Liv., chap., par.
[7, 6, 2]	καὶ πλέον δυναμένους μεταγαγόντα τὴν	φάλαγγα	βοηθεῖν αὐτῷ, τὸ δ' αὐτὸ
[7, 4, 1]	ὑπέμειναν αὐτὸν αἱ τῶν πολεμίων	φάλαγγες,	ἀλλ' εὐθὺς ἀπὸ τῆς πρώτης
[7, 3, 3]	Σεβάν, Νάθαν, Σολομῶνα, Ἰεβαρῆ, Ἐλιήν,	Φαλναγέην,	Ναφήν, Ἰεναέ, Ἐλιφαλέ, ἔτι δὲ
[7, 7, 3]	τὸν Δαυίδην τῷ προφήτῃ Νάθᾳ	φανεὶς	κατὰ τοὺς ὕπνους ἐμέμφετο τὸν
[7, 10, 5]	μεταξὺ ταῦτα λέγοντος τοῦ βασιλέως	φανεὶς	ὁ Ἀχιμᾶς προσκυνεῖ τὸν βασιλέα,
[7, 4, 4]	ἐκείνην τὴν νύκτα τῷ Νάθᾳ	φανέντος	καὶ φράσαι κελεύσαντος τῷ Δαυίδῃ,
[7, 9, 7]	ἐκέλευσε μηνύειν πέμψαντας Δαυίδῃ καὶ	φανερὰ	ποιεῖν τὰ συμβεβουλευμένα καὶ προσπαρακελεύσασθαι
[7, 15, 3]	μηχανικῶς κεκηδευμέναι πρὸς τὸ μὴ	φανεραὶ	εἶναι τοῖς εἰς τὸ μνῆμα
[7, 4, 1]	ἐπισχὼν ἐφ' ἑτοίμην ἤδη καὶ	φανερὰν	ἐξῆλθε τὴν νίκην: οὐ γὰρ
[7, 9, 5]	τὸν πατέρα: μέχρι δεῦρο γὰρ	φανερὰν	ἔχθραν ἀναλαμβάνειν δεδιέναι προσδοκῶντας ὑμᾶς
[7, 12, 1]	αἰτίαν αὐτῷ καὶ τὴν ἴασιν	φανερὰν	ποιῆσαι τῆς νόσου. τῶν δὲ
[7, 7, 3]	τὸ ἁμάρτημα τοῦτο κρύφα δράσαντα	φανερὰν	τὴν ἐπ' αὐτῷ δίκην ὑφέξειν:
[7, 12, 4]	πέντε μόνων διηγήσομαι τὰ ἔργα:	φανερὰς	γὰρ καὶ τὰς τῶν ἄλλων
[7, 7, 1]	τῆς τιμωρίας ἵνα μὴ γένηται	φανερὸς	αὐτὸς τοῦτο βουληθεὶς ὑπέθετο: κατὰ
[7, 10, 2]	πάντες ὥρμησαν ἐπὶ τὸν Ἀψάλωμον:	φανερὸς	γὰρ αὐτοῖς ὑπό τε τοῦ
[7, 9, 8]	διεξῆλθε, καὶ ὡς οὐ πεισθεὶς	φανερός	ἐστιν οὐκ εἰς μακρὰν ἀπολούμενος:
[7, 9, 6]	προσδόκα ῥᾳδίως αὐτόν, ἂν ἐν	φανερῷ	καταλάβῃς ὄντα μετ' ὀλίγων αὐτὸς
[7, 3, 1]	καὶ τῷ διὰ τῶν ὑποκειμένων	φαράγγων	ἐπὶ τὴν ἄκραν ἀναβάντι καὶ
[7, 10, 2]	φεύγοντας δὲ διὰ δρυμῶν καὶ	φαράγγων	ἑπόμενοι τοὺς μὲν ἐλάμβανον πολλοὺς
[7, 5, 3]	ὑπέστρεψε: καὶ τάς τε χρυσᾶς	φαρέτρας	καὶ τὰς πανοπλίας, ἃς οἱ
[7, 3, 2]	ἐκαλεῖτο, μετὰ ταῦτα δὲ αὐτήν	φασί	τινες, ὅτι καὶ Ὅμηρος ταῦτ'
[7, 7, 2]	τῶν ἀγγέλων ταῦτα καὶ δυσφοροῦντος	φάσκοντος	ἁμαρτεῖν αὐτοὺς τῷ τείχει προσβαλόντας,
[7, 13, 3]	τὴν γενεὰν αὐτοῦ πᾶσαν ἀποσκήπτειν,	φείδεσθαι	δὲ τοῦ λαοῦ. ~(Κατακούσας δὲ
[7, 10, 2]	στρατιώτας τὴν τῶν πολεμίων δύναμιν	φειδόμενος	τῶν ὁμοφύλων. ~(Ἔστησε δ' Ἀψάλωμος
[7, 12, 1]	βασιλεὺς ἀναζητήσας παρέδωκεν αὐτοῖς Ἰεβόσθου	φεισάμενος	τοῦ Ἰωνάθου παιδός. παραλαβόντες δ'
[7, 10, 1]	μετρίως ἐχόντων παρ' αὐτοῦ ἔτυχον:	φείσασθαι	δὲ καὶ τοῦ παιδὸς Ἀψαλώμου
[7, 10, 2]	ταῦτ' ἐκείνου πάντων ἡμῶν ἀκουόντων	φείσασθαι	τοῦ νεα νίσκου δεηθέντος. ὁ
[7, 10, 4]	καί τι τῶν εὐκταίων αὐτῷ	φέρειν	ἀπὸ τῆς μάχης. ~(Καὶ μεταξὺ
[7, 6, 1]	πρὸς αὐτὸν παρεμυθήσατο πρᾴως τε	φέρειν	ἐπὶ τῷ θανάτῳ τοῦ πατρὸς
[7, 14, 9]	ὡς ὁ θεὸς αὐτὸν ἐξελέξατο	φέρειν	ἡδέως αὐτὸν δεσπότην. οὐ δεινὸν
[7, 8, 1]	τὴν ὕβριν ἡσυχάζειν καὶ μετρίως	φέρειν	παρηγόρει καὶ μὴ νομίζειν ὑβρίσθαι
[7, 13, 3]	θεασάμενος τὸν ἄγγελον δι' αὐτοῦ	φερόμενον	ἐπὶ τὰ Ἱεροσόλυμα καὶ μάχαιραν
[7, 10, 2]	τῆς ἡμιόνου τῆς βασιλικῆς ἔφευγε:	φερόμενος	δὲ μετὰ ῥύμης καὶ ὑπὸ
[7, 1, 3]	καὶ πλεῖον ἐν τοῖς κινδύνοις	φερομένων,	τοῦ δὲ Σαούλου παιδὸς καὶ
[7, 10, 2]	ὡς ἐπικείμενον τὸν δεσπότην ἔτι	φέρον	ἐχώρει προσωτέρω, ὁ δ' ἐκ
[7, 9, 7]	οὖν πιστὴν θεραπαινίδα πρὸς αὐτοὺς	φέρουσαν	τὰ βεβουλευμένα ὑπὸ τοῦ Ἀψαλώμου
[7, 5, 4]	εἰλήφει καὶ τῶν κεχειρωμένων ἐθνῶν,	φέρων	ἀνατίθησι τῷ θεῷ. οὐκ αὐτῷ
[7, 8, 3]	βασιλέως ὡς ἐπὶ παιδὶ κατεσφαγμένῳ.	φεύγει	δ' Ἀψάλωμος εἰς Γεσσούραν πρὸς
[7, 9, 2]	ἐπ' ἀφαιρέσει τοῦ γεγεννηκότος, ἔγνω	φεύγειν	εἰς τὰ πέραν τοῦ Ἰορδάνου.
