Chapitre
[20]	συνθετὴ σημαντικὴ ἧς ἔνια μέρη	καθ᾽	αὑτὰ σημαίνει τι (οὐ γὰρ
[25]	διττὴ ἁμαρτία, ἡ μὲν γὰρ	καθ᾽	αὑτήν, ἡ δὲ κατὰ συμβεβηκός.
[20]	ἁρμόττει ἐν ἀρχῇ λόγου τιθέναι	καθ᾽	αὑτήν, οἷον μέν’ ἤτοι’ δέ’
[4]	ἱκανῶς ἢ οὔ, αὐτό τε	καθ᾽	αὑτὸ κρῖναι καὶ πρὸς τὰ
[20]	ἄφωνον δὲ τὸ μετὰ προσβολῆς	καθ᾽	αὑτὸ μὲν οὐδεμίαν ἔχον φωνήν,
[20]	οὐ χρώμεθα ὡς καὶ αὐτὸ	καθ᾽	αὑτὸ σημαῖνον, οἷον ἐν τῷ
[20]	χρόνου ἧς μέρος οὐδέν ἐστι	καθ᾽	αὑτὸ σημαντικόν· ἐν γὰρ τοῖς
[20]	(χρόνου ἧς οὐδὲν μέρος σημαίνει	καθ᾽	αὑτό, ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῶν
[26]	καὶ ἡ Ὀδύσσεια ἃ> καὶ	καθ᾽	ἑαυτὰ (ἔχει μέγεθος· καίτοι ταῦτα
[25]	(ἢ ἀδύνατα πεποίηται) ὁποιανοῦν, οὐ	καθ᾽	ἑαυτήν. Ὥστε δεῖ τὰ ἐπιτιμήματα
[25]	τὰ δεξιὰ προβεβληκότα, ἢ τὸ	καθ᾽	ἑκάστην τέχνην ἁμάρτημα, (οἷον τὸ
[20]	καὶ τῷ μέσῳ· περὶ ὧν	καθ᾽	ἕκαστον ἐν τοῖς μετρικοῖς προσήκει
[4]	ἂν ἴσως ἔργον εἴη διεξιέναι	καθ᾽	ἕκαστον. ~Ἡ δὲ κωμῳδία ἐστὶν
[9]	καθόλου, ἡ δ᾽ ἱστορία τὰ	καθ᾽	ἕκαστον λέγει. Ἔστιν δὲ καθόλου
[18]	συκοφαντοῦσιν τοὺς ποιητάς· γεγονότων γὰρ	καθ᾽	ἕκαστον μέρος ἀγαθῶν ποιητῶν, ἑκάστου
[9]	ὥσπερ οἱ ἰαμβοποιοὶ περὶ τὸν	καθ᾽	ἕκαστον (ποιοῦσιν. Ἐπὶ δὲ τῆς
[9]	ποίησις ὀνόματα ἐπιτιθεμένη· τὸ δὲ	καθ᾽	ἕκαστον, τί Ἀλκιβιάδης ἔπραξεν ἢ
[2]	διαφέρουσι πάντες) ἤτοι βελτίονας ἢ	καθ᾽	ἡμᾶς ἢ χείρονας (ἢ καὶ
[9]	εἰκὸς γενέσθαι (καὶ δυνατὰ γενέσθαι)	καθ᾽	ὃ ἐκεῖνος αὐτῶν ποιητής ἐστιν.
[6]	τῆς τραγῳδίας μέρη εἶναι ἕξ,	καθ᾽	ὃ ποιά τις ἐστὶν ἡ
[6]	τῶν πραγμάτων, τὰ δὲ ἤθη,	καθ᾽	ὃ ποιούς τινας εἶναί φαμεν
[11]	τὸ ἐναντίον τῶν πραττομένων μεταβολὴ	καθάπερ	εἴρηται, καὶ τοῦτο δὲ ὥσπερ
[23]	μιμητικῆς, ὅτι δεῖ τοὺς μύθους	καθάπερ	ἐν ταῖς τραγῳδίαις συνιστάναι δραματικοὺς
[7]	σταδίων εἴη ζῷον· ὥστε δεῖ	καθάπερ	ἐπὶ τῶν σωμάτων καὶ ἐπὶ
[13]	διπλῆν τε τὴν σύστασιν ἔχουσα	καθάπερ	ἡ Ὀδύσσεια καὶ τελευτῶσα ἐξ
[8]	καὶ τὴν (Ἰλιάδα. Χρὴ οὖν,	καθάπερ	καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις μιμητικαῖς
[14]	παλαιοὶ ἐποίουν εἰδότας καὶ γιγνώσκοντας,	καθάπερ	καὶ Εὐριπίδης ἐποίησεν ἀποκτείνουσαν τοὺς
[1]	μέτρα μιγνύων ποιοῖτο τὴν μίμησιν	καθάπερ	Χαιρήμων ἐποίησε Κένταυρον μικτὴν ῥαψῳδίαν
[17]	καὶ ἡ (σωτηρία διὰ τῆς	καθάρσεως.	Ἐν μὲν οὖν τοῖς δράμασιν
[6]	περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων παθημάτων	κάθαρσιν.	Λέγω δὲ ἡδυσμένον μὲν λόγον
[17]	δεῖ καὶ αὐτὸν ποιοῦντα ἐκτίθεσθαι	καθόλου,	(εἶθ᾽ οὕτως ἐπεισοδιοῦν καὶ παρατείνειν.
[17]	(διά τινα αἰτίαν ἔξω τοῦ	καθόλου)	ἐλθεῖν ἐκεῖ καὶ ἐφ᾽ ὅ
[9]	μὲν γὰρ ποίησις μᾶλλον τὰ	καθόλου,	ἡ δ᾽ ἱστορία τὰ καθ᾽
[9]	καθ᾽ ἕκαστον λέγει. Ἔστιν δὲ	καθόλου	μέν, τῷ ποίῳ τὰ ποῖα
[17]	δὲ οὕτως ἂν θεωρεῖσθαι τὸ	καθόλου,	οἷον τῆς Ἰφιγενείας· τυθείσης τινὸς
[5]	ἦρξεν ἀφέμενος τῆς ἰαμβικῆς ἰδέας	καθόλου	ποιεῖν λόγους καὶ μύθους. Ἡ
[6]	ἢ ὡς οὐκ ἔστιν ἢ	καθόλου	τι ἀποφαίνονται. Τέταρτον δὲ τῶν
[13]	ἐστίν. ~Ὧν δὲ δεῖ στοχάζεσθαι	καὶ	ἃ δεῖ εὐλαβεῖσθαι συνιστάντας τοὺς
[3]	κατ᾽ ἀρχάς, ἐν οἷς τε	καὶ	ἃ> καὶ ὥς. Ὥστε τῇ
[18]	ἐκπίπτουσιν ἢ κακῶς ἀγωνίζονται, ἐπεὶ	καὶ	Ἀγάθων ἐξέπεσεν ἐν τούτῳ μόνῳ.
[15]	ὅσα ὕστερον, ἃ (δεῖται προαγορεύσεως	καὶ	ἀγγελίας· ἅπαντα γὰρ ἀποδίδομεν τοῖς
[22]	ἐὼν μικρός τε καὶ ἀσθενικὸς	καὶ	ἀειδής· καὶ δίφρον ἀεικέλιον καταθεὶς
[22]	ἐὼν ὀλίγος τε καὶ οὐτιδανὸς	καὶ	ἀεικής, εἴ τις λέγοι τὰ
[11]	τε ἐν τῷ φανερῷ θάνατοι	καὶ	αἱ περιωδυνίαι καὶ τρώσεις καὶ
[13]	τοῦτο (δρᾷ ἐν ταῖς τραγῳδίαις	καὶ	αἱ πολλαὶ αὐτοῦ εἰς δυστυχίαν
[16]	αἱ μὲν πίστεως ἕνεκα ἀτεχνότεραι,	καὶ	αἱ τοιαῦται πᾶσαι, αἱ δὲ
[13]	ἐν τῷ μύθῳ, οἷον Ὀρέστης	καὶ	Αἴγισθος, φίλοι γενόμενοι ἐπὶ τελευτῆς
[5]	γὰρ γελοῖόν ἐστιν (ἁμάρτημά τι	καὶ	αἶσχος ἀνώδυνον καὶ οὐ φθαρτικόν,
[11]	τῷ Οἰδίποδι. Εἰσὶν μὲν οὖν	καὶ	ἄλλαι ἀναγνωρίσεις· καὶ γὰρ πρὸς
[23]	αὐτῶν πολλοῖς, οἷον νεῶν καταλόγῳ	καὶ	ἄλλοις ἐπεισοδίοις (δὶς) διαλαμβάνει τὴν
[7]	κλεψύδρας ἂν ἠγωνίζοντο, ὥσπερ ποτὲ	καὶ	ἄλλοτέ φασιν. Ὁ δὲ κατ᾽
[21]	τρόπῳ τούτῳ τῆς μεταφορᾶς χρῆσθαι	καὶ	ἄλλως, προσαγορεύσαντα τὸ ἀλλότριον ἀποφῆσαι
[16]	ἄλλως ἀνεγνωρίσθη ὑπὸ τῆς τροφοῦ	καὶ	ἄλλως ὑπὸ τῶν συβοτῶν· εἰσὶ
[25]	φρόνιμος ὑποθῆται. Ὀρθὴ δ᾽ ἐπιτίμησις	καὶ	ἀλογίᾳ καὶ μοχθηρίᾳ, ὅταν μὴ
[17]	ἐπιβουλεύεσθαι, αὐτὸς δὲ ἀφικνεῖται χειμασθείς,	καὶ	ἀναγνωρίσας τινὰς ἐπιθέμενος αὐτὸς μὲν
[6]	μέρη ἐστίν, αἵ τε περιπέτειαι	καὶ	(ἀναγνωρίσεις. Ἔτι σημεῖον ὅτι καὶ
[24]	ταὐτά· καὶ γὰρ περιπετειῶν δεῖ	καὶ	ἀναγνωρίσεων καὶ παθημάτων· ἔτι τὰς
[24]	ταὐτά· καὶ γὰρ περιπετειῶν δεῖ	καὶ	ἀναγνωρίσεων καὶ παθημάτων· ἔτι τὰς
[11]	πάθος. Τούτων δὲ περιπέτεια μὲν	καὶ	ἀναγνώρισις εἴρηται, πάθος δέ ἐστι
[18]	ἧς τὸ ὅλον ἐστὶν περιπέτεια	καὶ	ἀναγνώρισις, ἡ δὲ παθητική, οἷον
[11]	μύθου μέρη ταῦτ᾽ ἐστί, περιπέτεια	(καὶ	ἀναγνώρισις· τρίτον δὲ πάθος. Τούτων
[25]	πάντες μέν ῥα θεοί τε	καὶ	ἀνέρες εὗδον παννύχιοι’ ἅμα δέ
[6]	ἡ γὰρ τῆς τραγῳδίας δύναμις	καὶ	ἄνευ ἀγῶνος καὶ ὑποκριτῶν ἔστιν,
[26]	γυναῖκας μιμουμένων. Ἔτι ἡ τραγῳδία	καὶ	ἄνευ κινήσεως ποιεῖ τὸ αὑτῆς,
[14]	καὶ ποιητοῦ ἀμείνονος. Δεῖ γὰρ	καὶ	ἄνευ τοῦ ὁρᾶν οὕτω συνεστάναι
[3]	φασιν, ὅτι μιμοῦνται δρῶντας. Διὸ	καὶ	(ἀντιποιοῦνται τῆς τε τραγῳδίας καὶ
[19]	ποιητικὴν ἐπιτίμημα φέρεται ὅ τι	καὶ	ἄξιον (σπουδῆς. Τί γὰρ ἄν
[5]	δὲ τὸ μέτρον ἁπλοῦν ἔχειν	καὶ	ἀπαγγελίαν εἶναι, ταύτῃ διαφέρουσιν· ἔτι
[11]	ἐλθὼν ὡς εὐφρανῶν τὸν Οἰδίπουν	καὶ	ἀπαλλάξων τοῦ πρὸς τὴν μητέρα
[7]	ἐπεὶ τὸ καλὸν καὶ ζῷον	καὶ	ἅπαν (πρᾶγμα ὃ συνέστηκεν ἐκ
[19]	καὶ τί εὐχὴ καὶ διήγησις	καὶ	ἀπειλὴ καὶ ἐρώτησις καὶ ἀπόκρισις
[8]	περὶ ἕνα ᾖ· πολλὰ γὰρ	καὶ	ἄπειρα τῷ ἑνὶ συμβαίνει, ἐξ
[12]	κομμὸς δὲ θρῆνος κοινὸς χοροῦ	καὶ	(ἀπὸ σκηνῆς. (Μέρη δὲ τραγῳδίας
[13]	φίλοι γενόμενοι ἐπὶ τελευτῆς ἐξέρχονται,	καὶ	ἀποθνῄσκει οὐδεὶς ὑπ᾽ οὐδενός. ~(Ἔστιν
[22]	καὶ μὴ ἰδιωτικὸν αἱ ἐπεκτάσεις	καὶ	ἀποκοπαὶ καὶ ἐξαλλαγαὶ τῶν ὀνομάτων·
[19]	διήγησις καὶ ἀπειλὴ καὶ ἐρώτησις	καὶ	ἀπόκρισις καὶ εἴ τι ἄλλο
[24]	Εὐρύπυλος, πτωχεία, Λάκαιναι, Ἰλίου πέρσις	καὶ	ἀπόπλους (καὶ Σίνων καὶ Τρῳάδες)
[23]	Εὐρύπυλος, πτωχεία, Λάκαιναι, Ἰλίου πέρσις	καὶ	ἀπόπλους (καὶ Σίνων καὶ Τρῳάδες)
[6]	καὶ κατὰ ταύτας καὶ τυγχάνουσι	καὶ	ἀποτυγχάνουσι πάντες) ἔστιν δὲ τῆς
[6]	ὅσοις λέγοντες ἀποδεικνύασίν τι ἢ	καὶ	ἀποφαίνονται γνώμην. Ἀνάγκη οὖν πάσης
[2]	τούτοις ἀκολουθεῖ μόνοις, κακίᾳ γὰρ	καὶ	ἀρετῇ τὰ ἤθη διαφέρουσι πάντες)
[1]	μίμησιν ἐν ῥυθμῷ καὶ λόγῳ	καὶ	ἁρμονίᾳ, τούτοις δ᾽ ἢ χωρὶς
[6]	μὲν λόγον τὸν ἔχοντα ῥυθμὸν	καὶ	ἁρμονίαν (καὶ μέλος) τὸ δὲ
[15]	ἕτερον τοῦ (χρηστὸν τὸ ἦθος	καὶ	ἁρμόττον ποιῆσαι ὡς προείρηται. Τέταρτον
[21]	δὲ τὸ μὲν ἐκ σημαίνοντος	καὶ	ἀσήμου, πλὴν οὐκ ἐν τῷ
[21]	οὐκ ἐν τῷ (ὀνόματι σημαίνοντος	καὶ	ἀσήμου, τὸ δὲ ἐκ σημαινόντων
[22]	δέ μ᾽ ἐὼν μικρός τε	καὶ	ἀσθενικὸς καὶ ἀειδής· καὶ δίφρον
[21]	ὁμοίως ἔχει φιάλη πρὸς Διόνυσον	καὶ	ἀσπὶς πρὸς Ἄρη· ἐρεῖ τοίνυν
[24]	θῇ καὶ φαίνηται (εὐλογωτέρως ἐνδέχεσθαι	καὶ	ἄτοπον. Ἐπεὶ καὶ τὰ ἐν
[2]	τρόπον. Καὶ γὰρ ἐν ὀρχήσει	καὶ	αὐλήσει καὶ (κιθαρίσει ἔστι γενέσθαι
[4]	τὴν ποιητικὴν αἰτίαι (δύο τινὲς	καὶ	αὗται φυσικαί. Τό τε γὰρ
[4]	δ᾽ οὖν ἀπ᾽ ἀρχῆς (αὐτοσχεδιαστικῆς-	καὶ	αὐτὴ καὶ ἡ κωμῳδία, καὶ
[20]	τοῖς διπλοῖς οὐ χρώμεθα ὡς	καὶ	αὐτὸ καθ᾽ αὑτὸ σημαῖνον, οἷον
[7]	ἄλλο οὐδέν· μέσον δὲ ὃ	καὶ	αὐτὸ μετ᾽ ἄλλο καὶ μετ᾽
[25]	(ὅτι ἔνιοι ἀλόγως προϋπολαμβάνουσί τι	καὶ	αὐτοὶ καταψηφισάμενοι συλλογίζονται, καὶ ὡς
[17]	ἄρα μόνον τὴν ἀδελφὴν ἀλλὰ	καὶ	αὐτὸν ἔδει τυθῆναι, καὶ ἐντεῦθεν
[25]	τὸ αὐτὸ καὶ ὡσαύτως, ὥστε	καὶ	αὐτὸν ἢ πρὸς ἃ αὐτὸς
[17]	λόγους καὶ τοὺς πεποιημένους δεῖ	καὶ	αὐτὸν ποιοῦντα ἐκτίθεσθαι καθόλου, (εἶθ᾽
[16]	ὅτι ἥ τ᾽ ἀδελφὴ ἐτύθη	καὶ	αὐτῷ συμβαίνει θύεσθαι. Καὶ ἐν
[26]	μὲν οὖν τραγῳδίας καὶ ἐποποιίας,	καὶ	αὐτῶν καὶ τῶν εἰδῶν καὶ
[17]	τῆς Ἰφιγενείας· τυθείσης τινὸς κόρης	καὶ	ἀφανισθείσης ἀδήλως τοῖς θύσασιν, ἱδρυνθείσης
[20]	τε φωνῆεν καὶ τὸ ἡμίφωνον	καὶ	ἄφωνον. Ἔστιν δὲ ταῦτα φωνῆεν
[20]	καὶ βραχύτητι ἔτι δὲ ὀξύτητι	καὶ	βαρύτητι καὶ τῷ μέσῳ· περὶ
[6]	ἐστιν οὐκ ἀνθρώπων ἀλλὰ πράξεων	καὶ	βίου (καὶ εὐδαιμονία καὶ κακοδαιμονία
[20]	δασύτητι καὶ ψιλότητι καὶ μήκει	καὶ	βραχύτητι ἔτι δὲ ὀξύτητι καὶ
[10]	μὲν ἁπλοῖ οἱ δὲ πεπλεγμένοι·	καὶ	γὰρ αἱ πράξεις ὧν μιμήσεις
[1]	κοινῇ κατὰ τὸ μέτρον προσαγορεύοντες·	καὶ	γὰρ ἂν ἰατρικὸν ἢ φυσικόν
[9]	οὓς αἱ τραγῳδίαι εἰσίν, (ἀντέχεσθαι.	Καὶ	γὰρ γελοῖον τοῦτο ζητεῖν, ἐπεὶ
[15]	Ἔστιν δὲ (ἐν ἑκάστῳ γένει·	καὶ	γὰρ γυνή ἐστιν χρηστὴ καὶ
[15]	δεῖ μιμεῖσθαι τοὺς ἀγαθοὺς (εἰκονογράφους·	καὶ	γὰρ ἐκεῖνοι ἀποδιδόντες τὴν ἰδίαν
[2]	ἕτερα μιμεῖσθαι τοῦτον τὸν τρόπον.	Καὶ	γὰρ ἐν ὀρχήσει καὶ αὐλήσει
[3]	ἕκαστα τούτων (μιμήσαιτο ἄν τις.	Καὶ	γὰρ ἐν τοῖς αὐτοῖς καὶ
[16]	ἐν τούτῳ εἵμαρτο ἀποθανεῖν αὐταῖς,	καὶ	γὰρ ἐξετέθησαν ἐνταῦθα. Ἔστιν δέ
[15]	ἀνάγκης ἀκολουθούσας αἰσθήσεις τῇ ποιητικῇ·	καὶ	γὰρ κατ᾽ αὐτὰς ἔστιν ἁμαρτάνειν
[22]	κοινὸν ἁπάντων ἐστὶ τῶν μερῶν·	καὶ	γὰρ μεταφοραῖς καὶ γλώτταις καὶ
[1]	χωρὶς ἁρμονίας ἡ τῶν ὀρχηστῶν	(καὶ	γὰρ οὗτοι διὰ τῶν σχηματιζομένων
[6]	ὡς εἰπεῖν κέχρηνται τοῖς εἴδεσιν·	καὶ	γὰρ ὄψις ἔχει πᾶν καὶ
[24]	ἔξω μελοποιίας καὶ ὄψεως ταὐτά·	καὶ	γὰρ περιπετειῶν δεῖ καὶ ἀναγνωρίσεων
[24]	ἔξω μελοποιίας καὶ ὄψεως ταὐτά·	καὶ	γὰρ περιπετειῶν δεῖ καὶ ἀναγνωρίσεων
[11]	μὲν οὖν καὶ ἄλλαι ἀναγνωρίσεις·	καὶ	γὰρ πρὸς ἄψυχα καὶ (τὰ
[20]	ἐξ ἀφώνου καὶ φωνὴν ἔχοντος·	καὶ	γὰρ τὸ ΓΡ ἄνευ τοῦ
[26]	πάντ᾽ ἔχει ὅσαπερ ἡ (ἐποποιία	(καὶ	γὰρ τῷ μέτρῳ ἔξεστι χρῆσθαι)
[20]	ἧς πέφυκε συνθετὴ γίγνεσθαι φωνή·	καὶ	γὰρ τῶν θηρίων εἰσὶν ἀδιαίρετοι
[24]	κέχρηται καὶ πρῶτος καὶ ἱκανῶς.	Καὶ	γὰρ τῶν ποιημάτων ἑκάτερον συνέστηκεν
[24]	κέχρηται καὶ πρῶτος καὶ ἱκανῶς.	Καὶ	γὰρ τῶν ποιημάτων ἑκάτερον συνέστηκεν
[5]	μὴ σπουδάζεσθαι ἐξ ἀρχῆς ἔλαθεν·	(καὶ	γὰρ χορὸν κωμῳδῶν ὀψέ ποτε
[14]	ὥσπερ οἱ παλαιοὶ ἐποίουν εἰδότας	καὶ	γιγνώσκοντας, καθάπερ καὶ Εὐριπίδης ἐποίησεν
[25]	δ᾽ ἐξαγγέλλεται λέξει ἐν ᾗ	καὶ	γλῶτται καὶ μεταφοραὶ καὶ πολλὰ
[22]	τῶν μερῶν· καὶ γὰρ μεταφοραῖς	καὶ	γλώτταις καὶ τοῖς ἄλλοις εἴδεσι
[22]	(πρεπόντως χρῆσθαι, καὶ διπλοῖς ὀνόμασι	καὶ	γλώτταις, πολὺ δὲ μέγιστον τὸ
[21]	ᾧ ἕτεροι· ὥστε φανερὸν ὅτι	καὶ	(γλῶτταν καὶ κύριον εἶναι δυνατὸν
[24]	(ὀγκωδέστατον τῶν μέτρων ἐστίν (διὸ	καὶ	γλώττας καὶ μεταφορὰς δέχεται μάλιστα·
[24]	(ὀγκωδέστατον τῶν μέτρων ἐστίν (διὸ	καὶ	γλώττας καὶ μεταφορὰς δέχεται μάλιστα·
[20]	τε τοῦ στόματος καὶ τόποις	καὶ	δασύτητι καὶ ψιλότητι καὶ μήκει
[24]	ἄλλα τε πολλὰ ἄξιος ἐπαινεῖσθαι	καὶ	δὴ καὶ ὅτι μόνος τῶν
[5]	μὲν οὖν τῆς τραγῳδίας μεταβάσεις	καὶ	δι᾽ ὧν ἐγένοντο οὐ λελήθασιν,
[6]	εἰκόνα) ἔστιν τε μίμησις πράξεως	καὶ	διὰ ταύτην μάλιστα τῶν πραττόντων.
