HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
γνῶμαι 1
γνώμας 1
γνωρίζειν 1
δ´ 70
δάκνει 1
δὲ 147
δέ 9

Fréquences [« »]
60 εἰ
60 τι
65 τὸν
70 δ´
75 μὲν
76 μὴ
76 τῶν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Logique. La réfutation des sophistes. Deuxième section (texte complet)

δ´

Section, chapitre

[2, 19]   δέοντα πρακτέον ἔστιν ἅ, ἔστι δ´ ἃ οὔ· τὰ γὰρ δέοντα

[2, 24]   ἅπαντα δοκεῖ ταὐτὰ ὑπάρχειν. Τῷ δ´ ἀγαθῷ οὐ ταὐτόν ἐστιν ἀγαθῷ

[2, 25]   ἁπλῶς μὲν εἶναι ψευδῆ πῂ δ´ ἀληθῆ ἤ τινος, καὶ εἶναι

[2, 22]   σὺ κάθησαι, ψευδὴς λόγος· ἦν δ´ ἀληθής, ὅτ´ ἐγράφετο· ἅμα ἄρα

[2, 24]   καὶ ὅτι Κορίσκος, οἶδεν. Ὁμοίως δ´ ἁμαρτάνουσι καὶ οἱ λύοντες ὅτι

[2, 20]   ὄντα σκυτέα μοχθηρὸν εἶναι; εἴη δ´ ἄν τις ἀγαθὸς ὢν σκυτεὺς

[2, 25]   τὰ αὑτοῦ ἔχειν ἕκαστον; ἃ δ´ ἄν τις κρίνῃ κατὰ δόξαν

[2, 26]   τετράπηχυ τοῦ τριπήχεος μεῖζον; γένοιτο δ´ ἂν ἐκ τριπήχεος τετράπηχυ κατὰ

[2, 33]   ἀναιρετέον μὲν γάρ, ὅ τι δ´ ἀναιρετέον ἄδηλον. Τῶν δ´ ἐριστικῶν

[2, 25]   ἢ τὸ μὲν πῂ τὸ δ´ ἁπλῶς, οὐδὲν κωλύει. Ὥστ´ εἰ

[2, 31]   ὥσπερ οὐδὲ τὸ ἥμισυ" εἰ δ´ ἄρα καὶ σημαίνει, ἀλλ´ οὐ

[2, 24]   λέγεται πολλαχῶς, ἀλλὰ κτῆμα. Εἰ δ´ ἄρα πολλαχῶς (καὶ γὰρ τὸν

[2, 25]   ἢ ψεύδεσθαι, δύσκολον φαίνεται. Κωλύει δ´ αὐτὸν οὐδὲν ἁπλῶς μὲν εἶναι

[2, 23]   δηλοῦν ὡς ἔστιν ἔμψυχον· εἰ δ´ ἄψυχον ἔφησεν, ὁ δ´ ἔμψυχον

[2, 22]   ὅσα τί ἐστι σημαίνει· ὁ δ´ ἔδειξεν ὑπάρχον τι τῶν πρός

[2, 32]   εἶναι τοῦτον, ἔστιν οὗτος, φῂς δ´ εἶναι Κλέωνα, ἔστιν ἄρα οὗτος

[2, 32]   καὶ ἔστι τοῦτο ἀληθῶς; φῂς δ´ εἶναί τι λίθον· ἔστιν ἄρα

[2, 21]   τοῦ καταλύεις’ ἀπόφασις; (Ναί. Ἔφησας δ´ εἶναι τὸ οὗ καταλύεις οἰκίαν·

[2, 20]   ποιεῖν δεδόσθαι ποιήσειν· οὐ ταὐτὸ δ´ εἶναι ὡς δύναται καὶ πάντως

[2, 32]   λέγεις εἶναι, ἔστιν οὗτος; Ξύλον δ´ εἰπεῖν οὗτος, ἢ ὅσα μήτε

[2, 22]   δὲ τὸ μὲν εὗρε τὸ δ´ ἔμαθε, τὰ ἄμφω οὐδέτερον. Ἢ

[2, 23]   εἰ δ´ ἄψυχον ἔφησεν, ὁ δ´ ἔμψυχον συνελογίσατο, (λέγειν) ὡς ἔστιν

[2, 26]   ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ. Ἐὰν δ´ ἐν ἀρχῇ προσέρηται, οὐχ ὁμολογητέον

