὐμοῦ καθιεῖσθαι θρόνου: καὶ τοῦτο	ἔσται	τή μερον. προσκυνησάσης δ' αὐτὸν
[7, 9, 4]	καὶ παιδὸς ἀσεβοῦς πεπείραμαι. ἀλλ'	ἔσται	τις οἶκτος ἡμῖν ἐκ θεοῦ
[7, 4, 1]	δοκεῖ τῷ θεῷ καὶ ποδαπὸν	ἔσται	τὸ τέλος τῆς μάχης προλέγειν
[7, 11, 8]	καὶ παραγενόμενος εἰς Ἱεροσόλυμα παντὸς	ἀποδείκνυται	πάλιν τοῦ λαοῦ στρατηγός. καθίστησι
[7, 9, 2]	μετεσταλμένοι: καὶ βασιλεὺς ὑπὸ πάντων	ἀποδείκνυται	τοῦτο γενέσθαι στρατηγήσας. ὡς δ'
[7, 14, 6]	κεράτων ἃ δὴ προεῖχεν ἐλλαβόμενος	δηλοῦται	τοῦτο Σολόμωνι πεποιηκὼς καὶ πίστεις
[7, 10, 1]	καὶ Σουρία ἡ Ἰωάβου μήτηρ	ἀδελφαὶ	ἦσαν Δαυίδου. ὡς δ' ἐξαριθμήσας
[7, 7, 2]	καὶ παραστησαμένους τὴν μὲν πόλιν	κατασκάψαι,	ἅπαντας δ' ἀπολέσαι τοὺς ἐν
[7, 10, 4]	προσελθὼν ἐδεῖτο αὐτοῦ τὴν νίκην	ἐπιτρέψαι	πορευθέντι Δαυίδῃ μηνῦσαι, καὶ ὅτι
[7, 7, 4]	ἔπραττε. τήν τε αἰτίαν, δεηθέντες	ἐπιτρέψαι	πρῶτον αὐτοῖς πυθέσθαι, παρεκάλουν εἰπεῖν>
[7, 13, 2]	τῶν ἐχθρῶν ἡττηθῆναι, ἢ λοιμὸν	ἐνσκῆψαι	καὶ νόσον ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας
[7, 11, 8]	τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντας τοῦ Σαβαίου	ῥῖψαι	ταύτην εἰς τὸ τοῦ Ἰωάβου
[7, 8, 1]	πῶς ἔχοι, τὴν ἀδελφὴν ἐδεῖτο	πέμψαι	πρὸς αὐτόν: ὁ δ' εὐθὺς
[7, 11, 1]	πείθει γε τὴν φυλὴν παραχρῆμα	πέμψαι	πρὸς Δαυίδην πρέσβεις παρακαλοῦντας εἰς
[7, 8, 1]	δὲ πρὸς αὐτὸν τὸν πατέρα	πέμψαι	τὴν ἀδελφὴν αὐτῷ διακονησομένην ἐκέλευσε
[7, 9, 7]	πόλει, καὶ γυναικὸς ἐδεήθησάν τινος	κρύψαι	καὶ παρασχεῖν αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν.
[7, 7, 4]	καὶ ταῦτα πασχόντων, ἃ μάλιστα	συγκρύψαι	τι θέλουσι συμβαίνει, συνεὶς ὅτι
[7, 14, 6]	ἀρέσκεσθαι τοῖς ἤχοις οὐδὲ τῇ	σάλπιγγι.	παρακειμένου δὲ τοῦ δείπνου καὶ
[7, 1, 3]	λόγους ὁ Ἰώαβος ἀνακαλεῖ τῇ	σάλπιγγι	σημάνας τοὺς στρατιώτας καὶ τῆς
[7, 1, 4]	ληψόμενος αὐτός, πιστότερα γὰρ τῶν	δι'	ἄλλου πραττομένων ὅσα δι' αὑτῶν
[7, 12, 1]	μάχην ἀπαντῆσαι σὺν αὐτοῖς, μὴ	δι'	ἀνδρείαν καὶ προθυμίαν παθών τι
[7, 9, 7]	νυκτὸς οὔσης καὶ μηδὲν ὀκνεῖν	δι'	αὐτήν. ~(Ἀχιτόφελος δὲ τῆς γνώμης
[7, 12, 1]	δεινῶν στερήσῃ τὸν λαὸν τῶν	δι'	αὐτὸν ἀγαθῶν, ὅσα τε ἤδη
[7, 13, 3]	βασιλεὺς καὶ θεασάμενος τὸν ἄγγελον	δι'	αὐτοῦ φερόμενον ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα
[7, 1, 4]	τῶν δι' ἄλλου πραττομένων ὅσα	δι'	αὑτῶν ἕκαστοι ποιοῦμεν εἶναι δοκεῖ,
[7, 5, 4]	τὸν Ἰωάβου τοῦ ἀρχιστρατήγου ἀδελφὸν	δι'	ἐκείνου τὴν τῶν Ἰδουμαίων νίκην
[7, 3, 1]	καὶ μηδένα πόνον ὀκνούντων ὑφίστασθαι	δι'	ἐπιθυμίαν τῆς στρατηγίας, ὁ Σαρουίας
[7, 1, 3]	τὴν νύκτα ταύτην, Ἀβεννῆρος δὲ	δι'	ὅλης αὐτῆς ὁδεύσας καὶ περαιωσάμενος
[7, 2, 1]	καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντες καὶ	δι'	ὅλης νυκτὸς καὶ ἡμέρας ποιησάμενοι
[7, 14, 11]	πολλὰς μυριάδας ἱερείων κατασφάξαντες. καὶ	δι'	ὅλης τῆς ἡμέρας ἑώρτασεν ὁ
[7, 9, 4]	ὑπέρχεται, τῷ θεῷ δὲ εἴκω,	δι'	ὃν οὗτος ἐφ' ἡμᾶς ἀπενοήθη.
[7, 13, 2]	προφητῶν δηλωσάντων τῷ Δαυίδῃ, ὅτι	δι'	ὀργῆς ἐστιν ὁ θεὸς αὐτῷ,
[7, 7, 3]	ὁ θεὸς τὸν γάμον, ἀλλὰ	δι'	ὀργῆς ἔχων τὸν Δαυίδην τῷ
[7, 8, 3]	εἰκὸς τηλικούτου προσηγγελμένου κακοῦ καὶ	δι'	ὑπερβολὴν ἀπιστίαν ἔχοντος περιέμεινεν, ἀλλὰ
[7, 12, 4]	τῶν ἐχθρῶν παρεμβολῆς ἐν τῇ	κοιλάδι	κειμένης, ἣ μέχρι Βηθλεέμης πόλεως
[7, 10, 3]	~(Ἔστησε δ' Ἀψάλωμος ἐν τῇ	κοιλάδι	τῇ βασιλικῇ στήλην λίθου μαρμαρίνου
[7, 14, 1]	παρασκευάζεσθαι νῦν, ἵνα τῷ μέλλοντι	παιδὶ	βασιλεύειν μετ' αὐτὸν ἑτοίμην τὴν
[7, 7, 4]	ἐκ τῆς Οὐρία γυναικὸς γενομένῳ	παιδὶ	Δαυίδῃ νόσον ἐνσκήπτει χαλεπὴν τὸ
[7, 11, 6]	οὔτε κλῆρον παρὰ τῷ Ἰεσσαίου	παιδί.	καὶ μετὰ τοὺς λόγους σαλπίσας
[7, 14, 2]	λαοῦ τῆς οἰκοδομίας συλλαβέσθαι τῷ	παιδὶ	καὶ πάντων ἀδεεῖς ὄντας τῶν
[7, 5, 5]	πατρῷον οἶκον ἔλεγε δεδωρῆσθαι τῷ	παιδὶ	καὶ πᾶσαν τὴν Σαούλου κτῆσιν,
[7, 8, 3]	τοῦ δὲ βασιλέως ὡς ἐπὶ	παιδὶ	κατεσφαγμένῳ. φεύγει δ' Ἀψάλωμος εἰς
[7, 2, 2]	σιρομάστην: οὗτοι δὲ τῷ Σαούλου	παιδὶ	παρέμενον: τούτων γὰρ χωρὶς ἡ
[7, 15, 2]	εὔλογον ἄμυνε. ~(Ταῦτα παραινέσας τῷ	παιδὶ	περί τε τῶν ὅλων πραγμάτων
[7, 7, 4]	μηδὲν τούτων ἐπὶ νοσοῦντι τῷ	παιδὶ	ποιήσας πάνθ' ὁμοῦ τετελευτηκότος ἔπραττε.
[7, 8, 4]	μοι ᾖ φιλανθρωπίας, τῷ σαυτοῦ	παιδὶ	πρῶτον καταλλάγηθι καὶ τὴν πρὸς
[7, 14, 11]	λαῷ τὰ ἀγαθὰ καὶ τῷ	παιδὶ	Σολόμωνι διάνοιαν ὑγιῆ καὶ δικαίαν
[7, 8, 4]	νῦν ἐφ' ὁμοίοις ἀπεχθανομένου τῷ	παιδί;	τελέως δ' ἀνόητον εἶναι προς
[7, 1, 5]	ἐπὶ τῷ βεβαιώσασθαι τῷ Σαούλου	παιδὶ	τὴν ἡγεμονίαν: ἐπὶ δὲ ἀπάτῃ
[7, 5, 5]	τὸν ἀριθμὸν ὄντας εἴκοσι τῷ	παιδὶ	χαρίζεται Μεμφιβόσθῳ. ταῦτα διαταξαμένου τοῦ
[7, 7, 1]	γράψας καὶ σημηνάμενος τῇ αὑτοῦ	σφραγῖδι	τὴν ἐπιστολὴν ἔδωκεν Οὐρίᾳ κομίσαι
[7, 12, 4]	ὕδωρ, εἶπεν, ἔχομεν ἐν τῇ	πατρίδι	μου: καὶ μάλιστα τὸ ἐν
[7, 12, 4]	ὑπ' ἀδελφῶν διασήμων ἐν τῇ	Μωαβίτιδι	χώρᾳ κατ' ἀρετὴν ἐκράτησεν αὐτῶν.
[7, 10, 2]	αὐτῷ δεδωκέναι τοῦ στρατηγοῦ φήσαντος,	εἰ	βαλὼν ἀπέκτεινε τὸν Ἀψάλωμον, οὐδ'
[7, 8, 1]	ὕβριν καὶ διὰ τοῦτο ἀποκαλούσης,	εἰ	βιασάμενος αὐτὸς μηδ' ἄχρι νυκτὸς
[7, 10, 5]	οὐκέτ' ὄντας, οἳ δίκῃ τεθνήκασιν:	εἰ	γὰρ Ἀψάλωμος ἐκράτησε καὶ τὴν
[7, 4, 2]	τιμαῖς, αἷς χαίρει τὸ θεῖον:	εἰ	γὰρ ἔτι Σαούλου βασιλεύοντος τοῦτ'
[7, 14, 9]	πατρίων παρέχῃς νόμων, ὦ τέκνον:	εἰ	δὲ μή, τὰ χείρω προσδοκάτω
[7, 11, 7]	δικαίως καὶ μετ' αἰτίας κολαζούσης:	εἰ	δὲ φρονεῖτε τὰ τοῦ βασιλέως,
[7, 7, 1]	ἁπάσῃ τῇ δυνάμει προσεπιβοηθήσειν ἔφησεν,	εἰ	δυνηθεῖεν ἀνατρέψαντές τι τοῦ τείχους
[7, 9, 7]	αὐτοὺς καὶ περὶ αὐτῶν ἀνέκριναν	εἰ	θεάσαιτο, ἰδεῖν οὐκ ἠρνήσατο, πιόντας
[7, 14, 5]	δ' εἶναι ταῦτα γινώσκειν ἅπαντας,	εἰ	κατὰ τὴν σὴν γνώμην ἐγένετο.
[7, 14, 6]	αὐτὸν ἀφῆκεν ἀθῷον, εἰπὼν δέ,	εἰ	ληφθείη τι πάλιν καινοποιῶν, ἑαυτῷ
[7, 13, 2]	θεῷ, λογισάμενος ὁ βασιλεύς, ὡς	εἰ	λιμὸν αἰτήσει, δόξει τοῦτο πεποιηκέναι
[7, 9, 7]	γὰρ παρ' αὐτῇ πάλιν ἀπελθεῖν,	εἰ	μέντοι γε συντόνως διώξουσι καταλήψεσθαι
[7, 11, 3]	ὥσπερ ἀνδραπόδου τινὸς οὕτως παρήκουσεν.	εἰ	μέντοι γε τὰς βάσεις εἶχον
[7, 4, 4]	θεοῦ βουλήσεως ἐνόμιζεν ἐξαμαρτάνειν αὑτὸν,	εἰ	μένων αὐτὸς ἐν οἴκοις ἐκ
[7, 12, 4]	αὐτῷ κομίσειε μᾶλλον ἐθελήσειν ἢ	εἰ	πολλὰ χρήματα διδοῖ. ταῦτ' ἀκούσαντες
[7, 9, 1]	κατεσκεύαζε λέγων, ὡς αὐτὸς ἂν	εἰ	ταύτην εἶχε τὴν ἐξουσίαν πολλὴν
[7, 14, 5]	δὲ βασιλέως ἐκδέξασθαι κελεύσαντος εἰσελθών,	εἰ	τήμερον ἀποδείξειε τὸν Ἀδωνίαν βασιλέα
[7, 14, 2]	πρὸ πολλοῦ ναὸν ὀφείλοντα ἔχειν,	εἰ	τῶν ἐντολῶν τοῦ θεοῦ μὴ
[7, 10, 2]	βαλὼν ἀπέκτεινε τὸν Ἀψάλωμον, οὐδ'	εἰ	χιλίους, εἶπεν, ἔμελλές μοι παρέξειν,
[7, 10, 5]	εὐαγγελίζεται καὶ κράτος. ἐρομένῳ δ'	εἴ	τι καὶ περὶ τοῦ παιδὸς
[7, 5, 5]	τοῦ γένους αὐτοῦ περιόντας, ἀνέκρινεν	εἴ	τινα ἔχοι λέγειν τῶν Ἰωνάθῃ
[7, 3, 1]	ἐμφανίζων τὴν ἰσχὺν καὶ καταπληξόμενος	εἴ	τινες ἄρα καὶ ἄλλοι τὸν
[7, 14, 10]	σιδήρου μυριάδας ταλάντων πολλάς: καὶ	εἴ	τινι λίθος ἦν πολυτελὴς ἐκόμισε
[7, 10, 1]	ἐναποδείξασθαι καὶ πίστιν καὶ μνήμην,	εἴ	τινος τῶν μετρίως ἐχόντων παρ'
[7, 5, 5]	χρόνον ὑπῆρχε. προσέταξεν οὖν ἀναζητεῖν	εἴ	τις ἐκ τοῦ γένους αὐτοῦ
[7, 12, 4]	τῷ πρὸς τῇ πύλῃ θαυμάζων,	εἴ	τις ἐξ αὐτοῦ πιεῖν αὐτῷ
[7, 10, 4]	προσήκειν εἰπὼν αὐτῷ καλῶν ἄγγελον	ἀεὶ	γεγενημένον νῦν ἀπιέναι δηλώσοντα θάνατον
[7, 1, 3]	τῶν μὲν μετὰ Δαυίδου κρειττόνων	ἀεὶ	γινομένων καὶ πλεῖον ἐν τοῖς
[7, 7, 1]	δεινὸν ὄντι φύσει δικαίῳ καὶ	θεοσεβεῖ	καὶ τοὺς πατρίους νόμους ἰσχυρῶς
[7, 15, 1]	μὲν εἶναι πρὸς τοὺς ἀρχομένους,	εὐσεβεῖ	δὲ πρὸς τὸν τὴν βασιλείαν
[7, 4, 1]	προφητεύσαντος δὲ νίκην καὶ κράτος	ἐξάγει	τὴν δύναμιν ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους:
[7, 10, 2]	πεδίῳ μεγάλῳ ἐξόπισθεν περιβεβλημένῳ δρυμὸν	ἀντεξάγει	τὴν στρατιὰν καὶ Ἀψάλωμος. καὶ
[7, 1, 1]	τῶν πολεμίων λαμβάνεσθαι παρακληθεὶς αὐτὸς	ὡμολόγει:	τῇ ῥομφαίᾳ γὰρ αὐτὸν ἐπιπεσόντα
[7, 9, 4]	ἐξιέναι, καὶ τῷ θεῷ χάριν	ὡμολόγει	τῆς βασιλείας αὐτὸν ἀφελομένῳ καὶ
[7, 8, 3]	βασιλέως ὡς ἐπὶ παιδὶ κατεσφαγμένῳ.	φεύγει	δ' Ἀψάλωμος εἰς Γεσσούραν πρὸς
[7, 15, 1]	σεαυτὸν παρέχων, ὁποῖον εἶναί τε	δεῖ	κἀγὼ δὲ παρακαλῶ, καθέξεις ἡμῶν
[7, 14, 4]	ἔλεγεν, ὡς τὴν ἀρχὴν αὐτὸν	δεῖ	παραλαβεῖν: κατεσκεύασε δὲ ἅρματα πολλὰ
[7, 9, 5]	τὸν Ἀχιτόφελον συνεβουλεύετο αὐτῷ τί	δεῖ	ποιεῖν: ὁ δὲ παρῄνεσε ταῖς
[7, 7, 2]	ἐπιβολῆς αἰσχρῶς ἀπέθανεν: οὗ μνημονεύοντας	ἔδει	μὴ προσιέναι τῷ τείχει τῶν
[7, 15, 2]	τοσούτων ἐθνῶν σωτηρίαν ἐγκεχειρισμένῳ βασιλεῖ	ἔδει	προσεπαινέσαι καὶ τό τε τῆς
[7, 14, 8]	ἄρχοντα ἑκάστης μοίρας ὃν ἀγαθὸν	ᾔδει	καὶ δίκαιον, ἐπιτρόπους τε τῶν
[7, 15, 2]	περὶ> τῶν φίλων καὶ οὓς	ᾔδει	τιμωρίας ἀξίους γεγενημένους ἀπέθανεν, ἔτη
[7, 7, 1]	βασιλέως προαίρεσιν ἀναγνούς, καθ' ὃν	ᾔδει	τόπον τοὺς πολεμίους χαλεποὺς αὐτῷ
[7, 8, 5]	καὶ διέπρεπε πᾶν τῷ τε	εἴδει	καὶ τῷ μεγέθει τοῦ σώματος
[7, 1, 3]	υἱὸν αὐτοῦ, Ἰέβοσθος δ' ἐκαλεῖτο,	διαβιβάζει	πρὸς τοὺς πέραν τοῦ Ἰορδάνου
[7, 4, 1]	ἐστὶν ὅρος αὐτῶν τῆς χώρας,	διαρπάζει	δ' αὐτῶν τὴν παρεμβολὴν καὶ
[7, 4, 2]	πειρασόμενος τὴν κιβωτὸν πρὸς αὑτὸν	μετακομίζει,	τῶν μὲν ἱερέων βασταζόντων αὐτήν,
[7, 11, 6]	τῆς στρατιᾶς βραδύνοντος, ὡς οὐκ	ἐπανῄει	τῇ τρίτῃ τῶν ἡμερῶν ὁ
[7, 8, 1]	καὶ σποδὸν καταχεαμένη τῆς κεφαλῆς	ἀπῄει	διὰ τῆς πόλεως μέσης βοῶσα
[7, 15, 1]	θωπείᾳ μήτ' ἐπιθυμίᾳ μήτε ἄλλῳ	πάθει	προστιθέμενον τούτων ἀμελῆσαι: τὴν γὰρ
[7, 8, 5]	τῷ τε εἴδει καὶ τῷ	μεγέθει	τοῦ σώματος καὶ τοὺς ἐν
[7, 9, 5]	τῷ θεῷ καὶ τῷ παντὶ	πλήθει.	τούτων οὖν μετὰ σοῦ, ὦ
[7, 10, 1]	δὲ τρίτην μοῖραν ἐνεχείρισεν Ἐσθαίῳ	συνήθει	μὲν ὄντι καὶ φίλῳ ἐκ
[7, 11, 1]	ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ φροντίσι. καὶ	πείθει	γε τὴν φυλὴν παραχρῆμα πέμψαι
[7, 11, 8]	καὶ τηλικαύτην ἀνταίρειν μίαν πόλιν;	πείθει	τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντας τοῦ Σαβαίου
[7, 11, 1]	ἀδελφῆς υἱὸς ὢν αὐτοῦ μὴ	πείθει	τὸ πλῆθος Δαυίδῃ τὴν βασιλείαν
[7, 10, 5]	δὲ καὶ Ἰώαβος ἀκούσαντες, ὅτι	πενθεῖ	τὸν υἱὸν οὕτως ὁ βασιλεύς,
[7, 8, 2]	περὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ πταίσμασιν	διεληλύθει	δεύτερον, καὶ μέλλων ἐπὶ τὴν
[7, 2, 2]	ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ καὶ δόρατι,	ἠκολούθει	δὲ φυλὴ ἀναρίθμητος οὖσα. ἐκ
[7, 3, 2]	δὲ βασίλειον τὰ Ἱεροσόλυμα λαμπροτέροις	αἰεὶ	καὶ μᾶλλον ἐχρῆτο τοῖς πράγμασι
[7, 1, 5]	τὴν μάχαιραν ὑπὸ τὴν λαγόνα	παίει.	καὶ τελευτᾷ μὲν Ἀβεννῆρος τοῦτον
[7, 9, 2]	Ἀψαλώμου διάνοιαν πρὸς τὸν Ἀχιτόφελον.	ἐδεδίει	γάρ, μὴ τἀναντία συμβουλεύων πείσειεν
[7, 1, 3]	τοῦ Ἀβεννήρου: καὶ τραπέντας οὐκ	ἀνίει	διώκων Ἰώαβος, ἀλλ' αὐτός τε
[7, 1, 1]	ἑταίρων ὅλην διεκαρτέρησε τὴν ἡμέραν.	ποιεῖ	δ' αὐτῷ τὴν λύπην χαλεπωτέραν
[7, 7, 4]	ἐλπίδα σωτηρίας αὐτοῦ δεόντως πάντ'	ἐποίει	τὸν θεὸν ἡγούμενος τούτοις εὐμενῆ
[7, 11, 7]	τυγχάνειν Ἀβελωχέᾳ λεγομένῃ. παραγενόμενος δ'	ἐκεῖ	καὶ τῇ στρατιᾷ περικαθίσας τὴν
[7, 13, 4]	τὸν προφήτην ἀποστείλας πρὸς αὐτὸν	ἐκεῖ	ναὸν ἔλεγεν οἰκοδομήσειν αὐτοῦ τὸν
[7, 13, 4]	Ἰεβουσαίου Ὀροννᾶ καὶ οἰκοδομήσαντα βωμὸν	ἐκεῖ	τῷ θεῷ θυσίαν ἐπιτελέσαι. Δαυίδης
[7, 8, 3]	τὸν πρὸς μητρὸς δυναστεύοντα τῆς	ἐκεῖ	χώρας, καὶ τρισὶν ὅλοις ἔτεσι
[7, 14, 5]	καλέσαι τὴν Βερσάβην πρὸς αὑτόν:	ἐκπεπηδήκει	γὰρ ἐκ τοῦ δωματίου τοῦ
[7, 7, 1]	γὰρ αὐτὴν κατὰ τοὺς πατρίους	καθήκει	νόμους μεμοιχευμένην, μετακαλεῖται τὸν Ἰωάβου
[7, 8, 4]	τῆς ὀργῆς ὑπὸ τοῦ χρόνου	λελωφήκει,	πρὸς τοῦτο μᾶλλον αὐτὸν Ἰώαβος
[7, 9, 3]	Μεμφιβόσθου δοῦλος συνήντησεν, ὃν προνοησόμενον	ἀπεστάλκει	τῶν κτήσεων ἃς δεδώρητο τῷ
[7, 14, 1]	αὐτῷ ταῦτα πεμπόντων καὶ Σιδωνίων:	ἐπεστάλκει	γὰρ αὐτοῖς τὴν τῶν ξύλων
[7, 1, 4]	δι' αὑτῶν ἕκαστοι ποιοῦμεν εἶναι	δοκεῖ,	καὶ προσέτι τοὺς γενομένους αὐτῷ
[7, 9, 6]	αὐτῷ δηλώσας, τί καὶ αὐτῷ	δοκεῖ	περὶ αὐτῆς ἐπυνθάνετο. συνιδὼν δ'
[7, 4, 1]	ἐπέτρεπεν, ἐκέλευσε τὸν ἀρχιερέα τί	δοκεῖ	τῷ θεῷ καὶ ποδαπὸν ἔσται
[7, 11, 7]	τὸ παρανόμημα πρόφασις εὐπρεπὴς συγγνωστὸν	ἐδόκει	ποιεῖν, ὁ ἀδελφὸς Ἀσάηλος ἐκδεδικῆσθαι
[7, 1, 5]	περὶ μὲν τούτων ἐν βραχέσιν	ἀρκεῖ	δεδηλῶσθαι. ~(Δαυίδης δ' ἀκούσας ἀνῃρημένον
[7, 6, 3]	εἰς τὴν μητρόπολιν συγκλείσας Ἀραβαθὰ	ἐπολιόρκει.	~(Συνέπεσε δὲ καὶ Δαυίδῃ πταῖσμα
[7, 14, 7]	Ληουίτας. ἐξαριθμήσας δὲ τούτους πρῶτον	εὑρίσκει	τῶν ἀπὸ τριάκοντα ἐτῶν ἕως
[7, 4, 1]	συμβολῆς τραπέντας ἐνέκειτο κτείνων: καὶ	διώκει	μὲν αὐτοὺς ἄχρι πόλεως Γαζάρων,
[7, 5, 5]	δὲ Ἰωνάθου παῖς ἐν Ἱεροσολύμοις	κατῴκει	συνεστιώμενος τῷ βασιλεῖ καὶ πάσης
[7, 1, 3]	τούτους τοὺς λόγους ὁ Ἰώαβος	ἀνακαλεῖ	τῇ σάλπιγγι σημάνας τοὺς στρατιώτας
[7, 9, 2]	παρηγορεῖ καὶ παύσασθαι τῆς λύπης	παρακαλεῖ	καὶ τέλος ἱκέτευσεν ἀπελθόντα πρὸς
[7, 8, 2]	ἐστὶν αὕτη τῆς Ἐφράμου κληρουχίας,	παρακαλεῖ	τὸν πατέρα σὺν καὶ τοῖς
[7, 1, 4]	μετεβάλοντο. πεισθέντων δὲ τούτων Ἀβεννῆρος	συγκαλεῖ	τὴν Βενιαμιτῶν φυλήν, οἱ γὰρ
[7, 14, 7]	λαοῦ ἀποδεῖξαι τὸν υἱὸν βασιλέα	συγκαλεῖ	τοὺς ἄρχοντας εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ
[7, 9, 6]	ἀρχίφιλον: οὕτως γὰρ αὐτὸν ἐκεῖνος	ἐκάλει:	καὶ τὴν Ἀχιτοφέλου γνώμην αὐτῷ
[7, 7, 3]	τί φρονεῖ ποιῆσαι σαφὲς αὐτῷ	παρεκάλει:	δύο γάρ, ἔφησεν, ἄνδρες τὴν
[7, 8, 3]	Ἰωνάθης ἀνεῖναί τι τῆς λύπης	παρεκάλει	καὶ περὶ μὲν τῶν ἄλλων
[7, 10, 1]	τοὺς στρατηγοὺς ἐπὶ τὸν πόλεμον	παρεκάλει	προθυμίαν ἐναποδείξασθαι καὶ πίστιν καὶ
[7, 11, 4]	Δαυίδης προπέμψαντα μέχρι τοῦ Ἰορδάνου	παρεκάλει	συνελθεῖν ἕως τῶν Ἱεροσολύμων: γηρωκομήσειν
[7, 14, 4]	λαὸν ἀφορᾶν, τίνα χειροτονήσει βασιλέα,	παρεκάλει	τε κατὰ νοῦν ἔχειν, ὡς
[7, 13, 2]	τούτων ἣν ἂν δοκιμάσῃ: πότερον	θέλει	λιμὸν γενέσθαι κατὰ τὴν χώραν
[7, 1, 6]	ἀλλὰ θεὸς μέν, εἶπεν, ᾧ	μέλει	πάντων, οὐκ ἐάσει τοῦτον ἡμῖν
[7, 4, 1]	μείζονος ἐπιέναι τοῖς Ἑβραίοις δυνάμεως.	ἀμέλει	καὶ ταύταις πταίσαντες ταῖς μάχαις
[7, 9, 4]	ἔτι μᾶλλον ὁ Σαμούις βλασφημῶν	διετέλει,	μιαιφόνον καὶ πολλῶν ἀρχηγὸν κακῶν
[7, 8, 5]	ἐξέκλινε τὴν ὄψιν αὐτοῦ καὶ	διετέλει	τῆς παρὰ τῶν οἰκείων θεραπείας
[7, 1, 4]	αὐτὸν φιλοφρόνως καὶ λαμπρᾷ καὶ	πολυτελεῖ	τραπέζῃ ξενίσαντος ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας,
[7, 14, 4]	τοῦ βασιλέως. ταῦτα δὲ τῷ	βασιλεῖ	διαλεγομένης ὁ προφήτης εἰσελεύσεσθαι καὶ
[7, 15, 2]	καὶ τοσούτων ἐθνῶν σωτηρίαν ἐγκεχειρισμένῳ	βασιλεῖ	ἔδει προσεπαινέσαι καὶ τό τε
[7, 11, 2]	τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν ἀπαντῆσαι τῷ	βασιλεῖ	καὶ ὁ Γήρα παῖς Σαμούις
[7, 5, 5]	ἐν Ἱεροσολύμοις κατῴκει συνεστιώμενος τῷ	βασιλεῖ	καὶ πάσης ὡς υἱὸς αὐτοῦ
[7, 7, 1]	δόξαν ἔχοντα παρά τε τῷ	βασιλεῖ	καὶ πᾶσι τοῖς ὁμοφύλοις ἐπ'
[7, 12, 4]	φύσιν, ἀρκείσθω λελέχθαι. ~(Τῷ δὲ	βασιλεῖ	πάντες ἦσαν οἱ περὶ αὐτὸν
[7, 1, 1]	τροπῇ τῶν Ἑβραίων καὶ τῷ	βασιλεῖ	πεφευγότι παρών, ὃν καὶ κτεῖναι
[7, 11, 7]	στρατηγίας καὶ τῆς παρὰ τῷ	βασιλεῖ	πρὸς αὐτὸν ἰσοτιμίας. διὰ ταύτην
[7, 11, 8]	παρ' αὐτῶν τὸν ἀντάραντα τῷ	βασιλεῖ	πρὸς τιμωρίαν Σαβαῖον υἱὸν δὲ
[7, 7, 3]	καὶ Νάθας μὲν ταῦτα τῷ	βασιλεῖ	προφητεύσας οἴκαδε ἐπανῆλθε. ~(Τῷ δ'
[7, 7, 1]	οὐκ ἐποίησε, παρεκοιμήθη δὲ τῷ	βασιλεῖ	σὺν τοῖς ἄλλοις ὁπλοφόροις. ὡς
[7, 14, 8]	ἕως τῆς ὑστάτης Σολόμωνι τῷ	βασιλεῖ	σὺν τοῖς χιλιάρχοις καὶ ἑκατοντάρχοις.