[26]	καὶ ῥαψῳδοῦντα, ὅπερ (ἐστὶ) Σωσίστρατος,	καὶ	διᾴδοντα, ὅπερ ἐποίει Μνασίθεος ὁ
[22]	τῷ τοιούτῳ τρόπῳ τῆς διαλέκτου	καὶ	διακωμῳδοῦντες τὸν ποιητήν, οἷον Εὐκλείδης
[6]	θῇ ῥήσεις ἠθικὰς καὶ λέξει	(καὶ	διανοίᾳ εὖ πεποιημένας, οὐ ποιήσει
[6]	μῦθος καὶ ἤθη καὶ λέξις	καὶ	(διάνοια καὶ ὄψις καὶ μελοποιία.
[24]	ἠθική· πρὸς δὲ τούτοις λέξει	καὶ	διανοίᾳ πάντα ὑπερβέβληκεν. Διαφέρει δὲ
[24]	ἠθική· πρὸς δὲ τούτοις λέξει	καὶ	διανοίᾳ πάντα ὑπερβέβληκεν. Διαφέρει δὲ
[6]	μῦθον καὶ λέξιν καὶ μέλος	καὶ	διάνοιαν ὡσαύτως. (Μέγιστον δὲ τούτων
[19]	εἴρηται, λοιπὸν δὲ περὶ λέξεως	καὶ	διανοίας εἰπεῖν. Τὰ μὲν οὖν
[5]	τὸ γελοῖον πρόσωπον αἰσχρόν τι	καὶ	διεστραμμένον ἄνευ ὀδύνης. Αἱ μὲν
[19]	τί ἐντολὴ καὶ τί εὐχὴ	καὶ	διήγησις καὶ ἀπειλὴ καὶ ἐρώτησις
[13]	τοιοῦτος ὁ μήτε ἀρετῇ διαφέρων	καὶ	δικαιοσύνῃ μήτε διὰ κακίαν καὶ
[22]	ἑκάστῳ τῶν εἰρημένων (πρεπόντως χρῆσθαι,	καὶ	διπλοῖς ὀνόμασι καὶ γλώτταις, πολὺ
[22]	τε καὶ ἀσθενικὸς καὶ ἀειδής·	καὶ	δίφρον ἀεικέλιον καταθεὶς ὀλίγην τε
[25]	ἢ ἔστιν, ἢ οἷά φασιν	καὶ	δοκεῖ, ἢ οἷα εἶναι δεῖ.
[15]	καὶ γὰρ γυνή ἐστιν χρηστὴ	καὶ	δοῦλος, καίτοι γε ἴσως τούτων
[3]	μιμοῦνται καὶ δρῶντας ἄμφω. Ὅθεν	καὶ	δράματα καλεῖσθαί τινες αὐτά φασιν,
[3]	δὲ Ἀριστοφάνει, πράττοντας γὰρ μιμοῦνται	καὶ	δρῶντας ἄμφω. Ὅθεν καὶ δράματα
[9]	εἶναι οἷα ἂν εἰκὸς γενέσθαι	(καὶ	δυνατὰ γενέσθαι) καθ᾽ ὃ ἐκεῖνος
[25]	αἱρετώτερον πιθανὸν ἀδύνατον ἢ ἀπίθανον	καὶ	δυνατόν· τοιούτους εἶναι οἷον Ζεῦξις
[4]	τῷ μέτρῳ τούτῳ ἰάμβιζον ἀλλήλους.	Καὶ	ἐγένοντο τῶν παλαιῶν οἱ μὲν
[4]	ψόγους ποιοῦντες, ὥσπερ ἕτεροι ὕμνους	καὶ	ἐγκώμια. Τῶν μὲν οὖν πρὸ
[11]	ὥς< ὃ> περ εἴρηται συμβαίνει,	καὶ	εἰ πέπραγέ τις ἢ μὴ
[16]	ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ καὶ ὑπόθεσις,	(καὶ	εἴ γε τὸ τόξον ἔφη
[19]	ἀπειλὴ καὶ ἐρώτησις καὶ ἀπόκρισις	καὶ	εἴ τι ἄλλο τοιοῦτον. Παρὰ
[14]	γὰρ πρᾶξαι ἀνάγκη ἢ μὴ	καὶ	εἰδότας ἢ μὴ εἰδότας. Τούτων
[18]	δὲ ἡττηθῇ. Ἔστιν δὲ τοῦτο	καὶ	εἰκὸς ὥσπερ Ἀγάθων λέγει, εἰκὸς
[25]	γὰρ γῆμαι λέγουσι τὸν Ὀδυσσέα	καὶ	εἶναι Ἰκάδιον ἀλλ᾽ οὐκ Ἰκάριον·
[12]	εἴπομεν, κατὰ δὲ τὸ ποσὸν	καὶ	εἰς ἃ διαιρεῖται κεχωρισμένα τάδε
[12]	εἴπαμεν, κατὰ δὲ τὸ ποσὸν	καὶ	εἰς ἃ διαιρεῖται κεχωρισμένα ταῦτ᾽
[25]	εἰ σπουδαῖον ἢ φαῦλον, ἀλλὰ	καὶ	εἰς τὸν πράττοντα ἢ λέγοντα
[4]	πρὸς ἀλλήλους, ἑξάμετρα δὲ ὀλιγάκις	καὶ	ἐκβαίνοντες τῆς λεκτικῆς ἁρμονίας. Ἔτι
[14]	τὰ πράγματα γινόμενα καὶ φρίττειν	καὶ	ἐλεεῖν ἐκ τῶν συμβαινόντων· ἅπερ
[14]	~(Ἔστιν μὲν οὖν τὸ φοβερὸν	καὶ	ἐλεεινὸν ἐκ τῆς ὄψεως γίγνεσθαι,
[13]	ἀλλὰ πεπλεγμένην καὶ ταύτην φοβερῶν	καὶ	ἐλεεινῶν εἶναι μιμητικήν (τοῦτο γὰρ
[9]	ἡ μίμησις ἀλλὰ καὶ φοβερῶν	καὶ	ἐλεεινῶν, ταῦτα δὲ γίνεται καὶ
[26]	κυλιόμενοι ἂν δίσκον δέῃ μιμεῖσθαι,	καὶ	ἕλκοντες τὸν κορυφαῖον ἂν Σκύλλαν
[1]	οὐδὲν δὲ κοινόν ἐστιν Ὁμήρῳ	καὶ	Ἐμπεδοκλεῖ πλὴν τὸ μέτρον, διὸ
[22]	αἱ δὲ μεταφοραὶ τοῖς ἰαμβείοις.	Καὶ	ἐν μὲν τοῖς ἡρωικοῖς ἅπαντα
[23]	εἰρημένα. ~Περὶ δὲ τῆς διηγηματικῆς	καὶ	ἐν μέτρῳ μιμητικῆς, ὅτι δεῖ
[8]	τὴν (Ἰλιάδα. Χρὴ οὖν, καθάπερ	καὶ	ἐν ταῖς ἄλλαις μιμητικαῖς ἡ
[9]	ἦν ἀδύνατα. Οὐ μὴν ἀλλὰ	καὶ	ἐν ταῖς τραγῳδίαις ἐν ἐνίαις
[26]	εἶτα καὶ τὸ ἐναργὲς ἔχει	καὶ	ἐν τῇ ἀναγνώσει καὶ ἐπὶ
[14]	Ἰφιγενείᾳ ἡ ἀδελφὴ τὸν ἀδελφόν,	καὶ	ἐν τῇ Ἕλλῃ ὁ υἱὸς
[15]	ἐν τῇ Μηδείᾳ ἀπὸ μηχανῆς	καὶ	ἐν τῇ Ἰλιάδι τὰ περὶ
[14]	ἀποκτείνει δὲ οὔ, ἀλλ᾽ ἀνεγνώρισε,	καὶ	ἐν τῇ Ἰφιγενείᾳ ἡ ἀδελφὴ
[15]	ἐν τοῖς ἤθεσιν ὁμοίως ὥσπερ	καὶ	ἐν τῇ τῶν πραγμάτων συστάσει
[18]	μόνῳ. Ἐν δὲ ταῖς περιπετείαις	καὶ	ἐν τοῖς (ἁπλοῖς πράγμασι στοχάζονται
[5]	ἐν ταῖς τραγῳδίαις τοῦτο ἐποίουν	καὶ	ἐν τοῖς ἔπεσιν. Μέρη δ᾽
[23]	τὸ αὐτὸ συντείνουσαι τέλος, οὕτω	καὶ	ἐν τοῖς ἐφεξῆς χρόνοις ἐνίοτε
[15]	ἱκετεύουσα τῇ ὑστέρᾳ. Χρὴ δὲ	καὶ	ἐν τοῖς ἤθεσιν ὁμοίως ὥσπερ
[19]	καὶ μικρότητας. Δῆλον δὲ ὅτι	καὶ	ἐν τοῖς πράγμασιν ἀπὸ τῶν
[16]	ἐτύθη καὶ αὐτῷ συμβαίνει θύεσθαι.	Καὶ	ἐν τῷ Θεοδέκτου Τυδεῖ, ὅτι
[11]	δηλώσας ὃς ἦν, τοὐναντίον ἐποίησεν·	καὶ	ἐν τῷ Λυγκεῖ ὁ μὲν
[16]	γὰρ ἂν ἔνια καὶ ἐνεγκεῖν.	Καὶ	ἐν τῷ Σοφοκλέους Τηρεῖ ἡ
[16]	ἐστίν, ἐξῆν γὰρ ἂν ἔνια	καὶ	ἐνεγκεῖν. Καὶ ἐν τῷ Σοφοκλέους
[3]	μεταβάλλοντα, ἢ πάντας ὡς πράττοντας	καὶ	ἐνεργοῦντας (τοὺς) μιμουμένους. Ἐν τρισὶ
[18]	δὲ λύσις, τὰ (μὲν ἔξωθεν	καὶ	ἔνια τῶν ἔσωθεν πολλάκις ἡ
[21]	ἀντὶ τοῦ τετάρτου τὸ δεύτερον.	Καὶ	ἐνίοτε προστιθέασιν ἀνθ᾽ (οὗ λέγει
[17]	ἀλλὰ καὶ αὐτὸν ἔδει τυθῆναι,	καὶ	ἐντεῦθεν ἡ σωτηρία. Μετὰ ταῦτα
[4]	ἐπῶν τραγῳδοδιδάσκαλοι, διὰ τὸ μείζω	καὶ	ἐντιμότερα τὰ σχήματα εἶναι ταῦτα
[14]	τῆς ὄψεως γίγνεσθαι, ἔστιν δὲ	καὶ	ἐξ αὐτῆς τῆς συστάσεως τῶν
[22]	ἰδιωτικὸν αἱ ἐπεκτάσεις καὶ ἀποκοπαὶ	καὶ	ἐξαλλαγαὶ τῶν ὀνομάτων· διὰ μὲν
[22]	καὶ ἡ Σθενέλου. Σεμνὴ δὲ	καὶ	ἐξαλλάττουσα τὸ ἰδιωτικὸν ἡ τοῖς
[24]	καὶ τὸ μεταβάλλειν τὸν (ἀκούοντα	καὶ	ἐπεισοδιοῦν ἀνομοίοις ἐπεισοδίοις· τὸ γὰρ
[24]	καὶ τὸ μεταβάλλειν τὸν (ἀκούοντα	καὶ	ἐπεισοδιοῦν ἀνομοίοις ἐπεισοδίοις· τὸ γὰρ
[22]	δὲ λέγω γλῶτταν καὶ μεταφορὰν	καὶ	ἐπέκτασιν καὶ πᾶν τὸ παρὰ
[22]	τῶν ὀνομάτων εἰς τὸ μέτρον.	Καὶ	ἐπὶ τῆς γλώττης δὲ καὶ
[6]	τὰ ἤθη (παραπλήσιον γάρ ἐστιν	καὶ	ἐπὶ τῆς γραφικῆς· (εἰ γάρ
[20]	συντίθεσθαι καὶ ἐπὶ τῶν ἄκρων	καὶ	ἐπὶ τοῦ μέσου ἣν μὴ
[20]	τίθεσθαι καὶ (ἐπὶ τῶν ἄκρων	καὶ	ἐπὶ τοῦ μέσου. Ὄνομα δέ
[20]	ἐκ πλειόνων φωνῶν πεφυκυῖα τίθεσθαι	καὶ	(ἐπὶ τῶν ἄκρων καὶ ἐπὶ
[20]	ἐκ πλειόνων φωνῶν πεφυκυῖα συντίθεσθαι	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄκρων καὶ ἐπὶ
[22]	δὲ καὶ ἐπὶ τῶν μεταφορῶν	καὶ	ἐπὶ τῶν ἄλλων ἰδεῶν μετατιθεὶς
[6]	διὰ τῆς ὀνομασίας ἑρμηνείαν, ὃ	καὶ	ἐπὶ τῶν ἐμμέτρων καὶ (ἐπὶ
[26]	ἔχει καὶ ἐν τῇ ἀναγνώσει	καὶ	ἐπὶ τῶν ἔργων· (ἔτι τῷ
[7]	δεῖ καθάπερ ἐπὶ τῶν σωμάτων	καὶ	ἐπὶ τῶν ζῴων ἔχειν μὲν
[6]	ὃ καὶ ἐπὶ τῶν ἐμμέτρων	καὶ	(ἐπὶ τῶν λόγων ἔχει τὴν
[22]	Καὶ ἐπὶ τῆς γλώττης δὲ	καὶ	ἐπὶ τῶν μεταφορῶν καὶ ἐπὶ
[7]	τοῦτο δὲ εὐσύνοπτον εἶναι, οὕτω	(καὶ	ἐπὶ τῶν μύθων ἔχειν μὲν
[20]	μέρος σημαίνει καθ᾽ αὑτό, ὥσπερ	καὶ	ἐπὶ τῶν ὀνομάτων· τὸ μὲν
[22]	τοῖς ἄλλοις εἴδεσι χρώμενος ἀπρεπῶς	καὶ	ἐπίτηδες ἐπὶ τὰ γελοῖα τὸ
[26]	ἐποποιίας. Περὶ μὲν οὖν τραγῳδίας	καὶ	ἐποποιίας, καὶ αὐτῶν καὶ τῶν
[19]	εὐχὴ καὶ διήγησις καὶ ἀπειλὴ	καὶ	ἐρώτησις καὶ ἀπόκρισις καὶ εἴ
[21]	Ἢ ὃ γῆρας πρὸς βίον,	καὶ	ἑσπέρα πρὸς ἡμέραν· ἐρεῖ τοίνυν
[2]	μιμήσεων ἕξει ταύτας τὰς διαφορὰς	καὶ	ἔσται ἑτέρα τῷ ἕτερα μιμεῖσθαι
[19]	ἢ ὀργὴν καὶ ὅσα τοιαῦτα)	καὶ	ἔτι μέγεθος καὶ μικρότητας. Δῆλον
[26]	γὰρ τῷ μέτρῳ ἔξεστι χρῆσθαι)	καὶ	ἔτι οὐ μικρὸν μέρος τὴν
[26]	οὖν τούτοις τε διαφέρει πᾶσιν	καὶ	ἔτι τῷ τῆς τέχνης ἔργῳ
[6]	ἀνθρώπων ἀλλὰ πράξεων καὶ βίου	(καὶ	εὐδαιμονία καὶ κακοδαιμονία ἐν πράξει
[14]	ἐποίουν εἰδότας καὶ γιγνώσκοντας, καθάπερ	καὶ	Εὐριπίδης ἐποίησεν ἀποκτείνουσαν τοὺς παῖδας
[22]	τὸ αὐτὸ ποιήσαντος (ἰαμβεῖον Αἰσχύλου	καὶ	Εὐριπίδου, ἓν δὲ μόνον ὄνομα
[13]	τῶν ἐν μεγάλῃ δόξῃ ὄντων	καὶ	εὐτυχίᾳ, οἷον Οἰδίπους καὶ Θυέστης
[17]	ἔξω τοῦ καθόλου) ἐλθεῖν ἐκεῖ	καὶ	ἐφ᾽ ὅ τι δὲ ἔξω
[7]	Ἔτι δ᾽ ἐπεὶ τὸ καλὸν	καὶ	ζῷον καὶ ἅπαν (πρᾶγμα ὃ
[14]	τε γὰρ μιαρὸν οὐ πρόσεστιν	καὶ	ἡ ἀναγνώρισις ἐκπληκτικόν. Κράτιστον δὲ
[24]	μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ γὰρ	καὶ	ἡ διηγηματικὴ μίμησις τῶν ἄλλων)
[24]	μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ γὰρ	καὶ	ἡ διηγηματικὴ μίμησις τῶν ἄλλων)
[1]	τραγῳδίας ποίησις ἔτι δὲ κωμῳδία	καὶ	ἡ διθυραμβοποιητικὴ καὶ τῆς (αὐλητικῆς
[16]	ἰδὼν γὰρ τὴν γραφὴν ἔκλαυσεν,	καὶ	ἡ ἐν Ἀλκίνου ἀπολόγῳ, ἀκούων
[23]	τ᾽ ἐν Σαλαμῖνι ἐγένετο ναυμαχία	καὶ	ἡ ἐν Σικελίᾳ Καρχηδονίων μάχη
[16]	εὑρήσων τὸν υἱὸν αὐτὸς (ἀπόλλυται.	Καὶ	ἡ ἐν τοῖς Φινείδαις· ἰδοῦσαι
[1]	χρώμεναι μόνον ἥ τε αὐλητικὴ	καὶ	ἡ κιθαριστικὴ κἂν εἴ τινες
[1]	νόμων καὶ ἥ τε τραγῳδία	καὶ	ἡ κωμῳδία· διαφέρουσι δὲ ὅτι
[4]	ἀπ᾽ ἀρχῆς (αὐτοσχεδιαστικῆς- καὶ αὐτὴ	καὶ	ἡ κωμῳδία, καὶ ἡ μὲν
[11]	Ἀλλ᾽ ἡ μάλιστα τοῦ μύθου	καὶ	ἡ μάλιστα τῆς πράξεως ἡ
[4]	καὶ αὐτὴ καὶ ἡ κωμῳδία,	καὶ	ἡ μὲν ἀπὸ τῶν ἐξαρχόντων
[22]	μηδὲ ταπεινόν, οἷον ἡ γλῶττα	καὶ	ἡ μεταφορὰ καὶ ὁ κόσμος
[26]	Ἰλιὰς ἔχει πολλὰ τοιαῦτα μέρη	καὶ	ἡ Ὀδύσσεια ἃ> καὶ καθ᾽
[4]	Μαργίτης ἀνάλογον ἔχει, ὥσπερ Ἰλιὰς	καὶ	ἡ Ὀδύσσεια πρὸς τὰς τραγῳδίας,
[16]	ἢ Ὀρέστης, οὗτος ἄρα ἐλήλυθεν.	Καὶ	ἡ Πολυΐ δου τοῦ σοφιστοῦ
[22]	παράδειγμα δὲ ἡ Κλεοφῶντος ποίησις	καὶ	ἡ Σθενέλου. Σεμνὴ δὲ καὶ
[17]	ἡ μανία δι᾽ ἧς ἐλήφθη	καὶ	ἡ (σωτηρία διὰ τῆς καθάρσεως.
