HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Flavius Josèphe (37 à +/- 100 ap. J. Chr.), Les Antiquités judaïques, livre VII

Liste des contextes (ordre alphabétique)

η = 141 formes différentes pour 417 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Liv., chap., par.

[7, 2, 1]   Δαυίδου τεύξονται δωρεῶν καὶ στρατηγίας ἤ τινος ἄλλης πίστεως τὸ ἔργον

[7, 11, 6]   μειζόνων κακῶν καὶ πραγμάτων αἴτιος, ἢ Ἀψάλωμος αὐτοῖς κατέστη, γένηται. μὴ

[7, 12, 4]   πιεῖν αὐτῷ κομίσειε μᾶλλον ἐθελήσειν ἢ εἰ πολλὰ χρήματα διδοῖ. ταῦτ'

[7, 9, 6]   τὴν ἑσπέραν ἀπολιπὼν τοὺς ἰδίους ἢ εἴς τινα τῶν αὐλώνων ἑαυτὸν

[7, 14, 9]   καὶ τοὺς ἐπὶ πάσης πράξεως ἢ κτήσεως τοῦ βασιλέως τεταγμένους, στὰς

[7, 13, 2]   πολεμήσας ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἡττηθῆναι, ἢ λοιμὸν ἐνσκῆψαι καὶ νόσον ἐπὶ

[7, 10, 2]   ἀνῄρουν, ὡς φεύγοντας πεσεῖν πλείονας ἢ μαχομένους: ἔπεσον γὰρ ὡς δισμύριοι

[7, 9, 8]   αὑτὸν ἐξαγαγεῖν ἐλευθέρως καὶ μεγαλοφρόνως ἢ παρασχεῖν αὑτὸν εἰς κόλασιν Δαυίδῃ,

[7, 9, 6]   τινα τῶν αὐλώνων ἑαυτὸν ἀποκρύψει ἢ πρὸς πέτρᾳ τινὶ λοχήσει: συμβαλόντων

[7, 4, 1]   μηδ' ἄρχεσθαι τῆς μάχης. πρὶν ἢ τὰ ἄλση σαλεύεσθαι μὴ πνέοντος

[7, 7, 3]   ἁμαρτὼν ὅλως περὶ τὸν βίον ἢ τὰ περὶ τὴν Οὐρία γυναῖκα,

[7, 6, 1]   δόξας πιθανώτερα λέγειν τοὺς ἄρχοντας ἢ τἀληθὲς εἶχεν ὁ τῶν Ἀμμανιτῶν

[7, 13, 2]   τὰς τοῦ θεοῦ χεῖρας ἐμπεσεῖν ἢ τὰς τῶν πολεμίων. ~(Ταῦτ' ἀκούσας

[7, 15, 2]   παρὰ τοσοῦτο μέγεθος ἐξουσίας ἁμαρτὼν ἢ τὸ περὶ τὴν Οὐρία γυναῖκα.

[7, 2, 1]   μᾶλλον ἀδικῆσαι τὴν ἐμὴν δόξαν ἢ τοῦθ' ὑπολαβόντες. ταῦτ' εἰπὼν πᾶσαν

[7, 13, 2]   τὴν χώραν ἐπὶ ἔτη ἑπτά, ἢ τρεῖς μῆνας πολεμήσας ὑπὸ τῶν

[7, 7, 3]   εἰς ὀργὴν ἐμπέσωσι ταύτῃ πλέον ἢ τῷ δικαίῳ νέμουσι, τὰς μὲν

[7, 8, 4]   ἐκείνους ἄλλῳ τινὶ τῆς σπουδῆς ἢ τῷ παρ' αὐτοῦ φόβῳ. τοῦ

[7, 9, 4]   μοι τούτου κυνὸς αἰδώς τις ἢ φροντὶς ὑπέρχεται, τῷ θεῷ δὲ

[7, 12, 4]   ὡς πρῶτον αὐτῶν κατ' εὐψυχίαν ἢ ὡς ὅμοιον: νίφοντος γὰρ τοῦ

[7, 12, 4]   καὶ τοῦτο ταῖς προειρημέναις πράξεσιν ἢ ὡς πρῶτον αὐτῶν κατ' εὐψυχίαν

[7, 2, 1]   μὴ συλλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι; ἦ μεταβεβλῆσθαί με καὶ μηκέτ' εἶναι

[7, 1, 4]   ὅρκους τε καὶ πίστεις ἠξίου, ἦ μὴν ἕξειν αὐτὸν ἑταῖρον καὶ

[7, 14, 5]   σοι, φησί, τὸν μέγιστον θεόν, ἦ μὴν τὸν υἱόν σου Σολόμωνα

[7, 8, 4]   τὰ παρὰ τῆς σῆς μοι ᾖ φιλανθρωπίας, τῷ σαυτοῦ παιδὶ πρῶτον

[7, 9, 5]   οὐ γὰρ εἰς ἄλλην οἰκίαν ἡ βασιλεία μεταβέβηκε, μεμένηκε δ' ἐπὶ

[7, 2, 2]   τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς ὁπλῖται τετρακισχίλιοι: ἡ γὰρ φυλὴ περιέμενεν ἔτι τῶν

[7, 12, 1]   ὁ στρατηγὸς Ἰησοῦς ὤμοσε καὶ ἡ γερουσία, μὴ φυλάξας: ἐὰν τοίνυν

[7, 9, 7]   τοὐπίσω. θεασαμένη δ' αὐτοὺς ἀναζεύξαντας ἡ γυνὴ καὶ μηδένα φόβον τοῖς

[7, 4, 3]   παραγίνεται. ~(Παραστᾶσα δὲ αὐτῷ Μιχάλη ἡ γυνὴ Σαούλου δὲ θυγάτηρ τά

[7, 11, 8]   στρατιὰν ἀπάξειν. ὡς δ' ἤκουσεν ἡ γυνὴ τὰ παρὰ τοῦ Ἰωάβου

[7, 8, 1]   ἥδιον ἐκ τῶν ἐκείνης χειρῶν. ἡ δ' ἐμβλέποντος τἀδελφοῦ φυράσασα τὸ

[7, 4, 1]   μὲν αὐτοὺς ἄχρι πόλεως Γαζάρων, ἡ δ' ἐστὶν ὅρος αὐτῶν τῆς

[7, 14, 4]   καὶ τοῖς λόγοις αὐτῆς ἐπιμαρτυρήσειν. ἡ δὲ Βερσάβη πεισθεῖσα τῷ Νάθᾳ

[7, 14, 7]   μὲν ἀναβᾶσα πατριὰ ἐγράφη πρώτη, ἡ δὲ δευτέρα ἀκολούθως ἄχρι τῶν

[7, 13, 1]   ὅπλα βαστάζειν καὶ στρατεύεσθαι δυναμένων, ἡ δὲ Ἰούδα φυλὴ καθ' ἑαυτὴν

[7, 9, 7]   καὶ παρασχεῖν αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν. ἡ δὲ καθιμήσασα τοὺς νεανίσκους εἰς

[7, 12, 3]   δέκα χορδαῖς ἐξημμένη τύπτεται πλήκτρῳ, ἡ δὲ νάβλα δώδεκα φθόγγους ἔχουσα

[7, 8, 1]   προσέταξεν αὐτὴν ἐκβαλεῖν τῷ οἰκέτῃ. ἡ δὲ περιαλγὴς ἐπὶ τῇ ὕβρει

[7, 7, 2]   ἐντεταλμένα κομίζων πρὸς Ἰώαβον ἠπείγετο. ἡ δὲ τοῦ Οὐρία γυνὴ Βεεθσαβὴ

[7, 12, 3]   καὶ κατὰ τὰς ἄλλας ἑορτάς. ἡ δὲ τῶν ὀργάνων ἐστὶν ἰδέα

[7, 11, 6]   καταλιπόντες: μόνη δ' αὐτῷ παρέμεινεν ἡ Ἰούδα φυλὴ καὶ κατέστησεν αὐτὸν

[7, 1, 2]   ἅμα δὲ καὶ δηλῶν ὡς ἡ Ἰούδα φυλὴ κεχειροτόνηκεν αὐτὸν βασιλέα.

[7, 11, 2]   πάντας δὲ τοὺς ἄλλους ἔφθασεν ἡ Ἰούδα φυλὴ πρὸς τὸν Ἰόρδανον

[7, 11, 2]   τὸν Ἰόρδανον ἠσπάσατο μὲν αὐτὸν ἡ Ἰούδα φυλή, προσπεσὼν δ' ἀναβάντι

[7, 2, 2]   παιδὶ παρέμενον: τούτων γὰρ χωρὶς ἡ Ἰούδα φυλὴ τὸν Δαυίδην ἀπέδειξε

[7, 10, 1]   Ἀβιγαίας, αὕτη δὲ καὶ Σουρία ἡ Ἰωάβου μήτηρ ἀδελφαὶ ἦσαν Δαυίδου.

[7, 1, 3]   πεσόντων δὲ τούτων συνέρρηξε καὶ ἡ λοιπὴ στρατιά, καὶ καρτερᾶς τῆς

[7, 12, 3]   ἰδέα τοιαύτη τις τὸν τρόπον: ἡ μὲν κινύρα δέκα χορδαῖς ἐξημμένη

[7, 4, 3]   αὐτῇ τὸ γινόμενον ποιησάμενος λόγον. ἡ Μιχάλη αὕτη Δαυίδῃ μὲν συνοικοῦσα

[7, 11, 3]   τῆς ὑπὲρ αὐτῶν τιμωρίας εἶχεν ἡ μνήμη. φίλον δὲ σὸν ἔκρινας

[7, 8, 1]   αὐτῷ πείθειν ἐπειρᾶτο. ἀνακραγοῦσα δ' ἡ παῖς ἀλλὰ μὴ σύ γε

[7, 14, 7]   καὶ πάντων τῶν ἀρχόντων: καὶ ἡ πρώτη μὲν ἀναβᾶσα πατριὰ ἐγράφη

[7, 11, 3]   οἶδα γάρ, ὅτι τούτων οὐδὲν ἡ σὴ διάνοια προσίεται δικαία τε

[7, 10, 5]   πρὸς ἐκεῖνον μᾶλλον συμπαθῶς εἶχεν. ἡ στρατιὰ δὲ καὶ Ἰώαβος ἀκούσαντες,

[7, 9, 6]   Ἀχιτοφέλου: τῆς γὰρ ἐκείνου γνώμης ἡ τούτου προεκρίθη παρ' Ἀψαλώμου. θεὸς

[7, 1, 6]   πλῆθος, ὡς αὐτῷ μὲν οὐχ ἡ τυχοῦσα λύπη γένοιτ' ἀνδρὸς ἀγαθοῦ

[7, 12, 1]   πρότερον αὐχμοῦ: καὶ πάλιν εὐθήνησεν ἡ τῶν Ἑβραίων χώρα. Στρατεύεται δὲ

[7, 12, 4]   Ἱεροσολύμοις ὄντος τοῦ βασιλέως ἐπῆλθεν ἡ τῶν Παλαιστίνων δύναμις πολεμῆσαι, Δαυίδης

[7, 2, 2]   ἐπιλέκτων πέντε μυριάδες: αὕτη γὰρ ἡ φυλὴ μόνη πᾶσα πρὸς Δαυίδην

[7, 12, 4]   παρεμβολῆς ἐν τῇ κοιλάδι κειμένης, ἣ μέχρι Βηθλεέμης πόλεως διατείνει σταδίους

[7, 6, 1]   καὶ τὴν αὐτὴν φιλίαν διαμενεῖν, ἣ πρὸς ἐκεῖνον ἦν, τούτῳ προσδοκᾶν.

[7, 14, 3]   εἶδος ἀρίστη γυναικῶν Ἀβισάκη τοὔνομα, ἣ συγκοιμωμένη μόνον τῷ βασιλεῖ συνεθέρμαινεν

[7, 1, 4]   νῦν μέντοι γε ἐπιτρέποι χωρεῖν ᾗ βούλονται: καὶ γὰρ εἰδέναι τὸν

[7, 7, 4]   ἐνσκήπτει χαλεπὴν τὸ θεῖον, ἐφ' ᾗ δυσφορῶν ὁ βασιλεὺς τροφὴν μὲν

[7, 5, 2]   δὲ παρὰ τὸν Εὐφράτην, ἐν ᾗ ἡττᾶτο, ἄριστος ἔδοξεν εἶναι βασιλέων

[7, 1, 4]   ἡγεμόνες, ὡς τὴν Ἀβεννήρου γνώμην ᾗ πρότερον εἶχον αὐτοὶ περὶ τῶν

[7, 7, 3]   καὶ φιλοστοργίᾳ πρὸς αὐτὴν χρώμενος ᾗ τις ἂν χρήσαιτο καὶ πρὸς

[7, 10, 5]   ἀπέστρεψεν ἀπὸ τῆς λύπης καὶ ἤγαγεν εἰς τὸν περὶ τῶν πραγμάτων

[7, 7, 3]   γυναῖκας ἃς δικαίως καὶ νομίμως ἠγάγετο, καταφρονηθέντος δ' ὑπ' αὐτοῦ καὶ

[7, 6, 1]   ταῦθ' ὁ τῶν Ἰσραηλιτῶν βασιλεὺς ἠγανάκτησε καὶ δῆλος ἦν οὐ περιοψόμενος

[7, 1, 6]   ἀποθανόντα καὶ φυλακὴν τῆς πίστεως ἠγάπησαν, ὅτι πάντων αὐτὸν ἀξιώσειεν τῶν

[7, 14, 5]   ~(Διαλεγομένης δὲ ἔτι τῆς γυναικὸς ἤγγειλαν οἱ τοῦ δωματίου προεστῶτες, ὅτι

[7, 1, 4]   αὐτῷ λόγους πρός τε τοὺς ἡγεμόνας καὶ πρὸς τὴν φυλὴν ἅπασαν

[7, 14, 2]   αὐτῷ. ταῦτα μὲν πρὸς τοὺς ἡγεμόνας ὁ Δαυίδης καὶ τὸν υἱὸν

[7, 14, 9]   καὶ τοὺς φυλάρχους καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῶν διαιρέσεων καὶ τοὺς ἐπὶ

[7, 2, 2]   Γιβρῶνα οἵ τε χιλίαρχοι καὶ ἡγεμόνες αὐτῶν, καὶ παρεδίδοσαν αὑτοὺς τήν

[7, 6, 1]   οἵ τε ἀναγκαῖοι καὶ οἱ ἡγεμόνες, ὅτι παρεσπονδήκασι καὶ δίκην ὑπὲρ

[7, 2, 2]   τῆς Νεφθαλίδος φυλῆς ἐπίσημοι καὶ ἡγεμόνες χίλιοι ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ καὶ

[7, 12, 1]   χαλεπῶς τὸ πλῆθος: καὶ οἱ ἡγεμόνες ὥρκωσαν αὐτὸν μηκέτι εἰς μάχην

[7, 1, 4]   ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ πρεσβύτεροι καὶ ἡγεμόνες, ὡς τὴν Ἀβεννήρου γνώμην ᾗ

[7, 1, 6]   τῶν γεγηρακότων καὶ τῶν ἐν ἡγεμονίαις ὄντων κοπτόμενός τε καὶ τοῖς

[7, 14, 5]   πολλῆς αἰώνιον αὐτῷ συνεύχονται τὴν ἡγεμονίαν: ἐκάλεσε δὲ οὔτε ἐμὲ οὔτε

[7, 1, 5]   βεβαιώσασθαι τῷ Σαούλου παιδὶ τὴν ἡγεμονίαν: ἐπὶ δὲ ἀπάτῃ καὶ δόλῳ

[7, 14, 9]   ἓξ ὄντων προκριθέντα καὶ τὴν ἡγεμονίαν λαβόντα παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ

[7, 1, 5]   ἐπὶ συνθήκαις καὶ ὁμολογίαις τῆς ἡγεμονίας, δείσας μὴ τὸν μὲν ἐν

[7, 4, 4]   καὶ ποιμένος εἰς τηλικοῦτο μέγεθος ἡγεμονίας τε καὶ δόξης ἀναγαγών, ὧν

[7, 11, 1]   τεθνηκότος τοῦ κατασταθέντος ὑπ' αὐτῶν ἡγεμόνος οὐ παρακαλοῦσι Δαυίδην παύσασθαι μὲν

[7, 11, 5]   ταῦτα τῶν τῆς Ἰούδα φυλῆς ἡγεμόνων εἰπόντων οἱ τῶν ἄλλων ἄρχοντες

[7, 4, 2]   συμβουλευσαμένῳ μετὰ τῶν γερόντων καὶ ἡγεμόνων καὶ χιλιάρχων μεταπέμψασθαι τῶν ὁμοφύλων

[7, 11, 6]   πρὸς τὸν βασιλέα. ~(Τοιαῦτα τῶν ἡγεμόνων πρὸς ἀλλήλους διαλεχθέντων ἀνήρ τις

[7, 14, 8]   στρατιὰν εἰς δώδεκα μοίρας σὺν ἡγεμόσι καὶ ἑκατοντάρχοις καὶ ταξιάρχαις. εἶχεν

[7, 2, 2]   Σάδωκος σὺν εἴκοσι δύο συγγενέσιν ἡγεμόσιν. ἐκ δὲ τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς

[7, 1, 3]   βληθεὶς ἀπέθανε, συμφρονήσας καὶ παράκλησιν ἡγησάμενος τούτους τοὺς λόγους ὁ Ἰώαβος

[7, 14, 8]   καὶ κτηνῶν, ὧν οὐκ ἀναγκαῖον ἡγησάμην μνησθῆναι τῶν ὀνομάτων. ~(Ὡς δ'

[7, 2, 1]   χαίρειν κακούργοις ἀνδράσι καὶ χάριτας ἡγήσασθαι τὰς κυριοκτόνους ὑμῶν πράξεις, ἀνῃρηκότων

[7, 11, 2]   πικρὸν αὐτῷ μηδὲ τοῦτο πρῶτον ἡγήσασθαι τὴν τιμωρίαν ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενον,

[7, 7, 4]   δεόντως πάντ' ἐποίει τὸν θεὸν ἡγούμενος τούτοις εὐμενῆ καταστήσειν, ἀποθανόντος δ'

[7, 5, 4]   πολεμοῦντι μόνον καὶ τῆς στρατιᾶς ἡγουμένῳ τὸ νικᾶν καὶ κατορθοῦν παρεῖχεν

[7, 1, 3]   ἀναιροῦντας, οἵ τε ἀδελφοὶ προθύμως ἠγωνίσαντο, καὶ διαφανέστερος τῶν ἄλλων μάλιστα

[7, 4, 4]   οὐκ ἐπιτρέπειν δὲ πολλοὺς πολέμους ἠγωνισμένῳ καὶ φόνῳ τῶν ἐχθρῶν μεμιασμένῳ

[7, 14, 8]   ἄρχοντα ἑκάστης μοίρας ὃν ἀγαθὸν ᾔδει καὶ δίκαιον, ἐπιτρόπους τε τῶν

[7, 15, 2]   περὶ> τῶν φίλων καὶ οὓς ᾔδει τιμωρίας ἀξίους γεγενημένους ἀπέθανεν, ἔτη

[7, 7, 1]   βασιλέως προαίρεσιν ἀναγνούς, καθ' ὃν ᾔδει τόπον τοὺς πολεμίους χαλεποὺς αὐτῷ

[7, 11, 4]   τυγχάνειν, ὥστε μὴ ἀπολαύειν τῶν ἡδέων εἰς ὀγδοήκοντα ἔτη προβεβηκότος, ἀλλ'

