Section, chapitre
[2, 20]	Νῦν γέγονας" Ἆρ´ ὡς δύνασαι	καὶ	ἃ δύνασαι, οὕτως καὶ ταῦτα
[2, 26]	ὅτι μουσικός, ὥστε ταὐτὸ ἐπίσταται	καὶ	ἀγνοεῖ. Ἆρα τὸ τετράπηχυ τοῦ
[2, 24]	καὶ ἐνδέχεται τὸ αὐτὸ εἰδέναι	καὶ	ἀγνοεῖν, ἀλλ´ ἐνταῦθα οὐδὲν κοινωνεῖ
[2, 24]	γὰρ ἐνδέχεσθαι ταὐτὸ πρᾶγμα εἰδέναι	καὶ	ἀγνοεῖν, ἀλλὰ μὴ κατὰ ταὐτό·
[2, 24]	Κορίσκον εἰδότες, ταὐτὸ μὲν εἰδέναι	καὶ	ἀγνοεῖν φασιν, ἀλλ´ οὐ κατὰ
[2, 24]	τὸν προσιόντα, τὸν αὐτὸν οἶδα	καὶ	ἀγνοῶ· οὐδ´ εἰ τοῦτ´ ἔστιν
[2, 25]	καὶ ἁπλῶς δίκαιον. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἄδικα ὄντα οὐδὲν κωλύει λέγειν
[2, 24]	Εἰ οὖν μὴ συλλελόγισται, εἰ	καὶ	ἀληθὲς ἢ ψεῦδος† ἐπιχειρεῖ συνάγειν,
[2, 25]	τοῦ ψεύδεσθαι τὸν αὐτὸν ἅμα	καὶ	ἀληθεύειν, ἀλλὰ διὰ τὸ μὴ
[2, 22]	ἐγράφετο· ἅμα ἄρα ἐγράφετο ψευδὴς	καὶ	ἀληθής. Τὸ γὰρ ψευδῆ ἢ
[2, 22]	ἔχει ἕνα μόνον καὶ ὀφθαλμὸν	καὶ	ἄλλ´ ὁτιοῦν ὁ πλείω ἔχων·
[2, 30]	Εἰ ἕκαστον αὐτὸ αὑτῷ ταὐτὸ	καὶ	ἄλλου ἕτερον, ἐπειδὴ οὐκ ἄλλοις
[2, 20]	ποιεῖν. Λύουσι δέ τινες τοῦτον	καὶ	ἄλλως. Εἰ γὰρ ἔδωκεν ὡς
[2, 30]	πολλοῖς ὑπάρχῃ, τῷ ἁπλῶς δόντι	καὶ	ἁμαρτόντι ταύτην τὴν ἁμαρτίαν οὐδὲν
[2, 17]	γὰρ Κορίσκον φασὶν εἶναι μουσικὸν	καὶ	ἄμουσον, ἀλλὰ τοῦτον τὸν Κορίσκον
[2, 18]	ἢ διαιροῦντες ἢ ἀναιροῦντες λύωμεν,	καὶ	ἀναιροῦντες ἢ ὧδε ἢ ὧδε,
[2, 30]	αὐτὸ αὑτῷ ἴσον· ὥστε ἴσα	καὶ	ἄνισα αὐτὰ αὑτοῖς" Ἐμπίπτουσι μὲν
[2, 30]	δύο γένοιντ´ ἄν· δυοῖν δὲ	καὶ	ἀνίσων ἑκάτερον αὐτὸ αὑτῷ ἴσον·
[2, 22]	καθ´ ἕκαστον· τὸ γὰρ ἄνθρωπος	καὶ	ἅπαν τὸ κοινὸν οὐ τόδε
[2, 25]	αὐτὸν ἅμα τῷ αὐτῷ πείθεσθαι	καὶ	ἀπειθεῖν; ἢ οὔτε τὸ εἶναί
[2, 28]	ὥστ´ εἰ ἀγένητος ὁ οὐρανός,	καὶ	ἄπειρος. Τὸ δ´ οὐκ ἔστιν·
[2, 25]	εἰ δίκαιον τῳδὶ ἢ ὡδί,	καὶ	ἁπλῶς δίκαιον. Ὁμοίως δὲ καὶ
[2, 19]	ἔστιν. Ὅλως τε μαχετέον, ἂν	καὶ	ἁπλῶς συλλογίζηται, ὅτι οὐχ ὃ
[2, 24]	κακῶν) παρὰ τὸ πῂ οὖν	καὶ	ἁπλῶς φαίνεται. Καίτοι ἐνδέχεται ἴσως