[15]	θρῆνος Ὀδυσσέως ἐν τῇ Σκύλλῃ	καὶ	ἡ τῆς Μελανίππης ῥῆσις, τοῦ
[1]	ἀπὸ τῶν πρώτων. Ἐποποιία δὴ	καὶ	ἡ τῆς τραγῳδίας ποίησις ἔτι
[1]	(ἐποποιία) μόνον τοῖς λόγοις ψιλοῖς	καὶ>	ἡ τοῖς (μέτροις καὶ τούτοις
[18]	(δέσις μὲν τά τε προπεπραγμένα	καὶ	ἡ τοῦ παιδίου λῆψις καὶ
[2]	Ἐν αὐτῇ δὲ τῇ διαφορᾷ	καὶ	ἡ τραγῳδία πρὸς τὴν κωμῳδίαν
[1]	ἥ τε τῶν διθυραμβικῶν ποίησις	καὶ	ἡ τῶν νόμων καὶ ἥ
[1]	ποίησις καὶ ἡ τῶν νόμων	καὶ	ἥ τε τραγῳδία καὶ ἡ
[16]	ἀναγνωρίσεως, πρώτη μὲν ἡ ἀτεχνοτάτη	καὶ	ᾗ πλείστῃ χρῶνται δι᾽ ἀπορίαν,
[6]	τραγῳδία· ταῦτα δ᾽ ἐστὶ μῦθος	καὶ	ἤθη καὶ λέξις καὶ (διάνοια
[1]	διὰ τῶν σχηματιζομένων ῥυθμῶν μιμοῦνται	καὶ	ἤθη καὶ πάθη καὶ πράξεις)
[24]	(Ὀδύσσεια πεπλεγμένον (ἀναγνώρισις γὰρ διόλου)	καὶ	ἠθική· πρὸς δὲ τούτοις λέξει
[24]	(Ὀδύσσεια πεπλεγμένον (ἀναγνώρισις γὰρ διόλου)	καὶ	ἠθική· πρὸς δὲ τούτοις λέξει
[6]	δύο τῶν πράξεων εἶναι, διάνοια	καὶ	ἦθος) καὶ κατὰ ταύτας καὶ
[6]	καὶ γὰρ ὄψις ἔχει πᾶν	καὶ	ἦθος καὶ μῦθον καὶ λέξιν
[17]	τοῖς (πραττομένοις εὑρίσκοι τὸ πρέπον	καὶ	ἥκιστα ἂν λανθάνοι (τὸ) τὰ
[6]	ὄψις ψυχαγωγικὸν μέν, ἀτεχνότατον δὲ	καὶ	ἥκιστα οἰκεῖον τῆς ποιητικῆς· ἡ
[13]	Οἰδίπουν καὶ Ὀρέστην καὶ Μελέαγρον	καὶ	Θυέστην καὶ Τήλεφον καὶ ὅσοις
[13]	ὄντων καὶ εὐτυχίᾳ, οἷον Οἰδίπους	καὶ	Θυέστης καὶ οἱ ἐκ τῶν
[4]	τὸ ἰαμβεῖον ἦλθε μέτρον_ διὸ	καὶ	ἰαμβεῖον καλεῖται νῦν, ὅτι ἐν
[24]	ἅπασιν Ὅμηρος κέχρηται καὶ πρῶτος	καὶ	ἱκανῶς. Καὶ γὰρ τῶν ποιημάτων
[24]	ἅπασιν Ὅμηρος κέχρηται καὶ πρῶτος	καὶ	ἱκανῶς. Καὶ γὰρ τῶν ποιημάτων
[26]	μέρη καὶ ἡ Ὀδύσσεια ἃ>	καὶ	καθ᾽ ἑαυτὰ (ἔχει μέγεθος· καίτοι
[6]	πράξεων καὶ βίου (καὶ εὐδαιμονία	καὶ	κακοδαιμονία ἐν πράξει ἐστίν, καὶ
[26]	ὄρχησις, ἀλλ᾽ ἡ φαύλων, ὅπερ	καὶ	Καλλιππίδῃ (ἐπετιμᾶτο καὶ νῦν ἄλλοις
[25]	Εἴη δ᾽ ἂν τοῦτό γε	καὶ>	κατὰ μεταφοράν. Δεῖ δὲ καὶ
[6]	πράξεων εἶναι, διάνοια καὶ ἦθος)	καὶ	κατὰ ταύτας καὶ τυγχάνουσι καὶ
[25]	ἢ μὴ> ἧττον ἐνεδέχετο ὑπάρχειν	καὶ	κατὰ τὴν περὶ τούτων τέχνην,
[2]	γὰρ ἐν ὀρχήσει καὶ αὐλήσει	καὶ	(κιθαρίσει ἔστι γενέσθαι ταύτας τὰς
[1]	καὶ τῆς (αὐλητικῆς ἡ πλείστη	καὶ	κιθαριστικῆς πᾶσαι τυγχάνουσιν οὖσαι μιμήσεις
[8]	τινὸς μέρους ἢ ἀφαιρουμένου διαφέρεσθαι	καὶ	κινεῖσθαι τὸ ὅλον· ὃ γὰρ
[12]	δὲ τὰ ἀπὸ τῆς σκηνῆς	καὶ	κομμοί. Ἔστιν δὲ πρόλογος μὲν
[22]	τοιαῦτα τὸ κύριον καὶ μεταφορὰ	καὶ	κόσμος. (Περὶ μὲν οὖν τραγῳδίας
[21]	ὥστε φανερὸν ὅτι καὶ (γλῶτταν	καὶ	κύριον εἶναι δυνατὸν τὸ αὐτό,
[26]	εἰρήσθω τοσαῦτα. Περὶ δὲ ἰάμβων	καὶ	κωμῳδίας
[4]	κωμῳδίας. Παραφανείσης δὲ τῆς τραγῳδίας	καὶ	κωμῳδίας οἱ ἐφ᾽ ἑκατέραν τὴν
[6]	τις ἐφεξῆς θῇ ῥήσεις ἠθικὰς	καὶ	λέξει (καὶ διανοίᾳ εὖ πεποιημένας,
[4]	τὸ μέγεθος· ἐκ μικρῶν μύθων	καὶ	(λέξεως γελοίας διὰ τὸ ἐκ
[6]	πᾶν καὶ ἦθος καὶ μῦθον	καὶ	λέξιν καὶ μέλος καὶ διάνοιαν
[6]	τῆς ὄψεως κόσμος· εἶτα μελοποιία	καὶ	λέξις, ἐν τούτοις γὰρ ποιοῦνται
[6]	δ᾽ ἐστὶ μῦθος καὶ ἤθη	καὶ	λέξις καὶ (διάνοια καὶ ὄψις
[6]	χύδην, οὐκ ἂν ὁμοίως εὐφράνειεν	καὶ	λευκογραφήσας εἰκόνα) ἔστιν τε μίμησις
[17]	ἔξω τοῦ μύθου· ἐλθὼν δὲ	καὶ	ληφθεὶς θύεσθαι μέλλων ἀνεγνώρισεν, εἴθ᾽
[1]	ποιοῦνται τὴν μίμησιν ἐν ῥυθμῷ	καὶ	λόγῳ καὶ ἁρμονίᾳ, τούτοις δ᾽
[26]	τίνες αἰτίαι, καὶ περὶ ἐπιτιμήσεων	καὶ	λύσεων, εἰρήσθω τοσαῦτα. Περὶ δὲ
[25]	τὰς διανοίας. ~Περὶ δὲ προβλημάτων	καὶ	λύσεων, ἐκ πόσων τε καὶ
[18]	δέ, ὧν ἡ αὐτὴ πλοκὴ	καὶ	λύσις. Πολλοὶ δὲ πλέξαντες εὖ
[3]	ποιητὴς πολλῷ πρότερος ὢν Χιωνίδου	καὶ	Μάγνητος· καὶ τῆς τραγῳδίας ἔνιοι
[9]	καὶ ἐλεεινῶν, ταῦτα δὲ γίνεται	καὶ	μάλιστα (καὶ μᾶλλον) ὅταν γένηται
[9]	ταῦτα δὲ γίνεται καὶ μάλιστα	(καὶ	μᾶλλον) ὅταν γένηται παρὰ τὴν
[7]	ταῦτα τεταγμένα δεῖ ἔχειν ἀλλὰ	καὶ	μέγεθος ὑπάρχειν μὴ τὸ τυχόν·
[7]	πραγμάτων, ἐπειδὴ τοῦτο καὶ πρῶτον	καὶ	μέγιστον τῆς τραγῳδίας ἐστίν. Κεῖται
[13]	Ἀλκμέωνα καὶ Οἰδίπουν καὶ Ὀρέστην	καὶ	Μελέαγρον καὶ Θυέστην καὶ Τήλεφον
[1]	(εἰρημένοις, λέγω δὲ οἷον ῥυθμῷ	καὶ	μέλει καὶ μέτρῳ, ὥσπερ ἥ
[6]	λέξις καὶ (διάνοια καὶ ὄψις	καὶ	μελοποιία. Οἷς μὲν οἷον καὶ
[6]	ἦθος καὶ μῦθον καὶ λέξιν	καὶ	μέλος καὶ διάνοιαν ὡσαύτως. (Μέγιστον
[6]	τὸν ἔχοντα ῥυθμὸν καὶ ἁρμονίαν	(καὶ	μέλος) τὸ δὲ χωρὶς τοῖς
[23]	ὅλην καὶ τελείαν (ἔχουσαν ἀρχὴν	καὶ	μέσα καὶ τέλος, ἵν᾽ ὥσπερ
[7]	δέ ἐστιν τὸ ἔχον ἀρχὴν	καὶ	μέσον καὶ τελευτήν. Ἀρχὴ δέ
[7]	ὃ καὶ αὐτὸ μετ᾽ ἄλλο	καὶ	μετ᾽ ἐκεῖνο ἕτερον. Δεῖ ἄρα
[20]	ΓΡ ἄνευ τοῦ Α συλλαβὴ	καὶ	μετὰ τοῦ Α, οἷον τὸ
[13]	ἢ διπλοῦν, ὥσπερ τινές φασι,	καὶ	μεταβάλλειν οὐκ εἰς εὐτυχίαν ἐκ
[22]	δὲ τὰ τοιαῦτα τὸ κύριον	καὶ	μεταφορὰ καὶ κόσμος. (Περὶ μὲν
[25]	λέξει ἐν ᾗ καὶ γλῶτται	καὶ	μεταφοραὶ καὶ πολλὰ πάθη τῆς
[22]	κεχρημένη· ξενικὸν δὲ λέγω γλῶτταν	καὶ	μεταφορὰν καὶ ἐπέκτασιν καὶ πᾶν
[24]	μέτρων ἐστίν (διὸ καὶ γλώττας	καὶ	μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ γὰρ
[24]	μέτρων ἐστίν (διὸ καὶ γλώττας	καὶ	μεταφορὰς δέχεται μάλιστα· περιττὴ γὰρ
[1]	δὲ οἷον ῥυθμῷ καὶ μέλει	καὶ	μέτρῳ, ὥσπερ ἥ τε τῶν
[15]	τῷ Ὀρέστῃ, τοῦ (δὲ ἀπρεποῦς	καὶ	μὴ ἁρμόττοντος ὅ τε θρῆνος
[19]	ἔργον, εἰ φαίνοιτο ᾗ δέοι	καὶ	μὴ διὰ τὸν λόγον; Τῶν
[22]	(εἰς τὸ σαφὲς τῆς λέξεως	καὶ	μὴ ἰδιωτικὸν αἱ ἐπεκτάσεις καὶ
[18]	ὅσοι πέρσιν Ἰλίου ὅλην ἐποίησαν	καὶ	μὴ κατὰ μέρος ὥσπερ Εὐριπίδης,
[3]	ποιεῖ ἢ ὡς τὸν αὐτὸν	καὶ	μὴ μεταβάλλοντα, ἢ πάντας ὡς
[23]	ποιῇ τὴν οἰκείαν ἡδονήν, δῆλον,	καὶ	μὴ ὁμοίας ἱστορίαις τὰς συνθέσεις
[18]	δὲ ὅπερ εἴρηται πολλάκις μεμνῆσθαι	καὶ	μὴ ποιεῖν ἐποποιικὸν σύστημα τραγῳδίαν.
