Liv., chap., par. |
[7, 14, 2] |
οἰκοδομίας
συλλαβέσθαι
τῷ
παιδὶ
καὶ
|
πάντων |
ἀδεεῖς
ὄντας
τῶν
κακῶν
περὶ |
[7, 12, 2] |
συγγενὴς
αὐτοῦ:
μονομαχήσας
γὰρ
τῷ
|
πάντων |
ἀνδρειοτάτῳ
Παλαιστίνων
ἀπέκτεινεν
αὐτὸν
καὶ |
[7, 7, 1] |
τὴν
γυναῖκα
διὰ
τοσούτου
χρόνου
|
πάντων |
ἀνθρώπων
ταύτην
ἐχόντων
τὴν
φύσιν |
[7, 2, 1] |
κεφαλὴν
ἐν
τῷ
Ἀβεννήρου
τάφῳ
|
πάντων |
ἀξιώσας
ἐκήδευσε.
~(Τούτων
δὲ
τοιοῦτον |
[7, 9, 2] |
θυσίαν
μετεσταλμένοι:
καὶ
βασιλεὺς
ὑπὸ
|
πάντων |
ἀποδείκνυται
τοῦτο
γενέσθαι
στρατηγήσας.
ὡς |
[7, 1, 6] |
φυλακὴν
τῆς
πίστεως
ἠγάπησαν,
ὅτι
|
πάντων |
αὐτὸν
ἀξιώσειεν
τῶν
νομιζομένων
ὡς |
[7, 11, 4] |
δ'
υἱὸν
Ἀχίμανον
ἄφες
μοι:
|
πάντων |
γὰρ
αὐτῷ
μετα
δώσω
τῶν |
[7, 9, 4] |
αὑτοῦ
δεσπότην
δίκην
αὐτὸν
εἰσπραξαμένῳ.
|
πάντων |
δ'
ἐπ'
αὐτὸν
ἠρεθισμένων
ὑπ' |
[7, 14, 6] |
τοῦ
δείπνου
καὶ
μηδενὸς
γευομένου
|
πάντων |
δ'
ἐπ'
ἐννοίας
ὑπαρχόντων,
εἰστρέχει |
[7, 8, 3] |
ἔμπροσθεν
ἀπολωλότας.
ἦν
δὲ
παρὰ
|
πάντων |
δάκρυα
καὶ
στόνος,
τῶν
μὲν |
[7, 3, 1] |
ἅπαντος
τοῦ
λαοῦ
δώσειν
ἐπηγγείλατο.
|
πάντων |
δὲ
φιλοτιμουμένων
ἀναβῆναι
καὶ
μηδένα |
[7, 1, 4] |
Σαμουήλου
τοῦ
προφήτου
Δαυίδην
χειροτονήσαντα
|
πάντων |
Ἑβραίων
βασιλέα,
προειπεῖν
δ'
ὅτι |
[7, 7, 3] |
δυνάμεως
καὶ
τῶν
ἐν
κύκλῳ
|
πάντων |
ἐθνῶν
πολλῶν
καὶ
μεγάλων
κύριον, |
[7, 14, 2] |
καὶ
δὴ
καὶ
τῷ
μεγίστῳ
|
πάντων |
εἰρήνῃ
καὶ
πολέμων
ἀπαλλαγῇ
καὶ |
[7, 2, 2] |
ἐν
Γιβρῶνι,
ὁ
Δαυίδης
μετὰ
|
πάντων |
ἐκεῖθεν
ἄρας
ἧκεν
εἰς
Ἱεροσόλυμα. |
[7, 11, 3] |
καὶ
χρηστὸς
ἐγένου
τότε
μάλιστα
|
πάντων |
ἐκείνων
λήθην
ποιησάμενος,
ὅτ'
ἐξουσίαν |
[7, 11, 4] |
καὶ
προσκυνήσας
τὸν
βασιλέα
καὶ
|
πάντων |
ἐπευξάμενος
αὐτῷ
τέλος
ὧν
ἔχει |
[7, 9, 2] |
ἀπονοίας
κοινολογησάμενος
αὐτοῖς
καὶ
περὶ
|
πάντων |
ἐπιτρέψας
κριτῇ
τῷ
θεῷ,
καταλιπὼν |
[7, 4, 4] |
πρόσωπον
ἤρξατο
προσκυνεῖν
καὶ
περὶ
|
πάντων |
εὐχαριστεῖν
τῷ
θεῷ,
ὧν
τε |
[7, 10, 2] |
δεσπότου
παῖδα,
καὶ
ταῦτ'
ἐκείνου
|
πάντων |
ἡμῶν
ἀκουόντων
φείσασθαι
τοῦ
νεα |
[7, 11, 5] |
ἐξουσίαν
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
λαβὼν
|
πάντων |
ἡμῶν
εἶναι
συγγενὴς
κρίνεται.
καὶ |
[7, 2, 2] |
οἴνου
καὶ
τῶν
πρὸς
τροφὴν
|
πάντων |
καὶ
μιᾷ
γνώμῃ
βασιλεύειν
τὸν |
[7, 9, 1] |
τὴν
κρίσιν,
εὔνοιαν
αὑτῷ
παρὰ
|
πάντων |
κατεσκεύαζε
λέγων,
ὡς
αὐτὸς
ἂν |
[7, 14, 10] |
διάταξιν
τῆς
οἰκοδομίας
τοῦ
ναοῦ
|
πάντων |
ὁρώντων
ἔδωκε
Σολόμωνι
θεμελίων
καὶ |
[7, 13, 4] |
τιμὴν
δ'
αὐτὸν
ἠξίου
λαμβάνειν
|
πάντων: |
οὐ
γὰρ
εἶναι
δίκαιον
προῖκα |
[7, 1, 6] |
θεὸς
μέν,
εἶπεν,
ᾧ
μέλει
|
πάντων, |
οὐκ
ἐάσει
τοῦτον
ἡμῖν
ἀνεκδίκητον: |
[7, 9, 2] |
ὄρους
γυμνοῖς
τοῖς
ποσὶ
καὶ
|
πάντων |
σὺν
αὐτῷ
δακρυόντων,
ἀγγέλλεται
καὶ |
[7, 14, 7] |
καὶ
Ἀβιαθάρου
τῶν
ἀρχιερέων
καὶ
|
πάντων |
τῶν
ἀρχόντων:
καὶ
ἡ
πρώτη |
[7, 1, 3] |
ἀδελφῶν
Ἀβεσσαίου
καὶ
Ἀσαήλου
καὶ
|
πάντων |
τῶν
Δαυίδου
ὁπλιτῶν.
καὶ
περιτυχὼν |
[7, 14, 11] |
εὐχαρίστησαν
δὲ
καὶ
Δαυίδῃ
περὶ
|
πάντων |
ὧν
αὐτοῦ
τὴν
βασιλείαν
παραλαβόντος |