[2, 33]   ἀνέλῃ τις τῶν ἐρωτημάτων, ἡ δ´ ἐν τοῖς ἐριστικοῖς, πῶς εἴπῃ

[2, 19]   ἀντιφάσεως οὐκ ἦν ἔλεγχος. Ὅσοις δ´ ἐν τοῖς ἐρωτήμασιν, οὐκ ἀνάγκη

[2, 17]   ἐλήλεγκται ἢ οὐκ ἐλήλεγκται, δέδοται δ´ ἐν τοῖς λόγοις τὸ διελεῖν,

[2, 23]   τῶν τοιούτων τι σημαίνειν. ~Ὅλως δ´ ἐν τοῖς παρὰ τὴν λέξιν

[2, 25]   δὲ πῄ, οὔπω ἔλεγχος, τοῦτο δ´ ἐν τῷ συμπεράσματι θεωρητέον πρὸς

[2, 17]   μὴ κεῖσθαι τοῦ ἑτέρου. Ἐπεὶ δ´ ἔνια μὲν ὧν λέγουσιν οἱ

[2, 18]   δὲ φαινομένους διελόντα λύειν. Πάλιν δ´ ἐπεὶ τῶν συλλελογισμένων λόγων οἱ

[2, 17]   πρὸς τὸ διττὸν ἀπαντήσει. Ἀποκριτέον δ´ ἐπὶ μὲν τῶν δοκούντων τὸ

[2, 17]   συλλογίσασθαι ἐκ πλειόνων) ἐ ὰν δ´ ἐπιχειρῇ ὅτι τῷ μὲν ἔστιν

[2, 24]   εἰ τοῦτ´ ἔστιν ἐμόν, ἔστι δ´ ἔργον, ἐμόν ἐστιν ἔργον, ἀλλ´

[2, 33]   τι δ´ ἀναιρετέον ἄδηλον. Τῶν δ´ ἐριστικῶν δριμύτατος μὲν ὁ πρῶτον

[2, 33]   ὁ μὲν λόγος ἐπιεικής, ὁ δ´ ἐρωτῶν ἠρώτηκεν οὐ καλῶς. Ἔστι

[2, 33]   δάκνει γὰρ οὗτος μάλιστα. Ἀπορία δ´ ἐστὶ διττή, ἡ μὲν ἐν

[2, 16]   πλεονεξίας ἱκανῶς διείλομεν. Οὐ ταὐτὸ δ´ ἐστὶ λαβόντα τε τὸν λόγον

[2, 32]   λεχθέν, Ἆρ´ ἐπίστασαι τοῦτο; τοῦτο δ´ ἐστὶ λίθος· ἐπίστασαι ἄρα λίθος"

[2, 18]   μάλιστα τὸν πυνθανόμενον κωλύσειεν. ~Ἐπεὶ δ´ ἐστὶν ἡ μὲν ὀρθὴ λύσις

[2, 20]   ταῦτα ποιήσαις ἄν; οὐ κιθαρίζων δ´ ἔχεις δύναμιν τοῦ κιθαρίζειν· κιθαρίσαις

[2, 32]   ἐπιστήμην ἔχεις, ἐπίστασαι τοῦτο; ἐπιστήμην δ´ ἔχεις λίθου· ἐπίστασαι ἄρα λίθου.

[2, 20]   γεγραμμένον ᾖ καὶ ὡσαύτως (κἀκεῖ δ´ ἤδη παράσημα ποιοῦνται) τὰ δὲ

[2, 25]   ἱκανῶς λέγειν ἃ ἔπαθεν· ταῦτα δ´ ἦν ἄδικα. Οὐ γάρ, εἰ

[2, 31]   ἐπιστήμη) ὅπερ τὸ κοινόν· ἐκεῖνο δ´ ἦν ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ. Ἐν δὲ

[2, 33]   συμπέρασμα ποιῶν τοῖς ἐρωτήμασι, δεύτερος δ´ ὁ ἐξ ἁπάντων ὁμοίων· οὗτος