[7, 14, 3]	τοὔνομα, ἣ συγκοιμωμένη μόνον τῷ	βασιλεῖ	συνεθέρμαινεν αὐτόν: ὑπὸ γὰρ γήρως
[7, 7, 5]	δαψιλέστερον χρωμένους. γράφει δὴ τῷ	βασιλεῖ	ταῦτα δηλῶν καὶ παρακαλῶν αὐτὸν
[7, 5, 4]	τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῷ	βασιλεῖ	τῆς Ἀμάθης, καὶ τὰ δῶρα
[7, 1, 5]	στρατηγίας καὶ τῆς παρὰ τῷ	βασιλεῖ	τιμῆς, μὴ τούτων μὲν αὐτὸς
[7, 10, 4]	αὐτὸς εἶδε τοῦτο μηνύσειε τῷ	βασιλεῖ.	τοῦ δ' Ἀχιμᾶ πάλιν δεηθέντος
[7, 13, 1]	καὶ τὸν ἀριθμὸν ἀπέδωκε τῷ	βασιλεῖ	τοῦ λαοῦ χωρὶς τῆς Βενιαμίτιδος
[7, 10, 4]	νῦν ἀπιέναι δηλώσοντα θάνατον τῷ	βασιλεῖ	τοῦ παιδὸς αὐτοῦ, μένειν ἠξίου,
[7, 14, 3]	εὐειδὴς ἐπιλεχθεῖσα παρθένος συγκαθεύδῃ τῷ	βασιλεῖ,	τοῦτο γὰρ αὐτῷ πρὸς τὸ
[7, 7, 4]	τοῦ παιδὸς οὐκ ἐτόλμων τῷ	βασιλεῖ	τοῦτο μηνύειν οἱ θεράποντες λογιζόμενοι,
[7, 11, 7]	αὐτῷ συρρέοντος καὶ οἷον ὄχλος	φιλεῖ	ἐθαύμαζον ἠλέουν προιστάμενοι: βαστάσας δ'
[7, 15, 1]	ὑπὸ γήρως καὶ συνειδὼς ὅτι	μέλλει	τελευτᾶν καλέσας τὸν υἱὸν Σολόμωνα
[7, 10, 1]	καὶ τοῦ παιδὸς Ἀψαλώμου κρατήσαντας	ἠντιβόλει,	μὴ κακὸν αὑτὸν ἐργάσηταί τι
[7, 13, 3]	ποίμνια σώζεσθαι μηδὲν ἁμαρτόντα, καὶ	ἠντιβόλει	τὴν ὀργὴν εἰς αὐτὸν καὶ
[7, 14, 3]	αὐτὸν τῆς κόρης, εὑρίσκετ' ἐν	πόλει	γυνὴ μία πασῶν τὸ εἶδος
[7, 4, 2]	κιβωτὸν παρ' αὑτὸν ἐν τῇ	πόλει,	ἐκείνου διότι μόνον ἐξέτεινε τὴν
[7, 9, 7]	ἔδωκαν, Βοκχόρης ἦν ὄνομα τῇ	πόλει,	καὶ γυναικὸς ἐδεήθησάν τινος κρύψαι
[7, 1, 3]	ἐπί τινος κρηνίδος ἐν Γαβαῶ	πόλει	παρατάσσεται πρὸς μάχην. τοῦ δ'
[7, 7, 5]	καὶ πολύτιμα εὗρεν ἐν τῇ	πόλει:	τοὺς δ' ἄνδρας αἰκισάμενος διέφθειρε.
[7, 11, 7]	Σαβαῖον δηλοῖ τις ἐν ὀχυρᾷ	πόλει	τυγχάνειν Ἀβελωχέᾳ λεγομένῃ. παραγενόμενος δ'
[7, 7, 1]	πολεμίους ἐδήλωσε. προσβαλόντων οὖν τῇ	πόλει	τῶν Ἑβραίων δείσαντες οἱ Ἀμμανῖται,
[7, 12, 2]	ὀλίγον χρόνον ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς τῇ	πόλει	τῶν ὅρων τῆς Ἑβραίων χώρας
[7, 11, 7]	γὰρ αὐτὸν τῶν ἐν τῇ	πόλει	χαλεπῶς πρὸς αὐτοὺς διετέθη. ~(Γύναιον
[7, 6, 2]	αὐτούς. ὁ δὲ πρὸς τῇ	μητροπόλει	τῶν Ἀμμανιτῶν Ἀραβαθᾶ κατεστρατοπεδεύσατο. τῶν
[7, 6, 3]	ἀλλ' αὐτὸς σὺν ἁπάσῃ τῇ	δυνάμει	διαβὰς τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν καὶ
[7, 7, 1]	στρατιᾶς: αὐτὸς δ' ἁπάσῃ τῇ	δυνάμει	προσεπιβοηθήσειν ἔφησεν, εἰ δυνηθεῖεν ἀνατρέψαντές
[7, 5, 2]	καὶ Σύρων βασιλεὺς Ἄδαδος, ὅτι	πολεμεῖ	Δαυίδης τὸν Ἀρτάζαρον, φίλος ὢν
[7, 8, 5]	ὁ Σολόμωνος υἱὸς Ῥοβόαμος ὕστερον	λαμβάνει,	καὶ γίνεται παιδίον ἐξ αὐτῆς
[7, 8, 3]	ἔκπληξις καὶ ταραχὴ τοὺς ἀδελφοὺς	λαμβάνει,	καὶ δείσαντες τοῖς αὑτῶν ἐμπηδήσαντες
[7, 3, 1]	ἐκείνοις τρόπον διέκειντο πρὸς αὐτόν,	λαμβάνει	κατὰ κράτος τὴν κάτω πόλιν.
[7, 7, 5]	τὸν τοῦ βασιλέως τῶν Ἀμμανιτῶν	λαμβάνει	στέφανον ἕλκοντα χρυσοῦ τάλαντον καὶ
[7, 8, 1]	τὴν οἰκίαν ἐξ αἰτίας τοιαύτης	καταλαμβάνει:	θυγάτηρ γὰρ ἦν αὐτῷ παρθένος
[7, 8, 1]	καὶ κακοδοξίαν ὁ οἶκος ἡμῶν	κερδανεῖ.	συνεβούλευέ τε περὶ τούτου διαλεχθῆναι
[7, 10, 4]	μόνος αὐτὴν ἐγίνωσκε, τὸν Χουσὶν	φθάνει.	καθεζομένῳ δὲ Δαυίδῃ μεταξὺ τῶν
[7, 15, 1]	καθέξεις ἡμῶν τὴν βασιλείαν τῷ	γένει	καὶ οἶκος ἄλλος Ἑβραίων οὐκ
[7, 12, 4]	πέμπτος Ναβαῖος ὁ ἱερεὺς τῷ	γένει:	προκληθεὶς γὰρ ὑπ' ἀδελφῶν διασήμων
[7, 8, 1]	γίνεται ταῦτα πάσχων Ἰωνάθῃ τινὶ	συγγενεῖ	καὶ φίλῳ: συνετὸς δ' ἦν
[7, 10, 3]	αὐτοῦ διαφθαρέντων ἐν τῇ στήλῃ	μενεῖ	τὸ ὄνομα: τέκνα γὰρ ἦν
[7, 8, 3]	τρισὶν ὅλοις ἔτεσι παρ' αὐτῷ	καταμένει.	~(Τοῦ δὲ Δαυίδου προαίρεσιν ἔχοντος
[7, 4, 3]	πάνθ' ὅσα παρασχεῖν αὐτῷ δυνατὸν	εὐμενεῖ	τυγχάνοντι, καὶ δὴ κατεμέμψατο, ὡς
[7, 11, 8]	αὐτῷ ῥιφήσεσθαι τὴν τοῦ πολεμίου,	καταβαίνει	πρὸς τοὺς πολίτας καὶ βούλεσθ'
[7, 7, 4]	ἃ μάλιστα συγκρύψαι τι θέλουσι	συμβαίνει,	συνεὶς ὅτι τέθνηκεν ὁ παῖς
[7, 11, 6]	μετὰ τοὺς λόγους σαλπίσας κέρατι	σημαίνει	πόλεμον πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ
[7, 12, 4]	κειμένης, ἣ μέχρι Βηθλεέμης πόλεως	διατείνει	σταδίους Ἱεροσολύμων ἀπεχούσης εἴκοσιν, ὁ
[7, 7, 3]	τρόπον περὶ οὗ καὶ τί	φρονεῖ	ποιῆσαι σαφὲς αὐτῷ παρεκάλει: δύο
[7, 10, 5]	τοῦ βασιλέως φανεὶς ὁ Ἀχιμᾶς	προσκυνεῖ	τὸν βασιλέα, καὶ πυθομένῳ περὶ
[7, 11, 7]	προσιόντος δὲ ἀσπάσασθαι τοῦ Ἀμασᾶ	φιλοτεχνεῖ	τὴν μάχαιραν αὐτομάτως ἐκ τῆς
[7, 1, 5]	τιμῇ καὶ τῇ πρώτῃ ποιήσεται	τάξει	συνεργόν τε τῆς βασιλείας ἐσόμενον
[7, 14, 9]	δὲ ταῦτα βέβαια καὶ καλὸν	ἕξει	πέρας, ἂν εὐσεβῆ καὶ δίκαιον
[7, 13, 2]	βασιλεύς, ὡς εἰ λιμὸν αἰτήσει,	δόξει	τοῦτο πεποιηκέναι τοῖς ἄλλοις αὐτῷ
[7, 8, 3]	καὶ παρ' ἐλπίδας ὁρῶν οὓς	ἀκηκόει	μικρὸν ἔμπροσθεν ἀπολωλότας. ἦν δὲ
[7, 7, 2]	μὲν μιμεῖσθαι τὰ δὲ φυλάττεσθαι.	ἐπεὶ	δὲ οὕτως ἔχοντι καὶ τὸν
[7, 1, 2]	οἳ καὶ μέχρις ἐμοῦ διαμένουσιν.	~(Ἐπεὶ	δὲ τούτοις ἐξετίμησε τὸν βασιλέα
[7, 15, 1]	σοι δόξῃ τὸν θάνατον ἐκδίκησον,	ἐπεὶ	καὶ κρείττων ἐμοῦ καὶ δυνατώτερος
[7, 14, 2]	καὶ στάσεων ἐμφυλίων. σὺ τοίνυν	ἐπεὶ	καὶ πρὸ τῆς γενέσεως ἀπεδείχθης
[7, 14, 9]	τὸν ναὸν αὐτῷ. νῦν οὖν	ἐπεὶ	καὶ τῷ προγόνῳ ἡμῶν Ἰακώβῳ
[7, 4, 4]	τούτων Νάθᾳ τῷ προφήτῃ διαλεχθείς,	ἐπεὶ	ποιεῖν ὅτιπερ ὥρμηται προσέταξεν αὐτὸν
[7, 13, 4]	Ὀροννᾶς δὲ τὸν σῖτον ἀλοῶν	ἐπεὶ	τὸν βασιλέα προσιόντα καὶ τοὺς
[7, 7, 2]	τὸν Γεδεῶνος υἱὸν Ἀβιμέλεχον, ὃς	ἐπεὶ	τὸν ἐν Θήβαις πύργον ἑλεῖν
[7, 8, 1]	βιασάμενος αὐτὸς μηδ' ἄχρι νυκτὸς	ἐπιτρέπει	μεῖναι παραχρῆμα δ' ἀπαλλάττεσθαι κελεύει
[7, 1, 4]	αὐτῆς ἐκόμισε τῷ πατρὶ Σαούλῳ,	πέμπει	μὲν αὐτῷ τὴν Μελχάλην ἀποσπάσας
[7, 5, 4]	φιλίᾳ καὶ πίστει γνοὺς ἐνδήσασθαι,	πέμπει	πρὸς αὐτὸν Ἀδώραμον υἱὸν αὐτοῦ
[7, 1, 5]	ὁδὸν καὶ κρίνας Ἀβεννῆρον ἀποκτεῖναι	πέμπει	τοὺς ἐπιδιώξοντας, οἷς καταλαβοῦσι προσέταξεν
[7, 10, 1]	ὁ μὲν νίκην αὐτοῖς ἐπευξάμενος	ἐκπέμπει	τὴν στρατιάν. ~(Ἰωάβου δὲ παρατάξαντος
[7, 9, 2]	ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους	ἀπεσκόπει	τὴν πόλιν καὶ μετὰ πολλῶν
[7, 11, 4]	ἄλλων ὀργάνων, ὅσα παρὰ βασιλεῦσι	τέρπει	τοὺς συνδιαιτωμένους. οὕτως δὲ λιπαρῶς
[7, 8, 1]	ἡ δὲ περιαλγὴς ἐπὶ τῇ	ὕβρει	καὶ τῇ βίᾳ γενομένη περιρρήξασα
[7, 10, 1]	ἔφασκον, ἂν δὲ ἡττηθέντες ἑνὶ	μέρει	τῆς δυνάμεως τῷ λοιπῷ πρὸς
[7, 6, 3]	συνάψας εἰς μάχην ἐνίκησε: καὶ	ἀναιρεῖ	μὲν αὐτῶν πεζῶν μὲν εἰς
[7, 7, 1]	καὶ τὴν ὁρμὴν αὐτῶν ἐκδεξάμενος	ἀναιρεῖ	μὲν οὐκ ὀλίγους, κυκλωθεὶς δὲ
[7, 4, 2]	καὶ ταῖς ἄλλαις τιμαῖς, αἷς	χαίρει	τὸ θεῖον: εἰ γὰρ ἔτι
[7, 1, 5]	ὁδὸν ἄπεισι. καὶ> πρῶτον μὲν	ἐπιχειρεῖ	διαβαλεῖν αὐτὸν πρὸς τὸν βασιλέα
[7, 9, 4]	λίθοις τε ἔβαλλεν αὐτὸν καὶ	ἐκακηγόρει.	περιστάντων δὲ τῶν φίλων καὶ
[7, 8, 1]	ὕβριν ἡσυχάζειν καὶ μετρίως φέρειν	παρηγόρει	καὶ μὴ νομίζειν ὑβρίσθαι φθαρεῖσαν
[7, 9, 2]	πλήρη καὶ θρηνοῦντα τὴν μεταβολὴν	παρηγορεῖ	καὶ παύσασθαι τῆς λύπης παρακαλεῖ
[7, 7, 5]	λίθον ἔχοντα ἐν μέσῳ σαρδόνυχος:	ἐφόρει	δ' αὐτὸν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς
[7, 11, 2]	σύ τε, εἶπεν, ὦ Σαμούι,	θάρρει	καὶ δείσῃς μηδὲν ὡς τεθνηξόμενος.
