Section, chapitre |
[2, 21] |
οὗ
καταλύεις
οἰκίαν·
ἡ
οἰκία
|
ἄρα |
ἀπόφασις.
Ὡς
δὴ
λυτέον,
δῆλον· |
[2, 32] |
εἶναι
δὲ
φῂς
ἀσπίδα·
ἔστιν
|
ἄρα |
αὕτη
ἀσπίδα.
Ἢ
οὐκ
ἀνάγκη, |
[2, 26] |
δὲ
μεῖζον
ἐλάττονος
μεῖζον·
αὐτὸ
|
ἄρα |
αὑτοῦ
κατὰ
ταὐτὸ
μεῖζον
καὶ |
[2, 25] |
ἐκ
τοῦ
νόμου·
τὸ
αὐτὸ
|
ἄρα |
δίκαιον
καὶ
οὐ
δίκαιον"
καὶ |
[2, 22] |
δ´
ἀληθής,
ὅτ´
ἐγράφετο·
ἅμα
|
ἄρα |
ἐγράφετο
ψευδὴς
καὶ
ἀληθής.
Τὸ |
[2, 25] |
ὀρθῶς
χρωμένῳ
οὐκ
ἀγαθόν·
ἀγαθὸν
|
ἄρα |
καὶ
οὐκ
ἀγαθόν.
Ἆρα
τὸ |
[2, 31] |
οὐδὲ
τὸ
ἥμισυ"
εἰ
δ´
|
ἄρα |
καὶ
σημαίνει,
ἀλλ´
οὐ
ταὐτὸ |
[2, 32] |
τοῦτο
δ´
ἐστὶ
λίθος·
ἐπίστασαι
|
ἄρα |
λίθος"
Ἢ
οὐ
ταὐτὸ
σημαίνει |
[2, 32] |
ἐπιστήμην
δ´
ἔχεις
λίθου·
ἐπίστασαι
|
ἄρα |
λίθου.
Ἢ
τὸ
μὲν
Οὗ" |
[2, 20] |
κακοῦ
σπουδαία
ἡ
ἐπιστήμη·
σπουδαῖον
|
ἄρα |
μάθημα
τὸ
κακόν.
Ἀλλὰ
μὴν |
[2, 20] |
νῦν
ὅτι
σὺ
γέγονας;
γέγονας
|
ἄρα |
νῦν.
Ἢ
ἄλλο
σημαίνει
διαιρεθέν; |
[2, 32] |
ξύλον
δὲ
λέγεις
εἶναι,
ἔστιν
|
ἄρα |
ξύλον"
Τὸ
δὲ
Λίθος"
καὶ |
[2, 17] |
ἐστι
τῶν
ζῴων;
ναί.
Κτῆμα
|
ἄρα |
ὁ
ἄνθρωπος
τῶν
ζῴων.
Τὸν |
[2, 20] |
δύναμιν
τοῦ
κιθαρίζειν·
κιθαρίσαις
ἂν
|
ἄρα |
οὐ
κιθαρίζων.
Ἢ
οὐ
τούτου |
[2, 32] |
ἐστι
Κορίσκος;
εἶτ´
εἴπειεν
Ἔστιν
|
ἄρα |
οὗτος
αὕτη"
οὐ
συλλελόγισται
τὸν |
[2, 32] |
φῂς
δ´
εἶναι
Κλέωνα,
ἔστιν
|
ἄρα |
οὗτος
Κλέωνα·
οὐ
γὰρ
ἔστιν |
[2, 24] |
πολλαχῶς,
ἀλλὰ
κτῆμα.
Εἰ
δ´
|
ἄρα |
πολλαχῶς
(καὶ
γὰρ
τὸν
ἄνθρωπον |
[2, 19] |
ἐν
ταῖς
προτάσεσιν
ὁμοίως·
Οὐκ
|
ἄρα |
συνεπίστανται
ὅ
τι
ἐπίστανται;
Ναί, |
[2, 25] |
δ´
οὐ
βούλεται
τἀγαθόν·
κακὸν
|
ἄρα |
τἀγαθόν.
Οὐ
γὰρ
ταὐτὸν
εἰπεῖν |
[2, 32] |
δ´
εἶναί
τι
λίθον·
ἔστιν
|
ἄρα |
τι
λίθον.
Ἢ
τὸ
λέγειν |
[2, 24] |
Ἔστι
δὲ
τοῦτο
τέκνον·
σὸν
|
ἄρα |
τοῦτο
τέκνον.
Ἀλλ´
οὐ
σὸν |
[2, 25] |
ἔστιν
ὅτε
οὐ
βέλτιον·
ταὐτὸν
|
ἄρα |
τῷ
αὐτῷ
ἀγαθὸν
καὶ
οὐκ |