[14]	δὲ τὸ μὲν γινώσκοντα μελλῆσαι	καὶ	μὴ πρᾶξαι χείριστον· τό τε
[22]	Σ. ~Λέξεως δὲ ἀρετὴ σαφῆ	καὶ	μὴ ταπεινὴν εἶναι. Σαφεστάτη μὲν
[1]	τῷ ἕτερα ἢ τῷ ἑτέρως	καὶ	μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον. Ὥσπερ
[18]	μέρος ὥσπερ Εὐριπίδης, ἢ> Νιόβην	καὶ	μὴ ὥσπερ Αἰσχύλος, ἢ ἐκπίπτουσιν
[15]	αὐτοῦ δεῖ τοῦ μύθου συμβαίνειν,	(καὶ	μὴ ὥσπερ ἐν τῇ Μηδείᾳ
[7]	τι μέγεθος· ἔστιν γὰρ ὅλον	καὶ	μηδὲν ἔχον μέγεθος. Ὅλον δέ
[20]	τόποις καὶ δασύτητι καὶ ψιλότητι	καὶ	μήκει καὶ βραχύτητι ἔτι δὲ
[24]	διαπονεῖν ἐν τοῖς ἀργοῖς μέρεσιν	καὶ	μήτε ἠθικοῖς μήτε διανοητικοῖς· ἀποκρύπτει
[21]	τὸ (κρῖ’ καὶ τὸ δῶ’	καὶ	μία γίνεται ἀμφοτέρων ὄψ’ Ἐξηλλαγμένον
[23]	ποιοῦσι καὶ περὶ ἕνα χρόνον	καὶ	μίαν πρᾶξιν πολυμερῆ, (Οἷον ὁ
[10]	ἧς (γινομένης ὥσπερ ὥρισται συνεχοῦς	καὶ	μιᾶς ἄνευ περιπετείας ἢ ἀναγνωρισμοῦ
[19]	ὅσα τοιαῦτα) καὶ ἔτι μέγεθος	καὶ	μικρότητας. Δῆλον δὲ ὅτι καὶ
[4]	γὰρ οὐχ ὅτι εὖ ἀλλὰ	καὶ	μιμήσεις δραματικὰς ἐποίησεν) οὕτως καὶ
[16]	ἀπολόγῳ, ἀκούων γὰρ τοῦ κιθαριστοῦ	καὶ	μνησθεὶς ἐδάκρυσεν, ὅθεν ἀνεγνωρίσθησαν. Τετάρτη
[17]	καὶ παραφυλαττομένου ὑπὸ τοῦ Ποσειδῶνος	καὶ	μόνου ὄντος, ἔτι δὲ τῶν
[18]	ἕνα δεῖ ὑπολαμβάνειν τῶν ὑποκριτῶν,	καὶ	μόριον εἶναι τοῦ ὅλου καὶ
[25]	Ὀρθὴ δ᾽ ἐπιτίμησις καὶ ἀλογίᾳ	καὶ	μοχθηρίᾳ, ὅταν μὴ (ἀνάγκης οὔσης
[13]	καὶ δικαιοσύνῃ μήτε διὰ κακίαν	καὶ	μοχθηρίαν μεταβάλλων εἰς τὴν δυστυχίαν
[6]	ὄψις ἔχει πᾶν καὶ ἦθος	καὶ	μῦθον καὶ λέξιν καὶ μέλος
[5]	ἰαμβικῆς ἰδέας καθόλου ποιεῖν λόγους	καὶ	μύθους. Ἡ μὲν οὖν ἐποποιία
[21]	Τὰ δὲ μεταξὺ εἰς ταῦτα	καὶ	Ν καὶ Σ. ~Λέξεως δὲ
[4]	θηρίων τε μορφὰς τῶν ἀτιμοτάτων	καὶ	νεκρῶν. Αἴτιον δὲ καὶ τούτου,
[2]	ὁ> τὰς παρῳδίας ποιήσας πρῶτος	καὶ	Νικοχάρης ὁ τὴν Δειλιάδα χείρους·
[26]	φαύλων, ὅπερ καὶ Καλλιππίδῃ (ἐπετιμᾶτο	καὶ	νῦν ἄλλοις ὡς οὐκ ἐλευθέρας
[22]	τοῦ ἐσθίει’ τὸ θοινᾶται’ μετέθηκεν.	καὶ	(νῦν δέ μ᾽ ἐὼν ὀλίγος
[4]	τῶν τὰ φαλλικὰ ἃ ἔτι	καὶ	νῦν ἐν πολλαῖς τῶν πόλεων
[25]	οὕτω γὰρ τότ᾽ ἐνόμιζον, ὥσπερ	καὶ	νῦν Ἰλλυριοί. Περὶ δὲ τοῦ
[21]	(ταῦτα δ᾽ ἐστὶν δύο, Ψ	καὶ	Ξ) θήλεα δὲ ὅσα ἐκ
[1]	(ἔχοιμεν ὀνομάσαι κοινὸν τοὺς Σώφρονος	καὶ	Ξενάρχου μίμους καὶ τοὺς Σωκρατικοὺς
[18]	πονηρίας δ᾽ ἐξαπατηθῇ, ὥσπερ Σίσυφος,	καὶ	ὁ ἀνδρεῖος μὲν ἄδικος δὲ
[13]	αἱ τοιαῦται φαίνονται, ἂν κατορθωθῶσιν,	καὶ	ὁ Εὐριπίδης, εἰ καὶ τὰ
[22]	ἡ γλῶττα καὶ ἡ μεταφορὰ	καὶ	ὁ κόσμος καὶ τἆλλα τὰ
[6]	τὰς πράξεις· ὥστε τὰ πράγματα	καὶ	ὁ μῦθος τέλος τῆς τραγῳδίας,
[18]	δὲ ἠθική, οἷον αἱ Φθιώτιδες	καὶ	ὁ Πηλεύς· (τὸ δὲ τέταρτον
[9]	τὸ ἀναγκαῖον. Ὁ γὰρ ἱστορικὸς	καὶ	ὁ ποιητὴς οὐ τῷ ἢ
[18]	ὄψις, οἷον αἵ τε Φορκίδες	καὶ	ὁ Προμηθεὺς καὶ ὅσα ἐν
[24]	φαίνοιτο· τὸ γὰρ ἡρωικὸν στασιμώτατον	καὶ	(ὀγκωδέστατον τῶν μέτρων ἐστίν (διὸ
[24]	φαίνοιτο· τὸ γὰρ ἡρωικὸν στασιμώτατον	καὶ	(ὀγκωδέστατον τῶν μέτρων ἐστίν (διὸ
[23]	Ἰλιάδα. Τοιγαροῦν ἐκ μὲν Ἰλιάδος	καὶ	Ὀδυσσείας μία τραγῳδία ποιεῖται ἑκατέρας
[24]	Ἰλιάδα. Τοιγαροῦν ἐκ μὲν Ἰλιάδος	καὶ	Ὀδυσσείας μία τραγῳδία ποιεῖται ἑκατέρας
[6]	καὶ (ἀναγνωρίσεις. Ἔτι σημεῖον ὅτι	καὶ	οἱ ἐγχειροῦντες ποιεῖν πρότερον δύνανται
[3]	τῆς παρ᾽ αὐτοῖς δημοκρατίας γενομένης	καὶ	οἱ ἐκ Σικελίας, ἐκεῖθεν γὰρ
[13]	εὐτυχίᾳ, οἷον Οἰδίπους καὶ Θυέστης	καὶ	οἱ ἐκ τῶν τοιούτων γενῶν
[13]	ταύτης τῆς συστάσεώς ἐστι. Διὸ	καὶ	οἱ Εὐριπίδῃ ἐγκαλοῦντες τὸ αὐτὸ
[18]	παθητική, οἷον οἵ τε Αἴαντες	καὶ	οἱ Ἰξίονες, ἡ δὲ ἠθική,
[26]	οὖν τραγῳδία τοιαύτη ἐστίν, ὡς	καὶ	οἱ πρότερον τοὺς ὑστέρους αὐτῶν
[6]	ἢ τὰ πράγματα συνίστασθαι, οἷον	καὶ	οἱ πρῶτοι ποιηταὶ σχεδὸν ἅπαντες.
[13]	τραγῳδίαι συντίθενται, οἷον (περὶ Ἀλκμέωνα	καὶ	Οἰδίπουν καὶ Ὀρέστην καὶ Μελέαγρον
[16]	δὲ ἐκτός, οἷον τὰ (περιδέραια	καὶ	οἷον ἐν τῇ Τυροῖ διὰ
[6]	σχεδὸν ἅπαντες. Ἀρχὴ μὲν οὖν	καὶ	οἷον ψυχὴ ὁ μῦθος τῆς
[7]	δὴ ἡμῖν τὴν τραγῳδίαν τελείας	καὶ	ὅλης πράξεως εἶναι (μίμησιν ἐχούσης
[24]	ὅλου ἀγωνίζονται, μιμοῦνται δὲ ὀλίγα	καὶ	ὀλιγάκις· ὁ δὲ ὀλίγα (φροιμιασάμενος
[6]	τῶν πλείστων ἀήθεις τραγῳδίαι εἰσίν,	καὶ	ὅλως ποιηταὶ πολλοὶ τοιοῦτοι, φαμεν
[15]	σκληρότητος οἷον τὸν Ἀχιλλέα ἀγαθὸν	καὶ	(Ὅμηρος. Ταῦτα δὴ διατηρεῖν, καὶ
[20]	γὰρ (ἅπας λόγος ἐκ ῥημάτων	καὶ	ὀνομάτων σύγκειται, οἷον ὁ τοῦ
[15]	οὕτω καὶ τὸν ποιητὴν μιμούμενον	καὶ	ὀργίλους καὶ ῥᾳθύμους καὶ τἆλλα
[13]	οἷον (περὶ Ἀλκμέωνα καὶ Οἰδίπουν	καὶ	Ὀρέστην καὶ Μελέαγρον καὶ Θυέστην
[4]	τετραμέτρῳ ἐχρῶντο διὰ τὸ σατυρικὴν	καὶ	ὀρχηστικωτέραν εἶναι τὴν ποίησιν, λέξεως
[22]	πέρι’ ἀλλὰ μὴ περὶ Ἀχιλλέως’	(καὶ	ὅσα ἄλλα τοιαῦτα. Διὰ γὰρ
[21]	Ν καὶ Ρ καὶ Σ	καὶ	(ὅσα ἐκ τούτου σύγκειται (ταῦτα
[18]	τε Φορκίδες καὶ ὁ Προμηθεὺς	καὶ	ὅσα ἐν δου. Μάλιστα μὲν
[20]	τὸ τούτου ἢ τούτῳ’ (σημαῖνον	καὶ	ὅσα τοιαῦτα, ἡ δὲ κατὰ
[5]	ἢ προλόγους ἢ (πλήθη ὑποκριτῶν	καὶ	ὅσα τοιαῦτα, ἠγνόηται. Τὸ δὲ
[19]	ἔλεον ἢ φόβον ἢ ὀργὴν	καὶ	ὅσα τοιαῦτα) καὶ ἔτι μέγεθος
[11]	καὶ αἱ περιωδυνίαι καὶ τρώσεις	καὶ	ὅσα τοιαῦτα. ~Μέρη δὲ τραγῳδίας
[13]	Μελέαγρον καὶ Θυέστην καὶ Τήλεφον	καὶ	ὅσοις ἄλλοις συμβέβηκεν ἢ παθεῖν
[25]	καὶ> κατὰ μεταφοράν. Δεῖ δὲ	καὶ	ὅταν ὄνομά τι ὑπεναντίωμά τι
[26]	ποιήματα συνέστηκεν ὡς ἐνδέχεται ἄριστα	καὶ	ὅτι μάλιστα μιᾶς πράξεως μίμησις.
[24]	πολλὰ ἄξιος ἐπαινεῖσθαι καὶ δὴ	καὶ	ὅτι μόνος τῶν ποιητῶν οὐκ
[9]	~Φανερὸν δὲ ἐκ τῶν εἰρημένων	καὶ	ὅτι οὐ τὸ τὰ γενόμενα
[25]	ἅ φασιν τἄλογα· οὕτω τε	καὶ	ὅτι ποτὲ οὐκ ἄλογόν (ἐστιν·
[6]	εἰδῶν ἐν τοῖς μορίοις, δρώντων	καὶ	οὐ δι᾽ ἀπαγγελίας, δι᾽ ἐλέου
[24]	ἂν φανείη, οἱ μὲν ἑστῶτες	καὶ	οὐ διώκοντες, ὁ δὲ ἀνανεύων,
[19]	ἐστιν. Διὸ παρείσθω ὡς ἄλλης	καὶ	οὐ τῆς ποιητικῆς ὂν θεώρημα.
[14]	τό τε γὰρ μιαρὸν ἔχει,	καὶ	οὐ τραγικόν· ἀπαθὲς γάρ. Διόπερ
[5]	(ἁμάρτημά τι καὶ αἶσχος ἀνώδυνον	καὶ	οὐ φθαρτικόν, οἷον εὐθὺς τὸ
[24]	γυναῖκα ἢ ἄλλο τι ἦθος,	καὶ	οὐδέν᾽ ἀήθη ἀλλ᾽ ἔχοντα ἦθος.
[9]	τὰ Ἡροδότου εἰς μέτρα τεθῆναι	καὶ	οὐδὲν ἧττον ἂν εἴη ἱστορία
[9]	πράγματα καὶ τὰ ὀνόματα πεποίηται,	καὶ	οὐδὲν ἧττον εὐφραίνει. Ὥστ᾽ οὐ
[22]	λέξει Ἐπιχάρην εἶδον (Μαραθῶνάδε βαδίζοντα,	καὶ	οὐκ ἂν γεράμενος τὸν ἐκείνου
[23]	ὅλον· λίαν γὰρ ἂν μέγας	καὶ	οὐκ εὐσύνοπτος ἔμελλεν ἔσεσθαι ὁ
[22]	δέ μ᾽ ἐὼν ὀλίγος τε	καὶ	οὐτιδανὸς καὶ ἀεικής, εἴ τις
[4]	Ὀδύσσεια πρὸς τὰς τραγῳδίας, (οὕτω	καὶ	οὗτος πρὸς τὰς κωμῳδίας. Παραφανείσης
[9]	οὕτω τὰ τυχόντα ὀνόματα ὑποτιθέασιν,	καὶ	οὐχ ὥσπερ οἱ ἰαμβοποιοὶ περὶ
[24]	καὶ τὰ (μέρη ἔξω μελοποιίας	καὶ	ὄψεως ταὐτά· καὶ γὰρ περιπετειῶν
[24]	καὶ τὰ (μέρη ἔξω μελοποιίας	καὶ	ὄψεως ταὐτά· καὶ γὰρ περιπετειῶν
[6]	ἤθη καὶ λέξις καὶ (διάνοια	καὶ	ὄψις καὶ μελοποιία. Οἷς μὲν
[1]	σχηματιζομένων ῥυθμῶν μιμοῦνται καὶ ἤθη	καὶ	πάθη καὶ πράξεις) Ἡ δὲ
[24]	γὰρ περιπετειῶν δεῖ καὶ ἀναγνωρίσεων	καὶ	παθημάτων· ἔτι τὰς διανοίας καὶ
[24]	γὰρ περιπετειῶν δεῖ καὶ ἀναγνωρίσεων	καὶ	παθημάτων· ἔτι τὰς διανοίας καὶ
[24]	συνέστηκεν ἡ μὲν Ἰλιὰς ἁπλοῦν	καὶ	παθητικόν, ἡ δὲ (Ὀδύσσεια πεπλεγμένον
[24]	συνέστηκεν ἡ μὲν Ἰλιὰς ἁπλοῦν	καὶ	παθητικόν, ἡ δὲ (Ὀδύσσεια πεπλεγμένον
[6]	διὰ μέτρων ἔνια μόνον περαίνεσθαι	καὶ	πάλιν ἕτερα διὰ μέλους. Ἔπεὶ
[18]	καὶ ἡ τοῦ παιδίου λῆψις	καὶ	πάλιν ἡ αὐτῶν λύσις> δ᾽
[22]	γλῶτταν καὶ μεταφορὰν καὶ ἐπέκτασιν	καὶ	πᾶν τὸ παρὰ τὸ κύριον.
[6]	ἕν, ἃ δὲ μιμοῦνται, τρία,	καὶ	παρὰ ταῦτα οὐδέν. Τούτοις μὲν
[14]	δι᾽ ἄγνοιαν ἀναγνωρίσαι πρὶν ποιῆσαι.	Καὶ	παρὰ ταῦτα οὐκ ἔστιν ἄλλως.
[9]	τοὺς ὑποκριτάς· ἀγωνίσματα γὰρ ποιοῦντες	καὶ	παρὰ τὴν δύναμιν παρατείνοντες τὸν
[25]	οὐκ ἄλογόν (ἐστιν· εἰκὸς γὰρ	καὶ	παρὰ τὸ εἰκὸς γίνεσθαι. Τὰ
[18]	λέγει, εἰκὸς γὰρ γίνεσθαι πολλὰ	(καὶ	παρὰ τὸ εἰκός. Καὶ τὸν
[19]	λόγῳ ὑπὸ τοῦ λέγοντος παρασκευάζεσθαι	καὶ	παρὰ τὸν λόγον γίγνεσθαι. Τί
[17]	ἐκτίθεσθαι καθόλου, (εἶθ᾽ οὕτως ἐπεισοδιοῦν	καὶ	παρατείνειν. Λέγω δὲ οὕτως ἂν
[17]	ἐστίν· ἀποδημοῦντός τινος ἔτη πολλὰ	καὶ	παραφυλαττομένου ὑπὸ τοῦ Ποσειδῶνος καὶ
[23]	δ᾽ ἄλλοι περὶ ἕνα ποιοῦσι	καὶ	περὶ ἕνα χρόνον καὶ μίαν
[26]	εὖ ἢ μὴ τίνες αἰτίαι,	καὶ	περὶ ἐπιτιμήσεων καὶ λύσεων, εἰρήσθω
[5]	οἶδε σπουδαίας καὶ φαύλης, οἶδε	καὶ	περὶ ἐπῶν· ἃ μὲν γὰρ
[6]	οὖν τῆς ἐν ἑξαμέτροις μιμητικῆς	καὶ	περὶ κωμῳδίας ὕστερον ἐροῦμεν· περὶ
[23]	ἐν ταῖς τραγῳδίαις συνιστάναι δραματικοὺς	καὶ	περὶ μίαν πρᾶξιν ὅλην καὶ
[26]	Καλλιππίδην ἐκάλει, τοιαύτη δὲ δόξα	καὶ	περὶ Πινδάρου ἦν· (ὡς δ᾽
[2]	τὴν Δειλιάδα χείρους· ὁμοίως δὲ	καὶ	περὶ τοὺς διθυράμβους καὶ περὶ
[2]	δὲ καὶ περὶ τοὺς διθυράμβους	καὶ	περὶ τοὺς (νόμους, ὥσπερ γᾶρ
[1]	ποίων ἐστὶ μορίων, ὁμοίως δὲ	καὶ	περὶ τῶν ἄλλων ὅσα τῆς
[16]	μόναι (ἄνευ τῶν πεποιημένων σημείων	καὶ	περιδεραίων. Δεύτεραι δὲ αἱ ἐκ
[11]	ἐστίν· ἡ γὰρ τοιαύτη ἀναγνώρισις	καὶ	περιπέτεια ἢ ἔλεον ἕξει ἢ
[18]	εἰ δὲ μή, τὰ μέγιστα	καὶ	πλεῖστα, ἄλλως τε (καὶ ὡς
[13]	δεῖ εὐλαβεῖσθαι συνιστάντας τοὺς μύθους	καὶ	πόθεν ἔσται τὸ τῆς τραγῳδίας
[1]	ῥαψῳδίαν ἐξ ἁπάντων τῶν μέτρων,	καὶ	ποιητὴν προσαγορευτέον. Περὶ μὲν οὖν
[25]	τῆς ποιητικῆς οὐδὲ ἄλλης (τέχνης	καὶ	ποιητικῆς. Αὐτῆς δὲ τῆς ποιητικῆς
[14]	τῶν πραγμάτων, ὅπερ ἐστὶ πρότερον	καὶ	ποιητοῦ ἀμείνονος. Δεῖ γὰρ καὶ
[14]	οὖν τῆς τῶν πραγμάτων συστάσεως	καὶ	ποίους τινὰς εἶναι δεῖ τοὺς
[25]	καὶ λύσεων, ἐκ πόσων τε	καὶ	ποίων εἰδῶν ἐστιν, ὧδ᾽ ἂν
[1]	ποίησις, ἔτι δὲ ἐκ πόσων	καὶ	ποίων ἐστὶ μορίων, ὁμοίως δὲ
[25]	ᾗ καὶ γλῶτται καὶ μεταφοραὶ	καὶ	πολλὰ πάθη τῆς λέξεώς ἐστι·
[21]	καὶ τριπλοῦν καὶ τετραπλοῦν ὄνομα	καὶ	(πολλαπλοῦν, οἷον τὰ πολλὰ τῶν
[4]	προαγόντων ὅσον ἐγίγνετο φανερὸν αὐτῆς·	καὶ	πολλὰς μεταβολὰς μεταβαλοῦσα ἡ (τραγῳδία
[26]	τῶν εἰδῶν καὶ τῶν μερῶν,	καὶ	πόσα καὶ τί διαφέρει, καὶ
[3]	Περὶ μὲν οὖν τῶν διαφορῶν	καὶ	πόσαι καὶ τίνες τῆς μιμήσεως
[8]	οὐδέν ἐστιν ἕν· οὕτως δὲ	καὶ	πράξεις ἑνὸς πολλαί εἰσιν, ἐξ
[1]	μιμοῦνται καὶ ἤθη καὶ πάθη	καὶ	πράξεις) Ἡ δὲ (ἐποποιία) μόνον
[9]	ἐστιν. Τῶν δὲ ἁπλῶν μύθων	καὶ	πράξεων αἱ ἐπεισοδιώδεις εἰσὶν χείρισται·
[4]	αὐτό τε καθ᾽ αὑτὸ κρῖναι	καὶ	πρὸς τὰ θέατρα, ἄλλος λόγος.
