Livre, Chap. |
[2, 30] |
τοὺς
εὐπορωτάτους
καὶ
προσέταττεν
αὐτοῖς
|
ἃ |
δεῖ
παρασκευάζειν.
Ὁρῶν
δ´
αὐτοὺς |
[2, 20] |
τῶν
μισθῶν
ἕως
ἐκεῖνος
διῳκήσατο
|
ἃ |
ἐβούλετο.
Σάμον
δὲ
πολιορκῶν
τοὺς |
[2, 20] |
τὰ
χρήματα
αὐτοὺς
ἐκέλευσεν
ἀποσταλέντας,
|
ἃ |
ἐδανείζετο
παρ´
αὐτῶν,
κομίσασθαι.
Μέντωρ |
[2, 10] |
δὲ
τοῖς
ἑτέροις
πάλιν
ἔδειξεν
|
ἃ |
εἰληφὼς
εἴη
παρὰ
τῶν
ἑτέρων· |
[2, 20] |
ἱεροσυλίας
ἔσεσθαι.
Ἀνενεγκάντων
δὲ
πάντων
|
ἃ |
εἶχον
διά
τε
τὴν
θεὸν |
[2, 30] |
τῆς
πόλεως
μικρὸν
καὶ
ἐρευνήσας
|
ἃ |
εἶχον,
ἔλαβεν
ὅσων
ἐδεῖτο,
ἐκείνους |
[2, 20] |
εἶχον,
συλλαβὼν
αὐτοὺς
πάντα
παρείλετο
|
ἃ |
εἶχον.
~(Μέμνων
Ῥόδιος
κυριεύσας
Λαμψάκου |
[2, 20] |
παρὰ
τῶν
ξένων
δανειζόμενοι
ἐπόρισαν
|
ἃ |
ἐκέλευσε
χρήματα.
Λαβὼν
δὲ
ταῦτα |
[2, 30] |
κήρυγμα
μάτην
αὐτὸν
πεποιῆσθαι,
εἶχον
|
ἃ |
ἔτυχον
ἕκαστοι
κεκτημένοι
κατὰ
χώραν. |
[2, 1] |
ἂν
πραγματευώμεθα,
ἢ
πόλις,
πότερον
|
ἃ |
πάντα
ἄρτι
διειλόμεθα
ἢ
τὰ |
[2, 30] |
ἐπὶ
τῶν
ἰδίων
εἶναι
ἔδωκαν
|
ἃ |
προσέταξεν.
Ἀντιμένης·
τούς
τε
θησαυροὺς |
[2, 20] |
ἧττον
ἀπέδοτο
τά
τε
σκεύη,
|
ἃ |
τότε
ἦν
ἀποκεκρυμμένα,
ἐμφανῆ
ἅπαντα |
[2, 1] |
εἴ
τε〉
τεχνικῶς
τι
διῴκησαν,
|
ἃ |
ὑπελαμβάνομεν
ἀξιόλογα
αὐτῶν
εἶναι,
συναγηόχαμεν. |
[2, 2] |
Συνελέγη
οὖν
αὐτοῖς
χρήματα
οὐκ
|
ὀλίγα |
πρὸς
τὴν
χρείαν.
Λαμψακηνοὶ
δὲ |
[2, 10] |
δι´
ἑτέρων
λαμβάνων,
συνήγαγεν
οὐκ
|
ὀλίγα |
χρήματα.
Κλαζομένιοι
δ´
ἐν
σιτοδείᾳ |
[2, 1] |
τεχνικῶς
τι
διῴκησαν,
ἃ
ὑπελαμβάνομεν
|
ἀξιόλογα |
αὐτῶν
εἶναι,
συναγηόχαμεν.
Οὐδὲ
γὰρ |
[2, 2] |
ἦν
αὐτῶν
ἔν
τισιν
ἐργαστηρίοις
|
ἡμίεργα |
ἀνακείμενα,
ἐπώλει
τοῖς
τε
φυγάσι |
[2, 30] |
τρόπον
προῆγεν,
ἕως
εἰς
τὴν
|
τριακάδα |
ἦλθεν.
Χαρίδημος
Ὠρείτης
ἔχων
τῆς |
[2, 30] |
τὸν
κείμενον.
Πάλιν
τε
πορίζων
|
τἀνδράποδα |
τὰ
ἐπὶ
στρατοπέδῳ
ὄντα
ἐκέλευσε |
[2, 30] |
κάτοικοι
εἰσενέγκαντες
χρήματα
ἔδωκαν
ἵν´
|
ἐᾷ |
κατὰ
χώραν
αὐτοῖς
τὸ
ἐμπόριον. |
[2, 20] |
ἕως
ὁ〉
πόλεμος
ὁ
πρὸς
|
βασιλέα |
διαλυθῇ.
Ἀπ´
οἰκίας
δὲ
ἑκάστης |
[2, 10] |
νόμου
ὄντος
αὐτοῖς
ἀπογράψασθαι
τὰ
|
χρέα |
εἰς
τὸ
δημόσιον,
δεηθέντες
χρημάτων |
[2, 20] |
ἐκεῖνα
ἔλαβεν,
ἐκέλευσε
πάλιν
τὰ
|
ἡμίσεα |
ἀναφέρειν.
Μενδαῖοι
δὲ
τὰ
μὲν |
[2, 20] |
ἀναφέρειν
πρὸς
αὑτόν,
τὰ
δ´
|
ἡμίσεα |
ἔχειν
τὸν
λαβόντα·
τῷ
δὲ |
[2, 20] |
δὲ
οἱ
ναῦται
ἀνενεγκόντες
τὰ
|
ἡμίσεα |
τὰ
κατάλοιπα
ἔχειν,
ἀδεῶς
ἀνήνεγκαν· |
[2, 20] |
πολλὰ
ἔχουσιν,
κήρυγμα
ἐποιήσατο
τὰ
|
ἡμίσεα |
(ὧν
ἔχει
ἕκαστος
ἀναφέρειν
πρὸς |
[2, 1] |
τὰς
προσόδους
καὶ
τὰ
ἀναλώματα
|
βραχέα |
γίνεσθαι.
Αὐτῆς
δὲ
ταύτης
κρατίστη |
[2, 1] |
πόλις,
πότερον
ἃ
πάντα
ἄρτι
|
διειλόμεθα |
ἢ
τὰ
μέγιστα
τούτων
δυνατὴ |
[2, 1] |
ἡ
σατραπεία,
περὶ
ἣν
ἂν
|
πραγματευώμεθα, |
ἢ
πόλις,
πότερον
ἃ
πάντα |
[2, 30] |
πρότερον
ὂν
ἐπὶ
τοῦ
Κανώβου
|
ἐνταῦθα |
ποιῆσαι,
καταπλεύσας
εἰς
τὸν
Κάνωβον |
[2, 2] |
τοῦτο.
Ἀθηναῖοι
δὲ
οἱ
ἐν
|
Ποτιδαίᾳ |
οἰκοῦντες
δεόμενοι
χρημάτων
εἰς
τὸν |
[2, 10] |
καὶ
τοὺς
οἰκέτας
καὶ
τὰ
|
ὑποζύγια |
νηστεῦσαι,
ὅσον
δὲ
ἐδαπάνα
ἕκαστος, |
[2, 10] |
ἐκ
πολλοῦ
χρόνου
ἀδικίας
οὔσης
|
διὰ |
πολέμου,
δικαστήριον
καθίσας
προεῖπεν,
ὅσοι |
[2, 10] |
καλῶς
ἔχειν
αὐτοῖς.
Ἀβυδηνοὶ
δέ,
|
διὰ |
στασιασμὸν
τῆς
χώρας
ἀργοῦ
γενομένης |
[2, 20] |
ὃ
ἠγόρασεν.
Τῶν
τε
πολιτῶν
|
διὰ |
τὰς
εἰσφορὰς
οὐ
τρεφόντων
βοσκήματα, |
[2, 30] |
προσόδων·
οἳ
δ´
εἰσήνεγκαν
ὡς
|
διὰ |
ταχέων
αὐτοῖς
ἐσομένης
τῆς
κομιδῆς. |
[2, 20] |
Ἀνενεγκάντων
δὲ
πάντων
ἃ
εἶχον
|
διά |
τε
τὴν
θεὸν
καὶ
δι´ |
[2, 20] |
πρὸς
τοὺς
ἱερεῖς
δεῖν
παραλυθῆναι
|
διὰ |
τὴν
δαπάνην.
Ἀκούσαντες
δὲ
(οἱ |
[2, 10] |
Μαυσώλου
ὕπαρχος,
ὁπότε
διαπορευομένῳ
αὐτῷ
|
διὰ |
τῆς
χώρας
προσενέγκοι
τις
πρόβατον |
[2, 1] |
Αὕτη
δέ
ἐστιν
ἀνώμαλος
μὲν
|
διὰ |
τὸ
δεῖν
μὴ
πρὸς
ἕνα |
[2, 20] |
γὰρ
ὠνουμένους
τοὺς
εὐπορωτέρους
ἀεὶ
|
διὰ |
τὸ
δεῖν
ταλαντιαίους
καθιστάναι
τοὺς |
[2, 10] |
μετοίκων
οὐ
προϊεμένων
αὐτοῖς
οὐδὲν
|
διὰ |
τὸ
καὶ
ἔτι
ὀφείλειν,
ἐψηφίσαντο |
[2, 1] |
ἕνα
σκοπὸν
οἰκονομεῖν,
ἐλαχίστη
δὲ
|
διὰ |
τὸ
καὶ
τὰς
προσόδους
καὶ |
[2, 40] |
νουμηνίας.
Οἱ
μὲν
οὖν
στρατιῶται
|
διὰ |
τὸ
νεωστὶ
εἰληφέναι
τὴν
σιταρχίαν |
[2, 20] |
σπάνις
ἦν
ἐν
τῷ
στρατοπέδῳ
|
διὰ |
τοὺς
εἰσαφικνουμένους,
ἀπηγόρευσε
μὴ
πωλεῖν |
[2, 20] |
ἐκκλησίαν
συναγαγὼν
ἔφησεν
οὐ
δύνασθαι
|
διὰ |
τοὺς
χειμῶνας
παραγενέσθαι
αὑτῷ
ἀργύριον, |
[2, 30] |
κλητοὺς
ἄλλους
τοὺς
ἄγοντας†
καὶ
|
ἰδίᾳ |
ἀποδημοῦντας,
καὶ
δῶρα
πολλὰ
ἀναγόμενα, |
[2, 30] |
καταλυθῆναι.
Οἱ
δὲ
ἱερεῖς
καὶ
|
ἰδίᾳ |
ἕκαστος
καὶ
κοινῇ
τὰ
ἱερὰ |
[2, 30] |
τὸν
μὲν
ἐπιμελητὴν
κατὰ
χώραν
|
εἴα, |
τοὺς
δὲ
φόρους
πράττεσθαι
ἐκέλευεν |
[2, 20] |
τοῦτον
ἀπεχρᾶτο
τῷ
στρατοπέδῳ
τὰ
|
ἐπιτήδεια |
μόνον
διδούς.
Τούς
τε〉
τεχνίτας |
[2, 20] |
δὲ
εἰσαφικνούμενοι
ἦγον
αὑτοῖς
τὰ
|
ἐπιτήδεια· |
ὁπότε
δὲ
ἀπαλλάττοιντο,
εἴ
τι |
[2, 2] |
μνᾶς
τριάκοντα
εἶναι
πολίτην.
Ἐν
|
σιτοδείᾳ |
δὲ
γενόμενοι
καὶ
ἀποροῦντες
χρημάτων |
[2, 10] |
ὀλίγα
χρήματα.
