Liv., chap., par.
[7, 12, 4]	δὲ ἦν Ἠλοῦ μὲν υἱὸς	Σαβαίας	δὲ ὄνομα. καὶ οὗτος ἐν
[7, 11, 7]	πάσης τῆς Ἰσραηλιτῶν χώρας τὸν	Σαβαῖον	δηλοῖ τις ἐν ὀχυρᾷ πόλει
[7, 11, 7]	ἕπεσθαι κελεύσας ἐξώρμησεν ἐπὶ τὸν	Σαβαῖον.	ἤδη δ' ἐν Γαβαών, κώμη
[7, 11, 7]	δὲ τὸν συστράτηγον ἐδίωκε τὸν	Σαβαῖον	καταλιπὼν ἕνα πρὸς τῷ νεκρῷ
[7, 11, 8]	ἀντάραντα τῷ βασιλεῖ πρὸς τιμωρίαν	Σαβαῖον	υἱὸν δὲ Βοχορίου παύσεσθαι τῆς
[7, 11, 6]	πονηρὸς καὶ στάσει χαίρων, ὄνομα	Σαβαῖος	υἱὸς δὲ Βοχορίου τῆς Βενιαμίτιδος
[7, 11, 8]	πείθει τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντας τοῦ	Σαβαίου	ῥῖψαι ταύτην εἰς τὸ τοῦ
[7, 11, 6]	οὐκ εἶναι σύμφορον ἀνοχὴν τῷ	Σαβαίῳ	διδόναι, μὴ γενόμενος ἐν πλείονι
[7, 14, 7]	ἡμέρας ὀκτὼ ἀπὸ σαββάτου ἐπὶ	σάββατον.	καὶ οὕτως αἱ πατριαὶ πᾶσαι
[7, 14, 7]	θεῷ ἐπὶ ἡμέρας ὀκτὼ ἀπὸ	σαββάτου	ἐπὶ σάββατον. καὶ οὕτως αἱ
[7, 12, 3]	κατά τε τὴν τῶν καλουμένων	σαββάτων	ἡμέραν καὶ κατὰ τὰς ἄλλας
[7, 12, 2]	δὲ τότε καὶ σφόδρ' ηὐδοκίμησε	Σαβρήχης	ὁ Χετταῖος εἷς τῶν περὶ
[7, 5, 4]	ἐκ τῆς Φινεέσου οἰκίας τὸν	Σάδωκον	ἀρχιερέα μετ' Ἀβιαθάρου, φίλος γὰρ
[7, 14, 11]	καὶ ἀπέδειξαν αὐτὸν βασιλέα καὶ	Σάδωκον	ἀρχιερέα τῆς πληθύος ἁπάσης. εἴς
[7, 11, 8]	τῶν ὑπομνημάτων, Σουσὰν δὲ γραμματέα,	Σάδωκον	δὲ καὶ Ἀβιάθαρον ἀπέφηνεν ἱερεῖς.
[7, 9, 7]	~(Σπεύσας δὲ πρὸς τοὺς ἀρχιερέας	Σάδωκον	καὶ Ἀβιάθαρον καὶ τήν τε
[7, 11, 1]	κἀκεῖνος οὐδὲν ἧττον ἔπεμψε πρὸς	Σάδωκον	καὶ Ἀβιάθαρον τοὺς ἀρχιερέας, ἵνα
[7, 14, 5]	καὶ μακρὸν εὐξαμένης αὐτῷ βίον	Σάδωκον	μεταπέμπεται τὸν ἀρχιερέα καὶ Βαναίαν
[7, 14, 5]	οὔτε ἐμὲ οὔτε τὸν ἀρχιερέα	Σάδωκον	οὔτε Βαναίαν τὸν ἐπὶ τῶν
[7, 14, 4]	τῆς Ἰούδα φυλῆς, οὔτε δὲ	Σάδωκον	τὸν ἀρχιερέα καὶ Νάθαν τὸν
[7, 14, 5]	βασιλέα: τοῦτο δὲ ποιῆσαι προσέταξε	Σάδωκον	τὸν ἀρχιερέα καὶ Νάθαν τὸν
[7, 9, 2]	Σαοῦλος. τὸν δὲ Ἀβιάθαρον καὶ	Σάδωκον	τοὺς ἀρχιερεῖς συναπαίρειν διεγνωκότας καὶ
[7, 14, 4]	μόνοι δ' ἀντέπραττον ὁ ἀρχιερεὺς	Σάδωκος	καὶ ὁ προφήτης Νάθας καὶ
[7, 2, 2]	μετὰ τούτοις ἦν ὁ ἀρχιερεὺς	Σάδωκος	σὺν εἴκοσι δύο συγγενέσιν ἡγεμόσιν.
[7, 9, 2]	πάντα διακόνους παῖδας Ἀχίμανον μὲν	Σαδώκου	Ἰωνάθην δὲ Ἀβιαθάρου. Ἔθις δ'
[7, 14, 7]	πᾶσαι διεκληρώσαντο Δαυίδου παρόντος καὶ	Σαδώκου	καὶ Ἀβιαθάρου τῶν ἀρχιερέων καὶ
[7, 10, 4]	σκοπὸς ἤδη ἐγγὺς γεγενημένον τὸν	Σαδώκου	παῖδα τοῦ ἀρχιερέως προστρέχειν ἐσήμαινεν.
[7, 10, 4]	οἰκεῖα διεσπάρη. ~(Ἀχιμᾶς δὲ ὁ	Σαδώκου	τοῦ ἀρχιερέως υἱὸς Ἰωάβῳ προσελθὼν
[7, 13, 3]	κἀκεῖσε πέμπων. ὁ δὲ βασιλεὺς	σάκκον	ἐνδεδυμένος ἔκειτο κατὰ τῆς γῆς
[7, 7, 4]	δὲ περιθέμενος ἐσθῆτα πεσὼν ἐπὶ	σάκκου	κατὰ γῆς ἔκειτο τὸν θεὸν
[7, 1, 6]	μὲν τὰς ἐσθῆτας ἐνδύντι δὲ	σάκκους,	ταῦτα δὲ ποιεῖν προάγοντας τὴν
[7, 4, 1]	μάχης. πρὶν ἢ τὰ ἄλση	σαλεύεσθαι	μὴ πνέοντος ἀνέμου. ὡς δ'
[7, 10, 2]	μετὰ ῥύμης καὶ ὑπὸ τοῦ	σάλου	καὶ τῆς κινήσεως κοῦφος ὤν,
[7, 14, 6]	ἀρέσκεσθαι τοῖς ἤχοις οὐδὲ τῇ	σάλπιγγι.	παρακειμένου δὲ τοῦ δείπνου καὶ
[7, 1, 3]	λόγους ὁ Ἰώαβος ἀνακαλεῖ τῇ	σάλπιγγι	σημάνας τοὺς στρατιώτας καὶ τῆς
[7, 4, 2]	ὀρχήσεων καὶ ψαλμῶν ἔτι δὲ	σάλπιγγος	καὶ κυμβάλων κατάγοντες τὴν κιβωτὸν
[7, 11, 6]	παιδί. καὶ μετὰ τοὺς λόγους	σαλπίσας	κέρατι σημαίνει πόλεμον πρὸς τὸν
[7, 8, 3]	καὶ τὸν ἀνῃρηκότα. ὁ δὲ	Σαμᾶ	τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ παῖς Ἰωνάθης
[7, 5, 2]	ἐστιν Ἄδαδος ὁ στρατευσάμενος ἐπὶ	Σαμάρειαν	Ἀχάβου βασιλεύοντος τῶν Ἰσραηλιτῶν, περὶ
[7, 5, 2]	τοὺς Ἰουδαίους ἐπόρθησε τὴν νῦν	Σαμαρεῖτιν	καλουμένην γῆν. οὐ διήμαρτε δὲ
[7, 1, 4]	γὰρ εἰδέναι τὸν θεὸν διὰ	Σαμουήλου	τοῦ προφήτου Δαυίδην χειροτονήσαντα πάντων
[7, 2, 2]	βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ θεοῦ διὰ	Σαμουήλου	τοῦ προφήτου χειροτονηθείη καὶ παῖδες
[7, 11, 2]	ἐπεξελθεῖν. σύ τε, εἶπεν, ὦ	Σαμούι,	θάρρει καὶ δείσῃς μηδὲν ὡς
[7, 9, 4]	τὴν ὁδὸν οὐ φροντίζων τοῦ	Σαμούι	παρὰ τὸ ἕτερον μέρος τοῦ
[7, 9, 4]	μάλιστα Ἀβεσσαίου διαχρήσασθαι βουλομένου τὸν	Σαμούιν	Δαυίδης αὐτὸν τῆς ὀργῆς ἐπέσχε,
[7, 9, 4]	καὶ σκεπόντων ἔτι μᾶλλον ὁ	Σαμούις	βλασφημῶν διετέλει, μιαιφόνον καὶ πολλῶν
[7, 11, 2]	δ' ἀναβάντι ἐπὶ τὴν γέφυραν	Σαμούις	καὶ κατασχὼν αὐτοῦ τοὺς πόδας
[7, 9, 4]	καλούμενον ἐπέρχεται τοῦ Σαούλου συγγενὴς	Σαμούις	μὲν ὄνομα υἱὸς δὲ Γηρᾶ,
[7, 11, 2]	βασιλεῖ καὶ ὁ Γήρα παῖς	Σαμούις	μετὰ χιλίων ἀνδρῶν, οὓς ἐκ
[7, 1, 1]	τῆς πρὸς Παλαιστίνους ὁ τὸν	Σαοῦλον	ἀνελὼν τήν τε ἐσθῆτα περιερρηγμένος
[7, 1, 1]	ἀρετὴν καὶ τὴν πρὸς τὸν	Σαοῦλον	εὔνοιαν, ὡς μὴ μόνον ἐπὶ
[7, 1, 2]	βασιλέα. ἀκούσας δ' ὅτι τὸν	Σαοῦλον	καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ θάψειαν
[7, 9, 3]	εἰς μνήμην ὧν εὐηργέτησεν αὐτοὺς	Σαοῦλος.	ἀγανακτήσας δ' ἐπὶ τούτῳ πάνθ'
[7, 5, 5]	οὐσίαν, ἣν ὁ πάππος αὐτοῦ	Σαοῦλος	ἐκτήσατο, σύσσιτόν τε καὶ ὁμοτράπεζον
[7, 12, 1]	ἐκδικίας τυχεῖν τοὺς Γαβαωνίτας, οὓς	Σαοῦλος	ὁ βασιλεὺς ἀποκτείνας ἠσέβησεν ἐξαπατήσας
[7, 9, 2]	πρώτης φυγῆς ἐκοινώνουν, ὅτ' ἔζη	Σαοῦλος.	τὸν δὲ Ἀβιάθαρον καὶ Σάδωκον
[7, 4, 3]	ᾧ παρέδωκεν αὐτὴν ὁ πατὴρ	Σαοῦλος,	τότε δὲ ἀποσπάσας αὐτὸς εἶχε,
[7, 4, 2]	τὸ θεῖον: εἰ γὰρ ἔτι	Σαούλου	βασιλεύοντος τοῦτ' ἔπραξαν, οὐκ ἂν
[7, 6, 1]	οἱ μὲν περιλειφθέντες ἐκ τοῦ	Σαούλου	γένους καὶ Ἰωνάθου τούτων ἔτυχον
[7, 4, 2]	ὥστε καὶ τὴν γυναῖκα Μιχάλην	Σαούλου	δὲ θυγατέρα τοῦ πρώτου βασιλέως
[7, 4, 3]	δὲ αὐτῷ Μιχάλη ἡ γυνὴ	Σαούλου	δὲ θυγάτηρ τά τε ἄλλα
[7, 5, 5]	οὖν τινος ἠλευθερωμένου μὲν ὑπὸ	Σαούλου	δυναμένου δὲ γινώσκειν τοὺς ἐκ
[7, 2, 2]	τε εὔνοιαν, ἣν ἔτι καὶ	Σαούλου	ζῶντος εἶχον πρὸς αὐτόν, ὑπομιμνήσκοντες
[7, 1, 1]	ἔχων ἀλλ' ἐναργῆ τεκμήρια τοῦ	Σαούλου	θανάτου βλέπων καταρρηγνύει μὲν τὴν
[7, 1, 1]	καὶ θρήνους καὶ ἐπιταφίους ἐπαίνους	Σαούλου	καὶ Ἰωνάθου, οἳ καὶ μέχρις
[7, 11, 2]	καὶ Σιβᾶς δὲ ὁ ἀπελεύθερος	Σαούλου	καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ πεντεκαίδεκα
[7, 5, 5]	τῷ παιδὶ καὶ πᾶσαν τὴν	Σαούλου	κτῆσιν, αὐτόν τε ἐκέλευσεν ἐργαζόμενον
[7, 1, 4]	φίλον ἀναπείσαντα τὸν λαὸν τοῦ	Σαούλου	μὲν ἀποστῆναι παιδός, αὐτὸν δὲ
[7, 1, 3]	αὐτὸν βασιλέα. ~(Ὁ δὲ τοῦ	Σαούλου	μὲν ἀρχιστράτηγος Ἀβεννῆρος Νήρου δὲ
[7, 1, 1]	δὲ καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν	Σαούλου	μετὰ τῶν τέκνων: ταῦτα δὲ
[7, 1, 1]	τὸν στέφανον, ἃ περιδύσας τὸν	Σαούλου	νεκρὸν κομίσειεν αὐτῷ. Δαυίδης δὲ
[7, 1, 3]	ποταμὸν ἀφικνεῖται πρὸς τὸν τοῦ	Σαούλου	παῖδα εἰς τὰς Παρεμβολὰς Ἰέβωσθον.
