Liv., chap., par. |
[7, 10, 5] |
καὶ
πλεῖον
τούτου
μηδὲν
δεδυνῆσθαι
|
μαθεῖν |
διὰ
τὸ
πεμφθέντα
ὑπὸ
Ἰωάβου |
[7, 8, 3] |
αἰτίαν
ἀνέκρινεν
οὔτ'
ἄλλο
τι
|
μαθεῖν |
οἷον
εἰκὸς
τηλικούτου
προσηγγελμένου
κακοῦ |
[7, 1, 3] |
Ἀβεννήρου
φήσαντος
πρὸς
αὐτὸν
βούλεσθαι
|
μαθεῖν, |
πότερος
αὐτῶν
ἀνδρειοτέρους
στρατιώτας
ἔχει, |
[7, 6, 3] |
Ἀμμανίτας
οὐκ
ἔπεισεν
ἠρεμεῖν
οὐδὲ
|
μαθόντας |
τοὺς
κρείττονας
ἡσυχίαν
ἄγειν,
ἀλλὰ |
[7, 8, 5] |
ἐπυρπόλησεν.
ὁ
δὲ
τὸ
πραχθὲν
|
μαθὼν |
ἧκε
πρὸς
τὸν
Ἀψάλωμον
ἐγκαλῶν |
[7, 5, 5] |
κατενεχθῆναι
καὶ
βλαβῆναι
τὰς
βάσεις,
|
μαθὼν |
ὅπου
καὶ
παρὰ
τίνι
τρέφεται |
[7, 7, 4] |
προσφωνήσας
ἕνα
τῶν
οἰκετῶν
καὶ
|
μαθὼν |
τἀληθὲς
ἀνίσταται
καὶ
λουσάμενος
καὶ |
[7, 4, 4] |
τύχῃ,
νόσῳ
καὶ
γῆς
ἀφορίᾳ.
|
μαθὼν |
ταῦτα
παρὰ
τοῦ
προφήτου
Δαυίδης |
[7, 1, 5] |
Ἰώαβος
ὁ
ἀρχιστράτηγος
αὐτοῦ,
καὶ
|
μαθών, |
ὡς
εἴη
παρὼν
πρὸς
αὐτὸν |
[7, 1, 1] |
κατήγορος
ἀνελὼν
τὸν
βασιλέα,
καὶ
|
μαθών, |
ὡς
εἴη
πατρὸς
Ἀμαληκίτου
γένος, |
[7, 9, 8] |
πεισθεὶς
φανερός
ἐστιν
οὐκ
εἰς
|
μακρὰν |
ἀπολούμενος:
Δαυίδην
δὲ
κρατήσειν
ἔλεγεν |
[7, 4, 4] |
τὸν
θάνατον
αὐτοῦ
γηράσαντος
καὶ
|
μακρὸν |
ἀνύσαντος
βίον
γενήσεσθαι
τὸν
ναὸν |
[7, 14, 5] |
δ'
αὐτὸν
τῆς
γυναικὸς
καὶ
|
μακρὸν |
εὐξαμένης
αὐτῷ
βίον
Σάδωκον
μεταπέμπεται |
[7, 1, 5] |
πύλῃ
Ἰώαβος
καὶ
δεξιωσάμενος
ὡς
|
μάλιστ' |
εὔνους
καὶ
φίλος,
ὑποκρίνονται
γὰρ |
[7, 9, 4] |
αὐτὸν
ἠρεθισμένων
ὑπ'
ὀργῆς
καὶ
|
μάλιστα |
Ἀβεσσαίου
διαχρήσασθαι
βουλομένου
τὸν
Σαμούιν |
[7, 1, 6] |
νεκρὸν
ἑώρα.
πρὸς
τούτοις
οὖν
|
μάλιστα |
Δαυίδην
γλίχεσθαι
δόξης
ἀγαθῆς
ποιούμενον |
[7, 13, 4] |
Ἰεβουσαῖος,
φίλος
δ'
ἐν
τοῖς
|
μάλιστα |
Δαυίδου:
καὶ
διὰ
τοῦτ'
αὐτὸν |
[7, 8, 1] |
δ'
ἦν
οὗτος
ἐν
τοῖς
|
μάλιστα |
καὶ
τὴν
διάνοιαν
ὀξύς.
ὁρῶν |
[7, 1, 3] |
ἠγωνίσαντο,
καὶ
διαφανέστερος
τῶν
ἄλλων
|
μάλιστα |
ὁ
νεώτερος
Ἀσάηλος,
ὃς
ἐπὶ |
[7, 11, 3] |
μέτριος
καὶ
χρηστὸς
ἐγένου
τότε
|
μάλιστα |
πάντων
ἐκείνων
λήθην
ποιησάμενος,
ὅτ' |
[7, 7, 4] |
βασιλεὺς
καὶ
ταῦτα
πασχόντων,
ἃ
|
μάλιστα |
συγκρύψαι
τι
θέλουσι
συμβαίνει,
συνεὶς |
[7, 11, 3] |
οὐδὲν
ἀπέλειπον
τῶν
συγγενῶν
τοῦ
|
μάλιστα |
τιμωμένου.
ταῦτ'
εἰπόντος
οὔτε
τὸν |
[7, 12, 4] |
ἐν
τῇ
πατρίδι
μου:
καὶ
|
μάλιστα |
τὸ
ἐν
τῷ
λάκκῳ
τῷ |
[7, 9, 5] |
τί
δήποτε
φίλος
ἐν
τοῖς
|
μάλιστα |
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ
γεγενημένος
καὶ |
[7, 2, 1] |
τοῦτον
ἀνελεῖν:
οὐ
γὰρ
ἐδύνασθε
|
μᾶλλον |
ἀδικῆσαι
τὴν
ἐμὴν
δόξαν
ἢ |
[7, 7, 4] |
θεράποντες
λογιζόμενοι,
μὴ
γνοὺς
ἔτι
|
μᾶλλον |
ἀπόσχηται
καὶ
τροφῆς
καὶ
τῆς |
[7, 8, 4] |
τοῦ
χρόνου
λελωφήκει,
πρὸς
τοῦτο
|
μᾶλλον |
αὐτὸν
Ἰώαβος
ὁ
ἀρχιστράτηγος
παρώρμησε: |
[7, 9, 6] |
τὴν
πόλιν.
ταῦτ'
εἰπὼν
εὐδοκίμησε
|
μᾶλλον |
Ἀχιτοφέλου:
τῆς
γὰρ
ἐκείνου
γνώμης |
[7, 12, 4] |
ἐξ
αὐτοῦ
πιεῖν
αὐτῷ
κομίσειε
|
μᾶλλον |
ἐθελήσειν
ἢ
εἰ
πολλὰ
χρήματα |
[7, 9, 2] |
αὐτὸν
ἀνέπειθε,
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
μᾶλλον |
εὔνους
αὐτῷ
κατεφάνη.
ἀναβαίνοντος
δ' |
[7, 10, 5] |
οὐκ
αἰσχύνῃ
ταῦτα
ποιῶν
ἐπὶ
|
μᾶλλον |
ἐχθρῷ,
ὅτι
σὸς
υἱὸς
ὢν |
[7, 3, 2] |
τὰ
Ἱεροσόλυμα
λαμπροτέροις
αἰεὶ
καὶ
|
μᾶλλον |
ἐχρῆτο
τοῖς
πράγμασι
τοῦ
θεοῦ |
[7, 9, 4] |
τῶν
φίλων
καὶ
σκεπόντων
ἔτι
|
μᾶλλον |
ὁ
Σαμούις
βλασφημῶν
διετέλει,
μιαιφόνον |
[7, 11, 5] |
ὄντες
αὐτοῦ
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
μᾶλλον |
προνοούμενοι
καὶ
στέργοντες
φθάσαι,
οὐ |
[7, 10, 5] |
γὰρ
ὢν
φιλόστοργος
πρὸς
ἐκεῖνον
|
μᾶλλον |
συμπαθῶς
εἶχεν.
ἡ
στρατιὰ
δὲ |
[7, 1, 3] |
κατὰ
μὲν
τὴν
ἐπιχώριον
γλῶτταν
|
Μάναλιν, |
κατὰ
δὲ
τὴν
Ἑλλήνων
Παρεμβολὰς |
[7, 2, 2] |
ἰσχὺν
διαφερόντων.
ἐκ
δὲ
τῆς
|
Μανασσήτιδος |
φυλῆς
τοῦ
ἡμίσους
μύριοι
ὀκτακισχίλιοι |
[7, 2, 2] |
Ἰορδάνου
καὶ
τοῦ
λοιποῦ
τῆς
|
Μανασσήτιδος |
φυλῆς
ὡπλισμένων
θυρεὸν
καὶ
δόρυ |
[7, 13, 3] |
ψυχὴν
ἀφιέντων,
ἐνίων
δὲ
καὶ
|
μαραινομένων |
τοῖς
παθήμασι
καὶ
μηδ'
εἰς |
[7, 10, 3] |
κοιλάδι
τῇ
βασιλικῇ
στήλην
λίθου
|
μαρμαρίνου |
δύο
σταδίους
ἀπέχουσαν
Ἱεροσολύμων,
ἣν |
[7, 4, 1] |
μηδὲν
ἔργον
ἐπιδείξασθαι
γενναῖον
μηδὲ
|
μαρτυρίας |
ἄξιον
στοχαζόμενος
αὐτῶν
τὴν
βραδυτῆτα |
[7, 8, 1] |
ἡμέρᾳ
καὶ
φωτί,
ἵνα
καὶ
|
μάρτυσι |
τῆς
αἰσχύνης
περιπέσοι,
προσέταξεν
αὐτὴν |
[7, 7, 4] |
δ'
οὐκέτι
χρείαν
εἶναι
λύπης
|
ματαίας. |
ταῦτ'
εἰπόντος
ἐπῄνεσαν
τὴν
σοφίαν |
[7, 11, 7] |
ἀσπάσασθαι
τοῦ
Ἀμασᾶ
φιλοτεχνεῖ
τὴν
|
μάχαιραν |
αὐτομάτως
ἐκ
τῆς
θήκης
ἐκπεσεῖν, |
[7, 13, 3] |
φερόμενον
ἐπὶ
τὰ
Ἱεροσόλυμα
καὶ
|
μάχαιραν |
ἐσπασμένον
εἶπε
πρὸς
τὸν
θεόν, |
[7, 11, 7] |
δύναμιν
ἀγαγόντος
ἀπήντησεν
αὐτῷ
διεζωσμένος
|
μάχαιραν |
καὶ
θώρακα
ἐνδεδυμένος
ὁ
Ἰώαβος: |
[7, 1, 5] |
Ἀβεσσαίῳ
τῷ
ἀδελφῷ
σπασάμενος
τὴν
|
μάχαιραν |
ὑπὸ
τὴν
λαγόνα
παίει.
καὶ |
[7, 1, 3] |
ἐπ'
ἀλλήλους
ἀφέντες
σπῶνται
τὰς
|
μαχαίρας |
καὶ
τῶν
κεφαλῶν
ἐλλαμβανόμενοι
κατέχοντες |
[7, 5, 2] |
βασιλέα
τῆς
Ἰουδαίας
καὶ
πολλαῖς
|
μάχαις |
κριθείς,
ὑστάτῃ
δὲ
παρὰ
τὸν |
[7, 4, 1] |
ἀμέλει
καὶ
ταύταις
πταίσαντες
ταῖς
|
μάχαις |
τριπλάσιος
στρατὸς
ἐπῆλθε
τῷ
Δαυίδῃ |
[7, 1, 4] |
δ'
ἐκ
τῆς
Θολομαίου
θυγατρὸς
|
Μαχάμης |
φύντι
τοῦ
Γεσσιρῶν
βασιλέως
Ἀψάλωμος |
[7, 5, 5] |
τίνι
τρέφεται
πέμψας
πρὸς
τὸν
|
Μάχειρον |
εἰς
Λάβαθα
πόλιν,
παρὰ
τούτῳ |
[7, 9, 8] |
ὁ
τῆς
Ἀμμανίτιδος
δυνάστῃς
καὶ
|
Μάχειρος |
ὁ
τῆς
Γαλαδίτιδος
χώρας
πρῶτος. |
[7, 15, 2] |
κινδύνους
ὥρμα,
τῷ
πονεῖν
καὶ
|
μάχεσθαι |
παρακελευόμενος
τοὺς
στρατιώτας
ἐπὶ
τὰς |
[7, 5, 1] |
ἧκε.
κρατήσας
δ'
αὐτῶν
τῇ
|
μάχῃ |
καὶ
πολλὴν
τῆς
χώρας
ἀποτεμόμενος |
[7, 5, 4] |
καὶ
ὀκτακισχιλίους
Ἀβεσσαῖος
διέφθειρε
τῇ
|
μάχῃ. |
καὶ
τὴν
Ἰδουμαίαν
ἅπασαν
φρουραῖς |
[7, 5, 1] |
μέρη
τῆς
στρατιᾶς
αὐτῶν
τῇ
|
μάχῃ |
νικήσας
διέφθειρε,
τὸ
δὲ
λειπόμενον |
[7, 5, 5] |
καὶ
τὸν
πάππον
ἐν
τῇ
|
μάχῃ |
πεσόντας
ἁρπασαμένης
καὶ
φευγούσης,
ἀπὸ |
[7, 5, 2] |
Εὐφράτῃ
ποταμῷ,
πταίσας
δὲ
τῇ
|
μάχῃ |
πολλοὺς
ἀπέβαλε
τῶν
στρατιωτῶν:
ἔπεσον |
[7, 1, 5] |
ἀπέκτεινεν
ἐν
τῇ
πρὸς
Γιβρῶνι
|
μάχῃ, |
ὡς
δὲ
τἀληθὲς
εἶχε
δείσαντος |
[7, 12, 1] |
ἡγεμόνες
ὥρκωσαν
αὐτὸν
μηκέτι
εἰς
|
μάχην |
ἀπαντῆσαι
σὺν
αὐτοῖς,
μὴ
δι' |
[7, 12, 1] |
βασιλεὺς
ἐπὶ
Παλαιστίνους,
καὶ
συνάψας
|
μάχην |
αὐτοῖς
καὶ
τρεψάμενος
ἐμονώθη
διώκων |
[7, 6, 3] |
καὶ
ὑπαντήσας
αὐτοῖς
συνάψας
εἰς
|
μάχην |
ἐνίκησε:
καὶ
ἀναιρεῖ
μὲν
αὐτῶν |
[7, 4, 1] |
θεὸν
περὶ
τῆς
περὶ
τὴν
|
μάχην |
ἐξόδου,
προφητεύει
ὁ
ἀρχιερεὺς
ἐν |
[7, 1, 1] |
~(Συνέβη
δὲ
ταύτην
γενέσθαι
τὴν
|
μάχην |
καθ'
ἣν
ἡμέραν
καὶ
Δαυίδης |
[7, 12, 2] |
εἶναι.
μετὰ
δὲ
ταύτην
τὴν
|
μάχην |
οὐκέτι
τοῖς
Ἰσραηλίταις
ἐπολέμησαν.
~(Ἀπηλλαγμένος |
[7, 1, 3] |
ἄνδρας
ὁμοφύλους
εἰς
ἔριδα
καὶ
|
μάχην |
παροξύνειν,
ἁμαρτεῖν
δὲ
καὶ
τὸν |
[7, 1, 4] |
καὶ
συμπιπτόντων
εἰς
ἔργα
καὶ
|
μάχην |
πυκνῶς
μεθ'
ἑκατέρου
τῶν
βασιλέων, |
[7, 1, 3] |
ἐν
Γαβαῶ
πόλει
παρατάσσεται
πρὸς
|
μάχην. |
τοῦ
δ'
Ἀβεννήρου
φήσαντος
πρὸς |
[7, 1, 3] |
τῶν
παρατάξεων
οἱ
πρὸς
τὴν
|
μάχην |
ὑφ'
ἑκατέρων
τῶν
στρατηγῶν
ἐξειλεγμένοι |
[7, 10, 4] |
αὐτῷ
τις
ἐλθὼν
ἀπὸ
τῆς
|
μάχης |
ἀγγείλῃ
τὰ
κατ'
αὐτήν,
τῶν |
[7, 11, 1] |
τρόπον.
~(Οἱ
δ'
ἐκ
τῆς
|
μάχης |
ἀναχωρήσαντες
τῶν
Ἑβραίων
τῶν
μετ' |
[7, 6, 3] |
τοιούτου
γενομένου
τοῦ
τέλους
τῆς
|
μάχης |
αὑτοὺς
Δαυίδῃ
παρέδοσαν
καὶ
δῶρα |
[7, 1, 3] |
λοιπὴ
στρατιά,
καὶ
καρτερᾶς
τῆς
|
μάχης |
γενομένης
ἡττήθησαν
οἱ
τοῦ
Ἀβεννήρου: |
[7, 7, 1] |
γὰρ>
συμπαραστάτας
ἀναχωρῆσαι
ἐκ
τῆς
|
μάχης |
γινομένης
ἐκέλευσε.
ταῦτα
γράψας
καὶ |
[7, 4, 2] |
δ'
ἀποβάσης
καὶ
ταύτης
τῆς
|
μάχης |
ἔδοξε
Δαυίδῃ
συμβουλευσαμένῳ
μετὰ
τῶν |
[7, 1, 1] |
τοιοῦτος,
ἀπὸ
τῆς
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
|
μάχης |
ἔλεγε:
γενέσθαι
δ'
ἀτυχὲς
αὐτῆς |
[7, 10, 4] |
εὐκταίων
αὐτῷ
φέρειν
ἀπὸ
τῆς
|
μάχης. |
~(Καὶ
μεταξὺ
ταῦτα
λέγοντος
τοῦ |
[7, 10, 5] |
βασιλέα,
καὶ
πυθομένῳ
περὶ
τῆς
|
μάχης |
νίκην
εὐαγγελίζεται
καὶ
κράτος.
ἐρομένῳ |
[7, 12, 4] |
ταῦτα
μὲν
ἔργα
χειρῶν
καὶ
|
μάχης |
οἱ
τρεῖς
ἐπεδείξαντο.
καθ'
ὃν |
[7, 4, 1] |
μὴ
πρότερον
μηδ'
ἄρχεσθαι
τῆς
|
μάχης. |
πρὶν
ἢ
τὰ
ἄλση
σαλεύεσθαι |
[7, 4, 1] |
ποδαπὸν
ἔσται
τὸ
τέλος
τῆς
|
μάχης |
προλέγειν
αὐτῷ.
προφητεύσαντος
δὲ
νίκην |
[7, 1, 1] |
τρίτῃ
παραγίνεται
διασωθεὶς
ἐκ
τῆς
|
μάχης |
τῆς
πρὸς
Παλαιστίνους
ὁ
τὸν |
[7, 6, 2] |
τὸν
μὲν
ἀπέλυσε
τοῖς
Ἀμμανίταις
|
μαχησόμενον, |
αὐτὸς
δὲ
τοῖς
Σύροις
συνέβαλε. |
[7, 1, 3] |
ἔχει,
συντίθεται
παρ'
ἀμφοτέρων
δυοκαίδεκα
|
μαχησομένους |
συμβαλεῖν.
προελθόντες
τοίνυν
εἰς
τὸ |
[7, 4, 1] |
τούτοις
ἄλλα
ἔθνη
πολλὰ
καὶ
|
μάχιμα |
συστρατεῦσαι
αὐτοῖς
καὶ
τοῦ
πολέμου |
[7, 12, 2] |
ἔτρεψε,
πολλοί
τε
αὐτῶν
ἀπέθανον
|
μαχόμενοι. |
διαλιπόντες
δ'
ὀλίγον
χρόνον
ἐστρατοπεδεύσαντο |
[7, 12, 4] |
ἄκοντα
καὶ
ζῶντα
ἔτι
καὶ
|
μαχόμενον |
σκυλεύσας
τοῖς
ἰδίοις
αὐτὸν
ὅπλοις |
[7, 12, 4] |
εἰς
τὸ
στόμιον
πλήξας
αὐτὸν
|
μαχόμενον |
τῷ
μετὰ
χεῖρας
ξύλῳ
παραχρῆμα |
[7, 7, 1] |
τάξαι
καὶ
καθ'
ὃ
κινδυνεύσει
|
μαχόμενος |
ἀπολειφθεὶς
μόνος:
τοὺς
γὰρ>
συμπαραστάτας |
[7, 12, 4] |
τῶν
πολεμίων
οὐ
πρὶν
ἀνεπαύετο
|
μαχόμενος |
πρὶν
ἐνακοσίους
αὐτῶν
καταβαλεῖν.
μετ' |
[7, 10, 2] |
ὡς
φεύγοντας
πεσεῖν
πλείονας
ἢ
|
μαχομένους: |
ἔπεσον
γὰρ
ὡς
δισμύριοι
ἐπ' |
[7, 9, 6] |
ὄντος
ἀντιστήσονται,
καὶ
μεταξὺ
τούτων
|
μαχομένων |
ὁ
πατὴρ
ἐπιφανεὶς
ἐξαίφνης
τοῖς |
[7, 5, 3] |
Ἀνδραζάρου
πόλεων
ἐπεστράτευσε
Βατταίᾳ
καὶ
|
Μάχωνι, |
καὶ
λαβὼν
αὐτὰς
κατὰ
κράτος |
[7, 14, 9] |
δέκα,
ὁ
δὲ
θεὸς
ἐκώλυσέ
|
με |
διὰ
τοῦ
προφήτου
Νάθα
διά |
[7, 2, 1] |
αὐτὸν
οἱ
πολέμιοι;
ἦ
μεταβεβλῆσθαί
|
με |
καὶ
μηκέτ'
εἶναι
τὸν
αὐτὸν |
[7, 8, 1] |
μὴ
σύ
γε
τοῦτο
βιάσῃ
|
με |
μηδὲ
ἀσεβήσῃς,
εἶπεν,
ἀδελφέ,
τοὺς |
[7, 15, 1] |
Βενιαμίτιδος
φυλῆς,
ὃς
πολλὰ
βλασφημήσας
|
με |
παρὰ
τὴν
φυγήν,
ὅτ'
εἰς |
[7, 9, 4] |
θαυμαστὸν
δ'
οὐδὲν
ὑπὸ
τούτου
|
με |
ταῦτα
πάσχειν,
ὅπου
γε
καὶ |
[7, 2, 1] |
ἐμοὶ
τοῦ
νομίσαντας
ἡδέως
ἕξειν
|
με |
τὴν
Ἰεβώσθου
τελευτὴν
τοῦτον
ἀνελεῖν: |
[7, 9, 5] |
πιστευόμενος
εἶναι
φίλος,
ἣν
οἶσθά
|
με |
τῷ
πατρί
σου
παρεσχημένον.
ἀγανακτεῖν |
[7, 11, 6] |
ἐν
μέσῳ
πρὸς
τὸ
πλῆθος
|
μέγα |
βοήσας
εἶπεν:
οὔτ'
ἔχει
τις |
[7, 12, 2] |
αὐχούντων
προγόνους
τοὺς
Γίγαντας
καὶ
|
μέγα |
ἐπ'
ἀνδρείᾳ
φρονούντων,
αἴτιός
τε |
[7, 7, 3] |
παθεῖν
ὑφ'
ἑαυτοῦ
κεκριμένον
τολμήσαντα
|
μέγα |
καὶ
δεινὸν
ἔργον.
