HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, De la science économique, livre II

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


α  =  169 formes différentes pour 446 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Livre, Chap.
[2, 30]   τοὺς εὐπορωτάτους καὶ προσέταττεν αὐτοῖς     δεῖ παρασκευάζειν. Ὁρῶν δ´ αὐτοὺς
[2, 20]   τῶν μισθῶν ἕως ἐκεῖνος διῳκήσατο     ἐβούλετο. Σάμον δὲ πολιορκῶν τοὺς
[2, 20]   τὰ χρήματα αὐτοὺς ἐκέλευσεν ἀποσταλέντας,     ἐδανείζετο παρ´ αὐτῶν, κομίσασθαι. Μέντωρ
[2, 10]   δὲ τοῖς ἑτέροις πάλιν ἔδειξεν     εἰληφὼς εἴη παρὰ τῶν ἑτέρων·
[2, 20]   ἱεροσυλίας ἔσεσθαι. Ἀνενεγκάντων δὲ πάντων     εἶχον διά τε τὴν θεὸν
[2, 30]   τῆς πόλεως μικρὸν καὶ ἐρευνήσας     εἶχον, ἔλαβεν ὅσων ἐδεῖτο, ἐκείνους
[2, 20]   εἶχον, συλλαβὼν αὐτοὺς πάντα παρείλετο     εἶχον. ~(Μέμνων Ῥόδιος κυριεύσας Λαμψάκου
[2, 20]   παρὰ τῶν ξένων δανειζόμενοι ἐπόρισαν     ἐκέλευσε χρήματα. Λαβὼν δὲ ταῦτα
[2, 30]   κήρυγμα μάτην αὐτὸν πεποιῆσθαι, εἶχον     ἔτυχον ἕκαστοι κεκτημένοι κατὰ χώραν.
[2, 1]   ἂν πραγματευώμεθα, πόλις, πότερον     πάντα ἄρτι διειλόμεθα τὰ
[2, 30]   ἐπὶ τῶν ἰδίων εἶναι ἔδωκαν     προσέταξεν. Ἀντιμένης· τούς τε θησαυροὺς
[2, 20]   ἧττον ἀπέδοτο τά τε σκεύη,     τότε ἦν ἀποκεκρυμμένα, ἐμφανῆ ἅπαντα
[2, 1]   εἴ τε〉 τεχνικῶς τι διῴκησαν,     ὑπελαμβάνομεν ἀξιόλογα αὐτῶν εἶναι, συναγηόχαμεν.
[2, 2]   Συνελέγη οὖν αὐτοῖς χρήματα οὐκ  ὀλίγα   πρὸς τὴν χρείαν. Λαμψακηνοὶ δὲ
[2, 10]   δι´ ἑτέρων λαμβάνων, συνήγαγεν οὐκ  ὀλίγα   χρήματα. Κλαζομένιοι δ´ ἐν σιτοδείᾳ
[2, 1]   τεχνικῶς τι διῴκησαν, ὑπελαμβάνομεν  ἀξιόλογα   αὐτῶν εἶναι, συναγηόχαμεν. Οὐδὲ γὰρ
[2, 2]   ἦν αὐτῶν ἔν τισιν ἐργαστηρίοις  ἡμίεργα   ἀνακείμενα, ἐπώλει τοῖς τε φυγάσι
[2, 30]   τρόπον προῆγεν, ἕως εἰς τὴν  τριακάδα   ἦλθεν. Χαρίδημος Ὠρείτης ἔχων τῆς
[2, 30]   τὸν κείμενον. Πάλιν τε πορίζων  τἀνδράποδα   τὰ ἐπὶ στρατοπέδῳ ὄντα ἐκέλευσε
[2, 30]   κάτοικοι εἰσενέγκαντες χρήματα ἔδωκαν ἵν´  ἐᾷ   κατὰ χώραν αὐτοῖς τὸ ἐμπόριον.
[2, 20]   ἕως ὁ〉 πόλεμος πρὸς  βασιλέα   διαλυθῇ. Ἀπ´ οἰκίας δὲ ἑκάστης
[2, 10]   νόμου ὄντος αὐτοῖς ἀπογράψασθαι τὰ  χρέα   εἰς τὸ δημόσιον, δεηθέντες χρημάτων
[2, 20]   ἐκεῖνα ἔλαβεν, ἐκέλευσε πάλιν τὰ  ἡμίσεα   ἀναφέρειν. Μενδαῖοι δὲ τὰ μὲν
[2, 20]   ἀναφέρειν πρὸς αὑτόν, τὰ δ´  ἡμίσεα   ἔχειν τὸν λαβόντα· τῷ δὲ
[2, 20]   δὲ οἱ ναῦται ἀνενεγκόντες τὰ  ἡμίσεα   τὰ κατάλοιπα ἔχειν, ἀδεῶς ἀνήνεγκαν·
[2, 20]   πολλὰ ἔχουσιν, κήρυγμα ἐποιήσατο τὰ  ἡμίσεα   (ὧν ἔχει ἕκαστος ἀναφέρειν πρὸς
[2, 1]   τὰς προσόδους καὶ τὰ ἀναλώματα  βραχέα   γίνεσθαι. Αὐτῆς δὲ ταύτης κρατίστη
[2, 1]   πόλις, πότερον πάντα ἄρτι  διειλόμεθα   τὰ μέγιστα τούτων δυνατὴ
[2, 1]   σατραπεία, περὶ ἣν ἂν  πραγματευώμεθα,   πόλις, πότερον πάντα
[2, 30]   πρότερον ὂν ἐπὶ τοῦ Κανώβου  ἐνταῦθα   ποιῆσαι, καταπλεύσας εἰς τὸν Κάνωβον
[2, 2]   τοῦτο. Ἀθηναῖοι δὲ οἱ ἐν  Ποτιδαίᾳ   οἰκοῦντες δεόμενοι χρημάτων εἰς τὸν
[2, 10]   καὶ τοὺς οἰκέτας καὶ τὰ  ὑποζύγια   νηστεῦσαι, ὅσον δὲ ἐδαπάνα ἕκαστος,
[2, 10]   ἐκ πολλοῦ χρόνου ἀδικίας οὔσης  διὰ   πολέμου, δικαστήριον καθίσας προεῖπεν, ὅσοι
[2, 10]   καλῶς ἔχειν αὐτοῖς. Ἀβυδηνοὶ δέ,  διὰ   στασιασμὸν τῆς χώρας ἀργοῦ γενομένης
[2, 20]   ἠγόρασεν. Τῶν τε πολιτῶν  διὰ   τὰς εἰσφορὰς οὐ τρεφόντων βοσκήματα,
[2, 30]   προσόδων· οἳ δ´ εἰσήνεγκαν ὡς  διὰ   ταχέων αὐτοῖς ἐσομένης τῆς κομιδῆς.
[2, 20]   Ἀνενεγκάντων δὲ πάντων εἶχον  διά   τε τὴν θεὸν καὶ δι´
[2, 20]   πρὸς τοὺς ἱερεῖς δεῖν παραλυθῆναι  διὰ   τὴν δαπάνην. Ἀκούσαντες δὲ (οἱ
[2, 10]   Μαυσώλου ὕπαρχος, ὁπότε διαπορευομένῳ αὐτῷ  διὰ   τῆς χώρας προσενέγκοι τις πρόβατον
[2, 1]   Αὕτη δέ ἐστιν ἀνώμαλος μὲν  διὰ   τὸ δεῖν μὴ πρὸς ἕνα
[2, 20]   γὰρ ὠνουμένους τοὺς εὐπορωτέρους ἀεὶ  διὰ   τὸ δεῖν ταλαντιαίους καθιστάναι τοὺς
[2, 10]   μετοίκων οὐ προϊεμένων αὐτοῖς οὐδὲν  διὰ   τὸ καὶ ἔτι ὀφείλειν, ἐψηφίσαντο
[2, 1]   ἕνα σκοπὸν οἰκονομεῖν, ἐλαχίστη δὲ  διὰ   τὸ καὶ τὰς προσόδους καὶ
[2, 40]   νουμηνίας. Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται  διὰ   τὸ νεωστὶ εἰληφέναι τὴν σιταρχίαν
[2, 20]   σπάνις ἦν ἐν τῷ στρατοπέδῳ  διὰ   τοὺς εἰσαφικνουμένους, ἀπηγόρευσε μὴ πωλεῖν
[2, 20]   ἐκκλησίαν συναγαγὼν ἔφησεν οὐ δύνασθαι  διὰ   τοὺς χειμῶνας παραγενέσθαι αὑτῷ ἀργύριον,
[2, 30]   κλητοὺς ἄλλους τοὺς ἄγοντας† καὶ  ἰδίᾳ   ἀποδημοῦντας, καὶ δῶρα πολλὰ ἀναγόμενα,
[2, 30]   καταλυθῆναι. Οἱ δὲ ἱερεῖς καὶ  ἰδίᾳ   ἕκαστος καὶ κοινῇ τὰ ἱερὰ
[2, 30]   τὸν μὲν ἐπιμελητὴν κατὰ χώραν  εἴα,   τοὺς δὲ φόρους πράττεσθαι ἐκέλευεν
[2, 20]   τοῦτον ἀπεχρᾶτο τῷ στρατοπέδῳ τὰ  ἐπιτήδεια   μόνον διδούς. Τούς τε〉 τεχνίτας
[2, 20]   δὲ εἰσαφικνούμενοι ἦγον αὑτοῖς τὰ  ἐπιτήδεια·   ὁπότε δὲ ἀπαλλάττοιντο, εἴ τι
[2, 2]   μνᾶς τριάκοντα εἶναι πολίτην. Ἐν  σιτοδείᾳ   δὲ γενόμενοι καὶ ἀποροῦντες χρημάτων
[2, 10]   ὀλίγα χρήματα. Κλαζομένιοι δ´ ἐν  σιτοδείᾳ   ὄντες χρημάτων τε ἀποροῦντες ἐψηφίσαντο
[2, 20]   Τιμόθεον αὐτοῖς εἰ μὴ τῇ  ἀληθείᾳ   προσδόκιμα ἦν τὰ χρήματα πρὸς