Κλαζομένιοι
δ´
ἐν
|
σιτοδείᾳ |
ὄντες
χρημάτων
τε
ἀποροῦντες
ἐψηφίσαντο |
[2, 20] |
Τιμόθεον
αὐτοῖς
εἰ
μὴ
τῇ
|
ἀληθείᾳ |
προσδόκιμα
ἦν
τὰ
χρήματα
πρὸς |
[2, 30] |
ἐδίδοσαν,
οἰόμενοί
τε
αὐτὸν
τῇ
|
ἀληθείᾳ |
τοῦτο
ποιεῖν,
καὶ
ἕκαστος
βουλόμενος |
[2, 30] |
αἰσθόμενος,
καλέσας
αὐτοὺς
εἰς
τὰ
|
βασίλεια |
ἐκρέμασεν
ἅπαντας,
πρὸς
δὲ
τοὺς |
[2, 10] |
μὲν
ἀποδοῦναι
τῇ
πόλει
τὰ
|
δάνεια, |
τὴν
δὲ
πόλιν
ἐκ
τῶν |
[2, 1] |
τοῦτο
πάλιν
νοητέον
ἡμῖν
ἡ
|
σατραπεία, |
περὶ
ἣν
ἂν
πραγματευώμεθα,
ἢ |
[2, 2] |
ἀνήλισκον
ἐξ
ἐνιαυτοῦ
παρασκευάζοντες
καὶ
|
ἱερεῖα |
πολυτελῆ,
ὑπογύου
δὲ
οὔσης
ταύτης |
[2, 2] |
εἰς
τοὺς
λελειτουργηκότας.
Τῇ
τε
|
ἱερείᾳ |
τῇ
τῆς
Ἀθηνᾶς
τῆς
ἐν |
[2, 30] |
μηδὲν
ὅπλον
κεκτῆσθαι
ἐν
τῇ
|
οἰκίᾳ, |
εἰ
δὲ
μή,
ἀποτείσειν
ἀργύριον |
[2, 2] |
τε
νομισμάτων
τὴν
καταλλαγὴν
ἀπέδοντο
|
μιᾷ |
τραπέζῃ,
ἑτέρῳ
δὲ
οὐκ
ἦν |
[2, 30] |
ἀκηκοὼς
εἴη
τὰ
ἀγοράσματα
αὐτὸν
|
ὑπερτίμια |
ἠγορακέναι·
αὐτὸς
οὖν
(οὐ)
προσέξειν· |
[2, 10] |
παρὰ
βασιλέως
κόμας
ἀποστεῖλαι
εἰς
|
προκόμια· |
προστετάχθαι
οὖν
αὐτῷ
ὑπὸ
Μαυσώλου |
[2, 20] |
ἰδιώτας
χρήματα.
Καλλίστρατος
Ἀθηναῖος〉
ἐν
|
Μακεδονίᾳ |
πωλουμένου
τοῦ
ἐλλιμενίου
ὡς
ἐπὶ |
[2, 1] |
τὰς
δαπάνας
ἢ
ἀντὶ
νομίσματος
|
ὤνια. |
Δεύτερον
δὲ
τὴν
σατραπικήν.
Ἔστι |
[2, 20] |
τά
τ´
ἐκ
τῆς
χώρας
|
ὤνια |
καὶ
τὰ
ἐκ
τῶν
λειῶν |
[2, 30] |
χρήματα
ὧδε.
Νόμου
ὄντος
ἐν
|
Βαβυλωνίᾳ |
παλαιοῦ
δεκάτην
εἶναι
τῶν
εἰσαγομένων, |
[2, 10] |
χώρᾳ
αὐτῶν.
Δανεισάντων
δὲ
μισθωσάμενοι
|
πλοῖα |
ἀπέστειλαν
εἰς
τὰ
ἐμπόρια,
ὅθεν |
[2, 2] |
καὶ
ἀποροῦντες
χρημάτων
κατήγαγον
τὰ
|
πλοῖα |
τὰ
ἐκ
τοῦ
Πόντου.
Χρόνου |
[2, 10] |
ἀπογράψασθαι.
Ἀπογραψαμένων
δὲ
συχνῶν,
τὰ
|
πλοῖα |
τὰ
πλέοντα
εἰς
τὸν
Πόντον |
[2, 1] |
δὲ
ἡ
ἀπὸ
τῶν
βοσκημάτων,
|
ἐπικαρπία |
τε
καὶ
δεκάτη
καλουμένη.
Ἕκτη |
[2, 20] |
πλῆθος.
Καταγαγὼν
οὖν
ἐπὶ
τὰ
|
ἐμπόρια |
ἀπέδοτο
καὶ
εὐπόρησε
χρημάτων.
Κότυς |
[2, 10] |
μισθωσάμενοι
πλοῖα
ἀπέστειλαν
εἰς
τὰ
|
ἐμπόρια, |
ὅθεν
αὐτοῖς
ἧκε
σῖτος,
ὑποθήκης |
[2, 20] |
Ῥόδιος
Ἑρμείαν
συλλαβὼν
καὶ
τὰ
|
χωρία |
αὐτοῦ
κατασχὼν
τοὺς
ἐπιμελητὰς
εἴασε |
[2, 30] |
Ὠρείτης
ἔχων
τῆς
Αἰολίδος
τινὰ
|
χωρία, |
ἐπιστρατεύοντος
ἐπ´
αὐτὸν
Ἀρταβάζου,
χρημάτων |
[2, 2] |
κτῆμα·
τοῖς
δὲ
θιασώταις
ἕτερα
|
χωρία, |
τὰ
δημόσια
ὅσα
ἦν
περὶ |
[2, 20] |
τῶν
πολιτῶν
φρουροὺς
δοῦναι
εἰς
|
χωρία |
τινά,
ἵνα
τοῖς
ἐκεῖ
στρατιώταις |
[2, 30] |
ἢ
αὐτοὶ
ἐτάξαντο,
χρήματα
δὲ
|
πολλαπλάσια |
αὐτὸς
ἐλάμβανεν.
Πυθοκλῆς
Ἀθηναῖος
Ἀθηναίοις |
[2, 2] |
Διονύσῳ
εὔξασθαι
ἐς
νέωτα
ἀποδώσειν
|
διπλάσια, |
ταῦτα
δὲ
συναγαγόντας
ἀποδόσθαι.
Συνελέγη |
[2, 2] |
δεηθέντες
χρημάτων
τὰ
τεμένη
τὰ
|
δημόσια |
ἀπέδοντο,
τὰ
μὲν
κάρπιμα
χρόνον |
[2, 2] |
δὲ
θιασώταις
ἕτερα
χωρία,
τὰ
|
δημόσια |
ὅσα
ἦν
περὶ
τὸ
γυμνάσιον |
[2, 2] |
εἰθισμένων
δὲ
αὐτῶν
λαμπρῶς
ἄγειν
|
Διονύσια, |
ἐν
οἷς
ἄλλα
τε
πολλὰ |
[2, 30] |
Μακεδὼν
Καρίας
σατραπεύων
δεηθεὶς
χρημάτων
|
Διονύσια |
ἔφασκε
μέλλειν
ἄγειν
καὶ
χοραγοὺς |
[2, 40] |
κουφότερα
καὶ
εὐωδέστερα
δοῦναι·
εἶτα
|
ἱμάτια |
μὲν
λευκά,
στεφάνους
δὲ
λευκίνους |
[2, 40] |
ὅτι
δέχομαι,
ἐξαιρεῖν
ἐκέλευε,
(τὰ
|
ἱμάτια) |
τά
τε
χρυσᾶ
(καὶ
τοὺς |
[2, 2] |
μὴ
κοτυλίζειν,
ἀλλ´
ἁθρόα
τὰ
|
φορτία |
πεπρᾶσθαι.
Ἐκεῖνοί
τε
διαδόντες
διμήνου |
[2, 2] |
τοῦτο
ἐποίησεν,
ὥστε
συνέβαινεν
ἐν
|
δέκα |
ἔτεσι
κεῖνόν
τε
ἅπαντα
ἔχειν |
[2, 2] |
ἀκροπόλει
ὑπὲρ
τοῦ
ἀποθανόντος
φέρειν
|
χοίνικα |
κριθῶν
καὶ
πυρῶν
ἑτέραν
καὶ |
[2, 2] |
τά
τε
θιασωτικὰ
καὶ
τὰ
|
πατριωτικὰ |
ὡσαύτως·
καὶ
ὅσα
ἐν
χωρίοις |
[2, 2] |
δὲ
ἄκαρπα
ἀεννάως·
τά
τε
|
θιασωτικὰ |
καὶ
τὰ
πατριωτικὰ
ὡσαύτως·
καὶ |
[2, 40] |
εὐωδέστερα
δοῦναι·
εἶτα
ἱμάτια
μὲν
|
λευκά, |
στεφάνους
δὲ
λευκίνους
περιετίθει.
|
[2, 2] |
εἰς
τὸν
αὑτοῦ
δῆμον
ἕκαστον,
|
ἀλλὰ |
κατὰ
κτῆμα
ἐν
ᾧ
τόπῳ |
[2, 20] |
ἂν
εἵλετο
ἔχειν
ὡς
ἀργυροῦν
|
ἀλλὰ |
μὴ
καττιτέρινον.
Πάλιν
τε
(δεηθεὶς |
[2, 2] |
τε
διαδόντες
διμήνου
μισθὸν
παρῆγον
|
(ἀλλὰ) |
τὴν
ἀγορὰν
ἐν
ὁλκάσιν,
ἄνδρα |
[2, 10] |
ἐψηφίσαντο
μὴ
θανατῶσαι
τοὺς
συνειλημμένους,
|
ἀλλὰ |
χρήματα
πραξαμένους
φυγαδεῦσαι.
Χῖοι
δέ, |
[2, 20] |
ἑκάστῳ
θήλεος
καὶ
ἄρρενος
τὰ
|
ἄλλα |
ἀποδόσθαι
τῇ
πόλει
ὡς
ἐκδανεῖσαι |
[2, 2] |
λαμπρῶς
ἄγειν
Διονύσια,
ἐν
οἷς
|
ἄλλα |
τε
πολλὰ
ἀνήλισκον
ἐξ
ἐνιαυτοῦ |
[2, 1] |
ἡ
ἰδιωτική.
Ἐπικοινωνεῖν
μὲν
τὰ
|
πολλὰ |
ἀλλήλαις
ἀναγκαῖόν
ἐστιν·
ὅσα
δὲ |
[2, 30] |
καὶ
ἰδίᾳ
ἀποδημοῦντας,
καὶ
δῶρα
|
πολλὰ |
ἀναγόμενα,
τὴν
δεκάτην
ἔπραττε
κατὰ |
[2, 2] |
Διονύσια,
ἐν
οἷς
ἄλλα
τε
|
πολλὰ |
ἀνήλισκον
ἐξ
ἐνιαυτοῦ
παρασκευάζοντες
καὶ |
[2, 10] |
ὃ
ᾔτει,
καὶ
συνελέγη
χρήματα
|
πολλὰ |
ἀπὸ
ὄχλου
πολλοῦ.
Ἀριστοτέλης
Ῥόδιος |
[2, 20] |
ἔσεσθαι.
