Liv., chap., par.
[7, 2, 1]	Ἐρέμμωνος υἱῶν Βανά, ἑτέρῳ δὲ	Θαηνὸς	ὄνομα ἦν, ἐπιβουλευθεὶς ἀπέθανεν. οὗτοι
[7, 5, 4]	ποιησάμενος τὴν συμμαχίαν πρὸς τὸν	Θαῖνον,	τοῦτο γὰρ ἦν ὄνομα τῷ
[7, 5, 3]	καὶ Σολόμων τὸ μέγα σκεῦος	θάλασσαν	δὲ καλούμενον ἐποίησε καὶ τοὺς
[7, 14, 3]	πρὸς τὸ ῥῖγος ἔσεσθαι βοήθημα	θαλπούσης	αὐτὸν τῆς κόρης, εὑρίσκετ' ἐν
[7, 3, 3]	εἰρήκαμεν δύο ἐκ τῶν παλλακίδων.	Θαμάρα	δὲ ὁμομήτριος Ἀψαλώμῳ ἦν. ~(Γνόντες
[7, 3, 3]	Ἐλιφαλέ, ἔτι δὲ καὶ θυγατέρα	Θαμάραν.	τούτων οἱ μὲν ἐννέα ἐξ
[7, 4, 4]	αὐτῷ. μετὰ μέντοι γε τὸν	θάνατον	αὐτοῦ γηράσαντος καὶ μακρὸν ἀνύσαντος
[7, 7, 2]	οὕτως ἔχοντι καὶ τὸν Οὐρία	θάνατον	ἐδήλωσεν ὁ ἄγγελος, παύεται μὲν
[7, 15, 1]	ὅπως ἄν σοι δόξῃ τὸν	θάνατον	ἐκδίκησον, ἐπεὶ καὶ κρείττων ἐμοῦ
[7, 10, 5]	τέκνον, ἐκβοῶν, εἴθε μοι τὸν	θάνατον	ἐπελθεῖν ἐγένετο καὶ ἅμα σοι
[7, 7, 2]	τοῦ Οὐρία γυνὴ Βεεθσαβὴ τὸν	θάνατον	τἀνδρὸς πυθομένη ἐπὶ συχνὰς αὐτὸν
[7, 7, 2]	αὐτοῖς βλέπωσι καὶ τὸν Οὐρία	θάνατον.	τοῦ δὲ βασιλέως ἀκούσαντος παρὰ
[7, 10, 4]	ἀεὶ γεγενημένον νῦν ἀπιέναι δηλώσοντα	θάνατον	τῷ βασιλεῖ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ,
[7, 2, 1]	λίαν αὐτὸν ὠδύνησεν ὁ Ἀβεννήρου	θάνατος.	ἐπεβίω δ' οὐδ' αὐτὸς πολὺν
[7, 1, 6]	δ' αὐτὸν ὁ Ἀβεννήρου συνέσχε	θάνατος,	ὡς μηδὲ τροφὴν ἀναγκαζόντων αὐτὸν
[7, 1, 1]	ἀλλ' ἐναργῆ τεκμήρια τοῦ Σαούλου	θανάτου	βλέπων καταρρηγνύει μὲν τὴν ἐσθῆτα,
[7, 9, 8]	καὶ τὸν μὲν Ἀχιτόφελον τοιούτου	θανάτου	δικαστὴν αὑτῷ γενόμενον καθελόντες ἐκ
[7, 7, 3]	δίκαιον εἶναι καὶ πρὸς τούτῳ	θανάτῳ	κολασθῆναι. Νάθας δ' ὑποτυχὼν αὐτὸν
[7, 4, 2]	ὁ λαὸς ἐδυσφόρησαν ἐπὶ τῷ	θανάτῳ	τοῦ Ὀζᾶ, ὁ δὲ τόπος
[7, 6, 1]	πρᾴως τε φέρειν ἐπὶ τῷ	θανάτῳ	τοῦ πατρὸς παραινῶν καὶ τὴν
[7, 11, 2]	σύ τε, εἶπεν, ὦ Σαμούι,	θάρρει	καὶ δείσῃς μηδὲν ὡς τεθνηξόμενος.
