Liv., chap., par.
[7, 15, 1]	παρέχων, ὁποῖον εἶναί τε δεῖ	κἀγὼ	δὲ παρακαλῶ, καθέξεις ἡμῶν τὴν
[7, 9, 5]	ὦ δέσποτα, γεγενημένων εἰκότως ἕπομαι	κἀγώ:	τὴν γὰρ βασιλείαν ἔλαβες παρὰ
[7, 14, 9]	μηδένα τούτων δυσχεράναντα, οὕτως ἀξιῶ	κἀγὼ	τοὺς ἐμαυτοῦ παῖδας μὴ στασιάζειν
[7, 6, 2]	γὰρ ἐπικουρικὸν ἐν τῷ πεδίῳ	καθ'	αὑτὸ ἐτάχθη, τὸ δὲ τῶν
[7, 13, 1]	δυναμένων, ἡ δὲ Ἰούδα φυλὴ	καθ'	ἑαυτὴν τεσσαράκοντα μυριάδες ἦσαν. ~(Τῶν
[7, 9, 1]	ὁπλοφόροι περὶ αὐτὸν ἦσαν πεντήκοντα:	καθ'	ἑκάστην δ' ἡμέραν ὄρθριος πρὸς
[7, 5, 5]	Ἱεροσόλυμα κομίζειν, ἄγειν τε αὐτὸν	καθ'	ἑκάστην ἡμέραν ἐπὶ τὴν αὐτοῦ
[7, 8, 1]	τὴν διάνοιαν ὀξύς. ὁρῶν οὖν	καθ'	ἑκάστην πρωίαν τὸν Ἀμνῶνα μὴ
[7, 1, 1]	δὲ ταύτην γενέσθαι τὴν μάχην	καθ'	ἣν ἡμέραν καὶ Δαυίδης τοὺς
[7, 7, 1]	μέρος τῶν πολεμίων τάξαι καὶ	καθ'	ὃ κινδυνεύσει μαχόμενος ἀπολειφθεὶς μόνος:
[7, 12, 4]	καὶ μάχης οἱ τρεῖς ἐπεδείξαντο.	καθ'	ὃν δὲ καιρὸν ἐν Ἱεροσολύμοις
[7, 7, 1]	τὴν τοῦ βασιλέως προαίρεσιν ἀναγνούς,	καθ'	ὃν ᾔδει τόπον τοὺς πολεμίους
[7, 3, 2]	Χαναναίους στρατείας καὶ τοῦ πολέμου,	καθ'	ὃν κρατήσας αὐτῶν κατένειμε ταύτην
[7, 7, 1]	μὴ κατ' ἐκεῖνον τὸν τόπον,	καθ'	ὃν Οὐρίαν συνέβαινε τετάχθαι, φθάσαντες
[7, 9, 8]	παρασχεῖν αὑτὸν εἰς κόλασιν Δαυίδῃ,	καθ'	οὗ πάντα συνέπραττεν Ἀψαλώμῳ. ταῦτα
[7, 9, 6]	περικλείσῃ, μηχανήμασι καὶ ὀρύγμασιν ὑπονόμοις	καθαιρήσομεν	ἐκείνην τὴν πόλιν. ταῦτ' εἰπὼν
[7, 14, 10]	διακονίας ἄλλα τρισχίλια τάλαντα χρυσοῦ	καθαροῦ	παρέξειν ἔλεγεν εἰς τὸ ἄδυτον
[7, 10, 4]	αὐτὴν ἐγίνωσκε, τὸν Χουσὶν φθάνει.	καθεζομένῳ	δὲ Δαυίδῃ μεταξὺ τῶν πυλῶν
[7, 9, 8]	τοιούτου θανάτου δικαστὴν αὑτῷ γενόμενον	καθελόντες	ἐκ τῆς ἀγχόνης ἐκήδευσαν οἱ
[7, 15, 1]	τε δεῖ κἀγὼ δὲ παρακαλῶ,	καθέξεις	ἡμῶν τὴν βασιλείαν τῷ γένει
[7, 7, 1]	γὰρ αὐτὴν κατὰ τοὺς πατρίους	καθήκει	νόμους μεμοιχευμένην, μετακαλεῖται τὸν Ἰωάβου
[7, 14, 5]	ὤμοσα, καὶ τοῦτον ἐπὶ τοὐμοῦ	καθιεῖσθαι	θρόνου: καὶ τοῦτο ἔσται τή
[7, 14, 5]	εἰς τὸν οἶκον τὸν βασιλικὸν	καθίζουσιν	αὐτὸν ἐπὶ τοῦ θρόνου, καὶ
[7, 9, 7]	αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν. ἡ δὲ	καθιμήσασα	τοὺς νεανίσκους εἰς φρέαρ καὶ
[7, 14, 5]	εἰς αἰῶνα Σολόμωνα τὸν βασιλέα	καθίσαι	ἐπὶ τοῦ βασιλικοῦ θρόνου, ἵνα
[7, 14, 11]	τὸ βασίλειον ἀγαγόντες Σολόμωνα καὶ	καθίσαντες	αὐτὸν ἐπὶ θρόνου τοῦ πατρῴου
[7, 11, 8]	ἀποδείκνυται πάλιν τοῦ λαοῦ στρατηγός.	καθίστησι	δὲ καὶ Βαναῖον ὁ βασιλεὺς
[7, 8, 5]	δεινοτέραν τῆς φυγῆς κρίνω τὴν	κάθοδον	ἔτι τοῦ πατρὸς ἐν ὀργῇ
[7, 4, 4]	ὧν τε τοῖς ἐγγόνοις αὐτοῦ	καθυπέσχετο,	τῆς προνοίας, ἣν Ἑβραίων καὶ
[7, 14, 7]	νύκτα καὶ ἡμέραν τῷ θεῷ,	καθὼς	αὐτοῖς ἐπέστειλε Μωυσῆς. ~(Μετὰ ταῦτα
[7, 4, 2]	συνελθόντος οὖν τοῦ λαοῦ παντός,	καθὼς	ἐβουλεύσαντο, παραγίνεται ὁ βασιλεὺς ἐπὶ
[7, 11, 1]	αὐτοὺς ἔχειν, τῶν δὲ πραγμάτων	καθὼς	ἤδη καὶ πρότερον ποιεῖσθαι πρόνοιαν
[7, 7, 1]	τῷ Οὐρίᾳ πάντες ἀνεχώρησαν ὀπίσω,	καθὼς	Ἰώαβος αὐτοῖς προεῖπεν: αἰσχυνθεὶς δ'
[7, 15, 3]	καὶ διέλυσεν οὕτως τὴν πολιορκίαν,	καθὼς	καὶ ἐν ἄλλοις δεδηλώκαμεν. μετὰ
[7, 14, 4]	λόγον αἰτησα μένη πάντ' αὐτῷ	καθὼς>	ὁ προφήτης ὑπέθετο διεξέρχεται τό
[7, 14, 7]	τοῖς ὀργάνοις οἷς Δαυίδης κατεσκεύασε,	καθὼς	προειρήκαμεν. διεμέρισε δ' αὐτοὺς καὶ
[7, 9, 8]	δὲ Δαυίδης διαβὰς τὸν Ἰόρδανον,	καθὼς	προειρήκαμεν, εἰς Παρεμβολὰς καλλίστην καὶ
[7, 1, 6]	τετολμημένων αὐτοῖς ἀμοιβὴν τὸ θεῖον.	καὶ	Ἀβεννῆρος μὲν εἰς τοιοῦτο κατέστρεψε
[7, 1, 6]	δ' ἐπίστασθε, ὡς οὐδὲν Ἰώαβον	καὶ	Ἀβεσσαῖον τοὺς Σαρουίας παῖδας ποιεῖν
[7, 1, 3]	τὸ σῶμα κομίσαντες ἐκεῖθεν Ἰώαβος	καὶ	Ἀβεσσαῖος εἰς Βηθλεέμην καὶ θάψαντες
[7, 11, 7]	ἕπεσθε τῷ στρατηγῷ αὐτοῦ Ἰωάβῳ	καὶ	Ἀβεσσαίῳ τῷ τούτου ἀδελφῷ. κειμένου
[7, 11, 8]	Σουσὰν δὲ γραμματέα, Σάδωκον δὲ	καὶ	Ἀβιάθαρον ἀπέφηνεν ἱερεῖς. ~(Μετὰ δὲ
[7, 9, 7]	δὲ πρὸς τοὺς ἀρχιερέας Σάδωκον	καὶ	Ἀβιάθαρον καὶ τήν τε Ἀχιτοφέλου
[7, 14, 4]	δὲ καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον	καὶ	Ἀβιάθαρον καὶ τοὺς ἄρχοντας τῆς
[7, 11, 1]	οὐδὲν ἧττον ἔπεμψε πρὸς Σάδωκον	καὶ	Ἀβιάθαρον τοὺς ἀρχιερέας, ἵνα τοῖς
[7, 14, 7]	διεκληρώσαντο Δαυίδου παρόντος καὶ Σαδώκου	καὶ	Ἀβιαθάρου τῶν ἀρχιερέων καὶ πάντων
[7, 1, 3]	Νήρου δὲ παῖς ἀνὴρ δραστήριος	καὶ	ἀγαθὸς τὴν φύσιν, ὡς ἔγνω
[7, 15, 1]	διὰ ζηλοτυπίαν δύο στρατηγοὺς δικαίους	καὶ	ἀγαθούς, Ἀβεννῆρόν τε τὸν Νήρου
[7, 14, 8]	τε τῶν θησαυρῶν καὶ κωμῶν	καὶ	ἀγρῶν ἄλλους καὶ κτηνῶν, ὧν
[7, 9, 1]	εἶναι τῷ πατρὶ τάχ' αὐτῷ	καὶ	ἀδίκως ἐπταικότων τῶν περὶ τὴν
[7, 4, 2]	τὸ πλῆθος ὑμνοῦντες τὸν θεὸν	καὶ	ᾄδοντες πᾶν εἶδος μέλους ἐπιχώριον
[7, 2, 2]	περικεφαλαίαν καὶ ῥομφαίαν μυριάδες δώδεκα:	καὶ	αἱ λοιπαὶ φυλαὶ ῥομφαίαις ἐχρῶντο.
[7, 12, 4]	οὐκ ἔπιεν ὁ βασιλεὺς κινδύνῳ	καὶ	αἵματι φήσας ἀνθρώπων αὐτὸ κεκομίσθαι
[7, 10, 5]	ἑτέρῳ παραδοῦναι, τότε σοι πικρότερον	καὶ	ἀληθὲς ποιήσω τὸ πένθος. ταῦτ'
[7, 7, 5]	κεφαλῆς διαπαντὸς Δαυίδης. πολλὰ δὲ	καὶ	ἄλλα σκῦλα λαμπρὰ καὶ πολύτιμα
[7, 3, 3]	ὕστερον εὐκαιρότερον σημανῶ. ἔγημε δὲ	καὶ	ἄλλας γυναῖκας πρὸς ταῖς οὔσαις
[7, 15, 3]	πολιορκίαν καὶ τὴν στρατιὰν ἀπαγαγεῖν	καὶ	ἀλλαχόθεν οὐκ εὐπορῶν, ἀνοίξας ἕνα
[7, 7, 1]	μέσῳ ἅμα δ' αὐτῷ τινες	καὶ	ἄλλοι τελευτᾷ συγκαταπεσόντων ἑτέρων. ~(Τούτων
[7, 3, 1]	καὶ καταπληξόμενος εἴ τινες ἄρα	καὶ	ἄλλοι τὸν αὐτὸν ἐκείνοις τρόπον
[7, 10, 5]	μοι τὸν θάνατον ἐπελθεῖν ἐγένετο	καὶ	ἅμα σοι τελευτῆσαι” φύσει γὰρ
[7, 11, 1]	αὐτὸν κεκληρωμένων. τὰ δ' αὐτὰ	καὶ	Ἀμασᾷ τῷ στρατηγῷ προσέταξεν αὐτοὺς
[7, 3, 1]	παῖς Ἰώαβος ἔφθη τοὺς ἄλλους,	καὶ	ἀναβὰς ἐβόησε πρὸς τὸν βασιλέα
[7, 14, 5]	τοὺς περὶ τὴν αὐλὴν ὁπλίτας	καὶ	ἀναβιβάσαντας τὸν υἱὸν αὐτοῦ Σολόμωνα
[7, 6, 3]	αὐτοῖς συνάψας εἰς μάχην ἐνίκησε:	καὶ	ἀναιρεῖ μὲν αὐτῶν πεζῶν μὲν
[7, 4, 2]	ὄχλον εἱστίασε πάντα καὶ γυναιξὶ	καὶ	ἀνδράσι καὶ νηπίοις διαδοὺς κολλυρίδα
[7, 5, 2]	ἄριστος ἔδοξεν εἶναι βασιλέων ῥώμῃ	καὶ	ἀνδρείᾳ. πρὸς τούτοις δὲ καὶ
[7, 14, 2]	ἄξιος εὐσεβὴς ὢν καὶ δίκαιος	καὶ	ἀνδρεῖος, καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ
[7, 7, 2]	βληθεὶς ὑπὸ πρεσβύτιδος πέτρῳ κατέπεσε	καὶ	ἀνδρειότατος ὢν διὰ τὸ δυσχερὲς
[7, 14, 11]	Σολόμωνα δεύτερον ἔχρισαν τῷ ἐλαίῳ	καὶ	ἀπέδειξαν αὐτὸν βασιλέα καὶ Σάδωκον
[7, 12, 1]	δὲ παιδός: οὗτος ἦν μὲν	καὶ	ἀπόγονος τῶν Γιγάντων, ἔχων δὲ
[7, 1, 2]	κατοικοῦντες, ἔπεμψε πρὸς αὐτοὺς ἐπαινῶν	καὶ	ἀποδεχόμενος αὐτῶν τὸ ἔργον, καὶ
[7, 14, 10]	γένοιντο, ὅσα τε σκεύη χρυσᾶ	καὶ	ἀργυρᾶ τούτων τὸν σταθμὸν ὥρισε.
[7, 5, 4]	σκεύη τῆς ἀρχαίας κατασκευῆς χρύσεα	καὶ	ἀργύρεα καὶ χάλκεα. Δαυίδης δὲ
[7, 5, 4]	αὐτοῦ καὶ τὸν ἄλλον χρυσὸν	καὶ	ἄργυρον, ὃν ἐκ τῶν πόλεων
[7, 5, 3]	δ' ἐν αὐταῖς εὑρέθη πάμπολυς	καὶ	ἄργυρος ἔτι δὲ καὶ χαλκός,
[7, 14, 9]	διανοηθεὶς χρυσόν τε πολὺν παρεσκευασάμην	καὶ	ἀργύρου ταλάντων μυριάδας δέκα, ὁ
[7, 1, 5]	πηλίκα τολμῶσιν ἄνθρωποι πλεονεξίας ἕνεκα	καὶ	ἀρχῆς καὶ τοῦ μηδενὶ τούτων
[7, 14, 8]	χιλιάρχοις καὶ ἑκατοντάρχοις. κατέστησε δὲ	καὶ	ἄρχοντα ἑκάστης μοίρας ὃν ἀγαθὸν
[7, 1, 3]	Δαυίδου δέκα πρὸς τοῖς ἐννέα	καὶ	Ἀσάηλος, οὗ τὸ σῶμα κομίσαντες
[7, 1, 3]	μετὰ καὶ τῶν ἀδελφῶν Ἀβεσσαίου	καὶ	Ἀσαήλου καὶ πάντων τῶν Δαυίδου
[7, 7, 3]	ἠγάγετο, καταφρονηθέντος δ' ὑπ' αὐτοῦ	καὶ	ἀσεβηθέντος, ὃς ἀλλοτρίαν τε γήμας
[7, 14, 5]	εὐθὺς ἐτράπη καὶ ἑορτὴν χορεύων	καὶ	αὐλοῖς τερπόμενος, ὡς ὑπὸ τοῦ
[7, 4, 3]	τοῦ δόξαι ταῖς θεραπαινίσιν αἰσχρὸν	καὶ	αὐτῇ τὸ γινόμενον ποιησάμενος λόγον.
[7, 2, 1]	μήτε τὴν θυρωρὸν ἐγρηγορυῖαν, ἀλλὰ	καὶ	αὐτὴν ὑπό τε τοῦ κόπου
[7, 7, 3]	ἑνὸς τῶν παίδων, ἐπιβουλευθήσεσθαι δὲ	καὶ	αὐτὸν ὑπ' ἐκείνου, καὶ τὸ
[7, 6, 2]	τὸ δ' αὐτὸ τοῦτο ποιήσειν	καὶ	αὐτός, ἂν ὑπὸ τῶν Ἀμμανιτῶν
[7, 3, 2]	τοὺς Ἰεβουσαίους ἐκ τῆς ἄκρας	καὶ	αὐτὸς ἀνοικοδομήσας τὰ Ἱεροσόλυμα πόλιν
[7, 5, 5]	τῶν εὐεργεσιῶν χάριτας δυνάμενον, ὧν	καὶ	αὐτὸς ἔτυχε παρὰ Ἰωνάθου. φήσαντος
[7, 14, 4]	βασιλεῖ διαλεγομένης ὁ προφήτης εἰσελεύσεσθαι	καὶ	αὐτὸς ἔφησε καὶ τοῖς λόγοις
[7, 5, 1]	ἱπποτῶν ὡς πεντακισχιλίους. ἔλαβε δὲ	καὶ	αὐτοῦ ἅρματα χίλια, καὶ τὰ
[7, 6, 3]	γῆν αὐτῶν ἅπασαν ἐπερχόμενος διέφθειρε	καὶ	αὐτοὺς εἰς τὴν μητρόπολιν συγκλείσας
[7, 9, 6]	Ἀχιτοφέλου γνώμην αὐτῷ δηλώσας, τί	καὶ	αὐτῷ δοκεῖ περὶ αὐτῆς ἐπυνθάνετο.
[7, 15, 3]	δὴ καὶ πλοῦτον αὐτῷ πολὺν	καὶ	ἄφθονον συνεκήδευσεν, ὧν τὴν ὑπερβολὴν
[7, 10, 2]	τὸν μὲν εἰς χάσμα βαθὺ	καὶ	ἀχανὲς ῥίψαντες ἐπιβάλλουσιν αὐτῷ λίθους,
[7, 9, 5]	ἰδίους ἐνταῦθα κεκοπωμένους. ~(Ἀψαλώμου δὲ	καὶ	Ἀχιτοφέλου τοῦ συμβούλου παραγενομένων εἰς
[7, 10, 2]	περιβεβλημένῳ δρυμὸν ἀντεξάγει τὴν στρατιὰν	καὶ	Ἀψάλωμος. καὶ συμβολῆς γενομένης ἔργα
[7, 9, 2]	εἰς αὐτὰ μετ' οὐ πολὺ	καὶ	Ἀψάλωμος. ~(Ὀλίγον δὲ τῷ Δαυίδῃ
[7, 11, 1]	τοῦ λαοῦ στρατηγίαν, ἣν αὐτῷ	καὶ	Ἀψάλωμος παρέσχε. καὶ οἱ μὲν
[7, 12, 3]	πολέμων ὁ Δαυίδης καὶ κινδύνων	καὶ	βαθείας ἀπολαύων τὸ λοιπὸν εἰρήνης
[7, 14, 5]	βίον Σάδωκον μεταπέμπεται τὸν ἀρχιερέα	καὶ	Βαναίαν τὸν ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων,
[7, 14, 4]	Σάδωκος καὶ ὁ προφήτης Νάθας	καὶ	Βαναίας ὁ ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων
[7, 11, 8]	τοῦ λαοῦ στρατηγός. καθίστησι δὲ	καὶ	Βαναῖον ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῶν
[7, 9, 2]	ὡς δ' ἐπὶ θυσίαν μετεσταλμένοι:	καὶ	βασιλεὺς ὑπὸ πάντων ἀποδείκνυται τοῦτο
[7, 13, 2]	τὸν πόλεμον, ᾐτήσατο πάθος κοινὸν	καὶ	βασιλεῦσι καὶ τοῖς ἀρχομένοις, ἐν
[7, 15, 3]	τῶν ἐν τῷ Δαυίδου μνήματι	καὶ	βαστάσας τρισχίλια τάλαντα μέρος ἔδωκεν
[7, 9, 6]	σὺν αὐτῷ ζωοὺς ἀνάξειν ὑποσχομένου	καὶ	βεβαίαν τότε τὴν βασιλείαν ἔσεσθαι
[7, 9, 2]	συνήντησε δ' αὐτῷ φίλος ἀνὴρ	καὶ	βέβαιος Χουσὶς ὄνομα. τοῦτον ὁρῶν
[7, 11, 4]	αὐτῷ μετα δώσω τῶν ἀγαθῶν.	καὶ	Βεέρζελος μὲν καταλιπὼν τὸν υἱὸν
[7, 7, 3]	ἀντὶ τούτων δίκας τῷ θεῷ	καὶ	βιασθήσεσθαι μὲν αὐτοῦ τὰς γυναῖκας
[7, 5, 5]	ἀπὸ τῶν ὤμων αὐτὸ κατενεχθῆναι	καὶ	βλαβῆναι τὰς βάσεις, μαθὼν ὅπου
[7, 1, 4]	ἀγαγεῖν τὸ πλῆθος, ἵνα παρόντι	καὶ	βλεπομένῳ παραδῶσι τὴν ἀρχήν. ~(Ἐκπέμψαντος
[7, 11, 8]	πολεμίου, καταβαίνει πρὸς τοὺς πολίτας	καὶ	βούλεσθ' εἰποῦσα, κακοὶ κακῶς ἀπολέσθαι
[7, 1, 6]	Ἀβεννήρου σφαγῆς, οὔτε κατ' ἐντολὴν	καὶ	βούλησιν ἰδίαν ἀποθάνοι. ἀρὰς δὲ
[7, 7, 3]	ἀγέλας ὑποζυγίων τε καὶ θρεμμάτων	καὶ	βοῶν, τῷ πένητι δ' ἀμνὰς
[7, 1, 6]	εἰς τὸν θεὸν τὴν δεξιὰν	καὶ	βοῶν, ὡς οὔτε κοινωνὸς εἴη
[7, 1, 4]	γε ἐπιτρέποι χωρεῖν ᾗ βούλονται:	καὶ	γὰρ εἰδέναι τὸν θεὸν διὰ
[7, 10, 4]	τὴν ἐπιτομωτέραν ἐκβαλὼν τῶν ὁδῶν,	καὶ	γὰρ μόνος αὐτὴν ἐγίνωσκε, τὸν
[7, 12, 4]	ἦν ὁ Ἰωάβου ἀδελφὸς Ἀβεσσαῖος:	καὶ	γὰρ οὗτος μιᾷ ἡμέρᾳ τῶν
[7, 12, 2]	ῥοπὴ γενόμενος δόξαν ἀριστείας ἀπηνέγκατο:	καὶ	γὰρ οὗτος ὁ Παλαιστῖνος ηὔχει
[7, 11, 5]	μὴ δυσχεραίνειν αὐτοὺς ἠξίουν προληφθέντας:	καὶ	γὰρ συγγενεῖς ὄντες αὐτοῦ καὶ
[7, 8, 4]	ἀλλ' ὅπως εἴη σὺν αὐτῷ,	καὶ	γὰρ τὰ τῆς ὀργῆς ὑπὸ
[7, 14, 11]	ἤρξατο μεγάλῃ βοῇ πατέρα τε	καὶ	γένεσιν τῶν ὅλων ἀποκαλῶν καὶ
[7, 7, 4]	γυναικὶ Βεεθσαβῇ ἔγκυον αὐτὴν ἐποίησε,	καὶ	γεννησαμένης ἄρρεν παιδίον Σολόμωνα τοῦτον
[7, 4, 1]	τὴν δύναμιν ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους:	καὶ	γενομένης συμβολῆς αὐτὸς κατόπιν αἰφνιδίως
[7, 12, 1]	αὐτοῖς καὶ τρεψάμενος ἐμονώθη διώκων	καὶ	γενόμενος ἔκλυτος ὤφθη ὑπό τινος
[7, 3, 1]	ἄκρας λειπομένης ἔγνω τιμῆς ὑποσχέσει	καὶ	γερῶν ὁ βασιλεὺς προθυμοτέρους ἐπὶ
[7, 4, 4]	τιμωρήσων, ἂν ἁμαρτὼν τύχῃ, νόσῳ	καὶ	γῆς ἀφορίᾳ. μαθὼν ταῦτα παρὰ
[7, 8, 5]	Σολόμωνος υἱὸς Ῥοβόαμος ὕστερον λαμβάνει,	καὶ	γίνεται παιδίον ἐξ αὐτῆς Ἀβίας
[7, 13, 1]	τοὺς ἄρχοντας τῶν φυλῶν παραλαβὼν	καὶ	γραμματεῖς, ἐπιὼν τὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν
[7, 14, 7]	τετρακισχιλίους, κριτὰς δὲ τοῦ λαοῦ	καὶ	γραμματεῖς τούτων ἑξακισχιλίους, πυλωροὺς δὲ
[7, 4, 3]	ἀκοσμήσειεν ὀρχούμενος ὁ τηλικοῦτος βασιλεὺς	καὶ	γυμνούμενος ὑπὸ τῆς ὀρχήσεως καὶ
[7, 7, 3]	Σαούλου χειρῶν, δόντος δ' αὐτῷ	καὶ	γυναῖκας ἃς δικαίως καὶ νομίμως
[7, 9, 7]	Βοκχόρης ἦν ὄνομα τῇ πόλει,	καὶ	γυναικὸς ἐδεήθησάν τινος κρύψαι καὶ
[7, 14, 3]	γὰρ γήρως ἦν πρὸς τἀφροδίσια	καὶ	γυναικὸς ὁμιλίαν ἀσθενής. καὶ περὶ
[7, 11, 8]	κακοὶ κακῶς ἀπολέσθαι μετὰ τέκνων	καὶ	γυναικῶν ὑπὲρ ἀνθρώπου πονηροῦ καὶ
[7, 4, 2]	καὶ τὸν ὄχλον εἱστίασε πάντα	καὶ	γυναιξὶ καὶ ἀνδράσι καὶ νηπίοις
[7, 14, 11]	τὴν γῆν προσεκύνησαν, εὐχαρίστησαν δὲ	καὶ	Δαυίδῃ περὶ πάντων ὧν αὐτοῦ
[7, 7, 1]	συγκλείσας Ἀραβαθὰ ἐπολιόρκει. ~(Συνέπεσε δὲ	καὶ	Δαυίδῃ πταῖσμα δεινὸν ὄντι φύσει
[7, 14, 11]	ἥσθη τε ὁ λαὸς ἅπας	καὶ	Δαυίδης τὴν σπουδὴν καὶ τὴν
[7, 1, 1]	τὴν μάχην καθ' ἣν ἡμέραν	καὶ	Δαυίδης τοὺς Ἀμαληκίτας νικήσας εἰς
[7, 10, 5]	εἰς τὴν πόλιν, κατηφεῖς δὲ	καὶ	δεδακρυμένοι πάντες ὡς ἀφ' ἥττης
[7, 8, 5]	αὐτοῦ τελέως καταπραῦναι τὸν πατέρα	καὶ	δεηθῆναι, ὅπως αὐτῷ συγχωρήσῃ πρὸς
[7, 8, 1]	εἶπεν, ἀδελφέ, τοὺς νόμους παραβὰς	καὶ	δεινῇ περιβαλὼν σαυτὸν αἰσχύνῃ: παῦσαι
[7, 7, 3]	ὑφ' ἑαυτοῦ κεκριμένον τολμήσαντα μέγα	καὶ	δεινὸν ἔργον. ἀνεκάλυπτε δ' αὐτῷ
[7, 1, 5]	ποθοῦντες διὰ μυρίων κακῶν λαμβάνουσι,	καὶ	δείσαντες ἀποβαλεῖν πολλῷ χείροσι τὸ
[7, 8, 3]	καὶ ταραχὴ τοὺς ἀδελφοὺς λαμβάνει,	καὶ	δείσαντες τοῖς αὑτῶν ἐμπηδήσαντες ἵπποις
[7, 6, 2]	τραπῆναι. τοῦτο ἰδόντες οἱ Ἀμμανῖται	καὶ	δείσαντες τὸν Ἀβεσσαῖον καὶ τὴν
[7, 11, 2]	τε, εἶπεν, ὦ Σαμούι, θάρρει	καὶ	δείσῃς μηδὲν ὡς τεθνηξόμενος. ὁ
[7, 14, 1]	καὶ εὑρέθησαν εἰς ὀκτὼ μυριάδας	καὶ	δέκα. ἐκ τούτων ἀπέδειξε λατόμους
[7, 3, 2]	Δαυίδης αὐτοὺς ἐξεπολιόρκησεν, ἔτη πεντακόσια	καὶ	δέκα καὶ πέντε. ~(Ποιήσομαι δὲ
[7, 1, 5]	αὐτῷ πρὸς τῇ πύλῃ Ἰώαβος	καὶ	δεξιωσάμενος ὡς μάλιστ' εὔνους καὶ
[7, 13, 3]	τῆς γῆς ἱκετεύων τὸν θεὸν	καὶ	δεόμενος ἤδη λωφῆσαι καὶ τοῖς
[7, 13, 4]	ἁπλότητος καὶ τῆς μεγαλοψυχίας ἔλεγε	καὶ	δέχεσθαι τὴν χάριν, τιμὴν δ'
[7, 8, 5]	μοι τὸν πατέρα διαλλάξῃς ἐποιούμην.	καὶ	δὴ δέομαί σου παρόντος ἡμερῶσαί
[7, 15, 3]	περὶ κηδείαν νομίζεται βασιλικὴν ἅπασι	καὶ	δὴ καὶ πλοῦτον αὐτῷ πολὺν
[7, 14, 2]	αὐτοῦ τοῖς τε ἄλλοις ἀγαθοῖς	καὶ	δὴ καὶ τῷ μεγίστῳ πάντων
[7, 4, 3]	παρασχεῖν αὐτῷ δυνατὸν εὐμενεῖ τυγχάνοντι,	καὶ	δὴ κατεμέμψατο, ὡς ἀκοσμήσειεν ὀρχούμενος
[7, 7, 3]	λόγους χρηστοὺς πρὸς αὐτὸν διεξῆλθε,	καὶ	δὴ τοιοῦτόν τινα τρόπον περὶ
[7, 6, 1]	ὁ τῶν Ἰσραηλιτῶν βασιλεὺς ἠγανάκτησε	καὶ	δῆλος ἦν οὐ περιοψόμενος τὴν
[7, 1, 2]	τεθνηκότας σπουδῆς ὑπισχνούμενος, ἅμα δὲ	καὶ	δηλῶν ὡς ἡ Ἰούδα φυλὴ
[7, 14, 11]	καὶ γένεσιν τῶν ὅλων ἀποκαλῶν	καὶ	δημιουργὸν ἀνθρωπίνων καὶ θείων, οἷς
[7, 2, 1]	αὐτόν. καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντες	καὶ	δι' ὅλης νυκτὸς καὶ ἡμέρας
[7, 14, 11]	θυσίας πολλὰς μυριάδας ἱερείων κατασφάξαντες.	καὶ	δι' ὅλης τῆς ἡμέρας ἑώρτασεν
[7, 8, 3]	οἷον εἰκὸς τηλικούτου προσηγγελμένου κακοῦ	καὶ	δι' ὑπερβολὴν ἀπιστίαν ἔχοντος περιέμεινεν,
[7, 12, 4]	τρεῖς ἄνδρες οὗτοι παραχρῆμα ἐκδραμόντες	καὶ	διὰ μέσου τοῦ τῶν πολεμίων
[7, 9, 4]	ὡμολόγει τῆς βασιλείας αὐτὸν ἀφελομένῳ	καὶ	διὰ παιδὸς ἰδίου τὴν ὑπὲρ
[7, 2, 1]	μηδὲν κακὸν εἰργασμένον, ὑμᾶς δὲ	καὶ	διὰ πολλῆς εὐνοίας καὶ τιμῆς
[7, 14, 10]	συναγωνίσασθαι διά τε τὴν ἡλικίαν	καὶ	διὰ τὸ τὸν θεὸν ἐκεῖνον
[7, 11, 5]	πάντων ἡμῶν εἶναι συγγενὴς κρίνεται.	καὶ	διὰ τοῦθ' ὁ μὲν λαὸς
[7, 13, 4]	δ' ἐν τοῖς μάλιστα Δαυίδου:	καὶ	διὰ τοῦτ' αὐτὸν οὐδὲν εἰργάσατο
[7, 8, 1]	τῆς δὲ χείρω τὴν ὕβριν	καὶ	διὰ τοῦτο ἀποκαλούσης, εἰ βιασάμενος
[7, 1, 3]	παραινοῦντος μὴ διώκειν οὐκ ἐπείσθη	καὶ	διὰ τοῦτο βληθεὶς ἀπέθανε, συμφρονήσας
[7, 9, 2]	βούλησιν, μένειν γὰρ αὐτὸν ἀνέπειθε,	καὶ	διὰ τοῦτο μᾶλλον εὔνους αὐτῷ
[7, 11, 5]	καὶ γὰρ συγγενεῖς ὄντες αὐτοῦ	καὶ	διὰ τοῦτο μᾶλλον προνοούμενοι καὶ
[7, 12, 4]	αἵματι φήσας ἀνθρώπων αὐτὸ κεκομίσθαι	καὶ	διὰ τοῦτο μὴ προσήκειν αὐτῷ
[7, 13, 2]	ἔχων περὶ αὑτὸν καὶ φρούρια	καὶ	διὰ τοῦτο μηδὲν φοβούμενος εἵλετο
[7, 1, 5]	τούτου δὲ ὑπερβολὴν ἔχοντος συμφορᾶς.	καὶ	διὰ τοῦτο χαλεπώτερα μηχανῶνται καὶ
[7, 9, 7]	πόλεως δύο θεῶνταί τινες ἱππεῖς	καὶ	διαβάλλουσι πρὸς τὸν Ἀψάλωμον: ὁ
[7, 10, 1]	τῶν Ἑβραίων ἐπὶ τὸν πατέρα	καὶ	διαβὰς τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν οὐ
[7, 12, 4]	Παλαιστίνους καταβάντας διώκειν καὶ θαυμαστὴν	καὶ	διαβόητον τότε νίκην ἄρασθαι, τοῦ
[7, 6, 1]	φίλος δ' ἦν οὗτος αὐτῷ,	καὶ	διαδεξαμένου τὴν βασιλείαν Ἀννὼν τοῦ
[7, 9, 2]	Δαυίδου σύμβουλος ὁ Γελμωναῖος Ἀχιτόφελος	καὶ	διακόσιοί τινες ἐξ αὐτῶν Ἱεροσολύμων
[7, 8, 5]	κατοικτείρας ἐμεσίτευσε πρὸς τὸν βασιλέα	καὶ	διαλεχθεὶς περὶ τοῦ παιδὸς οὕτως
[7, 7, 3]	Οὐρία γυναῖκα, ᾤκτειρεν ὁ θεὸς	καὶ	διαλλάττεται φυλάξειν αὐτῷ καὶ τὴν
[7, 14, 10]	λόγους ἐπαύσατο, τήν τε διαγραφὴν	καὶ	διάταξιν τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ
[7, 1, 3]	οἵ τε ἀδελφοὶ προθύμως ἠγωνίσαντο,	καὶ	διαφανέστερος τῶν ἄλλων μάλιστα ὁ
[7, 15, 3]	τρισχίλια τάλαντα μέρος ἔδωκεν Ἀντιόχῳ	καὶ	διέλυσεν οὕτως τὴν πολιορκίαν, καθὼς
[7, 10, 1]	τοῖς οὖσι χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους	καὶ	διελὼν εἰς τρία μέρη τὸ
[7, 1, 4]	πάντας συμμεῖναι τῷ Ἰεβόσθῳ> παρεσκεύασε:	καὶ	διέμειναν ἱκανὸν χρόνον τὰ ἐκείνου
[7, 1, 3]	χρόνου τοῖς Ἑβραίοις ἐμφύλιος πόλεμος	καὶ	διέμεινεν ἄχρι πολλοῦ, τῶν μὲν
[7, 14, 7]	ἀκολούθως ἄχρι τῶν εἴκοσι τεσσάρων:	καὶ	διέμεινεν οὗτος ὁ μερισμὸς ἄχρι
[7, 8, 5]	βασιλέως, ἀλλ' ἔτι γὰρ ἐξεῖχε	καὶ	διέπρεπε πᾶν τῷ τε εἴδει
[7, 8, 5]	κελεύσαντος ἐξέκλινε τὴν ὄψιν αὐτοῦ	καὶ	διετέλει τῆς παρὰ τῶν οἰκείων
[7, 14, 11]	τῷ παιδὶ Σολόμωνι διάνοιαν ὑγιῆ	καὶ	δικαίαν καὶ πᾶσι τοῖς τῆς
[7, 14, 9]	καλὸν ἕξει πέρας, ἂν εὐσεβῆ	καὶ	δίκαιον αὑτὸν καὶ φύλακα τῶν
[7, 14, 8]	ἑκάστης μοίρας ὃν ἀγαθὸν ᾔδει	καὶ	δίκαιον, ἐπιτρόπους τε τῶν θησαυρῶν
[7, 14, 2]	τούτου προνοίας ἄξιος εὐσεβὴς ὢν	καὶ	δίκαιος καὶ ἀνδρεῖος, καὶ τὰς
[7, 5, 4]	παρ' αὐτῶν ἐδέχετο. ἦν δὲ	καὶ	δίκαιος τὴν φύσιν καὶ τὰς
[7, 14, 2]	εὐνομίαν, οἷς ἀμείβεται τοὺς εὐσεβεῖς	καὶ	δικαίους ὁ θεὸς ἀνθρώπους. οἰκοδομηθέντος
[7, 14, 5]	περὶ τῆς ἀρχῆς, ἵνα εὐσεβῶς	καὶ	δικαίως προστῇ τοῦ τε Ἑβραίων
[7, 6, 1]	καὶ οἱ ἡγεμόνες, ὅτι παρεσπονδήκασι	καὶ	δίκην ὑπὲρ τούτων ὀφείλουσι, προπαρασκευάζονται
[7, 6, 1]	ὄνομα, καὶ τούτους ἔχοντας μυρίους	καὶ	δισχιλίους ὁπλίτας. ~(Οὐ κατεπλάγη δὲ
[7, 4, 1]	πρώτης συμβολῆς τραπέντας ἐνέκειτο κτείνων:	καὶ	διώκει μὲν αὐτοὺς ἄχρι πόλεως
[7, 1, 5]	τὴν ἡγεμονίαν: ἐπὶ δὲ ἀπάτῃ	καὶ	δόλῳ πρὸς αὐτὸν ἐλθόντα μεθ'
[7, 7, 1]	ὄντα δ' αὐτὸν γενναῖον στρατιώτην	καὶ	δόξαν ἔχοντα παρά τε τῷ
[7, 4, 4]	εἰς τηλικοῦτο μέγεθος ἡγεμονίας τε	καὶ	δόξης ἀναγαγών, ὧν τε τοῖς
[7, 2, 2]	ἡγεμόνες χίλιοι ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ	καὶ	δόρατι, ἠκολούθει δὲ φυλὴ ἀναρίθμητος
[7, 2, 2]	τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς ὡπλισμένων θυρεὸν	καὶ	δόρυ καὶ περικεφαλαίαν καὶ ῥομφαίαν
[7, 7, 1]	ἀνοίξαντες αἰφνιδίως καὶ μετὰ ῥύμης	καὶ	δρόμου πολλοῦ τοῖς ἐχθροῖς ἐπεξῆλθον.
[7, 15, 1]	ἐκδίκησον, ἐπεὶ καὶ κρείττων ἐμοῦ	καὶ	δυνατώτερος ὁ Ἰώαβος ὢν μέχρι
[7, 7, 2]	ἀκούσαντος παρὰ τῶν ἀγγέλων ταῦτα	καὶ	δυσφοροῦντος φάσκοντος ἁμαρτεῖν αὐτοὺς τῷ
[7, 10, 2]	ἵνα μὴ ταύτην Ἀψάλωμος ἀφαιρεθῇ	καὶ	δῷ τῷ πατρὶ δίκας κολασθεὶς
[7, 6, 3]	τῆς μάχης αὑτοὺς Δαυίδῃ παρέδοσαν	καὶ	δῶρα ἔπεμψαν αὐτῷ. καὶ ὁ
[7, 5, 4]	φιλίαν ποιούμενος. ἔπεμψε δ' αὐτῷ	καὶ	δῶρα σκεύη τῆς ἀρχαίας κατασκευῆς
[7, 3, 2]	συμμαχίαν συνέθετο: ἔπεμψε δ' αὐτῷ	καὶ	δωρεὰς ξύλα κέδρινα καὶ τεχνίτας
[7, 14, 10]	καὶ σιδήρου μυριάδας ταλάντων πολλάς:	καὶ	εἴ τινι λίθος ἦν πολυτελὴς
[7, 4, 2]	ἔπηξεν αὐτῇ, καὶ θυσίας τελείας	καὶ	εἰρηνικὰς ἀνήνεγκε, καὶ τὸν ὄχλον
[7, 4, 1]	τριπλάσιος στρατὸς ἐπῆλθε τῷ Δαυίδῃ	καὶ	εἰς ταὐτὸ χωρίον ἐστρατοπεδεύσατο. πάλιν
[7, 14, 10]	παρέξειν ἔλεγεν εἰς τὸ ἄδυτον	καὶ	εἰς τὸ ἅρμα τοῦ θεοῦ
[7, 4, 2]	βασιλεὺς ὅτι ταῦτα συμβέβηκεν Ὠβαδάρῳ	καὶ	ἐκ πενίας καὶ ταπεινότητος ἀθρόως
[7, 9, 4]	καὶ λίθοις τε ἔβαλλεν αὐτὸν	καὶ	ἐκακηγόρει. περιστάντων δὲ τῶν φίλων
[7, 2, 2]	δὲ τῆς Συμεωνίδος φυλῆς ἑπτακισχίλιοι	καὶ	ἑκατόν. ἐκ δὲ τῆς Ληουίτιδος
[7, 14, 8]	εἰς δώδεκα μοίρας σὺν ἡγεμόσι	καὶ	ἑκατοντάρχοις καὶ ταξιάρχαις. εἶχεν δ'
[7, 14, 8]	τῷ βασιλεῖ σὺν τοῖς χιλιάρχοις	καὶ	ἑκατοντάρχοις. κατέστησε δὲ καὶ ἄρχοντα
[7, 10, 1]	προσθεὶς δὲ τοῖς οὖσι χιλιάρχους	καὶ	ἑκατοντάρχους καὶ διελὼν εἰς τρία
[7, 9, 1]	τοῖς ἐπὶ τὰς κρίσεις ἥκουσι	καὶ	ἐλαττουμένοις πρὸς ἡδονὴν ὁμιλῶν, ὡς
[7, 14, 9]	ἴστε τὸν Ἰούδαν ἀποδειχθέντα βασιλέα,	καὶ	ἐμὲ τῶν ἀδελφῶν ἓξ ὄντων
[7, 15, 3]	διέλυσεν οὕτως τὴν πολιορκίαν, καθὼς	καὶ	ἐν ἄλλοις δεδηλώκαμεν. μετὰ δὲ
[7, 4, 3]	καὶ γυμνούμενος ὑπὸ τῆς ὀρχήσεως	καὶ	ἐν δούλοις καὶ ἐν> θεραπαινίσιν.