Πολλῶν
δὲ
ταχὺ
κτησαμένων
|
πολλὰ |
βοσκήματα
ὡς
ἀτελῆ
ἑξόντων,
ἐπεὶ |
[2, 1] |
ἂν
ἀπῇ
τούτων
τῶν
μερῶν,
|
πολλὰ |
διαμαρτήσεται
περὶ
τὴν
πραγματείαν
ἣν |
[2, 20] |
δὲ
ὅτι
καὶ
οἱ
ναῦται
|
πολλὰ |
ἔχουσιν,
κήρυγμα
ἐποιήσατο
τὰ
ἡμίσεα |
[2, 20] |
ἔκοψε
καττιτέρου,
καὶ
συναγαγὼν
ἐκκλησίαν
|
πολλὰ |
τοῦ
κεκομμένου
νομίσματος
ὑπερεῖπεν·
οἳ |
[2, 1] |
τε
καὶ
πόσα
περιαιρεθέντα
τὰ〉
|
ὅλα |
μηθὲν
βλάψει.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[2, 30] |
χωρίον
ἀποστέλλειν,
παραπομπὴν
δὲ
δώσειν·
|
ἅμα |
δὲ
καὶ
αὐτὸς
τοῦτο
ποιῶν |
[2, 10] |
οὖν
ἐντεῦθεν
καὶ
ἀργύριον
ἐλάμβανεν,
|
ἅμα |
τε
οἱ
ἡγεμόνες
οὐ
παρεκρούοντο |
[2, 10] |
διαπύλιον
ἀπῄτει
δραχμὴν
τοῦ
σώματος·
|
ἅμα |
τε
οὖν
ἐντεῦθεν
καὶ
ἀργύριον |
[2, 30] |
αὐτὸς
οὖν
(οὐ)
προσέξειν·
καὶ
|
ἅμα |
τὴν
ἀβελτερίαν
αὐτοῦ
ἐλοιδόρει
μετ´ |
[2, 20] |
φορουσῶν,
ἐκέλευσε
τὴν
βουλομένην
χρυσοφορεῖν
|
τάγμα |
τι
ἀνατιθέναι
ἐν
τῷ
ἱερῷ. |
[2, 20] |
καὶ
οἱ
ναῦται
πολλὰ
ἔχουσιν,
|
κήρυγμα |
ἐποιήσατο
τὰ
ἡμίσεα
(ὧν
ἔχει |
[2, 30] |
Τῶν
δὲ
ἀνθρώπων
οἰομένων
τὸ
|
κήρυγμα |
μάτην
αὐτὸν
πεποιῆσθαι,
εἶχον
ἃ |
[2, 30] |
πάλιν
εἰς
τὸ
χωρίον
ἀπῆγεν.
|
Κήρυγμά |
τε
ποιησάμενος
ἐν
ταῖς
πόλεσιν |
[2, 2] |
ἑτέραν
λειτουργίαν
τοιαύτην
ἤμελλον
δαπανᾶν,
|
τίμημα |
τάξας
μέτριον
ἐκέλευσε
τὸν
βουλόμενον |
[2, 2] |
αὑτοῦ
δῆμον
ἕκαστον,
ἀλλὰ
κατὰ
|
κτῆμα |
ἐν
ᾧ
τόπῳ
ἕκαστον
εἴη, |
[2, 2] |
τὸν
βουλόμενον
κυρίως
ἔχειν
τὸ
|
κτῆμα. |
Ἱππίας
Ἀθηναῖος
τὰ
ὑπερέχοντα
τῶν |
[2, 2] |
ὑποτιμᾶσθαι·
ὅτῳ
δὲ
μὴ
ἦν
|
κτῆμα |
μηθέν,
τὸ
σῶμα
διμναῖον
τιμήσασθαι. |
[2, 2] |
ὧν
ἦν
καὶ
τὸ
ἄλλο
|
κτῆμα· |
τοῖς
δὲ
θιασώταις
ἕτερα
χωρία, |
[2, 1] |
εὔωνον)
ποιητέον·
περὶ
δὲ
τὰ
|
ἐξαγώγιμα |
καὶ
εἰσαγώγιμα
πότε
καὶ
τίνα |
[2, 1] |
περὶ
τὸ〉
νόμισμα,
περὶ
τὰ
|
ἐξαγώγιμα, |
περὶ
τὰ
εἰσαγώγιμα,
περὶ
τὰ |
[2, 1] |
περὶ
τὰ
ἐξαγώγιμα,
περὶ
τὰ
|
εἰσαγώγιμα, |
περὶ
τὰ
ἀναλώματα.
Τούτων
δὲ |
[2, 1] |
περὶ
δὲ
τὰ
ἐξαγώγιμα
καὶ
|
εἰσαγώγιμα |
πότε
καὶ
τίνα
παρὰ
τῶν |
[2, 20] |
αὐτοῖς
εἰ
μὴ
τῇ
ἀληθείᾳ
|
προσδόκιμα |
ἦν
τὰ
χρήματα
πρὸς
αὐτόν, |
[2, 20] |
καὶ
τοὺς
ἄλλους,
μή
τι
|
μήνιμα |
παρὰ
τῆς
θεοῦ
γένηται·
τὸν |
[2, 2] |
τὰ
δημόσια
ἀπέδοντο,
τὰ
μὲν
|
κάρπιμα |
χρόνον
τινά,
τὰ
δὲ
ἄκαρπα |
[2, 2] |
ὥστ´
ἐπιγραφῆναι
τὸ
τοῦ
πριαμένου
|
ὄνομα. |
Βυζάντιοι
δὲ
δεηθέντες
χρημάτων
τὰ |
[2, 20] |
δεῖ
καταβαλεῖν
εἴων
ἐπιγράφεσθαι
τὸ
|
ὄνομα |
τοῦ
δόντος
τὸ
ἀργύριον
ὡς |
[2, 20] |
ἐδύνατο
ἐκ
τῆς
πολεμίας
αὐτοῖς,
|
νόμισμα |
δὲ
οὐκ
ἔχων
διδόναι,
ἀπαιτούμενος |
[2, 1] |
καὶ
πότε,
καὶ
πότερον
δοτέον
|
νόμισμα |
εἰς
τὰς
δαπάνας
ἢ
ἀντὶ |
[2, 10] |
οὐθέν,
ἀεὶ
δὲ
μάτην
ἐδαπάνων,
|
νόμισμα |
ἔκοψαν
σιδηροῦν
εἰς
ἀργυρίου
λόγον |
[2, 20] |
ναυπηγίαν.
Οὐκ
εὐπορῶν
δὲ
ἀργυρίου
|
νόμισμα |
ἔκοψε
καττιτέρου,
καὶ
συναγαγὼν
ἐκκλησίαν |
[2, 30] |
εἶναι,
ἐκέλευσεν
(καὶ)
εἴ
τι
|
νόμισμα |
ἔχουσιν
ἤ
τι
ἄλλο
σκεῦος |
[2, 1] |
δὲ
ἕκαστον.
Περὶ
μὲν
τὸ
|
νόμισμα |
λέγω
ποῖον
καὶ
πότε
(τίμιον |
[2, 1] |
δὲ
ἔχουσα
τέτταρα·
περὶ
τὸ〉
|
νόμισμα, |
περὶ
τὰ
ἐξαγώγιμα,
περὶ
τὰ |
[2, 2] |
χρήματα
οὕτω
συχνά.
Τό
τε
|
νόμισμα |
τὸ
ὂν
Ἀθηναίοις
ἀδόκιμον
ἐποίησε, |
[2, 30] |
ἱερεῖς
καλέσας
ἔφησε
πολὺ
τὸ
|
ἀνάλωμα |
ἐν
τῇ
χώρᾳ
γίνεσθαι
εἰς |
[2, 2] |
μὴ
ἦν
κτῆμα
μηθέν,
τὸ
|
σῶμα |
διμναῖον
τιμήσασθαι.
Ἀπὸ
τούτων
οὖν |
[2, 10] |
τε
Λυκίους
ὁρῶν
ἀγαπῶντας
τὸ
|
τρίχωμα |
φορεῖν,
ἔφησε
γράμματα
ἥκειν
παρὰ |
[2, 20] |
οὐ
τρεφόντων
βοσκήματα,
εἶπεν
ὅτι
|
ἱκανὰ |
ἦν
αὑτῷ
πρὸς
τοσοῦτον·
τοὺς |
[2, 10] |
τὰ
ὑποζύγια
νηστεῦσαι,
ὅσον
δὲ
|
ἐδαπάνα |
ἕκαστος,
τοσοῦτον
δοῦναι
τοῖς
Σαμίοις. |
[2, 40] |
ἡσυχίαν
εἶχον,
ἐκεῖνος
δὲ
παραλλάξας
|
ἕνα |
μῆνα
παρὰ
τὸν
ἐνιαυτὸν
ἀφῄρει |
[2, 1] |
διὰ
τὸ
δεῖν
μὴ
πρὸς
|
ἕνα |
σκοπὸν
οἰκονομεῖν,
ἐλαχίστη
δὲ
διὰ |
[2, 30] |
ἐν
ταῖς
πόλεσιν
ὧν
ἦρχε,
|
μηδένα |
μηδὲν
ὅπλον
κεκτῆσθαι
ἐν
τῇ |
[2, 30] |
εὐώνων
ἐπιτετύχηκεν,
αὐτῷ
δὲ
μέλλει
|
ἐκτετιμημένα |
λογίζεσθαι,
πρὸς
τοὺς
συνήθεις
τοῦ |
[2, 2] |
αὐτῶν
ἔν
τισιν
ἐργαστηρίοις
ἡμίεργα
|
ἀνακείμενα, |
ἐπώλει
τοῖς
τε
φυγάσι
καὶ |
[2, 2] |
ἢ
τὴν
ἀγορὰν
ἢ
τὸν
|
λιμένα· |
τούς
τε
τόπους
τοὺς
ἀγοραίους |
[2, 20] |
τε
σκεύη,
ἃ
τότε
ἦν
|
ἀποκεκρυμμένα, |
ἐμφανῆ
ἅπαντα
ἔλαβε.
Δανεισάμενός
τε |
[2, 20] |
Ῥηγῖνοι
ὅσα
ποτ´
ἦν
αὐτοῖς
|
ἀποκεκρυμμένα |
ἐμφανῆ
ἐποίουν
καὶ
οἱ
ἄποροι |
[2, 20] |
νομίσαντες
ἅπαντα
εἶναι
ἄργυρον
τὰ
|
ἀγόμενα, |
ἐθάρρησαν
ὡς
κομιούμενοι
τὸν
μισθόν. |
[2, 20] |
καὶ
τὰ
ἐκ
τῶν
λειῶν
|
ἀγόμενα· |
ὃς
δ´
ἂν
περιλειφθῇ
αὐτοῖς |
[2, 30] |
ἰδίᾳ
ἀποδημοῦντας,
καὶ
δῶρα
πολλὰ
|
ἀναγόμενα, |
τὴν
δεκάτην
ἔπραττε
κατὰ
τὸν |
[2, 20] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
τελῶν
αὐτοῖς
|
προσπορευόμενα |
(ἐχρῶντο)
εἰς
διοίκησιν
τῆς
πόλεως, |
[2, 20] |
μέντοι
τὰ
εἰς
τὸν
πόλεμον
|
ἀνηλωμένα |
χρήματα
κομισάμενος
καὶ
ὑπὲρ
ἑκάστου |
[2, 40] |
εἶχον,
ἐκεῖνος
δὲ
παραλλάξας
ἕνα
|
μῆνα |
παρὰ
τὸν
ἐνιαυτὸν
ἀφῄρει
μισθὸν |
[2, 30] |
θηρεύειν
αὐτούς.
Οἱ
δὲ
ἱερεῖς,
|
ἵνα |
μὴ
ὁ
θεὸς
αὐτῶν
καταφρονηθῇ, |
[2, 2] |
ἐν
ᾧ
τόπῳ
ἕκαστον
εἴη,
|
ἵνα |
οἱ
πένητες
δύνωνται
ὑποτιμᾶσθαι·
ὅτῳ |
[2, 20] |
φρουροὺς
δοῦναι
εἰς
χωρία
τινά,
|
ἵνα |
τοῖς
ἐκεῖ
στρατιώταις
νῦν
φρουροῦσι |
[2, 20] |
ἀδεῶς
ἀνήνεγκαν·
ὃ
δ´
ἐπείπερ
|
ἐκεῖνα |
ἔλαβεν,
ἐκέλευσε
πάλιν
τὰ
ἡμίσεα |
[2, 2] |
ἢ
φυλαρχεῖν
ἢ
χορηγεῖν
ἤ
|
τινα |
εἰς
ἑτέραν
λειτουργίαν
τοιαύτην
ἤμελλον |
[2, 30] |
δοῦναι,
μετῴκισεν
αὐτούς.