[2, 25]	καὶ τὰ ἀντικείμενα καὶ φάσιν	καὶ	ἀπόφασιν ἁπλῶς μὲν ἀδύνατον ὑπάρχειν
[2, 30]	ταὐτόν, πλὴν ὄνομα, συμβαίνει φῆσαι	καὶ	ἀποφῆσαι. Τοῦτο δ´ οὐκ ἦν
[2, 17]	μουσικόν) ὅπερ ἅμα φησί τε	καὶ	ἀπόφησιν. Ἀλλ´ ἴσως οὐ ταὐτὸ
[2, 16]	ποτε καθάπερ ἐν τοῖς διαγράμμασιν·	καὶ	γὰρ ἐκεῖ ἀναλύσαντες ἐνίοτε συνθεῖναι
[2, 33]	καὶ τοῖς τυχοῦσίν ἐστι δῆλα	(καὶ	γὰρ οἱ λόγοι σχεδὸν οἱ
[2, 17]	τῶν δοκούντων τὸ ἔστω" λέγοντα·	καὶ	γὰρ οὕτως ἥκιστα γίνοιτ´ ἂν
[2, 17]	ἐδόθη οὐδ´ ὡς προὔτεινε λαμβάνει·	καὶ	γὰρ παρὰ τοῦτο γίνεται πολλάκις
[2, 30]	οὗτοι καὶ εἰς ἄλλας λύσεις·	καὶ	γὰρ τὸ ἄμφω καὶ τὸ
[2, 24]	σημαίνομεν ἀφελόντες, τοῦτο λέγεται πολλαχῶς·	καὶ	γὰρ τὸ ἥμισυ εἰπόντες τοῦ
[2, 24]	κτῆμα. Εἰ δ´ ἄρα πολλαχῶς	(καὶ	γὰρ τὸν ἄνθρωπον τῶν ζῴων
[2, 24]	τούτων οὐδὲ τοῦτο δόξειεν ἄν·	καὶ	γὰρ τὸν Κορίσκον ὅτι Κορίσκος
[2, 18]	συμπέρασμα ψευδεῖς διχῶς ἐνδέχεται λύειν·	καὶ	γὰρ τῷ ἀνελεῖν τι τῶν
[2, 33]	ἐρωτημάτων περὶ ἃ ὁ λόγος	καὶ	δι´ ἅ, (καὶ) μὴ προσλαβὼν
[2, 32]	οὐ συλλογίζονται σολοικισμὸν ἀλλὰ φαίνονται,	καὶ	διὰ τί τε φαίνονται καὶ
[2, 24]	εἶναι, ἀλλ´ οὔ τι κτῆμα·	καὶ	ἐάν τι πρὸς τὰ κακὰ
[2, 30]	καὶ οὔτ´ ἀγαθὸν οὔτε κακόν"	καὶ	Εἰ ἕκαστον αὐτὸ αὑτῷ ταὐτὸ
[2, 24]	ὅτι οὐκ ἔστι κινηθῆναι. Ὥστε	καὶ	εἴ τις ἐπιχειρεῖ συνάγειν ὡς
[2, 25]	πῂ δ´ ἀληθῆ ἤ τινος,	καὶ	εἶναι ἀληθῆ τινά, ἀληθῆ δὲ
[2, 25]	ἢ οὔτε τὸ εἶναί τι	καὶ	εἶναι ταὐτόν (τὸ γὰρ μὴ
[2, 30]	αὑτοῖς" Ἐμπίπτουσι μὲν οὖν οὗτοι	καὶ	εἰς ἄλλας λύσεις· καὶ γὰρ
[2, 26]	ἄρα αὑτοῦ κατὰ ταὐτὸ μεῖζον	καὶ	ἔλαττον. ~ΧΧV ΙΙ. Τοὺς δὲ
[2, 33]	οἱ δὲ χαλεπώτεροι, παρὰ τί	καὶ	ἐν τίνι παραλογίζονται τὸν ἀκούοντα,
[2, 16]	ἐνίοτε συνθεῖναι πάλιν ἀδυνατοῦμεν· οὕτω	καὶ	ἐν τοῖς ἐλέγχοις, εἰδότες παρ´
[2, 26]	πρὸς τὸ αὐτὸ καὶ ὡσαύτως	καὶ	ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ. Ἐὰν
[2, 31]	ὡς οὐ τὸ αὐτὸ χωρὶς	καὶ	ἐν τῷ λόγῳ τὸ δηλούμενον.