[7, 2, 1]	ἐν ᾧ συνέβαινε κατακεκοιμῆσθαι τὸν	Σαούλου	παῖδα, κτείνουσιν αὐτόν. καὶ τὴν
[7, 5, 5]	καὶ τῶν πρὸς Ἰωνάθην τὸν	Σαούλου	παῖδα συνθηκῶν καὶ ὅρκων καὶ
[7, 2, 2]	καὶ σιρομάστην: οὗτοι δὲ τῷ	Σαούλου	παιδὶ παρέμενον: τούτων γὰρ χωρὶς
[7, 1, 5]	αὐτὸν ἐπὶ τῷ βεβαιώσασθαι τῷ	Σαούλου	παιδὶ τὴν ἡγεμονίαν: ἐπὶ δὲ
[7, 1, 4]	τῶν βασιλέων, Ἀβεννῆρος ὁ τοῦ	Σαούλου	παιδὸς ἀρχιστράτηγος συνετὸς ὢν καὶ
[7, 1, 3]	τοῖς κινδύνοις φερομένων, τοῦ δὲ	Σαούλου	παιδὸς καὶ τῶν ὑπηκόων αὐτοῦ
[7, 9, 3]	ἃς δεδώρητο τῷ Ἰωνάθου τοῦ	Σαούλου	παιδὸς υἱῷ, μετὰ ζεύγους ὄνων
[7, 2, 1]	δὲ τὴν τελευτὴν αὐτοῦ ὁ	Σαούλου	παῖς Ἰέβωσθος οὐ πρᾴως ἤνεγκεν
[7, 1, 1]	αὐτῷ τὴν λύπην χαλεπωτέραν ὁ	Σαούλου	παῖς Ἰωνάθης πιστότατός τε ὢν
[7, 1, 4]	λαβὼν αἰτίαν ὡς συνέλθοι τῇ	Σαούλου	παλλακῇ Ῥαισφᾶ μὲν τοὔνομα Σιβάτου
[7, 12, 1]	δ' ἐκ τοῦ γένους τοῦ	Σαούλου	παραλαβεῖν ἑπτὰ παῖδας ἀξιωσάντων πρὸς
[7, 9, 4]	τόπον οὕτως καλούμενον ἐπέρχεται τοῦ	Σαούλου	συγγενὴς Σαμούις μὲν ὄνομα υἱὸς
[7, 2, 2]	περιέμενεν ἔτι τῶν τοῦ γένους	Σαούλου	τινὰ βασιλεύσειν προσδοκῶσα. ἐκ δὲ
[7, 11, 3]	~(Ἀπήντησε δ' αὐτῷ καὶ ὁ	Σαούλου	υἱωνὸς Μεμφίβοσθος ῥυπαράν τε τὴν
[7, 2, 1]	οὐκ ἔγνωτε πῶς ἐγὼ τὸν	Σαούλου	φονέα καὶ τὸν κομίσαντά μοι
[7, 7, 3]	ἔτι πρὸ τούτων ἐκ τῶν	Σαούλου	χειρῶν, δόντος δ' αὐτῷ καὶ
[7, 1, 4]	ὑπὲρ αὐτῆς ἐκόμισε τῷ πατρὶ	Σαούλῳ,	πέμπει μὲν αὐτῷ τὴν Μελχάλην
[7, 7, 5]	πολυτελῆ λίθον ἔχοντα ἐν μέσῳ	σαρδόνυχος:	ἐφόρει δ' αὐτὸν ἐπὶ τῆς
[7, 1, 3]	δ' αὐτῷ πεμφθεὶς ὑπὸ Δαυίδου	Σαρουίας	μὲν παῖς, πατρὸς δὲ Σουρί,
[7, 1, 6]	οὐδὲν Ἰώαβον καὶ Ἀβεσσαῖον τοὺς	Σαρουίας	παῖδας ποιεῖν ἱκανός εἰμι πλέον
[7, 11, 2]	αὐτόν, οὐ παύσεσθ' εἶπεν, ὦ	Σαρουίας	παῖδες; μὴ κινήσητε πάλιν ἡμῖν
[7, 3, 1]	δι' ἐπιθυμίαν τῆς στρατηγίας, ὁ	Σαρουίας	παῖς Ἰώαβος ἔφθη τοὺς ἄλλους,
[7, 8, 1]	νόμους παραβὰς καὶ δεινῇ περιβαλὼν	σαυτὸν	αἰσχύνῃ: παῦσαι δ' οὕτως ἀδίκου
[7, 15, 1]	τὴν γὰρ τοῦ θείου πρὸς	σαυτὸν	εὔνοιαν ἀπολεῖς παραβάς τι τῶν
[7, 10, 5]	καὶ περὶ σοῦ κινδυνεύοντας καὶ	σαυτὸν	καὶ τὴν σὴν γενεὰν δοκεῖς
[7, 10, 5]	ὦ δέσποτα, φησί, λανθάνεις διαβάλλων	σαυτὸν	οἷς ποιεῖς, ὅτι τοὺς μὲν
[7, 8, 4]	σῆς μοι ᾖ φιλανθρωπίας, τῷ	σαυτοῦ	παιδὶ πρῶτον καταλλάγηθι καὶ τὴν
[7, 10, 5]	ἀδίκου λύπης προελθὼν ὄφθητι τοῖς	σαυτοῦ	στρατιώταις καὶ τῆς νίκης αὐτοῖς
[7, 1, 4]	Ἀήθης προσηγόρευσε, τὸν πέμπτον δὲ	Σαφατίαν	τῆς Ἀβιτάλης καὶ τὸν ἕκτον
[7, 7, 3]	οὗ καὶ τί φρονεῖ ποιῆσαι	σαφὲς	αὐτῷ παρεκάλει: δύο γάρ, ἔφησεν,
[7, 11, 3]	μόνον ἠδίκησέ μου τὴν πρὸς	σέ,	δέσποτα, εὐσέβειαν, ἀλλὰ καὶ προσδιέβαλε
[7, 10, 5]	ποιεῖς, ὅτι τοὺς μὲν ἀγαπῶντάς	σε	καὶ περὶ σοῦ κινδυνεύοντας καὶ
[7, 11, 4]	συνδιαιτωμένους. οὕτως δὲ λιπαρῶς δεομένου,	σὲ	μέν, εἶπεν, ἀπολύω, τὸν δ'
[7, 8, 5]	στρατήγημα τοῦτ' εἶπεν, εὗρον ἀγαγεῖν	σε	πρὸς ἡμᾶς δυνάμενον ἀμελοῦντα τῶν
[7, 9, 6]	ἔχων μυριάδας βουλομένων τὴν περὶ	σὲ	σπουδὴν ἐπιδείξασθαι καὶ προθυμίαν. ἂν
[7, 8, 4]	πῶς γὰρ ἂν πεισθείην ἐμοί	σε	ταύτην ἀληθῶς> δεδωκέναι τὴν χάριν
[7, 11, 3]	Σιβάς, ἐμοὶ δ' ἀπόχρη τὸ	σὲ	τὴν βασιλείαν ἀπολαβεῖν. ~(Βεέρζελον δὲ
[7, 15, 1]	ἀγαθὴν ἀποστρέψεις πρόνοιαν: τοιοῦτον δὲ	σεαυτὸν	παρέχων, ὁποῖον εἶναί τε δεῖ
[7, 3, 3]	ἀριθμόν, οὓς προσηγόρευσεν Ἀμασέ, Ἀμνου,	Σεβάν,	Νάθαν, Σολομῶνα, Ἰεβαρῆ, Ἐλιήν, Φαλναγέην,
[7, 6, 3]	καὶ τὸν στρατηγὸν τοῦ Χαλαμᾶ	Σέβεκον,	ὃς ἐκ τῆς πληγῆς ἀπέθανεν.
[7, 6, 3]	ἐπὶ συμμαχίᾳ, ἔχοντα μὲν ἀρχιστράτηγον	Σέβεκον,	πεζῶν δὲ μυριάδας ὀκτὼ καὶ
[7, 9, 8]	οὗτοι Βερζελαῖος ὁ Γαλαδίτης καὶ	Σειφὰρ	ὁ τῆς Ἀμμανίτιδος δυνάστῃς καὶ
[7, 11, 3]	γάρ, ὅτι τούτων οὐδὲν ἡ	σὴ	διάνοια προσίεται δικαία τε οὖσα
[7, 11, 6]	μετὰ τοὺς λόγους σαλπίσας κέρατι	σημαίνει	πόλεμον πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ
[7, 1, 1]	μετὰ τῶν τέκνων: ταῦτα δὲ	σημαίνειν	ἔφασκεν αὐτὸς παρατυχὼν τῇ τροπῇ
[7, 9, 7]	προσέταξαν μετὰ σπουδῆς ταῦτα Δαυίδῃ	σημαίνειν.	οἱ δ' οὐδὲν εἰς ἀναβολὰς
[7, 9, 5]	Νάθα προφητείαν, ἣν τῷ Δαυίδῃ	σημαίνων	τὴν ἐκ τοῦ παιδὸς ἐσομένην
[7, 1, 3]	ὁ Ἰώαβος ἀνακαλεῖ τῇ σάλπιγγι	σημάνας	τοὺς στρατιώτας καὶ τῆς ἐπὶ
[7, 3, 3]	βασιλέα, ἣν μικρὸν ὕστερον εὐκαιρότερον	σημανῶ.	ἔγημε δὲ καὶ ἄλλας γυναῖκας
[7, 1, 4]	καὶ πρὸς τὴν φυλὴν ἅπασαν	σημανῶν.	ὑποδεξαμένου δ' αὐτὸν φιλοφρόνως καὶ
[7, 11, 2]	γὰρ ἀγνοεῖν ὑμᾶς προσῆκεν, ὅτι	σήμερον	ἄρχομαι τῆς βασιλείας. διὸ πᾶσιν
[7, 14, 7]	οὗτος ὁ μερισμὸς ἄχρι τῆς	σήμερον	ἡμέρας. ἐποίησε δὲ καὶ τῆς
[7, 7, 1]	γινομένης ἐκέλευσε. ταῦτα γράψας καὶ	σημηνάμενος	τῇ αὑτοῦ σφραγῖδι τὴν ἐπιστολὴν
[7, 10, 5]	καὶ προσκυνήσαντος καὶ τὴν νίκην	σημήναντος,	περὶ τοῦ παιδὸς αὐτὸν ἀνέκρινεν.
[7, 11, 8]	τοῦ Ἰωάβου στράτευμα. τούτου γενομένου	σημήνας	ἀνακλητικὸν ὁ τοῦ βασιλέως στρατηγὸς
[7, 10, 2]	σχῆμα τάφου καὶ μέγεθος λαβεῖν,	σημήνας	δὲ ἀνακλητικὸν ὁ Ἰώαβος ἐπέσχε
[7, 10, 5]	κινδυνεύοντας καὶ σαυτὸν καὶ τὴν	σὴν	γενεὰν δοκεῖς μισεῖν, στέργειν δὲ
[7, 14, 5]	γινώσκειν ἅπαντας, εἰ κατὰ τὴν	σὴν	γνώμην ἐγένετο. ταῦτα τοῦ Νάθα
[7, 8, 4]	ἵνα βέβαια τὰ παρὰ τῆς	σῆς	μοι ᾖ φιλανθρωπίας, τῷ σαυτοῦ
[7, 12, 4]	πρὸς Παλαιστίνους ἀγῶσιν εἰς τόπον	Σιαγόνα	λεγόμενον αὐτῶν παραταξαμένων, ὡς οἱ
[7, 11, 3]	ὑπὲρ μὲν τοῦ μὴ μετὰ>	Σιβᾶ	ἐλθεῖν ἐκείνῳ πάντα χαρίσασθαι φήσας
[7, 11, 3]	δ' ἀδίκημα τοῦτ' ἔλεγεν εἶναι	Σιβᾶ:	κελευσθεὶς γὰρ παρασκευάσαι τὰ πρὸς
[7, 11, 3]	δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ ἐπιτρόπου	Σιβᾶ	πρὸς αὐτὸν ἀδίκως. ἀσπασαμένου δὲ
[7, 11, 3]	κολάζειν οὔθ' ὡς καταψευσαμένου τοῦ	Σιβᾶ	πρὸς αὐτὸν καταδικάζειν, ἀλλ' ὑπὲρ
[7, 9, 3]	πάνθ' ὅσα τῷ Μεμφιβόσθῳ παρεχώρησε	Σιβᾷ	χαρίζεται πολὺ γὰρ δικαιότερον αὐτὸν
[7, 5, 5]	ἐπὶ τὴν αὐτοῦ τράπεζαν αὐτὸν	Σιβὰν	καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, ἦσαν
[7, 5, 5]	καὶ ταῖς δωρεαῖς, καλέσας τὸν	Σιβὰν	τὸν πατρῷον οἶκον ἔλεγε δεδωρῆσθαι
[7, 11, 2]	τῆς Βενιαμίδος φυλῆς ἐπήγετο, καὶ	Σιβᾶς	δὲ ὁ ἀπελεύθερος Σαούλου καὶ
[7, 11, 3]	Μεμφίβοσθος πάντ' ἐχέτω μέν, εἶπε,	Σιβάς,	ἐμοὶ δ' ἀπόχρη τὸ σὲ
[7, 9, 3]	~(Ὀλίγον δὲ τῷ Δαυίδῃ προελθόντι	Σιβᾶς	ὁ τοῦ Μεμφιβόσθου δοῦλος συνήντησεν,
[7, 9, 3]	ἔχειν ἐπέγνωκε: καὶ ὁ μὲν	Σιβᾶς	περιχαρὴς ἦν. ~(Δαυίδῃ δὲ γενομένῳ
[7, 5, 5]	διαταξαμένου τοῦ βασιλέως ὁ μὲν	Σιβὰς	προσκυνήσας καὶ πάντα ποιήσειν εἰπὼν
[7, 1, 4]	Σαούλου παλλακῇ Ῥαισφᾶ μὲν τοὔνομα	Σιβάτου	δὲ θυγατρί, καὶ καταμεμφθεὶς ὑπὸ
[7, 14, 2]	μυριάδας ταλάντων, χαλκόν τε καὶ	σίδηρον	ἀριθμοῦ πλείονα συντέθεικα καὶ ξύλων
[7, 14, 1]	ἐπέστησεν. ἡτοίμασε δὲ καὶ πολὺν	σίδηρον	καὶ χαλκὸν εἰς τὰ ἔργα
[7, 14, 10]	ἀργυρίου δὲ μύρια τάλαντα, καὶ	σιδήρου	μυριάδας ταλάντων πολλάς: καὶ εἴ
[7, 14, 1]	Τυρίων αὐτῷ ταῦτα πεμπόντων καὶ	Σιδωνίων:	ἐπεστάλκει γὰρ αὐτοῖς τὴν τῶν
[7, 1, 1]	δύο ἡμέρας ἔχοντος ἐν τῇ	Σικέλλα	τῇ τρίτῃ παραγίνεται διασωθεὶς ἐκ
[7, 1, 2]	αὐτοῦ διδόναι Γιβρῶνα καταλιπὼν τὴν	Σίκελλαν	εἰς ἐκείνην παραγίνεται τάς τε
[7, 1, 1]	Δαυίδης τοὺς Ἀμαληκίτας νικήσας εἰς	Σίκελλαν	ὑπέστρεψεν. ἤδη δὲ αὐτοῦ δύο
[7, 10, 2]	στρατιωτῶν ἐδήλωσεν Ἰωάβῳ, καὶ πεντήκοντα	σίκλους	ἂν αὐτῷ δεδωκέναι τοῦ στρατηγοῦ
[7, 8, 5]	ἡμέραις ἀποκείρειν ὀκτὼ σταθμὸν ἕλκουσαν	σίκλους	διακοσίους: οὗτοι δ' εἰσὶ πέντε
[7, 12, 1]	οὗ τὴν λαβὴν συνέλκειν σταθμὸν	σίκλους	τριακοσίους, καὶ θώρακα ἁλυσιδωτὸν καὶ
[7, 13, 4]	ποιεῖν ὅ τι βούλεται πεντήκοντα	σίκλων	ὠνεῖται παρ' αὐτοῦ τὴν ἅλω.
[7, 14, 4]	ὁ ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων καὶ	Σιμούεις	ὁ Δαυίδου φίλος καὶ πάντες
[7, 2, 2]	ἑξακισχίλιοι φοροῦντες ὅπλα θυρεὸν καὶ	σιρομάστην:	οὗτοι δὲ τῷ Σαούλου παιδὶ
[7, 5, 4]	γὰρ ἦν αὐτῷ: γραμματέα δὲ	Σισὰν	ἐποίησε: Βαναίᾳ δὲ τῷ Ἰωάδου
[7, 7, 3]	αὐτοῦ ἀνέτρεφε συνδιαιρούμενος αὐτῇ τὰ	σιτία	καὶ φιλοστοργίᾳ πρὸς αὐτὴν χρώμενος
[7, 2, 2]	Δαυίδην συνῆλθε μετὰ πολλῆς παρασκευῆς	σιτίων	καὶ οἴνου καὶ τῶν πρὸς
[7, 13, 4]	αὐτῷ τόπον. Ὀροννᾶς δὲ τὸν	σῖτον	ἀλοῶν ἐπεὶ τὸν βασιλέα προσιόντα
[7, 13, 2]	ὅτι πολὺν αὐτὸς ἐγκεκλεισμένον ἔχοι	σῖτον,	ἐκείνοις δὲ βλαβερῶς: κἂν γένηται
[7, 14, 10]	ἐφεστάναι δεήσει τὴν κιβωτὸν καλύπτοντας.	σιωπήσαντος	δὲ τοῦ Δαυίδου πολλὴ καὶ
[7, 9, 4]	περιστάντων δὲ τῶν φίλων καὶ	σκεπόντων	ἔτι μᾶλλον ὁ Σαμούις βλασφημῶν
[7, 8, 1]	παραγενομένου δὲ τοῦ πατρὸς καὶ	σκεπτομένου	πῶς ἔχοι, τὴν ἀδελφὴν ἐδεῖτο
[7, 14, 2]	ἀποθέσθαι προσέταξε καὶ τὰ ἅγια	σκεύη	πρὸ πολλοῦ ναὸν ὀφείλοντα ἔχειν,
[7, 5, 4]	ἔπεμψε δ' αὐτῷ καὶ δῶρα	σκεύη	τῆς ἀρχαίας κατασκευῆς χρύσεα καὶ
[7, 14, 10]	καὶ εὖρος γένοιντο, ὅσα τε	σκεύη	χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ τούτων τὸν
[7, 5, 3]	οὗ καὶ Σολόμων τὸ μέγα	σκεῦος	θάλασσαν δὲ καλούμενον ἐποίησε καὶ
[7, 7, 1]	τὸν βασιλέα, ὅπως τῷ ἁμαρτήματι	σκέψηταί	τινα τοῦ λαθεῖν ὁδόν, ἀποθανεῖν
[7, 4, 4]	ἔχουσι περιορᾷ τὴν κιβωτὸν ἐν	σκηνῇ	κειμένην: ἐβούλετο δὲ τῷ θεῷ
[7, 9, 5]	πεισθεὶς δὲ τῇ συμβουλίᾳ κελεύει	σκηνὴν	αὑτῷ πῆξαι τοὺς οἰκέτας ἐπὶ
[7, 4, 2]	τὴν κιβωτὸν τιθέασιν ὑπὸ τὴν	σκηνήν,	ἣν Δαυίδης ἔπηξεν αὐτῇ, καὶ
[7, 7, 4]	λαβὼν ἐσθῆτα λευκὴν εἰς τὴν	σκηνὴν	τοῦ θεοῦ παραγίνεται, καὶ κελεύσας
[7, 8, 4]	ὁ βασιλεὺς ὑπόβλητον οὖσαν τὴν	σκῆψιν	ἐξ Ἰωάβου καὶ τῆς τούτου
[7, 10, 4]	εἰπόντος, ἰδὼν τὸν Ἀχιμᾶν ὁ	σκοπὸς	ἤδη ἐγγὺς γεγενημένον τὸν Σαδώκου
[7, 10, 4]	ἀγγείλῃ τὰ κατ' αὐτήν, τῶν	σκοπῶν	τις ἰδὼν τὸν Ἀχιμᾶν τρέχοντα
[7, 13, 3]	παντελὲς δαπανωμένων: οἱ δ' αἰφνίδιον	σκότους	αὐτοῖς τὰς ὄψεις ὑποδραμόντος περιπνιγεῖς
[7, 7, 5]	Δαυίδης. πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα	σκῦλα	λαμπρὰ καὶ πολύτιμα εὗρεν ἐν
[7, 12, 4]	ἑπομένου δὲ τοῦ πλήθους καὶ	σκυλεύοντος	τοὺς ἀνῃρημένους. τρίτος δὲ ἦν
[7, 12, 4]	καὶ ζῶντα ἔτι καὶ μαχόμενον	σκυλεύσας	τοῖς ἰδίοις αὐτὸν ὅπλοις διεχρήσατο.