ἀνεκάλυπτε
δ' |
[7, 5, 3] |
ἐξ
οὗ
καὶ
Σολόμων
τὸ
|
μέγα |
σκεῦος
θάλασσαν
δὲ
καλούμενον
ἐποίησε |
[7, 12, 3] |
κύμβαλά
τε
ἦν
πλατέα
καὶ
|
μεγάλα |
χάλκεα.
καὶ
περὶ
μὲν
τούτων |
[7, 10, 2] |
Ἀψάλωμος.
καὶ
συμβολῆς
γενομένης
ἔργα
|
μεγάλα |
χειρῶν
τε
καὶ
τόλμης
παρ' |
[7, 14, 11] |
ὁρῶν
τὸν
θεὸν
εὐλογεῖν
ἤρξατο
|
μεγάλῃ |
βοῇ
πατέρα
τε
καὶ
γένεσιν |
[7, 10, 1] |
τούτοις
ἦσαν:
Ἀψάλωμος
δ'
ἀθροίσας
|
μεγάλην |
στρατιὰν
τῶν
Ἑβραίων
ἐπὶ
τὸν |
[7, 10, 5] |
τῶν
πολεμίων
γενομένης,
ἀκοῦσαι
δὲ
|
μεγάλης |
φωνῆς
διωκόντων
τὸν
Ἀψάλωμον
καὶ |
[7, 10, 2] |
αὐτῷ
τῆς
κόμης
τραχεῖ
δένδρῳ
|
μεγάλοις |
ἐπὶ
πολὺ
κλάδοις
ἐκτεταμένῳ
παραδόξως |
[7, 7, 1] |
ὁμοφύλοις
ἐπ'
ἀνδρείᾳ
χαίρειν
τοῖς
|
μεγάλοις |
πόνοις
ἀλλὰ
μὴ
προσαγανακτεῖν
ἠξίου. |
[7, 1, 4] |
πρὸς
αὐτὸν
Μελχάλην>
τὴν
γυναῖκα
|
μεγάλοις |
ὠνηθεῖσαν
ὑπ'
αὐτοῦ
κινδύνοις
καὶ |
[7, 14, 10] |
καὶ
ποιουμένων
ἐπαγγελίας
λαμπρὰς
καὶ
|
μεγαλοπρεπεῖς |
ἐγένετο:
χρυσοῦ
μὲν
γὰρ
ὑπέστησαν |
[7, 1, 6] |
θάψας
δ'
αὐτὸν
ἐν
Γιβρῶνι
|
μεγαλοπρεπῶς |
καὶ
ἐπιταφίους
τε
συγγραψάμενος
θρήνους |
[7, 9, 8] |
ζῆν
αὑτὸν
ἐξαγαγεῖν
ἐλευθέρως
καὶ
|
μεγαλοφρόνως |
ἢ
παρασχεῖν
αὑτὸν
εἰς
κόλασιν |
[7, 13, 4] |
αὐτὸν
τῆς
ἁπλότητος
καὶ
τῆς
|
μεγαλοψυχίας |
ἔλεγε
καὶ
δέχεσθαι
τὴν
χάριν, |
[7, 10, 2] |
ἀντικρὺ
τῶν
πολεμίων
ἐν
πεδίῳ
|
μεγάλῳ |
ἐξόπισθεν
περιβεβλημένῳ
δρυμὸν
ἀντεξάγει
τὴν |
[7, 12, 4] |
οὗτοι
καὶ
χώραν
ὑπάγεσθαι
καὶ
|
μεγάλων |
ἐθνῶν
κρατῆσαι.
πρῶτος
μὲν
οὖν |
[7, 13, 2] |
ὁ
δ'
εἰς
ἀμήχανον
ἐκλογὴν
|
μεγάλων |
κακῶν
ἐμπεσὼν
ἐλυπεῖτο
καὶ
σφόδρ' |
[7, 7, 3] |
κύκλῳ
πάντων
ἐθνῶν
πολλῶν
καὶ
|
μεγάλων |
κύριον,
ῥυσαμένου
δ'
ἔτι
πρὸ |
[7, 2, 1] |
ὡς
ἂν
ἀποκτείνωσι
τὸν
Ἰέβωσθον
|
μεγάλων |
παρὰ
Δαυίδου
τεύξονται
δωρεῶν
καὶ |
[7, 11, 1] |
ἐλευθερίας,
ἣν
ἐκ
πολλῶν
καὶ
|
μεγάλων |
ῥυσάμενος
αὐτοὺς
πολέμων
παρέσχε,
μεμφόμενοι |
[7, 11, 4] |
~(Βεέρζελον
δὲ
τὸν
Γαλαδίτην
ἄνδρα
|
μέγαν |
καὶ
καλὸν
καὶ
πολλὰ
παρεσχημένον |
[7, 14, 4] |
υἱὸς
Δαυίδου
νεανίας
εὐειδὴς
καὶ
|
μέγας, |
ἐκ
γυναικὸς
αὐτῷ
Αἰγίσθης
γεγονὼς |
[7, 8, 5] |
τῷ
τε
εἴδει
καὶ
τῷ
|
μεγέθει |
τοῦ
σώματος
καὶ
τοὺς
ἐν |
[7, 15, 2] |
προσῆκε,
μηδὲν
ὅλως
παρὰ
τοσοῦτο
|
μέγεθος |
ἐξουσίας
ἁμαρτὼν
ἢ
τὸ
περὶ |
[7, 1, 5] |
ὁμοίου
δεινοῦ
τυγχάνοντος
πορίσασθαι
τηλικοῦτον
|
μέγεθος |
ἐξουσίας,
καὶ
συνήθη
τοῖς
ἀπ' |
[7, 4, 4] |
ταπεινοῦ
καὶ
ποιμένος
εἰς
τηλικοῦτο
|
μέγεθος |
ἡγεμονίας
τε
καὶ
δόξης
ἀναγαγών, |
[7, 10, 2] |
καὶ
τὸ
σχῆμα
τάφου
καὶ
|
μέγεθος |
λαβεῖν,
σημήνας
δὲ
ἀνακλητικὸν
ὁ |
[7, 12, 4] |
Αἰγυπτίου
τὸ
γένος
θαυμαστοῦ
τὸ
|
μέγεθος |
προκαλεσαμένου,
γυμνὸς
ὡπλισμένον
τῷ
δόρατι |
[7, 14, 2] |
τῷ
θεῷ
μὴ
καταπλαγεὶς
τὸ
|
μέγεθος |
τοῦ
ἔργου
μηδ'
ἀποδειλιάσας
πρὸς |
[7, 10, 2] |
τε
τοῦ
κάλλους
καὶ
τοῦ
|
μεγέθους |
ἐγένετο.
δείσας
δέ,
μὴ
καταλάβωσιν |
[7, 10, 5] |
χαρὰν
εἴασεν
οὔτ'
αὐτῷ
μεῖναι
|
μεγίστην |
οὖσαν
οὔτε
τοῖς
στρατιώταις:
αὐτὸς |
[7, 10, 2] |
αἰσχύνην
γὰρ
αὐτοῖς
τοῦτο
εἶναι
|
μεγίστην, |
τῶν
δὲ
Δαυίδου
στρατιωτῶν
ἵνα |
[7, 5, 2] |
ὥσπερ
οἱ
Πτολεμαῖοι
ἐν
Αἰγύπτῳ.
|
μέγιστον |
δὲ
ἁπάντων
δυνηθεὶς
ὁ
τρίτος |
[7, 14, 5] |
ἐλθούσης,
ὄμνυμί
σοι,
φησί,
τὸν
|
μέγιστον |
θεόν,
ἦ
μὴν
τὸν
υἱόν |
[7, 14, 2] |
ἀγαθοῖς
καὶ
δὴ
καὶ
τῷ
|
μεγίστῳ |
πάντων
εἰρήνῃ
καὶ
πολέμων
ἀπαλλαγῇ |
[7, 9, 7] |
δὲ
διαβῆναι
τὸν
Ἰόρδανον
τοὺς
|
μεθ' |
ἑαυτοῦ
προσέταξεν
ἤδη
νυκτὸς
οὔσης |
[7, 1, 4] |
εἰς
ἔργα
καὶ
μάχην
πυκνῶς
|
μεθ' |
ἑκατέρου
τῶν
βασιλέων,
Ἀβεννῆρος
ὁ |
[7, 11, 6] |
συναγαγόντ'
ἐκ
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς
|
μεθ' |
ἡμέρας
τρεῖς
ὡς
αὐτὸν
ἐλθεῖν, |
[7, 1, 5] |
καὶ
δόλῳ
πρὸς
αὐτὸν
ἐλθόντα
|
μεθ' |
ἧς
ἐβούλετο
νῦν
ἐλπίδος
καὶ |
[7, 12, 1] |
ἤδη
παρέσχηκε
καὶ
ὅσων
ἔτι
|
μεθέξουσι |
πολὺν
βιώσαντος
χρόνον.
~(Συνελθόντων
δὲ |
[7, 8, 2] |
ὁπηνίκ'
ἂν
ἴδωσι
τὸν
Ἀμνῶνα
|
μέθῃ |
παρειμένον
καὶ
κάρῳ,
νεύσαντος
αὐτοῦ |
[7, 7, 1] |
τοῦ
βασιλέως
Οὐρίας
καὶ
μέχρι
|
μέθης |
προελθὼν
ἐν
τῷ
πότῳ
δεξιουμένου |
[7, 11, 3] |
βουλομένη
καὶ
τὸ
θεῖον
ἀγαπῶσα:
|
μείζονα |
γὰρ
κινδυνεύσας
παθεῖν
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 4, 1] |
καὶ
πολλὰς
ἀποβαλοῦσι
μυριάδας
μετὰ
|
μείζονος |
ἐπιέναι
τοῖς
Ἑβραίοις
δυνάμεως.
ἀμέλει |
[7, 11, 6] |
μὴ
γενόμενος
ἐν
πλείονι
παρασκευῇ
|
μειζόνων |
κακῶν
καὶ
πραγμάτων
αἴτιος,
ἢ |
[7, 10, 5] |
νίκῃ
χαρὰν
εἴασεν
οὔτ'
αὐτῷ
|
μεῖναι |
μεγίστην
οὖσαν
οὔτε
τοῖς
στρατιώταις: |
[7, 8, 1] |
αὐτὸς
μηδ'
ἄχρι
νυκτὸς
ἐπιτρέπει
|
μεῖναι |
παραχρῆμα
δ'
ἀπαλλάττεσθαι
κελεύει
ἐν |
[7, 7, 1] |
ἀναπαύεσθαι
καὶ
τρυφᾶν.
ταῦτ'
εἰπόντα
|
μεῖναι |
τὴν
ἡμέραν
ἐκείνην
ἐκέλευσεν
αὐτόθι |
[7, 7, 4] |
ἀναγκαζόντων
τῶν
οἰκείων
οὐ
προσηνέγκατο,
|
μέλαιναν |
δὲ
περιθέμενος
ἐσθῆτα
πεσὼν
ἐπὶ |
[7, 1, 6] |
ἀλλὰ
θεὸς
μέν,
εἶπεν,
ᾧ
|
μέλει |
πάντων,
οὐκ
ἐάσει
τοῦτον
ἡμῖν |
[7, 11, 4] |
ἤδη
πρὸς
αὐλῶν
ἤχους
καὶ
|
μέλη |
τῶν
ἄλλων
ὀργάνων,
ὅσα
παρὰ |
[7, 15, 1] |
ὑπὸ
γήρως
καὶ
συνειδὼς
ὅτι
|
μέλλει |
τελευτᾶν
καλέσας
τὸν
υἱὸν
Σολόμωνα |
[7, 11, 7] |
ἱδρῶτας
παρασκευάσῃ.
~(Ἰώαβος
δ'
οὐκέτι
|
μέλλειν |
ἔκρινεν,
ἀλλὰ
τόν
τε
ἀδελφὸν |
[7, 6, 2] |
αὐτοῖς
ἀνθ'
ὧν
ὑβρίσθη
πολεμεῖν
|
μέλλειν, |
Ἰώαβον
τὸν
ἀρχιστράτηγον
δοὺς
αὐτῷ |
[7, 13, 1] |
οὐκ
ἐπείσθη,
προσέταξε
δὲ
μηδὲν
|
μελλήσαντα |
βαδίζειν
ἐπὶ
τὴν
ἐξαρίθμησιν
τῶν |
[7, 9, 7] |
δ'
οὐδὲν
εἰς
ἀναβολὰς
καὶ
|
μέλλησιν |
ὑπερέθεντο,
λαβόντες
δὲ
τὰς
τῶν |
[7, 13, 4] |
οἰκοδομήσειν
αὐτοῦ
τὸν
υἱὸν
τὸν
|
μέλλοντα |
μετ'
αὐτὸν
τὴν
βασιλείαν
διαδέχεσθαι. |
[7, 2, 2] |
διακόσιοι
μὲν
οἱ
προγινώσκοντες
τὰ
|
μέλλοντα, |
ὁπλῖται
δὲ
δισμύριοι.
ἐκ
δὲ |
[7, 1, 1] |
πεφευγότι
παρών,
ὃν
καὶ
κτεῖναι
|
μέλλοντα |
ὑπὸ
τῶν
πολεμίων
λαμβάνεσθαι
παρακληθεὶς |
[7, 14, 1] |
ταῦτα
παρασκευάζεσθαι
νῦν,
ἵνα
τῷ
|
μέλλοντι |
παιδὶ
βασιλεύειν
μετ'
αὐτὸν
ἑτοίμην |
[7, 13, 4] |
αὐτοῦ
Ἴσακον
ὥστε
ὁλοκαυτῶσαι,
καὶ
|
μέλλοντος |
ἀποσφάττεσθαι
τοῦ
παιδὸς
κριὸν
ἐξαίφνης |
[7, 15, 2] |
καὶ
συνιδεῖν
καὶ
περὶ
τῶν
|
μελλόντων |
καὶ
τῆς
τῶν
ἐνεστηκότων
οἰκονομίας |
[7, 8, 2] |
αὐτοῦ
πταίσμασιν
διεληλύθει
δεύτερον,
καὶ
|
μέλλων |
ἐπὶ
τὴν
τῶν
ἰδίων
κουρὰν |
[7, 4, 2] |
θεὸν
καὶ
ᾄδοντες
πᾶν
εἶδος
|
μέλους |
ἐπιχώριον
σύν
τε
ἤχῳ
ποικίλῳ |
[7, 1, 4] |
Σαούλῳ,
πέμπει
μὲν
αὐτῷ
τὴν
|
Μελχάλην |
ἀποσπάσας
Ὀφελτίου
τοῦ
τότε
συνοικοῦντος |
[7, 1, 4] |
συνθηκῶν
ἀξιώσαντος
ἀνασώσαντα
πρὸς
αὐτὸν
|
Μελχάλην> |
τὴν
γυναῖκα
μεγάλοις
ὠνηθεῖσαν
ὑπ' |
[7, 9, 5] |
ἄλλην
οἰκίαν
ἡ
βασιλεία
μεταβέβηκε,
|
μεμένηκε |
δ'
ἐπὶ
τῆς
αὐτῆς
υἱοῦ |
[7, 14, 9] |
καὶ
τῷ
φόνῳ
τῶν
ἐχθρῶν
|
μεμιάνθαι |
τὴν
δεξιάν,
τὸν
δὲ
υἱὸν |
[7, 4, 4] |
ἠγωνισμένῳ
καὶ
φόνῳ
τῶν
ἐχθρῶν
|
μεμιασμένῳ |
ποιῆσαι
ναὸν
αὐτῷ.
μετὰ
μέντοι |
[7, 15, 1] |
αὐτοὶ
διὰ
τοῦ
παντὸς
αἰῶνος.
|
μέμνησο |
δὲ
καὶ
τῆς
Ἰωάβου
τοῦ |
[7, 5, 2] |
οἱ
δὲ
λοιποὶ
πάντες
ἔφυγον.
|
μέμνηται |
δὲ
τούτου
τοῦ
βασιλέως
καὶ |
[7, 7, 1] |
κατὰ
τοὺς
πατρίους
καθήκει
νόμους
|
μεμοιχευμένην, |
μετακαλεῖται
τὸν
Ἰωάβου
μὲν
ὁπλοφόρον |
[7, 11, 3] |
τιμωμένου.
ταῦτ'
εἰπόντος
οὔτε
τὸν
|
Μεμφίβοσθον |
ἔγνω
κολάζειν
οὔθ'
ὡς
καταψευσαμένου |
[7, 9, 3] |
πυνθανομένου
δέ,
ποῦ
καταλέλοιπε
τὸν
|
Μεμφίβοσθον, |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
ἔλεγε
προσδοκῶντα
χειροτονηθήσεσθαι |
[7, 5, 5] |
φήσαντος
δ'
υἱὸν
αὐτοῦ
περιλείπεσθαι
|
Μεμφίβοσθον |
ὄνομα
πεπηρωμένον
τὰς
βάσεις,
τῆς |
[7, 11, 3] |
αὐτῷ
κελεύσας
ἀποδοθῆναι.
ὁ
δὲ
|
Μεμφίβοσθος |
πάντ'
ἐχέτω
μέν,
εἶπε,
Σιβάς, |
[7, 5, 5] |
πρὸς
αὑτόν.
ἐλθὼν
δ'
ὁ
|
Μεμφίβοσθος |
πρὸς
τὸν
βασιλέα
πεσὼν
ἐπὶ |
[7, 11, 3] |
αὐτῷ
καὶ
ὁ
Σαούλου
υἱωνὸς
|
Μεμφίβοσθος |
ῥυπαράν
τε
τὴν
ἐσθῆτα
περικείμενος |
[7, 9, 3] |
Δαυίδῃ
προελθόντι
Σιβᾶς
ὁ
τοῦ
|
Μεμφιβόσθου |
δοῦλος
συνήντησεν,
ὃν
προνοησόμενον
ἀπεστάλκει |
[7, 9, 3] |
ἐπὶ
τούτῳ
πάνθ'
ὅσα
τῷ
|
Μεμφιβόσθῳ |
παρεχώρησε
Σιβᾷ
χαρίζεται
πολὺ
γὰρ |
[7, 5, 5] |
ὄντας
εἴκοσι
τῷ
παιδὶ
χαρίζεται
|
Μεμφιβόσθῳ. |
ταῦτα
διαταξαμένου
τοῦ
βασιλέως
ὁ |
[7, 11, 1] |
μεγάλων
ῥυσάμενος
αὐτοὺς
πολέμων
παρέσχε,
|
μεμφόμενοι |
δ'
ὅτι
τῆς
βασιλείας
αὐτὸν |
[7, 1, 5] |
τὴν
λαγόνα
παίει.
καὶ
τελευτᾷ
|
μὲν |
Ἀβεννῆρος
τοῦτον
ἐνεδρευθεὶς
τὸν
τρόπον |
[7, 1, 3] |
ἅπαντας
ἐκήδευσεν.
ἔπεσον
δὲ
τῶν
|
μὲν |
Ἀβεννήρου
στρατιωτῶν
ὡς
τριακόσιοι
καὶ |
[7, 10, 5] |
σαυτὸν
οἷς
ποιεῖς,
ὅτι
τοὺς
|
μὲν |
ἀγαπῶντάς
σε
καὶ
περὶ
σοῦ |
[7, 7, 2] |
τοὺς
ἐν
αὐτῇ.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
ἄγγελος
τὰ
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως |
[7, 13, 3] |
ὀξεῖαν
τὴν
τελευτὴν
ἐπέφερεν,
τῶν
|
μὲν |
αἰφνιδίως
μετ'
ἀλγημάτων
σφοδρῶν
καὶ |
[7, 14, 7] |
τῶν
ἀρχόντων:
καὶ
ἡ
πρώτη
|
μὲν |
ἀναβᾶσα
πατριὰ
ἐγράφη
πρώτη,
ἡ |
[7, 1, 1] |
αὐτῆς
τὸ
τέλος
ἐδήλου
πολλῶν
|
μὲν |
ἀναιρεθεισῶν
τοῖς
Ἑβραίοις
μυριάδων,
πεσόντος |
[7, 6, 2] |
τοῦτο
Ἰώαβος
ἀντιμηχανᾶται:
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
ἀνδρειοτάτους
ἐπιλεξάμενος
ἀντιπαρατάσσεται
τῷ
Σύρῳ |
[7, 3, 3] |
δὲ
καὶ
μνήμην
Ὀρόνα
πλουσίου
|
μὲν |
ἀνδρὸς
τῶν
Ἰεβουσαίων,
οὐκ
ἀναιρεθέντος |
[7, 6, 2] |
αἰσχύνην
φοβουμένοις
πρεπούσης
ἀγωνίσασθαι
τὸν
|
μὲν |
ἀπέλυσε
τοῖς
Ἀμμανίταις
μαχησόμενον,
αὐτὸς |
[7, 1, 4] |
ἀναπείσαντα
τὸν
λαὸν
τοῦ
Σαούλου
|
μὲν |
ἀποστῆναι
παιδός,
αὐτὸν
δὲ
ἀποδείξαντα |
[7, 10, 3] |
τέκνα
γὰρ
ἦν
αὐτῷ
τρία
|
μὲν |
ἄρρενα,
θυγάτηρ
δὲ
μία
Θωμάρα |
[7, 8, 5] |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
ἔτη
δύο
τριῶν
|
μὲν |
ἀρρένων
πατὴρ
γενόμενος
μιᾶς
δὲ |
[7, 11, 1] |
καὶ
Ἀψάλωμος
παρέσχε.
καὶ
οἱ
|
μὲν |
ἀρχιερεῖς
ἃ
μὲν
τοῖς
τῆς |
[7, 6, 3] |
μισθοῦνται
τοῦτον
ἐπὶ
συμμαχίᾳ,
ἔχοντα
|
μὲν |
ἀρχιστράτηγον
Σέβεκον,
πεζῶν
δὲ
μυριάδας |
[7, 1, 3] |
βασιλέα.
~(Ὁ
δὲ
τοῦ
Σαούλου
|
μὲν |
ἀρχιστράτηγος
Ἀβεννῆρος
Νήρου
δὲ
παῖς |
[7, 4, 2] |
αὐτὴν
οὕτως
ἀποθανόντος,
οὐκ
εἰσδέχεται
|
μὲν |
αὐτὴν
πρὸς
αὑτὸν
εἰς
τὴν |
[7, 7, 3] |
τὴν
ὀργὴν
τοῦ
θεοῦ
ποιήσαντος
|
μὲν |
αὐτὸν
βασιλέα
πάσης
τῆς
Ἑβραίων |
[7, 11, 2] |
ἧκεν
ἐπὶ
τὸν
Ἰόρδανον
ἠσπάσατο
|
μὲν |
αὐτὸν
ἡ
Ἰούδα
φυλή,
προσπεσὼν |
[7, 13, 4] |
προσέσθαι.
