Chapitre |
[26] |
μίμησις
ἡ
τῶν
ἐποποιῶν
(σημεῖον
|
δέ, |
ἐκ
γὰρ
ὁποιασοῦν
(μιμήσεως
πλείους |
[6] |
εἶναί
φαμεν
τοὺς
πράττοντας,
διάνοιαν
|
δέ, |
ἐν
ὅσοις
λέγοντες
ἀποδεικνύασίν
τι |
[20] |
βαδίζει
Κλέων
ὁ
Κλέων’
Εἷς
|
δέ |
ἐστι
λόγος
διχῶς,
ἢ
γὰρ |
[11] |
μὲν
καὶ
ἀναγνώρισις
εἴρηται,
πάθος
|
δέ |
ἐστι
πρᾶξις
φθαρτικὴ
ἢ
ὀδυνηρά, |
[20] |
καὶ
ἐπὶ
τοῦ
μέσου.
Ὄνομα
|
δέ |
ἐστι
φωνὴ
συνθετὴ
σημαντικὴ
ἄνευ |
[24] |
πρότερον
εἶναι
ἢ
γίνεσθαι·
τοῦτο
|
δέ |
ἐστι
ψεῦδος.
Διὸ
δεῖ,
ἂν |
[21] |
καὶ
τὸν
ἱερέα
ἀρητῆρα’
Ἐπεκτεταμένον
|
δέ |
ἐστιν
ἢ
ἀφῃρημένον,
(τὸ
μὲν |
[7] |
καὶ
μέσον
καὶ
τελευτήν.
Ἀρχὴ
|
δέ |
ἐστιν
ὃ
αὐτὸ
μὲν
μὴ |
[21] |
κύριον,
ἡμῖν
δὲ
γλῶττα.
Μεταφορὰ
|
δέ |
ἐστιν
ὀνόματος
ἀλλοτρίου
ἐπιφορὰ
ἢ |
[7] |
καὶ
μηδὲν
ἔχον
μέγεθος.
Ὅλον
|
δέ |
ἐστιν
τὸ
ἔχον
ἀρχὴν
καὶ |
[6] |
Τρίτον
δὲ
ἡ
διάνοια·
τοῦτο
|
δέ |
(ἐστιν
τὸ
λέγειν
δύνασθαι
τὰ |
[20] |
διαφορὰς
τῆς
μετρικῆς
ἐστιν.
Σύνδεσμος
|
δέ |
ἐστιν
φωνὴ
ἄσημος
(ἣ
οὔτε |
[20] |
τοῖς
μετρικοῖς
προσήκει
θεωρεῖν.
Συλλαβὴ
|
(δέ |
ἐστιν
φωνὴ
ἄσημος
συνθετὴ
ἐξ |
[20] |
καθ᾽
αὑτήν,
οἷον
μέν’
ἤτοι’
|
δέ’ |
Ἢ
φωνὴ
ἄσημος
ἣ
ἐκ |
[22] |
λέγοι
τὰ
κύρια
μετατιθεὶς
νῦν
|
δέ |
μ᾽
ἐὼν
μικρός
τε
καὶ |
[22] |
τὸ
θοινᾶται’
μετέθηκεν.
καὶ
(νῦν
|
δέ |
μ᾽
ἐὼν
ὀλίγος
τε
καὶ |
[21] |
μὲν
(ἐπὶ
εἶδος
οἷον
νηῦς
|
δέ |
μοι
ἥδ᾽
ἕστηκεν’
τὸ
γὰρ |
[22] |
τὸ
σέθεν’
καὶ
τὸ
ἐγὼ
|
δέ |
νιν’
καὶ
τὸ
Ἀχιλλέως
πέρι’ |
[25] |
ἔλυεν
ὁ
Θάσιος,
τὸ
δίδομεν
|
δέ |
οἱ
εὖχος
ἀρέσθαι’
καὶ
τὸ |
[18] |
παρὰ
τὴν
ὑπόληψιν
ἀποβαίνει.
Σημεῖον
|
δέ, |
ὅσοι
πέρσιν
Ἰλίου
ὅλην
ἐποίησαν |
[24] |
Τὸ
δὲ
θαυμαστὸν
ἡδύ·
σημεῖον
|
δέ, |
πάντες
γὰρ
προστιθέντες
ἀπαγγέλλουσιν
ὡς |
[25] |
τὰ
περὶ
τῶν
ὅπλων,
ἔγχεα
|
δέ |
σφιν
ὄρθ᾽
ἐπὶ
σαυρωτῆρος’
οὕτω |
[1] |
διωρίσθω
τοῦτον
τὸν
τρόπον.
Εἰσὶ
|
δέ |
τινες
αἳ
πᾶσι
χρῶνται
τοῖς |
[16] |
καὶ
γὰρ
ἐξετέθησαν
ἐνταῦθα.
Ἔστιν
|
δέ |
τις
καὶ
συνθετὴ
ἐκ
παραλογισμοῦ |
[21] |
τὸ
αὐτό,
μὴ
τοῖς
αὐτοῖς
|
δέ· |
τὸ
γὰρ
σίγυνον’
Κυπρίοις
μὲν |
[25] |
καὶ
ἀνέρες
εὗδον
παννύχιοι’
ἅμα
|
δέ |
φησιν
ἦ
τοι
ὅτ᾽
ἐς |
[18] |
οὐδενὶ
ὡς
τῷ
μύθῳ·
τοῦτο
|
δέ, |
ὧν
ἡ
αὐτὴ
πλοκὴ
καὶ |
[11] |
ἀποθανεῖν,
τὸν
δὲ
σωθῆναι.
Ἀναγνώρισις
|
(δέ, |
ὥσπερ
καὶ
τοὔνομα
σημαίνει,
ἐξ |
[6] |
μὲν
λόγων
ἡ
λέξις·
λέγω
|
δέ, |
ὥσπερ
πρότερον
εἴρηται,
λέξιν
εἶναι |