HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)


μ  =  240 formes différentes pour 822 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Liv., chap., par.
[7, 10, 5]   καὶ πλεῖον τούτου μηδὲν δεδυνῆσθαι  μαθεῖν   διὰ τὸ πεμφθέντα ὑπὸ Ἰωάβου
[7, 8, 3]   αἰτίαν ἀνέκρινεν οὔτ' ἄλλο τι  μαθεῖν   οἷον εἰκὸς τηλικούτου προσηγγελμένου κακοῦ
[7, 1, 3]   Ἀβεννήρου φήσαντος πρὸς αὐτὸν βούλεσθαι  μαθεῖν,   πότερος αὐτῶν ἀνδρειοτέρους στρατιώτας ἔχει,
[7, 6, 3]   Ἀμμανίτας οὐκ ἔπεισεν ἠρεμεῖν οὐδὲ  μαθόντας   τοὺς κρείττονας ἡσυχίαν ἄγειν, ἀλλὰ
[7, 8, 5]   ἐπυρπόλησεν. δὲ τὸ πραχθὲν  μαθὼν   ἧκε πρὸς τὸν Ἀψάλωμον ἐγκαλῶν
[7, 5, 5]   κατενεχθῆναι καὶ βλαβῆναι τὰς βάσεις,  μαθὼν   ὅπου καὶ παρὰ τίνι τρέφεται
[7, 7, 4]   προσφωνήσας ἕνα τῶν οἰκετῶν καὶ  μαθὼν   τἀληθὲς ἀνίσταται καὶ λουσάμενος καὶ
[7, 4, 4]   τύχῃ, νόσῳ καὶ γῆς ἀφορίᾳ.  μαθὼν   ταῦτα παρὰ τοῦ προφήτου Δαυίδης
[7, 1, 5]   Ἰώαβος ἀρχιστράτηγος αὐτοῦ, καὶ  μαθών,   ὡς εἴη παρὼν πρὸς αὐτὸν
[7, 1, 1]   κατήγορος ἀνελὼν τὸν βασιλέα, καὶ  μαθών,   ὡς εἴη πατρὸς Ἀμαληκίτου γένος,
[7, 9, 8]   πεισθεὶς φανερός ἐστιν οὐκ εἰς  μακρὰν   ἀπολούμενος: Δαυίδην δὲ κρατήσειν ἔλεγεν
[7, 4, 4]   τὸν θάνατον αὐτοῦ γηράσαντος καὶ  μακρὸν   ἀνύσαντος βίον γενήσεσθαι τὸν ναὸν
[7, 14, 5]   δ' αὐτὸν τῆς γυναικὸς καὶ  μακρὸν   εὐξαμένης αὐτῷ βίον Σάδωκον μεταπέμπεται
[7, 1, 5]   πύλῃ Ἰώαβος καὶ δεξιωσάμενος ὡς  μάλιστ'   εὔνους καὶ φίλος, ὑποκρίνονται γὰρ
[7, 9, 4]   αὐτὸν ἠρεθισμένων ὑπ' ὀργῆς καὶ  μάλιστα   Ἀβεσσαίου διαχρήσασθαι βουλομένου τὸν Σαμούιν
[7, 1, 6]   νεκρὸν ἑώρα. πρὸς τούτοις οὖν  μάλιστα   Δαυίδην γλίχεσθαι δόξης ἀγαθῆς ποιούμενον
[7, 13, 4]   Ἰεβουσαῖος, φίλος δ' ἐν τοῖς  μάλιστα   Δαυίδου: καὶ διὰ τοῦτ' αὐτὸν
[7, 8, 1]   δ' ἦν οὗτος ἐν τοῖς  μάλιστα   καὶ τὴν διάνοιαν ὀξύς. ὁρῶν
[7, 1, 3]   ἠγωνίσαντο, καὶ διαφανέστερος τῶν ἄλλων  μάλιστα   νεώτερος Ἀσάηλος, ὃς ἐπὶ
[7, 11, 3]   μέτριος καὶ χρηστὸς ἐγένου τότε  μάλιστα   πάντων ἐκείνων λήθην ποιησάμενος, ὅτ'
[7, 7, 4]   βασιλεὺς καὶ ταῦτα πασχόντων,  μάλιστα   συγκρύψαι τι θέλουσι συμβαίνει, συνεὶς
[7, 11, 3]   οὐδὲν ἀπέλειπον τῶν συγγενῶν τοῦ  μάλιστα   τιμωμένου. ταῦτ' εἰπόντος οὔτε τὸν
[7, 12, 4]   ἐν τῇ πατρίδι μου: καὶ  μάλιστα   τὸ ἐν τῷ λάκκῳ τῷ
[7, 9, 5]   τί δήποτε φίλος ἐν τοῖς  μάλιστα   τοῦ πατρὸς αὐτοῦ γεγενημένος καὶ
[7, 2, 1]   τοῦτον ἀνελεῖν: οὐ γὰρ ἐδύνασθε  μᾶλλον   ἀδικῆσαι τὴν ἐμὴν δόξαν
[7, 7, 4]   θεράποντες λογιζόμενοι, μὴ γνοὺς ἔτι  μᾶλλον   ἀπόσχηται καὶ τροφῆς καὶ τῆς
[7, 8, 4]   τοῦ χρόνου λελωφήκει, πρὸς τοῦτο  μᾶλλον   αὐτὸν Ἰώαβος ἀρχιστράτηγος παρώρμησε:
[7, 9, 6]   τὴν πόλιν. ταῦτ' εἰπὼν εὐδοκίμησε  μᾶλλον   Ἀχιτοφέλου: τῆς γὰρ ἐκείνου γνώμης
[7, 12, 4]   ἐξ αὐτοῦ πιεῖν αὐτῷ κομίσειε  μᾶλλον   ἐθελήσειν εἰ πολλὰ χρήματα
[7, 9, 2]   αὐτὸν ἀνέπειθε, καὶ διὰ τοῦτο  μᾶλλον   εὔνους αὐτῷ κατεφάνη. ἀναβαίνοντος δ'
[7, 10, 5]   οὐκ αἰσχύνῃ ταῦτα ποιῶν ἐπὶ  μᾶλλον   ἐχθρῷ, ὅτι σὸς υἱὸς ὢν
[7, 3, 2]   τὰ Ἱεροσόλυμα λαμπροτέροις αἰεὶ καὶ  μᾶλλον   ἐχρῆτο τοῖς πράγμασι τοῦ θεοῦ
[7, 9, 4]   τῶν φίλων καὶ σκεπόντων ἔτι  μᾶλλον   Σαμούις βλασφημῶν διετέλει, μιαιφόνον
[7, 11, 5]   ὄντες αὐτοῦ καὶ διὰ τοῦτο  μᾶλλον   προνοούμενοι καὶ στέργοντες φθάσαι, οὐ
[7, 10, 5]   γὰρ ὢν φιλόστοργος πρὸς ἐκεῖνον  μᾶλλον   συμπαθῶς εἶχεν. στρατιὰ δὲ
[7, 1, 3]   κατὰ μὲν τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν  Μάναλιν,   κατὰ δὲ τὴν Ἑλλήνων Παρεμβολὰς
[7, 2, 2]   ἰσχὺν διαφερόντων. ἐκ δὲ τῆς  Μανασσήτιδος   φυλῆς τοῦ ἡμίσους μύριοι ὀκτακισχίλιοι
[7, 2, 2]   Ἰορδάνου καὶ τοῦ λοιποῦ τῆς  Μανασσήτιδος   φυλῆς ὡπλισμένων θυρεὸν καὶ δόρυ
[7, 13, 3]   ψυχὴν ἀφιέντων, ἐνίων δὲ καὶ  μαραινομένων   τοῖς παθήμασι καὶ μηδ' εἰς
[7, 10, 3]   κοιλάδι τῇ βασιλικῇ στήλην λίθου  μαρμαρίνου   δύο σταδίους ἀπέχουσαν Ἱεροσολύμων, ἣν
[7, 4, 1]   μηδὲν ἔργον ἐπιδείξασθαι γενναῖον μηδὲ  μαρτυρίας   ἄξιον στοχαζόμενος αὐτῶν τὴν βραδυτῆτα
[7, 8, 1]   ἡμέρᾳ καὶ φωτί, ἵνα καὶ  μάρτυσι   τῆς αἰσχύνης περιπέσοι, προσέταξεν αὐτὴν
[7, 7, 4]   δ' οὐκέτι χρείαν εἶναι λύπης  ματαίας.   ταῦτ' εἰπόντος ἐπῄνεσαν τὴν σοφίαν
[7, 11, 7]   ἀσπάσασθαι τοῦ Ἀμασᾶ φιλοτεχνεῖ τὴν  μάχαιραν   αὐτομάτως ἐκ τῆς θήκης ἐκπεσεῖν,
[7, 13, 3]   φερόμενον ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ  μάχαιραν   ἐσπασμένον εἶπε πρὸς τὸν θεόν,
[7, 11, 7]   δύναμιν ἀγαγόντος ἀπήντησεν αὐτῷ διεζωσμένος  μάχαιραν   καὶ θώρακα ἐνδεδυμένος Ἰώαβος:
[7, 1, 5]   Ἀβεσσαίῳ τῷ ἀδελφῷ σπασάμενος τὴν  μάχαιραν   ὑπὸ τὴν λαγόνα παίει. καὶ
[7, 1, 3]   ἐπ' ἀλλήλους ἀφέντες σπῶνται τὰς  μαχαίρας   καὶ τῶν κεφαλῶν ἐλλαμβανόμενοι κατέχοντες
[7, 5, 2]   βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ πολλαῖς  μάχαις   κριθείς, ὑστάτῃ δὲ παρὰ τὸν
[7, 4, 1]   ἀμέλει καὶ ταύταις πταίσαντες ταῖς  μάχαις   τριπλάσιος στρατὸς ἐπῆλθε τῷ Δαυίδῃ
[7, 1, 4]   δ' ἐκ τῆς Θολομαίου θυγατρὸς  Μαχάμης   φύντι τοῦ Γεσσιρῶν βασιλέως Ἀψάλωμος
[7, 5, 5]   τίνι τρέφεται πέμψας πρὸς τὸν  Μάχειρον   εἰς Λάβαθα πόλιν, παρὰ τούτῳ
[7, 9, 8]   τῆς Ἀμμανίτιδος δυνάστῃς καὶ  Μάχειρος   τῆς Γαλαδίτιδος χώρας πρῶτος.
[7, 15, 2]   κινδύνους ὥρμα, τῷ πονεῖν καὶ  μάχεσθαι   παρακελευόμενος τοὺς στρατιώτας ἐπὶ τὰς
[7, 5, 1]   ἧκε. κρατήσας δ' αὐτῶν τῇ  μάχῃ   καὶ πολλὴν τῆς χώρας ἀποτεμόμενος
[7, 5, 4]   καὶ ὀκτακισχιλίους Ἀβεσσαῖος διέφθειρε τῇ  μάχῃ.   καὶ τὴν Ἰδουμαίαν ἅπασαν φρουραῖς
[7, 5, 1]   μέρη τῆς στρατιᾶς αὐτῶν τῇ  μάχῃ   νικήσας διέφθειρε, τὸ δὲ λειπόμενον
[7, 5, 5]   καὶ τὸν πάππον ἐν τῇ  μάχῃ   πεσόντας ἁρπασαμένης καὶ φευγούσης, ἀπὸ
[7, 5, 2]   Εὐφράτῃ ποταμῷ, πταίσας δὲ τῇ  μάχῃ   πολλοὺς ἀπέβαλε τῶν στρατιωτῶν: ἔπεσον
[7, 1, 5]   ἀπέκτεινεν ἐν τῇ πρὸς Γιβρῶνι  μάχῃ,   ὡς δὲ τἀληθὲς εἶχε δείσαντος
[7, 12, 1]   ἡγεμόνες ὥρκωσαν αὐτὸν μηκέτι εἰς  μάχην   ἀπαντῆσαι σὺν αὐτοῖς, μὴ δι'
[7, 12, 1]   βασιλεὺς ἐπὶ Παλαιστίνους, καὶ συνάψας  μάχην   αὐτοῖς καὶ τρεψάμενος ἐμονώθη διώκων
[7, 6, 3]   καὶ ὑπαντήσας αὐτοῖς συνάψας εἰς  μάχην   ἐνίκησε: καὶ ἀναιρεῖ μὲν αὐτῶν
[7, 4, 1]   θεὸν περὶ τῆς περὶ τὴν  μάχην   ἐξόδου, προφητεύει ἀρχιερεὺς ἐν
[7, 1, 1]   ~(Συνέβη δὲ ταύτην γενέσθαι τὴν  μάχην   καθ' ἣν ἡμέραν καὶ Δαυίδης
[7, 12, 2]   εἶναι. μετὰ δὲ ταύτην τὴν  μάχην   οὐκέτι τοῖς Ἰσραηλίταις ἐπολέμησαν. ~(Ἀπηλλαγμένος
[7, 1, 3]   ἄνδρας ὁμοφύλους εἰς ἔριδα καὶ  μάχην   παροξύνειν, ἁμαρτεῖν δὲ καὶ τὸν
[7, 1, 4]   καὶ συμπιπτόντων εἰς ἔργα καὶ  μάχην   πυκνῶς μεθ' ἑκατέρου τῶν βασιλέων,
[7, 1, 3]   ἐν Γαβαῶ πόλει παρατάσσεται πρὸς  μάχην.   τοῦ δ' Ἀβεννήρου φήσαντος πρὸς
[7, 1, 3]   τῶν παρατάξεων οἱ πρὸς τὴν  μάχην   ὑφ' ἑκατέρων τῶν στρατηγῶν ἐξειλεγμένοι
[7, 10, 4]   αὐτῷ τις ἐλθὼν ἀπὸ τῆς  μάχης   ἀγγείλῃ τὰ κατ' αὐτήν, τῶν
[7, 11, 1]   τρόπον. ~(Οἱ δ' ἐκ τῆς  μάχης   ἀναχωρήσαντες τῶν Ἑβραίων τῶν μετ'
[7, 6, 3]   τοιούτου γενομένου τοῦ τέλους τῆς  μάχης   αὑτοὺς Δαυίδῃ παρέδοσαν καὶ δῶρα
[7, 1, 3]   λοιπὴ στρατιά, καὶ καρτερᾶς τῆς  μάχης   γενομένης ἡττήθησαν οἱ τοῦ Ἀβεννήρου:
[7, 7, 1]   γὰρ> συμπαραστάτας ἀναχωρῆσαι ἐκ τῆς  μάχης   γινομένης ἐκέλευσε. ταῦτα γράψας καὶ
[7, 4, 2]   δ' ἀποβάσης καὶ ταύτης τῆς  μάχης   ἔδοξε Δαυίδῃ συμβουλευσαμένῳ μετὰ τῶν
[7, 1, 1]   τοιοῦτος, ἀπὸ τῆς τῶν Ἰσραηλιτῶν  μάχης   ἔλεγε: γενέσθαι δ' ἀτυχὲς αὐτῆς
[7, 10, 4]   εὐκταίων αὐτῷ φέρειν ἀπὸ τῆς  μάχης.   ~(Καὶ μεταξὺ ταῦτα λέγοντος τοῦ
[7, 10, 5]   βασιλέα, καὶ πυθομένῳ περὶ τῆς  μάχης   νίκην εὐαγγελίζεται καὶ κράτος. ἐρομένῳ
[7, 12, 4]   ταῦτα μὲν ἔργα χειρῶν καὶ  μάχης   οἱ τρεῖς ἐπεδείξαντο. καθ' ὃν
[7, 4, 1]   μὴ πρότερον μηδ' ἄρχεσθαι τῆς  μάχης.   πρὶν τὰ ἄλση σαλεύεσθαι
[7, 4, 1]   ποδαπὸν ἔσται τὸ τέλος τῆς  μάχης   προλέγειν αὐτῷ. προφητεύσαντος δὲ νίκην
[7, 1, 1]   τρίτῃ παραγίνεται διασωθεὶς ἐκ τῆς  μάχης   τῆς πρὸς Παλαιστίνους τὸν
[7, 6, 2]   τὸν μὲν ἀπέλυσε τοῖς Ἀμμανίταις  μαχησόμενον,   αὐτὸς δὲ τοῖς Σύροις συνέβαλε.
[7, 1, 3]   ἔχει, συντίθεται παρ' ἀμφοτέρων δυοκαίδεκα  μαχησομένους   συμβαλεῖν. προελθόντες τοίνυν εἰς τὸ
[7, 4, 1]   τούτοις ἄλλα ἔθνη πολλὰ καὶ  μάχιμα   συστρατεῦσαι αὐτοῖς καὶ τοῦ πολέμου
[7, 12, 2]   ἔτρεψε, πολλοί τε αὐτῶν ἀπέθανον  μαχόμενοι.   διαλιπόντες δ' ὀλίγον χρόνον ἐστρατοπεδεύσαντο
[7, 12, 4]   ἄκοντα καὶ ζῶντα ἔτι καὶ  μαχόμενον   σκυλεύσας τοῖς ἰδίοις αὐτὸν ὅπλοις
[7, 12, 4]   εἰς τὸ στόμιον πλήξας αὐτὸν  μαχόμενον   τῷ μετὰ χεῖρας ξύλῳ παραχρῆμα
[7, 7, 1]   τάξαι καὶ καθ' κινδυνεύσει  μαχόμενος   ἀπολειφθεὶς μόνος: τοὺς γὰρ> συμπαραστάτας
[7, 12, 4]   τῶν πολεμίων οὐ πρὶν ἀνεπαύετο  μαχόμενος   πρὶν ἐνακοσίους αὐτῶν καταβαλεῖν. μετ'
[7, 10, 2]   ὡς φεύγοντας πεσεῖν πλείονας  μαχομένους:   ἔπεσον γὰρ ὡς δισμύριοι ἐπ'
[7, 9, 6]   ὄντος ἀντιστήσονται, καὶ μεταξὺ τούτων  μαχομένων   πατὴρ ἐπιφανεὶς ἐξαίφνης τοῖς
[7, 5, 3]   Ἀνδραζάρου πόλεων ἐπεστράτευσε Βατταίᾳ καὶ  Μάχωνι,   καὶ λαβὼν αὐτὰς κατὰ κράτος
[7, 14, 9]   δέκα, δὲ θεὸς ἐκώλυσέ  με   διὰ τοῦ προφήτου Νάθα διά
[7, 2, 1]   αὐτὸν οἱ πολέμιοι; μεταβεβλῆσθαί  με   καὶ μηκέτ' εἶναι τὸν αὐτὸν
[7, 8, 1]   μὴ σύ γε τοῦτο βιάσῃ  με   μηδὲ ἀσεβήσῃς, εἶπεν, ἀδελφέ, τοὺς
[7, 15, 1]   Βενιαμίτιδος φυλῆς, ὃς πολλὰ βλασφημήσας  με   παρὰ τὴν φυγήν, ὅτ' εἰς
[7, 9, 4]   θαυμαστὸν δ' οὐδὲν ὑπὸ τούτου  με   ταῦτα πάσχειν, ὅπου γε καὶ
[7, 2, 1]   ἐμοὶ τοῦ νομίσαντας ἡδέως ἕξειν  με   τὴν Ἰεβώσθου τελευτὴν τοῦτον ἀνελεῖν:
[7, 9, 5]   πιστευόμενος εἶναι φίλος, ἣν οἶσθά  με   τῷ πατρί σου παρεσχημένον. ἀγανακτεῖν
[7, 11, 6]   ἐν μέσῳ πρὸς τὸ πλῆθος  μέγα   βοήσας εἶπεν: οὔτ' ἔχει τις
[7, 12, 2]   αὐχούντων προγόνους τοὺς Γίγαντας καὶ  μέγα   ἐπ' ἀνδρείᾳ φρονούντων, αἴτιός τε
[7, 7, 3]   παθεῖν ὑφ' ἑαυτοῦ κεκριμένον τολμήσαντα  μέγα   καὶ δεινὸν ἔργον. ἀνεκάλυπτε δ'
[7, 5, 3]   ἐξ οὗ καὶ Σολόμων τὸ  μέγα   σκεῦος θάλασσαν δὲ καλούμενον ἐποίησε
[7, 12, 3]   κύμβαλά τε ἦν πλατέα καὶ  μεγάλα   χάλκεα. καὶ περὶ μὲν τούτων
[7, 10, 2]   Ἀψάλωμος. καὶ συμβολῆς γενομένης ἔργα  μεγάλα   χειρῶν τε καὶ τόλμης παρ'
[7, 14, 11]   ὁρῶν τὸν θεὸν εὐλογεῖν ἤρξατο  μεγάλῃ   βοῇ πατέρα τε καὶ γένεσιν
[7, 10, 1]   τούτοις ἦσαν: Ἀψάλωμος δ' ἀθροίσας  μεγάλην   στρατιὰν τῶν Ἑβραίων ἐπὶ τὸν
[7, 10, 5]   τῶν πολεμίων γενομένης, ἀκοῦσαι δὲ  μεγάλης   φωνῆς διωκόντων τὸν Ἀψάλωμον καὶ
[7, 10, 2]   αὐτῷ τῆς κόμης τραχεῖ δένδρῳ  μεγάλοις   ἐπὶ πολὺ κλάδοις ἐκτεταμένῳ παραδόξως
[7, 7, 1]   ὁμοφύλοις ἐπ' ἀνδρείᾳ χαίρειν τοῖς  μεγάλοις   πόνοις ἀλλὰ μὴ προσαγανακτεῖν ἠξίου.