ὁ
δὲ
βασιλεὺς
ἀγαπᾶν
|
μὲν |
αὐτὸν
τῆς
ἁπλότητος
καὶ
τῆς |
[7, 1, 5] |
τῷ
βασιλεῖ
τιμῆς,
μὴ
τούτων
|
μὲν |
αὐτὸς
ἀφαιρεθείη,
λάβοι
δὲ
παρὰ |
[7, 1, 5] |
τὸν
τρόπον
ὑπὸ
Ἰωάβου,
ὡς
|
μὲν |
αὐτὸς
ἔλεγε
τιμωρήσαντος
Ἀσαήλῳ
τῷ |
[7, 10, 1] |
δὲ
τῇ
συμβουλίᾳ
ταύτῃ
μένειν
|
μὲν |
αὐτὸς
ἐν
ταῖς
Παρεμβολαῖς
ἔκρινεν, |
[7, 14, 2] |
τοῦτο
κληθησόμενος
τοὔνομα,
οὗ
προνοήσειν
|
μὲν |
αὐτὸς
ὡς
πατὴρ
ἐπηγγέλλετο,
τὴν |
[7, 7, 3] |
δίκας
τῷ
θεῷ
καὶ
βιασθήσεσθαι
|
μὲν |
αὐτοῦ
τὰς
γυναῖκας
ὑφ'
ἑνὸς |
[7, 11, 7] |
τὸν
Ἀβενῆρον
ἐφόνευσεν.
ἀλλ'
ἐκεῖνο
|
μὲν |
αὐτοῦ
τὸ
παρανόμημα
πρόφασις
εὐπρεπὴς |
[7, 4, 1] |
τραπέντας
ἐνέκειτο
κτείνων:
καὶ
διώκει
|
μὲν |
αὐτοὺς
ἄχρι
πόλεως
Γαζάρων,
ἡ |
[7, 2, 1] |
τιμῆς
ἐσχηκότα;
διὸ
δώσετε
ποινὴν
|
μὲν |
αὐτῷ
κολασθέντες,
δίκην
δ'
ἐμοὶ |
[7, 1, 4] |
ἐκόμισε
τῷ
πατρὶ
Σαούλῳ,
πέμπει
|
μὲν |
αὐτῷ
τὴν
Μελχάλην
ἀποσπάσας
Ὀφελτίου |
[7, 4, 1] |
αἰφνιδίως
ἐπιπεσὼν
τοῖς
πολεμίοις
τοὺς
|
μὲν |
αὐτῶν
ἀπέκτεινε,
τοὺς
δὲ
εἰς |
[7, 6, 2] |
ὀλίγον
ἀντισχόντων
αὐτῶν
καρτερῶς
πολλοὺς
|
μὲν |
αὐτῶν
ἀπέκτεινεν
Ἰώαβος,
ἅπαντας
δ' |
[7, 5, 1] |
ἅρματα
χίλια,
καὶ
τὰ
πλείω
|
μὲν |
αὐτῶν
ἠφάνισεν,
ἑκατὸν
δὲ
μόνα |
[7, 12, 4] |
στράτευμα
καὶ
τάξις,
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
αὐτῶν
κατέβαλε
τοὺς
δ'
οὐ |
[7, 6, 3] |
εἰς
μάχην
ἐνίκησε:
καὶ
ἀναιρεῖ
|
μὲν |
αὐτῶν
πεζῶν
μὲν
εἰς
τέσσαρας |
[7, 13, 2] |
τοῦτο
πεποιηκέναι
τοῖς
ἄλλοις
αὐτῷ
|
μὲν |
ἀφόβως,
ὅτι
πολὺν
αὐτὸς
ἐγκεκλεισμένον |
[7, 9, 8] |
οἰκίας
ἀνήρτησεν
ἑαυτόν.
καὶ
τὸν
|
μὲν |
Ἀχιτόφελον
τοιούτου
θανάτου
δικαστὴν
αὑτῷ |
[7, 9, 6] |
καὶ
ταῦτ'
ἐπιγνοὺς
ἄριστα
τὴν
|
μὲν |
Ἀχιτοφέλου
γνώμην
παραίτησαι,
πέμψας
δ' |
[7, 4, 4] |
ὡς
πατὴρ
υἱοῦ
κατεπηγγέλλετο,
τὴν
|
μὲν |
βασιλείαν
τέκνων
ἐγγόνοις
φυλάξων
καὶ |
[7, 4, 2] |
ταύτης,
ἀποθανεῖν
ἐποίησε.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
βασιλεὺς
καὶ
ὁ
λαὸς
ἐδυσφόρησαν |
[7, 15, 2] |
τιμωρίας
ἀξίους
γεγενημένους
ἀπέθανεν,
ἔτη
|
μὲν |
βιώσας
ἑβδομήκοντα,
βασιλεύσας
δὲ
ἑπτὰ |
[7, 10, 5] |
οὖσαν
οὔτε
τοῖς
στρατιώταις:
αὐτὸς
|
μὲν |
γὰρ
ἀναβὰς
ἐπὶ
τὸ
ὑψηλότατον |
[7, 6, 2] |
οὐχ
ὁμοῦ
διχῇ
δέ,
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἐπικουρικὸν
ἐν
τῷ
πεδίῳ |
[7, 10, 1] |
τάξιν
τοῦ
συγγενοῦς
αὐτοῦ:
πατρὸς
|
μὲν |
γὰρ
ἦν
Ἰεθράου
μητρὸς
δὲ |
[7, 10, 1] |
φίλοι
γνώμῃ
κατασχόντες
σοφωτάτῃ:
νικηθέντες
|
μὲν |
γὰρ
σὺν
αὐτῷ
πᾶσαν
ἀποβαλεῖν |
[7, 12, 3] |
ὕμνους
συνετάξατο
μέτρου
ποικίλου:
τοὺς
|
μὲν |
γὰρ
τριμέτρους,
τοὺς
δὲ
πενταμέτρους |
[7, 14, 10] |
λαμπρὰς
καὶ
μεγαλοπρεπεῖς
ἐγένετο:
χρυσοῦ
|
μὲν |
γὰρ
ὑπέστησαν
εἰσοίσειν
τάλαντα
πεντακισχίλια |
[7, 2, 1] |
ἀπέθανεν.
οὗτοι
γὰρ
ὄντες
τὸ
|
μὲν |
γένος
Βενιαμῖται
τοῦ
δὲ
πρώτου |
[7, 13, 4] |
καὶ
προσεκύνησεν.
ἦν
δὲ
τὸ
|
μὲν |
γένος
Ἰεβουσαῖος,
φίλος
δ'
ἐν |
[7, 5, 1] |
τὸν
πόλεμον
μετήγαγε,
καὶ
τὰ
|
μὲν |
δύο
μέρη
τῆς
στρατιᾶς
αὐτῶν |
[7, 15, 1] |
καὶ
πρότερον
ἔφθην
συμβουλεύσας,
δικαίῳ
|
μὲν |
εἶναι
πρὸς
τοὺς
ἀρχομένους,
εὐσεβεῖ |
[7, 11, 3] |
ὁ
δὲ
Μεμφίβοσθος
πάντ'
ἐχέτω
|
μέν, |
εἶπε,
Σιβάς,
ἐμοὶ
δ'
ἀπόχρη |
[7, 11, 4] |
οὕτως
δὲ
λιπαρῶς
δεομένου,
σὲ
|
μέν, |
εἶπεν,
ἀπολύω,
τὸν
δ'
υἱὸν |
[7, 8, 4] |
πάλιν
πρὸς
τὸν
βασιλέα
χάρις
|
μέν, |
εἶπεν,
ἤδη
σου
τῇ
χρηστότητι |
[7, 1, 6] |
πολεμικοῖς
ἔργοις
δυναμένου.
ἀλλὰ
θεὸς
|
μέν, |
εἶπεν,
ᾧ
μέλει
πάντων,
οὐκ |
[7, 1, 3] |
ὁρμὴν
αὐτοῦ
πειρωμένου
καὶ
ποτὲ
|
μὲν |
εἰπόντος
ἑνὸς
τῶν
αὐτοῦ
στρατιωτῶν |
[7, 6, 3] |
καὶ
ἀναιρεῖ
μὲν
αὐτῶν
πεζῶν
|
μὲν |
εἰς
τέσσαρας
μυριάδας
ἱππέων
δὲ |
[7, 1, 6] |
ἀμοιβὴν
τὸ
θεῖον.
καὶ
Ἀβεννῆρος
|
μὲν |
εἰς
τοιοῦτο
κατέστρεψε
τέλος
τὸν |
[7, 10, 2] |
κατασπῶσι
τὸν
νεκρόν:
καὶ
τὸν
|
μὲν |
εἰς
χάσμα
βαθὺ
καὶ
ἀχανὲς |
[7, 9, 6] |
συμβαλόντων
δὲ
τῶν
ἡμετέρων
οἱ
|
μὲν |
ἐκείνου
πρὸς
μικρὸν
ὑποχωρήσουσιν,
αὐτοὶ |
[7, 10, 2] |
δρυμῶν
καὶ
φαράγγων
ἑπόμενοι
τοὺς
|
μὲν |
ἐλάμβανον
πολλοὺς
δὲ
ἀνῄρουν,
ὡς |
[7, 12, 4] |
διαβόητον
τότε
νίκην
ἄρασθαι,
τοῦ
|
μὲν |
Ἐλεαζάρου
κτείνοντος
ἑπομένου
δὲ
τοῦ |
[7, 1, 5] |
τῆς
ἡγεμονίας,
δείσας
μὴ
τὸν
|
μὲν |
ἐν
τιμῇ
καὶ
τῇ
πρώτῃ |
[7, 10, 1] |
εὐπορίαν
διαρκῆ
παρασχεῖν.
~(Καὶ
οἱ
|
μὲν |
ἐν
τούτοις
ἦσαν:
Ἀψάλωμος
δ' |
[7, 15, 2] |
βιώσας
ἑβδομήκοντα,
βασιλεύσας
δὲ
ἑπτὰ
|
μὲν |
ἐν
Χεβρῶνι
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς |
[7, 3, 3] |
καὶ
θυγατέρα
Θαμάραν.
τούτων
οἱ
|
μὲν |
ἐννέα
ἐξ
εὐγενίδων
ἦσαν
γεγονότες, |
[7, 1, 3] |
πολὺ
διώξεως
ἐπισχών.
καὶ
οὗτος
|
μὲν |
ἐπ'
ἐκείνου
καταστρατοπεδεύεται
τοῦ
τόπου |
[7, 12, 4] |
τῶν
Παλαιστίνων
δύναμις
πολεμῆσαι,
Δαυίδης
|
μὲν |
ἐπὶ
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀνῆλθεν,
ὡς |
[7, 1, 5] |
πονηρὰν
ὁδὸν
ἄπεισι.
καὶ>
πρῶτον
|
μὲν |
ἐπιχειρεῖ
διαβαλεῖν
αὐτὸν
πρὸς
τὸν |
[7, 12, 4] |
εἰς
φυγὴν
ἀποστραφέντας
ἐδίωκε.
ταῦτα
|
μὲν |
ἔργα
χειρῶν
καὶ
μάχης
οἱ |
[7, 8, 1] |
θυγάτηρ
γὰρ
ἦν
αὐτῷ
παρθένος
|
μὲν |
ἔτι
τὸ
δὲ
κάλλος
εὐπρεπής, |
[7, 11, 8] |
μηδὲν
ἐξαμαρτοῦσαν.
ὁ
δὲ
ἵλεων
|
μὲν |
εὔχεται
τὸν
θεὸν
αὐτῷ
διαμένειν, |
[7, 9, 6] |
ὁ
πατὴρ
ἐπιφανεὶς
ἐξαίφνης
τοῖς
|
μὲν |
εὐψυχίαν
πρὸς
τοὺς
κινδύνους
παρασκευάσει |
[7, 7, 4] |
ᾗ
δυσφορῶν
ὁ
βασιλεὺς
τροφὴν
|
μὲν |
ἐφ'
ἡμέρας
ἑπτὰ
καίτοι
γε |
[7, 11, 5] |
ἄρχοντες
οὐχ
ἡσύχασαν,
ἀλλ'
ἡμεῖς
|
μέν, |
ἔφασαν,
ὦ
ἀδελφοί,
θαυμάζομεν
ὑμᾶς |
[7, 10, 5] |
τοῦ
παιδὸς
ἔχοι
λέγειν
αὐτὸς
|
μὲν |
ἔφασκεν
εὐθὺς
ὁρμῆσαι
πρὸς
αὐτὸν |
[7, 7, 4] |
εἰπὼν
αὐτοὺς
ἐδίδασκεν,
ὡς
ἔτι
|
μὲν |
ζῶντος
τοῦ
παιδὸς
ἔχων
ἐλπίδα |
[7, 14, 2] |
τελευτῆς
ἕτοιμα
ποιήσω.
γίνωσκε
χρυσοῦ
|
μὲν |
ἤδη
τάλαντα
συνειλεγμένα
μύρια,
δέκα |
[7, 7, 3] |
δ'
ἐπελθόντος
τῷ
πλουσίῳ
τῶν
|
μὲν |
ἰδίων
οὐδὲν
ἠξίωσεν
ἐκεῖνος
βοσκημάτων |
[7, 1, 4] |
αὐτούς,
ὡς
ἔχοντας
ἑτοίμως
ἀποστῆναι
|
μὲν |
Ἰεβώσθου
Δαυίδῃ
δὲ
προσθέσθαι
ταύτης |
[7, 4, 2] |
κιβωτὸν
πρὸς
αὑτὸν
μετακομίζει,
τῶν
|
μὲν |
ἱερέων
βασταζόντων
αὐτήν,
ἑπτὰ
δὲ |
[7, 9, 1] |
παρὰ
τοῦ
πατρὸς
ἀποβάντων
πολλοὺς
|
μὲν |
ἵππους
ἐν
ὀλίγῳ
πάνυ
χρόνῳ |
[7, 12, 1] |
Ἀράφου
δὲ
παιδός:
οὗτος
ἦν
|
μὲν |
καὶ
ἀπόγονος
τῶν
Γιγάντων,
ἔχων |
[7, 13, 3] |
γενέσθαι
τὴν
νόσον,
ἀλλὰ
τὸ
|
μὲν |
κακὸν
ἓν
ἦν,
μυρίαις
δ' |
[7, 11, 4] |
δώσω
τῶν
ἀγαθῶν.
καὶ
Βεέρζελος
|
μὲν |
καταλιπὼν
τὸν
υἱὸν
καὶ
προσκυνήσας |
[7, 12, 3] |
τοιαύτη
τις
τὸν
τρόπον:
ἡ
|
μὲν |
κινύρα
δέκα
χορδαῖς
ἐξημμένη
τύπτεται |
[7, 10, 2] |
ἐκτεταμένῳ
παραδόξως
ἀνακρεμνᾶται.
καὶ
τὸ
|
μὲν |
κτῆνος
ὑπ'
ὀξύτητος
ὡς
ἐπικείμενον |
[7, 4, 2] |
καὶ
μερίδα
θύματος.
καὶ
τὸν
|
μὲν |
λαὸν
οὕτως
κατευωχήσας
ἀπέπεμψεν,
αὐτὸς |
[7, 10, 3] |
δὲ
τὴν
Ἀψαλώμου
τελευτὴν
ὁ
|
μὲν |
λαὸς
εἰς
τὰ
οἰκεῖα
διεσπάρη. |
[7, 11, 5] |
κρίνεται.
καὶ
διὰ
τοῦθ'
ὁ
|
μὲν |
λαὸς
ἕνδεκα
μοίρας
ἔχει,
μίαν |
[7, 1, 3] |
καὶ
διέμεινεν
ἄχρι
πολλοῦ,
τῶν
|
μὲν |
μετὰ
Δαυίδου
κρειττόνων
ἀεὶ
γινομένων |
[7, 7, 2] |
κινδύνοις
μνήμην
ἔχειν,
ὡς
τὰ
|
μὲν |
μιμεῖσθαι
τὰ
δὲ
φυλάττεσθαι.
ἐπεὶ |
[7, 10, 1] |
τι
τελευτήσαντος
αὐτοῦ.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
νίκην
αὐτοῖς
ἐπευξάμενος
ἐκπέμπει
τὴν |
[7, 2, 2] |
δὲ
τῆς
Ἰσαχάρου
φυλῆς
διακόσιοι
|
μὲν |
οἱ
προγινώσκοντες
τὰ
μέλλοντα,
ὁπλῖται |
[7, 9, 4] |
ἐπέρχεται
τοῦ
Σαούλου
συγγενὴς
Σαμούις
|
μὲν |
ὄνομα
υἱὸς
δὲ
Γηρᾶ,
καὶ |
[7, 10, 1] |
τρίτην
μοῖραν
ἐνεχείρισεν
Ἐσθαίῳ
συνήθει
|
μὲν |
ὄντι
καὶ
φίλῳ
ἐκ
δὲ |
[7, 7, 1] |
νόμους
μεμοιχευμένην,
μετακαλεῖται
τὸν
Ἰωάβου
|
μὲν |
ὁπλοφόρον
ἐκ
τῆς
πολιορκίας
ἄνδρα |
[7, 5, 3] |
τῶν
Ἱεροσολύμων
ἐξεφόρησε
πλοῦτον:
ταῦτα
|
μὲν |
ὅταν
ἔλθωμεν
ἐπὶ
τὸν
οἰκεῖον |
[7, 10, 4] |
καὶ
προνοίας
εὐαγγελίσασθαι.
καὶ
τὸν
|
μέν, |
οὐ
προσήκειν
εἰπὼν
αὐτῷ
καλῶν |
[7, 8, 1] |
προσήνεγκεν
αὐτῷ:
ὁ
δὲ
τότε
|
μὲν |
οὐκ
ἐγεύσατο,
προσέταξε
δὲ
τοῖς |
[7, 7, 1] |
αὐτῇ.
ὁ
δὲ
Οὐρίας
τοῦτο
|
μὲν |
οὐκ
ἐποίησε,
παρεκοιμήθη
δὲ
τῷ |
[7, 7, 1] |
τὴν
ὁρμὴν
αὐτῶν
ἐκδεξάμενος
ἀναιρεῖ
|
μὲν |
οὐκ
ὀλίγους,
κυκλωθεὶς
δὲ
καὶ |
[7, 14, 10] |
χείρω
προσδοκάτω
ταῦτα
παραβαίνων.
~(Ὁ
|
μὲν |
οὖν
βασιλεὺς
τούτους
ποιησάμενος
τοὺς |
[7, 1, 3] |
Δαυίδην
εἰς
Γιβρῶνα
παρεγένοντο.
ἤρξατο
|
μὲν |
οὖν
ἐξ
ἐκείνου
τοῦ
χρόνου |
[7, 12, 4] |
καὶ
μεγάλων
ἐθνῶν
κρατῆσαι.
πρῶτος
|
μὲν |
οὖν
Ἴσεβος
υἱὸς
Ἀχεμαίου,
ὃς |
[7, 11, 1] |
πρόνοιαν
τὴν
βασιλείαν
ἀπολαβόντα.
ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
συνεχέστερον
ἀπηγγέλλετο
Δαυίδῃ:
κἀκεῖνος |
[7, 1, 6] |
πρὸς
τὸ
πλῆθος,
ὡς
αὐτῷ
|
μὲν |
οὐχ
ἡ
τυχοῦσα
λύπη
γένοιτ' |
[7, 1, 3] |
αὐτῷ
πεμφθεὶς
ὑπὸ
Δαυίδου
Σαρουίας
|
μὲν |
παῖς,
πατρὸς
δὲ
Σουρί,
ἐκ |
[7, 11, 6] |
ἐν
Ἱεροσολύμοις
βασίλειον.
καὶ
τὰς
|
μὲν |
παλλακάς,
αἷς
ὁ
υἱὸς
αὐτοῦ |
[7, 7, 3] |
ἢ
τῷ
δικαίῳ
νέμουσι,
τὰς
|
μὲν |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
γεγενημένας
ἀπειλὰς |
[7, 5, 1] |
παρὰ
τὸν
Εὐφράτην
ποταμὸν
τῶν
|
μὲν |
πεζῶν
αὐτοῦ
διέφθειρεν
ὡσεὶ
δισμυρίους, |
[7, 9, 2] |
παρ'
ἐκείνῳ
γενόμενον.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
πεισθεὶς
τῷ
Δαυίδῃ,
καταλιπὼν
αὐτὸν |
[7, 8, 2] |
τοῦθ'
ὁ
πατὴρ
Δαυίδης
τοῖς
|
μὲν |
πεπραγμένοις
ἤχθετο,
φιλῶν
δὲ
τὸν |
[7, 6, 1] |
ὃν
Μίχανον
προσηγόρευσε.
~(Καὶ
οἱ
|
μὲν |
περιλειφθέντες
ἐκ
τοῦ
Σαούλου
γένους |
[7, 14, 11] |
εὐλογεῖν
τὸν
θεόν.
καὶ
οἱ
|
μὲν |
πεσόντες
ἐπὶ
τὴν
γῆν
προσεκύνησαν, |
[7, 10, 2] |
οὔτε
πάσχειν,
ἔτι
δὲ
τῶν
|
μὲν |
πλειόνων
ἵνα
μὴ
κρατηθῶσιν
ὑπὸ |
[7, 7, 3] |
αὐτὴν
κατῴκουν
πόλιν,
ὧν
ὁ
|
μὲν |
πλούσιος
ἦν
καὶ
πολλὰς
εἶχεν |
[7, 7, 2] |
μηχαναῖς
ἐκπολιορκήσαντας
καὶ
παραστησαμένους
τὴν
|
μὲν |
πόλιν
κατασκάψαι,
ἅπαντας
δ'
ἀπολέσαι |
[7, 14, 10] |
ἐπίπονον
τὴν
οἰκοδομίαν
ἀπέφαινεν
αὐτοῦ
|
μὲν |
πολλὰ
τάλαντα
χρυσοῦ
πλείω
δ' |
[7, 1, 4] |
ἐκ
γυναικῶν
τοσούτων>
ὧν
ὁ
|
μὲν |
πρεσβύτατος
ἐκ
μητρὸς
Ἀχίνας
γενόμενος |
[7, 4, 4] |
κελεύσαντος
τῷ
Δαυίδῃ,
ὡς
τὴν
|
μὲν |
προαίρεσιν
αὐτοῦ
καὶ
τὴν
ἐπιθυμίαν |
[7, 14, 2] |
κατασχεῖν
οἰκοδομῆσαι
ναὸν
αὐτῷ.
ταῦτα
|
μὲν |
πρὸς
τοὺς
ἡγεμόνας
ὁ
Δαυίδης |
[7, 4, 4] |
καὶ
τὴν
ἐπιθυμίαν
ἀποδέχεται,
μηδενὸς
|
μὲν |
πρότερον
εἰς
νοῦν
βαλομένου
ναὸν |
[7, 9, 2] |
πρὸς
πάντα
διακόνους
παῖδας
Ἀχίμανον
|
μὲν |
Σαδώκου
Ἰωνάθην
δὲ
Ἀβιαθάρου.
