Liv., chap., par.
[7, 11, 7]	ταύτην γὰρ τὴν αἰτίαν καὶ	τὸν	Ἀβενῆρον ἐφόνευσεν. ἀλλ' ἐκεῖνο μὲν
[7, 1, 3]	εἰς ἅμιλλαν λέγουσι παραδραμεῖν, καὶ	τὸν	Ἀβεννῆρον ἐδίωκεν ὑπὸ ῥύμης καὶ
[7, 1, 6]	οὐθεὶς ὑπενόησεν ὑπ' αὐτοῦ φονευθῆναι	τὸν	Ἀβεννῆρον: ἔλεξε δὲ καὶ πρὸς
[7, 1, 3]	τόπου τινός, Ὄμματον καλοῦσιν, ἐδίωξαν	τὸν	Ἀβεννῆρον ἤδη περὶ δυσμὰς ὄντος
[7, 1, 6]	δεδηλῶσθαι. ~(Δαυίδης δ' ἀκούσας ἀνῃρημένον	τὸν	Ἀβεννῆρον ἤλγησε μὲν τὴν ψυχήν,
[7, 1, 5]	ἀρχήν. ~(Ἐκπέμψαντος δὲ τοῦ Δαυίδου	τὸν	Ἀβεννῆρον οὐδὲ ὀλίγον διαλιπὼν εἰς
[7, 1, 3]	πτῶμα καὶ τῆς πλείονος ἐπὶ	τὸν	Ἀβεννῆρον σπουδῆς αἰτίαν τὴν ὑπὲρ
[7, 1, 3]	φυλῆς, αὐτούς τε κατεσκέπτετο καὶ	τὸν	Ἀβεννῆρον. τούτου δὲ ἀνακεκραγότος καὶ
[7, 1, 6]	ἐγέννησεν: οἵ τε γὰρ πρὸς	τὸν	Ἀβεννῆρον φιλοστόργως διακείμενοι σφόδρ' αὐτοῦ
[7, 1, 3]	οἱ δὲ μετ' αὐτοῦ διώκοντες	τὸν	Ἀβεννῆρον ὡς ἦλθον ἐπὶ τὸν
[7, 1, 6]	βασιλέως ἐν τοῖς ὁμοίοις τυγχάνοντα	τὸν	Ἀβεννήρου νεκρὸν ἑώρα. πρὸς τούτοις
[7, 6, 2]	ἰδόντες οἱ Ἀμμανῖται καὶ δείσαντες	τὸν	Ἀβεσσαῖον καὶ τὴν μετ' αὐτοῦ
[7, 13, 3]	ἀέρα ὁ βασιλεὺς καὶ θεασάμενος	τὸν	ἄγγελον δι' αὐτοῦ φερόμενον ἐπὶ
[7, 1, 3]	μάχην παροξύνειν, ἁμαρτεῖν δὲ καὶ	τὸν	ἀδελφὸν αὐτοῦ Ἀσάηλον, ὃς παραινοῦντος
[7, 1, 3]	κτείνας αὐτὸν ἀπολέσῃ τὴν πρὸς	τὸν	ἀδελφὸν αὐτοῦ παρρησίαν, οὐ προσιέμενον
[7, 6, 2]	αὐτὸν καταπονούμενον θεάσηται. προτρεψάμενος οὖν	τὸν	ἀδελφὸν καὶ παρακαλέσας εὐψύχως καὶ
[7, 14, 5]	κελεύσαντος εἰσελθών, εἰ τήμερον ἀποδείξειε	τὸν	Ἀδωνίαν βασιλέα καὶ παραδοίη τὴν
[7, 13, 3]	ἀρκεσθέντα παύσασθαι: ἀναβλέψας δ' εἰς	τὸν	ἀέρα ὁ βασιλεὺς καὶ θεασάμενος
[7, 14, 5]	ἅπασαν περιηχεῖσθαι τὴν γῆν καὶ	τὸν	ἀέρα. ~(Ὡς δ' ᾔσθοντο τῆς
[7, 12, 4]	βαλὼν ἀπέκτεινε: περιελόμενος γὰρ αὐτοῦ	τὸν	ἄκοντα καὶ ζῶντα ἔτι καὶ
[7, 5, 5]	μνημονικώτατος τῶν εὖ ποιησάντων παρὰ	τὸν	ἄλλον χρόνον ὑπῆρχε. προσέταξεν οὖν
[7, 5, 4]	δὲ πεμφθέντα ὑπ' αὐτοῦ καὶ	τὸν	ἄλλον χρυσὸν καὶ ἄργυρον, ὃν
[7, 11, 7]	τῆς γῆς καὶ τῇ ἑτέρᾳ	τὸν	Ἀμασᾶν ἐγγὺς γενόμενον ὡς καταφιλήσων
[7, 11, 1]	φυλῆς ἄρχουσι διειλέχθησαν ἃ δὲ	τὸν	Ἀμασὰν ἔπεισαν τὰ παρὰ τοῦ
[7, 11, 6]	ἐπλησίαζεν αὐταῖς. ἀποδείκνυσι δὲ καὶ	τὸν	Ἀμασὰν στρατηγὸν καὶ τὴν τάξιν
[7, 15, 1]	τε τὸν Νήρου παῖδα καὶ	τὸν	Ἀμασὰν υἱὸν Ἰέθρα: ὧν ὅπως
[7, 8, 1]	εὐθέως μετὰ τὴν κορείαν εἰσέρχεται	τὸν	Ἀμνῶνα καὶ προσλοιδορησάμενος ἐκέλευσεν ἀναστᾶσαν
[7, 8, 2]	ἰδίοις ἐκέλευσεν ὁπηνίκ' ἂν ἴδωσι	τὸν	Ἀμνῶνα μέθῃ παρειμένον καὶ κάρῳ,
[7, 8, 1]	ὁρῶν οὖν καθ' ἑκάστην πρωίαν	τὸν	Ἀμνῶνα μὴ κατὰ φύσιν ἔχοντα
[7, 8, 2]	μὲν πεπραγμένοις ἤχθετο, φιλῶν δὲ	τὸν	Ἀμνῶνα σφόδρα, πρεσβύτατος γὰρ ἦν
[7, 7, 3]	τε γήμας ἔχει γυναῖκα καὶ	τὸν	ἄνδρα αὐτῆς ἀποκτείνειεν ἐκδοὺς τοῖς
[7, 1, 6]	τῷ λαῷ κλαίειν καὶ πενθεῖν	τὸν	ἄνδρα καὶ τοῖς νομιζομένοις τιμᾶν
[7, 5, 4]	τῆς Ἀμάθης βασιλεὺς τὰ περὶ	τὸν	Ἀνδράζαρον ἐπύθετο καὶ τὴν δύναμιν
[7, 5, 4]	υἱὸν αὐτοῦ καὶ περὶ τοῦ	τὸν	Ἀνδράζαρον ἐχθρὸν ὄντ' αὐτῷ πολεμῆσαι
[7, 8, 3]	καὶ τοὺς ἀποθανεῖν δεδηλωμένους καὶ	τὸν	ἀνῃρηκότα. ὁ δὲ Σαμᾶ τοῦ
[7, 8, 4]	ἠξίου τε τῶν συγγενῶν ἐπὶ	τὸν	ἀνῃρηκότα ὡρμηκότων καὶ ζητούντων αὐτὸν
[7, 7, 3]	καὶ πονηρὸν πρὸς τὸν Νάθαν	τὸν	ἄνθρωπον ἐκεῖνον, ὃς δὴ τοῦτο
[7, 11, 8]	τηλικαύτην: λαβὼν μέντοι παρ' αὐτῶν	τὸν	ἀντάραντα τῷ βασιλεῖ πρὸς τιμωρίαν
[7, 7, 3]	ὑποτυχὼν αὐτὸν ἔλεγεν ἐκεῖνον εἶναι	τὸν	ἄξιον ταῦτα παθεῖν ὑφ' ἑαυτοῦ
[7, 14, 9]	πᾶσαν τὴν χώραν σπαρῆναι καὶ	τὸν	ἅπαντα ταύτῃ παραμεῖναι χρόνον, ἣν
[7, 3, 2]	πόλιν αὐτὴν Δαυίδου προσηγόρευσε, καὶ	τὸν	ἅπαντα χρόνον ἐν αὐτῇ διέτριβε
[7, 1, 1]	ἀφαιρεθῆναι τὸν βίον, ἀλλὰ καὶ	τὸν	ἀποκτείναντα κολάσαι. φήσας γὰρ πρὸς
[7, 5, 1]	κατ' ἔτος τελεῖν ἐπὶ Ἀρτάζαρον	τὸν	Ἀραοῦ μὲν υἱὸν βασιλέα δὲ
[7, 13, 1]	ἐννέα καὶ ἡμέρας εἴκοσι καὶ	τὸν	ἀριθμὸν ἀπέδωκε τῷ βασιλεῖ τοῦ
[7, 1, 4]	τὸν καιρὸν καὶ παῖδες Δαυίδῃ	τὸν	ἀριθμὸν ἓξ ἐκ γυναικῶν τοσούτων>
[7, 5, 5]	πεντεκαίδεκα, καὶ τοὺς οἰκέτας αὐτοῦ	τὸν	ἀριθμὸν ὄντας εἴκοσι τῷ παιδὶ
[7, 11, 2]	καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ πεντεκαίδεκα	τὸν	ἀριθμὸν ὄντες μετὰ οἰκετῶν εἴκοσιν.
