Liv., chap., par.
[7, 1, 3]	πόλει παρατάσσεται πρὸς μάχην. τοῦ	δ'	Ἀβεννήρου φήσαντος πρὸς αὐτὸν βούλεσθαι
[7, 10, 4]	τινὰ παραγινόμενον πρὸς αὐτόν. τοῦ	δ'	ἄγγελον εἶναι φήσαντος ἀγαθῶν, μετ'
[7, 11, 3]	κοινωνὸς ἦν τῆς φυγῆς; ὁ	δ'	ἀδίκημα τοῦτ' ἔλεγεν εἶναι Σιβᾶ:
[7, 14, 6]	ἀρχιερέως Ἀβιαθάρου παῖς Ἰωνάθης. τοῦ	δ'	Ἀδωνία θεασαμένου τὸν νεανίαν ἡδέως
[7, 14, 6]	ἔφυγον πρὸς ἑαυτοὺς ἕκαστοι. φοβηθεὶς	δ'	Ἀδωνίας τὸν βασιλέα περὶ τῶν
[7, 10, 1]	μὲν ἐν τούτοις ἦσαν: Ἀψάλωμος	δ'	ἀθροίσας μεγάλην στρατιὰν τῶν Ἑβραίων
[7, 7, 4]	τῆς λύπης ἑαυτὸν ἐκάκου. ταραττομένων	δ'	αἰσθόμενος τῶν οἰκετῶν ὁ βασιλεὺς
[7, 13, 3]	εἰς τὸ παντελὲς δαπανωμένων: οἱ	δ'	αἰφνίδιον σκότους αὐτοῖς τὰς ὄψεις
[7, 1, 6]	ἐν βραχέσιν ἀρκεῖ δεδηλῶσθαι. ~(Δαυίδης	δ'	ἀκούσας ἀνῃρημένον τὸν Ἀβεννῆρον ἤλγησε
[7, 13, 4]	τῷ θεῷ θυσίαν ἐπιτελέσαι. Δαυίδης	δ'	ἀκούσας οὐκ ἠμέλησεν, ἀλλ' εὐθὺς
[7, 6, 2]	τοῖς μετ' αὐτοῦ βασιλεῦσι, τὸ	δ'	ἄλλο παραδοὺς Ἀβεσσαίῳ τῷ ἀδελφῷ
[7, 14, 1]	λατόμους μὲν τοὺς ὀκτακισμυρίους, τὸ	δ'	ἄλλο πλῆθος παραφέρειν τοὺς λίθους,
[7, 11, 7]	ἀδελφὸς Ἀσάηλος ἐκδεδικῆσθαι νομιζόμενος, τοῦ	δ'	Ἀμασᾶ φόνου οὐδὲν τοιοῦτον ἔσχε
[7, 7, 3]	θρεμμάτων καὶ βοῶν, τῷ πένητι	δ'	ἀμνὰς ὑπῆρχε μία. ταύτην μετὰ
[7, 8, 3]	γὰρ αἰτίαν εὑρίσκειν ὑπολαμβάνειν, περὶ	δ'	Ἀμνῶνος ἐξετάζειν ἔφη δεῖν: εἰκὸς
[7, 11, 2]	αὐτὸν ἡ Ἰούδα φυλή, προσπεσὼν	δ'	ἀναβάντι ἐπὶ τὴν γέφυραν Σαμούις
[7, 7, 5]	εὗρεν ἐν τῇ πόλει: τοὺς	δ'	ἄνδρας αἰκισάμενος διέφθειρε. ταὐτὰ δὲ
[7, 8, 4]	ὁμοίοις ἀπεχθανομένου τῷ παιδί; τελέως	δ'	ἀνόητον εἶναι προς θεῖναι τῷ
[7, 14, 4]	καὶ τὸν ἀρχιερέα Ἀβιάθαρον, μόνοι	δ'	ἀντέπραττον ὁ ἀρχιερεὺς Σάδωκος καὶ
[7, 11, 2]	ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν ἔσπευσε. ταῦτα	δ'	ἀντιβολοῦντος αὐτοῦ καὶ οἰκτιζομένου Ἀβεσσαῖος
[7, 8, 1]	ἄχρι νυκτὸς ἐπιτρέπει μεῖναι παραχρῆμα	δ'	ἀπαλλάττεσθαι κελεύει ἐν ἡμέρᾳ καὶ
[7, 7, 1]	τῶν ἀρίστων τῆς στρατιᾶς: αὐτὸς	δ'	ἁπάσῃ τῇ δυνάμει προσεπιβοηθήσειν ἔφησεν,
[7, 9, 2]	ἀποδείκνυται τοῦτο γενέσθαι στρατηγήσας. ὡς	δ'	ἀπηγγέλη ταῦτα Δαυίδῃ καὶ παρ'
[7, 4, 2]	τοὺς θεοὺς αὐτῶν διέφθειρε. ~(Τοιαύτης	δ'	ἀποβάσης καὶ ταύτης τῆς μάχης
[7, 14, 7]	ἐφημερίσιν ἐπὶ ἡμέρας ὀκτώ. τοὺς	δ'	ἀπογόνους τοὺς Μωυσέος ἐτίμησεν: ἐποίησε
[7, 7, 2]	τὴν μὲν πόλιν κατασκάψαι, ἅπαντας	δ'	ἀπολέσαι τοὺς ἐν αὐτῇ. καὶ
[7, 11, 3]	ἐχέτω μέν, εἶπε, Σιβάς, ἐμοὶ	δ'	ἀπόχρη τὸ σὲ τὴν βασιλείαν
[7, 14, 10]	μὲν πολλὰ τάλαντα χρυσοῦ πλείω	δ'	ἀργύρου καὶ ξύλα καὶ τεκτόνων
[7, 14, 2]	ἤδη τάλαντα συνειλεγμένα μύρια, δέκα	δ'	ἀργύρου μυριάδας ταλάντων, χαλκόν τε
[7, 9, 1]	ἐν ὀλίγῳ πάνυ χρόνῳ πολλὰ	δ'	ἅρματα ἐκέκτητο, καὶ ὁπλοφόροι περὶ
[7, 13, 3]	ἐναπέθνησκον ἀτελέσι ταῖς ταφαῖς. ἀπώλοντο	δ'	ἀρξαμένης ἕωθεν τῆς λοιμικῆς νόσου
[7, 11, 5]	γνώμῃ ποιεῖσθαι τὴν ἀπάντησιν. οἱ	δ'	ἄρχοντες τῆς Ἰούδα φυλῆς μὴ
[7, 1, 1]	τῶν Ἰσραηλιτῶν μάχης ἔλεγε: γενέσθαι	δ'	ἀτυχὲς αὐτῆς τὸ τέλος ἐδήλου
[7, 11, 1]	αἷμα πρὸς αὐτὸν κεκληρωμένων. τὰ	δ'	αὐτὰ καὶ Ἀμασᾷ τῷ στρατηγῷ
[7, 8, 4]	τῆς γηρωκομίας ἐλπίδας προσαφαιρεθῆναι: τοῦτο	δ'	αὐτῇ κωλύσαντα τοὺς βουλομένους ἀποκτεῖναι
[7, 8, 1]	καὶ ὀδυρομένη τὴν βίαν. περιτυχὼν	δ'	αὐτῇ ὁ ἀδελφὸς Ἀψάλωμος ἀνέκρινε,
[7, 11, 7]	ἐκ τῆς θήκης ἐκπεσεῖν, βαστάσας	δ'	αὐτὴν ἀπὸ τῆς γῆς καὶ
[7, 8, 1]	εὐμορφοτάτας γυναῖκας, Θήμαρ ὄνομα, τῆς	δ'	αὐτῆς Ἀψαλώμῳ μητρὸς κεκοινωνηκυῖα. ταύτης
[7, 8, 1]	δεινοῦ συμβάντος οὕτως ἔχει, κατειπούσης	δ'	αὐτῆς πρὸς αὐτὸν τὴν ὕβριν
[7, 10, 3]	Θωμάρα τοὔνομα, ὡς προειρήκαμεν. συνοικησάσης	δ'	αὐτῆς τῷ Σολόμωνος υἱῷ Ῥοβοάμῳ
[7, 11, 1]	ἰδίαν αὐτὸν ἐπανελθεῖν βασιλείαν. τὸ	δ'	αὐτὸ καὶ πάντες ἐποίουν οἱ
[7, 6, 2]	τὴν φάλαγγα βοηθεῖν αὐτῷ, τὸ	δ'	αὐτὸ τοῦτο ποιήσειν καὶ αὐτός,
[7, 12, 2]	Ἑβραίων χώρας οὐκ ἄπωθεν. ἦν	δ'	αὐτοῖς ἀνὴρ τὸ μὲν ὕψος
[7, 14, 10]	καὶ τῆς βασιλείας προστάτην. εὐμαρῆ	δ'	αὐτοῖς καὶ οὐ σφόδρα ἐπίπονον
[7, 8, 3]	διαδράντες ἀπὸ τῆς ἑστιάσεως. ὑπαντᾷ	δ'	αὐτοῖς ὁ πατὴρ θρηνοῦσι λυπούμενος
[7, 7, 1]	εἰσελθεῖν εἰς τὴν πόλιν. ὄντα	δ'	αὐτὸν γενναῖον στρατιώτην καὶ δόξαν
[7, 1, 6]	τὴν αὐτοῦ γνώμην ἀνῄρηται. θάψας	δ'	αὐτὸν ἐν Γιβρῶνι μεγαλοπρεπῶς καὶ
[7, 7, 5]	ἔχοντα ἐν μέσῳ σαρδόνυχος: ἐφόρει	δ'	αὐτὸν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς διαπαντὸς
[7, 9, 6]	τοῦ πρὸς τὸν πατέρα. μυρίους	δ'	αὐτὸν ἐπιλέκτους αἰτήσαντος ἐκείνου καὶ
[7, 13, 4]	καὶ δέχεσθαι τὴν χάριν, τιμὴν	δ'	αὐτὸν ἠξίου λαμβάνειν πάντων: οὐ
[7, 4, 1]	τοῦ τῶν πολεμίων στρατοπέδου, κινεῖν	δ'	αὐτὸν μὴ πρότερον μηδ' ἄρχεσθαι
[7, 1, 6]	καὶ παρέδωκε τοῖς ἄλλοις. οὕτως	δ'	αὐτὸν ὁ Ἀβεννήρου συνέσχε θάνατος,
[7, 14, 5]	τοῦτο ἔσται τή μερον. προσκυνησάσης	δ'	αὐτὸν τῆς γυναικὸς καὶ μακρὸν
[7, 11, 6]	καταλάβῃς ὄντα πειράθητι συμβαλεῖν: σπούδασον	δ'	αὐτὸν φθάσαι, μὴ πόλεις ὀχυρὰς
[7, 1, 4]	τὴν φυλὴν ἅπασαν σημανῶν. ὑποδεξαμένου	δ'	αὐτὸν φιλοφρόνως καὶ λαμπρᾷ καὶ
[7, 8, 5]	ἐξ αὐτῆς Ἀβίας ὄνομα. πέμψας	δ'	αὐτὸς Ἀψάλωμος πρὸς Ἰώαβον ἐδεῖτ'
[7, 9, 2]	μᾶλλον εὔνους αὐτῷ κατεφάνη. ἀναβαίνοντος	δ'	αὐτοῦ διὰ τοῦ Ἐλαιῶνος ὄρους
[7, 1, 2]	τῆς Ἰούδα καλουμένης φυλῆς. φήσαντος	δ'	αὐτοῦ διδόναι Γιβρῶνα καταλιπὼν τὴν
[7, 15, 1]	τὴν βασιλείαν δεδωκότα θεόν, φυλάττειν	δ'	αὐτοῦ τὰς ἐντολὰς καὶ τοὺς
[7, 13, 3]	μὲν κακὸν ἓν ἦν, μυρίαις	δ'	αὐτοὺς αἰτίαις καὶ προφάσεσιν οὐδ'
[7, 9, 7]	κατέλαβον, ἀνέστρεψαν εἰς τοὐπίσω. θεασαμένη	δ'	αὐτοὺς ἀναζεύξαντας ἡ γυνὴ καὶ
[7, 9, 7]	εἶναι ἠπείγοντο συμβαλεῖν Δαυίδῃ. γενομένους	δ'	αὐτοὺς ἀπὸ σταδίων τῆς πόλεως
[7, 14, 7]	Δαυίδης κατεσκεύασε, καθὼς προειρήκαμεν. διεμέρισε	δ'	αὐτοὺς καὶ κατὰ πατριὰς καὶ
[7, 11, 7]	λαὸς ἠκολούθησε τῷ Ἰωάβῳ. διώξαντι	δ'	αὐτῷ διὰ πάσης τῆς Ἰσραηλιτῶν
[7, 7, 3]	ἐκ τῶν Σαούλου χειρῶν, δόντος	δ'	αὐτῷ καὶ γυναῖκας ἃς δικαίως
[7, 5, 4]	αὐτὸν καὶ φιλίαν ποιούμενος. ἔπεμψε	δ'	αὐτῷ καὶ δῶρα σκεύη τῆς
[7, 3, 2]	φιλίαν καὶ συμμαχίαν συνέθετο: ἔπεμψε	δ'	αὐτῷ καὶ δωρεὰς ξύλα κέδρινα
[7, 11, 3]	δὲ προσκυνήσας αὐτὸν προῆγεν. ~(Ἀπήντησε	δ'	αὐτῷ καὶ ὁ Σαούλου υἱωνὸς
[7, 5, 5]	υἱὸς αὐτοῦ θεραπείας τυγχάνων: ἐγένετο	δ'	αὐτῷ καὶ παῖς, ὃν Μίχανον
[7, 7, 3]	μέγα καὶ δεινὸν ἔργον. ἀνεκάλυπτε	δ'	αὐτῷ καὶ παρεγύμνου τὴν ὀργὴν
[7, 11, 4]	συνιέναι διὰ τὸν χρόνον, ἀποκεκλεῖσθαι	δ'	αὐτῷ καὶ τὰς ἀκοὰς ἤδη
[7, 5, 5]	καὶ τὰ βελτίω προσδοκᾶν: δίδωσι	δ'	αὐτῷ καὶ τὸν πατρῷον οἶκον
[7, 11, 6]	ἠκολούθησαν ἐκείνῳ Δαυίδην καταλιπόντες: μόνη	δ'	αὐτῷ παρέμεινεν ἡ Ἰούδα φυλὴ
[7, 1, 3]	βασιλέα τὸν Δαυίδην κεχειροτονηκόσιν. ἀπήντησε	δ'	αὐτῷ πεμφθεὶς ὑπὸ Δαυίδου Σαρουίας
[7, 1, 5]	ὑπιδόμενος τῶν συμβησομένων ὑπέστρεψεν. ἀπαντήσας	δ'	αὐτῷ πρὸς τῇ πύλῃ Ἰώαβος
[7, 1, 1]	ὅλην διεκαρτέρησε τὴν ἡμέραν. ποιεῖ	δ'	αὐτῷ τὴν λύπην χαλεπωτέραν ὁ
[7, 7, 1]	καὶ ληφθεὶς ἐν μέσῳ ἅμα	δ'	αὐτῷ τινες καὶ ἄλλοι τελευτᾷ
[7, 9, 2]	καὶ τὰ τούτου φρονῶν. ἐπέτεινε	δ'	αὐτῷ τὸ λυπηρὸν τοῦτ' ἀκουσθέν,
[7, 9, 2]	ἐκπεσὼν ηὔχετο τῷ θεῷ: συνήντησε	δ'	αὐτῷ φίλος ἀνὴρ καὶ βέβαιος
[7, 5, 1]	ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους ἧκε. κρατήσας	δ'	αὐτῶν τῇ μάχῃ καὶ πολλὴν
[7, 4, 1]	ὅρος αὐτῶν τῆς χώρας, διαρπάζει	δ'	αὐτῶν τὴν παρεμβολὴν καὶ πολὺν
[7, 10, 4]	τοῦτο μηνύσειε τῷ βασιλεῖ. τοῦ	δ'	Ἀχιμᾶ πάλιν δεηθέντος αὐτῷ τὴν
[7, 4, 2]	τὴν κιβωτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα. ὡς	δ'	ἄχρι τῆς Χειδῶνος ἅλωνος τόπου
[7, 8, 3]	ὡς ἐπὶ παιδὶ κατεσφαγμένῳ. φεύγει	δ'	Ἀψάλωμος εἰς Γεσσούραν πρὸς τὸν
[7, 10, 3]	δύναμιν φειδόμενος τῶν ὁμοφύλων. ~(Ἔστησε	δ'	Ἀψάλωμος ἐν τῇ κοιλάδι τῇ
[7, 9, 6]	παιδὸς ἐσομένην ἐπίθεσιν προεφήτευσε. ~(Ποιήσας	δ'	Ἀψάλωμος τὰ παραινεθέντα αὐτῷ ὑπὸ
[7, 7, 4]	ἔστεργεν αὐτοῦ τὴν μητέρα. τῇ	δ'	ἑβδόμῃ τῶν ἡμερῶν τελευτήσαντος τοῦ
[7, 14, 2]	αὐτὸς ὡς πατὴρ ἐπηγγέλλετο, τὴν	δ'	Ἑβραίων χώραν εὐδαίμονα καταστήσειν ἐπ'
[7, 9, 5]	ταῖς τοῦ πατρὸς παλλακαῖς. ταῦτα	δ'	ἐγένετο κατὰ τὴν Νάθα προφητείαν,
[7, 7, 1]	οὐ δυνάμενος αὐτῇ συνέρχεται. γενομένης	δ'	ἐγκύου τῆς γυναικὸς καὶ πεμψάσης
[7, 10, 5]	νίκην εὐαγγελίζεται καὶ κράτος. ἐρομένῳ	δ'	εἴ τι καὶ περὶ τοῦ
[7, 14, 5]	τὸν ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων: δίκαιον	δ'	εἶναι ταῦτα γινώσκειν ἅπαντας, εἰ
[7, 13, 2]	τρεῖς ἡμέρας τοῖς Ἑβραίοις. ὁ	δ'	εἰς ἀμήχανον ἐκλογὴν μεγάλων κακῶν
[7, 9, 2]	αὐτὸν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα: ἀφικνεῖται	δ'	εἰς αὐτὰ μετ' οὐ πολὺ
[7, 11, 4]	κατὰ ψυχὴν οἴκαδ' ὑπέστρεψε. παραγίνεται	δ'	εἰς Γάλγαλα Δαυίδης τοῦ λαοῦ
[7, 11, 5]	καὶ τὴν Ἰούδα φυλήν. ~(Ἀφικνοῦνται	δ'	εἰς Γάλγαλα πρὸς αὐτὸν οἱ
[7, 13, 4]	καὶ πάλιν εὐμενὲς γίνεται. συνέβη	δ'	εἰς ἐκεῖνον ἀγαγεῖν τὸν τόπον
[7, 9, 6]	μὲν Ἀχιτοφέλου γνώμην παραίτησαι, πέμψας	δ'	εἰς πᾶσαν τὴν χώραν τῶν
[7, 8, 5]	οἰκείων θεραπείας τυγχάνων. οὐκ ἐπιβέβλαπτο	δ'	εἰς τὸ κάλλος ὑπό τε
[7, 13, 3]	τοῖς ἀπολωλόσιν ἀρκεσθέντα παύσασθαι: ἀναβλέψας	δ'	εἰς τὸν ἀέρα ὁ βασιλεὺς
[7, 4, 2]	λαὸν οὕτως κατευωχήσας ἀπέπεμψεν, αὐτὸς	δ'	εἰς τὸν οἶκον τὸν> αὑτοῦ
[7, 8, 5]	σταθμὸν ἕλκουσαν σίκλους διακοσίους: οὗτοι	δ'	εἰσὶ πέντε μναῖ. διέτριψε μέντοι
[7, 3, 1]	κατοικούντων τὴν πόλιν Ἰεβουσαίων, γένος	δ'	εἰσὶν οὗτοι Χαναναίων, ἀποκλεισάντων αὐτῷ
[7, 14, 4]	τί ταῦτα πράττει προήχθη. συνεργοὺς	δ'	εἶχεν Ἀδωνίας τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον
[7, 1, 4]	γυναικὸς Ἀβιγαίας Δανίηλος, τῷ τρίτῳ	δ'	ἐκ τῆς Θολομαίου θυγατρὸς Μαχάμης
[7, 11, 1]	τοῦτον ἔσχε τὸν τρόπον. ~(Οἱ	δ'	ἐκ τῆς μάχης ἀναχωρήσαντες τῶν
[7, 7, 4]	βασιλεῖ προφητεύσας οἴκαδε ἐπανῆλθε. ~(Τῷ	δ'	ἐκ τῆς Οὐρία γυναικὸς γενομένῳ
[7, 5, 4]	Ἰωσάφατον υἱὸν Ἀχίλου κατέστησεν: ἀπέδειξε	δ'	ἐκ τῆς Φινεέσου οἰκίας τὸν
[7, 12, 1]	τίνος βούλονται τυχεῖν ἐπηρώτα. τῶν	δ'	ἐκ τοῦ γένους τοῦ Σαούλου
[7, 14, 6]	Δαυίδου τοῦ βασιλέως γνώμην: ἀναπηδήσαντες	δ'	ἐκ τοῦ συμποσίου ὅ τε
[7, 10, 2]	ἔτι φέρον ἐχώρει προσωτέρω, ὁ	δ'	ἐκ τῶν κλάδων αἰωρούμενος ἐκρατεῖτο
[7, 1, 3]	περιλειπόμενον ἐξαρπάσας υἱὸν αὐτοῦ, Ἰέβοσθος	δ'	ἐκαλεῖτο, διαβιβάζει πρὸς τοὺς πέραν
[7, 14, 9]	ἡγησάμην μνησθῆναι τῶν ὀνομάτων. ~(Ὡς	δ'	ἕκαστα τούτων κατὰ τὸν προειρημένον
[7, 9, 2]	μὴ μετακομιζομένης αὐτῆς ῥυσομένου. ἐνετείλατο	δ'	ἕκαστα τῶν γινομένων λάθρα διαγγέλλειν
[7, 14, 8]	καὶ ἑκατοντάρχοις καὶ ταξιάρχαις. εἶχεν	δ'	ἑκάστη τῶν μοιρῶν δισμυρίους καὶ
[7, 11, 7]	πόλει τυγχάνειν Ἀβελωχέᾳ λεγομένῃ. παραγενόμενος	δ'	ἐκεῖ καὶ τῇ στρατιᾷ περικαθίσας
[7, 1, 3]	τὴν Ἑλλήνων Παρεμβολὰς λεγομένην: ὥρμησε	δ'	ἐκεῖθεν Ἀβεννῆρος μετὰ στρατιᾶς ἐπιλέκτου
[7, 11, 7]	φιλεῖ ἐθαύμαζον ἠλέουν προιστάμενοι: βαστάσας	δ'	ἐκεῖθεν ὁ φύλαξ καὶ κομίσας
[7, 9, 5]	τὸν πάντα παραμεῖναι χρόνον. φήσαντος	δ'	ἐκείνου πρὸς αὐτόν, τί δήποτε
[7, 7, 2]	παύεται μὲν τῆς ὀργῆς, Ἰωάβῳ	δ'	ἐκέλευσεν ἀπελθόντα λέγειν ἀνθρώπινον εἶναι
[7, 1, 5]	καὶ τοὺς καιροὺς ὑποδραμεῖν, αὐτὸς	δ'	ἐλαττωθείη καὶ τῆς στρατηγίας ἀφεθείη,
[7, 8, 1]	πατρί: συγχωρήσειν γὰρ ἐκεῖνον. ταῦτα	δ'	ἔλεγε βουλομένη τὴν ὁρμὴν αὐτοῦ
[7, 8, 1]	ἐκ τῶν ἐκείνης χειρῶν. ἡ	δ'	ἐμβλέποντος τἀδελφοῦ φυράσασα τὸ ἄλευρον
[7, 2, 1]	ποινὴν μὲν αὐτῷ κολασθέντες, δίκην	δ'	ἐμοὶ τοῦ νομίσαντας ἡδέως ἕξειν
[7, 1, 4]	Γεθερσὰν τῆς Γαλαὰδ ἐπωνόμασε. τοῦ	δ'	ἐμφυλίου πολέμου συνεστῶτος καὶ συμπιπτόντων
[7, 5, 3]	αὐτὰς κατὰ κράτος διήρπασε. χρυσὸς	δ'	ἐν αὐταῖς εὑρέθη πάμπολυς καὶ
[7, 11, 7]	ἐξώρμησεν ἐπὶ τὸν Σαβαῖον. ἤδη	δ'	ἐν Γαβαών, κώμη δ' ἐστὶν
[7, 1, 4]	χρόνον τὰ ἐκείνου φρονοῦντες. ὕστερον	δ'	ἐν ἐγκλήματι γενόμενος Ἀβεννῆρος καὶ
[7, 12, 2]	μὲν ὕψος ἓξ πηχῶν, δακτύλους	δ'	ἐν ἑκατέρῳ τῶν βάσεων καὶ
[7, 4, 2]	διεκόσμησεν ὁ βασιλεὺς προαγόντων, αὐτοῦ	δ'	ἐν κινύρᾳ παίζοντος καὶ κροτοῦντος,
[7, 13, 4]	τὸ μὲν γένος Ἰεβουσαῖος, φίλος	δ'	ἐν τοῖς μάλιστα Δαυίδου: καὶ
[7, 14, 5]	ὑπὸ τοῦ πατρὸς βασιλέα, Σολόμωνι	δ'	ἐντετάλθαι περὶ τῆς ἀρχῆς, ἵνα
[7, 12, 1]	γὰρ ὑπὸ τοῦ κόπου. ἐπιφανεὶς	δ'	ἐξαίφνης Ἀβεσσαῖος ὁ Ἰωάβου ἀδελφὸς
[7, 10, 1]	μήτηρ ἀδελφαὶ ἦσαν Δαυίδου. ὡς	δ'	ἐξαριθμήσας τοὺς σὺν αὐτῷ Δαυίδης
[7, 5, 2]	Συρίας ἔξω Φοινίκης ἐβασίλευσε. πόλεμον	δ'	ἐξενέγκας πρὸς Δαυίδην τὸν βασιλέα
[7, 14, 9]	οὐδ' ἀλλοτρίῳ κρατοῦντι δουλεύειν, χαίρειν	δ'	ἐπ' ἀδελφῷ ταύτης τυχόντι τῆς
[7, 9, 4]	δεσπότην δίκην αὐτὸν εἰσπραξαμένῳ. πάντων	δ'	ἐπ' αὐτὸν ἠρεθισμένων ὑπ' ὀργῆς
[7, 14, 6]	δείπνου καὶ μηδενὸς γευομένου πάντων	δ'	ἐπ' ἐννοίας ὑπαρχόντων, εἰστρέχει πρὸς
[7, 1, 1]	καὶ σωτηρίας αἴτιος γεγενημένος. τοσαύτην	δ'	ἐπεδείξατο τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν
[7, 7, 3]	χρήσαιτο καὶ πρὸς θυγατέρα. ξένου	δ'	ἐπελθόντος τῷ πλουσίῳ τῶν μὲν
[7, 7, 1]	αὐτὸν πρὸς τὸν ἀρχιστράτηγον. κληθεὶς	δ'	ἐπὶ δεῖπνον ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[7, 9, 2]	εἰδότες μὲν τὴν ἐπιχείρησιν, ὡς	δ'	ἐπὶ θυσίαν μετεσταλμένοι: καὶ βασιλεὺς
[7, 9, 7]	συντόνως διώξουσι καταλήψεσθαι προύλεγεν. ὡς	δ'	ἐπὶ πολὺ διώξαντες οὐ κατέλαβον,
[7, 9, 5]	οἰκίαν ἡ βασιλεία μεταβέβηκε, μεμένηκε	δ'	ἐπὶ τῆς αὐτῆς υἱοῦ παραλαβόντος.