Ἔθις |
[7, 9, 3] |
ταῦτ'
ἔχειν
ἐπέγνωκε:
καὶ
ὁ
|
μὲν |
Σιβᾶς
περιχαρὴς
ἦν.
~(Δαυίδῃ
δὲ |
[7, 5, 5] |
ταῦτα
διαταξαμένου
τοῦ
βασιλέως
ὁ
|
μὲν |
Σιβὰς
προσκυνήσας
καὶ
πάντα
ποιήσειν |
[7, 4, 3] |
λόγον.
ἡ
Μιχάλη
αὕτη
Δαυίδῃ
|
μὲν |
συνοικοῦσα
παῖδας
οὐκ
ἐποιήσατο,
γαμηθεῖσα |
[7, 1, 6] |
τιμᾶν
αὐτοῦ
τὸ
σῶμα
περιρρηξαμένῳ
|
μὲν |
τὰς
ἐσθῆτας
ἐνδύντι
δὲ
σάκκους, |
[7, 7, 3] |
χαλεπῶς
ἔχειν
ἔφασκε.
καὶ
Νάθας
|
μὲν |
ταῦτα
τῷ
βασιλεῖ
προφητεύσας
οἴκαδε |
[7, 14, 3] |
γυναικὸς
ὁμιλίαν
ἀσθενής.
καὶ
περὶ
|
μὲν |
ταύτης
τῆς
παρθένου
μετ'
ὀλίγον |
[7, 7, 2] |
λέγειν
ἐντειλάμενος
αὐτοῖς,
ὡς
σπουδάσειε
|
μὲν |
ταχέως
ἑλεῖν
τὴν
πόλιν,
προσβαλὼν |
[7, 1, 4] |
προνοίᾳ
περὶ
αὐτὸν
χρώμενος,
ἠπείλησε
|
μὲν |
τὴν
βασιλείαν
εἰς
Δαυίδην
περιστήσειν, |
[7, 9, 2] |
ἐξ
αὐτῶν
Ἱεροσολύμων
οὐκ
εἰδότες
|
μὲν |
τὴν
ἐπιχείρησιν,
ὡς
δ'
ἐπὶ |
[7, 1, 3] |
δ'
ἐποίησεν
αὐτῷ
τὴν
κατὰ
|
μὲν |
τὴν
ἐπιχώριον
γλῶτταν
Μάναλιν,
κατὰ |
[7, 1, 1] |
τοῦ
Σαούλου
θανάτου
βλέπων
καταρρηγνύει
|
μὲν |
τὴν
ἐσθῆτα,
κλαίων
δὲ
καὶ |
[7, 1, 6] |
ἀκούσας
ἀνῃρημένον
τὸν
Ἀβεννῆρον
ἤλγησε
|
μὲν |
τὴν
ψυχήν,
ἐμαρτύρατο
δὲ
πάντας |
[7, 14, 7] |
τούτων
εἴκοσι
τέσσαρας
πατριάς,
ἐκ
|
μὲν |
τῆς
Ἐλεαζάρου
οἰκίας
ἑκκαίδεκα,
ἐκ |
[7, 2, 2] |
ἄξοντας
ἅπαντα.
καὶ
συνῆλθον
ἐκ
|
μὲν |
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς
ὁπλιτῶν
ὡς |
[7, 14, 7] |
ὀκτακισχιλίους.
ἐξ
ὧν
ἀπέδειξεν
ἐπιμελητὰς
|
μὲν |
τῆς
οἰκοδομίας
τοῦ
ναοῦ
δισμυρίους |
[7, 11, 1] |
ἡγεμόνος
οὐ
παρακαλοῦσι
Δαυίδην
παύσασθαι
|
μὲν |
τῆς
ὀργῆς,
εὐνοικῶς
δὲ
πρὸς |
[7, 7, 2] |
θάνατον
ἐδήλωσεν
ὁ
ἄγγελος,
παύεται
|
μὲν |
τῆς
ὀργῆς,
Ἰωάβῳ
δ'
ἐκέλευσεν |
[7, 7, 2] |
φύσιν
ἔχειν
τοιαύτην,
ὥστε
ποτὲ
|
μὲν |
τοῖς
ἐναντίοις
εὖ
πράττειν
συμβαίνειν |
[7, 11, 1] |
καὶ
οἱ
μὲν
ἀρχιερεῖς
ἃ
|
μὲν |
τοῖς
τῆς
φυλῆς
ἄρχουσι
διειλέχθησαν |
[7, 14, 6] |
ἡμέρως
πάνυ
καὶ
σωφρόνως
τῆς
|
μὲν |
τότε
ἁμαρτίας
αὐτὸν
ἀφῆκεν
ἀθῷον, |
[7, 11, 3] |
πρὸς
αὐτὸν
καταδικάζειν,
ἀλλ'
ὑπὲρ
|
μὲν |
τοῦ
μὴ
μετὰ>
Σιβᾶ
ἐλθεῖν |
[7, 12, 1] |
ὑπό
τινος
τῶν
πολεμίων
Ἄκμονος
|
μὲν |
τοὔνομα
Ἀράφου
δὲ
παιδός:
οὗτος |
[7, 1, 4] |
συνέλθοι
τῇ
Σαούλου
παλλακῇ
Ῥαισφᾶ
|
μὲν |
τοὔνομα
Σιβάτου
δὲ
θυγατρί,
καὶ |
[7, 14, 1] |
δέκα.
ἐκ
τούτων
ἀπέδειξε
λατόμους
|
μὲν |
τοὺς
ὀκτακισμυρίους,
τὸ
δ'
ἄλλο |
[7, 8, 5] |
εὐθὺς
ἰδεῖν
κατελθόντα.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
τοῦτο
τοῦ
πατρὸς
κελεύσαντος
ἐξέκλινε |
[7, 10, 5] |
αὐτὸν
καὶ
κατασπάσασθαι.
καὶ
ταῦτα
|
μὲν |
τοῦτον
ἔσχε
τὸν
τρόπον.
~(Οἱ |
[7, 1, 5] |
τοῦτ'
ἀποβαλεῖν
γενόμενοι.
ἀλλὰ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
ἐν
βραχέσιν
ἀρκεῖ
δεδηλῶσθαι. |
[7, 10, 3] |
τὴν
βασιλείαν
Ἀβίας.
καὶ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
ἐν
ὑστέροις
οἰκειότερον
τῇ |
[7, 12, 3] |
καὶ
μεγάλα
χάλκεα.
καὶ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἡμῖν,
ὥστε |
[7, 15, 3] |
τὸ
μνῆμα
εἰσιοῦσιν.
ἀλλὰ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
ἡμῖν
τοσοῦτον
ἀπόχρη
δεδηλῶσθαι. |
[7, 4, 3] |
πέντε
παῖδας
ἔτεκε.
καὶ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
κατὰ
χώραν
δηλώσομεν.
~(Ὁρῶν |
[7, 10, 1] |
διελὼν
εἰς
τρία
μέρη
τὸ
|
μὲν |
τῷ
στρατηγῷ
παρέδωκεν
Ἰωάβῳ,
τὸ |
[7, 8, 3] |
τῆς
λύπης
παρεκάλει
καὶ
περὶ
|
μὲν |
τῶν
ἄλλων
μὴ
πιστεύειν
ὡς |
[7, 1, 5] |
οἱ
πράγμασιν
ἐγχειροῦντες
ἀτόποις,
ἀποσπᾷ
|
μὲν |
τῶν
οἰκείων
αὐτὸν
ὡς
ἐν |
[7, 5, 1] |
τελεῖν
ἐπὶ
Ἀρτάζαρον
τὸν
Ἀραοῦ
|
μὲν |
υἱὸν
βασιλέα
δὲ
τῆς
Σωφηνῆς |
[7, 12, 4] |
ἀνῃρημένους.
τρίτος
δὲ
ἦν
Ἠλοῦ
|
μὲν |
υἱὸς
Σαβαίας
δὲ
ὄνομα.
καὶ |
[7, 10, 2] |
τόλμης
παρ'
ἀμφοτέρων
ἐπεδείκνυτο,
τῶν
|
μὲν |
ὑπὲρ
τοῦ
τὴν
βασιλείαν
ἀπολαβεῖν |
[7, 12, 1] |
ὁ
Ἰωάβου
ἀδελφὸς
τὸν
βασιλέα
|
μὲν |
ὑπερήσπισε
περιβὰς
κείμενον,
ἀπέκτεινε
δὲ |
[7, 9, 2] |
καὶ
παρανομωτέροις
ἐπεβάλετο
βασιλείᾳ
πρῶτον
|
μὲν |
ὑπὸ
θεοῦ
οὐ
δεδομένῃ,
δεύτερον |
[7, 5, 5] |
ἀποδώσει:
ἀχθέντος
οὖν
τινος
ἠλευθερωμένου
|
μὲν |
ὑπὸ
Σαούλου
δυναμένου
δὲ
γινώσκειν |
[7, 12, 2] |
ἦν
δ'
αὐτοῖς
ἀνὴρ
τὸ
|
μὲν |
ὕψος
ἓξ
πηχῶν,
δακτύλους
δ' |
[7, 15, 1] |
διελέχθη
πρὸς
αὐτὸν
τοιάδε:
ἐγὼ
|
μέν, |
ὦ
τέκνον,
εἰς
τὸ
χρεὼν |
[7, 6, 3] |
δῶρα
ἔπεμψαν
αὐτῷ.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
ὥρᾳ
χειμῶνος
ἀνέστρεψεν
εἰς
Ἱεροσόλυμα, |
[7, 8, 3] |
πάντων
δάκρυα
καὶ
στόνος,
τῶν
|
μὲν |
ὡς
ἐπ'
ἀδελφῷ
τετελευτηκότι,
τοῦ |
[7, 10, 3] |
αὐτοῦ
διαφθαρέντων
ἐν
τῇ
στήλῃ
|
μενεῖ |
τὸ
ὄνομα:
τέκνα
γὰρ
ἦν |
[7, 9, 2] |
αὐτῷ
βιασάμενος
τὴν
Δαυίδου
βούλησιν,
|
μένειν |
γὰρ
αὐτὸν
ἀνέπειθε,
καὶ
διὰ |
[7, 9, 2] |
Λευίτας
ἅπαντας
μετὰ
τῆς
κιβωτοῦ
|
μένειν |
ἔπεισεν,
ὡς
τοῦ
θεοῦ
καὶ |
[7, 10, 4] |
τῷ
βασιλεῖ
τοῦ
παιδὸς
αὐτοῦ,
|
μένειν |
ἠξίου,
καλέσας
δὲ
τὸν
Χουσὶν |
[7, 10, 1] |
πεισθεὶς
δὲ
τῇ
συμβουλίᾳ
ταύτῃ
|
μένειν |
μὲν
αὐτὸς
ἐν
ταῖς
Παρεμβολαῖς |
[7, 10, 1] |
τετρακισχιλίους
εὗρεν
ὄντας,
οὐκ
ἔγνω
|
μένειν, |
πότ'
ἐπ'
αὐτὸν
Ἀψάλωμος
ἔλθῃ, |
[7, 9, 6] |
δὲ
εἰκὸς
αὐτὸν
ἐπὶ
στρατοπέδου
|
μένειν: |
στρατηγῆσαι
γὰρ
ἱκανώτατος
καὶ
προιδεῖν |
[7, 14, 4] |
καὶ
προσκυνήσασα
καὶ
λόγον
αἰτησα
|
μένη |
πάντ'
αὐτῷ
καθὼς>
ὁ
προφήτης |
[7, 8, 5] |
ἔτι
τοῦ
πατρὸς
ἐν
ὀργῇ
|
μένοντος. |
πεισθεὶς
δ'
ὁ
Ἰώαβος
καὶ |
[7, 11, 5] |
προνοούμενοι
καὶ
στέργοντες
φθάσαι,
οὐ
|
μέντοι |
γε
διὰ
τὸ
προελθεῖν
δῶρα |
[7, 8, 5] |
δ'
εἰσὶ
πέντε
μναῖ.
διέτριψε
|
μέντοι |
γε
ἐν
Ἱεροσολύμοις
ἔτη
δύο |
[7, 1, 4] |
ταύτης
ἀποστρέψειε
τῆς
ὁρμῆς,
νῦν
|
μέντοι |
γε
ἐπιτρέποι
χωρεῖν
ᾗ
βούλονται: |
[7, 9, 6] |
τούτου
προεκρίθη
παρ'
Ἀψαλώμου.
θεὸς
|
μέντοι |
γε
ἦν
ὁ
τούτου
τῇ |
[7, 8, 5] |
πολλῇ
τρυφῇ
διαιτωμένους
ὑπερέβαλλε.
τοσοῦτον
|
μέντοι |
γε
ἦν
τὸ
βάθος
τῆς |
[7, 15, 3] |
οἶκον
ἀνείλετο
χρήματα
πολλά.
ταῖς
|
μέντοι |
γε
θήκαις
τῶν
βασιλέων
οὐδεὶς |
[7, 8, 1] |
φράσαι
τὴν
αἰτίαν
αὐτῷ,
εἰκάζειν
|
μέντοι |
γε
οὕτως
ἔλεγεν
ἐξ
ἐρωτικῆς |
[7, 1, 6] |
ἔδωκεν
Ἀβεννήρῳ
τοῦτο
εἰργάσθαι.
προσέταξε
|
μέντοι |
γε
παντὶ
τῷ
λαῷ
κλαίειν |
[7, 9, 5] |
παρὰ
τοῦ
θεοῦ.
τὴν
αὐτὴν
|
μέντοι |
γε
πίστιν
καὶ
εὔνοιαν
ἐνδείξομαι |
[7, 7, 2] |
δὲ
τοῖς
ἑτέροις:
τοῦ
λοιποῦ
|
μέντοι |
γε
προνοεῖν
τῆς
πολιορκίας,
ὅπως |
[7, 9, 7] |
παρ'
αὐτῇ
πάλιν
ἀπελθεῖν,
εἰ
|
μέντοι |
γε
συντόνως
διώξουσι
καταλήψεσθαι
προύλεγεν. |
[7, 11, 3] |
ἀνδραπόδου
τινὸς
οὕτως
παρήκουσεν.
εἰ
|
μέντοι |
γε
τὰς
βάσεις
εἶχον
ἐρρωμένας, |
[7, 4, 4] |
μεμιασμένῳ
ποιῆσαι
ναὸν
αὐτῷ.
μετὰ
|
μέντοι |
γε
τὸν
θάνατον
αὐτοῦ
γηράσαντος |
[7, 11, 8] |
πόλιν
ἐξελεῖν
βούλεσθαι
τηλικαύτην:
λαβὼν
|
μέντοι |
παρ'
αὐτῶν
τὸν
ἀντάραντα
τῷ |
[7, 4, 4] |
βουλήσεως
ἐνόμιζεν
ἐξαμαρτάνειν
αὑτὸν,
εἰ
|
μένων |
αὐτὸς
ἐν
οἴκοις
ἐκ
κέδρου |
[7, 10, 1] |
ἔφασκον,
ἂν
δὲ
ἡττηθέντες
ἑνὶ
|
μέρει |
τῆς
δυνάμεως
τῷ
λοιπῷ
πρὸς |
[7, 14, 11] |
καὶ
πᾶσι
τοῖς
τῆς
ἀρετῆς
|
μέρεσιν |
ἐρρωμένην
ἐκέλευσε
καὶ
τὸ
πλῆθος |
[7, 14, 7] |
καὶ
τῆς
Ληουίτιδος
φυλῆς
εἴκοσι
|
μέρη |
καὶ
τέσσαρα
καὶ
κληρωσαμένων
κατὰ |
[7, 7, 1] |
πράγματα
βαστάσας
ἐκ
τοῦ
δείπνου
|
μέρη |
προσδίδωσιν
αὐτῷ,
καὶ
κελεύει
πρὸς |
[7, 5, 1] |
μετήγαγε,
καὶ
τὰ
μὲν
δύο
|
μέρη |
τῆς
στρατιᾶς
αὐτῶν
τῇ
μάχῃ |
[7, 10, 1] |
ἑκατοντάρχους
καὶ
διελὼν
εἰς
τρία
|
μέρη |
τὸ
μὲν
τῷ
στρατηγῷ
παρέδωκεν |
[7, 4, 2] |
ἐσχαρίτην
καὶ
λάγανον
τηγανιστὸν
καὶ
|
μερίδα |
θύματος.
καὶ
τὸν
μὲν
λαὸν |
[7, 14, 7] |
τεσσάρων:
καὶ
διέμεινεν
οὗτος
ὁ
|
μερισμὸς |
ἄχρι
τῆς
σήμερον
ἡμέρας.
ἐποίησε |
[7, 14, 5] |
θρόνου:
καὶ
τοῦτο
ἔσται
τή
|
μερον. |
προσκυνησάσης
δ'
αὐτὸν
τῆς
γυναικὸς |
[7, 15, 3] |
μνήματι
καὶ
βαστάσας
τρισχίλια
τάλαντα
|
μέρος |
ἔδωκεν
Ἀντιόχῳ
καὶ
διέλυσεν
οὕτως |
[7, 9, 4] |
τοῦ
Σαμούι
παρὰ
τὸ
ἕτερον
|
μέρος |
τοῦ
ὄρους
διατρέχοντος
καὶ
πολλὰ |
[7, 7, 1] |
γὰρ
τὸ
δυσμαχώτατον
αὐτὸν
ἐκέλευσε
|
μέρος |
τῶν
πολεμίων
τάξαι
καὶ
καθ' |
[7, 1, 3] |
φορᾶς
εἰς
οὐδέτερον
ἐγκλιθεὶς
τῶν
|
μερῶν. |
ἐπιστραφέντος
δὲ
τοῦ
Ἀβεννήρου
καὶ |
[7, 2, 1] |
παρ'
αὐτῷ
αἴτιον,
μόνον
εὑρόντες
|
μεσημβρίζοντα |
καὶ
κοιμώμενον
τὸν
Ἰέβωσθον
καὶ |
[7, 8, 1] |
κεφαλῆς
ἀπῄει
διὰ
τῆς
πόλεως
|
μέσης |
βοῶσα
καὶ
ὀδυρομένη
τὴν
βίαν. |
[7, 14, 5] |
προφήτην.
ἀκολουθοῦντάς
τε
προσέταξε
διὰ
|
μέσης |
τῆς
πόλεως
τοῖς
κέρασιν
ἐπισαλπίζοντας |
[7, 6, 3] |
τῆς
πληγῆς
ἀπέθανεν.
οἱ
δὲ
|
Μεσοποταμῖται |
τοιούτου
γενομένου
τοῦ
τέλους
τῆς |
[7, 6, 1] |
πέμψαντες
πρὸς
Σύρον
τὸν
τῶν
|
Μεσοποταμιτῶν |
βασιλέα
χίλια
τάλαντα
σύμμαχον
αὐτὸν |
[7, 12, 4] |
οὗτοι
παραχρῆμα
ἐκδραμόντες
καὶ
διὰ
|
μέσου |
τοῦ
τῶν
πολεμίων
ὁρμήσαντες
στρατοπέδου |
[7, 7, 1] |
κυκλωθεὶς
δὲ
καὶ
ληφθεὶς
ἐν
|
μέσῳ |
ἅμα
δ'
αὐτῷ
τινες
καὶ |
[7, 11, 6] |
τῆς
Βενιαμίτιδος
φυλῆς,
στὰς
ἐν
|
μέσῳ |
πρὸς
τὸ
πλῆθος
μέγα
βοήσας |
[7, 7, 5] |
καὶ
πολυτελῆ
λίθον
ἔχοντα
ἐν
|
μέσῳ |
σαρδόνυχος:
ἐφόρει
δ'
αὐτὸν
ἐπὶ |
[7, 5, 4] |
Φινεέσου
οἰκίας
τὸν
Σάδωκον
ἀρχιερέα
|
μετ' |
Ἀβιαθάρου,
φίλος
γὰρ
ἦν
αὐτῷ: |
[7, 11, 7] |
ὅτι
τέθνηκεν
Ἀμασᾶς
δικαίως
καὶ
|
μετ' |
αἰτίας
κολαζούσης:
εἰ
δὲ
φρονεῖτε |
[7, 13, 3] |
τελευτὴν
ἐπέφερεν,
τῶν
μὲν
αἰφνιδίως
|
μετ' |
ἀλγημάτων
σφοδρῶν
καὶ
πικρᾶς
ὀδύνης |
[7, 14, 1] |
ἵνα
τῷ
μέλλοντι
παιδὶ
βασιλεύειν
|
μετ' |
αὐτὸν
ἑτοίμην
τὴν
ὕλην
τῆς |
[7, 12, 4] |
μαχόμενος
πρὶν
ἐνακοσίους
αὐτῶν
καταβαλεῖν.
|
μετ' |
αὐτὸν
ἦν
Ἐλεάζαρος
υἱὸς
Δωδείου, |
[7, 13, 4] |
αὐτοῦ
τὸν
υἱὸν
τὸν
μέλλοντα
|
μετ' |
αὐτὸν
τὴν
βασιλείαν
διαδέχεσθαι.
~(Μετὰ |
[7, 4, 4] |
ναὸν
ὑπὸ
τοῦ
παιδὸς
τοῦ
|
μετ' |
αὐτὸν
τὴν
βασιλείαν
παραληψομένου
κληθησομένου |
[7, 6, 2] |
ἀντιπαρατάσσεται
τῷ
Σύρῳ
καὶ
τοῖς
|
μετ' |
αὐτοῦ
βασιλεῦσι,
τὸ
δ'
ἄλλο |
[7, 11, 4] |
πόθῳ
τῶν
οἴκοι
παρῃτεῖτο
τὴν
|
μετ' |
αὐτοῦ
διατριβήν:
καὶ
τὸ
γῆρας |
[7, 1, 3] |
καιρίως
παραχρῆμ'
ἀπέκτεινεν.
οἱ
δὲ
|
μετ' |
αὐτοῦ
διώκοντες
τὸν
Ἀβεννῆρον
ὡς |
[7, 7, 1] |
προθύμως
ὑποστάντος
τὸ
ἔργον,
τοῖς
|
μετ' |
αὐτοῦ
παρατασσομένοις
ἰδίᾳ
καταλιπεῖν
ὅταν |
[7, 10, 1] |
τοὺς
πολεμίους
εἰκός
ἐστιν
ἄλλο
|
μετ' |
αὐτοῦ
στράτευμα
εἶναι.
πεισθεὶς
δὲ |
[7, 6, 2] |
δείσαντες
τὸν
Ἀβεσσαῖον
καὶ
τὴν
|
μετ' |
αὐτοῦ
στρατιὰν
οὐκ
ἔμειναν,
ἀλλὰ |
[7, 11, 1] |
μάχης
ἀναχωρήσαντες
τῶν
Ἑβραίων
τῶν
|
μετ' |
Ἀψαλώμου
γενόμενοι
παρ'
αὑτοῖς
ἕκαστοι |
[7, 12, 2] |
νίκης
τοῖς
Ἑβραίοις
ἐγένετο.