[7, 14, 10]	πλῆθος καὶ λατόμων ἤδη παρεσκευασμένου	σμαράγδου	τε καὶ πάσης ἰδέας λίθου
[7, 15, 1]	υἱὸν Ἰέθρα: ὧν ὅπως ἄν	σοι	δόξῃ τὸν θάνατον ἐκδίκησον, ἐπεὶ
[7, 15, 1]	τὴν δίκην διέφυγε. παρατίθεμαι δέ	σοι	καὶ τοὺς Βερζέλου τοῦ Γαλαδίτου
[7, 7, 3]	τεθνήξεσθαι δὲ καὶ τὸν παῖδά	σοι	παραχρῆμα τὸν ἐξ αὐτῆς γεγενημένον.
[7, 10, 5]	τὴν βασιλείαν ἑτέρῳ παραδοῦναι, τότε	σοι	πικρότερον καὶ ἀληθὲς ποιήσω τὸ
[7, 14, 2]	ἀποδειλιάσας πρὸς αὐτό: πάντα γάρ	σοι	πρὸ τῆς ἐμαυτοῦ τελευτῆς ἕτοιμα
[7, 9, 5]	λαὸν ἔλεγε πιστεύσαντα, ὡς ἀδιάλλακτά	σοι	τὰ πρὸς αὐτόν ἐστι, καὶ
[7, 15, 1]	αὐτῷ γεγονὼς τῷ τελευτᾶν παραινῶ	σοι	ταῦθ' ἃ καὶ πρότερον ἔφθην
[7, 10, 5]	θάνατον ἐπελθεῖν ἐγένετο καὶ ἅμα	σοι	τελευτῆσαι” φύσει γὰρ ὢν φιλόστοργος
[7, 14, 5]	τῆς δὲ γυναικὸς ἐλθούσης, ὄμνυμί	σοι,	φησί, τὸν μέγιστον θεόν, ἦ
[7, 10, 5]	ὁ δ' ἐχθροῖς, εἶπε, τοῖς	σοῖς	οἷα συμβέβηκεν Ἀψαλώμῳ γένοιτο. οὗτος
[7, 15, 3]	~(Ἔθαψε δὲ αὐτὸν ὁ παῖς	Σολόμων	ἐν Ἱεροσολύμοις διαπρεπῶς τοῖς τε
[7, 14, 2]	πολέμοις πεφυραμένον, προείποι δ' ὅτι	Σολόμων	οἰκοδομήσει αὐτῷ παῖς νεώτατος καὶ
[7, 5, 3]	κρείττον' ἔλεγον, ἐξ οὗ καὶ	Σολόμων	τὸ μέγα σκεῦος θάλασσαν δὲ
[7, 14, 5]	ἦ μὴν τὸν υἱόν σου	Σολόμωνα	βασιλεύσειν, ὡς καὶ πρότερον ὤμοσα,
[7, 14, 11]	σὺν παντὶ τῷ λαῷ, καὶ	Σολόμωνα	δεύτερον ἔχρισαν τῷ ἐλαίῳ καὶ
[7, 15, 1]	μέλλει τελευτᾶν καλέσας τὸν υἱὸν	Σολόμωνα	διελέχθη πρὸς αὐτὸν τοιάδε: ἐγὼ
[7, 14, 4]	σώζειν αὑτὴν καὶ τὸν παῖδα	Σολόμωνα,	εἴπερ Ἀδωνίας τὴν ἀρχὴν ἤδη
[7, 14, 5]	καὶ ἀναβιβάσαντας τὸν υἱὸν αὐτοῦ	Σολόμωνα	ἐπὶ τὴν βασιλικὴν ἡμίονον ἔξω
[7, 3, 3]	προσηγόρευσεν Ἀμασέ, Ἀμνου, Σεβάν, Νάθαν,	Σολομῶνα,	Ἰεβαρῆ, Ἐλιήν, Φαλναγέην, Ναφήν, Ἰεναέ,
[7, 14, 11]	εἴς τε τὸ βασίλειον ἀγαγόντες	Σολόμωνα	καὶ καθίσαντες αὐτὸν ἐπὶ θρόνου
[7, 14, 5]	ἀναβιβάζουσιν ἐπὶ τὴν ἡμίονον τὸν	Σολόμωνα,	καὶ προαγαγόντες ἔξω τῆς πόλεως
[7, 14, 6]	πάντ' αὐτοῖς τὰ περὶ τὸν	Σολόμωνα	καὶ τὴν Δαυίδου τοῦ βασιλέως
[7, 14, 2]	ἔργον. ~(Καλέσας δὲ τὸν παῖδα	Σολόμωνα	κατασκευάσαι τῷ θεῷ ναὸν αὐτὸν
[7, 14, 5]	κέρασιν ἐπισαλπίζοντας βοᾶν εἰς αἰῶνα	Σολόμωνα	τὸν βασιλέα καθίσαι ἐπὶ τοῦ
[7, 14, 4]	αὐτοῦ βασιλεύσας αὐτήν τε καὶ	Σολόμωνα	τὸν υἱὸν αὐτῆς ἀναιρήσει. ~(Διαλεγομένης
[7, 7, 4]	ἐποίησε, καὶ γεννησαμένης ἄρρεν παιδίον	Σολόμωνα	τοῦτον προσηγόρευσεν, οὕτως Νάθα τοῦ
[7, 14, 5]	αὐτὸν ὑπὸ τοῦ πατρὸς βασιλέα,	Σολόμωνι	δ' ἐντετάλθαι περὶ τῆς ἀρχῆς,
[7, 14, 11]	τὰ ἀγαθὰ καὶ τῷ παιδὶ	Σολόμωνι	διάνοιαν ὑγιῆ καὶ δικαίαν καὶ
[7, 14, 5]	Βαναία δὲ εὐξαμένου τὸν θεὸν	Σολόμωνι	εὐμενῆ γενέσθαι μηδὲ μικρὸν διαλιπόντες
[7, 14, 10]	τοῦ ναοῦ πάντων ὁρώντων ἔδωκε	Σολόμωνι	θεμελίων καὶ οἴκων καὶ> ὑπερῴων,
[7, 14, 6]	δὴ προεῖχεν ἐλλαβόμενος δηλοῦται τοῦτο	Σολόμωνι	πεποιηκὼς καὶ πίστεις ἀξιῶν παρ'
[7, 14, 8]	τῆς πρώτης ἕως τῆς ὑστάτης	Σολόμωνι	τῷ βασιλεῖ σὺν τοῖς χιλιάρχοις
[7, 14, 9]	ἣν αὐτὸς ἐπηγγείλατο παρέξειν ἐπὶ	Σολόμωνος	βασιλέως. ἔσται δὲ ταῦτα βέβαια
[7, 14, 5]	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ πάντας χωρὶς	Σολόμωνος	καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον, οἳ
[7, 14, 4]	καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ χωρὶς	Σολόμωνος	καὶ τῶν ἀναγκαίων αὐτοῦ φίλων
[7, 14, 4]	τὴν ἑστίασιν, τοῦτο πρὸς τὴν	Σολόμωνος	κατεμήνυσε μητέρα Βερσάβην Νάθας ὁ
[7, 4, 4]	τὴν βασιλείαν παραληψομένου κληθησομένου δὲ	Σολομῶνος,	οὗ προστήσεσθαι καὶ προνοήσειν ὡς
[7, 14, 4]	πάντας καλέσαντος τοὺς ἀδελφοὺς χωρὶς	Σολόμωνος,	παραλαβόντος δὲ καὶ τὸν στρατηγὸν
[7, 14, 9]	παῖδας μὴ στασιάζειν πρὸς ἀλλήλους	Σολόμωνος	τὴν βασιλείαν παρειληφότος, ἀλλ' ἐπισταμένους
[7, 8, 5]	τὴν μορφὴν ἀρίστης, ἣν ὁ	Σολόμωνος	υἱὸς Ῥοβόαμος ὕστερον λαμβάνει, καὶ
[7, 10, 3]	προειρήκαμεν. συνοικησάσης δ' αὐτῆς τῷ	Σολόμωνος	υἱῷ Ῥοβοάμῳ γίνεται παῖς ὁ
[7, 3, 2]	γὰρ Ἁβράμου τοῦ προγόνου ἡμῶν	Σόλυμα	ἐκαλεῖτο, μετὰ ταῦτα δὲ αὐτήν
[7, 3, 2]	τὴν Ἑβραίων γλῶτταν ὠνόμασε τὰ	Σόλυμα	ὅ ἐστιν ἀσφάλεια. ἦν δὲ
[7, 11, 3]	εἶχεν ἡ μνήμη. φίλον δὲ	σὸν	ἔκρινας ἐμὲ καὶ ἐπὶ τῆς
[7, 10, 5]	ποιῶν ἐπὶ μᾶλλον ἐχθρῷ, ὅτι	σὸς	υἱὸς ὢν ἀσεβὴς οὕτως ἐγένετο.
[7, 14, 2]	τὸν δὲ ναόν, ὃν ὑπὸ	σοῦ	βασιλεύοντος εἵλετο αὑτῷ γενέσθαι, σπούδασον
[7, 11, 6]	ἑξακοσίους μετὰ Ἀβεσσαίου τοῦ Ἀδελφοῦ	σου	δίωκε τὸν πολέμιον. καὶ ὅπου
[7, 10, 5]	λείψανον, ἀλλὰ πάντες ἂν ἀπὸ	σοῦ	καὶ τῶν σῶν ἀρξάμενοι τέκνων
[7, 10, 5]	μὲν ἀγαπῶντάς σε καὶ περὶ	σοῦ	κινδυνεύοντας καὶ σαυτὸν καὶ τὴν
[7, 8, 4]	ἀληθῶς> δεδωκέναι τὴν χάριν αὐτοῦ	σοῦ	μέχρι νῦν ἐφ' ὁμοίοις ἀπεχθανομένου
[7, 9, 5]	ἣν οἶσθά με τῷ πατρί	σου	παρεσχημένον. ἀγανακτεῖν δ' οὐδὲν προσῆκε
[7, 8, 5]	διαλλάξῃς ἐποιούμην. καὶ δὴ δέομαί	σου	παρόντος ἡμερῶσαί μοι τὸν γεγεννηκότα:
[7, 14, 5]	θεόν, ἦ μὴν τὸν υἱόν	σου	Σολόμωνα βασιλεύσειν, ὡς καὶ πρότερον
[7, 9, 6]	αὐτοῖς τὴν ἐπὶ τὸν πατέρα	σου	στρατείαν, καὶ παραλαβὼν αὐτὸς τὴν
[7, 8, 4]	βασιλέα χάρις μέν, εἶπεν, ἤδη	σου	τῇ χρηστότητι κατοικτείραντός μου τὸ
[7, 10, 5]	τοῖς ἄρτι πραττομένοις, ἀναπείσας ἀποστῆναί	σου	τὸν λαὸν καὶ τὴν βασιλείαν
[7, 11, 3]	εἶχον ἐρρωμένας, οὐκ ἂν ἀπελείφθην	σου	χρῆσθαι πρὸς τὴν φυγὴν ταύταις
[7, 9, 5]	παντὶ πλήθει. τούτων οὖν μετὰ	σοῦ,	ὦ δέσποτα, γεγενημένων εἰκότως ἕπομαι
[7, 6, 1]	γενέσθαι τῷ μισθῷ παρεκάλεσαν καὶ	Σουβάν:	ἦσαν δὲ τοῖς βασιλεῦσι τούτοις
[7, 12, 2]	στρατιᾶς τούτῳ μονομαχήσας Ἰωνάθης ὁ	Σουμᾶ	υἱὸς ἀνεῖλέ τε αὐτὸν καὶ
[7, 15, 1]	καὶ τὸν Γήρα δὲ υἱὸν	Σουμούιν	τὸν ἐκ τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς,
[7, 1, 3]	Σαρουίας μὲν παῖς, πατρὸς δὲ	Σουρί,	ἐκ δὲ τῆς ἀδελφῆς τῆς
[7, 10, 1]	δὲ Ἀβιγαίας, αὕτη δὲ καὶ	Σουρία	ἡ Ἰωάβου μήτηρ ἀδελφαὶ ἦσαν
[7, 9, 6]	τοὺς κινδύνους παρασκευάσει τοὺς δὲ	σοὺς	καταπλήξεται. παράθου δὴ τοίνυν καὶ
[7, 5, 3]	ὕστερον ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς	Σούσακος	στρατεύσας ἐπὶ τὸν υἱωνὸν αὐτοῦ
[7, 11, 8]	υἱὸν Ἀχίλου ἐπὶ τῶν ὑπομνημάτων,	Σουσὰν	δὲ γραμματέα, Σάδωκον δὲ καὶ
[7, 7, 4]	ματαίας. ταῦτ' εἰπόντος ἐπῄνεσαν τὴν	σοφίαν	καὶ τὴν διάνοιαν τοῦ βασιλέως.
[7, 10, 1]	εἴασαν οἱ φίλοι γνώμῃ κατασχόντες	σοφωτάτῃ:	νικηθέντες μὲν γὰρ σὺν αὐτῷ
[7, 10, 5]	τὰ στέρνα καὶ τὴν κεφαλὴν	σπαραττόμενος	καὶ παντοίως αὑτὸν αἰκιζόμενος καὶ
[7, 14, 9]	ταύτην ἀνὰ πᾶσαν τὴν χώραν	σπαρῆναι	καὶ τὸν ἅπαντα ταύτῃ παραμεῖναι
[7, 1, 5]	ὢν σὺν Ἀβεσσαίῳ τῷ ἀδελφῷ	σπασάμενος	τὴν μάχαιραν ὑπὸ τὴν λαγόνα
[7, 9, 7]	συμβουλίαν συστήσας ἀμείνω εἶναι δοκεῖν.	~(Σπεύσας	δὲ πρὸς τοὺς ἀρχιερέας Σάδωκον
[7, 8, 1]	τὸ μὴ βλέπεσθαι χιτῶνας, καὶ	σποδὸν	καταχεαμένη τῆς κεφαλῆς ἀπῄει διὰ
[7, 9, 2]	ἐσθῆτα κατερρηγμένον καὶ τὴν κεφαλὴν	σποδοῦ	πλήρη καὶ θρηνοῦντα τὴν μεταβολὴν
[7, 11, 8]	εἰρήνην ἀπ' αὐτῶν: σὺ δὲ	σπουδάζεις	μητρόπολιν Ἰσραηλιτῶν καταβαλεῖν καὶ πορθῆσαι
[7, 7, 2]	βασιλέα λέγειν ἐντειλάμενος αὐτοῖς, ὡς	σπουδάσειε	μὲν ταχέως ἑλεῖν τὴν πόλιν,
[7, 14, 2]	σοῦ βασιλεύοντος εἵλετο αὑτῷ γενέσθαι,	σπούδασον	ἀποδοῦναι τῷ θεῷ μὴ καταπλαγεὶς
[7, 11, 6]	αὐτὸν καταλάβῃς ὄντα πειράθητι συμβαλεῖν:	σπούδασον	δ' αὐτὸν φθάσαι, μὴ πόλεις
[7, 3, 1]	ἤρξατο τὰ Ἱεροσόλυμα. καὶ πολλῇ	σπουδῇ	καὶ προθυμίᾳ χρησάμενος ὡς διὰ
[7, 9, 7]	ὁδὸν ἀνύειν παρεκελεύσατο: καὶ πολλῇ	σπουδῇ	καὶ τάχει χρησάμενοι περὶ τὴν
[7, 9, 6]	μυριάδας βουλομένων τὴν περὶ σὲ	σπουδὴν	ἐπιδείξασθαι καὶ προθυμίαν. ἂν δ'
[7, 14, 11]	λαὸς ἅπας καὶ Δαυίδης τὴν	σπουδὴν	καὶ τὴν φιλοτιμίαν τῶν ἀρχόντων
[7, 3, 3]	καί τινα καὶ χάριν καὶ	σπουδὴν	πρὸς αὐτὸν γενομένην τὸν βασιλέα,
[7, 1, 3]	τῆς πλείονος ἐπὶ τὸν Ἀβεννῆρον	σπουδῆς	αἰτίαν τὴν ὑπὲρ τοῦ τετελευτηκότος
[7, 8, 4]	ἐφέξειν ἐκείνους ἄλλῳ τινὶ τῆς	σπουδῆς	ἢ τῷ παρ' αὐτοῦ φόβῳ.
