Chapitre |
[14] |
ποιῆσαι.
Καὶ
παρὰ
ταῦτα
οὐκ
|
ἔστιν |
ἄλλως.
Ἢ
γὰρ
πρᾶξαι
ἀνάγκη |
[15] |
ποιητικῇ·
καὶ
γὰρ
κατ᾽
αὐτὰς
|
ἔστιν |
ἁμαρτάνειν
πολλάκις·
εἴρηται
δὲ
περὶ |
[11] |
πέπραγέ
τις
ἢ
μὴ
πέπραγεν
|
ἔστιν |
ἀναγνωρίσαι.
Ἀλλ᾽
ἡ
μάλιστα
τοῦ |
[15] |
ἐστιν.
Δεύτερον
δὲ
τὸ
ἁρμόττοντα·
|
ἔστιν |
γὰρ
ἀνδρείαν
μὲν
τὸ
ἦθος, |
[7] |
εἶναι
(μίμησιν
ἐχούσης
τι
μέγεθος·
|
ἔστιν |
γὰρ
ὅλον
καὶ
μηδὲν
ἔχον |
[14] |
ἐλεεινὸν
ἐκ
τῆς
ὄψεως
γίγνεσθαι,
|
ἔστιν |
δὲ
καὶ
ἐξ
αὐτῆς
τῆς |
[14] |
ἀποκτείνουσαν
τοὺς
παῖδας
τὴν
Μήδειαν·
|
ἔστιν |
δὲ
(πρᾶξαι
μέν,
ἀγνοοῦντας
δὲ |
[6] |
καὶ
τυγχάνουσι
καὶ
ἀποτυγχάνουσι
πάντες)
|
ἔστιν |
δὲ
τῆς
μὲν
πράξεως
ὁ |
[6] |
καὶ
ἄνευ
ἀγῶνος
καὶ
ὑποκριτῶν
|
ἔστιν, |
ἔτι
δὲ
κυριωτέρα
περὶ
τὴν |
[6] |
ὡς
ἔστιν
ἢ
ὡς
οὐκ
|
ἔστιν |
ἢ
καθόλου
τι
ἀποφαίνονται.
Τέταρτον |
[25] |
ἢ
γὰρ
οἷα
ἦν
ἢ
|
ἔστιν, |
ἢ
οἷά
φασιν
καὶ
δοκεῖ, |
[6] |
ἐν
οἷς
ἀποδεικνύουσί
τι
ὡς
|
ἔστιν |
ἢ
ὡς
οὐκ
ἔστιν
ἢ |
[24] |
γινομένου
γίνηται,
εἰ
τὸ
ὕστερον
|
ἔστιν, |
καὶ
τὸ
πρότερον
εἶναι
ἢ |
[14] |
οὖν
παρειλημμένους
μύθους
λύειν
οὐκ
|
ἔστιν, |
λέγω
δὲ
οἷον
τὴν
Κλυταιμήστραν |
[6] |
λόγων
ἐν
(οἷς
μηδ᾽
ὅλως
|
ἔστιν |
ὅ
τι
προαιρεῖται
ἢ
φεύγει |
[4] |
πολλούς,
ἀπὸ
δὲ
Ὁμήρου
ἀρξαμένοις
|
(ἔστιν, |
οἷον
ἐκείνου
ὁ
Μαργίτης
καὶ |
[21] |
δυσμὰς
βίου’
Ἐνίοις
δ᾽
οὐκ
|
ἔστιν |
ὄνομα
κείμενον
τῶν
ἀνάλογον,
ἀλλ᾽ |
[3] |
αὐτοῖς
καὶ
τὰ
αὐτὰ
μιμεῖσθαι
|
ἔστιν |
ὁτὲ
μὲν
ἀπαγγέλλοντα,
ἢ
ἕτερόν |
[6] |
ὁμοίως
εὐφράνειεν
καὶ
λευκογραφήσας
εἰκόνα)
|
ἔστιν |
τε
μίμησις
πράξεως
καὶ
διὰ |