[7, 3, 3]	ἐποιήσατο δὲ καὶ παῖδας ἐννέα	τὸν	ἀριθμόν, οὓς προσηγόρευσεν Ἀμασέ, Ἀμνου,
[7, 5, 2]	βασιλεὺς Ἄδαδος, ὅτι πολεμεῖ Δαυίδης	τὸν	Ἀρτάζαρον, φίλος ὢν αὐτῷ μετὰ
[7, 14, 4]	Ἀδωνίας τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον καὶ	τὸν	ἀρχιερέα Ἀβιάθαρον, μόνοι δ' ἀντέπραττον
[7, 14, 5]	εὐξαμένης αὐτῷ βίον Σάδωκον μεταπέμπεται	τὸν	ἀρχιερέα καὶ Βαναίαν τὸν ἐπὶ
[7, 14, 4]	τοὺς ὑπ' αὐτοῦ κεκλημένους Ἀβιάθαρον	τὸν	ἀρχιερέα καὶ Ἰώαβον τὸν ἄρχοντα
[7, 14, 4]	Ἰούδα φυλῆς, οὔτε δὲ Σάδωκον	τὸν	ἀρχιερέα καὶ Νάθαν τὸν προφήτην
[7, 14, 5]	τοῦτο δὲ ποιῆσαι προσέταξε Σάδωκον	τὸν	ἀρχιερέα καὶ Νάθαν τὸν προφήτην.
[7, 14, 5]	ἐκάλεσε δὲ οὔτε ἐμὲ οὔτε	τὸν	ἀρχιερέα Σάδωκον οὔτε Βαναίαν τὸν
[7, 4, 1]	ἐκεῖνον ἑαυτῷ ποιεῖν ἐπέτρεπεν, ἐκέλευσε	τὸν	ἀρχιερέα τί δοκεῖ τῷ θεῷ
[7, 6, 2]	ὧν ὑβρίσθη πολεμεῖν μέλλειν, Ἰώαβον	τὸν	ἀρχιστράτηγον δοὺς αὐτῷ τῆς στρατιᾶς
[7, 6, 3]	ἀρχομένου δὲ τοῦ ἔαρος ἔπεμψε	τὸν	ἀρχιστράτηγον Ἰώαβον πολεμήσοντα τοῖς Ἀμμανίταις.
[7, 7, 1]	τὴν ἐπιοῦσαν ἀπολύσων αὐτὸν πρὸς	τὸν	ἀρχιστράτηγον. κληθεὶς δ' ἐπὶ δεῖπνον
[7, 14, 4]	Ἀβιάθαρον τὸν ἀρχιερέα καὶ Ἰώαβον	τὸν	ἄρχοντα καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ
[7, 1, 3]	τὸν τόπον, οὗ κεῖσθαι συνέβαινε	τὸν	Ἀσάηλον, περιστάντες τὸν νεκρὸν οὐκέτι
[7, 14, 7]	καὶ τέσσαρα καὶ κληρωσαμένων κατὰ	τὸν	αὐτὸν ἀνέβησαν τρόπον ταῖς τῶν
[7, 3, 1]	εἴ τινες ἄρα καὶ ἄλλοι	τὸν	αὐτὸν ἐκείνοις τρόπον διέκειντο πρὸς
[7, 2, 2]	πρὸς Δαυίδην συνῆλθεν: οὗτοι πάντες	τὸν	αὐτὸν ὁπλισμὸν εἶχον τοῖς τῆς
[7, 2, 1]	μεταβεβλῆσθαί με καὶ μηκέτ' εἶναι	τὸν	αὐτὸν ὑπωπτεύσατε, ὡς χαίρειν κακούργοις
[7, 9, 4]	τὴν ὑπὲρ ὧν ἥμαρτεν εἰς	τὸν	αὑτοῦ δεσπότην δίκην αὐτὸν εἰσπραξαμένῳ.
[7, 4, 2]	αὐτὸς δ' εἰς τὸν οἶκον	τὸν>	αὑτοῦ παραγίνεται. ~(Παραστᾶσα δὲ αὐτῷ
[7, 10, 4]	κἀκεῖνον δὲ ἄγγελον εἰπόντος, ἰδὼν	τὸν	Ἀχιμᾶν ὁ σκοπὸς ἤδη ἐγγὺς
[7, 10, 4]	αὐτήν, τῶν σκοπῶν τις ἰδὼν	τὸν	Ἀχιμᾶν τρέχοντα καὶ μήπω τίς
[7, 9, 2]	ἀπαλλοτριῶσαι τὴν Ἀψαλώμου διάνοιαν πρὸς	τὸν	Ἀχιτόφελον. ἐδεδίει γάρ, μὴ τἀναντία
[7, 9, 5]	γὰρ αὐτὸν εἶχε. καὶ καλέσας	τὸν	Ἀχιτόφελον συνεβουλεύετο αὐτῷ τί δεῖ
[7, 8, 4]	προκειμένου κατὰ νοῦν ἔφασκε καὶ	τὸν	Ἀψάλωμον ἄγειν ἐκέλευεν: οὐ γὰρ
[7, 8, 5]	τὸ πραχθὲν μαθὼν ἧκε πρὸς	τὸν	Ἀψάλωμον ἐγκαλῶν τε αὐτῷ καὶ
[7, 10, 5]	ἀκοῦσαι δὲ μεγάλης φωνῆς διωκόντων	τὸν	Ἀψάλωμον καὶ πλεῖον τούτου μηδὲν
[7, 9, 7]	τινες ἱππεῖς καὶ διαβάλλουσι πρὸς	τὸν	Ἀψάλωμον: ὁ δ' εὐθὺς ἔπεμψε
[7, 10, 2]	στρατηγοῦ φήσαντος, εἰ βαλὼν ἀπέκτεινε	τὸν	Ἀψάλωμον, οὐδ' εἰ χιλίους, εἶπεν,
[7, 8, 4]	εἰς τὴν Γεσσούραν παραυτίκα καὶ	τὸν	Ἀψάλωμον παραλαβὼν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα.
[7, 8, 3]	διὰ τὴν Θημάρης ὕβριν ἀποτολμῆσαι	τὸν	Ἀψάλωμον τὴν ἀναίρεσιν τὴν ἐκείνου.