[7, 5, 5]	προσεκύνησεν αὐτόν. ὁ δὲ Δαυίδης	θαρρεῖν	τε προυτρέπετο καὶ τὰ βελτίω
[7, 9, 6]	πρὸς μικρὸν ὑποχωρήσουσιν, αὐτοὶ δὲ	θαρσήσαντες	ὡς τοῦ βασιλέως αὐτοῖς ἐγγὺς
[7, 4, 2]	καὶ πυνθανομένοις τὴν οἰκίαν αὐτοῦ,	θαρσήσας	ὡς οὐδενὸς κακοῦ πειρασόμενος τὴν
[7, 8, 4]	καταπαῦσαι δυναμένου παραφανέντος ἔλεγεν ὑπὸ	θατέρου	τὸν ἕτερον πληγέντα ἀποθανεῖν: ἠξίου
[7, 11, 5]	ἡμεῖς μέν, ἔφασαν, ὦ ἀδελφοί,	θαυμάζομεν	ὑμᾶς αὑτῶν ἀποκαλοῦντας μόνων συγγενῆ
[7, 12, 4]	λάκκῳ τῷ πρὸς τῇ πύλῃ	θαυμάζων,	εἴ τις ἐξ αὐτοῦ πιεῖν
[7, 9, 2]	ἀσεβείας καὶ τῆς τόλμης αὐτὸν	θαυμάσας,	ὅτι μηδὲ τῆς ἐπὶ τοῖς
[7, 12, 4]	τοὺς Παλαιστίνους καταβάντας διώκειν καὶ	θαυμαστὴν	καὶ διαβόητον τότε νίκην ἄρασθαι,
[7, 9, 4]	ὃν οὗτος ἐφ' ἡμᾶς ἀπενοήθη.	θαυμαστὸν	δ' οὐδὲν ὑπὸ τούτου με
[7, 12, 4]	αὐτὸν ἀνδρὸς Αἰγυπτίου τὸ γένος	θαυμαστοῦ	τὸ μέγεθος προκαλεσαμένου, γυμνὸς ὡπλισμένον
[7, 1, 3]	καὶ Ἀβεσσαῖος εἰς Βηθλεέμην καὶ	θάψαντες	ἐν τῷ πατρῴῳ μνήματι πρὸς
[7, 1, 6]	κατὰ τὴν αὐτοῦ γνώμην ἀνῄρηται.	θάψας	δ' αὐτὸν ἐν Γιβρῶνι μεγαλοπρεπῶς
[7, 1, 2]	Σαοῦλον καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ	θάψειαν	οἱ ἐν Ἰαβησῷ τῆς Γαλααδίτιδος
[7, 10, 5]	ἐπιτήδειον εἰς τὴν τοῦ πλήθους	θέαν	πρὸς ταῖς πύλαις ἐκάθισεν, ὡς
[7, 9, 7]	καὶ περὶ αὐτῶν ἀνέκριναν εἰ	θεάσαιτο,	ἰδεῖν οὐκ ἠρνήσατο, πιόντας γὰρ
[7, 9, 7]	οὐ κατέλαβον, ἀνέστρεψαν εἰς τοὐπίσω.	θεασαμένη	δ' αὐτοὺς ἀναζεύξαντας ἡ γυνὴ
[7, 11, 8]	ἐσχάτοις ἤδη τὴν πατρίδα κειμένην	θεασάμενον	ἀναβὰν ἐπὶ τὸ τεῖχος προσκαλεῖται
[7, 7, 1]	τοὺς πατρίους νόμους ἰσχυρῶς φυλάσσοντι:	θεασάμενος	γὰρ δείλης ὀψίας ἀπὸ τοῦ
[7, 13, 3]	τὸν ἀέρα ὁ βασιλεὺς καὶ	θεασάμενος	τὸν ἄγγελον δι' αὐτοῦ φερόμενον
[7, 14, 6]	παῖς Ἰωνάθης. τοῦ δ' Ἀδωνία	θεασαμένου	τὸν νεανίαν ἡδέως καὶ προσειπόντος
[7, 8, 5]	αὐτῷ συγχωρήσῃ πρὸς αὐτὸν ἐλθόντι	θεάσασθαί	τε καὶ προσειπεῖν. καταμελήσαντος δὲ
[7, 6, 2]	ὑπὸ τῶν Ἀμμανιτῶν αὐτὸν καταπονούμενον	θεάσηται.	προτρεψάμενος οὖν τὸν ἀδελφὸν καὶ
[7, 8, 4]	τελέως δ' ἀνόητον εἶναι προς	θεῖναι	τῷ παρὰ γνώμην ἀποθανόντι υἱῷ
[7, 11, 3]	ἀλήθειαν ἐνισχύειν βουλομένη καὶ τὸ	θεῖον	ἀγαπῶσα: μείζονα γὰρ κινδυνεύσας παθεῖν
[7, 5, 1]	ὁρᾶν γινόμενον, ἵν' ὡς τὸ	θεῖον	αὐτῷ προεῖπε καταστρεψάμενος τοὺς πολεμίους
[7, 4, 2]	ἄλλαις τιμαῖς, αἷς χαίρει τὸ	θεῖον:	εἰ γὰρ ἔτι Σαούλου βασιλεύοντος
[7, 7, 4]	Δαυίδῃ νόσον ἐνσκήπτει χαλεπὴν τὸ	θεῖον,	ἐφ' ᾗ δυσφορῶν ὁ βασιλεὺς
[7, 1, 6]	τῶν τετολμημένων αὐτοῖς ἀμοιβὴν τὸ	θεῖον.	καὶ Ἀβεννῆρος μὲν εἰς τοιοῦτο
[7, 13, 4]	εἰρηνικάς. καταπραύνεται δὲ τούτοις τὸ	θεῖον	καὶ πάλιν εὐμενὲς γίνεται. συνέβη
[7, 15, 1]	τούτων ἀμελῆσαι: τὴν γὰρ τοῦ	θείου	πρὸς σαυτὸν εὔνοιαν ἀπολεῖς παραβάς
[7, 14, 11]	ἀποκαλῶν καὶ δημιουργὸν ἀνθρωπίνων καὶ	θείων,	οἷς αὑτὸν ἐκόσμησε, προστάτην τε
