Liv., chap., par.
[7, 1, 4]	οἱ πρεσβύτεροι καὶ ἡγεμόνες, ὡς	τὴν	Ἀβεννήρου γνώμην ᾗ πρότερον εἶχον
[7, 15, 1]	νομίμων καὶ πρὸς ἅπαντ' αὐτοῦ	τὴν	ἀγαθὴν ἀποστρέψεις πρόνοιαν: τοιοῦτον δὲ
[7, 10, 4]	δ' Ἀχιμᾶ πάλιν δεηθέντος αὐτῷ	τὴν	ἀγγελίαν ἐφεῖναι, περὶ μόνης γὰρ
[7, 4, 1]	στοχαζόμενος αὐτῶν τὴν βραδυτῆτα καὶ	τὴν	ἀγέννειαν, ἀλλὰ γινωσκέτω Συρίαν τε
[7, 8, 2]	ἔτος δ' ἤδη τοῖς περὶ	τὴν	ἀδελφὴν αὐτοῦ πταίσμασιν διεληλύθει δεύτερον,
[7, 8, 1]	πρὸς αὐτὸν τὸν πατέρα πέμψαι	τὴν	ἀδελφὴν αὐτῷ διακονησομένην ἐκέλευσε παρακαλέσαι:
[7, 8, 1]	πατρὸς καὶ σκεπτομένου πῶς ἔχοι,	τὴν	ἀδελφὴν ἐδεῖτο πέμψαι πρὸς αὐτόν:
[7, 8, 1]	ὡς δὲ τὸ κελευσθὲν ἐγένετο,	τὴν	ἀδελφὴν ἠξίωσεν εἰς τὸν ἐνδοτέρω
[7, 8, 1]	τοῦ πάθους κέντροις μυωπιζόμενος βιάζεται	τὴν	ἀδελφήν. μῖσος δ' εὐθέως μετὰ
[7, 11, 6]	δὲ τοῦ Ἀμασᾶ καὶ περὶ	τὴν	ἄθροισιν τῆς στρατιᾶς βραδύνοντος, ὡς
[7, 13, 2]	κελεύοντος ἀποκρίνασθαι ταχέως, ἵνα ἀναγγείλῃ	τὴν	αἵρεσιν αὐτοῦ τῷ θεῷ, λογισάμενος
[7, 7, 5]	δηλῶν καὶ παρακαλῶν αὐτὸν ἐπὶ	τὴν	αἵρεσιν τῆς πόλεως ἐλθεῖν, ἵνα
[7, 8, 3]	συναρπαγεὶς ὑπὸ τοῦ πάθους οὔτε	τὴν	αἰτίαν ἀνέκρινεν οὔτ' ἄλλο τι
[7, 8, 1]	τῷ σώματι προσελθὼν ἠρώτα φράσαι	τὴν	αἰτίαν αὐτῷ, εἰκάζειν μέντοι γε
[7, 12, 1]	θεὸν ἐλεῆσαι τὸν λαὸν καὶ	τὴν	αἰτίαν αὐτῷ καὶ τὴν ἴασιν
[7, 11, 7]	αὐτὸν ἰσοτιμίας. διὰ ταύτην γὰρ	τὴν	αἰτίαν καὶ τὸν Ἀβενῆρον ἐφόνευσεν.
[7, 8, 5]	Ἀψάλωμον ἐγκαλῶν τε αὐτῷ καὶ	τὴν	αἰτίαν πυνθανόμενος. ὁ δέ στρατήγημα
[7, 3, 1]	διὰ τῶν ὑποκειμένων φαράγγων ἐπὶ	τὴν	ἄκραν ἀναβάντι καὶ ταύτην ἑλόντι
[7, 3, 2]	τε ἄνω πόλιν παραλαβὼν καὶ	τὴν	ἄκραν συνάψας αὐτῇ ἐποίησεν ἓν
[7, 12, 4]	δύναμις πολεμῆσαι, Δαυίδης μὲν ἐπὶ	τὴν	ἀκρόπολιν ἀνῆλθεν, ὡς προειρήκαμεν, πευσόμενος
[7, 5, 4]	φύσιν καὶ τὰς κρίσεις πρὸς	τὴν	ἀλήθειαν ἀφορῶν ἐποιεῖτο. στρατηγὸν δὲ
[7, 11, 3]	προσίεται δικαία τε οὖσα καὶ	τὴν	ἀλήθειαν ἐνισχύειν βουλομένη καὶ τὸ
[7, 4, 4]	πεποιημένοις ὑψηλοῖς τε καὶ καλλίστην	τὴν	ἄλλην κατασκευὴν ἔχουσι περιορᾷ τὴν
[7, 5, 3]	δὲ στρατευσάμενος ἐπὶ Δαμασκὸν καὶ	τὴν	ἄλλην Συρίαν πᾶσαν αὐτὴν ὑπήκοον
[7, 13, 4]	ποιήσῃ θυσίαν. ὁ δὲ καὶ	τὴν	ἅλω εἶπε καὶ τὰ ἄροτρα
[7, 13, 4]	πεντήκοντα σίκλων ὠνεῖται παρ' αὐτοῦ	τὴν	ἅλω. καὶ οἰκοδομήσας τὸν βωμὸν
[7, 13, 4]	δεσπότης, εἶπεν ὠνήσασθαι παρ' αὐτοῦ	τὴν	ἅλω, ὅπως βωμὸν ἐν αὐτῇ
[7, 13, 4]	ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀναβῆναι παραχρῆμα εἰς	τὴν	ἅλω τοῦ Ἰεβουσαίου Ὀροννᾶ καὶ
[7, 7, 3]	ἐτόλμησεν, ἀπεφήνατο καὶ τετραπλὴν ἀποτῖσαι	τὴν	ἀμνάδα δίκαιον εἶναι καὶ πρὸς
[7, 7, 3]	εὐωχῆσαι τὸν φίλον, πέμψας δὲ	τὴν	ἀμνάδα τοῦ πένητος ἀπέσπασε, καὶ
[7, 8, 5]	πεισθεὶς δ' ὁ Ἰώαβος καὶ	τὴν	ἀνάγκην αὐτοῦ κατοικτείρας ἐμεσίτευσε πρὸς
[7, 2, 1]	ἠμυνάμην, καὶ ταῦτα ἐκείνῳ χαριζόμενον	τὴν	ἀναίρεσιν, ἵνα μὴ συλλάβωσιν αὐτὸν
[7, 8, 3]	Θημάρης ὕβριν ἀποτολμῆσαι τὸν Ἀψάλωμον	τὴν	ἀναίρεσιν τὴν ἐκείνου. μεταξὺ δὲ
[7, 9, 1]	αὐτὸν εὔξασθαι. τοῦ δὲ Δαυίδου	τὴν	ἀξίωσιν ἐφέντος πορεύεται, καὶ πολὺς
[7, 14, 4]	κατὰ νοῦν ἔχειν, ὡς μετὰ	τὴν	ἀπαλλαγὴν αὐτοῦ βασιλεύσας αὐτήν τε
[7, 11, 5]	ὁμοῦ πάντας μιᾷ γνώμῃ ποιεῖσθαι	τὴν	ἀπάντησιν. οἱ δ' ἄρχοντες τῆς
[7, 11, 5]	συγγενῆ τὸν βασιλέα: ὁ γὰρ	τὴν	ἁπάντων ἐξουσίαν παρὰ τοῦ θεοῦ
[7, 1, 1]	αἴτιος γεγενημένος. τοσαύτην δ' ἐπεδείξατο	τὴν	ἀρετὴν καὶ τὴν πρὸς τὸν
[7, 14, 4]	πρὸς τοὺς φίλους ἔλεγεν, ὡς	τὴν	ἀρχὴν αὐτὸν δεῖ παραλαβεῖν: κατεσκεύασε
[7, 4, 4]	ἐπὶ τῷ τοῖς ἐγγόνοις αὐτοῦ	τὴν	ἀρχὴν διαμένουσαν ἐγνωκέναι βεβαίως καὶ
[7, 1, 4]	ἵνα παρόντι καὶ βλεπομένῳ παραδῶσι	τὴν	ἀρχήν. ~(Ἐκπέμψαντος δὲ τοῦ Δαυίδου
[7, 14, 5]	τὸν Ἀδωνίαν βασιλέα καὶ παραδοίη	τὴν	ἀρχὴν ἐπυνθάνετο: λαμπρὸν γὰρ αὐτὸν
[7, 14, 4]	τὸν παῖδα Σολόμωνα, εἴπερ Ἀδωνίας	τὴν	ἀρχὴν ἤδη παραλάβοι, καὶ περὶ
[7, 5, 2]	παρὰ τοῦ πατρὸς ἅμα καὶ	τὴν	ἀρχὴν καὶ τοὔνομα τούτου> ἐκδεχομένου,
[7, 2, 1]	τε τὴν χάριν καὶ παρέξοντα	τὴν	ἀσφάλειαν, εἰς Γιβρῶνα παρεγένοντο: καὶ
[7, 9, 7]	τινος κρύψαι καὶ παρασχεῖν αὐτοῖς	τὴν	ἀσφάλειαν. ἡ δὲ καθιμήσασα τοὺς
[7, 14, 5]	τὸν προφήτην καὶ τοὺς περὶ	τὴν	αὐλὴν ὁπλίτας καὶ ἀναβιβάσαντας τὸν
[7, 1, 6]	καὶ ἡμέρῳ τὴν φύσιν ἔχαιρε,	τὴν	αὐτὴν ἑκάστου λογιζομένου πρόνοιαν εἰς
[7, 7, 3]	παρεκάλει: δύο γάρ, ἔφησεν, ἄνδρες	τὴν	αὐτὴν κατῴκουν πόλιν, ὧν ὁ
[7, 9, 5]	βασιλείαν ἔλαβες παρὰ τοῦ θεοῦ.	τὴν	αὐτὴν μέντοι γε πίστιν καὶ
[7, 6, 1]	θανάτῳ τοῦ πατρὸς παραινῶν καὶ	τὴν	αὐτὴν φιλίαν διαμενεῖν, ἣ πρὸς
[7, 1, 6]	λύπην, καὶ ὅτι μὴ κατὰ	τὴν	αὐτοῦ γνώμην ἀνῄρηται. θάψας δ'
[7, 1, 4]	τῶν πέραν Ἰορδάνου, διὰ δὲ	τὴν	αὐτοῦ στρατηγίαν τε καὶ πίστιν.