[25]	λόγοις ἔλεγχοι εἰ τὸ αὐτὸ	καὶ	πρὸς τὸ αὐτὸ καὶ ὡσαύτως,
[15]	καὶ (Ὅμηρος. Ταῦτα δὴ διατηρεῖν,	καὶ	πρὸς τούτοις τὰ παρὰ τὰς
[7]	εἶναι τῶν πραγμάτων, ἐπειδὴ τοῦτο	καὶ	πρῶτον καὶ μέγιστον τῆς τραγῳδίας
[15]	ὧν δεῖ στοχάζεσθαι, ἓν μὲν	καὶ	πρῶτον, ὅπως χρηστὰ ᾖ. Ἕξει
[24]	καλῶς. Οἷς ἅπασιν Ὅμηρος κέχρηται	καὶ	πρῶτος καὶ ἱκανῶς. Καὶ γὰρ
[24]	καλῶς. Οἷς ἅπασιν Ὅμηρος κέχρηται	καὶ	πρῶτος καὶ ἱκανῶς. Καὶ γὰρ
[1]	ἥν τινα δύναμιν ἕκαστον ἔχει,	καὶ	πῶς δεῖ συνίστασθαι τοὺς μύθους
[21]	ὅσα τελευτᾷ εἰς τὸ Ν	καὶ	Ρ καὶ Σ καὶ (ὅσα
[15]	τὸν ποιητὴν μιμούμενον καὶ ὀργίλους	καὶ	ῥᾳθύμους καὶ τἆλλα τὰ τοιαῦτα
[26]	ἐπεὶ ἔστι περιεργάζεσθαι τοῖς σημείοις	καὶ	ῥαψῳδοῦντα, ὅπερ (ἐστὶ) Σωσίστρατος, καὶ
[6]	ἐπὶ τῶν λόγων τῆς πολιτικῆς	καὶ	ῥητορικῆς ἔργον ἐστίν· οἱ μὲν
[1]	ἢ μεμιγμένοις· οἷον ἁρμονίᾳ μὲν	καὶ	ῥυθμῷ χρώμεναι μόνον ἥ τε
[21]	εἰς τὸ Ν καὶ Ρ	καὶ	Σ καὶ (ὅσα ἐκ τούτου
[21]	μεταξὺ εἰς ταῦτα καὶ Ν	καὶ	Σ. ~Λέξεως δὲ ἀρετὴ σαφῆ
[24]	Λάκαιναι, Ἰλίου πέρσις καὶ ἀπόπλους	(καὶ	Σίνων καὶ Τρῳάδες) Ἔτι δὲ
[23]	Λάκαιναι, Ἰλίου πέρσις καὶ ἀπόπλους	(καὶ	Σίνων καὶ Τρῳάδες) ~Ἔτι δὲ
[4]	λόγον πρωταγωνιστεῖν παρεσκεύασεν· τρεῖς δὲ	καὶ	σκηνογραφίαν Σοφοκλῆς. Ἔτι δὲ τὸ
[25]	ἀλλ᾽ ἴσως ὡς> δεῖ, οἷον	καὶ	Σοφοκλῆς ἔφη αὐτὸς μὲν οἵους
[9]	ἂν γένοιτο. Διὸ καὶ φιλοσοφώτερον	καὶ	σπουδαιότερον ποίησις ἱστορίας ἐστίν· ἡ
[4]	ὁρῶντες, ὅτι συμβαίνει θεωροῦντας μανθάνειν	καὶ	συλλογίζεσθαι τί ἕκαστον, οἷον ὅτι
[18]	καὶ μόριον εἶναι τοῦ ὅλου	καὶ	συναγωνίζεσθαι μὴ ὥσπερ Εὐριπίδῃ ἀλλ᾽
[16]	ἐξετέθησαν ἐνταῦθα. Ἔστιν δέ τις	καὶ	συνθετὴ ἐκ παραλογισμοῦ τοῦ θεάτρου,
[6]	κεχρημένη τραγῳδία, ἔχουσα δὲ μῦθον	καὶ	σύστασιν πραγμάτων. Πρὸς δὲ τούτοις
[1]	τρόπον. Ὥσπερ γὰρ καὶ χρώμασι	καὶ	σχήμασι πολλὰ μιμοῦνταί τινες ἀπεικάζοντες
[4]	ἁρμονίας. Ἔτι δὲ ἐπεισοδίων πλήθη.	Καὶ	τὰ ἄλλ᾽ ὡς (ἕκαστα κοσμηθῆναι
[8]	προσήκειν. Ὁ δ᾽ Ὅμηρος ὥσπερ	καὶ	τὰ ἄλλα διαφέρει καὶ τοῦτ᾽
[20]	τὸ ἀμφί’ καὶ τὸ περί’	καὶ	τὰ ἄλλα. (Ἢ φωνὴ ἄσημος
[13]	κατορθωθῶσιν, καὶ ὁ Εὐριπίδης, εἰ	καὶ	τὰ ἄλλα μὴ εὖ οἰκονομεῖ,
[6]	τὸ λέγειν δύνασθαι τὰ ἐνόντα	καὶ	τὰ ἁρμόττοντα, ὅπερ ἐπὶ τῶν
[3]	Καὶ γὰρ ἐν τοῖς αὐτοῖς	καὶ	τὰ αὐτὰ μιμεῖσθαι ἔστιν ὁτὲ
[9]	γὰρ γελοῖον τοῦτο ζητεῖν, ἐπεὶ	καὶ	τὰ γνώριμα ὀλίγοις γνώριμά ἐστιν,
[9]	ἐστίν, ἀλλ᾽ οἷα ἂν γένοιτο	καὶ	τὰ δυνατὰ κατὰ τὸ εἰκὸς
[24]	(εὐλογωτέρως ἐνδέχεσθαι καὶ ἄτοπον. Ἐπεὶ	καὶ	τὰ ἐν Ὀδυσσείᾳ ἄλογα τὰ
[21]	πλήθει εἰς ὅσα τὰ ἄρρενα	καὶ	τὰ θήλεα· τὸ γὰρ Ψ
[18]	εἴδη εἰσὶ τέσσαρα (τοσαῦτα γὰρ	καὶ	τὰ μέρη ἐλέχθη) ἡ μὲν
[24]	πεπλεγμένην ἢ ἠθικὴν ἢ παθητικήν·	καὶ	τὰ (μέρη ἔξω μελοποιίας καὶ
[24]	πεπλεγμένην ἢ ἠθικὴν ἢ παθητικήν·	καὶ	τὰ (μέρη ἔξω μελοποιίας καὶ
[8]	τε εἶναι καὶ ταύτης ὅλης,	καὶ	τὰ μέρη συνεστάναι τῶν πραγμάτων
[9]	ἐν τούτῳ τά τε πράγματα	καὶ	τὰ ὀνόματα πεποίηται, καὶ οὐδὲν
[4]	δὲ ἰάμβων ποιηταί. Ὥσπερ δὲ	καὶ	τὰ σπουδαῖα μάλιστα ποιητὴς Ὅμηρος
[4]	(ἔστιν, οἷον ἐκείνου ὁ Μαργίτης	καὶ	τὰ τοιαῦτα. Ἐν οἷς κατὰ
[8]	ὅσοι τῶν ποιητῶν Ἡρακληίδα Θησηίδα	καὶ	τὰ τοιαῦτα ποιήματα πεποιήκασιν· οἴονται
[22]	πυρὶ χαλκὸν (ἐπ᾽ ἀνέρι κολλήσαντα’	καὶ	τὰ τοιαῦτα. Τὰ δὲ ἐκ
[4]	εἰς δύο πρῶτος Αἰσχύλος ἤγαγε	καὶ	τὰ τοῦ χοροῦ ἠλάττωσε καὶ
[11]	ἀναγνωρίσεις· καὶ γὰρ πρὸς ἄψυχα	καὶ	(τὰ τυχόντα ἐστὶν ὥς< ὃ>
[22]	ἡ μεταφορὰ καὶ ὁ κόσμος	καὶ	τἆλλα τὰ εἰρημένα (εἴδη, τὸ
[15]	μιμούμενον καὶ ὀργίλους καὶ ῥᾳθύμους	καὶ	τἆλλα τὰ τοιαῦτα ἔχοντας ἐπὶ
[7]	τὸ γὰρ καλὸν ἐν μεγέθει	καὶ	τάξει ἐστίν, διὸ οὔτε πάμμικρον
[24]	λαμπρὰ (λέξις τά τε ἤθη	καὶ	τὰς διανοίας. ~Περὶ δὲ προβλημάτων
[15]	ἢ εἰκός. Φανερὸν οὖν ὅτι	καὶ	τὰς λύσεις τῶν μύθων ἐξ
[4]	ἄλλων ζῴων ὅτι μιμητικώτατόν ἐστι	καὶ	τὰς μαθήσεις ποιεῖται διὰ μιμήσεως
[26]	οὐ μικρὸν μέρος τὴν μουσικήν	(καὶ	τὰς ὄψεις) δι᾽ ἧς αἱ
[6]	τὴν διάνοιαν (διὰ γὰρ τούτων	καὶ	τὰς πράξεις εἶναί γὰρ μιμοῦνται,
[4]	σεμνότεροι τὰς καλὰς ἐμιμοῦντο πράξεις	καὶ	τὰς τῶν τοιούτων, οἱ δὲ
[23]	(δρῶσι. Διὸ ὥσπερ εἴπομεν ἤδη	καὶ	ταύτῃ θεσπέσιος ἂν φανείη Ὅμηρος
[13]	τραγῳδίας μὴ ἁπλῆν ἀλλὰ πεπλεγμένην	καὶ	ταύτην φοβερῶν καὶ ἐλεεινῶν εἶναι
[8]	μίμησίς ἐστι, μιᾶς τε εἶναι	καὶ	ταύτης ὅλης, καὶ τὰ μέρη
[23]	καὶ περὶ μίαν πρᾶξιν ὅλην	καὶ	τελείαν (ἔχουσαν ἀρχὴν καὶ μέσα
[6]	οὖν τραγῳδία μίμησις πράξεως σπουδαίας	(καὶ	τελείας μέγεθος ἐχούσης, ἡδυσμένῳ λόγῳ
[7]	τὸ ἔχον ἀρχὴν καὶ μέσον	καὶ	τελευτήν. Ἀρχὴ δέ ἐστιν ὃ
[13]	σύστασιν ἔχουσα καθάπερ ἡ Ὀδύσσεια	καὶ	τελευτῶσα ἐξ ἐναντίας τοῖς βελτίοσι
[23]	τὸν πόλεμον καίπερ ἔχοντα ἀρχὴν	καὶ	τέλος ἐπιχειρῆσαι ποιεῖν ὅλον· λίαν
[23]	τελείαν (ἔχουσαν ἀρχὴν καὶ μέσα	καὶ	τέλος, ἵν᾽ ὥσπερ ζῷον ἓν
[21]	οἷον χαλκῷ ἀπὸ ψυχὴν ἀρύσας’	καὶ	τεμὼν ταναήκεϊ χαλκῷ’ ἐνταῦθα (γὰρ
[24]	τῶν ἄλλων) τὸ δὲ ἰαμβεῖον	καὶ	τετράμετρον κινητικὰ καὶ τὸ μὲν
[24]	τῶν ἄλλων) τὸ δὲ ἰαμβεῖον	καὶ	τετράμετρον κινητικὰ καὶ τὸ μὲν
[21]	Εἴη δ᾽ ἂν καὶ τριπλοῦν	καὶ	τετραπλοῦν ὄνομα καὶ (πολλαπλοῦν, οἷον
[16]	οἷον ἐν τῷ Σοφοκλέους Οἰδίποδι	καὶ	τῇ Ἰφιγενείᾳ· εἰκὸς γὰρ βούλεσθαι
[17]	~Δεῖ δὲ τοὺς μύθους συνιστάναι	καὶ	τῇ λέξει συναπεργάζεσθαι ὅτι μάλιστα
[13]	Ὀρέστην καὶ Μελέαγρον καὶ Θυέστην	καὶ	Τήλεφον καὶ ὅσοις ἄλλοις συμβέβηκεν
[7]	ὁ> μὲν πρὸς τοὺς ἀγῶνας	καὶ	τὴν αἴσθησιν οὐ τῆς τέχνης
[21]	τοίνυν τὴν φιάλην ἀσπίδα Διονύσου’	καὶ	τὴν ἀσπίδα φιάλην Ἄρεως’ Ἢ
[18]	Δίκαιον δὲ καὶ τραγῳδίαν ἄλλην	καὶ	τὴν αὐτὴν λέγειν οὐδενὶ ὡς
[6]	εἶναι κατά τε τὸ ἦθος	καὶ	τὴν διάνοιαν (διὰ γὰρ τούτων
[14]	Κλυταιμήστραν ἀποθανοῦσαν ὑπὸ τοῦ Ὀρέστου	καὶ	τὴν Ἐριφύλην ὑπὸ τοῦ (Ἀλκμέωνος,
[8]	τὴν Ὀδύσσειαν συνέστησεν, ὁμοίως δὲ	καὶ	τὴν (Ἰλιάδα. Χρὴ οὖν, καθάπερ
[24]	καὶ παθημάτων· ἔτι τὰς διανοίας	καὶ	τὴν λέξιν ἔχειν καλῶς. Οἷς
[24]	καὶ παθημάτων· ἔτι τὰς διανοίας	καὶ	τὴν λέξιν ἔχειν καλῶς. Οἷς
[23]	(Οἷον ὁ τὰ Κύπρια ποιήσας	καὶ	τὴν μικρὰν Ἰλιάδα. Τοιγαροῦν ἐκ
[24]	(οἷον ὁ τὰ Κύπρια ποιήσας	καὶ	τὴν μικρὰν Ἰλιάδα. Τοιγαροῦν ἐκ
[2]	(τὸ) περὶ τοὺς λόγους δὲ	καὶ	τὴν ψιλομετρίαν, οἷον Ὅμηρος μὲν
[4]	δὲ ὄντος ἡμῖν τοῦ μιμεῖσθαι	καὶ	τῆς ἁρμονίας καὶ τοῦ ῥυθμοῦ
[1]	δὲ κωμῳδία καὶ ἡ διθυραμβοποιητικὴ	καὶ	τῆς (αὐλητικῆς ἡ πλείστη καὶ
[22]	κόσμος. (Περὶ μὲν οὖν τραγῳδίας	καὶ	τῆς ἐν τῷ πράττειν μιμήσεως
[3]	καὶ (ἀντιποιοῦνται τῆς τε τραγῳδίας	καὶ	τῆς κωμῳδίας οἱ Δωριεῖς (τῆς
[24]	μόναι, ἐκ δὲ Κυπρίων πολλαὶ	καὶ	τῆς μικρᾶς (Ἰλιάδος (πλέον) ὀκτώ,
[23]	μόναι, ἐκ δὲ Κυπρίων πολλαὶ	καὶ	τῆς μικρᾶς (Ἰλιάδος (πλέον) ὀκτώ,
[25]	αὐτὴ ὀρθότης ἐστὶν τῆς πολιτικῆς	καὶ	τῆς ποιητικῆς οὐδὲ ἄλλης (τέχνης
[3]	πρότερος ὢν Χιωνίδου καὶ Μάγνητος·	καὶ	τῆς τραγῳδίας ἔνιοι (τῶν ἐν
[9]	ἢ εἰ ἀπὸ τοῦ αὐτομάτου	καὶ	τῆς τύχης, ἐπεὶ καὶ τῶν
[26]	καὶ τῶν μερῶν, καὶ πόσα	καὶ	τί διαφέρει, καὶ τοῦ εὖ
[19]	ἔχοντος ἀρχιτεκτονικήν, οἷον τί ἐντολὴ	καὶ	τί εὐχὴ καὶ διήγησις καὶ
[3]	οὖν τῶν διαφορῶν καὶ πόσαι	καὶ	τίνες τῆς μιμήσεως εἰρήσθω ταῦτα.
[11]	ἡ τραγῳδία μίμησις ὑπόκειται) ἐπειδὴ	καὶ	τὸ ἀτυχεῖν καὶ τὸ εὐτυχεῖν
[22]	καὶ τὸ ἐγὼ δέ νιν’	καὶ	τὸ Ἀχιλλέως πέρι’ ἀλλὰ μὴ
[21]	γῆρας ἡμέρας’ ἢ ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς,	καὶ	τὸ γῆρας ἑσπέραν βίου’ (ἢ
[13]	μᾶλλον ἢ χείρονος. Σημεῖον δὲ	καὶ	τὸ γιγνόμενον· πρῶτον μὲν γὰρ
[20]	γινόμενον ἀκουστόν, οἷον τὸ Γ	καὶ	τὸ Δ. Ταῦτα δὲ διαφέρει
[21]	ἀφῃρημένον δὲ οἷον τὸ (κρῖ’	καὶ	τὸ δῶ’ καὶ μία γίνεται
[22]	ἀπὸ δωμάτων’ καὶ τὸ σέθεν’	καὶ	τὸ ἐγὼ δέ νιν’ καὶ
[26]	αἱ ἡδοναὶ συνίστανται ἐναργέστατα· εἶτα	καὶ	τὸ ἐναργὲς ἔχει καὶ ἐν
[11]	ὑπόκειται) ἐπειδὴ καὶ τὸ ἀτυχεῖν	καὶ	τὸ εὐτυχεῖν ἐπὶ τῶν τοιούτων
[25]	οἱ Κρῆτες τὸ εὐπρόσωπον καλοῦσι·	καὶ	τὸ (ζωρότερον δὲ κέραιε οὐ
[22]	μοχθηρὸν καταθεὶς μικράν τε τράπεζαν·	καὶ	τὸ ἠιόνες βοόωσιν, ἠιόνες κράζουσιν’
[20]	δὲ μέρη τό τε φωνῆεν	καὶ	τὸ ἡμίφωνον καὶ ἄφωνον. Ἔστιν
[4]	Ἐν οἷς κατὰ τὸ ἁρμόττον	καὶ	τὸ ἰαμβεῖον ἦλθε μέτρον_ διὸ
[19]	δὲ τούτων τό τε ἀποδεικνύναι	καὶ	τὸ λύειν καὶ τὸ πάθη
[24]	δὲ ἰαμβεῖον καὶ τετράμετρον κινητικὰ	καὶ	τὸ μὲν ὀρχηστικὸν τὸ δὲ
[24]	δὲ ἰαμβεῖον καὶ τετράμετρον κινητικὰ	καὶ	τὸ μὲν ὀρχηστικὸν τὸ δὲ
[25]	δίδομεν δέ οἱ εὖχος ἀρέσθαι’	καὶ	τὸ μὲν οὗ καταπύθεται ὄμβρῳ’
[24]	ἔχει τὸ ἀγαθὸν εἰς μεγαλοπρέπειαν	καὶ	τὸ μεταβάλλειν τὸν (ἀκούοντα καὶ
[24]	ἔχει τὸ ἀγαθὸν εἰς μεγαλοπρέπειαν	καὶ	τὸ μεταβάλλειν τὸν (ἀκούοντα καὶ
[24]	συστάσεως τὸ μῆκος ἡ ἐποποιία	καὶ	τὸ μέτρον. Τοῦ μὲν οὖν
[24]	συστάσεως τὸ μῆκος ἡ ἐποποιία	καὶ	τὸ μέτρον. Τοῦ μὲν οὖν
[21]	τὰ θήλεα· τὸ γὰρ Ψ	καὶ	τὸ Ξ σύνθετά ἐστιν. Εἰς
[25]	τὸ γὰρ πᾶν πολύ τι.	Καὶ	τὸ οἴη δ᾽ ἄμμορος’ κατὰ
[7]	οἴχεται τοῖς θεωροῦσι τὸ ἓν	καὶ	τὸ ὅλον ἐκ τῆς θεωρίας)
[19]	τε ἀποδεικνύναι καὶ τὸ λύειν	καὶ	τὸ πάθη παρασκευάζειν (οἷον ἔλεον
[20]	διορισμὸν δηλοῖ. Οἷον τὸ ἀμφί’	καὶ	τὸ περί’ καὶ τὰ ἄλλα.