[2, 24]	τοῖς κατὰ τὴν οὐσίαν ἀδιαφόροις	καὶ	ἓν οὖσιν ἅπαντα δοκεῖ ταὐτὰ
[2, 24]	ἐπ´ ἐνίων τοῦτ´ ἔστιν ἀληθὲς	καὶ	ἐνδέχεται τὸ αὐτὸ εἰδέναι καὶ
[2, 24]	ὅταν ἐπὶ τοῦ συμβεβηκότος ὑπάρχῃ,	καὶ	ἐπ´ ἐνίων μὲν δοκεῖ καὶ
[2, 23]	ὡς ἔστιν ἄψυχον. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῆς ἀμφιβολίας. Εἰ δὲ
[2, 22]	σημαίνει· ὁ γὰρ αὐτὸς λόγος	καὶ	ἐπὶ τῆς δόξης. Καὶ Ἆρ´
[2, 22]	τοιούτων τι σημαίνει. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τοῦ Κορίσκος (καὶ Κορίσκος
[2, 30]	ἀποκρινομένοις οὐδὲν συμβαίνει πάσχειν, ὁμοίως	καὶ	ἐπὶ τούτων. Ὅταν μὲν οὖν
[2, 17]	ἐστιν Ἀθηναίων; ναί. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων· ἀλλὰ μὴν
[2, 24]	τι. Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων. Λύουσι δέ
[2, 23]	ἀλλ´ οὐχ ὅτε. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων. ~Πρὸς δὲ
[2, 25]	ὠφέλιμον λέγειν, ὠφέλιμα. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν δικαίων. Ὥστ´ οὐκ
[2, 16]	τοῦ γεγυμνάσθαι γίνεται μᾶλλον, οὕτω	καὶ	ἐπὶ τῶν λόγων ἔχει, ὥστε,
[2, 16]	ἐπί τε τῶν πραγμάτων συμβαίνει	καὶ	ἐπὶ τῶν ὀνομάτων. Δεύτερον δὲ
[2, 25]	δὲ αὐτὸν μή. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν πρός τι καὶ
[2, 25]	ἐνδέχεται τὸν αὐτὸν ἅμα εὐορκεῖν	καὶ	ἐπιορκεῖν; Ἆρ´ ἐγχωρεῖ τὸν αὐτὸν
[2, 33]	δὲ πρὸς οὐδέτερον τούτων— ὁμοίως	καὶ	ἐρωτᾶν ἔστι καὶ συλλογίζεσθαι καὶ
[2, 16]	ἰδεῖν καὶ λῦσαι τὴν μοχθηρίαν,	καὶ	ἐρωτώμενον ἀπαντᾶν δύνασθαι ταχέως· ὃ
[2, 32]	κατασκευάζειν. Ἆρ´ ὃ λέγεις ἀληθῶς,	καὶ	ἔστι τοῦτο ἀληθῶς; φῂς δ´
[2, 25]	ὂν οὐκ εἰ ἔστι τι,	καὶ	ἔστιν ἁπλῶς) οὔτ´ εἰ εὐορκεῖ
[2, 30]	οὐκ ἄλλοις ταὐτὰ ἀλλ´ αὑτοῖς	καὶ	ἕτερα αὑτῶν, τὰ αὐτὰ ἑαυτοῖς
[2, 25]	εὐορκεῖ τόδε ἢ τῇδε, ἀνάγκη	καὶ	εὐορκεῖν (ὁ γὰρ ὀμόσας ἐπιορκήσειν
[2, 22]	μὲν οὖν τινες λέγοντες ὡς	καὶ	ἔχει ἕνα μόνον καὶ ὀφθαλμὸν
[2, 22]	μὴν ὁρᾶν γέ τι ἅμα	καὶ	ἑωρακέναι τὸ αὐτὸ καὶ κατὰ
[2, 22]	ποιεῖν καὶ πεποιηκέναι, τὸ ὁρᾶν	καὶ	ἑωρακέναι φαίη ἐγχωρεῖν, οὔπω ἐλήλεγκται,
[2, 18]	ἥ τε εἰρημένη νῦν λύσις	καὶ	ἡ τοῦ φαινομένου συλλογισμοῦ παρ´
[2, 17]	γὰρ διαφέρει ἐρωτῆσαι (εἰ Καλλίας	καὶ	Θεμιστοκλῆς μουσικοί εἰσιν ἢ εἰ
[2, 33]	τέξεται; Οὐδετέρα, ἀλλ´ ὄπισθεν ἄμφω"	καὶ	Καθαρὸς ὁ βορέας; Οὐ δῆτα·
[2, 20]	μάθημα τὸ κακόν. Ἀλλὰ μὴν	καὶ	κακὸν καὶ μάθημα τὸ κακόν,
[2, 30]	ἑκάτερον ἑκάτερον) ὥστε ταὐτὸ ἀγαθὸν	καὶ	κακὸν καὶ οὔτ´ ἀγαθὸν οὔτε
[2, 30]	ὅτι ταῦτα ἀληθὲς εἰπεῖν ἀγαθὸν	καὶ	κακόν, καὶ πάλιν μήτ´ ἀγαθὸν
[2, 17]	διαφέρει ἢ εἰ ἤρετο, Κορίσκος	καὶ	Καλλίας πότερον οἴκοι εἰσὶν ἢ
[2, 22]	ἅμα καὶ ἑωρακέναι τὸ αὐτὸ	καὶ	κατὰ ταὐτὸ ἐνδέχεται. Ἆρ´ ἔστι
[2, 26]	ἀντίφασιν, ὅπως ἔσται τὸ αὐτὸ	καὶ	κατὰ τὸ αὐτὸ καὶ πρὸς
[2, 24]	ἀνάγκη τὸ κατὰ τοῦ συμβεβηκότος	καὶ	κατὰ τοῦ πράγματος ἀληθεύεσθαι· μόνοις
[2, 33]	ἐκ τῶν εἰρημένων. ~Δεῖ δὲ	καὶ	κατανοεῖν ὅτι πάντων τῶν λόγων
[2, 24]	κατὰ ταὐτόν. Τὸ δὲ προσιὸν	καὶ	Κορίσκον ὄν, καὶ ὅτι προσιὸν
[2, 22]	δὲ καὶ ἐπὶ τοῦ Κορίσκος	(καὶ	Κορίσκος μουσικός, πότερον ταὐτὸν ἢ
[2, 24]	ἢ ἐγκεκαλυμμένῳ προσιόντι τε εἶναι	καὶ	Κορίσκῳ· ὥστ´ οὐκ εἰ οἶδα
[2, 33]	οἱ δὲ χαλεπώτεροι τῶν λόγων,	καὶ	λαβεῖν ἐν τίνι γένει, καὶ
[2, 27]	Τοὺς δὲ παρὰ τὸ αἰτεῖσθαι	καὶ	λαμβάνειν τὸ ἐν ἀρχῇ πυνθανομένῳ,
[2, 29]	τὸ ἀδύνατον. Κἄπειτα τοῦτο ἐμφανιστέον,	καὶ	λεκτέον ὡς ἔδωκεν οὐχ ὡς
[2, 19]	πρὸς τὸ διπλοῦν καὶ ὄνομα	καὶ	λόγον οὕτως ἀποκριτέον, ὅτι ἔστιν
[2, 16]	λαβόντα τε τὸν λόγον ἰδεῖν	καὶ	λῦσαι τὴν μοχθηρίαν, καὶ ἐρωτώμενον
[2, 17]	ζῴων λέγομεν ὅτι ζῷόν ἐστι,	καὶ	Λύσανδρον τῶν Λακώνων ὅτι Λάκων.