[7, 5, 5]	αὐτὸν καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἐπὶ	τὴν	αὐτοῦ τράπεζαν αὐτὸν Σιβὰν καὶ
[7, 9, 6]	γὰρ αὐτὸν ἐκεῖνος ἐκάλει: καὶ	τὴν	Ἀχιτοφέλου γνώμην αὐτῷ δηλώσας, τί
[7, 9, 2]	τὸν θεὸν ἐπεκαλεῖτο δεόμενος ἀπαλλοτριῶσαι	τὴν	Ἀψαλώμου διάνοιαν πρὸς τὸν Ἀχιτόφελον.
[7, 10, 3]	τῇ ἱστορίᾳ δηλώσομεν. μετὰ δὲ	τὴν	Ἀψαλώμου τελευτὴν ὁ μὲν λαὸς
[7, 10, 3]	Ῥοβοάμῳ γίνεται παῖς ὁ διαδεξάμενος	τὴν	βασιλείαν Ἀβίας. καὶ περὶ μὲν
[7, 9, 8]	κρατήσειν ἔλεγεν καὶ> ἐπανήξειν ἐπὶ	τὴν	βασιλείαν. ἄμεινον οὖν ἔφησεν εἶναι
[7, 6, 1]	ἦν οὗτος αὐτῷ, καὶ διαδεξαμένου	τὴν	βασιλείαν Ἀννὼν τοῦ παιδός, πέμψας
[7, 11, 1]	μὴ πείθει τὸ πλῆθος Δαυίδῃ	τὴν	βασιλείαν ἀποδοῦναι: προσδοκᾶν δὲ παρ'
[7, 11, 3]	ἐμοὶ δ' ἀπόχρη τὸ σὲ	τὴν	βασιλείαν ἀπολαβεῖν. ~(Βεέρζελον δὲ τὸν
[7, 10, 2]	ἐπεδείκνυτο, τῶν μὲν ὑπὲρ τοῦ	τὴν	βασιλείαν ἀπολαβεῖν Δαυίδην παρακινδυνευόντων καὶ
[7, 11, 1]	ἤδη καὶ πρότερον ποιεῖσθαι πρόνοιαν	τὴν	βασιλείαν ἀπολαβόντα. ταῦτα μὲν οὖν
[7, 14, 5]	εἰς τὴν πόλιν ἐπευφημοῦντες καὶ	τὴν	βασιλείαν αὐτῷ γενέσθαι πολυχρόνιον εὐχόμενοι,
[7, 2, 1]	ἤνεγκεν ἀνδρὸς ἐστερημένος συγγενοῦς καὶ	τὴν	βασιλείαν αὐτῷ παρασχόντος, ἀλλ' ὑπερεπάθησε
[7, 10, 5]	εἰ γὰρ Ἀψάλωμος ἐκράτησε καὶ	τὴν	βασιλείαν βεβαίως κατέσχεν, οὐδενὸς ἂν
[7, 15, 1]	ἀρχομένους, εὐσεβεῖ δὲ πρὸς τὸν	τὴν	βασιλείαν δεδωκότα θεόν, φυλάττειν δ'
[7, 13, 4]	υἱὸν τὸν μέλλοντα μετ' αὐτὸν	τὴν	βασιλείαν διαδέχεσθαι. ~(Μετὰ δὴ ταύτην
[7, 9, 5]	αὐτοὺς καὶ προσκυνήσας αὐτὸν συνηύχετο	τὴν	βασιλείαν εἰς αἰῶνα καὶ τὸν
[7, 1, 4]	περὶ αὐτὸν χρώμενος, ἠπείλησε μὲν	τὴν	βασιλείαν εἰς Δαυίδην περιστήσειν, ἐπιδείξειν
[7, 7, 3]	αὐτῷ καὶ τὴν ζωὴν καὶ	τὴν	βασιλείαν ἐπαγγειλάμενος: μετανοοῦντι γὰρ περὶ
[7, 9, 6]	ἀνάξειν ὑποσχομένου καὶ βεβαίαν τότε	τὴν	βασιλείαν ἔσεσθαι φήσαντος Δαυίδου μηκέτι
[7, 10, 5]	ἀποστῆναί σου τὸν λαὸν καὶ	τὴν	βασιλείαν ἑτέρῳ παραδοῦναι, τότε σοι
[7, 5, 2]	τελευτὴν ἐξεδέχοντο παρ' ἀλλήλων καὶ	τὴν	βασιλείαν καὶ τὸ ὄνομα, λέγων
[7, 14, 9]	δὲ υἱὸν ἐκέλευσε τὸν διαδεξόμενον	τὴν	βασιλείαν κατασκευάσαι τὸν ναὸν αὐτῷ.
[7, 14, 2]	θεῷ ναὸν αὐτὸν ἐκέλευε διαδεξάμενον	τὴν	βασιλείαν λέγων, ὡς αὐτὸν βουλόμενον
[7, 14, 11]	Δαυίδῃ περὶ πάντων ὧν αὐτοῦ	τὴν	βασιλείαν παραλαβόντος ἀπέλαυσαν. τῇ δ'
[7, 4, 4]	τοῦ παιδὸς τοῦ μετ' αὐτὸν	τὴν	βασιλείαν παραληψομένου κληθησομένου δὲ Σολομῶνος,
[7, 14, 9]	μὴ στασιάζειν πρὸς ἀλλήλους Σολόμωνος	τὴν	βασιλείαν παρειληφότος, ἀλλ' ἐπισταμένους ὡς
[7, 15, 1]	κἀγὼ δὲ παρακαλῶ, καθέξεις ἡμῶν	τὴν	βασιλείαν τῷ γένει καὶ οἶκος
[7, 14, 5]	τὸν υἱὸν αὐτοῦ Σολόμωνα ἐπὶ	τὴν	βασιλικὴν ἡμίονον ἔξω τῆς πόλεως
[7, 1, 4]	πεισθέντων δὲ τούτων Ἀβεννῆρος συγκαλεῖ	τὴν	Βενιαμιτῶν φυλήν, οἱ γὰρ ἐκ
[7, 14, 5]	φήσαντος ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσε καλέσαι	τὴν	Βερσάβην πρὸς αὑτόν: ἐκπεπηδήκει γὰρ
[7, 12, 4]	καρτερήσαντας αὐτοῦ τὴν ἰσχὺν καὶ	τὴν	βίαν ἀλλ' εἰς φυγὴν ἀποστραφέντας
[7, 8, 1]	βοῆς καὶ τοῦ πρὸς πολλοὺς	τὴν	βίαν ἐκφέρειν, καὶ πολὺν χρόνον
[7, 8, 1]	πόλεως μέσης βοῶσα καὶ ὀδυρομένη	τὴν	βίαν. περιτυχὼν δ' αὐτῇ ὁ
[7, 12, 4]	ὥδευε γὰρ τότε, καὶ πρὸς	τὴν	βοὴν ἐλθών, καταβὰς εἰς τὸ
[7, 4, 1]	μηδὲ μαρτυρίας ἄξιον στοχαζόμενος αὐτῶν	τὴν	βραδυτῆτα καὶ τὴν ἀγέννειαν, ἀλλὰ
[7, 9, 5]	δέσποτα, γεγενημένων εἰκότως ἕπομαι κἀγώ:	τὴν	γὰρ βασιλείαν ἔλαβες παρὰ τοῦ
[7, 11, 8]	τοῦ Ἰωάβου μικρὸν ἐπισχεῖν δεηθεῖσα,	τὴν	γὰρ κεφαλὴν εὐθέως αὐτῷ ῥιφήσεσθαι
[7, 15, 1]	ἄλλῳ πάθει προστιθέμενον τούτων ἀμελῆσαι:	τὴν	γὰρ τοῦ θείου πρὸς σαυτὸν
[7, 11, 7]	γενείου λαβόμενος οὐ προιδόμενον εἰς	τὴν	γαστέρα πλήξας ἀπέκτεινεν, ἀσεβὲς ἔργον
[7, 13, 3]	τὴν ὀργὴν εἰς αὐτὸν καὶ	τὴν	γενεὰν αὐτοῦ πᾶσαν ἀποσκήπτειν, φείδεσθαι
[7, 8, 4]	τοὺς λόγους ἀσπασάμενος ἐξώρμησεν εἰς	τὴν	Γεσσούραν παραυτίκα καὶ τὸν Ἀψάλωμον
[7, 11, 2]	φυλή, προσπεσὼν δ' ἀναβάντι ἐπὶ	τὴν	γέφυραν Σαμούις καὶ κατασχὼν αὐτοῦ
[7, 8, 3]	ἐσθῆτα καὶ ῥίψας ἑαυτὸν ἐπὶ	τὴν	γῆν ἔκειτο πενθῶν τοὺς υἱοὺς
[7, 5, 5]	αὐτόν τε ἐκέλευσεν ἐργαζόμενον αὐτοῦ	τὴν	γῆν καὶ προνοούμενον ἁπάντων τὴν
[7, 14, 5]	πλήθους τῶν ὀργάνων ἅπασαν περιηχεῖσθαι	τὴν	γῆν καὶ τὸν ἀέρα. ~(Ὡς
[7, 15, 3]	αὐτῶν ἐπέτυχεν: ἦσαν γὰρ ὑπὸ	τὴν	γῆν μηχανικῶς κεκηδευμέναι πρὸς τὸ
[7, 12, 1]	ὕειν παραχρῆμα ὁ θεὸς καὶ	τὴν	γῆν πρὸς γονὴν καρπῶν ἀνακαλεῖν
[7, 14, 11]	καὶ οἱ μὲν πεσόντες ἐπὶ	τὴν	γῆν προσεκύνησαν, εὐχαρίστησαν δὲ καὶ
[7, 14, 2]	οἱ πατέρες ἐντειλαμένου μετὰ τὸ	τὴν	γῆν ταύτην κατασχεῖν οἰκοδομῆσαι ναὸν
[7, 7, 1]	προσδίδωσιν αὐτῷ, καὶ κελεύει πρὸς	τὴν	γυναῖκα ἀπελθόντα ἀναπαύσασθαι σὺν αὐτῇ.