[2, 30]   ἐδίδοσαν, οἰόμενοί τε αὐτὸν τῇ  ἀληθείᾳ   τοῦτο ποιεῖν, καὶ ἕκαστος βουλόμενος
[2, 30]   αἰσθόμενος, καλέσας αὐτοὺς εἰς τὰ  βασίλεια   ἐκρέμασεν ἅπαντας, πρὸς δὲ τοὺς
[2, 10]   μὲν ἀποδοῦναι τῇ πόλει τὰ  δάνεια,   τὴν δὲ πόλιν ἐκ τῶν
[2, 1]   τοῦτο πάλιν νοητέον ἡμῖν  σατραπεία,   περὶ ἣν ἂν πραγματευώμεθα,
[2, 2]   ἀνήλισκον ἐξ ἐνιαυτοῦ παρασκευάζοντες καὶ  ἱερεῖα   πολυτελῆ, ὑπογύου δὲ οὔσης ταύτης
[2, 2]   εἰς τοὺς λελειτουργηκότας. Τῇ τε  ἱερείᾳ   τῇ τῆς Ἀθηνᾶς τῆς ἐν
[2, 30]   μηδὲν ὅπλον κεκτῆσθαι ἐν τῇ  οἰκίᾳ,   εἰ δὲ μή, ἀποτείσειν ἀργύριον
[2, 2]   τε νομισμάτων τὴν καταλλαγὴν ἀπέδοντο  μιᾷ   τραπέζῃ, ἑτέρῳ δὲ οὐκ ἦν
[2, 30]   ἀκηκοὼς εἴη τὰ ἀγοράσματα αὐτὸν  ὑπερτίμια   ἠγορακέναι· αὐτὸς οὖν (οὐ) προσέξειν·
[2, 10]   παρὰ βασιλέως κόμας ἀποστεῖλαι εἰς  προκόμια·   προστετάχθαι οὖν αὐτῷ ὑπὸ Μαυσώλου
[2, 20]   ἰδιώτας χρήματα. Καλλίστρατος Ἀθηναῖος〉 ἐν  Μακεδονίᾳ   πωλουμένου τοῦ ἐλλιμενίου ὡς ἐπὶ
[2, 1]   τὰς δαπάνας ἀντὶ νομίσματος  ὤνια.   Δεύτερον δὲ τὴν σατραπικήν. Ἔστι
[2, 20]   τά τ´ ἐκ τῆς χώρας  ὤνια   καὶ τὰ ἐκ τῶν λειῶν
[2, 30]   χρήματα ὧδε. Νόμου ὄντος ἐν  Βαβυλωνίᾳ   παλαιοῦ δεκάτην εἶναι τῶν εἰσαγομένων,
[2, 10]   χώρᾳ αὐτῶν. Δανεισάντων δὲ μισθωσάμενοι  πλοῖα   ἀπέστειλαν εἰς τὰ ἐμπόρια, ὅθεν
[2, 2]   καὶ ἀποροῦντες χρημάτων κατήγαγον τὰ  πλοῖα   τὰ ἐκ τοῦ Πόντου. Χρόνου
[2, 10]   ἀπογράψασθαι. Ἀπογραψαμένων δὲ συχνῶν, τὰ  πλοῖα   τὰ πλέοντα εἰς τὸν Πόντον
[2, 1]   δὲ ἀπὸ τῶν βοσκημάτων,  ἐπικαρπία   τε καὶ δεκάτη καλουμένη. Ἕκτη
[2, 20]   πλῆθος. Καταγαγὼν οὖν ἐπὶ τὰ  ἐμπόρια   ἀπέδοτο καὶ εὐπόρησε χρημάτων. Κότυς
[2, 10]   μισθωσάμενοι πλοῖα ἀπέστειλαν εἰς τὰ  ἐμπόρια,   ὅθεν αὐτοῖς ἧκε σῖτος, ὑποθήκης
[2, 20]   Ῥόδιος Ἑρμείαν συλλαβὼν καὶ τὰ  χωρία   αὐτοῦ κατασχὼν τοὺς ἐπιμελητὰς εἴασε
[2, 30]   Ὠρείτης ἔχων τῆς Αἰολίδος τινὰ  χωρία,   ἐπιστρατεύοντος ἐπ´ αὐτὸν Ἀρταβάζου, χρημάτων
[2, 2]   κτῆμα· τοῖς δὲ θιασώταις ἕτερα  χωρία,   τὰ δημόσια ὅσα ἦν περὶ
[2, 20]   τῶν πολιτῶν φρουροὺς δοῦναι εἰς  χωρία   τινά, ἵνα τοῖς ἐκεῖ στρατιώταις
[2, 30]   αὐτοὶ ἐτάξαντο, χρήματα δὲ  πολλαπλάσια   αὐτὸς ἐλάμβανεν. Πυθοκλῆς Ἀθηναῖος Ἀθηναίοις
[2, 2]   Διονύσῳ εὔξασθαι ἐς νέωτα ἀποδώσειν  διπλάσια,   ταῦτα δὲ συναγαγόντας ἀποδόσθαι. Συνελέγη
[2, 2]   δεηθέντες χρημάτων τὰ τεμένη τὰ  δημόσια   ἀπέδοντο, τὰ μὲν κάρπιμα χρόνον
[2, 2]   δὲ θιασώταις ἕτερα χωρία, τὰ  δημόσια   ὅσα ἦν περὶ τὸ γυμνάσιον
[2, 2]   εἰθισμένων δὲ αὐτῶν λαμπρῶς ἄγειν  Διονύσια,   ἐν οἷς ἄλλα τε πολλὰ
[2, 30]   Μακεδὼν Καρίας σατραπεύων δεηθεὶς χρημάτων  Διονύσια   ἔφασκε μέλλειν ἄγειν καὶ χοραγοὺς
[2, 40]   κουφότερα καὶ εὐωδέστερα δοῦναι· εἶτα  ἱμάτια   μὲν λευκά, στεφάνους δὲ λευκίνους
[2, 40]   ὅτι δέχομαι, ἐξαιρεῖν ἐκέλευε, (τὰ  ἱμάτια)   τά τε χρυσᾶ (καὶ τοὺς
[2, 2]   μὴ κοτυλίζειν, ἀλλ´ ἁθρόα τὰ  φορτία   πεπρᾶσθαι. Ἐκεῖνοί τε διαδόντες διμήνου
[2, 2]   τοῦτο ἐποίησεν, ὥστε συνέβαινεν ἐν  δέκα   ἔτεσι κεῖνόν τε ἅπαντα ἔχειν
[2, 2]   ἀκροπόλει ὑπὲρ τοῦ ἀποθανόντος φέρειν  χοίνικα   κριθῶν καὶ πυρῶν ἑτέραν καὶ
[2, 2]   τά τε θιασωτικὰ καὶ τὰ  πατριωτικὰ   ὡσαύτως· καὶ ὅσα ἐν χωρίοις
[2, 2]   δὲ ἄκαρπα ἀεννάως· τά τε  θιασωτικὰ   καὶ τὰ πατριωτικὰ ὡσαύτως· καὶ
[2, 40]   εὐωδέστερα δοῦναι· εἶτα ἱμάτια μὲν  λευκά,   στεφάνους δὲ λευκίνους περιετίθει.
[2, 2]   εἰς τὸν αὑτοῦ δῆμον ἕκαστον,  ἀλλὰ   κατὰ κτῆμα ἐν τόπῳ
[2, 20]   ἂν εἵλετο ἔχειν ὡς ἀργυροῦν  ἀλλὰ   μὴ καττιτέρινον. Πάλιν τε (δεηθεὶς
[2, 2]   τε διαδόντες διμήνου μισθὸν παρῆγον  (ἀλλὰ)   τὴν ἀγορὰν ἐν ὁλκάσιν, ἄνδρα
[2, 10]   ἐψηφίσαντο μὴ θανατῶσαι τοὺς συνειλημμένους,  ἀλλὰ   χρήματα πραξαμένους φυγαδεῦσαι. Χῖοι δέ,
[2, 20]   ἑκάστῳ θήλεος καὶ ἄρρενος τὰ  ἄλλα   ἀποδόσθαι τῇ πόλει ὡς ἐκδανεῖσαι
[2, 2]   λαμπρῶς ἄγειν Διονύσια, ἐν οἷς  ἄλλα   τε πολλὰ ἀνήλισκον ἐξ ἐνιαυτοῦ
[2, 1]   ἰδιωτική. Ἐπικοινωνεῖν μὲν τὰ  πολλὰ   ἀλλήλαις ἀναγκαῖόν ἐστιν· ὅσα δὲ
[2, 30]   καὶ ἰδίᾳ ἀποδημοῦντας, καὶ δῶρα  πολλὰ   ἀναγόμενα, τὴν δεκάτην ἔπραττε κατὰ
[2, 2]   Διονύσια, ἐν οἷς ἄλλα τε  πολλὰ   ἀνήλισκον ἐξ ἐνιαυτοῦ παρασκευάζοντες καὶ
[2, 10]   ᾔτει, καὶ συνελέγη χρήματα  πολλὰ   ἀπὸ ὄχλου πολλοῦ. Ἀριστοτέλης Ῥόδιος
[2, 20]   ἔσεσθαι. Πολλῶν δὲ ταχὺ κτησαμένων  πολλὰ   βοσκήματα ὡς ἀτελῆ ἑξόντων, ἐπεὶ
[2, 1]   ἂν ἀπῇ τούτων τῶν μερῶν,  πολλὰ   διαμαρτήσεται περὶ τὴν πραγματείαν ἣν
[2, 20]   δὲ ὅτι καὶ οἱ ναῦται  πολλὰ   ἔχουσιν, κήρυγμα ἐποιήσατο τὰ ἡμίσεα
[2, 20]   ἔκοψε καττιτέρου, καὶ συναγαγὼν ἐκκλησίαν  πολλὰ   τοῦ κεκομμένου νομίσματος ὑπερεῖπεν· οἳ
[2, 1]   τε καὶ πόσα περιαιρεθέντα τὰ〉  ὅλα   μηθὲν βλάψει. Τὰ μὲν οὖν
[2, 30]   χωρίον ἀποστέλλειν, παραπομπὴν δὲ δώσειν·  ἅμα   δὲ καὶ αὐτὸς τοῦτο ποιῶν
[2, 10]   οὖν ἐντεῦθεν καὶ ἀργύριον ἐλάμβανεν,  ἅμα   τε οἱ ἡγεμόνες οὐ παρεκρούοντο
[2, 10]   διαπύλιον ἀπῄτει δραχμὴν τοῦ σώματος·  ἅμα   τε οὖν ἐντεῦθεν καὶ ἀργύριον
[2, 30]   αὐτὸς οὖν (οὐ) προσέξειν· καὶ  ἅμα   τὴν ἀβελτερίαν αὐτοῦ ἐλοιδόρει μετ´
[2, 20]   φορουσῶν, ἐκέλευσε τὴν βουλομένην χρυσοφορεῖν  τάγμα   τι ἀνατιθέναι ἐν τῷ ἱερῷ.