[7, 1, 4]   πρὸς αὐτὸν Μελχάλην> τὴν γυναῖκα  μεγάλοις   ὠνηθεῖσαν ὑπ' αὐτοῦ κινδύνοις καὶ
[7, 14, 10]   καὶ ποιουμένων ἐπαγγελίας λαμπρὰς καὶ  μεγαλοπρεπεῖς   ἐγένετο: χρυσοῦ μὲν γὰρ ὑπέστησαν
[7, 1, 6]   θάψας δ' αὐτὸν ἐν Γιβρῶνι  μεγαλοπρεπῶς   καὶ ἐπιταφίους τε συγγραψάμενος θρήνους
[7, 9, 8]   ζῆν αὑτὸν ἐξαγαγεῖν ἐλευθέρως καὶ  μεγαλοφρόνως   παρασχεῖν αὑτὸν εἰς κόλασιν
[7, 13, 4]   αὐτὸν τῆς ἁπλότητος καὶ τῆς  μεγαλοψυχίας   ἔλεγε καὶ δέχεσθαι τὴν χάριν,
[7, 10, 2]   ἀντικρὺ τῶν πολεμίων ἐν πεδίῳ  μεγάλῳ   ἐξόπισθεν περιβεβλημένῳ δρυμὸν ἀντεξάγει τὴν
[7, 12, 4]   οὗτοι καὶ χώραν ὑπάγεσθαι καὶ  μεγάλων   ἐθνῶν κρατῆσαι. πρῶτος μὲν οὖν
[7, 13, 2]   δ' εἰς ἀμήχανον ἐκλογὴν  μεγάλων   κακῶν ἐμπεσὼν ἐλυπεῖτο καὶ σφόδρ'
[7, 7, 3]   κύκλῳ πάντων ἐθνῶν πολλῶν καὶ  μεγάλων   κύριον, ῥυσαμένου δ' ἔτι πρὸ
[7, 2, 1]   ὡς ἂν ἀποκτείνωσι τὸν Ἰέβωσθον  μεγάλων   παρὰ Δαυίδου τεύξονται δωρεῶν καὶ
[7, 11, 1]   ἐλευθερίας, ἣν ἐκ πολλῶν καὶ  μεγάλων   ῥυσάμενος αὐτοὺς πολέμων παρέσχε, μεμφόμενοι
[7, 11, 4]   ~(Βεέρζελον δὲ τὸν Γαλαδίτην ἄνδρα  μέγαν   καὶ καλὸν καὶ πολλὰ παρεσχημένον
[7, 14, 4]   υἱὸς Δαυίδου νεανίας εὐειδὴς καὶ  μέγας,   ἐκ γυναικὸς αὐτῷ Αἰγίσθης γεγονὼς
[7, 8, 5]   τῷ τε εἴδει καὶ τῷ  μεγέθει   τοῦ σώματος καὶ τοὺς ἐν
[7, 15, 2]   προσῆκε, μηδὲν ὅλως παρὰ τοσοῦτο  μέγεθος   ἐξουσίας ἁμαρτὼν τὸ περὶ
[7, 1, 5]   ὁμοίου δεινοῦ τυγχάνοντος πορίσασθαι τηλικοῦτον  μέγεθος   ἐξουσίας, καὶ συνήθη τοῖς ἀπ'
[7, 4, 4]   ταπεινοῦ καὶ ποιμένος εἰς τηλικοῦτο  μέγεθος   ἡγεμονίας τε καὶ δόξης ἀναγαγών,
[7, 10, 2]   καὶ τὸ σχῆμα τάφου καὶ  μέγεθος   λαβεῖν, σημήνας δὲ ἀνακλητικὸν
[7, 12, 4]   Αἰγυπτίου τὸ γένος θαυμαστοῦ τὸ  μέγεθος   προκαλεσαμένου, γυμνὸς ὡπλισμένον τῷ δόρατι
[7, 14, 2]   τῷ θεῷ μὴ καταπλαγεὶς τὸ  μέγεθος   τοῦ ἔργου μηδ' ἀποδειλιάσας πρὸς
[7, 10, 2]   τε τοῦ κάλλους καὶ τοῦ  μεγέθους   ἐγένετο. δείσας δέ, μὴ καταλάβωσιν
[7, 10, 5]   χαρὰν εἴασεν οὔτ' αὐτῷ μεῖναι  μεγίστην   οὖσαν οὔτε τοῖς στρατιώταις: αὐτὸς
[7, 10, 2]   αἰσχύνην γὰρ αὐτοῖς τοῦτο εἶναι  μεγίστην,   τῶν δὲ Δαυίδου στρατιωτῶν ἵνα
[7, 5, 2]   ὥσπερ οἱ Πτολεμαῖοι ἐν Αἰγύπτῳ.  μέγιστον   δὲ ἁπάντων δυνηθεὶς τρίτος
[7, 14, 5]   ἐλθούσης, ὄμνυμί σοι, φησί, τὸν  μέγιστον   θεόν, μὴν τὸν υἱόν
[7, 14, 2]   ἀγαθοῖς καὶ δὴ καὶ τῷ  μεγίστῳ   πάντων εἰρήνῃ καὶ πολέμων ἀπαλλαγῇ
[7, 9, 7]   δὲ διαβῆναι τὸν Ἰόρδανον τοὺς  μεθ'   ἑαυτοῦ προσέταξεν ἤδη νυκτὸς οὔσης
[7, 1, 4]   εἰς ἔργα καὶ μάχην πυκνῶς  μεθ'   ἑκατέρου τῶν βασιλέων, Ἀβεννῆρος
[7, 11, 6]   συναγαγόντ' ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς  μεθ'   ἡμέρας τρεῖς ὡς αὐτὸν ἐλθεῖν,
[7, 1, 5]   καὶ δόλῳ πρὸς αὐτὸν ἐλθόντα  μεθ'   ἧς ἐβούλετο νῦν ἐλπίδος καὶ
[7, 12, 1]   ἤδη παρέσχηκε καὶ ὅσων ἔτι  μεθέξουσι   πολὺν βιώσαντος χρόνον. ~(Συνελθόντων δὲ
[7, 8, 2]   ὁπηνίκ' ἂν ἴδωσι τὸν Ἀμνῶνα  μέθῃ   παρειμένον καὶ κάρῳ, νεύσαντος αὐτοῦ
[7, 7, 1]   τοῦ βασιλέως Οὐρίας καὶ μέχρι  μέθης   προελθὼν ἐν τῷ πότῳ δεξιουμένου
[7, 11, 3]   βουλομένη καὶ τὸ θεῖον ἀγαπῶσα:  μείζονα   γὰρ κινδυνεύσας παθεῖν ὑπὸ τοῦ
[7, 4, 1]   καὶ πολλὰς ἀποβαλοῦσι μυριάδας μετὰ  μείζονος   ἐπιέναι τοῖς Ἑβραίοις δυνάμεως. ἀμέλει
[7, 11, 6]   μὴ γενόμενος ἐν πλείονι παρασκευῇ  μειζόνων   κακῶν καὶ πραγμάτων αἴτιος,
[7, 10, 5]   νίκῃ χαρὰν εἴασεν οὔτ' αὐτῷ  μεῖναι   μεγίστην οὖσαν οὔτε τοῖς στρατιώταις:
[7, 8, 1]   αὐτὸς μηδ' ἄχρι νυκτὸς ἐπιτρέπει  μεῖναι   παραχρῆμα δ' ἀπαλλάττεσθαι κελεύει ἐν
[7, 7, 1]   ἀναπαύεσθαι καὶ τρυφᾶν. ταῦτ' εἰπόντα  μεῖναι   τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐκέλευσεν αὐτόθι
[7, 7, 4]   ἀναγκαζόντων τῶν οἰκείων οὐ προσηνέγκατο,  μέλαιναν   δὲ περιθέμενος ἐσθῆτα πεσὼν ἐπὶ
[7, 1, 6]   ἀλλὰ θεὸς μέν, εἶπεν,  μέλει   πάντων, οὐκ ἐάσει τοῦτον ἡμῖν
[7, 11, 4]   ἤδη πρὸς αὐλῶν ἤχους καὶ  μέλη   τῶν ἄλλων ὀργάνων, ὅσα παρὰ
[7, 15, 1]   ὑπὸ γήρως καὶ συνειδὼς ὅτι  μέλλει   τελευτᾶν καλέσας τὸν υἱὸν Σολόμωνα
[7, 11, 7]   ἱδρῶτας παρασκευάσῃ. ~(Ἰώαβος δ' οὐκέτι  μέλλειν   ἔκρινεν, ἀλλὰ τόν τε ἀδελφὸν
[7, 6, 2]   αὐτοῖς ἀνθ' ὧν ὑβρίσθη πολεμεῖν  μέλλειν,   Ἰώαβον τὸν ἀρχιστράτηγον δοὺς αὐτῷ
[7, 13, 1]   οὐκ ἐπείσθη, προσέταξε δὲ μηδὲν  μελλήσαντα   βαδίζειν ἐπὶ τὴν ἐξαρίθμησιν τῶν
[7, 9, 7]   δ' οὐδὲν εἰς ἀναβολὰς καὶ  μέλλησιν   ὑπερέθεντο, λαβόντες δὲ τὰς τῶν
[7, 13, 4]   οἰκοδομήσειν αὐτοῦ τὸν υἱὸν τὸν  μέλλοντα   μετ' αὐτὸν τὴν βασιλείαν διαδέχεσθαι.
[7, 2, 2]   διακόσιοι μὲν οἱ προγινώσκοντες τὰ  μέλλοντα,   ὁπλῖται δὲ δισμύριοι. ἐκ δὲ
[7, 1, 1]   πεφευγότι παρών, ὃν καὶ κτεῖναι  μέλλοντα   ὑπὸ τῶν πολεμίων λαμβάνεσθαι παρακληθεὶς
[7, 14, 1]   ταῦτα παρασκευάζεσθαι νῦν, ἵνα τῷ  μέλλοντι   παιδὶ βασιλεύειν μετ' αὐτὸν ἑτοίμην
[7, 13, 4]   αὐτοῦ Ἴσακον ὥστε ὁλοκαυτῶσαι, καὶ  μέλλοντος   ἀποσφάττεσθαι τοῦ παιδὸς κριὸν ἐξαίφνης
[7, 15, 2]   καὶ συνιδεῖν καὶ περὶ τῶν  μελλόντων   καὶ τῆς τῶν ἐνεστηκότων οἰκονομίας
[7, 8, 2]   αὐτοῦ πταίσμασιν διεληλύθει δεύτερον, καὶ  μέλλων   ἐπὶ τὴν τῶν ἰδίων κουρὰν
[7, 4, 2]   θεὸν καὶ ᾄδοντες πᾶν εἶδος  μέλους   ἐπιχώριον σύν τε ἤχῳ ποικίλῳ
[7, 1, 4]   Σαούλῳ, πέμπει μὲν αὐτῷ τὴν  Μελχάλην   ἀποσπάσας Ὀφελτίου τοῦ τότε συνοικοῦντος
[7, 1, 4]   συνθηκῶν ἀξιώσαντος ἀνασώσαντα πρὸς αὐτὸν  Μελχάλην>   τὴν γυναῖκα μεγάλοις ὠνηθεῖσαν ὑπ'
[7, 9, 5]   ἄλλην οἰκίαν βασιλεία μεταβέβηκε,  μεμένηκε   δ' ἐπὶ τῆς αὐτῆς υἱοῦ
[7, 14, 9]   καὶ τῷ φόνῳ τῶν ἐχθρῶν  μεμιάνθαι   τὴν δεξιάν, τὸν δὲ υἱὸν
[7, 4, 4]   ἠγωνισμένῳ καὶ φόνῳ τῶν ἐχθρῶν  μεμιασμένῳ   ποιῆσαι ναὸν αὐτῷ. μετὰ μέντοι
[7, 15, 1]   αὐτοὶ διὰ τοῦ παντὸς αἰῶνος.  μέμνησο   δὲ καὶ τῆς Ἰωάβου τοῦ
[7, 5, 2]   οἱ δὲ λοιποὶ πάντες ἔφυγον.  μέμνηται   δὲ τούτου τοῦ βασιλέως καὶ
[7, 7, 1]   κατὰ τοὺς πατρίους καθήκει νόμους  μεμοιχευμένην,   μετακαλεῖται τὸν Ἰωάβου μὲν ὁπλοφόρον
[7, 11, 3]   τιμωμένου. ταῦτ' εἰπόντος οὔτε τὸν  Μεμφίβοσθον   ἔγνω κολάζειν οὔθ' ὡς καταψευσαμένου
[7, 9, 3]   πυνθανομένου δέ, ποῦ καταλέλοιπε τὸν  Μεμφίβοσθον,   ἐν Ἱεροσολύμοις ἔλεγε προσδοκῶντα χειροτονηθήσεσθαι
[7, 5, 5]   φήσαντος δ' υἱὸν αὐτοῦ περιλείπεσθαι  Μεμφίβοσθον   ὄνομα πεπηρωμένον τὰς βάσεις, τῆς
[7, 11, 3]   αὐτῷ κελεύσας ἀποδοθῆναι. δὲ  Μεμφίβοσθος   πάντ' ἐχέτω μέν, εἶπε, Σιβάς,
[7, 5, 5]   πρὸς αὑτόν. ἐλθὼν δ'  Μεμφίβοσθος   πρὸς τὸν βασιλέα πεσὼν ἐπὶ
[7, 11, 3]   αὐτῷ καὶ Σαούλου υἱωνὸς  Μεμφίβοσθος   ῥυπαράν τε τὴν ἐσθῆτα περικείμενος
[7, 9, 3]   Δαυίδῃ προελθόντι Σιβᾶς τοῦ  Μεμφιβόσθου   δοῦλος συνήντησεν, ὃν προνοησόμενον ἀπεστάλκει
[7, 9, 3]   ἐπὶ τούτῳ πάνθ' ὅσα τῷ  Μεμφιβόσθῳ   παρεχώρησε Σιβᾷ χαρίζεται πολὺ γὰρ
[7, 5, 5]   ὄντας εἴκοσι τῷ παιδὶ χαρίζεται  Μεμφιβόσθῳ.   ταῦτα διαταξαμένου τοῦ βασιλέως
[7, 11, 1]   μεγάλων ῥυσάμενος αὐτοὺς πολέμων παρέσχε,  μεμφόμενοι   δ' ὅτι τῆς βασιλείας αὐτὸν
[7, 1, 5]   τὴν λαγόνα παίει. καὶ τελευτᾷ  μὲν   Ἀβεννῆρος τοῦτον ἐνεδρευθεὶς τὸν τρόπον
[7, 1, 3]   ἅπαντας ἐκήδευσεν. ἔπεσον δὲ τῶν  μὲν   Ἀβεννήρου στρατιωτῶν ὡς τριακόσιοι καὶ
[7, 10, 5]   σαυτὸν οἷς ποιεῖς, ὅτι τοὺς  μὲν   ἀγαπῶντάς σε καὶ περὶ σοῦ
[7, 7, 2]   τοὺς ἐν αὐτῇ. καὶ  μὲν   ἄγγελος τὰ ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[7, 13, 3]   ὀξεῖαν τὴν τελευτὴν ἐπέφερεν, τῶν  μὲν   αἰφνιδίως μετ' ἀλγημάτων σφοδρῶν καὶ
[7, 14, 7]   τῶν ἀρχόντων: καὶ πρώτη  μὲν   ἀναβᾶσα πατριὰ ἐγράφη πρώτη,
[7, 1, 1]   αὐτῆς τὸ τέλος ἐδήλου πολλῶν  μὲν   ἀναιρεθεισῶν τοῖς Ἑβραίοις μυριάδων, πεσόντος
[7, 6, 2]   τοῦτο Ἰώαβος ἀντιμηχανᾶται: καὶ τοὺς  μὲν   ἀνδρειοτάτους ἐπιλεξάμενος ἀντιπαρατάσσεται τῷ Σύρῳ
[7, 3, 3]   δὲ καὶ μνήμην Ὀρόνα πλουσίου  μὲν   ἀνδρὸς τῶν Ἰεβουσαίων, οὐκ ἀναιρεθέντος
[7, 6, 2]   αἰσχύνην φοβουμένοις πρεπούσης ἀγωνίσασθαι τὸν  μὲν   ἀπέλυσε τοῖς Ἀμμανίταις μαχησόμενον, αὐτὸς
[7, 1, 4]   ἀναπείσαντα τὸν λαὸν τοῦ Σαούλου  μὲν   ἀποστῆναι παιδός, αὐτὸν δὲ ἀποδείξαντα
[7, 10, 3]   τέκνα γὰρ ἦν αὐτῷ τρία  μὲν   ἄρρενα, θυγάτηρ δὲ μία Θωμάρα
[7, 8, 5]   ἐν Ἱεροσολύμοις ἔτη δύο τριῶν  μὲν   ἀρρένων πατὴρ γενόμενος μιᾶς δὲ
[7, 11, 1]   καὶ Ἀψάλωμος παρέσχε. καὶ οἱ  μὲν   ἀρχιερεῖς μὲν τοῖς τῆς
[7, 6, 3]   μισθοῦνται τοῦτον ἐπὶ συμμαχίᾳ, ἔχοντα  μὲν   ἀρχιστράτηγον Σέβεκον, πεζῶν δὲ μυριάδας
[7, 1, 3]   βασιλέα. ~(Ὁ δὲ τοῦ Σαούλου  μὲν   ἀρχιστράτηγος Ἀβεννῆρος Νήρου δὲ παῖς
[7, 4, 2]   αὐτὴν οὕτως ἀποθανόντος, οὐκ εἰσδέχεται  μὲν   αὐτὴν πρὸς αὑτὸν εἰς τὴν
[7, 7, 3]   τὴν ὀργὴν τοῦ θεοῦ ποιήσαντος  μὲν   αὐτὸν βασιλέα πάσης τῆς Ἑβραίων
[7, 11, 2]   ἧκεν ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον ἠσπάσατο  μὲν   αὐτὸν Ἰούδα φυλή, προσπεσὼν
[7, 13, 4]   προσέσθαι. δὲ βασιλεὺς ἀγαπᾶν  μὲν   αὐτὸν τῆς ἁπλότητος καὶ τῆς
[7, 1, 5]   τῷ βασιλεῖ τιμῆς, μὴ τούτων  μὲν   αὐτὸς ἀφαιρεθείη, λάβοι δὲ παρὰ
[7, 1, 5]   τὸν τρόπον ὑπὸ Ἰωάβου, ὡς  μὲν   αὐτὸς ἔλεγε τιμωρήσαντος Ἀσαήλῳ τῷ
[7, 10, 1]   δὲ τῇ συμβουλίᾳ ταύτῃ μένειν  μὲν   αὐτὸς ἐν ταῖς Παρεμβολαῖς ἔκρινεν,
[7, 14, 2]   τοῦτο κληθησόμενος τοὔνομα, οὗ προνοήσειν  μὲν   αὐτὸς ὡς πατὴρ ἐπηγγέλλετο, τὴν
[7, 7, 3]   δίκας τῷ θεῷ καὶ βιασθήσεσθαι  μὲν   αὐτοῦ τὰς γυναῖκας ὑφ' ἑνὸς
[7, 11, 7]   τὸν Ἀβενῆρον ἐφόνευσεν. ἀλλ' ἐκεῖνο  μὲν   αὐτοῦ τὸ παρανόμημα πρόφασις εὐπρεπὴς
[7, 4, 1]   τραπέντας ἐνέκειτο κτείνων: καὶ διώκει  μὲν   αὐτοὺς ἄχρι πόλεως Γαζάρων,
[7, 2, 1]   τιμῆς ἐσχηκότα; διὸ δώσετε ποινὴν  μὲν   αὐτῷ κολασθέντες, δίκην δ' ἐμοὶ
[7, 1, 4]   ἐκόμισε τῷ πατρὶ Σαούλῳ, πέμπει  μὲν   αὐτῷ τὴν Μελχάλην ἀποσπάσας Ὀφελτίου
[7, 4, 1]   αἰφνιδίως ἐπιπεσὼν τοῖς πολεμίοις τοὺς  μὲν   αὐτῶν ἀπέκτεινε, τοὺς δὲ εἰς
[7, 6, 2]   ὀλίγον ἀντισχόντων αὐτῶν καρτερῶς πολλοὺς  μὲν   αὐτῶν ἀπέκτεινεν Ἰώαβος, ἅπαντας δ'
[7, 5, 1]   ἅρματα χίλια, καὶ τὰ πλείω  μὲν   αὐτῶν ἠφάνισεν, ἑκατὸν δὲ μόνα
[7, 12, 4]   στράτευμα καὶ τάξις, καὶ τοὺς  μὲν   αὐτῶν κατέβαλε τοὺς δ' οὐ
[7, 6, 3]   εἰς μάχην ἐνίκησε: καὶ ἀναιρεῖ  μὲν   αὐτῶν πεζῶν μὲν εἰς τέσσαρας
[7, 13, 2]   τοῦτο πεποιηκέναι τοῖς ἄλλοις αὐτῷ  μὲν   ἀφόβως, ὅτι πολὺν αὐτὸς ἐγκεκλεισμένον
[7, 9, 8]   οἰκίας ἀνήρτησεν ἑαυτόν. καὶ τὸν  μὲν   Ἀχιτόφελον τοιούτου θανάτου δικαστὴν αὑτῷ
[7, 9, 6]   καὶ ταῦτ' ἐπιγνοὺς ἄριστα τὴν  μὲν   Ἀχιτοφέλου γνώμην παραίτησαι, πέμψας δ'