[2]	ἔστι γενέσθαι ταύτας τὰς ἀνομοιότητας,	καὶ	(τὸ) περὶ τοὺς λόγους δὲ
[21]	μὲν οἷον τὸ πόλεως πόληος’	καὶ	τὸ Πηλείδου Πηληιάδεω’ ἀφῃρημένον δὲ
[3]	πλάνῃ ἀτιμαζομένους ἐκ τοῦ ἄστεως·	(καὶ	τὸ ποιεῖν αὐτοὶ μὲν δρᾶν,
[24]	γίνηται, εἰ τὸ ὕστερον ἔστιν,	καὶ	τὸ πρότερον εἶναι ἢ γίνεσθαι·
[24]	(ὂν παραλογίζεται ἡμῶν ἡ ψυχὴ	καὶ	τὸ πρῶτον ὡς ὄν. Παράδειγμα
[20]	φωνὴν ἀκουστήν, οἷον τὸ Σ	καὶ	τὸ Ρ, ἄφωνον δὲ τὸ
[22]	ἄπο’ ἀλλὰ μὴ ἀπὸ δωμάτων’	καὶ	τὸ σέθεν’ καὶ τὸ ἐγὼ
[21]	ἔχει τοῦτο πρὸς τὸν ἥλιον	καὶ	τὸ σπείρειν πρὸς τὸν καρπόν,
[4]	ἐπεὶ ἔσχε τὴν αὑτῆς φύσιν.	Καὶ	τό τε τῶν ὑποκριτῶν πλῆθος
[24]	γὰρ δεῖ συνορᾶσθαι τὴν ἀρχὴν	καὶ	τὸ (τέλος. Εἴη δ᾽ ἂν
[24]	γὰρ δεῖ συνορᾶσθαι τὴν ἀρχὴν	καὶ	τὸ (τέλος. Εἴη δ᾽ ἂν
[6]	καὶ κακοδαιμονία ἐν πράξει ἐστίν,	καὶ	τὸ τέλος πρᾶξίς τις ἐστίν,
[21]	τὸ δεύτερον πρὸς τὸ πρῶτον	καὶ	τὸ τέταρτον πρὸς τὸ τρίτον·
[4]	καὶ μιμήσεις δραματικὰς ἐποίησεν) οὕτως	καὶ	τὸ τῆς κωμῳδίας σχῆμα πρῶτος
[4]	ποιεῖται διὰ μιμήσεως τὰς πρώτας,	καὶ	τὸ χαίρειν τοῖς μιμήμασι πάντας.
[15]	ᾖ ὁ τὴν μίμησιν παρέχων	καὶ	τοιοῦτον ἦθος ὑποτεθῇ, ὅμως ὁμαλῶς
[2]	καθ᾽ ἡμᾶς ἢ χείρονας (ἢ	καὶ	τοιούτους, ὥσπερ οἱ γραφεῖς· Πολύγνωτος
[22]	καὶ γὰρ μεταφοραῖς καὶ γλώτταις	καὶ	τοῖς ἄλλοις εἴδεσι χρώμενος ἀπρεπῶς
[4]	μόνον τοῖς φιλοσόφοις ἥδιστον ἀλλὰ	καὶ	τοῖς ἄλλοις ὁμοίως, ἀλλ᾽ ἐπὶ
[6]	ποιεῖν πρότερον δύνανται τῇ λέξει	καὶ	τοῖς ἤθεσιν ἀκριβοῦν ἢ τὰ
[14]	(Ἀλκμέωνος, αὐτὸν δὲ εὑρίσκειν δεῖ	καὶ	τοῖς παραδεδομένοις χρῆσθαι καλῶς. Τὸ
[17]	τῶν θεατῶν. Ὅσα δὲ δυνατὸν	καὶ	τοῖς σχήμασιν (συναπεργαζόμενον. Πιθανώτατοι γὰρ
[25]	ἡμιόνους λέγει ἀλλὰ τοὺς φύλακας·	καὶ	τὸν Δόλωνα, ὅς ῥ᾽ ἦ
[21]	τοιαῦτα, (οἷον τὰ κέρατα ἔρνυγας’	καὶ	τὸν ἱερέα ἀρητῆρα’ Ἐπεκτεταμένον δέ
[4]	καὶ τὰ τοῦ χοροῦ ἠλάττωσε	καὶ	τὸν λόγον πρωταγωνιστεῖν παρεσκεύασεν· τρεῖς
[8]	εἷς ἦν ὁ Ἡρακλῆς, ἕνα	καὶ	τὸν μῦθον εἶναι προσήκειν. Ὁ
[8]	μία μίμησις ἑνός ἐστιν, οὕτω	καὶ	τὸν μῦθον, ἐπεὶ πράξεως μίμησίς
[15]	ὁμοίους ποιοῦντες καλλίους γράφουσιν· οὕτω	καὶ	τὸν ποιητὴν μιμούμενον καὶ ὀργίλους
[17]	τὰ (χρήματα ὑπὸ μνηστήρων ἀναλίσκεσθαι	καὶ	τὸν υἱὸν ἐπιβουλεύεσθαι, αὐτὸς δὲ
[18]	πολλὰ (καὶ παρὰ τὸ εἰκός.	Καὶ	τὸν χορὸν δὲ ἕνα δεῖ
[20]	διαφέρει σχήμασίν τε τοῦ στόματος	καὶ	τόποις καὶ δασύτητι καὶ ψιλότητι
[26]	καὶ πόσα καὶ τί διαφέρει,	καὶ	τοῦ εὖ ἢ μὴ τίνες
[4]	τοῦ μιμεῖσθαι καὶ τῆς ἁρμονίας	καὶ	τοῦ ῥυθμοῦ (τὰ γὰρ μέτρα
[19]	(ἅ ἐστιν εἰδέναι τῆς ὑποκριτικῆς	καὶ	τοῦ τὴν τοιαύτην ἔχοντος ἀρχιτεκτονικήν,
[11]	δὲ σωθῆναι. Ἀναγνώρισις (δέ, ὥσπερ	καὶ	τοὔνομα σημαίνει, ἐξ ἀγνοίας εἰς
[24]	χαριζόμενοι. Δεδίδαχεν δὲ μάλιστα Ὅμηρος	καὶ	τοὺς ἄλλους ψευδῆ λέγειν ὡς
[17]	ἐκστατικοί εἰσιν. Τούς τε λόγους	καὶ	τοὺς πεποιημένους δεῖ καὶ αὐτὸν
[1]	τοὺς Σώφρονος καὶ Ξενάρχου μίμους	καὶ	τοὺς Σωκρατικοὺς λόγους οὐδὲ εἴ
[8]	ὥσπερ καὶ τὰ ἄλλα διαφέρει	καὶ	τοῦτ᾽ ἔοικεν καλῶς ἰδεῖν, ἤτοι
[11]	τῶν πραττομένων μεταβολὴ καθάπερ εἴρηται,	καὶ	τοῦτο δὲ ὥσπερ λέγομεν κατὰ
[15]	πράττειν ἢ ἀναγκαῖον ἢ εἰκὸς	καὶ	τοῦτο μετὰ τοῦτο γίνεσθαι ἢ
[1]	ψιλοῖς καὶ> ἡ τοῖς (μέτροις	καὶ	τούτοις εἴτε μιγνῦσα μετ᾽ ἀλλήλων
[16]	διὰ τῆς σκάφης. Ἔστιν δὲ	καὶ	τούτοις χρῆσθαι ἢ βέλτιον ἢ
[4]	ἀτιμοτάτων καὶ νεκρῶν. Αἴτιον δὲ	καὶ	τούτου, ὅτι μανθάνειν οὐ μόνον
[12]	ἐστίν, πρόλογος ἐπεισόδιον ἔξοδος χορικόν,	καὶ	τούτου τὸ μὲν πάροδος τὸ
[5]	δὲ ἐποποιία ἀόριστος τῷ χρόνῳ	καὶ	τούτῳ διαφέρει, καίτοι (τὸ πρῶτον
[4]	τοῖς ἀνθρώποις ἐκ παίδων ἐστὶ	καὶ	τούτῳ διαφέρουσι τῶν ἄλλων ζῴων
[20]	Α, οἷον τὸ ΓΡΑ. Ἀλλὰ	καὶ	τούτων θεωρῆσαι τὰς διαφορὰς τῆς
[16]	Θυέστῃ Καρκίνος, τὰ δὲ ἐπίκτητα,	καὶ	τούτων τὰ μὲν ἐν τῷ
[18]	τὸν ἕνα ὑπερβάλλειν. Δίκαιον δὲ	καὶ	τραγῳδίαν ἄλλην καὶ τὴν αὐτὴν
[21]	σημαινόντων σύγκειται. Εἴη δ᾽ ἂν	καὶ	τριπλοῦν καὶ τετραπλοῦν ὄνομα καὶ
[12]	μέλος χοροῦ τὸ ἄνευ ἀναπαίστου	καὶ	τροχαίου, κομμὸς δὲ θρῆνος κοινὸς
[23]	πέρσις καὶ ἀπόπλους (καὶ Σίνων	καὶ	Τρῳάδες) ~Ἔτι δὲ τὰ εἴδη
[24]	πέρσις καὶ ἀπόπλους (καὶ Σίνων	καὶ	Τρῳάδες) Ἔτι δὲ τὰ εἴδη
[11]	φανερῷ θάνατοι καὶ αἱ περιωδυνίαι	καὶ	τρώσεις καὶ ὅσα τοιαῦτα. ~Μέρη
[6]	καὶ ἦθος) καὶ κατὰ ταύτας	καὶ	τυγχάνουσι καὶ ἀποτυγχάνουσι πάντες) ἔστιν
[20]	ἔτι δὲ ὀξύτητι καὶ βαρύτητι	καὶ	τῷ μέσῳ· περὶ ὧν καθ᾽
[13]	μέγιστον· ἐπὶ γὰρ τῶν σκηνῶν	καὶ	τῶν ἀγώνων τραγικώταται αἱ τοιαῦται
[9]	αὐτομάτου καὶ τῆς τύχης, ἐπεὶ	καὶ	τῶν ἀπὸ τύχης ταῦτα θαυμασιώτατα
[6]	καὶ μελοποιία. Οἷς μὲν οἷον	καὶ	τῶν γραφέων Ζεῦξις πρὸς Πολύγνωτον
[1]	Ποιητικῆς ~(Περὶ ποιητικῆς αὐτῆς τε	καὶ	τῶν εἰδῶν αὐτῆς, ἥν τινα
[26]	τραγῳδίας καὶ ἐποποιίας, καὶ αὐτῶν	καὶ	τῶν εἰδῶν καὶ τῶν μερῶν,
[21]	οἷον εἰς Η καὶ Ω,	καὶ	τῶν ἐπεκτεινομένων εἰς Α· ὥστε
[2]	ὁμοίους εἴκαζεν. Δῆλον δὲ ὅτι	καὶ	τῶν λεχθεισῶν ἑκάστη μιμήσεων ἕξει
[26]	καὶ αὐτῶν καὶ τῶν εἰδῶν	καὶ	τῶν μερῶν, καὶ πόσα καὶ
[24]	ἀλλὰ τὸ ἐπὶ τῆς σκηνῆς	καὶ	τῶν ὑποκριτῶν μέρος μόνον· ἐν
[24]	ἀλλὰ τὸ ἐπὶ τῆς σκηνῆς	καὶ	τῶν ὑποκριτῶν μέρος μόνον· ἐν
[16]	(μηδένα, πεποιημένον ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ	καὶ	ὑπόθεσις, (καὶ εἴ γε τὸ
[6]	τραγῳδίας δύναμις καὶ ἄνευ ἀγῶνος	καὶ	ὑποκριτῶν ἔστιν, ἔτι δὲ κυριωτέρα
[24]	συνίστασθαι τοιούτους. ἂν δὲ θῇ	καὶ	φαίνηται (εὐλογωτέρως ἐνδέχεσθαι καὶ ἄτοπον.
[5]	ὅστις περὶ τραγῳδίας οἶδε σπουδαίας	καὶ	φαύλης, οἶδε καὶ περὶ ἐπῶν·
[18]	βούλονται θαυμαστῶς· τραγικὸν γὰρ τοῦτο	καὶ	φιλάνθρωπον. Ἔστιν δὲ τοῦτο, ὅταν
[2]	(νόμους, ὥσπερ γᾶρ Κύκλωπας Τιμόθεος	καὶ	Φιλόξενος μιμήσαιτο ἄν τις. Ἐν
[9]	δὲ οἷα ἂν γένοιτο. Διὸ	καὶ	φιλοσοφώτερον καὶ σπουδαιότερον ποίησις ἱστορίας
[9]	ἐστὶ πράξεως ἡ μίμησις ἀλλὰ	καὶ	φοβερῶν καὶ ἐλεεινῶν, ταῦτα δὲ
[14]	Ἐπεὶ δὲ τὴν ἀπὸ ἐλέου	καὶ	φόβου διὰ μιμήσεως δεῖ ἡδονὴν
[6]	οὐ δι᾽ ἀπαγγελίας, δι᾽ ἐλέου	καὶ	φόβου περαίνουσα τὴν τῶν τοιούτων
[5]	Τὸ δὲ μύθους ποιεῖν (Ἐπίχαρμος	καὶ	Φόρμις) τὸ μὲν ἐξ ἀρχῆς
[14]	τὸν (ἀκούοντα τὰ πράγματα γινόμενα	καὶ	φρίττειν καὶ ἐλεεῖν ἐκ τῶν
[20]	φωνὴ ἄσημος συνθετὴ ἐξ ἀφώνου	καὶ	φωνὴν ἔχοντος· καὶ γὰρ τὸ
[17]	εἰσιν, καὶ χειμαίνει ὁ χειμαζόμενος	καὶ	χαλεπαίνει ὁ ὀργιζόμενος ἀληθινώτατα. Διὸ
[25]	ὅθεν πεποίηται κνημὶς νεοτεύκτου κασσιτέροιο’	καὶ	χαλκέας τοὺς τὸν σίδηρον ἐργαζομένους,
[17]	οἱ ἐν τοῖς πάθεσίν εἰσιν,	καὶ	χειμαίνει ὁ χειμαζόμενος καὶ χαλεπαίνει
[13]	τελευτῶσα ἐξ ἐναντίας τοῖς βελτίοσι	καὶ	χείροσιν. Δοκεῖ δὲ εἶναι πρώτη
[14]	τῆς ὄψεως τοῦτο παρασκευάζειν ἀτεχνότερον	καὶ	χορηγίας δεόμενόν ἐστιν. Οἱ δὲ
[1]	τὸν αὐτὸν τρόπον. Ὥσπερ γὰρ	καὶ	χρώμασι καὶ σχήμασι πολλὰ μιμοῦνταί
[20]	στόματος καὶ τόποις καὶ δασύτητι	καὶ	ψιλότητι καὶ μήκει καὶ βραχύτητι
[21]	ἀεὶ μακρά, οἷον εἰς Η	καὶ	Ω, καὶ τῶν ἐπεκτεινομένων εἰς
[25]	τι καὶ αὐτοὶ καταψηφισάμενοι συλλογίζονται,	καὶ	ὡς εἰρηκότος ὅ τι δοκεῖ
[18]	μέγιστα καὶ πλεῖστα, ἄλλως τε	(καὶ	ὡς νῦν συκοφαντοῦσιν τοὺς ποιητάς·
[3]	ἐν οἷς τε καὶ ἃ>	καὶ	ὥς. Ὥστε τῇ μὲν ὁ
[25]	αὐτὸ καὶ πρὸς τὸ αὐτὸ	καὶ	ὡσαύτως, ὥστε καὶ αὐτὸν ἢ
[23]	ἄλλους, τῷ μηδὲ τὸν πόλεμον	καίπερ	ἔχοντα ἀρχὴν καὶ τέλος ἐπιχειρῆσαι
[15]	γυνή ἐστιν χρηστὴ καὶ δοῦλος,	καίτοι	γε ἴσως τούτων τὸ μὲν
[26]	καὶ καθ᾽ ἑαυτὰ (ἔχει μέγεθος·	καίτοι	ταῦτα τὰ ποιήματα συνέστηκεν ὡς
[18]	πρώτου ἄρξαντος (Ἀγάθωνος τοῦ τοιούτου.	Καίτοι	τί διαφέρει ἢ ἐμβόλιμα ᾄδειν
[5]	τῷ χρόνῳ καὶ τούτῳ διαφέρει,	καίτοι	(τὸ πρῶτον ὁμοίως ἐν ταῖς
[2]	σχεδὸν ἀεὶ τούτοις ἀκολουθεῖ μόνοις,	κακίᾳ	γὰρ καὶ ἀρετῇ τὰ ἤθη
[5]	μέν, οὐ μέντοι κατὰ πᾶσαν	κακίαν,	ἀλλὰ τοῦ αἰσχροῦ ἐστι τὸ
[13]	διαφέρων καὶ δικαιοσύνῃ μήτε διὰ	κακίαν	καὶ μοχθηρίαν μεταβάλλων εἰς τὴν
[6]	καὶ βίου (καὶ εὐδαιμονία καὶ	κακοδαιμονία	ἐν πράξει ἐστίν, καὶ τὸ
[25]	ἦ τοι εἶδος μὲν ἔην	κακός’	οὐ τὸ σῶμα ἀσύμμετρον ἀλλὰ
[25]	ἀγαθοῦ, ἵνα γένηται, ἢ μείζονος	κακοῦ,	ἵνα ἀπογένηται. Τὰ δὲ πρὸς
[18]	ὥσπερ Αἰσχύλος, ἢ ἐκπίπτουσιν ἢ	κακῶς	ἀγωνίζονται, ἐπεὶ καὶ Ἀγάθων ἐξέπεσεν
[18]	Πολλοὶ δὲ πλέξαντες εὖ (λύουσι	κακῶς·	δεῖ δὲ ἀμφότερα ἀρτικροτεῖσθαι. Χρὴ
[4]	(οἱ μὲν γὰρ σεμνότεροι τὰς	καλὰς	ἐμιμοῦντο πράξεις καὶ τὰς τῶν
[1]	διὰ τῶν μέτρων ἐκφέρωσιν, οὕτω	καλεῖν	εἰώθασιν· οὐδὲν δὲ κοινόν ἐστιν
[1]	διὸ τὸν μὲν ποιητὴν δίκαιον	καλεῖν,	τὸν δὲ φυσιολόγον μᾶλλον ἢ
[3]	μὲν γὰρ κώμας τὰς περιοικίδας	καλεῖν	φασιν, Ἀθηναίους δὲ δήμους, ὡς
[3]	δρῶντας ἄμφω. Ὅθεν καὶ δράματα	καλεῖσθαί	τινες αὐτά φασιν, ὅτι μιμοῦνται
[4]	ἦλθε μέτρον_ διὸ καὶ ἰαμβεῖον	καλεῖται	νῦν, ὅτι ἐν τῷ μέτρῳ
[15]	τὴν ἰδίαν μορφὴν ὁμοίους ποιοῦντες	καλλίους	γράφουσιν· οὕτω καὶ τὸν ποιητὴν
[9]	ὥστε ἀνάγκη τοὺς τοιούτους εἶναι	καλλίους	μύθους. ~Εἰσὶ δὲ τῶν μύθων
[26]	ἀλλ᾽ ἡ φαύλων, ὅπερ καὶ	Καλλιππίδῃ	(ἐπετιμᾶτο καὶ νῦν ἄλλοις ὡς
[26]	ὑπερβάλλοντα πίθηκον ὁ Μυννίσκος (τὸν	Καλλιππίδην	ἐκάλει, τοιαύτη δὲ δόξα καὶ
[13]	δὲ περὶ ὀλίγας οἰκίας αἱ	κάλλισται	τραγῳδίαι συντίθενται, οἷον (περὶ Ἀλκμέωνα
[11]	πρὸς εὐτυχίαν ἢ δυστυχίαν ὡρισμένων·	καλλίστη	δὲ ἀναγνώρισις, ὅταν ἅμα περιπετείᾳ
[13]	μὲν οὖν κατὰ τὴν τέχνην	καλλίστη	τραγῳδία ἐκ ταύτης τῆς συστάσεώς
[13]	δεῖ τὴν σύνθεσιν εἶναι τῆς	καλλίστης	τραγῳδίας μὴ ἁπλῆν ἀλλὰ πεπλεγμένην
[6]	(εἰ γάρ τις ἐναλείψειε τοῖς	καλλίστοις	φαρμάκοις χύδην, οὐκ ἂν ὁμοίως
[7]	μείζων μέχρι τοῦ σύνδηλος εἶναι	καλλίων	ἐστὶ κατὰ τὸ μέγεθος· ὡς
[7]	μὴ τὸ τυχόν· τὸ γὰρ	καλὸν	ἐν μεγέθει καὶ τάξει ἐστίν,
[7]	οὔτε πάμμικρον ἄν τι γένοιτο	καλὸν	ζῷον (συγχεῖται γὰρ ἡ θεωρία
[7]	ἰδέαις. Ἔτι δ᾽ ἐπεὶ τὸ	καλὸν	καὶ ζῷον καὶ ἅπαν (πρᾶγμα
[22]	εἰωθότος γλῶτταν, τὸ μὲν φαίνεται	καλὸν	τὸ δ᾽ εὐτελές. Αἰσχύλος μὲν