[7, 9, 1]	πορευθέντι θυσίαν ἀποδοῦναι τῷ θεῷ:	φεύγοντα	γὰρ αὐτὸν εὔξασθαι. τοῦ δὲ
[7, 10, 2]	καὶ τῇ τῶν πολεμικῶν ἐπιστήμῃ.	φεύγοντας	δὲ διὰ δρυμῶν καὶ φαράγγων
[7, 10, 2]	ἐλάμβανον πολλοὺς δὲ ἀνῄρουν, ὡς	φεύγοντας	πεσεῖν πλείονας ἢ μαχομένους: ἔπεσον
[7, 2, 1]	ποιησάμενοι τὴν πορείαν, ὡς ἂν	φεύγοντες	ἐκ τῶν ἠδικημένων πρὸς τὸν
[7, 12, 4]	τὸ πλῆθος τῶν Παλαιστίνων καὶ	φευγόντων	μόνος ἔμεινε καὶ συμπεσὼν τοῖς
[7, 5, 5]	τῇ μάχῃ πεσόντας ἁρπασαμένης καὶ	φευγούσης,	ἀπὸ τῶν ὤμων αὐτὸ κατενεχθῆναι
[7, 1, 3]	λόγους, ἀλλ' ἐπιμείναντα τὴν δίωξιν	φεύγων	ὡς εἶχε τὸ δόρυ πλήξας
[7, 10, 4]	αὐτόν. τοῦ δ' ἄγγελον εἶναι	φήσαντος	ἀγαθῶν, μετ' ὀλίγον ἕπεσθαί τινα
[7, 1, 2]	πόλιν τῆς Ἰούδα καλουμένης φυλῆς.	φήσαντος	δ' αὐτοῦ διδόναι Γιβρῶνα καταλιπὼν
[7, 9, 5]	καὶ τὸν πάντα παραμεῖναι χρόνον.	φήσαντος	δ' ἐκείνου πρὸς αὐτόν, τί
[7, 5, 5]	καὶ αὐτὸς ἔτυχε παρὰ Ἰωνάθου.	φήσαντος	δ' υἱὸν αὐτοῦ περιλείπεσθαι Μεμφίβοσθον
[7, 9, 6]	βεβαίαν τότε τὴν βασιλείαν ἔσεσθαι	φήσαντος	Δαυίδου μηκέτι ζῶντος, ἀρεσθεὶς τῇ
[7, 10, 2]	ἂν αὐτῷ δεδωκέναι τοῦ στρατηγοῦ	φήσαντος,	εἰ βαλὼν ἀπέκτεινε τὸν Ἀψάλωμον,
[7, 13, 2]	τοῦτο δεῖν ἐξ ἀνάγκης γενέσθαι	φήσαντος	καὶ κελεύοντος ἀποκρίνασθαι ταχέως, ἵνα
[7, 1, 3]	Ἀβεννῆρον. τούτου δὲ ἀνακεκραγότος καὶ	φήσαντος,	μὴ δεῖν ἄνδρας ὁμοφύλους εἰς
[7, 14, 5]	γνώμην ἐγένετο. ταῦτα τοῦ Νάθα	φήσαντος	ὁ βασιλεὺς ἐκέλευσε καλέσαι τὴν
[7, 13, 4]	θυσίαν ἐπιτελεῖν. τοῦ δὲ Ὀροννᾶ	φήσαντος	ποιεῖν ὅ τι βούλεται πεντήκοντα
[7, 1, 3]	πρὸς μάχην. τοῦ δ' Ἀβεννήρου	φήσαντος	πρὸς αὐτὸν βούλεσθαι μαθεῖν, πότερος
[7, 13, 1]	τοῦ δ' οὐκ ἀναγκαῖον εἶναι	φήσαντος	τοῦτο ποιεῖν οὐκ ἐπείσθη, προσέταξε
[7, 12, 4]	ὁ βασιλεὺς κινδύνῳ καὶ αἵματι	φήσας	ἀνθρώπων αὐτὸ κεκομίσθαι καὶ διὰ
[7, 11, 3]	Σιβᾶ ἐλθεῖν ἐκείνῳ πάντα χαρίσασθαι	φήσας	αὐτῷ συγγινώσκειν ὑπέσχετο τὰ ἡμίση
[7, 1, 1]	ἀλλὰ καὶ τὸν ἀποκτείναντα κολάσαι.	φήσας	γὰρ πρὸς αὐτὸν, ὡς αὐτὸς
[7, 9, 4]	τοῖς παροῦσι κακοῖς ἑτέραν προσεξεργασώμεθα,	φησί,	καινοτέραν ἀφορμήν: οὐ γὰρ δὴ
[7, 10, 5]	Ἰώαβος καὶ παρηγορῶν ὦ δέσποτα,	φησί,	λανθάνεις διαβάλλων σαυτὸν οἷς ποιεῖς,
[7, 14, 5]	δὲ γυναικὸς ἐλθούσης, ὄμνυμί σοι,	φησί,	τὸν μέγιστον θεόν, ἦ μὴν
[7, 5, 2]	καὶ περὶ τῶν ἀπογόνων αὐτοῦ	φησιν,	ὡς μετὰ τὴν ἐκείνου τελευτὴν
[7, 10, 4]	μόνος αὐτὴν ἐγίνωσκε, τὸν Χουσὶν	φθάνει.	καθεζομένῳ δὲ Δαυίδῃ μεταξὺ τῶν
[7, 8, 1]	παρηγόρει καὶ μὴ νομίζειν ὑβρίσθαι	φθαρεῖσαν	ὑπ' ἀδελφοῦ. πεισθεῖσα οὖν παύεται
[7, 11, 6]	πειράθητι συμβαλεῖν: σπούδασον δ' αὐτὸν	φθάσαι,	μὴ πόλεις ὀχυρὰς καταλαβόμενος ἀγῶνας
[7, 11, 5]	τοῦτο μᾶλλον προνοούμενοι καὶ στέργοντες	φθάσαι,	οὐ μέντοι γε διὰ τὸ
[7, 7, 1]	καθ' ὃν Οὐρίαν συνέβαινε τετάχθαι,	φθάσαντες	ἀναβῶσιν οἱ πολέμιοι, προστησάμενοι τοὺς
[7, 8, 3]	ἵπποις ἐφέροντο πρὸς τὸν πατέρα.	φθάσας	δέ τις αὐτοὺς ἅπαντας ὑπὸ