[7, 14, 9]   ὁ θεὸς αὐτὸν ἐξελέξατο φέρειν ἡδέως αὐτὸν δεσπότην. οὐ δεινὸν γὰρ

[7, 8, 5]   περὶ τοῦ παιδὸς οὕτως αὐτὸν ἡδέως διατίθησιν, ὡς εὐθέως καλέσαι πρὸς

[7, 2, 1]   δίκην δ' ἐμοὶ τοῦ νομίσαντας ἡδέως ἕξειν με τὴν Ἰεβώσθου τελευτὴν

[7, 7, 3]   αὐτῆς γίνεται αὐτῷ. ~(Τοῦτον οὐχ ἡδέως ἐπεῖδεν ὁ θεὸς τὸν γάμον,

[7, 13, 4]   ὁλοκαύτωσιν χαρίζεσθαι καὶ τὸν θεὸν ἡδέως εὔχεσθαι τὴν θυσίαν προσέσθαι. ὁ

[7, 14, 6]   δ' Ἀδωνία θεασαμένου τὸν νεανίαν ἡδέως καὶ προσειπόντος ἀγαθῶν ἄγγελον, ἐδήλου

[7, 13, 4]   ἐπήκοον γεγενημένον καὶ τὴν θυσίαν ἡδέως προσδεξάμενον ἔκρινε τὸν τόπον ἐκεῖνον

[7, 11, 1]   μὴ διαλλαγὴν μόνον, τοῦτο γὰρ ἤδη γέγονεν, ἀλλὰ καὶ τὴν παντὸς

[7, 11, 7]   κελεύσας ἐξώρμησεν ἐπὶ τὸν Σαβαῖον. ἤδη δ' ἐν Γαβαών, κώμη δ'

[7, 1, 1]   Ἀμαληκίτας νικήσας εἰς Σίκελλαν ὑπέστρεψεν. ἤδη δὲ αὐτοῦ δύο ἡμέρας ἔχοντος

[7, 9, 1]   πατρὸς αὐτοῦ καταλλαγὴν τεσσάρων ἐτῶν ἤδη διεληλυθότων, ἐδεῖτο προσελθὼν εἰς Γιβρῶνα

[7, 10, 4]   ἰδὼν τὸν Ἀχιμᾶν ὁ σκοπὸς ἤδη ἐγγὺς γεγενημένον τὸν Σαδώκου παῖδα

[7, 4, 4]   θεῷ, ὧν τε αὐτῷ παρέσχηκεν ἤδη ἐκ ταπεινοῦ καὶ ποιμένος εἰς

[7, 15, 1]   ὦ τέκνον, εἰς τὸ χρεὼν ἤδη καὶ πατέρας τοὺς ἐμοὺς ἀπαλλάσσομαι

[7, 11, 1]   ἔχειν, τῶν δὲ πραγμάτων καθὼς ἤδη καὶ πρότερον ποιεῖσθαι πρόνοιαν τὴν

[7, 11, 4]   ἔτη προβεβηκότος, ἀλλ' ὥστε καταλύσεως ἤδη καὶ ταφῆς προνοεῖν, ἐπὶ ταύτην

[7, 14, 3]   αὐτοῦ διελέχθη. ~(Πρεσβύτερος δὲ ὢν ἤδη καὶ τοῦ σώματος αὐτῷ ψυχομένου

[7, 4, 1]   παρῆν, οὐδὲν ἐπισχὼν ἐφ' ἑτοίμην ἤδη καὶ φανερὰν ἐξῆλθε τὴν νίκην:

[7, 9, 8]   χορηγῆσαι καὶ τῶν εἰς ἀνάπαυσιν ἤδη κεκοπωμένοις καὶ τροφὴν χρησίμων εὐπορίαν

[7, 13, 3]   ἱκετεύων τὸν θεὸν καὶ δεόμενος ἤδη λωφῆσαι καὶ τοῖς ἀπολωλόσιν ἀρκεσθέντα

[7, 9, 7]   Ἰόρδανον τοὺς μεθ' ἑαυτοῦ προσέταξεν ἤδη νυκτὸς οὔσης καὶ μηδὲν ὀκνεῖν

[7, 14, 4]   Σολόμωνα, εἴπερ Ἀδωνίας τὴν ἀρχὴν ἤδη παραλάβοι, καὶ περὶ τούτου πυθέσθαι

[7, 14, 10]   καὶ τεκτόνων πλῆθος καὶ λατόμων ἤδη παρεσκευασμένου σμαράγδου τε καὶ πάσης

[7, 12, 1]   δι' αὐτὸν ἀγαθῶν, ὅσα τε ἤδη παρέσχηκε καὶ ὅσων ἔτι μεθέξουσι

[7, 1, 3]   Ὄμματον καλοῦσιν, ἐδίωξαν τὸν Ἀβεννῆρον ἤδη περὶ δυσμὰς ὄντος ἡλίου. ἀναβὰς

[7, 4, 4]   ἅπαντ' αὐτῷ συνεργοῦ παρόντος, εἶχεν ἤδη περὶ τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευὴν

[7, 12, 3]   τοῖς Ἰσραηλίταις ἐπολέμησαν. ~(Ἀπηλλαγμένος δ' ἤδη πολέμων ὁ Δαυίδης καὶ κινδύνων

[7, 8, 4]   γύναιον γάρ τι τὴν ἡλικίαν ἤδη προβεβηκὸς ἐποίησεν αὐτῷ προσελθεῖν ἐν

[7, 11, 4]   δ' αὐτῷ καὶ τὰς ἀκοὰς ἤδη πρὸς αὐλῶν ἤχους καὶ μέλη

[7, 8, 4]   τὸν βασιλέα χάρις μέν, εἶπεν, ἤδη σου τῇ χρηστότητι κατοικτείραντός μου

[7, 14, 2]   ἕτοιμα ποιήσω. γίνωσκε χρυσοῦ μὲν ἤδη τάλαντα συνειλεγμένα μύρια, δέκα δ'

[7, 8, 4]   χαλεπῶς ἔχειν πρὸς αὐτόν, ἀλλ' ἤδη τὴν ὀργὴν καὶ τὸν θυμὸν

[7, 9, 1]   δημαγωγῶν τὸ πλῆθος ὡς βεβαίαν ἤδη τὴν παρὰ τῶν ὄχλων εὔνοιαν

[7, 11, 8]   σῶφρον καὶ συνετὸν ἐν ἐσχάτοις ἤδη τὴν πατρίδα κειμένην θεασάμενον ἀναβὰν

[7, 11, 4]   Γάλγαλα Δαυίδης τοῦ λαοῦ παντὸς ἤδη τὸ ἥμισυ περὶ αὑτὸν ἔχων

[7, 8, 2]   ἁμαρτίας ἐπιτήδειον παρεφύλαττεν. ἔτος δ' ἤδη τοῖς περὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ

[7, 2, 1]   ὡς ἂν φεύγοντες ἐκ τῶν ἠδικημένων πρὸς τὸν ληψόμενόν τε τὴν

[7, 11, 3]   δυνάμενος. οὐ τοῦτο δὲ μόνον ἠδίκησέ μου τὴν πρὸς σέ, δέσποτα,

[7, 8, 1]   τηγανιστοὺς αὐτουργῷ γενομένῃ: προσοίσεσθαι γὰρ ἥδιον ἐκ τῶν ἐκείνης χειρῶν. ἡ

[7, 9, 1]   κρίσεις ἥκουσι καὶ ἐλαττουμένοις πρὸς ἡδονὴν ὁμιλῶν, ὡς παρὰ τὸ μὴ

[7, 5, 1]   τῶν Ἱεροσολύμων ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους ἧκε. κρατήσας δ' αὐτῶν τῇ μάχῃ

[7, 9, 5]   λαῷ, καὶ ὁ Δαυίδου φίλος ἧκε πρὸς αὐτοὺς καὶ προσκυνήσας αὐτὸν

[7, 1, 4]   παραλαβὼν ὡς εἴκοσι τῶν ἑταίρων ἧκε πρὸς Δαυίδην τοὺς ὅρκους παρ'

[7, 8, 5]   ὁ δὲ τὸ πραχθὲν μαθὼν ἧκε πρὸς τὸν Ἀψάλωμον ἐγκαλῶν τε

[7, 9, 2]   πεισθεὶς τῷ Δαυίδῃ, καταλιπὼν αὐτὸν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα: ἀφικνεῖται δ' εἰς

[7, 8, 4]   παραυτίκα καὶ τὸν Ἀψάλωμον παραλαβὼν ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα. ~(Προέπεμψε δὲ ὁ

[7, 2, 2]   Δαυίδης μετὰ πάντων ἐκεῖθεν ἄρας ἧκεν εἰς Ἱεροσόλυμα. ~(Τῶν δὲ κατοικούντων

[7, 7, 5]   παραλαβὼν τὴν σὺν αὐτῷ δύναμιν ἧκεν ἐπὶ τὴν τῆς Ῥαβαθᾶς πόρθησιν,

[7, 11, 2]   ἰδίων ὁ βασιλεύς. ὡς δὲ ἧκεν ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον ἠσπάσατο μὲν

[7, 5, 2]   φίλος ὢν αὐτῷ μετὰ δυνάμεως ἧκεν ἰσχυρᾶς συμμαχήσων: ἀπήλλαξε δ' ὡς

[7, 1, 5]   οὐδὲ ὀλίγον διαλιπὼν εἰς Γιβρῶνα ἧκεν Ἰώαβος ὁ ἀρχιστράτηγος αὐτοῦ, καὶ

[7, 1, 1]   καὶ προσκυνήσας αὐτὸν πυνθανομένῳ, πόθεν ἥκοι τοιοῦτος, ἀπὸ τῆς τῶν Ἰσραηλιτῶν

[7, 2, 2]   ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ καὶ δόρατι, ἠκολούθει δὲ φυλὴ ἀναρίθμητος οὖσα. ἐκ

[7, 11, 6]   πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ πάντες ἠκολούθησαν ἐκείνῳ Δαυίδην καταλιπόντες: μόνη δ'

[7, 11, 7]   τούτου γενομένου πᾶς ὁ λαὸς ἠκολούθησε τῷ Ἰωάβῳ. διώξαντι δ' αὐτῷ

[7, 2, 2]   ~(Τούτων δὲ τοιοῦτον λαβόντων τέλος ἧκον ἅπαντες οἱ τοῦ λαοῦ τῶν

[7, 12, 4]   τοῦ τῶν πολεμίων ὁρμήσαντες στρατοπέδου ἧκον εἰς Βηθλεέμην, καὶ τοῦ ὕδατος

[7, 9, 7]   ἄνωθεν ἐρίων ἐρίων ἐπιβαλοῦσα, ὡς ἧκον οἱ διώκοντες αὐτοὺς καὶ περὶ

[7, 9, 7]   τάχει χρησάμενοι περὶ τὴν ὁδοιπορίαν ἧκον πρὸς Δαυίδην καὶ πάντ' ἀκριβῶς

[7, 8, 5]   βασιλεὺς πρόσθεν πρὸς τὸν υἱόν, ἤκουσε γὰρ παραγενόμενον, καὶ πρὸς ἑαυτὸν

[7, 5, 4]   καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ διεφθαρμένην ἤκουσε, δείσας περὶ αὑτῷ καὶ τὸν

[7, 1, 5]   παρόντος εἰπεῖν. Ἀβεννῆρος δ' ὡς ἤκουσε τὰ παρὰ τῶν ἀγγέλων, κατέλαβον

[7, 11, 8]   τὴν στρατιὰν ἀπάξειν. ὡς δ' ἤκουσεν ἡ γυνὴ τὰ παρὰ τοῦ

[7, 8, 1]   ὁ δ' εὐθὺς ἐκέλευσεν ἀχθῆναι. ἡκούσῃ δὲ προσέταξεν ἄρτους αὐτῷ ποιῆσαι

[7, 9, 2]   αὐτῷ τὰ παρὰ τοῦ παιδὸς ἠκούσθη, δείσας ἅμα καὶ τῆς ἀσεβείας

[7, 9, 1]   καὶ τοῖς ἐπὶ τὰς κρίσεις ἥκουσι καὶ ἐλαττουμένοις πρὸς ἡδονὴν ὁμιλῶν,

[7, 1, 6]   δ' ἀκούσας ἀνῃρημένον τὸν Ἀβεννῆρον ἤλγησε μὲν τὴν ψυχήν, ἐμαρτύρατο δὲ

[7, 11, 7]   καὶ οἷον ὄχλος φιλεῖ ἐθαύμαζον ἠλέουν προιστάμενοι: βαστάσας δ' ἐκεῖθεν ὁ

[7, 5, 5]   ἑταιρίας ἀποδώσει: ἀχθέντος οὖν τινος ἠλευθερωμένου μὲν ὑπὸ Σαούλου δυναμένου δὲ

[7, 1, 3]   αὐτοῦ διώκοντες τὸν Ἀβεννῆρον ὡς ἦλθον ἐπὶ τὸν τόπον, οὗ κεῖσθαι

[7, 14, 1]   τῶν τοιούτων ἄπειρος διὰ τὴν ἡλικίαν, ἀλλ' ἔχων παρακειμένην ἐπιτελῇ τὸ

[7, 8, 4]   παρώρμησε: γύναιον γάρ τι τὴν ἡλικίαν ἤδη προβεβηκὸς ἐποίησεν αὐτῷ προσελθεῖν

[7, 14, 10]   φυλὴν συναγωνίσασθαι διά τε τὴν ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ τὸν θεὸν

[7, 4, 2]   αὑτὸν τοὺς ἐν ἀκμῇ τῆς ἡλικίας, ἔπειτα τοὺς ἱερεῖς καὶ Ληουίτας

[7, 1, 3]   Ἀβεννῆρον ἤδη περὶ δυσμὰς ὄντος ἡλίου. ἀναβὰς δ' ἐπί τινα βουνόν,

[7, 1, 6]   ἀλλ' ὤμοσε γεύσεσθαι μηδενὸς ἄχρι ἡλίου δυσμῶν. ταῦτ' εὔνοιαν αὐτῷ παρὰ

[7, 12, 4]   τοὺς ἀνῃρημένους. τρίτος δὲ ἦν Ἠλοῦ μὲν υἱὸς Σαβαίας δὲ ὄνομα.

[7, 2, 1]   ἀνῃρηκότας. ὁ δ' οὐχ ὡς ἤλπιζον οὕτως αὐτῶν προσεδέξατο τὸ ἔργον,

[7, 9, 4]   παιδὸς ἰδίου τὴν ὑπὲρ ὧν ἥμαρτεν εἰς τὸν αὑτοῦ δεσπότην δίκην

[7, 13, 1]   βασιλεὺς ὧν εἰς τὸν θεὸν ἥμαρτεν. ἦν δὲ τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν

[7, 13, 2]   παρακαλεῖν εὐμενῆ γενέσθαι καὶ συγγινώσκειν ἡμαρτηκότι. Γάδον δὲ τὸν προφήτην ἔπεμψεν

[7, 9, 2]   ὅτι μηδὲ τῆς ἐπὶ τοῖς ἡμαρτημένοις συγγνώμης ἐμνημόνευσεν, ἀλλ' ἐκείνων πολὺ

[7, 8, 5]   τοὔδαφος καὶ συγγνώμην αἰτουμένου τῶν ἡμαρτημένων ἀνίστησί τε καὶ τῶν γεγονότων

[7, 11, 2]   συγγνῶναι περὶ τῶν εἰς αὐτὸν ἡμαρτημένων καὶ μὴ γενέσθαι πικρὸν αὐτῷ

[7, 9, 4]   εἴκω, δι' ὃν οὗτος ἐφ' ἡμᾶς ἀπενοήθη. θαυμαστὸν δ' οὐδὲν ὑπὸ

[7, 8, 5]   εἶπεν, εὗρον ἀγαγεῖν σε πρὸς ἡμᾶς δυνάμενον ἀμελοῦντα τῶν ἐντολῶν, ἃς

[7, 10, 5]   τέκνων ἀπωλώλειμεν οἰκτρῶς, οὐ κλαιόντων ἡμᾶς τῶν πολεμίων ἀλλὰ καὶ χαιρόντων

[7, 15, 1]   Ἑβραίων οὐκ ἂν δεσπόσειεν, ἀλλ' ἡμεῖς αὐτοὶ διὰ τοῦ παντὸς αἰῶνος.

[7, 11, 5]   ἄλλων ἄρχοντες οὐχ ἡσύχασαν, ἀλλ' ἡμεῖς μέν, ἔφασαν, ὦ ἀδελφοί, θαυμάζομεν

[7, 1, 6]   γενόμενον ὑβρίσειεν ἀκόσμῳ ταφῇ καὶ ἠμελημένῃ: τό τε ἄλλο πᾶν ὡς

[7, 13, 4]   ἐπιτελέσαι. Δαυίδης δ' ἀκούσας οὐκ ἠμέλησεν, ἀλλ' εὐθὺς ἔσπευσεν ἐπὶ τὸν

[7, 8, 1]   παραχρῆμα δ' ἀπαλλάττεσθαι κελεύει ἐν ἡμέρᾳ καὶ φωτί, ἵνα καὶ μάρτυσι

[7, 12, 4]   Ἀβεσσαῖος: καὶ γὰρ οὗτος μιᾷ ἡμέρᾳ τῶν πολεμίων ἑξακοσίους ἀπέκτεινε. πέμπτος

[7, 8, 5]   τῆς κόμης, ὡς μόλις αὐτὴν ἡμέραις ἀποκείρειν ὀκτὼ σταθμὸν ἕλκουσαν σίκλους

[7, 4, 4]   πᾶσαν αὐτῷ τὰ πράγματα σχεδὸν ἡμέραν ἀμείνω γινόμενα ἐκ τῆς τοῦ

[7, 5, 5]   ὁμοτράπεζον ἐκέλευσεν εἶναι καὶ μηδεμίαν ἡμέραν ἀπολείπεσθαι τῆς σὺν αὐτῷ διαίτης.

[7, 7, 1]   τρυφᾶν. ταῦτ' εἰπόντα μεῖναι τὴν ἡμέραν ἐκείνην ἐκέλευσεν αὐτόθι ὡς εἰς

[7, 1, 3]   ὑπηκόων αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν σχεδὸν ἡμέραν ἐλαττουμένων. ~(Ἐγένοντο δὲ κατὰ τοῦτον

[7, 5, 5]   ἄγειν τε αὐτὸν καθ' ἑκάστην ἡμέραν ἐπὶ τὴν αὐτοῦ τράπεζαν αὐτὸν

[7, 1, 1]   γενέσθαι τὴν μάχην καθ' ἣν ἡμέραν καὶ Δαυίδης τοὺς Ἀμαληκίτας νικήσας

[7, 12, 3]   τε τὴν τῶν καλουμένων σαββάτων ἡμέραν καὶ κατὰ τὰς ἄλλας ἑορτάς.