[7, 4, 3]	τῆς ὀρχήσεως καὶ ἐν δούλοις	καὶ	ἐν> θεραπαινίσιν. ὁ δ' οὐκ
[7, 2, 2]	Ἰούδα φυλῆς ὁπλιτῶν ὡς ὀκτακόσιοι	καὶ	ἑξακισχίλιοι φοροῦντες ὅπλα θυρεὸν καὶ
[7, 1, 3]	μὲν Ἀβεννήρου στρατιωτῶν ὡς τριακόσιοι	καὶ	ἑξήκοντα, τῶν δὲ Δαυίδου δέκα
[7, 14, 5]	λαὸς ἐπ' εὐωχίαν εὐθὺς ἐτράπη	καὶ	ἑορτὴν χορεύων καὶ αὐλοῖς τερπόμενος,
[7, 9, 8]	ἀπολούμενος: Δαυίδην δὲ κρατήσειν ἔλεγεν	καὶ>	ἐπανήξειν ἐπὶ τὴν βασιλείαν. ἄμεινον
[7, 9, 4]	καὶ τῆς γῆς ὡς ἐναγῆ	καὶ	ἐπάρατον ἐξιέναι, καὶ τῷ θεῷ
[7, 8, 4]	Ἰωάβου καὶ τῆς τούτου σπουδῆς:	καὶ	ἐπειδὴ παρὰ τῆς πρεσβύτιδος πυθόμενος
[7, 13, 3]	δὲ ὁ ἄγγελος τὴν χεῖρα	καὶ	ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα τὸ δεινὸν
[7, 11, 3]	φίλον δὲ σὸν ἔκρινας ἐμὲ	καὶ	ἐπὶ τῆς τραπέζης εἶχες ὁσημέραι,
[7, 4, 2]	τῆς Ἀμιναδάβου οἰκίας οἱ ἱερεῖς	καὶ	ἐπιθέντες ἐφ' ἅμαξαν καινὴν ἕλκειν
[7, 1, 1]	ἀπολέσθαι. ἔγραψε δὲ καὶ θρήνους	καὶ	ἐπιταφίους ἐπαίνους Σαούλου καὶ Ἰωνάθου,
[7, 1, 6]	δ' αὐτὸν ἐν Γιβρῶνι μεγαλοπρεπῶς	καὶ	ἐπιταφίους τε συγγραψάμενος θρήνους αὐτὸς
[7, 2, 2]	ἐκ δὲ τῆς Ληουίτιδος τετρακισχίλιοι	καὶ	ἑπτακόσιοι ἔχοντες ἄρχοντα Ἰώδαμον: μετὰ
[7, 4, 2]	καὶ νηπίοις διαδοὺς κολλυρίδα ἄρτου	καὶ	ἐσχαρίτην καὶ λάγανον τηγανιστὸν καὶ
[7, 10, 4]	ἀγαθῶν, μετ' ὀλίγον ἕπεσθαί τινα	καὶ	ἕτερον ἐδήλωσεν αὐτῷ. κἀκεῖνον δὲ
[7, 9, 5]	τὴν αὐτὴν μέντοι γε πίστιν	καὶ	εὔνοιαν ἐνδείξομαι πιστευόμενος εἶναι φίλος,
[7, 14, 2]	γὰρ αὐτοὺς ἀντὶ τούτων εἰρήνην	καὶ	εὐνομίαν, οἷς ἀμείβεται τοὺς εὐσεβεῖς
[7, 14, 1]	ὁ βασιλεὺς τοὺς παροίκους ἐξαριθμηθῆναι	καὶ	εὑρέθησαν εἰς ὀκτὼ μυριάδας καὶ
[7, 14, 10]	πλῆθος καὶ πηλίκοι τὸ ὕψος	καὶ	εὖρος γένοιντο, ὅσα τε σκεύη
[7, 4, 2]	πενίας καὶ ταπεινότητος ἀθρόως εὐδαίμων	καὶ	ζηλωτὸς γέγονε παρὰ πᾶσι τοῖς
[7, 8, 4]	συγγενῶν ἐπὶ τὸν ἀνῃρηκότα ὡρμηκότων	καὶ	ζητούντων αὐτὸν ἀνελεῖν, χαρίσασθαι τὴν
[7, 12, 4]	περιελόμενος γὰρ αὐτοῦ τὸν ἄκοντα	καὶ	ζῶντα ἔτι καὶ μαχόμενον σκυλεύσας
[7, 12, 1]	οὓς ὁ στρατηγὸς Ἰησοῦς ὤμοσε	καὶ	ἡ γερουσία, μὴ φυλάξας: ἐὰν
[7, 1, 3]	ἀπώλοντο. πεσόντων δὲ τούτων συνέρρηξε	καὶ	ἡ λοιπὴ στρατιά, καὶ καρτερᾶς
[7, 14, 7]	ἀρχιερέων καὶ πάντων τῶν ἀρχόντων:	καὶ	ἡ πρώτη μὲν ἀναβᾶσα πατριὰ
[7, 10, 5]	Ἰώαβος ἀπέστρεψεν ἀπὸ τῆς λύπης	καὶ	ἤγαγεν εἰς τὸν περὶ τῶν
[7, 2, 2]	εἰς Γιβρῶνα οἵ τε χιλίαρχοι	καὶ	ἡγεμόνες αὐτῶν, καὶ παρεδίδοσαν αὑτοὺς
[7, 2, 2]	δὲ τῆς Νεφθαλίδος φυλῆς ἐπίσημοι	καὶ	ἡγεμόνες χίλιοι ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ
[7, 1, 4]	ὑποχειρίους. ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ πρεσβύτεροι	καὶ	ἡγεμόνες, ὡς τὴν Ἀβεννήρου γνώμην
[7, 4, 2]	Δαυίδῃ συμβουλευσαμένῳ μετὰ τῶν γερόντων	καὶ	ἡγεμόνων καὶ χιλιάρχων μεταπέμψασθαι τῶν
[7, 1, 6]	ἐχθρὸν γενόμενον ὑβρίσειεν ἀκόσμῳ ταφῇ	καὶ	ἠμελημένῃ: τό τε ἄλλο πᾶν
[7, 14, 7]	τοῖς ἱερεῦσι δουλεύειν κατὰ νύκτα	καὶ	ἡμέραν τῷ θεῷ, καθὼς αὐτοῖς
[7, 13, 1]	τὸν βασιλέα μετὰ μῆνας ἐννέα	καὶ	ἡμέρας εἴκοσι καὶ τὸν ἀριθμὸν
[7, 2, 1]	ἀποτεμόντες καὶ δι' ὅλης νυκτὸς	καὶ	ἡμέρας ποιησάμενοι τὴν πορείαν, ὡς
[7, 1, 6]	ἄλλο πᾶν ὡς ἐπὶ χρηστῷ	καὶ	ἡμέρῳ τὴν φύσιν ἔχαιρε, τὴν
[7, 13, 3]	δὲ ποίμνια σώζεσθαι μηδὲν ἁμαρτόντα,	καὶ	ἠντιβόλει τὴν ὀργὴν εἰς αὐτὸν
[7, 12, 4]	αὐτοῦ τοὺς Παλαιστίνους καταβάντας διώκειν	καὶ	θαυμαστὴν καὶ διαβόητον τότε νίκην
[7, 1, 3]	Ἰώαβος καὶ Ἀβεσσαῖος εἰς Βηθλεέμην	καὶ	θάψαντες ἐν τῷ πατρῴῳ μνήματι
[7, 13, 3]	εἰς τὸν ἀέρα ὁ βασιλεὺς	καὶ	θεασάμενος τὸν ἄγγελον δι' αὐτοῦ
[7, 14, 11]	ὅλων ἀποκαλῶν καὶ δημιουργὸν ἀνθρωπίνων	καὶ	θείων, οἷς αὑτὸν ἐκόσμησε, προστάτην
[7, 7, 1]	πταῖσμα δεινὸν ὄντι φύσει δικαίῳ	καὶ	θεοσεβεῖ καὶ τοὺς πατρίους νόμους
[7, 8, 3]	ἐκείνου. μεταξὺ δὲ κτύπος ἵππων	καὶ	θόρυβος προσιόντων τινῶν αὐτοὺς ἐπέστρεψεν:
[7, 7, 3]	πολλὰς εἶχεν ἀγέλας ὑποζυγίων τε	καὶ	θρεμμάτων καὶ βοῶν, τῷ πένητι
[7, 9, 2]	καὶ τὴν κεφαλὴν σποδοῦ πλήρη	καὶ	θρηνοῦντα τὴν μεταβολὴν παρηγορεῖ καὶ
[7, 1, 1]	ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀπολέσθαι. ἔγραψε δὲ	καὶ	θρήνους καὶ ἐπιταφίους ἐπαίνους Σαούλου
[7, 4, 2]	κιβωτὸν ἐξ αὐτῆς εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	θρησκεύειν ἐν αὐτῇ λοιπὸν ἔχοντας
[7, 3, 3]	Ναφήν, Ἰεναέ, Ἐλιφαλέ, ἔτι δὲ	καὶ	θυγατέρα Θαμάραν. τούτων οἱ μὲν
[7, 9, 8]	μήτε ἄρτους καὶ οἶνον, ἀλλὰ	καὶ	θυμάτων ἀφθονίαν χορηγῆσαι καὶ τῶν
[7, 1, 4]	καὶ καταμεμφθεὶς ὑπὸ Ἰεβώσθου περιαλγήσας	καὶ	θυμωθείς, ὡς οὐ δικαίων τῶν
[7, 13, 4]	τὸν βωμὸν ἱερούργησε καὶ ὡλοκαύτωσε	καὶ	θυσίας ἐπήνεγκεν εἰρηνικάς. καταπραύνεται δὲ
[7, 4, 2]	σκηνήν, ἣν Δαυίδης ἔπηξεν αὐτῇ,	καὶ	θυσίας τελείας καὶ εἰρηνικὰς ἀνήνεγκε,
[7, 12, 1]	λαβὴν συνέλκειν σταθμὸν σίκλους τριακοσίους,	καὶ	θώρακα ἁλυσιδωτὸν καὶ ῥομφαίαν ὥρμησεν
[7, 11, 7]	ἀγαγόντος ἀπήντησεν αὐτῷ διεζωσμένος μάχαιραν	καὶ	θώρακα ἐνδεδυμένος ὁ Ἰώαβος: προσιόντος
[7, 1, 4]	τότε συνοικοῦντος αὐτῇ, πρὸς τοῦτο	καὶ	Ἰεβώσθου συμπράξαντος: ἐγεγράφει γὰρ αὐτῷ
[7, 14, 11]	καὶ τὴν φιλοτιμίαν τῶν ἀρχόντων	καὶ	ἱερέων καὶ τῶν ἄλλων ἁπάντων
[7, 3, 2]	ἐπίδοσιν. πέμψας δὲ πρὸς αὐτὸν	καὶ	Ἱέρωμος ὁ Τυρίων βασιλεὺς φιλίαν
[7, 6, 3]	Σέβεκον, πεζῶν δὲ μυριάδας ὀκτὼ	καὶ	ἱππέων μυρίους. γνοὺς δ' ὁ
[7, 14, 4]	παραλαβεῖν: κατεσκεύασε δὲ ἅρματα πολλὰ	καὶ	ἵππους καὶ πεντήκοντα ἄνδρας τοὺς
[7, 1, 3]	γὰρ ἀνθρώπους ἐνίκα μόνον, ἀλλὰ	καὶ	ἵππῳ καταστάντα εἰς ἅμιλλαν λέγουσι
[7, 14, 4]	αὐτοῦ κεκλημένους Ἀβιάθαρον τὸν ἀρχιερέα	καὶ	Ἰώαβον τὸν ἄρχοντα καὶ τοὺς
[7, 10, 5]	συμπαθῶς εἶχεν. ἡ στρατιὰ δὲ	καὶ	Ἰώαβος ἀκούσαντες, ὅτι πενθεῖ τὸν
[7, 1, 1]	θρήνους καὶ ἐπιταφίους ἐπαίνους Σαούλου	καὶ	Ἰωνάθου, οἳ καὶ μέχρις ἐμοῦ
[7, 6, 1]	περιλειφθέντες ἐκ τοῦ Σαούλου γένους	καὶ	Ἰωνάθου τούτων ἔτυχον παρὰ Δαυίδου
[7, 11, 8]	δ' ἐποίησεν ἐπὶ τῶν φόρων	καὶ	Ἰωσάφατον υἱὸν Ἀχίλου ἐπὶ τῶν
[7, 7, 1]	ἐκέλευσε μέρος τῶν πολεμίων τάξαι	καὶ	καθ' ὃ κινδυνεύσει μαχόμενος ἀπολειφθεὶς
[7, 14, 11]	τε τὸ βασίλειον ἀγαγόντες Σολόμωνα	καὶ	καθίσαντες αὐτὸν ἐπὶ θρόνου τοῦ
[7, 8, 1]	μιαρᾶς ἐπιθυμίας, ἐξ ἧς ὀνείδη	καὶ	κακοδοξίαν ὁ οἶκος ἡμῶν κερδανεῖ.
[7, 9, 5]	ἔπειθεν: ὕποπτον γὰρ αὐτὸν εἶχε.	καὶ	καλέσας τὸν Ἀχιτόφελον συνεβουλεύετο αὐτῷ
[7, 4, 4]	ἐκ κέδρου πεποιημένοις ὑψηλοῖς τε	καὶ	καλλίστην τὴν ἄλλην κατασκευὴν ἔχουσι
[7, 14, 9]	βασιλέως. ἔσται δὲ ταῦτα βέβαια	καὶ	καλὸν ἕξει πέρας, ἂν εὐσεβῆ
[7, 11, 4]	δὲ τὸν Γαλαδίτην ἄνδρα μέγαν	καὶ	καλὸν καὶ πολλὰ παρεσχημένον ἐν
[7, 11, 7]	ἀπωτάτω τῆς ὁδοῦ τίθησιν αὐτόθι	καὶ	καλύπτει ἱματίῳ. τούτου γενομένου πᾶς
[7, 7, 2]	ἁπάντων τῶν ἐν πολέμῳ πραχθέντων	καὶ	καλῶς καὶ ὡς ἑτέρως ἐνίοις
[7, 1, 3]	συνέρρηξε καὶ ἡ λοιπὴ στρατιά,	καὶ	καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης ἡττήθησαν
[7, 8, 2]	ἴδωσι τὸν Ἀμνῶνα μέθῃ παρειμένον	καὶ	κάρῳ, νεύσαντος αὐτοῦ φονεύσωσι μηδένα
[7, 2, 2]	δισμύριοι καὶ ὀκτακόσιοι τῶν δυνατωτάτων	καὶ	κατ' ἰσχὺν διαφερόντων. ἐκ δὲ
[7, 7, 5]	ἐπὶ τὴν τῆς Ῥαβαθᾶς πόρθησιν,	καὶ	κατὰ κράτος ἑλὼν διαρπάσαι τοῖς
[7, 14, 7]	καθὼς προειρήκαμεν. διεμέρισε δ' αὐτοὺς	καὶ	κατὰ πατριὰς καὶ χωρίσας ἐκ
[7, 12, 3]	τὴν τῶν καλουμένων σαββάτων ἡμέραν	καὶ	κατὰ τὰς ἄλλας ἑορτάς. ἡ
[7, 9, 8]	τε αἰδῶ τῆς τότε φυγῆς	καὶ	κατὰ τιμὴν τῆς προτέρας εὐπραγίας.
[7, 11, 7]	ἐκέλευσε τοῖς στρατιώταις τὰ τείχη	καὶ	καταβάλλειν αὐτά: μὴ δεξαμένων γὰρ
[7, 4, 1]	στρατεύουσιν ἐπ' αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα:	καὶ	καταλαβόμενοι τὴν κοιλάδα τῶν Γιγάντων
[7, 1, 4]	μὲν τοὔνομα Σιβάτου δὲ θυγατρί,	καὶ	καταμεμφθεὶς ὑπὸ Ἰεβώσθου περιαλγήσας καὶ
[7, 3, 1]	ἑλεῖν εὐθὺς ἐμφανίζων τὴν ἰσχὺν	καὶ	καταπληξόμενος εἴ τινες ἄρα καὶ
[7, 1, 3]	μερῶν. ἐπιστραφέντος δὲ τοῦ Ἀβεννήρου	καὶ	κατασοφίζεσθαι τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ πειρωμένου
[7, 10, 5]	λαὸν ἀκούσαντα συνδραμεῖν πρὸς αὐτὸν	καὶ	κατασπάσασθαι. καὶ ταῦτα μὲν τοῦτον
[7, 4, 2]	τὴν κιβωτὸν ἐκτείναντα τὴν χεῖρα	καὶ	κατασχεῖν ἐθελήσαντα, ὅτι μὴ ὢν
[7, 11, 2]	ἀναβάντι ἐπὶ τὴν γέφυραν Σαμούις	καὶ	κατασχὼν αὐτοῦ τοὺς πόδας ἐδεῖτο
[7, 13, 4]	ἀναφανῆναι παρεστῶτα τῷ βωμῷ, ὃν	καὶ	κατέθυσεν Ἅβραμος ἀντὶ τοῦ παιδός,
[7, 11, 6]	αὐτῷ παρέμεινεν ἡ Ἰούδα φυλὴ	καὶ	κατέστησεν αὐτὸν εἰς τὸ ἐν
[7, 2, 2]	τρεῖς ἡμέρας ἑορτάσαντος τοῦ λαοῦ	καὶ	κατευωχηθέντος ἐν Γιβρῶνι, ὁ Δαυίδης
[7, 2, 2]	μετάνοιαν αὐτοῖς ἐκ τοῦ τοιούτου,	καὶ	κατευωχήσας καὶ φιλοφρονησάμενος ἔπεμψε τὸν
[7, 11, 3]	δέσποτα, εὐσέβειαν, ἀλλὰ καὶ προσδιέβαλε	καὶ	κατεψεύσατο κακουργῶν. ἀλλ' οἶδα γάρ,
[7, 11, 3]	περικείμενος καὶ τὴν κόμην βαθεῖαν	καὶ	κατημελημένην ἔχων: μετὰ γὰρ τὴν
[7, 5, 4]	τῆς στρατιᾶς ἡγουμένῳ τὸ νικᾶν	καὶ	κατορθοῦν παρεῖχεν ὁ θεός, ἀλλὰ
[7, 7, 1]	τοῦ δείπνου μέρη προσδίδωσιν αὐτῷ,	καὶ	κελεύει πρὸς τὴν γυναῖκα ἀπελθόντα
[7, 13, 2]	δεῖν ἐξ ἀνάγκης γενέσθαι φήσαντος	καὶ	κελεύοντος ἀποκρίνασθαι ταχέως, ἵνα ἀναγγείλῃ
[7, 7, 4]	τὴν σκηνὴν τοῦ θεοῦ παραγίνεται,	καὶ	κελεύσας δεῖπνον αὑτῷ παραθεῖναι πολλὴν
[7, 14, 11]	οἷς αὑτὸν ἐκόσμησε, προστάτην τε	καὶ	κηδεμόνα γένους τῶν Ἑβραίων καὶ
[7, 12, 3]	δ' ἤδη πολέμων ὁ Δαυίδης	καὶ	κινδύνων καὶ βαθείας ἀπολαύων τὸ
[7, 14, 7]	φυλῆς εἴκοσι μέρη καὶ τέσσαρα	καὶ	κληρωσαμένων κατὰ τὸν αὐτὸν ἀνέβησαν
[7, 2, 1]	αὐτῷ αἴτιον, μόνον εὑρόντες μεσημβρίζοντα	καὶ	κοιμώμενον τὸν Ἰέβωσθον καὶ μήτε
[7, 11, 1]	καὶ ταῦθ' ὑμῶν συγγενῶν ὄντων	καὶ	κοινὸν αἷμα πρὸς αὐτὸν κεκληρωμένων.
[7, 11, 3]	τί δήποτ' οὐ συνεξῆλθεν αὐτῷ	καὶ	κοινωνὸς ἦν τῆς φυγῆς; ὁ
[7, 11, 7]	βαστάσας δ' ἐκεῖθεν ὁ φύλαξ	καὶ	κομίσας εἴς τι χωρίον ἀπωτάτω
[7, 5, 5]	λέγειν τῶν Ἰωνάθῃ προσηκόντων ζῶντα	καὶ	κομίσασθαι τὰς τῶν εὐεργεσιῶν χάριτας
[7, 9, 4]	τις οἶκτος ἡμῖν ἐκ θεοῦ	καὶ	κρατήσομεν τῶν ἐχθρῶν τούτου θελήσαντος.
[7, 4, 1]	προλέγειν αὐτῷ. προφητεύσαντος δὲ νίκην	καὶ	κράτος ἐξάγει τὴν δύναμιν ἐπὶ
[7, 10, 5]	περὶ τῆς μάχης νίκην εὐαγγελίζεται	καὶ	κράτος. ἐρομένῳ δ' εἴ τι
[7, 15, 1]	δόξῃ τὸν θάνατον ἐκδίκησον, ἐπεὶ	καὶ	κρείττων ἐμοῦ καὶ δυνατώτερος ὁ
[7, 1, 5]	ἑώρα, τρέπεται ταύτης τολμηροτέραν ὁδὸν	καὶ	κρίνας Ἀβεννῆρον ἀποκτεῖναι πέμπει τοὺς
[7, 14, 11]	τῷ θεῷ παρέστησαν μόσχους χιλίους	καὶ	κριοὺς τοσούτους καὶ χιλίους ἀμνούς,
[7, 4, 2]	αὐτοῦ δ' ἐν κινύρᾳ παίζοντος	καὶ	κροτοῦντος, ὥστε καὶ τὴν γυναῖκα
[7, 1, 1]	τῷ βασιλεῖ πεφευγότι παρών, ὃν	καὶ	κτεῖναι μέλλοντα ὑπὸ τῶν πολεμίων
[7, 14, 8]	καὶ κωμῶν καὶ ἀγρῶν ἄλλους	καὶ	κτηνῶν, ὧν οὐκ ἀναγκαῖον ἡγησάμην
[7, 4, 2]	καὶ ψαλμῶν ἔτι δὲ σάλπιγγος	καὶ	κυμβάλων κατάγοντες τὴν κιβωτὸν εἰς
[7, 14, 8]	δίκαιον, ἐπιτρόπους τε τῶν θησαυρῶν	καὶ	κωμῶν καὶ ἀγρῶν ἄλλους καὶ
[7, 1, 4]	δ' ἐν ἐγκλήματι γενόμενος Ἀβεννῆρος	καὶ	λαβὼν αἰτίαν ὡς συνέλθοι τῇ
[7, 5, 3]	πόλεων ἐπεστράτευσε Βατταίᾳ καὶ Μάχωνι,	καὶ	λαβὼν αὐτὰς κατὰ κράτος διήρπασε.
[7, 7, 4]	μαθὼν τἀληθὲς ἀνίσταται καὶ λουσάμενος	καὶ	λαβὼν ἐσθῆτα λευκὴν εἰς τὴν
[7, 4, 2]	διαδοὺς κολλυρίδα ἄρτου καὶ ἐσχαρίτην	καὶ	λάγανον τηγανιστὸν καὶ μερίδα θύματος.
[7, 3, 2]	θεοῦ προνοουμένου κρείττω ποιεῖν αὐτὰ	καὶ	λαμβάνειν ἐπίδοσιν. πέμψας δὲ πρὸς
[7, 1, 4]	σημανῶν. ὑποδεξαμένου δ' αὐτὸν φιλοφρόνως	καὶ	λαμπρᾷ καὶ πολυτελεῖ τραπέζῃ ξενίσαντος
[7, 12, 4]	ἀνδρεῖοι: τούτων δ' οἱ διασημότατοι	καὶ	λαμπροὶ τὰς πράξεις ὀκτὼ καὶ
[7, 13, 3]	ἄλλος γὰρ ἐπ' ἄλλῳ διεφθείρετο,	καὶ	λανθάνον ἐπερχόμενον τὸ δεινὸν ὀξεῖαν
[7, 8, 2]	δὲ Ἀψάλωμος ἐμίσει χαλεπῶς αὐτὸν	καὶ	λανθάνων καιρὸν εἰς ἄμυναν αὐτοῦ
[7, 14, 10]	καὶ ξύλα καὶ τεκτόνων πλῆθος	καὶ	λατόμων ἤδη παρεσκευασμένου σμαράγδου τε
[7, 14, 2]	λίθων ὕλην ἄφθονον, ἔχεις δὲ	καὶ	λατόμων πολλὰς μυριάδας καὶ τεκτόνων:
[7, 3, 1]	τοῦ βασιλέως ἐπὶ τοῦ τείχους	καὶ	λεγόντων κωλύσειν αὐτὸν εἰσελθεῖν τοὺς
[7, 9, 2]	Σάδωκον τοὺς ἀρχιερεῖς συναπαίρειν διεγνωκότας	καὶ	Λευίτας ἅπαντας μετὰ τῆς κιβωτοῦ
[7, 4, 2]	τῆς ἡλικίας, ἔπειτα τοὺς ἱερεῖς	καὶ	Ληουίτας καὶ> πορευθέντας εἰς Καριαθιάριμα
[7, 7, 1]	μὲν οὐκ ὀλίγους, κυκλωθεὶς δὲ	καὶ	ληφθεὶς ἐν μέσῳ ἅμα δ'
[7, 2, 1]	βασιλείαν αὐτῷ παρασχόντος, ἀλλ' ὑπερεπάθησε	καὶ	λίαν αὐτὸν ὠδύνησεν ὁ Ἀβεννήρου
[7, 9, 4]	μὲν ὄνομα υἱὸς δὲ Γηρᾶ,	καὶ	λίθοις τε ἔβαλλεν αὐτὸν καὶ
[7, 14, 2]	πλείονα συντέθεικα καὶ ξύλων δὲ	καὶ	λίθων ὕλην ἄφθονον, ἔχεις δὲ
[7, 4, 2]	καλεῖται. δείσας δ' ὁ Δαυίδης	καὶ	λογισάμενος, μὴ ταὐτὸ πάθῃ τῷ
[7, 14, 10]	τὸν σταθμὸν ὥρισε. προσπαρώρμησε δὲ	καὶ	λόγοις αὐτόν τε πάσῃ χρήσασθαι
[7, 14, 4]	πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ προσκυνήσασα	καὶ	λόγον αἰτησα μένη πάντ' αὐτῷ
[7, 7, 4]	οἰκετῶν καὶ μαθὼν τἀληθὲς ἀνίσταται	καὶ	λουσάμενος καὶ λαβὼν ἐσθῆτα λευκὴν
[7, 7, 3]	συσχεθέντος ἱκανῶς καὶ μετὰ δακρύων	καὶ	λύπης ἀσεβῆσαι λέγοντος, ἦν γὰρ
[7, 7, 4]	παῖς προσφωνήσας ἕνα τῶν οἰκετῶν	καὶ	μαθὼν τἀληθὲς ἀνίσταται καὶ λουσάμενος
[7, 1, 5]	ἧκεν Ἰώαβος ὁ ἀρχιστράτηγος αὐτοῦ,	καὶ	μαθών, ὡς εἴη παρὼν πρὸς
[7, 1, 1]	γένοιτο κατήγορος ἀνελὼν τὸν βασιλέα,	καὶ	μαθών, ὡς εἴη πατρὸς Ἀμαληκίτου
[7, 4, 4]	γε τὸν θάνατον αὐτοῦ γηράσαντος	καὶ	μακρὸν ἀνύσαντος βίον γενήσεσθαι τὸν
[7, 14, 5]	προσκυνησάσης δ' αὐτὸν τῆς γυναικὸς	καὶ	μακρὸν εὐξαμένης αὐτῷ βίον Σάδωκον
[7, 9, 4]	ἐπ' αὐτὸν ἠρεθισμένων ὑπ' ὀργῆς	καὶ	μάλιστα Ἀβεσσαίου διαχρήσασθαι βουλομένου τὸν
[7, 12, 4]	ἔχομεν ἐν τῇ πατρίδι μου:	καὶ	μάλιστα τὸ ἐν τῷ λάκκῳ
[7, 3, 2]	βασίλειον τὰ Ἱεροσόλυμα λαμπροτέροις αἰεὶ	καὶ	μᾶλλον ἐχρῆτο τοῖς πράγμασι τοῦ
[7, 13, 3]	τὴν ψυχὴν ἀφιέντων, ἐνίων δὲ	καὶ	μαραινομένων τοῖς παθήμασι καὶ μηδ'
[7, 8, 1]	ἐν ἡμέρᾳ καὶ φωτί, ἵνα	καὶ	μάρτυσι τῆς αἰσχύνης περιπέσοι, προσέταξεν
[7, 13, 3]	αὐτοῦ φερόμενον ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα	καὶ	μάχαιραν ἐσπασμένον εἶπε πρὸς τὸν
[7, 9, 8]	Σειφὰρ ὁ τῆς Ἀμμανίτιδος δυνάστῃς	καὶ	Μάχειρος ὁ τῆς Γαλαδίτιδος χώρας
[7, 15, 2]	τοὺς κινδύνους ὥρμα, τῷ πονεῖν	καὶ	μάχεσθαι παρακελευόμενος τοὺς στρατιώτας ἐπὶ
[7, 1, 3]	δεῖν ἄνδρας ὁμοφύλους εἰς ἔριδα	καὶ	μάχην παροξύνειν, ἁμαρτεῖν δὲ καὶ
[7, 1, 4]	συνεστῶτος καὶ συμπιπτόντων εἰς ἔργα	καὶ	μάχην πυκνῶς μεθ' ἑκατέρου τῶν
[7, 12, 4]	ἐδίωκε. ταῦτα μὲν ἔργα χειρῶν	καὶ	μάχης οἱ τρεῖς ἐπεδείξαντο. καθ'
[7, 4, 1]	πρὸς τούτοις ἄλλα ἔθνη πολλὰ	καὶ	μάχιμα συστρατεῦσαι αὐτοῖς καὶ τοῦ
[7, 12, 4]	τὸν ἄκοντα καὶ ζῶντα ἔτι	καὶ	μαχόμενον σκυλεύσας τοῖς ἰδίοις αὐτὸν
[7, 5, 3]	τῶν Ἀνδραζάρου πόλεων ἐπεστράτευσε Βατταίᾳ	καὶ	Μάχωνι, καὶ λαβὼν αὐτὰς κατὰ
[7, 12, 2]	τῶν αὐχούντων προγόνους τοὺς Γίγαντας	καὶ	μέγα ἐπ' ἀνδρείᾳ φρονούντων, αἴτιός
[7, 12, 3]	κρούεται, κύμβαλά τε ἦν πλατέα	καὶ	μεγάλα χάλκεα. καὶ περὶ μὲν
[7, 14, 10]	συμβαλλομένων καὶ ποιουμένων ἐπαγγελίας λαμπρὰς	καὶ	μεγαλοπρεπεῖς ἐγένετο: χρυσοῦ μὲν γὰρ
[7, 9, 8]	τοῦ ζῆν αὑτὸν ἐξαγαγεῖν ἐλευθέρως	καὶ	μεγαλοφρόνως ἢ παρασχεῖν αὑτὸν εἰς
[7, 12, 4]	ἦσαν οὗτοι καὶ χώραν ὑπάγεσθαι	καὶ	μεγάλων ἐθνῶν κρατῆσαι. πρῶτος μὲν
[7, 7, 3]	ἐν κύκλῳ πάντων ἐθνῶν πολλῶν	καὶ	μεγάλων κύριον, ῥυσαμένου δ' ἔτι
[7, 11, 1]	τῆς ἐλευθερίας, ἣν ἐκ πολλῶν	καὶ	μεγάλων ῥυσάμενος αὐτοὺς πολέμων παρέσχε,
[7, 14, 4]	τέταρτος υἱὸς Δαυίδου νεανίας εὐειδὴς	καὶ	μέγας, ἐκ γυναικὸς αὐτῷ Αἰγίσθης
[7, 10, 2]	ἀναπληρωθῆναι καὶ τὸ σχῆμα τάφου	καὶ	μέγεθος λαβεῖν, σημήνας δὲ ἀνακλητικὸν
[7, 11, 4]	ἀκοὰς ἤδη πρὸς αὐλῶν ἤχους	καὶ	μέλη τῶν ἄλλων ὀργάνων, ὅσα
[7, 9, 7]	οἱ δ' οὐδὲν εἰς ἀναβολὰς	καὶ	μέλλησιν ὑπερέθεντο, λαβόντες δὲ τὰς
[7, 13, 4]	υἱὸν αὐτοῦ Ἴσακον ὥστε ὁλοκαυτῶσαι,	καὶ	μέλλοντος ἀποσφάττεσθαι τοῦ παιδὸς κριὸν
[7, 8, 2]	ἀδελφὴν αὐτοῦ πταίσμασιν διεληλύθει δεύτερον,	καὶ	μέλλων ἐπὶ τὴν τῶν ἰδίων
[7, 4, 2]	καὶ ἐσχαρίτην καὶ λάγανον τηγανιστὸν	καὶ	μερίδα θύματος. καὶ τὸν μὲν
[7, 11, 7]	στρατιάν, ὅτι τέθνηκεν Ἀμασᾶς δικαίως	καὶ	μετ' αἰτίας κολαζούσης: εἰ δὲ
[7, 12, 2]	τῆς νίκης τοῖς Ἑβραίοις ἐγένετο.	καὶ	μετ' ἐκείνην τὴν ἧτταν πάλιν
[7, 7, 3]	τοῦ βασιλέως καὶ συσχεθέντος ἱκανῶς	καὶ	μετὰ δακρύων καὶ λύπης ἀσεβῆσαι
[7, 9, 5]	σοι τὰ πρὸς αὐτόν ἐστι,	καὶ	μετὰ πολλῆς συστρατεύσεσθαι προθυμίας ἐπὶ
[7, 9, 2]	τοῦ ὄρους ἀπεσκόπει τὴν πόλιν	καὶ	μετὰ πολλῶν δακρύων ὡς ἂν
[7, 6, 2]	τὸν ἀδελφὸν καὶ παρακαλέσας εὐψύχως	καὶ	μετὰ προθυμίας ἀνδράσιν αἰσχύνην φοβουμένοις
[7, 7, 1]	καὶ τὴν πύλην ἀνοίξαντες αἰφνιδίως	καὶ	μετὰ ῥύμης καὶ δρόμου πολλοῦ
[7, 11, 6]	κλῆρον παρὰ τῷ Ἰεσσαίου παιδί.	καὶ	μετὰ τοὺς λόγους σαλπίσας κέρατι
[7, 11, 2]	ἐξουσίᾳ γενόμενον, λογίσασθαι δ' ὅτι	καὶ	μετανοήσας ἐφ' οἷς ἐσφάλη πρῶτος
[7, 10, 5]	αὐτῷ φέρειν ἀπὸ τῆς μάχης.	~(Καὶ	μεταξὺ ταῦτα λέγοντος τοῦ βασιλέως
[7, 9, 6]	βασιλέως αὐτοῖς ἐγγὺς ὄντος ἀντιστήσονται,	καὶ	μεταξὺ τούτων μαχομένων ὁ πατὴρ
[7, 8, 1]	πρὸς αὐτὸν τὴν ὕβριν ἡσυχάζειν	καὶ	μετρίως φέρειν παρηγόρει καὶ μὴ
[7, 7, 1]	δεῖπνον ὑπὸ τοῦ βασιλέως Οὐρίας	καὶ	μέχρι μέθης προελθὼν ἐν τῷ
[7, 1, 1]	ἐπαίνους Σαούλου καὶ Ἰωνάθου, οἳ	καὶ	μέχρις ἐμοῦ διαμένουσιν. ~(Ἐπεὶ δὲ
[7, 11, 2]	περὶ τῶν εἰς αὐτὸν ἡμαρτημένων	καὶ	μὴ γενέσθαι πικρὸν αὐτῷ μηδὲ
[7, 1, 3]	ἔπειθε τοῦτο ποιεῖν κατασχεῖν αὑτὸν	καὶ	μὴ διώκειν παραινοῦντος, μὴ κτείνας
[7, 1, 3]	τοὺς ὁπλίτας ἐκ ποδὸς ἕπεσθαι	καὶ	μὴ κάμνειν ἀναιροῦντας, οἵ τε
[7, 9, 2]	μένειν ἔπεισεν, ὡς τοῦ θεοῦ	καὶ	μὴ μετακομιζομένης αὐτῆς ῥυσομένου. ἐνετείλατο
[7, 8, 1]	ἡσυχάζειν καὶ μετρίως φέρειν παρηγόρει	καὶ	μὴ νομίζειν ὑβρίσθαι φθαρεῖσαν ὑπ'
[7, 9, 6]	δύναμιν τοῦ πολέμου γίνου στρατηγὸς	καὶ	μὴ πιστεύσῃς τοῦτον ἑτέρῳ. νικήσειν
[7, 1, 5]	πρὸς τὸν βασιλέα φυλάττεσθαι παραινῶν	καὶ	μὴ προσέχειν οἷς Ἀβεννῆρος συντίθεται:
[7, 6, 1]	προφάσει φιλανθρωπίας, φυλάττεσθαί τε συνεβούλευον	καὶ	μὴ προσέχειν τοῖς λόγοις αὐτοῦ,
[7, 8, 4]	τὴν σωτηρίαν αὐτῇ τοῦ παιδὸς	καὶ	μὴ τὰς ἐπιλοίπους τῆς γηρωκομίας
[7, 14, 1]	τὴν ὕλην τῆς οἰκοδομίας καταλείπῃ	καὶ	μὴ τότε συμπορίζῃ νέος ὢν
[7, 13, 3]	δὲ καὶ μαραινομένων τοῖς παθήμασι	καὶ	μηδ' εἰς κηδείαν ὑπολειπομένων, ἀλλ'
[7, 11, 8]	καὶ γυναικῶν ὑπὲρ ἀνθρώπου πονηροῦ	καὶ	μηδὲ τίς ἐστι γνωριζομένου καὶ
[7, 5, 5]	τε καὶ ὁμοτράπεζον ἐκέλευσεν εἶναι	καὶ	μηδεμίαν ἡμέραν ἀπολείπεσθαι τῆς σὺν
[7, 11, 7]	ἀνόσιον, ἀγαθὸν νεανίαν καὶ συγγενῆ	καὶ	μηδὲν ἀδικήσαντα ζηλοτυπήσας τῆς στρατηγίας
[7, 7, 3]	λέγοντος, ἦν γὰρ ὁμολογουμένως θεοσεβὴς	καὶ	μηδὲν ἁμαρτὼν ὅλως περὶ τὸν
[7, 5, 1]	δεῖν ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους ἐκστρατεύειν,	καὶ	μηδὲν ἀργὸν μηδὲ ῥᾴθυμον ἐν
[7, 12, 4]	θράσος καὶ τὴν εὐψυχίαν ἠρεμῆσαι	καὶ	μηδὲν ἐπ' αὐτοὺς τολμῆσαι> καταφρονήσαντας
[7, 9, 7]	ἑαυτοῦ προσέταξεν ἤδη νυκτὸς οὔσης	καὶ	μηδὲν ὀκνεῖν δι' αὐτήν. ~(Ἀχιτόφελος
[7, 2, 1]	τῆς αὑτοῦ κοίτης ἄνδρα δίκαιον	καὶ	μηδένα μηδὲν κακὸν εἰργασμένον, ὑμᾶς
[7, 3, 1]	ἐπηγγείλατο. πάντων δὲ φιλοτιμουμένων ἀναβῆναι	καὶ	μηδένα πόνον ὀκνούντων ὑφίστασθαι δι'
[7, 14, 9]	ἡγεμονίαν λαβόντα παρὰ τοῦ θεοῦ	καὶ	μηδένα τούτων δυσχεράναντα, οὕτως ἀξιῶ
[7, 9, 7]	δ' αὐτοὺς ἀναζεύξαντας ἡ γυνὴ	καὶ	μηδένα φόβον τοῖς νεανίσκοις ἀπ'
[7, 11, 2]	τὰς κολάσεις τοῖς ἀσεβήσασιν ὄμνυμι	καὶ	μηδενὶ τῶν ἁμαρτόντων ἐπεξελθεῖν. σύ
[7, 14, 6]	σάλπιγγι. παρακειμένου δὲ τοῦ δείπνου	καὶ	μηδενὸς γευομένου πάντων δ' ἐπ'
[7, 2, 1]	οἱ πολέμιοι; ἦ μεταβεβλῆσθαί με	καὶ	μηκέτ' εἶναι τὸν αὐτὸν ὑπωπτεύσατε,
[7, 15, 2]	ἐν Χεβρῶνι τῆς Ἰούδα φυλῆς	καὶ	μῆνας ἕξ, ἐν Ἱεροσολύμοις δὲ
[7, 3, 2]	ἐν Γιβρῶνι ἐγένετο ἔτη ἑπτὰ	καὶ	μῆνες ἕξ. ἀποδείξας δὲ βασίλειον
[7, 10, 4]	τις ἰδὼν τὸν Ἀχιμᾶν τρέχοντα	καὶ	μήπω τίς ἐστι γνωρίσαι δυνάμενος
[7, 2, 1]	μεσημβρίζοντα καὶ κοιμώμενον τὸν Ἰέβωσθον	καὶ	μήτε τοὺς φύλακας παρόντας μήτε
[7, 15, 1]	αὐτὸς διὰ Μωυσέος κατέπεμψεν ἡμῖν,	καὶ	μήτε χάριτι μήτε θωπείᾳ μήτ'
[7, 7, 2]	πταίσωσι κατ' αὐτήν, ἀλλὰ χώμασι	καὶ	μηχαναῖς ἐκπολιορκήσαντας καὶ παραστησαμένους τὴν
[7, 7, 2]	τῷ τείχει προσβαλόντας, δέον ὑπονόμοις	καὶ	μηχανήμασιν ἑλεῖν πειρᾶσθαι τὴν πόλιν,
[7, 8, 1]	ἐρᾷ τυγχανούσης ὁμοπατρίας, ὁδὸν αὐτῷ	καὶ	μηχανὴν εἰς τὸ περιγενέσθαι τῶν
[7, 2, 2]	καὶ τῶν πρὸς τροφὴν πάντων	καὶ	μιᾷ γνώμῃ βασιλεύειν τὸν Δαυίδην
[7, 8, 1]	αἰσχύνῃ: παῦσαι δ' οὕτως ἀδίκου	καὶ	μιαρᾶς ἐπιθυμίας, ἐξ ἧς ὀνείδη
[7, 1, 5]	εἴη παρὼν πρὸς αὐτὸν Ἀβεννῆρος	καὶ	μικρὸν ἔμπροσθεν ἀπηλλαγμένος ἐπὶ συνθήκαις
[7, 10, 1]	παρεκάλει προθυμίαν ἐναποδείξασθαι καὶ πίστιν	καὶ	μνήμην, εἴ τινος τῶν μετρίως
[7, 3, 3]	δέκα καὶ πέντε. ~(Ποιήσομαι δὲ	καὶ	μνήμην Ὀρόνα πλουσίου μὲν ἀνδρὸς
[7, 5, 5]	ἅπασιν ἀγαθοῖς οἷς εἶχεν ἔτι	καὶ	μνημονικώτατος τῶν εὖ ποιησάντων παρὰ
[7, 4, 1]	καὶ τοῦ πολέμου κοινωνῆσαι, ὃ	καὶ	μόνον ἦν αἴτιον τοσαυτάκις αὐτοῖς
[7, 14, 5]	ποιῆσαι προσέταξε Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα	καὶ	Νάθαν τὸν προφήτην. ἀκολουθοῦντάς τε
[7, 14, 4]	οὔτε δὲ Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα	καὶ	Νάθαν τὸν προφήτην καὶ τὸν
[7, 7, 3]	γεγενημένων οὐκέτι χαλεπῶς ἔχειν ἔφασκε.	καὶ	Νάθας μὲν ταῦτα τῷ βασιλεῖ
[7, 4, 2]	πάντα καὶ γυναιξὶ καὶ ἀνδράσι	καὶ	νηπίοις διαδοὺς κολλυρίδα ἄρτου καὶ
[7, 5, 2]	μέμνηται δὲ τούτου τοῦ βασιλέως	καὶ	Νικόλαος ἐν τῇ τετάρτῃ τῶν
[7, 10, 2]	κρατήσωσι φιλοτιμουμένων, ἔρις ἐγένετο καρτερά,	καὶ	νικῶσιν οἱ Δαυίδου ῥώμῃ τε
[7, 7, 3]	αὐτῷ καὶ γυναῖκας ἃς δικαίως	καὶ	νομίμως ἠγάγετο, καταφρονηθέντος δ' ὑπ'
[7, 13, 2]	ἐχθρῶν ἡττηθῆναι, ἢ λοιμὸν ἐνσκῆψαι	καὶ	νόσον ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας τοῖς
[7, 7, 4]	ἐπὶ ποθεινοῦ τέκνου τετελευτηκότος, ὅτε	καὶ	νοσοῦντος οὕτως ὑπὸ τῆς λύπης
[7, 14, 10]	καὶ πάσης ἰδέας λίθου πολυτελοῦς:	καὶ	νῦν δ' ἔτι τῆς ἰδίας
[7, 11, 1]	αὐτὸν ἐκβαλόντες ἄλλῳ ταύτην ἐνεχείρισαν	καὶ	νῦν τεθνηκότος τοῦ κατασταθέντος ὑπ'
[7, 14, 10]	τάλαντα χρυσοῦ πλείω δ' ἀργύρου	καὶ	ξύλα καὶ τεκτόνων πλῆθος καὶ
[7, 14, 1]	καὶ χαλκὸν εἰς τὰ ἔργα	καὶ	ξύλα κέδρινα πολλὰ καὶ παμμεγεθέστατα,
[7, 14, 2]	καὶ σίδηρον ἀριθμοῦ πλείονα συντέθεικα	καὶ	ξύλων δὲ καὶ λίθων ὕλην
[7, 12, 1]	ἀπόγονος τῶν Γιγάντων, ἔχων δὲ	καὶ	ξυστόν, οὗ τὴν λαβὴν συνέλκειν
[7, 1, 3]	ἐδίωκον: ὁ δὲ Ἰώαβος αὐτὸς	καὶ	ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ Ἀβεσσαῖος παραδραμόντες
[7, 9, 2]	πάντων σὺν αὐτῷ δακρυόντων, ἀγγέλλεται	καὶ	ὁ Ἀχιτόφελος συνὼν τῷ Ἀψαλώμῳ
[7, 11, 2]	Ἰόρδανον ποταμὸν ἀπαντῆσαι τῷ βασιλεῖ	καὶ	ὁ Γήρα παῖς Σαμούις μετὰ
[7, 9, 2]	πολλοὺς αὐτοῦ διαπέμψαντος. ~(Παρῆν δὲ	καὶ	ὁ Δαυίδου σύμβουλος ὁ Γελμωναῖος
[7, 9, 5]	Ἱεροσόλυμα σὺν ἅπαντι τῷ λαῷ,	καὶ	ὁ Δαυίδου φίλος ἧκε πρὸς
[7, 4, 2]	ἐποίησε. καὶ ὁ μὲν βασιλεὺς	καὶ	ὁ λαὸς ἐδυσφόρησαν ἐπὶ τῷ
[7, 7, 2]	δ' ἀπολέσαι τοὺς ἐν αὐτῇ.	καὶ	ὁ μὲν ἄγγελος τὰ ὑπὸ
[7, 4, 2]	ἱερεὺς ἥψατο ταύτης, ἀποθανεῖν ἐποίησε.	καὶ	ὁ μὲν βασιλεὺς καὶ ὁ
[7, 10, 1]	αὑτὸν ἐργάσηταί τι τελευτήσαντος αὐτοῦ.	καὶ	ὁ μὲν νίκην αὐτοῖς ἐπευξάμενος
[7, 9, 2]	συνερχόμενον, ὅσον παρ' ἐκείνῳ γενόμενον.	καὶ	ὁ μὲν πεισθεὶς τῷ Δαυίδῃ,
[7, 9, 3]	αὐτὸν ἐκείνου ταῦτ' ἔχειν ἐπέγνωκε:	καὶ	ὁ μὲν Σιβᾶς περιχαρὴς ἦν.