[7, 8, 4]	ἐξ Ἰωάβου καὶ τῆς τούτου	σπουδῆς:	καὶ ἐπειδὴ παρὰ τῆς πρεσβύτιδος
[7, 5, 5]	πρὸς αὐτὸν φιλίας τε καὶ	σπουδῆς:	πρὸς γὰρ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν
[7, 9, 7]	ὑπὸ τοῦ Ἀψαλώμου προσέταξαν μετὰ	σπουδῆς	ταῦτα Δαυίδῃ σημαίνειν. οἱ δ'
[7, 1, 2]	ἀντὶ τῆς πρὸς τοὺς τεθνηκότας	σπουδῆς	ὑπισχνούμενος, ἅμα δὲ καὶ δηλῶν
[7, 1, 3]	τὰς αἰχμὰς ἐπ' ἀλλήλους ἀφέντες	σπῶνται	τὰς μαχαίρας καὶ τῶν κεφαλῶν
[7, 11, 7]	Γαβαών, κώμη δ' ἐστὶν αὕτη	σταδίους	ἀπέχουσα τεσσαράκοντα τῶν Ἱεροσολύμων, γεγενημένος
[7, 10, 3]	βασιλικῇ στήλην λίθου μαρμαρίνου δύο	σταδίους	ἀπέχουσαν Ἱεροσολύμων, ἣν προσηγόρευσεν ἰδίαν
[7, 1, 5]	Βησηρᾶ καλουμένῳ ἀπέχοντι τῆς Γιβρῶνος	σταδίους	εἴκοσι, μηδὲν ὑπιδόμενος τῶν συμβησομένων
[7, 12, 4]	ἣ μέχρι Βηθλεέμης πόλεως διατείνει	σταδίους	Ἱεροσολύμων ἀπεχούσης εἴκοσιν, ὁ Δαυίδης
[7, 9, 7]	Δαυίδῃ. γενομένους δ' αὐτοὺς ἀπὸ	σταδίων	τῆς πόλεως δύο θεῶνταί τινες
[7, 8, 5]	μόλις αὐτὴν ἡμέραις ἀποκείρειν ὀκτὼ	σταθμὸν	ἕλκουσαν σίκλους διακοσίους: οὗτοι δ'
[7, 12, 1]	ξυστόν, οὗ τὴν λαβὴν συνέλκειν	σταθμὸν	σίκλους τριακοσίους, καὶ θώρακα ἁλυσιδωτὸν
[7, 14, 10]	χρυσᾶ καὶ ἀργυρᾶ τούτων τὸν	σταθμὸν	ὥρισε. προσπαρώρμησε δὲ καὶ λόγοις
[7, 11, 6]	δὲ Βοχορίου τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς,	στὰς	ἐν μέσῳ πρὸς τὸ πλῆθος
[7, 14, 9]	ἢ κτήσεως τοῦ βασιλέως τεταγμένους,	στὰς	ἐφ' ὑψηλοτάτου βήματος ὁ βασιλεὺς
[7, 1, 6]	θρήνους αὐτὸς ἐπὶ τοῦ τάφου	στὰς	πρῶτος ἀνεκλαύσατο καὶ παρέδωκε τοῖς
[7, 11, 6]	διαλεχθέντων ἀνήρ τις πονηρὸς καὶ	στάσει	χαίρων, ὄνομα Σαβαῖος υἱὸς δὲ
[7, 11, 2]	ἐπὶ ταῖς πρώταις ταραχὰς καὶ	στάσεις:	οὐ γὰρ ἀγνοεῖν ὑμᾶς προσῆκεν,
[7, 14, 2]	εἰρήνῃ καὶ πολέμων ἀπαλλαγῇ καὶ	στάσεων	ἐμφυλίων. σὺ τοίνυν ἐπεὶ καὶ
[7, 14, 9]	κἀγὼ τοὺς ἐμαυτοῦ παῖδας μὴ	στασιάζειν	πρὸς ἀλλήλους Σολόμωνος τὴν βασιλείαν
[7, 14, 10]	ὑπέστησαν εἰσοίσειν τάλαντα πεντακισχίλια καὶ	στατῆρας	μυρίους, ἀργυρίου δὲ μύρια τάλαντα,
[7, 7, 1]	γὰρ δείλης ὀψίας ἀπὸ τοῦ	στέγους	τῶν βασιλείων, ἐν ᾧ περιπατεῖν
[7, 10, 5]	κατακαλυψαμένου δὲ τοῦ βασιλέως καὶ	στένοντος	τὸν υἱὸν εἴσεισι πρὸς αὐτὸν
[7, 12, 4]	εἴς τινα λάκκον ὀλισθὼν ἐνέπεσε:	στενοῦ	δ' ὄντος τοῦ στομίου δῆλον
[7, 10, 5]	τὴν σὴν γενεὰν δοκεῖς μισεῖν,	στέργειν	δὲ τοὺς ἐχθροτάτους καὶ ποθεῖν
[7, 11, 5]	διὰ τοῦτο μᾶλλον προνοούμενοι καὶ	στέργοντες	φθάσαι, οὐ μέντοι γε διὰ
[7, 1, 6]	δὲ τοῖς Ἑβραίων πράγμασι βλάβη	στερηθέντων	αὐτοῦ καὶ συνέχειν αὐτὰ καὶ
[7, 12, 1]	προθυμίαν παθών τι τῶν δεινῶν	στερήσῃ	τὸν λαὸν τῶν δι' αὐτὸν
[7, 10, 5]	ἀπεκλαίετο τὸν υἱὸν τυπτόμενος τὰ	στέρνα	καὶ τὴν κεφαλὴν σπαραττόμενος καὶ
[7, 1, 1]	χρυσὸν τοῦ βασιλέως καὶ τὸν	στέφανον,	ἃ περιδύσας τὸν Σαούλου νεκρὸν
[7, 7, 5]	τοῦ βασιλέως τῶν Ἀμμανιτῶν λαμβάνει	στέφανον	ἕλκοντα χρυσοῦ τάλαντον καὶ πολυτελῆ
[7, 2, 1]	κομίσαντά μοι τὸν χρυσοῦν αὐτοῦ	στέφανον	ἠμυνάμην, καὶ ταῦτα ἐκείνῳ χαριζόμενον
[7, 10, 3]	τέκνων αὐτοῦ διαφθαρέντων ἐν τῇ	στήλῃ	μενεῖ τὸ ὄνομα: τέκνα γὰρ
[7, 10, 3]	ἐν τῇ κοιλάδι τῇ βασιλικῇ	στήλην	λίθου μαρμαρίνου δύο σταδίους ἀπέχουσαν
[7, 3, 1]	βάσεις καὶ πᾶν τὸ λελωβημένον	στησάντων	ἐπὶ χλεύῃ τοῦ βασιλέως ἐπὶ
[7, 12, 4]	βοὴν ἐλθών, καταβὰς εἰς τὸ	στόμιον	πλήξας αὐτὸν μαχόμενον τῷ μετὰ
[7, 12, 4]	ἐνέπεσε: στενοῦ δ' ὄντος τοῦ	στομίου	δῆλον ἦν ἀφανὲς ἐσόμενον ἐμφραγέντος
[7, 8, 3]	δὲ παρὰ πάντων δάκρυα καὶ	στόνος,	τῶν μὲν ὡς ἐπ' ἀδελφῷ
[7, 4, 1]	ἐπιδείξασθαι γενναῖον μηδὲ μαρτυρίας ἄξιον	στοχαζόμενος	αὐτῶν τὴν βραδυτῆτα καὶ τὴν
[7, 9, 6]	τὴν ἐπὶ τὸν πατέρα σου	στρατείαν,	καὶ παραλαβὼν αὐτὸς τὴν δύναμιν
[7, 3, 2]	Ἰησοῦ τοῦ στρατηγοῦ ἐπὶ Χαναναίους	στρατείας	καὶ τοῦ πολέμου, καθ' ὃν
[7, 13, 1]	ἐνενήκοντα μυριάδες ὅπλα βαστάζειν καὶ	στρατεύεσθαι	δυναμένων, ἡ δὲ Ἰούδα φυλὴ
[7, 12, 1]	εὐθήνησεν ἡ τῶν Ἑβραίων χώρα.	Στρατεύεται	δὲ μετ' οὐ πολὺν χρόνον
[7, 10, 1]	εἰκός ἐστιν ἄλλο μετ' αὐτοῦ	στράτευμα	εἶναι. πεισθεὶς δὲ τῇ συμβουλίᾳ
[7, 12, 4]	οὐχ ὑπέμειναν, ὑπέστη μόνος ὡς	στράτευμα	καὶ τάξις, καὶ τοὺς μὲν
[7, 6, 2]	ἐτάχθη, τὸ δὲ τῶν Ἀμμανιτῶν	στράτευμα	πρὸς ταῖς πύλαις ἀντικρὺ τῶν
[7, 11, 8]	ταύτην εἰς τὸ τοῦ Ἰωάβου	στράτευμα.	τούτου γενομένου σημήνας ἀνακλητικὸν ὁ
[7, 4, 1]	βασιλέα ὑπὸ τῶν Ἑβραίων ἀποδεδειγμένον	στρατεύουσιν	ἐπ' αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα: καὶ
[7, 5, 3]	κατὰ χώραν ἐροῦμεν. ~(Δαυίδης δὲ	στρατευσάμενος	ἐπὶ Δαμασκὸν καὶ τὴν ἄλλην
[7, 5, 2]	οὗτος γάρ ἐστιν Ἄδαδος ὁ	στρατευσάμενος	ἐπὶ Σαμάρειαν Ἀχάβου βασιλεύοντος τῶν
[7, 5, 3]	ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς Σούσακος	στρατεύσας	ἐπὶ τὸν υἱωνὸν αὐτοῦ Ῥοβόαμον
[7, 5, 2]	βουλόμενος τὴν τοῦ προπάτορος ἧτταν	στρατεύσας	ἐπὶ τοὺς Ἰουδαίους ἐπόρθησε τὴν
[7, 8, 5]	τὴν αἰτίαν πυνθανόμενος. ὁ δέ	στρατήγημα	τοῦτ' εἶπεν, εὗρον ἀγαγεῖν σε
[7, 9, 6]	εἰκὸς αὐτὸν ἐπὶ στρατοπέδου μένειν:	στρατηγῆσαι	γὰρ ἱκανώτατος καὶ προιδεῖν ἀπάτην
[7, 9, 2]	ὑπὸ πάντων ἀποδείκνυται τοῦτο γενέσθαι	στρατηγήσας.	ὡς δ' ἀπηγγέλη ταῦτα Δαυίδῃ
[7, 3, 1]	ἐβόησε πρὸς τὸν βασιλέα τὴν	στρατηγίαν	ἀπαιτῶν. ~(Ἐκβαλὼν δὲ τοὺς Ἰεβουσαίους
[7, 3, 1]	ἄκραν ἀναβάντι καὶ ταύτην ἑλόντι	στρατηγίαν	ἅπαντος τοῦ λαοῦ δώσειν ἐπηγγείλατο.
[7, 11, 1]	καὶ τὴν παντὸς τοῦ λαοῦ	στρατηγίαν,	ἣν αὐτῷ καὶ Ἀψάλωμος παρέσχε.
[7, 1, 4]	Ἰορδάνου, διὰ δὲ τὴν αὐτοῦ	στρατηγίαν	τε καὶ πίστιν. καὶ πέμψας
[7, 1, 5]	αὐτὸς δ' ἐλαττωθείη καὶ τῆς	στρατηγίας	ἀφεθείη, κακοῦργον καὶ πονηρὰν ὁδὸν
[7, 2, 1]	παρὰ Δαυίδου τεύξονται δωρεῶν καὶ	στρατηγίας	ἤ τινος ἄλλης πίστεως τὸ
[7, 1, 5]	τἀληθὲς εἶχε δείσαντος περὶ τῆς	στρατηγίας	καὶ τῆς παρὰ τῷ βασιλεῖ
[7, 11, 7]	καὶ μηδὲν ἀδικήσαντα ζηλοτυπήσας τῆς	στρατηγίας	καὶ τῆς παρὰ τῷ βασιλεῖ
[7, 3, 1]	ὀκνούντων ὑφίστασθαι δι' ἐπιθυμίαν τῆς	στρατηγίας,	ὁ Σαρουίας παῖς Ἰώαβος ἔφθη
[7, 10, 2]	Ἰωάβῳ καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ	στρατηγοῖς	ὄντων ὀλίγων, αἰσχύνην γὰρ αὐτοῖς
[7, 5, 4]	πρὸς τὴν ἀλήθειαν ἀφορῶν ἐποιεῖτο.	στρατηγὸν	δὲ ἁπάσης εἶχε τῆς στρατιᾶς
[7, 14, 4]	Σολόμωνος, παραλαβόντος δὲ καὶ τὸν	στρατηγὸν	Ἰώαβον καὶ Ἀβιάθαρον καὶ τοὺς
[7, 14, 4]	συνεργοὺς δ' εἶχεν Ἀδωνίας τὸν	στρατηγὸν	Ἰώαβον καὶ τὸν ἀρχιερέα Ἀβιάθαρον,
[7, 14, 5]	πάντας χωρὶς Σολόμωνος καὶ τὸν	στρατηγὸν	Ἰώαβον, οἳ μετὰ κρότου καὶ
[7, 11, 6]	ἀποδείκνυσι δὲ καὶ τὸν Ἀμασὰν	στρατηγὸν	καὶ τὴν τάξιν αὐτῷ ἐφ'
[7, 10, 1]	ἐν τῇ Γαλαδιτῶν χώρᾳ, καταστήσας	στρατηγὸν	πάσης τῆς δυνάμεως Ἀμασᾶν εἰς
[7, 6, 3]	ἑπτακισχιλίους, ἔτρωσε δὲ καὶ τὸν	στρατηγὸν	τοῦ Χαλαμᾶ Σέβεκον, ὃς ἐκ
[7, 11, 8]	σημήνας ἀνακλητικὸν ὁ τοῦ βασιλέως	στρατηγὸς	ἔλυσε τὴν πολιορκίαν καὶ παραγενόμενος
[7, 12, 1]	τοὺς ὅρκους αὐτοῖς, οὓς ὁ	στρατηγὸς	Ἰησοῦς ὤμοσε καὶ ἡ γερουσία,
[7, 14, 6]	τὸ δεῖπνον ἐταράχθησαν, ὅ τε	στρατηγὸς	Ἰώαβος ἔλεγεν οὐκ ἀρέσκεσθαι τοῖς
[7, 11, 8]	παντὸς ἀποδείκνυται πάλιν τοῦ λαοῦ	στρατηγός.	καθίστησι δὲ καὶ Βαναῖον ὁ
[7, 9, 6]	τὴν δύναμιν τοῦ πολέμου γίνου	στρατηγὸς	καὶ μὴ πιστεύσῃς τοῦτον ἑτέρῳ.
[7, 3, 2]	χρόνος ἀπὸ τῆς Ἰησοῦ τοῦ	στρατηγοῦ	ἐπὶ Χαναναίους στρατείας καὶ τοῦ
[7, 15, 1]	δὲ καὶ τῆς Ἰωάβου τοῦ	στρατηγοῦ	παρανομίας ἀποκτείναντος διὰ ζηλοτυπίαν δύο
[7, 10, 2]	σίκλους ἂν αὐτῷ δεδωκέναι τοῦ	στρατηγοῦ	φήσαντος, εἰ βαλὼν ἀπέκτεινε τὸν
[7, 7, 1]	τῶν συστρατιωτῶν αὐτοῦ καὶ τοῦ	στρατηγοῦ	χαμαὶ κοιμωμένων ἐν παρεμβολῇ καὶ
[7, 11, 8]	θεὸς τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς	στρατηγοὺς	ἀποδείξειεν, ἵνα τοὺς πολεμίους τοὺς
[7, 15, 1]	παρανομίας ἀποκτείναντος διὰ ζηλοτυπίαν δύο	στρατηγοὺς	δικαίους καὶ ἀγαθούς, Ἀβεννῆρόν τε
[7, 10, 1]	δὲ τοὺς φίλους καὶ τοὺς	στρατηγοὺς	ἐπὶ τὸν πόλεμον παρεκάλει προθυμίαν
[7, 11, 7]	τὰ τοῦ βασιλέως, ἕπεσθε τῷ	στρατηγῷ	αὐτοῦ Ἰωάβῳ καὶ Ἀβεσσαίῳ τῷ
[7, 10, 1]	τρία μέρη τὸ μὲν τῷ	στρατηγῷ	παρέδωκεν Ἰωάβῳ, τὸ δὲ τῷ
[7, 13, 1]	τελεῖν ἡμίσικλον, προσέταξεν Ἰωάβῳ τῷ	στρατηγῷ	πορευθέντι πάντα τὸν ὄχλον ἐξαριθμῆσαι.