[7, 10, 2]	αὐτῷ δεῖξαι ποῦ κρεμάμενον ἴδοι	τὸν	Ἀψάλωμον τοξεύσας κατὰ τῆς καρδίας
[7, 10, 2]	τοῦ Δαυίδου πάντες ὥρμησαν ἐπὶ	τὸν	Ἀψάλωμον: φανερὸς γὰρ αὐτοῖς ὑπό
[7, 3, 3]	καὶ σπουδὴν πρὸς αὐτὸν γενομένην	τὸν	βασιλέα, ἣν μικρὸν ὕστερον εὐκαιρότερον
[7, 14, 5]	ἐπισαλπίζοντας βοᾶν εἰς αἰῶνα Σολόμωνα	τὸν	βασιλέα καθίσαι ἐπὶ τοῦ βασιλικοῦ
[7, 8, 5]	ἀνάγκην αὐτοῦ κατοικτείρας ἐμεσίτευσε πρὸς	τὸν	βασιλέα καὶ διαλεχθεὶς περὶ τοῦ
[7, 1, 1]	ὡς αὐτὸς γένοιτο κατήγορος ἀνελὼν	τὸν	βασιλέα, καὶ μαθών, ὡς εἴη
[7, 11, 6]	σαλπίσας κέρατι σημαίνει πόλεμον πρὸς	τὸν	βασιλέα, καὶ πάντες ἠκολούθησαν ἐκείνῳ
[7, 11, 4]	καταλιπὼν τὸν υἱὸν καὶ προσκυνήσας	τὸν	βασιλέα καὶ πάντων ἐπευξάμενος αὐτῷ
[7, 7, 3]	σφόδρα ἐλύπησεν ὁ λόγος οὗτος	τὸν	βασιλέα καὶ πονηρὸν πρὸς τὸν
[7, 14, 4]	πεισθεῖσα τῷ Νάθᾳ πάρεισι πρὸς	τὸν	βασιλέα, καὶ προσκυνήσασα καὶ λόγον
[7, 10, 5]	βασιλέως φανεὶς ὁ Ἀχιμᾶς προσκυνεῖ	τὸν	βασιλέα, καὶ πυθομένῳ περὶ τῆς
[7, 1, 3]	τὴν φύσιν, ὡς ἔγνω πεσόντα	τὸν	βασιλέα καὶ τὸν Ἰωνάθην καὶ
[7, 8, 4]	θυμὸν ἀφεικέναι. ὁ δὲ προσκυνήσας	τὸν	βασιλέα καὶ τοὺς λόγους ἀσπασάμενος
[7, 6, 2]	πολεμίων Ἰώαβος εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς	τὸν	βασιλέα λαμπρῶς ὑπέστρεψε. ~(Τοῦτο τὸ
[7, 7, 2]	γενομένων ἔπεμψεν ἀγγέλους Ἰώαβος πρὸς	τὸν	βασιλέα λέγειν ἐντειλάμενος αὐτοῖς, ὡς
[7, 6, 1]	τρόπον ταῦτ' ἐδέξαντο, καὶ παρώτρυναν	τὸν	βασιλέα λέγοντες κατασκόπους πεπομφέναι τῆς
[7, 12, 1]	ἐξαίφνης Ἀβεσσαῖος ὁ Ἰωάβου ἀδελφὸς	τὸν	βασιλέα μὲν ὑπερήσπισε περιβὰς κείμενον,
[7, 13, 1]	κατανοήσας ὑπέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς	τὸν	βασιλέα μετὰ μῆνας ἐννέα καὶ
[7, 10, 5]	τὸν περὶ τῶν πραγμάτων λογισμὸν	τὸν	βασιλέα: μετασχηματίσας γὰρ ἑαυτὸν Δαυίδης
[7, 11, 5]	ὑμᾶς αὑτῶν ἀποκαλοῦντας μόνων συγγενῆ	τὸν	βασιλέα: ὁ γὰρ τὴν ἁπάντων
[7, 7, 3]	φανεὶς κατὰ τοὺς ὕπνους ἐμέμφετο	τὸν	βασιλέα. ὁ δὲ Νάθας ἀστεῖος
[7, 7, 1]	τῆς γυναικὸς καὶ πεμψάσης πρὸς	τὸν	βασιλέα, ὅπως τῷ ἁμαρτήματι σκέψηταί
[7, 1, 2]	διαμένουσιν. ~(Ἐπεὶ δὲ τούτοις ἐξετίμησε	τὸν	βασιλέα παυσάμενος τοῦ πένθους ἤρετο
[7, 14, 6]	ἑαυτοὺς ἕκαστοι. φοβηθεὶς δ' Ἀδωνίας	τὸν	βασιλέα περὶ τῶν γεγονότων ἱκέτης
[7, 5, 5]	ἐλθὼν δ' ὁ Μεμφίβοσθος πρὸς	τὸν	βασιλέα πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον προσεκύνησεν
[7, 13, 4]	δὲ τὸν σῖτον ἀλοῶν ἐπεὶ	τὸν	βασιλέα προσιόντα καὶ τοὺς παῖδας
[7, 6, 1]	τῆς πρὸς τοὺς πρεσβευτὰς εἰσπραξόμενος	τὸν	βασιλέα. συνέντες δὲ οἵ τε
[7, 3, 1]	ἄλλους, καὶ ἀναβὰς ἐβόησε πρὸς	τὸν	βασιλέα τὴν στρατηγίαν ἀπαιτῶν. ~(Ἐκβαλὼν
[7, 5, 2]	πόλεμον δ' ἐξενέγκας πρὸς Δαυίδην	τὸν	βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ πολλαῖς
[7, 11, 5]	ἐποιήσατε δίκαια λεληθότως ἐλθόντες πρὸς	τὸν	βασιλέα. ~(Τοιαῦτα τῶν ἡγεμόνων πρὸς
[7, 1, 5]	μὲν ἐπιχειρεῖ διαβαλεῖν αὐτὸν πρὸς	τὸν	βασιλέα φυλάττεσθαι παραινῶν καὶ μὴ
[7, 12, 1]	ἐπὶ τῷ παρ' ὀλίγον κινδυνεῦσαι	τὸν	βασιλέα χαλεπῶς τὸ πλῆθος: καὶ
[7, 8, 4]	γύναιον ἱκέτευσεν, ὑπολαβὸν πάλιν πρὸς	τὸν	βασιλέα χάρις μέν, εἶπεν, ἤδη
[7, 12, 4]	διὰ τῆς παρεμβολῆς ὑπέστρεψαν πρὸς	τὸν	βασιλέα, ὡς τοὺς Παλαιστίνους καταπλαγέντας
[7, 14, 5]	καὶ παραγαγόντες εἰς τὸν οἶκον	τὸν	βασιλικὸν καθίζουσιν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ
[7, 1, 6]	μὲν εἰς τοιοῦτο κατέστρεψε τέλος	τὸν	βίον. ~(Ἀκούσας δὲ τὴν τελευτὴν
[7, 1, 1]	πολλάκις ὑπ' αὐτοῦ κινδυνεύσας ἀφαιρεθῆναι	τὸν	βίον, ἀλλὰ καὶ τὸν ἀποκτείναντα
[7, 7, 3]	καὶ μηδὲν ἁμαρτὼν ὅλως περὶ	τὸν	βίον ἢ τὰ περὶ τὴν
[7, 15, 1]	τε ἐπανελθόντα γνῶναι, τί κατὰ	τὸν	βίον πράττεται. διὸ ζῶν ἔτι
[7, 13, 4]	αὐτοῦ τὴν ἅλω. καὶ οἰκοδομήσας	τὸν	βωμὸν ἱερούργησε καὶ ὡλοκαύτωσε καὶ
[7, 11, 4]	τὴν βασιλείαν ἀπολαβεῖν. ~(Βεέρζελον δὲ	τὸν	Γαλαδίτην ἄνδρα μέγαν καὶ καλὸν
[7, 7, 3]	οὐχ ἡδέως ἐπεῖδεν ὁ θεὸς	τὸν	γάμον, ἀλλὰ δι' ὀργῆς ἔχων
[7, 8, 5]	δέομαί σου παρόντος ἡμερῶσαί μοι	τὸν	γεγεννηκότα: ὡς ἔγωγε δεινοτέραν τῆς
[7, 7, 2]	πόλιν, καὶ ταῦτ' ἔχοντας παράδειγμα	τὸν	Γεδεῶνος υἱὸν Ἀβιμέλεχον, ὃς ἐπεὶ
[7, 15, 1]	φυγὴν ὑπῆρξέ μοι χρεολυτοῦμεν. καὶ	τὸν	Γήρα δὲ υἱὸν Σουμούιν τὸν
[7, 11, 4]	δεομένου, σὲ μέν, εἶπεν, ἀπολύω,	τὸν	δ' υἱὸν Ἀχίμανον ἄφες μοι:
[7, 2, 2]	γὰρ χωρὶς ἡ Ἰούδα φυλὴ	τὸν	Δαυίδην ἀπέδειξε βασιλέα. ἐκ δὲ
[7, 10, 4]	τελευτῆς, ἐπέτρεψεν αὐτῷ τὴν πρὸς	τὸν	Δαυίδην ἄφιξιν. καὶ τὴν ἐπιτομωτέραν
[7, 4, 1]	ἦν. ~(Γνόντες δ' οἱ Παλαιστῖνοι	τὸν	Δαυίδην βασιλέα ὑπὸ τῶν Ἑβραίων
[7, 10, 4]	ἐστι γνωρίσαι δυνάμενος εἶπε πρὸς	τὸν	Δαυίδην βλέπειν τινὰ παραγινόμενον πρὸς
[7, 2, 2]	πάντων καὶ μιᾷ γνώμῃ βασιλεύειν	τὸν	Δαυίδην ἐκύρωσαν. ἐπὶ δὲ τρεῖς
[7, 1, 3]	προαιρούμενος: ὤργιστο γὰρ αὐτοῖς βασιλέα	τὸν	Δαυίδην κεχειροτονηκόσιν. ἀπήντησε δ' αὐτῷ
[7, 5, 4]	ἤκουσε, δείσας περὶ αὑτῷ καὶ	τὸν	Δαυίδην πρὶν ἐπ' αὐτὸν ἔλθοι
[7, 9, 7]	κεκρυμμένους εἶχον, ὅπως διακομίσωσι πρὸς	τὸν	Δαυίδην τὰ πραττόμενα: πέμψαντες οὖν
[7, 1, 5]	ἀπελθεῖν. ὡς δ' οὐκ ἔπειθε	τὸν	Δαυίδην τούτοις οὐδὲ παροξυνόμενον ἑώρα,
[7, 7, 3]	γάμον, ἀλλὰ δι' ὀργῆς ἔχων	τὸν	Δαυίδην τῷ προφήτῃ Νάθᾳ φανεὶς
[7, 9, 6]	γνώμῃ μετακαλεῖται καὶ τὸν Χουσὶν	τὸν	Δαυίδου ἀρχίφιλον: οὕτως γὰρ αὐτὸν
[7, 6, 1]	ἄρχοντες κακοήθως ἀλλ' οὐ κατὰ	τὸν	Δαυίδου τρόπον ταῦτ' ἐδέξαντο, καὶ
[7, 9, 2]	φυγῆς ἐκοινώνουν, ὅτ' ἔζη Σαοῦλος.	τὸν	δὲ Ἀβιάθαρον καὶ Σάδωκον τοὺς
[7, 14, 2]	τοῖς ἄλλοις μὴ παραβαίνειν ἐπίτρεπε.	τὸν	δὲ ναόν, ὃν ὑπὸ σοῦ
[7, 1, 4]	τοῦ Γεσσιρῶν βασιλέως Ἀψάλωμος ὄνομα,	τὸν	δὲ τέταρτον Ἀδωνίαν ἐκ γυναικὸς
[7, 14, 9]	τῶν ἐχθρῶν μεμιάνθαι τὴν δεξιάν,	τὸν	δὲ υἱὸν ἐκέλευσε τὸν διαδεξόμενον
[7, 10, 2]	κτῆνος ὑπ' ὀξύτητος ὡς ἐπικείμενον	τὸν	δεσπότην ἔτι φέρον ἐχώρει προσωτέρω,
[7, 14, 9]	δεξιάν, τὸν δὲ υἱὸν ἐκέλευσε	τὸν	διαδεξόμενον τὴν βασιλείαν κατασκευάσαι τὸν
[7, 13, 4]	Ὀροννᾶ πυθομένου τί παρείη πρὸς	τὸν	δοῦλον ὁ δεσπότης, εἶπεν ὠνήσασθαι
[7, 15, 1]	τὸν Γήρα δὲ υἱὸν Σουμούιν	τὸν	ἐκ τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς, ὃς
[7, 6, 1]	δύο μυριάδες. προσεμισθώσαντο δὲ καὶ	τὸν	ἐκ τῆς Μιχᾶς καλουμένης χώρας
[7, 1, 4]	δὲ Σαφατίαν τῆς Ἀβιτάλης καὶ	τὸν	ἕκτον Γεθερσὰν τῆς Γαλαὰδ ἐπωνόμασε.