[2, 17]	εἶναι, κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον	καὶ	λύσεις δόξουσιν εἶναί τινες οὐκ
[2, 17]	ἢ ἀληθῶς προαιρεῖσθαι δεῖν, οὕτω	καὶ	λυτέον ποτὲ μᾶλλον ἐνδόξως ἢ
[2, 20]	κακόν. Ἀλλὰ μὴν καὶ κακὸν	καὶ	μάθημα τὸ κακόν, ὥστε κακὸν
[2, 24]	ταὐτόν ἐστιν ἀγαθῷ (τ´ εἶναι	καὶ	μέλλοντι ἐρωτᾶσθαι, οὐδὲ τῷ προσιόντι
[2, 25]	πὼς ἢ πρός τι λέγεσθαι,	καὶ	μὴ ἁπλῶς, λυτέον σκοποῦντι τὸ
[2, 26]	ἀδύνατον τὸ αὐτὸ εἶναι διπλάσιον	καὶ	μὴ διπλάσιον, ἀλλὰ φατέον, μὴ
[2, 17]	ἔλεγχον ἀφανίζει καὶ τὸν ἐλεγχόμενον	καὶ	μὴ ἐλεγχόμενον ἄδηλον ποιεῖ. Ἐπεὶ
[2, 18]	Διαφέρει δὲ πλεῖστον ἐρωτώμενόν τε	καὶ	μὴ λύειν λόγον· τὸ μὲν
[2, 24]	δὲ δοκεῖ τὸ αὐτὸ εἰδέναι	καὶ	μή, οἷον ὅτι μὲν λευκὸν
[2, 25]	πλοῦτος ἀγαθόν; ἀλλὰ τῷ ἄφρονι	καὶ	μὴ ὀρθῶς χρωμένῳ οὐκ ἀγαθόν·
[2, 33]	ὁ λόγος καὶ δι´ ἅ,	(καὶ)	μὴ προσλαβὼν τοῦτο καὶ μὴ
[2, 17]	πάντως ἃν ᾖ σύνεγγυς ἀναιρετέον,	καὶ	μὴ συγχωρητέον εἶναι ἔνια, ὡς
[2, 33]	ἅ, (καὶ) μὴ προσλαβὼν τοῦτο	καὶ	μὴ συλλογισάμενος εὐήθης ὁ συλλογισμός·
[2, 16]	τὸ περὶ πάντα γεγυμνάσθαι δοκεῖν	καὶ	μηδενὸς ἀπείρως ἔχειν· τὸ γὰρ
[2, 17]	μία ἡ ἐρώτησις. Ἐγχωρεῖ γὰρ	καὶ	μυρία ἕτερα ἐρωτηθέντα ἐρωτήματα ἁπλῶς
[2, 26]	ὅτι ἕκαστον οἶδε τὸ πρᾶγμα;	καὶ	ὁ ἀγνοῶν ὡσαύτως; εἰδὼς δέ
[2, 25]	τὸ ἀποβαλεῖν τἀγαθόν. Ὁμοίως δὲ	καὶ	ὁ τοῦ κλέπτου λόγος· οὐ
[2, 28]	ἀντικειμένῳ τὸ ἀντικείμενον) παρ´ ὃ	καὶ	ὁ τοῦ Μελίσσου λόγος· εἰ
[2, 17]	ἀναγκαῖον ὃ ἔφησεν ἀποφῆσαι ὄνομα	καὶ	ὃ ἀπέφησε φῆσαι. Ὡς γὰρ
[2, 22]	πλείω ἔχων· οἱ δὲ ὡς	καὶ	ὃ ἔχει ἔλαβεν· ἐδίδου γὰρ
[2, 24]	Κορίσκος, οἶδεν. Ὁμοίως δ´ ἁμαρτάνουσι	καὶ	οἱ λύοντες ὅτι ἅπας ἀριθμὸς
[2, 22]	δοίη ἂν λυπηρῶς. Ὅμοιοι δὲ	καὶ	οἱ τοιοίδε πάντες· Ἆρ´ ᾗ
[2, 22]	φαμὲν γίνεσθαι συλλογισμόν. Ἔτι δὲ	καὶ	οἵδ´ εἰσὶ τούτων τῶν λόγων·
[2, 22]	δόντος ἔσται ἔλεγχος. Ὅμοιοι δὲ	καὶ	οἵδε οἱ λόγοι τούτοις, εἰ
[2, 24]	(πάντα γὰρ εἶναι καὶ πολὺν	καὶ	ὀλίγον) ἁμαρτάνουσιν. Ἔνιοι δὲ καὶ
[2, 31]	ποιῆσαι ἐν τῷ μὴ ποιῆσαι	καὶ	ὅλως ἐν τῇ ἀποφάσει ἡ
