Livre, Chap.
[2, 10]	ἐν τῇ χώρᾳ ἔλεγεν ὅτι	ὁ	βασιλεὺς αἰτεῖ τοὺς φόρους, αὐτὸς
[2, 10]	πόλις αὐτοῦ αὕτη ἀτείχιστός ἐστιν,	ὁ	δὲ βασιλεὺς ἐπ´ αὐτὸν στρατεύει.
[2, 20]	οἰόμενοι τῶν χωρίων κύριοι ἔσεσθαι.	Ὁ	δὲ Κότυς τοὺς ἀποσταλέντας εἰς
[2, 10]	παρόντες πορίσαντες ὅσα ἐκέλευσεν ἔδωκαν·	ὁ	δὲ τοῖς ἑτέροις πάλιν ἔδειξεν
[2, 30]	αὐτῷ, εἶτα οὐκέτι ἔφασαν ἔχειν.	Ὁ	δὲ Χαρίδημος, ὃ ᾤετο χωρίον
[2, 30]	Οἱ δὲ ἱερεῖς, ἵνα μὴ	ὁ	θεὸς αὐτῶν καταφρονηθῇ, συναγαγόντες ὅσον
[2, 2]	μὲν οὖν (ἀρχαίαν τιμὴν ἐλάμβανεν	ὁ	ἰδιώτης, τὸ δὲ πλέον ἡ
[2, 10]	καὶ τὸ ἀρχαῖον εὐπορήσωσιν. Μαύσωλος	ὁ	Καρίας τύραννος, πέμποντος βασιλέως πρὸς
[2, 10]	τόκῳ· γίνεται δὲ πολὺς οὗτος	ὁ	καρπὸς ἐν τῇ χώρᾳ αὐτῶν.
[2, 2]	οἷς ἂν αὐτὸς πραγματεύῃ. ~Κύψελος	(ὁ)	Κορίνθιος εὐξάμενος τῷ Διί, ἐὰν
[2, 30]	τὸν νομόν, οὗ ἐστι θεὸς	ὁ	κροκόδειλος, ἡρπάσθη τις τῶν παίδων
[2, 40]	ἀφῄρει μισθὸν ἀεὶ μηνός. Σταβέλβιος	ὁ	Μυσῶν στρατιώταις μισθὸν συγκαλέσας ἔφησεν
[2, 20]	δὲ λοιπὰ αὑτῷ δανεῖσαι ἕως	ὁ〉	πόλεμος ὁ πρὸς βασιλέα διαλυθῇ.
[2, 20]	αὑτῷ δανεῖσαι ἕως ὁ〉 πόλεμος	ὁ	πρὸς βασιλέα διαλυθῇ. Ἀπ´ οἰκίας
[2, 10]	οὐ παρεκρούοντο αὐτόν, πότε τετελεύτηκεν	ὁ	στρατιώτης. Τούς τε Λυκίους ὁρῶν
[2, 1]	προαιρέσει φιλόπονόν τε καὶ δίκαιον·	ὅ	τι γὰρ ἂν ἀπῇ τούτων
[2, 20]	ἐψηφίσαντο καὶ μὴ βουλόμενοι ἕκαστος	ὃ	ἂν εἵλετο ἔχειν ὡς ἀργυροῦν
[2, 30]	αὐτῷ τὰ παρὰ τοῦ Κλεομένους·	ὃ	δ´ ἐκείνοις τε βουλόμενος ἐνδείξασθαι
[2, 30]	ὅσου ἂν τοῖς ἐμπόροις ἐπώλουν.	Ὃ	δ´ ἐκείνους μὲν ἐκέλευσεν αὑτῷ
[2, 20]	τὰ κατάλοιπα ἔχειν, ἀδεῶς ἀνήνεγκαν·	ὃ	δ´ ἐπείπερ ἐκεῖνα ἔλαβεν, ἐκέλευσε
[2, 30]	ἔτυχον ἕκαστοι κεκτημένοι κατὰ χώραν.	Ὃ	δ´ ἔρευναν ἐξαίφνης ποιησάμενος τῶν
[2, 20]	οἳ δὲ πάλιν ἱερόθυτα ἐποίουν·	ὃ	δὲ ἀπεῖπε θῆλυ μὴ θύειν.