[7, 7, 2]	Γεδεῶνος υἱὸν Ἀβιμέλεχον, ὃς ἐπεὶ	τὸν	ἐν Θήβαις πύργον ἑλεῖν ἐβούλετο
[7, 8, 1]	ἐγένετο, τὴν ἀδελφὴν ἠξίωσεν εἰς	τὸν	ἐνδοτέρω τὸ δεῖπνον οἶκον αὐτῷ
[7, 7, 3]	καὶ τὸν παῖδά σοι παραχρῆμα	τὸν	ἐξ αὐτῆς γεγενημένον. ταραχθέντος δ'
[7, 14, 4]	καὶ Νάθαν τὸν προφήτην καὶ	τὸν	ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων Βαναίαν καὶ
[7, 14, 5]	τὸν ἀρχιερέα Σάδωκον οὔτε Βαναίαν	τὸν	ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων: δίκαιον δ'
[7, 14, 5]	μεταπέμπεται τὸν ἀρχιερέα καὶ Βαναίαν	τὸν	ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων, καὶ παραγενομένοις
[7, 8, 4]	δυναμένου παραφανέντος ἔλεγεν ὑπὸ θατέρου	τὸν	ἕτερον πληγέντα ἀποθανεῖν: ἠξίου τε
[7, 5, 2]	μάχαις κριθείς, ὑστάτῃ δὲ παρὰ	τὸν	Εὐφράτην, ἐν ᾗ ἡττᾶτο, ἄριστος
[7, 5, 1]	ἐστράτευσε, καὶ συμβαλὼν αὐτῷ παρὰ	τὸν	Εὐφράτην ποταμὸν τῶν μὲν πεζῶν
[7, 2, 1]	συνίστων αὑτοὺς ὡς εὔνους καὶ	τὸν	ἐχθρὸν αὐτοῦ καὶ τῆς βασιλείας
[7, 1, 6]	τό τε εὔνουν τὸ πρὸς	τὸν>	ζῶντα καὶ τὴν ἐπὶ τεθνηκότι
[7, 5, 4]	δὲ ποιησάμενος τὴν συμμαχίαν πρὸς	τὸν	Θαῖνον, τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα
[7, 4, 4]	ναὸν αὐτῷ. μετὰ μέντοι γε	τὸν	θάνατον αὐτοῦ γηράσαντος καὶ μακρὸν
[7, 15, 1]	ὧν ὅπως ἄν σοι δόξῃ	τὸν	θάνατον ἐκδίκησον, ἐπεὶ καὶ κρείττων
[7, 10, 5]	καὶ τέκνον, ἐκβοῶν, εἴθε μοι	τὸν	θάνατον ἐπελθεῖν ἐγένετο καὶ ἅμα
[7, 7, 2]	δὲ τοῦ Οὐρία γυνὴ Βεεθσαβὴ	τὸν	θάνατον τἀνδρὸς πυθομένη ἐπὶ συχνὰς
[7, 11, 8]	ὁ δὲ ἵλεων μὲν εὔχεται	τὸν	θεὸν αὐτῷ διαμένειν, αὐτὸς δ'
[7, 1, 4]	ᾗ βούλονται: καὶ γὰρ εἰδέναι	τὸν	θεὸν διὰ Σαμουήλου τοῦ προφήτου
[7, 1, 2]	βασιλέα παυσάμενος τοῦ πένθους ἤρετο	τὸν	θεὸν διὰ τοῦ προφήτου, τίνα
[7, 12, 1]	τῶν δὲ προφητῶν εἰπόντων βούλεσθαι	τὸν	θεὸν ἐκδικίας τυχεῖν τοὺς Γαβαωνίτας,
[7, 14, 10]	τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ	τὸν	θεὸν ἐκεῖνον ἑλέσθαι καὶ τῆς
[7, 12, 1]	χώρας λιμῷ φθειρομένης ἱκέτευε Δαυίδης	τὸν	θεὸν ἐλεῆσαι τὸν λαὸν καὶ
[7, 9, 2]	τὸ λυπηρὸν τοῦτ' ἀκουσθέν, καὶ	τὸν	θεὸν ἐπεκαλεῖτο δεόμενος ἀπαλλοτριῶσαι τὴν
[7, 13, 4]	βασιλεὺς Δαυίδης τῆς εὐχῆς αὐτοῦ	τὸν	θεὸν ἐπήκοον γεγενημένον καὶ τὴν
[7, 14, 11]	καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων ὁρῶν	τὸν	θεὸν εὐλογεῖν ἤρξατο μεγάλῃ βοῇ
[7, 14, 2]	σὺ προσθήσεις. γίνου τοίνυν ἄριστος	τὸν	θεὸν ἔχων προστάτην. προσπαρεκελεύσατο δὲ
[7, 7, 4]	σωτηρίας αὐτοῦ δεόντως πάντ' ἐποίει	τὸν	θεὸν ἡγούμενος τούτοις εὐμενῆ καταστήσειν,
[7, 13, 4]	βόας εἰς ὁλοκαύτωσιν χαρίζεσθαι καὶ	τὸν	θεὸν ἡδέως εὔχεσθαι τὴν θυσίαν
[7, 13, 1]	γὰρ ὁ βασιλεὺς ὧν εἰς	τὸν	θεὸν ἥμαρτεν. ἦν δὲ τῶν
[7, 7, 4]	ἐπὶ σάκκου κατὰ γῆς ἔκειτο	τὸν	θεὸν ἱκετεύων ὑπὲρ τῆς τοῦ
[7, 4, 2]	σὺν αὐτῷ τὸ πλῆθος ὑμνοῦντες	τὸν	θεὸν καὶ ᾄδοντες πᾶν εἶδος
[7, 13, 3]	ἔκειτο κατὰ τῆς γῆς ἱκετεύων	τὸν	θεὸν καὶ δεόμενος ἤδη λωφῆσαι
[7, 14, 11]	ἐκέλευσε καὶ τὸ πλῆθος εὐλογεῖν	τὸν	θεόν. καὶ οἱ μὲν πεσόντες
[7, 4, 1]	ἄνευ προφητείας καὶ τοῦ κελεῦσαι	τὸν	θεὸν καὶ περὶ τῶν ἐσομένων
[7, 12, 3]	τὸ λοιπὸν εἰρήνης ᾠδὰς εἰς	τὸν	θεὸν καὶ ὕμνους συνετάξατο μέτρου
[7, 12, 3]	πρὸς αὐτὰ τοὺς Ληουίτας ὑμνεῖν	τὸν	θεὸν κατά τε τὴν τῶν