Ἀποστείλας
τέ
|
τινα |
ἐπ´
ἀγοράσματα
καὶ
αἰσθόμενος
ὅτι |
[2, 20] |
καὶ
ἐργαστηρίων
καὶ
τῶν
ἄλλην
|
τινὰ |
ἐργασίαν
παρεχόντων
τῆς
ἐργασίας
μέρος |
[2, 20] |
πολιτῶν
φρουροὺς
δοῦναι
εἰς
χωρία
|
τινά, |
ἵνα
τοῖς
ἐκεῖ
στρατιώταις
νῦν |
[2, 20] |
χρημάτων
συνεβούλευε
τῶν
τε
ἱερῶν
|
τινα |
καὶ
τῶν
ἱερέων
τὸ
πλῆθος |
[2, 30] |
δεῖν
οὖν
καὶ
τῶν
ἱερῶν
|
τινα |
καὶ
τῶν
ἱερέων
τὸ
πλῆθος |
[2, 30] |
ὄχλος
ἄνευ
τοῦ
βασιλέως,
πέμψας
|
τινὰ |
παρ´
αὑτοῦ
ἐπώλει
τὰ
ἐκ |
[2, 1] |
ἐξαγώγιμα
καὶ
εἰσαγώγιμα
πότε
καὶ
|
τίνα |
παρὰ
τῶν
σατραπῶν
ἐν
τῇ |
[2, 1] |
διατίθεσθαι·
περὶ
δὲ
τὰ
ἀναλώματα
|
τίνα |
περιαιρετέον
καὶ
πότε,
καὶ
πότερον |
[2, 20] |
οὖν
συναγαγὼν
ἔφη
πόλιν
αὑτῷ
|
τινα |
προδίδοσθαι,
εἰς
ἣν
δεῖσθαι
χρημάτων, |
[2, 2] |
ἀπέδοντο,
τὰ
μὲν
κάρπιμα
χρόνον
|
τινά, |
τὰ
δὲ
ἄκαρπα
ἀεννάως·
τά |
[2, 1] |
τῶν
ἀναλωμάτων
τῶν
νῦν
ἀναλουμένων
|
τίνα |
τε
καὶ
πόσα
περιαιρεθέντα
τὰ〉 |
[2, 30] |
Χαρίδημος
Ὠρείτης
ἔχων
τῆς
Αἰολίδος
|
τινὰ |
χωρία,
ἐπιστρατεύοντος
ἐπ´
αὐτὸν
Ἀρταβάζου, |
[2, 2] |
κτήματα
καὶ
συνελέγη
χρήματα
οὕτω
|
συχνά. |
Τό
τε
νόμισμα
τὸ
ὂν |
[2, 30] |
Ῥόδιος
ἡμιόλιος,
γενομένου
Ἀλεξάνδρου
περὶ
|
Βαβυλῶνα, |
ἐπόρισε
χρήματα
ὧδε.
Νόμου
ὄντος |
[2, 20] |
ταξίαρχοί
τε
καὶ
λοχαγοὶ
ἀγοράζοντες
|
ἁθρόα |
διεδίδοσαν
τοῖς
στρατιώταις,
οἱ
δὲ |
[2, 2] |
καλῶς
εἶχε
μὴ
κοτυλίζειν,
ἀλλ´
|
ἁθρόα |
τὰ
φορτία
πεπρᾶσθαι.
Ἐκεῖνοί
τε |
[2, 2] |
ἑξάδραχμον,
καὶ
τοῦ
ἐλαίου
τὸν
|
χοᾶ |
ὄντα
δραχμῶν
τριῶν〉
τεττάρων
καὶ |
[2, 20] |
δέκατον
μέρος
ποιεῖσθαι,
τὰ
δὲ
|
λοιπὰ |
αὑτῷ
δανεῖσαι
ἕως
ὁ〉
πόλεμος |
[2, 10] |
τοῖς
νῦν
εἰσενεχθεῖσι
καὶ
τὰ
|
λοιπὰ |
σῴζειν.
Εἰσενεχθέντων
δὲ
πολλῶν
τὰ |
[2, 20] |
ναῦται
ἀνενεγκόντες
τὰ
ἡμίσεα
τὰ
|
κατάλοιπα |
ἔχειν,
ἀδεῶς
ἀνήνεγκαν·
ὃ
δ´ |
[2, 2] |
κάρπιμα
χρόνον
τινά,
τὰ
δὲ
|
ἄκαρπα |
ἀεννάως·
τά
τε
θιασωτικὰ
καὶ |
[2, 10] |
τρίχωμα
φορεῖν,
ἔφησε
γράμματα
ἥκειν
|
παρὰ |
βασιλέως
κόμας
ἀποστεῖλαι
εἰς
προκόμια· |
[2, 2] |
δὲ
τούτων
τὸ
δέκατον
μέρος
|
παρὰ |
ἑκάστου
ἔλαβε,
τοῖς
δὲ
λοιποῖς |
[2, 20] |
ἱερεῖς,
ἐδίδοσαν
χρήματα.
Ἐπεὶ
δὲ
|
παρὰ |
πάντων
εἰλήφει,
προστάξαι
αὐτοῖς
ἐκέλευσεν |
[2, 20] |
καὶ
εὐπόρησε
χρημάτων.
Κότυς
Θρᾷξ
|
παρὰ |
Περινθίων
ἐδανείζετο
χρήματα
εἰς
τοὺς |
[2, 30] |
Ἀντιμένης·
τούς
τε
θησαυροὺς
τοὺς
|
παρὰ |
τὰς
ὁδοὺς
τὰς
βασιλικὰς
ἀναπληροῦν |
[2, 20] |
τοὺς
ἄλλους,
μή
τι
μήνιμα
|
παρὰ |
τῆς
θεοῦ
γένηται·
τὸν
δὲ |
[2, 20] |
θεῷ
τὸν
κόσμον
ἀπηνέγκατο
ὡς
|
παρὰ |
τῆς
θεοῦ
δεδανεισμένος.
Προελθόντος
δὲ |
[2, 40] |
ἐκεῖνος
δὲ
παραλλάξας
ἕνα
μῆνα
|
παρὰ |
τὸν
ἐνιαυτὸν
ἀφῄρει
μισθὸν
ἀεὶ |
[2, 30] |
τοῦ
ἀγοραστοῦ
ἀπήγγειλαν
αὐτῷ
τὰ
|
παρὰ |
τοῦ
Κλεομένους·
ὃ
δ´
ἐκείνοις |
[2, 30] |
ἐδίδοσαν,
ἑτέρους
κατέγραψεν,
ἕως
ἔλαβε
|
παρὰ |
τοῦτο,
ὃ
ἠβούλετο,
καὶ
προσόν. |
[2, 2] |
πολεμίαν
αὐτῶν
ἠγόραζον
οἱ
στρατιῶται
|
παρὰ |
τούτων
ἅπαντα.
Πρότερον
οὖν〉
συλλεγέντι |
[2, 10] |
ἐγκλῖναι,
αὐτὸς
δὲ
μᾶλλον
βούλεσθαι
|
παρὰ |
τούτων
λαβεῖν
καὶ
τὰ
περὶ |
[2, 30] |
τῶν
ἰδίων
ἀπεῖναι.
Ὃ
δὲ
|
παρὰ |
τούτων
λαβὼν
ὃ
ἐδίδοσαν,
ἑτέρους |
[2, 30] |
τούτοις
δὲ
τὴν
κομιδὴν
ἔσεσθαι
|
παρὰ |
τῶν
ἄλλων
πολιτῶν
ἔφησεν.
Ἐπεὶ |
[2, 2] |
Βοσπόρῳ
τυράννους,
οὐκ
εὐπορούμενοι
χρημάτων,
|
παρὰ |
τῶν
ἐμπόρων
συνηγόρασαν
τόν
τε |
[2, 10] |
πάλιν
ἔδειξεν
ἃ
εἰληφὼς
εἴη
|
παρὰ |
τῶν
ἑτέρων·
οἱ
δὲ
καὶ |
[2, 20] |
ἐμφανῆ
ἐποίουν
καὶ
οἱ
ἄποροι
|
παρὰ |
τῶν
εὐπορωτέρων
καὶ
παρὰ
τῶν |
[2, 30] |
τὸν
ἐκ
τῶν
Λαυρείων
παραλαμβάνειν
|
παρὰ |
τῶν
ἰδιωτῶν
τὴν
πόλιν,
ὥσπερ |
[2, 20] |
ἄποροι
παρὰ
τῶν
εὐπορωτέρων
καὶ
|
παρὰ |
τῶν
ξένων
δανειζόμενοι
ἐπόρισαν
ἃ |
[2, 20] |
ἐμφανῆ
ἅπαντα
ἔλαβε.
Δανεισάμενός
τε
|
παρὰ |
τῶν
πολιτῶν
χρήματα
ἐπ´
ἀποδόσει, |
[2, 1] |
καὶ
εἰσαγώγιμα
πότε
καὶ
τίνα
|
παρὰ |
τῶν
σατραπῶν
ἐν
τῇ
ταγῇ |
[2, 1] |
τὸ
καθόλου,
εἴδη
δὲ
ἔχουσα
|
τέτταρα· |
περὶ
τὸ〉
νόμισμα,
περὶ
τὰ |
[2, 10] |
δυνάμενοι,
τόκον
ἔφερον
τοῖς
ἡγεμόσι
|
τέτταρα |
τάλαντα
τοῦ
ἐνιαυτοῦ·
ἐπεὶ
δὲ |
[2, 2] |
(ἀλλὰ)
τὴν
ἀγορὰν
ἐν
ὁλκάσιν,
|
ἄνδρα |
τε〉
ταμίαν
ἐπέστησαν
ἐφ´
ἑκάστῃ |
[2, 30] |
ὀκτὼ
δραχμάς
ἀποτίσαι†
ἂν
δὲ
|
ἀποδρᾷ |
τὸ
ἀνδράποδον,
κομίζεσθαι
τὴν
τιμὴν |
[2, 30] |
ἐν
μὲν
τοῖς
ἄλλοις
τόποις
|
σφόδρα, |
ἐν
Αἰγύπτῳ
δὲ
μετρίως,
ἀπέκλεισε |
[2, 30] |
τῇ
χώρᾳ
γίνεσθαι
εἰς
τὰ
|
ἱερά· |
δεῖν
οὖν
καὶ
τῶν
ἱερῶν |
[2, 40] |
τῆς
χώρας.
Διονύσιος·
τά
τε
|
ἱερὰ |
περιπορευόμενος,
εἰ
μὲν
τράπεζαν
ἴδοι |
[2, 30] |
ἰδίᾳ
ἕκαστος
καὶ
κοινῇ
τὰ
|
ἱερὰ |
χρήματα
ἐδίδοσαν,
οἰόμενοί
τε
αὐτὸν |
[2, 2] |
ἅπερ
ἀνιέρωσε,
τούς
τε
Κορινθίους
|
ἕτερα |
κεκτῆσθαι.
Λύγδαμις
Νάξιος
ἐκβαλὼν
φυγάδας, |
[2, 2] |
ἄλλο
κτῆμα·
τοῖς
δὲ
θιασώταις
|
ἕτερα |
χωρία,
τὰ
δημόσια
ὅσα
ἦν |
[2, 40] |
τῶν
ἀγαλμάτων
φάσκων
αὐτὸς
καὶ
|
κουφότερα |
καὶ
εὐωδέστερα
δοῦναι·
εἶτα
ἱμάτια |
[2, 40] |
φάσκων
αὐτὸς
καὶ
κουφότερα
καὶ
|
εὐωδέστερα |
δοῦναι·
εἶτα
ἱμάτια
μὲν
λευκά, |
[2, 1] |
πρόσοδος
ἡ
ἀπὸ
γῆς
γινομένη.
|
Δευτέρα |
δὲ
ἡ
ἀπὸ
τῶν
ἄλλων |
[2, 1] |
ἐκφόριον,
οἱ
δὲ
δεκάτην
προσαγορεύουσιν.
|
Δευτέρα |
δὲ
ἡ
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων |
[2, 30] |
χρόνον
διδοὺς
τοῖς
στρατιώταις
τῇ
|
δευτέρᾳ |
τῆς
νουμηνίας
τὴν
σιταρχίαν,
τῷ |
[2, 20] |
Ἀνενεχθέντος
δὲ
τοῦ
ἀργυρίου,
ἐπικόψας
|
χαρακτῆρα |
ἐξέδωκε
τὴν
δραχμὴν
δύο
δυναμένην |
[2, 2] |
δὲ
ἐπὶ
τῷ
κόψαι
ἕτερον
|
χαρακτῆρα, |
ἐξέδωκε
τὸ
αὐτὸ
ἀργύριον.
Ὅσοι |
[2, 30] |
ἄγοντας†
καὶ
ἰδίᾳ
ἀποδημοῦντας,
καὶ
|
δῶρα |
πολλὰ
ἀναγόμενα,
τὴν
δεκάτην
ἔπραττε |
[2, 10] |
οὗτος
ὁ
καρπὸς
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
αὐτῶν.
Δανεισάντων
δὲ
μισθωσάμενοι
πλοῖα |
[2, 30] |
πολὺ
τὸ
ἀνάλωμα
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
γίνεσθαι
εἰς
τὰ
ἱερά·
δεῖν |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
ἰδίων
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
γινομένη.