[7, 10, 2]	ἐπικείμενον τὸν δεσπότην ἔτι φέρον	ἐχώρει	προσωτέρω, ὁ δ' ἐκ τῶν
[7, 1, 6]	εἶπεν, ᾧ μέλει πάντων, οὐκ	ἐάσει	τοῦτον ἡμῖν ἀνεκδίκητον: ἐγὼ δ'
[7, 11, 6]	διαλεχθέντων ἀνήρ τις πονηρὸς καὶ	στάσει	χαίρων, ὄνομα Σαβαῖος υἱὸς δὲ
[7, 9, 6]	μὲν εὐψυχίαν πρὸς τοὺς κινδύνους	παρασκευάσει	τοὺς δὲ σοὺς καταπλήξεται. παράθου
[7, 6, 1]	καὶ τῆς αὑτῶν δυνάμεως ἐπὶ	προφάσει	φιλανθρωπίας, φυλάττεσθαί τε συνεβούλευον καὶ
[7, 9, 2]	οὐ δεδομένῃ, δεύτερον δὲ ἐπ'	ἀφαιρέσει	τοῦ γεγεννηκότος, ἔγνω φεύγειν εἰς
[7, 3, 1]	τῆς ἄκρας λειπομένης ἔγνω τιμῆς	ὑποσχέσει	καὶ γερῶν ὁ βασιλεὺς προθυμοτέρους
[7, 14, 10]	θεοῦ τοὺς Χερουβεῖς, οὓς ἐφεστάναι	δεήσει	τὴν κιβωτὸν καλύπτοντας. σιωπήσαντος δὲ
[7, 1, 4]	Παλαιστίνους ἐκεῖνος αὐτὸς τιμωρήσεται καὶ	ποιήσει	κρατήσας ὑποχειρίους. ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ
[7, 14, 2]	πεφυραμένον, προείποι δ' ὅτι Σολόμων	οἰκοδομήσει	αὐτῷ παῖς νεώτατος καὶ τοῦτο
[7, 14, 4]	πάντα τὸν λαὸν ἀφορᾶν, τίνα	χειροτονήσει	βασιλέα, παρεκάλει τε κατὰ νοῦν
[7, 14, 4]	καὶ Σολόμωνα τὸν υἱὸν αὐτῆς	ἀναιρήσει.	~(Διαλεγομένης δὲ ἔτι τῆς γυναικὸς
[7, 13, 2]	ὁ βασιλεύς, ὡς εἰ λιμὸν	αἰτήσει,	δόξει τοῦτο πεποιηκέναι τοῖς ἄλλοις
[7, 9, 6]	ἀποκρύψει ἢ πρὸς πέτρᾳ τινὶ	λοχήσει:	συμβαλόντων δὲ τῶν ἡμετέρων οἱ
[7, 8, 2]	αὐτὸν ἠναγκάζετο. ὁ δὲ Ἀψάλωμος	ἐμίσει	χαλεπῶς αὐτὸν καὶ λανθάνων καιρὸν
[7, 9, 6]	ὅτι γενομένων ὧν Ἀχιτόφελος συνεβούλευσε	κινδυνεύσει	Δαυίδης συλληφθεὶς ἀποθανεῖν, γνώμην εἰσφέρειν
[7, 7, 1]	πολεμίων τάξαι καὶ καθ' ὃ	κινδυνεύσει	μαχόμενος ἀπολειφθεὶς μόνος: τοὺς γὰρ>
[7, 10, 5]	ἐγένετο καὶ ἅμα σοι τελευτῆσαι”	φύσει	γὰρ ὢν φιλόστοργος πρὸς ἐκεῖνον
[7, 7, 1]	καὶ Δαυίδῃ πταῖσμα δεινὸν ὄντι	φύσει	δικαίῳ καὶ θεοσεβεῖ καὶ τοὺς
[7, 5, 1]	τῶν μὲν πεζῶν αὐτοῦ διέφθειρεν	ὡσεὶ	δισμυρίους, τῶν δ' ἱπποτῶν ὡς
[7, 5, 5]	ἃς ὤφειλεν Ἰωνάθῃ τῆς ἑταιρίας	ἀποδώσει:	ἀχθέντος οὖν τινος ἠλευθερωμένου μὲν
[7, 1, 6]	εἰμι πλέον ἐμοῦ δυναμένους, ἀλλ'	ἀποδώσει	τὴν ὑπὲρ τῶν τετολμημένων αὐτοῖς
[7, 4, 3]	καὶ παρὰ τοῦ θεοῦ γενέσθαι	ᾔτει	πάνθ' ὅσα παρασχεῖν αὐτῷ δυνατὸν
[7, 7, 4]	γυναικὸς γενομένῳ παιδὶ Δαυίδῃ νόσον	ἐνσκήπτει	χαλεπὴν τὸ θεῖον, ἐφ' ᾗ
[7, 11, 7]	τῆς ὁδοῦ τίθησιν αὐτόθι καὶ	καλύπτει	ἱματίῳ. τούτου γενομένου πᾶς ὁ
[7, 5, 4]	ἐπ' αὐτὸν ἔλθοι φιλίᾳ καὶ	πίστει	γνοὺς ἐνδήσασθαι, πέμπει πρὸς αὐτὸν
[7, 14, 4]	τοῦ πυθέσθαι διὰ τί ταῦτα	πράττει	προήχθη. συνεργοὺς δ' εἶχεν Ἀδωνίας
[7, 8, 1]	ἐπιτρέπει μεῖναι παραχρῆμα δ' ἀπαλλάττεσθαι	κελεύει	ἐν ἡμέρᾳ καὶ φωτί, ἵνα
[7, 14, 5]	ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων, καὶ παραγενομένοις	κελεύει	παρα λαβεῖν Νάθαν τὸν προφήτην
[7, 7, 1]	δείπνου μέρη προσδίδωσιν αὐτῷ, καὶ	κελεύει	πρὸς τὴν γυναῖκα ἀπελθόντα ἀναπαύσασθαι
[7, 9, 5]	ὁμονοήσειν. πεισθεὶς δὲ τῇ συμβουλίᾳ	κελεύει	σκηνὴν αὑτῷ πῆξαι τοὺς οἰκέτας
[7, 4, 1]	τῆς περὶ τὴν μάχην ἐξόδου,	προφητεύει	ὁ ἀρχιερεὺς ἐν τοῖς ἄλσεσι
[7, 1, 1]	τεκμήρια τοῦ Σαούλου θανάτου βλέπων	καταρρηγνύει	μὲν τὴν ἐσθῆτα, κλαίων δὲ
[7, 7, 5]	ἐπιλιπεῖν τὴν πηγὴν δαψιλέστερον χρωμένους.	γράφει	δὴ τῷ βασιλεῖ ταῦτα δηλῶν
[7, 1, 4]	πρὸς τοῦτο καὶ Ἰεβώσθου συμπράξαντος:	ἐγεγράφει	γὰρ αὐτῷ Δαυίδης τὴν γυναῖκα
[7, 5, 4]	ἄργυρον, ὃν ἐκ τῶν πόλεων	εἰλήφει	καὶ τῶν κεχειρωμένων ἐθνῶν, φέρων
[7, 10, 2]	ὤν, ἐμπλακείσης αὐτῷ τῆς κόμης	τραχεῖ	δένδρῳ μεγάλοις ἐπὶ πολὺ κλάδοις
[7, 1, 3]	τοῦ τετελευτηκότος ὀργὴν λαβόντες, ἀπίστῳ	τάχει	καὶ προθυμίᾳ χρώμενοι μέχρι τόπου
[7, 4, 1]	ἐλθεῖν ἐπὶ τοὺς Ἑβραίους τῷ	τάχει	τῆς ἥττης καὶ τῷ μηδὲν
[7, 9, 7]	παρεκελεύσατο: καὶ πολλῇ σπουδῇ καὶ	τάχει	χρησάμενοι περὶ τὴν ὁδοιπορίαν ἧκον
[7, 7, 3]	ἀσεβηθέντος, ὃς ἀλλοτρίαν τε γήμας	ἔχει	γυναῖκα καὶ τὸν ἄνδρα αὐτῆς
[7, 11, 4]	πάντων ἐπευξάμενος αὐτῷ τέλος ὧν	ἔχει	κατὰ ψυχὴν οἴκαδ' ὑπέστρεψε. παραγίνεται
[7, 8, 1]	τίνος αὐτῇ δεινοῦ συμβάντος οὕτως	ἔχει,	κατειπούσης δ' αὐτῆς πρὸς αὐτὸν
[7, 11, 5]	ὁ μὲν λαὸς ἕνδεκα μοίρας	ἔχει,	μίαν δ' ὑμεῖς, καὶ πρεσβύτεροι
[7, 1, 3]	μαθεῖν, πότερος αὐτῶν ἀνδρειοτέρους στρατιώτας	ἔχει,	συντίθεται παρ' ἀμφοτέρων δυοκαίδεκα μαχησομένους
[7, 11, 6]	πλῆθος μέγα βοήσας εἶπεν: οὔτ'	ἔχει	τις ἡμῶν παρὰ Δαυίδου μοίρας
[7, 14, 6]	πάντων δ' ἐπ' ἐννοίας ὑπαρχόντων,	εἰστρέχει	πρὸς αὐτοὺς ὁ τοῦ ἀρχιερέως
[7, 7, 2]	τὴν πόλιν, προσβαλὼν δὲ τῷ	τείχει	καὶ πολλοὺς ἀπολέσας ἀναχωρῆσαι βιασθείη:
[7, 7, 2]	δυσφοροῦντος φάσκοντος ἁμαρτεῖν αὐτοὺς τῷ	τείχει	προσβαλόντας, δέον ὑπονόμοις καὶ μηχανήμασιν
[7, 7, 2]	μνημονεύοντας ἔδει μὴ προσιέναι τῷ	τείχει	τῶν πολεμίων: ἄριστον γὰρ ἁπάντων
[7, 12, 2]	καὶ γὰρ οὗτος ὁ Παλαιστῖνος	ηὔχει	τῶν Γιγάντων ἀπόγονος εἶναι. μετὰ
[7, 9, 6]	εἴς τινα τῶν αὐλώνων ἑαυτὸν	ἀποκρύψει	ἢ πρὸς πέτρᾳ τινὶ λοχήσει:
[7, 8, 4]	φιλανθρωπίας, τῷ σαυτοῦ παιδὶ πρῶτον	καταλλάγηθι	καὶ τὴν πρὸς αὐτὸν ὀργὴν
[7, 11, 7]	χωρίον ἀπωτάτω τῆς ὁδοῦ τίθησιν	αὐτόθι	καὶ καλύπτει ἱματίῳ. τούτου γενομένου
[7, 4, 2]	δ' ἐπὶ τρεῖς ὅλους μῆνας	αὐτόθι	καὶ τὸν οἶκον τὸν Ὠβαδάρου
[7, 7, 1]	μεῖναι τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐκέλευσεν	αὐτόθι	ὡς εἰς τὴν ἐπιοῦσαν ἀπολύσων
[7, 7, 4]	τοῦ βασιλέως. συνελθὼν δὲ τῇ	γυναικὶ	Βεεθσαβῇ ἔγκυον αὐτὴν ἐποίησε, καὶ
[7, 1, 6]	τοὺς Σαρουίας παῖδας ποιεῖν ἱκανός	εἰμι	πλέον ἐμοῦ δυναμένους, ἀλλ' ἀποδώσει
[7, 11, 2]	ἀφιέναι τὰς κολάσεις τοῖς ἀσεβήσασιν	ὄμνυμι	καὶ μηδενὶ τῶν ἁμαρτόντων ἐπεξελθεῖν.
[7, 14, 5]	παραγενομένου. τῆς δὲ γυναικὸς ἐλθούσης,	ὄμνυμί	σοι, φησί, τὸν μέγιστον θεόν,
[7, 10, 1]	χρηστὴν ἔφασκον, ἂν δὲ ἡττηθέντες	ἑνὶ	μέρει τῆς δυνάμεως τῷ λοιπῷ
[7, 12, 2]	τῶν βάσεων καὶ τῶν χειρῶν	ἑνὶ	περισσοτέρους εἶχε τῶν κατὰ φύσιν.
[7, 1, 5]	ἕνεκα καὶ ἀρχῆς καὶ τοῦ	μηδενὶ	τούτων παραχωρῆσαι: κτήσασθαι γὰρ αὐτὰ
[7, 11, 2]	κολάσεις τοῖς ἀσεβήσασιν ὄμνυμι καὶ	μηδενὶ	τῶν ἁμαρτόντων ἐπεξελθεῖν. σύ τε,
[7, 1, 5]	ἀγγέλων, κατέλαβον αὐτὸν ἐν τόπῳ	τινὶ	Βησηρᾶ καλουμένῳ ἀπέχοντι τῆς Γιβρῶνος
[7, 14, 10]	μυριάδας ταλάντων πολλάς: καὶ εἴ	τινι	λίθος ἦν πολυτελὴς ἐκόμισε καὶ
[7, 9, 6]	ἑαυτὸν ἀποκρύψει ἢ πρὸς πέτρᾳ	τινὶ	λοχήσει: συμβαλόντων δὲ τῶν ἡμετέρων
[7, 8, 1]	δὲ γίνεται ταῦτα πάσχων Ἰωνάθῃ	τινὶ	συγγενεῖ καὶ φίλῳ: συνετὸς δ'
[7, 8, 4]	οὐ γὰρ ἐφέξειν ἐκείνους ἄλλῳ	τινὶ	τῆς σπουδῆς ἢ τῷ παρ'
[7, 5, 5]	βάσεις, μαθὼν ὅπου καὶ παρὰ	τίνι	τρέφεται πέμψας πρὸς τὸν Μάχειρον
[7, 11, 6]	Σαβαίῳ διδόναι, μὴ γενόμενος ἐν	πλείονι	παρασκευῇ μειζόνων κακῶν καὶ πραγμάτων
[7, 12, 4]	ἀφανὲς ἐσόμενον ἐμφραγέντος αὐτοῦ τῇ	χιόνι:	πόρον οὖν οὐδένα βλέπων ἐξόδου
[7, 14, 5]	αὐτὸν ὑπὸ τοῦ πατρὸς βασιλέα,	Σολόμωνι	δ' ἐντετάλθαι περὶ τῆς ἀρχῆς,
[7, 14, 11]	τὰ ἀγαθὰ καὶ τῷ παιδὶ	Σολόμωνι	διάνοιαν ὑγιῆ καὶ δικαίαν καὶ
[7, 14, 5]	Βαναία δὲ εὐξαμένου τὸν θεὸν	Σολόμωνι	εὐμενῆ γενέσθαι μηδὲ μικρὸν διαλιπόντες
[7, 14, 10]	τοῦ ναοῦ πάντων ὁρώντων ἔδωκε	Σολόμωνι	θεμελίων καὶ οἴκων καὶ> ὑπερῴων,
[7, 14, 6]	δὴ προεῖχεν ἐλλαβόμενος δηλοῦται τοῦτο	Σολόμωνι	πεποιηκὼς καὶ πίστεις ἀξιῶν παρ'
[7, 14, 8]	τῆς πρώτης ἕως τῆς ὑστάτης	Σολόμωνι	τῷ βασιλεῖ σὺν τοῖς χιλιάρχοις
[7, 15, 2]	βασιλεύσας δὲ ἑπτὰ μὲν ἐν	Χεβρῶνι	τῆς Ἰούδα φυλῆς καὶ μῆνας
[7, 3, 2]	Ἰούδα φυλῆς ἦρξε μόνης ἐν	Γιβρῶνι	ἐγένετο ἔτη ἑπτὰ καὶ μῆνες
[7, 1, 5]	Ἀβεννῆρος ἀπέκτεινεν ἐν τῇ πρὸς	Γιβρῶνι	μάχῃ, ὡς δὲ τἀληθὲς εἶχε
[7, 1, 6]	ἀνῄρηται. θάψας δ' αὐτὸν ἐν	Γιβρῶνι	μεγαλοπρεπῶς καὶ ἐπιταφίους τε συγγραψάμενος
[7, 2, 2]	τοῦ λαοῦ καὶ κατευωχηθέντος ἐν	Γιβρῶνι,	ὁ Δαυίδης μετὰ πάντων ἐκεῖθεν
[7, 5, 3]	Ἀνδραζάρου πόλεων ἐπεστράτευσε Βατταίᾳ καὶ	Μάχωνι,	καὶ λαβὼν αὐτὰς κατὰ κράτος
[7, 4, 2]	τὸν ὄχλον εἱστίασε πάντα καὶ	γυναιξὶ	καὶ ἀνδράσι καὶ νηπίοις διαδοὺς
[7, 6, 2]	εἰς φυγὴν τραπῆναι. τοῦτο ἰδόντες	οἱ	Ἀμμανῖται καὶ δείσαντες τὸν Ἀβεσσαῖον
[7, 7, 1]	τῇ πόλει τῶν Ἑβραίων δείσαντες	οἱ	Ἀμμανῖται, μὴ κατ' ἐκεῖνον τὸν
[7, 14, 4]	ὁ Δαυίδου φίλος καὶ πάντες	οἱ	ἀνδρειότατοι. τοῦ δὲ Ἀδωνία παρασκευασαμένου
[7, 7, 3]	συνετὸς ὢν ἀνήρ, λογισάμενος ὡς	οἱ	βασιλεῖς ὅταν εἰς ὀργὴν ἐμπέσωσι
[7, 12, 1]	τοίνυν δίκην ἣν αὐτοὶ θέλουσιν	οἱ	Γαβαωνῖται λαβεῖν ὑπὲρ τῶν ἀνῃρημένων
[7, 12, 1]	τοῦ Ἰωνάθου παιδός. παραλαβόντες δ'	οἱ	Γαβαωνῖται τοὺς ἄνδρας ὡς ἐβούλοντο
[7, 1, 4]	Ἀβεννῆρος συγκαλεῖ τὴν Βενιαμιτῶν φυλήν,	οἱ	γὰρ ἐκ ταύτης ἅπαντες Ἰεβώσθου
[7, 13, 3]	κάμνειν εἰς τὸ παντελὲς δαπανωμένων:	οἱ	δ' αἰφνίδιον σκότους αὐτοῖς τὰς
[7, 11, 5]	μιᾷ γνώμῃ ποιεῖσθαι τὴν ἀπάντησιν.	οἱ	δ' ἄρχοντες τῆς Ἰούδα φυλῆς
[7, 11, 1]	μὲν τοῦτον ἔσχε τὸν τρόπον.	~(Οἱ	δ' ἐκ τῆς μάχης ἀναχωρήσαντες
[7, 9, 7]	μετὰ σπουδῆς ταῦτα Δαυίδῃ σημαίνειν.	οἱ	δ' οὐδὲν εἰς ἀναβολὰς καὶ
[7, 10, 2]	ἔρις ἐγένετο καρτερά, καὶ νικῶσιν	οἱ	Δαυίδου ῥώμῃ τε προύχοντες καὶ
[7, 9, 7]	ἐν ἀσφαλείᾳ γένηται φθάσας καταλάβῃ.	οἱ	δὲ ἀρχιερεῖς ἐξεπίτηδες τοὺς υἱοὺς
[7, 5, 2]	ἀναιρούμενοι τῆς Ἀδάδου δυνάμεως δισμύριοι,	οἱ	δὲ λοιποὶ πάντες ἔφυγον. μέμνηται
[7, 6, 3]	ὃς ἐκ τῆς πληγῆς ἀπέθανεν.	οἱ	δὲ Μεσοποταμῖται τοιούτου γενομένου τοῦ
[7, 1, 3]	εἰς τοὐπίσω καιρίως παραχρῆμ' ἀπέκτεινεν.	οἱ	δὲ μετ' αὐτοῦ διώκοντες τὸν
[7, 5, 4]	τὴν τῶν σωματοφυλάκων ἀρχὴν παραδίδωσιν:	οἱ	δὲ πρεσβύτεροι παῖδες αὐτοῦ περὶ
[7, 10, 2]	τοξεύσας κατὰ τῆς καρδίας ἀπέκτεινεν:	οἱ	δὲ τὰ τοῦ Ἰωάβου κομίζοντες
[7, 10, 2]	δισμύριοι ἐπ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας.	οἱ	δὲ τοῦ Δαυίδου πάντες ὥρμησαν
[7, 6, 1]	πρὸς ἐκεῖνον ἦν, τούτῳ προσδοκᾶν.	οἱ	δὲ τῶν Ἀμμανιτῶν ἄρχοντες κακοήθως
[7, 8, 3]	δ' οἱ τοῦ βασιλέως παῖδες	οἱ	διαδράντες ἀπὸ τῆς ἑστιάσεως. ὑπαντᾷ
[7, 12, 4]	περὶ αὐτὸν ἀνδρεῖοι: τούτων δ'	οἱ	διασημότατοι καὶ λαμπροὶ τὰς πράξεις
[7, 9, 7]	ἐρίων ἐρίων ἐπιβαλοῦσα, ὡς ἧκον	οἱ	διώκοντες αὐτοὺς καὶ περὶ αὐτῶν
[7, 12, 4]	Σιαγόνα λεγόμενον αὐτῶν παραταξαμένων, ὡς	οἱ	Ἑβραῖοι πάλιν τὴν δύναμιν φοβηθέντες
[7, 1, 2]	καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ θάψειαν	οἱ	ἐν Ἰαβησῷ τῆς Γαλααδίτιδος κατοικοῦντες,
[7, 6, 1]	δὲ οἵ τε ἀναγκαῖοι καὶ	οἱ	ἡγεμόνες, ὅτι παρεσπονδήκασι καὶ δίκην
[7, 12, 1]	βασιλέα χαλεπῶς τὸ πλῆθος: καὶ	οἱ	ἡγεμόνες ὥρκωσαν αὐτὸν μηκέτι εἰς
[7, 7, 4]	ἐτόλμων τῷ βασιλεῖ τοῦτο μηνύειν	οἱ	θεράποντες λογιζόμενοι, μὴ γνοὺς ἔτι
[7, 4, 2]	βαστάξαντες ἐκ τῆς Ἀμιναδάβου οἰκίας	οἱ	ἱερεῖς καὶ ἐπιθέντες ἐφ' ἅμαξαν
[7, 3, 2]	Χαναναίους ἐκβαλεῖν ἐξ Ἱεροσολύμων ἐδυνήθησαν	οἱ	Ἰσραηλῖται, μέχρις ὁ Δαυίδης αὐτοὺς
[7, 11, 1]	δ' αὐτὸ καὶ πάντες ἐποίουν	οἱ	Ἰσραηλῖται προτρεψαμένου τοῦ Ἀμασᾶ. ~(Τῶν
[7, 14, 6]	συμποσίου ὅ τε Ἀδωνίας καὶ	οἱ	κεκλημένοι πάντες ἔφυγον πρὸς ἑαυτοὺς
[7, 12, 4]	χεῖρας ξύλῳ παραχρῆμα ἀπέκτεινε. καὶ	οἱ	λοιποὶ δὲ τοιοῦτοι τὰς ἀρετὰς
[7, 11, 1]	αὐτῷ καὶ Ἀψάλωμος παρέσχε. καὶ	οἱ	μὲν ἀρχιερεῖς ἃ μὲν τοῖς
[7, 9, 6]	λοχήσει: συμβαλόντων δὲ τῶν ἡμετέρων	οἱ	μὲν ἐκείνου πρὸς μικρὸν ὑποχωρήσουσιν,
[7, 10, 1]	χρησίμων εὐπορίαν διαρκῆ παρασχεῖν. ~(Καὶ	οἱ	μὲν ἐν τούτοις ἦσαν: Ἀψάλωμος
[7, 3, 3]	δὲ καὶ θυγατέρα Θαμάραν. τούτων	οἱ	μὲν ἐννέα ἐξ εὐγενίδων ἦσαν
[7, 6, 1]	παῖς, ὃν Μίχανον προσηγόρευσε. ~(Καὶ	οἱ	μὲν περιλειφθέντες ἐκ τοῦ Σαούλου
[7, 14, 11]	πλῆθος εὐλογεῖν τὸν θεόν. καὶ	οἱ	μὲν πεσόντες ἐπὶ τὴν γῆν
[7, 11, 2]	δὲ ὁ ἀπελεύθερος Σαούλου καὶ	οἱ	παῖδες αὐτοῦ πεντεκαίδεκα τὸν ἀριθμὸν
[7, 12, 2]	ἐκείνην τὴν ἧτταν πάλιν ἐπολέμησαν	οἱ	Παλαιστῖνοι: καὶ στρατιὰν ἐπ' αὐτοὺς
[7, 4, 1]	ὁμομήτριος Ἀψαλώμῳ ἦν. ~(Γνόντες δ'	οἱ	Παλαιστῖνοι τὸν Δαυίδην βασιλέα ὑπὸ
[7, 14, 6]	τῆς βοῆς Ἀδωνίας τε καὶ	οἱ	παρόντες ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἐταράχθησαν,
[7, 11, 5]	δ' εἰς Γάλγαλα πρὸς αὐτὸν	οἱ	πάσης φυλῆς πρῶτοι μετὰ πολλοῦ
[7, 14, 2]	τοῦ θεοῦ μὴ παρήκουσαν ἡμῶν	οἱ	πατέρες ἐντειλαμένου μετὰ τὸ τὴν
[7, 12, 4]	~(Τῷ δὲ βασιλεῖ πάντες ἦσαν	οἱ	περὶ αὐτὸν ἀνδρεῖοι: τούτων δ'
[7, 10, 2]	δείσας δέ, μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν	οἱ	πολέμιοι, ἐπιβὰς τῆς ἡμιόνου τῆς
[7, 2, 1]	ἀναίρεσιν, ἵνα μὴ συλλάβωσιν αὐτὸν	οἱ	πολέμιοι; ἦ μεταβεβλῆσθαί με καὶ
[7, 7, 1]	Οὐρίαν συνέβαινε τετάχθαι, φθάσαντες ἀναβῶσιν	οἱ	πολέμιοι, προστησάμενοι τοὺς ἀνδρειοτάτους αὐτῶν
[7, 1, 5]	ἐπιβουλῆς τὰ τῶν ἀληθῶς ἀγαθῶν	οἱ	πράγμασιν ἐγχειροῦντες ἀτόποις, ἀποσπᾷ μὲν
[7, 1, 4]	ποιήσει κρατήσας ὑποχειρίους. ταῦτ' ἀκούσαντες	οἱ	πρεσβύτεροι καὶ ἡγεμόνες, ὡς τὴν
[7, 2, 2]	τῆς Ἰσαχάρου φυλῆς διακόσιοι μὲν	οἱ	προγινώσκοντες τὰ μέλλοντα, ὁπλῖται δὲ
[7, 1, 3]	εἰς τὸ μεταξὺ τῶν παρατάξεων	οἱ	πρὸς τὴν μάχην ὑφ' ἑκατέρων
[7, 9, 8]	καθελόντες ἐκ τῆς ἀγχόνης ἐκήδευσαν	οἱ	προσήκοντες. ὁ δὲ Δαυίδης διαβὰς
[7, 9, 8]	δέχονται δὲ αὐτὸν ἀσμενέστατα πάντες	οἱ	πρῶτοι τῆς χώρας κατά τε
[7, 5, 2]	καὶ τοὔνομα τούτου> ἐκδεχομένου, ὥσπερ	οἱ	Πτολεμαῖοι ἐν Αἰγύπτῳ. μέγιστον δὲ
[7, 9, 3]	λαμβάνειν ὧν αὐτός τε καὶ	οἱ	σὺν αὐτῷ δέοιντο. πυνθανομένου δέ,
[7, 7, 1]	ἐχθροῖς ἐπεξῆλθον. ἰδόντες δὲ αὐτοὺς	οἱ	σὺν τῷ Οὐρίᾳ πάντες ἀνεχώρησαν
[7, 1, 3]	καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης ἡττήθησαν	οἱ	τοῦ Ἀβεννήρου: καὶ τραπέντας οὐκ
[7, 5, 3]	φαρέτρας καὶ τὰς πανοπλίας, ἃς	οἱ	τοῦ Ἀδάδου σωματοφύλακες ἐφόρουν, ἀνέθηκε
[7, 8, 3]	τινῶν αὐτοὺς ἐπέστρεψεν: ἦσαν δ'	οἱ	τοῦ βασιλέως παῖδες οἱ διαδράντες
[7, 14, 5]	δὲ ἔτι τῆς γυναικὸς ἤγγειλαν	οἱ	τοῦ δωματίου προεστῶτες, ὅτι βούλεται
[7, 2, 2]	τοιοῦτον λαβόντων τέλος ἧκον ἅπαντες	οἱ	τοῦ λαοῦ τῶν Ἑβραίων πρῶτοι
[7, 12, 4]	πολλὰ χρήματα διδοῖ. ταῦτ' ἀκούσαντες	οἱ	τρεῖς ἄνδρες οὗτοι παραχρῆμα ἐκδραμόντες
[7, 12, 4]	μὲν ἔργα χειρῶν καὶ μάχης	οἱ	τρεῖς ἐπεδείξαντο. καθ' ὃν δὲ
[7, 11, 5]	τῆς Ἰούδα φυλῆς ἡγεμόνων εἰπόντων	οἱ	τῶν ἄλλων ἄρχοντες οὐχ ἡσύχασαν,
[7, 9, 7]	τοὺς συλληψομένους. νοήσαντες δὲ τοῦτο	οἱ	τῶν ἀρχιερέων παῖδες ἐκτραπέντες τῆς
[7, 10, 1]	δὲ συνεκστρατεύειν αὐτὸν οὐκ εἴασαν	οἱ	φίλοι γνώμῃ κατασχόντες σοφωτάτῃ: νικηθέντες
[7, 1, 3]	ἕπεσθαι καὶ μὴ κάμνειν ἀναιροῦντας,	οἵ	τε ἀδελφοὶ προθύμως ἠγωνίσαντο, καὶ
[7, 6, 1]	εἰσπραξόμενος τὸν βασιλέα. συνέντες δὲ	οἵ	τε ἀναγκαῖοι καὶ οἱ ἡγεμόνες,
[7, 1, 6]	αὐτῷ παρὰ τοῦ πλήθους ἐγέννησεν:	οἵ	τε γὰρ πρὸς τὸν Ἀβεννῆρον
[7, 2, 2]	πρῶτοι πρὸς Δαυίδην εἰς Γιβρῶνα	οἵ	τε χιλίαρχοι καὶ ἡγεμόνες αὐτῶν,
[7, 10, 5]	ἐχθροτάτους καὶ ποθεῖν οὐκέτ' ὄντας,	οἳ	δίκῃ τεθνήκασιν: εἰ γὰρ Ἀψάλωμος
[7, 1, 1]	ἐπιταφίους ἐπαίνους Σαούλου καὶ Ἰωνάθου,	οἳ	καὶ μέχρις ἐμοῦ διαμένουσιν. ~(Ἐπεὶ
[7, 9, 2]	συνεξορμήσαντος καὶ τῶν ἑξακοσίων ὁπλιτῶν,	οἳ	καὶ τῆς πρώτης φυγῆς ἐκοινώνουν,
[7, 3, 2]	τεχνίτας ἄνδρας τέκτονας καὶ οἰκοδόμους,	οἳ	κατεσκεύασαν βασίλειον ἐν Ἱεροσολύμοις. Δαυίδης
[7, 14, 5]	Σολόμωνος καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον,	οἳ	μετὰ κρότου καὶ παιδιᾶς εὐωχούμενοι
[7, 1, 5]	μὴ τούτων μὲν αὐτὸς ἀφαιρεθείη,	λάβοι	δὲ παρὰ Δαυίδου τὴν πρώτην
[7, 14, 4]	εἴπερ Ἀδωνίας τὴν ἀρχὴν ἤδη	παραλάβοι,	καὶ περὶ τούτου πυθέσθαι τοῦ
[7, 10, 2]	κελεύσας αὐτῷ δεῖξαι ποῦ κρεμάμενον	ἴδοι	τὸν Ἀψάλωμον τοξεύσας κατὰ τῆς
[7, 12, 4]	ἐθελήσειν ἢ εἰ πολλὰ χρήματα	διδοῖ.	ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ τρεῖς ἄνδρες
[7, 7, 1]	πρὸς αὑτὸν εἰς> τὴν οἰκίαν	ἔλθοι	μηδὲ πρὸς τὴν γυναῖκα διὰ
[7, 5, 4]	τὸν Δαυίδην πρὶν ἐπ' αὐτὸν	ἔλθοι	φιλίᾳ καὶ πίστει γνοὺς ἐνδήσασθαι,
[7, 1, 4]	Ἀβεννῆρος καὶ λαβὼν αἰτίαν ὡς	συνέλθοι	τῇ Σαούλου παλλακῇ Ῥαισφᾶ μὲν
[7, 6, 1]	βασιλέα. συνέντες δὲ οἵ τε	ἀναγκαῖοι	καὶ οἱ ἡγεμόνες, ὅτι παρεσπονδήκασι
[7, 5, 2]	τοὔνομα τούτου> ἐκδεχομένου, ὥσπερ οἱ	Πτολεμαῖοι	ἐν Αἰγύπτῳ. μέγιστον δὲ ἁπάντων
[7, 12, 4]	λεγόμενον αὐτῶν παραταξαμένων, ὡς οἱ	Ἑβραῖοι	πάλιν τὴν δύναμιν φοβηθέντες οὐχ
[7, 12, 4]	πάντες ἦσαν οἱ περὶ αὐτὸν	ἀνδρεῖοι:	τούτων δ' οἱ διασημότατοι καὶ
[7, 2, 2]	Νεφθαλίδος φυλῆς ἐπίσημοι καὶ ἡγεμόνες	χίλιοι	ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ καὶ δόρατι,
[7, 2, 2]	φυλῆς ὁπλιτῶν ὡς ὀκτακόσιοι καὶ	ἑξακισχίλιοι	φοροῦντες ὅπλα θυρεὸν καὶ σιρομάστην:
[7, 2, 2]	δὲ τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς ὁπλῖται	τετρακισχίλιοι:	ἡ γὰρ φυλὴ περιέμενεν ἔτι
[7, 2, 2]	ἑκατόν. ἐκ δὲ τῆς Ληουίτιδος	τετρακισχίλιοι	καὶ ἑπτακόσιοι ἔχοντες ἄρχοντα Ἰώδαμον:
[7, 2, 2]	Μανασσήτιδος φυλῆς τοῦ ἡμίσους μύριοι	ὀκτακισχίλιοι	τῶν δυνατωτάτων> ἐκ δὲ τῆς
[7, 2, 2]	τῆς Δανίτιδος φυλῆς ἐκλεκτοὶ δισμύριοι	ἑπτακισχίλιοι	ἑξακόσιοι. ἐκ δὲ τῆς Ἀσήρου
[7, 2, 2]	ἐκ δὲ τῆς Συμεωνίδος φυλῆς	ἑπτακισχίλιοι	καὶ ἑκατόν. ἐκ δὲ τῆς
[7, 10, 2]	δέ, μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν οἱ	πολέμιοι,	ἐπιβὰς τῆς ἡμιόνου τῆς βασιλικῆς
[7, 2, 1]	ἵνα μὴ συλλάβωσιν αὐτὸν οἱ	πολέμιοι;	ἦ μεταβεβλῆσθαί με καὶ μηκέτ'
[7, 7, 1]	συνέβαινε τετάχθαι, φθάσαντες ἀναβῶσιν οἱ	πολέμιοι,	προστησάμενοι τοὺς ἀνδρειοτάτους αὐτῶν καὶ
[7, 13, 3]	τὰς ὄψεις ὑποδραμόντος περιπνιγεῖς ἀπῴμωζον,	ἔνιοι	δὲ τῶν οἰκείων τινὰ κηδεύοντες
[7, 2, 2]	τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς τοῦ ἡμίσους	μύριοι	ὀκτακισχίλιοι τῶν δυνατωτάτων> ἐκ δὲ
[7, 2, 2]	προγινώσκοντες τὰ μέλλοντα, ὁπλῖται δὲ	δισμύριοι.	ἐκ δὲ τῆς Ζαβουλωνίτιδος φυλῆς
[7, 10, 2]	ἢ μαχομένους: ἔπεσον γὰρ ὡς	δισμύριοι	ἐπ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας. οἱ
[7, 2, 2]	δὲ τῆς Δανίτιδος φυλῆς ἐκλεκτοὶ	δισμύριοι	ἑπτακισχίλιοι ἑξακόσιοι. ἐκ δὲ τῆς
[7, 2, 2]	ἐκ δὲ τῆς Ἐφραίμου φυλῆς	δισμύριοι	καὶ ὀκτακόσιοι τῶν δυνατωτάτων καὶ
[7, 5, 2]	Ἑβραίων ἀναιρούμενοι τῆς Ἀδάδου δυνάμεως	δισμύριοι,	οἱ δὲ λοιποὶ πάντες ἔφυγον.