καὶ
|
μετ' |
ἐκείνην
τὴν
ἧτταν
πάλιν
ἐπολέμησαν |
[7, 15, 1] |
ἐκείνης
τῆς
ἡμέρας
ὑπήκουον
αὐτῷ.
|
~(Μετ' |
ὀλίγον
δὲ
χρόνον
ὁ
Δαυίδης |
[7, 14, 3] |
περὶ
μὲν
ταύτης
τῆς
παρθένου
|
μετ' |
ὀλίγον
δηλώσομεν.
~(Ὁ
δὲ
τέταρτος |
[7, 10, 4] |
δ'
ἄγγελον
εἶναι
φήσαντος
ἀγαθῶν,
|
μετ' |
ὀλίγον
ἕπεσθαί
τινα
καὶ
ἕτερον |
[7, 9, 6] |
ἂν
ἐν
φανερῷ
καταλάβῃς
ὄντα
|
μετ' |
ὀλίγων
αὐτὸς
πολλὰς
ἔχων
μυριάδας |
[7, 9, 2] |
Ἱεροσόλυμα:
ἀφικνεῖται
δ'
εἰς
αὐτὰ
|
μετ' |
οὐ
πολὺ
καὶ
Ἀψάλωμος.
~(Ὀλίγον |
[7, 12, 1] |
τῶν
Ἑβραίων
χώρα.
Στρατεύεται
δὲ
|
μετ' |
οὐ
πολὺν
χρόνον
ὁ
βασιλεὺς |
[7, 11, 6] |
παραλαβὼν
δύναμιν
καὶ
τοὺς
ἑξακοσίους
|
μετὰ |
Ἀβεσσαίου
τοῦ
Ἀδελφοῦ
σου
δίωκε |
[7, 11, 3] |
κόμην
βαθεῖαν
καὶ
κατημελημένην
ἔχων:
|
μετὰ |
γὰρ
τὴν
Δαυίδου
φυγὴν
οὔτε |
[7, 15, 3] |
τις
ῥᾳδίως
ἐκ
τοῦ
λεχθησομένου:
|
μετὰ |
γὰρ
χρόνον
ἐτῶν
χιλίων
καὶ |
[7, 7, 1] |
καὶ
τῇ
τῶν
πολεμίων
χώρᾳ
|
μετὰ |
γυναικὸς
αὐτὸν
ἀναπαύεσθαι
καὶ
τρυφᾶν. |
[7, 7, 3] |
βασιλέως
καὶ
συσχεθέντος
ἱκανῶς
καὶ
|
μετὰ |
δακρύων
καὶ
λύπης
ἀσεβῆσαι
λέγοντος, |
[7, 1, 3] |
διέμεινεν
ἄχρι
πολλοῦ,
τῶν
μὲν
|
μετὰ |
Δαυίδου
κρειττόνων
ἀεὶ
γινομένων
καὶ |
[7, 5, 2] |
τῶν
ἱστοριῶν
αὐτοῦ
λέγων
οὕτως:
|
μετὰ |
δὲ
ταῦτα
πολλῷ
χρόνῳ
ὕστερον |
[7, 12, 1] |
δὲ
καὶ
Ἀβιάθαρον
ἀπέφηνεν
ἱερεῖς.
|
~(Μετὰ |
δὲ
ταῦτα
τῆς
χώρας
λιμῷ |
[7, 12, 2] |
ηὔχει
τῶν
Γιγάντων
ἀπόγονος
εἶναι.
|
μετὰ |
δὲ
ταύτην
τὴν
μάχην
οὐκέτι |
[7, 10, 3] |
ὑστέροις
οἰκειότερον
τῇ
ἱστορίᾳ
δηλώσομεν.
|
μετὰ |
δὲ
τὴν
Ἀψαλώμου
τελευτὴν
ὁ |
[7, 9, 1] |
παρὰ
τῶν
ὄχλων
εὔνοιαν
ἐνόμιζε,
|
μετὰ |
δὲ
τὴν
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ |
[7, 15, 3] |
καθὼς
καὶ
ἐν
ἄλλοις
δεδηλώκαμεν.
|
μετὰ |
δὲ
τοῦτο
ἐτῶν
πολλῶν
διαγενομένων |
[7, 14, 1] |
μετ'
αὐτὸν
τὴν
βασιλείαν
διαδέχεσθαι.
|
~(Μετὰ |
δὴ
ταύτην
τὴν
προφητείαν
ἐκέλευσεν |
[7, 5, 4] |
θεός,
ἀλλὰ
καὶ
πέμψαντος
αὐτοῦ
|
μετὰ |
δυνάμεως
εἰς
τὴν
Ἰδουμαίαν
Ἀβεσσαῖον |
[7, 5, 2] |
τὸν
Ἀρτάζαρον,
φίλος
ὢν
αὐτῷ
|
μετὰ |
δυνάμεως
ἧκεν
ἰσχυρᾶς
συμμαχήσων:
ἀπήλλαξε |
[7, 11, 4] |
ἄφες
μοι:
πάντων
γὰρ
αὐτῷ
|
μετα |
δώσω
τῶν
ἀγαθῶν.
καὶ
Βεέρζελος |
[7, 9, 3] |
Ἰωνάθου
τοῦ
Σαούλου
παιδὸς
υἱῷ,
|
μετὰ |
ζεύγους
ὄνων
καταπεφορτισμένων
τοῖς
ἐπιτηδείοις, |
[7, 1, 3] |
αὐτῷ
Ἰώαβος
ἀρχιστράτηγος
ὢν
αὐτοῦ,
|
μετὰ |
καὶ
τῶν
ἀδελφῶν
Ἀβεσσαίου
καὶ |
[7, 14, 5] |
καὶ
τὸν
στρατηγὸν
Ἰώαβον,
οἳ
|
μετὰ |
κρότου
καὶ
παιδιᾶς
εὐωχούμενοι
πολλῆς |
[7, 4, 1] |
νικωμένοις
καὶ
πολλὰς
ἀποβαλοῦσι
μυριάδας
|
μετὰ |
μείζονος
ἐπιέναι
τοῖς
Ἑβραίοις
δυνάμεως. |
[7, 4, 4] |
ἐχθρῶν
μεμιασμένῳ
ποιῆσαι
ναὸν
αὐτῷ.
|
μετὰ |
μέντοι
γε
τὸν
θάνατον
αὐτοῦ |
[7, 13, 1] |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
πρὸς
τὸν
βασιλέα
|
μετὰ |
μῆνας
ἐννέα
καὶ
ἡμέρας
εἴκοσι |
[7, 11, 2] |
αὐτοῦ
πεντεκαίδεκα
τὸν
ἀριθμὸν
ὄντες
|
μετὰ |
οἰκετῶν
εἴκοσιν.
οὗτοι
σὺν
τῇ |
[7, 2, 2] |
κατευωχηθέντος
ἐν
Γιβρῶνι,
ὁ
Δαυίδης
|
μετὰ |
πάντων
ἐκεῖθεν
ἄρας
ἧκεν
εἰς |
[7, 2, 2] |
εἰς
Γιβρῶνα
πρὸς
Δαυίδην
συνῆλθε
|
μετὰ |
πολλῆς
παρασκευῆς
σιτίων
καὶ
οἴνου |
[7, 9, 5] |
τὰ
πρὸς
αὐτόν
ἐστι,
καὶ
|
μετὰ |
πολλῆς
συστρατεύσεσθαι
προθυμίας
ἐπὶ
τὸν |
[7, 11, 5] |
αὐτὸν
οἱ
πάσης
φυλῆς
πρῶτοι
|
μετὰ |
πολλοῦ
πλήθους
καὶ
τὴν
Ἰούδα |
[7, 9, 2] |
ὄρους
ἀπεσκόπει
τὴν
πόλιν
καὶ
|
μετὰ |
πολλῶν
δακρύων
ὡς
ἂν
βασιλείας |
[7, 6, 2] |
ἀδελφὸν
καὶ
παρακαλέσας
εὐψύχως
καὶ
|
μετὰ |
προθυμίας
ἀνδράσιν
αἰσχύνην
φοβουμένοις
πρεπούσης |
[7, 7, 1] |
τὴν
πύλην
ἀνοίξαντες
αἰφνιδίως
καὶ
|
μετὰ |
ῥύμης
καὶ
δρόμου
πολλοῦ
τοῖς |
[7, 10, 2] |
τῆς
βασιλικῆς
ἔφευγε:
φερόμενος
δὲ
|
μετὰ |
ῥύμης
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
σάλου |
[7, 11, 3] |
ἀλλ'
ὑπὲρ
μὲν
τοῦ
μὴ
|
μετὰ> |
Σιβᾶ
ἐλθεῖν
ἐκείνῳ
πάντα
χαρίσασθαι |
[7, 9, 5] |
τῷ
παντὶ
πλήθει.
τούτων
οὖν
|
μετὰ |
σοῦ,
ὦ
δέσποτα,
γεγενημένων
εἰκότως |
[7, 9, 7] |
βεβουλευμένα
ὑπὸ
τοῦ
Ἀψαλώμου
προσέταξαν
|
μετὰ |
σπουδῆς
ταῦτα
Δαυίδῃ
σημαίνειν.
οἱ |
[7, 1, 3] |
λεγομένην:
ὥρμησε
δ'
ἐκεῖθεν
Ἀβεννῆρος
|
μετὰ |
στρατιᾶς
ἐπιλέκτου
συμβαλεῖν
τοῖς
ἐκ |
[7, 3, 2] |
τοῦ
προγόνου
ἡμῶν
Σόλυμα
ἐκαλεῖτο,
|
μετὰ |
ταῦτα
δὲ
αὐτήν
φασί
τινες, |
[7, 14, 8] |
θεῷ,
καθὼς
αὐτοῖς
ἐπέστειλε
Μωυσῆς.
|
~(Μετὰ |
ταῦτα
διεμέρισε
τὴν
στρατιὰν
εἰς |
[7, 11, 8] |
βούλεσθ'
εἰποῦσα,
κακοὶ
κακῶς
ἀπολέσθαι
|
μετὰ |
τέκνων
καὶ
γυναικῶν
ὑπὲρ
ἀνθρώπου |
[7, 14, 4] |
τε
κατὰ
νοῦν
ἔχειν,
ὡς
|
μετὰ |
τὴν
ἀπαλλαγὴν
αὐτοῦ
βασιλεύσας
αὐτήν |
[7, 5, 2] |
τῶν
ἀπογόνων
αὐτοῦ
φησιν,
ὡς
|
μετὰ |
τὴν
ἐκείνου
τελευτὴν
ἐξεδέχοντο
παρ' |
[7, 8, 1] |
τὴν
ἀδελφήν.
μῖσος
δ'
εὐθέως
|
μετὰ |
τὴν
κορείαν
εἰσέρχεται
τὸν
Ἀμνῶνα |
[7, 1, 3] |
ἐστιν
ἐν
ἐκείνῳ
τῷ
τόπῳ
|
μετὰ |
τῆς
Βενιαμίτιδος
φυλῆς,
αὐτούς
τε |
[7, 9, 2] |
συναπαίρειν
διεγνωκότας
καὶ
Λευίτας
ἅπαντας
|
μετὰ |
τῆς
κιβωτοῦ
μένειν
ἔπεισεν,
ὡς |
[7, 5, 4] |
δεξάμενος
ἀπέλυσεν
αὐτοῦ
τὸν
υἱὸν
|
μετὰ |
τιμῆς
τῆς
πρεπούσης
ἑκατέροις.
τὰ |
[7, 5, 5] |
τὰς
βάσεις,
τῆς
γὰρ
τροφοῦ
|
μετὰ |
τὸ
προσαγγελθῆναι
τὸν
πατέρα
τοῦ |
[7, 14, 2] |
παρήκουσαν
ἡμῶν
οἱ
πατέρες
ἐντειλαμένου
|
μετὰ |
τὸ
τὴν
γῆν
ταύτην
κατασχεῖν |
[7, 12, 4] |
Ἐλεάζαρος
υἱὸς
Δωδείου,
ὃς
ἦν
|
μετὰ |
τοῦ
βασιλέως
ἐν
Ἐρασαμῷ:
οὗτός |
[7, 10, 5] |
υἱὸν
οὕτως
ὁ
βασιλεύς,
ᾐσχύνθησαν
|
μετὰ |
τοῦ
τῶν
νενικηκότων
σχήματος
εἰσελθεῖν |
[7, 11, 6] |
παρὰ
τῷ
Ἰεσσαίου
παιδί.
καὶ
|
μετὰ |
τοὺς
λόγους
σαλπίσας
κέρατι
σημαίνει |
[7, 2, 2] |
καὶ
ἑπτακόσιοι
ἔχοντες
ἄρχοντα
Ἰώδαμον:
|
μετὰ |
τούτοις
ἦν
ὁ
ἀρχιερεὺς
Σάδωκος |
[7, 12, 4] |
σωτηρίας
τῶν
ἀνδρῶν
εὐχαρίστησεν
αὐτῷ.
|
μετὰ |
τούτους
ἦν
ὁ
Ἰωάβου
ἀδελφὸς |
[7, 4, 2] |
ἀδελφοῖς
τε
καὶ
παισὶν
ἐπέτρεψαν
|
μετὰ |
τῶν
βοῶν.
προῆγε
δ'
ὁ |
[7, 1, 6] |
τὴν
κλίνην.
αὐτὸς
δ'
ἐφείπετο
|
μετὰ |
τῶν
γεγηρακότων
καὶ
τῶν
ἐν |
[7, 4, 2] |
τῆς
μάχης
ἔδοξε
Δαυίδῃ
συμβουλευσαμένῳ
|
μετὰ |
τῶν
γερόντων
καὶ
ἡγεμόνων
καὶ |
[7, 1, 1] |
ἐσθῆτα,
κλαίων
δὲ
καὶ
ὀδυρόμενος
|
μετὰ |
τῶν
ἑταίρων
ὅλην
διεκαρτέρησε
τὴν |
[7, 11, 2] |
ποταμὸν
ἐγεφύρωσαν,
ἵνα
ῥᾷστα
διαβῇ
|
μετὰ |
τῶν
ἰδίων
ὁ
βασιλεύς.
ὡς |
[7, 7, 3] |
δ'
ἀμνὰς
ὑπῆρχε
μία.
ταύτην
|
μετὰ |
τῶν
τέκνων
αὐτοῦ
ἀνέτρεφε
συνδιαιρούμενος |
[7, 1, 1] |
καὶ
τοῦ
βασιλέως
αὐτῶν
Σαούλου
|
μετὰ |
τῶν
τέκνων:
ταῦτα
δὲ
σημαίνειν |
[7, 12, 4] |
στόμιον
πλήξας
αὐτὸν
μαχόμενον
τῷ
|
μετὰ |
χεῖρας
ξύλῳ
παραχρῆμα
ἀπέκτεινε.
καὶ |
[7, 11, 2] |
καὶ
ὁ
Γήρα
παῖς
Σαμούις
|
μετὰ |
χιλίων
ἀνδρῶν,
οὓς
ἐκ
τῆς |
[7, 9, 5] |
νῦν
ἐστιν,
ἀλλὰ
καταλιπὼν
ἐκεῖνον
|
μεταβαίη |
πρὸς
αὐτόν,
δεξιῶς
ἀποκρίνεται
καὶ |
[7, 9, 5] |
εἰς
ἄλλην
οἰκίαν
ἡ
βασιλεία
|
μεταβέβηκε, |
μεμένηκε
δ'
ἐπὶ
τῆς
αὐτῆς |
[7, 2, 1] |
συλλάβωσιν
αὐτὸν
οἱ
πολέμιοι;
ἦ
|
μεταβεβλῆσθαί |
με
καὶ
μηκέτ'
εἶναι
τὸν |
[7, 11, 3] |
ταύτην
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
βασιλέως
|
μεταβολῇ: |
διεβέβλητο
δὲ
καὶ
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 9, 2] |
σποδοῦ
πλήρη
καὶ
θρηνοῦντα
τὴν
|
μεταβολὴν |
παρηγορεῖ
καὶ
παύσασθαι
τῆς
λύπης |
[7, 6, 2] |
βιαζομένους
αὐτὸν
καὶ
πλέον
δυναμένους
|
μεταγαγόντα |
τὴν
φάλαγγα
βοηθεῖν
αὐτῷ,
τὸ |
[7, 9, 7] |
ταχέως
διαβῆναι
τὸν
Ἰόρδανον,
μὴ
|
μεταγνοὺς |
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
διώκειν
ὁρμήσῃ |
[7, 9, 6] |
μηκέτι
ζῶντος,
ἀρεσθεὶς
τῇ
γνώμῃ
|
μετακαλεῖται |
καὶ
τὸν
Χουσὶν
τὸν
Δαυίδου |
[7, 7, 1] |
τοὺς
πατρίους
καθήκει
νόμους
μεμοιχευμένην,
|
μετακαλεῖται |
τὸν
Ἰωάβου
μὲν
ὁπλοφόρον
ἐκ |
[7, 4, 2] |
πειρασόμενος
τὴν
κιβωτὸν
πρὸς
αὑτὸν
|
μετακομίζει, |
τῶν
μὲν
ἱερέων
βασταζόντων
αὐτήν, |
[7, 9, 2] |
ὡς
τοῦ
θεοῦ
καὶ
μὴ
|
μετακομιζομένης |
αὐτῆς
ῥυσομένου.
ἐνετείλατο
δ'
ἕκαστα |
[7, 4, 2] |
Ληουίτας
καὶ>
πορευθέντας
εἰς
Καριαθιάριμα
|
μετακομίσαι |
τὴν
τοῦ
θεοῦ
κιβωτὸν
ἐξ |
[7, 11, 2] |
γενόμενον,
λογίσασθαι
δ'
ὅτι
καὶ
|
μετανοήσας |
ἐφ'
οἷς
ἐσφάλη
πρῶτος
ἐλθεῖν |
[7, 2, 2] |
παρακαλέσας
διαμένειν,
οὐ
γὰρ
ἔσεσθαι
|
μετάνοιαν |
αὐτοῖς
ἐκ
τοῦ
τοιούτου,
καὶ |
[7, 7, 3] |
ζωὴν
καὶ
τὴν
βασιλείαν
ἐπαγγειλάμενος:
|
μετανοοῦντι |
γὰρ
περὶ
τῶν
γεγενημένων
οὐκέτι |
[7, 8, 3] |
Ἀψάλωμον
τὴν
ἀναίρεσιν
τὴν
ἐκείνου.
|
μεταξὺ |
δὲ
κτύπος
ἵππων
καὶ
θόρυβος |
[7, 10, 5] |
φέρειν
ἀπὸ
τῆς
μάχης.
~(Καὶ
|
μεταξὺ |
ταῦτα
λέγοντος
τοῦ
βασιλέως
φανεὶς |
[7, 9, 6] |
αὐτοῖς
ἐγγὺς
ὄντος
ἀντιστήσονται,
καὶ
|
μεταξὺ |
τούτων
μαχομένων
ὁ
πατὴρ
ἐπιφανεὶς |
[7, 1, 3] |
συμβαλεῖν.
προελθόντες
τοίνυν
εἰς
τὸ
|
μεταξὺ |
τῶν
παρατάξεων
οἱ
πρὸς
τὴν |
[7, 10, 4] |
Χουσὶν
φθάνει.
καθεζομένῳ
δὲ
Δαυίδῃ
|
μεταξὺ |
τῶν
πυλῶν
καὶ
περιμένοντι,
πότ' |
[7, 5, 5] |
γὰρ
ὁ
Ἰωνάθου
παῖς
ἐτρέφετο,
|
μεταπέμπεται |
πρὸς
αὑτόν.
ἐλθὼν
δ'
ὁ |
[7, 14, 5] |
μακρὸν
εὐξαμένης
αὐτῷ
βίον
Σάδωκον
|
μεταπέμπεται |
τὸν
ἀρχιερέα
καὶ
Βαναίαν
τὸν |
[7, 12, 1] |
προφητῶν
ἔμαθεν
ἐπιζητεῖν
τὸν
θεόν,
|
μεταπέμπεται |
τοὺς
Γαβαωνίτας
καὶ
τίνος
βούλονται |
[7, 4, 2] |
γερόντων
καὶ
ἡγεμόνων
καὶ
χιλιάρχων
|
μεταπέμψασθαι |
τῶν
ὁμοφύλων
ἐξ
ἁπάσης
τῆς |
[7, 10, 5] |
τῶν
πραγμάτων
λογισμὸν
τὸν
βασιλέα:
|
μετασχηματίσας |
γὰρ
ἑαυτὸν
Δαυίδης
καὶ
ποιήσας |
[7, 8, 1] |
κατεσθιούσης
κατισχναίνετο
καὶ
τὴν
χρόαν
|
μετέβαλλε. |
δῆλος
δὲ
γίνεται
ταῦτα
πάσχων |
[7, 1, 4] |
σύμφωνον
προσέλαβον,
τὰ
Δαυίδου
φρονεῖν
|
μετεβάλοντο. |
πεισθέντων
δὲ
τούτων
Ἀβεννῆρος
συγκαλεῖ |
[7, 4, 2] |
ηὔξησέ
τε
καὶ
πολλῶν
αὐτῷ
|
μετέδωκεν |
ἀγαθῶν.
ἀκούσας
δὲ
ὁ
βασιλεὺς |
[7, 13, 1] |
ἀλλ'
οὐδὲ
τὴν
Λευιτῶν
φυλήν:
|
μετενόησε |
γὰρ
ὁ
βασιλεὺς
ὧν
εἰς |
[7, 9, 2] |
ἐπιχείρησιν,
ὡς
δ'
ἐπὶ
θυσίαν
|
μετεσταλμένοι: |
καὶ
βασιλεὺς
ὑπὸ
πάντων
ἀποδείκνυται |
[7, 2, 1] |
κόπου
καὶ
τῆς
ἐργασίας
ἣν
|
μετεχειρίζετο |
καὶ
τοῦ
καύματος
εἰς
ὕπνον |
[7, 5, 1] |
ἐπὶ
τοὺς
Μωαβίτας
τὸν
πόλεμον
|
μετήγαγε, |
καὶ
τὰ
μὲν
δύο
μέρη |
[7, 11, 6] |
αὐτοῦ
συνῆλθεν
Ἀψάλωμος,
εἰς
ἄλλην
|
μετήγαγεν |
οἰκίαν
πάντα
προστάξας
αὐταῖς
χορηγεῖν |
[7, 11, 3] |
εἰς
ἐκεῖνα
ἀπολωλέναι,
σύ
τε
|
μέτριος |
καὶ
χρηστὸς
ἐγένου
τότε
μάλιστα |
[7, 10, 1] |
καὶ
μνήμην,
εἴ
τινος
τῶν
|
μετρίως |
ἐχόντων
παρ'
αὐτοῦ
ἔτυχον:
φείσασθαι |
[7, 8, 1] |
αὐτὸν
τὴν
ὕβριν
ἡσυχάζειν
καὶ
|
μετρίως |
φέρειν
παρηγόρει
καὶ
μὴ
νομίζειν |
[7, 12, 3] |
τὸν
θεὸν
καὶ
ὕμνους
συνετάξατο
|
μέτρου |
ποικίλου:
τοὺς
μὲν
γὰρ
τριμέτρους, |
[7, 12, 4] |
ἐν
τῇ
κοιλάδι
κειμένης,
ἣ
|
μέχρι |
Βηθλεέμης
πόλεως
διατείνει
σταδίους
Ἱεροσολύμων |
[7, 9, 5] |
συστρατεύσεσθαι
προθυμίας
ἐπὶ
τὸν
πατέρα:
|
μέχρι |
δεῦρο
γὰρ
φανερὰν
ἔχθραν
ἀναλαμβάνειν |
[7, 7, 1] |
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
Οὐρίας
καὶ
|
μέχρι |
μέθης
προελθὼν
ἐν
τῷ
πότῳ |
[7, 8, 4] |
δεδωκέναι
τὴν
χάριν
αὐτοῦ
σοῦ
|
μέχρι |
νῦν
ἐφ'
ὁμοίοις
ἀπεχθανομένου
τῷ |
[7, 15, 1] |
καὶ
δυνατώτερος
ὁ
Ἰώαβος
ὢν
|
μέχρι |
νῦν
τὴν
δίκην
διέφυγε.