[2, 20]   καὶ οἱ ναῦται πολλὰ ἔχουσιν,  κήρυγμα   ἐποιήσατο τὰ ἡμίσεα (ὧν ἔχει
[2, 30]   Τῶν δὲ ἀνθρώπων οἰομένων τὸ  κήρυγμα   μάτην αὐτὸν πεποιῆσθαι, εἶχον
[2, 30]   πάλιν εἰς τὸ χωρίον ἀπῆγεν.  Κήρυγμά   τε ποιησάμενος ἐν ταῖς πόλεσιν
[2, 2]   ἑτέραν λειτουργίαν τοιαύτην ἤμελλον δαπανᾶν,  τίμημα   τάξας μέτριον ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον
[2, 2]   αὑτοῦ δῆμον ἕκαστον, ἀλλὰ κατὰ  κτῆμα   ἐν τόπῳ ἕκαστον εἴη,
[2, 2]   τὸν βουλόμενον κυρίως ἔχειν τὸ  κτῆμα.   Ἱππίας Ἀθηναῖος τὰ ὑπερέχοντα τῶν
[2, 2]   ὑποτιμᾶσθαι· ὅτῳ δὲ μὴ ἦν  κτῆμα   μηθέν, τὸ σῶμα διμναῖον τιμήσασθαι.
[2, 2]   ὧν ἦν καὶ τὸ ἄλλο  κτῆμα·   τοῖς δὲ θιασώταις ἕτερα χωρία,
[2, 1]   εὔωνον) ποιητέον· περὶ δὲ τὰ  ἐξαγώγιμα   καὶ εἰσαγώγιμα πότε καὶ τίνα
[2, 1]   περὶ τὸ〉 νόμισμα, περὶ τὰ  ἐξαγώγιμα,   περὶ τὰ εἰσαγώγιμα, περὶ τὰ
[2, 1]   περὶ τὰ ἐξαγώγιμα, περὶ τὰ  εἰσαγώγιμα,   περὶ τὰ ἀναλώματα. Τούτων δὲ
[2, 1]   περὶ δὲ τὰ ἐξαγώγιμα καὶ  εἰσαγώγιμα   πότε καὶ τίνα παρὰ τῶν
[2, 20]   αὐτοῖς εἰ μὴ τῇ ἀληθείᾳ  προσδόκιμα   ἦν τὰ χρήματα πρὸς αὐτόν,
[2, 20]   καὶ τοὺς ἄλλους, μή τι  μήνιμα   παρὰ τῆς θεοῦ γένηται· τὸν
[2, 2]   τὰ δημόσια ἀπέδοντο, τὰ μὲν  κάρπιμα   χρόνον τινά, τὰ δὲ ἄκαρπα
[2, 2]   ὥστ´ ἐπιγραφῆναι τὸ τοῦ πριαμένου  ὄνομα.   Βυζάντιοι δὲ δεηθέντες χρημάτων τὰ
[2, 20]   δεῖ καταβαλεῖν εἴων ἐπιγράφεσθαι τὸ  ὄνομα   τοῦ δόντος τὸ ἀργύριον ὡς
[2, 20]   ἐδύνατο ἐκ τῆς πολεμίας αὐτοῖς,  νόμισμα   δὲ οὐκ ἔχων διδόναι, ἀπαιτούμενος
[2, 1]   καὶ πότε, καὶ πότερον δοτέον  νόμισμα   εἰς τὰς δαπάνας ἀντὶ
[2, 10]   οὐθέν, ἀεὶ δὲ μάτην ἐδαπάνων,  νόμισμα   ἔκοψαν σιδηροῦν εἰς ἀργυρίου λόγον
[2, 20]   ναυπηγίαν. Οὐκ εὐπορῶν δὲ ἀργυρίου  νόμισμα   ἔκοψε καττιτέρου, καὶ συναγαγὼν ἐκκλησίαν
[2, 30]   εἶναι, ἐκέλευσεν (καὶ) εἴ τι  νόμισμα   ἔχουσιν τι ἄλλο σκεῦος
[2, 1]   δὲ ἕκαστον. Περὶ μὲν τὸ  νόμισμα   λέγω ποῖον καὶ πότε (τίμιον
[2, 1]   δὲ ἔχουσα τέτταρα· περὶ τὸ〉  νόμισμα,   περὶ τὰ ἐξαγώγιμα, περὶ τὰ
[2, 2]   χρήματα οὕτω συχνά. Τό τε  νόμισμα   τὸ ὂν Ἀθηναίοις ἀδόκιμον ἐποίησε,
[2, 30]   ἱερεῖς καλέσας ἔφησε πολὺ τὸ  ἀνάλωμα   ἐν τῇ χώρᾳ γίνεσθαι εἰς
[2, 2]   μὴ ἦν κτῆμα μηθέν, τὸ  σῶμα   διμναῖον τιμήσασθαι. Ἀπὸ τούτων οὖν
[2, 10]   τε Λυκίους ὁρῶν ἀγαπῶντας τὸ  τρίχωμα   φορεῖν, ἔφησε γράμματα ἥκειν παρὰ
[2, 20]   οὐ τρεφόντων βοσκήματα, εἶπεν ὅτι  ἱκανὰ   ἦν αὑτῷ πρὸς τοσοῦτον· τοὺς
[2, 10]   τὰ ὑποζύγια νηστεῦσαι, ὅσον δὲ  ἐδαπάνα   ἕκαστος, τοσοῦτον δοῦναι τοῖς Σαμίοις.
[2, 40]   ἡσυχίαν εἶχον, ἐκεῖνος δὲ παραλλάξας  ἕνα   μῆνα παρὰ τὸν ἐνιαυτὸν ἀφῄρει
[2, 1]   διὰ τὸ δεῖν μὴ πρὸς  ἕνα   σκοπὸν οἰκονομεῖν, ἐλαχίστη δὲ διὰ
[2, 30]   ἐν ταῖς πόλεσιν ὧν ἦρχε,  μηδένα   μηδὲν ὅπλον κεκτῆσθαι ἐν τῇ
[2, 30]   εὐώνων ἐπιτετύχηκεν, αὐτῷ δὲ μέλλει  ἐκτετιμημένα   λογίζεσθαι, πρὸς τοὺς συνήθεις τοῦ
[2, 2]   αὐτῶν ἔν τισιν ἐργαστηρίοις ἡμίεργα  ἀνακείμενα,   ἐπώλει τοῖς τε φυγάσι καὶ
[2, 2]   τὴν ἀγορὰν τὸν  λιμένα·   τούς τε τόπους τοὺς ἀγοραίους
[2, 20]   τε σκεύη, τότε ἦν  ἀποκεκρυμμένα,   ἐμφανῆ ἅπαντα ἔλαβε. Δανεισάμενός τε
[2, 20]   Ῥηγῖνοι ὅσα ποτ´ ἦν αὐτοῖς  ἀποκεκρυμμένα   ἐμφανῆ ἐποίουν καὶ οἱ ἄποροι
[2, 20]   νομίσαντες ἅπαντα εἶναι ἄργυρον τὰ  ἀγόμενα,   ἐθάρρησαν ὡς κομιούμενοι τὸν μισθόν.