[7, 4, 4]   ὡς πατὴρ υἱοῦ κατεπηγγέλλετο, τὴν  μὲν   βασιλείαν τέκνων ἐγγόνοις φυλάξων καὶ
[7, 4, 2]   ταύτης, ἀποθανεῖν ἐποίησε. καὶ  μὲν   βασιλεὺς καὶ λαὸς ἐδυσφόρησαν
[7, 15, 2]   τιμωρίας ἀξίους γεγενημένους ἀπέθανεν, ἔτη  μὲν   βιώσας ἑβδομήκοντα, βασιλεύσας δὲ ἑπτὰ
[7, 10, 5]   οὖσαν οὔτε τοῖς στρατιώταις: αὐτὸς  μὲν   γὰρ ἀναβὰς ἐπὶ τὸ ὑψηλότατον
[7, 6, 2]   οὐχ ὁμοῦ διχῇ δέ, τὸ  μὲν   γὰρ ἐπικουρικὸν ἐν τῷ πεδίῳ
[7, 10, 1]   τάξιν τοῦ συγγενοῦς αὐτοῦ: πατρὸς  μὲν   γὰρ ἦν Ἰεθράου μητρὸς δὲ
[7, 10, 1]   φίλοι γνώμῃ κατασχόντες σοφωτάτῃ: νικηθέντες  μὲν   γὰρ σὺν αὐτῷ πᾶσαν ἀποβαλεῖν
[7, 12, 3]   ὕμνους συνετάξατο μέτρου ποικίλου: τοὺς  μὲν   γὰρ τριμέτρους, τοὺς δὲ πενταμέτρους
[7, 14, 10]   λαμπρὰς καὶ μεγαλοπρεπεῖς ἐγένετο: χρυσοῦ  μὲν   γὰρ ὑπέστησαν εἰσοίσειν τάλαντα πεντακισχίλια
[7, 2, 1]   ἀπέθανεν. οὗτοι γὰρ ὄντες τὸ  μὲν   γένος Βενιαμῖται τοῦ δὲ πρώτου
[7, 13, 4]   καὶ προσεκύνησεν. ἦν δὲ τὸ  μὲν   γένος Ἰεβουσαῖος, φίλος δ' ἐν
[7, 5, 1]   τὸν πόλεμον μετήγαγε, καὶ τὰ  μὲν   δύο μέρη τῆς στρατιᾶς αὐτῶν
[7, 15, 1]   καὶ πρότερον ἔφθην συμβουλεύσας, δικαίῳ  μὲν   εἶναι πρὸς τοὺς ἀρχομένους, εὐσεβεῖ
[7, 11, 3]   δὲ Μεμφίβοσθος πάντ' ἐχέτω  μέν,   εἶπε, Σιβάς, ἐμοὶ δ' ἀπόχρη
[7, 11, 4]   οὕτως δὲ λιπαρῶς δεομένου, σὲ  μέν,   εἶπεν, ἀπολύω, τὸν δ' υἱὸν
[7, 8, 4]   πάλιν πρὸς τὸν βασιλέα χάρις  μέν,   εἶπεν, ἤδη σου τῇ χρηστότητι
[7, 1, 6]   πολεμικοῖς ἔργοις δυναμένου. ἀλλὰ θεὸς  μέν,   εἶπεν, μέλει πάντων, οὐκ
[7, 1, 3]   ὁρμὴν αὐτοῦ πειρωμένου καὶ ποτὲ  μὲν   εἰπόντος ἑνὸς τῶν αὐτοῦ στρατιωτῶν
[7, 6, 3]   καὶ ἀναιρεῖ μὲν αὐτῶν πεζῶν  μὲν   εἰς τέσσαρας μυριάδας ἱππέων δὲ
[7, 1, 6]   ἀμοιβὴν τὸ θεῖον. καὶ Ἀβεννῆρος  μὲν   εἰς τοιοῦτο κατέστρεψε τέλος τὸν
[7, 10, 2]   κατασπῶσι τὸν νεκρόν: καὶ τὸν  μὲν   εἰς χάσμα βαθὺ καὶ ἀχανὲς
[7, 9, 6]   συμβαλόντων δὲ τῶν ἡμετέρων οἱ  μὲν   ἐκείνου πρὸς μικρὸν ὑποχωρήσουσιν, αὐτοὶ
[7, 10, 2]   δρυμῶν καὶ φαράγγων ἑπόμενοι τοὺς  μὲν   ἐλάμβανον πολλοὺς δὲ ἀνῄρουν, ὡς
[7, 12, 4]   διαβόητον τότε νίκην ἄρασθαι, τοῦ  μὲν   Ἐλεαζάρου κτείνοντος ἑπομένου δὲ τοῦ
[7, 1, 5]   τῆς ἡγεμονίας, δείσας μὴ τὸν  μὲν   ἐν τιμῇ καὶ τῇ πρώτῃ
[7, 10, 1]   εὐπορίαν διαρκῆ παρασχεῖν. ~(Καὶ οἱ  μὲν   ἐν τούτοις ἦσαν: Ἀψάλωμος δ'
[7, 15, 2]   βιώσας ἑβδομήκοντα, βασιλεύσας δὲ ἑπτὰ  μὲν   ἐν Χεβρῶνι τῆς Ἰούδα φυλῆς
[7, 3, 3]   καὶ θυγατέρα Θαμάραν. τούτων οἱ  μὲν   ἐννέα ἐξ εὐγενίδων ἦσαν γεγονότες,
[7, 1, 3]   πολὺ διώξεως ἐπισχών. καὶ οὗτος  μὲν   ἐπ' ἐκείνου καταστρατοπεδεύεται τοῦ τόπου
[7, 12, 4]   τῶν Παλαιστίνων δύναμις πολεμῆσαι, Δαυίδης  μὲν   ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν ἀνῆλθεν, ὡς
[7, 1, 5]   πονηρὰν ὁδὸν ἄπεισι. καὶ> πρῶτον  μὲν   ἐπιχειρεῖ διαβαλεῖν αὐτὸν πρὸς τὸν
[7, 12, 4]   εἰς φυγὴν ἀποστραφέντας ἐδίωκε. ταῦτα  μὲν   ἔργα χειρῶν καὶ μάχης οἱ
[7, 8, 1]   θυγάτηρ γὰρ ἦν αὐτῷ παρθένος  μὲν   ἔτι τὸ δὲ κάλλος εὐπρεπής,
[7, 11, 8]   μηδὲν ἐξαμαρτοῦσαν. δὲ ἵλεων  μὲν   εὔχεται τὸν θεὸν αὐτῷ διαμένειν,
[7, 9, 6]   πατὴρ ἐπιφανεὶς ἐξαίφνης τοῖς  μὲν   εὐψυχίαν πρὸς τοὺς κινδύνους παρασκευάσει
[7, 7, 4]   δυσφορῶν βασιλεὺς τροφὴν  μὲν   ἐφ' ἡμέρας ἑπτὰ καίτοι γε
[7, 11, 5]   ἄρχοντες οὐχ ἡσύχασαν, ἀλλ' ἡμεῖς  μέν,   ἔφασαν, ἀδελφοί, θαυμάζομεν ὑμᾶς
[7, 10, 5]   τοῦ παιδὸς ἔχοι λέγειν αὐτὸς  μὲν   ἔφασκεν εὐθὺς ὁρμῆσαι πρὸς αὐτὸν
[7, 7, 4]   εἰπὼν αὐτοὺς ἐδίδασκεν, ὡς ἔτι  μὲν   ζῶντος τοῦ παιδὸς ἔχων ἐλπίδα
[7, 14, 2]   τελευτῆς ἕτοιμα ποιήσω. γίνωσκε χρυσοῦ  μὲν   ἤδη τάλαντα συνειλεγμένα μύρια, δέκα
[7, 7, 3]   δ' ἐπελθόντος τῷ πλουσίῳ τῶν  μὲν   ἰδίων οὐδὲν ἠξίωσεν ἐκεῖνος βοσκημάτων
[7, 1, 4]   αὐτούς, ὡς ἔχοντας ἑτοίμως ἀποστῆναι  μὲν   Ἰεβώσθου Δαυίδῃ δὲ προσθέσθαι ταύτης
[7, 4, 2]   κιβωτὸν πρὸς αὑτὸν μετακομίζει, τῶν  μὲν   ἱερέων βασταζόντων αὐτήν, ἑπτὰ δὲ
[7, 9, 1]   παρὰ τοῦ πατρὸς ἀποβάντων πολλοὺς  μὲν   ἵππους ἐν ὀλίγῳ πάνυ χρόνῳ
[7, 12, 1]   Ἀράφου δὲ παιδός: οὗτος ἦν  μὲν   καὶ ἀπόγονος τῶν Γιγάντων, ἔχων
[7, 13, 3]   γενέσθαι τὴν νόσον, ἀλλὰ τὸ  μὲν   κακὸν ἓν ἦν, μυρίαις δ'
[7, 11, 4]   δώσω τῶν ἀγαθῶν. καὶ Βεέρζελος  μὲν   καταλιπὼν τὸν υἱὸν καὶ προσκυνήσας
[7, 12, 3]   τοιαύτη τις τὸν τρόπον:  μὲν   κινύρα δέκα χορδαῖς ἐξημμένη τύπτεται
[7, 10, 2]   ἐκτεταμένῳ παραδόξως ἀνακρεμνᾶται. καὶ τὸ  μὲν   κτῆνος ὑπ' ὀξύτητος ὡς ἐπικείμενον
[7, 4, 2]   καὶ μερίδα θύματος. καὶ τὸν  μὲν   λαὸν οὕτως κατευωχήσας ἀπέπεμψεν, αὐτὸς
[7, 10, 3]   δὲ τὴν Ἀψαλώμου τελευτὴν  μὲν   λαὸς εἰς τὰ οἰκεῖα διεσπάρη.
[7, 11, 5]   κρίνεται. καὶ διὰ τοῦθ'  μὲν   λαὸς ἕνδεκα μοίρας ἔχει, μίαν
[7, 1, 3]   καὶ διέμεινεν ἄχρι πολλοῦ, τῶν  μὲν   μετὰ Δαυίδου κρειττόνων ἀεὶ γινομένων
[7, 7, 2]   κινδύνοις μνήμην ἔχειν, ὡς τὰ  μὲν   μιμεῖσθαι τὰ δὲ φυλάττεσθαι. ἐπεὶ
[7, 10, 1]   τι τελευτήσαντος αὐτοῦ. καὶ  μὲν   νίκην αὐτοῖς ἐπευξάμενος ἐκπέμπει τὴν
[7, 2, 2]   δὲ τῆς Ἰσαχάρου φυλῆς διακόσιοι  μὲν   οἱ προγινώσκοντες τὰ μέλλοντα, ὁπλῖται
[7, 9, 4]   ἐπέρχεται τοῦ Σαούλου συγγενὴς Σαμούις  μὲν   ὄνομα υἱὸς δὲ Γηρᾶ, καὶ
[7, 10, 1]   τρίτην μοῖραν ἐνεχείρισεν Ἐσθαίῳ συνήθει  μὲν   ὄντι καὶ φίλῳ ἐκ δὲ
[7, 7, 1]   νόμους μεμοιχευμένην, μετακαλεῖται τὸν Ἰωάβου  μὲν   ὁπλοφόρον ἐκ τῆς πολιορκίας ἄνδρα
[7, 5, 3]   τῶν Ἱεροσολύμων ἐξεφόρησε πλοῦτον: ταῦτα  μὲν   ὅταν ἔλθωμεν ἐπὶ τὸν οἰκεῖον
[7, 10, 4]   καὶ προνοίας εὐαγγελίσασθαι. καὶ τὸν  μέν,   οὐ προσήκειν εἰπὼν αὐτῷ καλῶν
[7, 8, 1]   προσήνεγκεν αὐτῷ: δὲ τότε  μὲν   οὐκ ἐγεύσατο, προσέταξε δὲ τοῖς
[7, 7, 1]   αὐτῇ. δὲ Οὐρίας τοῦτο  μὲν   οὐκ ἐποίησε, παρεκοιμήθη δὲ τῷ
[7, 7, 1]   τὴν ὁρμὴν αὐτῶν ἐκδεξάμενος ἀναιρεῖ  μὲν   οὐκ ὀλίγους, κυκλωθεὶς δὲ καὶ
[7, 14, 10]   χείρω προσδοκάτω ταῦτα παραβαίνων. ~(Ὁ  μὲν   οὖν βασιλεὺς τούτους ποιησάμενος τοὺς
[7, 1, 3]   Δαυίδην εἰς Γιβρῶνα παρεγένοντο. ἤρξατο  μὲν   οὖν ἐξ ἐκείνου τοῦ χρόνου
[7, 12, 4]   καὶ μεγάλων ἐθνῶν κρατῆσαι. πρῶτος  μὲν   οὖν Ἴσεβος υἱὸς Ἀχεμαίου, ὃς
[7, 11, 1]   πρόνοιαν τὴν βασιλείαν ἀπολαβόντα. ταῦτα  μὲν   οὖν συνεχέστερον ἀπηγγέλλετο Δαυίδῃ: κἀκεῖνος
[7, 1, 6]   πρὸς τὸ πλῆθος, ὡς αὐτῷ  μὲν   οὐχ τυχοῦσα λύπη γένοιτ'
[7, 1, 3]   αὐτῷ πεμφθεὶς ὑπὸ Δαυίδου Σαρουίας  μὲν   παῖς, πατρὸς δὲ Σουρί, ἐκ
[7, 11, 6]   ἐν Ἱεροσολύμοις βασίλειον. καὶ τὰς  μὲν   παλλακάς, αἷς υἱὸς αὐτοῦ
[7, 7, 3]   τῷ δικαίῳ νέμουσι, τὰς  μὲν   παρὰ τοῦ θεοῦ γεγενημένας ἀπειλὰς
[7, 5, 1]   παρὰ τὸν Εὐφράτην ποταμὸν τῶν  μὲν   πεζῶν αὐτοῦ διέφθειρεν ὡσεὶ δισμυρίους,
[7, 9, 2]   παρ' ἐκείνῳ γενόμενον. καὶ  μὲν   πεισθεὶς τῷ Δαυίδῃ, καταλιπὼν αὐτὸν
[7, 8, 2]   τοῦθ' πατὴρ Δαυίδης τοῖς  μὲν   πεπραγμένοις ἤχθετο, φιλῶν δὲ τὸν
[7, 6, 1]   ὃν Μίχανον προσηγόρευσε. ~(Καὶ οἱ  μὲν   περιλειφθέντες ἐκ τοῦ Σαούλου γένους
[7, 14, 11]   εὐλογεῖν τὸν θεόν. καὶ οἱ  μὲν   πεσόντες ἐπὶ τὴν γῆν προσεκύνησαν,
[7, 10, 2]   οὔτε πάσχειν, ἔτι δὲ τῶν  μὲν   πλειόνων ἵνα μὴ κρατηθῶσιν ὑπὸ
[7, 7, 3]   αὐτὴν κατῴκουν πόλιν, ὧν  μὲν   πλούσιος ἦν καὶ πολλὰς εἶχεν
[7, 7, 2]   μηχαναῖς ἐκπολιορκήσαντας καὶ παραστησαμένους τὴν  μὲν   πόλιν κατασκάψαι, ἅπαντας δ' ἀπολέσαι
[7, 14, 10]   ἐπίπονον τὴν οἰκοδομίαν ἀπέφαινεν αὐτοῦ  μὲν   πολλὰ τάλαντα χρυσοῦ πλείω δ'
[7, 1, 4]   ἐκ γυναικῶν τοσούτων> ὧν  μὲν   πρεσβύτατος ἐκ μητρὸς Ἀχίνας γενόμενος
[7, 4, 4]   κελεύσαντος τῷ Δαυίδῃ, ὡς τὴν  μὲν   προαίρεσιν αὐτοῦ καὶ τὴν ἐπιθυμίαν
[7, 14, 2]   κατασχεῖν οἰκοδομῆσαι ναὸν αὐτῷ. ταῦτα  μὲν   πρὸς τοὺς ἡγεμόνας Δαυίδης
[7, 4, 4]   καὶ τὴν ἐπιθυμίαν ἀποδέχεται, μηδενὸς  μὲν   πρότερον εἰς νοῦν βαλομένου ναὸν
[7, 9, 2]   πρὸς πάντα διακόνους παῖδας Ἀχίμανον  μὲν   Σαδώκου Ἰωνάθην δὲ Ἀβιαθάρου. Ἔθις
[7, 9, 3]   ταῦτ' ἔχειν ἐπέγνωκε: καὶ  μὲν   Σιβᾶς περιχαρὴς ἦν. ~(Δαυίδῃ δὲ
[7, 5, 5]   ταῦτα διαταξαμένου τοῦ βασιλέως  μὲν   Σιβὰς προσκυνήσας καὶ πάντα ποιήσειν
[7, 4, 3]   λόγον. Μιχάλη αὕτη Δαυίδῃ  μὲν   συνοικοῦσα παῖδας οὐκ ἐποιήσατο, γαμηθεῖσα
[7, 1, 6]   τιμᾶν αὐτοῦ τὸ σῶμα περιρρηξαμένῳ  μὲν   τὰς ἐσθῆτας ἐνδύντι δὲ σάκκους,
[7, 7, 3]   χαλεπῶς ἔχειν ἔφασκε. καὶ Νάθας  μὲν   ταῦτα τῷ βασιλεῖ προφητεύσας οἴκαδε
[7, 14, 3]   γυναικὸς ὁμιλίαν ἀσθενής. καὶ περὶ  μὲν   ταύτης τῆς παρθένου μετ' ὀλίγον
[7, 7, 2]   λέγειν ἐντειλάμενος αὐτοῖς, ὡς σπουδάσειε  μὲν   ταχέως ἑλεῖν τὴν πόλιν, προσβαλὼν
[7, 1, 4]   προνοίᾳ περὶ αὐτὸν χρώμενος, ἠπείλησε  μὲν   τὴν βασιλείαν εἰς Δαυίδην περιστήσειν,
[7, 9, 2]   ἐξ αὐτῶν Ἱεροσολύμων οὐκ εἰδότες  μὲν   τὴν ἐπιχείρησιν, ὡς δ' ἐπὶ
[7, 1, 3]   δ' ἐποίησεν αὐτῷ τὴν κατὰ  μὲν   τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν Μάναλιν, κατὰ
[7, 1, 1]   τοῦ Σαούλου θανάτου βλέπων καταρρηγνύει  μὲν   τὴν ἐσθῆτα, κλαίων δὲ καὶ
[7, 1, 6]   ἀκούσας ἀνῃρημένον τὸν Ἀβεννῆρον ἤλγησε  μὲν   τὴν ψυχήν, ἐμαρτύρατο δὲ πάντας
[7, 14, 7]   τούτων εἴκοσι τέσσαρας πατριάς, ἐκ  μὲν   τῆς Ἐλεαζάρου οἰκίας ἑκκαίδεκα, ἐκ
[7, 2, 2]   ἄξοντας ἅπαντα. καὶ συνῆλθον ἐκ  μὲν   τῆς Ἰούδα φυλῆς ὁπλιτῶν ὡς
[7, 14, 7]   ὀκτακισχιλίους. ἐξ ὧν ἀπέδειξεν ἐπιμελητὰς  μὲν   τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ δισμυρίους
[7, 11, 1]   ἡγεμόνος οὐ παρακαλοῦσι Δαυίδην παύσασθαι  μὲν   τῆς ὀργῆς, εὐνοικῶς δὲ πρὸς
[7, 7, 2]   θάνατον ἐδήλωσεν ἄγγελος, παύεται  μὲν   τῆς ὀργῆς, Ἰωάβῳ δ' ἐκέλευσεν
[7, 7, 2]   φύσιν ἔχειν τοιαύτην, ὥστε ποτὲ  μὲν   τοῖς ἐναντίοις εὖ πράττειν συμβαίνειν
[7, 11, 1]   καὶ οἱ μὲν ἀρχιερεῖς  μὲν   τοῖς τῆς φυλῆς ἄρχουσι διειλέχθησαν
[7, 14, 6]   ἡμέρως πάνυ καὶ σωφρόνως τῆς  μὲν   τότε ἁμαρτίας αὐτὸν ἀφῆκεν ἀθῷον,
[7, 11, 3]   πρὸς αὐτὸν καταδικάζειν, ἀλλ' ὑπὲρ  μὲν   τοῦ μὴ μετὰ> Σιβᾶ ἐλθεῖν
[7, 12, 1]   ὑπό τινος τῶν πολεμίων Ἄκμονος  μὲν   τοὔνομα Ἀράφου δὲ παιδός: οὗτος
[7, 1, 4]   συνέλθοι τῇ Σαούλου παλλακῇ Ῥαισφᾶ  μὲν   τοὔνομα Σιβάτου δὲ θυγατρί, καὶ
[7, 14, 1]   δέκα. ἐκ τούτων ἀπέδειξε λατόμους  μὲν   τοὺς ὀκτακισμυρίους, τὸ δ' ἄλλο
[7, 8, 5]   εὐθὺς ἰδεῖν κατελθόντα. καὶ  μὲν   τοῦτο τοῦ πατρὸς κελεύσαντος ἐξέκλινε
[7, 10, 5]   αὐτὸν καὶ κατασπάσασθαι. καὶ ταῦτα  μὲν   τοῦτον ἔσχε τὸν τρόπον. ~(Οἱ
[7, 1, 5]   τοῦτ' ἀποβαλεῖν γενόμενοι. ἀλλὰ περὶ  μὲν   τούτων ἐν βραχέσιν ἀρκεῖ δεδηλῶσθαι.