[7, 7, 1]	τὴν οἰκίαν ἔλθοι μηδὲ πρὸς	τὴν	γυναῖκα διὰ τοσούτου χρόνου πάντων
[7, 1, 4]	συμπράξαντος: ἐγεγράφει γὰρ αὐτῷ Δαυίδης	τὴν	γυναῖκα δικαίως ἀπολαβεῖν: συγκαλέσας δὲ
[7, 1, 4]	ἀξιώσαντος ἀνασώσαντα πρὸς αὐτὸν Μελχάλην>	τὴν	γυναῖκα μεγάλοις ὠνηθεῖσαν ὑπ' αὐτοῦ
[7, 4, 2]	παίζοντος καὶ κροτοῦντος, ὥστε καὶ	τὴν	γυναῖκα Μιχάλην Σαούλου δὲ θυγατέρα
[7, 14, 2]	μὲν αὐτὸς ὡς πατὴρ ἐπηγγέλλετο,	τὴν	δ' Ἑβραίων χώραν εὐδαίμονα καταστήσειν
[7, 9, 2]	ὁ Γιτταῖος συνεξώρμησεν αὐτῷ βιασάμενος	τὴν	Δαυίδου βούλησιν, μένειν γὰρ αὐτὸν
[7, 14, 6]	τὰ περὶ τὸν Σολόμωνα καὶ	τὴν	Δαυίδου τοῦ βασιλέως γνώμην: ἀναπηδήσαντες
[7, 11, 3]	καὶ κατημελημένην ἔχων: μετὰ γὰρ	τὴν	Δαυίδου φυγὴν οὔτε ἀπεκείρατο λυπούμενος
[7, 10, 1]	δὲ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ Ἀβεσσαίῳ,	τὴν	δὲ τρίτην μοῖραν ἐνεχείρισεν Ἐσθαίῳ
[7, 1, 6]	πάντας ἀνατείνων εἰς τὸν θεὸν	τὴν	δεξιὰν καὶ βοῶν, ὡς οὔτε
[7, 14, 9]	τῷ φόνῳ τῶν ἐχθρῶν μεμιάνθαι	τὴν	δεξιάν, τὸν δὲ υἱὸν ἐκέλευσε
[7, 4, 4]	αὐτῷ κατασκευάσαι. τούτου δὲ ταύτην	τὴν	διάνοιαν λαβόντος: οὐκ ἐπιτρέπειν δὲ
[7, 8, 1]	οὗτος ἐν τοῖς μάλιστα καὶ	τὴν	διάνοιαν ὀξύς. ὁρῶν οὖν καθ'
[7, 7, 4]	εἰπόντος ἐπῄνεσαν τὴν σοφίαν καὶ	τὴν	διάνοιαν τοῦ βασιλέως. συνελθὼν δὲ
[7, 15, 1]	ὁ Ἰώαβος ὢν μέχρι νῦν	τὴν	δίκην διέφυγε. παρατίθεμαι δέ σοι
[7, 1, 3]	δὲ> τοὺς λόγους, ἀλλ' ἐπιμείναντα	τὴν	δίωξιν φεύγων ὡς εἶχε τὸ
[7, 10, 2]	τὴν στρατιάν. ~(Ἰωάβου δὲ παρατάξαντος	τὴν	δύναμιν ἀντικρὺ τῶν πολεμίων ἐν
[7, 5, 4]	περὶ τὸν Ἀνδράζαρον ἐπύθετο καὶ	τὴν	δύναμιν αὐτοῦ διεφθαρμένην ἤκουσε, δείσας
[7, 11, 6]	ἐλθεῖν, ἵνα παραδοὺς αὐτῷ πᾶσαν	τὴν	δύναμιν ἐκπέμψῃ πολεμήσοντα τὸν υἱὸν
[7, 4, 1]	δὲ νίκην καὶ κράτος ἐξάγει	τὴν	δύναμιν ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους: καὶ
[7, 9, 6]	σου στρατείαν, καὶ παραλαβὼν αὐτὸς	τὴν	δύναμιν τοῦ πολέμου γίνου στρατηγὸς
[7, 12, 4]	παραταξαμένων, ὡς οἱ Ἑβραῖοι πάλιν	τὴν	δύναμιν φοβηθέντες οὐχ ὑπέμειναν, ὑπέστη
[7, 9, 7]	Ἀχιτοφέλου γνώμην ἐξειπὼν αὐτοῖς καὶ	τὴν	ἑαυτοῦ καὶ ὅτι δέδοκται τὰ
[7, 3, 2]	Ἱεροσόλυμα: τὸ γὰρ ἱεροῦ κατὰ	τὴν	Ἑβραίων γλῶτταν ὠνόμασε τὰ Σόλυμα
[7, 2, 2]	καὶ παῖδες αὐτοῦ καὶ ὡς	τὴν	Ἑβραίων χώραν αὐτῷ σῶσαι καταγωνισαμένῳ
[7, 9, 5]	προφητείαν, ἣν τῷ Δαυίδῃ σημαίνων	τὴν	ἐκ τοῦ παιδὸς ἐσομένην ἐπίθεσιν
[7, 8, 3]	ἀποτολμῆσαι τὸν Ἀψάλωμον τὴν ἀναίρεσιν	τὴν	ἐκείνου. μεταξὺ δὲ κτύπος ἵππων
[7, 5, 2]	ἀπογόνων αὐτοῦ φησιν, ὡς μετὰ	τὴν	ἐκείνου τελευτὴν ἐξεδέχοντο παρ' ἀλλήλων
[7, 1, 3]	ἐπιχώριον γλῶτταν Μάναλιν, κατὰ δὲ	τὴν	Ἑλλήνων Παρεμβολὰς λεγομένην: ὥρμησε δ'
[7, 2, 1]	οὐ γὰρ ἐδύνασθε μᾶλλον ἀδικῆσαι	τὴν	ἐμὴν δόξαν ἢ τοῦθ' ὑπολαβόντες.
[7, 9, 6]	καταπλήξεται. παράθου δὴ τοίνυν καὶ	τὴν	ἐμὴν συμβουλίαν τῷ λογισμῷ καὶ
[7, 14, 4]	τῆς πόλεως παρὰ τὴν πηγὴν	τὴν	ἐν τῷ βασιλικῷ παραδείσῳ καὶ
[7, 13, 1]	δὲ μηδὲν μελλήσαντα βαδίζειν ἐπὶ	τὴν	ἐξαρίθμησιν τῶν Ἑβραίων. Ἰώαβος δὲ
[7, 11, 3]	κελευσθεὶς γὰρ παρασκευάσαι τὰ πρὸς	τὴν	ἔξοδον οὐκ ἐφρόντισεν, ἀλλ' ὥσπερ
[7, 9, 1]	αὐτὸς ἂν εἰ ταύτην εἶχε	τὴν	ἐξουσίαν πολλὴν αὐτοῖς ἐβράβευσεν εὐνομίαν.