[7, 12, 1]	παρὰ τῶν προφητῶν ἔμαθεν ἐπιζητεῖν	τὸν	θεόν, μεταπέμπεται τοὺς Γαβαωνίτας καὶ
[7, 4, 1]	τοῦ βασιλέως τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐρομένου	τὸν	θεὸν περὶ τῆς περὶ τὴν
[7, 14, 5]	Ἰούδα φυλῆς. Βαναία δὲ εὐξαμένου	τὸν	θεὸν Σολόμωνι εὐμενῆ γενέσθαι μηδὲ
[7, 1, 6]	ἐμαρτύρατο δὲ πάντας ἀνατείνων εἰς	τὸν	θεὸν τὴν δεξιὰν καὶ βοῶν,
[7, 4, 4]	ἐλευθερίας ἐποιήσατο. ταῦτ' εἰπὼν καὶ	τὸν	θεὸν ὑμνήσας ἀπαλλάσσεται. ~(Διαλιπὼν δὲ
[7, 13, 3]	καὶ μάχαιραν ἐσπασμένον εἶπε πρὸς	τὸν	θεόν, ὡς αὐτὸς εἴη κολασθῆναι
[7, 8, 4]	ἀλλ' ἤδη τὴν ὀργὴν καὶ	τὸν	θυμὸν ἀφεικέναι. ὁ δὲ προσκυνήσας
[7, 2, 1]	μόνον εὑρόντες μεσημβρίζοντα καὶ κοιμώμενον	τὸν	Ἰέβωσθον καὶ μήτε τοὺς φύλακας
[7, 2, 1]	λογισάμενοι δ' ὡς ἂν ἀποκτείνωσι	τὸν	Ἰέβωσθον μεγάλων παρὰ Δαυίδου τεύξονται
[7, 9, 4]	πολλὰ κακηγοροῦντος: παραγενόμενος δ' ἐπὶ	τὸν	Ἰόρδανον ἀνελάμβανε τοὺς ἰδίους ἐνταῦθα
[7, 11, 2]	βασιλεύς. ὡς δὲ ἧκεν ἐπὶ	τὸν	Ἰόρδανον ἠσπάσατο μὲν αὐτὸν ἡ
[7, 9, 8]	προσήκοντες. ὁ δὲ Δαυίδης διαβὰς	τὸν	Ἰόρδανον, καθὼς προειρήκαμεν, εἰς Παρεμβολὰς
[7, 15, 1]	εἰς Παρεμβολὰς ἐπορευόμην, ἀπήντησεν ἐπὶ	τὸν	Ἰόρδανον καὶ πίστεις ἔλαβεν ὡς
[7, 9, 7]	συμβεβουλευμένα καὶ προσπαρακελεύσασθαι ταχέως διαβῆναι	τὸν	Ἰόρδανον, μὴ μεταγνοὺς ὁ παῖς
[7, 11, 2]	ἔφθασεν ἡ Ἰούδα φυλὴ πρὸς	τὸν	Ἰόρδανον ποταμὸν ἀπαντῆσαι τῷ βασιλεῖ
[7, 1, 3]	ὅλης αὐτῆς ὁδεύσας καὶ περαιωσάμενος	τὸν	Ἰόρδανον ποταμὸν ἀφικνεῖται πρὸς τὸν
[7, 6, 3]	σὺν ἁπάσῃ τῇ δυνάμει διαβὰς	τὸν	Ἰόρδανον ποταμὸν καὶ ὑπαντήσας αὐτοῖς
[7, 10, 1]	ἐπὶ τὸν πατέρα καὶ διαβὰς	τὸν	Ἰόρδανον ποταμὸν οὐ πόρρω κατέζευξε
[7, 9, 7]	Ἀψαλώμου βεβουλευμένα. ὁ δὲ διαβῆναι	τὸν	Ἰόρδανον τοὺς μεθ' ἑαυτοῦ προσέταξεν
[7, 14, 9]	Ἰακώβῳ δυοκαίδεκα παίδων γενομένων ἴστε	τὸν	Ἰούδαν ἀποδειχθέντα βασιλέα, καὶ ἐμὲ
[7, 11, 6]	τῶν ἡμερῶν ὁ βασιλεὺς πρὸς	τὸν	Ἰώαβον ἔλεγεν οὐκ εἶναι σύμφορον
[7, 5, 4]	δὲ ἁπάσης εἶχε τῆς στρατιᾶς	τὸν	Ἰώαβον: ἐπὶ δὲ τῶν ὑπομνημάτων
[7, 8, 4]	οὕτως ἔχον τἀληθὲς ἔμαθε, προσκαλεσάμενος	τὸν	Ἰώαβον ἐπιτυχεῖν τε τοῦ προκειμένου
[7, 11, 8]	τεῖχος προσκαλεῖται διὰ τῶν ὁπλιτῶν	τὸν	Ἰώαβον. προσελθόντος δ' ἤρξατο λέγειν,
[7, 7, 1]	πατρίους καθήκει νόμους μεμοιχευμένην, μετακαλεῖται	τὸν	Ἰωάβου μὲν ὁπλοφόρον ἐκ τῆς
[7, 5, 4]	δυνάμεως εἰς τὴν Ἰδουμαίαν Ἀβεσσαῖον	τὸν	Ἰωάβου τοῦ ἀρχιστρατήγου ἀδελφὸν δι'
[7, 1, 3]	ἔγνω πεσόντα τὸν βασιλέα καὶ	τὸν	Ἰωνάθην καὶ τοὺς δύο τοὺς
[7, 1, 4]	ἐλαττουμένων. ~(Ἐγένοντο δὲ κατὰ τοῦτον	τὸν	καιρὸν καὶ παῖδες Δαυίδῃ τὸν
[7, 2, 1]	ἐγὼ τὸν Σαούλου φονέα καὶ	τὸν	κομίσαντά μοι τὸν χρυσοῦν αὐτοῦ
[7, 10, 5]	ταῖς πύλαις ἐκάθισεν, ὡς ἅπαντα	τὸν	λαὸν ἀκούσαντα συνδραμεῖν πρὸς αὐτὸν
[7, 14, 4]	φίλων μηνύσασα: ἔλεγέ τε πάντα	τὸν	λαὸν ἀφορᾶν, τίνα χειροτονήσει βασιλέα,
[7, 9, 5]	συνελθεῖν: ἐκ τούτου γὰρ εἴσεσθαι	τὸν	λαὸν ἔλεγε πιστεύσαντα, ὡς ἀδιάλλακτά
[7, 12, 1]	ἱκέτευε Δαυίδης τὸν θεὸν ἐλεῆσαι	τὸν	λαὸν καὶ τὴν αἰτίαν αὐτῷ
[7, 10, 5]	ἄρτι πραττομένοις, ἀναπείσας ἀποστῆναί σου	τὸν	λαὸν καὶ τὴν βασιλείαν ἑτέρῳ
[7, 2, 2]	καὶ κατευωχήσας καὶ φιλοφρονησάμενος ἔπεμψε	τὸν	λαὸν παρ' αὐτὸν ἄξοντας ἅπαντα.