[7, 9, 7]	καὶ πρὶν ἐν ἀσφαλείᾳ γένηται	φθάσας	καταλάβῃ. οἱ δὲ ἀρχιερεῖς ἐξεπίτηδες
[7, 13, 3]	ἀρξαμένης ἕωθεν τῆς λοιμικῆς νόσου	φθείρειν	αὐτοὺς ἕως ὥρας ἀρίστου μυριάδες
[7, 12, 1]	δὲ ταῦτα τῆς χώρας λιμῷ	φθειρομένης	ἱκέτευε Δαυίδης τὸν θεὸν ἐλεῆσαι
[7, 12, 3]	πλήκτρῳ, ἡ δὲ νάβλα δώδεκα	φθόγγους	ἔχουσα τοῖς δακτύλοις κρούεται, κύμβαλά
[7, 13, 3]	δὲ τὸν λοιμὸν καὶ τὴν	φθορὰν	ἔπεμψε τοῖς Ἑβραίοις. ἀπέθνησκον δ'
[7, 8, 4]	παρὰ τῆς σῆς μοι ᾖ	φιλανθρωπίας,	τῷ σαυτοῦ παιδὶ πρῶτον καταλλάγηθι
[7, 6, 1]	τῆς αὑτῶν δυνάμεως ἐπὶ προφάσει	φιλανθρωπίας,	φυλάττεσθαί τε συνεβούλευον καὶ μὴ
[7, 15, 2]	τοὺς ἐν συμφοραῖς ὑπάρχοντας δίκαιος	φιλάνθρωπος,	ἃ μόνοις δικαιότατα βασιλεῦσιν εἶναι
[7, 11, 7]	αὐτῷ συρρέοντος καὶ οἷον ὄχλος	φιλεῖ	ἐθαύμαζον ἠλέουν προιστάμενοι: βαστάσας δ'
[7, 5, 4]	Δαυίδην πρὶν ἐπ' αὐτὸν ἔλθοι	φιλίᾳ	καὶ πίστει γνοὺς ἐνδήσασθαι, πέμπει
[7, 6, 1]	πατρὸς παραινῶν καὶ τὴν αὐτὴν	φιλίαν	διαμενεῖν, ἣ πρὸς ἐκεῖνον ἦν,
[7, 3, 2]	καὶ Ἱέρωμος ὁ Τυρίων βασιλεὺς	φιλίαν	καὶ συμμαχίαν συνέθετο: ἔπεμψε δ'
[7, 5, 4]	καὶ συμμαχίαν πρὸς αὐτὸν καὶ	φιλίαν	ποιούμενος. ἔπεμψε δ' αὐτῷ καὶ
[7, 5, 5]	καὶ τῆς ἐκείνου πρὸς αὐτὸν	φιλίας	τε καὶ σπουδῆς: πρὸς γὰρ
[7, 10, 1]	συνεκστρατεύειν αὐτὸν οὐκ εἴασαν οἱ	φίλοι	γνώμῃ κατασχόντες σοφωτάτῃ: νικηθέντες μὲν
[7, 1, 6]	τῶν νομιζομένων ὡς συγγενῆ καὶ	φίλον,	ἀλλ' οὐχ ὡς ἐχθρὸν γενόμενον
[7, 1, 4]	μὴν ἕξειν αὐτὸν ἑταῖρον καὶ	φίλον	ἀναπείσαντα τὸν λαὸν τοῦ Σαούλου
[7, 11, 3]	αὐτῶν τιμωρίας εἶχεν ἡ μνήμη.	φίλον	δὲ σὸν ἔκρινας ἐμὲ καὶ
[7, 7, 3]	ἐκεῖνος βοσκημάτων καταθύσας εὐωχῆσαι τὸν	φίλον,	πέμψας δὲ τὴν ἀμνάδα τοῦ
[7, 8, 4]	ἀγροικίας αὐτῇ διενεχθέντων καὶ πρὸς	φιλονεικίαν	τραπέντων οὐδενὸς τοῦ καταπαῦσαι δυναμένου
[7, 9, 2]	τῷ θεῷ: συνήντησε δ' αὐτῷ	φίλος	ἀνὴρ καὶ βέβαιος Χουσὶς ὄνομα.
[7, 1, 1]	παῖς Ἰωνάθης πιστότατός τε ὢν	φίλος	αὐτῷ καὶ σωτηρίας αἴτιος γεγενημένος.
[7, 5, 4]	τὸν Σάδωκον ἀρχιερέα μετ' Ἀβιαθάρου,	φίλος	γὰρ ἦν αὐτῷ: γραμματέα δὲ
[7, 13, 4]	δὲ τὸ μὲν γένος Ἰεβουσαῖος,	φίλος	δ' ἐν τοῖς μάλιστα Δαυίδου:
[7, 6, 1]	τοῦ τῶν Ἀμμανιτῶν βασιλέως Ναάσου,	φίλος	δ' ἦν οὗτος αὐτῷ, καὶ
[7, 9, 5]	ἐκείνου πρὸς αὐτόν, τί δήποτε	φίλος	ἐν τοῖς μάλιστα τοῦ πατρὸς
[7, 9, 5]	τῷ λαῷ, καὶ ὁ Δαυίδου	φίλος	ἧκε πρὸς αὐτοὺς καὶ προσκυνήσας
[7, 9, 5]	καὶ εὔνοιαν ἐνδείξομαι πιστευόμενος εἶναι	φίλος,	ἣν οἶσθά με τῷ πατρί
[7, 14, 4]	σωματοφυλάκων καὶ Σιμούεις ὁ Δαυίδου	φίλος	καὶ πάντες οἱ ἀνδρειότατοι. τοῦ
[7, 1, 5]	δεξιωσάμενος ὡς μάλιστ' εὔνους καὶ	φίλος,	ὑποκρίνονται γὰρ ἱκανῶς πολλάκις εἰς
[7, 5, 2]	ὅτι πολεμεῖ Δαυίδης τὸν Ἀρτάζαρον,	φίλος	ὢν αὐτῷ μετὰ δυνάμεως ἧκεν
[7, 7, 3]	συνδιαιρούμενος αὐτῇ τὰ σιτία καὶ	φιλοστοργίᾳ	πρὸς αὐτὴν χρώμενος ᾗ τις
[7, 10, 5]	σοι τελευτῆσαι” φύσει γὰρ ὢν	φιλόστοργος	πρὸς ἐκεῖνον μᾶλλον συμπαθῶς εἶχεν.