[7, 2, 2]	ἐκ δὲ τῆς Ἰσαχάρου φυλῆς	διακόσιοι	μὲν οἱ προγινώσκοντες τὰ μέλλοντα,
[7, 9, 2]	σύμβουλος ὁ Γελμωναῖος Ἀχιτόφελος καὶ	διακόσιοί	τινες ἐξ αὐτῶν Ἱεροσολύμων οὐκ
[7, 1, 3]	τῶν μὲν Ἀβεννήρου στρατιωτῶν ὡς	τριακόσιοι	καὶ ἑξήκοντα, τῶν δὲ Δαυίδου
[7, 2, 2]	Δανίτιδος φυλῆς ἐκλεκτοὶ δισμύριοι ἑπτακισχίλιοι	ἑξακόσιοι.	ἐκ δὲ τῆς Ἀσήρου φυλῆς
[7, 2, 2]	τῆς Ἰούδα φυλῆς ὁπλιτῶν ὡς	ὀκτακόσιοι	καὶ ἑξακισχίλιοι φοροῦντες ὅπλα θυρεὸν
[7, 2, 2]	τῆς Ἐφραίμου φυλῆς δισμύριοι καὶ	ὀκτακόσιοι	τῶν δυνατωτάτων καὶ κατ' ἰσχὺν
[7, 2, 2]	δὲ τῆς Ληουίτιδος τετρακισχίλιοι καὶ	ἑπτακόσιοι	ἔχοντες ἄρχοντα Ἰώδαμον: μετὰ τούτοις
[7, 11, 8]	τοὺς πολίτας καὶ βούλεσθ' εἰποῦσα,	κακοὶ	κακῶς ἀπολέσθαι μετὰ τέκνων καὶ
[7, 1, 1]	καὶ προσκυνήσας αὐτὸν πυνθανομένῳ, πόθεν	ἥκοι	τοιοῦτος, ἀπὸ τῆς τῶν Ἰσραηλιτῶν
[7, 14, 10]	ὅσοι τε τὸ πλῆθος καὶ	πηλίκοι	τὸ ὕψος καὶ εὖρος γένοιντο,
[7, 11, 4]	ἐπηγγέλλετο. ὁ δὲ πόθῳ τῶν	οἴκοι	παρῃτεῖτο τὴν μετ' αὐτοῦ διατριβήν:
[7, 11, 7]	τῆς Ἰσραηλιτῶν χώρας τὸν Σαβαῖον	δηλοῖ	τις ἐν ὀχυρᾷ πόλει τυγχάνειν
[7, 10, 1]	συνεκστρατεύειν αὐτὸν οὐκ εἴασαν οἱ	φίλοι	γνώμῃ κατασχόντες σοφωτάτῃ: νικηθέντες μὲν
[7, 7, 1]	ἅμα δ' αὐτῷ τινες καὶ	ἄλλοι	τελευτᾷ συγκαταπεσόντων ἑτέρων. ~(Τούτων οὕτως
[7, 3, 1]	καταπληξόμενος εἴ τινες ἄρα καὶ	ἄλλοι	τὸν αὐτὸν ἐκείνοις τρόπον διέκειντο
[7, 12, 2]	τοὺς ἄλλους εἰς φυγὴν ἔτρεψε,	πολλοί	τε αὐτῶν ἀπέθανον μαχόμενοι. διαλιπόντες
[7, 8, 4]	βέβαια τὰ παρὰ τῆς σῆς	μοι	ᾖ φιλανθρωπίας, τῷ σαυτοῦ παιδὶ
[7, 11, 4]	τὸν δ' υἱὸν Ἀχίμανον ἄφες	μοι:	πάντων γὰρ αὐτῷ μετα δώσω
[7, 10, 2]	οὐδ' εἰ χιλίους, εἶπεν, ἔμελλές	μοι	παρέξειν, τοῦτ' ἂν διέθηκά μου
[7, 8, 5]	δὴ δέομαί σου παρόντος ἡμερῶσαί	μοι	τὸν γεγεννηκότα: ὡς ἔγωγε δεινοτέραν
[7, 10, 5]	αἰκιζόμενος καὶ τέκνον, ἐκβοῶν, εἴθε	μοι	τὸν θάνατον ἐπελθεῖν ἐγένετο καὶ
[7, 8, 5]	ἀμελοῦντα τῶν ἐντολῶν, ἃς ἵνα	μοι	τὸν πατέρα διαλλάξῃς ἐποιούμην. καὶ
[7, 2, 1]	Σαούλου φονέα καὶ τὸν κομίσαντά	μοι	τὸν χρυσοῦν αὐτοῦ στέφανον ἠμυνάμην,
[7, 9, 4]	οὐ γὰρ δὴ τοῦ προσλυσσῶντός	μοι	τούτου κυνὸς αἰδώς τις ἢ
[7, 15, 1]	αὐτῶν παρὰ τὴν φυγὴν ὑπῆρξέ	μοι	χρεολυτοῦμεν. καὶ τὸν Γήρα δὲ
[7, 11, 3]	πάντ' ἐχέτω μέν, εἶπε, Σιβάς,	ἐμοὶ	δ' ἀπόχρη τὸ σὲ τὴν
[7, 8, 4]	ἄφες: πῶς γὰρ ἂν πεισθείην	ἐμοί	σε ταύτην ἀληθῶς> δεδωκέναι τὴν
[7, 2, 1]	μὲν αὐτῷ κολασθέντες, δίκην δ'	ἐμοὶ	τοῦ νομίσαντας ἡδέως ἕξειν με
[7, 15, 1]	τιμῇ πάσῃ καὶ προνοίᾳ τοῦτ'	ἐμοὶ	χαριζόμενος ἕξεις: οὐ προκατάρχομεν γὰρ
[7, 2, 2]	ἐκ δὲ τῆς Νεφθαλίδος φυλῆς	ἐπίσημοι	καὶ ἡγεμόνες χίλιοι ὅπλοις χρώμενοι
[7, 1, 6]	κατ' ἐντολὴν καὶ βούλησιν ἰδίαν	ἀποθάνοι.	ἀρὰς δὲ κατὰ τοῦ πεφονευκότος
[7, 1, 4]	οὐ δικαίων τῶν παρ' αὐτοῦ	τυγχάνοι	πάσῃ προνοίᾳ περὶ αὐτὸν χρώμενος,
[7, 8, 1]	ἐφόρουν γὰρ αἱ τῶν ἀρχαίων	παρθένοι	χειριδωτοὺς ἄχρι τῶν σφυρῶν πρὸς
[7, 10, 5]	ἀπὸ σοῦ καὶ τῶν σῶν	ἀρξάμενοι	τέκνων ἀπωλώλειμεν οἰκτρῶς, οὐ κλαιόντων
[7, 2, 1]	δι' ὅλης νυκτὸς καὶ ἡμέρας	ποιησάμενοι	τὴν πορείαν, ὡς ἂν φεύγοντες
[7, 6, 2]	αὐτοῦ στρατιὰν οὐκ ἔμειναν, ἀλλὰ	μιμησάμενοι	τοὺς συμμάχους εἰς τὴν πόλιν
[7, 9, 7]	καὶ πολλῇ σπουδῇ καὶ τάχει	χρησάμενοι	περὶ τὴν ὁδοιπορίαν ἧκον πρὸς
[7, 7, 1]	τετάχθαι, φθάσαντες ἀναβῶσιν οἱ πολέμιοι,	προστησάμενοι	τοὺς ἀνδρειοτάτους αὐτῶν καὶ τὴν
[7, 2, 1]	Βενιαμῖται τοῦ δὲ πρώτου τάγματος,	λογισάμενοι	δ' ὡς ἂν ἀποκτείνωσι τὸν
[7, 12, 4]	εἰς Βηθλεέμην, καὶ τοῦ ὕδατος	ἀρυσάμενοι	πάλιν διὰ τῆς παρεμβολῆς ὑπέστρεψαν
[7, 11, 7]	οἷον ὄχλος φιλεῖ ἐθαύμαζον ἠλέουν	προιστάμενοι:	βαστάσας δ' ἐκεῖθεν ὁ φύλαξ
[7, 1, 3]	μάχην ὑφ' ἑκατέρων τῶν στρατηγῶν	ἐξειλεγμένοι	καὶ τὰς αἰχμὰς ἐπ' ἀλλήλους
[7, 14, 6]	ὅ τε Ἀδωνίας καὶ οἱ	κεκλημένοι	πάντες ἔφυγον πρὸς ἑαυτοὺς ἕκαστοι.
[7, 1, 6]	γὰρ πρὸς τὸν Ἀβεννῆρον φιλοστόργως	διακείμενοι	σφόδρ' αὐτοῦ τὴν πρὸς αὐτὸν
[7, 9, 2]	ἐπιχείρησιν, ὡς δ' ἐπὶ θυσίαν	μετεσταλμένοι:	καὶ βασιλεὺς ὑπὸ πάντων ἀποδείκνυται
[7, 4, 1]	ἐπ' αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα: καὶ	καταλαβόμενοι	τὴν κοιλάδα τῶν Γιγάντων καλουμένην,
[7, 7, 4]	βασιλεῖ τοῦτο μηνύειν οἱ θεράποντες	λογιζόμενοι,	μὴ γνοὺς ἔτι μᾶλλον ἀπόσχηται
[7, 1, 3]	τὰς μαχαίρας καὶ τῶν κεφαλῶν	ἐλλαμβανόμενοι	κατέχοντες αὑτοὺς ἔπαιον εἰς τὰς
[7, 1, 5]	φόβῳ ἔργα πάντες τοῦτ' ἀποβαλεῖν	γενόμενοι.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἐν
[7, 11, 1]	τῶν Ἑβραίων τῶν μετ' Ἀψαλώμου	γενόμενοι	παρ' αὑτοῖς ἕκαστοι διεπέμποντο κατὰ
[7, 10, 2]	δὲ διὰ δρυμῶν καὶ φαράγγων	ἑπόμενοι	τοὺς μὲν ἐλάμβανον πολλοὺς δὲ
[7, 11, 1]	μεγάλων ῥυσάμενος αὐτοὺς πολέμων παρέσχε,	μεμφόμενοι	δ' ὅτι τῆς βασιλείας αὐτὸν
[7, 12, 2]	ἔτρεψε, πολλοί τε αὐτῶν ἀπέθανον	μαχόμενοι.	διαλιπόντες δ' ὀλίγον χρόνον ἐστρατοπεδεύσαντο
[7, 14, 5]	τὴν βασιλείαν αὐτῷ γενέσθαι πολυχρόνιον	εὐχόμενοι,	καὶ παραγαγόντες εἰς τὸν οἶκον
[7, 11, 5]	αὐτοῦ καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον	προνοούμενοι	καὶ στέργοντες φθάσαι, οὐ μέντοι
[7, 5, 2]	ἔπεσον γὰρ ὑπὸ τῶν Ἑβραίων	ἀναιρούμενοι	τῆς Ἀδάδου δυνάμεως δισμύριοι, οἱ
[7, 14, 5]	οἳ μετὰ κρότου καὶ παιδιᾶς	εὐωχούμενοι	πολλῆς αἰώνιον αὐτῷ συνεύχονται τὴν
[7, 10, 5]	τὴν πόλιν, κατηφεῖς δὲ καὶ	δεδακρυμένοι	πάντες ὡς ἀφ' ἥττης παρῆλθον.
[7, 2, 2]	ἐπίσημοι καὶ ἡγεμόνες χίλιοι ὅπλοις	χρώμενοι	θυρεῷ καὶ δόρατι, ἠκολούθει δὲ
[7, 1, 3]	λαβόντες, ἀπίστῳ τάχει καὶ προθυμίᾳ	χρώμενοι	μέχρι τόπου τινός, Ὄμματον καλοῦσιν,
[7, 12, 2]	τὴν ἧτταν πάλιν ἐπολέμησαν οἱ	Παλαιστῖνοι:	καὶ στρατιὰν ἐπ' αὐτοὺς Δαυίδου
[7, 4, 1]	Ἀψαλώμῳ ἦν. ~(Γνόντες δ' οἱ	Παλαιστῖνοι	τὸν Δαυίδην βασιλέα ὑπὸ τῶν
[7, 5, 2]	λέγων οὕτως: τελευτήσαντος δὲ ἐκείνου	ἀπόγονοι	ἐπὶ δέκα γενεὰς ἐβασίλευον ἑκάστου
[7, 9, 7]	εὐσεβεῖς ἅμα καὶ πιστοὶ γίνονται	διάκονοι:	καὶ τῆς ὑπηρεσίας τὸ τάχος
[7, 14, 4]	Ἰώαβον καὶ τὸν ἀρχιερέα Ἀβιάθαρον,	μόνοι	δ' ἀντέπραττον ὁ ἀρχιερεὺς Σάδωκος
[7, 1, 4]	τῆς ὁρμῆς, νῦν μέντοι γε	ἐπιτρέποι	χωρεῖν ᾗ βούλονται: καὶ γὰρ
[7, 5, 1]	λοιπὸν τοὺς ἐκγόνους αὐτοῦ βασιλεύοντας	καταλείποι.	καὶ συγκαλέσας πάλιν τὴν στρατιὰν
[7, 14, 2]	θεὸς αἵματι καὶ πολέμοις πεφυραμένον,	προείποι	δ' ὅτι Σολόμων οἰκοδομήσει αὐτῷ
[7, 12, 4]	ξύλῳ παραχρῆμα ἀπέκτεινε. καὶ οἱ	λοιποὶ	δὲ τοιοῦτοι τὰς ἀρετὰς ὑπῆρχον.
[7, 5, 2]	Ἀδάδου δυνάμεως δισμύριοι, οἱ δὲ	λοιποὶ	πάντες ἔφυγον. μέμνηται δὲ τούτου
[7, 1, 5]	κατανοήσειεν, ὅσα καὶ πηλίκα τολμῶσιν	ἄνθρωποι	πλεονεξίας ἕνεκα καὶ ἀρχῆς καὶ
[7, 11, 5]	ἵν' ἔχωσιν ἐπὶ τούτῳ δυσφορεῖν	ὕστεροι	πρὸς αὐτὸν ἐλθόντες. ταῦτα τῶν
[7, 11, 5]	ἔχει, μίαν δ' ὑμεῖς, καὶ	πρεσβύτεροι	ἐσμέν, καὶ οὐκ ἐποιήσατε δίκαια
[7, 1, 4]	κρατήσας ὑποχειρίους. ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ	πρεσβύτεροι	καὶ ἡγεμόνες, ὡς τὴν Ἀβεννήρου
[7, 5, 4]	σωματοφυλάκων ἀρχὴν παραδίδωσιν: οἱ δὲ	πρεσβύτεροι	παῖδες αὐτοῦ περὶ τὸ σῶμα
[7, 9, 1]	πολλὰ δ' ἅρματα ἐκέκτητο, καὶ	ὁπλοφόροι	περὶ αὐτὸν ἦσαν πεντήκοντα: καθ'
[7, 12, 4]	τούτων δ' οἱ διασημότατοι καὶ	λαμπροὶ	τὰς πράξεις ὀκτὼ καὶ τριάκοντα,
[7, 15, 1]	υἱὸν Ἰέθρα: ὧν ὅπως ἄν	σοι	δόξῃ τὸν θάνατον ἐκδίκησον, ἐπεὶ
[7, 15, 1]	τὴν δίκην διέφυγε. παρατίθεμαι δέ	σοι	καὶ τοὺς Βερζέλου τοῦ Γαλαδίτου
[7, 7, 3]	τεθνήξεσθαι δὲ καὶ τὸν παῖδά	σοι	παραχρῆμα τὸν ἐξ αὐτῆς γεγενημένον.
[7, 10, 5]	τὴν βασιλείαν ἑτέρῳ παραδοῦναι, τότε	σοι	πικρότερον καὶ ἀληθὲς ποιήσω τὸ
[7, 14, 2]	ἀποδειλιάσας πρὸς αὐτό: πάντα γάρ	σοι	πρὸ τῆς ἐμαυτοῦ τελευτῆς ἕτοιμα
[7, 9, 5]	λαὸν ἔλεγε πιστεύσαντα, ὡς ἀδιάλλακτά	σοι	τὰ πρὸς αὐτόν ἐστι, καὶ
[7, 15, 1]	αὐτῷ γεγονὼς τῷ τελευτᾶν παραινῶ	σοι	ταῦθ' ἃ καὶ πρότερον ἔφθην
[7, 10, 5]	θάνατον ἐπελθεῖν ἐγένετο καὶ ἅμα	σοι	τελευτῆσαι” φύσει γὰρ ὢν φιλόστοργος
[7, 14, 5]	τῆς δὲ γυναικὸς ἐλθούσης, ὄμνυμί	σοι,	φησί, τὸν μέγιστον θεόν, ἦ
[7, 8, 1]	ἵνα καὶ μάρτυσι τῆς αἰσχύνης	περιπέσοι,	προσέταξεν αὐτὴν ἐκβαλεῖν τῷ οἰκέτῃ.
[7, 14, 10]	θεμελίων καὶ οἴκων καὶ> ὑπερῴων,	ὅσοι	τε τὸ πλῆθος καὶ πηλίκοι
[7, 12, 4]	ἄλλων ἀρετὰς ἀρκέσουσιν οὗτοι ποιῆσαι:	δυνατοὶ	γὰρ ἦσαν οὗτοι καὶ χώραν
[7, 14, 4]	Δαυίδου φίλος καὶ πάντες οἱ	ἀνδρειότατοι.	τοῦ δὲ Ἀδωνία παρασκευασαμένου δεῖπνον
[7, 12, 4]	αὐτὸν ἀνδρεῖοι: τούτων δ' οἱ	διασημότατοι	καὶ λαμπροὶ τὰς πράξεις ὀκτὼ
[7, 7, 4]	τροφὴν μὲν ἐφ' ἡμέρας ἑπτὰ	καίτοι	γε ἀναγκαζόντων τῶν οἰκείων οὐ
[7, 2, 2]	ἐκ δὲ τῆς Δανίτιδος φυλῆς	ἐκλεκτοὶ	δισμύριοι ἑπτακισχίλιοι ἑξακόσιοι. ἐκ δὲ
[7, 11, 5]	προνοούμενοι καὶ στέργοντες φθάσαι, οὐ	μέντοι	γε διὰ τὸ προελθεῖν δῶρα
[7, 8, 5]	δ' εἰσὶ πέντε μναῖ. διέτριψε	μέντοι	γε ἐν Ἱεροσολύμοις ἔτη δύο
[7, 1, 4]	ταύτης ἀποστρέψειε τῆς ὁρμῆς, νῦν	μέντοι	γε ἐπιτρέποι χωρεῖν ᾗ βούλονται:
[7, 9, 6]	τούτου προεκρίθη παρ' Ἀψαλώμου. θεὸς	μέντοι	γε ἦν ὁ τούτου τῇ
[7, 8, 5]	πολλῇ τρυφῇ διαιτωμένους ὑπερέβαλλε. τοσοῦτον	μέντοι	γε ἦν τὸ βάθος τῆς
[7, 15, 3]	οἶκον ἀνείλετο χρήματα πολλά. ταῖς	μέντοι	γε θήκαις τῶν βασιλέων οὐδεὶς
[7, 8, 1]	φράσαι τὴν αἰτίαν αὐτῷ, εἰκάζειν	μέντοι	γε οὕτως ἔλεγεν ἐξ ἐρωτικῆς
[7, 1, 6]	ἔδωκεν Ἀβεννήρῳ τοῦτο εἰργάσθαι. προσέταξε	μέντοι	γε παντὶ τῷ λαῷ κλαίειν
[7, 9, 5]	παρὰ τοῦ θεοῦ. τὴν αὐτὴν	μέντοι	γε πίστιν καὶ εὔνοιαν ἐνδείξομαι
[7, 7, 2]	δὲ τοῖς ἑτέροις: τοῦ λοιποῦ	μέντοι	γε προνοεῖν τῆς πολιορκίας, ὅπως
[7, 9, 7]	παρ' αὐτῇ πάλιν ἀπελθεῖν, εἰ	μέντοι	γε συντόνως διώξουσι καταλήψεσθαι προύλεγεν.