[7, 9, 2]	συνιδεῖν τὸ λυσιτελὲς ὀξύτατος. γενόμενος	δ'	ἐπὶ τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους
[7, 1, 3]	περὶ δυσμὰς ὄντος ἡλίου. ἀναβὰς	δ'	ἐπί τινα βουνόν, ὅς ἐστιν
[7, 9, 4]	διατρέχοντος καὶ πολλὰ κακηγοροῦντος: παραγενόμενος	δ'	ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον ἀνελάμβανε τοὺς
[7, 7, 3]	τὸν ἐξ αὐτῆς γεγενημένον. ταραχθέντος	δ'	ἐπὶ τούτοις τοῦ βασιλέως καὶ
[7, 9, 3]	ὧν εὐηργέτησεν αὐτοὺς Σαοῦλος. ἀγανακτήσας	δ'	ἐπὶ τούτῳ πάνθ' ὅσα τῷ
[7, 4, 2]	αὐτῷ τὴν κιβωτὸν τίθησιν: ἔμεινε	δ'	ἐπὶ τρεῖς ὅλους μῆνας αὐτόθι
[7, 12, 1]	ἀπέκτεινε δὲ τὸν πολέμιον. ἤνεγκε	δ'	ἐπὶ τῷ παρ' ὀλίγον κινδυνεῦσαι
[7, 14, 11]	τὴν βασιλείαν παραλαβόντος ἀπέλαυσαν. τῇ	δ'	ἐπιούσῃ θυσίας τῷ θεῷ παρέστησαν
[7, 1, 6]	ἐάσει τοῦτον ἡμῖν ἀνεκδίκητον: ἐγὼ	δ'	ἐπίστασθε, ὡς οὐδὲν Ἰώαβον καὶ
[7, 11, 2]	τοῦ θεοῦ κατασταθέντα βασιλεύειν; Δαυίδης	δ'	ἐπιστραφεὶς πρὸς αὐτόν, οὐ παύσεσθ'
[7, 8, 3]	αὐτοῦ φονεύσωσι μηδένα φοβηθέντες. ~(Ὡς	δ'	ἐποίησαν τὸ προσταχθὲν ἔκπληξις καὶ
[7, 1, 3]	πάρεξ τῆς Ἰούδα φυλῆς. βασίλειον	δ'	ἐποίησεν αὐτῷ τὴν κατὰ μὲν
[7, 11, 8]	σωματοφυλάκων καὶ τῶν ἑξακοσίων, Ἀδώραμον	δ'	ἐποίησεν ἐπὶ τῶν φόρων καὶ
[7, 3, 1]	αὐτὸν εἰσελθεῖν τοὺς ἀναπήρους, ταῦτα	δ'	ἔπραττον καταφρονοῦντες τῇ τῶν τειχῶν
[7, 4, 1]	σαλεύεσθαι μὴ πνέοντος ἀνέμου. ὡς	δ'	ἐσαλεύθη τὰ ἄλση καὶ ὃν
[7, 11, 7]	ἤδη δ' ἐν Γαβαών, κώμη	δ'	ἐστὶν αὕτη σταδίους ἀπέχουσα τεσσαράκοντα
[7, 8, 2]	ἐξιέναι θρεμμάτων εἰς Βελσεφών, πόλις	δ'	ἐστὶν αὕτη τῆς Ἐφράμου κληρουχίας,
[7, 4, 1]	αὐτοὺς ἄχρι πόλεως Γαζάρων, ἡ	δ'	ἐστὶν ὅρος αὐτῶν τῆς χώρας,
[7, 9, 2]	γινομένων λάθρα διαγγέλλειν αὐτῷ: πιστοὺς	δ'	ἔσχε πρὸς πάντα διακόνους παῖδας
[7, 7, 3]	πολλῶν καὶ μεγάλων κύριον, ῥυσαμένου	δ'	ἔτι πρὸ τούτων ἐκ τῶν
[7, 14, 10]	ἰδέας λίθου πολυτελοῦς: καὶ νῦν	δ'	ἔτι τῆς ἰδίας ἀπαρχὴν διακονίας
[7, 8, 1]	μυωπιζόμενος βιάζεται τὴν ἀδελφήν. μῖσος	δ'	εὐθέως μετὰ τὴν κορείαν εἰσέρχεται
[7, 8, 1]	ἐδεῖτο πέμψαι πρὸς αὐτόν: ὁ	δ'	εὐθὺς ἐκέλευσεν ἀχθῆναι. ἡκούσῃ δὲ
[7, 9, 7]	διαβάλλουσι πρὸς τὸν Ἀψάλωμον: ὁ	δ'	εὐθὺς ἔπεμψε τοὺς συλληψομένους. νοήσαντες
[7, 1, 6]	ποιεῖν προάγοντας τὴν κλίνην. αὐτὸς	δ'	ἐφείπετο μετὰ τῶν γεγηρακότων καὶ
[7, 10, 5]	τοῦ παιδὸς αὐτὸν ἀνέκρινεν. ὁ	δ'	ἐχθροῖς, εἶπε, τοῖς σοῖς οἷα
[7, 1, 3]	εἰς τὰς Παρεμβολὰς Ἰέβωσθον. τῇ	δ'	ἐχομένῃ τοὺς νεκροὺς ὁ Ἰώαβος
[7, 8, 1]	συνελθεῖν αὐτῷ πείθειν ἐπειρᾶτο. ἀνακραγοῦσα	δ'	ἡ παῖς ἀλλὰ μὴ σύ
[7, 12, 3]	οὐκέτι τοῖς Ἰσραηλίταις ἐπολέμησαν. ~(Ἀπηλλαγμένος	δ'	ἤδη πολέμων ὁ Δαυίδης καὶ
[7, 8, 2]	τῆς ἁμαρτίας ἐπιτήδειον παρεφύλαττεν. ἔτος	δ'	ἤδη τοῖς περὶ τὴν ἀδελφὴν
[7, 11, 8]	καὶ τὴν στρατιὰν ἀπάξειν. ὡς	δ'	ἤκουσεν ἡ γυνὴ τὰ παρὰ
[7, 9, 1]	αὐτὸν ἦσαν πεντήκοντα: καθ' ἑκάστην	δ'	ἡμέραν ὄρθριος πρὸς τὰ βασίλεια
[7, 6, 1]	τῶν Ἀμμανιτῶν βασιλέως Ναάσου, φίλος	δ'	ἦν οὗτος αὐτῷ, καὶ διαδεξαμένου
[7, 8, 1]	τινὶ συγγενεῖ καὶ φίλῳ: συνετὸς	δ'	ἦν οὗτος ἐν τοῖς μάλιστα
[7, 6, 2]	μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινεν Ἰώαβος, ἅπαντας	δ'	ἠνάγκασεν εἰς φυγὴν τραπῆναι. τοῦτο
[7, 11, 8]	τῶν ὁπλιτῶν τὸν Ἰώαβον. προσελθόντος	δ'	ἤρξατο λέγειν, ὡς ὁ θεὸς
[7, 14, 6]	γῆν καὶ τὸν ἀέρα. ~(Ὡς	δ'	ᾔσθοντο τῆς βοῆς Ἀδωνίας τε
[7, 10, 2]	καὶ πάσῃ προθυμίᾳ χρωμένων, τῶν	δ'	ἵνα μὴ ταύτην Ἀψάλωμος ἀφαιρεθῇ
[7, 5, 1]	αὐτοῦ διέφθειρεν ὡσεὶ δισμυρίους, τῶν	δ'	ἱπποτῶν ὡς πεντακισχιλίους. ἔλαβε δὲ
[7, 13, 4]	τοῦ παιδός, ὡς προειρήκαμεν. ὁρῶν	δ'	ὁ βασιλεὺς Δαυίδης τῆς εὐχῆς
[7, 4, 2]	ἐπέτρεψαν μετὰ τῶν βοῶν. προῆγε	δ'	ὁ βασιλεὺς καὶ πᾶν σὺν
[7, 4, 4]	τούτων κατὰ χώραν δηλώσομεν. ~(Ὁρῶν	δ'	ὁ βασιλεὺς κατὰ πᾶσαν αὐτῷ
[7, 9, 2]	Σαδώκου Ἰωνάθην δὲ Ἀβιαθάρου. Ἔθις	δ'	ὁ Γιτταῖος συνεξώρμησεν αὐτῷ βιασάμενος
[7, 4, 2]	ἐτελεύτησεν Ὀζᾶ διακοπὴ καλεῖται. δείσας	δ'	ὁ Δαυίδης καὶ λογισάμενος, μὴ
[7, 8, 5]	πατρὸς ἐν ὀργῇ μένοντος. πεισθεὶς	δ'	ὁ Ἰώαβος καὶ τὴν ἀνάγκην
[7, 5, 5]	ἐτρέφετο, μεταπέμπεται πρὸς αὑτόν. ἐλθὼν	δ'	ὁ Μεμφίβοσθος πρὸς τὸν βασιλέα
[7, 9, 6]	σπουδὴν ἐπιδείξασθαι καὶ προθυμίαν. ἂν	δ'	ὁ πατὴρ αὑτὸν εἰς πολιορκίαν
[7, 6, 3]	ὀκτὼ καὶ ἱππέων μυρίους. γνοὺς	δ'	ὁ τῶν Ἑβραίων βασιλεὺς πάλιν
[7, 12, 1]	φεισάμενος τοῦ Ἰωνάθου παιδός. παραλαβόντες	δ'	οἱ Γαβαωνῖται τοὺς ἄνδρας ὡς
[7, 12, 4]	οἱ περὶ αὐτὸν ἀνδρεῖοι: τούτων	δ'	οἱ διασημότατοι καὶ λαμπροὶ τὰς
[7, 4, 1]	δὲ ὁμομήτριος Ἀψαλώμῳ ἦν. ~(Γνόντες	δ'	οἱ Παλαιστῖνοι τὸν Δαυίδην βασιλέα
[7, 8, 3]	προσιόντων τινῶν αὐτοὺς ἐπέστρεψεν: ἦσαν	δ'	οἱ τοῦ βασιλέως παῖδες οἱ
[7, 1, 4]	ἐπειδὴ μὴ ἀντικρούοντας ἑώρα, προστιθεμένους	δ'	οἷς ἐβούλετο, παραλαβὼν ὡς εἴκοσι
[7, 12, 2]	τε αὐτῶν ἀπέθανον μαχόμενοι. διαλιπόντες	δ'	ὀλίγον χρόνον ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς τῇ
[7, 12, 4]	τινα λάκκον ὀλισθὼν ἐνέπεσε: στενοῦ	δ'	ὄντος τοῦ στομίου δῆλον ἦν
[7, 9, 6]	δοκεῖ περὶ αὐτῆς ἐπυνθάνετο. συνιδὼν	δ'	ὅτι γενομένων ὧν Ἀχιτόφελος συνεβούλευσε
[7, 11, 2]	τιμωρίαν ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενον, λογίσασθαι	δ'	ὅτι καὶ μετανοήσας ἐφ' οἷς
[7, 1, 4]	χειροτονήσαντα πάντων Ἑβραίων βασιλέα, προειπεῖν	δ'	ὅτι Παλαιστίνους ἐκεῖνος αὐτὸς τιμωρήσεται
[7, 14, 2]	αἵματι καὶ πολέμοις πεφυραμένον, προείποι	δ'	ὅτι Σολόμων οἰκοδομήσει αὐτῷ παῖς
[7, 11, 1]	ῥυσάμενος αὐτοὺς πολέμων παρέσχε, μεμφόμενοι	δ'	ὅτι τῆς βασιλείας αὐτὸν ἐκβαλόντες
[7, 1, 2]	λαὸς ἀποδείκνυσιν αὐτὸν βασιλέα. ἀκούσας	δ'	ὅτι τὸν Σαοῦλον καὶ τοὺς
[7, 12, 4]	τοὺς μὲν αὐτῶν κατέβαλε τοὺς	δ'	οὐ καρτερήσαντας αὐτοῦ τὴν ἰσχὺν
[7, 13, 3]	φθορὰν ἔπεμψε τοῖς Ἑβραίοις. ἀπέθνησκον	δ'	οὐ μονοτρόπως οὐδ' ὥστε ῥᾴδιον
[7, 8, 1]	πρὸς τὸ παρὸν διαφυγεῖν. ὁ	δ'	οὐ πείθεται, τῷ δὲ ἔρωτι
[7, 2, 1]	ὠδύνησεν ὁ Ἀβεννήρου θάνατος. ἐπεβίω	δ'	οὐδ' αὐτὸς πολὺν χρόνον, ἀλλ'
[7, 9, 7]	σπουδῆς ταῦτα Δαυίδῃ σημαίνειν. οἱ	δ'	οὐδὲν εἰς ἀναβολὰς καὶ μέλλησιν
[7, 9, 5]	τῷ πατρί σου παρεσχημένον. ἀγανακτεῖν	δ'	οὐδὲν προσῆκε τοῖς παροῦσιν: οὐ
[7, 9, 4]	οὗτος ἐφ' ἡμᾶς ἀπενοήθη. θαυμαστὸν	δ'	οὐδὲν ὑπὸ τούτου με ταῦτα
[7, 4, 3]	δούλοις καὶ ἐν> θεραπαινίσιν. ὁ	δ'	οὐκ αἰδεῖσθαι ταῦτα ποιήσας εἰς
[7, 10, 5]	ἐπὶ τοῖς κακοῖς κολαζόντων. σὺ	δ'	οὐκ αἰσχύνῃ ταῦτα ποιῶν ἐπὶ
[7, 13, 1]	πάντα τὸν ὄχλον ἐξαριθμῆσαι. τοῦ	δ'	οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι φήσαντος τοῦτο
[7, 1, 5]	οἰκονομίας τῶν κατασκευαζομένων ἀπελθεῖν. ὡς	δ'	οὐκ ἔπειθε τὸν Δαυίδην τούτοις
[7, 11, 6]	τὰ ἐπιτήδεια τοὺς ἐπιμελομένους, αὐτὸς	δ'	οὐκέτ' ἐπλησίαζεν αὐταῖς. ἀποδείκνυσι δὲ
[7, 11, 7]	καὶ πολλοὺς ἱδρῶτας παρασκευάσῃ. ~(Ἰώαβος	δ'	οὐκέτι μέλλειν ἔκρινεν, ἀλλὰ τόν
[7, 7, 4]	ἡγούμενος τούτοις εὐμενῆ καταστήσειν, ἀποθανόντος	δ'	οὐκέτι χρείαν εἶναι λύπης ματαίας.
[7, 7, 1]	ἀλλὰ μὴ προσαγανακτεῖν ἠξίου. τοῦ	δ'	Οὐρία προθύμως ὑποστάντος τὸ ἔργον,
[7, 7, 1]	καθὼς Ἰώαβος αὐτοῖς προεῖπεν: αἰσχυνθεὶς	δ'	Οὐρίας φυγεῖν καὶ τὴν τάξιν
[7, 5, 5]	καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, ἦσαν	δ'	οὗτοι πεντεκαίδεκα, καὶ τοὺς οἰκέτας
[7, 8, 1]	δεινῇ περιβαλὼν σαυτὸν αἰσχύνῃ: παῦσαι	δ'	οὕτως ἀδίκου καὶ μιαρᾶς ἐπιθυμίας,
[7, 11, 8]	τὸν θεὸν αὐτῷ διαμένειν, αὐτὸς	δ'	οὕτως ἔχειν εἶπεν, ὡς μηδένα
[7, 2, 1]	τῆς βασιλείας ἀνταγωνιστὴν ἀνῃρηκότας. ὁ	δ'	οὐχ ὡς ἤλπιζον οὕτως αὐτῶν
[7, 12, 1]	ἄνδρας ὡς ἐβούλοντο ἐκόλασαν. ἤρξατο	δ'	ὕειν παραχρῆμα ὁ θεὸς καὶ
[7, 5, 5]	αὐτὸς ἔτυχε παρὰ Ἰωνάθου. φήσαντος	δ'	υἱὸν αὐτοῦ περιλείπεσθαι Μεμφίβοσθον ὄνομα
[7, 11, 4]	σὲ μέν, εἶπεν, ἀπολύω, τὸν	δ'	υἱὸν Ἀχίμανον ἄφες μοι: πάντων
[7, 11, 5]	λαὸς ἕνδεκα μοίρας ἔχει, μίαν	δ'	ὑμεῖς, καὶ πρεσβύτεροι ἐσμέν, καὶ
[7, 7, 3]	δικαίως καὶ νομίμως ἠγάγετο, καταφρονηθέντος	δ'	ὑπ' αὐτοῦ καὶ ἀσεβηθέντος, ὃς
[7, 7, 3]	πρὸς τούτῳ θανάτῳ κολασθῆναι. Νάθας	δ'	ὑποτυχὼν αὐτὸν ἔλεγεν ἐκεῖνον εἶναι
[7, 2, 1]	τοῦ δὲ πρώτου τάγματος, λογισάμενοι	δ'	ὡς ἂν ἀποκτείνωσι τὸν Ἰέβωσθον
[7, 8, 3]	πεφονεῦσθαι τῷ πατρὶ προσήγγειλεν. ὁ	δ'	ὡς ἐπὶ παισὶν ὁμοῦ τοσούτοις
[7, 1, 5]	μὴ διεμνημόνευσε παρόντος εἰπεῖν. Ἀβεννῆρος	δ'	ὡς ἤκουσε τὰ παρὰ τῶν
[7, 8, 2]	πρὸς αὐτὸν ἐφ' ἑστίασιν. παραιτησαμένου	δ'	ὡς μὴ βαρὺς αὐτῷ γένοιτο,
[7, 1, 3]	διώξεως ἀφελέσθαι τὴν πανοπλίαν, πάλιν	δ'	ὡς οὐκ ἔπειθε τοῦτο ποιεῖν
[7, 5, 2]	δυνάμεως ἧκεν ἰσχυρᾶς συμμαχήσων: ἀπήλλαξε	δ'	ὡς προσεδόκα συμβαλὼν πρὸς τῷ
[7, 8, 3]	ἀπολωλότας. ἦν δὲ παρὰ πάντων	δάκρυα	καὶ στόνος, τῶν μὲν ὡς
[7, 1, 6]	ὄντων κοπτόμενός τε καὶ τοῖς	δακρύοις	ἐνδεικνύμενος τό τε εὔνουν τὸ
[7, 9, 2]	ποσὶ καὶ πάντων σὺν αὐτῷ	δακρυόντων,	ἀγγέλλεται καὶ ὁ Ἀχιτόφελος συνὼν
[7, 7, 3]	καὶ συσχεθέντος ἱκανῶς καὶ μετὰ	δακρύων	καὶ λύπης ἀσεβῆσαι λέγοντος, ἦν
[7, 7, 2]	λύπης καὶ τῶν ἐπ' Οὐρίᾳ	δακρύων	ὁ βασιλεὺς εὐθὺς ἄγεται γυναῖκα,
[7, 9, 2]	τὴν πόλιν καὶ μετὰ πολλῶν	δακρύων	ὡς ἂν βασιλείας ἐκπεσὼν ηὔχετο
[7, 12, 3]	νάβλα δώδεκα φθόγγους ἔχουσα τοῖς	δακτύλοις	κρούεται, κύμβαλά τε ἦν πλατέα
[7, 12, 2]	τὸ μὲν ὕψος ἓξ πηχῶν,	δακτύλους	δ' ἐν ἑκατέρῳ τῶν βάσεων
[7, 5, 3]	ἐροῦμεν. ~(Δαυίδης δὲ στρατευσάμενος ἐπὶ	Δαμασκὸν	καὶ τὴν ἄλλην Συρίαν πᾶσαν
[7, 5, 2]	αὑτῷ φυλαχθῆναι. ~(Ἀκούσας δὲ ὁ	Δαμασκοῦ	καὶ Σύρων βασιλεὺς Ἄδαδος, ὅτι
[7, 5, 2]	τις Ἄδαδος ὄνομα πλεῖον ἰσχύσας	Δαμασκοῦ	τε καὶ τῆς ἄλλης Συρίας
[7, 1, 4]	δὲ δεύτερος ἐκ γυναικὸς Ἀβιγαίας	Δανίηλος,	τῷ τρίτῳ δ' ἐκ τῆς
[7, 2, 2]	ἀναρίθμητος οὖσα. ἐκ δὲ τῆς	Δανίτιδος	φυλῆς ἐκλεκτοὶ δισμύριοι ἑπτακισχίλιοι ἑξακόσιοι.
[7, 13, 3]	τῷ κάμνειν εἰς τὸ παντελὲς	δαπανωμένων:	οἱ δ' αἰφνίδιον σκότους αὐτοῖς
[7, 9, 7]	κρίναντες ἄριστα εἶναι ἠπείγοντο συμβαλεῖν	Δαυίδῃ.	γενομένους δ' αὐτοὺς ἀπὸ σταδίων
[7, 9, 4]	ὁ μὲν Σιβᾶς περιχαρὴς ἦν.	~(Δαυίδῃ	δὲ γενομένῳ κατὰ Χώρανον τόπον
[7, 1, 4]	ἔχοντας ἑτοίμως ἀποστῆναι μὲν Ἰεβώσθου	Δαυίδῃ	δὲ προσθέσθαι ταύτης ἀποστρέψειε τῆς
[7, 9, 8]	ἢ παρασχεῖν αὑτὸν εἰς κόλασιν	Δαυίδῃ,	καθ' οὗ πάντα συνέπραττεν Ἀψαλώμῳ.
[7, 4, 1]	μάχαις τριπλάσιος στρατὸς ἐπῆλθε τῷ	Δαυίδῃ	καὶ εἰς ταὐτὸ χωρίον ἐστρατοπεδεύσατο.
[7, 9, 2]	στρατηγήσας. ὡς δ' ἀπηγγέλη ταῦτα	Δαυίδῃ	καὶ παρ' ἐλπίδας αὐτῷ τὰ
[7, 9, 7]	παραινεθέντα πράττειν, ἐκέλευσε μηνύειν πέμψαντας	Δαυίδῃ	καὶ φανερὰ ποιεῖν τὰ συμβεβουλευμένα
[7, 11, 1]	ταῦτα μὲν οὖν συνεχέστερον ἀπηγγέλλετο	Δαυίδῃ:	κἀκεῖνος οὐδὲν ἧττον ἔπεμψε πρὸς
[7, 9, 2]	καὶ ὁ μὲν πεισθεὶς τῷ	Δαυίδῃ,	καταλιπὼν αὐτὸν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα:
[7, 4, 3]	ποιησάμενος λόγον. ἡ Μιχάλη αὕτη	Δαυίδῃ	μὲν συνοικοῦσα παῖδας οὐκ ἐποιήσατο,
[7, 10, 4]	τὸν Χουσὶν φθάνει. καθεζομένῳ δὲ	Δαυίδῃ	μεταξὺ τῶν πυλῶν καὶ περιμένοντι,
[7, 10, 4]	αὐτοῦ τὴν νίκην ἐπιτρέψαι πορευθέντι	Δαυίδῃ	μηνῦσαι, καὶ ὅτι τῆς παρὰ
[7, 7, 4]	τῆς Οὐρία γυναικὸς γενομένῳ παιδὶ	Δαυίδῃ	νόσον ἐνσκήπτει χαλεπὴν τὸ θεῖον,
[7, 13, 2]	~(Τῶν δὲ προφητῶν δηλωσάντων τῷ	Δαυίδῃ,	ὅτι δι' ὀργῆς ἐστιν ὁ
[7, 6, 3]	τοῦ τέλους τῆς μάχης αὑτοὺς	Δαυίδῃ	παρέδοσαν καὶ δῶρα ἔπεμψαν αὐτῷ.
[7, 14, 11]	γῆν προσεκύνησαν, εὐχαρίστησαν δὲ καὶ	Δαυίδῃ	περὶ πάντων ὧν αὐτοῦ τὴν
[7, 9, 3]	καὶ Ἀψάλωμος. ~(Ὀλίγον δὲ τῷ	Δαυίδῃ	προελθόντι Σιβᾶς ὁ τοῦ Μεμφιβόσθου
[7, 7, 1]	Ἀραβαθὰ ἐπολιόρκει. ~(Συνέπεσε δὲ καὶ	Δαυίδῃ	πταῖσμα δεινὸν ὄντι φύσει δικαίῳ
[7, 9, 7]	Ἀψαλώμου προσέταξαν μετὰ σπουδῆς ταῦτα	Δαυίδῃ	σημαίνειν. οἱ δ' οὐδὲν εἰς
[7, 9, 5]	τὴν Νάθα προφητείαν, ἣν τῷ	Δαυίδῃ	σημαίνων τὴν ἐκ τοῦ παιδὸς
[7, 4, 2]	καὶ ταύτης τῆς μάχης ἔδοξε	Δαυίδῃ	συμβουλευσαμένῳ μετὰ τῶν γερόντων καὶ
[7, 11, 1]	αὐτοῦ μὴ πείθει τὸ πλῆθος	Δαυίδῃ	τὴν βασιλείαν ἀποδοῦναι: προσδοκᾶν δὲ
[7, 2, 1]	καὶ τὴν κεφαλὴν ἐπιδείξαντες τῷ	Δαυίδῃ	τὴν Ἰεβώσθου συνίστων αὑτοὺς ὡς
[7, 1, 4]	τοῦτον τὸν καιρὸν καὶ παῖδες	Δαυίδῃ	τὸν ἀριθμὸν ἓξ ἐκ γυναικῶν
[7, 4, 4]	φανέντος καὶ φράσαι κελεύσαντος τῷ	Δαυίδῃ,	ὡς τὴν μὲν προαίρεσιν αὐτοῦ
[7, 12, 2]	ὁ Χετταῖος εἷς τῶν περὶ	Δαυίδην	ἀνδρειοτάτων: ἀπέκτεινε γὰρ πολλοὺς τῶν
[7, 2, 2]	χωρὶς ἡ Ἰούδα φυλὴ τὸν	Δαυίδην	ἀπέδειξε βασιλέα. ἐκ δὲ τῆς
[7, 10, 4]	ἐπέτρεψεν αὐτῷ τὴν πρὸς τὸν	Δαυίδην	ἄφιξιν. καὶ τὴν ἐπιτομωτέραν ἐκβαλὼν
[7, 4, 1]	~(Γνόντες δ' οἱ Παλαιστῖνοι τὸν	Δαυίδην	βασιλέα ὑπὸ τῶν Ἑβραίων ἀποδεδειγμένον
[7, 10, 4]	γνωρίσαι δυνάμενος εἶπε πρὸς τὸν	Δαυίδην	βλέπειν τινὰ παραγινόμενον πρὸς αὐτόν.
[7, 1, 6]	ἑώρα. πρὸς τούτοις οὖν μάλιστα	Δαυίδην	γλίχεσθαι δόξης ἀγαθῆς ποιούμενον πρόνοιαν
[7, 9, 8]	ἐστιν οὐκ εἰς μακρὰν ἀπολούμενος:	Δαυίδην	δὲ κρατήσειν ἔλεγεν καὶ> ἐπανήξειν
[7, 2, 2]	λαοῦ τῶν Ἑβραίων πρῶτοι πρὸς	Δαυίδην	εἰς Γιβρῶνα οἵ τε χιλίαρχοι
[7, 1, 3]	ἐν τῷ πατρῴῳ μνήματι πρὸς	Δαυίδην	εἰς Γιβρῶνα παρεγένοντο. ἤρξατο μὲν
[7, 2, 2]	καὶ μιᾷ γνώμῃ βασιλεύειν τὸν	Δαυίδην	ἐκύρωσαν. ἐπὶ δὲ τρεῖς ἡμέρας
[7, 9, 7]	περὶ τὴν ὁδοιπορίαν ἧκον πρὸς	Δαυίδην	καὶ πάντ' ἀκριβῶς ἐδήλωσαν τὰ
[7, 6, 1]	λέγοντες κατασκόπους πεπομφέναι τῆς χώρας	Δαυίδην	καὶ τῆς αὑτῶν δυνάμεως ἐπὶ
[7, 11, 6]	βασιλέα, καὶ πάντες ἠκολούθησαν ἐκείνῳ	Δαυίδην	καταλιπόντες: μόνη δ' αὐτῷ παρέμεινεν
[7, 1, 3]	ὤργιστο γὰρ αὐτοῖς βασιλέα τὸν	Δαυίδην	κεχειροτονηκόσιν. ἀπήντησε δ' αὐτῷ πεμφθεὶς
[7, 1, 4]	καὶ πέμψας εἰς Γιβρῶνα παρὰ	Δαυίδην	λαβεῖν ὅρκους τε καὶ πίστεις
[7, 10, 2]	ὑπὲρ τοῦ τὴν βασιλείαν ἀπολαβεῖν	Δαυίδην	παρακινδυνευόντων καὶ πάσῃ προθυμίᾳ χρωμένων,
[7, 11, 1]	ὑπ' αὐτῶν ἡγεμόνος οὐ παρακαλοῦσι	Δαυίδην	παύσασθαι μὲν τῆς ὀργῆς, εὐνοικῶς
[7, 1, 4]	ἠπείλησε μὲν τὴν βασιλείαν εἰς	Δαυίδην	περιστήσειν, ἐπιδείξειν δὲ ὡς οὐχὶ
[7, 11, 1]	τὴν φυλὴν παραχρῆμα πέμψαι πρὸς	Δαυίδην	πρέσβεις παρακαλοῦντας εἰς τὴν ἰδίαν
[7, 5, 4]	δείσας περὶ αὑτῷ καὶ τὸν	Δαυίδην	πρὶν ἐπ' αὐτὸν ἔλθοι φιλίᾳ
[7, 2, 2]	τὸ πλῆθος εἰς Γιβρῶνα πρὸς	Δαυίδην	συνῆλθε μετὰ πολλῆς παρασκευῆς σιτίων
[7, 2, 2]	ἡ φυλὴ μόνη πᾶσα πρὸς	Δαυίδην	συνῆλθεν: οὗτοι πάντες τὸν αὐτὸν
[7, 9, 7]	εἶχον, ὅπως διακομίσωσι πρὸς τὸν	Δαυίδην	τὰ πραττόμενα: πέμψαντες οὖν πιστὴν
[7, 5, 2]	ἐβασίλευσε. πόλεμον δ' ἐξενέγκας πρὸς	Δαυίδην	τὸν βασιλέα τῆς Ἰουδαίας καὶ
[7, 1, 4]	εἴκοσι τῶν ἑταίρων ἧκε πρὸς	Δαυίδην	τοὺς ὅρκους παρ' αὐτοῦ ληψόμενος
[7, 1, 5]	ὡς δ' οὐκ ἔπειθε τὸν	Δαυίδην	τούτοις οὐδὲ παροξυνόμενον ἑώρα, τρέπεται
[7, 7, 3]	ἀλλὰ δι' ὀργῆς ἔχων τὸν	Δαυίδην	τῷ προφήτῃ Νάθᾳ φανεὶς κατὰ
[7, 11, 1]	αὐτοῖς ἄλλας φυλὰς πρὸ ἐκείνης	Δαυίδην	χειροτονῆσαι βασιλέα, καὶ ταῦθ' ὑμῶν
[7, 1, 4]	θεὸν διὰ Σαμουήλου τοῦ προφήτου	Δαυίδην	χειροτονήσαντα πάντων Ἑβραίων βασιλέα, προειπεῖν
[7, 9, 4]	Ἀβεσσαίου διαχρήσασθαι βουλομένου τὸν Σαμούιν	Δαυίδης	αὐτὸν τῆς ὀργῆς ἐπέσχε, μὴ
[7, 3, 2]	ἐδυνήθησαν οἱ Ἰσραηλῖται, μέχρις ὁ	Δαυίδης	αὐτοὺς ἐξεπολιόρκησεν, ἔτη πεντακόσια καὶ
[7, 13, 1]	ἀρετὰς ὑπῆρχον. ~(Ὁ δὲ βασιλεὺς	Δαυίδης	βουλόμενος γνῶναι πόσαι μυριάδες εἰσὶ
[7, 1, 6]	τούτων ἐν βραχέσιν ἀρκεῖ δεδηλῶσθαι.	~(Δαυίδης	δ' ἀκούσας ἀνῃρημένον τὸν Ἀβεννῆρον
[7, 13, 4]	ἐκεῖ τῷ θεῷ θυσίαν ἐπιτελέσαι.	Δαυίδης	δ' ἀκούσας οὐκ ἠμέλησεν, ἀλλ'
[7, 11, 2]	ὑπὸ τοῦ θεοῦ κατασταθέντα βασιλεύειν;	Δαυίδης	δ' ἐπιστραφεὶς πρὸς αὐτόν, οὐ
[7, 1, 1]	τὸν Σαούλου νεκρὸν κομίσειεν αὐτῷ.	Δαυίδης	δὲ μηκέτ' ἀπιστεῖν ἔχων ἀλλ'
[7, 5, 4]	χρύσεα καὶ ἀργύρεα καὶ χάλκεα.	Δαυίδης	δὲ ποιησάμενος τὴν συμμαχίαν πρὸς
[7, 5, 3]	περὶ οὗ κατὰ χώραν ἐροῦμεν.	~(Δαυίδης	δὲ στρατευσάμενος ἐπὶ Δαμασκὸν καὶ
[7, 3, 2]	οἳ κατεσκεύασαν βασίλειον ἐν Ἱεροσολύμοις.	Δαυίδης	δὲ τήν τε ἄνω πόλιν
[7, 9, 8]	ἐκήδευσαν οἱ προσήκοντες. ὁ δὲ	Δαυίδης	διαβὰς τὸν Ἰόρδανον, καθὼς προειρήκαμεν,
[7, 4, 2]	τιθέασιν ὑπὸ τὴν σκηνήν, ἣν	Δαυίδης	ἔπηξεν αὐτῇ, καὶ θυσίας τελείας
[7, 14, 7]	τοῦτο συμφέρον ἠξίου. ~(Βουλόμενος δὲ	Δαυίδης	ἐπὶ παντὸς τοῦ λαοῦ ἀποδεῖξαι
[7, 5, 5]	πρόσωπον προσεκύνησεν αὐτόν. ὁ δὲ	Δαυίδης	θαρρεῖν τε προυτρέπετο καὶ τὰ
[7, 12, 3]	~(Ἀπηλλαγμένος δ' ἤδη πολέμων ὁ	Δαυίδης	καὶ κινδύνων καὶ βαθείας ἀπολαύων
[7, 4, 2]	διακοπὴ καλεῖται. δείσας δ' ὁ	Δαυίδης	καὶ λογισάμενος, μὴ ταὐτὸ πάθῃ
[7, 3, 3]	γυναῖκας πρὸς ταῖς οὔσαις αὐτῷ	Δαυίδης	καὶ παλλακὰς ἔσχεν. ἐποιήσατο δὲ
[7, 4, 4]	μαθὼν ταῦτα παρὰ τοῦ προφήτου	Δαυίδης	καὶ περιχαρὴς γενόμενος ἐπὶ τῷ
[7, 10, 5]	τὸν βασιλέα: μετασχηματίσας γὰρ ἑαυτὸν	Δαυίδης	καὶ ποιήσας ἐπιτήδειον εἰς τὴν
[7, 11, 1]	πόλεις ὑπομιμνήσκοντες αὑτοὺς ὧν εὐηργέτησε	Δαυίδης	καὶ τῆς ἐλευθερίας, ἣν ἐκ
[7, 14, 2]	μὲν πρὸς τοὺς ἡγεμόνας ὁ	Δαυίδης	καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ διελέχθη.