[2, 19]	μὲν οὖν πρὸς τὸ διπλοῦν	καὶ	ὄνομα καὶ λόγον οὕτως ἀποκριτέον,
[2, 22]	τόδε τι εἶναι, ὥσπερ Καλλίας,	καὶ	ὅπερ ἄνθρωπός ἐστιν. Οὐδ´ εἴ
[2, 20]	μὴ ὡς〉 καὶ τὸ ὄρος"	(καὶ)	ὅρος" τῇ προσῳδίᾳ λεχθέν, σημαίνει
[2, 22]	καὶ τὸ τετμηκέναι πεποιηκέναι ἔδωκε	καὶ	ὅσα ἄλλα ὁμοίως λέγεται· τὸ
[2, 22]	ἅπαν, ἃ δ´ οὐχ ἅπαντα;	καὶ	ὅτι ἔστι τις τρίτος ἄνθρωπος
[2, 24]	Κορίσκον ὄν, καὶ ὅτι προσιὸν	καὶ	ὅτι Κορίσκος, οἶδεν. Ὁμοίως δ´
[2, 17]	λέγειν, ἀλλ´ ἢ〉 ὁμωνύμως, εἰ	καὶ	ὅτι μάλιστ´ ἔτυχεν ἐπὶ ταὐτὸ
[2, 20]	τὸ παρὰ διαίρεσιν. Φανερὸν δὲ	καὶ	ὅτι οὐ πάντες οἱ ἔλεγχοι
[2, 24]	δὲ προσιὸν καὶ Κορίσκον ὄν,	καὶ	ὅτι προσιὸν καὶ ὅτι Κορίσκος,
[2, 19]	ἐστιν ὅτι οὐκ ἔστι συνεπίστασθαι	καὶ	ὅτι τοὺς ὡδὶ ἐπισταμένους οὐκ
[2, 32]	ἄρρεν σημαίνει, οὐδὲν διαφέρει· διὸ	καὶ	οὐ γίνεται σολοικισμός· Εἰ ὃ
[2, 25]	νόμου· τὸ αὐτὸ ἄρα δίκαιον	καὶ	οὐ δίκαιον" καὶ πότερον δεῖ
[2, 31]	ἔνθα δὲ τὸ ῥοικὸν σημαίνει,	καὶ	οὐδὲν διαφέρει εἰπεῖν ῥὶς σιμὴ
[2, 25]	χρωμένῳ οὐκ ἀγαθόν· ἀγαθὸν ἄρα	καὶ	οὐκ ἀγαθόν. Ἆρα τὸ ὑγιαίνειν
[2, 25]	ταὐτὸν ἄρα τῷ αὐτῷ ἀγαθὸν	καὶ	οὐκ ἀγαθόν. Ἢ οὐδὲν κωλύει
[2, 24]	οὕτω γὰρ τὸ αὐτὸ οἶδε	καὶ	οὐκ οἶδεν, ἀλλ´ οὐ κατὰ
[2, 30]	ὥστε ταὐτὸ ἀγαθὸν καὶ κακὸν	καὶ	οὔτ´ ἀγαθὸν οὔτε κακόν" καὶ
[2, 22]	ὡς καὶ ἔχει ἕνα μόνον	καὶ	ὀφθαλμὸν καὶ ἄλλ´ ὁτιοῦν ὁ
[2, 25]	λέγειν ἐστὶ δίκαια, ἁπλῶς δὲ	καὶ	παθεῖν ἄδικα. ~ΧΧV Ι. (Τοῖς
[2, 20]	Πειραιεῖ τριήρεις ἐν Σικελίᾳ ὤν;	καὶ	πάλιν Ἆρ´ ἔστιν ἀγαθὸν ὄντα
[2, 30]	ἀληθὲς εἰπεῖν ἀγαθὸν καὶ κακόν,	καὶ	πάλιν μήτ´ ἀγαθὸν μήτε κακόν
[2, 22]	τέμνεται καίεται αἰσθάνεται ὁμοίως λέγεται	καὶ	πάντα πάσχειν τι σημαίνει; πάλιν
[2, 20]	ταὐτὸ δ´ εἶναι ὡς δύναται	καὶ	πάντως ὡς δύναται ποιεῖν. Ἀλλὰ
[2, 33]	καὶ τῶν〉 παρὰ τὸ συμβεβηκὸς	καὶ	παρὰ τῶν ἄλλων ἕκαστον οἱ
[2, 33]	οἱ δὲ τὸν Ζήνωνος λόγον	καὶ	Παρμενίδου λύουσι διὰ τὸ πολλαχῶς
[2, 22]	ὁρᾶν αἰσθάνεσθαί τί ἐστιν, ὥστε	καὶ	πάσχειν τι ἅμα καὶ ποιεῖν.