[7, 10, 3]   τὴν βασιλείαν Ἀβίας. καὶ περὶ  μὲν   τούτων ἐν ὑστέροις οἰκειότερον τῇ
[7, 12, 3]   καὶ μεγάλα χάλκεα. καὶ περὶ  μὲν   τούτων ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῖν, ὥστε
[7, 15, 3]   τὸ μνῆμα εἰσιοῦσιν. ἀλλὰ περὶ  μὲν   τούτων ἡμῖν τοσοῦτον ἀπόχρη δεδηλῶσθαι.
[7, 4, 3]   πέντε παῖδας ἔτεκε. καὶ περὶ  μὲν   τούτων κατὰ χώραν δηλώσομεν. ~(Ὁρῶν
[7, 10, 1]   διελὼν εἰς τρία μέρη τὸ  μὲν   τῷ στρατηγῷ παρέδωκεν Ἰωάβῳ, τὸ
[7, 8, 3]   τῆς λύπης παρεκάλει καὶ περὶ  μὲν   τῶν ἄλλων μὴ πιστεύειν ὡς
[7, 1, 5]   οἱ πράγμασιν ἐγχειροῦντες ἀτόποις, ἀποσπᾷ  μὲν   τῶν οἰκείων αὐτὸν ὡς ἐν
[7, 5, 1]   τελεῖν ἐπὶ Ἀρτάζαρον τὸν Ἀραοῦ  μὲν   υἱὸν βασιλέα δὲ τῆς Σωφηνῆς
[7, 12, 4]   ἀνῃρημένους. τρίτος δὲ ἦν Ἠλοῦ  μὲν   υἱὸς Σαβαίας δὲ ὄνομα. καὶ
[7, 10, 2]   τόλμης παρ' ἀμφοτέρων ἐπεδείκνυτο, τῶν  μὲν   ὑπὲρ τοῦ τὴν βασιλείαν ἀπολαβεῖν
[7, 12, 1]   Ἰωάβου ἀδελφὸς τὸν βασιλέα  μὲν   ὑπερήσπισε περιβὰς κείμενον, ἀπέκτεινε δὲ
[7, 9, 2]   καὶ παρανομωτέροις ἐπεβάλετο βασιλείᾳ πρῶτον  μὲν   ὑπὸ θεοῦ οὐ δεδομένῃ, δεύτερον
[7, 5, 5]   ἀποδώσει: ἀχθέντος οὖν τινος ἠλευθερωμένου  μὲν   ὑπὸ Σαούλου δυναμένου δὲ γινώσκειν
[7, 12, 2]   ἦν δ' αὐτοῖς ἀνὴρ τὸ  μὲν   ὕψος ἓξ πηχῶν, δακτύλους δ'
[7, 15, 1]   διελέχθη πρὸς αὐτὸν τοιάδε: ἐγὼ  μέν,   τέκνον, εἰς τὸ χρεὼν
[7, 6, 3]   δῶρα ἔπεμψαν αὐτῷ. καὶ  μὲν   ὥρᾳ χειμῶνος ἀνέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα,
[7, 8, 3]   πάντων δάκρυα καὶ στόνος, τῶν  μὲν   ὡς ἐπ' ἀδελφῷ τετελευτηκότι, τοῦ
[7, 10, 3]   αὐτοῦ διαφθαρέντων ἐν τῇ στήλῃ  μενεῖ   τὸ ὄνομα: τέκνα γὰρ ἦν
[7, 9, 2]   αὐτῷ βιασάμενος τὴν Δαυίδου βούλησιν,  μένειν   γὰρ αὐτὸν ἀνέπειθε, καὶ διὰ
[7, 9, 2]   Λευίτας ἅπαντας μετὰ τῆς κιβωτοῦ  μένειν   ἔπεισεν, ὡς τοῦ θεοῦ καὶ
[7, 10, 4]   τῷ βασιλεῖ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ,  μένειν   ἠξίου, καλέσας δὲ τὸν Χουσὶν
[7, 10, 1]   πεισθεὶς δὲ τῇ συμβουλίᾳ ταύτῃ  μένειν   μὲν αὐτὸς ἐν ταῖς Παρεμβολαῖς
[7, 10, 1]   τετρακισχιλίους εὗρεν ὄντας, οὐκ ἔγνω  μένειν,   πότ' ἐπ' αὐτὸν Ἀψάλωμος ἔλθῃ,
[7, 9, 6]   δὲ εἰκὸς αὐτὸν ἐπὶ στρατοπέδου  μένειν:   στρατηγῆσαι γὰρ ἱκανώτατος καὶ προιδεῖν
[7, 14, 4]   καὶ προσκυνήσασα καὶ λόγον αἰτησα  μένη   πάντ' αὐτῷ καθὼς> προφήτης
[7, 8, 5]   ἔτι τοῦ πατρὸς ἐν ὀργῇ  μένοντος.   πεισθεὶς δ' Ἰώαβος καὶ
[7, 11, 5]   προνοούμενοι καὶ στέργοντες φθάσαι, οὐ  μέντοι   γε διὰ τὸ προελθεῖν δῶρα
[7, 8, 5]   δ' εἰσὶ πέντε μναῖ. διέτριψε  μέντοι   γε ἐν Ἱεροσολύμοις ἔτη δύο
[7, 1, 4]   ταύτης ἀποστρέψειε τῆς ὁρμῆς, νῦν  μέντοι   γε ἐπιτρέποι χωρεῖν βούλονται:
[7, 9, 6]   τούτου προεκρίθη παρ' Ἀψαλώμου. θεὸς  μέντοι   γε ἦν τούτου τῇ
[7, 8, 5]   πολλῇ τρυφῇ διαιτωμένους ὑπερέβαλλε. τοσοῦτον  μέντοι   γε ἦν τὸ βάθος τῆς
[7, 15, 3]   οἶκον ἀνείλετο χρήματα πολλά. ταῖς  μέντοι   γε θήκαις τῶν βασιλέων οὐδεὶς
[7, 8, 1]   φράσαι τὴν αἰτίαν αὐτῷ, εἰκάζειν  μέντοι   γε οὕτως ἔλεγεν ἐξ ἐρωτικῆς
[7, 1, 6]   ἔδωκεν Ἀβεννήρῳ τοῦτο εἰργάσθαι. προσέταξε  μέντοι   γε παντὶ τῷ λαῷ κλαίειν
[7, 9, 5]   παρὰ τοῦ θεοῦ. τὴν αὐτὴν  μέντοι   γε πίστιν καὶ εὔνοιαν ἐνδείξομαι
[7, 7, 2]   δὲ τοῖς ἑτέροις: τοῦ λοιποῦ  μέντοι   γε προνοεῖν τῆς πολιορκίας, ὅπως
[7, 9, 7]   παρ' αὐτῇ πάλιν ἀπελθεῖν, εἰ  μέντοι   γε συντόνως διώξουσι καταλήψεσθαι προύλεγεν.
[7, 11, 3]   ἀνδραπόδου τινὸς οὕτως παρήκουσεν. εἰ  μέντοι   γε τὰς βάσεις εἶχον ἐρρωμένας,
[7, 4, 4]   μεμιασμένῳ ποιῆσαι ναὸν αὐτῷ. μετὰ  μέντοι   γε τὸν θάνατον αὐτοῦ γηράσαντος
[7, 11, 8]   πόλιν ἐξελεῖν βούλεσθαι τηλικαύτην: λαβὼν  μέντοι   παρ' αὐτῶν τὸν ἀντάραντα τῷ
[7, 4, 4]   βουλήσεως ἐνόμιζεν ἐξαμαρτάνειν αὑτὸν, εἰ  μένων   αὐτὸς ἐν οἴκοις ἐκ κέδρου
[7, 10, 1]   ἔφασκον, ἂν δὲ ἡττηθέντες ἑνὶ  μέρει   τῆς δυνάμεως τῷ λοιπῷ πρὸς
[7, 14, 11]   καὶ πᾶσι τοῖς τῆς ἀρετῆς  μέρεσιν   ἐρρωμένην ἐκέλευσε καὶ τὸ πλῆθος
[7, 14, 7]   καὶ τῆς Ληουίτιδος φυλῆς εἴκοσι  μέρη   καὶ τέσσαρα καὶ κληρωσαμένων κατὰ
[7, 7, 1]   πράγματα βαστάσας ἐκ τοῦ δείπνου  μέρη   προσδίδωσιν αὐτῷ, καὶ κελεύει πρὸς
[7, 5, 1]   μετήγαγε, καὶ τὰ μὲν δύο  μέρη   τῆς στρατιᾶς αὐτῶν τῇ μάχῃ
[7, 10, 1]   ἑκατοντάρχους καὶ διελὼν εἰς τρία  μέρη   τὸ μὲν τῷ στρατηγῷ παρέδωκεν
[7, 4, 2]   ἐσχαρίτην καὶ λάγανον τηγανιστὸν καὶ  μερίδα   θύματος. καὶ τὸν μὲν λαὸν
[7, 14, 7]   τεσσάρων: καὶ διέμεινεν οὗτος  μερισμὸς   ἄχρι τῆς σήμερον ἡμέρας. ἐποίησε
[7, 14, 5]   θρόνου: καὶ τοῦτο ἔσται τή  μερον.   προσκυνησάσης δ' αὐτὸν τῆς γυναικὸς
[7, 15, 3]   μνήματι καὶ βαστάσας τρισχίλια τάλαντα  μέρος   ἔδωκεν Ἀντιόχῳ καὶ διέλυσεν οὕτως
[7, 9, 4]   τοῦ Σαμούι παρὰ τὸ ἕτερον  μέρος   τοῦ ὄρους διατρέχοντος καὶ πολλὰ
[7, 7, 1]   γὰρ τὸ δυσμαχώτατον αὐτὸν ἐκέλευσε  μέρος   τῶν πολεμίων τάξαι καὶ καθ'
[7, 1, 3]   φορᾶς εἰς οὐδέτερον ἐγκλιθεὶς τῶν  μερῶν.   ἐπιστραφέντος δὲ τοῦ Ἀβεννήρου καὶ
[7, 2, 1]   παρ' αὐτῷ αἴτιον, μόνον εὑρόντες  μεσημβρίζοντα   καὶ κοιμώμενον τὸν Ἰέβωσθον καὶ
[7, 8, 1]   κεφαλῆς ἀπῄει διὰ τῆς πόλεως  μέσης   βοῶσα καὶ ὀδυρομένη τὴν βίαν.
[7, 14, 5]   προφήτην. ἀκολουθοῦντάς τε προσέταξε διὰ  μέσης   τῆς πόλεως τοῖς κέρασιν ἐπισαλπίζοντας
[7, 6, 3]   τῆς πληγῆς ἀπέθανεν. οἱ δὲ  Μεσοποταμῖται   τοιούτου γενομένου τοῦ τέλους τῆς
[7, 6, 1]   πέμψαντες πρὸς Σύρον τὸν τῶν  Μεσοποταμιτῶν   βασιλέα χίλια τάλαντα σύμμαχον αὐτὸν
[7, 12, 4]   οὗτοι παραχρῆμα ἐκδραμόντες καὶ διὰ  μέσου   τοῦ τῶν πολεμίων ὁρμήσαντες στρατοπέδου
[7, 7, 1]   κυκλωθεὶς δὲ καὶ ληφθεὶς ἐν  μέσῳ   ἅμα δ' αὐτῷ τινες καὶ
[7, 11, 6]   τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς, στὰς ἐν  μέσῳ   πρὸς τὸ πλῆθος μέγα βοήσας
[7, 7, 5]   καὶ πολυτελῆ λίθον ἔχοντα ἐν  μέσῳ   σαρδόνυχος: ἐφόρει δ' αὐτὸν ἐπὶ
[7, 5, 4]   Φινεέσου οἰκίας τὸν Σάδωκον ἀρχιερέα  μετ'   Ἀβιαθάρου, φίλος γὰρ ἦν αὐτῷ:
[7, 11, 7]   ὅτι τέθνηκεν Ἀμασᾶς δικαίως καὶ  μετ'   αἰτίας κολαζούσης: εἰ δὲ φρονεῖτε
[7, 13, 3]   τελευτὴν ἐπέφερεν, τῶν μὲν αἰφνιδίως  μετ'   ἀλγημάτων σφοδρῶν καὶ πικρᾶς ὀδύνης
[7, 14, 1]   ἵνα τῷ μέλλοντι παιδὶ βασιλεύειν  μετ'   αὐτὸν ἑτοίμην τὴν ὕλην τῆς
[7, 12, 4]   μαχόμενος πρὶν ἐνακοσίους αὐτῶν καταβαλεῖν.  μετ'   αὐτὸν ἦν Ἐλεάζαρος υἱὸς Δωδείου,
[7, 13, 4]   αὐτοῦ τὸν υἱὸν τὸν μέλλοντα  μετ'   αὐτὸν τὴν βασιλείαν διαδέχεσθαι. ~(Μετὰ
[7, 4, 4]   ναὸν ὑπὸ τοῦ παιδὸς τοῦ  μετ'   αὐτὸν τὴν βασιλείαν παραληψομένου κληθησομένου
[7, 6, 2]   ἀντιπαρατάσσεται τῷ Σύρῳ καὶ τοῖς  μετ'   αὐτοῦ βασιλεῦσι, τὸ δ' ἄλλο
[7, 11, 4]   πόθῳ τῶν οἴκοι παρῃτεῖτο τὴν  μετ'   αὐτοῦ διατριβήν: καὶ τὸ γῆρας
[7, 1, 3]   καιρίως παραχρῆμ' ἀπέκτεινεν. οἱ δὲ  μετ'   αὐτοῦ διώκοντες τὸν Ἀβεννῆρον ὡς
[7, 7, 1]   προθύμως ὑποστάντος τὸ ἔργον, τοῖς  μετ'   αὐτοῦ παρατασσομένοις ἰδίᾳ καταλιπεῖν ὅταν
[7, 10, 1]   τοὺς πολεμίους εἰκός ἐστιν ἄλλο  μετ'   αὐτοῦ στράτευμα εἶναι. πεισθεὶς δὲ
[7, 6, 2]   δείσαντες τὸν Ἀβεσσαῖον καὶ τὴν  μετ'   αὐτοῦ στρατιὰν οὐκ ἔμειναν, ἀλλὰ
[7, 11, 1]   μάχης ἀναχωρήσαντες τῶν Ἑβραίων τῶν  μετ'   Ἀψαλώμου γενόμενοι παρ' αὑτοῖς ἕκαστοι
[7, 12, 2]   νίκης τοῖς Ἑβραίοις ἐγένετο. καὶ  μετ'   ἐκείνην τὴν ἧτταν πάλιν ἐπολέμησαν
[7, 15, 1]   ἐκείνης τῆς ἡμέρας ὑπήκουον αὐτῷ.  ~(Μετ'   ὀλίγον δὲ χρόνον Δαυίδης
[7, 14, 3]   περὶ μὲν ταύτης τῆς παρθένου  μετ'   ὀλίγον δηλώσομεν. ~(Ὁ δὲ τέταρτος
[7, 10, 4]   δ' ἄγγελον εἶναι φήσαντος ἀγαθῶν,  μετ'   ὀλίγον ἕπεσθαί τινα καὶ ἕτερον
[7, 9, 6]   ἂν ἐν φανερῷ καταλάβῃς ὄντα  μετ'   ὀλίγων αὐτὸς πολλὰς ἔχων μυριάδας
[7, 9, 2]   Ἱεροσόλυμα: ἀφικνεῖται δ' εἰς αὐτὰ  μετ'   οὐ πολὺ καὶ Ἀψάλωμος. ~(Ὀλίγον
[7, 12, 1]   τῶν Ἑβραίων χώρα. Στρατεύεται δὲ  μετ'   οὐ πολὺν χρόνον βασιλεὺς
[7, 11, 6]   παραλαβὼν δύναμιν καὶ τοὺς ἑξακοσίους  μετὰ   Ἀβεσσαίου τοῦ Ἀδελφοῦ σου δίωκε
[7, 11, 3]   κόμην βαθεῖαν καὶ κατημελημένην ἔχων:  μετὰ   γὰρ τὴν Δαυίδου φυγὴν οὔτε
[7, 15, 3]   τις ῥᾳδίως ἐκ τοῦ λεχθησομένου:  μετὰ   γὰρ χρόνον ἐτῶν χιλίων καὶ
[7, 7, 1]   καὶ τῇ τῶν πολεμίων χώρᾳ  μετὰ   γυναικὸς αὐτὸν ἀναπαύεσθαι καὶ τρυφᾶν.