[2, 20]   καὶ τὰ ἐκ τῶν λειῶν  ἀγόμενα·   ὃς δ´ ἂν περιλειφθῇ αὐτοῖς
[2, 30]   ἰδίᾳ ἀποδημοῦντας, καὶ δῶρα πολλὰ  ἀναγόμενα,   τὴν δεκάτην ἔπραττε κατὰ τὸν
[2, 20]   καὶ τῶν ἄλλων τελῶν αὐτοῖς  προσπορευόμενα   (ἐχρῶντο) εἰς διοίκησιν τῆς πόλεως,
[2, 20]   μέντοι τὰ εἰς τὸν πόλεμον  ἀνηλωμένα   χρήματα κομισάμενος καὶ ὑπὲρ ἑκάστου
[2, 40]   εἶχον, ἐκεῖνος δὲ παραλλάξας ἕνα  μῆνα   παρὰ τὸν ἐνιαυτὸν ἀφῄρει μισθὸν
[2, 30]   θηρεύειν αὐτούς. Οἱ δὲ ἱερεῖς,  ἵνα   μὴ θεὸς αὐτῶν καταφρονηθῇ,
[2, 2]   ἐν τόπῳ ἕκαστον εἴη,  ἵνα   οἱ πένητες δύνωνται ὑποτιμᾶσθαι· ὅτῳ
[2, 20]   φρουροὺς δοῦναι εἰς χωρία τινά,  ἵνα   τοῖς ἐκεῖ στρατιώταις νῦν φρουροῦσι
[2, 20]   ἀδεῶς ἀνήνεγκαν· δ´ ἐπείπερ  ἐκεῖνα   ἔλαβεν, ἐκέλευσε πάλιν τὰ ἡμίσεα
[2, 2]   φυλαρχεῖν χορηγεῖν  τινα   εἰς ἑτέραν λειτουργίαν τοιαύτην ἤμελλον
[2, 30]   δοῦναι, μετῴκισεν αὐτούς. Ἀποστείλας τέ  τινα   ἐπ´ ἀγοράσματα καὶ αἰσθόμενος ὅτι
[2, 20]   καὶ ἐργαστηρίων καὶ τῶν ἄλλην  τινὰ   ἐργασίαν παρεχόντων τῆς ἐργασίας μέρος
[2, 20]   πολιτῶν φρουροὺς δοῦναι εἰς χωρία  τινά,   ἵνα τοῖς ἐκεῖ στρατιώταις νῦν
[2, 20]   χρημάτων συνεβούλευε τῶν τε ἱερῶν  τινα   καὶ τῶν ἱερέων τὸ πλῆθος
[2, 30]   δεῖν οὖν καὶ τῶν ἱερῶν  τινα   καὶ τῶν ἱερέων τὸ πλῆθος
[2, 30]   ὄχλος ἄνευ τοῦ βασιλέως, πέμψας  τινὰ   παρ´ αὑτοῦ ἐπώλει τὰ ἐκ
[2, 1]   ἐξαγώγιμα καὶ εἰσαγώγιμα πότε καὶ  τίνα   παρὰ τῶν σατραπῶν ἐν τῇ
[2, 1]   διατίθεσθαι· περὶ δὲ τὰ ἀναλώματα  τίνα   περιαιρετέον καὶ πότε, καὶ πότερον
[2, 20]   οὖν συναγαγὼν ἔφη πόλιν αὑτῷ  τινα   προδίδοσθαι, εἰς ἣν δεῖσθαι χρημάτων,
[2, 2]   ἀπέδοντο, τὰ μὲν κάρπιμα χρόνον  τινά,   τὰ δὲ ἄκαρπα ἀεννάως· τά
[2, 1]   τῶν ἀναλωμάτων τῶν νῦν ἀναλουμένων  τίνα   τε καὶ πόσα περιαιρεθέντα τὰ〉
[2, 30]   Χαρίδημος Ὠρείτης ἔχων τῆς Αἰολίδος  τινὰ   χωρία, ἐπιστρατεύοντος ἐπ´ αὐτὸν Ἀρταβάζου,
[2, 2]   κτήματα καὶ συνελέγη χρήματα οὕτω  συχνά.   Τό τε νόμισμα τὸ ὂν
[2, 30]   Ῥόδιος ἡμιόλιος, γενομένου Ἀλεξάνδρου περὶ  Βαβυλῶνα,   ἐπόρισε χρήματα ὧδε. Νόμου ὄντος
[2, 20]   ταξίαρχοί τε καὶ λοχαγοὶ ἀγοράζοντες  ἁθρόα   διεδίδοσαν τοῖς στρατιώταις, οἱ δὲ
[2, 2]   καλῶς εἶχε μὴ κοτυλίζειν, ἀλλ´  ἁθρόα   τὰ φορτία πεπρᾶσθαι. Ἐκεῖνοί τε
[2, 2]   ἑξάδραχμον, καὶ τοῦ ἐλαίου τὸν  χοᾶ   ὄντα δραχμῶν τριῶν〉 τεττάρων καὶ
[2, 20]   δέκατον μέρος ποιεῖσθαι, τὰ δὲ  λοιπὰ   αὑτῷ δανεῖσαι ἕως ὁ〉 πόλεμος
[2, 10]   τοῖς νῦν εἰσενεχθεῖσι καὶ τὰ  λοιπὰ   σῴζειν. Εἰσενεχθέντων δὲ πολλῶν τὰ
[2, 20]   ναῦται ἀνενεγκόντες τὰ ἡμίσεα τὰ  κατάλοιπα   ἔχειν, ἀδεῶς ἀνήνεγκαν· δ´
[2, 2]   κάρπιμα χρόνον τινά, τὰ δὲ  ἄκαρπα   ἀεννάως· τά τε θιασωτικὰ καὶ
[2, 10]   τρίχωμα φορεῖν, ἔφησε γράμματα ἥκειν  παρὰ   βασιλέως κόμας ἀποστεῖλαι εἰς προκόμια·
[2, 2]   δὲ τούτων τὸ δέκατον μέρος  παρὰ   ἑκάστου ἔλαβε, τοῖς δὲ λοιποῖς
[2, 20]   ἱερεῖς, ἐδίδοσαν χρήματα. Ἐπεὶ δὲ  παρὰ   πάντων εἰλήφει, προστάξαι αὐτοῖς ἐκέλευσεν
[2, 20]   καὶ εὐπόρησε χρημάτων. Κότυς Θρᾷξ  παρὰ   Περινθίων ἐδανείζετο χρήματα εἰς τοὺς
[2, 30]   Ἀντιμένης· τούς τε θησαυροὺς τοὺς  παρὰ   τὰς ὁδοὺς τὰς βασιλικὰς ἀναπληροῦν
[2, 20]   τοὺς ἄλλους, μή τι μήνιμα  παρὰ   τῆς θεοῦ γένηται· τὸν δὲ
[2, 20]   θεῷ τὸν κόσμον ἀπηνέγκατο ὡς  παρὰ   τῆς θεοῦ δεδανεισμένος. Προελθόντος δὲ
[2, 40]   ἐκεῖνος δὲ παραλλάξας ἕνα μῆνα  παρὰ   τὸν ἐνιαυτὸν ἀφῄρει μισθὸν ἀεὶ
[2, 30]   τοῦ ἀγοραστοῦ ἀπήγγειλαν αὐτῷ τὰ  παρὰ   τοῦ Κλεομένους· δ´ ἐκείνοις
[2, 30]   ἐδίδοσαν, ἑτέρους κατέγραψεν, ἕως ἔλαβε  παρὰ   τοῦτο, ἠβούλετο, καὶ προσόν.
[2, 2]   πολεμίαν αὐτῶν ἠγόραζον οἱ στρατιῶται  παρὰ   τούτων ἅπαντα. Πρότερον οὖν〉 συλλεγέντι
[2, 10]   ἐγκλῖναι, αὐτὸς δὲ μᾶλλον βούλεσθαι  παρὰ   τούτων λαβεῖν καὶ τὰ περὶ
[2, 30]   τῶν ἰδίων ἀπεῖναι. δὲ  παρὰ   τούτων λαβὼν ἐδίδοσαν, ἑτέρους
[2, 30]   τούτοις δὲ τὴν κομιδὴν ἔσεσθαι  παρὰ   τῶν ἄλλων πολιτῶν ἔφησεν. Ἐπεὶ
[2, 2]   Βοσπόρῳ τυράννους, οὐκ εὐπορούμενοι χρημάτων,  παρὰ   τῶν ἐμπόρων συνηγόρασαν τόν τε
[2, 10]   πάλιν ἔδειξεν εἰληφὼς εἴη  παρὰ   τῶν ἑτέρων· οἱ δὲ καὶ
[2, 20]   ἐμφανῆ ἐποίουν καὶ οἱ ἄποροι  παρὰ   τῶν εὐπορωτέρων καὶ παρὰ τῶν
[2, 30]   τὸν ἐκ τῶν Λαυρείων παραλαμβάνειν  παρὰ   τῶν ἰδιωτῶν τὴν πόλιν, ὥσπερ
[2, 20]   ἄποροι παρὰ τῶν εὐπορωτέρων καὶ  παρὰ   τῶν ξένων δανειζόμενοι ἐπόρισαν
[2, 20]   ἐμφανῆ ἅπαντα ἔλαβε. Δανεισάμενός τε  παρὰ   τῶν πολιτῶν χρήματα ἐπ´ ἀποδόσει,
[2, 1]   καὶ εἰσαγώγιμα πότε καὶ τίνα  παρὰ   τῶν σατραπῶν ἐν τῇ ταγῇ
[2, 1]   τὸ καθόλου, εἴδη δὲ ἔχουσα  τέτταρα·   περὶ τὸ〉 νόμισμα, περὶ τὰ
[2, 10]   δυνάμενοι, τόκον ἔφερον τοῖς ἡγεμόσι  τέτταρα   τάλαντα τοῦ ἐνιαυτοῦ· ἐπεὶ δὲ
[2, 2]   (ἀλλὰ) τὴν ἀγορὰν ἐν ὁλκάσιν,  ἄνδρα   τε〉 ταμίαν ἐπέστησαν ἐφ´ ἑκάστῃ
[2, 30]   ὀκτὼ δραχμάς ἀποτίσαι† ἂν δὲ  ἀποδρᾷ   τὸ ἀνδράποδον, κομίζεσθαι τὴν τιμὴν
[2, 30]   ἐν μὲν τοῖς ἄλλοις τόποις  σφόδρα,   ἐν Αἰγύπτῳ δὲ μετρίως, ἀπέκλεισε
[2, 30]   τῇ χώρᾳ γίνεσθαι εἰς τὰ  ἱερά·   δεῖν οὖν καὶ τῶν ἱερῶν
[2, 40]   τῆς χώρας. Διονύσιος· τά τε  ἱερὰ   περιπορευόμενος, εἰ μὲν τράπεζαν ἴδοι
[2, 30]   ἰδίᾳ ἕκαστος καὶ κοινῇ τὰ  ἱερὰ   χρήματα ἐδίδοσαν, οἰόμενοί τε αὐτὸν
[2, 2]   ἅπερ ἀνιέρωσε, τούς τε Κορινθίους  ἕτερα   κεκτῆσθαι. Λύγδαμις Νάξιος ἐκβαλὼν φυγάδας,
[2, 2]   ἄλλο κτῆμα· τοῖς δὲ θιασώταις  ἕτερα   χωρία, τὰ δημόσια ὅσα ἦν
[2, 40]   τῶν ἀγαλμάτων φάσκων αὐτὸς καὶ  κουφότερα   καὶ εὐωδέστερα δοῦναι· εἶτα ἱμάτια
[2, 40]   φάσκων αὐτὸς καὶ κουφότερα καὶ  εὐωδέστερα   δοῦναι· εἶτα ἱμάτια μὲν λευκά,
[2, 1]   πρόσοδος ἀπὸ γῆς γινομένη.  Δευτέρα   δὲ ἀπὸ τῶν ἄλλων
[2, 1]   ἐκφόριον, οἱ δὲ δεκάτην προσαγορεύουσιν.  Δευτέρα   δὲ ἀπὸ τῶν ἰδίων
[2, 30]   χρόνον διδοὺς τοῖς στρατιώταις τῇ  δευτέρᾳ   τῆς νουμηνίας τὴν σιταρχίαν, τῷ
[2, 20]   Ἀνενεχθέντος δὲ τοῦ ἀργυρίου, ἐπικόψας  χαρακτῆρα   ἐξέδωκε τὴν δραχμὴν δύο δυναμένην
[2, 2]   δὲ ἐπὶ τῷ κόψαι ἕτερον  χαρακτῆρα,   ἐξέδωκε τὸ αὐτὸ ἀργύριον. Ὅσοι
[2, 30]   ἄγοντας† καὶ ἰδίᾳ ἀποδημοῦντας, καὶ  δῶρα   πολλὰ ἀναγόμενα, τὴν δεκάτην ἔπραττε
[2, 10]   οὗτος καρπὸς ἐν τῇ  χώρᾳ   αὐτῶν. Δανεισάντων δὲ μισθωσάμενοι πλοῖα
[2, 30]   πολὺ τὸ ἀνάλωμα ἐν τῇ  χώρᾳ   γίνεσθαι εἰς τὰ ἱερά· δεῖν
[2, 1]   ἀπὸ τῶν ἰδίων ἐν τῇ  χώρᾳ   γινομένη. Εἶτα ἀπὸ τῶν
[2, 30]   τε σίτου πωλουμένου ἐν τῇ  χώρᾳ   δεκαδράχμου, καλέσας τοὺς ἐργαζομένους ἠρώτησε
[2, 10]   συναγαγὼν τοὺς εὐπορωτάτους ἐν τῇ  χώρᾳ   ἔλεγεν ὅτι βασιλεὺς αἰτεῖ
[2, 1]   γῆς, ἀπὸ τῶν ἐν τῇ  χώρᾳ   ἰδίων γινομένων, ἀπὸ ἐμπόρων, ἀπὸ
[2, 1]   τὰ πολλὰ ἀλλήλαις ἀναγκαῖόν ἐστιν·  ὅσα   δὲ μάλιστα δι´ αὐτῶν ἑκάστῃ
[2, 1]   τὰ μέρη τὰ τούτων εἰρήκαμεν·  ὅσα   δέ τινες τῶν πρότερον πεπράγασιν
[2, 40]   δαίμονος κελεύσας ἐγχέαι ἐκέλευεν ἀφαιρεῖν·  ὅσα   δὲ τῶν ἀγαλμάτων φιάλην εἶχε
[2, 20]   δὲ πρὸς τοῦτο ἔταξε σφάζεσθαι  ὅσα   δεῖ τῆς ἡμέρας, οἳ δὲ
[2, 10]   τὰ χρήματα οἱ παρόντες πορίσαντες  ὅσα   ἐκέλευσεν ἔδωκαν· δὲ τοῖς
[2, 2]   καὶ τὰ πατριωτικὰ ὡσαύτως· καὶ  ὅσα   ἐν χωρίοις ἰδιωτικοῖς ἦν· ὠνοῦντο
[2, 2]   φυγάσιν ἀπέδοτο· τά τε ἀναθήματα,  ὅσα   ἦν αὐτῶν ἔν τισιν ἐργαστηρίοις
[2, 2]   θιασώταις ἕτερα χωρία, τὰ δημόσια  ὅσα   ἦν περὶ τὸ γυμνάσιον
[2, 20]   ἀφήσειν αὐτούς. Οἱ δὲ Ῥηγῖνοι  ὅσα   ποτ´ ἦν αὐτοῖς ἀποκεκρυμμένα ἐμφανῆ
[2, 1]   νῦν ἀναλουμένων τίνα τε καὶ  πόσα   περιαιρεθέντα τὰ〉 ὅλα μηθὲν βλάψει.