[7, 15, 1]	~(Μετ' ὀλίγον δὲ χρόνον ὁ	Δαυίδης	καταπεσὼν εἰς νόσον ὑπὸ γήρως
[7, 14, 7]	θεοῦ ᾄδοντας τοῖς ὀργάνοις οἷς	Δαυίδης	κατεσκεύασε, καθὼς προειρήκαμεν. διεμέρισε δ'
[7, 12, 4]	ἡ τῶν Παλαιστίνων δύναμις πολεμῆσαι,	Δαυίδης	μὲν ἐπὶ τὴν ἀκρόπολιν ἀνῆλθεν,
[7, 2, 2]	καὶ κατευωχηθέντος ἐν Γιβρῶνι, ὁ	Δαυίδης	μετὰ πάντων ἐκεῖθεν ἄρας ἧκεν
[7, 10, 1]	δ' ἐξαριθμήσας τοὺς σὺν αὐτῷ	Δαυίδης	περὶ τετρακισχιλίους εὗρεν ὄντας, οὐκ
[7, 10, 4]	ἀρχιερέως προστρέχειν ἐσήμαινεν. ὁ δὲ	Δαυίδης	περιχαρὴς γενόμενος ἀγαθῶν ἄγγελον τοῦτον
[7, 7, 5]	αὐτὸν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς διαπαντὸς	Δαυίδης.	πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα σκῦλα
[7, 11, 4]	παρεσχημένον ἐν ταῖς Παρεμβολαῖς αὐτῷ	Δαυίδης	προπέμψαντα μέχρι τοῦ Ἰορδάνου παρεκάλει
[7, 6, 1]	βασιλείαν Ἀννὼν τοῦ παιδός, πέμψας	Δαυίδης	πρὸς αὐτὸν παρεμυθήσατο πρᾴως τε
[7, 9, 6]	γενομένων ὧν Ἀχιτόφελος συνεβούλευσε κινδυνεύσει	Δαυίδης	συλληφθεὶς ἀποθανεῖν, γνώμην εἰσφέρειν ἐναντίαν
[7, 1, 4]	Ἰεβώσθου συμπράξαντος: ἐγεγράφει γὰρ αὐτῷ	Δαυίδης	τὴν γυναῖκα δικαίως ἀπολαβεῖν: συγκαλέσας
[7, 14, 11]	τε ὁ λαὸς ἅπας καὶ	Δαυίδης	τὴν σπουδὴν καὶ τὴν φιλοτιμίαν
[7, 13, 4]	προειρήκαμεν. ὁρῶν δ' ὁ βασιλεὺς	Δαυίδης	τῆς εὐχῆς αὐτοῦ τὸν θεὸν
[7, 12, 4]	σταδίους Ἱεροσολύμων ἀπεχούσης εἴκοσιν, ὁ	Δαυίδης	τοῖς ἑταίροις καλὸν ὕδωρ, εἶπεν,
[7, 8, 2]	~(Γνοὺς δὲ τοῦθ' ὁ πατὴρ	Δαυίδης	τοῖς μὲν πεπραγμένοις ἤχθετο, φιλῶν
[7, 5, 2]	Σύρων βασιλεὺς Ἄδαδος, ὅτι πολεμεῖ	Δαυίδης	τὸν Ἀρτάζαρον, φίλος ὢν αὐτῷ
[7, 12, 1]	τῆς χώρας λιμῷ φθειρομένης ἱκέτευε	Δαυίδης	τὸν θεὸν ἐλεῆσαι τὸν λαὸν
[7, 11, 4]	ὑπέστρεψε. παραγίνεται δ' εἰς Γάλγαλα	Δαυίδης	τοῦ λαοῦ παντὸς ἤδη τὸ
[7, 1, 1]	μάχην καθ' ἣν ἡμέραν καὶ	Δαυίδης	τοὺς Ἀμαληκίτας νικήσας εἰς Σίκελλαν
[7, 3, 2]	τειχῶν κατέστησεν Ἰώαβον. πρῶτος οὖν	Δαυίδης	τοὺς Ἰεβουσαίους ἐξ Ἱεροσολύμων ἐκβαλὼν
[7, 6, 2]	τὴν τῶν Ἀμμανιτῶν δύναμιν ὁ	Δαυίδης,	τῷ δὲ θεῷ πεποιθὼς καὶ
[7, 9, 6]	μετακαλεῖται καὶ τὸν Χουσὶν τὸν	Δαυίδου	ἀρχίφιλον: οὕτως γὰρ αὐτὸν ἐκεῖνος
[7, 9, 2]	Γιτταῖος συνεξώρμησεν αὐτῷ βιασάμενος τὴν	Δαυίδου	βούλησιν, μένειν γὰρ αὐτὸν ἀνέπειθε,
[7, 1, 3]	τριακόσιοι καὶ ἑξήκοντα, τῶν δὲ	Δαυίδου	δέκα πρὸς τοῖς ἐννέα καὶ
[7, 3, 3]	ἐν τῇ Ἱεροσολύμων πολιορκίᾳ ὑπὸ	Δαυίδου	διὰ τὴν πρὸς τοὺς Ἑβραίους
[7, 13, 4]	φίλος δ' ἐν τοῖς μάλιστα	Δαυίδου:	καὶ διὰ τοῦτ' αὐτὸν οὐδὲν
[7, 1, 3]	ἄχρι πολλοῦ, τῶν μὲν μετὰ	Δαυίδου	κρειττόνων ἀεὶ γινομένων καὶ πλεῖον
[7, 9, 6]	τότε τὴν βασιλείαν ἔσεσθαι φήσαντος	Δαυίδου	μηκέτι ζῶντος, ἀρεσθεὶς τῇ γνώμῃ
[7, 15, 3]	ἕνα οἶκον τῶν ἐν τῷ	Δαυίδου	μνήματι καὶ βαστάσας τρισχίλια τάλαντα
[7, 11, 6]	οὔτ' ἔχει τις ἡμῶν παρὰ	Δαυίδου	μοίρας οὔτε κλῆρον παρὰ τῷ
[7, 14, 4]	δηλώσομεν. ~(Ὁ δὲ τέταρτος υἱὸς	Δαυίδου	νεανίας εὐειδὴς καὶ μέγας, ἐκ
[7, 1, 5]	προσέταξεν αὐτὸν καλεῖν ἐκ τοῦ	Δαυίδου	ὀνόματος, ὡς ἔχοντος αὐτοῦ τινα
[7, 1, 3]	καὶ Ἀσαήλου καὶ πάντων τῶν	Δαυίδου	ὁπλιτῶν. καὶ περιτυχὼν ἐπί τινος
[7, 8, 1]	κεκοινωνηκυῖα. ταύτης ὁ πρεσβύτατος τῶν	Δαυίδου	παίδων Ἀμνὼν ἐρασθείς, ὡς οὔτε
[7, 10, 2]	τῆς ἡμέρας. οἱ δὲ τοῦ	Δαυίδου	πάντες ὥρμησαν ἐπὶ τὸν Ἀψάλωμον:
[7, 14, 7]	οὕτως αἱ πατριαὶ πᾶσαι διεκληρώσαντο	Δαυίδου	παρόντος καὶ Σαδώκου καὶ Ἀβιαθάρου
[7, 6, 1]	βασιλεὺς Ἀννὼν τοὺς παρὰ τοῦ	Δαυίδου	πεμφθέντας πρέσβεις χαλεπῶς περιύβρισε: ξυρήσας
[7, 12, 2]	Παλαιστῖνοι: καὶ στρατιὰν ἐπ' αὐτοὺς	Δαυίδου	πέμψαντος ἠρίστευσεν Ἐφὰν ὁ συγγενὴς
[7, 1, 4]	τῆς χώρας βασιλέα. τοῦ δὲ	Δαυίδου	ποιησαμένου τὰς ὁμολογίας, ἥσθη γὰρ
[7, 14, 10]	κιβωτὸν καλύπτοντας. σιωπήσαντος δὲ τοῦ	Δαυίδου	πολλὴ καὶ τῶν ἀρχόντων καὶ
[7, 8, 4]	παρ' αὐτῷ καταμένει. ~(Τοῦ δὲ	Δαυίδου	προαίρεσιν ἔχοντος ἐπὶ τὸν υἱὸν
[7, 3, 2]	ἀνοικοδομήσας τὰ Ἱεροσόλυμα πόλιν αὐτὴν	Δαυίδου	προσηγόρευσε, καὶ τὸν ἅπαντα χρόνον
[7, 10, 2]	ἐγένετο καρτερά, καὶ νικῶσιν οἱ	Δαυίδου	ῥώμῃ τε προύχοντες καὶ τῇ
[7, 1, 3]	ἀπήντησε δ' αὐτῷ πεμφθεὶς ὑπὸ	Δαυίδου	Σαρουίας μὲν παῖς, πατρὸς δὲ
[7, 12, 2]	οὖν πεμφθείσης ἐπ' αὐτοὺς ὑπὸ	Δαυίδου	στρατιᾶς τούτῳ μονομαχήσας Ἰωνάθης ὁ
[7, 10, 2]	πολεμίοις. τοῦτό τις ἰδὼν τῶν	Δαυίδου	στρατιωτῶν ἐδήλωσεν Ἰωάβῳ, καὶ πεντήκοντα
[7, 10, 2]	τοῦτο εἶναι μεγίστην, τῶν δὲ	Δαυίδου	στρατιωτῶν ἵνα τοσούτων μυριάδων κρατήσωσι
[7, 9, 2]	διαπέμψαντος. ~(Παρῆν δὲ καὶ ὁ	Δαυίδου	σύμβουλος ὁ Γελμωναῖος Ἀχιτόφελος καὶ
[7, 2, 1]	ἀποκτείνωσι τὸν Ἰέβωσθον μεγάλων παρὰ	Δαυίδου	τεύξονται δωρεῶν καὶ στρατηγίας ἤ
[7, 9, 1]	γὰρ αὐτὸν εὔξασθαι. τοῦ δὲ	Δαυίδου	τὴν ἀξίωσιν ἐφέντος πορεύεται, καὶ
[7, 1, 5]	αὐτὸς ἀφαιρεθείη, λάβοι δὲ παρὰ	Δαυίδου	τὴν πρώτην τάξιν Ἀβεννῆρος. ἐκ
[7, 1, 5]	τὴν ἀρχήν. ~(Ἐκπέμψαντος δὲ τοῦ	Δαυίδου	τὸν Ἀβεννῆρον οὐδὲ ὀλίγον διαλιπὼν
[7, 14, 6]	περὶ τὸν Σολόμωνα καὶ τὴν	Δαυίδου	τοῦ βασιλέως γνώμην: ἀναπηδήσαντες δ'
[7, 11, 8]	γνωριζομένου καὶ τοῦτον ἔχειν ἀντὶ	Δαυίδου	τοῦ τοσαῦτ' εὐεργετήσαντος ὑμᾶς βασιλέα
[7, 6, 1]	κακοήθως ἀλλ' οὐ κατὰ τὸν	Δαυίδου	τρόπον ταῦτ' ἐδέξαντο, καὶ παρώτρυναν
[7, 6, 1]	καὶ Ἰωνάθου τούτων ἔτυχον παρὰ	Δαυίδου	τῶν τιμῶν. τελευτήσαντος δὲ κατ'
[7, 9, 5]	ἅπαντι τῷ λαῷ, καὶ ὁ	Δαυίδου	φίλος ἧκε πρὸς αὐτοὺς καὶ
[7, 14, 4]	τῶν σωματοφυλάκων καὶ Σιμούεις ὁ	Δαυίδου	φίλος καὶ πάντες οἱ ἀνδρειότατοι.
[7, 1, 4]	τῶν πραγμάτων σύμφωνον προσέλαβον, τὰ	Δαυίδου	φρονεῖν μετεβάλοντο. πεισθέντων δὲ τούτων
[7, 11, 3]	κατημελημένην ἔχων: μετὰ γὰρ τὴν	Δαυίδου	φυγὴν οὔτε ἀπεκείρατο λυπούμενος οὔτ'
[7, 10, 1]	ἡ Ἰωάβου μήτηρ ἀδελφαὶ ἦσαν	Δαυίδου.	ὡς δ' ἐξαριθμήσας τοὺς σὺν
[7, 7, 5]	τελέως αὐτοὺς ἐπιλιπεῖν τὴν πηγὴν	δαψιλέστερον	χρωμένους. γράφει δὴ τῷ βασιλεῖ
[7, 9, 2]	ἐκοινώνουν, ὅτ' ἔζη Σαοῦλος. τὸν	δὲ	Ἀβιάθαρον καὶ Σάδωκον τοὺς ἀρχιερεῖς
[7, 9, 2]	παῖδας Ἀχίμανον μὲν Σαδώκου Ἰωνάθην	δὲ	Ἀβιαθάρου. Ἔθις δ' ὁ Γιτταῖος
[7, 10, 1]	μὲν γὰρ ἦν Ἰεθράου μητρὸς	δὲ	Ἀβιγαίας, αὕτη δὲ καὶ Σουρία
[7, 10, 4]	καὶ ἕτερον ἐδήλωσεν αὐτῷ. κἀκεῖνον	δὲ	ἄγγελον εἰπόντος, ἰδὼν τὸν Ἀχιμᾶν
[7, 14, 4]	καὶ πάντες οἱ ἀνδρειότατοι. τοῦ	δὲ	Ἀδωνία παρασκευασαμένου δεῖπνον ἔξω τῆς
[7, 7, 4]	παρεκάλουν εἰπεῖν> τῶν γεγενημένων. ὁ	δὲ	ἀμαθεῖς εἰπὼν αὐτοὺς ἐδίδασκεν, ὡς
[7, 8, 1]	ἐρωτικῆς αὐτὸν ἔχειν ἐπιθυμίας. τοῦ	δὲ	Ἀμνῶνος ὁμολογήσαντος τὸ πάθος ὅτι
[7, 12, 4]	ἰδίοις αὐτὸν ὅπλοις διεχρήσατο. προσαριθμήσειε	δὲ	ἄν τις αὐτοῦ καὶ τοῦτο
[7, 1, 3]	κατεσκέπτετο καὶ τὸν Ἀβεννῆρον. τούτου	δὲ	ἀνακεκραγότος καὶ φήσαντος, μὴ δεῖν
[7, 10, 2]	τάφου καὶ μέγεθος λαβεῖν, σημήνας	δὲ	ἀνακλητικὸν ὁ Ἰώαβος ἐπέσχε τοῦ
[7, 10, 2]	ἑπόμενοι τοὺς μὲν ἐλάμβανον πολλοὺς	δὲ	ἀνῄρουν, ὡς φεύγοντας πεσεῖν πλείονας
[7, 12, 4]	μὴ προσήκειν αὐτῷ πιεῖν, ἔσπεισε	δὲ	ἀπ' αὐτοῦ τῷ θεῷ καὶ
[7, 5, 2]	οἱ Πτολεμαῖοι ἐν Αἰγύπτῳ. μέγιστον	δὲ	ἁπάντων δυνηθεὶς ὁ τρίτος ἀναμαχέσασθαι
[7, 5, 4]	τὴν ἀλήθειαν ἀφορῶν ἐποιεῖτο. στρατηγὸν	δὲ	ἁπάσης εἶχε τῆς στρατιᾶς τὸν
[7, 15, 2]	καὶ μῆνας ἕξ, ἐν Ἱεροσολύμοις	δὲ	ἁπάσης τῆς χώρας τρία καὶ
[7, 1, 5]	Σαούλου παιδὶ τὴν ἡγεμονίαν: ἐπὶ	δὲ	ἀπάτῃ καὶ δόλῳ πρὸς αὐτὸν
[7, 1, 4]	Σαούλου μὲν ἀποστῆναι παιδός, αὐτὸν	δὲ	ἀποδείξαντα πάσης τῆς χώρας βασιλέα.
[7, 4, 3]	αὐτὴν ὁ πατὴρ Σαοῦλος, τότε	δὲ	ἀποσπάσας αὐτὸς εἶχε, πέντε παῖδας
[7, 14, 4]	ἀρχὴν αὐτὸν δεῖ παραλαβεῖν: κατεσκεύασε	δὲ	ἅρματα πολλὰ καὶ ἵππους καὶ
[7, 9, 7]	ἀσφαλείᾳ γένηται φθάσας καταλάβῃ. οἱ	δὲ	ἀρχιερεῖς ἐξεπίτηδες τοὺς υἱοὺς ἔξω
[7, 11, 7]	θώρακα ἐνδεδυμένος ὁ Ἰώαβος: προσιόντος	δὲ	ἀσπάσασθαι τοῦ Ἀμασᾶ φιλοτεχνεῖ τὴν
[7, 3, 2]	ἡμῶν Σόλυμα ἐκαλεῖτο, μετὰ ταῦτα	δὲ	αὐτήν φασί τινες, ὅτι καὶ
[7, 5, 1]	δὲ λειπόμενον αἰχμάλωτον ἔλαβε. φόρους	δὲ	αὐτοῖς ἐπιτάξας κατ' ἔτος τελεῖν
[7, 9, 8]	καὶ ὀχυρωτάτην πόλιν παραγίνεται: δέχονται	δὲ	αὐτὸν ἀσμενέστατα πάντες οἱ πρῶτοι
[7, 15, 3]	Ἑβραίων οὔτ' ἄλλων ἐθνῶν. ~(Ἔθαψε	δὲ	αὐτὸν ὁ παῖς Σολόμων ἐν
[7, 1, 1]	νικήσας εἰς Σίκελλαν ὑπέστρεψεν. ἤδη	δὲ	αὐτοῦ δύο ἡμέρας ἔχοντος ἐν
[7, 11, 3]	Σιβᾶ πρὸς αὐτὸν ἀδίκως. ἀσπασαμένου	δὲ	αὐτοῦ καὶ προσκυνήσαντος ἤρξατο πυνθάνεσθαι,
[7, 7, 1]	πολλοῦ τοῖς ἐχθροῖς ἐπεξῆλθον. ἰδόντες	δὲ	αὐτοὺς οἱ σὺν τῷ Οὐρίᾳ
[7, 4, 3]	οἶκον τὸν> αὑτοῦ παραγίνεται. ~(Παραστᾶσα	δὲ	αὐτῷ Μιχάλη ἡ γυνὴ Σαούλου
[7, 8, 2]	μὴ λυπεῖν αὐτὸν ἠναγκάζετο. ὁ	δὲ	Ἀψάλωμος ἐμίσει χαλεπῶς αὐτὸν καὶ
[7, 9, 1]	τῶν γεγονότων ἀμνηστίαν ἐπαγγέλλεται. ~(Ὁ	δὲ	Ἀψάλωμος τοιούτων αὐτῷ τῶν παρὰ
[7, 12, 4]	ὀργάνων φύσιν, ἀρκείσθω λελέχθαι. ~(Τῷ	δὲ	βασιλεῖ πάντες ἦσαν οἱ περὶ
[7, 3, 2]	ἑπτὰ καὶ μῆνες ἕξ. ἀποδείξας	δὲ	βασίλειον τὰ Ἱεροσόλυμα λαμπροτέροις αἰεὶ
[7, 13, 4]	εὔχεσθαι τὴν θυσίαν προσέσθαι. ὁ	δὲ	βασιλεὺς ἀγαπᾶν μὲν αὐτὸν τῆς
[7, 13, 1]	τοιοῦτοι τὰς ἀρετὰς ὑπῆρχον. ~(Ὁ	δὲ	βασιλεὺς Δαυίδης βουλόμενος γνῶναι πόσαι
[7, 13, 3]	τὸ δεινὸν κἀκεῖσε πέμπων. ὁ	δὲ	βασιλεὺς σάκκον ἐνδεδυμένος ἔκειτο κατὰ
[7, 7, 2]	καὶ τὸν Οὐρία θάνατον. τοῦ	δὲ	βασιλέως ἀκούσαντος παρὰ τῶν ἀγγέλων
[7, 14, 5]	βούλεται Νάθας ἰδεῖν αὐτόν. τοῦ	δὲ	βασιλέως ἐκδέξασθαι κελεύσαντος εἰσελθών, εἰ
[7, 8, 3]	ὡς ἐπ' ἀδελφῷ τετελευτηκότι, τοῦ	δὲ	βασιλέως ὡς ἐπὶ παιδὶ κατεσφαγμένῳ.
[7, 14, 4]	τοῖς λόγοις αὐτῆς ἐπιμαρτυρήσειν. ἡ	δὲ	Βερσάβη πεισθεῖσα τῷ Νάθᾳ πάρεισι
[7, 13, 2]	αὐτὸς ἐγκεκλεισμένον ἔχοι σῖτον, ἐκείνοις	δὲ	βλαβερῶς: κἂν γένηται τοὺς τρεῖς
[7, 11, 8]	βασιλεῖ πρὸς τιμωρίαν Σαβαῖον υἱὸν	δὲ	Βοχορίου παύσεσθαι τῆς πολιορκίας καὶ
[7, 11, 6]	στάσει χαίρων, ὄνομα Σαβαῖος υἱὸς	δὲ	Βοχορίου τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς, στὰς
[7, 9, 4]	μὲν Σιβᾶς περιχαρὴς ἦν. ~(Δαυίδῃ	δὲ	γενομένῳ κατὰ Χώρανον τόπον οὕτως
[7, 9, 4]	συγγενὴς Σαμούις μὲν ὄνομα υἱὸς	δὲ	Γηρᾶ, καὶ λίθοις τε ἔβαλλεν
[7, 8, 1]	καὶ τὴν χρόαν μετέβαλλε. δῆλος	δὲ	γίνεται ταῦτα πάσχων Ἰωνάθῃ τινὶ
[7, 5, 5]	ἠλευθερωμένου μὲν ὑπὸ Σαούλου δυναμένου	δὲ	γινώσκειν τοὺς ἐκ τοῦ γένους
[7, 7, 1]	σὺν τοῖς ἄλλοις ὁπλοφόροις. ὡς	δὲ	γνοὺς τοῦθ' ὁ βασιλεὺς ἀνέκρινεν
[7, 11, 8]	Ἀχίλου ἐπὶ τῶν ὑπομνημάτων, Σουσὰν	δὲ	γραμματέα, Σάδωκον δὲ καὶ Ἀβιάθαρον
[7, 14, 5]	δωματίου τοῦ προφήτου παραγενομένου. τῆς	δὲ	γυναικὸς ἐλθούσης, ὄμνυμί σοι, φησί,
[7, 10, 4]	ἐγίνωσκε, τὸν Χουσὶν φθάνει. καθεζομένῳ	δὲ	Δαυίδῃ μεταξὺ τῶν πυλῶν καὶ
[7, 9, 8]	ἀγχόνης ἐκήδευσαν οἱ προσήκοντες. ὁ	δὲ	Δαυίδης διαβὰς τὸν Ἰόρδανον, καθὼς
[7, 14, 7]	αὐτῷ τοῦτο συμφέρον ἠξίου. ~(Βουλόμενος	δὲ	Δαυίδης ἐπὶ παντὸς τοῦ λαοῦ
[7, 5, 5]	ἐπὶ πρόσωπον προσεκύνησεν αὐτόν. ὁ	δὲ	Δαυίδης θαρρεῖν τε προυτρέπετο καὶ
[7, 10, 4]	τοῦ ἀρχιερέως προστρέχειν ἐσήμαινεν. ὁ	δὲ	Δαυίδης περιχαρὴς γενόμενος ἀγαθῶν ἄγγελον
[7, 1, 3]	ὡς τριακόσιοι καὶ ἑξήκοντα, τῶν	δὲ	Δαυίδου δέκα πρὸς τοῖς ἐννέα
[7, 1, 4]	πάσης τῆς χώρας βασιλέα. τοῦ	δὲ	Δαυίδου ποιησαμένου τὰς ὁμολογίας, ἥσθη
[7, 8, 4]	ἔτεσι παρ' αὐτῷ καταμένει. ~(Τοῦ	δὲ	Δαυίδου προαίρεσιν ἔχοντος ἐπὶ τὸν
[7, 10, 2]	αὐτοῖς τοῦτο εἶναι μεγίστην, τῶν	δὲ	Δαυίδου στρατιωτῶν ἵνα τοσούτων μυριάδων
[7, 9, 1]	φεύγοντα γὰρ αὐτὸν εὔξασθαι. τοῦ	δὲ	Δαυίδου τὴν ἀξίωσιν ἐφέντος πορεύεται,
[7, 14, 7]	ἀναβᾶσα πατριὰ ἐγράφη πρώτη, ἡ	δὲ	δευτέρα ἀκολούθως ἄχρι τῶν εἴκοσι
[7, 1, 4]	Ἀχίνας γενόμενος Ἀμνὼν ἐκλήθη, ὁ	δὲ	δεύτερος ἐκ γυναικὸς Ἀβιγαίας Δανίηλος,
[7, 15, 3]	Ἀντιόχου τοῦ Εὐσεβοῦς ἐπικληθέντος υἱοῦ	δὲ	Δημητρίου, βουλόμενος χρήματ' αὐτῷ δοῦναι
[7, 1, 3]	τόπου τὴν νύκτα ταύτην, Ἀβεννῆρος	δὲ	δι' ὅλης αὐτῆς ὁδεύσας καὶ
[7, 10, 2]	τῇ τῶν πολεμικῶν ἐπιστήμῃ. φεύγοντας	δὲ	διὰ δρυμῶν καὶ φαράγγων ἑπόμενοι
[7, 9, 7]	τὰ παρ' Ἀψαλώμου βεβουλευμένα. ὁ	δὲ	διαβῆναι τὸν Ἰόρδανον τοὺς μεθ'
[7, 2, 2]	οἱ προγινώσκοντες τὰ μέλλοντα, ὁπλῖται	δὲ	δισμύριοι. ἐκ δὲ τῆς Ζαβουλωνίτιδος
[7, 7, 1]	τῆς γυναικὸς ἐπιθυμίαν. ἐπὶ τούτοις	δὲ	δυσανασχετήσας ὁ βασιλεὺς ἔγραψε τῷ
[7, 14, 6]	ἁμαρτίας αὐτὸν ἀφῆκεν ἀθῷον, εἰπὼν	δέ,	εἰ ληφθείη τι πάλιν καινοποιῶν,
[7, 9, 6]	κρατῶν τῶν ἐχθρῶν ἀπήλλακται. νῦν	δὲ	εἰκὸς αὐτὸν ἐπὶ στρατοπέδου μένειν:
[7, 9, 4]	ἢ φροντὶς ὑπέρχεται, τῷ θεῷ	δὲ	εἴκω, δι' ὃν οὗτος ἐφ'
[7, 6, 3]	μὲν εἰς τέσσαρας μυριάδας ἱππέων	δὲ	εἰς ἑπτακισχιλίους, ἔτρωσε δὲ καὶ
[7, 8, 1]	ἑλὼν αὐτὰς κατὰ κράτος. ~(Ἀναστρέψαντος	δὲ	εἰς Ἱεροσόλυμα τοῦ βασιλέως πταῖσμα
[7, 1, 5]	ὡς ἐν ἀπορρήτῳ διαλεξόμενος, παραγαγὼν	δὲ	εἰς τὸ ἐρημότερον τῆς πύλης
[7, 4, 1]	τοὺς μὲν αὐτῶν ἀπέκτεινε, τοὺς	δὲ	εἰς φυγὴν ἐτρέψατο. ὑπολάβῃ δὲ
[7, 5, 2]	τὸ ὄνομα, λέγων οὕτως: τελευτήσαντος	δὲ	ἐκείνου ἀπόγονοι ἐπὶ δέκα γενεὰς
[7, 3, 3]	ἀνδρὸς τῶν Ἰεβουσαίων, οὐκ ἀναιρεθέντος	δὲ	ἐν τῇ Ἱεροσολύμων πολιορκίᾳ ὑπὸ
[7, 9, 2]	ὑπὸ θεοῦ οὐ δεδομένῃ, δεύτερον	δὲ	ἐπ' ἀφαιρέσει τοῦ γεγεννηκότος, ἔγνω
[7, 15, 2]	ἔτη μὲν βιώσας ἑβδομήκοντα, βασιλεύσας	δὲ	ἑπτὰ μὲν ἐν Χεβρῶνι τῆς
[7, 8, 1]	ὁ δ' οὐ πείθεται, τῷ	δὲ	ἔρωτι καιόμενος καὶ τοῖς τοῦ
[7, 4, 1]	κοιλάδα τῶν Γιγάντων καλουμένην, τόπος	δέ	ἐστιν οὐ πόρρω τῆς πόλεως,
[7, 14, 5]	τὸν υἱὸν αὐτῆς ἀναιρήσει. ~(Διαλεγομένης	δὲ	ἔτι τῆς γυναικὸς ἤγγειλαν οἱ
[7, 14, 5]	καὶ τῆς Ἰούδα φυλῆς. Βαναία	δὲ	εὐξαμένου τὸν θεὸν Σολόμωνι εὐμενῆ
[7, 11, 2]	τῶν ἰδίων ὁ βασιλεύς. ὡς	δὲ	ἧκεν ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον ἠσπάσατο
[7, 14, 6]	ἐργάσασθαι δεινὸν αὐτὸν μηδέν. ὁ	δὲ	ἡμέρως πάνυ καὶ σωφρόνως τῆς
[7, 12, 4]	καὶ σκυλεύοντος τοὺς ἀνῃρημένους. τρίτος	δὲ	ἦν Ἠλοῦ μὲν υἱὸς Σαβαίας
[7, 1, 2]	γυναῖκας ἐπαγόμενος τὰς αὑτοῦ, δύο	δὲ	ἦσαν, καὶ τοὺς ὁπλίτας τοὺς
[7, 10, 1]	ἀποβαλεῖν ἐλπίδα χρηστὴν ἔφασκον, ἂν	δὲ	ἡττηθέντες ἑνὶ μέρει τῆς δυνάμεως
[7, 2, 1]	τῶν Ἐρέμμωνος υἱῶν Βανά, ἑτέρῳ	δὲ	Θαηνὸς ὄνομα ἦν, ἐπιβουλευθεὶς ἀπέθανεν.