[21]	δ᾽ ἐστὶν ὃ ὅλως μὴ	καλούμενον	ὑπὸ τινῶν αὐτὸς τίθεται ὁ
[25]	εὐειδὲς οἱ Κρῆτες τὸ εὐπρόσωπον	καλοῦσι·	καὶ τὸ (ζωρότερον δὲ κέραιε
[25]	δὲ τοῦ καλῶς ἢ μὴ	καλῶς	(εἰ εἴρηταί τινι ἢ πέπρακται,
[1]	συνίστασθαι τοὺς μύθους (εἰ μέλλει	καλῶς	ἕξειν ἡ ποίησις, ἔτι δὲ
[13]	ἐπιφανεῖς ἄνδρες. Ἀνάγκη ἄρα τὸν	καλῶς	ἔχοντα μῦθον ἁπλοῦν εἶναι μᾶλλον
[25]	νῦν Ἰλλυριοί. Περὶ δὲ τοῦ	καλῶς	ἢ μὴ καλῶς (εἰ εἴρηταί
[8]	ἄλλα διαφέρει καὶ τοῦτ᾽ ἔοικεν	καλῶς	ἰδεῖν, ἤτοι διὰ τέχνην ἢ
[24]	διανοίας καὶ τὴν λέξιν ἔχειν	καλῶς.	Οἷς ἅπασιν Ὅμηρος κέχρηται καὶ
[24]	διανοίας καὶ τὴν λέξιν ἔχειν	καλῶς.	Οἷς ἅπασιν Ὅμηρος κέχρηται καὶ
[14]	παραδεδομένοις χρῆσθαι καλῶς. Τὸ δὲ	καλῶς	τί λέγομεν, εἴπωμεν σαφέστερον. Ἔστι
[14]	δεῖ καὶ τοῖς παραδεδομένοις χρῆσθαι	καλῶς.	Τὸ δὲ καλῶς τί λέγομεν,
[1]	δὲ διὰ τῆς φωνῆς, οὕτω	κἀν	ταῖς εἰρημέναις τέχναις ἅπασαι μὲν
[9]	ἐστιν, μιμεῖται δὲ τὰς πράξεις.	Κἂν	ἄρα συμβῇ (γενόμενα ποιεῖν, οὐθὲν
[15]	προείρηται. Τέταρτον δὲ τὸ ὁμαλόν.	Κἂν	γὰρ ἀνώμαλός τις ᾖ ὁ
[1]	τε αὐλητικὴ καὶ ἡ κιθαριστικὴ	κἂν	εἴ τινες (ἕτεραι τυγχάνωσιν οὖσαι
[1]	μᾶλλον ἢ (ποιητήν· ὁμοίως δὲ	κἂν	εἴ τις ἅπαντα τὰ μέτρα
[22]	ταῦτα ἁρμόττει τῶν ὀνομάτων ὅσοις	κἂν	ἐν λόγοις τις χρήσαιτο· ἔστι
[16]	ἀστέρας οἵους ἐν τῷ Θυέστῃ	Καρκίνος,	τὰ δὲ ἐπίκτητα, καὶ τούτων
[17]	Σημεῖον δὲ τούτου ὃ ἐπετιμᾶτο	Καρκίνῳ.	Ὁ γὰρ Ἀμφιάραος ἐξ ἱεροῦ
[21]	καὶ τὸ σπείρειν πρὸς τὸν	καρπόν,	διὸ εἴρηται σπείρων θεοκτίσταν (φλόγα’
[21]	ὁμοίως λεχθήσεται· οἷον τὸ τὸν	καρπὸν	μὲν ἀφιέναι σπείρειν, τὸ δὲ
[23]	ναυμαχία καὶ ἡ ἐν Σικελίᾳ	Καρχηδονίων	μάχη οὐδὲν πρὸς τὸ αὐτὸ
[25]	εἶναι, ὅθεν πεποίηται κνημὶς νεοτεύκτου	κασσιτέροιο’	καὶ χαλκέας τοὺς τὸν σίδηρον
[25]	τῶν κατὰ τὴν τέχνην ἢ	κατ᾽	ἄλλο συμβεβηκός; ἔλαττον γὰρ εἰ
[3]	ἡ μίμησίς ἐστιν, (ὡς εἴπομεν	κατ᾽	ἀρχάς, ἐν οἷς τε καὶ
[15]	αἰσθήσεις τῇ ποιητικῇ· καὶ γὰρ	κατ᾽	αὐτὰς ἔστιν ἁμαρτάνειν πολλάκις· εἴρηται
[7]	καὶ ἄλλοτέ φασιν. Ὁ δὲ	κατ᾽	αὐτὴν τὴν (φύσιν τοῦ πράγματος
[14]	οὔτε ποιῶν οὔτε μέλλων, πλὴν	κατ᾽	αὐτὸ τὸ πάθος· οὐδ᾽ ἂν
[20]	δὲ κατὰ τὰ ὑποκριτικά, οἷον	κατ᾽	ἐρώτησιν ἐπίταξιν· τὸ γὰρ ἐβάδισεν’
[13]	ἀσθένειαν· ἀκολουθοῦσι γὰρ οἱ ποιηταὶ	κατ᾽	(εὐχὴν ποιοῦντες τοῖς θεαταῖς. Ἔστιν
[25]	ἑκάστην τέχνην ἁμάρτημα, (οἷον τὸ	κατ᾽	ἰατρικὴν ἢ ἄλλην τέχνην (ἢ
[25]	μεταφοράν, τὸ γὰρ γνωριμώτατον μόνον.	Κατὰ	δὲ προσῳδίαν, ὥσπερ Ἱππίας ἔλυεν
[6]	μὲν τὰ ἤθη ποιοί τινες,	κατὰ	δὲ τὰς (πράξεις εὐδαίμονες ἢ
[22]	οὐχ οἷόν τε τοῦτο ποιῆσαι,	κατὰ	δὲ τὴν μεταφορῶν ἐνδέχεται, οἷον
[12]	εἴδεσι> δεῖ χρῆσθαι πρότερον εἴπαμεν,	κατὰ	δὲ τὸ ποσὸν καὶ εἰς
[12]	εἴδεσι δεῖ χρῆσθαι (πρότερον εἴπομεν,	κατὰ	δὲ τὸ ποσὸν καὶ εἰς
[3]	τοῦ κωμάζειν λεχθέντας ἀλλὰ τῇ	κατὰ	κώμας πλάνῃ ἀτιμαζομένους ἐκ τοῦ
[21]	δὲ ποιῇ, οἷον τὸ δεξιτερὸν	κατὰ	μαζόν’ ἀντὶ τοῦ δεξιόν’ Αὐτῶν
[22]	τὸ λέγοντα ὑπάρχοντα ἀδύνατα συνάψαι·	κατὰ	μὲν οὖν τὴν τῶν ἄλλων>
[6]	ἐστίν, οὐ ποιότης· εἰσὶν δὲ	κατὰ	μὲν τὰ ἤθη ποιοί τινες,
[1]	μὲν ἅμα πᾶσιν αἱ δὲ	κατὰ	μέρος. Ταύτας μὲν οὖν λέγω
[18]	Ἰλίου ὅλην ἐποίησαν καὶ μὴ	κατὰ	μέρος ὥσπερ Εὐριπίδης, ἢ> Νιόβην
[25]	δ᾽ ἂν τοῦτό γε καὶ>	κατὰ	μεταφοράν. Δεῖ δὲ καὶ ὅταν
[25]	ἀλλὰ τὸ θᾶττον. Τὸ δὲ	κατὰ	μεταφορὰν εἴρηται, οἷον πάντες μέν
[25]	γὰρ πάντες’ ἀντὶ τοῦ πολλοί	κατὰ	(μεταφορὰν εἴρηται, τὸ γὰρ πᾶν
[25]	Καὶ τὸ οἴη δ᾽ ἄμμορος’	κατὰ	μεταφοράν, τὸ γὰρ γνωριμώτατον μόνον.
[4]	πολλαῖς τῶν πόλεων διαμένει νομιζόμενα-	κατὰ	μικρὸν ηὐξήθη προαγόντων ὅσον ἐγίγνετο
[4]	οἱ πεφυκότες πρὸς αὐτὰ μάλιστα	κατὰ	μικρὸν προάγοντες ἐγέννησαν τὴν ποίησιν
[5]	μίμησις φαυλοτέρων μέν, οὐ μέντοι	κατὰ	πᾶσαν κακίαν, ἀλλὰ τοῦ αἰσχροῦ
[25]	γὰρ καθ᾽ αὑτήν, ἡ δὲ	κατὰ	συμβεβηκός. Εἰ μὲν γὰρ προείλετο
[4]	ἐκ τῶν αὐτοσχεδιασμάτων. Διεσπάσθη δὲ	κατὰ	τὰ οἰκεῖα ἤθη ἡ ποίησις·
[20]	ἄνθρωποι’ ἢ ἄνθρωπος’ ἡ δὲ	κατὰ	τὰ ὑποκριτικά, οἷον κατ᾽ ἐρώτησιν
[24]	ἐλάχιστα λέγειν· οὐ γάρ ἐστι	κατὰ	ταῦτα μιμητής. Οἱ μὲν οὖν
[20]	ἐβάδισεν’ ἢ βάδιζε’ πτῶσις ῥήματος	κατὰ	ταῦτα τὰ εἴδη ἐστίν. Λόγος
[6]	εἶναι, διάνοια καὶ ἦθος) καὶ	κατὰ	ταύτας καὶ τυγχάνουσι καὶ ἀποτυγχάνουσι
[24]	διανοίᾳ πάντα ὑπερβέβληκεν. Διαφέρει δὲ	κατά	τε τῆς συστάσεως τὸ μῆκος
[24]	διανοίᾳ πάντα ὑπερβέβληκεν. Διαφέρει δὲ	κατά	τε τῆς συστάσεως τὸ μῆκος
[6]	οὓς ἀνάγκη ποιούς τινας εἶναι	κατά	τε τὸ ἦθος καὶ τὴν
[25]	ὡς παρὰ τὴν ὀρθότητα τὴν	κατὰ	τέχνην. Αἱ δὲ λύσεις ἐκ
[19]	ἐκείνης τῆς μεθόδου. Ἔστι δὲ	κατὰ	τὴν διάνοιαν ταῦτα, ὅσα ὑπὸ
[25]	ὡς μάλιστ᾽ ἄν τις ὑπολάβοι·	κατὰ	τὴν καταντικρὺ ἢ ὡς Γλαύκων
[9]	ἢ τῶν μέτρων, ὅσῳ ποιητὴς	κατὰ	τὴν μίμησίν ἐστιν, μιμεῖται δὲ
[1]	δὲ ἐποποιοὺς ὀνομάζουσιν, οὐχ ὡς	(κατὰ	τὴν μίμησιν ποιητὰς ἀλλὰ κοινῇ
[4]	ἐφ᾽ ἑκατέραν τὴν ποίησιν ὁρμῶντες	κατὰ	τὴν οἰκείαν φύσιν οἱ μὲν
[25]	μὴ> ἧττον ἐνεδέχετο ὑπάρχειν καὶ	κατὰ	τὴν περὶ τούτων τέχνην, (ἡμαρτῆσθαι)
[25]	ποτέρων ἐστὶ τὸ (ἁμάρτημα, τῶν	κατὰ	τὴν τέχνην ἢ κατ᾽ ἄλλο
[13]	ἢ ποιῆσαι. Ἡ μὲν οὖν	κατὰ	τὴν τέχνην καλλίστη τραγῳδία ἐκ
[21]	τοῦ εἴδους ἐπὶ εἶδος ἢ	κατὰ	τὸ ἀνάλογον. Λέγω δὲ ἀπὸ
[4]	καὶ τὰ τοιαῦτα. Ἐν οἷς	κατὰ	τὸ ἁρμόττον καὶ τὸ ἰαμβεῖον
[25]	πλείω ἀμφίβολόν ἐστιν. Τὰ δὲ	κατὰ	τὸ ἔθος τῆς λέξεως. Τὸν
[10]	συμβαίνειν (ἢ ἐξ ἀνάγκης ἢ	κατὰ	τὸ εἰκὸς γίγνεσθαι ταῦτα· διαφέρει
[17]	(Εὐριπίδης εἴθ᾽ ὡς Πολύιδος ἐποίησεν,	κατὰ	τὸ εἰκὸς εἰπὼν ὅτι οὐκ
[11]	καὶ τοῦτο δὲ ὥσπερ λέγομεν	κατὰ	τὸ εἰκὸς ἢ ἀναγκαῖον, οἷον
[9]	ἂν γένοιτο καὶ τὰ δυνατὰ	κατὰ	τὸ εἰκὸς ἢ τὸ ἀναγκαῖον.
[9]	ἄττα συμβαίνει λέγειν ἢ πράττειν	κατὰ	τὸ εἰκὸς ἢ τὸ ἀναγκαῖον,
[7]	διορίσαντας εἰπεῖν, ἐν ὅσῳ μεγέθει	κατὰ	τὸ εἰκὸς ἢ τὸ ἀναγκαῖον
[20]	καὶ ὅσα τοιαῦτα, ἡ δὲ	κατὰ	τὸ ἑνὶ ἢ πολλοῖς, οἷον
[7]	τοῦ σύνδηλος εἶναι καλλίων ἐστὶ	κατὰ	τὸ μέγεθος· ὡς δὲ ἁπλῶς
[1]	τὴν μίμησιν ποιητὰς ἀλλὰ κοινῇ	κατὰ	τὸ μέτρον προσαγορεύοντες· καὶ γὰρ
[20]	ὀνόματος ἢ ῥήματος ἡ μὲν	κατὰ	τὸ τούτου ἢ τούτῳ’ (σημαῖνον
[23]	ἔχει πρὸς ἄλληλα. Ὥσπερ (γὰρ	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς χρόνους ἥ τ᾽
[4]	διὰ τοιαύτην τινὰ ἄλλην αἰτίαν.	(Κατὰ	φύσιν δὲ ὄντος ἡμῖν τοῦ
[1]	αὐτῆς ἐστι μεθόδου, λέγωμεν ἀρξάμενοι	κατὰ	φύσιν πρῶτον ἀπὸ τῶν πρώτων.
[6]	ἔργον, ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον ἡ	καταδεεστέροις	τούτοις κεχρημένη τραγῳδία, ἔχουσα δὲ
[22]	ὀλίγην τε τράπεζαν, (δίφρον μοχθηρὸν	καταθεὶς	μικράν τε τράπεζαν· καὶ τὸ
[22]	καὶ ἀειδής· καὶ δίφρον ἀεικέλιον	καταθεὶς	ὀλίγην τε τράπεζαν, (δίφρον μοχθηρὸν
[21]	ὅταν τοῦ ὀνομαζομένου τὸ μὲν	καταλείπῃ	τὸ δὲ ποιῇ, οἷον τὸ
[23]	κέχρηται αὐτῶν πολλοῖς, οἷον νεῶν	καταλόγῳ	καὶ ἄλλοις ἐπεισοδίοις (δὶς) διαλαμβάνει
[25]	ἄν τις ὑπολάβοι· κατὰ τὴν	καταντικρὺ	ἢ ὡς Γλαύκων λέγει, (ὅτι
[23]	μῦθος, ἢ τῷ μεγέθει μετριάζοντα	καταπεπλεγμένον	τῇ ποικιλίᾳ. (Νῦν δ᾽ ἓν
[25]	ἀρέσθαι’ καὶ τὸ μὲν οὗ	καταπύθεται	ὄμβρῳ’ Τὰ δὲ διαιρέσει, οἷον
[25]	ἀλόγως προϋπολαμβάνουσί τι καὶ αὐτοὶ	καταψηφισάμενοι	συλλογίζονται, καὶ ὡς εἰρηκότος ὅ
[26]	μὲν οὐ τῆς ποιητικῆς ἡ	κατηγορία	ἀλλὰ τῆς ὑποκριτικῆς, ἐπεὶ ἔστι
[22]	ἄν τις τὰ κύρια ὀνόματα	κατίδοι	ὅτι ἀληθῆ λέγομεν· οἷον τὸ
[13]	τραγικώταται αἱ τοιαῦται φαίνονται, ἂν	κατορθωθῶσιν,	καὶ ὁ Εὐριπίδης, εἰ καὶ
[21]	Ἐνίοις δ᾽ οὐκ ἔστιν ὄνομα	κείμενον	τῶν ἀνάλογον, ἀλλ᾽ οὐδὲν ἧττον
[19]	διάνοιαν ἐν (τοῖς περὶ ῥητορικῆς	κείσθω·	τοῦτο γὰρ ἴδιον μᾶλλον ἐκείνης
[7]	καὶ μέγιστον τῆς τραγῳδίας ἐστίν.	Κεῖται	δὴ ἡμῖν τὴν τραγῳδίαν τελείας
[25]	τὸ ἔθος τῆς λέξεως. Τὸν	κεκραμένον	οἶνόν φασιν εἶναι, ὅθεν πεποίηται
[26]	γὰρ ἀθροώτερον ἥδιον ἢ πολλῷ	κεκραμένον	τῷ χρόνῳ, λέγω δ᾽ οἷον
[22]	τῶν γλωττῶν βαρβαρισμός. Δεῖ ἄρα	κεκρᾶσθαί	πως τούτοις· τὸ μὲν γὰρ
[25]	ἀθάνατ᾽ εἶναι ζωρά τε πρὶν	κέκρητο’	Τὰ δὲ ἀμφιβολίᾳ, παρῴχηκεν δὲ
[19]	Μῆνιν ἄειδε θεά’ Τὸ γὰρ	κελεῦσαι,	φησίν, ποιεῖν τι ἢ μὴ
[1]	τὴν μίμησιν καθάπερ Χαιρήμων ἐποίησε	Κένταυρον	μικτὴν ῥαψῳδίαν ἐξ ἁπάντων τῶν
[25]	καλοῦσι· καὶ τὸ (ζωρότερον δὲ	κέραιε	οὐ τὸ ἄκρατον ὡς οἰνόφλυξιν
[21]	ἔνια εἶναι τοιαῦτα, (οἷον τὰ	κέρατα	ἔρνυγας’ καὶ τὸν ἱερέα ἀρητῆρα’
[25]	μὴ ᾔδει ὅτι ἔλαφος θήλεια	κέρατα	οὐκ ἔχει ἢ εἰ ἀμιμήτως
[16]	τῷ Σοφοκλέους Τηρεῖ ἡ τῆς	κερκίδος	φωνή. Ἡ τρίτη διὰ μνήμης,
[25]	δ᾽ ἴσως ἔχει ὥσπερ οἱ	Κεφαλλῆνές	φασι· παρ᾽ αὑτῶν γὰρ γῆμαι
[22]	τὸ ἰδιωτικὸν ἡ τοῖς ξενικοῖς	κεχρημένη·	ξενικὸν δὲ λέγω γλῶτταν καὶ
[6]	πολὺ μᾶλλον ἡ καταδεεστέροις τούτοις	κεχρημένη	τραγῳδία, ἔχουσα δὲ μῦθον καὶ
[21]	(τὸ μὲν ἐὰν φωνήεντι μακροτέρῳ	κεχρημένον	ᾖ τοῦ οἰκείου ἢ συλλαβῇ
[6]	οὐκ ὀλίγοι αὐτῶν ὡς εἰπεῖν	κέχρηνται	τοῖς εἴδεσιν· καὶ γὰρ ὄψις
[7]	μήθ᾽ ὅπου ἔτυχε τελευτᾶν, ἀλλὰ	κεχρῆσθαι	ταῖς εἰρημέναις ἰδέαις. Ἔτι δ᾽
[21]	ᾧ νῦν ἀντὶ τοῦ πολλοῦ	κέχρηται.	Ἀπ᾽ εἴδους δὲ ἐπὶ εἶδος
[23]	δ᾽ ἓν μέρος ἀπολαβὼν ἐπεισοδίοις	κέχρηται	αὐτῶν πολλοῖς, οἷον νεῶν καταλόγῳ
[24]	ἔχειν καλῶς. Οἷς ἅπασιν Ὅμηρος	κέχρηται	καὶ πρῶτος καὶ ἱκανῶς. Καὶ
[24]	ἔχειν καλῶς. Οἷς ἅπασιν Ὅμηρος	κέχρηται	καὶ πρῶτος καὶ ἱκανῶς. Καὶ
[12]	ποσὸν καὶ εἰς ἃ διαιρεῖται	κεχωρισμένα	τάδε ἐστίν, πρόλογος ἐπεισόδιον ἔξοδος
[12]	ποσὸν καὶ εἰς ἃ διαιρεῖται	κεχωρισμένα	ταῦτ᾽ ἐστίν. ~Ὧν δὲ δεῖ
[2]	ἐν ὀρχήσει καὶ αὐλήσει καὶ	(κιθαρίσει	ἔστι γενέσθαι ταύτας τὰς ἀνομοιότητας,
[1]	ἥ τε αὐλητικὴ καὶ ἡ	κιθαριστικὴ	κἂν εἴ τινες (ἕτεραι τυγχάνωσιν
[1]	τῆς (αὐλητικῆς ἡ πλείστη καὶ	κιθαριστικῆς	πᾶσαι τυγχάνουσιν οὖσαι μιμήσεις τὸ
[16]	Ἀλκίνου ἀπολόγῳ, ἀκούων γὰρ τοῦ	κιθαριστοῦ	καὶ μνησθεὶς ἐδάκρυσεν, ὅθεν ἀνεγνωρίσθησαν.
