Chapitre |
[25] |
τριῶν
ὄντων
τὸν
(ἀριθμὸν
ἕν
|
τι |
ἀεί,
ἢ
γὰρ
οἷα
ἦν |
[14] |
μητέρα
ἀποκτείνῃ
ἢ
μέλλῃ
ἤ
|
τι |
ἄλλο
τοιοῦτον
δρᾷ,
ταῦτα
ζητητέον. |
[19] |
ἐρώτησις
καὶ
ἀπόκρισις
καὶ
εἴ
|
τι |
ἄλλο
τοιοῦτον.
Παρὰ
γὰρ
τὴν |
[21] |
τὸ
γὰρ
ὁρμεῖν
ἐστιν
ἑστάναι
|
τι. |
Ἀπ᾽
εἴδους
δὲ
ἐπὶ
γένος |
[6] |
ὡς
οὐκ
ἔστιν
ἢ
καθόλου
|
τι |
ἀποφαίνονται.
Τέταρτον
δὲ
τῶν
μὲν |
[7] |
ἐστίν,
διὸ
οὔτε
πάμμικρον
ἄν
|
τι |
γένοιτο
καλὸν
ζῷον
(συγχεῖται
γὰρ |
[3] |
ὁτὲ
μὲν
ἀπαγγέλλοντα,
ἢ
ἕτερόν
|
τι |
γιγνόμενον
ὥσπερ
Ὅμηρος
ποιεῖ
ἢ |
[17] |
ἐλθεῖν
ἐκεῖ
καὶ
ἐφ᾽
ὅ
|
τι |
δὲ
ἔξω
τοῦ
μύθου·
ἐλθὼν |
[1] |
γὰρ
ἂν
ἰατρικὸν
ἢ
φυσικόν
|
τι |
διὰ
τῶν
μέτρων
ἐκφέρωσιν,
οὕτω |
[25] |
συλλογίζονται,
καὶ
ὡς
εἰρηκότος
ὅ
|
τι |
δοκεῖ
ἐπιτιμῶσιν,
ἂν
ὑπεναντίον
ᾖ |
[25] |
καὶ
ὅταν
ὄνομά
τι
ὑπεναντίωμά
|
τι |
δοκῇ
σημαίνειν,
ἐπισκοπεῖν
ποσαχῶς
ἂν |
[6] |
δέ,
ἐν
ὅσοις
λέγοντες
ἀποδεικνύασίν
|
τι |
ἢ
καὶ
ἀποφαίνονται
γνώμην.
Ἀνάγκη |
[19] |
Τὸ
γὰρ
κελεῦσαι,
φησίν,
ποιεῖν
|
τι |
ἢ
μὴ
ἐπίταξίς
ἐστιν.
Διὸ |
[21] |
ἐμβεβλημένῃ,
τὸ
δὲ
ἂν
ἀφῃρημένον
|
τι |
ᾖ
αὐτοῦ,
ἐπεκτεταμένον
μὲν
οἷον |
[24] |
τὸ
ἐπεκτείνεσθαι
τὸ
μέγεθος
πολύ
|
τι |
ἡ
ἐποποιία
ἴδιον
διὰ
τὸ |
[24] |
τὸ
ἐπεκτείνεσθαι
τὸ
μέγεθος
πολύ
|
τι |
ἡ
ἐποποιία
ἴδιον
διὰ
τὸ |
[24] |
ἄνδρα
ἢ
γυναῖκα
ἢ
ἄλλο
|
τι |
ἦθος,
καὶ
οὐδέν᾽
ἀήθη
ἀλλ᾽ |
[16] |
τρίτη
διὰ
μνήμης,
τῷ
αἰσθέσθαι
|
τι |
ἰδόντα,
(ὥσπερ
ἡ
ἐν
Κυπρίοις |
[5] |
Τὸ
γὰρ
γελοῖόν
ἐστιν
(ἁμάρτημά
|
τι |
καὶ
αἶσχος
ἀνώδυνον
καὶ
οὐ |
[19] |
τὴν
ποιητικὴν
ἐπιτίμημα
φέρεται
ὅ
|
τι |
καὶ
ἄξιον
(σπουδῆς.
Τί
γὰρ |
[25] |
λέγει,
(ὅτι
ἔνιοι
ἀλόγως
προϋπολαμβάνουσί
|
τι |
καὶ
αὐτοὶ
καταψηφισάμενοι
συλλογίζονται,
καὶ |
[5] |
εὐθὺς
τὸ
γελοῖον
πρόσωπον
αἰσχρόν
|
τι |
καὶ
διεστραμμένον
ἄνευ
ὀδύνης.
Αἱ |
[25] |
εἴρηται,
τὸ
γὰρ
πᾶν
πολύ
|
τι. |
Καὶ
τὸ
οἴη
δ᾽
ἄμμορος’ |
[7] |
ὅλης
πράξεως
εἶναι
(μίμησιν
ἐχούσης
|
τι |
μέγεθος·
ἔστιν
γὰρ
ὅλον
καὶ |
[6] |
μὲν
ἐξ
ἀνάγκης
ἂν
εἴη
|
τι |
μόριον
τραγῳδίας
ὁ
τῆς
ὄψεως |
[21] |
τὸ
ἀλλότριον
ἀποφῆσαι
τῶν
οἰκείων
|
τι, |
οἷον
εἰ
τὴν
ἀσπίδα
εἴποι |
[20] |
ἔνια
μέρη
καθ᾽
αὑτὰ
σημαίνει
|
τι |
(οὐ
γὰρ
(ἅπας
λόγος
ἐκ |
[6] |
(οἷς
μηδ᾽
ὅλως
ἔστιν
ὅ
|
τι |
προαιρεῖται
ἢ
φεύγει
ὁ
λέγων |
[20] |
εἶναι
λόγον,
μέρος
μέντοι
ἀεί
|
τι |
σημαῖνον
ἕξει)
οἷον
ἐν
τῷ |
[16] |
(οὐχ
ὁ
μῦθος·
διὸ
ἐγγύς
|
τι |
τῆς
εἰρημένης
ἁμαρτίας
ἐστίν,
ἐξῆν |
[14] |
παρὰ
ταῦτα
τὸ
(μέλλοντα
ποιεῖν
|
τι |
τῶν
ἀνηκέστων
δι᾽
ἄγνοιαν
ἀναγνωρίσαι |
[25] |
Δεῖ
δὲ
καὶ
ὅταν
ὄνομά
|
τι |
ὑπεναντίωμά
τι
δοκῇ
σημαίνειν,
ἐπισκοπεῖν |
[6] |
διάνοια
δὲ
ἐν
οἷς
ἀποδεικνύουσί
|
τι |
ὡς
ἔστιν
ἢ
ὡς
οὐκ |