[7, 11, 1]	δ' αὐτὰ καὶ Ἀμασᾷ τῷ	στρατηγῷ	προσέταξεν αὐτοὺς λέγειν, ὅτι τῆς
[7, 6, 3]	τοσαύτην δύναμιν συνηθροικότας οὐκέτι διὰ	στρατηγῶν	αὐτοῖς πολεμεῖν ἔκρινεν, ἀλλ' αὐτὸς
[7, 1, 3]	τὴν μάχην ὑφ' ἑκατέρων τῶν	στρατηγῶν	ἐξειλεγμένοι καὶ τὰς αἰχμὰς ἐπ'
[7, 10, 5]	ἐκεῖνον μᾶλλον συμπαθῶς εἶχεν. ἡ	στρατιὰ	δὲ καὶ Ἰώαβος ἀκούσαντες, ὅτι
[7, 1, 3]	τούτων συνέρρηξε καὶ ἡ λοιπὴ	στρατιά,	καὶ καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης
[7, 11, 7]	παραγενόμενος δ' ἐκεῖ καὶ τῇ	στρατιᾷ	περικαθίσας τὴν πόλιν καὶ χαράκωμα
[7, 15, 3]	λῦσαι τὴν πολιορκίαν καὶ τὴν	στρατιὰν	ἀπαγαγεῖν καὶ ἀλλαχόθεν οὐκ εὐπορῶν,
[7, 11, 8]	παύσεσθαι τῆς πολιορκίας καὶ τὴν	στρατιὰν	ἀπάξειν. ὡς δ' ἤκουσεν ἡ
[7, 14, 8]	Μωυσῆς. ~(Μετὰ ταῦτα διεμέρισε τὴν	στρατιὰν	εἰς δώδεκα μοίρας σὺν ἡγεμόσι
[7, 4, 1]	μηδεὶς ὀλίγην τὴν τῶν Παλαιστίνων	στρατιὰν	ἐλθεῖν ἐπὶ τοὺς Ἑβραίους τῷ
[7, 12, 2]	πάλιν ἐπολέμησαν οἱ Παλαιστῖνοι: καὶ	στρατιὰν	ἐπ' αὐτοὺς Δαυίδου πέμψαντος ἠρίστευσεν
[7, 12, 2]	ὁ βασιλεὺς ἔπεμψεν ἐπ' αὐτοὺς	στρατιάν.	ἠρίστευσε δὲ τότε καὶ σφόδρ'
[7, 10, 1]	νίκην αὐτοῖς ἐπευξάμενος ἐκπέμπει τὴν	στρατιάν.	~(Ἰωάβου δὲ παρατάξαντος τὴν δύναμιν
[7, 10, 2]	ἐξόπισθεν περιβεβλημένῳ δρυμὸν ἀντεξάγει τὴν	στρατιὰν	καὶ Ἀψάλωμος. καὶ συμβολῆς γενομένης
[7, 5, 1]	καταλείποι. καὶ συγκαλέσας πάλιν τὴν	στρατιὰν	καὶ παραγγείλας αὐτῇ πρὸς πόλεμον
[7, 11, 6]	Ἰώαβος ἦν δίδωσιν ἐκέλευσέ τε	στρατιὰν	ὅσην δύναται συναγαγόντ' ἐκ τῆς
[7, 11, 7]	νεκρῷ βοᾶν ἐντειλάμενος πρὸς τὴν	στρατιάν,	ὅτι τέθνηκεν Ἀμασᾶς δικαίως καὶ
[7, 4, 1]	τοῖς καλουμένοις Κλαυθμῶσι κατέχειν τὴν	στρατιὰν	οὐκ ἄπωθεν τοῦ τῶν πολεμίων
[7, 6, 2]	Ἀβεσσαῖον καὶ τὴν μετ' αὐτοῦ	στρατιὰν	οὐκ ἔμειναν, ἀλλὰ μιμησάμενοι τοὺς
[7, 10, 1]	ἦσαν: Ἀψάλωμος δ' ἀθροίσας μεγάλην	στρατιὰν	τῶν Ἑβραίων ἐπὶ τὸν πατέρα
[7, 7, 1]	αὐτῷ τινας τῶν ἀρίστων τῆς	στρατιᾶς:	αὐτὸς δ' ἁπάσῃ τῇ δυνάμει
[7, 5, 1]	τὰ μὲν δύο μέρη τῆς	στρατιᾶς	αὐτῶν τῇ μάχῃ νικήσας διέφθειρε,
[7, 11, 6]	καὶ περὶ τὴν ἄθροισιν τῆς	στρατιᾶς	βραδύνοντος, ὡς οὐκ ἐπανῄει τῇ
[7, 1, 3]	ὥρμησε δ' ἐκεῖθεν Ἀβεννῆρος μετὰ	στρατιᾶς	ἐπιλέκτου συμβαλεῖν τοῖς ἐκ τῆς
[7, 5, 4]	δὲ πολεμοῦντι μόνον καὶ τῆς	στρατιᾶς	ἡγουμένῳ τὸ νικᾶν καὶ κατορθοῦν
[7, 7, 1]	καὶ παραγενόμενον περί τε τῆς	στρατιᾶς	καὶ τῆς πολιορκίας ἀνέκρινε. λέγοντος
[7, 6, 2]	τὸν ἀρχιστράτηγον δοὺς αὐτῷ τῆς	στρατιᾶς	τὸ ἀκμαιότατον ἐξ αὐτῆς ἔπεμψεν
[7, 5, 4]	στρατηγὸν δὲ ἁπάσης εἶχε τῆς	στρατιᾶς	τὸν Ἰώαβον: ἐπὶ δὲ τῶν
[7, 12, 2]	πεμφθείσης ἐπ' αὐτοὺς ὑπὸ Δαυίδου	στρατιᾶς	τούτῳ μονομαχήσας Ἰωνάθης ὁ Σουμᾶ
[7, 10, 5]	μεῖναι μεγίστην οὖσαν οὔτε τοῖς	στρατιώταις:	αὐτὸς μὲν γὰρ ἀναβὰς ἐπὶ
[7, 7, 5]	κατὰ κράτος ἑλὼν διαρπάσαι τοῖς	στρατιώταις	ἐφῆκεν. αὐτὸς δὲ τὸν τοῦ
[7, 10, 5]	λύπης προελθὼν ὄφθητι τοῖς σαυτοῦ	στρατιώταις	καὶ τῆς νίκης αὐτοῖς καὶ
[7, 11, 7]	αὐτὴν πηξάμενος ὑπορύσσειν ἐκέλευσε τοῖς	στρατιώταις	τὰ τείχη καὶ καταβάλλειν αὐτά:
[7, 15, 2]	πονεῖν καὶ μάχεσθαι παρακελευόμενος τοὺς	στρατιώτας	ἐπὶ τὰς παρατάξεις ἀλλ' οὐχὶ
[7, 1, 3]	βούλεσθαι μαθεῖν, πότερος αὐτῶν ἀνδρειοτέρους	στρατιώτας	ἔχει, συντίθεται παρ' ἀμφοτέρων δυοκαίδεκα
[7, 1, 3]	ἀνακαλεῖ τῇ σάλπιγγι σημάνας τοὺς	στρατιώτας	καὶ τῆς ἐπὶ πολὺ διώξεως
[7, 3, 1]	προθυμοτέρους ἐπὶ τὰ ἔργα τοὺς	στρατιώτας	παρασκευάσαι, καὶ τῷ διὰ τῶν
[7, 10, 2]	ἐπέσχε τοῦ διώκειν τοὺς οἰκείους	στρατιώτας	τὴν τῶν πολεμίων δύναμιν φειδόμενος
[7, 7, 1]	πόλιν. ὄντα δ' αὐτὸν γενναῖον	στρατιώτην	καὶ δόξαν ἔχοντα παρά τε
[7, 1, 3]	μὲν εἰπόντος ἑνὸς τῶν αὐτοῦ	στρατιωτῶν	ἀφέμενος τῆς διώξεως ἀφελέσθαι τὴν
[7, 10, 2]	τοῦτό τις ἰδὼν τῶν Δαυίδου	στρατιωτῶν	ἐδήλωσεν Ἰωάβῳ, καὶ πεντήκοντα σίκλους
[7, 5, 2]	τῇ μάχῃ πολλοὺς ἀπέβαλε τῶν	στρατιωτῶν:	ἔπεσον γὰρ ὑπὸ τῶν Ἑβραίων
[7, 10, 2]	εἶναι μεγίστην, τῶν δὲ Δαυίδου	στρατιωτῶν	ἵνα τοσούτων μυριάδων κρατήσωσι φιλοτιμουμένων,
[7, 1, 3]	ἔπεσον δὲ τῶν μὲν Ἀβεννήρου	στρατιωτῶν	ὡς τριακόσιοι καὶ ἑξήκοντα, τῶν
[7, 4, 1]	πόρρω τῆς πόλεως, ἐν αὐτῇ	στρατοπεδεύονται.	ὁ δὲ τῶν Ἰουδαίων βασιλεύς,
[7, 12, 4]	μέσου τοῦ τῶν πολεμίων ὁρμήσαντες	στρατοπέδου	ἧκον εἰς Βηθλεέμην, καὶ τοῦ
[7, 4, 1]	οὐκ ἄπωθεν τοῦ τῶν πολεμίων	στρατοπέδου,	κινεῖν δ' αὐτὸν μὴ πρότερον
[7, 9, 6]	νῦν δὲ εἰκὸς αὐτὸν ἐπὶ	στρατοπέδου	μένειν: στρατηγῆσαι γὰρ ἱκανώτατος καὶ
[7, 4, 1]	ταύταις πταίσαντες ταῖς μάχαις τριπλάσιος	στρατὸς	ἐπῆλθε τῷ Δαυίδῃ καὶ εἰς
[7, 8, 1]	δ' ἡ παῖς ἀλλὰ μὴ	σύ	γε τοῦτο βιάσῃ με μηδὲ
[7, 10, 5]	ἐλεοῦντας ἐπὶ τοῖς κακοῖς κολαζόντων.	σὺ	δ' οὐκ αἰσχύνῃ ταῦτα ποιῶν
[7, 11, 8]	παρέχωσιν αὐτοῖς εἰρήνην ἀπ' αὐτῶν:	σὺ	δὲ σπουδάζεις μητρόπολιν Ἰσραηλιτῶν καταβαλεῖν
[7, 14, 2]	ἂν δέ τι τούτοις προσδέῃ,	σὺ	προσθήσεις. γίνου τοίνυν ἄριστος τὸν
[7, 11, 2]	καὶ μηδενὶ τῶν ἁμαρτόντων ἐπεξελθεῖν.	σύ	τε, εἶπεν, ὦ Σαμούι, θάρρει
[7, 11, 3]	γενεᾶς ὀφειλούσης εἰς ἐκεῖνα ἀπολωλέναι,	σύ	τε μέτριος καὶ χρηστὸς ἐγένου
[7, 14, 2]	πολέμων ἀπαλλαγῇ καὶ στάσεων ἐμφυλίων.	σὺ	τοίνυν ἐπεὶ καὶ πρὸ τῆς
[7, 8, 1]	γίνεται ταῦτα πάσχων Ἰωνάθῃ τινὶ	συγγενεῖ	καὶ φίλῳ: συνετὸς δ' ἦν
[7, 11, 5]	αὐτοὺς ἠξίουν προληφθέντας: καὶ γὰρ	συγγενεῖς	ὄντες αὐτοῦ καὶ διὰ τοῦτο
[7, 7, 4]	ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῖς τε	συγγενέσι	καὶ τοῖς οἰκέταις ἔκπληξιν παρεῖχεν,
[7, 2, 2]	ἀρχιερεὺς Σάδωκος σὺν εἴκοσι δύο	συγγενέσιν	ἡγεμόσιν. ἐκ δὲ τῆς Βενιαμίτιδος
[7, 11, 7]	παντελῶς ἀνόσιον, ἀγαθὸν νεανίαν καὶ	συγγενῆ	καὶ μηδὲν ἀδικήσαντα ζηλοτυπήσας τῆς
[7, 1, 6]	αὐτὸν ἀξιώσειεν τῶν νομιζομένων ὡς	συγγενῆ	καὶ φίλον, ἀλλ' οὐχ ὡς
[7, 11, 5]	θαυμάζομεν ὑμᾶς αὑτῶν ἀποκαλοῦντας μόνων	συγγενῆ	τὸν βασιλέα: ὁ γὰρ τὴν
[7, 12, 2]	Δαυίδου πέμψαντος ἠρίστευσεν Ἐφὰν ὁ	συγγενὴς	αὐτοῦ: μονομαχήσας γὰρ τῷ πάντων
[7, 11, 5]	θεοῦ λαβὼν πάντων ἡμῶν εἶναι	συγγενὴς	κρίνεται. καὶ διὰ τοῦθ' ὁ
[7, 9, 4]	οὕτως καλούμενον ἐπέρχεται τοῦ Σαούλου	συγγενὴς	Σαμούις μὲν ὄνομα υἱὸς δὲ
[7, 10, 1]	εἰς τὴν Ἰωάβου τάξιν τοῦ	συγγενοῦς	αὐτοῦ: πατρὸς μὲν γὰρ ἦν
[7, 2, 1]	οὐ πρᾴως ἤνεγκεν ἀνδρὸς ἐστερημένος	συγγενοῦς	καὶ τὴν βασιλείαν αὐτῷ παρασχόντος,
[7, 8, 4]	πληγέντα ἀποθανεῖν: ἠξίου τε τῶν	συγγενῶν	ἐπὶ τὸν ἀνῃρηκότα ὡρμηκότων καὶ
[7, 11, 1]	χειροτονῆσαι βασιλέα, καὶ ταῦθ' ὑμῶν	συγγενῶν	ὄντων καὶ κοινὸν αἷμα πρὸς
[7, 11, 3]	ὁσημέραι, καὶ οὐδὲν ἀπέλειπον τῶν	συγγενῶν	τοῦ μάλιστα τιμωμένου. ταῦτ' εἰπόντος
[7, 13, 2]	καὶ παρακαλεῖν εὐμενῆ γενέσθαι καὶ	συγγινώσκειν	ἡμαρτηκότι. Γάδον δὲ τὸν προφήτην
[7, 11, 3]	ἐκείνῳ πάντα χαρίσασθαι φήσας αὐτῷ	συγγινώσκειν	ὑπέσχετο τὰ ἡμίση τῆς οὐσίας
[7, 8, 5]	ῥίψαντος αὑτὸν ἐπὶ τοὔδαφος καὶ	συγγνώμην	αἰτουμένου τῶν ἡμαρτημένων ἀνίστησί τε
[7, 9, 2]	μηδὲ τῆς ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις	συγγνώμης	ἐμνημόνευσεν, ἀλλ' ἐκείνων πολὺ χείροσι
[7, 11, 2]	κατασχὼν αὐτοῦ τοὺς πόδας ἐδεῖτο	συγγνῶναι	περὶ τῶν εἰς αὐτὸν ἡμαρτημένων
[7, 11, 7]	αὐτοῦ τὸ παρανόμημα πρόφασις εὐπρεπὴς	συγγνωστὸν	ἐδόκει ποιεῖν, ὁ ἀδελφὸς Ἀσάηλος
[7, 1, 6]	Γιβρῶνι μεγαλοπρεπῶς καὶ ἐπιταφίους τε	συγγραψάμενος	θρήνους αὐτὸς ἐπὶ τοῦ τάφου
[7, 14, 3]	τῆς χώρας εὐειδὴς ἐπιλεχθεῖσα παρθένος	συγκαθεύδῃ	τῷ βασιλεῖ, τοῦτο γὰρ αὐτῷ
[7, 1, 4]	μετεβάλοντο. πεισθέντων δὲ τούτων Ἀβεννῆρος	συγκαλεῖ	τὴν Βενιαμιτῶν φυλήν, οἱ γὰρ
[7, 14, 7]	λαοῦ ἀποδεῖξαι τὸν υἱὸν βασιλέα	συγκαλεῖ	τοὺς ἄρχοντας εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ
[7, 1, 4]	Δαυίδης τὴν γυναῖκα δικαίως ἀπολαβεῖν:	συγκαλέσας	δὲ τοὺς γεγηρακότας τοῦ πλήθους
[7, 5, 1]	ἐκγόνους αὐτοῦ βασιλεύοντας καταλείποι. καὶ	συγκαλέσας	πάλιν τὴν στρατιὰν καὶ παραγγείλας
[7, 14, 9]	προειρημένον διέταξε τρόπον, εἰς ἐκκλησίαν	συγκαλέσας	τοὺς ἄρχοντας τῶν Ἑβραίων καὶ
[7, 9, 8]	εἰς Γελμὼν τὴν πατρίδα: καὶ	συγκαλέσας	τοὺς οἰκείους ἅπαντας ἃ συνεβούλευσεν
[7, 9, 2]	τὰ πέραν τοῦ Ἰορδάνου. καὶ	συγκαλέσας	τῶν φίλων τοὺς ἐπιτηδειοτάτους καὶ
[7, 8, 4]	παρ' αὐτοῦ φόβῳ. τοῦ δὲ	συγκαταινέσαντος	οἷς τὸ γύναιον ἱκέτευσεν, ὑπολαβὸν
[7, 7, 1]	αὐτῷ τινες καὶ ἄλλοι τελευτᾷ	συγκαταπεσόντων	ἑτέρων. ~(Τούτων οὕτως γενομένων ἔπεμψεν
[7, 5, 3]	συμπνέοντος αὐτῷ καὶ τοὺς πολέμους	συγκατορθοῦντος	καὶ ταῖς καλλίσταις τῶν Ἀνδραζάρου
[7, 13, 2]	ἐμπεσὼν ἐλυπεῖτο καὶ σφόδρ' ἦν	συγκεχυμένος.	τοῦ δὲ προφήτου τοῦτο δεῖν
