Liv., chap., par. |
[7, 8, 4] |
γὰρ
ἔτι
χαλεπῶς
ἔχειν
πρὸς
|
αὐτόν, |
ἀλλ'
ἤδη
τὴν
ὀργὴν
καὶ |
[7, 9, 6] |
ἑτέρῳ.
νικήσειν
γὰρ
προσδόκα
ῥᾳδίως
|
αὐτόν, |
ἂν
ἐν
φανερῷ
καταλάβῃς
ὄντα |
[7, 9, 5] |
ἀλλὰ
καταλιπὼν
ἐκεῖνον
μεταβαίη
πρὸς
|
αὐτόν, |
δεξιῶς
ἀποκρίνεται
καὶ
σωφρόνως:
εἶπε |
[7, 9, 5] |
ὡς
ἀδιάλλακτά
σοι
τὰ
πρὸς
|
αὐτόν |
ἐστι,
καὶ
μετὰ
πολλῆς
συστρατεύσεσθαι |
[7, 1, 4] |
ἐφ'
οἷς
Ἀβεννῆρος
διεπρεσβεύσατο
πρὸς
|
αὐτόν, |
καὶ
πρῶτον
τεκμήριον
παρασχεῖν
τῶν |
[7, 2, 1] |
κατακεκοιμῆσθαι
τὸν
Σαούλου
παῖδα,
κτείνουσιν
|
αὐτόν. |
καὶ
τὴν
κεφαλὴν
ἀποτεμόντες
καὶ |
[7, 3, 1] |
αὐτὸν
ἐκείνοις
τρόπον
διέκειντο
πρὸς
|
αὐτόν, |
λαμβάνει
κατὰ
κράτος
τὴν
κάτω |
[7, 8, 1] |
τὴν
ἀδελφὴν
ἐδεῖτο
πέμψαι
πρὸς
|
αὐτόν: |
ὁ
δ'
εὐθὺς
ἐκέλευσεν
ἀχθῆναι. |
[7, 5, 5] |
βασιλέα
πεσὼν
ἐπὶ
πρόσωπον
προσεκύνησεν
|
αὐτόν. |
ὁ
δὲ
Δαυίδης
θαρρεῖν
τε |
[7, 7, 1] |
γνοὺς
τοῦθ'
ὁ
βασιλεὺς
ἀνέκρινεν
|
αὐτόν, |
ὅτι
μὴ
πρὸς
αὑτὸν
εἰς> |
[7, 11, 2] |
βασιλεύειν;
Δαυίδης
δ'
ἐπιστραφεὶς
πρὸς
|
αὐτόν, |
οὐ
παύσεσθ'
εἶπεν,
ὦ
Σαρουίας |
[7, 7, 2] |
ἐναντίοις
εὖ
πράττειν
συμβαίνειν
κατ'
|
αὐτόν, |
ποτὲ
δὲ
τοῖς
ἑτέροις:
τοῦ |
[7, 5, 5] |
καὶ
πᾶσαν
τὴν
Σαούλου
κτῆσιν,
|
αὐτόν |
τε
ἐκέλευσεν
ἐργαζόμενον
αὐτοῦ
τὴν |
[7, 14, 10] |
ὥρισε.
προσπαρώρμησε
δὲ
καὶ
λόγοις
|
αὐτόν |
τε
πάσῃ
χρήσασθαι
προθυμίᾳ
περὶ |
[7, 9, 5] |
χρόνον.
φήσαντος
δ'
ἐκείνου
πρὸς
|
αὐτόν, |
τί
δήποτε
φίλος
ἐν
τοῖς |
[7, 10, 4] |
Δαυίδην
βλέπειν
τινὰ
παραγινόμενον
πρὸς
|
αὐτόν. |
τοῦ
δ'
ἄγγελον
εἶναι
φήσαντος |
[7, 14, 5] |
προεστῶτες,
ὅτι
βούλεται
Νάθας
ἰδεῖν
|
αὐτόν. |
τοῦ
δὲ
βασιλέως
ἐκδέξασθαι
κελεύσαντος |
[7, 14, 3] |
συγκοιμωμένη
μόνον
τῷ
βασιλεῖ
συνεθέρμαινεν
|
αὐτόν: |
ὑπὸ
γὰρ
γήρως
ἦν
πρὸς |
[7, 2, 2] |
καὶ
Σαούλου
ζῶντος
εἶχον
πρὸς
|
αὐτόν, |
ὑπομιμνήσκοντες
καὶ
τὴν
τιμήν,
ἣν |