Section, chapitre
[2, 22]	τὸ ἀντικείμενον οὐχ οἷόν τε	λύειν,	καθάπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων. Οἷον
[2, 18]	τὸ συμπέρασμα ψευδεῖς διχῶς ἐνδέχεται	λύειν·	καὶ γὰρ τῷ ἀνελεῖν τι
[2, 16]	δὲ ἀποκρίσεως καὶ πῶς χρὴ	λύειν	καὶ τί, καὶ πρὸς τίνα
[2, 18]	συμπέρασμα ἀληθές. Ὥστε τοῖς βουλομένοις	λύειν	λόγον πρῶτον μὲν σκεπτέον εἰ
[2, 18]	πλεῖστον ἐρωτώμενόν τε καὶ μὴ	λύειν	λόγον· τὸ μὲν γὰρ προϊδεῖν
[2, 23]	ἔστι τὸ ἀντικείμενον ὄνομα εἰπόντα	λύειν·	οἷον, εἰ ἄψυχον συμβαίνει λέγειν,
[2, 33]	οὐ καλῶς. Ἔστι δέ, ὥσπερ	λύειν	ὁτὲ μὲν πρὸς τὸν λόγον
[2, 18]	ἀνελόντα, τοὺς δὲ φαινομένους διελόντα	λύειν.	Πάλιν δ´ ἐπεὶ τῶν συλλελογισμένων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009