[7, 6, 3]	καὶ αὐτοὺς εἰς τὴν μητρόπολιν	συγκλείσας	Ἀραβαθὰ ἐπολιόρκει. ~(Συνέπεσε δὲ καὶ
[7, 14, 3]	ἀρίστη γυναικῶν Ἀβισάκη τοὔνομα, ἣ	συγκοιμωμένη	μόνον τῷ βασιλεῖ συνεθέρμαινεν αὐτόν:
[7, 7, 4]	καὶ ταῦτα πασχόντων, ἃ μάλιστα	συγκρύψαι	τι θέλουσι συμβαίνει, συνεὶς ὅτι
[7, 9, 1]	διεληλυθότων, ἐδεῖτο προσελθὼν εἰς Γιβρῶνα	συγχωρῆσαι	πορευθέντι θυσίαν ἀποδοῦναι τῷ θεῷ:
[7, 8, 1]	περὶ τούτου διαλεχθῆναι τῷ πατρί:	συγχωρήσειν	γὰρ ἐκεῖνον. ταῦτα δ' ἔλεγε
[7, 8, 5]	πατέρα καὶ δεηθῆναι, ὅπως αὐτῷ	συγχωρήσῃ	πρὸς αὐτὸν ἐλθόντι θεάσασθαί τε
[7, 14, 2]	ἄρχοντας τοῦ λαοῦ τῆς οἰκοδομίας	συλλαβέσθαι	τῷ παιδὶ καὶ πάντων ἀδεεῖς
[7, 2, 1]	χαριζόμενον τὴν ἀναίρεσιν, ἵνα μὴ	συλλάβωσιν	αὐτὸν οἱ πολέμιοι; ἦ μεταβεβλῆσθαί
[7, 9, 6]	ὧν Ἀχιτόφελος συνεβούλευσε κινδυνεύσει Δαυίδης	συλληφθεὶς	ἀποθανεῖν, γνώμην εἰσφέρειν ἐναντίαν ἐπειρᾶτο:
[7, 9, 7]	τοῖς νεανίσκοις ἀπ' αὐτῶν ἔτι	συλλήψεως	εἶναι, ἀνιμήσασα τὴν προκειμένην ὁδὸν
[7, 9, 7]	ὁ δ' εὐθὺς ἔπεμψε τοὺς	συλληψομένους.	νοήσαντες δὲ τοῦτο οἱ τῶν
[7, 7, 4]	ἃ μάλιστα συγκρύψαι τι θέλουσι	συμβαίνει,	συνεὶς ὅτι τέθνηκεν ὁ παῖς
[7, 7, 2]	μὲν τοῖς ἐναντίοις εὖ πράττειν	συμβαίνειν	κατ' αὐτόν, ποτὲ δὲ τοῖς
[7, 9, 7]	ὀξύτητα κρίναντες ἄριστα εἶναι ἠπείγοντο	συμβαλεῖν	Δαυίδῃ. γενομένους δ' αὐτοὺς ἀπὸ
[7, 1, 3]	συντίθεται παρ' ἀμφοτέρων δυοκαίδεκα μαχησομένους	συμβαλεῖν.	προελθόντες τοίνυν εἰς τὸ μεταξὺ
[7, 11, 6]	ἂν αὐτὸν καταλάβῃς ὄντα πειράθητι	συμβαλεῖν:	σπούδασον δ' αὐτὸν φθάσαι, μὴ
[7, 1, 3]	ἐκεῖθεν Ἀβεννῆρος μετὰ στρατιᾶς ἐπιλέκτου	συμβαλεῖν	τοῖς ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς
[7, 14, 10]	καὶ τῆς Ληουίτιδος φυλῆς προθυμία	συμβαλλομένων	καὶ ποιουμένων ἐπαγγελίας λαμπρὰς καὶ
[7, 9, 6]	ἢ πρὸς πέτρᾳ τινὶ λοχήσει:	συμβαλόντων	δὲ τῶν ἡμετέρων οἱ μὲν
[7, 5, 1]	δὲ τῆς Σωφηνῆς ἐστράτευσε, καὶ	συμβαλὼν	αὐτῷ παρὰ τὸν Εὐφράτην ποταμὸν
[7, 5, 2]	συμμαχήσων: ἀπήλλαξε δ' ὡς προσεδόκα	συμβαλὼν	πρὸς τῷ Εὐφράτῃ ποταμῷ, πταίσας
[7, 8, 1]	Ἀψάλωμος ἀνέκρινε, τίνος αὐτῇ δεινοῦ	συμβάντος	οὕτως ἔχει, κατειπούσης δ' αὐτῆς
[7, 10, 5]	ἐχθροῖς, εἶπε, τοῖς σοῖς οἷα	συμβέβηκεν	Ἀψαλώμῳ γένοιτο. οὗτος ὁ λόγος
[7, 4, 2]	δὲ ὁ βασιλεὺς ὅτι ταῦτα	συμβέβηκεν	Ὠβαδάρῳ καὶ ἐκ πενίας καὶ
[7, 7, 2]	ἀπελθόντα λέγειν ἀνθρώπινον εἶναι τὸ	συμβεβηκὸς	καὶ τὰ τοῦ πολέμου φύσιν
[7, 9, 7]	Δαυίδῃ καὶ φανερὰ ποιεῖν τὰ	συμβεβουλευμένα	καὶ προσπαρακελεύσασθαι ταχέως διαβῆναι τὸν
[7, 1, 5]	σταδίους εἴκοσι, μηδὲν ὑπιδόμενος τῶν	συμβησομένων	ὑπέστρεψεν. ἀπαντήσας δ' αὐτῷ πρὸς
[7, 1, 1]	ὑπερβολὴν αὑτὸν ἀσθενῆσαι κατεργάσασθαι. καὶ	σύμβολα	τῆς ἀναιρέσεως ἐπεδείκνυεν τόν τε
[7, 4, 1]	ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους: καὶ γενομένης	συμβολῆς	αὐτὸς κατόπιν αἰφνιδίως ἐπιπεσὼν τοῖς
[7, 10, 2]	τὴν στρατιὰν καὶ Ἀψάλωμος. καὶ	συμβολῆς	γενομένης ἔργα μεγάλα χειρῶν τε
[7, 4, 1]	ἀλλ' εὐθὺς ἀπὸ τῆς πρώτης	συμβολῆς	τραπέντας ἐνέκειτο κτείνων: καὶ διώκει
[7, 9, 6]	τοῦ Ἀχιτοφέλου δεύτερον αὐτὸν ἠξίου	συμβουλεύειν	περὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς
[7, 4, 2]	ταύτης τῆς μάχης ἔδοξε Δαυίδῃ	συμβουλευσαμένῳ	μετὰ τῶν γερόντων καὶ ἡγεμόνων
[7, 14, 3]	συνελθόντων δὲ τῶν ἰατρῶν καὶ	συμβουλευσάντων,	ὅπως ἐξ ἁπάσης τῆς χώρας
[7, 15, 1]	ταῦθ' ἃ καὶ πρότερον ἔφθην	συμβουλεύσας,	δικαίῳ μὲν εἶναι πρὸς τοὺς
[7, 9, 2]	Ἀχιτόφελον. ἐδεδίει γάρ, μὴ τἀναντία	συμβουλεύων	πείσειεν αὐτὸν ἀνὴρ ὢν φρενήρης
[7, 9, 5]	ὑμᾶς ὁμονοήσειν. πεισθεὶς δὲ τῇ	συμβουλίᾳ	κελεύει σκηνὴν αὑτῷ πῆξαι τοὺς
[7, 10, 1]	στράτευμα εἶναι. πεισθεὶς δὲ τῇ	συμβουλίᾳ	ταύτῃ μένειν μὲν αὐτὸς ἐν
[7, 9, 2]	αὐτοῦ κατανοεῖν καὶ ταῖς Ἀχιτοφέλου	συμβουλίαις	ἀντιπράσσειν: οὐ γὰρ τοσοῦτον ὠφελήσειν
[7, 9, 6]	τῇ διανοίᾳ τὴν τοῦ Χουσὶ	συμβουλίαν	συστήσας ἀμείνω εἶναι δοκεῖν. ~(Σπεύσας
[7, 9, 6]	δὴ τοίνυν καὶ τὴν ἐμὴν	συμβουλίαν	τῷ λογισμῷ καὶ ταῦτ' ἐπιγνοὺς
[7, 9, 2]	~(Παρῆν δὲ καὶ ὁ Δαυίδου	σύμβουλος	ὁ Γελμωναῖος Ἀχιτόφελος καὶ διακόσιοί
[7, 9, 5]	~(Ἀψαλώμου δὲ καὶ Ἀχιτοφέλου τοῦ	συμβούλου	παραγενομένων εἰς Ἱεροσόλυμα σὺν ἅπαντι
[7, 9, 1]	ὁμιλῶν, ὡς παρὰ τὸ μὴ	συμβούλους	ἀγαθοὺς εἶναι τῷ πατρὶ τάχ'
[7, 2, 2]	ἀπέδειξε βασιλέα. ἐκ δὲ τῆς	Συμεωνίδος	φυλῆς ἑπτακισχίλιοι καὶ ἑκατόν. ἐκ
[7, 5, 2]	αὐτῷ μετὰ δυνάμεως ἧκεν ἰσχυρᾶς	συμμαχήσων:	ἀπήλλαξε δ' ὡς προσεδόκα συμβαλὼν
[7, 6, 3]	Σύρων βασιλέα μισθοῦνται τοῦτον ἐπὶ	συμμαχίᾳ,	ἔχοντα μὲν ἀρχιστράτηγον Σέβεκον, πεζῶν
[7, 6, 2]	ὁπλίτας. ~(Οὐ κατεπλάγη δὲ τὴν	συμμαχίαν	καὶ τὴν τῶν Ἀμμανιτῶν δύναμιν
[7, 5, 4]	πολεμῆσαι χάριν ἔχειν ὁμολογῶν, καὶ	συμμαχίαν	πρὸς αὐτὸν καὶ φιλίαν ποιούμενος.
[7, 5, 4]	χάλκεα. Δαυίδης δὲ ποιησάμενος τὴν	συμμαχίαν	πρὸς τὸν Θαῖνον, τοῦτο γὰρ
[7, 3, 2]	ὁ Τυρίων βασιλεὺς φιλίαν καὶ	συμμαχίαν	συνέθετο: ἔπεμψε δ' αὐτῷ καὶ
[7, 6, 1]	τῶν Μεσοποταμιτῶν βασιλέα χίλια τάλαντα	σύμμαχον	αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ γενέσθαι τῷ
[7, 6, 2]	οὐκ ἔμειναν, ἀλλὰ μιμησάμενοι τοὺς	συμμάχους	εἰς τὴν πόλιν ἔφυγον. κρατήσας
[7, 1, 4]	εὔνουν ἔχων τὸ πλῆθος πάντας	συμμεῖναι	τῷ Ἰεβόσθῳ> παρεσκεύασε: καὶ διέμειναν
[7, 10, 5]	ὢν φιλόστοργος πρὸς ἐκεῖνον μᾶλλον	συμπαθῶς	εἶχεν. ἡ στρατιὰ δὲ καὶ
[7, 7, 1]	μαχόμενος ἀπολειφθεὶς μόνος: τοὺς γὰρ>	συμπαραστάτας	ἀναχωρῆσαι ἐκ τῆς μάχης γινομένης
[7, 12, 4]	καὶ φευγόντων μόνος ἔμεινε καὶ	συμπεσὼν	τοῖς πολεμίοις ἀπέκτεινεν αὐτῶν πολλούς,
[7, 1, 4]	δ' ἐμφυλίου πολέμου συνεστῶτος καὶ	συμπιπτόντων	εἰς ἔργα καὶ μάχην πυκνῶς
[7, 5, 3]	τῶν Ἑβραίων βασιλεὺς τοῦ θεοῦ	συμπνέοντος	αὐτῷ καὶ τοὺς πολέμους συγκατορθοῦντος
[7, 14, 1]	οἰκοδομίας καταλείπῃ καὶ μὴ τότε	συμπορίζῃ	νέος ὢν καὶ τῶν τοιούτων
[7, 14, 6]	γνώμην: ἀναπηδήσαντες δ' ἐκ τοῦ	συμποσίου	ὅ τε Ἀδωνίας καὶ οἱ
[7, 1, 6]	οἶκον ὅλον αὐτοῦ καὶ τοὺς	συμπράξαντας	ὑπευθύνους ἐποιεῖτο ταῖς ὑπὲρ τοῦ
[7, 1, 4]	αὐτῇ, πρὸς τοῦτο καὶ Ἰεβώσθου	συμπράξαντος:	ἐγεγράφει γὰρ αὐτῷ Δαυίδης τὴν
[7, 14, 6]	αὑτὸν ἀγαθὸν ὡς αὐτῷ τοῦτο	συμφέρον	ἠξίου. ~(Βουλόμενος δὲ Δαυίδης ἐπὶ
[7, 6, 1]	αὐτοῦ, μὴ καὶ σφαλεὶς ἀπαρηγορήτῳ	συμφορᾷ	περιπέσῃ. ταῦτ' οὖν δόξας πιθανώτερα
[7, 15, 2]	ἐπιεικὴς χρηστὸς πρὸς τοὺς ἐν	συμφοραῖς	ὑπάρχοντας δίκαιος φιλάνθρωπος, ἃ μόνοις
[7, 11, 3]	ἐκάθηρε τὴν ἐσθῆτα κατακρίνας αὑτοῦ	συμφορὰν	ταύτην ἐπὶ τῇ τοῦ βασιλέως
[7, 1, 5]	ἀπολέσαι, τούτου δὲ ὑπερβολὴν ἔχοντος	συμφορᾶς.	καὶ διὰ τοῦτο χαλεπώτερα μηχανῶνται
[7, 11, 6]	τὸν Ἰώαβον ἔλεγεν οὐκ εἶναι	σύμφορον	ἀνοχὴν τῷ Σαβαίῳ διδόναι, μὴ
[7, 1, 3]	καὶ διὰ τοῦτο βληθεὶς ἀπέθανε,	συμφρονήσας	καὶ παράκλησιν ἡγησάμενος τούτους τοὺς
[7, 1, 4]	εἶχον αὐτοὶ περὶ τῶν πραγμάτων	σύμφωνον	προσέλαβον, τὰ Δαυίδου φρονεῖν μετεβάλοντο.
[7, 1, 5]	τῆς πύλης μόνος αὐτὸς ὢν	σὺν	Ἀβεσσαίῳ τῷ ἀδελφῷ σπασάμενος τὴν
[7, 9, 5]	τοῦ συμβούλου παραγενομένων εἰς Ἱεροσόλυμα	σὺν	ἅπαντι τῷ λαῷ, καὶ ὁ
[7, 6, 3]	αὐτοῖς πολεμεῖν ἔκρινεν, ἀλλ' αὐτὸς	σὺν	ἁπάσῃ τῇ δυνάμει διαβὰς τὸν
[7, 7, 1]	πρὸς τὴν γυναῖκα ἀπελθόντα ἀναπαύσασθαι	σὺν	αὐτῇ. ὁ δὲ Οὐρίας τοῦτο
[7, 12, 1]	αὐτὸν μηκέτι εἰς μάχην ἀπαντῆσαι	σὺν	αὐτοῖς, μὴ δι' ἀνδρείαν καὶ
[7, 9, 2]	γυμνοῖς τοῖς ποσὶ καὶ πάντων	σὺν	αὐτῷ δακρυόντων, ἀγγέλλεται καὶ ὁ
[7, 10, 1]	Δαυίδου. ὡς δ' ἐξαριθμήσας τοὺς	σὺν	αὐτῷ Δαυίδης περὶ τετρακισχιλίους εὗρεν
[7, 9, 3]	ὧν αὐτός τε καὶ οἱ	σὺν	αὐτῷ δέοιντο. πυνθανομένου δέ, ποῦ
[7, 5, 5]	καὶ μηδεμίαν ἡμέραν ἀπολείπεσθαι τῆς	σὺν	αὐτῷ διαίτης. τοῦ δὲ παιδὸς
[7, 7, 5]	πίστεως ὁ βασιλεὺς παραλαβὼν τὴν	σὺν	αὐτῷ δύναμιν ἧκεν ἐπὶ τὴν
[7, 9, 6]	πατέρα κτενεῖν αὐτοῦ καὶ τοὺς	σὺν	αὐτῷ ζωοὺς ἀνάξειν ὑποσχομένου καὶ
[7, 8, 4]	τιμωρίᾳ κατελευσόμενον, ἀλλ' ὅπως εἴη	σὺν	αὐτῷ, καὶ γὰρ τὰ τῆς
[7, 9, 5]	ἅπαντα πιστὸς εἶναι δόξας οὐ	σὺν	αὐτῷ νῦν ἐστιν, ἀλλὰ καταλιπὼν
[7, 10, 1]	κατασχόντες σοφωτάτῃ: νικηθέντες μὲν γὰρ	σὺν	αὐτῷ πᾶσαν ἀποβαλεῖν ἐλπίδα χρηστὴν
[7, 10, 2]	τῶν σὺν Ἰωάβῳ καὶ τοῖς	σὺν	αὐτῷ στρατηγοῖς ὄντων ὀλίγων, αἰσχύνην
[7, 1, 2]	ἦσαν, καὶ τοὺς ὁπλίτας τοὺς	σὺν	αὐτῷ. συνελθὼν δὲ πρὸς αὐτὸν
[7, 4, 2]	δ' ὁ βασιλεὺς καὶ πᾶν	σὺν	αὐτῷ τὸ πλῆθος ὑμνοῦντες τὸν
[7, 2, 2]	τούτοις ἦν ὁ ἀρχιερεὺς Σάδωκος	σὺν	εἴκοσι δύο συγγενέσιν ἡγεμόσιν. ἐκ
[7, 14, 8]	τὴν στρατιὰν εἰς δώδεκα μοίρας	σὺν	ἡγεμόσι καὶ ἑκατοντάρχοις καὶ ταξιάρχαις.
