Liv., chap., par. |
[7, 1, 3] |
πόλει
παρατάσσεται
πρὸς
μάχην.
τοῦ
|
δ' |
Ἀβεννήρου
φήσαντος
πρὸς
αὐτὸν
βούλεσθαι |
[7, 10, 4] |
τινὰ
παραγινόμενον
πρὸς
αὐτόν.
τοῦ
|
δ' |
ἄγγελον
εἶναι
φήσαντος
ἀγαθῶν,
μετ' |
[7, 11, 3] |
κοινωνὸς
ἦν
τῆς
φυγῆς;
ὁ
|
δ' |
ἀδίκημα
τοῦτ'
ἔλεγεν
εἶναι
Σιβᾶ: |
[7, 14, 6] |
ἀρχιερέως
Ἀβιαθάρου
παῖς
Ἰωνάθης.
τοῦ
|
δ' |
Ἀδωνία
θεασαμένου
τὸν
νεανίαν
ἡδέως |
[7, 14, 6] |
ἔφυγον
πρὸς
ἑαυτοὺς
ἕκαστοι.
φοβηθεὶς
|
δ' |
Ἀδωνίας
τὸν
βασιλέα
περὶ
τῶν |
[7, 10, 1] |
μὲν
ἐν
τούτοις
ἦσαν:
Ἀψάλωμος
|
δ' |
ἀθροίσας
μεγάλην
στρατιὰν
τῶν
Ἑβραίων |
[7, 7, 4] |
τῆς
λύπης
ἑαυτὸν
ἐκάκου.
ταραττομένων
|
δ' |
αἰσθόμενος
τῶν
οἰκετῶν
ὁ
βασιλεὺς |
[7, 13, 3] |
εἰς
τὸ
παντελὲς
δαπανωμένων:
οἱ
|
δ' |
αἰφνίδιον
σκότους
αὐτοῖς
τὰς
ὄψεις |
[7, 1, 6] |
ἐν
βραχέσιν
ἀρκεῖ
δεδηλῶσθαι.
~(Δαυίδης
|
δ' |
ἀκούσας
ἀνῃρημένον
τὸν
Ἀβεννῆρον
ἤλγησε |
[7, 13, 4] |
τῷ
θεῷ
θυσίαν
ἐπιτελέσαι.
Δαυίδης
|
δ' |
ἀκούσας
οὐκ
ἠμέλησεν,
ἀλλ'
εὐθὺς |
[7, 6, 2] |
τοῖς
μετ'
αὐτοῦ
βασιλεῦσι,
τὸ
|
δ' |
ἄλλο
παραδοὺς
Ἀβεσσαίῳ
τῷ
ἀδελφῷ |
[7, 14, 1] |
λατόμους
μὲν
τοὺς
ὀκτακισμυρίους,
τὸ
|
δ' |
ἄλλο
πλῆθος
παραφέρειν
τοὺς
λίθους, |
[7, 11, 7] |
ἀδελφὸς
Ἀσάηλος
ἐκδεδικῆσθαι
νομιζόμενος,
τοῦ
|
δ' |
Ἀμασᾶ
φόνου
οὐδὲν
τοιοῦτον
ἔσχε |
[7, 7, 3] |
θρεμμάτων
καὶ
βοῶν,
τῷ
πένητι
|
δ' |
ἀμνὰς
ὑπῆρχε
μία.
ταύτην
μετὰ |
[7, 8, 3] |
γὰρ
αἰτίαν
εὑρίσκειν
ὑπολαμβάνειν,
περὶ
|
δ' |
Ἀμνῶνος
ἐξετάζειν
ἔφη
δεῖν:
εἰκὸς |
[7, 11, 2] |
αὐτὸν
ἡ
Ἰούδα
φυλή,
προσπεσὼν
|
δ' |
ἀναβάντι
ἐπὶ
τὴν
γέφυραν
Σαμούις |
[7, 7, 5] |
εὗρεν
ἐν
τῇ
πόλει:
τοὺς
|
δ' |
ἄνδρας
αἰκισάμενος
διέφθειρε.
ταὐτὰ
δὲ |
[7, 8, 4] |
ὁμοίοις
ἀπεχθανομένου
τῷ
παιδί;
τελέως
|
δ' |
ἀνόητον
εἶναι
προς
θεῖναι
τῷ |
[7, 14, 4] |
καὶ
τὸν
ἀρχιερέα
Ἀβιάθαρον,
μόνοι
|
δ' |
ἀντέπραττον
ὁ
ἀρχιερεὺς
Σάδωκος
καὶ |
[7, 11, 2] |
ἐλθεῖν
πρὸς
αὐτὸν
ἔσπευσε.
ταῦτα
|
δ' |
ἀντιβολοῦντος
αὐτοῦ
καὶ
οἰκτιζομένου
Ἀβεσσαῖος |
[7, 8, 1] |
ἄχρι
νυκτὸς
ἐπιτρέπει
μεῖναι
παραχρῆμα
|
δ' |
ἀπαλλάττεσθαι
κελεύει
ἐν
ἡμέρᾳ
καὶ |
[7, 7, 1] |
τῶν
ἀρίστων
τῆς
στρατιᾶς:
αὐτὸς
|
δ' |
ἁπάσῃ
τῇ
δυνάμει
προσεπιβοηθήσειν
ἔφησεν, |
[7, 9, 2] |
ἀποδείκνυται
τοῦτο
γενέσθαι
στρατηγήσας.
ὡς
|
δ' |
ἀπηγγέλη
ταῦτα
Δαυίδῃ
καὶ
παρ' |
[7, 4, 2] |
τοὺς
θεοὺς
αὐτῶν
διέφθειρε.
~(Τοιαύτης
|
δ' |
ἀποβάσης
καὶ
ταύτης
τῆς
μάχης |
[7, 14, 7] |
ἐφημερίσιν
ἐπὶ
ἡμέρας
ὀκτώ.
τοὺς
|
δ' |
ἀπογόνους
τοὺς
Μωυσέος
ἐτίμησεν:
ἐποίησε |
[7, 7, 2] |
τὴν
μὲν
πόλιν
κατασκάψαι,
ἅπαντας
|
δ' |
ἀπολέσαι
τοὺς
ἐν
αὐτῇ.
καὶ |
[7, 11, 3] |
ἐχέτω
μέν,
εἶπε,
Σιβάς,
ἐμοὶ
|
δ' |
ἀπόχρη
τὸ
σὲ
τὴν
βασιλείαν |
[7, 14, 10] |
μὲν
πολλὰ
τάλαντα
χρυσοῦ
πλείω
|
δ' |
ἀργύρου
καὶ
ξύλα
καὶ
τεκτόνων |
[7, 14, 2] |
ἤδη
τάλαντα
συνειλεγμένα
μύρια,
δέκα
|
δ' |
ἀργύρου
μυριάδας
ταλάντων,
χαλκόν
τε |
[7, 9, 1] |
ἐν
ὀλίγῳ
πάνυ
χρόνῳ
πολλὰ
|
δ' |
ἅρματα
ἐκέκτητο,
καὶ
ὁπλοφόροι
περὶ |
[7, 13, 3] |
ἐναπέθνησκον
ἀτελέσι
ταῖς
ταφαῖς.
ἀπώλοντο
|
δ' |
ἀρξαμένης
ἕωθεν
τῆς
λοιμικῆς
νόσου |
[7, 11, 5] |
γνώμῃ
ποιεῖσθαι
τὴν
ἀπάντησιν.
οἱ
|
δ' |
ἄρχοντες
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς
μὴ |
[7, 1, 1] |
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
μάχης
ἔλεγε:
γενέσθαι
|
δ' |
ἀτυχὲς
αὐτῆς
τὸ
τέλος
ἐδήλου |
[7, 11, 1] |
αἷμα
πρὸς
αὐτὸν
κεκληρωμένων.
τὰ
|
δ' |
αὐτὰ
καὶ
Ἀμασᾷ
τῷ
στρατηγῷ |
[7, 8, 4] |
τῆς
γηρωκομίας
ἐλπίδας
προσαφαιρεθῆναι:
τοῦτο
|
δ' |
αὐτῇ
κωλύσαντα
τοὺς
βουλομένους
ἀποκτεῖναι |
[7, 8, 1] |
καὶ
ὀδυρομένη
τὴν
βίαν.
περιτυχὼν
|
δ' |
αὐτῇ
ὁ
ἀδελφὸς
Ἀψάλωμος
ἀνέκρινε, |
[7, 11, 7] |
ἐκ
τῆς
θήκης
ἐκπεσεῖν,
βαστάσας
|
δ' |
αὐτὴν
ἀπὸ
τῆς
γῆς
καὶ |
[7, 8, 1] |
εὐμορφοτάτας
γυναῖκας,
Θήμαρ
ὄνομα,
τῆς
|
δ' |
αὐτῆς
Ἀψαλώμῳ
μητρὸς
κεκοινωνηκυῖα.
ταύτης |
[7, 8, 1] |
δεινοῦ
συμβάντος
οὕτως
ἔχει,
κατειπούσης
|
δ' |
αὐτῆς
πρὸς
αὐτὸν
τὴν
ὕβριν |
[7, 10, 3] |
Θωμάρα
τοὔνομα,
ὡς
προειρήκαμεν.
συνοικησάσης
|
δ' |
αὐτῆς
τῷ
Σολόμωνος
υἱῷ
Ῥοβοάμῳ |
[7, 11, 1] |
ἰδίαν
αὐτὸν
ἐπανελθεῖν
βασιλείαν.
τὸ
|
δ' |
αὐτὸ
καὶ
πάντες
ἐποίουν
οἱ |
[7, 6, 2] |
τὴν
φάλαγγα
βοηθεῖν
αὐτῷ,
τὸ
|
δ' |
αὐτὸ
τοῦτο
ποιήσειν
καὶ
αὐτός, |
[7, 12, 2] |
Ἑβραίων
χώρας
οὐκ
ἄπωθεν.
ἦν
|
δ' |
αὐτοῖς
ἀνὴρ
τὸ
μὲν
ὕψος |
[7, 14, 10] |
καὶ
τῆς
βασιλείας
προστάτην.
εὐμαρῆ
|
δ' |
αὐτοῖς
καὶ
οὐ
σφόδρα
ἐπίπονον |
[7, 8, 3] |
διαδράντες
ἀπὸ
τῆς
ἑστιάσεως.
ὑπαντᾷ
|
δ' |
αὐτοῖς
ὁ
πατὴρ
θρηνοῦσι
λυπούμενος |
[7, 7, 1] |
εἰσελθεῖν
εἰς
τὴν
πόλιν.
ὄντα
|
δ' |
αὐτὸν
γενναῖον
στρατιώτην
καὶ
δόξαν |
[7, 1, 6] |
τὴν
αὐτοῦ
γνώμην
ἀνῄρηται.
θάψας
|
δ' |
αὐτὸν
ἐν
Γιβρῶνι
μεγαλοπρεπῶς
καὶ |
[7, 7, 5] |
ἔχοντα
ἐν
μέσῳ
σαρδόνυχος:
ἐφόρει
|
δ' |
αὐτὸν
ἐπὶ
τῆς
κεφαλῆς
διαπαντὸς |
[7, 9, 6] |
τοῦ
πρὸς
τὸν
πατέρα.
μυρίους
|
δ' |
αὐτὸν
ἐπιλέκτους
αἰτήσαντος
ἐκείνου
καὶ |
[7, 13, 4] |
καὶ
δέχεσθαι
τὴν
χάριν,
τιμὴν
|
δ' |
αὐτὸν
ἠξίου
λαμβάνειν
πάντων:
οὐ |
[7, 4, 1] |
τοῦ
τῶν
πολεμίων
στρατοπέδου,
κινεῖν
|
δ' |
αὐτὸν
μὴ
πρότερον
μηδ'
ἄρχεσθαι |
[7, 1, 6] |
καὶ
παρέδωκε
τοῖς
ἄλλοις.
οὕτως
|
δ' |
αὐτὸν
ὁ
Ἀβεννήρου
συνέσχε
θάνατος, |
[7, 14, 5] |
τοῦτο
ἔσται
τή
μερον.
προσκυνησάσης
|
δ' |
αὐτὸν
τῆς
γυναικὸς
καὶ
μακρὸν |
[7, 11, 6] |
καταλάβῃς
ὄντα
πειράθητι
συμβαλεῖν:
σπούδασον
|
δ' |
αὐτὸν
φθάσαι,
μὴ
πόλεις
ὀχυρὰς |
[7, 1, 4] |
τὴν
φυλὴν
ἅπασαν
σημανῶν.
ὑποδεξαμένου
|
δ' |
αὐτὸν
φιλοφρόνως
καὶ
λαμπρᾷ
καὶ |
[7, 8, 5] |
ἐξ
αὐτῆς
Ἀβίας
ὄνομα.
πέμψας
|
δ' |
αὐτὸς
Ἀψάλωμος
πρὸς
Ἰώαβον
ἐδεῖτ' |
[7, 9, 2] |
μᾶλλον
εὔνους
αὐτῷ
κατεφάνη.
ἀναβαίνοντος
|
δ' |
αὐτοῦ
διὰ
τοῦ
Ἐλαιῶνος
ὄρους |
[7, 1, 2] |
τῆς
Ἰούδα
καλουμένης
φυλῆς.
φήσαντος
|
δ' |
αὐτοῦ
διδόναι
Γιβρῶνα
καταλιπὼν
τὴν |
[7, 15, 1] |
τὴν
βασιλείαν
δεδωκότα
θεόν,
φυλάττειν
|
δ' |
αὐτοῦ
τὰς
ἐντολὰς
καὶ
τοὺς |
[7, 13, 3] |
μὲν
κακὸν
ἓν
ἦν,
μυρίαις
|
δ' |
αὐτοὺς
αἰτίαις
καὶ
προφάσεσιν
οὐδ' |
[7, 9, 7] |
κατέλαβον,
ἀνέστρεψαν
εἰς
τοὐπίσω.
θεασαμένη
|
δ' |
αὐτοὺς
ἀναζεύξαντας
ἡ
γυνὴ
καὶ |
[7, 9, 7] |
εἶναι
ἠπείγοντο
συμβαλεῖν
Δαυίδῃ.
γενομένους
|
δ' |
αὐτοὺς
ἀπὸ
σταδίων
τῆς
πόλεως |
[7, 14, 7] |
Δαυίδης
κατεσκεύασε,
καθὼς
προειρήκαμεν.
διεμέρισε
|
δ' |
αὐτοὺς
καὶ
κατὰ
πατριὰς
καὶ |
[7, 11, 7] |
λαὸς
ἠκολούθησε
τῷ
Ἰωάβῳ.
διώξαντι
|
δ' |
αὐτῷ
διὰ
πάσης
τῆς
Ἰσραηλιτῶν |
[7, 7, 3] |
ἐκ
τῶν
Σαούλου
χειρῶν,
δόντος
|
δ' |
αὐτῷ
καὶ
γυναῖκας
ἃς
δικαίως |
[7, 5, 4] |
αὐτὸν
καὶ
φιλίαν
ποιούμενος.
ἔπεμψε
|
δ' |
αὐτῷ
καὶ
δῶρα
σκεύη
τῆς |
[7, 3, 2] |
φιλίαν
καὶ
συμμαχίαν
συνέθετο:
ἔπεμψε
|
δ' |
αὐτῷ
καὶ
δωρεὰς
ξύλα
κέδρινα |
[7, 11, 3] |
δὲ
προσκυνήσας
αὐτὸν
προῆγεν.
~(Ἀπήντησε
|
δ' |
αὐτῷ
καὶ
ὁ
Σαούλου
υἱωνὸς |
[7, 5, 5] |
υἱὸς
αὐτοῦ
θεραπείας
τυγχάνων:
ἐγένετο
|
δ' |
αὐτῷ
καὶ
παῖς,
ὃν
Μίχανον |
[7, 7, 3] |
μέγα
καὶ
δεινὸν
ἔργον.
ἀνεκάλυπτε
|
δ' |
αὐτῷ
καὶ
παρεγύμνου
τὴν
ὀργὴν |
[7, 11, 4] |
συνιέναι
διὰ
τὸν
χρόνον,
ἀποκεκλεῖσθαι
|
δ' |
αὐτῷ
καὶ
τὰς
ἀκοὰς
ἤδη |
[7, 5, 5] |
καὶ
τὰ
βελτίω
προσδοκᾶν:
δίδωσι
|
δ' |
αὐτῷ
καὶ
τὸν
πατρῷον
οἶκον |
[7, 11, 6] |
ἠκολούθησαν
ἐκείνῳ
Δαυίδην
καταλιπόντες:
μόνη
|
δ' |
αὐτῷ
παρέμεινεν
ἡ
Ἰούδα
φυλὴ |
[7, 1, 3] |
βασιλέα
τὸν
Δαυίδην
κεχειροτονηκόσιν.
ἀπήντησε
|
δ' |
αὐτῷ
πεμφθεὶς
ὑπὸ
Δαυίδου
Σαρουίας |
[7, 1, 5] |
ὑπιδόμενος
τῶν
συμβησομένων
ὑπέστρεψεν.
ἀπαντήσας
|
δ' |
αὐτῷ
πρὸς
τῇ
πύλῃ
Ἰώαβος |
[7, 1, 1] |
ὅλην
διεκαρτέρησε
τὴν
ἡμέραν.
ποιεῖ
|
δ' |
αὐτῷ
τὴν
λύπην
χαλεπωτέραν
ὁ |
[7, 7, 1] |
καὶ
ληφθεὶς
ἐν
μέσῳ
ἅμα
|
δ' |
αὐτῷ
τινες
καὶ
ἄλλοι
τελευτᾷ |
[7, 9, 2] |
καὶ
τὰ
τούτου
φρονῶν.
ἐπέτεινε
|
δ' |
αὐτῷ
τὸ
λυπηρὸν
τοῦτ'
ἀκουσθέν, |
[7, 9, 2] |
ἐκπεσὼν
ηὔχετο
τῷ
θεῷ:
συνήντησε
|
δ' |
αὐτῷ
φίλος
ἀνὴρ
καὶ
βέβαιος |
[7, 5, 1] |
ἐπὶ
τοὺς
Παλαιστίνους
ἧκε.
κρατήσας
|
δ' |
αὐτῶν
τῇ
μάχῃ
καὶ
πολλὴν |
[7, 4, 1] |
ὅρος
αὐτῶν
τῆς
χώρας,
διαρπάζει
|
δ' |
αὐτῶν
τὴν
παρεμβολὴν
καὶ
πολὺν |
[7, 10, 4] |
τοῦτο
μηνύσειε
τῷ
βασιλεῖ.
τοῦ
|
δ' |
Ἀχιμᾶ
πάλιν
δεηθέντος
αὐτῷ
τὴν |
[7, 4, 2] |
τὴν
κιβωτὸν
εἰς
Ἱεροσόλυμα.
ὡς
|
δ' |
ἄχρι
τῆς
Χειδῶνος
ἅλωνος
τόπου |
[7, 8, 3] |
ὡς
ἐπὶ
παιδὶ
κατεσφαγμένῳ.
φεύγει
|
δ' |
Ἀψάλωμος
εἰς
Γεσσούραν
πρὸς
τὸν |
[7, 10, 3] |
δύναμιν
φειδόμενος
τῶν
ὁμοφύλων.
~(Ἔστησε
|
δ' |
Ἀψάλωμος
ἐν
τῇ
κοιλάδι
τῇ |
[7, 9, 6] |
παιδὸς
ἐσομένην
ἐπίθεσιν
προεφήτευσε.
~(Ποιήσας
|
δ' |
Ἀψάλωμος
τὰ
παραινεθέντα
αὐτῷ
ὑπὸ |
[7, 7, 4] |
ἔστεργεν
αὐτοῦ
τὴν
μητέρα.
τῇ
|
δ' |
ἑβδόμῃ
τῶν
ἡμερῶν
τελευτήσαντος
τοῦ |
[7, 14, 2] |
αὐτὸς
ὡς
πατὴρ
ἐπηγγέλλετο,
τὴν
|
δ' |
Ἑβραίων
χώραν
εὐδαίμονα
καταστήσειν
ἐπ' |
[7, 9, 5] |
ταῖς
τοῦ
πατρὸς
παλλακαῖς.
ταῦτα
|
δ' |
ἐγένετο
κατὰ
τὴν
Νάθα
προφητείαν, |
[7, 7, 1] |
οὐ
δυνάμενος
αὐτῇ
συνέρχεται.
γενομένης
|
δ' |
ἐγκύου
τῆς
γυναικὸς
καὶ
πεμψάσης |
[7, 10, 5] |
νίκην
εὐαγγελίζεται
καὶ
κράτος.
ἐρομένῳ
|
δ' |
εἴ
τι
καὶ
περὶ
τοῦ |
[7, 14, 5] |
τὸν
ἐπὶ
τῶν
σωματοφυλάκων:
δίκαιον
|
δ' |
εἶναι
ταῦτα
γινώσκειν
ἅπαντας,
εἰ |
[7, 13, 2] |
τρεῖς
ἡμέρας
τοῖς
Ἑβραίοις.
ὁ
|
δ' |
εἰς
ἀμήχανον
ἐκλογὴν
μεγάλων
κακῶν |
[7, 9, 2] |
αὐτὸν
ἧκεν
εἰς
Ἱεροσόλυμα:
ἀφικνεῖται
|
δ' |
εἰς
αὐτὰ
μετ'
οὐ
πολὺ |
[7, 11, 4] |
κατὰ
ψυχὴν
οἴκαδ'
ὑπέστρεψε.
παραγίνεται
|
δ' |
εἰς
Γάλγαλα
Δαυίδης
τοῦ
λαοῦ |
[7, 11, 5] |
καὶ
τὴν
Ἰούδα
φυλήν.
~(Ἀφικνοῦνται
|
δ' |
εἰς
Γάλγαλα
πρὸς
αὐτὸν
οἱ |
[7, 13, 4] |
καὶ
πάλιν
εὐμενὲς
γίνεται.
συνέβη
|
δ' |
εἰς
ἐκεῖνον
ἀγαγεῖν
τὸν
τόπον |
[7, 9, 6] |
μὲν
Ἀχιτοφέλου
γνώμην
παραίτησαι,
πέμψας
|
δ' |
εἰς
πᾶσαν
τὴν
χώραν
τῶν |
[7, 8, 5] |
οἰκείων
θεραπείας
τυγχάνων.
οὐκ
ἐπιβέβλαπτο
|
δ' |
εἰς
τὸ
κάλλος
ὑπό
τε |
[7, 13, 3] |
τοῖς
ἀπολωλόσιν
ἀρκεσθέντα
παύσασθαι:
ἀναβλέψας
|
δ' |
εἰς
τὸν
ἀέρα
ὁ
βασιλεὺς |
[7, 4, 2] |
λαὸν
οὕτως
κατευωχήσας
ἀπέπεμψεν,
αὐτὸς
|
δ' |
εἰς
τὸν
οἶκον
τὸν>
αὑτοῦ |
[7, 8, 5] |
σταθμὸν
ἕλκουσαν
σίκλους
διακοσίους:
οὗτοι
|
δ' |
εἰσὶ
πέντε
μναῖ.
διέτριψε
μέντοι |
[7, 3, 1] |
κατοικούντων
τὴν
πόλιν
Ἰεβουσαίων,
γένος
|
δ' |
εἰσὶν
οὗτοι
Χαναναίων,
ἀποκλεισάντων
αὐτῷ |
[7, 14, 4] |
τί
ταῦτα
πράττει
προήχθη.
συνεργοὺς
|
δ' |
εἶχεν
Ἀδωνίας
τὸν
στρατηγὸν
Ἰώαβον |
[7, 1, 4] |
γυναικὸς
Ἀβιγαίας
Δανίηλος,
τῷ
τρίτῳ
|
δ' |
ἐκ
τῆς
Θολομαίου
θυγατρὸς
Μαχάμης |
[7, 11, 1] |
τοῦτον
ἔσχε
τὸν
τρόπον.
~(Οἱ
|
δ' |
ἐκ
τῆς
μάχης
ἀναχωρήσαντες
τῶν |
[7, 7, 4] |
βασιλεῖ
προφητεύσας
οἴκαδε
ἐπανῆλθε.
~(Τῷ
|
δ' |
ἐκ
τῆς
Οὐρία
γυναικὸς
γενομένῳ |
[7, 5, 4] |
Ἰωσάφατον
υἱὸν
Ἀχίλου
κατέστησεν:
ἀπέδειξε
|
δ' |
ἐκ
τῆς
Φινεέσου
οἰκίας
τὸν |
[7, 12, 1] |
τίνος
βούλονται
τυχεῖν
ἐπηρώτα.
τῶν
|
δ' |
ἐκ
τοῦ
γένους
τοῦ
Σαούλου |
[7, 14, 6] |
Δαυίδου
τοῦ
βασιλέως
γνώμην:
ἀναπηδήσαντες
|
δ' |
ἐκ
τοῦ
συμποσίου
ὅ
τε |
[7, 10, 2] |
ἔτι
φέρον
ἐχώρει
προσωτέρω,
ὁ
|
δ' |
ἐκ
τῶν
κλάδων
αἰωρούμενος
ἐκρατεῖτο |
[7, 1, 3] |
περιλειπόμενον
ἐξαρπάσας
υἱὸν
αὐτοῦ,
Ἰέβοσθος
|
δ' |
ἐκαλεῖτο,
διαβιβάζει
πρὸς
τοὺς
πέραν |
[7, 14, 9] |
ἡγησάμην
μνησθῆναι
τῶν
ὀνομάτων.
~(Ὡς
|
δ' |
ἕκαστα
τούτων
κατὰ
τὸν
προειρημένον |
[7, 9, 2] |
μὴ
μετακομιζομένης
αὐτῆς
ῥυσομένου.
ἐνετείλατο
|
δ' |
ἕκαστα
τῶν
γινομένων
λάθρα
διαγγέλλειν |
[7, 14, 8] |
καὶ
ἑκατοντάρχοις
καὶ
ταξιάρχαις.
εἶχεν
|
δ' |
ἑκάστη
τῶν
μοιρῶν
δισμυρίους
καὶ |
[7, 11, 7] |
πόλει
τυγχάνειν
Ἀβελωχέᾳ
λεγομένῃ.
παραγενόμενος
|
δ' |
ἐκεῖ
καὶ
τῇ
στρατιᾷ
περικαθίσας |
[7, 1, 3] |
τὴν
Ἑλλήνων
Παρεμβολὰς
λεγομένην:
ὥρμησε
|
δ' |
ἐκεῖθεν
Ἀβεννῆρος
μετὰ
στρατιᾶς
ἐπιλέκτου |
[7, 11, 7] |
φιλεῖ
ἐθαύμαζον
ἠλέουν
προιστάμενοι:
βαστάσας
|
δ' |
ἐκεῖθεν
ὁ
φύλαξ
καὶ
κομίσας |
[7, 9, 5] |
τὸν
πάντα
παραμεῖναι
χρόνον.
φήσαντος
|
δ' |
ἐκείνου
πρὸς
αὐτόν,
τί
δήποτε |
[7, 7, 2] |
παύεται
μὲν
τῆς
ὀργῆς,
Ἰωάβῳ
|
δ' |
ἐκέλευσεν
ἀπελθόντα
λέγειν
ἀνθρώπινον
εἶναι |
[7, 1, 5] |
καὶ
τοὺς
καιροὺς
ὑποδραμεῖν,
αὐτὸς
|
δ' |
ἐλαττωθείη
καὶ
τῆς
στρατηγίας
ἀφεθείη, |
[7, 8, 1] |
πατρί:
συγχωρήσειν
γὰρ
ἐκεῖνον.
ταῦτα
|
δ' |
ἔλεγε
βουλομένη
τὴν
ὁρμὴν
αὐτοῦ |
[7, 8, 1] |
ἐκ
τῶν
ἐκείνης
χειρῶν.
ἡ
|
δ' |
ἐμβλέποντος
τἀδελφοῦ
φυράσασα
τὸ
ἄλευρον |
[7, 2, 1] |
ποινὴν
μὲν
αὐτῷ
κολασθέντες,
δίκην
|
δ' |
ἐμοὶ
τοῦ
νομίσαντας
ἡδέως
ἕξειν |
[7, 1, 4] |
Γεθερσὰν
τῆς
Γαλαὰδ
ἐπωνόμασε.
τοῦ
|
δ' |
ἐμφυλίου
πολέμου
συνεστῶτος
καὶ
συμπιπτόντων |
[7, 5, 3] |
αὐτὰς
κατὰ
κράτος
διήρπασε.
χρυσὸς
|
δ' |
ἐν
αὐταῖς
εὑρέθη
πάμπολυς
καὶ |
[7, 11, 7] |
ἐξώρμησεν
ἐπὶ
τὸν
Σαβαῖον.
ἤδη
|
δ' |
ἐν
Γαβαών,
κώμη
δ'
ἐστὶν |
[7, 1, 4] |
χρόνον
τὰ
ἐκείνου
φρονοῦντες.
ὕστερον
|
δ' |
ἐν
ἐγκλήματι
γενόμενος
Ἀβεννῆρος
καὶ |
[7, 12, 2] |
μὲν
ὕψος
ἓξ
πηχῶν,
δακτύλους
|
δ' |
ἐν
ἑκατέρῳ
τῶν
βάσεων
καὶ |
[7, 4, 2] |
διεκόσμησεν
ὁ
βασιλεὺς
προαγόντων,
αὐτοῦ
|
δ' |
ἐν
κινύρᾳ
παίζοντος
καὶ
κροτοῦντος, |
[7, 13, 4] |
τὸ
μὲν
γένος
Ἰεβουσαῖος,
φίλος
|
δ' |
ἐν
τοῖς
μάλιστα
Δαυίδου:
καὶ |
[7, 14, 5] |
ὑπὸ
τοῦ
πατρὸς
βασιλέα,
Σολόμωνι
|
δ' |
ἐντετάλθαι
περὶ
τῆς
ἀρχῆς,
ἵνα |
[7, 12, 1] |
γὰρ
ὑπὸ
τοῦ
κόπου.
ἐπιφανεὶς
|
δ' |
ἐξαίφνης
Ἀβεσσαῖος
ὁ
Ἰωάβου
ἀδελφὸς |
[7, 10, 1] |
μήτηρ
ἀδελφαὶ
ἦσαν
Δαυίδου.
ὡς
|
δ' |
ἐξαριθμήσας
τοὺς
σὺν
αὐτῷ
Δαυίδης |
[7, 5, 2] |
Συρίας
ἔξω
Φοινίκης
ἐβασίλευσε.
πόλεμον
|
δ' |
ἐξενέγκας
πρὸς
Δαυίδην
τὸν
βασιλέα |
[7, 14, 9] |
οὐδ'
ἀλλοτρίῳ
κρατοῦντι
δουλεύειν,
χαίρειν
|
δ' |
ἐπ'
ἀδελφῷ
ταύτης
τυχόντι
τῆς |
[7, 9, 4] |
δεσπότην
δίκην
αὐτὸν
εἰσπραξαμένῳ.
πάντων
|
δ' |
ἐπ'
αὐτὸν
ἠρεθισμένων
ὑπ'
ὀργῆς |
[7, 14, 6] |
δείπνου
καὶ
μηδενὸς
γευομένου
πάντων
|
δ' |
ἐπ'
ἐννοίας
ὑπαρχόντων,
εἰστρέχει
πρὸς |
[7, 1, 1] |
καὶ
σωτηρίας
αἴτιος
γεγενημένος.
τοσαύτην
|
δ' |
ἐπεδείξατο
τὴν
ἀρετὴν
καὶ
τὴν |
[7, 7, 3] |
χρήσαιτο
καὶ
πρὸς
θυγατέρα.
ξένου
|
δ' |
ἐπελθόντος
τῷ
πλουσίῳ
τῶν
μὲν |
[7, 7, 1] |
αὐτὸν
πρὸς
τὸν
ἀρχιστράτηγον.
κληθεὶς
|
δ' |
ἐπὶ
δεῖπνον
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως |
[7, 9, 2] |
εἰδότες
μὲν
τὴν
ἐπιχείρησιν,
ὡς
|
δ' |
ἐπὶ
θυσίαν
μετεσταλμένοι:
καὶ
βασιλεὺς |
[7, 9, 7] |
συντόνως
διώξουσι
καταλήψεσθαι
προύλεγεν.
ὡς
|
δ' |
ἐπὶ
πολὺ
διώξαντες
οὐ
κατέλαβον, |
[7, 9, 5] |
οἰκίαν
ἡ
βασιλεία
μεταβέβηκε,
μεμένηκε
|
δ' |
ἐπὶ
τῆς
αὐτῆς
υἱοῦ
παραλαβόντος. |
[7, 9, 2] |
συνιδεῖν
τὸ
λυσιτελὲς
ὀξύτατος.
γενόμενος
|
δ' |
ἐπὶ
τῆς
κορυφῆς
τοῦ
ὄρους |
[7, 1, 3] |
περὶ
δυσμὰς
ὄντος
ἡλίου.
ἀναβὰς
|
δ' |
ἐπί
τινα
βουνόν,
ὅς
ἐστιν |
[7, 9, 4] |
διατρέχοντος
καὶ
πολλὰ
κακηγοροῦντος:
παραγενόμενος
|
δ' |
ἐπὶ
τὸν
Ἰόρδανον
ἀνελάμβανε
τοὺς |
[7, 7, 3] |
τὸν
ἐξ
αὐτῆς
γεγενημένον.
ταραχθέντος
|
δ' |
ἐπὶ
τούτοις
τοῦ
βασιλέως
καὶ |
[7, 9, 3] |
ὧν
εὐηργέτησεν
αὐτοὺς
Σαοῦλος.
ἀγανακτήσας
|
δ' |
ἐπὶ
τούτῳ
πάνθ'
ὅσα
τῷ |
[7, 4, 2] |
αὐτῷ
τὴν
κιβωτὸν
τίθησιν:
ἔμεινε
|
δ' |
ἐπὶ
τρεῖς
ὅλους
μῆνας
αὐτόθι |
[7, 12, 1] |
ἀπέκτεινε
δὲ
τὸν
πολέμιον.
ἤνεγκε
|
δ' |
ἐπὶ
τῷ
παρ'
ὀλίγον
κινδυνεῦσαι |
[7, 14, 11] |
τὴν
βασιλείαν
παραλαβόντος
ἀπέλαυσαν.
τῇ
|
δ' |
ἐπιούσῃ
θυσίας
τῷ
θεῷ
παρέστησαν |
[7, 1, 6] |
ἐάσει
τοῦτον
ἡμῖν
ἀνεκδίκητον:
ἐγὼ
|
δ' |
ἐπίστασθε,
ὡς
οὐδὲν
Ἰώαβον
καὶ |
[7, 11, 2] |
τοῦ
θεοῦ
κατασταθέντα
βασιλεύειν;
Δαυίδης
|
δ' |
ἐπιστραφεὶς
πρὸς
αὐτόν,
οὐ
παύσεσθ' |
[7, 8, 3] |
αὐτοῦ
φονεύσωσι
μηδένα
φοβηθέντες.
~(Ὡς
|
δ' |
ἐποίησαν
τὸ
προσταχθὲν
ἔκπληξις
καὶ |
[7, 1, 3] |
πάρεξ
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς.
βασίλειον
|
δ' |
ἐποίησεν
αὐτῷ
τὴν
κατὰ
μὲν |
[7, 11, 8] |
σωματοφυλάκων
καὶ
τῶν
ἑξακοσίων,
Ἀδώραμον
|
δ' |
ἐποίησεν
ἐπὶ
τῶν
φόρων
καὶ |
[7, 3, 1] |
αὐτὸν
εἰσελθεῖν
τοὺς
ἀναπήρους,
ταῦτα
|
δ' |
ἔπραττον
καταφρονοῦντες
τῇ
τῶν
τειχῶν |
[7, 4, 1] |
σαλεύεσθαι
μὴ
πνέοντος
ἀνέμου.
ὡς
|
δ' |
ἐσαλεύθη
τὰ
ἄλση
καὶ
ὃν |
[7, 11, 7] |
ἤδη
δ'
ἐν
Γαβαών,
κώμη
|
δ' |
ἐστὶν
αὕτη
σταδίους
ἀπέχουσα
τεσσαράκοντα |
[7, 8, 2] |
ἐξιέναι
θρεμμάτων
εἰς
Βελσεφών,
πόλις
|
δ' |
ἐστὶν
αὕτη
τῆς
Ἐφράμου
κληρουχίας, |
[7, 4, 1] |
αὐτοὺς
ἄχρι
πόλεως
Γαζάρων,
ἡ
|
δ' |
ἐστὶν
ὅρος
αὐτῶν
τῆς
χώρας, |
[7, 9, 2] |
γινομένων
λάθρα
διαγγέλλειν
αὐτῷ:
πιστοὺς
|
δ' |
ἔσχε
πρὸς
πάντα
διακόνους
παῖδας |
[7, 7, 3] |
πολλῶν
καὶ
μεγάλων
κύριον,
ῥυσαμένου
|
δ' |
ἔτι
πρὸ
τούτων
ἐκ
τῶν |
[7, 14, 10] |
ἰδέας
λίθου
πολυτελοῦς:
καὶ
νῦν
|
δ' |
ἔτι
τῆς
ἰδίας
ἀπαρχὴν
διακονίας |
[7, 8, 1] |
μυωπιζόμενος
βιάζεται
τὴν
ἀδελφήν.
μῖσος
|
δ' |
εὐθέως
μετὰ
τὴν
κορείαν
εἰσέρχεται |
[7, 8, 1] |
ἐδεῖτο
πέμψαι
πρὸς
αὐτόν:
ὁ
|
δ' |
εὐθὺς
ἐκέλευσεν
ἀχθῆναι.
ἡκούσῃ
δὲ |
[7, 9, 7] |
διαβάλλουσι
πρὸς
τὸν
Ἀψάλωμον:
ὁ
|
δ' |
εὐθὺς
ἔπεμψε
τοὺς
συλληψομένους.
νοήσαντες |
[7, 1, 6] |
ποιεῖν
προάγοντας
τὴν
κλίνην.
αὐτὸς
|
δ' |
ἐφείπετο
μετὰ
τῶν
γεγηρακότων
καὶ |
[7, 10, 5] |
τοῦ
παιδὸς
αὐτὸν
ἀνέκρινεν.
ὁ
|
δ' |
ἐχθροῖς,
εἶπε,
τοῖς
σοῖς
οἷα |
[7, 1, 3] |
εἰς
τὰς
Παρεμβολὰς
Ἰέβωσθον.
τῇ
|
δ' |
ἐχομένῃ
τοὺς
νεκροὺς
ὁ
Ἰώαβος |
[7, 8, 1] |
συνελθεῖν
αὐτῷ
πείθειν
ἐπειρᾶτο.
ἀνακραγοῦσα
|
δ' |
ἡ
παῖς
ἀλλὰ
μὴ
σύ |
[7, 12, 3] |
οὐκέτι
τοῖς
Ἰσραηλίταις
ἐπολέμησαν.
~(Ἀπηλλαγμένος
|
δ' |
ἤδη
πολέμων
ὁ
Δαυίδης
καὶ |
[7, 8, 2] |
τῆς
ἁμαρτίας
ἐπιτήδειον
παρεφύλαττεν.