[7, 8, 5]	ἔχειν ὥστ' εὐθὺς ἰδεῖν κατελθόντα.	καὶ	ὁ μὲν τοῦτο τοῦ πατρὸς
[7, 6, 3]	παρέδοσαν καὶ δῶρα ἔπεμψαν αὐτῷ.	καὶ	ὁ μὲν ὥρᾳ χειμῶνος ἀνέστρεψεν
[7, 14, 4]	δ' ἀντέπραττον ὁ ἀρχιερεὺς Σάδωκος	καὶ	ὁ προφήτης Νάθας καὶ Βαναίας
[7, 11, 3]	αὐτὸν προῆγεν. ~(Ἀπήντησε δ' αὐτῷ	καὶ	ὁ Σαούλου υἱωνὸς Μεμφίβοσθος ῥυπαράν
[7, 8, 1]	διὰ τῆς πόλεως μέσης βοῶσα	καὶ	ὀδυρομένη τὴν βίαν. περιτυχὼν δ'
[7, 1, 1]	μὲν τὴν ἐσθῆτα, κλαίων δὲ	καὶ	ὀδυρόμενος μετὰ τῶν ἑταίρων ὅλην
[7, 6, 1]	συνέντες δὲ οἵ τε ἀναγκαῖοι	καὶ	οἱ ἡγεμόνες, ὅτι παρεσπονδήκασι καὶ
[7, 12, 1]	τὸν βασιλέα χαλεπῶς τὸ πλῆθος:	καὶ	οἱ ἡγεμόνες ὥρκωσαν αὐτὸν μηκέτι
[7, 14, 6]	τοῦ συμποσίου ὅ τε Ἀδωνίας	καὶ	οἱ κεκλημένοι πάντες ἔφυγον πρὸς
[7, 12, 4]	μετὰ χεῖρας ξύλῳ παραχρῆμα ἀπέκτεινε.	καὶ	οἱ λοιποὶ δὲ τοιοῦτοι τὰς
[7, 11, 1]	ἣν αὐτῷ καὶ Ἀψάλωμος παρέσχε.	καὶ	οἱ μὲν ἀρχιερεῖς ἃ μὲν
[7, 10, 1]	τροφὴν χρησίμων εὐπορίαν διαρκῆ παρασχεῖν.	~(Καὶ	οἱ μὲν ἐν τούτοις ἦσαν:
[7, 6, 1]	καὶ παῖς, ὃν Μίχανον προσηγόρευσε.	~(Καὶ	οἱ μὲν περιλειφθέντες ἐκ τοῦ
[7, 14, 11]	τὸ πλῆθος εὐλογεῖν τὸν θεόν.	καὶ	οἱ μὲν πεσόντες ἐπὶ τὴν
[7, 11, 2]	Σιβᾶς δὲ ὁ ἀπελεύθερος Σαούλου	καὶ	οἱ παῖδες αὐτοῦ πεντεκαίδεκα τὸν
[7, 14, 6]	ᾔσθοντο τῆς βοῆς Ἀδωνίας τε	καὶ	οἱ παρόντες ἐπὶ τὸ δεῖπνον
[7, 9, 3]	ἐκέλευσε λαμβάνειν ὧν αὐτός τε	καὶ	οἱ σὺν αὐτῷ δέοιντο. πυνθανομένου
[7, 13, 4]	βωμὸν προσαγορεῦσαι τοῦ λαοῦ παντὸς	καὶ	οἰκοδομῆσαι ναὸν τῷ θεῷ. καὶ
[7, 13, 4]	τὴν ἅλω τοῦ Ἰεβουσαίου Ὀροννᾶ	καὶ	οἰκοδομήσαντα βωμὸν ἐκεῖ τῷ θεῷ
[7, 13, 4]	ὠνεῖται παρ' αὐτοῦ τὴν ἅλω.	καὶ	οἰκοδομήσας τὸν βωμὸν ἱερούργησε καὶ
[7, 3, 2]	κέδρινα καὶ τεχνίτας ἄνδρας τέκτονας	καὶ	οἰκοδόμους, οἳ κατεσκεύασαν βασίλειον ἐν
[7, 1, 5]	μεθ' ἧς ἐβούλετο νῦν ἐλπίδος	καὶ	οἰκονομίας τῶν κατασκευαζομένων ἀπελθεῖν. ὡς
[7, 15, 1]	ἡμῶν τὴν βασιλείαν τῷ γένει	καὶ	οἶκος ἄλλος Ἑβραίων οὐκ ἂν
[7, 11, 2]	ἔσπευσε. ταῦτα δ' ἀντιβολοῦντος αὐτοῦ	καὶ	οἰκτιζομένου Ἀβεσσαῖος ὁ Ἰωάβου ἀδελφός,
[7, 14, 10]	πάντων ὁρώντων ἔδωκε Σολόμωνι θεμελίων	καὶ	οἴκων καὶ> ὑπερῴων, ὅσοι τε
[7, 9, 8]	κλίνας ἐπιλιπεῖν ἐστρωμένας μήτε ἄρτους	καὶ	οἶνον, ἀλλὰ καὶ θυμάτων ἀφθονίαν
[7, 2, 2]	συνῆλθε μετὰ πολλῆς παρασκευῆς σιτίων	καὶ	οἴνου καὶ τῶν πρὸς τροφὴν
[7, 11, 7]	τοῦ πλήθους ἐπ' αὐτῷ συρρέοντος	καὶ	οἷον ὄχλος φιλεῖ ἐθαύμαζον ἠλέουν
[7, 5, 4]	νίκην ἔδωκε: μυρίους γὰρ αὐτῶν	καὶ	ὀκτακισχιλίους Ἀβεσσαῖος διέφθειρε τῇ μάχῃ.
[7, 2, 2]	δὲ τῆς Ἐφραίμου φυλῆς δισμύριοι	καὶ	ὀκτακόσιοι τῶν δυνατωτάτων καὶ κατ'
[7, 3, 2]	δὲ αὐτήν φασί τινες, ὅτι	καὶ	Ὅμηρος ταῦτ' ὠνόμασεν Ἱεροσόλυμα: τὸ
[7, 14, 9]	ἔλεξε πρὸς τὸ πλῆθος: ἀδελφοὶ	καὶ	ὁμοεθνεῖς, γινώσκειν ὑμᾶς βούλομαι, ὅτι
[7, 1, 5]	μικρὸν ἔμπροσθεν ἀπηλλαγμένος ἐπὶ συνθήκαις	καὶ	ὁμολογίαις τῆς ἡγεμονίας, δείσας μὴ
[7, 5, 5]	αὐτοῦ Σαοῦλος ἐκτήσατο, σύσσιτόν τε	καὶ	ὁμοτράπεζον ἐκέλευσεν εἶναι καὶ μηδεμίαν
[7, 4, 1]	ὡς δ' ἐσαλεύθη τὰ ἄλση	καὶ	ὃν αὐτῷ καιρὸν προεῖπεν ὁ
[7, 9, 1]	χρόνῳ πολλὰ δ' ἅρματα ἐκέκτητο,	καὶ	ὁπλοφόροι περὶ αὐτὸν ἦσαν πεντήκοντα:
[7, 11, 6]	Ἀδελφοῦ σου δίωκε τὸν πολέμιον.	καὶ	ὅπου ποτ' ἂν αὐτὸν καταλάβῃς
[7, 5, 5]	Ἰωνάθην τὸν Σαούλου παῖδα συνθηκῶν	καὶ	ὅρκων καὶ τῆς ἐκείνου πρὸς
[7, 9, 6]	αὑτὸν εἰς πολιορκίαν περικλείσῃ, μηχανήμασι	καὶ	ὀρύγμασιν ὑπονόμοις καθαιρήσομεν ἐκείνην τὴν
[7, 4, 2]	τε ἤχῳ ποικίλῳ κρουσμάτων τε	καὶ	ὀρχήσεων καὶ ψαλμῶν ἔτι δὲ
[7, 11, 7]	ἀδελφὸν καὶ τοὺς ἑξακοσίους παραλαβὼν	καὶ	ὅση λοιπὴ δύναμις ἦν ἐν
[7, 12, 1]	ἀγαθῶν, ὅσα τε ἤδη παρέσχηκε	καὶ	ὅσων ἔτι μεθέξουσι πολὺν βιώσαντος
[7, 9, 7]	ἐξειπὼν αὐτοῖς καὶ τὴν ἑαυτοῦ	καὶ	ὅτι δέδοκται τὰ ὑπ' αὐτοῦ
[7, 1, 6]	καὶ τὴν ἐπὶ τεθνηκότι λύπην,	καὶ	ὅτι μὴ κατὰ τὴν αὐτοῦ
[7, 10, 4]	νίκην ἐπιτρέψαι πορευθέντι Δαυίδῃ μηνῦσαι,	καὶ	ὅτι τῆς παρὰ τοῦ θεοῦ
[7, 14, 10]	βασιλείας προστάτην. εὐμαρῆ δ' αὐτοῖς	καὶ	οὐ σφόδρα ἐπίπονον τὴν οἰκοδομίαν
[7, 11, 3]	ἐπὶ τῆς τραπέζης εἶχες ὁσημέραι,	καὶ	οὐδὲν ἀπέλειπον τῶν συγγενῶν τοῦ
[7, 11, 5]	δ' ὑμεῖς, καὶ πρεσβύτεροι ἐσμέν,	καὶ	οὐκ ἐποιήσατε δίκαια λεληθότως ἐλθόντες
[7, 3, 2]	αὐτῶν κατένειμε ταύτην τοῖς Ἑβραίοις	καὶ	οὐκέτι τοὺς Χαναναίους ἐκβαλεῖν ἐξ
[7, 15, 2]	πραγμάτων καὶ περὶ> τῶν φίλων	καὶ	οὓς ᾔδει τιμωρίας ἀξίους γεγενημένους
[7, 12, 4]	μὲν υἱὸς Σαβαίας δὲ ὄνομα.	καὶ	οὗτος ἐν τοῖς πρὸς Παλαιστίνους
[7, 1, 3]	τῆς ἐπὶ πολὺ διώξεως ἐπισχών.	καὶ	οὗτος μὲν ἐπ' ἐκείνου καταστρατοπεδεύεται
[7, 14, 7]	ὀκτὼ ἀπὸ σαββάτου ἐπὶ σάββατον.	καὶ	οὕτως αἱ πατριαὶ πᾶσαι διεκληρώσαντο
[7, 9, 8]	καθὼς προειρήκαμεν, εἰς Παρεμβολὰς καλλίστην	καὶ	ὀχυρωτάτην πόλιν παραγίνεται: δέχονται δὲ
[7, 3, 3]	καὶ παλλακὰς ἔσχεν. ἐποιήσατο δὲ	καὶ	παῖδας ἐννέα τὸν ἀριθμόν, οὓς
[7, 2, 2]	διὰ Σαμουήλου τοῦ προφήτου χειροτονηθείη	καὶ	παῖδες αὐτοῦ καὶ ὡς τὴν
[7, 1, 4]	δὲ κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν	καὶ	παῖδες Δαυίδῃ τὸν ἀριθμὸν ἓξ
[7, 14, 5]	στρατηγὸν Ἰώαβον, οἳ μετὰ κρότου	καὶ	παιδιᾶς εὐωχούμενοι πολλῆς αἰώνιον αὐτῷ
[7, 9, 4]	με ταῦτα πάσχειν, ὅπου γε	καὶ	παιδὸς ἀσεβοῦς πεπείραμαι. ἀλλ' ἔσται
[7, 7, 2]	ὁ βασιλεὺς εὐθὺς ἄγεται γυναῖκα,	καὶ	παῖς ἄρρην ἐξ αὐτῆς γίνεται
[7, 5, 5]	θεραπείας τυγχάνων: ἐγένετο δ' αὐτῷ	καὶ	παῖς, ὃν Μίχανον προσηγόρευσε. ~(Καὶ
[7, 4, 2]	ἅμαξαν καινὴν ἕλκειν ἀδελφοῖς τε	καὶ	παισὶν ἐπέτρεψαν μετὰ τῶν βοῶν.
[7, 1, 4]	μεγάλοις ὠνηθεῖσαν ὑπ' αὐτοῦ κινδύνοις	καὶ	Παλαιστίνων κεφαλαῖς ἑξακοσίαις, ἃς ὑπὲρ
[7, 12, 4]	χώρᾳ κατ' ἀρετὴν ἐκράτησεν αὐτῶν.	καὶ	πάλιν αὐτὸν ἀνδρὸς Αἰγυπτίου τὸ
[7, 12, 1]	ἀνακαλεῖν ἀπολύσας τοῦ πρότερον αὐχμοῦ:	καὶ	πάλιν εὐθήνησεν ἡ τῶν Ἑβραίων
[7, 13, 4]	καταπραύνεται δὲ τούτοις τὸ θεῖον	καὶ	πάλιν εὐμενὲς γίνεται. συνέβη δ'
[7, 3, 3]	πρὸς ταῖς οὔσαις αὐτῷ Δαυίδης	καὶ	παλλακὰς ἔσχεν. ἐποιήσατο δὲ καὶ
[7, 14, 1]	ἔργα καὶ ξύλα κέδρινα πολλὰ	καὶ	παμμεγεθέστατα, Τυρίων αὐτῷ ταῦτα πεμπόντων
[7, 4, 2]	βοῶν. προῆγε δ' ὁ βασιλεὺς	καὶ	πᾶν σὺν αὐτῷ τὸ πλῆθος
[7, 3, 1]	τὰς ὄψεις καὶ τὰς βάσεις	καὶ	πᾶν τὸ λελωβημένον στησάντων ἐπὶ
[7, 9, 7]	τὴν ὁδοιπορίαν ἧκον πρὸς Δαυίδην	καὶ	πάντ' ἀκριβῶς ἐδήλωσαν τὰ παρ'
[7, 5, 5]	βασιλέως ὁ μὲν Σιβὰς προσκυνήσας	καὶ	πάντα ποιήσειν εἰπὼν ἀνεχώρησεν, ὁ
[7, 14, 4]	τὴν ἐν τῷ βασιλικῷ παραδείσῳ	καὶ	πάντας καλέσαντος τοὺς ἀδελφοὺς χωρὶς
[7, 14, 4]	τὸν ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων Βαναίαν	καὶ	πάντας τοὺς ἐκ τῆς ἐναντίας
[7, 11, 7]	πλήξας ἀπέκτεινεν, ἀσεβὲς ἔργον διαπραξάμενος	καὶ	παντελῶς ἀνόσιον, ἀγαθὸν νεανίαν καὶ
[7, 11, 1]	ἐπανελθεῖν βασιλείαν. τὸ δ' αὐτὸ	καὶ	πάντες ἐποίουν οἱ Ἰσραηλῖται προτρεψαμένου
[7, 11, 6]	σημαίνει πόλεμον πρὸς τὸν βασιλέα,	καὶ	πάντες ἠκολούθησαν ἐκείνῳ Δαυίδην καταλιπόντες:
[7, 14, 4]	καὶ Σιμούεις ὁ Δαυίδου φίλος	καὶ	πάντες οἱ ἀνδρειότατοι. τοῦ δὲ
[7, 10, 5]	στέρνα καὶ τὴν κεφαλὴν σπαραττόμενος	καὶ	παντοίως αὑτὸν αἰκιζόμενος καὶ τέκνον,
[7, 1, 3]	πρὸς τοὺς πέραν τοῦ Ἰορδάνου	καὶ	παντὸς ἀποδείκνυσι τοῦ πλήθους βασιλέα
[7, 11, 7]	τοῦ σώματος ἐπὶ τῆς ὁδοῦ	καὶ	παντὸς τοῦ πλήθους ἐπ' αὐτῷ
[7, 9, 6]	ὅτι καὶ πολλοὺς πολέμους πεπολέμηκε	καὶ	πάντοτε κρατῶν τῶν ἐχθρῶν ἀπήλλακται.
[7, 14, 2]	τῆς οἰκοδομίας συλλαβέσθαι τῷ παιδὶ	καὶ	πάντων ἀδεεῖς ὄντας τῶν κακῶν
[7, 11, 4]	υἱὸν καὶ προσκυνήσας τὸν βασιλέα	καὶ	πάντων ἐπευξάμενος αὐτῷ τέλος ὧν
[7, 9, 2]	Ἐλαιῶνος ὄρους γυμνοῖς τοῖς ποσὶ	καὶ	πάντων σὺν αὐτῷ δακρυόντων, ἀγγέλλεται
[7, 14, 7]	Σαδώκου καὶ Ἀβιαθάρου τῶν ἀρχιερέων	καὶ	πάντων τῶν ἀρχόντων: καὶ ἡ
[7, 1, 3]	τῶν ἀδελφῶν Ἀβεσσαίου καὶ Ἀσαήλου	καὶ	πάντων τῶν Δαυίδου ὁπλιτῶν. καὶ
[7, 9, 2]	ὡς δ' ἀπηγγέλη ταῦτα Δαυίδῃ	καὶ	παρ' ἐλπίδας αὐτῷ τὰ παρὰ
[7, 8, 3]	αὐτοῖς ὁ πατὴρ θρηνοῦσι λυπούμενος	καὶ	παρ' ἐλπίδας ὁρῶν οὓς ἀκηκόει
[7, 5, 5]	βλαβῆναι τὰς βάσεις, μαθὼν ὅπου	καὶ	παρὰ τίνι τρέφεται πέμψας πρὸς
[7, 4, 3]	τά τε ἄλλα αὐτῷ κατηύχετο	καὶ	παρὰ τοῦ θεοῦ γενέσθαι ᾔτει
[7, 14, 5]	βασιλείαν αὐτῷ γενέσθαι πολυχρόνιον εὐχόμενοι,	καὶ	παραγαγόντες εἰς τὸν οἶκον τὸν
[7, 5, 1]	καὶ συγκαλέσας πάλιν τὴν στρατιὰν	καὶ	παραγγείλας αὐτῇ πρὸς πόλεμον ἑτοίμῃ
[7, 14, 5]	Βαναίαν τὸν ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων,	καὶ	παραγενομένοις κελεύει παρα λαβεῖν Νάθαν
[7, 7, 1]	δὲ τῆς γυναικὸς Οὐρίαν ὄνομα,	καὶ	παραγενόμενον περί τε τῆς στρατιᾶς
[7, 11, 8]	βασιλέως στρατηγὸς ἔλυσε τὴν πολιορκίαν	καὶ	παραγενόμενος εἰς Ἱεροσόλυμα παντὸς ἀποδείκνυται
[7, 14, 5]	τήμερον ἀποδείξειε τὸν Ἀδωνίαν βασιλέα	καὶ	παραδοίη τὴν ἀρχὴν ἐπυνθάνετο: λαμπρὸν
[7, 4, 4]	μὲν βασιλείαν τέκνων ἐγγόνοις φυλάξων	καὶ	παραδώσων, αὐτὸν δὲ τιμωρήσων, ἂν
[7, 13, 2]	ὁ θεὸς αὐτῷ, ἱκετεύειν ἤρξατο	καὶ	παρακαλεῖν εὐμενῆ γενέσθαι καὶ συγγινώσκειν
[7, 2, 2]	τε ἀποδέχεται τῆς προθυμίας αὐτοὺς	καὶ	παρακαλέσας διαμένειν, οὐ γὰρ ἔσεσθαι
[7, 6, 2]	θεάσηται. προτρεψάμενος οὖν τὸν ἀδελφὸν	καὶ	παρακαλέσας εὐψύχως καὶ μετὰ προθυμίας
[7, 7, 5]	δὴ τῷ βασιλεῖ ταῦτα δηλῶν	καὶ	παρακαλῶν αὐτὸν ἐπὶ τὴν αἵρεσιν
[7, 1, 3]	διὰ τοῦτο βληθεὶς ἀπέθανε, συμφρονήσας	καὶ	παράκλησιν ἡγησάμενος τούτους τοὺς λόγους
[7, 9, 6]	ἐπὶ τὸν πατέρα σου στρατείαν,	καὶ	παραλαβὼν αὐτὸς τὴν δύναμιν τοῦ
[7, 9, 2]	ἐμνημόνευσεν, ἀλλ' ἐκείνων πολὺ χείροσι	καὶ	παρανομωτέροις ἐπεβάλετο βασιλείᾳ πρῶτον μὲν
[7, 7, 2]	ἀλλὰ χώμασι καὶ μηχαναῖς ἐκπολιορκήσαντας	καὶ	παραστησαμένους τὴν μὲν πόλιν κατασκάψαι,
[7, 9, 7]	καὶ γυναικὸς ἐδεήθησάν τινος κρύψαι	καὶ	παρασχεῖν αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν. ἡ
[7, 6, 2]	κατεστρατοπεδεύσατο. τῶν δὲ πολεμίων ἐξελθόντων	καὶ	παραταξαμένων οὐχ ὁμοῦ διχῇ δέ,
[7, 2, 1]	ἔργον, ἀλλ' εἰπών, ὦ κάκιστοι	καὶ	παραχρῆμα δίκην ὑφέξοντες, οὐκ ἔγνωτε
[7, 7, 3]	δεινὸν ἔργον. ἀνεκάλυπτε δ' αὐτῷ	καὶ	παρεγύμνου τὴν ὀργὴν τοῦ θεοῦ
[7, 2, 2]	τε χιλίαρχοι καὶ ἡγεμόνες αὐτῶν,	καὶ	παρεδίδοσαν αὑτοὺς τήν τε εὔνοιαν,
[7, 1, 6]	τοῦ τάφου στὰς πρῶτος ἀνεκλαύσατο	καὶ	παρέδωκε τοῖς ἄλλοις. οὕτως δ'
[7, 14, 10]	τινι λίθος ἦν πολυτελὴς ἐκόμισε	καὶ	παρέδωκεν εἰς τοὺς θησαυρούς, ὧν
[7, 9, 8]	πάντα συνέπραττεν Ἀψαλώμῳ. ταῦτα διαλεχθεὶς	καὶ	παρελθὼν εἰς τὸ μυχαίτατον τῆς
[7, 9, 5]	τοῦ βασιλείου τοῦ πλήθους ὁρῶντος,	καὶ	παρελθὼν συνέρχεται ταῖς τοῦ πατρὸς
[7, 2, 1]	τὸν ληψόμενόν τε τὴν χάριν	καὶ	παρέξοντα τὴν ἀσφάλειαν, εἰς Γιβρῶνα
[7, 5, 1]	παραγγείλας αὐτῇ πρὸς πόλεμον ἑτοίμῃ	καὶ	παρεσκευασμένῃ τυγχάνειν, ὅτ' ἔδοξεν αὐτῷ
[7, 11, 8]	τοὺς πολεμίους τοὺς Ἑβραίων ἐξαιρῶσι	καὶ	παρέχωσιν αὐτοῖς εἰρήνην ἀπ' αὐτῶν:
[7, 10, 5]	υἱὸν εἴσεισι πρὸς αὐτὸν Ἰώαβος	καὶ	παρηγορῶν ὦ δέσποτα, φησί, λανθάνεις
[7, 6, 1]	τὸν Δαυίδου τρόπον ταῦτ' ἐδέξαντο,	καὶ	παρώτρυναν τὸν βασιλέα λέγοντες κατασκόπους
[7, 14, 5]	καθίζουσιν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ θρόνου,	καὶ	πᾶς ὁ λαὸς ἐπ' εὐωχίαν
[7, 15, 2]	τριάκοντα. οὕτως ἀρίστῳ ἀνδρὶ γεγενημένῳ	καὶ	πᾶσαν ἀρετὴν ἔχοντι καὶ τοσούτων
[7, 5, 5]	αὐτῷ καὶ τὸν πατρῷον οἶκον	καὶ	πᾶσαν τὴν οὐσίαν, ἣν ὁ
[7, 5, 5]	οἶκον ἔλεγε δεδωρῆσθαι τῷ παιδὶ	καὶ	πᾶσαν τὴν Σαούλου κτῆσιν, αὐτόν
[7, 10, 2]	τὴν βασιλείαν ἀπολαβεῖν Δαυίδην παρακινδυνευόντων	καὶ	πάσῃ προθυμίᾳ χρωμένων, τῶν δ'
[7, 14, 10]	λατόμων ἤδη παρεσκευασμένου σμαράγδου τε	καὶ	πάσης ἰδέας λίθου πολυτελοῦς: καὶ
[7, 5, 5]	Ἱεροσολύμοις κατῴκει συνεστιώμενος τῷ βασιλεῖ	καὶ	πάσης ὡς υἱὸς αὐτοῦ θεραπείας
[7, 7, 1]	ἔχοντα παρά τε τῷ βασιλεῖ	καὶ	πᾶσι τοῖς ὁμοφύλοις ἐπ' ἀνδρείᾳ
[7, 14, 11]	Σολόμωνι διάνοιαν ὑγιῆ καὶ δικαίαν	καὶ	πᾶσι τοῖς τῆς ἀρετῆς μέρεσιν
[7, 7, 1]	ψυχρῷ ὕδατι καλλίστην τὸ εἶδος	καὶ	πασῶν διαφέρουσαν, ὄνομα αὐτῇ ἦν
[7, 15, 1]	τέκνον, εἰς τὸ χρεὼν ἤδη	καὶ	πατέρας τοὺς ἐμοὺς ἀπαλλάσσομαι κοινὴν
[7, 9, 2]	καὶ θρηνοῦντα τὴν μεταβολὴν παρηγορεῖ	καὶ	παύσασθαι τῆς λύπης παρακαλεῖ καὶ
[7, 11, 1]	ἐγχειρεῖν ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ φροντίσι.	καὶ	πείθει γε τὴν φυλὴν παραχρῆμα
[7, 6, 1]	ὀφείλουσι, προπαρασκευάζονται εἰς τὸν πόλεμον:	καὶ	πέμψαντες πρὸς Σύρον τὸν τῶν
[7, 5, 4]	κατορθοῦν παρεῖχεν ὁ θεός, ἀλλὰ	καὶ	πέμψαντος αὐτοῦ μετὰ δυνάμεως εἰς
[7, 13, 4]	τῆς ἱκεσίας ἔπαυσε τὸν λοιμόν,	καὶ	πέμψας Γάδον τὸν προφήτην ἐκέλευσεν
[7, 1, 4]	αὐτοῦ στρατηγίαν τε καὶ πίστιν.	καὶ	πέμψας εἰς Γιβρῶνα παρὰ Δαυίδην
[7, 7, 1]	γενομένης δ' ἐγκύου τῆς γυναικὸς	καὶ	πεμψάσης πρὸς τὸν βασιλέα, ὅπως
[7, 1, 6]	γε παντὶ τῷ λαῷ κλαίειν	καὶ	πενθεῖν τὸν ἄνδρα καὶ τοῖς
[7, 14, 1]	παραφέρειν τοὺς λίθους, τρισχιλίους δὲ	καὶ	πεντακοσίους τοῖς ἐργαζομένοις ἐξ αὐτῶν
[7, 3, 2]	ἐξεπολιόρκησεν, ἔτη πεντακόσια καὶ δέκα	καὶ	πέντε. ~(Ποιήσομαι δὲ καὶ μνήμην
[7, 14, 4]	δὲ ἅρματα πολλὰ καὶ ἵππους	καὶ	πεντήκοντα ἄνδρας τοὺς προδρόμους. ταῦθ'
[7, 10, 2]	τῶν Δαυίδου στρατιωτῶν ἐδήλωσεν Ἰωάβῳ,	καὶ	πεντήκοντα σίκλους ἂν αὐτῷ δεδωκέναι
[7, 1, 3]	δὲ δι' ὅλης αὐτῆς ὁδεύσας	καὶ	περαιωσάμενος τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν ἀφικνεῖται
[7, 9, 7]	ὡς ἧκον οἱ διώκοντες αὐτοὺς	καὶ	περὶ αὐτῶν ἀνέκριναν εἰ θεάσαιτο,
[7, 14, 3]	τἀφροδίσια καὶ γυναικὸς ὁμιλίαν ἀσθενής.	καὶ	περὶ μὲν ταύτης τῆς παρθένου
[7, 10, 3]	ὁ διαδεξάμενος τὴν βασιλείαν Ἀβίας.	καὶ	περὶ μὲν τούτων ἐν ὑστέροις
[7, 12, 3]	ἦν πλατέα καὶ μεγάλα χάλκεα.	καὶ	περὶ μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον
[7, 4, 3]	αὐτὸς εἶχε, πέντε παῖδας ἔτεκε.	καὶ	περὶ μὲν τούτων κατὰ χώραν
[7, 8, 3]	ἀνεῖναί τι τῆς λύπης παρεκάλει	καὶ	περὶ μὲν τῶν ἄλλων μὴ
[7, 9, 2]	τοῦ παιδὸς ἀπονοίας κοινολογησάμενος αὐτοῖς	καὶ	περὶ πάντων ἐπιτρέψας κριτῇ τῷ
[7, 4, 4]	πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἤρξατο προσκυνεῖν	καὶ	περὶ πάντων εὐχαριστεῖν τῷ θεῷ,
[7, 10, 5]	ὅτι τοὺς μὲν ἀγαπῶντάς σε	καὶ	περὶ σοῦ κινδυνεύοντας καὶ σαυτὸν
[7, 11, 6]	Βοχορίου. ἐξελθόντος δὲ τοῦ Ἀμασᾶ	καὶ	περὶ τὴν ἄθροισιν τῆς στρατιᾶς
[7, 12, 4]	δὲ ἀπ' αὐτοῦ τῷ θεῷ	καὶ	περὶ τῆς σωτηρίας τῶν ἀνδρῶν
[7, 9, 2]	συγκαλέσας τῶν φίλων τοὺς ἐπιτηδειοτάτους	καὶ	περὶ τῆς τοῦ παιδὸς ἀπονοίας
[7, 10, 5]	κράτος. ἐρομένῳ δ' εἴ τι	καὶ	περὶ τοῦ παιδὸς ἔχοι λέγειν
[7, 5, 4]	πρὸς αὐτὸν Ἀδώραμον υἱὸν αὐτοῦ	καὶ	περὶ τοῦ τὸν Ἀνδράζαρον ἐχθρὸν
[7, 14, 4]	Ἀδωνίας τὴν ἀρχὴν ἤδη παραλάβοι,	καὶ	περὶ τούτου πυθέσθαι τοῦ βασιλέως.
[7, 4, 4]	κατασκευάσαι ναόν, ὡς Μωυσῆς εἶπε,	καὶ	περὶ τούτων Νάθᾳ τῷ προφήτῃ
[7, 5, 2]	καὶ ἀνδρείᾳ. πρὸς τούτοις δὲ	καὶ	περὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ φησιν,
[7, 4, 1]	καὶ τοῦ κελεῦσαι τὸν θεὸν	καὶ	περὶ τῶν ἐσομένων λαβεῖν ἐγγυητὴν
[7, 15, 2]	δεσπότης, νοῆσαί τε καὶ συνιδεῖν	καὶ	περὶ τῶν μελλόντων καὶ τῆς
[7, 15, 2]	περί τε τῶν ὅλων πραγμάτων	καὶ	περὶ> τῶν φίλων καὶ οὓς
[7, 4, 4]	τὸν οἶκον αὐτοῦ λαμπρὸν ἐσόμενον	καὶ	περιβόητον πρὸς τὴν κιβωτὸν παραγίνεται,
[7, 2, 2]	φυλῆς ὡπλισμένων θυρεὸν καὶ δόρυ	καὶ	περικεφαλαίαν καὶ ῥομφαίαν μυριάδες δώδεκα:
[7, 10, 4]	δὲ Δαυίδῃ μεταξὺ τῶν πυλῶν	καὶ	περιμένοντι, πότ' αὐτῷ τις ἐλθὼν
[7, 3, 2]	συνάψας αὐτῇ ἐποίησεν ἓν σῶμα,	καὶ	περιτειχίσας ἐπιμελητὴν τῶν τειχῶν κατέστησεν
[7, 1, 3]	καὶ πάντων τῶν Δαυίδου ὁπλιτῶν.	καὶ	περιτυχὼν ἐπί τινος κρηνίδος ἐν
[7, 4, 4]	ταῦτα παρὰ τοῦ προφήτου Δαυίδης	καὶ	περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τῷ τοῖς
[7, 14, 5]	ἐπὶ πηγὴν τὴν λεγομένην Γειὼν	καὶ	περιχρίσαντας τὸ ἅγιον ἔλαιον ἀποδεῖξαι
[7, 4, 4]	περιβόητον πρὸς τὴν κιβωτὸν παραγίνεται,	καὶ	πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἤρξατο προσκυνεῖν
[7, 1, 5]	τούτων ἄν τις κατανοήσειεν, ὅσα	καὶ	πηλίκα τολμῶσιν ἄνθρωποι πλεονεξίας ἕνεκα
[7, 14, 10]	ὑπερῴων, ὅσοι τε τὸ πλῆθος	καὶ	πηλίκοι τὸ ὕψος καὶ εὖρος
[7, 13, 3]	μὲν αἰφνιδίως μετ' ἀλγημάτων σφοδρῶν	καὶ	πικρᾶς ὀδύνης τὴν ψυχὴν ἀφιέντων,
[7, 5, 4]	πρὶν ἐπ' αὐτὸν ἔλθοι φιλίᾳ	καὶ	πίστει γνοὺς ἐνδήσασθαι, πέμπει πρὸς
[7, 14, 6]	ἐλλαβόμενος δηλοῦται τοῦτο Σολόμωνι πεποιηκὼς	καὶ	πίστεις ἀξιῶν παρ' αὐτοῦ λαβεῖν,
[7, 15, 1]	ἐπορευόμην, ἀπήντησεν ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον	καὶ	πίστεις ἔλαβεν ὡς μηδὲν αὐτὸν
[7, 1, 4]	παρὰ Δαυίδην λαβεῖν ὅρκους τε	καὶ	πίστεις ἠξίου, ἦ μὴν ἕξειν
[7, 10, 1]	τὸν πόλεμον παρεκάλει προθυμίαν ἐναποδείξασθαι	καὶ	πίστιν καὶ μνήμην, εἴ τινος
[7, 1, 4]	δὲ τὴν αὐτοῦ στρατηγίαν τε	καὶ	πίστιν. καὶ πέμψας εἰς Γιβρῶνα
[7, 9, 7]	τῶν πατέρων ἐντολὰς εὐσεβεῖς ἅμα	καὶ	πιστοὶ γίνονται διάκονοι: καὶ τῆς
[7, 9, 7]	καθιμήσασα τοὺς νεανίσκους εἰς φρέαρ	καὶ	πλάκας ἄνωθεν ἐρίων ἐρίων ἐπιβαλοῦσα,
[7, 8, 1]	ἐμβλέποντος τἀδελφοῦ φυράσασα τὸ ἄλευρον	καὶ	πλάσασα κολλυρίδας καὶ τηγανίσασα προσήνεγκεν
[7, 1, 3]	μετὰ Δαυίδου κρειττόνων ἀεὶ γινομένων	καὶ	πλεῖον ἐν τοῖς κινδύνοις φερομένων,
[7, 10, 5]	μεγάλης φωνῆς διωκόντων τὸν Ἀψάλωμον	καὶ	πλεῖον τούτου μηδὲν δεδυνῆσθαι μαθεῖν
[7, 6, 2]	τοὺς Σύρους ἴδῃ βιαζομένους αὐτὸν	καὶ	πλέον δυναμένους μεταγαγόντα τὴν φάλαγγα
[7, 15, 3]	νομίζεται βασιλικὴν ἅπασι καὶ δὴ	καὶ	πλοῦτον αὐτῷ πολὺν καὶ ἄφθονον
[7, 15, 2]	τὴν Οὐρία γυναῖκα. κατέλιπε δὲ	καὶ	πλοῦτον ὅσον οὐκ ἄλλος βασιλεὺς
[7, 4, 1]	ἀρχιερέα τί δοκεῖ τῷ θεῷ	καὶ	ποδαπὸν ἔσται τὸ τέλος τῆς
[7, 10, 5]	μισεῖν, στέργειν δὲ τοὺς ἐχθροτάτους	καὶ	ποθεῖν οὐκέτ' ὄντας, οἳ δίκῃ
[7, 10, 5]	βασιλέα: μετασχηματίσας γὰρ ἑαυτὸν Δαυίδης	καὶ	ποιήσας ἐπιτήδειον εἰς τὴν τοῦ
[7, 1, 4]	ὅτι Παλαιστίνους ἐκεῖνος αὐτὸς τιμωρήσεται	καὶ	ποιήσει κρατήσας ὑποχειρίους. ταῦτ' ἀκούσαντες
[7, 13, 4]	ἐν αὐτῇ κατασκευάσῃ τῷ θεῷ	καὶ	ποιήσῃ θυσίαν. ὁ δὲ καὶ
[7, 4, 4]	αὐτῷ παρέσχηκεν ἤδη ἐκ ταπεινοῦ	καὶ	ποιμένος εἰς τηλικοῦτο μέγεθος ἡγεμονίας
[7, 14, 10]	τῆς Ληουίτιδος φυλῆς προθυμία συμβαλλομένων	καὶ	ποιουμένων ἐπαγγελίας λαμπρὰς καὶ μεγαλοπρεπεῖς
[7, 14, 2]	βουλόμενον κωλύσειεν ὁ θεὸς αἵματι	καὶ	πολέμοις πεφυραμένον, προείποι δ' ὅτι
[7, 14, 2]	καὶ τῷ μεγίστῳ πάντων εἰρήνῃ	καὶ	πολέμων ἀπαλλαγῇ καὶ στάσεων ἐμφυλίων.