[2, 30]	καὶ χρημάτων ἐξεωνοῦντο τοὺς συνειλημμένους.	Ὃ	δὲ διομολογησάμενος ὑπὲρ ἑκάστου καὶ
[2, 20]	ἐθάρρησαν ὡς κομιούμενοι τὸν μισθόν.	Ὃ	δὲ ἔφη δεῖν εἰς Ἀμισὸν
[2, 20]	Εἶτα πάλιν, οἰόμενοι ἀπολήψεσθαι, εἰσήνεγκαν·	ὃ	δὲ λαβὼν εἶχεν εἰς τὴν
[2, 30]	κατὰ χώραν αὐτοῖς τὸ ἐμπόριον.	Ὃ	δὲ λαβὼν τότε μὲν ἀπηλλάγη,
[2, 30]	καὶ ἀπὸ τῶν ἰδίων ἀπεῖναι.	Ὃ	δὲ παρὰ τούτων λαβὼν ὃ
[2, 20]	ἑκάστης κελεῦσαι ἅπαντας εἰσενέγκαι τάξαντα	ὃ	δεῖ, καὶ ἀπὸ τοῦ σώματος
[2, 20]	ἐν τῷ νεῷ τάξαντες ἀργύριον	ὃ	δεῖ καταβαλεῖν εἴων ἐπιγράφεσθαι τὸ
[2, 30]	Ὃ δὲ παρὰ τούτων λαβὼν	ὃ	ἐδίδοσαν, ἑτέρους κατέγραψεν, ἕως ἔλαβε
[2, 20]	πράξεως, ἐπαινέσας αὐτοὺς ἀπέδωκεν ἑκάστῳ	ὃ	εἰσήνεγκαν. Ποιήσας δὲ τοῦτο ἀνεκτήσατο
[2, 30]	εἰ δὲ μή, ἀποτείσειν ἀργύριον	ὃ	ἐπεκήρυξεν, ἠμέλει καὶ οὐδεμίαν ἐπιστροφὴν
[2, 30]	κατέγραψεν, ἕως ἔλαβε παρὰ τοῦτο,	ὃ	ἠβούλετο, καὶ προσόν. παρ´ ἑκάστης
[2, 20]	ἐκέλευσε τὸ σκεῦος ἀναφέρειν ἕκαστον	ὃ	ἠγόρασεν. Τῶν τε πολιτῶν διὰ
[2, 10]	κόμην· οἱ δὲ ἀσμένως ἔδοσαν	ὃ	ᾔτει, καὶ συνελέγη χρήματα πολλὰ
[2, 1]	ἀπὸ ἀργυρίου. Χωρὶς δὲ τούτων	ὃ	πάσαις μὲν ἐπικοινωνεῖται ταῖς οἰκονομίαις
[2, 30]	ἔφασαν ἔχειν. Ὁ δὲ Χαρίδημος,	ὃ	ᾤετο χωρίον εὐπορώτατον εἶναι, ἐκέλευσεν
[2, 2]	πολλοῦ ὧν ἦν καὶ τὸ	ἄλλο	κτῆμα· τοῖς δὲ θιασώταις ἕτερα
[2, 30]	τι νόμισμα ἔχουσιν ἤ τι	ἄλλο	σκεῦος ἀξιόλογον, εἰς ἕτερον χωρίον
[2, 1]	ἄλλων ἐγκυκλημάτων. Τρίτη δὲ ἡ	ἀπὸ	ἀργυρίου. Χωρὶς δὲ τούτων ὃ
[2, 1]	γινομένων, ἀπὸ ἐμπόρων, ἀπὸ τελῶν,	ἀπὸ	βοσκημάτων, ἀπὸ τῶν ἄλλων) Αὐτῶν
[2, 1]	ταύτης εἴδη ἓξ τῶν προσόδων	(ἀπὸ	γῆς, ἀπὸ τῶν ἐν τῇ
[2, 1]	ταύτης κρατίστη μὲν πρόσοδος ἡ	ἀπὸ	γῆς γινομένη. Δευτέρα δὲ ἡ
[2, 1]	ἐν τῇ χώρᾳ ἰδίων γινομένων,	ἀπὸ	ἐμπόρων, ἀπὸ τελῶν, ἀπὸ βοσκημάτων,
[2, 20]	ἀναφέρειν. Μενδαῖοι δὲ τὰ μὲν	ἀπὸ	λιμένων καὶ τῶν ἄλλων τελῶν
[2, 10]	ᾔτει, καὶ συνελέγη χρήματα πολλὰ	ἀπὸ	ὄχλου πολλοῦ. Ἀριστοτέλης Ῥόδιος ἄρχων
[2, 20]	ἀπὸ τῆς ἀρτάβης τὸν ὀβολόν.	Ἀπό	τε〉 τῶν πλοίων καὶ ἐργαστηρίων
[2, 1]	χώρᾳ ἰδίων γινομένων, ἀπὸ ἐμπόρων,	ἀπὸ	τελῶν, ἀπὸ βοσκημάτων, ἀπὸ τῶν
[2, 20]	διδόναι τὸν πωλοῦντα καὶ ὠνούμενον	ἀπὸ	τῆς ἀρτάβης τὸν ὀβολόν. Ἀπό
[2, 1]	πρώτη μὲν καὶ κρατίστη ἡ	ἀπὸ	τῆς γῆς· αὕτη δέ ἐστιν
[2, 20]	διοίκησιν τῆς πόλεως, τὰ δὲ	ἀπὸ	τῆς γῆς καὶ οἰκιῶν τέλη
[2, 20]	εἰσενέγκαι τάξαντα ὃ δεῖ, καὶ	ἀπὸ	τοῦ σώματος ὡσαύτως. Τοῦ δὲ〉
[2, 2]	μηθέν, τὸ σῶμα διμναῖον τιμήσασθαι.	Ἀπὸ	τούτων οὖν εἰσέφερον τὸ ἐπιγραφὲν
[2, 1]	ἐμπόρων, ἀπὸ τελῶν, ἀπὸ βοσκημάτων,	ἀπὸ	τῶν ἄλλων) Αὐτῶν δὲ τούτων
[2, 1]	γῆς γινομένη. Δευτέρα δὲ ἡ	ἀπὸ	τῶν ἄλλων ἐγκυκλημάτων. Τρίτη δὲ
