Liv., chap., par. |
[7, 1, 5] |
τινα
περὶ
τῶν
πραγμάτων
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἃ
μὴ
διεμνημόνευσε
παρόντος
εἰπεῖν. |
[7, 1, 5] |
μαθών,
ὡς
εἴη
παρὼν
πρὸς
|
αὐτὸν |
Ἀβεννῆρος
καὶ
μικρὸν
ἔμπροσθεν
ἀπηλλαγμένος |
[7, 12, 1] |
στερήσῃ
τὸν
λαὸν
τῶν
δι'
|
αὐτὸν |
ἀγαθῶν,
ὅσα
τε
ἤδη
παρέσχηκε |
[7, 11, 3] |
ὑπὸ
τοῦ
ἐπιτρόπου
Σιβᾶ
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἀδίκως.
ἀσπασαμένου
δὲ
αὐτοῦ
καὶ |
[7, 5, 4] |
πίστει
γνοὺς
ἐνδήσασθαι,
πέμπει
πρὸς
|
αὐτὸν |
Ἀδώραμον
υἱὸν
αὐτοῦ
καὶ
περὶ |
[7, 4, 1] |
τὴν
νίκην:
οὐ
γὰρ
ὑπέμειναν
|
αὐτὸν |
αἱ
τῶν
πολεμίων
φάλαγγες,
ἀλλ' |
[7, 13, 4] |
πέμψας
Γάδον
τὸν
προφήτην
ἐκέλευσεν
|
αὐτὸν |
ἀναβῆναι
παραχρῆμα
εἰς
τὴν
ἅλω |
[7, 7, 1] |
τῶν
πολεμίων
χώρᾳ
μετὰ
γυναικὸς
|
αὐτὸν |
ἀναπαύεσθαι
καὶ
τρυφᾶν.
ταῦτ'
εἰπόντα |
[7, 12, 4] |
βασιλεῖ
πάντες
ἦσαν
οἱ
περὶ
|
αὐτὸν |
ἀνδρεῖοι:
τούτων
δ'
οἱ
διασημότατοι |
[7, 12, 4] |
ἀρετὴν
ἐκράτησεν
αὐτῶν.
καὶ
πάλιν
|
αὐτὸν |
ἀνδρὸς
Αἰγυπτίου
τὸ
γένος
θαυμαστοῦ |
[7, 14, 7] |
τέσσαρα
καὶ
κληρωσαμένων
κατὰ
τὸν
|
αὐτὸν |
ἀνέβησαν
τρόπον
ταῖς
τῶν
ἱερέων |
[7, 10, 5] |
νίκην
σημήναντος,
περὶ
τοῦ
παιδὸς
|
αὐτὸν |
ἀνέκρινεν.
ὁ
δ'
ἐχθροῖς,
εἶπε, |
[7, 8, 4] |
τὸν
ἀνῃρηκότα
ὡρμηκότων
καὶ
ζητούντων
|
αὐτὸν |
ἀνελεῖν,
χαρίσασθαι
τὴν
σωτηρίαν
αὐτῇ |
[7, 9, 2] |
τὴν
Δαυίδου
βούλησιν,
μένειν
γὰρ
|
αὐτὸν |
ἀνέπειθε,
καὶ
διὰ
τοῦτο
μᾶλλον |
[7, 9, 2] |
γάρ,
μὴ
τἀναντία
συμβουλεύων
πείσειεν
|
αὐτὸν |
ἀνὴρ
ὢν
φρενήρης
καὶ
συνιδεῖν |
[7, 7, 3] |
ἐκδοὺς
τοῖς
πολεμίοις:
δώσειν
οὖν
|
αὐτὸν |
ἀντὶ
τούτων
δίκας
τῷ
θεῷ |
[7, 1, 6] |
τῆς
πίστεως
ἠγάπησαν,
ὅτι
πάντων
|
αὐτὸν |
ἀξιώσειεν
τῶν
νομιζομένων
ὡς
συγγενῆ |
[7, 2, 2] |
φιλοφρονησάμενος
ἔπεμψε
τὸν
λαὸν
παρ'
|
αὐτὸν |
ἄξοντας
ἅπαντα.
καὶ
συνῆλθον
ἐκ |
[7, 14, 6] |
τῆς
τιμωρίας
ἔσεσθαι,
πέμψας
ἀνίστησιν
|
αὐτὸν |
ἀπὸ
τῆς
ἱκεσίας:
ἐλθόντα
δὲ |
[7, 14, 2] |
δὲ
τοῦ
ναοῦ
τὴν
κιβωτὸν
|
αὐτὸν |
ἀποθέσθαι
προσέταξε
καὶ
τὰ
ἅγια |
[7, 1, 3] |
μὴ
διώκειν
παραινοῦντος,
μὴ
κτείνας
|
αὐτὸν |
ἀπολέσῃ
τὴν
πρὸς
τὸν
ἀδελφὸν |
[7, 1, 1] |
εἴη
πατρὸς
Ἀμαληκίτου
γένος,
ἐκέλευσεν
|
αὐτὸν |
ἀπολέσθαι.