[2, 1]   οὗ δὲ χαλκός, οὗ δὲ  ὁπόσα   δύναται γίνεσθαι. Τρίτη δὲ καὶ
[2, 10]   τοῖς Μυλασσεῦσιν, ἔλεγεν ὅτι μητρόπολις  οὖσα   πόλις αὐτοῦ αὕτη ἀτείχιστός
[2, 1]   μὲν τὸ καθόλου, εἴδη δὲ  ἔχουσα   τέτταρα· περὶ τὸ〉 νόμισμα, περὶ
[2, 40]   ἐκέλευε, (τὰ ἱμάτια) τά τε  χρυσᾶ   (καὶ τοὺς στεφάνους) περιῄρει τῶν
[2, 20]   καὶ νομίσαντες ἅπαντα εἶναι ἄργυρον  τὰ   ἀγόμενα, ἐθάρρησαν ὡς κομιούμενοι τὸν
[2, 30]   ἀγοραστοῦ ἔλεγεν ὅτι ἀκηκοὼς εἴη  τὰ   ἀγοράσματα αὐτὸν ὑπερτίμια ἠγορακέναι· αὐτὸς
[2, 20]   ἑνὶ ἑκάστῳ θήλεος καὶ ἄρρενος  τὰ   ἄλλα ἀποδόσθαι τῇ πόλει ὡς
[2, 1]   τὸ καὶ τὰς προσόδους καὶ  τὰ   ἀναλώματα βραχέα γίνεσθαι. Αὐτῆς δὲ
[2, 1]   αὐτῷ λυσιτελήσει διατίθεσθαι· περὶ δὲ  τὰ   ἀναλώματα τίνα περιαιρετέον καὶ πότε,
[2, 1]   ἐξαγώγιμα, περὶ τὰ εἰσαγώγιμα, περὶ  τὰ   ἀναλώματα. Τούτων δὲ ἕκαστον. Περὶ
[2, 30]   αὐτοῦ αἰσθόμενος, καλέσας αὐτοὺς εἰς  τὰ   βασίλεια ἐκρέμασεν ἅπαντας, πρὸς δὲ
[2, 20]   ἔχει ἕκαστος ἀναφέρειν πρὸς αὑτόν,  τὰ   δ´ ἡμίσεα ἔχειν τὸν λαβόντα·
[2, 10]   (ὀφείλοντας μὲν ἀποδοῦναι τῇ πόλει  τὰ   δάνεια, τὴν δὲ πόλιν ἐκ
[2, 2]   τὰ μὲν κάρπιμα χρόνον τινά,  τὰ   δὲ ἄκαρπα ἀεννάως· τά τε
[2, 20]   (ἐχρῶντο) εἰς διοίκησιν τῆς πόλεως,  τὰ   δὲ ἀπὸ τῆς γῆς καὶ
[2, 20]   ἐποιοῦντο τὸ δέκατον μέρος ποιεῖσθαι,  τὰ   δὲ λοιπὰ αὑτῷ δανεῖσαι ἕως
[2, 10]   οἱ εὐπορώτεροι τὰ μὲν αἰσχυνόμενοι,  τὰ   δὲ φοβούμενοι πολλῷ τούτων πλείω
[2, 2]   δὲ δεηθέντες χρημάτων τὰ τεμένη  τὰ   δημόσια ἀπέδοντο, τὰ μὲν κάρπιμα
[2, 2]   τοῖς δὲ θιασώταις ἕτερα χωρία,  τὰ   δημόσια ὅσα ἦν περὶ τὸ
[2, 20]   ἐξανδραποδισθεῖεν ὑπ´ αὐτοῦ, νῦν μέντοι  τὰ   εἰς τὸν πόλεμον ἀνηλωμένα χρήματα
[2, 1]   νόμισμα, περὶ τὰ ἐξαγώγιμα, περὶ  τὰ   εἰσαγώγιμα, περὶ τὰ ἀναλώματα. Τούτων
[2, 2]   ἀποροῦντες χρημάτων κατήγαγον τὰ πλοῖα  τὰ   ἐκ τοῦ Πόντου. Χρόνου δὲ
[2, 30]   πέμψας τινὰ παρ´ αὑτοῦ ἐπώλει  τὰ   ἐκ τῶν θησαυρῶν. ~(Κλεομένης· προσπορευομένης
[2, 20]   ἐκ τῆς χώρας ὤνια καὶ  τὰ   ἐκ τῶν λειῶν ἀγόμενα· ὃς
[2, 20]   πολὺ πλῆθος. Καταγαγὼν οὖν ἐπὶ  τὰ   ἐμπόρια ἀπέδοτο καὶ εὐπόρησε χρημάτων.
[2, 10]   δὲ μισθωσάμενοι πλοῖα ἀπέστειλαν εἰς  τὰ   ἐμπόρια, ὅθεν αὐτοῖς ἧκε σῖτος,
[2, 1]   εὔωνον) ποιητέον· περὶ δὲ  τὰ   ἐξαγώγιμα καὶ εἰσαγώγιμα πότε καὶ
[2, 1]   τέτταρα· περὶ τὸ〉 νόμισμα, περὶ  τὰ   ἐξαγώγιμα, περὶ τὰ εἰσαγώγιμα, περὶ
[2, 30]   κείμενον. Πάλιν τε πορίζων τἀνδράποδα  τὰ   ἐπὶ στρατοπέδῳ ὄντα ἐκέλευσε τὸν
[2, 20]   δὲ πολιορκῶν τοὺς καρποὺς καὶ  τὰ   ἐπὶ τῶν ἀγρῶν ἀπεδίδοτο αὐτοῖς
[2, 20]   χρόνον τοῦτον ἀπεχρᾶτο τῷ στρατοπέδῳ  τὰ   ἐπιτήδεια μόνον διδούς. Τούς τε〉
[2, 20]   οἱ δὲ εἰσαφικνούμενοι ἦγον αὑτοῖς  τὰ   ἐπιτήδεια· ὁπότε δὲ ἀπαλλάττοιντο, εἴ
[2, 20]   ἐπείπερ ἐκεῖνα ἔλαβεν, ἐκέλευσε πάλιν  τὰ   ἡμίσεα ἀναφέρειν. Μενδαῖοι δὲ τὰ
[2, 20]   Ὑπολαβόντες δὲ οἱ ναῦται ἀνενεγκόντες  τὰ   ἡμίσεα τὰ κατάλοιπα ἔχειν, ἀδεῶς
[2, 20]   ναῦται πολλὰ ἔχουσιν, κήρυγμα ἐποιήσατο  τὰ   ἡμίσεα (ὧν ἔχει ἕκαστος ἀναφέρειν
[2, 30]   ἐν τῇ χώρᾳ γίνεσθαι εἰς  τὰ   ἱερά· δεῖν οὖν καὶ τῶν
[2, 30]   καὶ ἰδίᾳ ἕκαστος καὶ κοινῇ  τὰ   ἱερὰ χρήματα ἐδίδοσαν, οἰόμενοί τε
[2, 40]   ἂν ὅτι δέχομαι, ἐξαιρεῖν ἐκέλευε,  (τὰ   ἱμάτια) τά τε χρυσᾶ (καὶ
[2, 20]   οἱ ναῦται ἀνενεγκόντες τὰ ἡμίσεα  τὰ   κατάλοιπα ἔχειν, ἀδεῶς ἀνήνεγκαν·
[2, 2]   Λύγδαμις Νάξιος ἐκβαλὼν φυγάδας, ἐπειδὴ  τὰ   κτήματα αὐτῶν οὐθεὶς ἠθέλησεν ἀλλ´
[2, 2]   ἐπώλησεν· ὠνοῦντο οὖν ὧν ἦν  τὰ   κτήματα καὶ συνελέγη χρήματα οὕτω
[2, 10]   αὐτοὺς τοῖς νῦν εἰσενεχθεῖσι καὶ  τὰ   λοιπὰ σῴζειν. Εἰσενεχθέντων δὲ πολλῶν
[2, 1]   πάντα ἄρτι διειλόμεθα  τὰ   μέγιστα τούτων δυνατὴ φέρειν ἐστί·
[2, 10]   δὲ τοῦτο πραξάντων, οἱ εὐπορώτεροι  τὰ   μὲν αἰσχυνόμενοι, τὰ δὲ φοβούμενοι
[2, 20]   τὰ ἡμίσεα ἀναφέρειν. Μενδαῖοι δὲ  τὰ   μὲν ἀπὸ λιμένων καὶ τῶν
[2, 20]   ἐπιτηδείων. Δατάμης Πέρσης ἔχων στρατιώτας  τὰ   μὲν καθ´ ἡμέραν πορίζειν ἐδύνατο
[2, 2]   τὰ τεμένη τὰ δημόσια ἀπέδοντο,  τὰ   μὲν κάρπιμα χρόνον τινά, τὰ
[2, 1]   περιαιρεθέντα τὰ〉 ὅλα μηθὲν βλάψει.  Τὰ   μὲν οὖν περὶ τὰς οἰκονομίας
[2, 10]   λοιπὰ σῴζειν. Εἰσενεχθέντων δὲ πολλῶν  τὰ   μὲν χρήματα εἶχε, τὸ δὲ
[2, 1]   περὶ τὰς οἰκονομίας τε καὶ  τὰ   μέρη τὰ τούτων εἰρήκαμεν· ὅσα
[2, 1]   τίνα τε καὶ πόσα περιαιρεθέντα  τὰ〉   ὅλα μηθὲν βλάψει. Τὰ μὲν
[2, 30]   διομολογησάμενος ὑπὲρ ἑκάστου καὶ λαβὼν  τὰ   ὁμολογηθέντα ἀπέδωκεν ἑκάστοις τὸν νεκρόν.
