HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τοιοῦτος 1
τοιούτους 1
τοιούτων 4
τοῖς 33
Τοῖς 2
τοῖσδε 1
τὸν 65

Fréquences [« »]
32 ἂν
32 Ἆρ´
32 οἱ
33 τοῖς
34 ἡ
37 τοῦτο
38 ὃ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, La Logique. La réfutation des sophistes. Deuxième section (texte complet)

τοῖς

Section, chapitre

[2, 17]   φέρειν ἢ τὰς ἀληθεῖς ἐν τοῖς ἀγωνιστικοῖς λόγοις καὶ τῇ πρὸς

[2, 16]   ἀγνοοῦμεν. Ἔτι δ´, ὥσπερ ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ θᾶττον καὶ τὸ

[2, 18]   τὸ γὰρ συμπέρασμα ἀληθές. Ὥστε τοῖς βουλομένοις λύειν λόγον πρῶτον μὲν

[2, 20]   σημαίνει ἕτερον. Ἀλλ´ ἐν μὲν τοῖς γεγραμμένοις τὸ αὐτὸ τὸ〉 ὄνομα,

[2, 33]   τοῖς δὲ παρὰ τὸ συμβεβηκὸς τοῖς δὲ παρ´ ἕτερον δόξειεν ἂν

[2, 33]   τοῖς μὲν παρὰ τὴν λέξιν τοῖς δὲ παρὰ τὸ συμβεβηκὸς τοῖς

[2, 16]   Συμβαίνει δέ ποτε καθάπερ ἐν τοῖς διαγράμμασιν· καὶ γὰρ ἐκεῖ ἀναλύσαντες

[2, 17]   εἴρηκεν. Ἀλλ´ ἀξιοῦταί πως ἐν τοῖς διαλεγομένοις διὰ τὸ λανθάνειν τὸ

[2, 16]   πάλιν ἀδυνατοῦμεν· οὕτω καὶ ἐν τοῖς ἐλέγχοις, εἰδότες παρ´ ὃ ὁ

[2, 31]   Καὶ γὰρ τὸ δέκα ἐν τοῖς ἑνὸς δέουσι δέκα καὶ τὸ

[2, 33]   τῶν ἐρωτημάτων, ἡ δ´ ἐν τοῖς ἐριστικοῖς, πῶς εἴπῃ τις τὸ

[2, 33]   ἐξ ἴσου τὸ συμπέρασμα ποιῶν τοῖς ἐρωτήμασι, δεύτερος δ´ ὁ ἐξ

[2, 19]   ἦν ἔλεγχος. Ὅσοις δ´ ἐν τοῖς ἐρωτήμασιν, οὐκ ἀνάγκη προαποφῆσαι τὸ

[2, 17]   καὶ τὸ αὐτὸ ὄνομα τεθείη τοῖς ἑτέροις. Εἰ οὖν μὴ δεῖ

[2, 19]   ἀλλὰ τόνδε σιγῶντα" Καὶ ἐν τοῖς ἔχουσι δὲ τὸ πλεοναχῶς ἐν

[2, 24]   τοῦ πράγματος ἀληθεύεσθαι· μόνοις γὰρ τοῖς κατὰ τὴν οὐσίαν ἀδιαφόροις καὶ

[2, 17]   εἰρημένον διορισμόν. Ἐν μὲν οὖν τοῖς κυρίως λεγομένοις ὀνόμασιν ἀνάγκη ἀποκρίνεσθαι

[2, 30]   τοῦτ´ εὐλαβητέον· οἷον ἐν τοῖσδε τοῖς λόγοις· Εἰ τὸ μέν ἐστιν

[2, 17]   οὐκ ἐλήλεγκται, δέδοται δ´ ἐν τοῖς λόγοις τὸ διελεῖν, φανερὸν ὅτι

[2, 33]   καὶ τὸ ἕν, ἢ ἕτερον· τοῖς μὲν γὰρ δοκεῖ ταὐτὸ σημαίνειν

[2, 33]   γινόμενον. Ὁ αὐτὸς δὲ λόγος τοῖς μὲν παρὰ τὴν λέξιν τοῖς

[2, 22]   ταῖς ὁμωνυμίαις· οἴεται γὰρ ἐν τοῖς ὁμωνύμοις ὁ ἀγνὼς τῶν λόγων

[2, 20]   τυπτόμενον" καὶ τὸ φάναι ἰδεῖν τοῖς ὀφθαλμοῖς" τυπτόμενον. Καὶ ὁ Εὐθυδήμου