ἔγραψε
δὲ
καὶ
θρήνους |
[7, 11, 4] |
αὐτῷ
χαρίζεσθαι
τὰ
κατ'
ἐπιθυμίαν
|
αὐτὸν |
ἀπολῦσαι:
οὔτε
γὰρ
τροφῆς
οὔτε |
[7, 9, 8] |
ὀχυρωτάτην
πόλιν
παραγίνεται:
δέχονται
δὲ
|
αὐτὸν |
ἀσμενέστατα
πάντες
οἱ
πρῶτοι
τῆς |
[7, 9, 4] |
θεῷ
χάριν
ὡμολόγει
τῆς
βασιλείας
|
αὐτὸν |
ἀφελομένῳ
καὶ
διὰ
παιδὸς
ἰδίου |
[7, 14, 6] |
σωφρόνως
τῆς
μὲν
τότε
ἁμαρτίας
|
αὐτὸν |
ἀφῆκεν
ἀθῷον,
εἰπὼν
δέ,
εἰ |
[7, 10, 1] |
οὐκ
ἔγνω
μένειν,
πότ'
ἐπ'
|
αὐτὸν |
Ἀψάλωμος
ἔλθῃ,
προσθεὶς
δὲ
τοῖς |
[7, 1, 2] |
φυλῆς
τῆς
προειρημένης
λαὸς
ἀποδείκνυσιν
|
αὐτὸν |
βασιλέα.
ἀκούσας
δ'
ὅτι
τὸν |
[7, 14, 11] |
ἔχρισαν
τῷ
ἐλαίῳ
καὶ
ἀπέδειξαν
|
αὐτὸν |
βασιλέα
καὶ
Σάδωκον
ἀρχιερέα
τῆς |
[7, 1, 2] |
ὡς
ἡ
Ἰούδα
φυλὴ
κεχειροτόνηκεν
|
αὐτὸν |
βασιλέα.
~(Ὁ
δὲ
τοῦ
Σαούλου |
[7, 7, 3] |
ὀργὴν
τοῦ
θεοῦ
ποιήσαντος
μὲν
|
αὐτὸν |
βασιλέα
πάσης
τῆς
Ἑβραίων
δυνάμεως |
[7, 1, 3] |
τοῦ
δ'
Ἀβεννήρου
φήσαντος
πρὸς
|
αὐτὸν |
βούλεσθαι
μαθεῖν,
πότερος
αὐτῶν
ἀνδρειοτέρους |
[7, 14, 2] |
διαδεξάμενον
τὴν
βασιλείαν
λέγων,
ὡς
|
αὐτὸν |
βουλόμενον
κωλύσειεν
ὁ
θεὸς
αἵματι |
[7, 7, 1] |
εἰς
τὴν
πόλιν.
ὄντα
δ'
|
αὐτὸν |
γενναῖον
στρατιώτην
καὶ
δόξαν
ἔχοντα |
[7, 3, 3] |
καὶ
χάριν
καὶ
σπουδὴν
πρὸς
|
αὐτὸν |
γενομένην
τὸν
βασιλέα,
ἣν
μικρὸν |
[7, 1, 4] |
τοῦ
Σαούλου
μὲν
ἀποστῆναι
παιδός,
|
αὐτὸν |
δὲ
ἀποδείξαντα
πάσης
τῆς
χώρας |
[7, 4, 4] |
τέκνων
ἐγγόνοις
φυλάξων
καὶ
παραδώσων,
|
αὐτὸν |
δὲ
τιμωρήσων,
ἂν
ἁμαρτὼν
τύχῃ, |
[7, 14, 4] |
φίλους
ἔλεγεν,
ὡς
τὴν
ἀρχὴν
|
αὐτὸν |
δεῖ
παραλαβεῖν:
κατεσκεύασε
δὲ
ἅρματα |
[7, 1, 6] |
ἀρὰς
δὲ
κατὰ
τοῦ
πεφονευκότος
|
αὐτὸν |
δεινὰς
ἐτίθετο
καὶ
τὸν
οἶκον |
[7, 14, 9] |
θεὸς
αὐτὸν
ἐξελέξατο
φέρειν
ἡδέως
|
αὐτὸν |
δεσπότην.
οὐ
δεινὸν
γὰρ
θεοῦ |
[7, 7, 3] |
ἄλλους
δὲ
λόγους
χρηστοὺς
πρὸς
|
αὐτὸν |
διεξῆλθε,
καὶ
δὴ
τοιοῦτόν
τινα |
[7, 7, 1] |
προστάττων
τὸν
Οὐρίαν,
ἁμαρτεῖν
γὰρ
|
αὐτὸν |
ἐδήλου,
καὶ
τὸν
τρόπον
τῆς |
[7, 11, 1] |
τὰ
παρὰ
τοῦ
βασιλέως
πρὸς
|
αὐτὸν |
εἰπόντες
ἐγχειρεῖν
ταῖς
ὑπὲρ
αὐτοῦ |
[7, 4, 1] |
τῶν
Ἑβραίων
ἀποδεδειγμένον
στρατεύουσιν
ἐπ'
|
αὐτὸν |
εἰς
Ἱεροσόλυμα:
καὶ
καταλαβόμενοι
τὴν |
[7, 11, 2] |
~(Τῶν
δὲ
πρέσβεων
ἀφικομένων
πρὸς
|
αὐτὸν |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
παρεγένετο.