[7, 13, 2]	τούτων ἣν ἂν δοκιμάσῃ: πότερον	θέλει	λιμὸν γενέσθαι κατὰ τὴν χώραν
[7, 9, 4]	καὶ κρατήσομεν τῶν ἐχθρῶν τούτου	θελήσαντος.	ἤνυεν οὖν τὴν ὁδὸν οὐ
[7, 14, 9]	δεσπότην. οὐ δεινὸν γὰρ θεοῦ	θέλοντος	οὐδ' ἀλλοτρίῳ κρατοῦντι δουλεύειν, χαίρειν
[7, 7, 4]	πασχόντων, ἃ μάλιστα συγκρύψαι τι	θέλουσι	συμβαίνει, συνεὶς ὅτι τέθνηκεν ὁ
[7, 12, 1]	ἐὰν τοίνυν δίκην ἣν αὐτοὶ	θέλουσιν	οἱ Γαβαωνῖται λαβεῖν ὑπὲρ τῶν
[7, 14, 10]	ναοῦ πάντων ὁρώντων ἔδωκε Σολόμωνι	θεμελίων	καὶ οἴκων καὶ> ὑπερῴων, ὅσοι
[7, 11, 8]	δὲ ἵλεων μὲν εὔχεται τὸν	θεὸν	αὐτῷ διαμένειν, αὐτὸς δ' οὕτως
[7, 1, 4]	βούλονται: καὶ γὰρ εἰδέναι τὸν	θεὸν	διὰ Σαμουήλου τοῦ προφήτου Δαυίδην
[7, 1, 2]	παυσάμενος τοῦ πένθους ἤρετο τὸν	θεὸν	διὰ τοῦ προφήτου, τίνα δίδωσιν
[7, 12, 1]	δὲ προφητῶν εἰπόντων βούλεσθαι τὸν	θεὸν	ἐκδικίας τυχεῖν τοὺς Γαβαωνίτας, οὓς
[7, 14, 10]	ἡλικίαν καὶ διὰ τὸ τὸν	θεὸν	ἐκεῖνον ἑλέσθαι καὶ τῆς οἰκοδομίας
[7, 12, 1]	λιμῷ φθειρομένης ἱκέτευε Δαυίδης τὸν	θεὸν	ἐλεῆσαι τὸν λαὸν καὶ τὴν
[7, 9, 2]	λυπηρὸν τοῦτ' ἀκουσθέν, καὶ τὸν	θεὸν	ἐπεκαλεῖτο δεόμενος ἀπαλλοτριῶσαι τὴν Ἀψαλώμου
[7, 13, 4]	Δαυίδης τῆς εὐχῆς αὐτοῦ τὸν	θεὸν	ἐπήκοον γεγενημένον καὶ τὴν θυσίαν
[7, 14, 11]	τῶν ἄλλων ἁπάντων ὁρῶν τὸν	θεὸν	εὐλογεῖν ἤρξατο μεγάλῃ βοῇ πατέρα
[7, 14, 2]	προσθήσεις. γίνου τοίνυν ἄριστος τὸν	θεὸν	ἔχων προστάτην. προσπαρεκελεύσατο δὲ καὶ
[7, 14, 5]	ὄμνυμί σοι, φησί, τὸν μέγιστον	θεόν,	ἦ μὴν τὸν υἱόν σου
[7, 7, 4]	αὐτοῦ δεόντως πάντ' ἐποίει τὸν	θεὸν	ἡγούμενος τούτοις εὐμενῆ καταστήσειν, ἀποθανόντος
[7, 13, 4]	εἰς ὁλοκαύτωσιν χαρίζεσθαι καὶ τὸν	θεὸν	ἡδέως εὔχεσθαι τὴν θυσίαν προσέσθαι.
[7, 13, 1]	ὁ βασιλεὺς ὧν εἰς τὸν	θεὸν	ἥμαρτεν. ἦν δὲ τῶν ἄλλων
[7, 7, 4]	σάκκου κατὰ γῆς ἔκειτο τὸν	θεὸν	ἱκετεύων ὑπὲρ τῆς τοῦ παιδὸς
[7, 4, 2]	αὐτῷ τὸ πλῆθος ὑμνοῦντες τὸν	θεὸν	καὶ ᾄδοντες πᾶν εἶδος μέλους
[7, 13, 3]	κατὰ τῆς γῆς ἱκετεύων τὸν	θεὸν	καὶ δεόμενος ἤδη λωφῆσαι καὶ
[7, 14, 11]	καὶ τὸ πλῆθος εὐλογεῖν τὸν	θεόν.	καὶ οἱ μὲν πεσόντες ἐπὶ
[7, 4, 1]	προφητείας καὶ τοῦ κελεῦσαι τὸν	θεὸν	καὶ περὶ τῶν ἐσομένων λαβεῖν
[7, 12, 3]	λοιπὸν εἰρήνης ᾠδὰς εἰς τὸν	θεὸν	καὶ ὕμνους συνετάξατο μέτρου ποικίλου:
[7, 12, 3]	αὐτὰ τοὺς Ληουίτας ὑμνεῖν τὸν	θεὸν	κατά τε τὴν τῶν καλουμένων
[7, 12, 1]	τῶν προφητῶν ἔμαθεν ἐπιζητεῖν τὸν	θεόν,	μεταπέμπεται τοὺς Γαβαωνίτας καὶ τίνος
[7, 4, 1]	βασιλέως τῶν Ἰσραηλιτῶν ἐρομένου τὸν	θεὸν	περὶ τῆς περὶ τὴν μάχην
[7, 14, 5]	φυλῆς. Βαναία δὲ εὐξαμένου τὸν	θεὸν	Σολόμωνι εὐμενῆ γενέσθαι μηδὲ μικρὸν
[7, 1, 6]	δὲ πάντας ἀνατείνων εἰς τὸν	θεὸν	τὴν δεξιὰν καὶ βοῶν, ὡς
[7, 4, 4]	ἐποιήσατο. ταῦτ' εἰπὼν καὶ τὸν	θεὸν	ὑμνήσας ἀπαλλάσσεται. ~(Διαλιπὼν δὲ ὀλίγον