[7, 9, 4]	ἕτερον μέρος τοῦ ὄρους διατρέχοντος	καὶ	πολλὰ κακηγοροῦντος: παραγενόμενος δ' ἐπὶ
[7, 11, 4]	Γαλαδίτην ἄνδρα μέγαν καὶ καλὸν	καὶ	πολλὰ παρεσχημένον ἐν ταῖς Παρεμβολαῖς
[7, 5, 2]	Δαυίδην τὸν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας	καὶ	πολλαῖς μάχαις κριθείς, ὑστάτῃ δὲ
[7, 4, 3]	ἄλλων ἁπάντων προετίμησε, παίζειν τε	καὶ	πολλάκις χορεῦσαι μηδένα τοῦ δόξαι
[7, 4, 1]	ἦν αἴτιον τοσαυτάκις αὐτοῖς νικωμένοις	καὶ	πολλὰς ἀποβαλοῦσι μυριάδας μετὰ μείζονος
[7, 7, 3]	ὧν ὁ μὲν πλούσιος ἦν	καὶ	πολλὰς εἶχεν ἀγέλας ὑποζυγίων τε
[7, 3, 1]	ὀργισθεὶς πολιορκεῖν ἤρξατο τὰ Ἱεροσόλυμα.	καὶ	πολλῇ σπουδῇ καὶ προθυμίᾳ χρησάμενος
[7, 9, 7]	τὴν προκειμένην ὁδὸν ἀνύειν παρεκελεύσατο:	καὶ	πολλῇ σπουδῇ καὶ τάχει χρησάμενοι
[7, 5, 1]	κρατήσας δ' αὐτῶν τῇ μάχῃ	καὶ	πολλὴν τῆς χώρας ἀποτεμόμενος καὶ
[7, 7, 2]	πόλιν, προσβαλὼν δὲ τῷ τείχει	καὶ	πολλοὺς ἀπολέσας ἀναχωρῆσαι βιασθείη: προστιθέναι
[7, 11, 6]	πόλεις ὀχυρὰς καταλαβόμενος ἀγῶνας ἡμῖν	καὶ	πολλοὺς ἱδρῶτας παρασκευάσῃ. ~(Ἰώαβος δ'
[7, 9, 6]	τῶν συνόντων αὐτῷ ἀνδρείαν, ὅτι	καὶ	πολλοὺς πολέμους πεπολέμηκε καὶ πάντοτε
[7, 9, 4]	ὁ Σαμούις βλασφημῶν διετέλει, μιαιφόνον	καὶ	πολλῶν ἀρχηγὸν κακῶν ἀποκαλῶν. ἐκέλευε
[7, 4, 2]	οἶκον τὸν Ὠβαδάρου ηὔξησέ τε	καὶ	πολλῶν αὐτῷ μετέδωκεν ἀγαθῶν. ἀκούσας
[7, 5, 3]	τὸν υἱωνὸν αὐτοῦ Ῥοβόαμον ἔλαβε	καὶ	πολὺν ἄλλον ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων
[7, 4, 1]	διαρπάζει δ' αὐτῶν τὴν παρεμβολὴν	καὶ	πολὺν εὑρὼν ἐν αὐτῇ πλοῦτον
[7, 14, 1]	ἐξ αὐτῶν ἐπέστησεν. ἡτοίμασε δὲ	καὶ	πολὺν σίδηρον καὶ χαλκὸν εἰς
[7, 8, 1]	πρὸς πολλοὺς τὴν βίαν ἐκφέρειν,	καὶ	πολὺν χρόνον χηρεύουσα παρὰ Ἀψαλώμῳ
[7, 9, 1]	Δαυίδου τὴν ἀξίωσιν ἐφέντος πορεύεται,	καὶ	πολὺς ἐπισυνέρρευσεν ὄχλος ἐπὶ πολλοὺς
[7, 1, 4]	δ' αὐτὸν φιλοφρόνως καὶ λαμπρᾷ	καὶ	πολυτελεῖ τραπέζῃ ξενίσαντος ἐπὶ πολλὰς
[7, 7, 5]	λαμβάνει στέφανον ἕλκοντα χρυσοῦ τάλαντον	καὶ	πολυτελῆ λίθον ἔχοντα ἐν μέσῳ
[7, 7, 5]	δὲ καὶ ἄλλα σκῦλα λαμπρὰ	καὶ	πολύτιμα εὗρεν ἐν τῇ πόλει:
[7, 1, 5]	καὶ τῆς στρατηγίας ἀφεθείη, κακοῦργον	καὶ	πονηρὰν ὁδὸν ἄπεισι. καὶ> πρῶτον
[7, 7, 3]	ὁ λόγος οὗτος τὸν βασιλέα	καὶ	πονηρὸν πρὸς τὸν Νάθαν τὸν
[7, 4, 2]	ἔπειτα τοὺς ἱερεῖς καὶ Ληουίτας	καὶ>	πορευθέντας εἰς Καριαθιάριμα μετακομίσαι τὴν
[7, 11, 8]	δὲ σπουδάζεις μητρόπολιν Ἰσραηλιτῶν καταβαλεῖν	καὶ	πορθῆσαι μηδὲν ἐξαμαρτοῦσαν. ὁ δὲ
[7, 1, 3]	κατασοφίζεσθαι τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ πειρωμένου	καὶ	ποτὲ μὲν εἰπόντος ἑνὸς τῶν
[7, 11, 6]	ἐν πλείονι παρασκευῇ μειζόνων κακῶν	καὶ	πραγμάτων αἴτιος, ἢ Ἀψάλωμος αὐτοῖς
[7, 11, 5]	μοίρας ἔχει, μίαν δ' ὑμεῖς,	καὶ	πρεσβύτεροι ἐσμέν, καὶ οὐκ ἐποιήσατε
[7, 9, 7]	ὁ παῖς αὐτοῦ διώκειν ὁρμήσῃ	καὶ	πρὶν ἐν ἀσφαλείᾳ γένηται φθάσας
[7, 14, 2]	στάσεων ἐμφυλίων. σὺ τοίνυν ἐπεὶ	καὶ	πρὸ τῆς γενέσεως ἀπεδείχθης βασιλεὺς
[7, 14, 5]	ἐπὶ τὴν ἡμίονον τὸν Σολόμωνα,	καὶ	προαγαγόντες ἔξω τῆς πόλεως ἐπὶ
[7, 3, 1]	τὰ Ἱεροσόλυμα. καὶ πολλῇ σπουδῇ	καὶ	προθυμίᾳ χρησάμενος ὡς διὰ τοῦ
[7, 1, 3]	τετελευτηκότος ὀργὴν λαβόντες, ἀπίστῳ τάχει	καὶ	προθυμίᾳ χρώμενοι μέχρι τόπου τινός,
[7, 9, 6]	τὴν περὶ σὲ σπουδὴν ἐπιδείξασθαι	καὶ	προθυμίαν. ἂν δ' ὁ πατὴρ
[7, 12, 1]	σὺν αὐτοῖς, μὴ δι' ἀνδρείαν	καὶ	προθυμίαν παθών τι τῶν δεινῶν
[7, 9, 6]	στρατοπέδου μένειν: στρατηγῆσαι γὰρ ἱκανώτατος	καὶ	προιδεῖν ἀπάτην ἐπερχομένων πολεμίων: ἀλλὰ
[7, 11, 4]	τιμῇ καὶ ὡς πατρὸς ἐπιμεληθήσεσθαι	καὶ	προνοήσειν ἐπηγγέλλετο. ὁ δὲ πόθῳ
[7, 4, 4]	κληθησομένου δὲ Σολομῶνος, οὗ προστήσεσθαι	καὶ	προνοήσειν ὡς πατὴρ υἱοῦ κατεπηγγέλλετο,
[7, 15, 1]	παῖδας, οὓς ἐν τιμῇ πάσῃ	καὶ	προνοίᾳ τοῦτ' ἐμοὶ χαριζόμενος ἕξεις:
[7, 10, 4]	παρὰ τοῦ θεοῦ βοηθείας ἔτυχε	καὶ	προνοίας εὐαγγελίσασθαι. καὶ τὸν μέν,
[7, 5, 5]	ἐκέλευσεν ἐργαζόμενον αὐτοῦ τὴν γῆν	καὶ	προνοούμενον ἁπάντων τὴν πρόσοδον εἰς
[7, 15, 1]	ἀπολεῖς παραβάς τι τῶν νομίμων	καὶ	πρὸς ἅπαντ' αὐτοῦ τὴν ἀγαθὴν
[7, 9, 5]	μάλιστα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ γεγενημένος	καὶ	πρὸς ἅπαντα πιστὸς εἶναι δόξας
[7, 15, 1]	βίον πράττεται. διὸ ζῶν ἔτι	καὶ	πρὸς αὐτῷ γεγονὼς τῷ τελευτᾶν
[7, 11, 8]	τοῦ τοσαῦτ' εὐεργετήσαντος ὑμᾶς βασιλέα	καὶ	πρὸς δύ ναμιν τοσαύτην καὶ
[7, 8, 5]	τὸν υἱόν, ἤκουσε γὰρ παραγενόμενον,	καὶ	πρὸς ἑαυτὸν ἐκέλευσε χωρεῖν: οὔπω
[7, 7, 3]	χρώμενος ᾗ τις ἂν χρήσαιτο	καὶ	πρὸς θυγατέρα. ξένου δ' ἐπελθόντος
[7, 6, 2]	αὐτὸς δὲ τοῖς Σύροις συνέβαλε.	καὶ	πρὸς ὀλίγον ἀντισχόντων αὐτῶν καρτερῶς
[7, 12, 4]	ὁ Ναβαῖος, ὥδευε γὰρ τότε,	καὶ	πρὸς τὴν βοὴν ἐλθών, καταβὰς
[7, 1, 4]	λόγους πρός τε τοὺς ἡγεμόνας	καὶ	πρὸς τὴν φυλὴν ἅπασαν σημανῶν.
[7, 1, 6]	φονευθῆναι τὸν Ἀβεννῆρον: ἔλεξε δὲ	καὶ	πρὸς τὸ πλῆθος, ὡς αὐτῷ
[7, 14, 4]	διάνοιαν αὐτὸς ὡς βασιλεύσων ἐπῆρτο	καὶ	πρὸς τοὺς φίλους ἔλεγεν, ὡς
[7, 4, 1]	Συρίαν τε ἅπασαν καὶ Φοινίκην	καὶ	πρὸς τούτοις ἄλλα ἔθνη πολλὰ
[7, 7, 3]	ἀποτῖσαι τὴν ἀμνάδα δίκαιον εἶναι	καὶ	πρὸς τούτῳ θανάτῳ κολασθῆναι. Νάθας
[7, 8, 4]	ἐπὶ τῆς ἀγροικίας αὐτῇ διενεχθέντων	καὶ	πρὸς φιλονεικίαν τραπέντων οὐδενὸς τοῦ
[7, 11, 3]	πρὸς σέ, δέσποτα, εὐσέβειαν, ἀλλὰ	καὶ	προσδιέβαλε καὶ κατεψεύσατο κακουργῶν. ἀλλ'
[7, 8, 5]	πρὸς αὐτὸν ἐλθόντι θεάσασθαί τε	καὶ	προσειπεῖν. καταμελήσαντος δὲ Ἰωάβου τῶν
[7, 14, 6]	Ἀδωνία θεασαμένου τὸν νεανίαν ἡδέως	καὶ	προσειπόντος ἀγαθῶν ἄγγελον, ἐδήλου πάντ'
[7, 13, 4]	αὐτοῦ πάντας ἐθεάσατο, προσέδραμεν αὐτῷ	καὶ	προσεκύνησεν. ἦν δὲ τὸ μὲν
[7, 1, 4]	αὑτῶν ἕκαστοι ποιοῦμεν εἶναι δοκεῖ,	καὶ	προσέτι τοὺς γενομένους αὐτῷ λόγους
[7, 14, 6]	ἀπὸ τῆς ἱκεσίας: ἐλθόντα δὲ	καὶ	προσκυνήσαντα εἰς τὴν ἰδίαν οἰκίαν
[7, 11, 3]	αὐτὸν ἀδίκως. ἀσπασαμένου δὲ αὐτοῦ	καὶ	προσκυνήσαντος ἤρξατο πυνθάνεσθαι, τί δήποτ'
[7, 10, 5]	ἐπείγεσθαι. παραγενομένου δὲ τοῦ Χουσὶ	καὶ	προσκυνήσαντος καὶ τὴν νίκην σημήναντος,
[7, 1, 1]	καὶ τὴν κεφαλὴν τέφρᾳ περιχεάμενος.	καὶ	προσκυνήσας αὐτὸν πυνθανομένῳ, πόθεν ἥκοι
[7, 9, 5]	Δαυίδου φίλος ἧκε πρὸς αὐτοὺς	καὶ	προσκυνήσας αὐτὸν συνηύχετο τὴν βασιλείαν
[7, 11, 4]	Βεέρζελος μὲν καταλιπὼν τὸν υἱὸν	καὶ	προσκυνήσας τὸν βασιλέα καὶ πάντων
[7, 14, 4]	Νάθᾳ πάρεισι πρὸς τὸν βασιλέα,	καὶ	προσκυνήσασα καὶ λόγον αἰτησα μένη
[7, 8, 1]	τὴν κορείαν εἰσέρχεται τὸν Ἀμνῶνα	καὶ	προσλοιδορησάμενος ἐκέλευσεν ἀναστᾶσαν ἀπιέναι. τῆς
[7, 5, 1]	καὶ πολλὴν τῆς χώρας ἀποτεμόμενος	καὶ	προσορίσας τῇ τῶν Ἑβραίων ἐπὶ
[7, 9, 7]	καὶ φανερὰ ποιεῖν τὰ συμβεβουλευμένα	καὶ	προσπαρακελεύσασθαι ταχέως διαβῆναι τὸν Ἰόρδανον,
[7, 15, 1]	τελευτᾶν παραινῶ σοι ταῦθ' ἃ	καὶ	πρότερον ἔφθην συμβουλεύσας, δικαίῳ μὲν
[7, 11, 1]	τῶν δὲ πραγμάτων καθὼς ἤδη	καὶ	πρότερον ποιεῖσθαι πρόνοιαν τὴν βασιλείαν
[7, 14, 5]	υἱόν σου Σολόμωνα βασιλεύσειν, ὡς	καὶ	πρότερον ὤμοσα, καὶ τοῦτον ἐπὶ
[7, 13, 3]	ἦν, μυρίαις δ' αὐτοὺς αἰτίαις	καὶ	προφάσεσιν οὐδ' ἐπινοῆσαι δυναμένους ἀνήρπαζεν.
[7, 1, 5]	κακοῦργον καὶ πονηρὰν ὁδὸν ἄπεισι.	καὶ>	πρῶτον μὲν ἐπιχειρεῖ διαβαλεῖν αὐτὸν
[7, 1, 4]	οἷς Ἀβεννῆρος διεπρεσβεύσατο πρὸς αὐτόν,	καὶ	πρῶτον τεκμήριον παρασχεῖν τῶν συνθηκῶν
[7, 10, 5]	ὁ Ἀχιμᾶς προσκυνεῖ τὸν βασιλέα,	καὶ	πυθομένῳ περὶ τῆς μάχης νίκην
[7, 4, 2]	γέγονε παρὰ πᾶσι τοῖς ὁρῶσι	καὶ	πυνθανομένοις τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, θαρσήσας
[7, 8, 3]	περιέμεινεν, ἀλλὰ καταρρηξάμενος τὴν ἐσθῆτα	καὶ	ῥίψας ἑαυτὸν ἐπὶ τὴν γῆν
[7, 2, 2]	θυρεὸν καὶ δόρυ καὶ περικεφαλαίαν	καὶ	ῥομφαίαν μυριάδες δώδεκα: καὶ αἱ
[7, 12, 1]	σίκλους τριακοσίους, καὶ θώρακα ἁλυσιδωτὸν	καὶ	ῥομφαίαν ὥρμησεν ἐπιστραφεὶς ὡς ἀποκτενῶν
[7, 1, 6]	καὶ σώζειν βουλαῖς τε ἀρίσταις	καὶ	ῥώμῃ χειρῶν ἐν τοῖς πολεμικοῖς
[7, 14, 11]	ἐλαίῳ καὶ ἀπέδειξαν αὐτὸν βασιλέα	καὶ	Σάδωκον ἀρχιερέα τῆς πληθύος ἁπάσης.
[7, 9, 2]	ἔζη Σαοῦλος. τὸν δὲ Ἀβιάθαρον	καὶ	Σάδωκον τοὺς ἀρχιερεῖς συναπαίρειν διεγνωκότας
[7, 14, 7]	πατριαὶ πᾶσαι διεκληρώσαντο Δαυίδου παρόντος	καὶ	Σαδώκου καὶ Ἀβιαθάρου τῶν ἀρχιερέων
[7, 2, 2]	τήν τε εὔνοιαν, ἣν ἔτι	καὶ	Σαούλου ζῶντος εἶχον πρὸς αὐτόν,
[7, 10, 5]	σε καὶ περὶ σοῦ κινδυνεύοντας	καὶ	σαυτὸν καὶ τὴν σὴν γενεὰν
[7, 9, 8]	δὲ οὗτοι Βερζελαῖος ὁ Γαλαδίτης	καὶ	Σειφὰρ ὁ τῆς Ἀμμανίτιδος δυνάστῃς
[7, 7, 1]	μάχης γινομένης ἐκέλευσε. ταῦτα γράψας	καὶ	σημηνάμενος τῇ αὑτοῦ σφραγῖδι τὴν
[7, 11, 2]	ἐκ τῆς Βενιαμίδος φυλῆς ἐπήγετο,	καὶ	Σιβᾶς δὲ ὁ ἀπελεύθερος Σαούλου
[7, 14, 2]	ἀργύρου μυριάδας ταλάντων, χαλκόν τε	καὶ	σίδηρον ἀριθμοῦ πλείονα συντέθεικα καὶ
[7, 14, 10]	μυρίους, ἀργυρίου δὲ μύρια τάλαντα,	καὶ	σιδήρου μυριάδας ταλάντων πολλάς: καὶ
[7, 14, 1]	παμμεγεθέστατα, Τυρίων αὐτῷ ταῦτα πεμπόντων	καὶ	Σιδωνίων: ἐπεστάλκει γὰρ αὐτοῖς τὴν
[7, 14, 4]	Βαναίας ὁ ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων	καὶ	Σιμούεις ὁ Δαυίδου φίλος καὶ
[7, 2, 2]	καὶ ἑξακισχίλιοι φοροῦντες ὅπλα θυρεὸν	καὶ	σιρομάστην: οὗτοι δὲ τῷ Σαούλου
[7, 9, 4]	ἐκακηγόρει. περιστάντων δὲ τῶν φίλων	καὶ	σκεπόντων ἔτι μᾶλλον ὁ Σαμούις
[7, 8, 1]	ὑποθήκας. παραγενομένου δὲ τοῦ πατρὸς	καὶ	σκεπτομένου πῶς ἔχοι, τὴν ἀδελφὴν
[7, 12, 4]	κτείνοντος ἑπομένου δὲ τοῦ πλήθους	καὶ	σκυλεύοντος τοὺς ἀνῃρημένους. τρίτος δὲ
[7, 5, 3]	χρυσοῦ κρείττον' ἔλεγον, ἐξ οὗ	καὶ	Σολόμων τὸ μέγα σκεῦος θάλασσαν
[7, 14, 11]	βασιλεὺς σὺν παντὶ τῷ λαῷ,	καὶ	Σολόμωνα δεύτερον ἔχρισαν τῷ ἐλαίῳ
[7, 14, 4]	ἀπαλλαγὴν αὐτοῦ βασιλεύσας αὐτήν τε	καὶ	Σολόμωνα τὸν υἱὸν αὐτῆς ἀναιρήσει.
[7, 6, 1]	τούτῳ γενέσθαι τῷ μισθῷ παρεκάλεσαν	καὶ	Σουβάν: ἦσαν δὲ τοῖς βασιλεῦσι
[7, 10, 1]	μητρὸς δὲ Ἀβιγαίας, αὕτη δὲ	καὶ	Σουρία ἡ Ἰωάβου μήτηρ ἀδελφαὶ
[7, 8, 1]	πρὸς τὸ μὴ βλέπεσθαι χιτῶνας,	καὶ	σποδὸν καταχεαμένη τῆς κεφαλῆς ἀπῄει
[7, 3, 3]	αὐτοῦ καί τινα καὶ χάριν	καὶ	σπουδὴν πρὸς αὐτὸν γενομένην τὸν
[7, 5, 5]	ἐκείνου πρὸς αὐτὸν φιλίας τε	καὶ	σπουδῆς: πρὸς γὰρ τοῖς ἄλλοις
[7, 11, 6]	ἀλλήλους διαλεχθέντων ἀνήρ τις πονηρὸς	καὶ	στάσει χαίρων, ὄνομα Σαβαῖος υἱὸς
[7, 11, 2]	καινὰς ἐπὶ ταῖς πρώταις ταραχὰς	καὶ	στάσεις: οὐ γὰρ ἀγνοεῖν ὑμᾶς
[7, 14, 2]	πάντων εἰρήνῃ καὶ πολέμων ἀπαλλαγῇ	καὶ	στάσεων ἐμφυλίων. σὺ τοίνυν ἐπεὶ
[7, 14, 10]	γὰρ ὑπέστησαν εἰσοίσειν τάλαντα πεντακισχίλια	καὶ	στατῆρας μυρίους, ἀργυρίου δὲ μύρια
[7, 10, 5]	παρῆλθον. κατακαλυψαμένου δὲ τοῦ βασιλέως	καὶ	στένοντος τὸν υἱὸν εἴσεισι πρὸς
[7, 11, 5]	καὶ διὰ τοῦτο μᾶλλον προνοούμενοι	καὶ	στέργοντες φθάσαι, οὐ μέντοι γε
[7, 8, 3]	ἦν δὲ παρὰ πάντων δάκρυα	καὶ	στόνος, τῶν μὲν ὡς ἐπ'
[7, 13, 1]	ἀριθμὸς ἐνενήκοντα μυριάδες ὅπλα βαστάζειν	καὶ	στρατεύεσθαι δυναμένων, ἡ δὲ Ἰούδα
[7, 2, 1]	μεγάλων παρὰ Δαυίδου τεύξονται δωρεῶν	καὶ	στρατηγίας ἤ τινος ἄλλης πίστεως
[7, 12, 2]	ἧτταν πάλιν ἐπολέμησαν οἱ Παλαιστῖνοι:	καὶ	στρατιὰν ἐπ' αὐτοὺς Δαυίδου πέμψαντος
[7, 11, 7]	καὶ παντελῶς ἀνόσιον, ἀγαθὸν νεανίαν	καὶ	συγγενῆ καὶ μηδὲν ἀδικήσαντα ζηλοτυπήσας
[7, 13, 2]	ἤρξατο καὶ παρακαλεῖν εὐμενῆ γενέσθαι	καὶ	συγγινώσκειν ἡμαρτηκότι. Γάδον δὲ τὸν
[7, 8, 5]	δὲ ῥίψαντος αὑτὸν ἐπὶ τοὔδαφος	καὶ	συγγνώμην αἰτουμένου τῶν ἡμαρτημένων ἀνίστησί
[7, 5, 1]	τοὺς ἐκγόνους αὐτοῦ βασιλεύοντας καταλείποι.	καὶ	συγκαλέσας πάλιν τὴν στρατιὰν καὶ
[7, 9, 8]	ἐξώρμησεν εἰς Γελμὼν τὴν πατρίδα:	καὶ	συγκαλέσας τοὺς οἰκείους ἅπαντας ἃ
[7, 9, 2]	εἰς τὰ πέραν τοῦ Ἰορδάνου.	καὶ	συγκαλέσας τῶν φίλων τοὺς ἐπιτηδειοτάτους
[7, 5, 1]	βασιλέα δὲ τῆς Σωφηνῆς ἐστράτευσε,	καὶ	συμβαλὼν αὐτῷ παρὰ τὸν Εὐφράτην
[7, 1, 1]	τραυμάτων ὑπερβολὴν αὑτὸν ἀσθενῆσαι κατεργάσασθαι.	καὶ	σύμβολα τῆς ἀναιρέσεως ἐπεδείκνυεν τόν
[7, 10, 2]	ἀντεξάγει τὴν στρατιὰν καὶ Ἀψάλωμος.	καὶ	συμβολῆς γενομένης ἔργα μεγάλα χειρῶν
[7, 14, 3]	ἀναθερμαίνεσθαι. συνελθόντων δὲ τῶν ἰατρῶν	καὶ	συμβουλευσάντων, ὅπως ἐξ ἁπάσης τῆς
[7, 5, 4]	αὐτῷ πολεμῆσαι χάριν ἔχειν ὁμολογῶν,	καὶ	συμμαχίαν πρὸς αὐτὸν καὶ φιλίαν
[7, 3, 2]	Ἱέρωμος ὁ Τυρίων βασιλεὺς φιλίαν	καὶ	συμμαχίαν συνέθετο: ἔπεμψε δ' αὐτῷ
[7, 12, 4]	Παλαιστίνων καὶ φευγόντων μόνος ἔμεινε	καὶ	συμπεσὼν τοῖς πολεμίοις ἀπέκτεινεν αὐτῶν
[7, 1, 4]	τοῦ δ' ἐμφυλίου πολέμου συνεστῶτος	καὶ	συμπιπτόντων εἰς ἔργα καὶ μάχην
[7, 12, 1]	χρόνον ὁ βασιλεὺς ἐπὶ Παλαιστίνους,	καὶ	συνάψας μάχην αὐτοῖς καὶ τρεψάμενος
[7, 15, 1]	καταπεσὼν εἰς νόσον ὑπὸ γήρως	καὶ	συνειδὼς ὅτι μέλλει τελευτᾶν καλέσας
[7, 1, 4]	οὐχὶ διὰ τὴν ἰδίαν ῥώμην	καὶ	σύνεσιν ἄρχοι τῶν πέραν Ἰορδάνου,
[7, 11, 8]	διετέθη. ~(Γύναιον δέ τι σῶφρον	καὶ	συνετὸν ἐν ἐσχάτοις ἤδη τὴν
[7, 7, 3]	βασιλέα. ὁ δὲ Νάθας ἀστεῖος	καὶ	συνετὸς ὢν ἀνήρ, λογισάμενος ὡς
[7, 1, 6]	Ἑβραίων πράγμασι βλάβη στερηθέντων αὐτοῦ	καὶ	συνέχειν αὐτὰ καὶ σώζειν βουλαῖς
[7, 1, 5]	τυγχάνοντος πορίσασθαι τηλικοῦτον μέγεθος ἐξουσίας,	καὶ	συνήθη τοῖς ἀπ' αὐτῆς ἀγαθοῖς
[7, 2, 2]	λαὸν παρ' αὐτὸν ἄξοντας ἅπαντα.	καὶ	συνῆλθον ἐκ μὲν τῆς Ἰούδα
[7, 15, 2]	προστάττειν ὡς δεσπότης, νοῆσαί τε	καὶ	συνιδεῖν καὶ περὶ τῶν μελλόντων
[7, 9, 2]	πείσειεν αὐτὸν ἀνὴρ ὢν φρενήρης	καὶ	συνιδεῖν τὸ λυσιτελὲς ὀξύτατος. γενόμενος
[7, 5, 2]	φυλαχθῆναι. ~(Ἀκούσας δὲ ὁ Δαμασκοῦ	καὶ	Σύρων βασιλεὺς Ἄδαδος, ὅτι πολεμεῖ
[7, 7, 3]	δ' ἐπὶ τούτοις τοῦ βασιλέως	καὶ	συσχεθέντος ἱκανῶς καὶ μετὰ δακρύων
[7, 6, 1]	προσέχειν τοῖς λόγοις αὐτοῦ, μὴ	καὶ	σφαλεὶς ἀπαρηγορήτῳ συμφορᾷ περιπέσῃ. ταῦτ'
[7, 13, 2]	ἐκλογὴν μεγάλων κακῶν ἐμπεσὼν ἐλυπεῖτο	καὶ	σφόδρ' ἦν συγκεχυμένος. τοῦ δὲ
[7, 12, 2]	αὐτοὺς στρατιάν. ἠρίστευσε δὲ τότε	καὶ	σφόδρ' ηὐδοκίμησε Σαβρήχης ὁ Χετταῖος
[7, 1, 4]	Σαούλου παιδὸς ἀρχιστράτηγος συνετὸς ὢν	καὶ	σφόδρα εὔνουν ἔχων τὸ πλῆθος
[7, 1, 6]	στερηθέντων αὐτοῦ καὶ συνέχειν αὐτὰ	καὶ	σώζειν βουλαῖς τε ἀρίσταις καὶ
[7, 1, 1]	πιστότατός τε ὢν φίλος αὐτῷ	καὶ	σωτηρίας αἴτιος γεγενημένος. τοσαύτην δ'
[7, 12, 4]	πόρον οὖν οὐδένα βλέπων ἐξόδου	καὶ	σωτηρίας ἐβρυχᾶτο. τοῦ δὲ θηρὸς
[7, 9, 5]	μεταβαίη πρὸς αὐτόν, δεξιῶς ἀποκρίνεται	καὶ	σωφρόνως: εἶπε γὰρ ἕπεσθαι δεῖν
[7, 14, 6]	μηδέν. ὁ δὲ ἡμέρως πάνυ	καὶ	σωφρόνως τῆς μὲν τότε ἁμαρτίας
[7, 14, 2]	τὴν κιβωτὸν αὐτὸν ἀποθέσθαι προσέταξε	καὶ	τὰ ἅγια σκεύη πρὸ πολλοῦ
[7, 13, 4]	δὲ καὶ τὴν ἅλω εἶπε	καὶ	τὰ ἄροτρα καὶ τοὺς βόας
[7, 5, 5]	δὲ Δαυίδης θαρρεῖν τε προυτρέπετο	καὶ	τὰ βελτίω προσδοκᾶν: δίδωσι δ'
[7, 5, 4]	ὄνομα τῷ βασιλεῖ τῆς Ἀμάθης,	καὶ	τὰ δῶρα δεξάμενος ἀπέλυσεν αὐτοῦ
[7, 6, 1]	αὐτῶν τὰ ἡμίση τῶν γενείων	καὶ	τὰ ἡμίση τῶν ἱματίων περιτεμὼν
[7, 5, 1]	τοὺς Μωαβίτας τὸν πόλεμον μετήγαγε,	καὶ	τὰ μὲν δύο μέρη τῆς
[7, 5, 1]	δὲ καὶ αὐτοῦ ἅρματα χίλια,	καὶ	τὰ πλείω μὲν αὐτῶν ἠφάνισεν,
[7, 7, 2]	λέγειν ἀνθρώπινον εἶναι τὸ συμβεβηκὸς	καὶ	τὰ τοῦ πολέμου φύσιν ἔχειν
[7, 9, 2]	ὁ Ἀχιτόφελος συνὼν τῷ Ἀψαλώμῳ	καὶ	τὰ τούτου φρονῶν. ἐπέτεινε δ'
[7, 4, 2]	αὐτῇ λοιπὸν ἔχοντας αὐτὴν θυσίαις	καὶ	ταῖς ἄλλαις τιμαῖς, αἷς χαίρει
[7, 9, 2]	ἀπόρρητα τῆς διανοίας αὐτοῦ κατανοεῖν	καὶ	ταῖς Ἀχιτοφέλου συμβουλίαις ἀντιπράσσειν: οὐ
[7, 5, 5]	προσκυνήσαντος ἐπί τε τοῖς λόγοις	καὶ	ταῖς δωρεαῖς, καλέσας τὸν Σιβὰν
[7, 5, 3]	αὐτῷ καὶ τοὺς πολέμους συγκατορθοῦντος	καὶ	ταῖς καλλίσταις τῶν Ἀνδραζάρου πόλεων
[7, 1, 5]	συνεργόν τε τῆς βασιλείας ἐσόμενον	καὶ	τἆλλα δεινὸν ὄντα συνιδεῖν πράγματα
[7, 7, 5]	ἐξ ὀλίγου γὰρ φρέατος ἤρτηντο	καὶ	ταμείας ὡς μὴ τελέως αὐτοὺς
[7, 14, 8]	μοίρας σὺν ἡγεμόσι καὶ ἑκατοντάρχοις	καὶ	ταξιάρχαις. εἶχεν δ' ἑκάστη τῶν
[7, 1, 4]	δὲ τοὺς γεγηρακότας τοῦ πλήθους	καὶ	ταξιάρχους καὶ χιλιάρχους λόγους ἐποιήσατο
[7, 12, 4]	ὑπέμειναν, ὑπέστη μόνος ὡς στράτευμα	καὶ	τάξις, καὶ τοὺς μὲν αὐτῶν
[7, 4, 2]	συμβέβηκεν Ὠβαδάρῳ καὶ ἐκ πενίας	καὶ	ταπεινότητος ἀθρόως εὐδαίμων καὶ ζηλωτὸς
[7, 8, 3]	δ' ἐποίησαν τὸ προσταχθὲν ἔκπληξις	καὶ	ταραχὴ τοὺς ἀδελφοὺς λαμβάνει, καὶ
[7, 8, 1]	δωματίου: βούλεσθαι γὰρ ἀναπαύσασθαι θορύβου	καὶ	ταραχῆς ἀπηλλαγμένος. ὡς δὲ τὸ
[7, 1, 3]	ὑφ' ἑκατέρων τῶν στρατηγῶν ἐξειλεγμένοι	καὶ	τὰς αἰχμὰς ἐπ' ἀλλήλους ἀφέντες
[7, 11, 4]	τὸν χρόνον, ἀποκεκλεῖσθαι δ' αὐτῷ	καὶ	τὰς ἀκοὰς ἤδη πρὸς αὐλῶν
[7, 7, 5]	ἄνδρας αἰκισάμενος διέφθειρε. ταὐτὰ δὲ	καὶ	τὰς ἄλλας τῶν Ἀμμανιτῶν πόλεις
[7, 3, 1]	καὶ τοὺς πεπηρωμένους τὰς ὄψεις	καὶ	τὰς βάσεις καὶ πᾶν τὸ
[7, 14, 11]	ἀμνούς, οὓς ὡλοκαύτωσαν: ἔθυσαν δὲ	καὶ	τὰς εἰρηνικὰς θυσίας πολλὰς μυριάδας
[7, 14, 2]	ὢν καὶ δίκαιος καὶ ἀνδρεῖος,	καὶ	τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τοὺς
[7, 5, 4]	δὲ καὶ δίκαιος τὴν φύσιν	καὶ	τὰς κρίσεις πρὸς τὴν ἀλήθειαν
[7, 1, 3]	αὑτοὺς ἔπαιον εἰς τὰς πλευρὰς	καὶ	τὰς λαγόνας ἀλλήλους ταῖς ῥομφαίαις,
[7, 11, 6]	εἰς τὸ ἐν Ἱεροσολύμοις βασίλειον.	καὶ	τὰς μὲν παλλακάς, αἷς ὁ
[7, 5, 3]	καὶ τάς τε χρυσᾶς φαρέτρας	καὶ	τὰς πανοπλίας, ἃς οἱ τοῦ
[7, 5, 3]	φόρους αὐτοῖς τελεῖν ὁρίσας ὑπέστρεψε:	καὶ	τάς τε χρυσᾶς φαρέτρας καὶ
[7, 12, 4]	διηγήσομαι τὰ ἔργα: φανερὰς γὰρ	καὶ	τὰς τῶν ἄλλων ἀρετὰς ἀρκέσουσιν
[7, 11, 1]	πρὸ ἐκείνης Δαυίδην χειροτονῆσαι βασιλέα,	καὶ	ταῦθ' ὑμῶν συγγενῶν ὄντων καὶ
[7, 10, 2]	μου τὸν τοῦ δεσπότου παῖδα,	καὶ	ταῦτ' ἐκείνου πάντων ἡμῶν ἀκουόντων
[7, 9, 6]	τὴν ἐμὴν συμβουλίαν τῷ λογισμῷ	καὶ	ταῦτ' ἐπιγνοὺς ἄριστα τὴν μὲν
[7, 7, 2]	μηχανήμασιν ἑλεῖν πειρᾶσθαι τὴν πόλιν,	καὶ	ταῦτ' ἔχοντας παράδειγμα τὸν Γεδεῶνος
[7, 2, 1]	τὸν χρυσοῦν αὐτοῦ στέφανον ἠμυνάμην,	καὶ	ταῦτα ἐκείνῳ χαριζόμενον τὴν ἀναίρεσιν,
[7, 10, 5]	συνδραμεῖν πρὸς αὐτὸν καὶ κατασπάσασθαι.	καὶ	ταῦτα μὲν τοῦτον ἔσχε τὸν
[7, 7, 4]	αἰσθόμενος τῶν οἰκετῶν ὁ βασιλεὺς	καὶ	ταῦτα πασχόντων, ἃ μάλιστα συγκρύψαι
[7, 1, 4]	ταύτης ἅπαντες Ἰεβώσθου σωματοφύλακες ἦσαν,	καὶ	ταὐτὰ πρὸς αὐτοὺς διαλεχθείς, ἐπειδὴ
[7, 4, 1]	ἐπιέναι τοῖς Ἑβραίοις δυνάμεως. ἀμέλει	καὶ	ταύταις πταίσαντες ταῖς μάχαις τριπλάσιος
[7, 3, 1]	φαράγγων ἐπὶ τὴν ἄκραν ἀναβάντι	καὶ	ταύτην ἑλόντι στρατηγίαν ἅπαντος τοῦ
[7, 13, 4]	καὶ οἰκοδομῆσαι ναὸν τῷ θεῷ.	καὶ	ταύτην εὐστόχως ἀφῆκεν εἰς τὸ
[7, 7, 3]	τὴν ἀμνάδα τοῦ πένητος ἀπέσπασε,	καὶ	ταύτην παρασκευάσας εἱστίασε τὸν ξένον.