[7, 10, 2]	ἵνα μὴ κρατηθῶσιν ὑπὸ τῶν	σὺν	Ἰωάβῳ καὶ τοῖς σὺν αὐτῷ
[7, 8, 2]	Ἐφράμου κληρουχίας, παρακαλεῖ τὸν πατέρα	σὺν	καὶ τοῖς ἀδελφοῖς ἐλθεῖν πρὸς
[7, 14, 11]	τῆς ἡμέρας ἑώρτασεν ὁ βασιλεὺς	σὺν	παντὶ τῷ λαῷ, καὶ Σολόμωνα
[7, 4, 2]	ᾄδοντες πᾶν εἶδος μέλους ἐπιχώριον	σύν	τε ἤχῳ ποικίλῳ κρουσμάτων τε
[7, 11, 2]	ὄντες μετὰ οἰκετῶν εἴκοσιν. οὗτοι	σὺν	τῇ Ἰούδα φυλῇ τὸν ποταμὸν
[7, 7, 1]	ἐποίησε, παρεκοιμήθη δὲ τῷ βασιλεῖ	σὺν	τοῖς ἄλλοις ὁπλοφόροις. ὡς δὲ
[7, 14, 8]	τῆς ὑστάτης Σολόμωνι τῷ βασιλεῖ	σὺν	τοῖς χιλιάρχοις καὶ ἑκατοντάρχοις. κατέστησε
[7, 7, 1]	ἐπεξῆλθον. ἰδόντες δὲ αὐτοὺς οἱ	σὺν	τῷ Οὐρίᾳ πάντες ἀνεχώρησαν ὀπίσω,
[7, 11, 6]	ἐκέλευσέ τε στρατιὰν ὅσην δύναται	συναγαγόντ'	ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς μεθ'
[7, 14, 10]	ἄρχοντας καὶ τὴν Ληουιτῶν φυλὴν	συναγωνίσασθαι	διά τε τὴν ἡλικίαν καὶ
[7, 9, 2]	Ἀβιάθαρον καὶ Σάδωκον τοὺς ἀρχιερεῖς	συναπαίρειν	διεγνωκότας καὶ Λευίτας ἅπαντας μετὰ
[7, 8, 3]	κτεῖναι δυναμένης> δοκοῦντι γινομένης πικρότερον,	συναρπαγεὶς	ὑπὸ τοῦ πάθους οὔτε τὴν
[7, 3, 2]	πόλιν παραλαβὼν καὶ τὴν ἄκραν	συνάψας	αὐτῇ ἐποίησεν ἓν σῶμα, καὶ
[7, 6, 3]	Ἰόρδανον ποταμὸν καὶ ὑπαντήσας αὐτοῖς	συνάψας	εἰς μάχην ἐνίκησε: καὶ ἀναιρεῖ
[7, 12, 1]	ὁ βασιλεὺς ἐπὶ Παλαιστίνους, καὶ	συνάψας	μάχην αὐτοῖς καὶ τρεψάμενος ἐμονώθη
[7, 7, 3]	μετὰ τῶν τέκνων αὐτοῦ ἀνέτρεφε	συνδιαιρούμενος	αὐτῇ τὰ σιτία καὶ φιλοστοργίᾳ
[7, 11, 4]	ὅσα παρὰ βασιλεῦσι τέρπει τοὺς	συνδιαιτωμένους.	οὕτως δὲ λιπαρῶς δεομένου, σὲ
[7, 10, 5]	ὡς ἅπαντα τὸν λαὸν ἀκούσαντα	συνδραμεῖν	πρὸς αὐτὸν καὶ κατασπάσασθαι. καὶ
[7, 2, 1]	εἰς τὸ δωμάτιον, ἐν ᾧ	συνέβαινε	κατακεκοιμῆσθαι τὸν Σαούλου παῖδα, κτείνουσιν
[7, 7, 1]	τὸν τόπον, καθ' ὃν Οὐρίαν	συνέβαινε	τετάχθαι, φθάσαντες ἀναβῶσιν οἱ πολέμιοι,
[7, 1, 3]	ἐπὶ τὸν τόπον, οὗ κεῖσθαι	συνέβαινε	τὸν Ἀσάηλον, περιστάντες τὸν νεκρὸν
[7, 6, 2]	μαχησόμενον, αὐτὸς δὲ τοῖς Σύροις	συνέβαλε.	καὶ πρὸς ὀλίγον ἀντισχόντων αὐτῶν
[7, 13, 4]	θεῖον καὶ πάλιν εὐμενὲς γίνεται.	συνέβη	δ' εἰς ἐκεῖνον ἀγαγεῖν τὸν
[7, 1, 1]	Ἰωσήπου ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας	~(Συνέβη	δὲ ταύτην γενέσθαι τὴν μάχην
[7, 14, 7]	θεοῦ καὶ τῶν ἀναθημάτων, ἃ	συνέβη	τοὺς βασιλεῖς ἀναθεῖναι: διέταξε δὲ
[7, 8, 1]	κακοδοξίαν ὁ οἶκος ἡμῶν κερδανεῖ.	συνεβούλευέ	τε περὶ τούτου διαλεχθῆναι τῷ
[7, 14, 4]	προφήτης, ὡς Ἀδωνίας βασιλεῦσαι βούλεται,	συνεβούλευέ	τε σώζειν αὑτὴν καὶ τὸν
[7, 9, 5]	εἶχε. καὶ καλέσας τὸν Ἀχιτόφελον	συνεβουλεύετο	αὐτῷ τί δεῖ ποιεῖν: ὁ
[7, 6, 1]	ἐπὶ προφάσει φιλανθρωπίας, φυλάττεσθαί τε	συνεβούλευον	καὶ μὴ προσέχειν τοῖς λόγοις
[7, 9, 6]	δ' ὅτι γενομένων ὧν Ἀχιτόφελος	συνεβούλευσε	κινδυνεύσει Δαυίδης συλληφθεὶς ἀποθανεῖν, γνώμην
[7, 9, 8]	συγκαλέσας τοὺς οἰκείους ἅπαντας ἃ	συνεβούλευσεν	Ἀψαλώμῳ ταῦτ' αὐτοῖς διεξῆλθε, καὶ
[7, 14, 3]	ἣ συγκοιμωμένη μόνον τῷ βασιλεῖ	συνεθέρμαινεν	αὐτόν: ὑπὸ γὰρ γήρως ἦν
[7, 3, 2]	Τυρίων βασιλεὺς φιλίαν καὶ συμμαχίαν	συνέθετο:	ἔπεμψε δ' αὐτῷ καὶ δωρεὰς
[7, 15, 1]	εἰς νόσον ὑπὸ γήρως καὶ	συνειδὼς	ὅτι μέλλει τελευτᾶν καλέσας τὸν
[7, 14, 2]	γίνωσκε χρυσοῦ μὲν ἤδη τάλαντα	συνειλεγμένα	μύρια, δέκα δ' ἀργύρου μυριάδας
[7, 7, 4]	μάλιστα συγκρύψαι τι θέλουσι συμβαίνει,	συνεὶς	ὅτι τέθνηκεν ὁ παῖς προσφωνήσας
[7, 15, 3]	πλοῦτον αὐτῷ πολὺν καὶ ἄφθονον	συνεκήδευσεν,	ὧν τὴν ὑπερβολὴν τεκμήραιτ' ἄν
[7, 10, 1]	Γιττῶν πόλεως ὑπάρχοντι. βουλόμενον δὲ	συνεκστρατεύειν	αὐτὸν οὐκ εἴασαν οἱ φίλοι
[7, 8, 1]	τοῦτο τῆς κόρης λαβόμενος αὐτῆς	συνελθεῖν	αὐτῷ πείθειν ἐπειρᾶτο. ἀνακραγοῦσα δ'
[7, 9, 5]	ταῖς τοῦ πατρὸς αὐτὸν παλλακαῖς	συνελθεῖν:	ἐκ τούτου γὰρ εἴσεσθαι τὸν
[7, 11, 4]	προπέμψαντα μέχρι τοῦ Ἰορδάνου παρεκάλει	συνελθεῖν	ἕως τῶν Ἱεροσολύμων: γηρωκομήσειν γὰρ
[7, 1, 4]	Ἀβεννῆρος καὶ λαβὼν αἰτίαν ὡς	συνέλθοι	τῇ Σαούλου παλλακῇ Ῥαισφᾶ μὲν
[7, 4, 2]	οὐκ ἂν δεινὸν οὐδὲν ἔπαθον.	συνελθόντος	οὖν τοῦ λαοῦ παντός, καθὼς
[7, 14, 3]	ἐκ πολλῶν ἱματίων γινομένης ἀναθερμαίνεσθαι.	συνελθόντων	δὲ τῶν ἰατρῶν καὶ συμβουλευσάντων,
[7, 12, 2]	ἔτι μεθέξουσι πολὺν βιώσαντος χρόνον.	~(Συνελθόντων	δὲ τῶν Παλαιστίνων εἰς Γάζαρα
[7, 1, 2]	τοὺς ὁπλίτας τοὺς σὺν αὐτῷ.	συνελθὼν	δὲ πρὸς αὐτὸν πᾶς ὁ
[7, 7, 4]	καὶ τὴν διάνοιαν τοῦ βασιλέως.	συνελθὼν	δὲ τῇ γυναικὶ Βεεθσαβῇ ἔγκυον
[7, 12, 1]	καὶ ξυστόν, οὗ τὴν λαβὴν	συνέλκειν	σταθμὸν σίκλους τριακοσίους, καὶ θώρακα
[7, 6, 1]	τοὺς πρεσβευτὰς εἰσπραξόμενος τὸν βασιλέα.	συνέντες	δὲ οἵ τε ἀναγκαῖοι καὶ
[7, 11, 3]	ἤρξατο πυνθάνεσθαι, τί δήποτ' οὐ	συνεξῆλθεν	αὐτῷ καὶ κοινωνὸς ἦν τῆς
[7, 9, 2]	τοῦ τε ἄλλου πλήθους αὐτῷ	συνεξορμήσαντος	καὶ τῶν ἑξακοσίων ὁπλιτῶν, οἳ
[7, 9, 2]	Ἀβιαθάρου. Ἔθις δ' ὁ Γιτταῖος	συνεξώρμησεν	αὐτῷ βιασάμενος τὴν Δαυίδου βούλησιν,
[7, 7, 1]	τὴν μητρόπολιν συγκλείσας Ἀραβαθὰ ἐπολιόρκει.	~(Συνέπεσε	δὲ καὶ Δαυίδῃ πταῖσμα δεινὸν
[7, 9, 8]	κόλασιν Δαυίδῃ, καθ' οὗ πάντα	συνέπραττεν	Ἀψαλώμῳ. ταῦτα διαλεχθεὶς καὶ παρελθὼν
[7, 1, 5]	καὶ τῇ πρώτῃ ποιήσεται τάξει	συνεργόν	τε τῆς βασιλείας ἐσόμενον καὶ
[7, 4, 4]	τοῦ θεοῦ πρὸς ἅπαντ' αὐτῷ	συνεργοῦ	παρόντος, εἶχεν ἤδη περὶ τὴν
[7, 14, 4]	διὰ τί ταῦτα πράττει προήχθη.	συνεργοὺς	δ' εἶχεν Ἀδωνίας τὸν στρατηγὸν
[7, 1, 3]	συνθήματος ἀπώλοντο. πεσόντων δὲ τούτων	συνέρρηξε	καὶ ἡ λοιπὴ στρατιά, καὶ
[7, 7, 1]	ἐπιθυμίας κατασχεῖν οὐ δυνάμενος αὐτῇ	συνέρχεται.	γενομένης δ' ἐγκύου τῆς γυναικὸς
[7, 9, 5]	τοῦ πλήθους ὁρῶντος, καὶ παρελθὼν	συνέρχεται	ταῖς τοῦ πατρὸς παλλακαῖς. ταῦτα
[7, 9, 2]	οὐ γὰρ τοσοῦτον ὠφελήσειν αὐτῷ	συνερχόμενον,	ὅσον παρ' ἐκείνῳ γενόμενον. καὶ
[7, 1, 4]	διὰ τὴν ἰδίαν ῥώμην καὶ	σύνεσιν	ἄρχοι τῶν πέραν Ἰορδάνου, διὰ
[7, 5, 5]	Ἰωνάθου παῖς ἐν Ἱεροσολύμοις κατῴκει	συνεστιώμενος	τῷ βασιλεῖ καὶ πάσης ὡς
[7, 1, 4]	ἐπωνόμασε. τοῦ δ' ἐμφυλίου πολέμου	συνεστῶτος	καὶ συμπιπτόντων εἰς ἔργα καὶ
[7, 1, 6]	οὕτως δ' αὐτὸν ὁ Ἀβεννήρου	συνέσχε	θάνατος, ὡς μηδὲ τροφὴν ἀναγκαζόντων
[7, 12, 3]	εἰς τὸν θεὸν καὶ ὕμνους	συνετάξατο	μέτρου ποικίλου: τοὺς μὲν γὰρ
[7, 15, 2]	εὐσθενὲς καὶ τὸ τῆς σωφροσύνης	συνετόν:	ἀνδρεῖος γὰρ ἦν, ὡς οὐκ
[7, 11, 8]	~(Γύναιον δέ τι σῶφρον καὶ	συνετὸν	ἐν ἐσχάτοις ἤδη τὴν πατρίδα
[7, 8, 1]	Ἰωνάθῃ τινὶ συγγενεῖ καὶ φίλῳ:	συνετὸς	δ' ἦν οὗτος ἐν τοῖς
[7, 7, 3]	ὁ δὲ Νάθας ἀστεῖος καὶ	συνετὸς	ὢν ἀνήρ, λογισάμενος ὡς οἱ
[7, 1, 4]	ὁ τοῦ Σαούλου παιδὸς ἀρχιστράτηγος	συνετὸς	ὢν καὶ σφόδρα εὔνουν ἔχων
[7, 14, 5]	παιδιᾶς εὐωχούμενοι πολλῆς αἰώνιον αὐτῷ	συνεύχονται	τὴν ἡγεμονίαν: ἐκάλεσε δὲ οὔτε
[7, 1, 6]	πράγμασι βλάβη στερηθέντων αὐτοῦ καὶ	συνέχειν	αὐτὰ καὶ σώζειν βουλαῖς τε
[7, 11, 1]	βασιλείαν ἀπολαβόντα. ταῦτα μὲν οὖν	συνεχέστερον	ἀπηγγέλλετο Δαυίδῃ: κἀκεῖνος οὐδὲν ἧττον
[7, 10, 1]	δὲ τρίτην μοῖραν ἐνεχείρισεν Ἐσθαίῳ	συνήθει	μὲν ὄντι καὶ φίλῳ ἐκ
[7, 1, 5]	πορίσασθαι τηλικοῦτον μέγεθος ἐξουσίας, καὶ	συνήθη	τοῖς ἀπ' αὐτῆς ἀγαθοῖς γενόμενον
[7, 6, 3]	αὐτὸν τοὺς Ἀμμανίτας τοσαύτην δύναμιν	συνηθροικότας	οὐκέτι διὰ στρατηγῶν αὐτοῖς πολεμεῖν
[7, 2, 2]	πλῆθος εἰς Γιβρῶνα πρὸς Δαυίδην	συνῆλθε	μετὰ πολλῆς παρασκευῆς σιτίων καὶ
[7, 11, 6]	παλλακάς, αἷς ὁ υἱὸς αὐτοῦ	συνῆλθεν	Ἀψάλωμος, εἰς ἄλλην μετήγαγεν οἰκίαν
[7, 2, 2]	φυλὴ μόνη πᾶσα πρὸς Δαυίδην	συνῆλθεν:	οὗτοι πάντες τὸν αὐτὸν ὁπλισμὸν
[7, 2, 2]	παρ' αὐτὸν ἄξοντας ἅπαντα. καὶ	συνῆλθον	ἐκ μὲν τῆς Ἰούδα φυλῆς
[7, 9, 2]	βασιλείας ἐκπεσὼν ηὔχετο τῷ θεῷ:	συνήντησε	δ' αὐτῷ φίλος ἀνὴρ καὶ
[7, 9, 3]	Σιβᾶς ὁ τοῦ Μεμφιβόσθου δοῦλος	συνήντησεν,	ὃν προνοησόμενον ἀπεστάλκει τῶν κτήσεων
[7, 9, 5]	πρὸς αὐτοὺς καὶ προσκυνήσας αὐτὸν	συνηύχετο	τὴν βασιλείαν εἰς αἰῶνα καὶ
[7, 1, 5]	καὶ μικρὸν ἔμπροσθεν ἀπηλλαγμένος ἐπὶ	συνθήκαις	καὶ ὁμολογίαις τῆς ἡγεμονίας, δείσας
[7, 1, 4]	καὶ πρῶτον τεκμήριον παρασχεῖν τῶν	συνθηκῶν	ἀξιώσαντος ἀνασώσαντα πρὸς αὐτὸν Μελχάλην>
[7, 5, 5]	πρὸς Ἰωνάθην τὸν Σαούλου παῖδα	συνθηκῶν	καὶ ὅρκων καὶ τῆς ἐκείνου
[7, 1, 3]	ἕως οὗ πάντες ὥσπερ ἐκ	συνθήματος	ἀπώλοντο. πεσόντων δὲ τούτων συνέρρηξε
[7, 15, 2]	ὡς δεσπότης, νοῆσαί τε καὶ	συνιδεῖν	καὶ περὶ τῶν μελλόντων καὶ
[7, 1, 5]	ἐσόμενον καὶ τἆλλα δεινὸν ὄντα	συνιδεῖν	πράγματα καὶ τοὺς καιροὺς ὑποδραμεῖν,
[7, 9, 2]	αὐτὸν ἀνὴρ ὢν φρενήρης καὶ	συνιδεῖν	τὸ λυσιτελὲς ὀξύτατος. γενόμενος δ'
[7, 9, 6]	αὐτῷ δοκεῖ περὶ αὐτῆς ἐπυνθάνετο.	συνιδὼν	δ' ὅτι γενομένων ὧν Ἀχιτόφελος
[7, 11, 4]	οὔτε γὰρ τροφῆς οὔτε ποτοῦ	συνιέναι	διὰ τὸν χρόνον, ἀποκεκλεῖσθαι δ'
[7, 8, 4]	γνώμην ἀποθανόντι υἱῷ ἄλλον ἑκουσίως.	συνίησι	δὲ ὁ βασιλεὺς ὑπόβλητον οὖσαν
[7, 2, 1]	ἐπιδείξαντες τῷ Δαυίδῃ τὴν Ἰεβώσθου	συνίστων	αὑτοὺς ὡς εὔνους καὶ τὸν
[7, 10, 3]	μία Θωμάρα τοὔνομα, ὡς προειρήκαμεν.	συνοικησάσης	δ' αὐτῆς τῷ Σολόμωνος υἱῷ
[7, 1, 4]	Μελχάλην ἀποσπάσας Ὀφελτίου τοῦ τότε	συνοικοῦντος	αὐτῇ, πρὸς τοῦτο καὶ Ἰεβώσθου
[7, 4, 3]	ἡ Μιχάλη αὕτη Δαυίδῃ μὲν	συνοικοῦσα	παῖδας οὐκ ἐποιήσατο, γαμηθεῖσα δὲ
[7, 9, 6]	τοῦ πατρὸς καὶ τὴν τῶν	συνόντων	αὐτῷ ἀνδρείαν, ὅτι καὶ πολλοὺς
[7, 14, 2]	τε καὶ σίδηρον ἀριθμοῦ πλείονα	συντέθεικα	καὶ ξύλων δὲ καὶ λίθων
[7, 1, 5]	καὶ μὴ προσέχειν οἷς Ἀβεννῆρος	συντίθεται:	πάντα γὰρ ποιεῖν αὐτὸν ἐπὶ
[7, 1, 3]	πότερος αὐτῶν ἀνδρειοτέρους στρατιώτας ἔχει,	συντίθεται	παρ' ἀμφοτέρων δυοκαίδεκα μαχησομένους συμβαλεῖν.
