Liv., chap., par.
[7, 1, 3]	καὶ μὴ κάμνειν ἀναιροῦντας, οἵ	τε	ἀδελφοὶ προθύμως ἠγωνίσαντο, καὶ διαφανέστερος
[7, 11, 7]	οὐκέτι μέλλειν ἔκρινεν, ἀλλὰ τόν	τε	ἀδελφὸν καὶ τοὺς ἑξακοσίους παραλαβὼν
[7, 14, 6]	δ' ἐκ τοῦ συμποσίου ὅ	τε	Ἀδωνίας καὶ οἱ κεκλημένοι πάντες
[7, 9, 8]	οἱ πρῶτοι τῆς χώρας κατά	τε	αἰδῶ τῆς τότε φυγῆς καὶ
[7, 7, 4]	πάνθ' ὁμοῦ τετελευτηκότος ἔπραττε. τήν	τε	αἰτίαν, δεηθέντες ἐπιτρέψαι πρῶτον αὐτοῖς
[7, 4, 3]	γυνὴ Σαούλου δὲ θυγάτηρ τά	τε	ἄλλα αὐτῷ κατηύχετο καὶ παρὰ
[7, 14, 2]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ πειρῶ τά	τε	ἄλλα γίνεσθαι τῆς τούτου προνοίας
[7, 1, 6]	ἀκόσμῳ ταφῇ καὶ ἠμελημένῃ: τό	τε	ἄλλο πᾶν ὡς ἐπὶ χρηστῷ
[7, 14, 2]	εὐδαίμονα καταστήσειν ἐπ' αὐτοῦ τοῖς	τε	ἄλλοις ἀγαθοῖς καὶ δὴ καὶ
[7, 15, 3]	Σολόμων ἐν Ἱεροσολύμοις διαπρεπῶς τοῖς	τε	ἄλλοις οἷς περὶ κηδείαν νομίζεται
[7, 9, 2]	ἀπῆρεν ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων, τοῦ	τε	ἄλλου πλήθους αὐτῷ συνεξορμήσαντος καὶ
[7, 6, 1]	τὸν βασιλέα. συνέντες δὲ οἵ	τε	ἀναγκαῖοι καὶ οἱ ἡγεμόνες, ὅτι
[7, 3, 2]	ἐν Ἱεροσολύμοις. Δαυίδης δὲ τήν	τε	ἄνω πόλιν παραλαβὼν καὶ τὴν
[7, 4, 1]	τὴν ἀγέννειαν, ἀλλὰ γινωσκέτω Συρίαν	τε	ἅπασαν καὶ Φοινίκην καὶ πρὸς
[7, 2, 2]	θεὸς ἐμφανίζοντες. ὁ δὲ ταύτης	τε	ἀποδέχεται τῆς προθυμίας αὐτοὺς καὶ
[7, 9, 2]	ὡς τὰ ἐκείνου φρονοῦντα τά	τε	ἀπόρρητα τῆς διανοίας αὐτοῦ κατανοεῖν
[7, 1, 6]	συνέχειν αὐτὰ καὶ σώζειν βουλαῖς	τε	ἀρίσταις καὶ ῥώμῃ χειρῶν ἐν
[7, 5, 5]	πρόσοδον εἰς Ἱεροσόλυμα κομίζειν, ἄγειν	τε	αὐτὸν καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἐπὶ
[7, 12, 2]	Ἰωνάθης ὁ Σουμᾶ υἱὸς ἀνεῖλέ	τε	αὐτὸν καὶ τῆς ὅλης νίκης
[7, 14, 11]	καὶ τῆς τούτων εὐδαιμονίας ἧς	τε	αὐτῷ βασιλείας ἔδωκεν. ἐπὶ τούτοις
[7, 8, 5]	ἧκε πρὸς τὸν Ἀψάλωμον ἐγκαλῶν	τε	αὐτῷ καὶ τὴν αἰτίαν πυνθανόμενος.