πάντας
δὲ |
[7, 11, 6] |
ἡ
Ἰούδα
φυλὴ
καὶ
κατέστησεν
|
αὐτὸν |
εἰς
τὸ
ἐν
Ἱεροσολύμοις
βασίλειον. |
[7, 3, 1] |
τοῦ
τείχους
καὶ
λεγόντων
κωλύσειν
|
αὐτὸν |
εἰσελθεῖν
τοὺς
ἀναπήρους,
ταῦτα
δ' |
[7, 9, 4] |
εἰς
τὸν
αὑτοῦ
δεσπότην
δίκην
|
αὐτὸν |
εἰσπραξαμένῳ.
πάντων
δ'
ἐπ'
αὐτὸν |
[7, 9, 5] |
ταῦτα
λέγων
ἔπειθεν:
ὕποπτον
γὰρ
|
αὐτὸν |
εἶχε.
καὶ
καλέσας
τὸν
Ἀχιτόφελον |
[7, 11, 1] |
μεμφόμενοι
δ'
ὅτι
τῆς
βασιλείας
|
αὐτὸν |
ἐκβαλόντες
ἄλλῳ
ταύτην
ἐνεχείρισαν
καὶ |
[7, 13, 4] |
θεὸς
τὸν
προφήτην
ἀποστείλας
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἐκεῖ
ναὸν
ἔλεγεν
οἰκοδομήσειν
αὐτοῦ |
[7, 3, 1] |
τινες
ἄρα
καὶ
ἄλλοι
τὸν
|
αὐτὸν |
ἐκείνοις
τρόπον
διέκειντο
πρὸς
αὐτόν, |
[7, 9, 6] |
τὸν
Δαυίδου
ἀρχίφιλον:
οὕτως
γὰρ
|
αὐτὸν |
ἐκεῖνος
ἐκάλει:
καὶ
τὴν
Ἀχιτοφέλου |
[7, 9, 3] |
Σιβᾷ
χαρίζεται
πολὺ
γὰρ
δικαιότερον
|
αὐτὸν |
ἐκείνου
ταῦτ'
ἔχειν
ἐπέγνωκε:
καὶ |
[7, 14, 2] |
Σολόμωνα
κατασκευάσαι
τῷ
θεῷ
ναὸν
|
αὐτὸν |
ἐκέλευε
διαδεξάμενον
τὴν
βασιλείαν
λέγων, |
[7, 7, 1] |
ὑπέθετο:
κατὰ
γὰρ
τὸ
δυσμαχώτατον
|
αὐτὸν |
ἐκέλευσε
μέρος
τῶν
πολεμίων
τάξαι |
[7, 7, 3] |
θανάτῳ
κολασθῆναι.
Νάθας
δ'
ὑποτυχὼν
|
αὐτὸν |
ἔλεγεν
ἐκεῖνον
εἶναι
τὸν
ἄξιον |
[7, 11, 6] |
φυλῆς
μεθ'
ἡμέρας
τρεῖς
ὡς
|
αὐτὸν |
ἐλθεῖν,
ἵνα
παραδοὺς
αὐτῷ
πᾶσαν |
[7, 5, 4] |
καὶ
τὸν
Δαυίδην
πρὶν
ἐπ'
|
αὐτὸν |
ἔλθοι
φιλίᾳ
καὶ
πίστει
γνοὺς |
[7, 1, 5] |
δὲ
ἀπάτῃ
καὶ
δόλῳ
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἐλθόντα
μεθ'
ἧς
ἐβούλετο
νῦν |
[7, 11, 5] |
ἐπὶ
τούτῳ
δυσφορεῖν
ὕστεροι
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἐλθόντες.
ταῦτα
τῶν
τῆς
Ἰούδα |
[7, 8, 5] |
δεηθῆναι,
ὅπως
αὐτῷ
συγχωρήσῃ
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἐλθόντι
θεάσασθαί
τε
καὶ
προσειπεῖν. |
[7, 11, 5] |
Ἰούδα
φυλὴν
κατεμέμφοντο
λάθρα
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἐλθοῦσαν,
ὡς
δεῖν
ὁμοῦ
πάντας |
[7, 1, 6] |
αὐτοῦ
γνώμην
ἀνῄρηται.