[7, 11, 3]	ἀνδραπόδου τινὸς οὕτως παρήκουσεν. εἰ	μέντοι	γε τὰς βάσεις εἶχον ἐρρωμένας,
[7, 4, 4]	μεμιασμένῳ ποιῆσαι ναὸν αὐτῷ. μετὰ	μέντοι	γε τὸν θάνατον αὐτοῦ γηράσαντος
[7, 11, 8]	πόλιν ἐξελεῖν βούλεσθαι τηλικαύτην: λαβὼν	μέντοι	παρ' αὐτῶν τὸν ἀντάραντα τῷ
[7, 11, 1]	μετ' Ἀψαλώμου γενόμενοι παρ' αὑτοῖς	ἕκαστοι	διεπέμποντο κατὰ πόλεις ὑπομιμνήσκοντες αὑτοὺς
[7, 1, 4]	ἄλλου πραττομένων ὅσα δι' αὑτῶν	ἕκαστοι	ποιοῦμεν εἶναι δοκεῖ, καὶ προσέτι
[7, 14, 6]	κεκλημένοι πάντες ἔφυγον πρὸς ἑαυτοὺς	ἕκαστοι.	φοβηθεὶς δ' Ἀδωνίας τὸν βασιλέα
[7, 2, 1]	τὸ ἔργον, ἀλλ' εἰπών, ὦ	κάκιστοι	καὶ παραχρῆμα δίκην ὑφέξοντες, οὐκ
[7, 9, 7]	πατέρων ἐντολὰς εὐσεβεῖς ἅμα καὶ	πιστοὶ	γίνονται διάκονοι: καὶ τῆς ὑπηρεσίας
[7, 9, 6]	μὲν ἐκείνου πρὸς μικρὸν ὑποχωρήσουσιν,	αὐτοὶ	δὲ θαρσήσαντες ὡς τοῦ βασιλέως
[7, 15, 1]	οὐκ ἂν δεσπόσειεν, ἀλλ' ἡμεῖς	αὐτοὶ	διὰ τοῦ παντὸς αἰῶνος. μέμνησο
[7, 12, 1]	φυλάξας: ἐὰν τοίνυν δίκην ἣν	αὐτοὶ	θέλουσιν οἱ Γαβαωνῖται λαβεῖν ὑπὲρ
[7, 1, 4]	Ἀβεννήρου γνώμην ᾗ πρότερον εἶχον	αὐτοὶ	περὶ τῶν πραγμάτων σύμφωνον προσέλαβον,
[7, 9, 8]	τῆς προτέρας εὐπραγίας. ἦσαν δὲ	οὗτοι	Βερζελαῖος ὁ Γαλαδίτης καὶ Σειφὰρ
[7, 2, 1]	Θαηνὸς ὄνομα ἦν, ἐπιβουλευθεὶς ἀπέθανεν.	οὗτοι	γὰρ ὄντες τὸ μὲν γένος
[7, 8, 5]	ὀκτὼ σταθμὸν ἕλκουσαν σίκλους διακοσίους:	οὗτοι	δ' εἰσὶ πέντε μναῖ. διέτριψε
[7, 2, 2]	φοροῦντες ὅπλα θυρεὸν καὶ σιρομάστην:	οὗτοι	δὲ τῷ Σαούλου παιδὶ παρέμενον:
[7, 12, 4]	οὗτοι ποιῆσαι: δυνατοὶ γὰρ ἦσαν	οὗτοι	καὶ χώραν ὑπάγεσθαι καὶ μεγάλων
[7, 2, 2]	μόνη πᾶσα πρὸς Δαυίδην συνῆλθεν:	οὗτοι	πάντες τὸν αὐτὸν ὁπλισμὸν εἶχον
[7, 12, 4]	ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ τρεῖς ἄνδρες	οὗτοι	παραχρῆμα ἐκδραμόντες καὶ διὰ μέσου
[7, 9, 8]	ὁ τῆς Γαλαδίτιδος χώρας πρῶτος.	οὗτοι	πᾶσαν αὐτῷ καὶ τοῖς ἐκείνου
[7, 5, 5]	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, ἦσαν δ'	οὗτοι	πεντεκαίδεκα, καὶ τοὺς οἰκέτας αὐτοῦ
[7, 12, 4]	τὰς τῶν ἄλλων ἀρετὰς ἀρκέσουσιν	οὗτοι	ποιῆσαι: δυνατοὶ γὰρ ἦσαν οὗτοι
[7, 11, 2]	ἀριθμὸν ὄντες μετὰ οἰκετῶν εἴκοσιν.	οὗτοι	σὺν τῇ Ἰούδα φυλῇ τὸν
[7, 3, 1]	πόλιν Ἰεβουσαίων, γένος δ' εἰσὶν	οὗτοι	Χαναναίων, ἀποκλεισάντων αὐτῷ τὰς πύλας
[7, 12, 4]	ἀπέκτεινε. καὶ οἱ λοιποὶ δὲ	τοιοῦτοι	τὰς ἀρετὰς ὑπῆρχον. ~(Ὁ δὲ
[7, 11, 5]	πρὸς αὐτὸν οἱ πάσης φυλῆς	πρῶτοι	μετὰ πολλοῦ πλήθους καὶ τὴν
[7, 2, 2]	οἱ τοῦ λαοῦ τῶν Ἑβραίων	πρῶτοι	πρὸς Δαυίδην εἰς Γιβρῶνα οἵ
[7, 9, 8]	δὲ αὐτὸν ἀσμενέστατα πάντες οἱ	πρῶτοι	τῆς χώρας κατά τε αἰδῶ
[7, 11, 5]	ἀλλ' ἡμεῖς μέν, ἔφασαν, ὦ	ἀδελφοί,	θαυμάζομεν ὑμᾶς αὑτῶν ἀποκαλοῦντας μόνων
[7, 14, 9]	βασιλεὺς ἔλεξε πρὸς τὸ πλῆθος:	ἀδελφοὶ	καὶ ὁμοεθνεῖς, γινώσκειν ὑμᾶς βούλομαι,
[7, 1, 3]	μὴ κάμνειν ἀναιροῦντας, οἵ τε	ἀδελφοὶ	προθύμως ἠγωνίσαντο, καὶ διαφανέστερος τῶν
[7, 10, 5]	τι καὶ περὶ τοῦ παιδὸς	ἔχοι	λέγειν αὐτὸς μὲν ἔφασκεν εὐθὺς
[7, 5, 5]	αὐτοῦ περιόντας, ἀνέκρινεν εἴ τινα	ἔχοι	λέγειν τῶν Ἰωνάθῃ προσηκόντων ζῶντα
[7, 13, 2]	ἀφόβως, ὅτι πολὺν αὐτὸς ἐγκεκλεισμένον	ἔχοι	σῖτον, ἐκείνοις δὲ βλαβερῶς: κἂν
[7, 8, 1]	τοῦ πατρὸς καὶ σκεπτομένου πῶς	ἔχοι,	τὴν ἀδελφὴν ἐδεῖτο πέμψαι πρὸς
[7, 1, 4]	τὴν ἰδίαν ῥώμην καὶ σύνεσιν	ἄρχοι	τῶν πέραν Ἰορδάνου, διὰ δὲ
[7, 2, 2]	Δαυίδην εἰς Γιβρῶνα οἵ τε	χιλίαρχοι	καὶ ἡγεμόνες αὐτῶν, καὶ παρεδίδοσαν
[7, 8, 3]	τοῦθ' ὑπ' ἀδελφοῦ τῆς λύπης	κἀπὶ	τῷ κτεῖναι δυναμένης> δοκοῦντι γινομένης
[7, 5, 1]	αὐτοῖς ἐπιτάξας κατ' ἔτος τελεῖν	ἐπὶ	Ἀρτάζαρον τὸν Ἀραοῦ μὲν υἱὸν
[7, 3, 2]	ἀφ' ἑαυτοῦ προσηγόρευσε τὴν πόλιν:	ἐπὶ	γὰρ Ἁβράμου τοῦ προγόνου ἡμῶν
[7, 5, 3]	χώραν ἐροῦμεν. ~(Δαυίδης δὲ στρατευσάμενος	ἐπὶ	Δαμασκὸν καὶ τὴν ἄλλην Συρίαν
[7, 1, 5]	τῷ Σαούλου παιδὶ τὴν ἡγεμονίαν:	ἐπὶ	δὲ ἀπάτῃ καὶ δόλῳ πρὸς
[7, 2, 2]	γνώμῃ βασιλεύειν τὸν Δαυίδην ἐκύρωσαν.	ἐπὶ	δὲ τρεῖς ἡμέρας ἑορτάσαντος τοῦ
[7, 5, 4]	εἶχε τῆς στρατιᾶς τὸν Ἰώαβον:	ἐπὶ	δὲ τῶν ὑπομνημάτων Ἰωσάφατον υἱὸν
[7, 7, 1]	πρὸς τὸν ἀρχιστράτηγον. κληθεὶς δ'	ἐπὶ	δεῖπνον ὑπὸ τοῦ βασιλέως Οὐρίας
[7, 5, 2]	οὕτως: τελευτήσαντος δὲ ἐκείνου ἀπόγονοι	ἐπὶ	δέκα γενεὰς ἐβασίλευον ἑκάστου παρὰ
[7, 13, 2]	λιμὸν γενέσθαι κατὰ τὴν χώραν	ἐπὶ	ἔτη ἑπτά, ἢ τρεῖς μῆνας
[7, 14, 7]	μίαν πατριὰν διακονεῖσθαι τῷ θεῷ	ἐπὶ	ἡμέρας ὀκτὼ ἀπὸ σαββάτου ἐπὶ
[7, 14, 7]	τρόπον ταῖς τῶν ἱερέων ἐφημερίσιν	ἐπὶ	ἡμέρας ὀκτώ. τοὺς δ' ἀπογόνους
[7, 14, 11]	ἀγαγόντες Σολόμωνα καὶ καθίσαντες αὐτὸν	ἐπὶ	θρόνου τοῦ πατρῴου ἀπ' ἐκείνης
[7, 9, 2]	μὲν τὴν ἐπιχείρησιν, ὡς δ'	ἐπὶ	θυσίαν μετεσταλμένοι: καὶ βασιλεὺς ὑπὸ
[7, 10, 5]	δ' οὐκ αἰσχύνῃ ταῦτα ποιῶν	ἐπὶ	μᾶλλον ἐχθρῷ, ὅτι σὸς υἱὸς
[7, 7, 4]	ἔκπληξιν παρεῖχεν, ὅτι μηδὲν τούτων	ἐπὶ	νοσοῦντι τῷ παιδὶ ποιήσας πάνθ'
[7, 8, 3]	τετελευτηκότι, τοῦ δὲ βασιλέως ὡς	ἐπὶ	παιδὶ κατεσφαγμένῳ. φεύγει δ' Ἀψάλωμος
[7, 8, 3]	πατρὶ προσήγγειλεν. ὁ δ' ὡς	ἐπὶ	παισὶν ὁμοῦ τοσούτοις ἀπολωλόσι καὶ
[7, 12, 1]	οὐ πολὺν χρόνον ὁ βασιλεὺς	ἐπὶ	Παλαιστίνους, καὶ συνάψας μάχην αὐτοῖς
[7, 14, 7]	συμφέρον ἠξίου. ~(Βουλόμενος δὲ Δαυίδης	ἐπὶ	παντὸς τοῦ λαοῦ ἀποδεῖξαι τὸν
[7, 14, 9]	ἡγεμόνας τῶν διαιρέσεων καὶ τοὺς	ἐπὶ	πάσης πράξεως ἢ κτήσεως τοῦ
[7, 14, 5]	ἡμίονον ἔξω τῆς πόλεως ἀγαγεῖν	ἐπὶ	πηγὴν τὴν λεγομένην Γειὼν καὶ
[7, 1, 3]	μάλιστα ὁ νεώτερος Ἀσάηλος, ὃς	ἐπὶ	ποδῶν ὠκύτητι κλέος εἶχεν: οὐ
[7, 7, 4]	τῆς ἄλλης ἐπιμελείας ὡς ἂν	ἐπὶ	ποθεινοῦ τέκνου τετελευτηκότος, ὅτε καὶ
[7, 1, 4]	λαμπρᾷ καὶ πολυτελεῖ τραπέζῃ ξενίσαντος	ἐπὶ	πολλὰς ἡμέρας, ἠξίωσεν ἀφεθεὶς ἀγαγεῖν
[7, 9, 1]	πορεύεται, καὶ πολὺς ἐπισυνέρρευσεν ὄχλος	ἐπὶ	πολλοὺς αὐτοῦ διαπέμψαντος. ~(Παρῆν δὲ
[7, 9, 7]	διώξουσι καταλήψεσθαι προύλεγεν. ὡς δ'	ἐπὶ	πολὺ διώξαντες οὐ κατέλαβον, ἀνέστρεψαν
[7, 1, 3]	σημάνας τοὺς στρατιώτας καὶ τῆς	ἐπὶ	πολὺ διώξεως ἐπισχών. καὶ οὗτος
[7, 10, 2]	τῆς κόμης τραχεῖ δένδρῳ μεγάλοις	ἐπὶ	πολὺ κλάδοις ἐκτεταμένῳ παραδόξως ἀνακρεμνᾶται.
[7, 4, 4]	τὴν κιβωτὸν παραγίνεται, καὶ πεσὼν	ἐπὶ	πρόσωπον ἤρξατο προσκυνεῖν καὶ περὶ
[7, 5, 5]	Μεμφίβοσθος πρὸς τὸν βασιλέα πεσὼν	ἐπὶ	πρόσωπον προσεκύνησεν αὐτόν. ὁ δὲ
[7, 6, 1]	Δαυίδην καὶ τῆς αὑτῶν δυνάμεως	ἐπὶ	προφάσει φιλανθρωπίας, φυλάττεσθαί τε συνεβούλευον
[7, 14, 7]	ἐπὶ ἡμέρας ὀκτὼ ἀπὸ σαββάτου	ἐπὶ	σάββατον. καὶ οὕτως αἱ πατριαὶ
[7, 7, 4]	μέλαιναν δὲ περιθέμενος ἐσθῆτα πεσὼν	ἐπὶ	σάκκου κατὰ γῆς ἔκειτο τὸν
[7, 5, 2]	γάρ ἐστιν Ἄδαδος ὁ στρατευσάμενος	ἐπὶ	Σαμάρειαν Ἀχάβου βασιλεύοντος τῶν Ἰσραηλιτῶν,
[7, 14, 9]	χρόνον, ἣν αὐτὸς ἐπηγγείλατο παρέξειν	ἐπὶ	Σολόμωνος βασιλέως. ἔσται δὲ ταῦτα
[7, 9, 6]	ἀπήλλακται. νῦν δὲ εἰκὸς αὐτὸν	ἐπὶ	στρατοπέδου μένειν: στρατηγῆσαι γὰρ ἱκανώτατος
[7, 6, 3]	Εὐφράτου Σύρων βασιλέα μισθοῦνται τοῦτον	ἐπὶ	συμμαχίᾳ, ἔχοντα μὲν ἀρχιστράτηγον Σέβεκον,
[7, 1, 5]	Ἀβεννῆρος καὶ μικρὸν ἔμπροσθεν ἀπηλλαγμένος	ἐπὶ	συνθήκαις καὶ ὁμολογίαις τῆς ἡγεμονίας,
[7, 7, 2]	Βεεθσαβὴ τὸν θάνατον τἀνδρὸς πυθομένη	ἐπὶ	συχνὰς αὐτὸν ἡμέρας ἐπένθησεν, παυσαμένην
[7, 3, 1]	καὶ γερῶν ὁ βασιλεὺς προθυμοτέρους	ἐπὶ	τὰ ἔργα τοὺς στρατιώτας παρασκευάσαι,
[7, 13, 3]	τὸν ἄγγελον δι' αὐτοῦ φερόμενον	ἐπὶ	τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ μάχαιραν ἐσπασμένον
[7, 13, 3]	ὁ ἄγγελος τὴν χεῖρα καὶ	ἐπὶ	τὰ Ἱεροσόλυμα τὸ δεινὸν κἀκεῖσε
[7, 11, 2]	μὴ κινήσητε πάλιν ἡμῖν καινὰς	ἐπὶ	ταῖς πρώταις ταραχὰς καὶ στάσεις:
[7, 9, 1]	τὰ βασίλεια παρεγίνετο καὶ τοῖς	ἐπὶ	τὰς κρίσεις ἥκουσι καὶ ἐλαττουμένοις
[7, 15, 2]	καὶ μάχεσθαι παρακελευόμενος τοὺς στρατιώτας	ἐπὶ	τὰς παρατάξεις ἀλλ' οὐχὶ τῷ
[7, 11, 4]	καταλύσεως ἤδη καὶ ταφῆς προνοεῖν,	ἐπὶ	ταύτην ἠξίου βουλόμενον αὐτῷ χαρίζεσθαι
[7, 5, 5]	διαίτης. τοῦ δὲ παιδὸς προσκυνήσαντος	ἐπί	τε τοῖς λόγοις καὶ ταῖς
[7, 1, 6]	πρὸς τὸν> ζῶντα καὶ τὴν	ἐπὶ	τεθνηκότι λύπην, καὶ ὅτι μὴ
[7, 1, 1]	Σαοῦλον εὔνοιαν, ὡς μὴ μόνον	ἐπὶ	τεθνηκότι χαλεπῶς ἐνεγκεῖν πολλάκις ὑπ'
[7, 10, 5]	οὗτος ὁ λόγος οὐδὲ τὴν	ἐπὶ	τῇ νίκῃ χαρὰν εἴασεν οὔτ'
[7, 11, 3]	ἐσθῆτα κατακρίνας αὑτοῦ συμφορὰν ταύτην	ἐπὶ	τῇ τοῦ βασιλέως μεταβολῇ: διεβέβλητο
[7, 8, 1]	τῷ οἰκέτῃ. ἡ δὲ περιαλγὴς	ἐπὶ	τῇ ὕβρει καὶ τῇ βίᾳ
[7, 7, 5]	ταῦτα δηλῶν καὶ παρακαλῶν αὐτὸν	ἐπὶ	τὴν αἵρεσιν τῆς πόλεως ἐλθεῖν,
[7, 3, 1]	τῷ διὰ τῶν ὑποκειμένων φαράγγων	ἐπὶ	τὴν ἄκραν ἀναβάντι καὶ ταύτην
[7, 12, 4]	Παλαιστίνων δύναμις πολεμῆσαι, Δαυίδης μὲν	ἐπὶ	τὴν ἀκρόπολιν ἀνῆλθεν, ὡς προειρήκαμεν,
[7, 5, 5]	τε αὐτὸν καθ' ἑκάστην ἡμέραν	ἐπὶ	τὴν αὐτοῦ τράπεζαν αὐτὸν Σιβὰν
[7, 9, 8]	δὲ κρατήσειν ἔλεγεν καὶ> ἐπανήξειν	ἐπὶ	τὴν βασιλείαν. ἄμεινον οὖν ἔφησεν
[7, 14, 5]	ἀναβιβάσαντας τὸν υἱὸν αὐτοῦ Σολόμωνα	ἐπὶ	τὴν βασιλικὴν ἡμίονον ἔξω τῆς
[7, 11, 2]	Ἰούδα φυλή, προσπεσὼν δ' ἀναβάντι	ἐπὶ	τὴν γέφυραν Σαμούις καὶ κατασχὼν
[7, 8, 3]	τὴν ἐσθῆτα καὶ ῥίψας ἑαυτὸν	ἐπὶ	τὴν γῆν ἔκειτο πενθῶν τοὺς
[7, 14, 11]	θεόν. καὶ οἱ μὲν πεσόντες	ἐπὶ	τὴν γῆν προσεκύνησαν, εὐχαρίστησαν δὲ
[7, 13, 1]	προσέταξε δὲ μηδὲν μελλήσαντα βαδίζειν	ἐπὶ	τὴν ἐξαρίθμησιν τῶν Ἑβραίων. Ἰώαβος
[7, 14, 4]	ἐκ τῆς ἐναντίας αἱρέσεως καλέσαντος	ἐπὶ	τὴν ἑστίασιν, τοῦτο πρὸς τὴν
[7, 14, 5]	γενέσθαι μηδὲ μικρὸν διαλιπόντες ἀναβιβάζουσιν	ἐπὶ	τὴν ἡμίονον τὸν Σολόμωνα, καὶ
[7, 4, 2]	καθὼς ἐβουλεύσαντο, παραγίνεται ὁ βασιλεὺς	ἐπὶ	τὴν κιβωτόν, ἣν βαστάξαντες ἐκ
[7, 8, 1]	γενομένου. πεσὼν οὖν ὁ Ἀμνὼν	ἐπὶ	τὴν κλίνην νοσεῖν προσεποιήσατο κατὰ
[7, 14, 5]	καὶ προαγαγόντες ἔξω τῆς πόλεως	ἐπὶ	τὴν πηγὴν καὶ τῷ ἐλαίῳ
[7, 7, 5]	τὴν σὺν αὐτῷ δύναμιν ἧκεν	ἐπὶ	τὴν τῆς Ῥαβαθᾶς πόρθησιν, καὶ
[7, 8, 2]	πταίσμασιν διεληλύθει δεύτερον, καὶ μέλλων	ἐπὶ	τὴν τῶν ἰδίων κουρὰν ἐξιέναι
[7, 8, 4]	ἐν σχήματι πενθίμῳ, ὡς παίδων	ἐπὶ	τῆς ἀγροικίας αὐτῇ διενεχθέντων καὶ
[7, 9, 5]	ἡ βασιλεία μεταβέβηκε, μεμένηκε δ'	ἐπὶ	τῆς αὐτῆς υἱοῦ παραλαβόντος. ταῦτα
[7, 2, 1]	τὰς κυριοκτόνους ὑμῶν πράξεις, ἀνῃρηκότων	ἐπὶ	τῆς αὑτοῦ κοίτης ἄνδρα δίκαιον
[7, 7, 5]	μέσῳ σαρδόνυχος: ἐφόρει δ' αὐτὸν	ἐπὶ	τῆς κεφαλῆς διαπαντὸς Δαυίδης. πολλὰ
[7, 9, 2]	τὸ λυσιτελὲς ὀξύτατος. γενόμενος δ'	ἐπὶ	τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους ἀπεσκόπει
[7, 11, 7]	ἀδελφῷ. κειμένου δὲ τοῦ σώματος	ἐπὶ	τῆς ὁδοῦ καὶ παντὸς τοῦ
[7, 11, 3]	δὲ σὸν ἔκρινας ἐμὲ καὶ	ἐπὶ	τῆς τραπέζης εἶχες ὁσημέραι, καὶ
[7, 8, 4]	τὸν υἱὸν Ἀψάλωμον πέμπειν, οὐκ	ἐπὶ	τιμωρίᾳ κατελευσόμενον, ἀλλ' ὅπως εἴη
[7, 1, 3]	δυσμὰς ὄντος ἡλίου. ἀναβὰς δ'	ἐπί	τινα βουνόν, ὅς ἐστιν ἐν
[7, 1, 3]	τῶν Δαυίδου ὁπλιτῶν. καὶ περιτυχὼν	ἐπί	τινος κρηνίδος ἐν Γαβαῶ πόλει
[7, 14, 6]	Ἀδωνίας τε καὶ οἱ παρόντες	ἐπὶ	τὸ δεῖπνον ἐταράχθησαν, ὅ τε
[7, 11, 8]	τὴν πατρίδα κειμένην θεασάμενον ἀναβὰν	ἐπὶ	τὸ τεῖχος προσκαλεῖται διὰ τῶν
[7, 10, 5]	στρατιώταις: αὐτὸς μὲν γὰρ ἀναβὰς	ἐπὶ	τὸ ὑψηλότατον τῆς πόλεως ἀπεκλαίετο
[7, 9, 2]	αὐτὸν θαυμάσας, ὅτι μηδὲ τῆς	ἐπὶ	τοῖς ἡμαρτημένοις συγγνώμης ἐμνημόνευσεν, ἀλλ'
[7, 10, 5]	καὶ χαιρόντων καὶ τοὺς ἐλεοῦντας	ἐπὶ	τοῖς κακοῖς κολαζόντων. σὺ δ'
[7, 1, 3]	τὸ πτῶμα καὶ τῆς πλείονος	ἐπὶ	τὸν Ἀβεννῆρον σπουδῆς αἰτίαν τὴν
[7, 8, 4]	ἀποθανεῖν: ἠξίου τε τῶν συγγενῶν	ἐπὶ	τὸν ἀνῃρηκότα ὡρμηκότων καὶ ζητούντων
[7, 10, 2]	δὲ τοῦ Δαυίδου πάντες ὥρμησαν	ἐπὶ	τὸν Ἀψάλωμον: φανερὸς γὰρ αὐτοῖς
[7, 9, 4]	καὶ πολλὰ κακηγοροῦντος: παραγενόμενος δ'	ἐπὶ	τὸν Ἰόρδανον ἀνελάμβανε τοὺς ἰδίους
[7, 11, 2]	ὁ βασιλεύς. ὡς δὲ ἧκεν	ἐπὶ	τὸν Ἰόρδανον ἠσπάσατο μὲν αὐτὸν
[7, 15, 1]	ὅτ' εἰς Παρεμβολὰς ἐπορευόμην, ἀπήντησεν	ἐπὶ	τὸν Ἰόρδανον καὶ πίστεις ἔλαβεν
[7, 5, 3]	πλοῦτον: ταῦτα μὲν ὅταν ἔλθωμεν	ἐπὶ	τὸν οἰκεῖον αὐτῶν τόπον δηλώσομεν.