[7, 4, 4]	πάντων εὐχαριστεῖν τῷ θεῷ, ὧν	τε	αὐτῷ παρέσχηκεν ἤδη ἐκ ταπεινοῦ
[7, 12, 2]	ἄλλους εἰς φυγὴν ἔτρεψε, πολλοί	τε	αὐτῶν ἀπέθανον μαχόμενοι. διαλιπόντες δ'
[7, 9, 7]	Σάδωκον καὶ Ἀβιάθαρον καὶ τήν	τε	Ἀχιτοφέλου γνώμην ἐξειπὼν αὐτοῖς καὶ
[7, 2, 2]	χιλίαρχον τιμῶντες οὐ διέλιπον, ὅτι	τε	βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ θεοῦ διὰ
[7, 1, 6]	παρὰ τοῦ πλήθους ἐγέννησεν: οἵ	τε	γὰρ πρὸς τὸν Ἀβεννῆρον φιλοστόργως
[7, 7, 3]	αὐτοῦ καὶ ἀσεβηθέντος, ὃς ἀλλοτρίαν	τε	γήμας ἔχει γυναῖκα καὶ τὸν
[7, 6, 3]	τοῖς Ἀμμανίταις. ὁ δὲ τήν	τε	γῆν αὐτῶν ἅπασαν ἐπερχόμενος διέφθειρε
[7, 1, 2]	Σίκελλαν εἰς ἐκείνην παραγίνεται τάς	τε	γυναῖκας ἐπαγόμενος τὰς αὑτοῦ, δύο
[7, 15, 1]	δὲ σεαυτὸν παρέχων, ὁποῖον εἶναί	τε	δεῖ κἀγὼ δὲ παρακαλῶ, καθέξεις
[7, 14, 4]	ὁ προφήτης ὑπέθετο διεξέρχεται τό	τε	δεῖπνον τὸ Ἀδωνία καὶ τοὺς
[7, 14, 10]	ποιησάμενος τοὺς λόγους ἐπαύσατο, τήν	τε	διαγραφὴν καὶ διάταξιν τῆς οἰκοδομίας
[7, 14, 4]	προσαγορευόμενος, ἐμφερὴς ὢν Ἀψαλώμῳ τήν	τε	διάνοιαν αὐτὸς ὡς βασιλεύσων ἐπῆρτο
[7, 9, 4]	υἱὸς δὲ Γηρᾶ, καὶ λίθοις	τε	ἔβαλλεν αὐτὸν καὶ ἐκακηγόρει. περιστάντων
[7, 14, 5]	εὐσεβῶς καὶ δικαίως προστῇ τοῦ	τε	Ἑβραίων ἔθνους παντὸς καὶ τῆς
[7, 8, 5]	ἐξεῖχε καὶ διέπρεπε πᾶν τῷ	τε	εἴδει καὶ τῷ μεγέθει τοῦ
[7, 11, 2]	μηδενὶ τῶν ἁμαρτόντων ἐπεξελθεῖν. σύ	τε,	εἶπεν, ὦ Σαμούι, θάρρει καὶ
[7, 5, 5]	πᾶσαν τὴν Σαούλου κτῆσιν, αὐτόν	τε	ἐκέλευσεν ἐργαζόμενον αὐτοῦ τὴν γῆν
[7, 15, 1]	πορευόμενος, ἐξ ἧς οὐκέτι οἷόν	τε	ἐπανελθόντα γνῶναι, τί κατὰ τὸν
[7, 1, 3]	ἀνίει διώκων Ἰώαβος, ἀλλ' αὐτός	τε	ἐπέκειτο παρακελευόμενος τοὺς ὁπλίτας ἐκ
[7, 1, 1]	ὁ τὸν Σαοῦλον ἀνελὼν τήν	τε	ἐσθῆτα περιερρηγμένος καὶ τὴν κεφαλὴν
[7, 2, 2]	αὐτῶν, καὶ παρεδίδοσαν αὑτοὺς τήν	τε	εὔνοιαν, ἣν ἔτι καὶ Σαούλου
[7, 1, 6]	καὶ τοῖς δακρύοις ἐνδεικνύμενος τό	τε	εὔνουν τὸ πρὸς τὸν> ζῶντα
[7, 12, 1]	τῶν δι' αὐτὸν ἀγαθῶν, ὅσα	τε	ἤδη παρέσχηκε καὶ ὅσων ἔτι
[7, 12, 3]	ἔχουσα τοῖς δακτύλοις κρούεται, κύμβαλά	τε	ἦν πλατέα καὶ μεγάλα χάλκεα.