[7, 9, 1]   ἦσαν πεντήκοντα: καθ' ἑκάστην δ' ἡμέραν ὄρθριος πρὸς τὰ βασίλεια παρεγίνετο

[7, 1, 1]   τῶν ἑταίρων ὅλην διεκαρτέρησε τὴν ἡμέραν. ποιεῖ δ' αὐτῷ τὴν λύπην

[7, 14, 7]   ἱερεῦσι δουλεύειν κατὰ νύκτα καὶ ἡμέραν τῷ θεῷ, καθὼς αὐτοῖς ἐπέστειλε

[7, 14, 8]   ὧν ἐκέλευσε προσεδρεύειν κατὰ τριάκονθ' ἡμέρας ἀπὸ τῆς πρώτης ἕως τῆς

[7, 13, 1]   βασιλέα μετὰ μῆνας ἐννέα καὶ ἡμέρας εἴκοσι καὶ τὸν ἀριθμὸν ἀπέδωκε

[7, 2, 2]   Δαυίδην ἐκύρωσαν. ἐπὶ δὲ τρεῖς ἡμέρας ἑορτάσαντος τοῦ λαοῦ καὶ κατευωχηθέντος

[7, 7, 2]   τἀνδρὸς πυθομένη ἐπὶ συχνὰς αὐτὸν ἡμέρας ἐπένθησεν, παυσαμένην δὲ τῆς λύπης

[7, 14, 7]   ὁ μερισμὸς ἄχρι τῆς σήμερον ἡμέρας. ἐποίησε δὲ καὶ τῆς Ληουίτιδος

[7, 7, 4]   ὁ βασιλεὺς τροφὴν μὲν ἐφ' ἡμέρας ἑπτὰ καίτοι γε ἀναγκαζόντων τῶν

[7, 1, 1]   ὑπέστρεψεν. ἤδη δὲ αὐτοῦ δύο ἡμέρας ἔχοντος ἐν τῇ Σικέλλα τῇ

[7, 14, 11]   κατασφάξαντες. καὶ δι' ὅλης τῆς ἡμέρας ἑώρτασεν ὁ βασιλεὺς σὺν παντὶ

[7, 1, 4]   πολυτελεῖ τραπέζῃ ξενίσαντος ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας, ἠξίωσεν ἀφεθεὶς ἀγαγεῖν τὸ πλῆθος,

[7, 10, 2]   ὡς δισμύριοι ἐπ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας. οἱ δὲ τοῦ Δαυίδου πάντες

[7, 14, 7]   πατριὰν διακονεῖσθαι τῷ θεῷ ἐπὶ ἡμέρας ὀκτὼ ἀπὸ σαββάτου ἐπὶ σάββατον.

[7, 14, 7]   ταῖς τῶν ἱερέων ἐφημερίσιν ἐπὶ ἡμέρας ὀκτώ. τοὺς δ' ἀπογόνους τοὺς

[7, 2, 1]   καὶ δι' ὅλης νυκτὸς καὶ ἡμέρας ποιησάμενοι τὴν πορείαν, ὡς ἂν

[7, 13, 2]   ἐνσκῆψαι καὶ νόσον ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας τοῖς Ἑβραίοις. ὁ δ' εἰς

[7, 11, 6]   ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς μεθ' ἡμέρας τρεῖς ὡς αὐτὸν ἐλθεῖν, ἵνα

[7, 14, 11]   τοῦ πατρῴου ἀπ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας ὑπήκουον αὐτῷ. ~(Μετ' ὀλίγον δὲ

[7, 1, 6]   πᾶν ὡς ἐπὶ χρηστῷ καὶ ἡμέρῳ τὴν φύσιν ἔχαιρε, τὴν αὐτὴν

[7, 11, 6]   οὐκ ἐπανῄει τῇ τρίτῃ τῶν ἡμερῶν ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Ἰώαβον

[7, 7, 4]   μητέρα. τῇ δ' ἑβδόμῃ τῶν ἡμερῶν τελευτήσαντος τοῦ παιδὸς οὐκ ἐτόλμων

[7, 14, 6]   δεινὸν αὐτὸν μηδέν. ὁ δὲ ἡμέρως πάνυ καὶ σωφρόνως τῆς μὲν

[7, 8, 5]   καὶ δὴ δέομαί σου παρόντος ἡμερῶσαί μοι τὸν γεγεννηκότα: ὡς ἔγωγε

[7, 9, 6]   τινὶ λοχήσει: συμβαλόντων δὲ τῶν ἡμετέρων οἱ μὲν ἐκείνου πρὸς μικρὸν

[7, 1, 6]   μέλει πάντων, οὐκ ἐάσει τοῦτον ἡμῖν ἀνεκδίκητον: ἐγὼ δ' ἐπίστασθε, ὡς

[7, 9, 4]   πεπείραμαι. ἀλλ' ἔσται τις οἶκτος ἡμῖν ἐκ θεοῦ καὶ κρατήσομεν τῶν

[7, 15, 1]   οὓς αὐτὸς διὰ Μωυσέος κατέπεμψεν ἡμῖν, καὶ μήτε χάριτι μήτε θωπείᾳ

[7, 11, 6]   μὴ πόλεις ὀχυρὰς καταλαβόμενος ἀγῶνας ἡμῖν καὶ πολλοὺς ἱδρῶτας παρασκευάσῃ. ~(Ἰώαβος

[7, 11, 2]   Σαρουίας παῖδες; μὴ κινήσητε πάλιν ἡμῖν καινὰς ἐπὶ ταῖς πρώταις ταραχὰς

[7, 15, 3]   εἰσιοῦσιν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων ἡμῖν τοσοῦτον ἀπόχρη δεδηλῶσθαι.

[7, 14, 2]   νόμους οὓς διὰ Μωυσέος ἔδωκεν ἡμῖν φύλαττε καὶ τοῖς ἄλλοις μὴ

[7, 12, 3]   περὶ μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον ἡμῖν, ὥστε μὴ τελέως ἀγνοεῖν τὴν

[7, 14, 5]   αὐτοῦ Σολόμωνα ἐπὶ τὴν βασιλικὴν ἡμίονον ἔξω τῆς πόλεως ἀγαγεῖν ἐπὶ

[7, 14, 5]   μικρὸν διαλιπόντες ἀναβιβάζουσιν ἐπὶ τὴν ἡμίονον τὸν Σολόμωνα, καὶ προαγαγόντες ἔξω

[7, 10, 2]   αὐτὸν οἱ πολέμιοι, ἐπιβὰς τῆς ἡμιόνου τῆς βασιλικῆς ἔφευγε: φερόμενος δὲ

[7, 11, 3]   φήσας αὐτῷ συγγινώσκειν ὑπέσχετο τὰ ἡμίση τῆς οὐσίας αὐτῷ κελεύσας ἀποδοθῆναι.

[7, 6, 1]   περιύβρισε: ξυρήσας γὰρ αὐτῶν τὰ ἡμίση τῶν γενείων καὶ τὰ ἡμίση

[7, 6, 1]   ἡμίση τῶν γενείων καὶ τὰ ἡμίση τῶν ἱματίων περιτεμὼν ἔργοις ἀπέλυσε

[7, 13, 1]   κεφαλῆς αὐτοῦ τῷ θεῷ τελεῖν ἡμίσικλον, προσέταξεν Ἰωάβῳ τῷ στρατηγῷ πορευθέντι

[7, 2, 2]   δὲ τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς τοῦ ἡμίσους μύριοι ὀκτακισχίλιοι τῶν δυνατωτάτων> ἐκ

[7, 11, 4]   τοῦ λαοῦ παντὸς ἤδη τὸ ἥμισυ περὶ αὑτὸν ἔχων καὶ τὴν

[7, 2, 1]   μοι τὸν χρυσοῦν αὐτοῦ στέφανον ἠμυνάμην, καὶ ταῦτα ἐκείνῳ χαριζόμενον τὴν

[7, 10, 2]   παῖδα, καὶ ταῦτ' ἐκείνου πάντων ἡμῶν ἀκουόντων φείσασθαι τοῦ νεα νίσκου

[7, 11, 3]   πάππου τοὐμοῦ καὶ τῆς ὅλης ἡμῶν γενεᾶς ὀφειλούσης εἰς ἐκεῖνα ἀπολωλέναι,

[7, 11, 5]   παρὰ τοῦ θεοῦ λαβὼν πάντων ἡμῶν εἶναι συγγενὴς κρίνεται. καὶ διὰ

[7, 14, 9]   οὖν ἐπεὶ καὶ τῷ προγόνῳ ἡμῶν Ἰακώβῳ δυοκαίδεκα παίδων γενομένων ἴστε

[7, 8, 1]   ὀνείδη καὶ κακοδοξίαν ὁ οἶκος ἡμῶν κερδανεῖ. συνεβούλευέ τε περὶ τούτου

[7, 14, 2]   ἐντολῶν τοῦ θεοῦ μὴ παρήκουσαν ἡμῶν οἱ πατέρες ἐντειλαμένου μετὰ τὸ

[7, 11, 6]   βοήσας εἶπεν: οὔτ' ἔχει τις ἡμῶν παρὰ Δαυίδου μοίρας οὔτε κλῆρον

[7, 3, 2]   ἐπὶ γὰρ Ἁβράμου τοῦ προγόνου ἡμῶν Σόλυμα ἐκαλεῖτο, μετὰ ταῦτα δὲ

[7, 15, 1]   δεῖ κἀγὼ δὲ παρακαλῶ, καθέξεις ἡμῶν τὴν βασιλείαν τῷ γένει καὶ

[7, 10, 5]   βασιλείαν βεβαίως κατέσχεν, οὐδενὸς ἂν ἡμῶν ὑπελείφθη λείψανον, ἀλλὰ πάντες ἂν

[7, 4, 1]   πολέμου κοινωνῆσαι, ὃ καὶ μόνον ἦν αἴτιον τοσαυτάκις αὐτοῖς νικωμένοις καὶ

[7, 5, 4]   ἀρχιερέα μετ' Ἀβιαθάρου, φίλος γὰρ ἦν αὐτῷ: γραμματέα δὲ Σισὰν ἐποίησε:

[7, 8, 1]   αἰτίας τοιαύτης καταλαμβάνει: θυγάτηρ γὰρ ἦν αὐτῷ παρθένος μὲν ἔτι τὸ

[7, 10, 3]   μενεῖ τὸ ὄνομα: τέκνα γὰρ ἦν αὐτῷ τρία μὲν ἄρρενα, θυγάτηρ

[7, 8, 2]   τὸν Ἀμνῶνα σφόδρα, πρεσβύτατος γὰρ ἦν αὐτῷ υἱός, μὴ λυπεῖν αὐτὸν

[7, 12, 4]   δ' ὄντος τοῦ στομίου δῆλον ἦν ἀφανὲς ἐσόμενον ἐμφραγέντος αὐτοῦ τῇ

[7, 7, 1]   καὶ πασῶν διαφέρουσαν, ὄνομα αὐτῇ ἦν Βεεθσαβή, ἡττᾶται τοῦ κάλλους τῆς

[7, 7, 3]   δακρύων καὶ λύπης ἀσεβῆσαι λέγοντος, ἦν γὰρ ὁμολογουμένως θεοσεβὴς καὶ μηδὲν

[7, 3, 3]   παλλακίδων. Θαμάρα δὲ ὁμομήτριος Ἀψαλώμῳ ἦν. ~(Γνόντες δ' οἱ Παλαιστῖνοι τὸν

[7, 12, 2]   τῆς Ἑβραίων χώρας οὐκ ἄπωθεν. ἦν δ' αὐτοῖς ἀνὴρ τὸ μὲν

[7, 9, 3]   καὶ ὁ μὲν Σιβᾶς περιχαρὴς ἦν. ~(Δαυίδῃ δὲ γενομένῳ κατὰ Χώρανον

[7, 5, 4]   ἑκάστου κεφαλῆς παρ' αὐτῶν ἐδέχετο. ἦν δὲ καὶ δίκαιος τὴν φύσιν

[7, 8, 3]   οὓς ἀκηκόει μικρὸν ἔμπροσθεν ἀπολωλότας. ἦν δὲ παρὰ πάντων δάκρυα καὶ

[7, 3, 2]   τὰ Σόλυμα ὅ ἐστιν ἀσφάλεια. ἦν δὲ πᾶς ὁ χρόνος ἀπὸ

[7, 13, 4]   ἐθεάσατο, προσέδραμεν αὐτῷ καὶ προσεκύνησεν. ἦν δὲ τὸ μὲν γένος Ἰεβουσαῖος,

[7, 13, 1]   ὧν εἰς τὸν θεὸν ἥμαρτεν. ἦν δὲ τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν ἀριθμὸς

[7, 11, 6]   τάξιν αὐτῷ ἐφ' ἧς Ἰώαβος ἦν δίδωσιν ἐκέλευσέ τε στρατιὰν ὅσην

[7, 7, 1]   περιπατεῖν κατ' ἐκεῖνο τῆς ὥρας ἦν ἔθος, γυναῖκα λουομένην ἐν τῇ

[7, 12, 4]   ἐνακοσίους αὐτῶν καταβαλεῖν. μετ' αὐτὸν ἦν Ἐλεάζαρος υἱὸς Δωδείου, ὃς ἦν

[7, 11, 7]   παραλαβὼν καὶ ὅση λοιπὴ δύναμις ἦν ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἕπεσθαι κελεύσας

[7, 2, 1]   Βανά, ἑτέρῳ δὲ Θαηνὸς ὄνομα ἦν, ἐπιβουλευθεὶς ἀπέθανεν. οὗτοι γὰρ ὄντες

[7, 12, 4]   σκυλεύοντος τοὺς ἀνῃρημένους. τρίτος δὲ ἦν Ἠλοῦ μὲν υἱὸς Σαβαίας δὲ

[7, 10, 1]   συγγενοῦς αὐτοῦ: πατρὸς μὲν γὰρ ἦν Ἰεθράου μητρὸς δὲ Ἀβιγαίας, αὕτη

[7, 7, 3]   πόλιν, ὧν ὁ μὲν πλούσιος ἦν καὶ πολλὰς εἶχεν ἀγέλας ὑποζυγίων

[7, 12, 1]   τοὔνομα Ἀράφου δὲ παιδός: οὗτος ἦν μὲν καὶ ἀπόγονος τῶν Γιγάντων,

[7, 12, 4]   ἦν Ἐλεάζαρος υἱὸς Δωδείου, ὃς ἦν μετὰ τοῦ βασιλέως ἐν Ἐρασαμῷ:

[7, 13, 3]   ἀλλὰ τὸ μὲν κακὸν ἓν ἦν, μυρίαις δ' αὐτοὺς αἰτίαις καὶ

[7, 2, 2]   ἔχοντες ἄρχοντα Ἰώδαμον: μετὰ τούτοις ἦν ὁ ἀρχιερεὺς Σάδωκος σὺν εἴκοσι

[7, 12, 4]   ἀνδρῶν εὐχαρίστησεν αὐτῷ. μετὰ τούτους ἦν ὁ Ἰωάβου ἀδελφὸς Ἀβεσσαῖος: καὶ

[7, 9, 6]   παρ' Ἀψαλώμου. θεὸς μέντοι γε ἦν ὁ τούτου τῇ διανοίᾳ τὴν

[7, 9, 7]   οὐκ ἄπωθεν αὑτοὺς ἔδωκαν, Βοκχόρης ἦν ὄνομα τῇ πόλει, καὶ γυναικὸς

[7, 5, 4]   πρὸς τὸν Θαῖνον, τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῷ βασιλεῖ τῆς Ἀμάθης,

[7, 6, 1]   Ἰσραηλιτῶν βασιλεὺς ἠγανάκτησε καὶ δῆλος ἦν οὐ περιοψόμενος τὴν ὕβριν καὶ

[7, 6, 1]   Ἀμμανιτῶν βασιλέως Ναάσου, φίλος δ' ἦν οὗτος αὐτῷ, καὶ διαδεξαμένου τὴν

[7, 8, 1]   συγγενεῖ καὶ φίλῳ: συνετὸς δ' ἦν οὗτος ἐν τοῖς μάλιστα καὶ

[7, 12, 3]   τοῖς δακτύλοις κρούεται, κύμβαλά τε ἦν πλατέα καὶ μεγάλα χάλκεα. καὶ

[7, 14, 10]   πολλάς: καὶ εἴ τινι λίθος ἦν πολυτελὴς ἐκόμισε καὶ παρέδωκεν εἰς

[7, 14, 3]   συνεθέρμαινεν αὐτόν: ὑπὸ γὰρ γήρως ἦν πρὸς τἀφροδίσια καὶ γυναικὸς ὁμιλίαν

[7, 13, 2]   κακῶν ἐμπεσὼν ἐλυπεῖτο καὶ σφόδρ' ἦν συγκεχυμένος. τοῦ δὲ προφήτου τοῦτο

[7, 11, 3]   οὐ συνεξῆλθεν αὐτῷ καὶ κοινωνὸς ἦν τῆς φυγῆς; ὁ δ' ἀδίκημα

[7, 8, 5]   διαιτωμένους ὑπερέβαλλε. τοσοῦτον μέντοι γε ἦν τὸ βάθος τῆς κόμης, ὡς

[7, 6, 1]   φιλίαν διαμενεῖν, ἣ πρὸς ἐκεῖνον ἦν, τούτῳ προσδοκᾶν. οἱ δὲ τῶν

[7, 15, 2]   τῆς σωφροσύνης συνετόν: ἀνδρεῖος γὰρ ἦν, ὡς οὐκ ἄλλος τις, ἐν

[7, 13, 2]   αἱρέσεις κομίζοντα, ὅπως ἐκλέξηται τούτων ἣν ἂν δοκιμάσῃ: πότερον θέλει λιμὸν

[7, 12, 1]   μὴ φυλάξας: ἐὰν τοίνυν δίκην ἣν αὐτοὶ θέλουσιν οἱ Γαβαωνῖται λαβεῖν

[7, 14, 9]   τὸν ἅπαντα ταύτῃ παραμεῖναι χρόνον, ἣν αὐτὸς ἐπηγγείλατο παρέξειν ἐπὶ Σολόμωνος

[7, 11, 1]   τὴν παντὸς τοῦ λαοῦ στρατηγίαν, ἣν αὐτῷ καὶ Ἀψάλωμος παρέσχε. καὶ

[7, 4, 2]   ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν κιβωτόν, ἣν βαστάξαντες ἐκ τῆς Ἀμιναδάβου οἰκίας

[7, 2, 2]   αὐτόν, ὑπομιμνήσκοντες καὶ τὴν τιμήν, ἣν γενόμενον τότε χιλίαρχον τιμῶντες οὐ

[7, 4, 2]   κιβωτὸν τιθέασιν ὑπὸ τὴν σκηνήν, ἣν Δαυίδης ἔπηξεν αὐτῇ, καὶ θυσίας

[7, 4, 4]   ἐγγόνοις αὐτοῦ καθυπέσχετο, τῆς προνοίας, ἣν Ἑβραίων καὶ τῆς τούτων ἐλευθερίας

[7, 11, 1]   εὐηργέτησε Δαυίδης καὶ τῆς ἐλευθερίας, ἣν ἐκ πολλῶν καὶ μεγάλων ῥυσάμενος

[7, 2, 2]   παρεδίδοσαν αὑτοὺς τήν τε εὔνοιαν, ἣν ἔτι καὶ Σαούλου ζῶντος εἶχον

[7, 1, 1]   ταύτην γενέσθαι τὴν μάχην καθ' ἣν ἡμέραν καὶ Δαυίδης τοὺς Ἀμαληκίτας

[7, 2, 1]   τοῦ κόπου καὶ τῆς ἐργασίας ἣν μετεχειρίζετο καὶ τοῦ καύματος εἰς

[7, 3, 3]   πρὸς αὐτὸν γενομένην τὸν βασιλέα, ἣν μικρὸν ὕστερον εὐκαιρότερον σημανῶ. ἔγημε

[7, 5, 5]   οἶκον καὶ πᾶσαν τὴν οὐσίαν, ἣν ὁ πάππος αὐτοῦ Σαοῦλος ἐκτήσατο,

[7, 8, 5]   δὲ θυγατρὸς τὴν μορφὴν ἀρίστης, ἣν ὁ Σολόμωνος υἱὸς Ῥοβόαμος ὕστερον

[7, 9, 5]   εὔνοιαν ἐνδείξομαι πιστευόμενος εἶναι φίλος, ἣν οἶσθά με τῷ πατρί σου

[7, 1, 6]   ἀγαθῆς ποιούμενον πρόνοιαν ὡς εἰκὸς ἣν οὐθεὶς ὑπενόησεν ὑπ' αὐτοῦ φονευθῆναι

[7, 10, 3]   μαρμαρίνου δύο σταδίους ἀπέχουσαν Ἱεροσολύμων, ἣν προσηγόρευσεν ἰδίαν χεῖρα λέγων, ὡς