[7, 7, 3]	ἁμάρτημα τοῦτο κρύφα δράσαντα φανερὰν	τὴν	ἐπ' αὐτῷ δίκην ὑφέξειν: τεθνήξεσθαι
[7, 1, 6]	τὸ πρὸς τὸν> ζῶντα καὶ	τὴν	ἐπὶ τεθνηκότι λύπην, καὶ ὅτι
[7, 10, 5]	γένοιτο. οὗτος ὁ λόγος οὐδὲ	τὴν	ἐπὶ τῇ νίκῃ χαρὰν εἴασεν
[7, 9, 6]	χώραν τῶν Ἑβραίων παράγγειλον αὐτοῖς	τὴν	ἐπὶ τὸν πατέρα σου στρατείαν,
[7, 4, 4]	τὴν μὲν προαίρεσιν αὐτοῦ καὶ	τὴν	ἐπιθυμίαν ἀποδέχεται, μηδενὸς μὲν πρότερον
[7, 7, 1]	ἐκείνην ἐκέλευσεν αὐτόθι ὡς εἰς	τὴν	ἐπιοῦσαν ἀπολύσων αὐτὸν πρὸς τὸν
[7, 7, 1]	καὶ σημηνάμενος τῇ αὑτοῦ σφραγῖδι	τὴν	ἐπιστολὴν ἔδωκεν Οὐρίᾳ κομίσαι πρὸς
[7, 10, 4]	πρὸς τὸν Δαυίδην ἄφιξιν. καὶ	τὴν	ἐπιτομωτέραν ἐκβαλὼν τῶν ὁδῶν, καὶ
[7, 9, 2]	αὐτῶν Ἱεροσολύμων οὐκ εἰδότες μὲν	τὴν	ἐπιχείρησιν, ὡς δ' ἐπὶ θυσίαν
[7, 1, 3]	ἐποίησεν αὐτῷ τὴν κατὰ μὲν	τὴν	ἐπιχώριον γλῶτταν Μάναλιν, κατὰ δὲ
[7, 8, 3]	ἀπιστίαν ἔχοντος περιέμεινεν, ἀλλὰ καταρρηξάμενος	τὴν	ἐσθῆτα καὶ ῥίψας ἑαυτὸν ἐπὶ
[7, 11, 3]	οὔτε ἀπεκείρατο λυπούμενος οὔτ' ἐκάθηρε	τὴν	ἐσθῆτα κατακρίνας αὑτοῦ συμφορὰν ταύτην
[7, 9, 2]	βέβαιος Χουσὶς ὄνομα. τοῦτον ὁρῶν	τὴν	ἐσθῆτα κατερρηγμένον καὶ τὴν κεφαλὴν
[7, 1, 1]	Σαούλου θανάτου βλέπων καταρρηγνύει μὲν	τὴν	ἐσθῆτα, κλαίων δὲ καὶ ὀδυρόμενος
[7, 11, 3]	Σαούλου υἱωνὸς Μεμφίβοσθος ῥυπαράν τε	τὴν	ἐσθῆτα περικείμενος καὶ τὴν κόμην
[7, 9, 6]	ἀπάτην ἐπερχομένων πολεμίων: ἀλλὰ κατὰ	τὴν	ἑσπέραν ἀπολιπὼν τοὺς ἰδίους ἢ
[7, 14, 4]	τῆς ἐναντίας αἱρέσεως καλέσαντος ἐπὶ	τὴν	ἑστίασιν, τοῦτο πρὸς τὴν Σολόμωνος
[7, 14, 9]	θεοῦ παρελθεῖν εἰς τέλος καὶ	τὴν	εὐδαιμονίαν ταύτην ἀνὰ πᾶσαν τὴν
[7, 12, 4]	καταπλαγέντας αὐτῶν τὸ θράσος καὶ	τὴν	εὐψυχίαν ἠρεμῆσαι καὶ μηδὲν ἐπ'
[7, 7, 3]	καὶ διαλλάττεται φυλάξειν αὐτῷ καὶ	τὴν	ζωὴν καὶ τὴν βασιλείαν ἐπαγγειλάμενος:
[7, 14, 5]	εὐωχούμενοι πολλῆς αἰώνιον αὐτῷ συνεύχονται	τὴν	ἡγεμονίαν: ἐκάλεσε δὲ οὔτε ἐμὲ
[7, 1, 5]	τῷ βεβαιώσασθαι τῷ Σαούλου παιδὶ	τὴν	ἡγεμονίαν: ἐπὶ δὲ ἀπάτῃ καὶ
[7, 14, 9]	ἀδελφῶν ἓξ ὄντων προκριθέντα καὶ	τὴν	ἡγεμονίαν λαβόντα παρὰ τοῦ θεοῦ
[7, 14, 1]	καὶ τῶν τοιούτων ἄπειρος διὰ	τὴν	ἡλικίαν, ἀλλ' ἔχων παρακειμένην ἐπιτελῇ
[7, 8, 4]	ἀρχιστράτηγος παρώρμησε: γύναιον γάρ τι	τὴν	ἡλικίαν ἤδη προβεβηκὸς ἐποίησεν αὐτῷ
[7, 14, 10]	Ληουιτῶν φυλὴν συναγωνίσασθαι διά τε	τὴν	ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ τὸν
[7, 7, 1]	καὶ τρυφᾶν. ταῦτ' εἰπόντα μεῖναι	τὴν	ἡμέραν ἐκείνην ἐκέλευσεν αὐτόθι ὡς
[7, 1, 1]	μετὰ τῶν ἑταίρων ὅλην διεκαρτέρησε	τὴν	ἡμέραν. ποιεῖ δ' αὐτῷ τὴν
[7, 14, 5]	μηδὲ μικρὸν διαλιπόντες ἀναβιβάζουσιν ἐπὶ	τὴν	ἡμίονον τὸν Σολόμωνα, καὶ προαγαγόντες
[7, 12, 2]	Ἑβραίοις ἐγένετο. καὶ μετ' ἐκείνην	τὴν	ἧτταν πάλιν ἐπολέμησαν οἱ Παλαιστῖνοι:
[7, 8, 3]	ἔφη δεῖν: εἰκὸς γὰρ διὰ	τὴν	Θημάρης ὕβριν ἀποτολμῆσαι τὸν Ἀψάλωμον
[7, 2, 1]	μήτε τοὺς φύλακας παρόντας μήτε	τὴν	θυρωρὸν ἐγρηγορυῖαν, ἀλλὰ καὶ αὐτὴν
[7, 13, 4]	τὸν θεὸν ἐπήκοον γεγενημένον καὶ	τὴν	θυσίαν ἡδέως προσδεξάμενον ἔκρινε τὸν
[7, 13, 4]	καὶ τὸν θεὸν ἡδέως εὔχεσθαι	τὴν	θυσίαν προσέσθαι. ὁ δὲ βασιλεὺς
[7, 12, 1]	καὶ τὴν αἰτίαν αὐτῷ καὶ	τὴν	ἴασιν φανερὰν ποιῆσαι τῆς νόσου.
[7, 11, 1]	πρὸς Δαυίδην πρέσβεις παρακαλοῦντας εἰς	τὴν	ἰδίαν αὐτὸν ἐπανελθεῖν βασιλείαν. τὸ
[7, 14, 6]	ἐλθόντα δὲ καὶ προσκυνήσαντα εἰς	τὴν	ἰδίαν οἰκίαν ἀπελθεῖν ἐκέλευσε μηδὲν
[7, 1, 4]	ἐπιδείξειν δὲ ὡς οὐχὶ διὰ	τὴν	ἰδίαν ῥώμην καὶ σύνεσιν ἄρχοι
[7, 5, 4]	πέμψαντος αὐτοῦ μετὰ δυνάμεως εἰς	τὴν	Ἰδουμαίαν Ἀβεσσαῖον τὸν Ἰωάβου τοῦ
[7, 5, 4]	Ἀβεσσαῖος διέφθειρε τῇ μάχῃ. καὶ	τὴν	Ἰδουμαίαν ἅπασαν φρουραῖς διαλαβὼν ὁ
[7, 2, 1]	αἰκίαν αὐτοὺς αἰκισάμενος διεχρήσατο καὶ	τὴν	Ἰεβώσθου κεφαλὴν ἐν τῷ Ἀβεννήρου
[7, 2, 1]	τὴν κεφαλὴν ἐπιδείξαντες τῷ Δαυίδῃ	τὴν	Ἰεβώσθου συνίστων αὑτοὺς ὡς εὔνους
[7, 2, 1]	τοῦ νομίσαντας ἡδέως ἕξειν με	τὴν	Ἰεβώσθου τελευτὴν τοῦτον ἀνελεῖν: οὐ
[7, 11, 4]	ἥμισυ περὶ αὑτὸν ἔχων καὶ	τὴν	Ἰούδα φυλήν. ~(Ἀφικνοῦνται δ' εἰς
[7, 11, 5]	πρῶτοι μετὰ πολλοῦ πλήθους καὶ	τὴν	Ἰούδα φυλὴν κατεμέμφοντο λάθρα πρὸς
[7, 3, 1]	τοῦ ταύτην ἑλεῖν εὐθὺς ἐμφανίζων	τὴν	ἰσχὺν καὶ καταπληξόμενος εἴ τινες
[7, 12, 4]	τοὺς δ' οὐ καρτερήσαντας αὐτοῦ	τὴν	ἰσχὺν καὶ τὴν βίαν ἀλλ'
[7, 10, 1]	πάσης τῆς δυνάμεως Ἀμασᾶν εἰς	τὴν	Ἰωάβου τάξιν τοῦ συγγενοῦς αὐτοῦ:
[7, 8, 5]	ἔγωγε δεινοτέραν τῆς φυγῆς κρίνω	τὴν	κάθοδον ἔτι τοῦ πατρὸς ἐν
[7, 1, 3]	φυλῆς. βασίλειον δ' ἐποίησεν αὐτῷ	τὴν	κατὰ μὲν τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν
[7, 3, 1]	πρὸς αὐτόν, λαμβάνει κατὰ κράτος	τὴν	κάτω πόλιν. ἔτι δὲ τῆς
[7, 11, 8]	τηλικαύτην ἀνταίρειν μίαν πόλιν; πείθει	τὴν	κεφαλὴν ἀποτεμόντας τοῦ Σαβαίου ῥῖψαι
[7, 2, 1]	Σαούλου παῖδα, κτείνουσιν αὐτόν. καὶ	τὴν	κεφαλὴν ἀποτεμόντες καὶ δι' ὅλης
[7, 2, 1]	ἀσφάλειαν, εἰς Γιβρῶνα παρεγένοντο: καὶ	τὴν	κεφαλὴν ἐπιδείξαντες τῷ Δαυίδῃ τὴν
[7, 10, 5]	υἱὸν τυπτόμενος τὰ στέρνα καὶ	τὴν	κεφαλὴν σπαραττόμενος καὶ παντοίως αὑτὸν
[7, 9, 2]	ὁρῶν τὴν ἐσθῆτα κατερρηγμένον καὶ	τὴν	κεφαλὴν σποδοῦ πλήρη καὶ θρηνοῦντα
[7, 1, 1]	τήν τε ἐσθῆτα περιερρηγμένος καὶ	τὴν	κεφαλὴν τέφρᾳ περιχεάμενος. καὶ προσκυνήσας
[7, 14, 2]	ἀνθρώπους. οἰκοδομηθέντος δὲ τοῦ ναοῦ	τὴν	κιβωτὸν αὐτὸν ἀποθέσθαι προσέταξε καὶ