[7, 4, 2]	πᾶν εἶδος μέλους ἐπιχώριον σύν	τε	ἤχῳ ποικίλῳ κρουσμάτων τε καὶ
[7, 14, 11]	εὐλογεῖν ἤρξατο μεγάλῃ βοῇ πατέρα	τε	καὶ γένεσιν τῶν ὅλων ἀποκαλῶν
[7, 4, 4]	ποιμένος εἰς τηλικοῦτο μέγεθος ἡγεμονίας	τε	καὶ δόξης ἀναγαγών, ὧν τε
[7, 7, 3]	καὶ πολλὰς εἶχεν ἀγέλας ὑποζυγίων	τε	καὶ θρεμμάτων καὶ βοῶν, τῷ
[7, 4, 4]	οἴκοις ἐκ κέδρου πεποιημένοις ὑψηλοῖς	τε	καὶ καλλίστην τὴν ἄλλην κατασκευὴν
[7, 14, 11]	θείων, οἷς αὑτὸν ἐκόσμησε, προστάτην	τε	καὶ κηδεμόνα γένους τῶν Ἑβραίων
[7, 14, 6]	δ' ᾔσθοντο τῆς βοῆς Ἀδωνίας	τε	καὶ οἱ παρόντες ἐπὶ τὸ
[7, 9, 3]	ὧν ἐκέλευσε λαμβάνειν ὧν αὐτός	τε	καὶ οἱ σὺν αὐτῷ δέοιντο.
[7, 5, 5]	πάππος αὐτοῦ Σαοῦλος ἐκτήσατο, σύσσιτόν	τε	καὶ ὁμοτράπεζον ἐκέλευσεν εἶναι καὶ
[7, 4, 2]	σύν τε ἤχῳ ποικίλῳ κρουσμάτων	τε	καὶ ὀρχήσεων καὶ ψαλμῶν ἔτι
[7, 4, 2]	ἐφ' ἅμαξαν καινὴν ἕλκειν ἀδελφοῖς	τε	καὶ παισὶν ἐπέτρεψαν μετὰ τῶν
[7, 14, 10]	καὶ λατόμων ἤδη παρεσκευασμένου σμαράγδου	τε	καὶ πάσης ἰδέας λίθου πολυτελοῦς:
[7, 1, 4]	Γιβρῶνα παρὰ Δαυίδην λαβεῖν ὅρκους	τε	καὶ πίστεις ἠξίου, ἦ μὴν
[7, 1, 4]	διὰ δὲ τὴν αὐτοῦ στρατηγίαν	τε	καὶ πίστιν. καὶ πέμψας εἰς
[7, 4, 3]	τῶν ἄλλων ἁπάντων προετίμησε, παίζειν	τε	καὶ πολλάκις χορεῦσαι μηδένα τοῦ
[7, 4, 2]	τὸν οἶκον τὸν Ὠβαδάρου ηὔξησέ	τε	καὶ πολλῶν αὐτῷ μετέδωκεν ἀγαθῶν.