[7, 1, 4]	αὐτὸν ἑταῖρον καὶ φίλον ἀναπείσαντα	τὸν	λαὸν τοῦ Σαούλου μὲν ἀποστῆναι
[7, 12, 1]	παθών τι τῶν δεινῶν στερήσῃ	τὸν	λαὸν τῶν δι' αὐτὸν ἀγαθῶν,
[7, 2, 1]	φεύγοντες ἐκ τῶν ἠδικημένων πρὸς	τὸν	ληψόμενόν τε τὴν χάριν καὶ
[7, 13, 4]	ὁ θεὸς τῆς ἱκεσίας ἔπαυσε	τὸν	λοιμόν, καὶ πέμψας Γάδον τὸν
[7, 13, 3]	ἀπήγγειλε τῷ θεῷ: ὁ δὲ	τὸν	λοιμὸν καὶ τὴν φθορὰν ἔπεμψε
[7, 5, 5]	παρὰ τίνι τρέφεται πέμψας πρὸς	τὸν	Μάχειρον εἰς Λάβαθα πόλιν, παρὰ
[7, 14, 5]	γυναικὸς ἐλθούσης, ὄμνυμί σοι, φησί,	τὸν	μέγιστον θεόν, ἦ μὴν τὸν
[7, 13, 4]	ἔλεγεν οἰκοδομήσειν αὐτοῦ τὸν υἱὸν	τὸν	μέλλοντα μετ' αὐτὸν τὴν βασιλείαν
[7, 11, 3]	μάλιστα τιμωμένου. ταῦτ' εἰπόντος οὔτε	τὸν	Μεμφίβοσθον ἔγνω κολάζειν οὔθ' ὡς
[7, 9, 3]	δέοιντο. πυνθανομένου δέ, ποῦ καταλέλοιπε	τὸν	Μεμφίβοσθον, ἐν Ἱεροσολύμοις ἔλεγε προσδοκῶντα
[7, 6, 2]	ἀνδράσιν αἰσχύνην φοβουμένοις πρεπούσης ἀγωνίσασθαι	τὸν	μὲν ἀπέλυσε τοῖς Ἀμμανίταις μαχησόμενον,
[7, 9, 8]	τῆς οἰκίας ἀνήρτησεν ἑαυτόν. καὶ	τὸν	μὲν Ἀχιτόφελον τοιούτου θανάτου δικαστὴν
[7, 10, 2]	δένδρον κατασπῶσι τὸν νεκρόν: καὶ	τὸν	μὲν εἰς χάσμα βαθὺ καὶ
[7, 1, 5]	ὁμολογίαις τῆς ἡγεμονίας, δείσας μὴ	τὸν	μὲν ἐν τιμῇ καὶ τῇ
[7, 4, 2]	τηγανιστὸν καὶ μερίδα θύματος. καὶ	τὸν	μὲν λαὸν οὕτως κατευωχήσας ἀπέπεμψεν,
[7, 10, 4]	ἔτυχε καὶ προνοίας εὐαγγελίσασθαι. καὶ	τὸν	μέν, οὐ προσήκειν εἰπὼν αὐτῷ
[7, 7, 3]	τὸν βασιλέα καὶ πονηρὸν πρὸς	τὸν	Νάθαν τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον, ὃς
[7, 14, 9]	τὸν διαδεξόμενον τὴν βασιλείαν κατασκευάσαι	τὸν	ναὸν αὐτῷ. νῦν οὖν ἐπεὶ
[7, 5, 3]	ἐκείνους λουτῆρας, ὅτε τῷ θεῷ	τὸν	ναὸν κατεσκεύασεν. ~(Ὡς δὲ ὁ
[7, 4, 4]	καὶ μακρὸν ἀνύσαντος βίον γενήσεσθαι	τὸν	ναὸν ὑπὸ τοῦ παιδὸς τοῦ
[7, 14, 6]	Ἰωνάθης. τοῦ δ' Ἀδωνία θεασαμένου	τὸν	νεανίαν ἡδέως καὶ προσειπόντος ἀγαθῶν
[7, 10, 2]	ἐν κύκλῳ τὸ δένδρον κατασπῶσι	τὸν	νεκρόν: καὶ τὸν μὲν εἰς
[7, 1, 3]	κεῖσθαι συνέβαινε τὸν Ἀσάηλον, περιστάντες	τὸν	νεκρὸν οὐκέτι τοὺς πολεμίους ἐδίωκον:
[7, 15, 1]	δικαίους καὶ ἀγαθούς, Ἀβεννῆρόν τε	τὸν	Νήρου παῖδα καὶ τὸν Ἀμασὰν
[7, 7, 3]	ἀπέσπασε, καὶ ταύτην παρασκευάσας εἱστίασε	τὸν	ξένον. σφόδρα ἐλύπησεν ὁ λόγος
[7, 5, 3]	ταῦτα μὲν ὅταν ἔλθωμεν ἐπὶ	τὸν	οἰκεῖον αὐτῶν τόπον δηλώσομεν. ὁ
[7, 4, 4]	ἀρχὴν διαμένουσαν ἐγνωκέναι βεβαίως καὶ	τὸν	οἶκον αὐτοῦ λαμπρὸν ἐσόμενον καὶ
[7, 1, 6]	πεφονευκότος αὐτὸν δεινὰς ἐτίθετο καὶ	τὸν	οἶκον ὅλον αὐτοῦ καὶ τοὺς
[7, 4, 2]	κατευωχήσας ἀπέπεμψεν, αὐτὸς δ' εἰς	τὸν	οἶκον τὸν> αὑτοῦ παραγίνεται. ~(Παραστᾶσα
[7, 14, 5]	πολυχρόνιον εὐχόμενοι, καὶ παραγαγόντες εἰς	τὸν	οἶκον τὸν βασιλικὸν καθίζουσιν αὐτὸν
[7, 4, 2]	τρεῖς ὅλους μῆνας αὐτόθι καὶ	τὸν	οἶκον τὸν Ὠβαδάρου ηὔξησέ τε
[7, 7, 2]	ἐπεὶ δὲ οὕτως ἔχοντι καὶ	τὸν	Οὐρία θάνατον ἐδήλωσεν ὁ ἄγγελος,
[7, 7, 2]	ὀργιζόμενον ἐπ' αὐτοῖς βλέπωσι καὶ	τὸν	Οὐρία θάνατον. τοῦ δὲ βασιλέως
[7, 7, 1]	ἔγραψε τῷ Ἰωάβῳ κολάσαι προστάττων	τὸν	Οὐρίαν, ἁμαρτεῖν γὰρ αὐτὸν ἐδήλου,
[7, 7, 1]	αὐτῷ γενομένους, κατὰ τοῦτον ἔστησε	τὸν	Οὐρίαν δοὺς αὐτῷ τινας τῶν
[7, 12, 1]	ταύτην αὐτοῖς παράσχῃ, διαλλαγήσεσθαι καὶ	τὸν	ὄχλον ἀπαλλάξειν τῶν κακῶν ἐπηγγέλλετο.
[7, 4, 2]	τελείας καὶ εἰρηνικὰς ἀνήνεγκε, καὶ	τὸν	ὄχλον εἱστίασε πάντα καὶ γυναιξὶ
[7, 13, 1]	Ἰωάβῳ τῷ στρατηγῷ πορευθέντι πάντα	τὸν	ὄχλον ἐξαριθμῆσαι. τοῦ δ' οὐκ
[7, 7, 3]	δίκην ὑφέξειν: τεθνήξεσθαι δὲ καὶ	τὸν	παῖδά σοι παραχρῆμα τὸν ἐξ
[7, 14, 4]	συνεβούλευέ τε σώζειν αὑτὴν καὶ	τὸν	παῖδα Σολόμωνα, εἴπερ Ἀδωνίας τὴν
[7, 14, 2]	ἐπιτελῇ τὸ ἔργον. ~(Καλέσας δὲ	τὸν	παῖδα Σολόμωνα κατασκευάσαι τῷ θεῷ
[7, 9, 5]	τὴν βασιλείαν εἰς αἰῶνα καὶ	τὸν	πάντα παραμεῖναι χρόνον. φήσαντος δ'
[7, 5, 5]	τὸν πατέρα τοῦ παιδίου καὶ	τὸν	πάππον ἐν τῇ μάχῃ πεσόντας
[7, 8, 3]	δ' Ἀψάλωμος εἰς Γεσσούραν πρὸς	τὸν	πάππον τὸν πρὸς μητρὸς δυναστεύοντα
[7, 13, 4]	ἠμέλησεν, ἀλλ' εὐθὺς ἔσπευσεν ἐπὶ	τὸν	παρηγγελμένον αὐτῷ τόπον. Ὀροννᾶς δὲ
[7, 8, 5]	τῶν ἐντολῶν, ἃς ἵνα μοι	τὸν	πατέρα διαλλάξῃς ἐποιούμην. καὶ δὴ
[7, 8, 5]	Ἰώαβον ἐδεῖτ' αὐτοῦ τελέως καταπραῦναι	τὸν	πατέρα καὶ δεηθῆναι, ὅπως αὐτῷ
[7, 10, 1]	μεγάλην στρατιὰν τῶν Ἑβραίων ἐπὶ	τὸν	πατέρα καὶ διαβὰς τὸν Ἰόρδανον
[7, 9, 5]	μετὰ πολλῆς συστρατεύσεσθαι προθυμίας ἐπὶ	τὸν	πατέρα: μέχρι δεῦρο γὰρ φανερὰν