[8]	μέρους ἢ ἀφαιρουμένου διαφέρεσθαι καὶ	κινεῖσθαι	τὸ ὅλον· ὃ γὰρ προσὸν
[26]	Ἔτι ἡ τραγῳδία καὶ ἄνευ	κινήσεως	ποιεῖ τὸ αὑτῆς, ὥσπερ ἡ
[26]	(ἂν μὴ αὐτὸς προσθῇ, πολλὴν	κίνησιν	κινοῦνται, οἷον οἱ φαῦλοι αὐληταὶ
[26]	Μνασίθεος ὁ Ὀπούντιος. Εἶτα οὐδὲ	κίνησις	ἅπασα ἀποδοκιμαστέα, εἴπερ μηδ᾽ ὄρχησις,
[24]	τὸ δὲ ἰαμβεῖον καὶ τετράμετρον	κινητικὰ	καὶ τὸ μὲν ὀρχηστικὸν τὸ
[24]	τὸ δὲ ἰαμβεῖον καὶ τετράμετρον	κινητικὰ	καὶ τὸ μὲν ὀρχηστικὸν τὸ
[26]	μὴ αὐτὸς προσθῇ, πολλὴν κίνησιν	κινοῦνται,	οἷον οἱ φαῦλοι αὐληταὶ κυλιόμενοι
[2]	ψιλομετρίαν, οἷον Ὅμηρος μὲν βελτίους,	Κλεοφῶν	δὲ ὁμοίους, Ἡγήμων δὲ ὁ
[22]	ἀλλὰ (ταπεινή· παράδειγμα δὲ ἡ	Κλεοφῶντος	ποίησις καὶ ἡ Σθενέλου. Σεμνὴ
[7]	ἔδει ἑκατὸν τραγῳδίας ἀγωνίζεσθαι, πρὸς	κλεψύδρας	ἂν ἠγωνίζοντο, ὥσπερ ποτὲ καὶ
[20]	ἐν τῷ βαδίζει Κλέων ὁ	Κλέων’	Εἷς δέ ἐστι λόγος διχῶς,
[20]	ἕξει) οἷον ἐν τῷ βαδίζει	Κλέων	ὁ Κλέων’ Εἷς δέ ἐστι
[14]	ἔστιν, λέγω δὲ οἷον τὴν	Κλυταιμήστραν	ἀποθανοῦσαν ὑπὸ τοῦ Ὀρέστου καὶ
[25]	οἶνόν φασιν εἶναι, ὅθεν πεποίηται	κνημὶς	νεοτεύκτου κασσιτέροιο’ καὶ χαλκέας τοὺς
[12]	μὲν πάροδος τὸ δὲ στάσιμον,	κοινὰ	μὲν ἁπάντων ταῦτα, ἴδια δὲ
[1]	(κατὰ τὴν μίμησιν ποιητὰς ἀλλὰ	κοινῇ	κατὰ τὸ μέτρον προσαγορεύοντες· καὶ
[22]	τρόπῳ γελοῖον· τὸ δὲ μέτρον	κοινὸν	ἁπάντων ἐστὶ τῶν μερῶν· καὶ
[1]	οὕτω καλεῖν εἰώθασιν· οὐδὲν δὲ	κοινόν	ἐστιν Ὁμήρῳ καὶ Ἐμπεδοκλεῖ πλὴν
[1]	οὐδὲν γὰρ ἂν (ἔχοιμεν ὀνομάσαι	κοινὸν	τοὺς Σώφρονος καὶ Ξενάρχου μίμους
[12]	καὶ τροχαίου, κομμὸς δὲ θρῆνος	κοινὸς	χοροῦ καὶ (ἀπὸ σκηνῆς. (Μέρη
[22]	ἰδιωτικὸν ποιήσει, διὰ δὲ τὸ	(κοινωνεῖν	τοῦ εἰωθότος τὸ σαφὲς ἔσται.
[4]	ἄλλοις ὁμοίως, ἀλλ᾽ ἐπὶ βραχὺ	(κοινωνοῦσιν	αὐτοῦ. Διὰ γὰρ τοῦτο χαίρουσι
[14]	τερατῶδες μόνον (παρασκευάζοντες οὐδὲν τραγῳδίᾳ	κοινωνοῦσιν·	οὐ γὰρ πᾶσαν δεῖ ζητεῖν
[22]	εἶδον πυρὶ χαλκὸν (ἐπ᾽ ἀνέρι	κολλήσαντα’	καὶ τὰ τοιαῦτα. Τὰ δὲ
[21]	τὸ Ι τρία μόνον, μέλι’	κόμμι’	πέπερι’ Εἰς δὲ τὸ Υ
[12]	τὰ ἀπὸ τῆς σκηνῆς καὶ	κομμοί.	Ἔστιν δὲ πρόλογος μὲν μέρος
[12]	τὸ ἄνευ ἀναπαίστου καὶ τροχαίου,	κομμὸς	δὲ θρῆνος κοινὸς χοροῦ καὶ
[17]	οἷον τῆς Ἰφιγενείας· τυθείσης τινὸς	κόρης	καὶ ἀφανισθείσης ἀδήλως τοῖς θύσασιν,
[26]	δέῃ μιμεῖσθαι, καὶ ἕλκοντες τὸν	κορυφαῖον	ἂν Σκύλλαν αὐλῶσιν. Ἡ μὲν
[4]	Καὶ τὰ ἄλλ᾽ ὡς (ἕκαστα	κοσμηθῆναι	λέγεται ἔστω ἡμῖν εἰρημένα· πολὺ
[6]	μόριον τραγῳδίας ὁ τῆς ὄψεως	κόσμος·	εἶτα μελοποιία καὶ λέξις, ἐν
[21]	ἢ γλῶττα ἢ μεταφορὰ ἢ	κόσμος	ἢ πεποιημένον ἢ ἐπεκτεταμένον ἢ
[22]	καὶ ἡ μεταφορὰ καὶ ὁ	κόσμος	καὶ τἆλλα τὰ εἰρημένα (εἴδη,
[22]	τὸ κύριον καὶ μεταφορὰ καὶ	κόσμος.	(Περὶ μὲν οὖν τραγῳδίας καὶ
[22]	καὶ τὸ ἠιόνες βοόωσιν, ἠιόνες	κράζουσιν’	Ἔτι δὲ Ἀριφράδης τοὺς τραγῳδοὺς
[5]	Σικελίας ἦλθε, τῶν δὲ Ἀθήνησιν	Κράτης	πρῶτος ἦρξεν ἀφέμενος τῆς ἰαμβικῆς
[14]	πρόσεστιν καὶ ἡ ἀναγνώρισις ἐκπληκτικόν.	Κράτιστον	δὲ (τὸ τελευταῖον, λέγω δὲ
[2]	οἱ γραφεῖς· Πολύγνωτος μὲν γὰρ	κρείττους,	Παύσων δὲ χείρους, Διονύσιος δὲ
[26]	ἀλλὰ τὴν εἰρημένην) φανερὸν ὅτι	κρείττων	ἂν εἴη μᾶλλον τοῦ (τέλους
[26]	οὖν ἐστι τά γ᾽ ἄλλα	κρείττων,	τοῦτό γε οὐκ ἀναγκαῖον αὐτῇ
[14]	ὀλιγάκις, οἷον ἐν Ἀντιγόνῃ τὸν	Κρέοντα	ὁ Αἵμων. Τὸ δὲ πρᾶξαι
[14]	λέγω δὲ οἷον ἐν τῷ	Κρεσφόντῃ	ἡ Μερόπη μέλλει τὸν υἱὸν
[25]	αἰσχρόν, τὸ γὰρ εὐειδὲς οἱ	Κρῆτες	τὸ εὐπρόσωπον καλοῦσι· καὶ τὸ
[21]	Πηληιάδεω’ ἀφῃρημένον δὲ οἷον τὸ	(κρῖ’	καὶ τὸ δῶ’ καὶ μία
[4]	οὔ, αὐτό τε καθ᾽ αὑτὸ	κρῖναι	καὶ πρὸς τὰ θέατρα, ἄλλος
[23]	(Ἰλιάδος (πλέον) ὀκτώ, οἷον ὅπλων	κρίσις,	Φιλοκτήτης, Νεοπτόλεμος, Εὐρύπυλος, πτωχεία, Λάκαιναι,
[24]	(Ἰλιάδος (πλέον) ὀκτώ, οἷον ὅπλων	κρίσις,	Φιλοκτήτης, Νεοπτόλεμος, Εὐρύπυλος, πτωχεία, Λάκαιναι,
[2]	περὶ τοὺς (νόμους, ὥσπερ γᾶρ	Κύκλωπας	Τιμόθεος καὶ Φιλόξενος μιμήσαιτο ἄν
[26]	κινοῦνται, οἷον οἱ φαῦλοι αὐληταὶ	κυλιόμενοι	ἂν δίσκον δέῃ μιμεῖσθαι, καὶ
[23]	πρᾶξιν πολυμερῆ, (Οἷον ὁ τὰ	Κύπρια	ποιήσας καὶ τὴν μικρὰν Ἰλιάδα.
[24]	δὲ πρακτικόν. (οἷον ὁ τὰ	Κύπρια	ποιήσας καὶ τὴν μικρὰν Ἰλιάδα.
[21]	αὐτοῖς δέ· τὸ γὰρ σίγυνον’	Κυπρίοις	μὲν κύριον, ἡμῖν δὲ γλῶττα.
[16]	τι ἰδόντα, (ὥσπερ ἡ ἐν	Κυπρίοις	τοῖς Δικαιογένους, ἰδὼν γὰρ τὴν
[23]	ἢ δύο μόναι, ἐκ δὲ	Κυπρίων	πολλαὶ καὶ τῆς μικρᾶς (Ἰλιάδος
[24]	ἢ δύο μόναι, ἐκ δὲ	Κυπρίων	πολλαὶ καὶ τῆς μικρᾶς (Ἰλιάδος
[22]	ἀεικής, εἴ τις λέγοι τὰ	κύρια	μετατιθεὶς νῦν δέ μ᾽ ἐὼν
[22]	ἰδεῶν μετατιθεὶς ἄν τις τὰ	κύρια	ὀνόματα κατίδοι ὅτι ἀληθῆ λέγομεν·
[22]	τὸ μὴ εἶναι ἐν τοῖς	κυρίοις	ποιεῖ τὸ μὴ ἰδιωτικὸν ἐν
[22]	καὶ πᾶν τὸ παρὰ τὸ	κύριον.	Ἀλλ᾽ ἄν τις ἅπαντα τοιαῦτα
[21]	φανερὸν ὅτι καὶ (γλῶτταν καὶ	κύριον	εἶναι δυνατὸν τὸ αὐτό, μὴ
[21]	(Ἅπαν δὲ ὄνομά ἐστιν ἢ	κύριον	ἢ γλῶττα ἢ μεταφορὰ ἢ
[21]	τὸ γὰρ σίγυνον’ Κυπρίοις μὲν	κύριον,	ἡμῖν δὲ γλῶττα. Μεταφορὰ δέ
[22]	ἔστι δὲ τὰ τοιαῦτα τὸ	κύριον	καὶ μεταφορὰ καὶ κόσμος. (Περὶ
[21]	ὑφῃρημένον ἢ ἐξηλλαγμένον. Λέγω δὲ	κύριον	μὲν ᾧ χρῶνται ἕκαστοι, γλῶτταν
[22]	ἄλλως ἔχειν ἢ ὡς τὸ	κύριον	παρὰ τὸ εἰωθὸς γιγνόμενον τὸ
[22]	τὰ εἰρημένα (εἴδη, τὸ δὲ	κύριον	τὴν σαφήνειαν. Οὐκ ἐλάχιστον δὲ
[22]	δὲ μόνον ὄνομα μεταθέντος, ἀντὶ	κυρίου	εἰωθότος γλῶτταν, τὸ μὲν φαίνεται
[22]	οὖν ἐστιν ἡ ἐκ τῶν	κυρίων	ὀνομάτων, ἀλλὰ (ταπεινή· παράδειγμα δὲ
[6]	καὶ ὑποκριτῶν ἔστιν, ἔτι δὲ	κυριωτέρα	περὶ τὴν ἀπεργασίαν (τῶν ὄψεων
[20]	(Ἢ φωνὴ ἄσημος ἣ οὔτε	κωλύει	οὔτε ποιεῖ φωνὴν μίαν σημαντικὴν
[20]	ἐστιν φωνὴ ἄσημος (ἣ οὔτε	κωλύει	οὔτε ποιεῖ φωνὴν μίαν σημαντικὴν
[9]	τῶν γὰρ γενομένων ἔνια οὐδὲν	κωλύει	τοιαῦτα εἶναι οἷα ἂν εἰκὸς
[25]	ἔσχετο χάλκεον ἔγχος’ τὸ ταύτῃ	κωλυθῆναι	ποσαχῶς ἐνδέχεται, ὡδὶ ἢ (ὡδί,
[3]	ὡς κωμῳδοὺς οὐκ ἀπὸ τοῦ	κωμάζειν	λεχθέντας ἀλλὰ τῇ κατὰ κώμας
[3]	κωμάζειν λεχθέντας ἀλλὰ τῇ κατὰ	κώμας	πλάνῃ ἀτιμαζομένους ἐκ τοῦ ἄστεως·
[3]	ὀνόματα σημεῖον· αὐτοὶ μὲν γὰρ	κώμας	τὰς περιοικίδας καλεῖν φασιν, Ἀθηναίους
[5]	ἐγένοντο οὐ λελήθασιν, ἡ δὲ	κωμῳδία	διὰ τὸ μὴ σπουδάζεσθαι ἐξ
[1]	ἥ τε τραγῳδία καὶ ἡ	κωμῳδία·	διαφέρουσι δὲ ὅτι αἱ μὲν
[5]	διεξιέναι καθ᾽ ἕκαστον. ~Ἡ δὲ	κωμῳδία	ἐστὶν ὥσπερ εἴπομεν μίμησις φαυλοτέρων
[1]	τῆς τραγῳδίας ποίησις ἔτι δὲ	κωμῳδία	καὶ ἡ διθυραμβοποιητικὴ καὶ τῆς
[4]	(αὐτοσχεδιαστικῆς- καὶ αὐτὴ καὶ ἡ	κωμῳδία,	καὶ ἡ μὲν ἀπὸ τῶν
[2]	καὶ ἡ τραγῳδία πρὸς τὴν	κωμῳδίαν	διέστηκεν· ἡ μὲν γὰρ χείρους
[26]	τοσαῦτα. Περὶ δὲ ἰάμβων καὶ	κωμῳδίας
[9]	ἔπαθεν. Ἐπὶ μὲν οὖν τῆς	κωμῳδίας	ἤδη τοῦτο δῆλον γέγονεν· συστήσαντες
[3]	τῆς τε τραγῳδίας καὶ τῆς	κωμῳδίας	οἱ Δωριεῖς (τῆς μὲν γὰρ
[4]	Παραφανείσης δὲ τῆς τραγῳδίας καὶ	κωμῳδίας	οἱ ἐφ᾽ ἑκατέραν τὴν ποίησιν
[3]	οἱ Δωριεῖς (τῆς μὲν γὰρ	κωμῳδίας	οἱ Μεγαρεῖς οἵ τε ἐνταῦθα
[13]	τραγῳδίας ἡδονὴ ἀλλὰ μᾶλλον τῆς	κωμῳδίας	οἰκεία· ἐκεῖ γὰρ οἳ ἂν
[4]	(οὕτω καὶ οὗτος πρὸς τὰς	κωμῳδίας.	Παραφανείσης δὲ τῆς τραγῳδίας καὶ
[4]	ἐποίησεν) οὕτως καὶ τὸ τῆς	κωμῳδίας	σχῆμα πρῶτος ὑπέδειξεν, οὐ ψόγον
[6]	ἐν ἑξαμέτροις μιμητικῆς καὶ περὶ	κωμῳδίας	ὕστερον ἐροῦμεν· περὶ δὲ τραγῳδίας
[4]	οἱ μὲν ἀντὶ τῶν ἰάμβων	κωμῳδοποιοὶ	(ἐγένοντο, οἱ δὲ ἀντὶ τῶν
[3]	φασιν, Ἀθηναίους δὲ δήμους, ὡς	κωμῳδοὺς	οὐκ ἀπὸ τοῦ κωμάζειν λεχθέντας
[5]	ἀρχῆς ἔλαθεν· (καὶ γὰρ χορὸν	κωμῳδῶν	ὀψέ ποτε ὁ ἄρχων ἔδωκεν,
[13]	μὴ εὖ οἰκονομεῖ, ἀλλὰ τραγι	(κώτατός	γε τῶν ποιητῶν φαίνεται. Δευτέρα