[7, 8, 5]	συγχωρήσῃ πρὸς αὐτὸν ἐλθόντι θεάσασθαί	τε	καὶ προσειπεῖν. καταμελήσαντος δὲ Ἰωάβου
[7, 14, 2]	δ' ἀργύρου μυριάδας ταλάντων, χαλκόν	τε	καὶ σίδηρον ἀριθμοῦ πλείονα συντέθεικα
[7, 14, 4]	τὴν ἀπαλλαγὴν αὐτοῦ βασιλεύσας αὐτήν	τε	καὶ Σολόμωνα τὸν υἱὸν αὐτῆς
[7, 5, 5]	τῆς ἐκείνου πρὸς αὐτὸν φιλίας	τε	καὶ σπουδῆς: πρὸς γὰρ τοῖς
[7, 15, 2]	τῷ προστάττειν ὡς δεσπότης, νοῆσαί	τε	καὶ συνιδεῖν καὶ περὶ τῶν
[7, 5, 2]	Ἄδαδος ὄνομα πλεῖον ἰσχύσας Δαμασκοῦ	τε	καὶ τῆς ἄλλης Συρίας ἔξω
[7, 1, 6]	τῶν ἐν ἡγεμονίαις ὄντων κοπτόμενός	τε	καὶ τοῖς δακρύοις ἐνδεικνύμενος τό
[7, 10, 2]	συμβολῆς γενομένης ἔργα μεγάλα χειρῶν	τε	καὶ τόλμης παρ' ἀμφοτέρων ἐπεδείκνυτο,
[7, 8, 5]	συγγνώμην αἰτουμένου τῶν ἡμαρτημένων ἀνίστησί	τε	καὶ τῶν γεγονότων ἀμνηστίαν ἐπαγγέλλεται.
[7, 14, 4]	ἀφορᾶν, τίνα χειροτονήσει βασιλέα, παρεκάλει	τε	κατὰ νοῦν ἔχειν, ὡς μετὰ
[7, 12, 3]	τοὺς δὲ πενταμέτρους ἐποίησεν. ὄργανά	τε	κατασκευάσας ἐδίδαξε πρὸς αὐτὰ τοὺς
[7, 1, 3]	μετὰ τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς, αὐτούς	τε	κατεσκέπτετο καὶ τὸν Ἀβεννῆρον. τούτου
[7, 11, 3]	ὀφειλούσης εἰς ἐκεῖνα ἀπολωλέναι, σύ	τε	μέτριος καὶ χρηστὸς ἐγένου τότε
[7, 14, 7]	δὲ τῆς Ἰθαμάρου ὀκτώ, διέταξέ	τε	μίαν πατριὰν διακονεῖσθαι τῷ θεῷ
[7, 15, 1]	ἀπαλλάσσομαι κοινὴν ὁδὸν ἁπάντων τῶν	τε	νῦν ὄντων καὶ τῶν ἐσομένων
[7, 14, 11]	ἔκγονος Ἴαλος. ~(Ἐπὶ τούτοις ἥσθη	τε	ὁ λαὸς ἅπας καὶ Δαυίδης
[7, 11, 3]	ἡ σὴ διάνοια προσίεται δικαία	τε	οὖσα καὶ τὴν ἀλήθειαν ἐνισχύειν
[7, 14, 4]	ἀναγκαίων αὐτοῦ φίλων μηνύσασα: ἔλεγέ	τε	πάντα τὸν λαὸν ἀφορᾶν, τίνα
[7, 14, 11]	ἔδωκεν. ἐπὶ τούτοις εὐξάμενος τῷ	τε	παντὶ λαῷ τὰ ἀγαθὰ καὶ
[7, 14, 10]	προσπαρώρμησε δὲ καὶ λόγοις αὐτόν	τε	πάσῃ χρήσασθαι προθυμίᾳ περὶ τὸ
[7, 9, 6]	ἐπιλέκτους αἰτήσαντος ἐκείνου καὶ τόν	τε	πατέρα κτενεῖν αὐτοῦ καὶ τοὺς
[7, 1, 1]	σύμβολα τῆς ἀναιρέσεως ἐπεδείκνυεν τόν	τε	περὶ τοῖς βραχίοσι χρυσὸν τοῦ