[2, 2]   ἐὰν κύριος γένηται τῆς πόλεως,  τὰ   ὄντα Κορινθίοις πάντα ἀναθήσειν, (ἐκέλευσεν
[2, 20]   ἔχειν. Ἐξενέγκας οὖν τὰ σκεύη  τὰ   παρ´ αὑτοῦ ἐπώλει, ὡς δὴ
[2, 30]   δὲ τοῦ ἀγοραστοῦ ἀπήγγειλαν αὐτῷ  τὰ   παρὰ τοῦ Κλεομένους· δ´
[2, 2]   ἀεννάως· τά τε θιασωτικὰ καὶ  τὰ   πατριωτικὰ ὡσαύτως· καὶ ὅσα ἐν
[2, 10]   βούλεσθαι παρὰ τούτων λαβεῖν καὶ  τὰ   περὶ τὴν πόλιν τούτοις διοικεῖν
[2, 10]   Ἀπογραψαμένων δὲ συχνῶν, τὰ πλοῖα  τὰ   πλέοντα εἰς τὸν Πόντον ἐσύλων
[2, 2]   γενόμενοι καὶ ἀποροῦντες χρημάτων κατήγαγον  τὰ   πλοῖα τὰ ἐκ τοῦ Πόντου.
[2, 10]   λαβεῖν, ἀπογράψασθαι. Ἀπογραψαμένων δὲ συχνῶν,  τὰ   πλοῖα τὰ πλέοντα εἰς τὸν
[2, 1]   ποικιλωτάτη ἰδιωτική. Ἐπικοινωνεῖν μὲν  τὰ   πολλὰ ἀλλήλαις ἀναγκαῖόν ἐστιν· ὅσα
[2, 10]   τοὺς ἑτέρους ἐφ´ αὐτοῖς  τὰ   πράγματα ἐγκλῖναι, αὐτὸς δὲ μᾶλλον
[2, 30]   καταπλεύσας, ἐπεὶ ἦν εὐτρεπῆ αὐτῷ  τὰ   πρὸς τὴν οἰκοδομίαν, (ᾔτει αὐτοὺς
[2, 2]   ὁδοὺς καὶ τοὺς ἀναβαθμοὺς καὶ  τὰ   προφράγματα καὶ τὰς θύρας τὰς
[2, 20]   οὐκ ἔφασαν ἔχειν. Ἐξενέγκας οὖν  τὰ   σκεύη τὰ παρ´ αὑτοῦ ἐπώλει,
[2, 20]   λάβῃ χαλκόν, τούτου πάλιν ἀγοράζειν  τά   τ´ ἐκ τῆς χώρας ὤνια
[2, 2]   ἀγοράζειν, αὐτοῖς τοῖς φυγάσιν ἀπέδοτο·  τά   τε ἀναθήματα, ὅσα ἦν αὐτῶν
[2, 2]   τινά, τὰ δὲ ἄκαρπα ἀεννάως·  τά   τε θιασωτικὰ καὶ τὰ πατριωτικὰ
[2, 40]   ἀπαλλάττεσθαι ἐκ τῆς χώρας. Διονύσιος·  τά   τε ἱερὰ περιπορευόμενος, εἰ μὲν
[2, 20]   σώματα πάντα οὐδὲν ἧττον ἀπέδοτο  τά   τε σκεύη, τότε ἦν
[2, 20]   Λαβὼν δὲ ταῦτα παρ´ αὐτῶν  τά   τε σώματα πάντα οὐδὲν ἧττον
[2, 40]   δέχομαι, ἐξαιρεῖν ἐκέλευε, (τὰ ἱμάτια)  τά   τε χρυσᾶ (καὶ τοὺς στεφάνους)
[2, 2]   ὄνομα. Βυζάντιοι δὲ δεηθέντες χρημάτων  τὰ   τεμένη τὰ δημόσια ἀπέδοντο, τὰ
[2, 1]   οἰκονομίας τε καὶ τὰ μέρη  τὰ   τούτων εἰρήκαμεν· ὅσα δέ τινες
[2, 20]   εἰσιν ὀρφανικοί. Ἀπογραψαμένων δὲ ἄλλων  τὰ   τούτων χρήματα ἀπεχρᾶτο ἕως ἕκαστος
[2, 10]   λογισάμενος ἀπῄτει. Τῶν τε δένδρων  τὰ   ὑπερέχοντα πίπτοντα εἰς τὰς
[2, 2]   ἔχειν τὸ κτῆμα. Ἱππίας Ἀθηναῖος  τὰ   ὑπερέχοντα τῶν ὑπερῴων εἰς τὰς
[2, 10]   αὐτοὺς καὶ τοὺς οἰκέτας καὶ  τὰ   ὑποζύγια νηστεῦσαι, ὅσον δὲ ἐδαπάνα
[2, 2]   εἶχε μὴ κοτυλίζειν, ἀλλ´ ἁθρόα  τὰ   φορτία πεπρᾶσθαι. Ἐκεῖνοί τε διαδόντες
[2, 10]   δέ, νόμου ὄντος αὐτοῖς ἀπογράψασθαι  τὰ   χρέα εἰς τὸ δημόσιον, δεηθέντες
[2, 20]   τοὺς ἀποσταλέντας εἰς φυλακὴν ποιήσας  τὰ   χρήματα αὐτοὺς ἐκέλευσεν ἀποσταλέντας,
[2, 10]   παραδοῦναι. Ἀκούσαντες δὲ ταῦτα εὐθέως  τὰ   χρήματα οἱ παρόντες πορίσαντες ὅσα
[2, 20]   μὴ τῇ ἀληθείᾳ προσδόκιμα ἦν  τὰ   χρήματα πρὸς αὐτόν, ἡσυχίαν εἶχον
[2, 20]   Μέντωρ Ῥόδιος Ἑρμείαν συλλαβὼν καὶ  τὰ   χωρία αὐτοῦ κατασχὼν τοὺς ἐπιμελητὰς
[2, 1]   δὲ καὶ ἀπὸ τῶν  κατὰ   γῆν τε καὶ ἀγοραίων τελῶν
[2, 2]   τὸν αὑτοῦ δῆμον ἕκαστον, ἀλλὰ  κατὰ   κτῆμα ἐν τόπῳ ἕκαστον
[2, 10]   τοῖς εὐπορωτάτοις ἐν τῇ πόλει  κατὰ   λόγον ἑκάστῳ ἀργύριον παρ´ ἐκείνων
[2, 10]   πολιτῶν μετοίκων σῦλον ἔχει  κατὰ   πόλεως ἰδιώτου καὶ βούλεται
[2, 30]   πολλὰ ἀναγόμενα, τὴν δεκάτην ἔπραττε  κατὰ   τὸν νόμον τὸν κείμενον. Πάλιν
[2, 30]   βασιλικὰς ἀναπληροῦν ἐκέλευε τοὺς σατράπας  κατὰ   τὸν νόμον τὸν τῆς χώρας·
[2, 1]   ΔΕΥΤΕΡΟΣ. ~Τὸν οἰκονομεῖν μέλλοντά τι  κατὰ   τρόπον τῶν τε τόπων, περὶ
[2, 30]   εἰσενέγκαντες χρήματα ἔδωκαν ἵν´ ἐᾷ  κατὰ   χώραν αὐτοῖς τὸ ἐμπόριον.