ἔτος
|
δ' |
ἤδη
τοῖς
περὶ
τὴν
ἀδελφὴν |
[7, 11, 8] |
καὶ
τὴν
στρατιὰν
ἀπάξειν.
ὡς
|
δ' |
ἤκουσεν
ἡ
γυνὴ
τὰ
παρὰ |
[7, 9, 1] |
αὐτὸν
ἦσαν
πεντήκοντα:
καθ'
ἑκάστην
|
δ' |
ἡμέραν
ὄρθριος
πρὸς
τὰ
βασίλεια |
[7, 6, 1] |
τῶν
Ἀμμανιτῶν
βασιλέως
Ναάσου,
φίλος
|
δ' |
ἦν
οὗτος
αὐτῷ,
καὶ
διαδεξαμένου |
[7, 8, 1] |
τινὶ
συγγενεῖ
καὶ
φίλῳ:
συνετὸς
|
δ' |
ἦν
οὗτος
ἐν
τοῖς
μάλιστα |
[7, 6, 2] |
μὲν
αὐτῶν
ἀπέκτεινεν
Ἰώαβος,
ἅπαντας
|
δ' |
ἠνάγκασεν
εἰς
φυγὴν
τραπῆναι.
τοῦτο |
[7, 11, 8] |
τῶν
ὁπλιτῶν
τὸν
Ἰώαβον.
προσελθόντος
|
δ' |
ἤρξατο
λέγειν,
ὡς
ὁ
θεὸς |
[7, 14, 6] |
γῆν
καὶ
τὸν
ἀέρα.
~(Ὡς
|
δ' |
ᾔσθοντο
τῆς
βοῆς
Ἀδωνίας
τε |
[7, 10, 2] |
καὶ
πάσῃ
προθυμίᾳ
χρωμένων,
τῶν
|
δ' |
ἵνα
μὴ
ταύτην
Ἀψάλωμος
ἀφαιρεθῇ |
[7, 5, 1] |
αὐτοῦ
διέφθειρεν
ὡσεὶ
δισμυρίους,
τῶν
|
δ' |
ἱπποτῶν
ὡς
πεντακισχιλίους.
ἔλαβε
δὲ |
[7, 13, 4] |
τοῦ
παιδός,
ὡς
προειρήκαμεν.
ὁρῶν
|
δ' |
ὁ
βασιλεὺς
Δαυίδης
τῆς
εὐχῆς |
[7, 4, 2] |
ἐπέτρεψαν
μετὰ
τῶν
βοῶν.
προῆγε
|
δ' |
ὁ
βασιλεὺς
καὶ
πᾶν
σὺν |
[7, 4, 4] |
τούτων
κατὰ
χώραν
δηλώσομεν.
~(Ὁρῶν
|
δ' |
ὁ
βασιλεὺς
κατὰ
πᾶσαν
αὐτῷ |
[7, 9, 2] |
Σαδώκου
Ἰωνάθην
δὲ
Ἀβιαθάρου.
Ἔθις
|
δ' |
ὁ
Γιτταῖος
συνεξώρμησεν
αὐτῷ
βιασάμενος |
[7, 4, 2] |
ἐτελεύτησεν
Ὀζᾶ
διακοπὴ
καλεῖται.
δείσας
|
δ' |
ὁ
Δαυίδης
καὶ
λογισάμενος,
μὴ |
[7, 8, 5] |
πατρὸς
ἐν
ὀργῇ
μένοντος.
πεισθεὶς
|
δ' |
ὁ
Ἰώαβος
καὶ
τὴν
ἀνάγκην |
[7, 5, 5] |
ἐτρέφετο,
μεταπέμπεται
πρὸς
αὑτόν.
ἐλθὼν
|
δ' |
ὁ
Μεμφίβοσθος
πρὸς
τὸν
βασιλέα |
[7, 9, 6] |
σπουδὴν
ἐπιδείξασθαι
καὶ
προθυμίαν.
ἂν
|
δ' |
ὁ
πατὴρ
αὑτὸν
εἰς
πολιορκίαν |
[7, 6, 3] |
ὀκτὼ
καὶ
ἱππέων
μυρίους.
γνοὺς
|
δ' |
ὁ
τῶν
Ἑβραίων
βασιλεὺς
πάλιν |
[7, 12, 1] |
φεισάμενος
τοῦ
Ἰωνάθου
παιδός.
παραλαβόντες
|
δ' |
οἱ
Γαβαωνῖται
τοὺς
ἄνδρας
ὡς |
[7, 12, 4] |
οἱ
περὶ
αὐτὸν
ἀνδρεῖοι:
τούτων
|
δ' |
οἱ
διασημότατοι
καὶ
λαμπροὶ
τὰς |
[7, 4, 1] |
δὲ
ὁμομήτριος
Ἀψαλώμῳ
ἦν.
~(Γνόντες
|
δ' |
οἱ
Παλαιστῖνοι
τὸν
Δαυίδην
βασιλέα |
[7, 8, 3] |
προσιόντων
τινῶν
αὐτοὺς
ἐπέστρεψεν:
ἦσαν
|
δ' |
οἱ
τοῦ
βασιλέως
παῖδες
οἱ |
[7, 1, 4] |
ἐπειδὴ
μὴ
ἀντικρούοντας
ἑώρα,
προστιθεμένους
|
δ' |
οἷς
ἐβούλετο,
παραλαβὼν
ὡς
εἴκοσι |
[7, 12, 2] |
τε
αὐτῶν
ἀπέθανον
μαχόμενοι.
διαλιπόντες
|
δ' |
ὀλίγον
χρόνον
ἐστρατοπεδεύσαντο
πρὸς
τῇ |
[7, 12, 4] |
τινα
λάκκον
ὀλισθὼν
ἐνέπεσε:
στενοῦ
|
δ' |
ὄντος
τοῦ
στομίου
δῆλον
ἦν |
[7, 9, 6] |
δοκεῖ
περὶ
αὐτῆς
ἐπυνθάνετο.
συνιδὼν
|
δ' |
ὅτι
γενομένων
ὧν
Ἀχιτόφελος
συνεβούλευσε |
[7, 11, 2] |
τιμωρίαν
ἐν
ἐξουσίᾳ
γενόμενον,
λογίσασθαι
|
δ' |
ὅτι
καὶ
μετανοήσας
ἐφ'
οἷς |
[7, 1, 4] |
χειροτονήσαντα
πάντων
Ἑβραίων
βασιλέα,
προειπεῖν
|
δ' |
ὅτι
Παλαιστίνους
ἐκεῖνος
αὐτὸς
τιμωρήσεται |
[7, 14, 2] |
αἵματι
καὶ
πολέμοις
πεφυραμένον,
προείποι
|
δ' |
ὅτι
Σολόμων
οἰκοδομήσει
αὐτῷ
παῖς |
[7, 11, 1] |
ῥυσάμενος
αὐτοὺς
πολέμων
παρέσχε,
μεμφόμενοι
|
δ' |
ὅτι
τῆς
βασιλείας
αὐτὸν
ἐκβαλόντες |
[7, 1, 2] |
λαὸς
ἀποδείκνυσιν
αὐτὸν
βασιλέα.
ἀκούσας
|
δ' |
ὅτι
τὸν
Σαοῦλον
καὶ
τοὺς |
[7, 12, 4] |
τοὺς
μὲν
αὐτῶν
κατέβαλε
τοὺς
|
δ' |
οὐ
καρτερήσαντας
αὐτοῦ
τὴν
ἰσχὺν |
[7, 13, 3] |
φθορὰν
ἔπεμψε
τοῖς
Ἑβραίοις.
ἀπέθνησκον
|
δ' |
οὐ
μονοτρόπως
οὐδ'
ὥστε
ῥᾴδιον |
[7, 8, 1] |
πρὸς
τὸ
παρὸν
διαφυγεῖν.
ὁ
|
δ' |
οὐ
πείθεται,
τῷ
δὲ
ἔρωτι |
[7, 2, 1] |
ὠδύνησεν
ὁ
Ἀβεννήρου
θάνατος.
ἐπεβίω
|
δ' |
οὐδ'
αὐτὸς
πολὺν
χρόνον,
ἀλλ' |
[7, 9, 7] |
σπουδῆς
ταῦτα
Δαυίδῃ
σημαίνειν.
οἱ
|
δ' |
οὐδὲν
εἰς
ἀναβολὰς
καὶ
μέλλησιν |
[7, 9, 5] |
τῷ
πατρί
σου
παρεσχημένον.
ἀγανακτεῖν
|
δ' |
οὐδὲν
προσῆκε
τοῖς
παροῦσιν:
οὐ |
[7, 9, 4] |
οὗτος
ἐφ'
ἡμᾶς
ἀπενοήθη.
θαυμαστὸν
|
δ' |
οὐδὲν
ὑπὸ
τούτου
με
ταῦτα |
[7, 4, 3] |
δούλοις
καὶ
ἐν>
θεραπαινίσιν.
ὁ
|
δ' |
οὐκ
αἰδεῖσθαι
ταῦτα
ποιήσας
εἰς |
[7, 10, 5] |
ἐπὶ
τοῖς
κακοῖς
κολαζόντων.
σὺ
|
δ' |
οὐκ
αἰσχύνῃ
ταῦτα
ποιῶν
ἐπὶ |
[7, 13, 1] |
πάντα
τὸν
ὄχλον
ἐξαριθμῆσαι.
τοῦ
|
δ' |
οὐκ
ἀναγκαῖον
εἶναι
φήσαντος
τοῦτο |
[7, 1, 5] |
οἰκονομίας
τῶν
κατασκευαζομένων
ἀπελθεῖν.
ὡς
|
δ' |
οὐκ
ἔπειθε
τὸν
Δαυίδην
τούτοις |
[7, 11, 6] |
τὰ
ἐπιτήδεια
τοὺς
ἐπιμελομένους,
αὐτὸς
|
δ' |
οὐκέτ'
ἐπλησίαζεν
αὐταῖς.
ἀποδείκνυσι
δὲ |
[7, 11, 7] |
καὶ
πολλοὺς
ἱδρῶτας
παρασκευάσῃ.
~(Ἰώαβος
|
δ' |
οὐκέτι
μέλλειν
ἔκρινεν,
ἀλλὰ
τόν |
[7, 7, 4] |
ἡγούμενος
τούτοις
εὐμενῆ
καταστήσειν,
ἀποθανόντος
|
δ' |
οὐκέτι
χρείαν
εἶναι
λύπης
ματαίας. |
[7, 7, 1] |
ἀλλὰ
μὴ
προσαγανακτεῖν
ἠξίου.
τοῦ
|
δ' |
Οὐρία
προθύμως
ὑποστάντος
τὸ
ἔργον, |
[7, 7, 1] |
καθὼς
Ἰώαβος
αὐτοῖς
προεῖπεν:
αἰσχυνθεὶς
|
δ' |
Οὐρίας
φυγεῖν
καὶ
τὴν
τάξιν |
[7, 5, 5] |
καὶ
τοὺς
υἱοὺς
αὐτοῦ,
ἦσαν
|
δ' |
οὗτοι
πεντεκαίδεκα,
καὶ
τοὺς
οἰκέτας |
[7, 8, 1] |
δεινῇ
περιβαλὼν
σαυτὸν
αἰσχύνῃ:
παῦσαι
|
δ' |
οὕτως
ἀδίκου
καὶ
μιαρᾶς
ἐπιθυμίας, |
[7, 11, 8] |
τὸν
θεὸν
αὐτῷ
διαμένειν,
αὐτὸς
|
δ' |
οὕτως
ἔχειν
εἶπεν,
ὡς
μηδένα |
[7, 2, 1] |
τῆς
βασιλείας
ἀνταγωνιστὴν
ἀνῃρηκότας.
ὁ
|
δ' |
οὐχ
ὡς
ἤλπιζον
οὕτως
αὐτῶν |
[7, 12, 1] |
ἄνδρας
ὡς
ἐβούλοντο
ἐκόλασαν.
ἤρξατο
|
δ' |
ὕειν
παραχρῆμα
ὁ
θεὸς
καὶ |
[7, 5, 5] |
αὐτὸς
ἔτυχε
παρὰ
Ἰωνάθου.
φήσαντος
|
δ' |
υἱὸν
αὐτοῦ
περιλείπεσθαι
Μεμφίβοσθον
ὄνομα |
[7, 11, 4] |
σὲ
μέν,
εἶπεν,
ἀπολύω,
τὸν
|
δ' |
υἱὸν
Ἀχίμανον
ἄφες
μοι:
πάντων |
[7, 11, 5] |
λαὸς
ἕνδεκα
μοίρας
ἔχει,
μίαν
|
δ' |
ὑμεῖς,
καὶ
πρεσβύτεροι
ἐσμέν,
καὶ |
[7, 7, 3] |
δικαίως
καὶ
νομίμως
ἠγάγετο,
καταφρονηθέντος
|
δ' |
ὑπ'
αὐτοῦ
καὶ
ἀσεβηθέντος,
ὃς |
[7, 7, 3] |
πρὸς
τούτῳ
θανάτῳ
κολασθῆναι.
Νάθας
|
δ' |
ὑποτυχὼν
αὐτὸν
ἔλεγεν
ἐκεῖνον
εἶναι |
[7, 2, 1] |
τοῦ
δὲ
πρώτου
τάγματος,
λογισάμενοι
|
δ' |
ὡς
ἂν
ἀποκτείνωσι
τὸν
Ἰέβωσθον |
[7, 8, 3] |
πεφονεῦσθαι
τῷ
πατρὶ
προσήγγειλεν.
ὁ
|
δ' |
ὡς
ἐπὶ
παισὶν
ὁμοῦ
τοσούτοις |
[7, 1, 5] |
μὴ
διεμνημόνευσε
παρόντος
εἰπεῖν.
Ἀβεννῆρος
|
δ' |
ὡς
ἤκουσε
τὰ
παρὰ
τῶν |
[7, 8, 2] |
πρὸς
αὐτὸν
ἐφ'
ἑστίασιν.
παραιτησαμένου
|
δ' |
ὡς
μὴ
βαρὺς
αὐτῷ
γένοιτο, |
[7, 1, 3] |
διώξεως
ἀφελέσθαι
τὴν
πανοπλίαν,
πάλιν
|
δ' |
ὡς
οὐκ
ἔπειθε
τοῦτο
ποιεῖν |
[7, 5, 2] |
δυνάμεως
ἧκεν
ἰσχυρᾶς
συμμαχήσων:
ἀπήλλαξε
|
δ' |
ὡς
προσεδόκα
συμβαλὼν
πρὸς
τῷ |
[7, 8, 3] |
ἀπολωλότας.
ἦν
δὲ
παρὰ
πάντων
|
δάκρυα |
καὶ
στόνος,
τῶν
μὲν
ὡς |
[7, 1, 6] |
ὄντων
κοπτόμενός
τε
καὶ
τοῖς
|
δακρύοις |
ἐνδεικνύμενος
τό
τε
εὔνουν
τὸ |
[7, 9, 2] |
ποσὶ
καὶ
πάντων
σὺν
αὐτῷ
|
δακρυόντων, |
ἀγγέλλεται
καὶ
ὁ
Ἀχιτόφελος
συνὼν |
[7, 7, 3] |
καὶ
συσχεθέντος
ἱκανῶς
καὶ
μετὰ
|
δακρύων |
καὶ
λύπης
ἀσεβῆσαι
λέγοντος,
ἦν |
[7, 7, 2] |
λύπης
καὶ
τῶν
ἐπ'
Οὐρίᾳ
|
δακρύων |
ὁ
βασιλεὺς
εὐθὺς
ἄγεται
γυναῖκα, |
[7, 9, 2] |
τὴν
πόλιν
καὶ
μετὰ
πολλῶν
|
δακρύων |
ὡς
ἂν
βασιλείας
ἐκπεσὼν
ηὔχετο |
[7, 12, 3] |
νάβλα
δώδεκα
φθόγγους
ἔχουσα
τοῖς
|
δακτύλοις |
κρούεται,
κύμβαλά
τε
ἦν
πλατέα |
[7, 12, 2] |
τὸ
μὲν
ὕψος
ἓξ
πηχῶν,
|
δακτύλους |
δ'
ἐν
ἑκατέρῳ
τῶν
βάσεων |
[7, 5, 3] |
ἐροῦμεν.
~(Δαυίδης
δὲ
στρατευσάμενος
ἐπὶ
|
Δαμασκὸν |
καὶ
τὴν
ἄλλην
Συρίαν
πᾶσαν |
[7, 5, 2] |
αὑτῷ
φυλαχθῆναι.
~(Ἀκούσας
δὲ
ὁ
|
Δαμασκοῦ |
καὶ
Σύρων
βασιλεὺς
Ἄδαδος,
ὅτι |
[7, 5, 2] |
τις
Ἄδαδος
ὄνομα
πλεῖον
ἰσχύσας
|
Δαμασκοῦ |
τε
καὶ
τῆς
ἄλλης
Συρίας |
[7, 1, 4] |
δὲ
δεύτερος
ἐκ
γυναικὸς
Ἀβιγαίας
|
Δανίηλος, |
τῷ
τρίτῳ
δ'
ἐκ
τῆς |
[7, 2, 2] |
ἀναρίθμητος
οὖσα.
ἐκ
δὲ
τῆς
|
Δανίτιδος |
φυλῆς
ἐκλεκτοὶ
δισμύριοι
ἑπτακισχίλιοι
ἑξακόσιοι. |
[7, 13, 3] |
τῷ
κάμνειν
εἰς
τὸ
παντελὲς
|
δαπανωμένων: |
οἱ
δ'
αἰφνίδιον
σκότους
αὐτοῖς |
[7, 9, 7] |
κρίναντες
ἄριστα
εἶναι
ἠπείγοντο
συμβαλεῖν
|
Δαυίδῃ. |
γενομένους
δ'
αὐτοὺς
ἀπὸ
σταδίων |
[7, 9, 4] |
ὁ
μὲν
Σιβᾶς
περιχαρὴς
ἦν.
|
~(Δαυίδῃ |
δὲ
γενομένῳ
κατὰ
Χώρανον
τόπον |
[7, 1, 4] |
ἔχοντας
ἑτοίμως
ἀποστῆναι
μὲν
Ἰεβώσθου
|
Δαυίδῃ |
δὲ
προσθέσθαι
ταύτης
ἀποστρέψειε
τῆς |
[7, 9, 8] |
ἢ
παρασχεῖν
αὑτὸν
εἰς
κόλασιν
|
Δαυίδῃ, |
καθ'
οὗ
πάντα
συνέπραττεν
Ἀψαλώμῳ. |
[7, 4, 1] |
μάχαις
τριπλάσιος
στρατὸς
ἐπῆλθε
τῷ
|
Δαυίδῃ |
καὶ
εἰς
ταὐτὸ
χωρίον
ἐστρατοπεδεύσατο. |
[7, 9, 2] |
στρατηγήσας.
ὡς
δ'
ἀπηγγέλη
ταῦτα
|
Δαυίδῃ |
καὶ
παρ'
ἐλπίδας
αὐτῷ
τὰ |
[7, 9, 7] |
παραινεθέντα
πράττειν,
ἐκέλευσε
μηνύειν
πέμψαντας
|
Δαυίδῃ |
καὶ
φανερὰ
ποιεῖν
τὰ
συμβεβουλευμένα |
[7, 11, 1] |
ταῦτα
μὲν
οὖν
συνεχέστερον
ἀπηγγέλλετο
|
Δαυίδῃ: |
κἀκεῖνος
οὐδὲν
ἧττον
ἔπεμψε
πρὸς |
[7, 9, 2] |
καὶ
ὁ
μὲν
πεισθεὶς
τῷ
|
Δαυίδῃ, |
καταλιπὼν
αὐτὸν
ἧκεν
εἰς
Ἱεροσόλυμα: |
[7, 4, 3] |
ποιησάμενος
λόγον.
ἡ
Μιχάλη
αὕτη
|
Δαυίδῃ |
μὲν
συνοικοῦσα
παῖδας
οὐκ
ἐποιήσατο, |
[7, 10, 4] |
τὸν
Χουσὶν
φθάνει.
καθεζομένῳ
δὲ
|
Δαυίδῃ |
μεταξὺ
τῶν
πυλῶν
καὶ
περιμένοντι, |
[7, 10, 4] |
αὐτοῦ
τὴν
νίκην
ἐπιτρέψαι
πορευθέντι
|
Δαυίδῃ |
μηνῦσαι,
καὶ
ὅτι
τῆς
παρὰ |
[7, 7, 4] |
τῆς
Οὐρία
γυναικὸς
γενομένῳ
παιδὶ
|
Δαυίδῃ |
νόσον
ἐνσκήπτει
χαλεπὴν
τὸ
θεῖον, |
[7, 13, 2] |
~(Τῶν
δὲ
προφητῶν
δηλωσάντων
τῷ
|
Δαυίδῃ, |
ὅτι
δι'
ὀργῆς
ἐστιν
ὁ |
[7, 6, 3] |
τοῦ
τέλους
τῆς
μάχης
αὑτοὺς
|
Δαυίδῃ |
παρέδοσαν
καὶ
δῶρα
ἔπεμψαν
αὐτῷ. |
[7, 14, 11] |
γῆν
προσεκύνησαν,
εὐχαρίστησαν
δὲ
καὶ
|
Δαυίδῃ |
περὶ
πάντων
ὧν
αὐτοῦ
τὴν |
[7, 9, 3] |
καὶ
Ἀψάλωμος.
~(Ὀλίγον
δὲ
τῷ
|
Δαυίδῃ |
προελθόντι
Σιβᾶς
ὁ
τοῦ
Μεμφιβόσθου |
[7, 7, 1] |
Ἀραβαθὰ
ἐπολιόρκει.
~(Συνέπεσε
δὲ
καὶ
|
Δαυίδῃ |
πταῖσμα
δεινὸν
ὄντι
φύσει
δικαίῳ |
[7, 9, 7] |
Ἀψαλώμου
προσέταξαν
μετὰ
σπουδῆς
ταῦτα
|
Δαυίδῃ |
σημαίνειν.
οἱ
δ'
οὐδὲν
εἰς |
[7, 9, 5] |
τὴν
Νάθα
προφητείαν,
ἣν
τῷ
|
Δαυίδῃ |
σημαίνων
τὴν
ἐκ
τοῦ
παιδὸς |
[7, 4, 2] |
καὶ
ταύτης
τῆς
μάχης
ἔδοξε
|
Δαυίδῃ |
συμβουλευσαμένῳ
μετὰ
τῶν
γερόντων
καὶ |
[7, 11, 1] |
αὐτοῦ
μὴ
πείθει
τὸ
πλῆθος
|
Δαυίδῃ |
τὴν
βασιλείαν
ἀποδοῦναι:
προσδοκᾶν
δὲ |
[7, 2, 1] |
καὶ
τὴν
κεφαλὴν
ἐπιδείξαντες
τῷ
|
Δαυίδῃ |
τὴν
Ἰεβώσθου
συνίστων
αὑτοὺς
ὡς |
[7, 1, 4] |
τοῦτον
τὸν
καιρὸν
καὶ
παῖδες
|
Δαυίδῃ |
τὸν
ἀριθμὸν
ἓξ
ἐκ
γυναικῶν |
[7, 4, 4] |
φανέντος
καὶ
φράσαι
κελεύσαντος
τῷ
|
Δαυίδῃ, |
ὡς
τὴν
μὲν
προαίρεσιν
αὐτοῦ |
[7, 12, 2] |
ὁ
Χετταῖος
εἷς
τῶν
περὶ
|
Δαυίδην |
ἀνδρειοτάτων:
ἀπέκτεινε
γὰρ
πολλοὺς
τῶν |
[7, 2, 2] |
χωρὶς
ἡ
Ἰούδα
φυλὴ
τὸν
|
Δαυίδην |
ἀπέδειξε
βασιλέα.
ἐκ
δὲ
τῆς |
[7, 10, 4] |
ἐπέτρεψεν
αὐτῷ
τὴν
πρὸς
τὸν
|
Δαυίδην |
ἄφιξιν.
καὶ
τὴν
ἐπιτομωτέραν
ἐκβαλὼν |
[7, 4, 1] |
~(Γνόντες
δ'
οἱ
Παλαιστῖνοι
τὸν
|
Δαυίδην |
βασιλέα
ὑπὸ
τῶν
Ἑβραίων
ἀποδεδειγμένον |
[7, 10, 4] |
γνωρίσαι
δυνάμενος
εἶπε
πρὸς
τὸν
|
Δαυίδην |
βλέπειν
τινὰ
παραγινόμενον
πρὸς
αὐτόν. |
[7, 1, 6] |
ἑώρα.
πρὸς
τούτοις
οὖν
μάλιστα
|
Δαυίδην |
γλίχεσθαι
δόξης
ἀγαθῆς
ποιούμενον
πρόνοιαν |
[7, 9, 8] |
ἐστιν
οὐκ
εἰς
μακρὰν
ἀπολούμενος:
|
Δαυίδην |
δὲ
κρατήσειν
ἔλεγεν
καὶ>
ἐπανήξειν |
[7, 2, 2] |
λαοῦ
τῶν
Ἑβραίων
πρῶτοι
πρὸς
|
Δαυίδην |
εἰς
Γιβρῶνα
οἵ
τε
χιλίαρχοι |
[7, 1, 3] |
ἐν
τῷ
πατρῴῳ
μνήματι
πρὸς
|
Δαυίδην |
εἰς
Γιβρῶνα
παρεγένοντο.
ἤρξατο
μὲν |
[7, 2, 2] |
καὶ
μιᾷ
γνώμῃ
βασιλεύειν
τὸν
|
Δαυίδην |
ἐκύρωσαν.
ἐπὶ
δὲ
τρεῖς
ἡμέρας |
[7, 9, 7] |
περὶ
τὴν
ὁδοιπορίαν
ἧκον
πρὸς
|
Δαυίδην |
καὶ
πάντ'
ἀκριβῶς
ἐδήλωσαν
τὰ |
[7, 6, 1] |
λέγοντες
κατασκόπους
πεπομφέναι
τῆς
χώρας
|
Δαυίδην |
καὶ
τῆς
αὑτῶν
δυνάμεως
ἐπὶ |
[7, 11, 6] |
βασιλέα,
καὶ
πάντες
ἠκολούθησαν
ἐκείνῳ
|
Δαυίδην |
καταλιπόντες:
μόνη
δ'
αὐτῷ
παρέμεινεν |
[7, 1, 3] |
ὤργιστο
γὰρ
αὐτοῖς
βασιλέα
τὸν
|
Δαυίδην |
κεχειροτονηκόσιν.
ἀπήντησε
δ'
αὐτῷ
πεμφθεὶς |
[7, 1, 4] |
καὶ
πέμψας
εἰς
Γιβρῶνα
παρὰ
|
Δαυίδην |
λαβεῖν
ὅρκους
τε
καὶ
πίστεις |
[7, 10, 2] |
ὑπὲρ
τοῦ
τὴν
βασιλείαν
ἀπολαβεῖν
|
Δαυίδην |
παρακινδυνευόντων
καὶ
πάσῃ
προθυμίᾳ
χρωμένων, |
[7, 11, 1] |
ὑπ'
αὐτῶν
ἡγεμόνος
οὐ
παρακαλοῦσι
|
Δαυίδην |
παύσασθαι
μὲν
τῆς
ὀργῆς,
εὐνοικῶς |
[7, 1, 4] |
ἠπείλησε
μὲν
τὴν
βασιλείαν
εἰς
|
Δαυίδην |
περιστήσειν,
ἐπιδείξειν
δὲ
ὡς
οὐχὶ |
[7, 11, 1] |
τὴν
φυλὴν
παραχρῆμα
πέμψαι
πρὸς
|
Δαυίδην |
πρέσβεις
παρακαλοῦντας
εἰς
τὴν
ἰδίαν |
[7, 5, 4] |
δείσας
περὶ
αὑτῷ
καὶ
τὸν
|
Δαυίδην |
πρὶν
ἐπ'
αὐτὸν
ἔλθοι
φιλίᾳ |
[7, 2, 2] |
τὸ
πλῆθος
εἰς
Γιβρῶνα
πρὸς
|
Δαυίδην |
συνῆλθε
μετὰ
πολλῆς
παρασκευῆς
σιτίων |
[7, 2, 2] |
ἡ
φυλὴ
μόνη
πᾶσα
πρὸς
|
Δαυίδην |
συνῆλθεν:
οὗτοι
πάντες
τὸν
αὐτὸν |
[7, 9, 7] |
εἶχον,
ὅπως
διακομίσωσι
πρὸς
τὸν
|
Δαυίδην |
τὰ
πραττόμενα:
πέμψαντες
οὖν
πιστὴν |
[7, 5, 2] |
ἐβασίλευσε.
πόλεμον
δ'
ἐξενέγκας
πρὸς
|
Δαυίδην |
τὸν
βασιλέα
τῆς
Ἰουδαίας
καὶ |
[7, 1, 4] |
εἴκοσι
τῶν
ἑταίρων
ἧκε
πρὸς
|
Δαυίδην |
τοὺς
ὅρκους
παρ'
αὐτοῦ
ληψόμενος |
[7, 1, 5] |
ὡς
δ'
οὐκ
ἔπειθε
τὸν
|
Δαυίδην |
τούτοις
οὐδὲ
παροξυνόμενον
ἑώρα,
τρέπεται |
[7, 7, 3] |
ἀλλὰ
δι'
ὀργῆς
ἔχων
τὸν
|
Δαυίδην |
τῷ
προφήτῃ
Νάθᾳ
φανεὶς
κατὰ |
[7, 11, 1] |
αὐτοῖς
ἄλλας
φυλὰς
πρὸ
ἐκείνης
|
Δαυίδην |
χειροτονῆσαι
βασιλέα,
καὶ
ταῦθ'
ὑμῶν |
[7, 1, 4] |
θεὸν
διὰ
Σαμουήλου
τοῦ
προφήτου
|
Δαυίδην |
χειροτονήσαντα
πάντων
Ἑβραίων
βασιλέα,
προειπεῖν |
[7, 9, 4] |
Ἀβεσσαίου
διαχρήσασθαι
βουλομένου
τὸν
Σαμούιν
|
Δαυίδης |
αὐτὸν
τῆς
ὀργῆς
ἐπέσχε,
μὴ |
[7, 3, 2] |
ἐδυνήθησαν
οἱ
Ἰσραηλῖται,
μέχρις
ὁ
|
Δαυίδης |
αὐτοὺς
ἐξεπολιόρκησεν,
ἔτη
πεντακόσια
καὶ |
[7, 13, 1] |
ἀρετὰς
ὑπῆρχον.
~(Ὁ
δὲ
βασιλεὺς
|
Δαυίδης |
βουλόμενος
γνῶναι
πόσαι
μυριάδες
εἰσὶ |
[7, 1, 6] |
τούτων
ἐν
βραχέσιν
ἀρκεῖ
δεδηλῶσθαι.
|
~(Δαυίδης |
δ'
ἀκούσας
ἀνῃρημένον
τὸν
Ἀβεννῆρον |
[7, 13, 4] |
ἐκεῖ
τῷ
θεῷ
θυσίαν
ἐπιτελέσαι.
|
Δαυίδης |
δ'
ἀκούσας
οὐκ
ἠμέλησεν,
ἀλλ' |
[7, 11, 2] |
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
κατασταθέντα
βασιλεύειν;
|
Δαυίδης |
δ'
ἐπιστραφεὶς
πρὸς
αὐτόν,
οὐ |
[7, 1, 1] |
τὸν
Σαούλου
νεκρὸν
κομίσειεν
αὐτῷ.
|
Δαυίδης |
δὲ
μηκέτ'
ἀπιστεῖν
ἔχων
ἀλλ' |
[7, 5, 4] |
χρύσεα
καὶ
ἀργύρεα
καὶ
χάλκεα.
|
Δαυίδης |
δὲ
ποιησάμενος
τὴν
συμμαχίαν
πρὸς |
[7, 5, 3] |
περὶ
οὗ
κατὰ
χώραν
ἐροῦμεν.
|
~(Δαυίδης |
δὲ
στρατευσάμενος
ἐπὶ
Δαμασκὸν
καὶ |
[7, 3, 2] |
οἳ
κατεσκεύασαν
βασίλειον
ἐν
Ἱεροσολύμοις.
|
Δαυίδης |
δὲ
τήν
τε
ἄνω
πόλιν |
[7, 9, 8] |
ἐκήδευσαν
οἱ
προσήκοντες.
ὁ
δὲ
|
Δαυίδης |
διαβὰς
τὸν
Ἰόρδανον,
καθὼς
προειρήκαμεν, |
[7, 4, 2] |
τιθέασιν
ὑπὸ
τὴν
σκηνήν,
ἣν
|
Δαυίδης |
ἔπηξεν
αὐτῇ,
καὶ
θυσίας
τελείας |
[7, 14, 7] |
τοῦτο
συμφέρον
ἠξίου.
~(Βουλόμενος
δὲ
|
Δαυίδης |
ἐπὶ
παντὸς
τοῦ
λαοῦ
ἀποδεῖξαι |
[7, 5, 5] |
πρόσωπον
προσεκύνησεν
αὐτόν.
ὁ
δὲ
|
Δαυίδης |
θαρρεῖν
τε
προυτρέπετο
καὶ
τὰ |
[7, 12, 3] |
~(Ἀπηλλαγμένος
δ'
ἤδη
πολέμων
ὁ
|
Δαυίδης |
καὶ
κινδύνων
καὶ
βαθείας
ἀπολαύων |
[7, 4, 2] |
διακοπὴ
καλεῖται.
δείσας
δ'
ὁ
|
Δαυίδης |
καὶ
λογισάμενος,
μὴ
ταὐτὸ
πάθῃ |
[7, 3, 3] |
γυναῖκας
πρὸς
ταῖς
οὔσαις
αὐτῷ
|
Δαυίδης |
καὶ
παλλακὰς
ἔσχεν.
ἐποιήσατο
δὲ |
[7, 4, 4] |
μαθὼν
ταῦτα
παρὰ
τοῦ
προφήτου
|
Δαυίδης |
καὶ
περιχαρὴς
γενόμενος
ἐπὶ
τῷ |
[7, 10, 5] |
τὸν
βασιλέα:
μετασχηματίσας
γὰρ
ἑαυτὸν
|
Δαυίδης |
καὶ
ποιήσας
ἐπιτήδειον
εἰς
τὴν |
[7, 11, 1] |
πόλεις
ὑπομιμνήσκοντες
αὑτοὺς
ὧν
εὐηργέτησε
|
Δαυίδης |
καὶ
τῆς
ἐλευθερίας,
ἣν
ἐκ |
[7, 14, 2] |
μὲν
πρὸς
τοὺς
ἡγεμόνας
ὁ
|
Δαυίδης |
καὶ
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
διελέχθη. |
[7, 15, 1] |
~(Μετ'
ὀλίγον
δὲ
χρόνον
ὁ
|
Δαυίδης |
καταπεσὼν
εἰς
νόσον
ὑπὸ
γήρως |
[7, 14, 7] |
θεοῦ
ᾄδοντας
τοῖς
ὀργάνοις
οἷς
|
Δαυίδης |
κατεσκεύασε,
καθὼς
προειρήκαμεν.
διεμέρισε
δ' |
[7, 12, 4] |
ἡ
τῶν
Παλαιστίνων
δύναμις
πολεμῆσαι,
|
Δαυίδης |
μὲν
ἐπὶ
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀνῆλθεν, |
[7, 2, 2] |
καὶ
κατευωχηθέντος
ἐν
Γιβρῶνι,
ὁ
|
Δαυίδης |
μετὰ
πάντων
ἐκεῖθεν
ἄρας
ἧκεν |
[7, 10, 1] |
δ'
ἐξαριθμήσας
τοὺς
σὺν
αὐτῷ
|
Δαυίδης |
περὶ
τετρακισχιλίους
εὗρεν
ὄντας,
οὐκ |
[7, 10, 4] |
ἀρχιερέως
προστρέχειν
ἐσήμαινεν.
ὁ
δὲ
|
Δαυίδης |
περιχαρὴς
γενόμενος
ἀγαθῶν
ἄγγελον
τοῦτον |
[7, 7, 5] |
αὐτὸν
ἐπὶ
τῆς
κεφαλῆς
διαπαντὸς
|
Δαυίδης. |
πολλὰ
δὲ
καὶ
ἄλλα
σκῦλα |
[7, 11, 4] |
παρεσχημένον
ἐν
ταῖς
Παρεμβολαῖς
αὐτῷ
|
Δαυίδης |
προπέμψαντα
μέχρι
τοῦ
Ἰορδάνου
παρεκάλει |
[7, 6, 1] |
βασιλείαν
Ἀννὼν
τοῦ
παιδός,
πέμψας
|
Δαυίδης |
πρὸς
αὐτὸν
παρεμυθήσατο
πρᾴως
τε |
[7, 9, 6] |
γενομένων
ὧν
Ἀχιτόφελος
συνεβούλευσε
κινδυνεύσει
|
Δαυίδης |
συλληφθεὶς
ἀποθανεῖν,
γνώμην
εἰσφέρειν
ἐναντίαν |
[7, 1, 4] |
Ἰεβώσθου
συμπράξαντος:
ἐγεγράφει
γὰρ
αὐτῷ
|
Δαυίδης |
τὴν
γυναῖκα
δικαίως
ἀπολαβεῖν:
συγκαλέσας |
[7, 14, 11] |
τε
ὁ
λαὸς
ἅπας
καὶ
|
Δαυίδης |
τὴν
σπουδὴν
καὶ
τὴν
φιλοτιμίαν |
[7, 13, 4] |
προειρήκαμεν.
ὁρῶν
δ'
ὁ
βασιλεὺς
|
Δαυίδης |
τῆς
εὐχῆς
αὐτοῦ
τὸν
θεὸν |
[7, 12, 4] |
σταδίους
Ἱεροσολύμων
ἀπεχούσης
εἴκοσιν,
ὁ
|
Δαυίδης |
τοῖς
ἑταίροις
καλὸν
ὕδωρ,
εἶπεν, |
[7, 8, 2] |
~(Γνοὺς
δὲ
τοῦθ'
ὁ
πατὴρ
|
Δαυίδης |
τοῖς
μὲν
πεπραγμένοις
ἤχθετο,
φιλῶν |
[7, 5, 2] |
Σύρων
βασιλεὺς
Ἄδαδος,
ὅτι
πολεμεῖ
|
Δαυίδης |
τὸν
Ἀρτάζαρον,
φίλος
ὢν
αὐτῷ |
[7, 12, 1] |
τῆς
χώρας
λιμῷ
φθειρομένης
ἱκέτευε
|
Δαυίδης |
τὸν
θεὸν
ἐλεῆσαι
τὸν
λαὸν |
[7, 11, 4] |
ὑπέστρεψε.
παραγίνεται
δ'
εἰς
Γάλγαλα
|
Δαυίδης |
τοῦ
λαοῦ
παντὸς
ἤδη
τὸ |
[7, 1, 1] |
μάχην
καθ'
ἣν
ἡμέραν
καὶ
|
Δαυίδης |
τοὺς
Ἀμαληκίτας
νικήσας
εἰς
Σίκελλαν |
[7, 3, 2] |
τειχῶν
κατέστησεν
Ἰώαβον.