[7, 15, 1]	πρὸς τὸν τὴν βασιλείαν δεδωκότα	θεόν,	φυλάττειν δ' αὐτοῦ τὰς ἐντολὰς
[7, 13, 3]	μάχαιραν ἐσπασμένον εἶπε πρὸς τὸν	θεόν,	ὡς αὐτὸς εἴη κολασθῆναι δίκαιος
[7, 14, 2]	ὡς αὐτὸν βουλόμενον κωλύσειεν ὁ	θεὸς	αἵματι καὶ πολέμοις πεφυραμένον, προείποι
[7, 5, 4]	νικᾶν καὶ κατορθοῦν παρεῖχεν ὁ	θεός,	ἀλλὰ καὶ πέμψαντος αὐτοῦ μετὰ
[7, 14, 2]	τοὺς εὐσεβεῖς καὶ δικαίους ὁ	θεὸς	ἀνθρώπους. οἰκοδομηθέντος δὲ τοῦ ναοῦ
[7, 14, 9]	παρειληφότος, ἀλλ' ἐπισταμένους ὡς ὁ	θεὸς	αὐτὸν ἐξελέξατο φέρειν ἡδέως αὐτὸν
[7, 13, 2]	ὅτι δι' ὀργῆς ἐστιν ὁ	θεὸς	αὐτῷ, ἱκετεύειν ἤρξατο καὶ παρακαλεῖν
[7, 14, 9]	ταλάντων μυριάδας δέκα, ὁ δὲ	θεὸς	ἐκώλυσέ με διὰ τοῦ προφήτου
[7, 2, 2]	σῶσαι καταγωνισαμένῳ Παλαιστίνους δέδωκεν ὁ	θεὸς	ἐμφανίζοντες. ὁ δὲ ταύτης τε
[7, 7, 3]	τὴν Οὐρία γυναῖκα, ᾤκτειρεν ὁ	θεὸς	καὶ διαλλάττεται φυλάξειν αὐτῷ καὶ
[7, 12, 1]	ἤρξατο δ' ὕειν παραχρῆμα ὁ	θεὸς	καὶ τὴν γῆν πρὸς γονὴν
[7, 1, 6]	τοῖς πολεμικοῖς ἔργοις δυναμένου. ἀλλὰ	θεὸς	μέν, εἶπεν, ᾧ μέλει πάντων,
[7, 9, 6]	ἡ τούτου προεκρίθη παρ' Ἀψαλώμου.	θεὸς	μέντοι γε ἦν ὁ τούτου
[7, 4, 1]	ὃν αὐτῷ καιρὸν προεῖπεν ὁ	θεὸς	παρῆν, οὐδὲν ἐπισχὼν ἐφ' ἑτοίμην
[7, 13, 2]	δὲ τὸν προφήτην ἔπεμψεν ὁ	θεὸς	πρὸς αὐτὸν τρεῖς αἱρέσεις κομίζοντα,
[7, 13, 4]	τοῦ λαοῦ. ~(Κατακούσας δὲ ὁ	θεὸς	τῆς ἱκεσίας ἔπαυσε τὸν λοιμόν,
[7, 7, 3]	~(Τοῦτον οὐχ ἡδέως ἐπεῖδεν ὁ	θεὸς	τὸν γάμον, ἀλλὰ δι' ὀργῆς
[7, 13, 4]	γενησόμενον τὴν φωνήν: ὁ γὰρ	θεὸς	τὸν προφήτην ἀποστείλας πρὸς αὐτὸν
[7, 11, 8]	δ' ἤρξατο λέγειν, ὡς ὁ	θεὸς	τοὺς βασιλεῖς καὶ τοὺς στρατηγοὺς
[7, 7, 1]	δεινὸν ὄντι φύσει δικαίῳ καὶ	θεοσεβεῖ	καὶ τοὺς πατρίους νόμους ἰσχυρῶς
[7, 7, 3]	ἀσεβῆσαι λέγοντος, ἦν γὰρ ὁμολογουμένως	θεοσεβὴς	καὶ μηδὲν ἁμαρτὼν ὅλως περὶ
[7, 14, 7]	τετρακισχιλίους καὶ τοσούτους ὑμνῳδοὺς τοῦ	θεοῦ	ᾄδοντας τοῖς ὀργάνοις οἷς Δαυίδης
[7, 10, 4]	καὶ ὅτι τῆς παρὰ τοῦ	θεοῦ	βοηθείας ἔτυχε καὶ προνοίας εὐαγγελίσασθαι.
[7, 4, 4]	ἀμείνω γινόμενα ἐκ τῆς τοῦ	θεοῦ	βουλήσεως ἐνόμιζεν ἐξαμαρτάνειν αὑτὸν, εἰ
[7, 7, 3]	νέμουσι, τὰς μὲν παρὰ τοῦ	θεοῦ	γεγενημένας ἀπειλὰς ἡσυχάζειν ἔκρινεν, ἄλλους
[7, 4, 3]	αὐτῷ κατηύχετο καὶ παρὰ τοῦ	θεοῦ	γενέσθαι ᾔτει πάνθ' ὅσα παρασχεῖν
[7, 4, 4]	τοῦ ναοῦ κατασκευὴν προθυμότερον. τοῦ	θεοῦ	δὲ κατ' ἐκείνην τὴν νύκτα
[7, 2, 2]	ὅτι τε βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ	θεοῦ	διὰ Σαμουήλου τοῦ προφήτου χειροτονηθείη
[7, 14, 9]	αὐτὸν δεσπότην. οὐ δεινὸν γὰρ	θεοῦ	θέλοντος οὐδ' ἀλλοτρίῳ κρατοῦντι δουλεύειν,
[7, 14, 2]	τῶν κακῶν περὶ τὴν τοῦ	θεοῦ	θρησκείαν ἀσχολεῖν: καρπώσεσθαι γὰρ αὐτοὺς
[7, 9, 4]	ἔσται τις οἶκτος ἡμῖν ἐκ	θεοῦ	καὶ κρατήσομεν τῶν ἐχθρῶν τούτου
[7, 9, 2]	κιβωτοῦ μένειν ἔπεισεν, ὡς τοῦ	θεοῦ	καὶ μὴ μετακομιζομένης αὐτῆς ῥυσομένου.