θάψας
δ'
|
αὐτὸν |
ἐν
Γιβρῶνι
μεγαλοπρεπῶς
καὶ
ἐπιταφίους |
[7, 11, 4] |
ἕως
τῶν
Ἱεροσολύμων:
γηρωκομήσειν
γὰρ
|
αὐτὸν |
ἐν
πάσῃ
τιμῇ
καὶ
ὡς |
[7, 1, 5] |
τὰ
παρὰ
τῶν
ἀγγέλων,
κατέλαβον
|
αὐτὸν |
ἐν
τόπῳ
τινὶ
Βησηρᾶ
καλουμένῳ |
[7, 14, 9] |
ἀλλ'
ἐπισταμένους
ὡς
ὁ
θεὸς
|
αὐτὸν |
ἐξελέξατο
φέρειν
ἡδέως
αὐτὸν
δεσπότην. |
[7, 11, 1] |
πρέσβεις
παρακαλοῦντας
εἰς
τὴν
ἰδίαν
|
αὐτὸν |
ἐπανελθεῖν
βασιλείαν.
τὸ
δ'
αὐτὸ |
[7, 14, 11] |
βασίλειον
ἀγαγόντες
Σολόμωνα
καὶ
καθίσαντες
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
θρόνου
τοῦ
πατρῴου
ἀπ' |
[7, 9, 6] |
ἐχθρῶν
ἀπήλλακται.
νῦν
δὲ
εἰκὸς
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
στρατοπέδου
μένειν:
στρατηγῆσαι
γὰρ |
[7, 7, 5] |
βασιλεῖ
ταῦτα
δηλῶν
καὶ
παρακαλῶν
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τὴν
αἵρεσιν
τῆς
πόλεως |
[7, 7, 5] |
ἐν
μέσῳ
σαρδόνυχος:
ἐφόρει
δ'
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τῆς
κεφαλῆς
διαπαντὸς
Δαυίδης. |
[7, 14, 5] |
τὸν
οἶκον
τὸν
βασιλικὸν
καθίζουσιν
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τοῦ
θρόνου,
καὶ
πᾶς |
[7, 6, 1] |
Μεσοποταμιτῶν
βασιλέα
χίλια
τάλαντα
σύμμαχον
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τούτῳ
γενέσθαι
τῷ
μισθῷ |
[7, 1, 5] |
Ἀβεννῆρος
συντίθεται:
πάντα
γὰρ
ποιεῖν
|
αὐτὸν |
ἐπὶ
τῷ
βεβαιώσασθαι
τῷ
Σαούλου |
[7, 9, 6] |
πρὸς
τὸν
πατέρα.
μυρίους
δ'
|
αὐτὸν |
ἐπιλέκτους
αἰτήσαντος
ἐκείνου
καὶ
τόν |
[7, 1, 1] |
αὐτὸς
ὡμολόγει:
τῇ
ῥομφαίᾳ
γὰρ
|
αὐτὸν |
ἐπιπεσόντα
διὰ
τὴν
τῶν
τραυμάτων |
[7, 7, 1] |
τῷ
πότῳ
δεξιουμένου
τοῦ
βασιλέως
|
αὐτὸν |
ἐπίτηδες
ταῖς
προπόσεσιν,
οὐδὲν
ἧττον |
[7, 11, 2] |
οἷς
ἐσφάλη
πρῶτος
ἐλθεῖν
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἔσπευσε.
ταῦτα
δ'
ἀντιβολοῦντος
αὐτοῦ |
[7, 1, 4] |
πίστεις
ἠξίου,
ἦ
μὴν
ἕξειν
|
αὐτὸν |
ἑταῖρον
καὶ
φίλον
ἀναπείσαντα
τὸν |
[7, 14, 1] |
τῷ
μέλλοντι
παιδὶ
βασιλεύειν
μετ'
|
αὐτὸν |
ἑτοίμην
τὴν
ὕλην
τῆς
οἰκοδομίας |
[7, 9, 1] |
ἀποδοῦναι
τῷ
θεῷ:
φεύγοντα
γὰρ
|
αὐτὸν |
εὔξασθαι.
τοῦ
δὲ
Δαυίδου
τὴν |
[7, 8, 2] |
καὶ
τοῖς
ἀδελφοῖς
ἐλθεῖν
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἐφ'
ἑστίασιν.
παραιτησαμένου
δ'
ὡς |
[7, 8, 1] |
γε
οὕτως
ἔλεγεν
ἐξ
ἐρωτικῆς
|
αὐτὸν |
ἔχειν
ἐπιθυμίας.
τοῦ
δὲ
Ἀμνῶνος |
[7, 11, 2] |
ἐπὶ
τὸν
Ἰόρδανον
ἠσπάσατο
μὲν
|
αὐτὸν |
ἡ
Ἰούδα
φυλή,
προσπεσὼν
δ' |
[7, 8, 5] |
διαλεχθεὶς
περὶ
τοῦ
παιδὸς
οὕτως
|
αὐτὸν |
ἡδέως
διατίθησιν,
ὡς
εὐθέως
καλέσαι |
[7, 9, 2] |
μὲν
πεισθεὶς
τῷ
Δαυίδῃ,
καταλιπὼν
|
αὐτὸν |
ἧκεν
εἰς
Ἱεροσόλυμα:
ἀφικνεῖται
δ' |
[7, 11, 2] |
ἐδεῖτο
συγγνῶναι
περὶ
τῶν
εἰς
|
αὐτὸν |
ἡμαρτημένων
καὶ
μὴ
γενέσθαι
πικρὸν |
[7, 7, 2] |
θάνατον
τἀνδρὸς
πυθομένη
ἐπὶ
συχνὰς
|
αὐτὸν |
ἡμέρας
ἐπένθησεν,
παυσαμένην
δὲ
τῆς |
[7, 12, 4] |
πρὶν
ἐνακοσίους
αὐτῶν
καταβαλεῖν.