[7, 9, 6]	ἐκείνου πρὸς μικρὸν ὑποχωρήσουσιν, αὐτοὶ	δὲ	θαρσήσαντες ὡς τοῦ βασιλέως αὐτοῖς
[7, 14, 9]	ἀργύρου ταλάντων μυριάδας δέκα, ὁ	δὲ	θεὸς ἐκώλυσέ με διὰ τοῦ
[7, 6, 2]	Ἀμμανιτῶν δύναμιν ὁ Δαυίδης, τῷ	δὲ	θεῷ πεποιθὼς καὶ τῷ δικαίως
[7, 12, 4]	ἐξόδου καὶ σωτηρίας ἐβρυχᾶτο. τοῦ	δὲ	θηρὸς ἀκούσας ὁ Ναβαῖος, ὥδευε
[7, 4, 2]	καὶ τὴν γυναῖκα Μιχάλην Σαούλου	δὲ	θυγατέρα τοῦ πρώτου βασιλέως ἰδοῦσαν
[7, 4, 3]	αὐτῷ Μιχάλη ἡ γυνὴ Σαούλου	δὲ	θυγάτηρ τά τε ἄλλα αὐτῷ
[7, 1, 4]	παλλακῇ Ῥαισφᾶ μὲν τοὔνομα Σιβάτου	δὲ	θυγατρί, καὶ καταμεμφθεὶς ὑπὸ Ἰεβώσθου
[7, 8, 5]	μὲν ἀρρένων πατὴρ γενόμενος μιᾶς	δὲ	θυγατρὸς τὴν μορφὴν ἀρίστης, ἣν
[7, 11, 8]	καὶ πορθῆσαι μηδὲν ἐξαμαρτοῦσαν. ὁ	δὲ	ἵλεων μὲν εὔχεται τὸν θεὸν
[7, 13, 1]	βαστάζειν καὶ στρατεύεσθαι δυναμένων, ἡ	δὲ	Ἰούδα φυλὴ καθ' ἑαυτὴν τεσσαράκοντα
[7, 1, 3]	οὐκέτι τοὺς πολεμίους ἐδίωκον: ὁ	δὲ	Ἰώαβος αὐτὸς καὶ ὁ ἀδελφὸς
[7, 7, 1]	Οὐρίᾳ κομίσαι πρὸς Ἰώαβον. δεξάμενος	δὲ	Ἰώαβος τὰ γράμματα καὶ τὴν
[7, 8, 5]	θεάσασθαί τε καὶ προσειπεῖν. καταμελήσαντος	δὲ	Ἰωάβου τῶν ἰδίων τινὰς ἀποστείλας
[7, 5, 5]	πάντα ποιήσειν εἰπὼν ἀνεχώρησεν, ὁ	δὲ	Ἰωνάθου παῖς ἐν Ἱεροσολύμοις κατῴκει
[7, 9, 7]	παρασχεῖν αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν. ἡ	δὲ	καθιμήσασα τοὺς νεανίσκους εἰς φρέαρ
[7, 11, 8]	ὑπομνημάτων, Σουσὰν δὲ γραμματέα, Σάδωκον	δὲ	καὶ Ἀβιάθαρον ἀπέφηνεν ἱερεῖς. ~(Μετὰ
[7, 7, 5]	τῆς κεφαλῆς διαπαντὸς Δαυίδης. πολλὰ	δὲ	καὶ ἄλλα σκῦλα λαμπρὰ καὶ
[7, 3, 3]	μικρὸν ὕστερον εὐκαιρότερον σημανῶ. ἔγημε	δὲ	καὶ ἄλλας γυναῖκας πρὸς ταῖς
[7, 14, 8]	τοῖς χιλιάρχοις καὶ ἑκατοντάρχοις. κατέστησε	δὲ	καὶ ἄρχοντα ἑκάστης μοίρας ὃν
[7, 7, 3]	ὑφ' ἑνὸς τῶν παίδων, ἐπιβουλευθήσεσθαι	δὲ	καὶ αὐτὸν ὑπ' ἐκείνου, καὶ
[7, 5, 1]	δ' ἱπποτῶν ὡς πεντακισχιλίους. ἔλαβε	δὲ	καὶ αὐτοῦ ἅρματα χίλια, καὶ
[7, 9, 5]	τοὺς ἰδίους ἐνταῦθα κεκοπωμένους. ~(Ἀψαλώμου	δὲ	καὶ Ἀχιτοφέλου τοῦ συμβούλου παραγενομένων
[7, 11, 8]	πάλιν τοῦ λαοῦ στρατηγός. καθίστησι	δὲ	καὶ Βαναῖον ὁ βασιλεὺς ἐπὶ
[7, 14, 11]	ἐπὶ τὴν γῆν προσεκύνησαν, εὐχαρίστησαν	δὲ	καὶ Δαυίδῃ περὶ πάντων ὧν
[7, 7, 1]	μητρόπολιν συγκλείσας Ἀραβαθὰ ἐπολιόρκει. ~(Συνέπεσε	δὲ	καὶ Δαυίδῃ πταῖσμα δεινὸν ὄντι
[7, 10, 5]	εἰσελθεῖν εἰς τὴν πόλιν, κατηφεῖς	δὲ	καὶ δεδακρυμένοι πάντες ὡς ἀφ'
[7, 1, 2]	τοὺς τεθνηκότας σπουδῆς ὑπισχνούμενος, ἅμα	δὲ	καὶ δηλῶν ὡς ἡ Ἰούδα
[7, 2, 1]	μηδένα μηδὲν κακὸν εἰργασμένον, ὑμᾶς	δὲ	καὶ διὰ πολλῆς εὐνοίας καὶ
[7, 5, 4]	κεφαλῆς παρ' αὐτῶν ἐδέχετο. ἦν	δὲ	καὶ δίκαιος τὴν φύσιν καὶ
[7, 1, 1]	γένος, ἐκέλευσεν αὐτὸν ἀπολέσθαι. ἔγραψε	δὲ	καὶ θρήνους καὶ ἐπιταφίους ἐπαίνους
[7, 3, 3]	Φαλναγέην, Ναφήν, Ἰεναέ, Ἐλιφαλέ, ἔτι	δὲ	καὶ θυγατέρα Θαμάραν. τούτων οἱ
[7, 10, 5]	μᾶλλον συμπαθῶς εἶχεν. ἡ στρατιὰ	δὲ	καὶ Ἰώαβος ἀκούσαντες, ὅτι πενθεῖ
[7, 14, 2]	καὶ λίθων ὕλην ἄφθονον, ἔχεις	δὲ	καὶ λατόμων πολλὰς μυριάδας καὶ
[7, 7, 1]	ἀναιρεῖ μὲν οὐκ ὀλίγους, κυκλωθεὶς	δὲ	καὶ ληφθεὶς ἐν μέσῳ ἅμα
[7, 14, 2]	ἀριθμοῦ πλείονα συντέθεικα καὶ ξύλων	δὲ	καὶ λίθων ὕλην ἄφθονον, ἔχεις
[7, 14, 10]	τούτων τὸν σταθμὸν ὥρισε. προσπαρώρμησε	δὲ	καὶ λόγοις αὐτόν τε πάσῃ
[7, 13, 3]	ὀδύνης τὴν ψυχὴν ἀφιέντων, ἐνίων	δὲ	καὶ μαραινομένων τοῖς παθήμασι καὶ
[7, 3, 3]	καὶ δέκα καὶ πέντε. ~(Ποιήσομαι	δὲ	καὶ μνήμην Ὀρόνα πλουσίου μὲν
[7, 12, 1]	καὶ ἀπόγονος τῶν Γιγάντων, ἔχων	δὲ	καὶ ξυστόν, οὗ τὴν λαβὴν
[7, 9, 2]	ἐπὶ πολλοὺς αὐτοῦ διαπέμψαντος. ~(Παρῆν	δὲ	καὶ ὁ Δαυίδου σύμβουλος ὁ
[7, 1, 1]	καταρρηγνύει μὲν τὴν ἐσθῆτα, κλαίων	δὲ	καὶ ὀδυρόμενος μετὰ τῶν ἑταίρων
[7, 3, 3]	Δαυίδης καὶ παλλακὰς ἔσχεν. ἐποιήσατο	δὲ	καὶ παῖδας ἐννέα τὸν ἀριθμόν,
[7, 14, 1]	πλῆθος παραφέρειν τοὺς λίθους, τρισχιλίους	δὲ	καὶ πεντακοσίους τοῖς ἐργαζομένοις ἐξ
[7, 5, 2]	ῥώμῃ καὶ ἀνδρείᾳ. πρὸς τούτοις	δὲ	καὶ περὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ
[7, 15, 2]	περὶ τὴν Οὐρία γυναῖκα. κατέλιπε	δὲ	καὶ πλοῦτον ὅσον οὐκ ἄλλος
[7, 14, 1]	ἐργαζομένοις ἐξ αὐτῶν ἐπέστησεν. ἡτοίμασε	δὲ	καὶ πολὺν σίδηρον καὶ χαλκὸν
[7, 1, 6]	αὐτοῦ φονευθῆναι τὸν Ἀβεννῆρον: ἔλεξε	δὲ	καὶ πρὸς τὸ πλῆθος, ὡς
[7, 14, 6]	αὐτὸν ἀπὸ τῆς ἱκεσίας: ἐλθόντα	δὲ	καὶ προσκυνήσαντα εἰς τὴν ἰδίαν
[7, 10, 1]	Ἰεθράου μητρὸς δὲ Ἀβιγαίας, αὕτη	δὲ	καὶ Σουρία ἡ Ἰωάβου μήτηρ
[7, 7, 5]	δ' ἄνδρας αἰκισάμενος διέφθειρε. ταὐτὰ	δὲ	καὶ τὰς ἄλλας τῶν Ἀμμανιτῶν
[7, 14, 11]	χιλίους ἀμνούς, οὓς ὡλοκαύτωσαν: ἔθυσαν	δὲ	καὶ τὰς εἰρηνικὰς θυσίας πολλὰς
[7, 13, 4]	θεῷ καὶ ποιήσῃ θυσίαν. ὁ	δὲ	καὶ τὴν ἅλω εἶπε καὶ
[7, 9, 4]	πολλῶν ἀρχηγὸν κακῶν ἀποκαλῶν. ἐκέλευε	δὲ	καὶ τῆς γῆς ὡς ἐναγῆ
[7, 15, 1]	διὰ τοῦ παντὸς αἰῶνος. μέμνησο	δὲ	καὶ τῆς Ἰωάβου τοῦ στρατηγοῦ
[7, 14, 7]	ἄχρι τῆς σήμερον ἡμέρας. ἐποίησε	δὲ	καὶ τῆς Ληουίτιδος φυλῆς εἴκοσι
[7, 1, 3]	ἔριδα καὶ μάχην παροξύνειν, ἁμαρτεῖν	δὲ	καὶ τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Ἀσάηλον,
[7, 11, 6]	δ' οὐκέτ' ἐπλησίαζεν αὐταῖς. ἀποδείκνυσι	δὲ	καὶ τὸν Ἀμασὰν στρατηγὸν καὶ
[7, 6, 1]	τούτοις πεζοῦ δύο μυριάδες. προσεμισθώσαντο	δὲ	καὶ τὸν ἐκ τῆς Μιχᾶς
[7, 7, 3]	ἐπ' αὐτῷ δίκην ὑφέξειν: τεθνήξεσθαι	δὲ	καὶ τὸν παῖδά σοι παραχρῆμα
[7, 14, 4]	τοὺς ἀδελφοὺς χωρὶς Σολόμωνος, παραλαβόντος	δὲ	καὶ τὸν στρατηγὸν Ἰώαβον καὶ
[7, 6, 3]	ἱππέων δὲ εἰς ἑπτακισχιλίους, ἔτρωσε	δὲ	καὶ τὸν στρατηγὸν τοῦ Χαλαμᾶ
[7, 1, 1]	ἀναιρεθεισῶν τοῖς Ἑβραίοις μυριάδων, πεσόντος	δὲ	καὶ τοῦ βασιλέως αὐτῶν Σαούλου
[7, 10, 1]	ἐχόντων παρ' αὐτοῦ ἔτυχον: φείσασθαι	δὲ	καὶ τοῦ παιδὸς Ἀψαλώμου κρατήσαντας
[7, 14, 2]	τὸν θεὸν ἔχων προστάτην. προσπαρεκελεύσατο	δὲ	καὶ τοὺς ἄρχοντας τοῦ λαοῦ
[7, 10, 1]	ἀμείνονα παρασκευάσειν αὐτὸν ἰσχύν: ὑπονοήσειν	δὲ	καὶ τοὺς πολεμίους εἰκός ἐστιν
[7, 5, 5]	τὴν τούτου φυλακὴν ἦσαν. ~(Ἐμνήσθη	δὲ	καὶ τῶν πρὸς Ἰωνάθην τὸν
[7, 11, 3]	τῇ τοῦ βασιλέως μεταβολῇ: διεβέβλητο	δὲ	καὶ ὑπὸ τοῦ ἐπιτρόπου Σιβᾶ
[7, 5, 3]	εὑρέθη πάμπολυς καὶ ἄργυρος ἔτι	δὲ	καὶ χαλκός, ὃν τοῦ χρυσοῦ
[7, 12, 4]	οἱ τρεῖς ἐπεδείξαντο. καθ' ὃν	δὲ	καιρὸν ἐν Ἱεροσολύμοις ὄντος τοῦ
[7, 8, 1]	αὐτῷ παρθένος μὲν ἔτι τὸ	δὲ	κάλλος εὐπρεπής, ὡς ἁπάσας ὑπερβάλλειν
[7, 5, 3]	Σολόμων τὸ μέγα σκεῦος θάλασσαν	δὲ	καλούμενον ἐποίησε καὶ τοὺς καλλίστους
[7, 4, 4]	ναοῦ κατασκευὴν προθυμότερον. τοῦ θεοῦ	δὲ	κατ' ἐκείνην τὴν νύκτα τῷ
[7, 6, 1]	παρὰ Δαυίδου τῶν τιμῶν. τελευτήσαντος	δὲ	κατ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον τοῦ
[7, 1, 6]	καὶ βούλησιν ἰδίαν ἀποθάνοι. ἀρὰς	δὲ	κατὰ τοῦ πεφονευκότος αὐτὸν δεινὰς
[7, 1, 4]	πᾶσαν σχεδὸν ἡμέραν ἐλαττουμένων. ~(Ἐγένοντο	δὲ	κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν καὶ
[7, 3, 1]	ἄρας ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα. ~(Τῶν	δὲ	κατοικούντων τὴν πόλιν Ἰεβουσαίων, γένος
[7, 10, 2]	τοῦ νεα νίσκου δεηθέντος. ὁ	δὲ	κελεύσας αὐτῷ δεῖξαι ποῦ κρεμάμενον
[7, 9, 8]	οὐκ εἰς μακρὰν ἀπολούμενος: Δαυίδην	δὲ	κρατήσειν ἔλεγεν καὶ> ἐπανήξειν ἐπὶ
[7, 8, 3]	τὴν ἀναίρεσιν τὴν ἐκείνου. μεταξὺ	δὲ	κτύπος ἵππων καὶ θόρυβος προσιόντων
[7, 5, 1]	τῇ μάχῃ νικήσας διέφθειρε, τὸ	δὲ	λειπόμενον αἰχμάλωτον ἔλαβε. φόρους δὲ
[7, 11, 4]	βασιλεῦσι τέρπει τοὺς συνδιαιτωμένους. οὕτως	δὲ	λιπαρῶς δεομένου, σὲ μέν, εἶπεν,
[7, 7, 3]	γεγενημένας ἀπειλὰς ἡσυχάζειν ἔκρινεν, ἄλλους	δὲ	λόγους χρηστοὺς πρὸς αὐτὸν διεξῆλθε,
[7, 5, 2]	τῆς Ἀδάδου δυνάμεως δισμύριοι, οἱ	δὲ	λοιποὶ πάντες ἔφυγον. μέμνηται δὲ
[7, 10, 5]	τροπῆς τῶν πολεμίων γενομένης, ἀκοῦσαι	δὲ	μεγάλης φωνῆς διωκόντων τὸν Ἀψάλωμον
[7, 11, 3]	οὐσίας αὐτῷ κελεύσας ἀποδοθῆναι. ὁ	δὲ	Μεμφίβοσθος πάντ' ἐχέτω μέν, εἶπε,
[7, 6, 3]	ἐκ τῆς πληγῆς ἀπέθανεν. οἱ	δὲ	Μεσοποταμῖται τοιούτου γενομένου τοῦ τέλους
[7, 1, 3]	τοὐπίσω καιρίως παραχρῆμ' ἀπέκτεινεν. οἱ	δὲ	μετ' αὐτοῦ διώκοντες τὸν Ἀβεννῆρον
[7, 12, 1]	ἡ τῶν Ἑβραίων χώρα. Στρατεύεται	δὲ	μετ' οὐ πολὺν χρόνον ὁ
[7, 10, 2]	ἡμιόνου τῆς βασιλικῆς ἔφευγε: φερόμενος	δὲ	μετὰ ῥύμης καὶ ὑπὸ τοῦ
[7, 10, 2]	καὶ τοῦ μεγέθους ἐγένετο. δείσας	δέ,	μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι,
[7, 14, 9]	παρέχῃς νόμων, ὦ τέκνον: εἰ	δὲ	μή, τὰ χείρω προσδοκάτω ταῦτα
[7, 4, 1]	δὲ εἰς φυγὴν ἐτρέψατο. ὑπολάβῃ	δὲ	μηδεὶς ὀλίγην τὴν τῶν Παλαιστίνων
[7, 13, 1]	τοῦτο ποιεῖν οὐκ ἐπείσθη, προσέταξε	δὲ	μηδὲν μελλήσαντα βαδίζειν ἐπὶ τὴν
[7, 1, 1]	Σαούλου νεκρὸν κομίσειεν αὐτῷ. Δαυίδης	δὲ	μηκέτ' ἀπιστεῖν ἔχων ἀλλ' ἐναργῆ
[7, 10, 3]	αὐτῷ τρία μὲν ἄρρενα, θυγάτηρ	δὲ	μία Θωμάρα τοὔνομα, ὡς προειρήκαμεν.
[7, 5, 1]	πλείω μὲν αὐτῶν ἠφάνισεν, ἑκατὸν	δὲ	μόνα προσέταξεν αὑτῷ φυλαχθῆναι. ~(Ἀκούσας
[7, 11, 3]	φυγὴν ταύταις δυνάμενος. οὐ τοῦτο	δὲ	μόνον ἠδίκησέ μου τὴν πρὸς
[7, 14, 10]	πεντακισχίλια καὶ στατῆρας μυρίους, ἀργυρίου	δὲ	μύρια τάλαντα, καὶ σιδήρου μυριάδας
[7, 6, 3]	ἔχοντα μὲν ἀρχιστράτηγον Σέβεκον, πεζῶν	δὲ	μυριάδας ὀκτὼ καὶ ἱππέων μυρίους.
[7, 12, 3]	χορδαῖς ἐξημμένη τύπτεται πλήκτρῳ, ἡ	δὲ	νάβλα δώδεκα φθόγγους ἔχουσα τοῖς
[7, 7, 3]	ὕπνους ἐμέμφετο τὸν βασιλέα. ὁ	δὲ	Νάθας ἀστεῖος καὶ συνετὸς ὢν
[7, 14, 2]	ἄλλοις μὴ παραβαίνειν ἐπίτρεπε. τὸν	δὲ	ναόν, ὃν ὑπὸ σοῦ βασιλεύοντος
[7, 4, 1]	τῆς μάχης προλέγειν αὐτῷ. προφητεύσαντος	δὲ	νίκην καὶ κράτος ἐξάγει τὴν
[7, 13, 3]	ὥρας ἀρίστου μυριάδες ἑπτά. ἐξέτεινε	δὲ	ὁ ἄγγελος τὴν χεῖρα καὶ
[7, 11, 2]	Βενιαμίδος φυλῆς ἐπήγετο, καὶ Σιβᾶς	δὲ	ὁ ἀπελεύθερος Σαούλου καὶ οἱ
[7, 4, 2]	πολλῶν αὐτῷ μετέδωκεν ἀγαθῶν. ἀκούσας	δὲ	ὁ βασιλεὺς ὅτι ταῦτα συμβέβηκεν
[7, 8, 5]	παραλαβὼν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα. ~(Προέπεμψε	δὲ	ὁ βασιλεὺς πρόσθεν πρὸς τὸν
[7, 8, 4]	ἀποθανόντι υἱῷ ἄλλον ἑκουσίως. συνίησι	δὲ	ὁ βασιλεὺς ὑπόβλητον οὖσαν τὴν
[7, 5, 2]	μόνα προσέταξεν αὑτῷ φυλαχθῆναι. ~(Ἀκούσας	δὲ	ὁ Δαμασκοῦ καὶ Σύρων βασιλεὺς
[7, 13, 4]	φείδεσθαι δὲ τοῦ λαοῦ. ~(Κατακούσας	δὲ	ὁ θεὸς τῆς ἱκεσίας ἔπαυσε
[7, 10, 4]	εἰς τὰ οἰκεῖα διεσπάρη. ~(Ἀχιμᾶς	δὲ	ὁ Σαδώκου τοῦ ἀρχιερέως υἱὸς
[7, 5, 4]	θεῷ τὸν ναὸν κατεσκεύασεν. ~(Ὡς	δὲ	ὁ τῆς Ἀμάθης βασιλεὺς τὰ
[7, 6, 1]	πρεσβευτὰς εἰσπραξόμενος τὸν βασιλέα. συνέντες	δὲ	οἵ τε ἀναγκαῖοι καὶ οἱ
[7, 5, 1]	τὸν θεὸν ὑμνήσας ἀπαλλάσσεται. ~(Διαλιπὼν	δὲ	ὀλίγον χρόνον ἔγνω δεῖν ἐπὶ
[7, 3, 3]	δύο ἐκ τῶν παλλακίδων. Θαμάρα	δὲ	ὁμομήτριος Ἀψαλώμῳ ἦν. ~(Γνόντες δ'
[7, 12, 4]	ἦν Ἠλοῦ μὲν υἱὸς Σαβαίας	δὲ	ὄνομα. καὶ οὗτος ἐν τοῖς
[7, 13, 4]	ὡς μικρὸν ἔμπροσθεν ἐδηλώσαμεν. τοῦ	δὲ	Ὀροννᾶ πυθομένου τί παρείη πρὸς
[7, 13, 4]	δίκαιον προῖκα θυσίαν ἐπιτελεῖν. τοῦ	δὲ	Ὀροννᾶ φήσαντος ποιεῖν ὅ τι
[7, 7, 1]	ἀπελθόντα ἀναπαύσασθαι σὺν αὐτῇ. ὁ	δὲ	Οὐρίας τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίησε,
[7, 14, 5]	αὐτῷ συνεύχονται τὴν ἡγεμονίαν: ἐκάλεσε	δὲ	οὔτε ἐμὲ οὔτε τὸν ἀρχιερέα
[7, 9, 8]	τιμὴν τῆς προτέρας εὐπραγίας. ἦσαν	δὲ	οὗτοι Βερζελαῖος ὁ Γαλαδίτης καὶ
[7, 7, 2]	μιμεῖσθαι τὰ δὲ φυλάττεσθαι. ἐπεὶ	δὲ	οὕτως ἔχοντι καὶ τὸν Οὐρία
[7, 12, 1]	πολεμίων Ἄκμονος μὲν τοὔνομα Ἀράφου	δὲ	παιδός: οὗτος ἦν μὲν καὶ
[7, 5, 5]	τῆς σὺν αὐτῷ διαίτης. τοῦ	δὲ	παιδὸς προσκυνήσαντος ἐπί τε τοῖς
[7, 1, 3]	Σαούλου μὲν ἀρχιστράτηγος Ἀβεννῆρος Νήρου	δὲ	παῖς ἀνὴρ δραστήριος καὶ ἀγαθὸς
[7, 7, 1]	καὶ τῆς πολιορκίας ἀνέκρινε. λέγοντος	δὲ	πάντα κατὰ νοῦν αὐτοῖς κεχωρηκέναι
[7, 1, 6]	ἤλγησε μὲν τὴν ψυχήν, ἐμαρτύρατο	δὲ	πάντας ἀνατείνων εἰς τὸν θεὸν
[7, 11, 1]	Δαυίδῃ τὴν βασιλείαν ἀποδοῦναι: προσδοκᾶν	δὲ	παρ' αὐτοῦ μὴ διαλλαγὴν μόνον,
[7, 1, 5]	τούτων μὲν αὐτὸς ἀφαιρεθείη, λάβοι	δὲ	παρὰ Δαυίδου τὴν πρώτην τάξιν
[7, 8, 3]	ἀκηκόει μικρὸν ἔμπροσθεν ἀπολωλότας. ἦν	δὲ	παρὰ πάντων δάκρυα καὶ στόνος,
[7, 5, 2]	καὶ πολλαῖς μάχαις κριθείς, ὑστάτῃ	δὲ	παρὰ τὸν Εὐφράτην, ἐν ᾗ
[7, 15, 1]	ὁποῖον εἶναί τε δεῖ κἀγὼ	δὲ	παρακαλῶ, καθέξεις ἡμῶν τὴν βασιλείαν
[7, 10, 2]	ἐπευξάμενος ἐκπέμπει τὴν στρατιάν. ~(Ἰωάβου	δὲ	παρατάξαντος τὴν δύναμιν ἀντικρὺ τῶν
[7, 9, 5]	αὐτῷ τί δεῖ ποιεῖν: ὁ	δὲ	παρῄνεσε ταῖς τοῦ πατρὸς αὐτὸν
[7, 3, 2]	Σόλυμα ὅ ἐστιν ἀσφάλεια. ἦν	δὲ	πᾶς ὁ χρόνος ἀπὸ τῆς
[7, 14, 7]	συνέβη τοὺς βασιλεῖς ἀναθεῖναι: διέταξε	δὲ	πᾶσι τοῖς ἐκ τῆς Ληουίτιδος
[7, 5, 4]	τιμῆς τῆς πρεπούσης ἑκατέροις. τὰ	δὲ	πεμφθέντα ὑπ' αὐτοῦ καὶ τὸν
[7, 12, 3]	τοὺς μὲν γὰρ τριμέτρους, τοὺς	δὲ	πενταμέτρους ἐποίησεν. ὄργανά τε κατασκευάσας
[7, 10, 4]	αὐτὴν ποιήσεσθαι τῆς νίκης ἡσυχάσειν	δὲ	περὶ τῆς Ἀψαλώμου τελευτῆς, ἐπέτρεψεν
[7, 8, 1]	αὐτὴν ἐκβαλεῖν τῷ οἰκέτῃ. ἡ	δὲ	περιαλγὴς ἐπὶ τῇ ὕβρει καὶ
[7, 7, 4]	τῶν οἰκείων οὐ προσηνέγκατο, μέλαιναν	δὲ	περιθέμενος ἐσθῆτα πεσὼν ἐπὶ σάκκου
[7, 11, 4]	ἐπιμεληθήσεσθαι καὶ προνοήσειν ἐπηγγέλλετο. ὁ	δὲ	πόθῳ τῶν οἴκοι παρῃτεῖτο τὴν
[7, 1, 6]	ἐσθῆτας ἐνδύντι δὲ σάκκους, ταῦτα	δὲ	ποιεῖν προάγοντας τὴν κλίνην. αὐτὸς
[7, 14, 5]	ἅγιον ἔλαιον ἀποδεῖξαι βασιλέα: τοῦτο	δὲ	ποιῆσαι προσέταξε Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα
[7, 5, 4]	καὶ ἀργύρεα καὶ χάλκεα. Δαυίδης	δὲ	ποιησάμενος τὴν συμμαχίαν πρὸς τὸν
[7, 13, 3]	κολασθῆναι δίκαιος ὁ ποιμήν, τὰ	δὲ	ποίμνια σώζεσθαι μηδὲν ἁμαρτόντα, καὶ
[7, 6, 2]	τῶν Ἀμμανιτῶν Ἀραβαθᾶ κατεστρατοπεδεύσατο. τῶν	δὲ	πολεμίων ἐξελθόντων καὶ παραταξαμένων οὐχ
[7, 5, 4]	ἀνατίθησι τῷ θεῷ. οὐκ αὐτῷ	δὲ	πολεμοῦντι μόνον καὶ τῆς στρατιᾶς
[7, 4, 4]	τὴν διάνοιαν λαβόντος: οὐκ ἐπιτρέπειν	δὲ	πολλοὺς πολέμους ἠγωνισμένῳ καὶ φόνῳ
[7, 9, 3]	οἱ σὺν αὐτῷ δέοιντο. πυνθανομένου	δέ,	ποῦ καταλέλοιπε τὸν Μεμφίβοσθον, ἐν
[7, 11, 1]	δὲ πρὸς αὐτοὺς ἔχειν, τῶν	δὲ	πραγμάτων καθὼς ἤδη καὶ πρότερον
[7, 11, 2]	Ἰσραηλῖται προτρεψαμένου τοῦ Ἀμασᾶ. ~(Τῶν	δὲ	πρέσβεων ἀφικομένων πρὸς αὐτὸν εἰς
[7, 5, 4]	τῶν σωματοφυλάκων ἀρχὴν παραδίδωσιν: οἱ	δὲ	πρεσβύτεροι παῖδες αὐτοῦ περὶ τὸ
[7, 3, 2]	αὐτὰ καὶ λαμβάνειν ἐπίδοσιν. πέμψας	δὲ	πρὸς αὐτὸν καὶ Ἱέρωμος ὁ
[7, 1, 2]	ὁπλίτας τοὺς σὺν αὐτῷ. συνελθὼν	δὲ	πρὸς αὐτὸν πᾶς ὁ τῆς
[7, 8, 1]	νόσον γὰρ ὑποκρίνασθαι παρῄνεσεν, ἐλθόντα	δὲ	πρὸς αὐτὸν τὸν πατέρα πέμψαι
[7, 11, 1]	παύσασθαι μὲν τῆς ὀργῆς, εὐνοικῶς	δὲ	πρὸς αὐτοὺς ἔχειν, τῶν δὲ
[7, 6, 2]	αὐτῆς ἔπεμψεν ἐπ' αὐτούς. ὁ	δὲ	πρὸς τῇ μητροπόλει τῶν Ἀμμανιτῶν
[7, 15, 1]	εἶναι πρὸς τοὺς ἀρχομένους, εὐσεβεῖ	δὲ	πρὸς τὸν τὴν βασιλείαν δεδωκότα
[7, 9, 7]	συστήσας ἀμείνω εἶναι δοκεῖν. ~(Σπεύσας	δὲ	πρὸς τοὺς ἀρχιερέας Σάδωκον καὶ
[7, 14, 4]	γυναικὸς αὐτῷ Αἰγίσθης γεγονὼς Ἀδωνίας	δὲ	προσαγορευόμενος, ἐμφερὴς ὢν Ἀψαλώμῳ τήν
[7, 8, 1]	δ' εὐθὺς ἐκέλευσεν ἀχθῆναι. ἡκούσῃ	δὲ	προσέταξεν ἄρτους αὐτῷ ποιῆσαι τηγανιστοὺς
[7, 1, 4]	ἑτοίμως ἀποστῆναι μὲν Ἰεβώσθου Δαυίδῃ	δὲ	προσθέσθαι ταύτης ἀποστρέψειε τῆς ὁρμῆς,
[7, 11, 2]	δείσῃς μηδὲν ὡς τεθνηξόμενος. ὁ	δὲ	προσκυνήσας αὐτὸν προῆγεν. ~(Ἀπήντησε δ'
[7, 8, 4]	καὶ τὸν θυμὸν ἀφεικέναι. ὁ	δὲ	προσκυνήσας τὸν βασιλέα καὶ τοὺς
[7, 13, 2]	καὶ σφόδρ' ἦν συγκεχυμένος. τοῦ	δὲ	προφήτου τοῦτο δεῖν ἐξ ἀνάγκης
[7, 13, 2]	ἑαυτὴν τεσσαράκοντα μυριάδες ἦσαν. ~(Τῶν	δὲ	προφητῶν δηλωσάντων τῷ Δαυίδῃ, ὅτι
[7, 12, 1]	φανερὰν ποιῆσαι τῆς νόσου. τῶν	δὲ	προφητῶν εἰπόντων βούλεσθαι τὸν θεὸν
[7, 2, 1]	τὸ μὲν γένος Βενιαμῖται τοῦ	δὲ	πρώτου τάγματος, λογισάμενοι δ' ὡς
[7, 8, 5]	εὐθέως καλέσαι πρὸς αὑτόν. τοῦ	δὲ	ῥίψαντος αὑτὸν ἐπὶ τοὔδαφος καὶ
[7, 14, 4]	ἄρχοντας τῆς Ἰούδα φυλῆς, οὔτε	δὲ	Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα καὶ Νάθαν
[7, 1, 6]	περιρρηξαμένῳ μὲν τὰς ἐσθῆτας ἐνδύντι	δὲ	σάκκους, ταῦτα δὲ ποιεῖν προάγοντας
[7, 4, 2]	καὶ ὀρχήσεων καὶ ψαλμῶν ἔτι	δὲ	σάλπιγγος καὶ κυμβάλων κατάγοντες τὴν
[7, 8, 3]	δεδηλωμένους καὶ τὸν ἀνῃρηκότα. ὁ	δὲ	Σαμᾶ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ παῖς
[7, 1, 3]	ἐν τοῖς κινδύνοις φερομένων, τοῦ	δὲ	Σαούλου παιδὸς καὶ τῶν ὑπηκόων
[7, 1, 4]	γυναικὸς Ἀήθης προσηγόρευσε, τὸν πέμπτον	δὲ	Σαφατίαν τῆς Ἀβιτάλης καὶ τὸν
[7, 15, 1]	τὴν ἀγαθὴν ἀποστρέψεις πρόνοιαν: τοιοῦτον	δὲ	σεαυτὸν παρέχων, ὁποῖον εἶναί τε
[7, 1, 1]	Σαούλου μετὰ τῶν τέκνων: ταῦτα	δὲ	σημαίνειν ἔφασκεν αὐτὸς παρατυχὼν τῇ
[7, 5, 4]	φίλος γὰρ ἦν αὐτῷ: γραμματέα	δὲ	Σισὰν ἐποίησε: Βαναίᾳ δὲ τῷ
[7, 15, 1]	νῦν τὴν δίκην διέφυγε. παρατίθεμαι	δέ	σοι καὶ τοὺς Βερζέλου τοῦ
[7, 4, 4]	αὐτὸν τὴν βασιλείαν παραληψομένου κληθησομένου	δὲ	Σολομῶνος, οὗ προστήσεσθαι καὶ προνοήσειν
[7, 11, 3]	τιμωρίας εἶχεν ἡ μνήμη. φίλον	δὲ	σὸν ἔκρινας ἐμὲ καὶ ἐπὶ
[7, 1, 3]	Δαυίδου Σαρουίας μὲν παῖς, πατρὸς	δὲ	Σουρί, ἐκ δὲ τῆς ἀδελφῆς
[7, 9, 6]	πρὸς τοὺς κινδύνους παρασκευάσει τοὺς	δὲ	σοὺς καταπλήξεται. παράθου δὴ τοίνυν
[7, 11, 8]	αὐτοῖς εἰρήνην ἀπ' αὐτῶν: σὺ	δὲ	σπουδάζεις μητρόπολιν Ἰσραηλιτῶν καταβαλεῖν καὶ
[7, 5, 3]	οὗ κατὰ χώραν ἐροῦμεν. ~(Δαυίδης	δὲ	στρατευσάμενος ἐπὶ Δαμασκὸν καὶ τὴν
[7, 8, 5]	καὶ τὴν αἰτίαν πυνθανόμενος. ὁ	δέ	στρατήγημα τοῦτ' εἶπεν, εὗρον ἀγαγεῖν
[7, 8, 4]	τῷ παρ' αὐτοῦ φόβῳ. τοῦ	δὲ	συγκαταινέσαντος οἷς τὸ γύναιον ἱκέτευσεν,
[7, 10, 1]	τῆς Γιττῶν πόλεως ὑπάρχοντι. βουλόμενον	δὲ	συνεκστρατεύειν αὐτὸν οὐκ εἴασαν οἱ
[7, 10, 2]	κατὰ τῆς καρδίας ἀπέκτεινεν: οἱ	δὲ	τὰ τοῦ Ἰωάβου κομίζοντες ὅπλα
[7, 1, 5]	τῇ πρὸς Γιβρῶνι μάχῃ, ὡς	δὲ	τἀληθὲς εἶχε δείσαντος περὶ τῆς
[7, 9, 7]	ἀναβολὰς καὶ μέλλησιν ὑπερέθεντο, λαβόντες	δὲ	τὰς τῶν πατέρων ἐντολὰς εὐσεβεῖς
[7, 6, 1]	οὐ λόγοις τὰς ἀποκρίσεις. ἰδὼν	δὲ	ταῦθ' ὁ τῶν Ἰσραηλιτῶν βασιλεὺς
[7, 14, 9]	παρέξειν ἐπὶ Σολόμωνος βασιλέως. ἔσται	δὲ	ταῦτα βέβαια καὶ καλὸν ἕξει
[7, 5, 2]	ἱστοριῶν αὐτοῦ λέγων οὕτως: μετὰ	δὲ	ταῦτα πολλῷ χρόνῳ ὕστερον τῶν
[7, 12, 1]	καὶ Ἀβιάθαρον ἀπέφηνεν ἱερεῖς. ~(Μετὰ	δὲ	ταῦτα τῆς χώρας λιμῷ φθειρομένης
[7, 1, 1]	ἱστοριῶν τῆς Ἰουδαικῆς ἀρχαιολογίας ~(Συνέβη	δὲ	ταύτην γενέσθαι τὴν μάχην καθ'
[7, 4, 4]	βαλομένου ναὸν αὐτῷ κατασκευάσαι. τούτου	δὲ	ταύτην τὴν διάνοιαν λαβόντος: οὐκ
[7, 12, 2]	τῶν Γιγάντων ἀπόγονος εἶναι. μετὰ	δὲ	ταύτην τὴν μάχην οὐκέτι τοῖς
[7, 2, 2]	δέδωκεν ὁ θεὸς ἐμφανίζοντες. ὁ	δὲ	ταύτης τε ἀποδέχεται τῆς προθυμίας
[7, 3, 3]	ἐξ εὐγενίδων ἦσαν γεγονότες, οὓς	δὲ	τελευταίους εἰρήκαμεν δύο ἐκ τῶν
[7, 1, 4]	Γεσσιρῶν βασιλέως Ἀψάλωμος ὄνομα, τὸν	δὲ	τέταρτον Ἀδωνίαν ἐκ γυναικὸς Ἀήθης
[7, 14, 4]	παρθένου μετ' ὀλίγον δηλώσομεν. ~(Ὁ	δὲ	τέταρτος υἱὸς Δαυίδου νεανίας εὐειδὴς
[7, 14, 7]	καὶ γραμματεῖς τούτων ἑξακισχιλίους, πυλωροὺς	δὲ	τετρακισχιλίους καὶ τοσούτους ὑμνῳδοὺς τοῦ
[7, 7, 4]	τὴν διάνοιαν τοῦ βασιλέως. συνελθὼν	δὲ	τῇ γυναικὶ Βεεθσαβῇ ἔγκυον αὐτὴν
[7, 5, 2]	πρὸς τῷ Εὐφράτῃ ποταμῷ, πταίσας	δὲ	τῇ μάχῃ πολλοὺς ἀπέβαλε τῶν
[7, 7, 5]	Νάθα τοῦ προφήτου κελεύσαντος. ~(Ἰώαβος	δὲ	τῇ πολιορκίᾳ τοὺς Ἀμμανίτας ἰσχυρῶς
[7, 9, 5]	δεδιέναι προσδοκῶντας ὑμᾶς ὁμονοήσειν. πεισθεὶς	δὲ	τῇ συμβουλίᾳ κελεύει σκηνὴν αὑτῷ
[7, 10, 1]	μετ' αὐτοῦ στράτευμα εἶναι. πεισθεὶς	δὲ	τῇ συμβουλίᾳ ταύτῃ μένειν μὲν
[7, 7, 3]	καταθύσας εὐωχῆσαι τὸν φίλον, πέμψας	δὲ	τὴν ἀμνάδα τοῦ πένητος ἀπέσπασε,
[7, 1, 4]	ἄρχοι τῶν πέραν Ἰορδάνου, διὰ	δὲ	τὴν αὐτοῦ στρατηγίαν τε καὶ
[7, 10, 3]	οἰκειότερον τῇ ἱστορίᾳ δηλώσομεν. μετὰ	δὲ	τὴν Ἀψαλώμου τελευτὴν ὁ μὲν
[7, 1, 3]	τὴν ἐπιχώριον γλῶτταν Μάναλιν, κατὰ	δὲ	τὴν Ἑλλήνων Παρεμβολὰς λεγομένην: ὥρμησε
[7, 4, 2]	αὐτὸν τοῦτο ποιοῦντα χλευάσαι. εἰσκομίσαντες	δὲ	τὴν κιβωτὸν τιθέασιν ὑπὸ τὴν
[7, 6, 2]	καὶ δισχιλίους ὁπλίτας. ~(Οὐ κατεπλάγη	δὲ	τὴν συμμαχίαν καὶ τὴν τῶν
[7, 3, 2]	κατεσκεύασαν βασίλειον ἐν Ἱεροσολύμοις. Δαυίδης	δὲ	τήν τε ἄνω πόλιν παραλαβὼν
[7, 6, 3]	Ἰώαβον πολεμήσοντα τοῖς Ἀμμανίταις. ὁ	δὲ	τήν τε γῆν αὐτῶν ἅπασαν
[7, 2, 1]	κατέστρεψε τέλος τὸν βίον. ~(Ἀκούσας	δὲ	τὴν τελευτὴν αὐτοῦ ὁ Σαούλου
[7, 9, 1]	τῶν ὄχλων εὔνοιαν ἐνόμιζε, μετὰ	δὲ	τὴν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καταλλαγὴν
[7, 1, 3]	παῖς, πατρὸς δὲ Σουρί, ἐκ	δὲ	τῆς ἀδελφῆς τῆς ἐκείνου γεγονὼς
[7, 3, 1]	κράτος τὴν κάτω πόλιν. ἔτι	δὲ	τῆς ἄκρας λειπομένης ἔγνω τιμῆς
[7, 5, 2]	Σαμαρεῖτιν καλουμένην γῆν. οὐ διήμαρτε	δὲ	τῆς ἀληθείας: οὗτος γάρ ἐστιν
[7, 2, 2]	ἐκλεκτοὶ δισμύριοι ἑπτακισχίλιοι ἑξακόσιοι. ἐκ	δὲ	τῆς Ἀσήρου φυλῆς μυριάδες τέσσαρες.