[2, 1]	δεκάτη καλουμένη. Ἕκτη δὲ ἡ	ἀπὸ	τῶν ἀνθρώπων, ἐπικεφάλαιόν τε καὶ
[2, 1]	τελῶν γινομένη. Πέμπτη δὲ ἡ	ἀπὸ	τῶν βοσκημάτων, ἐπικαρπία τε καὶ
[2, 1]	ἐμπορίων καὶ διαγωγῶν. Εἶτα ἡ	ἀπὸ	τῶν ἐγκυκλίων. Τέταρτον δὲ καὶ
[2, 1]	τῇ χώρᾳ γινομένη. Εἶτα ἡ	ἀπὸ	τῶν ἐμπορίων καὶ διαγωγῶν. Εἶτα
[2, 1]	γίνεσθαι. Τρίτη δὲ καὶ ἡ	ἀπὸ	(τῶν ἐμπορίων. Τετάρτη δὲ καὶ
[2, 1]	ἓξ τῶν προσόδων (ἀπὸ γῆς,	ἀπὸ	τῶν ἐν τῇ χώρᾳ ἰδίων
[2, 30]	δώσειν τοῦ μὴ ὀχλεῖσθαι καὶ	ἀπὸ	τῶν ἰδίων ἀπεῖναι. Ὃ δὲ
[2, 1]	δεκάτην προσαγορεύουσιν. Δευτέρα δὲ ἡ	ἀπὸ	τῶν ἰδίων γινομένη, οὗ μὲν
[2, 1]	δὲ κρατίστη μὲν πρόσοδος ἡ	ἀπὸ	τῶν ἰδίων ἐν τῇ χώρᾳ
[2, 1]	ἐμπορίων. Τετάρτη δὲ καὶ ἡ	ἀπὸ	τῶν κατὰ γῆν τε καὶ
[2, 10]	μὴ δικαίως συληθεῖσιν ἡ πόλις	ἀπὸ	τῶν προσόδων ἀπεδίδου. Κυζικηνοὶ δὲ
[2, 10]	εἰς προκόμια· προστετάχθαι οὖν αὐτῷ	ὑπὸ	Μαυσώλου ἀποκεῖραι αὐτούς. Ἔφησεν οὖν,
[2, 20]	ἐπιμελητὰς εἴασε κατὰ χώραν τοὺς	ὑπὸ	τοῦ Ἑρμείου καθεστηκότας. Ἐπεὶ δὲ
[2, 30]	τὰς ἐξαιρεσίμους λέγων. Τόν τε	πρὸ	τοῦ χρόνον διδοὺς τοῖς στρατιώταις
[2, 2]	γὰρ πολλοῦ ὧν ἦν καὶ	τὸ	ἄλλο κτῆμα· τοῖς δὲ θιασώταις
[2, 30]	τε ἱερεῖς καλέσας ἔφησε πολὺ	τὸ	ἀνάλωμα ἐν τῇ χώρᾳ γίνεσθαι
[2, 30]	δραχμάς ἀποτίσαι† ἂν δὲ ἀποδρᾷ	τὸ	ἀνδράποδον, κομίζεσθαι τὴν τιμὴν (ἧς
[2, 2]	τὸν μισθόν, ὥστε συνέβαινε ταὐτὸ	(τὸ)	ἀργύριον δίδοσθαι ἕως εἰς οἶκον
[2, 20]	ἐπιγράφεσθαι τὸ ὄνομα τοῦ δόντος	τὸ	ἀργύριον ὡς ἀνατεθεικότος. Διονύσιος Συρακούσιος
[2, 10]	δεδανεικόσι καταφέρειν, ἕως ἂν καὶ	τὸ	ἀρχαῖον εὐπορήσωσιν. Μαύσωλος ὁ Καρίας
[2, 2]	τῷ κόψαι ἕτερον χαρακτῆρα, ἐξέδωκε	τὸ	αὐτὸ ἀργύριον. Ὅσοι τε τριηραρχεῖν
[2, 2]	καὶ ὅτῳ ἂν παιδάριον γένηται,	τὸ	αὐτὸ τοῦτο. Ἀθηναῖοι δὲ οἱ
[2, 2]	ἐργάζεσθαι. Περιελθόντος δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ	τὸ	αὐτὸ τοῦτο ἐποίησεν, ὥστε συνέβαινεν
[2, 30]	γὰρ αὐτῷ τὸ διάφορον εἶναι,	τὸ	αὐτοῦ εἶναι τὸ ἐμπόριον καὶ
[2, 30]	ἕκαστος βουλόμενος τό τε ἱερὸν	τὸ	αὑτοῦ εἶναι κατὰ χώραν καὐτὸς
[2, 2]	τὰ δημόσια ὅσα ἦν περὶ	τὸ	γυμνάσιον ἢ τὴν ἀγορὰν ἢ
[2, 2]	(ἀρχαίαν τιμὴν ἐλάμβανεν ὁ ἰδιώτης,	τὸ	δὲ πλέον ἡ πόλις, καὶ
[2, 10]	πολλῶν τὰ μὲν χρήματα εἶχε,	τὸ	δὲ τεῖχος οὐκ ἔφη τὸν
[2, 1]	δέ ἐστιν ἀνώμαλος μὲν διὰ	τὸ	δεῖν μὴ πρὸς ἕνα σκοπὸν
[2, 20]	ὠνουμένους τοὺς εὐπορωτέρους ἀεὶ διὰ	τὸ	δεῖν ταλαντιαίους καθιστάναι τοὺς ἐγγύους
[2, 20]	ἐργασίαν παρεχόντων τῆς ἐργασίας μέρος	τὸ	δέκατον κελεῦσαι ἀποτελεῖν. Ἐκστρατεύειν δ´
[2, 2]	αὐτοὺς ἀπογράψασθαι. Ἀπογραψαμένων δὲ τούτων	τὸ	δέκατον μέρος παρὰ ἑκάστου ἔλαβε,