μετ'
|
αὐτὸν |
ἦν
Ἐλεάζαρος
υἱὸς
Δωδείου,
ὃς |
[7, 8, 2] |
ἦν
αὐτῷ
υἱός,
μὴ
λυπεῖν
|
αὐτὸν |
ἠναγκάζετο.
ὁ
δὲ
Ἀψάλωμος
ἐμίσει |
[7, 13, 4] |
δέχεσθαι
τὴν
χάριν,
τιμὴν
δ'
|
αὐτὸν |
ἠξίου
λαμβάνειν
πάντων:
οὐ
γὰρ |
[7, 9, 6] |
αὐτῷ
ὑπὸ
τοῦ
Ἀχιτοφέλου
δεύτερον
|
αὐτὸν |
ἠξίου
συμβουλεύειν
περὶ
τοῦ
πολέμου |
[7, 9, 4] |
αὐτὸν
εἰσπραξαμένῳ.
πάντων
δ'
ἐπ'
|
αὐτὸν |
ἠρεθισμένων
ὑπ'
ὀργῆς
καὶ
μάλιστα |
[7, 9, 1] |
ἅρματα
ἐκέκτητο,
καὶ
ὁπλοφόροι
περὶ
|
αὐτὸν |
ἦσαν
πεντήκοντα:
καθ'
ἑκάστην
δ' |
[7, 9, 2] |
τῆς
ἀσεβείας
καὶ
τῆς
τόλμης
|
αὐτὸν |
θαυμάσας,
ὅτι
μηδὲ
τῆς
ἐπὶ |
[7, 11, 7] |
τῆς
παρὰ
τῷ
βασιλεῖ
πρὸς
|
αὐτὸν |
ἰσοτιμίας.
διὰ
ταύτην
γὰρ
τὴν |
[7, 10, 1] |
πρὸς
αὐτὸν
φύγωσιν
ἀμείνονα
παρασκευάσειν
|
αὐτὸν |
ἰσχύν:
ὑπονοήσειν
δὲ
καὶ
τοὺς |
[7, 10, 5] |
στένοντος
τὸν
υἱὸν
εἴσεισι
πρὸς
|
αὐτὸν |
Ἰώαβος
καὶ
παρηγορῶν
ὦ
δέσποτα, |
[7, 8, 4] |
χρόνου
λελωφήκει,
πρὸς
τοῦτο
μᾶλλον
|
αὐτὸν |
Ἰώαβος
ὁ
ἀρχιστράτηγος
παρώρμησε:
γύναιον |
[7, 5, 5] |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
κομίζειν,
ἄγειν
τε
|
αὐτὸν |
καθ'
ἑκάστην
ἡμέραν
ἐπὶ
τὴν |
[7, 9, 4] |
Γηρᾶ,
καὶ
λίθοις
τε
ἔβαλλεν
|
αὐτὸν |
καὶ
ἐκακηγόρει.
περιστάντων
δὲ
τῶν |
[7, 3, 2] |
λαμβάνειν
ἐπίδοσιν.
πέμψας
δὲ
πρὸς
|
αὐτὸν |
καὶ
Ἱέρωμος
ὁ
Τυρίων
βασιλεὺς |
[7, 10, 5] |
τὸν
λαὸν
ἀκούσαντα
συνδραμεῖν
πρὸς
|
αὐτὸν |
καὶ
κατασπάσασθαι.
καὶ
ταῦτα
μὲν |
[7, 8, 2] |
ὁ
δὲ
Ἀψάλωμος
ἐμίσει
χαλεπῶς
|
αὐτὸν |
καὶ
λανθάνων
καιρὸν
εἰς
ἄμυναν |
[7, 6, 2] |
ἂν
τοὺς
Σύρους
ἴδῃ
βιαζομένους
|
αὐτὸν |
καὶ
πλέον
δυναμένους
μεταγαγόντα
τὴν |
[7, 13, 3] |
καὶ
ἠντιβόλει
τὴν
ὀργὴν
εἰς
|
αὐτὸν |
καὶ
τὴν
γενεὰν
αὐτοῦ
πᾶσαν |
[7, 12, 2] |
ὁ
Σουμᾶ
υἱὸς
ἀνεῖλέ
τε
|
αὐτὸν |
καὶ
τῆς
ὅλης
νίκης
ῥοπὴ |
[7, 4, 3] |
τῷ
θεῷ
κεχαρισμένον
ἔφασκεν,
ὃς
|
αὐτὸν |
καὶ
τοῦ
πατρὸς
αὐτῆς
καὶ |
[7, 12, 2] |
τῷ
πάντων
ἀνδρειοτάτῳ
Παλαιστίνων
ἀπέκτεινεν
|
αὐτὸν |
καὶ
τοὺς
ἄλλους
εἰς
φυγὴν |
[7, 5, 4] |
ἔχειν
ὁμολογῶν,
καὶ
συμμαχίαν
πρὸς
|
αὐτὸν |
καὶ
φιλίαν
ποιούμενος.