[7, 13, 4]	οὐκ ἠμέλησεν, ἀλλ' εὐθὺς ἔσπευσεν	ἐπὶ	τὸν παρηγγελμένον αὐτῷ τόπον. Ὀροννᾶς
[7, 10, 1]	ἀθροίσας μεγάλην στρατιὰν τῶν Ἑβραίων	ἐπὶ	τὸν πατέρα καὶ διαβὰς τὸν
[7, 9, 5]	καὶ μετὰ πολλῆς συστρατεύσεσθαι προθυμίας	ἐπὶ	τὸν πατέρα: μέχρι δεῦρο γὰρ
[7, 9, 6]	τῶν Ἑβραίων παράγγειλον αὐτοῖς τὴν	ἐπὶ	τὸν πατέρα σου στρατείαν, καὶ
[7, 10, 1]	τοὺς φίλους καὶ τοὺς στρατηγοὺς	ἐπὶ	τὸν πόλεμον παρεκάλει προθυμίαν ἐναποδείξασθαι
[7, 11, 7]	τοῖς Ἱεροσολύμοις ἕπεσθαι κελεύσας ἐξώρμησεν	ἐπὶ	τὸν Σαβαῖον. ἤδη δ' ἐν
[7, 1, 3]	διώκοντες τὸν Ἀβεννῆρον ὡς ἦλθον	ἐπὶ	τὸν τόπον, οὗ κεῖσθαι συνέβαινε
[7, 8, 4]	~(Τοῦ δὲ Δαυίδου προαίρεσιν ἔχοντος	ἐπὶ	τὸν υἱὸν Ἀψάλωμον πέμπειν, οὐκ
[7, 5, 3]	τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς Σούσακος στρατεύσας	ἐπὶ	τὸν υἱωνὸν αὐτοῦ Ῥοβόαμον ἔλαβε
[7, 12, 3]	χάλκεα. καὶ περὶ μὲν τούτων	ἐπὶ	τοσοῦτον ἡμῖν, ὥστε μὴ τελέως
[7, 9, 5]	σκηνὴν αὑτῷ πῆξαι τοὺς οἰκέτας	ἐπὶ	τοῦ βασιλείου τοῦ πλήθους ὁρῶντος,
[7, 14, 5]	αἰῶνα Σολόμωνα τὸν βασιλέα καθίσαι	ἐπὶ	τοῦ βασιλικοῦ θρόνου, ἵνα γνῷ
[7, 14, 5]	οἶκον τὸν βασιλικὸν καθίζουσιν αὐτὸν	ἐπὶ	τοῦ θρόνου, καὶ πᾶς ὁ
[7, 1, 6]	ἐπιταφίους τε συγγραψάμενος θρήνους αὐτὸς	ἐπὶ	τοῦ τάφου στὰς πρῶτος ἀνεκλαύσατο
[7, 3, 1]	στησάντων ἐπὶ χλεύῃ τοῦ βασιλέως	ἐπὶ	τοῦ τείχους καὶ λεγόντων κωλύσειν
[7, 8, 5]	αὑτόν. τοῦ δὲ ῥίψαντος αὑτὸν	ἐπὶ	τοὔδαφος καὶ συγγνώμην αἰτουμένου τῶν
[7, 14, 5]	καὶ πρότερον ὤμοσα, καὶ τοῦτον	ἐπὶ	τοὐμοῦ καθιεῖσθαι θρόνου: καὶ τοῦτο
[7, 4, 1]	τὴν τῶν Παλαιστίνων στρατιὰν ἐλθεῖν	ἐπὶ	τοὺς Ἑβραίους τῷ τάχει τῆς
[7, 5, 2]	τὴν τοῦ προπάτορος ἧτταν στρατεύσας	ἐπὶ	τοὺς Ἰουδαίους ἐπόρθησε τὴν νῦν
[7, 15, 2]	ὑπὲρ τῶν ὑπηκόων ἀγῶσι πρῶτος	ἐπὶ	τοὺς κινδύνους ὥρμα, τῷ πονεῖν
[7, 5, 1]	καὶ προσορίσας τῇ τῶν Ἑβραίων	ἐπὶ	τοὺς Μωαβίτας τὸν πόλεμον μετήγαγε,
[7, 5, 1]	δὲ ὀλίγον χρόνον ἔγνω δεῖν	ἐπὶ	τοὺς Παλαιστίνους ἐκστρατεύειν, καὶ μηδὲν
[7, 5, 1]	αὐτῆς ἄρας ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων	ἐπὶ	τοὺς Παλαιστίνους ἧκε. κρατήσας δ'
[7, 4, 1]	καὶ κράτος ἐξάγει τὴν δύναμιν	ἐπὶ	τοὺς Παλαιστίνους: καὶ γενομένης συμβολῆς
[7, 7, 1]	μηδεμίαν λαβὼν τῆς γυναικὸς ἐπιθυμίαν.	ἐπὶ	τούτοις δὲ δυσανασχετήσας ὁ βασιλεὺς
[7, 14, 11]	ἧς τε αὐτῷ βασιλείας ἔδωκεν.	ἐπὶ	τούτοις εὐξάμενος τῷ τε παντὶ
[7, 14, 11]	ἐπετρόπευεν ὁ Μωυσέος ἔκγονος Ἴαλος.	~(Ἐπὶ	τούτοις ἥσθη τε ὁ λαὸς
[7, 7, 3]	ἐξ αὐτῆς γεγενημένον. ταραχθέντος δ'	ἐπὶ	τούτοις τοῦ βασιλέως καὶ συσχεθέντος
[7, 6, 1]	βασιλέα χίλια τάλαντα σύμμαχον αὐτὸν	ἐπὶ	τούτῳ γενέσθαι τῷ μισθῷ παρεκάλεσαν
[7, 11, 5]	δῶρα λαβεῖν αὐτούς, ἵν' ἔχωσιν	ἐπὶ	τούτῳ δυσφορεῖν ὕστεροι πρὸς αὐτὸν
[7, 9, 3]	εὐηργέτησεν αὐτοὺς Σαοῦλος. ἀγανακτήσας δ'	ἐπὶ	τούτῳ πάνθ' ὅσα τῷ Μεμφιβόσθῳ
[7, 13, 2]	ἢ λοιμὸν ἐνσκῆψαι καὶ νόσον	ἐπὶ	τρεῖς ἡμέρας τοῖς Ἑβραίοις. ὁ
[7, 4, 2]	τὴν κιβωτὸν τίθησιν: ἔμεινε δ'	ἐπὶ	τρεῖς ὅλους μῆνας αὐτόθι καὶ
[7, 1, 5]	συντίθεται: πάντα γὰρ ποιεῖν αὐτὸν	ἐπὶ	τῷ βεβαιώσασθαι τῷ Σαούλου παιδὶ
[7, 4, 2]	βασιλεὺς καὶ ὁ λαὸς ἐδυσφόρησαν	ἐπὶ	τῷ θανάτῳ τοῦ Ὀζᾶ, ὁ
[7, 6, 1]	αὐτὸν παρεμυθήσατο πρᾴως τε φέρειν	ἐπὶ	τῷ θανάτῳ τοῦ πατρὸς παραινῶν
[7, 12, 1]	δὲ τὸν πολέμιον. ἤνεγκε δ'	ἐπὶ	τῷ παρ' ὀλίγον κινδυνεῦσαι τὸν
[7, 7, 4]	κελεύσας δεῖπνον αὑτῷ παραθεῖναι πολλὴν	ἐπὶ	τῷ παραλόγῳ τοῖς τε συγγενέσι
[7, 4, 4]	προφήτου Δαυίδης καὶ περιχαρὴς γενόμενος	ἐπὶ	τῷ τοῖς ἐγγόνοις αὐτοῦ τὴν
[7, 14, 4]	Νάθαν τὸν προφήτην καὶ τὸν	ἐπὶ	τῶν σωματοφυλάκων Βαναίαν καὶ πάντας
[7, 14, 5]	ἀρχιερέα Σάδωκον οὔτε Βαναίαν τὸν	ἐπὶ	τῶν σωματοφυλάκων: δίκαιον δ' εἶναι
[7, 14, 5]	τὸν ἀρχιερέα καὶ Βαναίαν τὸν	ἐπὶ	τῶν σωματοφυλάκων, καὶ παραγενομένοις κελεύει
[7, 14, 4]	προφήτης Νάθας καὶ Βαναίας ὁ	ἐπὶ	τῶν σωματοφυλάκων καὶ Σιμούεις ὁ
[7, 11, 8]	δὲ καὶ Βαναῖον ὁ βασιλεὺς	ἐπὶ	τῶν σωματοφυλάκων καὶ τῶν ἑξακοσίων,
[7, 11, 8]	φόρων καὶ Ἰωσάφατον υἱὸν Ἀχίλου	ἐπὶ	τῶν ὑπομνημάτων, Σουσὰν δὲ γραμματέα,
[7, 11, 8]	τῶν ἑξακοσίων, Ἀδώραμον δ' ἐποίησεν	ἐπὶ	τῶν φόρων καὶ Ἰωσάφατον υἱὸν
[7, 3, 2]	ἀπὸ τῆς Ἰησοῦ τοῦ στρατηγοῦ	ἐπὶ	Χαναναίους στρατείας καὶ τοῦ πολέμου,
[7, 3, 1]	καὶ πᾶν τὸ λελωβημένον στησάντων	ἐπὶ	χλεύῃ τοῦ βασιλέως ἐπὶ τοῦ
[7, 1, 6]	τό τε ἄλλο πᾶν ὡς	ἐπὶ	χρηστῷ καὶ ἡμέρῳ τὴν φύσιν
[7, 15, 2]	τρία καὶ τριάκοντα. οὕτως ἀρίστῳ	ἀνδρὶ	γεγενημένῳ καὶ πᾶσαν ἀρετὴν ἔχοντι
[7, 11, 7]	περικαθίσας τὴν πόλιν καὶ χαράκωμα	περὶ	αὐτὴν πηξάμενος ὑπορύσσειν ἐκέλευσε τοῖς
[7, 9, 6]	δηλώσας, τί καὶ αὐτῷ δοκεῖ	περὶ	αὐτῆς ἐπυνθάνετο. συνιδὼν δ' ὅτι
[7, 12, 4]	δὲ βασιλεῖ πάντες ἦσαν οἱ	περὶ	αὐτὸν ἀνδρεῖοι: τούτων δ' οἱ
[7, 9, 1]	δ' ἅρματα ἐκέκτητο, καὶ ὁπλοφόροι	περὶ	αὐτὸν ἦσαν πεντήκοντα: καθ' ἑκάστην
[7, 1, 4]	παρ' αὐτοῦ τυγχάνοι πάσῃ προνοίᾳ	περὶ	αὐτὸν χρώμενος, ἠπείλησε μὲν τὴν
[7, 11, 4]	λαοῦ παντὸς ἤδη τὸ ἥμισυ	περὶ	αὑτὸν ἔχων καὶ τὴν Ἰούδα
[7, 13, 2]	αὐτούς, ὅτι τοὺς ἀνδρειοτάτους ἔχων	περὶ	αὑτὸν καὶ φρούρια καὶ διὰ
[7, 5, 4]	δύναμιν αὐτοῦ διεφθαρμένην ἤκουσε, δείσας	περὶ	αὑτῷ καὶ τὸν Δαυίδην πρὶν
[7, 9, 7]	ἧκον οἱ διώκοντες αὐτοὺς καὶ	περὶ	αὐτῶν ἀνέκριναν εἰ θεάσαιτο, ἰδεῖν
[7, 8, 3]	οὐδὲ γὰρ αἰτίαν εὑρίσκειν ὑπολαμβάνειν,	περὶ	δ' Ἀμνῶνος ἐξετάζειν ἔφη δεῖν:
[7, 12, 2]	Σαβρήχης ὁ Χετταῖος εἷς τῶν	περὶ	Δαυίδην ἀνδρειοτάτων: ἀπέκτεινε γὰρ πολλοὺς
[7, 1, 3]	καλοῦσιν, ἐδίωξαν τὸν Ἀβεννῆρον ἤδη	περὶ	δυσμὰς ὄντος ἡλίου. ἀναβὰς δ'
[7, 15, 3]	διαπρεπῶς τοῖς τε ἄλλοις οἷς	περὶ	κηδείαν νομίζεται βασιλικὴν ἅπασι καὶ
[7, 14, 3]	καὶ γυναικὸς ὁμιλίαν ἀσθενής. καὶ	περὶ	μὲν ταύτης τῆς παρθένου μετ'
[7, 1, 5]	πάντες τοῦτ' ἀποβαλεῖν γενόμενοι. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἐν βραχέσιν ἀρκεῖ
[7, 10, 3]	διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν Ἀβίας. καὶ	περὶ	μὲν τούτων ἐν ὑστέροις οἰκειότερον
[7, 12, 3]	πλατέα καὶ μεγάλα χάλκεα. καὶ	περὶ	μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῖν,
[7, 15, 3]	εἰς τὸ μνῆμα εἰσιοῦσιν. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἡμῖν τοσοῦτον ἀπόχρη
[7, 4, 3]	εἶχε, πέντε παῖδας ἔτεκε. καὶ	περὶ	μὲν τούτων κατὰ χώραν δηλώσομεν.
[7, 8, 3]	τι τῆς λύπης παρεκάλει καὶ	περὶ	μὲν τῶν ἄλλων μὴ πιστεύειν
[7, 10, 4]	δεηθέντος αὐτῷ τὴν ἀγγελίαν ἐφεῖναι,	περὶ	μόνης γὰρ αὐτὴν ποιήσεσθαι τῆς
[7, 7, 3]	καὶ δὴ τοιοῦτόν τινα τρόπον	περὶ	οὗ καὶ τί φρονεῖ ποιῆσαι
[7, 5, 2]	Σαμάρειαν Ἀχάβου βασιλεύοντος τῶν Ἰσραηλιτῶν,	περὶ	οὗ κατὰ χώραν ἐροῦμεν. ~(Δαυίδης
[7, 9, 2]	παιδὸς ἀπονοίας κοινολογησάμενος αὐτοῖς καὶ	περὶ	πάντων ἐπιτρέψας κριτῇ τῷ θεῷ,
[7, 4, 4]	ἐπὶ πρόσωπον ἤρξατο προσκυνεῖν καὶ	περὶ	πάντων εὐχαριστεῖν τῷ θεῷ, ὧν
[7, 14, 11]	προσεκύνησαν, εὐχαρίστησαν δὲ καὶ Δαυίδῃ	περὶ	πάντων ὧν αὐτοῦ τὴν βασιλείαν
[7, 9, 6]	πολλὰς ἔχων μυριάδας βουλομένων τὴν	περὶ	σὲ σπουδὴν ἐπιδείξασθαι καὶ προθυμίαν.
[7, 10, 5]	τοὺς μὲν ἀγαπῶντάς σε καὶ	περὶ	σοῦ κινδυνεύοντας καὶ σαυτὸν καὶ
[7, 7, 1]	γυναικὸς Οὐρίαν ὄνομα, καὶ παραγενόμενον	περί	τε τῆς στρατιᾶς καὶ τῆς
[7, 15, 2]	ἄμυνε. ~(Ταῦτα παραινέσας τῷ παιδὶ	περί	τε τῶν ὅλων πραγμάτων καὶ
[7, 10, 1]	ἐξαριθμήσας τοὺς σὺν αὐτῷ Δαυίδης	περὶ	τετρακισχιλίους εὗρεν ὄντας, οὐκ ἔγνω
[7, 8, 2]	παρεφύλαττεν. ἔτος δ' ἤδη τοῖς	περὶ	τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ πταίσμασιν διεληλύθει
[7, 11, 6]	ἐξελθόντος δὲ τοῦ Ἀμασᾶ καὶ	περὶ	τὴν ἄθροισιν τῆς στρατιᾶς βραδύνοντος,
[7, 14, 5]	Νάθαν τὸν προφήτην καὶ τοὺς	περὶ	τὴν αὐλὴν ὁπλίτας καὶ ἀναβιβάσαντας
[7, 9, 1]	αὐτῷ καὶ ἀδίκως ἐπταικότων τῶν	περὶ	τὴν κρίσιν, εὔνοιαν αὑτῷ παρὰ
[7, 4, 1]	ἐρομένου τὸν θεὸν περὶ τῆς	περὶ	τὴν μάχην ἐξόδου, προφητεύει ὁ
[7, 9, 7]	πολλῇ σπουδῇ καὶ τάχει χρησάμενοι	περὶ	τὴν ὁδοιπορίαν ἧκον πρὸς Δαυίδην
[7, 15, 2]	μέγεθος ἐξουσίας ἁμαρτὼν ἢ τὸ	περὶ	τὴν Οὐρία γυναῖκα. κατέλιπε δὲ
[7, 7, 3]	περὶ τὸν βίον ἢ τὰ	περὶ	τὴν Οὐρία γυναῖκα, ᾤκτειρεν ὁ
[7, 14, 2]	πάντων ἀδεεῖς ὄντας τῶν κακῶν	περὶ	τὴν τοῦ θεοῦ θρησκείαν ἀσχολεῖν:
[7, 4, 4]	αὐτῷ συνεργοῦ παρόντος, εἶχεν ἤδη	περὶ	τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευὴν προθυμότερον.
[7, 14, 5]	πατρὸς βασιλέα, Σολόμωνι δ' ἐντετάλθαι	περὶ	τῆς ἀρχῆς, ἵνα εὐσεβῶς καὶ
[7, 10, 4]	ποιήσεσθαι τῆς νίκης ἡσυχάσειν δὲ	περὶ	τῆς Ἀψαλώμου τελευτῆς, ἐπέτρεψεν αὐτῷ
[7, 10, 5]	προσκυνεῖ τὸν βασιλέα, καὶ πυθομένῳ	περὶ	τῆς μάχης νίκην εὐαγγελίζεται καὶ
[7, 4, 1]	τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐρομένου τὸν θεὸν	περὶ	τῆς περὶ τὴν μάχην ἐξόδου,
[7, 1, 5]	ὡς δὲ τἀληθὲς εἶχε δείσαντος	περὶ	τῆς στρατηγίας καὶ τῆς παρὰ
[7, 12, 4]	ἀπ' αὐτοῦ τῷ θεῷ καὶ	περὶ	τῆς σωτηρίας τῶν ἀνδρῶν εὐχαρίστησεν
[7, 9, 2]	τῶν φίλων τοὺς ἐπιτηδειοτάτους καὶ	περὶ	τῆς τοῦ παιδὸς ἀπονοίας κοινολογησάμενος
[7, 14, 10]	αὐτόν τε πάσῃ χρήσασθαι προθυμίᾳ	περὶ	τὸ ἔργον καὶ τοὺς ἄρχοντας
[7, 5, 4]	οἱ δὲ πρεσβύτεροι παῖδες αὐτοῦ	περὶ	τὸ σῶμα καὶ τὴν τούτου
[7, 1, 1]	τῆς ἀναιρέσεως ἐπεδείκνυεν τόν τε	περὶ	τοῖς βραχίοσι χρυσὸν τοῦ βασιλέως
[7, 5, 4]	ὁ τῆς Ἀμάθης βασιλεὺς τὰ	περὶ	τὸν Ἀνδράζαρον ἐπύθετο καὶ τὴν
[7, 7, 3]	θεοσεβὴς καὶ μηδὲν ἁμαρτὼν ὅλως	περὶ	τὸν βίον ἢ τὰ περὶ
[7, 14, 6]	ἄγγελον, ἐδήλου πάντ' αὐτοῖς τὰ	περὶ	τὸν Σολόμωνα καὶ τὴν Δαυίδου
[7, 10, 5]	προσκυνήσαντος καὶ τὴν νίκην σημήναντος,	περὶ	τοῦ παιδὸς αὐτὸν ἀνέκρινεν. ὁ
[7, 10, 5]	ἐρομένῳ δ' εἴ τι καὶ	περὶ	τοῦ παιδὸς ἔχοι λέγειν αὐτὸς
[7, 8, 5]	πρὸς τὸν βασιλέα καὶ διαλεχθεὶς	περὶ	τοῦ παιδὸς οὕτως αὐτὸν ἡδέως
[7, 12, 4]	ὡς προειρήκαμεν, πευσόμενος τοῦ θεοῦ	περὶ	τοῦ πολέμου, τῆς δὲ τῶν
[7, 9, 6]	Ἀχιτοφέλου δεύτερον αὐτὸν ἠξίου συμβουλεύειν	περὶ	τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς τὸν
[7, 5, 4]	αὐτὸν Ἀδώραμον υἱὸν αὐτοῦ καὶ	περὶ	τοῦ τὸν Ἀνδράζαρον ἐχθρὸν ὄντ'
[7, 10, 5]	τῆς νίκης αὐτοῖς καὶ τῆς	περὶ	τοὺς ἀγῶνας προθυμίας εὐχαρίστησον. ὡς
[7, 8, 1]	οἶκος ἡμῶν κερδανεῖ. συνεβούλευέ τε	περὶ	τούτου διαλεχθῆναι τῷ πατρί: συγχωρήσειν
[7, 14, 4]	τὴν ἀρχὴν ἤδη παραλάβοι, καὶ	περὶ	τούτου πυθέσθαι τοῦ βασιλέως. ταῦτα
[7, 4, 4]	ναόν, ὡς Μωυσῆς εἶπε, καὶ	περὶ	τούτων Νάθᾳ τῷ προφήτῃ διαλεχθείς,
[7, 5, 2]	ἀνδρείᾳ. πρὸς τούτοις δὲ καὶ	περὶ	τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ φησιν, ὡς
[7, 7, 3]	τὴν βασιλείαν ἐπαγγειλάμενος: μετανοοῦντι γὰρ	περὶ	τῶν γεγενημένων οὐκέτι χαλεπῶς ἔχειν
[7, 14, 6]	φοβηθεὶς δ' Ἀδωνίας τὸν βασιλέα	περὶ	τῶν γεγονότων ἱκέτης γίνεται τοῦ
[7, 11, 2]	αὐτοῦ τοὺς πόδας ἐδεῖτο συγγνῶναι	περὶ	τῶν εἰς αὐτὸν ἡμαρτημένων καὶ
[7, 4, 1]	τοῦ κελεῦσαι τὸν θεὸν καὶ	περὶ	τῶν ἐσομένων λαβεῖν ἐγγυητὴν ἐκεῖνον
[7, 15, 2]	νοῆσαί τε καὶ συνιδεῖν καὶ	περὶ	τῶν μελλόντων καὶ τῆς τῶν
[7, 10, 5]	λύπης καὶ ἤγαγεν εἰς τὸν	περὶ	τῶν πραγμάτων λογισμὸν τὸν βασιλέα:
[7, 1, 5]	ὀνόματος, ὡς ἔχοντος αὐτοῦ τινα	περὶ	τῶν πραγμάτων πρὸς αὐτὸν ἃ
[7, 1, 4]	γνώμην ᾗ πρότερον εἶχον αὐτοὶ	περὶ	τῶν πραγμάτων σύμφωνον προσέλαβον, τὰ
[7, 15, 2]	τε τῶν ὅλων πραγμάτων καὶ	περὶ>	τῶν φίλων καὶ οὓς ᾔδει
[7, 1, 4]	Ῥαισφᾶ μὲν τοὔνομα Σιβάτου δὲ	θυγατρί,	καὶ καταμεμφθεὶς ὑπὸ Ἰεβώσθου περιαλγήσας
[7, 10, 2]	Ἀψάλωμος ἀφαιρεθῇ καὶ δῷ τῷ	πατρὶ	δίκας κολασθεὶς ἀνθ' ὧν ἐτόλμησεν
[7, 8, 3]	ἅπαντας ὑπὸ Ἀψαλώμου πεφονεῦσθαι τῷ	πατρὶ	προσήγγειλεν. ὁ δ' ὡς ἐπὶ
[7, 1, 4]	ἃς ὑπὲρ αὐτῆς ἐκόμισε τῷ	πατρὶ	Σαούλῳ, πέμπει μὲν αὐτῷ τὴν
[7, 9, 5]	φίλος, ἣν οἶσθά με τῷ	πατρί	σου παρεσχημένον. ἀγανακτεῖν δ' οὐδὲν
[7, 8, 1]	τε περὶ τούτου διαλεχθῆναι τῷ	πατρί:	συγχωρήσειν γὰρ ἐκεῖνον. ταῦτα δ'
[7, 9, 1]	μὴ συμβούλους ἀγαθοὺς εἶναι τῷ	πατρὶ	τάχ' αὐτῷ καὶ ἀδίκως ἐπταικότων
[7, 1, 3]	Σαρουίας μὲν παῖς, πατρὸς δὲ	Σουρί,	ἐκ δὲ τῆς ἀδελφῆς τῆς
[7, 1, 6]	λαβεῖν, ἀλλ' ὤμοσε γεύσεσθαι μηδενὸς	ἄχρι	ἡλίου δυσμῶν. ταῦτ' εὔνοιαν αὐτῷ
[7, 8, 1]	ἀποκαλούσης, εἰ βιασάμενος αὐτὸς μηδ'	ἄχρι	νυκτὸς ἐπιτρέπει μεῖναι παραχρῆμα δ'
[7, 4, 1]	κτείνων: καὶ διώκει μὲν αὐτοὺς	ἄχρι	πόλεως Γαζάρων, ἡ δ' ἐστὶν
[7, 1, 3]	Ἑβραίοις ἐμφύλιος πόλεμος καὶ διέμεινεν	ἄχρι	πολλοῦ, τῶν μὲν μετὰ Δαυίδου
[7, 14, 7]	καὶ διέμεινεν οὗτος ὁ μερισμὸς	ἄχρι	τῆς σήμερον ἡμέρας. ἐποίησε δὲ
[7, 4, 2]	κιβωτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα. ὡς δ'	ἄχρι	τῆς Χειδῶνος ἅλωνος τόπου τινὸς