[2, 20]	τῆς δαπάνης ἧς πρότερον ἐποιοῦντο	τὸ	δέκατον μέρος ποιεῖσθαι, τὰ δὲ
[2, 10]	αὐτοῖς ἀπογράψασθαι τὰ χρέα εἰς	τὸ	δημόσιον, δεηθέντες χρημάτων ἐψηφίσαντο τοὺς
[2, 30]	τῷ πλήθει· τοῦτο γὰρ αὐτῷ	τὸ	διάφορον εἶναι, τὸ αὐτοῦ εἶναι
[2, 20]	πολὺ εἴκοσι ταλάντων, ἐποίησεν εὑρεῖν	τὸ	διπλάσιον· κατιδὼν γὰρ ὠνουμένους τοὺς
[2, 2]	τόν τε σῖτον πάντα καὶ	τὸ	ἔλαιον καὶ τὸν οἶνον καὶ
[2, 30]	διάφορον εἶναι, τὸ αὐτοῦ εἶναι	τὸ	ἐμπόριον καὶ μὴ ἐκεῖ. Ἐπεὶ
[2, 30]	ἵν´ ἐᾷ κατὰ χώραν αὐτοῖς	τὸ	ἐμπόριον. Ὃ δὲ λαβὼν τότε
[2, 30]	πόλιν πρὸς τῇ Φάρῳ καὶ	τὸ	ἐμπόριον τὸ πρότερον ὂν ἐπὶ
[2, 2]	τιμήσασθαι. Ἀπὸ τούτων οὖν εἰσέφερον	τὸ	ἐπιγραφὲν ἕκαστος. Σωσίπολις Ἀντισσαῖος, δεηθείσης
[2, 2]	ἔταξαν χωρὶς τῆς τιμῆς διδόναι	τὸ	ἐπιδέκατον. (Μετοίκων δέ τινων ἐπιδεδανεικότων
[2, 20]	εἰ δὲ μή, θάνατον ἔταξε	τὸ	ἐπιτίμιον. Ἀνενεχθέντος δὲ τοῦ ἀργυρίου,
[2, 20]	δὲ μὴ ἀνενέγκαντι θάνατον ἔταξε	τὸ	ἐπιτίμιον. Ὑπολαβόντες δὲ οἱ ναῦται
[2, 30]	οἷς εὗρεν ὅπλον τι, ἐπράττετο	τὸ	ἐπιτίμιον. Φιλόξενός τις Μακεδὼν Καρίας
[2, 20]	τὸν τῶν γυναικῶν κόσμον εἰς	τὸ	ἱερὸν ἀποκομίζειν· αὐτὸς μὲν οὖν
[2, 20]	προστάξαι αὐτοῖς ἐκέλευσεν εἰς μὲν	τὸ	ἱερὸν καὶ εἰς αὑτὸν τῆς
[2, 20]	Ἀκούσαντες δὲ (οἱ ἱερεῖς καὶ	τὸ	ἱερὸν παρ´ αὑτοῖς ἕκαστοι βουλόμενοι
[2, 1]	Ἔστι δὲ αὕτη δυναμένη μὲν	τὸ	καθόλου, εἴδη δὲ ἔχουσα τέτταρα·
[2, 10]	οὐ προϊεμένων αὐτοῖς οὐδὲν διὰ	τὸ	καὶ ἔτι ὀφείλειν, ἐψηφίσαντο τὸν
[2, 1]	σκοπὸν οἰκονομεῖν, ἐλαχίστη δὲ διὰ	τὸ	καὶ τὰς προσόδους καὶ τὰ
[2, 30]	ἐποιεῖτο. Τῶν δὲ ἀνθρώπων οἰομένων	τὸ	κήρυγμα μάτην αὐτὸν πεποιῆσθαι, εἶχον
[2, 2]	δανείου τὸν βουλόμενον κυρίως ἔχειν	τὸ	κτῆμα. Ἱππίας Ἀθηναῖος τὰ ὑπερέχοντα
[2, 30]	χρημάτων ἐδεῖτο εἰς τοὺς στρατιώτας.	Τὸ	μὲν οὖν πρῶτον εἰσέφερον αὐτῷ,
[2, 40]	Οἱ μὲν οὖν στρατιῶται διὰ	τὸ	νεωστὶ εἰληφέναι τὴν σιταρχίαν ἡσυχίαν
[2, 1]	Τούτων δὲ ἕκαστον. Περὶ μὲν	τὸ	νόμισμα λέγω ποῖον καὶ πότε
[2, 1]	εἴδη δὲ ἔχουσα τέτταρα· περὶ	τὸ〉	νόμισμα, περὶ τὰ ἐξαγώγιμα, περὶ
[2, 2]	οὕτω συχνά. Τό τε νόμισμα	τὸ	ὂν Ἀθηναίοις ἀδόκιμον ἐποίησε, τάξας
[2, 20]	ὃ δεῖ καταβαλεῖν εἴων ἐπιγράφεσθαι	τὸ	ὄνομα τοῦ δόντος τὸ ἀργύριον
[2, 1]	τοῦτο ποῖαι τῶν προσόδων ἢ	τὸ	παράπαν οὐκ εἰσί, δυναταὶ δ´
[2, 30]	ἱερῶν τινα καὶ τῶν ἱερέων	τὸ	πλῆθος καταλυθῆναι. Οἱ δὲ ἱερεῖς
[2, 20]	ἱερῶν τινα καὶ τῶν ἱερέων	τὸ	πλῆθος φάναι πρὸς τοὺς ἱερεῖς
[2, 20]	πωλουμένου τοῦ ἐλλιμενίου ὡς ἐπὶ	τὸ	πολὺ εἴκοσι ταλάντων, ἐποίησεν εὑρεῖν
[2, 30]	τῇ Φάρῳ καὶ τὸ ἐμπόριον	τὸ	πρότερον ὂν ἐπὶ τοῦ Κανώβου
[2, 20]	δὲ τὴν τιμὴν κατέβαλον, ἐκέλευσε	τὸ	σκεῦος ἀναφέρειν ἕκαστον ὃ ἠγόρασεν.