[7, 9, 5]   ἐγένετο κατὰ τὴν Νάθα προφητείαν, ἣν τῷ Δαυίδῃ σημαίνων τὴν ἐκ

[7, 8, 2]   αὐτῷ υἱός, μὴ λυπεῖν αὐτὸν ἠναγκάζετο. ὁ δὲ Ἀψάλωμος ἐμίσει χαλεπῶς

[7, 6, 2]   αὐτῶν ἀπέκτεινεν Ἰώαβος, ἅπαντας δ' ἠνάγκασεν εἰς φυγὴν τραπῆναι. τοῦτο ἰδόντες

[7, 12, 1]   κείμενον, ἀπέκτεινε δὲ τὸν πολέμιον. ἤνεγκε δ' ἐπὶ τῷ παρ' ὀλίγον

[7, 2, 1]   Σαούλου παῖς Ἰέβωσθος οὐ πρᾴως ἤνεγκεν ἀνδρὸς ἐστερημένος συγγενοῦς καὶ τὴν

[7, 10, 1]   καὶ τοῦ παιδὸς Ἀψαλώμου κρατήσαντας ἠντιβόλει, μὴ κακὸν αὑτὸν ἐργάσηταί τι

[7, 13, 3]   ποίμνια σώζεσθαι μηδὲν ἁμαρτόντα, καὶ ἠντιβόλει τὴν ὀργὴν εἰς αὐτὸν καὶ

[7, 9, 4]   κρατήσομεν τῶν ἐχθρῶν τούτου θελήσαντος. ἤνυεν οὖν τὴν ὁδὸν οὐ φροντίζων

[7, 11, 4]   καὶ ταφῆς προνοεῖν, ἐπὶ ταύτην ἠξίου βουλόμενον αὐτῷ χαρίζεσθαι τὰ κατ'

[7, 14, 6]   ἀγαθὸν ὡς αὐτῷ τοῦτο συμφέρον ἠξίου. ~(Βουλόμενος δὲ Δαυίδης ἐπὶ παντὸς

[7, 1, 4]   λαβεῖν ὅρκους τε καὶ πίστεις ἠξίου, ἦ μὴν ἕξειν αὐτὸν ἑταῖρον

[7, 10, 4]   βασιλεῖ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ, μένειν ἠξίου, καλέσας δὲ τὸν Χουσὶν ἐκείνῳ

[7, 13, 4]   τὴν χάριν, τιμὴν δ' αὐτὸν ἠξίου λαμβάνειν πάντων: οὐ γὰρ εἶναι

[7, 9, 6]   ὑπὸ τοῦ Ἀχιτοφέλου δεύτερον αὐτὸν ἠξίου συμβουλεύειν περὶ τοῦ πολέμου τοῦ

[7, 8, 4]   θατέρου τὸν ἕτερον πληγέντα ἀποθανεῖν: ἠξίου τε τῶν συγγενῶν ἐπὶ τὸν

[7, 7, 1]   μεγάλοις πόνοις ἀλλὰ μὴ προσαγανακτεῖν ἠξίου. τοῦ δ' Οὐρία προθύμως ὑποστάντος

[7, 11, 5]   Ἰούδα φυλῆς μὴ δυσχεραίνειν αὐτοὺς ἠξίουν προληφθέντας: καὶ γὰρ συγγενεῖς ὄντες

[7, 1, 4]   τραπέζῃ ξενίσαντος ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας, ἠξίωσεν ἀφεθεὶς ἀγαγεῖν τὸ πλῆθος, ἵνα

[7, 8, 1]   τὸ κελευσθὲν ἐγένετο, τὴν ἀδελφὴν ἠξίωσεν εἰς τὸν ἐνδοτέρω τὸ δεῖπνον

[7, 7, 3]   πλουσίῳ τῶν μὲν ἰδίων οὐδὲν ἠξίωσεν ἐκεῖνος βοσκημάτων καταθύσας εὐωχῆσαι τὸν

[7, 7, 2]   βασιλέως ἐντεταλμένα κομίζων πρὸς Ἰώαβον ἠπείγετο. ἡ δὲ τοῦ Οὐρία γυνὴ

[7, 9, 7]   τὴν ὀξύτητα κρίναντες ἄριστα εἶναι ἠπείγοντο συμβαλεῖν Δαυίδῃ. γενομένους δ' αὐτοὺς

[7, 1, 4]   πάσῃ προνοίᾳ περὶ αὐτὸν χρώμενος, ἠπείλησε μὲν τὴν βασιλείαν εἰς Δαυίδην

[7, 9, 4]   εἰσπραξαμένῳ. πάντων δ' ἐπ' αὐτὸν ἠρεθισμένων ὑπ' ὀργῆς καὶ μάλιστα Ἀβεσσαίου

[7, 6, 3]   πταῖσμα τοὺς Ἀμμανίτας οὐκ ἔπεισεν ἠρεμεῖν οὐδὲ μαθόντας τοὺς κρείττονας ἡσυχίαν

[7, 12, 4]   τὸ θράσος καὶ τὴν εὐψυχίαν ἠρεμῆσαι καὶ μηδὲν ἐπ' αὐτοὺς τολμῆσαι>

[7, 1, 2]   τὸν βασιλέα παυσάμενος τοῦ πένθους ἤρετο τὸν θεὸν διὰ τοῦ προφήτου,

[7, 12, 2]   βασιλεὺς ἔπεμψεν ἐπ' αὐτοὺς στρατιάν. ἠρίστευσε δὲ τότε καὶ σφόδρ' ηὐδοκίμησε

[7, 12, 2]   στρατιὰν ἐπ' αὐτοὺς Δαυίδου πέμψαντος ἠρίστευσεν Ἐφὰν ὁ συγγενὴς αὐτοῦ: μονομαχήσας

[7, 9, 7]   ἀνέκριναν εἰ θεάσαιτο, ἰδεῖν οὐκ ἠρνήσατο, πιόντας γὰρ παρ' αὐτῇ πάλιν

[7, 12, 1]   τοὺς ἄνδρας ὡς ἐβούλοντο ἐκόλασαν. ἤρξατο δ' ὕειν παραχρῆμα ὁ θεὸς

[7, 13, 2]   ἐστιν ὁ θεὸς αὐτῷ, ἱκετεύειν ἤρξατο καὶ παρακαλεῖν εὐμενῆ γενέσθαι καὶ

[7, 11, 8]   ὁπλιτῶν τὸν Ἰώαβον. προσελθόντος δ' ἤρξατο λέγειν, ὡς ὁ θεὸς τοὺς

[7, 14, 11]   ἁπάντων ὁρῶν τὸν θεὸν εὐλογεῖν ἤρξατο μεγάλῃ βοῇ πατέρα τε καὶ

[7, 1, 3]   πρὸς Δαυίδην εἰς Γιβρῶνα παρεγένοντο. ἤρξατο μὲν οὖν ἐξ ἐκείνου τοῦ

[7, 4, 4]   παραγίνεται, καὶ πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον ἤρξατο προσκυνεῖν καὶ περὶ πάντων εὐχαριστεῖν

[7, 11, 3]   ἀσπασαμένου δὲ αὐτοῦ καὶ προσκυνήσαντος ἤρξατο πυνθάνεσθαι, τί δήποτ' οὐ συνεξῆλθεν

[7, 3, 1]   τῶν τειχῶν ὀχυρότητι, ὀργισθεὶς πολιορκεῖν ἤρξατο τὰ Ἱεροσόλυμα. καὶ πολλῇ σπουδῇ

[7, 3, 2]   χρόνος ὃν τῆς Ἰούδα φυλῆς ἦρξε μόνης ἐν Γιβρῶνι ἐγένετο ἔτη

[7, 7, 5]   τροφῆς. ἐξ ὀλίγου γὰρ φρέατος ἤρτηντο καὶ ταμείας ὡς μὴ τελέως

[7, 15, 3]   πολλῶν διαγενομένων πάλιν ὁ βασιλεὺς Ἡρώδης ἕτερον ἀνοίξας οἶκον ἀνείλετο χρήματα

[7, 8, 1]   φύσιν ἔχοντα τῷ σώματι προσελθὼν ἠρώτα φράσαι τὴν αἰτίαν αὐτῷ, εἰκάζειν

[7, 1, 5]   δόλῳ πρὸς αὐτὸν ἐλθόντα μεθ' ἧς ἐβούλετο νῦν ἐλπίδος καὶ οἰκονομίας

[7, 11, 6]   καὶ τὴν τάξιν αὐτῷ ἐφ' ἧς Ἰώαβος ἦν δίδωσιν ἐκέλευσέ τε

[7, 8, 1]   ἀδίκου καὶ μιαρᾶς ἐπιθυμίας, ἐξ ἧς ὀνείδη καὶ κακοδοξίαν ὁ οἶκος

[7, 15, 1]   καὶ τῶν ἐσομένων πορευόμενος, ἐξ ἧς οὐκέτι οἷόν τε ἐπανελθόντα γνῶναι,

[7, 14, 11]   Ἑβραίων καὶ τῆς τούτων εὐδαιμονίας ἧς τε αὐτῷ βασιλείας ἔδωκεν. ἐπὶ

[7, 10, 1]   ~(Καὶ οἱ μὲν ἐν τούτοις ἦσαν: Ἀψάλωμος δ' ἀθροίσας μεγάλην στρατιὰν

[7, 15, 3]   τῶν βασιλέων οὐδεὶς αὐτῶν ἐπέτυχεν: ἦσαν γὰρ ὑπὸ τὴν γῆν μηχανικῶς

[7, 3, 3]   οἱ μὲν ἐννέα ἐξ εὐγενίδων ἦσαν γεγονότες, οὓς δὲ τελευταίους εἰρήκαμεν

[7, 8, 3]   θόρυβος προσιόντων τινῶν αὐτοὺς ἐπέστρεψεν: ἦσαν δ' οἱ τοῦ βασιλέως παῖδες

[7, 5, 5]   Σιβὰν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ, ἦσαν δ' οὗτοι πεντεκαίδεκα, καὶ τοὺς

[7, 10, 1]   Σουρία ἡ Ἰωάβου μήτηρ ἀδελφαὶ ἦσαν Δαυίδου. ὡς δ' ἐξαριθμήσας τοὺς

[7, 9, 8]   κατὰ τιμὴν τῆς προτέρας εὐπραγίας. ἦσαν δὲ οὗτοι Βερζελαῖος ὁ Γαλαδίτης

[7, 6, 1]   τῷ μισθῷ παρεκάλεσαν καὶ Σουβάν: ἦσαν δὲ τοῖς βασιλεῦσι τούτοις πεζοῦ

[7, 5, 4]   σῶμα καὶ τὴν τούτου φυλακὴν ἦσαν. ~(Ἐμνήσθη δὲ καὶ τῶν πρὸς

[7, 1, 4]   ἐκ ταύτης ἅπαντες Ἰεβώσθου σωματοφύλακες ἦσαν, καὶ ταὐτὰ πρὸς αὐτοὺς διαλεχθείς,

[7, 1, 2]   ἐπαγόμενος τὰς αὑτοῦ, δύο δὲ ἦσαν, καὶ τοὺς ὁπλίτας τοὺς σὺν

[7, 12, 4]   λελέχθαι. ~(Τῷ δὲ βασιλεῖ πάντες ἦσαν οἱ περὶ αὐτὸν ἀνδρεῖοι: τούτων

[7, 12, 4]   ἀρκέσουσιν οὗτοι ποιῆσαι: δυνατοὶ γὰρ ἦσαν οὗτοι καὶ χώραν ὑπάγεσθαι καὶ

[7, 9, 1]   ἐκέκτητο, καὶ ὁπλοφόροι περὶ αὐτὸν ἦσαν πεντήκοντα: καθ' ἑκάστην δ' ἡμέραν

[7, 13, 1]   φυλὴ καθ' ἑαυτὴν τεσσαράκοντα μυριάδες ἦσαν. ~(Τῶν δὲ προφητῶν δηλωσάντων τῷ

[7, 12, 1]   οὓς Σαοῦλος ὁ βασιλεὺς ἀποκτείνας ἠσέβησεν ἐξαπατήσας καὶ τοὺς ὅρκους αὐτοῖς,

[7, 1, 4]   δὲ Δαυίδου ποιησαμένου τὰς ὁμολογίας, ἥσθη γὰρ ἐφ' οἷς Ἀβεννῆρος διεπρεσβεύσατο

[7, 14, 11]   Μωυσέος ἔκγονος Ἴαλος. ~(Ἐπὶ τούτοις ἥσθη τε ὁ λαὸς ἅπας καὶ

[7, 14, 6]   καὶ τὸν ἀέρα. ~(Ὡς δ' ᾔσθοντο τῆς βοῆς Ἀδωνίας τε καὶ

[7, 11, 2]   δὲ ἧκεν ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον ἠσπάσατο μὲν αὐτὸν ἡ Ἰούδα φυλή,

[7, 7, 3]   παρὰ τοῦ θεοῦ γεγενημένας ἀπειλὰς ἡσυχάζειν ἔκρινεν, ἄλλους δὲ λόγους χρηστοὺς

[7, 8, 1]   αὐτῆς πρὸς αὐτὸν τὴν ὕβριν ἡσυχάζειν καὶ μετρίως φέρειν παρηγόρει καὶ

[7, 11, 5]   οἱ τῶν ἄλλων ἄρχοντες οὐχ ἡσύχασαν, ἀλλ' ἡμεῖς μέν, ἔφασαν, ὦ

[7, 10, 4]   γὰρ αὐτὴν ποιήσεσθαι τῆς νίκης ἡσυχάσειν δὲ περὶ τῆς Ἀψαλώμου τελευτῆς,

[7, 6, 3]   ἠρεμεῖν οὐδὲ μαθόντας τοὺς κρείττονας ἡσυχίαν ἄγειν, ἀλλὰ πέμψαντες πρὸς Χαλαμὰν

[7, 10, 5]   τὸν υἱὸν οὕτως ὁ βασιλεύς, ᾐσχύνθησαν μετὰ τοῦ τῶν νενικηκότων σχήματος

[7, 4, 3]   καὶ παρὰ τοῦ θεοῦ γενέσθαι ᾔτει πάνθ' ὅσα παρασχεῖν αὐτῷ δυνατὸν

[7, 13, 2]   μηδὲν φοβούμενος εἵλετο τὸν πόλεμον, ᾐτήσατο πάθος κοινὸν καὶ βασιλεῦσι καὶ

[7, 14, 1]   τοῖς ἐργαζομένοις ἐξ αὐτῶν ἐπέστησεν. ἡτοίμασε δὲ καὶ πολὺν σίδηρον καὶ

[7, 12, 2]   ἐγένετο. καὶ μετ' ἐκείνην τὴν ἧτταν πάλιν ἐπολέμησαν οἱ Παλαιστῖνοι: καὶ

[7, 5, 2]   ἀναμαχέσασθαι βουλόμενος τὴν τοῦ προπάτορος ἧτταν στρατεύσας ἐπὶ τοὺς Ἰουδαίους ἐπόρθησε

[7, 7, 1]   διαφέρουσαν, ὄνομα αὐτῇ ἦν Βεεθσαβή, ἡττᾶται τοῦ κάλλους τῆς γυναικός: καὶ

[7, 5, 2]   παρὰ τὸν Εὐφράτην, ἐν ᾗ ἡττᾶτο, ἄριστος ἔδοξεν εἶναι βασιλέων ῥώμῃ

[7, 10, 1]   ἐλπίδα χρηστὴν ἔφασκον, ἂν δὲ ἡττηθέντες ἑνὶ μέρει τῆς δυνάμεως τῷ

[7, 13, 2]   μῆνας πολεμήσας ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἡττηθῆναι, ἢ λοιμὸν ἐνσκῆψαι καὶ νόσον

[7, 1, 3]   καὶ καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης ἡττήθησαν οἱ τοῦ Ἀβεννήρου: καὶ τραπέντας

[7, 4, 1]   τοὺς Ἑβραίους τῷ τάχει τῆς ἥττης καὶ τῷ μηδὲν ἔργον ἐπιδείξασθαι

[7, 10, 5]   καὶ δεδακρυμένοι πάντες ὡς ἀφ' ἥττης παρῆλθον. κατακαλυψαμένου δὲ τοῦ βασιλέως

[7, 11, 1]   συνεχέστερον ἀπηγγέλλετο Δαυίδῃ: κἀκεῖνος οὐδὲν ἧττον ἔπεμψε πρὸς Σάδωκον καὶ Ἀβιάθαρον

[7, 7, 1]   αὐτὸν ἐπίτηδες ταῖς προπόσεσιν, οὐδὲν ἧττον πάλιν πρὸ τῶν τοῦ βασιλέως

[7, 12, 2]   ἠρίστευσε δὲ τότε καὶ σφόδρ' ηὐδοκίμησε Σαβρήχης ὁ Χετταῖος εἷς τῶν

[7, 4, 2]   καὶ τὸν οἶκον τὸν Ὠβαδάρου ηὔξησέ τε καὶ πολλῶν αὐτῷ μετέδωκεν

[7, 12, 2]   καὶ γὰρ οὗτος ὁ Παλαιστῖνος ηὔχει τῶν Γιγάντων ἀπόγονος εἶναι. μετὰ

[7, 9, 2]   δακρύων ὡς ἂν βασιλείας ἐκπεσὼν ηὔχετο τῷ θεῷ: συνήντησε δ' αὐτῷ

[7, 5, 1]   καὶ τὰ πλείω μὲν αὐτῶν ἠφάνισεν, ἑκατὸν δὲ μόνα προσέταξεν αὑτῷ

[7, 8, 2]   πατὴρ Δαυίδης τοῖς μὲν πεπραγμένοις ἤχθετο, φιλῶν δὲ τὸν Ἀμνῶνα σφόδρα,

[7, 14, 6]   Ἰώαβος ἔλεγεν οὐκ ἀρέσκεσθαι τοῖς ἤχοις οὐδὲ τῇ σάλπιγγι. παρακειμένου δὲ