παρατίθεμαι |
[7, 1, 3] |
ἀπίστῳ
τάχει
καὶ
προθυμίᾳ
χρώμενοι
|
μέχρι |
τόπου
τινός,
Ὄμματον
καλοῦσιν,
ἐδίωξαν |
[7, 11, 4] |
ταῖς
Παρεμβολαῖς
αὐτῷ
Δαυίδης
προπέμψαντα
|
μέχρι |
τοῦ
Ἰορδάνου
παρεκάλει
συνελθεῖν
ἕως |
[7, 14, 4] |
ἐπεῖχεν
αὐτὸν
τῆς
προαιρέσεως
οὐδὲ
|
μέχρι |
τοῦ
πυθέσθαι
διὰ
τί
ταῦτα |
[7, 1, 1] |
Σαούλου
καὶ
Ἰωνάθου,
οἳ
καὶ
|
μέχρις |
ἐμοῦ
διαμένουσιν.
~(Ἐπεὶ
δὲ
τούτοις |
[7, 3, 2] |
ἐξ
Ἱεροσολύμων
ἐδυνήθησαν
οἱ
Ἰσραηλῖται,
|
μέχρις |
ὁ
Δαυίδης
αὐτοὺς
ἐξεπολιόρκησεν,
ἔτη |
[7, 1, 4] |
ταὐτὰ
πρὸς
αὐτοὺς
διαλεχθείς,
ἐπειδὴ
|
μὴ |
ἀντικρούοντας
ἑώρα,
προστιθεμένους
δ'
οἷς |
[7, 11, 4] |
λέγων
τοιοῦτον
αὐτῷ
τυγχάνειν,
ὥστε
|
μὴ |
ἀπολαύειν
τῶν
ἡδέων
εἰς
ὀγδοήκοντα |
[7, 8, 2] |
ἐφ'
ἑστίασιν.
παραιτησαμένου
δ'
ὡς
|
μὴ |
βαρὺς
αὐτῷ
γένοιτο,
τοὺς
ἀδελφοὺς |
[7, 8, 1] |
ἄχρι
τῶν
σφυρῶν
πρὸς
τὸ
|
μὴ |
βλέπεσθαι
χιτῶνας,
καὶ
σποδὸν
καταχεαμένη |
[7, 11, 2] |
τῶν
εἰς
αὐτὸν
ἡμαρτημένων
καὶ
|
μὴ |
γενέσθαι
πικρὸν
αὐτῷ
μηδὲ
τοῦτο |
[7, 7, 1] |
τὸν
τρόπον
τῆς
τιμωρίας
ἵνα
|
μὴ |
γένηται
φανερὸς
αὐτὸς
τοῦτο
βουληθεὶς |
[7, 11, 6] |
σύμφορον
ἀνοχὴν
τῷ
Σαβαίῳ
διδόναι,
|
μὴ |
γενόμενος
ἐν
πλείονι
παρασκευῇ
μειζόνων |
[7, 7, 4] |
τοῦτο
μηνύειν
οἱ
θεράποντες
λογιζόμενοι,
|
μὴ |
γνοὺς
ἔτι
μᾶλλον
ἀπόσχηται
καὶ |
[7, 1, 3] |
τούτου
δὲ
ἀνακεκραγότος
καὶ
φήσαντος,
|
μὴ |
δεῖν
ἄνδρας
ὁμοφύλους
εἰς
ἔριδα |
[7, 11, 7] |
τὰ
τείχη
καὶ
καταβάλλειν
αὐτά:
|
μὴ |
δεξαμένων
γὰρ
αὐτὸν
τῶν
ἐν |
[7, 12, 1] |
εἰς
μάχην
ἀπαντῆσαι
σὺν
αὐτοῖς,
|
μὴ |
δι'
ἀνδρείαν
καὶ
προθυμίαν
παθών |
[7, 11, 1] |
ἀποδοῦναι:
προσδοκᾶν
δὲ
παρ'
αὐτοῦ
|
μὴ |
διαλλαγὴν
μόνον,
τοῦτο
γὰρ
ἤδη |
[7, 1, 5] |
τῶν
πραγμάτων
πρὸς
αὐτὸν
ἃ
|
μὴ |
διεμνημόνευσε
παρόντος
εἰπεῖν.
Ἀβεννῆρος
δ' |
[7, 1, 3] |
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
Ἀσάηλον,
ὃς
παραινοῦντος
|
μὴ |
διώκειν
οὐκ
ἐπείσθη
καὶ
διὰ |
[7, 1, 3] |
τοῦτο
ποιεῖν
κατασχεῖν
αὑτὸν
καὶ
|
μὴ |
διώκειν
παραινοῦντος,
μὴ
κτείνας
αὐτὸν |
[7, 1, 6] |
τετελευτηκότος
ποιναῖς:
ἔμελε
γὰρ
αὐτῷ
|
μὴ |
δόξαι
παρὰ
τὰς
πίστεις
καὶ |
[7, 11, 5] |
δ'
ἄρχοντες
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς
|
μὴ |
δυσχεραίνειν
αὐτοὺς
ἠξίουν
προληφθέντας:
καὶ |
[7, 6, 1] |
μὴ
προσέχειν
τοῖς
λόγοις
αὐτοῦ,
|
μὴ |
καὶ
σφαλεὶς
ἀπαρηγορήτῳ
συμφορᾷ
περιπέσῃ. |
[7, 10, 1] |
τοῦ
παιδὸς
Ἀψαλώμου
κρατήσαντας
ἠντιβόλει,
|
μὴ |
κακὸν
αὑτὸν
ἐργάσηταί
τι
τελευτήσαντος |
[7, 1, 3] |
ὁπλίτας
ἐκ
ποδὸς
ἕπεσθαι
καὶ
|
μὴ |
κάμνειν
ἀναιροῦντας,
οἵ
τε
ἀδελφοὶ |
[7, 7, 1] |
τῶν
Ἑβραίων
δείσαντες
οἱ
Ἀμμανῖται,
|
μὴ |
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
τόπον,
καθ' |
[7, 1, 6] |
ἐπὶ
τεθνηκότι
λύπην,
καὶ
ὅτι
|
μὴ |
κατὰ
τὴν
αὐτοῦ
γνώμην
ἀνῄρηται. |
[7, 8, 1] |
καθ'
ἑκάστην
πρωίαν
τὸν
Ἀμνῶνα
|
μὴ |
κατὰ
φύσιν
ἔχοντα
τῷ
σώματι |
[7, 10, 2] |
τοῦ
μεγέθους
ἐγένετο.
δείσας
δέ,
|
μὴ |
καταλάβωσιν
αὐτὸν
οἱ
πολέμιοι,
ἐπιβὰς |
[7, 14, 2] |
γενέσθαι,
σπούδασον
ἀποδοῦναι
τῷ
θεῷ
|
μὴ |
καταπλαγεὶς
τὸ
μέγεθος
τοῦ
ἔργου |
[7, 11, 2] |
παύσεσθ'
εἶπεν,
ὦ
Σαρουίας
παῖδες;
|
μὴ |
κινήσητε
πάλιν
ἡμῖν
καινὰς
ἐπὶ |
[7, 10, 2] |
δὲ
τῶν
μὲν
πλειόνων
ἵνα
|
μὴ |
κρατηθῶσιν
ὑπὸ
τῶν
σὺν
Ἰωάβῳ |
[7, 1, 3] |
αὑτὸν
καὶ
μὴ
διώκειν
παραινοῦντος,
|
μὴ |
κτείνας
αὐτὸν
ἀπολέσῃ
τὴν
πρὸς |
[7, 8, 2] |
πρεσβύτατος
γὰρ
ἦν
αὐτῷ
υἱός,
|
μὴ |
λυπεῖν
αὐτὸν
ἠναγκάζετο.
ὁ
δὲ |
[7, 11, 3] |
καταδικάζειν,
ἀλλ'
ὑπὲρ
μὲν
τοῦ
|
μὴ |
μετὰ>
Σιβᾶ
ἐλθεῖν
ἐκείνῳ
πάντα |
[7, 9, 7] |
προσπαρακελεύσασθαι
ταχέως
διαβῆναι
τὸν
Ἰόρδανον,
|
μὴ |
μεταγνοὺς
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
διώκειν |
[7, 9, 2] |
ἔπεισεν,
ὡς
τοῦ
θεοῦ
καὶ
|
μὴ |
μετακομιζομένης
αὐτῆς
ῥυσομένου.
ἐνετείλατο
δ' |
[7, 14, 6] |
ἀξιῶν
παρ'
αὐτοῦ
λαβεῖν,
ὥστε
|
μὴ |
μνησικακῆσαι
μηδ'
ἐργάσασθαι
δεινὸν
αὐτὸν |
[7, 1, 1] |
πρὸς
τὸν
Σαοῦλον
εὔνοιαν,
ὡς
|
μὴ |
μόνον
ἐπὶ
τεθνηκότι
χαλεπῶς
ἐνεγκεῖν |
[7, 8, 1] |
καὶ
μετρίως
φέρειν
παρηγόρει
καὶ
|
μὴ |
νομίζειν
ὑβρίσθαι
φθαρεῖσαν
ὑπ'
ἀδελφοῦ. |
[7, 14, 2] |
ἡμῖν
φύλαττε
καὶ
τοῖς
ἄλλοις
|
μὴ |
παραβαίνειν
ἐπίτρεπε.
τὸν
δὲ
ναόν, |
[7, 14, 2] |
εἰ
τῶν
ἐντολῶν
τοῦ
θεοῦ
|
μὴ |
παρήκουσαν
ἡμῶν
οἱ
πατέρες
ἐντειλαμένου |
[7, 11, 1] |
τῆς
ἀδελφῆς
υἱὸς
ὢν
αὐτοῦ
|
μὴ |
πείθει
τὸ
πλῆθος
Δαυίδῃ
τὴν |
[7, 11, 6] |
ἢ
Ἀψάλωμος
αὐτοῖς
κατέστη,
γένηται.
|
μὴ |
περίμενε
τοίνυν
μηδένα,
ἀλλὰ
τὴν |
[7, 8, 3] |
καὶ
περὶ
μὲν
τῶν
ἄλλων
|
μὴ |
πιστεύειν
ὡς
τεθνᾶσιν,
οὐδὲ
γὰρ |
[7, 9, 6] |
τοῦ
πολέμου
γίνου
στρατηγὸς
καὶ
|
μὴ |
πιστεύσῃς
τοῦτον
ἑτέρῳ.
νικήσειν
γὰρ |
[7, 4, 1] |
πρὶν
ἢ
τὰ
ἄλση
σαλεύεσθαι
|
μὴ |
πνέοντος
ἀνέμου.
ὡς
δ'
ἐσαλεύθη |
[7, 11, 6] |
συμβαλεῖν:
σπούδασον
δ'
αὐτὸν
φθάσαι,
|
μὴ |
πόλεις
ὀχυρὰς
καταλαβόμενος
ἀγῶνας
ἡμῖν |
[7, 7, 1] |
ὁ
βασιλεὺς
ἀνέκρινεν
αὐτόν,
ὅτι
|
μὴ |
πρὸς
αὑτὸν
εἰς>
τὴν
οἰκίαν |
[7, 7, 1] |
χαίρειν
τοῖς
μεγάλοις
πόνοις
ἀλλὰ
|
μὴ |
προσαγανακτεῖν
ἠξίου.
τοῦ
δ'
Οὐρία |
[7, 1, 5] |
τὸν
βασιλέα
φυλάττεσθαι
παραινῶν
καὶ
|
μὴ |
προσέχειν
οἷς
Ἀβεννῆρος
συντίθεται:
πάντα |
[7, 6, 1] |
φιλανθρωπίας,
φυλάττεσθαί
τε
συνεβούλευον
καὶ
|
μὴ |
προσέχειν
τοῖς
λόγοις
αὐτοῦ,
μὴ |
[7, 12, 4] |
αὐτὸ
κεκομίσθαι
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
μὴ |
προσήκειν
αὐτῷ
πιεῖν,
ἔσπεισε
δὲ |
[7, 7, 2] |
αἰσχρῶς
ἀπέθανεν:
οὗ
μνημονεύοντας
ἔδει
|
μὴ |
προσιέναι
τῷ
τείχει
τῶν
πολεμίων: |
[7, 4, 1] |
πολεμίων
στρατοπέδου,
κινεῖν
δ'
αὐτὸν
|
μὴ |
πρότερον
μηδ'
ἄρχεσθαι
τῆς
μάχης. |
[7, 14, 9] |
ἀξιῶ
κἀγὼ
τοὺς
ἐμαυτοῦ
παῖδας
|
μὴ |
στασιάζειν
πρὸς
ἀλλήλους
Σολόμωνος
τὴν |
[7, 8, 1] |
ἀνακραγοῦσα
δ'
ἡ
παῖς
ἀλλὰ
|
μὴ |
σύ
γε
τοῦτο
βιάσῃ
με |
[7, 2, 1] |
ἐκείνῳ
χαριζόμενον
τὴν
ἀναίρεσιν,
ἵνα
|
μὴ |
συλλάβωσιν
αὐτὸν
οἱ
πολέμιοι;
ἦ |
[7, 9, 1] |
ἡδονὴν
ὁμιλῶν,
ὡς
παρὰ
τὸ
|
μὴ |
συμβούλους
ἀγαθοὺς
εἶναι
τῷ
πατρὶ |
[7, 14, 9] |
νόμων,
ὦ
τέκνον:
εἰ
δὲ
|
μή, |
τὰ
χείρω
προσδοκάτω
ταῦτα
παραβαίνων. |
[7, 9, 2] |
πρὸς
τὸν
Ἀχιτόφελον.
ἐδεδίει
γάρ,
|
μὴ |
τἀναντία
συμβουλεύων
πείσειεν
αὐτὸν
ἀνὴρ |
[7, 8, 4] |
σωτηρίαν
αὐτῇ
τοῦ
παιδὸς
καὶ
|
μὴ |
τὰς
ἐπιλοίπους
τῆς
γηρωκομίας
ἐλπίδας |
[7, 10, 2] |
προθυμίᾳ
χρωμένων,
τῶν
δ'
ἵνα
|
μὴ |
ταύτην
Ἀψάλωμος
ἀφαιρεθῇ
καὶ
δῷ |
[7, 4, 2] |
δ'
ὁ
Δαυίδης
καὶ
λογισάμενος,
|
μὴ |
ταὐτὸ
πάθῃ
τῷ
Ὀζᾶ
δεξάμενος |
[7, 12, 3] |
τούτων
ἐπὶ
τοσοῦτον
ἡμῖν,
ὥστε
|
μὴ |
τελέως
ἀγνοεῖν
τὴν
τῶν
προειρημένων |
[7, 7, 5] |
φρέατος
ἤρτηντο
καὶ
ταμείας
ὡς
|
μὴ |
τελέως
αὐτοὺς
ἐπιλιπεῖν
τὴν
πηγὴν |
[7, 9, 4] |
Δαυίδης
αὐτὸν
τῆς
ὀργῆς
ἐπέσχε,
|
μὴ |
τοῖς
παροῦσι
κακοῖς
ἑτέραν
προσεξεργασώμεθα, |
[7, 1, 5] |
καὶ
ὁμολογίαις
τῆς
ἡγεμονίας,
δείσας
|
μὴ |
τὸν
μὲν
ἐν
τιμῇ
καὶ |
[7, 14, 1] |
ὕλην
τῆς
οἰκοδομίας
καταλείπῃ
καὶ
|
μὴ |
τότε
συμπορίζῃ
νέος
ὢν
καὶ |
[7, 1, 5] |
τῆς
παρὰ
τῷ
βασιλεῖ
τιμῆς,
|
μὴ |
τούτων
μὲν
αὐτὸς
ἀφαιρεθείη,
λάβοι |
[7, 8, 5] |
τε
τῆς
λύπης
καὶ
τοῦ
|
μὴ |
τυγχάνειν
τῆς
προσηκούσης
ἐπιμελείας
υἱῷ |
[7, 15, 3] |
γῆν
μηχανικῶς
κεκηδευμέναι
πρὸς
τὸ
|
μὴ |
φανεραὶ
εἶναι
τοῖς
εἰς
τὸ |
[7, 12, 1] |
Ἰησοῦς
ὤμοσε
καὶ
ἡ
γερουσία,
|
μὴ |
φυλάξας:
ἐὰν
τοίνυν
δίκην
ἣν |
[7, 4, 2] |
χεῖρα
καὶ
κατασχεῖν
ἐθελήσαντα,
ὅτι
|
μὴ |
ὢν
ἱερεὺς
ἥψατο
ταύτης,
ἀποθανεῖν |
[7, 14, 2] |
καταπλαγεὶς
τὸ
μέγεθος
τοῦ
ἔργου
|
μηδ' |
ἀποδειλιάσας
πρὸς
αὐτό:
πάντα
γάρ |
[7, 4, 1] |
κινεῖν
δ'
αὐτὸν
μὴ
πρότερον
|
μηδ' |
ἄρχεσθαι
τῆς
μάχης.
πρὶν
ἢ |
[7, 8, 1] |
τοῦτο
ἀποκαλούσης,
εἰ
βιασάμενος
αὐτὸς
|
μηδ' |
ἄχρι
νυκτὸς
ἐπιτρέπει
μεῖναι
παραχρῆμα |
[7, 13, 3] |
καὶ
μαραινομένων
τοῖς
παθήμασι
καὶ
|
μηδ' |
εἰς
κηδείαν
ὑπολειπομένων,
ἀλλ'
ἐν |
[7, 14, 6] |
αὐτοῦ
λαβεῖν,
ὥστε
μὴ
μνησικακῆσαι
|
μηδ' |
ἐργάσασθαι
δεινὸν
αὐτὸν
μηδέν.
ὁ |
[7, 14, 3] |
τὸν
χρόνον
δύσριγος
ὑπῆρχεν,
ὡς
|
μηδ' |
ὑπὸ
τῆς
ἐπιβολῆς
ἐκ
πολλῶν |
[7, 8, 1] |
σύ
γε
τοῦτο
βιάσῃ
με
|
μηδὲ |
ἀσεβήσῃς,
εἶπεν,
ἀδελφέ,
τοὺς
νόμους |
[7, 4, 1] |
τῷ
μηδὲν
ἔργον
ἐπιδείξασθαι
γενναῖον
|
μηδὲ |
μαρτυρίας
ἄξιον
στοχαζόμενος
αὐτῶν
τὴν |
[7, 14, 5] |
τὸν
θεὸν
Σολόμωνι
εὐμενῆ
γενέσθαι
|
μηδὲ |
μικρὸν
διαλιπόντες
ἀναβιβάζουσιν
ἐπὶ
τὴν |
[7, 7, 1] |
αὑτὸν
εἰς>
τὴν
οἰκίαν
ἔλθοι
|
μηδὲ |
πρὸς
τὴν
γυναῖκα
διὰ
τοσούτου |
[7, 5, 1] |
Παλαιστίνους
ἐκστρατεύειν,
καὶ
μηδὲν
ἀργὸν
|
μηδὲ |
ῥᾴθυμον
ἐν
τοῖς
πράγμασιν
ὁρᾶν |
[7, 9, 2] |
τῆς
τόλμης
αὐτὸν
θαυμάσας,
ὅτι
|
μηδὲ |
τῆς
ἐπὶ
τοῖς
ἡμαρτημένοις
συγγνώμης |
[7, 11, 8] |
γυναικῶν
ὑπὲρ
ἀνθρώπου
πονηροῦ
καὶ
|
μηδὲ |
τίς
ἐστι
γνωριζομένου
καὶ
τοῦτον |
[7, 11, 2] |
καὶ
μὴ
γενέσθαι
πικρὸν
αὐτῷ
|
μηδὲ |
τοῦτο
πρῶτον
ἡγήσασθαι
τὴν
τιμωρίαν |
[7, 1, 6] |
ὁ
Ἀβεννήρου
συνέσχε
θάνατος,
ὡς
|
μηδὲ |
τροφὴν
ἀναγκαζόντων
αὐτὸν
τῶν
ἑταίρων |
[7, 4, 1] |
εἰς
φυγὴν
ἐτρέψατο.
ὑπολάβῃ
δὲ
|
μηδεὶς |
ὀλίγην
τὴν
τῶν
Παλαιστίνων
στρατιὰν |
[7, 5, 5] |
καὶ
ὁμοτράπεζον
ἐκέλευσεν
εἶναι
καὶ
|
μηδεμίαν |
ἡμέραν
ἀπολείπεσθαι
τῆς
σὺν
αὐτῷ |
[7, 7, 1] |
τῶν
τοῦ
βασιλέως
θυρῶν
ἐκοιμήθη
|
μηδεμίαν |
λαβὼν
τῆς
γυναικὸς
ἐπιθυμίαν.
ἐπὶ |
[7, 11, 7] |
ἀγαθὸν
νεανίαν
καὶ
συγγενῆ
καὶ
|
μηδὲν |
ἀδικήσαντα
ζηλοτυπήσας
τῆς
στρατηγίας
καὶ |
[7, 13, 3] |
ποιμήν,
τὰ
δὲ
ποίμνια
σώζεσθαι
|
μηδὲν |
ἁμαρτόντα,
καὶ
ἠντιβόλει
τὴν
ὀργὴν |
[7, 7, 3] |
ἦν
γὰρ
ὁμολογουμένως
θεοσεβὴς
καὶ
|
μηδὲν |
ἁμαρτὼν
ὅλως
περὶ
τὸν
βίον |
[7, 5, 1] |
ἐπὶ
τοὺς
Παλαιστίνους
ἐκστρατεύειν,
καὶ
|
μηδὲν |
ἀργὸν
μηδὲ
ῥᾴθυμον
ἐν
τοῖς |
[7, 15, 1] |
Ἰόρδανον
καὶ
πίστεις
ἔλαβεν
ὡς
|
μηδὲν |
αὐτὸν
παθεῖν
τότε,
νῦν
ἐπιζητήσας |
[7, 10, 5] |
τὸν
Ἀψάλωμον
καὶ
πλεῖον
τούτου
|
μηδὲν |
δεδυνῆσθαι
μαθεῖν
διὰ
τὸ
πεμφθέντα |
[7, 11, 8] |
μητρόπολιν
Ἰσραηλιτῶν
καταβαλεῖν
καὶ
πορθῆσαι
|
μηδὲν |
ἐξαμαρτοῦσαν.