[7, 7, 3]   βασιλέως καὶ συσχεθέντος ἱκανῶς καὶ  μετὰ   δακρύων καὶ λύπης ἀσεβῆσαι λέγοντος,
[7, 1, 3]   διέμεινεν ἄχρι πολλοῦ, τῶν μὲν  μετὰ   Δαυίδου κρειττόνων ἀεὶ γινομένων καὶ
[7, 5, 2]   τῶν ἱστοριῶν αὐτοῦ λέγων οὕτως:  μετὰ   δὲ ταῦτα πολλῷ χρόνῳ ὕστερον
[7, 12, 1]   δὲ καὶ Ἀβιάθαρον ἀπέφηνεν ἱερεῖς.  ~(Μετὰ   δὲ ταῦτα τῆς χώρας λιμῷ
[7, 12, 2]   ηὔχει τῶν Γιγάντων ἀπόγονος εἶναι.  μετὰ   δὲ ταύτην τὴν μάχην οὐκέτι
[7, 10, 3]   ὑστέροις οἰκειότερον τῇ ἱστορίᾳ δηλώσομεν.  μετὰ   δὲ τὴν Ἀψαλώμου τελευτὴν
[7, 9, 1]   παρὰ τῶν ὄχλων εὔνοιαν ἐνόμιζε,  μετὰ   δὲ τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
[7, 15, 3]   καθὼς καὶ ἐν ἄλλοις δεδηλώκαμεν.  μετὰ   δὲ τοῦτο ἐτῶν πολλῶν διαγενομένων
[7, 14, 1]   μετ' αὐτὸν τὴν βασιλείαν διαδέχεσθαι.  ~(Μετὰ   δὴ ταύτην τὴν προφητείαν ἐκέλευσεν
[7, 5, 4]   θεός, ἀλλὰ καὶ πέμψαντος αὐτοῦ  μετὰ   δυνάμεως εἰς τὴν Ἰδουμαίαν Ἀβεσσαῖον
[7, 5, 2]   τὸν Ἀρτάζαρον, φίλος ὢν αὐτῷ  μετὰ   δυνάμεως ἧκεν ἰσχυρᾶς συμμαχήσων: ἀπήλλαξε
[7, 11, 4]   ἄφες μοι: πάντων γὰρ αὐτῷ  μετα   δώσω τῶν ἀγαθῶν. καὶ Βεέρζελος
[7, 9, 3]   Ἰωνάθου τοῦ Σαούλου παιδὸς υἱῷ,  μετὰ   ζεύγους ὄνων καταπεφορτισμένων τοῖς ἐπιτηδείοις,
[7, 1, 3]   αὐτῷ Ἰώαβος ἀρχιστράτηγος ὢν αὐτοῦ,  μετὰ   καὶ τῶν ἀδελφῶν Ἀβεσσαίου καὶ
[7, 14, 5]   καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον, οἳ  μετὰ   κρότου καὶ παιδιᾶς εὐωχούμενοι πολλῆς
[7, 4, 1]   νικωμένοις καὶ πολλὰς ἀποβαλοῦσι μυριάδας  μετὰ   μείζονος ἐπιέναι τοῖς Ἑβραίοις δυνάμεως.
[7, 4, 4]   ἐχθρῶν μεμιασμένῳ ποιῆσαι ναὸν αὐτῷ.  μετὰ   μέντοι γε τὸν θάνατον αὐτοῦ
[7, 13, 1]   εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τὸν βασιλέα  μετὰ   μῆνας ἐννέα καὶ ἡμέρας εἴκοσι
[7, 11, 2]   αὐτοῦ πεντεκαίδεκα τὸν ἀριθμὸν ὄντες  μετὰ   οἰκετῶν εἴκοσιν. οὗτοι σὺν τῇ
[7, 2, 2]   κατευωχηθέντος ἐν Γιβρῶνι, Δαυίδης  μετὰ   πάντων ἐκεῖθεν ἄρας ἧκεν εἰς
[7, 2, 2]   εἰς Γιβρῶνα πρὸς Δαυίδην συνῆλθε  μετὰ   πολλῆς παρασκευῆς σιτίων καὶ οἴνου
[7, 9, 5]   τὰ πρὸς αὐτόν ἐστι, καὶ  μετὰ   πολλῆς συστρατεύσεσθαι προθυμίας ἐπὶ τὸν
[7, 11, 5]   αὐτὸν οἱ πάσης φυλῆς πρῶτοι  μετὰ   πολλοῦ πλήθους καὶ τὴν Ἰούδα
[7, 9, 2]   ὄρους ἀπεσκόπει τὴν πόλιν καὶ  μετὰ   πολλῶν δακρύων ὡς ἂν βασιλείας
[7, 6, 2]   ἀδελφὸν καὶ παρακαλέσας εὐψύχως καὶ  μετὰ   προθυμίας ἀνδράσιν αἰσχύνην φοβουμένοις πρεπούσης
[7, 7, 1]   τὴν πύλην ἀνοίξαντες αἰφνιδίως καὶ  μετὰ   ῥύμης καὶ δρόμου πολλοῦ τοῖς
[7, 10, 2]   τῆς βασιλικῆς ἔφευγε: φερόμενος δὲ  μετὰ   ῥύμης καὶ ὑπὸ τοῦ σάλου
[7, 11, 3]   ἀλλ' ὑπὲρ μὲν τοῦ μὴ  μετὰ>   Σιβᾶ ἐλθεῖν ἐκείνῳ πάντα χαρίσασθαι
[7, 9, 5]   τῷ παντὶ πλήθει. τούτων οὖν  μετὰ   σοῦ, δέσποτα, γεγενημένων εἰκότως
[7, 9, 7]   βεβουλευμένα ὑπὸ τοῦ Ἀψαλώμου προσέταξαν  μετὰ   σπουδῆς ταῦτα Δαυίδῃ σημαίνειν. οἱ
[7, 1, 3]   λεγομένην: ὥρμησε δ' ἐκεῖθεν Ἀβεννῆρος  μετὰ   στρατιᾶς ἐπιλέκτου συμβαλεῖν τοῖς ἐκ
[7, 3, 2]   τοῦ προγόνου ἡμῶν Σόλυμα ἐκαλεῖτο,  μετὰ   ταῦτα δὲ αὐτήν φασί τινες,
[7, 14, 8]   θεῷ, καθὼς αὐτοῖς ἐπέστειλε Μωυσῆς.  ~(Μετὰ   ταῦτα διεμέρισε τὴν στρατιὰν εἰς
[7, 11, 8]   βούλεσθ' εἰποῦσα, κακοὶ κακῶς ἀπολέσθαι  μετὰ   τέκνων καὶ γυναικῶν ὑπὲρ ἀνθρώπου
[7, 14, 4]   τε κατὰ νοῦν ἔχειν, ὡς  μετὰ   τὴν ἀπαλλαγὴν αὐτοῦ βασιλεύσας αὐτήν
[7, 5, 2]   τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ φησιν, ὡς  μετὰ   τὴν ἐκείνου τελευτὴν ἐξεδέχοντο παρ'
[7, 8, 1]   τὴν ἀδελφήν. μῖσος δ' εὐθέως  μετὰ   τὴν κορείαν εἰσέρχεται τὸν Ἀμνῶνα
[7, 1, 3]   ἐστιν ἐν ἐκείνῳ τῷ τόπῳ  μετὰ   τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς, αὐτούς τε
[7, 9, 2]   συναπαίρειν διεγνωκότας καὶ Λευίτας ἅπαντας  μετὰ   τῆς κιβωτοῦ μένειν ἔπεισεν, ὡς
[7, 5, 4]   δεξάμενος ἀπέλυσεν αὐτοῦ τὸν υἱὸν  μετὰ   τιμῆς τῆς πρεπούσης ἑκατέροις. τὰ
[7, 5, 5]   τὰς βάσεις, τῆς γὰρ τροφοῦ  μετὰ   τὸ προσαγγελθῆναι τὸν πατέρα τοῦ
[7, 14, 2]   παρήκουσαν ἡμῶν οἱ πατέρες ἐντειλαμένου  μετὰ   τὸ τὴν γῆν ταύτην κατασχεῖν
[7, 12, 4]   Ἐλεάζαρος υἱὸς Δωδείου, ὃς ἦν  μετὰ   τοῦ βασιλέως ἐν Ἐρασαμῷ: οὗτός
[7, 10, 5]   υἱὸν οὕτως βασιλεύς, ᾐσχύνθησαν  μετὰ   τοῦ τῶν νενικηκότων σχήματος εἰσελθεῖν
[7, 11, 6]   παρὰ τῷ Ἰεσσαίου παιδί. καὶ  μετὰ   τοὺς λόγους σαλπίσας κέρατι σημαίνει
[7, 2, 2]   καὶ ἑπτακόσιοι ἔχοντες ἄρχοντα Ἰώδαμον:  μετὰ   τούτοις ἦν ἀρχιερεὺς Σάδωκος
[7, 12, 4]   σωτηρίας τῶν ἀνδρῶν εὐχαρίστησεν αὐτῷ.  μετὰ   τούτους ἦν Ἰωάβου ἀδελφὸς
[7, 4, 2]   ἀδελφοῖς τε καὶ παισὶν ἐπέτρεψαν  μετὰ   τῶν βοῶν. προῆγε δ'
[7, 1, 6]   τὴν κλίνην. αὐτὸς δ' ἐφείπετο  μετὰ   τῶν γεγηρακότων καὶ τῶν ἐν
[7, 4, 2]   τῆς μάχης ἔδοξε Δαυίδῃ συμβουλευσαμένῳ  μετὰ   τῶν γερόντων καὶ ἡγεμόνων καὶ
[7, 1, 1]   ἐσθῆτα, κλαίων δὲ καὶ ὀδυρόμενος  μετὰ   τῶν ἑταίρων ὅλην διεκαρτέρησε τὴν
[7, 11, 2]   ποταμὸν ἐγεφύρωσαν, ἵνα ῥᾷστα διαβῇ  μετὰ   τῶν ἰδίων βασιλεύς. ὡς
[7, 7, 3]   δ' ἀμνὰς ὑπῆρχε μία. ταύτην  μετὰ   τῶν τέκνων αὐτοῦ ἀνέτρεφε συνδιαιρούμενος
[7, 1, 1]   καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν Σαούλου  μετὰ   τῶν τέκνων: ταῦτα δὲ σημαίνειν
[7, 12, 4]   στόμιον πλήξας αὐτὸν μαχόμενον τῷ  μετὰ   χεῖρας ξύλῳ παραχρῆμα ἀπέκτεινε. καὶ
[7, 11, 2]   καὶ Γήρα παῖς Σαμούις  μετὰ   χιλίων ἀνδρῶν, οὓς ἐκ τῆς
[7, 9, 5]   νῦν ἐστιν, ἀλλὰ καταλιπὼν ἐκεῖνον  μεταβαίη   πρὸς αὐτόν, δεξιῶς ἀποκρίνεται καὶ
[7, 9, 5]   εἰς ἄλλην οἰκίαν βασιλεία  μεταβέβηκε,   μεμένηκε δ' ἐπὶ τῆς αὐτῆς
[7, 2, 1]   συλλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι;  μεταβεβλῆσθαί   με καὶ μηκέτ' εἶναι τὸν
[7, 11, 3]   ταύτην ἐπὶ τῇ τοῦ βασιλέως  μεταβολῇ:   διεβέβλητο δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ
[7, 9, 2]   σποδοῦ πλήρη καὶ θρηνοῦντα τὴν  μεταβολὴν   παρηγορεῖ καὶ παύσασθαι τῆς λύπης
[7, 6, 2]   βιαζομένους αὐτὸν καὶ πλέον δυναμένους  μεταγαγόντα   τὴν φάλαγγα βοηθεῖν αὐτῷ, τὸ
[7, 9, 7]   ταχέως διαβῆναι τὸν Ἰόρδανον, μὴ  μεταγνοὺς   παῖς αὐτοῦ διώκειν ὁρμήσῃ
[7, 9, 6]   μηκέτι ζῶντος, ἀρεσθεὶς τῇ γνώμῃ  μετακαλεῖται   καὶ τὸν Χουσὶν τὸν Δαυίδου
[7, 7, 1]   τοὺς πατρίους καθήκει νόμους μεμοιχευμένην,  μετακαλεῖται   τὸν Ἰωάβου μὲν ὁπλοφόρον ἐκ
[7, 4, 2]   πειρασόμενος τὴν κιβωτὸν πρὸς αὑτὸν  μετακομίζει,   τῶν μὲν ἱερέων βασταζόντων αὐτήν,
[7, 9, 2]   ὡς τοῦ θεοῦ καὶ μὴ  μετακομιζομένης   αὐτῆς ῥυσομένου. ἐνετείλατο δ' ἕκαστα
[7, 4, 2]   Ληουίτας καὶ> πορευθέντας εἰς Καριαθιάριμα  μετακομίσαι   τὴν τοῦ θεοῦ κιβωτὸν ἐξ
[7, 11, 2]   γενόμενον, λογίσασθαι δ' ὅτι καὶ  μετανοήσας   ἐφ' οἷς ἐσφάλη πρῶτος ἐλθεῖν
[7, 2, 2]   παρακαλέσας διαμένειν, οὐ γὰρ ἔσεσθαι  μετάνοιαν   αὐτοῖς ἐκ τοῦ τοιούτου, καὶ
[7, 7, 3]   ζωὴν καὶ τὴν βασιλείαν ἐπαγγειλάμενος:  μετανοοῦντι   γὰρ περὶ τῶν γεγενημένων οὐκέτι
[7, 8, 3]   Ἀψάλωμον τὴν ἀναίρεσιν τὴν ἐκείνου.  μεταξὺ   δὲ κτύπος ἵππων καὶ θόρυβος
[7, 10, 5]   φέρειν ἀπὸ τῆς μάχης. ~(Καὶ  μεταξὺ   ταῦτα λέγοντος τοῦ βασιλέως φανεὶς
[7, 9, 6]   αὐτοῖς ἐγγὺς ὄντος ἀντιστήσονται, καὶ  μεταξὺ   τούτων μαχομένων πατὴρ ἐπιφανεὶς
[7, 1, 3]   συμβαλεῖν. προελθόντες τοίνυν εἰς τὸ  μεταξὺ   τῶν παρατάξεων οἱ πρὸς τὴν
[7, 10, 4]   Χουσὶν φθάνει. καθεζομένῳ δὲ Δαυίδῃ  μεταξὺ   τῶν πυλῶν καὶ περιμένοντι, πότ'
[7, 5, 5]   γὰρ Ἰωνάθου παῖς ἐτρέφετο,  μεταπέμπεται   πρὸς αὑτόν. ἐλθὼν δ'
[7, 14, 5]   μακρὸν εὐξαμένης αὐτῷ βίον Σάδωκον  μεταπέμπεται   τὸν ἀρχιερέα καὶ Βαναίαν τὸν
[7, 12, 1]   προφητῶν ἔμαθεν ἐπιζητεῖν τὸν θεόν,  μεταπέμπεται   τοὺς Γαβαωνίτας καὶ τίνος βούλονται
[7, 4, 2]   γερόντων καὶ ἡγεμόνων καὶ χιλιάρχων  μεταπέμψασθαι   τῶν ὁμοφύλων ἐξ ἁπάσης τῆς
[7, 10, 5]   τῶν πραγμάτων λογισμὸν τὸν βασιλέα:  μετασχηματίσας   γὰρ ἑαυτὸν Δαυίδης καὶ ποιήσας
[7, 8, 1]   κατεσθιούσης κατισχναίνετο καὶ τὴν χρόαν  μετέβαλλε.   δῆλος δὲ γίνεται ταῦτα πάσχων
[7, 1, 4]   σύμφωνον προσέλαβον, τὰ Δαυίδου φρονεῖν  μετεβάλοντο.   πεισθέντων δὲ τούτων Ἀβεννῆρος συγκαλεῖ
[7, 4, 2]   ηὔξησέ τε καὶ πολλῶν αὐτῷ  μετέδωκεν   ἀγαθῶν. ἀκούσας δὲ βασιλεὺς
[7, 13, 1]   ἀλλ' οὐδὲ τὴν Λευιτῶν φυλήν:  μετενόησε   γὰρ βασιλεὺς ὧν εἰς
[7, 9, 2]   ἐπιχείρησιν, ὡς δ' ἐπὶ θυσίαν  μετεσταλμένοι:   καὶ βασιλεὺς ὑπὸ πάντων ἀποδείκνυται
[7, 2, 1]   κόπου καὶ τῆς ἐργασίας ἣν  μετεχειρίζετο   καὶ τοῦ καύματος εἰς ὕπνον
[7, 5, 1]   ἐπὶ τοὺς Μωαβίτας τὸν πόλεμον  μετήγαγε,   καὶ τὰ μὲν δύο μέρη
[7, 11, 6]   αὐτοῦ συνῆλθεν Ἀψάλωμος, εἰς ἄλλην  μετήγαγεν   οἰκίαν πάντα προστάξας αὐταῖς χορηγεῖν
[7, 11, 3]   εἰς ἐκεῖνα ἀπολωλέναι, σύ τε  μέτριος   καὶ χρηστὸς ἐγένου τότε μάλιστα
[7, 10, 1]   καὶ μνήμην, εἴ τινος τῶν  μετρίως   ἐχόντων παρ' αὐτοῦ ἔτυχον: φείσασθαι
[7, 8, 1]   αὐτὸν τὴν ὕβριν ἡσυχάζειν καὶ  μετρίως   φέρειν παρηγόρει καὶ μὴ νομίζειν
[7, 12, 3]   τὸν θεὸν καὶ ὕμνους συνετάξατο  μέτρου   ποικίλου: τοὺς μὲν γὰρ τριμέτρους,
[7, 12, 4]   ἐν τῇ κοιλάδι κειμένης,  μέχρι   Βηθλεέμης πόλεως διατείνει σταδίους Ἱεροσολύμων
[7, 9, 5]   συστρατεύσεσθαι προθυμίας ἐπὶ τὸν πατέρα:  μέχρι   δεῦρο γὰρ φανερὰν ἔχθραν ἀναλαμβάνειν
[7, 7, 1]   ὑπὸ τοῦ βασιλέως Οὐρίας καὶ  μέχρι   μέθης προελθὼν ἐν τῷ πότῳ
[7, 8, 4]   δεδωκέναι τὴν χάριν αὐτοῦ σοῦ  μέχρι   νῦν ἐφ' ὁμοίοις ἀπεχθανομένου τῷ
[7, 15, 1]   καὶ δυνατώτερος Ἰώαβος ὢν  μέχρι   νῦν τὴν δίκην διέφυγε. παρατίθεμαι
[7, 1, 3]   ἀπίστῳ τάχει καὶ προθυμίᾳ χρώμενοι  μέχρι   τόπου τινός, Ὄμματον καλοῦσιν, ἐδίωξαν
[7, 11, 4]   ταῖς Παρεμβολαῖς αὐτῷ Δαυίδης προπέμψαντα  μέχρι   τοῦ Ἰορδάνου παρεκάλει συνελθεῖν ἕως
[7, 14, 4]   ἐπεῖχεν αὐτὸν τῆς προαιρέσεως οὐδὲ  μέχρι   τοῦ πυθέσθαι διὰ τί ταῦτα
[7, 1, 1]   Σαούλου καὶ Ἰωνάθου, οἳ καὶ  μέχρις   ἐμοῦ διαμένουσιν. ~(Ἐπεὶ δὲ τούτοις
[7, 3, 2]   ἐξ Ἱεροσολύμων ἐδυνήθησαν οἱ Ἰσραηλῖται,  μέχρις   Δαυίδης αὐτοὺς ἐξεπολιόρκησεν, ἔτη
[7, 1, 4]   ταὐτὰ πρὸς αὐτοὺς διαλεχθείς, ἐπειδὴ  μὴ   ἀντικρούοντας ἑώρα, προστιθεμένους δ' οἷς
[7, 11, 4]   λέγων τοιοῦτον αὐτῷ τυγχάνειν, ὥστε  μὴ   ἀπολαύειν τῶν ἡδέων εἰς ὀγδοήκοντα
[7, 8, 2]   ἐφ' ἑστίασιν. παραιτησαμένου δ' ὡς  μὴ   βαρὺς αὐτῷ γένοιτο, τοὺς ἀδελφοὺς
[7, 8, 1]   ἄχρι τῶν σφυρῶν πρὸς τὸ  μὴ   βλέπεσθαι χιτῶνας, καὶ σποδὸν καταχεαμένη
[7, 11, 2]   τῶν εἰς αὐτὸν ἡμαρτημένων καὶ  μὴ   γενέσθαι πικρὸν αὐτῷ μηδὲ τοῦτο
[7, 7, 1]   τὸν τρόπον τῆς τιμωρίας ἵνα  μὴ   γένηται φανερὸς αὐτὸς τοῦτο βουληθεὶς
[7, 11, 6]   σύμφορον ἀνοχὴν τῷ Σαβαίῳ διδόναι,  μὴ   γενόμενος ἐν πλείονι παρασκευῇ μειζόνων
[7, 7, 4]   τοῦτο μηνύειν οἱ θεράποντες λογιζόμενοι,  μὴ   γνοὺς ἔτι μᾶλλον ἀπόσχηται καὶ
[7, 1, 3]   τούτου δὲ ἀνακεκραγότος καὶ φήσαντος,  μὴ   δεῖν ἄνδρας ὁμοφύλους εἰς ἔριδα
[7, 11, 7]   τὰ τείχη καὶ καταβάλλειν αὐτά:  μὴ   δεξαμένων γὰρ αὐτὸν τῶν ἐν
[7, 12, 1]   εἰς μάχην ἀπαντῆσαι σὺν αὐτοῖς,  μὴ   δι' ἀνδρείαν καὶ προθυμίαν παθών
[7, 11, 1]   ἀποδοῦναι: προσδοκᾶν δὲ παρ' αὐτοῦ  μὴ   διαλλαγὴν μόνον, τοῦτο γὰρ ἤδη
[7, 1, 5]   τῶν πραγμάτων πρὸς αὐτὸν  μὴ   διεμνημόνευσε παρόντος εἰπεῖν. Ἀβεννῆρος δ'
[7, 1, 3]   ἀδελφὸν αὐτοῦ Ἀσάηλον, ὃς παραινοῦντος  μὴ   διώκειν οὐκ ἐπείσθη καὶ διὰ
[7, 1, 3]   τοῦτο ποιεῖν κατασχεῖν αὑτὸν καὶ  μὴ   διώκειν παραινοῦντος, μὴ κτείνας αὐτὸν
[7, 1, 6]   τετελευτηκότος ποιναῖς: ἔμελε γὰρ αὐτῷ  μὴ   δόξαι παρὰ τὰς πίστεις καὶ
[7, 11, 5]   δ' ἄρχοντες τῆς Ἰούδα φυλῆς  μὴ   δυσχεραίνειν αὐτοὺς ἠξίουν προληφθέντας: καὶ
[7, 6, 1]   μὴ προσέχειν τοῖς λόγοις αὐτοῦ,  μὴ   καὶ σφαλεὶς ἀπαρηγορήτῳ συμφορᾷ περιπέσῃ.