ἔπεμψε
δ' |
[7, 1, 5] |
τοὺς
ἐπιδιώξοντας,
οἷς
καταλαβοῦσι
προσέταξεν
|
αὐτὸν |
καλεῖν
ἐκ
τοῦ
Δαυίδου
ὀνόματος, |
[7, 11, 3] |
ὡς
καταψευσαμένου
τοῦ
Σιβᾶ
πρὸς
|
αὐτὸν |
καταδικάζειν,
ἀλλ'
ὑπὲρ
μὲν
τοῦ |
[7, 11, 6] |
πολέμιον.
καὶ
ὅπου
ποτ'
ἂν
|
αὐτὸν |
καταλάβῃς
ὄντα
πειράθητι
συμβαλεῖν:
σπούδασον |
[7, 6, 2] |
αὐτός,
ἂν
ὑπὸ
τῶν
Ἀμμανιτῶν
|
αὐτὸν |
καταπονούμενον
θεάσηται.
προτρεψάμενος
οὖν
τὸν |
[7, 8, 1] |
τό
τε
σῶμα
τῆς
ὀδύνης
|
αὐτὸν |
κατεσθιούσης
κατισχναίνετο
καὶ
τὴν
χρόαν |
[7, 11, 1] |
ὄντων
καὶ
κοινὸν
αἷμα
πρὸς
|
αὐτὸν |
κεκληρωμένων.
τὰ
δ'
αὐτὰ
καὶ |
[7, 12, 4] |
καταβὰς
εἰς
τὸ
στόμιον
πλήξας
|
αὐτὸν |
μαχόμενον
τῷ
μετὰ
χεῖρας
ξύλῳ |
[7, 1, 4] |
τῶν
συνθηκῶν
ἀξιώσαντος
ἀνασώσαντα
πρὸς
|
αὐτὸν |
Μελχάλην>
τὴν
γυναῖκα
μεγάλοις
ὠνηθεῖσαν |
[7, 4, 1] |
τῶν
πολεμίων
στρατοπέδου,
κινεῖν
δ'
|
αὐτὸν |
μὴ
πρότερον
μηδ'
ἄρχεσθαι
τῆς |
[7, 14, 6] |
μὴ
μνησικακῆσαι
μηδ'
ἐργάσασθαι
δεινὸν
|
αὐτὸν |
μηδέν.
ὁ
δὲ
ἡμέρως
πάνυ |
[7, 12, 1] |
πλῆθος:
καὶ
οἱ
ἡγεμόνες
ὥρκωσαν
|
αὐτὸν |
μηκέτι
εἰς
μάχην
ἀπαντῆσαι
σὺν |
[7, 1, 6] |
παρέδωκε
τοῖς
ἄλλοις.
οὕτως
δ'
|
αὐτὸν |
ὁ
Ἀβεννήρου
συνέσχε
θάνατος,
ὡς |
[7, 15, 3] |
οὔτ'
ἄλλων
ἐθνῶν.
~(Ἔθαψε
δὲ
|
αὐτὸν |
ὁ
παῖς
Σολόμων
ἐν
Ἱεροσολύμοις |
[7, 11, 5] |
~(Ἀφικνοῦνται
δ'
εἰς
Γάλγαλα
πρὸς
|
αὐτὸν |
οἱ
πάσης
φυλῆς
πρῶτοι
μετὰ |
[7, 10, 2] |
ἐγένετο.
δείσας
δέ,
μὴ
καταλάβωσιν
|
αὐτὸν |
οἱ
πολέμιοι,
ἐπιβὰς
τῆς
ἡμιόνου |
[7, 2, 1] |
τὴν
ἀναίρεσιν,
ἵνα
μὴ
συλλάβωσιν
|
αὐτὸν |
οἱ
πολέμιοι;
ἦ
μεταβεβλῆσθαί
με |
[7, 2, 2] |
Δαυίδην
συνῆλθεν:
οὗτοι
πάντες
τὸν
|
αὐτὸν |
ὁπλισμὸν
εἶχον
τοῖς
τῆς
Γάδου |
[7, 12, 4] |
καὶ
μαχόμενον
σκυλεύσας
τοῖς
ἰδίοις
|
αὐτὸν |
ὅπλοις
διεχρήσατο.
προσαριθμήσειε
δὲ
ἄν |
[7, 8, 4] |
πρῶτον
καταλλάγηθι
καὶ
τὴν
πρὸς
|
αὐτὸν |
ὀργὴν
ἄφες:
πῶς
γὰρ
ἂν |
[7, 13, 4] |
μάλιστα
Δαυίδου:
καὶ
διὰ
τοῦτ'
|
αὐτὸν |
οὐδὲν
εἰργάσατο
δεινόν,
ὅτε
τὴν |
[7, 10, 1] |
πόλεως
ὑπάρχοντι.