[2, 23]   τι σημαίνειν. ~Ὅλως δ´ ἐν τοῖς παρὰ τὴν λέξιν λόγοις ἀεὶ

[2, 33]   εἶναι δῆλον. Ὥσπερ οὖν ἐν τοῖς παρὰ τὴν ὁμωνυμίαν, ὅσπερ δοκεῖ

[2, 22]   βαρύτερον ῥηθέν. ~Δῆλον δὲ καὶ τοῖς παρὰ τὸ ὡσαύτως λέγεσθαι τὰ

[2, 17]   ψυχὴ τῶν ζῴων, οὐ διώρισται τοῖς πολλοῖς) ἐν οἷς οὖν ἄδηλον

[2, 30]   τῷ ἑνὶ ἢ τὸ ἓν τοῖς πολλοῖς ὑπάρχῃ, τῷ ἁπλῶς δόντι

[2, 22]   εἴη ἡ〉 λύσις. Ἐν δὲ τοῖς προειρημένοις οὐδὲ πάντων διδομένων φαμὲν

[2, 33]   ἐστὶ διττή, ἡ μὲν ἐν τοῖς συλλελογισμένοις, ὅ τι ἀνέλῃ τις

[2, 33]   τις τὸ προταθέν. Διόπερ ἐν τοῖς συλλογιστικοῖς οἱ δριμύτεροι λόγοι ζητεῖν

[2, 31]   ἦν ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ. Ἐν δὲ τοῖς τούτων〉 δι´ ὧν δηλοῦται κατηγορουμένοις