πρῶτος
οὖν
|
Δαυίδης |
τοὺς
Ἰεβουσαίους
ἐξ
Ἱεροσολύμων
ἐκβαλὼν |
[7, 6, 2] |
τὴν
τῶν
Ἀμμανιτῶν
δύναμιν
ὁ
|
Δαυίδης, |
τῷ
δὲ
θεῷ
πεποιθὼς
καὶ |
[7, 9, 6] |
μετακαλεῖται
καὶ
τὸν
Χουσὶν
τὸν
|
Δαυίδου |
ἀρχίφιλον:
οὕτως
γὰρ
αὐτὸν
ἐκεῖνος |
[7, 9, 2] |
Γιτταῖος
συνεξώρμησεν
αὐτῷ
βιασάμενος
τὴν
|
Δαυίδου |
βούλησιν,
μένειν
γὰρ
αὐτὸν
ἀνέπειθε, |
[7, 1, 3] |
τριακόσιοι
καὶ
ἑξήκοντα,
τῶν
δὲ
|
Δαυίδου |
δέκα
πρὸς
τοῖς
ἐννέα
καὶ |
[7, 3, 3] |
ἐν
τῇ
Ἱεροσολύμων
πολιορκίᾳ
ὑπὸ
|
Δαυίδου |
διὰ
τὴν
πρὸς
τοὺς
Ἑβραίους |
[7, 13, 4] |
φίλος
δ'
ἐν
τοῖς
μάλιστα
|
Δαυίδου: |
καὶ
διὰ
τοῦτ'
αὐτὸν
οὐδὲν |
[7, 1, 3] |
ἄχρι
πολλοῦ,
τῶν
μὲν
μετὰ
|
Δαυίδου |
κρειττόνων
ἀεὶ
γινομένων
καὶ
πλεῖον |
[7, 9, 6] |
τότε
τὴν
βασιλείαν
ἔσεσθαι
φήσαντος
|
Δαυίδου |
μηκέτι
ζῶντος,
ἀρεσθεὶς
τῇ
γνώμῃ |
[7, 15, 3] |
ἕνα
οἶκον
τῶν
ἐν
τῷ
|
Δαυίδου |
μνήματι
καὶ
βαστάσας
τρισχίλια
τάλαντα |
[7, 11, 6] |
οὔτ'
ἔχει
τις
ἡμῶν
παρὰ
|
Δαυίδου |
μοίρας
οὔτε
κλῆρον
παρὰ
τῷ |
[7, 14, 4] |
δηλώσομεν.
~(Ὁ
δὲ
τέταρτος
υἱὸς
|
Δαυίδου |
νεανίας
εὐειδὴς
καὶ
μέγας,
ἐκ |
[7, 1, 5] |
προσέταξεν
αὐτὸν
καλεῖν
ἐκ
τοῦ
|
Δαυίδου |
ὀνόματος,
ὡς
ἔχοντος
αὐτοῦ
τινα |
[7, 1, 3] |
καὶ
Ἀσαήλου
καὶ
πάντων
τῶν
|
Δαυίδου |
ὁπλιτῶν.
καὶ
περιτυχὼν
ἐπί
τινος |
[7, 8, 1] |
κεκοινωνηκυῖα.
ταύτης
ὁ
πρεσβύτατος
τῶν
|
Δαυίδου |
παίδων
Ἀμνὼν
ἐρασθείς,
ὡς
οὔτε |
[7, 10, 2] |
τῆς
ἡμέρας.
οἱ
δὲ
τοῦ
|
Δαυίδου |
πάντες
ὥρμησαν
ἐπὶ
τὸν
Ἀψάλωμον: |
[7, 14, 7] |
οὕτως
αἱ
πατριαὶ
πᾶσαι
διεκληρώσαντο
|
Δαυίδου |
παρόντος
καὶ
Σαδώκου
καὶ
Ἀβιαθάρου |
[7, 6, 1] |
βασιλεὺς
Ἀννὼν
τοὺς
παρὰ
τοῦ
|
Δαυίδου |
πεμφθέντας
πρέσβεις
χαλεπῶς
περιύβρισε:
ξυρήσας |
[7, 12, 2] |
Παλαιστῖνοι:
καὶ
στρατιὰν
ἐπ'
αὐτοὺς
|
Δαυίδου |
πέμψαντος
ἠρίστευσεν
Ἐφὰν
ὁ
συγγενὴς |
[7, 1, 4] |
τῆς
χώρας
βασιλέα.
τοῦ
δὲ
|
Δαυίδου |
ποιησαμένου
τὰς
ὁμολογίας,
ἥσθη
γὰρ |
[7, 14, 10] |
κιβωτὸν
καλύπτοντας.
σιωπήσαντος
δὲ
τοῦ
|
Δαυίδου |
πολλὴ
καὶ
τῶν
ἀρχόντων
καὶ |
[7, 8, 4] |
παρ'
αὐτῷ
καταμένει.
~(Τοῦ
δὲ
|
Δαυίδου |
προαίρεσιν
ἔχοντος
ἐπὶ
τὸν
υἱὸν |
[7, 3, 2] |
ἀνοικοδομήσας
τὰ
Ἱεροσόλυμα
πόλιν
αὐτὴν
|
Δαυίδου |
προσηγόρευσε,
καὶ
τὸν
ἅπαντα
χρόνον |
[7, 10, 2] |
ἐγένετο
καρτερά,
καὶ
νικῶσιν
οἱ
|
Δαυίδου |
ῥώμῃ
τε
προύχοντες
καὶ
τῇ |
[7, 1, 3] |
ἀπήντησε
δ'
αὐτῷ
πεμφθεὶς
ὑπὸ
|
Δαυίδου |
Σαρουίας
μὲν
παῖς,
πατρὸς
δὲ |
[7, 12, 2] |
οὖν
πεμφθείσης
ἐπ'
αὐτοὺς
ὑπὸ
|
Δαυίδου |
στρατιᾶς
τούτῳ
μονομαχήσας
Ἰωνάθης
ὁ |
[7, 10, 2] |
πολεμίοις.
τοῦτό
τις
ἰδὼν
τῶν
|
Δαυίδου |
στρατιωτῶν
ἐδήλωσεν
Ἰωάβῳ,
καὶ
πεντήκοντα |
[7, 10, 2] |
τοῦτο
εἶναι
μεγίστην,
τῶν
δὲ
|
Δαυίδου |
στρατιωτῶν
ἵνα
τοσούτων
μυριάδων
κρατήσωσι |
[7, 9, 2] |
διαπέμψαντος.
~(Παρῆν
δὲ
καὶ
ὁ
|
Δαυίδου |
σύμβουλος
ὁ
Γελμωναῖος
Ἀχιτόφελος
καὶ |
[7, 2, 1] |
ἀποκτείνωσι
τὸν
Ἰέβωσθον
μεγάλων
παρὰ
|
Δαυίδου |
τεύξονται
δωρεῶν
καὶ
στρατηγίας
ἤ |
[7, 9, 1] |
γὰρ
αὐτὸν
εὔξασθαι.
τοῦ
δὲ
|
Δαυίδου |
τὴν
ἀξίωσιν
ἐφέντος
πορεύεται,
καὶ |
[7, 1, 5] |
αὐτὸς
ἀφαιρεθείη,
λάβοι
δὲ
παρὰ
|
Δαυίδου |
τὴν
πρώτην
τάξιν
Ἀβεννῆρος.
ἐκ |
[7, 1, 5] |
τὴν
ἀρχήν.
~(Ἐκπέμψαντος
δὲ
τοῦ
|
Δαυίδου |
τὸν
Ἀβεννῆρον
οὐδὲ
ὀλίγον
διαλιπὼν |
[7, 14, 6] |
περὶ
τὸν
Σολόμωνα
καὶ
τὴν
|
Δαυίδου |
τοῦ
βασιλέως
γνώμην:
ἀναπηδήσαντες
δ' |
[7, 11, 8] |
γνωριζομένου
καὶ
τοῦτον
ἔχειν
ἀντὶ
|
Δαυίδου |
τοῦ
τοσαῦτ'
εὐεργετήσαντος
ὑμᾶς
βασιλέα |
[7, 6, 1] |
κακοήθως
ἀλλ'
οὐ
κατὰ
τὸν
|
Δαυίδου |
τρόπον
ταῦτ'
ἐδέξαντο,
καὶ
παρώτρυναν |
[7, 6, 1] |
καὶ
Ἰωνάθου
τούτων
ἔτυχον
παρὰ
|
Δαυίδου |
τῶν
τιμῶν.
τελευτήσαντος
δὲ
κατ' |
[7, 9, 5] |
ἅπαντι
τῷ
λαῷ,
καὶ
ὁ
|
Δαυίδου |
φίλος
ἧκε
πρὸς
αὐτοὺς
καὶ |
[7, 14, 4] |
τῶν
σωματοφυλάκων
καὶ
Σιμούεις
ὁ
|
Δαυίδου |
φίλος
καὶ
πάντες
οἱ
ἀνδρειότατοι. |
[7, 1, 4] |
τῶν
πραγμάτων
σύμφωνον
προσέλαβον,
τὰ
|
Δαυίδου |
φρονεῖν
μετεβάλοντο.
πεισθέντων
δὲ
τούτων |
[7, 11, 3] |
κατημελημένην
ἔχων:
μετὰ
γὰρ
τὴν
|
Δαυίδου |
φυγὴν
οὔτε
ἀπεκείρατο
λυπούμενος
οὔτ' |
[7, 10, 1] |
ἡ
Ἰωάβου
μήτηρ
ἀδελφαὶ
ἦσαν
|
Δαυίδου. |
ὡς
δ'
ἐξαριθμήσας
τοὺς
σὺν |
[7, 7, 5] |
τελέως
αὐτοὺς
ἐπιλιπεῖν
τὴν
πηγὴν
|
δαψιλέστερον |
χρωμένους.
γράφει
δὴ
τῷ
βασιλεῖ |
[7, 9, 2] |
ἐκοινώνουν,
ὅτ'
ἔζη
Σαοῦλος.
τὸν
|
δὲ |
Ἀβιάθαρον
καὶ
Σάδωκον
τοὺς
ἀρχιερεῖς |
[7, 9, 2] |
παῖδας
Ἀχίμανον
μὲν
Σαδώκου
Ἰωνάθην
|
δὲ |
Ἀβιαθάρου.
Ἔθις
δ'
ὁ
Γιτταῖος |
[7, 10, 1] |
μὲν
γὰρ
ἦν
Ἰεθράου
μητρὸς
|
δὲ |
Ἀβιγαίας,
αὕτη
δὲ
καὶ
Σουρία |
[7, 10, 4] |
καὶ
ἕτερον
ἐδήλωσεν
αὐτῷ.
κἀκεῖνον
|
δὲ |
ἄγγελον
εἰπόντος,
ἰδὼν
τὸν
Ἀχιμᾶν |
[7, 14, 4] |
καὶ
πάντες
οἱ
ἀνδρειότατοι.
τοῦ
|
δὲ |
Ἀδωνία
παρασκευασαμένου
δεῖπνον
ἔξω
τῆς |
[7, 7, 4] |
παρεκάλουν
εἰπεῖν>
τῶν
γεγενημένων.
ὁ
|
δὲ |
ἀμαθεῖς
εἰπὼν
αὐτοὺς
ἐδίδασκεν,
ὡς |
[7, 8, 1] |
ἐρωτικῆς
αὐτὸν
ἔχειν
ἐπιθυμίας.
τοῦ
|
δὲ |
Ἀμνῶνος
ὁμολογήσαντος
τὸ
πάθος
ὅτι |
[7, 12, 4] |
ἰδίοις
αὐτὸν
ὅπλοις
διεχρήσατο.
προσαριθμήσειε
|
δὲ |
ἄν
τις
αὐτοῦ
καὶ
τοῦτο |
[7, 1, 3] |
κατεσκέπτετο
καὶ
τὸν
Ἀβεννῆρον.
τούτου
|
δὲ |
ἀνακεκραγότος
καὶ
φήσαντος,
μὴ
δεῖν |
[7, 10, 2] |
τάφου
καὶ
μέγεθος
λαβεῖν,
σημήνας
|
δὲ |
ἀνακλητικὸν
ὁ
Ἰώαβος
ἐπέσχε
τοῦ |
[7, 10, 2] |
ἑπόμενοι
τοὺς
μὲν
ἐλάμβανον
πολλοὺς
|
δὲ |
ἀνῄρουν,
ὡς
φεύγοντας
πεσεῖν
πλείονας |
[7, 12, 4] |
μὴ
προσήκειν
αὐτῷ
πιεῖν,
ἔσπεισε
|
δὲ |
ἀπ'
αὐτοῦ
τῷ
θεῷ
καὶ |
[7, 5, 2] |
οἱ
Πτολεμαῖοι
ἐν
Αἰγύπτῳ.
μέγιστον
|
δὲ |
ἁπάντων
δυνηθεὶς
ὁ
τρίτος
ἀναμαχέσασθαι |
[7, 5, 4] |
τὴν
ἀλήθειαν
ἀφορῶν
ἐποιεῖτο.
στρατηγὸν
|
δὲ |
ἁπάσης
εἶχε
τῆς
στρατιᾶς
τὸν |
[7, 15, 2] |
καὶ
μῆνας
ἕξ,
ἐν
Ἱεροσολύμοις
|
δὲ |
ἁπάσης
τῆς
χώρας
τρία
καὶ |
[7, 1, 5] |
Σαούλου
παιδὶ
τὴν
ἡγεμονίαν:
ἐπὶ
|
δὲ |
ἀπάτῃ
καὶ
δόλῳ
πρὸς
αὐτὸν |
[7, 1, 4] |
Σαούλου
μὲν
ἀποστῆναι
παιδός,
αὐτὸν
|
δὲ |
ἀποδείξαντα
πάσης
τῆς
χώρας
βασιλέα. |
[7, 4, 3] |
αὐτὴν
ὁ
πατὴρ
Σαοῦλος,
τότε
|
δὲ |
ἀποσπάσας
αὐτὸς
εἶχε,
πέντε
παῖδας |
[7, 14, 4] |
ἀρχὴν
αὐτὸν
δεῖ
παραλαβεῖν:
κατεσκεύασε
|
δὲ |
ἅρματα
πολλὰ
καὶ
ἵππους
καὶ |
[7, 9, 7] |
ἀσφαλείᾳ
γένηται
φθάσας
καταλάβῃ.
οἱ
|
δὲ |
ἀρχιερεῖς
ἐξεπίτηδες
τοὺς
υἱοὺς
ἔξω |
[7, 11, 7] |
θώρακα
ἐνδεδυμένος
ὁ
Ἰώαβος:
προσιόντος
|
δὲ |
ἀσπάσασθαι
τοῦ
Ἀμασᾶ
φιλοτεχνεῖ
τὴν |
[7, 3, 2] |
ἡμῶν
Σόλυμα
ἐκαλεῖτο,
μετὰ
ταῦτα
|
δὲ |
αὐτήν
φασί
τινες,
ὅτι
καὶ |
[7, 5, 1] |
δὲ
λειπόμενον
αἰχμάλωτον
ἔλαβε.
φόρους
|
δὲ |
αὐτοῖς
ἐπιτάξας
κατ'
ἔτος
τελεῖν |
[7, 9, 8] |
καὶ
ὀχυρωτάτην
πόλιν
παραγίνεται:
δέχονται
|
δὲ |
αὐτὸν
ἀσμενέστατα
πάντες
οἱ
πρῶτοι |
[7, 15, 3] |
Ἑβραίων
οὔτ'
ἄλλων
ἐθνῶν.
~(Ἔθαψε
|
δὲ |
αὐτὸν
ὁ
παῖς
Σολόμων
ἐν |
[7, 1, 1] |
νικήσας
εἰς
Σίκελλαν
ὑπέστρεψεν.
ἤδη
|
δὲ |
αὐτοῦ
δύο
ἡμέρας
ἔχοντος
ἐν |
[7, 11, 3] |
Σιβᾶ
πρὸς
αὐτὸν
ἀδίκως.
ἀσπασαμένου
|
δὲ |
αὐτοῦ
καὶ
προσκυνήσαντος
ἤρξατο
πυνθάνεσθαι, |
[7, 7, 1] |
πολλοῦ
τοῖς
ἐχθροῖς
ἐπεξῆλθον.
ἰδόντες
|
δὲ |
αὐτοὺς
οἱ
σὺν
τῷ
Οὐρίᾳ |
[7, 4, 3] |
οἶκον
τὸν>
αὑτοῦ
παραγίνεται.
~(Παραστᾶσα
|
δὲ |
αὐτῷ
Μιχάλη
ἡ
γυνὴ
Σαούλου |
[7, 8, 2] |
μὴ
λυπεῖν
αὐτὸν
ἠναγκάζετο.
ὁ
|
δὲ |
Ἀψάλωμος
ἐμίσει
χαλεπῶς
αὐτὸν
καὶ |
[7, 9, 1] |
τῶν
γεγονότων
ἀμνηστίαν
ἐπαγγέλλεται.
~(Ὁ
|
δὲ |
Ἀψάλωμος
τοιούτων
αὐτῷ
τῶν
παρὰ |
[7, 12, 4] |
ὀργάνων
φύσιν,
ἀρκείσθω
λελέχθαι.
~(Τῷ
|
δὲ |
βασιλεῖ
πάντες
ἦσαν
οἱ
περὶ |
[7, 3, 2] |
ἑπτὰ
καὶ
μῆνες
ἕξ.
ἀποδείξας
|
δὲ |
βασίλειον
τὰ
Ἱεροσόλυμα
λαμπροτέροις
αἰεὶ |
[7, 13, 4] |
εὔχεσθαι
τὴν
θυσίαν
προσέσθαι.
ὁ
|
δὲ |
βασιλεὺς
ἀγαπᾶν
μὲν
αὐτὸν
τῆς |
[7, 13, 1] |
τοιοῦτοι
τὰς
ἀρετὰς
ὑπῆρχον.
~(Ὁ
|
δὲ |
βασιλεὺς
Δαυίδης
βουλόμενος
γνῶναι
πόσαι |
[7, 13, 3] |
τὸ
δεινὸν
κἀκεῖσε
πέμπων.
ὁ
|
δὲ |
βασιλεὺς
σάκκον
ἐνδεδυμένος
ἔκειτο
κατὰ |
[7, 7, 2] |
καὶ
τὸν
Οὐρία
θάνατον.
τοῦ
|
δὲ |
βασιλέως
ἀκούσαντος
παρὰ
τῶν
ἀγγέλων |
[7, 14, 5] |
βούλεται
Νάθας
ἰδεῖν
αὐτόν.
τοῦ
|
δὲ |
βασιλέως
ἐκδέξασθαι
κελεύσαντος
εἰσελθών,
εἰ |
[7, 8, 3] |
ὡς
ἐπ'
ἀδελφῷ
τετελευτηκότι,
τοῦ
|
δὲ |
βασιλέως
ὡς
ἐπὶ
παιδὶ
κατεσφαγμένῳ. |
[7, 14, 4] |
τοῖς
λόγοις
αὐτῆς
ἐπιμαρτυρήσειν.
ἡ
|
δὲ |
Βερσάβη
πεισθεῖσα
τῷ
Νάθᾳ
πάρεισι |
[7, 13, 2] |
αὐτὸς
ἐγκεκλεισμένον
ἔχοι
σῖτον,
ἐκείνοις
|
δὲ |
βλαβερῶς:
κἂν
γένηται
τοὺς
τρεῖς |
[7, 11, 8] |
βασιλεῖ
πρὸς
τιμωρίαν
Σαβαῖον
υἱὸν
|
δὲ |
Βοχορίου
παύσεσθαι
τῆς
πολιορκίας
καὶ |
[7, 11, 6] |
στάσει
χαίρων,
ὄνομα
Σαβαῖος
υἱὸς
|
δὲ |
Βοχορίου
τῆς
Βενιαμίτιδος
φυλῆς,
στὰς |
[7, 9, 4] |
μὲν
Σιβᾶς
περιχαρὴς
ἦν.
~(Δαυίδῃ
|
δὲ |
γενομένῳ
κατὰ
Χώρανον
τόπον
οὕτως |
[7, 9, 4] |
συγγενὴς
Σαμούις
μὲν
ὄνομα
υἱὸς
|
δὲ |
Γηρᾶ,
καὶ
λίθοις
τε
ἔβαλλεν |
[7, 8, 1] |
καὶ
τὴν
χρόαν
μετέβαλλε.
δῆλος
|
δὲ |
γίνεται
ταῦτα
πάσχων
Ἰωνάθῃ
τινὶ |
[7, 5, 5] |
ἠλευθερωμένου
μὲν
ὑπὸ
Σαούλου
δυναμένου
|
δὲ |
γινώσκειν
τοὺς
ἐκ
τοῦ
γένους |
[7, 7, 1] |
σὺν
τοῖς
ἄλλοις
ὁπλοφόροις.
ὡς
|
δὲ |
γνοὺς
τοῦθ'
ὁ
βασιλεὺς
ἀνέκρινεν |
[7, 11, 8] |
Ἀχίλου
ἐπὶ
τῶν
ὑπομνημάτων,
Σουσὰν
|
δὲ |
γραμματέα,
Σάδωκον
δὲ
καὶ
Ἀβιάθαρον |
[7, 14, 5] |
δωματίου
τοῦ
προφήτου
παραγενομένου.
τῆς
|
δὲ |
γυναικὸς
ἐλθούσης,
ὄμνυμί
σοι,
φησί, |
[7, 10, 4] |
ἐγίνωσκε,
τὸν
Χουσὶν
φθάνει.
καθεζομένῳ
|
δὲ |
Δαυίδῃ
μεταξὺ
τῶν
πυλῶν
καὶ |
[7, 9, 8] |
ἀγχόνης
ἐκήδευσαν
οἱ
προσήκοντες.
ὁ
|
δὲ |
Δαυίδης
διαβὰς
τὸν
Ἰόρδανον,
καθὼς |
[7, 14, 7] |
αὐτῷ
τοῦτο
συμφέρον
ἠξίου.
~(Βουλόμενος
|
δὲ |
Δαυίδης
ἐπὶ
παντὸς
τοῦ
λαοῦ |
[7, 5, 5] |
ἐπὶ
πρόσωπον
προσεκύνησεν
αὐτόν.
ὁ
|
δὲ |
Δαυίδης
θαρρεῖν
τε
προυτρέπετο
καὶ |
[7, 10, 4] |
τοῦ
ἀρχιερέως
προστρέχειν
ἐσήμαινεν.
ὁ
|
δὲ |
Δαυίδης
περιχαρὴς
γενόμενος
ἀγαθῶν
ἄγγελον |
[7, 1, 3] |
ὡς
τριακόσιοι
καὶ
ἑξήκοντα,
τῶν
|
δὲ |
Δαυίδου
δέκα
πρὸς
τοῖς
ἐννέα |
[7, 1, 4] |
πάσης
τῆς
χώρας
βασιλέα.
τοῦ
|
δὲ |
Δαυίδου
ποιησαμένου
τὰς
ὁμολογίας,
ἥσθη |
[7, 8, 4] |
ἔτεσι
παρ'
αὐτῷ
καταμένει.
~(Τοῦ
|
δὲ |
Δαυίδου
προαίρεσιν
ἔχοντος
ἐπὶ
τὸν |
[7, 10, 2] |
αὐτοῖς
τοῦτο
εἶναι
μεγίστην,
τῶν
|
δὲ |
Δαυίδου
στρατιωτῶν
ἵνα
τοσούτων
μυριάδων |
[7, 9, 1] |
φεύγοντα
γὰρ
αὐτὸν
εὔξασθαι.
τοῦ
|
δὲ |
Δαυίδου
τὴν
ἀξίωσιν
ἐφέντος
πορεύεται, |
[7, 14, 7] |
ἀναβᾶσα
πατριὰ
ἐγράφη
πρώτη,
ἡ
|
δὲ |
δευτέρα
ἀκολούθως
ἄχρι
τῶν
εἴκοσι |
[7, 1, 4] |
Ἀχίνας
γενόμενος
Ἀμνὼν
ἐκλήθη,
ὁ
|
δὲ |
δεύτερος
ἐκ
γυναικὸς
Ἀβιγαίας
Δανίηλος, |
[7, 15, 3] |
Ἀντιόχου
τοῦ
Εὐσεβοῦς
ἐπικληθέντος
υἱοῦ
|
δὲ |
Δημητρίου,
βουλόμενος
χρήματ'
αὐτῷ
δοῦναι |
[7, 1, 3] |
τόπου
τὴν
νύκτα
ταύτην,
Ἀβεννῆρος
|
δὲ |
δι'
ὅλης
αὐτῆς
ὁδεύσας
καὶ |
[7, 10, 2] |
τῇ
τῶν
πολεμικῶν
ἐπιστήμῃ.
φεύγοντας
|
δὲ |
διὰ
δρυμῶν
καὶ
φαράγγων
ἑπόμενοι |
[7, 9, 7] |
τὰ
παρ'
Ἀψαλώμου
βεβουλευμένα.
ὁ
|
δὲ |
διαβῆναι
τὸν
Ἰόρδανον
τοὺς
μεθ' |
[7, 2, 2] |
οἱ
προγινώσκοντες
τὰ
μέλλοντα,
ὁπλῖται
|
δὲ |
δισμύριοι.
ἐκ
δὲ
τῆς
Ζαβουλωνίτιδος |
[7, 7, 1] |
τῆς
γυναικὸς
ἐπιθυμίαν.
ἐπὶ
τούτοις
|
δὲ |
δυσανασχετήσας
ὁ
βασιλεὺς
ἔγραψε
τῷ |
[7, 14, 6] |
ἁμαρτίας
αὐτὸν
ἀφῆκεν
ἀθῷον,
εἰπὼν
|
δέ, |
εἰ
ληφθείη
τι
πάλιν
καινοποιῶν, |
[7, 9, 6] |
κρατῶν
τῶν
ἐχθρῶν
ἀπήλλακται.
νῦν
|
δὲ |
εἰκὸς
αὐτὸν
ἐπὶ
στρατοπέδου
μένειν: |
[7, 9, 4] |
ἢ
φροντὶς
ὑπέρχεται,
τῷ
θεῷ
|
δὲ |
εἴκω,
δι'
ὃν
οὗτος
ἐφ' |
[7, 6, 3] |
μὲν
εἰς
τέσσαρας
μυριάδας
ἱππέων
|
δὲ |
εἰς
ἑπτακισχιλίους,
ἔτρωσε
δὲ
καὶ |
[7, 8, 1] |
ἑλὼν
αὐτὰς
κατὰ
κράτος.
~(Ἀναστρέψαντος
|
δὲ |
εἰς
Ἱεροσόλυμα
τοῦ
βασιλέως
πταῖσμα |
[7, 1, 5] |
ὡς
ἐν
ἀπορρήτῳ
διαλεξόμενος,
παραγαγὼν
|
δὲ |
εἰς
τὸ
ἐρημότερον
τῆς
πύλης |
[7, 4, 1] |
τοὺς
μὲν
αὐτῶν
ἀπέκτεινε,
τοὺς
|
δὲ |
εἰς
φυγὴν
ἐτρέψατο.
ὑπολάβῃ
δὲ |
[7, 5, 2] |
τὸ
ὄνομα,
λέγων
οὕτως:
τελευτήσαντος
|
δὲ |
ἐκείνου
ἀπόγονοι
ἐπὶ
δέκα
γενεὰς |
[7, 3, 3] |
ἀνδρὸς
τῶν
Ἰεβουσαίων,
οὐκ
ἀναιρεθέντος
|
δὲ |
ἐν
τῇ
Ἱεροσολύμων
πολιορκίᾳ
ὑπὸ |
[7, 9, 2] |
ὑπὸ
θεοῦ
οὐ
δεδομένῃ,
δεύτερον
|
δὲ |
ἐπ'
ἀφαιρέσει
τοῦ
γεγεννηκότος,
ἔγνω |
[7, 15, 2] |
ἔτη
μὲν
βιώσας
ἑβδομήκοντα,
βασιλεύσας
|
δὲ |
ἑπτὰ
μὲν
ἐν
Χεβρῶνι
τῆς |
[7, 8, 1] |
ὁ
δ'
οὐ
πείθεται,
τῷ
|
δὲ |
ἔρωτι
καιόμενος
καὶ
τοῖς
τοῦ |
[7, 4, 1] |
κοιλάδα
τῶν
Γιγάντων
καλουμένην,
τόπος
|
δέ |
ἐστιν
οὐ
πόρρω
τῆς
πόλεως, |
[7, 14, 5] |
τὸν
υἱὸν
αὐτῆς
ἀναιρήσει.
~(Διαλεγομένης
|
δὲ |
ἔτι
τῆς
γυναικὸς
ἤγγειλαν
οἱ |
[7, 14, 5] |
καὶ
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς.
Βαναία
|
δὲ |
εὐξαμένου
τὸν
θεὸν
Σολόμωνι
εὐμενῆ |
[7, 11, 2] |
τῶν
ἰδίων
ὁ
βασιλεύς.
ὡς
|
δὲ |
ἧκεν
ἐπὶ
τὸν
Ἰόρδανον
ἠσπάσατο |
[7, 14, 6] |
ἐργάσασθαι
δεινὸν
αὐτὸν
μηδέν.
ὁ
|
δὲ |
ἡμέρως
πάνυ
καὶ
σωφρόνως
τῆς |
[7, 12, 4] |
καὶ
σκυλεύοντος
τοὺς
ἀνῃρημένους.
τρίτος
|
δὲ |
ἦν
Ἠλοῦ
μὲν
υἱὸς
Σαβαίας |
[7, 1, 2] |
γυναῖκας
ἐπαγόμενος
τὰς
αὑτοῦ,
δύο
|
δὲ |
ἦσαν,
καὶ
τοὺς
ὁπλίτας
τοὺς |
[7, 10, 1] |
ἀποβαλεῖν
ἐλπίδα
χρηστὴν
ἔφασκον,
ἂν
|
δὲ |
ἡττηθέντες
ἑνὶ
μέρει
τῆς
δυνάμεως |
[7, 2, 1] |
τῶν
Ἐρέμμωνος
υἱῶν
Βανά,
ἑτέρῳ
|
δὲ |
Θαηνὸς
ὄνομα
ἦν,
ἐπιβουλευθεὶς
ἀπέθανεν. |
[7, 9, 6] |
ἐκείνου
πρὸς
μικρὸν
ὑποχωρήσουσιν,
αὐτοὶ
|
δὲ |
θαρσήσαντες
ὡς
τοῦ
βασιλέως
αὐτοῖς |
[7, 14, 9] |
ἀργύρου
ταλάντων
μυριάδας
δέκα,
ὁ
|
δὲ |
θεὸς
ἐκώλυσέ
με
διὰ
τοῦ |
[7, 6, 2] |
Ἀμμανιτῶν
δύναμιν
ὁ
Δαυίδης,
τῷ
|
δὲ |
θεῷ
πεποιθὼς
καὶ
τῷ
δικαίως |
[7, 12, 4] |
ἐξόδου
καὶ
σωτηρίας
ἐβρυχᾶτο.
τοῦ
|
δὲ |
θηρὸς
ἀκούσας
ὁ
Ναβαῖος,
ὥδευε |
[7, 4, 2] |
καὶ
τὴν
γυναῖκα
Μιχάλην
Σαούλου
|
δὲ |
θυγατέρα
τοῦ
πρώτου
βασιλέως
ἰδοῦσαν |
[7, 4, 3] |
αὐτῷ
Μιχάλη
ἡ
γυνὴ
Σαούλου
|
δὲ |
θυγάτηρ
τά
τε
ἄλλα
αὐτῷ |
[7, 1, 4] |
παλλακῇ
Ῥαισφᾶ
μὲν
τοὔνομα
Σιβάτου
|
δὲ |
θυγατρί,
καὶ
καταμεμφθεὶς
ὑπὸ
Ἰεβώσθου |
[7, 8, 5] |
μὲν
ἀρρένων
πατὴρ
γενόμενος
μιᾶς
|
δὲ |
θυγατρὸς
τὴν
μορφὴν
ἀρίστης,
ἣν |
[7, 11, 8] |
καὶ
πορθῆσαι
μηδὲν
ἐξαμαρτοῦσαν.
ὁ
|
δὲ |
ἵλεων
μὲν
εὔχεται
τὸν
θεὸν |
[7, 13, 1] |
βαστάζειν
καὶ
στρατεύεσθαι
δυναμένων,
ἡ
|
δὲ |
Ἰούδα
φυλὴ
καθ'
ἑαυτὴν
τεσσαράκοντα |
[7, 1, 3] |
οὐκέτι
τοὺς
πολεμίους
ἐδίωκον:
ὁ
|
δὲ |
Ἰώαβος
αὐτὸς
καὶ
ὁ
ἀδελφὸς |
[7, 7, 1] |
Οὐρίᾳ
κομίσαι
πρὸς
Ἰώαβον.
δεξάμενος
|
δὲ |
Ἰώαβος
τὰ
γράμματα
καὶ
τὴν |
[7, 8, 5] |
θεάσασθαί
τε
καὶ
προσειπεῖν.
καταμελήσαντος
|
δὲ |
Ἰωάβου
τῶν
ἰδίων
τινὰς
ἀποστείλας |
[7, 5, 5] |
πάντα
ποιήσειν
εἰπὼν
ἀνεχώρησεν,
ὁ
|
δὲ |
Ἰωνάθου
παῖς
ἐν
Ἱεροσολύμοις
κατῴκει |
[7, 9, 7] |
παρασχεῖν
αὐτοῖς
τὴν
ἀσφάλειαν.
ἡ
|
δὲ |
καθιμήσασα
τοὺς
νεανίσκους
εἰς
φρέαρ |
[7, 11, 8] |
ὑπομνημάτων,
Σουσὰν
δὲ
γραμματέα,
Σάδωκον
|
δὲ |
καὶ
Ἀβιάθαρον
ἀπέφηνεν
ἱερεῖς.
~(Μετὰ |
[7, 7, 5] |
τῆς
κεφαλῆς
διαπαντὸς
Δαυίδης.
πολλὰ
|
δὲ |
καὶ
ἄλλα
σκῦλα
λαμπρὰ
καὶ |
[7, 3, 3] |
μικρὸν
ὕστερον
εὐκαιρότερον
σημανῶ.
ἔγημε
|
δὲ |
καὶ
ἄλλας
γυναῖκας
πρὸς
ταῖς |
[7, 14, 8] |
τοῖς
χιλιάρχοις
καὶ
ἑκατοντάρχοις.
κατέστησε
|
δὲ |
καὶ
ἄρχοντα
ἑκάστης
μοίρας
ὃν |
[7, 7, 3] |
ὑφ'
ἑνὸς
τῶν
παίδων,
ἐπιβουλευθήσεσθαι
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸν
ὑπ'
ἐκείνου,
καὶ |
[7, 5, 1] |
δ'
ἱπποτῶν
ὡς
πεντακισχιλίους.
ἔλαβε
|
δὲ |
καὶ
αὐτοῦ
ἅρματα
χίλια,
καὶ |
[7, 9, 5] |
τοὺς
ἰδίους
ἐνταῦθα
κεκοπωμένους.
~(Ἀψαλώμου
|
δὲ |
καὶ
Ἀχιτοφέλου
τοῦ
συμβούλου
παραγενομένων |
[7, 11, 8] |
πάλιν
τοῦ
λαοῦ
στρατηγός.
καθίστησι
|
δὲ |
καὶ
Βαναῖον
ὁ
βασιλεὺς
ἐπὶ |
[7, 14, 11] |
ἐπὶ
τὴν
γῆν
προσεκύνησαν,
εὐχαρίστησαν
|
δὲ |
καὶ
Δαυίδῃ
περὶ
πάντων
ὧν |
[7, 7, 1] |
μητρόπολιν
συγκλείσας
Ἀραβαθὰ
ἐπολιόρκει.
~(Συνέπεσε
|
δὲ |
καὶ
Δαυίδῃ
πταῖσμα
δεινὸν
ὄντι |
[7, 10, 5] |
εἰσελθεῖν
εἰς
τὴν
πόλιν,
κατηφεῖς
|
δὲ |
καὶ
δεδακρυμένοι
πάντες
ὡς
ἀφ' |
[7, 1, 2] |
τοὺς
τεθνηκότας
σπουδῆς
ὑπισχνούμενος,
ἅμα
|
δὲ |
καὶ
δηλῶν
ὡς
ἡ
Ἰούδα |
[7, 2, 1] |
μηδένα
μηδὲν
κακὸν
εἰργασμένον,
ὑμᾶς
|
δὲ |
καὶ
διὰ
πολλῆς
εὐνοίας
καὶ |
[7, 5, 4] |
κεφαλῆς
παρ'
αὐτῶν
ἐδέχετο.
ἦν
|
δὲ |
καὶ
δίκαιος
τὴν
φύσιν
καὶ |
[7, 1, 1] |
γένος,
ἐκέλευσεν
αὐτὸν
ἀπολέσθαι.
ἔγραψε
|
δὲ |
καὶ
θρήνους
καὶ
ἐπιταφίους
ἐπαίνους |
[7, 3, 3] |
Φαλναγέην,
Ναφήν,
Ἰεναέ,
Ἐλιφαλέ,
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
θυγατέρα
Θαμάραν.
τούτων
οἱ |
[7, 10, 5] |
μᾶλλον
συμπαθῶς
εἶχεν.
ἡ
στρατιὰ
|
δὲ |
καὶ
Ἰώαβος
ἀκούσαντες,
ὅτι
πενθεῖ |
[7, 14, 2] |
καὶ
λίθων
ὕλην
ἄφθονον,
ἔχεις
|
δὲ |
καὶ
λατόμων
πολλὰς
μυριάδας
καὶ |
[7, 7, 1] |
ἀναιρεῖ
μὲν
οὐκ
ὀλίγους,
κυκλωθεὶς
|
δὲ |
καὶ
ληφθεὶς
ἐν
μέσῳ
ἅμα |
[7, 14, 2] |
ἀριθμοῦ
πλείονα
συντέθεικα
καὶ
ξύλων
|
δὲ |
καὶ
λίθων
ὕλην
ἄφθονον,
ἔχεις |
[7, 14, 10] |
τούτων
τὸν
σταθμὸν
ὥρισε.
προσπαρώρμησε
|
δὲ |
καὶ
λόγοις
αὐτόν
τε
πάσῃ |
[7, 13, 3] |
ὀδύνης
τὴν
ψυχὴν
ἀφιέντων,
ἐνίων
|
δὲ |
καὶ
μαραινομένων
τοῖς
παθήμασι
καὶ |
[7, 3, 3] |
καὶ
δέκα
καὶ
πέντε.
~(Ποιήσομαι
|
δὲ |
καὶ
μνήμην
Ὀρόνα
πλουσίου
μὲν |
[7, 12, 1] |
καὶ
ἀπόγονος
τῶν
Γιγάντων,
ἔχων
|
δὲ |
καὶ
ξυστόν,
οὗ
τὴν
λαβὴν |
[7, 9, 2] |
ἐπὶ
πολλοὺς
αὐτοῦ
διαπέμψαντος.
~(Παρῆν
|
δὲ |
καὶ
ὁ
Δαυίδου
σύμβουλος
ὁ |
[7, 1, 1] |
καταρρηγνύει
μὲν
τὴν
ἐσθῆτα,
κλαίων
|
δὲ |
καὶ
ὀδυρόμενος
μετὰ
τῶν
ἑταίρων |
[7, 3, 3] |
Δαυίδης
καὶ
παλλακὰς
ἔσχεν.