[7, 14, 7]	πρώτη, ἡ δὲ δευτέρα ἀκολούθως	ἄχρι	τῶν εἴκοσι τεσσάρων: καὶ διέμεινεν
[7, 8, 1]	αἱ τῶν ἀρχαίων παρθένοι χειριδωτοὺς	ἄχρι	τῶν σφυρῶν πρὸς τὸ μὴ
[7, 12, 4]	ἐν τῇ κοιλάδι κειμένης, ἣ	μέχρι	Βηθλεέμης πόλεως διατείνει σταδίους Ἱεροσολύμων
[7, 9, 5]	συστρατεύσεσθαι προθυμίας ἐπὶ τὸν πατέρα:	μέχρι	δεῦρο γὰρ φανερὰν ἔχθραν ἀναλαμβάνειν
[7, 7, 1]	ὑπὸ τοῦ βασιλέως Οὐρίας καὶ	μέχρι	μέθης προελθὼν ἐν τῷ πότῳ
[7, 8, 4]	δεδωκέναι τὴν χάριν αὐτοῦ σοῦ	μέχρι	νῦν ἐφ' ὁμοίοις ἀπεχθανομένου τῷ
[7, 15, 1]	καὶ δυνατώτερος ὁ Ἰώαβος ὢν	μέχρι	νῦν τὴν δίκην διέφυγε. παρατίθεμαι
[7, 1, 3]	ἀπίστῳ τάχει καὶ προθυμίᾳ χρώμενοι	μέχρι	τόπου τινός, Ὄμματον καλοῦσιν, ἐδίωξαν
[7, 11, 4]	ταῖς Παρεμβολαῖς αὐτῷ Δαυίδης προπέμψαντα	μέχρι	τοῦ Ἰορδάνου παρεκάλει συνελθεῖν ἕως
[7, 14, 4]	ἐπεῖχεν αὐτὸν τῆς προαιρέσεως οὐδὲ	μέχρι	τοῦ πυθέσθαι διὰ τί ταῦτα
[7, 6, 1]	ἀναγκαῖοι καὶ οἱ ἡγεμόνες, ὅτι	παρεσπονδήκασι	καὶ δίκην ὑπὲρ τούτων ὀφείλουσι,
[7, 1, 6]	οὐ μικρὰ δὲ τοῖς Ἑβραίων	πράγμασι	βλάβη στερηθέντων αὐτοῦ καὶ συνέχειν
[7, 3, 2]	αἰεὶ καὶ μᾶλλον ἐχρῆτο τοῖς	πράγμασι	τοῦ θεοῦ προνοουμένου κρείττω ποιεῖν
[7, 13, 3]	ἐνίων δὲ καὶ μαραινομένων τοῖς	παθήμασι	καὶ μηδ' εἰς κηδείαν ὑπολειπομένων,
[7, 9, 6]	πατὴρ αὑτὸν εἰς πολιορκίαν περικλείσῃ,	μηχανήμασι	καὶ ὀρύγμασιν ὑπονόμοις καθαιρήσομεν ἐκείνην
[7, 7, 2]	ἔτι πταίσωσι κατ' αὐτήν, ἀλλὰ	χώμασι	καὶ μηχαναῖς ἐκπολιορκήσαντας καὶ παραστησαμένους
[7, 14, 7]	τοὺς βασιλεῖς ἀναθεῖναι: διέταξε δὲ	πᾶσι	τοῖς ἐκ τῆς Ληουίτιδος φυλῆς
[7, 7, 1]	παρά τε τῷ βασιλεῖ καὶ	πᾶσι	τοῖς ὁμοφύλοις ἐπ' ἀνδρείᾳ χαίρειν
[7, 4, 2]	εὐδαίμων καὶ ζηλωτὸς γέγονε παρὰ	πᾶσι	τοῖς ὁρῶσι καὶ πυνθανομένοις τὴν
[7, 14, 11]	διάνοιαν ὑγιῆ καὶ δικαίαν καὶ	πᾶσι	τοῖς τῆς ἀρετῆς μέρεσιν ἐρρωμένην
[7, 15, 3]	οἷς περὶ κηδείαν νομίζεται βασιλικὴν	ἅπασι	καὶ δὴ καὶ πλοῦτον αὐτῷ
[7, 4, 2]	εἱστίασε πάντα καὶ γυναιξὶ καὶ	ἀνδράσι	καὶ νηπίοις διαδοὺς κολλυρίδα ἄρτου
[7, 2, 1]	αὐτὸν ὑπωπτεύσατε, ὡς χαίρειν κακούργοις	ἀνδράσι	καὶ χάριτας ἡγήσασθαι τὰς κυριοκτόνους
[7, 3, 2]	ἐκαλεῖτο, μετὰ ταῦτα δὲ αὐτήν	φασί	τινες, ὅτι καὶ Ὅμηρος ταῦτ'
[7, 13, 3]	τῶν οἰκείων τινὰ κηδεύοντες ἐναπέθνησκον	ἀτελέσι	ταῖς ταφαῖς. ἀπώλοντο δ' ἀρξαμένης
[7, 7, 4]	ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῖς τε	συγγενέσι	καὶ τοῖς οἰκέταις ἔκπληξιν παρεῖχεν,
[7, 4, 1]	προφητεύει ὁ ἀρχιερεὺς ἐν τοῖς	ἄλσεσι	τοῖς καλουμένοις Κλαυθμῶσι κατέχειν τὴν
[7, 8, 3]	ἐκεῖ χώρας, καὶ τρισὶν ὅλοις	ἔτεσι	παρ' αὐτῷ καταμένει. ~(Τοῦ δὲ
[7, 5, 4]	καὶ τῶν κεχειρωμένων ἐθνῶν, φέρων	ἀνατίθησι	τῷ θεῷ. οὐκ αὐτῷ δὲ
[7, 8, 4]	γνώμην ἀποθανόντι υἱῷ ἄλλον ἑκουσίως.	συνίησι	δὲ ὁ βασιλεὺς ὑπόβλητον οὖσαν
[7, 11, 8]	ἀποδείκνυται πάλιν τοῦ λαοῦ στρατηγός.	καθίστησι	δὲ καὶ Βαναῖον ὁ βασιλεὺς
[7, 8, 5]	καὶ συγγνώμην αἰτουμένου τῶν ἡμαρτημένων	ἀνίστησί	τε καὶ τῶν γεγονότων ἀμνηστίαν
[7, 9, 4]	τοῖς παροῦσι κακοῖς ἑτέραν προσεξεργασώμεθα,	φησί,	καινοτέραν ἀφορμήν: οὐ γὰρ δὴ
[7, 10, 5]	Ἰώαβος καὶ παρηγορῶν ὦ δέσποτα,	φησί,	λανθάνεις διαβάλλων σαυτὸν οἷς ποιεῖς,
[7, 14, 5]	δὲ γυναικὸς ἐλθούσης, ὄμνυμί σοι,	φησί,	τὸν μέγιστον θεόν, ἦ μὴν
[7, 8, 5]	ἕλκουσαν σίκλους διακοσίους: οὗτοι δ'	εἰσὶ	πέντε μναῖ. διέτριψε μέντοι γε
[7, 13, 1]	Δαυίδης βουλόμενος γνῶναι πόσαι μυριάδες	εἰσὶ	τοῦ λαοῦ, τῶν Μωυσέος ἐντολῶν
[7, 1, 5]	ἀφεθείη, κακοῦργον καὶ πονηρὰν ὁδὸν	ἄπεισι.	καὶ> πρῶτον μὲν ἐπιχειρεῖ διαβαλεῖν
[7, 14, 4]	δὲ Βερσάβη πεισθεῖσα τῷ Νάθᾳ	πάρεισι	πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ προσκυνήσασα
[7, 10, 5]	βασιλέως καὶ στένοντος τὸν υἱὸν	εἴσεισι	πρὸς αὐτὸν Ἰώαβος καὶ παρηγορῶν
[7, 11, 1]	εἰπόντες ἐγχειρεῖν ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ	φροντίσι.	καὶ πείθει γε τὴν φυλὴν
[7, 1, 1]	ἐπεδείκνυεν τόν τε περὶ τοῖς	βραχίοσι	χρυσὸν τοῦ βασιλέως καὶ τὸν
[7, 2, 2]	ἦν ὁ ἀρχιερεὺς Σάδωκος σὺν	εἴκοσι	δύο συγγενέσιν ἡγεμόσιν. ἐκ δὲ
[7, 13, 1]	μετὰ μῆνας ἐννέα καὶ ἡμέρας	εἴκοσι	καὶ τὸν ἀριθμὸν ἀπέδωκε τῷ
[7, 14, 7]	δὲ καὶ τῆς Ληουίτιδος φυλῆς	εἴκοσι	μέρη καὶ τέσσαρα καὶ κληρωσαμένων
[7, 1, 5]	καλουμένῳ ἀπέχοντι τῆς Γιβρῶνος σταδίους	εἴκοσι,	μηδὲν ὑπιδόμενος τῶν συμβησομένων ὑπέστρεψεν.
[7, 14, 7]	φυλῆς τοὺς ἱερεῖς εὗρε τούτων	εἴκοσι	τέσσαρας πατριάς, ἐκ μὲν τῆς
[7, 14, 7]	δὲ δευτέρα ἀκολούθως ἄχρι τῶν	εἴκοσι	τεσσάρων: καὶ διέμεινεν οὗτος ὁ
[7, 5, 5]	οἰκέτας αὐτοῦ τὸν ἀριθμὸν ὄντας	εἴκοσι	τῷ παιδὶ χαρίζεται Μεμφιβόσθῳ. ταῦτα
[7, 1, 4]	δ' οἷς ἐβούλετο, παραλαβὼν ὡς	εἴκοσι	τῶν ἑταίρων ἧκε πρὸς Δαυίδην
[7, 8, 3]	ὡς ἐπὶ παισὶν ὁμοῦ τοσούτοις	ἀπολωλόσι	καὶ τοῦθ' ὑπ' ἀδελφοῦ τῆς
[7, 14, 8]	στρατιὰν εἰς δώδεκα μοίρας σὺν	ἡγεμόσι	καὶ ἑκατοντάρχοις καὶ ταξιάρχαις. εἶχεν
[7, 9, 2]	τοῦ Ἐλαιῶνος ὄρους γυμνοῖς τοῖς	ποσὶ	καὶ πάντων σὺν αὐτῷ δακρυόντων,
[7, 9, 2]	συγγνώμης ἐμνημόνευσεν, ἀλλ' ἐκείνων πολὺ	χείροσι	καὶ παρανομωτέροις ἐπεβάλετο βασιλείᾳ πρῶτον
[7, 1, 5]	λαμβάνουσι, καὶ δείσαντες ἀποβαλεῖν πολλῷ	χείροσι	τὸ βέβαιον αὑτοῖς τῆς παραμονῆς
[7, 13, 2]	πόλεμον, ᾐτήσατο πάθος κοινὸν καὶ	βασιλεῦσι	καὶ τοῖς ἀρχομένοις, ἐν ᾧ
[7, 11, 4]	τῶν ἄλλων ὀργάνων, ὅσα παρὰ	βασιλεῦσι	τέρπει τοὺς συνδιαιτωμένους. οὕτως δὲ
[7, 6, 2]	Σύρῳ καὶ τοῖς μετ' αὐτοῦ	βασιλεῦσι,	τὸ δ' ἄλλο παραδοὺς Ἀβεσσαίῳ
[7, 6, 1]	καὶ Σουβάν: ἦσαν δὲ τοῖς	βασιλεῦσι	τούτοις πεζοῦ δύο μυριάδες. προσεμισθώσαντο
[7, 14, 7]	τῆς Ληουίτιδος φυλῆς καὶ τοῖς	ἱερεῦσι	δουλεύειν κατὰ νύκτα καὶ ἡμέραν
[7, 11, 6]	αὐτὸς δ' οὐκέτ' ἐπλησίαζεν αὐταῖς.	ἀποδείκνυσι	δὲ καὶ τὸν Ἀμασὰν στρατηγὸν
[7, 1, 3]	πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ παντὸς	ἀποδείκνυσι	τοῦ πλήθους βασιλέα πάρεξ τῆς
[7, 10, 1]	Ἀψάλωμος ἔλθῃ, προσθεὶς δὲ τοῖς	οὖσι	χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ διελὼν
[7, 1, 5]	ἀποκτεῖναι πέμπει τοὺς ἐπιδιώξοντας, οἷς	καταλαβοῦσι	προσέταξεν αὐτὸν καλεῖν ἐκ τοῦ
[7, 1, 3]	καὶ ἵππῳ καταστάντα εἰς ἅμιλλαν	λέγουσι	παραδραμεῖν, καὶ τὸν Ἀβεννῆρον ἐδίωκεν
[7, 9, 1]	καὶ τοῖς ἐπὶ τὰς κρίσεις	ἥκουσι	καὶ ἐλαττουμένοις πρὸς ἡδονὴν ὁμιλῶν,
[7, 4, 1]	τοσαυτάκις αὐτοῖς νικωμένοις καὶ πολλὰς	ἀποβαλοῦσι	μυριάδας μετὰ μείζονος ἐπιέναι τοῖς
[7, 11, 1]	κατασταθέντος ὑπ' αὐτῶν ἡγεμόνος οὐ	παρακαλοῦσι	Δαυίδην παύσασθαι μὲν τῆς ὀργῆς,
[7, 7, 4]	πασχόντων, ἃ μάλιστα συγκρύψαι τι	θέλουσι	συμβαίνει, συνεὶς ὅτι τέθνηκεν ὁ
[7, 6, 1]	παρεσπονδήκασι καὶ δίκην ὑπὲρ τούτων	ὀφείλουσι,	προπαρασκευάζονται εἰς τὸν πόλεμον: καὶ
[7, 9, 7]	δύο θεῶνταί τινες ἱππεῖς καὶ	διαβάλλουσι	πρὸς τὸν Ἀψάλωμον: ὁ δ'
[7, 7, 3]	ταύτῃ πλέον ἢ τῷ δικαίῳ	νέμουσι,	τὰς μὲν παρὰ τοῦ θεοῦ
[7, 1, 5]	αὐτὰ ποθοῦντες διὰ μυρίων κακῶν	λαμβάνουσι,	καὶ δείσαντες ἀποβαλεῖν πολλῷ χείροσι
[7, 8, 3]	ὑπαντᾷ δ' αὐτοῖς ὁ πατὴρ	θρηνοῦσι	λυπούμενος καὶ παρ' ἐλπίδας ὁρῶν
[7, 12, 1]	ἤδη παρέσχηκε καὶ ὅσων ἔτι	μεθέξουσι	πολὺν βιώσαντος χρόνον. ~(Συνελθόντων δὲ
[7, 9, 7]	ἀπελθεῖν, εἰ μέντοι γε συντόνως	διώξουσι	καταλήψεσθαι προύλεγεν. ὡς δ' ἐπὶ
[7, 9, 4]	τῆς ὀργῆς ἐπέσχε, μὴ τοῖς	παροῦσι	κακοῖς ἑτέραν προσεξεργασώμεθα, φησί, καινοτέραν
[7, 10, 5]	νίκην ἐπείγεσθαι. παραγενομένου δὲ τοῦ	Χουσὶ	καὶ προσκυνήσαντος καὶ τὴν νίκην
[7, 9, 6]	τούτου τῇ διανοίᾳ τὴν τοῦ	Χουσὶ	συμβουλίαν συστήσας ἀμείνω εἶναι δοκεῖν.
[7, 4, 4]	καὶ καλλίστην τὴν ἄλλην κατασκευὴν	ἔχουσι	περιορᾷ τὴν κιβωτὸν ἐν σκηνῇ
[7, 11, 1]	ἃ μὲν τοῖς τῆς φυλῆς	ἄρχουσι	διειλέχθησαν ἃ δὲ τὸν Ἀμασὰν
[7, 11, 1]	Ἀβιάθαρον τοὺς ἀρχιερέας, ἵνα τοῖς	ἄρχουσι	τῆς Ἰούδα φυλῆς διαλεχθῶσιν, ὡς
[7, 8, 1]	ἡμέρᾳ καὶ φωτί, ἵνα καὶ	μάρτυσι	τῆς αἰσχύνης περιπέσοι, προσέταξεν αὐτὴν
[7, 15, 2]	δὲ τοῖς ὑπὲρ τῶν ὑπηκόων	ἀγῶσι	πρῶτος ἐπὶ τοὺς κινδύνους ὥρμα,
[7, 1, 4]	πλῆθος, ἵνα παρόντι καὶ βλεπομένῳ	παραδῶσι	τὴν ἀρχήν. ~(Ἐκπέμψαντος δὲ τοῦ
[7, 8, 2]	τοῖς ἰδίοις ἐκέλευσεν ὁπηνίκ' ἂν	ἴδωσι	τὸν Ἀμνῶνα μέθῃ παρειμένον καὶ
[7, 7, 1]	παρατασσομένοις ἰδίᾳ καταλιπεῖν ὅταν ἐξορμήσαντας	ἴδωσι	τοὺς πολεμίους ἐδήλωσε. προσβαλόντων οὖν
[7, 5, 5]	προυτρέπετο καὶ τὰ βελτίω προσδοκᾶν:	δίδωσι	δ' αὐτῷ καὶ τὸν πατρῷον
[7, 4, 1]	ἐν τοῖς ἄλσεσι τοῖς καλουμένοις	Κλαυθμῶσι	κατέχειν τὴν στρατιὰν οὐκ ἄπωθεν
[7, 2, 1]	τάγματος, λογισάμενοι δ' ὡς ἂν	ἀποκτείνωσι	τὸν Ἰέβωσθον μεγάλων παρὰ Δαυίδου
[7, 7, 2]	τούτοις ἂν ὀργιζόμενον ἐπ' αὐτοῖς	βλέπωσι	καὶ τὸν Οὐρία θάνατον. τοῦ
[7, 10, 2]	περιστάντες ἐν κύκλῳ τὸ δένδρον	κατασπῶσι	τὸν νεκρόν: καὶ τὸν μὲν
[7, 11, 8]	ἵνα τοὺς πολεμίους τοὺς Ἑβραίων	ἐξαιρῶσι	καὶ παρέχωσιν αὐτοῖς εἰρήνην ἀπ'
[7, 4, 2]	ζηλωτὸς γέγονε παρὰ πᾶσι τοῖς	ὁρῶσι	καὶ πυνθανομένοις τὴν οἰκίαν αὐτοῦ,
[7, 7, 3]	οἱ βασιλεῖς ὅταν εἰς ὀργὴν	ἐμπέσωσι	ταύτῃ πλέον ἢ τῷ δικαίῳ
[7, 10, 2]	Δαυίδου στρατιωτῶν ἵνα τοσούτων μυριάδων	κρατήσωσι	φιλοτιμουμένων, ἔρις ἐγένετο καρτερά, καὶ
[7, 7, 2]	τῆς πολιορκίας, ὅπως μηδὲν ἔτι	πταίσωσι	κατ' αὐτήν, ἀλλὰ χώμασι καὶ
[7, 9, 7]	τῆς πόλεως κεκρυμμένους εἶχον, ὅπως	διακομίσωσι	πρὸς τὸν Δαυίδην τὰ πραττόμενα:
[7, 8, 2]	παρειμένον καὶ κάρῳ, νεύσαντος αὐτοῦ	φονεύσωσι	μηδένα φοβηθέντες. ~(Ὡς δ' ἐποίησαν
[7, 13, 4]	δὲ Ὀροννᾶ φήσαντος ποιεῖν ὅ	τι	βούλεται πεντήκοντα σίκλων ὠνεῖται παρ'
[7, 9, 5]	καλέσας τὸν Ἀχιτόφελον συνεβουλεύετο αὐτῷ	τί	δεῖ ποιεῖν: ὁ δὲ παρῄνεσε
[7, 11, 3]	αὐτοῦ καὶ προσκυνήσαντος ἤρξατο πυνθάνεσθαι,	τί	δήποτ' οὐ συνεξῆλθεν αὐτῷ καὶ
[7, 9, 5]	φήσαντος δ' ἐκείνου πρὸς αὐτόν,	τί	δήποτε φίλος ἐν τοῖς μάλιστα
[7, 4, 1]	ποιεῖν ἐπέτρεπεν, ἐκέλευσε τὸν ἀρχιερέα	τί	δοκεῖ τῷ θεῷ καὶ ποδαπὸν
[7, 7, 4]	ταῦτα πασχόντων, ἃ μάλιστα συγκρύψαι	τι	θέλουσι συμβαίνει, συνεὶς ὅτι τέθνηκεν
[7, 9, 6]	τὴν Ἀχιτοφέλου γνώμην αὐτῷ δηλώσας,	τί	καὶ αὐτῷ δοκεῖ περὶ αὐτῆς
[7, 10, 5]	καὶ κράτος. ἐρομένῳ δ' εἴ	τι	καὶ περὶ τοῦ παιδὸς ἔχοι
[7, 15, 1]	οὐκέτι οἷόν τε ἐπανελθόντα γνῶναι,	τί	κατὰ τὸν βίον πράττεται. διὸ
[7, 8, 3]	τὴν αἰτίαν ἀνέκρινεν οὔτ' ἄλλο	τι	μαθεῖν οἷον εἰκὸς τηλικούτου προσηγγελμένου
[7, 14, 6]	ἀθῷον, εἰπὼν δέ, εἰ ληφθείη	τι	πάλιν καινοποιῶν, ἑαυτῷ αἴτιον τῆς
[7, 13, 4]	ἐδηλώσαμεν. τοῦ δὲ Ὀροννᾶ πυθομένου	τί	παρείη πρὸς τὸν δοῦλον ὁ
[7, 11, 8]	πρὸς αὐτοὺς διετέθη. ~(Γύναιον δέ	τι	σῶφρον καὶ συνετὸν ἐν ἐσχάτοις
[7, 14, 4]	οὐδὲ μέχρι τοῦ πυθέσθαι διὰ	τί	ταῦτα πράττει προήχθη. συνεργοὺς δ'
[7, 10, 1]	ἠντιβόλει, μὴ κακὸν αὑτὸν ἐργάσηταί	τι	τελευτήσαντος αὐτοῦ. καὶ ὁ μὲν
[7, 8, 4]	ὁ ἀρχιστράτηγος παρώρμησε: γύναιον γάρ	τι	τὴν ἡλικίαν ἤδη προβεβηκὸς ἐποίησεν
[7, 8, 3]	ἀδελφοῦ αὐτοῦ παῖς Ἰωνάθης ἀνεῖναί	τι	τῆς λύπης παρεκάλει καὶ περὶ
[7, 7, 1]	προσεπιβοηθήσειν ἔφησεν, εἰ δυνηθεῖεν ἀνατρέψαντές	τι	τοῦ τείχους εἰσελθεῖν εἰς τὴν
[7, 14, 2]	μυριάδας καὶ τεκτόνων: ἂν δέ	τι	τούτοις προσδέῃ, σὺ προσθήσεις. γίνου
[7, 12, 1]	δι' ἀνδρείαν καὶ προθυμίαν παθών	τι	τῶν δεινῶν στερήσῃ τὸν λαὸν
[7, 10, 4]	ἄγγελον τοῦτον ἔφησεν εἶναι καί	τι	τῶν εὐκταίων αὐτῷ φέρειν ἀπὸ
[7, 15, 1]	πρὸς σαυτὸν εὔνοιαν ἀπολεῖς παραβάς	τι	τῶν νομίμων καὶ πρὸς ἅπαντ'
[7, 7, 3]	τινα τρόπον περὶ οὗ καὶ	τί	φρονεῖ ποιῆσαι σαφὲς αὐτῷ παρεκάλει:
[7, 4, 2]	τὴν πόλιν, ἀλλ' ἐκνεύσας εἴς	τι	χωρίον ἀνδρὸς δικαίου, Ὠβαδάρου ἄνομα
[7, 11, 7]	ὁ φύλαξ καὶ κομίσας εἴς	τι	χωρίον ἀπωτάτω τῆς ὁδοῦ τίθησιν
[7, 7, 1]	ἐν τῇ αὑτῆς οἰκίᾳ ψυχρῷ	ὕδατι	καλλίστην τὸ εἶδος καὶ πασῶν
[7, 1, 4]	ἐκείνου φρονοῦντες. ὕστερον δ' ἐν	ἐγκλήματι	γενόμενος Ἀβεννῆρος καὶ λαβὼν αἰτίαν
[7, 15, 3]	οἶκον τῶν ἐν τῷ Δαυίδου	μνήματι	καὶ βαστάσας τρισχίλια τάλαντα μέρος
[7, 1, 3]	καὶ θάψαντες ἐν τῷ πατρῴῳ	μνήματι	πρὸς Δαυίδην εἰς Γιβρῶνα παρεγένοντο.
[7, 7, 1]	πρὸς τὸν βασιλέα, ὅπως τῷ	ἁμαρτήματι	σκέψηταί τινα τοῦ λαθεῖν ὁδόν,
[7, 8, 4]	προβεβηκὸς ἐποίησεν αὐτῷ προσελθεῖν ἐν	σχήματι	πενθίμῳ, ὡς παίδων ἐπὶ τῆς
[7, 14, 2]	αὐτὸν βουλόμενον κωλύσειεν ὁ θεὸς	αἵματι	καὶ πολέμοις πεφυραμένον, προείποι δ'
[7, 12, 4]	ἔπιεν ὁ βασιλεὺς κινδύνῳ καὶ	αἵματι	φήσας ἀνθρώπων αὐτὸ κεκομίσθαι καὶ
[7, 8, 1]	μὴ κατὰ φύσιν ἔχοντα τῷ	σώματι	προσελθὼν ἠρώτα φράσαι τὴν αἰτίαν
[7, 11, 6]	καὶ μετὰ τοὺς λόγους σαλπίσας	κέρατι	σημαίνει πόλεμον πρὸς τὸν βασιλέα,
[7, 2, 2]	χίλιοι ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ καὶ	δόρατι,	ἠκολούθει δὲ φυλὴ ἀναρίθμητος οὖσα.