[7, 2, 2]	εἴκοσι δύο συγγενέσιν ἡγεμόσιν. ἐκ	δὲ	τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς ὁπλῖται τετρακισχίλιοι:
[7, 10, 1]	μὲν ὄντι καὶ φίλῳ ἐκ	δὲ	τῆς Γιττῶν πόλεως ὑπάρχοντι. βουλόμενον
[7, 9, 8]	μηδὲν ὀκνεῖν δι' αὐτήν. ~(Ἀχιτόφελος	δὲ	τῆς γνώμης αὐτοῦ παρευδοκιμηθείσης ἐπιβὰς
[7, 7, 1]	ὁπλοφόρον ἐκ τῆς πολιορκίας ἄνδρα	δὲ	τῆς γυναικὸς Οὐρίαν ὄνομα, καὶ
[7, 2, 2]	δὲ φυλὴ ἀναρίθμητος οὖσα. ἐκ	δὲ	τῆς Δανίτιδος φυλῆς ἐκλεκτοὶ δισμύριοι
[7, 2, 2]	Σαούλου τινὰ βασιλεύσειν προσδοκῶσα. ἐκ	δὲ	τῆς Ἐφραίμου φυλῆς δισμύριοι καὶ
[7, 2, 2]	μέλλοντα, ὁπλῖται δὲ δισμύριοι. ἐκ	δὲ	τῆς Ζαβουλωνίτιδος φυλῆς ὁπλιτῶν ἐπιλέκτων
[7, 14, 7]	τῆς Ἐλεαζάρου οἰκίας ἑκκαίδεκα, ἐκ	δὲ	τῆς Ἰθαμάρου ὀκτώ, διέταξέ τε
[7, 2, 2]	μύριοι ὀκτακισχίλιοι τῶν δυνατωτάτων> ἐκ	δὲ	τῆς Ἰσαχάρου φυλῆς διακόσιοι μὲν
[7, 2, 2]	φυλῆς ἑπτακισχίλιοι καὶ ἑκατόν. ἐκ	δὲ	τῆς Ληουίτιδος τετρακισχίλιοι καὶ ἑπτακόσιοι
[7, 7, 2]	συχνὰς αὐτὸν ἡμέρας ἐπένθησεν, παυσαμένην	δὲ	τῆς λύπης καὶ τῶν ἐπ'
[7, 2, 2]	καὶ κατ' ἰσχὺν διαφερόντων. ἐκ	δὲ	τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς τοῦ ἡμίσους
[7, 2, 2]	τοῖς τῆς Γάδου φυλῆς. ἐκ	δὲ	τῆς Νεφθαλίδος φυλῆς ἐπίσημοι καὶ
[7, 2, 2]	τὸν Δαυίδην ἀπέδειξε βασιλέα. ἐκ	δὲ	τῆς Συμεωνίδος φυλῆς ἑπτακισχίλιοι καὶ
[7, 5, 1]	τὸν Ἀραοῦ μὲν υἱὸν βασιλέα	δὲ	τῆς Σωφηνῆς ἐστράτευσε, καὶ συμβαλὼν
[7, 11, 8]	χαλεπῶς πρὸς αὐτοὺς διετέθη. ~(Γύναιον	δέ	τι σῶφρον καὶ συνετὸν ἐν
[7, 14, 2]	πολλὰς μυριάδας καὶ τεκτόνων: ἂν	δέ	τι τούτοις προσδέῃ, σὺ προσθήσεις.
[7, 4, 4]	ἐγγόνοις φυλάξων καὶ παραδώσων, αὐτὸν	δὲ	τιμωρήσων, ἂν ἁμαρτὼν τύχῃ, νόσῳ
[7, 8, 3]	ἐφέροντο πρὸς τὸν πατέρα. φθάσας	δέ	τις αὐτοὺς ἅπαντας ὑπὸ Ἀψαλώμου
[7, 8, 1]	θορύβου καὶ ταραχῆς ἀπηλλαγμένος. ὡς	δὲ	τὸ κελευσθὲν ἐγένετο, τὴν ἀδελφὴν
[7, 6, 2]	καὶ παραταξαμένων οὐχ ὁμοῦ διχῇ	δέ,	τὸ μὲν γὰρ ἐπικουρικὸν ἐν
[7, 13, 4]	προσέδραμεν αὐτῷ καὶ προσεκύνησεν. ἦν	δὲ	τὸ μὲν γένος Ἰεβουσαῖος, φίλος
[7, 8, 5]	ὁμοροῦσαν αὐτῷ χώραν ἐπυρπόλησεν. ὁ	δὲ	τὸ πραχθὲν μαθὼν ἧκε πρὸς
[7, 12, 4]	παραχρῆμα ἀπέκτεινε. καὶ οἱ λοιποὶ	δὲ	τοιοῦτοι τὰς ἀρετὰς ὑπῆρχον. ~(Ὁ
[7, 2, 2]	τάφῳ πάντων ἀξιώσας ἐκήδευσε. ~(Τούτων	δὲ	τοιοῦτον λαβόντων τέλος ἧκον ἅπαντες
[7, 6, 1]	μισθῷ παρεκάλεσαν καὶ Σουβάν: ἦσαν	δὲ	τοῖς βασιλεῦσι τούτοις πεζοῦ δύο
[7, 1, 6]	ἀνδρὸς ἀγαθοῦ τετελευτηκότος, οὐ μικρὰ	δὲ	τοῖς Ἑβραίων πράγμασι βλάβη στερηθέντων
[7, 7, 2]	πράττειν συμβαίνειν κατ' αὐτόν, ποτὲ	δὲ	τοῖς ἑτέροις: τοῦ λοιποῦ μέντοι
[7, 8, 2]	τοὺς ἀδελφοὺς ἀποστεῖλαι παρεκάλεσε. πέμψαντος	δὲ	τοῖς ἰδίοις ἐκέλευσεν ὁπηνίκ' ἂν
[7, 8, 1]	τότε μὲν οὐκ ἐγεύσατο, προσέταξε	δὲ	τοῖς οἰκέταις παραιτήσασθαι πάντας πρὸ
[7, 10, 1]	ἐπ' αὐτὸν Ἀψάλωμος ἔλθῃ, προσθεὶς	δὲ	τοῖς οὖσι χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους
[7, 6, 2]	ἀπέλυσε τοῖς Ἀμμανίταις μαχησόμενον, αὐτὸς	δὲ	τοῖς Σύροις συνέβαλε. καὶ πρὸς
[7, 15, 2]	ὡς οὐκ ἄλλος τις, ἐν	δὲ	τοῖς ὑπὲρ τῶν ὑπηκόων ἀγῶσι
[7, 11, 1]	τῆς φυλῆς ἄρχουσι διειλέχθησαν ἃ	δὲ	τὸν Ἀμασὰν ἔπεισαν τὰ παρὰ
[7, 8, 2]	τοῖς μὲν πεπραγμένοις ἤχθετο, φιλῶν	δὲ	τὸν Ἀμνῶνα σφόδρα, πρεσβύτατος γὰρ
[7, 11, 4]	σὲ τὴν βασιλείαν ἀπολαβεῖν. ~(Βεέρζελον	δὲ	τὸν Γαλαδίτην ἄνδρα μέγαν καὶ
[7, 13, 3]	προφήτης ἀπήγγειλε τῷ θεῷ: ὁ	δὲ	τὸν λοιμὸν καὶ τὴν φθορὰν
[7, 14, 2]	παρακειμένην ἐπιτελῇ τὸ ἔργον. ~(Καλέσας	δὲ	τὸν παῖδα Σολόμωνα κατασκευάσαι τῷ
[7, 12, 1]	μὲν ὑπερήσπισε περιβὰς κείμενον, ἀπέκτεινε	δὲ	τὸν πολέμιον. ἤνεγκε δ' ἐπὶ
[7, 13, 2]	γενέσθαι καὶ συγγινώσκειν ἡμαρτηκότι. Γάδον	δὲ	τὸν προφήτην ἔπεμψεν ὁ θεὸς
[7, 13, 4]	τὸν παρηγγελμένον αὐτῷ τόπον. Ὀροννᾶς	δὲ	τὸν σῖτον ἀλοῶν ἐπεὶ τὸν
[7, 11, 7]	οὐδὲν τοιοῦτον ἔσχε παρακάλυμμα. ἀποκτείνας	δὲ	τὸν συστράτηγον ἐδίωκε τὸν Σαβαῖον
[7, 7, 5]	διαρπάσαι τοῖς στρατιώταις ἐφῆκεν. αὐτὸς	δὲ	τὸν τοῦ βασιλέως τῶν Ἀμμανιτῶν
[7, 10, 4]	παιδὸς αὐτοῦ, μένειν ἠξίου, καλέσας	δὲ	τὸν Χουσὶν ἐκείνῳ προσέταξε τὸ
[7, 4, 2]	τῷ θανάτῳ τοῦ Ὀζᾶ, ὁ	δὲ	τόπος ἐν ᾧ ἐτελεύτησεν Ὀζᾶ
[7, 12, 2]	ἔπεμψεν ἐπ' αὐτοὺς στρατιάν. ἠρίστευσε	δὲ	τότε καὶ σφόδρ' ηὐδοκίμησε Σαβρήχης
[7, 8, 1]	καὶ τηγανίσασα προσήνεγκεν αὐτῷ: ὁ	δὲ	τότε μὲν οὐκ ἐγεύσατο, προσέταξε
[7, 1, 3]	οὐδέτερον ἐγκλιθεὶς τῶν μερῶν. ἐπιστραφέντος	δὲ	τοῦ Ἀβεννήρου καὶ κατασοφίζεσθαι τὴν
[7, 11, 6]	τὸν υἱὸν τοῦ Βοχορίου. ἐξελθόντος	δὲ	τοῦ Ἀμασᾶ καὶ περὶ τὴν
[7, 10, 5]	ὡς ἀφ' ἥττης παρῆλθον. κατακαλυψαμένου	δὲ	τοῦ βασιλέως καὶ στένοντος τὸν
[7, 4, 1]	εἰς ταὐτὸ χωρίον ἐστρατοπεδεύσατο. πάλιν	δὲ	τοῦ βασιλέως τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐρομένου
[7, 10, 2]	ἐπ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας. οἱ	δὲ	τοῦ Δαυίδου πάντες ὥρμησαν ἐπὶ
[7, 14, 10]	δεήσει τὴν κιβωτὸν καλύπτοντας. σιωπήσαντος	δὲ	τοῦ Δαυίδου πολλὴ καὶ τῶν
[7, 1, 5]	βλεπομένῳ παραδῶσι τὴν ἀρχήν. ~(Ἐκπέμψαντος	δὲ	τοῦ Δαυίδου τὸν Ἀβεννῆρον οὐδὲ
[7, 14, 6]	ἤχοις οὐδὲ τῇ σάλπιγγι. παρακειμένου	δὲ	τοῦ δείπνου καὶ μηδενὸς γευομένου
[7, 6, 3]	χειμῶνος ἀνέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα, ἀρχομένου	δὲ	τοῦ ἔαρος ἔπεμψε τὸν ἀρχιστράτηγον
[7, 14, 7]	τοῦ ναοῦ δισμυρίους τετρακισχιλίους, κριτὰς	δὲ	τοῦ λαοῦ καὶ γραμματεῖς τούτων
[7, 13, 3]	γενεὰν αὐτοῦ πᾶσαν ἀποσκήπτειν, φείδεσθαι	δὲ	τοῦ λαοῦ. ~(Κατακούσας δὲ ὁ
[7, 14, 2]	δικαίους ὁ θεὸς ἀνθρώπους. οἰκοδομηθέντος	δὲ	τοῦ ναοῦ τὴν κιβωτὸν αὐτὸν
[7, 7, 2]	κομίζων πρὸς Ἰώαβον ἠπείγετο. ἡ	δὲ	τοῦ Οὐρία γυνὴ Βεεθσαβὴ τὸν
[7, 8, 1]	κατὰ τὰς Ἰωνάθου ὑποθήκας. παραγενομένου	δὲ	τοῦ πατρὸς καὶ σκεπτομένου πῶς
[7, 12, 4]	τοῦ μὲν Ἐλεαζάρου κτείνοντος ἑπομένου	δὲ	τοῦ πλήθους καὶ σκυλεύοντος τοὺς
[7, 1, 3]	φυλὴ κεχειροτόνηκεν αὐτὸν βασιλέα. ~(Ὁ	δὲ	τοῦ Σαούλου μὲν ἀρχιστράτηγος Ἀβεννῆρος
[7, 11, 7]	Ἀβεσσαίῳ τῷ τούτου ἀδελφῷ. κειμένου	δὲ	τοῦ σώματος ἐπὶ τῆς ὁδοῦ
[7, 12, 4]	τολμῆσαι> καταφρονήσαντας τῆς ὀλιγότητος. κομισθέντος	δὲ	τοῦ ὕδατος οὐκ ἔπιεν ὁ
[7, 10, 5]	δηλῶσαι τὴν νίκην ἐπείγεσθαι. παραγενομένου	δὲ	τοῦ Χουσὶ καὶ προσκυνήσαντος καὶ
[7, 8, 2]	Ἀψαλώμῳ τῷ ἀδελφῷ διεκαρτέρησε. ~(Γνοὺς	δὲ	τοῦθ' ὁ πατὴρ Δαυίδης τοῖς
[7, 11, 2]	αὐτὸν εἰς Ἱεροσόλυμα παρεγένετο. πάντας	δὲ	τοὺς ἄλλους ἔφθασεν ἡ Ἰούδα
[7, 13, 1]	τὴν ἐξαρίθμησιν τῶν Ἑβραίων. Ἰώαβος	δὲ	τοὺς ἄρχοντας τῶν φυλῶν παραλαβὼν
[7, 1, 4]	τὴν γυναῖκα δικαίως ἀπολαβεῖν: συγκαλέσας	δὲ	τοὺς γεγηρακότας τοῦ πλήθους καὶ
[7, 10, 5]	σὴν γενεὰν δοκεῖς μισεῖν, στέργειν	δὲ	τοὺς ἐχθροτάτους καὶ ποθεῖν οὐκέτ'
[7, 3, 2]	βασιλέα τὴν στρατηγίαν ἀπαιτῶν. ~(Ἐκβαλὼν	δὲ	τοὺς Ἰεβουσαίους ἐκ τῆς ἄκρας
[7, 1, 3]	ἀδελφὸν αὐτοῦ παρρησίαν, οὐ προσιέμενον	δὲ>	τοὺς λόγους, ἀλλ' ἐπιμείναντα τὴν
[7, 10, 1]	ἐν ταῖς Παρεμβολαῖς ἔκρινεν, ἐκπέμπων	δὲ	τοὺς φίλους καὶ τοὺς στρατηγοὺς
[7, 15, 3]	καὶ ἐν ἄλλοις δεδηλώκαμεν. μετὰ	δὲ	τοῦτο ἐτῶν πολλῶν διαγενομένων πάλιν
[7, 9, 7]	εὐθὺς ἔπεμψε τοὺς συλληψομένους. νοήσαντες	δὲ	τοῦτο οἱ τῶν ἀρχιερέων παῖδες
[7, 8, 1]	δεῖπνον οἶκον αὐτῷ παρενεγκεῖν: ποιησάσης	δὲ	τοῦτο τῆς κόρης λαβόμενος αὐτῆς
[7, 7, 2]	πολλοὺς ἀπολέσας ἀναχωρῆσαι βιασθείη: προστιθέναι	δὲ	τούτοις ἂν ὀργιζόμενον ἐπ' αὐτοῖς
[7, 1, 2]	καὶ μέχρις ἐμοῦ διαμένουσιν. ~(Ἐπεὶ	δὲ	τούτοις ἐξετίμησε τὸν βασιλέα παυσάμενος
[7, 13, 4]	καὶ θυσίας ἐπήνεγκεν εἰρηνικάς. καταπραύνεται	δὲ	τούτοις τὸ θεῖον καὶ πάλιν
[7, 5, 2]	δὲ λοιποὶ πάντες ἔφυγον. μέμνηται	δὲ	τούτου τοῦ βασιλέως καὶ Νικόλαος
[7, 14, 7]	ἱερεῖς καὶ τοὺς Ληουίτας. ἐξαριθμήσας	δὲ	τούτους πρῶτον εὑρίσκει τῶν ἀπὸ
[7, 1, 4]	τὰ Δαυίδου φρονεῖν μετεβάλοντο. πεισθέντων	δὲ	τούτων Ἀβεννῆρος συγκαλεῖ τὴν Βενιαμιτῶν
[7, 1, 3]	ὥσπερ ἐκ συνθήματος ἀπώλοντο. πεσόντων	δὲ	τούτων συνέρρηξε καὶ ἡ λοιπὴ
[7, 2, 2]	βασιλεύειν τὸν Δαυίδην ἐκύρωσαν. ἐπὶ	δὲ	τρεῖς ἡμέρας ἑορτάσαντος τοῦ λαοῦ
[7, 10, 1]	τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ Ἀβεσσαίῳ, τὴν	δὲ	τρίτην μοῖραν ἐνεχείρισεν Ἐσθαίῳ συνήθει
[7, 10, 1]	τῷ στρατηγῷ παρέδωκεν Ἰωάβῳ, τὸ	δὲ	τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ Ἀβεσσαίῳ, τὴν
[7, 14, 4]	τούτου πυθέσθαι τοῦ βασιλέως. ταῦτα	δὲ	τῷ βασιλεῖ διαλεγομένης ὁ προφήτης
[7, 7, 1]	τοῦτο μὲν οὐκ ἐποίησε, παρεκοιμήθη	δὲ	τῷ βασιλεῖ σὺν τοῖς ἄλλοις
[7, 9, 3]	οὐ πολὺ καὶ Ἀψάλωμος. ~(Ὀλίγον	δὲ	τῷ Δαυίδῃ προελθόντι Σιβᾶς ὁ
[7, 4, 4]	κιβωτὸν ἐν σκηνῇ κειμένην: ἐβούλετο	δὲ	τῷ θεῷ κατασκευάσαι ναόν, ὡς
[7, 5, 4]	γραμματέα δὲ Σισὰν ἐποίησε: Βαναίᾳ	δὲ	τῷ Ἰωάδου τὴν τῶν σωματοφυλάκων
[7, 2, 2]	ὅπλα θυρεὸν καὶ σιρομάστην: οὗτοι	δὲ	τῷ Σαούλου παιδὶ παρέμενον: τούτων
[7, 7, 2]	ταχέως ἑλεῖν τὴν πόλιν, προσβαλὼν	δὲ	τῷ τείχει καὶ πολλοὺς ἀπολέσας
[7, 13, 1]	εἰς τὸν θεὸν ἥμαρτεν. ἦν	δὲ	τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν ἀριθμὸς ἐνενήκοντα
[7, 6, 1]	ἐκεῖνον ἦν, τούτῳ προσδοκᾶν. οἱ	δὲ	τῶν Ἀμμανιτῶν ἄρχοντες κακοήθως ἀλλ'
[7, 6, 2]	πεδίῳ καθ' αὑτὸ ἐτάχθη, τὸ	δὲ	τῶν Ἀμμανιτῶν στράτευμα πρὸς ταῖς
[7, 2, 2]	Ἀσήρου φυλῆς μυριάδες τέσσαρες. ἐκ	δὲ	τῶν δύο φυλῶν τῶν πέραν
[7, 5, 3]	οἰκεῖον αὐτῶν τόπον δηλώσομεν. ὁ	δὲ	τῶν Ἑβραίων βασιλεὺς τοῦ θεοῦ
[7, 12, 4]	θεοῦ περὶ τοῦ πολέμου, τῆς	δὲ	τῶν ἐχθρῶν παρεμβολῆς ἐν τῇ
[7, 9, 6]	πρὸς πέτρᾳ τινὶ λοχήσει: συμβαλόντων	δὲ	τῶν ἡμετέρων οἱ μὲν ἐκείνου
[7, 14, 3]	πολλῶν ἱματίων γινομένης ἀναθερμαίνεσθαι. συνελθόντων	δὲ	τῶν ἰατρῶν καὶ συμβουλευσάντων, ὅπως
[7, 4, 1]	πόλεως, ἐν αὐτῇ στρατοπεδεύονται. ὁ	δὲ	τῶν Ἰουδαίων βασιλεύς, οὐδὲν γὰρ
[7, 1, 3]	Ἰώαβος ἐξαριθμήσας ἅπαντας ἐκήδευσεν. ἔπεσον	δὲ	τῶν μὲν Ἀβεννήρου στρατιωτῶν ὡς
[7, 10, 2]	οὔτε ποιεῖν οὔτε πάσχειν, ἔτι	δὲ	τῶν μὲν πλειόνων ἵνα μὴ
[7, 13, 3]	ὄψεις ὑποδραμόντος περιπνιγεῖς ἀπῴμωζον, ἔνιοι	δὲ	τῶν οἰκείων τινὰ κηδεύοντες ἐναπέθνησκον
[7, 12, 3]	κατὰ τὰς ἄλλας ἑορτάς. ἡ	δὲ	τῶν ὀργάνων ἐστὶν ἰδέα τοιαύτη
[7, 12, 2]	μεθέξουσι πολὺν βιώσαντος χρόνον. ~(Συνελθόντων	δὲ	τῶν Παλαιστίνων εἰς Γάζαρα πόλιν
[7, 5, 4]	τῆς στρατιᾶς τὸν Ἰώαβον: ἐπὶ	δὲ	τῶν ὑπομνημάτων Ἰωσάφατον υἱὸν Ἀχίλου
[7, 9, 4]	ἔβαλλεν αὐτὸν καὶ ἐκακηγόρει. περιστάντων	δὲ	τῶν φίλων καὶ σκεπόντων ἔτι
[7, 14, 9]	ἐχθρῶν μεμιάνθαι τὴν δεξιάν, τὸν	δὲ	υἱὸν ἐκέλευσε τὸν διαδεξόμενον τὴν
[7, 15, 1]	μοι χρεολυτοῦμεν. καὶ τὸν Γήρα	δὲ	υἱὸν Σουμούιν τὸν ἐκ τῆς
[7, 1, 5]	γενόμενον ἔπειτ' αὐτὴν ἀπολέσαι, τούτου	δὲ	ὑπερβολὴν ἔχοντος συμφορᾶς. καὶ διὰ
[7, 4, 3]	συνοικοῦσα παῖδας οὐκ ἐποιήσατο, γαμηθεῖσα	δὲ	ὕστερον ᾧ παρέδωκεν αὐτὴν ὁ
[7, 3, 1]	τοῦ λαοῦ δώσειν ἐπηγγείλατο. πάντων	δὲ	φιλοτιμουμένων ἀναβῆναι καὶ μηδένα πόνον
[7, 11, 7]	καὶ μετ' αἰτίας κολαζούσης: εἰ	δὲ	φρονεῖτε τὰ τοῦ βασιλέως, ἕπεσθε
[7, 7, 2]	ὡς τὰ μὲν μιμεῖσθαι τὰ	δὲ	φυλάττεσθαι. ἐπεὶ δὲ οὕτως ἔχοντι
[7, 2, 2]	χρώμενοι θυρεῷ καὶ δόρατι, ἠκολούθει	δὲ	φυλὴ ἀναρίθμητος οὖσα. ἐκ δὲ
[7, 8, 1]	προσλοιδορησάμενος ἐκέλευσεν ἀναστᾶσαν ἀπιέναι. τῆς	δὲ	χείρω τὴν ὕβριν καὶ διὰ
[7, 4, 2]	μὲν ἱερέων βασταζόντων αὐτήν, ἑπτὰ	δὲ	χορῶν οὓς διεκόσμησεν ὁ βασιλεὺς
[7, 15, 1]	ἡμέρας ὑπήκουον αὐτῷ. ~(Μετ' ὀλίγον	δὲ	χρόνον ὁ Δαυίδης καταπεσὼν εἰς
[7, 3, 2]	ἐν αὐτῇ διέτριβε βασιλεύων. ὁ	δὲ	χρόνος ὃν τῆς Ἰούδα φυλῆς
[7, 14, 3]	τὸν υἱὸν αὐτοῦ διελέχθη. ~(Πρεσβύτερος	δὲ	ὢν ἤδη καὶ τοῦ σώματος
[7, 1, 4]	βασιλείαν εἰς Δαυίδην περιστήσειν, ἐπιδείξειν	δὲ	ὡς οὐχὶ διὰ τὴν ἰδίαν
[7, 10, 5]	τὴν πόλιν, κατηφεῖς δὲ καὶ	δεδακρυμένοι	πάντες ὡς ἀφ' ἥττης παρῆλθον.
[7, 15, 3]	πολιορκίαν, καθὼς καὶ ἐν ἄλλοις	δεδηλώκαμεν.	μετὰ δὲ τοῦτο ἐτῶν πολλῶν
[7, 8, 3]	υἱοὺς ἅπαντας καὶ τοὺς ἀποθανεῖν	δεδηλωμένους	καὶ τὸν ἀνῃρηκότα. ὁ δὲ
[7, 15, 3]	μὲν τούτων ἡμῖν τοσοῦτον ἀπόχρη	δεδηλῶσθαι.