ἐποιήσατο
|
δὲ |
καὶ
παῖδας
ἐννέα
τὸν
ἀριθμόν, |
[7, 14, 1] |
πλῆθος
παραφέρειν
τοὺς
λίθους,
τρισχιλίους
|
δὲ |
καὶ
πεντακοσίους
τοῖς
ἐργαζομένοις
ἐξ |
[7, 5, 2] |
ῥώμῃ
καὶ
ἀνδρείᾳ.
πρὸς
τούτοις
|
δὲ |
καὶ
περὶ
τῶν
ἀπογόνων
αὐτοῦ |
[7, 15, 2] |
περὶ
τὴν
Οὐρία
γυναῖκα.
κατέλιπε
|
δὲ |
καὶ
πλοῦτον
ὅσον
οὐκ
ἄλλος |
[7, 14, 1] |
ἐργαζομένοις
ἐξ
αὐτῶν
ἐπέστησεν.
ἡτοίμασε
|
δὲ |
καὶ
πολὺν
σίδηρον
καὶ
χαλκὸν |
[7, 1, 6] |
αὐτοῦ
φονευθῆναι
τὸν
Ἀβεννῆρον:
ἔλεξε
|
δὲ |
καὶ
πρὸς
τὸ
πλῆθος,
ὡς |
[7, 14, 6] |
αὐτὸν
ἀπὸ
τῆς
ἱκεσίας:
ἐλθόντα
|
δὲ |
καὶ
προσκυνήσαντα
εἰς
τὴν
ἰδίαν |
[7, 10, 1] |
Ἰεθράου
μητρὸς
δὲ
Ἀβιγαίας,
αὕτη
|
δὲ |
καὶ
Σουρία
ἡ
Ἰωάβου
μήτηρ |
[7, 7, 5] |
δ'
ἄνδρας
αἰκισάμενος
διέφθειρε.
ταὐτὰ
|
δὲ |
καὶ
τὰς
ἄλλας
τῶν
Ἀμμανιτῶν |
[7, 14, 11] |
χιλίους
ἀμνούς,
οὓς
ὡλοκαύτωσαν:
ἔθυσαν
|
δὲ |
καὶ
τὰς
εἰρηνικὰς
θυσίας
πολλὰς |
[7, 13, 4] |
θεῷ
καὶ
ποιήσῃ
θυσίαν.
ὁ
|
δὲ |
καὶ
τὴν
ἅλω
εἶπε
καὶ |
[7, 9, 4] |
πολλῶν
ἀρχηγὸν
κακῶν
ἀποκαλῶν.
ἐκέλευε
|
δὲ |
καὶ
τῆς
γῆς
ὡς
ἐναγῆ |
[7, 15, 1] |
διὰ
τοῦ
παντὸς
αἰῶνος.
μέμνησο
|
δὲ |
καὶ
τῆς
Ἰωάβου
τοῦ
στρατηγοῦ |
[7, 14, 7] |
ἄχρι
τῆς
σήμερον
ἡμέρας.
ἐποίησε
|
δὲ |
καὶ
τῆς
Ληουίτιδος
φυλῆς
εἴκοσι |
[7, 1, 3] |
ἔριδα
καὶ
μάχην
παροξύνειν,
ἁμαρτεῖν
|
δὲ |
καὶ
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
Ἀσάηλον, |
[7, 11, 6] |
δ'
οὐκέτ'
ἐπλησίαζεν
αὐταῖς.
ἀποδείκνυσι
|
δὲ |
καὶ
τὸν
Ἀμασὰν
στρατηγὸν
καὶ |
[7, 6, 1] |
τούτοις
πεζοῦ
δύο
μυριάδες.
προσεμισθώσαντο
|
δὲ |
καὶ
τὸν
ἐκ
τῆς
Μιχᾶς |
[7, 7, 3] |
ἐπ'
αὐτῷ
δίκην
ὑφέξειν:
τεθνήξεσθαι
|
δὲ |
καὶ
τὸν
παῖδά
σοι
παραχρῆμα |
[7, 14, 4] |
τοὺς
ἀδελφοὺς
χωρὶς
Σολόμωνος,
παραλαβόντος
|
δὲ |
καὶ
τὸν
στρατηγὸν
Ἰώαβον
καὶ |
[7, 6, 3] |
ἱππέων
δὲ
εἰς
ἑπτακισχιλίους,
ἔτρωσε
|
δὲ |
καὶ
τὸν
στρατηγὸν
τοῦ
Χαλαμᾶ |
[7, 1, 1] |
ἀναιρεθεισῶν
τοῖς
Ἑβραίοις
μυριάδων,
πεσόντος
|
δὲ |
καὶ
τοῦ
βασιλέως
αὐτῶν
Σαούλου |
[7, 10, 1] |
ἐχόντων
παρ'
αὐτοῦ
ἔτυχον:
φείσασθαι
|
δὲ |
καὶ
τοῦ
παιδὸς
Ἀψαλώμου
κρατήσαντας |
[7, 14, 2] |
τὸν
θεὸν
ἔχων
προστάτην.
προσπαρεκελεύσατο
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
ἄρχοντας
τοῦ
λαοῦ |
[7, 10, 1] |
ἀμείνονα
παρασκευάσειν
αὐτὸν
ἰσχύν:
ὑπονοήσειν
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
πολεμίους
εἰκός
ἐστιν |
[7, 5, 5] |
τὴν
τούτου
φυλακὴν
ἦσαν.
~(Ἐμνήσθη
|
δὲ |
καὶ
τῶν
πρὸς
Ἰωνάθην
τὸν |
[7, 11, 3] |
τῇ
τοῦ
βασιλέως
μεταβολῇ:
διεβέβλητο
|
δὲ |
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
ἐπιτρόπου
Σιβᾶ |
[7, 5, 3] |
εὑρέθη
πάμπολυς
καὶ
ἄργυρος
ἔτι
|
δὲ |
καὶ
χαλκός,
ὃν
τοῦ
χρυσοῦ |
[7, 12, 4] |
οἱ
τρεῖς
ἐπεδείξαντο.
καθ'
ὃν
|
δὲ |
καιρὸν
ἐν
Ἱεροσολύμοις
ὄντος
τοῦ |
[7, 8, 1] |
αὐτῷ
παρθένος
μὲν
ἔτι
τὸ
|
δὲ |
κάλλος
εὐπρεπής,
ὡς
ἁπάσας
ὑπερβάλλειν |
[7, 5, 3] |
Σολόμων
τὸ
μέγα
σκεῦος
θάλασσαν
|
δὲ |
καλούμενον
ἐποίησε
καὶ
τοὺς
καλλίστους |
[7, 4, 4] |
ναοῦ
κατασκευὴν
προθυμότερον.
τοῦ
θεοῦ
|
δὲ |
κατ'
ἐκείνην
τὴν
νύκτα
τῷ |
[7, 6, 1] |
παρὰ
Δαυίδου
τῶν
τιμῶν.
τελευτήσαντος
|
δὲ |
κατ'
ἐκεῖνον
τὸν
χρόνον
τοῦ |
[7, 1, 6] |
καὶ
βούλησιν
ἰδίαν
ἀποθάνοι.
ἀρὰς
|
δὲ |
κατὰ
τοῦ
πεφονευκότος
αὐτὸν
δεινὰς |
[7, 1, 4] |
πᾶσαν
σχεδὸν
ἡμέραν
ἐλαττουμένων.
~(Ἐγένοντο
|
δὲ |
κατὰ
τοῦτον
τὸν
καιρὸν
καὶ |
[7, 3, 1] |
ἄρας
ἧκεν
εἰς
Ἱεροσόλυμα.
~(Τῶν
|
δὲ |
κατοικούντων
τὴν
πόλιν
Ἰεβουσαίων,
γένος |
[7, 10, 2] |
τοῦ
νεα
νίσκου
δεηθέντος.
ὁ
|
δὲ |
κελεύσας
αὐτῷ
δεῖξαι
ποῦ
κρεμάμενον |
[7, 9, 8] |
οὐκ
εἰς
μακρὰν
ἀπολούμενος:
Δαυίδην
|
δὲ |
κρατήσειν
ἔλεγεν
καὶ>
ἐπανήξειν
ἐπὶ |
[7, 8, 3] |
τὴν
ἀναίρεσιν
τὴν
ἐκείνου.
μεταξὺ
|
δὲ |
κτύπος
ἵππων
καὶ
θόρυβος
προσιόντων |
[7, 5, 1] |
τῇ
μάχῃ
νικήσας
διέφθειρε,
τὸ
|
δὲ |
λειπόμενον
αἰχμάλωτον
ἔλαβε.
φόρους
δὲ |
[7, 11, 4] |
βασιλεῦσι
τέρπει
τοὺς
συνδιαιτωμένους.
οὕτως
|
δὲ |
λιπαρῶς
δεομένου,
σὲ
μέν,
εἶπεν, |
[7, 7, 3] |
γεγενημένας
ἀπειλὰς
ἡσυχάζειν
ἔκρινεν,
ἄλλους
|
δὲ |
λόγους
χρηστοὺς
πρὸς
αὐτὸν
διεξῆλθε, |
[7, 5, 2] |
τῆς
Ἀδάδου
δυνάμεως
δισμύριοι,
οἱ
|
δὲ |
λοιποὶ
πάντες
ἔφυγον.
μέμνηται
δὲ |
[7, 10, 5] |
τροπῆς
τῶν
πολεμίων
γενομένης,
ἀκοῦσαι
|
δὲ |
μεγάλης
φωνῆς
διωκόντων
τὸν
Ἀψάλωμον |
[7, 11, 3] |
οὐσίας
αὐτῷ
κελεύσας
ἀποδοθῆναι.
ὁ
|
δὲ |
Μεμφίβοσθος
πάντ'
ἐχέτω
μέν,
εἶπε, |
[7, 6, 3] |
ἐκ
τῆς
πληγῆς
ἀπέθανεν.
οἱ
|
δὲ |
Μεσοποταμῖται
τοιούτου
γενομένου
τοῦ
τέλους |
[7, 1, 3] |
τοὐπίσω
καιρίως
παραχρῆμ'
ἀπέκτεινεν.
οἱ
|
δὲ |
μετ'
αὐτοῦ
διώκοντες
τὸν
Ἀβεννῆρον |
[7, 12, 1] |
ἡ
τῶν
Ἑβραίων
χώρα.
Στρατεύεται
|
δὲ |
μετ'
οὐ
πολὺν
χρόνον
ὁ |
[7, 10, 2] |
ἡμιόνου
τῆς
βασιλικῆς
ἔφευγε:
φερόμενος
|
δὲ |
μετὰ
ῥύμης
καὶ
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 10, 2] |
καὶ
τοῦ
μεγέθους
ἐγένετο.
δείσας
|
δέ, |
μὴ
καταλάβωσιν
αὐτὸν
οἱ
πολέμιοι, |
[7, 14, 9] |
παρέχῃς
νόμων,
ὦ
τέκνον:
εἰ
|
δὲ |
μή,
τὰ
χείρω
προσδοκάτω
ταῦτα |
[7, 4, 1] |
δὲ
εἰς
φυγὴν
ἐτρέψατο.
ὑπολάβῃ
|
δὲ |
μηδεὶς
ὀλίγην
τὴν
τῶν
Παλαιστίνων |
[7, 13, 1] |
τοῦτο
ποιεῖν
οὐκ
ἐπείσθη,
προσέταξε
|
δὲ |
μηδὲν
μελλήσαντα
βαδίζειν
ἐπὶ
τὴν |
[7, 1, 1] |
Σαούλου
νεκρὸν
κομίσειεν
αὐτῷ.
Δαυίδης
|
δὲ |
μηκέτ'
ἀπιστεῖν
ἔχων
ἀλλ'
ἐναργῆ |
[7, 10, 3] |
αὐτῷ
τρία
μὲν
ἄρρενα,
θυγάτηρ
|
δὲ |
μία
Θωμάρα
τοὔνομα,
ὡς
προειρήκαμεν. |
[7, 5, 1] |
πλείω
μὲν
αὐτῶν
ἠφάνισεν,
ἑκατὸν
|
δὲ |
μόνα
προσέταξεν
αὑτῷ
φυλαχθῆναι.
~(Ἀκούσας |
[7, 11, 3] |
φυγὴν
ταύταις
δυνάμενος.
οὐ
τοῦτο
|
δὲ |
μόνον
ἠδίκησέ
μου
τὴν
πρὸς |
[7, 14, 10] |
πεντακισχίλια
καὶ
στατῆρας
μυρίους,
ἀργυρίου
|
δὲ |
μύρια
τάλαντα,
καὶ
σιδήρου
μυριάδας |
[7, 6, 3] |
ἔχοντα
μὲν
ἀρχιστράτηγον
Σέβεκον,
πεζῶν
|
δὲ |
μυριάδας
ὀκτὼ
καὶ
ἱππέων
μυρίους. |
[7, 12, 3] |
χορδαῖς
ἐξημμένη
τύπτεται
πλήκτρῳ,
ἡ
|
δὲ |
νάβλα
δώδεκα
φθόγγους
ἔχουσα
τοῖς |
[7, 7, 3] |
ὕπνους
ἐμέμφετο
τὸν
βασιλέα.
ὁ
|
δὲ |
Νάθας
ἀστεῖος
καὶ
συνετὸς
ὢν |
[7, 14, 2] |
ἄλλοις
μὴ
παραβαίνειν
ἐπίτρεπε.
τὸν
|
δὲ |
ναόν,
ὃν
ὑπὸ
σοῦ
βασιλεύοντος |
[7, 4, 1] |
τῆς
μάχης
προλέγειν
αὐτῷ.
προφητεύσαντος
|
δὲ |
νίκην
καὶ
κράτος
ἐξάγει
τὴν |
[7, 13, 3] |
ὥρας
ἀρίστου
μυριάδες
ἑπτά.
ἐξέτεινε
|
δὲ |
ὁ
ἄγγελος
τὴν
χεῖρα
καὶ |
[7, 11, 2] |
Βενιαμίδος
φυλῆς
ἐπήγετο,
καὶ
Σιβᾶς
|
δὲ |
ὁ
ἀπελεύθερος
Σαούλου
καὶ
οἱ |
[7, 4, 2] |
πολλῶν
αὐτῷ
μετέδωκεν
ἀγαθῶν.
ἀκούσας
|
δὲ |
ὁ
βασιλεὺς
ὅτι
ταῦτα
συμβέβηκεν |
[7, 8, 5] |
παραλαβὼν
ἧκεν
εἰς
Ἱεροσόλυμα.
~(Προέπεμψε
|
δὲ |
ὁ
βασιλεὺς
πρόσθεν
πρὸς
τὸν |
[7, 8, 4] |
ἀποθανόντι
υἱῷ
ἄλλον
ἑκουσίως.
συνίησι
|
δὲ |
ὁ
βασιλεὺς
ὑπόβλητον
οὖσαν
τὴν |
[7, 5, 2] |
μόνα
προσέταξεν
αὑτῷ
φυλαχθῆναι.
~(Ἀκούσας
|
δὲ |
ὁ
Δαμασκοῦ
καὶ
Σύρων
βασιλεὺς |
[7, 13, 4] |
φείδεσθαι
δὲ
τοῦ
λαοῦ.
~(Κατακούσας
|
δὲ |
ὁ
θεὸς
τῆς
ἱκεσίας
ἔπαυσε |
[7, 10, 4] |
εἰς
τὰ
οἰκεῖα
διεσπάρη.
~(Ἀχιμᾶς
|
δὲ |
ὁ
Σαδώκου
τοῦ
ἀρχιερέως
υἱὸς |
[7, 5, 4] |
θεῷ
τὸν
ναὸν
κατεσκεύασεν.
~(Ὡς
|
δὲ |
ὁ
τῆς
Ἀμάθης
βασιλεὺς
τὰ |
[7, 6, 1] |
πρεσβευτὰς
εἰσπραξόμενος
τὸν
βασιλέα.
συνέντες
|
δὲ |
οἵ
τε
ἀναγκαῖοι
καὶ
οἱ |
[7, 5, 1] |
τὸν
θεὸν
ὑμνήσας
ἀπαλλάσσεται.
~(Διαλιπὼν
|
δὲ |
ὀλίγον
χρόνον
ἔγνω
δεῖν
ἐπὶ |
[7, 3, 3] |
δύο
ἐκ
τῶν
παλλακίδων.
Θαμάρα
|
δὲ |
ὁμομήτριος
Ἀψαλώμῳ
ἦν.
~(Γνόντες
δ' |
[7, 12, 4] |
ἦν
Ἠλοῦ
μὲν
υἱὸς
Σαβαίας
|
δὲ |
ὄνομα.
καὶ
οὗτος
ἐν
τοῖς |
[7, 13, 4] |
ὡς
μικρὸν
ἔμπροσθεν
ἐδηλώσαμεν.
τοῦ
|
δὲ |
Ὀροννᾶ
πυθομένου
τί
παρείη
πρὸς |
[7, 13, 4] |
δίκαιον
προῖκα
θυσίαν
ἐπιτελεῖν.
τοῦ
|
δὲ |
Ὀροννᾶ
φήσαντος
ποιεῖν
ὅ
τι |
[7, 7, 1] |
ἀπελθόντα
ἀναπαύσασθαι
σὺν
αὐτῇ.
ὁ
|
δὲ |
Οὐρίας
τοῦτο
μὲν
οὐκ
ἐποίησε, |
[7, 14, 5] |
αὐτῷ
συνεύχονται
τὴν
ἡγεμονίαν:
ἐκάλεσε
|
δὲ |
οὔτε
ἐμὲ
οὔτε
τὸν
ἀρχιερέα |
[7, 9, 8] |
τιμὴν
τῆς
προτέρας
εὐπραγίας.
ἦσαν
|
δὲ |
οὗτοι
Βερζελαῖος
ὁ
Γαλαδίτης
καὶ |
[7, 7, 2] |
μιμεῖσθαι
τὰ
δὲ
φυλάττεσθαι.
ἐπεὶ
|
δὲ |
οὕτως
ἔχοντι
καὶ
τὸν
Οὐρία |
[7, 12, 1] |
πολεμίων
Ἄκμονος
μὲν
τοὔνομα
Ἀράφου
|
δὲ |
παιδός:
οὗτος
ἦν
μὲν
καὶ |
[7, 5, 5] |
τῆς
σὺν
αὐτῷ
διαίτης.
τοῦ
|
δὲ |
παιδὸς
προσκυνήσαντος
ἐπί
τε
τοῖς |
[7, 1, 3] |
Σαούλου
μὲν
ἀρχιστράτηγος
Ἀβεννῆρος
Νήρου
|
δὲ |
παῖς
ἀνὴρ
δραστήριος
καὶ
ἀγαθὸς |
[7, 7, 1] |
καὶ
τῆς
πολιορκίας
ἀνέκρινε.
λέγοντος
|
δὲ |
πάντα
κατὰ
νοῦν
αὐτοῖς
κεχωρηκέναι |
[7, 1, 6] |
ἤλγησε
μὲν
τὴν
ψυχήν,
ἐμαρτύρατο
|
δὲ |
πάντας
ἀνατείνων
εἰς
τὸν
θεὸν |
[7, 11, 1] |
Δαυίδῃ
τὴν
βασιλείαν
ἀποδοῦναι:
προσδοκᾶν
|
δὲ |
παρ'
αὐτοῦ
μὴ
διαλλαγὴν
μόνον, |
[7, 1, 5] |
τούτων
μὲν
αὐτὸς
ἀφαιρεθείη,
λάβοι
|
δὲ |
παρὰ
Δαυίδου
τὴν
πρώτην
τάξιν |
[7, 8, 3] |
ἀκηκόει
μικρὸν
ἔμπροσθεν
ἀπολωλότας.
ἦν
|
δὲ |
παρὰ
πάντων
δάκρυα
καὶ
στόνος, |
[7, 5, 2] |
καὶ
πολλαῖς
μάχαις
κριθείς,
ὑστάτῃ
|
δὲ |
παρὰ
τὸν
Εὐφράτην,
ἐν
ᾗ |
[7, 15, 1] |
ὁποῖον
εἶναί
τε
δεῖ
κἀγὼ
|
δὲ |
παρακαλῶ,
καθέξεις
ἡμῶν
τὴν
βασιλείαν |
[7, 10, 2] |
ἐπευξάμενος
ἐκπέμπει
τὴν
στρατιάν.
~(Ἰωάβου
|
δὲ |
παρατάξαντος
τὴν
δύναμιν
ἀντικρὺ
τῶν |
[7, 9, 5] |
αὐτῷ
τί
δεῖ
ποιεῖν:
ὁ
|
δὲ |
παρῄνεσε
ταῖς
τοῦ
πατρὸς
αὐτὸν |
[7, 3, 2] |
Σόλυμα
ὅ
ἐστιν
ἀσφάλεια.
ἦν
|
δὲ |
πᾶς
ὁ
χρόνος
ἀπὸ
τῆς |
[7, 14, 7] |
συνέβη
τοὺς
βασιλεῖς
ἀναθεῖναι:
διέταξε
|
δὲ |
πᾶσι
τοῖς
ἐκ
τῆς
Ληουίτιδος |
[7, 5, 4] |
τιμῆς
τῆς
πρεπούσης
ἑκατέροις.
τὰ
|
δὲ |
πεμφθέντα
ὑπ'
αὐτοῦ
καὶ
τὸν |
[7, 12, 3] |
τοὺς
μὲν
γὰρ
τριμέτρους,
τοὺς
|
δὲ |
πενταμέτρους
ἐποίησεν.
ὄργανά
τε
κατασκευάσας |
[7, 10, 4] |
αὐτὴν
ποιήσεσθαι
τῆς
νίκης
ἡσυχάσειν
|
δὲ |
περὶ
τῆς
Ἀψαλώμου
τελευτῆς,
ἐπέτρεψεν |
[7, 8, 1] |
αὐτὴν
ἐκβαλεῖν
τῷ
οἰκέτῃ.
ἡ
|
δὲ |
περιαλγὴς
ἐπὶ
τῇ
ὕβρει
καὶ |
[7, 7, 4] |
τῶν
οἰκείων
οὐ
προσηνέγκατο,
μέλαιναν
|
δὲ |
περιθέμενος
ἐσθῆτα
πεσὼν
ἐπὶ
σάκκου |
[7, 11, 4] |
ἐπιμεληθήσεσθαι
καὶ
προνοήσειν
ἐπηγγέλλετο.
ὁ
|
δὲ |
πόθῳ
τῶν
οἴκοι
παρῃτεῖτο
τὴν |
[7, 1, 6] |
ἐσθῆτας
ἐνδύντι
δὲ
σάκκους,
ταῦτα
|
δὲ |
ποιεῖν
προάγοντας
τὴν
κλίνην.
αὐτὸς |
[7, 14, 5] |
ἅγιον
ἔλαιον
ἀποδεῖξαι
βασιλέα:
τοῦτο
|
δὲ |
ποιῆσαι
προσέταξε
Σάδωκον
τὸν
ἀρχιερέα |
[7, 5, 4] |
καὶ
ἀργύρεα
καὶ
χάλκεα.
Δαυίδης
|
δὲ |
ποιησάμενος
τὴν
συμμαχίαν
πρὸς
τὸν |
[7, 13, 3] |
κολασθῆναι
δίκαιος
ὁ
ποιμήν,
τὰ
|
δὲ |
ποίμνια
σώζεσθαι
μηδὲν
ἁμαρτόντα,
καὶ |
[7, 6, 2] |
τῶν
Ἀμμανιτῶν
Ἀραβαθᾶ
κατεστρατοπεδεύσατο.
τῶν
|
δὲ |
πολεμίων
ἐξελθόντων
καὶ
παραταξαμένων
οὐχ |
[7, 5, 4] |
ἀνατίθησι
τῷ
θεῷ.
οὐκ
αὐτῷ
|
δὲ |
πολεμοῦντι
μόνον
καὶ
τῆς
στρατιᾶς |
[7, 4, 4] |
τὴν
διάνοιαν
λαβόντος:
οὐκ
ἐπιτρέπειν
|
δὲ |
πολλοὺς
πολέμους
ἠγωνισμένῳ
καὶ
φόνῳ |
[7, 9, 3] |
οἱ
σὺν
αὐτῷ
δέοιντο.
πυνθανομένου
|
δέ, |
ποῦ
καταλέλοιπε
τὸν
Μεμφίβοσθον,
ἐν |
[7, 11, 1] |
δὲ
πρὸς
αὐτοὺς
ἔχειν,
τῶν
|
δὲ |
πραγμάτων
καθὼς
ἤδη
καὶ
πρότερον |
[7, 11, 2] |
Ἰσραηλῖται
προτρεψαμένου
τοῦ
Ἀμασᾶ.
~(Τῶν
|
δὲ |
πρέσβεων
ἀφικομένων
πρὸς
αὐτὸν
εἰς |
[7, 5, 4] |
τῶν
σωματοφυλάκων
ἀρχὴν
παραδίδωσιν:
οἱ
|
δὲ |
πρεσβύτεροι
παῖδες
αὐτοῦ
περὶ
τὸ |
[7, 3, 2] |
αὐτὰ
καὶ
λαμβάνειν
ἐπίδοσιν.
πέμψας
|
δὲ |
πρὸς
αὐτὸν
καὶ
Ἱέρωμος
ὁ |
[7, 1, 2] |
ὁπλίτας
τοὺς
σὺν
αὐτῷ.
συνελθὼν
|
δὲ |
πρὸς
αὐτὸν
πᾶς
ὁ
τῆς |
[7, 8, 1] |
νόσον
γὰρ
ὑποκρίνασθαι
παρῄνεσεν,
ἐλθόντα
|
δὲ |
πρὸς
αὐτὸν
τὸν
πατέρα
πέμψαι |
[7, 11, 1] |
παύσασθαι
μὲν
τῆς
ὀργῆς,
εὐνοικῶς
|
δὲ |
πρὸς
αὐτοὺς
ἔχειν,
τῶν
δὲ |
[7, 6, 2] |
αὐτῆς
ἔπεμψεν
ἐπ'
αὐτούς.
ὁ
|
δὲ |
πρὸς
τῇ
μητροπόλει
τῶν
Ἀμμανιτῶν |
[7, 15, 1] |
εἶναι
πρὸς
τοὺς
ἀρχομένους,
εὐσεβεῖ
|
δὲ |
πρὸς
τὸν
τὴν
βασιλείαν
δεδωκότα |
[7, 9, 7] |
συστήσας
ἀμείνω
εἶναι
δοκεῖν.
~(Σπεύσας
|
δὲ |
πρὸς
τοὺς
ἀρχιερέας
Σάδωκον
καὶ |
[7, 14, 4] |
γυναικὸς
αὐτῷ
Αἰγίσθης
γεγονὼς
Ἀδωνίας
|
δὲ |
προσαγορευόμενος,
ἐμφερὴς
ὢν
Ἀψαλώμῳ
τήν |
[7, 8, 1] |
δ'
εὐθὺς
ἐκέλευσεν
ἀχθῆναι.
ἡκούσῃ
|
δὲ |
προσέταξεν
ἄρτους
αὐτῷ
ποιῆσαι
τηγανιστοὺς |
[7, 1, 4] |
ἑτοίμως
ἀποστῆναι
μὲν
Ἰεβώσθου
Δαυίδῃ
|
δὲ |
προσθέσθαι
ταύτης
ἀποστρέψειε
τῆς
ὁρμῆς, |
[7, 11, 2] |
δείσῃς
μηδὲν
ὡς
τεθνηξόμενος.
ὁ
|
δὲ |
προσκυνήσας
αὐτὸν
προῆγεν.
~(Ἀπήντησε
δ' |
[7, 8, 4] |
καὶ
τὸν
θυμὸν
ἀφεικέναι.
ὁ
|
δὲ |
προσκυνήσας
τὸν
βασιλέα
καὶ
τοὺς |
[7, 13, 2] |
καὶ
σφόδρ'
ἦν
συγκεχυμένος.
τοῦ
|
δὲ |
προφήτου
τοῦτο
δεῖν
ἐξ
ἀνάγκης |
[7, 13, 2] |
ἑαυτὴν
τεσσαράκοντα
μυριάδες
ἦσαν.
~(Τῶν
|
δὲ |
προφητῶν
δηλωσάντων
τῷ
Δαυίδῃ,
ὅτι |
[7, 12, 1] |
φανερὰν
ποιῆσαι
τῆς
νόσου.
τῶν
|
δὲ |
προφητῶν
εἰπόντων
βούλεσθαι
τὸν
θεὸν |
[7, 2, 1] |
τὸ
μὲν
γένος
Βενιαμῖται
τοῦ
|
δὲ |
πρώτου
τάγματος,
λογισάμενοι
δ'
ὡς |
[7, 8, 5] |
εὐθέως
καλέσαι
πρὸς
αὑτόν.
τοῦ
|
δὲ |
ῥίψαντος
αὑτὸν
ἐπὶ
τοὔδαφος
καὶ |
[7, 14, 4] |
ἄρχοντας
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς,
οὔτε
|
δὲ |
Σάδωκον
τὸν
ἀρχιερέα
καὶ
Νάθαν |
[7, 1, 6] |
περιρρηξαμένῳ
μὲν
τὰς
ἐσθῆτας
ἐνδύντι
|
δὲ |
σάκκους,
ταῦτα
δὲ
ποιεῖν
προάγοντας |
[7, 4, 2] |
καὶ
ὀρχήσεων
καὶ
ψαλμῶν
ἔτι
|
δὲ |
σάλπιγγος
καὶ
κυμβάλων
κατάγοντες
τὴν |
[7, 8, 3] |
δεδηλωμένους
καὶ
τὸν
ἀνῃρηκότα.
ὁ
|
δὲ |
Σαμᾶ
τοῦ
ἀδελφοῦ
αὐτοῦ
παῖς |
[7, 1, 3] |
ἐν
τοῖς
κινδύνοις
φερομένων,
τοῦ
|
δὲ |
Σαούλου
παιδὸς
καὶ
τῶν
ὑπηκόων |
[7, 1, 4] |
γυναικὸς
Ἀήθης
προσηγόρευσε,
τὸν
πέμπτον
|
δὲ |
Σαφατίαν
τῆς
Ἀβιτάλης
καὶ
τὸν |
[7, 15, 1] |
τὴν
ἀγαθὴν
ἀποστρέψεις
πρόνοιαν:
τοιοῦτον
|
δὲ |
σεαυτὸν
παρέχων,
ὁποῖον
εἶναί
τε |
[7, 1, 1] |
Σαούλου
μετὰ
τῶν
τέκνων:
ταῦτα
|
δὲ |
σημαίνειν
ἔφασκεν
αὐτὸς
παρατυχὼν
τῇ |
[7, 5, 4] |
φίλος
γὰρ
ἦν
αὐτῷ:
γραμματέα
|
δὲ |
Σισὰν
ἐποίησε:
Βαναίᾳ
δὲ
τῷ |
[7, 15, 1] |
νῦν
τὴν
δίκην
διέφυγε.
παρατίθεμαι
|
δέ |
σοι
καὶ
τοὺς
Βερζέλου
τοῦ |
[7, 4, 4] |
αὐτὸν
τὴν
βασιλείαν
παραληψομένου
κληθησομένου
|
δὲ |
Σολομῶνος,
οὗ
προστήσεσθαι
καὶ
προνοήσειν |
[7, 11, 3] |
τιμωρίας
εἶχεν
ἡ
μνήμη.
φίλον
|
δὲ |
σὸν
ἔκρινας
ἐμὲ
καὶ
ἐπὶ |
[7, 1, 3] |
Δαυίδου
Σαρουίας
μὲν
παῖς,
πατρὸς
|
δὲ |
Σουρί,
ἐκ
δὲ
τῆς
ἀδελφῆς |
[7, 9, 6] |
πρὸς
τοὺς
κινδύνους
παρασκευάσει
τοὺς
|
δὲ |
σοὺς
καταπλήξεται.
παράθου
δὴ
τοίνυν |
[7, 11, 8] |
αὐτοῖς
εἰρήνην
ἀπ'
αὐτῶν:
σὺ
|
δὲ |
σπουδάζεις
μητρόπολιν
Ἰσραηλιτῶν
καταβαλεῖν
καὶ |
[7, 5, 3] |
οὗ
κατὰ
χώραν
ἐροῦμεν.
~(Δαυίδης
|
δὲ |
στρατευσάμενος
ἐπὶ
Δαμασκὸν
καὶ
τὴν |
[7, 8, 5] |
καὶ
τὴν
αἰτίαν
πυνθανόμενος.
ὁ
|
δέ |
στρατήγημα
τοῦτ'
εἶπεν,
εὗρον
ἀγαγεῖν |
[7, 8, 4] |
τῷ
παρ'
αὐτοῦ
φόβῳ.
τοῦ
|
δὲ |
συγκαταινέσαντος
οἷς
τὸ
γύναιον
ἱκέτευσεν, |
[7, 10, 1] |
τῆς
Γιττῶν
πόλεως
ὑπάρχοντι.
βουλόμενον
|
δὲ |
συνεκστρατεύειν
αὐτὸν
οὐκ
εἴασαν
οἱ |
[7, 10, 2] |
κατὰ
τῆς
καρδίας
ἀπέκτεινεν:
οἱ
|
δὲ |
τὰ
τοῦ
Ἰωάβου
κομίζοντες
ὅπλα |
[7, 1, 5] |
τῇ
πρὸς
Γιβρῶνι
μάχῃ,
ὡς
|
δὲ |
τἀληθὲς
εἶχε
δείσαντος
περὶ
τῆς |
[7, 9, 7] |
ἀναβολὰς
καὶ
μέλλησιν
ὑπερέθεντο,
λαβόντες
|
δὲ |
τὰς
τῶν
πατέρων
ἐντολὰς
εὐσεβεῖς |
[7, 6, 1] |
οὐ
λόγοις
τὰς
ἀποκρίσεις.
ἰδὼν
|
δὲ |
ταῦθ'
ὁ
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
βασιλεὺς |
[7, 14, 9] |
παρέξειν
ἐπὶ
Σολόμωνος
βασιλέως.
ἔσται
|
δὲ |
ταῦτα
βέβαια
καὶ
καλὸν
ἕξει |
[7, 5, 2] |
ἱστοριῶν
αὐτοῦ
λέγων
οὕτως:
μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
πολλῷ
χρόνῳ
ὕστερον
τῶν |
[7, 12, 1] |
καὶ
Ἀβιάθαρον
ἀπέφηνεν
ἱερεῖς.
~(Μετὰ
|
δὲ |
ταῦτα
τῆς
χώρας
λιμῷ
φθειρομένης |
[7, 1, 1] |
ἱστοριῶν
τῆς
Ἰουδαικῆς
ἀρχαιολογίας
~(Συνέβη
|
δὲ |
ταύτην
γενέσθαι
τὴν
μάχην
καθ' |
[7, 4, 4] |
βαλομένου
ναὸν
αὐτῷ
κατασκευάσαι.
τούτου
|
δὲ |
ταύτην
τὴν
διάνοιαν
λαβόντος:
οὐκ |
[7, 12, 2] |
τῶν
Γιγάντων
ἀπόγονος
εἶναι.
μετὰ
|
δὲ |
ταύτην
τὴν
μάχην
οὐκέτι
τοῖς |
[7, 2, 2] |
δέδωκεν
ὁ
θεὸς
ἐμφανίζοντες.
ὁ
|
δὲ |
ταύτης
τε
ἀποδέχεται
τῆς
προθυμίας |
[7, 3, 3] |
ἐξ
εὐγενίδων
ἦσαν
γεγονότες,
οὓς
|
δὲ |
τελευταίους
εἰρήκαμεν
δύο
ἐκ
τῶν |
[7, 1, 4] |
Γεσσιρῶν
βασιλέως
Ἀψάλωμος
ὄνομα,
τὸν
|
δὲ |
τέταρτον
Ἀδωνίαν
ἐκ
γυναικὸς
Ἀήθης |
[7, 14, 4] |
παρθένου
μετ'
ὀλίγον
δηλώσομεν.
~(Ὁ
|
δὲ |
τέταρτος
υἱὸς
Δαυίδου
νεανίας
εὐειδὴς |
[7, 14, 7] |
καὶ
γραμματεῖς
τούτων
ἑξακισχιλίους,
πυλωροὺς
|
δὲ |
τετρακισχιλίους
καὶ
τοσούτους
ὑμνῳδοὺς
τοῦ |
[7, 7, 4] |
τὴν
διάνοιαν
τοῦ
βασιλέως.
συνελθὼν
|
δὲ |
τῇ
γυναικὶ
Βεεθσαβῇ
ἔγκυον
αὐτὴν |
[7, 5, 2] |
πρὸς
τῷ
Εὐφράτῃ
ποταμῷ,
πταίσας
|
δὲ |
τῇ
μάχῃ
πολλοὺς
ἀπέβαλε
τῶν |
[7, 7, 5] |
Νάθα
τοῦ
προφήτου
κελεύσαντος.
~(Ἰώαβος
|
δὲ |
τῇ
πολιορκίᾳ
τοὺς
Ἀμμανίτας
ἰσχυρῶς |
[7, 9, 5] |
δεδιέναι
προσδοκῶντας
ὑμᾶς
ὁμονοήσειν.
πεισθεὶς
|
δὲ |
τῇ
συμβουλίᾳ
κελεύει
σκηνὴν
αὑτῷ |
[7, 10, 1] |
μετ'
αὐτοῦ
στράτευμα
εἶναι.
πεισθεὶς
|
δὲ |
τῇ
συμβουλίᾳ
ταύτῃ
μένειν
μὲν |
[7, 7, 3] |
καταθύσας
εὐωχῆσαι
τὸν
φίλον,
πέμψας
|
δὲ |
τὴν
ἀμνάδα
τοῦ
πένητος
ἀπέσπασε, |
[7, 1, 4] |
ἄρχοι
τῶν
πέραν
Ἰορδάνου,
διὰ
|
δὲ |
τὴν
αὐτοῦ
στρατηγίαν
τε
καὶ |
[7, 10, 3] |
οἰκειότερον
τῇ
ἱστορίᾳ
δηλώσομεν.
μετὰ
|
δὲ |
τὴν
Ἀψαλώμου
τελευτὴν
ὁ
μὲν |
[7, 1, 3] |
τὴν
ἐπιχώριον
γλῶτταν
Μάναλιν,
κατὰ
|
δὲ |
τὴν
Ἑλλήνων
Παρεμβολὰς
λεγομένην:
ὥρμησε |
[7, 4, 2] |
αὐτὸν
τοῦτο
ποιοῦντα
χλευάσαι.
εἰσκομίσαντες
|
δὲ |
τὴν
κιβωτὸν
τιθέασιν
ὑπὸ
τὴν |
[7, 6, 2] |
καὶ
δισχιλίους
ὁπλίτας.
~(Οὐ
κατεπλάγη
|
δὲ |
τὴν
συμμαχίαν
καὶ
τὴν
τῶν |
[7, 3, 2] |
κατεσκεύασαν
βασίλειον
ἐν
Ἱεροσολύμοις.
Δαυίδης
|
δὲ |
τήν
τε
ἄνω
πόλιν
παραλαβὼν |
[7, 6, 3] |
Ἰώαβον
πολεμήσοντα
τοῖς
Ἀμμανίταις.