[7, 9, 6]	περὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς	τὸν	πατέρα. μυρίους δ' αὐτὸν ἐπιλέκτους
[7, 8, 1]	παρῄνεσεν, ἐλθόντα δὲ πρὸς αὐτὸν	τὸν	πατέρα πέμψαι τὴν ἀδελφὴν αὐτῷ
[7, 9, 6]	Ἑβραίων παράγγειλον αὐτοῖς τὴν ἐπὶ	τὸν	πατέρα σου στρατείαν, καὶ παραλαβὼν
[7, 8, 2]	αὕτη τῆς Ἐφράμου κληρουχίας, παρακαλεῖ	τὸν	πατέρα σὺν καὶ τοῖς ἀδελφοῖς
[7, 5, 5]	γὰρ τροφοῦ μετὰ τὸ προσαγγελθῆναι	τὸν	πατέρα τοῦ παιδίου καὶ τὸν
[7, 8, 3]	αὑτῶν ἐμπηδήσαντες ἵπποις ἐφέροντο πρὸς	τὸν	πατέρα. φθάσας δέ τις αὐτοὺς
[7, 5, 5]	ταῖς δωρεαῖς, καλέσας τὸν Σιβὰν	τὸν	πατρῷον οἶκον ἔλεγε δεδωρῆσθαι τῷ
[7, 5, 5]	προσδοκᾶν: δίδωσι δ' αὐτῷ καὶ	τὸν	πατρῷον οἶκον καὶ πᾶσαν τὴν
[7, 1, 4]	Ἀδωνίαν ἐκ γυναικὸς Ἀήθης προσηγόρευσε,	τὸν	πέμπτον δὲ Σαφατίαν τῆς Ἀβιτάλης
[7, 10, 5]	τῆς λύπης καὶ ἤγαγεν εἰς	τὸν	περὶ τῶν πραγμάτων λογισμὸν τὸν
[7, 1, 3]	ἐπειχθεὶς εἰς τὴν παρεμβολὴν καὶ	τὸν	περιλειπόμενον ἐξαρπάσας υἱὸν αὐτοῦ, Ἰέβοσθος
[7, 12, 1]	ὑπερήσπισε περιβὰς κείμενον, ἀπέκτεινε δὲ	τὸν	πολέμιον. ἤνεγκε δ' ἐπὶ τῷ
[7, 11, 6]	Ἀβεσσαίου τοῦ Ἀδελφοῦ σου δίωκε	τὸν	πολέμιον. καὶ ὅπου ποτ' ἂν
[7, 13, 2]	διὰ τοῦτο μηδὲν φοβούμενος εἵλετο	τὸν	πόλεμον, ᾐτήσατο πάθος κοινὸν καὶ
[7, 6, 1]	ὑπὲρ τούτων ὀφείλουσι, προπαρασκευάζονται εἰς	τὸν	πόλεμον: καὶ πέμψαντες πρὸς Σύρον
[7, 5, 1]	τῶν Ἑβραίων ἐπὶ τοὺς Μωαβίτας	τὸν	πόλεμον μετήγαγε, καὶ τὰ μὲν
[7, 10, 1]	φίλους καὶ τοὺς στρατηγοὺς ἐπὶ	τὸν	πόλεμον παρεκάλει προθυμίαν ἐναποδείξασθαι καὶ
[7, 11, 2]	οὗτοι σὺν τῇ Ἰούδα φυλῇ	τὸν	ποταμὸν ἐγεφύρωσαν, ἵνα ῥᾷστα διαβῇ
[7, 14, 9]	~(Ὡς δ' ἕκαστα τούτων κατὰ	τὸν	προειρημένον διέταξε τρόπον, εἰς ἐκκλησίαν
[7, 6, 1]	οὐ περιοψόμενος τὴν ὕβριν καὶ	τὸν	προπηλακισμόν, ἀλλὰ πολεμήσων τοῖς Ἀμμανίταις
[7, 8, 3]	εἰς Γεσσούραν πρὸς τὸν πάππον	τὸν	πρὸς μητρὸς δυναστεύοντα τῆς ἐκεῖ
[7, 14, 5]	Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα καὶ Νάθαν	τὸν	προφήτην. ἀκολουθοῦντάς τε προσέταξε διὰ
[7, 13, 4]	τὴν φωνήν: ὁ γὰρ θεὸς	τὸν	προφήτην ἀποστείλας πρὸς αὐτὸν ἐκεῖ
[7, 13, 4]	τὸν λοιμόν, καὶ πέμψας Γάδον	τὸν	προφήτην ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀναβῆναι παραχρῆμα
[7, 13, 2]	καὶ συγγινώσκειν ἡμαρτηκότι. Γάδον δὲ	τὸν	προφήτην ἔπεμψεν ὁ θεὸς πρὸς
[7, 14, 4]	Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα καὶ Νάθαν	τὸν	προφήτην καὶ τὸν ἐπὶ τῶν
[7, 14, 5]	παραγενομένοις κελεύει παρα λαβεῖν Νάθαν	τὸν	προφήτην καὶ τοὺς περὶ τὴν
[7, 11, 7]	διὰ πάσης τῆς Ἰσραηλιτῶν χώρας	τὸν	Σαβαῖον δηλοῖ τις ἐν ὀχυρᾷ
[7, 11, 7]	Ἱεροσολύμοις ἕπεσθαι κελεύσας ἐξώρμησεν ἐπὶ	τὸν	Σαβαῖον. ἤδη δ' ἐν Γαβαών,
[7, 11, 7]	ἀποκτείνας δὲ τὸν συστράτηγον ἐδίωκε	τὸν	Σαβαῖον καταλιπὼν ἕνα πρὸς τῷ
[7, 5, 4]	δ' ἐκ τῆς Φινεέσου οἰκίας	τὸν	Σάδωκον ἀρχιερέα μετ' Ἀβιαθάρου, φίλος
[7, 10, 4]	ὁ σκοπὸς ἤδη ἐγγὺς γεγενημένον	τὸν	Σαδώκου παῖδα τοῦ ἀρχιερέως προστρέχειν
[7, 9, 4]	καὶ μάλιστα Ἀβεσσαίου διαχρήσασθαι βουλομένου	τὸν	Σαμούιν Δαυίδης αὐτὸν τῆς ὀργῆς
[7, 1, 1]	μάχης τῆς πρὸς Παλαιστίνους ὁ	τὸν	Σαοῦλον ἀνελὼν τήν τε ἐσθῆτα
[7, 1, 1]	τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν πρὸς	τὸν	Σαοῦλον εὔνοιαν, ὡς μὴ μόνον
[7, 1, 2]	αὐτὸν βασιλέα. ἀκούσας δ' ὅτι	τὸν	Σαοῦλον καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ
[7, 1, 1]	καὶ τὸν στέφανον, ἃ περιδύσας	τὸν	Σαούλου νεκρὸν κομίσειεν αὐτῷ. Δαυίδης
[7, 2, 1]	δωμάτιον, ἐν ᾧ συνέβαινε κατακεκοιμῆσθαι	τὸν	Σαούλου παῖδα, κτείνουσιν αὐτόν. καὶ
[7, 5, 5]	δὲ καὶ τῶν πρὸς Ἰωνάθην	τὸν	Σαούλου παῖδα συνθηκῶν καὶ ὅρκων
[7, 2, 1]	ὑφέξοντες, οὐκ ἔγνωτε πῶς ἐγὼ	τὸν	Σαούλου φονέα καὶ τὸν κομίσαντά
[7, 5, 5]	λόγοις καὶ ταῖς δωρεαῖς, καλέσας	τὸν	Σιβὰν τὸν πατρῷον οἶκον ἔλεγε
[7, 13, 4]	παρηγγελμένον αὐτῷ τόπον. Ὀροννᾶς δὲ	τὸν	σῖτον ἀλοῶν ἐπεὶ τὸν βασιλέα
[7, 14, 5]	διαλιπόντες ἀναβιβάζουσιν ἐπὶ τὴν ἡμίονον	τὸν	Σολόμωνα, καὶ προαγαγόντες ἔξω τῆς
[7, 14, 6]	ἐδήλου πάντ' αὐτοῖς τὰ περὶ	τὸν	Σολόμωνα καὶ τὴν Δαυίδου τοῦ
[7, 14, 10]	σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ τούτων	τὸν	σταθμὸν ὥρισε. προσπαρώρμησε δὲ καὶ
[7, 1, 1]	βραχίοσι χρυσὸν τοῦ βασιλέως καὶ	τὸν	στέφανον, ἃ περιδύσας τὸν Σαούλου
[7, 14, 4]	χωρὶς Σολόμωνος, παραλαβόντος δὲ καὶ	τὸν	στρατηγὸν Ἰώαβον καὶ Ἀβιάθαρον καὶ