Εἶτα
ἡ
ἀπὸ
τῶν |
[2, 30] |
τε
σίτου
πωλουμένου
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
δεκαδράχμου,
καλέσας
τοὺς
ἐργαζομένους
ἠρώτησε |
[2, 10] |
συναγαγὼν
τοὺς
εὐπορωτάτους
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
ἔλεγεν
ὅτι
ὁ
βασιλεὺς
αἰτεῖ |
[2, 1] |
γῆς,
ἀπὸ
τῶν
ἐν
τῇ
|
χώρᾳ |
ἰδίων
γινομένων,
ἀπὸ
ἐμπόρων,
ἀπὸ |
[2, 1] |
τὰ
πολλὰ
ἀλλήλαις
ἀναγκαῖόν
ἐστιν·
|
ὅσα |
δὲ
μάλιστα
δι´
αὐτῶν
ἑκάστῃ |
[2, 1] |
τὰ
μέρη
τὰ
τούτων
εἰρήκαμεν·
|
ὅσα |
δέ
τινες
τῶν
πρότερον
πεπράγασιν |
[2, 40] |
δαίμονος
κελεύσας
ἐγχέαι
ἐκέλευεν
ἀφαιρεῖν·
|
ὅσα |
δὲ
τῶν
ἀγαλμάτων
φιάλην
εἶχε |
[2, 20] |
δὲ
πρὸς
τοῦτο
ἔταξε
σφάζεσθαι
|
ὅσα |
δεῖ
τῆς
ἡμέρας,
οἳ
δὲ |
[2, 10] |
τὰ
χρήματα
οἱ
παρόντες
πορίσαντες
|
ὅσα |
ἐκέλευσεν
ἔδωκαν·
ὁ
δὲ
τοῖς |
[2, 2] |
καὶ
τὰ
πατριωτικὰ
ὡσαύτως·
καὶ
|
ὅσα |
ἐν
χωρίοις
ἰδιωτικοῖς
ἦν·
ὠνοῦντο |
[2, 2] |
φυγάσιν
ἀπέδοτο·
τά
τε
ἀναθήματα,
|
ὅσα |
ἦν
αὐτῶν
ἔν
τισιν
ἐργαστηρίοις |
[2, 2] |
θιασώταις
ἕτερα
χωρία,
τὰ
δημόσια
|
ὅσα |
ἦν
περὶ
τὸ
γυμνάσιον
ἢ |
[2, 20] |
ἀφήσειν
αὐτούς.
Οἱ
δὲ
Ῥηγῖνοι
|
ὅσα |
ποτ´
ἦν
αὐτοῖς
ἀποκεκρυμμένα
ἐμφανῆ |
[2, 1] |
νῦν
ἀναλουμένων
τίνα
τε
καὶ
|
πόσα |
περιαιρεθέντα
τὰ〉
ὅλα
μηθὲν
βλάψει. |
[2, 1] |
οὗ
δὲ
χαλκός,
οὗ
δὲ
|
ὁπόσα |
δύναται
γίνεσθαι.
Τρίτη
δὲ
καὶ |
[2, 10] |
τοῖς
Μυλασσεῦσιν,
ἔλεγεν
ὅτι
μητρόπολις
|
οὖσα |
ἡ
πόλις
αὐτοῦ
αὕτη
ἀτείχιστός |
[2, 1] |
μὲν
τὸ
καθόλου,
εἴδη
δὲ
|
ἔχουσα |
τέτταρα·
περὶ
τὸ〉
νόμισμα,
περὶ |
[2, 40] |
ἐκέλευε,
(τὰ
ἱμάτια)
τά
τε
|
χρυσᾶ |
(καὶ
τοὺς
στεφάνους)
περιῄρει
τῶν |
[2, 20] |
καὶ
νομίσαντες
ἅπαντα
εἶναι
ἄργυρον
|
τὰ |
ἀγόμενα,
ἐθάρρησαν
ὡς
κομιούμενοι
τὸν |
[2, 30] |
ἀγοραστοῦ
ἔλεγεν
ὅτι
ἀκηκοὼς
εἴη
|
τὰ |
ἀγοράσματα
αὐτὸν
ὑπερτίμια
ἠγορακέναι·
αὐτὸς |
[2, 20] |
ἑνὶ
ἑκάστῳ
θήλεος
καὶ
ἄρρενος
|
τὰ |
ἄλλα
ἀποδόσθαι
τῇ
πόλει
ὡς |
[2, 1] |
τὸ
καὶ
τὰς
προσόδους
καὶ
|
τὰ |
ἀναλώματα
βραχέα
γίνεσθαι.
Αὐτῆς
δὲ |
[2, 1] |
αὐτῷ
λυσιτελήσει
διατίθεσθαι·
περὶ
δὲ
|
τὰ |
ἀναλώματα
τίνα
περιαιρετέον
καὶ
πότε, |
[2, 1] |
ἐξαγώγιμα,
περὶ
τὰ
εἰσαγώγιμα,
περὶ
|
τὰ |
ἀναλώματα.
Τούτων
δὲ
ἕκαστον.
Περὶ |
[2, 30] |
αὐτοῦ
αἰσθόμενος,
καλέσας
αὐτοὺς
εἰς
|
τὰ |
βασίλεια
ἐκρέμασεν
ἅπαντας,
πρὸς
δὲ |
[2, 20] |
ἔχει
ἕκαστος
ἀναφέρειν
πρὸς
αὑτόν,
|
τὰ |
δ´
ἡμίσεα
ἔχειν
τὸν
λαβόντα· |
[2, 10] |
(ὀφείλοντας
μὲν
ἀποδοῦναι
τῇ
πόλει
|
τὰ |
δάνεια,
τὴν
δὲ
πόλιν
ἐκ |
[2, 2] |
τὰ
μὲν
κάρπιμα
χρόνον
τινά,
|
τὰ |
δὲ
ἄκαρπα
ἀεννάως·
τά
τε |
[2, 20] |
(ἐχρῶντο)
εἰς
διοίκησιν
τῆς
πόλεως,
|
τὰ |
δὲ
ἀπὸ
τῆς
γῆς
καὶ |
[2, 20] |
ἐποιοῦντο
τὸ
δέκατον
μέρος
ποιεῖσθαι,
|
τὰ |
δὲ
λοιπὰ
αὑτῷ
δανεῖσαι
ἕως |
[2, 10] |
οἱ
εὐπορώτεροι
τὰ
μὲν
αἰσχυνόμενοι,
|
τὰ |
δὲ
φοβούμενοι
πολλῷ
τούτων
πλείω |
[2, 2] |
δὲ
δεηθέντες
χρημάτων
τὰ
τεμένη
|
τὰ |
δημόσια
ἀπέδοντο,
τὰ
μὲν
κάρπιμα |
[2, 2] |
τοῖς
δὲ
θιασώταις
ἕτερα
χωρία,
|
τὰ |
δημόσια
ὅσα
ἦν
περὶ
τὸ |
[2, 20] |
ἐξανδραποδισθεῖεν
ὑπ´
αὐτοῦ,
νῦν
μέντοι
|
τὰ |
εἰς
τὸν
πόλεμον
ἀνηλωμένα
χρήματα |
[2, 1] |
νόμισμα,
περὶ
τὰ
ἐξαγώγιμα,
περὶ
|
τὰ |
εἰσαγώγιμα,
περὶ
τὰ
ἀναλώματα.
Τούτων |
[2, 2] |
ἀποροῦντες
χρημάτων
κατήγαγον
τὰ
πλοῖα
|
τὰ |
ἐκ
τοῦ
Πόντου.
Χρόνου
δὲ |
[2, 30] |
πέμψας
τινὰ
παρ´
αὑτοῦ
ἐπώλει
|
τὰ |
ἐκ
τῶν
θησαυρῶν.
~(Κλεομένης·
προσπορευομένης |
[2, 20] |
ἐκ
τῆς
χώρας
ὤνια
καὶ
|
τὰ |
ἐκ
τῶν
λειῶν
ἀγόμενα·
ὃς |
[2, 20] |
πολὺ
πλῆθος.
Καταγαγὼν
οὖν
ἐπὶ
|
τὰ |
ἐμπόρια
ἀπέδοτο
καὶ
εὐπόρησε
χρημάτων. |
[2, 10] |
δὲ
μισθωσάμενοι
πλοῖα
ἀπέστειλαν
εἰς
|
τὰ |
ἐμπόρια,
ὅθεν
αὐτοῖς
ἧκε
σῖτος, |
[2, 1] |
ἢ
εὔωνον)
ποιητέον·
περὶ
δὲ
|
τὰ |
ἐξαγώγιμα
καὶ
εἰσαγώγιμα
πότε
καὶ |
[2, 1] |
τέτταρα·
περὶ
τὸ〉
νόμισμα,
περὶ
|
τὰ |
ἐξαγώγιμα,
περὶ
τὰ
εἰσαγώγιμα,
περὶ |
[2, 30] |
κείμενον.
Πάλιν
τε
πορίζων
τἀνδράποδα
|
τὰ |
ἐπὶ
στρατοπέδῳ
ὄντα
ἐκέλευσε
τὸν |
[2, 20] |
δὲ
πολιορκῶν
τοὺς
καρποὺς
καὶ
|
τὰ |
ἐπὶ
τῶν
ἀγρῶν
ἀπεδίδοτο
αὐτοῖς |
[2, 20] |
χρόνον
τοῦτον
ἀπεχρᾶτο
τῷ
στρατοπέδῳ
|
τὰ |
ἐπιτήδεια
μόνον
διδούς.
Τούς
τε〉 |
[2, 20] |
οἱ
δὲ
εἰσαφικνούμενοι
ἦγον
αὑτοῖς
|
τὰ |
ἐπιτήδεια·
ὁπότε
δὲ
ἀπαλλάττοιντο,
εἴ |
[2, 20] |
ἐπείπερ
ἐκεῖνα
ἔλαβεν,
ἐκέλευσε
πάλιν
|
τὰ |
ἡμίσεα
ἀναφέρειν.
Μενδαῖοι
δὲ
τὰ |
[2, 20] |
Ὑπολαβόντες
δὲ
οἱ
ναῦται
ἀνενεγκόντες
|
τὰ |
ἡμίσεα
τὰ
κατάλοιπα
ἔχειν,
ἀδεῶς |
[2, 20] |
ναῦται
πολλὰ
ἔχουσιν,
κήρυγμα
ἐποιήσατο
|
τὰ |
ἡμίσεα
(ὧν
ἔχει
ἕκαστος
ἀναφέρειν |
[2, 30] |
ἐν
τῇ
χώρᾳ
γίνεσθαι
εἰς
|
τὰ |
ἱερά·
δεῖν
οὖν
καὶ
τῶν |
[2, 30] |
καὶ
ἰδίᾳ
ἕκαστος
καὶ
κοινῇ
|
τὰ |
ἱερὰ
χρήματα
ἐδίδοσαν,
οἰόμενοί
τε |
[2, 40] |
ἂν
ὅτι
δέχομαι,
ἐξαιρεῖν
ἐκέλευε,
|
(τὰ |
ἱμάτια)
τά
τε
χρυσᾶ
(καὶ |
[2, 20] |
οἱ
ναῦται
ἀνενεγκόντες
τὰ
ἡμίσεα
|
τὰ |
κατάλοιπα
ἔχειν,
ἀδεῶς
ἀνήνεγκαν·
ὃ |
[2, 2] |
Λύγδαμις
Νάξιος
ἐκβαλὼν
φυγάδας,
ἐπειδὴ
|
τὰ |
κτήματα
αὐτῶν
οὐθεὶς
ἠθέλησεν
ἀλλ´ |
[2, 2] |
ἐπώλησεν·
ὠνοῦντο
οὖν
ὧν
ἦν
|
τὰ |
κτήματα
καὶ
συνελέγη
χρήματα
οὕτω |
[2, 10] |
αὐτοὺς
τοῖς
νῦν
εἰσενεχθεῖσι
καὶ
|
τὰ |
λοιπὰ
σῴζειν.