[7, 4, 2]	δὲ σάλπιγγος καὶ κυμβάλων κατάγοντες	τὴν	κιβωτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα. ὡς δ'
[7, 4, 2]	θεοῦ: τῶν βοῶν γὰρ ἐπινευσάντων	τὴν	κιβωτὸν ἐκτείναντα τὴν χεῖρα καὶ
[7, 4, 4]	τὴν ἄλλην κατασκευὴν ἔχουσι περιορᾷ	τὴν	κιβωτὸν ἐν σκηνῇ κειμένην: ἐβούλετο
[7, 4, 2]	ἐβουλεύσαντο, παραγίνεται ὁ βασιλεὺς ἐπὶ	τὴν	κιβωτόν, ἣν βαστάξαντες ἐκ τῆς
[7, 14, 10]	τοὺς Χερουβεῖς, οὓς ἐφεστάναι δεήσει	τὴν	κιβωτὸν καλύπτοντας. σιωπήσαντος δὲ τοῦ
[7, 4, 2]	ταὐτὸ πάθῃ τῷ Ὀζᾶ δεξάμενος	τὴν	κιβωτὸν παρ' αὑτὸν ἐν τῇ
[7, 4, 4]	λαμπρὸν ἐσόμενον καὶ περιβόητον πρὸς	τὴν	κιβωτὸν παραγίνεται, καὶ πεσὼν ἐπὶ
[7, 4, 2]	θαρσήσας ὡς οὐδενὸς κακοῦ πειρασόμενος	τὴν	κιβωτὸν πρὸς αὑτὸν μετακομίζει, τῶν
[7, 4, 2]	τοῦτο ποιοῦντα χλευάσαι. εἰσκομίσαντες δὲ	τὴν	κιβωτὸν τιθέασιν ὑπὸ τὴν σκηνήν,
[7, 4, 2]	Ληουίτου τὸ γένος, παρ' αὐτῷ	τὴν	κιβωτὸν τίθησιν: ἔμεινε δ' ἐπὶ
[7, 1, 6]	σάκκους, ταῦτα δὲ ποιεῖν προάγοντας	τὴν	κλίνην. αὐτὸς δ' ἐφείπετο μετὰ
[7, 8, 1]	πεσὼν οὖν ὁ Ἀμνὼν ἐπὶ	τὴν	κλίνην νοσεῖν προσεποιήσατο κατὰ τὰς
[7, 4, 1]	αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα: καὶ καταλαβόμενοι	τὴν	κοιλάδα τῶν Γιγάντων καλουμένην, τόπος
[7, 11, 3]	τε τὴν ἐσθῆτα περικείμενος καὶ	τὴν	κόμην βαθεῖαν καὶ κατημελημένην ἔχων:
[7, 8, 1]	ἀδελφήν. μῖσος δ' εὐθέως μετὰ	τὴν	κορείαν εἰσέρχεται τὸν Ἀμνῶνα καὶ
[7, 9, 1]	καὶ ἀδίκως ἐπταικότων τῶν περὶ	τὴν	κρίσιν, εὔνοιαν αὑτῷ παρὰ πάντων
[7, 12, 1]	ἔχων δὲ καὶ ξυστόν, οὗ	τὴν	λαβὴν συνέλκειν σταθμὸν σίκλους τριακοσίους,
[7, 1, 5]	ἀδελφῷ σπασάμενος τὴν μάχαιραν ὑπὸ	τὴν	λαγόνα παίει. καὶ τελευτᾷ μὲν
[7, 14, 5]	τῆς πόλεως ἀγαγεῖν ἐπὶ πηγὴν	τὴν	λεγομένην Γειὼν καὶ περιχρίσαντας τὸ
[7, 13, 1]	αὐτὴν οὐκ ἔφθασεν ἀλλ' οὐδὲ	τὴν	Λευιτῶν φυλήν: μετενόησε γὰρ ὁ
[7, 14, 10]	ἔργον καὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ	τὴν	Ληουιτῶν φυλὴν συναγωνίσασθαι διά τε
[7, 1, 1]	τὴν ἡμέραν. ποιεῖ δ' αὐτῷ	τὴν	λύπην χαλεπωτέραν ὁ Σαούλου παῖς
[7, 11, 7]	δὲ ἀσπάσασθαι τοῦ Ἀμασᾶ φιλοτεχνεῖ	τὴν	μάχαιραν αὐτομάτως ἐκ τῆς θήκης
[7, 1, 5]	σὺν Ἀβεσσαίῳ τῷ ἀδελφῷ σπασάμενος	τὴν	μάχαιραν ὑπὸ τὴν λαγόνα παίει.
[7, 4, 1]	τὸν θεὸν περὶ τῆς περὶ	τὴν	μάχην ἐξόδου, προφητεύει ὁ ἀρχιερεὺς
[7, 1, 1]	ἀρχαιολογίας ~(Συνέβη δὲ ταύτην γενέσθαι	τὴν	μάχην καθ' ἣν ἡμέραν καὶ
[7, 12, 2]	ἀπόγονος εἶναι. μετὰ δὲ ταύτην	τὴν	μάχην οὐκέτι τοῖς Ἰσραηλίταις ἐπολέμησαν.
[7, 1, 3]	μεταξὺ τῶν παρατάξεων οἱ πρὸς	τὴν	μάχην ὑφ' ἑκατέρων τῶν στρατηγῶν
[7, 1, 4]	πατρὶ Σαούλῳ, πέμπει μὲν αὐτῷ	τὴν	Μελχάλην ἀποσπάσας Ὀφελτίου τοῦ τότε
[7, 9, 6]	λογισμῷ καὶ ταῦτ' ἐπιγνοὺς ἄριστα	τὴν	μὲν Ἀχιτοφέλου γνώμην παραίτησαι, πέμψας
[7, 4, 4]	προνοήσειν ὡς πατὴρ υἱοῦ κατεπηγγέλλετο,	τὴν	μὲν βασιλείαν τέκνων ἐγγόνοις φυλάξων
[7, 7, 2]	καὶ μηχαναῖς ἐκπολιορκήσαντας καὶ παραστησαμένους	τὴν	μὲν πόλιν κατασκάψαι, ἅπαντας δ'
[7, 4, 4]	φράσαι κελεύσαντος τῷ Δαυίδῃ, ὡς	τὴν	μὲν προαίρεσιν αὐτοῦ καὶ τὴν
[7, 11, 4]	δὲ πόθῳ τῶν οἴκοι παρῃτεῖτο	τὴν	μετ' αὐτοῦ διατριβήν: καὶ τὸ
[7, 6, 2]	καὶ δείσαντες τὸν Ἀβεσσαῖον καὶ	τὴν	μετ' αὐτοῦ στρατιὰν οὐκ ἔμειναν,
[7, 9, 2]	κεφαλὴν σποδοῦ πλήρη καὶ θρηνοῦντα	τὴν	μεταβολὴν παρηγορεῖ καὶ παύσασθαι τῆς
[7, 7, 4]	σωτηρίας: σφόδρα γὰρ ἔστεργεν αὐτοῦ	τὴν	μητέρα. τῇ δ' ἑβδόμῃ τῶν
[7, 6, 3]	ἐπερχόμενος διέφθειρε καὶ αὐτοὺς εἰς	τὴν	μητρόπολιν συγκλείσας Ἀραβαθὰ ἐπολιόρκει. ~(Συνέπεσε
[7, 8, 5]	πατὴρ γενόμενος μιᾶς δὲ θυγατρὸς	τὴν	μορφὴν ἀρίστης, ἣν ὁ Σολόμωνος
[7, 9, 5]	παλλακαῖς. ταῦτα δ' ἐγένετο κατὰ	τὴν	Νάθα προφητείαν, ἣν τῷ Δαυίδῃ
[7, 7, 5]	αἵρεσιν τῆς πόλεως ἐλθεῖν, ἵνα	τὴν	νίκην αὐτὸς ἐπιγραφῇ. ταῦτα Ἰωάβου
[7, 10, 5]	τὸ πεμφθέντα ὑπὸ Ἰωάβου δηλῶσαι	τὴν	νίκην ἐπείγεσθαι. παραγενομένου δὲ τοῦ
[7, 10, 4]	υἱὸς Ἰωάβῳ προσελθὼν ἐδεῖτο αὐτοῦ	τὴν	νίκην ἐπιτρέψαι πορευθέντι Δαυίδῃ μηνῦσαι,
[7, 4, 1]	ἑτοίμην ἤδη καὶ φανερὰν ἐξῆλθε	τὴν	νίκην: οὐ γὰρ ὑπέμειναν αὐτὸν
[7, 10, 5]	τοῦ Χουσὶ καὶ προσκυνήσαντος καὶ	τὴν	νίκην σημήναντος, περὶ τοῦ παιδὸς
[7, 13, 3]	οὐδ' ὥστε ῥᾴδιον κατανοῆσαι γενέσθαι	τὴν	νόσον, ἀλλὰ τὸ μὲν κακὸν
[7, 1, 3]	ἐπ' ἐκείνου καταστρατοπεδεύεται τοῦ τόπου	τὴν	νύκτα ταύτην, Ἀβεννῆρος δὲ δι'
[7, 4, 4]	τοῦ θεοῦ δὲ κατ' ἐκείνην	τὴν	νύκτα τῷ Νάθᾳ φανέντος καὶ
[7, 5, 2]	στρατεύσας ἐπὶ τοὺς Ἰουδαίους ἐπόρθησε	τὴν	νῦν Σαμαρεῖτιν καλουμένην γῆν. οὐ
[7, 9, 7]	σπουδῇ καὶ τάχει χρησάμενοι περὶ	τὴν	ὁδοιπορίαν ἧκον πρὸς Δαυίδην καὶ
[7, 9, 4]	ἐχθρῶν τούτου θελήσαντος. ἤνυεν οὖν	τὴν	ὁδὸν οὐ φροντίζων τοῦ Σαμούι
[7, 4, 2]	πᾶσι τοῖς ὁρῶσι καὶ πυνθανομένοις	τὴν	οἰκίαν αὐτοῦ, θαρσήσας ὡς οὐδενὸς
[7, 7, 1]	ὅτι μὴ πρὸς αὑτὸν εἰς>	τὴν	οἰκίαν ἔλθοι μηδὲ πρὸς τὴν
[7, 8, 1]	Ἱεροσόλυμα τοῦ βασιλέως πταῖσμα αὐτοῦ	τὴν	οἰκίαν ἐξ αἰτίας τοιαύτης καταλαμβάνει:
[7, 14, 10]	αὐτοῖς καὶ οὐ σφόδρα ἐπίπονον	τὴν	οἰκοδομίαν ἀπέφαινεν αὐτοῦ μὲν πολλὰ
[7, 8, 5]	Ἰωάβου τῶν ἰδίων τινὰς ἀποστείλας	τὴν	ὁμοροῦσαν αὐτῷ χώραν ἐπυρπόλησεν. ὁ
[7, 9, 7]	τῆς ὑπηρεσίας τὸ τάχος καὶ	τὴν	ὀξύτητα κρίναντες ἄριστα εἶναι ἠπείγοντο
[7, 13, 3]	σώζεσθαι μηδὲν ἁμαρτόντα, καὶ ἠντιβόλει	τὴν	ὀργὴν εἰς αὐτὸν καὶ τὴν
[7, 8, 4]	ἔχειν πρὸς αὐτόν, ἀλλ' ἤδη	τὴν	ὀργὴν καὶ τὸν θυμὸν ἀφεικέναι.