[7, 4, 2]	αὐτῶν διέφθειρε. ~(Τοιαύτης δ' ἀποβάσης	καὶ	ταύτης τῆς μάχης ἔδοξε Δαυίδῃ
[7, 11, 4]	προβεβηκότος, ἀλλ' ὥστε καταλύσεως ἤδη	καὶ	ταφῆς προνοεῖν, ἐπὶ ταύτην ἠξίου
[7, 9, 7]	ἀνύειν παρεκελεύσατο: καὶ πολλῇ σπουδῇ	καὶ	τάχει χρησάμενοι περὶ τὴν ὁδοιπορίαν
[7, 8, 1]	ἐκέλευσε παρακαλέσαι: ῥᾴω γὰρ ἔσεσθαι	καὶ	ταχέως ἀπαλλαγήσεσθαι τῆς νόσου τούτου
[7, 10, 5]	σπαραττόμενος καὶ παντοίως αὑτὸν αἰκιζόμενος	καὶ	τέκνον, ἐκβοῶν, εἴθε μοι τὸν
[7, 14, 2]	δὲ καὶ λατόμων πολλὰς μυριάδας	καὶ	τεκτόνων: ἂν δέ τι τούτοις
[7, 14, 10]	πλείω δ' ἀργύρου καὶ ξύλα	καὶ	τεκτόνων πλῆθος καὶ λατόμων ἤδη
[7, 1, 5]	μάχαιραν ὑπὸ τὴν λαγόνα παίει.	καὶ	τελευτᾷ μὲν Ἀβεννῆρος τοῦτον ἐνεδρευθεὶς
[7, 9, 2]	καὶ παύσασθαι τῆς λύπης παρακαλεῖ	καὶ	τέλος ἱκέτευσεν ἀπελθόντα πρὸς Ἀψάλωμον
[7, 14, 7]	τῆς Ληουίτιδος φυλῆς εἴκοσι μέρη	καὶ	τέσσαρα καὶ κληρωσαμένων κατὰ τὸν
[7, 6, 1]	τῆς Μιχᾶς καλουμένης χώρας βασιλέα	καὶ	τέταρτον Ἴστοβον ὄνομα, καὶ τούτους
[7, 14, 8]	δ' ἑκάστη τῶν μοιρῶν δισμυρίους	καὶ	τετρακισχιλίους, ὧν ἐκέλευσε προσεδρεύειν κατὰ
[7, 7, 3]	τοῦτο τὸ ἔργον ἐτόλμησεν, ἀπεφήνατο	καὶ	τετραπλὴν ἀποτῖσαι τὴν ἀμνάδα δίκαιον
[7, 3, 2]	αὐτῷ καὶ δωρεὰς ξύλα κέδρινα	καὶ	τεχνίτας ἄνδρας τέκτονας καὶ οἰκοδόμους,
[7, 8, 1]	δὲ περιαλγὴς ἐπὶ τῇ ὕβρει	καὶ	τῇ βίᾳ γενομένη περιρρήξασα τὸν
[7, 11, 7]	δ' αὐτὴν ἀπὸ τῆς γῆς	καὶ	τῇ ἑτέρᾳ τὸν Ἀμασᾶν ἐγγὺς
[7, 1, 5]	μὴ τὸν μὲν ἐν τιμῇ	καὶ	τῇ πρώτῃ ποιήσεται τάξει συνεργόν
[7, 11, 7]	Ἀβελωχέᾳ λεγομένῃ. παραγενόμενος δ' ἐκεῖ	καὶ	τῇ στρατιᾷ περικαθίσας τὴν πόλιν
[7, 10, 2]	οἱ Δαυίδου ῥώμῃ τε προύχοντες	καὶ	τῇ τῶν πολεμικῶν ἐπιστήμῃ. φεύγοντας
[7, 7, 1]	στρατηγοῦ χαμαὶ κοιμωμένων ἐν παρεμβολῇ	καὶ	τῇ τῶν πολεμίων χώρᾳ μετὰ
[7, 8, 1]	τὸ ἄλευρον καὶ πλάσασα κολλυρίδας	καὶ	τηγανίσασα προσήνεγκεν αὐτῷ: ὁ δὲ
[7, 11, 8]	καὶ πρὸς δύ ναμιν τοσαύτην	καὶ	τηλικαύτην ἀνταίρειν μίαν πόλιν; πείθει
[7, 4, 1]	ἄξιον στοχαζόμενος αὐτῶν τὴν βραδυτῆτα	καὶ	τὴν ἀγέννειαν, ἀλλὰ γινωσκέτω Συρίαν
[7, 12, 1]	τὸν θεὸν ἐλεῆσαι τὸν λαὸν	καὶ	τὴν αἰτίαν αὐτῷ καὶ τὴν
[7, 8, 5]	τὸν Ἀψάλωμον ἐγκαλῶν τε αὐτῷ	καὶ	τὴν αἰτίαν πυνθανόμενος. ὁ δέ
[7, 3, 2]	τήν τε ἄνω πόλιν παραλαβὼν	καὶ	τὴν ἄκραν συνάψας αὐτῇ ἐποίησεν
[7, 11, 3]	διάνοια προσίεται δικαία τε οὖσα	καὶ	τὴν ἀλήθειαν ἐνισχύειν βουλομένη καὶ
[7, 5, 3]	~(Δαυίδης δὲ στρατευσάμενος ἐπὶ Δαμασκὸν	καὶ	τὴν ἄλλην Συρίαν πᾶσαν αὐτὴν
[7, 13, 4]	καὶ ποιήσῃ θυσίαν. ὁ δὲ	καὶ	τὴν ἅλω εἶπε καὶ τὰ
[7, 8, 5]	μένοντος. πεισθεὶς δ' ὁ Ἰώαβος	καὶ	τὴν ἀνάγκην αὐτοῦ κατοικτείρας ἐμεσίτευσε
[7, 5, 2]	ἑκάστου παρὰ τοῦ πατρὸς ἅμα	καὶ	τὴν ἀρχὴν καὶ τοὔνομα τούτου>
[7, 6, 1]	τῷ θανάτῳ τοῦ πατρὸς παραινῶν	καὶ	τὴν αὐτὴν φιλίαν διαμενεῖν, ἣ
[7, 9, 6]	οὕτως γὰρ αὐτὸν ἐκεῖνος ἐκάλει:	καὶ	τὴν Ἀχιτοφέλου γνώμην αὐτῷ δηλώσας,
[7, 14, 5]	εἰσήγαγον εἰς τὴν πόλιν ἐπευφημοῦντες	καὶ	τὴν βασιλείαν αὐτῷ γενέσθαι πολυχρόνιον
[7, 2, 1]	πρᾴως ἤνεγκεν ἀνδρὸς ἐστερημένος συγγενοῦς	καὶ	τὴν βασιλείαν αὐτῷ παρασχόντος, ἀλλ'
[7, 10, 5]	τεθνήκασιν: εἰ γὰρ Ἀψάλωμος ἐκράτησε	καὶ	τὴν βασιλείαν βεβαίως κατέσχεν, οὐδενὸς
[7, 7, 3]	φυλάξειν αὐτῷ καὶ τὴν ζωὴν	καὶ	τὴν βασιλείαν ἐπαγγειλάμενος: μετανοοῦντι γὰρ
[7, 10, 5]	ἀναπείσας ἀποστῆναί σου τὸν λαὸν	καὶ	τὴν βασιλείαν ἑτέρῳ παραδοῦναι, τότε
[7, 5, 2]	ἐκείνου τελευτὴν ἐξεδέχοντο παρ' ἀλλήλων	καὶ	τὴν βασιλείαν καὶ τὸ ὄνομα,
[7, 12, 4]	οὐ καρτερήσαντας αὐτοῦ τὴν ἰσχὺν	καὶ	τὴν βίαν ἀλλ' εἰς φυγὴν
[7, 13, 3]	ἠντιβόλει τὴν ὀργὴν εἰς αὐτὸν	καὶ	τὴν γενεὰν αὐτοῦ πᾶσαν ἀποσκήπτειν,
[7, 12, 1]	δ' ὕειν παραχρῆμα ὁ θεὸς	καὶ	τὴν γῆν πρὸς γονὴν καρπῶν
[7, 4, 2]	κινύρᾳ παίζοντος καὶ κροτοῦντος, ὥστε	καὶ	τὴν γυναῖκα Μιχάλην Σαούλου δὲ
[7, 14, 6]	αὐτοῖς τὰ περὶ τὸν Σολόμωνα	καὶ	τὴν Δαυίδου τοῦ βασιλέως γνώμην:
[7, 8, 1]	ἦν οὗτος ἐν τοῖς μάλιστα	καὶ	τὴν διάνοιαν ὀξύς. ὁρῶν οὖν
[7, 7, 4]	ταῦτ' εἰπόντος ἐπῄνεσαν τὴν σοφίαν	καὶ	τὴν διάνοιαν τοῦ βασιλέως. συνελθὼν
[7, 5, 4]	τὰ περὶ τὸν Ἀνδράζαρον ἐπύθετο	καὶ	τὴν δύναμιν αὐτοῦ διεφθαρμένην ἤκουσε,
[7, 9, 7]	τε Ἀχιτοφέλου γνώμην ἐξειπὼν αὐτοῖς	καὶ	τὴν ἑαυτοῦ καὶ ὅτι δέδοκται
[7, 9, 6]	σοὺς καταπλήξεται. παράθου δὴ τοίνυν	καὶ	τὴν ἐμὴν συμβουλίαν τῷ λογισμῷ
[7, 1, 6]	εὔνουν τὸ πρὸς τὸν> ζῶντα	καὶ	τὴν ἐπὶ τεθνηκότι λύπην, καὶ
[7, 4, 4]	ὡς τὴν μὲν προαίρεσιν αὐτοῦ	καὶ	τὴν ἐπιθυμίαν ἀποδέχεται, μηδενὸς μὲν
[7, 10, 4]	τὴν πρὸς τὸν Δαυίδην ἄφιξιν.	καὶ	τὴν ἐπιτομωτέραν ἐκβαλὼν τῶν ὁδῶν,
[7, 14, 9]	τοῦ θεοῦ παρελθεῖν εἰς τέλος	καὶ	τὴν εὐδαιμονίαν ταύτην ἀνὰ πᾶσαν
[7, 12, 4]	Παλαιστίνους καταπλαγέντας αὐτῶν τὸ θράσος	καὶ	τὴν εὐψυχίαν ἠρεμῆσαι καὶ μηδὲν
[7, 7, 3]	θεὸς καὶ διαλλάττεται φυλάξειν αὐτῷ	καὶ	τὴν ζωὴν καὶ τὴν βασιλείαν
[7, 14, 9]	τῶν ἀδελφῶν ἓξ ὄντων προκριθέντα	καὶ	τὴν ἡγεμονίαν λαβόντα παρὰ τοῦ
[7, 13, 4]	αὐτοῦ τὸν θεὸν ἐπήκοον γεγενημένον	καὶ	τὴν θυσίαν ἡδέως προσδεξάμενον ἔκρινε
[7, 12, 1]	λαὸν καὶ τὴν αἰτίαν αὐτῷ	καὶ	τὴν ἴασιν φανερὰν ποιῆσαι τῆς
[7, 5, 4]	ὀκτακισχιλίους Ἀβεσσαῖος διέφθειρε τῇ μάχῃ.	καὶ	τὴν Ἰδουμαίαν ἅπασαν φρουραῖς διαλαβὼν
[7, 2, 1]	πᾶσαν αἰκίαν αὐτοὺς αἰκισάμενος διεχρήσατο	καὶ	τὴν Ἰεβώσθου κεφαλὴν ἐν τῷ
[7, 11, 4]	τὸ ἥμισυ περὶ αὑτὸν ἔχων	καὶ	τὴν Ἰούδα φυλήν. ~(Ἀφικνοῦνται δ'
[7, 11, 5]	φυλῆς πρῶτοι μετὰ πολλοῦ πλήθους	καὶ	τὴν Ἰούδα φυλὴν κατεμέμφοντο λάθρα
[7, 2, 1]	τὸν Σαούλου παῖδα, κτείνουσιν αὐτόν.	καὶ	τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντες καὶ δι'
[7, 2, 1]	τὴν ἀσφάλειαν, εἰς Γιβρῶνα παρεγένοντο:	καὶ	τὴν κεφαλὴν ἐπιδείξαντες τῷ Δαυίδῃ
[7, 10, 5]	τὸν υἱὸν τυπτόμενος τὰ στέρνα	καὶ	τὴν κεφαλὴν σπαραττόμενος καὶ παντοίως
[7, 9, 2]	τοῦτον ὁρῶν τὴν ἐσθῆτα κατερρηγμένον	καὶ	τὴν κεφαλὴν σποδοῦ πλήρη καὶ
[7, 1, 1]	ἀνελὼν τήν τε ἐσθῆτα περιερρηγμένος	καὶ	τὴν κεφαλὴν τέφρᾳ περιχεάμενος. καὶ
[7, 11, 3]	ῥυπαράν τε τὴν ἐσθῆτα περικείμενος	καὶ	τὴν κόμην βαθεῖαν καὶ κατημελημένην
[7, 14, 10]	τὸ ἔργον καὶ τοὺς ἄρχοντας	καὶ	τὴν Ληουιτῶν φυλὴν συναγωνίσασθαι διά
[7, 6, 2]	Ἀμμανῖται καὶ δείσαντες τὸν Ἀβεσσαῖον	καὶ	τὴν μετ' αὐτοῦ στρατιὰν οὐκ
[7, 10, 5]	δὲ τοῦ Χουσὶ καὶ προσκυνήσαντος	καὶ	τὴν νίκην σημήναντος, περὶ τοῦ
[7, 9, 7]	καὶ τῆς ὑπηρεσίας τὸ τάχος	καὶ	τὴν ὀξύτητα κρίναντες ἄριστα εἶναι
[7, 7, 1]	τάξιν καταλιπεῖν ὑπέμεινε τοὺς πολεμίους:	καὶ	τὴν ὁρμὴν αὐτῶν ἐκδεξάμενος ἀναιρεῖ
[7, 11, 1]	τοῦτο γὰρ ἤδη γέγονεν, ἀλλὰ	καὶ	τὴν παντὸς τοῦ λαοῦ στρατηγίαν,
[7, 8, 4]	χρηστότητι κατοικτείραντός μου τὸ γῆρας	καὶ	τὴν παρὰ μικρὸν ἀπαιδίαν, ἀλλ'
[7, 8, 4]	τῷ σαυτοῦ παιδὶ πρῶτον καταλλάγηθι	καὶ	τὴν πρὸς αὐτὸν ὀργὴν ἄφες:
[7, 1, 1]	τοσαύτην δ' ἐπεδείξατο τὴν ἀρετὴν	καὶ	τὴν πρὸς τὸν Σαοῦλον εὔνοιαν,
[7, 7, 1]	πολέμιοι, προστησάμενοι τοὺς ἀνδρειοτάτους αὐτῶν	καὶ	τὴν πύλην ἀνοίξαντες αἰφνιδίως καὶ
[7, 10, 5]	περὶ σοῦ κινδυνεύοντας καὶ σαυτὸν	καὶ	τὴν σὴν γενεὰν δοκεῖς μισεῖν,
[7, 15, 3]	ὑπὲρ τοῦ λῦσαι τὴν πολιορκίαν	καὶ	τὴν στρατιὰν ἀπαγαγεῖν καὶ ἀλλαχόθεν
[7, 11, 8]	δὲ Βοχορίου παύσεσθαι τῆς πολιορκίας	καὶ	τὴν στρατιὰν ἀπάξειν. ὡς δ'
[7, 11, 6]	δὲ καὶ τὸν Ἀμασὰν στρατηγὸν	καὶ	τὴν τάξιν αὐτῷ ἐφ' ἧς
[7, 7, 1]	προεῖπεν: αἰσχυνθεὶς δ' Οὐρίας φυγεῖν	καὶ	τὴν τάξιν καταλιπεῖν ὑπέμεινε τοὺς
[7, 9, 7]	τοὺς ἀρχιερέας Σάδωκον καὶ Ἀβιάθαρον	καὶ	τήν τε Ἀχιτοφέλου γνώμην ἐξειπὼν
[7, 2, 2]	ζῶντος εἶχον πρὸς αὐτόν, ὑπομιμνήσκοντες	καὶ	τὴν τιμήν, ἣν γενόμενον τότε
[7, 7, 1]	δεξάμενος δὲ Ἰώαβος τὰ γράμματα	καὶ	τὴν τοῦ βασιλέως προαίρεσιν ἀναγνούς,
[7, 5, 4]	παῖδες αὐτοῦ περὶ τὸ σῶμα	καὶ	τὴν τούτου φυλακὴν ἦσαν. ~(Ἐμνήσθη
[7, 6, 2]	~(Οὐ κατεπλάγη δὲ τὴν συμμαχίαν	καὶ	τὴν τῶν Ἀμμανιτῶν δύναμιν ὁ
[7, 9, 6]	ὦ βασιλεῦ, τὴν τοῦ πατρὸς	καὶ	τὴν τῶν συνόντων αὐτῷ ἀνδρείαν,
[7, 13, 3]	θεῷ: ὁ δὲ τὸν λοιμὸν	καὶ	τὴν φθορὰν ἔπεμψε τοῖς Ἑβραίοις.
[7, 14, 11]	ἅπας καὶ Δαυίδης τὴν σπουδὴν	καὶ	τὴν φιλοτιμίαν τῶν ἀρχόντων καὶ
[7, 8, 1]	τῆς ὀδύνης αὐτὸν κατεσθιούσης κατισχναίνετο	καὶ	τὴν χρόαν μετέβαλλε. δῆλος δὲ
[7, 7, 4]	ἔτι μᾶλλον ἀπόσχηται καὶ τροφῆς	καὶ	τῆς ἄλλης ἐπιμελείας ὡς ἂν
[7, 5, 2]	ὄνομα πλεῖον ἰσχύσας Δαμασκοῦ τε	καὶ	τῆς ἄλλης Συρίας ἔξω Φοινίκης
[7, 9, 2]	τοῦ παιδὸς ἠκούσθη, δείσας ἅμα	καὶ	τῆς ἀσεβείας καὶ τῆς τόλμης
[7, 6, 1]	κατασκόπους πεπομφέναι τῆς χώρας Δαυίδην	καὶ	τῆς αὑτῶν δυνάμεως ἐπὶ προφάσει
[7, 2, 1]	εὔνους καὶ τὸν ἐχθρὸν αὐτοῦ	καὶ	τῆς βασιλείας ἀνταγωνιστὴν ἀνῃρηκότας. ὁ
[7, 14, 10]	καὶ τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ	καὶ	τῆς βασιλείας προστάτην. εὐμαρῆ δ'
[7, 9, 4]	ἀρχηγὸν κακῶν ἀποκαλῶν. ἐκέλευε δὲ	καὶ	τῆς γῆς ὡς ἐναγῆ καὶ
[7, 5, 4]	φόρους ὑπέρ τε τῆς χώρας	καὶ	τῆς ἑκάστου κεφαλῆς παρ' αὐτῶν
[7, 5, 5]	Σαούλου παῖδα συνθηκῶν καὶ ὅρκων	καὶ	τῆς ἐκείνου πρὸς αὐτὸν φιλίας
[7, 11, 1]	ὑπομιμνήσκοντες αὑτοὺς ὧν εὐηργέτησε Δαυίδης	καὶ	τῆς ἐλευθερίας, ἣν ἐκ πολλῶν
[7, 1, 3]	τὸν Ἀβεννῆρον ἐδίωκεν ὑπὸ ῥύμης	καὶ	τῆς ἐπ' ὀρθὸν φορᾶς εἰς
[7, 1, 3]	τῇ σάλπιγγι σημάνας τοὺς στρατιώτας	καὶ	τῆς ἐπὶ πολὺ διώξεως ἐπισχών.
[7, 7, 1]	ἡττᾶται τοῦ κάλλους τῆς γυναικός:	καὶ	τῆς ἐπιθυμίας κατασχεῖν οὐ δυνάμενος
[7, 2, 1]	αὐτὴν ὑπό τε τοῦ κόπου	καὶ	τῆς ἐργασίας ἣν μετεχειρίζετο καὶ
[7, 14, 5]	τοῦ τε Ἑβραίων ἔθνους παντὸς	καὶ	τῆς Ἰούδα φυλῆς. Βαναία δὲ
[7, 15, 1]	τοῦ παντὸς αἰῶνος. μέμνησο δὲ	καὶ	τῆς Ἰωάβου τοῦ στρατηγοῦ παρανομίας
[7, 10, 2]	ῥύμης καὶ ὑπὸ τοῦ σάλου	καὶ	τῆς κινήσεως κοῦφος ὤν, ἐμπλακείσης
[7, 14, 7]	τῆς σήμερον ἡμέρας. ἐποίησε δὲ	καὶ	τῆς Ληουίτιδος φυλῆς εἴκοσι μέρη
[7, 14, 10]	τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν ἱερέων	καὶ	τῆς Ληουίτιδος φυλῆς προθυμία συμβαλλομένων
[7, 13, 4]	ἀγαπᾶν μὲν αὐτὸν τῆς ἁπλότητος	καὶ	τῆς μεγαλοψυχίας ἔλεγε καὶ δέχεσθαι
[7, 10, 5]	προελθὼν ὄφθητι τοῖς σαυτοῦ στρατιώταις	καὶ	τῆς νίκης αὐτοῖς καὶ τῆς
[7, 14, 10]	τὸ τὸν θεὸν ἐκεῖνον ἑλέσθαι	καὶ	τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ καὶ
[7, 11, 3]	παθεῖν ὑπὸ τοῦ πάππου τοὐμοῦ	καὶ	τῆς ὅλης ἡμῶν γενεᾶς ὀφειλούσης
[7, 12, 2]	Σουμᾶ υἱὸς ἀνεῖλέ τε αὐτὸν	καὶ	τῆς ὅλης νίκης ῥοπὴ γενόμενος
[7, 11, 7]	μηδὲν ἀδικήσαντα ζηλοτυπήσας τῆς στρατηγίας	καὶ	τῆς παρὰ τῷ βασιλεῖ πρὸς
[7, 1, 5]	εἶχε δείσαντος περὶ τῆς στρατηγίας	καὶ	τῆς παρὰ τῷ βασιλεῖ τιμῆς,
[7, 10, 5]	στρατιώταις καὶ τῆς νίκης αὐτοῖς	καὶ	τῆς περὶ τοὺς ἀγῶνας προθυμίας
[7, 7, 5]	γράψαντος ἀποδεξάμενος αὐτὸν τῆς εὐνοίας	καὶ	τῆς πίστεως ὁ βασιλεὺς παραλαβὼν
[7, 1, 3]	αὐτοῦ Ἀβεσσαῖος παραδραμόντες τὸ πτῶμα	καὶ	τῆς πλείονος ἐπὶ τὸν Ἀβεννῆρον
[7, 7, 1]	παραγενόμενον περί τε τῆς στρατιᾶς	καὶ	τῆς πολιορκίας ἀνέκρινε. λέγοντος δὲ
[7, 9, 2]	καὶ τῶν ἑξακοσίων ὁπλιτῶν, οἳ	καὶ	τῆς πρώτης φυγῆς ἐκοινώνουν, ὅτ'
[7, 1, 5]	καιροὺς ὑποδραμεῖν, αὐτὸς δ' ἐλαττωθείη	καὶ	τῆς στρατηγίας ἀφεθείη, κακοῦργον καὶ
[7, 5, 4]	οὐκ αὐτῷ δὲ πολεμοῦντι μόνον	καὶ	τῆς στρατιᾶς ἡγουμένῳ τὸ νικᾶν
[7, 9, 2]	δείσας ἅμα καὶ τῆς ἀσεβείας	καὶ	τῆς τόλμης αὐτὸν θαυμάσας, ὅτι
[7, 8, 4]	οὖσαν τὴν σκῆψιν ἐξ Ἰωάβου	καὶ	τῆς τούτου σπουδῆς: καὶ ἐπειδὴ
[7, 4, 4]	καθυπέσχετο, τῆς προνοίας, ἣν Ἑβραίων	καὶ	τῆς τούτων ἐλευθερίας ἐποιήσατο. ταῦτ'
[7, 14, 11]	καὶ κηδεμόνα γένους τῶν Ἑβραίων	καὶ	τῆς τούτων εὐδαιμονίας ἧς τε
[7, 7, 5]	τῶν τε ὑδάτων αὐτοὺς ἀποτεμνόμενος	καὶ	τῆς τῶν ἄλλων εὐπορίας, ὡς
[7, 15, 2]	συνιδεῖν καὶ περὶ τῶν μελλόντων	καὶ	τῆς τῶν ἐνεστηκότων οἰκονομίας ἱκανώτατος,
[7, 9, 7]	ἅμα καὶ πιστοὶ γίνονται διάκονοι:	καὶ	τῆς ὑπηρεσίας τὸ τάχος καὶ
[7, 10, 4]	ἀγαθῶν ἄγγελον τοῦτον ἔφησεν εἶναι	καί	τι τῶν εὐκταίων αὐτῷ φέρειν
[7, 7, 3]	τοιοῦτόν τινα τρόπον περὶ οὗ	καὶ	τί φρονεῖ ποιῆσαι σαφὲς αὐτῷ
[7, 2, 1]	δὲ καὶ διὰ πολλῆς εὐνοίας	καὶ	τιμῆς ἐσχηκότα; διὸ δώσετε ποινὴν
[7, 6, 1]	προπηλακισμόν, ἀλλὰ πολεμήσων τοῖς Ἀμμανίταις	καὶ	τιμωρίαν αὐτῶν τῆς παρανομίας τῆς
[7, 3, 3]	πρὸς τοὺς Ἑβραίους εὔνοιαν αὐτοῦ	καί	τινα καὶ χάριν καὶ σπουδὴν
[7, 12, 1]	τὸν θεόν, μεταπέμπεται τοὺς Γαβαωνίτας	καὶ	τίνος βούλονται τυχεῖν ἐπηρώτα. τῶν
[7, 7, 3]	δὲ καὶ αὐτὸν ὑπ' ἐκείνου,	καὶ	τὸ ἁμάρτημα τοῦτο κρύφα δράσαντα
[7, 11, 4]	παρῃτεῖτο τὴν μετ' αὐτοῦ διατριβήν:	καὶ	τὸ γῆρας λέγων τοιοῦτον αὐτῷ
[7, 11, 3]	καὶ τὴν ἀλήθειαν ἐνισχύειν βουλομένη	καὶ	τὸ θεῖον ἀγαπῶσα: μείζονα γὰρ
[7, 10, 2]	πολὺ κλάδοις ἐκτεταμένῳ παραδόξως ἀνακρεμνᾶται.	καὶ	τὸ μὲν κτῆνος ὑπ' ὀξύτητος
[7, 5, 2]	παρ' ἀλλήλων καὶ τὴν βασιλείαν	καὶ	τὸ ὄνομα, λέγων οὕτως: τελευτήσαντος
[7, 14, 11]	τῆς ἀρετῆς μέρεσιν ἐρρωμένην ἐκέλευσε	καὶ	τὸ πλῆθος εὐλογεῖν τὸν θεόν.
[7, 13, 1]	ἐπιὼν τὴν τῶν Ἰσραηλιτῶν χώραν	καὶ	τὸ πλῆθος ὅσον ἐστὶ κατανοήσας
[7, 10, 2]	ἐπιβάλλουσιν αὐτῷ λίθους, ὥστε ἀναπληρωθῆναι	καὶ	τὸ σχῆμα τάφου καὶ μέγεθος
[7, 8, 1]	τῆς ἐπιθυμίας ἐδύνατο χαλεπῶς διέκειτο,	καὶ	τό τε σῶμα τῆς ὀδύνης
[7, 15, 2]	σωτηρίαν ἐγκεχειρισμένῳ βασιλεῖ ἔδει προσεπαινέσαι	καὶ	τό τε τῆς δυνάμεως αὐτοῦ
[7, 15, 2]	τε τῆς δυνάμεως αὐτοῦ εὐσθενὲς	καὶ	τὸ τῆς σωφροσύνης συνετόν: ἀνδρεῖος
[7, 8, 2]	κληρουχίας, παρακαλεῖ τὸν πατέρα σὺν	καὶ	τοῖς ἀδελφοῖς ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν
[7, 14, 2]	διὰ Μωυσέος ἔδωκεν ἡμῖν φύλαττε	καὶ	τοῖς ἄλλοις μὴ παραβαίνειν ἐπίτρεπε.
[7, 13, 3]	θεὸν καὶ δεόμενος ἤδη λωφῆσαι	καὶ	τοῖς ἀπολωλόσιν ἀρκεσθέντα παύσασθαι: ἀναβλέψας
[7, 13, 2]	ᾐτήσατο πάθος κοινὸν καὶ βασιλεῦσι	καὶ	τοῖς ἀρχομένοις, ἐν ᾧ τὸ
[7, 1, 6]	ἐν ἡγεμονίαις ὄντων κοπτόμενός τε	καὶ	τοῖς δακρύοις ἐνδεικνύμενος τό τε
[7, 9, 8]	χώρας πρῶτος. οὗτοι πᾶσαν αὐτῷ	καὶ	τοῖς ἐκείνου τῶν ἐπιτηδείων ἐκτένειαν
[7, 9, 1]	ὄρθριος πρὸς τὰ βασίλεια παρεγίνετο	καὶ	τοῖς ἐπὶ τὰς κρίσεις ἥκουσι
[7, 14, 7]	τοῖς ἐκ τῆς Ληουίτιδος φυλῆς	καὶ	τοῖς ἱερεῦσι δουλεύειν κατὰ νύκτα
[7, 14, 4]	προφήτης εἰσελεύσεσθαι καὶ αὐτὸς ἔφησε	καὶ	τοῖς λόγοις αὐτῆς ἐπιμαρτυρήσειν. ἡ
[7, 6, 2]	ἀνδρειοτάτους ἐπιλεξάμενος ἀντιπαρατάσσεται τῷ Σύρῳ	καὶ	τοῖς μετ' αὐτοῦ βασιλεῦσι, τὸ
[7, 1, 6]	κλαίειν καὶ πενθεῖν τὸν ἄνδρα	καὶ	τοῖς νομιζομένοις τιμᾶν αὐτοῦ τὸ
[7, 7, 4]	τῷ παραλόγῳ τοῖς τε συγγενέσι	καὶ	τοῖς οἰκέταις ἔκπληξιν παρεῖχεν, ὅτι
[7, 10, 2]	κρατηθῶσιν ὑπὸ τῶν σὺν Ἰωάβῳ	καὶ	τοῖς σὺν αὐτῷ στρατηγοῖς ὄντων
[7, 8, 1]	πείθεται, τῷ δὲ ἔρωτι καιόμενος	καὶ	τοῖς τοῦ πάθους κέντροις μυωπιζόμενος
[7, 10, 2]	γενομένης ἔργα μεγάλα χειρῶν τε	καὶ	τόλμης παρ' ἀμφοτέρων ἐπεδείκνυτο, τῶν
[7, 1, 5]	καὶ διὰ τοῦτο χαλεπώτερα μηχανῶνται	καὶ	τολμῶσιν ἐν φόβῳ ἔργα πάντες
[7, 11, 7]	διὰ ταύτην γὰρ τὴν αἰτίαν	καὶ	τὸν Ἀβενῆρον ἐφόνευσεν. ἀλλ' ἐκεῖνο
[7, 1, 3]	καταστάντα εἰς ἅμιλλαν λέγουσι παραδραμεῖν,	καὶ	τὸν Ἀβεννῆρον ἐδίωκεν ὑπὸ ῥύμης
[7, 1, 3]	Βενιαμίτιδος φυλῆς, αὐτούς τε κατεσκέπτετο	καὶ	τὸν Ἀβεννῆρον. τούτου δὲ ἀνακεκραγότος
[7, 1, 3]	καὶ μάχην παροξύνειν, ἁμαρτεῖν δὲ	καὶ	τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Ἀσάηλον, ὃς
[7, 14, 5]	ὀργάνων ἅπασαν περιηχεῖσθαι τὴν γῆν	καὶ	τὸν ἀέρα. ~(Ὡς δ' ᾔσθοντο
[7, 5, 4]	τὰ δὲ πεμφθέντα ὑπ' αὐτοῦ	καὶ	τὸν ἄλλον χρυσὸν καὶ ἄργυρον,
[7, 11, 6]	οὐκέτ' ἐπλησίαζεν αὐταῖς. ἀποδείκνυσι δὲ	καὶ	τὸν Ἀμασὰν στρατηγὸν καὶ τὴν
[7, 15, 1]	Ἀβεννῆρόν τε τὸν Νήρου παῖδα	καὶ	τὸν Ἀμασὰν υἱὸν Ἰέθρα: ὧν
[7, 7, 3]	ἀλλοτρίαν τε γήμας ἔχει γυναῖκα	καὶ	τὸν ἄνδρα αὐτῆς ἀποκτείνειεν ἐκδοὺς
[7, 8, 3]	ἅπαντας καὶ τοὺς ἀποθανεῖν δεδηλωμένους	καὶ	τὸν ἀνῃρηκότα. ὁ δὲ Σαμᾶ
[7, 14, 9]	ἀνὰ πᾶσαν τὴν χώραν σπαρῆναι	καὶ	τὸν ἅπαντα ταύτῃ παραμεῖναι χρόνον,
[7, 3, 2]	Ἱεροσόλυμα πόλιν αὐτὴν Δαυίδου προσηγόρευσε,	καὶ	τὸν ἅπαντα χρόνον ἐν αὐτῇ
[7, 1, 1]	κινδυνεύσας ἀφαιρεθῆναι τὸν βίον, ἀλλὰ	καὶ	τὸν ἀποκτείναντα κολάσαι. φήσας γὰρ
[7, 13, 1]	μῆνας ἐννέα καὶ ἡμέρας εἴκοσι	καὶ	τὸν ἀριθμὸν ἀπέδωκε τῷ βασιλεῖ
[7, 14, 4]	εἶχεν Ἀδωνίας τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον	καὶ	τὸν ἀρχιερέα Ἀβιάθαρον, μόνοι δ'
[7, 8, 4]	τοῦ προκειμένου κατὰ νοῦν ἔφασκε	καὶ	τὸν Ἀψάλωμον ἄγειν ἐκέλευεν: οὐ
[7, 8, 4]	ἐξώρμησεν εἰς τὴν Γεσσούραν παραυτίκα	καὶ	τὸν Ἀψάλωμον παραλαβὼν ἧκεν εἰς
[7, 15, 1]	τὴν φυγὴν ὑπῆρξέ μοι χρεολυτοῦμεν.	καὶ	τὸν Γήρα δὲ υἱὸν Σουμούιν
[7, 5, 4]	διεφθαρμένην ἤκουσε, δείσας περὶ αὑτῷ	καὶ	τὸν Δαυίδην πρὶν ἐπ' αὐτὸν
[7, 6, 1]	πεζοῦ δύο μυριάδες. προσεμισθώσαντο δὲ	καὶ	τὸν ἐκ τῆς Μιχᾶς καλουμένης
[7, 1, 4]	πέμπτον δὲ Σαφατίαν τῆς Ἀβιτάλης	καὶ	τὸν ἕκτον Γεθερσὰν τῆς Γαλαὰδ
[7, 14, 4]	ἀρχιερέα καὶ Νάθαν τὸν προφήτην	καὶ	τὸν ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων Βαναίαν
[7, 2, 1]	Ἰεβώσθου συνίστων αὑτοὺς ὡς εὔνους	καὶ	τὸν ἐχθρὸν αὐτοῦ καὶ τῆς
[7, 9, 2]	αὐτῷ τὸ λυπηρὸν τοῦτ' ἀκουσθέν,	καὶ	τὸν θεὸν ἐπεκαλεῖτο δεόμενος ἀπαλλοτριῶσαι
[7, 13, 4]	τοὺς βόας εἰς ὁλοκαύτωσιν χαρίζεσθαι	καὶ	τὸν θεὸν ἡδέως εὔχεσθαι τὴν
[7, 4, 4]	τούτων ἐλευθερίας ἐποιήσατο. ταῦτ' εἰπὼν	καὶ	τὸν θεὸν ὑμνήσας ἀπαλλάσσεται. ~(Διαλιπὼν
[7, 8, 4]	αὐτόν, ἀλλ' ἤδη τὴν ὀργὴν	καὶ	τὸν θυμὸν ἀφεικέναι. ὁ δὲ
[7, 1, 3]	ὡς ἔγνω πεσόντα τὸν βασιλέα	καὶ	τὸν Ἰωνάθην καὶ τοὺς δύο
[7, 2, 1]	πῶς ἐγὼ τὸν Σαούλου φονέα	καὶ	τὸν κομίσαντά μοι τὸν χρυσοῦν
[7, 9, 8]	μυχαίτατον τῆς οἰκίας ἀνήρτησεν ἑαυτόν.	καὶ	τὸν μὲν Ἀχιτόφελον τοιούτου θανάτου
[7, 10, 2]	τὸ δένδρον κατασπῶσι τὸν νεκρόν:	καὶ	τὸν μὲν εἰς χάσμα βαθὺ
[7, 4, 2]	λάγανον τηγανιστὸν καὶ μερίδα θύματος.	καὶ	τὸν μὲν λαὸν οὕτως κατευωχήσας
[7, 10, 4]	βοηθείας ἔτυχε καὶ προνοίας εὐαγγελίσασθαι.	καὶ	τὸν μέν, οὐ προσήκειν εἰπὼν
[7, 4, 4]	τὴν ἀρχὴν διαμένουσαν ἐγνωκέναι βεβαίως	καὶ	τὸν οἶκον αὐτοῦ λαμπρὸν ἐσόμενον
[7, 1, 6]	τοῦ πεφονευκότος αὐτὸν δεινὰς ἐτίθετο	καὶ	τὸν οἶκον ὅλον αὐτοῦ καὶ
[7, 4, 2]	ἐπὶ τρεῖς ὅλους μῆνας αὐτόθι	καὶ	τὸν οἶκον τὸν Ὠβαδάρου ηὔξησέ
[7, 7, 2]	φυλάττεσθαι. ἐπεὶ δὲ οὕτως ἔχοντι	καὶ	τὸν Οὐρία θάνατον ἐδήλωσεν ὁ
[7, 7, 2]	ἂν ὀργιζόμενον ἐπ' αὐτοῖς βλέπωσι	καὶ	τὸν Οὐρία θάνατον. τοῦ δὲ
[7, 12, 1]	ἀνῃρημένων ταύτην αὐτοῖς παράσχῃ, διαλλαγήσεσθαι	καὶ	τὸν ὄχλον ἀπαλλάξειν τῶν κακῶν
[7, 4, 2]	θυσίας τελείας καὶ εἰρηνικὰς ἀνήνεγκε,	καὶ	τὸν ὄχλον εἱστίασε πάντα καὶ
[7, 7, 3]	αὐτῷ δίκην ὑφέξειν: τεθνήξεσθαι δὲ	καὶ	τὸν παῖδά σοι παραχρῆμα τὸν
[7, 14, 4]	βούλεται, συνεβούλευέ τε σώζειν αὑτὴν	καὶ	τὸν παῖδα Σολόμωνα, εἴπερ Ἀδωνίας
[7, 9, 5]	συνηύχετο τὴν βασιλείαν εἰς αἰῶνα	καὶ	τὸν πάντα παραμεῖναι χρόνον. φήσαντος
[7, 5, 5]	προσαγγελθῆναι τὸν πατέρα τοῦ παιδίου	καὶ	τὸν πάππον ἐν τῇ μάχῃ
[7, 5, 5]	βελτίω προσδοκᾶν: δίδωσι δ' αὐτῷ	καὶ	τὸν πατρῷον οἶκον καὶ πᾶσαν
[7, 1, 3]	παῖδας, ἐπειχθεὶς εἰς τὴν παρεμβολὴν	καὶ	τὸν περιλειπόμενον ἐξαρπάσας υἱὸν αὐτοῦ,
[7, 6, 1]	ἦν οὐ περιοψόμενος τὴν ὕβριν	καὶ	τὸν προπηλακισμόν, ἀλλὰ πολεμήσων τοῖς
[7, 1, 1]	τοῖς βραχίοσι χρυσὸν τοῦ βασιλέως	καὶ	τὸν στέφανον, ἃ περιδύσας τὸν
[7, 14, 4]	ἀδελφοὺς χωρὶς Σολόμωνος, παραλαβόντος δὲ	καὶ	τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον καὶ Ἀβιάθαρον
[7, 14, 5]	υἱοὺς αὐτοῦ πάντας χωρὶς Σολόμωνος	καὶ	τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον, οἳ μετὰ
[7, 6, 3]	δὲ εἰς ἑπτακισχιλίους, ἔτρωσε δὲ	καὶ	τὸν στρατηγὸν τοῦ Χαλαμᾶ Σέβεκον,
[7, 9, 6]	δ' αὐτὸν ἐπιλέκτους αἰτήσαντος ἐκείνου	καὶ	τόν τε πατέρα κτενεῖν αὐτοῦ
[7, 7, 1]	Οὐρίαν, ἁμαρτεῖν γὰρ αὐτὸν ἐδήλου,	καὶ	τὸν τρόπον τῆς τιμωρίας ἵνα
[7, 14, 2]	πρὸς τοὺς ἡγεμόνας ὁ Δαυίδης	καὶ	τὸν υἱὸν αὐτοῦ διελέχθη. ~(Πρεσβύτερος
[7, 9, 6]	ζῶντος, ἀρεσθεὶς τῇ γνώμῃ μετακαλεῖται	καὶ	τὸν Χουσὶν τὸν Δαυίδου ἀρχίφιλον:
[7, 14, 7]	τούτων ἑξακισχιλίους, πυλωροὺς δὲ τετρακισχιλίους	καὶ	τοσούτους ὑμνῳδοὺς τοῦ θεοῦ ᾄδοντας
[7, 15, 2]	γεγενημένῳ καὶ πᾶσαν ἀρετὴν ἔχοντι	καὶ	τοσούτων ἐθνῶν σωτηρίαν ἐγκεχειρισμένῳ βασιλεῖ
[7, 1, 1]	τοῖς Ἑβραίοις μυριάδων, πεσόντος δὲ	καὶ	τοῦ βασιλέως αὐτῶν Σαούλου μετὰ
[7, 2, 1]	καὶ τῆς ἐργασίας ἣν μετεχειρίζετο	καὶ	τοῦ καύματος εἰς ὕπνον καταπεσοῦσαν,
[7, 4, 1]	βασιλεύς, οὐδὲν γὰρ ἄνευ προφητείας	καὶ	τοῦ κελεῦσαι τὸν θεὸν καὶ
[7, 14, 6]	οἰκίαν ἀπελθεῖν ἐκέλευσε μηδὲν ὑφορώμενον	καὶ	τοῦ λοιποῦ παρέχειν αὑτὸν ἀγαθὸν
[7, 2, 2]	φυλῶν τῶν πέραν τοῦ Ἰορδάνου	καὶ	τοῦ λοιποῦ τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς
[7, 10, 2]	αὐτοῖς ὑπό τε τοῦ κάλλους	καὶ	τοῦ μεγέθους ἐγένετο. δείσας δέ,
[7, 8, 5]	κάλλος ὑπό τε τῆς λύπης	καὶ	τοῦ μὴ τυγχάνειν τῆς προσηκούσης
[7, 1, 5]	ἄνθρωποι πλεονεξίας ἕνεκα καὶ ἀρχῆς	καὶ	τοῦ μηδενὶ τούτων παραχωρῆσαι: κτήσασθαι
[7, 10, 1]	παρ' αὐτοῦ ἔτυχον: φείσασθαι δὲ	καὶ	τοῦ παιδὸς Ἀψαλώμου κρατήσαντας ἠντιβόλει,
[7, 4, 3]	θεῷ κεχαρισμένον ἔφασκεν, ὃς αὐτὸν	καὶ	τοῦ πατρὸς αὐτῆς καὶ τῶν
[7, 3, 2]	τοῦ στρατηγοῦ ἐπὶ Χαναναίους στρατείας	καὶ	τοῦ πολέμου, καθ' ὃν κρατήσας
[7, 4, 1]	πολλὰ καὶ μάχιμα συστρατεῦσαι αὐτοῖς	καὶ	τοῦ πολέμου κοινωνῆσαι, ὃ καὶ
[7, 8, 1]	πεισθεῖσα οὖν παύεται τῆς βοῆς	καὶ	τοῦ πρὸς πολλοὺς τὴν βίαν
[7, 7, 1]	δίκαιον ἔφη τῶν συστρατιωτῶν αὐτοῦ	καὶ	τοῦ στρατηγοῦ χαμαὶ κοιμωμένων ἐν
[7, 14, 3]	διελέχθη. ~(Πρεσβύτερος δὲ ὢν ἤδη	καὶ	τοῦ σώματος αὐτῷ ψυχομένου διὰ
[7, 12, 4]	ὁρμήσαντες στρατοπέδου ἧκον εἰς Βηθλεέμην,	καὶ	τοῦ ὕδατος ἀρυσάμενοι πάλιν διὰ
[7, 8, 3]	ἐπὶ παισὶν ὁμοῦ τοσούτοις ἀπολωλόσι	καὶ	τοῦθ' ὑπ' ἀδελφοῦ τῆς λύπης
[7, 5, 2]	πατρὸς ἅμα καὶ τὴν ἀρχὴν	καὶ	τοὔνομα τούτου> ἐκδεχομένου, ὥσπερ οἱ
[7, 12, 2]	πάντων ἀνδρειοτάτῳ Παλαιστίνων ἀπέκτεινεν αὐτὸν	καὶ	τοὺς ἄλλους εἰς φυγὴν ἔτρεψε,
[7, 8, 3]	ἔκειτο πενθῶν τοὺς υἱοὺς ἅπαντας	καὶ	τοὺς ἀποθανεῖν δεδηλωμένους καὶ τὸν
[7, 14, 10]	χρήσασθαι προθυμίᾳ περὶ τὸ ἔργον	καὶ	τοὺς ἄρχοντας καὶ τὴν Ληουιτῶν
[7, 14, 4]	τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον καὶ Ἀβιάθαρον	καὶ	τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰούδα φυλῆς,
[7, 14, 2]	θεὸν ἔχων προστάτην. προσπαρεκελεύσατο δὲ	καὶ	τοὺς ἄρχοντας τοῦ λαοῦ τῆς
[7, 15, 1]	δίκην διέφυγε. παρατίθεμαι δέ σοι	καὶ	τοὺς Βερζέλου τοῦ Γαλαδίτου παῖδας,
[7, 13, 4]	ἅλω εἶπε καὶ τὰ ἄροτρα	καὶ	τοὺς βόας εἰς ὁλοκαύτωσιν χαρίζεσθαι
[7, 1, 3]	τὸν βασιλέα καὶ τὸν Ἰωνάθην	καὶ	τοὺς δύο τοὺς ἄλλους αὐτοῦ
[7, 10, 5]	τῶν πολεμίων ἀλλὰ καὶ χαιρόντων	καὶ	τοὺς ἐλεοῦντας ἐπὶ τοῖς κακοῖς
[7, 8, 5]	καὶ τῷ μεγέθει τοῦ σώματος	καὶ	τοὺς ἐν πολλῇ τρυφῇ διαιτωμένους
[7, 11, 6]	ἀλλὰ τὴν οὖσαν παραλαβὼν δύναμιν	καὶ	τοὺς ἑξακοσίους μετὰ Ἀβεσσαίου τοῦ
[7, 11, 7]	ἔκρινεν, ἀλλὰ τόν τε ἀδελφὸν	καὶ	τοὺς ἑξακοσίους παραλαβὼν καὶ ὅση
[7, 14, 9]	καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῶν διαιρέσεων	καὶ	τοὺς ἐπὶ πάσης πράξεως ἢ
[7, 14, 9]	τῶν Ἑβραίων καὶ τοὺς φυλάρχους	καὶ	τοὺς ἡγεμόνας τῶν διαιρέσεων καὶ
[7, 4, 1]	πολὺν εὑρὼν ἐν αὐτῇ πλοῦτον	καὶ	τοὺς θεοὺς αὐτῶν διέφθειρε. ~(Τοιαύτης
[7, 14, 7]	συγκαλεῖ τοὺς ἄρχοντας εἰς Ἱεροσόλυμα	καὶ	τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς Ληουίτας.