Εἰσενεχθέντων
δὲ
πολλῶν |
[2, 1] |
ἃ
πάντα
ἄρτι
διειλόμεθα
ἢ
|
τὰ |
μέγιστα
τούτων
δυνατὴ
φέρειν
ἐστί· |
[2, 10] |
δὲ
τοῦτο
πραξάντων,
οἱ
εὐπορώτεροι
|
τὰ |
μὲν
αἰσχυνόμενοι,
τὰ
δὲ
φοβούμενοι |
[2, 20] |
τὰ
ἡμίσεα
ἀναφέρειν.
Μενδαῖοι
δὲ
|
τὰ |
μὲν
ἀπὸ
λιμένων
καὶ
τῶν |
[2, 20] |
ἐπιτηδείων.
Δατάμης
Πέρσης
ἔχων
στρατιώτας
|
τὰ |
μὲν
καθ´
ἡμέραν
πορίζειν
ἐδύνατο |
[2, 2] |
τὰ
τεμένη
τὰ
δημόσια
ἀπέδοντο,
|
τὰ |
μὲν
κάρπιμα
χρόνον
τινά,
τὰ |
[2, 1] |
περιαιρεθέντα
τὰ〉
ὅλα
μηθὲν
βλάψει.
|
Τὰ |
μὲν
οὖν
περὶ
τὰς
οἰκονομίας |
[2, 10] |
λοιπὰ
σῴζειν.
Εἰσενεχθέντων
δὲ
πολλῶν
|
τὰ |
μὲν
χρήματα
εἶχε,
τὸ
δὲ |
[2, 1] |
περὶ
τὰς
οἰκονομίας
τε
καὶ
|
τὰ |
μέρη
τὰ
τούτων
εἰρήκαμεν·
ὅσα |
[2, 1] |
τίνα
τε
καὶ
πόσα
περιαιρεθέντα
|
τὰ〉 |
ὅλα
μηθὲν
βλάψει.
Τὰ
μὲν |
[2, 30] |
διομολογησάμενος
ὑπὲρ
ἑκάστου
καὶ
λαβὼν
|
τὰ |
ὁμολογηθέντα
ἀπέδωκεν
ἑκάστοις
τὸν
νεκρόν. |
[2, 2] |
ἐὰν
κύριος
γένηται
τῆς
πόλεως,
|
τὰ |
ὄντα
Κορινθίοις
πάντα
ἀναθήσειν,
(ἐκέλευσεν |
[2, 20] |
ἔχειν.
Ἐξενέγκας
οὖν
τὰ
σκεύη
|
τὰ |
παρ´
αὑτοῦ
ἐπώλει,
ὡς
δὴ |
[2, 30] |
δὲ
τοῦ
ἀγοραστοῦ
ἀπήγγειλαν
αὐτῷ
|
τὰ |
παρὰ
τοῦ
Κλεομένους·
ὃ
δ´ |
[2, 2] |
ἀεννάως·
τά
τε
θιασωτικὰ
καὶ
|
τὰ |
πατριωτικὰ
ὡσαύτως·
καὶ
ὅσα
ἐν |
[2, 10] |
βούλεσθαι
παρὰ
τούτων
λαβεῖν
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
πόλιν
τούτοις
διοικεῖν |
[2, 10] |
Ἀπογραψαμένων
δὲ
συχνῶν,
τὰ
πλοῖα
|
τὰ |
πλέοντα
εἰς
τὸν
Πόντον
ἐσύλων |
[2, 2] |
γενόμενοι
καὶ
ἀποροῦντες
χρημάτων
κατήγαγον
|
τὰ |
πλοῖα
τὰ
ἐκ
τοῦ
Πόντου. |
[2, 10] |
λαβεῖν,
ἀπογράψασθαι.
Ἀπογραψαμένων
δὲ
συχνῶν,
|
τὰ |
πλοῖα
τὰ
πλέοντα
εἰς
τὸν |
[2, 1] |
ποικιλωτάτη
ἡ
ἰδιωτική.
Ἐπικοινωνεῖν
μὲν
|
τὰ |
πολλὰ
ἀλλήλαις
ἀναγκαῖόν
ἐστιν·
ὅσα |
[2, 10] |
τοὺς
ἑτέρους
ἐφ´
ᾧ
αὐτοῖς
|
τὰ |
πράγματα
ἐγκλῖναι,
αὐτὸς
δὲ
μᾶλλον |
[2, 30] |
καταπλεύσας,
ἐπεὶ
ἦν
εὐτρεπῆ
αὐτῷ
|
τὰ |
πρὸς
τὴν
οἰκοδομίαν,
(ᾔτει
αὐτοὺς |
[2, 2] |
ὁδοὺς
καὶ
τοὺς
ἀναβαθμοὺς
καὶ
|
τὰ |
προφράγματα
καὶ
τὰς
θύρας
τὰς |
[2, 20] |
οὐκ
ἔφασαν
ἔχειν.
Ἐξενέγκας
οὖν
|
τὰ |
σκεύη
τὰ
παρ´
αὑτοῦ
ἐπώλει, |
[2, 20] |
λάβῃ
χαλκόν,
τούτου
πάλιν
ἀγοράζειν
|
τά |
τ´
ἐκ
τῆς
χώρας
ὤνια |
[2, 2] |
ἀγοράζειν,
αὐτοῖς
τοῖς
φυγάσιν
ἀπέδοτο·
|
τά |
τε
ἀναθήματα,
ὅσα
ἦν
αὐτῶν |
[2, 2] |
τινά,
τὰ
δὲ
ἄκαρπα
ἀεννάως·
|
τά |
τε
θιασωτικὰ
καὶ
τὰ
πατριωτικὰ |
[2, 40] |
ἀπαλλάττεσθαι
ἐκ
τῆς
χώρας.
Διονύσιος·
|
τά |
τε
ἱερὰ
περιπορευόμενος,
εἰ
μὲν |
[2, 20] |
σώματα
πάντα
οὐδὲν
ἧττον
ἀπέδοτο
|
τά |
τε
σκεύη,
ἃ
τότε
ἦν |
[2, 20] |
Λαβὼν
δὲ
ταῦτα
παρ´
αὐτῶν
|
τά |
τε
σώματα
πάντα
οὐδὲν
ἧττον |
[2, 40] |
δέχομαι,
ἐξαιρεῖν
ἐκέλευε,
(τὰ
ἱμάτια)
|
τά |
τε
χρυσᾶ
(καὶ
τοὺς
στεφάνους) |
[2, 2] |
ὄνομα.
Βυζάντιοι
δὲ
δεηθέντες
χρημάτων
|
τὰ |
τεμένη
τὰ
δημόσια
ἀπέδοντο,
τὰ |
[2, 1] |
οἰκονομίας
τε
καὶ
τὰ
μέρη
|
τὰ |
τούτων
εἰρήκαμεν·
ὅσα
δέ
τινες |
[2, 20] |
εἰσιν
ὀρφανικοί.
Ἀπογραψαμένων
δὲ
ἄλλων
|
τὰ |
τούτων
χρήματα
ἀπεχρᾶτο
ἕως
ἕκαστος |
[2, 10] |
λογισάμενος
ἀπῄτει.
Τῶν
τε
δένδρων
|
τὰ |
ὑπερέχοντα
ἢ
πίπτοντα
εἰς
τὰς |
[2, 2] |
ἔχειν
τὸ
κτῆμα.
Ἱππίας
Ἀθηναῖος
|
τὰ |
ὑπερέχοντα
τῶν
ὑπερῴων
εἰς
τὰς |
[2, 10] |
αὐτοὺς
καὶ
τοὺς
οἰκέτας
καὶ
|
τὰ |
ὑποζύγια
νηστεῦσαι,
ὅσον
δὲ
ἐδαπάνα |
[2, 2] |
εἶχε
μὴ
κοτυλίζειν,
ἀλλ´
ἁθρόα
|
τὰ |
φορτία
πεπρᾶσθαι.
Ἐκεῖνοί
τε
διαδόντες |
[2, 10] |
δέ,
νόμου
ὄντος
αὐτοῖς
ἀπογράψασθαι
|
τὰ |
χρέα
εἰς
τὸ
δημόσιον,
δεηθέντες |
[2, 20] |
τοὺς
ἀποσταλέντας
εἰς
φυλακὴν
ποιήσας
|
τὰ |
χρήματα
αὐτοὺς
ἐκέλευσεν
ἀποσταλέντας,
ἃ |
[2, 10] |
παραδοῦναι.
Ἀκούσαντες
δὲ
ταῦτα
εὐθέως
|
τὰ |
χρήματα
οἱ
παρόντες
πορίσαντες
ὅσα |
[2, 20] |
μὴ
τῇ
ἀληθείᾳ
προσδόκιμα
ἦν
|
τὰ |
χρήματα
πρὸς
αὐτόν,
ἡσυχίαν
εἶχον |
[2, 20] |
Μέντωρ
Ῥόδιος
Ἑρμείαν
συλλαβὼν
καὶ
|
τὰ |
χωρία
αὐτοῦ
κατασχὼν
τοὺς
ἐπιμελητὰς |
[2, 1] |
δὲ
καὶ
ἡ
ἀπὸ
τῶν
|
κατὰ |
γῆν
τε
καὶ
ἀγοραίων
τελῶν |
[2, 2] |
τὸν
αὑτοῦ
δῆμον
ἕκαστον,
ἀλλὰ
|
κατὰ |
κτῆμα
ἐν
ᾧ
τόπῳ
ἕκαστον |
[2, 10] |
τοῖς
εὐπορωτάτοις
ἐν
τῇ
πόλει
|
κατὰ |
λόγον
ἑκάστῳ
ἀργύριον
παρ´
ἐκείνων |
[2, 10] |
πολιτῶν
ἢ
μετοίκων
σῦλον
ἔχει
|
κατὰ |
πόλεως
ἢ
ἰδιώτου
καὶ
βούλεται |
[2, 30] |
πολλὰ
ἀναγόμενα,
τὴν
δεκάτην
ἔπραττε
|
κατὰ |
τὸν
νόμον
τὸν
κείμενον.
Πάλιν |
[2, 30] |
βασιλικὰς
ἀναπληροῦν
ἐκέλευε
τοὺς
σατράπας
|
κατὰ |
τὸν
νόμον
τὸν
τῆς
χώρας· |
[2, 1] |
ΔΕΥΤΕΡΟΣ.
~Τὸν
οἰκονομεῖν
μέλλοντά
τι
|
κατὰ |
τρόπον
τῶν
τε
τόπων,
περὶ |
[2, 30] |
εἰσενέγκαντες
χρήματα
ἔδωκαν
ἵν´
ἐᾷ
|
κατὰ |
χώραν
αὐτοῖς
τὸ
ἐμπόριον.
Ὃ |
[2, 30] |
φησάντων
αὐτῶν,
τὸν
μὲν
ἐπιμελητὴν
|
κατὰ |
χώραν
εἴα,
τοὺς
δὲ
φόρους |
[2, 30] |
τε
ἱερὸν
τὸ
αὑτοῦ
εἶναι
|
κατὰ |
χώραν
καὐτὸς
ἱερεύς.
Ἀντιμένης
Ῥόδιος |
[2, 30] |
εἶχον
ἃ
ἔτυχον
ἕκαστοι
κεκτημένοι
|
κατὰ |
χώραν.
Ὃ
δ´
ἔρευναν
ἐξαίφνης |
[2, 20] |
αὐτοῦ
κατασχὼν
τοὺς
ἐπιμελητὰς
εἴασε
|
κατὰ |
χώραν
τοὺς
ὑπὸ
τοῦ
Ἑρμείου |
[2, 10] |
ἑτέρους
ἐφ´
ᾧ
αὐτοῖς
τὰ
|
πράγματα |
ἐγκλῖναι,
αὐτὸς
δὲ
μᾶλλον
βούλεσθαι |
[2, 2] |
καὶ
τοὺς
ἀναβαθμοὺς
καὶ
τὰ
|
προφράγματα |
καὶ
τὰς
θύρας
τὰς
ἀνοιγομένας |
[2, 2] |
τοῖς
φυγάσιν
ἀπέδοτο·
τά
τε
|
ἀναθήματα, |
ὅσα
ἦν
αὐτῶν
ἔν
τισιν |
[2, 20] |
διὰ
τὰς
εἰσφορὰς
οὐ
τρεφόντων
|
βοσκήματα, |
εἶπεν
ὅτι
ἱκανὰ
ἦν
αὑτῷ |
[2, 20] |
Πολλῶν
δὲ
ταχὺ
κτησαμένων
πολλὰ
|
βοσκήματα |
ὡς
ἀτελῆ
ἑξόντων,
ἐπεὶ
καιρὸν |
[2, 20] |
Ἀπογραψαμένων
δὲ
ἄλλων
τὰ
τούτων
|
χρήματα |
ἀπεχρᾶτο
ἕως
ἕκαστος
εἰς
ἡλικίαν |
[2, 10] |
οἶκον
ἀπῆλθον.