[7, 7, 3]	ἀνεκάλυπτε δ' αὐτῷ καὶ παρεγύμνου	τὴν	ὀργὴν τοῦ θεοῦ ποιήσαντος μὲν
[7, 1, 3]	δὲ τοῦ Ἀβεννήρου καὶ κατασοφίζεσθαι	τὴν	ὁρμὴν αὐτοῦ πειρωμένου καὶ ποτὲ
[7, 8, 1]	ἐκεῖνον. ταῦτα δ' ἔλεγε βουλομένη	τὴν	ὁρμὴν αὐτοῦ τῆς ὀρέξεως πρὸς
[7, 7, 1]	καταλιπεῖν ὑπέμεινε τοὺς πολεμίους: καὶ	τὴν	ὁρμὴν αὐτῶν ἐκδεξάμενος ἀναιρεῖ μὲν
[7, 15, 2]	ἐξουσίας ἁμαρτὼν ἢ τὸ περὶ	τὴν	Οὐρία γυναῖκα. κατέλιπε δὲ καὶ
[7, 7, 3]	τὸν βίον ἢ τὰ περὶ	τὴν	Οὐρία γυναῖκα, ᾤκτειρεν ὁ θεὸς
[7, 11, 6]	μὴ περίμενε τοίνυν μηδένα, ἀλλὰ	τὴν	οὖσαν παραλαβὼν δύναμιν καὶ τοὺς
[7, 5, 5]	τὸν πατρῷον οἶκον καὶ πᾶσαν	τὴν	οὐσίαν, ἣν ὁ πάππος αὐτοῦ
[7, 8, 5]	τοῦτο τοῦ πατρὸς κελεύσαντος ἐξέκλινε	τὴν	ὄψιν αὐτοῦ καὶ διετέλει τῆς
[7, 1, 3]	στρατιωτῶν ἀφέμενος τῆς διώξεως ἀφελέσθαι	τὴν	πανοπλίαν, πάλιν δ' ὡς οὐκ
[7, 11, 1]	γὰρ ἤδη γέγονεν, ἀλλὰ καὶ	τὴν	παντὸς τοῦ λαοῦ στρατηγίαν, ἣν
[7, 8, 4]	κατοικτείραντός μου τὸ γῆρας καὶ	τὴν	παρὰ μικρὸν ἀπαιδίαν, ἀλλ' ἵνα
[7, 9, 1]	τὸ πλῆθος ὡς βεβαίαν ἤδη	τὴν	παρὰ τῶν ὄχλων εὔνοιαν ἐνόμιζε,
[7, 12, 4]	υἱὸς Ἀχεμαίου, ὃς πολλάκις εἰς	τὴν	παράταξιν ἐμπηδῶν τῶν πολεμίων οὐ
[7, 4, 1]	τῆς χώρας, διαρπάζει δ' αὐτῶν	τὴν	παρεμβολὴν καὶ πολὺν εὑρὼν ἐν
[7, 1, 3]	ἄλλους αὐτοῦ παῖδας, ἐπειχθεὶς εἰς	τὴν	παρεμβολὴν καὶ τὸν περιλειπόμενον ἐξαρπάσας
[7, 8, 1]	Ἀμνὼν ἐρασθείς, ὡς οὔτε διὰ	τὴν	παρθενίαν αὐτῆς οὔτε διὰ τὴν
[7, 9, 8]	τοῦ κτήνους ἐξώρμησεν εἰς Γελμὼν	τὴν	πατρίδα: καὶ συγκαλέσας τοὺς οἰκείους
[7, 11, 8]	καὶ συνετὸν ἐν ἐσχάτοις ἤδη	τὴν	πατρίδα κειμένην θεασάμενον ἀναβὰν ἐπὶ
[7, 9, 6]	αὐτὸς πολλὰς ἔχων μυριάδας βουλομένων	τὴν	περὶ σὲ σπουδὴν ἐπιδείξασθαι καὶ
[7, 7, 5]	ὡς μὴ τελέως αὐτοὺς ἐπιλιπεῖν	τὴν	πηγὴν δαψιλέστερον χρωμένους. γράφει δὴ
[7, 14, 5]	προαγαγόντες ἔξω τῆς πόλεως ἐπὶ	τὴν	πηγὴν καὶ τῷ ἐλαίῳ χρίσαντες
[7, 14, 4]	δεῖπνον ἔξω τῆς πόλεως παρὰ	τὴν	πηγὴν τὴν ἐν τῷ βασιλικῷ
[7, 4, 2]	μὲν αὐτὴν πρὸς αὑτὸν εἰς	τὴν	πόλιν, ἀλλ' ἐκνεύσας εἴς τι
[7, 14, 5]	τῷ ἐλαίῳ χρίσαντες εἰσήγαγον εἰς	τὴν	πόλιν ἐπευφημοῦντες καὶ τὴν βασιλείαν
[7, 3, 2]	Ἱεροσολύμων ἐκβαλὼν ἀφ' ἑαυτοῦ προσηγόρευσε	τὴν	πόλιν: ἐπὶ γὰρ Ἁβράμου τοῦ
[7, 6, 2]	ἀλλὰ μιμησάμενοι τοὺς συμμάχους εἰς	τὴν	πόλιν ἔφυγον. κρατήσας οὖν τῶν
[7, 3, 1]	εἰς Ἱεροσόλυμα. ~(Τῶν δὲ κατοικούντων	τὴν	πόλιν Ἰεβουσαίων, γένος δ' εἰσὶν
[7, 9, 2]	τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους ἀπεσκόπει	τὴν	πόλιν καὶ μετὰ πολλῶν δακρύων
[7, 7, 2]	ὑπονόμοις καὶ μηχανήμασιν ἑλεῖν πειρᾶσθαι	τὴν	πόλιν, καὶ ταῦτ' ἔχοντας παράδειγμα
[7, 11, 7]	ἐκεῖ καὶ τῇ στρατιᾷ περικαθίσας	τὴν	πόλιν καὶ χαράκωμα περὶ αὐτὴν
[7, 13, 4]	αὐτὸν οὐδὲν εἰργάσατο δεινόν, ὅτε	τὴν	πόλιν κατεστρέψατο, ὡς μικρὸν ἔμπροσθεν
[7, 10, 5]	τῶν νενικηκότων σχήματος εἰσελθεῖν εἰς	τὴν	πόλιν, κατηφεῖς δὲ καὶ δεδακρυμένοι
[7, 7, 1]	τι τοῦ τείχους εἰσελθεῖν εἰς	τὴν	πόλιν. ὄντα δ' αὐτὸν γενναῖον
[7, 7, 2]	ὡς σπουδάσειε μὲν ταχέως ἑλεῖν	τὴν	πόλιν, προσβαλὼν δὲ τῷ τείχει
[7, 9, 6]	καὶ ὀρύγμασιν ὑπονόμοις καθαιρήσομεν ἐκείνην	τὴν	πόλιν. ταῦτ' εἰπὼν εὐδοκίμησε μᾶλλον
[7, 15, 3]	ἔδωκεν Ἀντιόχῳ καὶ διέλυσεν οὕτως	τὴν	πολιορκίαν, καθὼς καὶ ἐν ἄλλοις
[7, 11, 8]	ὁ τοῦ βασιλέως στρατηγὸς ἔλυσε	τὴν	πολιορκίαν καὶ παραγενόμενος εἰς Ἱεροσόλυμα
[7, 15, 3]	αὐτῷ δοῦναι ὑπὲρ τοῦ λῦσαι	τὴν	πολιορκίαν καὶ τὴν στρατιὰν ἀπαγαγεῖν
[7, 2, 1]	ὅλης νυκτὸς καὶ ἡμέρας ποιησάμενοι	τὴν	πορείαν, ὡς ἂν φεύγοντες ἐκ
[7, 9, 7]	αὐτῶν ἔτι συλλήψεως εἶναι, ἀνιμήσασα	τὴν	προκειμένην ὁδὸν ἀνύειν παρεκελεύσατο: καὶ
[7, 8, 4]	σαυτοῦ παιδὶ πρῶτον καταλλάγηθι καὶ	τὴν	πρὸς αὐτὸν ὀργὴν ἄφες: πῶς
[7, 1, 6]	Ἀβεννῆρον φιλοστόργως διακείμενοι σφόδρ' αὐτοῦ	τὴν	πρὸς αὐτὸν τιμὴν ἀποθανόντα καὶ
[7, 11, 3]	τοῦτο δὲ μόνον ἠδίκησέ μου	τὴν	πρὸς σέ, δέσποτα, εὐσέβειαν, ἀλλὰ
[7, 1, 3]	παραινοῦντος, μὴ κτείνας αὐτὸν ἀπολέσῃ	τὴν	πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ παρρησίαν,
[7, 10, 4]	τῆς Ἀψαλώμου τελευτῆς, ἐπέτρεψεν αὐτῷ	τὴν	πρὸς τὸν Δαυίδην ἄφιξιν. καὶ
[7, 1, 1]	δ' ἐπεδείξατο τὴν ἀρετὴν καὶ	τὴν	πρὸς τὸν Σαοῦλον εὔνοιαν, ὡς