ὁ
|
δὲ |
τήν
τε
γῆν
αὐτῶν
ἅπασαν |
[7, 2, 1] |
κατέστρεψε
τέλος
τὸν
βίον.
~(Ἀκούσας
|
δὲ |
τὴν
τελευτὴν
αὐτοῦ
ὁ
Σαούλου |
[7, 9, 1] |
τῶν
ὄχλων
εὔνοιαν
ἐνόμιζε,
μετὰ
|
δὲ |
τὴν
τοῦ
πατρὸς
αὐτοῦ
καταλλαγὴν |
[7, 1, 3] |
παῖς,
πατρὸς
δὲ
Σουρί,
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
ἀδελφῆς
τῆς
ἐκείνου
γεγονὼς |
[7, 3, 1] |
κράτος
τὴν
κάτω
πόλιν.
ἔτι
|
δὲ |
τῆς
ἄκρας
λειπομένης
ἔγνω
τιμῆς |
[7, 5, 2] |
Σαμαρεῖτιν
καλουμένην
γῆν.
οὐ
διήμαρτε
|
δὲ |
τῆς
ἀληθείας:
οὗτος
γάρ
ἐστιν |
[7, 2, 2] |
ἐκλεκτοὶ
δισμύριοι
ἑπτακισχίλιοι
ἑξακόσιοι.
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Ἀσήρου
φυλῆς
μυριάδες
τέσσαρες. |
[7, 2, 2] |
εἴκοσι
δύο
συγγενέσιν
ἡγεμόσιν.
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Βενιαμίτιδος
φυλῆς
ὁπλῖται
τετρακισχίλιοι: |
[7, 10, 1] |
μὲν
ὄντι
καὶ
φίλῳ
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Γιττῶν
πόλεως
ὑπάρχοντι.
βουλόμενον |
[7, 9, 8] |
μηδὲν
ὀκνεῖν
δι'
αὐτήν.
~(Ἀχιτόφελος
|
δὲ |
τῆς
γνώμης
αὐτοῦ
παρευδοκιμηθείσης
ἐπιβὰς |
[7, 7, 1] |
ὁπλοφόρον
ἐκ
τῆς
πολιορκίας
ἄνδρα
|
δὲ |
τῆς
γυναικὸς
Οὐρίαν
ὄνομα,
καὶ |
[7, 2, 2] |
δὲ
φυλὴ
ἀναρίθμητος
οὖσα.
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Δανίτιδος
φυλῆς
ἐκλεκτοὶ
δισμύριοι |
[7, 2, 2] |
Σαούλου
τινὰ
βασιλεύσειν
προσδοκῶσα.
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Ἐφραίμου
φυλῆς
δισμύριοι
καὶ |
[7, 2, 2] |
μέλλοντα,
ὁπλῖται
δὲ
δισμύριοι.
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Ζαβουλωνίτιδος
φυλῆς
ὁπλιτῶν
ἐπιλέκτων |
[7, 14, 7] |
τῆς
Ἐλεαζάρου
οἰκίας
ἑκκαίδεκα,
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Ἰθαμάρου
ὀκτώ,
διέταξέ
τε |
[7, 2, 2] |
μύριοι
ὀκτακισχίλιοι
τῶν
δυνατωτάτων>
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Ἰσαχάρου
φυλῆς
διακόσιοι
μὲν |
[7, 2, 2] |
φυλῆς
ἑπτακισχίλιοι
καὶ
ἑκατόν.
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Ληουίτιδος
τετρακισχίλιοι
καὶ
ἑπτακόσιοι |
[7, 7, 2] |
συχνὰς
αὐτὸν
ἡμέρας
ἐπένθησεν,
παυσαμένην
|
δὲ |
τῆς
λύπης
καὶ
τῶν
ἐπ' |
[7, 2, 2] |
καὶ
κατ'
ἰσχὺν
διαφερόντων.
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Μανασσήτιδος
φυλῆς
τοῦ
ἡμίσους |
[7, 2, 2] |
τοῖς
τῆς
Γάδου
φυλῆς.
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Νεφθαλίδος
φυλῆς
ἐπίσημοι
καὶ |
[7, 2, 2] |
τὸν
Δαυίδην
ἀπέδειξε
βασιλέα.
ἐκ
|
δὲ |
τῆς
Συμεωνίδος
φυλῆς
ἑπτακισχίλιοι
καὶ |
[7, 5, 1] |
τὸν
Ἀραοῦ
μὲν
υἱὸν
βασιλέα
|
δὲ |
τῆς
Σωφηνῆς
ἐστράτευσε,
καὶ
συμβαλὼν |
[7, 11, 8] |
χαλεπῶς
πρὸς
αὐτοὺς
διετέθη.
~(Γύναιον
|
δέ |
τι
σῶφρον
καὶ
συνετὸν
ἐν |
[7, 14, 2] |
πολλὰς
μυριάδας
καὶ
τεκτόνων:
ἂν
|
δέ |
τι
τούτοις
προσδέῃ,
σὺ
προσθήσεις. |
[7, 4, 4] |
ἐγγόνοις
φυλάξων
καὶ
παραδώσων,
αὐτὸν
|
δὲ |
τιμωρήσων,
ἂν
ἁμαρτὼν
τύχῃ,
νόσῳ |
[7, 8, 3] |
ἐφέροντο
πρὸς
τὸν
πατέρα.
φθάσας
|
δέ |
τις
αὐτοὺς
ἅπαντας
ὑπὸ
Ἀψαλώμου |
[7, 8, 1] |
θορύβου
καὶ
ταραχῆς
ἀπηλλαγμένος.
ὡς
|
δὲ |
τὸ
κελευσθὲν
ἐγένετο,
τὴν
ἀδελφὴν |
[7, 6, 2] |
καὶ
παραταξαμένων
οὐχ
ὁμοῦ
διχῇ
|
δέ, |
τὸ
μὲν
γὰρ
ἐπικουρικὸν
ἐν |
[7, 13, 4] |
προσέδραμεν
αὐτῷ
καὶ
προσεκύνησεν.
ἦν
|
δὲ |
τὸ
μὲν
γένος
Ἰεβουσαῖος,
φίλος |
[7, 8, 5] |
ὁμοροῦσαν
αὐτῷ
χώραν
ἐπυρπόλησεν.
ὁ
|
δὲ |
τὸ
πραχθὲν
μαθὼν
ἧκε
πρὸς |
[7, 12, 4] |
παραχρῆμα
ἀπέκτεινε.
καὶ
οἱ
λοιποὶ
|
δὲ |
τοιοῦτοι
τὰς
ἀρετὰς
ὑπῆρχον.
~(Ὁ |
[7, 2, 2] |
τάφῳ
πάντων
ἀξιώσας
ἐκήδευσε.
~(Τούτων
|
δὲ |
τοιοῦτον
λαβόντων
τέλος
ἧκον
ἅπαντες |
[7, 6, 1] |
μισθῷ
παρεκάλεσαν
καὶ
Σουβάν:
ἦσαν
|
δὲ |
τοῖς
βασιλεῦσι
τούτοις
πεζοῦ
δύο |
[7, 1, 6] |
ἀνδρὸς
ἀγαθοῦ
τετελευτηκότος,
οὐ
μικρὰ
|
δὲ |
τοῖς
Ἑβραίων
πράγμασι
βλάβη
στερηθέντων |
[7, 7, 2] |
πράττειν
συμβαίνειν
κατ'
αὐτόν,
ποτὲ
|
δὲ |
τοῖς
ἑτέροις:
τοῦ
λοιποῦ
μέντοι |
[7, 8, 2] |
τοὺς
ἀδελφοὺς
ἀποστεῖλαι
παρεκάλεσε.
πέμψαντος
|
δὲ |
τοῖς
ἰδίοις
ἐκέλευσεν
ὁπηνίκ'
ἂν |
[7, 8, 1] |
τότε
μὲν
οὐκ
ἐγεύσατο,
προσέταξε
|
δὲ |
τοῖς
οἰκέταις
παραιτήσασθαι
πάντας
πρὸ |
[7, 10, 1] |
ἐπ'
αὐτὸν
Ἀψάλωμος
ἔλθῃ,
προσθεὶς
|
δὲ |
τοῖς
οὖσι
χιλιάρχους
καὶ
ἑκατοντάρχους |
[7, 6, 2] |
ἀπέλυσε
τοῖς
Ἀμμανίταις
μαχησόμενον,
αὐτὸς
|
δὲ |
τοῖς
Σύροις
συνέβαλε.
καὶ
πρὸς |
[7, 15, 2] |
ὡς
οὐκ
ἄλλος
τις,
ἐν
|
δὲ |
τοῖς
ὑπὲρ
τῶν
ὑπηκόων
ἀγῶσι |
[7, 11, 1] |
τῆς
φυλῆς
ἄρχουσι
διειλέχθησαν
ἃ
|
δὲ |
τὸν
Ἀμασὰν
ἔπεισαν
τὰ
παρὰ |
[7, 8, 2] |
τοῖς
μὲν
πεπραγμένοις
ἤχθετο,
φιλῶν
|
δὲ |
τὸν
Ἀμνῶνα
σφόδρα,
πρεσβύτατος
γὰρ |
[7, 11, 4] |
σὲ
τὴν
βασιλείαν
ἀπολαβεῖν.
~(Βεέρζελον
|
δὲ |
τὸν
Γαλαδίτην
ἄνδρα
μέγαν
καὶ |
[7, 13, 3] |
προφήτης
ἀπήγγειλε
τῷ
θεῷ:
ὁ
|
δὲ |
τὸν
λοιμὸν
καὶ
τὴν
φθορὰν |
[7, 14, 2] |
παρακειμένην
ἐπιτελῇ
τὸ
ἔργον.
~(Καλέσας
|
δὲ |
τὸν
παῖδα
Σολόμωνα
κατασκευάσαι
τῷ |
[7, 12, 1] |
μὲν
ὑπερήσπισε
περιβὰς
κείμενον,
ἀπέκτεινε
|
δὲ |
τὸν
πολέμιον.
ἤνεγκε
δ'
ἐπὶ |
[7, 13, 2] |
γενέσθαι
καὶ
συγγινώσκειν
ἡμαρτηκότι.
Γάδον
|
δὲ |
τὸν
προφήτην
ἔπεμψεν
ὁ
θεὸς |
[7, 13, 4] |
τὸν
παρηγγελμένον
αὐτῷ
τόπον.
Ὀροννᾶς
|
δὲ |
τὸν
σῖτον
ἀλοῶν
ἐπεὶ
τὸν |
[7, 11, 7] |
οὐδὲν
τοιοῦτον
ἔσχε
παρακάλυμμα.
ἀποκτείνας
|
δὲ |
τὸν
συστράτηγον
ἐδίωκε
τὸν
Σαβαῖον |
[7, 7, 5] |
διαρπάσαι
τοῖς
στρατιώταις
ἐφῆκεν.
αὐτὸς
|
δὲ |
τὸν
τοῦ
βασιλέως
τῶν
Ἀμμανιτῶν |
[7, 10, 4] |
παιδὸς
αὐτοῦ,
μένειν
ἠξίου,
καλέσας
|
δὲ |
τὸν
Χουσὶν
ἐκείνῳ
προσέταξε
τὸ |
[7, 4, 2] |
τῷ
θανάτῳ
τοῦ
Ὀζᾶ,
ὁ
|
δὲ |
τόπος
ἐν
ᾧ
ἐτελεύτησεν
Ὀζᾶ |
[7, 12, 2] |
ἔπεμψεν
ἐπ'
αὐτοὺς
στρατιάν.
ἠρίστευσε
|
δὲ |
τότε
καὶ
σφόδρ'
ηὐδοκίμησε
Σαβρήχης |
[7, 8, 1] |
καὶ
τηγανίσασα
προσήνεγκεν
αὐτῷ:
ὁ
|
δὲ |
τότε
μὲν
οὐκ
ἐγεύσατο,
προσέταξε |
[7, 1, 3] |
οὐδέτερον
ἐγκλιθεὶς
τῶν
μερῶν.
ἐπιστραφέντος
|
δὲ |
τοῦ
Ἀβεννήρου
καὶ
κατασοφίζεσθαι
τὴν |
[7, 11, 6] |
τὸν
υἱὸν
τοῦ
Βοχορίου.
ἐξελθόντος
|
δὲ |
τοῦ
Ἀμασᾶ
καὶ
περὶ
τὴν |
[7, 10, 5] |
ὡς
ἀφ'
ἥττης
παρῆλθον.
κατακαλυψαμένου
|
δὲ |
τοῦ
βασιλέως
καὶ
στένοντος
τὸν |
[7, 4, 1] |
εἰς
ταὐτὸ
χωρίον
ἐστρατοπεδεύσατο.
πάλιν
|
δὲ |
τοῦ
βασιλέως
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
ἐρομένου |
[7, 10, 2] |
ἐπ'
ἐκείνης
τῆς
ἡμέρας.
οἱ
|
δὲ |
τοῦ
Δαυίδου
πάντες
ὥρμησαν
ἐπὶ |
[7, 14, 10] |
δεήσει
τὴν
κιβωτὸν
καλύπτοντας.
σιωπήσαντος
|
δὲ |
τοῦ
Δαυίδου
πολλὴ
καὶ
τῶν |
[7, 1, 5] |
βλεπομένῳ
παραδῶσι
τὴν
ἀρχήν.
~(Ἐκπέμψαντος
|
δὲ |
τοῦ
Δαυίδου
τὸν
Ἀβεννῆρον
οὐδὲ |
[7, 14, 6] |
ἤχοις
οὐδὲ
τῇ
σάλπιγγι.
παρακειμένου
|
δὲ |
τοῦ
δείπνου
καὶ
μηδενὸς
γευομένου |
[7, 6, 3] |
χειμῶνος
ἀνέστρεψεν
εἰς
Ἱεροσόλυμα,
ἀρχομένου
|
δὲ |
τοῦ
ἔαρος
ἔπεμψε
τὸν
ἀρχιστράτηγον |
[7, 14, 7] |
τοῦ
ναοῦ
δισμυρίους
τετρακισχιλίους,
κριτὰς
|
δὲ |
τοῦ
λαοῦ
καὶ
γραμματεῖς
τούτων |
[7, 13, 3] |
γενεὰν
αὐτοῦ
πᾶσαν
ἀποσκήπτειν,
φείδεσθαι
|
δὲ |
τοῦ
λαοῦ.
~(Κατακούσας
δὲ
ὁ |
[7, 14, 2] |
δικαίους
ὁ
θεὸς
ἀνθρώπους.
οἰκοδομηθέντος
|
δὲ |
τοῦ
ναοῦ
τὴν
κιβωτὸν
αὐτὸν |
[7, 7, 2] |
κομίζων
πρὸς
Ἰώαβον
ἠπείγετο.
ἡ
|
δὲ |
τοῦ
Οὐρία
γυνὴ
Βεεθσαβὴ
τὸν |
[7, 8, 1] |
κατὰ
τὰς
Ἰωνάθου
ὑποθήκας.
παραγενομένου
|
δὲ |
τοῦ
πατρὸς
καὶ
σκεπτομένου
πῶς |
[7, 12, 4] |
τοῦ
μὲν
Ἐλεαζάρου
κτείνοντος
ἑπομένου
|
δὲ |
τοῦ
πλήθους
καὶ
σκυλεύοντος
τοὺς |
[7, 1, 3] |
φυλὴ
κεχειροτόνηκεν
αὐτὸν
βασιλέα.
~(Ὁ
|
δὲ |
τοῦ
Σαούλου
μὲν
ἀρχιστράτηγος
Ἀβεννῆρος |
[7, 11, 7] |
Ἀβεσσαίῳ
τῷ
τούτου
ἀδελφῷ.
κειμένου
|
δὲ |
τοῦ
σώματος
ἐπὶ
τῆς
ὁδοῦ |
[7, 12, 4] |
τολμῆσαι>
καταφρονήσαντας
τῆς
ὀλιγότητος.
κομισθέντος
|
δὲ |
τοῦ
ὕδατος
οὐκ
ἔπιεν
ὁ |
[7, 10, 5] |
δηλῶσαι
τὴν
νίκην
ἐπείγεσθαι.
παραγενομένου
|
δὲ |
τοῦ
Χουσὶ
καὶ
προσκυνήσαντος
καὶ |
[7, 8, 2] |
Ἀψαλώμῳ
τῷ
ἀδελφῷ
διεκαρτέρησε.
~(Γνοὺς
|
δὲ |
τοῦθ'
ὁ
πατὴρ
Δαυίδης
τοῖς |
[7, 11, 2] |
αὐτὸν
εἰς
Ἱεροσόλυμα
παρεγένετο.
πάντας
|
δὲ |
τοὺς
ἄλλους
ἔφθασεν
ἡ
Ἰούδα |
[7, 13, 1] |
τὴν
ἐξαρίθμησιν
τῶν
Ἑβραίων.
Ἰώαβος
|
δὲ |
τοὺς
ἄρχοντας
τῶν
φυλῶν
παραλαβὼν |
[7, 1, 4] |
τὴν
γυναῖκα
δικαίως
ἀπολαβεῖν:
συγκαλέσας
|
δὲ |
τοὺς
γεγηρακότας
τοῦ
πλήθους
καὶ |
[7, 10, 5] |
σὴν
γενεὰν
δοκεῖς
μισεῖν,
στέργειν
|
δὲ |
τοὺς
ἐχθροτάτους
καὶ
ποθεῖν
οὐκέτ' |
[7, 3, 2] |
βασιλέα
τὴν
στρατηγίαν
ἀπαιτῶν.
~(Ἐκβαλὼν
|
δὲ |
τοὺς
Ἰεβουσαίους
ἐκ
τῆς
ἄκρας |
[7, 1, 3] |
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
παρρησίαν,
οὐ
προσιέμενον
|
δὲ> |
τοὺς
λόγους,
ἀλλ'
ἐπιμείναντα
τὴν |
[7, 10, 1] |
ἐν
ταῖς
Παρεμβολαῖς
ἔκρινεν,
ἐκπέμπων
|
δὲ |
τοὺς
φίλους
καὶ
τοὺς
στρατηγοὺς |
[7, 15, 3] |
καὶ
ἐν
ἄλλοις
δεδηλώκαμεν.
μετὰ
|
δὲ |
τοῦτο
ἐτῶν
πολλῶν
διαγενομένων
πάλιν |
[7, 9, 7] |
εὐθὺς
ἔπεμψε
τοὺς
συλληψομένους.
νοήσαντες
|
δὲ |
τοῦτο
οἱ
τῶν
ἀρχιερέων
παῖδες |
[7, 8, 1] |
δεῖπνον
οἶκον
αὐτῷ
παρενεγκεῖν:
ποιησάσης
|
δὲ |
τοῦτο
τῆς
κόρης
λαβόμενος
αὐτῆς |
[7, 7, 2] |
πολλοὺς
ἀπολέσας
ἀναχωρῆσαι
βιασθείη:
προστιθέναι
|
δὲ |
τούτοις
ἂν
ὀργιζόμενον
ἐπ'
αὐτοῖς |
[7, 1, 2] |
καὶ
μέχρις
ἐμοῦ
διαμένουσιν.
~(Ἐπεὶ
|
δὲ |
τούτοις
ἐξετίμησε
τὸν
βασιλέα
παυσάμενος |
[7, 13, 4] |
καὶ
θυσίας
ἐπήνεγκεν
εἰρηνικάς.
καταπραύνεται
|
δὲ |
τούτοις
τὸ
θεῖον
καὶ
πάλιν |
[7, 5, 2] |
δὲ
λοιποὶ
πάντες
ἔφυγον.
μέμνηται
|
δὲ |
τούτου
τοῦ
βασιλέως
καὶ
Νικόλαος |
[7, 14, 7] |
ἱερεῖς
καὶ
τοὺς
Ληουίτας.
ἐξαριθμήσας
|
δὲ |
τούτους
πρῶτον
εὑρίσκει
τῶν
ἀπὸ |
[7, 1, 4] |
τὰ
Δαυίδου
φρονεῖν
μετεβάλοντο.
πεισθέντων
|
δὲ |
τούτων
Ἀβεννῆρος
συγκαλεῖ
τὴν
Βενιαμιτῶν |
[7, 1, 3] |
ὥσπερ
ἐκ
συνθήματος
ἀπώλοντο.
πεσόντων
|
δὲ |
τούτων
συνέρρηξε
καὶ
ἡ
λοιπὴ |
[7, 2, 2] |
βασιλεύειν
τὸν
Δαυίδην
ἐκύρωσαν.
ἐπὶ
|
δὲ |
τρεῖς
ἡμέρας
ἑορτάσαντος
τοῦ
λαοῦ |
[7, 10, 1] |
τῷ
ἀδελφῷ
αὐτοῦ
Ἀβεσσαίῳ,
τὴν
|
δὲ |
τρίτην
μοῖραν
ἐνεχείρισεν
Ἐσθαίῳ
συνήθει |
[7, 10, 1] |
τῷ
στρατηγῷ
παρέδωκεν
Ἰωάβῳ,
τὸ
|
δὲ |
τῷ
ἀδελφῷ
αὐτοῦ
Ἀβεσσαίῳ,
τὴν |
[7, 14, 4] |
τούτου
πυθέσθαι
τοῦ
βασιλέως.
ταῦτα
|
δὲ |
τῷ
βασιλεῖ
διαλεγομένης
ὁ
προφήτης |
[7, 7, 1] |
τοῦτο
μὲν
οὐκ
ἐποίησε,
παρεκοιμήθη
|
δὲ |
τῷ
βασιλεῖ
σὺν
τοῖς
ἄλλοις |
[7, 9, 3] |
οὐ
πολὺ
καὶ
Ἀψάλωμος.
~(Ὀλίγον
|
δὲ |
τῷ
Δαυίδῃ
προελθόντι
Σιβᾶς
ὁ |
[7, 4, 4] |
κιβωτὸν
ἐν
σκηνῇ
κειμένην:
ἐβούλετο
|
δὲ |
τῷ
θεῷ
κατασκευάσαι
ναόν,
ὡς |
[7, 5, 4] |
γραμματέα
δὲ
Σισὰν
ἐποίησε:
Βαναίᾳ
|
δὲ |
τῷ
Ἰωάδου
τὴν
τῶν
σωματοφυλάκων |
[7, 2, 2] |
ὅπλα
θυρεὸν
καὶ
σιρομάστην:
οὗτοι
|
δὲ |
τῷ
Σαούλου
παιδὶ
παρέμενον:
τούτων |
[7, 7, 2] |
ταχέως
ἑλεῖν
τὴν
πόλιν,
προσβαλὼν
|
δὲ |
τῷ
τείχει
καὶ
πολλοὺς
ἀπολέσας |
[7, 13, 1] |
εἰς
τὸν
θεὸν
ἥμαρτεν.
ἦν
|
δὲ |
τῶν
ἄλλων
Ἰσραηλιτῶν
ἀριθμὸς
ἐνενήκοντα |
[7, 6, 1] |
ἐκεῖνον
ἦν,
τούτῳ
προσδοκᾶν.
οἱ
|
δὲ |
τῶν
Ἀμμανιτῶν
ἄρχοντες
κακοήθως
ἀλλ' |
[7, 6, 2] |
πεδίῳ
καθ'
αὑτὸ
ἐτάχθη,
τὸ
|
δὲ |
τῶν
Ἀμμανιτῶν
στράτευμα
πρὸς
ταῖς |
[7, 2, 2] |
Ἀσήρου
φυλῆς
μυριάδες
τέσσαρες.
ἐκ
|
δὲ |
τῶν
δύο
φυλῶν
τῶν
πέραν |
[7, 5, 3] |
οἰκεῖον
αὐτῶν
τόπον
δηλώσομεν.
ὁ
|
δὲ |
τῶν
Ἑβραίων
βασιλεὺς
τοῦ
θεοῦ |
[7, 12, 4] |
θεοῦ
περὶ
τοῦ
πολέμου,
τῆς
|
δὲ |
τῶν
ἐχθρῶν
παρεμβολῆς
ἐν
τῇ |
[7, 9, 6] |
πρὸς
πέτρᾳ
τινὶ
λοχήσει:
συμβαλόντων
|
δὲ |
τῶν
ἡμετέρων
οἱ
μὲν
ἐκείνου |
[7, 14, 3] |
πολλῶν
ἱματίων
γινομένης
ἀναθερμαίνεσθαι.
συνελθόντων
|
δὲ |
τῶν
ἰατρῶν
καὶ
συμβουλευσάντων,
ὅπως |
[7, 4, 1] |
πόλεως,
ἐν
αὐτῇ
στρατοπεδεύονται.
ὁ
|
δὲ |
τῶν
Ἰουδαίων
βασιλεύς,
οὐδὲν
γὰρ |
[7, 1, 3] |
Ἰώαβος
ἐξαριθμήσας
ἅπαντας
ἐκήδευσεν.
ἔπεσον
|
δὲ |
τῶν
μὲν
Ἀβεννήρου
στρατιωτῶν
ὡς |
[7, 10, 2] |
οὔτε
ποιεῖν
οὔτε
πάσχειν,
ἔτι
|
δὲ |
τῶν
μὲν
πλειόνων
ἵνα
μὴ |
[7, 13, 3] |
ὄψεις
ὑποδραμόντος
περιπνιγεῖς
ἀπῴμωζον,
ἔνιοι
|
δὲ |
τῶν
οἰκείων
τινὰ
κηδεύοντες
ἐναπέθνησκον |
[7, 12, 3] |
κατὰ
τὰς
ἄλλας
ἑορτάς.
ἡ
|
δὲ |
τῶν
ὀργάνων
ἐστὶν
ἰδέα
τοιαύτη |
[7, 12, 2] |
μεθέξουσι
πολὺν
βιώσαντος
χρόνον.
~(Συνελθόντων
|
δὲ |
τῶν
Παλαιστίνων
εἰς
Γάζαρα
πόλιν |
[7, 5, 4] |
τῆς
στρατιᾶς
τὸν
Ἰώαβον:
ἐπὶ
|
δὲ |
τῶν
ὑπομνημάτων
Ἰωσάφατον
υἱὸν
Ἀχίλου |
[7, 9, 4] |
ἔβαλλεν
αὐτὸν
καὶ
ἐκακηγόρει.
περιστάντων
|
δὲ |
τῶν
φίλων
καὶ
σκεπόντων
ἔτι |
[7, 14, 9] |
ἐχθρῶν
μεμιάνθαι
τὴν
δεξιάν,
τὸν
|
δὲ |
υἱὸν
ἐκέλευσε
τὸν
διαδεξόμενον
τὴν |
[7, 15, 1] |
μοι
χρεολυτοῦμεν.
καὶ
τὸν
Γήρα
|
δὲ |
υἱὸν
Σουμούιν
τὸν
ἐκ
τῆς |
[7, 1, 5] |
γενόμενον
ἔπειτ'
αὐτὴν
ἀπολέσαι,
τούτου
|
δὲ |
ὑπερβολὴν
ἔχοντος
συμφορᾶς.
καὶ
διὰ |
[7, 4, 3] |
συνοικοῦσα
παῖδας
οὐκ
ἐποιήσατο,
γαμηθεῖσα
|
δὲ |
ὕστερον
ᾧ
παρέδωκεν
αὐτὴν
ὁ |
[7, 3, 1] |
τοῦ
λαοῦ
δώσειν
ἐπηγγείλατο.
πάντων
|
δὲ |
φιλοτιμουμένων
ἀναβῆναι
καὶ
μηδένα
πόνον |
[7, 11, 7] |
καὶ
μετ'
αἰτίας
κολαζούσης:
εἰ
|
δὲ |
φρονεῖτε
τὰ
τοῦ
βασιλέως,
ἕπεσθε |
[7, 7, 2] |
ὡς
τὰ
μὲν
μιμεῖσθαι
τὰ
|
δὲ |
φυλάττεσθαι.
ἐπεὶ
δὲ
οὕτως
ἔχοντι |
[7, 2, 2] |
χρώμενοι
θυρεῷ
καὶ
δόρατι,
ἠκολούθει
|
δὲ |
φυλὴ
ἀναρίθμητος
οὖσα.
ἐκ
δὲ |
[7, 8, 1] |
προσλοιδορησάμενος
ἐκέλευσεν
ἀναστᾶσαν
ἀπιέναι.
τῆς
|
δὲ |
χείρω
τὴν
ὕβριν
καὶ
διὰ |
[7, 4, 2] |
μὲν
ἱερέων
βασταζόντων
αὐτήν,
ἑπτὰ
|
δὲ |
χορῶν
οὓς
διεκόσμησεν
ὁ
βασιλεὺς |
[7, 15, 1] |
ἡμέρας
ὑπήκουον
αὐτῷ.
~(Μετ'
ὀλίγον
|
δὲ |
χρόνον
ὁ
Δαυίδης
καταπεσὼν
εἰς |
[7, 3, 2] |
ἐν
αὐτῇ
διέτριβε
βασιλεύων.
ὁ
|
δὲ |
χρόνος
ὃν
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς |
[7, 14, 3] |
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
διελέχθη.
~(Πρεσβύτερος
|
δὲ |
ὢν
ἤδη
καὶ
τοῦ
σώματος |
[7, 1, 4] |
βασιλείαν
εἰς
Δαυίδην
περιστήσειν,
ἐπιδείξειν
|
δὲ |
ὡς
οὐχὶ
διὰ
τὴν
ἰδίαν |
[7, 10, 5] |
τὴν
πόλιν,
κατηφεῖς
δὲ
καὶ
|
δεδακρυμένοι |
πάντες
ὡς
ἀφ'
ἥττης
παρῆλθον. |
[7, 15, 3] |
πολιορκίαν,
καθὼς
καὶ
ἐν
ἄλλοις
|
δεδηλώκαμεν. |
μετὰ
δὲ
τοῦτο
ἐτῶν
πολλῶν |
[7, 8, 3] |
υἱοὺς
ἅπαντας
καὶ
τοὺς
ἀποθανεῖν
|
δεδηλωμένους |
καὶ
τὸν
ἀνῃρηκότα.
ὁ
δὲ |
[7, 15, 3] |
μὲν
τούτων
ἡμῖν
τοσοῦτον
ἀπόχρη
|
δεδηλῶσθαι. |
|
[7, 1, 5] |
μὲν
τούτων
ἐν
βραχέσιν
ἀρκεῖ
|
δεδηλῶσθαι. |
~(Δαυίδης
δ'
ἀκούσας
ἀνῃρημένον
τὸν |
[7, 9, 5] |
δεῦρο
γὰρ
φανερὰν
ἔχθραν
ἀναλαμβάνειν
|
δεδιέναι |
προσδοκῶντας
ὑμᾶς
ὁμονοήσειν.
πεισθεὶς
δὲ |
[7, 9, 7] |
καὶ
τὴν
ἑαυτοῦ
καὶ
ὅτι
|
δέδοκται |
τὰ
ὑπ'
αὐτοῦ
παραινεθέντα
πράττειν, |
[7, 9, 2] |
πρῶτον
μὲν
ὑπὸ
θεοῦ
οὐ
|
δεδομένῃ, |
δεύτερον
δὲ
ἐπ'
ἀφαιρέσει
τοῦ |
[7, 10, 5] |
Ἀψάλωμον
καὶ
πλεῖον
τούτου
μηδὲν
|
δεδυνῆσθαι |
μαθεῖν
διὰ
τὸ
πεμφθέντα
ὑπὸ |
[7, 2, 2] |
χώραν
αὐτῷ
σῶσαι
καταγωνισαμένῳ
Παλαιστίνους
|
δέδωκεν |
ὁ
θεὸς
ἐμφανίζοντες.
ὁ
δὲ |
[7, 8, 4] |
πεισθείην
ἐμοί
σε
ταύτην
ἀληθῶς>
|
δεδωκέναι |
τὴν
χάριν
αὐτοῦ
σοῦ
μέχρι |
[7, 10, 2] |
καὶ
πεντήκοντα
σίκλους
ἂν
αὐτῷ
|
δεδωκέναι |
τοῦ
στρατηγοῦ
φήσαντος,
εἰ
βαλὼν |
[7, 15, 1] |
δὲ
πρὸς
τὸν
τὴν
βασιλείαν
|
δεδωκότα |
θεόν,
φυλάττειν
δ'
αὐτοῦ
τὰς |
[7, 5, 5] |
Σιβὰν
τὸν
πατρῷον
οἶκον
ἔλεγε
|
δεδωρῆσθαι |
τῷ
παιδὶ
καὶ
πᾶσαν
τὴν |
[7, 9, 3] |
προνοησόμενον
ἀπεστάλκει
τῶν
κτήσεων
ἃς
|
δεδώρητο |
τῷ
Ἰωνάθου
τοῦ
Σαούλου
παιδὸς |
[7, 11, 8] |
παρὰ
τοῦ
Ἰωάβου
μικρὸν
ἐπισχεῖν
|
δεηθεῖσα, |
τὴν
γὰρ
κεφαλὴν
εὐθέως
αὐτῷ |
[7, 7, 4] |
τετελευτηκότος
ἔπραττε.
τήν
τε
αἰτίαν,
|
δεηθέντες |
ἐπιτρέψαι
πρῶτον
αὐτοῖς
πυθέσθαι,
παρεκάλουν |
[7, 10, 4] |
βασιλεῖ.
τοῦ
δ'
Ἀχιμᾶ
πάλιν
|
δεηθέντος |
αὐτῷ
τὴν
ἀγγελίαν
ἐφεῖναι,
περὶ |
[7, 10, 2] |
ἀκουόντων
φείσασθαι
τοῦ
νεα
νίσκου
|
δεηθέντος. |
ὁ
δὲ
κελεύσας
αὐτῷ
δεῖξαι |
[7, 8, 5] |
τελέως
καταπραῦναι
τὸν
πατέρα
καὶ
|
δεηθῆναι, |
ὅπως
αὐτῷ
συγχωρήσῃ
πρὸς
αὐτὸν |
[7, 14, 10] |
θεοῦ
τοὺς
Χερουβεῖς,
οὓς
ἐφεστάναι
|
δεήσει |
τὴν
κιβωτὸν
καλύπτοντας.
σιωπήσαντος
δὲ |
[7, 15, 1] |
σεαυτὸν
παρέχων,
ὁποῖον
εἶναί
τε
|
δεῖ |
κἀγὼ
δὲ
παρακαλῶ,
καθέξεις
ἡμῶν |
[7, 14, 4] |
ἔλεγεν,
ὡς
τὴν
ἀρχὴν
αὐτὸν
|
δεῖ |
παραλαβεῖν:
κατεσκεύασε
δὲ
ἅρματα
πολλὰ |
[7, 9, 5] |
τὸν
Ἀχιτόφελον
συνεβουλεύετο
αὐτῷ
τί
|
δεῖ |
ποιεῖν:
ὁ
δὲ
παρῄνεσε
ταῖς |
[7, 7, 1] |
νόμους
ἰσχυρῶς
φυλάσσοντι:
θεασάμενος
γὰρ
|
δείλης |
ὀψίας
ἀπὸ
τοῦ
στέγους
τῶν |
[7, 1, 3] |
δὲ
ἀνακεκραγότος
καὶ
φήσαντος,
μὴ
|
δεῖν |
ἄνδρας
ὁμοφύλους
εἰς
ἔριδα
καὶ |
[7, 9, 5] |
καὶ
σωφρόνως:
εἶπε
γὰρ
ἕπεσθαι
|
δεῖν |
αὐτὸν
τῷ
θεῷ
καὶ
τῷ |
[7, 8, 3] |
περὶ
δ'
Ἀμνῶνος
ἐξετάζειν
ἔφη
|
δεῖν: |
εἰκὸς
γὰρ
διὰ
τὴν
Θημάρης |
[7, 13, 2] |
συγκεχυμένος.
τοῦ
δὲ
προφήτου
τοῦτο
|
δεῖν |
ἐξ
ἀνάγκης
γενέσθαι
φήσαντος
καὶ |
[7, 5, 1] |
~(Διαλιπὼν
δὲ
ὀλίγον
χρόνον
ἔγνω
|
δεῖν |
ἐπὶ
τοὺς
Παλαιστίνους
ἐκστρατεύειν,
καὶ |
[7, 11, 5] |
λάθρα
πρὸς
αὐτὸν
ἐλθοῦσαν,
ὡς
|
δεῖν |
ὁμοῦ
πάντας
μιᾷ
γνώμῃ
ποιεῖσθαι |
[7, 1, 6] |
δὲ
κατὰ
τοῦ
πεφονευκότος
αὐτὸν
|
δεινὰς |
ἐτίθετο
καὶ
τὸν
οἶκον
ὅλον |
[7, 8, 1] |
ἀδελφέ,
τοὺς
νόμους
παραβὰς
καὶ
|
δεινῇ |
περιβαλὼν
σαυτὸν
αἰσχύνῃ:
παῦσαι
δ' |
[7, 14, 6] |
ὥστε
μὴ
μνησικακῆσαι
μηδ'
ἐργάσασθαι
|
δεινὸν |
αὐτὸν
μηδέν.
ὁ
δὲ
ἡμέρως |
[7, 14, 9] |
φέρειν
ἡδέως
αὐτὸν
δεσπότην.
οὐ
|
δεινὸν |
γὰρ
θεοῦ
θέλοντος
οὐδ'
ἀλλοτρίῳ |
[7, 7, 3] |
ἑαυτοῦ
κεκριμένον
τολμήσαντα
μέγα
καὶ
|
δεινὸν |
ἔργον.
ἀνεκάλυπτε
δ'
αὐτῷ
καὶ |
[7, 13, 3] |
καὶ
ἐπὶ
τὰ
Ἱεροσόλυμα
τὸ
|
δεινὸν |
κἀκεῖσε
πέμπων.
ὁ
δὲ
βασιλεὺς |
[7, 1, 5] |
τῆς
βασιλείας
ἐσόμενον
καὶ
τἆλλα
|
δεινὸν |
ὄντα
συνιδεῖν
πράγματα
καὶ
τοὺς |
[7, 7, 1] |
~(Συνέπεσε
δὲ
καὶ
Δαυίδῃ
πταῖσμα
|
δεινὸν |
ὄντι
φύσει
δικαίῳ
καὶ
θεοσεβεῖ |
[7, 13, 3] |
διεφθείρετο,
καὶ
λανθάνον
ἐπερχόμενον
τὸ
|
δεινὸν |
ὀξεῖαν
τὴν
τελευτὴν
ἐπέφερεν,
τῶν |
[7, 13, 4] |
διὰ
τοῦτ'
αὐτὸν
οὐδὲν
εἰργάσατο
|
δεινόν, |
ὅτε
τὴν
πόλιν
κατεστρέψατο,
ὡς |
[7, 4, 2] |
βασιλεύοντος
τοῦτ'
ἔπραξαν,
οὐκ
ἂν
|
δεινὸν |
οὐδὲν
ἔπαθον.
συνελθόντος
οὖν
τοῦ |
[7, 8, 5] |
μοι
τὸν
γεγεννηκότα:
ὡς
ἔγωγε
|
δεινοτέραν |
τῆς
φυγῆς
κρίνω
τὴν
κάθοδον |
[7, 8, 1] |
ἀδελφὸς
Ἀψάλωμος
ἀνέκρινε,
τίνος
αὐτῇ
|
δεινοῦ |
συμβάντος
οὕτως
ἔχει,
κατειπούσης
δ' |
[7, 1, 5] |
παραμονῆς
περιποιοῦσιν,
ὡς
οὐχ
ὁμοίου
|
δεινοῦ |
τυγχάνοντος
πορίσασθαι
τηλικοῦτον
μέγεθος
ἐξουσίας, |
[7, 12, 1] |
καὶ
προθυμίαν
παθών
τι
τῶν
|
δεινῶν |
στερήσῃ
τὸν
λαὸν
τῶν
δι' |
[7, 10, 2] |
δεηθέντος.