[2, 30]	σατράπην τῆς ἐν ᾗ ἐστι	τὸ	στρατόπεδον, ἀνασῴζειν ἢ〉 τὴν τιμὴν
[2, 2]	δὲ μὴ ἦν κτῆμα μηθέν,	τὸ	σῶμα διμναῖον τιμήσασθαι. Ἀπὸ τούτων
[2, 1]	μὴ παρέργως) μάλιστα δὲ ταύτῃ,	τὸ	τἀναλώματα μὴ μείζω τῶν προσόδων
[2, 30]	τοῦτο ποιεῖν, καὶ ἕκαστος βουλόμενος	τό	τε ἱερὸν τὸ αὑτοῦ εἶναι
[2, 2]	καὶ συνελέγη χρήματα οὕτω συχνά.	Τό	τε νόμισμα τὸ ὂν Ἀθηναίοις
[2, 20]	δραχμὴν δύο δυναμένην δραχμὰς καὶ	τό	τε ὀφειλόμενον πρότερον ἀνήνεγκαν πρὸς
[2, 2]	ἄλλων τῷ βουλομένῳ ὥστ´ ἐπιγραφῆναι	τὸ	τοῦ πριαμένου ὄνομα. Βυζάντιοι δὲ
[2, 10]	χρόνος ἱκανὸς εἶναι, αὐτό τε	τὸ	τραφὲν καὶ τὴν ἐπικαρπίαν λογισάμενος
[2, 2]	καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιουτοτρόπων	τὸ	τρίτον δὲ μέρος τοῦ ἐργαζομένου
[2, 2]	οὐκ οὔσης αὐτοῖς ἐγκτήσεως, ἐψηφίσαντο	τὸ	τρίτον μέρος εἰσφέροντα τοῦ δανείου
[2, 10]	Τούς τε Λυκίους ὁρῶν ἀγαπῶντας	τὸ	τρίχωμα φορεῖν, ἔφησε γράμματα ἥκειν
[2, 30]	ἐδεῖτο, ἐκείνους δὲ πάλιν εἰς	τὸ	χωρίον ἀπῆγεν. Κήρυγμά τε ποιησάμενος
[2, 20]	θύσας τῇ θεῷ τὸν κόσμον	ἀπηνέγκατο	ὡς παρὰ τῆς θεοῦ δεδανεισμένος.
[2, 20]	τὰ μὲν καθ´ ἡμέραν πορίζειν	ἐδύνατο	ἐκ τῆς πολεμίας αὐτοῖς, νόμισμα
[2, 20]	δὲ ἄλλων τὰ τούτων χρήματα	ἀπεχρᾶτο	ἕως ἕκαστος εἰς ἡλικίαν ἔλθοι.
