HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ὅτ 4
ὅταν 4
ὅτε 3
ὅτι 37
ὅτιπερ 1
Οὐ 1
οὐ 48

Fréquences [« »]
37 βασιλέως
35 ἡ
35 φυλῆς
37 ὅτι
40 Δαυίδου
42 αὐτὸς
42 Δαυίδης

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre VII

ὅτι

Liv., chap., par.

[7, 14, 5]   ἤγγειλαν οἱ τοῦ δωματίου προεστῶτες, ὅτι βούλεται Νάθας ἰδεῖν αὐτόν. τοῦ

[7, 9, 6]   περὶ αὐτῆς ἐπυνθάνετο. συνιδὼν δ' ὅτι γενομένων ὧν Ἀχιτόφελος συνεβούλευσε κινδυνεύσει

[7, 9, 7]   αὐτοῖς καὶ τὴν ἑαυτοῦ καὶ ὅτι δέδοκται τὰ ὑπ' αὐτοῦ παραινεθέντα

[7, 13, 2]   δὲ προφητῶν δηλωσάντων τῷ Δαυίδῃ, ὅτι δι' ὀργῆς ἐστιν ὁ θεὸς

[7, 11, 2]   ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενον, λογίσασθαι δ' ὅτι καὶ μετανοήσας ἐφ' οἷς ἐσφάλη

[7, 3, 2]   ταῦτα δὲ αὐτήν φασί τινες, ὅτι καὶ Ὅμηρος ταῦτ' ὠνόμασεν Ἱεροσόλυμα:

[7, 9, 6]   τὴν τῶν συνόντων αὐτῷ ἀνδρείαν, ὅτι καὶ πολλοὺς πολέμους πεπολέμηκε καὶ

[7, 15, 1]   νόσον ὑπὸ γήρως καὶ συνειδὼς ὅτι μέλλει τελευτᾶν καλέσας τὸν υἱὸν

[7, 1, 6]   τὴν ἐπὶ τεθνηκότι λύπην, καὶ ὅτι μὴ κατὰ τὴν αὐτοῦ γνώμην

[7, 7, 1]   τοῦθ' ὁ βασιλεὺς ἀνέκρινεν αὐτόν, ὅτι μὴ πρὸς αὑτὸν εἰς> τὴν

[7, 4, 2]   τὴν χεῖρα καὶ κατασχεῖν ἐθελήσαντα, ὅτι μὴ ὢν ἱερεὺς ἥψατο ταύτης,

[7, 9, 2]   καὶ τῆς τόλμης αὐτὸν θαυμάσας, ὅτι μηδὲ τῆς ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις

[7, 7, 4]   καὶ τοῖς οἰκέταις ἔκπληξιν παρεῖχεν, ὅτι μηδὲν τούτων ἐπὶ νοσοῦντι τῷ

[7, 14, 9]   καὶ ὁμοεθνεῖς, γινώσκειν ὑμᾶς βούλομαι, ὅτι ναὸν οἰκοδομῆσαι τῷ θεῷ διανοηθεὶς

[7, 1, 4]   πάντων Ἑβραίων βασιλέα, προειπεῖν δ' ὅτι Παλαιστίνους ἐκεῖνος αὐτὸς τιμωρήσεται καὶ

[7, 1, 6]   καὶ φυλακὴν τῆς πίστεως ἠγάπησαν, ὅτι πάντων αὐτὸν ἀξιώσειεν τῶν νομιζομένων

[7, 6, 1]   τε ἀναγκαῖοι καὶ οἱ ἡγεμόνες, ὅτι παρεσπονδήκασι καὶ δίκην ὑπὲρ τούτων

[7, 10, 5]   στρατιὰ δὲ καὶ Ἰώαβος ἀκούσαντες, ὅτι πενθεῖ τὸν υἱὸν οὕτως ὁ

[7, 5, 2]   Δαμασκοῦ καὶ Σύρων βασιλεὺς Ἄδαδος, ὅτι πολεμεῖ Δαυίδης τὸν Ἀρτάζαρον, φίλος

[7, 11, 8]   μηδένα τοῦ λαοῦ φονεῦσαι, οὐχ ὅτι πόλιν ἐξελεῖν βούλεσθαι τηλικαύτην: λαβὼν

[7, 13, 2]   δέος ἶσον ἁπάντων γίνεται, προσειπὼν ὅτι πολὺ κρεῖττον εἰς τὰς τοῦ

[7, 13, 2]   τοῖς ἄλλοις αὐτῷ μὲν ἀφόβως, ὅτι πολὺν αὐτὸς ἐγκεκλεισμένον ἔχοι σῖτον,

[7, 11, 2]   οὐ γὰρ ἀγνοεῖν ὑμᾶς προσῆκεν, ὅτι σήμερον ἄρχομαι τῆς βασιλείας. διὸ

[7, 14, 2]   καὶ πολέμοις πεφυραμένον, προείποι δ' ὅτι Σολόμων οἰκοδομήσει αὐτῷ παῖς νεώτατος