[7, 1, 5]	μὲν τούτων ἐν βραχέσιν ἀρκεῖ	δεδηλῶσθαι.	~(Δαυίδης δ' ἀκούσας ἀνῃρημένον τὸν
[7, 9, 5]	δεῦρο γὰρ φανερὰν ἔχθραν ἀναλαμβάνειν	δεδιέναι	προσδοκῶντας ὑμᾶς ὁμονοήσειν. πεισθεὶς δὲ
[7, 9, 7]	καὶ τὴν ἑαυτοῦ καὶ ὅτι	δέδοκται	τὰ ὑπ' αὐτοῦ παραινεθέντα πράττειν,
[7, 9, 2]	πρῶτον μὲν ὑπὸ θεοῦ οὐ	δεδομένῃ,	δεύτερον δὲ ἐπ' ἀφαιρέσει τοῦ
[7, 10, 5]	Ἀψάλωμον καὶ πλεῖον τούτου μηδὲν	δεδυνῆσθαι	μαθεῖν διὰ τὸ πεμφθέντα ὑπὸ
[7, 2, 2]	χώραν αὐτῷ σῶσαι καταγωνισαμένῳ Παλαιστίνους	δέδωκεν	ὁ θεὸς ἐμφανίζοντες. ὁ δὲ
[7, 8, 4]	πεισθείην ἐμοί σε ταύτην ἀληθῶς>	δεδωκέναι	τὴν χάριν αὐτοῦ σοῦ μέχρι
[7, 10, 2]	καὶ πεντήκοντα σίκλους ἂν αὐτῷ	δεδωκέναι	τοῦ στρατηγοῦ φήσαντος, εἰ βαλὼν
[7, 15, 1]	δὲ πρὸς τὸν τὴν βασιλείαν	δεδωκότα	θεόν, φυλάττειν δ' αὐτοῦ τὰς
[7, 5, 5]	Σιβὰν τὸν πατρῷον οἶκον ἔλεγε	δεδωρῆσθαι	τῷ παιδὶ καὶ πᾶσαν τὴν
[7, 9, 3]	προνοησόμενον ἀπεστάλκει τῶν κτήσεων ἃς	δεδώρητο	τῷ Ἰωνάθου τοῦ Σαούλου παιδὸς
[7, 11, 8]	παρὰ τοῦ Ἰωάβου μικρὸν ἐπισχεῖν	δεηθεῖσα,	τὴν γὰρ κεφαλὴν εὐθέως αὐτῷ
[7, 7, 4]	τετελευτηκότος ἔπραττε. τήν τε αἰτίαν,	δεηθέντες	ἐπιτρέψαι πρῶτον αὐτοῖς πυθέσθαι, παρεκάλουν
[7, 10, 4]	βασιλεῖ. τοῦ δ' Ἀχιμᾶ πάλιν	δεηθέντος	αὐτῷ τὴν ἀγγελίαν ἐφεῖναι, περὶ
[7, 10, 2]	ἀκουόντων φείσασθαι τοῦ νεα νίσκου	δεηθέντος.	ὁ δὲ κελεύσας αὐτῷ δεῖξαι
[7, 8, 5]	τελέως καταπραῦναι τὸν πατέρα καὶ	δεηθῆναι,	ὅπως αὐτῷ συγχωρήσῃ πρὸς αὐτὸν
[7, 14, 10]	θεοῦ τοὺς Χερουβεῖς, οὓς ἐφεστάναι	δεήσει	τὴν κιβωτὸν καλύπτοντας. σιωπήσαντος δὲ
[7, 15, 1]	σεαυτὸν παρέχων, ὁποῖον εἶναί τε	δεῖ	κἀγὼ δὲ παρακαλῶ, καθέξεις ἡμῶν
[7, 14, 4]	ἔλεγεν, ὡς τὴν ἀρχὴν αὐτὸν	δεῖ	παραλαβεῖν: κατεσκεύασε δὲ ἅρματα πολλὰ
[7, 9, 5]	τὸν Ἀχιτόφελον συνεβουλεύετο αὐτῷ τί	δεῖ	ποιεῖν: ὁ δὲ παρῄνεσε ταῖς
[7, 7, 1]	νόμους ἰσχυρῶς φυλάσσοντι: θεασάμενος γὰρ	δείλης	ὀψίας ἀπὸ τοῦ στέγους τῶν
[7, 1, 3]	δὲ ἀνακεκραγότος καὶ φήσαντος, μὴ	δεῖν	ἄνδρας ὁμοφύλους εἰς ἔριδα καὶ
[7, 9, 5]	καὶ σωφρόνως: εἶπε γὰρ ἕπεσθαι	δεῖν	αὐτὸν τῷ θεῷ καὶ τῷ
[7, 8, 3]	περὶ δ' Ἀμνῶνος ἐξετάζειν ἔφη	δεῖν:	εἰκὸς γὰρ διὰ τὴν Θημάρης
[7, 13, 2]	συγκεχυμένος. τοῦ δὲ προφήτου τοῦτο	δεῖν	ἐξ ἀνάγκης γενέσθαι φήσαντος καὶ
[7, 5, 1]	~(Διαλιπὼν δὲ ὀλίγον χρόνον ἔγνω	δεῖν	ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους ἐκστρατεύειν, καὶ
[7, 11, 5]	λάθρα πρὸς αὐτὸν ἐλθοῦσαν, ὡς	δεῖν	ὁμοῦ πάντας μιᾷ γνώμῃ ποιεῖσθαι
[7, 1, 6]	δὲ κατὰ τοῦ πεφονευκότος αὐτὸν	δεινὰς	ἐτίθετο καὶ τὸν οἶκον ὅλον
[7, 8, 1]	ἀδελφέ, τοὺς νόμους παραβὰς καὶ	δεινῇ	περιβαλὼν σαυτὸν αἰσχύνῃ: παῦσαι δ'
[7, 14, 6]	ὥστε μὴ μνησικακῆσαι μηδ' ἐργάσασθαι	δεινὸν	αὐτὸν μηδέν. ὁ δὲ ἡμέρως
[7, 14, 9]	φέρειν ἡδέως αὐτὸν δεσπότην. οὐ	δεινὸν	γὰρ θεοῦ θέλοντος οὐδ' ἀλλοτρίῳ
[7, 7, 3]	ἑαυτοῦ κεκριμένον τολμήσαντα μέγα καὶ	δεινὸν	ἔργον. ἀνεκάλυπτε δ' αὐτῷ καὶ
[7, 13, 3]	καὶ ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα τὸ	δεινὸν	κἀκεῖσε πέμπων. ὁ δὲ βασιλεὺς
[7, 1, 5]	τῆς βασιλείας ἐσόμενον καὶ τἆλλα	δεινὸν	ὄντα συνιδεῖν πράγματα καὶ τοὺς
[7, 7, 1]	~(Συνέπεσε δὲ καὶ Δαυίδῃ πταῖσμα	δεινὸν	ὄντι φύσει δικαίῳ καὶ θεοσεβεῖ
[7, 13, 3]	διεφθείρετο, καὶ λανθάνον ἐπερχόμενον τὸ	δεινὸν	ὀξεῖαν τὴν τελευτὴν ἐπέφερεν, τῶν
[7, 13, 4]	διὰ τοῦτ' αὐτὸν οὐδὲν εἰργάσατο	δεινόν,	ὅτε τὴν πόλιν κατεστρέψατο, ὡς
[7, 4, 2]	βασιλεύοντος τοῦτ' ἔπραξαν, οὐκ ἂν	δεινὸν	οὐδὲν ἔπαθον. συνελθόντος οὖν τοῦ
[7, 8, 5]	μοι τὸν γεγεννηκότα: ὡς ἔγωγε	δεινοτέραν	τῆς φυγῆς κρίνω τὴν κάθοδον
[7, 8, 1]	ἀδελφὸς Ἀψάλωμος ἀνέκρινε, τίνος αὐτῇ	δεινοῦ	συμβάντος οὕτως ἔχει, κατειπούσης δ'
[7, 1, 5]	παραμονῆς περιποιοῦσιν, ὡς οὐχ ὁμοίου	δεινοῦ	τυγχάνοντος πορίσασθαι τηλικοῦτον μέγεθος ἐξουσίας,
[7, 12, 1]	καὶ προθυμίαν παθών τι τῶν	δεινῶν	στερήσῃ τὸν λαὸν τῶν δι'
[7, 10, 2]	δεηθέντος. ὁ δὲ κελεύσας αὐτῷ	δεῖξαι	ποῦ κρεμάμενον ἴδοι τὸν Ἀψάλωμον
[7, 7, 4]	τοῦ θεοῦ παραγίνεται, καὶ κελεύσας	δεῖπνον	αὑτῷ παραθεῖναι πολλὴν ἐπὶ τῷ
[7, 14, 4]	ἀνδρειότατοι. τοῦ δὲ Ἀδωνία παρασκευασαμένου	δεῖπνον	ἔξω τῆς πόλεως παρὰ τὴν
[7, 14, 6]	καὶ οἱ παρόντες ἐπὶ τὸ	δεῖπνον	ἐταράχθησαν, ὅ τε στρατηγὸς Ἰώαβος
[7, 14, 5]	ἐπυνθάνετο: λαμπρὸν γὰρ αὐτὸν ποιήσαντα	δεῖπνον	κεκληκέναι τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ πάντας
[7, 8, 1]	ἠξίωσεν εἰς τὸν ἐνδοτέρω τὸ	δεῖπνον	οἶκον αὐτῷ παρενεγκεῖν: ποιησάσης δὲ
[7, 14, 4]	προφήτης ὑπέθετο διεξέρχεται τό τε	δεῖπνον	τὸ Ἀδωνία καὶ τοὺς ὑπ'
[7, 7, 1]	τὸν ἀρχιστράτηγον. κληθεὶς δ' ἐπὶ	δεῖπνον	ὑπὸ τοῦ βασιλέως Οὐρίας καὶ
[7, 14, 6]	τῇ σάλπιγγι. παρακειμένου δὲ τοῦ	δείπνου	καὶ μηδενὸς γευομένου πάντων δ'
[7, 7, 1]	τὰ πράγματα βαστάσας ἐκ τοῦ	δείπνου	μέρη προσδίδωσιν αὐτῷ, καὶ κελεύει
[7, 1, 5]	διὰ μυρίων κακῶν λαμβάνουσι, καὶ	δείσαντες	ἀποβαλεῖν πολλῷ χείροσι τὸ βέβαιον
[7, 7, 1]	οὖν τῇ πόλει τῶν Ἑβραίων	δείσαντες	οἱ Ἀμμανῖται, μὴ κατ' ἐκεῖνον
[7, 8, 3]	ταραχὴ τοὺς ἀδελφοὺς λαμβάνει, καὶ	δείσαντες	τοῖς αὑτῶν ἐμπηδήσαντες ἵπποις ἐφέροντο
[7, 6, 2]	τοῦτο ἰδόντες οἱ Ἀμμανῖται καὶ	δείσαντες	τὸν Ἀβεσσαῖον καὶ τὴν μετ'
[7, 1, 5]	μάχῃ, ὡς δὲ τἀληθὲς εἶχε	δείσαντος	περὶ τῆς στρατηγίας καὶ τῆς
[7, 9, 2]	τὰ παρὰ τοῦ παιδὸς ἠκούσθη,	δείσας	ἅμα καὶ τῆς ἀσεβείας καὶ
[7, 4, 2]	ᾧ ἐτελεύτησεν Ὀζᾶ διακοπὴ καλεῖται.	δείσας	δ' ὁ Δαυίδης καὶ λογισάμενος,
[7, 10, 2]	κάλλους καὶ τοῦ μεγέθους ἐγένετο.	δείσας	δέ, μὴ καταλάβωσιν αὐτὸν οἱ
[7, 1, 5]	συνθήκαις καὶ ὁμολογίαις τῆς ἡγεμονίας,	δείσας	μὴ τὸν μὲν ἐν τιμῇ
[7, 5, 4]	τὴν δύναμιν αὐτοῦ διεφθαρμένην ἤκουσε,	δείσας	περὶ αὑτῷ καὶ τὸν Δαυίδην
[7, 11, 2]	εἶπεν, ὦ Σαμούι, θάρρει καὶ	δείσῃς	μηδὲν ὡς τεθνηξόμενος. ὁ δὲ
[7, 5, 2]	τελευτήσαντος δὲ ἐκείνου ἀπόγονοι ἐπὶ	δέκα	γενεὰς ἐβασίλευον ἑκάστου παρὰ τοῦ
[7, 14, 2]	μὲν ἤδη τάλαντα συνειλεγμένα μύρια,	δέκα	δ' ἀργύρου μυριάδας ταλάντων, χαλκόν
[7, 14, 1]	εὑρέθησαν εἰς ὀκτὼ μυριάδας καὶ	δέκα.	ἐκ τούτων ἀπέδειξε λατόμους μὲν
[7, 3, 2]	αὐτοὺς ἐξεπολιόρκησεν, ἔτη πεντακόσια καὶ	δέκα	καὶ πέντε. ~(Ποιήσομαι δὲ καὶ
[7, 14, 9]	παρεσκευασάμην καὶ ἀργύρου ταλάντων μυριάδας	δέκα,	ὁ δὲ θεὸς ἐκώλυσέ με
[7, 9, 2]	θεῷ, καταλιπὼν τὰ βασίλεια φυλάσσειν	δέκα	παλλακίσιν ἀπῆρεν ἐκ τῶν Ἱεροσολύμων,
[7, 1, 3]	καὶ ἑξήκοντα, τῶν δὲ Δαυίδου	δέκα	πρὸς τοῖς ἐννέα καὶ Ἀσάηλος,
[7, 12, 3]	τὸν τρόπον: ἡ μὲν κινύρα	δέκα	χορδαῖς ἐξημμένη τύπτεται πλήκτρῳ, ἡ
[7, 10, 2]	ὅπλα περιστάντες ἐν κύκλῳ τὸ	δένδρον	κατασπῶσι τὸν νεκρόν: καὶ τὸν
[7, 10, 2]	ἐμπλακείσης αὐτῷ τῆς κόμης τραχεῖ	δένδρῳ	μεγάλοις ἐπὶ πολὺ κλάδοις ἐκτεταμένῳ
[7, 5, 4]	τῆς Ἀμάθης, καὶ τὰ δῶρα	δεξάμενος	ἀπέλυσεν αὐτοῦ τὸν υἱὸν μετὰ
[7, 7, 1]	ἔδωκεν Οὐρίᾳ κομίσαι πρὸς Ἰώαβον.	δεξάμενος	δὲ Ἰώαβος τὰ γράμματα καὶ
[7, 4, 2]	μὴ ταὐτὸ πάθῃ τῷ Ὀζᾶ	δεξάμενος	τὴν κιβωτὸν παρ' αὑτὸν ἐν
[7, 11, 7]	τείχη καὶ καταβάλλειν αὐτά: μὴ	δεξαμένων	γὰρ αὐτὸν τῶν ἐν τῇ
[7, 12, 4]	προσκολληθῆναι τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ τῇ	δεξιᾷ	καὶ τοὺς Ἰσραηλίτας ἰδόντας τετραμμένους
[7, 1, 6]	ἀνατείνων εἰς τὸν θεὸν τὴν	δεξιὰν	καὶ βοῶν, ὡς οὔτε κοινωνὸς
[7, 14, 9]	φόνῳ τῶν ἐχθρῶν μεμιάνθαι τὴν	δεξιάν,	τὸν δὲ υἱὸν ἐκέλευσε τὸν
[7, 7, 1]	μέθης προελθὼν ἐν τῷ πότῳ	δεξιουμένου	τοῦ βασιλέως αὐτὸν ἐπίτηδες ταῖς
[7, 9, 5]	καταλιπὼν ἐκεῖνον μεταβαίη πρὸς αὐτόν,	δεξιῶς	ἀποκρίνεται καὶ σωφρόνως: εἶπε γὰρ
[7, 1, 5]	πρὸς τῇ πύλῃ Ἰώαβος καὶ	δεξιωσάμενος	ὡς μάλιστ' εὔνους καὶ φίλος,
[7, 9, 3]	τε καὶ οἱ σὺν αὐτῷ	δέοιντο.	πυνθανομένου δέ, ποῦ καταλέλοιπε τὸν
[7, 8, 5]	πατέρα διαλλάξῃς ἐποιούμην. καὶ δὴ	δέομαί	σου παρόντος ἡμερῶσαί μοι τὸν
[7, 9, 2]	ἀκουσθέν, καὶ τὸν θεὸν ἐπεκαλεῖτο	δεόμενος	ἀπαλλοτριῶσαι τὴν Ἀψαλώμου διάνοιαν πρὸς
[7, 13, 3]	γῆς ἱκετεύων τὸν θεὸν καὶ	δεόμενος	ἤδη λωφῆσαι καὶ τοῖς ἀπολωλόσιν
[7, 11, 4]	τοὺς συνδιαιτωμένους. οὕτως δὲ λιπαρῶς	δεομένου,	σὲ μέν, εἶπεν, ἀπολύω, τὸν
[7, 7, 2]	ἁμαρτεῖν αὐτοὺς τῷ τείχει προσβαλόντας,	δέον	ὑπονόμοις καὶ μηχανήμασιν ἑλεῖν πειρᾶσθαι
[7, 7, 4]	παιδὸς ἔχων ἐλπίδα σωτηρίας αὐτοῦ	δεόντως	πάντ' ἐποίει τὸν θεὸν ἡγούμενος
[7, 13, 2]	τοῖς ἀρχομένοις, ἐν ᾧ τὸ	δέος	ἶσον ἁπάντων γίνεται, προσειπὼν ὅτι
[7, 15, 1]	οἶκος ἄλλος Ἑβραίων οὐκ ἂν	δεσπόσειεν,	ἀλλ' ἡμεῖς αὐτοὶ διὰ τοῦ
[7, 9, 5]	τούτων οὖν μετὰ σοῦ, ὦ	δέσποτα,	γεγενημένων εἰκότως ἕπομαι κἀγώ: τὴν
[7, 11, 3]	ἠδίκησέ μου τὴν πρὸς σέ,	δέσποτα,	εὐσέβειαν, ἀλλὰ καὶ προσδιέβαλε καὶ
[7, 10, 5]	αὐτὸν Ἰώαβος καὶ παρηγορῶν ὦ	δέσποτα,	φησί, λανθάνεις διαβάλλων σαυτὸν οἷς
[7, 9, 4]	ὧν ἥμαρτεν εἰς τὸν αὑτοῦ	δεσπότην	δίκην αὐτὸν εἰσπραξαμένῳ. πάντων δ'
[7, 10, 2]	ὑπ' ὀξύτητος ὡς ἐπικείμενον τὸν	δεσπότην	ἔτι φέρον ἐχώρει προσωτέρω, ὁ
[7, 14, 9]	αὐτὸν ἐξελέξατο φέρειν ἡδέως αὐτὸν	δεσπότην.	οὐ δεινὸν γὰρ θεοῦ θέλοντος
[7, 13, 4]	παρείη πρὸς τὸν δοῦλον ὁ	δεσπότης,	εἶπεν ὠνήσασθαι παρ' αὐτοῦ τὴν
[7, 15, 2]	ἀλλ' οὐχὶ τῷ προστάττειν ὡς	δεσπότης,	νοῆσαί τε καὶ συνιδεῖν καὶ
[7, 10, 2]	ἂν διέθηκά μου τὸν τοῦ	δεσπότου	παῖδα, καὶ ταῦτ' ἐκείνου πάντων
[7, 9, 5]	προθυμίας ἐπὶ τὸν πατέρα: μέχρι	δεῦρο	γὰρ φανερὰν ἔχθραν ἀναλαμβάνειν δεδιέναι
[7, 14, 7]	πατριὰ ἐγράφη πρώτη, ἡ δὲ	δευτέρα	ἀκολούθως ἄχρι τῶν εἴκοσι τεσσάρων:
[7, 9, 6]	παραινεθέντα αὐτῷ ὑπὸ τοῦ Ἀχιτοφέλου	δεύτερον	αὐτὸν ἠξίου συμβουλεύειν περὶ τοῦ
[7, 9, 2]	μὲν ὑπὸ θεοῦ οὐ δεδομένῃ,	δεύτερον	δὲ ἐπ' ἀφαιρέσει τοῦ γεγεννηκότος,
[7, 14, 11]	παντὶ τῷ λαῷ, καὶ Σολόμωνα	δεύτερον	ἔχρισαν τῷ ἐλαίῳ καὶ ἀπέδειξαν
[7, 8, 2]	τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ πταίσμασιν διεληλύθει	δεύτερον,	καὶ μέλλων ἐπὶ τὴν τῶν
[7, 1, 4]	γενόμενος Ἀμνὼν ἐκλήθη, ὁ δὲ	δεύτερος	ἐκ γυναικὸς Ἀβιγαίας Δανίηλος, τῷ
[7, 13, 4]	καὶ τῆς μεγαλοψυχίας ἔλεγε καὶ	δέχεσθαι	τὴν χάριν, τιμὴν δ' αὐτὸν
[7, 9, 8]	καλλίστην καὶ ὀχυρωτάτην πόλιν παραγίνεται:	δέχονται	δὲ αὐτὸν ἀσμενέστατα πάντες οἱ
[7, 8, 5]	τὸν πατέρα διαλλάξῃς ἐποιούμην. καὶ	δὴ	δέομαί σου παρόντος ἡμερῶσαί μοι
[7, 15, 3]	κηδείαν νομίζεται βασιλικὴν ἅπασι καὶ	δὴ	καὶ πλοῦτον αὐτῷ πολὺν καὶ
[7, 14, 2]	τοῖς τε ἄλλοις ἀγαθοῖς καὶ	δὴ	καὶ τῷ μεγίστῳ πάντων εἰρήνῃ
[7, 4, 3]	αὐτῷ δυνατὸν εὐμενεῖ τυγχάνοντι, καὶ	δὴ	κατεμέμψατο, ὡς ἀκοσμήσειεν ὀρχούμενος ὁ
[7, 2, 2]	λοιπαὶ φυλαὶ ῥομφαίαις ἐχρῶντο. τοῦτο	δὴ	πᾶν τὸ πλῆθος εἰς Γιβρῶνα
[7, 14, 6]	τῶν τοῦ θυσιαστηρίου κεράτων ἃ	δὴ	προεῖχεν ἐλλαβόμενος δηλοῦται τοῦτο Σολόμωνι
[7, 14, 9]	προσῆκεν ὡς κοινωνοῦντας αὐτῆς. εὔχομαι	δὴ	τὰς ὑποσχέσεις τοῦ θεοῦ παρελθεῖν
[7, 14, 1]	αὐτὸν τὴν βασιλείαν διαδέχεσθαι. ~(Μετὰ	δὴ	ταύτην τὴν προφητείαν ἐκέλευσεν ὁ
[7, 9, 6]	τοὺς δὲ σοὺς καταπλήξεται. παράθου	δὴ	τοίνυν καὶ τὴν ἐμὴν συμβουλίαν
[7, 7, 3]	χρηστοὺς πρὸς αὐτὸν διεξῆλθε, καὶ	δὴ	τοιοῦτόν τινα τρόπον περὶ οὗ
[7, 9, 4]	φησί, καινοτέραν ἀφορμήν: οὐ γὰρ	δὴ	τοῦ προσλυσσῶντός μοι τούτου κυνὸς
[7, 7, 3]	Νάθαν τὸν ἄνθρωπον ἐκεῖνον, ὃς	δὴ	τοῦτο τὸ ἔργον ἐτόλμησεν, ἀπεφήνατο
[7, 7, 5]	τὴν πηγὴν δαψιλέστερον χρωμένους. γράφει	δὴ	τῷ βασιλεῖ ταῦτα δηλῶν καὶ
[7, 11, 7]	τῆς Ἰσραηλιτῶν χώρας τὸν Σαβαῖον	δηλοῖ	τις ἐν ὀχυρᾷ πόλει τυγχάνειν
[7, 12, 4]	στενοῦ δ' ὄντος τοῦ στομίου	δῆλον	ἦν ἀφανὲς ἐσόμενον ἐμφραγέντος αὐτοῦ
[7, 8, 1]	κατισχναίνετο καὶ τὴν χρόαν μετέβαλλε.	δῆλος	δὲ γίνεται ταῦτα πάσχων Ἰωνάθῃ
[7, 6, 1]	τῶν Ἰσραηλιτῶν βασιλεὺς ἠγανάκτησε καὶ	δῆλος	ἦν οὐ περιοψόμενος τὴν ὕβριν
[7, 14, 6]	κεράτων ἃ δὴ προεῖχεν ἐλλαβόμενος	δηλοῦται	τοῦτο Σολόμωνι πεποιηκὼς καὶ πίστεις
[7, 7, 5]	γράφει δὴ τῷ βασιλεῖ ταῦτα	δηλῶν	καὶ παρακαλῶν αὐτὸν ἐπὶ τὴν
[7, 1, 2]	σπουδῆς ὑπισχνούμενος, ἅμα δὲ καὶ	δηλῶν	ὡς ἡ Ἰούδα φυλὴ κεχειροτόνηκεν
[7, 10, 5]	διὰ τὸ πεμφθέντα ὑπὸ Ἰωάβου	δηλῶσαι	τὴν νίκην ἐπείγεσθαι. παραγενομένου δὲ
[7, 13, 2]	μυριάδες ἦσαν. ~(Τῶν δὲ προφητῶν	δηλωσάντων	τῷ Δαυίδῃ, ὅτι δι' ὀργῆς
[7, 9, 6]	καὶ τὴν Ἀχιτοφέλου γνώμην αὐτῷ	δηλώσας,	τί καὶ αὐτῷ δοκεῖ περὶ
[7, 10, 3]	ἐν ὑστέροις οἰκειότερον τῇ ἱστορίᾳ	δηλώσομεν.	μετὰ δὲ τὴν Ἀψαλώμου τελευτὴν
[7, 14, 3]	ταύτης τῆς παρθένου μετ' ὀλίγον	δηλώσομεν.	~(Ὁ δὲ τέταρτος υἱὸς Δαυίδου
[7, 5, 3]	ἐπὶ τὸν οἰκεῖον αὐτῶν τόπον	δηλώσομεν.	ὁ δὲ τῶν Ἑβραίων βασιλεὺς
[7, 4, 3]	περὶ μὲν τούτων κατὰ χώραν	δηλώσομεν.	~(Ὁρῶν δ' ὁ βασιλεὺς κατὰ
[7, 10, 4]	ἄγγελον ἀεὶ γεγενημένον νῦν ἀπιέναι	δηλώσοντα	θάνατον τῷ βασιλεῖ τοῦ παιδὸς
[7, 9, 1]	πολλὴν αὐτοῖς ἐβράβευσεν εὐνομίαν. τούτοις	δημαγωγῶν	τὸ πλῆθος ὡς βεβαίαν ἤδη
[7, 15, 3]	τοῦ Εὐσεβοῦς ἐπικληθέντος υἱοῦ δὲ	Δημητρίου,	βουλόμενος χρήματ' αὐτῷ δοῦναι ὑπὲρ
[7, 14, 11]	γένεσιν τῶν ὅλων ἀποκαλῶν καὶ	δημιουργὸν	ἀνθρωπίνων καὶ θείων, οἷς αὑτὸν
[7, 11, 3]	καὶ προσκυνήσαντος ἤρξατο πυνθάνεσθαι, τί	δήποτ'	οὐ συνεξῆλθεν αὐτῷ καὶ κοινωνὸς
[7, 9, 5]	δ' ἐκείνου πρὸς αὐτόν, τί	δήποτε	φίλος ἐν τοῖς μάλιστα τοῦ
[7, 1, 4]	ληψόμενος αὐτός, πιστότερα γὰρ τῶν	δι'	ἄλλου πραττομένων ὅσα δι' αὑτῶν
[7, 12, 1]	μάχην ἀπαντῆσαι σὺν αὐτοῖς, μὴ	δι'	ἀνδρείαν καὶ προθυμίαν παθών τι
[7, 9, 7]	νυκτὸς οὔσης καὶ μηδὲν ὀκνεῖν	δι'	αὐτήν. ~(Ἀχιτόφελος δὲ τῆς γνώμης
[7, 12, 1]	δεινῶν στερήσῃ τὸν λαὸν τῶν	δι'	αὐτὸν ἀγαθῶν, ὅσα τε ἤδη
[7, 13, 3]	βασιλεὺς καὶ θεασάμενος τὸν ἄγγελον	δι'	αὐτοῦ φερόμενον ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα
[7, 1, 4]	τῶν δι' ἄλλου πραττομένων ὅσα	δι'	αὑτῶν ἕκαστοι ποιοῦμεν εἶναι δοκεῖ,
[7, 5, 4]	τὸν Ἰωάβου τοῦ ἀρχιστρατήγου ἀδελφὸν	δι'	ἐκείνου τὴν τῶν Ἰδουμαίων νίκην
[7, 3, 1]	καὶ μηδένα πόνον ὀκνούντων ὑφίστασθαι	δι'	ἐπιθυμίαν τῆς στρατηγίας, ὁ Σαρουίας
[7, 1, 3]	τὴν νύκτα ταύτην, Ἀβεννῆρος δὲ	δι'	ὅλης αὐτῆς ὁδεύσας καὶ περαιωσάμενος
[7, 2, 1]	καὶ τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντες καὶ	δι'	ὅλης νυκτὸς καὶ ἡμέρας ποιησάμενοι
[7, 14, 11]	πολλὰς μυριάδας ἱερείων κατασφάξαντες. καὶ	δι'	ὅλης τῆς ἡμέρας ἑώρτασεν ὁ
[7, 9, 4]	ὑπέρχεται, τῷ θεῷ δὲ εἴκω,	δι'	ὃν οὗτος ἐφ' ἡμᾶς ἀπενοήθη.
[7, 13, 2]	προφητῶν δηλωσάντων τῷ Δαυίδῃ, ὅτι	δι'	ὀργῆς ἐστιν ὁ θεὸς αὐτῷ,
[7, 7, 3]	ὁ θεὸς τὸν γάμον, ἀλλὰ	δι'	ὀργῆς ἔχων τὸν Δαυίδην τῷ
[7, 8, 3]	εἰκὸς τηλικούτου προσηγγελμένου κακοῦ καὶ	δι'	ὑπερβολὴν ἀπιστίαν ἔχοντος περιέμεινεν, ἀλλὰ
[7, 1, 4]	σύνεσιν ἄρχοι τῶν πέραν Ἰορδάνου,	διὰ	δὲ τὴν αὐτοῦ στρατηγίαν τε
[7, 10, 2]	τῶν πολεμικῶν ἐπιστήμῃ. φεύγοντας δὲ	διὰ	δρυμῶν καὶ φαράγγων ἑπόμενοι τοὺς
[7, 15, 1]	Ἰωάβου τοῦ στρατηγοῦ παρανομίας ἀποκτείναντος	διὰ	ζηλοτυπίαν δύο στρατηγοὺς δικαίους καὶ
[7, 14, 5]	τὸν προφήτην. ἀκολουθοῦντάς τε προσέταξε	διὰ	μέσης τῆς πόλεως τοῖς κέρασιν
[7, 12, 4]	ἄνδρες οὗτοι παραχρῆμα ἐκδραμόντες καὶ	διὰ	μέσου τοῦ τῶν πολεμίων ὁρμήσαντες
[7, 1, 5]	παραχωρῆσαι: κτήσασθαι γὰρ αὐτὰ ποθοῦντες	διὰ	μυρίων κακῶν λαμβάνουσι, καὶ δείσαντες
[7, 14, 2]	αὐτοῦ καὶ τοὺς νόμους οὓς	διὰ	Μωυσέος ἔδωκεν ἡμῖν φύλαττε καὶ
[7, 15, 1]	καὶ τοὺς νόμους, οὓς αὐτὸς	διὰ	Μωυσέος κατέπεμψεν ἡμῖν, καὶ μήτε
[7, 9, 4]	τῆς βασιλείας αὐτὸν ἀφελομένῳ καὶ	διὰ	παιδὸς ἰδίου τὴν ὑπὲρ ὧν
[7, 11, 7]	τῷ Ἰωάβῳ. διώξαντι δ' αὐτῷ	διὰ	πάσης τῆς Ἰσραηλιτῶν χώρας τὸν
[7, 2, 1]	κακὸν εἰργασμένον, ὑμᾶς δὲ καὶ	διὰ	πολλῆς εὐνοίας καὶ τιμῆς ἐσχηκότα;
[7, 1, 4]	καὶ γὰρ εἰδέναι τὸν θεὸν	διὰ	Σαμουήλου τοῦ προφήτου Δαυίδην χειροτονήσαντα
[7, 2, 2]	τε βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ θεοῦ	διὰ	Σαμουήλου τοῦ προφήτου χειροτονηθείη καὶ
[7, 6, 3]	Ἀμμανίτας τοσαύτην δύναμιν συνηθροικότας οὐκέτι	διὰ	στρατηγῶν αὐτοῖς πολεμεῖν ἔκρινεν, ἀλλ'
[7, 11, 7]	τῷ βασιλεῖ πρὸς αὐτὸν ἰσοτιμίας.	διὰ	ταύτην γὰρ τὴν αἰτίαν καὶ
[7, 14, 10]	καὶ τὴν Ληουιτῶν φυλὴν συναγωνίσασθαι	διά	τε τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ
[7, 14, 9]	με διὰ τοῦ προφήτου Νάθα	διά	τε τοὺς ὑπὲρ ὑμῶν πολέμους
[7, 14, 1]	ὢν καὶ τῶν τοιούτων ἄπειρος	διὰ	τὴν ἡλικίαν, ἀλλ' ἔχων παρακειμένην
[7, 8, 3]	ἐξετάζειν ἔφη δεῖν: εἰκὸς γὰρ	διὰ	τὴν Θημάρης ὕβριν ἀποτολμῆσαι τὸν
[7, 1, 4]	περιστήσειν, ἐπιδείξειν δὲ ὡς οὐχὶ	διὰ	τὴν ἰδίαν ῥώμην καὶ σύνεσιν
[7, 8, 1]	παίδων Ἀμνὼν ἐρασθείς, ὡς οὔτε	διὰ	τὴν παρθενίαν αὐτῆς οὔτε διὰ
[7, 3, 3]	τῇ Ἱεροσολύμων πολιορκίᾳ ὑπὸ Δαυίδου	διὰ	τὴν πρὸς τοὺς Ἑβραίους εὔνοιαν
[7, 1, 1]	τῇ ῥομφαίᾳ γὰρ αὐτὸν ἐπιπεσόντα	διὰ	τὴν τῶν τραυμάτων ὑπερβολὴν αὑτὸν
[7, 9, 3]	Ἱεροσολύμοις ἔλεγε προσδοκῶντα χειροτονηθήσεσθαι βασιλέα	διὰ	τὴν ὑπάρχουσαν ταραχὴν εἰς μνήμην
[7, 8, 1]	διὰ τὴν παρθενίαν αὐτῆς οὔτε	διὰ	τὴν φυλακὴν τυχεῖν τῆς ἐπιθυμίας
[7, 12, 4]	καὶ τοῦ ὕδατος ἀρυσάμενοι πάλιν	διὰ	τῆς παρεμβολῆς ὑπέστρεψαν πρὸς τὸν
[7, 8, 1]	σποδὸν καταχεαμένη τῆς κεφαλῆς ἀπῄει	διὰ	τῆς πόλεως μέσης βοῶσα καὶ
[7, 14, 4]	προαιρέσεως οὐδὲ μέχρι τοῦ πυθέσθαι	διὰ	τί ταῦτα πράττει προήχθη. συνεργοὺς
[7, 7, 2]	πέτρῳ κατέπεσε καὶ ἀνδρειότατος ὢν	διὰ	τὸ δυσχερὲς τῆς ἐπιβολῆς αἰσχρῶς
[7, 10, 5]	πλεῖον τούτου μηδὲν δεδυνῆσθαι μαθεῖν	διὰ	τὸ πεμφθέντα ὑπὸ Ἰωάβου δηλῶσαι
[7, 11, 5]	στέργοντες φθάσαι, οὐ μέντοι γε	διὰ	τὸ προελθεῖν δῶρα λαβεῖν αὐτούς,
[7, 14, 10]	διά τε τὴν ἡλικίαν καὶ	διὰ	τὸ τὸν θεὸν ἐκεῖνον ἑλέσθαι
[7, 11, 4]	γὰρ τροφῆς οὔτε ποτοῦ συνιέναι	διὰ	τὸν χρόνον, ἀποκεκλεῖσθαι δ' αὐτῷ
[7, 14, 3]	καὶ τοῦ σώματος αὐτῷ ψυχομένου	διὰ	τὸν χρόνον δύσριγος ὑπῆρχεν, ὡς
[7, 7, 1]	ἔλθοι μηδὲ πρὸς τὴν γυναῖκα	διὰ	τοσούτου χρόνου πάντων ἀνθρώπων ταύτην
[7, 9, 2]	αὐτῷ κατεφάνη. ἀναβαίνοντος δ' αὐτοῦ	διὰ	τοῦ Ἐλαιῶνος ὄρους γυμνοῖς τοῖς
[7, 15, 1]	ἂν δεσπόσειεν, ἀλλ' ἡμεῖς αὐτοὶ	διὰ	τοῦ παντὸς αἰῶνος. μέμνησο δὲ
[7, 14, 9]	ὁ δὲ θεὸς ἐκώλυσέ με	διὰ	τοῦ προφήτου Νάθα διά τε
[7, 1, 2]	τοῦ πένθους ἤρετο τὸν θεὸν	διὰ	τοῦ προφήτου, τίνα δίδωσιν αὐτῷ
[7, 3, 1]	σπουδῇ καὶ προθυμίᾳ χρησάμενος ὡς	διὰ	τοῦ ταύτην ἑλεῖν εὐθὺς ἐμφανίζων
[7, 11, 5]	ἡμῶν εἶναι συγγενὴς κρίνεται. καὶ	διὰ	τοῦθ' ὁ μὲν λαὸς ἕνδεκα
[7, 13, 4]	ἐν τοῖς μάλιστα Δαυίδου: καὶ	διὰ	τοῦτ' αὐτὸν οὐδὲν εἰργάσατο δεινόν,
[7, 8, 1]	δὲ χείρω τὴν ὕβριν καὶ	διὰ	τοῦτο ἀποκαλούσης, εἰ βιασάμενος αὐτὸς
[7, 1, 3]	μὴ διώκειν οὐκ ἐπείσθη καὶ	διὰ	τοῦτο βληθεὶς ἀπέθανε, συμφρονήσας καὶ
[7, 9, 2]	μένειν γὰρ αὐτὸν ἀνέπειθε, καὶ	διὰ	τοῦτο μᾶλλον εὔνους αὐτῷ κατεφάνη.
[7, 11, 5]	γὰρ συγγενεῖς ὄντες αὐτοῦ καὶ	διὰ	τοῦτο μᾶλλον προνοούμενοι καὶ στέργοντες
[7, 12, 4]	φήσας ἀνθρώπων αὐτὸ κεκομίσθαι καὶ	διὰ	τοῦτο μὴ προσήκειν αὐτῷ πιεῖν,
[7, 13, 2]	περὶ αὑτὸν καὶ φρούρια καὶ	διὰ	τοῦτο μηδὲν φοβούμενος εἵλετο τὸν
[7, 11, 2]	οἰκτιζομένου Ἀβεσσαῖος ὁ Ἰωάβου ἀδελφός,	διὰ	τοῦτο οὖν, εἶπεν, οὐ τεθνήξῃ
[7, 1, 5]	δὲ ὑπερβολὴν ἔχοντος συμφορᾶς. καὶ	διὰ	τοῦτο χαλεπώτερα μηχανῶνται καὶ τολμῶσιν
[7, 11, 8]	ἀναβὰν ἐπὶ τὸ τεῖχος προσκαλεῖται	διὰ	τῶν ὁπλιτῶν τὸν Ἰώαβον. προσελθόντος
[7, 3, 1]	τοὺς στρατιώτας παρασκευάσαι, καὶ τῷ	διὰ	τῶν ὑποκειμένων φαράγγων ἐπὶ τὴν
[7, 1, 5]	ἄπεισι. καὶ> πρῶτον μὲν ἐπιχειρεῖ	διαβαλεῖν	αὐτὸν πρὸς τὸν βασιλέα φυλάττεσθαι
[7, 9, 7]	δύο θεῶνταί τινες ἱππεῖς καὶ	διαβάλλουσι	πρὸς τὸν Ἀψάλωμον: ὁ δ'
[7, 10, 5]	παρηγορῶν ὦ δέσποτα, φησί, λανθάνεις	διαβάλλων	σαυτὸν οἷς ποιεῖς, ὅτι τοὺς
[7, 9, 8]	οἱ προσήκοντες. ὁ δὲ Δαυίδης	διαβὰς	τὸν Ἰόρδανον, καθὼς προειρήκαμεν, εἰς
[7, 6, 3]	αὐτὸς σὺν ἁπάσῃ τῇ δυνάμει	διαβὰς	τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν καὶ ὑπαντήσας
[7, 10, 1]	Ἑβραίων ἐπὶ τὸν πατέρα καὶ	διαβὰς	τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν οὐ πόρρω
[7, 11, 2]	τὸν ποταμὸν ἐγεφύρωσαν, ἵνα ῥᾷστα	διαβῇ	μετὰ τῶν ἰδίων ὁ βασιλεύς.