βουλόμενον
δὲ
συνεκστρατεύειν
|
αὐτὸν |
οὐκ
εἴασαν
οἱ
φίλοι
γνώμῃ |
[7, 15, 1] |
καὶ
πίστεις
ἔλαβεν
ὡς
μηδὲν
|
αὐτὸν |
παθεῖν
τότε,
νῦν
ἐπιζητήσας
αἰτίαν |
[7, 9, 5] |
δὲ
παρῄνεσε
ταῖς
τοῦ
πατρὸς
|
αὐτὸν |
παλλακαῖς
συνελθεῖν:
ἐκ
τούτου
γὰρ |
[7, 6, 1] |
τοῦ
παιδός,
πέμψας
Δαυίδης
πρὸς
|
αὐτὸν |
παρεμυθήσατο
πρᾴως
τε
φέρειν
ἐπὶ |
[7, 1, 2] |
σὺν
αὐτῷ.
συνελθὼν
δὲ
πρὸς
|
αὐτὸν |
πᾶς
ὁ
τῆς
φυλῆς
τῆς |
[7, 14, 5] |
τὴν
ἀρχὴν
ἐπυνθάνετο:
λαμπρὸν
γὰρ
|
αὐτὸν |
ποιήσαντα
δεῖπνον
κεκληκέναι
τοὺς
υἱοὺς |
[7, 11, 2] |
ὡς
τεθνηξόμενος.
ὁ
δὲ
προσκυνήσας
|
αὐτὸν |
προῆγεν.
~(Ἀπήντησε
δ'
αὐτῷ
καὶ |
[7, 7, 1] |
ὡς
εἰς
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἀπολύσων
|
αὐτὸν |
πρὸς
τὸν
ἀρχιστράτηγον.
κληθεὶς
δ' |
[7, 1, 5] |
καὶ>
πρῶτον
μὲν
ἐπιχειρεῖ
διαβαλεῖν
|
αὐτὸν |
πρὸς
τὸν
βασιλέα
φυλάττεσθαι
παραινῶν |
[7, 1, 1] |
κεφαλὴν
τέφρᾳ
περιχεάμενος.
καὶ
προσκυνήσας
|
αὐτὸν |
πυνθανομένῳ,
πόθεν
ἥκοι
τοιοῦτος,
ἀπὸ |
[7, 5, 5] |
ἡμέραν
ἐπὶ
τὴν
αὐτοῦ
τράπεζαν
|
αὐτὸν |
Σιβὰν
καὶ
τοὺς
υἱοὺς
αὐτοῦ, |
[7, 9, 5] |
ἧκε
πρὸς
αὐτοὺς
καὶ
προσκυνήσας
|
αὐτὸν |
συνηύχετο
τὴν
βασιλείαν
εἰς
αἰῶνα |
[7, 13, 4] |
τὸν
υἱὸν
τὸν
μέλλοντα
μετ'
|
αὐτὸν |
τὴν
βασιλείαν
διαδέχεσθαι.
~(Μετὰ
δὴ |
[7, 4, 4] |
ὑπὸ
τοῦ
παιδὸς
τοῦ
μετ'
|
αὐτὸν |
τὴν
βασιλείαν
παραληψομένου
κληθησομένου
δὲ |
[7, 8, 1] |
ἔχει,
κατειπούσης
δ'
αὐτῆς
πρὸς
|
αὐτὸν |
τὴν
ὕβριν
ἡσυχάζειν
καὶ
μετρίως |
[7, 13, 4] |
ὁ
δὲ
βασιλεὺς
ἀγαπᾶν
μὲν
|
αὐτὸν |
τῆς
ἁπλότητος
καὶ
τῆς
μεγαλοψυχίας |
[7, 14, 5] |
ἔσται
τή
μερον.
προσκυνησάσης
δ'
|
αὐτὸν |
τῆς
γυναικὸς
καὶ
μακρὸν
εὐξαμένης |
[7, 7, 5] |
ἐπιγραφῇ.