[2, 30]   φησάντων αὐτῶν, τὸν μὲν ἐπιμελητὴν  κατὰ   χώραν εἴα, τοὺς δὲ φόρους
[2, 30]   τε ἱερὸν τὸ αὑτοῦ εἶναι  κατὰ   χώραν καὐτὸς ἱερεύς. Ἀντιμένης Ῥόδιος
[2, 30]   εἶχον ἔτυχον ἕκαστοι κεκτημένοι  κατὰ   χώραν. δ´ ἔρευναν ἐξαίφνης
[2, 20]   αὐτοῦ κατασχὼν τοὺς ἐπιμελητὰς εἴασε  κατὰ   χώραν τοὺς ὑπὸ τοῦ Ἑρμείου
[2, 10]   ἑτέρους ἐφ´ αὐτοῖς τὰ  πράγματα   ἐγκλῖναι, αὐτὸς δὲ μᾶλλον βούλεσθαι
[2, 2]   καὶ τοὺς ἀναβαθμοὺς καὶ τὰ  προφράγματα   καὶ τὰς θύρας τὰς ἀνοιγομένας
[2, 2]   τοῖς φυγάσιν ἀπέδοτο· τά τε  ἀναθήματα,   ὅσα ἦν αὐτῶν ἔν τισιν
[2, 20]   διὰ τὰς εἰσφορὰς οὐ τρεφόντων  βοσκήματα,   εἶπεν ὅτι ἱκανὰ ἦν αὑτῷ
[2, 20]   Πολλῶν δὲ ταχὺ κτησαμένων πολλὰ  βοσκήματα   ὡς ἀτελῆ ἑξόντων, ἐπεὶ καιρὸν
[2, 20]   Ἀπογραψαμένων δὲ ἄλλων τὰ τούτων  χρήματα   ἀπεχρᾶτο ἕως ἕκαστος εἰς ἡλικίαν
[2, 10]   οἶκον ἀπῆλθον. ~Λακεδαιμόνιοι Σαμίων δεηθέντων  χρήματα   αὐτοῖς εἰς τὴν κάθοδον δοῦναι,
[2, 20]   ἀποσταλέντας εἰς φυλακὴν ποιήσας τὰ  χρήματα   αὐτοὺς ἐκέλευσεν ἀποσταλέντας, ἐδανείζετο
[2, 30]   φόρους ἐπιβαλεῖν αὐτοὶ ἐτάξαντο,  χρήματα   δὲ πολλαπλάσια αὐτὸς ἐλάμβανεν. Πυθοκλῆς
[2, 30]   ἕκαστος καὶ κοινῇ τὰ ἱερὰ  χρήματα   ἐδίδοσαν, οἰόμενοί τε αὐτὸν τῇ
[2, 30]   ἱερεῖς καὶ οἱ κάτοικοι εἰσενέγκαντες  χρήματα   ἔδωκαν ἵν´ ἐᾷ κατὰ χώραν
[2, 20]   Κότυς Θρᾷξ παρὰ Περινθίων ἐδανείζετο  χρήματα   εἰς τοὺς στρατιώτας (συναγαγεῖν) οἱ
[2, 10]   Εἰσενεχθέντων δὲ πολλῶν τὰ μὲν  χρήματα   εἶχε, τὸ δὲ τεῖχος οὐκ
[2, 20]   Δανεισάμενός τε παρὰ τῶν πολιτῶν  χρήματα   ἐπ´ ἀποδόσει, ὡς ἀπῄτουν αὐτόν,
[2, 20]   καὶ εἶναι αὐτοὶ ἱερεῖς, ἐδίδοσαν  χρήματα.   Ἐπεὶ δὲ παρὰ πάντων εἰλήφει,
[2, 20]   πόλει ὡς ἐκδανεῖσαι τοὺς ἰδιώτας  χρήματα.   Καλλίστρατος Ἀθηναῖος〉 ἐν Μακεδονίᾳ πωλουμένου
[2, 10]   ἑτέρων λαμβάνων, συνήγαγεν οὐκ ὀλίγα  χρήματα.   Κλαζομένιοι δ´ ἐν σιτοδείᾳ ὄντες
[2, 20]   τὰ εἰς τὸν πόλεμον ἀνηλωμένα  χρήματα   κομισάμενος καὶ ὑπὲρ ἑκάστου σώματος
[2, 20]   ξένων δανειζόμενοι ἐπόρισαν ἐκέλευσε  χρήματα.   Λαβὼν δὲ ταῦτα παρ´ αὐτῶν
[2, 10]   Ἀκούσαντες δὲ ταῦτα εὐθέως τὰ  χρήματα   οἱ παρόντες πορίσαντες ὅσα ἐκέλευσεν
[2, 2]   συναγαγόντας ἀποδόσθαι. Συνελέγη οὖν αὐτοῖς  χρήματα   οὐκ ὀλίγα πρὸς τὴν χρείαν.
[2, 2]   ἦν τὰ κτήματα καὶ συνελέγη  χρήματα   οὕτω συχνά. Τό τε νόμισμα
[2, 10]   ἔδοσαν ᾔτει, καὶ συνελέγη  χρήματα   πολλὰ ἀπὸ ὄχλου πολλοῦ. Ἀριστοτέλης
[2, 10]   μὴ θανατῶσαι τοὺς συνειλημμένους, ἀλλὰ  χρήματα   πραξαμένους φυγαδεῦσαι. Χῖοι δέ, νόμου
[2, 20]   τῇ ἀληθείᾳ προσδόκιμα ἦν τὰ  χρήματα   πρὸς αὐτόν, ἡσυχίαν εἶχον ὑπὲρ
[2, 10]   τῶν δὲ πλουσίων συνειλημμένων, ὀφείλοντες  χρήματα   στρατιώταις ἐψηφίσαντο μὴ θανατῶσαι τοὺς
[2, 20]   ὡς ἀνατεθεικότος. Διονύσιος Συρακούσιος βουλόμενος  χρήματα   συναγαγεῖν, ἐκκλησίαν ποιήσας ἔφησεν ἑωρακέναι
[2, 20]   οὐκ ἄν ποτε προέσθαι τοσαῦτα  χρήματα   τὸν Τιμόθεον αὐτοῖς εἰ μὴ
[2, 10]   ἐν ἀπορρήτοις, φάσκων αὑτῷ διδόναι  χρήματα   τοὺς ἑτέρους ἐφ´ αὐτοῖς
[2, 20]   Κότυος συναγαγόντος στρατιώτας, ἐπόρισεν αὐτῷ  χρήματα   τρόπον τοιοῦτον. Ἐκέλευσε τῶν ἀνθρώπων
[2, 30]   πρὸς τὴν οἰκοδομίαν, (ᾔτει αὐτοὺς  χρήματα   ὑπερβάλλων τῷ πλήθει· τοῦτο γὰρ
[2, 10]   Μυλασσεῖς φέρειν ἕκαστον ὅτι πλεῖστα  χρήματα,   φάσκων αὐτοὺς τοῖς νῦν εἰσενεχθεῖσι
[2, 30]   γενομένου Ἀλεξάνδρου περὶ Βαβυλῶνα, ἐπόρισε  χρήματα   ὧδε. Νόμου ὄντος ἐν Βαβυλωνίᾳ
[2, 2]   Νάξιος ἐκβαλὼν φυγάδας, ἐπειδὴ τὰ  κτήματα   αὐτῶν οὐθεὶς ἠθέλησεν ἀλλ´
[2, 30]   πρὸς τοὺς ἱερεῖς καὶ τοὺς  κτήματα   ἔχοντας ἐκεῖ ἐπὶ τούτῳ ἥκειν
[2, 2]   ὠνοῦντο οὖν ὧν ἦν τὰ  κτήματα   καὶ συνελέγη χρήματα οὕτω συχνά.
[2, 10]   ἀγαπῶντας τὸ τρίχωμα φορεῖν, ἔφησε  γράμματα   ἥκειν παρὰ βασιλέως κόμας ἀποστεῖλαι
[2, 30]   ἔλεγεν ὅτι ἀκηκοὼς εἴη τὰ  ἀγοράσματα   αὐτὸν ὑπερτίμια ἠγορακέναι· αὐτὸς οὖν
[2, 30]   αὐτούς. Ἀποστείλας τέ τινα ἐπ´  ἀγοράσματα   καὶ αἰσθόμενος ὅτι εὐώνων ἐπιτετύχηκεν,
[2, 1]   καὶ τὰς προσόδους καὶ τὰ  ἀναλώματα   βραχέα γίνεσθαι. Αὐτῆς δὲ ταύτης
[2, 1]   λυσιτελήσει διατίθεσθαι· περὶ δὲ τὰ  ἀναλώματα   τίνα περιαιρετέον καὶ πότε, καὶ
[2, 1]   περὶ τὰ εἰσαγώγιμα, περὶ τὰ  ἀναλώματα.   Τούτων δὲ ἕκαστον. Περὶ μὲν
[2, 1]   παρέργως) μάλιστα δὲ ταύτῃ, τὸ  τἀναλώματα   μὴ μείζω τῶν προσόδων γίνεσθαι.