[7, 9, 7]	τὰ συμβεβουλευμένα καὶ προσπαρακελεύσασθαι ταχέως	διαβῆναι	τὸν Ἰόρδανον, μὴ μεταγνοὺς ὁ
[7, 9, 7]	παρ' Ἀψαλώμου βεβουλευμένα. ὁ δὲ	διαβῆναι	τὸν Ἰόρδανον τοὺς μεθ' ἑαυτοῦ
[7, 1, 3]	υἱὸν αὐτοῦ, Ἰέβοσθος δ' ἐκαλεῖτο,	διαβιβάζει	πρὸς τοὺς πέραν τοῦ Ἰορδάνου
[7, 12, 4]	καταβάντας διώκειν καὶ θαυμαστὴν καὶ	διαβόητον	τότε νίκην ἄρασθαι, τοῦ μὲν
[7, 9, 2]	δ' ἕκαστα τῶν γινομένων λάθρα	διαγγέλλειν	αὐτῷ: πιστοὺς δ' ἔσχε πρὸς
[7, 15, 3]	μετὰ δὲ τοῦτο ἐτῶν πολλῶν	διαγενομένων	πάλιν ὁ βασιλεὺς Ἡρώδης ἕτερον
[7, 14, 10]	τοὺς λόγους ἐπαύσατο, τήν τε	διαγραφὴν	καὶ διάταξιν τῆς οἰκοδομίας τοῦ
[7, 14, 2]	τῷ θεῷ ναὸν αὐτὸν ἐκέλευε	διαδεξάμενον	τὴν βασιλείαν λέγων, ὡς αὐτὸν
[7, 10, 3]	υἱῷ Ῥοβοάμῳ γίνεται παῖς ὁ	διαδεξάμενος	τὴν βασιλείαν Ἀβίας. καὶ περὶ
[7, 6, 1]	δ' ἦν οὗτος αὐτῷ, καὶ	διαδεξαμένου	τὴν βασιλείαν Ἀννὼν τοῦ παιδός,
[7, 14, 9]	τὸν δὲ υἱὸν ἐκέλευσε τὸν	διαδεξόμενον	τὴν βασιλείαν κατασκευάσαι τὸν ναὸν
[7, 13, 4]	μέλλοντα μετ' αὐτὸν τὴν βασιλείαν	διαδέχεσθαι.	~(Μετὰ δὴ ταύτην τὴν προφητείαν
[7, 4, 2]	γυναιξὶ καὶ ἀνδράσι καὶ νηπίοις	διαδοὺς	κολλυρίδα ἄρτου καὶ ἐσχαρίτην καὶ
[7, 8, 3]	οἱ τοῦ βασιλέως παῖδες οἱ	διαδράντες	ἀπὸ τῆς ἑστιάσεως. ὑπαντᾷ δ'
[7, 14, 9]	φυλάρχους καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῶν	διαιρέσεων	καὶ τοὺς ἐπὶ πάσης πράξεως
[7, 5, 5]	ἡμέραν ἀπολείπεσθαι τῆς σὺν αὐτῷ	διαίτης.	τοῦ δὲ παιδὸς προσκυνήσαντος ἐπί
[7, 8, 5]	καὶ τοὺς ἐν πολλῇ τρυφῇ	διαιτωμένους	ὑπερέβαλλε. τοσοῦτον μέντοι γε ἦν
[7, 1, 6]	γὰρ πρὸς τὸν Ἀβεννῆρον φιλοστόργως	διακείμενοι	σφόδρ' αὐτοῦ τὴν πρὸς αὐτὸν
[7, 9, 7]	τῆς πόλεως κεκρυμμένους εἶχον, ὅπως	διακομίσωσι	πρὸς τὸν Δαυίδην τὰ πραττόμενα:
[7, 14, 7]	ὀκτώ, διέταξέ τε μίαν πατριὰν	διακονεῖσθαι	τῷ θεῷ ἐπὶ ἡμέρας ὀκτὼ
[7, 8, 1]	πατέρα πέμψαι τὴν ἀδελφὴν αὐτῷ	διακονησομένην	ἐκέλευσε παρακαλέσαι: ῥᾴω γὰρ ἔσεσθαι
[7, 14, 10]	δ' ἔτι τῆς ἰδίας ἀπαρχὴν	διακονίας	ἄλλα τρισχίλια τάλαντα χρυσοῦ καθαροῦ
[7, 9, 7]	εὐσεβεῖς ἅμα καὶ πιστοὶ γίνονται	διάκονοι:	καὶ τῆς ὑπηρεσίας τὸ τάχος
[7, 9, 2]	πιστοὺς δ' ἔσχε πρὸς πάντα	διακόνους	παῖδας Ἀχίμανον μὲν Σαδώκου Ἰωνάθην
[7, 4, 2]	τόπος ἐν ᾧ ἐτελεύτησεν Ὀζᾶ	διακοπὴ	καλεῖται. δείσας δ' ὁ Δαυίδης
[7, 2, 2]	ἐκ δὲ τῆς Ἰσαχάρου φυλῆς	διακόσιοι	μὲν οἱ προγινώσκοντες τὰ μέλλοντα,
[7, 9, 2]	σύμβουλος ὁ Γελμωναῖος Ἀχιτόφελος καὶ	διακόσιοί	τινες ἐξ αὐτῶν Ἱεροσολύμων οὐκ
[7, 8, 5]	ἀποκείρειν ὀκτὼ σταθμὸν ἕλκουσαν σίκλους	διακοσίους:	οὗτοι δ' εἰσὶ πέντε μναῖ.
[7, 5, 4]	καὶ τὴν Ἰδουμαίαν ἅπασαν φρουραῖς	διαλαβὼν	ὁ βασιλεὺς φόρους ὑπέρ τε
[7, 14, 5]	Σολόμωνα τὸν υἱὸν αὐτῆς ἀναιρήσει.	~(Διαλεγομένης	δὲ ἔτι τῆς γυναικὸς ἤγγειλαν
[7, 14, 4]	βασιλέως. ταῦτα δὲ τῷ βασιλεῖ	διαλεγομένης	ὁ προφήτης εἰσελεύσεσθαι καὶ αὐτὸς
[7, 1, 5]	οἰκείων αὐτὸν ὡς ἐν ἀπορρήτῳ	διαλεξόμενος,	παραγαγὼν δὲ εἰς τὸ ἐρημότερον
[7, 4, 4]	περὶ τούτων Νάθᾳ τῷ προφήτῃ	διαλεχθείς,	ἐπεὶ ποιεῖν ὅτιπερ ὥρμηται προσέταξεν
[7, 1, 4]	ἦσαν, καὶ ταὐτὰ πρὸς αὐτοὺς	διαλεχθείς,	ἐπειδὴ μὴ ἀντικρούοντας ἑώρα, προστιθεμένους
[7, 9, 8]	οὗ πάντα συνέπραττεν Ἀψαλώμῳ. ταῦτα	διαλεχθεὶς	καὶ παρελθὼν εἰς τὸ μυχαίτατον
[7, 8, 5]	ἐμεσίτευσε πρὸς τὸν βασιλέα καὶ	διαλεχθεὶς	περὶ τοῦ παιδὸς οὕτως αὐτὸν
[7, 11, 6]	~(Τοιαῦτα τῶν ἡγεμόνων πρὸς ἀλλήλους	διαλεχθέντων	ἀνήρ τις πονηρὸς καὶ στάσει
[7, 8, 1]	κερδανεῖ. συνεβούλευέ τε περὶ τούτου	διαλεχθῆναι	τῷ πατρί: συγχωρήσειν γὰρ ἐκεῖνον.
[7, 11, 1]	τοῖς ἄρχουσι τῆς Ἰούδα φυλῆς	διαλεχθῶσιν,	ὡς αἰσχρὸν αὐτοῖς ἄλλας φυλὰς
[7, 14, 5]	Σολόμωνι εὐμενῆ γενέσθαι μηδὲ μικρὸν	διαλιπόντες	ἀναβιβάζουσιν ἐπὶ τὴν ἡμίονον τὸν
[7, 12, 2]	πολλοί τε αὐτῶν ἀπέθανον μαχόμενοι.	διαλιπόντες	δ' ὀλίγον χρόνον ἐστρατοπεδεύσαντο πρὸς
[7, 5, 1]	καὶ τὸν θεὸν ὑμνήσας ἀπαλλάσσεται.	~(Διαλιπὼν	δὲ ὀλίγον χρόνον ἔγνω δεῖν
[7, 1, 5]	Δαυίδου τὸν Ἀβεννῆρον οὐδὲ ὀλίγον	διαλιπὼν	εἰς Γιβρῶνα ἧκεν Ἰώαβος ὁ
[7, 11, 1]	προσδοκᾶν δὲ παρ' αὐτοῦ μὴ	διαλλαγὴν	μόνον, τοῦτο γὰρ ἤδη γέγονεν,
[7, 12, 1]	τῶν ἀνῃρημένων ταύτην αὐτοῖς παράσχῃ,	διαλλαγήσεσθαι	καὶ τὸν ὄχλον ἀπαλλάξειν τῶν
[7, 8, 5]	ἃς ἵνα μοι τὸν πατέρα	διαλλάξῃς	ἐποιούμην. καὶ δὴ δέομαί σου
[7, 7, 3]	γυναῖκα, ᾤκτειρεν ὁ θεὸς καὶ	διαλλάττεται	φυλάξειν αὐτῷ καὶ τὴν ζωὴν
[7, 11, 8]	μὲν εὔχεται τὸν θεὸν αὐτῷ	διαμένειν,	αὐτὸς δ' οὕτως ἔχειν εἶπεν,
[7, 6, 1]	παραινῶν καὶ τὴν αὐτὴν φιλίαν	διαμενεῖν,	ἣ πρὸς ἐκεῖνον ἦν, τούτῳ
[7, 2, 2]	τῆς προθυμίας αὐτοὺς καὶ παρακαλέσας	διαμένειν,	οὐ γὰρ ἔσεσθαι μετάνοιαν αὐτοῖς
[7, 4, 4]	τοῖς ἐγγόνοις αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν	διαμένουσαν	ἐγνωκέναι βεβαίως καὶ τὸν οἶκον
[7, 1, 1]	Ἰωνάθου, οἳ καὶ μέχρις ἐμοῦ	διαμένουσιν.	~(Ἐπεὶ δὲ τούτοις ἐξετίμησε τὸν
[7, 14, 9]	ὅτι ναὸν οἰκοδομῆσαι τῷ θεῷ	διανοηθεὶς	χρυσόν τε πολὺν παρεσκευασάμην καὶ
[7, 11, 3]	ὅτι τούτων οὐδὲν ἡ σὴ	διάνοια	προσίεται δικαία τε οὖσα καὶ
[7, 9, 6]	γε ἦν ὁ τούτου τῇ	διανοίᾳ	τὴν τοῦ Χουσὶ συμβουλίαν συστήσας
[7, 14, 4]	ἐμφερὴς ὢν Ἀψαλώμῳ τήν τε	διάνοιαν	αὐτὸς ὡς βασιλεύσων ἐπῆρτο καὶ
[7, 4, 4]	κατασκευάσαι. τούτου δὲ ταύτην τὴν	διάνοιαν	λαβόντος: οὐκ ἐπιτρέπειν δὲ πολλοὺς
[7, 8, 1]	ἐν τοῖς μάλιστα καὶ τὴν	διάνοιαν	ὀξύς. ὁρῶν οὖν καθ' ἑκάστην
[7, 9, 2]	ἐπεκαλεῖτο δεόμενος ἀπαλλοτριῶσαι τὴν Ἀψαλώμου	διάνοιαν	πρὸς τὸν Ἀχιτόφελον. ἐδεδίει γάρ,
[7, 7, 4]	ἐπῄνεσαν τὴν σοφίαν καὶ τὴν	διάνοιαν	τοῦ βασιλέως. συνελθὼν δὲ τῇ
[7, 14, 11]	ἀγαθὰ καὶ τῷ παιδὶ Σολόμωνι	διάνοιαν	ὑγιῆ καὶ δικαίαν καὶ πᾶσι
[7, 9, 2]	φρονοῦντα τά τε ἀπόρρητα τῆς	διανοίας	αὐτοῦ κατανοεῖν καὶ ταῖς Ἀχιτοφέλου
[7, 7, 5]	δ' αὐτὸν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς	διαπαντὸς	Δαυίδης. πολλὰ δὲ καὶ ἄλλα
[7, 9, 1]	ἐπισυνέρρευσεν ὄχλος ἐπὶ πολλοὺς αὐτοῦ	διαπέμψαντος.	~(Παρῆν δὲ καὶ ὁ Δαυίδου
[7, 11, 7]	γαστέρα πλήξας ἀπέκτεινεν, ἀσεβὲς ἔργον	διαπραξάμενος	καὶ παντελῶς ἀνόσιον, ἀγαθὸν νεανίαν
[7, 15, 3]	ὁ παῖς Σολόμων ἐν Ἱεροσολύμοις	διαπρεπῶς	τοῖς τε ἄλλοις οἷς περὶ
[7, 9, 8]	κεκοπωμένοις καὶ τροφὴν χρησίμων εὐπορίαν	διαρκῆ	παρασχεῖν. ~(Καὶ οἱ μὲν ἐν
[7, 4, 1]	ἐστὶν ὅρος αὐτῶν τῆς χώρας,	διαρπάζει	δ' αὐτῶν τὴν παρεμβολὴν καὶ
[7, 7, 5]	πόρθησιν, καὶ κατὰ κράτος ἑλὼν	διαρπάσαι	τοῖς στρατιώταις ἐφῆκεν. αὐτὸς δὲ
[7, 12, 4]	αὐτὸν ἀνδρεῖοι: τούτων δ' οἱ	διασημότατοι	καὶ λαμπροὶ τὰς πράξεις ὀκτὼ
[7, 12, 4]	γένει: προκληθεὶς γὰρ ὑπ' ἀδελφῶν	διασήμων	ἐν τῇ Μωαβίτιδι χώρᾳ κατ'
[7, 1, 1]	τῇ Σικέλλα τῇ τρίτῃ παραγίνεται	διασωθεὶς	ἐκ τῆς μάχης τῆς πρὸς
[7, 5, 5]	τῷ παιδὶ χαρίζεται Μεμφιβόσθῳ. ταῦτα	διαταξαμένου	τοῦ βασιλέως ὁ μὲν Σιβὰς
[7, 14, 10]	ἐπαύσατο, τήν τε διαγραφὴν καὶ	διάταξιν	τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ πάντων
[7, 12, 4]	κειμένης, ἣ μέχρι Βηθλεέμης πόλεως	διατείνει	σταδίους Ἱεροσολύμων ἀπεχούσης εἴκοσιν, ὁ
[7, 8, 5]	τοῦ παιδὸς οὕτως αὐτὸν ἡδέως	διατίθησιν,	ὡς εὐθέως καλέσαι πρὸς αὑτόν.
[7, 9, 4]	τὸ ἕτερον μέρος τοῦ ὄρους	διατρέχοντος	καὶ πολλὰ κακηγοροῦντος: παραγενόμενος δ'
[7, 11, 4]	οἴκοι παρῃτεῖτο τὴν μετ' αὐτοῦ	διατριβήν:	καὶ τὸ γῆρας λέγων τοιοῦτον
[7, 1, 3]	τε ἀδελφοὶ προθύμως ἠγωνίσαντο, καὶ	διαφανέστερος	τῶν ἄλλων μάλιστα ὁ νεώτερος
[7, 2, 2]	τῶν δυνατωτάτων καὶ κατ' ἰσχὺν	διαφερόντων.	ἐκ δὲ τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς
[7, 7, 1]	καλλίστην τὸ εἶδος καὶ πασῶν	διαφέρουσαν,	ὄνομα αὐτῇ ἦν Βεεθσαβή, ἡττᾶται
[7, 10, 3]	ὡς καὶ τῶν τέκνων αὐτοῦ	διαφθαρέντων	ἐν τῇ στήλῃ μενεῖ τὸ
[7, 8, 1]	τῆς ὀρέξεως πρὸς τὸ παρὸν	διαφυγεῖν.	ὁ δ' οὐ πείθεται, τῷ
[7, 9, 4]	ὑπ' ὀργῆς καὶ μάλιστα Ἀβεσσαίου	διαχρήσασθαι	βουλομένου τὸν Σαμούιν Δαυίδης αὐτὸν
[7, 12, 4]	ἐθελήσειν ἢ εἰ πολλὰ χρήματα	διδοῖ.	ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ τρεῖς ἄνδρες
[7, 1, 2]	καλουμένης φυλῆς. φήσαντος δ' αὐτοῦ	διδόναι	Γιβρῶνα καταλιπὼν τὴν Σίκελλαν εἰς
[7, 11, 6]	εἶναι σύμφορον ἀνοχὴν τῷ Σαβαίῳ	διδόναι,	μὴ γενόμενος ἐν πλείονι παρασκευῇ
[7, 5, 5]	προυτρέπετο καὶ τὰ βελτίω προσδοκᾶν:	δίδωσι	δ' αὐτῷ καὶ τὸν πατρῷον
[7, 1, 2]	θεὸν διὰ τοῦ προφήτου, τίνα	δίδωσιν	αὐτῷ κατοικῆσαι πόλιν τῆς Ἰούδα
[7, 11, 6]	αὐτῷ ἐφ' ἧς Ἰώαβος ἦν	δίδωσιν	ἐκέλευσέ τε στρατιὰν ὅσην δύναται
[7, 11, 3]	ἐπὶ τῇ τοῦ βασιλέως μεταβολῇ:	διεβέβλητο	δὲ καὶ ὑπὸ τοῦ ἐπιτρόπου
[7, 9, 2]	καὶ Σάδωκον τοὺς ἀρχιερεῖς συναπαίρειν	διεγνωκότας	καὶ Λευίτας ἅπαντας μετὰ τῆς
[7, 11, 7]	Ἀμασᾶ δύναμιν ἀγαγόντος ἀπήντησεν αὐτῷ	διεζωσμένος	μάχαιραν καὶ θώρακα ἐνδεδυμένος ὁ
[7, 10, 2]	ἔμελλές μοι παρέξειν, τοῦτ' ἂν	διέθηκά	μου τὸν τοῦ δεσπότου παῖδα,
[7, 7, 5]	τὰς ἄλλας τῶν Ἀμμανιτῶν πόλεις	διέθηκεν	ἑλὼν αὐτὰς κατὰ κράτος. ~(Ἀναστρέψαντος
[7, 11, 1]	μὲν τοῖς τῆς φυλῆς ἄρχουσι	διειλέχθησαν	ἃ δὲ τὸν Ἀμασὰν ἔπεισαν
[7, 8, 1]	χηρεύουσα παρὰ Ἀψαλώμῳ τῷ ἀδελφῷ	διεκαρτέρησε.	~(Γνοὺς δὲ τοῦθ' ὁ πατὴρ
[7, 1, 1]	ὀδυρόμενος μετὰ τῶν ἑταίρων ὅλην	διεκαρτέρησε	τὴν ἡμέραν. ποιεῖ δ' αὐτῷ
[7, 3, 1]	ἄλλοι τὸν αὐτὸν ἐκείνοις τρόπον	διέκειντο	πρὸς αὐτόν, λαμβάνει κατὰ κράτος
[7, 8, 1]	τυχεῖν τῆς ἐπιθυμίας ἐδύνατο χαλεπῶς	διέκειτο,	καὶ τό τε σῶμα τῆς
[7, 14, 7]	καὶ οὕτως αἱ πατριαὶ πᾶσαι	διεκληρώσαντο	Δαυίδου παρόντος καὶ Σαδώκου καὶ
[7, 4, 2]	αὐτήν, ἑπτὰ δὲ χορῶν οὓς	διεκόσμησεν	ὁ βασιλεὺς προαγόντων, αὐτοῦ δ'
[7, 14, 2]	Δαυίδης καὶ τὸν υἱὸν αὐτοῦ	διελέχθη.	~(Πρεσβύτερος δὲ ὢν ἤδη καὶ
[7, 15, 1]	τελευτᾶν καλέσας τὸν υἱὸν Σολόμωνα	διελέχθη	πρὸς αὐτὸν τοιάδε: ἐγὼ μέν,
[7, 8, 2]	περὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ πταίσμασιν	διεληλύθει	δεύτερον, καὶ μέλλων ἐπὶ τὴν
[7, 9, 1]	αὐτοῦ καταλλαγὴν τεσσάρων ἐτῶν ἤδη	διεληλυθότων,	ἐδεῖτο προσελθὼν εἰς Γιβρῶνα συγχωρῆσαι
[7, 2, 2]	γενόμενον τότε χιλίαρχον τιμῶντες οὐ	διέλιπον,	ὅτι τε βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ
[7, 15, 3]	τάλαντα μέρος ἔδωκεν Ἀντιόχῳ καὶ	διέλυσεν	οὕτως τὴν πολιορκίαν, καθὼς καὶ
[7, 10, 1]	οὖσι χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ	διελὼν	εἰς τρία μέρη τὸ μὲν
[7, 1, 4]	συμμεῖναι τῷ Ἰεβόσθῳ> παρεσκεύασε: καὶ	διέμειναν	ἱκανὸν χρόνον τὰ ἐκείνου φρονοῦντες.
[7, 1, 3]	τοῖς Ἑβραίοις ἐμφύλιος πόλεμος καὶ	διέμεινεν	ἄχρι πολλοῦ, τῶν μὲν μετὰ
[7, 14, 7]	ἄχρι τῶν εἴκοσι τεσσάρων: καὶ	διέμεινεν	οὗτος ὁ μερισμὸς ἄχρι τῆς
[7, 14, 7]	οἷς Δαυίδης κατεσκεύασε, καθὼς προειρήκαμεν.	διεμέρισε	δ' αὐτοὺς καὶ κατὰ πατριὰς
[7, 14, 8]	αὐτοῖς ἐπέστειλε Μωυσῆς. ~(Μετὰ ταῦτα	διεμέρισε	τὴν στρατιὰν εἰς δώδεκα μοίρας
[7, 1, 5]	πραγμάτων πρὸς αὐτὸν ἃ μὴ	διεμνημόνευσε	παρόντος εἰπεῖν. Ἀβεννῆρος δ' ὡς
[7, 8, 4]	παίδων ἐπὶ τῆς ἀγροικίας αὐτῇ	διενεχθέντων	καὶ πρὸς φιλονεικίαν τραπέντων οὐδενὸς
[7, 14, 4]	αὐτῷ καθὼς> ὁ προφήτης ὑπέθετο	διεξέρχεται	τό τε δεῖπνον τὸ Ἀδωνία
[7, 7, 3]	δὲ λόγους χρηστοὺς πρὸς αὐτὸν	διεξῆλθε,	καὶ δὴ τοιοῦτόν τινα τρόπον
[7, 9, 8]	ἃ συνεβούλευσεν Ἀψαλώμῳ ταῦτ' αὐτοῖς	διεξῆλθε,	καὶ ὡς οὐ πεισθεὶς φανερός
[7, 11, 1]	Ἀψαλώμου γενόμενοι παρ' αὑτοῖς ἕκαστοι	διεπέμποντο	κατὰ πόλεις ὑπομιμνήσκοντες αὑτοὺς ὧν
[7, 8, 5]	ἀλλ' ἔτι γὰρ ἐξεῖχε καὶ	διέπρεπε	πᾶν τῷ τε εἴδει καὶ
[7, 1, 4]	ἥσθη γὰρ ἐφ' οἷς Ἀβεννῆρος	διεπρεσβεύσατο	πρὸς αὐτόν, καὶ πρῶτον τεκμήριον
[7, 10, 3]	μὲν λαὸς εἰς τὰ οἰκεῖα	διεσπάρη.	~(Ἀχιμᾶς δὲ ὁ Σαδώκου τοῦ
[7, 14, 7]	ἃ συνέβη τοὺς βασιλεῖς ἀναθεῖναι:	διέταξε	δὲ πᾶσι τοῖς ἐκ τῆς
[7, 14, 7]	ἐκ δὲ τῆς Ἰθαμάρου ὀκτώ,	διέταξέ	τε μίαν πατριὰν διακονεῖσθαι τῷ
[7, 14, 9]	ἕκαστα τούτων κατὰ τὸν προειρημένον	διέταξε	τρόπον, εἰς ἐκκλησίαν συγκαλέσας τοὺς
[7, 11, 7]	τῇ πόλει χαλεπῶς πρὸς αὐτοὺς	διετέθη.	~(Γύναιον δέ τι σῶφρον καὶ
[7, 9, 4]	ἔτι μᾶλλον ὁ Σαμούις βλασφημῶν	διετέλει,	μιαιφόνον καὶ πολλῶν ἀρχηγὸν κακῶν
[7, 8, 5]	ἐξέκλινε τὴν ὄψιν αὐτοῦ καὶ	διετέλει	τῆς παρὰ τῶν οἰκείων θεραπείας
[7, 3, 2]	τὸν ἅπαντα χρόνον ἐν αὐτῇ	διέτριβε	βασιλεύων. ὁ δὲ χρόνος ὃν
[7, 8, 5]	οὗτοι δ' εἰσὶ πέντε μναῖ.	διέτριψε	μέντοι γε ἐν Ἱεροσολύμοις ἔτη
[7, 5, 4]	ἐπύθετο καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ	διεφθαρμένην	ἤκουσε, δείσας περὶ αὑτῷ καὶ
[7, 6, 3]	τε γῆν αὐτῶν ἅπασαν ἐπερχόμενος	διέφθειρε	καὶ αὐτοὺς εἰς τὴν μητρόπολιν
[7, 7, 5]	πόλει: τοὺς δ' ἄνδρας αἰκισάμενος	διέφθειρε.	ταὐτὰ δὲ καὶ τὰς ἄλλας
[7, 5, 4]	γὰρ αὐτῶν καὶ ὀκτακισχιλίους Ἀβεσσαῖος	διέφθειρε	τῇ μάχῃ. καὶ τὴν Ἰδουμαίαν
[7, 5, 1]	στρατιᾶς αὐτῶν τῇ μάχῃ νικήσας	διέφθειρε,	τὸ δὲ λειπόμενον αἰχμάλωτον ἔλαβε.
[7, 4, 1]	πλοῦτον καὶ τοὺς θεοὺς αὐτῶν	διέφθειρε.	~(Τοιαύτης δ' ἀποβάσης καὶ ταύτης
[7, 5, 1]	ποταμὸν τῶν μὲν πεζῶν αὐτοῦ	διέφθειρεν	ὡσεὶ δισμυρίους, τῶν δ' ἱπποτῶν
[7, 13, 3]	ἀνήρπαζεν. ἄλλος γὰρ ἐπ' ἄλλῳ	διεφθείρετο,	καὶ λανθάνον ἐπερχόμενον τὸ δεινὸν
[7, 15, 1]	ὢν μέχρι νῦν τὴν δίκην	διέφυγε.	παρατίθεμαι δέ σοι καὶ τοὺς
[7, 2, 1]	εἰπὼν πᾶσαν αἰκίαν αὐτοὺς αἰκισάμενος	διεχρήσατο	καὶ τὴν Ἰεβώσθου κεφαλὴν ἐν
[7, 12, 4]	σκυλεύσας τοῖς ἰδίοις αὐτὸν ὅπλοις	διεχρήσατο.	προσαριθμήσειε δὲ ἄν τις αὐτοῦ
[7, 12, 4]	καὶ τριάκοντα, ὧν πέντε μόνων	διηγήσομαι	τὰ ἔργα: φανερὰς γὰρ καὶ
[7, 5, 2]	νῦν Σαμαρεῖτιν καλουμένην γῆν. οὐ	διήμαρτε	δὲ τῆς ἀληθείας: οὗτος γάρ
[7, 5, 3]	καὶ λαβὼν αὐτὰς κατὰ κράτος	διήρπασε.	χρυσὸς δ' ἐν αὐταῖς εὑρέθη
[7, 11, 5]	πρεσβύτεροι ἐσμέν, καὶ οὐκ ἐποιήσατε	δίκαια	λεληθότως ἐλθόντες πρὸς τὸν βασιλέα.
[7, 11, 3]	οὐδὲν ἡ σὴ διάνοια προσίεται	δικαία	τε οὖσα καὶ τὴν ἀλήθειαν
[7, 14, 11]	παιδὶ Σολόμωνι διάνοιαν ὑγιῆ καὶ	δικαίαν	καὶ πᾶσι τοῖς τῆς ἀρετῆς
[7, 14, 9]	ἕξει πέρας, ἂν εὐσεβῆ καὶ	δίκαιον	αὑτὸν καὶ φύλακα τῶν πατρίων
[7, 14, 5]	Βαναίαν τὸν ἐπὶ τῶν σωματοφυλάκων:	δίκαιον	δ' εἶναι ταῦτα γινώσκειν ἅπαντας,
[7, 7, 3]	καὶ τετραπλὴν ἀποτῖσαι τὴν ἀμνάδα	δίκαιον	εἶναι καὶ πρὸς τούτῳ θανάτῳ
[7, 14, 8]	μοίρας ὃν ἀγαθὸν ᾔδει καὶ	δίκαιον,	ἐπιτρόπους τε τῶν θησαυρῶν καὶ
[7, 7, 1]	ἔλθωσιν ἐξ ἀποδημίας, οὐκ εἶναι	δίκαιον	ἔφη τῶν συστρατιωτῶν αὐτοῦ καὶ
[7, 2, 1]	ἐπὶ τῆς αὑτοῦ κοίτης ἄνδρα	δίκαιον	καὶ μηδένα μηδὲν κακὸν εἰργασμένον,
[7, 13, 4]	λαμβάνειν πάντων: οὐ γὰρ εἶναι	δίκαιον	προῖκα θυσίαν ἐπιτελεῖν. τοῦ δὲ
[7, 14, 2]	προνοίας ἄξιος εὐσεβὴς ὢν καὶ	δίκαιος	καὶ ἀνδρεῖος, καὶ τὰς ἐντολὰς
[7, 13, 3]	θεόν, ὡς αὐτὸς εἴη κολασθῆναι	δίκαιος	ὁ ποιμήν, τὰ δὲ ποίμνια
[7, 5, 4]	αὐτῶν ἐδέχετο. ἦν δὲ καὶ	δίκαιος	τὴν φύσιν καὶ τὰς κρίσεις
[7, 15, 2]	πρὸς τοὺς ἐν συμφοραῖς ὑπάρχοντας	δίκαιος	φιλάνθρωπος, ἃ μόνοις δικαιότατα βασιλεῦσιν
[7, 15, 2]	ὑπάρχοντας δίκαιος φιλάνθρωπος, ἃ μόνοις	δικαιότατα	βασιλεῦσιν εἶναι προσῆκε, μηδὲν ὅλως
[7, 9, 3]	παρεχώρησε Σιβᾷ χαρίζεται πολὺ γὰρ	δικαιότερον	αὐτὸν ἐκείνου ταῦτ' ἔχειν ἐπέγνωκε:
[7, 4, 2]	ἐκνεύσας εἴς τι χωρίον ἀνδρὸς	δικαίου,	Ὠβαδάρου ἄνομα Ληουίτου τὸ γένος,
[7, 15, 1]	ἀποκτείναντος διὰ ζηλοτυπίαν δύο στρατηγοὺς	δικαίους	καὶ ἀγαθούς, Ἀβεννῆρόν τε τὸν
[7, 14, 2]	οἷς ἀμείβεται τοὺς εὐσεβεῖς καὶ	δικαίους	ὁ θεὸς ἀνθρώπους. οἰκοδομηθέντος δὲ
[7, 7, 1]	Δαυίδῃ πταῖσμα δεινὸν ὄντι φύσει	δικαίῳ	καὶ θεοσεβεῖ καὶ τοὺς πατρίους
[7, 15, 1]	ἃ καὶ πρότερον ἔφθην συμβουλεύσας,	δικαίῳ	μὲν εἶναι πρὸς τοὺς ἀρχομένους,
[7, 7, 3]	ἐμπέσωσι ταύτῃ πλέον ἢ τῷ	δικαίῳ	νέμουσι, τὰς μὲν παρὰ τοῦ
[7, 1, 4]	περιαλγήσας καὶ θυμωθείς, ὡς οὐ	δικαίων	τῶν παρ' αὐτοῦ τυγχάνοι πάσῃ
[7, 1, 4]	γὰρ αὐτῷ Δαυίδης τὴν γυναῖκα	δικαίως	ἀπολαβεῖν: συγκαλέσας δὲ τοὺς γεγηρακότας
[7, 6, 2]	δὲ θεῷ πεποιθὼς καὶ τῷ	δικαίως	αὐτοῖς ἀνθ' ὧν ὑβρίσθη πολεμεῖν
[7, 11, 7]	τὴν στρατιάν, ὅτι τέθνηκεν Ἀμασᾶς	δικαίως	καὶ μετ' αἰτίας κολαζούσης: εἰ
[7, 7, 3]	δ' αὐτῷ καὶ γυναῖκας ἃς	δικαίως	καὶ νομίμως ἠγάγετο, καταφρονηθέντος δ'
[7, 14, 5]	τῆς ἀρχῆς, ἵνα εὐσεβῶς καὶ	δικαίως	προστῇ τοῦ τε Ἑβραίων ἔθνους
[7, 10, 2]	ἀφαιρεθῇ καὶ δῷ τῷ πατρὶ	δίκας	κολασθεὶς ἀνθ' ὧν ἐτόλμησεν οὐδὲν
[7, 7, 3]	δώσειν οὖν αὐτὸν ἀντὶ τούτων	δίκας	τῷ θεῷ καὶ βιασθήσεσθαι μὲν
[7, 9, 8]	τὸν μὲν Ἀχιτόφελον τοιούτου θανάτου	δικαστὴν	αὑτῷ γενόμενον καθελόντες ἐκ τῆς
[7, 10, 5]	καὶ ποθεῖν οὐκέτ' ὄντας, οἳ	δίκῃ	τεθνήκασιν: εἰ γὰρ Ἀψάλωμος ἐκράτησε
[7, 9, 4]	ἥμαρτεν εἰς τὸν αὑτοῦ δεσπότην	δίκην	αὐτὸν εἰσπραξαμένῳ. πάντων δ' ἐπ'
[7, 2, 1]	δώσετε ποινὴν μὲν αὐτῷ κολασθέντες,	δίκην	δ' ἐμοὶ τοῦ νομίσαντας ἡδέως
[7, 15, 1]	Ἰώαβος ὢν μέχρι νῦν τὴν	δίκην	διέφυγε. παρατίθεμαι δέ σοι καὶ
[7, 12, 1]	γερουσία, μὴ φυλάξας: ἐὰν τοίνυν	δίκην	ἣν αὐτοὶ θέλουσιν οἱ Γαβαωνῖται
[7, 6, 1]	οἱ ἡγεμόνες, ὅτι παρεσπονδήκασι καὶ	δίκην	ὑπὲρ τούτων ὀφείλουσι, προπαρασκευάζονται εἰς
[7, 7, 3]	δράσαντα φανερὰν τὴν ἐπ' αὐτῷ	δίκην	ὑφέξειν: τεθνήξεσθαι δὲ καὶ τὸν
[7, 2, 1]	εἰπών, ὦ κάκιστοι καὶ παραχρῆμα	δίκην	ὑφέξοντες, οὐκ ἔγνωτε πῶς ἐγὼ
[7, 2, 1]	πολλῆς εὐνοίας καὶ τιμῆς ἐσχηκότα;	διὸ	δώσετε ποινὴν μὲν αὐτῷ κολασθέντες,
[7, 15, 1]	τί κατὰ τὸν βίον πράττεται.	διὸ	ζῶν ἔτι καὶ πρὸς αὐτῷ
[7, 11, 2]	ὅτι σήμερον ἄρχομαι τῆς βασιλείας.	διὸ	πᾶσιν ἀφιέναι τὰς κολάσεις τοῖς
[7, 4, 2]	αὑτὸν ἐν τῇ πόλει, ἐκείνου	διότι	μόνον ἐξέτεινε τὴν χεῖρα πρὸς
[7, 2, 2]	προγινώσκοντες τὰ μέλλοντα, ὁπλῖται δὲ	δισμύριοι.	ἐκ δὲ τῆς Ζαβουλωνίτιδος φυλῆς
[7, 10, 2]	ἢ μαχομένους: ἔπεσον γὰρ ὡς	δισμύριοι	ἐπ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας. οἱ
[7, 2, 2]	δὲ τῆς Δανίτιδος φυλῆς ἐκλεκτοὶ	δισμύριοι	ἑπτακισχίλιοι ἑξακόσιοι. ἐκ δὲ τῆς
[7, 2, 2]	ἐκ δὲ τῆς Ἐφραίμου φυλῆς	δισμύριοι	καὶ ὀκτακόσιοι τῶν δυνατωτάτων καὶ
[7, 5, 2]	Ἑβραίων ἀναιρούμενοι τῆς Ἀδάδου δυνάμεως	δισμύριοι,	οἱ δὲ λοιποὶ πάντες ἔφυγον.