[2, 22]	τὸ αὐτὸ ἅμα ποιεῖν τε	καὶ	πεποιηκέναι; οὔ. Ἀλλὰ μὴν ὁρᾶν
[2, 22]	μὴ ἐνδέχεσθαι ἅμα ταὐτὸ ποιεῖν	καὶ	πεποιηκέναι, τὸ ὁρᾶν καὶ ἑωρακέναι
[2, 25]	πείθεται. Ὅμοιος δ´ ὁ λόγος	καὶ	περὶ τοῦ ψεύδεσθαι τὸν αὐτὸν
[2, 33]	Ἀνὴρ ἐφέρετο κατὰ κλίμακος δίφρον"	καὶ	Ποῖ στέλλεσθε; Πρὸς τὴν κεραίαν"
[2, 16]	ἕκαστον λέγεται καὶ ποῖα ὁμοίως	καὶ	ποῖα ἑτέρως ἐπί τε τῶν
[2, 16]	πρὸς τὸ ποσαχῶς ἕκαστον λέγεται	καὶ	ποῖα ὁμοίως καὶ ποῖα ἑτέρως
[2, 22]	ὥστε καὶ πάσχειν τι ἅμα	καὶ	ποιεῖν. Εἰ δή τις ἐκεῖ,
[2, 24]	συμπεπεράνθαι φασί (πάντα γὰρ εἶναι	καὶ	πολὺν καὶ ὀλίγον) ἁμαρτάνουσιν. Ἔνιοι
[2, 25]	τῶν πρός τι καὶ ποὺ	καὶ	ποτέ· πάντες γὰρ οἱ τοιοῦτοι
[2, 33]	Ποῖ στέλλεσθε; Πρὸς τὴν κεραίαν"	καὶ	Ποτέρα τῶν βοῶν ἔμπροσθεν τέξεται;
[2, 25]	ἄρα δίκαιον καὶ οὐ δίκαιον"	καὶ	πότερον δεῖ κρίνειν, τὸν τὰ
[2, 33]	καὶ λαβεῖν ἐν τίνι γένει,	καὶ	πότερον ἔλεγχος ἢ οὐκ ἔλεγχος,
[2, 33]	ἄδηλος πότερον συλλελόγισται ἢ οὔ,	καὶ	πότερον παρὰ ψεῦδος ἢ διαίρεσίν
[2, 25]	καὶ ἐπὶ τῶν πρός τι	καὶ	ποὺ καὶ ποτέ· πάντες γὰρ
[2, 17]	τις προαισθάνηται τῶν ἐρωτημάτων, προενστατέον	καὶ	προαγορευτέον· οὕτω γὰρ ἂν μάλιστα
[2, 33]	καὶ ἐρωτᾶν ἔστι καὶ συλλογίζεσθαι	καὶ	πρὸς τὴν θέσιν καὶ πρὸς
[2, 16]	πῶς χρὴ λύειν καὶ τί,	καὶ	πρὸς τίνα χρῆσιν οἱ τοιοῦτοι
[2, 26]	αὐτὸ καὶ κατὰ τὸ αὐτὸ	καὶ	πρὸς τὸ αὐτὸ καὶ ὡσαύτως
[2, 33]	συλλογίζεσθαι καὶ πρὸς τὴν θέσιν	καὶ	πρὸς τὸν ἀποκρινόμενον καὶ πρὸς
[2, 33]	θέσιν καὶ πρὸς τὸν ἀποκρινόμενον	καὶ	πρὸς τὸν χρόνον, ὅταν ᾖ
[2, 22]	ἔχειν ὀξύν. Ἀλλ´ ὅπερ ἐλέχθη	καὶ	πρότερον, οὗτοι πάντες οὐ πρὸς
[2, 32]	καὶ διὰ τί τε φαίνονται	καὶ	πῶς ἀπαντητέον πρὸς αὐτούς, φανερὸν
[2, 16]	~(Περὶ δὲ ἀποκρίσεως	καὶ	πῶς χρὴ λύειν καὶ τί,
[2, 31]	τὸ ἥμισυ" εἰ δ´ ἄρα	καὶ	σημαίνει, ἀλλ´ οὐ ταὐτὸ καὶ
[2, 24]	σὸν τέκνον ὅτι συμβέβηκεν εἶναι	καὶ	σὸν καὶ τέκνον. Καὶ τὸ
[2, 33]	τούτων— ὁμοίως καὶ ἐρωτᾶν ἔστι	καὶ	συλλογίζεσθαι καὶ πρὸς τὴν θέσιν
[2, 31]	καὶ σημαίνει, ἀλλ´ οὐ ταὐτὸ	καὶ	συνῃρημένον. Οὐδ´ ἡ ἐπιστήμη ἐν
[2, 20]	καὶ τοὺς παρὰ τὴν διαίρεσιν	καὶ	σύνθεσιν πῶς λυτέον· ἂν γὰρ
[2, 20]	πῶς λυτέον· ἂν γὰρ διαιρούμενος	καὶ	συντιθέμενος ὁ λόγος ἕτερον σημαίνῃ,