[2, 20]	χειμέριος. Τὸν δὴ χρόνον τοῦτον	ἀπεχρᾶτο	τῷ στρατοπέδῳ τὰ ἐπιτήδεια μόνον
[2, 10]	οὔσας δύο τῶν Φωκαίων, λόγους	ἐποιήσατο	(πρὸς τὴν ἑτέραν στάσιν ἐν
[2, 20]	οἱ ναῦται πολλὰ ἔχουσιν, κήρυγμα	ἐποιήσατο	τὰ ἡμίσεα (ὧν ἔχει ἕκαστος
[2, 20]	ὑπὲρ τῶν μισθῶν ἕως ἐκεῖνος	διῳκήσατο	ἃ ἐβούλετο. Σάμον δὲ πολιορκῶν
[2, 20]	ὃ εἰσήνεγκαν. Ποιήσας δὲ τοῦτο	ἀνεκτήσατο	τοὺς πολίτας. Εἶτα πάλιν, οἰόμενοι
[2, 30]	χρυσίον ἔδοσαν αὐτῷ καὶ οὕτως	ἐπαύσατο.	Ἀλεξάνδρου τε〉 τοῦ βασιλέως ἐντειλαμένου
[2, 30]	ἀνδράποδον, κομίζεσθαι τὴν τιμὴν (ἧς	ἀνεγράψατο.	Ἀπογραφέντων οὖν πολλῶν ἀνδραπόδων οὐκ
[2, 20]	χρήματα αὐτοὺς ἐκέλευσεν ἀποσταλέντας, ἃ	ἐδανείζετο	παρ´ αὐτῶν, κομίσασθαι. Μέντωρ Ῥόδιος
[2, 20]	χρημάτων. Κότυς Θρᾷξ παρὰ Περινθίων	ἐδανείζετο	χρήματα εἰς τοὺς στρατιώτας (συναγαγεῖν)
[2, 20]	μὴ βουλόμενοι ἕκαστος ὃ ἂν	εἵλετο	ἔχειν ὡς ἀργυροῦν ἀλλὰ μὴ
[2, 20]	αὑτῶν εἶχον, συλλαβὼν αὐτοὺς πάντα	παρείλετο	ἃ εἶχον. ~(Μέμνων Ῥόδιος κυριεύσας
[2, 20]	μισθῶν ἕως ἐκεῖνος διῳκήσατο ἃ	ἐβούλετο.	Σάμον δὲ πολιορκῶν τοὺς καρποὺς
[2, 30]	ἕως ἔλαβε παρὰ τοῦτο, ὃ	ἠβούλετο,	καὶ προσόν. παρ´ ἑκάστης Εὐαίσης
[2, 20]	Εἶτα, ὡς ἐγγὺς τοῦ χωρίου	ἐγένετο,	προελθὼν εἰς αὐτὸ ἔλαβεν ἐκ
[2, 30]	παρ´ οἷς εὗρεν ὅπλον τι,	ἐπράττετο	τὸ ἐπιτίμιον. Φιλόξενός τις Μακεδὼν
[2, 20]	τοῦτο ποιῶν· ἀγοραζόντων δὲ Συρακουσίων,	ἀπεγράφετο	τί ἕκαστος ἀγοράσειεν· ἐπεὶ δὲ
[2, 20]	ὡς ἀτελῆ ἑξόντων, ἐπεὶ καιρὸν	ᾤετο	εἶναι, τιμήσασθαι κελεύσας ἐπέβαλε τέλος.
[2, 30]	ἔχειν. Ὁ δὲ Χαρίδημος, ὃ	ᾤετο	χωρίον εὐπορώτατον εἶναι, ἐκέλευσεν (καὶ)
[2, 30]	ἐπιστρατεύοντος ἐπ´ αὐτὸν Ἀρταβάζου, χρημάτων	ἐδεῖτο	εἰς τοὺς στρατιώτας. Τὸ μὲν
[2, 30]	ἐρευνήσας ἃ εἶχον, ἔλαβεν ὅσων	ἐδεῖτο,	ἐκείνους δὲ πάλιν εἰς τὸ
[2, 30]	ἐπεκήρυξεν, ἠμέλει καὶ οὐδεμίαν ἐπιστροφὴν	ἐποιεῖτο.	Τῶν δὲ ἀνθρώπων οἰομένων τὸ
[2, 30]	Τῶν τε στρατευομένων παρ´ αὐτῷ	παρῃρεῖτο	τὰς σιταρχίας καὶ τοὺς μισθοὺς
[2, 20]	τε ναυπηγεῖσθαι μέλλων ᾔδει ὅτι	δεήσοιτο	χρημάτων. Ἐκκλησίαν οὖν συναγαγὼν ἔφη
[2, 30]	τὸν τῆς χώρας· ὁπότε δὲ	διαπορεύοιτο	στρατόπεδον ἢ ἕτερος ὄχλος ἄνευ
[2, 10]	γινομένων, ὀφείλοντες αὐτοῖς μισθὸν οὐκ	ἠδύναντο	διαλῦσαι. Ἀνήγγειλαν οὖν, εἴ τις
[2, 30]	θεὸς αὐτῶν καταφρονηθῇ, συναγαγόντες ὅσον	ἠδύναντο	χρυσίον ἔδοσαν αὐτῷ καὶ οὕτως
[2, 30]	πλείους φόρους ἐπιβαλεῖν ἢ αὐτοὶ	ἐτάξαντο,	χρήματα δὲ πολλαπλάσια αὐτὸς ἐλάμβανεν.