[2, 25]   πείθεται, ἀλλὰ τὶ πείθεται. Ὅμοιος δ´ ὁ λόγος καὶ περὶ τοῦ

[2, 22]   εἰ ἔστι μὲν ὅ, ἔστι δ´ ὃ οὔ" ἡ λύσις, ἂν

[2, 17]   ἀναιρεῖται γὰρ τὸ διαλέγεσθαι. Τοῦτο δ´ ὅμοιον ὡς εἰ καὶ τὸ

[2, 25]   ἂν ὁ φρόνιμος, κακόν; ἀποβαλεῖν δ´ οὐ βούλεται τἀγαθόν· κακὸν ἄρα

[2, 17]   συγχωροῦντα ψεύδεσθαι ἂν φαῖεν ἔνια δ´ οὔ, οἷον ὅσα ἀμφιδοξοῦσιν (πότερον

[2, 24]   δοκεῖ καὶ φασίν, ἐπ´ ἐνίων δ´ οὔ φασιν ἀναγκαῖον εἶναι, ῥητέον

[2, 32]   (τὸ δὲ τοῦτο" λίθον· ἐδόθη δ´, οὗ ἐπιστήμην ἔχεις, ἐπίστασθαι οὐ

[2, 24]   εἴη ἀγαθὸν μοχθηροῦ, μᾶλλον. Ἴσως δ´ οὐδ´ οὕτως· οὐ γὰρ εἰ

[2, 30]   (ὁμωνύμων ὁτὲ μὲν ἀμφοῖν ὁτὲ δ´ οὐδετέρῳ ὑπάρχει, ὥστε μὴ ἁπλοῦ

[2, 33]   ἢ ψευδῆ τὰ λήμματα· ἐνίοτε δ´ οὐκ ἄξιος καταφρονεῖσθαι. Ὅταν μὲν

[2, 24]   τὴν αὐτὴν εἶναι διόρθωσιν. Αὕτη δ´ οὐκ ἔσται, ἄν τις μὴ

[2, 19]   διττὸν ὁτὲ μὲν ἔστιν ὁτὲ δ´ οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ σημαίνει τὸ

[2, 17]   τῷ μὲν ἔστιν ἐναντίον τῷ δ´ οὐκ ἔστιν, ἂν ὁ λόγος

[2, 28]   ὁ οὐρανός, καὶ ἄπειρος. Τὸ δ´ οὐκ ἔστιν· ἀνάπαλιν γὰρ ἡ

[2, 30]   συμβαίνει φῆσαι καὶ ἀποφῆσαι. Τοῦτο δ´ οὐκ ἦν ἔλεγχος, ἀλλὰ φανερὸν

[2, 19]   διττὸν τὸ μὲν ὂν τὸ δ´ οὐκ ὄν. Ὅσοις μὲν οὖν

[2, 22]   Ἢ ὃ μὲν ἅπαν, ἃ δ´ οὐχ ἅπαντα; καὶ ὅτι ἔστι

[2, 20]   λόγων ἡ αὐτὴ λύσις, αὕτη δ´ οὐχ ἁρμόσει ἐπὶ πάντας οὐδὲ

[2, 32]   ἐστιν αὕτη; εἶτα πάλιν Τί δ´; οὐχ οὗτός ἐστι Κορίσκος; εἶτ´

[2, 16]   δῆλον μὲν ἡμῖν ᾖ, ἀμελέτητοι δ´ ὦμεν, ὑστεροῦμεν τῶν καιρῶν πολλάκις.

[2, 33]   ἢ ἀναίρεσίν ἐστι, μὴ φανερὸς δ´ ὢν διὰ τίνος τῶν ἠρωτημένων

[2, 19]   λέγειν" ὅτι ἔστιν ὡς, ἔστι δ´ ὡς οὔ, καὶ τὰ δέοντα

[2, 19]   ἀποκριτέον, ὅτι ἔστιν ὡς, ἔστι δ´ ὡς οὔ, ὥσπερ τῷ σιγῶντα

[2, 30]   ὡς ὑπάρχει ἀμφότερα ἀμφοτέροις, ἔστι δ´ ὡς οὐχ ὑπάρχει πάλιν, ὥστε

[2, 16]   ἴσμεν, πολλάκις μετατιθέμενον ἀγνοοῦμεν. Ἔτι δ´, ὥσπερ ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ

Section, chapitre
[2, 19]	δέοντα πρακτέον ἔστιν ἅ, ἔστι	δ´	ἃ οὔ· τὰ γὰρ δέοντα
[2, 24]	ἅπαντα δοκεῖ ταὐτὰ ὑπάρχειν. Τῷ	δ´	ἀγαθῷ οὐ ταὐτόν ἐστιν ἀγαθῷ
[2, 25]	ἁπλῶς μὲν εἶναι ψευδῆ πῂ	δ´	ἀληθῆ ἤ τινος, καὶ εἶναι
[2, 22]	σὺ κάθησαι, ψευδὴς λόγος· ἦν	δ´	ἀληθής, ὅτ´ ἐγράφετο· ἅμα ἄρα
[2, 24]	καὶ ὅτι Κορίσκος, οἶδεν. Ὁμοίως	δ´	ἁμαρτάνουσι καὶ οἱ λύοντες ὅτι
[2, 20]	ὄντα σκυτέα μοχθηρὸν εἶναι; εἴη	δ´	ἄν τις ἀγαθὸς ὢν σκυτεὺς
[2, 25]	τὰ αὑτοῦ ἔχειν ἕκαστον; ἃ	δ´	ἄν τις κρίνῃ κατὰ δόξαν
[2, 26]	τετράπηχυ τοῦ τριπήχεος μεῖζον; γένοιτο	δ´	ἂν ἐκ τριπήχεος τετράπηχυ κατὰ
[2, 33]	ἀναιρετέον μὲν γάρ, ὅ τι	δ´	ἀναιρετέον ἄδηλον. Τῶν δ´ ἐριστικῶν
[2, 25]	ἢ τὸ μὲν πῂ τὸ	δ´	ἁπλῶς, οὐδὲν κωλύει. Ὥστ´ εἰ
[2, 31]	ὥσπερ οὐδὲ τὸ ἥμισυ" εἰ	δ´	ἄρα καὶ σημαίνει, ἀλλ´ οὐ
[2, 24]	λέγεται πολλαχῶς, ἀλλὰ κτῆμα. Εἰ	δ´	ἄρα πολλαχῶς (καὶ γὰρ τὸν
[2, 25]	ἢ ψεύδεσθαι, δύσκολον φαίνεται. Κωλύει	δ´	αὐτὸν οὐδὲν ἁπλῶς μὲν εἶναι
[2, 23]	δηλοῦν ὡς ἔστιν ἔμψυχον· εἰ	δ´	ἄψυχον ἔφησεν, ὁ δ´ ἔμψυχον
[2, 22]	ὅσα τί ἐστι σημαίνει· ὁ	δ´	ἔδειξεν ὑπάρχον τι τῶν πρός
[2, 32]	εἶναι τοῦτον, ἔστιν οὗτος, φῂς	δ´	εἶναι Κλέωνα, ἔστιν ἄρα οὗτος
[2, 32]	καὶ ἔστι τοῦτο ἀληθῶς; φῂς	δ´	εἶναί τι λίθον· ἔστιν ἄρα
[2, 21]	τοῦ καταλύεις’ ἀπόφασις; (Ναί. Ἔφησας	δ´	εἶναι τὸ οὗ καταλύεις οἰκίαν·
[2, 20]	ποιεῖν δεδόσθαι ποιήσειν· οὐ ταὐτὸ	δ´	εἶναι ὡς δύναται καὶ πάντως
[2, 32]	λέγεις εἶναι, ἔστιν οὗτος; Ξύλον	δ´	εἰπεῖν οὗτος, ἢ ὅσα μήτε
[2, 22]	δὲ τὸ μὲν εὗρε τὸ	δ´	ἔμαθε, τὰ ἄμφω οὐδέτερον. Ἢ
[2, 23]	εἰ δ´ ἄψυχον ἔφησεν, ὁ	δ´	ἔμψυχον συνελογίσατο, (λέγειν) ὡς ἔστιν
[2, 26]	ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ. Ἐὰν	δ´	ἐν ἀρχῇ προσέρηται, οὐχ ὁμολογητέον
[2, 33]	ἀνέλῃ τις τῶν ἐρωτημάτων, ἡ	δ´	ἐν τοῖς ἐριστικοῖς, πῶς εἴπῃ