[7, 14, 9]	τὴν ἡγεμονίαν λαβόντα παρὰ τοῦ	θεοῦ	καὶ μηδένα τούτων δυσχεράναντα, οὕτως
[7, 14, 7]	αὐτοὺς φύλακας τῶν θησαυρῶν τοῦ	θεοῦ	καὶ τῶν ἀναθημάτων, ἃ συνέβη
[7, 14, 6]	τῶν γεγονότων ἱκέτης γίνεται τοῦ	θεοῦ	καὶ τῶν τοῦ θυσιαστηρίου κεράτων
[7, 11, 2]	τεθνήξῃ βλασφημήσας τὸν ὑπὸ τοῦ	θεοῦ	κατασταθέντα βασιλεύειν; Δαυίδης δ' ἐπιστραφεὶς
[7, 4, 2]	εἰς Καριαθιάριμα μετακομίσαι τὴν τοῦ	θεοῦ	κιβωτὸν ἐξ αὐτῆς εἰς Ἱεροσόλυμα
[7, 11, 5]	τὴν ἁπάντων ἐξουσίαν παρὰ τοῦ	θεοῦ	λαβὼν πάντων ἡμῶν εἶναι συγγενὴς
[7, 12, 4]	ὡς ὅμοιον: νίφοντος γὰρ τοῦ	θεοῦ	λέων εἴς τινα λάκκον ὀλισθὼν
[7, 14, 2]	ἔχειν, εἰ τῶν ἐντολῶν τοῦ	θεοῦ	μὴ παρήκουσαν ἡμῶν οἱ πατέρες
[7, 9, 2]	ἐπεβάλετο βασιλείᾳ πρῶτον μὲν ὑπὸ	θεοῦ	οὐ δεδομένῃ, δεύτερον δὲ ἐπ'
[7, 7, 4]	λευκὴν εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ	θεοῦ	παραγίνεται, καὶ κελεύσας δεῖπνον αὑτῷ
[7, 14, 9]	εὔχομαι δὴ τὰς ὑποσχέσεις τοῦ	θεοῦ	παρελθεῖν εἰς τέλος καὶ τὴν
[7, 14, 2]	γενέσεως ἀπεδείχθης βασιλεὺς ὑπὸ τοῦ	θεοῦ	πειρῶ τά τε ἄλλα γίνεσθαι
[7, 12, 4]	ἀνῆλθεν, ὡς προειρήκαμεν, πευσόμενος τοῦ	θεοῦ	περὶ τοῦ πολέμου, τῆς δὲ
[7, 7, 3]	καὶ παρεγύμνου τὴν ὀργὴν τοῦ	θεοῦ	ποιήσαντος μὲν αὐτὸν βασιλέα πάσης
[7, 3, 2]	μᾶλλον ἐχρῆτο τοῖς πράγμασι τοῦ	θεοῦ	προνοουμένου κρείττω ποιεῖν αὐτὰ καὶ
[7, 4, 4]	ὥρμηται προσέταξεν αὐτὸν ὡς τοῦ	θεοῦ	πρὸς ἅπαντ' αὐτῷ συνεργοῦ παρόντος,
[7, 5, 3]	δὲ τῶν Ἑβραίων βασιλεὺς τοῦ	θεοῦ	συμπνέοντος αὐτῷ καὶ τοὺς πολέμους
[7, 9, 5]	γὰρ βασιλείαν ἔλαβες παρὰ τοῦ	θεοῦ.	τὴν αὐτὴν μέντοι γε πίστιν
[7, 14, 10]	καὶ εἰς τὸ ἅρμα τοῦ	θεοῦ	τοὺς Χερουβεῖς, οὓς ἐφεστάναι δεήσει
[7, 4, 2]	τελευτᾷ Ὀζᾶς κατ' ὀργὴν τοῦ	θεοῦ:	τῶν βοῶν γὰρ ἐπινευσάντων τὴν
[7, 13, 2]	πολὺ κρεῖττον εἰς τὰς τοῦ	θεοῦ	χεῖρας ἐμπεσεῖν ἢ τὰς τῶν
[7, 4, 1]	ἐν αὐτῇ πλοῦτον καὶ τοὺς	θεοὺς	αὐτῶν διέφθειρε. ~(Τοιαύτης δ' ἀποβάσης
[7, 9, 7]	τὰ πραττόμενα: πέμψαντες οὖν πιστὴν	θεραπαινίδα	πρὸς αὐτοὺς φέρουσαν τὰ βεβουλευμένα
[7, 4, 3]	χορεῦσαι μηδένα τοῦ δόξαι ταῖς	θεραπαινίσιν	αἰσχρὸν καὶ αὐτῇ τὸ γινόμενον
[7, 4, 3]	καὶ ἐν δούλοις καὶ ἐν>	θεραπαινίσιν.	ὁ δ' οὐκ αἰδεῖσθαι ταῦτα
[7, 5, 5]	καὶ πάσης ὡς υἱὸς αὐτοῦ	θεραπείας	τυγχάνων: ἐγένετο δ' αὐτῷ καὶ
[7, 8, 5]	διετέλει τῆς παρὰ τῶν οἰκείων	θεραπείας	τυγχάνων. οὐκ ἐπιβέβλαπτο δ' εἰς