ὁ
δὲ
κελεύσας
αὐτῷ
|
δεῖξαι |
ποῦ
κρεμάμενον
ἴδοι
τὸν
Ἀψάλωμον |
[7, 7, 4] |
τοῦ
θεοῦ
παραγίνεται,
καὶ
κελεύσας
|
δεῖπνον |
αὑτῷ
παραθεῖναι
πολλὴν
ἐπὶ
τῷ |
[7, 14, 4] |
ἀνδρειότατοι.
τοῦ
δὲ
Ἀδωνία
παρασκευασαμένου
|
δεῖπνον |
ἔξω
τῆς
πόλεως
παρὰ
τὴν |
[7, 14, 6] |
καὶ
οἱ
παρόντες
ἐπὶ
τὸ
|
δεῖπνον |
ἐταράχθησαν,
ὅ
τε
στρατηγὸς
Ἰώαβος |
[7, 14, 5] |
ἐπυνθάνετο:
λαμπρὸν
γὰρ
αὐτὸν
ποιήσαντα
|
δεῖπνον |
κεκληκέναι
τοὺς
υἱοὺς
αὐτοῦ
πάντας |
[7, 8, 1] |
ἠξίωσεν
εἰς
τὸν
ἐνδοτέρω
τὸ
|
δεῖπνον |
οἶκον
αὐτῷ
παρενεγκεῖν:
ποιησάσης
δὲ |
[7, 14, 4] |
προφήτης
ὑπέθετο
διεξέρχεται
τό
τε
|
δεῖπνον |
τὸ
Ἀδωνία
καὶ
τοὺς
ὑπ' |
[7, 7, 1] |
τὸν
ἀρχιστράτηγον.
κληθεὶς
δ'
ἐπὶ
|
δεῖπνον |
ὑπὸ
τοῦ
βασιλέως
Οὐρίας
καὶ |
[7, 14, 6] |
τῇ
σάλπιγγι.
παρακειμένου
δὲ
τοῦ
|
δείπνου |
καὶ
μηδενὸς
γευομένου
πάντων
δ' |
[7, 7, 1] |
τὰ
πράγματα
βαστάσας
ἐκ
τοῦ
|
δείπνου |
μέρη
προσδίδωσιν
αὐτῷ,
καὶ
κελεύει |
[7, 1, 5] |
διὰ
μυρίων
κακῶν
λαμβάνουσι,
καὶ
|
δείσαντες |
ἀποβαλεῖν
πολλῷ
χείροσι
τὸ
βέβαιον |
[7, 7, 1] |
οὖν
τῇ
πόλει
τῶν
Ἑβραίων
|
δείσαντες |
οἱ
Ἀμμανῖται,
μὴ
κατ'
ἐκεῖνον |
[7, 8, 3] |
ταραχὴ
τοὺς
ἀδελφοὺς
λαμβάνει,
καὶ
|
δείσαντες |
τοῖς
αὑτῶν
ἐμπηδήσαντες
ἵπποις
ἐφέροντο |
[7, 6, 2] |
τοῦτο
ἰδόντες
οἱ
Ἀμμανῖται
καὶ
|
δείσαντες |
τὸν
Ἀβεσσαῖον
καὶ
τὴν
μετ' |
[7, 1, 5] |
μάχῃ,
ὡς
δὲ
τἀληθὲς
εἶχε
|
δείσαντος |
περὶ
τῆς
στρατηγίας
καὶ
τῆς |
[7, 9, 2] |
τὰ
παρὰ
τοῦ
παιδὸς
ἠκούσθη,
|
δείσας |
ἅμα
καὶ
τῆς
ἀσεβείας
καὶ |
[7, 4, 2] |
ᾧ
ἐτελεύτησεν
Ὀζᾶ
διακοπὴ
καλεῖται.
|
δείσας |
δ'
ὁ
Δαυίδης
καὶ
λογισάμενος, |
[7, 10, 2] |
κάλλους
καὶ
τοῦ
μεγέθους
ἐγένετο.
|
δείσας |
δέ,
μὴ
καταλάβωσιν
αὐτὸν
οἱ |
[7, 1, 5] |
συνθήκαις
καὶ
ὁμολογίαις
τῆς
ἡγεμονίας,
|
δείσας |
μὴ
τὸν
μὲν
ἐν
τιμῇ |
[7, 5, 4] |
τὴν
δύναμιν
αὐτοῦ
διεφθαρμένην
ἤκουσε,
|
δείσας |
περὶ
αὑτῷ
καὶ
τὸν
Δαυίδην |
[7, 11, 2] |
εἶπεν,
ὦ
Σαμούι,
θάρρει
καὶ
|
δείσῃς |
μηδὲν
ὡς
τεθνηξόμενος.
ὁ
δὲ |
[7, 5, 2] |
τελευτήσαντος
δὲ
ἐκείνου
ἀπόγονοι
ἐπὶ
|
δέκα |
γενεὰς
ἐβασίλευον
ἑκάστου
παρὰ
τοῦ |
[7, 14, 2] |
μὲν
ἤδη
τάλαντα
συνειλεγμένα
μύρια,
|
δέκα |
δ'
ἀργύρου
μυριάδας
ταλάντων,
χαλκόν |
[7, 14, 1] |
εὑρέθησαν
εἰς
ὀκτὼ
μυριάδας
καὶ
|
δέκα. |
ἐκ
τούτων
ἀπέδειξε
λατόμους
μὲν |
[7, 3, 2] |
αὐτοὺς
ἐξεπολιόρκησεν,
ἔτη
πεντακόσια
καὶ
|
δέκα |
καὶ
πέντε.
~(Ποιήσομαι
δὲ
καὶ |
[7, 14, 9] |
παρεσκευασάμην
καὶ
ἀργύρου
ταλάντων
μυριάδας
|
δέκα, |
ὁ
δὲ
θεὸς
ἐκώλυσέ
με |
[7, 9, 2] |
θεῷ,
καταλιπὼν
τὰ
βασίλεια
φυλάσσειν
|
δέκα |
παλλακίσιν
ἀπῆρεν
ἐκ
τῶν
Ἱεροσολύμων, |
[7, 1, 3] |
καὶ
ἑξήκοντα,
τῶν
δὲ
Δαυίδου
|
δέκα |
πρὸς
τοῖς
ἐννέα
καὶ
Ἀσάηλος, |
[7, 12, 3] |
τὸν
τρόπον:
ἡ
μὲν
κινύρα
|
δέκα |
χορδαῖς
ἐξημμένη
τύπτεται
πλήκτρῳ,
ἡ |
[7, 10, 2] |
ὅπλα
περιστάντες
ἐν
κύκλῳ
τὸ
|
δένδρον |
κατασπῶσι
τὸν
νεκρόν:
καὶ
τὸν |
[7, 10, 2] |
ἐμπλακείσης
αὐτῷ
τῆς
κόμης
τραχεῖ
|
δένδρῳ |
μεγάλοις
ἐπὶ
πολὺ
κλάδοις
ἐκτεταμένῳ |
[7, 5, 4] |
τῆς
Ἀμάθης,
καὶ
τὰ
δῶρα
|
δεξάμενος |
ἀπέλυσεν
αὐτοῦ
τὸν
υἱὸν
μετὰ |
[7, 7, 1] |
ἔδωκεν
Οὐρίᾳ
κομίσαι
πρὸς
Ἰώαβον.
|
δεξάμενος |
δὲ
Ἰώαβος
τὰ
γράμματα
καὶ |
[7, 4, 2] |
μὴ
ταὐτὸ
πάθῃ
τῷ
Ὀζᾶ
|
δεξάμενος |
τὴν
κιβωτὸν
παρ'
αὑτὸν
ἐν |
[7, 11, 7] |
τείχη
καὶ
καταβάλλειν
αὐτά:
μὴ
|
δεξαμένων |
γὰρ
αὐτὸν
τῶν
ἐν
τῇ |
[7, 12, 4] |
προσκολληθῆναι
τὴν
ῥομφαίαν
αὐτοῦ
τῇ
|
δεξιᾷ |
καὶ
τοὺς
Ἰσραηλίτας
ἰδόντας
τετραμμένους |
[7, 1, 6] |
ἀνατείνων
εἰς
τὸν
θεὸν
τὴν
|
δεξιὰν |
καὶ
βοῶν,
ὡς
οὔτε
κοινωνὸς |
[7, 14, 9] |
φόνῳ
τῶν
ἐχθρῶν
μεμιάνθαι
τὴν
|
δεξιάν, |
τὸν
δὲ
υἱὸν
ἐκέλευσε
τὸν |
[7, 7, 1] |
μέθης
προελθὼν
ἐν
τῷ
πότῳ
|
δεξιουμένου |
τοῦ
βασιλέως
αὐτὸν
ἐπίτηδες
ταῖς |
[7, 9, 5] |
καταλιπὼν
ἐκεῖνον
μεταβαίη
πρὸς
αὐτόν,
|
δεξιῶς |
ἀποκρίνεται
καὶ
σωφρόνως:
εἶπε
γὰρ |
[7, 1, 5] |
πρὸς
τῇ
πύλῃ
Ἰώαβος
καὶ
|
δεξιωσάμενος |
ὡς
μάλιστ'
εὔνους
καὶ
φίλος, |
[7, 9, 3] |
τε
καὶ
οἱ
σὺν
αὐτῷ
|
δέοιντο. |
πυνθανομένου
δέ,
ποῦ
καταλέλοιπε
τὸν |
[7, 8, 5] |
πατέρα
διαλλάξῃς
ἐποιούμην.
καὶ
δὴ
|
δέομαί |
σου
παρόντος
ἡμερῶσαί
μοι
τὸν |
[7, 9, 2] |
ἀκουσθέν,
καὶ
τὸν
θεὸν
ἐπεκαλεῖτο
|
δεόμενος |
ἀπαλλοτριῶσαι
τὴν
Ἀψαλώμου
διάνοιαν
πρὸς |
[7, 13, 3] |
γῆς
ἱκετεύων
τὸν
θεὸν
καὶ
|
δεόμενος |
ἤδη
λωφῆσαι
καὶ
τοῖς
ἀπολωλόσιν |
[7, 11, 4] |
τοὺς
συνδιαιτωμένους.
οὕτως
δὲ
λιπαρῶς
|
δεομένου, |
σὲ
μέν,
εἶπεν,
ἀπολύω,
τὸν |
[7, 7, 2] |
ἁμαρτεῖν
αὐτοὺς
τῷ
τείχει
προσβαλόντας,
|
δέον |
ὑπονόμοις
καὶ
μηχανήμασιν
ἑλεῖν
πειρᾶσθαι |
[7, 7, 4] |
παιδὸς
ἔχων
ἐλπίδα
σωτηρίας
αὐτοῦ
|
δεόντως |
πάντ'
ἐποίει
τὸν
θεὸν
ἡγούμενος |
[7, 13, 2] |
τοῖς
ἀρχομένοις,
ἐν
ᾧ
τὸ
|
δέος |
ἶσον
ἁπάντων
γίνεται,
προσειπὼν
ὅτι |
[7, 15, 1] |
οἶκος
ἄλλος
Ἑβραίων
οὐκ
ἂν
|
δεσπόσειεν, |
ἀλλ'
ἡμεῖς
αὐτοὶ
διὰ
τοῦ |
[7, 9, 5] |
τούτων
οὖν
μετὰ
σοῦ,
ὦ
|
δέσποτα, |
γεγενημένων
εἰκότως
ἕπομαι
κἀγώ:
τὴν |
[7, 11, 3] |
ἠδίκησέ
μου
τὴν
πρὸς
σέ,
|
δέσποτα, |
εὐσέβειαν,
ἀλλὰ
καὶ
προσδιέβαλε
καὶ |
[7, 10, 5] |
αὐτὸν
Ἰώαβος
καὶ
παρηγορῶν
ὦ
|
δέσποτα, |
φησί,
λανθάνεις
διαβάλλων
σαυτὸν
οἷς |
[7, 9, 4] |
ὧν
ἥμαρτεν
εἰς
τὸν
αὑτοῦ
|
δεσπότην |
δίκην
αὐτὸν
εἰσπραξαμένῳ.
πάντων
δ' |
[7, 10, 2] |
ὑπ'
ὀξύτητος
ὡς
ἐπικείμενον
τὸν
|
δεσπότην |
ἔτι
φέρον
ἐχώρει
προσωτέρω,
ὁ |
[7, 14, 9] |
αὐτὸν
ἐξελέξατο
φέρειν
ἡδέως
αὐτὸν
|
δεσπότην. |
οὐ
δεινὸν
γὰρ
θεοῦ
θέλοντος |
[7, 13, 4] |
παρείη
πρὸς
τὸν
δοῦλον
ὁ
|
δεσπότης, |
εἶπεν
ὠνήσασθαι
παρ'
αὐτοῦ
τὴν |
[7, 15, 2] |
ἀλλ'
οὐχὶ
τῷ
προστάττειν
ὡς
|
δεσπότης, |
νοῆσαί
τε
καὶ
συνιδεῖν
καὶ |
[7, 10, 2] |
ἂν
διέθηκά
μου
τὸν
τοῦ
|
δεσπότου |
παῖδα,
καὶ
ταῦτ'
ἐκείνου
πάντων |
[7, 9, 5] |
προθυμίας
ἐπὶ
τὸν
πατέρα:
μέχρι
|
δεῦρο |
γὰρ
φανερὰν
ἔχθραν
ἀναλαμβάνειν
δεδιέναι |
[7, 14, 7] |
πατριὰ
ἐγράφη
πρώτη,
ἡ
δὲ
|
δευτέρα |
ἀκολούθως
ἄχρι
τῶν
εἴκοσι
τεσσάρων: |
[7, 9, 6] |
παραινεθέντα
αὐτῷ
ὑπὸ
τοῦ
Ἀχιτοφέλου
|
δεύτερον |
αὐτὸν
ἠξίου
συμβουλεύειν
περὶ
τοῦ |
[7, 9, 2] |
μὲν
ὑπὸ
θεοῦ
οὐ
δεδομένῃ,
|
δεύτερον |
δὲ
ἐπ'
ἀφαιρέσει
τοῦ
γεγεννηκότος, |
[7, 14, 11] |
παντὶ
τῷ
λαῷ,
καὶ
Σολόμωνα
|
δεύτερον |
ἔχρισαν
τῷ
ἐλαίῳ
καὶ
ἀπέδειξαν |
[7, 8, 2] |
τὴν
ἀδελφὴν
αὐτοῦ
πταίσμασιν
διεληλύθει
|
δεύτερον, |
καὶ
μέλλων
ἐπὶ
τὴν
τῶν |
[7, 1, 4] |
γενόμενος
Ἀμνὼν
ἐκλήθη,
ὁ
δὲ
|
δεύτερος |
ἐκ
γυναικὸς
Ἀβιγαίας
Δανίηλος,
τῷ |
[7, 13, 4] |
καὶ
τῆς
μεγαλοψυχίας
ἔλεγε
καὶ
|
δέχεσθαι |
τὴν
χάριν,
τιμὴν
δ'
αὐτὸν |
[7, 9, 8] |
καλλίστην
καὶ
ὀχυρωτάτην
πόλιν
παραγίνεται:
|
δέχονται |
δὲ
αὐτὸν
ἀσμενέστατα
πάντες
οἱ |
[7, 8, 5] |
τὸν
πατέρα
διαλλάξῃς
ἐποιούμην.
καὶ
|
δὴ |
δέομαί
σου
παρόντος
ἡμερῶσαί
μοι |
[7, 15, 3] |
κηδείαν
νομίζεται
βασιλικὴν
ἅπασι
καὶ
|
δὴ |
καὶ
πλοῦτον
αὐτῷ
πολὺν
καὶ |
[7, 14, 2] |
τοῖς
τε
ἄλλοις
ἀγαθοῖς
καὶ
|
δὴ |
καὶ
τῷ
μεγίστῳ
πάντων
εἰρήνῃ |
[7, 4, 3] |
αὐτῷ
δυνατὸν
εὐμενεῖ
τυγχάνοντι,
καὶ
|
δὴ |
κατεμέμψατο,
ὡς
ἀκοσμήσειεν
ὀρχούμενος
ὁ |
[7, 2, 2] |
λοιπαὶ
φυλαὶ
ῥομφαίαις
ἐχρῶντο.
τοῦτο
|
δὴ |
πᾶν
τὸ
πλῆθος
εἰς
Γιβρῶνα |
[7, 14, 6] |
τῶν
τοῦ
θυσιαστηρίου
κεράτων
ἃ
|
δὴ |
προεῖχεν
ἐλλαβόμενος
δηλοῦται
τοῦτο
Σολόμωνι |
[7, 14, 9] |
προσῆκεν
ὡς
κοινωνοῦντας
αὐτῆς.
εὔχομαι
|
δὴ |
τὰς
ὑποσχέσεις
τοῦ
θεοῦ
παρελθεῖν |
[7, 14, 1] |
αὐτὸν
τὴν
βασιλείαν
διαδέχεσθαι.
~(Μετὰ
|
δὴ |
ταύτην
τὴν
προφητείαν
ἐκέλευσεν
ὁ |
[7, 9, 6] |
τοὺς
δὲ
σοὺς
καταπλήξεται.
παράθου
|
δὴ |
τοίνυν
καὶ
τὴν
ἐμὴν
συμβουλίαν |
[7, 7, 3] |
χρηστοὺς
πρὸς
αὐτὸν
διεξῆλθε,
καὶ
|
δὴ |
τοιοῦτόν
τινα
τρόπον
περὶ
οὗ |
[7, 9, 4] |
φησί,
καινοτέραν
ἀφορμήν:
οὐ
γὰρ
|
δὴ |
τοῦ
προσλυσσῶντός
μοι
τούτου
κυνὸς |
[7, 7, 3] |
Νάθαν
τὸν
ἄνθρωπον
ἐκεῖνον,
ὃς
|
δὴ |
τοῦτο
τὸ
ἔργον
ἐτόλμησεν,
ἀπεφήνατο |
[7, 7, 5] |
τὴν
πηγὴν
δαψιλέστερον
χρωμένους.
γράφει
|
δὴ |
τῷ
βασιλεῖ
ταῦτα
δηλῶν
καὶ |
[7, 11, 7] |
τῆς
Ἰσραηλιτῶν
χώρας
τὸν
Σαβαῖον
|
δηλοῖ |
τις
ἐν
ὀχυρᾷ
πόλει
τυγχάνειν |
[7, 12, 4] |
στενοῦ
δ'
ὄντος
τοῦ
στομίου
|
δῆλον |
ἦν
ἀφανὲς
ἐσόμενον
ἐμφραγέντος
αὐτοῦ |
[7, 8, 1] |
κατισχναίνετο
καὶ
τὴν
χρόαν
μετέβαλλε.
|
δῆλος |
δὲ
γίνεται
ταῦτα
πάσχων
Ἰωνάθῃ |
[7, 6, 1] |
τῶν
Ἰσραηλιτῶν
βασιλεὺς
ἠγανάκτησε
καὶ
|
δῆλος |
ἦν
οὐ
περιοψόμενος
τὴν
ὕβριν |
[7, 14, 6] |
κεράτων
ἃ
δὴ
προεῖχεν
ἐλλαβόμενος
|
δηλοῦται |
τοῦτο
Σολόμωνι
πεποιηκὼς
καὶ
πίστεις |
[7, 7, 5] |
γράφει
δὴ
τῷ
βασιλεῖ
ταῦτα
|
δηλῶν |
καὶ
παρακαλῶν
αὐτὸν
ἐπὶ
τὴν |
[7, 1, 2] |
σπουδῆς
ὑπισχνούμενος,
ἅμα
δὲ
καὶ
|
δηλῶν |
ὡς
ἡ
Ἰούδα
φυλὴ
κεχειροτόνηκεν |
[7, 10, 5] |
διὰ
τὸ
πεμφθέντα
ὑπὸ
Ἰωάβου
|
δηλῶσαι |
τὴν
νίκην
ἐπείγεσθαι.
παραγενομένου
δὲ |
[7, 13, 2] |
μυριάδες
ἦσαν.
~(Τῶν
δὲ
προφητῶν
|
δηλωσάντων |
τῷ
Δαυίδῃ,
ὅτι
δι'
ὀργῆς |
[7, 9, 6] |
καὶ
τὴν
Ἀχιτοφέλου
γνώμην
αὐτῷ
|
δηλώσας, |
τί
καὶ
αὐτῷ
δοκεῖ
περὶ |
[7, 10, 3] |
ἐν
ὑστέροις
οἰκειότερον
τῇ
ἱστορίᾳ
|
δηλώσομεν. |
μετὰ
δὲ
τὴν
Ἀψαλώμου
τελευτὴν |
[7, 14, 3] |
ταύτης
τῆς
παρθένου
μετ'
ὀλίγον
|
δηλώσομεν. |
~(Ὁ
δὲ
τέταρτος
υἱὸς
Δαυίδου |
[7, 5, 3] |
ἐπὶ
τὸν
οἰκεῖον
αὐτῶν
τόπον
|
δηλώσομεν. |
ὁ
δὲ
τῶν
Ἑβραίων
βασιλεὺς |
[7, 4, 3] |
περὶ
μὲν
τούτων
κατὰ
χώραν
|
δηλώσομεν. |
~(Ὁρῶν
δ'
ὁ
βασιλεὺς
κατὰ |
[7, 10, 4] |
ἄγγελον
ἀεὶ
γεγενημένον
νῦν
ἀπιέναι
|
δηλώσοντα |
θάνατον
τῷ
βασιλεῖ
τοῦ
παιδὸς |
[7, 9, 1] |
πολλὴν
αὐτοῖς
ἐβράβευσεν
εὐνομίαν.
τούτοις
|
δημαγωγῶν |
τὸ
πλῆθος
ὡς
βεβαίαν
ἤδη |
[7, 15, 3] |
τοῦ
Εὐσεβοῦς
ἐπικληθέντος
υἱοῦ
δὲ
|
Δημητρίου, |
βουλόμενος
χρήματ'
αὐτῷ
δοῦναι
ὑπὲρ |
[7, 14, 11] |
γένεσιν
τῶν
ὅλων
ἀποκαλῶν
καὶ
|
δημιουργὸν |
ἀνθρωπίνων
καὶ
θείων,
οἷς
αὑτὸν |
[7, 11, 3] |
καὶ
προσκυνήσαντος
ἤρξατο
πυνθάνεσθαι,
τί
|
δήποτ' |
οὐ
συνεξῆλθεν
αὐτῷ
καὶ
κοινωνὸς |
[7, 9, 5] |
δ'
ἐκείνου
πρὸς
αὐτόν,
τί
|
δήποτε |
φίλος
ἐν
τοῖς
μάλιστα
τοῦ |
[7, 1, 4] |
ληψόμενος
αὐτός,
πιστότερα
γὰρ
τῶν
|
δι' |
ἄλλου
πραττομένων
ὅσα
δι'
αὑτῶν |
[7, 12, 1] |
μάχην
ἀπαντῆσαι
σὺν
αὐτοῖς,
μὴ
|
δι' |
ἀνδρείαν
καὶ
προθυμίαν
παθών
τι |
[7, 9, 7] |
νυκτὸς
οὔσης
καὶ
μηδὲν
ὀκνεῖν
|
δι' |
αὐτήν.
~(Ἀχιτόφελος
δὲ
τῆς
γνώμης |
[7, 12, 1] |
δεινῶν
στερήσῃ
τὸν
λαὸν
τῶν
|
δι' |
αὐτὸν
ἀγαθῶν,
ὅσα
τε
ἤδη |
[7, 13, 3] |
βασιλεὺς
καὶ
θεασάμενος
τὸν
ἄγγελον
|
δι' |
αὐτοῦ
φερόμενον
ἐπὶ
τὰ
Ἱεροσόλυμα |
[7, 1, 4] |
τῶν
δι'
ἄλλου
πραττομένων
ὅσα
|
δι' |
αὑτῶν
ἕκαστοι
ποιοῦμεν
εἶναι
δοκεῖ, |
[7, 5, 4] |
τὸν
Ἰωάβου
τοῦ
ἀρχιστρατήγου
ἀδελφὸν
|
δι' |
ἐκείνου
τὴν
τῶν
Ἰδουμαίων
νίκην |
[7, 3, 1] |
καὶ
μηδένα
πόνον
ὀκνούντων
ὑφίστασθαι
|
δι' |
ἐπιθυμίαν
τῆς
στρατηγίας,
ὁ
Σαρουίας |
[7, 1, 3] |
τὴν
νύκτα
ταύτην,
Ἀβεννῆρος
δὲ
|
δι' |
ὅλης
αὐτῆς
ὁδεύσας
καὶ
περαιωσάμενος |
[7, 2, 1] |
καὶ
τὴν
κεφαλὴν
ἀποτεμόντες
καὶ
|
δι' |
ὅλης
νυκτὸς
καὶ
ἡμέρας
ποιησάμενοι |
[7, 14, 11] |
πολλὰς
μυριάδας
ἱερείων
κατασφάξαντες.
καὶ
|
δι' |
ὅλης
τῆς
ἡμέρας
ἑώρτασεν
ὁ |
[7, 9, 4] |
ὑπέρχεται,
τῷ
θεῷ
δὲ
εἴκω,
|
δι' |
ὃν
οὗτος
ἐφ'
ἡμᾶς
ἀπενοήθη. |
[7, 13, 2] |
προφητῶν
δηλωσάντων
τῷ
Δαυίδῃ,
ὅτι
|
δι' |
ὀργῆς
ἐστιν
ὁ
θεὸς
αὐτῷ, |
[7, 7, 3] |
ὁ
θεὸς
τὸν
γάμον,
ἀλλὰ
|
δι' |
ὀργῆς
ἔχων
τὸν
Δαυίδην
τῷ |
[7, 8, 3] |
εἰκὸς
τηλικούτου
προσηγγελμένου
κακοῦ
καὶ
|
δι' |
ὑπερβολὴν
ἀπιστίαν
ἔχοντος
περιέμεινεν,
ἀλλὰ |
[7, 1, 4] |
σύνεσιν
ἄρχοι
τῶν
πέραν
Ἰορδάνου,
|
διὰ |
δὲ
τὴν
αὐτοῦ
στρατηγίαν
τε |
[7, 10, 2] |
τῶν
πολεμικῶν
ἐπιστήμῃ.
φεύγοντας
δὲ
|
διὰ |
δρυμῶν
καὶ
φαράγγων
ἑπόμενοι
τοὺς |
[7, 15, 1] |
Ἰωάβου
τοῦ
στρατηγοῦ
παρανομίας
ἀποκτείναντος
|
διὰ |
ζηλοτυπίαν
δύο
στρατηγοὺς
δικαίους
καὶ |
[7, 14, 5] |
τὸν
προφήτην.
ἀκολουθοῦντάς
τε
προσέταξε
|
διὰ |
μέσης
τῆς
πόλεως
τοῖς
κέρασιν |
[7, 12, 4] |
ἄνδρες
οὗτοι
παραχρῆμα
ἐκδραμόντες
καὶ
|
διὰ |
μέσου
τοῦ
τῶν
πολεμίων
ὁρμήσαντες |
[7, 1, 5] |
παραχωρῆσαι:
κτήσασθαι
γὰρ
αὐτὰ
ποθοῦντες
|
διὰ |
μυρίων
κακῶν
λαμβάνουσι,
καὶ
δείσαντες |
[7, 14, 2] |
αὐτοῦ
καὶ
τοὺς
νόμους
οὓς
|
διὰ |
Μωυσέος
ἔδωκεν
ἡμῖν
φύλαττε
καὶ |
[7, 15, 1] |
καὶ
τοὺς
νόμους,
οὓς
αὐτὸς
|
διὰ |
Μωυσέος
κατέπεμψεν
ἡμῖν,
καὶ
μήτε |
[7, 9, 4] |
τῆς
βασιλείας
αὐτὸν
ἀφελομένῳ
καὶ
|
διὰ |
παιδὸς
ἰδίου
τὴν
ὑπὲρ
ὧν |
[7, 11, 7] |
τῷ
Ἰωάβῳ.
διώξαντι
δ'
αὐτῷ
|
διὰ |
πάσης
τῆς
Ἰσραηλιτῶν
χώρας
τὸν |
[7, 2, 1] |
κακὸν
εἰργασμένον,
ὑμᾶς
δὲ
καὶ
|
διὰ |
πολλῆς
εὐνοίας
καὶ
τιμῆς
ἐσχηκότα; |
[7, 1, 4] |
καὶ
γὰρ
εἰδέναι
τὸν
θεὸν
|
διὰ |
Σαμουήλου
τοῦ
προφήτου
Δαυίδην
χειροτονήσαντα |
[7, 2, 2] |
τε
βασιλεὺς
ὑπὸ
τοῦ
θεοῦ
|
διὰ |
Σαμουήλου
τοῦ
προφήτου
χειροτονηθείη
καὶ |
[7, 6, 3] |
Ἀμμανίτας
τοσαύτην
δύναμιν
συνηθροικότας
οὐκέτι
|
διὰ |
στρατηγῶν
αὐτοῖς
πολεμεῖν
ἔκρινεν,
ἀλλ' |
[7, 11, 7] |
τῷ
βασιλεῖ
πρὸς
αὐτὸν
ἰσοτιμίας.
|
διὰ |
ταύτην
γὰρ
τὴν
αἰτίαν
καὶ |
[7, 14, 10] |
καὶ
τὴν
Ληουιτῶν
φυλὴν
συναγωνίσασθαι
|
διά |
τε
τὴν
ἡλικίαν
καὶ
διὰ |
[7, 14, 9] |
με
διὰ
τοῦ
προφήτου
Νάθα
|
διά |
τε
τοὺς
ὑπὲρ
ὑμῶν
πολέμους |
[7, 14, 1] |
ὢν
καὶ
τῶν
τοιούτων
ἄπειρος
|
διὰ |
τὴν
ἡλικίαν,
ἀλλ'
ἔχων
παρακειμένην |
[7, 8, 3] |
ἐξετάζειν
ἔφη
δεῖν:
εἰκὸς
γὰρ
|
διὰ |
τὴν
Θημάρης
ὕβριν
ἀποτολμῆσαι
τὸν |
[7, 1, 4] |
περιστήσειν,
ἐπιδείξειν
δὲ
ὡς
οὐχὶ
|
διὰ |
τὴν
ἰδίαν
ῥώμην
καὶ
σύνεσιν |
[7, 8, 1] |
παίδων
Ἀμνὼν
ἐρασθείς,
ὡς
οὔτε
|
διὰ |
τὴν
παρθενίαν
αὐτῆς
οὔτε
διὰ |
[7, 3, 3] |
τῇ
Ἱεροσολύμων
πολιορκίᾳ
ὑπὸ
Δαυίδου
|
διὰ |
τὴν
πρὸς
τοὺς
Ἑβραίους
εὔνοιαν |
[7, 1, 1] |
τῇ
ῥομφαίᾳ
γὰρ
αὐτὸν
ἐπιπεσόντα
|
διὰ |
τὴν
τῶν
τραυμάτων
ὑπερβολὴν
αὑτὸν |
[7, 9, 3] |
Ἱεροσολύμοις
ἔλεγε
προσδοκῶντα
χειροτονηθήσεσθαι
βασιλέα
|
διὰ |
τὴν
ὑπάρχουσαν
ταραχὴν
εἰς
μνήμην |
[7, 8, 1] |
διὰ
τὴν
παρθενίαν
αὐτῆς
οὔτε
|
διὰ |
τὴν
φυλακὴν
τυχεῖν
τῆς
ἐπιθυμίας |
[7, 12, 4] |
καὶ
τοῦ
ὕδατος
ἀρυσάμενοι
πάλιν
|
διὰ |
τῆς
παρεμβολῆς
ὑπέστρεψαν
πρὸς
τὸν |
[7, 8, 1] |
σποδὸν
καταχεαμένη
τῆς
κεφαλῆς
ἀπῄει
|
διὰ |
τῆς
πόλεως
μέσης
βοῶσα
καὶ |
[7, 14, 4] |
προαιρέσεως
οὐδὲ
μέχρι
τοῦ
πυθέσθαι
|
διὰ |
τί
ταῦτα
πράττει
προήχθη.
συνεργοὺς |
[7, 7, 2] |
πέτρῳ
κατέπεσε
καὶ
ἀνδρειότατος
ὢν
|
διὰ |
τὸ
δυσχερὲς
τῆς
ἐπιβολῆς
αἰσχρῶς |
[7, 10, 5] |
πλεῖον
τούτου
μηδὲν
δεδυνῆσθαι
μαθεῖν
|
διὰ |
τὸ
πεμφθέντα
ὑπὸ
Ἰωάβου
δηλῶσαι |
[7, 11, 5] |
στέργοντες
φθάσαι,
οὐ
μέντοι
γε
|
διὰ |
τὸ
προελθεῖν
δῶρα
λαβεῖν
αὐτούς, |
[7, 14, 10] |
διά
τε
τὴν
ἡλικίαν
καὶ
|
διὰ |
τὸ
τὸν
θεὸν
ἐκεῖνον
ἑλέσθαι |
[7, 11, 4] |
γὰρ
τροφῆς
οὔτε
ποτοῦ
συνιέναι
|
διὰ |
τὸν
χρόνον,
ἀποκεκλεῖσθαι
δ'
αὐτῷ |
[7, 14, 3] |
καὶ
τοῦ
σώματος
αὐτῷ
ψυχομένου
|
διὰ |
τὸν
χρόνον
δύσριγος
ὑπῆρχεν,
ὡς |
[7, 7, 1] |
ἔλθοι
μηδὲ
πρὸς
τὴν
γυναῖκα
|
διὰ |
τοσούτου
χρόνου
πάντων
ἀνθρώπων
ταύτην |
[7, 9, 2] |
αὐτῷ
κατεφάνη.
ἀναβαίνοντος
δ'
αὐτοῦ
|
διὰ |
τοῦ
Ἐλαιῶνος
ὄρους
γυμνοῖς
τοῖς |
[7, 15, 1] |
ἂν
δεσπόσειεν,
ἀλλ'
ἡμεῖς
αὐτοὶ
|
διὰ |
τοῦ
παντὸς
αἰῶνος.
μέμνησο
δὲ |
[7, 14, 9] |
ὁ
δὲ
θεὸς
ἐκώλυσέ
με
|
διὰ |
τοῦ
προφήτου
Νάθα
διά
τε |
[7, 1, 2] |
τοῦ
πένθους
ἤρετο
τὸν
θεὸν
|
διὰ |
τοῦ
προφήτου,
τίνα
δίδωσιν
αὐτῷ |
[7, 3, 1] |
σπουδῇ
καὶ
προθυμίᾳ
χρησάμενος
ὡς
|
διὰ |
τοῦ
ταύτην
ἑλεῖν
εὐθὺς
ἐμφανίζων |
[7, 11, 5] |
ἡμῶν
εἶναι
συγγενὴς
κρίνεται.
καὶ
|
διὰ |
τοῦθ'
ὁ
μὲν
λαὸς
ἕνδεκα |
[7, 13, 4] |
ἐν
τοῖς
μάλιστα
Δαυίδου:
καὶ
|
διὰ |
τοῦτ'
αὐτὸν
οὐδὲν
εἰργάσατο
δεινόν, |
[7, 8, 1] |
δὲ
χείρω
τὴν
ὕβριν
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
ἀποκαλούσης,
εἰ
βιασάμενος
αὐτὸς |
[7, 1, 3] |
μὴ
διώκειν
οὐκ
ἐπείσθη
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
βληθεὶς
ἀπέθανε,
συμφρονήσας
καὶ |
[7, 9, 2] |
μένειν
γὰρ
αὐτὸν
ἀνέπειθε,
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
μᾶλλον
εὔνους
αὐτῷ
κατεφάνη. |
[7, 11, 5] |
γὰρ
συγγενεῖς
ὄντες
αὐτοῦ
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
μᾶλλον
προνοούμενοι
καὶ
στέργοντες |
[7, 12, 4] |
φήσας
ἀνθρώπων
αὐτὸ
κεκομίσθαι
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
μὴ
προσήκειν
αὐτῷ
πιεῖν, |
[7, 13, 2] |
περὶ
αὑτὸν
καὶ
φρούρια
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
μηδὲν
φοβούμενος
εἵλετο
τὸν |
[7, 11, 2] |
οἰκτιζομένου
Ἀβεσσαῖος
ὁ
Ἰωάβου
ἀδελφός,
|
διὰ |
τοῦτο
οὖν,
εἶπεν,
οὐ
τεθνήξῃ |
[7, 1, 5] |
δὲ
ὑπερβολὴν
ἔχοντος
συμφορᾶς.
καὶ
|
διὰ |
τοῦτο
χαλεπώτερα
μηχανῶνται
καὶ
τολμῶσιν |
[7, 11, 8] |
ἀναβὰν
ἐπὶ
τὸ
τεῖχος
προσκαλεῖται
|
διὰ |
τῶν
ὁπλιτῶν
τὸν
Ἰώαβον.
προσελθόντος |
[7, 3, 1] |
τοὺς
στρατιώτας
παρασκευάσαι,
καὶ
τῷ
|
διὰ |
τῶν
ὑποκειμένων
φαράγγων
ἐπὶ
τὴν |
[7, 1, 5] |
ἄπεισι.
καὶ>
πρῶτον
μὲν
ἐπιχειρεῖ
|
διαβαλεῖν |
αὐτὸν
πρὸς
τὸν
βασιλέα
φυλάττεσθαι |
[7, 9, 7] |
δύο
θεῶνταί
τινες
ἱππεῖς
καὶ
|
διαβάλλουσι |
πρὸς
τὸν
Ἀψάλωμον:
ὁ
δ' |
[7, 10, 5] |
παρηγορῶν
ὦ
δέσποτα,
φησί,
λανθάνεις
|
διαβάλλων |
σαυτὸν
οἷς
ποιεῖς,
ὅτι
τοὺς |
[7, 9, 8] |
οἱ
προσήκοντες.
ὁ
δὲ
Δαυίδης
|
διαβὰς |
τὸν
Ἰόρδανον,
καθὼς
προειρήκαμεν,
εἰς |
[7, 6, 3] |
αὐτὸς
σὺν
ἁπάσῃ
τῇ
δυνάμει
|
διαβὰς |
τὸν
Ἰόρδανον
ποταμὸν
καὶ
ὑπαντήσας |
[7, 10, 1] |
Ἑβραίων
ἐπὶ
τὸν
πατέρα
καὶ
|
διαβὰς |
τὸν
Ἰόρδανον
ποταμὸν
οὐ
πόρρω |
[7, 11, 2] |
τὸν
ποταμὸν
ἐγεφύρωσαν,
ἵνα
ῥᾷστα
|
διαβῇ |
μετὰ
τῶν
ἰδίων
ὁ
βασιλεύς. |
[7, 9, 7] |
τὰ
συμβεβουλευμένα
καὶ
προσπαρακελεύσασθαι
ταχέως
|
διαβῆναι |
τὸν
Ἰόρδανον,
μὴ
μεταγνοὺς
ὁ |
[7, 9, 7] |
παρ'
Ἀψαλώμου
βεβουλευμένα.