[2, 19]	ἀντιφάσεως οὐκ ἦν ἔλεγχος. Ὅσοις	δ´	ἐν τοῖς ἐρωτήμασιν, οὐκ ἀνάγκη
[2, 17]	ἐλήλεγκται ἢ οὐκ ἐλήλεγκται, δέδοται	δ´	ἐν τοῖς λόγοις τὸ διελεῖν,
[2, 23]	τῶν τοιούτων τι σημαίνειν. ~Ὅλως	δ´	ἐν τοῖς παρὰ τὴν λέξιν
[2, 25]	δὲ πῄ, οὔπω ἔλεγχος, τοῦτο	δ´	ἐν τῷ συμπεράσματι θεωρητέον πρὸς
[2, 17]	μὴ κεῖσθαι τοῦ ἑτέρου. Ἐπεὶ	δ´	ἔνια μὲν ὧν λέγουσιν οἱ
[2, 18]	δὲ φαινομένους διελόντα λύειν. Πάλιν	δ´	ἐπεὶ τῶν συλλελογισμένων λόγων οἱ
[2, 17]	πρὸς τὸ διττὸν ἀπαντήσει. Ἀποκριτέον	δ´	ἐπὶ μὲν τῶν δοκούντων τὸ
[2, 17]	συλλογίσασθαι ἐκ πλειόνων) ἐ ὰν	δ´	ἐπιχειρῇ ὅτι τῷ μὲν ἔστιν
[2, 24]	εἰ τοῦτ´ ἔστιν ἐμόν, ἔστι	δ´	ἔργον, ἐμόν ἐστιν ἔργον, ἀλλ´
[2, 33]	τι δ´ ἀναιρετέον ἄδηλον. Τῶν	δ´	ἐριστικῶν δριμύτατος μὲν ὁ πρῶτον
[2, 33]	ὁ μὲν λόγος ἐπιεικής, ὁ	δ´	ἐρωτῶν ἠρώτηκεν οὐ καλῶς. Ἔστι
[2, 33]	δάκνει γὰρ οὗτος μάλιστα. Ἀπορία	δ´	ἐστὶ διττή, ἡ μὲν ἐν
[2, 16]	πλεονεξίας ἱκανῶς διείλομεν. Οὐ ταὐτὸ	δ´	ἐστὶ λαβόντα τε τὸν λόγον
[2, 32]	λεχθέν, Ἆρ´ ἐπίστασαι τοῦτο; τοῦτο	δ´	ἐστὶ λίθος· ἐπίστασαι ἄρα λίθος"
[2, 18]	μάλιστα τὸν πυνθανόμενον κωλύσειεν. ~Ἐπεὶ	δ´	ἐστὶν ἡ μὲν ὀρθὴ λύσις
[2, 20]	ταῦτα ποιήσαις ἄν; οὐ κιθαρίζων	δ´	ἔχεις δύναμιν τοῦ κιθαρίζειν· κιθαρίσαις
[2, 32]	ἐπιστήμην ἔχεις, ἐπίστασαι τοῦτο; ἐπιστήμην	δ´	ἔχεις λίθου· ἐπίστασαι ἄρα λίθου.
[2, 20]	γεγραμμένον ᾖ καὶ ὡσαύτως (κἀκεῖ	δ´	ἤδη παράσημα ποιοῦνται) τὰ δὲ
[2, 25]	ἱκανῶς λέγειν ἃ ἔπαθεν· ταῦτα	δ´	ἦν ἄδικα. Οὐ γάρ, εἰ
[2, 31]	ἐπιστήμη) ὅπερ τὸ κοινόν· ἐκεῖνο	δ´	ἦν ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ. Ἐν δὲ
[2, 33]	συμπέρασμα ποιῶν τοῖς ἐρωτήμασι, δεύτερος	δ´	ὁ ἐξ ἁπάντων ὁμοίων· οὗτος
[2, 25]	πείθεται, ἀλλὰ τὶ πείθεται. Ὅμοιος	δ´	ὁ λόγος καὶ περὶ τοῦ