[7, 7, 4]	τῷ βασιλεῖ τοῦτο μηνύειν οἱ	θεράποντες	λογιζόμενοι, μὴ γνοὺς ἔτι μᾶλλον
[7, 9, 4]	τις ἢ φροντὶς ὑπέρχεται, τῷ	θεῷ	δὲ εἴκω, δι' ὃν οὗτος
[7, 14, 9]	βούλομαι, ὅτι ναὸν οἰκοδομῆσαι τῷ	θεῷ	διανοηθεὶς χρυσόν τε πολὺν παρεσκευασάμην
[7, 5, 3]	Ἀδάδου σωματοφύλακες ἐφόρουν, ἀνέθηκε τῷ	θεῷ	εἰς Ἱεροσόλυμα, ἃς ὕστερον ὁ
[7, 14, 7]	τε μίαν πατριὰν διακονεῖσθαι τῷ	θεῷ	ἐπὶ ἡμέρας ὀκτὼ ἀπὸ σαββάτου
[7, 13, 4]	καὶ οἰκοδομήσαντα βωμὸν ἐκεῖ τῷ	θεῷ	θυσίαν ἐπιτελέσαι. Δαυίδης δ' ἀκούσας
[7, 14, 7]	κατὰ νύκτα καὶ ἡμέραν τῷ	θεῷ,	καθὼς αὐτοῖς ἐπέστειλε Μωυσῆς. ~(Μετὰ
[7, 7, 3]	αὐτὸν ἀντὶ τούτων δίκας τῷ	θεῷ	καὶ βιασθήσεσθαι μὲν αὐτοῦ τὰς
[7, 12, 4]	ἔσπεισε δὲ ἀπ' αὐτοῦ τῷ	θεῷ	καὶ περὶ τῆς σωτηρίας τῶν
[7, 4, 1]	τὸν ἀρχιερέα τί δοκεῖ τῷ	θεῷ	καὶ ποδαπὸν ἔσται τὸ τέλος
[7, 13, 4]	βωμὸν ἐν αὐτῇ κατασκευάσῃ τῷ	θεῷ	καὶ ποιήσῃ θυσίαν. ὁ δὲ
[7, 13, 4]	παντὸς καὶ οἰκοδομῆσαι ναὸν τῷ	θεῷ.	καὶ ταύτην εὐστόχως ἀφῆκεν εἰς
[7, 9, 5]	γὰρ ἕπεσθαι δεῖν αὐτὸν τῷ	θεῷ	καὶ τῷ παντὶ πλήθει. τούτων
[7, 9, 2]	περὶ πάντων ἐπιτρέψας κριτῇ τῷ	θεῷ,	καταλιπὼν τὰ βασίλεια φυλάσσειν δέκα
[7, 4, 4]	σκηνῇ κειμένην: ἐβούλετο δὲ τῷ	θεῷ	κατασκευάσαι ναόν, ὡς Μωυσῆς εἶπε,
[7, 4, 3]	ταῦτα ποιήσας εἰς τὸ τῷ	θεῷ	κεχαρισμένον ἔφασκεν, ὃς αὐτὸν καὶ
[7, 13, 2]	ἀναγγείλῃ τὴν αἵρεσιν αὐτοῦ τῷ	θεῷ,	λογισάμενος ὁ βασιλεύς, ὡς εἰ
[7, 14, 2]	αὑτῷ γενέσθαι, σπούδασον ἀποδοῦναι τῷ	θεῷ	μὴ καταπλαγεὶς τὸ μέγεθος τοῦ
[7, 14, 2]	τὸν παῖδα Σολόμωνα κατασκευάσαι τῷ	θεῷ	ναὸν αὐτὸν ἐκέλευε διαδεξάμενον τὴν
[7, 13, 3]	ἀκούσας ὁ προφήτης ἀπήγγειλε τῷ	θεῷ:	ὁ δὲ τὸν λοιμὸν καὶ
[7, 5, 4]	κεχειρωμένων ἐθνῶν, φέρων ἀνατίθησι τῷ	θεῷ.	οὐκ αὐτῷ δὲ πολεμοῦντι μόνον
[7, 14, 11]	τῇ δ' ἐπιούσῃ θυσίας τῷ	θεῷ	παρέστησαν μόσχους χιλίους καὶ κριοὺς
[7, 6, 2]	δύναμιν ὁ Δαυίδης, τῷ δὲ	θεῷ	πεποιθὼς καὶ τῷ δικαίως αὐτοῖς
[7, 9, 2]	ἂν βασιλείας ἐκπεσὼν ηὔχετο τῷ	θεῷ:	συνήντησε δ' αὐτῷ φίλος ἀνὴρ
[7, 13, 1]	ὑπὲρ ἑκάστης κεφαλῆς αὐτοῦ τῷ	θεῷ	τελεῖν ἡμίσικλον, προσέταξεν Ἰωάβῳ τῷ
[7, 5, 3]	καλλίστους ἐκείνους λουτῆρας, ὅτε τῷ	θεῷ	τὸν ναὸν κατεσκεύασεν. ~(Ὡς δὲ
[7, 9, 1]	συγχωρῆσαι πορευθέντι θυσίαν ἀποδοῦναι τῷ	θεῷ:	φεύγοντα γὰρ αὐτὸν εὔξασθαι. τοῦ
[7, 9, 4]	καὶ ἐπάρατον ἐξιέναι, καὶ τῷ	θεῷ	χάριν ὡμολόγει τῆς βασιλείας αὐτὸν