[7, 12, 4]	τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ τῇ δεξιᾷ	καὶ	τοὺς Ἰσραηλίτας ἰδόντας τετραμμένους ὑπ'
[7, 1, 5]	τἆλλα δεινὸν ὄντα συνιδεῖν πράγματα	καὶ	τοὺς καιροὺς ὑποδραμεῖν, αὐτὸς δ'
[7, 5, 3]	σκεῦος θάλασσαν δὲ καλούμενον ἐποίησε	καὶ	τοὺς καλλίστους ἐκείνους λουτῆρας, ὅτε
[7, 14, 7]	εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ τοὺς ἱερεῖς	καὶ	τοὺς Ληουίτας. ἐξαριθμήσας δὲ τούτους
[7, 8, 4]	ὁ δὲ προσκυνήσας τὸν βασιλέα	καὶ	τοὺς λόγους ἀσπασάμενος ἐξώρμησεν εἰς
[7, 6, 2]	Ἑβραίων, ἰδὼν τοῦτο Ἰώαβος ἀντιμηχανᾶται:	καὶ	τοὺς μὲν ἀνδρειοτάτους ἐπιλεξάμενος ἀντιπαρατάσσεται
[7, 12, 4]	μόνος ὡς στράτευμα καὶ τάξις,	καὶ	τοὺς μὲν αὐτῶν κατέβαλε τοὺς
[7, 15, 1]	φυλάττειν δ' αὐτοῦ τὰς ἐντολὰς	καὶ	τοὺς νόμους, οὓς αὐτὸς διὰ
[7, 14, 2]	ἀνδρεῖος, καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ	καὶ	τοὺς νόμους οὓς διὰ Μωυσέος
[7, 5, 5]	αὐτοῦ, ἦσαν δ' οὗτοι πεντεκαίδεκα,	καὶ	τοὺς οἰκέτας αὐτοῦ τὸν ἀριθμὸν
[7, 1, 2]	τὰς αὑτοῦ, δύο δὲ ἦσαν,	καὶ	τοὺς ὁπλίτας τοὺς σὺν αὐτῷ.
[7, 12, 1]	ὁ βασιλεὺς ἀποκτείνας ἠσέβησεν ἐξαπατήσας	καὶ	τοὺς ὅρκους αὐτοῖς, οὓς ὁ
[7, 1, 6]	μὴ δόξαι παρὰ τὰς πίστεις	καὶ	τοὺς ὅρκους οὓς ἔδωκεν Ἀβεννήρῳ
[7, 13, 4]	ἀλοῶν ἐπεὶ τὸν βασιλέα προσιόντα	καὶ	τοὺς παῖδας αὐτοῦ πάντας ἐθεάσατο,
[7, 7, 1]	ὄντι φύσει δικαίῳ καὶ θεοσεβεῖ	καὶ	τοὺς πατρίους νόμους ἰσχυρῶς φυλάσσοντι:
[7, 3, 1]	Χαναναίων, ἀποκλεισάντων αὐτῷ τὰς πύλας	καὶ	τοὺς πεπηρωμένους τὰς ὄψεις καὶ
[7, 14, 5]	παρα λαβεῖν Νάθαν τὸν προφήτην	καὶ	τοὺς περὶ τὴν αὐλὴν ὁπλίτας
[7, 10, 1]	παρασκευάσειν αὐτὸν ἰσχύν: ὑπονοήσειν δὲ	καὶ	τοὺς πολεμίους εἰκός ἐστιν ἄλλο
[7, 5, 3]	βασιλεὺς τοῦ θεοῦ συμπνέοντος αὐτῷ	καὶ	τοὺς πολέμους συγκατορθοῦντος καὶ ταῖς
[7, 11, 8]	ὡς ὁ θεὸς τοὺς βασιλεῖς	καὶ	τοὺς στρατηγοὺς ἀποδείξειεν, ἵνα τοὺς
[7, 10, 1]	ἔκρινεν, ἐκπέμπων δὲ τοὺς φίλους	καὶ	τοὺς στρατηγοὺς ἐπὶ τὸν πόλεμον
[7, 1, 6]	καὶ τὸν οἶκον ὅλον αὐτοῦ	καὶ	τοὺς συμπράξαντας ὑπευθύνους ἐποιεῖτο ταῖς
[7, 9, 6]	τόν τε πατέρα κτενεῖν αὐτοῦ	καὶ	τοὺς σὺν αὐτῷ ζωοὺς ἀνάξειν
[7, 5, 5]	τὴν αὐτοῦ τράπεζαν αὐτὸν Σιβὰν	καὶ	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, ἦσαν δ'
[7, 1, 2]	ἀκούσας δ' ὅτι τὸν Σαοῦλον	καὶ	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ θάψειαν οἱ
[7, 14, 4]	ἀρχιερέα καὶ Ἰώαβον τὸν ἄρχοντα	καὶ	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ χωρὶς Σολόμωνος
[7, 14, 4]	τό τε δεῖπνον τὸ Ἀδωνία	καὶ	τοὺς ὑπ' αὐτοῦ κεκλημένους Ἀβιάθαρον
[7, 14, 9]	συγκαλέσας τοὺς ἄρχοντας τῶν Ἑβραίων	καὶ	τοὺς φυλάρχους καὶ τοὺς ἡγεμόνας
[7, 14, 5]	τοῦτον ἐπὶ τοὐμοῦ καθιεῖσθαι θρόνου:	καὶ	τοῦτο ἔσται τή μερον. προσκυνησάσης
[7, 14, 2]	Σολόμων οἰκοδομήσει αὐτῷ παῖς νεώτατος	καὶ	τοῦτο κληθησόμενος τοὔνομα, οὗ προνοήσειν
[7, 12, 4]	προσαριθμήσειε δὲ ἄν τις αὐτοῦ	καὶ	τοῦτο ταῖς προειρημέναις πράξεσιν ἢ
[7, 14, 5]	βασιλεύσειν, ὡς καὶ πρότερον ὤμοσα,	καὶ	τοῦτον ἐπὶ τοὐμοῦ καθιεῖσθαι θρόνου:
[7, 11, 8]	καὶ μηδὲ τίς ἐστι γνωριζομένου	καὶ	τοῦτον ἔχειν ἀντὶ Δαυίδου τοῦ
[7, 6, 1]	βασιλέα καὶ τέταρτον Ἴστοβον ὄνομα,	καὶ	τούτους ἔχοντας μυρίους καὶ δισχιλίους
[7, 1, 3]	γενομένης ἡττήθησαν οἱ τοῦ Ἀβεννήρου:	καὶ	τραπέντας οὐκ ἀνίει διώκων Ἰώαβος,
[7, 12, 1]	Παλαιστίνους, καὶ συνάψας μάχην αὐτοῖς	καὶ	τρεψάμενος ἐμονώθη διώκων καὶ γενόμενος
[7, 15, 2]	δὲ ἁπάσης τῆς χώρας τρία	καὶ	τριάκοντα. οὕτως ἀρίστῳ ἀνδρὶ γεγενημένῳ
[7, 12, 4]	καὶ λαμπροὶ τὰς πράξεις ὀκτὼ	καὶ	τριάκοντα, ὧν πέντε μόνων διηγήσομαι
[7, 15, 3]	μετὰ γὰρ χρόνον ἐτῶν χιλίων	καὶ	τριακοσίων Ὑρκανὸς ὁ ἀρχιερεὺς πολιορκούμενος
[7, 8, 3]	μητρὸς δυναστεύοντα τῆς ἐκεῖ χώρας,	καὶ	τρισὶν ὅλοις ἔτεσι παρ' αὐτῷ
[7, 9, 8]	τῶν εἰς ἀνάπαυσιν ἤδη κεκοπωμένοις	καὶ	τροφὴν χρησίμων εὐπορίαν διαρκῆ παρασχεῖν.
[7, 7, 5]	ὡς πάνυ ταλαιπωρεῖν ἐνδείᾳ ποτοῦ	καὶ	τροφῆς. ἐξ ὀλίγου γὰρ φρέατος
[7, 7, 4]	μὴ γνοὺς ἔτι μᾶλλον ἀπόσχηται	καὶ	τροφῆς καὶ τῆς ἄλλης ἐπιμελείας
[7, 7, 1]	χώρᾳ μετὰ γυναικὸς αὐτὸν ἀναπαύεσθαι	καὶ	τρυφᾶν. ταῦτ' εἰπόντα μεῖναι τὴν
[7, 1, 1]	παρατυχὼν τῇ τροπῇ τῶν Ἑβραίων	καὶ	τῷ βασιλεῖ πεφευγότι παρών, ὃν
[7, 3, 1]	τὰ ἔργα τοὺς στρατιώτας παρασκευάσαι,	καὶ	τῷ διὰ τῶν ὑποκειμένων φαράγγων
[7, 6, 2]	Δαυίδης, τῷ δὲ θεῷ πεποιθὼς	καὶ	τῷ δικαίως αὐτοῖς ἀνθ' ὧν
[7, 14, 5]	τῆς πόλεως ἐπὶ τὴν πηγὴν	καὶ	τῷ ἐλαίῳ χρίσαντες εἰσήγαγον εἰς
[7, 9, 4]	ὡς ἐναγῆ καὶ ἐπάρατον ἐξιέναι,	καὶ	τῷ θεῷ χάριν ὡμολόγει τῆς
[7, 8, 5]	διέπρεπε πᾶν τῷ τε εἴδει	καὶ	τῷ μεγέθει τοῦ σώματος καὶ
[7, 14, 2]	τε ἄλλοις ἀγαθοῖς καὶ δὴ	καὶ	τῷ μεγίστῳ πάντων εἰρήνῃ καὶ
[7, 4, 1]	Ἑβραίους τῷ τάχει τῆς ἥττης	καὶ	τῷ μηδὲν ἔργον ἐπιδείξασθαι γενναῖον
[7, 14, 11]	τε παντὶ λαῷ τὰ ἀγαθὰ	καὶ	τῷ παιδὶ Σολόμωνι διάνοιαν ὑγιῆ
[7, 9, 5]	ἕπεσθαι δεῖν αὐτὸν τῷ θεῷ	καὶ	τῷ παντὶ πλήθει. τούτων οὖν
[7, 14, 9]	ναὸν αὐτῷ. νῦν οὖν ἐπεὶ	καὶ	τῷ προγόνῳ ἡμῶν Ἰακώβῳ δυοκαίδεκα
[7, 14, 9]	τε τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν πολέμους	καὶ	τῷ φόνῳ τῶν ἐχθρῶν μεμιάνθαι
[7, 1, 3]	Ἰώαβος ἀρχιστράτηγος ὢν αὐτοῦ, μετὰ	καὶ	τῶν ἀδελφῶν Ἀβεσσαίου καὶ Ἀσαήλου
[7, 14, 11]	φιλοτιμίαν τῶν ἀρχόντων καὶ ἱερέων	καὶ	τῶν ἄλλων ἁπάντων ὁρῶν τὸν
[7, 4, 3]	αὐτὸν καὶ τοῦ πατρὸς αὐτῆς	καὶ	τῶν ἄλλων ἁπάντων προετίμησε, παίζειν
[7, 14, 4]	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ χωρὶς Σολόμωνος	καὶ	τῶν ἀναγκαίων αὐτοῦ φίλων μηνύσασα:
[7, 14, 7]	φύλακας τῶν θησαυρῶν τοῦ θεοῦ	καὶ	τῶν ἀναθημάτων, ἃ συνέβη τοὺς
[7, 14, 10]	σιωπήσαντος δὲ τοῦ Δαυίδου πολλὴ	καὶ	τῶν ἀρχόντων καὶ τῶν ἱερέων
[7, 8, 5]	αἰτουμένου τῶν ἡμαρτημένων ἀνίστησί τε	καὶ	τῶν γεγονότων ἀμνηστίαν ἐπαγγέλλεται. ~(Ὁ
[7, 9, 8]	ἀλλὰ καὶ θυμάτων ἀφθονίαν χορηγῆσαι	καὶ	τῶν εἰς ἀνάπαυσιν ἤδη κεκοπωμένοις
[7, 1, 6]	δ' ἐφείπετο μετὰ τῶν γεγηρακότων	καὶ	τῶν ἐν ἡγεμονίαις ὄντων κοπτόμενός
[7, 7, 3]	βασιλέα πάσης τῆς Ἑβραίων δυνάμεως	καὶ	τῶν ἐν κύκλῳ πάντων ἐθνῶν
[7, 11, 8]	ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων	καὶ	τῶν ἑξακοσίων, Ἀδώραμον δ' ἐποίησεν
[7, 9, 2]	τε ἄλλου πλήθους αὐτῷ συνεξορμήσαντος	καὶ	τῶν ἑξακοσίων ὁπλιτῶν, οἳ καὶ
[7, 7, 2]	ἐπένθησεν, παυσαμένην δὲ τῆς λύπης	καὶ	τῶν ἐπ' Οὐρίᾳ δακρύων ὁ
[7, 15, 1]	ἁπάντων τῶν τε νῦν ὄντων	καὶ	τῶν ἐσομένων πορευόμενος, ἐξ ἧς
[7, 14, 10]	Δαυίδου πολλὴ καὶ τῶν ἀρχόντων	καὶ	τῶν ἱερέων καὶ τῆς Ληουίτιδος
[7, 1, 3]	ἀλλήλους ἀφέντες σπῶνται τὰς μαχαίρας	καὶ	τῶν κεφαλῶν ἐλλαμβανόμενοι κατέχοντες αὑτοὺς
[7, 5, 4]	ὃν ἐκ τῶν πόλεων εἰλήφει	καὶ	τῶν κεχειρωμένων ἐθνῶν, φέρων ἀνατίθησι
[7, 5, 5]	τούτου φυλακὴν ἦσαν. ~(Ἐμνήσθη δὲ	καὶ	τῶν πρὸς Ἰωνάθην τὸν Σαούλου
[7, 2, 2]	πολλῆς παρασκευῆς σιτίων καὶ οἴνου	καὶ	τῶν πρὸς τροφὴν πάντων καὶ
[7, 10, 5]	ἀλλὰ πάντες ἂν ἀπὸ σοῦ	καὶ	τῶν σῶν ἀρξάμενοι τέκνων ἀπωλώλειμεν
[7, 10, 3]	προσηγόρευσεν ἰδίαν χεῖρα λέγων, ὡς	καὶ	τῶν τέκνων αὐτοῦ διαφθαρέντων ἐν
[7, 14, 1]	μὴ τότε συμπορίζῃ νέος ὢν	καὶ	τῶν τοιούτων ἄπειρος διὰ τὴν
[7, 14, 6]	γεγονότων ἱκέτης γίνεται τοῦ θεοῦ	καὶ	τῶν τοῦ θυσιαστηρίου κεράτων ἃ
[7, 1, 3]	φερομένων, τοῦ δὲ Σαούλου παιδὸς	καὶ	τῶν ὑπηκόων αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν
[7, 12, 2]	δ' ἐν ἑκατέρῳ τῶν βάσεων	καὶ	τῶν χειρῶν ἑνὶ περισσοτέρους εἶχε
[7, 12, 3]	εἰρήνης ᾠδὰς εἰς τὸν θεὸν	καὶ	ὕμνους συνετάξατο μέτρου ποικίλου: τοὺς
[7, 6, 3]	δυνάμει διαβὰς τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν	καὶ	ὑπαντήσας αὐτοῖς συνάψας εἰς μάχην
[7, 14, 10]	ἔδωκε Σολόμωνι θεμελίων καὶ οἴκων	καὶ>	ὑπερῴων, ὅσοι τε τὸ πλῆθος
[7, 11, 3]	τοῦ βασιλέως μεταβολῇ: διεβέβλητο δὲ	καὶ	ὑπὸ τοῦ ἐπιτρόπου Σιβᾶ πρὸς
[7, 10, 2]	ἔφευγε: φερόμενος δὲ μετὰ ῥύμης	καὶ	ὑπὸ τοῦ σάλου καὶ τῆς
[7, 9, 7]	πράττειν, ἐκέλευσε μηνύειν πέμψαντας Δαυίδῃ	καὶ	φανερὰ ποιεῖν τὰ συμβεβουλευμένα καὶ
[7, 4, 1]	οὐδὲν ἐπισχὼν ἐφ' ἑτοίμην ἤδη	καὶ	φανερὰν ἐξῆλθε τὴν νίκην: οὐ
[7, 10, 2]	ἐπιστήμῃ. φεύγοντας δὲ διὰ δρυμῶν	καὶ	φαράγγων ἑπόμενοι τοὺς μὲν ἐλάμβανον
[7, 12, 4]	καταπλαγέντων τὸ πλῆθος τῶν Παλαιστίνων	καὶ	φευγόντων μόνος ἔμεινε καὶ συμπεσὼν
[7, 5, 5]	ἐν τῇ μάχῃ πεσόντας ἁρπασαμένης	καὶ	φευγούσης, ἀπὸ τῶν ὤμων αὐτὸ
[7, 1, 3]	τὸν Ἀβεννῆρον. τούτου δὲ ἀνακεκραγότος	καὶ	φήσαντος, μὴ δεῖν ἄνδρας ὁμοφύλους
[7, 5, 4]	ὁμολογῶν, καὶ συμμαχίαν πρὸς αὐτὸν	καὶ	φιλίαν ποιούμενος. ἔπεμψε δ' αὐτῷ
[7, 1, 6]	ἀξιώσειεν τῶν νομιζομένων ὡς συγγενῆ	καὶ	φίλον, ἀλλ' οὐχ ὡς ἐχθρὸν
[7, 1, 4]	ἦ μὴν ἕξειν αὐτὸν ἑταῖρον	καὶ	φίλον ἀναπείσαντα τὸν λαὸν τοῦ
[7, 1, 5]	καὶ δεξιωσάμενος ὡς μάλιστ' εὔνους	καὶ	φίλος, ὑποκρίνονται γὰρ ἱκανῶς πολλάκις
[7, 7, 3]	ἀνέτρεφε συνδιαιρούμενος αὐτῇ τὰ σιτία	καὶ	φιλοστοργίᾳ πρὸς αὐτὴν χρώμενος ᾗ
[7, 2, 2]	ἐκ τοῦ τοιούτου, καὶ κατευωχήσας	καὶ	φιλοφρονησάμενος ἔπεμψε τὸν λαὸν παρ'
[7, 10, 1]	ἐνεχείρισεν Ἐσθαίῳ συνήθει μὲν ὄντι	καὶ	φίλῳ ἐκ δὲ τῆς Γιττῶν
[7, 8, 1]	ταῦτα πάσχων Ἰωνάθῃ τινὶ συγγενεῖ	καὶ	φίλῳ: συνετὸς δ' ἦν οὗτος
[7, 4, 1]	ἀλλὰ γινωσκέτω Συρίαν τε ἅπασαν	καὶ	Φοινίκην καὶ πρὸς τούτοις ἄλλα
[7, 4, 4]	ἐπιτρέπειν δὲ πολλοὺς πολέμους ἠγωνισμένῳ	καὶ	φόνῳ τῶν ἐχθρῶν μεμιασμένῳ ποιῆσαι
[7, 5, 3]	φρουρὰς ἐν τῇ χώρᾳ καταστήσας	καὶ	φόρους αὐτοῖς τελεῖν ὁρίσας ὑπέστρεψε:
[7, 4, 4]	τὴν νύκτα τῷ Νάθᾳ φανέντος	καὶ	φράσαι κελεύσαντος τῷ Δαυίδῃ, ὡς
[7, 5, 3]	Συρίαν πᾶσαν αὐτὴν ὑπήκοον ἐποιήσατο,	καὶ	φρουρὰς ἐν τῇ χώρᾳ καταστήσας
[7, 13, 2]	τοὺς ἀνδρειοτάτους ἔχων περὶ αὑτὸν	καὶ	φρούρια καὶ διὰ τοῦτο μηδὲν
[7, 14, 9]	ἂν εὐσεβῆ καὶ δίκαιον αὑτὸν	καὶ	φύλακα τῶν πατρίων παρέχῃς νόμων,
[7, 1, 6]	τὴν πρὸς αὐτὸν τιμὴν ἀποθανόντα	καὶ	φυλακὴν τῆς πίστεως ἠγάπησαν, ὅτι
[7, 8, 1]	δ' ἀπαλλάττεσθαι κελεύει ἐν ἡμέρᾳ	καὶ	φωτί, ἵνα καὶ μάρτυσι τῆς
[7, 10, 5]	κλαιόντων ἡμᾶς τῶν πολεμίων ἀλλὰ	καὶ	χαιρόντων καὶ τοὺς ἐλεοῦντας ἐπὶ
[7, 5, 4]	ἀρχαίας κατασκευῆς χρύσεα καὶ ἀργύρεα	καὶ	χάλκεα. Δαυίδης δὲ ποιησάμενος τὴν
[7, 14, 1]	ἡτοίμασε δὲ καὶ πολὺν σίδηρον	καὶ	χαλκὸν εἰς τὰ ἔργα καὶ
[7, 5, 3]	πάμπολυς καὶ ἄργυρος ἔτι δὲ	καὶ	χαλκός, ὃν τοῦ χρυσοῦ κρείττον'
[7, 11, 7]	τῇ στρατιᾷ περικαθίσας τὴν πόλιν	καὶ	χαράκωμα περὶ αὐτὴν πηξάμενος ὑπορύσσειν
[7, 3, 3]	Ἑβραίους εὔνοιαν αὐτοῦ καί τινα	καὶ	χάριν καὶ σπουδὴν πρὸς αὐτὸν
[7, 1, 2]	καὶ ἀποδεχόμενος αὐτῶν τὸ ἔργον,	καὶ	χάριτας ἀποδώσειν ἀντὶ τῆς πρὸς
[7, 2, 1]	ὑπωπτεύσατε, ὡς χαίρειν κακούργοις ἀνδράσι	καὶ	χάριτας ἡγήσασθαι τὰς κυριοκτόνους ὑμῶν
[7, 1, 4]	γεγηρακότας τοῦ πλήθους καὶ ταξιάρχους	καὶ	χιλιάρχους λόγους ἐποιήσατο πρὸς αὐτούς,
[7, 4, 2]	μετὰ τῶν γερόντων καὶ ἡγεμόνων	καὶ	χιλιάρχων μεταπέμψασθαι τῶν ὁμοφύλων ἐξ
[7, 14, 11]	μόσχους χιλίους καὶ κριοὺς τοσούτους	καὶ	χιλίους ἀμνούς, οὓς ὡλοκαύτωσαν: ἔθυσαν
[7, 11, 3]	ἐκεῖνα ἀπολωλέναι, σύ τε μέτριος	καὶ	χρηστὸς ἐγένου τότε μάλιστα πάντων
[7, 12, 4]	ποιῆσαι: δυνατοὶ γὰρ ἦσαν οὗτοι	καὶ	χώραν ὑπάγεσθαι καὶ μεγάλων ἐθνῶν
[7, 14, 7]	δ' αὐτοὺς καὶ κατὰ πατριὰς	καὶ	χωρίσας ἐκ τῆς φυλῆς τοὺς
[7, 4, 2]	ποικίλῳ κρουσμάτων τε καὶ ὀρχήσεων	καὶ	ψαλμῶν ἔτι δὲ σάλπιγγος καὶ
[7, 13, 4]	καὶ οἰκοδομήσας τὸν βωμὸν ἱερούργησε	καὶ	ὡλοκαύτωσε καὶ θυσίας ἐπήνεγκεν εἰρηνικάς.
[7, 7, 2]	ἐν πολέμῳ πραχθέντων καὶ καλῶς	καὶ	ὡς ἑτέρως ἐνίοις αὐτοῖς κινδύνοις
[7, 9, 8]	συνεβούλευσεν Ἀψαλώμῳ ταῦτ' αὐτοῖς διεξῆλθε,	καὶ	ὡς οὐ πεισθεὶς φανερός ἐστιν
[7, 11, 4]	γὰρ αὐτὸν ἐν πάσῃ τιμῇ	καὶ	ὡς πατρὸς ἐπιμεληθήσεσθαι καὶ προνοήσειν
[7, 2, 2]	προφήτου χειροτονηθείη καὶ παῖδες αὐτοῦ	καὶ	ὡς τὴν Ἑβραίων χώραν αὐτῷ
[7, 11, 2]	παῖδες; μὴ κινήσητε πάλιν ἡμῖν	καινὰς	ἐπὶ ταῖς πρώταις ταραχὰς καὶ
[7, 4, 2]	ἱερεῖς καὶ ἐπιθέντες ἐφ' ἅμαξαν	καινὴν	ἕλκειν ἀδελφοῖς τε καὶ παισὶν
[7, 14, 6]	δέ, εἰ ληφθείη τι πάλιν	καινοποιῶν,	ἑαυτῷ αἴτιον τῆς τιμωρίας ἔσεσθαι,
[7, 9, 4]	παροῦσι κακοῖς ἑτέραν προσεξεργασώμεθα, φησί,	καινοτέραν	ἀφορμήν: οὐ γὰρ δὴ τοῦ
[7, 8, 1]	οὐ πείθεται, τῷ δὲ ἔρωτι	καιόμενος	καὶ τοῖς τοῦ πάθους κέντροις
[7, 1, 3]	τὸ δόρυ πλήξας εἰς τοὐπίσω	καιρίως	παραχρῆμ' ἀπέκτεινεν. οἱ δὲ μετ'
[7, 8, 2]	ἐμίσει χαλεπῶς αὐτὸν καὶ λανθάνων	καιρὸν	εἰς ἄμυναν αὐτοῦ τῆς ἁμαρτίας
[7, 12, 4]	τρεῖς ἐπεδείξαντο. καθ' ὃν δὲ	καιρὸν	ἐν Ἱεροσολύμοις ὄντος τοῦ βασιλέως
[7, 1, 4]	~(Ἐγένοντο δὲ κατὰ τοῦτον τὸν	καιρὸν	καὶ παῖδες Δαυίδῃ τὸν ἀριθμὸν
[7, 4, 1]	τὰ ἄλση καὶ ὃν αὐτῷ	καιρὸν	προεῖπεν ὁ θεὸς παρῆν, οὐδὲν
[7, 1, 5]	ὄντα συνιδεῖν πράγματα καὶ τοὺς	καιροὺς	ὑποδραμεῖν, αὐτὸς δ' ἐλαττωθείη καὶ
[7, 7, 4]	τροφὴν μὲν ἐφ' ἡμέρας ἑπτὰ	καίτοι	γε ἀναγκαζόντων τῶν οἰκείων οὐ
[7, 10, 4]	τινα καὶ ἕτερον ἐδήλωσεν αὐτῷ.	κἀκεῖνον	δὲ ἄγγελον εἰπόντος, ἰδὼν τὸν
[7, 11, 1]	μὲν οὖν συνεχέστερον ἀπηγγέλλετο Δαυίδῃ:	κἀκεῖνος	οὐδὲν ἧττον ἔπεμψε πρὸς Σάδωκον
[7, 13, 3]	ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα τὸ δεινὸν	κἀκεῖσε	πέμπων. ὁ δὲ βασιλεὺς σάκκον
[7, 9, 4]	τοῦ ὄρους διατρέχοντος καὶ πολλὰ	κακηγοροῦντος:	παραγενόμενος δ' ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον
[7, 2, 1]	τὸ ἔργον, ἀλλ' εἰπών, ὦ	κάκιστοι	καὶ παραχρῆμα δίκην ὑφέξοντες, οὐκ
[7, 8, 1]	ἐπιθυμίας, ἐξ ἧς ὀνείδη καὶ	κακοδοξίαν	ὁ οἶκος ἡμῶν κερδανεῖ. συνεβούλευέ
[7, 6, 1]	οἱ δὲ τῶν Ἀμμανιτῶν ἄρχοντες	κακοήθως	ἀλλ' οὐ κατὰ τὸν Δαυίδου
[7, 11, 8]	τοὺς πολίτας καὶ βούλεσθ' εἰποῦσα,	κακοὶ	κακῶς ἀπολέσθαι μετὰ τέκνων καὶ
[7, 9, 4]	ὀργῆς ἐπέσχε, μὴ τοῖς παροῦσι	κακοῖς	ἑτέραν προσεξεργασώμεθα, φησί, καινοτέραν ἀφορμήν:
[7, 10, 5]	καὶ τοὺς ἐλεοῦντας ἐπὶ τοῖς	κακοῖς	κολαζόντων. σὺ δ' οὐκ αἰσχύνῃ
[7, 10, 1]	παιδὸς Ἀψαλώμου κρατήσαντας ἠντιβόλει, μὴ	κακὸν	αὑτὸν ἐργάσηταί τι τελευτήσαντος αὐτοῦ.
[7, 2, 1]	ἄνδρα δίκαιον καὶ μηδένα μηδὲν	κακὸν	εἰργασμένον, ὑμᾶς δὲ καὶ διὰ
[7, 13, 3]	τὴν νόσον, ἀλλὰ τὸ μὲν	κακὸν	ἓν ἦν, μυρίαις δ' αὐτοὺς
[7, 8, 3]	μαθεῖν οἷον εἰκὸς τηλικούτου προσηγγελμένου	κακοῦ	καὶ δι' ὑπερβολὴν ἀπιστίαν ἔχοντος
[7, 4, 2]	οἰκίαν αὐτοῦ, θαρσήσας ὡς οὐδενὸς	κακοῦ	πειρασόμενος τὴν κιβωτὸν πρὸς αὑτὸν
[7, 2, 1]	τὸν αὐτὸν ὑπωπτεύσατε, ὡς χαίρειν	κακούργοις	ἀνδράσι καὶ χάριτας ἡγήσασθαι τὰς
[7, 1, 5]	ἐλαττωθείη καὶ τῆς στρατηγίας ἀφεθείη,	κακοῦργον	καὶ πονηρὰν ὁδὸν ἄπεισι. καὶ>
[7, 11, 3]	ἀλλὰ καὶ προσδιέβαλε καὶ κατεψεύσατο	κακουργῶν.	ἀλλ' οἶδα γάρ, ὅτι τούτων
[7, 9, 4]	διετέλει, μιαιφόνον καὶ πολλῶν ἀρχηγὸν	κακῶν	ἀποκαλῶν. ἐκέλευε δὲ καὶ τῆς
[7, 13, 2]	δ' εἰς ἀμήχανον ἐκλογὴν μεγάλων	κακῶν	ἐμπεσὼν ἐλυπεῖτο καὶ σφόδρ' ἦν
[7, 12, 1]	καὶ τὸν ὄχλον ἀπαλλάξειν τῶν	κακῶν	ἐπηγγέλλετο. ὡς οὖν ταῦτα παρὰ
[7, 11, 6]	γενόμενος ἐν πλείονι παρασκευῇ μειζόνων	κακῶν	καὶ πραγμάτων αἴτιος, ἢ Ἀψάλωμος
[7, 1, 5]	γὰρ αὐτὰ ποθοῦντες διὰ μυρίων	κακῶν	λαμβάνουσι, καὶ δείσαντες ἀποβαλεῖν πολλῷ
[7, 14, 2]	καὶ πάντων ἀδεεῖς ὄντας τῶν	κακῶν	περὶ τὴν τοῦ θεοῦ θρησκείαν
[7, 11, 8]	πολίτας καὶ βούλεσθ' εἰποῦσα, κακοὶ	κακῶς	ἀπολέσθαι μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν
[7, 1, 5]	ἐπιδιώξοντας, οἷς καταλαβοῦσι προσέταξεν αὐτὸν	καλεῖν	ἐκ τοῦ Δαυίδου ὀνόματος, ὡς
[7, 4, 2]	ἐν ᾧ ἐτελεύτησεν Ὀζᾶ διακοπὴ	καλεῖται.	δείσας δ' ὁ Δαυίδης καὶ
[7, 8, 5]	αὐτὸν ἡδέως διατίθησιν, ὡς εὐθέως	καλέσαι	πρὸς αὑτόν. τοῦ δὲ ῥίψαντος
[7, 14, 5]	Νάθα φήσαντος ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσε	καλέσαι	τὴν Βερσάβην πρὸς αὑτόν: ἐκπεπηδήκει
[7, 14, 4]	τοὺς ἐκ τῆς ἐναντίας αἱρέσεως	καλέσαντος	ἐπὶ τὴν ἑστίασιν, τοῦτο πρὸς
[7, 14, 4]	τῷ βασιλικῷ παραδείσῳ καὶ πάντας	καλέσαντος	τοὺς ἀδελφοὺς χωρὶς Σολόμωνος, παραλαβόντος
[7, 14, 2]	ἔχων παρακειμένην ἐπιτελῇ τὸ ἔργον.	~(Καλέσας	δὲ τὸν παῖδα Σολόμωνα κατασκευάσαι
[7, 10, 4]	τοῦ παιδὸς αὐτοῦ, μένειν ἠξίου,	καλέσας	δὲ τὸν Χουσὶν ἐκείνῳ προσέταξε
[7, 9, 5]	ὕποπτον γὰρ αὐτὸν εἶχε. καὶ	καλέσας	τὸν Ἀχιτόφελον συνεβουλεύετο αὐτῷ τί
[7, 5, 5]	τοῖς λόγοις καὶ ταῖς δωρεαῖς,	καλέσας	τὸν Σιβὰν τὸν πατρῷον οἶκον
[7, 15, 1]	καὶ συνειδὼς ὅτι μέλλει τελευτᾶν	καλέσας	τὸν υἱὸν Σολόμωνα διελέχθη πρὸς
[7, 5, 3]	τοὺς πολέμους συγκατορθοῦντος καὶ ταῖς	καλλίσταις	τῶν Ἀνδραζάρου πόλεων ἐπεστράτευσε Βατταίᾳ
[7, 9, 8]	Ἰόρδανον, καθὼς προειρήκαμεν, εἰς Παρεμβολὰς	καλλίστην	καὶ ὀχυρωτάτην πόλιν παραγίνεται: δέχονται
[7, 4, 4]	κέδρου πεποιημένοις ὑψηλοῖς τε καὶ	καλλίστην	τὴν ἄλλην κατασκευὴν ἔχουσι περιορᾷ
[7, 7, 1]	τῇ αὑτῆς οἰκίᾳ ψυχρῷ ὕδατι	καλλίστην	τὸ εἶδος καὶ πασῶν διαφέρουσαν,
[7, 5, 3]	δὲ καλούμενον ἐποίησε καὶ τοὺς	καλλίστους	ἐκείνους λουτῆρας, ὅτε τῷ θεῷ
[7, 8, 1]	παρθένος μὲν ἔτι τὸ δὲ	κάλλος	εὐπρεπής, ὡς ἁπάσας ὑπερβάλλειν τὰς
[7, 8, 5]	οὐκ ἐπιβέβλαπτο δ' εἰς τὸ	κάλλος	ὑπό τε τῆς λύπης καὶ
[7, 10, 2]	γὰρ αὐτοῖς ὑπό τε τοῦ	κάλλους	καὶ τοῦ μεγέθους ἐγένετο. δείσας
[7, 7, 1]	αὐτῇ ἦν Βεεθσαβή, ἡττᾶται τοῦ	κάλλους	τῆς γυναικός: καὶ τῆς ἐπιθυμίας
[7, 14, 9]	ἔσται δὲ ταῦτα βέβαια καὶ	καλὸν	ἕξει πέρας, ἂν εὐσεβῆ καὶ
[7, 11, 4]	τὸν Γαλαδίτην ἄνδρα μέγαν καὶ	καλὸν	καὶ πολλὰ παρεσχημένον ἐν ταῖς
[7, 12, 4]	εἴκοσιν, ὁ Δαυίδης τοῖς ἑταίροις	καλὸν	ὕδωρ, εἶπεν, ἔχομεν ἐν τῇ
[7, 5, 2]	Ἰουδαίους ἐπόρθησε τὴν νῦν Σαμαρεῖτιν	καλουμένην	γῆν. οὐ διήμαρτε δὲ τῆς
[7, 4, 1]	καταλαβόμενοι τὴν κοιλάδα τῶν Γιγάντων	καλουμένην,	τόπος δέ ἐστιν οὐ πόρρω
[7, 1, 2]	αὐτῷ κατοικῆσαι πόλιν τῆς Ἰούδα	καλουμένης	φυλῆς. φήσαντος δ' αὐτοῦ διδόναι
[7, 6, 1]	καὶ τὸν ἐκ τῆς Μιχᾶς	καλουμένης	χώρας βασιλέα καὶ τέταρτον Ἴστοβον
[7, 4, 1]	ἀρχιερεὺς ἐν τοῖς ἄλσεσι τοῖς	καλουμένοις	Κλαυθμῶσι κατέχειν τὴν στρατιὰν οὐκ
[7, 9, 4]	γενομένῳ κατὰ Χώρανον τόπον οὕτως	καλούμενον	ἐπέρχεται τοῦ Σαούλου συγγενὴς Σαμούις
[7, 5, 3]	τὸ μέγα σκεῦος θάλασσαν δὲ	καλούμενον	ἐποίησε καὶ τοὺς καλλίστους ἐκείνους
[7, 4, 2]	Χειδῶνος ἅλωνος τόπου τινὸς οὕτω	καλουμένου	προῆλθον, τελευτᾷ Ὀζᾶς κατ' ὀργὴν
[7, 1, 5]	αὐτὸν ἐν τόπῳ τινὶ Βησηρᾶ	καλουμένῳ	ἀπέχοντι τῆς Γιβρῶνος σταδίους εἴκοσι,
[7, 12, 3]	θεὸν κατά τε τὴν τῶν	καλουμένων	σαββάτων ἡμέραν καὶ κατὰ τὰς
[7, 1, 3]	χρώμενοι μέχρι τόπου τινός, Ὄμματον	καλοῦσιν,	ἐδίωξαν τὸν Ἀβεννῆρον ἤδη περὶ
[7, 11, 7]	τῆς ὁδοῦ τίθησιν αὐτόθι καὶ	καλύπτει	ἱματίῳ. τούτου γενομένου πᾶς ὁ
[7, 14, 10]	οὓς ἐφεστάναι δεήσει τὴν κιβωτὸν	καλύπτοντας.	σιωπήσαντος δὲ τοῦ Δαυίδου πολλὴ
[7, 10, 4]	μέν, οὐ προσήκειν εἰπὼν αὐτῷ	καλῶν	ἄγγελον ἀεὶ γεγενημένον νῦν ἀπιέναι
[7, 5, 1]	παρεσκευασμένῃ τυγχάνειν, ὅτ' ἔδοξεν αὐτῷ	καλῶς	ἔχειν τὰ παρ' αὐτῆς ἄρας
[7, 7, 2]	τῶν ἐν πολέμῳ πραχθέντων καὶ	καλῶς	καὶ ὡς ἑτέρως ἐνίοις αὐτοῖς
[7, 1, 3]	ἐκ ποδὸς ἕπεσθαι καὶ μὴ	κάμνειν	ἀναιροῦντας, οἵ τε ἀδελφοὶ προθύμως
[7, 13, 3]	ὑπολειπομένων, ἀλλ' ἐν αὐτῷ τῷ	κάμνειν	εἰς τὸ παντελὲς δαπανωμένων: οἱ
[7, 13, 2]	ἔχοι σῖτον, ἐκείνοις δὲ βλαβερῶς:	κἂν	γένηται τοὺς τρεῖς μῆνας νικωμένους
[7, 8, 3]	τοῦθ' ὑπ' ἀδελφοῦ τῆς λύπης	κἀπὶ	τῷ κτεῖναι δυναμένης> δοκοῦντι γινομένης
[7, 10, 2]	τὸν Ἀψάλωμον τοξεύσας κατὰ τῆς	καρδίας	ἀπέκτεινεν: οἱ δὲ τὰ τοῦ
[7, 4, 2]	καὶ Ληουίτας καὶ> πορευθέντας εἰς	Καριαθιάριμα	μετακομίσαι τὴν τοῦ θεοῦ κιβωτὸν
[7, 12, 1]	καὶ τὴν γῆν πρὸς γονὴν	καρπῶν	ἀνακαλεῖν ἀπολύσας τοῦ πρότερον αὐχμοῦ:
[7, 14, 2]	τὴν τοῦ θεοῦ θρησκείαν ἀσχολεῖν:	καρπώσεσθαι	γὰρ αὐτοὺς ἀντὶ τούτων εἰρήνην
[7, 10, 2]	μυριάδων κρατήσωσι φιλοτιμουμένων, ἔρις ἐγένετο	καρτερά,	καὶ νικῶσιν οἱ Δαυίδου ῥώμῃ
[7, 1, 3]	καὶ ἡ λοιπὴ στρατιά, καὶ	καρτερᾶς	τῆς μάχης γενομένης ἡττήθησαν οἱ
[7, 12, 4]	αὐτῶν κατέβαλε τοὺς δ' οὐ	καρτερήσαντας	αὐτοῦ τὴν ἰσχὺν καὶ τὴν
[7, 6, 2]	καὶ πρὸς ὀλίγον ἀντισχόντων αὐτῶν	καρτερῶς	πολλοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν Ἰώαβος,
[7, 8, 2]	τὸν Ἀμνῶνα μέθῃ παρειμένον καὶ	κάρῳ,	νεύσαντος αὐτοῦ φονεύσωσι μηδένα φοβηθέντες.
[7, 12, 4]	διασήμων ἐν τῇ Μωαβίτιδι χώρᾳ	κατ'	ἀρετὴν ἐκράτησεν αὐτῶν. καὶ πάλιν
[7, 7, 2]	πολιορκίας, ὅπως μηδὲν ἔτι πταίσωσι	κατ'	αὐτήν, ἀλλὰ χώμασι καὶ μηχαναῖς
[7, 10, 4]	ἀπὸ τῆς μάχης ἀγγείλῃ τὰ	κατ'	αὐτήν, τῶν σκοπῶν τις ἰδὼν
[7, 7, 2]	τοῖς ἐναντίοις εὖ πράττειν συμβαίνειν	κατ'	αὐτόν, ποτὲ δὲ τοῖς ἑτέροις:
[7, 4, 4]	κατασκευὴν προθυμότερον. τοῦ θεοῦ δὲ	κατ'	ἐκείνην τὴν νύκτα τῷ Νάθᾳ
[7, 7, 1]	τῶν βασιλείων, ἐν ᾧ περιπατεῖν	κατ'	ἐκεῖνο τῆς ὥρας ἦν ἔθος,
[7, 7, 1]	Ἑβραίων δείσαντες οἱ Ἀμμανῖται, μὴ	κατ'	ἐκεῖνον τὸν τόπον, καθ' ὃν
[7, 6, 1]	Δαυίδου τῶν τιμῶν. τελευτήσαντος δὲ	κατ'	ἐκεῖνον τὸν χρόνον τοῦ τῶν
[7, 1, 6]	εἴη τῆς Ἀβεννήρου σφαγῆς, οὔτε	κατ'	ἐντολὴν καὶ βούλησιν ἰδίαν ἀποθάνοι.