[7, 1, 6]	τε γὰρ πρὸς τὸν Ἀβεννῆρον	φιλοστόργως	διακείμενοι σφόδρ' αὐτοῦ τὴν πρὸς
[7, 11, 7]	προσιόντος δὲ ἀσπάσασθαι τοῦ Ἀμασᾶ	φιλοτεχνεῖ	τὴν μάχαιραν αὐτομάτως ἐκ τῆς
[7, 14, 11]	Δαυίδης τὴν σπουδὴν καὶ τὴν	φιλοτιμίαν	τῶν ἀρχόντων καὶ ἱερέων καὶ
[7, 3, 1]	λαοῦ δώσειν ἐπηγγείλατο. πάντων δὲ	φιλοτιμουμένων	ἀναβῆναι καὶ μηδένα πόνον ὀκνούντων
[7, 10, 2]	στρατιωτῶν ἵνα τοσούτων μυριάδων κρατήσωσι	φιλοτιμουμένων,	ἔρις ἐγένετο καρτερά, καὶ νικῶσιν
[7, 14, 1]	ξύλων χορηγίαν. πρός τε τοὺς	φίλους	ἔλεγε ταῦτα παρασκευάζεσθαι νῦν, ἵνα
[7, 14, 4]	βασιλεύσων ἐπῆρτο καὶ πρὸς τοὺς	φίλους	ἔλεγεν, ὡς τὴν ἀρχὴν αὐτὸν
[7, 10, 1]	Παρεμβολαῖς ἔκρινεν, ἐκπέμπων δὲ τοὺς	φίλους	καὶ τοὺς στρατηγοὺς ἐπὶ τὸν
[7, 2, 2]	τοῦ τοιούτου, καὶ κατευωχήσας καὶ	φιλοφρονησάμενος	ἔπεμψε τὸν λαὸν παρ' αὐτὸν
[7, 1, 4]	ἅπασαν σημανῶν. ὑποδεξαμένου δ' αὐτὸν	φιλοφρόνως	καὶ λαμπρᾷ καὶ πολυτελεῖ τραπέζῃ
[7, 10, 1]	Ἐσθαίῳ συνήθει μὲν ὄντι καὶ	φίλῳ	ἐκ δὲ τῆς Γιττῶν πόλεως
[7, 8, 1]	πάσχων Ἰωνάθῃ τινὶ συγγενεῖ καὶ	φίλῳ:	συνετὸς δ' ἦν οὗτος ἐν
[7, 8, 2]	Δαυίδης τοῖς μὲν πεπραγμένοις ἤχθετο,	φιλῶν	δὲ τὸν Ἀμνῶνα σφόδρα, πρεσβύτατος
[7, 15, 2]	ὅλων πραγμάτων καὶ περὶ> τῶν	φίλων	καὶ οὓς ᾔδει τιμωρίας ἀξίους
[7, 9, 4]	καὶ ἐκακηγόρει. περιστάντων δὲ τῶν	φίλων	καὶ σκεπόντων ἔτι μᾶλλον ὁ
[7, 14, 4]	Σολόμωνος καὶ τῶν ἀναγκαίων αὐτοῦ	φίλων	μηνύσασα: ἔλεγέ τε πάντα τὸν
[7, 9, 2]	τοῦ Ἰορδάνου. καὶ συγκαλέσας τῶν	φίλων	τοὺς ἐπιτηδειοτάτους καὶ περὶ τῆς
[7, 5, 4]	κατέστησεν: ἀπέδειξε δ' ἐκ τῆς	Φινεέσου	οἰκίας τὸν Σάδωκον ἀρχιερέα μετ'
[7, 14, 6]	πάντες ἔφυγον πρὸς ἑαυτοὺς ἕκαστοι.	φοβηθεὶς	δ' Ἀδωνίας τὸν βασιλέα περὶ
[7, 12, 4]	οἱ Ἑβραῖοι πάλιν τὴν δύναμιν	φοβηθέντες	οὐχ ὑπέμειναν, ὑπέστη μόνος ὡς
[7, 8, 2]	κάρῳ, νεύσαντος αὐτοῦ φονεύσωσι μηδένα	φοβηθέντες.	~(Ὡς δ' ἐποίησαν τὸ προσταχθὲν
[7, 9, 7]	ἀναζεύξαντας ἡ γυνὴ καὶ μηδένα	φόβον	τοῖς νεανίσκοις ἀπ' αὐτῶν ἔτι
[7, 6, 2]	καὶ μετὰ προθυμίας ἀνδράσιν αἰσχύνην	φοβουμένοις	πρεπούσης ἀγωνίσασθαι τὸν μὲν ἀπέλυσε
[7, 13, 2]	φρούρια καὶ διὰ τοῦτο μηδὲν	φοβούμενος	εἵλετο τὸν πόλεμον, ᾐτήσατο πάθος
[7, 1, 5]	χαλεπώτερα μηχανῶνται καὶ τολμῶσιν ἐν	φόβῳ	ἔργα πάντες τοῦτ' ἀποβαλεῖν γενόμενοι.