[7, 4, 4]	καὶ περὶ πάντων εὐχαριστεῖν τῷ	θεῷ,	ὧν τε αὐτῷ παρέσχηκεν ἤδη
[7, 9, 7]	ἀπὸ σταδίων τῆς πόλεως δύο	θεῶνταί	τινες ἱππεῖς καὶ διαβάλλουσι πρὸς
[7, 7, 2]	Ἀβιμέλεχον, ὃς ἐπεὶ τὸν ἐν	Θήβαις	πύργον ἑλεῖν ἐβούλετο βίᾳ, βληθεὶς
[7, 15, 3]	χρήματα πολλά. ταῖς μέντοι γε	θήκαις	τῶν βασιλέων οὐδεὶς αὐτῶν ἐπέτυχεν:
[7, 11, 7]	τὴν μάχαιραν αὐτομάτως ἐκ τῆς	θήκης	ἐκπεσεῖν, βαστάσας δ' αὐτὴν ἀπὸ
[7, 8, 1]	ἁπάσας ὑπερβάλλειν τὰς εὐμορφοτάτας γυναῖκας,	Θήμαρ	ὄνομα, τῆς δ' αὐτῆς Ἀψαλώμῳ
[7, 8, 3]	δεῖν: εἰκὸς γὰρ διὰ τὴν	Θημάρης	ὕβριν ἀποτολμῆσαι τὸν Ἀψάλωμον τὴν
[7, 12, 4]	καὶ σωτηρίας ἐβρυχᾶτο. τοῦ δὲ	θηρὸς	ἀκούσας ὁ Ναβαῖος, ὥδευε γὰρ
[7, 14, 10]	ἐκόμισε καὶ παρέδωκεν εἰς τοὺς	θησαυρούς,	ὧν ἐπετρόπευεν ὁ Μωυσέος ἔκγονος
[7, 14, 8]	καὶ δίκαιον, ἐπιτρόπους τε τῶν	θησαυρῶν	καὶ κωμῶν καὶ ἀγρῶν ἄλλους
[7, 14, 7]	ἐποίησε γὰρ αὐτοὺς φύλακας τῶν	θησαυρῶν	τοῦ θεοῦ καὶ τῶν ἀναθημάτων,
[7, 1, 4]	τῷ τρίτῳ δ' ἐκ τῆς	Θολομαίου	θυγατρὸς Μαχάμης φύντι τοῦ Γεσσιρῶν
[7, 8, 3]	μεταξὺ δὲ κτύπος ἵππων καὶ	θόρυβος	προσιόντων τινῶν αὐτοὺς ἐπέστρεψεν: ἦσαν
[7, 8, 1]	τοῦ δωματίου: βούλεσθαι γὰρ ἀναπαύσασθαι	θορύβου	καὶ ταραχῆς ἀπηλλαγμένος. ὡς δὲ
[7, 12, 4]	τοὺς Παλαιστίνους καταπλαγέντας αὐτῶν τὸ	θράσος	καὶ τὴν εὐψυχίαν ἠρεμῆσαι καὶ
[7, 8, 2]	τὴν τῶν ἰδίων κουρὰν ἐξιέναι	θρεμμάτων	εἰς Βελσεφών, πόλις δ' ἐστὶν
[7, 7, 3]	εἶχεν ἀγέλας ὑποζυγίων τε καὶ	θρεμμάτων	καὶ βοῶν, τῷ πένητι δ'
[7, 9, 2]	τὴν κεφαλὴν σποδοῦ πλήρη καὶ	θρηνοῦντα	τὴν μεταβολὴν παρηγορεῖ καὶ παύσασθαι
[7, 1, 6]	μεγαλοπρεπῶς καὶ ἐπιταφίους τε συγγραψάμενος	θρήνους	αὐτὸς ἐπὶ τοῦ τάφου στὰς
[7, 1, 1]	αὐτὸν ἀπολέσθαι. ἔγραψε δὲ καὶ	θρήνους	καὶ ἐπιταφίους ἐπαίνους Σαούλου καὶ
[7, 8, 3]	ὑπαντᾷ δ' αὐτοῖς ὁ πατὴρ	θρηνοῦσι	λυπούμενος καὶ παρ' ἐλπίδας ὁρῶν
[7, 14, 2]	κακῶν περὶ τὴν τοῦ θεοῦ	θρησκείαν	ἀσχολεῖν: καρπώσεσθαι γὰρ αὐτοὺς ἀντὶ
[7, 4, 2]	ἐξ αὐτῆς εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ	θρησκεύειν	ἐν αὐτῇ λοιπὸν ἔχοντας αὐτὴν
[7, 14, 5]	βασιλέα καθίσαι ἐπὶ τοῦ βασιλικοῦ	θρόνου,	ἵνα γνῷ πᾶς ὁ λαὸς
[7, 14, 5]	βασιλικὸν καθίζουσιν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ	θρόνου,	καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἐπ'
[7, 14, 5]	καὶ τοῦτον ἐπὶ τοὐμοῦ καθιεῖσθαι	θρόνου:	καὶ τοῦτο ἔσται τή μερον.