ταῦτα
Ἰωάβου
γράψαντος
ἀποδεξάμενος
|
αὐτὸν |
τῆς
εὐνοίας
καὶ
τῆς
πίστεως |
[7, 14, 3] |
τὸ
ῥῖγος
ἔσεσθαι
βοήθημα
θαλπούσης
|
αὐτὸν |
τῆς
κόρης,
εὑρίσκετ'
ἐν
πόλει |
[7, 9, 4] |
διαχρήσασθαι
βουλομένου
τὸν
Σαμούιν
Δαυίδης
|
αὐτὸν |
τῆς
ὀργῆς
ἐπέσχε,
μὴ
τοῖς |
[7, 14, 4] |
πατὴρ
οὐκ
ἐπέπληττεν
οὐδ'
ἐπεῖχεν
|
αὐτὸν |
τῆς
προαιρέσεως
οὐδὲ
μέχρι
τοῦ |
[7, 10, 5] |
μὲν
ἔφασκεν
εὐθὺς
ὁρμῆσαι
πρὸς
|
αὐτὸν |
τῆς
τροπῆς
τῶν
πολεμίων
γενομένης, |
[7, 1, 6] |
διακείμενοι
σφόδρ'
αὐτοῦ
τὴν
πρὸς
|
αὐτὸν |
τιμὴν
ἀποθανόντα
καὶ
φυλακὴν
τῆς |
[7, 15, 1] |
τὸν
υἱὸν
Σολόμωνα
διελέχθη
πρὸς
|
αὐτὸν |
τοιάδε:
ἐγὼ
μέν,
ὦ
τέκνον, |
[7, 8, 1] |
ὑποκρίνασθαι
παρῄνεσεν,
ἐλθόντα
δὲ
πρὸς
|
αὐτὸν |
τὸν
πατέρα
πέμψαι
τὴν
ἀδελφὴν |
[7, 6, 3] |
τῶν
Ἑβραίων
βασιλεὺς
πάλιν
ἐπ'
|
αὐτὸν |
τοὺς
Ἀμμανίτας
τοσαύτην
δύναμιν
συνηθροικότας |
[7, 4, 2] |
θυγατέρα
τοῦ
πρώτου
βασιλέως
ἰδοῦσαν
|
αὐτὸν |
τοῦτο
ποιοῦντα
χλευάσαι.
εἰσκομίσαντες
δὲ |
[7, 13, 2] |
προφήτην
ἔπεμψεν
ὁ
θεὸς
πρὸς
|
αὐτὸν |
τρεῖς
αἱρέσεις
κομίζοντα,
ὅπως
ἐκλέξηται |
[7, 9, 5] |
σωφρόνως:
εἶπε
γὰρ
ἕπεσθαι
δεῖν
|
αὐτὸν |
τῷ
θεῷ
καὶ
τῷ
παντὶ |
[7, 11, 7] |
καταβάλλειν
αὐτά:
μὴ
δεξαμένων
γὰρ
|
αὐτὸν |
τῶν
ἐν
τῇ
πόλει
χαλεπῶς |
[7, 1, 6] |
θάνατος,
ὡς
μηδὲ
τροφὴν
ἀναγκαζόντων
|
αὐτὸν |
τῶν
ἑταίρων
λαβεῖν,
ἀλλ'
ὤμοσε |
[7, 7, 3] |
τῶν
παίδων,
ἐπιβουλευθήσεσθαι
δὲ
καὶ
|
αὐτὸν |
ὑπ'
ἐκείνου,
καὶ
τὸ
ἁμάρτημα |
[7, 14, 5] |
γνῷ
πᾶς
ὁ
λαὸς
ἀποδεδειγμένον
|
αὐτὸν |
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
βασιλέα,
Σολόμωνι |
[7, 2, 1] |
με
καὶ
μηκέτ'
εἶναι
τὸν
|
αὐτὸν |
ὑπωπτεύσατε,
ὡς
χαίρειν
κακούργοις
ἀνδράσι |
[7, 11, 6] |
ὄντα
πειράθητι
συμβαλεῖν:
σπούδασον
δ'
|
αὐτὸν |
φθάσαι,
μὴ
πόλεις
ὀχυρὰς
καταλαβόμενος |
[7, 5, 5] |
ὅρκων
καὶ
τῆς
ἐκείνου
πρὸς
|
αὐτὸν |
φιλίας
τε
καὶ
σπουδῆς:
πρὸς |
[7, 1, 4] |
φυλὴν
ἅπασαν
σημανῶν.
ὑποδεξαμένου
δ'
|
αὐτὸν |
φιλοφρόνως
καὶ
λαμπρᾷ
καὶ
πολυτελεῖ |
[7, 10, 1] |
τῆς
δυνάμεως
τῷ
λοιπῷ
πρὸς
|
αὐτὸν |
φύγωσιν
ἀμείνονα
παρασκευάσειν
αὐτὸν
ἰσχύν: |
[7, 1, 4] |
αὐτοῦ
τυγχάνοι
πάσῃ
προνοίᾳ
περὶ
|
αὐτὸν |
χρώμενος,
ἠπείλησε
μὲν
τὴν
βασιλείαν |
[7, 2, 1] |
παρασχόντος,
ἀλλ'
ὑπερεπάθησε
καὶ
λίαν
|
αὐτὸν |
ὠδύνησεν
ὁ
Ἀβεννήρου
θάνατος.
ἐπεβίω |
[7, 1, 1] |
ἀποκτείναντα
κολάσαι.
φήσας
γὰρ
πρὸς
|
αὐτὸν, |
ὡς
αὐτὸς
γένοιτο
κατήγορος
ἀνελὼν |
[7, 1, 5] |
ἀτόποις,
ἀποσπᾷ
μὲν
τῶν
οἰκείων
|
αὐτὸν |
ὡς
ἐν
ἀπορρήτῳ
διαλεξόμενος,
παραγαγὼν |
[7, 4, 4] |
ἐπεὶ
ποιεῖν
ὅτιπερ
ὥρμηται
προσέταξεν
|
αὐτὸν |
ὡς
τοῦ
θεοῦ
πρὸς
ἅπαντ' |