[7, 10, 5]   ταῦτα ποιῶν ἐπὶ μᾶλλον ἐχθρῷ, ὅτι σὸς υἱὸς ὢν ἀσεβὴς οὕτως

[7, 4, 2]   ἀγαθῶν. ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς ὅτι ταῦτα συμβέβηκεν Ὠβαδάρῳ καὶ ἐκ

[7, 2, 2]   τότε χιλίαρχον τιμῶντες οὐ διέλιπον, ὅτι τε βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ θεοῦ

[7, 11, 7]   βοᾶν ἐντειλάμενος πρὸς τὴν στρατιάν, ὅτι τέθνηκεν Ἀμασᾶς δικαίως καὶ μετ'

[7, 7, 4]   συγκρύψαι τι θέλουσι συμβαίνει, συνεὶς ὅτι τέθνηκεν ὁ παῖς προσφωνήσας ἕνα

[7, 8, 1]   δὲ Ἀμνῶνος ὁμολογήσαντος τὸ πάθος ὅτι τῆς ἀδελφῆς ἐρᾷ τυγχανούσης ὁμοπατρίας,

[7, 11, 1]   τῷ στρατηγῷ προσέταξεν αὐτοὺς λέγειν, ὅτι τῆς ἀδελφῆς υἱὸς ὢν αὐτοῦ

[7, 11, 1]   αὐτοὺς πολέμων παρέσχε, μεμφόμενοι δ' ὅτι τῆς βασιλείας αὐτὸν ἐκβαλόντες ἄλλῳ

[7, 10, 4]   ἐπιτρέψαι πορευθέντι Δαυίδῃ μηνῦσαι, καὶ ὅτι τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ βοηθείας

[7, 1, 2]   ἀποδείκνυσιν αὐτὸν βασιλέα. ἀκούσας δ' ὅτι τὸν Σαοῦλον καὶ τοὺς υἱοὺς

[7, 13, 2]   τοὺς τρεῖς μῆνας νικωμένους αὐτούς, ὅτι τοὺς ἀνδρειοτάτους ἔχων περὶ αὑτὸν

[7, 10, 5]   λανθάνεις διαβάλλων σαυτὸν οἷς ποιεῖς, ὅτι τοὺς μὲν ἀγαπῶντάς σε καὶ