[7, 11, 4]	ἠξίου βουλόμενον αὐτῷ χαρίζεσθαι τὰ	κατ'	ἐπιθυμίαν αὐτὸν ἀπολῦσαι: οὔτε γὰρ
[7, 5, 1]	ἔλαβε. φόρους δὲ αὐτοῖς ἐπιτάξας	κατ'	ἔτος τελεῖν ἐπὶ Ἀρτάζαρον τὸν
[7, 12, 4]	πράξεσιν ἢ ὡς πρῶτον αὐτῶν	κατ'	εὐψυχίαν ἢ ὡς ὅμοιον: νίφοντος
[7, 2, 2]	καὶ ὀκτακόσιοι τῶν δυνατωτάτων καὶ	κατ'	ἰσχὺν διαφερόντων. ἐκ δὲ τῆς
[7, 4, 2]	οὕτω καλουμένου προῆλθον, τελευτᾷ Ὀζᾶς	κατ'	ὀργὴν τοῦ θεοῦ: τῶν βοῶν
[7, 7, 1]	φανερὸς αὐτὸς τοῦτο βουληθεὶς ὑπέθετο:	κατὰ	γὰρ τὸ δυσμαχώτατον αὐτὸν ἐκέλευσε
[7, 7, 4]	περιθέμενος ἐσθῆτα πεσὼν ἐπὶ σάκκου	κατὰ	γῆς ἔκειτο τὸν θεὸν ἱκετεύων
[7, 1, 3]	μὲν τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν Μάναλιν,	κατὰ	δὲ τὴν Ἑλλήνων Παρεμβολὰς λεγομένην:
[7, 7, 5]	Ἀμμανιτῶν πόλεις διέθηκεν ἑλὼν αὐτὰς	κατὰ	κράτος. ~(Ἀναστρέψαντος δὲ εἰς Ἱεροσόλυμα
[7, 5, 3]	καὶ Μάχωνι, καὶ λαβὼν αὐτὰς	κατὰ	κράτος διήρπασε. χρυσὸς δ' ἐν
[7, 7, 5]	τὴν τῆς Ῥαβαθᾶς πόρθησιν, καὶ	κατὰ	κράτος ἑλὼν διαρπάσαι τοῖς στρατιώταις
[7, 3, 1]	τρόπον διέκειντο πρὸς αὐτόν, λαμβάνει	κατὰ	κράτος τὴν κάτω πόλιν. ἔτι
[7, 1, 3]	βασίλειον δ' ἐποίησεν αὐτῷ τὴν	κατὰ	μὲν τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν Μάναλιν,
[7, 7, 1]	πολιορκίας ἀνέκρινε. λέγοντος δὲ πάντα	κατὰ	νοῦν αὐτοῖς κεχωρηκέναι τὰ πράγματα
[7, 8, 4]	Ἰώαβον ἐπιτυχεῖν τε τοῦ προκειμένου	κατὰ	νοῦν ἔφασκε καὶ τὸν Ἀψάλωμον
[7, 14, 4]	τίνα χειροτονήσει βασιλέα, παρεκάλει τε	κατὰ	νοῦν ἔχειν, ὡς μετὰ τὴν
[7, 14, 7]	φυλῆς καὶ τοῖς ἱερεῦσι δουλεύειν	κατὰ	νύκτα καὶ ἡμέραν τῷ θεῷ,
[7, 4, 4]	δηλώσομεν. ~(Ὁρῶν δ' ὁ βασιλεὺς	κατὰ	πᾶσαν αὐτῷ τὰ πράγματα σχεδὸν
[7, 1, 3]	παιδὸς καὶ τῶν ὑπηκόων αὐτοῦ	κατὰ	πᾶσαν σχεδὸν ἡμέραν ἐλαττουμένων. ~(Ἐγένοντο
[7, 14, 7]	προειρήκαμεν. διεμέρισε δ' αὐτοὺς καὶ	κατὰ	πατριὰς καὶ χωρίσας ἐκ τῆς
[7, 11, 1]	γενόμενοι παρ' αὑτοῖς ἕκαστοι διεπέμποντο	κατὰ	πόλεις ὑπομιμνήσκοντες αὑτοὺς ὧν εὐηργέτησε
[7, 12, 3]	τῶν καλουμένων σαββάτων ἡμέραν καὶ	κατὰ	τὰς ἄλλας ἑορτάς. ἡ δὲ
[7, 8, 1]	ἐπὶ τὴν κλίνην νοσεῖν προσεποιήσατο	κατὰ	τὰς Ἰωνάθου ὑποθήκας. παραγενομένου δὲ
[7, 9, 8]	πάντες οἱ πρῶτοι τῆς χώρας	κατά	τε αἰδῶ τῆς τότε φυγῆς
[7, 12, 3]	τοὺς Ληουίτας ὑμνεῖν τὸν θεὸν	κατά	τε τὴν τῶν καλουμένων σαββάτων
[7, 1, 6]	τεθνηκότι λύπην, καὶ ὅτι μὴ	κατὰ	τὴν αὐτοῦ γνώμην ἀνῄρηται. θάψας
[7, 3, 2]	ὠνόμασεν Ἱεροσόλυμα: τὸ γὰρ ἱεροῦ	κατὰ	τὴν Ἑβραίων γλῶτταν ὠνόμασε τὰ
[7, 9, 6]	προιδεῖν ἀπάτην ἐπερχομένων πολεμίων: ἀλλὰ	κατὰ	τὴν ἑσπέραν ἀπολιπὼν τοὺς ἰδίους
[7, 9, 5]	πατρὸς παλλακαῖς. ταῦτα δ' ἐγένετο	κατὰ	τὴν Νάθα προφητείαν, ἣν τῷ
[7, 14, 5]	εἶναι ταῦτα γινώσκειν ἅπαντας, εἰ	κατὰ	τὴν σὴν γνώμην ἐγένετο. ταῦτα
[7, 13, 2]	δοκιμάσῃ: πότερον θέλει λιμὸν γενέσθαι	κατὰ	τὴν χώραν ἐπὶ ἔτη ἑπτά,
[7, 13, 3]	δὲ βασιλεὺς σάκκον ἐνδεδυμένος ἔκειτο	κατὰ	τῆς γῆς ἱκετεύων τὸν θεὸν
[7, 10, 2]	κρεμάμενον ἴδοι τὸν Ἀψάλωμον τοξεύσας	κατὰ	τῆς καρδίας ἀπέκτεινεν: οἱ δὲ
[7, 9, 8]	αἰδῶ τῆς τότε φυγῆς καὶ	κατὰ	τιμὴν τῆς προτέρας εὐπραγίας. ἦσαν
[7, 14, 7]	μέρη καὶ τέσσαρα καὶ κληρωσαμένων	κατὰ	τὸν αὐτὸν ἀνέβησαν τρόπον ταῖς
[7, 15, 1]	οἷόν τε ἐπανελθόντα γνῶναι, τί	κατὰ	τὸν βίον πράττεται. διὸ ζῶν
[7, 6, 1]	Ἀμμανιτῶν ἄρχοντες κακοήθως ἀλλ' οὐ	κατὰ	τὸν Δαυίδου τρόπον ταῦτ' ἐδέξαντο,
[7, 14, 9]	ὀνομάτων. ~(Ὡς δ' ἕκαστα τούτων	κατὰ	τὸν προειρημένον διέταξε τρόπον, εἰς
[7, 1, 6]	βούλησιν ἰδίαν ἀποθάνοι. ἀρὰς δὲ	κατὰ	τοῦ πεφονευκότος αὐτὸν δεινὰς ἐτίθετο
[7, 7, 1]	λαθεῖν ὁδόν, ἀποθανεῖν γὰρ αὐτὴν	κατὰ	τοὺς πατρίους καθήκει νόμους μεμοιχευμένην,
[7, 7, 3]	Δαυίδην τῷ προφήτῃ Νάθᾳ φανεὶς	κατὰ	τοὺς ὕπνους ἐμέμφετο τὸν βασιλέα.
[7, 7, 1]	τοὺς πολεμίους χαλεποὺς αὐτῷ γενομένους,	κατὰ	τοῦτον ἔστησε τὸν Οὐρίαν δοὺς
[7, 1, 4]	σχεδὸν ἡμέραν ἐλαττουμένων. ~(Ἐγένοντο δὲ	κατὰ	τοῦτον τὸν καιρὸν καὶ παῖδες
[7, 14, 8]	καὶ τετρακισχιλίους, ὧν ἐκέλευσε προσεδρεύειν	κατὰ	τριάκονθ' ἡμέρας ἀπὸ τῆς πρώτης
[7, 12, 2]	χειρῶν ἑνὶ περισσοτέρους εἶχε τῶν	κατὰ	φύσιν. ἐκ τῆς οὖν πεμφθείσης
[7, 8, 1]	ἑκάστην πρωίαν τὸν Ἀμνῶνα μὴ	κατὰ	φύσιν ἔχοντα τῷ σώματι προσελθὼν
[7, 4, 3]	ἔτεκε. καὶ περὶ μὲν τούτων	κατὰ	χώραν δηλώσομεν. ~(Ὁρῶν δ' ὁ
[7, 5, 2]	βασιλεύοντος τῶν Ἰσραηλιτῶν, περὶ οὗ	κατὰ	χώραν ἐροῦμεν. ~(Δαυίδης δὲ στρατευσάμενος
[7, 9, 4]	περιχαρὴς ἦν. ~(Δαυίδῃ δὲ γενομένῳ	κατὰ	Χώρανον τόπον οὕτως καλούμενον ἐπέρχεται
[7, 11, 4]	ἐπευξάμενος αὐτῷ τέλος ὧν ἔχει	κατὰ	ψυχὴν οἴκαδ' ὑπέστρεψε. παραγίνεται δ'
[7, 11, 8]	αὐτῷ ῥιφήσεσθαι τὴν τοῦ πολεμίου,	καταβαίνει	πρὸς τοὺς πολίτας καὶ βούλεσθ'
[7, 11, 8]	σὺ δὲ σπουδάζεις μητρόπολιν Ἰσραηλιτῶν	καταβαλεῖν	καὶ πορθῆσαι μηδὲν ἐξαμαρτοῦσαν. ὁ
[7, 12, 4]	ἀνεπαύετο μαχόμενος πρὶν ἐνακοσίους αὐτῶν	καταβαλεῖν.	μετ' αὐτὸν ἦν Ἐλεάζαρος υἱὸς
[7, 11, 7]	τοῖς στρατιώταις τὰ τείχη καὶ	καταβάλλειν	αὐτά: μὴ δεξαμένων γὰρ αὐτὸν
[7, 12, 4]	τετραμμένους ὑπ' αὐτοῦ τοὺς Παλαιστίνους	καταβάντας	διώκειν καὶ θαυμαστὴν καὶ διαβόητον
[7, 12, 4]	καὶ πρὸς τὴν βοὴν ἐλθών,	καταβὰς	εἰς τὸ στόμιον πλήξας αὐτὸν
[7, 4, 2]	ἔτι δὲ σάλπιγγος καὶ κυμβάλων	κατάγοντες	τὴν κιβωτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα. ὡς
[7, 2, 2]	τὴν Ἑβραίων χώραν αὐτῷ σῶσαι	καταγωνισαμένῳ	Παλαιστίνους δέδωκεν ὁ θεὸς ἐμφανίζοντες.
[7, 11, 3]	καταψευσαμένου τοῦ Σιβᾶ πρὸς αὐτὸν	καταδικάζειν,	ἀλλ' ὑπὲρ μὲν τοῦ μὴ
[7, 7, 3]	ἰδίων οὐδὲν ἠξίωσεν ἐκεῖνος βοσκημάτων	καταθύσας	εὐωχῆσαι τὸν φίλον, πέμψας δὲ
[7, 10, 5]	πάντες ὡς ἀφ' ἥττης παρῆλθον.	κατακαλυψαμένου	δὲ τοῦ βασιλέως καὶ στένοντος
[7, 2, 1]	τὸ δωμάτιον, ἐν ᾧ συνέβαινε	κατακεκοιμῆσθαι	τὸν Σαούλου παῖδα, κτείνουσιν αὐτόν.
[7, 13, 4]	ἀποσκήπτειν, φείδεσθαι δὲ τοῦ λαοῦ.	~(Κατακούσας	δὲ ὁ θεὸς τῆς ἱκεσίας
[7, 11, 3]	λυπούμενος οὔτ' ἐκάθηρε τὴν ἐσθῆτα	κατακρίνας	αὑτοῦ συμφορὰν ταύτην ἐπὶ τῇ
[7, 9, 7]	πρὶν ἐν ἀσφαλείᾳ γένηται φθάσας	καταλάβῃ.	οἱ δὲ ἀρχιερεῖς ἐξεπίτηδες τοὺς
[7, 9, 6]	ῥᾳδίως αὐτόν, ἂν ἐν φανερῷ	καταλάβῃς	ὄντα μετ' ὀλίγων αὐτὸς πολλὰς
[7, 11, 6]	καὶ ὅπου ποτ' ἂν αὐτὸν	καταλάβῃς	ὄντα πειράθητι συμβαλεῖν: σπούδασον δ'
[7, 4, 1]	ἐπ' αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα: καὶ	καταλαβόμενοι	τὴν κοιλάδα τῶν Γιγάντων καλουμένην,
[7, 11, 6]	αὐτὸν φθάσαι, μὴ πόλεις ὀχυρὰς	καταλαβόμενος	ἀγῶνας ἡμῖν καὶ πολλοὺς ἱδρῶτας
[7, 1, 5]	ἀποκτεῖναι πέμπει τοὺς ἐπιδιώξοντας, οἷς	καταλαβοῦσι	προσέταξεν αὐτὸν καλεῖν ἐκ τοῦ
[7, 10, 2]	μεγέθους ἐγένετο. δείσας δέ, μὴ	καταλάβωσιν	αὐτὸν οἱ πολέμιοι, ἐπιβὰς τῆς
[7, 8, 1]	τὴν οἰκίαν ἐξ αἰτίας τοιαύτης	καταλαμβάνει:	θυγάτηρ γὰρ ἦν αὐτῷ παρθένος
[7, 14, 1]	ἑτοίμην τὴν ὕλην τῆς οἰκοδομίας	καταλείπῃ	καὶ μὴ τότε συμπορίζῃ νέος
[7, 5, 1]	λοιπὸν τοὺς ἐκγόνους αὐτοῦ βασιλεύοντας	καταλείποι.	καὶ συγκαλέσας πάλιν τὴν στρατιὰν
[7, 9, 3]	αὐτῷ δέοιντο. πυνθανομένου δέ, ποῦ	καταλέλοιπε	τὸν Μεμφίβοσθον, ἐν Ἱεροσολύμοις ἔλεγε
[7, 9, 7]	εἰ μέντοι γε συντόνως διώξουσι	καταλήψεσθαι	προύλεγεν. ὡς δ' ἐπὶ πολὺ
[7, 7, 1]	τοῖς μετ' αὐτοῦ παρατασσομένοις ἰδίᾳ	καταλιπεῖν	ὅταν ἐξορμήσαντας ἴδωσι τοὺς πολεμίους
[7, 7, 1]	Οὐρίας φυγεῖν καὶ τὴν τάξιν	καταλιπεῖν	ὑπέμεινε τοὺς πολεμίους: καὶ τὴν
[7, 11, 6]	καὶ πάντες ἠκολούθησαν ἐκείνῳ Δαυίδην	καταλιπόντες:	μόνη δ' αὐτῷ παρέμεινεν ἡ
[7, 9, 2]	ὁ μὲν πεισθεὶς τῷ Δαυίδῃ,	καταλιπὼν	αὐτὸν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα: ἀφικνεῖται
[7, 9, 5]	σὺν αὐτῷ νῦν ἐστιν, ἀλλὰ	καταλιπὼν	ἐκεῖνον μεταβαίη πρὸς αὐτόν, δεξιῶς
[7, 11, 7]	τὸν συστράτηγον ἐδίωκε τὸν Σαβαῖον	καταλιπὼν	ἕνα πρὸς τῷ νεκρῷ βοᾶν
[7, 9, 2]	πάντων ἐπιτρέψας κριτῇ τῷ θεῷ,	καταλιπὼν	τὰ βασίλεια φυλάσσειν δέκα παλλακίσιν
[7, 1, 2]	φήσαντος δ' αὐτοῦ διδόναι Γιβρῶνα	καταλιπὼν	τὴν Σίκελλαν εἰς ἐκείνην παραγίνεται
[7, 11, 4]	τῶν ἀγαθῶν. καὶ Βεέρζελος μὲν	καταλιπὼν	τὸν υἱὸν καὶ προσκυνήσας τὸν
[7, 8, 4]	φιλανθρωπίας, τῷ σαυτοῦ παιδὶ πρῶτον	καταλλάγηθι	καὶ τὴν πρὸς αὐτὸν ὀργὴν
[7, 9, 1]	δὲ τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ	καταλλαγὴν	τεσσάρων ἐτῶν ἤδη διεληλυθότων, ἐδεῖτο
[7, 11, 4]	ὀγδοήκοντα ἔτη προβεβηκότος, ἀλλ' ὥστε	καταλύσεως	ἤδη καὶ ταφῆς προνοεῖν, ἐπὶ
[7, 8, 5]	ἐλθόντι θεάσασθαί τε καὶ προσειπεῖν.	καταμελήσαντος	δὲ Ἰωάβου τῶν ἰδίων τινὰς
[7, 1, 4]	τοὔνομα Σιβάτου δὲ θυγατρί, καὶ	καταμεμφθεὶς	ὑπὸ Ἰεβώσθου περιαλγήσας καὶ θυμωθείς,
[7, 8, 3]	τρισὶν ὅλοις ἔτεσι παρ' αὐτῷ	καταμένει.	~(Τοῦ δὲ Δαυίδου προαίρεσιν ἔχοντος
[7, 9, 2]	τε ἀπόρρητα τῆς διανοίας αὐτοῦ	κατανοεῖν	καὶ ταῖς Ἀχιτοφέλου συμβουλίαις ἀντιπράσσειν:
[7, 13, 3]	οὐ μονοτρόπως οὐδ' ὥστε ῥᾴδιον	κατανοῆσαι	γενέσθαι τὴν νόσον, ἀλλὰ τὸ
[7, 13, 1]	καὶ τὸ πλῆθος ὅσον ἐστὶ	κατανοήσας	ὑπέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα πρὸς τὸν
[7, 1, 5]	Ἀβεννῆρος. ἐκ τούτων ἄν τις	κατανοήσειεν,	ὅσα καὶ πηλίκα τολμῶσιν ἄνθρωποι
[7, 8, 4]	πρὸς φιλονεικίαν τραπέντων οὐδενὸς τοῦ	καταπαῦσαι	δυναμένου παραφανέντος ἔλεγεν ὑπὸ θατέρου
[7, 2, 1]	καὶ τοῦ καύματος εἰς ὕπνον	καταπεσοῦσαν,	παρελθόντες εἰς τὸ δωμάτιον, ἐν
[7, 15, 1]	ὀλίγον δὲ χρόνον ὁ Δαυίδης	καταπεσὼν	εἰς νόσον ὑπὸ γήρως καὶ
[7, 9, 3]	παιδὸς υἱῷ, μετὰ ζεύγους ὄνων	καταπεφορτισμένων	τοῖς ἐπιτηδείοις, ἐξ ὧν ἐκέλευσε
[7, 14, 2]	σπούδασον ἀποδοῦναι τῷ θεῷ μὴ	καταπλαγεὶς	τὸ μέγεθος τοῦ ἔργου μηδ'
[7, 12, 4]	τὸν βασιλέα, ὡς τοὺς Παλαιστίνους	καταπλαγέντας	αὐτῶν τὸ θράσος καὶ τὴν
[7, 12, 4]	Ἐρασαμῷ: οὗτός ποτε τῶν Ἰσραηλιτῶν	καταπλαγέντων	τὸ πλῆθος τῶν Παλαιστίνων καὶ
[7, 9, 6]	κινδύνους παρασκευάσει τοὺς δὲ σοὺς	καταπλήξεται.	παράθου δὴ τοίνυν καὶ τὴν
[7, 3, 1]	εὐθὺς ἐμφανίζων τὴν ἰσχὺν καὶ	καταπληξόμενος	εἴ τινες ἄρα καὶ ἄλλοι
[7, 6, 2]	ἂν ὑπὸ τῶν Ἀμμανιτῶν αὐτὸν	καταπονούμενον	θεάσηται. προτρεψάμενος οὖν τὸν ἀδελφὸν
[7, 8, 5]	πρὸς Ἰώαβον ἐδεῖτ' αὐτοῦ τελέως	καταπραῦναι	τὸν πατέρα καὶ δεηθῆναι, ὅπως
[7, 13, 4]	ὡλοκαύτωσε καὶ θυσίας ἐπήνεγκεν εἰρηνικάς.	καταπραύνεται	δὲ τούτοις τὸ θεῖον καὶ
[7, 1, 1]	τεκμήρια τοῦ Σαούλου θανάτου βλέπων	καταρρηγνύει	μὲν τὴν ἐσθῆτα, κλαίων δὲ
[7, 8, 3]	ὑπερβολὴν ἀπιστίαν ἔχοντος περιέμεινεν, ἀλλὰ	καταρρηξάμενος	τὴν ἐσθῆτα καὶ ῥίψας ἑαυτὸν
[7, 7, 2]	καὶ παραστησαμένους τὴν μὲν πόλιν	κατασκάψαι,	ἅπαντας δ' ἀπολέσαι τοὺς ἐν
[7, 1, 5]	νῦν ἐλπίδος καὶ οἰκονομίας τῶν	κατασκευαζομένων	ἀπελθεῖν. ὡς δ' οὐκ ἔπειθε
[7, 4, 4]	κειμένην: ἐβούλετο δὲ τῷ θεῷ	κατασκευάσαι	ναόν, ὡς Μωυσῆς εἶπε, καὶ
[7, 14, 9]	ἐκέλευσε τὸν διαδεξόμενον τὴν βασιλείαν	κατασκευάσαι	τὸν ναὸν αὐτῷ. νῦν οὖν
[7, 4, 4]	εἰς νοῦν βαλομένου ναὸν αὐτῷ	κατασκευάσαι.	τούτου δὲ ταύτην τὴν διάνοιαν
[7, 14, 2]	~(Καλέσας δὲ τὸν παῖδα Σολόμωνα	κατασκευάσαι	τῷ θεῷ ναὸν αὐτὸν ἐκέλευε
[7, 12, 3]	δὲ πενταμέτρους ἐποίησεν. ὄργανά τε	κατασκευάσας	ἐδίδαξε πρὸς αὐτὰ τοὺς Ληουίτας
[7, 13, 4]	ἅλω, ὅπως βωμὸν ἐν αὐτῇ	κατασκευάσῃ	τῷ θεῷ καὶ ποιήσῃ θυσίαν.
[7, 4, 4]	τε καὶ καλλίστην τὴν ἄλλην	κατασκευὴν	ἔχουσι περιορᾷ τὴν κιβωτὸν ἐν
[7, 4, 4]	ἤδη περὶ τὴν τοῦ ναοῦ	κατασκευὴν	προθυμότερον. τοῦ θεοῦ δὲ κατ'
[7, 5, 4]	καὶ δῶρα σκεύη τῆς ἀρχαίας	κατασκευῆς	χρύσεα καὶ ἀργύρεα καὶ χάλκεα.
[7, 6, 1]	καὶ παρώτρυναν τὸν βασιλέα λέγοντες	κατασκόπους	πεπομφέναι τῆς χώρας Δαυίδην καὶ
[7, 1, 3]	ἐπιστραφέντος δὲ τοῦ Ἀβεννήρου καὶ	κατασοφίζεσθαι	τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ πειρωμένου καὶ
[7, 10, 5]	ἀκούσαντα συνδραμεῖν πρὸς αὐτὸν καὶ	κατασπάσασθαι.	καὶ ταῦτα μὲν τοῦτον ἔσχε
[7, 10, 2]	περιστάντες ἐν κύκλῳ τὸ δένδρον	κατασπῶσι	τὸν νεκρόν: καὶ τὸν μὲν
[7, 11, 2]	βλασφημήσας τὸν ὑπὸ τοῦ θεοῦ	κατασταθέντα	βασιλεύειν; Δαυίδης δ' ἐπιστραφεὶς πρὸς
[7, 11, 1]	ἐνεχείρισαν καὶ νῦν τεθνηκότος τοῦ	κατασταθέντος	ὑπ' αὐτῶν ἡγεμόνος οὐ παρακαλοῦσι
[7, 1, 3]	ἐνίκα μόνον, ἀλλὰ καὶ ἵππῳ	καταστάντα	εἰς ἅμιλλαν λέγουσι παραδραμεῖν, καὶ
[7, 5, 3]	καὶ φρουρὰς ἐν τῇ χώρᾳ	καταστήσας	καὶ φόρους αὐτοῖς τελεῖν ὁρίσας
[7, 10, 1]	Παρεμβολῶν ἐν τῇ Γαλαδιτῶν χώρᾳ,	καταστήσας	στρατηγὸν πάσης τῆς δυνάμεως Ἀμασᾶν
[7, 7, 4]	τὸν θεὸν ἡγούμενος τούτοις εὐμενῆ	καταστήσειν,	ἀποθανόντος δ' οὐκέτι χρείαν εἶναι
[7, 14, 2]	τὴν δ' Ἑβραίων χώραν εὐδαίμονα	καταστήσειν	ἐπ' αὐτοῦ τοῖς τε ἄλλοις
[7, 1, 3]	καὶ οὗτος μὲν ἐπ' ἐκείνου	καταστρατοπεδεύεται	τοῦ τόπου τὴν νύκτα ταύτην,
[7, 5, 1]	ὡς τὸ θεῖον αὐτῷ προεῖπε	καταστρεψάμενος	τοὺς πολεμίους ἐν εἰρήνῃ τὸ
[7, 14, 11]	εἰρηνικὰς θυσίας πολλὰς μυριάδας ἱερείων	κατασφάξαντες.	καὶ δι' ὅλης τῆς ἡμέρας
[7, 1, 3]	ὡς οὐκ ἔπειθε τοῦτο ποιεῖν	κατασχεῖν	αὑτὸν καὶ μὴ διώκειν παραινοῦντος,
[7, 4, 2]	κιβωτὸν ἐκτείναντα τὴν χεῖρα καὶ	κατασχεῖν	ἐθελήσαντα, ὅτι μὴ ὢν ἱερεὺς
[7, 14, 2]	μετὰ τὸ τὴν γῆν ταύτην	κατασχεῖν	οἰκοδομῆσαι ναὸν αὐτῷ. ταῦτα μὲν
[7, 7, 1]	τῆς γυναικός: καὶ τῆς ἐπιθυμίας	κατασχεῖν	οὐ δυνάμενος αὐτῇ συνέρχεται. γενομένης
[7, 10, 1]	οὐκ εἴασαν οἱ φίλοι γνώμῃ	κατασχόντες	σοφωτάτῃ: νικηθέντες μὲν γὰρ σὺν
[7, 11, 2]	ἐπὶ τὴν γέφυραν Σαμούις καὶ	κατασχὼν	αὐτοῦ τοὺς πόδας ἐδεῖτο συγγνῶναι
[7, 11, 7]	τὸν Ἀμασᾶν ἐγγὺς γενόμενον ὡς	καταφιλήσων	τοῦ γενείου λαβόμενος οὐ προιδόμενον
[7, 7, 3]	ἃς δικαίως καὶ νομίμως ἠγάγετο,	καταφρονηθέντος	δ' ὑπ' αὐτοῦ καὶ ἀσεβηθέντος,
[7, 12, 4]	καὶ μηδὲν ἐπ' αὐτοὺς τολμῆσαι>	καταφρονήσαντας	τῆς ὀλιγότητος. κομισθέντος δὲ τοῦ
[7, 3, 1]	τοὺς ἀναπήρους, ταῦτα δ' ἔπραττον	καταφρονοῦντες	τῇ τῶν τειχῶν ὀχυρότητι, ὀργισθεὶς
[7, 8, 1]	μὴ βλέπεσθαι χιτῶνας, καὶ σποδὸν	καταχεαμένη	τῆς κεφαλῆς ἀπῄει διὰ τῆς
[7, 11, 3]	Μεμφίβοσθον ἔγνω κολάζειν οὔθ' ὡς	καταψευσαμένου	τοῦ Σιβᾶ πρὸς αὐτὸν καταδικάζειν,
[7, 12, 4]	τάξις, καὶ τοὺς μὲν αὐτῶν	κατέβαλε	τοὺς δ' οὐ καρτερήσαντας αὐτοῦ
[7, 10, 1]	τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν οὐ πόρρω	κατέζευξε	τῶν Παρεμβολῶν ἐν τῇ Γαλαδιτῶν
[7, 13, 4]	παρεστῶτα τῷ βωμῷ, ὃν καὶ	κατέθυσεν	Ἅβραμος ἀντὶ τοῦ παιδός, ὡς
[7, 8, 1]	αὐτῇ δεινοῦ συμβάντος οὕτως ἔχει,	κατειπούσης	δ' αὐτῆς πρὸς αὐτὸν τὴν
[7, 9, 7]	δ' ἐπὶ πολὺ διώξαντες οὐ	κατέλαβον,	ἀνέστρεψαν εἰς τοὐπίσω. θεασαμένη δ'
[7, 1, 5]	ἤκουσε τὰ παρὰ τῶν ἀγγέλων,	κατέλαβον	αὐτὸν ἐν τόπῳ τινὶ Βησηρᾶ
[7, 8, 4]	Ἀψάλωμον πέμπειν, οὐκ ἐπὶ τιμωρίᾳ	κατελευσόμενον,	ἀλλ' ὅπως εἴη σὺν αὐτῷ,
[7, 8, 5]	οὕτως ἔχειν ὥστ' εὐθὺς ἰδεῖν	κατελθόντα.	καὶ ὁ μὲν τοῦτο τοῦ
[7, 15, 2]	τὸ περὶ τὴν Οὐρία γυναῖκα.	κατέλιπε	δὲ καὶ πλοῦτον ὅσον οὐκ
[7, 11, 5]	πλήθους καὶ τὴν Ἰούδα φυλὴν	κατεμέμφοντο	λάθρα πρὸς αὐτὸν ἐλθοῦσαν, ὡς
[7, 4, 3]	δυνατὸν εὐμενεῖ τυγχάνοντι, καὶ δὴ	κατεμέμψατο,	ὡς ἀκοσμήσειεν ὀρχούμενος ὁ τηλικοῦτος
[7, 14, 4]	ἑστίασιν, τοῦτο πρὸς τὴν Σολόμωνος	κατεμήνυσε	μητέρα Βερσάβην Νάθας ὁ προφήτης,
[7, 3, 2]	πολέμου, καθ' ὃν κρατήσας αὐτῶν	κατένειμε	ταύτην τοῖς Ἑβραίοις καὶ οὐκέτι
[7, 5, 5]	φευγούσης, ἀπὸ τῶν ὤμων αὐτὸ	κατενεχθῆναι	καὶ βλαβῆναι τὰς βάσεις, μαθὼν
[7, 15, 1]	νόμους, οὓς αὐτὸς διὰ Μωυσέος	κατέπεμψεν	ἡμῖν, καὶ μήτε χάριτι μήτε
[7, 7, 2]	βίᾳ, βληθεὶς ὑπὸ πρεσβύτιδος πέτρῳ	κατέπεσε	καὶ ἀνδρειότατος ὢν διὰ τὸ
[7, 4, 4]	καὶ προνοήσειν ὡς πατὴρ υἱοῦ	κατεπηγγέλλετο,	τὴν μὲν βασιλείαν τέκνων ἐγγόνοις
[7, 6, 2]	μυρίους καὶ δισχιλίους ὁπλίτας. ~(Οὐ	κατεπλάγη	δὲ τὴν συμμαχίαν καὶ τὴν
[7, 1, 1]	τῶν τραυμάτων ὑπερβολὴν αὑτὸν ἀσθενῆσαι	κατεργάσασθαι.	καὶ σύμβολα τῆς ἀναιρέσεως ἐπεδείκνυεν
[7, 9, 2]	ὄνομα. τοῦτον ὁρῶν τὴν ἐσθῆτα	κατερρηγμένον	καὶ τὴν κεφαλὴν σποδοῦ πλήρη
[7, 8, 1]	τε σῶμα τῆς ὀδύνης αὐτὸν	κατεσθιούσης	κατισχναίνετο καὶ τὴν χρόαν μετέβαλλε.
[7, 1, 3]	τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς, αὐτούς τε	κατεσκέπτετο	καὶ τὸν Ἀβεννῆρον. τούτου δὲ
[7, 9, 1]	κρίσιν, εὔνοιαν αὑτῷ παρὰ πάντων	κατεσκεύαζε	λέγων, ὡς αὐτὸς ἂν εἰ
[7, 3, 2]	ἄνδρας τέκτονας καὶ οἰκοδόμους, οἳ	κατεσκεύασαν	βασίλειον ἐν Ἱεροσολύμοις. Δαυίδης δὲ
[7, 14, 4]	τὴν ἀρχὴν αὐτὸν δεῖ παραλαβεῖν:	κατεσκεύασε	δὲ ἅρματα πολλὰ καὶ ἵππους
[7, 14, 7]	ᾄδοντας τοῖς ὀργάνοις οἷς Δαυίδης	κατεσκεύασε,	καθὼς προειρήκαμεν. διεμέρισε δ' αὐτοὺς
[7, 5, 3]	ὅτε τῷ θεῷ τὸν ναὸν	κατεσκεύασεν.	~(Ὡς δὲ ὁ τῆς Ἀμάθης
[7, 11, 6]	πραγμάτων αἴτιος, ἢ Ἀψάλωμος αὐτοῖς	κατέστη,	γένηται. μὴ περίμενε τοίνυν μηδένα,
[7, 14, 8]	σὺν τοῖς χιλιάρχοις καὶ ἑκατοντάρχοις.	κατέστησε	δὲ καὶ ἄρχοντα ἑκάστης μοίρας
[7, 5, 4]	τῶν ὑπομνημάτων Ἰωσάφατον υἱὸν Ἀχίλου	κατέστησεν:	ἀπέδειξε δ' ἐκ τῆς Φινεέσου
[7, 11, 6]	παρέμεινεν ἡ Ἰούδα φυλὴ καὶ	κατέστησεν	αὐτὸν εἰς τὸ ἐν Ἱεροσολύμοις
[7, 3, 2]	καὶ περιτειχίσας ἐπιμελητὴν τῶν τειχῶν	κατέστησεν	Ἰώαβον. πρῶτος οὖν Δαυίδης τοὺς
[7, 6, 2]	τῇ μητροπόλει τῶν Ἀμμανιτῶν Ἀραβαθᾶ	κατεστρατοπεδεύσατο.	τῶν δὲ πολεμίων ἐξελθόντων καὶ
[7, 13, 4]	εἰργάσατο δεινόν, ὅτε τὴν πόλιν	κατεστρέψατο,	ὡς μικρὸν ἔμπροσθεν ἐδηλώσαμεν. τοῦ
[7, 1, 6]	καὶ Ἀβεννῆρος μὲν εἰς τοιοῦτο	κατέστρεψε	τέλος τὸν βίον. ~(Ἀκούσας δὲ
[7, 8, 3]	δὲ βασιλέως ὡς ἐπὶ παιδὶ	κατεσφαγμένῳ.	φεύγει δ' Ἀψάλωμος εἰς Γεσσούραν
[7, 10, 5]	ἐκράτησε καὶ τὴν βασιλείαν βεβαίως	κατέσχεν,	οὐδενὸς ἂν ἡμῶν ὑπελείφθη λείψανον,
[7, 2, 2]	ἡμέρας ἑορτάσαντος τοῦ λαοῦ καὶ	κατευωχηθέντος	ἐν Γιβρῶνι, ὁ Δαυίδης μετὰ
[7, 4, 2]	καὶ τὸν μὲν λαὸν οὕτως	κατευωχήσας	ἀπέπεμψεν, αὐτὸς δ' εἰς τὸν
[7, 2, 2]	αὐτοῖς ἐκ τοῦ τοιούτου, καὶ	κατευωχήσας	καὶ φιλοφρονησάμενος ἔπεμψε τὸν λαὸν
[7, 9, 2]	διὰ τοῦτο μᾶλλον εὔνους αὐτῷ	κατεφάνη.	ἀναβαίνοντος δ' αὐτοῦ διὰ τοῦ
[7, 4, 1]	τοῖς ἄλσεσι τοῖς καλουμένοις Κλαυθμῶσι	κατέχειν	τὴν στρατιὰν οὐκ ἄπωθεν τοῦ
[7, 1, 3]	μαχαίρας καὶ τῶν κεφαλῶν ἐλλαμβανόμενοι	κατέχοντες	αὑτοὺς ἔπαιον εἰς τὰς πλευρὰς
[7, 11, 3]	εὐσέβειαν, ἀλλὰ καὶ προσδιέβαλε καὶ	κατεψεύσατο	κακουργῶν. ἀλλ' οἶδα γάρ, ὅτι
[7, 1, 1]	πρὸς αὐτὸν, ὡς αὐτὸς γένοιτο	κατήγορος	ἀνελὼν τὸν βασιλέα, καὶ μαθών,
[7, 11, 3]	καὶ τὴν κόμην βαθεῖαν καὶ	κατημελημένην	ἔχων: μετὰ γὰρ τὴν Δαυίδου
[7, 4, 3]	θυγάτηρ τά τε ἄλλα αὐτῷ	κατηύχετο	καὶ παρὰ τοῦ θεοῦ γενέσθαι
[7, 10, 5]	σχήματος εἰσελθεῖν εἰς τὴν πόλιν,	κατηφεῖς	δὲ καὶ δεδακρυμένοι πάντες ὡς
[7, 8, 1]	σῶμα τῆς ὀδύνης αὐτὸν κατεσθιούσης	κατισχναίνετο	καὶ τὴν χρόαν μετέβαλλε. δῆλος
[7, 1, 2]	τοῦ προφήτου, τίνα δίδωσιν αὐτῷ	κατοικῆσαι	πόλιν τῆς Ἰούδα καλουμένης φυλῆς.
[7, 1, 2]	οἱ ἐν Ἰαβησῷ τῆς Γαλααδίτιδος	κατοικοῦντες,	ἔπεμψε πρὸς αὐτοὺς ἐπαινῶν καὶ
[7, 3, 1]	ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα. ~(Τῶν δὲ	κατοικούντων	τὴν πόλιν Ἰεβουσαίων, γένος δ'
[7, 8, 4]	εἶπεν, ἤδη σου τῇ χρηστότητι	κατοικτείραντός	μου τὸ γῆρας καὶ τὴν
[7, 8, 5]	Ἰώαβος καὶ τὴν ἀνάγκην αὐτοῦ	κατοικτείρας	ἐμεσίτευσε πρὸς τὸν βασιλέα καὶ
[7, 4, 1]	Παλαιστίνους: καὶ γενομένης συμβολῆς αὐτὸς	κατόπιν	αἰφνιδίως ἐπιπεσὼν τοῖς πολεμίοις τοὺς
[7, 5, 4]	στρατιᾶς ἡγουμένῳ τὸ νικᾶν καὶ	κατορθοῦν	παρεῖχεν ὁ θεός, ἀλλὰ καὶ
[7, 3, 1]	αὐτόν, λαμβάνει κατὰ κράτος τὴν	κάτω	πόλιν. ἔτι δὲ τῆς ἄκρας
[7, 5, 5]	δὲ Ἰωνάθου παῖς ἐν Ἱεροσολύμοις	κατῴκει	συνεστιώμενος τῷ βασιλεῖ καὶ πάσης
[7, 7, 3]	γάρ, ἔφησεν, ἄνδρες τὴν αὐτὴν	κατῴκουν	πόλιν, ὧν ὁ μὲν πλούσιος
[7, 2, 1]	ἐργασίας ἣν μετεχειρίζετο καὶ τοῦ	καύματος	εἰς ὕπνον καταπεσοῦσαν, παρελθόντες εἰς
[7, 3, 2]	δ' αὐτῷ καὶ δωρεὰς ξύλα	κέδρινα	καὶ τεχνίτας ἄνδρας τέκτονας καὶ
[7, 14, 1]	εἰς τὰ ἔργα καὶ ξύλα	κέδρινα	πολλὰ καὶ παμμεγεθέστατα, Τυρίων αὐτῷ
[7, 4, 4]	μένων αὐτὸς ἐν οἴκοις ἐκ	κέδρου	πεποιημένοις ὑψηλοῖς τε καὶ καλλίστην
[7, 4, 4]	περιορᾷ τὴν κιβωτὸν ἐν σκηνῇ	κειμένην:	ἐβούλετο δὲ τῷ θεῷ κατασκευάσαι
[7, 11, 8]	ἐν ἐσχάτοις ἤδη τὴν πατρίδα	κειμένην	θεασάμενον ἀναβὰν ἐπὶ τὸ τεῖχος
[7, 12, 4]	ἐχθρῶν παρεμβολῆς ἐν τῇ κοιλάδι	κειμένης,	ἣ μέχρι Βηθλεέμης πόλεως διατείνει
[7, 12, 1]	τὸν βασιλέα μὲν ὑπερήσπισε περιβὰς	κείμενον,	ἀπέκτεινε δὲ τὸν πολέμιον. ἤνεγκε
[7, 11, 7]	καὶ Ἀβεσσαίῳ τῷ τούτου ἀδελφῷ.	κειμένου	δὲ τοῦ σώματος ἐπὶ τῆς
[7, 1, 3]	ἦλθον ἐπὶ τὸν τόπον, οὗ	κεῖσθαι	συνέβαινε τὸν Ἀσάηλον, περιστάντες τὸν
[7, 15, 3]	γὰρ ὑπὸ τὴν γῆν μηχανικῶς	κεκηδευμέναι	πρὸς τὸ μὴ φανεραὶ εἶναι
[7, 14, 5]	λαμπρὸν γὰρ αὐτὸν ποιήσαντα δεῖπνον	κεκληκέναι	τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ πάντας χωρὶς
[7, 14, 6]	ὅ τε Ἀδωνίας καὶ οἱ	κεκλημένοι	πάντες ἔφυγον πρὸς ἑαυτοὺς ἕκαστοι.