~Λακεδαιμόνιοι
Σαμίων
δεηθέντων
|
χρήματα |
αὐτοῖς
εἰς
τὴν
κάθοδον
δοῦναι, |
[2, 20] |
ἀποσταλέντας
εἰς
φυλακὴν
ποιήσας
τὰ
|
χρήματα |
αὐτοὺς
ἐκέλευσεν
ἀποσταλέντας,
ἃ
ἐδανείζετο |
[2, 30] |
φόρους
ἐπιβαλεῖν
ἢ
αὐτοὶ
ἐτάξαντο,
|
χρήματα |
δὲ
πολλαπλάσια
αὐτὸς
ἐλάμβανεν.
Πυθοκλῆς |
[2, 30] |
ἕκαστος
καὶ
κοινῇ
τὰ
ἱερὰ
|
χρήματα |
ἐδίδοσαν,
οἰόμενοί
τε
αὐτὸν
τῇ |
[2, 30] |
ἱερεῖς
καὶ
οἱ
κάτοικοι
εἰσενέγκαντες
|
χρήματα |
ἔδωκαν
ἵν´
ἐᾷ
κατὰ
χώραν |
[2, 20] |
Κότυς
Θρᾷξ
παρὰ
Περινθίων
ἐδανείζετο
|
χρήματα |
εἰς
τοὺς
στρατιώτας
(συναγαγεῖν)
οἱ |
[2, 10] |
Εἰσενεχθέντων
δὲ
πολλῶν
τὰ
μὲν
|
χρήματα |
εἶχε,
τὸ
δὲ
τεῖχος
οὐκ |
[2, 20] |
Δανεισάμενός
τε
παρὰ
τῶν
πολιτῶν
|
χρήματα |
ἐπ´
ἀποδόσει,
ὡς
ἀπῄτουν
αὐτόν, |
[2, 20] |
καὶ
εἶναι
αὐτοὶ
ἱερεῖς,
ἐδίδοσαν
|
χρήματα. |
Ἐπεὶ
δὲ
παρὰ
πάντων
εἰλήφει, |
[2, 20] |
πόλει
ὡς
ἐκδανεῖσαι
τοὺς
ἰδιώτας
|
χρήματα. |
Καλλίστρατος
Ἀθηναῖος〉
ἐν
Μακεδονίᾳ
πωλουμένου |
[2, 10] |
ἑτέρων
λαμβάνων,
συνήγαγεν
οὐκ
ὀλίγα
|
χρήματα. |
Κλαζομένιοι
δ´
ἐν
σιτοδείᾳ
ὄντες |
[2, 20] |
τὰ
εἰς
τὸν
πόλεμον
ἀνηλωμένα
|
χρήματα |
κομισάμενος
καὶ
ὑπὲρ
ἑκάστου
σώματος |
[2, 20] |
ξένων
δανειζόμενοι
ἐπόρισαν
ἃ
ἐκέλευσε
|
χρήματα. |
Λαβὼν
δὲ
ταῦτα
παρ´
αὐτῶν |
[2, 10] |
Ἀκούσαντες
δὲ
ταῦτα
εὐθέως
τὰ
|
χρήματα |
οἱ
παρόντες
πορίσαντες
ὅσα
ἐκέλευσεν |
[2, 2] |
συναγαγόντας
ἀποδόσθαι.
Συνελέγη
οὖν
αὐτοῖς
|
χρήματα |
οὐκ
ὀλίγα
πρὸς
τὴν
χρείαν. |
[2, 2] |
ἦν
τὰ
κτήματα
καὶ
συνελέγη
|
χρήματα |
οὕτω
συχνά.
Τό
τε
νόμισμα |
[2, 10] |
ἔδοσαν
ὃ
ᾔτει,
καὶ
συνελέγη
|
χρήματα |
πολλὰ
ἀπὸ
ὄχλου
πολλοῦ.
Ἀριστοτέλης |
[2, 10] |
μὴ
θανατῶσαι
τοὺς
συνειλημμένους,
ἀλλὰ
|
χρήματα |
πραξαμένους
φυγαδεῦσαι.
Χῖοι
δέ,
νόμου |
[2, 20] |
τῇ
ἀληθείᾳ
προσδόκιμα
ἦν
τὰ
|
χρήματα |
πρὸς
αὐτόν,
ἡσυχίαν
εἶχον
ὑπὲρ |
[2, 10] |
τῶν
δὲ
πλουσίων
συνειλημμένων,
ὀφείλοντες
|
χρήματα |
στρατιώταις
ἐψηφίσαντο
μὴ
θανατῶσαι
τοὺς |
[2, 20] |
ὡς
ἀνατεθεικότος.
Διονύσιος
Συρακούσιος
βουλόμενος
|
χρήματα |
συναγαγεῖν,
ἐκκλησίαν
ποιήσας
ἔφησεν
ἑωρακέναι |
[2, 20] |
οὐκ
ἄν
ποτε
προέσθαι
τοσαῦτα
|
χρήματα |
τὸν
Τιμόθεον
αὐτοῖς
εἰ
μὴ |
[2, 10] |
ἐν
ἀπορρήτοις,
φάσκων
αὑτῷ
διδόναι
|
χρήματα |
τοὺς
ἑτέρους
ἐφ´
ᾧ
αὐτοῖς |
[2, 20] |
Κότυος
συναγαγόντος
στρατιώτας,
ἐπόρισεν
αὐτῷ
|
χρήματα |
τρόπον
τοιοῦτον.
Ἐκέλευσε
τῶν
ἀνθρώπων |
[2, 30] |
πρὸς
τὴν
οἰκοδομίαν,
(ᾔτει
αὐτοὺς
|
χρήματα |
ὑπερβάλλων
τῷ
πλήθει·
τοῦτο
γὰρ |
[2, 10] |
Μυλασσεῖς
φέρειν
ἕκαστον
ὅτι
πλεῖστα
|
χρήματα, |
φάσκων
αὐτοὺς
τοῖς
νῦν
εἰσενεχθεῖσι |
[2, 30] |
γενομένου
Ἀλεξάνδρου
περὶ
Βαβυλῶνα,
ἐπόρισε
|
χρήματα |
ὧδε.
Νόμου
ὄντος
ἐν
Βαβυλωνίᾳ |
[2, 2] |
Νάξιος
ἐκβαλὼν
φυγάδας,
ἐπειδὴ
τὰ
|
κτήματα |
αὐτῶν
οὐθεὶς
ἠθέλησεν
ἀλλ´
ἢ |
[2, 30] |
πρὸς
τοὺς
ἱερεῖς
καὶ
τοὺς
|
κτήματα |
ἔχοντας
ἐκεῖ
ἐπὶ
τούτῳ
ἥκειν |
[2, 2] |
ὠνοῦντο
οὖν
ὧν
ἦν
τὰ
|
κτήματα |
καὶ
συνελέγη
χρήματα
οὕτω
συχνά. |
[2, 10] |
ἀγαπῶντας
τὸ
τρίχωμα
φορεῖν,
ἔφησε
|
γράμματα |
ἥκειν
παρὰ
βασιλέως
κόμας
ἀποστεῖλαι |
[2, 30] |
ἔλεγεν
ὅτι
ἀκηκοὼς
εἴη
τὰ
|
ἀγοράσματα |
αὐτὸν
ὑπερτίμια
ἠγορακέναι·
αὐτὸς
οὖν |
[2, 30] |
αὐτούς.
Ἀποστείλας
τέ
τινα
ἐπ´
|
ἀγοράσματα |
καὶ
αἰσθόμενος
ὅτι
εὐώνων
ἐπιτετύχηκεν, |
[2, 1] |
καὶ
τὰς
προσόδους
καὶ
τὰ
|
ἀναλώματα |
βραχέα
γίνεσθαι.
Αὐτῆς
δὲ
ταύτης |
[2, 1] |
λυσιτελήσει
διατίθεσθαι·
περὶ
δὲ
τὰ
|
ἀναλώματα |
τίνα
περιαιρετέον
καὶ
πότε,
καὶ |
[2, 1] |
περὶ
τὰ
εἰσαγώγιμα,
περὶ
τὰ
|
ἀναλώματα. |
Τούτων
δὲ
ἕκαστον.
Περὶ
μὲν |
[2, 1] |
παρέργως)
μάλιστα
δὲ
ταύτῃ,
τὸ
|
τἀναλώματα |
μὴ
μείζω
τῶν
προσόδων
γίνεσθαι. |
[2, 20] |
ταῦτα
παρ´
αὐτῶν
τά
τε
|
σώματα |
πάντα
οὐδὲν
ἧττον
ἀπέδοτο
τά |
[2, 1] |
εἰ
δ´
ἐστί,
τούτοις
χρηστέον.
|
Μετὰ |
δὲ
τοῦτο
ποῖαι
τῶν
προσόδων |
[2, 10] |
πλέοντα
εἰς
τὸν
Πόντον
ἐσύλων
|
μετὰ |
προφάσεως
εὐλόγου.
Ἔταξαν
δὲ
χρόνον |
[2, 1] |
Ἐπεὶ
τοίνυν
τὰς
διαιρέσεις
εἰρήκαμεν,
|
μετὰ |
τοῦτο
πάλιν
νοητέον
ἡμῖν
ἡ |
[2, 30] |
δὲ
λαβὼν
τότε
μὲν
ἀπηλλάγη,
|
εἶτα |
δὲ
καταπλεύσας,
ἐπεὶ
ἦν
εὐτρεπῆ |
[2, 10] |
εἰς
ἀργυρίου
λόγον
εἴκοσι
ταλάντων,
|
εἶτα |
διδόντες
τοῖς
εὐπορωτάτοις
ἐν
τῇ |
[2, 10] |
τιμῆς,
ὑπολειπόμενον
ἕκαστον
(ἐνιαυτοῦ
τροφήν·
|
εἶτα |
ἐξαγωγὴν
ἔδωκαν
τῷ
βουλομένῳ,
τάξαντες |
[2, 1] |
ἀπὸ
τῶν
ἐμπορίων
καὶ
διαγωγῶν.
|
Εἶτα |
ἡ
ἀπὸ
τῶν
ἐγκυκλίων.
Τέταρτον |
[2, 1] |
ἰδίων
ἐν
τῇ
χώρᾳ
γινομένη.
|
Εἶτα |
ἡ
ἀπὸ
τῶν
ἐμπορίων
καὶ |
[2, 40] |
καὶ
κουφότερα
καὶ
εὐωδέστερα
δοῦναι·
|
εἶτα |
ἱμάτια
μὲν
λευκά,
στεφάνους
δὲ |
[2, 30] |
μὲν
οὖν
πρῶτον
εἰσέφερον
αὐτῷ,
|
εἶτα |
οὐκέτι
ἔφασαν
ἔχειν.
Ὁ
δὲ |
[2, 20] |
δὲ
τοῦτο
ἀνεκτήσατο
τοὺς
πολίτας.
|
Εἶτα |
πάλιν,
οἰόμενοι
ἀπολήψεσθαι,
εἰσήνεγκαν·
ὃ |
[2, 30] |
τὴν
πόλιν,
ὥσπερ
ἐπώλουν,
δίδραχμον,
|
εἶτα |
τάξαντας
αὐτοὺς
τιμὴν
ἑξαδράχμου
οὕτω |
[2, 40] |
μηνὸς
ἀναπλεύσας
διέδωκε
τὴν
σιταρχίαν,
|
εἶτα |
τοῦ
εἰσιόντος
μηνὸς
διέλιπεν
ἕως |
[2, 20] |
καὶ
ἀναζεύξας
ἐβάδιζεν
ἐπ´
αὐτό.
|
Εἶτα, |
ὡς
ἐγγὺς
τοῦ
χωρίου
ἐγένετο, |
[2, 10] |
Ὀφείλοντές
τε〉
στρατιώταις
μισθὸν
εἴκοσι
|
τάλαντα |
καὶ
οὐ
δυνάμενοι,
τόκον
ἔφερον |
[2, 10] |
τόκον
ἔφερον
τοῖς
ἡγεμόσι
τέτταρα
|
τάλαντα |
τοῦ
ἐνιαυτοῦ·
ἐπεὶ
δὲ
τοῦ |
[2, 20] |
δὲ
ἑκάστης
κελεῦσαι
ἅπαντας
εἰσενέγκαι
|
τάξαντα |
ὃ
δεῖ,
καὶ
ἀπὸ
τοῦ |
[2, 2] |
τῆς
πόλεως,
τὰ
ὄντα
Κορινθίοις
|
πάντα |
ἀναθήσειν,
(ἐκέλευσεν
αὐτοὺς
ἀπογράψασθαι.