[7, 14, 4]	προήχθη. συνεργοὺς δ' εἶχεν Ἀδωνίας	τὸν	στρατηγὸν Ἰώαβον καὶ τὸν ἀρχιερέα
[7, 14, 5]	αὐτοῦ πάντας χωρὶς Σολόμωνος καὶ	τὸν	στρατηγὸν Ἰώαβον, οἳ μετὰ κρότου
[7, 6, 3]	εἰς ἑπτακισχιλίους, ἔτρωσε δὲ καὶ	τὸν	στρατηγὸν τοῦ Χαλαμᾶ Σέβεκον, ὃς
[7, 11, 7]	τοιοῦτον ἔσχε παρακάλυμμα. ἀποκτείνας δὲ	τὸν	συστράτηγον ἐδίωκε τὸν Σαβαῖον καταλιπὼν
[7, 15, 1]	τοὺς ἀρχομένους, εὐσεβεῖ δὲ πρὸς	τὸν	τὴν βασιλείαν δεδωκότα θεόν, φυλάττειν
[7, 13, 4]	συνέβη δ' εἰς ἐκεῖνον ἀγαγεῖν	τὸν	τόπον Ἅβραμον τὸν υἱὸν αὐτοῦ
[7, 13, 4]	τὴν θυσίαν ἡδέως προσδεξάμενον ἔκρινε	τὸν	τόπον ἐκεῖνον ὅλον βωμὸν προσαγορεῦσαι
[7, 7, 1]	οἱ Ἀμμανῖται, μὴ κατ' ἐκεῖνον	τὸν	τόπον, καθ' ὃν Οὐρίαν συνέβαινε
[7, 1, 3]	τὸν Ἀβεννῆρον ὡς ἦλθον ἐπὶ	τὸν	τόπον, οὗ κεῖσθαι συνέβαινε τὸν
[7, 7, 5]	τοῖς στρατιώταις ἐφῆκεν. αὐτὸς δὲ	τὸν	τοῦ βασιλέως τῶν Ἀμμανιτῶν λαμβάνει
[7, 10, 2]	παρέξειν, τοῦτ' ἂν διέθηκά μου	τὸν	τοῦ δεσπότου παῖδα, καὶ ταῦτ'
[7, 1, 3]	τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν ἀφικνεῖται πρὸς	τὸν	τοῦ Σαούλου παῖδα εἰς τὰς
[7, 12, 3]	ὀργάνων ἐστὶν ἰδέα τοιαύτη τις	τὸν	τρόπον: ἡ μὲν κινύρα δέκα
[7, 10, 5]	καὶ ταῦτα μὲν τοῦτον ἔσχε	τὸν	τρόπον. ~(Οἱ δ' ἐκ τῆς
[7, 7, 1]	ἁμαρτεῖν γὰρ αὐτὸν ἐδήλου, καὶ	τὸν	τρόπον τῆς τιμωρίας ἵνα μὴ
[7, 1, 5]	τελευτᾷ μὲν Ἀβεννῆρος τοῦτον ἐνεδρευθεὶς	τὸν	τρόπον ὑπὸ Ἰωάβου, ὡς μὲν
[7, 6, 1]	πόλεμον: καὶ πέμψαντες πρὸς Σύρον	τὸν	τῶν Μεσοποταμιτῶν βασιλέα χίλια τάλαντα
[7, 6, 3]	ἄγειν, ἀλλὰ πέμψαντες πρὸς Χαλαμὰν	τὸν	τῶν πέραν Εὐφράτου Σύρων βασιλέα
[7, 12, 1]	ῥομφαίαν ὥρμησεν ἐπιστραφεὶς ὡς ἀποκτενῶν	τὸν	τῶν πολεμίων βασιλέα: παρεῖτο γὰρ
[7, 14, 4]	βασιλεύσας αὐτήν τε καὶ Σολόμωνα	τὸν	υἱὸν αὐτῆς ἀναιρήσει. ~(Διαλεγομένης δὲ
[7, 8, 4]	αὐτῇ κωλύσαντα τοὺς βουλομένους ἀποκτεῖναι	τὸν	υἱὸν αὐτῆς παρέξειν: οὐ γὰρ
[7, 14, 2]	τοὺς ἡγεμόνας ὁ Δαυίδης καὶ	τὸν	υἱὸν αὐτοῦ διελέχθη. ~(Πρεσβύτερος δὲ
[7, 13, 4]	ἐκεῖνον ἀγαγεῖν τὸν τόπον Ἅβραμον	τὸν	υἱὸν αὐτοῦ Ἴσακον ὥστε ὁλοκαυτῶσαι,
[7, 14, 5]	τὴν αὐλὴν ὁπλίτας καὶ ἀναβιβάσαντας	τὸν	υἱὸν αὐτοῦ Σολόμωνα ἐπὶ τὴν
[7, 8, 4]	δὲ Δαυίδου προαίρεσιν ἔχοντος ἐπὶ	τὸν	υἱὸν Ἀψάλωμον πέμπειν, οὐκ ἐπὶ
[7, 14, 7]	ἐπὶ παντὸς τοῦ λαοῦ ἀποδεῖξαι	τὸν	υἱὸν βασιλέα συγκαλεῖ τοὺς ἄρχοντας
[7, 10, 5]	δὲ τοῦ βασιλέως καὶ στένοντος	τὸν	υἱὸν εἴσεισι πρὸς αὐτὸν Ἰώαβος
[7, 8, 5]	δὲ ὁ βασιλεὺς πρόσθεν πρὸς	τὸν	υἱόν, ἤκουσε γὰρ παραγενόμενον, καὶ
[7, 11, 4]	ἀγαθῶν. καὶ Βεέρζελος μὲν καταλιπὼν	τὸν	υἱὸν καὶ προσκυνήσας τὸν βασιλέα
[7, 5, 4]	τὰ δῶρα δεξάμενος ἀπέλυσεν αὐτοῦ	τὸν	υἱὸν μετὰ τιμῆς τῆς πρεπούσης
[7, 10, 5]	καὶ Ἰώαβος ἀκούσαντες, ὅτι πενθεῖ	τὸν	υἱὸν οὕτως ὁ βασιλεύς, ᾐσχύνθησαν
[7, 15, 1]	συνειδὼς ὅτι μέλλει τελευτᾶν καλέσας	τὸν	υἱὸν Σολόμωνα διελέχθη πρὸς αὐτὸν
[7, 14, 5]	τὸν μέγιστον θεόν, ἦ μὴν	τὸν	υἱόν σου Σολόμωνα βασιλεύσειν, ὡς
[7, 13, 4]	ἐκεῖ ναὸν ἔλεγεν οἰκοδομήσειν αὐτοῦ	τὸν	υἱὸν τὸν μέλλοντα μετ' αὐτὸν
[7, 11, 6]	πᾶσαν τὴν δύναμιν ἐκπέμψῃ πολεμήσοντα	τὸν	υἱὸν τοῦ Βοχορίου. ἐξελθόντος δὲ
[7, 10, 5]	τὸ ὑψηλότατον τῆς πόλεως ἀπεκλαίετο	τὸν	υἱὸν τυπτόμενος τὰ στέρνα καὶ
[7, 5, 3]	Αἰγυπτίων βασιλεὺς Σούσακος στρατεύσας ἐπὶ	τὸν	υἱωνὸν αὐτοῦ Ῥοβόαμον ἔλαβε καὶ
[7, 11, 2]	οὖν, εἶπεν, οὐ τεθνήξῃ βλασφημήσας	τὸν	ὑπὸ τοῦ θεοῦ κατασταθέντα βασιλεύειν;
[7, 7, 3]	ἠξίωσεν ἐκεῖνος βοσκημάτων καταθύσας εὐωχῆσαι	τὸν	φίλον, πέμψας δὲ τὴν ἀμνάδα
[7, 8, 1]	καὶ τῇ βίᾳ γενομένη περιρρήξασα	τὸν	χιτωνίσκον, ἐφόρουν γὰρ αἱ τῶν
[7, 10, 4]	αὐτοῦ, μένειν ἠξίου, καλέσας δὲ	τὸν	Χουσὶν ἐκείνῳ προσέταξε τὸ ἔργον,
[7, 9, 6]	ἀρεσθεὶς τῇ γνώμῃ μετακαλεῖται καὶ	τὸν	Χουσὶν τὸν Δαυίδου ἀρχίφιλον: οὕτως
[7, 10, 4]	καὶ γὰρ μόνος αὐτὴν ἐγίνωσκε,	τὸν	Χουσὶν φθάνει. καθεζομένῳ δὲ Δαυίδῃ
[7, 11, 4]	τροφῆς οὔτε ποτοῦ συνιέναι διὰ	τὸν	χρόνον, ἀποκεκλεῖσθαι δ' αὐτῷ καὶ
[7, 14, 3]	τοῦ σώματος αὐτῷ ψυχομένου διὰ	τὸν	χρόνον δύσριγος ὑπῆρχεν, ὡς μηδ'
[7, 6, 1]	τιμῶν. τελευτήσαντος δὲ κατ' ἐκεῖνον	τὸν	χρόνον τοῦ τῶν Ἀμμανιτῶν βασιλέως
[7, 2, 1]	φονέα καὶ τὸν κομίσαντά μοι	τὸν	χρυσοῦν αὐτοῦ στέφανον ἠμυνάμην, καὶ
[7, 4, 2]	μῆνας αὐτόθι καὶ τὸν οἶκον	τὸν	Ὠβαδάρου ηὔξησέ τε καὶ πολλῶν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2009