ὁ
δὲ
|
διαβῆναι |
τὸν
Ἰόρδανον
τοὺς
μεθ'
ἑαυτοῦ |
[7, 1, 3] |
υἱὸν
αὐτοῦ,
Ἰέβοσθος
δ'
ἐκαλεῖτο,
|
διαβιβάζει |
πρὸς
τοὺς
πέραν
τοῦ
Ἰορδάνου |
[7, 12, 4] |
καταβάντας
διώκειν
καὶ
θαυμαστὴν
καὶ
|
διαβόητον |
τότε
νίκην
ἄρασθαι,
τοῦ
μὲν |
[7, 9, 2] |
δ'
ἕκαστα
τῶν
γινομένων
λάθρα
|
διαγγέλλειν |
αὐτῷ:
πιστοὺς
δ'
ἔσχε
πρὸς |
[7, 15, 3] |
μετὰ
δὲ
τοῦτο
ἐτῶν
πολλῶν
|
διαγενομένων |
πάλιν
ὁ
βασιλεὺς
Ἡρώδης
ἕτερον |
[7, 14, 10] |
τοὺς
λόγους
ἐπαύσατο,
τήν
τε
|
διαγραφὴν |
καὶ
διάταξιν
τῆς
οἰκοδομίας
τοῦ |
[7, 14, 2] |
τῷ
θεῷ
ναὸν
αὐτὸν
ἐκέλευε
|
διαδεξάμενον |
τὴν
βασιλείαν
λέγων,
ὡς
αὐτὸν |
[7, 10, 3] |
υἱῷ
Ῥοβοάμῳ
γίνεται
παῖς
ὁ
|
διαδεξάμενος |
τὴν
βασιλείαν
Ἀβίας.
καὶ
περὶ |
[7, 6, 1] |
δ'
ἦν
οὗτος
αὐτῷ,
καὶ
|
διαδεξαμένου |
τὴν
βασιλείαν
Ἀννὼν
τοῦ
παιδός, |
[7, 14, 9] |
τὸν
δὲ
υἱὸν
ἐκέλευσε
τὸν
|
διαδεξόμενον |
τὴν
βασιλείαν
κατασκευάσαι
τὸν
ναὸν |
[7, 13, 4] |
μέλλοντα
μετ'
αὐτὸν
τὴν
βασιλείαν
|
διαδέχεσθαι. |
~(Μετὰ
δὴ
ταύτην
τὴν
προφητείαν |
[7, 4, 2] |
γυναιξὶ
καὶ
ἀνδράσι
καὶ
νηπίοις
|
διαδοὺς |
κολλυρίδα
ἄρτου
καὶ
ἐσχαρίτην
καὶ |
[7, 8, 3] |
οἱ
τοῦ
βασιλέως
παῖδες
οἱ
|
διαδράντες |
ἀπὸ
τῆς
ἑστιάσεως.
ὑπαντᾷ
δ' |
[7, 14, 9] |
φυλάρχους
καὶ
τοὺς
ἡγεμόνας
τῶν
|
διαιρέσεων |
καὶ
τοὺς
ἐπὶ
πάσης
πράξεως |
[7, 5, 5] |
ἡμέραν
ἀπολείπεσθαι
τῆς
σὺν
αὐτῷ
|
διαίτης. |
τοῦ
δὲ
παιδὸς
προσκυνήσαντος
ἐπί |
[7, 8, 5] |
καὶ
τοὺς
ἐν
πολλῇ
τρυφῇ
|
διαιτωμένους |
ὑπερέβαλλε.
τοσοῦτον
μέντοι
γε
ἦν |
[7, 1, 6] |
γὰρ
πρὸς
τὸν
Ἀβεννῆρον
φιλοστόργως
|
διακείμενοι |
σφόδρ'
αὐτοῦ
τὴν
πρὸς
αὐτὸν |
[7, 9, 7] |
τῆς
πόλεως
κεκρυμμένους
εἶχον,
ὅπως
|
διακομίσωσι |
πρὸς
τὸν
Δαυίδην
τὰ
πραττόμενα: |
[7, 14, 7] |
ὀκτώ,
διέταξέ
τε
μίαν
πατριὰν
|
διακονεῖσθαι |
τῷ
θεῷ
ἐπὶ
ἡμέρας
ὀκτὼ |
[7, 8, 1] |
πατέρα
πέμψαι
τὴν
ἀδελφὴν
αὐτῷ
|
διακονησομένην |
ἐκέλευσε
παρακαλέσαι:
ῥᾴω
γὰρ
ἔσεσθαι |
[7, 14, 10] |
δ'
ἔτι
τῆς
ἰδίας
ἀπαρχὴν
|
διακονίας |
ἄλλα
τρισχίλια
τάλαντα
χρυσοῦ
καθαροῦ |
[7, 9, 7] |
εὐσεβεῖς
ἅμα
καὶ
πιστοὶ
γίνονται
|
διάκονοι: |
καὶ
τῆς
ὑπηρεσίας
τὸ
τάχος |
[7, 9, 2] |
πιστοὺς
δ'
ἔσχε
πρὸς
πάντα
|
διακόνους |
παῖδας
Ἀχίμανον
μὲν
Σαδώκου
Ἰωνάθην |
[7, 4, 2] |
τόπος
ἐν
ᾧ
ἐτελεύτησεν
Ὀζᾶ
|
διακοπὴ |
καλεῖται.
δείσας
δ'
ὁ
Δαυίδης |
[7, 2, 2] |
ἐκ
δὲ
τῆς
Ἰσαχάρου
φυλῆς
|
διακόσιοι |
μὲν
οἱ
προγινώσκοντες
τὰ
μέλλοντα, |
[7, 9, 2] |
σύμβουλος
ὁ
Γελμωναῖος
Ἀχιτόφελος
καὶ
|
διακόσιοί |
τινες
ἐξ
αὐτῶν
Ἱεροσολύμων
οὐκ |
[7, 8, 5] |
ἀποκείρειν
ὀκτὼ
σταθμὸν
ἕλκουσαν
σίκλους
|
διακοσίους: |
οὗτοι
δ'
εἰσὶ
πέντε
μναῖ. |
[7, 5, 4] |
καὶ
τὴν
Ἰδουμαίαν
ἅπασαν
φρουραῖς
|
διαλαβὼν |
ὁ
βασιλεὺς
φόρους
ὑπέρ
τε |
[7, 14, 5] |
Σολόμωνα
τὸν
υἱὸν
αὐτῆς
ἀναιρήσει.
|
~(Διαλεγομένης |
δὲ
ἔτι
τῆς
γυναικὸς
ἤγγειλαν |
[7, 14, 4] |
βασιλέως.
ταῦτα
δὲ
τῷ
βασιλεῖ
|
διαλεγομένης |
ὁ
προφήτης
εἰσελεύσεσθαι
καὶ
αὐτὸς |
[7, 1, 5] |
οἰκείων
αὐτὸν
ὡς
ἐν
ἀπορρήτῳ
|
διαλεξόμενος, |
παραγαγὼν
δὲ
εἰς
τὸ
ἐρημότερον |
[7, 4, 4] |
περὶ
τούτων
Νάθᾳ
τῷ
προφήτῃ
|
διαλεχθείς, |
ἐπεὶ
ποιεῖν
ὅτιπερ
ὥρμηται
προσέταξεν |
[7, 1, 4] |
ἦσαν,
καὶ
ταὐτὰ
πρὸς
αὐτοὺς
|
διαλεχθείς, |
ἐπειδὴ
μὴ
ἀντικρούοντας
ἑώρα,
προστιθεμένους |
[7, 9, 8] |
οὗ
πάντα
συνέπραττεν
Ἀψαλώμῳ.
ταῦτα
|
διαλεχθεὶς |
καὶ
παρελθὼν
εἰς
τὸ
μυχαίτατον |
[7, 8, 5] |
ἐμεσίτευσε
πρὸς
τὸν
βασιλέα
καὶ
|
διαλεχθεὶς |
περὶ
τοῦ
παιδὸς
οὕτως
αὐτὸν |
[7, 11, 6] |
~(Τοιαῦτα
τῶν
ἡγεμόνων
πρὸς
ἀλλήλους
|
διαλεχθέντων |
ἀνήρ
τις
πονηρὸς
καὶ
στάσει |
[7, 8, 1] |
κερδανεῖ.
συνεβούλευέ
τε
περὶ
τούτου
|
διαλεχθῆναι |
τῷ
πατρί:
συγχωρήσειν
γὰρ
ἐκεῖνον. |
[7, 11, 1] |
τοῖς
ἄρχουσι
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς
|
διαλεχθῶσιν, |
ὡς
αἰσχρὸν
αὐτοῖς
ἄλλας
φυλὰς |
[7, 14, 5] |
Σολόμωνι
εὐμενῆ
γενέσθαι
μηδὲ
μικρὸν
|
διαλιπόντες |
ἀναβιβάζουσιν
ἐπὶ
τὴν
ἡμίονον
τὸν |
[7, 12, 2] |
πολλοί
τε
αὐτῶν
ἀπέθανον
μαχόμενοι.
|
διαλιπόντες |
δ'
ὀλίγον
χρόνον
ἐστρατοπεδεύσαντο
πρὸς |
[7, 5, 1] |
καὶ
τὸν
θεὸν
ὑμνήσας
ἀπαλλάσσεται.
|
~(Διαλιπὼν |
δὲ
ὀλίγον
χρόνον
ἔγνω
δεῖν |
[7, 1, 5] |
Δαυίδου
τὸν
Ἀβεννῆρον
οὐδὲ
ὀλίγον
|
διαλιπὼν |
εἰς
Γιβρῶνα
ἧκεν
Ἰώαβος
ὁ |
[7, 11, 1] |
προσδοκᾶν
δὲ
παρ'
αὐτοῦ
μὴ
|
διαλλαγὴν |
μόνον,
τοῦτο
γὰρ
ἤδη
γέγονεν, |
[7, 12, 1] |
τῶν
ἀνῃρημένων
ταύτην
αὐτοῖς
παράσχῃ,
|
διαλλαγήσεσθαι |
καὶ
τὸν
ὄχλον
ἀπαλλάξειν
τῶν |
[7, 8, 5] |
ἃς
ἵνα
μοι
τὸν
πατέρα
|
διαλλάξῃς |
ἐποιούμην.
καὶ
δὴ
δέομαί
σου |
[7, 7, 3] |
γυναῖκα,
ᾤκτειρεν
ὁ
θεὸς
καὶ
|
διαλλάττεται |
φυλάξειν
αὐτῷ
καὶ
τὴν
ζωὴν |
[7, 11, 8] |
μὲν
εὔχεται
τὸν
θεὸν
αὐτῷ
|
διαμένειν, |
αὐτὸς
δ'
οὕτως
ἔχειν
εἶπεν, |
[7, 6, 1] |
παραινῶν
καὶ
τὴν
αὐτὴν
φιλίαν
|
διαμενεῖν, |
ἣ
πρὸς
ἐκεῖνον
ἦν,
τούτῳ |
[7, 2, 2] |
τῆς
προθυμίας
αὐτοὺς
καὶ
παρακαλέσας
|
διαμένειν, |
οὐ
γὰρ
ἔσεσθαι
μετάνοιαν
αὐτοῖς |
[7, 4, 4] |
τοῖς
ἐγγόνοις
αὐτοῦ
τὴν
ἀρχὴν
|
διαμένουσαν |
ἐγνωκέναι
βεβαίως
καὶ
τὸν
οἶκον |
[7, 1, 1] |
Ἰωνάθου,
οἳ
καὶ
μέχρις
ἐμοῦ
|
διαμένουσιν. |
~(Ἐπεὶ
δὲ
τούτοις
ἐξετίμησε
τὸν |
[7, 14, 9] |
ὅτι
ναὸν
οἰκοδομῆσαι
τῷ
θεῷ
|
διανοηθεὶς |
χρυσόν
τε
πολὺν
παρεσκευασάμην
καὶ |
[7, 11, 3] |
ὅτι
τούτων
οὐδὲν
ἡ
σὴ
|
διάνοια |
προσίεται
δικαία
τε
οὖσα
καὶ |
[7, 9, 6] |
γε
ἦν
ὁ
τούτου
τῇ
|
διανοίᾳ |
τὴν
τοῦ
Χουσὶ
συμβουλίαν
συστήσας |
[7, 14, 4] |
ἐμφερὴς
ὢν
Ἀψαλώμῳ
τήν
τε
|
διάνοιαν |
αὐτὸς
ὡς
βασιλεύσων
ἐπῆρτο
καὶ |
[7, 4, 4] |
κατασκευάσαι.
τούτου
δὲ
ταύτην
τὴν
|
διάνοιαν |
λαβόντος:
οὐκ
ἐπιτρέπειν
δὲ
πολλοὺς |
[7, 8, 1] |
ἐν
τοῖς
μάλιστα
καὶ
τὴν
|
διάνοιαν |
ὀξύς.
ὁρῶν
οὖν
καθ'
ἑκάστην |
[7, 9, 2] |
ἐπεκαλεῖτο
δεόμενος
ἀπαλλοτριῶσαι
τὴν
Ἀψαλώμου
|
διάνοιαν |
πρὸς
τὸν
Ἀχιτόφελον.
ἐδεδίει
γάρ, |
[7, 7, 4] |
ἐπῄνεσαν
τὴν
σοφίαν
καὶ
τὴν
|
διάνοιαν |
τοῦ
βασιλέως.
συνελθὼν
δὲ
τῇ |
[7, 14, 11] |
ἀγαθὰ
καὶ
τῷ
παιδὶ
Σολόμωνι
|
διάνοιαν |
ὑγιῆ
καὶ
δικαίαν
καὶ
πᾶσι |
[7, 9, 2] |
φρονοῦντα
τά
τε
ἀπόρρητα
τῆς
|
διανοίας |
αὐτοῦ
κατανοεῖν
καὶ
ταῖς
Ἀχιτοφέλου |
[7, 7, 5] |
δ'
αὐτὸν
ἐπὶ
τῆς
κεφαλῆς
|
διαπαντὸς |
Δαυίδης.
πολλὰ
δὲ
καὶ
ἄλλα |
[7, 9, 1] |
ἐπισυνέρρευσεν
ὄχλος
ἐπὶ
πολλοὺς
αὐτοῦ
|
διαπέμψαντος. |
~(Παρῆν
δὲ
καὶ
ὁ
Δαυίδου |
[7, 11, 7] |
γαστέρα
πλήξας
ἀπέκτεινεν,
ἀσεβὲς
ἔργον
|
διαπραξάμενος |
καὶ
παντελῶς
ἀνόσιον,
ἀγαθὸν
νεανίαν |
[7, 15, 3] |
ὁ
παῖς
Σολόμων
ἐν
Ἱεροσολύμοις
|
διαπρεπῶς |
τοῖς
τε
ἄλλοις
οἷς
περὶ |
[7, 9, 8] |
κεκοπωμένοις
καὶ
τροφὴν
χρησίμων
εὐπορίαν
|
διαρκῆ |
παρασχεῖν.
~(Καὶ
οἱ
μὲν
ἐν |
[7, 4, 1] |
ἐστὶν
ὅρος
αὐτῶν
τῆς
χώρας,
|
διαρπάζει |
δ'
αὐτῶν
τὴν
παρεμβολὴν
καὶ |
[7, 7, 5] |
πόρθησιν,
καὶ
κατὰ
κράτος
ἑλὼν
|
διαρπάσαι |
τοῖς
στρατιώταις
ἐφῆκεν.
αὐτὸς
δὲ |
[7, 12, 4] |
αὐτὸν
ἀνδρεῖοι:
τούτων
δ'
οἱ
|
διασημότατοι |
καὶ
λαμπροὶ
τὰς
πράξεις
ὀκτὼ |
[7, 12, 4] |
γένει:
προκληθεὶς
γὰρ
ὑπ'
ἀδελφῶν
|
διασήμων |
ἐν
τῇ
Μωαβίτιδι
χώρᾳ
κατ' |
[7, 1, 1] |
τῇ
Σικέλλα
τῇ
τρίτῃ
παραγίνεται
|
διασωθεὶς |
ἐκ
τῆς
μάχης
τῆς
πρὸς |
[7, 5, 5] |
τῷ
παιδὶ
χαρίζεται
Μεμφιβόσθῳ.
ταῦτα
|
διαταξαμένου |
τοῦ
βασιλέως
ὁ
μὲν
Σιβὰς |
[7, 14, 10] |
ἐπαύσατο,
τήν
τε
διαγραφὴν
καὶ
|
διάταξιν |
τῆς
οἰκοδομίας
τοῦ
ναοῦ
πάντων |
[7, 12, 4] |
κειμένης,
ἣ
μέχρι
Βηθλεέμης
πόλεως
|
διατείνει |
σταδίους
Ἱεροσολύμων
ἀπεχούσης
εἴκοσιν,
ὁ |
[7, 8, 5] |
τοῦ
παιδὸς
οὕτως
αὐτὸν
ἡδέως
|
διατίθησιν, |
ὡς
εὐθέως
καλέσαι
πρὸς
αὑτόν. |
[7, 9, 4] |
τὸ
ἕτερον
μέρος
τοῦ
ὄρους
|
διατρέχοντος |
καὶ
πολλὰ
κακηγοροῦντος:
παραγενόμενος
δ' |
[7, 11, 4] |
οἴκοι
παρῃτεῖτο
τὴν
μετ'
αὐτοῦ
|
διατριβήν: |
καὶ
τὸ
γῆρας
λέγων
τοιοῦτον |
[7, 1, 3] |
τε
ἀδελφοὶ
προθύμως
ἠγωνίσαντο,
καὶ
|
διαφανέστερος |
τῶν
ἄλλων
μάλιστα
ὁ
νεώτερος |
[7, 2, 2] |
τῶν
δυνατωτάτων
καὶ
κατ'
ἰσχὺν
|
διαφερόντων. |
ἐκ
δὲ
τῆς
Μανασσήτιδος
φυλῆς |
[7, 7, 1] |
καλλίστην
τὸ
εἶδος
καὶ
πασῶν
|
διαφέρουσαν, |
ὄνομα
αὐτῇ
ἦν
Βεεθσαβή,
ἡττᾶται |
[7, 10, 3] |
ὡς
καὶ
τῶν
τέκνων
αὐτοῦ
|
διαφθαρέντων |
ἐν
τῇ
στήλῃ
μενεῖ
τὸ |
[7, 8, 1] |
τῆς
ὀρέξεως
πρὸς
τὸ
παρὸν
|
διαφυγεῖν. |
ὁ
δ'
οὐ
πείθεται,
τῷ |
[7, 9, 4] |
ὑπ'
ὀργῆς
καὶ
μάλιστα
Ἀβεσσαίου
|
διαχρήσασθαι |
βουλομένου
τὸν
Σαμούιν
Δαυίδης
αὐτὸν |
[7, 12, 4] |
ἐθελήσειν
ἢ
εἰ
πολλὰ
χρήματα
|
διδοῖ. |
ταῦτ'
ἀκούσαντες
οἱ
τρεῖς
ἄνδρες |
[7, 1, 2] |
καλουμένης
φυλῆς.
φήσαντος
δ'
αὐτοῦ
|
διδόναι |
Γιβρῶνα
καταλιπὼν
τὴν
Σίκελλαν
εἰς |
[7, 11, 6] |
εἶναι
σύμφορον
ἀνοχὴν
τῷ
Σαβαίῳ
|
διδόναι, |
μὴ
γενόμενος
ἐν
πλείονι
παρασκευῇ |
[7, 5, 5] |
προυτρέπετο
καὶ
τὰ
βελτίω
προσδοκᾶν:
|
δίδωσι |
δ'
αὐτῷ
καὶ
τὸν
πατρῷον |
[7, 1, 2] |
θεὸν
διὰ
τοῦ
προφήτου,
τίνα
|
δίδωσιν |
αὐτῷ
κατοικῆσαι
πόλιν
τῆς
Ἰούδα |
[7, 11, 6] |
αὐτῷ
ἐφ'
ἧς
Ἰώαβος
ἦν
|
δίδωσιν |
ἐκέλευσέ
τε
στρατιὰν
ὅσην
δύναται |
[7, 11, 3] |
ἐπὶ
τῇ
τοῦ
βασιλέως
μεταβολῇ:
|
διεβέβλητο |
δὲ
καὶ
ὑπὸ
τοῦ
ἐπιτρόπου |
[7, 9, 2] |
καὶ
Σάδωκον
τοὺς
ἀρχιερεῖς
συναπαίρειν
|
διεγνωκότας |
καὶ
Λευίτας
ἅπαντας
μετὰ
τῆς |
[7, 11, 7] |
Ἀμασᾶ
δύναμιν
ἀγαγόντος
ἀπήντησεν
αὐτῷ
|
διεζωσμένος |
μάχαιραν
καὶ
θώρακα
ἐνδεδυμένος
ὁ |
[7, 10, 2] |
ἔμελλές
μοι
παρέξειν,
τοῦτ'
ἂν
|
διέθηκά |
μου
τὸν
τοῦ
δεσπότου
παῖδα, |
[7, 7, 5] |
τὰς
ἄλλας
τῶν
Ἀμμανιτῶν
πόλεις
|
διέθηκεν |
ἑλὼν
αὐτὰς
κατὰ
κράτος.
~(Ἀναστρέψαντος |
[7, 11, 1] |
μὲν
τοῖς
τῆς
φυλῆς
ἄρχουσι
|
διειλέχθησαν |
ἃ
δὲ
τὸν
Ἀμασὰν
ἔπεισαν |
[7, 8, 1] |
χηρεύουσα
παρὰ
Ἀψαλώμῳ
τῷ
ἀδελφῷ
|
διεκαρτέρησε. |
~(Γνοὺς
δὲ
τοῦθ'
ὁ
πατὴρ |
[7, 1, 1] |
ὀδυρόμενος
μετὰ
τῶν
ἑταίρων
ὅλην
|
διεκαρτέρησε |
τὴν
ἡμέραν.
ποιεῖ
δ'
αὐτῷ |
[7, 3, 1] |
ἄλλοι
τὸν
αὐτὸν
ἐκείνοις
τρόπον
|
διέκειντο |
πρὸς
αὐτόν,
λαμβάνει
κατὰ
κράτος |
[7, 8, 1] |
τυχεῖν
τῆς
ἐπιθυμίας
ἐδύνατο
χαλεπῶς
|
διέκειτο, |
καὶ
τό
τε
σῶμα
τῆς |
[7, 14, 7] |
καὶ
οὕτως
αἱ
πατριαὶ
πᾶσαι
|
διεκληρώσαντο |
Δαυίδου
παρόντος
καὶ
Σαδώκου
καὶ |
[7, 4, 2] |
αὐτήν,
ἑπτὰ
δὲ
χορῶν
οὓς
|
διεκόσμησεν |
ὁ
βασιλεὺς
προαγόντων,
αὐτοῦ
δ' |
[7, 14, 2] |
Δαυίδης
καὶ
τὸν
υἱὸν
αὐτοῦ
|
διελέχθη. |
~(Πρεσβύτερος
δὲ
ὢν
ἤδη
καὶ |
[7, 15, 1] |
τελευτᾶν
καλέσας
τὸν
υἱὸν
Σολόμωνα
|
διελέχθη |
πρὸς
αὐτὸν
τοιάδε:
ἐγὼ
μέν, |
[7, 8, 2] |
περὶ
τὴν
ἀδελφὴν
αὐτοῦ
πταίσμασιν
|
διεληλύθει |
δεύτερον,
καὶ
μέλλων
ἐπὶ
τὴν |
[7, 9, 1] |
αὐτοῦ
καταλλαγὴν
τεσσάρων
ἐτῶν
ἤδη
|
διεληλυθότων, |
ἐδεῖτο
προσελθὼν
εἰς
Γιβρῶνα
συγχωρῆσαι |
[7, 2, 2] |
γενόμενον
τότε
χιλίαρχον
τιμῶντες
οὐ
|
διέλιπον, |
ὅτι
τε
βασιλεὺς
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 15, 3] |
τάλαντα
μέρος
ἔδωκεν
Ἀντιόχῳ
καὶ
|
διέλυσεν |
οὕτως
τὴν
πολιορκίαν,
καθὼς
καὶ |
[7, 10, 1] |
οὖσι
χιλιάρχους
καὶ
ἑκατοντάρχους
καὶ
|
διελὼν |
εἰς
τρία
μέρη
τὸ
μὲν |
[7, 1, 4] |
συμμεῖναι
τῷ
Ἰεβόσθῳ>
παρεσκεύασε:
καὶ
|
διέμειναν |
ἱκανὸν
χρόνον
τὰ
ἐκείνου
φρονοῦντες. |
[7, 1, 3] |
τοῖς
Ἑβραίοις
ἐμφύλιος
πόλεμος
καὶ
|
διέμεινεν |
ἄχρι
πολλοῦ,
τῶν
μὲν
μετὰ |
[7, 14, 7] |
ἄχρι
τῶν
εἴκοσι
τεσσάρων:
καὶ
|
διέμεινεν |
οὗτος
ὁ
μερισμὸς
ἄχρι
τῆς |
[7, 14, 7] |
οἷς
Δαυίδης
κατεσκεύασε,
καθὼς
προειρήκαμεν.
|
διεμέρισε |
δ'
αὐτοὺς
καὶ
κατὰ
πατριὰς |
[7, 14, 8] |
αὐτοῖς
ἐπέστειλε
Μωυσῆς.
~(Μετὰ
ταῦτα
|
διεμέρισε |
τὴν
στρατιὰν
εἰς
δώδεκα
μοίρας |
[7, 1, 5] |
πραγμάτων
πρὸς
αὐτὸν
ἃ
μὴ
|
διεμνημόνευσε |
παρόντος
εἰπεῖν.
Ἀβεννῆρος
δ'
ὡς |
[7, 8, 4] |
παίδων
ἐπὶ
τῆς
ἀγροικίας
αὐτῇ
|
διενεχθέντων |
καὶ
πρὸς
φιλονεικίαν
τραπέντων
οὐδενὸς |
[7, 14, 4] |
αὐτῷ
καθὼς>
ὁ
προφήτης
ὑπέθετο
|
διεξέρχεται |
τό
τε
δεῖπνον
τὸ
Ἀδωνία |
[7, 7, 3] |
δὲ
λόγους
χρηστοὺς
πρὸς
αὐτὸν
|
διεξῆλθε, |
καὶ
δὴ
τοιοῦτόν
τινα
τρόπον |
[7, 9, 8] |
ἃ
συνεβούλευσεν
Ἀψαλώμῳ
ταῦτ'
αὐτοῖς
|
διεξῆλθε, |
καὶ
ὡς
οὐ
πεισθεὶς
φανερός |
[7, 11, 1] |
Ἀψαλώμου
γενόμενοι
παρ'
αὑτοῖς
ἕκαστοι
|
διεπέμποντο |
κατὰ
πόλεις
ὑπομιμνήσκοντες
αὑτοὺς
ὧν |
[7, 8, 5] |
ἀλλ'
ἔτι
γὰρ
ἐξεῖχε
καὶ
|
διέπρεπε |
πᾶν
τῷ
τε
εἴδει
καὶ |
[7, 1, 4] |
ἥσθη
γὰρ
ἐφ'
οἷς
Ἀβεννῆρος
|
διεπρεσβεύσατο |
πρὸς
αὐτόν,
καὶ
πρῶτον
τεκμήριον |
[7, 10, 3] |
μὲν
λαὸς
εἰς
τὰ
οἰκεῖα
|
διεσπάρη. |
~(Ἀχιμᾶς
δὲ
ὁ
Σαδώκου
τοῦ |
[7, 14, 7] |
ἃ
συνέβη
τοὺς
βασιλεῖς
ἀναθεῖναι:
|
διέταξε |
δὲ
πᾶσι
τοῖς
ἐκ
τῆς |
[7, 14, 7] |
ἐκ
δὲ
τῆς
Ἰθαμάρου
ὀκτώ,
|
διέταξέ |
τε
μίαν
πατριὰν
διακονεῖσθαι
τῷ |
[7, 14, 9] |
ἕκαστα
τούτων
κατὰ
τὸν
προειρημένον
|
διέταξε |
τρόπον,
εἰς
ἐκκλησίαν
συγκαλέσας
τοὺς |
[7, 11, 7] |
τῇ
πόλει
χαλεπῶς
πρὸς
αὐτοὺς
|
διετέθη. |
~(Γύναιον
δέ
τι
σῶφρον
καὶ |
[7, 9, 4] |
ἔτι
μᾶλλον
ὁ
Σαμούις
βλασφημῶν
|
διετέλει, |
μιαιφόνον
καὶ
πολλῶν
ἀρχηγὸν
κακῶν |
[7, 8, 5] |
ἐξέκλινε
τὴν
ὄψιν
αὐτοῦ
καὶ
|
διετέλει |
τῆς
παρὰ
τῶν
οἰκείων
θεραπείας |
[7, 3, 2] |
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
ἐν
αὐτῇ
|
διέτριβε |
βασιλεύων.
ὁ
δὲ
χρόνος
ὃν |
[7, 8, 5] |
οὗτοι
δ'
εἰσὶ
πέντε
μναῖ.
|
διέτριψε |
μέντοι
γε
ἐν
Ἱεροσολύμοις
ἔτη |
[7, 5, 4] |
ἐπύθετο
καὶ
τὴν
δύναμιν
αὐτοῦ
|
διεφθαρμένην |
ἤκουσε,
δείσας
περὶ
αὑτῷ
καὶ |
[7, 6, 3] |
τε
γῆν
αὐτῶν
ἅπασαν
ἐπερχόμενος
|
διέφθειρε |
καὶ
αὐτοὺς
εἰς
τὴν
μητρόπολιν |
[7, 7, 5] |
πόλει:
τοὺς
δ'
ἄνδρας
αἰκισάμενος
|
διέφθειρε. |
ταὐτὰ
δὲ
καὶ
τὰς
ἄλλας |
[7, 5, 4] |
γὰρ
αὐτῶν
καὶ
ὀκτακισχιλίους
Ἀβεσσαῖος
|
διέφθειρε |
τῇ
μάχῃ.
καὶ
τὴν
Ἰδουμαίαν |
[7, 5, 1] |
στρατιᾶς
αὐτῶν
τῇ
μάχῃ
νικήσας
|
διέφθειρε, |
τὸ
δὲ
λειπόμενον
αἰχμάλωτον
ἔλαβε. |
[7, 4, 1] |
πλοῦτον
καὶ
τοὺς
θεοὺς
αὐτῶν
|
διέφθειρε. |
~(Τοιαύτης
δ'
ἀποβάσης
καὶ
ταύτης |
[7, 5, 1] |
ποταμὸν
τῶν
μὲν
πεζῶν
αὐτοῦ
|
διέφθειρεν |
ὡσεὶ
δισμυρίους,
τῶν
δ'
ἱπποτῶν |
[7, 13, 3] |
ἀνήρπαζεν.
ἄλλος
γὰρ
ἐπ'
ἄλλῳ
|
διεφθείρετο, |
καὶ
λανθάνον
ἐπερχόμενον
τὸ
δεινὸν |
[7, 15, 1] |
ὢν
μέχρι
νῦν
τὴν
δίκην
|
διέφυγε. |
παρατίθεμαι
δέ
σοι
καὶ
τοὺς |
[7, 2, 1] |
εἰπὼν
πᾶσαν
αἰκίαν
αὐτοὺς
αἰκισάμενος
|
διεχρήσατο |
καὶ
τὴν
Ἰεβώσθου
κεφαλὴν
ἐν |
[7, 12, 4] |
σκυλεύσας
τοῖς
ἰδίοις
αὐτὸν
ὅπλοις
|
διεχρήσατο. |
προσαριθμήσειε
δὲ
ἄν
τις
αὐτοῦ |
[7, 12, 4] |
καὶ
τριάκοντα,
ὧν
πέντε
μόνων
|
διηγήσομαι |
τὰ
ἔργα:
φανερὰς
γὰρ
καὶ |
[7, 5, 2] |
νῦν
Σαμαρεῖτιν
καλουμένην
γῆν.
οὐ
|
διήμαρτε |
δὲ
τῆς
ἀληθείας:
οὗτος
γάρ |
[7, 5, 3] |
καὶ
λαβὼν
αὐτὰς
κατὰ
κράτος
|
διήρπασε. |
χρυσὸς
δ'
ἐν
αὐταῖς
εὑρέθη |
[7, 11, 5] |
πρεσβύτεροι
ἐσμέν,
καὶ
οὐκ
ἐποιήσατε
|
δίκαια |
λεληθότως
ἐλθόντες
πρὸς
τὸν
βασιλέα. |
[7, 11, 3] |
οὐδὲν
ἡ
σὴ
διάνοια
προσίεται
|
δικαία |
τε
οὖσα
καὶ
τὴν
ἀλήθειαν |
[7, 14, 11] |
παιδὶ
Σολόμωνι
διάνοιαν
ὑγιῆ
καὶ
|
δικαίαν |
καὶ
πᾶσι
τοῖς
τῆς
ἀρετῆς |
[7, 14, 9] |
ἕξει
πέρας,
ἂν
εὐσεβῆ
καὶ
|
δίκαιον |
αὑτὸν
καὶ
φύλακα
τῶν
πατρίων |
[7, 14, 5] |
Βαναίαν
τὸν
ἐπὶ
τῶν
σωματοφυλάκων:
|
δίκαιον |
δ'
εἶναι
ταῦτα
γινώσκειν
ἅπαντας, |
[7, 7, 3] |
καὶ
τετραπλὴν
ἀποτῖσαι
τὴν
ἀμνάδα
|
δίκαιον |
εἶναι
καὶ
πρὸς
τούτῳ
θανάτῳ |
[7, 14, 8] |
μοίρας
ὃν
ἀγαθὸν
ᾔδει
καὶ
|
δίκαιον, |
ἐπιτρόπους
τε
τῶν
θησαυρῶν
καὶ |
[7, 7, 1] |
ἔλθωσιν
ἐξ
ἀποδημίας,
οὐκ
εἶναι
|
δίκαιον |
ἔφη
τῶν
συστρατιωτῶν
αὐτοῦ
καὶ |
[7, 2, 1] |
ἐπὶ
τῆς
αὑτοῦ
κοίτης
ἄνδρα
|
δίκαιον |
καὶ
μηδένα
μηδὲν
κακὸν
εἰργασμένον, |
[7, 13, 4] |
λαμβάνειν
πάντων:
οὐ
γὰρ
εἶναι
|
δίκαιον |
προῖκα
θυσίαν
ἐπιτελεῖν.
τοῦ
δὲ |
[7, 14, 2] |
προνοίας
ἄξιος
εὐσεβὴς
ὢν
καὶ
|
δίκαιος |
καὶ
ἀνδρεῖος,
καὶ
τὰς
ἐντολὰς |
[7, 13, 3] |
θεόν,
ὡς
αὐτὸς
εἴη
κολασθῆναι
|
δίκαιος |
ὁ
ποιμήν,
τὰ
δὲ
ποίμνια |
[7, 5, 4] |
αὐτῶν
ἐδέχετο.
ἦν
δὲ
καὶ
|
δίκαιος |
τὴν
φύσιν
καὶ
τὰς
κρίσεις |
[7, 15, 2] |
πρὸς
τοὺς
ἐν
συμφοραῖς
ὑπάρχοντας
|
δίκαιος |
φιλάνθρωπος,
ἃ
μόνοις
δικαιότατα
βασιλεῦσιν |
[7, 15, 2] |
ὑπάρχοντας
δίκαιος
φιλάνθρωπος,
ἃ
μόνοις
|
δικαιότατα |
βασιλεῦσιν
εἶναι
προσῆκε,
μηδὲν
ὅλως |
[7, 9, 3] |
παρεχώρησε
Σιβᾷ
χαρίζεται
πολὺ
γὰρ
|
δικαιότερον |
αὐτὸν
ἐκείνου
ταῦτ'
ἔχειν
ἐπέγνωκε: |
[7, 4, 2] |
ἐκνεύσας
εἴς
τι
χωρίον
ἀνδρὸς
|
δικαίου, |
Ὠβαδάρου
ἄνομα
Ληουίτου
τὸ
γένος, |
[7, 15, 1] |
ἀποκτείναντος
διὰ
ζηλοτυπίαν
δύο
στρατηγοὺς
|
δικαίους |
καὶ
ἀγαθούς,
Ἀβεννῆρόν
τε
τὸν |
[7, 14, 2] |
οἷς
ἀμείβεται
τοὺς
εὐσεβεῖς
καὶ
|
δικαίους |
ὁ
θεὸς
ἀνθρώπους.
οἰκοδομηθέντος
δὲ |
[7, 7, 1] |
Δαυίδῃ
πταῖσμα
δεινὸν
ὄντι
φύσει
|
δικαίῳ |
καὶ
θεοσεβεῖ
καὶ
τοὺς
πατρίους |
[7, 15, 1] |
ἃ
καὶ
πρότερον
ἔφθην
συμβουλεύσας,
|
δικαίῳ |
μὲν
εἶναι
πρὸς
τοὺς
ἀρχομένους, |
[7, 7, 3] |
ἐμπέσωσι
ταύτῃ
πλέον
ἢ
τῷ
|
δικαίῳ |
νέμουσι,
τὰς
μὲν
παρὰ
τοῦ |
[7, 1, 4] |
περιαλγήσας
καὶ
θυμωθείς,
ὡς
οὐ
|
δικαίων |
τῶν
παρ'
αὐτοῦ
τυγχάνοι
πάσῃ |
[7, 1, 4] |
γὰρ
αὐτῷ
Δαυίδης
τὴν
γυναῖκα
|
δικαίως |
ἀπολαβεῖν:
συγκαλέσας
δὲ
τοὺς
γεγηρακότας |
[7, 6, 2] |
δὲ
θεῷ
πεποιθὼς
καὶ
τῷ
|
δικαίως |
αὐτοῖς
ἀνθ'
ὧν
ὑβρίσθη
πολεμεῖν |
[7, 11, 7] |
τὴν
στρατιάν,
ὅτι
τέθνηκεν
Ἀμασᾶς
|
δικαίως |
καὶ
μετ'
αἰτίας
κολαζούσης:
εἰ |
[7, 7, 3] |
δ'
αὐτῷ
καὶ
γυναῖκας
ἃς
|
δικαίως |
καὶ
νομίμως
ἠγάγετο,
καταφρονηθέντος
δ' |
[7, 14, 5] |
τῆς
ἀρχῆς,
ἵνα
εὐσεβῶς
καὶ
|
δικαίως |
προστῇ
τοῦ
τε
Ἑβραίων
ἔθνους |
[7, 10, 2] |
ἀφαιρεθῇ
καὶ
δῷ
τῷ
πατρὶ
|
δίκας |
κολασθεὶς
ἀνθ'
ὧν
ἐτόλμησεν
οὐδὲν |
[7, 7, 3] |
δώσειν
οὖν
αὐτὸν
ἀντὶ
τούτων
|
δίκας |
τῷ
θεῷ
καὶ
βιασθήσεσθαι
μὲν |
[7, 9, 8] |
τὸν
μὲν
Ἀχιτόφελον
τοιούτου
θανάτου
|
δικαστὴν |
αὑτῷ
γενόμενον
καθελόντες
ἐκ
τῆς |
[7, 10, 5] |
καὶ
ποθεῖν
οὐκέτ'
ὄντας,
οἳ
|
δίκῃ |
τεθνήκασιν:
εἰ
γὰρ
Ἀψάλωμος
ἐκράτησε |
[7, 9, 4] |
ἥμαρτεν
εἰς
τὸν
αὑτοῦ
δεσπότην
|
δίκην |
αὐτὸν
εἰσπραξαμένῳ.