[7, 14, 8]	εἶχεν δ' ἑκάστη τῶν μοιρῶν	δισμυρίους	καὶ τετρακισχιλίους, ὧν ἐκέλευσε προσεδρεύειν
[7, 14, 7]	μὲν τῆς οἰκοδομίας τοῦ ναοῦ	δισμυρίους	τετρακισχιλίους, κριτὰς δὲ τοῦ λαοῦ
[7, 5, 1]	μὲν πεζῶν αὐτοῦ διέφθειρεν ὡσεὶ	δισμυρίους,	τῶν δ' ἱπποτῶν ὡς πεντακισχιλίους.
[7, 6, 1]	καὶ τούτους ἔχοντας μυρίους καὶ	δισχιλίους	ὁπλίτας. ~(Οὐ κατεπλάγη δὲ τὴν
[7, 6, 2]	ἐξελθόντων καὶ παραταξαμένων οὐχ ὁμοῦ	διχῇ	δέ, τὸ μὲν γὰρ ἐπικουρικὸν
[7, 11, 6]	μετὰ Ἀβεσσαίου τοῦ Ἀδελφοῦ σου	δίωκε	τὸν πολέμιον. καὶ ὅπου ποτ'
[7, 4, 1]	συμβολῆς τραπέντας ἐνέκειτο κτείνων: καὶ	διώκει	μὲν αὐτοὺς ἄχρι πόλεως Γαζάρων,
[7, 12, 4]	ὑπ' αὐτοῦ τοὺς Παλαιστίνους καταβάντας	διώκειν	καὶ θαυμαστὴν καὶ διαβόητον τότε
[7, 9, 7]	μὴ μεταγνοὺς ὁ παῖς αὐτοῦ	διώκειν	ὁρμήσῃ καὶ πρὶν ἐν ἀσφαλείᾳ
[7, 1, 3]	αὐτοῦ Ἀσάηλον, ὃς παραινοῦντος μὴ	διώκειν	οὐκ ἐπείσθη καὶ διὰ τοῦτο
[7, 1, 3]	ποιεῖν κατασχεῖν αὑτὸν καὶ μὴ	διώκειν	παραινοῦντος, μὴ κτείνας αὐτὸν ἀπολέσῃ
[7, 10, 2]	ἀνακλητικὸν ὁ Ἰώαβος ἐπέσχε τοῦ	διώκειν	τοὺς οἰκείους στρατιώτας τὴν τῶν
[7, 1, 5]	τιμωρήσαντος Ἀσαήλῳ τῷ ἀδελφῷ, ὃν	διώκοντα	λαβὼν Ἀβεννῆρος ἀπέκτεινεν ἐν τῇ
[7, 9, 7]	ἐρίων ἐπιβαλοῦσα, ὡς ἧκον οἱ	διώκοντες	αὐτοὺς καὶ περὶ αὐτῶν ἀνέκριναν
[7, 1, 3]	ἀπέκτεινεν. οἱ δὲ μετ' αὐτοῦ	διώκοντες	τὸν Ἀβεννῆρον ὡς ἦλθον ἐπὶ
[7, 10, 5]	γενομένης, ἀκοῦσαι δὲ μεγάλης φωνῆς	διωκόντων	τὸν Ἀψάλωμον καὶ πλεῖον τούτου
[7, 1, 3]	Ἀβεννήρου: καὶ τραπέντας οὐκ ἀνίει	διώκων	Ἰώαβος, ἀλλ' αὐτός τε ἐπέκειτο
[7, 12, 1]	μάχην αὐτοῖς καὶ τρεψάμενος ἐμονώθη	διώκων	καὶ γενόμενος ἔκλυτος ὤφθη ὑπό
[7, 9, 7]	προύλεγεν. ὡς δ' ἐπὶ πολὺ	διώξαντες	οὐ κατέλαβον, ἀνέστρεψαν εἰς τοὐπίσω.
[7, 11, 7]	ὁ λαὸς ἠκολούθησε τῷ Ἰωάβῳ.	διώξαντι	δ' αὐτῷ διὰ πάσης τῆς
[7, 1, 3]	τῶν αὐτοῦ στρατιωτῶν ἀφέμενος τῆς	διώξεως	ἀφελέσθαι τὴν πανοπλίαν, πάλιν δ'
[7, 1, 3]	στρατιώτας καὶ τῆς ἐπὶ πολὺ	διώξεως	ἐπισχών. καὶ οὗτος μὲν ἐπ'
[7, 1, 3]	τοὺς λόγους, ἀλλ' ἐπιμείναντα τὴν	δίωξιν	φεύγων ὡς εἶχε τὸ δόρυ
[7, 9, 7]	ἀπελθεῖν, εἰ μέντοι γε συντόνως	διώξουσι	καταλήψεσθαι προύλεγεν. ὡς δ' ἐπὶ
[7, 1, 4]	δι' αὑτῶν ἕκαστοι ποιοῦμεν εἶναι	δοκεῖ,	καὶ προσέτι τοὺς γενομένους αὐτῷ
[7, 9, 6]	αὐτῷ δηλώσας, τί καὶ αὐτῷ	δοκεῖ	περὶ αὐτῆς ἐπυνθάνετο. συνιδὼν δ'
[7, 4, 1]	ἐπέτρεπεν, ἐκέλευσε τὸν ἀρχιερέα τί	δοκεῖ	τῷ θεῷ καὶ ποδαπὸν ἔσται
[7, 9, 6]	Χουσὶ συμβουλίαν συστήσας ἀμείνω εἶναι	δοκεῖν.	~(Σπεύσας δὲ πρὸς τοὺς ἀρχιερέας
[7, 10, 5]	σαυτὸν καὶ τὴν σὴν γενεὰν	δοκεῖς	μισεῖν, στέργειν δὲ τοὺς ἐχθροτάτους
[7, 13, 2]	ὅπως ἐκλέξηται τούτων ἣν ἂν	δοκιμάσῃ:	πότερον θέλει λιμὸν γενέσθαι κατὰ
[7, 8, 3]	λύπης κἀπὶ τῷ κτεῖναι δυναμένης>	δοκοῦντι	γινομένης πικρότερον, συναρπαγεὶς ὑπὸ τοῦ
[7, 1, 5]	ἡγεμονίαν: ἐπὶ δὲ ἀπάτῃ καὶ	δόλῳ	πρὸς αὐτὸν ἐλθόντα μεθ' ἧς
[7, 7, 3]	τούτων ἐκ τῶν Σαούλου χειρῶν,	δόντος	δ' αὐτῷ καὶ γυναῖκας ἃς
[7, 1, 6]	ποιναῖς: ἔμελε γὰρ αὐτῷ μὴ	δόξαι	παρὰ τὰς πίστεις καὶ τοὺς
[7, 4, 3]	καὶ πολλάκις χορεῦσαι μηδένα τοῦ	δόξαι	ταῖς θεραπαινίσιν αἰσχρὸν καὶ αὐτῇ
[7, 12, 2]	τῆς ὅλης νίκης ῥοπὴ γενόμενος	δόξαν	ἀριστείας ἀπηνέγκατο: καὶ γὰρ οὗτος
[7, 7, 1]	δ' αὐτὸν γενναῖον στρατιώτην καὶ	δόξαν	ἔχοντα παρά τε τῷ βασιλεῖ
[7, 2, 1]	ἐδύνασθε μᾶλλον ἀδικῆσαι τὴν ἐμὴν	δόξαν	ἢ τοῦθ' ὑπολαβόντες. ταῦτ' εἰπὼν
[7, 9, 5]	καὶ πρὸς ἅπαντα πιστὸς εἶναι	δόξας	οὐ σὺν αὐτῷ νῦν ἐστιν,
[7, 6, 1]	ἀπαρηγορήτῳ συμφορᾷ περιπέσῃ. ταῦτ' οὖν	δόξας	πιθανώτερα λέγειν τοὺς ἄρχοντας ἢ
[7, 13, 2]	βασιλεύς, ὡς εἰ λιμὸν αἰτήσει,	δόξει	τοῦτο πεποιηκέναι τοῖς ἄλλοις αὐτῷ
[7, 15, 1]	Ἰέθρα: ὧν ὅπως ἄν σοι	δόξῃ	τὸν θάνατον ἐκδίκησον, ἐπεὶ καὶ
[7, 1, 6]	τούτοις οὖν μάλιστα Δαυίδην γλίχεσθαι	δόξης	ἀγαθῆς ποιούμενον πρόνοιαν ὡς εἰκὸς
[7, 4, 4]	τηλικοῦτο μέγεθος ἡγεμονίας τε καὶ	δόξης	ἀναγαγών, ὧν τε τοῖς ἐγγόνοις
[7, 2, 2]	χίλιοι ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ καὶ	δόρατι,	ἠκολούθει δὲ φυλὴ ἀναρίθμητος οὖσα.
[7, 12, 4]	μέγεθος προκαλεσαμένου, γυμνὸς ὡπλισμένον τῷ	δόρατι	τῷ ἐκείνου βαλὼν ἀπέκτεινε: περιελόμενος
[7, 2, 2]	Μανασσήτιδος φυλῆς ὡπλισμένων θυρεὸν καὶ	δόρυ	καὶ περικεφαλαίαν καὶ ῥομφαίαν μυριάδες
[7, 1, 3]	δίωξιν φεύγων ὡς εἶχε τὸ	δόρυ	πλήξας εἰς τοὐπίσω καιρίως παραχρῆμ'
[7, 14, 7]	Ληουίτιδος φυλῆς καὶ τοῖς ἱερεῦσι	δουλεύειν	κατὰ νύκτα καὶ ἡμέραν τῷ
[7, 14, 9]	θεοῦ θέλοντος οὐδ' ἀλλοτρίῳ κρατοῦντι	δουλεύειν,	χαίρειν δ' ἐπ' ἀδελφῷ ταύτης
[7, 4, 3]	ὑπὸ τῆς ὀρχήσεως καὶ ἐν	δούλοις	καὶ ἐν> θεραπαινίσιν. ὁ δ'
[7, 13, 4]	πυθομένου τί παρείη πρὸς τὸν	δοῦλον	ὁ δεσπότης, εἶπεν ὠνήσασθαι παρ'
[7, 9, 3]	προελθόντι Σιβᾶς ὁ τοῦ Μεμφιβόσθου	δοῦλος	συνήντησεν, ὃν προνοησόμενον ἀπεστάλκει τῶν
[7, 15, 3]	δὲ Δημητρίου, βουλόμενος χρήματ' αὐτῷ	δοῦναι	ὑπὲρ τοῦ λῦσαι τὴν πολιορκίαν
[7, 6, 2]	πολεμεῖν μέλλειν, Ἰώαβον τὸν ἀρχιστράτηγον	δοὺς	αὐτῷ τῆς στρατιᾶς τὸ ἀκμαιότατον
[7, 7, 1]	κατὰ τοῦτον ἔστησε τὸν Οὐρίαν	δοὺς	αὐτῷ τινας τῶν ἀρίστων τῆς
[7, 7, 3]	καὶ τὸ ἁμάρτημα τοῦτο κρύφα	δράσαντα	φανερὰν τὴν ἐπ' αὐτῷ δίκην
[7, 1, 3]	Ἀβεννῆρος Νήρου δὲ παῖς ἀνὴρ	δραστήριος	καὶ ἀγαθὸς τὴν φύσιν, ὡς
[7, 7, 1]	αἰφνιδίως καὶ μετὰ ῥύμης καὶ	δρόμου	πολλοῦ τοῖς ἐχθροῖς ἐπεξῆλθον. ἰδόντες
[7, 10, 2]	ἐν πεδίῳ μεγάλῳ ἐξόπισθεν περιβεβλημένῳ	δρυμὸν	ἀντεξάγει τὴν στρατιὰν καὶ Ἀψάλωμος.
[7, 10, 2]	πολεμικῶν ἐπιστήμῃ. φεύγοντας δὲ διὰ	δρυμῶν	καὶ φαράγγων ἑπόμενοι τοὺς μὲν
[7, 11, 8]	εὐεργετήσαντος ὑμᾶς βασιλέα καὶ πρὸς	δύ	ναμιν τοσαύτην καὶ τηλικαύτην ἀνταίρειν
[7, 6, 3]	ἀλλ' αὐτὸς σὺν ἁπάσῃ τῇ	δυνάμει	διαβὰς τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν καὶ
[7, 7, 1]	στρατιᾶς: αὐτὸς δ' ἁπάσῃ τῇ	δυνάμει	προσεπιβοηθήσειν ἔφησεν, εἰ δυνηθεῖεν ἀνατρέψαντές
[7, 8, 3]	τῆς λύπης κἀπὶ τῷ κτεῖναι	δυναμένης>	δοκοῦντι γινομένης πικρότερον, συναρπαγεὶς ὑπὸ
[7, 8, 5]	εὗρον ἀγαγεῖν σε πρὸς ἡμᾶς	δυνάμενον	ἀμελοῦντα τῶν ἐντολῶν, ἃς ἵνα
[7, 5, 5]	κομίσασθαι τὰς τῶν εὐεργεσιῶν χάριτας	δυνάμενον,	ὧν καὶ αὐτὸς ἔτυχε παρὰ
[7, 7, 1]	καὶ τῆς ἐπιθυμίας κατασχεῖν οὐ	δυνάμενος	αὐτῇ συνέρχεται. γενομένης δ' ἐγκύου
[7, 10, 4]	καὶ μήπω τίς ἐστι γνωρίσαι	δυνάμενος	εἶπε πρὸς τὸν Δαυίδην βλέπειν
[7, 11, 3]	χρῆσθαι πρὸς τὴν φυγὴν ταύταις	δυνάμενος.	οὐ τοῦτο δὲ μόνον ἠδίκησέ
[7, 1, 6]	χειρῶν ἐν τοῖς πολεμικοῖς ἔργοις	δυναμένου.	ἀλλὰ θεὸς μέν, εἶπεν, ᾧ
[7, 5, 5]	τινος ἠλευθερωμένου μὲν ὑπὸ Σαούλου	δυναμένου	δὲ γινώσκειν τοὺς ἐκ τοῦ
[7, 8, 4]	φιλονεικίαν τραπέντων οὐδενὸς τοῦ καταπαῦσαι	δυναμένου	παραφανέντος ἔλεγεν ὑπὸ θατέρου τὸν
[7, 1, 6]	ποιεῖν ἱκανός εἰμι πλέον ἐμοῦ	δυναμένους,	ἀλλ' ἀποδώσει τὴν ὑπὲρ τῶν
[7, 13, 3]	αἰτίαις καὶ προφάσεσιν οὐδ' ἐπινοῆσαι	δυναμένους	ἀνήρπαζεν. ἄλλος γὰρ ἐπ' ἄλλῳ
[7, 6, 2]	ἴδῃ βιαζομένους αὐτὸν καὶ πλέον	δυναμένους	μεταγαγόντα τὴν φάλαγγα βοηθεῖν αὐτῷ,
[7, 13, 1]	μυριάδες ὅπλα βαστάζειν καὶ στρατεύεσθαι	δυναμένων,	ἡ δὲ Ἰούδα φυλὴ καθ'
[7, 10, 1]	χώρᾳ, καταστήσας στρατηγὸν πάσης τῆς	δυνάμεως	Ἀμασᾶν εἰς τὴν Ἰωάβου τάξιν
[7, 4, 1]	μετὰ μείζονος ἐπιέναι τοῖς Ἑβραίοις	δυνάμεως.	ἀμέλει καὶ ταύταις πταίσαντες ταῖς
[7, 15, 2]	προσεπαινέσαι καὶ τό τε τῆς	δυνάμεως	αὐτοῦ εὐσθενὲς καὶ τὸ τῆς
[7, 5, 2]	τῶν Ἑβραίων ἀναιρούμενοι τῆς Ἀδάδου	δυνάμεως	δισμύριοι, οἱ δὲ λοιποὶ πάντες
[7, 5, 4]	ἀλλὰ καὶ πέμψαντος αὐτοῦ μετὰ	δυνάμεως	εἰς τὴν Ἰδουμαίαν Ἀβεσσαῖον τὸν
[7, 6, 1]	χώρας Δαυίδην καὶ τῆς αὑτῶν	δυνάμεως	ἐπὶ προφάσει φιλανθρωπίας, φυλάττεσθαί τε
[7, 5, 2]	Ἀρτάζαρον, φίλος ὢν αὐτῷ μετὰ	δυνάμεως	ἧκεν ἰσχυρᾶς συμμαχήσων: ἀπήλλαξε δ'
[7, 7, 3]	αὐτὸν βασιλέα πάσης τῆς Ἑβραίων	δυνάμεως	καὶ τῶν ἐν κύκλῳ πάντων
[7, 10, 1]	δὲ ἡττηθέντες ἑνὶ μέρει τῆς	δυνάμεως	τῷ λοιπῷ πρὸς αὐτὸν φύγωσιν
[7, 11, 7]	τῶν Ἱεροσολύμων, γεγενημένος πολλὴν Ἀμασᾶ	δύναμιν	ἀγαγόντος ἀπήντησεν αὐτῷ διεζωσμένος μάχαιραν
[7, 10, 2]	στρατιάν. ~(Ἰωάβου δὲ παρατάξαντος τὴν	δύναμιν	ἀντικρὺ τῶν πολεμίων ἐν πεδίῳ
[7, 5, 4]	τὸν Ἀνδράζαρον ἐπύθετο καὶ τὴν	δύναμιν	αὐτοῦ διεφθαρμένην ἤκουσε, δείσας περὶ
[7, 11, 6]	ἵνα παραδοὺς αὐτῷ πᾶσαν τὴν	δύναμιν	ἐκπέμψῃ πολεμήσοντα τὸν υἱὸν τοῦ
[7, 4, 1]	νίκην καὶ κράτος ἐξάγει τὴν	δύναμιν	ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους: καὶ γενομένης
[7, 7, 5]	βασιλεὺς παραλαβὼν τὴν σὺν αὐτῷ	δύναμιν	ἧκεν ἐπὶ τὴν τῆς Ῥαβαθᾶς
[7, 11, 6]	μηδένα, ἀλλὰ τὴν οὖσαν παραλαβὼν	δύναμιν	καὶ τοὺς ἑξακοσίους μετὰ Ἀβεσσαίου
[7, 6, 2]	συμμαχίαν καὶ τὴν τῶν Ἀμμανιτῶν	δύναμιν	ὁ Δαυίδης, τῷ δὲ θεῷ
[7, 6, 3]	ἐπ' αὐτὸν τοὺς Ἀμμανίτας τοσαύτην	δύναμιν	συνηθροικότας οὐκέτι διὰ στρατηγῶν αὐτοῖς
[7, 9, 6]	στρατείαν, καὶ παραλαβὼν αὐτὸς τὴν	δύναμιν	τοῦ πολέμου γίνου στρατηγὸς καὶ
[7, 10, 2]	οἰκείους στρατιώτας τὴν τῶν πολεμίων	δύναμιν	φειδόμενος τῶν ὁμοφύλων. ~(Ἔστησε δ'
[7, 12, 4]	ὡς οἱ Ἑβραῖοι πάλιν τὴν	δύναμιν	φοβηθέντες οὐχ ὑπέμειναν, ὑπέστη μόνος
[7, 11, 7]	ἑξακοσίους παραλαβὼν καὶ ὅση λοιπὴ	δύναμις	ἦν ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἕπεσθαι
[7, 12, 4]	βασιλέως ἐπῆλθεν ἡ τῶν Παλαιστίνων	δύναμις	πολεμῆσαι, Δαυίδης μὲν ἐπὶ τὴν
[7, 8, 3]	τὸν πάππον τὸν πρὸς μητρὸς	δυναστεύοντα	τῆς ἐκεῖ χώρας, καὶ τρισὶν
[7, 9, 8]	καὶ Σειφὰρ ὁ τῆς Ἀμμανίτιδος	δυνάστῃς	καὶ Μάχειρος ὁ τῆς Γαλαδίτιδος
[7, 11, 6]	δίδωσιν ἐκέλευσέ τε στρατιὰν ὅσην	δύναται	συναγαγόντ' ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς
[7, 12, 4]	ἄλλων ἀρετὰς ἀρκέσουσιν οὗτοι ποιῆσαι:	δυνατοὶ	γὰρ ἦσαν οὗτοι καὶ χώραν
[7, 4, 3]	ᾔτει πάνθ' ὅσα παρασχεῖν αὐτῷ	δυνατὸν	εὐμενεῖ τυγχάνοντι, καὶ δὴ κατεμέμψατο,
[7, 2, 2]	τοῦ ἡμίσους μύριοι ὀκτακισχίλιοι τῶν	δυνατωτάτων>	ἐκ δὲ τῆς Ἰσαχάρου φυλῆς
[7, 2, 2]	φυλῆς δισμύριοι καὶ ὀκτακόσιοι τῶν	δυνατωτάτων	καὶ κατ' ἰσχὺν διαφερόντων. ἐκ
[7, 15, 1]	ἐπεὶ καὶ κρείττων ἐμοῦ καὶ	δυνατώτερος	ὁ Ἰώαβος ὢν μέχρι νῦν
[7, 7, 1]	τῇ δυνάμει προσεπιβοηθήσειν ἔφησεν, εἰ	δυνηθεῖεν	ἀνατρέψαντές τι τοῦ τείχους εἰσελθεῖν
[7, 5, 2]	ἐν Αἰγύπτῳ. μέγιστον δὲ ἁπάντων	δυνηθεὶς	ὁ τρίτος ἀναμαχέσασθαι βουλόμενος τὴν
[7, 7, 3]	φρονεῖ ποιῆσαι σαφὲς αὐτῷ παρεκάλει:	δύο	γάρ, ἔφησεν, ἄνδρες τὴν αὐτὴν
[7, 1, 2]	τε γυναῖκας ἐπαγόμενος τὰς αὑτοῦ,	δύο	δὲ ἦσαν, καὶ τοὺς ὁπλίτας
[7, 3, 3]	γεγονότες, οὓς δὲ τελευταίους εἰρήκαμεν	δύο	ἐκ τῶν παλλακίδων. Θαμάρα δὲ
[7, 1, 1]	Σίκελλαν ὑπέστρεψεν. ἤδη δὲ αὐτοῦ	δύο	ἡμέρας ἔχοντος ἐν τῇ Σικέλλα
[7, 9, 7]	αὐτοὺς ἀπὸ σταδίων τῆς πόλεως	δύο	θεῶνταί τινες ἱππεῖς καὶ διαβάλλουσι
[7, 5, 1]	πόλεμον μετήγαγε, καὶ τὰ μὲν	δύο	μέρη τῆς στρατιᾶς αὐτῶν τῇ
[7, 6, 1]	δὲ τοῖς βασιλεῦσι τούτοις πεζοῦ	δύο	μυριάδες. προσεμισθώσαντο δὲ καὶ τὸν
[7, 10, 3]	τῇ βασιλικῇ στήλην λίθου μαρμαρίνου	δύο	σταδίους ἀπέχουσαν Ἱεροσολύμων, ἣν προσηγόρευσεν
[7, 15, 1]	στρατηγοῦ παρανομίας ἀποκτείναντος διὰ ζηλοτυπίαν	δύο	στρατηγοὺς δικαίους καὶ ἀγαθούς, Ἀβεννῆρόν
[7, 2, 2]	ὁ ἀρχιερεὺς Σάδωκος σὺν εἴκοσι	δύο	συγγενέσιν ἡγεμόσιν. ἐκ δὲ τῆς
[7, 1, 3]	καὶ τὸν Ἰωνάθην καὶ τοὺς	δύο	τοὺς ἄλλους αὐτοῦ παῖδας, ἐπειχθεὶς
[7, 8, 5]	μέντοι γε ἐν Ἱεροσολύμοις ἔτη	δύο	τριῶν μὲν ἀρρένων πατὴρ γενόμενος
[7, 2, 2]	μυριάδες τέσσαρες. ἐκ δὲ τῶν	δύο	φυλῶν τῶν πέραν τοῦ Ἰορδάνου
[7, 1, 3]	στρατιώτας ἔχει, συντίθεται παρ' ἀμφοτέρων	δυοκαίδεκα	μαχησομένους συμβαλεῖν. προελθόντες τοίνυν εἰς
[7, 14, 9]	καὶ τῷ προγόνῳ ἡμῶν Ἰακώβῳ	δυοκαίδεκα	παίδων γενομένων ἴστε τὸν Ἰούδαν
[7, 7, 1]	γυναικὸς ἐπιθυμίαν. ἐπὶ τούτοις δὲ	δυσανασχετήσας	ὁ βασιλεὺς ἔγραψε τῷ Ἰωάβῳ
[7, 1, 3]	ἐδίωξαν τὸν Ἀβεννῆρον ἤδη περὶ	δυσμὰς	ὄντος ἡλίου. ἀναβὰς δ' ἐπί
[7, 7, 1]	βουληθεὶς ὑπέθετο: κατὰ γὰρ τὸ	δυσμαχώτατον	αὐτὸν ἐκέλευσε μέρος τῶν πολεμίων
[7, 1, 6]	ὤμοσε γεύσεσθαι μηδενὸς ἄχρι ἡλίου	δυσμῶν.	ταῦτ' εὔνοιαν αὐτῷ παρὰ τοῦ
[7, 14, 3]	αὐτῷ ψυχομένου διὰ τὸν χρόνον	δύσριγος	ὑπῆρχεν, ὡς μηδ' ὑπὸ τῆς
[7, 11, 5]	αὐτούς, ἵν' ἔχωσιν ἐπὶ τούτῳ	δυσφορεῖν	ὕστεροι πρὸς αὐτὸν ἐλθόντες. ταῦτα
[7, 7, 2]	παρὰ τῶν ἀγγέλων ταῦτα καὶ	δυσφοροῦντος	φάσκοντος ἁμαρτεῖν αὐτοὺς τῷ τείχει
[7, 7, 4]	χαλεπὴν τὸ θεῖον, ἐφ' ᾗ	δυσφορῶν	ὁ βασιλεὺς τροφὴν μὲν ἐφ'
[7, 11, 5]	ἄρχοντες τῆς Ἰούδα φυλῆς μὴ	δυσχεραίνειν	αὐτοὺς ἠξίουν προληφθέντας: καὶ γὰρ
[7, 14, 9]	τοῦ θεοῦ καὶ μηδένα τούτων	δυσχεράναντα,	οὕτως ἀξιῶ κἀγὼ τοὺς ἐμαυτοῦ
[7, 7, 2]	καὶ ἀνδρειότατος ὢν διὰ τὸ	δυσχερὲς	τῆς ἐπιβολῆς αἰσχρῶς ἀπέθανεν: οὗ
[7, 10, 2]	μὴ ταύτην Ἀψάλωμος ἀφαιρεθῇ καὶ	δῷ	τῷ πατρὶ δίκας κολασθεὶς ἀνθ'
[7, 12, 4]	μετ' αὐτὸν ἦν Ἐλεάζαρος υἱὸς	Δωδείου,	ὃς ἦν μετὰ τοῦ βασιλέως
[7, 2, 2]	καὶ περικεφαλαίαν καὶ ῥομφαίαν μυριάδες	δώδεκα:	καὶ αἱ λοιπαὶ φυλαὶ ῥομφαίαις
[7, 14, 8]	ταῦτα διεμέρισε τὴν στρατιὰν εἰς	δώδεκα	μοίρας σὺν ἡγεμόσι καὶ ἑκατοντάρχοις
[7, 12, 3]	τύπτεται πλήκτρῳ, ἡ δὲ νάβλα	δώδεκα	φθόγγους ἔχουσα τοῖς δακτύλοις κρούεται,
[7, 2, 1]	ὕπνον καταπεσοῦσαν, παρελθόντες εἰς τὸ	δωμάτιον,	ἐν ᾧ συνέβαινε κατακεκοιμῆσθαι τὸν
[7, 8, 1]	οἰκέταις παραιτήσασθαι πάντας πρὸ τοῦ	δωματίου:	βούλεσθαι γὰρ ἀναπαύσασθαι θορύβου καὶ
[7, 14, 5]	τῆς γυναικὸς ἤγγειλαν οἱ τοῦ	δωματίου	προεστῶτες, ὅτι βούλεται Νάθας ἰδεῖν
[7, 14, 5]	αὑτόν: ἐκπεπηδήκει γὰρ ἐκ τοῦ	δωματίου	τοῦ προφήτου παραγενομένου. τῆς δὲ
[7, 5, 4]	βασιλεῖ τῆς Ἀμάθης, καὶ τὰ	δῶρα	δεξάμενος ἀπέλυσεν αὐτοῦ τὸν υἱὸν
[7, 6, 3]	μάχης αὑτοὺς Δαυίδῃ παρέδοσαν καὶ	δῶρα	ἔπεμψαν αὐτῷ. καὶ ὁ μὲν
[7, 11, 5]	μέντοι γε διὰ τὸ προελθεῖν	δῶρα	λαβεῖν αὐτούς, ἵν' ἔχωσιν ἐπὶ
[7, 5, 4]	ποιούμενος. ἔπεμψε δ' αὐτῷ καὶ	δῶρα	σκεύη τῆς ἀρχαίας κατασκευῆς χρύσεα
[7, 5, 5]	τε τοῖς λόγοις καὶ ταῖς	δωρεαῖς,	καλέσας τὸν Σιβὰν τὸν πατρῷον
[7, 3, 2]	συνέθετο: ἔπεμψε δ' αὐτῷ καὶ	δωρεὰς	ξύλα κέδρινα καὶ τεχνίτας ἄνδρας
[7, 2, 1]	Ἰέβωσθον μεγάλων παρὰ Δαυίδου τεύξονται	δωρεῶν	καὶ στρατηγίας ἤ τινος ἄλλης
[7, 3, 1]	ἑλόντι στρατηγίαν ἅπαντος τοῦ λαοῦ	δώσειν	ἐπηγγείλατο. πάντων δὲ φιλοτιμουμένων ἀναβῆναι
[7, 7, 3]	αὐτῆς ἀποκτείνειεν ἐκδοὺς τοῖς πολεμίοις:	δώσειν	οὖν αὐτὸν ἀντὶ τούτων δίκας
[7, 2, 1]	εὐνοίας καὶ τιμῆς ἐσχηκότα; διὸ	δώσετε	ποινὴν μὲν αὐτῷ κολασθέντες, δίκην
[7, 11, 4]	μοι: πάντων γὰρ αὐτῷ μετα	δώσω	τῶν ἀγαθῶν. καὶ Βεέρζελος μὲν