[7, 12, 4]	μέγεθος προκαλεσαμένου, γυμνὸς ὡπλισμένον τῷ	δόρατι	τῷ ἐκείνου βαλὼν ἀπέκτεινε: περιελόμενος
[7, 8, 5]	προσηκούσης ἐπιμελείας υἱῷ βασιλέως, ἀλλ'	ἔτι	γὰρ ἐξεῖχε καὶ διέπρεπε πᾶν
[7, 3, 3]	Ἐλιήν, Φαλναγέην, Ναφήν, Ἰεναέ, Ἐλιφαλέ,	ἔτι	δὲ καὶ θυγατέρα Θαμάραν. τούτων
[7, 5, 3]	αὐταῖς εὑρέθη πάμπολυς καὶ ἄργυρος	ἔτι	δὲ καὶ χαλκός, ὃν τοῦ
[7, 4, 2]	τε καὶ ὀρχήσεων καὶ ψαλμῶν	ἔτι	δὲ σάλπιγγος καὶ κυμβάλων κατάγοντες
[7, 3, 1]	κατὰ κράτος τὴν κάτω πόλιν.	ἔτι	δὲ τῆς ἄκρας λειπομένης ἔγνω
[7, 10, 2]	ὀκνούντων οὔτε ποιεῖν οὔτε πάσχειν,	ἔτι	δὲ τῶν μὲν πλειόνων ἵνα
[7, 12, 4]	αὐτοῦ τὸν ἄκοντα καὶ ζῶντα	ἔτι	καὶ μαχόμενον σκυλεύσας τοῖς ἰδίοις
[7, 5, 5]	ἄλλοις ἅπασιν ἀγαθοῖς οἷς εἶχεν	ἔτι	καὶ μνημονικώτατος τῶν εὖ ποιησάντων
[7, 15, 1]	τὸν βίον πράττεται. διὸ ζῶν	ἔτι	καὶ πρὸς αὐτῷ γεγονὼς τῷ
[7, 2, 2]	αὑτοὺς τήν τε εὔνοιαν, ἣν	ἔτι	καὶ Σαούλου ζῶντος εἶχον πρὸς
[7, 7, 4]	οἱ θεράποντες λογιζόμενοι, μὴ γνοὺς	ἔτι	μᾶλλον ἀπόσχηται καὶ τροφῆς καὶ
[7, 9, 4]	δὲ τῶν φίλων καὶ σκεπόντων	ἔτι	μᾶλλον ὁ Σαμούις βλασφημῶν διετέλει,
[7, 12, 1]	τε ἤδη παρέσχηκε καὶ ὅσων	ἔτι	μεθέξουσι πολὺν βιώσαντος χρόνον. ~(Συνελθόντων
[7, 7, 4]	ἀμαθεῖς εἰπὼν αὐτοὺς ἐδίδασκεν, ὡς	ἔτι	μὲν ζῶντος τοῦ παιδὸς ἔχων
[7, 7, 3]	καὶ μεγάλων κύριον, ῥυσαμένου δ'	ἔτι	πρὸ τούτων ἐκ τῶν Σαούλου
[7, 7, 2]	προνοεῖν τῆς πολιορκίας, ὅπως μηδὲν	ἔτι	πταίσωσι κατ' αὐτήν, ἀλλὰ χώμασι
[7, 4, 2]	χαίρει τὸ θεῖον: εἰ γὰρ	ἔτι	Σαούλου βασιλεύοντος τοῦτ' ἔπραξαν, οὐκ
[7, 9, 7]	φόβον τοῖς νεανίσκοις ἀπ' αὐτῶν	ἔτι	συλλήψεως εἶναι, ἀνιμήσασα τὴν προκειμένην
[7, 14, 5]	υἱὸν αὐτῆς ἀναιρήσει. ~(Διαλεγομένης δὲ	ἔτι	τῆς γυναικὸς ἤγγειλαν οἱ τοῦ
[7, 14, 10]	λίθου πολυτελοῦς: καὶ νῦν δ'	ἔτι	τῆς ἰδίας ἀπαρχὴν διακονίας ἄλλα
[7, 8, 1]	γὰρ ἦν αὐτῷ παρθένος μὲν	ἔτι	τὸ δὲ κάλλος εὐπρεπής, ὡς
[7, 8, 5]	τῆς φυγῆς κρίνω τὴν κάθοδον	ἔτι	τοῦ πατρὸς ἐν ὀργῇ μένοντος.
[7, 2, 2]	τετρακισχίλιοι: ἡ γὰρ φυλὴ περιέμενεν	ἔτι	τῶν τοῦ γένους Σαούλου τινὰ
[7, 10, 2]	ὀξύτητος ὡς ἐπικείμενον τὸν δεσπότην	ἔτι	φέρον ἐχώρει προσωτέρω, ὁ δ'
[7, 8, 4]	Ἀψάλωμον ἄγειν ἐκέλευεν: οὐ γὰρ	ἔτι	χαλεπῶς ἔχειν πρὸς αὐτόν, ἀλλ'
[7, 12, 1]	καὶ οἱ ἡγεμόνες ὥρκωσαν αὐτὸν	μηκέτι	εἰς μάχην ἀπαντῆσαι σὺν αὐτοῖς,
[7, 9, 6]	τὴν βασιλείαν ἔσεσθαι φήσαντος Δαυίδου	μηκέτι	ζῶντος, ἀρεσθεὶς τῇ γνώμῃ μετακαλεῖται
[7, 6, 3]	τοὺς Ἀμμανίτας τοσαύτην δύναμιν συνηθροικότας	οὐκέτι	διὰ στρατηγῶν αὐτοῖς πολεμεῖν ἔκρινεν,
[7, 11, 7]	πολλοὺς ἱδρῶτας παρασκευάσῃ. ~(Ἰώαβος δ'	οὐκέτι	μέλλειν ἔκρινεν, ἀλλὰ τόν τε
[7, 15, 1]	τῶν ἐσομένων πορευόμενος, ἐξ ἧς	οὐκέτι	οἷόν τε ἐπανελθόντα γνῶναι, τί
[7, 12, 2]	μετὰ δὲ ταύτην τὴν μάχην	οὐκέτι	τοῖς Ἰσραηλίταις ἐπολέμησαν. ~(Ἀπηλλαγμένος δ'
[7, 1, 3]	τὸν Ἀσάηλον, περιστάντες τὸν νεκρὸν	οὐκέτι	τοὺς πολεμίους ἐδίωκον: ὁ δὲ
[7, 3, 2]	κατένειμε ταύτην τοῖς Ἑβραίοις καὶ	οὐκέτι	τοὺς Χαναναίους ἐκβαλεῖν ἐξ Ἱεροσολύμων
[7, 7, 3]	μετανοοῦντι γὰρ περὶ τῶν γεγενημένων	οὐκέτι	χαλεπῶς ἔχειν ἔφασκε. καὶ Νάθας
[7, 7, 4]	τούτοις εὐμενῆ καταστήσειν, ἀποθανόντος δ'	οὐκέτι	χρείαν εἶναι λύπης ματαίας. ταῦτ'
[7, 1, 4]	ἕκαστοι ποιοῦμεν εἶναι δοκεῖ, καὶ	προσέτι	τοὺς γενομένους αὐτῷ λόγους πρός
[7, 11, 6]	ποτ' ἂν αὐτὸν καταλάβῃς ὄντα	πειράθητι	συμβαλεῖν: σπούδασον δ' αὐτὸν φθάσαι,
[7, 10, 5]	οὖν τῆς ἀδίκου λύπης προελθὼν	ὄφθητι	τοῖς σαυτοῦ στρατιώταις καὶ τῆς
[7, 7, 3]	καὶ θρεμμάτων καὶ βοῶν, τῷ	πένητι	δ' ἀμνὰς ὑπῆρχε μία. ταύτην
[7, 3, 1]	ἔπραττον καταφρονοῦντες τῇ τῶν τειχῶν	ὀχυρότητι,	ὀργισθεὶς πολιορκεῖν ἤρξατο τὰ Ἱεροσόλυμα.
[7, 8, 4]	μέν, εἶπεν, ἤδη σου τῇ	χρηστότητι	κατοικτείραντός μου τὸ γῆρας καὶ
[7, 1, 3]	νεώτερος Ἀσάηλος, ὃς ἐπὶ ποδῶν	ὠκύτητι	κλέος εἶχεν: οὐ γὰρ ἀνθρώπους
[7, 15, 1]	Μωυσέος κατέπεμψεν ἡμῖν, καὶ μήτε	χάριτι	μήτε θωπείᾳ μήτ' ἐπιθυμίᾳ μήτε
[7, 11, 8]	ἐστι γνωριζομένου καὶ τοῦτον ἔχειν	ἀντὶ	Δαυίδου τοῦ τοσαῦτ' εὐεργετήσαντος ὑμᾶς
[7, 1, 2]	τὸ ἔργον, καὶ χάριτας ἀποδώσειν	ἀντὶ	τῆς πρὸς τοὺς τεθνηκότας σπουδῆς
[7, 13, 4]	βωμῷ, ὃν καὶ κατέθυσεν Ἅβραμος	ἀντὶ	τοῦ παιδός, ὡς προειρήκαμεν. ὁρῶν
[7, 7, 3]	τοῖς πολεμίοις: δώσειν οὖν αὐτὸν	ἀντὶ	τούτων δίκας τῷ θεῷ καὶ
[7, 14, 2]	θρησκείαν ἀσχολεῖν: καρπώσεσθαι γὰρ αὐτοὺς	ἀντὶ	τούτων εἰρήνην καὶ εὐνομίαν, οἷς
[7, 11, 2]	ἡ Ἰούδα φυλή, προσπεσὼν δ'	ἀναβάντι	ἐπὶ τὴν γέφυραν Σαμούις καὶ
[7, 3, 1]	ὑποκειμένων φαράγγων ἐπὶ τὴν ἄκραν	ἀναβάντι	καὶ ταύτην ἑλόντι στρατηγίαν ἅπαντος
[7, 11, 7]	ὁ λαὸς ἠκολούθησε τῷ Ἰωάβῳ.	διώξαντι	δ' αὐτῷ διὰ πάσης τῆς
[7, 14, 11]	ἐπὶ τούτοις εὐξάμενος τῷ τε	παντὶ	λαῷ τὰ ἀγαθὰ καὶ τῷ
[7, 9, 5]	αὐτὸν τῷ θεῷ καὶ τῷ	παντὶ	πλήθει. τούτων οὖν μετὰ σοῦ,
[7, 14, 11]	ἡμέρας ἑώρτασεν ὁ βασιλεὺς σὺν	παντὶ	τῷ λαῷ, καὶ Σολόμωνα δεύτερον
[7, 1, 6]	τοῦτο εἰργάσθαι. προσέταξε μέντοι γε	παντὶ	τῷ λαῷ κλαίειν καὶ πενθεῖν
[7, 9, 5]	συμβούλου παραγενομένων εἰς Ἱεροσόλυμα σὺν	ἅπαντι	τῷ λαῷ, καὶ ὁ Δαυίδου
[7, 10, 4]	ἐδεῖτο αὐτοῦ τὴν νίκην ἐπιτρέψαι	πορευθέντι	Δαυίδῃ μηνῦσαι, καὶ ὅτι τῆς
[7, 9, 1]	ἐδεῖτο προσελθὼν εἰς Γιβρῶνα συγχωρῆσαι	πορευθέντι	θυσίαν ἀποδοῦναι τῷ θεῷ: φεύγοντα
[7, 13, 1]	ἡμίσικλον, προσέταξεν Ἰωάβῳ τῷ στρατηγῷ	πορευθέντι	πάντα τὸν ὄχλον ἐξαριθμῆσαι. τοῦ
[7, 10, 1]	μοῖραν ἐνεχείρισεν Ἐσθαίῳ συνήθει μὲν	ὄντι	καὶ φίλῳ ἐκ δὲ τῆς
[7, 7, 1]	δὲ καὶ Δαυίδῃ πταῖσμα δεινὸν	ὄντι	φύσει δικαίῳ καὶ θεοσεβεῖ καὶ
[7, 8, 5]	ὅπως αὐτῷ συγχωρήσῃ πρὸς αὐτὸν	ἐλθόντι	θεάσασθαί τε καὶ προσειπεῖν. καταμελήσαντος
[7, 9, 3]	Ἀψάλωμος. ~(Ὀλίγον δὲ τῷ Δαυίδῃ	προελθόντι	Σιβᾶς ὁ τοῦ Μεμφιβόσθου δοῦλος
[7, 3, 1]	τὴν ἄκραν ἀναβάντι καὶ ταύτην	ἑλόντι	στρατηγίαν ἅπαντος τοῦ λαοῦ δώσειν
[7, 14, 1]	ταῦτα παρασκευάζεσθαι νῦν, ἵνα τῷ	μέλλοντι	παιδὶ βασιλεύειν μετ' αὐτὸν ἑτοίμην
[7, 8, 4]	προς θεῖναι τῷ παρὰ γνώμην	ἀποθανόντι	υἱῷ ἄλλον ἑκουσίως. συνίησι δὲ
[7, 4, 3]	ὅσα παρασχεῖν αὐτῷ δυνατὸν εὐμενεῖ	τυγχάνοντι,	καὶ δὴ κατεμέμψατο, ὡς ἀκοσμήσειεν
[7, 10, 4]	Δαυίδῃ μεταξὺ τῶν πυλῶν καὶ	περιμένοντι,	πότ' αὐτῷ τις ἐλθὼν ἀπὸ
[7, 1, 4]	ἀφεθεὶς ἀγαγεῖν τὸ πλῆθος, ἵνα	παρόντι	καὶ βλεπομένῳ παραδῶσι τὴν ἀρχήν.
[7, 7, 1]	καὶ τοὺς πατρίους νόμους ἰσχυρῶς	φυλάσσοντι:	θεασάμενος γὰρ δείλης ὀψίας ἀπὸ
[7, 7, 2]	δὲ φυλάττεσθαι. ἐπεὶ δὲ οὕτως	ἔχοντι	καὶ τὸν Οὐρία θάνατον ἐδήλωσεν
[7, 15, 2]	ἀνδρὶ γεγενημένῳ καὶ πᾶσαν ἀρετὴν	ἔχοντι	καὶ τοσούτων ἐθνῶν σωτηρίαν ἐγκεχειρισμένῳ
[7, 1, 5]	ἐν τόπῳ τινὶ Βησηρᾶ καλουμένῳ	ἀπέχοντι	τῆς Γιβρῶνος σταδίους εἴκοσι, μηδὲν
[7, 10, 1]	ἐκ δὲ τῆς Γιττῶν πόλεως	ὑπάρχοντι.	βουλόμενον δὲ συνεκστρατεύειν αὐτὸν οὐκ
[7, 14, 9]	χαίρειν δ' ἐπ' ἀδελφῷ ταύτης	τυχόντι	τῆς τιμῆς προσῆκεν ὡς κοινωνοῦντας
[7, 1, 6]	σῶμα περιρρηξαμένῳ μὲν τὰς ἐσθῆτας	ἐνδύντι	δὲ σάκκους, ταῦτα δὲ ποιεῖν
[7, 8, 3]	λύπης κἀπὶ τῷ κτεῖναι δυναμένης>	δοκοῦντι	γινομένης πικρότερον, συναρπαγεὶς ὑπὸ τοῦ
[7, 5, 4]	τῷ θεῷ. οὐκ αὐτῷ δὲ	πολεμοῦντι	μόνον καὶ τῆς στρατιᾶς ἡγουμένῳ
[7, 7, 3]	ζωὴν καὶ τὴν βασιλείαν ἐπαγγειλάμενος:	μετανοοῦντι	γὰρ περὶ τῶν γεγενημένων οὐκέτι
[7, 7, 4]	παρεῖχεν, ὅτι μηδὲν τούτων ἐπὶ	νοσοῦντι	τῷ παιδὶ ποιήσας πάνθ' ὁμοῦ
[7, 14, 9]	γὰρ θεοῦ θέλοντος οὐδ' ἀλλοτρίῳ	κρατοῦντι	δουλεύειν, χαίρειν δ' ἐπ' ἀδελφῷ
[7, 1, 4]	ἐκ τῆς Θολομαίου θυγατρὸς Μαχάμης	φύντι	τοῦ Γεσσιρῶν βασιλέως Ἀψάλωμος ὄνομα,
[7, 14, 5]	ἤγγειλαν οἱ τοῦ δωματίου προεστῶτες,	ὅτι	βούλεται Νάθας ἰδεῖν αὐτόν. τοῦ
[7, 9, 6]	περὶ αὐτῆς ἐπυνθάνετο. συνιδὼν δ'	ὅτι	γενομένων ὧν Ἀχιτόφελος συνεβούλευσε κινδυνεύσει
[7, 9, 7]	αὐτοῖς καὶ τὴν ἑαυτοῦ καὶ	ὅτι	δέδοκται τὰ ὑπ' αὐτοῦ παραινεθέντα
[7, 13, 2]	δὲ προφητῶν δηλωσάντων τῷ Δαυίδῃ,	ὅτι	δι' ὀργῆς ἐστιν ὁ θεὸς
[7, 11, 2]	ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενον, λογίσασθαι δ'	ὅτι	καὶ μετανοήσας ἐφ' οἷς ἐσφάλη
[7, 3, 2]	ταῦτα δὲ αὐτήν φασί τινες,	ὅτι	καὶ Ὅμηρος ταῦτ' ὠνόμασεν Ἱεροσόλυμα:
[7, 9, 6]	τὴν τῶν συνόντων αὐτῷ ἀνδρείαν,	ὅτι	καὶ πολλοὺς πολέμους πεπολέμηκε καὶ
[7, 15, 1]	νόσον ὑπὸ γήρως καὶ συνειδὼς	ὅτι	μέλλει τελευτᾶν καλέσας τὸν υἱὸν
[7, 1, 6]	τὴν ἐπὶ τεθνηκότι λύπην, καὶ	ὅτι	μὴ κατὰ τὴν αὐτοῦ γνώμην
[7, 7, 1]	τοῦθ' ὁ βασιλεὺς ἀνέκρινεν αὐτόν,	ὅτι	μὴ πρὸς αὑτὸν εἰς> τὴν
[7, 4, 2]	τὴν χεῖρα καὶ κατασχεῖν ἐθελήσαντα,	ὅτι	μὴ ὢν ἱερεὺς ἥψατο ταύτης,
[7, 9, 2]	καὶ τῆς τόλμης αὐτὸν θαυμάσας,	ὅτι	μηδὲ τῆς ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις
[7, 7, 4]	καὶ τοῖς οἰκέταις ἔκπληξιν παρεῖχεν,	ὅτι	μηδὲν τούτων ἐπὶ νοσοῦντι τῷ
[7, 14, 9]	καὶ ὁμοεθνεῖς, γινώσκειν ὑμᾶς βούλομαι,	ὅτι	ναὸν οἰκοδομῆσαι τῷ θεῷ διανοηθεὶς
[7, 1, 4]	πάντων Ἑβραίων βασιλέα, προειπεῖν δ'	ὅτι	Παλαιστίνους ἐκεῖνος αὐτὸς τιμωρήσεται καὶ
[7, 1, 6]	καὶ φυλακὴν τῆς πίστεως ἠγάπησαν,	ὅτι	πάντων αὐτὸν ἀξιώσειεν τῶν νομιζομένων
[7, 6, 1]	τε ἀναγκαῖοι καὶ οἱ ἡγεμόνες,	ὅτι	παρεσπονδήκασι καὶ δίκην ὑπὲρ τούτων
[7, 10, 5]	στρατιὰ δὲ καὶ Ἰώαβος ἀκούσαντες,	ὅτι	πενθεῖ τὸν υἱὸν οὕτως ὁ
[7, 5, 2]	Δαμασκοῦ καὶ Σύρων βασιλεὺς Ἄδαδος,	ὅτι	πολεμεῖ Δαυίδης τὸν Ἀρτάζαρον, φίλος
[7, 11, 8]	μηδένα τοῦ λαοῦ φονεῦσαι, οὐχ	ὅτι	πόλιν ἐξελεῖν βούλεσθαι τηλικαύτην: λαβὼν
[7, 13, 2]	δέος ἶσον ἁπάντων γίνεται, προσειπὼν	ὅτι	πολὺ κρεῖττον εἰς τὰς τοῦ
[7, 13, 2]	τοῖς ἄλλοις αὐτῷ μὲν ἀφόβως,	ὅτι	πολὺν αὐτὸς ἐγκεκλεισμένον ἔχοι σῖτον,
[7, 11, 2]	οὐ γὰρ ἀγνοεῖν ὑμᾶς προσῆκεν,	ὅτι	σήμερον ἄρχομαι τῆς βασιλείας. διὸ
[7, 14, 2]	καὶ πολέμοις πεφυραμένον, προείποι δ'	ὅτι	Σολόμων οἰκοδομήσει αὐτῷ παῖς νεώτατος
[7, 10, 5]	ταῦτα ποιῶν ἐπὶ μᾶλλον ἐχθρῷ,	ὅτι	σὸς υἱὸς ὢν ἀσεβὴς οὕτως
[7, 4, 2]	ἀγαθῶν. ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς	ὅτι	ταῦτα συμβέβηκεν Ὠβαδάρῳ καὶ ἐκ
[7, 2, 2]	τότε χιλίαρχον τιμῶντες οὐ διέλιπον,	ὅτι	τε βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[7, 11, 7]	βοᾶν ἐντειλάμενος πρὸς τὴν στρατιάν,	ὅτι	τέθνηκεν Ἀμασᾶς δικαίως καὶ μετ'
[7, 7, 4]	συγκρύψαι τι θέλουσι συμβαίνει, συνεὶς	ὅτι	τέθνηκεν ὁ παῖς προσφωνήσας ἕνα
[7, 8, 1]	δὲ Ἀμνῶνος ὁμολογήσαντος τὸ πάθος	ὅτι	τῆς ἀδελφῆς ἐρᾷ τυγχανούσης ὁμοπατρίας,
[7, 11, 1]	τῷ στρατηγῷ προσέταξεν αὐτοὺς λέγειν,	ὅτι	τῆς ἀδελφῆς υἱὸς ὢν αὐτοῦ
[7, 11, 1]	αὐτοὺς πολέμων παρέσχε, μεμφόμενοι δ'	ὅτι	τῆς βασιλείας αὐτὸν ἐκβαλόντες ἄλλῳ
[7, 10, 4]	ἐπιτρέψαι πορευθέντι Δαυίδῃ μηνῦσαι, καὶ	ὅτι	τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ βοηθείας
[7, 1, 2]	ἀποδείκνυσιν αὐτὸν βασιλέα. ἀκούσας δ'	ὅτι	τὸν Σαοῦλον καὶ τοὺς υἱοὺς
[7, 13, 2]	τοὺς τρεῖς μῆνας νικωμένους αὐτούς,	ὅτι	τοὺς ἀνδρειοτάτους ἔχων περὶ αὑτὸν
[7, 10, 5]	λανθάνεις διαβάλλων σαυτὸν οἷς ποιεῖς,	ὅτι	τοὺς μὲν ἀγαπῶντάς σε καὶ
[7, 11, 3]	κατεψεύσατο κακουργῶν. ἀλλ' οἶδα γάρ,	ὅτι	τούτων οὐδὲν ἡ σὴ διάνοια
[7, 1, 1]	τῶν Ἑβραίων καὶ τῷ βασιλεῖ	πεφευγότι	παρών, ὃν καὶ κτεῖναι μέλλοντα
[7, 4, 2]	αὑτὸν ἐν τῇ πόλει, ἐκείνου	διότι	μόνον ἐξέτεινε τὴν χεῖρα πρὸς
[7, 1, 6]	τὸν> ζῶντα καὶ τὴν ἐπὶ	τεθνηκότι	λύπην, καὶ ὅτι μὴ κατὰ
[7, 1, 1]	εὔνοιαν, ὡς μὴ μόνον ἐπὶ	τεθνηκότι	χαλεπῶς ἐνεγκεῖν πολλάκις ὑπ' αὐτοῦ
[7, 13, 2]	παρακαλεῖν εὐμενῆ γενέσθαι καὶ συγγινώσκειν	ἡμαρτηκότι.	Γάδον δὲ τὸν προφήτην ἔπεμψεν
[7, 8, 3]	τῶν μὲν ὡς ἐπ' ἀδελφῷ	τετελευτηκότι,	τοῦ δὲ βασιλέως ὡς ἐπὶ
[7, 10, 5]	ἐγὼ τήμερον, ἂν ἐπιμένῃς τοῖς	ἄρτι	πραττομένοις, ἀναπείσας ἀποστῆναί σου τὸν
[7, 11, 8]	ἀνθρώπου πονηροῦ καὶ μηδὲ τίς	ἐστι	γνωριζομένου καὶ τοῦτον ἔχειν ἀντὶ
[7, 10, 4]	Ἀχιμᾶν τρέχοντα καὶ μήπω τίς	ἐστι	γνωρίσαι δυνάμενος εἶπε πρὸς τὸν
[7, 9, 5]	ἀδιάλλακτά σοι τὰ πρὸς αὐτόν	ἐστι,	καὶ μετὰ πολλῆς συστρατεύσεσθαι προθυμίας
[7, 13, 1]	χώραν καὶ τὸ πλῆθος ὅσον	ἐστὶ	κατανοήσας ὑπέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς
[7, 8, 1]	δ' οὐ πείθεται, τῷ δὲ	ἔρωτι	καιόμενος καὶ τοῖς τοῦ πάθους
[7, 8, 1]	ἀπαλλάττεσθαι κελεύει ἐν ἡμέρᾳ καὶ	φωτί,	ἵνα καὶ μάρτυσι τῆς αἰσχύνης
[7, 11, 2]	ἐπεξελθεῖν. σύ τε, εἶπεν, ὦ	Σαμούι,	θάρρει καὶ δείσῃς μηδὲν ὡς
[7, 9, 4]	τὴν ὁδὸν οὐ φροντίζων τοῦ	Σαμούι	παρὰ τὸ ἕτερον μέρος τοῦ
[7, 1, 4]	Δαυίδην περιστήσειν, ἐπιδείξειν δὲ ὡς	οὐχὶ	διὰ τὴν ἰδίαν ῥώμην καὶ
[7, 15, 2]	στρατιώτας ἐπὶ τὰς παρατάξεις ἀλλ'	οὐχὶ	τῷ προστάττειν ὡς δεσπότης, νοῆσαί