[7, 8, 1]	ὁ οἶκος ἡμῶν κερδανεῖ. συνεβούλευέ	τε	περὶ τούτου διαλεχθῆναι τῷ πατρί:
[7, 14, 9]	οἰκοδομῆσαι τῷ θεῷ διανοηθεὶς χρυσόν	τε	πολὺν παρεσκευασάμην καὶ ἀργύρου ταλάντων
[7, 14, 5]	καὶ Νάθαν τὸν προφήτην. ἀκολουθοῦντάς	τε	προσέταξε διὰ μέσης τῆς πόλεως
[7, 5, 5]	αὐτόν. ὁ δὲ Δαυίδης θαρρεῖν	τε	προυτρέπετο καὶ τὰ βελτίω προσδοκᾶν:
[7, 10, 2]	καὶ νικῶσιν οἱ Δαυίδου ῥώμῃ	τε	προύχοντες καὶ τῇ τῶν πολεμικῶν
[7, 14, 10]	ὕψος καὶ εὖρος γένοιντο, ὅσα	τε	σκεύη χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ τούτων
[7, 14, 6]	ἐπὶ τὸ δεῖπνον ἐταράχθησαν, ὅ	τε	στρατηγὸς Ἰώαβος ἔλεγεν οὐκ ἀρέσκεσθαι
[7, 11, 6]	ἧς Ἰώαβος ἦν δίδωσιν ἐκέλευσέ	τε	στρατιὰν ὅσην δύναται συναγαγόντ' ἐκ
[7, 7, 4]	πολλὴν ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῖς	τε	συγγενέσι καὶ τοῖς οἰκέταις ἔκπληξιν
[7, 1, 6]	ἐν Γιβρῶνι μεγαλοπρεπῶς καὶ ἐπιταφίους	τε	συγγραψάμενος θρήνους αὐτὸς ἐπὶ τοῦ
[7, 6, 1]	δυνάμεως ἐπὶ προφάσει φιλανθρωπίας, φυλάττεσθαί	τε	συνεβούλευον καὶ μὴ προσέχειν τοῖς
[7, 14, 4]	ὡς Ἀδωνίας βασιλεῦσαι βούλεται, συνεβούλευέ	τε	σώζειν αὑτὴν καὶ τὸν παῖδα
[7, 8, 1]	ἐδύνατο χαλεπῶς διέκειτο, καὶ τό	τε	σῶμα τῆς ὀδύνης αὐτὸν κατεσθιούσης
[7, 11, 3]	ὁ Σαούλου υἱωνὸς Μεμφίβοσθος ῥυπαράν	τε	τὴν ἐσθῆτα περικείμενος καὶ τὴν
[7, 14, 10]	τὴν Ληουιτῶν φυλὴν συναγωνίσασθαι διά	τε	τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ
[7, 12, 3]	Ληουίτας ὑμνεῖν τὸν θεὸν κατά	τε	τὴν τῶν καλουμένων σαββάτων ἡμέραν
[7, 2, 1]	τῶν ἠδικημένων πρὸς τὸν ληψόμενόν	τε	τὴν χάριν καὶ παρέξοντα τὴν
[7, 1, 5]	τῇ πρώτῃ ποιήσεται τάξει συνεργόν	τε	τῆς βασιλείας ἐσόμενον καὶ τἆλλα
[7, 15, 2]	βασιλεῖ ἔδει προσεπαινέσαι καὶ τό	τε	τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εὐσθενὲς καὶ
[7, 8, 5]	δ' εἰς τὸ κάλλος ὑπό	τε	τῆς λύπης καὶ τοῦ μὴ
[7, 12, 2]	μέγα ἐπ' ἀνδρείᾳ φρονούντων, αἴτιός	τε	τῆς νίκης τοῖς Ἑβραίοις ἐγένετο.