[2, 25]	τι πεπονθέναι. Τὰ γὰρ ἐναντία	καὶ	τὰ ἀντικείμενα καὶ φάσιν καὶ
[2, 30]	αὑτῶν, τὰ αὐτὰ ἑαυτοῖς ἕτερα	καὶ	τὰ αὐτά" Ἔτι Εἰ τὸ
[2, 19]	ὡς, ἔστι δ´ ὡς οὔ,	καὶ	τὰ δέοντα πρακτέον ἔστιν ἅ,
[2, 17]	ἐπεὶ τό γ´ ἐρωτᾶν ἀμφίβολα	καὶ	τὰ (παρὰ τὴν ὁμωνυμίαν ὅσαι
[2, 17]	αἱ γνῶμαι (καλοῦσι γὰρ γνώμας	καὶ	τὰς ἀληθεῖς δόξας καὶ τὰς
[2, 16]	ἐξ ὧν εἰσιν οἱ παραλογισμοί,	καὶ	τὰς ἐν τῷ πυνθάνεσθαι πλεονεξίας
[2, 17]	γνώμας καὶ τὰς ἀληθεῖς δόξας	καὶ	τὰς ὅλας ἀποφάνσεις) ἢ ὡς
[2, 20]	δύνασαι καὶ ἃ δύνασαι, οὕτως	καὶ	ταῦτα ποιήσαις ἄν; οὐ κιθαρίζων
[2, 24]	ὅτι συμβέβηκεν εἶναι καὶ σὸν	καὶ	τέκνον. Καὶ τὸ εἶναι τῶν
[2, 17]	ἀληθεῖς ἐν τοῖς ἀγωνιστικοῖς λόγοις	καὶ	τῇ πρὸς τὸ διττὸν ἀπαντήσει.
[2, 17]	ἂν ὁ παρὰ τὴν ὁμωνυμίαν	καὶ	τὴν ἀμφιβολίαν ἐγίνετο παραλογισμός, ἀλλ´
[2, 19]	μὲν οὖν παρὰ τὴν ὁμωνυμίαν	καὶ	τὴν ἀμφιβολίαν ἐλέγχων οἱ μὲν
[2, 33]	ὁτὲ δὲ πρὸς τὸν ἐρωτῶντα	καὶ	τὴν ἐρώτησιν ὁτὲ δὲ πρὸς
[2, 17]	ἂν δέοι διαιρεῖσθαι πρὸς ἀμφίβολα	καὶ	τὴν ὁμωνυμίαν (οὐ γὰρ ποιεῖ
[2, 16]	ἀποκρίσεως καὶ πῶς χρὴ λύειν	καὶ	τί, καὶ πρὸς τίνα χρῆσιν
[2, 30]	λύσεις· καὶ γὰρ τὸ ἄμφω	καὶ	τὸ ἅπαντα πλείω σημαίνει· οὔκουν
[2, 25]	ταὐτὸν εἰπεῖν τἀγαθὸν εἶναι κακὸν	καὶ	τὸ ἀποβαλεῖν τἀγαθόν. Ὁμοίως δὲ
[2, 17]	Τοῦτο δ´ ὅμοιον ὡς εἰ	καὶ	τὸ αὐτὸ ὄνομα τεθείη τοῖς
[2, 16]	ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ θᾶττον	καὶ	τὸ βραδύτερον ἐκ τοῦ γεγυμνάσθαι
[2, 25]	Ἆρα τὸ δίκαιον τοῦ ἀδίκου	καὶ	τὸ δικαίως τοῦ ἀδίκως αἱρετώτερον;
[2, 33]	σημαίνει κατὰ πάντων τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἕν, ἢ ἕτερον· τοῖς
[2, 33]	δοκεῖ ταὐτὸ σημαίνειν τὸ ὂν	καὶ	τὸ ἕν, οἱ δὲ τὸν
[2, 25]	εἰ κακόν ἐστιν ὁ κλέπτης,	καὶ	τὸ λαβεῖν ἐστι κακόν. Οὔκουν
[2, 16]	τοῦτο πάθοι πολλάκις. Τρίτον δὲ	καὶ	τὸ λοιπὸν ἔτι πρὸς δόξαν,
[2, 33]	πολλαχῶς φάναι τὸ ἓν λέγεσθαι	καὶ	τὸ ὄν) Ὁμοίως δὲ καὶ
[2, 25]	τι μὴ ὄν. Ὁμοίως δὲ	καὶ	τὸ ὂν οὐκ ἔσται· οὐ
[2, 20]	γίνεται, διαιρούμενος, εἴπερ μὴ ὡς〉	καὶ	τὸ ὄρος" (καὶ) ὅρος" τῇ
[2, 32]	ἄρα ξύλον" Τὸ δὲ Λίθος"	καὶ	τὸ Οὗτος" ἄρρενος ἔχει κλίσιν.