[7, 10, 1]   τοῦ παιδὸς Ἀψαλώμου κρατήσαντας ἠντιβόλει,  μὴ   κακὸν αὑτὸν ἐργάσηταί τι τελευτήσαντος
[7, 1, 3]   ὁπλίτας ἐκ ποδὸς ἕπεσθαι καὶ  μὴ   κάμνειν ἀναιροῦντας, οἵ τε ἀδελφοὶ
[7, 7, 1]   τῶν Ἑβραίων δείσαντες οἱ Ἀμμανῖται,  μὴ   κατ' ἐκεῖνον τὸν τόπον, καθ'
[7, 1, 6]   ἐπὶ τεθνηκότι λύπην, καὶ ὅτι  μὴ   κατὰ τὴν αὐτοῦ γνώμην ἀνῄρηται.
[7, 8, 1]   καθ' ἑκάστην πρωίαν τὸν Ἀμνῶνα  μὴ   κατὰ φύσιν ἔχοντα τῷ σώματι
[7, 10, 2]   τοῦ μεγέθους ἐγένετο. δείσας δέ,  μὴ   καταλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι, ἐπιβὰς
[7, 14, 2]   γενέσθαι, σπούδασον ἀποδοῦναι τῷ θεῷ  μὴ   καταπλαγεὶς τὸ μέγεθος τοῦ ἔργου
[7, 11, 2]   παύσεσθ' εἶπεν, Σαρουίας παῖδες;  μὴ   κινήσητε πάλιν ἡμῖν καινὰς ἐπὶ
[7, 10, 2]   δὲ τῶν μὲν πλειόνων ἵνα  μὴ   κρατηθῶσιν ὑπὸ τῶν σὺν Ἰωάβῳ
[7, 1, 3]   αὑτὸν καὶ μὴ διώκειν παραινοῦντος,  μὴ   κτείνας αὐτὸν ἀπολέσῃ τὴν πρὸς
[7, 8, 2]   πρεσβύτατος γὰρ ἦν αὐτῷ υἱός,  μὴ   λυπεῖν αὐτὸν ἠναγκάζετο. δὲ
[7, 11, 3]   καταδικάζειν, ἀλλ' ὑπὲρ μὲν τοῦ  μὴ   μετὰ> Σιβᾶ ἐλθεῖν ἐκείνῳ πάντα
[7, 9, 7]   προσπαρακελεύσασθαι ταχέως διαβῆναι τὸν Ἰόρδανον,  μὴ   μεταγνοὺς παῖς αὐτοῦ διώκειν
[7, 9, 2]   ἔπεισεν, ὡς τοῦ θεοῦ καὶ  μὴ   μετακομιζομένης αὐτῆς ῥυσομένου. ἐνετείλατο δ'
[7, 14, 6]   ἀξιῶν παρ' αὐτοῦ λαβεῖν, ὥστε  μὴ   μνησικακῆσαι μηδ' ἐργάσασθαι δεινὸν αὐτὸν
[7, 1, 1]   πρὸς τὸν Σαοῦλον εὔνοιαν, ὡς  μὴ   μόνον ἐπὶ τεθνηκότι χαλεπῶς ἐνεγκεῖν
[7, 8, 1]   καὶ μετρίως φέρειν παρηγόρει καὶ  μὴ   νομίζειν ὑβρίσθαι φθαρεῖσαν ὑπ' ἀδελφοῦ.
[7, 14, 2]   ἡμῖν φύλαττε καὶ τοῖς ἄλλοις  μὴ   παραβαίνειν ἐπίτρεπε. τὸν δὲ ναόν,
[7, 14, 2]   εἰ τῶν ἐντολῶν τοῦ θεοῦ  μὴ   παρήκουσαν ἡμῶν οἱ πατέρες ἐντειλαμένου
[7, 11, 1]   τῆς ἀδελφῆς υἱὸς ὢν αὐτοῦ  μὴ   πείθει τὸ πλῆθος Δαυίδῃ τὴν
[7, 11, 6]   Ἀψάλωμος αὐτοῖς κατέστη, γένηται.  μὴ   περίμενε τοίνυν μηδένα, ἀλλὰ τὴν
[7, 8, 3]   καὶ περὶ μὲν τῶν ἄλλων  μὴ   πιστεύειν ὡς τεθνᾶσιν, οὐδὲ γὰρ
[7, 9, 6]   τοῦ πολέμου γίνου στρατηγὸς καὶ  μὴ   πιστεύσῃς τοῦτον ἑτέρῳ. νικήσειν γὰρ
[7, 4, 1]   πρὶν τὰ ἄλση σαλεύεσθαι  μὴ   πνέοντος ἀνέμου. ὡς δ' ἐσαλεύθη
[7, 11, 6]   συμβαλεῖν: σπούδασον δ' αὐτὸν φθάσαι,  μὴ   πόλεις ὀχυρὰς καταλαβόμενος ἀγῶνας ἡμῖν
[7, 7, 1]   βασιλεὺς ἀνέκρινεν αὐτόν, ὅτι  μὴ   πρὸς αὑτὸν εἰς> τὴν οἰκίαν
[7, 7, 1]   χαίρειν τοῖς μεγάλοις πόνοις ἀλλὰ  μὴ   προσαγανακτεῖν ἠξίου. τοῦ δ' Οὐρία
[7, 1, 5]   τὸν βασιλέα φυλάττεσθαι παραινῶν καὶ  μὴ   προσέχειν οἷς Ἀβεννῆρος συντίθεται: πάντα
[7, 6, 1]   φιλανθρωπίας, φυλάττεσθαί τε συνεβούλευον καὶ  μὴ   προσέχειν τοῖς λόγοις αὐτοῦ, μὴ
[7, 12, 4]   αὐτὸ κεκομίσθαι καὶ διὰ τοῦτο  μὴ   προσήκειν αὐτῷ πιεῖν, ἔσπεισε δὲ
[7, 7, 2]   αἰσχρῶς ἀπέθανεν: οὗ μνημονεύοντας ἔδει  μὴ   προσιέναι τῷ τείχει τῶν πολεμίων:
[7, 4, 1]   πολεμίων στρατοπέδου, κινεῖν δ' αὐτὸν  μὴ   πρότερον μηδ' ἄρχεσθαι τῆς μάχης.
[7, 14, 9]   ἀξιῶ κἀγὼ τοὺς ἐμαυτοῦ παῖδας  μὴ   στασιάζειν πρὸς ἀλλήλους Σολόμωνος τὴν
[7, 8, 1]   ἀνακραγοῦσα δ' παῖς ἀλλὰ  μὴ   σύ γε τοῦτο βιάσῃ με
[7, 2, 1]   ἐκείνῳ χαριζόμενον τὴν ἀναίρεσιν, ἵνα  μὴ   συλλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι;
[7, 9, 1]   ἡδονὴν ὁμιλῶν, ὡς παρὰ τὸ  μὴ   συμβούλους ἀγαθοὺς εἶναι τῷ πατρὶ
[7, 14, 9]   νόμων, τέκνον: εἰ δὲ  μή,   τὰ χείρω προσδοκάτω ταῦτα παραβαίνων.
[7, 9, 2]   πρὸς τὸν Ἀχιτόφελον. ἐδεδίει γάρ,  μὴ   τἀναντία συμβουλεύων πείσειεν αὐτὸν ἀνὴρ
[7, 8, 4]   σωτηρίαν αὐτῇ τοῦ παιδὸς καὶ  μὴ   τὰς ἐπιλοίπους τῆς γηρωκομίας ἐλπίδας
[7, 10, 2]   προθυμίᾳ χρωμένων, τῶν δ' ἵνα  μὴ   ταύτην Ἀψάλωμος ἀφαιρεθῇ καὶ δῷ
[7, 4, 2]   δ' Δαυίδης καὶ λογισάμενος,  μὴ   ταὐτὸ πάθῃ τῷ Ὀζᾶ δεξάμενος
[7, 12, 3]   τούτων ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῖν, ὥστε  μὴ   τελέως ἀγνοεῖν τὴν τῶν προειρημένων
[7, 7, 5]   φρέατος ἤρτηντο καὶ ταμείας ὡς  μὴ   τελέως αὐτοὺς ἐπιλιπεῖν τὴν πηγὴν
[7, 9, 4]   Δαυίδης αὐτὸν τῆς ὀργῆς ἐπέσχε,  μὴ   τοῖς παροῦσι κακοῖς ἑτέραν προσεξεργασώμεθα,
[7, 1, 5]   καὶ ὁμολογίαις τῆς ἡγεμονίας, δείσας  μὴ   τὸν μὲν ἐν τιμῇ καὶ
[7, 14, 1]   ὕλην τῆς οἰκοδομίας καταλείπῃ καὶ  μὴ   τότε συμπορίζῃ νέος ὢν καὶ
[7, 1, 5]   τῆς παρὰ τῷ βασιλεῖ τιμῆς,  μὴ   τούτων μὲν αὐτὸς ἀφαιρεθείη, λάβοι
[7, 8, 5]   τε τῆς λύπης καὶ τοῦ  μὴ   τυγχάνειν τῆς προσηκούσης ἐπιμελείας υἱῷ
[7, 15, 3]   γῆν μηχανικῶς κεκηδευμέναι πρὸς τὸ  μὴ   φανεραὶ εἶναι τοῖς εἰς τὸ
[7, 12, 1]   Ἰησοῦς ὤμοσε καὶ γερουσία,  μὴ   φυλάξας: ἐὰν τοίνυν δίκην ἣν
[7, 4, 2]   χεῖρα καὶ κατασχεῖν ἐθελήσαντα, ὅτι  μὴ   ὢν ἱερεὺς ἥψατο ταύτης, ἀποθανεῖν
[7, 14, 2]   καταπλαγεὶς τὸ μέγεθος τοῦ ἔργου  μηδ'   ἀποδειλιάσας πρὸς αὐτό: πάντα γάρ
[7, 4, 1]   κινεῖν δ' αὐτὸν μὴ πρότερον  μηδ'   ἄρχεσθαι τῆς μάχης. πρὶν
[7, 8, 1]   τοῦτο ἀποκαλούσης, εἰ βιασάμενος αὐτὸς  μηδ'   ἄχρι νυκτὸς ἐπιτρέπει μεῖναι παραχρῆμα
[7, 13, 3]   καὶ μαραινομένων τοῖς παθήμασι καὶ  μηδ'   εἰς κηδείαν ὑπολειπομένων, ἀλλ' ἐν
[7, 14, 6]   αὐτοῦ λαβεῖν, ὥστε μὴ μνησικακῆσαι  μηδ'   ἐργάσασθαι δεινὸν αὐτὸν μηδέν.