[7, 9, 7]	πάλιν ἀπελθεῖν, εἰ μέντοι γε	συντόνως	διώξουσι καταλήψεσθαι προύλεγεν. ὡς δ'
[7, 9, 2]	δακρυόντων, ἀγγέλλεται καὶ ὁ Ἀχιτόφελος	συνὼν	τῷ Ἀψαλώμῳ καὶ τὰ τούτου
[7, 5, 3]	ἐπὶ Δαμασκὸν καὶ τὴν ἄλλην	Συρίαν	πᾶσαν αὐτὴν ὑπήκοον ἐποιήσατο, καὶ
[7, 4, 1]	καὶ τὴν ἀγέννειαν, ἀλλὰ γινωσκέτω	Συρίαν	τε ἅπασαν καὶ Φοινίκην καὶ
[7, 5, 2]	Δαμασκοῦ τε καὶ τῆς ἄλλης	Συρίας	ἔξω Φοινίκης ἐβασίλευσε. πόλεμον δ'
[7, 6, 2]	Ἀμμανίταις μαχησόμενον, αὐτὸς δὲ τοῖς	Σύροις	συνέβαλε. καὶ πρὸς ὀλίγον ἀντισχόντων
[7, 6, 1]	τὸν πόλεμον: καὶ πέμψαντες πρὸς	Σύρον	τὸν τῶν Μεσοποταμιτῶν βασιλέα χίλια
[7, 6, 2]	ἐκέλευσεν ἀντιπαρατάξασθαι, εἰπὼν ἂν τοὺς	Σύρους	ἴδῃ βιαζομένους αὐτὸν καὶ πλέον
[7, 11, 7]	παντὸς τοῦ πλήθους ἐπ' αὐτῷ	συρρέοντος	καὶ οἷον ὄχλος φιλεῖ ἐθαύμαζον
[7, 6, 2]	μὲν ἀνδρειοτάτους ἐπιλεξάμενος ἀντιπαρατάσσεται τῷ	Σύρῳ	καὶ τοῖς μετ' αὐτοῦ βασιλεῦσι,
[7, 6, 3]	Χαλαμὰν τὸν τῶν πέραν Εὐφράτου	Σύρων	βασιλέα μισθοῦνται τοῦτον ἐπὶ συμμαχίᾳ,
[7, 5, 2]	~(Ἀκούσας δὲ ὁ Δαμασκοῦ καὶ	Σύρων	βασιλεὺς Ἄδαδος, ὅτι πολεμεῖ Δαυίδης
[7, 5, 5]	ὁ πάππος αὐτοῦ Σαοῦλος ἐκτήσατο,	σύσσιτόν	τε καὶ ὁμοτράπεζον ἐκέλευσεν εἶναι
[7, 9, 6]	διανοίᾳ τὴν τοῦ Χουσὶ συμβουλίαν	συστήσας	ἀμείνω εἶναι δοκεῖν. ~(Σπεύσας δὲ
[7, 4, 1]	ἄλλα ἔθνη πολλὰ καὶ μάχιμα	συστρατεῦσαι	αὐτοῖς καὶ τοῦ πολέμου κοινωνῆσαι,
[7, 9, 5]	αὐτόν ἐστι, καὶ μετὰ πολλῆς	συστρατεύσεσθαι	προθυμίας ἐπὶ τὸν πατέρα: μέχρι
[7, 11, 7]	ἔσχε παρακάλυμμα. ἀποκτείνας δὲ τὸν	συστράτηγον	ἐδίωκε τὸν Σαβαῖον καταλιπὼν ἕνα
[7, 7, 1]	οὐκ εἶναι δίκαιον ἔφη τῶν	συστρατιωτῶν	αὐτοῦ καὶ τοῦ στρατηγοῦ χαμαὶ
[7, 7, 3]	ἐπὶ τούτοις τοῦ βασιλέως καὶ	συσχεθέντος	ἱκανῶς καὶ μετὰ δακρύων καὶ
[7, 7, 2]	τὸν θάνατον τἀνδρὸς πυθομένη ἐπὶ	συχνὰς	αὐτὸν ἡμέρας ἐπένθησεν, παυσαμένην δὲ
[7, 1, 6]	οὔτε κοινωνὸς εἴη τῆς Ἀβεννήρου	σφαγῆς,	οὔτε κατ' ἐντολὴν καὶ βούλησιν
[7, 6, 1]	τοῖς λόγοις αὐτοῦ, μὴ καὶ	σφαλεὶς	ἀπαρηγορήτῳ συμφορᾷ περιπέσῃ. ταῦτ' οὖν
[7, 1, 6]	πρὸς τὸν Ἀβεννῆρον φιλοστόργως διακείμενοι	σφόδρ'	αὐτοῦ τὴν πρὸς αὐτὸν τιμὴν
[7, 13, 2]	μεγάλων κακῶν ἐμπεσὼν ἐλυπεῖτο καὶ	σφόδρ'	ἦν συγκεχυμένος. τοῦ δὲ προφήτου
[7, 12, 2]	στρατιάν. ἠρίστευσε δὲ τότε καὶ	σφόδρ'	ηὐδοκίμησε Σαβρήχης ὁ Χετταῖος εἷς
[7, 7, 4]	ὑπὲρ τῆς τοῦ παιδὸς σωτηρίας:	σφόδρα	γὰρ ἔστεργεν αὐτοῦ τὴν μητέρα.
[7, 7, 3]	ταύτην παρασκευάσας εἱστίασε τὸν ξένον.	σφόδρα	ἐλύπησεν ὁ λόγος οὗτος τὸν
[7, 14, 10]	εὐμαρῆ δ' αὐτοῖς καὶ οὐ	σφόδρα	ἐπίπονον τὴν οἰκοδομίαν ἀπέφαινεν αὐτοῦ
[7, 1, 4]	παιδὸς ἀρχιστράτηγος συνετὸς ὢν καὶ	σφόδρα	εὔνουν ἔχων τὸ πλῆθος πάντας
[7, 8, 2]	ἤχθετο, φιλῶν δὲ τὸν Ἀμνῶνα	σφόδρα,	πρεσβύτατος γὰρ ἦν αὐτῷ υἱός,
[7, 13, 3]	τῶν μὲν αἰφνιδίως μετ' ἀλγημάτων	σφοδρῶν	καὶ πικρᾶς ὀδύνης τὴν ψυχὴν
[7, 7, 1]	γράψας καὶ σημηνάμενος τῇ αὑτοῦ	σφραγῖδι	τὴν ἐπιστολὴν ἔδωκεν Οὐρίᾳ κομίσαι
[7, 8, 1]	ἀρχαίων παρθένοι χειριδωτοὺς ἄχρι τῶν	σφυρῶν	πρὸς τὸ μὴ βλέπεσθαι χιτῶνας,
[7, 4, 4]	κατὰ πᾶσαν αὐτῷ τὰ πράγματα	σχεδὸν	ἡμέραν ἀμείνω γινόμενα ἐκ τῆς
[7, 1, 3]	τῶν ὑπηκόων αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν	σχεδὸν	ἡμέραν ἐλαττουμένων. ~(Ἐγένοντο δὲ κατὰ
[7, 10, 2]	λίθους, ὥστε ἀναπληρωθῆναι καὶ τὸ	σχῆμα	τάφου καὶ μέγεθος λαβεῖν, σημήνας
[7, 8, 4]	προβεβηκὸς ἐποίησεν αὐτῷ προσελθεῖν ἐν	σχήματι	πενθίμῳ, ὡς παίδων ἐπὶ τῆς
[7, 10, 5]	ᾐσχύνθησαν μετὰ τοῦ τῶν νενικηκότων	σχήματος	εἰσελθεῖν εἰς τὴν πόλιν, κατηφεῖς
[7, 14, 4]	Ἀδωνίας βασιλεῦσαι βούλεται, συνεβούλευέ τε	σώζειν	αὑτὴν καὶ τὸν παῖδα Σολόμωνα,
[7, 1, 6]	αὐτοῦ καὶ συνέχειν αὐτὰ καὶ	σώζειν	βουλαῖς τε ἀρίσταις καὶ ῥώμῃ
[7, 13, 3]	ὁ ποιμήν, τὰ δὲ ποίμνια	σώζεσθαι	μηδὲν ἁμαρτόντα, καὶ ἠντιβόλει τὴν
[7, 5, 5]	τις ἐκ τοῦ γένους αὐτοῦ	σώζεται,	ᾧ τὰς ἀμοιβὰς ἃς ὤφειλεν
[7, 3, 2]	ἄκραν συνάψας αὐτῇ ἐποίησεν ἓν	σῶμα,	καὶ περιτειχίσας ἐπιμελητὴν τῶν τειχῶν
[7, 5, 4]	πρεσβύτεροι παῖδες αὐτοῦ περὶ τὸ	σῶμα	καὶ τὴν τούτου φυλακὴν ἦσαν.
[7, 1, 3]	ἐννέα καὶ Ἀσάηλος, οὗ τὸ	σῶμα	κομίσαντες ἐκεῖθεν Ἰώαβος καὶ Ἀβεσσαῖος
[7, 1, 6]	τοῖς νομιζομένοις τιμᾶν αὐτοῦ τὸ	σῶμα	περιρρηξαμένῳ μὲν τὰς ἐσθῆτας ἐνδύντι
[7, 8, 1]	χαλεπῶς διέκειτο, καὶ τό τε	σῶμα	τῆς ὀδύνης αὐτὸν κατεσθιούσης κατισχναίνετο
[7, 8, 1]	μὴ κατὰ φύσιν ἔχοντα τῷ	σώματι	προσελθὼν ἠρώτα φράσαι τὴν αἰτίαν
[7, 14, 3]	δὲ ὢν ἤδη καὶ τοῦ	σώματος	αὐτῷ ψυχομένου διὰ τὸν χρόνον
[7, 11, 7]	τούτου ἀδελφῷ. κειμένου δὲ τοῦ	σώματος	ἐπὶ τῆς ὁδοῦ καὶ παντὸς
[7, 8, 5]	εἴδει καὶ τῷ μεγέθει τοῦ	σώματος	καὶ τοὺς ἐν πολλῇ τρυφῇ
[7, 5, 3]	πανοπλίας, ἃς οἱ τοῦ Ἀδάδου	σωματοφύλακες	ἐφόρουν, ἀνέθηκε τῷ θεῷ εἰς
[7, 1, 4]	γὰρ ἐκ ταύτης ἅπαντες Ἰεβώσθου	σωματοφύλακες	ἦσαν, καὶ ταὐτὰ πρὸς αὐτοὺς
[7, 5, 4]	δὲ τῷ Ἰωάδου τὴν τῶν	σωματοφυλάκων	ἀρχὴν παραδίδωσιν: οἱ δὲ πρεσβύτεροι
[7, 14, 4]	προφήτην καὶ τὸν ἐπὶ τῶν	σωματοφυλάκων	Βαναίαν καὶ πάντας τοὺς ἐκ
[7, 14, 5]	οὔτε Βαναίαν τὸν ἐπὶ τῶν	σωματοφυλάκων:	δίκαιον δ' εἶναι ταῦτα γινώσκειν
[7, 14, 5]	καὶ Βαναίαν τὸν ἐπὶ τῶν	σωματοφυλάκων,	καὶ παραγενομένοις κελεύει παρα λαβεῖν
[7, 14, 4]	καὶ Βαναίας ὁ ἐπὶ τῶν	σωματοφυλάκων	καὶ Σιμούεις ὁ Δαυίδου φίλος
[7, 11, 8]	Βαναῖον ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῶν	σωματοφυλάκων	καὶ τῶν ἑξακοσίων, Ἀδώραμον δ'
[7, 10, 5]	ἂν ἀπὸ σοῦ καὶ τῶν	σῶν	ἀρξάμενοι τέκνων ἀπωλώλειμεν οἰκτρῶς, οὐ
[7, 2, 2]	ὡς τὴν Ἑβραίων χώραν αὐτῷ	σῶσαι	καταγωνισαμένῳ Παλαιστίνους δέδωκεν ὁ θεὸς
[7, 8, 4]	ζητούντων αὐτὸν ἀνελεῖν, χαρίσασθαι τὴν	σωτηρίαν	αὐτῇ τοῦ παιδὸς καὶ μὴ
[7, 15, 2]	ἀρετὴν ἔχοντι καὶ τοσούτων ἐθνῶν	σωτηρίαν	ἐγκεχειρισμένῳ βασιλεῖ ἔδει προσεπαινέσαι καὶ
[7, 1, 1]	τε ὢν φίλος αὐτῷ καὶ	σωτηρίας	αἴτιος γεγενημένος. τοσαύτην δ' ἐπεδείξατο
[7, 7, 4]	ζῶντος τοῦ παιδὸς ἔχων ἐλπίδα	σωτηρίας	αὐτοῦ δεόντως πάντ' ἐποίει τὸν
[7, 12, 4]	οὖν οὐδένα βλέπων ἐξόδου καὶ	σωτηρίας	ἐβρυχᾶτο. τοῦ δὲ θηρὸς ἀκούσας
[7, 7, 4]	ἱκετεύων ὑπὲρ τῆς τοῦ παιδὸς	σωτηρίας:	σφόδρα γὰρ ἔστεργεν αὐτοῦ τὴν
[7, 12, 4]	τῷ θεῷ καὶ περὶ τῆς	σωτηρίας	τῶν ἀνδρῶν εὐχαρίστησεν αὐτῷ. μετὰ
[7, 5, 1]	μὲν υἱὸν βασιλέα δὲ τῆς	Σωφηνῆς	ἐστράτευσε, καὶ συμβαλὼν αὐτῷ παρὰ
[7, 11, 8]	αὐτοὺς διετέθη. ~(Γύναιον δέ τι	σῶφρον	καὶ συνετὸν ἐν ἐσχάτοις ἤδη
[7, 9, 5]	πρὸς αὐτόν, δεξιῶς ἀποκρίνεται καὶ	σωφρόνως:	εἶπε γὰρ ἕπεσθαι δεῖν αὐτὸν
[7, 14, 6]	ὁ δὲ ἡμέρως πάνυ καὶ	σωφρόνως	τῆς μὲν τότε ἁμαρτίας αὐτὸν
[7, 15, 2]	αὐτοῦ εὐσθενὲς καὶ τὸ τῆς	σωφροσύνης	συνετόν: ἀνδρεῖος γὰρ ἦν, ὡς
[7, 15, 2]	τῆς τῶν ἐνεστηκότων οἰκονομίας ἱκανώτατος,	σώφρων	ἐπιεικὴς χρηστὸς πρὸς τοὺς ἐν