[2, 10]	ἀπήλλαξαν, ὑπὲρ δὲ τῶν σύλων	διεδικάσαντο.	Τοῖς δὲ μὴ δικαίως συληθεῖσιν
[2, 30]	φόρους πράττεσθαι ἐκέλευεν οὓς αὐτοὶ	ὑπετιμήσαντο.	Οὔτε οὖν ὃν κατέστησεν ἀτιμάσαι
[2, 20]	κεκομμένου νομίσματος ὑπερεῖπεν· οἳ δὲ	ἐψηφίσαντο	καὶ μὴ βουλόμενοι ἕκαστος ὃ
[2, 20]	δεόμενοι χρημάτων, ὄντων αὐτοῖς ἀνδραπόδων,	ἐψηφίσαντο	καταλειπομένου ἑνὶ ἑκάστῳ θήλεος καὶ
[2, 10]	πλουσίων συνειλημμένων, ὀφείλοντες χρήματα στρατιώταις	ἐψηφίσαντο	μὴ θανατῶσαι τοὺς συνειλημμένους, ἀλλὰ
[2, 10]	αὐτοῖς εἰς τὴν κάθοδον δοῦναι,	ἐψηφίσαντο	μίαν ἡμέραν καὶ αὐτοὺς καὶ
[2, 10]	σιτοδείᾳ ὄντες χρημάτων τε ἀποροῦντες	ἐψηφίσαντο	παρ´ οἷς ἔλαιόν ἐστι τῶν
[2, 10]	ἐκείνοις δὲ ὑπάρχοντος σίτου παλαιοῦ,	ἐψηφίσαντο	τῇ πόλει παραδοῦναι τοὺς ἰδιώτας
[2, 2]	κτήμασιν, οὐκ οὔσης αὐτοῖς ἐγκτήσεως,	ἐψηφίσαντο	τὸ τρίτον μέρος εἰσφέροντα τοῦ
[2, 10]	διὰ τὸ καὶ ἔτι ὀφείλειν,	ἐψηφίσαντο	τὸν βουλόμενον τοῖς γεωργοῖς δανείζειν
[2, 2]	ἀστῶν ἀμφοτέρων ᾖ, χρημάτων δεηθέντες	ἐψηφίσαντο	τὸν ἐξ ἑνὸς ὄντα ἀστοῦ
[2, 10]	εἰς τὸ δημόσιον, δεηθέντες χρημάτων	ἐψηφίσαντο	τοὺς (ὀφείλοντας μὲν ἀποδοῦναι τῇ
[2, 20]	λειπομένων. ~Ἐφέσιοι δεηθέντες χρημάτων νόμον	ἔθεντο	μὴ φορεῖν χρυσὸν τὰς γυναῖκας,
[2, 20]	αὑτοῖς τὰ ἐπιτήδεια· ὁπότε δὲ	ἀπαλλάττοιντο,	εἴ τι περίλοιπον εἴη αὐτοῖς,
[2, 2]	τῶν τε νομισμάτων τὴν καταλλαγὴν	ἀπέδοντο	μιᾷ τραπέζῃ, ἑτέρῳ δὲ οὐκ
[2, 2]	χρημάτων τὰ τεμένη τὰ δημόσια	ἀπέδοντο,	τὰ μὲν κάρπιμα χρόνον τινά,
[2, 10]	μέρος διεδίδοσαν, τοὺς δὲ σιδηροῦς	ἐκομίζοντο.	Σηλυβριανοὶ δὲ δεηθέντες χρημάτων, νόμου
[2, 10]	δὲ φοβούμενοι πολλῷ τούτων πλείω	ἐπηγγέλλοντο	καὶ εἰσέφερον. Πάλιν δὲ〉 δεηθεὶς
[2, 10]	Κατασκευαστοὶ δ´ ἄνδρες αὐτῷ εὐθέως	ἐπηγγέλλοντο	ὅσον εἰσοίσει ἕκαστος. Τούτων δὲ
[2, 10]	ἅμα τε οἱ ἡγεμόνες οὐ	παρεκρούοντο	αὐτόν, πότε τετελεύτηκεν ὁ στρατιώτης.
[2, 30]	δὲ πολλῷ πλέον ἢ ὅσον	ᾤοντο	ἀναλώσειν ἔφασαν δώσειν τοῦ μὴ
[2, 20]	αὑτὸν τῆς δαπάνης ἧς πρότερον	ἐποιοῦντο	τὸ δέκατον μέρος ποιεῖσθαι, τὰ
[2, 2]	ὅσα ἐν χωρίοις ἰδιωτικοῖς ἦν·	ὠνοῦντο	γὰρ πολλοῦ ὧν ἦν καὶ
[2, 2]	θύρας τὰς ἀνοιγομένας ἔξω ἐπώλησεν·	ὠνοῦντο	οὖν ὧν ἦν τὰ κτήματα
[2, 30]	ἔπραττον ὑπὲρ ἑκάστου καὶ χρημάτων	ἐξεωνοῦντο	τοὺς συνειλημμένους. Ὃ δὲ διομολογησάμενος
[2, 20]	τῶν ἄλλων τελῶν αὐτοῖς προσπορευόμενα	(ἐχρῶντο)	εἰς διοίκησιν τῆς πόλεως, τὰ
[2, 20]	Καταγαγὼν οὖν ἐπὶ τὰ ἐμπόρια	ἀπέδοτο	καὶ εὐπόρησε χρημάτων. Κότυς Θρᾷξ
[2, 2]	βραχέος ἀγοράζειν, αὐτοῖς τοῖς φυγάσιν	ἀπέδοτο·	τά τε ἀναθήματα, ὅσα ἦν
[2, 20]	τε σώματα πάντα οὐδὲν ἧττον	ἀπέδοτο	τά τε σκεύη, ἃ τότε
[2, 20]	καὶ τὰ ἐπὶ τῶν ἀγρῶν	ἀπεδίδοτο	αὐτοῖς τοῖς Σαμίοις, ὥστε εὐπόρησε