[7, 11, 4]   τὰς ἀκοὰς ἤδη πρὸς αὐλῶν ἤχους καὶ μέλη τῶν ἄλλων ὀργάνων,

[7, 4, 2]   εἶδος μέλους ἐπιχώριον σύν τε ἤχῳ ποικίλῳ κρουσμάτων τε καὶ ὀρχήσεων

[7, 4, 2]   ἐθελήσαντα, ὅτι μὴ ὢν ἱερεὺς ἥψατο ταύτης, ἀποθανεῖν ἐποίησε. καὶ ὁ

Liv., chap., par.
[7, 2, 1]	Δαυίδου τεύξονται δωρεῶν καὶ στρατηγίας	ἤ	τινος ἄλλης πίστεως τὸ ἔργον
[7, 11, 6]	μειζόνων κακῶν καὶ πραγμάτων αἴτιος,	ἢ	Ἀψάλωμος αὐτοῖς κατέστη, γένηται. μὴ
[7, 12, 4]	πιεῖν αὐτῷ κομίσειε μᾶλλον ἐθελήσειν	ἢ	εἰ πολλὰ χρήματα διδοῖ. ταῦτ'
[7, 9, 6]	τὴν ἑσπέραν ἀπολιπὼν τοὺς ἰδίους	ἢ	εἴς τινα τῶν αὐλώνων ἑαυτὸν
[7, 14, 9]	καὶ τοὺς ἐπὶ πάσης πράξεως	ἢ	κτήσεως τοῦ βασιλέως τεταγμένους, στὰς
[7, 13, 2]	πολεμήσας ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν ἡττηθῆναι,	ἢ	λοιμὸν ἐνσκῆψαι καὶ νόσον ἐπὶ
[7, 10, 2]	ἀνῄρουν, ὡς φεύγοντας πεσεῖν πλείονας	ἢ	μαχομένους: ἔπεσον γὰρ ὡς δισμύριοι
[7, 9, 8]	αὑτὸν ἐξαγαγεῖν ἐλευθέρως καὶ μεγαλοφρόνως	ἢ	παρασχεῖν αὑτὸν εἰς κόλασιν Δαυίδῃ,
[7, 9, 6]	τινα τῶν αὐλώνων ἑαυτὸν ἀποκρύψει	ἢ	πρὸς πέτρᾳ τινὶ λοχήσει: συμβαλόντων
[7, 4, 1]	μηδ' ἄρχεσθαι τῆς μάχης. πρὶν	ἢ	τὰ ἄλση σαλεύεσθαι μὴ πνέοντος
[7, 7, 3]	ἁμαρτὼν ὅλως περὶ τὸν βίον	ἢ	τὰ περὶ τὴν Οὐρία γυναῖκα,
[7, 6, 1]	δόξας πιθανώτερα λέγειν τοὺς ἄρχοντας	ἢ	τἀληθὲς εἶχεν ὁ τῶν Ἀμμανιτῶν
[7, 13, 2]	τὰς τοῦ θεοῦ χεῖρας ἐμπεσεῖν	ἢ	τὰς τῶν πολεμίων. ~(Ταῦτ' ἀκούσας
[7, 15, 2]	παρὰ τοσοῦτο μέγεθος ἐξουσίας ἁμαρτὼν	ἢ	τὸ περὶ τὴν Οὐρία γυναῖκα.
[7, 2, 1]	μᾶλλον ἀδικῆσαι τὴν ἐμὴν δόξαν	ἢ	τοῦθ' ὑπολαβόντες. ταῦτ' εἰπὼν πᾶσαν
[7, 13, 2]	τὴν χώραν ἐπὶ ἔτη ἑπτά,	ἢ	τρεῖς μῆνας πολεμήσας ὑπὸ τῶν
[7, 7, 3]	εἰς ὀργὴν ἐμπέσωσι ταύτῃ πλέον	ἢ	τῷ δικαίῳ νέμουσι, τὰς μὲν
[7, 8, 4]	ἐκείνους ἄλλῳ τινὶ τῆς σπουδῆς	ἢ	τῷ παρ' αὐτοῦ φόβῳ. τοῦ
[7, 9, 4]	μοι τούτου κυνὸς αἰδώς τις	ἢ	φροντὶς ὑπέρχεται, τῷ θεῷ δὲ
[7, 12, 4]	ὡς πρῶτον αὐτῶν κατ' εὐψυχίαν	ἢ	ὡς ὅμοιον: νίφοντος γὰρ τοῦ
[7, 12, 4]	καὶ τοῦτο ταῖς προειρημέναις πράξεσιν	ἢ	ὡς πρῶτον αὐτῶν κατ' εὐψυχίαν
[7, 2, 1]	μὴ συλλάβωσιν αὐτὸν οἱ πολέμιοι;	ἦ	μεταβεβλῆσθαί με καὶ μηκέτ' εἶναι
[7, 1, 4]	ὅρκους τε καὶ πίστεις ἠξίου,	ἦ	μὴν ἕξειν αὐτὸν ἑταῖρον καὶ
[7, 14, 5]	σοι, φησί, τὸν μέγιστον θεόν,	ἦ	μὴν τὸν υἱόν σου Σολόμωνα
[7, 8, 4]	τὰ παρὰ τῆς σῆς μοι	ᾖ	φιλανθρωπίας, τῷ σαυτοῦ παιδὶ πρῶτον
[7, 9, 5]	οὐ γὰρ εἰς ἄλλην οἰκίαν	ἡ	βασιλεία μεταβέβηκε, μεμένηκε δ' ἐπὶ
[7, 2, 2]	τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς ὁπλῖται τετρακισχίλιοι:	ἡ	γὰρ φυλὴ περιέμενεν ἔτι τῶν
[7, 12, 1]	ὁ στρατηγὸς Ἰησοῦς ὤμοσε καὶ	ἡ	γερουσία, μὴ φυλάξας: ἐὰν τοίνυν
[7, 9, 7]	τοὐπίσω. θεασαμένη δ' αὐτοὺς ἀναζεύξαντας	ἡ	γυνὴ καὶ μηδένα φόβον τοῖς
[7, 4, 3]	παραγίνεται. ~(Παραστᾶσα δὲ αὐτῷ Μιχάλη	ἡ	γυνὴ Σαούλου δὲ θυγάτηρ τά
[7, 11, 8]	στρατιὰν ἀπάξειν. ὡς δ' ἤκουσεν	ἡ	γυνὴ τὰ παρὰ τοῦ Ἰωάβου
[7, 8, 1]	ἥδιον ἐκ τῶν ἐκείνης χειρῶν.	ἡ	δ' ἐμβλέποντος τἀδελφοῦ φυράσασα τὸ
[7, 4, 1]	μὲν αὐτοὺς ἄχρι πόλεως Γαζάρων,	ἡ	δ' ἐστὶν ὅρος αὐτῶν τῆς
[7, 14, 4]	καὶ τοῖς λόγοις αὐτῆς ἐπιμαρτυρήσειν.	ἡ	δὲ Βερσάβη πεισθεῖσα τῷ Νάθᾳ
[7, 14, 7]	μὲν ἀναβᾶσα πατριὰ ἐγράφη πρώτη,	ἡ	δὲ δευτέρα ἀκολούθως ἄχρι τῶν
[7, 13, 1]	ὅπλα βαστάζειν καὶ στρατεύεσθαι δυναμένων,	ἡ	δὲ Ἰούδα φυλὴ καθ' ἑαυτὴν
[7, 9, 7]	καὶ παρασχεῖν αὐτοῖς τὴν ἀσφάλειαν.	ἡ	δὲ καθιμήσασα τοὺς νεανίσκους εἰς
[7, 12, 3]	δέκα χορδαῖς ἐξημμένη τύπτεται πλήκτρῳ,	ἡ	δὲ νάβλα δώδεκα φθόγγους ἔχουσα
[7, 8, 1]	προσέταξεν αὐτὴν ἐκβαλεῖν τῷ οἰκέτῃ.	ἡ	δὲ περιαλγὴς ἐπὶ τῇ ὕβρει
[7, 7, 2]	ἐντεταλμένα κομίζων πρὸς Ἰώαβον ἠπείγετο.	ἡ	δὲ τοῦ Οὐρία γυνὴ Βεεθσαβὴ
[7, 12, 3]	καὶ κατὰ τὰς ἄλλας ἑορτάς.	ἡ	δὲ τῶν ὀργάνων ἐστὶν ἰδέα
[7, 11, 6]	καταλιπόντες: μόνη δ' αὐτῷ παρέμεινεν	ἡ	Ἰούδα φυλὴ καὶ κατέστησεν αὐτὸν
[7, 1, 2]	ἅμα δὲ καὶ δηλῶν ὡς	ἡ	Ἰούδα φυλὴ κεχειροτόνηκεν αὐτὸν βασιλέα.
[7, 11, 2]	πάντας δὲ τοὺς ἄλλους ἔφθασεν	ἡ	Ἰούδα φυλὴ πρὸς τὸν Ἰόρδανον
[7, 11, 2]	τὸν Ἰόρδανον ἠσπάσατο μὲν αὐτὸν	ἡ	Ἰούδα φυλή, προσπεσὼν δ' ἀναβάντι
[7, 2, 2]	παιδὶ παρέμενον: τούτων γὰρ χωρὶς	ἡ	Ἰούδα φυλὴ τὸν Δαυίδην ἀπέδειξε
[7, 10, 1]	Ἀβιγαίας, αὕτη δὲ καὶ Σουρία	ἡ	Ἰωάβου μήτηρ ἀδελφαὶ ἦσαν Δαυίδου.
[7, 1, 3]	πεσόντων δὲ τούτων συνέρρηξε καὶ	ἡ	λοιπὴ στρατιά, καὶ καρτερᾶς τῆς
[7, 12, 3]	ἰδέα τοιαύτη τις τὸν τρόπον:	ἡ	μὲν κινύρα δέκα χορδαῖς ἐξημμένη
[7, 4, 3]	αὐτῇ τὸ γινόμενον ποιησάμενος λόγον.	ἡ	Μιχάλη αὕτη Δαυίδῃ μὲν συνοικοῦσα
[7, 11, 3]	τῆς ὑπὲρ αὐτῶν τιμωρίας εἶχεν	ἡ	μνήμη. φίλον δὲ σὸν ἔκρινας
[7, 8, 1]	αὐτῷ πείθειν ἐπειρᾶτο. ἀνακραγοῦσα δ'	ἡ	παῖς ἀλλὰ μὴ σύ γε
[7, 14, 7]	καὶ πάντων τῶν ἀρχόντων: καὶ	ἡ	πρώτη μὲν ἀναβᾶσα πατριὰ ἐγράφη
[7, 11, 3]	οἶδα γάρ, ὅτι τούτων οὐδὲν	ἡ	σὴ διάνοια προσίεται δικαία τε
[7, 10, 5]	πρὸς ἐκεῖνον μᾶλλον συμπαθῶς εἶχεν.	ἡ	στρατιὰ δὲ καὶ Ἰώαβος ἀκούσαντες,
[7, 9, 6]	Ἀχιτοφέλου: τῆς γὰρ ἐκείνου γνώμης	ἡ	τούτου προεκρίθη παρ' Ἀψαλώμου. θεὸς
[7, 1, 6]	πλῆθος, ὡς αὐτῷ μὲν οὐχ	ἡ	τυχοῦσα λύπη γένοιτ' ἀνδρὸς ἀγαθοῦ
[7, 12, 1]	πρότερον αὐχμοῦ: καὶ πάλιν εὐθήνησεν	ἡ	τῶν Ἑβραίων χώρα. Στρατεύεται δὲ
[7, 12, 4]	Ἱεροσολύμοις ὄντος τοῦ βασιλέως ἐπῆλθεν	ἡ	τῶν Παλαιστίνων δύναμις πολεμῆσαι, Δαυίδης
[7, 2, 2]	ἐπιλέκτων πέντε μυριάδες: αὕτη γὰρ	ἡ	φυλὴ μόνη πᾶσα πρὸς Δαυίδην
[7, 12, 4]	παρεμβολῆς ἐν τῇ κοιλάδι κειμένης,	ἣ	μέχρι Βηθλεέμης πόλεως διατείνει σταδίους
[7, 6, 1]	καὶ τὴν αὐτὴν φιλίαν διαμενεῖν,	ἣ	πρὸς ἐκεῖνον ἦν, τούτῳ προσδοκᾶν.
[7, 14, 3]	εἶδος ἀρίστη γυναικῶν Ἀβισάκη τοὔνομα,	ἣ	συγκοιμωμένη μόνον τῷ βασιλεῖ συνεθέρμαινεν
[7, 1, 4]	νῦν μέντοι γε ἐπιτρέποι χωρεῖν	ᾗ	βούλονται: καὶ γὰρ εἰδέναι τὸν
[7, 7, 4]	ἐνσκήπτει χαλεπὴν τὸ θεῖον, ἐφ'	ᾗ	δυσφορῶν ὁ βασιλεὺς τροφὴν μὲν
[7, 5, 2]	δὲ παρὰ τὸν Εὐφράτην, ἐν	ᾗ	ἡττᾶτο, ἄριστος ἔδοξεν εἶναι βασιλέων
[7, 1, 4]	ἡγεμόνες, ὡς τὴν Ἀβεννήρου γνώμην	ᾗ	πρότερον εἶχον αὐτοὶ περὶ τῶν
[7, 7, 3]	καὶ φιλοστοργίᾳ πρὸς αὐτὴν χρώμενος	ᾗ	τις ἂν χρήσαιτο καὶ πρὸς
[7, 10, 5]	ἀπέστρεψεν ἀπὸ τῆς λύπης καὶ	ἤγαγεν	εἰς τὸν περὶ τῶν πραγμάτων
[7, 7, 3]	γυναῖκας ἃς δικαίως καὶ νομίμως	ἠγάγετο,	καταφρονηθέντος δ' ὑπ' αὐτοῦ καὶ
[7, 6, 1]	ταῦθ' ὁ τῶν Ἰσραηλιτῶν βασιλεὺς	ἠγανάκτησε	καὶ δῆλος ἦν οὐ περιοψόμενος
[7, 1, 6]	ἀποθανόντα καὶ φυλακὴν τῆς πίστεως	ἠγάπησαν,	ὅτι πάντων αὐτὸν ἀξιώσειεν τῶν
[7, 14, 5]	~(Διαλεγομένης δὲ ἔτι τῆς γυναικὸς	ἤγγειλαν	οἱ τοῦ δωματίου προεστῶτες, ὅτι
[7, 1, 4]	αὐτῷ λόγους πρός τε τοὺς	ἡγεμόνας	καὶ πρὸς τὴν φυλὴν ἅπασαν
[7, 14, 2]	αὐτῷ. ταῦτα μὲν πρὸς τοὺς	ἡγεμόνας	ὁ Δαυίδης καὶ τὸν υἱὸν
[7, 14, 9]	καὶ τοὺς φυλάρχους καὶ τοὺς	ἡγεμόνας	τῶν διαιρέσεων καὶ τοὺς ἐπὶ
[7, 2, 2]	Γιβρῶνα οἵ τε χιλίαρχοι καὶ	ἡγεμόνες	αὐτῶν, καὶ παρεδίδοσαν αὑτοὺς τήν
[7, 6, 1]	οἵ τε ἀναγκαῖοι καὶ οἱ	ἡγεμόνες,	ὅτι παρεσπονδήκασι καὶ δίκην ὑπὲρ
[7, 2, 2]	τῆς Νεφθαλίδος φυλῆς ἐπίσημοι καὶ	ἡγεμόνες	χίλιοι ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ καὶ
[7, 12, 1]	χαλεπῶς τὸ πλῆθος: καὶ οἱ	ἡγεμόνες	ὥρκωσαν αὐτὸν μηκέτι εἰς μάχην
[7, 1, 4]	ταῦτ' ἀκούσαντες οἱ πρεσβύτεροι καὶ	ἡγεμόνες,	ὡς τὴν Ἀβεννήρου γνώμην ᾗ
[7, 1, 6]	τῶν γεγηρακότων καὶ τῶν ἐν	ἡγεμονίαις	ὄντων κοπτόμενός τε καὶ τοῖς
[7, 14, 5]	πολλῆς αἰώνιον αὐτῷ συνεύχονται τὴν	ἡγεμονίαν:	ἐκάλεσε δὲ οὔτε ἐμὲ οὔτε
[7, 1, 5]	βεβαιώσασθαι τῷ Σαούλου παιδὶ τὴν	ἡγεμονίαν:	ἐπὶ δὲ ἀπάτῃ καὶ δόλῳ
[7, 14, 9]	ἓξ ὄντων προκριθέντα καὶ τὴν	ἡγεμονίαν	λαβόντα παρὰ τοῦ θεοῦ καὶ
[7, 1, 5]	ἐπὶ συνθήκαις καὶ ὁμολογίαις τῆς	ἡγεμονίας,	δείσας μὴ τὸν μὲν ἐν
[7, 4, 4]	καὶ ποιμένος εἰς τηλικοῦτο μέγεθος	ἡγεμονίας	τε καὶ δόξης ἀναγαγών, ὧν
[7, 11, 1]	τεθνηκότος τοῦ κατασταθέντος ὑπ' αὐτῶν	ἡγεμόνος	οὐ παρακαλοῦσι Δαυίδην παύσασθαι μὲν
[7, 11, 5]	ταῦτα τῶν τῆς Ἰούδα φυλῆς	ἡγεμόνων	εἰπόντων οἱ τῶν ἄλλων ἄρχοντες
[7, 4, 2]	συμβουλευσαμένῳ μετὰ τῶν γερόντων καὶ	ἡγεμόνων	καὶ χιλιάρχων μεταπέμψασθαι τῶν ὁμοφύλων
[7, 11, 6]	πρὸς τὸν βασιλέα. ~(Τοιαῦτα τῶν	ἡγεμόνων	πρὸς ἀλλήλους διαλεχθέντων ἀνήρ τις
[7, 14, 8]	στρατιὰν εἰς δώδεκα μοίρας σὺν	ἡγεμόσι	καὶ ἑκατοντάρχοις καὶ ταξιάρχαις. εἶχεν
[7, 2, 2]	Σάδωκος σὺν εἴκοσι δύο συγγενέσιν	ἡγεμόσιν.	ἐκ δὲ τῆς Βενιαμίτιδος φυλῆς
[7, 1, 3]	βληθεὶς ἀπέθανε, συμφρονήσας καὶ παράκλησιν	ἡγησάμενος	τούτους τοὺς λόγους ὁ Ἰώαβος
[7, 14, 8]	καὶ κτηνῶν, ὧν οὐκ ἀναγκαῖον	ἡγησάμην	μνησθῆναι τῶν ὀνομάτων. ~(Ὡς δ'
[7, 2, 1]	χαίρειν κακούργοις ἀνδράσι καὶ χάριτας	ἡγήσασθαι	τὰς κυριοκτόνους ὑμῶν πράξεις, ἀνῃρηκότων
[7, 11, 2]	πικρὸν αὐτῷ μηδὲ τοῦτο πρῶτον	ἡγήσασθαι	τὴν τιμωρίαν ἐν ἐξουσίᾳ γενόμενον,
[7, 7, 4]	δεόντως πάντ' ἐποίει τὸν θεὸν	ἡγούμενος	τούτοις εὐμενῆ καταστήσειν, ἀποθανόντος δ'
[7, 5, 4]	πολεμοῦντι μόνον καὶ τῆς στρατιᾶς	ἡγουμένῳ	τὸ νικᾶν καὶ κατορθοῦν παρεῖχεν
[7, 1, 3]	ἀναιροῦντας, οἵ τε ἀδελφοὶ προθύμως	ἠγωνίσαντο,	καὶ διαφανέστερος τῶν ἄλλων μάλιστα
[7, 4, 4]	οὐκ ἐπιτρέπειν δὲ πολλοὺς πολέμους	ἠγωνισμένῳ	καὶ φόνῳ τῶν ἐχθρῶν μεμιασμένῳ
[7, 14, 8]	ἄρχοντα ἑκάστης μοίρας ὃν ἀγαθὸν	ᾔδει	καὶ δίκαιον, ἐπιτρόπους τε τῶν
[7, 15, 2]	περὶ> τῶν φίλων καὶ οὓς	ᾔδει	τιμωρίας ἀξίους γεγενημένους ἀπέθανεν, ἔτη
[7, 7, 1]	βασιλέως προαίρεσιν ἀναγνούς, καθ' ὃν	ᾔδει	τόπον τοὺς πολεμίους χαλεποὺς αὐτῷ