[2, 20]   ταῦτα παρ´ αὐτῶν τά τε  σώματα   πάντα οὐδὲν ἧττον ἀπέδοτο τά
[2, 1]   εἰ δ´ ἐστί, τούτοις χρηστέον.  Μετὰ   δὲ τοῦτο ποῖαι τῶν προσόδων
[2, 10]   πλέοντα εἰς τὸν Πόντον ἐσύλων  μετὰ   προφάσεως εὐλόγου. Ἔταξαν δὲ χρόνον
[2, 1]   Ἐπεὶ τοίνυν τὰς διαιρέσεις εἰρήκαμεν,  μετὰ   τοῦτο πάλιν νοητέον ἡμῖν
[2, 30]   δὲ λαβὼν τότε μὲν ἀπηλλάγη,  εἶτα   δὲ καταπλεύσας, ἐπεὶ ἦν εὐτρεπῆ
[2, 10]   εἰς ἀργυρίου λόγον εἴκοσι ταλάντων,  εἶτα   διδόντες τοῖς εὐπορωτάτοις ἐν τῇ
[2, 10]   τιμῆς, ὑπολειπόμενον ἕκαστον (ἐνιαυτοῦ τροφήν·  εἶτα   ἐξαγωγὴν ἔδωκαν τῷ βουλομένῳ, τάξαντες
[2, 1]   ἀπὸ τῶν ἐμπορίων καὶ διαγωγῶν.  Εἶτα   ἀπὸ τῶν ἐγκυκλίων. Τέταρτον
[2, 1]   ἰδίων ἐν τῇ χώρᾳ γινομένη.  Εἶτα   ἀπὸ τῶν ἐμπορίων καὶ
[2, 40]   καὶ κουφότερα καὶ εὐωδέστερα δοῦναι·  εἶτα   ἱμάτια μὲν λευκά, στεφάνους δὲ
[2, 30]   μὲν οὖν πρῶτον εἰσέφερον αὐτῷ,  εἶτα   οὐκέτι ἔφασαν ἔχειν. δὲ
[2, 20]   δὲ τοῦτο ἀνεκτήσατο τοὺς πολίτας.  Εἶτα   πάλιν, οἰόμενοι ἀπολήψεσθαι, εἰσήνεγκαν·
[2, 30]   τὴν πόλιν, ὥσπερ ἐπώλουν, δίδραχμον,  εἶτα   τάξαντας αὐτοὺς τιμὴν ἑξαδράχμου οὕτω
[2, 40]   μηνὸς ἀναπλεύσας διέδωκε τὴν σιταρχίαν,  εἶτα   τοῦ εἰσιόντος μηνὸς διέλιπεν ἕως
[2, 20]   καὶ ἀναζεύξας ἐβάδιζεν ἐπ´ αὐτό.  Εἶτα,   ὡς ἐγγὺς τοῦ χωρίου ἐγένετο,
[2, 10]   Ὀφείλοντές τε〉 στρατιώταις μισθὸν εἴκοσι  τάλαντα   καὶ οὐ δυνάμενοι, τόκον ἔφερον
[2, 10]   τόκον ἔφερον τοῖς ἡγεμόσι τέτταρα  τάλαντα   τοῦ ἐνιαυτοῦ· ἐπεὶ δὲ τοῦ
[2, 20]   δὲ ἑκάστης κελεῦσαι ἅπαντας εἰσενέγκαι  τάξαντα   δεῖ, καὶ ἀπὸ τοῦ
[2, 2]   τῆς πόλεως, τὰ ὄντα Κορινθίοις  πάντα   ἀναθήσειν, (ἐκέλευσεν αὐτοὺς ἀπογράψασθαι. Ἀπογραψαμένων
[2, 1]   πραγματευώμεθα, πόλις, πότερον  πάντα   ἄρτι διειλόμεθα τὰ μέγιστα
[2, 2]   ἐμπόρων συνηγόρασαν τόν τε σῖτον  πάντα   καὶ τὸ ἔλαιον καὶ τὸν
[2, 20]   παρ´ αὐτῶν τά τε σώματα  πάντα   οὐδὲν ἧττον ἀπέδοτο τά τε
[2, 20]   μεθ´ αὑτῶν εἶχον, συλλαβὼν αὐτοὺς  πάντα   παρείλετο εἶχον. ~(Μέμνων Ῥόδιος
[2, 20]   δὲ οἱ στρατιῶται καὶ νομίσαντες  ἅπαντα   εἶναι ἄργυρον τὰ ἀγόμενα, ἐθάρρησαν
[2, 20]   τότε ἦν ἀποκεκρυμμένα, ἐμφανῆ  ἅπαντα   ἔλαβε. Δανεισάμενός τε παρὰ τῶν
[2, 2]   ἐν δέκα ἔτεσι κεῖνόν τε  ἅπαντα   ἔχειν ἅπερ ἀνιέρωσε, τούς τε
[2, 2]   ἠγόραζον οἱ στρατιῶται παρὰ τούτων  ἅπαντα.   Πρότερον οὖν〉 συλλεγέντι ἀργυρίῳ ἐδίδοσαν
[2, 20]   τοὺς ἐμπόρους τε καὶ ἀγοραίους  ἅπαντα   ὡσαύτως πωλήσειν. Τοῖς δ´ ἐμπόροις
[2, 20]   γένηται· τὸν δὲ μὴ τοῦτο  ποιήσαντα   ἔνοχον ἔφησεν ἱεροσυλίας ἔσεσθαι. Ἀνενεγκάντων
[2, 2]   τάξας μέτριον ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον  ἀποτείσαντα   τοῦτο ἐγγράφεσθαι εἰς τοὺς λελειτουργηκότας.
[2, 1]   ἀναλουμένων τίνα τε καὶ πόσα  περιαιρεθέντα   τὰ〉 ὅλα μηθὲν βλάψει. Τὰ
[2, 30]   ὑπὲρ ἑκάστου καὶ λαβὼν τὰ  ὁμολογηθέντα   ἀπέδωκεν ἑκάστοις τὸν νεκρόν. Κλεομένης
[2, 2]   δεηθέντες ἐψηφίσαντο τὸν ἐξ ἑνὸς  ὄντα   ἀστοῦ καταβαλόντα μνᾶς τριάκοντα εἶναι
[2, 2]   καὶ τοῦ ἐλαίου τὸν χοᾶ  ὄντα   δραχμῶν τριῶν〉 τεττάρων καὶ τριωβόλου,
[2, 30]   πορίζων τἀνδράποδα τὰ ἐπὶ στρατοπέδῳ  ὄντα   ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον ἀπογράφεσθαι ὁπόσου
[2, 2]   κύριος γένηται τῆς πόλεως, τὰ  ὄντα   Κορινθίοις πάντα ἀναθήσειν, (ἐκέλευσεν αὐτοὺς
[2, 20]   τὰ δ´ ἡμίσεα ἔχειν τὸν  λαβόντα·   τῷ δὲ μὴ ἀνενέγκαντι θάνατον
[2, 10]   τὸν δόντα καὶ τὸν χρόνον,  ἀπαγαγόντα   εἰς οἶκον ἐκέλευε τρέφειν ἕως
[2, 10]   ὗν μόσχον, ἀπογραψάμενος τὸν  δόντα   καὶ τὸν χρόνον, ἀπαγαγόντα εἰς
[2, 10]   δὲ συχνῶν, τὰ πλοῖα τὰ  πλέοντα   εἰς τὸν Πόντον ἐσύλων μετὰ
[2, 2]   ἑνὸς ὄντα ἀστοῦ καταβαλόντα μνᾶς  τριάκοντα   εἶναι πολίτην. Ἐν σιτοδείᾳ δὲ
[2, 30]   τοῖς ἄλλοις, αὐτὸς δὲ τάξας  τριάκοντα   καὶ δύο δραχμὰς τοῦ σίτου
[2, 2]   εὐπόρησε χρημάτων. Ἡρακλεῶται πέμποντες ναῦς  τετταράκοντα   ἐπὶ τοὺς ἐν Βοσπόρῳ τυράννους,
[2, 30]   εἴκοσι ναῦς, τῷ δὲ Ταῲ  ἑξήκοντα   μόνον οὐσῶν χρείας, προστάξαι τοῖς
[2, 30]   χρείας, προστάξαι τοῖς ἐκ τῶν  ἑξήκοντα   νεῶν αὐτοῦ τῶν ὑπομενουσῶν τοὺς
[2, 2]   τὸν ἐξ ἑνὸς ὄντα ἀστοῦ  καταβαλόντα   μνᾶς τριάκοντα εἶναι πολίτην. Ἐν
[2, 1]   ~ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ. ~Τὸν οἰκονομεῖν  μέλλοντά   τι κατὰ τρόπον τῶν τε
[2, 2]   ἐγκτήσεως, ἐψηφίσαντο τὸ τρίτον μέρος  εἰσφέροντα   τοῦ δανείου τὸν βουλόμενον κυρίως
[2, 10]   τε δένδρων τὰ ὑπερέχοντα  πίπτοντα   εἰς τὰς ὁδοὺς τὰς βασιλικὰς
[2, 10]   ἀπῄτει. Τῶν τε δένδρων τὰ  ὑπερέχοντα   πίπτοντα εἰς τὰς ὁδοὺς
[2, 2]   τὸ κτῆμα. Ἱππίας Ἀθηναῖος τὰ  ὑπερέχοντα   τῶν ὑπερῴων εἰς τὰς δημοσίας
[2, 20]   χωρὶς τῆς τιμῆς διδόναι τὸν  πωλοῦντα   καὶ ὠνούμενον ἀπὸ τῆς ἀρτάβης
[2, 20]   ὡς〉 ὀφείλοντες· ἐκέρδαινον οὖν τὸν  παρεληλυθότα   χρόνον ἀτόκοις τοῖς χρήμασιν ἀποκεχρημένοι.
[2, 40]   δὲ τῶν ἀγαλμάτων φιάλην εἶχε  προτετακότα,   εἴπας ἂν ὅτι δέχομαι, ἐξαιρεῖν
[2, 30]   τὸν δ´ ἐπιμελητὴν τὸν νῦν  καθεστηκότα   ἀπαλλάξαι αὐτὸν ἠξίουν, ἐπερωτήσας αὐτοὺς
[2, 1]   πάντα ἄρτι διειλόμεθα τὰ  μέγιστα   τούτων δυνατὴ φέρειν ἐστί· εἰ
[2, 10]   τοὺς Μυλασσεῖς φέρειν ἕκαστον ὅτι  πλεῖστα   χρήματα, φάσκων αὐτοὺς τοῖς νῦν
[2, 1]   προσήκει σκοπεῖν αὐτὸ μὴ παρέργως)  μάλιστα   δὲ ταύτῃ, τὸ τἀναλώματα μὴ
[2, 1]   ἀλλήλαις ἀναγκαῖόν ἐστιν· ὅσα δὲ  μάλιστα   δι´ αὐτῶν ἑκάστῃ συμβαίνει, ταῦτα
[2, 20]   ὑπολαβόντες οὐκ ἄν ποτε προέσθαι  τοσαῦτα   χρήματα τὸν Τιμόθεον αὐτοῖς εἰ
[2, 30]   μετ´ ὀργῆς προσποιητοῦ. Οἳ δὲ  ταῦτα   ἀκούοντες οὐκ ἔφασαν δεῖν πιστεύειν
[2, 30]   ἄλλοι πολῖται εἰσήνεγκαν, ἐκέλευσε καὶ  ταῦτα   αὑτῷ δανεῖσαι (ἐν χρόνῳ) διειπάμενος
[2, 2]   εὔξασθαι ἐς νέωτα ἀποδώσειν διπλάσια,  ταῦτα   δὲ συναγαγόντας ἀποδόσθαι. Συνελέγη οὖν
[2, 20]   ὡς ἀγούσας ἀργύριον παραφαινούσας τε  ταῦτα   ἐβάδιζεν. Ἰδόντες δὲ οἱ στρατιῶται
[2, 1]   μάλιστα δι´ αὐτῶν ἑκάστῃ συμβαίνει,  ταῦτα   ἐπισκεπτέον ἡμῖν ἐστιν. Πρῶτον μὲν
[2, 10]   τούτοις διοικεῖν παραδοῦναι. Ἀκούσαντες δὲ  ταῦτα   εὐθέως τὰ χρήματα οἱ παρόντες
[2, 20]   ἐκέλευσε χρήματα. Λαβὼν δὲ  ταῦτα   παρ´ αὐτῶν τά τε σώματα
[2, 20]   τῆς ἡμέρας, οἳ δὲ πάλιν  ἱερόθυτα   ἐποίουν· δὲ ἀπεῖπε θῆλυ
[2, 2]   τῷ μὲν Διονύσῳ εὔξασθαι ἐς  νέωτα   ἀποδώσειν διπλάσια, ταῦτα δὲ συναγαγόντας
[2, 30]   δ´ αὐτοὺς δυσχεραίνοντας ὑποπέμπων τινὰς  ἠρώτα   τί βούλονται δόντες ἀπαλλαγῆναι τῆς




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 4/02/2010