ὁ
δὲ
ἵλεων
μὲν |
[7, 12, 4] |
καὶ
τὴν
εὐψυχίαν
ἠρεμῆσαι
καὶ
|
μηδὲν |
ἐπ'
αὐτοὺς
τολμῆσαι>
καταφρονήσαντας
τῆς |
[7, 4, 1] |
τάχει
τῆς
ἥττης
καὶ
τῷ
|
μηδὲν |
ἔργον
ἐπιδείξασθαι
γενναῖον
μηδὲ
μαρτυρίας |
[7, 7, 2] |
γε
προνοεῖν
τῆς
πολιορκίας,
ὅπως
|
μηδὲν |
ἔτι
πταίσωσι
κατ'
αὐτήν,
ἀλλὰ |
[7, 2, 1] |
κοίτης
ἄνδρα
δίκαιον
καὶ
μηδένα
|
μηδὲν |
κακὸν
εἰργασμένον,
ὑμᾶς
δὲ
καὶ |
[7, 13, 1] |
ποιεῖν
οὐκ
ἐπείσθη,
προσέταξε
δὲ
|
μηδὲν |
μελλήσαντα
βαδίζειν
ἐπὶ
τὴν
ἐξαρίθμησιν |
[7, 14, 6] |
μνησικακῆσαι
μηδ'
ἐργάσασθαι
δεινὸν
αὐτὸν
|
μηδέν. |
ὁ
δὲ
ἡμέρως
πάνυ
καὶ |
[7, 9, 7] |
προσέταξεν
ἤδη
νυκτὸς
οὔσης
καὶ
|
μηδὲν |
ὀκνεῖν
δι'
αὐτήν.
~(Ἀχιτόφελος
δὲ |
[7, 15, 2] |
μόνοις
δικαιότατα
βασιλεῦσιν
εἶναι
προσῆκε,
|
μηδὲν |
ὅλως
παρὰ
τοσοῦτο
μέγεθος
ἐξουσίας |
[7, 7, 4] |
τοῖς
οἰκέταις
ἔκπληξιν
παρεῖχεν,
ὅτι
|
μηδὲν |
τούτων
ἐπὶ
νοσοῦντι
τῷ
παιδὶ |
[7, 1, 5] |
ἀπέχοντι
τῆς
Γιβρῶνος
σταδίους
εἴκοσι,
|
μηδὲν |
ὑπιδόμενος
τῶν
συμβησομένων
ὑπέστρεψεν.
ἀπαντήσας |
[7, 14, 6] |
τὴν
ἰδίαν
οἰκίαν
ἀπελθεῖν
ἐκέλευσε
|
μηδὲν |
ὑφορώμενον
καὶ
τοῦ
λοιποῦ
παρέχειν |
[7, 13, 2] |
καὶ
φρούρια
καὶ
διὰ
τοῦτο
|
μηδὲν |
φοβούμενος
εἵλετο
τὸν
πόλεμον,
ᾐτήσατο |
[7, 11, 2] |
ὦ
Σαμούι,
θάρρει
καὶ
δείσῃς
|
μηδὲν |
ὡς
τεθνηξόμενος.
ὁ
δὲ
προσκυνήσας |
[7, 11, 6] |
κατέστη,
γένηται.
μὴ
περίμενε
τοίνυν
|
μηδένα, |
ἀλλὰ
τὴν
οὖσαν
παραλαβὼν
δύναμιν |
[7, 2, 1] |
αὑτοῦ
κοίτης
ἄνδρα
δίκαιον
καὶ
|
μηδένα |
μηδὲν
κακὸν
εἰργασμένον,
ὑμᾶς
δὲ |
[7, 3, 1] |
πάντων
δὲ
φιλοτιμουμένων
ἀναβῆναι
καὶ
|
μηδένα |
πόνον
ὀκνούντων
ὑφίστασθαι
δι'
ἐπιθυμίαν |
[7, 4, 3] |
παίζειν
τε
καὶ
πολλάκις
χορεῦσαι
|
μηδένα |
τοῦ
δόξαι
ταῖς
θεραπαινίσιν
αἰσχρὸν |
[7, 11, 8] |
δ'
οὕτως
ἔχειν
εἶπεν,
ὡς
|
μηδένα |
τοῦ
λαοῦ
φονεῦσαι,
οὐχ
ὅτι |
[7, 14, 9] |
λαβόντα
παρὰ
τοῦ
θεοῦ
καὶ
|
μηδένα |
τούτων
δυσχεράναντα,
οὕτως
ἀξιῶ
κἀγὼ |
[7, 8, 2] |
καὶ
κάρῳ,
νεύσαντος
αὐτοῦ
φονεύσωσι
|
μηδένα |
φοβηθέντες.
~(Ὡς
δ'
ἐποίησαν
τὸ |
[7, 9, 7] |
αὐτοὺς
ἀναζεύξαντας
ἡ
γυνὴ
καὶ
|
μηδένα |
φόβον
τοῖς
νεανίσκοις
ἀπ'
αὐτῶν |
[7, 1, 5] |
ἕνεκα
καὶ
ἀρχῆς
καὶ
τοῦ
|
μηδενὶ |
τούτων
παραχωρῆσαι:
κτήσασθαι
γὰρ
αὐτὰ |
[7, 11, 2] |
κολάσεις
τοῖς
ἀσεβήσασιν
ὄμνυμι
καὶ
|
μηδενὶ |
τῶν
ἁμαρτόντων
ἐπεξελθεῖν.
σύ
τε, |
[7, 1, 6] |
ἑταίρων
λαβεῖν,
ἀλλ'
ὤμοσε
γεύσεσθαι
|
μηδενὸς |
ἄχρι
ἡλίου
δυσμῶν.
ταῦτ'
εὔνοιαν |
[7, 14, 6] |
παρακειμένου
δὲ
τοῦ
δείπνου
καὶ
|
μηδενὸς |
γευομένου
πάντων
δ'
ἐπ'
ἐννοίας |
[7, 4, 4] |
αὐτοῦ
καὶ
τὴν
ἐπιθυμίαν
ἀποδέχεται,
|
μηδενὸς |
μὲν
πρότερον
εἰς
νοῦν
βαλομένου |
[7, 1, 1] |
νεκρὸν
κομίσειεν
αὐτῷ.
Δαυίδης
δὲ
|
μηκέτ' |
ἀπιστεῖν
ἔχων
ἀλλ'
ἐναργῆ
τεκμήρια |
[7, 2, 1] |
πολέμιοι;
ἦ
μεταβεβλῆσθαί
με
καὶ
|
μηκέτ' |
εἶναι
τὸν
αὐτὸν
ὑπωπτεύσατε,
ὡς |
[7, 12, 1] |
καὶ
οἱ
ἡγεμόνες
ὥρκωσαν
αὐτὸν
|
μηκέτι |
εἰς
μάχην
ἀπαντῆσαι
σὺν
αὐτοῖς, |
[7, 9, 6] |
τὴν
βασιλείαν
ἔσεσθαι
φήσαντος
Δαυίδου
|
μηκέτι |
ζῶντος,
ἀρεσθεὶς
τῇ
γνώμῃ
μετακαλεῖται |
[7, 1, 4] |
τε
καὶ
πίστεις
ἠξίου,
ἦ
|
μὴν |
ἕξειν
αὐτὸν
ἑταῖρον
καὶ
φίλον |
[7, 14, 5] |
φησί,
τὸν
μέγιστον
θεόν,
ἦ
|
μὴν |
τὸν
υἱόν
σου
Σολόμωνα
βασιλεύσειν, |
[7, 4, 2] |
ἔμεινε
δ'
ἐπὶ
τρεῖς
ὅλους
|
μῆνας |
αὐτόθι
καὶ
τὸν
οἶκον
τὸν |
[7, 13, 1] |
Ἱεροσόλυμα
πρὸς
τὸν
βασιλέα
μετὰ
|
μῆνας |
ἐννέα
καὶ
ἡμέρας
εἴκοσι
καὶ |
[7, 15, 2] |
Χεβρῶνι
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς
καὶ
|
μῆνας |
ἕξ,
ἐν
Ἱεροσολύμοις
δὲ
ἁπάσης |
[7, 13, 2] |
βλαβερῶς:
κἂν
γένηται
τοὺς
τρεῖς
|
μῆνας |
νικωμένους
αὐτούς,
ὅτι
τοὺς
ἀνδρειοτάτους |
[7, 13, 2] |
ἐπὶ
ἔτη
ἑπτά,
ἢ
τρεῖς
|
μῆνας |
πολεμήσας
ὑπὸ
τῶν
ἐχθρῶν
ἡττηθῆναι, |
[7, 3, 2] |
Γιβρῶνι
ἐγένετο
ἔτη
ἑπτὰ
καὶ
|
μῆνες |
ἕξ.
ἀποδείξας
δὲ
βασίλειον
τὰ |
[7, 7, 4] |
οὐκ
ἐτόλμων
τῷ
βασιλεῖ
τοῦτο
|
μηνύειν |
οἱ
θεράποντες
λογιζόμενοι,
μὴ
γνοὺς |
[7, 9, 7] |
ὑπ'
αὐτοῦ
παραινεθέντα
πράττειν,
ἐκέλευσε
|
μηνύειν |
πέμψαντας
Δαυίδῃ
καὶ
φανερὰ
ποιεῖν |
[7, 10, 4] |
τὴν
νίκην
ἐπιτρέψαι
πορευθέντι
Δαυίδῃ
|
μηνῦσαι, |
καὶ
ὅτι
τῆς
παρὰ
τοῦ |
[7, 14, 4] |
καὶ
τῶν
ἀναγκαίων
αὐτοῦ
φίλων
|
μηνύσασα: |
ἔλεγέ
τε
πάντα
τὸν
λαὸν |
[7, 10, 4] |
ἵν'
ὅπερ
αὐτὸς
εἶδε
τοῦτο
|
μηνύσειε |
τῷ
βασιλεῖ.
τοῦ
δ'
Ἀχιμᾶ |
[7, 10, 4] |
ἰδὼν
τὸν
Ἀχιμᾶν
τρέχοντα
καὶ
|
μήπω |
τίς
ἐστι
γνωρίσαι
δυνάμενος
εἶπε |
[7, 15, 1] |
καὶ
μήτε
χάριτι
μήτε
θωπείᾳ
|
μήτ' |
ἐπιθυμίᾳ
μήτε
ἄλλῳ
πάθει
προστιθέμενον |
[7, 15, 1] |
χάριτι
μήτε
θωπείᾳ
μήτ'
ἐπιθυμίᾳ
|
μήτε |
ἄλλῳ
πάθει
προστιθέμενον
τούτων
ἀμελῆσαι: |
[7, 9, 8] |
ὡς
μήτε
κλίνας
ἐπιλιπεῖν
ἐστρωμένας
|
μήτε |
ἄρτους
καὶ
οἶνον,
ἀλλὰ
καὶ |
[7, 15, 1] |
κατέπεμψεν
ἡμῖν,
καὶ
μήτε
χάριτι
|
μήτε |
θωπείᾳ
μήτ'
ἐπιθυμίᾳ
μήτε
ἄλλῳ |
[7, 9, 8] |
τῶν
ἐπιτηδείων
ἐκτένειαν
παρέσχον,
ὡς
|
μήτε |
κλίνας
ἐπιλιπεῖν
ἐστρωμένας
μήτε
ἄρτους |
[7, 2, 1] |
καὶ
μήτε
τοὺς
φύλακας
παρόντας
|
μήτε |
τὴν
θυρωρὸν
ἐγρηγορυῖαν,
ἀλλὰ
καὶ |
[7, 2, 1] |
καὶ
κοιμώμενον
τὸν
Ἰέβωσθον
καὶ
|
μήτε |
τοὺς
φύλακας
παρόντας
μήτε
τὴν |
[7, 15, 1] |
διὰ
Μωυσέος
κατέπεμψεν
ἡμῖν,
καὶ
|
μήτε |
χάριτι
μήτε
θωπείᾳ
μήτ'
ἐπιθυμίᾳ |
[7, 14, 4] |
τοῦτο
πρὸς
τὴν
Σολόμωνος
κατεμήνυσε
|
μητέρα |
Βερσάβην
Νάθας
ὁ
προφήτης,
ὡς |
[7, 7, 4] |
σφόδρα
γὰρ
ἔστεργεν
αὐτοῦ
τὴν
|
μητέρα. |
τῇ
δ'
ἑβδόμῃ
τῶν
ἡμερῶν |
[7, 10, 1] |
δὲ
καὶ
Σουρία
ἡ
Ἰωάβου
|
μήτηρ |
ἀδελφαὶ
ἦσαν
Δαυίδου.
ὡς
δ' |
[7, 6, 2] |
αὐτούς.
ὁ
δὲ
πρὸς
τῇ
|
μητροπόλει |
τῶν
Ἀμμανιτῶν
Ἀραβαθᾶ
κατεστρατοπεδεύσατο.
τῶν |
[7, 11, 8] |
ἀπ'
αὐτῶν:
σὺ
δὲ
σπουδάζεις
|
μητρόπολιν |
Ἰσραηλιτῶν
καταβαλεῖν
καὶ
πορθῆσαι
μηδὲν |
[7, 6, 3] |
διέφθειρε
καὶ
αὐτοὺς
εἰς
τὴν
|
μητρόπολιν |
συγκλείσας
Ἀραβαθὰ
ἐπολιόρκει.
~(Συνέπεσε
δὲ |
[7, 1, 4] |
ὧν
ὁ
μὲν
πρεσβύτατος
ἐκ
|
μητρὸς |
Ἀχίνας
γενόμενος
Ἀμνὼν
ἐκλήθη,
ὁ |
[7, 10, 1] |
πατρὸς
μὲν
γὰρ
ἦν
Ἰεθράου
|
μητρὸς |
δὲ
Ἀβιγαίας,
αὕτη
δὲ
καὶ |
[7, 8, 3] |
πρὸς
τὸν
πάππον
τὸν
πρὸς
|
μητρὸς |
δυναστεύοντα
τῆς
ἐκεῖ
χώρας,
καὶ |
[7, 8, 1] |
ὄνομα,
τῆς
δ'
αὐτῆς
Ἀψαλώμῳ
|
μητρὸς |
κεκοινωνηκυῖα.
ταύτης
ὁ
πρεσβύτατος
τῶν |
[7, 7, 2] |
κατ'
αὐτήν,
ἀλλὰ
χώμασι
καὶ
|
μηχαναῖς |
ἐκπολιορκήσαντας
καὶ
παραστησαμένους
τὴν
μὲν |
[7, 9, 6] |
πατὴρ
αὑτὸν
εἰς
πολιορκίαν
περικλείσῃ,
|
μηχανήμασι |
καὶ
ὀρύγμασιν
ὑπονόμοις
καθαιρήσομεν
ἐκείνην |
[7, 7, 2] |
τείχει
προσβαλόντας,
δέον
ὑπονόμοις
καὶ
|
μηχανήμασιν |
ἑλεῖν
πειρᾶσθαι
τὴν
πόλιν,
καὶ |
[7, 8, 1] |
τυγχανούσης
ὁμοπατρίας,
ὁδὸν
αὐτῷ
καὶ
|
μηχανὴν |
εἰς
τὸ
περιγενέσθαι
τῶν
εὐκταίων |
[7, 15, 3] |
ἦσαν
γὰρ
ὑπὸ
τὴν
γῆν
|
μηχανικῶς |
κεκηδευμέναι
πρὸς
τὸ
μὴ
φανεραὶ |
[7, 1, 5] |
συμφορᾶς.
καὶ
διὰ
τοῦτο
χαλεπώτερα
|
μηχανῶνται |
καὶ
τολμῶσιν
ἐν
φόβῳ
ἔργα |
[7, 2, 2] |
τῶν
πρὸς
τροφὴν
πάντων
καὶ
|
μιᾷ |
γνώμῃ
βασιλεύειν
τὸν
Δαυίδην
ἐκύρωσαν. |
[7, 11, 5] |
ἐλθοῦσαν,
ὡς
δεῖν
ὁμοῦ
πάντας
|
μιᾷ |
γνώμῃ
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀπάντησιν.
οἱ |
[7, 12, 4] |
ἀδελφὸς
Ἀβεσσαῖος:
καὶ
γὰρ
οὗτος
|
μιᾷ |
ἡμέρᾳ
τῶν
πολεμίων
ἑξακοσίους
ἀπέκτεινε. |
[7, 10, 3] |
τρία
μὲν
ἄρρενα,
θυγάτηρ
δὲ
|
μία |
Θωμάρα
τοὔνομα,
ὡς
προειρήκαμεν.
συνοικησάσης |
[7, 14, 3] |
κόρης,
εὑρίσκετ'
ἐν
πόλει
γυνὴ
|
μία |
πασῶν
τὸ
εἶδος
ἀρίστη
γυναικῶν |
[7, 7, 3] |
τῷ
πένητι
δ'
ἀμνὰς
ὑπῆρχε
|
μία. |
ταύτην
μετὰ
τῶν
τέκνων
αὐτοῦ |
[7, 9, 4] |
μᾶλλον
ὁ
Σαμούις
βλασφημῶν
διετέλει,
|
μιαιφόνον |
καὶ
πολλῶν
ἀρχηγὸν
κακῶν
ἀποκαλῶν. |
[7, 11, 5] |
μὲν
λαὸς
ἕνδεκα
μοίρας
ἔχει,
|
μίαν |
δ'
ὑμεῖς,
καὶ
πρεσβύτεροι
ἐσμέν, |
[7, 14, 7] |
τῆς
Ἰθαμάρου
ὀκτώ,
διέταξέ
τε
|
μίαν |
πατριὰν
διακονεῖσθαι
τῷ
θεῷ
ἐπὶ |
[7, 11, 8] |
ναμιν
τοσαύτην
καὶ
τηλικαύτην
ἀνταίρειν
|
μίαν |
πόλιν;
πείθει
τὴν
κεφαλὴν
ἀποτεμόντας |
[7, 8, 1] |
παῦσαι
δ'
οὕτως
ἀδίκου
καὶ
|
μιαρᾶς |
ἐπιθυμίας,
ἐξ
ἧς
ὀνείδη
καὶ |
[7, 8, 5] |
τριῶν
μὲν
ἀρρένων
πατὴρ
γενόμενος
|
μιᾶς |
δὲ
θυγατρὸς
τὴν
μορφὴν
ἀρίστης, |
[7, 1, 6] |
γένοιτ'
ἀνδρὸς
ἀγαθοῦ
τετελευτηκότος,
οὐ
|
μικρὰ |
δὲ
τοῖς
Ἑβραίων
πράγμασι
βλάβη |
[7, 8, 4] |
τὸ
γῆρας
καὶ
τὴν
παρὰ
|
μικρὸν |
ἀπαιδίαν,
ἀλλ'
ἵνα
βέβαια
τὰ |
[7, 14, 5] |
θεὸν
Σολόμωνι
εὐμενῆ
γενέσθαι
μηδὲ
|
μικρὸν |
διαλιπόντες
ἀναβιβάζουσιν
ἐπὶ
τὴν
ἡμίονον |
[7, 1, 5] |
παρὼν
πρὸς
αὐτὸν
Ἀβεννῆρος
καὶ
|
μικρὸν |
ἔμπροσθεν
ἀπηλλαγμένος
ἐπὶ
συνθήκαις
καὶ |
[7, 8, 3] |
παρ'
ἐλπίδας
ὁρῶν
οὓς
ἀκηκόει
|
μικρὸν |
ἔμπροσθεν
ἀπολωλότας.
ἦν
δὲ
παρὰ |
[7, 13, 4] |
ὅτε
τὴν
πόλιν
κατεστρέψατο,
ὡς
|
μικρὸν |
ἔμπροσθεν
ἐδηλώσαμεν.
τοῦ
δὲ
Ὀροννᾶ |
[7, 11, 8] |
γυνὴ
τὰ
παρὰ
τοῦ
Ἰωάβου
|
μικρὸν |
ἐπισχεῖν
δεηθεῖσα,
τὴν
γὰρ
κεφαλὴν |
[7, 9, 6] |
ἡμετέρων
οἱ
μὲν
ἐκείνου
πρὸς
|
μικρὸν |
ὑποχωρήσουσιν,
αὐτοὶ
δὲ
θαρσήσαντες
ὡς |
[7, 3, 3] |
αὐτὸν
γενομένην
τὸν
βασιλέα,
ἣν
|
μικρὸν |
ὕστερον
εὐκαιρότερον
σημανῶ.
ἔγημε
δὲ |
[7, 7, 2] |
μνήμην
ἔχειν,
ὡς
τὰ
μὲν
|
μιμεῖσθαι |
τὰ
δὲ
φυλάττεσθαι.
ἐπεὶ
δὲ |
[7, 6, 2] |
αὐτοῦ
στρατιὰν
οὐκ
ἔμειναν,
ἀλλὰ
|
μιμησάμενοι |
τοὺς
συμμάχους
εἰς
τὴν
πόλιν |
[7, 10, 5] |
καὶ
τὴν
σὴν
γενεὰν
δοκεῖς
|
μισεῖν, |
στέργειν
δὲ
τοὺς
ἐχθροτάτους
καὶ |
[7, 6, 3] |
τῶν
πέραν
Εὐφράτου
Σύρων
βασιλέα
|
μισθοῦνται |
τοῦτον
ἐπὶ
συμμαχίᾳ,
ἔχοντα
μὲν |
[7, 6, 1] |
αὐτὸν
ἐπὶ
τούτῳ
γενέσθαι
τῷ
|
μισθῷ |
παρεκάλεσαν
καὶ
Σουβάν:
ἦσαν
δὲ |
[7, 8, 1] |
κέντροις
μυωπιζόμενος
βιάζεται
τὴν
ἀδελφήν.
|
μῖσος |
δ'
εὐθέως
μετὰ
τὴν
κορείαν |
[7, 4, 3] |
τὸ
γινόμενον
ποιησάμενος
λόγον.
ἡ
|
Μιχάλη |
αὕτη
Δαυίδῃ
μὲν
συνοικοῦσα
παῖδας |
[7, 4, 3] |
αὑτοῦ
παραγίνεται.
~(Παραστᾶσα
δὲ
αὐτῷ
|
Μιχάλη |
ἡ
γυνὴ
Σαούλου
δὲ
θυγάτηρ |
[7, 4, 2] |
κροτοῦντος,
ὥστε
καὶ
τὴν
γυναῖκα
|
Μιχάλην |
Σαούλου
δὲ
θυγατέρα
τοῦ
πρώτου |
[7, 5, 5] |
δ'
αὐτῷ
καὶ
παῖς,
ὃν
|
Μίχανον |
προσηγόρευσε.