[2, 2]	κόψαι ἕτερον χαρακτῆρα, ἐξέδωκε τὸ	αὐτὸ	ἀργύριον. Ὅσοι τε τριηραρχεῖν ἢ
[2, 20]	εἴη, καὶ ἀναζεύξας ἐβάδιζεν ἐπ´	αὐτό.	Εἶτα, ὡς ἐγγὺς τοῦ χωρίου
[2, 20]	τοῦ χωρίου ἐγένετο, προελθὼν εἰς	αὐτὸ	ἔλαβεν ἐκ τῶν ἐνόντων ἱερῶν
[2, 1]	ταῖς οἰκονομίαις (καὶ προσήκει σκοπεῖν	αὐτὸ	μὴ παρέργως) μάλιστα δὲ ταύτῃ,
[2, 10]	δὲ δοκοίη χρόνος ἱκανὸς εἶναι,	αὐτό	τε τὸ τραφὲν καὶ τὴν
[2, 2]	ὅτῳ ἂν παιδάριον γένηται, τὸ	αὐτὸ	τοῦτο. Ἀθηναῖοι δὲ οἱ ἐν
[2, 2]	Περιελθόντος δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ	αὐτὸ	τοῦτο ἐποίησεν, ὥστε συνέβαινεν ἐν
[2, 2]	πάλιν τὸν μισθόν, ὥστε συνέβαινε	ταὐτὸ	(τὸ) ἀργύριον δίδοσθαι ἕως εἰς
[2, 2]	ἂν παιδάριον γένηται, τὸ αὐτὸ	τοῦτο.	Ἀθηναῖοι δὲ οἱ ἐν Ποτιδαίᾳ
[2, 20]	ἑκάστῳ ὃ εἰσήνεγκαν. Ποιήσας δὲ	τοῦτο	ἀνεκτήσατο τοὺς πολίτας. Εἶτα πάλιν,
[2, 30]	αὐτοὺς χρήματα ὑπερβάλλων τῷ πλήθει·	τοῦτο	γὰρ αὐτῷ τὸ διάφορον εἶναι,
[2, 2]	μέτριον ἐκέλευσε τὸν βουλόμενον ἀποτείσαντα	τοῦτο	ἐγγράφεσθαι εἰς τοὺς λελειτουργηκότας. Τῇ
[2, 1]	διελέσθαι (τὰς γὰρ ἄλλας εἰς	τοῦτο	ἐμπιπτούσας εὑρήσομεν) βασιλική, σατραπική, πολιτική,
[2, 2]	δὲ τοῦ ἐνιαυτοῦ τὸ αὐτὸ	τοῦτο	ἐποίησεν, ὥστε συνέβαινεν ἐν δέκα
[2, 20]	σφάζοντες ἐπώλουν. Ὡς δὲ πρὸς	τοῦτο	ἔταξε σφάζεσθαι ὅσα δεῖ τῆς
[2, 30]	ἑτέρους κατέγραψεν, ἕως ἔλαβε παρὰ	τοῦτο,	ὃ ἠβούλετο, καὶ προσόν. παρ´
[2, 1]	τοίνυν τὰς διαιρέσεις εἰρήκαμεν, μετὰ	τοῦτο	πάλιν νοητέον ἡμῖν ἡ σατραπεία,
[2, 20]	παρ´ αὑτῷ γυναικῶν τὸν κόσμον	τοῦτο	πεποιηκέναι, ἠξίου δὲ καὶ τοὺς
[2, 1]	ἐστί, τούτοις χρηστέον. Μετὰ δὲ	τοῦτο	ποῖαι τῶν προσόδων ἢ τὸ
[2, 30]	οἰόμενοί τε αὐτὸν τῇ ἀληθείᾳ	τοῦτο	ποιεῖν, καὶ ἕκαστος βουλόμενος τό
[2, 20]	θεοῦ γένηται· τὸν δὲ μὴ	τοῦτο	ποιήσαντα ἔνοχον ἔφησεν ἱεροσυλίας ἔσεσθαι.
[2, 20]	ἐπώλει, ὡς δὴ δι´ ἀπορίαν	τοῦτο	ποιῶν· ἀγοραζόντων δὲ Συρακουσίων, ἀπεγράφετο
[2, 30]	δώσειν· ἅμα δὲ καὶ αὐτὸς	τοῦτο	ποιῶν φανερὸς ἦν. Πεισθέντων δὲ
[2, 10]	ὅσον εἰσοίσει ἕκαστος. Τούτων δὲ	τοῦτο	πραξάντων, οἱ εὐπορώτεροι τὰ μὲν
[2, 20]	φρουροῦσι σχῇ ἀποχρήσασθαι. Οἱ δὲ	τοῦτο	ταχέως ἐποίησαν, οἰόμενοι τῶν χωρίων
[2, 30]	αὐτὸς δὲ τάξας τριάκοντα καὶ	δύο	δραχμὰς τοῦ σίτου τιμὴν οὕτως
[2, 20]	ἐπικόψας χαρακτῆρα ἐξέδωκε τὴν δραχμὴν	δύο	δυναμένην δραχμὰς καὶ τό τε
[2, 20]	οἳ δ´ εἰσήνεγκαν. Διαλιπὼν δὲ	δύο	ἢ τρεῖς ἡμέρας, ὡς διημαρτηκὼς
[2, 20]	τε αὑτῷ τοὺς πολίτας εἰσενέγκαι	δύο	στατῆρας ἕκαστον· οἳ δ´ εἰσήνεγκαν.
[2, 10]	ἀπορῶν χρημάτων, ὁρῶν στάσεις οὔσας	δύο	τῶν Φωκαίων, λόγους ἐποιήσατο (πρὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 4/02/2010