[7, 8, 4]	σπουδῆς ἢ τῷ παρ' αὐτοῦ	φόβῳ.	τοῦ δὲ συγκαταινέσαντος οἷς τὸ
[7, 4, 1]	γινωσκέτω Συρίαν τε ἅπασαν καὶ	Φοινίκην	καὶ πρὸς τούτοις ἄλλα ἔθνη
[7, 5, 2]	καὶ τῆς ἄλλης Συρίας ἔξω	Φοινίκης	ἐβασίλευσε. πόλεμον δ' ἐξενέγκας πρὸς
[7, 2, 1]	ἔγνωτε πῶς ἐγὼ τὸν Σαούλου	φονέα	καὶ τὸν κομίσαντά μοι τὸν
[7, 1, 6]	ἣν οὐθεὶς ὑπενόησεν ὑπ' αὐτοῦ	φονευθῆναι	τὸν Ἀβεννῆρον: ἔλεξε δὲ καὶ
[7, 11, 8]	εἶπεν, ὡς μηδένα τοῦ λαοῦ	φονεῦσαι,	οὐχ ὅτι πόλιν ἐξελεῖν βούλεσθαι
[7, 8, 2]	παρειμένον καὶ κάρῳ, νεύσαντος αὐτοῦ	φονεύσωσι	μηδένα φοβηθέντες. ~(Ὡς δ' ἐποίησαν
[7, 11, 7]	ἐκδεδικῆσθαι νομιζόμενος, τοῦ δ' Ἀμασᾶ	φόνου	οὐδὲν τοιοῦτον ἔσχε παρακάλυμμα. ἀποκτείνας
[7, 14, 9]	ὑπὲρ ὑμῶν πολέμους καὶ τῷ	φόνῳ	τῶν ἐχθρῶν μεμιάνθαι τὴν δεξιάν,
[7, 4, 4]	δὲ πολλοὺς πολέμους ἠγωνισμένῳ καὶ	φόνῳ	τῶν ἐχθρῶν μεμιασμένῳ ποιῆσαι ναὸν
[7, 1, 3]	ῥύμης καὶ τῆς ἐπ' ὀρθὸν	φορᾶς	εἰς οὐδέτερον ἐγκλιθεὶς τῶν μερῶν.
[7, 2, 2]	ὁπλιτῶν ὡς ὀκτακόσιοι καὶ ἑξακισχίλιοι	φοροῦντες	ὅπλα θυρεὸν καὶ σιρομάστην: οὗτοι
[7, 5, 3]	ἐν τῇ χώρᾳ καταστήσας καὶ	φόρους	αὐτοῖς τελεῖν ὁρίσας ὑπέστρεψε: καὶ
[7, 5, 1]	τὸ δὲ λειπόμενον αἰχμάλωτον ἔλαβε.	φόρους	δὲ αὐτοῖς ἐπιτάξας κατ' ἔτος
[7, 5, 4]	ἅπασαν φρουραῖς διαλαβὼν ὁ βασιλεὺς	φόρους	ὑπέρ τε τῆς χώρας καὶ
[7, 11, 8]	Ἀδώραμον δ' ἐποίησεν ἐπὶ τῶν	φόρων	καὶ Ἰωσάφατον υἱὸν Ἀχίλου ἐπὶ
[7, 4, 4]	νύκτα τῷ Νάθᾳ φανέντος καὶ	φράσαι	κελεύσαντος τῷ Δαυίδῃ, ὡς τὴν
[7, 8, 1]	ἔχοντα τῷ σώματι προσελθὼν ἠρώτα	φράσαι	τὴν αἰτίαν αὐτῷ, εἰκάζειν μέντοι
[7, 9, 7]	δὲ καθιμήσασα τοὺς νεανίσκους εἰς	φρέαρ	καὶ πλάκας ἄνωθεν ἐρίων ἐρίων
[7, 7, 5]	καὶ τροφῆς. ἐξ ὀλίγου γὰρ	φρέατος	ἤρτηντο καὶ ταμείας ὡς μὴ
[7, 9, 2]	συμβουλεύων πείσειεν αὐτὸν ἀνὴρ ὢν	φρενήρης	καὶ συνιδεῖν τὸ λυσιτελὲς ὀξύτατος.
[7, 7, 3]	τρόπον περὶ οὗ καὶ τί	φρονεῖ	ποιῆσαι σαφὲς αὐτῷ παρεκάλει: δύο
[7, 1, 4]	πραγμάτων σύμφωνον προσέλαβον, τὰ Δαυίδου	φρονεῖν	μετεβάλοντο. πεισθέντων δὲ τούτων Ἀβεννῆρος
[7, 11, 7]	μετ' αἰτίας κολαζούσης: εἰ δὲ	φρονεῖτε	τὰ τοῦ βασιλέως, ἕπεσθε τῷ
[7, 9, 2]	πρὸς Ἀψάλωμον ὡς τὰ ἐκείνου	φρονοῦντα	τά τε ἀπόρρητα τῆς διανοίας
[7, 1, 4]	διέμειναν ἱκανὸν χρόνον τὰ ἐκείνου	φρονοῦντες.	ὕστερον δ' ἐν ἐγκλήματι γενόμενος
[7, 12, 2]	Γίγαντας καὶ μέγα ἐπ' ἀνδρείᾳ	φρονούντων,	αἴτιός τε τῆς νίκης τοῖς
[7, 9, 4]	ἤνυεν οὖν τὴν ὁδὸν οὐ	φροντίζων	τοῦ Σαμούι παρὰ τὸ ἕτερον
[7, 9, 4]	τούτου κυνὸς αἰδώς τις ἢ	φροντὶς	ὑπέρχεται, τῷ θεῷ δὲ εἴκω,
[7, 11, 1]	εἰπόντες ἐγχειρεῖν ταῖς ὑπὲρ αὐτοῦ	φροντίσι.	καὶ πείθει γε τὴν φυλὴν
[7, 9, 2]	τῷ Ἀψαλώμῳ καὶ τὰ τούτου	φρονῶν.	ἐπέτεινε δ' αὐτῷ τὸ λυπηρὸν
[7, 5, 4]	μάχῃ. καὶ τὴν Ἰδουμαίαν ἅπασαν	φρουραῖς	διαλαβὼν ὁ βασιλεὺς φόρους ὑπέρ
[7, 5, 3]	πᾶσαν αὐτὴν ὑπήκοον ἐποιήσατο, καὶ	φρουρὰς	ἐν τῇ χώρᾳ καταστήσας καὶ
[7, 13, 2]	ἀνδρειοτάτους ἔχων περὶ αὑτὸν καὶ	φρούρια	καὶ διὰ τοῦτο μηδὲν φοβούμενος
[7, 7, 1]	αὐτοῖς προεῖπεν: αἰσχυνθεὶς δ' Οὐρίας	φυγεῖν	καὶ τὴν τάξιν καταλιπεῖν ὑπέμεινε
[7, 12, 4]	καὶ τὴν βίαν ἀλλ' εἰς	φυγὴν	ἀποστραφέντας ἐδίωκε. ταῦτα μὲν ἔργα