πάντων
δ'
ἐπ' |
[7, 2, 1] |
δώσετε
ποινὴν
μὲν
αὐτῷ
κολασθέντες,
|
δίκην |
δ'
ἐμοὶ
τοῦ
νομίσαντας
ἡδέως |
[7, 15, 1] |
Ἰώαβος
ὢν
μέχρι
νῦν
τὴν
|
δίκην |
διέφυγε.
παρατίθεμαι
δέ
σοι
καὶ |
[7, 12, 1] |
γερουσία,
μὴ
φυλάξας:
ἐὰν
τοίνυν
|
δίκην |
ἣν
αὐτοὶ
θέλουσιν
οἱ
Γαβαωνῖται |
[7, 6, 1] |
οἱ
ἡγεμόνες,
ὅτι
παρεσπονδήκασι
καὶ
|
δίκην |
ὑπὲρ
τούτων
ὀφείλουσι,
προπαρασκευάζονται
εἰς |
[7, 7, 3] |
δράσαντα
φανερὰν
τὴν
ἐπ'
αὐτῷ
|
δίκην |
ὑφέξειν:
τεθνήξεσθαι
δὲ
καὶ
τὸν |
[7, 2, 1] |
εἰπών,
ὦ
κάκιστοι
καὶ
παραχρῆμα
|
δίκην |
ὑφέξοντες,
οὐκ
ἔγνωτε
πῶς
ἐγὼ |
[7, 2, 1] |
πολλῆς
εὐνοίας
καὶ
τιμῆς
ἐσχηκότα;
|
διὸ |
δώσετε
ποινὴν
μὲν
αὐτῷ
κολασθέντες, |
[7, 15, 1] |
τί
κατὰ
τὸν
βίον
πράττεται.
|
διὸ |
ζῶν
ἔτι
καὶ
πρὸς
αὐτῷ |
[7, 11, 2] |
ὅτι
σήμερον
ἄρχομαι
τῆς
βασιλείας.
|
διὸ |
πᾶσιν
ἀφιέναι
τὰς
κολάσεις
τοῖς |
[7, 4, 2] |
αὑτὸν
ἐν
τῇ
πόλει,
ἐκείνου
|
διότι |
μόνον
ἐξέτεινε
τὴν
χεῖρα
πρὸς |
[7, 2, 2] |
προγινώσκοντες
τὰ
μέλλοντα,
ὁπλῖται
δὲ
|
δισμύριοι. |
ἐκ
δὲ
τῆς
Ζαβουλωνίτιδος
φυλῆς |
[7, 10, 2] |
ἢ
μαχομένους:
ἔπεσον
γὰρ
ὡς
|
δισμύριοι |
ἐπ'
ἐκείνης
τῆς
ἡμέρας.
οἱ |
[7, 2, 2] |
δὲ
τῆς
Δανίτιδος
φυλῆς
ἐκλεκτοὶ
|
δισμύριοι |
ἑπτακισχίλιοι
ἑξακόσιοι.
ἐκ
δὲ
τῆς |
[7, 2, 2] |
ἐκ
δὲ
τῆς
Ἐφραίμου
φυλῆς
|
δισμύριοι |
καὶ
ὀκτακόσιοι
τῶν
δυνατωτάτων
καὶ |
[7, 5, 2] |
Ἑβραίων
ἀναιρούμενοι
τῆς
Ἀδάδου
δυνάμεως
|
δισμύριοι, |
οἱ
δὲ
λοιποὶ
πάντες
ἔφυγον. |
[7, 14, 8] |
εἶχεν
δ'
ἑκάστη
τῶν
μοιρῶν
|
δισμυρίους |
καὶ
τετρακισχιλίους,
ὧν
ἐκέλευσε
προσεδρεύειν |
[7, 14, 7] |
μὲν
τῆς
οἰκοδομίας
τοῦ
ναοῦ
|
δισμυρίους |
τετρακισχιλίους,
κριτὰς
δὲ
τοῦ
λαοῦ |
[7, 5, 1] |
μὲν
πεζῶν
αὐτοῦ
διέφθειρεν
ὡσεὶ
|
δισμυρίους, |
τῶν
δ'
ἱπποτῶν
ὡς
πεντακισχιλίους. |
[7, 6, 1] |
καὶ
τούτους
ἔχοντας
μυρίους
καὶ
|
δισχιλίους |
ὁπλίτας.
~(Οὐ
κατεπλάγη
δὲ
τὴν |
[7, 6, 2] |
ἐξελθόντων
καὶ
παραταξαμένων
οὐχ
ὁμοῦ
|
διχῇ |
δέ,
τὸ
μὲν
γὰρ
ἐπικουρικὸν |
[7, 11, 6] |
μετὰ
Ἀβεσσαίου
τοῦ
Ἀδελφοῦ
σου
|
δίωκε |
τὸν
πολέμιον.
καὶ
ὅπου
ποτ' |
[7, 4, 1] |
συμβολῆς
τραπέντας
ἐνέκειτο
κτείνων:
καὶ
|
διώκει |
μὲν
αὐτοὺς
ἄχρι
πόλεως
Γαζάρων, |
[7, 12, 4] |
ὑπ'
αὐτοῦ
τοὺς
Παλαιστίνους
καταβάντας
|
διώκειν |
καὶ
θαυμαστὴν
καὶ
διαβόητον
τότε |
[7, 9, 7] |
μὴ
μεταγνοὺς
ὁ
παῖς
αὐτοῦ
|
διώκειν |
ὁρμήσῃ
καὶ
πρὶν
ἐν
ἀσφαλείᾳ |
[7, 1, 3] |
αὐτοῦ
Ἀσάηλον,
ὃς
παραινοῦντος
μὴ
|
διώκειν |
οὐκ
ἐπείσθη
καὶ
διὰ
τοῦτο |
[7, 1, 3] |
ποιεῖν
κατασχεῖν
αὑτὸν
καὶ
μὴ
|
διώκειν |
παραινοῦντος,
μὴ
κτείνας
αὐτὸν
ἀπολέσῃ |
[7, 10, 2] |
ἀνακλητικὸν
ὁ
Ἰώαβος
ἐπέσχε
τοῦ
|
διώκειν |
τοὺς
οἰκείους
στρατιώτας
τὴν
τῶν |
[7, 1, 5] |
τιμωρήσαντος
Ἀσαήλῳ
τῷ
ἀδελφῷ,
ὃν
|
διώκοντα |
λαβὼν
Ἀβεννῆρος
ἀπέκτεινεν
ἐν
τῇ |
[7, 9, 7] |
ἐρίων
ἐπιβαλοῦσα,
ὡς
ἧκον
οἱ
|
διώκοντες |
αὐτοὺς
καὶ
περὶ
αὐτῶν
ἀνέκριναν |
[7, 1, 3] |
ἀπέκτεινεν.
οἱ
δὲ
μετ'
αὐτοῦ
|
διώκοντες |
τὸν
Ἀβεννῆρον
ὡς
ἦλθον
ἐπὶ |
[7, 10, 5] |
γενομένης,
ἀκοῦσαι
δὲ
μεγάλης
φωνῆς
|
διωκόντων |
τὸν
Ἀψάλωμον
καὶ
πλεῖον
τούτου |
[7, 1, 3] |
Ἀβεννήρου:
καὶ
τραπέντας
οὐκ
ἀνίει
|
διώκων |
Ἰώαβος,
ἀλλ'
αὐτός
τε
ἐπέκειτο |
[7, 12, 1] |
μάχην
αὐτοῖς
καὶ
τρεψάμενος
ἐμονώθη
|
διώκων |
καὶ
γενόμενος
ἔκλυτος
ὤφθη
ὑπό |
[7, 9, 7] |
προύλεγεν.
ὡς
δ'
ἐπὶ
πολὺ
|
διώξαντες |
οὐ
κατέλαβον,
ἀνέστρεψαν
εἰς
τοὐπίσω. |
[7, 11, 7] |
ὁ
λαὸς
ἠκολούθησε
τῷ
Ἰωάβῳ.
|
διώξαντι |
δ'
αὐτῷ
διὰ
πάσης
τῆς |
[7, 1, 3] |
τῶν
αὐτοῦ
στρατιωτῶν
ἀφέμενος
τῆς
|
διώξεως |
ἀφελέσθαι
τὴν
πανοπλίαν,
πάλιν
δ' |
[7, 1, 3] |
στρατιώτας
καὶ
τῆς
ἐπὶ
πολὺ
|
διώξεως |
ἐπισχών.
καὶ
οὗτος
μὲν
ἐπ' |
[7, 1, 3] |
τοὺς
λόγους,
ἀλλ'
ἐπιμείναντα
τὴν
|
δίωξιν |
φεύγων
ὡς
εἶχε
τὸ
δόρυ |
[7, 9, 7] |
ἀπελθεῖν,
εἰ
μέντοι
γε
συντόνως
|
διώξουσι |
καταλήψεσθαι
προύλεγεν.
ὡς
δ'
ἐπὶ |
[7, 1, 4] |
δι'
αὑτῶν
ἕκαστοι
ποιοῦμεν
εἶναι
|
δοκεῖ, |
καὶ
προσέτι
τοὺς
γενομένους
αὐτῷ |
[7, 9, 6] |
αὐτῷ
δηλώσας,
τί
καὶ
αὐτῷ
|
δοκεῖ |
περὶ
αὐτῆς
ἐπυνθάνετο.
συνιδὼν
δ' |
[7, 4, 1] |
ἐπέτρεπεν,
ἐκέλευσε
τὸν
ἀρχιερέα
τί
|
δοκεῖ |
τῷ
θεῷ
καὶ
ποδαπὸν
ἔσται |
[7, 9, 6] |
Χουσὶ
συμβουλίαν
συστήσας
ἀμείνω
εἶναι
|
δοκεῖν. |
~(Σπεύσας
δὲ
πρὸς
τοὺς
ἀρχιερέας |
[7, 10, 5] |
σαυτὸν
καὶ
τὴν
σὴν
γενεὰν
|
δοκεῖς |
μισεῖν,
στέργειν
δὲ
τοὺς
ἐχθροτάτους |
[7, 13, 2] |
ὅπως
ἐκλέξηται
τούτων
ἣν
ἂν
|
δοκιμάσῃ: |
πότερον
θέλει
λιμὸν
γενέσθαι
κατὰ |
[7, 8, 3] |
λύπης
κἀπὶ
τῷ
κτεῖναι
δυναμένης>
|
δοκοῦντι |
γινομένης
πικρότερον,
συναρπαγεὶς
ὑπὸ
τοῦ |
[7, 1, 5] |
ἡγεμονίαν:
ἐπὶ
δὲ
ἀπάτῃ
καὶ
|
δόλῳ |
πρὸς
αὐτὸν
ἐλθόντα
μεθ'
ἧς |
[7, 7, 3] |
τούτων
ἐκ
τῶν
Σαούλου
χειρῶν,
|
δόντος |
δ'
αὐτῷ
καὶ
γυναῖκας
ἃς |
[7, 1, 6] |
ποιναῖς:
ἔμελε
γὰρ
αὐτῷ
μὴ
|
δόξαι |
παρὰ
τὰς
πίστεις
καὶ
τοὺς |
[7, 4, 3] |
καὶ
πολλάκις
χορεῦσαι
μηδένα
τοῦ
|
δόξαι |
ταῖς
θεραπαινίσιν
αἰσχρὸν
καὶ
αὐτῇ |
[7, 12, 2] |
τῆς
ὅλης
νίκης
ῥοπὴ
γενόμενος
|
δόξαν |
ἀριστείας
ἀπηνέγκατο:
καὶ
γὰρ
οὗτος |
[7, 7, 1] |
δ'
αὐτὸν
γενναῖον
στρατιώτην
καὶ
|
δόξαν |
ἔχοντα
παρά
τε
τῷ
βασιλεῖ |
[7, 2, 1] |
ἐδύνασθε
μᾶλλον
ἀδικῆσαι
τὴν
ἐμὴν
|
δόξαν |
ἢ
τοῦθ'
ὑπολαβόντες.
ταῦτ'
εἰπὼν |
[7, 9, 5] |
καὶ
πρὸς
ἅπαντα
πιστὸς
εἶναι
|
δόξας |
οὐ
σὺν
αὐτῷ
νῦν
ἐστιν, |
[7, 6, 1] |
ἀπαρηγορήτῳ
συμφορᾷ
περιπέσῃ.
ταῦτ'
οὖν
|
δόξας |
πιθανώτερα
λέγειν
τοὺς
ἄρχοντας
ἢ |
[7, 13, 2] |
βασιλεύς,
ὡς
εἰ
λιμὸν
αἰτήσει,
|
δόξει |
τοῦτο
πεποιηκέναι
τοῖς
ἄλλοις
αὐτῷ |
[7, 15, 1] |
Ἰέθρα:
ὧν
ὅπως
ἄν
σοι
|
δόξῃ |
τὸν
θάνατον
ἐκδίκησον,
ἐπεὶ
καὶ |
[7, 1, 6] |
τούτοις
οὖν
μάλιστα
Δαυίδην
γλίχεσθαι
|
δόξης |
ἀγαθῆς
ποιούμενον
πρόνοιαν
ὡς
εἰκὸς |
[7, 4, 4] |
τηλικοῦτο
μέγεθος
ἡγεμονίας
τε
καὶ
|
δόξης |
ἀναγαγών,
ὧν
τε
τοῖς
ἐγγόνοις |
[7, 2, 2] |
χίλιοι
ὅπλοις
χρώμενοι
θυρεῷ
καὶ
|
δόρατι, |
ἠκολούθει
δὲ
φυλὴ
ἀναρίθμητος
οὖσα. |
[7, 12, 4] |
μέγεθος
προκαλεσαμένου,
γυμνὸς
ὡπλισμένον
τῷ
|
δόρατι |
τῷ
ἐκείνου
βαλὼν
ἀπέκτεινε:
περιελόμενος |
[7, 2, 2] |
Μανασσήτιδος
φυλῆς
ὡπλισμένων
θυρεὸν
καὶ
|
δόρυ |
καὶ
περικεφαλαίαν
καὶ
ῥομφαίαν
μυριάδες |
[7, 1, 3] |
δίωξιν
φεύγων
ὡς
εἶχε
τὸ
|
δόρυ |
πλήξας
εἰς
τοὐπίσω
καιρίως
παραχρῆμ' |
[7, 14, 7] |
Ληουίτιδος
φυλῆς
καὶ
τοῖς
ἱερεῦσι
|
δουλεύειν |
κατὰ
νύκτα
καὶ
ἡμέραν
τῷ |
[7, 14, 9] |
θεοῦ
θέλοντος
οὐδ'
ἀλλοτρίῳ
κρατοῦντι
|
δουλεύειν, |
χαίρειν
δ'
ἐπ'
ἀδελφῷ
ταύτης |
[7, 4, 3] |
ὑπὸ
τῆς
ὀρχήσεως
καὶ
ἐν
|
δούλοις |
καὶ
ἐν>
θεραπαινίσιν.
ὁ
δ' |
[7, 13, 4] |
πυθομένου
τί
παρείη
πρὸς
τὸν
|
δοῦλον |
ὁ
δεσπότης,
εἶπεν
ὠνήσασθαι
παρ' |
[7, 9, 3] |
προελθόντι
Σιβᾶς
ὁ
τοῦ
Μεμφιβόσθου
|
δοῦλος |
συνήντησεν,
ὃν
προνοησόμενον
ἀπεστάλκει
τῶν |
[7, 15, 3] |
δὲ
Δημητρίου,
βουλόμενος
χρήματ'
αὐτῷ
|
δοῦναι |
ὑπὲρ
τοῦ
λῦσαι
τὴν
πολιορκίαν |
[7, 6, 2] |
πολεμεῖν
μέλλειν,
Ἰώαβον
τὸν
ἀρχιστράτηγον
|
δοὺς |
αὐτῷ
τῆς
στρατιᾶς
τὸ
ἀκμαιότατον |
[7, 7, 1] |
κατὰ
τοῦτον
ἔστησε
τὸν
Οὐρίαν
|
δοὺς |
αὐτῷ
τινας
τῶν
ἀρίστων
τῆς |
[7, 7, 3] |
καὶ
τὸ
ἁμάρτημα
τοῦτο
κρύφα
|
δράσαντα |
φανερὰν
τὴν
ἐπ'
αὐτῷ
δίκην |
[7, 1, 3] |
Ἀβεννῆρος
Νήρου
δὲ
παῖς
ἀνὴρ
|
δραστήριος |
καὶ
ἀγαθὸς
τὴν
φύσιν,
ὡς |
[7, 7, 1] |
αἰφνιδίως
καὶ
μετὰ
ῥύμης
καὶ
|
δρόμου |
πολλοῦ
τοῖς
ἐχθροῖς
ἐπεξῆλθον.
ἰδόντες |
[7, 10, 2] |
ἐν
πεδίῳ
μεγάλῳ
ἐξόπισθεν
περιβεβλημένῳ
|
δρυμὸν |
ἀντεξάγει
τὴν
στρατιὰν
καὶ
Ἀψάλωμος. |
[7, 10, 2] |
πολεμικῶν
ἐπιστήμῃ.
φεύγοντας
δὲ
διὰ
|
δρυμῶν |
καὶ
φαράγγων
ἑπόμενοι
τοὺς
μὲν |
[7, 11, 8] |
εὐεργετήσαντος
ὑμᾶς
βασιλέα
καὶ
πρὸς
|
δύ |
ναμιν
τοσαύτην
καὶ
τηλικαύτην
ἀνταίρειν |
[7, 6, 3] |
ἀλλ'
αὐτὸς
σὺν
ἁπάσῃ
τῇ
|
δυνάμει |
διαβὰς
τὸν
Ἰόρδανον
ποταμὸν
καὶ |
[7, 7, 1] |
στρατιᾶς:
αὐτὸς
δ'
ἁπάσῃ
τῇ
|
δυνάμει |
προσεπιβοηθήσειν
ἔφησεν,
εἰ
δυνηθεῖεν
ἀνατρέψαντές |
[7, 8, 3] |
τῆς
λύπης
κἀπὶ
τῷ
κτεῖναι
|
δυναμένης> |
δοκοῦντι
γινομένης
πικρότερον,
συναρπαγεὶς
ὑπὸ |
[7, 8, 5] |
εὗρον
ἀγαγεῖν
σε
πρὸς
ἡμᾶς
|
δυνάμενον |
ἀμελοῦντα
τῶν
ἐντολῶν,
ἃς
ἵνα |
[7, 5, 5] |
κομίσασθαι
τὰς
τῶν
εὐεργεσιῶν
χάριτας
|
δυνάμενον, |
ὧν
καὶ
αὐτὸς
ἔτυχε
παρὰ |
[7, 7, 1] |
καὶ
τῆς
ἐπιθυμίας
κατασχεῖν
οὐ
|
δυνάμενος |
αὐτῇ
συνέρχεται.
γενομένης
δ'
ἐγκύου |
[7, 10, 4] |
καὶ
μήπω
τίς
ἐστι
γνωρίσαι
|
δυνάμενος |
εἶπε
πρὸς
τὸν
Δαυίδην
βλέπειν |
[7, 11, 3] |
χρῆσθαι
πρὸς
τὴν
φυγὴν
ταύταις
|
δυνάμενος. |
οὐ
τοῦτο
δὲ
μόνον
ἠδίκησέ |
[7, 1, 6] |
χειρῶν
ἐν
τοῖς
πολεμικοῖς
ἔργοις
|
δυναμένου. |
ἀλλὰ
θεὸς
μέν,
εἶπεν,
ᾧ |
[7, 5, 5] |
τινος
ἠλευθερωμένου
μὲν
ὑπὸ
Σαούλου
|
δυναμένου |
δὲ
γινώσκειν
τοὺς
ἐκ
τοῦ |
[7, 8, 4] |
φιλονεικίαν
τραπέντων
οὐδενὸς
τοῦ
καταπαῦσαι
|
δυναμένου |
παραφανέντος
ἔλεγεν
ὑπὸ
θατέρου
τὸν |
[7, 1, 6] |
ποιεῖν
ἱκανός
εἰμι
πλέον
ἐμοῦ
|
δυναμένους, |
ἀλλ'
ἀποδώσει
τὴν
ὑπὲρ
τῶν |
[7, 13, 3] |
αἰτίαις
καὶ
προφάσεσιν
οὐδ'
ἐπινοῆσαι
|
δυναμένους |
ἀνήρπαζεν.
ἄλλος
γὰρ
ἐπ'
ἄλλῳ |
[7, 6, 2] |
ἴδῃ
βιαζομένους
αὐτὸν
καὶ
πλέον
|
δυναμένους |
μεταγαγόντα
τὴν
φάλαγγα
βοηθεῖν
αὐτῷ, |
[7, 13, 1] |
μυριάδες
ὅπλα
βαστάζειν
καὶ
στρατεύεσθαι
|
δυναμένων, |
ἡ
δὲ
Ἰούδα
φυλὴ
καθ' |
[7, 10, 1] |
χώρᾳ,
καταστήσας
στρατηγὸν
πάσης
τῆς
|
δυνάμεως |
Ἀμασᾶν
εἰς
τὴν
Ἰωάβου
τάξιν |
[7, 4, 1] |
μετὰ
μείζονος
ἐπιέναι
τοῖς
Ἑβραίοις
|
δυνάμεως. |
ἀμέλει
καὶ
ταύταις
πταίσαντες
ταῖς |
[7, 15, 2] |
προσεπαινέσαι
καὶ
τό
τε
τῆς
|
δυνάμεως |
αὐτοῦ
εὐσθενὲς
καὶ
τὸ
τῆς |
[7, 5, 2] |
τῶν
Ἑβραίων
ἀναιρούμενοι
τῆς
Ἀδάδου
|
δυνάμεως |
δισμύριοι,
οἱ
δὲ
λοιποὶ
πάντες |
[7, 5, 4] |
ἀλλὰ
καὶ
πέμψαντος
αὐτοῦ
μετὰ
|
δυνάμεως |
εἰς
τὴν
Ἰδουμαίαν
Ἀβεσσαῖον
τὸν |
[7, 6, 1] |
χώρας
Δαυίδην
καὶ
τῆς
αὑτῶν
|
δυνάμεως |
ἐπὶ
προφάσει
φιλανθρωπίας,
φυλάττεσθαί
τε |
[7, 5, 2] |
Ἀρτάζαρον,
φίλος
ὢν
αὐτῷ
μετὰ
|
δυνάμεως |
ἧκεν
ἰσχυρᾶς
συμμαχήσων:
ἀπήλλαξε
δ' |
[7, 7, 3] |
αὐτὸν
βασιλέα
πάσης
τῆς
Ἑβραίων
|
δυνάμεως |
καὶ
τῶν
ἐν
κύκλῳ
πάντων |
[7, 10, 1] |
δὲ
ἡττηθέντες
ἑνὶ
μέρει
τῆς
|
δυνάμεως |
τῷ
λοιπῷ
πρὸς
αὐτὸν
φύγωσιν |
[7, 11, 7] |
τῶν
Ἱεροσολύμων,
γεγενημένος
πολλὴν
Ἀμασᾶ
|
δύναμιν |
ἀγαγόντος
ἀπήντησεν
αὐτῷ
διεζωσμένος
μάχαιραν |
[7, 10, 2] |
στρατιάν.
~(Ἰωάβου
δὲ
παρατάξαντος
τὴν
|
δύναμιν |
ἀντικρὺ
τῶν
πολεμίων
ἐν
πεδίῳ |
[7, 5, 4] |
τὸν
Ἀνδράζαρον
ἐπύθετο
καὶ
τὴν
|
δύναμιν |
αὐτοῦ
διεφθαρμένην
ἤκουσε,
δείσας
περὶ |
[7, 11, 6] |
ἵνα
παραδοὺς
αὐτῷ
πᾶσαν
τὴν
|
δύναμιν |
ἐκπέμψῃ
πολεμήσοντα
τὸν
υἱὸν
τοῦ |
[7, 4, 1] |
νίκην
καὶ
κράτος
ἐξάγει
τὴν
|
δύναμιν |
ἐπὶ
τοὺς
Παλαιστίνους:
καὶ
γενομένης |
[7, 7, 5] |
βασιλεὺς
παραλαβὼν
τὴν
σὺν
αὐτῷ
|
δύναμιν |
ἧκεν
ἐπὶ
τὴν
τῆς
Ῥαβαθᾶς |
[7, 11, 6] |
μηδένα,
ἀλλὰ
τὴν
οὖσαν
παραλαβὼν
|
δύναμιν |
καὶ
τοὺς
ἑξακοσίους
μετὰ
Ἀβεσσαίου |
[7, 6, 2] |
συμμαχίαν
καὶ
τὴν
τῶν
Ἀμμανιτῶν
|
δύναμιν |
ὁ
Δαυίδης,
τῷ
δὲ
θεῷ |
[7, 6, 3] |
ἐπ'
αὐτὸν
τοὺς
Ἀμμανίτας
τοσαύτην
|
δύναμιν |
συνηθροικότας
οὐκέτι
διὰ
στρατηγῶν
αὐτοῖς |
[7, 9, 6] |
στρατείαν,
καὶ
παραλαβὼν
αὐτὸς
τὴν
|
δύναμιν |
τοῦ
πολέμου
γίνου
στρατηγὸς
καὶ |
[7, 10, 2] |
οἰκείους
στρατιώτας
τὴν
τῶν
πολεμίων
|
δύναμιν |
φειδόμενος
τῶν
ὁμοφύλων.
~(Ἔστησε
δ' |
[7, 12, 4] |
ὡς
οἱ
Ἑβραῖοι
πάλιν
τὴν
|
δύναμιν |
φοβηθέντες
οὐχ
ὑπέμειναν,
ὑπέστη
μόνος |
[7, 11, 7] |
ἑξακοσίους
παραλαβὼν
καὶ
ὅση
λοιπὴ
|
δύναμις |
ἦν
ἐν
τοῖς
Ἱεροσολύμοις
ἕπεσθαι |
[7, 12, 4] |
βασιλέως
ἐπῆλθεν
ἡ
τῶν
Παλαιστίνων
|
δύναμις |
πολεμῆσαι,
Δαυίδης
μὲν
ἐπὶ
τὴν |
[7, 8, 3] |
τὸν
πάππον
τὸν
πρὸς
μητρὸς
|
δυναστεύοντα |
τῆς
ἐκεῖ
χώρας,
καὶ
τρισὶν |
[7, 9, 8] |
καὶ
Σειφὰρ
ὁ
τῆς
Ἀμμανίτιδος
|
δυνάστῃς |
καὶ
Μάχειρος
ὁ
τῆς
Γαλαδίτιδος |
[7, 11, 6] |
δίδωσιν
ἐκέλευσέ
τε
στρατιὰν
ὅσην
|
δύναται |
συναγαγόντ'
ἐκ
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς |
[7, 12, 4] |
ἄλλων
ἀρετὰς
ἀρκέσουσιν
οὗτοι
ποιῆσαι:
|
δυνατοὶ |
γὰρ
ἦσαν
οὗτοι
καὶ
χώραν |
[7, 4, 3] |
ᾔτει
πάνθ'
ὅσα
παρασχεῖν
αὐτῷ
|
δυνατὸν |
εὐμενεῖ
τυγχάνοντι,
καὶ
δὴ
κατεμέμψατο, |
[7, 2, 2] |
τοῦ
ἡμίσους
μύριοι
ὀκτακισχίλιοι
τῶν
|
δυνατωτάτων> |
ἐκ
δὲ
τῆς
Ἰσαχάρου
φυλῆς |
[7, 2, 2] |
φυλῆς
δισμύριοι
καὶ
ὀκτακόσιοι
τῶν
|
δυνατωτάτων |
καὶ
κατ'
ἰσχὺν
διαφερόντων.
ἐκ |
[7, 15, 1] |
ἐπεὶ
καὶ
κρείττων
ἐμοῦ
καὶ
|
δυνατώτερος |
ὁ
Ἰώαβος
ὢν
μέχρι
νῦν |
[7, 7, 1] |
τῇ
δυνάμει
προσεπιβοηθήσειν
ἔφησεν,
εἰ
|
δυνηθεῖεν |
ἀνατρέψαντές
τι
τοῦ
τείχους
εἰσελθεῖν |
[7, 5, 2] |
ἐν
Αἰγύπτῳ.
μέγιστον
δὲ
ἁπάντων
|
δυνηθεὶς |
ὁ
τρίτος
ἀναμαχέσασθαι
βουλόμενος
τὴν |
[7, 7, 3] |
φρονεῖ
ποιῆσαι
σαφὲς
αὐτῷ
παρεκάλει:
|
δύο |
γάρ,
ἔφησεν,
ἄνδρες
τὴν
αὐτὴν |
[7, 1, 2] |
τε
γυναῖκας
ἐπαγόμενος
τὰς
αὑτοῦ,
|
δύο |
δὲ
ἦσαν,
καὶ
τοὺς
ὁπλίτας |
[7, 3, 3] |
γεγονότες,
οὓς
δὲ
τελευταίους
εἰρήκαμεν
|
δύο |
ἐκ
τῶν
παλλακίδων.
Θαμάρα
δὲ |
[7, 1, 1] |
Σίκελλαν
ὑπέστρεψεν.
ἤδη
δὲ
αὐτοῦ
|
δύο |
ἡμέρας
ἔχοντος
ἐν
τῇ
Σικέλλα |
[7, 9, 7] |
αὐτοὺς
ἀπὸ
σταδίων
τῆς
πόλεως
|
δύο |
θεῶνταί
τινες
ἱππεῖς
καὶ
διαβάλλουσι |
[7, 5, 1] |
πόλεμον
μετήγαγε,
καὶ
τὰ
μὲν
|
δύο |
μέρη
τῆς
στρατιᾶς
αὐτῶν
τῇ |
[7, 6, 1] |
δὲ
τοῖς
βασιλεῦσι
τούτοις
πεζοῦ
|
δύο |
μυριάδες.
προσεμισθώσαντο
δὲ
καὶ
τὸν |
[7, 10, 3] |
τῇ
βασιλικῇ
στήλην
λίθου
μαρμαρίνου
|
δύο |
σταδίους
ἀπέχουσαν
Ἱεροσολύμων,
ἣν
προσηγόρευσεν |
[7, 15, 1] |
στρατηγοῦ
παρανομίας
ἀποκτείναντος
διὰ
ζηλοτυπίαν
|
δύο |
στρατηγοὺς
δικαίους
καὶ
ἀγαθούς,
Ἀβεννῆρόν |
[7, 2, 2] |
ὁ
ἀρχιερεὺς
Σάδωκος
σὺν
εἴκοσι
|
δύο |
συγγενέσιν
ἡγεμόσιν.
ἐκ
δὲ
τῆς |
[7, 1, 3] |
καὶ
τὸν
Ἰωνάθην
καὶ
τοὺς
|
δύο |
τοὺς
ἄλλους
αὐτοῦ
παῖδας,
ἐπειχθεὶς |
[7, 8, 5] |
μέντοι
γε
ἐν
Ἱεροσολύμοις
ἔτη
|
δύο |
τριῶν
μὲν
ἀρρένων
πατὴρ
γενόμενος |
[7, 2, 2] |
μυριάδες
τέσσαρες.
ἐκ
δὲ
τῶν
|
δύο |
φυλῶν
τῶν
πέραν
τοῦ
Ἰορδάνου |
[7, 1, 3] |
στρατιώτας
ἔχει,
συντίθεται
παρ'
ἀμφοτέρων
|
δυοκαίδεκα |
μαχησομένους
συμβαλεῖν.
προελθόντες
τοίνυν
εἰς |
[7, 14, 9] |
καὶ
τῷ
προγόνῳ
ἡμῶν
Ἰακώβῳ
|
δυοκαίδεκα |
παίδων
γενομένων
ἴστε
τὸν
Ἰούδαν |
[7, 7, 1] |
γυναικὸς
ἐπιθυμίαν.
ἐπὶ
τούτοις
δὲ
|
δυσανασχετήσας |
ὁ
βασιλεὺς
ἔγραψε
τῷ
Ἰωάβῳ |
[7, 1, 3] |
ἐδίωξαν
τὸν
Ἀβεννῆρον
ἤδη
περὶ
|
δυσμὰς |
ὄντος
ἡλίου.
ἀναβὰς
δ'
ἐπί |
[7, 7, 1] |
βουληθεὶς
ὑπέθετο:
κατὰ
γὰρ
τὸ
|
δυσμαχώτατον |
αὐτὸν
ἐκέλευσε
μέρος
τῶν
πολεμίων |
[7, 1, 6] |
ὤμοσε
γεύσεσθαι
μηδενὸς
ἄχρι
ἡλίου
|
δυσμῶν. |
ταῦτ'
εὔνοιαν
αὐτῷ
παρὰ
τοῦ |
[7, 14, 3] |
αὐτῷ
ψυχομένου
διὰ
τὸν
χρόνον
|
δύσριγος |
ὑπῆρχεν,
ὡς
μηδ'
ὑπὸ
τῆς |
[7, 11, 5] |
αὐτούς,
ἵν'
ἔχωσιν
ἐπὶ
τούτῳ
|
δυσφορεῖν |
ὕστεροι
πρὸς
αὐτὸν
ἐλθόντες.
ταῦτα |
[7, 7, 2] |
παρὰ
τῶν
ἀγγέλων
ταῦτα
καὶ
|
δυσφοροῦντος |
φάσκοντος
ἁμαρτεῖν
αὐτοὺς
τῷ
τείχει |
[7, 7, 4] |
χαλεπὴν
τὸ
θεῖον,
ἐφ'
ᾗ
|
δυσφορῶν |
ὁ
βασιλεὺς
τροφὴν
μὲν
ἐφ' |
[7, 11, 5] |
ἄρχοντες
τῆς
Ἰούδα
φυλῆς
μὴ
|
δυσχεραίνειν |
αὐτοὺς
ἠξίουν
προληφθέντας:
καὶ
γὰρ |
[7, 14, 9] |
τοῦ
θεοῦ
καὶ
μηδένα
τούτων
|
δυσχεράναντα, |
οὕτως
ἀξιῶ
κἀγὼ
τοὺς
ἐμαυτοῦ |
[7, 7, 2] |
καὶ
ἀνδρειότατος
ὢν
διὰ
τὸ
|
δυσχερὲς |
τῆς
ἐπιβολῆς
αἰσχρῶς
ἀπέθανεν:
οὗ |
[7, 10, 2] |
μὴ
ταύτην
Ἀψάλωμος
ἀφαιρεθῇ
καὶ
|
δῷ |
τῷ
πατρὶ
δίκας
κολασθεὶς
ἀνθ' |
[7, 12, 4] |
μετ'
αὐτὸν
ἦν
Ἐλεάζαρος
υἱὸς
|
Δωδείου, |
ὃς
ἦν
μετὰ
τοῦ
βασιλέως |
[7, 2, 2] |
καὶ
περικεφαλαίαν
καὶ
ῥομφαίαν
μυριάδες
|
δώδεκα: |
καὶ
αἱ
λοιπαὶ
φυλαὶ
ῥομφαίαις |
[7, 14, 8] |
ταῦτα
διεμέρισε
τὴν
στρατιὰν
εἰς
|
δώδεκα |
μοίρας
σὺν
ἡγεμόσι
καὶ
ἑκατοντάρχοις |
[7, 12, 3] |
τύπτεται
πλήκτρῳ,
ἡ
δὲ
νάβλα
|
δώδεκα |
φθόγγους
ἔχουσα
τοῖς
δακτύλοις
κρούεται, |
[7, 2, 1] |
ὕπνον
καταπεσοῦσαν,
παρελθόντες
εἰς
τὸ
|
δωμάτιον, |
ἐν
ᾧ
συνέβαινε
κατακεκοιμῆσθαι
τὸν |
[7, 8, 1] |
οἰκέταις
παραιτήσασθαι
πάντας
πρὸ
τοῦ
|
δωματίου: |
βούλεσθαι
γὰρ
ἀναπαύσασθαι
θορύβου
καὶ |
[7, 14, 5] |
τῆς
γυναικὸς
ἤγγειλαν
οἱ
τοῦ
|
δωματίου |
προεστῶτες,
ὅτι
βούλεται
Νάθας
ἰδεῖν |
[7, 14, 5] |
αὑτόν:
ἐκπεπηδήκει
γὰρ
ἐκ
τοῦ
|
δωματίου |
τοῦ
προφήτου
παραγενομένου.
τῆς
δὲ |
[7, 5, 4] |
βασιλεῖ
τῆς
Ἀμάθης,
καὶ
τὰ
|
δῶρα |
δεξάμενος
ἀπέλυσεν
αὐτοῦ
τὸν
υἱὸν |
[7, 6, 3] |
μάχης
αὑτοὺς
Δαυίδῃ
παρέδοσαν
καὶ
|
δῶρα |
ἔπεμψαν
αὐτῷ.
καὶ
ὁ
μὲν |
[7, 11, 5] |
μέντοι
γε
διὰ
τὸ
προελθεῖν
|
δῶρα |
λαβεῖν
αὐτούς,
ἵν'
ἔχωσιν
ἐπὶ |
[7, 5, 4] |
ποιούμενος.
ἔπεμψε
δ'
αὐτῷ
καὶ
|
δῶρα |
σκεύη
τῆς
ἀρχαίας
κατασκευῆς
χρύσεα |
[7, 5, 5] |
τε
τοῖς
λόγοις
καὶ
ταῖς
|
δωρεαῖς, |
καλέσας
τὸν
Σιβὰν
τὸν
πατρῷον |
[7, 3, 2] |
συνέθετο:
ἔπεμψε
δ'
αὐτῷ
καὶ
|
δωρεὰς |
ξύλα
κέδρινα
καὶ
τεχνίτας
ἄνδρας |
[7, 2, 1] |
Ἰέβωσθον
μεγάλων
παρὰ
Δαυίδου
τεύξονται
|
δωρεῶν |
καὶ
στρατηγίας
ἤ
τινος
ἄλλης |
[7, 3, 1] |
ἑλόντι
στρατηγίαν
ἅπαντος
τοῦ
λαοῦ
|
δώσειν |
ἐπηγγείλατο.
πάντων
δὲ
φιλοτιμουμένων
ἀναβῆναι |
[7, 7, 3] |
αὐτῆς
ἀποκτείνειεν
ἐκδοὺς
τοῖς
πολεμίοις:
|
δώσειν |
οὖν
αὐτὸν
ἀντὶ
τούτων
δίκας |
[7, 2, 1] |
εὐνοίας
καὶ
τιμῆς
ἐσχηκότα;
διὸ
|
δώσετε |
ποινὴν
μὲν
αὐτῷ
κολασθέντες,
δίκην |
[7, 11, 4] |
μοι:
πάντων
γὰρ
αὐτῷ
μετα
|
δώσω |
τῶν
ἀγαθῶν.
καὶ
Βεέρζελος
μὲν |