Section, chapitre |
[2, 23] |
τις;
ἢ
οὐχ
ὃ
μὴ
|
ἔχει, |
ἀλλ´
ὡς
οὐκ
ἔχει,
οἷον |
[2, 22] |
ὅ
τις
ἔχων
ὕστερον
μὴ
|
ἔχει, |
ἀπέβαλεν·
ὁ
γὰρ
ἕνα
μόνον |
[2, 28] |
λόγος·
εἰ
γὰρ
τὸ
γεγονὸς
|
ἔχει |
ἀρχήν,
τὸ
ἀγένητον
ἀξιοῖ
μὴ |
[2, 22] |
ἤρετο
ἆρ´
ὃ
μή
τις
|
ἔχει |
δοίη
ἄν;
μὴ
φάντος
δὲ |
[2, 23] |
ἔσται
λύσις.
Ἆρ´
ὃ
μὴ
|
ἔχει, |
δοίη
ἄν
τις;
ἢ
οὐχ |
[2, 22] |
οἱ
δὲ
ὡς
καὶ
ὃ
|
ἔχει |
ἔλαβεν·
ἐδίδου
γὰρ
μίαν
μόνον |
[2, 22] |
ὃ
μὴ
ἔχει·
οὐ
γὰρ
|
ἔχει |
ἕνα
μόνον
ἀστράγαλον.
Ἢ
οὐ |
[2, 22] |
οὖν
τινες
λέγοντες
ὡς
καὶ
|
ἔχει |
ἕνα
μόνον
καὶ
ὀφθαλμὸν
καὶ |
[2, 22] |
ὀφθαλμῷ
ἴδοι
ἄν;
οὐ
γὰρ
|
ἔχει |
ἕνα
μόνον.
Λύουσι
μὲν
οὖν |
[2, 22] |
ἔχων,
ἀποβέβληκεν,
ὅσα
δὲ
μὴ
|
ἔχει |
ᾗ
ὅσα,
οὐκ
ἀνάγκη
τοσαῦτα |
[2, 22] |
δοίη
ἄν
τις
ὃ
μὴ
|
ἔχει. |
Καὶ
φανερὸν
ὅτι
οὐ
συλλελόγισται· |
[2, 32] |
Λίθος"
καὶ
τὸ
Οὗτος"
ἄρρενος
|
ἔχει |
κλίσιν.
Εἰ
δή
τις
ἔροιτο |
[2, 23] |
μὴ
ἔχει,
ἀλλ´
ὡς
οὐκ
|
ἔχει, |
οἷον
ἕνα
μόνον
ἀστράγαλον.
Ἆρ´ |
[2, 22] |
δοίη
ἄν
τις
ὃ
μὴ
|
ἔχει· |
οὐ
γὰρ
ἔχει
ἕνα
μόνον |
[2, 22] |
τύπτοι
ἄν"
ἢ
ᾧ
μὴ
|
ἔχει |
ὀφθαλμῷ
ἴδοι
ἄν;
οὐ
γὰρ |
[2, 22] |
τοιόνδε
οὐδὲ
τοσόνδε,
ἀλλ´
(ὡς
|
ἔχει |
πρός
τι,
οἷον
ὅτι
οὐ |
[2, 22] |
ἀστραγάλους"
Ἢ
ὃ
μὲν
μὴ
|
ἔχει |
πρότερον
ἔχων,
ἀποβέβληκεν,
ὅσα
δὲ |
[2, 22] |
ἀρχῆς,
(εἰ)
Ὅσα
τις
μὴ
|
ἔχει |
πρότερον
ἔχων,
ἆρά
γε
ἀποβέβληκε |
[2, 22] |
τοσαῦτα
ἀποβαλεῖν;
ἐρωτήσας
οὖν
ὃ
|
ἔχει, |
συνάγει
ἐπὶ
τοῦ
ὅσα·
τὰ |
[2, 17] |
γὰρ
τὸ
ἄδηλον
εἶναι
ποτέρως
|
ἔχει |
τἀληθές,
οὐ
δόξει
σοφίζεσθαι,
διὰ |
[2, 20] |
οὐ
κιθαρίζων.
Ἢ
οὐ
τούτου
|
ἔχει |
τὴν
δύναμιν,
τοῦ
οὐ
κιθαρίζων |
[2, 22] |
διδόναι
ἐστίν·
ὡς
δὲ
μὴ
|
ἔχει |
τις,
δοίη
ἄν,
οἷον
ἡδέως |
[2, 22] |
οὗτος
ψῆφον·
Καὶ
οὗτός
γ´
|
ἔχει" |
φασί,
μίαν
μόνον
παρὰ
τούτου |
[2, 22] |
τοιοίδε
πάντες·
Ἆρ´
ᾗ
μὴ
|
ἔχει |
χειρὶ
τύπτοι
ἄν"
ἢ
ᾧ |
[2, 16] |
οὕτω
καὶ
ἐπὶ
τῶν
λόγων
|
ἔχει, |
ὥστε,
ἂν
δῆλον
μὲν
ἡμῖν |