[7, 11, 4]	τυγχάνειν, ὥστε μὴ ἀπολαύειν τῶν	ἡδέων	εἰς ὀγδοήκοντα ἔτη προβεβηκότος, ἀλλ'
[7, 14, 9]	ὁ θεὸς αὐτὸν ἐξελέξατο φέρειν	ἡδέως	αὐτὸν δεσπότην. οὐ δεινὸν γὰρ
[7, 8, 5]	περὶ τοῦ παιδὸς οὕτως αὐτὸν	ἡδέως	διατίθησιν, ὡς εὐθέως καλέσαι πρὸς
[7, 2, 1]	δίκην δ' ἐμοὶ τοῦ νομίσαντας	ἡδέως	ἕξειν με τὴν Ἰεβώσθου τελευτὴν
[7, 7, 3]	αὐτῆς γίνεται αὐτῷ. ~(Τοῦτον οὐχ	ἡδέως	ἐπεῖδεν ὁ θεὸς τὸν γάμον,
[7, 13, 4]	ὁλοκαύτωσιν χαρίζεσθαι καὶ τὸν θεὸν	ἡδέως	εὔχεσθαι τὴν θυσίαν προσέσθαι. ὁ
[7, 14, 6]	δ' Ἀδωνία θεασαμένου τὸν νεανίαν	ἡδέως	καὶ προσειπόντος ἀγαθῶν ἄγγελον, ἐδήλου
[7, 13, 4]	ἐπήκοον γεγενημένον καὶ τὴν θυσίαν	ἡδέως	προσδεξάμενον ἔκρινε τὸν τόπον ἐκεῖνον
[7, 11, 1]	μὴ διαλλαγὴν μόνον, τοῦτο γὰρ	ἤδη	γέγονεν, ἀλλὰ καὶ τὴν παντὸς
[7, 11, 7]	κελεύσας ἐξώρμησεν ἐπὶ τὸν Σαβαῖον.	ἤδη	δ' ἐν Γαβαών, κώμη δ'
[7, 1, 1]	Ἀμαληκίτας νικήσας εἰς Σίκελλαν ὑπέστρεψεν.	ἤδη	δὲ αὐτοῦ δύο ἡμέρας ἔχοντος
[7, 9, 1]	πατρὸς αὐτοῦ καταλλαγὴν τεσσάρων ἐτῶν	ἤδη	διεληλυθότων, ἐδεῖτο προσελθὼν εἰς Γιβρῶνα
[7, 10, 4]	ἰδὼν τὸν Ἀχιμᾶν ὁ σκοπὸς	ἤδη	ἐγγὺς γεγενημένον τὸν Σαδώκου παῖδα
[7, 4, 4]	θεῷ, ὧν τε αὐτῷ παρέσχηκεν	ἤδη	ἐκ ταπεινοῦ καὶ ποιμένος εἰς
[7, 15, 1]	ὦ τέκνον, εἰς τὸ χρεὼν	ἤδη	καὶ πατέρας τοὺς ἐμοὺς ἀπαλλάσσομαι
[7, 11, 1]	ἔχειν, τῶν δὲ πραγμάτων καθὼς	ἤδη	καὶ πρότερον ποιεῖσθαι πρόνοιαν τὴν
[7, 11, 4]	ἔτη προβεβηκότος, ἀλλ' ὥστε καταλύσεως	ἤδη	καὶ ταφῆς προνοεῖν, ἐπὶ ταύτην
[7, 14, 3]	αὐτοῦ διελέχθη. ~(Πρεσβύτερος δὲ ὢν	ἤδη	καὶ τοῦ σώματος αὐτῷ ψυχομένου
[7, 4, 1]	παρῆν, οὐδὲν ἐπισχὼν ἐφ' ἑτοίμην	ἤδη	καὶ φανερὰν ἐξῆλθε τὴν νίκην:
[7, 9, 8]	χορηγῆσαι καὶ τῶν εἰς ἀνάπαυσιν	ἤδη	κεκοπωμένοις καὶ τροφὴν χρησίμων εὐπορίαν
[7, 13, 3]	ἱκετεύων τὸν θεὸν καὶ δεόμενος	ἤδη	λωφῆσαι καὶ τοῖς ἀπολωλόσιν ἀρκεσθέντα
[7, 9, 7]	Ἰόρδανον τοὺς μεθ' ἑαυτοῦ προσέταξεν	ἤδη	νυκτὸς οὔσης καὶ μηδὲν ὀκνεῖν
[7, 14, 4]	Σολόμωνα, εἴπερ Ἀδωνίας τὴν ἀρχὴν	ἤδη	παραλάβοι, καὶ περὶ τούτου πυθέσθαι
[7, 14, 10]	καὶ τεκτόνων πλῆθος καὶ λατόμων	ἤδη	παρεσκευασμένου σμαράγδου τε καὶ πάσης
[7, 12, 1]	δι' αὐτὸν ἀγαθῶν, ὅσα τε	ἤδη	παρέσχηκε καὶ ὅσων ἔτι μεθέξουσι
[7, 1, 3]	Ὄμματον καλοῦσιν, ἐδίωξαν τὸν Ἀβεννῆρον	ἤδη	περὶ δυσμὰς ὄντος ἡλίου. ἀναβὰς
[7, 4, 4]	ἅπαντ' αὐτῷ συνεργοῦ παρόντος, εἶχεν	ἤδη	περὶ τὴν τοῦ ναοῦ κατασκευὴν
[7, 12, 3]	τοῖς Ἰσραηλίταις ἐπολέμησαν. ~(Ἀπηλλαγμένος δ'	ἤδη	πολέμων ὁ Δαυίδης καὶ κινδύνων
[7, 8, 4]	γύναιον γάρ τι τὴν ἡλικίαν	ἤδη	προβεβηκὸς ἐποίησεν αὐτῷ προσελθεῖν ἐν
[7, 11, 4]	δ' αὐτῷ καὶ τὰς ἀκοὰς	ἤδη	πρὸς αὐλῶν ἤχους καὶ μέλη
[7, 8, 4]	τὸν βασιλέα χάρις μέν, εἶπεν,	ἤδη	σου τῇ χρηστότητι κατοικτείραντός μου
[7, 14, 2]	ἕτοιμα ποιήσω. γίνωσκε χρυσοῦ μὲν	ἤδη	τάλαντα συνειλεγμένα μύρια, δέκα δ'
[7, 8, 4]	χαλεπῶς ἔχειν πρὸς αὐτόν, ἀλλ'	ἤδη	τὴν ὀργὴν καὶ τὸν θυμὸν
[7, 9, 1]	δημαγωγῶν τὸ πλῆθος ὡς βεβαίαν	ἤδη	τὴν παρὰ τῶν ὄχλων εὔνοιαν
[7, 11, 8]	σῶφρον καὶ συνετὸν ἐν ἐσχάτοις	ἤδη	τὴν πατρίδα κειμένην θεασάμενον ἀναβὰν
[7, 11, 4]	Γάλγαλα Δαυίδης τοῦ λαοῦ παντὸς	ἤδη	τὸ ἥμισυ περὶ αὑτὸν ἔχων
[7, 8, 2]	ἁμαρτίας ἐπιτήδειον παρεφύλαττεν. ἔτος δ'	ἤδη	τοῖς περὶ τὴν ἀδελφὴν αὐτοῦ
[7, 2, 1]	ὡς ἂν φεύγοντες ἐκ τῶν	ἠδικημένων	πρὸς τὸν ληψόμενόν τε τὴν
[7, 11, 3]	δυνάμενος. οὐ τοῦτο δὲ μόνον	ἠδίκησέ	μου τὴν πρὸς σέ, δέσποτα,
[7, 8, 1]	τηγανιστοὺς αὐτουργῷ γενομένῃ: προσοίσεσθαι γὰρ	ἥδιον	ἐκ τῶν ἐκείνης χειρῶν. ἡ
[7, 9, 1]	κρίσεις ἥκουσι καὶ ἐλαττουμένοις πρὸς	ἡδονὴν	ὁμιλῶν, ὡς παρὰ τὸ μὴ
[7, 5, 1]	τῶν Ἱεροσολύμων ἐπὶ τοὺς Παλαιστίνους	ἧκε.	κρατήσας δ' αὐτῶν τῇ μάχῃ
[7, 9, 5]	λαῷ, καὶ ὁ Δαυίδου φίλος	ἧκε	πρὸς αὐτοὺς καὶ προσκυνήσας αὐτὸν
[7, 1, 4]	παραλαβὼν ὡς εἴκοσι τῶν ἑταίρων	ἧκε	πρὸς Δαυίδην τοὺς ὅρκους παρ'
[7, 8, 5]	ὁ δὲ τὸ πραχθὲν μαθὼν	ἧκε	πρὸς τὸν Ἀψάλωμον ἐγκαλῶν τε
[7, 9, 2]	πεισθεὶς τῷ Δαυίδῃ, καταλιπὼν αὐτὸν	ἧκεν	εἰς Ἱεροσόλυμα: ἀφικνεῖται δ' εἰς
[7, 8, 4]	παραυτίκα καὶ τὸν Ἀψάλωμον παραλαβὼν	ἧκεν	εἰς Ἱεροσόλυμα. ~(Προέπεμψε δὲ ὁ
[7, 2, 2]	Δαυίδης μετὰ πάντων ἐκεῖθεν ἄρας	ἧκεν	εἰς Ἱεροσόλυμα. ~(Τῶν δὲ κατοικούντων
[7, 7, 5]	παραλαβὼν τὴν σὺν αὐτῷ δύναμιν	ἧκεν	ἐπὶ τὴν τῆς Ῥαβαθᾶς πόρθησιν,
[7, 11, 2]	ἰδίων ὁ βασιλεύς. ὡς δὲ	ἧκεν	ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον ἠσπάσατο μὲν
[7, 5, 2]	φίλος ὢν αὐτῷ μετὰ δυνάμεως	ἧκεν	ἰσχυρᾶς συμμαχήσων: ἀπήλλαξε δ' ὡς
[7, 1, 5]	οὐδὲ ὀλίγον διαλιπὼν εἰς Γιβρῶνα	ἧκεν	Ἰώαβος ὁ ἀρχιστράτηγος αὐτοῦ, καὶ
[7, 1, 1]	καὶ προσκυνήσας αὐτὸν πυνθανομένῳ, πόθεν	ἥκοι	τοιοῦτος, ἀπὸ τῆς τῶν Ἰσραηλιτῶν
[7, 2, 2]	ὅπλοις χρώμενοι θυρεῷ καὶ δόρατι,	ἠκολούθει	δὲ φυλὴ ἀναρίθμητος οὖσα. ἐκ
[7, 11, 6]	πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ πάντες	ἠκολούθησαν	ἐκείνῳ Δαυίδην καταλιπόντες: μόνη δ'
[7, 11, 7]	τούτου γενομένου πᾶς ὁ λαὸς	ἠκολούθησε	τῷ Ἰωάβῳ. διώξαντι δ' αὐτῷ
[7, 2, 2]	~(Τούτων δὲ τοιοῦτον λαβόντων τέλος	ἧκον	ἅπαντες οἱ τοῦ λαοῦ τῶν
[7, 12, 4]	τοῦ τῶν πολεμίων ὁρμήσαντες στρατοπέδου	ἧκον	εἰς Βηθλεέμην, καὶ τοῦ ὕδατος
[7, 9, 7]	ἄνωθεν ἐρίων ἐρίων ἐπιβαλοῦσα, ὡς	ἧκον	οἱ διώκοντες αὐτοὺς καὶ περὶ
[7, 9, 7]	τάχει χρησάμενοι περὶ τὴν ὁδοιπορίαν	ἧκον	πρὸς Δαυίδην καὶ πάντ' ἀκριβῶς
[7, 8, 5]	βασιλεὺς πρόσθεν πρὸς τὸν υἱόν,	ἤκουσε	γὰρ παραγενόμενον, καὶ πρὸς ἑαυτὸν
[7, 5, 4]	καὶ τὴν δύναμιν αὐτοῦ διεφθαρμένην	ἤκουσε,	δείσας περὶ αὑτῷ καὶ τὸν
[7, 1, 5]	παρόντος εἰπεῖν. Ἀβεννῆρος δ' ὡς	ἤκουσε	τὰ παρὰ τῶν ἀγγέλων, κατέλαβον
[7, 11, 8]	τὴν στρατιὰν ἀπάξειν. ὡς δ'	ἤκουσεν	ἡ γυνὴ τὰ παρὰ τοῦ
[7, 8, 1]	ὁ δ' εὐθὺς ἐκέλευσεν ἀχθῆναι.	ἡκούσῃ	δὲ προσέταξεν ἄρτους αὐτῷ ποιῆσαι
[7, 9, 2]	αὐτῷ τὰ παρὰ τοῦ παιδὸς	ἠκούσθη,	δείσας ἅμα καὶ τῆς ἀσεβείας
[7, 9, 1]	καὶ τοῖς ἐπὶ τὰς κρίσεις	ἥκουσι	καὶ ἐλαττουμένοις πρὸς ἡδονὴν ὁμιλῶν,
[7, 1, 6]	δ' ἀκούσας ἀνῃρημένον τὸν Ἀβεννῆρον	ἤλγησε	μὲν τὴν ψυχήν, ἐμαρτύρατο δὲ
[7, 11, 7]	καὶ οἷον ὄχλος φιλεῖ ἐθαύμαζον	ἠλέουν	προιστάμενοι: βαστάσας δ' ἐκεῖθεν ὁ
[7, 5, 5]	ἑταιρίας ἀποδώσει: ἀχθέντος οὖν τινος	ἠλευθερωμένου	μὲν ὑπὸ Σαούλου δυναμένου δὲ
[7, 1, 3]	αὐτοῦ διώκοντες τὸν Ἀβεννῆρον ὡς	ἦλθον	ἐπὶ τὸν τόπον, οὗ κεῖσθαι
[7, 14, 1]	τῶν τοιούτων ἄπειρος διὰ τὴν	ἡλικίαν,	ἀλλ' ἔχων παρακειμένην ἐπιτελῇ τὸ
[7, 8, 4]	παρώρμησε: γύναιον γάρ τι τὴν	ἡλικίαν	ἤδη προβεβηκὸς ἐποίησεν αὐτῷ προσελθεῖν
[7, 14, 10]	φυλὴν συναγωνίσασθαι διά τε τὴν	ἡλικίαν	καὶ διὰ τὸ τὸν θεὸν
[7, 4, 2]	αὑτὸν τοὺς ἐν ἀκμῇ τῆς	ἡλικίας,	ἔπειτα τοὺς ἱερεῖς καὶ Ληουίτας
[7, 1, 3]	Ἀβεννῆρον ἤδη περὶ δυσμὰς ὄντος	ἡλίου.	ἀναβὰς δ' ἐπί τινα βουνόν,
[7, 1, 6]	ἀλλ' ὤμοσε γεύσεσθαι μηδενὸς ἄχρι	ἡλίου	δυσμῶν. ταῦτ' εὔνοιαν αὐτῷ παρὰ
[7, 12, 4]	τοὺς ἀνῃρημένους. τρίτος δὲ ἦν	Ἠλοῦ	μὲν υἱὸς Σαβαίας δὲ ὄνομα.
[7, 2, 1]	ἀνῃρηκότας. ὁ δ' οὐχ ὡς	ἤλπιζον	οὕτως αὐτῶν προσεδέξατο τὸ ἔργον,
[7, 9, 4]	παιδὸς ἰδίου τὴν ὑπὲρ ὧν	ἥμαρτεν	εἰς τὸν αὑτοῦ δεσπότην δίκην
[7, 13, 1]	βασιλεὺς ὧν εἰς τὸν θεὸν	ἥμαρτεν.	ἦν δὲ τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν
[7, 13, 2]	παρακαλεῖν εὐμενῆ γενέσθαι καὶ συγγινώσκειν	ἡμαρτηκότι.	Γάδον δὲ τὸν προφήτην ἔπεμψεν
[7, 9, 2]	ὅτι μηδὲ τῆς ἐπὶ τοῖς	ἡμαρτημένοις	συγγνώμης ἐμνημόνευσεν, ἀλλ' ἐκείνων πολὺ
[7, 8, 5]	τοὔδαφος καὶ συγγνώμην αἰτουμένου τῶν	ἡμαρτημένων	ἀνίστησί τε καὶ τῶν γεγονότων
[7, 11, 2]	συγγνῶναι περὶ τῶν εἰς αὐτὸν	ἡμαρτημένων	καὶ μὴ γενέσθαι πικρὸν αὐτῷ
[7, 9, 4]	εἴκω, δι' ὃν οὗτος ἐφ'	ἡμᾶς	ἀπενοήθη. θαυμαστὸν δ' οὐδὲν ὑπὸ
[7, 8, 5]	εἶπεν, εὗρον ἀγαγεῖν σε πρὸς	ἡμᾶς	δυνάμενον ἀμελοῦντα τῶν ἐντολῶν, ἃς
[7, 10, 5]	τέκνων ἀπωλώλειμεν οἰκτρῶς, οὐ κλαιόντων	ἡμᾶς	τῶν πολεμίων ἀλλὰ καὶ χαιρόντων
[7, 15, 1]	Ἑβραίων οὐκ ἂν δεσπόσειεν, ἀλλ'	ἡμεῖς	αὐτοὶ διὰ τοῦ παντὸς αἰῶνος.
[7, 11, 5]	ἄλλων ἄρχοντες οὐχ ἡσύχασαν, ἀλλ'	ἡμεῖς	μέν, ἔφασαν, ὦ ἀδελφοί, θαυμάζομεν
[7, 1, 6]	γενόμενον ὑβρίσειεν ἀκόσμῳ ταφῇ καὶ	ἠμελημένῃ:	τό τε ἄλλο πᾶν ὡς
[7, 13, 4]	ἐπιτελέσαι. Δαυίδης δ' ἀκούσας οὐκ	ἠμέλησεν,	ἀλλ' εὐθὺς ἔσπευσεν ἐπὶ τὸν
[7, 8, 1]	παραχρῆμα δ' ἀπαλλάττεσθαι κελεύει ἐν	ἡμέρᾳ	καὶ φωτί, ἵνα καὶ μάρτυσι
[7, 12, 4]	Ἀβεσσαῖος: καὶ γὰρ οὗτος μιᾷ	ἡμέρᾳ	τῶν πολεμίων ἑξακοσίους ἀπέκτεινε. πέμπτος
[7, 8, 5]	τῆς κόμης, ὡς μόλις αὐτὴν	ἡμέραις	ἀποκείρειν ὀκτὼ σταθμὸν ἕλκουσαν σίκλους
[7, 4, 4]	πᾶσαν αὐτῷ τὰ πράγματα σχεδὸν	ἡμέραν	ἀμείνω γινόμενα ἐκ τῆς τοῦ
[7, 5, 5]	ὁμοτράπεζον ἐκέλευσεν εἶναι καὶ μηδεμίαν	ἡμέραν	ἀπολείπεσθαι τῆς σὺν αὐτῷ διαίτης.
[7, 7, 1]	τρυφᾶν. ταῦτ' εἰπόντα μεῖναι τὴν	ἡμέραν	ἐκείνην ἐκέλευσεν αὐτόθι ὡς εἰς
[7, 1, 3]	ὑπηκόων αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν σχεδὸν	ἡμέραν	ἐλαττουμένων. ~(Ἐγένοντο δὲ κατὰ τοῦτον
[7, 5, 5]	ἄγειν τε αὐτὸν καθ' ἑκάστην	ἡμέραν	ἐπὶ τὴν αὐτοῦ τράπεζαν αὐτὸν
[7, 1, 1]	γενέσθαι τὴν μάχην καθ' ἣν	ἡμέραν	καὶ Δαυίδης τοὺς Ἀμαληκίτας νικήσας
[7, 12, 3]	τε τὴν τῶν καλουμένων σαββάτων	ἡμέραν	καὶ κατὰ τὰς ἄλλας ἑορτάς.
[7, 9, 1]	ἦσαν πεντήκοντα: καθ' ἑκάστην δ'	ἡμέραν	ὄρθριος πρὸς τὰ βασίλεια παρεγίνετο
[7, 1, 1]	τῶν ἑταίρων ὅλην διεκαρτέρησε τὴν	ἡμέραν.	ποιεῖ δ' αὐτῷ τὴν λύπην