[7, 7, 1]	Οὐρίαν ὄνομα, καὶ παραγενόμενον περί	τε	τῆς στρατιᾶς καὶ τῆς πολιορκίας
[7, 5, 4]	διαλαβὼν ὁ βασιλεὺς φόρους ὑπέρ	τε	τῆς χώρας καὶ τῆς ἑκάστου
[7, 14, 11]	ἀρχιερέα τῆς πληθύος ἁπάσης. εἴς	τε	τὸ βασίλειον ἀγαγόντες Σολόμωνα καὶ
[7, 14, 10]	καὶ οἴκων καὶ> ὑπερῴων, ὅσοι	τε	τὸ πλῆθος καὶ πηλίκοι τὸ
[7, 4, 4]	τε καὶ δόξης ἀναγαγών, ὧν	τε	τοῖς ἐγγόνοις αὐτοῦ καθυπέσχετο, τῆς
[7, 5, 5]	τοῦ δὲ παιδὸς προσκυνήσαντος ἐπί	τε	τοῖς λόγοις καὶ ταῖς δωρεαῖς,
[7, 15, 1]	στρατηγοὺς δικαίους καὶ ἀγαθούς, Ἀβεννῆρόν	τε	τὸν Νήρου παῖδα καὶ τὸν
[7, 10, 2]	Ἀψάλωμον: φανερὸς γὰρ αὐτοῖς ὑπό	τε	τοῦ κάλλους καὶ τοῦ μεγέθους
[7, 2, 1]	ἐγρηγορυῖαν, ἀλλὰ καὶ αὐτὴν ὑπό	τε	τοῦ κόπου καὶ τῆς ἐργασίας
[7, 8, 4]	ἔμαθε, προσκαλεσάμενος τὸν Ἰώαβον ἐπιτυχεῖν	τε	τοῦ προκειμένου κατὰ νοῦν ἔφασκε
[7, 1, 4]	τοὺς γενομένους αὐτῷ λόγους πρός	τε	τοὺς ἡγεμόνας καὶ πρὸς τὴν
[7, 14, 9]	διὰ τοῦ προφήτου Νάθα διά	τε	τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν πολέμους καὶ
[7, 14, 1]	τὴν τῶν ξύλων χορηγίαν. πρός	τε	τοὺς φίλους ἔλεγε ταῦτα παρασκευάζεσθαι
[7, 7, 1]	στρατιώτην καὶ δόξαν ἔχοντα παρά	τε	τῷ βασιλεῖ καὶ πᾶσι τοῖς
[7, 14, 8]	ἀγαθὸν ᾔδει καὶ δίκαιον, ἐπιτρόπους	τε	τῶν θησαυρῶν καὶ κωμῶν καὶ
[7, 15, 2]	~(Ταῦτα παραινέσας τῷ παιδὶ περί	τε	τῶν ὅλων πραγμάτων καὶ περὶ>
[7, 8, 4]	τὸν ἕτερον πληγέντα ἀποθανεῖν: ἠξίου	τε	τῶν συγγενῶν ἐπὶ τὸν ἀνῃρηκότα
[7, 7, 5]	τοὺς Ἀμμανίτας ἰσχυρῶς ἐκάκου τῶν	τε	ὑδάτων αὐτοὺς ἀποτεμνόμενος καὶ τῆς
[7, 6, 1]	Δαυίδης πρὸς αὐτὸν παρεμυθήσατο πρᾴως	τε	φέρειν ἐπὶ τῷ θανάτῳ τοῦ
[7, 2, 2]	πρὸς Δαυίδην εἰς Γιβρῶνα οἵ	τε	χιλίαρχοι καὶ ἡγεμόνες αὐτῶν, καὶ
[7, 5, 3]	τελεῖν ὁρίσας ὑπέστρεψε: καὶ τάς	τε	χρυσᾶς φαρέτρας καὶ τὰς πανοπλίας,
[7, 1, 1]	ὁ Σαούλου παῖς Ἰωνάθης πιστότατός	τε	ὢν φίλος αὐτῷ καὶ σωτηρίας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2009