[7, 14, 3]   τὸν χρόνον δύσριγος ὑπῆρχεν, ὡς  μηδ'   ὑπὸ τῆς ἐπιβολῆς ἐκ πολλῶν
[7, 8, 1]   σύ γε τοῦτο βιάσῃ με  μηδὲ   ἀσεβήσῃς, εἶπεν, ἀδελφέ, τοὺς νόμους
[7, 4, 1]   τῷ μηδὲν ἔργον ἐπιδείξασθαι γενναῖον  μηδὲ   μαρτυρίας ἄξιον στοχαζόμενος αὐτῶν τὴν
[7, 14, 5]   τὸν θεὸν Σολόμωνι εὐμενῆ γενέσθαι  μηδὲ   μικρὸν διαλιπόντες ἀναβιβάζουσιν ἐπὶ τὴν
[7, 7, 1]   αὑτὸν εἰς> τὴν οἰκίαν ἔλθοι  μηδὲ   πρὸς τὴν γυναῖκα διὰ τοσούτου
[7, 5, 1]   Παλαιστίνους ἐκστρατεύειν, καὶ μηδὲν ἀργὸν  μηδὲ   ῥᾴθυμον ἐν τοῖς πράγμασιν ὁρᾶν
[7, 9, 2]   τῆς τόλμης αὐτὸν θαυμάσας, ὅτι  μηδὲ   τῆς ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις συγγνώμης
[7, 11, 8]   γυναικῶν ὑπὲρ ἀνθρώπου πονηροῦ καὶ  μηδὲ   τίς ἐστι γνωριζομένου καὶ τοῦτον
[7, 11, 2]   καὶ μὴ γενέσθαι πικρὸν αὐτῷ  μηδὲ   τοῦτο πρῶτον ἡγήσασθαι τὴν τιμωρίαν
[7, 1, 6]   Ἀβεννήρου συνέσχε θάνατος, ὡς  μηδὲ   τροφὴν ἀναγκαζόντων αὐτὸν τῶν ἑταίρων
[7, 4, 1]   εἰς φυγὴν ἐτρέψατο. ὑπολάβῃ δὲ  μηδεὶς   ὀλίγην τὴν τῶν Παλαιστίνων στρατιὰν
[7, 5, 5]   καὶ ὁμοτράπεζον ἐκέλευσεν εἶναι καὶ  μηδεμίαν   ἡμέραν ἀπολείπεσθαι τῆς σὺν αὐτῷ
[7, 7, 1]   τῶν τοῦ βασιλέως θυρῶν ἐκοιμήθη  μηδεμίαν   λαβὼν τῆς γυναικὸς ἐπιθυμίαν. ἐπὶ
[7, 11, 7]   ἀγαθὸν νεανίαν καὶ συγγενῆ καὶ  μηδὲν   ἀδικήσαντα ζηλοτυπήσας τῆς στρατηγίας καὶ
[7, 13, 3]   ποιμήν, τὰ δὲ ποίμνια σώζεσθαι  μηδὲν   ἁμαρτόντα, καὶ ἠντιβόλει τὴν ὀργὴν
[7, 7, 3]   ἦν γὰρ ὁμολογουμένως θεοσεβὴς καὶ  μηδὲν   ἁμαρτὼν ὅλως περὶ τὸν βίον
[7, 5, 1]   ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους ἐκστρατεύειν, καὶ  μηδὲν   ἀργὸν μηδὲ ῥᾴθυμον ἐν τοῖς
[7, 15, 1]   Ἰόρδανον καὶ πίστεις ἔλαβεν ὡς  μηδὲν   αὐτὸν παθεῖν τότε, νῦν ἐπιζητήσας
[7, 10, 5]   τὸν Ἀψάλωμον καὶ πλεῖον τούτου  μηδὲν   δεδυνῆσθαι μαθεῖν διὰ τὸ πεμφθέντα
[7, 11, 8]   μητρόπολιν Ἰσραηλιτῶν καταβαλεῖν καὶ πορθῆσαι  μηδὲν   ἐξαμαρτοῦσαν. δὲ ἵλεων μὲν
[7, 12, 4]   καὶ τὴν εὐψυχίαν ἠρεμῆσαι καὶ  μηδὲν   ἐπ' αὐτοὺς τολμῆσαι> καταφρονήσαντας τῆς
[7, 4, 1]   τάχει τῆς ἥττης καὶ τῷ  μηδὲν   ἔργον ἐπιδείξασθαι γενναῖον μηδὲ μαρτυρίας
[7, 7, 2]   γε προνοεῖν τῆς πολιορκίας, ὅπως  μηδὲν   ἔτι πταίσωσι κατ' αὐτήν, ἀλλὰ
[7, 2, 1]   κοίτης ἄνδρα δίκαιον καὶ μηδένα  μηδὲν   κακὸν εἰργασμένον, ὑμᾶς δὲ καὶ
[7, 13, 1]   ποιεῖν οὐκ ἐπείσθη, προσέταξε δὲ  μηδὲν   μελλήσαντα βαδίζειν ἐπὶ τὴν ἐξαρίθμησιν
[7, 14, 6]   μνησικακῆσαι μηδ' ἐργάσασθαι δεινὸν αὐτὸν  μηδέν.   δὲ ἡμέρως πάνυ καὶ
[7, 9, 7]   προσέταξεν ἤδη νυκτὸς οὔσης καὶ  μηδὲν   ὀκνεῖν δι' αὐτήν. ~(Ἀχιτόφελος δὲ
[7, 15, 2]   μόνοις δικαιότατα βασιλεῦσιν εἶναι προσῆκε,  μηδὲν   ὅλως παρὰ τοσοῦτο μέγεθος ἐξουσίας
[7, 7, 4]   τοῖς οἰκέταις ἔκπληξιν παρεῖχεν, ὅτι  μηδὲν   τούτων ἐπὶ νοσοῦντι τῷ παιδὶ
[7, 1, 5]   ἀπέχοντι τῆς Γιβρῶνος σταδίους εἴκοσι,  μηδὲν   ὑπιδόμενος τῶν συμβησομένων ὑπέστρεψεν. ἀπαντήσας
[7, 14, 6]   τὴν ἰδίαν οἰκίαν ἀπελθεῖν ἐκέλευσε  μηδὲν   ὑφορώμενον καὶ τοῦ λοιποῦ παρέχειν
[7, 13, 2]   καὶ φρούρια καὶ διὰ τοῦτο  μηδὲν   φοβούμενος εἵλετο τὸν πόλεμον, ᾐτήσατο
[7, 11, 2]   Σαμούι, θάρρει καὶ δείσῃς  μηδὲν   ὡς τεθνηξόμενος. δὲ προσκυνήσας
[7, 11, 6]   κατέστη, γένηται. μὴ περίμενε τοίνυν  μηδένα,   ἀλλὰ τὴν οὖσαν παραλαβὼν δύναμιν
[7, 2, 1]   αὑτοῦ κοίτης ἄνδρα δίκαιον καὶ  μηδένα   μηδὲν κακὸν εἰργασμένον, ὑμᾶς δὲ
[7, 3, 1]   πάντων δὲ φιλοτιμουμένων ἀναβῆναι καὶ  μηδένα   πόνον ὀκνούντων ὑφίστασθαι δι' ἐπιθυμίαν
[7, 4, 3]   παίζειν τε καὶ πολλάκις χορεῦσαι  μηδένα   τοῦ δόξαι ταῖς θεραπαινίσιν αἰσχρὸν
[7, 11, 8]   δ' οὕτως ἔχειν εἶπεν, ὡς  μηδένα   τοῦ λαοῦ φονεῦσαι, οὐχ ὅτι
[7, 14, 9]   λαβόντα παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ  μηδένα   τούτων δυσχεράναντα, οὕτως ἀξιῶ κἀγὼ
[7, 8, 2]   καὶ κάρῳ, νεύσαντος αὐτοῦ φονεύσωσι  μηδένα   φοβηθέντες. ~(Ὡς δ' ἐποίησαν τὸ
[7, 9, 7]   αὐτοὺς ἀναζεύξαντας γυνὴ καὶ  μηδένα   φόβον τοῖς νεανίσκοις ἀπ' αὐτῶν
[7, 1, 5]   ἕνεκα καὶ ἀρχῆς καὶ τοῦ  μηδενὶ   τούτων παραχωρῆσαι: κτήσασθαι γὰρ αὐτὰ
[7, 11, 2]   κολάσεις τοῖς ἀσεβήσασιν ὄμνυμι καὶ  μηδενὶ   τῶν ἁμαρτόντων ἐπεξελθεῖν. σύ τε,
[7, 1, 6]   ἑταίρων λαβεῖν, ἀλλ' ὤμοσε γεύσεσθαι  μηδενὸς   ἄχρι ἡλίου δυσμῶν. ταῦτ' εὔνοιαν
[7, 14, 6]   παρακειμένου δὲ τοῦ δείπνου καὶ  μηδενὸς   γευομένου πάντων δ' ἐπ' ἐννοίας
[7, 4, 4]   αὐτοῦ καὶ τὴν ἐπιθυμίαν ἀποδέχεται,  μηδενὸς   μὲν πρότερον εἰς νοῦν βαλομένου
[7, 1, 1]   νεκρὸν κομίσειεν αὐτῷ. Δαυίδης δὲ  μηκέτ'   ἀπιστεῖν ἔχων ἀλλ' ἐναργῆ τεκμήρια
[7, 2, 1]   πολέμιοι; μεταβεβλῆσθαί με καὶ  μηκέτ'   εἶναι τὸν αὐτὸν ὑπωπτεύσατε, ὡς
[7, 12, 1]   καὶ οἱ ἡγεμόνες ὥρκωσαν αὐτὸν  μηκέτι   εἰς μάχην ἀπαντῆσαι σὺν αὐτοῖς,
[7, 9, 6]   τὴν βασιλείαν ἔσεσθαι φήσαντος Δαυίδου  μηκέτι   ζῶντος, ἀρεσθεὶς τῇ γνώμῃ μετακαλεῖται
[7, 1, 4]   τε καὶ πίστεις ἠξίου,  μὴν   ἕξειν αὐτὸν ἑταῖρον καὶ φίλον
[7, 14, 5]   φησί, τὸν μέγιστον θεόν,  μὴν   τὸν υἱόν σου Σολόμωνα βασιλεύσειν,
[7, 4, 2]   ἔμεινε δ' ἐπὶ τρεῖς ὅλους  μῆνας   αὐτόθι καὶ τὸν οἶκον τὸν
[7, 13, 1]   Ἱεροσόλυμα πρὸς τὸν βασιλέα μετὰ  μῆνας   ἐννέα καὶ ἡμέρας εἴκοσι καὶ
[7, 15, 2]   Χεβρῶνι τῆς Ἰούδα φυλῆς καὶ  μῆνας   ἕξ, ἐν Ἱεροσολύμοις δὲ ἁπάσης
[7, 13, 2]   βλαβερῶς: κἂν γένηται τοὺς τρεῖς  μῆνας   νικωμένους αὐτούς, ὅτι τοὺς ἀνδρειοτάτους
[7, 13, 2]   ἐπὶ ἔτη ἑπτά, τρεῖς  μῆνας   πολεμήσας ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἡττηθῆναι,
[7, 3, 2]   Γιβρῶνι ἐγένετο ἔτη ἑπτὰ καὶ  μῆνες   ἕξ. ἀποδείξας δὲ βασίλειον τὰ
[7, 7, 4]   οὐκ ἐτόλμων τῷ βασιλεῖ τοῦτο  μηνύειν   οἱ θεράποντες λογιζόμενοι, μὴ γνοὺς
[7, 9, 7]   ὑπ' αὐτοῦ παραινεθέντα πράττειν, ἐκέλευσε  μηνύειν   πέμψαντας Δαυίδῃ καὶ φανερὰ ποιεῖν
[7, 10, 4]   τὴν νίκην ἐπιτρέψαι πορευθέντι Δαυίδῃ  μηνῦσαι,   καὶ ὅτι τῆς παρὰ τοῦ
[7, 14, 4]   καὶ τῶν ἀναγκαίων αὐτοῦ φίλων  μηνύσασα:   ἔλεγέ τε πάντα τὸν λαὸν
[7, 10, 4]   ἵν' ὅπερ αὐτὸς εἶδε τοῦτο  μηνύσειε   τῷ βασιλεῖ. τοῦ δ' Ἀχιμᾶ
[7, 10, 4]   ἰδὼν τὸν Ἀχιμᾶν τρέχοντα καὶ  μήπω   τίς ἐστι γνωρίσαι δυνάμενος εἶπε
[7, 15, 1]   καὶ μήτε χάριτι μήτε θωπείᾳ  μήτ'   ἐπιθυμίᾳ μήτε ἄλλῳ πάθει προστιθέμενον
[7, 15, 1]   χάριτι μήτε θωπείᾳ μήτ' ἐπιθυμίᾳ  μήτε   ἄλλῳ πάθει προστιθέμενον τούτων ἀμελῆσαι:
[7, 9, 8]   ὡς μήτε κλίνας ἐπιλιπεῖν ἐστρωμένας  μήτε   ἄρτους καὶ οἶνον, ἀλλὰ καὶ
[7, 15, 1]   κατέπεμψεν ἡμῖν, καὶ μήτε χάριτι  μήτε   θωπείᾳ μήτ' ἐπιθυμίᾳ μήτε ἄλλῳ
[7, 9, 8]   τῶν ἐπιτηδείων ἐκτένειαν παρέσχον, ὡς  μήτε   κλίνας ἐπιλιπεῖν ἐστρωμένας μήτε ἄρτους
[7, 2, 1]   καὶ μήτε τοὺς φύλακας παρόντας  μήτε   τὴν θυρωρὸν ἐγρηγορυῖαν, ἀλλὰ καὶ
[7, 2, 1]   καὶ κοιμώμενον τὸν Ἰέβωσθον καὶ  μήτε   τοὺς φύλακας παρόντας μήτε τὴν
[7, 15, 1]   διὰ Μωυσέος κατέπεμψεν ἡμῖν, καὶ  μήτε   χάριτι μήτε θωπείᾳ μήτ' ἐπιθυμίᾳ
[7, 14, 4]   τοῦτο πρὸς τὴν Σολόμωνος κατεμήνυσε  μητέρα   Βερσάβην Νάθας προφήτης, ὡς
[7, 7, 4]   σφόδρα γὰρ ἔστεργεν αὐτοῦ τὴν  μητέρα.   τῇ δ' ἑβδόμῃ τῶν ἡμερῶν
[7, 10, 1]   δὲ καὶ Σουρία Ἰωάβου  μήτηρ   ἀδελφαὶ ἦσαν Δαυίδου. ὡς δ'
[7, 6, 2]   αὐτούς. δὲ πρὸς τῇ  μητροπόλει   τῶν Ἀμμανιτῶν Ἀραβαθᾶ κατεστρατοπεδεύσατο. τῶν
[7, 11, 8]   ἀπ' αὐτῶν: σὺ δὲ σπουδάζεις  μητρόπολιν   Ἰσραηλιτῶν καταβαλεῖν καὶ πορθῆσαι μηδὲν
[7, 6, 3]   διέφθειρε καὶ αὐτοὺς εἰς τὴν  μητρόπολιν   συγκλείσας Ἀραβαθὰ ἐπολιόρκει. ~(Συνέπεσε δὲ
[7, 1, 4]   ὧν μὲν πρεσβύτατος ἐκ  μητρὸς   Ἀχίνας γενόμενος Ἀμνὼν ἐκλήθη,
[7, 10, 1]   πατρὸς μὲν γὰρ ἦν Ἰεθράου  μητρὸς   δὲ Ἀβιγαίας, αὕτη δὲ καὶ
[7, 8, 3]   πρὸς τὸν πάππον τὸν πρὸς  μητρὸς   δυναστεύοντα τῆς ἐκεῖ χώρας, καὶ
[7, 8, 1]   ὄνομα, τῆς δ' αὐτῆς Ἀψαλώμῳ  μητρὸς   κεκοινωνηκυῖα. ταύτης πρεσβύτατος τῶν
[7, 7, 2]   κατ' αὐτήν, ἀλλὰ χώμασι καὶ  μηχαναῖς   ἐκπολιορκήσαντας καὶ παραστησαμένους τὴν μὲν
[7, 9, 6]   πατὴρ αὑτὸν εἰς πολιορκίαν περικλείσῃ,  μηχανήμασι   καὶ ὀρύγμασιν ὑπονόμοις καθαιρήσομεν ἐκείνην
[7, 7, 2]   τείχει προσβαλόντας, δέον ὑπονόμοις καὶ  μηχανήμασιν   ἑλεῖν πειρᾶσθαι τὴν πόλιν, καὶ
[7, 8, 1]   τυγχανούσης ὁμοπατρίας, ὁδὸν αὐτῷ καὶ  μηχανὴν   εἰς τὸ περιγενέσθαι τῶν εὐκταίων
[7, 15, 3]   ἦσαν γὰρ ὑπὸ τὴν γῆν  μηχανικῶς   κεκηδευμέναι πρὸς τὸ μὴ φανεραὶ
[7, 1, 5]   συμφορᾶς. καὶ διὰ τοῦτο χαλεπώτερα  μηχανῶνται   καὶ τολμῶσιν ἐν φόβῳ ἔργα
[7, 2, 2]   τῶν πρὸς τροφὴν πάντων καὶ  μιᾷ   γνώμῃ βασιλεύειν τὸν Δαυίδην ἐκύρωσαν.
[7, 11, 5]   ἐλθοῦσαν, ὡς δεῖν ὁμοῦ πάντας  μιᾷ   γνώμῃ ποιεῖσθαι τὴν ἀπάντησιν. οἱ
[7, 12, 4]   ἀδελφὸς Ἀβεσσαῖος: καὶ γὰρ οὗτος  μιᾷ   ἡμέρᾳ τῶν πολεμίων ἑξακοσίους ἀπέκτεινε.
[7, 10, 3]   τρία μὲν ἄρρενα, θυγάτηρ δὲ  μία   Θωμάρα τοὔνομα, ὡς προειρήκαμεν. συνοικησάσης
[7, 14, 3]   κόρης, εὑρίσκετ' ἐν πόλει γυνὴ  μία   πασῶν τὸ εἶδος ἀρίστη γυναικῶν
[7, 7, 3]   τῷ πένητι δ' ἀμνὰς ὑπῆρχε  μία.   ταύτην μετὰ τῶν τέκνων αὐτοῦ
[7, 9, 4]   μᾶλλον Σαμούις βλασφημῶν διετέλει,  μιαιφόνον   καὶ πολλῶν ἀρχηγὸν κακῶν ἀποκαλῶν.
[7, 11, 5]   μὲν λαὸς ἕνδεκα μοίρας ἔχει,  μίαν   δ' ὑμεῖς, καὶ πρεσβύτεροι ἐσμέν,
[7, 14, 7]   τῆς Ἰθαμάρου ὀκτώ, διέταξέ τε  μίαν   πατριὰν διακονεῖσθαι τῷ θεῷ ἐπὶ
[7, 11, 8]   ναμιν τοσαύτην καὶ τηλικαύτην ἀνταίρειν  μίαν   πόλιν; πείθει τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντας
[7, 8, 1]   παῦσαι δ' οὕτως ἀδίκου καὶ  μιαρᾶς   ἐπιθυμίας, ἐξ ἧς ὀνείδη καὶ
[7, 8, 5]   τριῶν μὲν ἀρρένων πατὴρ γενόμενος  μιᾶς   δὲ θυγατρὸς τὴν μορφὴν ἀρίστης,
[7, 1, 6]   γένοιτ' ἀνδρὸς ἀγαθοῦ τετελευτηκότος, οὐ  μικρὰ   δὲ τοῖς Ἑβραίων πράγμασι βλάβη
[7, 8, 4]   τὸ γῆρας καὶ τὴν παρὰ  μικρὸν   ἀπαιδίαν, ἀλλ' ἵνα βέβαια τὰ
[7, 14, 5]   θεὸν Σολόμωνι εὐμενῆ γενέσθαι μηδὲ  μικρὸν   διαλιπόντες ἀναβιβάζουσιν ἐπὶ τὴν ἡμίονον
[7, 1, 5]   παρὼν πρὸς αὐτὸν Ἀβεννῆρος καὶ  μικρὸν   ἔμπροσθεν ἀπηλλαγμένος ἐπὶ συνθήκαις καὶ
[7, 8, 3]   παρ' ἐλπίδας ὁρῶν οὓς ἀκηκόει  μικρὸν   ἔμπροσθεν ἀπολωλότας. ἦν δὲ παρὰ
[7, 13, 4]   ὅτε τὴν πόλιν κατεστρέψατο, ὡς  μικρὸν   ἔμπροσθεν ἐδηλώσαμεν. τοῦ δὲ Ὀροννᾶ
[7, 11, 8]   γυνὴ τὰ παρὰ τοῦ Ἰωάβου  μικρὸν   ἐπισχεῖν δεηθεῖσα, τὴν γὰρ κεφαλὴν
[7, 9, 6]   ἡμετέρων οἱ μὲν ἐκείνου πρὸς  μικρὸν   ὑποχωρήσουσιν, αὐτοὶ δὲ θαρσήσαντες ὡς
[7, 3, 3]   αὐτὸν γενομένην τὸν βασιλέα, ἣν  μικρὸν   ὕστερον εὐκαιρότερον σημανῶ. ἔγημε δὲ
[7, 7, 2]   μνήμην ἔχειν, ὡς τὰ μὲν  μιμεῖσθαι   τὰ δὲ φυλάττεσθαι. ἐπεὶ δὲ
[7, 6, 2]   αὐτοῦ στρατιὰν οὐκ ἔμειναν, ἀλλὰ  μιμησάμενοι   τοὺς συμμάχους εἰς τὴν πόλιν
[7, 10, 5]   καὶ τὴν σὴν γενεὰν δοκεῖς  μισεῖν,   στέργειν δὲ τοὺς ἐχθροτάτους καὶ
[7, 6, 3]   τῶν πέραν Εὐφράτου Σύρων βασιλέα  μισθοῦνται   τοῦτον ἐπὶ συμμαχίᾳ, ἔχοντα μὲν
[7, 6, 1]   αὐτὸν ἐπὶ τούτῳ γενέσθαι τῷ  μισθῷ   παρεκάλεσαν καὶ Σουβάν: ἦσαν δὲ
[7, 8, 1]   κέντροις μυωπιζόμενος βιάζεται τὴν ἀδελφήν.  μῖσος   δ' εὐθέως μετὰ τὴν κορείαν
[7, 4, 3]   τὸ γινόμενον ποιησάμενος λόγον.  Μιχάλη   αὕτη Δαυίδῃ μὲν συνοικοῦσα παῖδας
[7, 4, 3]   αὑτοῦ παραγίνεται. ~(Παραστᾶσα δὲ αὐτῷ  Μιχάλη   γυνὴ Σαούλου δὲ θυγάτηρ
[7, 4, 2]   κροτοῦντος, ὥστε καὶ τὴν γυναῖκα  Μιχάλην   Σαούλου δὲ θυγατέρα τοῦ πρώτου
[7, 5, 5]   δ' αὐτῷ καὶ παῖς, ὃν  Μίχανον   προσηγόρευσε. ~(Καὶ οἱ μὲν περιλειφθέντες
[7, 6, 1]   δὲ καὶ τὸν ἐκ τῆς  Μιχᾶς   καλουμένης χώρας βασιλέα καὶ τέταρτον
[7, 8, 5]   διακοσίους: οὗτοι δ' εἰσὶ πέντε  μναῖ.   διέτριψε μέντοι γε ἐν Ἱεροσολύμοις
[7, 15, 3]   φανεραὶ εἶναι τοῖς εἰς τὸ  μνῆμα   εἰσιοῦσιν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων
[7, 15, 3]   οἶκον τῶν ἐν τῷ Δαυίδου  μνήματι   καὶ βαστάσας τρισχίλια τάλαντα μέρος
[7, 1, 3]   καὶ θάψαντες ἐν τῷ πατρῴῳ  μνήματι   πρὸς Δαυίδην εἰς Γιβρῶνα παρεγένοντο.