[7, 4, 1]	αὐτῶν ἀπέκτεινε, τοὺς δὲ εἰς	φυγὴν	ἐτρέψατο. ὑπολάβῃ δὲ μηδεὶς ὀλίγην
[7, 12, 2]	αὐτὸν καὶ τοὺς ἄλλους εἰς	φυγὴν	ἔτρεψε, πολλοί τε αὐτῶν ἀπέθανον
[7, 15, 1]	πολλὰ βλασφημήσας με παρὰ τὴν	φυγήν,	ὅτ' εἰς Παρεμβολὰς ἐπορευόμην, ἀπήντησεν
[7, 11, 3]	ἔχων: μετὰ γὰρ τὴν Δαυίδου	φυγὴν	οὔτε ἀπεκείρατο λυπούμενος οὔτ' ἐκάθηρε
[7, 11, 3]	ἀπελείφθην σου χρῆσθαι πρὸς τὴν	φυγὴν	ταύταις δυνάμενος. οὐ τοῦτο δὲ
[7, 6, 2]	Ἰώαβος, ἅπαντας δ' ἠνάγκασεν εἰς	φυγὴν	τραπῆναι. τοῦτο ἰδόντες οἱ Ἀμμανῖται
[7, 15, 1]	ὁ πατὴρ αὐτῶν παρὰ τὴν	φυγὴν	ὑπῆρξέ μοι χρεολυτοῦμεν. καὶ τὸν
[7, 9, 2]	ὁπλιτῶν, οἳ καὶ τῆς πρώτης	φυγῆς	ἐκοινώνουν, ὅτ' ἔζη Σαοῦλος. τὸν
[7, 9, 8]	κατά τε αἰδῶ τῆς τότε	φυγῆς	καὶ κατὰ τιμὴν τῆς προτέρας
[7, 8, 5]	γεγεννηκότα: ὡς ἔγωγε δεινοτέραν τῆς	φυγῆς	κρίνω τὴν κάθοδον ἔτι τοῦ
[7, 11, 3]	αὐτῷ καὶ κοινωνὸς ἦν τῆς	φυγῆς;	ὁ δ' ἀδίκημα τοῦτ' ἔλεγεν
[7, 10, 1]	δυνάμεως τῷ λοιπῷ πρὸς αὐτὸν	φύγωσιν	ἀμείνονα παρασκευάσειν αὐτὸν ἰσχύν: ὑπονοήσειν
[7, 2, 2]	μυριάδες δώδεκα: καὶ αἱ λοιπαὶ	φυλαὶ	ῥομφαίαις ἐχρῶντο. τοῦτο δὴ πᾶν
[7, 14, 9]	εὐσεβῆ καὶ δίκαιον αὑτὸν καὶ	φύλακα	τῶν πατρίων παρέχῃς νόμων, ὦ
[7, 2, 1]	τὸν Ἰέβωσθον καὶ μήτε τοὺς	φύλακας	παρόντας μήτε τὴν θυρωρὸν ἐγρηγορυῖαν,
[7, 14, 7]	Μωυσέος ἐτίμησεν: ἐποίησε γὰρ αὐτοὺς	φύλακας	τῶν θησαυρῶν τοῦ θεοῦ καὶ
[7, 5, 4]	τὸ σῶμα καὶ τὴν τούτου	φυλακὴν	ἦσαν. ~(Ἐμνήσθη δὲ καὶ τῶν
[7, 1, 6]	πρὸς αὐτὸν τιμὴν ἀποθανόντα καὶ	φυλακὴν	τῆς πίστεως ἠγάπησαν, ὅτι πάντων
[7, 8, 1]	παρθενίαν αὐτῆς οὔτε διὰ τὴν	φυλακὴν	τυχεῖν τῆς ἐπιθυμίας ἐδύνατο χαλεπῶς
[7, 11, 7]	προιστάμενοι: βαστάσας δ' ἐκεῖθεν ὁ	φύλαξ	καὶ κομίσας εἴς τι χωρίον
[7, 12, 1]	ὤμοσε καὶ ἡ γερουσία, μὴ	φυλάξας:	ἐὰν τοίνυν δίκην ἣν αὐτοὶ
[7, 7, 3]	ᾤκτειρεν ὁ θεὸς καὶ διαλλάττεται	φυλάξειν	αὐτῷ καὶ τὴν ζωὴν καὶ
[7, 4, 4]	τὴν μὲν βασιλείαν τέκνων ἐγγόνοις	φυλάξων	καὶ παραδώσων, αὐτὸν δὲ τιμωρήσων,
[7, 14, 9]	ἄρχοντας τῶν Ἑβραίων καὶ τοὺς	φυλάρχους	καὶ τοὺς ἡγεμόνας τῶν διαιρέσεων
[7, 11, 1]	διαλεχθῶσιν, ὡς αἰσχρὸν αὐτοῖς ἄλλας	φυλὰς	πρὸ ἐκείνης Δαυίδην χειροτονῆσαι βασιλέα,
[7, 9, 2]	τῷ θεῷ, καταλιπὼν τὰ βασίλεια	φυλάσσειν	δέκα παλλακίσιν ἀπῆρεν ἐκ τῶν
[7, 7, 1]	καὶ τοὺς πατρίους νόμους ἰσχυρῶς	φυλάσσοντι:	θεασάμενος γὰρ δείλης ὀψίας ἀπὸ
[7, 14, 2]	οὓς διὰ Μωυσέος ἔδωκεν ἡμῖν	φύλαττε	καὶ τοῖς ἄλλοις μὴ παραβαίνειν
[7, 15, 1]	τὸν τὴν βασιλείαν δεδωκότα θεόν,	φυλάττειν	δ' αὐτοῦ τὰς ἐντολὰς καὶ
[7, 7, 2]	τὰ μὲν μιμεῖσθαι τὰ δὲ	φυλάττεσθαι.	ἐπεὶ δὲ οὕτως ἔχοντι καὶ
[7, 1, 5]	διαβαλεῖν αὐτὸν πρὸς τὸν βασιλέα	φυλάττεσθαι	παραινῶν καὶ μὴ προσέχειν οἷς
[7, 6, 1]	αὑτῶν δυνάμεως ἐπὶ προφάσει φιλανθρωπίας,	φυλάττεσθαί	τε συνεβούλευον καὶ μὴ προσέχειν
[7, 5, 1]	ἑκατὸν δὲ μόνα προσέταξεν αὑτῷ	φυλαχθῆναι.	~(Ἀκούσας δὲ ὁ Δαμασκοῦ καὶ
[7, 2, 2]	θυρεῷ καὶ δόρατι, ἠκολούθει δὲ	φυλὴ	ἀναρίθμητος οὖσα. ἐκ δὲ τῆς
[7, 13, 1]	στρατεύεσθαι δυναμένων, ἡ δὲ Ἰούδα	φυλὴ	καθ' ἑαυτὴν τεσσαράκοντα μυριάδες ἦσαν.