[2, 22]	εἰ ἔστι μὲν ὅ, ἔστι	δ´	ὃ οὔ" ἡ λύσις, ἂν
[2, 17]	ἀναιρεῖται γὰρ τὸ διαλέγεσθαι. Τοῦτο	δ´	ὅμοιον ὡς εἰ καὶ τὸ
[2, 25]	ἂν ὁ φρόνιμος, κακόν; ἀποβαλεῖν	δ´	οὐ βούλεται τἀγαθόν· κακὸν ἄρα
[2, 17]	συγχωροῦντα ψεύδεσθαι ἂν φαῖεν ἔνια	δ´	οὔ, οἷον ὅσα ἀμφιδοξοῦσιν (πότερον
[2, 24]	δοκεῖ καὶ φασίν, ἐπ´ ἐνίων	δ´	οὔ φασιν ἀναγκαῖον εἶναι, ῥητέον
[2, 32]	(τὸ δὲ τοῦτο" λίθον· ἐδόθη	δ´,	οὗ ἐπιστήμην ἔχεις, ἐπίστασθαι οὐ
[2, 24]	εἴη ἀγαθὸν μοχθηροῦ, μᾶλλον. Ἴσως	δ´	οὐδ´ οὕτως· οὐ γὰρ εἰ
[2, 30]	(ὁμωνύμων ὁτὲ μὲν ἀμφοῖν ὁτὲ	δ´	οὐδετέρῳ ὑπάρχει, ὥστε μὴ ἁπλοῦ
[2, 33]	ἢ ψευδῆ τὰ λήμματα· ἐνίοτε	δ´	οὐκ ἄξιος καταφρονεῖσθαι. Ὅταν μὲν
[2, 24]	τὴν αὐτὴν εἶναι διόρθωσιν. Αὕτη	δ´	οὐκ ἔσται, ἄν τις μὴ
[2, 19]	διττὸν ὁτὲ μὲν ἔστιν ὁτὲ	δ´	οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ σημαίνει τὸ
[2, 17]	τῷ μὲν ἔστιν ἐναντίον τῷ	δ´	οὐκ ἔστιν, ἂν ὁ λόγος
[2, 28]	ὁ οὐρανός, καὶ ἄπειρος. Τὸ	δ´	οὐκ ἔστιν· ἀνάπαλιν γὰρ ἡ
[2, 30]	συμβαίνει φῆσαι καὶ ἀποφῆσαι. Τοῦτο	δ´	οὐκ ἦν ἔλεγχος, ἀλλὰ φανερὸν
[2, 19]	διττὸν τὸ μὲν ὂν τὸ	δ´	οὐκ ὄν. Ὅσοις μὲν οὖν
[2, 22]	Ἢ ὃ μὲν ἅπαν, ἃ	δ´	οὐχ ἅπαντα; καὶ ὅτι ἔστι
[2, 20]	λόγων ἡ αὐτὴ λύσις, αὕτη	δ´	οὐχ ἁρμόσει ἐπὶ πάντας οὐδὲ
[2, 32]	ἐστιν αὕτη; εἶτα πάλιν Τί	δ´;	οὐχ οὗτός ἐστι Κορίσκος; εἶτ´
[2, 16]	δῆλον μὲν ἡμῖν ᾖ, ἀμελέτητοι	δ´	ὦμεν, ὑστεροῦμεν τῶν καιρῶν πολλάκις.
[2, 33]	ἢ ἀναίρεσίν ἐστι, μὴ φανερὸς	δ´	ὢν διὰ τίνος τῶν ἠρωτημένων
[2, 19]	λέγειν" ὅτι ἔστιν ὡς, ἔστι	δ´	ὡς οὔ, καὶ τὰ δέοντα
[2, 19]	ἀποκριτέον, ὅτι ἔστιν ὡς, ἔστι	δ´	ὡς οὔ, ὥσπερ τῷ σιγῶντα
[2, 30]	ὡς ὑπάρχει ἀμφότερα ἀμφοτέροις, ἔστι	δ´	ὡς οὐχ ὑπάρχει πάλιν, ὥστε
[2, 16]	ἴσμεν, πολλάκις μετατιθέμενον ἀγνοοῦμεν. Ἔτι	δ´,	ὥσπερ ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/11/2009