[7, 11, 3]   κατεψεύσατο κακουργῶν. ἀλλ' οἶδα γάρ, ὅτι τούτων οὐδὲν ἡ σὴ διάνοια

Liv., chap., par.
[7, 14, 5]	ἤγγειλαν οἱ τοῦ δωματίου προεστῶτες,	ὅτι	βούλεται Νάθας ἰδεῖν αὐτόν. τοῦ
[7, 9, 6]	περὶ αὐτῆς ἐπυνθάνετο. συνιδὼν δ'	ὅτι	γενομένων ὧν Ἀχιτόφελος συνεβούλευσε κινδυνεύσει
[7, 9, 7]	αὐτοῖς καὶ τὴν ἑαυτοῦ καὶ	ὅτι	δέδοκται τὰ ὑπ' αὐτοῦ παραινεθέντα
[7, 13, 2]	δὲ προφητῶν δηλωσάντων τῷ Δαυίδῃ,	ὅτι	δι' ὀργῆς ἐστιν ὁ θεὸς
[7, 11, 2]	ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενον, λογίσασθαι δ'	ὅτι	καὶ μετανοήσας ἐφ' οἷς ἐσφάλη
[7, 3, 2]	ταῦτα δὲ αὐτήν φασί τινες,	ὅτι	καὶ Ὅμηρος ταῦτ' ὠνόμασεν Ἱεροσόλυμα:
[7, 9, 6]	τὴν τῶν συνόντων αὐτῷ ἀνδρείαν,	ὅτι	καὶ πολλοὺς πολέμους πεπολέμηκε καὶ
[7, 15, 1]	νόσον ὑπὸ γήρως καὶ συνειδὼς	ὅτι	μέλλει τελευτᾶν καλέσας τὸν υἱὸν
[7, 1, 6]	τὴν ἐπὶ τεθνηκότι λύπην, καὶ	ὅτι	μὴ κατὰ τὴν αὐτοῦ γνώμην
[7, 7, 1]	τοῦθ' ὁ βασιλεὺς ἀνέκρινεν αὐτόν,	ὅτι	μὴ πρὸς αὑτὸν εἰς> τὴν
[7, 4, 2]	τὴν χεῖρα καὶ κατασχεῖν ἐθελήσαντα,	ὅτι	μὴ ὢν ἱερεὺς ἥψατο ταύτης,
[7, 9, 2]	καὶ τῆς τόλμης αὐτὸν θαυμάσας,	ὅτι	μηδὲ τῆς ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις
[7, 7, 4]	καὶ τοῖς οἰκέταις ἔκπληξιν παρεῖχεν,	ὅτι	μηδὲν τούτων ἐπὶ νοσοῦντι τῷ
[7, 14, 9]	καὶ ὁμοεθνεῖς, γινώσκειν ὑμᾶς βούλομαι,	ὅτι	ναὸν οἰκοδομῆσαι τῷ θεῷ διανοηθεὶς
[7, 1, 4]	πάντων Ἑβραίων βασιλέα, προειπεῖν δ'	ὅτι	Παλαιστίνους ἐκεῖνος αὐτὸς τιμωρήσεται καὶ
[7, 1, 6]	καὶ φυλακὴν τῆς πίστεως ἠγάπησαν,	ὅτι	πάντων αὐτὸν ἀξιώσειεν τῶν νομιζομένων
[7, 6, 1]	τε ἀναγκαῖοι καὶ οἱ ἡγεμόνες,	ὅτι	παρεσπονδήκασι καὶ δίκην ὑπὲρ τούτων
[7, 10, 5]	στρατιὰ δὲ καὶ Ἰώαβος ἀκούσαντες,	ὅτι	πενθεῖ τὸν υἱὸν οὕτως ὁ
[7, 5, 2]	Δαμασκοῦ καὶ Σύρων βασιλεὺς Ἄδαδος,	ὅτι	πολεμεῖ Δαυίδης τὸν Ἀρτάζαρον, φίλος
[7, 11, 8]	μηδένα τοῦ λαοῦ φονεῦσαι, οὐχ	ὅτι	πόλιν ἐξελεῖν βούλεσθαι τηλικαύτην: λαβὼν
[7, 13, 2]	δέος ἶσον ἁπάντων γίνεται, προσειπὼν	ὅτι	πολὺ κρεῖττον εἰς τὰς τοῦ
[7, 13, 2]	τοῖς ἄλλοις αὐτῷ μὲν ἀφόβως,	ὅτι	πολὺν αὐτὸς ἐγκεκλεισμένον ἔχοι σῖτον,
[7, 11, 2]	οὐ γὰρ ἀγνοεῖν ὑμᾶς προσῆκεν,	ὅτι	σήμερον ἄρχομαι τῆς βασιλείας. διὸ
[7, 14, 2]	καὶ πολέμοις πεφυραμένον, προείποι δ'	ὅτι	Σολόμων οἰκοδομήσει αὐτῷ παῖς νεώτατος
[7, 10, 5]	ταῦτα ποιῶν ἐπὶ μᾶλλον ἐχθρῷ,	ὅτι	σὸς υἱὸς ὢν ἀσεβὴς οὕτως
[7, 4, 2]	ἀγαθῶν. ἀκούσας δὲ ὁ βασιλεὺς	ὅτι	ταῦτα συμβέβηκεν Ὠβαδάρῳ καὶ ἐκ
[7, 2, 2]	τότε χιλίαρχον τιμῶντες οὐ διέλιπον,	ὅτι	τε βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ θεοῦ
[7, 11, 7]	βοᾶν ἐντειλάμενος πρὸς τὴν στρατιάν,	ὅτι	τέθνηκεν Ἀμασᾶς δικαίως καὶ μετ'
[7, 7, 4]	συγκρύψαι τι θέλουσι συμβαίνει, συνεὶς	ὅτι	τέθνηκεν ὁ παῖς προσφωνήσας ἕνα
[7, 8, 1]	δὲ Ἀμνῶνος ὁμολογήσαντος τὸ πάθος	ὅτι	τῆς ἀδελφῆς ἐρᾷ τυγχανούσης ὁμοπατρίας,
[7, 11, 1]	τῷ στρατηγῷ προσέταξεν αὐτοὺς λέγειν,	ὅτι	τῆς ἀδελφῆς υἱὸς ὢν αὐτοῦ
[7, 11, 1]	αὐτοὺς πολέμων παρέσχε, μεμφόμενοι δ'	ὅτι	τῆς βασιλείας αὐτὸν ἐκβαλόντες ἄλλῳ
[7, 10, 4]	ἐπιτρέψαι πορευθέντι Δαυίδῃ μηνῦσαι, καὶ	ὅτι	τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ βοηθείας
[7, 1, 2]	ἀποδείκνυσιν αὐτὸν βασιλέα. ἀκούσας δ'	ὅτι	τὸν Σαοῦλον καὶ τοὺς υἱοὺς
[7, 13, 2]	τοὺς τρεῖς μῆνας νικωμένους αὐτούς,	ὅτι	τοὺς ἀνδρειοτάτους ἔχων περὶ αὑτὸν
[7, 10, 5]	λανθάνεις διαβάλλων σαυτὸν οἷς ποιεῖς,	ὅτι	τοὺς μὲν ἀγαπῶντάς σε καὶ
[7, 11, 3]	κατεψεύσατο κακουργῶν. ἀλλ' οἶδα γάρ,	ὅτι	τούτων οὐδὲν ἡ σὴ διάνοια

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 27/08/2009