~(Καὶ
οἱ
μὲν
περιλειφθέντες |
[7, 6, 1] |
δὲ
καὶ
τὸν
ἐκ
τῆς
|
Μιχᾶς |
καλουμένης
χώρας
βασιλέα
καὶ
τέταρτον |
[7, 8, 5] |
διακοσίους:
οὗτοι
δ'
εἰσὶ
πέντε
|
μναῖ. |
διέτριψε
μέντοι
γε
ἐν
Ἱεροσολύμοις |
[7, 15, 3] |
φανεραὶ
εἶναι
τοῖς
εἰς
τὸ
|
μνῆμα |
εἰσιοῦσιν.
ἀλλὰ
περὶ
μὲν
τούτων |
[7, 15, 3] |
οἶκον
τῶν
ἐν
τῷ
Δαυίδου
|
μνήματι |
καὶ
βαστάσας
τρισχίλια
τάλαντα
μέρος |
[7, 1, 3] |
καὶ
θάψαντες
ἐν
τῷ
πατρῴῳ
|
μνήματι |
πρὸς
Δαυίδην
εἰς
Γιβρῶνα
παρεγένοντο. |
[7, 11, 3] |
ὑπὲρ
αὐτῶν
τιμωρίας
εἶχεν
ἡ
|
μνήμη. |
φίλον
δὲ
σὸν
ἔκρινας
ἐμὲ |
[7, 10, 1] |
προθυμίαν
ἐναποδείξασθαι
καὶ
πίστιν
καὶ
|
μνήμην, |
εἴ
τινος
τῶν
μετρίως
ἐχόντων |
[7, 7, 2] |
ὡς
ἑτέρως
ἐνίοις
αὐτοῖς
κινδύνοις
|
μνήμην |
ἔχειν,
ὡς
τὰ
μὲν
μιμεῖσθαι |
[7, 3, 3] |
καὶ
πέντε.
~(Ποιήσομαι
δὲ
καὶ
|
μνήμην |
Ὀρόνα
πλουσίου
μὲν
ἀνδρὸς
τῶν |
[7, 9, 3] |
διὰ
τὴν
ὑπάρχουσαν
ταραχὴν
εἰς
|
μνήμην |
ὧν
εὐηργέτησεν
αὐτοὺς
Σαοῦλος.
ἀγανακτήσας |
[7, 7, 2] |
τῆς
ἐπιβολῆς
αἰσχρῶς
ἀπέθανεν:
οὗ
|
μνημονεύοντας |
ἔδει
μὴ
προσιέναι
τῷ
τείχει |
[7, 5, 5] |
ἀγαθοῖς
οἷς
εἶχεν
ἔτι
καὶ
|
μνημονικώτατος |
τῶν
εὖ
ποιησάντων
παρὰ
τὸν |
[7, 14, 8] |
κτηνῶν,
ὧν
οὐκ
ἀναγκαῖον
ἡγησάμην
|
μνησθῆναι |
τῶν
ὀνομάτων.
~(Ὡς
δ'
ἕκαστα |
[7, 14, 6] |
παρ'
αὐτοῦ
λαβεῖν,
ὥστε
μὴ
|
μνησικακῆσαι |
μηδ'
ἐργάσασθαι
δεινὸν
αὐτὸν
μηδέν. |
[7, 8, 4] |
βέβαια
τὰ
παρὰ
τῆς
σῆς
|
μοι |
ᾖ
φιλανθρωπίας,
τῷ
σαυτοῦ
παιδὶ |
[7, 11, 4] |
τὸν
δ'
υἱὸν
Ἀχίμανον
ἄφες
|
μοι: |
πάντων
γὰρ
αὐτῷ
μετα
δώσω |
[7, 10, 2] |
οὐδ'
εἰ
χιλίους,
εἶπεν,
ἔμελλές
|
μοι |
παρέξειν,
τοῦτ'
ἂν
διέθηκά
μου |
[7, 8, 5] |
δὴ
δέομαί
σου
παρόντος
ἡμερῶσαί
|
μοι |
τὸν
γεγεννηκότα:
ὡς
ἔγωγε
δεινοτέραν |
[7, 10, 5] |
αἰκιζόμενος
καὶ
τέκνον,
ἐκβοῶν,
εἴθε
|
μοι |
τὸν
θάνατον
ἐπελθεῖν
ἐγένετο
καὶ |
[7, 8, 5] |
ἀμελοῦντα
τῶν
ἐντολῶν,
ἃς
ἵνα
|
μοι |
τὸν
πατέρα
διαλλάξῃς
ἐποιούμην.
καὶ |
[7, 2, 1] |
Σαούλου
φονέα
καὶ
τὸν
κομίσαντά
|
μοι |
τὸν
χρυσοῦν
αὐτοῦ
στέφανον
ἠμυνάμην, |
[7, 9, 4] |
οὐ
γὰρ
δὴ
τοῦ
προσλυσσῶντός
|
μοι |
τούτου
κυνὸς
αἰδώς
τις
ἢ |
[7, 15, 1] |
αὐτῶν
παρὰ
τὴν
φυγὴν
ὑπῆρξέ
|
μοι |
χρεολυτοῦμεν.
καὶ
τὸν
Γήρα
δὲ |
[7, 10, 1] |
αὐτοῦ
Ἀβεσσαίῳ,
τὴν
δὲ
τρίτην
|
μοῖραν |
ἐνεχείρισεν
Ἐσθαίῳ
συνήθει
μὲν
ὄντι |
[7, 11, 5] |
τοῦθ'
ὁ
μὲν
λαὸς
ἕνδεκα
|
μοίρας |
ἔχει,
μίαν
δ'
ὑμεῖς,
καὶ |
[7, 14, 8] |
κατέστησε
δὲ
καὶ
ἄρχοντα
ἑκάστης
|
μοίρας |
ὃν
ἀγαθὸν
ᾔδει
καὶ
δίκαιον, |
[7, 11, 6] |
ἔχει
τις
ἡμῶν
παρὰ
Δαυίδου
|
μοίρας |
οὔτε
κλῆρον
παρὰ
τῷ
Ἰεσσαίου |
[7, 14, 8] |
διεμέρισε
τὴν
στρατιὰν
εἰς
δώδεκα
|
μοίρας |
σὺν
ἡγεμόσι
καὶ
ἑκατοντάρχοις
καὶ |
[7, 14, 8] |
ταξιάρχαις.
εἶχεν
δ'
ἑκάστη
τῶν
|
μοιρῶν |
δισμυρίους
καὶ
τετρακισχιλίους,
ὧν
ἐκέλευσε |
[7, 8, 5] |
τὸ
βάθος
τῆς
κόμης,
ὡς
|
μόλις |
αὐτὴν
ἡμέραις
ἀποκείρειν
ὀκτὼ
σταθμὸν |
[7, 5, 1] |
μὲν
αὐτῶν
ἠφάνισεν,
ἑκατὸν
δὲ
|
μόνα |
προσέταξεν
αὑτῷ
φυλαχθῆναι.
~(Ἀκούσας
δὲ |
[7, 11, 6] |
πάντες
ἠκολούθησαν
ἐκείνῳ
Δαυίδην
καταλιπόντες:
|
μόνη |
δ'
αὐτῷ
παρέμεινεν
ἡ
Ἰούδα |
[7, 2, 2] |
μυριάδες:
αὕτη
γὰρ
ἡ
φυλὴ
|
μόνη |
πᾶσα
πρὸς
Δαυίδην
συνῆλθεν:
οὗτοι |
[7, 10, 4] |
αὐτῷ
τὴν
ἀγγελίαν
ἐφεῖναι,
περὶ
|
μόνης |
γὰρ
αὐτὴν
ποιήσεσθαι
τῆς
νίκης |
[7, 3, 2] |
ὃν
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς
ἦρξε
|
μόνης |
ἐν
Γιβρῶνι
ἐγένετο
ἔτη
ἑπτὰ |
[7, 14, 4] |
Ἰώαβον
καὶ
τὸν
ἀρχιερέα
Ἀβιάθαρον,
|
μόνοι |
δ'
ἀντέπραττον
ὁ
ἀρχιερεὺς
Σάδωκος |
[7, 15, 2] |
συμφοραῖς
ὑπάρχοντας
δίκαιος
φιλάνθρωπος,
ἃ
|
μόνοις |
δικαιότατα
βασιλεῦσιν
εἶναι
προσῆκε,
μηδὲν |
[7, 12, 2] |
ἠρίστευσεν
Ἐφὰν
ὁ
συγγενὴς
αὐτοῦ:
|
μονομαχήσας |
γὰρ
τῷ
πάντων
ἀνδρειοτάτῳ
Παλαιστίνων |
[7, 12, 2] |
αὐτοὺς
ὑπὸ
Δαυίδου
στρατιᾶς
τούτῳ
|
μονομαχήσας |
Ἰωνάθης
ὁ
Σουμᾶ
υἱὸς
ἀνεῖλέ |
[7, 1, 3] |
εἶχεν:
οὐ
γὰρ
ἀνθρώπους
ἐνίκα
|
μόνον, |
ἀλλὰ
καὶ
ἵππῳ
καταστάντα
εἰς |
[7, 4, 2] |
ἐν
τῇ
πόλει,
ἐκείνου
διότι
|
μόνον |
ἐξέτεινε
τὴν
χεῖρα
πρὸς
αὐτὴν |
[7, 1, 1] |
τὸν
Σαοῦλον
εὔνοιαν,
ὡς
μὴ
|
μόνον |
ἐπὶ
τεθνηκότι
χαλεπῶς
ἐνεγκεῖν
πολλάκις |
[7, 2, 1] |
αὐτοῖς
ἔσται
παρ'
αὐτῷ
αἴτιον,
|
μόνον |
εὑρόντες
μεσημβρίζοντα
καὶ
κοιμώμενον
τὸν |
[7, 11, 3] |
ταύταις
δυνάμενος.
οὐ
τοῦτο
δὲ
|
μόνον |
ἠδίκησέ
μου
τὴν
πρὸς
σέ, |
[7, 4, 1] |
τοῦ
πολέμου
κοινωνῆσαι,
ὃ
καὶ
|
μόνον |
ἦν
αἴτιον
τοσαυτάκις
αὐτοῖς
νικωμένοις |
[7, 5, 4] |
θεῷ.
οὐκ
αὐτῷ
δὲ
πολεμοῦντι
|
μόνον |
καὶ
τῆς
στρατιᾶς
ἡγουμένῳ
τὸ |
[7, 11, 1] |
δὲ
παρ'
αὐτοῦ
μὴ
διαλλαγὴν
|
μόνον, |
τοῦτο
γὰρ
ἤδη
γέγονεν,
ἀλλὰ |
[7, 14, 3] |
γυναικῶν
Ἀβισάκη
τοὔνομα,
ἣ
συγκοιμωμένη
|
μόνον |
τῷ
βασιλεῖ
συνεθέρμαινεν
αὐτόν:
ὑπὸ |
[7, 10, 4] |
ἐκβαλὼν
τῶν
ὁδῶν,
καὶ
γὰρ
|
μόνος |
αὐτὴν
ἐγίνωσκε,
τὸν
Χουσὶν
φθάνει. |
[7, 1, 5] |
εἰς
τὸ
ἐρημότερον
τῆς
πύλης
|
μόνος |
αὐτὸς
ὢν
σὺν
Ἀβεσσαίῳ
τῷ |
[7, 12, 4] |
πλῆθος
τῶν
Παλαιστίνων
καὶ
φευγόντων
|
μόνος |
ἔμεινε
καὶ
συμπεσὼν
τοῖς
πολεμίοις |
[7, 7, 1] |
καθ'
ὃ
κινδυνεύσει
μαχόμενος
ἀπολειφθεὶς
|
μόνος: |
τοὺς
γὰρ>
συμπαραστάτας
ἀναχωρῆσαι
ἐκ |
[7, 12, 4] |
δύναμιν
φοβηθέντες
οὐχ
ὑπέμειναν,
ὑπέστη
|
μόνος |
ὡς
στράτευμα
καὶ
τάξις,
καὶ |
[7, 13, 3] |
τοῖς
Ἑβραίοις.
ἀπέθνησκον
δ'
οὐ
|
μονοτρόπως |
οὐδ'
ὥστε
ῥᾴδιον
κατανοῆσαι
γενέσθαι |
[7, 12, 4] |
ὀκτὼ
καὶ
τριάκοντα,
ὧν
πέντε
|
μόνων |
διηγήσομαι
τὰ
ἔργα:
φανερὰς
γὰρ |
[7, 11, 5] |
ἀδελφοί,
θαυμάζομεν
ὑμᾶς
αὑτῶν
ἀποκαλοῦντας
|
μόνων |
συγγενῆ
τὸν
βασιλέα:
ὁ
γὰρ |
[7, 8, 5] |
γενόμενος
μιᾶς
δὲ
θυγατρὸς
τὴν
|
μορφὴν |
ἀρίστης,
ἣν
ὁ
Σολόμωνος
υἱὸς |
[7, 14, 11] |
ἐπιούσῃ
θυσίας
τῷ
θεῷ
παρέστησαν
|
μόσχους |
χιλίους
καὶ
κριοὺς
τοσούτους
καὶ |
[7, 12, 4] |
εἶπεν,
ἔχομεν
ἐν
τῇ
πατρίδι
|
μου: |
καὶ
μάλιστα
τὸ
ἐν
τῷ |
[7, 11, 3] |
οὐ
τοῦτο
δὲ
μόνον
ἠδίκησέ
|
μου |
τὴν
πρὸς
σέ,
δέσποτα,
εὐσέβειαν, |
[7, 8, 4] |
ἤδη
σου
τῇ
χρηστότητι
κατοικτείραντός
|
μου |
τὸ
γῆρας
καὶ
τὴν
παρὰ |
[7, 10, 2] |
μοι
παρέξειν,
τοῦτ'
ἂν
διέθηκά
|
μου |
τὸν
τοῦ
δεσπότου
παῖδα,
καὶ |
[7, 14, 2] |
χρυσοῦ
μὲν
ἤδη
τάλαντα
συνειλεγμένα
|
μύρια, |
δέκα
δ'
ἀργύρου
μυριάδας
ταλάντων, |
[7, 14, 10] |
καὶ
στατῆρας
μυρίους,
ἀργυρίου
δὲ
|
μύρια |
τάλαντα,
καὶ
σιδήρου
μυριάδας
ταλάντων |
[7, 9, 6] |
μετ'
ὀλίγων
αὐτὸς
πολλὰς
ἔχων
|
μυριάδας |
βουλομένων
τὴν
περὶ
σὲ
σπουδὴν |
[7, 14, 9] |
πολὺν
παρεσκευασάμην
καὶ
ἀργύρου
ταλάντων
|
μυριάδας |
δέκα,
ὁ
δὲ
θεὸς
ἐκώλυσέ |
[7, 14, 11] |
καὶ
τὰς
εἰρηνικὰς
θυσίας
πολλὰς
|
μυριάδας |
ἱερείων
κατασφάξαντες.
καὶ
δι'
ὅλης |
[7, 6, 3] |
αὐτῶν
πεζῶν
μὲν
εἰς
τέσσαρας
|
μυριάδας |
ἱππέων
δὲ
εἰς
ἑπτακισχιλίους,
ἔτρωσε |
[7, 14, 1] |
ἐξαριθμηθῆναι
καὶ
εὑρέθησαν
εἰς
ὀκτὼ
|
μυριάδας |
καὶ
δέκα.
ἐκ
τούτων
ἀπέδειξε |
[7, 14, 2] |
ἔχεις
δὲ
καὶ
λατόμων
πολλὰς
|
μυριάδας |
καὶ
τεκτόνων:
ἂν
δέ
τι |
[7, 4, 1] |
αὐτοῖς
νικωμένοις
καὶ
πολλὰς
ἀποβαλοῦσι
|
μυριάδας |
μετὰ
μείζονος
ἐπιέναι
τοῖς
Ἑβραίοις |
[7, 6, 3] |
μὲν
ἀρχιστράτηγον
Σέβεκον,
πεζῶν
δὲ
|
μυριάδας |
ὀκτὼ
καὶ
ἱππέων
μυρίους.
γνοὺς |
[7, 14, 10] |
δὲ
μύρια
τάλαντα,
καὶ
σιδήρου
|
μυριάδας |
ταλάντων
πολλάς:
καὶ
εἴ
τινι |
[7, 14, 2] |
συνειλεγμένα
μύρια,
δέκα
δ'
ἀργύρου
|
μυριάδας |
ταλάντων,
χαλκόν
τε
καὶ
σίδηρον |
[7, 2, 2] |
Ζαβουλωνίτιδος
φυλῆς
ὁπλιτῶν
ἐπιλέκτων
πέντε
|
μυριάδες: |
αὕτη
γὰρ
ἡ
φυλὴ
μόνη |
[7, 2, 2] |
δόρυ
καὶ
περικεφαλαίαν
καὶ
ῥομφαίαν
|
μυριάδες |
δώδεκα:
καὶ
αἱ
λοιπαὶ
φυλαὶ |
[7, 13, 1] |
βασιλεὺς
Δαυίδης
βουλόμενος
γνῶναι
πόσαι
|
μυριάδες |
εἰσὶ
τοῦ
λαοῦ,
τῶν
Μωυσέος |
[7, 13, 3] |
φθείρειν
αὐτοὺς
ἕως
ὥρας
ἀρίστου
|
μυριάδες |
ἑπτά.
ἐξέτεινε
δὲ
ὁ
ἄγγελος |
[7, 13, 1] |
Ἰούδα
φυλὴ
καθ'
ἑαυτὴν
τεσσαράκοντα
|
μυριάδες |
ἦσαν.
~(Τῶν
δὲ
προφητῶν
δηλωσάντων |
[7, 13, 1] |
τῶν
ἄλλων
Ἰσραηλιτῶν
ἀριθμὸς
ἐνενήκοντα
|
μυριάδες |
ὅπλα
βαστάζειν
καὶ
στρατεύεσθαι
δυναμένων, |
[7, 6, 1] |
τοῖς
βασιλεῦσι
τούτοις
πεζοῦ
δύο
|
μυριάδες. |
προσεμισθώσαντο
δὲ
καὶ
τὸν
ἐκ |
[7, 2, 2] |
ἐκ
δὲ
τῆς
Ἀσήρου
φυλῆς
|
μυριάδες |
τέσσαρες.
ἐκ
δὲ
τῶν
δύο |
[7, 10, 2] |
δὲ
Δαυίδου
στρατιωτῶν
ἵνα
τοσούτων
|
μυριάδων |
κρατήσωσι
φιλοτιμουμένων,
ἔρις
ἐγένετο
καρτερά, |
[7, 1, 1] |
πολλῶν
μὲν
ἀναιρεθεισῶν
τοῖς
Ἑβραίοις
|
μυριάδων, |
πεσόντος
δὲ
καὶ
τοῦ
βασιλέως |
[7, 13, 3] |
τὸ
μὲν
κακὸν
ἓν
ἦν,
|
μυρίαις |
δ'
αὐτοὺς
αἰτίαις
καὶ
προφάσεσιν |
[7, 2, 2] |
τῆς
Μανασσήτιδος
φυλῆς
τοῦ
ἡμίσους
|
μύριοι |
ὀκτακισχίλιοι
τῶν
δυνατωτάτων>
ἐκ
δὲ |
[7, 14, 10] |
εἰσοίσειν
τάλαντα
πεντακισχίλια
καὶ
στατῆρας
|
μυρίους, |
ἀργυρίου
δὲ
μύρια
τάλαντα,
καὶ |
[7, 5, 4] |
τὴν
τῶν
Ἰδουμαίων
νίκην
ἔδωκε:
|
μυρίους |
γὰρ
αὐτῶν
καὶ
ὀκτακισχιλίους
Ἀβεσσαῖος |
[7, 6, 3] |
δὲ
μυριάδας
ὀκτὼ
καὶ
ἱππέων
|
μυρίους. |
γνοὺς
δ'
ὁ
τῶν
Ἑβραίων |
[7, 9, 6] |
πολέμου
τοῦ
πρὸς
τὸν
πατέρα.
|
μυρίους |
δ'
αὐτὸν
ἐπιλέκτους
αἰτήσαντος
ἐκείνου |
[7, 6, 1] |
Ἴστοβον
ὄνομα,
καὶ
τούτους
ἔχοντας
|
μυρίους |
καὶ
δισχιλίους
ὁπλίτας.
~(Οὐ
κατεπλάγη |
[7, 1, 5] |
κτήσασθαι
γὰρ
αὐτὰ
ποθοῦντες
διὰ
|
μυρίων |
κακῶν
λαμβάνουσι,
καὶ
δείσαντες
ἀποβαλεῖν |
[7, 9, 8] |
διαλεχθεὶς
καὶ
παρελθὼν
εἰς
τὸ
|
μυχαίτατον |
τῆς
οἰκίας
ἀνήρτησεν
ἑαυτόν.
καὶ |
[7, 8, 1] |
καὶ
τοῖς
τοῦ
πάθους
κέντροις
|
μυωπιζόμενος |
βιάζεται
τὴν
ἀδελφήν.
μῖσος
δ' |
[7, 5, 1] |
τῇ
τῶν
Ἑβραίων
ἐπὶ
τοὺς
|
Μωαβίτας |
τὸν
πόλεμον
μετήγαγε,
καὶ
τὰ |
[7, 12, 4] |
ὑπ'
ἀδελφῶν
διασήμων
ἐν
τῇ
|
Μωαβίτιδι |
χώρᾳ
κατ'
ἀρετὴν
ἐκράτησεν
αὐτῶν. |
[7, 14, 2] |
καὶ
τοὺς
νόμους
οὓς
διὰ
|
Μωυσέος |
ἔδωκεν
ἡμῖν
φύλαττε
καὶ
τοῖς |
[7, 14, 10] |
τοὺς
θησαυρούς,
ὧν
ἐπετρόπευεν
ὁ
|
Μωυσέος |
ἔκγονος
Ἴαλος.
~(Ἐπὶ
τούτοις
ἥσθη |
[7, 13, 1] |
μυριάδες
εἰσὶ
τοῦ
λαοῦ,
τῶν
|
Μωυσέος |
ἐντολῶν
ἐκλαθόμενος,
ὃς
προεῖπεν
ἐὰν |
[7, 14, 7] |
ὀκτώ.
τοὺς
δ'
ἀπογόνους
τοὺς
|
Μωυσέος |
ἐτίμησεν:
ἐποίησε
γὰρ
αὐτοὺς
φύλακας |
[7, 15, 1] |
τοὺς
νόμους,
οὓς
αὐτὸς
διὰ
|
Μωυσέος |
κατέπεμψεν
ἡμῖν,
καὶ
μήτε
χάριτι |
[7, 4, 4] |
τῷ
θεῷ
κατασκευάσαι
ναόν,
ὡς
|
Μωυσῆς |
εἶπε,
καὶ
περὶ
τούτων
Νάθᾳ |
[7, 14, 7] |
τῷ
θεῷ,
καθὼς
αὐτοῖς
ἐπέστειλε
|
Μωυσῆς. |
~(Μετὰ
ταῦτα
διεμέρισε
τὴν
στρατιὰν |