[7, 11, 6]	δ' αὐτῷ παρέμεινεν ἡ Ἰούδα	φυλὴ	καὶ κατέστησεν αὐτὸν εἰς τὸ
[7, 1, 2]	καὶ δηλῶν ὡς ἡ Ἰούδα	φυλὴ	κεχειροτόνηκεν αὐτὸν βασιλέα. ~(Ὁ δὲ
[7, 2, 2]	πέντε μυριάδες: αὕτη γὰρ ἡ	φυλὴ	μόνη πᾶσα πρὸς Δαυίδην συνῆλθεν:
[7, 2, 2]	φυλῆς ὁπλῖται τετρακισχίλιοι: ἡ γὰρ	φυλὴ	περιέμενεν ἔτι τῶν τοῦ γένους
[7, 11, 2]	τοὺς ἄλλους ἔφθασεν ἡ Ἰούδα	φυλὴ	πρὸς τὸν Ἰόρδανον ποταμὸν ἀπαντῆσαι
[7, 11, 2]	ἠσπάσατο μὲν αὐτὸν ἡ Ἰούδα	φυλή,	προσπεσὼν δ' ἀναβάντι ἐπὶ τὴν
[7, 2, 2]	τούτων γὰρ χωρὶς ἡ Ἰούδα	φυλὴ	τὸν Δαυίδην ἀπέδειξε βασιλέα. ἐκ
[7, 11, 2]	εἴκοσιν. οὗτοι σὺν τῇ Ἰούδα	φυλῇ	τὸν ποταμὸν ἐγεφύρωσαν, ἵνα ῥᾷστα
[7, 1, 4]	τοὺς ἡγεμόνας καὶ πρὸς τὴν	φυλὴν	ἅπασαν σημανῶν. ὑποδεξαμένου δ' αὐτὸν
[7, 11, 4]	αὑτὸν ἔχων καὶ τὴν Ἰούδα	φυλήν.	~(Ἀφικνοῦνται δ' εἰς Γάλγαλα πρὸς
[7, 11, 5]	πολλοῦ πλήθους καὶ τὴν Ἰούδα	φυλὴν	κατεμέμφοντο λάθρα πρὸς αὐτὸν ἐλθοῦσαν,
[7, 13, 1]	ἔφθασεν ἀλλ' οὐδὲ τὴν Λευιτῶν	φυλήν:	μετενόησε γὰρ ὁ βασιλεὺς ὧν
[7, 1, 4]	τούτων Ἀβεννῆρος συγκαλεῖ τὴν Βενιαμιτῶν	φυλήν,	οἱ γὰρ ἐκ ταύτης ἅπαντες
[7, 11, 1]	φροντίσι. καὶ πείθει γε τὴν	φυλὴν	παραχρῆμα πέμψαι πρὸς Δαυίδην πρέσβεις
[7, 14, 10]	τοὺς ἄρχοντας καὶ τὴν Ληουιτῶν	φυλὴν	συναγωνίσασθαι διά τε τὴν ἡλικίαν
[7, 11, 1]	ἀρχιερεῖς ἃ μὲν τοῖς τῆς	φυλῆς	ἄρχουσι διειλέχθησαν ἃ δὲ τὸν
[7, 1, 3]	τῷ τόπῳ μετὰ τῆς Βενιαμίτιδος	φυλῆς,	αὐτούς τε κατεσκέπτετο καὶ τὸν
[7, 14, 5]	ἔθνους παντὸς καὶ τῆς Ἰούδα	φυλῆς.	Βαναία δὲ εὐξαμένου τὸν θεὸν
[7, 1, 3]	πλήθους βασιλέα πάρεξ τῆς Ἰούδα	φυλῆς.	βασίλειον δ' ἐποίησεν αὐτῷ τὴν
[7, 2, 2]	δυνατωτάτων> ἐκ δὲ τῆς Ἰσαχάρου	φυλῆς	διακόσιοι μὲν οἱ προγινώσκοντες τὰ
[7, 11, 1]	ἵνα τοῖς ἄρχουσι τῆς Ἰούδα	φυλῆς	διαλεχθῶσιν, ὡς αἰσχρὸν αὐτοῖς ἄλλας
[7, 2, 2]	προσδοκῶσα. ἐκ δὲ τῆς Ἐφραίμου	φυλῆς	δισμύριοι καὶ ὀκτακόσιοι τῶν δυνατωτάτων
[7, 14, 7]	ἐποίησε δὲ καὶ τῆς Ληουίτιδος	φυλῆς	εἴκοσι μέρη καὶ τέσσαρα καὶ
[7, 2, 2]	ὁπλισμὸν εἶχον τοῖς τῆς Γάδου	φυλῆς.	ἐκ δὲ τῆς Νεφθαλίδος φυλῆς
[7, 2, 2]	οὖσα. ἐκ δὲ τῆς Δανίτιδος	φυλῆς	ἐκλεκτοὶ δισμύριοι ἑπτακισχίλιοι ἑξακόσιοι. ἐκ
[7, 13, 1]	τοῦ λαοῦ χωρὶς τῆς Βενιαμίτιδος	φυλῆς:	ἐξαριθμῆσαι γὰρ αὐτὴν οὐκ ἔφθασεν
[7, 11, 2]	ἀνδρῶν, οὓς ἐκ τῆς Βενιαμίδος	φυλῆς	ἐπήγετο, καὶ Σιβᾶς δὲ ὁ
[7, 2, 2]	φυλῆς. ἐκ δὲ τῆς Νεφθαλίδος	φυλῆς	ἐπίσημοι καὶ ἡγεμόνες χίλιοι ὅπλοις
[7, 2, 2]	βασιλέα. ἐκ δὲ τῆς Συμεωνίδος	φυλῆς	ἑπτακισχίλιοι καὶ ἑκατόν. ἐκ δὲ
[7, 11, 5]	ἐλθόντες. ταῦτα τῶν τῆς Ἰούδα	φυλῆς	ἡγεμόνων εἰπόντων οἱ τῶν ἄλλων
[7, 3, 2]	δὲ χρόνος ὃν τῆς Ἰούδα	φυλῆς	ἦρξε μόνης ἐν Γιβρῶνι ἐγένετο
[7, 15, 2]	μὲν ἐν Χεβρῶνι τῆς Ἰούδα	φυλῆς	καὶ μῆνας ἕξ, ἐν Ἱεροσολύμοις
[7, 14, 7]	πᾶσι τοῖς ἐκ τῆς Ληουίτιδος	φυλῆς	καὶ τοῖς ἱερεῦσι δουλεύειν κατὰ
[7, 11, 6]	δύναται συναγαγόντ' ἐκ τῆς Ἰούδα	φυλῆς	μεθ' ἡμέρας τρεῖς ὡς αὐτὸν