[7, 14, 7]	ἱερεῦσι δουλεύειν κατὰ νύκτα καὶ	ἡμέραν	τῷ θεῷ, καθὼς αὐτοῖς ἐπέστειλε
[7, 14, 8]	ὧν ἐκέλευσε προσεδρεύειν κατὰ τριάκονθ'	ἡμέρας	ἀπὸ τῆς πρώτης ἕως τῆς
[7, 13, 1]	βασιλέα μετὰ μῆνας ἐννέα καὶ	ἡμέρας	εἴκοσι καὶ τὸν ἀριθμὸν ἀπέδωκε
[7, 2, 2]	Δαυίδην ἐκύρωσαν. ἐπὶ δὲ τρεῖς	ἡμέρας	ἑορτάσαντος τοῦ λαοῦ καὶ κατευωχηθέντος
[7, 7, 2]	τἀνδρὸς πυθομένη ἐπὶ συχνὰς αὐτὸν	ἡμέρας	ἐπένθησεν, παυσαμένην δὲ τῆς λύπης
[7, 14, 7]	ὁ μερισμὸς ἄχρι τῆς σήμερον	ἡμέρας.	ἐποίησε δὲ καὶ τῆς Ληουίτιδος
[7, 7, 4]	ὁ βασιλεὺς τροφὴν μὲν ἐφ'	ἡμέρας	ἑπτὰ καίτοι γε ἀναγκαζόντων τῶν
[7, 1, 1]	ὑπέστρεψεν. ἤδη δὲ αὐτοῦ δύο	ἡμέρας	ἔχοντος ἐν τῇ Σικέλλα τῇ
[7, 14, 11]	κατασφάξαντες. καὶ δι' ὅλης τῆς	ἡμέρας	ἑώρτασεν ὁ βασιλεὺς σὺν παντὶ
[7, 1, 4]	πολυτελεῖ τραπέζῃ ξενίσαντος ἐπὶ πολλὰς	ἡμέρας,	ἠξίωσεν ἀφεθεὶς ἀγαγεῖν τὸ πλῆθος,
[7, 10, 2]	ὡς δισμύριοι ἐπ' ἐκείνης τῆς	ἡμέρας.	οἱ δὲ τοῦ Δαυίδου πάντες
[7, 14, 7]	πατριὰν διακονεῖσθαι τῷ θεῷ ἐπὶ	ἡμέρας	ὀκτὼ ἀπὸ σαββάτου ἐπὶ σάββατον.
[7, 14, 7]	ταῖς τῶν ἱερέων ἐφημερίσιν ἐπὶ	ἡμέρας	ὀκτώ. τοὺς δ' ἀπογόνους τοὺς
[7, 2, 1]	καὶ δι' ὅλης νυκτὸς καὶ	ἡμέρας	ποιησάμενοι τὴν πορείαν, ὡς ἂν
[7, 13, 2]	ἐνσκῆψαι καὶ νόσον ἐπὶ τρεῖς	ἡμέρας	τοῖς Ἑβραίοις. ὁ δ' εἰς
[7, 11, 6]	ἐκ τῆς Ἰούδα φυλῆς μεθ'	ἡμέρας	τρεῖς ὡς αὐτὸν ἐλθεῖν, ἵνα
[7, 14, 11]	τοῦ πατρῴου ἀπ' ἐκείνης τῆς	ἡμέρας	ὑπήκουον αὐτῷ. ~(Μετ' ὀλίγον δὲ
[7, 1, 6]	πᾶν ὡς ἐπὶ χρηστῷ καὶ	ἡμέρῳ	τὴν φύσιν ἔχαιρε, τὴν αὐτὴν
[7, 11, 6]	οὐκ ἐπανῄει τῇ τρίτῃ τῶν	ἡμερῶν	ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν Ἰώαβον
[7, 7, 4]	μητέρα. τῇ δ' ἑβδόμῃ τῶν	ἡμερῶν	τελευτήσαντος τοῦ παιδὸς οὐκ ἐτόλμων
[7, 14, 6]	δεινὸν αὐτὸν μηδέν. ὁ δὲ	ἡμέρως	πάνυ καὶ σωφρόνως τῆς μὲν
[7, 8, 5]	καὶ δὴ δέομαί σου παρόντος	ἡμερῶσαί	μοι τὸν γεγεννηκότα: ὡς ἔγωγε
[7, 9, 6]	τινὶ λοχήσει: συμβαλόντων δὲ τῶν	ἡμετέρων	οἱ μὲν ἐκείνου πρὸς μικρὸν
[7, 1, 6]	μέλει πάντων, οὐκ ἐάσει τοῦτον	ἡμῖν	ἀνεκδίκητον: ἐγὼ δ' ἐπίστασθε, ὡς
[7, 9, 4]	πεπείραμαι. ἀλλ' ἔσται τις οἶκτος	ἡμῖν	ἐκ θεοῦ καὶ κρατήσομεν τῶν
[7, 15, 1]	οὓς αὐτὸς διὰ Μωυσέος κατέπεμψεν	ἡμῖν,	καὶ μήτε χάριτι μήτε θωπείᾳ
[7, 11, 6]	μὴ πόλεις ὀχυρὰς καταλαβόμενος ἀγῶνας	ἡμῖν	καὶ πολλοὺς ἱδρῶτας παρασκευάσῃ. ~(Ἰώαβος
[7, 11, 2]	Σαρουίας παῖδες; μὴ κινήσητε πάλιν	ἡμῖν	καινὰς ἐπὶ ταῖς πρώταις ταραχὰς
[7, 15, 3]	εἰσιοῦσιν. ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων	ἡμῖν	τοσοῦτον ἀπόχρη δεδηλῶσθαι.
[7, 14, 2]	νόμους οὓς διὰ Μωυσέος ἔδωκεν	ἡμῖν	φύλαττε καὶ τοῖς ἄλλοις μὴ
[7, 12, 3]	περὶ μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον	ἡμῖν,	ὥστε μὴ τελέως ἀγνοεῖν τὴν
[7, 14, 5]	αὐτοῦ Σολόμωνα ἐπὶ τὴν βασιλικὴν	ἡμίονον	ἔξω τῆς πόλεως ἀγαγεῖν ἐπὶ
[7, 14, 5]	μικρὸν διαλιπόντες ἀναβιβάζουσιν ἐπὶ τὴν	ἡμίονον	τὸν Σολόμωνα, καὶ προαγαγόντες ἔξω
[7, 10, 2]	αὐτὸν οἱ πολέμιοι, ἐπιβὰς τῆς	ἡμιόνου	τῆς βασιλικῆς ἔφευγε: φερόμενος δὲ
[7, 11, 3]	φήσας αὐτῷ συγγινώσκειν ὑπέσχετο τὰ	ἡμίση	τῆς οὐσίας αὐτῷ κελεύσας ἀποδοθῆναι.
[7, 6, 1]	περιύβρισε: ξυρήσας γὰρ αὐτῶν τὰ	ἡμίση	τῶν γενείων καὶ τὰ ἡμίση
[7, 6, 1]	ἡμίση τῶν γενείων καὶ τὰ	ἡμίση	τῶν ἱματίων περιτεμὼν ἔργοις ἀπέλυσε
[7, 13, 1]	κεφαλῆς αὐτοῦ τῷ θεῷ τελεῖν	ἡμίσικλον,	προσέταξεν Ἰωάβῳ τῷ στρατηγῷ πορευθέντι
[7, 2, 2]	δὲ τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς τοῦ	ἡμίσους	μύριοι ὀκτακισχίλιοι τῶν δυνατωτάτων> ἐκ
[7, 11, 4]	τοῦ λαοῦ παντὸς ἤδη τὸ	ἥμισυ	περὶ αὑτὸν ἔχων καὶ τὴν
[7, 2, 1]	μοι τὸν χρυσοῦν αὐτοῦ στέφανον	ἠμυνάμην,	καὶ ταῦτα ἐκείνῳ χαριζόμενον τὴν
[7, 10, 2]	παῖδα, καὶ ταῦτ' ἐκείνου πάντων	ἡμῶν	ἀκουόντων φείσασθαι τοῦ νεα νίσκου
[7, 11, 3]	πάππου τοὐμοῦ καὶ τῆς ὅλης	ἡμῶν	γενεᾶς ὀφειλούσης εἰς ἐκεῖνα ἀπολωλέναι,
[7, 11, 5]	παρὰ τοῦ θεοῦ λαβὼν πάντων	ἡμῶν	εἶναι συγγενὴς κρίνεται. καὶ διὰ
[7, 14, 9]	οὖν ἐπεὶ καὶ τῷ προγόνῳ	ἡμῶν	Ἰακώβῳ δυοκαίδεκα παίδων γενομένων ἴστε
[7, 8, 1]	ὀνείδη καὶ κακοδοξίαν ὁ οἶκος	ἡμῶν	κερδανεῖ. συνεβούλευέ τε περὶ τούτου
[7, 14, 2]	ἐντολῶν τοῦ θεοῦ μὴ παρήκουσαν	ἡμῶν	οἱ πατέρες ἐντειλαμένου μετὰ τὸ
[7, 11, 6]	βοήσας εἶπεν: οὔτ' ἔχει τις	ἡμῶν	παρὰ Δαυίδου μοίρας οὔτε κλῆρον
[7, 3, 2]	ἐπὶ γὰρ Ἁβράμου τοῦ προγόνου	ἡμῶν	Σόλυμα ἐκαλεῖτο, μετὰ ταῦτα δὲ
[7, 15, 1]	δεῖ κἀγὼ δὲ παρακαλῶ, καθέξεις	ἡμῶν	τὴν βασιλείαν τῷ γένει καὶ
[7, 10, 5]	βασιλείαν βεβαίως κατέσχεν, οὐδενὸς ἂν	ἡμῶν	ὑπελείφθη λείψανον, ἀλλὰ πάντες ἂν
[7, 4, 1]	πολέμου κοινωνῆσαι, ὃ καὶ μόνον	ἦν	αἴτιον τοσαυτάκις αὐτοῖς νικωμένοις καὶ
[7, 5, 4]	ἀρχιερέα μετ' Ἀβιαθάρου, φίλος γὰρ	ἦν	αὐτῷ: γραμματέα δὲ Σισὰν ἐποίησε:
[7, 8, 1]	αἰτίας τοιαύτης καταλαμβάνει: θυγάτηρ γὰρ	ἦν	αὐτῷ παρθένος μὲν ἔτι τὸ
[7, 10, 3]	μενεῖ τὸ ὄνομα: τέκνα γὰρ	ἦν	αὐτῷ τρία μὲν ἄρρενα, θυγάτηρ
[7, 8, 2]	τὸν Ἀμνῶνα σφόδρα, πρεσβύτατος γὰρ	ἦν	αὐτῷ υἱός, μὴ λυπεῖν αὐτὸν
[7, 12, 4]	δ' ὄντος τοῦ στομίου δῆλον	ἦν	ἀφανὲς ἐσόμενον ἐμφραγέντος αὐτοῦ τῇ
[7, 7, 1]	καὶ πασῶν διαφέρουσαν, ὄνομα αὐτῇ	ἦν	Βεεθσαβή, ἡττᾶται τοῦ κάλλους τῆς
[7, 7, 3]	δακρύων καὶ λύπης ἀσεβῆσαι λέγοντος,	ἦν	γὰρ ὁμολογουμένως θεοσεβὴς καὶ μηδὲν
[7, 3, 3]	παλλακίδων. Θαμάρα δὲ ὁμομήτριος Ἀψαλώμῳ	ἦν.	~(Γνόντες δ' οἱ Παλαιστῖνοι τὸν
[7, 12, 2]	τῆς Ἑβραίων χώρας οὐκ ἄπωθεν.	ἦν	δ' αὐτοῖς ἀνὴρ τὸ μὲν
[7, 9, 3]	καὶ ὁ μὲν Σιβᾶς περιχαρὴς	ἦν.	~(Δαυίδῃ δὲ γενομένῳ κατὰ Χώρανον
[7, 5, 4]	ἑκάστου κεφαλῆς παρ' αὐτῶν ἐδέχετο.	ἦν	δὲ καὶ δίκαιος τὴν φύσιν
[7, 8, 3]	οὓς ἀκηκόει μικρὸν ἔμπροσθεν ἀπολωλότας.	ἦν	δὲ παρὰ πάντων δάκρυα καὶ
[7, 3, 2]	τὰ Σόλυμα ὅ ἐστιν ἀσφάλεια.	ἦν	δὲ πᾶς ὁ χρόνος ἀπὸ
[7, 13, 4]	ἐθεάσατο, προσέδραμεν αὐτῷ καὶ προσεκύνησεν.	ἦν	δὲ τὸ μὲν γένος Ἰεβουσαῖος,
[7, 13, 1]	ὧν εἰς τὸν θεὸν ἥμαρτεν.	ἦν	δὲ τῶν ἄλλων Ἰσραηλιτῶν ἀριθμὸς
[7, 11, 6]	τάξιν αὐτῷ ἐφ' ἧς Ἰώαβος	ἦν	δίδωσιν ἐκέλευσέ τε στρατιὰν ὅσην
[7, 7, 1]	περιπατεῖν κατ' ἐκεῖνο τῆς ὥρας	ἦν	ἔθος, γυναῖκα λουομένην ἐν τῇ
[7, 12, 4]	ἐνακοσίους αὐτῶν καταβαλεῖν. μετ' αὐτὸν	ἦν	Ἐλεάζαρος υἱὸς Δωδείου, ὃς ἦν
[7, 11, 7]	παραλαβὼν καὶ ὅση λοιπὴ δύναμις	ἦν	ἐν τοῖς Ἱεροσολύμοις ἕπεσθαι κελεύσας
[7, 2, 1]	Βανά, ἑτέρῳ δὲ Θαηνὸς ὄνομα	ἦν,	ἐπιβουλευθεὶς ἀπέθανεν. οὗτοι γὰρ ὄντες
[7, 12, 4]	σκυλεύοντος τοὺς ἀνῃρημένους. τρίτος δὲ	ἦν	Ἠλοῦ μὲν υἱὸς Σαβαίας δὲ
[7, 10, 1]	συγγενοῦς αὐτοῦ: πατρὸς μὲν γὰρ	ἦν	Ἰεθράου μητρὸς δὲ Ἀβιγαίας, αὕτη
[7, 7, 3]	πόλιν, ὧν ὁ μὲν πλούσιος	ἦν	καὶ πολλὰς εἶχεν ἀγέλας ὑποζυγίων
[7, 12, 1]	τοὔνομα Ἀράφου δὲ παιδός: οὗτος	ἦν	μὲν καὶ ἀπόγονος τῶν Γιγάντων,
[7, 12, 4]	ἦν Ἐλεάζαρος υἱὸς Δωδείου, ὃς	ἦν	μετὰ τοῦ βασιλέως ἐν Ἐρασαμῷ:
[7, 13, 3]	ἀλλὰ τὸ μὲν κακὸν ἓν	ἦν,	μυρίαις δ' αὐτοὺς αἰτίαις καὶ
[7, 2, 2]	ἔχοντες ἄρχοντα Ἰώδαμον: μετὰ τούτοις	ἦν	ὁ ἀρχιερεὺς Σάδωκος σὺν εἴκοσι
[7, 12, 4]	ἀνδρῶν εὐχαρίστησεν αὐτῷ. μετὰ τούτους	ἦν	ὁ Ἰωάβου ἀδελφὸς Ἀβεσσαῖος: καὶ
[7, 9, 6]	παρ' Ἀψαλώμου. θεὸς μέντοι γε	ἦν	ὁ τούτου τῇ διανοίᾳ τὴν
[7, 9, 7]	οὐκ ἄπωθεν αὑτοὺς ἔδωκαν, Βοκχόρης	ἦν	ὄνομα τῇ πόλει, καὶ γυναικὸς
[7, 5, 4]	πρὸς τὸν Θαῖνον, τοῦτο γὰρ	ἦν	ὄνομα τῷ βασιλεῖ τῆς Ἀμάθης,
[7, 6, 1]	Ἰσραηλιτῶν βασιλεὺς ἠγανάκτησε καὶ δῆλος	ἦν	οὐ περιοψόμενος τὴν ὕβριν καὶ
[7, 6, 1]	Ἀμμανιτῶν βασιλέως Ναάσου, φίλος δ'	ἦν	οὗτος αὐτῷ, καὶ διαδεξαμένου τὴν
[7, 8, 1]	συγγενεῖ καὶ φίλῳ: συνετὸς δ'	ἦν	οὗτος ἐν τοῖς μάλιστα καὶ
[7, 12, 3]	τοῖς δακτύλοις κρούεται, κύμβαλά τε	ἦν	πλατέα καὶ μεγάλα χάλκεα. καὶ
[7, 14, 10]	πολλάς: καὶ εἴ τινι λίθος	ἦν	πολυτελὴς ἐκόμισε καὶ παρέδωκεν εἰς
[7, 14, 3]	συνεθέρμαινεν αὐτόν: ὑπὸ γὰρ γήρως	ἦν	πρὸς τἀφροδίσια καὶ γυναικὸς ὁμιλίαν
[7, 13, 2]	κακῶν ἐμπεσὼν ἐλυπεῖτο καὶ σφόδρ'	ἦν	συγκεχυμένος. τοῦ δὲ προφήτου τοῦτο
[7, 11, 3]	οὐ συνεξῆλθεν αὐτῷ καὶ κοινωνὸς	ἦν	τῆς φυγῆς; ὁ δ' ἀδίκημα
[7, 8, 5]	διαιτωμένους ὑπερέβαλλε. τοσοῦτον μέντοι γε	ἦν	τὸ βάθος τῆς κόμης, ὡς
[7, 6, 1]	φιλίαν διαμενεῖν, ἣ πρὸς ἐκεῖνον	ἦν,	τούτῳ προσδοκᾶν. οἱ δὲ τῶν
[7, 15, 2]	τῆς σωφροσύνης συνετόν: ἀνδρεῖος γὰρ	ἦν,	ὡς οὐκ ἄλλος τις, ἐν
[7, 13, 2]	αἱρέσεις κομίζοντα, ὅπως ἐκλέξηται τούτων	ἣν	ἂν δοκιμάσῃ: πότερον θέλει λιμὸν
[7, 12, 1]	μὴ φυλάξας: ἐὰν τοίνυν δίκην	ἣν	αὐτοὶ θέλουσιν οἱ Γαβαωνῖται λαβεῖν
[7, 14, 9]	τὸν ἅπαντα ταύτῃ παραμεῖναι χρόνον,	ἣν	αὐτὸς ἐπηγγείλατο παρέξειν ἐπὶ Σολόμωνος
[7, 11, 1]	τὴν παντὸς τοῦ λαοῦ στρατηγίαν,	ἣν	αὐτῷ καὶ Ἀψάλωμος παρέσχε. καὶ
[7, 4, 2]	ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν κιβωτόν,	ἣν	βαστάξαντες ἐκ τῆς Ἀμιναδάβου οἰκίας
[7, 2, 2]	αὐτόν, ὑπομιμνήσκοντες καὶ τὴν τιμήν,	ἣν	γενόμενον τότε χιλίαρχον τιμῶντες οὐ
[7, 4, 2]	κιβωτὸν τιθέασιν ὑπὸ τὴν σκηνήν,	ἣν	Δαυίδης ἔπηξεν αὐτῇ, καὶ θυσίας
[7, 4, 4]	ἐγγόνοις αὐτοῦ καθυπέσχετο, τῆς προνοίας,	ἣν	Ἑβραίων καὶ τῆς τούτων ἐλευθερίας
[7, 11, 1]	εὐηργέτησε Δαυίδης καὶ τῆς ἐλευθερίας,	ἣν	ἐκ πολλῶν καὶ μεγάλων ῥυσάμενος
[7, 2, 2]	παρεδίδοσαν αὑτοὺς τήν τε εὔνοιαν,	ἣν	ἔτι καὶ Σαούλου ζῶντος εἶχον
[7, 1, 1]	ταύτην γενέσθαι τὴν μάχην καθ'	ἣν	ἡμέραν καὶ Δαυίδης τοὺς Ἀμαληκίτας
[7, 2, 1]	τοῦ κόπου καὶ τῆς ἐργασίας	ἣν	μετεχειρίζετο καὶ τοῦ καύματος εἰς
[7, 3, 3]	πρὸς αὐτὸν γενομένην τὸν βασιλέα,	ἣν	μικρὸν ὕστερον εὐκαιρότερον σημανῶ. ἔγημε