[7, 11, 3]   ὑπὲρ αὐτῶν τιμωρίας εἶχεν  μνήμη.   φίλον δὲ σὸν ἔκρινας ἐμὲ
[7, 10, 1]   προθυμίαν ἐναποδείξασθαι καὶ πίστιν καὶ  μνήμην,   εἴ τινος τῶν μετρίως ἐχόντων
[7, 7, 2]   ὡς ἑτέρως ἐνίοις αὐτοῖς κινδύνοις  μνήμην   ἔχειν, ὡς τὰ μὲν μιμεῖσθαι
[7, 3, 3]   καὶ πέντε. ~(Ποιήσομαι δὲ καὶ  μνήμην   Ὀρόνα πλουσίου μὲν ἀνδρὸς τῶν
[7, 9, 3]   διὰ τὴν ὑπάρχουσαν ταραχὴν εἰς  μνήμην   ὧν εὐηργέτησεν αὐτοὺς Σαοῦλος. ἀγανακτήσας
[7, 7, 2]   τῆς ἐπιβολῆς αἰσχρῶς ἀπέθανεν: οὗ  μνημονεύοντας   ἔδει μὴ προσιέναι τῷ τείχει
[7, 5, 5]   ἀγαθοῖς οἷς εἶχεν ἔτι καὶ  μνημονικώτατος   τῶν εὖ ποιησάντων παρὰ τὸν
[7, 14, 8]   κτηνῶν, ὧν οὐκ ἀναγκαῖον ἡγησάμην  μνησθῆναι   τῶν ὀνομάτων. ~(Ὡς δ' ἕκαστα
[7, 14, 6]   παρ' αὐτοῦ λαβεῖν, ὥστε μὴ  μνησικακῆσαι   μηδ' ἐργάσασθαι δεινὸν αὐτὸν μηδέν.
[7, 8, 4]   βέβαια τὰ παρὰ τῆς σῆς  μοι   φιλανθρωπίας, τῷ σαυτοῦ παιδὶ
[7, 11, 4]   τὸν δ' υἱὸν Ἀχίμανον ἄφες  μοι:   πάντων γὰρ αὐτῷ μετα δώσω
[7, 10, 2]   οὐδ' εἰ χιλίους, εἶπεν, ἔμελλές  μοι   παρέξειν, τοῦτ' ἂν διέθηκά μου
[7, 8, 5]   δὴ δέομαί σου παρόντος ἡμερῶσαί  μοι   τὸν γεγεννηκότα: ὡς ἔγωγε δεινοτέραν
[7, 10, 5]   αἰκιζόμενος καὶ τέκνον, ἐκβοῶν, εἴθε  μοι   τὸν θάνατον ἐπελθεῖν ἐγένετο καὶ
[7, 8, 5]   ἀμελοῦντα τῶν ἐντολῶν, ἃς ἵνα  μοι   τὸν πατέρα διαλλάξῃς ἐποιούμην. καὶ
[7, 2, 1]   Σαούλου φονέα καὶ τὸν κομίσαντά  μοι   τὸν χρυσοῦν αὐτοῦ στέφανον ἠμυνάμην,
[7, 9, 4]   οὐ γὰρ δὴ τοῦ προσλυσσῶντός  μοι   τούτου κυνὸς αἰδώς τις
[7, 15, 1]   αὐτῶν παρὰ τὴν φυγὴν ὑπῆρξέ  μοι   χρεολυτοῦμεν. καὶ τὸν Γήρα δὲ
[7, 10, 1]   αὐτοῦ Ἀβεσσαίῳ, τὴν δὲ τρίτην  μοῖραν   ἐνεχείρισεν Ἐσθαίῳ συνήθει μὲν ὄντι
[7, 11, 5]   τοῦθ' μὲν λαὸς ἕνδεκα  μοίρας   ἔχει, μίαν δ' ὑμεῖς, καὶ
[7, 14, 8]   κατέστησε δὲ καὶ ἄρχοντα ἑκάστης  μοίρας   ὃν ἀγαθὸν ᾔδει καὶ δίκαιον,
[7, 11, 6]   ἔχει τις ἡμῶν παρὰ Δαυίδου  μοίρας   οὔτε κλῆρον παρὰ τῷ Ἰεσσαίου
[7, 14, 8]   διεμέρισε τὴν στρατιὰν εἰς δώδεκα  μοίρας   σὺν ἡγεμόσι καὶ ἑκατοντάρχοις καὶ
[7, 14, 8]   ταξιάρχαις. εἶχεν δ' ἑκάστη τῶν  μοιρῶν   δισμυρίους καὶ τετρακισχιλίους, ὧν ἐκέλευσε
[7, 8, 5]   τὸ βάθος τῆς κόμης, ὡς  μόλις   αὐτὴν ἡμέραις ἀποκείρειν ὀκτὼ σταθμὸν
[7, 5, 1]   μὲν αὐτῶν ἠφάνισεν, ἑκατὸν δὲ  μόνα   προσέταξεν αὑτῷ φυλαχθῆναι. ~(Ἀκούσας δὲ
[7, 11, 6]   πάντες ἠκολούθησαν ἐκείνῳ Δαυίδην καταλιπόντες:  μόνη   δ' αὐτῷ παρέμεινεν Ἰούδα
[7, 2, 2]   μυριάδες: αὕτη γὰρ φυλὴ  μόνη   πᾶσα πρὸς Δαυίδην συνῆλθεν: οὗτοι
[7, 10, 4]   αὐτῷ τὴν ἀγγελίαν ἐφεῖναι, περὶ  μόνης   γὰρ αὐτὴν ποιήσεσθαι τῆς νίκης
[7, 3, 2]   ὃν τῆς Ἰούδα φυλῆς ἦρξε  μόνης   ἐν Γιβρῶνι ἐγένετο ἔτη ἑπτὰ
[7, 14, 4]   Ἰώαβον καὶ τὸν ἀρχιερέα Ἀβιάθαρον,  μόνοι   δ' ἀντέπραττον ἀρχιερεὺς Σάδωκος
[7, 15, 2]   συμφοραῖς ὑπάρχοντας δίκαιος φιλάνθρωπος,  μόνοις   δικαιότατα βασιλεῦσιν εἶναι προσῆκε, μηδὲν
[7, 12, 2]   ἠρίστευσεν Ἐφὰν συγγενὴς αὐτοῦ:  μονομαχήσας   γὰρ τῷ πάντων ἀνδρειοτάτῳ Παλαιστίνων
[7, 12, 2]   αὐτοὺς ὑπὸ Δαυίδου στρατιᾶς τούτῳ  μονομαχήσας   Ἰωνάθης Σουμᾶ υἱὸς ἀνεῖλέ
[7, 1, 3]   εἶχεν: οὐ γὰρ ἀνθρώπους ἐνίκα  μόνον,   ἀλλὰ καὶ ἵππῳ καταστάντα εἰς
[7, 4, 2]   ἐν τῇ πόλει, ἐκείνου διότι  μόνον   ἐξέτεινε τὴν χεῖρα πρὸς αὐτὴν
[7, 1, 1]   τὸν Σαοῦλον εὔνοιαν, ὡς μὴ  μόνον   ἐπὶ τεθνηκότι χαλεπῶς ἐνεγκεῖν πολλάκις
[7, 2, 1]   αὐτοῖς ἔσται παρ' αὐτῷ αἴτιον,  μόνον   εὑρόντες μεσημβρίζοντα καὶ κοιμώμενον τὸν
[7, 11, 3]   ταύταις δυνάμενος. οὐ τοῦτο δὲ  μόνον   ἠδίκησέ μου τὴν πρὸς σέ,
[7, 4, 1]   τοῦ πολέμου κοινωνῆσαι, καὶ  μόνον   ἦν αἴτιον τοσαυτάκις αὐτοῖς νικωμένοις
[7, 5, 4]   θεῷ. οὐκ αὐτῷ δὲ πολεμοῦντι  μόνον   καὶ τῆς στρατιᾶς ἡγουμένῳ τὸ
[7, 11, 1]   δὲ παρ' αὐτοῦ μὴ διαλλαγὴν  μόνον,   τοῦτο γὰρ ἤδη γέγονεν, ἀλλὰ
[7, 14, 3]   γυναικῶν Ἀβισάκη τοὔνομα, συγκοιμωμένη  μόνον   τῷ βασιλεῖ συνεθέρμαινεν αὐτόν: ὑπὸ
[7, 10, 4]   ἐκβαλὼν τῶν ὁδῶν, καὶ γὰρ  μόνος   αὐτὴν ἐγίνωσκε, τὸν Χουσὶν φθάνει.
[7, 1, 5]   εἰς τὸ ἐρημότερον τῆς πύλης  μόνος   αὐτὸς ὢν σὺν Ἀβεσσαίῳ τῷ
[7, 12, 4]   πλῆθος τῶν Παλαιστίνων καὶ φευγόντων  μόνος   ἔμεινε καὶ συμπεσὼν τοῖς πολεμίοις
[7, 7, 1]   καθ' κινδυνεύσει μαχόμενος ἀπολειφθεὶς  μόνος:   τοὺς γὰρ> συμπαραστάτας ἀναχωρῆσαι ἐκ
[7, 12, 4]   δύναμιν φοβηθέντες οὐχ ὑπέμειναν, ὑπέστη  μόνος   ὡς στράτευμα καὶ τάξις, καὶ
[7, 13, 3]   τοῖς Ἑβραίοις. ἀπέθνησκον δ' οὐ  μονοτρόπως   οὐδ' ὥστε ῥᾴδιον κατανοῆσαι γενέσθαι
[7, 12, 4]   ὀκτὼ καὶ τριάκοντα, ὧν πέντε  μόνων   διηγήσομαι τὰ ἔργα: φανερὰς γὰρ
[7, 11, 5]   ἀδελφοί, θαυμάζομεν ὑμᾶς αὑτῶν ἀποκαλοῦντας  μόνων   συγγενῆ τὸν βασιλέα: γὰρ
[7, 8, 5]   γενόμενος μιᾶς δὲ θυγατρὸς τὴν  μορφὴν   ἀρίστης, ἣν Σολόμωνος υἱὸς
[7, 14, 11]   ἐπιούσῃ θυσίας τῷ θεῷ παρέστησαν  μόσχους   χιλίους καὶ κριοὺς τοσούτους καὶ
[7, 12, 4]   εἶπεν, ἔχομεν ἐν τῇ πατρίδι  μου:   καὶ μάλιστα τὸ ἐν τῷ
[7, 11, 3]   οὐ τοῦτο δὲ μόνον ἠδίκησέ  μου   τὴν πρὸς σέ, δέσποτα, εὐσέβειαν,
[7, 8, 4]   ἤδη σου τῇ χρηστότητι κατοικτείραντός  μου   τὸ γῆρας καὶ τὴν παρὰ
[7, 10, 2]   μοι παρέξειν, τοῦτ' ἂν διέθηκά  μου   τὸν τοῦ δεσπότου παῖδα, καὶ
[7, 14, 2]   χρυσοῦ μὲν ἤδη τάλαντα συνειλεγμένα  μύρια,   δέκα δ' ἀργύρου μυριάδας ταλάντων,
[7, 14, 10]   καὶ στατῆρας μυρίους, ἀργυρίου δὲ  μύρια   τάλαντα, καὶ σιδήρου μυριάδας ταλάντων
[7, 9, 6]   μετ' ὀλίγων αὐτὸς πολλὰς ἔχων  μυριάδας   βουλομένων τὴν περὶ σὲ σπουδὴν
[7, 14, 9]   πολὺν παρεσκευασάμην καὶ ἀργύρου ταλάντων  μυριάδας   δέκα, δὲ θεὸς ἐκώλυσέ
[7, 14, 11]   καὶ τὰς εἰρηνικὰς θυσίας πολλὰς  μυριάδας   ἱερείων κατασφάξαντες. καὶ δι' ὅλης
[7, 6, 3]   αὐτῶν πεζῶν μὲν εἰς τέσσαρας  μυριάδας   ἱππέων δὲ εἰς ἑπτακισχιλίους, ἔτρωσε
[7, 14, 1]   ἐξαριθμηθῆναι καὶ εὑρέθησαν εἰς ὀκτὼ  μυριάδας   καὶ δέκα. ἐκ τούτων ἀπέδειξε
[7, 14, 2]   ἔχεις δὲ καὶ λατόμων πολλὰς  μυριάδας   καὶ τεκτόνων: ἂν δέ τι
[7, 4, 1]   αὐτοῖς νικωμένοις καὶ πολλὰς ἀποβαλοῦσι  μυριάδας   μετὰ μείζονος ἐπιέναι τοῖς Ἑβραίοις
[7, 6, 3]   μὲν ἀρχιστράτηγον Σέβεκον, πεζῶν δὲ  μυριάδας   ὀκτὼ καὶ ἱππέων μυρίους. γνοὺς
[7, 14, 10]   δὲ μύρια τάλαντα, καὶ σιδήρου  μυριάδας   ταλάντων πολλάς: καὶ εἴ τινι
[7, 14, 2]   συνειλεγμένα μύρια, δέκα δ' ἀργύρου  μυριάδας   ταλάντων, χαλκόν τε καὶ σίδηρον
[7, 2, 2]   Ζαβουλωνίτιδος φυλῆς ὁπλιτῶν ἐπιλέκτων πέντε  μυριάδες:   αὕτη γὰρ φυλὴ μόνη
[7, 2, 2]   δόρυ καὶ περικεφαλαίαν καὶ ῥομφαίαν  μυριάδες   δώδεκα: καὶ αἱ λοιπαὶ φυλαὶ
[7, 13, 1]   βασιλεὺς Δαυίδης βουλόμενος γνῶναι πόσαι  μυριάδες   εἰσὶ τοῦ λαοῦ, τῶν Μωυσέος
[7, 13, 3]   φθείρειν αὐτοὺς ἕως ὥρας ἀρίστου  μυριάδες   ἑπτά. ἐξέτεινε δὲ ἄγγελος
[7, 13, 1]   Ἰούδα φυλὴ καθ' ἑαυτὴν τεσσαράκοντα  μυριάδες   ἦσαν. ~(Τῶν δὲ προφητῶν δηλωσάντων
[7, 13, 1]   τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν ἀριθμὸς ἐνενήκοντα  μυριάδες   ὅπλα βαστάζειν καὶ στρατεύεσθαι δυναμένων,
[7, 6, 1]   τοῖς βασιλεῦσι τούτοις πεζοῦ δύο  μυριάδες.   προσεμισθώσαντο δὲ καὶ τὸν ἐκ
[7, 2, 2]   ἐκ δὲ τῆς Ἀσήρου φυλῆς  μυριάδες   τέσσαρες. ἐκ δὲ τῶν δύο
[7, 10, 2]   δὲ Δαυίδου στρατιωτῶν ἵνα τοσούτων  μυριάδων   κρατήσωσι φιλοτιμουμένων, ἔρις ἐγένετο καρτερά,
[7, 1, 1]   πολλῶν μὲν ἀναιρεθεισῶν τοῖς Ἑβραίοις  μυριάδων,   πεσόντος δὲ καὶ τοῦ βασιλέως
[7, 13, 3]   τὸ μὲν κακὸν ἓν ἦν,  μυρίαις   δ' αὐτοὺς αἰτίαις καὶ προφάσεσιν
[7, 2, 2]   τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς τοῦ ἡμίσους  μύριοι   ὀκτακισχίλιοι τῶν δυνατωτάτων> ἐκ δὲ
[7, 14, 10]   εἰσοίσειν τάλαντα πεντακισχίλια καὶ στατῆρας  μυρίους,   ἀργυρίου δὲ μύρια τάλαντα, καὶ
[7, 5, 4]   τὴν τῶν Ἰδουμαίων νίκην ἔδωκε:  μυρίους   γὰρ αὐτῶν καὶ ὀκτακισχιλίους Ἀβεσσαῖος
[7, 6, 3]   δὲ μυριάδας ὀκτὼ καὶ ἱππέων  μυρίους.   γνοὺς δ' τῶν Ἑβραίων
[7, 9, 6]   πολέμου τοῦ πρὸς τὸν πατέρα.  μυρίους   δ' αὐτὸν ἐπιλέκτους αἰτήσαντος ἐκείνου
[7, 6, 1]   Ἴστοβον ὄνομα, καὶ τούτους ἔχοντας  μυρίους   καὶ δισχιλίους ὁπλίτας. ~(Οὐ κατεπλάγη
[7, 1, 5]   κτήσασθαι γὰρ αὐτὰ ποθοῦντες διὰ  μυρίων   κακῶν λαμβάνουσι, καὶ δείσαντες ἀποβαλεῖν
[7, 9, 8]   διαλεχθεὶς καὶ παρελθὼν εἰς τὸ  μυχαίτατον   τῆς οἰκίας ἀνήρτησεν ἑαυτόν. καὶ
[7, 8, 1]   καὶ τοῖς τοῦ πάθους κέντροις  μυωπιζόμενος   βιάζεται τὴν ἀδελφήν. μῖσος δ'
[7, 5, 1]   τῇ τῶν Ἑβραίων ἐπὶ τοὺς  Μωαβίτας   τὸν πόλεμον μετήγαγε, καὶ τὰ
[7, 12, 4]   ὑπ' ἀδελφῶν διασήμων ἐν τῇ  Μωαβίτιδι   χώρᾳ κατ' ἀρετὴν ἐκράτησεν αὐτῶν.
[7, 14, 2]   καὶ τοὺς νόμους οὓς διὰ  Μωυσέος   ἔδωκεν ἡμῖν φύλαττε καὶ τοῖς
[7, 14, 10]   τοὺς θησαυρούς, ὧν ἐπετρόπευεν  Μωυσέος   ἔκγονος Ἴαλος. ~(Ἐπὶ τούτοις ἥσθη
[7, 13, 1]   μυριάδες εἰσὶ τοῦ λαοῦ, τῶν  Μωυσέος   ἐντολῶν ἐκλαθόμενος, ὃς προεῖπεν ἐὰν
[7, 14, 7]   ὀκτώ. τοὺς δ' ἀπογόνους τοὺς  Μωυσέος   ἐτίμησεν: ἐποίησε γὰρ αὐτοὺς φύλακας
[7, 15, 1]   τοὺς νόμους, οὓς αὐτὸς διὰ  Μωυσέος   κατέπεμψεν ἡμῖν, καὶ μήτε χάριτι
[7, 4, 4]   τῷ θεῷ κατασκευάσαι ναόν, ὡς  Μωυσῆς   εἶπε, καὶ περὶ τούτων Νάθᾳ
[7, 14, 7]   τῷ θεῷ, καθὼς αὐτοῖς ἐπέστειλε  Μωυσῆς.   ~(Μετὰ ταῦτα διεμέρισε τὴν στρατιὰν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 27/08/2009