[7, 14, 11]	Σολόμωνα καὶ καθίσαντες αὐτὸν ἐπὶ	θρόνου	τοῦ πατρῴου ἀπ' ἐκείνης τῆς
[7, 3, 3]	Ἰεναέ, Ἐλιφαλέ, ἔτι δὲ καὶ	θυγατέρα	Θαμάραν. τούτων οἱ μὲν ἐννέα
[7, 7, 3]	τις ἂν χρήσαιτο καὶ πρὸς	θυγατέρα.	ξένου δ' ἐπελθόντος τῷ πλουσίῳ
[7, 4, 2]	τὴν γυναῖκα Μιχάλην Σαούλου δὲ	θυγατέρα	τοῦ πρώτου βασιλέως ἰδοῦσαν αὐτὸν
[7, 8, 1]	οἰκίαν ἐξ αἰτίας τοιαύτης καταλαμβάνει:	θυγάτηρ	γὰρ ἦν αὐτῷ παρθένος μὲν
[7, 10, 3]	ἦν αὐτῷ τρία μὲν ἄρρενα,	θυγάτηρ	δὲ μία Θωμάρα τοὔνομα, ὡς
[7, 4, 3]	Μιχάλη ἡ γυνὴ Σαούλου δὲ	θυγάτηρ	τά τε ἄλλα αὐτῷ κατηύχετο
[7, 1, 4]	Ῥαισφᾶ μὲν τοὔνομα Σιβάτου δὲ	θυγατρί,	καὶ καταμεμφθεὶς ὑπὸ Ἰεβώσθου περιαλγήσας
[7, 1, 4]	τρίτῳ δ' ἐκ τῆς Θολομαίου	θυγατρὸς	Μαχάμης φύντι τοῦ Γεσσιρῶν βασιλέως
[7, 8, 5]	ἀρρένων πατὴρ γενόμενος μιᾶς δὲ	θυγατρὸς	τὴν μορφὴν ἀρίστης, ἣν ὁ
[7, 4, 2]	καὶ λάγανον τηγανιστὸν καὶ μερίδα	θύματος.	καὶ τὸν μὲν λαὸν οὕτως
[7, 9, 8]	ἄρτους καὶ οἶνον, ἀλλὰ καὶ	θυμάτων	ἀφθονίαν χορηγῆσαι καὶ τῶν εἰς
[7, 8, 4]	ἤδη τὴν ὀργὴν καὶ τὸν	θυμὸν	ἀφεικέναι. ὁ δὲ προσκυνήσας τὸν
[7, 1, 4]	καταμεμφθεὶς ὑπὸ Ἰεβώσθου περιαλγήσας καὶ	θυμωθείς,	ὡς οὐ δικαίων τῶν παρ'
[7, 2, 2]	λοιποῦ τῆς Μανασσήτιδος φυλῆς ὡπλισμένων	θυρεὸν	καὶ δόρυ καὶ περικεφαλαίαν καὶ
[7, 2, 2]	ὀκτακόσιοι καὶ ἑξακισχίλιοι φοροῦντες ὅπλα	θυρεὸν	καὶ σιρομάστην: οὗτοι δὲ τῷ
[7, 2, 2]	καὶ ἡγεμόνες χίλιοι ὅπλοις χρώμενοι	θυρεῷ	καὶ δόρατι, ἠκολούθει δὲ φυλὴ
[7, 7, 1]	πάλιν πρὸ τῶν τοῦ βασιλέως	θυρῶν	ἐκοιμήθη μηδεμίαν λαβὼν τῆς γυναικὸς
[7, 2, 1]	τοὺς φύλακας παρόντας μήτε τὴν	θυρωρὸν	ἐγρηγορυῖαν, ἀλλὰ καὶ αὐτὴν ὑπό
[7, 4, 2]	ἐν αὐτῇ λοιπὸν ἔχοντας αὐτὴν	θυσίαις	καὶ ταῖς ἄλλαις τιμαῖς, αἷς
[7, 9, 1]	προσελθὼν εἰς Γιβρῶνα συγχωρῆσαι πορευθέντι	θυσίαν	ἀποδοῦναι τῷ θεῷ: φεύγοντα γὰρ
[7, 13, 4]	οὐ γὰρ εἶναι δίκαιον προῖκα	θυσίαν	ἐπιτελεῖν. τοῦ δὲ Ὀροννᾶ φήσαντος
[7, 13, 4]	οἰκοδομήσαντα βωμὸν ἐκεῖ τῷ θεῷ	θυσίαν	ἐπιτελέσαι. Δαυίδης δ' ἀκούσας οὐκ
[7, 13, 4]	θεὸν ἐπήκοον γεγενημένον καὶ τὴν	θυσίαν	ἡδέως προσδεξάμενον ἔκρινε τὸν τόπον
[7, 9, 2]	τὴν ἐπιχείρησιν, ὡς δ' ἐπὶ	θυσίαν	μετεσταλμένοι: καὶ βασιλεὺς ὑπὸ πάντων
[7, 13, 4]	κατασκευάσῃ τῷ θεῷ καὶ ποιήσῃ	θυσίαν.	ὁ δὲ καὶ τὴν ἅλω
[7, 13, 4]	τὸν θεὸν ἡδέως εὔχεσθαι τὴν	θυσίαν	προσέσθαι. ὁ δὲ βασιλεὺς ἀγαπᾶν
[7, 13, 4]	βωμὸν ἱερούργησε καὶ ὡλοκαύτωσε καὶ	θυσίας	ἐπήνεγκεν εἰρηνικάς. καταπραύνεται δὲ τούτοις
[7, 14, 11]	ἔθυσαν δὲ καὶ τὰς εἰρηνικὰς	θυσίας	πολλὰς μυριάδας ἱερείων κατασφάξαντες. καὶ
[7, 4, 2]	ἣν Δαυίδης ἔπηξεν αὐτῇ, καὶ	θυσίας	τελείας καὶ εἰρηνικὰς ἀνήνεγκε, καὶ
[7, 14, 11]	παραλαβόντος ἀπέλαυσαν. τῇ δ' ἐπιούσῃ	θυσίας	τῷ θεῷ παρέστησαν μόσχους χιλίους
[7, 14, 6]	τοῦ θεοῦ καὶ τῶν τοῦ	θυσιαστηρίου	κεράτων ἃ δὴ προεῖχεν ἐλλαβόμενος
[7, 10, 3]	μὲν ἄρρενα, θυγάτηρ δὲ μία	Θωμάρα	τοὔνομα, ὡς προειρήκαμεν. συνοικησάσης δ'
[7, 15, 1]	ἡμῖν, καὶ μήτε χάριτι μήτε	θωπείᾳ	μήτ' ἐπιθυμίᾳ μήτε ἄλλῳ πάθει
[7, 12, 1]	συνέλκειν σταθμὸν σίκλους τριακοσίους, καὶ	θώρακα	ἁλυσιδωτὸν καὶ ῥομφαίαν ὥρμησεν ἐπιστραφεὶς
[7, 11, 7]	ἀπήντησεν αὐτῷ διεζωσμένος μάχαιραν καὶ	θώρακα	ἐνδεδυμένος ὁ Ἰώαβος: προσιόντος δὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 27/08/2009