[2, 31]	ἐν τοῖς ἑνὸς δέουσι δέκα	καὶ	τὸ ποιῆσαι ἐν τῷ μὴ
[2, 24]	τὸν Κορίσκον ὅτι Κορίσκος οἶδε	καὶ	τὸ προσιὸν ὅτι προσιόν. Ἐνδέχεσθαι
[2, 22]	ὅτε τὸ τέμνειν ποιεῖν τι	καὶ	τὸ τετμηκέναι πεποιηκέναι ἔδωκε καὶ
[2, 20]	τὸ〉 ἰδεῖν Τοῖς ὀφθαλμοῖς τυπτόμενον"	καὶ	τὸ φάναι ἰδεῖν τοῖς ὀφθαλμοῖς"
[2, 28]	γάρ, εἰ τόδε μετὰ τοῦδε,	καὶ	τόδ´ εἶναι μετὰ τοῦδε) ἢ
[2, 22]	δὲ βαρύτερον ῥηθέν. ~Δῆλον δὲ	καὶ	τοῖς παρὰ τὸ ὡσαύτως λέγεσθαι
[2, 33]	εἶναι τῶν παραλογισμῶν, τὰ μὲν	καὶ	τοῖς τυχοῦσίν ἐστι δῆλα (καὶ
[2, 25]	τὸν τὰ ἄδικα; ἀλλὰ μὴν	καὶ	τὸν ἀδικούμενον δίκαιόν ἐστιν ἱκανῶς
[2, 17]	ὅσαι τ´ ἄλλαι τοιαῦται παρακρούσεις	καὶ	τὸν ἀληθινὸν ἔλεγχον ἀφανίζει καὶ
[2, 17]	καὶ τὸν ἀληθινὸν ἔλεγχον ἀφανίζει	καὶ	τὸν ἐλεγχόμενον καὶ μὴ ἐλεγχόμενον
[2, 31]	αὐτὸ δηλοῖ ἐπὶ τοῦ σιμοῦ	καὶ	τοῦ ῥοικοῦ, προστιθέμενον δὲ οὐδὲν
[2, 33]	σχεδὸν οἱ πλεῖστοι) τὰ δὲ	καὶ	τοὺς ἐμπειροτάτους φαίνεται λανθάνειν (σημεῖον
[2, 22]	τις τρίτος ἄνθρωπος παρ´ αὐτὸν	καὶ	τοὺς καθ´ ἕκαστον· τὸ γὰρ
[2, 20]	ὥστ´ οὐκ ἔλεγχος. ~Φανερὸν δὲ	καὶ	τοὺς παρὰ τὴν διαίρεσιν καὶ
[2, 24]	δήλωσις λύσις ἐστίν. Ἴσως δὲ	καὶ	τοῦτ´ ἐπ´ ἐνίων οὐδὲν κωλύει
[2, 16]	γὰρ ὑφ´ ἑτέρου ῥᾳδίως παραλογιζόμενος	καὶ	τοῦτο μὴ διαισθανόμενος κἂν αὐτὸς
[2, 17]	ἀλλὰ τοῦτον τὸν Κορίσκον μουσικὸν	καὶ	τοῦτον τὸν Κορίσκον ἄμουσον. Ὁ
[2, 24]	οὕτως· οὐ γὰρ εἰ ἀγαθὸν	καὶ	τούτου, ἀγαθὸν τούτου ἅμα. Οὐδὲ
[2, 18]	τῷ ἀνελεῖν τι τῶν ἠρωτημένων	καὶ	τῷ δεῖξαι τὸ συμπέρασμα ἔχον
[2, 24]	καὶ ὀλίγον) ἁμαρτάνουσιν. Ἔνιοι δὲ	καὶ	τῷ διττῷ λύουσι τοὺς συλλογισμούς,
[2, 33]	Ἀπολλωνίδης" τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον	καὶ	τῶν ἄλλων σχεδὸν οἱ πλεῖστοι)
[2, 33]	καὶ τὸ ὄν) Ὁμοίως δὲ	καὶ	τῶν〉 παρὰ τὸ συμβεβηκὸς καὶ
[2, 24]	καὶ ἐπ´ ἐνίων μὲν δοκεῖ	καὶ	φασίν, ἐπ´ ἐνίων δ´ οὔ
[2, 25]	γὰρ ἐναντία καὶ τὰ ἀντικείμενα	καὶ	φάσιν καὶ ἀπόφασιν ἁπλῶς μὲν
[2, 20]	τοῦτον τυπτόμενον, τούτῳ ἐτύπτετο οὗτος;	καὶ	ᾧ ἐτύπτετο, τούτῳ σὺ εἶδες;
[2, 26]	αὐτὸ καὶ πρὸς τὸ αὐτὸ	καὶ	ὡσαύτως καὶ ἐν τῷ αὐτῷ
[2, 20]	τῶν αὐτῶν στοιχείων γεγραμμένον ᾖ	καὶ	ὡσαύτως (κἀκεῖ δ´ ἤδη παράσημα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009