[7, 11, 5]	οἱ δ' ἄρχοντες τῆς Ἰούδα	φυλῆς	μὴ δυσχεραίνειν αὐτοὺς ἠξίουν προληφθέντας:
[7, 2, 2]	ἑξακόσιοι. ἐκ δὲ τῆς Ἀσήρου	φυλῆς	μυριάδες τέσσαρες. ἐκ δὲ τῶν
[7, 2, 2]	ἡγεμόσιν. ἐκ δὲ τῆς Βενιαμίτιδος	φυλῆς	ὁπλῖται τετρακισχίλιοι: ἡ γὰρ φυλὴ
[7, 2, 2]	δισμύριοι. ἐκ δὲ τῆς Ζαβουλωνίτιδος	φυλῆς	ὁπλιτῶν ἐπιλέκτων πέντε μυριάδες: αὕτη
[7, 2, 2]	συνῆλθον ἐκ μὲν τῆς Ἰούδα	φυλῆς	ὁπλιτῶν ὡς ὀκτακόσιοι καὶ ἑξακισχίλιοι
[7, 15, 1]	Σουμούιν τὸν ἐκ τῆς Βενιαμίτιδος	φυλῆς,	ὃς πολλὰ βλασφημήσας με παρὰ
[7, 14, 4]	καὶ τοὺς ἄρχοντας τῆς Ἰούδα	φυλῆς,	οὔτε δὲ Σάδωκον τὸν ἀρχιερέα
[7, 1, 3]	συμβαλεῖν τοῖς ἐκ τῆς Ἰούδα	φυλῆς	προαιρούμενος: ὤργιστο γὰρ αὐτοῖς βασιλέα
[7, 14, 10]	τῶν ἱερέων καὶ τῆς Ληουίτιδος	φυλῆς	προθυμία συμβαλλομένων καὶ ποιουμένων ἐπαγγελίας
[7, 11, 5]	Γάλγαλα πρὸς αὐτὸν οἱ πάσης	φυλῆς	πρῶτοι μετὰ πολλοῦ πλήθους καὶ
[7, 11, 6]	υἱὸς δὲ Βοχορίου τῆς Βενιαμίτιδος	φυλῆς,	στὰς ἐν μέσῳ πρὸς τὸ
[7, 1, 2]	πρὸς αὐτὸν πᾶς ὁ τῆς	φυλῆς	τῆς προειρημένης λαὸς ἀποδείκνυσιν αὐτὸν
[7, 2, 2]	διαφερόντων. ἐκ δὲ τῆς Μανασσήτιδος	φυλῆς	τοῦ ἡμίσους μύριοι ὀκτακισχίλιοι τῶν
[7, 14, 7]	πατριὰς καὶ χωρίσας ἐκ τῆς	φυλῆς	τοὺς ἱερεῖς εὗρε τούτων εἴκοσι
[7, 1, 2]	κατοικῆσαι πόλιν τῆς Ἰούδα καλουμένης	φυλῆς.	φήσαντος δ' αὐτοῦ διδόναι Γιβρῶνα
[7, 2, 2]	καὶ τοῦ λοιποῦ τῆς Μανασσήτιδος	φυλῆς	ὡπλισμένων θυρεὸν καὶ δόρυ καὶ
[7, 13, 1]	Ἰώαβος δὲ τοὺς ἄρχοντας τῶν	φυλῶν	παραλαβὼν καὶ γραμματεῖς, ἐπιὼν τὴν
[7, 2, 2]	τέσσαρες. ἐκ δὲ τῶν δύο	φυλῶν	τῶν πέραν τοῦ Ἰορδάνου καὶ
[7, 1, 4]	ἐκ τῆς Θολομαίου θυγατρὸς Μαχάμης	φύντι	τοῦ Γεσσιρῶν βασιλέως Ἀψάλωμος ὄνομα,
[7, 8, 1]	χειρῶν. ἡ δ' ἐμβλέποντος τἀδελφοῦ	φυράσασα	τὸ ἄλευρον καὶ πλάσασα κολλυρίδας
[7, 10, 5]	ἐγένετο καὶ ἅμα σοι τελευτῆσαι”	φύσει	γὰρ ὢν φιλόστοργος πρὸς ἐκεῖνον
[7, 7, 1]	καὶ Δαυίδῃ πταῖσμα δεινὸν ὄντι	φύσει	δικαίῳ καὶ θεοσεβεῖ καὶ τοὺς
[7, 12, 3]	ἀγνοεῖν τὴν τῶν προειρημένων ὀργάνων	φύσιν,	ἀρκείσθω λελέχθαι. ~(Τῷ δὲ βασιλεῖ
[7, 12, 2]	ἑνὶ περισσοτέρους εἶχε τῶν κατὰ	φύσιν.	ἐκ τῆς οὖν πεμφθείσης ἐπ'
[7, 1, 6]	ἐπὶ χρηστῷ καὶ ἡμέρῳ τὴν	φύσιν	ἔχαιρε, τὴν αὐτὴν ἑκάστου λογιζομένου
[7, 7, 2]	συμβεβηκὸς καὶ τὰ τοῦ πολέμου	φύσιν	ἔχειν τοιαύτην, ὥστε ποτὲ μὲν
[7, 8, 1]	πρωίαν τὸν Ἀμνῶνα μὴ κατὰ	φύσιν	ἔχοντα τῷ σώματι προσελθὼν ἠρώτα
[7, 5, 4]	ἦν δὲ καὶ δίκαιος τὴν	φύσιν	καὶ τὰς κρίσεις πρὸς τὴν
[7, 7, 1]	πάντων ἀνθρώπων ταύτην ἐχόντων τὴν	φύσιν	ὅταν ἔλθωσιν ἐξ ἀποδημίας, οὐκ
[7, 1, 3]	ἀνὴρ δραστήριος καὶ ἀγαθὸς τὴν	φύσιν,	ὡς ἔγνω πεσόντα τὸν βασιλέα
[7, 13, 4]	ἀφῆκεν εἰς τὸ γενησόμενον τὴν	φωνήν:	ὁ γὰρ θεὸς τὸν προφήτην
[7, 10, 5]	πολεμίων γενομένης, ἀκοῦσαι δὲ μεγάλης	φωνῆς	διωκόντων τὸν Ἀψάλωμον καὶ πλεῖον
[7, 8, 1]	ἀπαλλάττεσθαι κελεύει ἐν ἡμέρᾳ καὶ	φωτί,	ἵνα καὶ μάρτυσι τῆς αἰσχύνης

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2009