[7, 3, 3]	Ἱεροσολύμων πολιορκίᾳ ὑπὸ Δαυίδου διὰ	τὴν	πρὸς τοὺς Ἑβραίους εὔνοιαν αὐτοῦ
[7, 5, 5]	τὴν γῆν καὶ προνοούμενον ἁπάντων	τὴν	πρόσοδον εἰς Ἱεροσόλυμα κομίζειν, ἄγειν
[7, 14, 1]	βασιλείαν διαδέχεσθαι. ~(Μετὰ δὴ ταύτην	τὴν	προφητείαν ἐκέλευσεν ὁ βασιλεὺς τοὺς
[7, 1, 5]	ἀφαιρεθείη, λάβοι δὲ παρὰ Δαυίδου	τὴν	πρώτην τάξιν Ἀβεννῆρος. ἐκ τούτων
[7, 7, 1]	προστησάμενοι τοὺς ἀνδρειοτάτους αὐτῶν καὶ	τὴν	πύλην ἀνοίξαντες αἰφνιδίως καὶ μετὰ
[7, 12, 4]	ὡς ὑπὸ τοῦ αἵματος προσκολληθῆναι	τὴν	ῥομφαίαν αὐτοῦ τῇ δεξιᾷ καὶ
[7, 5, 5]	δεδωρῆσθαι τῷ παιδὶ καὶ πᾶσαν	τὴν	Σαούλου κτῆσιν, αὐτόν τε ἐκέλευσεν
[7, 10, 5]	σοῦ κινδυνεύοντας καὶ σαυτὸν καὶ	τὴν	σὴν γενεὰν δοκεῖς μισεῖν, στέργειν
[7, 14, 5]	ταῦτα γινώσκειν ἅπαντας, εἰ κατὰ	τὴν	σὴν γνώμην ἐγένετο. ταῦτα τοῦ
[7, 1, 2]	δ' αὐτοῦ διδόναι Γιβρῶνα καταλιπὼν	τὴν	Σίκελλαν εἰς ἐκείνην παραγίνεται τάς
[7, 4, 2]	δὲ τὴν κιβωτὸν τιθέασιν ὑπὸ	τὴν	σκηνήν, ἣν Δαυίδης ἔπηξεν αὐτῇ,
[7, 7, 4]	καὶ λαβὼν ἐσθῆτα λευκὴν εἰς	τὴν	σκηνὴν τοῦ θεοῦ παραγίνεται, καὶ
[7, 8, 4]	δὲ ὁ βασιλεὺς ὑπόβλητον οὖσαν	τὴν	σκῆψιν ἐξ Ἰωάβου καὶ τῆς
[7, 14, 4]	ἐπὶ τὴν ἑστίασιν, τοῦτο πρὸς	τὴν	Σολόμωνος κατεμήνυσε μητέρα Βερσάβην Νάθας
[7, 7, 4]	λύπης ματαίας. ταῦτ' εἰπόντος ἐπῄνεσαν	τὴν	σοφίαν καὶ τὴν διάνοιαν τοῦ
[7, 14, 11]	ὁ λαὸς ἅπας καὶ Δαυίδης	τὴν	σπουδὴν καὶ τὴν φιλοτιμίαν τῶν
[7, 3, 1]	ἀναβὰς ἐβόησε πρὸς τὸν βασιλέα	τὴν	στρατηγίαν ἀπαιτῶν. ~(Ἐκβαλὼν δὲ τοὺς
[7, 15, 3]	τοῦ λῦσαι τὴν πολιορκίαν καὶ	τὴν	στρατιὰν ἀπαγαγεῖν καὶ ἀλλαχόθεν οὐκ
[7, 11, 8]	Βοχορίου παύσεσθαι τῆς πολιορκίας καὶ	τὴν	στρατιὰν ἀπάξειν. ὡς δ' ἤκουσεν
[7, 14, 8]	ἐπέστειλε Μωυσῆς. ~(Μετὰ ταῦτα διεμέρισε	τὴν	στρατιὰν εἰς δώδεκα μοίρας σὺν
[7, 10, 1]	μὲν νίκην αὐτοῖς ἐπευξάμενος ἐκπέμπει	τὴν	στρατιάν. ~(Ἰωάβου δὲ παρατάξαντος τὴν
[7, 10, 2]	μεγάλῳ ἐξόπισθεν περιβεβλημένῳ δρυμὸν ἀντεξάγει	τὴν	στρατιὰν καὶ Ἀψάλωμος. καὶ συμβολῆς
[7, 5, 1]	βασιλεύοντας καταλείποι. καὶ συγκαλέσας πάλιν	τὴν	στρατιὰν καὶ παραγγείλας αὐτῇ πρὸς
[7, 11, 7]	τῷ νεκρῷ βοᾶν ἐντειλάμενος πρὸς	τὴν	στρατιάν, ὅτι τέθνηκεν Ἀμασᾶς δικαίως
[7, 4, 1]	ἄλσεσι τοῖς καλουμένοις Κλαυθμῶσι κατέχειν	τὴν	στρατιὰν οὐκ ἄπωθεν τοῦ τῶν
[7, 6, 2]	δισχιλίους ὁπλίτας. ~(Οὐ κατεπλάγη δὲ	τὴν	συμμαχίαν καὶ τὴν τῶν Ἀμμανιτῶν
[7, 5, 4]	καὶ χάλκεα. Δαυίδης δὲ ποιησάμενος	τὴν	συμμαχίαν πρὸς τὸν Θαῖνον, τοῦτο
[7, 7, 5]	τῆς πίστεως ὁ βασιλεὺς παραλαβὼν	τὴν	σὺν αὐτῷ δύναμιν ἧκεν ἐπὶ
[7, 8, 4]	καὶ ζητούντων αὐτὸν ἀνελεῖν, χαρίσασθαι	τὴν	σωτηρίαν αὐτῇ τοῦ παιδὸς καὶ
[7, 11, 6]	καὶ τὸν Ἀμασὰν στρατηγὸν καὶ	τὴν	τάξιν αὐτῷ ἐφ' ἧς Ἰώαβος
[7, 7, 1]	αἰσχυνθεὶς δ' Οὐρίας φυγεῖν καὶ	τὴν	τάξιν καταλιπεῖν ὑπέμεινε τοὺς πολεμίους:
[7, 2, 1]	τέλος τὸν βίον. ~(Ἀκούσας δὲ	τὴν	τελευτὴν αὐτοῦ ὁ Σαούλου παῖς
[7, 13, 3]	λανθάνον ἐπερχόμενον τὸ δεινὸν ὀξεῖαν	τὴν	τελευτὴν ἐπέφερεν, τῶν μὲν αἰφνιδίως
[7, 7, 5]	σὺν αὐτῷ δύναμιν ἧκεν ἐπὶ	τὴν	τῆς Ῥαβαθᾶς πόρθησιν, καὶ κατὰ
[7, 2, 2]	εἶχον πρὸς αὐτόν, ὑπομιμνήσκοντες καὶ	τὴν	τιμήν, ἣν γενόμενον τότε χιλίαρχον
[7, 11, 2]	αὐτῷ μηδὲ τοῦτο πρῶτον ἡγήσασθαι	τὴν	τιμωρίαν ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενον, λογίσασθαι
[7, 7, 1]	δὲ Ἰώαβος τὰ γράμματα καὶ	τὴν	τοῦ βασιλέως προαίρεσιν ἀναγνούς, καθ'
[7, 14, 2]	ἀδεεῖς ὄντας τῶν κακῶν περὶ	τὴν	τοῦ θεοῦ θρησκείαν ἀσχολεῖν: καρπώσεσθαι
[7, 4, 2]	καὶ> πορευθέντας εἰς Καριαθιάριμα μετακομίσαι	τὴν	τοῦ θεοῦ κιβωτὸν ἐξ αὐτῆς
[7, 4, 4]	συνεργοῦ παρόντος, εἶχεν ἤδη περὶ	τὴν	τοῦ ναοῦ κατασκευὴν προθυμότερον. τοῦ
[7, 9, 1]	ὄχλων εὔνοιαν ἐνόμιζε, μετὰ δὲ	τὴν	τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καταλλαγὴν τεσσάρων
[7, 9, 6]	γὰρ ἀγνοεῖς εἶπεν, ὦ βασιλεῦ,	τὴν	τοῦ πατρὸς καὶ τὴν τῶν
[7, 10, 5]	Δαυίδης καὶ ποιήσας ἐπιτήδειον εἰς	τὴν	τοῦ πλήθους θέαν πρὸς ταῖς
[7, 11, 8]	γὰρ κεφαλὴν εὐθέως αὐτῷ ῥιφήσεσθαι	τὴν	τοῦ πολεμίου, καταβαίνει πρὸς τοὺς
[7, 5, 2]	δυνηθεὶς ὁ τρίτος ἀναμαχέσασθαι βουλόμενος	τὴν	τοῦ προπάτορος ἧτταν στρατεύσας ἐπὶ
[7, 9, 6]	ἦν ὁ τούτου τῇ διανοίᾳ	τὴν	τοῦ Χουσὶ συμβουλίαν συστήσας ἀμείνω
[7, 5, 4]	αὐτοῦ περὶ τὸ σῶμα καὶ	τὴν	τούτου φυλακὴν ἦσαν. ~(Ἐμνήσθη δὲ