[7, 5, 5]	οἶκον καὶ πᾶσαν τὴν οὐσίαν,	ἣν	ὁ πάππος αὐτοῦ Σαοῦλος ἐκτήσατο,
[7, 8, 5]	δὲ θυγατρὸς τὴν μορφὴν ἀρίστης,	ἣν	ὁ Σολόμωνος υἱὸς Ῥοβόαμος ὕστερον
[7, 9, 5]	εὔνοιαν ἐνδείξομαι πιστευόμενος εἶναι φίλος,	ἣν	οἶσθά με τῷ πατρί σου
[7, 1, 6]	ἀγαθῆς ποιούμενον πρόνοιαν ὡς εἰκὸς	ἣν	οὐθεὶς ὑπενόησεν ὑπ' αὐτοῦ φονευθῆναι
[7, 10, 3]	μαρμαρίνου δύο σταδίους ἀπέχουσαν Ἱεροσολύμων,	ἣν	προσηγόρευσεν ἰδίαν χεῖρα λέγων, ὡς
[7, 9, 5]	ἐγένετο κατὰ τὴν Νάθα προφητείαν,	ἣν	τῷ Δαυίδῃ σημαίνων τὴν ἐκ
[7, 8, 2]	αὐτῷ υἱός, μὴ λυπεῖν αὐτὸν	ἠναγκάζετο.	ὁ δὲ Ἀψάλωμος ἐμίσει χαλεπῶς
[7, 6, 2]	αὐτῶν ἀπέκτεινεν Ἰώαβος, ἅπαντας δ'	ἠνάγκασεν	εἰς φυγὴν τραπῆναι. τοῦτο ἰδόντες
[7, 12, 1]	κείμενον, ἀπέκτεινε δὲ τὸν πολέμιον.	ἤνεγκε	δ' ἐπὶ τῷ παρ' ὀλίγον
[7, 2, 1]	Σαούλου παῖς Ἰέβωσθος οὐ πρᾴως	ἤνεγκεν	ἀνδρὸς ἐστερημένος συγγενοῦς καὶ τὴν
[7, 10, 1]	καὶ τοῦ παιδὸς Ἀψαλώμου κρατήσαντας	ἠντιβόλει,	μὴ κακὸν αὑτὸν ἐργάσηταί τι
[7, 13, 3]	ποίμνια σώζεσθαι μηδὲν ἁμαρτόντα, καὶ	ἠντιβόλει	τὴν ὀργὴν εἰς αὐτὸν καὶ
[7, 9, 4]	κρατήσομεν τῶν ἐχθρῶν τούτου θελήσαντος.	ἤνυεν	οὖν τὴν ὁδὸν οὐ φροντίζων
[7, 11, 4]	καὶ ταφῆς προνοεῖν, ἐπὶ ταύτην	ἠξίου	βουλόμενον αὐτῷ χαρίζεσθαι τὰ κατ'
[7, 14, 6]	ἀγαθὸν ὡς αὐτῷ τοῦτο συμφέρον	ἠξίου.	~(Βουλόμενος δὲ Δαυίδης ἐπὶ παντὸς
[7, 1, 4]	λαβεῖν ὅρκους τε καὶ πίστεις	ἠξίου,	ἦ μὴν ἕξειν αὐτὸν ἑταῖρον
[7, 10, 4]	βασιλεῖ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ, μένειν	ἠξίου,	καλέσας δὲ τὸν Χουσὶν ἐκείνῳ
[7, 13, 4]	τὴν χάριν, τιμὴν δ' αὐτὸν	ἠξίου	λαμβάνειν πάντων: οὐ γὰρ εἶναι
[7, 9, 6]	ὑπὸ τοῦ Ἀχιτοφέλου δεύτερον αὐτὸν	ἠξίου	συμβουλεύειν περὶ τοῦ πολέμου τοῦ
[7, 8, 4]	θατέρου τὸν ἕτερον πληγέντα ἀποθανεῖν:	ἠξίου	τε τῶν συγγενῶν ἐπὶ τὸν
[7, 7, 1]	μεγάλοις πόνοις ἀλλὰ μὴ προσαγανακτεῖν	ἠξίου.	τοῦ δ' Οὐρία προθύμως ὑποστάντος
[7, 11, 5]	Ἰούδα φυλῆς μὴ δυσχεραίνειν αὐτοὺς	ἠξίουν	προληφθέντας: καὶ γὰρ συγγενεῖς ὄντες
[7, 1, 4]	τραπέζῃ ξενίσαντος ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας,	ἠξίωσεν	ἀφεθεὶς ἀγαγεῖν τὸ πλῆθος, ἵνα
[7, 8, 1]	τὸ κελευσθὲν ἐγένετο, τὴν ἀδελφὴν	ἠξίωσεν	εἰς τὸν ἐνδοτέρω τὸ δεῖπνον
[7, 7, 3]	πλουσίῳ τῶν μὲν ἰδίων οὐδὲν	ἠξίωσεν	ἐκεῖνος βοσκημάτων καταθύσας εὐωχῆσαι τὸν
[7, 7, 2]	βασιλέως ἐντεταλμένα κομίζων πρὸς Ἰώαβον	ἠπείγετο.	ἡ δὲ τοῦ Οὐρία γυνὴ
[7, 9, 7]	τὴν ὀξύτητα κρίναντες ἄριστα εἶναι	ἠπείγοντο	συμβαλεῖν Δαυίδῃ. γενομένους δ' αὐτοὺς
[7, 1, 4]	πάσῃ προνοίᾳ περὶ αὐτὸν χρώμενος,	ἠπείλησε	μὲν τὴν βασιλείαν εἰς Δαυίδην
[7, 9, 4]	εἰσπραξαμένῳ. πάντων δ' ἐπ' αὐτὸν	ἠρεθισμένων	ὑπ' ὀργῆς καὶ μάλιστα Ἀβεσσαίου
[7, 6, 3]	πταῖσμα τοὺς Ἀμμανίτας οὐκ ἔπεισεν	ἠρεμεῖν	οὐδὲ μαθόντας τοὺς κρείττονας ἡσυχίαν
[7, 12, 4]	τὸ θράσος καὶ τὴν εὐψυχίαν	ἠρεμῆσαι	καὶ μηδὲν ἐπ' αὐτοὺς τολμῆσαι>
[7, 1, 2]	τὸν βασιλέα παυσάμενος τοῦ πένθους	ἤρετο	τὸν θεὸν διὰ τοῦ προφήτου,
[7, 12, 2]	βασιλεὺς ἔπεμψεν ἐπ' αὐτοὺς στρατιάν.	ἠρίστευσε	δὲ τότε καὶ σφόδρ' ηὐδοκίμησε
[7, 12, 2]	στρατιὰν ἐπ' αὐτοὺς Δαυίδου πέμψαντος	ἠρίστευσεν	Ἐφὰν ὁ συγγενὴς αὐτοῦ: μονομαχήσας
[7, 9, 7]	ἀνέκριναν εἰ θεάσαιτο, ἰδεῖν οὐκ	ἠρνήσατο,	πιόντας γὰρ παρ' αὐτῇ πάλιν
[7, 12, 1]	τοὺς ἄνδρας ὡς ἐβούλοντο ἐκόλασαν.	ἤρξατο	δ' ὕειν παραχρῆμα ὁ θεὸς
[7, 13, 2]	ἐστιν ὁ θεὸς αὐτῷ, ἱκετεύειν	ἤρξατο	καὶ παρακαλεῖν εὐμενῆ γενέσθαι καὶ
[7, 11, 8]	ὁπλιτῶν τὸν Ἰώαβον. προσελθόντος δ'	ἤρξατο	λέγειν, ὡς ὁ θεὸς τοὺς
[7, 14, 11]	ἁπάντων ὁρῶν τὸν θεὸν εὐλογεῖν	ἤρξατο	μεγάλῃ βοῇ πατέρα τε καὶ
[7, 1, 3]	πρὸς Δαυίδην εἰς Γιβρῶνα παρεγένοντο.	ἤρξατο	μὲν οὖν ἐξ ἐκείνου τοῦ
[7, 4, 4]	παραγίνεται, καὶ πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον	ἤρξατο	προσκυνεῖν καὶ περὶ πάντων εὐχαριστεῖν
[7, 11, 3]	ἀσπασαμένου δὲ αὐτοῦ καὶ προσκυνήσαντος	ἤρξατο	πυνθάνεσθαι, τί δήποτ' οὐ συνεξῆλθεν
[7, 3, 1]	τῶν τειχῶν ὀχυρότητι, ὀργισθεὶς πολιορκεῖν	ἤρξατο	τὰ Ἱεροσόλυμα. καὶ πολλῇ σπουδῇ
[7, 3, 2]	χρόνος ὃν τῆς Ἰούδα φυλῆς	ἦρξε	μόνης ἐν Γιβρῶνι ἐγένετο ἔτη
[7, 7, 5]	τροφῆς. ἐξ ὀλίγου γὰρ φρέατος	ἤρτηντο	καὶ ταμείας ὡς μὴ τελέως
[7, 15, 3]	πολλῶν διαγενομένων πάλιν ὁ βασιλεὺς	Ἡρώδης	ἕτερον ἀνοίξας οἶκον ἀνείλετο χρήματα
[7, 8, 1]	φύσιν ἔχοντα τῷ σώματι προσελθὼν	ἠρώτα	φράσαι τὴν αἰτίαν αὐτῷ, εἰκάζειν
[7, 1, 5]	δόλῳ πρὸς αὐτὸν ἐλθόντα μεθ'	ἧς	ἐβούλετο νῦν ἐλπίδος καὶ οἰκονομίας
[7, 11, 6]	καὶ τὴν τάξιν αὐτῷ ἐφ'	ἧς	Ἰώαβος ἦν δίδωσιν ἐκέλευσέ τε
[7, 8, 1]	ἀδίκου καὶ μιαρᾶς ἐπιθυμίας, ἐξ	ἧς	ὀνείδη καὶ κακοδοξίαν ὁ οἶκος
[7, 15, 1]	καὶ τῶν ἐσομένων πορευόμενος, ἐξ	ἧς	οὐκέτι οἷόν τε ἐπανελθόντα γνῶναι,
[7, 14, 11]	Ἑβραίων καὶ τῆς τούτων εὐδαιμονίας	ἧς	τε αὐτῷ βασιλείας ἔδωκεν. ἐπὶ
[7, 10, 1]	~(Καὶ οἱ μὲν ἐν τούτοις	ἦσαν:	Ἀψάλωμος δ' ἀθροίσας μεγάλην στρατιὰν
[7, 15, 3]	τῶν βασιλέων οὐδεὶς αὐτῶν ἐπέτυχεν:	ἦσαν	γὰρ ὑπὸ τὴν γῆν μηχανικῶς
[7, 3, 3]	οἱ μὲν ἐννέα ἐξ εὐγενίδων	ἦσαν	γεγονότες, οὓς δὲ τελευταίους εἰρήκαμεν
[7, 8, 3]	θόρυβος προσιόντων τινῶν αὐτοὺς ἐπέστρεψεν:	ἦσαν	δ' οἱ τοῦ βασιλέως παῖδες
[7, 5, 5]	Σιβὰν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ,	ἦσαν	δ' οὗτοι πεντεκαίδεκα, καὶ τοὺς
[7, 10, 1]	Σουρία ἡ Ἰωάβου μήτηρ ἀδελφαὶ	ἦσαν	Δαυίδου. ὡς δ' ἐξαριθμήσας τοὺς
[7, 9, 8]	κατὰ τιμὴν τῆς προτέρας εὐπραγίας.	ἦσαν	δὲ οὗτοι Βερζελαῖος ὁ Γαλαδίτης
[7, 6, 1]	τῷ μισθῷ παρεκάλεσαν καὶ Σουβάν:	ἦσαν	δὲ τοῖς βασιλεῦσι τούτοις πεζοῦ
[7, 5, 4]	σῶμα καὶ τὴν τούτου φυλακὴν	ἦσαν.	~(Ἐμνήσθη δὲ καὶ τῶν πρὸς
[7, 1, 4]	ἐκ ταύτης ἅπαντες Ἰεβώσθου σωματοφύλακες	ἦσαν,	καὶ ταὐτὰ πρὸς αὐτοὺς διαλεχθείς,
[7, 1, 2]	ἐπαγόμενος τὰς αὑτοῦ, δύο δὲ	ἦσαν,	καὶ τοὺς ὁπλίτας τοὺς σὺν
[7, 12, 4]	λελέχθαι. ~(Τῷ δὲ βασιλεῖ πάντες	ἦσαν	οἱ περὶ αὐτὸν ἀνδρεῖοι: τούτων
[7, 12, 4]	ἀρκέσουσιν οὗτοι ποιῆσαι: δυνατοὶ γὰρ	ἦσαν	οὗτοι καὶ χώραν ὑπάγεσθαι καὶ
[7, 9, 1]	ἐκέκτητο, καὶ ὁπλοφόροι περὶ αὐτὸν	ἦσαν	πεντήκοντα: καθ' ἑκάστην δ' ἡμέραν
[7, 13, 1]	φυλὴ καθ' ἑαυτὴν τεσσαράκοντα μυριάδες	ἦσαν.	~(Τῶν δὲ προφητῶν δηλωσάντων τῷ
[7, 12, 1]	οὓς Σαοῦλος ὁ βασιλεὺς ἀποκτείνας	ἠσέβησεν	ἐξαπατήσας καὶ τοὺς ὅρκους αὐτοῖς,
[7, 1, 4]	δὲ Δαυίδου ποιησαμένου τὰς ὁμολογίας,	ἥσθη	γὰρ ἐφ' οἷς Ἀβεννῆρος διεπρεσβεύσατο
[7, 14, 11]	Μωυσέος ἔκγονος Ἴαλος. ~(Ἐπὶ τούτοις	ἥσθη	τε ὁ λαὸς ἅπας καὶ
[7, 14, 6]	καὶ τὸν ἀέρα. ~(Ὡς δ'	ᾔσθοντο	τῆς βοῆς Ἀδωνίας τε καὶ
[7, 11, 2]	δὲ ἧκεν ἐπὶ τὸν Ἰόρδανον	ἠσπάσατο	μὲν αὐτὸν ἡ Ἰούδα φυλή,
[7, 7, 3]	παρὰ τοῦ θεοῦ γεγενημένας ἀπειλὰς	ἡσυχάζειν	ἔκρινεν, ἄλλους δὲ λόγους χρηστοὺς
[7, 8, 1]	αὐτῆς πρὸς αὐτὸν τὴν ὕβριν	ἡσυχάζειν	καὶ μετρίως φέρειν παρηγόρει καὶ
[7, 11, 5]	οἱ τῶν ἄλλων ἄρχοντες οὐχ	ἡσύχασαν,	ἀλλ' ἡμεῖς μέν, ἔφασαν, ὦ
[7, 10, 4]	γὰρ αὐτὴν ποιήσεσθαι τῆς νίκης	ἡσυχάσειν	δὲ περὶ τῆς Ἀψαλώμου τελευτῆς,
[7, 6, 3]	ἠρεμεῖν οὐδὲ μαθόντας τοὺς κρείττονας	ἡσυχίαν	ἄγειν, ἀλλὰ πέμψαντες πρὸς Χαλαμὰν
[7, 10, 5]	τὸν υἱὸν οὕτως ὁ βασιλεύς,	ᾐσχύνθησαν	μετὰ τοῦ τῶν νενικηκότων σχήματος
[7, 4, 3]	καὶ παρὰ τοῦ θεοῦ γενέσθαι	ᾔτει	πάνθ' ὅσα παρασχεῖν αὐτῷ δυνατὸν
[7, 13, 2]	μηδὲν φοβούμενος εἵλετο τὸν πόλεμον,	ᾐτήσατο	πάθος κοινὸν καὶ βασιλεῦσι καὶ
[7, 14, 1]	τοῖς ἐργαζομένοις ἐξ αὐτῶν ἐπέστησεν.	ἡτοίμασε	δὲ καὶ πολὺν σίδηρον καὶ
[7, 12, 2]	ἐγένετο. καὶ μετ' ἐκείνην τὴν	ἧτταν	πάλιν ἐπολέμησαν οἱ Παλαιστῖνοι: καὶ
[7, 5, 2]	ἀναμαχέσασθαι βουλόμενος τὴν τοῦ προπάτορος	ἧτταν	στρατεύσας ἐπὶ τοὺς Ἰουδαίους ἐπόρθησε
[7, 7, 1]	διαφέρουσαν, ὄνομα αὐτῇ ἦν Βεεθσαβή,	ἡττᾶται	τοῦ κάλλους τῆς γυναικός: καὶ
[7, 5, 2]	παρὰ τὸν Εὐφράτην, ἐν ᾗ	ἡττᾶτο,	ἄριστος ἔδοξεν εἶναι βασιλέων ῥώμῃ
[7, 10, 1]	ἐλπίδα χρηστὴν ἔφασκον, ἂν δὲ	ἡττηθέντες	ἑνὶ μέρει τῆς δυνάμεως τῷ
[7, 13, 2]	μῆνας πολεμήσας ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν	ἡττηθῆναι,	ἢ λοιμὸν ἐνσκῆψαι καὶ νόσον
[7, 1, 3]	καὶ καρτερᾶς τῆς μάχης γενομένης	ἡττήθησαν	οἱ τοῦ Ἀβεννήρου: καὶ τραπέντας
[7, 4, 1]	τοὺς Ἑβραίους τῷ τάχει τῆς	ἥττης	καὶ τῷ μηδὲν ἔργον ἐπιδείξασθαι
[7, 10, 5]	καὶ δεδακρυμένοι πάντες ὡς ἀφ'	ἥττης	παρῆλθον. κατακαλυψαμένου δὲ τοῦ βασιλέως
[7, 11, 1]	συνεχέστερον ἀπηγγέλλετο Δαυίδῃ: κἀκεῖνος οὐδὲν	ἧττον	ἔπεμψε πρὸς Σάδωκον καὶ Ἀβιάθαρον
[7, 7, 1]	αὐτὸν ἐπίτηδες ταῖς προπόσεσιν, οὐδὲν	ἧττον	πάλιν πρὸ τῶν τοῦ βασιλέως
[7, 12, 2]	ἠρίστευσε δὲ τότε καὶ σφόδρ'	ηὐδοκίμησε	Σαβρήχης ὁ Χετταῖος εἷς τῶν
[7, 4, 2]	καὶ τὸν οἶκον τὸν Ὠβαδάρου	ηὔξησέ	τε καὶ πολλῶν αὐτῷ μετέδωκεν
[7, 12, 2]	καὶ γὰρ οὗτος ὁ Παλαιστῖνος	ηὔχει	τῶν Γιγάντων ἀπόγονος εἶναι. μετὰ
[7, 9, 2]	δακρύων ὡς ἂν βασιλείας ἐκπεσὼν	ηὔχετο	τῷ θεῷ: συνήντησε δ' αὐτῷ
[7, 5, 1]	καὶ τὰ πλείω μὲν αὐτῶν	ἠφάνισεν,	ἑκατὸν δὲ μόνα προσέταξεν αὑτῷ
[7, 8, 2]	πατὴρ Δαυίδης τοῖς μὲν πεπραγμένοις	ἤχθετο,	φιλῶν δὲ τὸν Ἀμνῶνα σφόδρα,
[7, 14, 6]	Ἰώαβος ἔλεγεν οὐκ ἀρέσκεσθαι τοῖς	ἤχοις	οὐδὲ τῇ σάλπιγγι. παρακειμένου δὲ
[7, 11, 4]	τὰς ἀκοὰς ἤδη πρὸς αὐλῶν	ἤχους	καὶ μέλη τῶν ἄλλων ὀργάνων,
[7, 4, 2]	εἶδος μέλους ἐπιχώριον σύν τε	ἤχῳ	ποικίλῳ κρουσμάτων τε καὶ ὀρχήσεων
[7, 4, 2]	ἐθελήσαντα, ὅτι μὴ ὢν ἱερεὺς	ἥψατο	ταύτης, ἀποθανεῖν ἐποίησε. καὶ ὁ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 27/08/2009