Ἀπογραψαμένων |
[2, 1] |
πραγματευώμεθα,
ἢ
πόλις,
πότερον
ἃ
|
πάντα |
ἄρτι
διειλόμεθα
ἢ
τὰ
μέγιστα |
[2, 2] |
ἐμπόρων
συνηγόρασαν
τόν
τε
σῖτον
|
πάντα |
καὶ
τὸ
ἔλαιον
καὶ
τὸν |
[2, 20] |
παρ´
αὐτῶν
τά
τε
σώματα
|
πάντα |
οὐδὲν
ἧττον
ἀπέδοτο
τά
τε |
[2, 20] |
μεθ´
αὑτῶν
εἶχον,
συλλαβὼν
αὐτοὺς
|
πάντα |
παρείλετο
ἃ
εἶχον.
~(Μέμνων
Ῥόδιος |
[2, 20] |
δὲ
οἱ
στρατιῶται
καὶ
νομίσαντες
|
ἅπαντα |
εἶναι
ἄργυρον
τὰ
ἀγόμενα,
ἐθάρρησαν |
[2, 20] |
ἃ
τότε
ἦν
ἀποκεκρυμμένα,
ἐμφανῆ
|
ἅπαντα |
ἔλαβε.
Δανεισάμενός
τε
παρὰ
τῶν |
[2, 2] |
ἐν
δέκα
ἔτεσι
κεῖνόν
τε
|
ἅπαντα |
ἔχειν
ἅπερ
ἀνιέρωσε,
τούς
τε |
[2, 2] |
ἠγόραζον
οἱ
στρατιῶται
παρὰ
τούτων
|
ἅπαντα. |
Πρότερον
οὖν〉
συλλεγέντι
ἀργυρίῳ
ἐδίδοσαν |
[2, 20] |
τοὺς
ἐμπόρους
τε
καὶ
ἀγοραίους
|
ἅπαντα |
ὡσαύτως
πωλήσειν.
Τοῖς
δ´
ἐμπόροις |
[2, 20] |
γένηται·
τὸν
δὲ
μὴ
τοῦτο
|
ποιήσαντα |
ἔνοχον
ἔφησεν
ἱεροσυλίας
ἔσεσθαι.
Ἀνενεγκάντων |
[2, 2] |
τάξας
μέτριον
ἐκέλευσε
τὸν
βουλόμενον
|
ἀποτείσαντα |
τοῦτο
ἐγγράφεσθαι
εἰς
τοὺς
λελειτουργηκότας. |
[2, 1] |
ἀναλουμένων
τίνα
τε
καὶ
πόσα
|
περιαιρεθέντα |
τὰ〉
ὅλα
μηθὲν
βλάψει.
Τὰ |
[2, 30] |
ὑπὲρ
ἑκάστου
καὶ
λαβὼν
τὰ
|
ὁμολογηθέντα |
ἀπέδωκεν
ἑκάστοις
τὸν
νεκρόν.
Κλεομένης |
[2, 2] |
δεηθέντες
ἐψηφίσαντο
τὸν
ἐξ
ἑνὸς
|
ὄντα |
ἀστοῦ
καταβαλόντα
μνᾶς
τριάκοντα
εἶναι |
[2, 2] |
καὶ
τοῦ
ἐλαίου
τὸν
χοᾶ
|
ὄντα |
δραχμῶν
τριῶν〉
τεττάρων
καὶ
τριωβόλου, |
[2, 30] |
πορίζων
τἀνδράποδα
τὰ
ἐπὶ
στρατοπέδῳ
|
ὄντα |
ἐκέλευσε
τὸν
βουλόμενον
ἀπογράφεσθαι
ὁπόσου |
[2, 2] |
κύριος
γένηται
τῆς
πόλεως,
τὰ
|
ὄντα |
Κορινθίοις
πάντα
ἀναθήσειν,
(ἐκέλευσεν
αὐτοὺς |
[2, 20] |
τὰ
δ´
ἡμίσεα
ἔχειν
τὸν
|
λαβόντα· |
τῷ
δὲ
μὴ
ἀνενέγκαντι
θάνατον |
[2, 10] |
τὸν
δόντα
καὶ
τὸν
χρόνον,
|
ἀπαγαγόντα |
εἰς
οἶκον
ἐκέλευε
τρέφειν
ἕως |
[2, 10] |
ὗν
ἢ
μόσχον,
ἀπογραψάμενος
τὸν
|
δόντα |
καὶ
τὸν
χρόνον,
ἀπαγαγόντα
εἰς |
[2, 10] |
δὲ
συχνῶν,
τὰ
πλοῖα
τὰ
|
πλέοντα |
εἰς
τὸν
Πόντον
ἐσύλων
μετὰ |
[2, 2] |
ἑνὸς
ὄντα
ἀστοῦ
καταβαλόντα
μνᾶς
|
τριάκοντα |
εἶναι
πολίτην.
Ἐν
σιτοδείᾳ
δὲ |
[2, 30] |
τοῖς
ἄλλοις,
αὐτὸς
δὲ
τάξας
|
τριάκοντα |
καὶ
δύο
δραχμὰς
τοῦ
σίτου |
[2, 2] |
εὐπόρησε
χρημάτων.
Ἡρακλεῶται
πέμποντες
ναῦς
|
τετταράκοντα |
ἐπὶ
τοὺς
ἐν
Βοσπόρῳ
τυράννους, |
[2, 30] |
εἴκοσι
ναῦς,
τῷ
δὲ
Ταῲ
|
ἑξήκοντα |
μόνον
οὐσῶν
χρείας,
προστάξαι
τοῖς |
[2, 30] |
χρείας,
προστάξαι
τοῖς
ἐκ
τῶν
|
ἑξήκοντα |
νεῶν
αὐτοῦ
τῶν
ὑπομενουσῶν
τοὺς |
[2, 2] |
τὸν
ἐξ
ἑνὸς
ὄντα
ἀστοῦ
|
καταβαλόντα |
μνᾶς
τριάκοντα
εἶναι
πολίτην.
Ἐν |
[2, 1] |
~ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΣ
ΔΕΥΤΕΡΟΣ.
~Τὸν
οἰκονομεῖν
|
μέλλοντά |
τι
κατὰ
τρόπον
τῶν
τε |
[2, 2] |
ἐγκτήσεως,
ἐψηφίσαντο
τὸ
τρίτον
μέρος
|
εἰσφέροντα |
τοῦ
δανείου
τὸν
βουλόμενον
κυρίως |
[2, 10] |
τε
δένδρων
τὰ
ὑπερέχοντα
ἢ
|
πίπτοντα |
εἰς
τὰς
ὁδοὺς
τὰς
βασιλικὰς |
[2, 10] |
ἀπῄτει.
Τῶν
τε
δένδρων
τὰ
|
ὑπερέχοντα |
ἢ
πίπτοντα
εἰς
τὰς
ὁδοὺς |
[2, 2] |
τὸ
κτῆμα.
Ἱππίας
Ἀθηναῖος
τὰ
|
ὑπερέχοντα |
τῶν
ὑπερῴων
εἰς
τὰς
δημοσίας |
[2, 20] |
χωρὶς
τῆς
τιμῆς
διδόναι
τὸν
|
πωλοῦντα |
καὶ
ὠνούμενον
ἀπὸ
τῆς
ἀρτάβης |
[2, 20] |
ὡς〉
ὀφείλοντες·
ἐκέρδαινον
οὖν
τὸν
|
παρεληλυθότα |
χρόνον
ἀτόκοις
τοῖς
χρήμασιν
ἀποκεχρημένοι. |
[2, 40] |
δὲ
τῶν
ἀγαλμάτων
φιάλην
εἶχε
|
προτετακότα, |
εἴπας
ἂν
ὅτι
δέχομαι,
ἐξαιρεῖν |
[2, 30] |
τὸν
δ´
ἐπιμελητὴν
τὸν
νῦν
|
καθεστηκότα |
ἀπαλλάξαι
αὐτὸν
ἠξίουν,
ἐπερωτήσας
αὐτοὺς |
[2, 1] |
πάντα
ἄρτι
διειλόμεθα
ἢ
τὰ
|
μέγιστα |
τούτων
δυνατὴ
φέρειν
ἐστί·
εἰ |
[2, 10] |
τοὺς
Μυλασσεῖς
φέρειν
ἕκαστον
ὅτι
|
πλεῖστα |
χρήματα,
φάσκων
αὐτοὺς
τοῖς
νῦν |
[2, 1] |
προσήκει
σκοπεῖν
αὐτὸ
μὴ
παρέργως)
|
μάλιστα |
δὲ
ταύτῃ,
τὸ
τἀναλώματα
μὴ |
[2, 1] |
ἀλλήλαις
ἀναγκαῖόν
ἐστιν·
ὅσα
δὲ
|
μάλιστα |
δι´
αὐτῶν
ἑκάστῃ
συμβαίνει,
ταῦτα |
[2, 20] |
ὑπολαβόντες
οὐκ
ἄν
ποτε
προέσθαι
|
τοσαῦτα |
χρήματα
τὸν
Τιμόθεον
αὐτοῖς
εἰ |
[2, 30] |
μετ´
ὀργῆς
προσποιητοῦ.
Οἳ
δὲ
|
ταῦτα |
ἀκούοντες
οὐκ
ἔφασαν
δεῖν
πιστεύειν |
[2, 30] |
ἄλλοι
πολῖται
εἰσήνεγκαν,
ἐκέλευσε
καὶ
|
ταῦτα |
αὑτῷ
δανεῖσαι
(ἐν
χρόνῳ)
διειπάμενος |
[2, 2] |
εὔξασθαι
ἐς
νέωτα
ἀποδώσειν
διπλάσια,
|
ταῦτα |
δὲ
συναγαγόντας
ἀποδόσθαι.
Συνελέγη
οὖν |
[2, 20] |
ὡς
ἀγούσας
ἀργύριον
παραφαινούσας
τε
|
ταῦτα |
ἐβάδιζεν.
Ἰδόντες
δὲ
οἱ
στρατιῶται |
[2, 1] |
μάλιστα
δι´
αὐτῶν
ἑκάστῃ
συμβαίνει,
|
ταῦτα |
ἐπισκεπτέον
ἡμῖν
ἐστιν.
Πρῶτον
μὲν |
[2, 10] |
τούτοις
διοικεῖν
παραδοῦναι.
Ἀκούσαντες
δὲ
|
ταῦτα |
εὐθέως
τὰ
χρήματα
οἱ
παρόντες |
[2, 20] |
ἃ
ἐκέλευσε
χρήματα.
Λαβὼν
δὲ
|
ταῦτα |
παρ´
αὐτῶν
τά
τε
σώματα |
[2, 20] |
τῆς
ἡμέρας,
οἳ
δὲ
πάλιν
|
ἱερόθυτα |
ἐποίουν·
ὃ
δὲ
ἀπεῖπε
θῆλυ |
[2, 2] |
τῷ
μὲν
Διονύσῳ
εὔξασθαι
ἐς
|
νέωτα |
ἀποδώσειν
διπλάσια,
ταῦτα
δὲ
συναγαγόντας |
[2, 30] |
δ´
αὐτοὺς
δυσχεραίνοντας
ὑποπέμπων
τινὰς
|
ἠρώτα |
τί
βούλονται
δόντες
ἀπαλλαγῆναι
τῆς |