[7, 6, 2]	κατεπλάγη δὲ τὴν συμμαχίαν καὶ	τὴν	τῶν Ἀμμανιτῶν δύναμιν ὁ Δαυίδης,
[7, 8, 2]	διεληλύθει δεύτερον, καὶ μέλλων ἐπὶ	τὴν	τῶν ἰδίων κουρὰν ἐξιέναι θρεμμάτων
[7, 5, 4]	τοῦ ἀρχιστρατήγου ἀδελφὸν δι' ἐκείνου	τὴν	τῶν Ἰδουμαίων νίκην ἔδωκε: μυρίους
[7, 13, 1]	φυλῶν παραλαβὼν καὶ γραμματεῖς, ἐπιὼν	τὴν	τῶν Ἰσραηλιτῶν χώραν καὶ τὸ
[7, 12, 3]	ὑμνεῖν τὸν θεὸν κατά τε	τὴν	τῶν καλουμένων σαββάτων ἡμέραν καὶ
[7, 14, 1]	καὶ Σιδωνίων: ἐπεστάλκει γὰρ αὐτοῖς	τὴν	τῶν ξύλων χορηγίαν. πρός τε
[7, 4, 1]	ἐτρέψατο. ὑπολάβῃ δὲ μηδεὶς ὀλίγην	τὴν	τῶν Παλαιστίνων στρατιὰν ἐλθεῖν ἐπὶ
[7, 10, 2]	τοῦ διώκειν τοὺς οἰκείους στρατιώτας	τὴν	τῶν πολεμίων δύναμιν φειδόμενος τῶν
[7, 12, 3]	ἡμῖν, ὥστε μὴ τελέως ἀγνοεῖν	τὴν	τῶν προειρημένων ὀργάνων φύσιν, ἀρκείσθω
[7, 9, 6]	βασιλεῦ, τὴν τοῦ πατρὸς καὶ	τὴν	τῶν συνόντων αὐτῷ ἀνδρείαν, ὅτι
[7, 5, 4]	ἐποίησε: Βαναίᾳ δὲ τῷ Ἰωάδου	τὴν	τῶν σωματοφυλάκων ἀρχὴν παραδίδωσιν: οἱ
[7, 1, 1]	ῥομφαίᾳ γὰρ αὐτὸν ἐπιπεσόντα διὰ	τὴν	τῶν τραυμάτων ὑπερβολὴν αὑτὸν ἀσθενῆσαι
[7, 8, 1]	κατειπούσης δ' αὐτῆς πρὸς αὐτὸν	τὴν	ὕβριν ἡσυχάζειν καὶ μετρίως φέρειν
[7, 8, 1]	ἀναστᾶσαν ἀπιέναι. τῆς δὲ χείρω	τὴν	ὕβριν καὶ διὰ τοῦτο ἀποκαλούσης,
[7, 6, 1]	καὶ δῆλος ἦν οὐ περιοψόμενος	τὴν	ὕβριν καὶ τὸν προπηλακισμόν, ἀλλὰ
[7, 14, 1]	παιδὶ βασιλεύειν μετ' αὐτὸν ἑτοίμην	τὴν	ὕλην τῆς οἰκοδομίας καταλείπῃ καὶ
[7, 9, 3]	ἔλεγε προσδοκῶντα χειροτονηθήσεσθαι βασιλέα διὰ	τὴν	ὑπάρχουσαν ταραχὴν εἰς μνήμην ὧν
[7, 1, 3]	ἐπὶ τὸν Ἀβεννῆρον σπουδῆς αἰτίαν	τὴν	ὑπὲρ τοῦ τετελευτηκότος ὀργὴν λαβόντες,
[7, 1, 6]	πλέον ἐμοῦ δυναμένους, ἀλλ' ἀποδώσει	τὴν	ὑπὲρ τῶν τετολμημένων αὐτοῖς ἀμοιβὴν
[7, 9, 4]	ἀφελομένῳ καὶ διὰ παιδὸς ἰδίου	τὴν	ὑπὲρ ὧν ἥμαρτεν εἰς τὸν
[7, 15, 3]	πολὺν καὶ ἄφθονον συνεκήδευσεν, ὧν	τὴν	ὑπερβολὴν τεκμήραιτ' ἄν τις ῥᾳδίως
[7, 6, 2]	αὐτὸν καὶ πλέον δυναμένους μεταγαγόντα	τὴν	φάλαγγα βοηθεῖν αὐτῷ, τὸ δ'
[7, 13, 3]	ὁ δὲ τὸν λοιμὸν καὶ	τὴν	φθορὰν ἔπεμψε τοῖς Ἑβραίοις. ἀπέθνησκον
[7, 14, 11]	καὶ Δαυίδης τὴν σπουδὴν καὶ	τὴν	φιλοτιμίαν τῶν ἀρχόντων καὶ ἱερέων
[7, 15, 1]	ὃς πολλὰ βλασφημήσας με παρὰ	τὴν	φυγήν, ὅτ' εἰς Παρεμβολὰς ἐπορευόμην,
[7, 11, 3]	ἂν ἀπελείφθην σου χρῆσθαι πρὸς	τὴν	φυγὴν ταύταις δυνάμενος. οὐ τοῦτο
[7, 15, 1]	ὧν ὁ πατὴρ αὐτῶν παρὰ	τὴν	φυγὴν ὑπῆρξέ μοι χρεολυτοῦμεν. καὶ
[7, 8, 1]	τὴν παρθενίαν αὐτῆς οὔτε διὰ	τὴν	φυλακὴν τυχεῖν τῆς ἐπιθυμίας ἐδύνατο
[7, 1, 4]	τε τοὺς ἡγεμόνας καὶ πρὸς	τὴν	φυλὴν ἅπασαν σημανῶν. ὑποδεξαμένου δ'
[7, 11, 1]	αὐτοῦ φροντίσι. καὶ πείθει γε	τὴν	φυλὴν παραχρῆμα πέμψαι πρὸς Δαυίδην
[7, 1, 6]	ὡς ἐπὶ χρηστῷ καὶ ἡμέρῳ	τὴν	φύσιν ἔχαιρε, τὴν αὐτὴν ἑκάστου
[7, 5, 4]	ἐδέχετο. ἦν δὲ καὶ δίκαιος	τὴν	φύσιν καὶ τὰς κρίσεις πρὸς
[7, 7, 1]	χρόνου πάντων ἀνθρώπων ταύτην ἐχόντων	τὴν	φύσιν ὅταν ἔλθωσιν ἐξ ἀποδημίας,
[7, 1, 3]	παῖς ἀνὴρ δραστήριος καὶ ἀγαθὸς	τὴν	φύσιν, ὡς ἔγνω πεσόντα τὸν
[7, 13, 4]	εὐστόχως ἀφῆκεν εἰς τὸ γενησόμενον	τὴν	φωνήν: ὁ γὰρ θεὸς τὸν
[7, 8, 4]	ἐμοί σε ταύτην ἀληθῶς> δεδωκέναι	τὴν	χάριν αὐτοῦ σοῦ μέχρι νῦν
[7, 2, 1]	ἠδικημένων πρὸς τὸν ληψόμενόν τε	τὴν	χάριν καὶ παρέξοντα τὴν ἀσφάλειαν,
[7, 13, 4]	τῆς μεγαλοψυχίας ἔλεγε καὶ δέχεσθαι	τὴν	χάριν, τιμὴν δ' αὐτὸν ἠξίου
[7, 13, 3]	ἑπτά. ἐξέτεινε δὲ ὁ ἄγγελος	τὴν	χεῖρα καὶ ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα
[7, 4, 2]	γὰρ ἐπινευσάντων τὴν κιβωτὸν ἐκτείναντα	τὴν	χεῖρα καὶ κατασχεῖν ἐθελήσαντα, ὅτι
[7, 4, 2]	πόλει, ἐκείνου διότι μόνον ἐξέτεινε	τὴν	χεῖρα πρὸς αὐτὴν οὕτως ἀποθανόντος,
[7, 8, 1]	ὀδύνης αὐτὸν κατεσθιούσης κατισχναίνετο καὶ	τὴν	χρόαν μετέβαλλε. δῆλος δὲ γίνεται
[7, 13, 2]	πότερον θέλει λιμὸν γενέσθαι κατὰ	τὴν	χώραν ἐπὶ ἔτη ἑπτά, ἢ
[7, 14, 9]	τὴν εὐδαιμονίαν ταύτην ἀνὰ πᾶσαν	τὴν	χώραν σπαρῆναι καὶ τὸν ἅπαντα
[7, 9, 6]	παραίτησαι, πέμψας δ' εἰς πᾶσαν	τὴν	χώραν τῶν Ἑβραίων παράγγειλον αὐτοῖς
[7, 13, 3]	ἀλγημάτων σφοδρῶν καὶ πικρᾶς ὀδύνης	τὴν	ψυχὴν ἀφιέντων, ἐνίων δὲ καὶ
[7, 1, 6]	ἀνῃρημένον τὸν Ἀβεννῆρον ἤλγησε μὲν	τὴν	ψυχήν, ἐμαρτύρατο δὲ πάντας ἀνατείνων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2009