[7, 14, 4]	Ἀδωνία καὶ τοὺς ὑπ' αὐτοῦ	κεκλημένους	Ἀβιάθαρον τὸν ἀρχιερέα καὶ Ἰώαβον
[7, 11, 1]	καὶ κοινὸν αἷμα πρὸς αὐτὸν	κεκληρωμένων.	τὰ δ' αὐτὰ καὶ Ἀμασᾷ
[7, 8, 1]	τῆς δ' αὐτῆς Ἀψαλώμῳ μητρὸς	κεκοινωνηκυῖα.	ταύτης ὁ πρεσβύτατος τῶν Δαυίδου
[7, 12, 4]	καὶ αἵματι φήσας ἀνθρώπων αὐτὸ	κεκομίσθαι	καὶ διὰ τοῦτο μὴ προσήκειν
[7, 9, 8]	καὶ τῶν εἰς ἀνάπαυσιν ἤδη	κεκοπωμένοις	καὶ τροφὴν χρησίμων εὐπορίαν διαρκῆ
[7, 9, 4]	Ἰόρδανον ἀνελάμβανε τοὺς ἰδίους ἐνταῦθα	κεκοπωμένους.	~(Ἀψαλώμου δὲ καὶ Ἀχιτοφέλου τοῦ
[7, 7, 3]	ἄξιον ταῦτα παθεῖν ὑφ' ἑαυτοῦ	κεκριμένον	τολμήσαντα μέγα καὶ δεινὸν ἔργον.
[7, 9, 7]	τοὺς υἱοὺς ἔξω τῆς πόλεως	κεκρυμμένους	εἶχον, ὅπως διακομίσωσι πρὸς τὸν
[7, 8, 1]	ἐπιτρέπει μεῖναι παραχρῆμα δ' ἀπαλλάττεσθαι	κελεύει	ἐν ἡμέρᾳ καὶ φωτί, ἵνα
[7, 14, 5]	ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων, καὶ παραγενομένοις	κελεύει	παρα λαβεῖν Νάθαν τὸν προφήτην
[7, 7, 1]	δείπνου μέρη προσδίδωσιν αὐτῷ, καὶ	κελεύει	πρὸς τὴν γυναῖκα ἀπελθόντα ἀναπαύσασθαι
[7, 9, 5]	ὁμονοήσειν. πεισθεὶς δὲ τῇ συμβουλίᾳ	κελεύει	σκηνὴν αὑτῷ πῆξαι τοὺς οἰκέτας
[7, 13, 2]	ἐξ ἀνάγκης γενέσθαι φήσαντος καὶ	κελεύοντος	ἀποκρίνασθαι ταχέως, ἵνα ἀναγγείλῃ τὴν
[7, 4, 1]	γὰρ ἄνευ προφητείας καὶ τοῦ	κελεῦσαι	τὸν θεὸν καὶ περὶ τῶν
[7, 14, 5]	αὐτόν. τοῦ δὲ βασιλέως ἐκδέξασθαι	κελεύσαντος	εἰσελθών, εἰ τήμερον ἀποδείξειε τὸν
[7, 8, 5]	ὁ μὲν τοῦτο τοῦ πατρὸς	κελεύσαντος	ἐξέκλινε τὴν ὄψιν αὐτοῦ καὶ
[7, 7, 4]	προσηγόρευσεν, οὕτως Νάθα τοῦ προφήτου	κελεύσαντος.	~(Ἰώαβος δὲ τῇ πολιορκίᾳ τοὺς
[7, 4, 4]	τῷ Νάθᾳ φανέντος καὶ φράσαι	κελεύσαντος	τῷ Δαυίδῃ, ὡς τὴν μὲν
[7, 11, 3]	τὰ ἡμίση τῆς οὐσίας αὐτῷ	κελεύσας	ἀποδοθῆναι. ὁ δὲ Μεμφίβοσθος πάντ'
[7, 10, 2]	νεα νίσκου δεηθέντος. ὁ δὲ	κελεύσας	αὐτῷ δεῖξαι ποῦ κρεμάμενον ἴδοι
[7, 7, 4]	σκηνὴν τοῦ θεοῦ παραγίνεται, καὶ	κελεύσας	δεῖπνον αὑτῷ παραθεῖναι πολλὴν ἐπὶ
[7, 11, 7]	ἦν ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἕπεσθαι	κελεύσας	ἐξώρμησεν ἐπὶ τὸν Σαβαῖον. ἤδη
[7, 11, 3]	ἀδίκημα τοῦτ' ἔλεγεν εἶναι Σιβᾶ:	κελευσθεὶς	γὰρ παρασκευάσαι τὰ πρὸς τὴν
[7, 8, 1]	ταραχῆς ἀπηλλαγμένος. ὡς δὲ τὸ	κελευσθὲν	ἐγένετο, τὴν ἀδελφὴν ἠξίωσεν εἰς
[7, 8, 1]	καιόμενος καὶ τοῖς τοῦ πάθους	κέντροις	μυωπιζόμενος βιάζεται τὴν ἀδελφήν. μῖσος
[7, 14, 5]	διὰ μέσης τῆς πόλεως τοῖς	κέρασιν	ἐπισαλπίζοντας βοᾶν εἰς αἰῶνα Σολόμωνα
[7, 11, 6]	καὶ μετὰ τοὺς λόγους σαλπίσας	κέρατι	σημαίνει πόλεμον πρὸς τὸν βασιλέα,
[7, 14, 6]	θεοῦ καὶ τῶν τοῦ θυσιαστηρίου	κεράτων	ἃ δὴ προεῖχεν ἐλλαβόμενος δηλοῦται
[7, 8, 1]	καὶ κακοδοξίαν ὁ οἶκος ἡμῶν	κερδανεῖ.	συνεβούλευέ τε περὶ τούτου διαλεχθῆναι
[7, 1, 4]	ὑπ' αὐτοῦ κινδύνοις καὶ Παλαιστίνων	κεφαλαῖς	ἑξακοσίαις, ἃς ὑπὲρ αὐτῆς ἐκόμισε
[7, 11, 8]	ἀνταίρειν μίαν πόλιν; πείθει τὴν	κεφαλὴν	ἀποτεμόντας τοῦ Σαβαίου ῥῖψαι ταύτην
[7, 2, 1]	παῖδα, κτείνουσιν αὐτόν. καὶ τὴν	κεφαλὴν	ἀποτεμόντες καὶ δι' ὅλης νυκτὸς
[7, 2, 1]	αἰκισάμενος διεχρήσατο καὶ τὴν Ἰεβώσθου	κεφαλὴν	ἐν τῷ Ἀβεννήρου τάφῳ πάντων
[7, 2, 1]	εἰς Γιβρῶνα παρεγένοντο: καὶ τὴν	κεφαλὴν	ἐπιδείξαντες τῷ Δαυίδῃ τὴν Ἰεβώσθου
[7, 11, 8]	μικρὸν ἐπισχεῖν δεηθεῖσα, τὴν γὰρ	κεφαλὴν	εὐθέως αὐτῷ ῥιφήσεσθαι τὴν τοῦ
[7, 10, 5]	τυπτόμενος τὰ στέρνα καὶ τὴν	κεφαλὴν	σπαραττόμενος καὶ παντοίως αὑτὸν αἰκιζόμενος
[7, 9, 2]	τὴν ἐσθῆτα κατερρηγμένον καὶ τὴν	κεφαλὴν	σποδοῦ πλήρη καὶ θρηνοῦντα τὴν
[7, 1, 1]	τε ἐσθῆτα περιερρηγμένος καὶ τὴν	κεφαλὴν	τέφρᾳ περιχεάμενος. καὶ προσκυνήσας αὐτὸν
[7, 8, 1]	χιτῶνας, καὶ σποδὸν καταχεαμένη τῆς	κεφαλῆς	ἀπῄει διὰ τῆς πόλεως μέσης
[7, 13, 1]	ἐξαριθμηθῇ τὸ πλῆθος ὑπὲρ ἑκάστης	κεφαλῆς	αὐτοῦ τῷ θεῷ τελεῖν ἡμίσικλον,
[7, 7, 5]	ἐφόρει δ' αὐτὸν ἐπὶ τῆς	κεφαλῆς	διαπαντὸς Δαυίδης. πολλὰ δὲ καὶ
[7, 5, 4]	τῆς χώρας καὶ τῆς ἑκάστου	κεφαλῆς	παρ' αὐτῶν ἐδέχετο. ἦν δὲ
[7, 1, 3]	σπῶνται τὰς μαχαίρας καὶ τῶν	κεφαλῶν	ἐλλαμβανόμενοι κατέχοντες αὑτοὺς ἔπαιον εἰς
[7, 4, 3]	ποιήσας εἰς τὸ τῷ θεῷ	κεχαρισμένον	ἔφασκεν, ὃς αὐτὸν καὶ τοῦ
[7, 1, 2]	δηλῶν ὡς ἡ Ἰούδα φυλὴ	κεχειροτόνηκεν	αὐτὸν βασιλέα. ~(Ὁ δὲ τοῦ
[7, 1, 3]	γὰρ αὐτοῖς βασιλέα τὸν Δαυίδην	κεχειροτονηκόσιν.	ἀπήντησε δ' αὐτῷ πεμφθεὶς ὑπὸ
[7, 5, 4]	τῶν πόλεων εἰλήφει καὶ τῶν	κεχειρωμένων	ἐθνῶν, φέρων ἀνατίθησι τῷ θεῷ.
[7, 7, 1]	δὲ πάντα κατὰ νοῦν αὐτοῖς	κεχωρηκέναι	τὰ πράγματα βαστάσας ἐκ τοῦ
[7, 15, 3]	τοῖς τε ἄλλοις οἷς περὶ	κηδείαν	νομίζεται βασιλικὴν ἅπασι καὶ δὴ
[7, 13, 3]	τοῖς παθήμασι καὶ μηδ' εἰς	κηδείαν	ὑπολειπομένων, ἀλλ' ἐν αὐτῷ τῷ
[7, 14, 11]	αὑτὸν ἐκόσμησε, προστάτην τε καὶ	κηδεμόνα	γένους τῶν Ἑβραίων καὶ τῆς
[7, 13, 3]	ἔνιοι δὲ τῶν οἰκείων τινὰ	κηδεύοντες	ἐναπέθνησκον ἀτελέσι ταῖς ταφαῖς. ἀπώλοντο
[7, 14, 2]	οἰκοδομηθέντος δὲ τοῦ ναοῦ τὴν	κιβωτὸν	αὐτὸν ἀποθέσθαι προσέταξε καὶ τὰ
[7, 4, 2]	σάλπιγγος καὶ κυμβάλων κατάγοντες τὴν	κιβωτὸν	εἰς Ἱεροσόλυμα. ὡς δ' ἄχρι
[7, 4, 2]	τῶν βοῶν γὰρ ἐπινευσάντων τὴν	κιβωτὸν	ἐκτείναντα τὴν χεῖρα καὶ κατασχεῖν
[7, 4, 4]	ἄλλην κατασκευὴν ἔχουσι περιορᾷ τὴν	κιβωτὸν	ἐν σκηνῇ κειμένην: ἐβούλετο δὲ
[7, 4, 2]	Καριαθιάριμα μετακομίσαι τὴν τοῦ θεοῦ	κιβωτὸν	ἐξ αὐτῆς εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ
[7, 4, 2]	παραγίνεται ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν	κιβωτόν,	ἣν βαστάξαντες ἐκ τῆς Ἀμιναδάβου
[7, 14, 10]	Χερουβεῖς, οὓς ἐφεστάναι δεήσει τὴν	κιβωτὸν	καλύπτοντας. σιωπήσαντος δὲ τοῦ Δαυίδου
[7, 4, 2]	πάθῃ τῷ Ὀζᾶ δεξάμενος τὴν	κιβωτὸν	παρ' αὑτὸν ἐν τῇ πόλει,
[7, 4, 4]	ἐσόμενον καὶ περιβόητον πρὸς τὴν	κιβωτὸν	παραγίνεται, καὶ πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον
[7, 4, 2]	ὡς οὐδενὸς κακοῦ πειρασόμενος τὴν	κιβωτὸν	πρὸς αὑτὸν μετακομίζει, τῶν μὲν
[7, 4, 2]	ποιοῦντα χλευάσαι. εἰσκομίσαντες δὲ τὴν	κιβωτὸν	τιθέασιν ὑπὸ τὴν σκηνήν, ἣν
[7, 4, 2]	τὸ γένος, παρ' αὐτῷ τὴν	κιβωτὸν	τίθησιν: ἔμεινε δ' ἐπὶ τρεῖς
[7, 9, 2]	καὶ Λευίτας ἅπαντας μετὰ τῆς	κιβωτοῦ	μένειν ἔπεισεν, ὡς τοῦ θεοῦ
[7, 10, 5]	ἀγαπῶντάς σε καὶ περὶ σοῦ	κινδυνεύοντας	καὶ σαυτὸν καὶ τὴν σὴν
[7, 12, 1]	δ' ἐπὶ τῷ παρ' ὀλίγον	κινδυνεῦσαι	τὸν βασιλέα χαλεπῶς τὸ πλῆθος:
[7, 1, 1]	χαλεπῶς ἐνεγκεῖν πολλάκις ὑπ' αὐτοῦ	κινδυνεύσας	ἀφαιρεθῆναι τὸν βίον, ἀλλὰ καὶ
[7, 11, 3]	τὸ θεῖον ἀγαπῶσα: μείζονα γὰρ	κινδυνεύσας	παθεῖν ὑπὸ τοῦ πάππου τοὐμοῦ
[7, 9, 6]	ὅτι γενομένων ὧν Ἀχιτόφελος συνεβούλευσε	κινδυνεύσει	Δαυίδης συλληφθεὶς ἀποθανεῖν, γνώμην εἰσφέρειν
[7, 7, 1]	πολεμίων τάξαι καὶ καθ' ὃ	κινδυνεύσει	μαχόμενος ἀπολειφθεὶς μόνος: τοὺς γὰρ>
[7, 1, 4]	γυναῖκα μεγάλοις ὠνηθεῖσαν ὑπ' αὐτοῦ	κινδύνοις	καὶ Παλαιστίνων κεφαλαῖς ἑξακοσίαις, ἃς
[7, 7, 2]	καὶ ὡς ἑτέρως ἐνίοις αὐτοῖς	κινδύνοις	μνήμην ἔχειν, ὡς τὰ μὲν
[7, 1, 3]	γινομένων καὶ πλεῖον ἐν τοῖς	κινδύνοις	φερομένων, τοῦ δὲ Σαούλου παιδὸς
[7, 9, 6]	τοῖς μὲν εὐψυχίαν πρὸς τοὺς	κινδύνους	παρασκευάσει τοὺς δὲ σοὺς καταπλήξεται.
[7, 15, 2]	ὑπηκόων ἀγῶσι πρῶτος ἐπὶ τοὺς	κινδύνους	ὥρμα, τῷ πονεῖν καὶ μάχεσθαι
[7, 12, 4]	ὕδατος οὐκ ἔπιεν ὁ βασιλεὺς	κινδύνῳ	καὶ αἵματι φήσας ἀνθρώπων αὐτὸ
[7, 12, 3]	ἤδη πολέμων ὁ Δαυίδης καὶ	κινδύνων	καὶ βαθείας ἀπολαύων τὸ λοιπὸν
[7, 4, 1]	ἄπωθεν τοῦ τῶν πολεμίων στρατοπέδου,	κινεῖν	δ' αὐτὸν μὴ πρότερον μηδ'
[7, 10, 2]	ὑπὸ τοῦ σάλου καὶ τῆς	κινήσεως	κοῦφος ὤν, ἐμπλακείσης αὐτῷ τῆς
[7, 11, 2]	εἶπεν, ὦ Σαρουίας παῖδες; μὴ	κινήσητε	πάλιν ἡμῖν καινὰς ἐπὶ ταῖς
[7, 12, 3]	τις τὸν τρόπον: ἡ μὲν	κινύρα	δέκα χορδαῖς ἐξημμένη τύπτεται πλήκτρῳ,
[7, 4, 2]	βασιλεὺς προαγόντων, αὐτοῦ δ' ἐν	κινύρᾳ	παίζοντος καὶ κροτοῦντος, ὥστε καὶ
[7, 10, 2]	τραχεῖ δένδρῳ μεγάλοις ἐπὶ πολὺ	κλάδοις	ἐκτεταμένῳ παραδόξως ἀνακρεμνᾶται. καὶ τὸ
[7, 10, 2]	προσωτέρω, ὁ δ' ἐκ τῶν	κλάδων	αἰωρούμενος ἐκρατεῖτο τοῖς πολεμίοις. τοῦτό
[7, 1, 6]	μέντοι γε παντὶ τῷ λαῷ	κλαίειν	καὶ πενθεῖν τὸν ἄνδρα καὶ
[7, 10, 5]	ἀρξάμενοι τέκνων ἀπωλώλειμεν οἰκτρῶς, οὐ	κλαιόντων	ἡμᾶς τῶν πολεμίων ἀλλὰ καὶ
[7, 1, 1]	βλέπων καταρρηγνύει μὲν τὴν ἐσθῆτα,	κλαίων	δὲ καὶ ὀδυρόμενος μετὰ τῶν
[7, 4, 1]	ἐν τοῖς ἄλσεσι τοῖς καλουμένοις	Κλαυθμῶσι	κατέχειν τὴν στρατιὰν οὐκ ἄπωθεν
[7, 1, 3]	Ἀσάηλος, ὃς ἐπὶ ποδῶν ὠκύτητι	κλέος	εἶχεν: οὐ γὰρ ἀνθρώπους ἐνίκα
[7, 7, 1]	ἀπολύσων αὐτὸν πρὸς τὸν ἀρχιστράτηγον.	κληθεὶς	δ' ἐπὶ δεῖπνον ὑπὸ τοῦ
[7, 14, 2]	αὐτῷ παῖς νεώτατος καὶ τοῦτο	κληθησόμενος	τοὔνομα, οὗ προνοήσειν μὲν αὐτὸς
[7, 4, 4]	μετ' αὐτὸν τὴν βασιλείαν παραληψομένου	κληθησομένου	δὲ Σολομῶνος, οὗ προστήσεσθαι καὶ
[7, 11, 6]	ἡμῶν παρὰ Δαυίδου μοίρας οὔτε	κλῆρον	παρὰ τῷ Ἰεσσαίου παιδί. καὶ
[7, 8, 2]	δ' ἐστὶν αὕτη τῆς Ἐφράμου	κληρουχίας,	παρακαλεῖ τὸν πατέρα σὺν καὶ
[7, 14, 7]	εἴκοσι μέρη καὶ τέσσαρα καὶ	κληρωσαμένων	κατὰ τὸν αὐτὸν ἀνέβησαν τρόπον
[7, 9, 8]	ἐπιτηδείων ἐκτένειαν παρέσχον, ὡς μήτε	κλίνας	ἐπιλιπεῖν ἐστρωμένας μήτε ἄρτους καὶ
[7, 1, 6]	ταῦτα δὲ ποιεῖν προάγοντας τὴν	κλίνην.	αὐτὸς δ' ἐφείπετο μετὰ τῶν
[7, 8, 1]	οὖν ὁ Ἀμνὼν ἐπὶ τὴν	κλίνην	νοσεῖν προσεποιήσατο κατὰ τὰς Ἰωνάθου
[7, 4, 1]	εἰς Ἱεροσόλυμα: καὶ καταλαβόμενοι τὴν	κοιλάδα	τῶν Γιγάντων καλουμένην, τόπος δέ
[7, 12, 4]	τῶν ἐχθρῶν παρεμβολῆς ἐν τῇ	κοιλάδι	κειμένης, ἣ μέχρι Βηθλεέμης πόλεως
[7, 10, 3]	~(Ἔστησε δ' Ἀψάλωμος ἐν τῇ	κοιλάδι	τῇ βασιλικῇ στήλην λίθου μαρμαρίνου
[7, 2, 1]	αἴτιον, μόνον εὑρόντες μεσημβρίζοντα καὶ	κοιμώμενον	τὸν Ἰέβωσθον καὶ μήτε τοὺς
[7, 7, 1]	αὐτοῦ καὶ τοῦ στρατηγοῦ χαμαὶ	κοιμωμένων	ἐν παρεμβολῇ καὶ τῇ τῶν
[7, 15, 1]	καὶ πατέρας τοὺς ἐμοὺς ἀπαλλάσσομαι	κοινὴν	ὁδὸν ἁπάντων τῶν τε νῦν
[7, 9, 2]	περὶ τῆς τοῦ παιδὸς ἀπονοίας	κοινολογησάμενος	αὐτοῖς καὶ περὶ πάντων ἐπιτρέψας
[7, 11, 1]	ταῦθ' ὑμῶν συγγενῶν ὄντων καὶ	κοινὸν	αἷμα πρὸς αὐτὸν κεκληρωμένων. τὰ
[7, 13, 2]	εἵλετο τὸν πόλεμον, ᾐτήσατο πάθος	κοινὸν	καὶ βασιλεῦσι καὶ τοῖς ἀρχομένοις,
[7, 4, 1]	συστρατεῦσαι αὐτοῖς καὶ τοῦ πολέμου	κοινωνῆσαι,	ὃ καὶ μόνον ἦν αἴτιον
[7, 1, 6]	δεξιὰν καὶ βοῶν, ὡς οὔτε	κοινωνὸς	εἴη τῆς Ἀβεννήρου σφαγῆς, οὔτε
[7, 11, 3]	δήποτ' οὐ συνεξῆλθεν αὐτῷ καὶ	κοινωνὸς	ἦν τῆς φυγῆς; ὁ δ'
[7, 14, 9]	τυχόντι τῆς τιμῆς προσῆκεν ὡς	κοινωνοῦντας	αὐτῆς. εὔχομαι δὴ τὰς ὑποσχέσεις
[7, 2, 1]	πράξεις, ἀνῃρηκότων ἐπὶ τῆς αὑτοῦ	κοίτης	ἄνδρα δίκαιον καὶ μηδένα μηδὲν
[7, 11, 3]	εἰπόντος οὔτε τὸν Μεμφίβοσθον ἔγνω	κολάζειν	οὔθ' ὡς καταψευσαμένου τοῦ Σιβᾶ
[7, 10, 5]	τοὺς ἐλεοῦντας ἐπὶ τοῖς κακοῖς	κολαζόντων.	σὺ δ' οὐκ αἰσχύνῃ ταῦτα
[7, 11, 7]	Ἀμασᾶς δικαίως καὶ μετ' αἰτίας	κολαζούσης:	εἰ δὲ φρονεῖτε τὰ τοῦ
[7, 7, 1]	ὁ βασιλεὺς ἔγραψε τῷ Ἰωάβῳ	κολάσαι	προστάττων τὸν Οὐρίαν, ἁμαρτεῖν γὰρ
[7, 1, 1]	βίον, ἀλλὰ καὶ τὸν ἀποκτείναντα	κολάσαι.	φήσας γὰρ πρὸς αὐτὸν, ὡς
[7, 11, 2]	βασιλείας. διὸ πᾶσιν ἀφιέναι τὰς	κολάσεις	τοῖς ἀσεβήσασιν ὄμνυμι καὶ μηδενὶ
[7, 10, 2]	καὶ δῷ τῷ πατρὶ δίκας	κολασθεὶς	ἀνθ' ὧν ἐτόλμησεν οὐδὲν ὀκνούντων
[7, 2, 1]	διὸ δώσετε ποινὴν μὲν αὐτῷ	κολασθέντες,	δίκην δ' ἐμοὶ τοῦ νομίσαντας
[7, 13, 3]	τὸν θεόν, ὡς αὐτὸς εἴη	κολασθῆναι	δίκαιος ὁ ποιμήν, τὰ δὲ
[7, 7, 3]	εἶναι καὶ πρὸς τούτῳ θανάτῳ	κολασθῆναι.	Νάθας δ' ὑποτυχὼν αὐτὸν ἔλεγεν
[7, 9, 8]	μεγαλοφρόνως ἢ παρασχεῖν αὑτὸν εἰς	κόλασιν	Δαυίδῃ, καθ' οὗ πάντα συνέπραττεν
[7, 4, 2]	καὶ ἀνδράσι καὶ νηπίοις διαδοὺς	κολλυρίδα	ἄρτου καὶ ἐσχαρίτην καὶ λάγανον
[7, 8, 1]	φυράσασα τὸ ἄλευρον καὶ πλάσασα	κολλυρίδας	καὶ τηγανίσασα προσήνεγκεν αὐτῷ: ὁ
[7, 11, 3]	τὴν ἐσθῆτα περικείμενος καὶ τὴν	κόμην	βαθεῖαν καὶ κατημελημένην ἔχων: μετὰ
[7, 10, 2]	κοῦφος ὤν, ἐμπλακείσης αὐτῷ τῆς	κόμης	τραχεῖ δένδρῳ μεγάλοις ἐπὶ πολὺ
[7, 8, 5]	γε ἦν τὸ βάθος τῆς	κόμης,	ὡς μόλις αὐτὴν ἡμέραις ἀποκείρειν
[7, 5, 5]	ἁπάντων τὴν πρόσοδον εἰς Ἱεροσόλυμα	κομίζειν,	ἄγειν τε αὐτὸν καθ' ἑκάστην
[7, 13, 2]	θεὸς πρὸς αὐτὸν τρεῖς αἱρέσεις	κομίζοντα,	ὅπως ἐκλέξηται τούτων ἣν ἂν
[7, 6, 1]	τῶν ἱματίων περιτεμὼν ἔργοις ἀπέλυσε	κομίζοντας	οὐ λόγοις τὰς ἀποκρίσεις. ἰδὼν
[7, 10, 2]	οἱ δὲ τὰ τοῦ Ἰωάβου	κομίζοντες	ὅπλα περιστάντες ἐν κύκλῳ τὸ
[7, 7, 2]	τὰ ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐντεταλμένα	κομίζων	πρὸς Ἰώαβον ἠπείγετο. ἡ δὲ
[7, 7, 1]	σφραγῖδι τὴν ἐπιστολὴν ἔδωκεν Οὐρίᾳ	κομίσαι	πρὸς Ἰώαβον. δεξάμενος δὲ Ἰώαβος
[7, 2, 1]	τὸν Σαούλου φονέα καὶ τὸν	κομίσαντά	μοι τὸν χρυσοῦν αὐτοῦ στέφανον
[7, 1, 3]	καὶ Ἀσάηλος, οὗ τὸ σῶμα	κομίσαντες	ἐκεῖθεν Ἰώαβος καὶ Ἀβεσσαῖος εἰς
[7, 11, 7]	δ' ἐκεῖθεν ὁ φύλαξ καὶ	κομίσας	εἴς τι χωρίον ἀπωτάτω τῆς
[7, 5, 5]	τῶν Ἰωνάθῃ προσηκόντων ζῶντα καὶ	κομίσασθαι	τὰς τῶν εὐεργεσιῶν χάριτας δυνάμενον,
[7, 12, 4]	τις ἐξ αὐτοῦ πιεῖν αὐτῷ	κομίσειε	μᾶλλον ἐθελήσειν ἢ εἰ πολλὰ
[7, 1, 1]	ἃ περιδύσας τὸν Σαούλου νεκρὸν	κομίσειεν	αὐτῷ. Δαυίδης δὲ μηκέτ' ἀπιστεῖν
[7, 12, 4]	αὐτοὺς τολμῆσαι> καταφρονήσαντας τῆς ὀλιγότητος.	κομισθέντος	δὲ τοῦ ὕδατος οὐκ ἔπιεν
[7, 12, 1]	βασιλέα: παρεῖτο γὰρ ὑπὸ τοῦ	κόπου.	ἐπιφανεὶς δ' ἐξαίφνης Ἀβεσσαῖος ὁ
[7, 2, 1]	καὶ αὐτὴν ὑπό τε τοῦ	κόπου	καὶ τῆς ἐργασίας ἣν μετεχειρίζετο
[7, 1, 6]	καὶ τῶν ἐν ἡγεμονίαις ὄντων	κοπτόμενός	τε καὶ τοῖς δακρύοις ἐνδεικνύμενος
[7, 8, 1]	μῖσος δ' εὐθέως μετὰ τὴν	κορείαν	εἰσέρχεται τὸν Ἀμνῶνα καὶ προσλοιδορησάμενος
[7, 14, 3]	ἔσεσθαι βοήθημα θαλπούσης αὐτὸν τῆς	κόρης,	εὑρίσκετ' ἐν πόλει γυνὴ μία
[7, 8, 1]	παρενεγκεῖν: ποιησάσης δὲ τοῦτο τῆς	κόρης	λαβόμενος αὐτῆς συνελθεῖν αὐτῷ πείθειν
[7, 9, 2]	ὀξύτατος. γενόμενος δ' ἐπὶ τῆς	κορυφῆς	τοῦ ὄρους ἀπεσκόπει τὴν πόλιν
[7, 8, 2]	μέλλων ἐπὶ τὴν τῶν ἰδίων	κουρὰν	ἐξιέναι θρεμμάτων εἰς Βελσεφών, πόλις
[7, 10, 2]	τοῦ σάλου καὶ τῆς κινήσεως	κοῦφος	ὤν, ἐμπλακείσης αὐτῷ τῆς κόμης
[7, 10, 2]	τῶν μὲν πλειόνων ἵνα μὴ	κρατηθῶσιν	ὑπὸ τῶν σὺν Ἰωάβῳ καὶ
[7, 12, 4]	χώραν ὑπάγεσθαι καὶ μεγάλων ἐθνῶν	κρατῆσαι.	πρῶτος μὲν οὖν Ἴσεβος υἱὸς
[7, 10, 1]	δὲ καὶ τοῦ παιδὸς Ἀψαλώμου	κρατήσαντας	ἠντιβόλει, μὴ κακὸν αὑτὸν ἐργάσηταί
[7, 3, 2]	καὶ τοῦ πολέμου, καθ' ὃν	κρατήσας	αὐτῶν κατένειμε ταύτην τοῖς Ἑβραίοις
[7, 5, 1]	Ἱεροσολύμων ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους ἧκε.	κρατήσας	δ' αὐτῶν τῇ μάχῃ καὶ
[7, 6, 2]	συμμάχους εἰς τὴν πόλιν ἔφυγον.	κρατήσας	οὖν τῶν πολεμίων Ἰώαβος εἰς
[7, 1, 4]	ἐκεῖνος αὐτὸς τιμωρήσεται καὶ ποιήσει	κρατήσας	ὑποχειρίους. ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ πρεσβύτεροι
[7, 9, 8]	εἰς μακρὰν ἀπολούμενος: Δαυίδην δὲ	κρατήσειν	ἔλεγεν καὶ> ἐπανήξειν ἐπὶ τὴν
[7, 9, 4]	οἶκτος ἡμῖν ἐκ θεοῦ καὶ	κρατήσομεν	τῶν ἐχθρῶν τούτου θελήσαντος. ἤνυεν
[7, 10, 2]	Δαυίδου στρατιωτῶν ἵνα τοσούτων μυριάδων	κρατήσωσι	φιλοτιμουμένων, ἔρις ἐγένετο καρτερά, καὶ
[7, 7, 5]	πόλεις διέθηκεν ἑλὼν αὐτὰς κατὰ	κράτος.	~(Ἀναστρέψαντος δὲ εἰς Ἱεροσόλυμα τοῦ
[7, 5, 3]	Μάχωνι, καὶ λαβὼν αὐτὰς κατὰ	κράτος	διήρπασε. χρυσὸς δ' ἐν αὐταῖς
[7, 7, 5]	τῆς Ῥαβαθᾶς πόρθησιν, καὶ κατὰ	κράτος	ἑλὼν διαρπάσαι τοῖς στρατιώταις ἐφῆκεν.
[7, 4, 1]	αὐτῷ. προφητεύσαντος δὲ νίκην καὶ	κράτος	ἐξάγει τὴν δύναμιν ἐπὶ τοὺς
[7, 10, 5]	τῆς μάχης νίκην εὐαγγελίζεται καὶ	κράτος.	ἐρομένῳ δ' εἴ τι καὶ
[7, 3, 1]	διέκειντο πρὸς αὐτόν, λαμβάνει κατὰ	κράτος	τὴν κάτω πόλιν. ἔτι δὲ
[7, 14, 9]	γὰρ θεοῦ θέλοντος οὐδ' ἀλλοτρίῳ	κρατοῦντι	δουλεύειν, χαίρειν δ' ἐπ' ἀδελφῷ
[7, 9, 6]	πολλοὺς πολέμους πεπολέμηκε καὶ πάντοτε	κρατῶν	τῶν ἐχθρῶν ἀπήλλακται. νῦν δὲ
[7, 13, 2]	ἁπάντων γίνεται, προσειπὼν ὅτι πολὺ	κρεῖττον	εἰς τὰς τοῦ θεοῦ χεῖρας
[7, 5, 3]	καὶ χαλκός, ὃν τοῦ χρυσοῦ	κρείττον'	ἔλεγον, ἐξ οὗ καὶ Σολόμων
[7, 6, 3]	ἔπεισεν ἠρεμεῖν οὐδὲ μαθόντας τοὺς	κρείττονας	ἡσυχίαν ἄγειν, ἀλλὰ πέμψαντες πρὸς
[7, 1, 3]	πολλοῦ, τῶν μὲν μετὰ Δαυίδου	κρειττόνων	ἀεὶ γινομένων καὶ πλεῖον ἐν
[7, 3, 2]	τοῖς πράγμασι τοῦ θεοῦ προνοουμένου	κρείττω	ποιεῖν αὐτὰ καὶ λαμβάνειν ἐπίδοσιν.
[7, 15, 1]	τὸν θάνατον ἐκδίκησον, ἐπεὶ καὶ	κρείττων	ἐμοῦ καὶ δυνατώτερος ὁ Ἰώαβος
[7, 10, 2]	δὲ κελεύσας αὐτῷ δεῖξαι ποῦ	κρεμάμενον	ἴδοι τὸν Ἀψάλωμον τοξεύσας κατὰ
[7, 1, 3]	ὁπλιτῶν. καὶ περιτυχὼν ἐπί τινος	κρηνίδος	ἐν Γαβαῶ πόλει παρατάσσεται πρὸς
[7, 5, 2]	τῆς Ἰουδαίας καὶ πολλαῖς μάχαις	κριθείς,	ὑστάτῃ δὲ παρὰ τὸν Εὐφράτην,
[7, 9, 7]	τὸ τάχος καὶ τὴν ὀξύτητα	κρίναντες	ἄριστα εἶναι ἠπείγοντο συμβαλεῖν Δαυίδῃ.
[7, 1, 5]	τρέπεται ταύτης τολμηροτέραν ὁδὸν καὶ	κρίνας	Ἀβεννῆρον ἀποκτεῖναι πέμπει τοὺς ἐπιδιώξοντας,
[7, 11, 5]	λαβὼν πάντων ἡμῶν εἶναι συγγενὴς	κρίνεται.	καὶ διὰ τοῦθ' ὁ μὲν
[7, 8, 5]	ὡς ἔγωγε δεινοτέραν τῆς φυγῆς	κρίνω	τὴν κάθοδον ἔτι τοῦ πατρὸς
[7, 13, 4]	καὶ μέλλοντος ἀποσφάττεσθαι τοῦ παιδὸς	κριὸν	ἐξαίφνης ἀναφανῆναι παρεστῶτα τῷ βωμῷ,
[7, 14, 11]	θεῷ παρέστησαν μόσχους χιλίους καὶ	κριοὺς	τοσούτους καὶ χιλίους ἀμνούς, οὓς
[7, 9, 1]	παρεγίνετο καὶ τοῖς ἐπὶ τὰς	κρίσεις	ἥκουσι καὶ ἐλαττουμένοις πρὸς ἡδονὴν
[7, 5, 4]	δίκαιος τὴν φύσιν καὶ τὰς	κρίσεις	πρὸς τὴν ἀλήθειαν ἀφορῶν ἐποιεῖτο.
[7, 9, 1]	ἀδίκως ἐπταικότων τῶν περὶ τὴν	κρίσιν,	εὔνοιαν αὑτῷ παρὰ πάντων κατεσκεύαζε
[7, 14, 7]	οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ δισμυρίους τετρακισχιλίους,	κριτὰς	δὲ τοῦ λαοῦ καὶ γραμματεῖς
[7, 9, 2]	αὐτοῖς καὶ περὶ πάντων ἐπιτρέψας	κριτῇ	τῷ θεῷ, καταλιπὼν τὰ βασίλεια
[7, 14, 5]	τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον, οἳ μετὰ	κρότου	καὶ παιδιᾶς εὐωχούμενοι πολλῆς αἰώνιον
[7, 4, 2]	δ' ἐν κινύρᾳ παίζοντος καὶ	κροτοῦντος,	ὥστε καὶ τὴν γυναῖκα Μιχάλην
[7, 12, 3]	δώδεκα φθόγγους ἔχουσα τοῖς δακτύλοις	κρούεται,	κύμβαλά τε ἦν πλατέα καὶ
[7, 4, 2]	ἐπιχώριον σύν τε ἤχῳ ποικίλῳ	κρουσμάτων	τε καὶ ὀρχήσεων καὶ ψαλμῶν
[7, 7, 3]	ἐκείνου, καὶ τὸ ἁμάρτημα τοῦτο	κρύφα	δράσαντα φανερὰν τὴν ἐπ' αὐτῷ
[7, 9, 7]	πόλει, καὶ γυναικὸς ἐδεήθησάν τινος	κρύψαι	καὶ παρασχεῖν αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν.
[7, 8, 3]	ἀδελφοῦ τῆς λύπης κἀπὶ τῷ	κτεῖναι	δυναμένης> δοκοῦντι γινομένης πικρότερον, συναρπαγεὶς
[7, 1, 1]	βασιλεῖ πεφευγότι παρών, ὃν καὶ	κτεῖναι	μέλλοντα ὑπὸ τῶν πολεμίων λαμβάνεσθαι
[7, 1, 3]	καὶ μὴ διώκειν παραινοῦντος, μὴ	κτείνας	αὐτὸν ἀπολέσῃ τὴν πρὸς τὸν
[7, 12, 4]	νίκην ἄρασθαι, τοῦ μὲν Ἐλεαζάρου	κτείνοντος	ἑπομένου δὲ τοῦ πλήθους καὶ
[7, 2, 1]	συνέβαινε κατακεκοιμῆσθαι τὸν Σαούλου παῖδα,	κτείνουσιν	αὐτόν. καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντες
[7, 4, 1]	τῆς πρώτης συμβολῆς τραπέντας ἐνέκειτο	κτείνων:	καὶ διώκει μὲν αὐτοὺς ἄχρι
[7, 9, 6]	ἐκείνου καὶ τόν τε πατέρα	κτενεῖν	αὐτοῦ καὶ τοὺς σὺν αὐτῷ
[7, 10, 2]	παραδόξως ἀνακρεμνᾶται. καὶ τὸ μὲν	κτῆνος	ὑπ' ὀξύτητος ὡς ἐπικείμενον τὸν
[7, 9, 8]	γνώμης αὐτοῦ παρευδοκιμηθείσης ἐπιβὰς τοῦ	κτήνους	ἐξώρμησεν εἰς Γελμὼν τὴν πατρίδα:
[7, 14, 8]	κωμῶν καὶ ἀγρῶν ἄλλους καὶ	κτηνῶν,	ὧν οὐκ ἀναγκαῖον ἡγησάμην μνησθῆναι
[7, 1, 5]	καὶ τοῦ μηδενὶ τούτων παραχωρῆσαι:	κτήσασθαι	γὰρ αὐτὰ ποθοῦντες διὰ μυρίων
[7, 9, 3]	συνήντησεν, ὃν προνοησόμενον ἀπεστάλκει τῶν	κτήσεων	ἃς δεδώρητο τῷ Ἰωνάθου τοῦ
[7, 14, 9]	τοὺς ἐπὶ πάσης πράξεως ἢ	κτήσεως	τοῦ βασιλέως τεταγμένους, στὰς ἐφ'
[7, 5, 5]	παιδὶ καὶ πᾶσαν τὴν Σαούλου	κτῆσιν,	αὐτόν τε ἐκέλευσεν ἐργαζόμενον αὐτοῦ
[7, 8, 3]	ἀναίρεσιν τὴν ἐκείνου. μεταξὺ δὲ	κτύπος	ἵππων καὶ θόρυβος προσιόντων τινῶν
[7, 7, 3]	Ἑβραίων δυνάμεως καὶ τῶν ἐν	κύκλῳ	πάντων ἐθνῶν πολλῶν καὶ μεγάλων
[7, 10, 2]	Ἰωάβου κομίζοντες ὅπλα περιστάντες ἐν	κύκλῳ	τὸ δένδρον κατασπῶσι τὸν νεκρόν:
[7, 7, 1]	ἐκδεξάμενος ἀναιρεῖ μὲν οὐκ ὀλίγους,	κυκλωθεὶς	δὲ καὶ ληφθεὶς ἐν μέσῳ
[7, 12, 3]	φθόγγους ἔχουσα τοῖς δακτύλοις κρούεται,	κύμβαλά	τε ἦν πλατέα καὶ μεγάλα
[7, 4, 2]	ψαλμῶν ἔτι δὲ σάλπιγγος καὶ	κυμβάλων	κατάγοντες τὴν κιβωτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα.
[7, 9, 4]	δὴ τοῦ προσλυσσῶντός μοι τούτου	κυνὸς	αἰδώς τις ἢ φροντὶς ὑπέρχεται,
[7, 2, 1]	ἀνδράσι καὶ χάριτας ἡγήσασθαι τὰς	κυριοκτόνους	ὑμῶν πράξεις, ἀνῃρηκότων ἐπὶ τῆς
[7, 7, 3]	πάντων ἐθνῶν πολλῶν καὶ μεγάλων	κύριον,	ῥυσαμένου δ' ἔτι πρὸ τούτων
[7, 8, 4]	ἐλπίδας προσαφαιρεθῆναι: τοῦτο δ' αὐτῇ	κωλύσαντα	τοὺς βουλομένους ἀποκτεῖναι τὸν υἱὸν
[7, 14, 2]	βασιλείαν λέγων, ὡς αὐτὸν βουλόμενον	κωλύσειεν	ὁ θεὸς αἵματι καὶ πολέμοις
[7, 3, 1]	ἐπὶ τοῦ τείχους καὶ λεγόντων	κωλύσειν	αὐτὸν εἰσελθεῖν τοὺς ἀναπήρους, ταῦτα
[7, 11, 7]	Σαβαῖον. ἤδη δ' ἐν Γαβαών,	κώμη	δ' ἐστὶν αὕτη σταδίους ἀπέχουσα
[7, 9, 7]	ἐκτραπέντες τῆς ὁδοῦ παραχρῆμα εἰς	κώμην	τινὰ τῶν Ἱεροσολύμων οὐκ ἄπωθεν
[7, 14, 8]	ἐπιτρόπους τε τῶν θησαυρῶν καὶ	κωμῶν	καὶ ἀγρῶν ἄλλους καὶ κτηνῶν,