[2, 33]   τῶν παραλογισμῶν, τὰ μὲν καὶ τοῖς τυχοῦσίν ἐστι δῆλα (καὶ γὰρ

Section, chapitre
[2, 17]	φέρειν ἢ τὰς ἀληθεῖς ἐν	τοῖς	ἀγωνιστικοῖς λόγοις καὶ τῇ πρὸς
[2, 16]	ἀγνοοῦμεν. Ἔτι δ´, ὥσπερ ἐν	τοῖς	ἄλλοις τὸ θᾶττον καὶ τὸ
[2, 18]	τὸ γὰρ συμπέρασμα ἀληθές. Ὥστε	τοῖς	βουλομένοις λύειν λόγον πρῶτον μὲν
[2, 20]	σημαίνει ἕτερον. Ἀλλ´ ἐν μὲν	τοῖς	γεγραμμένοις τὸ αὐτὸ τὸ〉 ὄνομα,
[2, 33]	τοῖς δὲ παρὰ τὸ συμβεβηκὸς	τοῖς	δὲ παρ´ ἕτερον δόξειεν ἂν
[2, 33]	τοῖς μὲν παρὰ τὴν λέξιν	τοῖς	δὲ παρὰ τὸ συμβεβηκὸς τοῖς
[2, 16]	Συμβαίνει δέ ποτε καθάπερ ἐν	τοῖς	διαγράμμασιν· καὶ γὰρ ἐκεῖ ἀναλύσαντες
[2, 17]	εἴρηκεν. Ἀλλ´ ἀξιοῦταί πως ἐν	τοῖς	διαλεγομένοις διὰ τὸ λανθάνειν τὸ
[2, 16]	πάλιν ἀδυνατοῦμεν· οὕτω καὶ ἐν	τοῖς	ἐλέγχοις, εἰδότες παρ´ ὃ ὁ
[2, 31]	Καὶ γὰρ τὸ δέκα ἐν	τοῖς	ἑνὸς δέουσι δέκα καὶ τὸ
[2, 33]	τῶν ἐρωτημάτων, ἡ δ´ ἐν	τοῖς	ἐριστικοῖς, πῶς εἴπῃ τις τὸ
[2, 33]	ἐξ ἴσου τὸ συμπέρασμα ποιῶν	τοῖς	ἐρωτήμασι, δεύτερος δ´ ὁ ἐξ
[2, 19]	ἦν ἔλεγχος. Ὅσοις δ´ ἐν	τοῖς	ἐρωτήμασιν, οὐκ ἀνάγκη προαποφῆσαι τὸ
[2, 17]	καὶ τὸ αὐτὸ ὄνομα τεθείη	τοῖς	ἑτέροις. Εἰ οὖν μὴ δεῖ
[2, 19]	ἀλλὰ τόνδε σιγῶντα" Καὶ ἐν	τοῖς	ἔχουσι δὲ τὸ πλεοναχῶς ἐν
[2, 24]	τοῦ πράγματος ἀληθεύεσθαι· μόνοις γὰρ	τοῖς	κατὰ τὴν οὐσίαν ἀδιαφόροις καὶ
[2, 17]	εἰρημένον διορισμόν. Ἐν μὲν οὖν	τοῖς	κυρίως λεγομένοις ὀνόμασιν ἀνάγκη ἀποκρίνεσθαι
[2, 30]	τοῦτ´ εὐλαβητέον· οἷον ἐν τοῖσδε	τοῖς	λόγοις· Εἰ τὸ μέν ἐστιν
[2, 17]	οὐκ ἐλήλεγκται, δέδοται δ´ ἐν	τοῖς	λόγοις τὸ διελεῖν, φανερὸν ὅτι
[2, 33]	καὶ τὸ ἕν, ἢ ἕτερον·	τοῖς	μὲν γὰρ δοκεῖ ταὐτὸ σημαίνειν
[2, 33]	γινόμενον. Ὁ αὐτὸς δὲ λόγος	τοῖς	μὲν παρὰ τὴν λέξιν τοῖς
[2, 22]	ταῖς ὁμωνυμίαις· οἴεται γὰρ ἐν	τοῖς	ὁμωνύμοις ὁ ἀγνὼς τῶν λόγων
[2, 20]	τυπτόμενον" καὶ τὸ φάναι ἰδεῖν	τοῖς	ὀφθαλμοῖς" τυπτόμενον. Καὶ ὁ Εὐθυδήμου
[2, 23]	τι σημαίνειν. ~Ὅλως δ´ ἐν	τοῖς	παρὰ τὴν λέξιν λόγοις ἀεὶ
[2, 33]	εἶναι δῆλον. Ὥσπερ οὖν ἐν	τοῖς	παρὰ τὴν ὁμωνυμίαν, ὅσπερ δοκεῖ
[2, 22]	βαρύτερον ῥηθέν. ~Δῆλον δὲ καὶ	τοῖς	παρὰ τὸ ὡσαύτως λέγεσθαι τὰ
[2, 17]	ψυχὴ τῶν ζῴων, οὐ διώρισται	τοῖς	πολλοῖς) ἐν οἷς οὖν ἄδηλον
[2, 30]	τῷ ἑνὶ ἢ τὸ ἓν	τοῖς	πολλοῖς ὑπάρχῃ, τῷ ἁπλῶς δόντι
[2, 22]	εἴη ἡ〉 λύσις. Ἐν δὲ	τοῖς	προειρημένοις οὐδὲ πάντων διδομένων φαμὲν
[2, 33]	ἐστὶ διττή, ἡ μὲν ἐν	τοῖς	συλλελογισμένοις, ὅ τι ἀνέλῃ τις
[2, 33]	τις τὸ προταθέν. Διόπερ ἐν	τοῖς	συλλογιστικοῖς οἱ δριμύτεροι λόγοι ζητεῖν
[2, 31]	ἦν ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ. Ἐν δὲ	τοῖς	τούτων〉 δι´ ὧν δηλοῦται κατηγορουμένοις
[2, 33]	τῶν παραλογισμῶν, τὰ μὲν καὶ	τοῖς	τυχοῦσίν ἐστι δῆλα (καὶ γὰρ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/11/2009